Αντι-drone από τον τόπο σου και όχι μπαλωμένο! Τι πρωτοπορία μας φέρνει η ομάδα του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-07/anti-drone-system-500x500.png?itok=unxmA4X4" width="761" /><br /><br />Την πρώτη ελληνικής σχεδίασης πλατφόρμα, anti-drone, αναπτύσσει η ομάδα του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ/ΙΠΤΗΛ)<br /><br />Σε προηγούμενο πρόσφατα άρθρο αναλύσαμε πως η χώρα μας θα πρέπει να εξετάσει την πιθανότητα αγοράς ή συνεργασίας για την παραγωγή του Ισραηλινού μη επανδρωμένο ελικόπτερο Golden Eagle, αφού αυτό μπορεί να αποτελέσει ένα τακτικό anti-drone σύστημα, με το οποίο θα μπορεί σε τακτικό επίπεδο να αντιμετωπίσει τα τουρκικά drone.<br /><br />Μήπως όμως έχουμε δικό μας anti-drone σύστημα; <br /><br />Την πρώτη ελληνικής σχεδίασης πλατφόρμα, anti-drone, αναπτύσσει η ομάδα του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ/ΙΠΤΗΛ) όπως σημειώνει σε δηλώσεις του στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο υφυπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Χρίστος Δήμας.<br /><br />Η ερευνητική ομάδα είναι έτοιμη να περάσει στο στάδιο των τελικών δοκιμών σε πραγματικές συνθήκες ενώ, ταυτόχρονα, το ΕΚΕΤΑ βρίσκεται σε συζητήσεις με ιδιωτικές εταιρίες για ενδεχόμενη εμπορική του αξιοποίηση.<br /><br />Τις προηγούμενες μέρες, όπως αναφέρει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο κ. Δήμας, το Ινστιτούτο Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ/ΙΠΤΗΛ) στα πλαίσια του Η2020 Ευρωπαϊκού έργου ALADDIN, συμμετείχε στον σχεδιασμό, την ανάπτυξη και την αξιολόγηση, ενός συστήματος αντι-ΣμηΕΑ (Συστήματα μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών).<br /><br />Πρόκειται για μια ολοκληρωμένη λύση στο αυξανόμενο πρόβλημα της απειλής ΣμηΕΑ, βασιζόμενο σε ένα τελευταίας τεχνολογίας σύστημα και ενισχύοντας το με την έρευνα σε διάφορες τεχνολογίες και λειτουργίες ανίχνευσης και εξουδετέρωσης.<br /><br />Μεθοδολογίες βαθιάς μάθησης <br /><br />Έτσι, ανέπτυξε μεθοδολογίες βαθιάς μάθησης (Deep learning) και ενσωμάτωσε αισθητήρες διαφόρων τύπων για να υλοποιήσει την πρώτη ολοκληρωμένη πλατφόρμα ελληνικής σχεδίασης για ανίχνευση, ταυτοποίηση, εντοπισμό και εξουδετέρωση μη εξουσιοδοτημένων και εν δυνάμει εχθρικών, μη επανδρωμένων ιπτάμενων μέσων.<br /><br />Όπως σημειώνει στο ΑΠΕ- ΜΠΕ ο κ. Δήμας: «Θέλουμε να αξιοποιήσουμε τους ταλαντούχους έλληνες επιστήμονες για να ανταπεξέλθουμε στις προκλήσεις της εποχής μας, όπως είναι και η εθνική άμυνα \ ασφάλεια. Η ομάδα του ΕΚΕΤΑ, αναπτύσσει μία ολοκληρωμένη, αξιόπιστη επιστημονική λύση, που αποτελεί την πρώτη ελληνικής σχεδίασης πλατφόρμα anti-drone και βασίζεται σε τελευταίας τεχνολογίας συστήματα. Σήμερα, παρατηρούμε την ολοένα και μεγαλύτερη επίδραση των νέων τεχνολογιών, της τεχνητής νοημοσύνης, της ρομποτικής και των αλγορίθμων στον πυλώνα της ασφάλειας. Η Ελλάδα με το επιστημονικό δυναμικό που διαθέτει μπορεί να πρωταγωνιστήσει στο συγκεκριμένο πεδίο. Η πρωτοβουλία αποτελεί ένα καλό παράδειγμα για αυτό που έχουμε θέσει ως στόχο, να συνδέσουμε δηλαδή πιο αποτελεσματικά την εγχώρια παραγόμενη έρευνα, την καινοτομία, τις νέες τεχνολογίες και την επιχειρηματικότητα με την Πολιτική Προστασία και την Εθνική 'Αμυνα».<br /><br />Το σύστημα συμμετείχε στον διαγωνισμό δεδομένων (data challenge) στα πλαίσια του Διεθνούς Συνεδρίου πάνω στα Στρατιωτικά Συστήματα Επικοινωνιών και Πληροφοριών (ICMCIS 2021). Ο διαγωνισμός διοργανώθηκε από το Πρακτορείο Πληροφοριών και Επικοινωνιών του ΝΑΤΟ και διεξήχθη από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Μάιο του 2021. Απέσπασε την 1η θέση προτείνοντας έναν ιχνηλάτη, που βασίζεται σε τεχνολογίες Μηχανικής Μάθησης / Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ), με μια πρωτοποριακή μέθοδο παρακολούθησης, που βασίζεται στη συσχέτιση και συγχώνευση δεδομένων από πολλούς αισθητήρες.<br /><br /><img height="404" src="https://www.amna.gr/photos/fileman/Uploads/Images/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/2_1_.jpg" width="640" /><br /><br />Σήμερα το ΕΚΕΤΑ βρίσκεται στη φάση της τελειοποίησης του anti-drone συστήματος ως προς τους διαφορετικούς αισθητήρες που αξιοποιούνται (ραντάρ, θερμικές κάμερες και οπτικές κάμερες, μικρόφωνα, ανιχνευτές ραδιοκυμάτων) και τους αλγορίθμους που έχουν αναπτυχθεί, με την ερευνητική ομάδα να είναι έτοιμη να περάσει και στο στάδιο των τελικών δοκιμών του σε πραγματικές συνθήκες. Την ίδια στιγμή, το ΕΚΕΤΑ βρίσκεται σε συζητήσεις με ιδιωτικές εταιρίες για ενδεχόμενη εμπορική του αξιοποίηση.<br /><br />Από την πλευρά του ο πρόεδρος ΔΣ του ΕΚΕΤΑ Δημήτρης Τζοβάρας δήλωσε ότι «η ανάπτυξη του προηγμένου αυτού συστήματος ανίχνευσης πολλαπλών απειλών drones από το ΕΚΕΤΑ, έχει διττή σημασία: τόσο διότι είναι αποτέλεσμα αξιοποίησης της γνώσης που παράγεται στο Ερευνητικό μας Κέντρο, όσο και γιατί προάγει την καινοτομία και την οικονομία της γνώσης προ όφελος της κοινωνίας, παρέχοντας, εν προκειμένω, καίριες λύσεις στον τομέα της ασφάλειας και προστασίας της πολιτείας και των πολιτών. Για τους λόγους αυτούς, είμαστε χαρούμενοι που βρισκόμαστε στην τελική φάση βελτιστοποίησής του και ιδιαίτερα αισιόδοξοι ότι σύντομα θα προχωρήσουμε στην εμπορική του αξιοποίηση».<br /><br />Τέλος, ο ερευνητής Βαθμίδας Β΄ του Ινστιτούτου Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΙΠΤΗΛ) του ΕΚΕΤΑ, Κωνσταντίνος Βότης σημειώνει σε δήλωσή του: «Πλέον μέσω μεθόδων βαθιάς μάθησης (Deep Learning) είναι εφικτή η ανάπτυξη μηχανισμών ακριβείας για την ανίχνευση απειλών από συστήματα μη επανδρωμένων αεροσκαφών, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην ασφάλεια κρίσιμων υποδομών».<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αντι-drone από τον τόπο σου και όχι μπαλωμένο! Τι πρωτοπορία μας φέρνει η ομάδα του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης.

Την πρώτη ελληνικής σχεδίασης πλατφόρμα, anti-drone, αναπτύσσει η ομάδα του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ/ΙΠΤΗΛ)...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Ισραήλ αμφιταλαντεύεται για τις σχέσεις του με Άγκυρα και Αθήνα-Θα χρειαστεί να διαλέξει.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-07/01010101.jpg?itok=33bh_cj5" width="768" /><br /><br /><b> Παναγιώτης Νάστος</b><br />Jerusalem Post : Δύσκολες επιλογές για το Ισραήλ που έχει να διαλέξει μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας- Ανάλυση-Λύσεις<br /><br />"Το Ισραήλ αντισταθμίζει την Άγκυρα με την Αθήνα", είναι ο τίτλος άρθρου έγκριτου ΜΜΕ του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:<br /><br />"Σε ομιλίες που δόθηκαν σε πρόσφατο κοινό φόρουμ στην Αθήνα, Έλληνες και Κύπριοι ηγέτες φάνηκαν αισιόδοξοι για το βάθος και την κατεύθυνση των σχέσεων των χωρών τους με το Ισραήλ. Το φόρουμ, που διοργανώθηκε από το Παγκόσμιο Κέντρο B’nai B’rith και το Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων, συγκέντρωσε μελετητές, σχολιαστές και νυν και πρώην ανώτερους αξιωματούχους και από τις τρεις χώρες.<br /><br /><div>Στην ομιλία του στο συνέδριο, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας εξήρε την «ανθούσα» τριμερή συνεργασία Ελλάδας, Ισραήλ και Κύπρου.<br /><br />Συγκεκριμένα, ο Δένδιας τοποθέτησε την πρόοδο σε αυτόν τον τομέα παράλληλα με άλλες διπλωματικές προόδους, αναφερόμενος σε «σχήματα συνεργασίας με το Ισραήλ, την Αίγυπτο, την Ιορδανία και τις χώρες του Κόλπου, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία, αλλά και με το Μπαχρέιν και το Κουβέιτ».<br /><br />Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου Νίκος Χριστοδουλίδης μίλησε επίσης με λαμπερούς όρους για την πρόοδο των σχέσεων τα τελευταία χρόνια. Ο Χριστοδουλίδης, ο οποίος πρόκειται να διεκδικήσει την προεδρία της Κύπρου στις επερχόμενες εκλογές, σημείωσε τον ρόλο των ανακαλύψεων φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο ως τη βάση της βελτίωσης των σχέσεων.<br /><br />Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών υποστήριξε ότι «οι υδρογονάνθρακες μπορούν να έχουν στο πλαίσιο της περιοχής μας τον ίδιο αντίκτυπο και επίδραση που είχαν ο άνθρακας και ο χάλυβας για την Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο», σημειώνοντας ότι «Κύπρος, Ελλάδα, Ισραήλ, Αίγυπτος, Ιορδανία, ΗΑΕ (και ακόμη και ο Λίβανος, παρά το πλήθος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει) έχουν ενωθεί και έχουν διαμορφώσει τέτοιους μηχανισμούς συνεργασίας, βασισμένους σε μια θετική και περιεκτική ατζέντα».<br /><br />Ο Χριστοδουλίδης υπενθύμισε επίσης ότι ως Κύπριος υπουργός Εξωτερικών επισκέφθηκε το Ισραήλ οκτώ φορές.<br /><br />Δηλώσεις και γεγονότα αυτού του είδους αντικατοπτρίζουν μια αξιοσημείωτη αλλαγή που έχει όντως εμφανιστεί στις σχέσεις του Ισραήλ με την Ελλάδα και την Κύπρο την τελευταία δεκαετία.<br /><br />Τη δεκαετία του 1980, η Ελλάδα πρωτοστάτησε στη διπλωματική αναγνώριση της ΟΑΠ από την Ευρώπη και παραχώρησε στο κίνημα πλήρες διπλωματικό καθεστώς στην Ελλάδα. Τότε ο Έλληνας πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου φιλοξένησε περίφημα τον ηγέτη της PLO Yasir Arafat στην Ελλάδα, μετά την εκδίωξη του κινήματος από τον Λίβανο το 1982.<br /><br />Η Αθήνα προέβη στην de jure αναγνώριση του Ισραήλ μόλις το 1990.<br /><br />Η ελληνική εξάρτηση από τις εισαγωγές πετρελαίου από τον Κόλπο υποβάθμισε τη μη συμπαθητική στάση της Αθήνας.<br /><br />Τα πράγματα έχουν αλλάξει.<br /><br />Το Ισραήλ σήμερα είναι μέρος μιας de facto συμμαχίας που περιλαμβάνει επίσης τις κύριες χώρες του Κόλπου. Ομοίως, την τελευταία δεκαετία, η συνεργασία μεταξύ Ισραήλ, Ελλάδας και Κύπρου αυξάνεται σταθερά.<br /><br />Είναι ενδιαφέρον ότι ο γιος του Παπανδρέου, Γεώργιος, ήταν καθοριστικός για τη βελτίωση των σχέσεων. Ως πρωθυπουργός, ο νεότερος Παπανδρέου πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στο Ισραήλ το 2010, η οποία αποτέλεσε σημαντικό ορόσημο στην αυξανόμενη συνεργασία μεταξύ Αθήνας και Ιερουσαλήμ την επόμενη δεκαετία.<br /><br />Όπως παρατήρησε ο Λόρδος Πάλμερστον, τα έθνη δεν έχουν μόνιμους φίλους ή μόνιμους εχθρούς ,μόνο μόνιμα συμφέροντα.<br /><br />Ποιοί είναι οι κύριοι παράγοντες που οδήγησαν στον μήνα του μέλιτος Ισραήλ-Ελλάδας-Κύπρου της τελευταίας δεκαετίας;<br /><br />Υπάρχουν δύο κεντρικά και συναφή στοιχεία.<br /><br />Το πρώτο είναι η ανακάλυψη υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Το δεύτερο είναι η αμοιβαία καχυποψία για την Τουρκία.<br /><br />Όσον αφορά το πρώτο θέμα, η ανακάλυψη φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο είναι ζήτημα στρατηγικής σημασίας, που δίνει τη δυνατότητα στο Ισραήλ να γίνει εξαγωγέας ενέργειας.<br /><br />Υπάρχει φυσικό και προφανές κοινό ενδιαφέρον μεταξύ των δικαιούχων αυτών των ανακαλύψεων να συνεργαστούν για την εξαγωγή φυσικού αερίου στις ευρωπαϊκές αγορές. Η ανάγκη, τώρα πιο εμφανής από ποτέ, να αποσυνδεθεί η Ευρώπη από την εξάρτησή της από το ρωσικό αέριο ενισχύοντας το κίνητρο για συνεργασία.<br /><br />Το εμβληματικό έργο από αυτή την άποψη ήταν ο σχεδιαζόμενος αγωγός φυσικού αερίου EastMed, ο οποίος προοριζόταν να συνδέει τα κοιτάσματα φυσικού αερίου Ισραήλ και Κύπρου στη Μεσόγειο με την Ελλάδα και την Ιταλία, από όπου θα γινόταν αποστιλή υγροποιημένου φυσικού αερίου σε ευρωπαϊκές χώρες.<br /><br />Οι ΗΠΑ απέσυραν την υποστήριξή τους από αυτό το έργο τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, θέτοντας το μέλλον τους σε αμφιβολία.<br /><br />Ωστόσο, ανεξάρτητα από το εάν ο αγωγός γίνει ή όχι, τα τριμερή έργα που σχετίζονται με το φυσικό αέριο πρόκειται να συνεχιστούν. Από τους βελτιωμένους δεσμούς προέκυψαν ευρύτερα κοινά έργα υποδομής.<br /><br />Το Ισραήλ, η Ελλάδα και η Κύπρος συμφώνησαν να συνδέσουν τα δίκτυά τους ηλεκτρικής ενέργειας, μέσω της κατασκευής ενός υποβρύχιου καλωδίου τροφοδοσίας κάτω από τη Μεσόγειο, γνωστού ως διασύνδεση Ευρω-Ασίας. Το έργο αυτό αναμένεται να ολοκληρωθεί έως το 2024.<br /><br />Όσον αφορά το δεύτερο στοιχείο, η ελληνοτουρκική έχθρα είναι βαθιά, μακροχρόνια και προφανώς πουθενά δεν είναι κοντά η επίλυσή της<br /><br />Η Τουρκία βρίσκεται επί του παρόντος σε μια προσπάθεια να ανοικοδομήσει τις σχέσεις με το Ισραήλ και με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία. Σε ότι αφορά την Αθήνα, ωστόσο, οι έντονες διαφορές σχετικά με το Κυπριακό, η νόμιμη κατανομή οικονομικών ζωνών στα ύδατα της Μεσογείου και οι διαφωνίες γύρω από την ελληνική στρατιωτική δραστηριότητα στο Αιγαίο έχουν εξασφαλίσει ότι καμία απόψυξη δεν φαίνεται επικείμενη.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγιέπ Ερντογάν, με φόντο τις εντάσεις σε αυτές τις περιοχές, δήλωσε τον Μάιο του 2022 ότι ο σημερινός Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης «δεν υπάρχει πια» γι' αυτόν.<br /><br />Τα προβλήματα με την Τουρκία βοήθησαν να έρθουν κοντά η Ιερουσαλήμ και η Αθήνα, και η τουρκική πρόκληση έχει υποστηρίξει την απότομη αύξηση της συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας.<br /><br />Τον Απρίλιο του 2021 υπογράφηκε σύμβαση 1,68 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την Elbit Systems για την κατασκευή εκπαιδευτικού κέντρου προσομοίωσης μαχητικών αεροσκαφών για την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία.<br /><br />Αυτή ήταν η τελευταία και μεγαλύτερη από μια σειρά μεγάλων συμβάσεων που συνδέουν ισραηλινές εταιρείες με τον ελληνικό τομέα ασφάλειας.<br /><br />Πρόσφατο άρθρο στο Forbes αποκάλυψε ότι η Ελλάδα απέκτησε το σύστημα Drone Dome, που παράγεται από την ισραηλινή εταιρεία Rafael, για άμυνα έναντι τουρκικών drones που πετούν τακτικά πάνω από τα ελληνικά νησιά, παρακολουθώντας την ελληνική ναυτική δραστηριότητα.<br /><br />Οι σχέσεις του Ισραήλ με την Τουρκία βρίσκονται στο ναδίρ την τελευταία δεκαετία. Η υποστήριξη και η παροχή στέγης του Ερντογάν στη Χαμάς, και η υποστήριξή του στο σουνιτικό πολιτικό Ισλάμ γενικότερα, επιτάχυνε μια απότομη πτώση των σχέσεων. Αξιοσημείωτο είναι ότι η επίσκεψη του Γιώργου Παπανδρέου στο Ισραήλ το 2010 έγινε λίγο μετά το επεισόδιο στο Mavi Marmara, στο οποίο σκοτώθηκαν ορισμένοι Τούρκοι ισλαμιστές ακτιβιστές από τις ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας.<br /><br />Αυτή η εχθρότητα βοήθησε να εμβαθύνει και να υπογραμμίσει την κίνηση της Ιερουσαλήμ προς την Αθήνα.<br /><br />Το παρασκήνιο όμως τώρα μπορεί να αλλάζει.<br /><br />Η κυβέρνηση του Ερντογάν συμμετέχει επί του παρόντος σε μια συντονισμένη προσπάθεια για τη βελτίωση των σχέσεων με την Ιερουσαλήμ.<br /><br />Η περίοδος που οι ισλαμιστικές επαναστάσεις έμοιαζαν επικείμενες σε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο φαίνεται να έχει παρέλθει.<br /><br />Ο Τούρκος ηγέτης βρίσκεται αντιμέτωπος με εκλογές το επόμενο έτος, με τον πληθωρισμό να είναι στο 79% και σε μια γενικά δεινή οικονομική κατάσταση. Προφανώς θέλει να επαναφέρει τις σχέσεις του.<br /><br />Το Ισραήλ, φαίνεται, είναι προσεκτικό .<br /><br />Η κρατική επίσκεψη του Προέδρου Yitzhak Herzog στην Τουρκία τον Μάρτιο ήταν μια ένδειξη του παρόμοιου ενδιαφέροντος του Ισραήλ για την αποκατάσταση των σχέσεων.<br /><br />Εδώ, μπορεί να παρατηρηθεί ένα δίλημμα. Ο Χέρτζογκ επισκέφθηκε την Ελλάδα πριν από το ταξίδι του στην Τουρκία, προφανώς για να κατευνάσει τις ανησυχίες στην Αθήνα σχετικά με την προσέγγιση Ισραήλ-Τουρκίας.<br /><br />Παρά τις διπλωματικές ικανότητες του προέδρου, είναι απίθανο να έχει πετύχει πλήρως αυτή την αποστολή.<br /><br />Οι σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας είναι ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος και είναι πιθανό να παραμείνουν έτσι.<br /><br />Είναι δύσκολο να δούμε πώς η συνεχιζόμενη εμβάθυνση της συμμαχίας με την Ελλάδα και την Κύπρο θα μπορούσε να συνυπάρξει με μια απότομη στροφή προς μια στενή σχέση με την Τουρκία, τον κύριο και σκληρό αντίπαλο της Αθήνας και της Λευκωσίας.<br /><br />Η Τουρκία βλέπει τον εαυτό της ως γεωγραφικό αγωγό για το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου στο δρόμο προς την Ευρώπη. Μεγάλο μέρος του κινήτρου για την Ελλάδα και την Κύπρο να προσεγγίσουν το Ισραήλ ήταν ακριβώς η συνεργασία σε αυτόν τον τομέα.<br /><br />Η αντιστάθμιση μεταξύ Άγκυρας και Αθήνας είναι πιθανό να αποδειχθεί ανέφικτη.<br /><br />Το ασταθές ιστορικό του Τούρκου προέδρου, η βαθιά ριζωμένη ισλαμιστική προοπτική που ενημέρωσε την πολιτική του καθ' όλη τη διάρκεια, και η συνεχιζόμενη παροχή στέγης και οι δραστηριότητες της Χαμάς στο τουρκικό έδαφος θα επηρεάσουν πιθανώς στις ισραηλινές εκτιμήσεις.<br /><br />Η αδράνεια, ο τακτικός αυτοσχεδιασμός ή η προσπάθεια όπως λέει η εβραϊκή φράση να «χορέψουμε σε όλους τους γάμους» είναι απίθανο να αποδειχθούν αποτελεσματικά.<br /><br />Δύσκολες επιλογές βρίσκονται μπροστά για το Ισραήλ."<br />Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα<br /><br />Το παραπάνω άρθρο της JERUSALEM POST χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, αφού ουσιαστικά υποδηλώνει μια αμφιταλάντευση του Ισραήλ αναφορικά με τις σχέσεις του με Ελλάδα-Κύπρο από τη μια και Τουρκία από την άλλη<br /><br />Σημειώνουμε ότι Ελληνικό και Εβραϊκό λόμπυ συνεργάζονται πάρα πολύ καλά στις ΗΠΑ, γεγονός που έχει δώσει πολύ καλά δείγματα ... και πως Ελλάδα και Κύπρος έχουν μόνο όφελος από την εμβάθυνση των σχέσεών τους με το Ισραήλ, το οποίο εκτίμησή μας είναι ότι θα πρέπει να φέρουμε ακόμη ποιό κοντά μας, με τρόπο τέτοιο ώστε να δεθεί μαζί μας σε τέτοιο βαθμό που να είναι πάρα πολύ δύσκολη η μεταστροφή της στάσης του έναντι της Τουρκίας, και εξηγώ<br /><br />Υπογραφή Αμυντικού συμφώνου Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ εφάμιλλο με αυτό Γαλλίας-Ελλάδας<br /><br />Σε στρατιωτικό επίπεδο μια δελεαστική κίνηση για το Ισραήλ και ταυτόχρονα πολύ σωστή κίνηση από πλευράς Ελλάδας, θα ήταν η ενοποίηση της αντιαεροπορικής άμυνας της χώρας με το Ισραήλ αρχικά και στη συνέχεια μέσω αυτού με ΗΑΕ και Σαουδική Αραβία, στην οποία έχουμε ήδη στείλει πυροβολαρχία Patriot για ενίσχυση της αντιαεροπορικής της προστασίας έναντι των ανταρτών Χούτι της Υεμένης.<br /><br />Ειδικότερα με τη σύμμαχο και φίλη χώρα του Ισραήλ θα πρέπει να υπογραφεί Αμυντικό Σύμφωνο, όπου θα υπάρχει πρόβλεψη για "φιλοξενία" μαχητικών αεροσκαφών και πολεμικών πλοίων σε περίπτωση που ήθελε απαιτηθεί στην Ελλάδα, αφού λόγω της εδαφικής διαμόρφωσης της χώρας και του βεληνεκούς των πυραυλικών συστημάτων αλλά και της τακτικής που αναμένεται να ακολουθήσουν Χαμάς-Χεζμπολάχ και Ιράν σε μια στρατιωτική αναμέτρηση τους με το Ισραήλ, αναμένουμε τα αεροδρόμια και τα λιμάνια της χώρας να πληγούν.<br /><br />Το αντίστοιχο για την Ελλάδα σε περίπτωση επίθεσης από την Τουρκία<br /><br />Η πρόσφατη πολεμική αναμέτρηση με τη Χαμάς κατέδειξε στο Ισραήλ, ότι ακόμη και το δικό του υπερσύγχρονο, πολυεπίπεδο και ενοποιημένο σύστημα αεράμυνας, μπορεί να κορεστεί από πληθώρα εχθρικών πυραύλων και βλημάτων, με αποτέλεσμα να διαπεραστεί και να πληγούν τελικά στόχοι όπως αεροδρόμοα, λιμάνια στην Ισραηλινή επικράτεια.<br /><br />Χέρι βοηθείας σε τέτοια περίπτωση δύναται να παρέχει η Ελλάδα, δίνοντας με την Κρήτη, Ρόδο και τα υπόλοιπα νότια νησιά του Αιγαίου αλλά και την Πελοπόννησο, με τα αεροδρόμια και τα λιμάνια της το απαραίτητο στρατηγικό βάθος ασφαλείας στις αεροναυτικές δυνάμεις του Ισραήλ."<br /><br />Φαίνεται ότι οι ΗΠΑ αντιλήφθηκαν τη σπουδαιότητα της ενοποιημένης αντιαεροπορικής άμυνας των χωρών του Κόλπου με το Ισραήλ.<br /><br />Εμείς θα πρέπει να τρέξουμε προς αυτήν την κατεύθυνση να εντάξουμε την αντιαεροπορική μας άμυνα σε αυτήν την υπό σχηματισμό ενοποιημένη αεράμυνα της Μ. Ανατολής, αφού με Ισραήλ-ΗΑΕ-Σαουδική Αραβία-Ιορδανία-Αίγυπτο διατηρούμε άριστες σχέσεις<br /><br />Ιδιαίτερα η απόκτηση των φρεγατών BELHARA, σε συγκερασμό με τα RAFALE, F-35 από τη χώρα μας, μαζί με τις ένοπλες δυνάμεις Ισραήλ και Κύπρου θα συμβάλλουν αποτελεσματικότατα στην ενοποίηση του θαλάσσιου χώρου Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, βυθίζοντας στον πάτο της θάλασσας τα τουρκικά όνειρα της "Γαλάζιας Πατρίδας".<br /><br />Κλείνω επισημαίνοντας ότι υπογραφή Αμυντικού συμφώνου Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ εφάμιλλο με αυτό Γαλλίας-Ελλάδας, θα περιορίσει σε μεγάλο βαθμό τις πιθανότητες μεταστροφής του Ισραήλ προς την Τουρκία<br /><br />Εκτίμησή μας είναι ότι παρασκηνιακά ο Ερντογάν, συνεχίζει τις προσπάθειες βελτίωσης των σχέσεων του με το Ισραήλ, προσφέροντας γή και ύδωρ, ενώ όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα των τουρκικών εκλογών, αυτό θα έχει μάλλον θετικότερο αντίκτυπο αναφορικά με την βελτίωση των σχέσεων Τουρκίας-Ισραήλ, αφού ο μεν Ερντογάν αν νικήσει θα πρέπει να τηρήσει ότι έχει τάξει στο Ισραήλ υπαναχωρώντας, η δε τουρκική αντιπολίτευση αν επικρατήσει θα σπεύσει να βελτιώσει τις σχέσεις της με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ.<br /><br />Συνεπώς θα πρέπει στο χρόνο που μεσολαβεί μέχρι τις τουρκικές εκλογές να επιχειρήσουμε να δέσουμε το Ισραήλ στο Ελληνικό άρμα, αρχικά με την υπογραφή Αμυντικού Συμφώνου και στη συνέχεια με περαιτέρω εμβάθυνση σε όλους τους τομείς, ενέργειας, τουρισμού, εμπορίου, οικονομίας</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το Ισραήλ αμφιταλαντεύεται για τις σχέσεις του με Άγκυρα και Αθήνα-Θα χρειαστεί να διαλέξει.

 Παναγιώτης Νάστος Jerusalem Post : Δύσκολες επιλογές για το Ισραήλ που έχει να διαλέξει μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας- Ανάλυση-Λύσεις "Τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο σημερινός πόλεμος στην Ουκρανία έρχεται από μακριά.

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/07/amerikanikes-baseis.jpg" /><br /><b><br />Χρήστου Δημήτρης</b><br />Αυτό που βιώνουμε σήμερα στην Ευρώπη, έρχεται από πολύ μακριά και συγκεκριμένα από τη δεκαετία του 1970, όπου εμφανίστηκε το “κίνημα των νεοσυντηρητικών” στις ΗΠΑ, από μια ομάδα διανοούμενων που επηρεάστηκαν από τον πολιτικό επιστήμονα του πανεπιστημίου του Σικάγου Leo Strauss. Όπως μάθαμε από το πρόσφατο άρθρο στην “Καθημερινή” <a href="https://www.kathimerini.gr/opinion/interviews/561937750/o-tzefri-saks-stin-k-i-eyropi-den-prepei-na-akoloythei-tyfla-tis-ipa/">του Τζέφρι Σακς</a>, οικονομολόγου καθηγητή στη Σχολή Διεθνών και Δημοσίων Υποθέσεων του Πανεπιστημίου Κολούμπια, το κύριο δόγμα των “νεοσυντηρητικών” είναι, ότι οι ΗΠΑ πρέπει να κυριαρχήσουν σε στρατιωτική ισχύ σε κάθε περιοχή του κόσμου.<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να αντιμετωπίσουν ανερχόμενες περιφερειακές δυνάμεις που θα μπορούσαν κάποια μέρα να αμφισβητήσουν την παγκόσμια ή περιφερειακή κυριαρχία τους, με σημαντικότερη τη Ρωσία και την Κίνα. Για τον σκοπό αυτό, η αμερικανική στρατιωτική δύναμη θα πρέπει να τοποθετηθεί εκ των προτέρων σε εκατοντάδες στρατιωτικές βάσεις σε όλο τον κόσμο.<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να είναι έτοιμες να ηγηθούν των πολέμων της επιλογής τους, όπως απαιτείται. Σύμφωνα με το δόγμα των “νεοσυντηρητικών”, τα Ηνωμένα Έθνη πρέπει να χρησιμοποιούνται από τις ΗΠΑ μόνο όταν είναι χρήσιμα για τους σκοπούς των Ηνωμένων Πολιτειών.<br />Στρατιωτικές βάσεις παντού!<br /><br />Τα αμερικανικά κτίρια και υποδομές σ’ όλον τον κόσμο ξεπερνούν σήμερα τα 580.000, σε μια έκταση μεγαλύτερη των 120.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων! Από τις 823 κυριότερες στρατιωτικές βάσεις εκτός του εδάφους των ΗΠΑ, οι περισσότερες από τις μισές συνολικά βρίσκονται στη Γερμανία (287), στην Ιαπωνία (130) και στη νότια Κορέα (106).<br /><br />Το περιοδικό “Time” ανεβάζει σε 163 τις χώρες που οι Αμερικανοί βρίσκονται στρατιωτικά αγκιστρωμένοι. Δηλαδή, στο 80% των χωρών που υπάρχουν στη Γη! Οι αριθμοί αυτοί αφορούν: επιτελεία, στρατεύματα, στόλους πολεμικών πλοίων και αεροσκαφών διαφόρων τύπων, λιμάνια, αεροδρόμια, εγκαταστάσεις ανεφοδιασμού, επικοινωνιών, πεδία ασκήσεων.<br /><br />Και μια και μιλάμε για αμερικανικές βάσεις, η μεγαλύτερη που υπάρχει στον κόσμο, βρίσκεται στο Κόσοβο και κατασκευάστηκε μετά την βίαιη απόσπασή του από την επικράτεια της Σερβίας. Μάλιστα η συγκεκριμένη βάση, έχει εισέλθει παράνομα σε μήκος πέντε χιλιομέτρων στο έδαφος της Βόρειας Μακεδονίας. Η βάση αυτή έχει έκταση 4.000 στρεμμάτων, υπάρχουν περίπου 300 κτίρια, 25 χιλιόμετρα οδικού δικτύου στο εσωτερικό της, υπηρετούν 10.000 άτομα στρατιωτικό προσωπικό, σταθμεύουν μέχρι και 140 αεροσκάφη και ελικόπτερα και διαθέτει τον πιο βαρύ πολεμικό εξοπλισμό που υπάρχει στην Ευρώπη.<br /><br /><div>Η υπερκομματική κυρία Νούλαντ<br /><br />Η ομάδα των “νεοσυντηρητικών” υποστήριξε τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς την Ουκρανία, πολύ πριν γίνει επίσημη πολιτική των ΗΠΑ υπό τον Τζορτζ Μπους τον νεότερο το 2008. Θεωρούσαν την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ ως κλειδί για την περιφερειακή και παγκόσμια κυριαρχία των ΗΠΑ. Μάλιστα το Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου (ISW), μια δεξαμενή σκέψης των νεοσυντηρητικών, έχει την υποστήριξη των πολεμικών βιομηχανιών General Dynamics και η Raytheon.<br /><br />Στους ηγέτες της ομάδας αυτής περιλαμβάνονται ο γνωστός Paul Wolfowitz, ο Robert Kagan και η σύζυγός του, Βικτώρια Νούλαντ, σημερινή υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδια για θέματα Ευρώπης! Η συστημική υπερκομματική ισχύς της συγκεκριμένης ομάδας φαίνεται και από τη διαδρομή της κυρίας Νούλαντ.<br /><br />Ξεκίνησε από πρέσβειρα του Μπους στο ΝΑΤΟ, συνέχισε ως βοηθός υπουργός Εξωτερικών του Μπαράκ Ομπάμα για Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές Υποθέσεις το 2013-17, όπου συμμετείχε στην ανατροπή του φιλορώσου προέδρου της Ουκρανίας Βίκτορ Γιανουκόβιτς και τώρα υπηρετεί ως υφυπουργός του Μπάιντεν! Ουσιαστικά καθοδηγεί την πολιτική των ΗΠΑ στην Ουκρανία! Ο πατέρας της κυρίας Νούλαντ είναι Ουκρανός, εβραϊκής καταγωγής και η μητέρα της χριστιανή Αμερικανίδα.<br />Η δημοκρατία στην Ουκρανία<br /><br />Αυτά. για όσους ξαφνιάζονται ακόμα, για την “απρόκλητη” επίθεση της Ρωσίας σε μια ανεξάρτητη δημοκρατική χώρα, την Ουκρανία. Πόσο δημοκρατική; Εξαιρετικά χρήσιμα ήταν τα στοιχεία από το πρόσφατο άρθρο του Γιώργου Βενέτη «Το 2014, η Natalie Jaresko, Αμερικανίδα πολίτης, διορίστηκε υπουργός Οικονομικών. Ο Aivaras Abromavicius, Λιθουανός πολίτης, έγινε υπουργός Οικονομίας και Εμπορίου. Ο Alexander Kvitashvili, Γεωργιανός πολίτης, υπουργός Υγείας. Το 2016, η Ulana Suprun, Αμερικανίδα πολίτης, διορίστηκε υπηρεσιακή υπουργός Υγείας. Περιττό να πούμε ότι όλοι αυτοί οι διορισμοί προέκυψαν από συστάσεις των δυτικών θεσμών!».<br /><br />Όπως περιγράφει το άρθρο, με την ανάληψη της εξουσίας, από τον Ζελένσκι έκλεισαν, τα πρώτα τρία αντιπολιτευόμενα τηλεοπτικά κανάλια. Ένα άλλο αντιπολιτευτικό κανάλι το Nash απαγορεύτηκε στις αρχές του 2022, πριν από την έναρξη του πολέμου. Μετά το ξέσπασμα του πολέμου, τον Μάρτιο 2022, συνελήφθησαν δεκάδες ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι και μπλόγκερ. Τον Απρίλιο, τηλεοπτικά κανάλια της Δεξιάς (Channel 5 και Pryamiy) έκλεισαν επίσης.<br /><br />Οι αποκλεισμοί συνεχίστηκαν. Μεταξύ των πρώτων στους οποίους επιβλήθηκαν κυρώσεις, ήταν δύο βουλευτές του αντιπολιτευόμενου κόμματος “For Life”, ο Victor Medvedchuk (που αργότερα συνελήφθη και προβλήθηκε στην τηλεόραση με το πρόσωπό του χτυπημένο) και ο Taras Kozak. Το Μάρτιο 2022, έντεκα (!) αντιπολιτευόμενα κόμματα τέθηκαν εκτός λειτουργίας. Νόμιμα παραμένουν μόνο τα ακροδεξιά κόμματα που συγκυβερνούν, κατέχοντας καίριες θέσεις στον κρατικό μηχανισμό.<br /><br />Μάλιστα πρόσφατα το Όγδοο Διοικητικό Εφετείο του Κιέβου επικύρωσε την προειλημμένη απόφαση του 2015 για πλήρη απαγόρευση της δράσης του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας και στην ανακοίνωσή του αναφέρει: «Το δικαστήριο ικανοποίησε το αίτημα του υπουργείου Δικαιοσύνης της Ουκρανίας. Οι δραστηριότητες του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας απαγορεύθηκαν. Η περιουσία, τα χρηματικά αποθέματα και άλλα περιουσιακά στοιχεία του κόμματος, τα κεντρικά, περιφερειακά γραφεία και άλλες δομές του κόμματος μεταφέρθηκαν στην ιδιοκτησία του κράτους».<br /><br />Και για όλο αυτό το made in USA σχέδιο, το μεγαλύτερο μέρος του κόστους, το ανέλαβαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες χωρίς μάλιστα να έχουν προετοιμάσει λύσεις για τις συνέπειες στους πολίτες τους! Κατά τα άλλα η Ελλάδα αποστέλλει διαρκώς οπλικά συστήματα στο Κίεβο, ενώ η πρόεδρος Σακελλαροπούλου μιλώντας στο συνέδριο του Economist, υποθέτω σε κείμενο εγκεκριμένο, αν όχι γραμμένο στο Μαξίμου, χαρακτήρισε την Ουκρανία «σύγχρονη δημοκρατία που αντιστέκεται στη ρωσική βαρβαρότητα» και υποσχέθηκε στον Ζελένσκι κάθε υποστήριξη. Καλό χειμώνα! Ετοιμάστε τα μαγκάλια.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο σημερινός πόλεμος στην Ουκρανία έρχεται από μακριά.

Χρήστου Δημήτρης Αυτό που βιώνουμε σήμερα στην Ευρώπη, έρχεται από πολύ μακριά και συγκεκριμένα από τη δεκαετία του 1970, όπου εμφανίστηκε τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο πόλεμος, οι “αναλώσιμοι” και η αποτροπή – Η περίπτωση της Ελλάδας.

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2019/09/stratiotes_slpress.gr_.png" width="751" /><br /><br /><b>Μαργαρίτης Γιώργος</b><br />Μια από τις ακλόνητες σταθερές στην δημόσια συζήτηση, είναι τα λεγόμενα εθνικά θέματα. Πρόκειται για κάτι το φυσιολογικό. Οι δραστηριότητες της Τουρκίας, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στον χώρο της Ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής, της Μαύρης Θάλασσας, ίσως και των Βαλκανίων, ανεβάζουν στην πρώτη σειρά του ενδιαφέροντος τη θέση της Ελλάδας, δηλαδή την εξωτερική και αμυντική πολιτική της, που κατ’ όνομα είναι η αποτροπή.<br /><br />Η εθνική άμυνα, δηλαδή οι στρατιωτικές δυνατότητες, καθορίζουν και το είδος της πολιτικής που μπορεί, ή που δεν μπορεί να ακολουθήσει. Στο υπόστρωμα βρίσκεται κυρίως το θέμα των “εργαλείων”, των εξοπλισμών. Περιέργως, είναι πιο αραιή και πιο συγκρατημένη η συζήτηση γύρω από το “τελικό στάδιο” αυτής της πολιτικής σκέψης, δηλαδή τον πόλεμο. Ο πόλεμος αποτελεί εξαιρετικά οδυνηρό γεγονός και είναι απόλυτα φυσικό οι κοινωνίες να τον απεύχονται.<br /><br />Στην ειδησεογραφία, εξάλλου, για θερμό επεισόδιο μιλούμε συνήθως. Έτσι, λοιπόν, την ώρα που σε κάθε επίπεδο η Ελλάδα συζητά για φρεγάτες και μαχητικά, η προοπτική χρησιμοποίησής τους συρρικνώνεται στο θερμό επεισόδιο! Σε τέτοια κλίμακα στρατιωτικής εμπλοκής, όμως, αμφιβάλουμε αν η παρουσία αυτών των επιβλητικών οπλικών συστημάτων είναι αναγκαία. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν ανάποδα. Ας μιλήσουμε για πόλεμο πριν φθάσουμε στο θερμό επεισόδιο. Ίσως, έτσι κατανοήσουμε πως συνδέονται ετούτες οι διαφορετικής κλίμακας καταστάσεις μεταξύ τους.<br /><br />Ο πόλεμος είναι ένα κατ’ εξοχήν “καταναλωτικό” γεγονός. Είναι σπατάλη ανθρώπινων ζωών και υλικού πλούτου. Καταναλώνει ζωές και αναλώνει πυρομαχικά, όπλα και υποδομές, πάνω στις οποίες στηρίζεται ο πολιτισμός και η καθημερινή ζωή. Για να γίνει λοιπόν πόλεμος χρειάζεται να υπάρχει “πλεόνασμα” από ανθρώπινες ζωές και υλικά μέσα. Καμία δύναμη ποτέ δεν κατέφυγε στον πόλεμο όταν της έλλειπαν τα βασικά “αναλώσιμα”, ζωές και πλούτος.<br />Το αμερικανικό παράδειγμα<br /><br />Ας ξεκινήσουμε από τις ανθρώπινες ζωές. Τί θα μπορούσε να είναι “αναλώσιμο” μέγεθος; Για να μην θεωρηθούμε απόλυτα αμοραλιστές “τεχνοκράτες”, ας πάρουμε το παράδειγμα των ΗΠΑ στις εκστρατείες σε Αφγανιστάν και Ιράκ. Μια περιδιάβαση στους καταλόγους των νεκρών Αμερικανών στους δύο αυτούς πολέμους ξενίζει. Εντυπωσιακά μεγάλο ποσοστό των πεσόντων φέρει ισπανικά ονόματα.<br /><br />Οι ΗΠΑ μπόρεσαν να στείλουν μαζικές στρατιωτικές δυνάμεις, διότι διέθεταν μια πηγή “αναλώσιμου” –κοινωνικά “φθηνού”– ανθρώπινου δυναμικού. Οι ισπανόφωνοι μετανάστες μπορούσαν να τύχουν ανοχής και ευεργετημάτων εάν δέχονταν να ενταχθούν στον αμερικανικό στρατό. Επρόκειτο για την ίδια ακριβώς διαδικασία, με την οποία στέλνονταν στα μέτωπα του Αμερικανικού Εμφυλίου οι πεινασμένοι Ιρλανδοί μετανάστες του 1860 που έφταναν στη Νέα Υόρκη. Σκηνές που εύστοχα μας έδειξε η ταινία “Συμμορίες της Νέας Υόρκης”.<br /><br />Ένας από τους λόγους που οι ΗΠΑ δεν μπορούν πλέον να αναλάβουν μαζικές εκστρατείες είναι ότι στέρεψε η πηγή “αναλώσιμου” ανθρώπινου δυναμικού. Δεν στέρεψε, επειδή τελείωσαν οι απελπισμένοι που συνωστίζονται στα νότια σύνορα των ΗΠΑ. Στέρεψε για λόγους κοινωνικών ισορροπιών, καθώς ο δια του πολέμου μηχανισμός ένταξης ισπανόφωνων μεταναστών στην αμερικανική κοινωνία, άρχισε να μετατρέπει ζώνες των ΗΠΑ σε δεύτερο Μεξικό: Σχεδόν 60.000.000 είναι πλέον οι ισπανόφωνοι στις ΗΠΑ (19% του πληθυσμού).<br /><br />Ο βασικός δείκτης για την διαθεσιμότητα “αναλώσιμου” ανθρώπινου πλεονάσματος είναι φυσικά ο δημογραφικός. Κοινωνίες όπου οι δείκτες φυσικής ανάπτυξης του πληθυσμού έχουν αρνητικό πρόσημο (λιγότερα από δύο παιδιά για κάθε γυναίκα/ζευγάρι σε παραγωγική ηλικία) αναλογίζονται με τρόμο τις δημογραφικές ανατροπές που μία έκτακτη θνησιμότητα νέων ανθρώπων μπορεί να επιφέρει.<div><br /></div><div> Αποφεύγουν, λοιπόν, να εμπλακούν σε πόλεμο.<br /><br />Είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα τα κράτη της Δυτικής Ευρώπης και η Ιαπωνία. Η Ρωσία π.χ. ενέταξε τις στρατιωτικές της δυνατότητες στην πολιτική της μετά το 2007-2008, όταν για πρώτη φορά μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου αποκαταστάθηκε μια σχεδόν ομαλή φυσική δημογραφική συμπεριφορά. Αναφέρουμε ως στατιστική παρένθεση, ότι για την Τουρκία το σχετικό μέγεθος ήταν 2,05 ανά γυναίκα το 2015 και 2,48 το 2000, στην εποχή γέννησης δηλαδή των σημερινών κλάσεων στρατεύσιμων. Για την Ελλάδα αντιστοίχως είναι 1,30 ανά γυναίκα το 2015 και 1,25 το 2000. Για την Κύπρο 1,44 ανά γυναίκα το 2015 και 1,71 το 2000 (στοιχεία Παγκόσμιας Τράπεζας).<br />Οι μικρομεσαίοι δεν πάνε πόλεμο <br /><br />Η ύπαρξη “αναλώσιμου” ανθρώπινου δυναμικού δεν εξαρτάται μόνο από τη δημογραφία. Κοινωνικοί παράγοντες το καθορίζουν στον ίδιο σχεδόν βαθμό. Σε μια κοινωνία με αναπτυγμένα τα μεσαία αστικά στρώματα, οι διαθεσιμότητες περιορίζονται. Τα στρώματα αυτά διαθέτουν περιουσία, αν και δεν κατέχουν μέσα παραγωγής. Στην ουσία η περιουσία τους –συνήθως ακίνητα– αποτελεί μόνο το μέσο για την επιβεβαίωση της ενδιάμεσης κοινωνικής τους θέσης: δεν είναι ούτε προλετάριοι, ούτε καπιταλιστές.<br /><br />Το αδύναμο σημείο είναι η μεταβίβαση της περιουσίας από γενιά σε γενιά. Τυχόν δυσλειτουργία σ’ αυτό το επίπεδο οδηγεί σε κοινωνική υποβάθμιση, καθότι χάνεται η μόνη εγγύηση της κοινωνικής υπόστασης της οικογένειας, η μόνη διαφοροποίηση από τους προλεταρίους. Η αγχωτική συμπεριφορά αυτής της κοινωνικής ομάδας ως προς τα παιδιά της (συνήθως δύο) οφείλεται ακριβώς σ’ αυτόν τον φόβο.<br /><br />Προφανώς, για τα μικρομεσαία αστικά στρώματα η εμφάνιση ενός έκτακτου παράγοντα “θνησιμότητας”, όπως είναι ο πόλεμος, προκαλεί ανησυχία και απέχθεια. Δεν απειλείται μόνο η βιολογική ισορροπία της οικογένειας, αλλά και η κοινωνική της θέση και υπόσταση. Στις εύθραυστες αυτές κοινωνικές ισορροπίες δεν υπάρχουν “αναλώσιμοι” άνθρωποι, δεν είναι κοινωνικά επιθυμητό να υπάρχουν.<br /><br />Γιατί οι Ισραηλινοί αλλάζουν<br /><br />Το κατά πόσο η κοινωνική αυτή κατάσταση επηρεάζει τη δυνατότητα μιας χώρας να εμπλακεί σε πόλεμο φαίνεται με διαυγή τρόπο στην περίπτωση του Ισραήλ. Δεν είχε πρόβλημα παλαιότερα να κατανικήσει στρατούς πληθυσμιακά ισχυρότερων από αυτό κρατών, πληρώνοντας το αναγκαίο τίμημα σε ζωές. Τα τελευταία χρόνια αποφεύγει να εμπλακεί με μια σαφώς υποδεέστερη στρατιωτική οντότητα: την Χεζμπολάχ στο νότιο Λίβανο.<br /><br />Η Χεζχμπολάχ ακυρώνει την υπεροχή του Ισραήλ σε υλικά και τεχνολογικά μέσα. Αποφεύγει να συγκρουστεί μαζί του σε κάθε πεδίο “τεχνικού πολέμου”, όπου τον πρώτο λόγο έχει η μηχανοκίνηση. Αντίθετα, περιμένει τον αντίπαλο σε ένα πολυδιάστατο οργανωμένο πεδίο μάχης επί και υπό του εδάφους, το οποίο για να κατακτηθεί επιβάλει μαζική εμπλοκή “αναλώσιμων” στρατευμάτων, με την έννοια ότι είναι αδύνατο να αποφευχθούν απώλειες. Η “μεσοαστική” κοινωνία του Ισραήλ αδυνατεί να εξεύρει “αναλώσιμους” πολεμιστές.<br /><br />Έτσι, μέσα από τις κοινωνικές μεταλλάξεις, η πάλαι ποτέ “πολεμική” κοινωνία του Ισραήλ αντιδρά ολοένα και πιο αρνητικά στην προοπτική ανθρώπινων απωλειών σε συγκρούσεις. Ως εκ τούτου, η αμυντική πολιτική του Ισραήλ εστιάζεται σε ένα άπιαστο ως τώρα όνειρο: την ανακάλυψη ενός τρόπου πολέμου, όπου δεν θα χρειάζονται πολεμιστές, ή τουλάχιστον θα εκτίθενται σε κίνδυνο όσο το δυνατόν λιγότεροι! Ένα μεγάλο μέρος της φιλολογίας περί τεχνητής νοημοσύνης πηγάζει από αυτή την πολιτική ανάγκη που κατατρέχει και άλλες δυτικές χώρες.<br /><br />Παρά τις παραπάνω διαπιστώσεις, η ισραηλινή κοινωνία έχει δημογραφικό πλεονέκτημα σε σχέση με την Ελλάδα. Η Ελλάδα παρουσίαζε αρνητικό ρυθμό φυσικής δημογραφικής ανάπτυξης (fertility rate) 1,43 στα 2017 (εκτίμηση CIA Factbook). Στο Ισραήλ ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 2,64. Εάν, λοιπόν, οι επιπτώσεις στη μαχητική δεινότητα του Ισραήλ επηρεάζονται σε τέτοιο βαθμό από την ύπαρξη του ενός και μόνο παράγοντα (μεσοστρώματα), σε μεγαλύτερο βαθμό επηρεάζεται η στρατιωτική δυνατότητα της Ελλάδας, όπου ισχύουν σε δραματικό βαθμό και οι δύο περιοριστικοί παράγοντες (παθητική δημογραφική δυναμική και μεσοστρώματα).</div><div><br />Μονόδρομος η αποτροπή<br /><br />Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε επιπλέον επιχειρήματα, όπως π.χ. τα γεωγραφικά δεδομένα και τη “μαύρη τρύπα” που προκαλεί η μαζική μετανάστευση νέων επιστημόνων. Τα όσα εκθέσαμε αρκούν για να δώσουν ένα πρώτο στίγμα σχετικά με το τι μπορεί να είναι η ελληνική αμυντική πολιτική. Η αμυντική πολιτική, όπως κάθε πολιτική, έχει μπροστά της ένα ευρύ φάσμα από στόχους. Με βάσει τα υπάρχοντα δεδομένα επιλέγει τον κατάλληλο. Σε αυτό το πεδίο οι υπάρχουσες επιλογές χωρίζονται σε δύο σύνολα: σε εκείνες που αποβλέπουν σε μια “πετυχημένη” στρατιωτική εμπλοκή επιθετικού χαρακτήρα και σε εκείνες που επιδιώκουν την μη εμπλοκή.<br /><br />Ανεξάρτητα από τους υπόλοιπους παράγοντες, στις περιπτώσεις όπου απουσιάζουν οι προϋποθέσεις επίτευξης πολιτικών στόχων διαμέσου του πολέμου (για τους λόγους που αναπτύξαμε) τότε επιλέγεται αναγκαστικά μια αμυντική πολιτική που στοχεύει στην μη πολεμική εμπλοκή. Αυτή η αμυντική πολιτική είναι η αποτροπή. Για να μην υπάρξει παρεξήγηση η αποτροπή δεν έχει καμία σχέση με την φοβική, συμβιβαστική και υποχωρητική πολιτική του κατευνασμού και εφησυχασμού που εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις. Η πολιτική που εφαρμόζεται φέρνει πιο κοντά και τον πόλεμο και την ήττα. Το αντίθετο είναι η αποτροπή.<br /><br />Η αποτροπή προϋποθέτει ότι πρέπει να έχεις τα μέσα (πολιτικά, στρατιωτικά και τεχνικά) για να εμποδίσεις τον αντίπαλο να προσφύγει στο ευνοϊκό γι’ αυτόν χώρο της στρατιωτικής αντιπαράθεσης και της συνακόλουθης απειλής χρήσης στρατιωτικής βίας. Η αποτροπή επίσης προϋποθέτει ότι εάν επιχειρήσει να σου επιτεθεί θα είσαι αποφασισμένος να χρησιμοποιήσεις όλα τα στρατιωτικά σου μέσα για να πληρώσει βαρύτατο τίμημα. Θα ήταν, λοιπόν, καλό να αρχίζαμε τη συζήτηση από αυτό το σημείο.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο πόλεμος, οι “αναλώσιμοι” και η αποτροπή – Η περίπτωση της Ελλάδας.

Μαργαρίτης Γιώργος Μια από τις ακλόνητες σταθερές στην δημόσια συζήτηση, είναι τα λεγόμενα εθνικά θέματα. Πρόκειται για κάτι το φυσιολογικό....

Διαβάστε την συνέχεια

Προετοιμάζεται για πόλεμο η Γαλλία – Μέτωπο με Τουρκία.

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/04/makron.jpg" width="769" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Στα δάση και τις πεδιάδες της Καμπανίας και των Αρδενών, όπου κάποτε συγκρούστηκαν οι μεγάλες δυνάμεις στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι γαλλικές ένοπλες δυνάμεις είχαν αρχίσει να προετοιμάζονται για την επανάληψη μιας μείζονος σύρραξης, πριν τη ρωσική εισβολή και τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο οποίος έχει προσδώσει μεγαλύτερη ένταση σ’ αυτή την προετοιμασία. Η μεγάλη άσκηση “Ορίων” που προγραμματίζεται για το 2023, είναι άσκηση σε επίπεδο σχηματισμού που θα διαρκέσει αρκετές ημέρες και πιθανώς βασίζεται στις βάσεις Suippes, Mailly και Mourmelon. Θα περιλαμβάνει ολόκληρη τη στρατιωτική ισχύ που διαθέτει η Γαλλία σε κλίμακα που δεν έχει δοκιμαστεί εδώ και δεκαετίες.<br /><br />Η άσκηση θα περιλαμβάνει θέματα διαχείρισης διαταγών, υβριδικά σενάρια, προσομοιώσεις και ασκήσεις με πραγματικά πυρά. Οπωσδήποτε θα συμμετάσχουν πάνω από 10.000 στρατιώτες, καθώς και η Αεροπορία. Σε μια παράλληλη ξεχωριστή άσκηση και το Ναυτικό. Θεωρείται ότι δυνάμεις του Βελγίου, της Βρετανίας και των ΗΠΑ θα συμμετάσχουν στην άσκηση.<br /><br />Αυτό δεν είναι το μόνο σημάδι ότι η Γαλλία προετοιμάζεται για μια μείζονα σύρραξη κι ότι οι γαλλικές ένοπλες δυνάμεις σχεδιάζουν μια κοσμογονική αλλαγή. Τον Ιανουάριο, το Γενικό Επιτελείο δημιούργησε –χωρίς τυμπανοκρουσίες– 10 ομάδες με σκοπό να εξετάσει την ετοιμότητα της χώρας για πόλεμο υψηλής έντασης. Οι ομάδες καλούνται να εξετάσουν τα πάντα: από τις ελλείψεις πυρομαχικών έως την κοινωνική ανθεκτικότητα, κατά πόσον δηλαδή οι πολίτες «είναι διατεθειμένοι να δεχτούν ένα επίπεδο απωλειών που δεν έχουμε ξαναδεί από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», είπε αρμόδια πηγή.<br /><br />Η αντίληψη περί επικείμενης εκτεταμένης σύρραξης είναι ήδη διαδεδομένη στη γαλλική στρατιωτική σκέψη που το όλο σκηνικό αποκαλείται με την ακροστιχίδα HEM ή “σημαντική υπόθεση εμπλοκής”. Προς το παρόν δεν κατονομάζονται οι δυνητικοί εχθροί, αλλά οι αναλυτές δεν δείχνουν μόνο τη Ρωσία, έδειχναν εμμέσως πλην σαφώς και την Τουρκία. Αυτό συνιστούσε ριζική αλλαγή για τις γαλλικές δυνάμεις.<br /><br />Πριν 30 χρόνια ασχολούνταν ουσιαστικά με ειρηνευτικές επιχειρήσεις. Την τελευταία δεκαετία, εστίασαν στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας στο εξωτερικό (Επιχείρηση Μπαρτζάν στο Σαχέλ) και στο εσωτερικό (Επιχείρηση Sentinel). Ωστόσο, στο στρατηγικό του όραμα για το 2030 ο στρατηγός <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Thierry_Burkhard">Thierry Burkhard,</a> τότε αρχηγός του γαλλικού στρατού, υπογράμμισε την ανάγκη προετοιμασίας για μια διακρατική σύγκρουση μεγάλης έντασης.<br /><br />«Πρέπει να προετοιμαστούμε για έναν πιο επικίνδυνο κόσμο», είχε δηλώσει ο στρατηγός στον Economist. Αυτό απαιτεί ό,τι αποκαλείται “σκλήρυνση” του στρατού. Οι μελλοντικές επιχειρήσεις «θα μπορούσαν να διεξάγονται από αρκετές ταξιαρχίες ή και μεραρχίες», δηλαδή δύναμη μεταξύ 8.000 και 25.000 στρατιωτών. Η ανάγκη αλλαγής κλίμακας την επόμενη δεκαετία –λέει ο στρατηγός– απαιτεί ένα συνδυασμό μεταρρυθμίσεων: πιο απαιτητικές προσλήψεις, επενδύσεις σε σύγχρονο εξοπλισμό, απλούστερες οργανωτικές δομές για να κάνουν τον στρατό πιο ευέλικτο και σκληρότερη εκπαίδευση για μεγάλη σύγκρουση. «Θα δοκιμαστούμε όλο και πιο σκληρά. Πρέπει να το αντιμετωπίσουμε».<div><br />Ο Μακρόν στηρίζει<br /><br />Όταν ο Μακρόν εξελέγη πρόεδρος το 2017 είχαν εκφραστεί αμφιβολίες για τη δέσμευσή του στις στρατιωτικές δαπάνες. Αφού είχε επιβάλει σειρά βραχυπρόθεσμων περικοπών, είχε με τον στρατηγό Pierre de Villiers, τότε επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου, μια δημόσια συζήτηση, η οποία είχε οδηγήσει στην παραίτηση του τελευταίου. Από τότε, ωστόσο, ο Μακρόν τηρεί την υπόσχεσή του να επενδύσει στις Ένοπλες Δυνάμεις. Ο αμυντικός προϋπολογισμός για την περίοδο 2019-2025 αυξήθηκε σημαντικά.<br /><br />Οι ετήσιες δαπάνες θα φθάσουν τα 50 δισ. ευρώ μέχρι το τέλος της περιόδου, οπότε θα είναι 46% υψηλότερες από ό,τι το 2018. Ο προϋπολογισμός επιτρέπει στους στρατιωτικούς να σκέφτονται μπροστά, να αγοράζουν υλικό και να αναδιοργανώνονται. Η επανεκλογή του Μακρόν διαμορφώνει στο επίπεδο αυτό κλίμα σταθερότητας, παρ’ ότι το κόμμα του δεν διαθέτει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, οπότε θα πρέπει να κάνει συμμαχίες στην Εθνοσυνέλευση.<br /><br />Ο πυρήνας του γαλλικού στρατιωτικού εκσυγχρονισμού είναι το πρόγραμμα Scorpion, ένα έργο ύψους έξι δισ. ευρώ για αντικατάσταση σχεδόν όλων των μηχανοκίνητων και τεθωρακισμένων πρώτης γραμμής, αναβάθμιση των αρμάτων Leclerc που υπάρχουν από τη δεκαετία του 1990 και σύνδεση όλων μέσω νέου ψηφιακού δικτύου. Μια πρώτη πλήρως εξοπλισμένη ταξιαρχία Scorpion θα είναι έτοιμη το 2023. Ο Γάλλος αξιωματικός και ερευνητής Rémy Hémez λέει ότι μεταξύ 2010 και 2025, ο εξοπλισμός θα έχει αλλάξει περισσότερο από ό,τι μεταξύ 1970 και 2010.<br /><br />Η επιλογή αυτή είναι διαμετρικά αντίθετη από αυτή της Βρετανίας. Ενώ η Βρετανία περικόπτει προσωπικό και άρματα, η Γαλλία διατηρεί 60% περισσότερο προσωπικό και 50% περισσότερα άρματα. Η Γαλλία ήταν σχετικά αργή στην αγορά και συναρμολόγηση drones. «Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να μείνουμε πίσω, καθώς επιταχύνεται η αυτοματοποίηση στο πεδίο της μάχης», προειδοποίησε έκθεση του Ινστιτούτου Montaigne.</div><div><br />Ένοπλες Δυνάμεις και τεχνολογία<br /><br />Οι Γάλλοι αξιωματικοί είναι πιο σκεπτικιστές από συναδέλφους τους σε Βρετανία και ΗΠΑ σχετικά με τον τεχνολογικό μετασχηματισμό. «Η τεχνολογία δεν είναι ποτέ 100% αποτελεσματική», προειδοποιεί ο στρατηγός Burkhard. «Οι στρατιώτες πρέπει πάντα να είναι σε θέση να πολεμούν με υποβαθμισμένο τρόπο… όταν η τεχνολογία δεν λειτουργεί πλέον». Αυτό δεν σημαίνει ότι η Γαλλία αγνοεί τις νέες τεχνικές πολέμου. Αντίθετα, τις έχει θέσει σε προτεραιότητα. Τον Σεπτέμβριο 2020, οι γαλλικές αεροπορικές δυνάμεις έγιναν “Πολεμική Αεροπορία και Διαστημική Δύναμη” μετά τη δημιουργία νέας διαστημικής διοίκησης στην Τουλούζη. Οι γαλλικές Ένοπλες Δυνάμεις επεκτείνουν επίσης τις δυνατότητές τους στον κυβερνοπόλεμο.<br /><br />Καθώς η Γαλλία προετοιμάζει τις Ένοπλες Δυνάμεις της γι’ αυτές τις νέες μορφές πολέμου, υπάρχουν και οι παραδοσιακές προκλήσεις. Η εμπειρία στο Σαχέλ (Αφρική), σε μια τεράστια περιοχή ημιάνυδρου θαμνώδους εδάφους, στρατιώτες και ειδικές δυνάμεις συμμετείχαν σε επιχειρήσεις υψηλού κινδύνου, οι οποίες τις έθεσαν αντιμέτωπες με τεχνικές και τακτικές προκλήσεις. Από το 2013, ο γαλλικός στρατός μετράει δεκάδες νεκρούς στην περιοχή, όπου οι Γάλλοι διατηρούν αεροπορική υπεροχή, χωρίς παρεμβολές σε επικοινωνίες ή απειλές από drones, πυραύλους ή κυβερνοεπιθέσεις.<br /><br />Η Γαλλία είχε δυνάμεις στην Πολωνία και στις Βαλτικές Δημοκρατίες πριν τη ρωσική εισβολή. Γάλλοι στρατιωτικοί θεωρούν δεδομένο ότι θα συμμετάσχουν σε συγκρούσεις από κοινού με τις ΗΠΑ στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Οι προσπάθειες εκσυγχρονισμού συνάδουν και με τις προτεραιότητες της Συμμαχίας και με την εκπεφρασμένη επιθυμία του Μακρόν να ενισχύσει η Ευρώπη τις δικές της αμυντικές ικανότητες.</div><div><br />Η Γαλλία ανησυχεί<br /><br />Εκτός από την Ανατολική Ευρώπη, η Γαλλία ανησυχεί όλο και περισσότερο για την Ανατολική Μεσόγειο. Γαλλία και Τουρκία αντιπαρατέθηκαν για τη Λιβύη, τη Συρία, την Κύπρο και εν μέρει για τα ελληνοτουρκικά. Ο Μακρόν έστειλε μαχητικά και φρεγάτα στην περιοχή μας τον Αύγουστο 2020, όταν το Oruc Reis πραγματοποιούσε παράνομες σεισμικές έρευνες. Επιπλέον, η Γαλλία συμμετέχει σε αποστολές στον Ινδικό και Ειρηνικό, σε περιοχές όπου τα υπερπόντια εδάφη της έχουν 1,6 εκατομμύρια Γάλλους και 7.000 στρατιώτες. Η Γαλλία διατηρεί συνεχή ναυτική παρουσία στην περιοχή. Το πρόβλημα είναι ότι το Ναυτικό της έχει μόνο 15 μεγάλα πλοία επιφανείας. Οι ΗΠΑ για την προάσπιση των δικών τους συμφερόντων θεωρούν ότι χρειάζονται 350 κύριες μονάδες επιφανείας.<br /><br />Η συζήτηση για την Ανατολική Μεσόγειο και τα ενεργειακά της αποθέματα είναι από τα πιο σημαντικά ζητήματα που απασχολούν τη Γαλλία. Εξ ου και έχει επιλέξει στρατόπεδο: Έχει αναπτύξει σχέσεις με την Ελλάδα και Κύπρο, όπως και με την Αίγυπτο, ενώ δεν κρύβει την αντιπαλότητά της με την Τουρκία, η οποία επιχειρεί να καταστεί ηγεμονική δύναμη σε μία περιοχή που η Γαλλία θέλει επίσης να έχει δεσπόζουσα παρουσία. Θεωρεί την Αφρική και τη Μέση Ανατολή ως ενιαία σφαίρα επιρροής από την αποικιακή περίοδο. Πέραν, όμως, του ενεργειακού ανταγωνισμού που ξεκίνησε η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο, Μακρόν και Ερντογάν αντιπαρατίθενται επίσης για τον ρόλο του Ισλάμ στο πολιτικό-κοινωνικό επίπεδο.<br /><br />Ο γαλλοτουρκικός ανταγωνισμός στην Ανατολική Μεσόγειο, που κάποιοι αποκαλούν “πόλεμο φυσικού αερίου”, μπορεί να έχει διακυμάνσεις αναλόγως των εξελίξεων, αλλά δεν χάνει τη δυναμική του. Τώρα, μάλιστα, που οι τιμές του φυσικού αερίου έχουν εκτοξευθεί, μόνο ο πόλεμος στην Ουκρανία δείχνει να κρατάει σε χαμηλά επίπεδα τον εν λόγω ανταγωνισμό.<br /><br />Οι εκτιμήσεις, όμως, για το μέγεθος των ενεργειακών πόρων σε μία εποχή ενεργειακής κρίσης, καθιστούν αναπόφευκτο τον ανταγωνισμό. Επομένως, τα εθνικά συμφέροντα και η δυναμική των πραγμάτων φέρνουν τη Γαλλία στο πλευρό της Ελλάδας και απέναντι στην Τουρκία. Η Γαλλία θεωρεί τον εαυτό της υπέρτατη δύναμη με πολλά πλεονεκτήματα στη Μεσόγειο. Είναι η μόνη χώρα της περιοχής που είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, πυρηνική δύναμη και γενικότερα μακράν η ισχυρότερη στρατιωτικά.</div><div><br />Ο γαλλοτουρκικός ανταγωνισμός και η Ελλάδα<br /><br />Τρία είναι τα βασικά ζητήματα στα οποία η Γαλλία εστιάζει στη Μεσόγειο: στις μεταναστευτικές ροές, στην ενέργεια και στον τουρκικό παρεμβατισμό. Και τα τρία συσχετίζονται με τρεις περιοχές: τη Λιβύη και ευρύτερα το Μαγκρέμπ, την Ανατολική Μεσόγειο και το Κέρας της Αφρικής. Για να αντισταθμίσει τις ηγεμονικές βλέψεις του Ερντογάν στην Ανατολική Μεσόγειο, ο Μακρόν προσανατολίζεται στη δημιουργία ενός μεσογειακού συνασπισμού, που θα κινείται ανεξαρτήτως από την εξωτερική πολιτική της ΕΕ.<br /><br />Οι τουρκικές έρευνες στην κυπριακή και ελλαδική ΑΟΖ για κοιτάσματα τροφοδοτεί και οξύνει τον τρέχοντα γαλλοτουρκικό γεωπολιτικό ανταγωνισμό για επιρροή. Στην πραγματικότητα, η Γαλλία είναι το μόνο αντίβαρο στην Τουρκία στην περιοχή. Η Ελλάδα επηρεάζεται άμεσα από τη στρατηγική αντιπαλότητα Παρισιού-Άγκυρας. Γι’ αυτό και οφείλει να αδράξει την ιστορική ευκαιρία.<br /><br />Η υπογραφή του συμφώνου αμυντικής συνδρομής, που έγινε στο πλαίσιο της αγοράς από την Ελλάδα των φρεγατών Belharra, προσέδωσε και θεσμική διάσταση στη ελληνογαλλική σύμπλευση, μετατρέποντάς την σε συμμαχία. Η σύναψη αυτής της συμμαχίας αλλάζει τους όρους της ελληνοτουρκικής διένεξης, ειδικά εάν αναζωπυρωθούν οι συνεργασίες (και στο στρατιωτικό επίπεδο) της Ελλάδας με το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τα Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Προετοιμάζεται για πόλεμο η Γαλλία – Μέτωπο με Τουρκία.

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Στα δάση και τις πεδιάδες της Καμπανίας και των Αρδενών, όπου κάποτε συγκρούστηκαν οι μεγάλες δυνάμεις στον Β’ Παγκόσμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Βάσιμες υποψίες ότι Ουκρανοί πούλησαν όπλα που τους δόθηκαν από τη Γαλλία σε Ρώσους!!!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/07/CAESER.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="528" data-original-width="800" height="422" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/07/CAESER.png" width="765" /></a></div><div><br /></div>Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και πρώτες απ΄ όλες η ελληνική έστειλαν στην Ουκρανία όπλα για να αντιμετωπίσει τη Ρωσία. Οι πληροφορίες ότι στο «σκοτεινό διαδίκτυο» έχουν εντοπιστεί αγοραπωλησίες όπλων από Ουκρανούς έχουν δημοσιοποιηθεί εδώ και πολλές ημέρες. Τώρα ένα δημοσίευμα από το <a href="https://bulgarianmilitary.com/">bulgarianmilitary.com</a> αποκαλύπτει την περίπτωση δύο γαλλικών αυτοκινούμενων πυροβόλων Caesar των 155 χιλιοστών ,που φαίνεται ότι Ουκρανοί πούλησαν στους Ρώσους!!!<br /><br />Σύμφωνα με το δημοσίευμα γαλλικές και ουκρανικές πηγές [από το Ντονμπάς] υποστηρίζουν ότι «στα χέρια του ρωσικού στρατού και πιο συγκεκριμένα στις εγκαταστάσεις παραγωγής του ρωσικού κατασκευαστή Uralvagonzavod, βρίσκονται δύο αυτοκινούμενα Caesar των 155 χιλιοστών, δωρεά από τη Γαλλία στην Ουκρανία, ως στρατιωτική βοήθεια».<br /><br />Στις 20 Ιουνίου, ο Γάλλος δικηγόρος Régis de Castelnau έγραψε στον επίσημο λογαριασμό του στο Twitter: «Άλλη μία επιτυχία του Macron: 2 γαλλικά Caesar άθικτα στους Ρώσους. Αυτή τη στιγμή βρίσκονται στο εργοστάσιο Uralvagonzavod στα Ουράλια για μελέτη και . Ευχαριστούμε Μακρόν, πληρώνουμε».<br /><br />Λίγες μέρες αργότερα, στις 23 Ιουνίου, η ρωσική εταιρεία Uralvagonzavod απάντησε στον Γάλλο δικηγόρο, μέσω του επίσημου προφίλ της στο Telegram και επικαλούμενη το tweet του Régis de Castelnau, έγραψε: «Γεια σας, κύριε Regis. Μεταφέρετε τις ευχαριστίες μας στον Πρόεδρο Μακρόν για τη δωρεά των αυτοκινούμενων όπλων. Αυτό το υλικό φυσικά δεν είναι κορυφαίο… όχι σαν το δικό μας MSTA-S! Ωστόσο, θα είναι χρήσιμο. Στείλτε περισσότερα .”<br /><br />Ουκρανικές πηγές από το Donbas ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν αυτή την υπόθεση, αλλά όχι από τον Γάλλο δικηγόρο ή το ρωσικό εργοστάσιο, αλλά από γαλλικές στρατιωτικές πηγές.<br /><br />Το Γενικό Επιτελείο της Γαλλίας διέψευσε τις πληροφορίες . «Το αρνούμαστε κατηγορηματικά. Το έχουμε συζητήσει με τους Ουκρανούς εταίρους μας». Σύμφωνα με τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, δεν υποβλήθηκαν στοιχεία που να υποστηρίζουν τον ισχυρισμό.<br /><br /> Ωστόσο, γαλλικές πηγές «αγνώστων στοιχείων» υποστηρίζουν, σύμφωνα με το Insider του Donbas, ότι τα δύο αυτοκινούμενα Caesar πωλήθηκαν, μέσω μεσάζοντα, από Ουκρανούς σε Ρώσους. Η τιμή, η οποία συζητείται σε στενούς κύκλους, είναι 120.000 δολάρια το καθένα. Το BulgarianMilitary.com υπενθυμίζει ότι η αξία ενός Caesar κυμαίνεται γύρω στα 7 εκατομμύρια ευρώ.<br /><br />Στις 2 Ιουνίου, το BulgarianMilitary.com αποκάλυψε την πώληση τουλάχιστον ενός συστήματος κατευθυνόμενων αντιαρματικών πυραύλων FGM-148 Javelin στο «σκοτεινό ιστό» για 30.000 $. Ο πωλητής δεν είναι γνωστός, αλλά σύμφωνα με τις πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν στο darknet, η τοποθεσία [από όπου θα αποσταλεί ή θα παραληφθεί το σύστημα] είναι το Κίεβο, η πρωτεύουσα της Ουκρανίας.<br /><br />Η Ιντερπόλ γνωρίζει την παράνομη πώληση όπλων από Ουκρανούς σε Ρώσους. Η γερμανική ηλεκτρονική έκδοση Overton-Magazin γράφει ότι ανησυχίες φαίνονται στις δηλώσεις του Jürgen Stock, Γενικού Γραμματέα της Interpol, «ο οποίος φοβάται ότι τα όπλα θα παραδοθούν σε εγκληματικές οργανώσεις. Ωστόσο, αυτό συμβαίνει με τη συνενοχή δυτικών κυβερνήσεων, οι οποίες δεν είναι διατεθειμένες να θέσουν σε εφαρμογή διασφαλίσεις και μηχανισμούς ελέγχου για τη χρήση αυτών των όπλων. Στην πραγματικότητα, ακόμη και οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ δεν γνωρίζουν πού πηγαίνουν τα όπλα που παραδίδονται στην Ουκρανία».<br /><br /> Το Overton-Magazin επισημαίνει ακόμη και μια υπόθεση που πρέπει να διερευνηθεί για παράνομο εμπόριο, και αυτή είναι τα ουκρανικά ελικόπτερα που καταρρίφθηκαν όταν προσπάθησαν να εκκενώσουν Ουκρανούς στρατιώτες από τη Μαριούπολη. Η μέχρι στιγμής έρευνα δείχνει ότι τα ελικόπτερα καταρρίφθηκαν από αμερικανικούς αντιαεροπορικούς πυραύλους Stinger που δώρησαν οι Αμερικανοί.<br /><br />Να τι έγραψε η γερμανική έκδοση Overton-Magazin: «Η δυτική αφήγηση της αναμενόμενης ήττας της Ρωσίας και της νικηφόρας αντίστασης της Ουκρανίας είναι το κύριο επιχείρημα για την προώθηση της ανάπτυξης όπλων. Δίνει την εντύπωση ότι το μόνο που χρειάζεται είναι μια «τελευταία μικρή ώθηση», για να επιτευχθεί η νίκη. Η πραγματικότητα, ωστόσο, δεν είναι τόσο ρομαντική».<br /><br />Τα δύο αυτοκινούμενα γαλλικά Caesar των 155 χλστ. θα είναι χρήσιμα στους Ρώσους. Το γεγονός ότι βρίσκονται στο εργοστάσιο Uralvagonzavod δείχνει ότι η αποσυναρμολόγηση και η λεπτομερής μελέτη της τεχνολογίας τους είναι ο στόχος.<br /><br />Το σύστημα καθοδήγησης και συντονισμού πυρός του αυτοκινούμενου πυροβόλου Caesar είναι πραγματικό ενδιαφέρον για τους Ρώσους στρατιωτικούς μηχανικούς. Πρέπει να μελετηθούν λεπτομερώς, να αναλυθούν και πιθανότατα να αντιγραφούν. <div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Βάσιμες υποψίες ότι Ουκρανοί πούλησαν όπλα που τους δόθηκαν από τη Γαλλία σε Ρώσους!!!

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και πρώτες απ΄ όλες η ελληνική έστειλαν στην Ουκρανία όπλα για να αντιμετωπίσει τη Ρωσία. Οι πληροφορίες ότι στο «...

Διαβάστε την συνέχεια

«Δεν θα αφήναμε να γίνει πόλεμος στα Ίμια»! Η αμερικανική αποκάλυψη στον διπλωμάτη Σ.Σταθουλόπουλο.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="390" src="https://www.youtube.com/embed/_HssI9bXhiw" width="767" youtube-src-id="_HssI9bXhiw"></iframe></div><div><br /></div> κ.Σταύρος Σταθουλόπουλος έζησε την κρίση των Ιμίων ως διπλωμάτης στην πρεσβεία μας στην Άγκυρα. Τα όσα λέει για εκείνη τη νύχτα έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον: και για το πότε είχε ενημερωθεί η ελληνική κυβέρνηση για την κατάληψη της δυτικής βραχονησίδας στα Ίμια , αλλά και για όσα του είπε Αμερικανός διπλωμάτης μετά από την κρίση: <i>« Υπήρχε περίπτωση να σας αφήσουμε να εμπλακείτε σε πόλεμο Ελλάδα και Τουρκία; Δεν είδατε τα μικρά πλοία ηλεκτρονικών παρεμβολών που είχαμε στην περιοχή»!</i> Άλλο να το υποθέτεις και άλλο να στο λένε κατά πρόσωπο… <div><br /></div><div>Ο κ.Σταθουλόπουλος όμως είναι και ο διπλωμάτης ο οποίος μετά από τον εντοπισμό των τουρκικών χαρτών που δικαίωναν απόλυτα όσα έλεγε η Ελλάδα για το καθεστώς των νησιών -κι όχι μόνο των Ιμίων- τους προώθησε στο ΥΠΕΞ, λίγο μετά από την ελληνοτουρκική κρίση στις βραχονησίδες. Γιατί δεν αξιοποιήθηκαν;<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

«Δεν θα αφήναμε να γίνει πόλεμος στα Ίμια»! Η αμερικανική αποκάλυψη στον διπλωμάτη Σ.Σταθουλόπουλο.

κ.Σταύρος Σταθουλόπουλος έζησε την κρίση των Ιμίων ως διπλωμάτης στην πρεσβεία μας στην Άγκυρα. Τα όσα λέει για εκείνη τη νύχτα έχουν εξαιρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Burak Bekdil: Ήταν έσχατος εκβιασμός του Ερντογάν η σύνοδος του ΝΑΤΟ;

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/05/ERDOGAN-TURKEY-NATO-790x400.jpg" /><br /><br />του <b>Burak Bekdil</b><br />Ήταν μια άλλη ευτυχισμένη στιγμή στη Μαδρίτη όταν οι ηγέτες 30 κρατών μελών του ΝΑΤΟ πόζαραν στις κάμερες με πλατιά οικογενειακά χαμόγελα. Εκτέθηκαν στον ισλαμιστή πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, επειδή είχε αφαιρέσει το βέτο του κατά της ένταξης της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ. Πως έγινε αυτό; Στις 23 Ιουνίου, ο ανώτατος αξιωματούχος των αμυντικών προμηθειών της Τουρκίας, Ισμαήλ Ντεμίρ, δήλωσε ότι η Τουρκία πρέπει να είναι προσεκτική εάν πρόκειται να παραδώσει περισσότερα όπλα στην Ουκρανία εν μέσω του πολέμου με τη Ρωσία.<br /><br />Η δήλωση ήταν ένα σαφές σημάδι ότι η Άγκυρα δεν ήθελε να ενοχλήσει τη Μόσχα με την πώληση στην Ουκρανία UCAV Bayraktar TB-2 που, στις πρώτες ημέρες του πολέμου, ήταν καθοριστικής σημασίας, αλλά αργότερα έγιναν εύκολοι στόχοι για τη ρωσική αεροπορία. Iδού, όμως, η χορογραφία: Στις 17 Μαΐου, ο Ερντογάν είπε ότι η Τουρκία θα ασκούσε βέτο στις υποψηφιότητες της Σουηδίας και της Φινλανδίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ και τις κατηγόρησε ότι φιλοξενούν Κούρδους αυτονομιστές.<br /><br />Στις 24 Μαΐου, ο υπερεθνικιστής εταίρος του Ερντογάν στον συνασπισμό, Devlet Bahçeli, αρχηγός του Εθνικιστικού Κινήματος, ανακοίνωσε ότι η Τουρκία μπορεί να εξετάσει το ενδεχόμενο αποχώρησης από το ΝΑΤΟ εάν οι όροι στο θέμα της ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ δεν ικανοποιούν τις ανησυχίες της Άγκυρας για την ασφάλεια. Τότε η Τουρκία κατηγορήθηκε ότι αγόρασε σιτηρά από τη Ρωσία που είχε κλέψει από την Ουκρανία. Τούρκοι αξιωματούχοι είπαν ότι ήταν δύσκολο να προσδιοριστεί η προέλευση των σιτηρών.<br /><br />Στις 25 Ιουνίου, λίγες μέρες πριν από τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη. Ο Ερντογάν είπε στον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ σε τηλεφωνική επικοινωνία ότι η Φινλανδία και η Σουηδία έπρεπε να κάνουν ειλικρινή και απτά βήματα για να φιλοξενήσουν Κούρδους μαχητές εντός των συνόρων τους. Ο Ερντογάν ζήτησε επίσης την άρση κάθε εμπάργκο όπλων από τα σκανδιναβικά κράτη στην Τουρκία.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Εν τω μεταξύ, στην Ουάσιγκτον οι νομοθέτες και των δύο κομμάτων έδιναν σήμα ότι ο Ερντογάν δεν θα έπρεπε να περιμένει από αυτούς να τον γλυκάνουν καθώς ζητούσε παραχωρήσεις σε αντάλλαγμα για την απόσυρση των αντιρρήσεών του για την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της πώλησης του μαχητικού F-16 Block 70 τζετ στην Τουρκία.<br /><br />Σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας Bob Menendez (D-NJ), μιλώντας σε ακρόαση στις 22 Ιουνίου για τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ: “Δεν ξέρω τι προσπαθεί να αποσπάσει η Τουρκία, αλλά στο τέλος της ημέρας αυτό είναι το θέμα. Και ίσως αν μπούμε στο παιχνίδι, να θέλουν να αποσπάσουν και από εμάς, κάτι. Δεν χρειάζεται να γίνει καμία παραχώρηση για να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ δύο μεγάλες δημοκρατίες», είπε.<br /><br />Μιλώντας με τον Ερντογάν στη γλώσσα που καταλαβαίνει καλύτερα, στις αρχές Ιουνίου, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέφρασαν την υποστήριξή τους στην Ελλάδα και την κυριαρχία της στα νησιά της στο ανατολικό Αιγαίο και κάλεσαν την Τουρκία να σταματήσει τις παραβιάσεις του εναέριου χώρου και τις υπερπτήσεις. απειλές και προκλητική ρητορική. «Η [Ευρωπαϊκή] Επιτροπή θα συνεχίσει να προτρέπει την Τουρκία να βάλει τέλος σε όλες τις απειλές και ενέργειες που υπονομεύουν τις σχέσεις καλής γειτονίας και να σεβαστεί την κυριαρχία όλων των κρατών μελών της ΕΕ στα χωρικά τους ύδατα και τον εθνικό εναέριο χώρο τους».<br /><br />Αυτό σημαίνει, στη γλώσσα του Ερντογάν, περαιτέρω οικονομικές κυρώσεις στην Τουρκία. Και περαιτέρω κυρώσεις θα σημαίνουν ότι οι πιθανότητες επανεκλογής του Ερντογάν θα μειωθούν ακόμη περισσότερο εν μέσω μιας τιμωρητικής οικονομικής κρίσης. Πώς να κάνετε τις μάζες που λιμοκτονούν να ξεχάσουν τη δυστυχία τους; Πρώτη ερώτηση: Ποιες είναι οι μάζες; Στην Τουρκία, η μέση εκπαίδευση είναι 6½ χρόνια. Είναι ένα μιλιταριστικό έθνος με έντονα συντηρητικά, μουσουλμανικά, εθνικιστικά αισθήματα. Η βάση των λαϊκιστών είναι η μεγαλύτερη στην κάλπη.<br /><br />Ο Ερντογάν ελέγχει το 90% των ΜΜΕ στην Τουρκία. Αυτό είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο στην πολιτική. Αυτό που είχε σημασία για τον Ερντογάν από την αρχή του σκανδιναβικού-ΝΑΤΟϊκού δράματος ήταν να έχει την ευκαιρία να παρουσιάσει το παζάρι του ως μια τεράστια τουρκική-ισλαμιστική νίκη επί των «απίστων της Δύσης». Το σχέδιό του λειτούργησε καλά. Και οι έπαινοι που ήθελε ήρθαν. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν ευχαρίστησε τον Ερντογάν για την άρση του βέτο, με την κυβέρνησή του να σηματοδοτεί επίσης την υποστήριξη στο σχέδιο της Τουρκίας να αγοράσει πολεμικά αεροσκάφη F-16 Block 70. «Θέλω να σας ευχαριστήσω ιδιαιτέρως για όσα κάνατε όσον αφορά τη Φινλανδία και την Σουηδία», είπε ο Μπάιντεν στον Ερντογάν.<br /><br />Ανώτερος Αμερικανός αξιωματούχος εξέφρασε σθεναρή υποστήριξη για την επιθυμία της Τουρκίας να αναβαθμίσει την αεροπορία της με νέα μαχητικά αεροσκάφη F-16 και βελτιώσεις στον υπάρχοντα παλαιότερο στόλο της. «Το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ υποστηρίζει πλήρως τα σχέδια εκσυγχρονισμού της Τουρκίας», δήλωσε στους δημοσιογράφους η Σελέστ Βαλάντερ, αναπληρωτής υπουργός Άμυνας για θέματα διεθνούς ασφάλειας.<br /><br />Το εγχώριο κοινό του Ερντογάν ήταν πάντα η προτεραιότητά του. Το σχέδιό του λειτούργησε και εκεί. Τα φιλοκυβερνητικά τουρκικά ΜΜΕ επαίνεσαν τη συμφωνία ως θρίαμβο για τον Ερντογάν. είπαν ότι είχε αποσπάσει συγκεκριμένα κέρδη από τη Δύση στον αγώνα της χώρας κατά της τρομοκρατίας. «Η Τουρκία πήρε αυτό που ήθελε», ήταν ο τίτλος της εφημερίδας μαζικής κυκλοφορίας Hürriyet.<br /><br />“Η νίκη του Προέδρου Ερντογάν στη Μαδρίτη”, ανέφερε ένας τίτλος της εφημερίδας Sabah, πάνω από μια φωτογραφία του να στέκεται δίπλα στον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ στο κέντρο της “οικογενειακής” φωτογραφίας μετά την υπογραφή της συμφωνίας. «Η αποφασιστικότητα και το ηγετικό όραμα του Ερντογάν κέρδισαν την αποδοχή όλων των επιχειρημάτων της Τουρκίας στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας», ανέφερε η εφημερίδα.<br /><br />«Δύο προπύργια της τρομοκρατίας πέφτουν στην Ευρώπη», αναφέρει η εφημερίδα Yeni Akit. «Η Σουηδία και η Φινλανδία αποδέχθηκαν τις απαιτήσεις της Τουρκίας». «Η Τουρκία πήρε αυτό που ήθελε στο τραπέζι», ανέφερε η εφημερίδα Milliyet, προσθέτοντας ότι οι Κούρδοι ύποπτοι μαχητές θα εκδοθούν στην Τουρκία. Έτσι, όλη η χορογραφία, από την αρχή, απευθυνόταν σε ένα εγχώριο κοινό που θα ένιωθε θριαμβευτικό από τη νίκη του Ερντογάν επί των απίστων. Ο Kemal Kirişçi, μη κάτοικος του Ινστιτούτου Brookings, έγραψε:<br /><br />«Η [αρχική] αδιαλλαξία του Ερντογάν αποδίδεται ευρέως σε εγχώριες πολιτικές εκτιμήσεις, συμπεριλαμβανομένης της απελπισμένης ανάγκης να αποσπάσει την προσοχή από τη δεινή κατάσταση της οικονομίας της Τουρκίας, καθώς και στην ενίσχυση της πτώσης της βαθμολογίας του στις δημοσκοπήσεις παίζοντας με τα αχαλίνωτα εθνικιστικά και αντιδυτικά αισθήματα. Αυτές οι εξηγήσεις βρίσκονται, πίσω από αυτές είναι επίσης η δυσφορία του ίδιου του Ερντογάν με τη μακροχρόνια δυτική κλίση της Τουρκίας [πολιτικό ταξίδι στον δυτικό πολιτισμό], που συμβολίζεται από την ένταξη της στο ΝΑΤΟ καθώς και στο Συμβούλιο της Ευρώπης. να αποδυναμώσει αυτή την κλίση, αν όχι να την σπάσει, να εξαλείψει τους εναπομείναντες θεσμικούς ελέγχους στην μονοπρόσωπη κυριαρχία του».<br /><br />Το ζήτημα των «Σκανδιναβών στο ΝΑΤΟ» δεν έχει τελειώσει. Η πλήρης ένταξη θα απαιτήσει έγκριση και από τα 30 κοινοβούλια του ΝΑΤΟ. Αυτό, και άλλα μελλοντικά ζητήματα, θα δίνουν πάντα στον Ερντογάν νέο μοχλό για να εκβιάσει τον ισχυρότερο θεσμό της Δύσης.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Burak Bekdil: Ήταν έσχατος εκβιασμός του Ερντογάν η σύνοδος του ΝΑΤΟ;

του Burak Bekdil Ήταν μια άλλη ευτυχισμένη στιγμή στη Μαδρίτη όταν οι ηγέτες 30 κρατών μελών του ΝΑΤΟ πόζαραν στις κάμερες με πλατιά οικογεν...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Γιάννης Ιωαννίδης του Stanford στις “ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ” εφ’ όλης της ύλης…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/01/ANTITHESEIS-GIORGOS-SAHINIS.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="429" data-original-width="800" height="343" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/01/ANTITHESEIS-GIORGOS-SAHINIS.jpg" width="732" /></a></div><div><br /></div>O Γιάννης Ιωαννίδης, MD, DSc, Καθηγητής Ιατρικής, Επιδημιολογίας και Υγείας του πληθυσμού στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, όπου διευθύνει το Κέντρο Καινοτομίας Meta-Research στο Στάνφορντ (METRICS), στις «Αντιθέσεις».<br /><br />Ένας από τους επιδραστικότερους επιστήμονες διεθνώς, με τις τρέχουσες αναφορές για το επιστημονικό του έργο να τον τοποθετούν ανάμεσα στους δέκα επιστήμονες με τις περισσότερες αναφορές στον κόσμο, την ώρα που εκτός από τον Ιατρική Επιστήμη, διδάσκει νεοελληνική ποίηση και συγκριτική λογοτεχνία στο Στάνφορντ, σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης που προκαλεί κύκλο συζητήσεων.<br /><br />– Η Αποτίμηση των τριών πανδημικών χρόνων στην Ελλάδα και στον κόσμο Τελείωσε η πανδημία;<br />-Πανδημικοί θάνατοι και αιτίες τους. Τι δεν πήγε καλά, τι κάναμε λάθος;<br />– Η φόρτιση συστήματος υγείας.<br /><br />-Η κληρονομιά “ανευλευθερίας” και η υστέρηση δημόσιας υγείας και δημοκρατίας, αποτυχημένες προσδοκίες και υποσχέσεις για θεραπείες και εμβόλια.<br /><br />-Η Κοβιδοποίηση της επιστήμης, χειροτέρευση της έρευνας, αποτυχία των προβλέψεων και των «ειδικών», απώλεια εμπιστοσύνης στην επιστήμη και στη δημόσια υγεία;<br /><br /><div>– Μετα-πανδημική ψυχική υγεία σε ένα πολυεπίπεδο σκηνικό Παγκόσμιων Κρίσεων Δημογραφική κατάρρευση στην Ελλάδα; Οικονομική κρίση, φτωχοποίηση και περιθωριοποίηση.</div><div><br />-Πείνα και πόλεμοι σε παγκόσμιο επίπεδο και στη γειτονιά της Ελλάδας.<br />-Νέες επιδημίες και τρομολαγνεία, κληρονομιά για το μέλλον<br />– Hθική, ακεραιότητα, αξιοπιστία και μεθοδολογική τεκμηρίωση των επιστημών.<br />-Γιατί τα περισσότερα ερευνητικά αποτελέσματα είναι αναληθή;<br /><br />-Απάτη στην επιστήμη – η παραδοσιακή τριάδα από απάτες (κατασκευή αποτελεσμάτων, παραποίηση δεδομένων, λογοκλοπή) και η νέα γενιά από απάτες. Διαφάνεια και επιστημονική αξιοπιστία και ανοιχτή πρόσβαση στα επιστημονικά δεδομένα.<br /><br />-Μεροληψίες στην επιστήμη, επιβλαβείς ερευνητικές πρακτικές. Συγκρουόμενα συμφέροντα γύρω από την επιστήμη.<br />-Επιστήμη και βιομηχανία και νέοι φορείς συγκρουόμενων συμφερόντων.<br /><br />-Προβλήματα από τον καταιγισμό μικρών μελετών και από τα ανερχόμενα big data. Τι χαρακτηρίζει την χρήσιμη έρευνα;<br />-Αναπαραγωγιμότητα στην έρευνα. Τι πρέπει να επιβραβεύουμε στην Επιστήμη;<br /><br />– Λογοτεχνία, όπερα, μουσική Παραλλαγές και Επισημειώσεις<br />– Το νέο βιβλίο του « Variations on the Art of the Fugue and a Desperate Ricercar» και γιατί στα αγγλικά;<br />– Το μάθημα σύγχρονης ελληνικής ποίησης στο Στάνφορντ. Και γιατί «ποιητές σε δύσκολους καιρούς».</div><div><br /></div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="378" src="https://www.youtube.com/embed/9A2kB0Wgfw8" width="753" youtube-src-id="9A2kB0Wgfw8"></iframe></div><br /><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a></div><div><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Γιάννης Ιωαννίδης του Stanford στις “ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ” εφ’ όλης της ύλης…

O Γιάννης Ιωαννίδης, MD, DSc, Καθηγητής Ιατρικής, Επιδημιολογίας και Υγείας του πληθυσμού στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, όπου διευθύνει το ...

Διαβάστε την συνέχεια