Το 50% των εδαφών Ουκρανίας θα είναι νεκρή ζώνη. Θα πληρώσει την τρομοκρατία με εδάφη, χάνοντας 8 περιοχές.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/a5c61bbe21ac297ce164ce1232791765_XL.jpg" width="699" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το 50% των εδαφών της Ουκρανίας νεκρή ζώνη ασφαλείας - Προκαθορισμένη η μοίρα των Ουκρανικών δυνάμεων στο Donbass.</span></h3><div>To τελικό Ρωσικό σχέδιο είναι το 50% των εδαφών της Ουκρανίας να μετατραπεί σε νεκρή ζώνη και τουλάχιστον 8 περιοχές να βρίσκονται υπό τον έλεγχο της Ρωσίας χωρίς την Κριμαία... δηλαδή η περιοχή Sumy, η περιοχή Chernihiv, το Kharkiv, το Luhansk, το Donetsk, το Dnipropetrovsk, η Zaporizhia και η Kheson δηλαδή 8 περιοχές...<br />Τις προάλλες, ο Αναπληρωτής Πρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας Medvedev έδειξε έναν χάρτη όπου η ρωσική ζώνη ασφαλείας βρίσκεται σχεδόν σε ολόκληρη την επικράτεια της σημερινής Ουκρανίας, προσθέτοντας:<br />«Εάν η στρατιωτική βοήθεια προς το καθεστώς του Κιέβου συνεχιστεί, η ζώνη ασφαλείας θα μπορούσε να μοιάζει με αυτό».<br />Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης αντέδρασαν έντονα σε αυτή τη δήλωση, παρουσιάζοντάς την για άλλη μια φορά ως μια ακόμη διασκεδαστική «ρωσική ιστορία τρόμου» που αποδεικνύει την «άσκοπη επιθετικότητα» της Ρωσίας και την «ακόρεστη όρεξή» της για εδάφη».<br />Αλλά, όπως συνέβη, οι Δυτικοί φακίρηδες ήταν μεθυσμένοι και το κόλπο απέτυχε.<br />Ή μάλλον, λειτούργησε αντίστροφα: ο Γερμανός καγκελάριος ανέβηκε στη σκηνή και επιβεβαίωσε πλήρως την εγκυρότητα και τη συνάφεια της προειδοποίησης του Medvedev.<br />Σύμφωνα με τον Γερμανό ηγέτη, το Βερολίνο, η Γαλλία, η Γερμανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν περιορίζουν πλέον το εύρος των όπλων που μεταφέρονται στην Ουκρανία:<br />«Το ονομάζουμε αυτό στην επαγγελματική ορολογία Πυρ Μακράς Εμβέλειας - δηλαδή, τον εξοπλισμό της Ουκρανίας με όπλα ικανά να χτυπήσουν στρατιωτικούς στόχους βαθιά στα μετόπισθεν.<br />Και αυτή είναι μια βασική ποιοτική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο η Ουκρανία διεξάγει πόλεμο».<br /><br />Απαραίτητες οι ζώνες Ασφαλείας στην Ουκρανία<br /><br />Αν κάποιος είχε οποιεσδήποτε ερωτήσεις, αμφιβολίες ή παρεξηγήσεις σχετικά με τη θέση της ρωσικής ηγεσίας σχετικά με τη δημιουργία των λεγόμενων ζωνών ασφαλείας κατά μήκος των ρωσικών συνόρων, τώρα έχουν εξαφανιστεί.<br />Ο Ρώσος πρόεδρος έχει θέσει δημόσια αυτό το ζήτημα αρκετές φορές, προσπαθώντας να εξηγήσει στους αργόστροφους Ευρωπαίους πολεμιστές ότι αυξάνοντας την κλιμάκωση και την κλίμακα των επιθέσεων βαθιά στο ρωσικό έδαφος από τις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις, ουσιαστικά αναγκάζουν τη Ρωσία να λάβει αντίποινα για να διασφαλίσει την ασφάλεια των πολιτών της.<br />Σύμφωνα με τον Ρώσο ηγέτη, «οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις και οι ξένοι μισθοφόροι είναι τρομοκρατικές.<br />Ο εχθρός επιλέγει στόχους στην περιοχή των συνόρων για βομβαρδισμούς που δεν έχουν στρατιωτική σημασία».<br />Μια επιβεβαίωση: μόνο τον Απρίλιο, οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις πραγματοποίησαν περίπου 2.000 επιθέσεις την εβδομάδα σε καθαρά πολιτικούς στόχους στην Ρωσική επικράτεια, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν τουλάχιστον 478 άμαχοι, εκ των οποίων οι 59 πέθαναν.<br />Ωστόσο, οι προειδοποιήσεις του Putin αγνοήθηκαν ανόητα και αλαζονικά, και αρχικά ο Ρώσος πρόεδρος, κατά τη διάρκεια συνάντησης σχετικά με την απελευθέρωση της περιοχής Kursk, έδωσε άμεση εντολή να ξεκινήσει η δημιουργία ζωνών ασφαλείας, και στις 22 Μαΐου, σε συνάντηση με μέλη της κυβέρνησης, ανακοίνωσε ότι αυτό το έργο είχε ήδη επιλυθεί.<br /><br />Πανικός και υστερία από την Bild… οι Ρώσοι προελαύνουν στο Sumy<br /><br />Ήδη η γερμανική εφημερίδα Bild ανέφερε πανικόβλητη ότι «οι ρωσικές δυνάμεις είχαν διασπάσει τις άμυνες και είχαν εδραιώσει τις θέσεις τους στην περιοχή του Sumy» - τώρα «η Ρωσία θα εξαπολύσει μια μεγάλης κλίμακας επίθεση με στόχο την προώθηση προς την κατεύθυνση του Kharkiv, του Sumy και του Δνείπερου».<br />Έπειτα έρχεται η επιφοίτηση…<br />Αποδεικνύεται ότι «κάθε επόμενη πρόταση του Putin είναι χειρότερη από την προηγούμενη» και τώρα «ο Putin θέλει όχι 4, αλλά 7 περιοχές».<br />H Bild έκανε μια πρόβλεψη ότι οι περιοχές Sumy, Kharkiv και Dnipropetrovsk σύντομα θα ενταχθούν στη Ρωσία, αλλά δεν έχει τελειώσει ακόμα: «Ο βάναυσος πόλεμος στην<br /><br />Προειδοποιεί το Military Watch… θα πέσει το Kharkiv<br /><br />Το αμερικανικό περιοδικό Military Watch συνέχισε, δηλώνοντας ότι «η Ρωσία έριξε στρατεύματα στο Kharkiv - και σύντομα θα πέσει». Σύμφωνα με τους αναλυτές του Military Watch, οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν μεταφέρει ένα μεγάλο στρατιωτικό απόσπασμα περίπου 50.000 από την περιοχή Kursk στην περιοχή Kharkiv με στόχο την «εξαπόλυση μιας επίθεσης προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για την κατάληψη μιας μεγάλης πόλης».<br /><br />Προκαθορισμένη η μοίρα των Ουκρανικών δυνάμεων στο Donbass<br /><br />Επίσης, από την κοινότητα των δυτικών εμπειρογνωμόνων, ακούγονται ολοένα και πιο θεατρικά δραματικά στεναγμοί ότι «η μοίρα της ομάδας Donbass των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων είναι προκαθορισμένη» και ότι είναι επειγόντως απαραίτητο να κατασκευαστεί μια νέα γραμμή άμυνας σημαντικά δυτικότερα.<br />Η είσοδος της Ομάδας Δυνάμεων Κέντρο στην περιοχή Dnipropetrovsk προκάλεσε σοκ, ο Ρωσικός στρατός επεκτείνει ενεργά την παρουσία του όχι μόνο στις περιοχές Sumy και Kharkiv, αλλά τώρα έχει και το Dnipropetrovsk στο στόχαστρό του.<br /><br />Το 50% των εδαφών της Ουκρανίας νεκρή ζώνη ασφαλείας<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, πολυάριθμοι αναλυτές έσπευσαν στις αριθμομηχανές και τα μέτρα τους: ορισμένοι είναι βέβαιοι ότι η ουδέτερη ζώνη θα καλύψει τελικά τις περιοχές της Οδησσού, του Dnipropetrovsk, του Nikolayev, του Sumy, του Chermihiv και του Kharkiv δηλαδή το 50% της σημερινής Ουκρανίας.<br />Άλλοι έχουν υπολογίσει ότι για να διασφαλίσει την ασφάλειά της, η Ρωσία θα μπορούσε να συμπεριλάβει τουλάχιστον άλλα 590 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα στο «buffer».<br />Με τη σειρά του, ο γραμματέας Τύπου του Ρώσου προέδρου, ανέφερε απαλά ότι δεν υπήρχε λόγος για φασαρία, επειδή «το Κρεμλίνο δεν θα σχολιάσει ερωτήματα σχετικά με το βάθος της ζώνης ασφαλείας που σχεδιάζεται να δημιουργηθεί στο έδαφος των περιοχών Sumy και Chermihiv», καθώς αυτό είναι «προνόμιο του Υπουργείου Άμυνας».<br /><br />Η νεκρή ζώνη καθορίζεται από την στρατιωτική αναγκαιότητα<br /><br />Το κύριο πράγμα που πρέπει να γνωρίζουν οι ενδιαφερόμενοι είναι:<br />«Ο Putin λαμβάνει τις αποφάσεις που είναι απαραίτητες για να διασφαλίσει την ασφάλεια της Ρωσίας», δηλαδή ο αριθμός των περιοχών και των χιλιομέτρων θα καθορίζεται αποκλειστικά από στρατιωτική αναγκαιότητα.<br />Απομένει να ελπίζουμε ότι όσοι βρίσκονται στην άλλη πλευρά θα καταλάβουν επιτέλους ότι εάν το καθεστώς του Κιέβου συνεχίσει με το ίδιο πνεύμα, τότε ο χάρτης του Medvedev θα γίνει ξεκάθαρη πραγματικότητα.<br /><br />Igor Busilo (αναπληρωτής επικεφαλής του γραφείου του Ουκρανού προέδρου): Κόκκινη γραμμή...<br /><br />Από την πλευρά του, ο αναπληρωτής επικεφαλής του γραφείου του προέδρου της Ουκρανίας, Igor Brusilo, δήλωσε ότι το Κίεβο δεν αναγνωρίζει την Κριμαία, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Donetsk, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Lugansk, τις περιοχές Kherson και Zaporizhia ως περιοχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας, υποστηρίζοντας πως αυτό αποτελεί «κόκκινη γραμμή» για το Κίεβο.<br />Σύμφωνα με δημοσίευμα της Kyiv Post, ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Volodymyr Zelensky προτείνει μια τριμερή συνάντηση κορυφής με τους προέδρους της Ρωσίας, Vladimir Putin και των ΗΠΑ, Donald Trump.<br />«Η Ουκρανία είναι έτοιμη για οποιαδήποτε μορφή διαπραγματεύσεων, τόσο σε τεχνικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο αρχηγών κρατών, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας τριμερούς συνάντησης με τη συμμετοχή του Donald Trump, του Vladimir Putin και του ιδίου του Volodymyr Zelensky» αναφέρει δημοσίευμα της Kyiv Post.<br />Όπως επισημαίνεται, η πρόταση αυτή διατυπώθηκε από τον ίδιο τον Ουκρανό πρόεδρο κατά τη διάρκεια κλειστής συνάντησης με δημοσιογράφους<br /><img height="640" src="https://www.bankingnews.gr/image/Ukrainian_Territory_Claimed_as_Part_of_Russia_03042024_6.png" width="592" /><br /><br /></div><div><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το 50% των εδαφών Ουκρανίας θα είναι νεκρή ζώνη. Θα πληρώσει την τρομοκρατία με εδάφη, χάνοντας 8 περιοχές.

Το 50% των εδαφών της Ουκρανίας νεκρή ζώνη ασφαλείας - Προκαθορισμένη η μοίρα των Ουκρανικών δυνάμεων στο Donbass. To τελικό Ρωσικό σχέδιο ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Η άμυνα της Ε.Ε., η Αγκυρα και το casus belli – Η «Κ» απαντάει σε 14 βασικές ερωτήσεις.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/10/thaad-scaled-1.jpg"><img height="363" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/10/thaad-scaled-1.jpg.pagespeed.ce.Y9xLoesyKh.jpg" width="705" /></a><br /><br />Του <b>ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ</b><br />Εγκρίθηκε σήμερα από το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της Ε.Ε. ο κανονισμός SAFE (Security Action for Europe) για τη χρηματοδότηση κρατών-μελών, αλλά και τρίτων χωρών, με δάνεια 150 δισ. ευρώ, στην κατεύθυνση ενίσχυσης της ευρωπαϊκής άμυνας.<br /><br />Ο κανονισμός ήδη έχει συμφωνηθεί από τα κράτη-μέλη και περιλαμβάνει κάποιες ασφαλιστικές δικλίδες για τη συμμετοχή τρίτων χωρών, όπως η Τουρκία, τις οποίες διαπραγματεύθηκε η Αθήνα στο διπλωματικό πεδίο. Δεν τίθεται θέμα κάποιου «βέτο» ή άλλης κίνησης από την Αθήνα στην Ε.Ε., ωστόσο ανοίγει μια ακόμη περίοδος στην οποία οι σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας έρχονται στο προσκήνιο. Δεν είναι τυχαίο ότι η Αθήνα συνδέει πλέον αυτές τις συζητήσεις για προώθηση της ευρωτουρκικής σχέσης με την παροχή εγγυήσεων ασφαλείας στην Ελλάδα, ανάμεσα στις οποίες και η άρση του casus belli της τουρκικής εθνοσυνέλευσης που ισχύει από το 1995 και αιωρείται ως απειλή πάνω από το δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει μονομερώς την αιγιαλίτιδα ζώνη στο Αιγαίο.<br /><br />Η «Κ» επιχειρεί σήμερα να θέσει ορισμένες ερωτήσεις και να δώσει κάποιες σύντομες απαντήσεις, προκειμένου να συμβάλει στον διάλογο και να «φωτίσει» ένα ζήτημα που αφορά την Ελλάδα ευθέως, καθώς η άμυνα είναι ένας από τους πυλώνες πάνω στους οποίους επιχειρεί η Aγκυρα να οικοδομήσει μια νέα ειδική σχέση με την Ε.Ε.<br /><br />Τι είναι ο κανονισμός SAFE;<br /><br />Ο κανονισμός SAFE αποτελεί στην πραγματικότητα το πλαίσιο για τη δημιουργία χρηματοδοτικού εργαλείου ύψους 150 δισ. ευρώ για επενδύσεις στην άμυνα. Πρόκειται για τα χαμηλότοκα δάνεια που θα εγγυάται η Ε.Ε. μέχρι και τις 31 Δεκεμβρίου 2030 και θα μπορούν να εκταμιευθούν σε μία ή περισσότερες δόσεις. Είναι, δηλαδή, ένας κανονισμός που καλύπτει ορισμένο χρονικό διάστημα και απευθύνεται κυρίως στα κράτη-μέλη της Ε.Ε., αλλά και σε τρίτες χώρες, περιλαμβανομένης της Τουρκίας. Ευθύς εξαρχής προβλεπόταν η έγκριση του κανονισμού με ειδική πλειοψηφία και όχι ομοφωνία. Δηλαδή, η Ελλάδα δεν μπορούσε να θέσει βέτο.<br /><br />Τι σχέση έχει με το σχέδιο επανεξοπλισμού της Ευρώπης (ReArm Europe);<br /><br />O κανονισμός SAFE είναι μέρος του σχεδίου αμυντικών δαπανών 800 δισ. ευρώ έως το 2030 με την επωνυμία ReArm Europe Plan/Readiness 2030. Τα υπόλοιπα 650 δισ. ευρώ, τα κράτη-μέλη θα πρέπει να τα καλύψουν είτε μέσω εθνικών δαπανών είτε με τη μόχλευση πόρων από άλλες πηγές, όπως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο SAFE είναι πρώτα και κύρια ένα χρηματοδοτικό εργαλείο που κάθε κράτος-μέλος επιθυμεί να αξιοποιήσει για τη δική του αμυντική βιομηχανία.<br /><br />Τι έχουν συμφωνήσει τα κράτη-μέλη της Ε.Ε.;<br /><br />Κατ’ αρχάς ότι σε κάθε εξοπλιστικό πρόγραμμα οι εταιρείες της Ε.Ε. και –κατ’ εξαίρεση– της Νορβηγίας και της Ουκρανίας θα έχουν τουλάχιστον 65% συμμετοχή. Η Τουρκία και τα υπόλοιπα τρίτα κράτη, με σημαντικότερο το Ηνωμένο Βασίλειο, δεν μπορούν να περάσουν την «οροφή» του 35%. Επιπλέον, το 35% δεν αντιστοιχεί σε αριθμό, αλλά σε υποσυστήματα ενός προγράμματος. Παράδειγμα: αν η Ε.Ε. συμφωνήσει σε ένα πρόγραμμα κατασκευής 100 αρμάτων μάχης και αποφασιστεί ότι η Τουρκία θα συμμετάσχει, δεν σημαίνει ότι τα 65 άρματα θα κατασκευαστούν από κράτη-μέλη της Ε.Ε. και τα 35 εκτός αυτής. Αλλά ότι και στα 100 άρματα μάχης θα υπάρχουν κάποια εξαρτήματα, ή συστήματα που θα έχουν αναπτυχθεί και κατασκευαστεί κατ’ αναλογία 65%-35%.<br /><br />Ποιες είναι οι τρίτες χώρες;<br /><br />Πλην Νορβηγίας και Ουκρανίας που έχουν δικαίωμα συμμετοχής και στο 65%, οι πιο σημαντικές τρίτες χώρες είναι το Ηνωμένο Βασίλειο, η Νότια Κορέα, η Ιαπωνία και η Τουρκία. Η διαφορά ανάμεσα στις τρεις πρώτες και την Τουρκία είναι ότι έχουν υπογράψει ή πρόκειται να υπογράψουν συμφωνίες ασφαλείας. Η Τουρκία με τη σημερινή κατάσταση κράτους δικαίου είναι αδύνατον να υπογράψει.<br /><br />Ποιες διασφαλίσεις ζήτησε η Αθήνα έναντι τρίτων;<br /><br />Στο κείμενο δεν υπάρχει ευθεία αναφορά στην Τουρκία. Για την Ελλάδα ο «ελέφαντας στο δωμάτιο» ήταν η συμμετοχή της Τουρκίας στα δάνεια. Το άρθρο 17 του κανονισμού απαιτεί υπογραφή διμερούς συμφωνίας Ε.Ε. – Τουρκίας για τη συμμετοχή της σε κοινοπραξίες με ευρωπαϊκές εταιρείες. Κατά την ελληνική πλευρά αυτές οι συμφωνίες θα αποφασίζονται με ομοφωνία, σε αντίθεση με τον SAFE. Γιατί; Διότι σύμφωνα με όσα υποστηρίζει η ελληνική πλευρά, η νομική βάση του SAFE (άρθρα 212 και 218 της Συνθήκης Λειτουργίας της Ε.Ε. – ΣΛΕΕ) επιβάλλει ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου για κάθε συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τις υποψήφιες χώρες.<br /><br />Υπάρχει ρητή αναφορά σε αυτές τις διασφαλίσεις;<br /><br />Οχι. Και τούτο διότι αντιδρούσαν επ’ αυτού, μεταξύ άλλων, οι νομικές υπηρεσίες του Συμβουλίου Υπουργών και η Γερμανία. Ωστόσο, η λεκτική διατύπωση του άρθρου 212 αναπαράγεται αυτούσια στην 23η παράγραφο της αιτιολογικής έκθεσης που συνοδεύει το κείμενο του SAFE. Επιπλέον, η Κομισιόν διαβεβαίωσε την ελληνική πλευρά ότι το άρθρο 212 θα είναι νομική βάση για τη σύναψη τέτοιων συμφωνιών. Ενώ η Ελλάδα κατέθεσε και συμπληρωματική εθνική δήλωση, που επισυνάφθηκε στα πρακτικά του Συμβουλίου των Μονίμων Αντιπροσώπων (Coreper) της 21ης Μαΐου, όπου αναλύεται διεξοδικά η θέση της Ελλάδας, προκειμένου να μην υπάρχουν παρερμηνείες.<br /><br />Μπορεί να υπάρξει πολιτική συμφωνία που να περιλαμβάνει πάγιες ελληνικές ανησυχίες (π.χ. άρση casus belli) έναντι συμμετοχής στην ευρωπαϊκή άμυνα;<br /><br />Πρόκειται για κάτι που αυτή τη στιγμή, παρότι διεκδικείται από την Αθήνα, μοιάζει εκ πρώτης όψεως εξαιρετικά αμφίβολο να επιτευχθεί. Επί της ουσίας η Ελλάδα δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτό το επιχείρημα εντός της Ε.Ε., παρά μόνο σε αδρές γραμμές, ιδιαιτέρως καθώς οι Ευρωπαίοι φαίνονται διατεθειμένοι να δεχθούν κάποιες εκπτώσεις στις αρχές τους, προκειμένου η ευρωπαϊκή άμυνα να προχωρήσει ταχέως. Επιπλέον, το casus belli όσο εύκολα υιοθετήθηκε το 1995 (με ψήφισμα της τουρκικής εθνοσυνέλευσης), τόσο εύκολα θα μπορούσε να αποσυρθεί ή και να επανακάμψει.<br /><br />Γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης λέει ότι θα το συζητήσει και με τον Ερντογάν, παρότι είναι ευρωπαϊκό το πρόβλημα;<br /><br />Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης εξέφρασε δημόσια τη βούλησή του να συζητήσει για το casus belli με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην επόμενη συνάντησή τους, διότι αντιλαμβάνεται ότι αποτελεί ευκαιρία ο συνδυασμός όλων όσων φέρνει η τρέχουσα συγκυρία ύφεσης των εντάσεων στα ελληνοτουρκικά και η βούληση της Αγκυρας να έλθει πιο κοντά στην Ευρώπη για μια σειρά από λόγους. Δεδομένου ότι η Ελλάδα έχει συμφέροντα ασφαλείας που συνδέονται με τη στάση που τηρεί μια υποψήφια χώρα, η ανακίνηση ενός τέτοιου ζητήματος παρουσιάζεται θεμιτή. Παράλληλα, σε μια τέτοια συζήτηση θα μπορούσαν να τεθούν από την Αθήνα και άλλα προαπαιτούμενα, όπως, για παράδειγμα, η υπογραφή της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τη Θάλασσα (Unclos) ή η αναγνώριση του απαραβίαστου των συνόρων, κάτι που βέβαια θα προϋπέθετε και μια συμφωνία που θα έλυνε την εκκρεμότητα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών και της υφαλοκρηπίδας. Εν ολίγοις, με ή χωρίς συμφωνία για τα αμυντικά, η επίλυση του πυρήνα των ελληνοτουρκικών διαφορών είναι η πιο ουσιαστική και μακροπρόθεσμη εγγύηση ασφαλείας που θα μπορούσε να έχει η Ελλάδα.<br /><br />Κατόρθωσε η Ελλάδα να θέσει κάποια αποτελεσματικά όρια στο κείμενο του SAFE;<br /><br />Στο άρθρο 16 υπάρχει μια αποστροφή που κάνει λόγο για ανάγκη συνεκτίμησης των συμφερόντων ασφαλείας και άμυνας των κρατών-μελών της Ε.Ε. Και αποτελεί και ένα από τα βασικά επιχειρήματα που ενδέχεται να επικαλεστεί η Ελλάδα σε περίπτωση που τεθεί ζήτημα έγκρισης κάποιου δανείου προς κοινοπραξία η οποία θα περιλαμβάνει την Τουρκία.<br /><br />Υπάρχει δυνατότητα παράκαμψης αυτού του πλαισίου που εμμέσως τέθηκε στον SAFE για την Τουρκία;<br /><br />Πρόκειται για κάτι που συμβαίνει ήδη, αλλά έξω από το πλαίσιο του SAFE, ο οποίος άλλωστε μένει να αποδειχθεί αν και πόσο αποτελεσματικά θα λειτουργήσει. Η εξαγορά της ιταλικής Piaggio Aerospace από την τουρκική Baykar είναι ένα παράδειγμα. Ενα δεύτερο, πιο πρόσφατο, είναι η συμφωνία της Τουρκίας με την Ισπανία για την αγορά του τουρκικού εκπαιδευτικού αεροσκάφους Hurjet. Εφόσον η Τουρκία προχωρήσει και σε άλλες τέτοιες συμφωνίες με τη Γερμανία ή και την Πολωνία, που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για αυξημένη συνεργασία στον αμυντικό τομέα, τότε επί του πρακτέου η συμμετοχή της στα δάνεια του SAFE μπορεί και να είναι περιττή.<br /><br />Μπορεί να αποκλειστεί η Τουρκία από τον SAFE;<br /><br />Θεωρητικά και με βάση τα παραπάνω, η Ελλάδα θα μπορούσε να μπλοκάρει την ομοφωνία για την Τουρκία. Ομως σε κάθε περίπτωση μια πιθανή ατμόσφαιρα έντασης με επίκεντρο την Αγκυρα θα μπορούσε να οδηγήσει την Ελλάδα σε μια θέση ανάλογη με εκείνη της Ουγγαρίας, η οποία εμφανίζεται να προωθεί διαρκώς ατζέντες χωρών εκτός Ε.Ε., και έχει βρεθεί τρόπος παράκαμψής της. Η Ελλάδα δεν επιθυμεί έναν τέτοιο ρόλο, ωστόσο αν τα πράγματα φτάσουν στα άκρα, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Αθήνα θα καταστήσει τη διαδικασία εξαιρετικά αργόσυρτη, κάτι που θα ερχόταν σε αντίθεση με τον ίδιο τον επείγοντα χαρακτήρα της.<br /><br />Τι ενδιαφέρεται να πουλήσει η Τουρκία στην Ευρώπη;<br /><br />Η τουρκική αμυντική βιομηχανία επιθυμεί να προωθήσει συστήματα όπως είναι οι μη επανδρωμένες πλατφόρμες κυρίως στον αέρα (UAV), ενώ οι Τούρκοι θεωρούν ότι τα τεθωρακισμένα οχήματα μάχης και προσωπικού (ΤΟΜΑ και ΤΟΜΠ) που κατασκευάζουν, ανταποκρίνονται στην εκπεφρασμένη ανάγκη αύξησης της στρατιωτικής κινητικότητας. Επιπλέον, επιθυμούν να παραγάγουν από κοινού με τις ευρωπαϊκές εταιρείες και πυρομαχικά διαφόρων τύπων.<br /><br />Τι θέλει η Ευρώπη από την Τουρκία;<br /><br />Οι Ευρωπαίοι επιθυμούν τη συνεργασία με την Αγκυρα για λόγους που συνδέονται τόσο στενά με την άμυνα, όσο και ευρύτερα με το γεωπολιτικό αποτύπωμα της Τουρκίας. Η Τουρκία αυτή τη στιγμή διαδραματίζει ρόλο στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή λόγω της παρουσίας της στη Συρία. Επιπλέον, η Τουρκία αποτελεί σημείο συνάντησης και διπλωματικών διαβουλεύσεων γύρω από το Ουκρανικό, ενώ η πρόσβαση της Τουρκίας στον Καύκασο και στην Αφρική την καθιστά πολύτιμο εταίρο και συνομιλητή για την Ευρώπη, η οποία βρίσκεται σε φάση αναζήτησης βηματισμού. Επίσης, η δεδομένη περαιτέρω μείωση της αμερικανικής δέσμευσης στην περιοχή καθιστά τη στενότερη συνεργασία Ευρώπης και Τουρκίας περίπου αναπόφευκτη. Στον τομέα της άμυνας, η Τουρκία διαθέτει βιομηχανικές δυνατότητες υψηλού επιπέδου στον αεροναυπηγικό τομέα και θα μπορούσε να συμβάλει στην ταχεία κατασκευή οπλικών συστημάτων, δεδομένου ότι οι παραγωγικές δυνατότητες της Ευρώπης έχουν αυτή τη στιγμή αγγίξει το απώτατο όριο παραγγελιών.<br /><br />Ποια η στάση των μεγάλων κρατών-μελών για τη συμμετοχή της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή άμυνα.<br /><br />Το σύνολο των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών, ήτοι η Γερμανία, η Ιταλία, η Ισπανία και η Πολωνία, είναι αναφανδόν υπέρ της συμμετοχής της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή άμυνα. Επί της αρχής ούτε η Γαλλία έχει πρόβλημα για τη συμμετοχή της Τουρκίας. Η σκληρή στάση της Γαλλίας έναντι της συμμετοχής της υπαγορεύθηκε κατά κύριο λόγο από την ανάγκη να περιοριστεί το εύρος της βιομηχανικής συμμετοχής άλλων τρίτων χωρών και συγκεκριμένα του Ηνωμένου Βασιλείου.<div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η άμυνα της Ε.Ε., η Αγκυρα και το casus belli – Η «Κ» απαντάει σε 14 βασικές ερωτήσεις.

Του ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ Εγκρίθηκε σήμερα από το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της Ε.Ε. ο κανονισμός SAFE (Security Action for Europe) για τη χρηματοδ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κι όμως, ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας βρίσκεται στο τελευταίο του στάδιο: Η συζήτηση μεταξύ της Δύσης και της Μόσχας θα συνεχιστεί και στο τέλος θα συνυπάρξουν!

<img height="348" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2025/05/PUTIN-FIDAN-HAKAN10-768x512.jpg" width="693" /><br /><br />Του <b>ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Θ. ΔΡΙΒΑ</b><br />Ο πόλεμος Ρωσίας και Ουκρανίας φαίνεται ατελειώτος, όμως δεν είναι. Πάντα ισχύει το «μπορείς να ξεκινήσεις όποτε θέλεις έναν πόλεμο, αλλά δεν μπορείς να τον σταματήσεις όποτε θέλεις».<br /><br />Παρόλα αυτά, παρά την φτωχή και επιφανειακή ανάδειξη του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας στον ελληνικό δημόσιο διάλογο από την μέρα που αυτός ξέσπασε, υπάρχουν σαφείς ενδείξεις οτι ο πόλεμος αυτός βρίσκεται στο τελευταίο του στάδιο.<br /><br />Ποιές είναι αυτές οι ενδείξεις και πώς συνδέεται ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας με άλλα διεθνή μέτωπα;<br />Η βιασύνη του Πούτιν<br /><br />Από τότε που οι ΗΠΑ ανέλαβαν την προσπάθεια για λήξη του πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, ο Πούτιν έχει πραγματοποιήσει μερικά από τα πιο σκληρά του χτυπήματα στην Ουκρανία.<br /><br />Η παράλληλη πραγματοποίηση σφοδρών βομβαρδισμών με τον «τόσο-όσο» διάλογο με την Ουκρανία και τις ΗΠΑ, δεν είναι κάτι νέο ούτε για την πρακτική των διαπραγματεύσεων, ούτε για τη στρατηγική.Αν επικεντρωθεί κανείς σε αυτήν τη «συνταγή» που ακολουθεί ο Πούτιν, θα καταλάβει οτι βιάζεται να τελειώσει ο πόλεμος κατοχυρώνοντας το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για εκείνον, χωρίς την ίδια στιγμή να φανεί οτι υποχωρεί μπροστά στις ΗΠΑ και στη Δύση ευρύτερα.<br /><br />Η πραγματικότητα για τον Πούτιν είναι η εξής: Ο λάθος τρόπος εισβολής στην Ουκρανία, τον οδήγησε στο να πρέπει να θεωρήσει σαν ύψιστη νίκη του την αρπαγή περιφερειών της Ουκρανίας που έτσι κι αλλιώς, ήλεγχε και πριν τον πόλεμο. Το κόστος-αντάλλαγμα για αυτό το περίφημο 25% της Ουκρανίας είναι δυσανάλογο και μάλιστα, αυτό το κόστος έχει επιμεριστεί σε διαφορετικούς τομείς.<br /><br />Η Ρωσία αναγκάστηκε να πουλά με έκπτωση τους φυσικούς της πόρους για να ταϊζει την πολεμική της μηχανή. Χρειάστηκε να επιστρατεύσει χιλιάδες χιλιάδων στρατιώτες, και μάλιστα όχι μόνο από τη Ρωσία.<br /><br />Με άλλα λόγια, ο Πούτιν χρωστάει χάρες στη Βόρειο Κορέα, σε στρατιωτικές «ομάδες» από τη Μέση Ανατολή, στον Καντίροφ, στην Κίνα και σε άλλα κράτη και οντότητες που μακροπρόθεσμα, δεν έχουν συγκλίνοντα στρατηγικά συμφέροντα με τη Ρωσία.Δε χρειάζεται να ειπωθούν πολλά για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις που θα έχει αυτός ο πόλεμος στην ρωσική οικονομία, που άλλωστε (και με βάση το άνοιγμα της συζήτησης για τη διαδοχή του Ρώσου προέδρου) δε φαίνεται να νοιάζει και πολύ τον Πούτιν.<br /><br />Σε γεωπολιτικό επίπεδο, ο Πούτιν είχε θέσει στόχο την «ουδετεροποίηση» της Ουκρανίας και τελικά κατάφερε να παραδώσει την ίδια την οικονομική ζωή της μη κατεχόμενης Ουκρανίας, όχι στην Ε.Ε. που ήταν ο αρχικός του εφιάλτης από το 2007, αλλά στις ΗΠΑ (με τη συμφωνία ορυκτών μεταξύ ΗΠΑ-Ουκρανίας).<br /><br />Η είσοδος της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ αποτελεί επίσης μια ακόμη επώδυνη συνέπεια για τη Ρωσία, που πλέον πρέπει να ενισχύσει ακόμη περισσότερο την παρουσία της στον Αρκτικό Κύκλο. Τεράστιες συγκριτικά κόστη για να επιτευχθούν απόλυτα κέρδη (εδαφικά κέρδη από μια στρατιωτικά εξαρτημένη χώρα από τη Δύση, που έμαθε να μάχεται πάνω στον πόλεμο).<br /><br />Ο Πούτιν θέλει να παρουσιάσει μια νίκη στο εσωτερικό του. Τόσο στο ρωσικό λαό, όσο και στους ολιγάρχες του. Είναι πολύ δύσκολο να την τεκμηριώσει με βάση όλα τα παραπάνω και γι’αυτό, κλιμακώνει πριν αποκλιμακώσει και συμφωνήσει για εκεχειρία και ειρήνη.<div><br />Escalate to De-escalate<br /><br />Aυτή η αποκλιμάκωση που έρχεται μέσω κλιμάκωσης, δεν είναι παράξενη για τις καταστάσεις που στις Διεθνείς Σχέσεις και στη διαχείριση κρίσεων ονομάζονται Brinkmanship Policies (ακροσφαλείς πολιτικές δηλαδή).Μια ακόμη ένδειξη οτι ο πόλεμος βρίσκεται στο τελικό του στάδιο, είναι και η πρόσφατη αποδοχή των δυτικών εταίρων να μπορεί η Ουκρανία να χρησιμοποιήσει δυτικό οπλισμό για χτυπήματα βαθιά στο ρωσικό έδαφος.</div><div><br />Η κλιμάκωση για να οδηγηθεί η κατάσταση σε αποκλιμάκωση, χρησιμοποιείται και από την πλευρά των δυτικών συμμάχων.<br /><br />Η λογική συνέχεια της προβλέψιμης ρωσικής απάντησης θα είναι η ρητορική για χρήση πυρηνικής βίας και επειδή μεταξύ Δύσης-Ρωσίας ισχύει η MAD, (Mutual Assured Destruction) αναγκαστικά μια πιο ουσιαστική συνομιλία από αυτήν που φιλοξένησε πρόσφατα η Τουρκία, θα λάβει χώρα.<br />Συνολική συζήτηση μεταξύ Δύσης και Ρωσίας<br /><br />Στην ανατολική πλευρά της Ρωσίας τα προβλήματα είναι πολύ περισσότερα από και πιο σημαντικά από αυτά που έχει να διαχειριστεί η Μόσχα στη δυτική της πλευρά. Η Ρωσία έχει να αντιμετωπίσει την εξάρτησή της από την Κίνα και την ίδια στιγμή, την αυξανόμενη επιρροή του Πεκίνου σε Κεντρική και Ανατολική Ασία.<br /><br />Με άλλα λόγια, ήδη από το 2014 και με παραδοσιακά άτσαλο τρόπο, ο Πούτιν επέλεξε να κουμπώσει τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της Ρωσίας στη Δύση που ρητορικά τόσο απαξιώνει και μισεί, μέσω της Ουκρανίας.Η Δύση και η Ρωσία, θα συνυπάρξουν και μια νέα μορφή συνύπαρξης θα προκύψει μέσα από τον διάλογο για τερματισμό του πολέμου.<br />Δεν είναι μόνο η Ουκρανία. Είναι η Μέση Ανατολή, είναι ο Αρκτικός Κύκλος, είναι το αν υπάρχει πιθανότητα συνεννόησης μεταξύ Ρωσίας και Ιαπωνίας, είναι το πώς και με υπό ποιές προϋποθέσεις θα μπορεί η Ρωσία να έχει ρόλο στον Ινδικό Ωκεανό.<br /><br />Το momentum για τον Πούτιν δεν είναι καλό, καθώς η στήριξη που λάμβανε από την Κίνα θα περιοριστεί καθώ το Πεκίνο διάλεξε να μετριάσει τις οικονομικές ζημιές από έναν οικονομικό πόλεμο με τις ΗΠΑ, κάνοντας διαπραγματεύσεις με τους Αμερικανούς.<br /><br />Η Ινδία προσχωρεί όλο και περισσότερο σε μια εταιρική σχέση με τις ΗΠΑ και την Ε.Ε., ενώ ο Αμερικανός Πρόεδρος στην επίσκεψή του στις χώρες της Αραβικής Χερσονήσου κατέστησε τις ΗΠΑ έναν off-shore εταίρο του OPEC+.<br /><br />Αμφότερες οι πλευρές, έχουν κάθε λόγο να προχωρήσουν σε έναν διάλογο εφ’ όλης της ύλης προκειμένου να αντιμετωπίσουν την ολοένα και πιο ασταθή Ανατολική Ασία. Η διαφοροποίηση της πάλαι ποτέ Τριγωνικής Διπλωματίας του Νίξον συνιστά μια αναγκαιότητα και για τις δύο πλευρές.</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Κι όμως, ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας βρίσκεται στο τελευταίο του στάδιο: Η συζήτηση μεταξύ της Δύσης και της Μόσχας θα συνεχιστεί και στο τέλος θα συνυπάρξουν!

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Θ. ΔΡΙΒΑ Ο πόλεμος Ρωσίας και Ουκρανίας φαίνεται ατελειώτος, όμως δεν είναι. Πάντα ισχύει το «μπορείς να ξεκινήσεις όποτε θέλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Β. Πούτιν ζητά ευθέως καθεστώς ισότιμης υπερδύναμης. Απειλείται με πυραυλικό χτύπημα εργοστάσιο των πυραύλων Taurus στην Γερμανία;

<img height="347" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-05/%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1_10.jpg?itok=h5LRKuW0" width="705" /><br /><br />Ρώσος ειδικός: Μετά από ένα ρωσικό χτύπημα η κυβέρνηση Μερτζ, προφανώς θα παραιτηθεί και δεν θα είναι πλέον σε θέση να εκτελέσει τα καθήκοντά της με επάρκεια”<br /><br /><div>Αυτό που αναφέρουμε από την αρχή της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, είναι ότι η Ρωσία ζητά επίμονα από τις ΗΠΑ κυρίως, αλλά και την Ευρώπη, την αναγνώριση καθεστώτος ισότιμης υπερδύναμης, κάτι που έχασε το 1991 με την διάλυση της ΕΣΣΔ. <br /><br /><div class="adv" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; float: right; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 0; margin: 0px 0px 30px 20px; padding: 0px; text-align: center;"><div class="adv__inner" id="in_article_1" style="box-sizing: border-box; display: inline-block; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: top; z-index: 1;"></div></div><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><iframe frameborder="0" height="" id="telegram-post-leblorikzov-150007" scrolling="no" src="https://t.me/leblorikzov/150007?embed=1" style="border-style: none; border-width: initial; box-sizing: border-box; color-scheme: light dark; height: 819px; margin: 0px; min-width: 320px; overflow: hidden; padding: 0px;" width="100%"></iframe></div><br />“Η νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας πρέπει να είναι ισότιμη”, δηλώνει με νόημα ο Ρώσος πρόεδρος Β. Πούτιν.<br /><br />Ο ίδιος απαίτησε ουσιαστικά στην νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας που έρχεται και για την χώρα του, ότι πρέπει να είναι ισότιμη και αδιαίρετη.<br /><br />Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti, οι προσεγγίσεις της Ρωσίας παραμένουν αμετάβλητες, έτσι και “η νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας πρέπει να είναι ισότιμη και αδιαίρετη”, δήλωσε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν.<br /><br />"Όσο για τη Ρωσία, οι προσεγγίσεις μας παραμένουν θεμελιώδεις και αμετάβλητες. Το έχω πει περισσότερες από μία φορές και θα το επαναλάβω: είμαστε πεπεισμένοι ότι η νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας πρέπει να είναι ισότιμη και αδιαίρετη, δηλαδή όλα τα κράτη πρέπει να λαμβάνουν ισχυρές εγγυήσεις για την ασφάλειά τους, αλλά όχι εις βάρος της ασφάλειας και των συμφερόντων άλλων χωρών", δήλωσε ο Πούτιν στην βιντεοσκοπημένη ομιλία του προς τους συμμετέχοντες της 13ης διεθνούς συνάντησης υψηλών εκπροσώπων αρμόδιων για θέματα ασφάλειας.<br /><br />Σενάριο με ρωσικό χτύπημα στο εργοστάσιο Taurus στη Γερμανία με πυραύλους Oreshnik<br /><br />Ο Ζελένσκι μεταβαίνει στο Βερολίνο σήμερα 28 Μαΐου, όπου θα συναντηθεί με τον Γερμανό Καγκελάριο Φ.Μέρτζ και τον Πρόεδρο φ. Στάινμαγερ.<br /><br />Εκεί είναι κάτι παραπάνω από πιθανό, να αποφασιστεί η μεταφορά γερμανικών πυραύλων Κρουζ Taurus με βεληνεκές άνω των 500 χιλιομέτρων στο Κίεβο.<br /><br />Ρωσικές δημοσιογραφικές πηγές έχουν πληροφορίες ότι, οι πύραυλοι αυτοί, έχουν ήδη μεταφερθεί στην Ουκρανία.<br /><br />Νωρίτερα έγινε γνωστό ότι οι γερμανικές αρχές, μετά την Βρετανία, την Γαλλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, ήραν τους περιορισμούς στο βεληνεκές των όπλων που παρέχονται στην Ουκρανία.<br /><br />Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Johann Wadephul, με τη σειρά του, δήλωσε ότι μέρος των παραδόσεων όπλων στην Ουκρανία θα είναι απόρρητο.<br /><br />Δηλαδή, εάν το Κίεβο λάβει τους ίδιους πυραύλους Κρουζ Taurus, αυτό θα γίνει γνωστό εκ των υστέρων. Η παράδοση θα πραγματοποιηθεί χωρίς δημοσιότητα.<br /><br /> Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, το Κίεβο έχει ήδη παραλάβει περίπου τριάντα γερμανικούς πυραύλους Κρουζ Taurus.<br /><br />Στο μέλλον, η Γερμανία μπορεί να μεταφέρει επιπλέον 100-150 πυραύλους στην Ουκρανία.<br /><br />Ο Γερμανός Καγκελάριος Μερτς σημείωσε στη δήλωσή του ότι το Κίεβο έχει πλέον τη δυνατότητα να πραγματοποιεί επιθέσεις μεγάλου βεληνεκούς εναντίον στρατιωτικών υποδομών σε ρωσικό έδαφος.<br /><br />Ο Ρώσος ειδικός Ιγκόρ Καρότσενκο, αρχισυντάκτης του περιοδικού National Defense, μίλησε σχετικά με τα αντίμετρα που μπορεί να λάβει η Ρωσία σε πυραυλικές επιθέσεις βαθιά στην επικράτειά της:<br /><br />Ερώτηση: Πώς μπορούμε να απαντήσουμε;<br /><br />Καρότσενκο: Πιστεύω ότι υπάρχει μόνο ένας τρόπος να απαντήσουμε, να χρησιμοποιήσουμε το πυραυλικό σύστημα Oreshnik για να καταστρέψουμε το εργοστάσιο κατασκευής πυραύλων Κρουζ Taurus στη Γερμανία.<br /><br />Βρίσκεται σε μια ακατοίκητη περιοχή, μακριά από την αστική ανάπτυξη. Οι επιθέσεις πρέπει να πραγματοποιηθούν βράδυ ή νωρίς το πρωί.<br /><br />Κάθε πύραυλος Oreshnik φέρει έξι υπερηχητικές κεφαλές. Συνεπώς, αν εκτοξεύσουμε 2 πυραύλους, τότε αυτό σημαίνει 12 κεφαλές.<br /><br />Έτσι αυτόματα, αυτό το εργοστάσιο μετατρέπεται σε σκουπίδια, και σε σκόνη. Αυτή είναι η οπτική γωνία μου. Προτείνω αυτήν την επιλογή αντίδρασης. Χωρίς εξτρεμισμό, χωρίς εκκλήσεις για πόλεμο. Αλλά απλώς να πραγματοποιήσουμε μια συγκεκριμένη χειρουργική επίθεση ως απάντηση.<br /><br />Ταυτόχρονα, φυσικά, είναι απαραίτητη μια νομική πολιτική και νομική δικαιολόγηση για τη νομιμότητα των ενεργειών μας, η οποία πρέπει να κοινοποιηθεί στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, στη διεθνή κοινότητα, στην κυβέρνηση Τραμπ, με δικαιολόγηση και νομιμοποίηση της απόφασης αντίδρασης μας”.<br /><br />Όπως δηλώνει ο Ρώσος στρατιωτικός αναλυτής, οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιούν ανεξάρτητα αυτό το είδος πυραύλων.<br /><br />“Δεν διαθέτουν ειδικούς που μπορούν να εκτοξεύσουν και να δρομολογήσουν με έλεγχο πτήσης. Όλα αυτά θα γίνουν από Γερμανούς στρατιωτικούς ειδικούς, δηλαδή, στρατιωτικούς καριέρας της Bundeswehr. Συνεπώς, θεωρούμε όλο αυτό ως «casus belli», δηλαδή, έναν λόγο για να ξεκινήσουμε αντίποινα. <br /><br />Αλλά ταυτόχρονα, λέμε αμέσως ξεκάθαρα ότι δεν μπαίνουμε σε πόλεμο με την Ευρώπη. Ασκούμε το δικαίωμα στην αυτοάμυνα μέσω μιας τόσο συγκεκριμένης ενέργειας. Αυτό είναι όλο, δεν θα χτυπήσουμε περαιτέρω. <br /><br />Αν ο εχθρός ηρεμήσει σε αυτό, φωνάζοντας και ούτω καθεξής, αυτό είναι ένα πράγμα. Και δεύτερον, αν το ΝΑΤΟ θέλει να «κροτάλισμα των όπλων του», θα «κροταλίσουμε» και εμείς με τα; δικά μας”, δηλώνει ο Ιγκόρ Καρότσενκο, τονίζοντας ότι δεν υπάρχει λόγος ντροπής εδώ, ούτε η υπόκρυψη κάποιου είδους εκβιασμού, ή απειλών.<br /><br />Το χτύπημα οι Ρώσου θέλουν να διεξάγουν στο σενάριο αυτό με κεφαλές χωρίς πυρηνικό εξοπλισμό.<br /><br />"Εάν η Γερμανία εισέλθει σε πόλεμο με τη Ρωσία, τότε, τουλάχιστον, θα υπάρξει μια επίδειξη αντιποίνων. Μετά την οποία το εργοστάσιο Taurus θα πάψει να υπάρχει και η κυβέρνηση Μερτζ, προφανώς θα παραιτηθεί και δεν θα είναι πλέον σε θέση να εκτελέσει τα καθήκοντά της με επάρκεια.<br /><br />Επομένως, αυτός δεν θα είναι πυρηνικός πόλεμος, είναι απλώς μια ακριβής απάντηση. Μας χτυπήσατε, θα λάβετε απάντηση. Για να το πούμε έτσι, "πάρτε μια χειροβομβίδα, φασίστες". Γιατί με αυτόν τον απατεώνα Μέρτζ, η αντίδραση πρέπει να είναι δυναμική. Βάλτε τον στο εδώλιο του Δικαστηρίου της Νυρεμβέργης, και θα είναι ένα ακριβές αντίγραφο του Γκέμπελς”, τονίζει ο Ρώσος ειδικός.<br /><br />Η κατάσταση είναι οριακή θα λέγαμε, τόσο διότι η Ρωσία ήδη διεξάγει μεγάλη χερσαία επίθεση για να καταλάβει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη έκταση ουκρανικού εδάφους, όσο και για την μεταφορά γερμανικών πυραύλων στο Κίεβο.<br /><br />Η προοπτική του σεναρίου προληπτικού χτυπήματος σε γερμανικό εργοστάσιο πυραύλων Ταύρος, ως αντίποινα πιθανής χρήσης του εντός της Μόσχας, εκτιμάται ότι είναι μέσα στα σχέδια της ρωσικής ηγεσίας.<br /><br />Σε αυτήν την περίπτωση όμως, αντί να φτάσουμε συμφωνία εκεχειρίας και αργότερα ειρήνης, θα έχουμε πιθανόν πόλεμο Ρωσίας Ευρώπης ( εμπλέκοντας όλες τις χώρες της γηραιάς Ηπείρου), και αργότερα παγκόσμιο πόλεμο με την συμμετοχή και της Κίνας. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Β. Πούτιν ζητά ευθέως καθεστώς ισότιμης υπερδύναμης. Απειλείται με πυραυλικό χτύπημα εργοστάσιο των πυραύλων Taurus στην Γερμανία;

Ρώσος ειδικός: Μετά από ένα ρωσικό χτύπημα η κυβέρνηση Μερτζ, προφανώς θα παραιτηθεί και δεν θα είναι πλέον σε θέση να εκτελέσει τα καθήκοντ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ιστορικό βάθος του τριγώνου Βρετανία-Σαουδική Αραβία-ΗΠΑ.

<img height="391" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/05/arabia-saoudiki-islam-saria-faisal-SLpress-825x598.jpg" width="702" /><br /><div><br /><b>ΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ</b><br />Πριν εισαχθεί και επιβληθεί η ιδέα του έθνους‐κράτους στη Μέση Ανατολή από τους Ευρωπαίους, δεν υπήρχαν ούτε έθνη, ούτε κράτη. Υπήρχαν φυλές, φατρίες, και θρησκευτικές κοινότητες, όπως και ένα ενιαίο μεγάλο χαλιφάτο. Διάδοχος του αραβοϊσλαμικού χαλιφάτου υπήρξε η Οθωμανική Αυτοκρατορία, η οποία, σταδιακώς αφομοίωσε σημαντικά στοιχεία του δυτικού πολιτικού συστήματος και της Realpolitik, καθώς και τη νεωτερική λογική του raison d’ état.<br /><br />Η παρακμή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και η κυριαρχία δυτικών αποικιοκρατικών δυνάμεων στον αραβοϊσλαμικό κόσμο, την οδήγησαν σε μια μετα-χαλιφάτο περίοδο και σε διεστραμμένες αντιλήψεις για τη Σαρία. Για να μπορέσει ο δυτικός πολιτισμός να κυριαρχήσει επάνω στον ισλαμικό κόσμο και να τον ενσωματώσει στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, έπρεπε να αποδομηθεί η έννοια τού χαλιφάτου.<br /><br />Επιδιώκοντας την αποδόμησή του και έχοντας συνειδητοποιήσει ότι αυτός ο σκοπός απαιτούσε την επιβολή ελεγχόμενων από τη Δύση καθεστώτων στα ιερά προσκυνήματα του Ισλάμ, που συνδέουν πνευματικώς την “ούμα” (παγκόσμια ισλαμική κοινότητα), η Μεγάλη Βρετανία, στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έθεσε στρατηγικό στόχο να αποσπάσει τα ιερά προσκυνήματα του Ισλάμ από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και να καλλιεργήσει στον αραβικό κόσμο τον εθνικισμό, ο οποίος οδηγεί στην εκκοσμίκευση, επιφέρει πολυδιάσπαση και πυροδοτεί εθνικούς εγωισμούς.<br /><br />Ο στόχος της βρετανικής διπλωματίας επιτεύχθηκε όταν ο σαρίφ Χουσεΐν (Sharif Hussein bin Ali), τον οποίο οι Οθωμανοί είχαν διορίσει σαρίφ (ηγεμόνα) της Μέκκας και ο οποίος ήταν πρόγονος του μετέπειτα Βασιλέα Χουσεΐν της Ιορδανίας, εξεγέρθηκε εναντίον του Οθωμανού χαλίφη, ανακηρύσσοντας αυτόνομη δική του εξουσία (εμιράτο) στα προσκυνήματα της Μέκκας με την προστασία της Βρετανίας. Με αυτόν τον τρόπο, οι παναραβικές φιλοδοξίες του Χουσεΐν χρησιμοποιήθηκαν από τη βρετανική διπλωματία.<br /><br />Ως αποτέλεσμα της εξέγερσης του Χουσεΐν, ο Οθωμανός χαλίφης διατήρησε υπό τη διοίκησή του μόνο τα προσκυνήματα της Μεδίνας, τα οποία έχασε το 1919, όταν τα οθωμανικά στρατεύματα στη Μεδίνα στασίασαν εναντίον του πασά Φάκρι. Επιπλέον, το 1919, τα βρετανικά στρατεύματα, υπό τη διοίκηση του Άγγλου στρατάρχη, Allenby, κατέλαβαν την Ιερουσαλήμ. Μετά κι από αυτή την απώλεια, το Οθωμανικό Χαλιφάτο ήταν νεκρό και καταργήθηκε επισήμως στις 3 Μαρτίου 1924 από τους Νεοτούρκους.</div><div><br />Η Βρετανία μηχανορραφεί<br /><br />Στις 7 Μαρτίου 1924, ο Χουσεΐν διεκδίκησε την αρχηγία του Χαλιφάτου, υπερηφανευόμενος ότι ήταν Χασεμίτης, δηλαδή, ανήκε στη γενεά “Μπανού Χασίμ” της φυλής των Κουραΐς, στην οποία ανήκε ο Μωάμεθ. Όμως ο Χουσεΐν δεν έλαβε υπόψη του ότι διατελούσε υπό τη διαχείριση των Βρετανών και ότι, πριν διεκδικήσει το Χαλιφάτο για λογαριασμό του, έπρεπε να ζητήσει την άδεια της Βρετανίας. Οι Βρετανοί είχαν τρεις κύριους σκοπούς:<br />Ήθελαν φιλικό προς τους ιδίους καθεστώς στα ισλαμικά προσκυνήματα, προκειμένου να χειραγωγούν την πολιτική στην Αραβική Χερσόνησο.<br />Ήθελαν να ελέγχουν την εξουσία του Χαλίφη.<br />Αποφάσισαν να επαναχαράξουν τα σύνορα στη Μέση Ανατολή και να δημιουργήσουν ένα εβραϊκό κράτος στην Παλαιστίνη.<br /><br />Αυτοί οι στόχοι ενσωματώθηκαν στη μυστική συμφωνία Σάικς-Πικό, η οποία υπογράφθηκε μεταξύ Βρετανίας και Γαλλίας το 1916, και στη Διακήρυξη Μπάλφουρ το 1917. Βρετανοί και Γάλλοι μοίρασαν μεταξύ τους τη Μέση Ανατολή, διαιρώντας την σε σφαίρες επιρροής. Η διεκδίκηση του χαλιφάτου από τον Χουσεΐν, στην οικογένεια του οποίου ανατέθηκε αργότερα η διοίκηση της νεόδμητης Ιορδανίας, δεν ήταν συμβατή με τα σχέδια της βρετανικής διπλωματίας, διότι ο Χουσεΐν είχε τάσεις αυτονόμησης και θα μπορούσε να αναζωογονήσει το Χαλιφάτο. Γι’ αυτό οι Βρετανοί έδωσαν την “ευλογία” τους στον Αμπντ αλ‐Αζίζ Ιμπν Σαούντ. <a href="https://slpress.gr/istorimata/to-istoriko-vathos-tou-trigonou-vretania-saoudiki-aravia-ipa/">ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ</a></div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το ιστορικό βάθος του τριγώνου Βρετανία-Σαουδική Αραβία-ΗΠΑ.

ΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ Πριν εισαχθεί και επιβληθεί η ιδέα του έθνους‐κράτους στη Μέση Ανατολή από τους Ευρωπαίους, δεν υπήρχαν ούτε έθνη, ούτε κράτη....

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ελλάδα στον πόλεμο της Ουκρανίας με F-16 και οι ξένες πρεσβείες που επιβάλλουν τη σιωπή.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="395" src="https://www.youtube.com/embed/hODMra-8kgQ" width="715" youtube-src-id="hODMra-8kgQ"></iframe></div><div><br /></div>Σχεδόν δύο χρόνια πριν ο πρέσβυς ε.τ Γιώργος Αυφαντής είχε πει δημόσια ότι η Ελλάδα θα έστελνε μαχητικά της αεροσκάφη να εμπλακούν στον πόλεμο της Ουκρανίας. Δυστυχώς δικαιώθηκε.<br /><br />Οκτώ ελληνικά F-16 θα μετασταθμεύσουν από τη 1η Αυγούστου και για τέσσερις μήνες σε αεροπορική βάση της Ρουμανίας. Θα συμμετάσχουν σε επιχειρήσεις οι οποίες όπως λέει ο κ.Αυφαντής θα τα φέρουν αντιμέτωπα με ρωσικά αεροσκάφη. «Ποιος έχει δώσει την έγκριση του για κάτι τέτοιο; Η Βουλή; Ποιος αποφάσισε ότι τα ελληνικά μαχητικά πρέπει να βρεθούν απέναντι στα αεροσκάφη μιας χώρας που δεν μας έχε ενοχλήσει», προσθέτει.<br /><br />Οκτώ ημέρες μετά από την αποκάλυψη της αποστολής των ελληνικών F-16 στη Ρουμανία, από το militaire.gr τα κόμματα της αντιπολίτευσης σφυρίζουν αδοάφορα. Γιατί;<br /><br />«Οι πρεσβείες της Γερμανίας, της Βρετανίας και της Γαλλίας, επιβάλλουν την αποσιώπηση, αλλά και την παραπληροφόρηση. Αυτή φάνηκε από τα παραμύθια που λένε κυβέρνηση και μέσα ενημέρωσης για τη συμμετοχή της Τουρκίας στο πρόγραμμα επανεξοπλισμού της ΕΕ», υποστηρίζει ο κ.Αυφαντής. Αποκαλύπτει όσα δεν μας έχουν πει , προφανώς σκόπιμα, για την ανενόχλητη είσοδο της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή άμυνα και την αμυντική της βιομηχανία.<br /><br />Στα ελληνοτουρκικά, ο κ. Αυφαντής σχολιάζει τα όσα είπε ο πρωθυπουργός για το casus belli και την άρση που θα ζητήσει από τον Ερντογάν. Μας εξηγεί τι δεν μας λέει ο πρωθυπουργός.<br /><br />Πως η κοινωνία που δεν έχει την πληροφόρηση που πρέπει για τα εθνικά θέματα θα κινητοποιηθεί για να προσπαθήσει έστω ανατροπή της κατάστασης; «Αυτό που έχουμε σήμερα δεν είναι κυβέρνηση, είναι καθεστώς. Ο λαός πρέπει να αντιδράσει να αλλάξει καθεστώς και να αποκτήσει κυβέρνηση. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια. Ή λέμε ως εδώ και κινητοποιούμαστε για να βρεθούν πολιτικοί ταγοί που θα αναλάβουν την ευθύνη ή θα δεχτούμε ότι θα μας κυβερνά η οικογένεια Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη».<br /><br /><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a></div><div><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Ελλάδα στον πόλεμο της Ουκρανίας με F-16 και οι ξένες πρεσβείες που επιβάλλουν τη σιωπή.

Σχεδόν δύο χρόνια πριν ο πρέσβυς ε.τ Γιώργος Αυφαντής είχε πει δημόσια ότι η Ελλάδα θα έστελνε μαχητικά της αεροσκάφη να εμπλακούν στον πόλε...

Διαβάστε την συνέχεια

«Πράσινο φως» για τον εκσυγχρονισμό των F-16 block 50: Αναμένεται νέα βελτιωμένη πρόταση από τις ΗΠΑ.

<img height="320" src="https://www.onalert.gr/wp-content/uploads/2025/04/F-16-BLOCK50-POLEMIKI-AEROPORIA-3-750x375.jpeg" width="704" /><br /><br />Του Κώστα Σαρικά<br />Σε τροχιά συμφωνίας φαίνεται ότι μπαίνει η πλέον ο εκσυγχρονισμός των 38 μαχητικών αεροσκαφών F-16 Block 50 της 111 Πτέρυγας Μάχης σε διαμόρφωση Viper.<br /><br />Έπειτα από έντονη διαπραγμάτευση και επιμονή της ελληνικής πλευράς για ανώτατο κόστος 1 δισ. ευρώ, οι πληροφορίες του OnAlert.gr αναφέρουν ότι η Ουάσινγκτον προσεγγίζει πλέον την ελληνική θέση. <br /><br />Η πρόσφατη επίσκεψη του Αρχηγού ΓΕΑ Αντιπτέραρχου Δημοσθένη Γρηγοριάδη στις ΗΠΑ φαίνεται πως λειτούργησε ως επιταχυντής των εξελίξεων για την πλέον κρίσιμη εκκρεμότητα που αφορά τον στόλο των F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας.<br /><br />Οι Αμερικανοί, που αρχικά είχαν «τιμολογήσει» την αναβάθμιση στα 1,52 δισ., φέρονται να επανεξετάζουν το πακέτο, σε μια προσπάθεια να υποστηρίξουν το ελληνικό αίτημα εντός του διαθέσιμου κονδυλίου του 1 δισ. ευρώ. Η αρχική «ψυχρολουσία» από την πρώτη αμερικανική LOA, έδωσε τη θέση της σε έναν εντατικό γύρο διαπραγματεύσεων.<br /><br />Το Αεροπορικό Επιτελείο, με τεκμηριωμένα επιχειρήματα επέμεινε στην άποψη ότι το κόστος ήταν υπέρογκο, ενώ την ίδια ώρα κατάφερε να ανεβάσει το διαθέσιμο κονδύλι από τα 800 εκατομμύρια στο 1 δισ., το οποίο περιλαμβάνεται στο Μακροπρόθεσμο Εξοπλιστικό Πρόγραμμα.<br /><br />Τις πρώτες ημέρες του Ιουνίου αναμένεται η βελτιωμένη πρόταση των Αμερικανών για διακρατική συμφωνία FMS, με στόχο να κλείσει ο κύκλος διαπραγμάτευσης και να ξεκινήσει άμεσα η διαδικασία υλοποίησης. Στο Αεροπορικό Επιτελείο επικρατεί πλέον αισιοδοξία ότι βρισκόμαστε πιο κοντά από ποτέ άλλοτε σε συμφωνία, με στόχο το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των 38 μαχητικών της 341 Μοίρας «ΒΕΛΟΣ» και της 347 Μοίρας «ΠΕΡΣΕΑΣ» να ακολουθήσει χωρίς καθυστέρηση το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των 83 F-16 Block 52 που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη.<br /><br />Η αναβάθμιση των Block 50 σε Viper θεωρείται ως κορυφαία προτεραιότητα, καθώς αποτελεί τον πυρήνα του στρατηγικού σχεδίου που προβλέπει την πλήρη ομοιογένεια του στόλου F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας, με κοινά χαρακτηριστικά, κοινή λογική υποστήριξης και κυρίως πλήρη διαλειτουργικότητα με τα υπόλοιπα αεροσκάφη τελευταίας γενιάς.<br /><br />Ήδη έχουν εκσυγχρονιστεί σχεδόν τα μισά από τα συνολικά 83 μαχητικά F-16 Block 52+ και Block 52+ Advanced σε διαμόρφωση Viper. Με την προσθήκη των 38 Block 50 από τη Νέα Αγχίαλο, ο αριθμός των F-16 που θα φέρουν την κορυφαία διαμόρφωση θα φτάσει τα 121.<br /><br />Πρόκειται για μια κρίσιμη δύναμη που μπορεί να υποστηρίξει αποτελεσματικά κάθε αποστολή από αποτροπή και αναχαίτιση, μέχρι βαθιά διείσδυση και καταστροφή εχθρικών στόχων υψηλής αξίας. Δίπλα στα Rafale αλλά και στα F-35, τα εκσυγχρονισμένα F-16 θα αποτελούν τον κύριο όγκο της αεροπορικής δύναμης.<br /><br />Ο εκσυγχρονισμός μεταμορφώνει τα ελληνικά F-16 σε ένα σύγχρονο, ψηφιακό μαχητικό 4,5 γενιάς, με δυνατότητες που πλησιάζουν αυτές των stealth F-35, σε επίπεδο επιχειρησιακής συνδεσιμότητας και επίγνωσης πεδίου μάχης.<br /><br />Τα συστήματα στην «καρδιά» της αναβάθμισης<br /><br />Η «καρδιά» της αναβάθμισης είναι το ραντάρ AESA (Active Electronically Scanned Array) τύπου APG-83 SABR. Πρόκειται για ένα ηλεκτρονικό σύστημα σάρωσης με εμβέλεια και ακρίβεια πολλαπλάσια των παλαιότερων ραντάρ μηχανικής σάρωσης. Επιτρέπει στον πιλότο να εντοπίζει, να παρακολουθεί και να στοχοποιεί εναέριες και χερσαίες απειλές ταυτόχρονα και σε μεγάλες αποστάσεις, ακόμη και σε συνθήκες έντονου ηλεκτρονικού πολέμου.<br /><br />Στην εξίσωση προστίθεται το νέο σύστημα αποστολής (Modular Mission Computer), σύγχρονα συστήματα αυτοπροστασίας, προηγμένα datalink και δυνατότητα πλήρους συμμετοχής σε δικτυοκεντρικές επιχειρήσεις. Επιπλέον, τα Viper αποκτούν συμβατότητα με τα πιο σύγχρονα όπλα ακριβείας, όπως οι πύραυλοι AIM-120D AMRAAM και οι βόμβες καθοδήγησης JDAM, ενώ θα μπορούν να φέρουν και προηγμένα pods στοχοποίησης, όπως τα Sniper ATP.<br /><br />Η επιλογή της πλήρους ομογενοποίησης του στόλου δεν αποτελεί απλώς τεχνική ή οικονομική λύση, αλλά επιχειρησιακή αναγκαιότητα. Η ύπαρξη 121 μαχητικών με κοινή διαμόρφωση, κοινά χαρακτηριστικά πτήσης, συστήματα και όπλα, δημιουργεί μια μοναδική ευελιξία στην κατανομή αποστολών, τη συντήρηση και κυρίως τη διοίκηση και τον έλεγχο.<br /><br />Σε συνεργασία με τα 24 Rafale F3R – που επίσης φέρουν συστήματα δικτυοκεντρικών επιχειρήσεων – και τα επερχόμενα 20+20 F-35A, η Πολεμική Αεροπορία αποκτά τη δυνατότητα να δημιουργήσει έναν αεροπορικό «στόλο δικτύου» (network-centric fleet), ικανό να κυριαρχήσει στο Αιγαίο και να λειτουργήσει ως αποτρεπτικός παράγοντας σε κάθε πιθανό σενάριο.<br /><br /><img height="427" src="https://www.onalert.gr/wp-content/uploads/2024/12/F-16-BLOCK-50-1.jpeg" width="640" /><br /><br />Τα F-35, με τον ρόλο τους ως ιπτάμενα κέντρα συλλογής και μεταφοράς δεδομένων, θα μπορούν να καθοδηγούν τα Viper σε στόχους, χωρίς καν να αποκαλύψουν τη θέση τους. Τα Viper, με τη σειρά τους, θα μπορούν να αξιοποιήσουν πληροφορίες που λαμβάνουν σε πραγματικό χρόνο και να πλήξουν στόχους με χειρουργική ακρίβεια.<br /><br />Σημαντική παράμετρος του εκσυγχρονισμού αποτελεί το γεγονός ότι αυτή υλοποιείται στην ΕΑΒ, η οποία διαθέτει ήδη την τεχνογνωσία, τις υποδομές και το ανθρώπινο δυναμικό. Η επιτυχής ολοκλήρωση του προγράμματος των 83 F-16 έχει ανεβάσει τον πήχη, και η Πολεμική Αεροπορία επιδιώκει να επαναλάβει το ίδιο μοντέλο με τα Block 50.<br /><br />Η υποστήριξη του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας στην ΕΑΒ είναι δεδομένη, με στόχο όχι μόνο την ενίσχυση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας αλλά και τη διασφάλιση στρατηγικής αυτονομίας στην υποστήριξη των οπλικών συστημάτων. Ένα ισχυρό και βιώσιμο πρόγραμμα Viper για τα Block 50 θα μεταφραστεί σε θέσεις εργασίας, επενδύσεις και διατήρηση τεχνογνωσίας στην Ελλάδα.<div><br /></div><div><a href="https://www.onalert.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Πράσινο φως» για τον εκσυγχρονισμό των F-16 block 50: Αναμένεται νέα βελτιωμένη πρόταση από τις ΗΠΑ.

Του Κώστα Σαρικά Σε τροχιά συμφωνίας φαίνεται ότι μπαίνει η πλέον ο εκσυγχρονισμός των 38 μαχητικών αεροσκαφών F-16 Block 50 της 111 Πτέρυγα...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι όροι Πούτιν για ειρήνη στην Ουκρανία. Γραπτές εγγυήσεις για ΝΑΤΟ και άρση κυρώσεων. Απειλή με επώδυνη λύση.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/04/Putin.jpg"><img height="427" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/04/Putin-696x464.jpg" width="709" /></a><br /><br /><div>Γραπτή δέσμευση από τους δυτικούς ηγέτες ότι θα σταματήσουν τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά και θα άρουν ένα μέρος των κυρώσεων στη Μόσχα, ζητά ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, στο πλαίσιο των όρων που θέτει για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, όπως μεταδίδει το Reuters, επικαλούμενο τρεις ρωσικές πηγές.</div><div><br />Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι θέλει να τερματίσει τη φονικότερη σύγκρουση στην Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έχει εκφράσει αυξανόμενη απογοήτευση με τον Πούτιν τις τελευταίες ημέρες, προειδοποιώντας την Τρίτη ότι ο Ρώσος ηγέτης «παίζει με τη φωτιά» αρνούμενος να εμπλακεί σε συνομιλίες για κατάπαυση του πυρός με το Κίεβο, την ώρα που οι δυνάμεις του καταγράφουν προελάσεις στο πεδίο της μάχης.</div><div><br />Μετά από τηλεφωνική συνομιλία διάρκειας άνω των δύο ωρών με τον Τραμπ την περασμένη εβδομάδα, ο Πούτιν δήλωσε ότι συμφώνησε να εργαστεί με την Ουκρανία πάνω σε ένα υπόμνημα που θα καθορίζει το πλαίσιο μιας ειρηνευτικής συμφωνίας, συμπεριλαμβανομένου του χρονοδιαγράμματος για κατάπαυση του πυρός. Η Ρωσία δηλώνει ότι αυτή τη στιγμή συντάσσει τη δική της εκδοχή του υπομνήματος και δεν μπορεί να εκτιμήσει πόσο θα διαρκέσει αυτό.<br />Το Κίεβο και ευρωπαϊκές κυβερνήσεις κατηγορούν τη Μόσχα ότι κωλυσιεργεί, ενώ τα στρατεύματά της προελαύνουν στην ανατολική Ουκρανία.<br />«Ο Πούτιν είναι έτοιμος για ειρήνη, αλλά όχι με κάθε τίμημα», δήλωσε υψηλόβαθμη ρωσική πηγή με γνώση των σκέψεων του Κρεμλίνου, μιλώντας ανώνυμα.</div><div><br />Οι τρεις ρωσικές πηγές ανέφεραν ότι ο Πούτιν θέλει γραπτή δέσμευση από τις μεγάλες δυτικές δυνάμεις ότι δεν θα επεκτείνουν τη Συμμαχία του ΝΑΤΟ προς ανατολάς – κάτι που ερμηνεύεται ως επίσημος αποκλεισμός της ένταξης της Ουκρανίας, της Γεωργίας, της Μολδαβίας και άλλων πρώην σοβιετικών δημοκρατιών.<br />Η Ρωσία θέλει επίσης η Ουκρανία να παραμείνει ουδέτερη, να αρθούν κάποιες κυρώσεις της Δύσης, να επιλυθεί το ζήτημα των παγωμένων ρωσικών κρατικών περιουσιακών στοιχείων στη Δύση και να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των ρωσόφωνων στην Ουκρανία, είπαν οι ίδιες πηγές.<br />Η πρώτη πηγή είπε ότι, αν ο Πούτιν συνειδητοποιήσει πως δεν μπορεί να επιτύχει ειρηνευτική συμφωνία με τους δικούς του όρους, θα επιδιώξει να αποδείξει στους Ουκρανούς και στους Ευρωπαίους μέσω στρατιωτικών νικών ότι «η ειρήνη αύριο θα είναι ακόμα πιο επώδυνη».<br />Το Κρεμλίνο δεν απάντησε σε αίτημα σχολιασμού του ρεπορτάζ του Reuters. Ο Πούτιν και Ρώσοι αξιωματούχοι έχουν επανειλημμένα δηλώσει ότι κάθε ειρηνευτική συμφωνία πρέπει να αντιμετωπίζει τα «βαθύτερα αίτια» της σύγκρουσης – όρος που στη ρωσική ορολογία σημαίνει το ζήτημα της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ και της δυτικής στήριξης προς την Ουκρανία.</div><div><br />Το Κίεβο έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι η Ρωσία δεν πρέπει να έχει δικαίωμα βέτο στις φιλοδοξίες της Ουκρανίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Η Ουκρανία ζητά από τη Δύση ισχυρές και δεσμευτικές εγγυήσεις ασφαλείας για να αποτραπεί μελλοντική ρωσική επίθεση.<br />Το ΝΑΤΟ έχει επίσης δηλώσει στο παρελθόν ότι δεν πρόκειται να αλλάξει την πολιτική της «ανοιχτής πόρτας» επειδή το απαιτεί η Μόσχα. Εκπρόσωπος της Συμμαχίας των 32 μελών δεν απάντησε στις ερωτήσεις του Reuters.</div><div><br />Η Ρωσία ελέγχει σήμερα λίγο κάτω από το 20% της Ουκρανίας. Αν και οι ρωσικές προελάσεις έχουν επιταχυνθεί το τελευταίο έτος, ο πόλεμος κοστίζει ακριβά και στις δύο πλευρές σε ανθρώπινες απώλειες και στρατιωτικές δαπάνες.<br />Η πρώτη πηγή είπε ότι αν ο Πούτιν δει μια τακτική ευκαιρία στο πεδίο της μάχης, θα προωθηθεί περαιτέρω στην Ουκρανία – και το Κρεμλίνο πιστεύει ότι η Ρωσία μπορεί να πολεμήσει για χρόνια, ανεξάρτητα από τις κυρώσεις και την οικονομική πίεση της Δύσης.<br />Δεύτερη πηγή είπε ότι πλέον ο Πούτιν είναι λιγότερο διατεθειμένος να συμβιβαστεί ως προς τα εδάφη και εμμένει στη δημόσια στάση του ότι θέλει το σύνολο των τεσσάρων περιοχών της ανατολικής Ουκρανίας που η Ρωσία διεκδικεί.<br />«Ο Πούτιν έχει σκληρύνει τη στάση του», δήλωσε η δεύτερη πηγή για το ζήτημα των εδαφών.<br /><br />Διεύρυνση του ΝΑΤΟ<br /><br />Καθώς ο Τραμπ και ο Πούτιν ανταλλάσσουν δημόσιες τοποθετήσεις για την προοπτική ειρήνης στην Ουκρανία, το Reuters δεν μπόρεσε να διαπιστώσει αν η ένταση του πολέμου και η σκλήρυνση των θέσεων σηματοδοτούν αποφασιστικότητα για επίτευξη συμφωνίας ή κατάρρευση των διαπραγματεύσεων.<br />Τον Ιούνιο του περασμένου έτους, ο Πούτιν έθεσε τους αρχικούς του όρους για άμεσο τερματισμό του πολέμου: η Ουκρανία πρέπει να εγκαταλείψει τις φιλοδοξίες ένταξης στο ΝΑΤΟ και να αποσύρει όλα τα στρατεύματά της από τις τέσσερις περιοχές που η Ρωσία διεκδικεί και κατά κύριο λόγο ελέγχει.<br />Εκτός από την Κριμαία, την οποία προσάρτησε το 2014, η Ρωσία ελέγχει σήμερα σχεδόν όλη τη Λουγκάνσκ, πάνω από το 70% του Ντονέτσκ, της Ζαπορίζια και της Χερσώνας. Κατέχει επίσης μικρά τμήματα των περιφερειών Χάρκιβ και Σούμι και απειλεί τη Δνιπροπετρόβσκ.<br />Ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, οι ηγέτες της Δυτικής Ευρώπης και η Ουκρανία χαρακτηρίζουν την εισβολή ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα και έχουν επανειλημμένα δεσμευτεί να νικήσουν τις ρωσικές δυνάμεις.</div><div><br />Ο Πούτιν παρουσιάζει τον πόλεμο ως σημείο καμπής στις σχέσεις της Μόσχας με τη Δύση, η οποία –λέει– ταπείνωσε τη Ρωσία μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 με τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ και την επέμβαση σε αυτό που θεωρεί σφαίρα επιρροής της Μόσχας.<br />Στη Σύνοδο του Βουκουρεστίου το 2008, οι ηγέτες του ΝΑΤΟ συμφώνησαν ότι Ουκρανία και Γεωργία θα γίνουν μελλοντικά μέλη. Το 2019, η Ουκρανία τροποποίησε το Σύνταγμά της, εντάσσοντας την πορεία προς το ΝΑΤΟ και την ΕΕ ως εθνικό στόχο.</div><div><br />Ο Τραμπ έχει πει ότι η προηγούμενη υποστήριξη των ΗΠΑ στην ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ ήταν μία από τις αιτίες του πολέμου και έχει υπονοήσει ότι η Ουκρανία δεν πρόκειται να γίνει μέλος. Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ δεν απάντησε σε αίτημα για σχολιασμό.<br />Ο Πούτιν, που ανήλθε στην εξουσία το 1999, έχει επανειλημμένα επανέλθει στο ζήτημα της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένων των πιο λεπτομερών δηλώσεών του για ενδεχόμενη ειρήνη το 2024.<br />Το 2021, μόλις δύο μήνες πριν την εισβολή, η Μόσχα πρότεινε σχέδιο συμφωνίας με τα μέλη του ΝΑΤΟ, σύμφωνα με το οποίο, στο Άρθρο 6, το ΝΑΤΟ δεσμευόταν να «απέχει από οποιαδήποτε περαιτέρω διεύρυνση, συμπεριλαμβανομένης της ένταξης της Ουκρανίας και άλλων κρατών». Διπλωμάτες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ δήλωσαν τότε ότι η Ρωσία δεν μπορεί να έχει δικαίωμα βέτο στην επέκταση της Συμμαχίας.</div><div><br />Η Ρωσία θέλει γραπτή δέσμευση για το ΝΑΤΟ γιατί ο Πούτιν πιστεύει ότι η Μόσχα εξαπατήθηκε από τις ΗΠΑ μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989, όταν ο Υπουργός Εξωτερικών James Baker διαβεβαίωσε τον Σοβιετικό ηγέτη Γκορμπατσόφ το 1990 ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί ανατολικά, σύμφωνα με δύο πηγές. Υπήρξε τέτοια προφορική υπόσχεση, παραδέχεται στα απομνημονεύματά του και ο πρώην Διευθυντής της CIA William J. Burns, αλλά ποτέ δεν επισημοποιήθηκε – και δόθηκε σε μια περίοδο πριν την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.<br />Το ΝΑΤΟ, που ιδρύθηκε το 1949 για την ασφάλεια έναντι της Σοβιετικής Ένωσης, δηλώνει ότι δεν αποτελεί απειλή για τη Ρωσία – αν και το 2022 χαρακτήρισε τη Ρωσία ως τη σημαντικότερη και πιο άμεση απειλή για την ειρήνη στην ευρωατλαντική περιοχή.</div><div><br />Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022 οδήγησε τη Φινλανδία να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ το 2023 και τη Σουηδία το 2024.<br />Οι ηγέτες της Δυτικής Ευρώπης έχουν επανειλημμένα δηλώσει ότι αν η Ρωσία κερδίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, μπορεί κάποια μέρα να επιτεθεί στο ίδιο το ΝΑΤΟ – κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε παγκόσμιο πόλεμο. Η Ρωσία απορρίπτει αυτούς τους ισχυρισμούς ως αβάσιμη κινδυνολογία, αλλά έχει επίσης προειδοποιήσει ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία μπορεί να κλιμακωθεί σε ευρύτερη σύρραξη.</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι όροι Πούτιν για ειρήνη στην Ουκρανία. Γραπτές εγγυήσεις για ΝΑΤΟ και άρση κυρώσεων. Απειλή με επώδυνη λύση.

Γραπτή δέσμευση από τους δυτικούς ηγέτες ότι θα σταματήσουν τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά και θα άρουν ένα μέρος των κυρώσεων στη ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι πρόσθετες ήττες Μητσοτάκη στην Ε.Ε.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/05/%CE%A4%CE%91%CE%A1%CE%9A%CE%91%CE%A3-MITSOTAKIS-MERZ-1-696x460.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="460" data-original-width="696" height="395" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/05/%CE%A4%CE%91%CE%A1%CE%9A%CE%91%CE%A3-MITSOTAKIS-MERZ-1-696x460.jpg" width="684" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η κυβέρνηση θα μπορούσε να καθυστερήσει κάποιες επαφές ως μέτρο έκφρασης δυσαρέσκειας, καθώς η Aγκυρα ενισχύεται μονομερώς από τον Δεκέμβριο του 2023, όταν υπογράφτηκε η Διακήρυξη των Αθηνών. Αλλά ο υπ. Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτης προχωρεί σε αντίθετη κατεύθυνση.</span></h3><b>Αλέξανδρος Τάρκας</b><br />Η έμμεση συμμετοχή της Τουρκίας σε αμυντικές και βιομηχανικές δομές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μέσω του Κανονισμού SAFE, αποτελεί τη μεγαλύτερη ήττα της Ελλάδας από την εποχή της πλήρους ένταξής της, στην τότε ΕΟΚ, το 1981.<br /><br />Οι διαστάσεις της διπλωματικής ανεπάρκειας του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και της διορισμένης -μη εκλεγμένης- πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εξωτερικών είναι αυταπόδεικτες. Αρκεί η σύγκριση με τη δεκαετία του ’80, όταν η κυβέρνηση Παπανδρέου μπλόκαρε τα Χρηματοδοτικά Πρωτόκολλα προς την Αγκυρα. Η δε συναίνεση του Κώστα Καραμανλή και του αείμνηστου Πέτρου Μολυβιάτη, το 2005, στην έναρξη των ενταξιακών συνομιλιών Τουρκίας – Ε.Ε. δικαιώθηκε από τα γεγονότα. Γιατί επιβεβαιώθηκε, πλήρως, η εκτίμησή τους ότι δεν θα υπήρχε η παραμικρή πρόοδος στα επιμέρους διαπραγματευτικά κεφάλαια. Πραγματικά, μέχρι τα τέλη του 2009 «πάγωσαν» επίσημα τα 17 από τα 33 κεφάλαια και έκλεισε μόλις ένα «ήπιο», για θέματα έρευνας και επιστημών. Στα υπόλοιπα 15 κεφάλαια, οι διαπραγματεύσεις παραμένουν βαλτωμένες ως σήμερα και, ουσιαστικά, έχουν «παγώσει» κι αυτά, αλλά δεν υπάρχει λόγος επιβάρυνσης του κλίματος με επίσημη απόφαση.<br /><br />Αντίθετα, μέσω των δανείων του SAFE, η Αγκυρα θα συμμετάσχει, σύντομα και από τη γραμμή της αφετηρίας, σε μεγάλα προγράμματα μαζί με τις αμυντικές βιομηχανίες ισχυρών μελών της Ε.Ε. Η, εκ των υστέρων, εκδοχή του κ. Μητσοτάκη, ότι θα διαπραγματευτεί σκληρά, στο αόριστο μέλλον, δεν έχει καμιά προστιθέμενη αξία. Γιατί αφενός ο πρόεδρος Ρ.Τ. Ερντογάν δεν θα έχει λόγο να υποχωρήσει, καθώς εισήλθε, από μια θεσμική κερκόπορτα, στον πυρήνα των κρίσιμων συμφερόντων της Ε.Ε. Αφετέρου, ορισμένες κυβερνήσεις εταίρων στην Ε.Ε. και πολύ περισσότερες αμυντικές βιομηχανίες τους (κρατικές και ιδιωτικές) θα έχουν προχωρήσει σε ευρύτερες και μακροχρόνιες συμφωνίες με την Τουρκία. Επομένως, οι συσχετισμοί θα είναι ακόμα πιο αρνητικοί για την Ελλάδα. Αλλωστε, η κυβέρνηση ήδη μετρά άλλες τρεις, πρόσθετες ήττες:<br /><br />– Πρώτον, ο κ. Μητσοτάκης δεν αξιοποίησε τα ερείσματα που προβάλλεται ότι διαθέτει στο ΕΛΚ και την οικειότητα που διατηρεί με την πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ρομπέρτα Μέτσολα. Αντί να κρατήσει κάποια υποτυπώδη ουδετερότητα, η κυρία Μέτσολα στράφηκε, παρασκηνιακά, κατά των υπηρεσιακών παραγόντων της Κομισιόν που απλώς εξέταζαν το ενδεχόμενο ένταξης των διαδικασιών του SAFE στο άρθρο 212 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ε.Ε. Η κυρία Μέτσολα απείλησε ότι, αν υιοθετείτο το άρθρο 212 (λήψη αποφάσεων με ομοφωνία και όχι με ειδική πλειοψηφία), τότε θα προσέφευγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο!<br /><br />– Δεύτερον, οι -από τα τέλη του 2024- διαρροές, για «καλή χημεία» του Ελληνα πρωθυπουργού με τον ηγέτη των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών (και από τις 6 Μαΐου φέτος καγκελάριο) Φρίντριχ Μερτς δεν μεταφράστηκαν σε κάτι θετικό για τα συμφέροντα της χώρας. Ο κ. Μητσοτάκης υπέστη ψυχρολουσία κατά τη συνάντηση του Βερολίνου της 13ης Μαΐου, όταν ο καγκελάριος αντιμετώπισε με αδιαφορία το επιχείρημά του ότι η συνεργασία Ε.Ε. – Τουρκίας προϋποθέτει την υπογραφή επίσημης Συμφωνίας Αμυνας και Ασφάλειας. Το χάσμα είναι τόσο μεγάλο, ώστε η Γερμανία είναι η μόνη εταίρος στην Ε.Ε. προς την οποία το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών δεν αποτόλμησε τη διενέργεια διαβήματος για τον SAFE, σε αντίθεση με τα -πολύ καθυστερημένα, βέβαια- διαβήματα προς τους υπόλοιπους 25 εταίρους. Εύκολα μπορεί να προβλεφθεί τι θα γίνει και στο Μεταναστευτικό.<br /><br />– Τρίτον, μετά τον SAFE ακολουθεί, εντός του Ιουνίου ή του Ιουλίου, η υιοθέτηση του Κανονισμού EDIP (Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Αμυντικής Βιομηχανίας) που θα χρηματοδοτήσει προγράμματα κοινής παραγωγής και επενδύσεων σε κρίσιμες τεχνολογίες και θα ενταχθεί στο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο μετά το 2028. Και στον EDIP θα υπάρχουν γενικά κριτήρια επιλεξιμότητας για αμυντικές εταιρίες από τρίτες χώρες, όπως η Τουρκία, αλλά οι ελληνικές προσπάθειες επιβολής ειδικότερων όρων έχουν κιόλας την ατυχή μοίρα των αντίστοιχων στον SAFE.<br /><br />Κατόπιν όλων αυτών, η κυβέρνηση θα μπορούσε, ενδεχομένως, να καθυστερήσει κάποιες επαφές ως μέτρο έκφρασης δυσαρέσκειας, καθώς η Αγκυρα ενισχύεται μονομερώς από τον Δεκέμβριο του 2023, όταν υπογράφτηκε η Διακήρυξη των Αθηνών. Ωστόσο, ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτης προχωρεί σε αντίθετη κατεύθυνση. Φέρεται ότι υποσχέθηκε στον γ.γ. του ΝΑΤΟ Μ. Ρούτε, κατά τη συνάντησή τους στις 14 Μαΐου, ενισχυμένο διάλογο Ελλάδας – Τουρκίας υπό την αιγίδα της Συμμαχίας.<div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι πρόσθετες ήττες Μητσοτάκη στην Ε.Ε.

Η κυβέρνηση θα μπορούσε να καθυστερήσει κάποιες επαφές ως μέτρο έκφρασης δυσαρέσκειας, καθώς η Aγκυρα ενισχύεται μονομερώς από τον Δεκέμβριο...

Διαβάστε την συνέχεια

Σπίρτζης: Πολιτική δειλία η μη συμπερίληψή μου στην Επιτροπή για τα Τέμπη.

<img height="394" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2021/09/spirtzis-630x394.jpg" width="695" /><br /><br />Σε ανάρτηση του στο Facebook, την Τρίτη 27 Μαΐου 2025, ο Χρήστος Σπίρτζης κατήγγειλε την απόφαση της Νέας Δημοκρατίας να μην τον συμπεριλάβει στην πρόταση για τη συγκρότηση ειδικής επιτροπής διερεύνησης του εγκλήματος των Τεμπών, χαρακτηρίζοντάς την πράξη «πολιτικής δειλίας και ανηθικότητας».<br /><br />Υποστήριξε ότι η κίνηση αυτή επιβεβαιώνει τις αρχικές του τοποθετήσεις για προσπάθειες συγκάλυψης, συμψηφισμών και αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, με σκοπό να παραμείνει αναπάντητο το ερώτημα για την καταστροφή στοιχείων από τη σιδηροδρομική τραγωδία.<br /><br />Ο κ. Σπίρτζης δήλωσε ότι, εάν ο σιδηρόδρομος λειτουργούσε το 2023 όπως το 2019, με το ίδιο προσωπικό, συστήματα και συνεργασία, καθώς και την ίδια επιμέλεια στα έργα, η τραγωδία που στοίχισε 57 ζωές δεν θα είχε συμβεί.<br /><br />Επικαλούμενος το άρθρο 86 παρ. 5 του Συντάγματος, που υπερβαίνει την παραγραφή, ανέφερε ότι έχει ζητήσει δύο φορές τη διερεύνηση πιθανών ευθυνών του, κατηγορώντας την ΝΔ ότι επικαλείται την παρέλευση αποσβεστικής προθεσμίας χωρίς να έχει στοιχειοθετήσει οποιοδήποτε αδίκημα ή να προσκομίσει στοιχεία.<br /><br />Παράλληλα, ο πρώην υπουργός κατηγόρησε τη ΝΔ ότι αποδίδει σε αυτόν ευθύνες για καθυστερήσεις στη σύμβαση 717/14, την οποία χαρακτήρισε «άθλια» και απόφαση της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ενώ υπογράμμισε ότι η σημερινή κυβέρνηση υλοποίησε μόλις το 5% της σύμβασης σε τέσσερα χρόνια, δεν επιδιόρθωσε την τηλεδιοίκηση της Λάρισας και αγνόησε δικαστικές αποφάσεις και πορίσματα ελεγκτικών φορέων που περιλαμβάνονται στη δικογραφία.<br /><br />Καταλήγοντας, ο κ. Σπίρτζης υποστήριξε ότι η μη συμπερίληψή του στην προανακριτική επιτροπή αποσκοπεί στο να αποτραπεί η παρουσίαση στοιχείων που θα αποκάλυπταν ευθύνες της κυβέρνησης τόσο για τα αίτια του δυστυχήματος όσο και για τις μετέπειτα ενέργειες.<br /><br />Δεσμεύτηκε ότι θα συνεχίσει τον αγώνα του για πλήρη διερεύνηση, τονίζοντας ότι «δεν ήμασταν, δεν είμαστε και δεν θα γίνουμε ποτέ ίδιοι».<div><br />Η ανάρτηση του Χρ. Σπίρτζη:<br /><br />«Η μη συμπερίληψή μου στην πρόταση της Ν.Δ. για τη συγκρότηση ειδικής επιτροπής διερεύνησης για το έγκλημα των Τεμπών, αποτελεί πράξη πολιτικής δειλίας και ανηθικότητας.<br /><br />»Αποδεικνύει όσα έλεγα από την πρώτη μέρα για την λάσπη, την προσπάθεια συμψηφισμών και διάχυσης ευθυνών, την προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, τον συντονισμένο επικοινωνιακό χειρισμό, με μοναδικό στόχο να μείνει ως σήμερα αναπάντητο το ερώτημα του λόγου της καταστροφής στοιχείων από την σιδηροδρομική τραγωδία.<br /><br />»Το βέβαιο είναι ένα: Αν ο σιδηρόδρομος λειτουργούσε το 2023 όπως το 2019, με το ίδιο προσωπικό, τα ίδια συστήματα, την ίδια συνεργασία με όλους τους ανθρώπους της σιδηροδρομικής οικογένειας και την ίδια επιμέλεια στην πρόοδο των έργων, δεν θα είχαν χαθεί 57 ανθρώπινες ζωές.<br /><br />»Με την πρόταση τους οι βουλευτές της ΝΔ κρύβονται πίσω από την δήθεν παραγραφή, όταν έχω ζητήσει δύο φορές την διερεύνηση πιθανών ευθυνών μου, σύμφωνα με το άρθρο 86 παρ. 5 του Συντάγματος, που ξεπερνά την παραγραφή.<br /><br />»Επικαλούνται την παρέλευση της αποσβεστικής προθεσμίας του όποιου υπουργικού αδικήματος μου, χωρίς να έχουν στοιχειοθετήσει οποιοδήποτε αδίκημα και χωρίς να έχουν οποιοδήποτε έγγραφο ή στοιχείο.<br /><br />»Αναφέρουν δήθεν ευθύνες μου για καθυστερήσεις της άθλιας σύμβασης της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, 717/14, όταν δεν τολμούν να με συμπεριλάβουν στην προανακριτική, όταν για 4 χρόνια υλοποίησαν το 5% της υπολειπόμενης σύμβασης, όταν δεν επιδιόρθωσαν την τηλεδιοίκηση Λάρισας και όταν κλείνουν επιδεικτικά τα μάτια, όπως και οι Εισαγγελικές αρχές, στις δικαστικές αποφάσεις και στα πορίσματα των αρμόδιων ελεγκτικών φορέων, παρόλο που εμπεριέχονται στην δικογραφία.<br /><br />»Δεν με συμπεριλαμβάνουν στην πρόταση τους για να μην μιλήσω με στοιχεία, όπως πάντα, στην προανακριτική, για να μην αναδειχθούν οι ευθύνες τους τόσο για τους λόγους που οδήγησαν στο δυστύχημα, όσο και για τα όσα ακολούθησαν.<br /><br />»Δεν θα σταματήσω να αγωνίζομαι για να διερευνηθούν όλοι και όλα.<br /><br />»Δεν ήμασταν, δεν είμαστε και δεν θα γίνουμε ποτέ ίδιοι».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Σπίρτζης: Πολιτική δειλία η μη συμπερίληψή μου στην Επιτροπή για τα Τέμπη.

Σε ανάρτηση του στο Facebook, την Τρίτη 27 Μαΐου 2025, ο Χρήστος Σπίρτζης κατήγγειλε την απόφαση της Νέας Δημοκρατίας να μην τον συμπεριλάβε...

Διαβάστε την συνέχεια

Πάει το Καλώδιο Πατριώτες… (vid.)

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="402" src="https://www.youtube.com/embed/BU14ZPodWeY" width="716" youtube-src-id="BU14ZPodWeY"></iframe></div><div><br /></div><div>Ο ενεργειακός αναλυτής και δημοσιογράφος (Euro2Day) Γιώργος Φιντικάκης αναφέρεται στην πολύπαθη υπόθεση του καλωδίου ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου αλλά σε μία ιδιαίτερη διάσταση.</div><br />Η ανάκτηση του κόστους θα αρχίσει ήδη να χρεώνεται στους λογαριασμούς ηλεκτρικού των καταναλωτών, παρότι το έργο δεν έχει καν ξεκινήσει. Από την 1η Ιουλίου, οι Έλληνες πολίτες θα πληρώνουν μέσω των λογαριασμών ρεύματος για το καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης Κρήτης – Κύπρου που… δεν έχει κατασκευαστεί.<br /><br />Το ποσό ανέρχεται σε 7,5 εκατ. ευρώ έως το τέλος του έτους. Υπενθυμίζεται ότι συνολικά το κόστος προϋπολογίζεται στα 1,939 δισ. ευρώ, εκ των οποίων 647 εκατ. προέρχονται από την ΕΕ και το υπόλοιπο θα ανακτηθεί από τους καταναλωτές σε Ελλάδα και Κύπρο.<div><br /><a href="https://www.youtube.com/watch?v=BU14ZPodWeY">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πάει το Καλώδιο Πατριώτες… (vid.)

Ο ενεργειακός αναλυτής και δημοσιογράφος (Euro2Day) Γιώργος Φιντικάκης αναφέρεται στην πολύπαθη υπόθεση του καλωδίου ηλεκτρικής διασύνδεσης ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκικό κόμμα κατά Πατριάρχη… “ενεργεί κατά Άγκυρας και Ρωσίας”.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://cdn.ethnos.gr/imgHandler/875/54cdd121-9ade-4575-8416-193ffa41c533.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="590" data-original-width="875" height="369" src="https://cdn.ethnos.gr/imgHandler/875/54cdd121-9ade-4575-8416-193ffa41c533.jpg" width="691" /></a></div><div><br /></div>Τουρκικό κόμμα κατά Πατριάρχη… Στο στόχαστρο του εθνικιστικού, ακροδεξιού χώρου ξανά το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Το κόμμα Πατρίδα (Vatan Partisi) προχώρησε σε κατάθεση μήνυσης κατά του Πατριάρχη Βαρθολομαίου σε μία κίνηση απονομιμοποίησης του Φαναρίου ως θεσμού, κάτι που ο τουρκικός εθνικισμός εξακολουθεί να αντιλαμβάνεται ως απειλή για την εσωτερική «ομοιογένεια» και την κρατική κυριαρχία.<br /><br />ΤΗΣ <b>ΜΑΡΙΑΣ ΖΑΧΑΡΑΚΗ<br /></b><br />Σύμφωνα με δημοσίευμα του αντιπολιτευόμενου ιστότοπου OdaTv, «οι δικηγόροι του κόμματος Πατρίδα κατηγορούν τον Ρωμιό Πατριάρχη του Φαναρίου Βαρθολομαίο ότι κάνει χρήση του τίτλου του “Οικουμενικού Πατριάρχη” και παραβιάζει την κυριαρχία της Τουρκίας, καθώς ασκεί δραστηριότητες κατά της συνταγματικής τάξης». Οι νομικοί εκπρόσωποι του κόμματος φέρεται να κατέθεσαν τη μήνυση στη Γενική Εισαγγελία Κωνσταντινούπολης.<br /><br />Όπως μεταφέρει το δημοσίευμα, που αναπαράχθηκε πανομοιότυπα και από τον ενημερωτικό ιστότοπο Ulusal, η νομική ομάδα του κόμματος επικαλείται κατηγορίες όπως «αθέμιτη ανάληψη δημόσιου αξιώματος», «προσβολή του κράτους της Τουρκικής Δημοκρατίας», «διατάραξη της ενότητας και της εδαφικής ακεραιότητας του κράτους» και «συμμετοχή σε δραστηριότητες που συνιστούν παραβίαση του Συντάγματος».<br /><br />Ακραίες δηλώσεις του κόμματος Πατρίδα<br /><br />Κατόπιν της κατάθεσης της μήνυσης, ο Γραμματέας της Νομικής Υπηρεσίας του κόμματος Πατρίδα, Οζάν Μπαϊράκ, προχώρησε σε δηλώσεις με ιδιαίτερα σκληρό τόνο. «Ο Βαρθολομαίος παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Τουρκικής Δημοκρατίας χρησιμοποιώντας τον τίτλο του “Οικουμενικού Πατριάρχη” σε εθνικές και διεθνείς συναντήσεις και προβαίνει σε δηλώσεις και δραστηριότητες αντίθετες με τη συνταγματική τάξη.<br /><br />“Το Ρωμαίικο Πατριαρχείο του Φαναρίου είναι ένα θρησκευτικό ίδρυμα που εξυπηρετεί την ρωμαιορθόδοξη κοινότητα στην Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο και την Τένεδο, όπως ορίζεται από τη Συνθήκη της Λωζάνης. Οι ενέργειες και οι λόγοι του Πατριάρχη εκτός αυτού του πλαισίου και ο αυτοπροσδιορισμός του ως οικουμενικού δεν έχουν καμία ιστορική ή νομική βάση. Ο Πατριάρχης διαπράττει σαφώς έγκλημα μην αναγνωρίζοντας τη Λωζάνη».<div><br />Οι επισκέψεις στην Ελλάδα, πέτρα της… μήνυσης<br /><br />Ο ίδιος επικαλέστηκε παλαιότερη απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Τουρκίας. «Το Ανώτατο Δικαστήριο με την απόφαση που έλαβε το 2007 απεφάνθη για το Ρωμαίικο Πατριαρχείο του Φαναρίου, και έκρινε ως μη νομικά έγκυρη τη χρήση του όρου “οικουμενικός” από το Πατριαρχείο, ότι αυτή αντιβαίνει το άρθρο 10 του Συντάγματος της Δημοκρατίας της Τουρκίας, καθώς και ότι το Πατριαρχείο δεν έχει οικουμενική δικαιοδοσία.<br /><br />“Παρά ταύτα, ο Βαρθολομαίος εξακολουθεί να παρουσιάζεται ως οικουμενικός και να χρησιμοποιεί τον τίτλο του οικουμενικού στις ανακοινώσεις που εκδίδει το Πατριαρχείο και στις εκδηλώσεις, στις οποίες παρίσταται, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.<br /><br />“Το 2023, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος επισκέφθηκε την Ελλάδα και την Εσθονία με την ιδιότητά του ως Οικουμενικός Πατριάρχης, έγινε δεκτός με στρατιωτικές τιμές και πραγματοποίησε συναντήσεις με κρατικούς αξιωματούχους σαν να ήταν αρχηγός κράτους, κάνοντας χρήση και της φερόμενης σημαίας του Ρωμαίικου Πατριαρχείου Φαναρίου».</div><div><br />Κατηγορίες για CIA και… «διεθνή ρόλο» του Πατριάρχη<br /><br />Η ρητορική του κόμματος Πατρίδα κορυφώθηκε με κατηγορίες για εμπλοκή του Οικουμενικού Πατριάρχη σε «διεθνείς συνωμοσίες» και επιχειρήσεις ξένων υπηρεσιών. «Το 2019, αποφάσισε την ίδρυση του Πατριαρχείου της Ουκρανίας με σκοπό να διαιρέσει τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, διόρισε επισκόπους σε πολλές Ορθόδοξες Εκκλησίες σε όλο τον κόσμο τοποθετούμενος ως παγκόσμιος πνευματικός ηγέτης πραγματοποιώντας αυτές τις ενέργειες με την οικουμενική του ιδιότητα, παρά την έλλειψη δικαιοδοσίας.<br /><br />“Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος έχει εμπλακεί επίμονα και συνεχώς σε δραστηριότητες εκτός της δικαιοδοσίας του και σε άλλες χώρες που διεκδικούν θρησκευτική ή πολιτική εξουσία επί των ορθόδοξων κοινοτήτων τους, απειλώντας άμεσα την κυριαρχία και τη συνοχή της Τουρκικής Δημοκρατίας.<br /><br />“Ο Ρωμιός Πατριάρχης του Φαναρίου Βαρθολομαίος όχι μόνο ενήργησε εναντίον της Τουρκίας και της Ρωσίας, αλλά συμμετείχε και στην επιχείρηση της CIA, ενεργώντας υπό τις οδηγίες και τη χρηματοδότηση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών».<br /><br />Η δήλωση του κόμματος Πατρίδα κλείνει με ακόμη πιο ακραία φρασεολογία. «Είναι πλέον αρκούντως κατανοητό γιατί ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο οποίος αγνοεί τους νόμους της Τουρκικής Δημοκρατίας και τις διεθνείς συνθήκες με τον ισχυρισμό του περί οικουμενισμού, προσδιορίζει την Τουρκία ως κατακτητή στην Κύπρο και την Ίμβρο και κατηγορεί τους Τούρκους ότι διαπράττουν σφαγές.<br /><br />“Δεν θέλουμε ένα Πατριαρχείο που έχει ρόλο στις επιχειρήσεις της CIA! Εξαιτίας της παραβίασης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Τουρκικής Δημοκρατίας από τον Ρωμιό Πατριάρχη του Φαναρίου Δημήτριο-Βαρθολομαίο, ο οποίος διαπράττει έγκλημα, και των δηλώσεων και δραστηριοτήτων του που αντιβαίνουν τη συνταγματική τάξη, εμείς, ως Δικηγόροι του Πατριωτικού Κόμματος, ζητήσαμε να διεξαχθεί έρευνα εναντίον του σύμφωνα με τον τουρκικό ποινικό κώδικα. Θα παρακολουθήσουμε τη διαδικασία».</div><div><br />Δεν υπάρχει επιβεβαίωση ούτε διάψευση<br /><br />Μέχρι στιγμής, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν υπάρχει καμία επίσημη αντίδραση ή ανακοίνωση σχετικά με την υποβληθείσα μήνυση. Το Πατριαρχείο δεν έχει ακόμη ενημερωθεί επίσημα για την κίνηση αυτή και ούτε διαψεύδει, ούτε επιβεβαιώνει την κατάθεσή της.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.ethnos.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τουρκικό κόμμα κατά Πατριάρχη… “ενεργεί κατά Άγκυρας και Ρωσίας”.

Τουρκικό κόμμα κατά Πατριάρχη… Στο στόχαστρο του εθνικιστικού, ακροδεξιού χώρου ξανά το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Το κόμμα Πατρίδα (Vatan Par...

Διαβάστε την συνέχεια