Του Μιχάλη Ιγνατίου
Οι σχέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και της Τουρκίας, βρίσκονται στο χειρότερο σημείο της ιστορίας τους. Και δεν είναι κάτι που λέμε εμείς, αλλά όλοι οι αναλυτές, Αμερικανοί και Τούρκοι. Συναγωνίζονται ποιος θα βάψει με τα πιο μελανά χρώματα αυτή την ερμαφρόδιτη σχέση, η οποία κυριαρχείτο πάντα από την εξυπηρέτηση των συμφερόντων και κατέληγε εις βάρος της Ουάσιγκτον.
Πρώτος ο σημερινός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ διέγνωσε, το περασμένο καλοκαίρι, ότι η Τουρκία απομυζά τις Ηνωμένες Πολιτείες και ότι, εν πάση περιπτώσει, αυτή η σχέση εξυπηρετεί πρωτίστως την Άγκυρα. Τα αμερικανικά συμφέροντα ακολουθούν δεύτερα και …καταϊδρωμένα.
Και ο πιο κακόπιστος αντίπαλος του Ντόναλντ Τραμπ, παραδέχεται πλέον ότι ο Αμερικανός πλανητάρχης αντιλήφθηκε πρώτος τα παιγνίδια της Τουρκίας και του προέδρου της Ταγίπ Ερντογάν, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος προσπάθησε να λειτουργήσει η σχέση και να είναι επωφελής και για τις δύο χώρες. Ο κ. Τραμπ έπεσε θύμα του προέδρου της Τουρκίας τέσσερις τουλάχιστον φορές, και πιθανότατα να συμβεί και στο μέλλον αυτό, αν και το περιστατικό του περασμένου Δεκεμβρίου, όταν ο Ερντογάν τον παγίδευσε προφανώς με εντολές του Βλαντιμίρ Πούτιν, και ανήγγειλε την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Συρία, τον συγκλόνισε.
Εάν δεν παρενέβαινε άμεσα ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, και ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Τζον Μπόλτον, και εάν δεν υπέβαλλε παραίτηση με δραματικό τρόπο ο υπουργός Άμυνας Τζιμ Μάτις, η Ρωσία και το Ιράν (μαζί με την Τουρκία) θα είχαν επιτύχει στρατηγική νίκη εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών.
Όλα αυτά, βέβαια, φαίνεται πως έκαναν πιο «σοφό» τον πρόεδρο Τραμπ στον οποίο προσωπικά ούτε και τώρα έχω εμπιστοσύνη, παρά το γεγονός ότι έδειξε σημαντικά δείγματα αλλαγής στάσης έναντι της Τουρκίας. Είναι τόσο απρόβλεπτος, που δεν αποκλείω ούτε την οριστική ρήξη με την Άγκυρα ούτε και την «επανεκκίνηση» των σχέσεων.
Αλλά ας μείνουμε στο σημείο που βρίσκονται σήμερα οι σχέσεις. Είναι όντως καταθλιπτική η κατάσταση και ακόμα και οι Τούρκοι διπλωμάτες παραδέχονται πως πήραν ένα δρόμο που μπορεί να μην έχει γυρισμό. Αν και στη διπλωματία, πότε δεν λένε …ποτέ, διότι αναζητούν πάντα τη χρυσή τομή. Η διαφορά είναι ότι ο Πρόεδρος Τραμπ δεν είναι ο κλασσικός πολιτικός και δεν μπαίνει σε καλούπια. Αν αποφασίσει να επιλέξει τη ρήξη, θα το κάνει και ας φωνάζουν οι επαγγελματίες της πολιτικής. Αν αποφασίσει να δώσει τόπο στην οργή, πάλι δεν θα υποχωρήσει. Θα το κάνει και «θα τα βρει».
Με τα σημερινά δεδομένα, η απόφαση που ελήφθη ήδη, όπως ομολογούν δημόσια ακόμα και οι στρατηγοί, είναι ότι εάν η Τουρκία παραλάβει και εγκαταστήσει τους S-400, τότε αμέσως θα ακυρωθεί η πώληση των μαχητικών F-35 στην Άγκυρα και θα εξοστρακιστεί και από το πρόγραμμα κατασκευής. Και βέβαια, όπως οι ίδιοι οι Αμερικανοί αξιωματούχοι λένε θα ακολουθήσουν βαριές κυρώσεις και θα παγώσει κάθε αγοραπωλησία αμερικανικού πολεμικού υλικού στην Τουρκία.
Εκτός των άλλων, ο Πρόεδρος Τραμπ πιέζεται και από τον σκληρό πυρήνα της Γερουσίας και της Βουλής για να μην τα βρει με την Τουρκία. Η πολιτική ομάδα που ελέγχεται από το Ισραήλ έσπευσε να υποστηρίξει τον κ. Τραμπ όταν αποφάσισε να παραμείνει η αμερικανική στρατιωτική δύναμη στη Συρία και ο Αμερικανός πρόεδρος γνωρίζει πως αυτή η υπόθεση και η στήριξη του στο Εβραϊκό Κράτος, θα του φέρουν πολλούς ψήφους Εβραιοαμερικανών στις εκλογές.
Πολλοί στην Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και στην Ομογένεια, δεν πιστεύουν ότι θα συμβούν τα παραπάνω και καλά κάνουν και ΔΕΝ πιστεύουν, διότι το ίδιο έργο το είδαμε πολλές φορές.
Βεβαίως, τα πράγματα τούτη τη φορά είναι διαφορετικά. Ο Ντόναλντ Τράμπ είναι εγκλωβισμένος στους δικούς του νόμους, αλλά το πλέον σπουδαίο στην υπόθεση αυτή είναι ότι οι συνεργάτες του έχουν αναγκαστεί εκ των πραγμάτων να πάρουν αποφάσεις οι οποίες έγιναν αποδεκτές από τον Αμερικανό πρόεδρο. Στην παρούσα φάση -και αυτή είναι η είδηση- οι Αμερικανοί διαπραγματεύονται την επόμενη μέρα.
Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην Τουρκία μία υψηλόβαθμη τουρκική αντιπροσωπεία. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι εξηγούν στους Τούρκους ομολόγους τους τις επιπτώσεις από τη ρήξη των σχέσεων. Λένε τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Και δεν θέτουν διλήμματα. Ομιλούν ως η κατάσταση να έφτασε στο «σημείο μηδέν» και η κάθε χώρα να παίρνει το δρόμο τους.
Εάν η Τουρκία επιλέξει τους S-400 και τη Ρωσία, η επόμενη μέρα θα είναι «κόλαση».
Εάν ο Ταγίπ Ερντογάν προδώσει τον Βλαντιμίρ Πούτιν και επιστρέψει στο νατοϊκό «μαντρί», θα πάρει και το σύστημα Patriot και τα μαχητικά F-35. Αλλά δεν θα είναι όλα ρόδινα. Θα περάσει χρόνος για να αποκτήσει ξανά η μία χώρα την εμπιστοσύνη της άλλης.
Ο υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Μάικ Πομπέο θα πάει στην Ιερουσαλήμ, στις 20 Μαρτίου, για να λάβει μέρος στην τριμερή συνάντηση του Ισραήλ με την Ελλάδα και την Κύπρο. Πρόκειται για μία πολύ σημαντική εξέλιξη.
Ο κ. Πομπέο δεν θα λάμβανε ποτέ αυτή την απόφαση εάν δεν γνώριζε την πραγματική κατάσταση των σχέσεων με την Τουρκία…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Μία από τις δικαιολογίες που έδωσε ο Ταγίπ Ερντογάν στους Αμερικανούς για να του επιτρέψουν να αγοράσει τους S-400 είναι ότι θα τους εγκαταστήσει στο Προεδρικό Μέγαρο για να τον προστατεύουν από τους μελλοντικούς …πραξικοπηματίες!
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου