"Σφήνα" Νταβούντογλου. Η πολιτική γραμμή του νέου κόμματος που στριμώχνει τον Ερντογάν.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkDrICk-nDEKBJVJrFXxtA8mV0CpK6DyQT8i1PcsAmjdMH4yoD1LSNdS9ZRrADMEWQj_S9nFZ8dKLU753AV29CprhrifrdsF9pAJw9Qw3PITwbKJa5Q_HiHnLQDfJ9Nx64ZHEKaC8BNqE/s1600/%25CE%259D%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="354" data-original-width="640" height="354" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkDrICk-nDEKBJVJrFXxtA8mV0CpK6DyQT8i1PcsAmjdMH4yoD1LSNdS9ZRrADMEWQj_S9nFZ8dKLU753AV29CprhrifrdsF9pAJw9Qw3PITwbKJa5Q_HiHnLQDfJ9Nx64ZHEKaC8BNqE/s640/%25CE%259D%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Το "Κόμμα του Μέλλοντος" ανακοίνωσε ο πρώην Πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου. <br /> <br /> Με σήμα του ένα "πλατανόφυλλο", ο Νταβούτογλου ξεδίπλωσε τις βασικές αρχές του νέου πολιτικού φορέα, που όλες στρέφονται κατά του Ερντογάν, αφού υποσχέθηκε:<br /> <br /> 1. Κατάργηση του Προεδρικού συστήματος του "Σουλτάνου" <br /> <br /> 2. Μη κυριαρχία καμίας θρησκευτικής ομάδας στην πολιτική του κράτους <br /> <br /> 3. Μητρική γλώσσα στις μειονότητες <br /> <br /> 4. Ειρηνόφιλη εξωτερική πολιτική <br /> <br /> 5. Ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση <br /> <br /> Όλα αυτά ακούγονται θετικά για εμάς, αλλά ας μην ξεχνούμε πως τα ίδια σχεδόν έλεγαν και οι Νεότουρκοι μέχρι να αναλάβουν την εξουσία και να αρχίσουν τις στυγνές Γενοκτονίες... <br /> <br /> Σε κάθε περίπτωση, ο Νταβούτογλου δεν είναι κάποιος τυχαίος και σύντομα θα φανεί εάν έχει την υποστήριξη των Αμερικανο-Γερμανών και των Κεμαλιστών. Αν ναι, τότε είναι ο κρίσιμος άνθρωπος με τον οποίο θα ανατρέψουν τον Ερντογάν, χρησιμοποιώντας την δημιουργία Κρίσης με την Ελλάδα. Ήδη άνθρωποί τους σπρώχνουν τον αφελή Ταγίπ σε πόλεμο με την χώρα μας, αφού κατάφεραν πρώτα να του περάσουν το δόλωμα της "Γαλάζιας Πατρίδας"! (δείτε <a href="https://www.noiazomai.gr/2019/12/galazia-patrida.html">εδώ</a>)<br /> <br /> Ο Ερντογάν κοιτώντας προς την Ελλάδα, βαδίζει στον όλεθρό του... Και ας το ξέρει: οι εχθροί του δεν είναι οι Έλληνες, αλλά κάποιοι στενοί συνεργάτες γύρω του, που παίζουν διπλό παιχνίδι και ετοιμάζονται να του "πάρουν το κεφάλι"!<br /> <br /> <iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="https://www.youtube.com/embed/qxzyxQBRpOg" width="640"></iframe><br /> <br /> <a href="https://www.noiazomai.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

"Σφήνα" Νταβούντογλου. Η πολιτική γραμμή του νέου κόμματος που στριμώχνει τον Ερντογάν.

Ellada simera 0 20:15

Το "Κόμμα του Μέλλοντος" ανακοίνωσε ο πρώην Πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου. Με σήμα του ένα "πλατανόφυλλο", ο Νταβούτογλου ξεδίπλωσε τις βασικές αρχές του νέου πολιτικού φορέα, που όλες στρέφονται … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Όταν ο ‘Ερνεστ Χέμινγουεϊ κατέγραψε την ελληνική τραγωδία στη Σμύρνη την Κωνσταντινούπολη και τη Θράκη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQf-ynZAhZwG5rXN_aqr77wwf4l9aeWSn538gelpJJEzeluUrgkPEmhVhKcHswISazs4UE1HEbCAITEFxOIwd3L1cBRqmCZRBmV5NNamkSa8WIBoMwnFcTgAdtb42ODMXdW_f6yzWSZz8/s1600/ernest-hemingouei1923.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="429" data-original-width="768" height="356" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQf-ynZAhZwG5rXN_aqr77wwf4l9aeWSn538gelpJJEzeluUrgkPEmhVhKcHswISazs4UE1HEbCAITEFxOIwd3L1cBRqmCZRBmV5NNamkSa8WIBoMwnFcTgAdtb42ODMXdW_f6yzWSZz8/s640/ernest-hemingouei1923.jpg" width="640" /></a></div> <div> <i>             Φωτογραφία (διαβατηρίου) ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ το 1923 περιοδικό «Ζωσιμάδες»</i></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">...γράφοντας» είναι οι τελευταίοι από αυτό που ήταν κάποτε η δόξα της Ελλάδας. Κι αυτό είναι το τέλος της δεύτερης πολιορκίας της Τροίας»</span></h3> Του <b>Γιώργου Δημητρακόπουλου</b><br />Ο ‘Ερνεστ Χέμινγουεϊ, είναι χωρίς αμφιβολία ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς συγγραφείς του 20ου αιώνα. Τα πολλά ενδιαφέροντα και οι πνευματικές ανησυχίες του τον οδήγησαν από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη, την Μέση Ανατολή, την Αφρική και την Κούβα όπου θα περάσει μία μεγάλη περίοδο της ζωής του. Ταξιδεύοντας ο Χέμινγουεϊ θα βρεθεί στο επίκεντρο σημαντικών γεγονότων της εποχής του όπως ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος , ο Ελληνοτουρκικός Πόλεμος του 1922 και ο Ισπανικός Εμφύλιος Πόλεμος.<br /><br />Οι πνευματικές ανησυχίες του και οι εμπειρίες του τον καθοδηγούσαν στις συγγραφικές επιλογές του που εκφράστηκαν στο τεράστιο λογοτεχνικό του έργο ανάμεσα στο οποίο συγκαταλέγονται και τα περισσότερο γνωστά βιβλία του « Αποχαιρετισμός στα Όπλα», « Για ποιόν Κτυπά η Καμπάνα», και « Ο Γέρος και η Θάλασσα». Για την τεράστια συμβολή του στη λογοτεχνία ο Χέμινγουεϊ θα τιμηθεί πρώτα με το βραβείο «Πούλιτζερ» και στη συνέχεια με το βραβείο «Νόμπελ Λογοτεχνίας».<br /><br />Αν και η βαθύτερη επιθυμία του ήταν πάντα η ενασχόληση με την λογοτεχνία, πριν αφιερωθεί ολοκληρωτικά σε αυτήν , ο Χέμινγουεϊ θα περάσει μία περίοδο της ζωής του εργαζόμενος ως δημοσιογράφος. Η περίοδος αυτή θα αρχίσει στην ουσία, από τα μαθητικά του χρόνια όταν η καθηγήτρια των Αγγλικών θα τον πείσει να ασχοληθεί με την μαθητική εφημερίδα του σχολείου « The Trapeze», και θα συνεχιστεί, όταν αποφοιτήσει από το σχολείο στην εφημερίδα «The Kansas City Star», όπου θα προσληφθεί μετά από παρέμβαση του θείου του στον φίλο του και διευθυντή της εφημερίδας. Μετά την συμμετοχή του ως τραυματιοφορέα στο μέτωπο της Ιταλίας στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και την επιστροφή του στις ΗΠΑ ,θα προσληφθεί στην Καναδική εφημερίδα « The Toronto Star» μετά από πρόταση στη διοίκηση της εφημερίδας οικογενειακών φίλων για τους οποίους ο νεαρός τότε Χέμινγουεϊ διεκπεραίωνε κάποιες καθημερινές εργασίες.<br /><br />Η θέση στην Καναδική εφημερίδα θα αποβεί καθοριστικής σημασίας στη ζωή και την μετέπειτα συγγραφική σταδιοδρομία του ‘Ερνεστ Χέμινγουεϊ. Και τούτο γιατί αφενός ο τρόπος λειτουργίας της εφημερίδας και η φιλοσοφία της σύμφωνα με την οποία δημοσίευε θέματα που ήταν σχετικά με τα ενδιαφέροντα τους, του επέτρεψαν ασχοληθεί με πολλά και διαφορετικά θέματα πράγμα που ταίριαζε πολύ στην προσωπικότητα του, αφετέρου μετά από μία συζήτηση με έναν από τους αρχισυντάκτες της εφημερίδας θα γίνει ο πρώτος ανταποκριτής της εφημερίδας στην Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα στο Παρίσι. Από εκεί μετά από οδηγίες του διευθυντή σύνταξης της εφημερίδας θα μεταβεί το Σεπτέμβριο του 1922 στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να καλύψει τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο που είχε ήδη ξεσπάσει από τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς. Ο Χέμινγουεϊ θα φθάσει στην Κωνσταντινούπολη με το φημισμένο τραίνο «The Orient Express» και θα καταλύσει στο ξενοδοχείο » Λονδίνο » (Hotel Londres)που βρισκόταν ακριβώς απέναντι από το επίσης φημισμένο ξενοδοχείο της εποχής » Πέρα Παλλάς Hotel». Ο Χέμινγουεϊ θα απολαμβάνει το ποτό του στο «Orient μπαρ» του ξενοδοχείου Πέρα Παλλάς, το οποίο αναφέρει και στο έργο του » Τα Χιόνια του Κιλιμάντζαρο» όπου γνωρίζεται με πολλούς από τους στρατιωτικούς θαμώνες με τους οποίους συζητά τις πολεμικές και διπλωματικές εξελίξεις.<br /><br /><img height="361" src="https://www.alltimeclassic.net/wp-content/uploads/2019/06/MIKRASIAITKH-9.jpg" width="640" /><br /><br />Ο Χέμινγουεϊ θα στείλει συνολικά 20 ανταποκρίσεις , την πρώτη στις 30 Σεπτεμβρίου του 1922 με τίτλο « Οι Βρετανοί αρκετά ισχυροί για να σώσουν την Κωνσταντινούπολη» από τη Σόφια λίγο πριν την άφιξη του στην Τουρκία και την τελευταία πάλι από τη Βουλγαρία με τίτλο « Η Πομπή των Προσφύγων Σκηνή Φρίκης». Στην έκδοση της 20ής Οκτωβρίου 1922, της εφημερίδας γράφει: «Ο άντρας σκεπάζει με μια κουβέρτα την ετοιμόγεννη γυναίκα του πάνω στον αραμπά για την προφυλάξει από τη βροχή. Εκείνη είναι το μόνο πρόσωπο που βγάζει κάποιους ήχους (από τους πόνους της γέννας). Η μικρή κόρη τους την κοιτάζει με τρόμο και βάζει τα κλάματα. Και η πομπή προχωρά. Δεν ξέρω πόσο χρόνο θα πάρει αυτό το γράμμα να φτάσει στο Τορόντο, αλλά όταν εσείς οι αναγνώστες της Σταρ το διαβάσετε να είστε σίγουροι ότι η ίδια τρομακτική, βάναυση πορεία ενός λαού που ξεριζώθηκε από τον τόπο του θα συνεχίζει να τρεκλίζει στον ατέλειωτο λασπωμένο δρόμο προς τη Μακεδονία».<br /><br />Οι ανταποκρίσεις αυτές αποτελούν μερικά από τα καλύτερα διαπλαστικά κείμενα του, τα οποία διδάσκονται στα πανεπιστήμια στους φοιτητές της αγγλικής φιλολογίας είναι αριστουργήματα και είχαν ως αποτέλεσμα τη διαμόρφωση του νέου τρόπου γραφής που υιοθέτησε ο ‘Ερνεστ Χέμινγουεϊ και που έγινε εμφανές στην συλλογή διηγημάτων που δημοσιεύθηκε με τον τίτλο «Στον Καιρό μας» ( In Our Time) τo 1924 στην οποία περιλαμβάνεται και το δοκίμιο « Στην Προκυμαία της Σμύρνης» (On the Quai in Smyrna) που αναφέρεται στις σπαραξικάρδιες όπως τις χαρακτηρίζει σκηνές με τις κραυγές απόγνωσης των Ελλήνων που έφθαναν στην αποβάθρα του λιμανιού της Σμύρνης, προσπαθώντας να διαφύγουν και να διασωθούν από την θηριωδία των στρατιωτών του Κεμάλ. Το χειρότερο, γράφει,» ήταν οι γυναίκες με τα νεκρά παιδιά. Δε μπορούσαμε να τις πείσουμε να μας δώσουν τα πεθαμένα παιδιά τους. Είχαν τα παιδιά τους, νεκρά ακόμα και έξι μέρες, αλλά δεν τα εγκατέλειπαν. Δε μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Τελικά έπρεπε να τους τα πάρουμε με τη βία». <div> <br /></div> <div> Και συνεχίζει δραματικά,«είχαμε ρητές εντολές να μην επέμβουμε, να μη βοηθήσουμε. Το πλοίο μας είχε τόση δύναμη που θα μπορούσαμε να βομβαρδίσουμε όλη τη Σμύρνη και να σταματήσουμε το μακελειό, αλλά η εντολή ήταν να μην κάνουμε τίποτα. Το παράξενο ήταν, είπε [ο υποτιθέμενος αξιωματούχος του αμερικάνικου πολεμικού που διηγείται την ιστορία], πώς ούρλιαζαν κάθε νύχτα τα μεσάνυχτα. Δεν ξέρω γιατί ούρλιαζαν αυτή την ώρα. Ήμασταν στο λιμάνι κι αυτές στην προκυμαία και τα μεσάνυχτα άρχιζαν να ουρλιάζουν. Στρέφαμε πάνω τους τους προβολείς και κι αυτές τότε σταματούσαν…».<br /><br /><img height="360" src="https://www.alltimeclassic.net/wp-content/uploads/2019/06/MIKRASIAITKH-10.jpg" width="640" /><br /><br />Μετά την κάλυψη των εργασιών της διάσκεψης που είχε ως αποτέλεσμα την σύναψη της ανακωχής των Μουδανιών , στις 11 Οκτωβρίου ο Χέμινγουεϊ θα κατευθυνθεί στην Αδριανούπολη όπου θα παρατηρήσει την πορεία των προσφύγων από τα Τουρκικά εδάφη στη Θράκη . Ως πολεμικός ανταποκριτής είναι σαφής. Γνωρίζει πολύ καλά πως 1.250.000 Έλληνες διώχτηκαν από τα σπίτια τους με την ανταλλαγή των πληθυσμών: «Ό,τι και να πει κανείς για το πρόβλημα των προσφύγων στην Ελλάδα δεν πρόκειται να είναι υπερβολή. Ένα φτωχό κράτος με μόλις 4 εκατομμύρια πληθυσμό πρέπει να φροντίσει για άλλο ένα τρίτο των κατοίκων. Και τα σπίτια που άφησαν οι Μουσουλμάνοι που έφυγαν δεν επαρκούν σε τίποτα, χώρια η διαφορά στο επίπεδο κουλτούρας που είχαν συνηθίσει οι Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη».<br /><br />Σε άλλη ανταπόκρισή του στη «Σταρ» γράφει: «Βρίσκομαι σε ένα άνετο τρένο, αλλά με τη φρίκη της εκκένωσης της Θράκης όλα μου φαίνονται απίστευτα. Έστειλα τηλεγράφημα στη «Σταρ»» από την Αδριανούπολη. Δεν χρειάζεται να το επαναλάβω. Η εκκένωση συνεχίζεται… Ψιχάλιζε. <div> <br /></div> <div> Στην άκρη του λασπόδρομου έβλεπα την ατέλειωτη πορεία της ανθρωποθάλασσας να κινείται αργά στην Αδριανούπολη και μετά να χωρίζεται σ’ αυτούς που πήγαιναν στη Δυτική Θράκη και τη Μακεδονία. Δε μπορούσα να βγάλω από το νου μου τους άμοιρους ανθρώπους που βρίσκονταν στην πομπή γιατί είχα δει τρομερά πράγματα σε μια μόνο μέρα. Η ξενοδόχισσα προσπάθησε να με παρηγορήσει με μια τρομερή τούρκικη παροιμία: «Δε φταίει μόνο το τσεκούρι, φταίει και το δέντρο». (Toronto Star, 14 Νοέμβρη 1922) «Η υποχώρηση του ελληνικού στρατού ήταν μια θλιβερή υπόθεση, αλλά δε χρειάζεται να κατηγορούμε γι’ αυτό τον απλό Έλληνα φαντάρο. Ακόμα και όταν γινόταν εκκενώσεις περιοχών οι Έλληνες δρούσαν ως πραγματικοί στρατιώτες. Ο Κεμάλ θα είχε μεγάλο πρόβλημα αν ήταν να τους αντιμετωπίσει στη Θράκη.» <div> <br /></div> <div> Ο λοχαγός Wittal του Ινδικού Ιππικού, που βρισκόταν στην Ανατόλια ως παρατηρητής κατά τη διάρκεια του πολέμου των Ελλήνων με τον Κεμάλ, μου είπε: «Οι Έλληνες στρατιώτες ήταν μαχητές πρώτης κατηγορίας. Οι αξιωματικοί τους ήταν άριστοι… Θα μπορούσαν να έχουν καταλάβει την Άγκυρα και να τελειώσουν τον πόλεμο αν δεν είχαν προδοθεί». Κατά τον Χέμινγουεϊ η προδοσία αυτή πήγασε και από τους συμμάχους, αλλά και από τον βασιλιά Κωνσταντίνο που αντικατέστησε τους έμπειρους -αλλά βενιζελικούς- αξιωματικούς, με δικούς του «που ποτέ δεν είχαν ακούσει τον κρότο της μάχης».<br /><br />Και τελειώνει τη δραματική αφήγησή του με μια πρόταση που θα την έγραφε μόνο ένας πραγματικά μεγάλος νομπελίστας συγγραφέας σαν αυτόν: «Όλη μέρα περνούν δίπλα μου, λεροί, εξαντλημένοι, αξύριστοι, ανεμοδαρμένοι στρατιώτες που βαδίζουν στη γκρίζα γυμνή ύπαιθρο της Θράκης. Χωρίς μπάντες, χωρίς (ανθρωπιστικές) οργανώσεις να τους ανακουφίσουν, χωρίς τόπο να ξαποστάσουν, παρά γεμάτοι ψείρες, με βρώμικες κουβέρτες και κουνούπια όλη τη νύχτα. Είναι οι τελευταίοι από αυτό που ήταν κάποτε η δόξα της Ελλάδας. Κι αυτό είναι το τέλος της δεύτερης πολιορκίας της Τροίας» (Toronto Star, 3 Νοεμβρίου 1922).<br /><br />Σε ένα από τελευταία του άρθρα από την Τουρκία στην Τορόντο Σταρ γράφει: «Ποιος θα θρέψει τόσο πληθυσμό; Κανένας δεν το ξέρει και μέσα στα επόμενα χρόνια ο χριστιανικός κόσμος θα ακούει μια σπαρακτική κραυγή που ελπίζω να φτάσει και ως τον Καναδά: Μην ξεχνάτε τους Έλληνες!»<br /><br />Αυτά ήταν τα λόγια ενός, από τη φύση του σκληραγωγημένου πολεμικού ανταποκριτή και σπουδαίου συγγραφέα, ο οποίος όμως δεν μπόρεσε να μη συγκινηθεί με τόσο ανθρώπινο πόνο και τέτοιο ξεριζωμό.<br /><br />Στη συνέχεια μετά από έναν σύντομο σταθμό στο Παρίσι , έφθασε στη Λωζάννη για να καλύψει την ομώνυμη Συνδιάσκεψη, η οποία έβαλε τέλος στις Ελληνοτουρκικές διαφορές της περιόδου.<br /><br />Από τη Λωζάννη ο ‘Ερνεστ Χέμινγουεϊ θα στείλει ορισμένες ανταποκρίσεις σχετικά με τις διπλωματικές διεργασίες και τις διευθετήσεις, όπως επίσης και για τα πρόσωπα που είχαν καθοριστικό ρόλο στην τελική έκβαση της Συνδιάσκεψης. <br /><br /><a href="https://www.alltimeclassic.net/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> </div> </div>

Όταν ο ‘Ερνεστ Χέμινγουεϊ κατέγραψε την ελληνική τραγωδία στη Σμύρνη την Κωνσταντινούπολη και τη Θράκη

Ellada simera 0 20:03

             Φωτογραφία (διαβατηρίου) ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ το 1923 περιοδικό «Ζωσιμάδες» ...γράφοντας» είναι οι τελευταίοι από αυτό που ήταν κάποτε η δόξα της Ελλάδας. Κι αυτό είναι το τέλος της δεύτε… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Αυτές είναι οι τουρκικές βάσεις των μη επανδρωμένων Drone και UAV

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhO0lMaz2BU2W_SfQmUpg0HUp2RyuUG_39DNY0QSzZgkIldUny259ORrHroO3G-bz5PI_YBAx-i1PRjJdJ7hLRzS6htbQ2_nSN25RlIryrxC1jbKIyNXLB5i-2OM3Oa-cGUWa86uDS7YPg/s1600/UAV.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="286" data-original-width="500" height="366" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhO0lMaz2BU2W_SfQmUpg0HUp2RyuUG_39DNY0QSzZgkIldUny259ORrHroO3G-bz5PI_YBAx-i1PRjJdJ7hLRzS6htbQ2_nSN25RlIryrxC1jbKIyNXLB5i-2OM3Oa-cGUWa86uDS7YPg/s640/UAV.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Αυτές είναι οι τουρκικές βάσεις των μη επανδρωμένων Drone και UAV - Οπλισμένα με βλήματα και βόμβες με στόχευση σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.</span></h3> του <b>Κώστα Σαρικά </b><br /> <br /> Χρειάστηκε να περάσει σχεδόν μια δεκαετία για να «ξυπνήσει» η Αθήνα<br /> Με τεράστια καθυστέρηση αποφασίστηκε η ενίσχυση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων με μη επανδρωμένα UAV υψηλών δυνατοτήτων. Η <a href="http://newpost.gr/amyna/5dfb62eac30629a0043505f2/ayto-einai-to-proto-drone-tis-polemikis-aeroporias-epideixi-sti-larisa-se-tessera-senaria-foto-vinteo">επίδειξη του Αμερικανικού MQ9 GUARDIAN στη Λάρισα </a>άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις, με την Αθήνα να έχει ουσιαστικά συμφωνήσει στην απόκτηση τουλάχιστον δύο τέτοιων UAV. Ωστόσο, έως τώρα δεν έχουν εξασφαλιστεί οι απαραίτητες πιστώσεις. Ακόμα και αύριο αν αγοραστούν τα MQ9 θα χρειαστεί σημαντικό χρονικό διάστημα μέχρι να ενταχθούν επιχειρησιακά στη διάθεση των ΕΔ. Ενώ ακόμη εκκρεμεί και η οριστική απόφαση να αποκτηθούν με τη μέθοδο Leasing δύο ακόμη UAV HERON ισραηλινής κατασκευής. <br /> <br /> Αντίθετα, η Άγκυρα έχει κάνει τεράστια άλματα και πλέον ο τομέας των μη επανδρωμένων αποτελεί σημαντικό βραχίονα των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. <br /> <br /> Στα πρότυπα της Πολεμικής Αεροπορίας τόσο σε οργάνωση όσο και επιχειρησιακά «στήνουν» οι γείτονες τον στόλο των μη επανδρωμένων DRONE και UAV με ξεκάθαρη στόχευση το Αιγαίο αλλά και την περιοχή μεταξύ Ρόδου και Κύπρου, δηλαδή την Αν. Μεσόγειο. <br /> <br /> Ο χάρτης ο οποίος παρουσιάζει τις βάσεις από τις οποίες πετούν αλλά και κατευθύνονται τα UAV των γειτόνων όπως δημοσιεύεται στο Drone Databook είναι αποκαλυπτικός και δείχνει ότι η θάλασσα και οι περιοχές τις οποίες αμφισβητεί η Άγκυρα αποτελούν προτεραιότητα στην ανάπτυξη του δικτύου των μη επανδρωμένων στην τουρκική επικράτεια. <br /> <br /> <img src="http://newpost.gr/photo/medium/201912/3veh8f1576818579832.jpeg" /> <br /> <br /> Τουλάχιστον 7 αεροπορικές βάσεις σε ολόκληρη την Τουρκία φιλοξενούν τα μη επανδρωμένα UAV τα οποία επιχειρούν στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο και φυσικά στη Συρία. <br /> <br /> Για τις αποστολές τους στο Αιγαίο χρησιμοποιούν τα αεροδρόμια στο Τσανακαλέ και στο Ντάλαμαν ενώ όταν θέλουν να πετάξουν μεταξύ Ρόδου και Κύπρου απογειώνονται από τις αεροπορικές βάσεις στο Ιντσιρλίκ και στο Γκαζιάντεπ. <br /> <br /> Από το 1999 οι τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις έχουν εισάγει στο οπλοστάσιό τους τα πρώτα τετρακόπετρα Drone Class I ενώ από το 2010 χρησιμοποιούν και τα μεγάλα μη επανδρωμένα UAV Class III. Tο ισραηλινό Harpy ήταν το πρώτο drone που αγόρασαν για να φτάσουν να κατασκευάζουν οι ίδιοι δικά τους μικρά τετρακόπτερα, όπως το Κargu. Mόλις πέρυσι αγόρασαν από τις ΗΠΑ και τα υπερσύγχρονα mini Flir βάρους 33 γραμμαρίων το οποία ήδη χρησιμοποιούν οι Ειδικές Δυνάμεις τους. <br /> <br /> Ιδιαίτερη ανησυχία όμως στο ελληνικό επιτελείο προκαλούν τα μεγάλα UAV τα οποία ήδη διαθέτουν τη δυνατότητα να φέρουν και όπλα με την εγχώρια τουρκική αμυντική βιομηχανία να προχωρά με ξέφρενους ρυθμούς στην κατασκευή εκατοντάδων αεροχημάτων ΑNKA και BAYRAKTAR. Στο στάδιο των τελικών δοκιμών βρίσκεται και το AKINCI. Δικινητήριο με δυνατότητα να μεταφέρει βαρύ οπλισμό όπως βλήματα και βόμβες. <br /> <br /> Χρειάστηκε να περάσει σχεδόν μια δεκαετία για να «ξυπνήσει» η Αθήνα και να καταλάβει τις επιχειρησιακές δυνατότητες των μη επανδρωμένων στη σύγχρονο θέατρο των επιχειρήσεων και όχι μόνο. Τόσο στη θαλάσσια επιτήρηση για στρατιωτικούς σκοπούς όσο και για επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης τα μη επανδρωμένα έχουν αποδειχθεί υπερπολύτιμα. Με μικρό κόστος προσφέρουν τεράστια πλεονεκτήματα. Αλλά και στον έλεγχο των προσφυγικών ροών η χρήση τους μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά. <br /> <br /> Παρά το γεγονός ότι σε όλες τις εκθέσεις των επιτελών κυρίως της Πολεμικής Αεροπορίας είχε εμφατικά τονιστεί ότι τα μη επανδρωμένα θα αλλάξουν τα επόμενα χρόνια τον τρόπο που θα επιχειρούν οι Ένοπλες Δυνάμεις αλλά και το γεγονός ότι οι γείτονες αναπτύσσουν με ταχύτατους ρυθμούς την εγχώρια βιομηχανία τους το μήνυμα δεν απασχόλησε σοβαρά τους αρμόδιους έως πρόσφατα. Και τώρα η Αθήνα τρέχει για να καλύψει το χαμένο έδαφος. Πάντως, στρατιωτικές πηγές τονίζουν ότι δεν αρκεί μόνο η προμήθεια των νέων UAV αλλά ο τρόπος μεταφοράς και διαχείρισης της πληροφορίας. Και εκεί υστερούν σημαντικά οι ελληνικές ΕΔ, τόσο σε υποδομές όσο και σε εξειδικευμένο προσωπικό.<br /> <br /> <iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="401" src="https://www.youtube.com/embed/CvRVdIvahAM" width="713"></iframe><br /> <br /> <a href="http://newpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αυτές είναι οι τουρκικές βάσεις των μη επανδρωμένων Drone και UAV

Ellada simera 0 16:03

Αυτές είναι οι τουρκικές βάσεις των μη επανδρωμένων Drone και UAV - Οπλισμένα με βλήματα και βόμβες με στόχευση σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. του Κώστα Σαρικά  Χρειάστηκε να περάσει σχεδόν μια δε… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η επιρροή του ισραηλινού λόμπι στην αμερικανική εξωτερική και εσωτερική πολιτική

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR66Ct5yNSTbzqNqXsYVyX0z6TtV6aTLwy4aGw9z6LJdiwzc9Aou0Kri-_NG5_RM2kmKcenY72q6EAKO95xhmRnCXMWGIzobzKdAUFbado-YDkH_j8GT9OXpdh0AYsoQvyP6SMRWXXzQI/s1600/pombeo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="440" data-original-width="630" height="444" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR66Ct5yNSTbzqNqXsYVyX0z6TtV6aTLwy4aGw9z6LJdiwzc9Aou0Kri-_NG5_RM2kmKcenY72q6EAKO95xhmRnCXMWGIzobzKdAUFbado-YDkH_j8GT9OXpdh0AYsoQvyP6SMRWXXzQI/s640/pombeo.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Ο αξιοζήλευτος τρόπος λειτουργίας του λόμπι αποτελεί παράδειγμα προς τις υπόλοιπες εθνικές ομάδες επιρροής . </span></h3> <b>Αργύριος Χατζηηλίας*</b><br />Η λειτουργία των ομάδων συμφερόντων και των εθνικών ομάδων επιρροής αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της ομαλής λειτουργίας της δημοκρατίας και του πολιτικού συστήματος των Ηνωμένων Πολιτειών. Ως ένα «Έθνος εξ εθνών», οι επιμέρους ομάδες, μέσα στα πλαίσια της ιδιαίτερης κοινωνικής και πολιτικής κουλτούρας των Ηνωμένων Πολιτειών, προσπαθούν μέσω μιας πληθώρας τακτικών που θα μπορούσαν να ενταχθούν στον ευρύτερο ορισμό της δημοσίας διπλωματίας, να επηρεάσουν τους λήπτες αποφάσεων με τρόπο που θα έχει θετικά αποτελέσματα για τις επιδιώξεις τους. Οι εθνικές αυτές ομάδες χαρακτηρίζονται στον καθημερινό λόγο ως λόμπι. Εκπροσωπούνται από συγκεκριμένα άτομα, τους λομπίστες και αποτέλεσμα της δουλείας τους είναι η επιρροή της νομοθετικής διαδικασίας. Στις Ηνωμένες Πολιτείες λειτουργούν πληθώρα τέτοιων λόμπι όπως το ελληνικό, το αραβικό, το αρμένικο και το ισραηλινό (Harrop, Hague, 2011).<br /><br />Τι είναι αυτό όμως που κάνει το τελευταίο να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα λόμπι; Πώς είναι τόσο αποτελεσματικό; Πως δρα και ποια τα αποτελέσματα της δράσης του;<br /><br />Η αφετηριακή δομή του αμερικανικού πολιτικού συστήματος για την προώθηση συμφερόντων:<br /><br />Για την καλύτερη κατανόηση του θέματος που πραγματεύεται η μελέτη, και χωρίς να παρεισφρήσουμε στην ανάλυση των χαρακτηριστικών του αμερικανικού πολιτικού συστήματος πρέπει να σημειωθεί πως η εξουσία σε αυτό είναι κατακερματισμένη. Ο πρόεδρος αποτελεί την κεφαλή της εκτελεστικής εξουσίας αλλά η βούληση του δεν αρκεί για την νομοθέτηση. Γερουσιαστές και βουλευτές, Άνω και Κάτω Βουλή αντίστοιχα, αποτελούν το νομοθετικό σώμα. Από εκεί, για να περάσουν νομοί που προτείνονται από τον πρόεδρο επρόκειτο να αναζητηθεί ένας κοινός παρονομαστής ανάμεσά σε όλα τα αντικρουόμενα συμφέροντα στο Κογκρέσο (Harrop, Hague, 2011).<br /><br />Οι εβραίοι στην αμερικανική κοινωνία και η οργάνωση τους:<br /><br />Η πρώτη παρουσία Εβραίων στην Αμερική καταγράφεται στα 1654, στο νέο Άμστερνταμ (Καραθανάση, 2009).Η κοινότητα των Ηνωμένων Πολιτειών σήμερα απαριθμεί 6 εκατομμύρια άτομα αποτελώντας το μεγαλύτερο κέντρο εβραϊσμού μετά το Ισραήλ (GrandLarousse, 2001).<br /><br />Σημαντικές προσωπικότητες της αμερικάνικης κοινωνίας ήταν Εβραίοι. Ο πρέσβης HenryMorgenthau, ο φυσικός AlbertEinstein, o ψυχολόγος ErikFromm, για να αναφέρουμε ενδεικτικά μερικούς. Κατά τις δεκαετίες του 1980 και 1990, το 85% των Εβραίων της Αμερικής ήταν είτε επαγγελματίες, είτε managers, είτε στελέχη διοίκησης και businessmen. Κατείχαν μάλιστα σημαντικές θέσεις στον ακαδημαϊκό χώρο, την πολιτική, τα ΜΜΕ και την οικονομία (Dekmejian - Themelis, 1991).<br /><br />Στο Ισραηλινό λόμπι σήμερα κατατάσσονται όλες οι οργανώσεις οι οποίες προωθούν τα συμφέροντα του κράτους του Ισραήλ. Από τις μεγαλύτερες οργανώσεις είναι η AIPAC (AmericanIsraelPublicAffairsCommittee), η οποία αριθμεί 100 χιλιάδες άτομα. Άλλες ισχυρές ομάδες είναι το Αμερικανοϊσραηλινό Κογκρέσο, η Αμερικανοϊσραηλινή Επιτροπή, το Εθνικό Συμβούλιο των Ισραηλινών Γυναικών, η Σιωνιστική Οργάνωση της Αμερικής, η B’ nai και η B’ rith, καθώς και η Hadassah. Στις ομάδες αυτές μπορούν να συμπεριληφθούν τόσο ερευνητικά ινστιτούτα όπως το JewishInstituteforNationalSecurityAffairs, όσο και ομάδες που προωθούν τις ειρηνευτικές διαδικασίες αναμεσά σε Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους όπως η PeaceNow. Οι ενέργειες των 52 Εβραϊκών σωματίων συντονίζονται από το Συνέδριο των Προέδρων των Μεγάλων Αμερικάνικων Οργανώσεων (Dekmejian – Themelis, 1991).<br /><br />Η ειδοποιός του διαφορά από τα άλλα λόμπι:<br /><br />Η επιρροή του εβραϊκού λόμπι στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτείων αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη ήπια ισχύ που έχει προβάλλει με αφορμή την αποκάλυψη του ολοκαυτώματος λίγα χρόνια μετά τον ΄Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Η διεθνής κινητοποίηση των εβραίων μετά την προσπάθεια μαζικής τους εξόντωσης, και μάλιστα εντός ενός ισχυρού κλίματος παγκοσμιοποίησης, στο οποίο η είδηση πλέον ταξίδευε με γρηγορότερο τρόπο και η επιρροή της ήταν εντονότερη στον αποδέκτη, προκάλεσε συγκίνηση και έδωσε στην κοινότητα έναν ισχυρό μοχλό πίεσης, μέσω του οποίου θα μπορούσαν να διεκδικήσουν τα συμφέροντα τους. Το κεντρικό χαρακτηριστικό που το διακρίνει από τα υπόλοιπα λόμπι είναι η ομοφωνία και η ενότητα εντός των κύκλων του. Πιθανές διαφωνίες σπάνια εξελίσσονται και ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις η άποψη του ισραηλινού κράτους δρα ως Λεβιάθαν ανάμεσα στους διαφωνούντες (Smith, 2000). Το αποτέλεσμα της ενότητας αυτής είναι το λόμπι εν γένη να λειτουργεί σαν ένα καλά κουρδισμένο ρολόι με την ομοιομορφία και την μέγιστη αποδοτικότητα να είναι βασικά χαρακτηριστικά του.<br /><br />Οι δράσεις του λόμπι:<br /><br />Αναλυτικότερα, οι δράσεις του λόμπι ποικίλουν και η στρατηγική του σύμφωνα με τον JohnMearsheimer και τον StephenWalt δύναται να διακριθεί σε δύο πεδία. Το πρώτο είναι εκείνο της προσπάθειας επιρροής της Ουάσιγκτον (Κογκρέσου και εκτελεστικής εξουσίας), και το δεύτερο εκείνο που αφορά τον δημόσιο λόγο σε οτιδήποτε έχει να κάνει με το Ισραήλ και σε μεγάλο βαθμό στηρίζεται στην ιδέα του ‘’ποτέ ξανά’’.<br /><br />Στο πρώτο πεδίο κατατάσσεται η εκλογή στην εξουσία, αρκετών Εβραίων, οι οποίοι εργάζονται για την διασφάλιση των Ισραηλινών συμφερόντων. Πιο συγκεκριμένα, οι Εβραίοι αποτελούν μόνο το 3% του Αμερικανικού πληθυσμού παρ’ όλα αυτά με την συγκέντρωση τους σε σημαντικές εκλογικές περιφερείς όπως η Νέα Υόρκη η Καλιφόρνια και το Ιλινόις μπορούν να εκπροσωπήσουν δυσανάλογα το συμφέρον τους με την εκλογή συγκεκριμένων εκλεκτόρων και με την ανάδειξη συγκεκριμένων εκπροσώπων του νομοθετικού σώματος (Μουσούρου, 1991). Μια ακόμα συνήθης πρακτική στον τομέα αυτό, είναι η άμεση χρηματοδότη συγκεκριμένων προσώπων των δυο κυρίαρχων κομμάτων στις εκλογές από Εβραίους χορηγούς (Dekmejian – Themelis, 1991). Χαρακτηριστικά για τα δυο προαναφερόμενα ζητήματα ήταν τα λογία του DickArmey, πρώην μέλους της βουλής των αντιπροσώπων: «Πρώτη προτεραιότητα μου στην εξωτερική πολιτική είναι η προστασία του Ισραήλ» (Mearsheimer – Walt, 2007).<br /><br />Άξια αναφοράς είναι επίσης η αξιοποίηση του φιλοϊσραηλινού διοικητικού προσωπικού του Κογκρέσου. Σύμφωνα με τα λογία του πρώην επικεφαλής της AIPAC, MorrisAmitay, οι προηγούμενοι, «είναι πρόθυμοι… να εξετάσουν ορισμένα ζητήματα από την σκοπιά της εβραϊκότητας τους».<br /><br />Το πρακτικό σκέλος βέβαια του lobbying στο κογκρέσο βρίσκεται στην άμεση επιρροή του νομοθετικού σώματος από οπού και κρίνεται το αν θα εφαρμοστούν νομοί που ουκ ολίγες φορές συνδέονται με τα Ισραηλινά εθνικά συμφέροντα. Με προσωπικές επαφές, επιχειρήματα, και αλλά μέσα, μέλη της AIPAC καταφέρνουν να εξασφαλίσουν και να προωθήσουν τις Ισραηλινές θέσεις μέσω νομοθετών. Χαρακτηριστικό είναι ότι η AIPAC εμπλέκεται ετησίως σε παραπάνω από 100 νομοθετικές και πολιτικές πρωτοβουλίες (Mearsheimer – Walt, 2007). Σύμφωνα με λόγια πρώην μέλους της οργάνωσης, ζητείται από μέλη της ακόμα και να προετοιμάσουν πολίτικες ομιλίες, να προπαρασκευάσουν νομοσχέδια, να συμβουλέψουν σε θέματα τακτικής, και να πραγματοποιήσουν έρευνες (Mansour, 1994).<br /><br />Στο δεύτερο πεδίο κατατάσσεται η επιρροή των μέσων μαζικής ενημέρωσης, η δράση φιλοϊσραηλινών δεξαμενών σκέψης, και η παρουσία του Ισραηλινού λόμπι στα Αμερικανικά πανεπιστήμια.<br /><br />Σύμφωνα με τα λεγόμενα του δημοσιογράφου EricAlbertman, όταν πρόκειται για δημοσιές συζητήσεις που συμμετέχουν ειδήμονες για θέματα Μέσης Ανατολής, κυριαρχούν πρόσωπα που «δεν μπορούν ούτε να φανταστούν ότι θα επικρίνουν το Ισραήλ». Σε ανάλογες γραμμές κινούνται και τα αποτελέσματα ενός καταλόγου που ο προηγούμενος δημοσίευσε με ονόματα φιλοϊσραηλινών δημοσιογράφων, αρθρογράφων και σχολιαστών, οι οποίοι ποσοτικά ξεπερνούν σε μεγάλο βαθμό τους έχοντες αντίθετες θέσεις (Mearsheimer – Walt, 2007).<br /><br />Έντονα αισθητή κάνουν επίσης την παρουσία τους φιλοϊσραηλινές δεξαμενές σκέψης. Λίγες μόνο από αυτές είναι το Ινστιτούτο Ανάλυσης της Εξωτερικής Πολιτικής, το Εβραϊκό Ινστιτούτο Υποθέσεων Εθνικής Ασφάλειας (JINSA), το Ινστιτούτο Hudson, και το Ίδρυμα Brookings (Mearsheimer – Walt, 2007). Μέσω της συμμέτοχης σε αυτές της αφρόκρεμας των φιλοεβραίων πολίτικων επιστημόνων και των δημοσιεύσεων τους, καλλιεργείται στην αμερικανική κοινωνία και στον ακαδημαϊκό χώρο ένα κλήμα που σαφώς εξυπηρετεί τις βλέψεις του λόμπι.<br /><br />Τέλος, δεν θα μπορούσε να παραλειφθεί η σημασία που έχει δώσει το Ισραηλινό λόμπι στα Αμερικανικά πανεπιστήμια. Ομάδες όπως το Καραβάνι της Δημοκρατίας διοργανώνουν ομιλίες σε Αμερικανικά κολέγια με κεντρικούς ομιλητές Ισραηλινούς. Ομάδες επίσης όπως το Εβραϊκό Συμβούλιο Δημοσίων Υποθέσεων και ο Συνασπισμός IsraelonCampus, συντονίζουν τις φιλοϊσραηλινές προσπάθειες στα πανεπιστήμια. Ιστοσελίδες όπως το CampusWatch, επιτηρούν τις δημοσιεύσεις μαθητών αλλά και καθηγητών πανεπιστήμιων για την αποφυγή και αντιμετώπιση εχθρικών σχολίων κατά του Ισραήλ (Mearsheimer – Walt, 2007). Το λόμπι, διατηρεί διασυνδέσεις με πανεπιστήμια και κολέγια των ΗΠΑ και δρα στα πλαίσια του προγράμματος «PoliticalLeadershipDevelopmentProgramme». Από την αρχή της λειτουργίας του, το 1979, το πρόγραμμα αυτό έχει εφαρμοστεί σε 425 πανεπιστήμια και κολέγια και έχει εκπαιδεύσει πάνω από 18 χιλιάδες φοιτητές στον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να απαντούν σε επικριτικά σχόλια κατά του Ισραήλ και στο πως να γίνεται χρήση της πολιτικής τους δραστηριότητας προς όφελος του Ισραήλ (Καραθανάση, 2009).<br /><br />Αποτελέσματα:<br /><br />Τα αποτελέσματα των παραπάνω δράσεων είναι πολυδιάστατα και ζωτικής σημασίας για το ισραηλινό κράτος:<br /><br />α) Αρχικά παρατηρείται μεγάλη σύγκλιση των στόχων και πεποιθήσεων της πολιτικής ελίτ των Ηνωμένων Πολιτειών, με τους αντιστοίχους στόχους και πεποιθήσεις του λόμπι. Το παραπάνω προκύπτει και λογικά από όσα αναφέρθηκαν νωρίτερα για την δράση του λόμπι.<br /><br />β) Η οικονομική βοήθεια την οποία λαμβάνει το Ισραήλ είναι εντυπωσιακή. Περίπου 3 δισεκατομμύρια δολάρια δίνονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες ως άμεση βοήθεια κάθε χρόνο. Πρόκειται με μεγάλη διαφορά για την μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια εν συγκρίσει με κάθε άλλο κράτος στο οποίο προσφέρουν οι Ηνωμένες Πολιτείες στήριξη κάθε χρόνο. Όσων αφορά τα ποσά αυτά μάλιστα, το Ισραήλ δεν έχει την υποχρέωση να ενημερώνει πως τα ξοδεύει.<br /><br />γ) Με συμφωνία που υπεγράφη το 2016, δίνεται εν συνόλω το ποσό των 38 δισεκατομμυρίων δολαρίων μέσα στα επόμενα 10 χρόνια για την ανάπτυξη στρατιωτικής τεχνολογίας. Η συμφωνία αυτή αντικαθιστά παλαιότερη ανάλογου ύψους (30 δις. δολάρια). Ακόμα 500 εκατομμύρια δολάρια επρόκειτο να δοθούν για την ανάπτυξη της πυραυλικής άμυνας του Ισραήλ. Η λίστα των προηγμένων τεχνολογικά οπλών που έχει αποκτήσει το Ισραήλ μέσω της τεχνογνωσίας των Ηνωμένων Πολιτείων είναι μακρά. Μερικά μόνο παραδείγματα είναι τα ελικόπτερα Blackhawk τα αεροσκάφη F15IS, F16 και F35, και η πυραυλική άμυνα Arrow.<br /><br />δ) Κάτι επίσης παράδοξο που σπανίζει και στο οποίο έχει γίνει αναφορά και από τον πρόεδρο Κλίντον αλλά και από τον πρόεδρο Ομπάμα, είναι η στενότατη συνεργασία Τελ-Αβίβ – Ουάσιγκτον στον τομέα της στρατηγικής και του intelligence.<br /><br />ε) Σε διπλωματικό επίπεδο, η συνεισφορά που παρέχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες στο Ισραήλ είναι δεδομένη και συνεχώς επαληθευμένη. Σε επίπεδο Συμβουλίου Ασφάλειας του ΟΗΕ, οι ΗΠΑ έχουν ασκήσει βέτο σε 32 αποφάσεις που ήταν σε βάρος του Ισραήλ. Σε περιπτώσεις επίσης συγκρούσεων ή απειλής συγκρούσεων με τον Αραβικό κόσμο ή την Σοβιετική Ένωση, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επανειλημμένα δείξει την υποστήριξη τους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι ενέργειες της κυβέρνησης Nixon, με τον ανεφοδιασμό των ισραηλινών δυνάμεων κατά τον πόλεμο του YomKippur καθώς και η γενικότερη στήριξη εκ μέρους των Ηνωμένων Πολιτειών απέναντι στο Ισραήλ κατά την διάρκεια του ψυχρού πολέμου αντίστοιχα.<br /><br />Συμπέρασμα:<br /><br />Η δράση του Ισραηλινού λόμπι στις Ηνωμένες Πολιτείες λαμβάνει χώρα σε σημαντικές πτυχές της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Η επιτυχία δράσης στους τομείς αυτούς δίνει την δυνατότητα να αποκομίζονται σημαντικά οφέλη σε στρατηγικό και οικονομικό επίπεδο. Ο αξιοζήλευτος τρόπος λειτουργίας του λόμπι αποτελεί παράδειγμα προς τις υπόλοιπες εθνικές ομάδες επιρροής καθώς η διείσδυση που έχει επιτευχθεί είναι αξία περαιτέρω μελέτης.<br /><br /><b><i>*Φοιτητής του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς </i></b><div> <br /><a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η επιρροή του ισραηλινού λόμπι στην αμερικανική εξωτερική και εσωτερική πολιτική

Ellada simera 0 15:52

Ο αξιοζήλευτος τρόπος λειτουργίας του λόμπι αποτελεί παράδειγμα προς τις υπόλοιπες εθνικές ομάδες επιρροής . Αργύριος Χατζηηλίας*Η λειτουργία των ομάδων συμφερόντων και των εθνικών ομάδων επιρροής α… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Σύγκρουση συμφερόντων Ρωσίας - Τουρκίας στην Λιβύη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr_7v4sSWlzGYDv32Yl5DD8W3MFF2OvBeQBzaUj0PWh-a-rIna3_W5EpjMihN8m24C1ptrM4F3nSWIhTVvTF0KBi8Kh2N1pn6tXHEm7IUOiP0yEPwYWG9swHkFd0pynxs4ULFl4bAB0nY/s1600/libya.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="436" data-original-width="630" height="442" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr_7v4sSWlzGYDv32Yl5DD8W3MFF2OvBeQBzaUj0PWh-a-rIna3_W5EpjMihN8m24C1ptrM4F3nSWIhTVvTF0KBi8Kh2N1pn6tXHEm7IUOiP0yEPwYWG9swHkFd0pynxs4ULFl4bAB0nY/s640/libya.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Οι διεθνείς προσπάθειες επίλυσης του λιβυκού ζητήματος περιπλέκονται από «εξωτερικούς παράγοντες» όπως τονίζουν οι ΗΠΑ. </span></h3> Την στιγμή που η Γερμανία διοργανώνει μια νέα διεθνή σύνοδο-πιθανότατα τον Ιανουάριο- για τις εξελίξεις στην Λιβύη, που μετά τις τελευταίες εξελίξεις έχει αυξημένο ενδιαφέρον για τη χώρα μας, η κατάσταση στην χώρα φαίνεται να περιπλέκεται ακόμη περισσότερο με την διαφαινόμενη σύγκρουση συμφερόντων Τουρκίας – Ρωσίας στην περιοχή. <br /><br />Ο Ταγίπ Ερντογάν μιλώντας στο τηλεοπτικό δίκτυο ΝΤV κατηγορεί την Μόσχα πως παρέχει στήριξη στον στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ ο οποίος αμφισβητεί τον πρόεδρο της κυβέρνησης εθνικής ενότητα της Λιβύης, Φαγεζ αλ Σαραζ με την οποία η Τουρκία υπέγραψε και το παράνομο μνημόνιο. <br /><br />Σημειώνεται πως τελευταίος απολαμβάνει μέχρι στιγμής της αναγνώρισης της διεθνούς κοινότητας ως ο νόμιμος ηγέτης της χώρας. Ο δε Χαφτάρ έχει ξεκινήσει στρατιωτική επιχείρηση για την κατάληψη της Τρίπολης με στόχο την ανατροπή του προέδρου και έχει δεσμευτεί για την ακύρωση της συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης για τον ορισμό ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας. <br /><br />Όπως δήλωσε, σύμφωνα με το <a href="https://www.reuters.com/article/libya-turkey-russia-erdogan/erdogan-cannot-remain-silent-on-russia-backed-mercenaries-in-libya-ntv-idUSA4N24Q01Y">Reuters </a>ο τούρκος πρόεδρος, η Τουρκία δεν μπορεί να μείνει σιωπηλή απέναντι σε «μισθοφόρους» όπως η υποστηριζόμενη από τη Ρωσία εταιρία Wagner η οποία στηρίζει τις δυνάμεις του Χαλίφα Χάφταρ στη Λιβύη, κατήγγειλε ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν. <br /><br />«Αυτό συμβαίνει, και δεν θα ήταν σωστό εμείς να μείνουμε σιωπηλοί απέναντι σε όλο αυτό. Κάναμε ό,τι μπορούσαμε μέχρι τώρα, και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε», πρόσθεσε.<br />ΗΠΑ: Εξωτερικοί παράγοντες τροφοδοτούν την σύγκρουση<br /><br />Η Τουρκία πάντως δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη εάν σκοπεύει να συμμετάσχει ή όχι στη διεθνή σύνοδο για τη Λιβύη που διοργανώνει τη Τουρκία και ο Ερντογάν δηλώνει πως το θέμα θα εξεταστεί ανάλογα και με το ποιοι θα παρευρεθούν στην σύνοδο.<br /><br />Στο μεταξύ την Πέμπτη το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, δεδομένου ότι οι ΗΠΑ συμμετέχουν στον διεθνή διάλογο για την Λιβύη στο πλαίσιο των τριών σημείων που έχει εκπονήσει ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ, διαμήνυσε πως όλοι οι «εξωτερικοί παράγοντες» θα πρέπει να σταματήσουν να τροφοδοτούν την σύγκρουση στην Λιβύη. <br /><br />Σε ερώτηση μάλιστα σχετική και με το μνημόνιο Τρίπολης-Άγκυρας τονίστηκε πως «Όλες οι χώρες πρέπει να αποφύγουν να επιδεινώσουν την πολιτική σύγκρουση και να υποστηρίξουν την επιστροφή στην πολιτική διαδικασία που διευκολύνεται από τα Ηνωμένα Έθνη».<br />Πούτιν: Και με τον Σάρατζ και με τον Χαφτάρ<br /><br />Ο δε Ρώσος πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν, αναφερόμενος στην κατάσταση στην Λιβύη κατά την διάρκεια της ετήσιας συνέντευξης Τύπου δήλωσε, σύμφωνα με ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων <a href="https://tass.com/world/1101579">TASS</a>, πως «το πιο σωστό θα ήταν να βρεθεί μια λύση μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, η οποία θα έδινε τη δυνατότητα να τερματισθούν οι εχθροπραξίες και να συμφωνήσουν στο ποιος, με πιο τρόπο και στο πλαίσιο ποιών αρμοδιοτήτων θα κυβερνηθεί η χώρα».<br /><br />Ανέφερε μάλιστα πως η Ρωσία θα συζητήσει την κατάσταση στην Λιβύη και με τους δυτικούς εταίρους της ενώ πρόσφατα ο Πούτιν, είχε συζητήσει για την κατάσταση στη Λιβύη με την Γερμανίδα καγκελάριο Άγγελα Μέρκελ, όπως και με τους προέδρους της Γαλλίας και της Τουρκίας. <br /><br />Παράλληλα ο Ρώσος πρόεδρος είπε ότι η χώρα του διατηρεί επαφές και με την κυβέρνηση του Σάρατζ και με το στρατηγό Χαφτάρ.<br /><br />Ο Ρώσος πρόεδρος υπογράμμισε ότι η Ρωσία ήταν κατά της χρήσης στρατιωτικής δύναμης στην Λιβύη. Η χρήση αεροπορίας ενάντια στην αντιπολίτευση, είπε ο Πούτιν, είχε απαγορευθεί με ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Με τη σειρά του ο συνασπισμός δυτικών χωρών άρχισε να κάνει χρήση της αεροπορίας εναντίον της Λιβύης.<br /><br />«Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα μια χώρα που ευημερούσε νωρίτερα, της οποίας το βιοτικό επίπεδο προσέγγιζε ήδη ορισμένους ευρωπαϊκούς δείκτες, να βρίσκεται σήμερα σε χάος, σε πλήρη διάλυση και ο εμφύλιος πόλεμος να μην σταματάει. Ποιος έχει δίκιο, ποιος ευθύνεται , είναι δύσκολο αυτή τη στιγμή να το καθορίσει κάποιος» δήλωσε ο Πούτιν.<br /><br /><a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Σύγκρουση συμφερόντων Ρωσίας - Τουρκίας στην Λιβύη

Ellada simera 0 15:46

Οι διεθνείς προσπάθειες επίλυσης του λιβυκού ζητήματος περιπλέκονται από «εξωτερικούς παράγοντες» όπως τονίζουν οι ΗΠΑ. Την στιγμή που η Γερμανία διοργανώνει μια νέα διεθνή σύνοδο-πιθανότατα τον Ιαν… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιος θα πυροδοτήσει το βαρέλι με το μπαρούτι;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWCkhJfZzLvGZHzA8nKz0JZCvHk-wJa1m9Ki9kuXstG6IzIoyd27w8WC9IsyxFfu4zDR8NEJ5FOQsotsluMLL2P6vCAalMT_gGiNwTdOP7DjF4hrLWyp7G6DTO6Gx4upthaPK8dHY0_ZQ/s1600/KYPROS_XARTHS_EDAFIKO.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="735" data-original-width="1200" height="392" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWCkhJfZzLvGZHzA8nKz0JZCvHk-wJa1m9Ki9kuXstG6IzIoyd27w8WC9IsyxFfu4zDR8NEJ5FOQsotsluMLL2P6vCAalMT_gGiNwTdOP7DjF4hrLWyp7G6DTO6Gx4upthaPK8dHY0_ZQ/s640/KYPROS_XARTHS_EDAFIKO.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ</b><br /> <div> Φαίνεται ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά προτιμά να μην αποκαλύπτει τις ανησυχίες και τους φόβους της. Και εμφανίζεται ωσάν να μην έχει πανικοβληθεί ακόμα και τόσο όσο εμείς στον βορρά.</div> <div> <br /> Μη επανδρωμένα αεροσκάφη; Και τι έγινε; Ας έρθουν! Οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη; Ας έρθουν!Ο υπουργός Άμυνας της Κύπρου Σάββας Αγγελίδης λέει ότι «δεν επηρέασαν σημαντικά την κατάσταση». Κατά τη γνώμη του, αυτά τα μη επανδρωμένα εναέρια μέσα βρίσκονταν ούτως ή άλλως στις νότιες ακτές της Τουρκίας κοντά στην Κύπρο, λέει. Και έστω και αν δεν μεταφέρονταν στην Κύπρο, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και από εκεί όταν ήθελαν, λέει!</div> <div> <br /> Σωστά. Θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και από εκεί. Αλλά δεν έχει καθόλου σημασία η μεταφορά τους στην Κύπρο;Το αεροδρόμιο Λευκονοίκου μετατρέπεται σε ένα πλήρως εξοπλισμένο στρατιωτικό αεροδρόμιο. Επιπλέον φτιάχνεται κοντά και μια ναυτική βάση. Δεν είναι σημαντικό; Ή μήπως δεν δίδεται σημασία πλέον λέγοντας «ούτως ή άλλως το νησί είναι βαρέλι με μπαρούτι, τι ένα πιο λίγο τι ένα πιο πολύ;» Μήπως αυτές οι δηλώσεις γίνονται για να μην προκληθεί ανησυχία στον λαό στον νότο; Γι’ αυτό υποτιμάται το γεγονός; </div> <div> <br /></div> <div> Χθες υπήρχε άλλη μια είδηση. Δεν επιβεβαιώθηκε επισήμως ακόμα, αλλά άρχισε και το παζάρι των F-16. Ανοίγουν και γι’ αυτά χώρο στο Λευκόνοικο, λέει!Είναι φανερό ότι θα κλιμακωθεί ο εξοπλισμός και ο κίνδυνος σύγκρουσης. Είναι μεγάλος κίνδυνος για όλους μας ο Ταγίπ Ερντογάν, που δεν έχω καμία απολύτως αμφιβολία ότι θα απειλήσει πολύ περισσότερο από τώρα και στο εξής όλους τους γείτονές του, έστω και αν κατέχουν ατομική βόμβα. Χθες είπε ότι «θα αυξήσουμε τον αριθμό των μη επανδρωμένων αεροσκαφών στο Λευκόνοικο». </div> <div> <br /></div> <div> Με αυτά τα ρομπότ θα σκοτώσει την Κύπρο!Η πατρίδα μας δυστυχώς δεν θα βρει ησυχία για μακρό χρονικό διάστημα ακόμα. Και να σκεφτείτε ότι όλα αυτά έγιναν πριν καν δούμε το φυσικό αέριο. Η θάλασσά μας είναι γεμάτη πολεμικά πλοία. Να δούμε τι θα γίνει αφότου δούμε και το αέριο. Δεν μπαίνουμε καθόλου αισιόδοξα σε αυτή τη νέα χρονιά. Η Μεσόγειος δεν μυρίζει ειρήνη. Πόλεμο μυρίζει. Ο Μπορίς Τζόνσον, που κέρδισε με αυτοδυναμία στις βρετανικές εκλογές, μπορεί να πυροδοτήσει νέες συμφορές για όλους μας. Είναι πολύ κοντά με τον Ταγίπ Ερντογάν. Άλλωστε, αμέσως μετά τις εκλογές εκείνες, η Τουρκία αύξησε τις στρατιωτικές της δραστηριότητες στο νησί.</div> <div> <br /></div> <div> Την ημέρα που εξελέγη ο Μπορίς βγήκε η απόφαση σε σχέση με το Λευκόνοικο. Η Αγγλία είναι ο πατέρας της θέσης της διχοτόμησης στην Κύπρο. Ο Ερντογάν μπορεί να προχωρήσει πολύ περισσότερο τις ενέργειές του εδώ μαζί με τον Μπορίς. Ελπίζετε κάτι από την ΕΕ εναντίον αυτής της έντασης; Εγώ δεν έχω καμία ελπίδα! Καμία απολύτως! Ο Ερντογάν τους τρόμαξε και αυτούς με τους πρόσφυγες και τους τρομοκράτες που έχει στα χέρια του. Η Ευρώπη δεν τολμά να τον θυμώσει πιο πολύ. Δεν λέει τίποτα και για τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία. Εκείνοι που στο παρελθόν περνούσαν καλά με τις φασιστικές διοικήσεις της Τουρκίας, κάνουν το ίδιο και τώρα.Ό,τι κάνουν οι Τούρκοι αξιωματούχοι εδώ, προτάσσουν πάντα την ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων. </div> <div> <br /></div> <div> Και ο δικός μας λαός σαν να το έχει πιστέψει αυτό πραγματικά. Πόσο παράλογο είναι! Η ελληνοκυπριακή πλευρά εξοπλίζεται και κινδυνεύει η ασφάλειά μας, λέει! Και γι’ αυτό η Τουρκία φτιάχνει στρατιωτικές βάσεις εδώ, αεροπορική και ναυτική. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει τέτοιος κίνδυνος ασφάλειας στην κατεχόμενη περιοχή.Η ελληνοκυπριακή πλευρά εξοπλίζεται για μια πιθανή νέα επίθεση της Τουρκίας. Όχι για να επιτεθεί στον βορρά. Δηλαδή, ο σκοπός είναι αμυντικός, όχι επιθετικός. Δεν νομίζω ότι οποιοσδήποτε στον νότο έχει τρελαθεί τόσο πολύ που θα επιτεθεί στον βορρά. </div> <div> <br /></div> <div> Παρά ταύτα, είμαι αντίθετος και με τον εκεί εξοπλισμό. Ξοδεύονται λεφτά με το τσουβάλι και γι’ αυτό. Γιατί δεν τέθηκε καθόλου στην ατζέντα το θέμα του αφοπλισμού κατά τις διαπραγματεύσεις για λύση και ειρήνη; Κανείς δεν το έφερε στο τραπέζι. Όμως, μήπως δεν έπρεπε να είναι το πρώτο από τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης; Οι έμποροι των όπλων δεν το επιτρέπουν αυτό; Ιδού, ένα νησί βαρέλι με μπαρούτι. </div> <div> <br /></div> <div> Αν κάποιος ανάψει μια σπίθα, θα τιναχτούμε στον αέρα όλοι μαζί.Τα βουνά και όλα τα μέρη είναι γεμάτα με όπλα και αποθήκες πυρομαχικών. Σαν να μην έφτανε αυτό, τώρα βάζουν και τα ρομπότ πάνω στο κεφάλι μας. Αν αυτό δεν είναι ετοιμασία για πόλεμο, τότε τι είναι; Επίδειξη δύναμης; Μόνο εκφοβισμός; </div> <div> <br /></div> <div> Όλοι οι σχολιαστές στον κόσμο επισύρουν την προσοχή σε αυτή την ετοιμασία πολέμου και μου φαίνεται πως κανένας από εμάς εδώ δεν της δίδει σημασία ή δεν την αντιλαμβάνεται. Μόνο τα πρόβατα που οδηγούνται στο σφαγείο δεν αντιλαμβάνονται πού τα παίρνουν. Μήπως είμαστε πρόβατα εμείς;Τουλάχιστον να έλεγε κάτι ο Μουσταφά Ακιντζί. Μπόρεσε να πει «είναι αίμα και όχι νερό αυτό που ρέει από την Πηγή Ειρήνης», και αυτό δεν μπορεί να το πει; Δεν έχει τίποτα να πει κατά αυτής της μεγάλης στρατιωτικής συγκέντρωσης; Φοβάται μην ανακηρυχθεί προδότης της πατρίδας; Αν δεν μπορεί να γίνει ακόμα και προδότης της πατρίδας στα μάτια των φασιστών, σε τι ωφελεί;<br /> <br /> <a href="http://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ποιος θα πυροδοτήσει το βαρέλι με το μπαρούτι;

Ellada simera 0 15:35

Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ Φαίνεται ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά προτιμά να μην αποκαλύπτει τις ανησυχίες και τους φόβους της. Και εμφανίζεται ωσάν να μην έχει πανικοβληθεί ακόμα και τόσο όσο εμείς στον βορρά. … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ελλάδα έχει δυνατότητες έναντι των τουρκικών προκλήσεων και πολλές ευκαιρίες! Ας τις εκμεταλλευθούμε

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-CY3vsP51nA6g8iC5AY5WxwX5CDWb2x8GK2LOBjTXIs148ErlwIqCmJVBjhQbw0w4_dbT3tHdN2oLUE3kTpLinHqx3qeVWEJvshdNZWRvog2aZHhVDIVIW5N6HC5pibNP230EjnXOiCs/s1600/syria.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="851" data-original-width="1280" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-CY3vsP51nA6g8iC5AY5WxwX5CDWb2x8GK2LOBjTXIs148ErlwIqCmJVBjhQbw0w4_dbT3tHdN2oLUE3kTpLinHqx3qeVWEJvshdNZWRvog2aZHhVDIVIW5N6HC5pibNP230EjnXOiCs/s640/syria.jpg" width="640" /></a></div> <br />Του Υπτχου (Ο) ε.α.<b> Δημητρίου Δρόσου</b><br />Από την αρχαιότητα τα κράτη ταύτιζαν τις συμμαχίες τους με τις δυνάμεις της εποχής, για να διασφαλίσουν με αυτό τον τρόπο τα συμφέροντά τους. Ο Θουκυδίδης αναφέρει « Γιατί φίλο μεν θεωρούμε αυτόν που μας βοηθάει και ας έτυχε πριν να είναι εχθρός, ως εχθρό δε τον καθένα που εμποδίζει να επιτύχουμε τις επιδιώξεις μας, έστω και αν τυχαίνει να είναι φίλος, αφού θεωρεί τα δικά μας συμφέροντα ως υποδεέστερα, μπροστά από τις δικές του πολεμικές ανάγκες». Μια συμμαχία εδράζεται σε κοινά συμφέροντα και κοινές απειλές. Με την ανεύρεση των υδρογονανθράκων σε Ισραήλ & Κύπρο (κοίτασμα σε οικόπεδο 10 της Εxxon Mobil) και τη μεγάλη πιθανότητα τέτοιοι να υπάρχουν και στη Νότια Κρήτη έχει αυξηθεί η κατακόρυφα προκλητικότητα και οι απειλές της Τουρκίας προς τις εν λόγω τρεις χώρες.<br /><br />Επιθυμία της Τουρκίας είναι η μείωση της γεωπολιτικής αξίας του Ισραήλ και ταυτόχρονη η αναβάθμιση της δικής της, η ανάδειξή της ως περιφερειακή δύναμη ισότιμη με τους άλλους συνομιλητές της στην περιοχή, να καταστεί η ίδια ο μόνος ενεργειακός διαμετακομιστικός κόμβος, η συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων στην Κύπρο, στο Αιγαίο (γκριζάροντας γεωπολιτικά το νησιωτικό σύμπλεγμα της Μεγίστης αλλά και των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου).<br /><br />Όταν προ ετών η Τουρκική διπλωματία έθετε υπό αμφισβήτηση το καθεστώς κυριαρχίας της Γαύδου, το έκανε σκοπίμως και με μακροπρόθεσμο πλάνο. Στόχος της από τότε ήταν η προσπάθεια ελέγχου της θαλάσσιας περιοχής Νότια της Κρήτης. Γεγονός που προϋπόθετε την απαραίτητη συνεργασία με το Λιβυκό καθεστώς του Muammar Gaddafi. Ωστόσο η Λιβύη για πολλά έτη είχε φιλικές σχέσεις με την Ελλάδα, ενώ πλήθος Αξιωματικών της είχαν αποφοιτήσει από παραγωγικές σχολές των ΕΕΔ. Αυτό όμως άλλαξε όταν στην Τρίπολη, ανεδείχθη μετά την Αραβική Άνοιξη και τον εμφύλιο που ακολούθησε, ένα φιλοϊσλαμικό καθεστώς (General National Congress – GNC), με ηγέτη τον Fagiez-al-Saratz, στενό φίλο του Recep Tayyip Erdoğan. Η Τουρκία προχώρησε σε μία επιθετική με όρους διεθνούς διπλωματίας κίνηση.<br /><br />Πέρα από τη διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας στην εν λόγω ενέργεια, την οποία την καταδίκασαν η Ε.Ε. οι Η.Π.Α. (έστω ποιο διακριτικά), η Αίγυπτος και το Ισραήλ διαμέσω του πρέσβη του στην Ελλάδα (Yossi Amrani), στη Λιβύη αυτή τη στιγμή υφίσταται ένας σκληρός εμφύλιος πόλεμος με το καθεστώς της Τρίπολης να δοκιμάζεται από τις δυνάμεις του Στρατηγού Khalifa Haftar, που ηγείται του Libyan National Army (LNA). Όπως η Αίγυπτος και τα ΗΑΕ (αλλά και η Ρωσία διακριτικά) υποστηρίζουν το φιλέλληνα Στρατηγό, είναι εθνική ανάγκη να υποστηριχθεί άμεσα από τη χώρα μας. Οι αρμόδιοι φορείς γνωρίζουν άριστα τον τρόπο που μπορεί να γίνει αυτό και χωρίς να εκτεθεί η χώρα.<br /><br />Από πρόσφατη ομιλία του Ισραηλινού Πρέσβη στη ΛΑΕΔ υπό την αιγίδα του ΣΕΕΘΑ, διαπιστώθηκε η επιθυμία για στενότερες ακόμη σχέσεις με το κράτος του Ισραήλ και στρατηγική σύγκλιση και σε άλλους τομείς. Δημιουργούνται συνεπώς ευνοϊκές συνθήκες για μια Ελληνική – Κυπριακή – Ισραηλινή συμμαχία με στόχους την ασφάλεια της Ανατολικής Μεσογείου και τη διαχείριση των υδρογονανθράκων. Σ΄ αυτή τη Συμμαχία οι εν λόγω χώρες μαζί με την Αίγυπτο, μπορούν να δημιουργήσουν ένα αλληλοσυμπληρούμενο πλέγμα ισχύος και συμφερόντων και με την οικονομική διπλωματία, ως αναπόσπαστο κομμάτι και της εξωτερικής πολιτικής. H οικονοµική διπλωµατία έχει 3 βασικές συνιστώσες: i. Τη φύση του χρησιµοποιούµενου µέσου (π.χ. οικονοµική), ii. Το πεδίο στο οποίο επικεντρώνεται η χρήση του µέσου (π.χ. άλλοι διεθνείς εµπλεκόµενοι), iii. Τον επιδιωκόµενο στόχο (π.χ. µεταβολή κάποιας πτυχής της συµπεριφοράς του στόχου).<br /><br />Στόχος η συνεκμετάλλευση κοιτασμάτων γειτονικών οικοπέδων με το τεράστιο κοίτασμα του Ισραήλ (Leviathan) και σε συνδυασμό με το κοίτασμα γίγαντα της Αιγύπτου (Zohr), που δύσκολα αξιοποιούνται ανεξάρτητα. Συνεπώς η Τουρκία εάν απειλεί τις γεωτρήσεις της Κύπρου θα απειλεί και τα συμφέροντα του Ισραήλ και της Αιγύπτου. Δεύτερος στόχος: μεταφορά Φυσικού Αερίου σε Ε.Ε μέσω Ελλάδος, με το EastMed Pipeline Project.<br /><br />Η γεωπολιτική θέση της Ανατολικής Μεσογείου, σ’ ένα από τα στρατηγικότερα σημεία του πλανήτη όπου το ενδιαφέρον των ΗΠΑ, Ρωσίας και ΕΕ είναι επικεντρωμένο και προσπαθούν να διατηρήσουν ισορροπίες, όπου ενώνονται τρεις Ήπειροι, διέρχονται οι άξονες μεταφοράς καυσίμων και απολήγουν αγωγοί καυσίμων και φυσικού αερίου. <br /><br />Η παρουσία της Ελλάδος και του άξονα με Κύπρο και Ισραήλ κυρίως, λόγω της θέσεώς των, θα ενισχύσει την Γεωπολιτική της θέση, καθώς ενεργειακοί κολοσσοί μπαίνουν στο παιγνίδι, (Εxxon Mobil, Edison, ΕΛΠΕ), για απευθείας μεταφορά Φ/Α από τα κοιτάσματα Leviathan στο Ευρωπαϊκό Σύστημα Φυσικού Αερίου μέσω Ελλάδος, δίνοντάς της ερείσματα και δυνατότητες να ελέγχει την Ανατολική Μεσόγειο. Θυμίζεται η αμφισβήτηση της ΑΟΖ της Ελλάδος καθώς και η μη αποδοχή της Συνθήκης του Modego Bay για το Δίκαιο της θάλασσας από την Τουρκία με ότι αυτό συνεπάγεται για τις δύο χώρες, (ο Υπουργός Πετρελαίων της Τουρκίας Taner Yildis στις αρχές του 2019, είχε κάνει δηλώσεις για μόνιμη εγκατάσταση εξέδρας άντλησης πετρελαίου, ΝΑ του Καστελόριζου).<br /><br />Η Κύπρος είναι η μοναδική Ευρωπαϊκή χώρα που δεν μετέχει στο Πρόγραμμα Partnership for Peace (PfP), δεν έχει συνάψει συμφωνία ασφαλείας με το ΝΑΤΟ και συνεπώς η συμμετοχή της στην Κοινή Εξωτερική Πολιτική Άμυνας και Ασφάλειας της ΕΕ δεν είναι πλήρης, ούτε ισότιμη. Ωστόσο οι πρόσφατες εξελίξεις στις Η.Π.Α. για επικείμενη άρση του εμπάργκο όπλων προς την Κύπρο κρίνονται ενθαρρυντικές.<br /><br />Η Τουρκία ακολουθεί επιμελώς το δόγμα του Davutoğlu περί στρατηγικού βάθους και έναν αναθεωρητισμό με όλους της τους γείτονες. Το Ισραήλ στερείται στρατηγικού βάθους και στηρίγματος προς Δυσμάς τα οποία είναι ζωτικής σημασίας ιδιαιτέρως για την ασφάλειά του και μόνο η Κύπρος και η Ελλάδα μπορούν να τα δώσουν με τον αεροναυτικό τους χώρο. Τα γεγονότα της Γάζας και η στήριξη της Τουρκίας στη Hamas οδήγησαν σε όξυνση τις σχέσεις Ισραήλ – Τουρκίας. Ο τρόπος εφαρμογής της Στρατηγικής του Ισραήλ και οι συνθήκες που επικρατούν στη Μ. Ανατολή, δεν θα αποκαταστήσουν τις σχέσεις του με την Τουρκία όπως ήταν προ της ανόδου των Ισλαμιστών στην εξουσία το 2002 (o Netanyahou έχει δηλώσει: το Ισραηλινό Ναυτικό θα προστατεύσει τον αγωγό East Med). Ενθαρρυντικό είναι ότι και οι Η.Π.Α. προκρίνουν αυτή τη συμμαχία και συμμετέχουν με υψηλόβαθμες διπλωματικές αντιπροσωπείες στις τελευταίες τριεθνείς συναντήσεις.<br /><br />Μια Στρατηγική σύμπραξη με το Ισραήλ δημιουργεί έναν άξονα Ισραήλ – Κύπρου – Ελλάδας ο οποίος δεν θα είναι και ότι καλύτερο στη Νότια (Μεσογειακή) πλευρά της Τουρκίας για αυτή. Η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει σε συμμαχίες που να της επιτρέπουν την άσκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων και την επέκταση του ρόλου της στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο Zvi Bar’el (Ισραηλινός δημοσιογράφος τιμημένος με το βραβείο Sokolov) έχει επισημάνει στην Haaretz (Αγγλόφωνη έκδοση της ευρείας κυκλοφορίας εφημερίδας του Ισραήλ) ότι η Ελλάδα θέλει να γίνει το αντίβαρο της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή και αποτελεί στενό σύμμαχο του Ισραήλ (κοινές στρατιωτικές ασκήσεις και χρήση του Ελληνικού εναέριου χώρου). Αυτό σε συνάφεια με τις τριμερείς συσκέψεις, όπου ο Netanyahu θέτει συνεχώς θέμα μεταφοράς του Ισραηλινού Φ/Α μέσω Ελλάδος με υποθαλάσσιο αγωγό.<br /><br />Η ενέργεια έχει σημαντικό βάρος στις διμερείς επαφές. Οι ίδιες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στα πεδία Leviathan και Tamar του Ισραήλ, η Noble Energy, η Delek Drilling και η Avner Oil & Gas Exploration δραστηριοποιούνται επίσης στο οικόπεδο Αφροδίτη της Κύπρου, ενώ επιθυμητή θα ήταν και η συμμετοχή και άλλων χωρών. Ο νοητός άξονας Ρουμανίας, Βουλγαρίας, Ελλάδος, Κύπρου, Ισραήλ, Αιγύπτου θα αποτελέσει μία πολύ σημαντική συμμαχία χωρών, που βρίσκονται στην ίδια πλευρά, απέναντι στον φονταμενταλισμό, αλλά και στις ρεβιζιονιστικές βλέψεις της νεο-Οθωμανικής Τουρκίας. <br /><br />Η Τουρκική αντίδραση εκτιμάται ότι θα είναι έντονη και θα προσπαθήσει να εμπλέξει τον Αμερικανικό και πιθανόν τον Βρετανικό παράγοντα ώστε να επιτύχει αποτροπή της Τριμερούς Στρατηγικής Συνεργασίας. Όσον αφορά στο Ηνωμένο Βασίλειο (ΗΒ) αναμένεται να δούμε μετά την 31η Ιανουαρίου 2020 ποιος θα είναι ο ρόλος που θα διαδραματίσει. Εκτιμάται ότι θα αναθερμανθεί το υποτονικό έως σήμερα ενδιαφέρον της Βρετανίας στα τεκταινόμενα. Αυτό διότι η μείωση της στρατηγικής αξίας που είχε για την ίδια τη Βρετανία η Ε.Ε. αλλά και το αντίστροφο θα αυξήσει το ενδιαφέρον της για άλλες περιοχές του πλανήτη και η Ανατολική Μεσόγειος είναι μία από αυτές λόγω και των Βρετανικών βάσεων στην Κύπρο.<br /><br />Επιβάλλεται όπως οι τρεις χώρες (Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ) εργαστούν προληπτικά, προς εξουδετέρωση των Τουρκικών επιχειρημάτων τα οποία θα συνοδεύονται από εκβιαστικά διλήμματα. Αυτονόητη καθίσταται η ενίσχυση των Ε.Δ. της Ελλάδας και της Κύπρου με έμφαση στις Αεροναυτικές τους Δυνάμεις, καθώς ο παράγοντας που θα διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο στην τελική έκβαση της όδευσης των υδρογονανθράκων είναι η αποφασιστικότητα και οι ξεκάθαρες θέσεις στα θέματα αυτά.<br /><br />Λόγω της θέσης της η Ελλάδα, της ευρύτερης αστάθειας στην περιοχή, της “περικύκλωσής της” με Σουνιτικούς πληθυσμούς φιλικούς προς την Τουρκία (Τσάμηδες Αλβανίας, Νότια Βουλγαρία με τουρκική μειονότητα, τυχόν ύπαρξη Σουνιτικών μουσουλμανικών θυλάκων εντός της χώρας λόγω των μεταναστευτικών ροών) επιβάλλεται να διασφαλιστεί συμμετέχοντας σε σύστημα Συλλογικής Ασφάλειας και Συμμαχίες με χώρες με τις οποίες έχει κοινά συμφέροντα δηλαδή: Κύπρο, Ισραήλ, Αίγυπτο, Ιορδανία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ιταλία. Η Στρατηγική Συνεργασία / Συμμαχία, Ελλάδας με Ισραήλ, Αίγυπτο και Ιταλία αποτελεί ανάχωμα στην Τουρκική επιθετικότητα.<br /><br /> Το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου με την Κύπρο επιβάλλεται όπως τεθεί επί νέας βάσης. Η χώρα μας εκτός της συμμετοχής της σε συλλογικά συστήματα ασφαλείας (Ε.Ε, ΝΑΤΟ), πρέπει να συμμετέχει και σε περιφερειακά συστήματα ασφαλείας, όπως το προαναφερόμενο (μικρό ΝΑΤΟ της Ανατολικής Μεσογείου, το ονομάζουν ορισμένοι), εξασφαλίζοντας επαρκώς τον τομέα της ασφάλειας. Οι δίοδοι των υδρογονανθράκων μέσω Κύπρου & Ελλάδος, μειώνουν τη σημασία της Τουρκίας, ενώ ο σχεδιαζόμενος υποθαλλάσιος αγωγός από Ισραήλ μέσω Ελλάδος σε Ιταλία (East Med Pipeline, με τη μεταφορά του Ισραηλινού Φ/Α με LNG σταθμό μέσω Κύπρου και Ελλάδος στην Ιταλία με ένθερμο υποστηρικτή τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Netanyahu) κάνει τη χώρα μας κεντρικό κόμβο. Το 2013, η ΕΕ κήρυξε το project της ένωσης των ηλεκτρικών πεδίων της Ελλάδας της Κύπρου και του Ισραήλ, Μια τέτοια ένωση θα επιτρέψει την αμφίδρομη μετάδοση 2.000 MW μέσω υποθαλάσσιου καλωδίου, μήκους 1.580 km, και η Kυπριακή εταιρεία που επελέγη για να εκπονήσει την μελέτη σκοπιμότητας για ένα τέτοιο project, έχει ήδη λάβει επιχορηγήσεις από την ΕΕ.<br /><br />Η αντιπαλότητα Τουρκίας – Ισραήλ εκτιμάται ότι θα συνεχισθεί καθώς, εκπρόσωπος του Erdoğan τόνισε ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να άρει την απαίτησή της για άρση του αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας για να επιτύχει βελτίωση των σχέσεών της με το Ισραήλ. Το Ισραήλ για λόγους εθνικής ασφάλειας δεν συναινεί σε αυτό, ενώ αξιώνει από την Τουρκία να κλείσει τα γραφεία της Hamas στην Κωνσταντινούπολη. Η Άγκυρα αρνείται να το πράξει. Τα αίτια προϋπήρχαν από το 2002 από την άνοδο των ισλαμιστών στην εξουσία. Τέλος δεν πρέπει να αγνοήσουμε τη στήριξη που παρείχε το Ισραήλ στους Κούρδους καθώς θεωρούνται οι ποιο αξιόπιστοι σύμμαχοί τους στη Μ. Ανατολή, καθώς αν οι Ισραηλινοί ελέγχξουν γεωπολιτικά, το Β. Ιράκ και τη Β. Συρία θα ελέγχουν την υδρολεκάνη της Μεσοποταμίας και τα εξαιρετικά κοιτάσματα πετρελαίου του Κιρκούκ. Το Ισραήλ θα έχει εξασφαλισθεί λοιπόν από υδρογονάνθρακες και νερό.<br /><br />Διαπιστώνουμε ότι οι σύγχρονες κρίσεις είναι πολυδιάστατες, τόσο σε διεθνές περιβάλλον όσο και ως δομικό στοιχείο των σύγχρονων κρατών. Σαφώς παίζει ρόλο η αποδοτικότητα (efficiency) δηλαδή η αποδοτική χρήση πόρων για επίτευξη των αποτελεσμάτων και η αποτελεσματικότητα (effectiveness) δηλαδή η επίτευξη των τεθέντων στόχων, το στέρεο χτίσιμο περιφερειακών συνεργασιών. Απαιτείται ολιστική προσέγγιση στο σύνθετο περιβάλλον με έμφαση στη διασυνοριακή και διαπεριφερειακή συνεργασία με χώρες με συγκλίνοντα συμφέροντα, αλλά και στη βέλτιστη μόχλευση πόρων καθόσον η Οικονομία αποτελεί βασικό παράγοντα ισχύος ενός Κράτους μαζί με την Άμυνα.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Ελλάδα έχει δυνατότητες έναντι των τουρκικών προκλήσεων και πολλές ευκαιρίες! Ας τις εκμεταλλευθούμε

Ellada simera 0 15:23

Του Υπτχου (Ο) ε.α. Δημητρίου ΔρόσουΑπό την αρχαιότητα τα κράτη ταύτιζαν τις συμμαχίες τους με τις δυνάμεις της εποχής, για να διασφαλίσουν με αυτό τον τρόπο τα συμφέροντά τους. Ο Θουκυδίδης αναφέρει… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί ταλαιπωρούμε την ΑΟΖ της Πατρίδας μας: Την “βλέπουν” σαν μόδα παρά για την αξία της

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwWfubOC3zBv-aBHQXKLOBitLeXNrmCw7ziSqdlzKnKLWxDf6KHpzVm7dYpQMQu_I-T2I_NY5OB6chc0tT1KlzQ3m2T_uGvdBRD6PCN0VNPWKOkZ5hFfBZ9mqWup7oazGUSfwJhloPY4E/s1600/AIGAIO-POLEMIKH-AEROPORIA.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="360" data-original-width="540" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwWfubOC3zBv-aBHQXKLOBitLeXNrmCw7ziSqdlzKnKLWxDf6KHpzVm7dYpQMQu_I-T2I_NY5OB6chc0tT1KlzQ3m2T_uGvdBRD6PCN0VNPWKOkZ5hFfBZ9mqWup7oazGUSfwJhloPY4E/s640/AIGAIO-POLEMIKH-AEROPORIA.webp" width="640" /></a></div> <br /> Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ<br /> Το 1967, ο Πρέσβης της Μάλτας στα Ηνωμένα Έθνη Α. Πάρντο, ζήτησε τη σύγκληση διεθνούς διάσκεψης για την θέσπιση ενός νέου νόμου για τις θάλασσες με την έκκληση οι ωκεανοί να αποτελέσουν “κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας”. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, στις 10 Δεκεμβρίου 1982, σχεδόν 120 χώρες υπέγραψαν τη νέα Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, ολοκληρώνοντας μια από τις σημαντικότερες διεθνείς διασκέψεις.<br /> O Πρεσβευτής Tommy Koh της Σιγκαπούρης, Πρόεδρος της Διάσκεψης δεν υπερέβαλε καθόλου όταν δήλωσε, στις 30 Απριλίου 1982, πως “σήμερα έχουμε ένα ραντεβού με την ιστορία”. Η Τρίτη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (The Third United Nations Conference on the Law of the Sea ή UNCLOS III από τα αρχικά της στην αγγλική γλώσσα) υπήρξε πραγματικά ένα κοσμοϊστορικό γεγονός. Καμία άλλη παγκόσμια διάσκεψη δεν κράτησε τόσα χρόνια με τη συμμετοχή τόσων πολλών κρατών. <br /> <br /> Οι εργασίες της UNCLOS III διήρκεσαν από τον Δεκέμβριο του 1973 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1982, οπότε ετέθη για υπογραφή και επικύρωση από τα κράτη, η νέα Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Η Σύμβαση του 1982 διαιρείται σε 17 μέρη (Μέρη Ι-XVII), περιλαμβάνει 320 άρθρα και εννέα παραρτήματα (Παραρτήματα Ι-ΙΧ). Επίσης στην Τελική Πράξη της Διάσκεψης περιλαμβάνονται τέσσερις Αποφάσεις (Αποφάσεις I – IV) και έξη Παραρτήματα. <br /> <br /> Το κείμενο της νέας Σύμβασης υιοθετήθηκε στις 30 Απριλίου του 1982 με μεγάλη πλειοψηφία: 130 κράτη ψήφισαν υπέρ (ανάμεσά τους η Ελλάδα και η Κύπρος), τέσσερα κράτη ψήφισαν κατά (ΗΠΑ, Τουρκία, Ισραήλ και Βενεζουέλα) και 17 κράτη απέσχον. Αργότερα, στις 10 Δεκεμβρίου 1982 την UNCLOS υπέγραψαν 120 κράτη (μεταξύ των οποίων η Ελλάδα και η Κύπρος) στο Montego-Bay της Τζαμάικα. Τέλος, η Σύμβαση προέβλεπε ότι θα τίθετο σε ισχύ 12 μήνες μετά την επικύρωσή της από 60 κράτη (άρθρο 308). Η UNCLOS τέθηκε σε ισχύ στις 16 Νοεμβρίου 1994, και την έχουν επικυρώσει 169 κράτη και η Ευρωπαϊκή Ένωση. <br /> <br /> Η ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΖΩΝΗ <br /> <br /> Ένα από τα πιο σημαντικά έργα της Διάσκεψης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας ήταν η δημιουργία και κωδικοποίηση του θεσμού της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Έτσι, δόθηκε ένα τέλος στην χαώδη κατάσταση που επικρατούσε μέχρι τότε στο Διεθνές Δίκαιο Αλιείας. <br /> <br /> Με βάση τα άρθρα 55, 56, 57 της νέας Σύμβασης (1982), ως Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της αιγιαλίτιδας ζώνης περιοχή, το πλάτος της οποίας μπορεί να φθάσει τα 200 ναυτικά μίλια (ν.μ.) από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετρείται το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης. Εντός της ΑΟΖ το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα σε θέματα που έχουν σχέση με την εξερεύνηση, την εκμετάλλευση, την διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πηγών ζώντων ή μη, των υδάτων, του βυθού και υπεδάφους της θάλασσας, καθώς και κυριαρχικά δικαιώματα, που αφορούν στην εξερεύνηση και οικονομική εκμετάλλευση των ρευμάτων και των υπερκείμενων της θάλασσας ανέμων. <br /> Τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των παράκτιων και άλλων κρατών που αφορούν στα θέματα της αλιείας μέσα στην ΑΟΖ καθορίζονται στην Σύμβαση από τα άρθρα 51, 55, 56, 58-73, 115 και 123, ενώ στις περιοχές της ανοικτής θάλασσας η αλιεία ρυθμίζεται από τα άρθρα 116-120. Επιπλέον, στο Παράρτημα Ι της Σύμβασης αναφέρονται τα αποδημητικά είδη ψαριών που βρίσκονται μέσα ή έξω από αυτή την ζώνη. <br /> <br /> Εάν όλα τα παράκτια κράτη κάνουν χρήση των δικαιωμάτων τους σε ΑΟΖ 200 ν.μ., τότε η περιοχή των ωκεανών που θα ανήκει σ’ αυτά τα κράτη θα καλύπτει γύρω στα 37,7 εκατ. τετρ. ν.μ. ή το 35,8% της παγκόσμιας θαλάσσιας επιφάνειας. Μέσα στην επικυριαρχία αυτών των ζωνών περιλαμβάνονται πάνω από το 90% της παγκόσμιας αλιείας, πάνω από το 87% των υδρογονανθράκων και γύρω στο 10% των πολυμεταλλικών κονδύλων. Επομένως, εύκολα μπορεί κανείς να αντιληφθεί την κρίσιμη σημασία που έχει η ΑΟΖ όχι μόνο για το Δίκαιο της Θάλασσας αλλά γενικότερα για την παγκόσμια οικονομία και τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις. <br /> <br /> Δυστυχώς αυτή την περίοδο η ΑΟΖ ταλαιπωρείται πολύ στην Ελλάδα από ειδικούς και μη. Όπως έγραψε σε ένα σχόλιό του στην Καθημερνή ο Αλέξης Παπαχελάς: <br /> «Έχουν περάσει 23 χρόνια από την κρίση των Ιμίων και ακόμη συζητούμε τα αυτονόητα. Ξαφνικά, μας ξύπνησε από τον βαθύ μας ύπνο η συμπεριφορά του Ερντογάν και γέμισαν οι οθόνες απόστρατους και μη ειδικούς και τα καφενεία από διεθνολόγους.» <br /> <br /> Ο λαός ασχολείται με την ΑΟΖ περισσότερο σαν μόδα παρά για την αξία της. Αλλά και αυτοί που είναι ειδικοί άρχισαν να ασχολούνται με την παράνομη ΑΟΖ της Τουρκίας που έχει φτάσει έξω από την Κρήτη. <br /> <br /> Έτσι κάποιοι από αυτούς αναφέρουν, πρόσφατα, ότι ο Ερντογάν θα απαγορεύσει στον αγωγό EastMed να διασχίσει την ανύπαρκτη τουρκική ΑΟΖ που δημιουργήθηκε με την παράνομη οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών ανάμεσα στην Τουρκία και την Λιβύη. <br /> <br /> Σίγουρα αυτοί οι ειδικοί δεν έχουν διαβάσει τις 185 σελίδες της <a href="about:blank">Σύμβασης</a> του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS). Ήρθε η ώρα να το κάνουν. <br /> <br /> Εάν την είχαν διαβάσει θα έβλεπαν ότι κανένα κράτος δεν επιτρέπεται να απαγορεύσει την διέλευση ενός αγωγού από την ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα του. <br /> <br /> Συγκεκριμένα η UNCLOS αναφέρει: <br /> <br /> Άρθρο 79 Υποβρύχια καλώδια και αγωγοί στην υφαλοκρηπίδα <br /> Όλα τα κράτη έχουν δικαίωμα να τοποθετούν υποβρύχια καλώδια και αγωγούς στην υφαλοκρηπίδα σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου. <br /> Επιφυλασσόμενου του δικαιώματος του να λαμβάνει πρόσφορα μέτρα για την εξερεύνηση της υφαλοκρηπίδας, την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της και την πρόληψη, μείωση και έλεγχο της μόλυνσης από αγωγούς, το παράκτιο κράτος δεν μπορεί να εμποδίζει την τοποθέτηση ή συντήρηση αυτών των καλωδίων ή αγωγών. <br /> Η χάραξη της πορείας για την τοποθέτηση αυτών των σωληναγωγών πάνω στην υφαλοκρηπίδα, υπόκειται στη συναίνεση του παράκτιου κράτους. <br /> Τίποτα σ’ αυτό το μέρος δεν θίγει το δικαίωμα του παράκτιου κράτους να θέτει όρους για την είσοδο στο έδαφός του ή στην χωρική του θάλασσα καλωδίων ή αγωγών ή τη δικαιοδοσία του επί των καλωδίων και αγωγών που κατασκευάζονται ή χρησιμοποιούνται για την εξερεύνηση της υφαλοκρηπίδας του ή την εκμετάλλευση των πόρων της ή σε σχέση με την λειτουργία τεχνητών νήσων, εγκαταστάσεων ή κατασκευών υπό τη δικαιοδοσία του. <br /> Κατά την τοποθέτηση καλωδίων ή αγωγών, τα κράτη λαμβάνουν δεόντως υπόψη τα καλώδια ή τους αγωγούς που είναι ήδη τοποθετημένοι. Ιδιαίτερα, δεν θίγονται οι δυνατότητες επισκευής των υφισταμένων καλωδίων ή αγωγών. <br /> <br /> Υποψιάζομαι ότι και αρκετοί Έλληνες βουλευτές δεν έχουν διαβάσει το Σύνταγμα των Θαλασσών και Ωκεανών του πλανήτη μας και νομίζω ότι ήρθε η ώρα να το κάνουν.<br /> <br /> <a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γιατί ταλαιπωρούμε την ΑΟΖ της Πατρίδας μας: Την “βλέπουν” σαν μόδα παρά για την αξία της

Ellada simera 0 14:56

Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ Το 1967, ο Πρέσβης της Μάλτας στα Ηνωμένα Έθνη Α. Πάρντο, ζήτησε τη σύγκληση διεθνούς διάσκεψης για την θέσπιση ενός νέου νόμου για τις θάλασσες με την έκκληση οι ωκεανοί να αποτ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ε.Δ, το μακρύ δόρυ του ΥΠΕΞ: Από τις «Αλεπούδες» της Κύπρου στο ράπισμα του Αιγαίου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJfeFEh3qG1cgsHqrbzLZ6S8TKcDxCY0EHiHkQgvqxnNkP-TGoEZCH6xYtt3UCGZFpKaDT_wpRIjcn5VRe9jkke8t2p4mYdY36xJKwx-1S1-sH6C7qQpLp8JTMzcfvyS5-zzD-N5FEgas/s1600/f-16.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="360" data-original-width="540" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJfeFEh3qG1cgsHqrbzLZ6S8TKcDxCY0EHiHkQgvqxnNkP-TGoEZCH6xYtt3UCGZFpKaDT_wpRIjcn5VRe9jkke8t2p4mYdY36xJKwx-1S1-sH6C7qQpLp8JTMzcfvyS5-zzD-N5FEgas/s640/f-16.webp" width="640" /></a></div> <br />Με τη διπλωματία να τοποθετεί στο κάδρο κάθε κομμάτι στην σωστή θέση ώστε να ολοκληρωθούν το ταχύτερο δυνατό οι διαδικασίες που θα θωρακίσουν τη χώρα έναντι της ξεκάθαρης πλέον επεκτατικής πολιτικής που ασκεί η Τουρκία, οι Ένοπλες Δυνάμεις όλο το τελευταίο διάστημα λειτουργούν όπως απαιτείται, σαν το «μακρύ δόρυ» της εξωτερικής πολιτικής. <br /><br />Μπορεί η γείτων χώρα να έχει υποσκάψει με πρωτοφανή τρόπο τις σχέσεις ανάμεσα στις δυο χώρες μέσω της Τουρκο-Λιβυκής συμφωνίας, με την οποία έχει επιχειρηθεί η εξαφάνιση Ελληνικών νησιών και υφαλοκρηπίδας, ωστόσο οι απαντήσεις από τις Ένοπλες Δυνάμεις έχουν φτάσει στην Άγκυρα. <br /> <br />Την στιγμή που η πολιτική ηγεσία του τόπου, διαμηνύει με κάθε τρόπο ότι δεν χωρούν αμφισβητήσεις κατά των Εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, μια πληθώρα πράξεων έρχονται ως απαντήσεις στις προκλήσεις της γείτονος και δημιουργούν το πλέγμα εκείνο που εμπεριέχει την ασφάλεια την οποία εγγυώνται οι Ένοπλες Δυνάμεις. <div> <br />Και να θυμίσουμε την αποστολή του Οκτωβρίου της 340 Μοίρας με τρία F-16 στην Κύπρο. Έχουμε αναφερθεί με εκτενή ρεπορτάζ στο πως, που, γιατί κτλ. Είχαμε αναφερθεί επιπλέον στο «παράπονο» για κείνη την πτήση του κου. Ακάρ προς τον Έλληνα υπουργό Εθνικής Άμυνας κο. Παναγιωτόπουλο, όταν συναντήθηκαν στο ΝΑΤΟ. </div> <div> <br />Όμως η πτήση εκείνη αποτελούσε ένα μόνο κομμάτι από το μακρύ δόρυ της εξωτερικής πολιτικής της χώρας που είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις. Η Άγκυρα με την πτήση των «Αλεπούδων» συνειδητοποίησε ότι η αθόρυβη δουλειά που γίνεται στις τάξεις της Πολεμικής Αεροπορίας είναι τέτοια που της επιτρέπει ανά πάσα στιγμή να εκτελέσει οτιδήποτε απαιτείται και δίχως τ’ αντίπαλα ραντάρ να «πιάσουν» το παραμικρό. <br /><br />Ακολούθησε μπαράζ προκλήσεων, μια προσπάθεια για «ρελάνς», όμως και πάλι είδαν απέναντι ότι οι Έλληνες διαθέτουν τις γνώσεις, την γνώση, την πίστη, την ψυχραιμία ν’ απαντούν όπως ακριβώς αρμόζει. <br /><br />Οι τελευταίες προκλήσεις και το τείχος… <br /><br />Στο νέο «αφήγημα» η Άγκυρα αφού εργαλειοποίησε την δεμένη πισθάγκωνα κυβέρνηση της Λιβύης όπου προσπαθεί να κρατηθεί μέσω της Τουρκίας, επιχειρεί να προβάλει τη δυναμική της. <br /><br />Το τουρκικό επιτελείο προσπαθεί να στηρίξει τις διπλωματικές κινήσεις που κάνει η κυβέρνηση Ερντογάν και ταυτόχρονα να προβάλει στρατιωτική ισχύ. Navtex, υπερπτήσεις ως την μέγιστη στρατιωτική κίνηση αμφισβήτησης εθνικής κυριαρχίας, παραβιάσεις, αερομαχίες είναι η εικόνα των περίπου δέκα τελευταίων ημερών με μια τάση που δείχνει ότι ορισμένες φορές τα πάντα κρέμονται από μια κλωστή. <br />Και πάλι οι προσπάθειες της Ελληνικής αεράμυνας , όπως λένε ανώτατες πηγές, δεν είναι η επίδειξη, αλλά η αεροπορική υπεροχή στον Ελληνικό ουρανό. <br /> <br />Την στιγμή που η Ελλάδα εφαρμόζει όλους τους Νατοϊκούς κανονισμούς για το air policing- διότι η αναχαίτιση έτσι ξεκινά- η Τουρκία στέλνει τους ιπταμένους της με ρητές εντολές όχι μόνο να γράψουν την παραβίαση, αλλά να προκαλέσουν την αεροπορική εμπλοκή. Κι’ αν ο αντίπαλός τους, δηλαδή ο Έλληνας πιλότος, δεν μπει στον «πειρασμό», να τον προκαλέσουν περισσότερο με επικίνδυνους ελιγμούς οι οποίοι εμπεριέχουν πάντα τον κίνδυνο του ατυχήματος. <br /> <br />Οι Έλληνες αεροπόροι πάντως βλέπουν καθημερινά την αλήθεια με τα μάτια τους, καταλαβαίνουν που το πηγαίνουν οι εξ ανατολών συνάδελφοί τους και σημειώνουν ότι το λάθος δεν θα είναι Ελληνικό. Και στην θάλασσα η κατάσταση δεν διαφοροποιείται σε μεγάλο βαθμό από τον αέρα. Παρόμοιες οι προκλήσεις, με το Πολεμικό Ναυτικό να δίνει τη δική του μάχη και να στέλνει τα μηνύματα που απαιτούνται. <br /> <br />Στις Ένοπλες Δυνάμεις, μεγάλο τώρα διάστημα έχουν διαβάσει αρκετά καλά τις τουρκικές κινήσεις. Οι ψύχραιμες αντιδράσεις, αλλά ταυτόχρονα αποφασιστικές είναι εκείνες που λειτουργούν πυροσβεστικά την στιγμή που ο γείτονας κρατά το φιτίλι και το σπίρτο. <br /><br />Η αφανής δουλειά είναι η ουσιαστική σημείωναν ανώτατες πηγές, αυτή που δεν αποδεσμεύει οποιαδήποτε πληροφορία προς εκμετάλλευση. Ίσως η εργαλειοποίηση της προβολής δραστηριοτήτων να λειτουργούσε αντίθετα, η οποία άλλωστε δεν ταιριάζει στην Ελληνική Δημοκρατία.<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ε.Δ, το μακρύ δόρυ του ΥΠΕΞ: Από τις «Αλεπούδες» της Κύπρου στο ράπισμα του Αιγαίου

Ellada simera 0 14:51

Με τη διπλωματία να τοποθετεί στο κάδρο κάθε κομμάτι στην σωστή θέση ώστε να ολοκληρωθούν το ταχύτερο δυνατό οι διαδικασίες που θα θωρακίσουν τη χώρα έναντι της ξεκάθαρης πλέον επεκτατικής πολιτικής … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Τι έλεγε ένας Τούρκος ναύαρχος το 2008 - Ο εγκλωβισμός της Ελλάδας στο Αιγαίο και η επιστροφή στην Ανατολική Μεσόγειο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzDTRMp7mGL8q8-g4hGnQ931ejJap2odfwPqc5c9apzsTHIDssSWEx8OToy8r19r6WYHp1dOBrJgPgJA6-sJPu44dnIDSUX76eytppOSzKks4-yo9EJM1OakparE0WTeXpPsanpOiNL2Y/s1600/aoz-ellada.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzDTRMp7mGL8q8-g4hGnQ931ejJap2odfwPqc5c9apzsTHIDssSWEx8OToy8r19r6WYHp1dOBrJgPgJA6-sJPu44dnIDSUX76eytppOSzKks4-yo9EJM1OakparE0WTeXpPsanpOiNL2Y/s640/aoz-ellada.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> <b>Λυγερός Σταύρος </b><br />Για δεκαετίες η Ελλάδα απουσίαζε από την Ανατολική Μεσόγειο. Είχε αυτοεγκλωβισθεί στρατηγικά και επιχειρησιακά στο Αιγαίο, επειδή εκεί δεχόταν την τουρκική επεκτατική πίεση. Το Καστελλόριζο ήταν ένα γεωγραφικά ακραίο μικρό νησιώτικο σύμπλεγμα, το οποίο στην Αθήνα το αντιλαμβάνονταν ως μία "απόφυση" του Αιγαίου στην Ανατολική Μεσόγειο, χωρίς να του αποδίδουν την κρίσιμη στρατηγική σημασία που έχει. (Γι' αυτό το ζήτημα στο επόμενο άρθρο). <br /><br />Μετά την τουρκική εισβολή του 1974, στην Αθήνα είχε κυριαρχήσει το δόγμα "η Κύπρος είναι μακριά", πίσω από το οποίο κρυβόταν το μικροελλαδική θεώρηση ότι "η Κύπρος είναι βαρίδι για την Ελλάδα"! Κάπως έτσι, η Ελλάδα ουσιαστικά αποσύρθηκε από την Ανατολική Μεσόγειο, όπου έτσι κι αλλιώς η παρουσία της ήταν υποτυπώδης. Αυτό το δόγμα-υπεκφυγή έχει εμποτίσει γενιές Ελλαδιτών πολιτικών και διπλωματών, με αποτέλεσμα να κυριαρχήσει για δεκαετίες η μονοδιάστατη αντίληψη για την εθνική ασφάλεια που συρρικνώνει το ελληνικό ενδιαφέρον αποκλειστικά στο Αιγαίο.<br /><br />Η στρατηγική αυτή αναδίπλωση βόλεψε την Άγκυρα. Της άφησε ελεύθερο το πεδίο στην Ανατολική Μεσόγειο. Μία προσπάθεια να αντιστραφεί η διάχυτη αυτή αντίληψη έγινε μετά το 1993 από την κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου με το δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου με σκοπό την αμυντική κάλυψη της ελεύθερης Κύπρου. Στο πλαίσιο αυτό εντασσόταν και η προμήθεια του ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος S-300. Τότε, η Ελλάδα είχε αρχίσει να εδραιώνει μια αεροναυτική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Ας σημειωθεί ότι την ίδια εκείνη περίοδο (1993-96) ο υπουργός Άμυνας Αρσένης είχε πραγματοποιήσει ανοίγματα και προς το Ισραήλ και προς την Αίγυπτο, στο πλαίσιο μίας πρωτοπόρας για εκείνη την εποχή στρατιωτικής διπλωματίας. Ήταν μία πιο γεωπολιτικά ισορροπημένη πολιτική συνέχεια των προνομιακών σχέσεων που είχε επιχειρήσει να διαμορφώσει με αραβικές χώρες ο Ανδρέας Παπανδρέου από τη δεκαετία του 1970, με βάση το δόγμα για τις τρεις διαστάσεις της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής (ευρωπαϊκή, βαλκανική και μεσογειακή). <div> <br />Ο επανεγκλωβισμός στο Αιγαίο <br /><br />Οι καιροί, ωστόσο, δεν ευνοούσαν εκείνα τα διπλωματικά ανοίγματα να ριζώσουν και να αναπτυχθούν, δεδομένου ότι στη δεκαετία του 1990 το Ισραήλ διατηρούσε προνομιακές σχέσεις με την κεμαλική Τουρκία, ενώ και η Αίγυπτος τηρούσε ισορροπίες, αποφεύγοντας οτιδήποτε θα ενοχλούσε την Άγκυρα. Ο χρόνος, άλλωστε, δεν ήταν αρκετός για να αποδώσουν εκείνα τα ανοίγματα καρπούς.<br /><br />Η διαδοχή του Ανδρέα Παπανδρέου από τον Σημίτη στην πράξη αφυδάτωσε και σταδιακά ακύρωσε όχι μόνο το δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου, αλλά και τα ανοίγματα του Αρσένη. Καθοριστικό ρόλο στο πολιτικο-ψυχολογικό επίπεδο έπαιξε και η κρίση στα Ίμια στις αρχές του 1996, η οποία επανεγκλώβισε την Ελλάδα στο Αιγαίο. Όταν, μάλιστα, λόγω και των ασφυκτικών πιέσεων της Δύσης (και του Ισραήλ) οι S-300, αντί να εγκατασταθούν στην Κύπρο, αποθηκεύτηκαν στην Κρήτη, ο Ενιαίος Αμυντικός Χώρος εκφυλίσθηκε επιχειρησιακά και παρέμεινε εν ισχύ μόνο στα χαρτιά. <br /><br />Η επιστροφή άρχισε να πραγματοποιείται πολύ αργότερα και μάλιστα με πρωτοβουλία των Ισραηλινών, λόγω κυρίως του ρήγματος που είχε προκληθεί στις σχέσεις τους με την Τουρκία του Ερντογάν. Έτσι προέκυψαν οι τριγωνικές συνεργασίες Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ και Ελλάδα-Κύπρος-Αίγυπτος και τελευταία η συνεργασία Ελλάδα-Κύπρος-Ιορδανία. Και τα τρία αυτά γεωπολιτικά τρίγωνα, που σταδιακά αποκτούν στρατηγικού χαρακτήρα εμβέλεια, διευκολύνθηκαν από την εχθρότητα του καθεστώτος Ερντογάν με το Ισραήλ και με το καθεστώς Σίσι στην Αίγυπτο. <br /><br />Δεν θα είχαν, ωστόσο, ευδοκιμήσει εάν δεν είχε μεσολαβήσει το αμερικανοτουρκικό ρήγμα, το οποίο συνεχώς βαθαίνει, παρά την προσπάθεια του προέδρου Τραμπ να αποτρέψει τη μετατροπή του σε ρήξη. Στην πραγματικότητα, στην Ανατολική Μεσόγειο έχει διαμορφωθεί και τείνει να παγιωθεί ένα γεωστρατηγικό πλέγμα, το οποίο αποκλείει και απομονώνει την Τουρκία παρότι αυτό για ευνόητους λόγους δεν ομολογείται.</div> <div>   <br />Τι έλεγε ένας Τούρκος ναύαρχος το 2008 <br /><br />Το σημαντικό είναι ότι αυτό το γεωστρατηγικό πλέγμα έχει τις ευλογίες και των Αμερικανών και των Γάλλων. Το Παρίσι επιδεικνύει ζωηρό ενδιαφέρον για την Ανατολική Μεσόγειο. Ουσιαστικά επιστρέφει στην περιοχή. Πρώτον, ενεργειακά, μέσω της Total, η οποία έχει αποκτήσει δικαιώματα εξόρυξης και στην κυπριακή ΑΟΖ και στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Δεύτερον, πολιτικά-στρατιωτικά μέσω της συμφωνίας με την Κυπριακή Δημοκρατία για στρατιωτικές διευκολύνσεις. <br /><br />Έστω και καθυστερημένα, έστω και με πρωτοβουλία άλλων, η Ελλάδα ξαναείδε τον εαυτό της ως χώρα-κλειδί της Ανατολικής Μεσογείου, γεγονός που αποτελεί βαρυσήμαντη στροφή. Η επιστροφή της στην περιοχή πραγματοποιείται σε μία περίοδο που η θαλάσσια αυτή περιοχή, εκτός από την παραδοσιακή στρατηγική σημασία ως κεντρική οδός για το διεθνές εμπόριο, έχει αρχίσει να αποκτά και μία πρόσθετη διάσταση, λόγω των αποχρωσών ενδείξεων ότι κρύβει μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου. <br /><br />Στο σημείο αυτό είναι χρήσιμο να αναφέρω τη δήλωση του τότε Τούρκου αρχηγού ΓΕΝ ναύαρχου Μετίν Ατάτς στις 19 Οκτωβρίου 2008: «Εκτιμώ ότι η Ανατολική Μεσόγειος θα καταστεί εστία προστριβών και συγκρούσεων λόγω της πετρελαϊκής σπουδαιότητας που θα αποκτήσει προσεχώς. Εξαιτίας των πετρελαίων που διαθέτει, θα μετατραπεί σ’ έναν δεύτερο Αραβικό Κόλπο. Η Τουρκία πρέπει να επαγρυπνεί και να αντιδράσει». </div> <div> <br />"Γαλάζια Πατρίδα" ίσον ηγεμονία στην Ανατολική Μεσόγειο <br /><br />Πράγματι, η Τουρκία άρχισε από τότε να σχεδιάζει και να αρχίζει να εφαρμόζει τη στρατηγική που αργότερα ονόμασε "Γαλάζια Πατρίδα". Βασική συνιστώσα αυτής της στρατηγικής, έτσι όπως σε ανύποπτο χρόνο την έχει εκθέσει ο Νταβούτογλου, είναι η μετατροπή της Τουρκίας σε μεγάλη αεροναυτική δύναμη, με κυρίαρχη παρουσία σ’ όλη την Ανατολική Μεσόγειο. <br /><br />Απότοκος αυτής της στρατηγικής --εντάσσεται στην ευρύτερη νεοοθωμανική στρατηγική για τουρκική ηγεμονία στον μεταοθωμανικό χώρο σε Ασία, Αφρική και Βαλκάνια-- είναι η απόφαση της Άγκυρας να μονιμοποιήσει και να πυκνώσει την αεροναυτική παρουσία της σ' αυτή τη θαλάσσια περιοχή. Για ένα μεγάλο διάστημα είχαμε τις αλλεπάλληλες Navtex που δέσμευαν θαλάσσιες περιοχές, στις οποίες συμπεριλαμβάνονταν συνήθως και ελληνική και κυπριακή ΑΟΖ (με βάση την αρχή της μέσης γραμμής). <br /><br />Ακολούθησαν οι χάρτες, που ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Ακάρ είχε παρουσιάσει στους Λίβυους συνομιλητές του, με σκοπό να τους πείσει να οριοθετήσουν υφαλοκρηπίδα, παρότι δεν έχουν θαλάσσια σύνορα. Αρκετούς μήνες μετά είχαμε και την πρόσφατη υπογραφή της συμφωνίας με την κυβέρνηση της Τρίπολης, η οποία συνιστά ένα ακόμα βήμα προς την ίδια κατεύθυνση, προς τον εκτοπισμό της Ελλάδας από την Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Τι έλεγε ένας Τούρκος ναύαρχος το 2008 - Ο εγκλωβισμός της Ελλάδας στο Αιγαίο και η επιστροφή στην Ανατολική Μεσόγειο

Ellada simera 0 14:42

Λυγερός Σταύρος Για δεκαετίες η Ελλάδα απουσίαζε από την Ανατολική Μεσόγειο. Είχε αυτοεγκλωβισθεί στρατηγικά και επιχειρησιακά στο Αιγαίο, επειδή εκεί δεχόταν την τουρκική επεκτατική πίεση. Το Καστελ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια