“Γαλάζια Πατρίδα” και “τουρκικό σανό”! Τα ψέμματα που μεταδίδουν τα τουρκικά ΜΜΕ και το “αναμάσημά” τους

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJwOvcSY6USmTnkmC__2YHFyBlrg6TU4e95BUYSBZ_kx51PaRFdj5SlJ1xDWto3DmQk_pU3ChLxXIZiD3LTBJwbmDbkWrxV9LUZ6pikM_Wcy6zcb9qhiMc1CD3RuiKQOunSYV66XSb6Hg/s1600/erdogan.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="618" data-original-width="1146" height="344" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJwOvcSY6USmTnkmC__2YHFyBlrg6TU4e95BUYSBZ_kx51PaRFdj5SlJ1xDWto3DmQk_pU3ChLxXIZiD3LTBJwbmDbkWrxV9LUZ6pikM_Wcy6zcb9qhiMc1CD3RuiKQOunSYV66XSb6Hg/s640/erdogan.png" width="640" /></a></div> <br /> Χθες κατά τη διάρκεια της καθημερινής προβολής από ελληνικά ΜΜΕ, της τουρκικής άσκησης MAVI VATAN-2019, αναφέρθηκαν 2 γεγονότα τα οποία βάζουν νερό στο μύλο της τουρκικής προκλητικότητας και παράλληλα παραπληροφορούν την ελληνική κοινή γνώμη.<br /> Ειδικότερα, προβλήθηκε βίντεο το οποίο περιλαμβάνει μήνυμα του Τούρκου Προέδρου Ρ.Τ. Ερντογάν προς τα πληρώματα των πολεμικών πλοίων που συμμετέχουν στην άσκηση. Στο υπόψη βίντεο ο Ερντογάν απευθύνει ευχές προς τα πληρώματα των 5 φρεγατών.<br /> <br /> Όλα καλά μέχρις εδώ αλλά πέρασε απαρατήρητο το γεγονός ότι, με βάση τα λεγόμενα του Ερντογάν, στην άσκηση συμμετέχουν 5 φρεγάτες αντί των 13 που έχουν αναφερθεί στα τουρκικά ΜΜΕ. <br /> <br /> Λαμβάνοντας υπόψη και τον χάρτη των επισκέψεων των πλοίων στα τουρκικά λιμάνια, όπου εμφαίνονται μόνο 67 πλοία αντί των 103 που σύμφωνα με την ανακοίνωση του Τ/ΥΠΑΜ συμμετέχουν στην άσκηση, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι γείτονες λένε ανακρίβειες (τουλάχιστον…). <br /> <br /> Το δεύτερο γεγονός που προβλήθηκε από τα ελληνικά ΜΜΕ είναι η άσκηση απόβασης. Σύμφωνα πάντα με τα ΜΜΕ της χώρας μας, οι Τούρκοι κάνουν πρόβες απόβασης στέλνοντας μηνύματα προς την ελληνική πλευρά. Αυτό που αποσιωπήθηκε όμως από τα ελληνικά ΜΜΕ είναι ότι κάθε χρόνο οι ΤΕΔ διεξάγουν την διακλαδική αποβατική άσκηση EFES, η οποία διεξάγεται στον κόλπο DOGANBEY έναντι της Σάμου. Επιπλέον και με βάση τα πλάνα της άσκησης που διεξήχθη χθες, εξάγεται το συμπέρασμα ότι η συμμετοχή αποβατικών δυνάμεων ήταν μικρή. Ειδικότερα, στα πλάνα φαίνονται μόνο ταχύπλοα σκάφη και καθόλου Ε/Π και Α/Φ τα οποία σύμφωνα με την τακτική των αποβάσεων προηγούνται του αποβατικού κύματος. <br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/03/02/turkish_navy.png"><img height="469" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/03/02/turkish_navy.png" width="640" /></a><br /> <i>Πίνακας πλοίων του Τ/ΠΝ που συμμετέχουν στην άσκηση (Πηγή: Turkishnavy.net) </i><br /> <br /> Με βάση τα παραπάνω γίνεται εύκολα κατανοητό ότι εδώ στην Ελλάδα αδυνατούμε να καταλάβουμε ότι συμμετέχουμε άθελά μας στον υβριδικό πόλεμο που διεξάγει η Τουρκία εις βάρος μας με ενδιάμεσο στόχο την άσκηση επιρροής και τελικό σκοπό την φιλανδοποίηση της Ελλάδας.<br /> Μήπως είναι καιρός να δούμε πως θα αντιμετωπίσουμε αυτό το θέμα ;<br /> Οι θεσμοί υπάρχουν, θέληση χρειάζεται…..<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

“Γαλάζια Πατρίδα” και “τουρκικό σανό”! Τα ψέμματα που μεταδίδουν τα τουρκικά ΜΜΕ και το “αναμάσημά” τους

Ellada simera 0 15:22

Χθες κατά τη διάρκεια της καθημερινής προβολής από ελληνικά ΜΜΕ, της τουρκικής άσκησης MAVI VATAN-2019, αναφέρθηκαν 2 γεγονότα τα οποία βάζουν νερό στο μύλο της τουρκικής προκλητικότητας και παράλλ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

«Προδότες» Νταβούτογλου και Γκιουλ κατά τον Ερντογάν και το προεκλογικό «δωράκι» του με την εξαγορά της θητείας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglXHxO4qabuY3LUtE-UacGB9_hGV3ZyZ6wzixIDJtTcPHnrhHfN0GfkCuYgo38Xhlg6_2pHgUM5V1VtsmBGERojpexLshjni3IWudcmy8Z8JTS6zaIiCE7ZUxusFWqHfb8Z6Ief_WvUNI/s1600/erdogan_akar_pilot.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="623" data-original-width="900" height="442" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglXHxO4qabuY3LUtE-UacGB9_hGV3ZyZ6wzixIDJtTcPHnrhHfN0GfkCuYgo38Xhlg6_2pHgUM5V1VtsmBGERojpexLshjni3IWudcmy8Z8JTS6zaIiCE7ZUxusFWqHfb8Z6Ief_WvUNI/s640/erdogan_akar_pilot.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Της <b>Χριστίνας Σ. Φλάσκου ⃰ </b><br /> Οι φήμες για ίδρυση ενός νέου κόμματος από πρώην υψηλά ιστάμενα μέλη του AKP και συνοδοιπόρους του Erdoğan, όχι μόνο έχουν προκαλέσει έντονες συζητήσεις στη γείτονα χώρα και μάλιστα σε μια περίοδο λίγο πριν τις κρίσιμες τοπικές εκλογές του Μαρτίου, αλλά και την έντονη αντίδραση του ίδιου του Τούρκου προέδρου, ο οποίος τους κατηγόρησε ανοιχτά για προδοσία.<br /> <br /> Το όνομα του πρώην πρωθυπουργού Ahmet Davutoğlu είναι αυτό που ακούγεται εντονότερα για την ηγεσία μιας νέας συμμαχίας που θα έχει ως στόχο την προσέλκυση θρησκευόμενων συντηρητικών, φιλελεύθερων και δυσαρεστημένων μελών του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ). Παράλληλα, ακούγεται ότι ο πρώην πρόεδρος Abdullah Gül και δύο πρώην υπουργοί Οικονομικών, Ali Babacan και Mehmet Simsek, συζητούν για ένα δικό τους κόμμα, το οποίο στη συνέχεια ενδέχεται να ενωθεί με αυτό του Davutoğlu.<br /> <br /> Μια καλά ενημερωμένη πηγή δήλωσε στο Al-Monitor ότι «ο Davutoğlu θέλει να είναι ο ίδιος ο ηγέτης», ενώ ο Gül φέρεται να ευνοεί ένα νέο κόμμα που θα καθοδηγείται από τον Babacan, μια προσωπικότητα σεβαστή στους διεθνείς κύκλους.<br /> Η ομιλία του Davutoğlu στις 9/2 στην Άγκυρα ήταν ενδεικτική των φιλοδοξιών του, τονίζοντας ότι ο πληθωρισμός ήταν μόλις στο 3% όταν αποχώρησε από πρωθυπουργός τον Νοέμβριο του 2015. Ο Barış Terkoğlu, αρθρογράφος της αντιπολιτευόμενης Cumhuriyet, που ήταν παρών στην ομιλία, σημείωσε ότι ο Davutoğlu επέκρινε συστηματικά τις πολιτικές του ΑΚΡ που ακολουθήθηκαν μετά την αποχώρησή του.<br /> <br /> Ο Erdoğan από την πλευρά του, κατά τη διάρκεια προεκλογικής εκστρατείας στη βόρεια επαρχία Tokat, κατηγόρησε τους πρώην συνεργάτες και συνοδοιπόρους του για προδοσία. Χωρίς να ονοματίσει κάποιον, ο Erdoğan είπε: «Δυστυχώς μερικοί από τους φίλους μας όταν ξεκινήσαμε το ταξίδι μαζί ήταν απολύτως χαρούμενοι όταν τους δώσαμε θέσεις, αλλά όταν τους ζητήσαμε να κάνουν ένα μικρό διάλειμμα, κατέβηκαν από το δικό μας “τρένο” και επιβιβάστηκαν σε άλλο…. Εκείνοι που πρόδωσαν εμάς σήμερα θα προδώσουν άλλους αύριο».<br /> <br /> Παρόμοιες, βέβαια, φήμες υπήρχαν εδώ και αρκετό καιρό, ενώ εντατικοποιήθηκαν πριν από τις προεδρικές εκλογές του περασμένου έτους. Ο Gül βρισκόταν υπό έντονη πίεση για να δηλώσει την υποψηφιότητά του, καθώς εθεωρείτο από πολλούς ως ο μοναδικός ικανός υποψήφιος για να «χτυπήσει» τον Erdoğan στις εκλογές. Όπως φαίνεται, όμως, μετά την παρέμβαση του πρώην Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου της Τουρκίας και τωρινού υπουργού Άμυνας Hulusi Akar και του εκπροσώπου του Erdoğan, Ibrahim Kalın, δύο μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές, ο Gül σιώπησε.<br /> <br /> Το ερώτημα, λοιπόν, που τίθεται είναι γιατί αυτός ή κάποιος άλλος να επανεμφανιστεί τώρα; Τι άλλαξε; Αφού κέρδισε τις προεδρικές εκλογές ο Erdoğan, συγκεντρώνοντας παράλληλα την εξουσία στα χέρια του. Έχει σχεδόν απόλυτο έλεγχο στα ΜΜΕ και έχει φυλακίσει όλους τους εχθρούς του, υποτιθέμενους ή πραγματικούς. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται πάνω από 100 δημοσιογράφοι και δεκάδες χιλιάδες δικαστές, αστυνομικοί, στρατιωτικοί, ακαδημαϊκοί και άλλοι που κατηγορήθηκαν για διασυνδέσεις με το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016. Ο Στρατός και η Αστυνομία βρίσκονται υπό τον έλεγχό του. Και παρά τα ανωτέρω δεν φαίνεται να επηρεάστηκε το 53,7% των πολιτών που ψήφισαν το AKP και τους εθνικιστές συμμάχους του στις κοινοβουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν ταυτόχρονα με τις προεδρικές.<br /> <br /> Αυτό που έχει αλλάξει είναι η οικονομία, η οποία αποτελούσε το ισχυρότερο χαρτί του Erdoğan. Ο Gül και ο Davutoğlu μπορεί να ποντάρουν στην απώλεια δημοφιλίας του ΑΚΡ εξαιτίας της ραγδαίας αύξησης της ανεργίας και του πληθωρισμού, της επιβράδυνσης της ανάπτυξης και της κατάρρευσης της τουρκικής λίρας. Σύμφωνα, μάλιστα, με πληροφορίες, αναμένουν τα αποτελέσματα των τοπικών εκλογών πριν ανακοινώσουν το νέο τους κόμμα.<br /> <br /> Από τα πυρά του Erdoğan δεν ξέφυγε ούτε το Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης (CHP), που το κατηγόρησε για συνεργασία με το κίνημα του Gülen και ότι τα προεκλογικά του συνθήματα σχεδιάστηκαν από τον Μουσουλμάνο κληρικό. <br /> <br /> Εξαγορά Στρατιωτικής Θητείας: Το προεκλογικό «δωράκι» του Erdoğan <br /> <br /> Ο Τούρκος Πρόεδρος δήλωσε ότι η μειωμένη στρατιωτική θητεία με αντάλλαγμα την καταβολή ενός ορισμένου χρηματικού ποσού θα μπορούσε να γίνει μόνιμη και διαθέσιμη για όλους τους κληρωτούς, σύμφωνα με το Diken.<br /> <br /> «Μετατρέπουμε την εξαγορά της στρατιωτικής θητείας σε μόνιμη, αν και περιορίζεται σε συγκεκριμένους αριθμούς. Ο καθένας θα είναι σε θέση να υπηρετεί μειωμένη θητεία στο Στρατό ανεξαρτήτως από το μορφωτικό του επίπεδο», δήλωσε ο Erdoğan κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε μέλη του AKP στη βορειοδυτική επαρχία Balıkesir στα μέσα Φεβρουαρίου. Διευκρίνισε δε ότι η μειωμένη θητεία θα συνεπάγεται ένα μήνα βασικής εκπαίδευσης.<br /> Όσοι είναι άνω των 18 ετών στην Τουρκία υποχρεούνται να υπηρετούν τουλάχιστον έξι μήνες. Ωστόσο, η δυνατότητα καταβολής χρηματικού ποσού για τη μείωση ή την άρση της απαιτούμενης θητείας εισάγεται προσωρινά από καιρού εις καιρόν.<br /> <br /> Ως εκ τούτου, οι Τούρκοι μπορούν να ολοκληρώσουν τη στρατιωτική τους θητεία σε 21 ημέρες έναντι του ποσού των 15.000 τουρκικών λιρών (2.430 δολαρίων).<br /> <br /> Το κοινοβούλιο της Τουρκίας στις 26 Ιουλίου 2018 επικύρωσε έναν προσωρινό νόμο που επιτρέπει στους Τούρκους πολίτες, που γεννήθηκαν έως την 1η Ιανουαρίου 1994, να μειώσουν σε 21 ημέρες τη στρατιωτική τους θητεία, ενώ η κανονική διάρκεια ήταν 5 μήνες και 14 ημέρες για πτυχιούχους πανεπιστημίων ή 12 μήνες για μη πτυχιούχους, καταβάλλοντας το ποσό των 15.000 τουρκικών λιρών. Οι Τούρκοι που διαμένουν στο εξωτερικό θα πρέπει να πληρώσουν 2.000 ευρώ. Σύμφωνα με ανακοίνωση του Γενικού Επιτελείου, περισσότεροι από 515.000 Τούρκοι πολίτες υπέβαλαν αίτηση (η περίοδος υποβολής αιτήσεων ήταν 3/8/18 – 3/11/18) για μερική απαλλαγή. Να σημειωθεί ότι μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου ο αριθμός των αιτούντων που είχαν πληρώσει και την απαλλαγή ανερχόταν σε 170.000.<br /> <br /> Όπως αναφέρει ο αρθρογράφος του Al- Monitor, Metin Gurcan, «αν με ρωτούσαν ποια ομάδα πίεσης στην Τουρκία είναι η πιο οργανωμένη, θα έλεγα χωρίς δισταγμό ότι είναι μια ανεπίσημη ομάδα πολιτών που υποστηρίζει την εξαγορά της στρατιωτικής θητείας. Όλοι οι Τούρκοι άνω των 20 ετών υποχρεούνται να υπηρετήσουν. Εκείνοι που επιθυμούν να απαλλαγούν, κυρίως απόφοιτοι πανεπιστημίων, έχουν δημιουργήσει ιστότοπους και χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να ασκήσουν εντατικά πίεση προς την κυβέρνηση ώστε να ενεργοποιήσει και πάλι την αμειβόμενη απαλλαγή».<br /> <br /> «Το πρώτο κυβερνητικό πρόγραμμα του ΑΚΡ ήταν το 2011, όταν οι άνδρες ηλικίας άνω των 30 ετών κατέβαλαν 30.000 τουρκικές λίρες (περίπου 6.500 δολάρια) και υπηρέτησαν μόλις 21 ημέρες στο Στρατό. Το 2014, ένας νέος νόμος αμειβόμενης απαλλαγής προσέλκυσε 160.000 από 600.000 επιλέξιμους υποψήφιους άνω των 27 ετών. Πλήρωσαν 18.000 λίρες (περίπου 3.900 δολάρια) για εξαίρεση».<br /> <br /> Σύμφωνα με τον ίδιο, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις (TSK) σήμερα είναι 50% επαγγελματίες, με 200.000 κληρωτούς. Κάθε χρόνο περίπου 300.000 Τούρκοι άνω των 18 ετών στρατολογούνται για 12μηνη θητεία. Με βάση επίσημα στοιχεία, στις μέρες μας περίπου 1,9 εκατομμύρια νέοι άνδρες έχουν αναβάλει τη θητεία λόγω των σπουδών τους. Άλλα 3 εκατομμύρια έχουν υποβάλει αίτηση για αναβολή για διάφορους άλλους λόγους. Περίπου 650.000 θεωρούνται ότι αποφεύγουν τη θητεία συνολικά κατά παράβαση του νόμου (λιποτάκτες).<br /> <br /> Στις εκλογές της 24ης Ιουνίου, περίπου 10 εκατομμύρια υποστηρικτές του κινήματος αμειβόμενης απαλλαγής – που αποτελούνται από εκατοντάδες χιλιάδες νέους άνδρες, των οποίων ο χρόνος στρατιωτικής θητείας έφτασε και τις οικογένειές τους – έγιναν μια μεγάλη πολιτική φωνή με μαζικές κινητοποιήσεις.<br /> <br /> Οι υποστηρικτές της αμειβόμενης απαλλαγής υποστηρίζουν ότι η μείωση της θητείας θα πρέπει να αντικατασταθεί από ολοκληρωτική απαλλαγή, κάτι που σύμφωνα με τους ίδιους θα ενισχύσει την οικονομία. Η Άγκυρα θεωρεί τη στρατιωτική εξαίρεση ως βήμα προς έναν επαγγελματικό Στρατό. <br /> <br /> <b><i>⃰ Η Χριστίνα Σ. Φλάσκου είναι πτυχιούχος Πολιτικής Επιστήμης & Ιστορίας, κάτοχος Μεταπτυχιακού Τίτλου Διεθνών & Ευρωπαϊκών Σπουδών με ειδίκευση στις Διεθνείς Σχέσεις & Στρατηγικές Σπουδές, Ερευνήτρια στο Κέντρο Ανατολικών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου, επικεφαλής της έρευνας «Τουρκία και Συριακή κρίση» στο Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων, Αρθρογράφος έντυπου και διαδικτυακού Τύπου</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«Προδότες» Νταβούτογλου και Γκιουλ κατά τον Ερντογάν και το προεκλογικό «δωράκι» του με την εξαγορά της θητείας

Ellada simera 0 15:18

Της Χριστίνας Σ. Φλάσκου ⃰ Οι φήμες για ίδρυση ενός νέου κόμματος από πρώην υψηλά ιστάμενα μέλη του AKP και συνοδοιπόρους του Erdoğan, όχι μόνο έχουν προκαλέσει έντονες συζητήσεις στη γείτονα χώρα κ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Έχει στρατηγική αξία το κοίτασμα Γλαύκος της Κύπρου;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn9qWQORr1Po3JqtVYHIq8hooEZmSj_TzLeOIRuk2nbNGoWYRCbWhZoJMe6nDBbtdjvdj3-Kn16TsvaYgM0Gzq81cYPqzPlrB3wlv_CpVd4PEUyyVftN-N1fhd5Y43jMCF_2KM7TDge2A/s1600/glaufkos_kipros.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn9qWQORr1Po3JqtVYHIq8hooEZmSj_TzLeOIRuk2nbNGoWYRCbWhZoJMe6nDBbtdjvdj3-Kn16TsvaYgM0Gzq81cYPqzPlrB3wlv_CpVd4PEUyyVftN-N1fhd5Y43jMCF_2KM7TDge2A/s640/glaufkos_kipros.png" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Μιχάλη Μαθιουλάκη* </b><br /> Η ανακοίνωση,προ λίγων ημερών, των πρώτων αποτελεσμάτων από τις έρευνες της κοινοπραξίας ExxonMobil – Qatar Petroleum στο στόχο «Γλαύκος», στην κυπριακή ΑΟΖ συζητήθηκε έντονα τις τελευταίες μέρες και σε πολλές περιπτώσεις περιείχε στοιχεία υπερβολής. Αρκετές μέρες πριν τις επίσημες ανακοινώσεις, ανώνυμες διαρροές από την Κυπριακή πλευρά έκαναν λόγω για «τεράστιο» κοίτασμα φυσικού αερίου, αντίστοιχο του αιγυπτιακού Zohr. Τη δε μέρα της ανακοίνωσης έγινε λόγος για «τη μεγαλύτερη ποσότητα φυσικού αερίου των τελευταίων ετών», πυροδοτώντας ένα κύμα ενθουσιωδών δημοσιευμάτων για τα αντιστοίχως τεράστια οφέλη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε οικονομικό και γεωπολιτικό επίπεδο. <br /> <br /> Τα δεδομένα <br /> <br /> Μια πιο προσεκτική ματιά στα δεδομένα, δείχνει μια αρκετά διαφορετική εικόνα από αυτή που παρουσιάζουν τα πρωτοσέλιδα. Η ανακοίνωση της ίδιας της κοινοπραξίας αναφέρει ότι τα αποτελέσματα αφήνουν ενδείξεις για κοίτασμα 142-227 δις κυβικών μέτρων, γεγονός που τοποθετεί το «Γλαύκος» στα ίδια και λίγο χαμηλότερα επίπεδα από το κοίτασμα «Αφροδίτη» που έχει ανακαλυφθεί στην Κύπρο εδώ και μερικά χρόνια και παραμένει έως τώρα αναξιοποίητο. Η δε ανακοίνωση της κυπριακής πλευράς για «το μεγαλύτερο κοίτασμα παγκοσμίως τα τελευταία τρία χρόνια» ισχύει, αλλά μόνο επειδή η μεγαλύτερη ανακάλυψη στην περιοχή έγινε πριν από 3,5 χρόνια στο κοίτασμα Zohr της Αιγύπτου το οποίο είναι 850 δις κυβικά μέτρα, τέσσερις φορές μεγαλύτερο δηλαδή από το αντίστοιχο στο «Γλαύκος». Θα πρέπει λοιπόν να αναρωτηθούμε αν η Κυπριακή Δημοκρατία αποκομίζει κάποιο όφελος από το να φουσκώνει επικοινωνιακά τη σημασία του εν λόγω κοιτάσματος. Η απάντηση είναι σαφώς αρνητική.<br /> <br /> Στρατηγική σημασία<br /> <br /> Οι πρόσφατες ανακοινώσεις συνοδεύτηκαν από πολλές αναφορές στη στρατηγική σημασία της ανακάλυψης. Τι εννοούμε όμως μιλώντας για στρατηγική σημασία; Για την Κυπριακή Δημοκρατία ο πρώτος και κυρίαρχος στρατηγικός της στόχος παραμένει ένας και μοναδικός: Η λύση του κυπριακού προβλήματος. Για να πετύχει τον στρατηγικό της στόχο, η Κύπρος οφείλει να δημιουργήσει και ενδυναμώσει το δυνατόν περισσότερους συντελεστές ισχύος και ο έλεγχος ενεργειακών ροών είναι σαφώς ένας από αυτούς. <br /> <br /> Η θεωρία όμως των διεθνών σχέσεων -και η έως τώρα εμπειρία- μας δείχνει ότι η αύξηση της ισχύος ενός κράτους δημιουργεί διλήμματα ασφάλειας στους άλλους διεθνείς δρώντες του συστήματος. Με απλά λόγια, όσο ένα κράτος δείχνει ότι μπορεί να δυναμώσει, τόσο δημιουργεί ανασφάλεια στους γύρω του αυξάνοντας τα κίνητρα τους να επιδιώξουν να εξισορροπήσουν την επερχόμενη αλλαγή στους μεταξύ τους συσχετισμούς ισχύος. Για να υπάρχουν συνθήκες διλήμματος ασφάλειας, πρέπει να ισχύουν κάποιοι βασικοί παράγοντες. Συγκεκριμένα, πρέπει να υπάρχει μία σημαντική μεταβολή στα επίπεδα ισχύος που διαχειρίζεται ένα κράτος, να υπάρχει δυσκολία διατύπωσης ασφαλούς πρόβλεψης για την εξέλιξη των μελλοντικών επιπέδων ισχύος του, και να υφίσταται έλλειψη επαρκούς πληροφόρησης ως προς τις πραγματικές δυνατότητες παραγωγής ισχύος αυτού και των υπόλοιπων δρώντων μέσα στο διεθνές σύστημα. Η ανακάλυψη νέων ενεργειακών πόρων και η επιλογή των καναλιών διανομής τους, πληροί και τις τρεις αυτές προϋποθέσεις. <br /> <br /> Η Στρατηγική της Κύπρου<br /> <br /> Με βάση τα παραπάνω, οφείλουμε λοιπόν να αναρωτηθούμε ποια είναι η ενδεδειγμένη στρατηγική της Κύπρου όσον αφορά τις υφιστάμενες, τις πρόσφατες και τις μελλοντικές ανακαλύψεις φυσικού αερίου. Κρατώντας τη ματιά μας πάντα στον βασικό στρατηγικό στόχο της Κυπριακής Δημοκρατίας, η Λευκωσία οφείλει να μειώσει τα χαρακτηριστικά που δημιουργούν δίλημμα ασφάλειας, έως ότου έχει χτίσει επαρκώς τους συντελεστές ισχύος που της επιτρέπουν να πραγματώσει τον στρατηγικό της σχεδιασμό. Η προώθηση μιας εικόνας ενδυνάμωσης μέσω του «Γλαύκου» μεγαλύτερης από την πραγματική, λειτουργεί ακριβώς προς την αντίθετη κατεύθυνση. Αυτό δε το σημείο δεν σχετίζεται τόσο με την όποια αντίδραση της Τουρκίας, η οποία άλλωστε θα είναι δεδομένη ούτως ή άλλως, αλλά περισσότερο με τις σχέσεις που θέλει να χτίσει η Κύπρος με το Ισραήλ και την Αίγυπτο. <br /> <br /> Η ανακάλυψη στο «Γλαύκος» επικοινωνήθηκε με τρόπο που αφήνει να εννοηθεί ότι η Κύπρος «μπορεί και μόνη της» να προχωρήσει στην εκμετάλλευση του φυσικού της αερίου. Κάτι τέτοιο όμως δεν προσφέρει κανένα όφελος στην πραγμάτωση του στρατηγικού της στόχου, που να θυμίσω δεν είναι κανένας άλλος από την επωφελή και δίκαιη λύση του κυπριακού.<br /> <br /> Ποια είναι λοιπόν η στρατηγική σημασία του «Γλαύκος»; Κόντρα ίσως στο τι πιστεύουν πολλοί, το συγκεκριμένο κοίτασμα δεν θα πρέπει να αναδεικνύεται ως το πρώτο βήμα για την ανεξάρτητη προώθηση του κυπριακού αερίου στις ευρωπαϊκές αγορές, αλλά ως η βάση για την οικονομικά βιώσιμη δόμηση καναλιών διανομής από κοινού με το Ισραήλ και -ίσως- την Αίγυπτο. Το κοίτασμα στο «Γλαύκος» δε χρειάζεται να περιμένει την επόμενη ανακάλυψη στην κυπριακή ΑΟΖ, αλλά πρέπει να είναι το βασικό στοιχείο για να φέρει, πραγματικά πλέον, κοντά το Ισραήλ στην από κοινού εξαγωγή φυσικού αερίου στην Ευρώπη. <br /> <br /> Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να σημειώσουμε και το εξής: Η Κυπριακή Δημοκρατία, -ορθώς- υπέγραψε πρόσφατα συμφωνία με την Αίγυπτο για την κατασκευή αγωγού που θα συνδέει το κοίτασμα «Αφροδίτη» με τα υφιστάμενα τερματικά LNG της Αιγύπτου προκειμένου να εξαχθεί το κυπριακό φυσικό αέριο, μέσω Αιγύπτου στην ΕΕ. Με βάση όλα τα παραπάνω, και ιδιαιτέρως μετά τις ανακαλύψεις στο «Γλαύκος», η Λευκωσία οφείλει να φροντίσει ώστε ο συγκεκριμένος αγωγός κατασκευαστεί με δυνατότητα αντιστροφής ροής στο μέλλον καθώς μακροπρόθεσμα η σταθερότητα του πολιτικού συστήματος στην Αίγυπτο δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη. <br /> <br /> Η ανακάλυψη στο «Γλαύκος» λοιπόν εμπεριέχει όντως στοιχεία στρατηγικής σημασίας για την Κυπριακή Δημοκρατία, αρκεί όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, περιλαμβανομένης της Ελλάδας, να ακολουθήσουν μια προσεκτική, λιγότερο θορυβώδη πορεία η οποία οδηγεί προς μία ουσιαστική και οικονομικά επωφελή συνεργασία με το Ισραήλ και την Αίγυπτο και όχι σε φαντασιακές υποθέσεις περί αυτόνομης πορείας του νησιού στον επικίνδυνο δρόμο της ενεργειακής ενδυνάμωσης. Τα όρια άλλωστε μεταξύ ευλογίας και κατάρας είναι πολύ λεπτά όσον αφορά τους ενεργειακούς πόρους κάθε κρατικού δρώντα. <br /> <br /> <b><i>* Ο Μιχάλης Μαθιουλάκης είναι Ακαδημαϊκός Διευθυντής του Greek Energy Forum, Διευθυντής Επιστημονικής Έρευνας του Ελληνικού Ινστιτούτου Ενεργειακής Ρύθμισης και αναλυτής Ενεργειακής Στρατηγικής στην επιστημονική ομάδα της Έδρας «Θουκυδίδης» του Πανεπιστημίου Μακεδονίας υπεύθυνος για τα ενεργειακά θέματα της ΜΕΝΑ και Ανατολικής Μεσογείου.</i><br /> </b><br /> <b><i><br /></i></b> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Έχει στρατηγική αξία το κοίτασμα Γλαύκος της Κύπρου;

Ellada simera 0 15:13

Του Μιχάλη Μαθιουλάκη* Η ανακοίνωση,προ λίγων ημερών, των πρώτων αποτελεσμάτων από τις έρευνες της κοινοπραξίας ExxonMobil – Qatar Petroleum στο στόχο «Γλαύκος», στην κυπριακή ΑΟΖ συζητήθηκε έντονα … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Αλβανία. το τέλος της σιωπής. Η τελική αναμέτρηση είναι επί θύραις΄.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjovppr3mOBHk9MJAOuZvHRT-a2xBn_4SzTvsMeLrZDCExq8zw2AcrH1UxuE-1ihahMW4F03ukC_wSt1dF2BvM1DHcWUsrnRg_qqcr8ubelTzlh1-7f8LKBJCxQJloUD_USOU9txka25Dg/s1600/albania.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjovppr3mOBHk9MJAOuZvHRT-a2xBn_4SzTvsMeLrZDCExq8zw2AcrH1UxuE-1ihahMW4F03ukC_wSt1dF2BvM1DHcWUsrnRg_qqcr8ubelTzlh1-7f8LKBJCxQJloUD_USOU9txka25Dg/s640/albania.jpg" width="640" /></a></div>     <i>GENT SHKULLAKU via Getty Images</i><br /> <br /> <b>Παντελής Καρκαμπάσης </b><br /> Πάλι για την Αλβανία ο λόγος τις τελευταίες εβδομάδες ( μιλάμε για τηγείτονα η οποία κατ’ ουσίαν ουδέποτε έπαυσε ν’ απασχολεί μελετητές, τηνκοινή γνώμη και τα μέσα ενημέρωσης στη χώρα μας – για προφανείς λόγους ). Την φοράν αυτή, ωστόσο, τα πράγματα μοιάζουν να έχουν ξεχωριστή βαρύτητα, ενώ οι προοπτικές διαγράφονται ζοφερές.<br /> <br /> Λίγους μήνες πριν την κρίσιμη όσο και πολυπόθητη για την Αλβανία ημέρα έναρξης των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της χώρας στην ΕΕ η εσωτερική πολιτική σκηνή εμφανίζεται ρευστή, με την αντιπολίτευση να έχει αποχωρήσει από το κοινοβούλιο αξιώνοντας την άμεση παραίτηση του Πρωθυπουργού Ράμα και τον ορισμό κυβέρνησης τεχνοκρατών, με στόχο τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών, ενώ κάθε διαδικασία κάθαρσης, πάρα τις ανειλημμένες διεθνείς σχετικές δεσμεύσεις, έχει κατ’ ουσίαν παγώσει. Ο πρωθυπουργός εμφανίζεται ανυποχώρητος, ο διεθνής παράγων περιορίζεται σε νουθεσίες και το φάσμα ενός “νέου 1997” πλανάται στην ατμόσφαιρα.<br /> <br /> Η Αθήνα προφανώς μοιάζει να αναζητεί (όπως η λοιπή Ευρώπη) πυξίδα, σε μια στιγμή που τα διμερή θέματα με τα Τίρανα παραμένουν ανοιχτά και η Εθνική Ελληνική Μειονότητα μοιάζει πιο μετέωρη από ποτέ άλλοτε. Η Χιμάρα δεν βρίσκεται πλέον σε καμία ημερήσια διάταξη και η συζήτηση για τις θαλάσσιες ζώνες δεν είναι πλέον επίκαιρη, καθώς στα Τίρανα δεν υφίσταται εν τοις πράγμασι Συνταγματικό Δικαστήριο.<br /> <br /> Τό αδιέξοδο είναι απόλυτο, θα έλεγε κανείς… <br /> <br /> Είναι, ωστόσο, γνωστό ότι τα αδιέξοδα υπάρχουν μόνον όταν λείπει η πραγματική βούληση και διάθεση άρσης τους, πράγμα που δεν πρέπει να ισχύει στην περίπτωση του διπόλου Αθηνών – Τιράνων.<br /> <br /> Έχοντας θητεύσει δύο φορές στη χώρα αυτή – που πριν 35 χρόνια ο Paul Lendvai, σημαντικός κεντροευρωπαίος αναλυτής, προσφυώς χαρακτήριζε “μοναχική” (einsam) – η οποία επί 28 χρόνια εξακολουθεί να δομεί το δημοκρατικό πολίτευμα, καίρια δυστυχώς υπονομευμένο από την ενδημούσα στην πολιτική τάξη διαφθορά, είμαι σε θέση να γνωρίζω τις προτεραιότητες (γιατί όχι και τα όνειρα!) της νέας γενιάς ενός λαού που βαρύνει το πρόσφατο παρελθόν της τελευταίας και πιο τερατώδους δικτατορίας της ηπείρου μας. Οι προτεραιότητες αυτές, που το αλβανικό πελατειακό κράτος επιμένει να αγνοεί, κατοπτρίζονται σε κινήματα φοιτητών, εργαζομένων και άλλων λαϊκών ομάδων συμφερόντων, που τους τελευταίους μήνες λαμβάνουν όλο και περισσότερο τη μορφή έντονης διαμαρτυρίας. Τη διαμαρτυρία αυτή εκμεταλλευόμενη η αντιπολίτευση προχωρεί σε κινήσεις που στοχεύουν κατά κύριο λόγο στον εξωτερικό παράγοντα, ενώ ο Ράμα απευθύνεται στην (εκτός Τιράνων) λαϊκή βάση του κυβερνώντος κόμματος. <br /> <br /> Η τελική αναμέτρηση είναι επί θύραις – θα έλεγε κανείς…<br /> <br /> Ουσιαστική διέξοδος για τον Αλβανό Πρωθυπουργό θα ήταν η με ειλικρινή προαίρεση προσέλευση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την Ελλάδα, βάζοντας κατά μέρος την εν πολλοίς προσχηματική διαμάχη του με τον Πρόεδρο Μέτα. Η Αθήνα, από πλευράς της έχει κάθε συμφέρον και υποχρέωση να μην αφήσει την ευκαιρία να παρέλθει. Οι “ταγοί” της διπλωματίας και των δύο χωρών θα πρέπει να αντιληφθούν το ανεπανάληπτο της ευκαιρίας, πριν αυτή απολεσθεί ανεπιστρεπτί. <br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αλβανία. το τέλος της σιωπής. Η τελική αναμέτρηση είναι επί θύραις΄.

Ellada simera 0 15:06

    GENT SHKULLAKU via Getty Images Παντελής Καρκαμπάσης Πάλι για την Αλβανία ο λόγος τις τελευταίες εβδομάδες ( μιλάμε για τηγείτονα η οποία κατ’ ουσίαν ουδέποτε έπαυσε ν’ απασχολεί… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Νέες στρατηγικές συμμαχίες στη Μεσόγειο: Η Γαλλία κτίζει βάσεις στην Κύπρο, από κοντά οι ΗΠΑ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu2vcPZpvM0ke28U23ZT64wf9b10IBiahZBByOECBUmsWjSFjxydLVF9Mk4pJCy8EIMpdtwZyYAButhvpRrJxc_c8z0ziyWFSTR8385_kb-TVen5_B8ZtXJE63RtzktFg04MwN1LiCjiw/s1600/akar-turkey-ypobryxio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="750" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu2vcPZpvM0ke28U23ZT64wf9b10IBiahZBByOECBUmsWjSFjxydLVF9Mk4pJCy8EIMpdtwZyYAButhvpRrJxc_c8z0ziyWFSTR8385_kb-TVen5_B8ZtXJE63RtzktFg04MwN1LiCjiw/s640/akar-turkey-ypobryxio.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του<b> Νίκου Μελέτη</b><br /> Με νέες προκλήσεις από την επομένη κιόλας της ανακοίνωσης του ευρήματος της Exxon Mobil στον στόχο «Γλαύκο» του Οικοπέδου 10 της κυπριακής ΑΟΖ βρίσκεται η Λευκωσία και ήδη ετοιμάζονται νέες κινήσεις σε ενεργειακό και αμυντικό επίπεδο που επηρεάζουν τις εξελίξεις σε ολόκληρη την περιοχή. <br /> Στις επόμενες εβδομάδες η Λευκωσία πρόκειται να υπογράψει μια σειρά Συμφωνιών με την Γαλλία με σημαντικότερη την Συμφωνία Αμυντικής Συνεργασίας η οποία συμφωνήθηκε στην πρόσφατη επίσκεψη του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν στην Κύπρο. Με την συμφωνία αυτή σύμφωνα με πληροφορίες θα δρομολογηθεί η δημιουργία ναυτικής βάσης στο Μαρί για διευκολύνσεις στον Γαλλικό Στόλο αλλά και η αναβάθμιση και εκσυγχρονισμός της αεροπορικής βάσης «Ανδρέας Παπανδρέου» στην Πάφο. <br /> <br /> Κάτι που εμμέσως επιβεβαίωσε, ο υπουργός Άμυνας της Κύπρου Σάββας Αγγελίδης. Μετά το εθνικό μνημόσυνο στην μνήμη του Γρήγορη Αυξέντιου ο κ. Αγγελιδης απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων τόνισε ότι «η Γαλλία είναι σύμμαχός μας και στα πλαίσια αυτά κάνουμε συνεχώς ενέργειες για αναβάθμιση της σχέσης μας, είτε αυτή αφορά το Μαρί, είτε αεροπορική βάση ή οτιδήποτε άλλο. ‘Έχει σχέση ξεκάθαρα με την αναβάθμιση των στρατιωτικών σχέσεων μας μαζί με τη Γαλλία». <br /> Λίγες ώρες πριν, στους Δελφούς, ο υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου, Νίκος Χριστοδουλίδης ανακοίνωσε σε συνέντευξη του ότι στην επόμενη τριμερή συνάντηση Κορυφής Ελλάδας – Ισραήλ – Κύπρου θα παραστεί και ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο, κάτι που επιβεβαίωσε ως ενδεχόμενο και ο Αμερικανός πρεσβευτής κ. Πάϊατ. <br /> <br /> Στις 20 Δεκεμβρίου στην τελευταία Τριμερή στην Μπερ Σεβά του Ισραήλ οι τρεις ηγέτες είχαν αποφασίσει η επόμενη Τριμερής να γίνει στην Κνωσσό όπου επρόκειτο να υπογραφεί και η διακρατική Συμφωνία για τον αγωγό EastMed. Η παρουσία εκεί του Αμερικανού πρεσβευτή στο Ισραήλ είχε ερμηνευθεί ως ένδειξη ενδιαφέροντος της Ουάσιγκτον να στηρίξει το εγχείρημα και από τότε είχε αρχίσει η διπλωματική προετοιμασία για την παρουσία είτε του κ. Πομπέο είτε και αυτού ακόμη του αντιπροέδρου των ΗΠΑ Μ. Πενς. <br /> <br /> Τελικά φαίνεται ότι αυτή η τριμερής θα γίνει στο Ισραήλ, για λόγους που έχουν να κάνουν και με το πρόγραμμα του κ. Πομπέο αλλά και με το ότι ο κ. Νετανιάχου λίγες ημέρες πριν από τις πολύ δύσκολες εκλογές της 9ης Απριλίου και υπό την πίεση που αισθάνεται από την εισαγγελική έρευνα εις βάρος του για υποθέσεις δωροδοκίας, θα ήθελε αυτή η «φιέστα» να γίνει στην δική του.. έδρα. Ώστε να επιβεβαιωθεί και προς την ισραηλινή κοινή γνώμη ότι διαθέτει σταθερά την στήριξη της Ουάσιγκτον σε μια δύσκολη περίοδο για το Ισραήλ. <br /> Μετά από αρκετές δεκαετίες η Δύση επιχειρεί να επιστρέψει στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και αυτό το εγχείρημα αποκτά ένα ακόμη κίνητρο, το ενεργειακό. Οι γεωτρήσεις της Total (πέντε ακόμη έως τις αρχές του 2020), η επόμενη γεώτρηση της Exxon Mobil στο κοίτασμα 10 αλλά και η αναμενόμενη παραχώρηση άδειας για το Οικόπεδο 7 στην Total, δημιουργούν έναν πραγματικό ενεργειακό διπλωματικό οργασμό στην περιοχή. <br /> <br /> Η πρώτη επιλογή της Exxon Mobil είναι η ανακάλυψη και η εξασφάλιση τέτοιων ποσοτήτων φυσικού αερίου ώστε να είναι βιώσιμη η κατασκευή και λειτουργία τερματικού σταθμού LNG στην Κύπρο. <br /> <br /> Αν και πρακτικά ο τερματικός σταθμός στην Κύπρο είναι συγκρουόμενη επιλογή με εκείνη του αγωγού EastMed, κατά πάγια τακτική όταν είναι ακόμη σε εξέλιξη το πρόγραμμα ερευνών,στο τραπέζι παραμένουν όλες οι εναλλακτικές επιλογές. Είναι σαφές όμως ότι ο αγωγός είναι κυρίως πολιτική επιλογή, καθώς οικονομικά φαίνεται ότι θα είναι πολύ πιο συμφέρουσα η λύση του Τερματικού. <br /> Όμως το γεγονός ότι οι τρεις χώρες, Ελλάδα-Ισραήλ-Κύπρος με την σύμπραξη της Ιταλίας και τις ευλογίες των ΗΠΑ συμφωνούν για το έργο αυτό, στέλνει καθαρό μήνυμα για την δημιουργία ενός πυλώνα ενεργειακού αλλά και ασφαλείας συγχρόνως στην κρίσιμη αυτή περιοχή στο σταυροδρόμι Ευρώπης – Ασίας και Αφρικής. <br /> <br /> Αλλά ακόμη κι αν μετά τις επόμενες γεωτρήσεις διαπιστωθεί ότι είναι βιώσιμο το σχέδιο του σταθμού LNG στην Κύπρο, αυτό δεν σημαίνει ότι αποκλείεται από το ενεργειακό αυτό σχεδιασμό η Ελλάδα, καθώς το LNG θα μπορεί να φθάνει στην Αλεξανδρούπολη, στην Καβάλα ή στην Ρεβυθούσα και από εκεί να διοχετεύεται στην ευρωπαϊκή αγορά. Ενώ βεβαίως υπάρχουν και τα ισραηλινά κοιτάσματα, που σε συνδυασμό με νέα κοιτάσματα στην αιγυπτιακή ΑΟΖ και ενδεχομένως μελλοντικά και στην ελληνική υφαλοκρηπίδα θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν έναν αγωγό όπως ο East Med. <br /> Η κοινότητα συμφερόντων που δημιουργείται στην Ανατολική Μεσόγειο και αφήνει μέχρι στιγμής έξω από αυτήν ,την Τουρκία, είναι προφανές ότι δεν αφήνει αδιάφορη την Άγκυρα. <br /> <br /> Όσο κι αν ακούγεται παράξενο μετά από τόσους μήνες απειλών και τελεσιγράφων, η Τουρκία δεν έχει πολλές επιλογές αντίδρασης. <br /> <br /> Η στρατιωτική επιλογή θα πρέπει να θεωρείται εντελώς απομακρυσμένη και αυτό έχει φανεί με τον τρόπο που η γεώτρηση της Total στο Οικόπεδο 6 και της Exxon Mobil στο Οικόπεδο 10 έγιναν χωρίς να επιχειρηθεί η οποιαδήποτε παρενόχληση από τα τουρκικά πολεμικά, όπως αντιθέτως επιχειρήθηκε στο Οικόπεδο 3 εναντίον της ιταλικής ΕΝΙ. <br /> Η πραγματοποίηση γεώτρησης εντός της Κυπριακής ΑΟΖ από τα τουρκικά γεωτρύπανα Fatih και Tavuz είναι και θα παραμένει δύσκολη για αρκετούς μήνες ακόμη, καθώς το μπλόκο της Λευκωσίας σε ξένες εταιρίες εξειδικευμένες σε τέτοιου είδους εργασίες (υποβοηθητικές και συμπληρωματικές της γεώτρησης) έχει αποδώσει και η Τουρκία βρίσκει κλειστές πόρτες. <br /> <br /> Χωρίς να αποκλείονται προκλήσεις επί τους εδάφους (όπως έγινε στα Στροβίλια) που θα δοκιμάζουν τις αντοχές της κυπριακής κυβέρνησης, η Τουρκία έχει μια ακόμη όχι εύκολη επιλογή: μετά τις Δημοτικές εκλογές της 31ης Μαρτίου να δώσει το πράσινο φως για επανέναρξη των συνομιλιών για το Κυπριακό, όπου εκεί με αντάλλαγμα την αυτονόητη για ευρωπαϊκό κράτος κατάργηση των εγγυήσεων και απόσυρση των ξένων στρατευμάτων, να επιδιώξει μια τέτοια λύση στην εσωτερική πτυχή της, όπου θα της προσφέρουν έλεγχο στους ενεργειακούς πόρους του νησιού και στις αποφάσεις για την μεταφορά τους προς τις ευρωπαϊκές αγορές, μέσω των Τουρκοκυπρίων(και των εποίκων). <br /> Οι Συμμαχίες που συνάπτει η Κύπρος, με το Ισραήλ, την Αίγυπτο, την Γαλλία, η στήριξη από την Ελλάδα, η ανάπτυξη συμφερόντων αμερικανικών κολοσσών στο νησί, διαμορφώνουν μια ασπίδα προστασίας για την Κύπρο. Όμως θα είναι επικίνδυνα παραπλανητικό να θεωρηθεί ήδη από τώρα, ότι η τουρκική απειλή έχει εξουδετερωθεί πλήρως και οριστικά… <br /> <br /> Αλλά πάντως στη δύσκολη αυτή διαδρομή μέχρι να διαμορφωθεί το οριστικό σκηνικό στο ενεργειακό παζλ στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, είναι σημαντικό ότι αυτές οι στρατηγικές σχέσεις και συνεργασίες λειτουργούν αποτρεπτικά, για δυνάμεις που έχουν εύκολη την στρατιωτική επιλογή.<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Νέες στρατηγικές συμμαχίες στη Μεσόγειο: Η Γαλλία κτίζει βάσεις στην Κύπρο, από κοντά οι ΗΠΑ

Ellada simera 0 15:00

Του Νίκου Μελέτη Με νέες προκλήσεις από την επομένη κιόλας της ανακοίνωσης του ευρήματος της Exxon Mobil στον στόχο «Γλαύκο» του Οικοπέδου 10 της κυπριακής ΑΟΖ βρίσκεται η Λευκωσία και ήδη ετοιμάζοντ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Αμερικανοί σκέφτονται την “επόμενη μέρα” με την Τουρκία: Η ρήξη όλο και πιο κοντά…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtCYTCGOkfJqqJX-yIGC89AikppS73sAro7X3bN4klaP6ZO14zacK3ClD-Fctjt0DQH6JMCBG_iJl8W7tYs7hSLYU0FgwYvDxRUOym2NNMTNvw4Z4L655aeRxbMCBkNzm-hxPpC4o-fFw/s1600/Trump+at+the+Roosevelt+Room+.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="750" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtCYTCGOkfJqqJX-yIGC89AikppS73sAro7X3bN4klaP6ZO14zacK3ClD-Fctjt0DQH6JMCBG_iJl8W7tYs7hSLYU0FgwYvDxRUOym2NNMTNvw4Z4L655aeRxbMCBkNzm-hxPpC4o-fFw/s640/Trump+at+the+Roosevelt+Room+.png" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Μιχάλη Ιγνατίου</b><br /> Οι σχέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και της Τουρκίας, βρίσκονται στο χειρότερο σημείο της ιστορίας τους. Και δεν είναι κάτι που λέμε εμείς, αλλά όλοι οι αναλυτές, Αμερικανοί και Τούρκοι. Συναγωνίζονται ποιος θα βάψει με τα πιο μελανά χρώματα αυτή την ερμαφρόδιτη σχέση, η οποία κυριαρχείτο πάντα από την εξυπηρέτηση των συμφερόντων και κατέληγε εις βάρος της Ουάσιγκτον. <br /> <br /> Πρώτος ο σημερινός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ διέγνωσε, το περασμένο καλοκαίρι, ότι η Τουρκία απομυζά τις Ηνωμένες Πολιτείες και ότι, εν πάση περιπτώσει, αυτή η σχέση εξυπηρετεί πρωτίστως την Άγκυρα. Τα αμερικανικά συμφέροντα ακολουθούν δεύτερα και …καταϊδρωμένα. <br /> Και ο πιο κακόπιστος αντίπαλος του Ντόναλντ Τραμπ, παραδέχεται πλέον ότι ο Αμερικανός πλανητάρχης αντιλήφθηκε πρώτος τα παιγνίδια της Τουρκίας και του προέδρου της Ταγίπ Ερντογάν, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος προσπάθησε να λειτουργήσει η σχέση και να είναι επωφελής και για τις δύο χώρες. Ο κ. Τραμπ έπεσε θύμα του προέδρου της Τουρκίας τέσσερις τουλάχιστον φορές, και πιθανότατα να συμβεί και στο μέλλον αυτό, αν και το περιστατικό του περασμένου Δεκεμβρίου, όταν ο Ερντογάν τον παγίδευσε προφανώς με εντολές του Βλαντιμίρ Πούτιν, και ανήγγειλε την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Συρία, τον συγκλόνισε. <br /> <br /> Εάν δεν παρενέβαινε άμεσα ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, και ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Τζον Μπόλτον, και εάν δεν υπέβαλλε παραίτηση με δραματικό τρόπο ο υπουργός Άμυνας Τζιμ Μάτις, η Ρωσία και το Ιράν (μαζί με την Τουρκία) θα είχαν επιτύχει στρατηγική νίκη εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών. <br /> <br /> Όλα αυτά, βέβαια, φαίνεται πως έκαναν πιο «σοφό» τον πρόεδρο Τραμπ στον οποίο προσωπικά ούτε και τώρα έχω εμπιστοσύνη, παρά το γεγονός ότι έδειξε σημαντικά δείγματα αλλαγής στάσης έναντι της Τουρκίας. Είναι τόσο απρόβλεπτος, που δεν αποκλείω ούτε την οριστική ρήξη με την Άγκυρα ούτε και την «επανεκκίνηση» των σχέσεων. <br /> Αλλά ας μείνουμε στο σημείο που βρίσκονται σήμερα οι σχέσεις. Είναι όντως καταθλιπτική η κατάσταση και ακόμα και οι Τούρκοι διπλωμάτες παραδέχονται πως πήραν ένα δρόμο που μπορεί να μην έχει γυρισμό. Αν και στη διπλωματία, πότε δεν λένε …ποτέ, διότι αναζητούν πάντα τη χρυσή τομή. Η διαφορά είναι ότι ο Πρόεδρος Τραμπ δεν είναι ο κλασσικός πολιτικός και δεν μπαίνει σε καλούπια. Αν αποφασίσει να επιλέξει τη ρήξη, θα το κάνει και ας φωνάζουν οι επαγγελματίες της πολιτικής. Αν αποφασίσει να δώσει τόπο στην οργή, πάλι δεν θα υποχωρήσει. Θα το κάνει και «θα τα βρει». <br /> <br /> Με τα σημερινά δεδομένα, η απόφαση που ελήφθη ήδη, όπως ομολογούν δημόσια ακόμα και οι στρατηγοί, είναι ότι εάν η Τουρκία παραλάβει και εγκαταστήσει τους S-400, τότε αμέσως θα ακυρωθεί η πώληση των μαχητικών F-35 στην Άγκυρα και θα εξοστρακιστεί και από το πρόγραμμα κατασκευής. Και βέβαια, όπως οι ίδιοι οι Αμερικανοί αξιωματούχοι λένε θα ακολουθήσουν βαριές κυρώσεις και θα παγώσει κάθε αγοραπωλησία αμερικανικού πολεμικού υλικού στην Τουρκία. <br /> <br /> Εκτός των άλλων, ο Πρόεδρος Τραμπ πιέζεται και από τον σκληρό πυρήνα της Γερουσίας και της Βουλής για να μην τα βρει με την Τουρκία. Η πολιτική ομάδα που ελέγχεται από το Ισραήλ έσπευσε να υποστηρίξει τον κ. Τραμπ όταν αποφάσισε να παραμείνει η αμερικανική στρατιωτική δύναμη στη Συρία και ο Αμερικανός πρόεδρος γνωρίζει πως αυτή η υπόθεση και η στήριξη του στο Εβραϊκό Κράτος, θα του φέρουν πολλούς ψήφους Εβραιοαμερικανών στις εκλογές. <br /> Πολλοί στην Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και στην Ομογένεια, δεν πιστεύουν ότι θα συμβούν τα παραπάνω και καλά κάνουν και ΔΕΝ πιστεύουν, διότι το ίδιο έργο το είδαμε πολλές φορές. <br /> <br /> Βεβαίως, τα πράγματα τούτη τη φορά είναι διαφορετικά. Ο Ντόναλντ Τράμπ είναι εγκλωβισμένος στους δικούς του νόμους, αλλά το πλέον σπουδαίο στην υπόθεση αυτή είναι ότι οι συνεργάτες του έχουν αναγκαστεί εκ των πραγμάτων να πάρουν αποφάσεις οι οποίες έγιναν αποδεκτές από τον Αμερικανό πρόεδρο. Στην παρούσα φάση -και αυτή είναι η είδηση- οι Αμερικανοί διαπραγματεύονται την επόμενη μέρα. <br /> <br /> Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην Τουρκία μία υψηλόβαθμη τουρκική αντιπροσωπεία. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι εξηγούν στους Τούρκους ομολόγους τους τις επιπτώσεις από τη ρήξη των σχέσεων. Λένε τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Και δεν θέτουν διλήμματα. Ομιλούν ως η κατάσταση να έφτασε στο «σημείο μηδέν» και η κάθε χώρα να παίρνει το δρόμο τους. <br /> Εάν η Τουρκία επιλέξει τους S-400 και τη Ρωσία, η επόμενη μέρα θα είναι «κόλαση». <br /> Εάν ο Ταγίπ Ερντογάν προδώσει τον Βλαντιμίρ Πούτιν και επιστρέψει στο νατοϊκό «μαντρί», θα πάρει και το σύστημα Patriot και τα μαχητικά F-35. Αλλά δεν θα είναι όλα ρόδινα. Θα περάσει χρόνος για να αποκτήσει ξανά η μία χώρα την εμπιστοσύνη της άλλης. <br /> <br /> Ο υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Μάικ Πομπέο θα πάει στην Ιερουσαλήμ, στις 20 Μαρτίου, για να λάβει μέρος στην τριμερή συνάντηση του Ισραήλ με την Ελλάδα και την Κύπρο. Πρόκειται για μία πολύ σημαντική εξέλιξη. <br /> <br /> Ο κ. Πομπέο δεν θα λάμβανε ποτέ αυτή την απόφαση εάν δεν γνώριζε την πραγματική κατάσταση των σχέσεων με την Τουρκία… <br /> <br /> ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Μία από τις δικαιολογίες που έδωσε ο Ταγίπ Ερντογάν στους Αμερικανούς για να του επιτρέψουν να αγοράσει τους S-400 είναι ότι θα τους εγκαταστήσει στο Προεδρικό Μέγαρο για να τον προστατεύουν από τους μελλοντικούς …πραξικοπηματίες!<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι Αμερικανοί σκέφτονται την “επόμενη μέρα” με την Τουρκία: Η ρήξη όλο και πιο κοντά…

Ellada simera 0 14:56

Του Μιχάλη Ιγνατίου Οι σχέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και της Τουρκίας, βρίσκονται στο χειρότερο σημείο της ιστορίας τους. Και δεν είναι κάτι που λέμε εμείς, αλλά όλοι οι αναλυτές, Αμερικανοί και Τού… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια