Η μάχη γύρω από την πλατφόρμα

<center><img border="0" height="340" src="http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcT1VeJXwzcy2NZkdrNDiozohlw_X9fnK8Clam2dcEece0SXWFpLRCtmToxhtg" width="550" /></center><br /> <br /> Γύρω από την πλατφόρμα του Οικοπέδου 12, στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ)<br /> της Κύπρου, διεξάγεται μία μάχη. Η μάχη αυτή δεν θα κερδηθεί από στρατούς, στόλους και αεροπορίες. Θα κερδηθεί από τις εντυπώσεις. Θα κερδηθεί από την καλύτερη αφήγηση. Θα κερδηθεί από την καλύτερη «ιστορία» ως προς το ποιος έχει δίκαιο και ποιος έχει άδικο.<br /> Όσο δίκαιο και να έχει μία χώρα που συγκρούεται με μία άλλη, το γεγονός αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό για να κερδηθεί η μάχη. Ιστορικά, μέχρι και τον 20ό αιώνα, το δίκαιο δεν αποτελούσε καν αναγκαία συνθήκη ως προς το ποια χώρα κέρδιζε και ποια έχανε. Ιστορικά γνωρίζουμε ότι η ισχύς παρήγαγε δίκαιο, τα κεκτημένα παρήγαγαν δίκαιο και ότι η κάθε «ηθική» και η κάθε «ηθική τάξη», αποτελούσε προϊόν ισχύος. Ωστόσο όλα σχεδόν άλλαξαν με τη «δημοκρατική εποχή». Δηλαδή με τη σταδιακή εκδημοκρατικοποίηση του κόσμου μετά τον Μεγάλο Πόλεμο (Α’ΠΠ). Αναπόφευκτα με την εκδημοκρατικοποίηση καινούργιες «έννοιες» μπήκαν στο λεξιλόγιο της διεθνούς και εσωτερικής πολιτικής. Έννοιες όπως «κοινή γνώμη», «προπαγάνδα», «διαφήμιση», «μάρκετινγκ» «δημόσιες σχέσεις» κ.λπ. Όλα τα παραπάνω έχουν καταστεί πλέον, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αναγκαία για τη νομιμοποίηση της πολιτικής και των πολιτικών πράξεων. Στη μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εποχή, η ανάγκη αυτή για νομιμοποίηση έχει κυριαρχήσει. Κυριαρχούν όμως ταυτόχρονα και για ευνόητους λόγους, η «προπαγάνδα», η «διαφήμιση» η «αφήγηση» και η «κατασκευή εικόνας», ειδικά στο συγκρουσιακό πεδίο της διεθνούς πολιτικής. Αυτά λειτουργούν καταλυτικά στο πεδίο της νομιμοποίησης.<br /> Είναι ακριβώς γι’ αυτό το λόγο που η ισχύς, οι απειλές, η χρήση βίας κ.λπ. δεν είναι πλέον αρκετές από μόνες τους για να κερδηθεί η μάχη. Και γι’ αυτό ένας από τους κορυφαίους γκουρού της διεθνούς πολιτικής που καθιέρωσε τον όρο «softpower» -«ήπια» ή «έξυπνη ισχύς», ο Αμερικανός καθηγητής Joseph Νye, αρέσκεται να λέει ότι σήμερα το ζητούμενο δεν είναι ποιανού ο στρατός θα υπερισχύσει αλλά ποιανού θα υπερισχύσει η ιστορική αφήγηση (Ιtsnotwhose armywins, butwhose storywins).<br /> Στην πλατφόρμα του Οικοπέδου 12, λοιπόν, της ΑΟΖ της Κύπρου, δίδεται όχι απλώς μια μάχη αλλά ένας πόλεμος. Ο πόλεμος πρέπει να κερδηθεί πάση θυσία διότι θα επιτρέψει στην Κύπρο να κερδίσει, παράλληλα, όλο το χαμένο έδαφος των τελευταίων δεκαετιών (από το 1984-1985 θα έλεγα), που έχασε έναντι στην τουρκική προπαγάνδα.<br /> Ευτυχώς την περίοδο αυτή η Κύπρος έχει ένα μεγάλο σύμμαχο. Είναι το δίδυμο Ερντογάν - Νταβούτογλου, με πρωταγωνιστή τον πρώτο. Όσο πιο πολύ μιλά ο Ερντογάν τόσο πιο καλά. Όσο εμφανίζεται στα διεθνή ΜΜΕ, κυρίως στην Αμερική όπως έκανε πρόσφατα στο CΝΝ, στο περιοδικό Τime, στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ακόμη καλύτερα. Όσες περισσότερες περιοδείες κάνει στον αραβικό/μουσουλμανικό κόσμο, αυτοπαρουσιαζόμενος ως Σααλαντίν, ως Μωάμεθ Κατακτητής, ακόμα και ως Χαλίφης (σκιά του Προφήτη στη γη) εμείς πρέπει να χειροκροτούμε ακατάπαυστα.<br /> Τέλος βέβαια, έχουμε το ζήτημα του Ισραήλ και γενικότερα των Εβραίων. Ο βαθιά ριζωμένος αντισημιτισμός του Ερντογάν και του συναφιού του, όπως αυτός των Τούρκων γενικότερα, δεν μπορεί πλέον να ελεγχθεί. Οι εποχές, όταν οι ίδιοι οι Εβραίοι του Ισραήλ και της διασποράς, ωραιοποιούσαν την Τουρκία, όταν την εξάγνιζαν, όταν κουβαλούσαν νερό στο μύλο όλων των εγκλημάτων των πασάδων -των κεμαλιστών και σήμερα των ισλαμιστών-, έχουν πλέον παρέλθει. Το παραμύθι που οι ίδιοι οι Εβραίοι έφτιαξαν για εκαντοντάδες χρόνια, περί της «ανεκτικότητας» των Οθωμανών έναντι των μειονοτήτων, ότι οι Τούρκοι είναι μεν μουσουλμάνοι αλλά δεν είναι Άραβες, ότι το Σουντιτικό Ισλάμ των Τούρκων είναι μετριοπαθές και όχι εξτρεμιστικό, ότι ο κεμαλισμός έχει εκδημοκρατίσει και εκδυτικοποίησει την Τουρκία, δεν βρίσκει πλέον αγοραστές στο Ισραήλ αλλά κυρίως δεν βρίσκει αγοραστές στην εβραϊκή διασπορά (Αγοραστές δυστυχώς βρίσκει ακόμη στους δικούς μας πρόθυμους διανοούμενους).<br /> <br /> Απαιτείται πανεθνικός αγώνας<br /> <br /> Η ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗμεγαλομανία των Ερντογάν - Νταβούτογλου και ο εγγενής αντιχριστιανισμός και αντισημιτισμός της τουρκικής κοινωνίας δεν είναι, από μόνα τους, αρκετά για να κερδηθεί η μάχη της πλατφόρμας και, μαζί, το χαμένο έδαφος έναντι της Τουρκικής προπαγάνδας και του επεκτατισμού.<br /> Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, από τις αρχές του 1980 στην Ουάσινγκτον και σήμερα στην Ευρώπη, η Τουρκία έχει επενδύσει εκατοντάδες εκατομμύρια για να αλώσει τα δυτικά κέντρα εξουσίας. Έχω σε δεκάδες κείμενά μου στον «Φιλελεύθερο» και σε επιστημονικά περιοδικά, καλύψει σε βάθος το φαινόμενο αυτό.<br /> Η Τουρκία συνεχίζει να έχει υποστηρικτές και διαθέτει κυρίως πάμπολλους κονδυλοφόρους. Και μια ένδειξη πόσο δρόμο έχει να διανύσει η Κύπρος είναι ότι ακόμη και στα πιο επικριτικά διεθνή κείμενα για την Τουρκία σήμερα, αναφέρονται μεν οι σφαγές των Αρμενίων, οι σημερινές σφαγές των Κούρδων, αλλά σχεδόν πουθενά η εθνοκάθαρση στην Κύπρο του 1974 και η παρουσία κατοχικού στρατού από μια νατοϊκή χώρα σε μια χώρα της ΕΕ, κ.λπ. Αναφορές δε, όπως «GreekCyprus», «Τurkish Cyprus», «Νorth», «South», «ΤRΝC» κ.λπ., είναι στο καθημερινό λεξιλόγιο διπλωματών που υπηρετούν ακόμη και στην Κύπρο. Ένα απτό παράδειγμα είναι και αυτό του γραφικού, πλέον, Αυστραλού εκπρόσωπου του ΟΗΕ στην Κύπρο, του χαρτογιακά Ντάουνερ. Και όταν το μισθοφορικό ΙnternationalCrisisGroup, που κατά τεκμήριο ελέγχεται από έναν εσμό θιασωτών και απολογητών της χρήσης βίας στις διεθνείς σχέσεις (Σερβία, Κόσοβο, Ιράκ, Γεωργία, Λιβύη, Συρία), και που κατά καιρούς χρηματοδοτείται και από την Άγκυρα, τιτλοφορεί το τελευταίο κείμενο για την Κύπρο με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Stepping on the Gasofa CyprusΡartition», γίνεται αντιληπτό ότι για να κερδηθεί η μάχη της πλατφόρμας χρειάζεται ένας πανεθνικός και όχι μικροπολιτικός αγώνας. Χρειάζεται μια στοχευμένη και ψύχραιμη στρατηγική, ένα παράγωγο της οποίας πρέπει να είναι και η κατάλληλη «ιστορία».<br /> <a href="http://www.philenews.com/el-gr/Apopsi-ston-F/5510/82164">ΠΗΓΗ</a>

Η μάχη γύρω από την πλατφόρμα

Γύρω από την πλατφόρμα του Οικοπέδου 12, στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κύπρου, διεξάγεται μία μάχη. Η μάχη αυτή δεν θα κερδ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Απώλεια εδαφών στα νησιά του Αιγαίου και επιδίωξη εδαφικών κερδών στον Έβρο ως αντιστάθμισμα!”

<img alt="" class="size-large wp-image-27029" height="300" src="http://gdailynews.files.wordpress.com/2011/10/evros.jpg?w=700&h=430" style="border-bottom-style: none; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-color: initial; border-image: initial; border-left-style: none; border-left-width: 0px; border-right-style: none; border-right-width: 0px; border-top-style: none; border-top-width: 0px; border-width: initial; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="EVROS" width="550" /><br /> <br /> Σήμερα, δημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο η συζήτηση μεταξύ των κυρίων <strong>K. Αφεντούλη </strong>και<strong> Ν. Λυγερού </strong>σχετικά τη στρατηγική σκέψη του <strong>Παναγιώτη Κονδύλη</strong> (<strong>τίτλος: <a href="http://gdailynews.wordpress.com/2011/10/10/%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%ac-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ba%ce%bf%ce%bd%ce%b4%cf%8d%ce%bb%ce%b7/" rel="bookmark" style="color: #1a4e70; text-decoration: none;">Αναφορά στον Κονδύλη</a></strong>). Επίσης στο <strong>τεύχος Οκτωβρίου</strong> του περιοδικού <strong>«Ελληνική Άμυνα & Τεχνολογία» που κυκλοφόρησε την Τετάρτη 5 του μήνα</strong>, υποβάλλεται σε κριτική η στρατιωτική στρατηγική που πρότεινε ο αείμνηστος Π. Κονδύλης στο επίμετρο με τίτλο «Γεωπολιτικές και Στρατηγικές Παράμετροι Ενός Ελληνοτουρκικού Πολέμου» της ελληνικής έκδοσης του έργου του «Θεωρία του Πολέμου» (Θεμέλιο, 1997, σελ. 381-411).<br /> <div style="margin-bottom: 1.2em; margin-top: 0.6em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Ο μαρξιστής διανοούμενος Π. Κονδύλης θεωρούσε <strong>δεδομένη την απώλεια εδαφών στα νησιά του Αιγαίου και υποστήριζε την επιδίωξη εδαφικών κερδών στον Έβρο ως αντιστάθμισμα.</strong> Για να επιδιωχθούν μάλιστα τα κέρδη αυτά, υποστήριζε εμμέσως πλην σαφώς πως <strong>έπρεπε να αφεθούν ανυπεράσπιστα τα νησιά του Αιγαίου για να συγκεντρωθούν οι ελληνικές δυνάμεις στον Έβρο!</strong></div><div style="margin-bottom: 1.2em; margin-top: 0.6em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><strong>Το συγκεκριμένο σενάριο/ανάλυση ακολουθεί πιο κάτω ενώ είχε δημοσιευτεί και στην εφημερίδα “<a href="http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=93045&ct=81&dt=09/11/1997" style="color: #1a4e70; text-decoration: none;">ΤΟ ΒΗΜΑ</a>” στις 09.11.1997, μία ημέρα πριν την έκδοση του βιβλίου:</strong></div><div style="margin-bottom: 1.2em; margin-top: 0.6em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><span id="more-27027"></span></div><div style="margin-bottom: 1.2em; margin-top: 0.6em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><strong><em>Πώς θα μπορέσει η Ελλάδα να εξουδετερώσει τα γεωπολιτικά της μειονεκτήματα στην περίπτωση ενός πολέμου με την Τουρκία; Το θέμα αυτό πραγματεύεται ο συγγραφέας στο κείμενο που προδημοσιεύει «Το Βήμα».</em></strong></div><div style="margin-bottom: 1.2em; margin-top: 0.6em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Η έκταση της τουρκικής επικράτειας είναι εξαπλάσια από την ελληνική και συνιστά σχεδόν εξ ολοκλήρου (δηλαδή με εξαίρεση το μικρό ευρωπαϊκό τμήμα της Τουρκίας) χώρο συμπαγή και ολότμητο, ενώ ο ελληνικός χώρος (και μάλιστα η κρίσιμη ως θέατρο πολέμου περιοχή ολόκληρου του Αιγαίου καθώς και η βόρεια Ελλάδα από τον Εβρο μέχρι τη Θεσσαλονίκη) αποτελείται από κατεσπαρμένα και μεμονωμένα εδάφη (νησιά) ή στενές λωρίδες. Το στρατηγικό πλεονέκτημα που δίνει η τέτοια κατανομή του χώρου στην τουρκική πλευρά είναι προφανές. Ο κατακερματισμένος ελληνικός χώρος μπορεί να καταληφθεί και να κρατηθεί κατά τμήματα, ακόμα και πολύ μικρά· ο εχθρός δεν είναι υποχρεωμένος να εμπλακεί στην πολεμική περιπέτεια κατάληψης ολόκληρης της ελληνικής επικράτειας προκειμένου ν’ αποσπάσει ένα τμήμα της, όποιο θέλει ή εν πάση περιπτώσει όποιο μπορεί· αφού καταλάβει ένα τμήμα, έχει τη δυνατότητα, εφ’ όσον υπερέχει στρατιωτικά, να εδραιώσει την καινούργια κατάσταση, δημιουργώντας σε σχετικά σύντομο διάστημα τετελεσμένα γεγονότα. Αντίθετα, η ελληνική πλευρά δεν έχει τη δυνατότητα (με ελάχιστες παρήγορες εξαιρέσεις) να αποσπάσει από τον μεγάλο και συμπαγή τουρκικό γεωγραφικό όγκο ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο κομμάτι χωρίς να περιπλακεί, mutatis mutandis, στο τραγικό δίλημμα του 1922.</div><div style="margin-bottom: 1.2em; margin-top: 0.6em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Πώς μπορεί η Ελλάδα να εξουδετερώσει, σε περίπτωση πολέμου, τα σοβαρά γεωγραφικά της μειονεκτήματα; Θα επισημάνουμε τέσσερα σημεία. (…) Ας αρχίσουμε από το ζήτημα των πιθανών εδαφικών απωλειών και κερδών, καθώς μου φαίνεται προφανές ότι η τουρκική πλευρά θα συνδέσει την αιτιολόγηση και τη διεξαγωγή του πολέμου εκ μέρους της με εδαφικές διεκδικήσεις. Αν αυτό ευσταθεί, τότε η ελληνική πλευρά θα έκανε πολύ άσχημα να περιορισθεί στην υπεράσπιση των προσβαλλομένων εδαφών της. Αν αυτά ήσαν περισσότερα του ενός και αν δεν ήταν δυνατή η επιτυχής υπεράσπιση όλων τους, τότε οι Τούρκοι θα είχαν στο τέλος ένα καθαρό κέρδος, έστω και αν αυτό ήταν μικρό ή εκ των υστέρων φαινόταν «δυσανάλογο» (η έννοια είναι βέβαια σχετική) προς τις αντίστοιχες θυσίες. Γι’ αυτόν τον λόγο η ελληνική πλευρά πρέπει κατά το δυνατόν να επιδιώξει αυτοτελή εδαφικά κέρδη, είτε ως αντιστάθμισμα για μόνιμες δικές της απώλειες είτε ως πιθανό αντάλλαγμα σε μεταγενέστερες διαπραγματεύσεις. Το πού πρέπει να αναζητηθούν τα κέρδη αυτά, με δεδομένο τον κατά βάση συμπαγή και ολότμητο χαρακτήρα του τουρκικού εθνικού χώρου, μας το δείχνει μια γρήγορη επισκόπηση των τριών πιθανών θεάτρων του πολέμου: της Θράκης, του Αιγαίου και της Κύπρου. Στη Θράκη, ή μάλλον στον Εβρο, η πυκνή συγκέντρωση στρατευμάτων και από τις δύο πλευρές σημαίνει ότι όποιος καταφέρει να διασπάσει πρώτος τις αντίπαλες γραμμές θα έχει τη δυνατότητα να αποκόψει αμέσως, μ’ έναν κυκλωτικό ελιγμό σχεδόν επί τόπου, μεγάλες εχθρικές μονάδες. Ομως αυτός δεν είναι ο μόνος λόγος, για τον οποίο οι ελληνικές δυνάμεις θα πρέπει εξ αρχής να επιδιώξουν με κάθε θυσία (και η πυκνή συγκέντρωση θα απαιτήσει κατά πάσα πιθανότητα σοβαρές θυσίες) τη διάσπαση του εχθρικού μετώπου και να μην αρκεσθούν σε μιαν παθητική άμυνα. Μια γρήγορη προέλαση τεθωρακισμένων μονάδων στην Ανατολική Θράκη, την οποία ευνοεί το πεδινό έδαφος και οι περιορισμένες αποστάσεις, θα μπορούσε να αποφέρει στην Ελλάδα το σημαντικότερο πιθανό αντίβαρο απέναντι σε οποιεσδήποτε εδαφικές απώλειες σε άλλες περιοχές. Πράγματι, πουθενά αλλού εκτός από τη Θράκη η ελληνική πλευρά δεν έχει τη δυνατότητα αξιόλογης κατάκτησης εδαφών, οσοδήποτε περιορισμένη κι αν κρίνει κανείς αυτή τη δυνατότητα· πάντως υπάρχει, κι αφού είναι η μόνη πρέπει να αξιοποιηθεί στο έπακρο και με συνέπεια. Στο θέατρο του Αιγαίου, καθώς είπαμε, δεν έχει κανένα νόημα η προσπάθεια δημιουργίας προγεφυρωμάτων στη μικρασιατική ακτή, έστω κι αν τα προγεφυρώματα αυτά θα μπορούσαν να κρατηθούν για λίγο· η μόνη ενέργεια, η οποία θα μπορούσε ν’ αποφέρει εδώ εδαφικά οφέλη, θα ήταν μια κατάληψη της Ιμβρου και της Τενέδου, υπό την προϋπόθεση ότι το ελληνικό ναυτικό θα ήταν σε θέση να την καλύψει (την αεροπορική κάλυψη τη θεωρούμε θεμελιώδη και αυτονόητη τόσο σε μιαν απόβαση στα νησιά όσο και σε μιαν προέλαση στη Θράκη· όμως το πρόβλημα της κυριαρχίας στον εναέριο χώρο είναι τόσο κρίσιμο, ώστε θα μιλήσουμε γι’ αυτό χωριστά). Τέλος, στην Κύπρο η ελληνική πλευρά πολύ λίγα πράγματα έχει να περιμένει. Και αν μπορέσει να υπερασπίσει κάτι, αυτό θα είναι δυνατόν μονάχα εάν ο κυπριακός πληθυσμός στο σύνολό του φανεί διατεθειμένος να πολεμήσει, αν χρειαστεί, με νύχια και με δόντια. Αυτό δυστυχώς, δεν έγινε το 1974, όταν είδαμε βέβαια την τραγωδία των Κυπρίων, αλλά δεν είδαμε μιαν επίμονη παλλαϊκή αντίσταση μέχρις εσχάτων. Ομως τούτη τη φορά δεν υπάρχει νότος για να καταφύγει κανείς. Υπάρχει μόνον η θάλασσα.</div><div style="margin-bottom: 1.2em; margin-top: 0.6em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Το δεύτερο σημείο, που επιθυμούμε να υπογραμμίσουμε, είναι η ανάγκη συγκέντρωσης των δυνάμεων. Ο γεωγραφικός κατακερματισμός του ελληνικού χώρου γεννά εύκολα τον πειρασμό αντίστοιχου κατακερματισμού των ενόπλων δυνάμεων, έτσι ώστε να επιτευχθεί η κατά το δυνατόν πληρέστερη κάλυψή του. Ο πειρασμός αυτός μπορεί να αποβεί θανάσιμος, άλλωστε και ο σκοπός είναι καθ’ εαυτόν ουτοπικός. Η αριθμητική υπεροχή της τουρκικής πλευράς και το πλήθος των πιθανών στόχων της τής δίνει εξ αντικειμένου ορισμένα περιθώρια επιλογής και εκτέλεσης παραπλανητικών αποβατικών και άλλων κινήσεων με σκοπό να ενταθεί ο έτσι κι αλλιώς υπαρκτός ελληνικός πειρασμός του κατακερματισμού των δυνάμεων. Αντίστοιχα μεγάλη επαγρύπνηση και διαίσθηση απαιτείται από την πλευρά της ελληνικής ηγεσίας, η οποία θα πρέπει να ξεκόψει εξ αρχής από την αντίληψη ότι είναι δυνατή η ίση προστασία των πάντων, θα πρέπει επίσης, λόγω της αριθμητικής μειονεξίας και της απόλυτης αναγκαιότητας αεροπορικής παρουσίας σε όλα τα καίρια επιχειρησιακά σημεία, να θέσει σε δευτερεύουσα και τριτεύουσα μοίρα την προάσπιση πόλεων και αμάχων πληθυσμών και να επικεντρώσει τα διαθέσιμά της όχι στην κάλυψη χώρου, αλλά αποκλειστικά στη συντριβή του κύριου όγκου των εχθρικών ενόπλων δυνάμεων, εκεί όπου αυτές θα ρίξουν το βάρος τους και ει δυνατόν πριν προλάβουν να αναπτυχθούν πλήρως. Προκειμένου να εκπληρωθεί ο υπέρτατος αυτός σκοπός ίσως χρειασθεί να διακινδυνεύσει ο αριθμητικά υποδεέστερος την απώλεια εδαφών ή και τη διεξαγωγή επιχειρήσεων με ανοιχτά τα πλευρά του, πράγμα που θα πρέπει ν’ αναπληρώνει με ευελιξία και ταχύτητα. Ομως η τελική έκβαση θα κριθεί με βάση τα όσα θα γίνουν στο επίπεδο εκείνο που άπτεται της ίδιας της ουσίας του πολέμου. Πόλεμος σημαίνει πρωταρχικά επιδίωξη συντριβής των εχθρικών ενόπλων δυνάμεων, απ’ αυτήν εξαρτώνται κι απ’ αυτήν απορρέουν όλα τα άλλα. Και εάν αυτή επιτευχθεί, τότε αναπληρώνονται αργά ή γρήγορα όλα, όσα θυσίασε κανείς θέλοντας να συγκεντρώσει τις δυνάμεις του την αποφασιστική στιγμή στο αποφασιστικό σημείο.</div><div style="margin-bottom: 1.2em; margin-top: 0.6em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Κατά τρίτον λόγο, η ελληνική πλευρά δεν θα μπορέσει να αντισταθμίσει τα γεωγραφικά της μειονεκτήματα έναντι της τουρκικής αν δεν καλύπτει με ικανή δύναμη πυρός το σύνολο της τουρκικής επικράτειας και όχι απλώς τα θέατρα του πολέμου και περιορισμένο βάθος του χώρου γύρω τους. Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσουμε γιατί. Το μικρό βάθος του ελληνικού χώρου δίνει στην τουρκική πλευρά τη δυνατότητα να πλήξει ολόκληρη την επιφάνειά του με όπλα μικρότερου βεληνεκούς (ήδη η Τουρκία αποκτά αμερικανικούς πυραύλους ATACMS με βεληνεκές 120-300 χλμ.) καθώς και με αεροπλάνα που διαθέτουν μικρότερη ωφέλιμη ακτίνα δράσεως από τα ελληνικά. Αλλά και αντίστροφα: το συγκριτικά μεγάλο βάθος του τουρκικού χώρου επιτρέπει να αποσυρθούν στο εσωτερικό του, δηλαδή πέρα από την εμβέλεια της ελληνικής δύναμης πυρός, όπλα μεγαλυτέρου βεληνεκούς (η Τουρκία έφτασε να συζητεί ακόμα και με την Κίνα την αγορά πυραύλων εδάφους – εδάφους μεγάλου βεληνεκούς) καθώς και αεροπλάνα με μεγαλύτερη ωφέλιμη ακτίνα δράσεως· ας σημειωθεί ότι τα τουρκικά αεροπλάνα μπορούν, ξεκινώντας από τα μακρινότερα ως προς εμάς αεροδρόμια της Ανατολίας (Μπάτμαν, Ερζουρούμ), να ανεφοδιάζονται στον αέρα όσο ακόμα βρίσκονται μέσα στον τουρκικό εναέριο χώρο και να εκτελούν έτσι αποστολές μέσα στην ελληνική επικράτεια σα να είχαν απογειωθεί από αεροδρόμια των μικρασιατικών παραλίων. Ετσι, σε περίπτωση σύρραξης, η ελληνική πλευρά, ακόμα κι αν θα επιθυμούσε να αιφνιδιάσει τον αντίπαλο με ένα προληπτικό χτύπημα, δεν είναι διόλου βέβαιο ότι θα έβρισκε τον κορμό των αεροπορικών δυνάμεων στα πλησιέστερα αεροδρόμια. Το κρίσιμο τούτο πρόβλημα λύνεται μόνον με πυραυλικά συστήματα κατάλληλου βεληνεκούς και με ουσιώδεις δυνατότητες ανεφοδιασμού των ελληνικών αεροπλάνων στον αέρα (π.χ. μεταξύ Κρήτης και Κύπρου). Τα πράγματα θα ήσαν πολύ απλούστερα, εννοείται, αν η Ελλάδα και η Κύπρος δεν ήσαν κράτη με de facto μειωμένα κυριαρχικά δικαιώματα, αν δηλαδή οι αποφάσεις τους δεν εξαρτιούνταν ούτε άμεσα ούτε έμμεσα από το τι ανέχονται οι Ηνωμένες Πολιτείες και το τι θεωρεί ως casus belli η Τουρκία. Στην περίπτωση αυτή, η κυρίαρχη κυπριακή κυβέρνηση θα καλούσε την κυρίαρχη ελληνική κυβέρνηση να εγκαταστήσει αεροπορικές δυνάμεις στο έδαφός της, οι οποίες θα μπορούσαν να πλήξουν άμεσα την καρδιά και τα νώτα της τουρκικής επικράτειας. Στο κάτω – κάτω η Ελλάδα είναι εξ ίσου εγγυήτρια Δύναμη του κυπριακού κράτους και επομένως έχει τουλάχιστον τα ίδια δικαιώματα με την Τουρκία να εγκαταστήσει εκεί τις ένοπλες δυνάμεις της. Αλλά τέτοιες παλικαριές ούτε καν να τις ονειρευθεί δεν τολμά όποιος είναι υποχρεωμένος να επαιτήσει το τελευταίο ανταλλακτικό και την τελευταία βίδα.</div><div style="margin-bottom: 1.2em; margin-top: 0.6em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Τέταρτο και τελευταίο, μπροστά στη γενικότερη πλεονεκτική θέση της Τουρκίας η ελληνική πλευρά δεν θα είχε σοβαρές πιθανότητες στρατιωτικής νίκης αν δεν έβρισκε τη δύναμη και την αποφασιστικότητα να καταφέρει το πρώτο (μαζικό) πλήγμα, αιφνιδιάζοντας τον εχθρό. Το πρώτο πλήγμα το επιβάλλει σήμερα όχι κάποια «πολεμοχαρής» διάθεση, αλλά η λογική των σύγχρονων οπλικών συστημάτων: η λογική του μέσου αυτονομείται, όπως αναφέραμε στις εισαγωγικές μας παρατηρήσεις, και προσδιορίζει ουσιωδώς τον προσανατολισμό της πολεμικής στρατηγικής. Αν η ελληνική πλευρά, λέγοντας «αμυντικό δόγμα», εννοεί ότι, φοβούμενη μήπως εκτεθεί στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης και των συμμάχων, προτίθεται σε οποιαδήποτε περίπτωση (γενικού) πολέμου να αφήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων και το πλεονέκτημα του πρώτου (μαζικού) πλήγματος στον εχθρό, τότε έχει κατά πάσα πιθανότητα υπογράψει μόνη της και εκ προοιμίου την καταδίκη της. Με δεδομένη την τουρκική υπεροπλία και τη γενικότερη τουρκική γεωπολιτική υπεροχή ένα (μαζικό) πρώτο πλήγμα εξ ανατολών θα παραλύσει τεχνικά, αλλά και ψυχολογικά την ελληνική πλευρά. Σε παλαιότερους πολέμους, διεξαγόμενους στην ξηρά, μπορούσε ενδεχομένως να αφεθεί στον εχθρό η επιθετική πρωτοβουλία ως ότου εξαντλήσει τις δυνάμεις του. Ομως αυτό προϋπέθετε ότι ο αμυνόμενος κατείχε θέσεις φυσικά ή τεχνητά οχυρές που του επέτρεπαν να κρατήσει τις δικές του δυνάμεις σχετικά αλώβητες ώσπου να περάσει στην αντεπίθεση. Σήμερα, η δύναμη και το βεληνεκές του πυρός από κάθε κατεύθυνση προς κάθε κατεύθυνση και η μετάθεση του πολεμικού κέντρου βάρους από την ξηρά στον αέρα ακυρώνει αυτήν την προϋπόθεση· δεν υπάρχουν πια κρυψώνες για τις ένοπλες δυνάμεις, και το (μαζικό) πρώτο πλήγμα αποσκοπεί ακριβώς στην εξουδετέρωση των μέσων μιας αντεπίθεσης σε ευρεία κλίμακα. Οι ίδιοι αυτοί τεχνικοί παράγοντες καθιστούν τον χρόνο αποφασιστικό μέγεθος, με άλλα λόγια προσδίδουν στην εναρκτήρια φάση του πολέμου καθοριστική σημασία· ό,τι δεν κερδίζεται ή ό,τι χάνεται στη φάση αυτή είναι δυσκολότατο ν’ αποκτηθεί ή να αναπληρωθεί κατόπιν. Γι’ αυτό και το πρώτο πλήγμα, το οποίο εγκαινιάζει την καθοριστική εναρκτήρια φάση του πολέμου, πρέπει να είναι όσο το δυνατόν μαζικότερο και καιριότερο. Πρώτο πλήγμα, με τη στρατηγική σημασία του όρου, δεν είναι ο πρώτος τυχόν πυροβολισμός που πέφτει κατά το πρώτο «θερμό επεισόδιο» μιας πολεμικής αντιπαράθεσης· είναι μια συντονισμένη και ακαριαία ενέργεια όλων των κλάδων των ενόπλων δυνάμεων προς εκμηδένιση των ζωτικών σημείων του εχθρικού πολεμικού δυναμικού, ιδίως όσων εμφανίζονται κρίσιμα μέσα στη δεδομένη συγκυρία. Μπορεί να καταφερθεί στο πλαίσιο της κλιμάκωσης ενός τοπικού «θερμού επεισοδίου», αλλά και πολύ νωρίτερα ακόμα, όταν δηλαδή διαπιστωθεί ότι επίκειται έτσι κι αλλιώς εχθρική επίθεση· το επιτελικό σχέδιο του πρώτου πλήγματος πρέπει λοιπόν να βρίσκεται στο συρτάρι ήδη από καιρό ειρήνης, χωρίς αυτό να σημαίνει καθόλου ότι όποιος το έχει καταστρώσει και όποιος θα το εφαρμόσει είναι αναγκαία ο επιτιθέμενος με την ιστορική και πολιτική έννοια του όρου. Καθώς το γεωπολιτικό δυναμικό της Τουρκίας μακροπρόθεσμα ενισχύεται, ενώ της Ελλάδας μακροπρόθεσμα συρρικνώνεται, ο επιτιθέμενος με την ιστορική και την πολιτική έννοια δεν μπορεί να είναι άλλος από την Τουρκία· ανεξάρτητα από εθνικές μυθολογίες, το γεγονός τούτο δεν έχει καμμία σχέση με ηθικές ή φυλετικές ιδιότητες, αλλά οφείλεται στη διαμόρφωση του συσχετισμού των δυνάμεων, και τα πράγματα θα αντιστρέφονταν αν αντιστρεφόταν και ο συσχετισμός των δυνάμεων. Αλλά όποιος, θέλοντας και μη, υιοθετεί αμυντική στρατηγική στο ιστορικό και στο πολιτικό επίπεδο, δεν είναι γι’ αυτόν και μόνον τον λόγο υποχρεωμένος να υιοθετήσει αμυντική στρατηγική στο στρατιωτικό επίπεδο. Τα δύο επίπεδα δεν πρέπει να συγχέονται κατά κανένα τρόπο. Αλλο είναι η άμυνα ως ιστορικοπολιτικός σκοπός και άλλο η άμυνα ως στρατιωτικό μέσο, άλλο ο αμυντικός χαρακτήρας ενός πολέμου και άλλο η αμυντική διεξαγωγή ενός πολέμου. Αλλωστε από στρατιωτική άποψη η καθαρά αμυντική διεξαγωγή πολέμου στερείται νοήματος και είναι πρακτικά αδύνατη. Αν την παίρναμε στα σοβαρά, θα σήμαινε ότι ο επιτιθέμενος μπορεί να κάνει ό,τι θέλει ατιμώρητα, διατρέχοντας απλώς τον κίνδυνο να επανέλθει στην αρχική του θέση και να προετοιμασθεί για να ξαναδοκιμάσει. Καμμιά άμυνα δεν είναι τελεσφόρα, αν δεν εμπεριέχει μια δραστική τιμωρία του επιτιθέμενου, όμως η τιμωρία αυτή δεν μπορεί παρά να συνίσταται σε πράξεις, οι οποίες, αν ιδωθούν μεμονωμένα, χαρακτηρίζονται από την ισχυρή παρουσία επιθετικών στοιχείων: ο αμυνόμενος πυροβολεί με τον ίδιο τρόπο και για τον ίδιον σκοπό όπως και ο επιτιθέμενος.</div><br /> <a href="http://gdailynews.wordpress.com/">ΠΗΓΗ</a>

“Απώλεια εδαφών στα νησιά του Αιγαίου και επιδίωξη εδαφικών κερδών στον Έβρο ως αντιστάθμισμα!”

Σήμερα, δημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο η συζήτηση μεταξύ των κυρίων  K. Αφεντούλη  και  Ν. Λυγερού  σχετικά τη στρατηγική σκέψη του  Παναγιώτη...

Διαβάστε την συνέχεια

Μάχη εξουσίας μεταξύ Κίνας - ΗΠΑ

<center><img border="0" height="300" src="http://sigmalive.com/files/imagecache/content_image/files/node_images/0/9/3/426093/kina_pyrayloi_400x288.jpg" style="-webkit-box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0976563) 0px 0px 0px; background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-color: initial; border-image: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; border-width: initial; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0976563) 0px 0px 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; position: relative;" width="550" /></center><br /> <br /> <b>Ο<i>ι νέοι πύραυλοι της Κίνας απειλούν ευθέως τις αεροπορικές βάσεις και τα αεροπλανοφόρα, στα οποία η Αμερική στηρίζει τη στρατιωτική της κυριαρχία στον Ειρηνικό.</i></b><br /> <ul style="line-height: 1.4; margin-bottom: 0.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0.5em; padding-bottom: 0px; padding-left: 2.5em; padding-right: 2.5em; padding-top: 0px;"><li style="margin-bottom: 0.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Ποια από τις δύο θα απολέσει την ισχύ της στο μέλλον</li> <li style="margin-bottom: 0.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Η αυξανόμενη οικονομική ισχύς της Κίνας θέτει δύσκολα διλήμματα στους γείτονές της, ενώ παράλληλα οι ΗΠΑ θεωρούν εν μέρει υπεύθυνο το Πεκίνο για την ανεργία της χώρας.</li> </ul><br /> <a href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=4744786448641111194" name="more"></a><br /> Το καθοριστικό γεωπολιτικό δράμα του επόμενου αιώνα θα είναι η μάχη εξουσίας και επιρροής ανάμεσα στην Κίνα και την Αμερική. Η μάχη αυτή θέτει ήδη κρίσιμα διλήμματα σε ασιατικές χώρες, που είναι παγιδευμένες ανάμεσα στους δύο αυτούς παγκόσμιους γίγαντες. Η αμερικανική Γερουσία, θεωρώντας ότι για την ανεργία στις Ηνωμένες Πολιτείες ευθύνεται εν μέρει η Κίνα, προωθεί ένα σκληρό σχέδιο νόμου που θα επιβάλλει δασμούς σε ορισμένα κινεζικά προϊόντα.<br /> <br /> Το σχέδιο αυτό συναντά την αντίσταση του Λευκού Οίκου. Ακόμη όμως κι αν η τάση του προστατευτισμού γνωρίσει μια παύση στην Αμερική, το συγκρουσιακό κλίμα αναγκάζει χώρες όπως η Ιαπωνία, η Ινδία, η Αυστραλία και η Νότια Κορέα να κάνουν τις επιλογές τους. Προς το παρόν, τα οικονομικά τους συμφέροντα αποκλίνουν από τα στρατηγικά τους συμφέροντα. Για πόσον καιρό μπορεί να συνεχίσει να ισχύει κάτι τέτοιο;<br /> <br /> Σε κύριο άρθρο της που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα, η Λαϊκή Ημερησία σημείωνε ότι ορισμένες χώρες πιστεύουν πως όσο μπορούν να αντισταθμίζουν τη σχέση τους με την Κίνα με την αμερικανική στρατιωτική δύναμη, μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν. Το άρθρο αυτό φαίνεται πως προκλήθηκε από την υπόσχεση της Ιαπωνίας και των Φιλιππινών να ενισχύσουν τη ναυτική τους συνεργασία. Οι χώρες αυτές φάνηκε έτσι να αμφισβητούν τις εδαφικές διεκδικήσεις της Κίνας στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Η ίδια προειδοποίηση όμως θα μπορούσε να απευθυνθεί στο Βιετνάμ, την Ινδία, τη Νότια Κορέα, την Αυστραλία ή την Ταϊβάν. Όλες αυτές οι χώρες ενίσχυσαν πέρυσι τους στρατιωτικούς τους δεσμούς με την Αμερική.<br /> <br /> Όπως γράφει ο Γκίντεον Ράχμαν στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, η ειρωνεία είναι ότι τέτοιου είδους άρθρα οδηγούν τους γείτονες της Κίνας κατ΄ ευθείαν στην αγκαλιά του Θείου Σαμ (κοινή εθνική προσωποποίηση της αμερικανικής κυβέρνησης που αρχικά είχε χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1812).<br /> Μέχρι πρόσφατα, η Κίνα έμοιαζε να παίζει ένα έξυπνο παιχνίδι αναμονής. Στηριζόταν στην αυξανόμενη οικονομική της δύναμη για να προσελκύει τους γείτονές της στην κινεζική σφαίρα επιρροής. Τώρα, η Λαϊκή Δημοκρατία ενδέχεται να δημιουργήσει την αντικινεζική συμμαχία που φοβάται και ταυτόχρονα καταγγέλλει.<br /> <br /> <b>Οικοδομεί τον δικό της στρατό</b><br /> Μια πιο σώφρων πολιτική θα ωφελούσε περισσότερο την Κίνα, η οποία αναμένεται μέχρι το 2020 να γίνει η πρώτη οικονομία στον κόσμο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν η κυρίαρχη στρατιωτική δύναμη του πλανήτη. Καθώς όμως η πολιτική και στρατιωτική δύναμη συνήθως ακολουθεί την οικονομική δύναμη, η αμερικανική ηγεμονία στον Ειρηνικό Ωκεανό μπορεί κάποια στιγμή να πάψει να είναι βιώσιμη.<br /> <br /> Με την αμερικανική κυβέρνηση να δανείζεται 40 σεντς για κάθε δολάριο που ξοδεύει -και την Κίνα να είναι ο μεγαλύτερος ξένος αγοραστής του αμερικανικού χρέους- οι Κινέζοι χρηματοδοτούν εμμέσως την αμερικανική στρατιωτική κυριαρχία στον Ειρηνικό. Τη στιγμή που οι σύμμαχοι της Αμερικής στην περιοχή ενισχύουν τους δεσμούς τους με την Ουάσιγκτον, δεν παύουν να ανησυχούν ότι τα οικονομικά προβλήματα της Αμερικής θα την αναγκάσουν να μειώσει την παρουσία της στον Ειρηνικό. Η Κίνα, από την πλευρά της, οικοδομεί τον δικό της στρατό. Οι νέοι πύραυλοί της απειλούν ευθέως τις αεροπορικές βάσεις και τα αεροπλανοφόρα στα οποία η Αμερική στηρίζει τη στρατιωτική της κυριαρχία στον Ειρηνικό.<br /> <b><br /> </b><br /> <b>Συγκρούσεις στη θάλασσα</b><br /> Οι γείτονες της Κίνας φοβούνται επίσης τον τρόπο με τον οποίο η Κίνα δείχνει να θέλει να λύνει τις διενέξεις της. Τα τελευταία χρόνια, οι ναυτικές αντιπαραθέσεις με το Βιετνάμ και την Ιαπωνία έλαβαν κακή τροπή. Υπήρξαν συγκρούσεις στη θάλασσα, τις οποίες ακολούθησαν έντονοι διπλωματικοί διαξιφισμοί. Οι Ινδοί λένε ότι η Κίνα γίνεται όλο και πιο επιθετική στις διεκδικήσεις που προβάλλει σε ινδικά εδάφη. Οι Νοτιοκορεάτες ανησυχούν για τη σχέση της Κίνας με τον Βορρά.<br /> <br /> Πολλοί πιστεύουν ότι οι εθνικιστικές δυνάμεις και ο κινεζικός στρατός ασκούν όλο και μεγαλύτερη επιρροή στο Πεκίνο. Μια νέα γενιά έρχεται στην εξουσία, η οποία πιστεύει ότι η Κίνα έχει αδικηθεί από τις άλλες δυνάμεις επειδή υπήρξε αδύναμη. Πολλά θα κριθούν από την έκβαση της συνόδου για την Οικονομική Συνεργασία Ασίας - Ειρηνικού, που θα πραγματοποιηθεί τον ερχόμενο μήνα στη Χαβάη με τη συμμετοχή τόσο των Ηνωμένων Πολιτειών όσο και της Κίνας.<br /> <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><b>Επιμέλεια: Ελένη Μαυρουδή</b></div><br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.com/">ΠΗΓΗ</a>

Μάχη εξουσίας μεταξύ Κίνας - ΗΠΑ

Ο ι νέοι πύραυλοι της Κίνας απειλούν ευθέως τις αεροπορικές βάσεις και τα αεροπλανοφόρα, στα οποία η Αμερική στηρίζει τη στρατιωτική της κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δυτική Θράκη: Κατάργηση βίζας για μονοήμερες επισκέψεις

<center><img alt="" border="0" class="alignleft size-medium wp-image-22565" height="300" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/10/Turkey-Consulate-Komotini-300x217.jpg" style="border-color: initial; border-color: initial; border-image: initial; border-style: initial; border-top-style: none; border-width: initial; display: inline; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-top: 3px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;" title="Turkey-Consulate-Komotini" width="550" /></center><br /> <br /> Παρά τη συνεχιζόμενη προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας, η ελληνική πλευρά συνεχίζει να παριστάνει το «καλό παιδί»…<br /> Όπως γράφει η τουρκική εφημερίδα «Χουριέτ», η ελληνική κυβέρνηση είναι έτοιμη να καταργήσει την υποχρέωση έκδοσης βίζας για τους Τούρκους πολίτες οι οποίοι επιθυμούν να πραγματοποιήσουν μονοήμερο ταξίδι στη Δυτική Θράκη.<br /> Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Δόλλης, φέρεται να έχει λάβει σχετικές οδηγίες από τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου να ξεκινήσει την απαιτούμενη νομική διαδικασία για την οριστικοποίηση και εφαρμογή του μέτρου. Η διαδικασία αναμένεται να ολοκληρωθεί εντός της εβδομάδας.<br /> <br /> Η τουρκική πλευρά υποστηρίζει ότι το συγκεκριμένο βήμα θα ενισχύσει και την οικονομία της περιοχής σε μια δύσκολη οικονομική περίοδο για τη χώρα…<br /> Ωστόσο, θα πρέπει να αναφερθεί ότι η Τουρκία έχει άρει την απαίτηση έκδοσης βίζας για τις μονοήμερες επισκέψεις από το 1988, οπότε το μέτρο θα μπορούσε να θεωρηθεί και υπό αυτή την οπτική. Είναι αυτονόητο ότι τα μέτρα ασφαλείας θα πρέπει να ενταθούν με σκοπό την αποφυγή «παρατράγουδων», καθώς πολλοί θα ήθελαν να αποκτήσουν εύκολη πρόσβαση σε μια περιοχή την οποία εποφθαλμιά η Άγκυρα παραδοσιακά…<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Δυτική Θράκη: Κατάργηση βίζας για μονοήμερες επισκέψεις

Παρά τη συνεχιζόμενη προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας, η ελληνική πλευρά συνεχίζει να παριστάνει το «καλό παιδί»… Όπως γράφει η τουρκι...

Διαβάστε την συνέχεια

Αβλαβής διέλευση και ο κίνδυνος για… ναυτικό ατύχημα!

<center><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-22447" height="300" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/10/F-247_TCG_Kemal_Reis.jpg" style="border-color: initial; border-color: initial; border-image: initial; border-style: initial; border-top-style: none; border-width: initial; clear: both; display: block; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 7px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 6px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;" title="F-247_TCG_Kemal_Reis" width="550" /></center><br /> <br /> Οι προκλητικές αβλαβείς διελεύσεις τουρκικών πολεμικών επανήλθαν στο «πρόγραμμα βελτίωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων» μερικές ημέρες μετά από τις δηλώσεις του Ρόντος στην Χουριέτ, τις προτάσεις Κιτσίκη για ένταξή μας στο νέο-οθωμανικό σχήμα και την διαβεβαίωση του πρωθυπουργού ότι θα συνεδριάσει κανονικά τον Νοέμβριο το Ελληνοτουρκικό Συμβούλιο Συνεργασίας. Λογικά δεν θα πρέπει να αιφνιδιαστούμε από την επανάληψη των υπερπτήσεων στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο. Ωστόσο η προσφιλής τακτική της αβλαβούς διέλευσης θα μπορούσε να αποτελέσει αίτιο πρόκλησης μείζονος ναυτικού ατυχήματος…<br /> <br /> <strong>Η πορεία πλεύσης της τουρκικής φρεγάτας «Kemalreis» (F247) κλάσης ΜΕΚΟ 200 Truck IΙ (σ.σ. τέθηκε σε υπηρεσία τον Ιούνιο του 2000), μπορεί να καταχωρήθηκε ως αβλαβής διέλευση, αλλά τα εν γένει χαρακτηριστικά της την κατατάσσουν σε μια ναυτική πρόκληση-μήνυμα προς την ευρισκόμενη σε «στρατηγική αφασία» ελληνική πλευρά. </strong>Τέτοιου είδους συμπεριφορές προβολής ισχύος και επίδειξης σημαίας, που θέλουν να θυμίζουν στην Αθήνα πόσο κοντά της μπορεί να προσεγγίσουν πλοία του Τουρκικού Ναυτικού – του μοναδικού μέχρι σήμερα κλάδου των Ενόπλων Δυνάμεων της Άγκυρας που έχει φθάσει σε απόσταση βολής πυροβόλου από την Αττική – μπορούν να αποτελέσουν και αιτία πρόκλησης σοβαρού ναυτικού ατυχήματος στην περιοχή, <strong>με πολύ πιθανή την απώλεια του πολεμικού πλοίου που θα επιχειρεί διέλευση.</strong><br /> <div style="background-color: white; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; color: #333333; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"></div><div style="background-color: white; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; color: #333333; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Η πορεία του τουρκικού πλοίου που μας επισκέφτηκε με «ειρηνικές προθέσεις» <strong>θα μπορούσε να αποβεί μοιραία, εάν για παράδειγμα στην περιοχή κατά την οποία κινούνται πλήθος εμπορικών σκαφών, κάποιο σκάφος από αυτά παρουσίαζε βλάβη πηδαλίου και καθίστατο ακυβέρνητο</strong>. Σε μια τέτοια περίπτωση ένα φορτηγό πλοίο εκτοπίσματος 60.000 τόνων, που θα έχανε τον έλεγχο του πηδαλίου του, κινούμενο σε παράλληλα πορεία με την τουρκική φρεγάτα εκτοπίσματος 3.400 τόνων, θα προκαλούσε ένα τραγικό ναυτικό ατύχημα με συνέπεια την απώλεια ανθρωπίνων ζωών.<strong>Η βίαιη σύγκρουση του εμπορικού με την φρεγάτα θα επέφερε την βύθιση του πολεμικού, το οποίο θα είχε ελάχιστο χρόνο αντίδρασης</strong>.</div><div style="background-color: white; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; color: #333333; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><strong>Ιδιαίτερα μάλιστα εάν πραγματοποιείτο σε συνθήκες νύκτας, με περιορισμένη ορατότητα, καθώς το πέρασμα μεταξύ Κέας και Μακρονήσου, Δυτικών Κυκλάδων και Αττικής-Ευβοίας, επιβαρύνεται από τον μεγάλο αριθμό σκαφών που κατευθύνονται από και προς το λιμάνι του Πειραιά. Το τουρκικό σκάφος λόγω όγκου θα υφίστατο συντριπτικό πλήγμα από το 20πλάσιου μεγέθους φορτηγό πλοίο – εάν συνυπολογισθεί και η μεταξύ τους ταχύτητα – γεγονός που θα οδηγούσε στο βυθό το πολεμικό, όπου θα συναντούσε και άλλα αδελφά πλοία της οθωμανικής περιόδου.</strong></div><div style="background-color: white; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; color: #333333; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><strong>Ένα ναυτικό ατύχημα μπορεί να αποφευχθεί ή θα μπορούσε και να «συμβεί» ως απόρροια μιας καλά σχεδιασμένης και μελετημένης απάντησης στην τουρκική προκλητική συμπεριφορά, γεγονός που υπό τις παρούσες συνθήκες θα συνιστούσε ένα απλό και σαφές μήνυμα με πολλούς αποδέκτες…</strong></div><strong>Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος<br /> Δημοσιογράφος – Αμυντικός Αναλυτής</strong><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Αβλαβής διέλευση και ο κίνδυνος για… ναυτικό ατύχημα!

Οι προκλητικές αβλαβείς διελεύσεις τουρκικών πολεμικών επανήλθαν στο «πρόγραμμα βελτίωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων» μερικές ημέρες μετά...

Διαβάστε την συνέχεια

"Κούρεμα"-Πτώχευση-Έξοδος από το ευρώ.Το σχέδιο για την Ελλάδα

<center><img alt="" height="310" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/PORTRAITA-PROSOPA-SYNANTHSEIS/cache/MERKELSARKOZY10_528_355-474x318.JPG" width="500" /></center><br /> <br /> <b>Ουσιαστικά μετά από δυο ώρες συνομιλιών ο Γάλλος Πρόεδρος και η Γερμανίδα Καγκελάριος βγήκαν ... για να μην κάνουν δηλώσεις. Ουσιαστικά αρνήθηκαν πεισματικά να αποκαλύψουν το περιεχόμενο των συνομιλιών τους, αλλά από τα όσα εμμέσως είπαν φαίνεται ξεκάθαρα ότι η αναθεώρηση της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου προς το καλύτερο (όπως λέει η ελληνική κυβέρνηση) δεν συζητείται καν.
</b><br /> <br /> Εκτός από τα ευχολόγια όπως: «Η Ελλάδα είναι μέλος της ευρωζώνης. Θα βρούμε λύσεις, οι οποίες θα έχουν διαρκή αποτελεσματικότητα για τα ελληνικά προβλήματα» που είπε ο Γάλλος πρόεδρος, φάνηκε ότι η ουσία του ελληνικού προβλήματος για 'κείνους περιορίζεται στο μεγάλο πρόβλημα που θα έχουν οι τράπεζες: <br /> <br /> «Η Γαλλία και η Γερμανία θα υπερασπιστούν από κοινού τις ευρωπαϊκές τράπεζες» δήλωσε με στόμφο η κ.Μέρκελ.
Ακόμη και στις “ευχές” τους για την Ελλάδα οι δυο ισχυροί της Ευρώπης ήταν φειδωλοί, για μια ακόμη φορά έστειλαν ουσιαστικά αυστηρό μήνυμα ως δανειστές πως πρέπει να κάνουμε όλα όσα υποσχεθήκαμε για να πάρουμε την επόμενη δόση: «Περιμένουμε να μας παρουσιάσει ένα πόρισμα, από το οποίο θα προκύψει μια διαρκής λύση για την Ελλάδα ως μέρος του ευρωχώρου, ώστε να εξασφαλιστεί η σταθερότητα του ευρώ στο σύνολό του», είπε η Άγκελα Μέρκελ την ώρα που ο Ε. Βενιζέλος άκουγε απ' την τρόικα πως απαιτεί άλλα 6 δισ. μέτρα<br /> <br /> Πριν μάλιστα περάσει λίγη ώρα η ελληνική κυβέρνηση έπαιρνε ένα ακόμη τελεσίγραφο από τον Όλι Ρεν, κάτι σαν μετάφραση όσων είπαν Μέρκελ-Σαρκοζί “τα χρήματά σας τελειώνουν μέσα Νοεμβρίου” είπε για να πιέσει ακόμη περισσότερο για τα μέτρα
Με λίγα λόγια οι δανειστές μας πιέζουν για νέα μέτρα ώστε να περιορίσουν τις απώλειες, αλλά ουσιαστικά να επιτύχουν εμμέσως τα ποσά που απαιτούνται για να ισοσκελίσουν το επερχόμενο κούρεμα.
Ένα πιστωτικό γεγονός, αυτό είναι ένα κούρεμα της τάξης του 50-60% θα προκαλέσει τριγμούς στις ευρωπαϊκές τράπεζες γι' αυτό και επί της ουσίας οι δυο ισχυροί ασχολήθηκαν με το τραπεζικό σύστημα στη συνάντηση, ουσιαστικά θέλησαν ενόψει της G20 να στείλουν το μήνυμα πως η κατάρρευση της Ελλάδας δεν θα συμπαρασύρει το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα: 
«Επεξεργαζόμαστε τις αρχές μιας συνολικής λύσης που θα παρουσιάσουμε στα τέλη Οκτωβρίου». Η παρουσίασή της, έστειλε μήνυμα ο Γάλλος Πρόεδρος , θα συμβεί στις αρχές Νοεμβρίου στις Κάνες, κατά τη συνάντηση των ηγετών των 20 πλουσιότερων χωρών του κόσμου G 20. 
Ουσιαστικά η όλο και πιο κοντινή (επίσημη) χρεοκοπία της Ελλάδας έπεσε στο τραπέζι Μέρκελ Σαρκοζί καθώς πρέπει να λυθεί πρωτίστως το τραπεζικό πρόβλημα της Γαλλίας.<br /> <br /> Οι γαλλικές τράπεζες έχουν πολύ περισσότερα ελληνικά ομόλογα από τις γερμανικές, δηλώνουν ότι τυχόν κούρεμα θα τις επιβάρυνε δυσανάλογα και ζητούν, ως αντιστάθμισμα, να έχουν άμεση πρόσβαση στο ευρωπαϊκό ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας EFSF - κάτι που μέχρι τώρα απέκρουε η κ.Μέρκελ, λέγοντας ότι τα χρήματα αυτά προορίζονται βασικά για τις χώρες-μέλη και ότι οι τράπεζες θα μπορούσαν να κάνουν χρήση τους μόνο σε ύστατη περίπτωση. «Έχουμε ήδη και σε αυτό λύση» διαβεβαίωσε σήμερα ο κ.Σαρκοζί αποφεύγοντας να πει λέξη παραπάνω.
Μετά από όλα αυτά το μόνο που είχαν να που οι αναλυτές ήταν πως ουσιαστικά οι δυο ηγέτες ξεκίνησαν τη διαδικασία χρεοκοπίας.
Αυτό ωστόσο δεν προβλέπεται εντός ευρωζώνης και αυτός είναι ο λόγος που ο Γάλλος Πρόεδρος μίλησε για αλλαγή στα κείμενα.
«Για ένα τέτοιο θολό και αόριστο αποτέλεσμα δεν ήταν ανάγκη να γίνει τέτοιο ταξίδι του Σαρκοζί στο Βερολίνο» είπε ο αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Σοσιαλδημοκρατών Γιόαχιμ Πος. «Ένα τηλεφώνημα με τη Μέρκελ θα έφτανε» και τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης λένε πως απλά αυτό «που θέλουνείναι να κρατήσουν την Ελλάδα στην ευρωζώνη για να εξασφαλίσουν έτσι τον απόλυτο έλεγχο», να μην είναι απότομο το πιστωτικό γεγονός και καταρρεύσει το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα
<br /> <a href="http://www.onalert.gr/">ΠΗΓΗ</a>

"Κούρεμα"-Πτώχευση-Έξοδος από το ευρώ.Το σχέδιο για την Ελλάδα

Ουσιαστικά μετά από δυο ώρες συνομιλιών ο Γάλλος Πρόεδρος και η Γερμανίδα Καγκελάριος βγήκαν ... για να μην κάνουν δηλώσεις. Ουσιαστικά αρ...

Διαβάστε την συνέχεια

"Να πάτε το στόλο σας για συντήρηση στη Τουρκία"!Ποιοι το πρότειναν!

<center><img alt="" height="317" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/BEGLITIS/cache/beglitisalmunia(1)-474x317.jpg" width="500" /></center><br /> <br /> <strong style="font-weight: bold !important;">“Μπορείτε να πάτε το Στόλο σας για συντήρηση στη Τουρκία”! </strong>Η πρόταση -σοκ είχε γίνει από στενό συνεργάτη του Αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και Επίτροπο Υπεύθυνου για τον Ανταγωνισμό κ. Χοακίν Αλμούνια,σε κλιμάκιο αξιωματικών του ΠΝ! Και είναι ενδεικτική του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζουν στην ΕΕ το θέμα των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Το ερώτημα είναι αν πράγματι …ζουν στον κόσμο τους όπως δείχνουν τέτοιου είδους προτάσεις, ή συμβαίνει κάτι χειρότερο και πονηρό.<br /> <br /> Το κλιμάκιο των Ελλήνων αξιωματικών είχε συνάντηση με το επιτελείο του Αλμούνια και προσπάθησε να εξηγήσει πόσο σημαντικά για τη συντήρηση του Στόλου μας είναι τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Η απάντηση που έλαβαν ήταν σοκ:<br /> <br /> “Και γιατί πρέπει οπωσδήποτε να συντηρείτε το Στόλο σας στο Σκαραμαγκά; Ναυπηγεία υπάρχουν στη Τουρκία ,την Ισπανία ,την Ιταλία.Γιατί να μην τα πάτε εκεί”! Η σειρά των χωρών είναι ακριβώς όπως ειπώθηκε στους αξιωματικούς μας.Οι οποίοι και προσπάθησαν να επαναφέρουν …πίσω στη πραγματικότητα τους συνεργάτες του Αλμούνια.<br /> <br /> Ίσως γι΄ αυτό και η συνάντηση που είχε ο ΥΕΘΑ Πάνος Μπεγλίτης με τον Αλμούνια δεν είχε κανένα ουσιαστικό ,θετικό τουλάχιτον, αποτέλεσμα. Όταν έχουν τέτοιες παράλογες απόψεις σε τι μπορεί να ελπίζεις;<br /> <br /> Η κατάσταση στα Ναυπηγεία Σκαραμγκά είναι για ακόμη μία φορά κρίσιμη. Η ιδιοκτησία απαιτεί 100.000.000 ευρώ μέχρι τις 17 Οκτωβρίου,όπως προβλέπεται από τη συμφωνία που υπάρχει.<br /> <br /> Όπως βέβαια αποκάλυψε με δηλώσεις του ο ΥΕΘΑ Π.Μπεγλίτης, απαιτούν κι άλλα. Τη ναυπήγηση νέων φρεγατών ή τον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ. Για το πρώτο δεν υπάρχει καμία προοπτική στο ορατό μέλλον. Για το δεύτερο ,χρειάζονται 400.000.000 ευρώ.<br /> <a href="http://www.onalert.gr/">ΠΗΓΗ</a>

"Να πάτε το στόλο σας για συντήρηση στη Τουρκία"!Ποιοι το πρότειναν!

“Μπορείτε να πάτε το Στόλο σας για συντήρηση στη Τουρκία”! Η πρόταση -σοκ είχε γίνει από στενό συνεργάτη του Αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Γερμανοί μας καλούν ...να παραδοθούμε!

<center><img alt="" height="300" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/STRATOS-DIETHNI/surrender-324.jpg" width="550" /></center><br /> <br /> <strong style="font-weight: bold !important;">Η γερμανική ιστοσελίδα Spiegel On Line αποκαλύπτει πως το κυβερνών κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών CDU στη Γερμανία προωθεί τον έλεγχο των δημοσίων δαπανών και των αναγκαίων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων των χωρών της Ευρωζώνης που δεν θα μπορούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους, από Επίτροπο της ΕΕ.

</strong><br /> <br /> Το δημοσίευμα αναφέρεται σε ένα σχέδιο κειμένου της βασικής εισήγησης που θα κατατεθεί στο συνέδριο του κόμματος της καγκελαρίου 'Αγκελα Μέρκελ το Νοέμβριο, με το οποίο επιδιώκεται να αλλάξει ριζικά η συνθήκη της ΕΕ, με τη δικαιολογία της αντίδρασης στην κρίση της Ευρωζώνης.

<br /> <br /> Ο Γερμανικός στόχος είναι όσο το δυνατόν ταχύτερα να ''επιβληθεί'' μία συναίνεση-υποταγή στην Ευρώπη και στη συνέχεια να υπάρξει μία νέα συνθήκη.
<br /> <br /> Οι αλλαγές στη Συνθήκη αποσκοπούν, κατά το δημοσίευμα, στην ολοκλήρωση της νομισματικής ένωσης με την ενίσχυση της οικονομικής ένωσης. <br /> <br /> ''Χρειαζόμαστε περισσότερη Ευρώπη σε σημαντικούς τομείς πολιτικής'' αναφέρει το κείμενο της εισήγησης. Για το σκοπό αυτό το κόμμα των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών προωθεί μία διαδικασία αναδιάρθρωσης με πολλά στάδια για τις χώρες της Ευρωζώνης, οι οποίες, παρά την αυξημένη επιτήρηση και νέα κίνητρα, δεν είναι διαρκώς σε θέση να τηρούν τις υποχρεώσεις για ένα σταθερό κοινό νόμισμα.<br /> <br /> Επιπλέον, το CDU θέλει να αλώσει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στην οποία μέχρι σήμερα κάθε χώρα-μέλος της Ευρωζώνης έχει μία ψήφο.<br /> ''Σε αυτό βλέπουμε ότι οι μεγάλες χώρες έρχονται σε μειονεκτική θέση'' αναφέρει το κείμενο της εισήγησης, προσθέτοντας ότι τα δικαιώματα ψήφου στο συμβούλιο της ΕΚΤ πρέπει μελλοντικά ''να προσαρμοσθούν στο ύψος των κεφαλαίων που έχουν καταθέσει σε αυτή οι χώρες''.<br /> <a href="http://www.onalert.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Οι Γερμανοί μας καλούν ...να παραδοθούμε!

Η γερμανική ιστοσελίδα Spiegel On Line αποκαλύπτει πως το κυβερνών κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών CDU στη Γερμανία προωθεί τον έλεγχο των δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία στέλνει Ειδικές Δυνάμεις στη Μεσόγειο και ...το διαδίδει!

<center><img alt="" height="300" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/TOURKIA/STRATOS-STRATIGOI/cache/tourkosepop-474x249.jpg" width="550" /></center><br /> <br /> <b>Η κυβέρνηση Ερντογάν συνεχίζει …να κάνει πόλεμο στην Ανατολική Μεσόγειο,χρησιμοποιώντας με μαεστρία είναι αλήθεια την δύναμη των ΜΜΕ.</b> <br /> <br /> Μετά από την αποστολή φρεγατών ,κορβετών,πυραυλακάτων και φυσικά του Πίρι Ρέϊς στ΄ ανοιχτά της Κύπρου,τώρα η φιλοκυβερνητική εφημερίδα Μπουγκιούν, γράφει για αποστολή Τούρκων κομάντο στην περιοχή!<br /> <br /> Σύ,φωνα με το δημοσίευμα, οι τουρκικές ΕΔ έχουν στείλει σε φρεγάτες που πλέουν στη περιοχή ομάδες SAT και SAS,όπως γράφουν. Σύμφωνα με το δημοσίευμα ο τουρκικός στόλος ελέγχει 10 κρίσιμες περιοχές στην Ανατολική Μεσόγειο οι οποίες μάλιστα έχουν χωριστεί ανάλογα με τη σημασία τους σε “κόκκινες,κίτρινες και γαλάζιες”. Η θαλάσσια περιοχή ανοιχτά του Ισραήλ έχει φυσικά χαρακτηριστεί κόκκινη. Ίσως για να θυμούνται οι Τούρκοι ότι δεν πρέπει να πλησιάσουν!<br /> <br /> Η εφημερίδα υποστηρίζει ότι υπάρχει ένα σχέδιο τριών επιπέδων σύμφωνα με τα οποία , τρεις φρεγάτες, ένα πλοίο επιμελητείας, τρία ελικόπτερα του Ναυτικού και μονάδες SAS και SAT, θα κάνουν εναλλάξ υπηρεσία στην ανατολική Μεσόγειο. Στα πλαίσια της απόφασης για το σχέδιο, στάλθηκε ήδη στην περιοχή η πρώτη ομάδα πλοίων, που θα υπηρετήσεις εκεί ως τις 15 Νοεμβρίου. Η δεύτερη ομάδα από τις 15 Νοεμβρίου ως τις 15 Μαίου 2012 και η τρίτη από τις 15 Μαίου ως τις 15 Αυγούστου 2012. Βάσει της απόφασης, η Τουρκία θα είναι διαρκώς παρούσα στις περιοχές των γεωτρήσεων.<br /> <a href="http://www.onalert.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Η Τουρκία στέλνει Ειδικές Δυνάμεις στη Μεσόγειο και ...το διαδίδει!

Η κυβέρνηση Ερντογάν συνεχίζει …να κάνει πόλεμο στην Ανατολική Μεσόγειο,χρησιμοποιώντας με μαεστρία είναι αλήθεια την δύναμη των ΜΜΕ. Μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αιέν Υψικρατείν: Δεκαπέντε χρόνια μετά...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://vatopaidi.files.wordpress.com/2010/03/mirage2000-01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://vatopaidi.files.wordpress.com/2010/03/mirage2000-01.jpg" width="550" /></a></div><br /> Επειδή, μέρες που είναι, μερικές επέτειοι είναι καλό να μην ξεχνιούνται - από κανέναν: Στις 8 Οκτωβρίου 1996, ανοιχτά της Χίου, έλαβε χώρα σκληρή αερομαχία μεταξύ αεροσκαφών της Τουρκικής Αεροπορίας και Ελλήνων αναχαιτιστών. Η απόπειρα κατάρριψης ελληνικού μαχητικού Μ2000 EGM από τον κυβερνήτη του τουρκικού F-16, Nαίλ Ερντογάν, προκάλεσε την άμεση αντίδραση του έμπειρου Έλληνα χειριστή. <span style="font-weight: bold;">Το αποτέλεσμα;</span><br /> <span style="font-weight: bold;">-Δηλώσεις και πλάνα του διασωθέντος πιλότου Οσμάν Τσιτσεκλί απο το νοσοκομείο της Χίου.</span>-<br /> <br /> <div style="text-align: center;"><object height="344" width="425"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/-EBrmzSZz-E&hl=it_IT&fs=1&"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed height="344" type="application/x-shockwave-flash" width="425" src="http://www.youtube.com/v/-EBrmzSZz-E&hl=it_IT&fs=1&" allowfullscreen="true" allowscriptaccess="always"></object></div><br /> Ας σημειωθεί ότι το περιστατικό ακολούθησε η <span style="font-weight: bold;">εκκωφαντική απουσία</span> των γνωστών τουρκικών λεονταρισμών, οι οποίοι αντικαταστάθηκαν από "επίθεση <span id="fullpost">φιλίας" του τότε πρωθυπουργού Ερμπακάν.<br /> <br /> </span><br /> <div style="text-align: left;"><span id="fullpost">Περισσότερα για την αερομαχία και τα επακόλουθα της:</span><br /> <span id="fullpost"><br /> </span><br /> <span id="fullpost"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4pMGt2uRs1uu91sOoknnFT29s-E3O7xDyOMBj6CUwj0qjPpzRIitVAXj0u5YX-yL2bpq11Zl1VIAFNMsE8Y0NG63_lH9JPGjCOwn78mtFWrtg6OhlzVa6RCNfnKNS7H7eTce_Nv3zoK8/s1600/haf2.gif"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5406271481587957634" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4pMGt2uRs1uu91sOoknnFT29s-E3O7xDyOMBj6CUwj0qjPpzRIitVAXj0u5YX-yL2bpq11Zl1VIAFNMsE8Y0NG63_lH9JPGjCOwn78mtFWrtg6OhlzVa6RCNfnKNS7H7eTce_Nv3zoK8/s400/haf2.gif" style="cursor: pointer; float: left; height: 32px; margin: 0pt 10px 10px 0pt; width: 40px;" /></a><a href="http://www.enkripto.com/2009/07/8-1996.html">Αιέν Υψικρατείν : Χίος ,8 Οκτωβρίου 1996</a></span></div><br /> <a href="http://www.enkripto.com/">ΠΗΓΗ</a>

Αιέν Υψικρατείν: Δεκαπέντε χρόνια μετά...

Επειδή, μέρες που είναι, μερικές επέτειοι είναι καλό να μην ξεχνιούνται - από κανέναν: Στις 8 Οκτωβρίου 1996, ανοιχτά της Χίου, έλαβε χώρα ...

Διαβάστε την συνέχεια