ΗΠΑ: Η συμφωνία με ορυκτά δεν συνδέεται με την ειρήνη, Ρωσική η Κριμαία. Οι Ρώσοι τους αφανίζουν σε 6 κατευθύνσεις.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/4dae7bec7422f70e3a132be33ba2ebb8_XL.jpg" width="707" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Washington Post: Ο Zelensky θα δυσκολευτεί να καταπιεί την προτεινόμενη ειρηνευτική συμφωνία από τις ΗΠΑ που σταματούν την παροχή πληροφοριών.</span></h3>Οι ΗΠΑ απειλούν ότι θα αποχωρήσουν από την σύγκρουση στην Ουκρανία, προειδοποιώντας τον Zelensky τον Ουκρανό Πρόεδρο ότι ο χρόνος τελειώνει.<br />Προκαλεί εντύπωση ότι οι ΗΠΑ αποκάλυψαν ότι η συμφωνία με τα ορυκτά δεν συνδέεται με τις διαπραγματεύσεις για ειρήνη.<br />Οι Ρώσοι συνεχίζουν να επιμένουν στις πάγιες θέσεις τους… αν και μια εξέλιξη προβληματίζει…<br />Περίπου 100 στρατιώτες της Ρωσίας στην περιοχή Krasnodar πήγαν να διαφύγουν αλλά μόνο αυτά τα κατάφεραν…<br />Τέτοιο φαινόμενο δεν είχε παρατηρηθεί στον Ρωσικό στρατό που σημαίνει σημάδια κόπωσης…<br />Εν τω μεταξύ οι μάχιμες δυνάμεις της Ρωσίας προελαύνουν σε 6 κατευθύνσεις<br />1)Kursk προς Sumy, ήδη οι Ρώσοι δημιουργούν αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη στην βόρεια πλευρά του Sumy, για την ανακατάληψη και του τελευταίου χωριού που θα ολοκληρώσει τον θρίαμβο της ανακατάληψης του Kursk!<br />2)Προελαύνουν στο Kupyansk και φαίνεται ότι περικυκλώνουν την πόλη από τα πλευρά και ταυτόχρονα έχουν προχωρήσει στον ποταμό Oskil στο Kharkiv.<br />3)Προχωρούν προς την πόλη Lyman του Donetsk, όταν πέσει το Lyman κινδυνεύει το Kramatorsk<br />4)Τελείωσαν το Toretsk και πάνε προς την κρίσιμη πόλη Kostyantynivka<br />5) Συνεχίζονται οι μάχες στο Pokrovsk και ήδη χτυπούν την πόλη Novoplavlivka στο Dnipropetrovsk<br />6) Προχωρούν στην Zaporizhia και από τα νότια και από την πλευρά της Velyka Novosilka<br /><br />Bloomberg: Οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να αναγνωρίσουν την Κριμαία ως ρωσική ως μέρος της ειρηνευτικής συμφωνίας της Ουκρανίας<br /><br />Η κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ εξετάζει το ενδεχόμενο να αναγνωρίσει τον ρωσικό έλεγχο στην Κριμαία ως μέρος μιας ευρύτερης ειρηνευτικής συμφωνίας μεταξύ Μόσχας και Κιέβου, ανέφερε το Bloomberg, επικαλούμενο πηγές που γνωρίζουν την πρόοδο των διαπραγματεύσεων.<br />Η πιθανή παραχώρηση έρχεται στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας της Ουάσιγκτον να τερματίσει τις μάχες στην Ουκρανία και να δημιουργήσει «ένα σχέδιο για μια διαρκή ειρήνη» που οι ΗΠΑ παρουσίασαν στους συμμάχους.<br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι έτοιμες να αναγνωρίσουν τον «έλεγχο της Ρωσίας στην Κριμαία » ως μέρος μιας ευρύτερης ειρηνευτικής συμφωνίας μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, αναφέρει το Bloomberg.<br />Η πιθανή παραχώρηση, σύμφωνα με το Bloomberg, είναι το τελευταίο μήνυμα ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Trump επιδιώκει κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία .<br />Η είδηση ​​έρχεται αφότου ο Trump και ο υπουργός Εξωτερικών Marco Rubio δήλωσαν ότι η αμερικανική κυβέρνηση είναι έτοιμη να εγκαταλείψει τις προσπάθειές της για ειρηνευτική διαμεσολάβηση εάν κάποια από τις πλευρές καθυστερήσει και δεν σημειωθεί πρόοδος σύντομα.<br />Την Πέμπτη 17 Απριλίου πραγματοποιήθηκε μια σειρά διπλωματικών συναντήσεων στο Παρίσι, σηματοδοτώντας, όπως ανακοινώθηκε στην Ευρώπη, μια νέα φάση στη διευθέτηση της σύγκρουσης στην Ουκρανία.<br />Ο Πρόεδρος Macron δέχθηκε τον Rubio και τον Ειδικό Απεσταλμένο του Προέδρου των ΗΠΑ, ενώ η ουκρανική αντιπροσωπεία είχε συναντήσεις με εκπροσώπους του «συνασπισμού των πρόθυμων» - μιας ομάδας 30 χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, της Γερμανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου .<br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες παρουσίασαν στους διαπραγματευτές προτάσεις που ονόμασαν «το περίγραμμα μιας διαρκούς ειρήνης». <br />Οι Αμερικανοί είπαν ότι οι προτάσεις έγιναν δεκτές με ενθουσιασμό. <br />Το Bloomberg ανέφερε λεπτομέρειες για την αμερικανική πρόταση.<br />Η πρώτη γραμμή παγώνει, με τα περισσότερα από τα ουκρανικά εδάφη που κατέχονται από τη Ρωσία να πηγαίνουν στη Ρωσία.<br />Οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας σταδιακά αίρονται.<br />Η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ δεν είναι πλέον υπό συζήτηση.<br />Ο επόμενος γύρος πολυμερών συνομιλιών έχει προγραμματιστεί για την επόμενη εβδομάδα στο Λονδίνο .<br /><br />Vasily Nebenzya (Ρωσία ΟΗΕ): Η Ρωσία απορρίπτει μια γενική κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία<br /><br />Ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ρωσίας στα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ) Vasily Nebenzya επανέλαβε την απόρριψη του Ρώσου Προέδρου Putin για γενική κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία.<br />Ο Nebenzya ισχυρίστηκε στις 18 Απριλίου ότι η συζήτηση για μια γενική κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία είναι «μη ρεαλιστική» και κατηγόρησε την Ουκρανία ότι δεν τήρησε το προσωρινό μορατόριουμ στα μακροπρόθεσμα χτυπήματα κατά της ενεργειακής υποδομής τον τελευταίο μήνα.<br />Ο Putin απέρριψε την κοινή πρόταση για πλήρη κατάπαυση του πυρός 30 ημερών κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Trump στις 18 Μαρτίου, και ανώτεροι Ρώσοι αξιωματούχοι επανέλαβαν την απόρριψη του Putin από τότε, προσπαθώντας να εκτρέψουν την ευθύνη στην Ουκρανία και να αποσπάσουν πρόσθετες διμερείς παραχωρήσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες<br /><br />Peskov (Κρεμλίνο): Δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός για παράταση της κατάπαυσης του πυρός στις ενεργειακές υποδομές<br /><br />Ο εκπρόσωπος Τύπου του Κρεμλίνου, Peskov, ανακοίνωσε ότι η προσωρινή κατάπαυση του πυρός στα πλήγματα μεγάλης εμβέλειας κατά των ενεργειακών υποδομών έληξε στις 18 Απριλίου.<br />Ο Peskov απάντησε σε ερώτηση σχετικά με το εάν η Ρωσία θα επαναλάβει τα πλήγματα στις ουκρανικές ενεργειακές εγκαταστάσεις και ισχυρίστηκε ότι ο Ρώσος πρόεδρος δεν έχει εκδώσει περαιτέρω οδηγίες.<br />Οι Ρώσοι αξιωματούχοι δεν έχουν εκφράσει κανένα ενδιαφέρον για την παράταση της προσωρινής εκεχειρίας και οι πραγματικοί όροι της κατάπαυσης του πυρός παραμένουν ασαφείς λόγω της έλλειψης επίσημων, δημοσίως διαθέσιμων κοινών εγγράφων κατάπαυσης του πυρός.<br />Ρώσοι αξιωματούχοι κατηγόρησαν την Ουκρανία ότι παραβίασε την προσωρινή κατάπαυση του πυρός σχεδόν καθημερινά τον τελευταίο μήνα.<br />Ο Putin ισχυρίστηκε ότι έδωσε εντολή στον ρωσικό στρατό αμέσως μετά το τηλεφώνημά του στις 18 Μαρτίου με τον Πρόεδρο Trump να σταματήσουν τα χτυπήματα σε εγκαταστάσεις ενεργειακής υποδομής, αλλά Ρώσοι αξιωματούχοι δεν έδωσαν περαιτέρω πλαίσιο σχετικά με τη διάρκεια ή άλλες λεπτομέρειες αυτής της εντολής.<br /><br />Washington Post: Ο Zelensky θα δυσκολευτεί να καταπιεί την προτεινόμενη ειρηνευτική συμφωνία από τις ΗΠΑ που σταματούν την παροχή πληροφοριών<br /><br />Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky θα βρει την προτεινόμενη ειρηνευτική συμφωνία του Λευκού Οίκου «δύσκολο να καταπιεί», ανέφερε η Washington Post.<br />«Ένα εμπόδιο στη συμφωνία θα μπορούσε να είναι ότι το πακέτο δεν φαίνεται να περιλαμβάνει εγγυήσεις ασφαλείας των ΗΠΑ.<br />Αντίθετα, η Ουκρανία πιθανότατα θα πρέπει να αντεπεξέλθει μόνη της με τη βοήθεια ευρωπαϊκών χωρών, αλλά πιθανώς χωρίς την αμερικανική υποστήριξη ανέφερε η Washington Post.<br />Το συμπέρασμα είναι ότι χωρίς τη στρατιωτική και τη βοήθεια πληροφοριών των ΗΠΑ, η ΕΕ δεν θα έχει επαρκείς δυνατότητες για να διασφαλίσει την άμυνα της Ουκρανίας μετά τη σύναψη της ειρήνης.<br />«Οι Ευρωπαίοι δεν έχουν αρκετά στρατεύματα και σύγχρονα όπλα για να αποτρέψουν μια επίθεση πλήρους κλίμακας από τη Ρωσία», τόνισε η Washington Post.<br />Η πιο δύσκολη πρόκληση για την Ευρώπη θα είναι η αντικατάσταση της υποστήριξης πληροφοριών από τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br />Η Washington Post επεσήμανε ότι το Κίεβο επέζησε από ένα εξαήμερο μπλακ άουτ τον περασμένο μήνα για τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών, τις οποίες πιστεύει ότι οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν για να «αποσπάσουν παραχωρήσεις από τον Zelensky».<br />Αλλά αν ένα τέτοιο μέτρο διαρκούσε για άλλη μια εβδομάδα, θα ήταν καταστροφή για την Ουκρανία.<br />Νωρίτερα έγινε γνωστό ότι οι ΗΠΑ ήταν απρόθυμες να συζητήσουν νέα πακέτα στρατιωτικής βοήθειας για το Κίεβο πέραν από αυτά που ενέκρινε η πρώην κυβέρνηση των ΗΠΑ.<br />Σημειώνεται ότι η Δύση δεν έχει λάβει εγγυήσεις ότι η Ουάσιγκτον θα συνεχίσει την ανταλλαγή πληροφοριών μεγάλης κλίμακας με το Κίεβο στο μέλλον.<br /><br />ΝΥΤ: Δώρο ΗΠΑ στον Putin<br /><br />Οι δηλώσεις του προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump και του υπουργού Εξωτερικών Marco Rubio ότι οι HΠΑ θα μπορούσαν να αποχωρήσουν από τις συνομιλίες στην Ουκρανία είναι ένα «δώρο στον Ρώσο ηγέτη Vladimir Putin» και μια πιθανή προσπάθεια να μετατεθεί το βάρος του πολέμου στην Ευρώπη, αναφέρουν σε άρθρο του οι New York Times (ΝΥΤ).<br />Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η Ρωσία μπορεί να είναι μόνο ικανοποιημένη με τέτοιες δηλώσεις από τις ΗΠΑ.<br />«Ο Rubio και ο Trump απλώς νίπτουν τα χείρας τους και φεύγουν από την Ουκρανία;<br />Αυτή η επιλογή υπονοήθηκε στην προειδοποίηση του Rubio ότι "δεν είναι ο δικός μας πόλεμος", ακολουθούμενη από μια υπενθύμιση πως "έχουμε άλλες προτεραιότητες στις οποίες πρέπει να εστιάσουμε".<br />Ό,τι και να σημαίνει, τα λόγια του Rubio είναι το τελευταίο αμερικανικό δώρο στον Putin», υποστηρίζουν οι ΝΥΤ.<br /><br />Axios: Οι ΗΠΑ απειλούν ότι θα αποχωρήσουν από την Ουκρανική σύγκρουση για να λυγίσουν τον Zelensky<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες απειλούν να αποσυρθούν από τη διαπραγματευτική διαδικασία για την Ουκρανία , αλλά ο αποδέκτης αυτών των απειλών δεν είναι η Ρωσία, αλλά πιθανώς ο Ουκρανός Πρόεδρος Zelensky, αυτή την άποψη εξέφρασαν ευρωπαίοι αξιωματούχοι στο αμερικανικό μέσο ενημέρωσης Axios.<br />Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Marco Rubio κατά τη διάρκεια συνάντησης για τη σύγκρουση στην Ουκρανία στο Παρίσι, έδειξε ξεκάθαρα στους παρευρισκόμενους ότι η υπομονή του Προέδρου των ΗΠΑ Trump εξαντλείται και μπορεί σύντομα να ανακοινώσει την αποχώρησή του από τις διαπραγματεύσεις.<br />Μάλιστα ο Trump το επιβεβαίωσε προσωπικά.<br />«Τρεις Ευρωπαίοι διπλωμάτες είπαν ότι τα σχόλια του Marco Rubio στόχευαν κυρίως σε Ουκρανούς.<br />Πηγή κοντά στην ουκρανική κυβέρνηση είπε επίσης ότι φαίνεται ότι τα σχόλια του Marco Rubio είχαν σκοπό να ασκήσουν πίεση στην Ουκρανία».<br />Την ίδια ώρα, Ευρωπαίοι διπλωμάτες σημείωσαν ότι ο Marco Rubio δεν έθεσε θέμα να ασκηθεί πίεση στην Ρωσία<br />Νωρίτερα, ο Trump είπε ότι η Ρωσία δεν παίζει μαζί του και ότι η Ουάσιγκτον δεν παίζει παιχνίδια με καμία χώρα.<br />Μίλησε και για τις διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα, αξιολογώντας καλές τις πιθανότητες επίτευξης συμφωνίας.<div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

ΗΠΑ: Η συμφωνία με ορυκτά δεν συνδέεται με την ειρήνη, Ρωσική η Κριμαία. Οι Ρώσοι τους αφανίζουν σε 6 κατευθύνσεις.

Washington Post: Ο Zelensky θα δυσκολευτεί να καταπιεί την προτεινόμενη ειρηνευτική συμφωνία από τις ΗΠΑ που σταματούν την παροχή πληροφοριώ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να αναγνωρίσουν τον ρωσικό έλεγχο της Κριμαίας.

<img height="360" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2025/04/putin-trump-mak01-1068x600.webp" width="698" /><br /><br />Οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να αναγνωρίσουν τον ρωσικό έλεγχο της ουκρανικής περιοχής της Κριμαίας, ως μέρος μιας ευρύτερης ειρηνευτικής συμφωνίας μεταξύ Μόσχας και Κιέβου, σύμφωνα με άτομα που γνωρίζουν το θέμα.<br /><br />Η ενδεχόμενη παραχώρηση αποτελεί το τελευταίο μήνυμα ότι ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ επιθυμεί να εδραιώσει μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός και έρχεται καθώς ο ίδιος και ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο πρότειναν την Παρασκευή ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να αποχωρήσει από τις ειρηνευτικές προσπάθειες, εκτός αν σημειωθεί γρήγορα πρόοδος.<br /><br />Η Κριμαία καταλήφθηκε από το Κρεμλίνο το 2014 μετά από εισβολή και επακόλουθο δημοψήφισμα που διεξήχθη υπό κατοχή. Η διεθνής κοινότητα αντιστάθηκε στην αναγνώριση της χερσονήσου ως ρωσικής για να αποφύγει τη νομιμοποίηση της παράνομης προσάρτησης.<br /><br />Κάτι τέτοιο ενέχει τον κίνδυνο υπονόμευσης των διεθνών νόμων και συνθηκών που απαγορεύουν την κατάληψη γης με χρήση βίας.<br /><br />Εφιάλτης για τον Ζελένσκι, ευλογία για τον Πούτιν<br /><br />Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι δεν θα παραχωρήσει έδαφος στη Μόσχα. Όμως η κίνηση αυτή θα αποτελούσε ευλογία για τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος επιδιώκει εδώ και καιρό τη διεθνή αναγνώριση της ρωσικής κυριαρχίας στην Κριμαία. Ο Πούτιν μέχρι στιγμής έχει αρνηθεί να συμφωνήσει με την πρόταση του Τραμπ για μια ευρεία ειρηνευτική συμφωνία.<br /><br />Οι ίδιες πηγές δήλωσαν ότι δεν έχει ληφθεί ακόμη οριστική απόφαση για το θέμα. Ο Λευκός Οίκος και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν απάντησαν σε αίτημα για σχολιασμό. Αμερικανός αξιωματούχος που γνωρίζει τις διαπραγματεύσεις, ερωτηθείς για το ενδεχόμενο αναγνώρισης της Κριμαίας, αρνήθηκε να σχολιάσει τις λεπτομέρειες των συνομιλιών.<br /><br />Οι ΗΠΑ παρουσίασαν στους συμμάχους τους προτάσεις για να καταστεί δυνατή μια ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας στο Παρίσι την Πέμπτη, συμπεριλαμβανομένου ενός περιγράμματος όρων για τον τερματισμό των συγκρούσεων και την ελάφρυνση των κυρώσεων κατά της Μόσχας σε περίπτωση διαρκούς εκεχειρίας, ανέφερε νωρίτερα το Bloomberg.<br /><br />Η πρόταση θα παγώσει σε γενικές γραμμές τη γραμμή του μετώπου, με τα περισσότερα άλλα ουκρανικά εδάφη που κατέχονται τώρα από τη Ρωσία να παραμένουν ουσιαστικά υπό τον έλεγχο της Μόσχας, ανέφεραν οι πηγές. Οι φιλοδοξίες του Κιέβου να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ θα ήταν επίσης εκτός συζήτησης.<div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να αναγνωρίσουν τον ρωσικό έλεγχο της Κριμαίας.

Οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να αναγνωρίσουν τον ρωσικό έλεγχο της ουκρανικής περιοχής της Κριμαίας, ως μέρος μιας ευρύτερης ειρηνευτικής συμφωνίας ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στο ”τραπέζι” το ”casus belli” & από τους Ερντογανικούς: ”Το 1995 πήραμε μία απόφαση, μην τολμήσει η Ελλάδα να αυξήσει τα χωρικά της ύδατα στα 12 νμ!”.

<img height="410" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2025/04/202504denizic-19042025b2b36786.webp" width="707" /><br /><br />”Η Ελλάδα κήρυξε με παράνομο τρόπο Σχεδιασμό Θαλάσσιων Περιοχών στο Αιγαίο. Η Τουρκία αντέδρασε έντονα στην πειρατική κίνηση της Ελλάδας. Ειδικοί έχουν αξιολογήσει αυτή την κίνηση της Ελλάδας. Εμπειρογνώμονες που τόνισαν ότι αυτό το βήμα της Ελλάδας είναι παράνομο, δήλωσαν ότι ένα βήμα που θα μπορούσε να επηρεάσει τις σχέσεις Τουρκίας-ΕΕ προήλθε από την Ελλάδα σε μια περίοδο που συζητείται ένα νέο ευρωπαϊκό πρότυπο ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας.<br /><br />Οι ειδικοί αξιολόγησαν την παράνομη δήλωση από την Ελλάδα του Χάρτη Σχεδίου Θαλάσσιων Περιοχών στο Αιγαίο Πέλαγος, τον ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή και τη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ).<br /><br />Ο Καθ. Δρ. Ali Osman Karaoğlu, Μέλος ΔΕΠ της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Yalova, έγραψε μια ανάλυση σχετικά με την ακυρότητα του Σχεδίου Χάρτη Θαλάσσιων Περιοχών της Ελλάδας όσον αφορά τους κανόνες του διεθνούς δικαίου.<br /><br />Ο ειδικός, ο οποίος δήλωσε ότι το βήμα της Ελλάδας ήταν παράνομο, είπε ότι αυτή την περίοδο που συζητείται ένα νέο ευρωπαϊκό πρότυπο ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας, η Ελλάδα έκανε ένα βήμα που θα μπορούσε να επηρεάσει τις σχέσεις Τουρκίας-ΕΕ. Οι ειδικοί, οι οποίοι εξέφρασαν ότι η ΕΕ πρέπει να σταθεί στο πλευρό της Τουρκίας και να σταματήσει να υποστηρίζει τις θέσεις της Ελλάδας, επέστησαν την προσοχή στην εγκατάλειψη αυτής της υποκριτικής στάσης από την ΕΕ και είπαν, «η Ελλάδα τελικά δεν έχει άλλη λύση από την επίτευξη συμφωνίας με την Τουρκία».<div><br /></div><div><img height="359" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2025/04/image-1.png" width="640" /><br /><br />Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας είναι το ζήτημα των περιοχών δικαιοδοσίας που θα εφαρμοστούν στο Αιγαίο Πέλαγος (Sea of ​​Islands). Σε αυτήν την περίοδο που οι εντάσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών (ΗΠΑ) και της Ευρώπης αυξάνονται και συζητείται ένα νέο ευρωπαϊκό πρότυπο ασφάλειας που περιλαμβάνει την Τουρκία, ένα βήμα που θα μπορούσε να επηρεάσει τις σχέσεις Τουρκίας-Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) προήλθε από την Ελλάδα.<br /><br />Η Ελλάδα δημοσίευσε τον Χάρτη Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού την Τετάρτη 16 Απριλίου και απηχούσε τις δικές της μονομερείς θέσεις στον χάρτη που δημοσίευσε, αδιαφορώντας για τις τουρκικές θαλάσσιες δικαιοδοσίες. Σύμφωνα με αυτόν τον χάρτη, τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου πελάγους είχαν δικαιοδοσία 12 μιλίων (ναυτικά μίλια), η οποία, αν γινόταν αποδεκτή για όλα τα νησιά, θα σήμαινε ότι πάνω από το 70 τοις εκατό του Αιγαίου Πελάγους θα υπαγόταν στην ελληνική κυριαρχία. Μια τέτοια κατανομή περιορίζει δυσανάλογα τις θαλάσσιες περιοχές που κανονικά θα θεωρούνταν διεθνή ύδατα και περιορίζει την ελευθερία ναυσιπλοΐας που κυριαρχεί στις θάλασσες. Δημιουργεί επίσης ένα άδικο αποτέλεσμα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας όσον αφορά το όφελος από τους πόρους των θαλασσών. Η Ελλάδα θέλει να αυξήσει τα χωρικά της ύδατα, που είναι σήμερα 6 μίλια, σε 12 μίλια με κάθε ευκαιρία.<br /><br />Μάλιστα, αφού έγινε συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας, η Ελλάδα ισχυρίζεται ότι το ανώτατο όριο των 12 μιλίων που περιλαμβάνεται στη Σύμβαση είναι το «φυσικό της δικαίωμα». Η Τουρκία, από την άλλη, δηλώνει ότι υπάρχουν ελληνικά νησιά στο Αιγαίο πολύ κοντά στην τουρκική ενδοχώρα και ότι το ζήτημα πρέπει να επιλυθεί στο πλαίσιο μιας συμφωνίας ισότητας που θα συναφθεί μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, όπως φαίνεται και σε άλλα παραδείγματα σε όλο τον κόσμο. Η Τουρκία δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας και αντιτίθεται επίμονα στην εφαρμογή χωρικών υδάτων μήκους 12 μιλίων στο Αιγαίο πριν και μετά τη Σύμβαση προκειμένου να αποτραπεί ο σχηματισμός ενός περιφερειακού εθιμικού δικαίου στο Αιγαίο Πέλαγος.<br /><br />Το 1995, η Τουρκία πήρε την απόφαση που είναι γνωστή ως «casus belli» στη Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση (TBMM) κατά της απόφασης της Ελλάδας «ότι μπορούσαν να αυξήσουν τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια». Αντίστοιχα, η Συνέλευση εξουσιοδότησε την Τουρκική Κυβέρνηση να λάβει κάθε είδους μέτρα, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών μέτρων, εάν η Ελλάδα αυξήσει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια. Να σημειωθεί ότι και η Τουρκία έχει αυτή τη στιγμή εφαρμογή χωρικών υδάτων 6 μιλίων στο Αιγαίο Πέλαγος. Η Ελλάδα κατά καιρούς έφερε τον στόχο των 12 μιλίων με πολιτικές δηλώσεις ή χάρτες και σχέδια, αλλά δεν μπόρεσε να τον εφαρμόσει.<br /><br />Η διάταξη της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας σχετικά με τα χωρικά ύδατα είναι κανόνας του εθιμικού διεθνούς δικαίου και το ανώτατο όριο των χωρικών υδάτων μπορεί να είναι το πολύ 12 μίλια. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα 12 μίλια είναι το ανώτατο όριο και τα κράτη μπορούν να καθορίσουν ένα κατώτερο όριο χωρικών υδάτων ανάλογα με τα χαρακτηριστικά των θαλασσών. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση το ανώτατο όριο δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 12 μίλια. Σε αυτό το πλαίσιο, όπως ισχυρίζεται η Ελλάδα, η Σύμβαση δεν παρέχει αυτόματα το δικαίωμα στα 12 μίλια, αλλά επιτρέπει επεκτάσεις έως και 12 μιλίων εφόσον συντρέχουν οι κατάλληλες συνθήκες.<br /><br />Σήμερα, πολλές πολιτείες δεν εφαρμόζουν το όριο των 12 μιλίων επειδή παραβιάζει τα δικαιώματα άλλων παράκτιων κρατών και καθορίζουν ένα χαμηλότερο όριο χωρικών υδάτων. Επιπλέον, η Τουρκία ήταν πάντα αντίθετη στον κανόνα των 12 μιλίων όσον αφορά το Αιγαίο Πέλαγος σύμφωνα με τον κανόνα της επίμονης αντίρρησης, που είναι ήδη καθιερωμένος κανόνας στο διεθνές δίκαιο, και απέτρεπε τη διαμόρφωση ενός περιφερειακού κανόνα εθιμικού δικαίου. Πράγματι, ένα κράτος που αντιτίθεται και απορρίπτει επίμονα τον σχετικό κανόνα κατά τη διαμόρφωση ενός κανόνα εθιμικού δικαίου δεν δεσμεύεται από αυτόν τον κανόνα. Υπό αυτή την έννοια, η θέση που προβάλλει επίμονα η Ελλάδα ότι «τα χωρικά ύδατα 12 μιλίων είναι δικαίωμα που απορρέει από το διεθνές εθιμικό δίκαιο» δεν ισχύει στο Αιγαίο Πέλαγος. Επιπλέον, και τα δύο κράτη εφαρμόζουν το όριο των 6 μιλίων και άλλα κράτη που χρησιμοποιούν το Αιγαίο Πέλαγος αντιμετωπίζονται επίσης με βάση τα 6 μίλια. Εάν πρόκειται να αναφερθεί ένα περιφερειακό έθιμο, η εφαρμογή 6 μιλίων είναι πιο κατάλληλη για τη δημιουργία περιφερειακού εθιμικού δικαίου.<br /><br />Μία από τις γενικές αρχές του δικαίου είναι «να μην δυσκολεύεται κάποιος άλλος να ασκήσει τα δικαιώματά του κατά την άσκηση των δικαιωμάτων του». Η Τουρκία υποστηρίζει ότι το θέμα πρέπει να λυθεί με συμφωνία λόγω της ιδιαιτερότητας των χιλιάδων νησιών στο Αιγαίο Πέλαγος. Η Ελλάδα, από την άλλη, δεν έχει συμφωνήσει να κάνει μια τέτοια συμφωνία με την Τουρκία και έχει υπογράψει συμφωνίες θαλάσσιας δικαιοδοσίας με την Ιταλία, την Αίγυπτο και το Ισραήλ. Επιπλέον, η συμφωνία που έχει υπογράψει με την Αίγυπτο παραβιάζει επίσης τις περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας της Τουρκίας. Φυσικά, η Τουρκία δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος στη συμφωνία και ως εκ τούτου προστατεύει τα δικά της δικαιώματα. Υπό αυτή την έννοια, ορισμένες συμφωνίες έχουν μετατραπεί ακόμη και σε μειονεκτήματα για την Ελλάδα, επειδή έγιναν χωρίς να ληφθεί υπόψη η Τουρκία.”</div><div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Στο ”τραπέζι” το ”casus belli” & από τους Ερντογανικούς: ”Το 1995 πήραμε μία απόφαση, μην τολμήσει η Ελλάδα να αυξήσει τα χωρικά της ύδατα στα 12 νμ!”.

”Η Ελλάδα κήρυξε με παράνομο τρόπο Σχεδιασμό Θαλάσσιων Περιοχών στο Αιγαίο. Η Τουρκία αντέδρασε έντονα στην πειρατική κίνηση της Ελλάδας. Ει...

Διαβάστε την συνέχεια

Απογειώνεται ή καταρρέει η τουρκική αεροπορία; Ραγδαίες εξελίξεις για το μέλλον των F-16.

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-04/F-16-Erdogan-01-c-1.jpg?itok=WxxMJGLN" width="712" /><br /><br />Η Τουρκία αναζητά νέο ρόλο στους αιθέρες της Ανατολικής Μεσογείου, με το βλέμμα στραμμένο σε ΗΠΑ, F-16 και γεωπολιτικά ανοίγματα<br /><br />ΗΤουρκία επενδύει επιθετικά στην ενίσχυση της αεροπορικής της ισχύος, εντάσσοντας στον στρατηγικό της σχεδιασμό τόσο την ανάπτυξη μαχητικού πέμπτης γενιάς όσο και τη διεύρυνση της παραγωγής μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Η χώρα φιλοδοξεί να καταστεί πλήρως αυτάρκης, και ταυτόχρονα εξαγωγική δύναμη υψηλής τεχνολογίας. Παράλληλα, προχωρά σε συμμαχίες και επενδύσεις που της προσφέρουν τεχνογνωσία και διεθνές πάτημα, αναδιαμορφώνοντας τις ισορροπίες ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Όπως αναφέρει το newsauto.gr, η Ελλάδα, από την πλευρά της, καλείται να ανταποκριθεί δυναμικά ώστε να μην απολέσει το στρατηγικό της πλεονέκτημα.<br /><br />KAAN: Το τουρκικό μαχητικό πέμπτης γενιάς<br /><br />Το μαχητικό KAAN βρίσκεται σε φάση εντατικής εξέλιξης. Έχει σχεδιαστεί ως διθέσιο, δικινητήριο αεροσκάφος με χαρακτηριστικά stealth, υπερηχητική ταχύτητα και προηγμένα συστήματα αισθητήρων και διασύνδεσης. Ήδη έχουν πραγματοποιηθεί επιτυχημένες δοκιμαστικές πτήσεις, ενώ κατασκευάζεται το δεύτερο πρωτότυπο. Ο στόχος είναι να εισέλθει σε παραγωγή προς το τέλος της δεκαετίας και να ενταχθεί επιχειρησιακά στην τουρκική Πολεμική Αεροπορία έως το 2028. Η Τουρκία επενδύει στην ανάπτυξη και συμπαραγωγή του με φίλιες χώρες, ενώ επιχειρεί να απεξαρτηθεί από την εισαγωγή κρίσιμων υποσυστημάτων, όπως οι κινητήρες.<br /><br />Συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία<br /><br />Στο πλαίσιο της ενίσχυσης των εξαγωγών της αμυντικής της βιομηχανίας, η Τουρκία βρίσκεται κοντά σε συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία για την προμήθεια 100 μαχητικών KAAN. Οι Σαουδάραβες επιδιώκουν όχι μόνο την προμήθεια των αεροσκαφών, αλλά και τη μεταφορά σημαντικού μέρους της παραγωγής εντός της χώρας τους. Η συμφωνία αυτή, αν τελικά ολοκληρωθεί, θα σημάνει την πρώτη μεγάλη εξαγωγή μαχητικού 5ης γενιάς εκτός του δυτικού μπλοκ και θα ενισχύσει το γεωπολιτικό εκτόπισμα της Τουρκίας στον αραβικό κόσμο.<br /><br />Η Baykar και η εξαγορά της Piaggio Aerospace<br /><br />Παράλληλα με την πρόοδο στο KAAN, η Τουρκία ενισχύει τον ρόλο της στον χώρο των μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Η Baykar, κατασκευάστρια των Bayraktar TB2 και Akinci, εξαγόρασε πρόσφατα την ιταλική εταιρεία Piaggio Aerospace. Η εξαγορά αυτή προσφέρει στην Τουρκία τεχνογνωσία στην κατασκευή κινητήρων και έμμεση πρόσβαση στην ευρωπαϊκή τεχνολογία. Επιπλέον, ενισχύει την παρουσία της Baykar στην Ευρώπη και τη διεθνή αλυσίδα παραγωγής αεροπορικών συστημάτων.<br />Η Baykar καταγράφει ραγδαία ανάπτυξη, με εξαγωγές που ξεπερνούν τα 2 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Τα drones της έχουν πωληθεί σε περισσότερες από 35 χώρες και πλέον επεκτείνεται σε νέα έργα, όπως το ναυτικό Bayraktar TB3 και το jet drone Kızılelma. Το τελευταίο φέρει χαρακτηριστικά μαχητικού και προορίζεται να λειτουργεί είτε αυτόνομα είτε σε συνεργασία με επανδρωμένα μαχητικά.<div><br />Η ελληνική απάντηση<br /><br />Η Ελλάδα παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις. Η Πολεμική Αεροπορία έχει ενισχυθεί με τα μαχητικά Rafale και εκσυγχρονίζει τα F-16 σε επίπεδο Viper. Επιπλέον, η χώρα έχει αιτηθεί την προμήθεια F-35, ενώ παράλληλα εισάγει UAV από Ισραήλ και ΗΠΑ. Το στρατηγικό στοίχημα, ωστόσο, είναι η ανάπτυξη εγχώριων drones μέσω των προγραμμάτων “Αρχύτας” και “Γρύπας”, που φιλοδοξούν να καλύψουν το κενό στην αυτόχθονη τεχνογνωσία.<br /><br />Το “Αρχύτας” αφορά ένα τακτικό VTOL UAV με δυνατότητα επιτήρησης και ελαφρύ φορτίο, ενώ το “Γρύπας” στοχεύει στην ανάπτυξη ενός μεγάλου μαχητικού UAV κατηγορίας MALE, με αυτονομία άνω των 30 ωρών και δυνατότητα οπλισμού. Η ΕΑΒ προχωρά με τεχνική ωρίμανση, όμως η επιχειρησιακή ένταξη αργεί. Παράλληλα, εξετάζεται η προμήθεια οπλισμένων ισραηλινών drones καθώς και η δημιουργία αντι-drone συστημάτων.<br /><br />Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή διαθέτει υπεροχή στα επανδρωμένα αεροσκάφη, αλλά υστερεί στα UAV και στην αυτάρκεια παραγωγής. Η Τουρκία, από την άλλη, βασίζεται σε πλήρως επιχειρησιακά drones, επενδύει στο KAAN και αποκτά τεχνογνωσία μέσω διεθνών συνεργασιών και εξαγορών. Το μέλλον της ισορροπίας θα κριθεί από την ταχύτητα υλοποίησης των ελληνικών προγραμμάτων και την επένδυση στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία.<br /><br />Το παιχνίδι στον αέρα δεν παίζεται πλέον μόνο με μαχητικά. Πλέον, το πλεονέκτημα ανήκει σε εκείνον που ελέγχει την πληροφορία, διαθέτει UAV σε πραγματικό χρόνο, και έχει την ικανότητα να τα παράγει μόνος του. Η Ελλάδα πρέπει να επιταχύνει για να μη μείνει πίσω σε έναν αγώνα που ήδη έχει ξεκινήσει.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Απογειώνεται ή καταρρέει η τουρκική αεροπορία; Ραγδαίες εξελίξεις για το μέλλον των F-16.

Η Τουρκία αναζητά νέο ρόλο στους αιθέρες της Ανατολικής Μεσογείου, με το βλέμμα στραμμένο σε ΗΠΑ, F-16 και γεωπολιτικά ανοίγματα ΗΤουρκία επ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η τριετής διάρκεια του «Αιώνα της Τουρκίας», η Ελλάδα και η Κύπρος.

<img height="373" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2024/10/erdogan_flags.jpg" width="714" /><br /><br /><b>ΛΑΖΑΡΟΣ ΚΑΜΠΟΥΡΙΔΗΣ</b><br />Αντιστράτηγος ε.α<br /><br />Η διάσκεψη Ε.Ε. – Τουρκόφωνων χωρών στην Σαμαρκάνδη του Ουζμπεκιστάν στις 4 Απριλίου, έφερε στο προσκήνιο μία νέα εφιαλτική προοπτική για το Σχέδιο «Αιώνας της Τουρκίας», το οποίο αποτελεί τον πυρήνα της φιλόδοξης υψηλής στρατηγικής του Ρ. Τ. Ερντογάν.<br /><br />Μετά την διάσκεψη ακολούθησε, η κοινή δήλωση των χωρών, Ουζμπεκιστάν, Καζακστάν Τουρκμενιστάν και Κιργιστάν με την οποία επικαλούμενες αποφάσεις του ΟΗΕ επέκριναν την Τουρκία ως κατοχική δύναμη στην Κύπρο, καθώς και η απόφαση ανοίγματος πρεσβειών από τις τρεις πρώτες στη Λευκωσία. Η Ε.Ε. σε αντάλλαγμα, υποσχέθηκε κονδύλιο 12 δις ευρώ για αναπτυξιακές υποδομές και εκμετάλλευση των πολύ πλούσιων φυσικών πόρων των τουρκόφωνων χωρών της Κεντρικής Ασίας.<br /><br />Τα πέντε τουρκογενή κράτη, δηλαδή, το Κιργιστάν, το Αζερμπαϊτζάν, το Καζακστάν, το Ουζμπεκιστάν και το Τουρκμενιστάν, από το 2018 ενεργούν από κοινού σε θέματα που έχουν σχέση με την ανάπτυξη των υποδομών τους. Το ενδιαφέρον της Ε.Ε. για την περιοχή αυτή, εκδηλώθηκε το 2019. Την ίδια περίοδο, η Τουρκία του Ερντογάν αναζητούσε ένα νέο όραμα μιας και το «Όραμα 2023» της κυβέρνησής του έβαινε σε λήξη. Τον Σεπτέμβριο του 2022, ο Ερντογάν ανακοίνωσε για πρώτη φορά το νέο όραμα του, το Σχέδιο «Αιώνας της Τουρκίας».<br /><br />Αυτό προέβλεπε, την ενοποίηση των τουρκογενών χωρών της Κεντρικής Ασίας, χρησιμοποιώντας τον Οργανισμό Τουρκογενών Κρατών ο οποίος αποτελούσε τον απόγονο του πρώην Συμβουλίου Συνεργασίας Τουρκόφωνων Κρατών. Η Τουρκία σε εφαρμογή του Σχεδίου αυτού, επιδιώκει να αποτελεί τον ενεργειακό και εμπορικό κόμβο από την Κεντρική Ασία προς την Ευρώπη. Στην πραγματικότητα η Τουρκία επιδιώκει να αποτελεί τον κεντρικό οικονομικό – ενεργειακό – εμπορικό κόμβο μεταξύ Ασίας – Μέσης Ανατολής – Αφρικής και Ευρώπης.<br /><br />Το Σχέδιο «Αιώνας της Τουρκίας», παρουσιάσθηκε επίσημα από τον ίδιο τον Ερντογάν κατά τον εορτασμό της «Ημέρας Δημοκρατίας» της Τουρκίας στις 29 Οκτωβρίου 2022. Από τότε έγιναν πολλά βήματα προς μία πολιτισμική, πολιτική, οικονομική και αμυντική ενοποίηση των χωρών αυτών ενώ απέβησαν άκαρπες οι προσπάθειες της Τουρκίας να επιβάλλει την αναγνώριση του ψευδοκράτους της βόρειας Κύπρου από τις χώρες μέλη του Οργανισμού. Τουρκικές πηγές είχαν αποδώσει μάλιστα την επίσκεψη του Εμίρη του Κατάρ στις τουρκόφωνες χώρες της Κεντρικής Ασίας αμέσως μετά την επανεκλογή του Ερντογάν στις εκλογές της 28 Μαίου 2023, στην πρόθεση του Κατάρ να χρηματοδοτήσει το Σχέδιο «Αιώνας της Τουρκίας».<br /><br />Γιατί ο Ερντογάν αλλάζει στάση;<br /><br />Το θέμα της αλλαγής στάσης των τουργενών κρατών έναντι της Κύπρου, δεν προκάλεσε καμία αντίδραση από πλευράς Ερντογάν για την εμπλοκή της Ε.Ε.. Αυτό, αν και αποτέλεσε πρώτη είδηση για τα κεμαλικά ΜΜΕ στην Τουρκία τα οποία έκαναν λόγο για πλήρη αποτυχία της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, τα ερντογανικά ΜΜΕ υποβάθμισαν ή καλύτερα «έπνιξαν» το θέμα.<br /><br />Ο Ερντογάν αντιλαμβάνεται ότι, μπορεί να προσβλέψει στην υποστήριξη της Ε.Ε. για την αντιμετώπιση τριών πολύ σοβαρών θεμάτων τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για την Τουρκία αλλά και για τον ίδιο προσωπικά. Μάλιστα θεωρούνται τόσο ζωτικά τα θέματα αυτά, που ο ίδιος ο Τούρκος Πρόεδρος δείχνει αδύναμος μπροστά στην Ε.Ε. την οποία λίγο πριν υποτιμούσε και τις κουνούσε το δάχτυλο, απειλώντας με αποστολή κυμάτων προσφύγων ενώ ταυτόχρονα προέβαλλε αλαζονικά τις τουρκικές δυνατότητες παροχής ασφάλειας στην Ευρώπη.<br /><br />Είναι τόσο μεγάλη η ανάγκη του Ερντογάν προς την Ευρώπη, που δέχεται να κλείσει τα μάτια και το στόμα του ακόμη και σε μία διαφαινόμενη ευρωπαϊκή διεμβόλιση των τουρκικών συμφερόντων στην Κεντρική Ασία, απειλώντας ακόμη και το μεγαλεπήβολο Σχέδιο του Ερντογάν, «Αιώνας της Τουρκίας». Έτσι εξηγείται και η πλήρης αφωνία της Άγκυρας στην στάση των τουρκόφωνων χωρών έναντι της Κύπρου και του ψευδοκράτους. Πιθανότατα έτσι να εξηγείται και η προβληματική ή καλύτερα ασθενική αντίδραση της Άγκυρας στην ανακοίνωση από την Ελλάδα του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού (ΘΧΣ).<br /><br />Το πρώτο θέμα, είναι η ευρωπαϊκή άμυνα και η πίτα της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας, μέρος της οποίας διεκδικεί η Άγκυρα.<br /><br />Το δεύτερο σημαντικό θέμα, είναι η βοήθεια που προσβλέπει η Άγκυρα από την Ε.Ε. για να βγει αλώβητη από το τέλμα της Συρίας το οποίο έχει δύο σκέλη. Το πρώτο αφορά την στήριξη της Ε.Ε. για την άρση της οικονομικής απομόνωσης του καθεστώτος Τζολάνι, αφού τα συμφέροντα της Τουρκίας περνάνε μέσα από την τουρκική δορυφοροποίηση της Συρίας. Το δεύτερο σκέλος, αφορά μία στήριξη της Ε.Ε. προς την Τουρκία έναντι των σχεδίων του Ισραήλ στην περιοχή τα οποία απειλούν την τουρκική στρατηγική, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που δημιουργούνται δυναμικές μια τουρκο-ισραηλινής στρατιωτικής σύγκρουσης στο έδαφος της Συρίας.<br /><br />Το τρίτο και σοβαρότερο θέμα, έχει να κάνει με την πολιτική επιβίωση του Ερντογάν. Ο Τούρκος Πρόεδρος επιδιώκει πάση θυσία την ευρωπαϊκή στήριξη ή καλύτερα αφωνία σε κάθε αντιδημοκρατική μεθόδευση που έχει να κάνει με την πολιτική εξαφάνιση του Ε. Ιμάμογλου, ο οποίος απειλεί την επανεκλογή του Ερντογάν στις επόμενες εκλογές για τον προεδρικό θώκο της Τουρκίας.<br /><br />Ελλάδα – Κυπριακή Δημοκρατία<br /><br />Η Ελλάδα και η Κύπρος θα πρέπει να εκμεταλλευτούν την συγκυρία αυτή καθώς ο Ερντογάν δείχνει αδύναμος έναντι της Ε.Ε.. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ε.Ε. παρείχε και στο παρελθόν στήριξη προς τον Ερντογάν κάτι το οποί φαίνεται ότι έχει λησμονήσει ο Τούρκος Πρόεδρος. Μιλάμε για την ευρωπαϊκή στήριξη στην πρώτη δεκαετία διακυβέρνησης Ερντογάν και συγκεκριμένα όταν αυτός έδινε τη μάχη εξουσίας ενάντια στη στρατιωτική ιεραρχία.<br /><br />Η Κύπρος έχει γευτεί την ευρωπαϊκή επίδειξη ισχύος έναντι του Ερντογάν με την προαναφερόμενη αλλαγή στάσης των τουρκογενών χωρών της Κεντρικής Ασίας.<br /><br />Η Ελλάδα δεν πρέπει να μείνει μόνο στο θέμα του ΘΧΣ αλλά πρέπει να αναζητήσει την ευρωπαϊκή υποστήριξη και για άλλα σημαντικά θέματα, όπως το πρόγραμμα καλωδιακής διασύνδεσης, η οριοθέτηση ΑΟΖ Ελλάδας – Κύπρου κ.α..<br /><br />Όλα αυτά έχουν φυσικά ένα μελλοντικό σημείο αναφοράς και για το λόγο αυτό η Αθήνα θα πρέπει να δράσει με σύνεση αλλά και έγκαιρα. Αυτό, καθώς η στάση της Τουρκίας θα αλλάξει σε περίπτωση που ο Ερντογάν εξέλθει από το τέλμα της Συρίας και κυρίως, εάν ο Τούρκος Πρόεδρος πετύχει την επανεκλογή του στις επόμενες εκλογές του 2028.<br /><br />Οι καιροί ευνοούν τους συνετούς, τους αποφασιστικούς και όσους διαθέτουν σχέδιο και εκμεταλλεύονται τις συμμαχίες. Αντιθέτως, δεν ευνοούν όσους θεωρούν ότι τα προβλήματα λύνονται θέτοντας σε λειτουργία «τον αυτόματο πιλότο», τηρώντας στάση ουδετερότητας και «όπου μας βγάλει». Η τελευταία επιλογή θα μας οδηγήσει στα βράχια.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η τριετής διάρκεια του «Αιώνα της Τουρκίας», η Ελλάδα και η Κύπρος.

ΛΑΖΑΡΟΣ ΚΑΜΠΟΥΡΙΔΗΣ Αντιστράτηγος ε.α Η διάσκεψη Ε.Ε. – Τουρκόφωνων χωρών στην Σαμαρκάνδη του Ουζμπεκιστάν στις 4 Απριλίου, έφερε στο προσκή...

Διαβάστε την συνέχεια

«Να ηττηθούμε ησύχως για να μην πέσει τουφεκιά;»

<img height="372" src="https://www.antinews.gr/wp-content/uploads/2025/04/s5-1068x712.jpg" width="715" /><br /><br />Του <b>Μανώλη Κοττάκη </b><br />Το 1982 διεξήχθησαν στο Μοντέγκο Μπέι οι εργασίες της διάσκεψης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Την πατρίδα μας εκπροσώπησε τότε ο αείμνηστος υφυπουργός Εξωτερικών και μετέπειτα Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, ενώ μεταξύ των μελών της νομικής αντιπροσωπίας που έδωσαν τη μάχη για την επικράτηση των ελληνικών θέσεων ήταν και ο καθηγητής μου στη Νομική του ΔΠΘ Κρατερός Ιωάννου. Θεσσαλονικεύς. Μεγάλη προσωπικότητα. Τον διαδέχθηκαν επαξίως μετά τον θάνατό του οι επίσης καθηγητές μου Γιάννης Βαληνάκης και Στέλιος Περράκης. Καλύμνιος ο πρώτος, Ναυπλιεύς ο δεύτερος. Εκείνη η διάσκεψη κατέληξε στη σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία προβλέπει το δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, ενώ αναγνωρίζονται και στα νησιά μας υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.<br /><br />Η Τουρκία, η οποία έδωσε το «παρών» στη διάσκεψη και μετείχε, ήταν η μεγάλη ηττημένη. Τα επιχειρήματά της για το Αιγαίο απερρίφθησαν. Μετά ταύτα, δεν υπέγραψε ποτέ τη σύμβαση για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Όπως δεν την υπέγραψαν οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ. Δεδομένου όμως ότι η σύμβαση υπεγράφη και κυρώθηκε από τα Κοινοβούλια της συντριπτικής πλειονότητας των μελών του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος μαζί με το Δικαστήριο της Χάγης είναι και ο θεματοφύλακας της εφαρμογής της, αυτή αποτελεί πλέον «γενικό παραδεδεγμένο κανόνα του Διεθνούς Δικαίου». Δεσμεύει, δηλαδή, ακόμα και αυτούς που δεν την υπέγραψαν. Χθες η πατρίδα μας διά του υπουργείου Εξωτερικών ανακοίνωσε ότι υπέβαλε τον χάρτη του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση, από την οποία είχε παραπεμφθεί στο δικαστήριο λόγω μη υποβολής του.<br /><br />Δεν θα σταθώ στο γεγονός ότι οι συντάκτες του χάρτη φοβήθηκαν να χαράξουν πάνω σε αυτόν, έστω και με διακεκομμένες γραμμές, τα δυνητικά όρια εξωτερικών συνόρων με 12 μίλια και περιορίστηκαν απλώς να υποβιβάσουν το αναμφισβήτητο αυτό δικαίωμά μας, για επέκταση χωρικών υδάτων, σε μια υποσημείωση με έναν αστερίσκο στο κάτω μέρος του χάρτη. Θα αποφύγω επίσης να σχολιάσω το γεγονός ότι οι συντάκτες του ενημερωτικού σημειώματος του υπουργείου Εξωτερικών περιδεείς υπογραμμίζουν στο κείμενό τους, για να φτάσει και στην Άγκυρα, ότι ο χάρτης δεν ισοδυναμεί με ανακήρυξη ΑΟΖ. Κάτι που έρχεται σε αναντιστοιχία με τις διαρροές που έκαναν τέλη Δεκεμβρίου στα «Νέα» για μέγιστα όρια εξωτερικών συνόρων. Δεν είναι ο εχθρός η πατρίδα μας για να την επικρίνουμε σήμερα. Ο εχθρός είναι απέναντι. Και όποιοι έχουν αμφιβολίες, ειδικά ο αφελής που υπέγραψε τη Συμφωνία Φιλίας των Αθηνών, δεν έχουν παρά να κοιτάξουν τον χάρτη που δημοσίευσαν οι Τούρκοι, χωρίς να τον υποβάλουν πουθενά, για τον δικό τους θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό. Και διαβάζοντας αυτό το παλιόχαρτο διαπιστώνουμε τα εξής δύο εκπληκτικά. <div><br /></div><div>Το πρώτο είναι ότι οι Τούρκοι επικαλούνται το γεγονός ότι έχουν καταθέσει τους χάρτες του τουρκολιβυκού μνημονίου στον ΟΗΕ και ιδιαίτερα, για όσους ξέρουν, στο αποθετήριο των χαρτών. Το πώς τον «παρέλαβε» ο ΟΗΕ είναι ένα θέμα. Το αν τον «ανάρτησε» ή όχι είναι ένα άλλο θέμα. Αλλά το βασικό θέμα είναι ότι ο ΟΗΕ είναι ο εγγυητής της εφαρμογής της σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Και οι τύποι που δεν αναγνωρίζουν το Δίκαιο της Θάλασσας καμαρώνουν ότι κατέθεσαν το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο στον θεματοφύλακα της εφαρμογής του… ΟΗΕ. Και αντί για τον όρο «Δίκαιο της Θάλασσας» ομιλούν στο κείμενό τους για «Διεθνές Ναυτικό Δίκαιο»… Ίσα πέρα, που λέμε στα χωριά μας γι’ αυτές τις περιπτώσεις. Ίσα πέρα από εδώ! Άλλο η εθνική κυριαρχία, άλλο η διεθνής ναυσιπλοΐα.<br /><br />Το δεύτερο: Οι γείτονες έχουν το θράσος να θεωρούν τη Σαμοθράκη σύνορο με την Τουρκία και να διχοτομούν με τρόπο προκλητικό το Αιγαίο στη μέση, στη βάση του επιχειρήματος που απερρίφθη στο Μοντέγκο Μπέι ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα. Ενώ βεβαίως έχουν. Τώρα γίνεται κατανοητό γιατί πρέπει να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 μίλια παντού. Σε αυτούς που λένε «και τι θέλετε, να κάνουμε πόλεμο;» επιστρέφουμε την ερώτηση με την εξής διατύπωση: «Και τι θέλετε να κάνουμε; Να διχοτομήσουν το Αιγαίο εν ειρήνη; Να ηττηθούμε ησύχως για να μην πέσει τουφεκιά;». Αυτό είναι το όραμά μας; Ρίξτε μια ματιά στον χάρτη και απαντήστε όσοι τα λέτε αυτά στους παππούδες σας, στους γονείς σας, στα παιδιά σας και στα εγγόνια σας. Ελλάς δεν είναι το Ντουμπάι που ξιπάζεστε να ταξιδεύετε. Ελλάς είναι η Κάσος, η Λέσβος, η Χίος, το Καστελόριζο, η Λήμνος και η Σαμοθράκη. Τα κυκλωμένα στον τουρκικό χάρτη νησιά. Η πατρίδα μας στους επόμενες μήνες θα βρεθεί πιθανόν μπροστά σε πολύ μεγάλες και μείζονες προκλήσεις και πρέπει να είμαστε απολύτως συσπειρωμένοι. Ο εχθρός δεν πρέπει να βρει πουθενά «τρύπα ολιγόψυχων» στο εθνικό μέτωπο. Αν τα καταφέρουμε, αφήστε τους γείτονες να ονειρεύονται χάρτες. Νέα σύνορα μόνο στα όνειρα.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.antinews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Να ηττηθούμε ησύχως για να μην πέσει τουφεκιά;»

Του Μανώλη Κοττάκη Το 1982 διεξήχθησαν στο Μοντέγκο Μπέι οι εργασίες της διάσκεψης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Την πατρίδα μας εκπροσώπησε τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η χάρτινη, ανύπαρκτη ΑΟΖ της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

<img height="640" src="https://www.antinews.gr/wp-content/uploads/2025/04/thalassios_chorotaxikos_schediasmos-1068x1407.jpg" width="681" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Σε ένα κατεβατό ερωτήσεων και απαντήσεων για δημοσιογραφική χρήση επιχειρήθηκε να διαμορφωθεί ένα κομματικό πανηγυρικό κλίμα, φτάνοντας σε σημείο να παραπληροφορεί επικίνδυνα τους Έλληνες πολίτες</span></h3>Της <b>Κύρας Αδάμ</b><br />Στο παρά πέντε της δεύτερης ευρωπαϊκής καταδίκης της Ελλάδας και του διεθνούς διασυρμού της, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αναγκάστηκε να εκδώσει τον χωροταξικό σχεδιασμό της χώρας, με βάση την κοινοτική οδηγία 89/2014.<br /><br />Η οδηγία αυτή εξηγεί ότι η υψηλή και ταχέως αυξανόμενη ζήτηση για θαλάσσιο χώρο για διάφορους σκοπούς, όπως εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, αναζήτηση και εκμετάλλευση πετρελαίου και φυσικού αερίου, δραστηριότητες θαλάσσιων μεταφορών και αλιείας, διατήρηση των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας, εξόρυξη πρώτων υλών, τουρισμός, εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας και υποθαλάσσια πολιτιστική κληρονομιά, καθώς και οι πολλαπλές πιέσεις επί των παράκτιων πόρων απαιτούν μια ολοκληρωμένη προσέγγιση προγραμματισμού και διαχείρισης.<br /><br />Η ίδια οδηγία τονίζει μεταξύ άλλων: Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται σε δραστηριότητες με αποκλειστικό σκοπό την άμυνα ή την εθνική ασφάλεια. Η παρούσα οδηγία δεν θίγει τα κυριαρχικά δικαιώματα και τη δικαιοδοσία των κρατών-μελών επί των θαλάσσιων υδάτων, τα οποία απορρέουν από τις σχετικές διατάξεις του Διεθνούς Δικαίου, ιδίως δε από την UNCLOS.<br /><br />Ειδικότερα, η εφαρμογή της παρούσας οδηγίας δεν θίγει τη χάραξη και την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών από τα κράτη-μέλη, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις της UNCLOS. Τα θαλάσσια χωροταξικά σχέδια αναθεωρούνται από τα κράτη-μέλη κατόπιν απόφασής τους αλλά τουλάχιστον κάθε 10 χρόνια.<br /><br />Η κυβέρνηση στην αρχική ανακοίνωσή της, καθώς και στην ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών, ξεκαθαρίζει ότι ο χάρτης που αποτυπώνει τον ελληνικό Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό δεν συνιστά οριοθέτηση ΑΟΖ. Μέχρις εδώ ουδέν το επιλήψιμο και τούτο διότι η ελληνική κυβέρνηση γνωρίζει πως είναι υποχρεωμένη να αποστείλει στον ΟΗΕ τις διεκδικήσεις της (claims) με συντεταγμένες για την ΑΟΖ, οι οποίες θα καταγραφούν επισήμως, αλλά δεν αποτελούν ούτε οριοθέτηση, ούτε αναγνώριση, ούτε κήρυξη, ούτε κατοχύρωση ΑΟΖ και τούτο διότι με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας /ΑΟΖ γίνεται πάντα -και χωρίς εξαιρέσεις- με το παράκτιο κράτος μέσω διαπραγματεύσεων και αν δεν επέλθει συμφωνία, παραπομπή του θέματος σε Διαιτητικό Δικαστήριο.<br /><br />Η Ελλάδα ΟΥΔΕΠΟΤΕ μέχρι τώρα έχει στείλει στον ΟΗΕ τις διεκδικήσεις της (claims) επί της ΑΟΖ με συντεταγμένες και ως εκ τούτου όπου αλλού κι αν στείλει «τα εξωτερικά όρια της ελληνικής ΑΟΖ» αυτά ούτε αναγνωρίζονται, ούτε λαμβάνονται υπόψη, ούτε συνιστούν «ελληνική ΑΟΖ».<br /><br />Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όχι στην επίσημη ανακοίνωσή της αλλά σε ένα κατεβατό ερωτήσεων και απαντήσεων για δημοσιογραφική χρήση, επιχείρησε να διαμορφώσει ένα κυβερνητικό και κομματικό πανηγυρικό κλίμα, φτάνοντας σε σημείο να παραπληροφορεί επικίνδυνα τους Έλληνες πολίτες μέσω ενός παραπλανητικού χάρτη ότι για πρώτη φορά αποτυπώνονται σε χάρτη τα εξωτερικά όρια της ελληνικής ΑΟΖ, λες και έχει οροθετηθεί η ανύπαρκτη για την ώρα ΑΟΖ.<br /><br />Η υφαλοκρηπίδα<br /><br />«Σε ό,τι αφορά μη οριοθετημένες περιοχές, αποτυπώνεται η μέση γραμμή που καθορίζει το εξωτερικό όριο της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, μέχρι τη σύναψη συμφωνιών οριοθέτησης με γειτονικά κράτη, των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές» αναφέρει το κυβερνητικό ενημερωτικό κατεβατό.<br /><br />Η κυβέρνηση δηλαδή με περισσή προχειρότητα και άγχος έβγαλε από τη ναφθαλίνη τον «νόμο Μανιάτη» 4001/2001, ο οποίος υποστηρίζει ότι «ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ αφ’ ης κηρυχθεί είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία γραμμών βάσης τόσο των ηπειρωτικών όσο και των νησιωτικών».<br /><br />Ο νόμος Μανιάτη, που είναι νόμος του κράτους, αντίκειται στο Δίκαιο της Θάλασσας, που και αυτό αποτελεί νόμο του κράτους και δεν επιτρέπει «κήρυξη ΑΟΖ» μονομερώς, επειδή δεν συμφωνούν τα παράκτια κράτη. Το εξωφρενικό με τον νόμο 4001/2011, τον οποίο προσπαθεί κατ’ ανάγκη να παρουσιάσει «μεγάλη επιτυχία», να καταπιεί αμάσητο η απρόσεκτη κυβέρνηση Μητσοτάκη, είναι το γεγονός ότι καθορίζεται -οριοθετείται ως ΑΟΖ- υφαλοκρηπίδα η μέση γραμμή των γραμμών βάσης.<br /><br />Ο νόμος Μανιάτη με τη «μέση γραμμή μεταξύ των ακτών» ΚΑΤΑΡΓΕΙ τα 6 ν.μ. των ελληνικών χωρικών υδάτων, δηλαδή την ελληνική κυριαρχία, και τα μετατρέπει σε ΑΟΖ, στην οποία η Ελλάδα δεν ασκεί αποκλειστική κυριαρχία.<br /><br />Ειδικά στην περίπτωση των ακτών των ελληνικών νήσων και των αντίστοιχων τουρκικών ακτών, δηλαδή από Ρόδο, Κω, Καστελόριζο, Σάμο, Χίο, Λέσβο κ.λπ., σύμφωνα με τον ελληνικό χάρτη του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού, με βάση τον νόμο Μανιάτη, η εθνική κυριαρχία των χωρικών υδάτων μετατρέπεται σε ΑΟΖ, που αποτελεί διεθνή θάλασσα και στην οποία το παράκτιο κράτος δεν ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα. Αυτό κι αν είναι παγκόσμια πρωτοτυπία της κυβέρνησης Μητσοτάκη…<div><br /></div><div><a href="https://www.antinews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η χάρτινη, ανύπαρκτη ΑΟΖ της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Σε ένα κατεβατό ερωτήσεων και απαντήσεων για δημοσιογραφική χρήση επιχειρήθηκε να διαμορφωθεί ένα κομματικό πανηγυρικό κλίμα, φτάνοντας σε σ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Κουνάνε» μαντήλες πλήρους ισλαμοποίησης των κατεχομένων.

<img height="427" src="https://omegapress.gr/images/ISLAM.jpg" width="714" /><div><br /></div><div><b>Κώστας Βενιζέλος</b><br />Η ισλαμοποίηση των κατεχομένων, η πλήρης εναρμόνιση της κοινωνίας με την τουρκική, η ενίσχυση του τουρκικού πληθυσμού με νέους εποίκους, συνιστούν τον σχεδιασμό της Άγκυρας, που δεν είναι τωρινός, αλλά συνεχίζεται με στόχο την πλήρη τουρκοποίηση της περιοχής. Είναι προφανές πως την τελευταία περίοδο υπάρχουν ενδείξεις ότι εντείνονται οι προσπάθειες για υλοποίηση των στρατηγικών επιδιώξεων της Τουρκίας στην κατεχόμενη Κύπρο.<br />Σε αυτό το σχέδιο, λοιπόν, εντάσσονται και η εκπαίδευση, η θρησκεία, η εδραίωση της δημογραφικής αλλοίωσης, η αλλαγή κουλτούρας, απόκτησης ισλαμικής συνείδησης και προτύπων ( μαντήλα), όπως και τα έργα υποδομής- εξάρτησης.<br /><br />Η ενίσχυση του τουρκικού πληθυσμού στα κατεχόμενα αποτελεί στρατηγικό στόχο της Τουρκίας, που μεθοδικά προωθείται και υλοποιείται βαθμηδόν από την περίοδο αμέσως μετά την εισβολή του 1974. Προ ημερών υπήρξε επίσημη τοποθέτηση από πλευράς της Άγκυρας για αύξηση του εκ Τουρκίας πληθυσμού στην κατεχόμενη Κύπρο ενόψει και «της κατασκευή κοινωνικών κατοικιών». Υπενθυμίζεται ότι ο Τούρκος Υπουργός Περιβάλλοντος, Αστικοποίησης και Κλιματικής Αλλαγής, Μουράτ Κουρούμ, ανακοινώνοντας νέα έργα στα κατεχόμενα ανέφερε πως «θα ληφθούν μέτρα για την ενίσχυση της τουρκικής παρουσίας στο νησί». Στην περίπτωση αυτή αναφέρεται ενδεχομένως στη μεταφορά εργατών από την Τουρκία για την κατασκευή έργων με στόχο, βέβαια, να μην είναι η εποχιακή η παρουσία τους.</div><div><br />Ο πληθυσμός<br /><br />Σύμφωνα με στοιχεία που κατέχουμε, οι Τουρκοκύπριοι πληθυσμιακά είναι μειοψηφία και ο αριθμός τους ανέρχεται περίπου στις 135.000. Σε σχέση με εκείνους που έχουν την λεγόμενη υπηκοότητα, οι Τουρκοκύπριοι και οι έποικοι είναι αριθμητικά σχεδόν ίσοι. Υπολογίζεται ότι τη λεγόμενη υπηκοότητα έχουν περίπου 270.000. Εκεί, που φαίνεται ότι οι αριθμοί ανατρέπονται είναι όταν στον πληθυσμό προστίθενται οι Τούρκοι που διαμένουν στα κατεχόμενα αλλά δεν έχουν υπηκοότητα, οι οποίοι είναι περισσότεροι. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι εποχιακοί εργάτες, που έρχονται και οι πλείστοι παραμένουν, οι φοιτητές, ο στρατός κατοχής ( 35.000), οι οικογένειες των αξιωματικών( 5.000). Σκοπίμως δεν δίνονται πλήρη στοιχεία ή εάν δίνονται προκαλούν σύγχυση. Κάποιοι υποστηρίζουν πως στα κατεχόμενα ζουν σήμερα περίπου 1 εκατομμύριο άνθρωποι, αριθμός που φαντάζει υπερβολικά μεγάλος. Ωστόσο δεν μπορεί κανείς τεκμηριωμένα να τον αμφισβητήσει αλλά ούτε και να τον επιβεβαιώσει. <br />Σημειώνεται πως ο εκλογικός κατάλογος το 2018 περιλάμβανε 190.553 ψηφοφόρους ενώ το 2023 210.000.</div><div><br />«Υπηκοότητες»<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι το καθεστώς Ερντογάν πιέζει συνεχώς για «πολιτογράφηση» εποίκων. Τούτο συνδέεται με τον πολιτικό και τον οικονομικό έλεγχο των κατεχομένων. Συνδέεται με τη διαμόρφωση συνθηκών για να έχουν το πάνω χέρι οι έποικοι, εκτοπίζοντας τους Τουρκοκύπριους. Η επιδίωξη αυτή, δεν αφορά, όμως, μόνο την αριθμητική ενίσχυση. Αυτός ο στόχος συνδυάζεται, όπως φαίνεται, από παράλληλες κινήσεις, για ισλαμοποίηση των κατεχομένων και την πλήρη ενσωμάτωση των Τουρκοκυπρίων στην τουρκική κοινωνία.<br />Σημειώνεται συναφώς ότι ο πληθυσμός, η αλλοίωση του δημογραφικού χαρακτήρα, ήταν η πρώτη κίνηση που έκανε η Τουρκία, αμέσως μετά την εισβολή. Η μεταφορά εποίκων ήταν εύκολη, μπορούσε να γίνει γρήγορα ενώ με την ενέργεια αυτή, που γινόταν για να κατοικηθούν τα σπίτια των Ελληνοκυπρίων, οι οποίοι είχαν εκδιωχθεί βιαίως, είχε κι άλλο σκοπό, που αφορούσε τη βιωσιμότητα της περιοχής: Να δουλέψουν στη γεωργία, στη βιομηχανία αλλά και να μεταφέρουν και την κουλτούρα τους.<br /><br />Η θρησκεία είναι το άλλο όπλο. Στα κατεχόμενα λειτουργούν 213 τζαμιά. Σε αναλογία πληθυσμού και χώρου, ο αριθμός είναι υπερβολικά μεγάλος. Κτίζουν τζαμιά αντί σχολεία ενώ μεγάλος είναι και ο αριθμός των ιμάμηδων. Υπολογίζεται ότι 240 άτομα απασχολούνται ως προσωπικό στη «διεύθυνση θρησκευτικών υποθέσεων» ενώ οι 120 από αυτούς είναι ιμάμηδες. Στα κατεχόμενα δρουν πλέον διάφορα «ισλαμικά τάγματα».<br />Την ίδια ώρα, η εκπαίδευση και η θρησκεία δεν λειτουργούν αποκομμένα αλλά συνδέονται. Εξ ου και η υπόθεση με την μαντήλα, που δεν μπορεί να θεωρηθεί μεμονωμένη αλλά εντάσσεται στη μεγάλη εικόνα και το σχεδιασμό για την ισλαμοποίηση. Είναι σαφές, όπως αναφέρεται και σε σημείωμα του Τουρκικού Κλάδου του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών του Ιανουαρίου 2023, ότι ο στόχος είναι καταστεί η τουρκοκυπριακή κοινότητα πιο «τουρκική» και πιο «μουσουλμανική». Ως εγχείρημα παραμένει δύσκολο προς υλοποίηση καθώς οι Τουρκοκύπριοι είναι κοσμικοί. Είναι, όμως, εύκολο σε σχέση με τους εποίκους, που όπως σημειώνεται είναι η πλειοψηφία.</div><div><br />Έργα εξάρτησης<br /><br />Για να γίνει εφικτός ο σχεδιασμός πρέπει να ενισχύεται και η εξάρτηση των κατεχομένων από την Τουρκία. Κι αυτό γίνεται μέσα από τη μόνιμη οικονομική εξάρτηση, κυρίως σε ό,τι αφορά την λειτουργία της αποσχιστικής οντότητας, του «κράτους», αλλά και τα έργα υποδομής. Όπως η μεταφορά νερού με υποθαλάσσιο αγωγό από την Τουρκία στα κατεχόμενα. Αλλά και ο σχεδιασμός για μεταφορά ηλεκτρισμού, που μέχρι στιγμής δεν έχει υλοποιηθεί.<br />Με όλα αυτά η κατοχική δύναμη θέλει να δημιουργήσει ένα μη ανατρέψιμο τετελεσμένο, το οποίο θα αφορά «τα δεδομένα» επί του εδάφους. Θέλει να καταστήσει τα κατεχόμενα τουρκική επαρχία, μια περιοχή- «πλυντήριο» για παράνομες συναλλαγές και δράσεις. Μια περιοχή, ένα ψευδοκράτος, που θα λειτουργεί ως δομή και κουλτούρα, με πρότυπο την τουρκική κοινωνία. Πλήρης, δηλαδή, τουρκοποίηση. Την ίδια ώρα, είναι σαφές πως εάν την Τουρκία την εξυπηρετεί να προχωρήσει σε μια συμφωνία στο Κυπριακό, θα επιδιώξει ένα συνομοσπονδιακό μοντέλο, στο οποίο μέσω του τουρκικού μουσουλμανικού συνιστώντος κρατιδίου, θα ελέγχει και το ελληνοκυπριακό και θα είναι και στην Ε.Ε.!</div><div><br />Κινητή τηλεφωνία με ενδείξεις για τον πληθυσμό<br /><br />Διαχρονικά χρησιμοποιείται ο αριθμός των συνδρομητών κινητής τηλεφωνίας, για να εξαχθούν συμπεράσματα για τον πληθυσμό στα κατεχόμενα. Αυτό μπορεί να δώσει μια ένδειξη, αλλά δεν μπορεί να θεωρηθεί βασικό στοιχείο. Δεν μπορεί να θεωρηθεί κρίσιμης σημασίας στους υπολογισμούς που γίνονται. Κι αυτό επειδή κάποιοι που επισκέπτονται τα κατεχόμενα αλλά δεν μένουν μόνιμα, όπως Τούρκοι επιχειρηματίες, ενδέχεται να είναι συνδρομητές σε εταιρείες κινητής τηλεφωνίας. Ή άλλοι να έχουν περισσότερες από μια συνδρομή. Τα τελευταία στοιχεία, που υπάρχουν, δίνουν ένα στίγμα, που πρέπει ασφαλώς να ληφθεί υπόψη. Σημειώνεται ότι το «ίδρυμα τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνίας – Bilgi Teknolojileri ve Haberleşme Kurumu (BTHK)» του κατοχικού καθεστώτος, δημοσιοποίησε την έκθεση δεδομένων του τομέα ηλεκτρονικής επικοινωνίας για το τέταρτο τρίμηνο του 2024 (περίοδος Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου).<br /><br />Με βάση την έκθεση, στη συγκεκριμένη περίοδο υπήρχαν 1.062.691 εγγεγραμμένες συνδρομές κινητής τηλεφωνίας, εκ των οποίων οι 846.039 ήταν ενεργές. Στην έκθεση καταγράφονται και οι εταιρείες στις οποίες είναι εγγεγραμμένες οι συνδρομές (το 57% των συνδρομών κινητής τηλεφωνίας, ήταν εγγεγραμμένες στην «εταιρεία» τηλεπικοινωνιών «Kuzey Kıbrıs Turkcell» και το υπόλοιπο 43% στην «Telsim»). Την ίδια περίοδο, υπήρχαν εγγεγραμμένες στο «τμήμα τηλεπικοινωνιών της ”τ.δ.β.κ.”», συνολικά 74.928 συνδρομές σταθερής τηλεφωνίας.<br /><br />Ενδιαφέρον, πάντως, έχουν και τα στοιχεία σε σχέση με την κινητικότητα των τηλεφωνικών κλήσεων. Σύμφωνα με την έκθεση, οι χώρες προς τις οποίες καταγράφεται η περισσότερη κίνηση από τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας των κατεχομένων είναι η Τουρκία, η Βρετανία, η Νιγηρία, η Κυπριακή Δημοκρατία, το Ιράν και το Τουρκμενιστάν. Οι δε χώρες από τις οποίες καταγράφεται η περισσότερη κίνηση προς τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας των κατεχομένων είναι η Τουρκία, η Βρετανία και η Νιγηρία. Σε σχέση με τη Νιγηρία, φαίνεται πως οι τηλεφωνικές κλήσεις έχουν σχέση και με την παρουσία φοιτητών από τη χώρα αυτή σε «πανεπιστήμια» των κατεχομένων</div><div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Κουνάνε» μαντήλες πλήρους ισλαμοποίησης των κατεχομένων.

Κώστας Βενιζέλος Η ισλαμοποίηση των κατεχομένων, η πλήρης εναρμόνιση της κοινωνίας με την τουρκική, η ενίσχυση του τουρκικού πληθυσμού με νέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Χάρτης του Αιγαίου θα εμποδίσει την τουρκο-ελληνική εξομάλυνση;

<img height="359" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/04/%CE%B1%CF%846%CF%8467672672477%CE%B4%CE%B7%CE%B7%CE%B45%CF%814758%CE%B4544%CE%B5%CE%B4%CF%8633.jpg?resize=616%2C346&ssl=1" width="725" /><br /><br />Ο «χωροταξικός θαλάσσιος σχεδιασμός» που έγινε δεκτός από την Ελλάδα σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) δημιούργησε νέους χάρτες στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο που η Τουρκία δεν αποδέχεται, γεγονός που οδήγησε σε νέα συζήτηση για τη γραμμή Άγκυρας-Αθήνας.<br /><br />Η Τουρκία, αντιδρώντας στους χάρτες της Ελλάδας, ανακοίνωσε ότι σύντομα θα ολοκληρώσει τον δικό της χωροταξικό σχεδιασμό και θα τον υποβάλει στα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ).<br /><br />Οι πρόσφατες εξελίξεις όπως η σκλήρυνση της ρητορικής μεταξύ των μερών, η αύξηση του εξοπλισμού, το έργο υποβρυχίων καλωδίων μεταξύ Κύπρου και Ελλάδας και η αναβολή της συνεδρίασης του συμβουλίου συνεργασίας υψηλού επιπέδου μετά τη σύλληψη του Εκρέμ Ιμάμογλου Ekrem, φέρνουν μαζί τους σημάδια αμφισβήτησης σχετικά με τα επόμενα στάδια της τουρκοελληνικής διαδικασίας εξομάλυνσης, η οποία έχει αποκτήσει ορμή από το 2023.<br /><br />Παρά τις τρέχουσες εντάσεις έρχονται επιφυλακτικές δηλώσεις και από τις δύο πλευρές.<br /><br />Σε ανακοίνωσή του στις 16 Απριλίου, το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών τόνισε ότι επιθυμείται να επιλυθούν «τα προβλήματα με την Ελλάδα στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου».<br /><br />Ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης είπε επίσης την ίδια μέρα: «Η πρόθεσή μας είναι να συνεχιστεί ο ελληνοτουρκικός διάλογος. Δεν θέλουμε εχθρικές σχέσεις με καμία γειτονική χώρα».<br /><br />Τι είναι ο χωροταξικός θαλάσσιος σχεδιασμός;<br /><br />Η διαμάχη «χωροταξικού θαλάσσιου σχεδιασμού» που φέρνει αντιμέτωπες την Τουρκία και την Ελλάδα βασίζεται σε οδηγία που εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2014.<br /><br />Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε την οδηγία για τον Θαλάσσιο Χωρικό Σχεδιασμό (MDP) το 2014 με στόχο να διασφαλίσει τη βιώσιμη ανάπτυξη των θαλάσσιων οικονομιών και τη βιώσιμη χρήση των θαλάσσιων περιοχών και πόρων.<br /><br />Η οδηγία υποχρεώνει τα 22 κράτη μέλη που συνορεύουν με θάλασσες και ωκεανούς να αναπτύξουν ένα εθνικό σχέδιο.<br /><br />Η Ελλάδα καθυστέρησε το MDP, το οποίο έπρεπε να προετοιμαστεί και να εγκριθεί έως το 2021, παρά τις πιέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.<br /><br />Η Ελλάδα, η οποία ενέκρινε το MDP στις 16 Απριλίου μετά την απειλή κυρώσεων της Επιτροπής, κατέγραψε επίσης τους σχετικούς χάρτες.<br /><br />Αν και δεν είναι δεσμευτικοί από την άποψη του διεθνούς δικαίου, το MDP και οι εγκεκριμένοι χάρτες είναι σημαντικοί όσον αφορά την τεκμηρίωση των ισχυρισμών της Ελλάδας σχετικά με το Αιγαίο σε επίσημο περιβάλλον.<br /><br />Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του χάρτη στο πλαίσιο του MDP είναι ότι αντικατοπτρίζει σε μεγάλο βαθμό τον χάρτη της Σεβίλλης του 1997, στον οποίο η Τουρκία ήταν πάντα αντίθετη.<br /><br />Ο χάρτης, ο οποίος σχεδιάζει τα μέγιστα θαλάσσια όρια της Ελλάδας στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, υποστηρίζει ότι όλα τα ελληνικά νησιά, συμπεριλαμβανομένου του Καστελλόριζου, έχουν υφαλοκρηπίδα.<br />Ο χάρτης MDP σχεδιάζει ένα θαλάσσιο όριο έξι μιλίων στο Αιγαίο, αν και η Ελλάδα σημειώνει ότι έχει το δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια σύμφωνα με τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τη Θάλασσα.<br /><br />Η Τουρκία αντιδρά στον χάρτη<br /><br />Η Τουρκία έδωσε την επίσημη απάντησή της σε αυτούς τους χάρτες μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών της.<br /><br />Σε δήλωση του υπουργείου στις 16 Απριλίου, σημειώθηκε ότι ορισμένες από τις περιοχές που προσδιορίζονται από την Ελλάδα στο MDP παραβιάζουν τις περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Η δήλωση συνέχισε:<br /><br />«Τονίζουμε για άλλη μια φορά ότι οι μονομερείς ενέργειες και διεκδικήσεις της Ελλάδας δεν θα έχουν καμία νομική συνέπεια για τη χώρα μας».<br /><br />Στην ίδια δήλωση, αναφέρθηκε ότι η Τουρκία θα διαβιβάσει τον Χωροταξικό Θαλάσσιο Σχεδιασμό (MDP) που εκπονήθηκε από την Τουρκία στις αρμόδιες μονάδες της UNESCO και των Ηνωμένων Εθνών.<br /><br />Η Τουρκία κατηγορεί την Ελλάδα ότι προσπαθεί να ελέγξει ολόκληρο το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο με «μαξιμαλιστική» προσέγγιση.<br /><br />Η Ελλάδα, από την άλλη, κατηγορεί την Τουρκία ότι δεν αναγνωρίζει την κυριαρχία πολλών ελληνικών νησιών στο Αιγαίο.<br /><br />Η Αθήνα ισχυρίζεται ότι το δόγμα «Γαλάζια Πατρίδα» που ανέπτυξε η Τουρκία τα τελευταία χρόνια είναι αντανάκλαση της επεκτατικής της νοοτροπίας.<br /><br />Καλωδιακό έργο στην Κύπρο<br /><br />Εκτός από τον χωροταξικό θαλάσσιο σχεδιασμό, ορισμένες άλλες πρόσφατες εξελίξεις έχουν εγείρει ερωτήματα σχετικά με το εάν η διαδικασία εξομάλυνσης μεταξύ Άγκυρας και Αθήνας έχει τεθεί σε κίνδυνο.<br /><br />Ένα άλλο θέμα που δεν έχει γίνει πρωτοσέλιδο μεταξύ των δύο πλευρών είναι η υποθαλάσσια καλωδιακή ηλεκτρική σύνδεση που θέλουν να περάσουν κάτω από τη Μεσόγειο η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία.<br /><br />Το έργο, γνωστό ως Great Sea Interconnector (GSI), περιλαμβάνει τη μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας υποθαλάσσια από το ελληνικό νησί της Κρήτης στην Κύπρο και από εκεί στο Ισραήλ.<br /><br />Ενώ η Ελλάδα θέτει το ζήτημα της συμμόρφωσης με το διεθνές δίκαιο για τις εργασίες που θα εκτελεστούν στον βυθό της θάλασσας, η Τουρκία σημειώνει ότι το έργο περνά από τη δική της θαλάσσια δικαιοδοσία και δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς άδεια.<br /><br />Ο ελληνικός Τύπος έγραψε πρόσφατα ότι η υλοποίηση του έργου αναβλήθηκε λόγω της αντίδρασης της Τουρκίας.<br /><br />Η κούρσα εξοπλισμών συνεχίζεται<br /><br />Ένας άλλος τομέας έντασης μεταξύ των μερών είναι ο αυξανόμενος οπλισμός.<br /><br />Η Ελλάδα βλέπει την πρόοδο της Τουρκίας στην αμυντική βιομηχανία τα τελευταία χρόνια ως απειλή.<br /><br />Η Αθήνα συζητά επίσης πολιτικές για την ανάπτυξη της δικής της αμυντικής βιομηχανίας και προσπαθεί να ενισχύσει τις ναυτικές και αεροπορικές δυνάμεις της μέσω συμφωνιών με διάφορες χώρες, ιδιαίτερα τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Γαλλία.<br /><br />Η Ελλάδα εργάζεται επίσης για να περιορίσει την αγορά όπλων από τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις, όπως μαχητικά αεροσκάφη και πυραύλους που θα αύξαναν περαιτέρω τις δυνατότητές τους κρούσης.<br /><br />Παράλληλα με αυτό, αξιοσημείωτος είναι και ο τόνος των πρόσφατων δηλώσεων σχετικά με την Τουρκία από αξιωματούχους όπως ο Έλληνας υπουργός Άμυνας Νίκος Δένδιας και ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Δημήτριος Χούπης.<br /><br />Τέλος, ο στρατηγός Χούπης σημείωσε ότι η Τουρκία «αποτελεί μια συνεχή απειλή». Είπε ότι ο ελληνικός στρατός είναι έτοιμος να αναλάβει δράση ενάντια σε κάθε απειλή μέσα σε πέντε λεπτά.<br /><br />Πηγές του τουρκικού υπουργείου Άμυνας ανέφεραν τα εξής σχετικά με αυτή τη δήλωση στην ενημέρωση της 17ης Απριλίου: «Μην περιμένετε από εμάς να απαντήσουμε σε δηλώσεις που ακόμη και αυτοί δεν πιστεύουν ότι είναι αληθινές και τις κάνουν να φαίνονται γελοίες».<br /><br />Αναβλήθηκε η τουρκοελληνική συνάντηση<br /><br />Αναβλήθηκε επίσης η συνεδρίαση του Συμβουλίου Συνεργασίας Υψηλού Επιπέδου μεταξύ Άγκυρας και Αθήνας, που είχε προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί αυτόν τον μήνα.<br /><br />Η συνεδρίαση, υπό την προεδρία του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, αναβλήθηκε από την Αθήνα μετά τη σύλληψη του δημάρχου του Μητροπολιτικού Δήμου Κωνσταντινούπολης, Εκρεμ Ιμάμογλου.<br /><br />Η σύνοδος του Συμβουλίου είναι ο πιο σημαντικός και υψηλότερος μηχανισμός της διαδικασίας εξομάλυνσης μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, η οποία έχει αποκτήσει δυναμική από το 2023.<br /><br />Σε προηγούμενες συναντήσεις, οι δύο χώρες συνήψαν συγκεκριμένες συμφωνίες συνεργασίας σε πολλούς τομείς, από το εμπόριο μέχρι την οικονομία, από τις επενδύσεις μέχρι τις μεταφορές και τον τουρισμό, και κάποιους από αυτούς τους έκαναν πράξη.<br /><br />Η Διακήρυξη της Αθήνας, που υπογράφηκε με τον Μητσοτάκη κατά την επίσκεψη Ερντογάν στις 7 Δεκεμβρίου 2023, ήταν ένα έγγραφο μεγάλης σημασίας όσον αφορά τη δήλωση των βασικών αρχών αυτής της ομαλοποίησης και της αμοιβαίας κατανόησης.<br /><br />Παρά τα υπάρχοντα στοιχεία έντασης, οι δηλώσεις από τις πρωτεύουσες δείχνουν ότι καμία από τις δύο πλευρές δεν επιθυμεί να εισέλθει σε μια νέα περίοδο σύγκρουσης.<br /><br />Σε ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών στις 16 Απριλίου, έγινε αναφορά στη Διακήρυξη της Αθήνας και αναφέρθηκε ότι η Τουρκία «διατηρεί τη θέση της ότι πρέπει να υιοθετηθεί μια ειλικρινής και συνολική προσέγγιση για την επίλυση των ζητημάτων με την Ελλάδα στη βάση του διεθνούς δικαίου, της ισότητας και της καλής γειτονίας» στο πλαίσιο αυτής της δήλωσης.<br /><br />Ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης έκανε επίσης δήλωση στον ελληνικό Τύπο στις 16 Απριλίου, τονίζοντας την ανάγκη σύναψης συμφωνίας για τα θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία παρά το εγκεκριμένο MDP, και είπε: «Η πρόθεσή μας είναι να συνεχιστεί ο ελληνοτουρκικός διάλογος. Δεν θέλουμε εχθρικές σχέσεις με καμία γειτονική χώρα».<div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Χάρτης του Αιγαίου θα εμποδίσει την τουρκο-ελληνική εξομάλυνση;

Ο «χωροταξικός θαλάσσιος σχεδιασμός» που έγινε δεκτός από την Ελλάδα σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) δημιούργησε νέους χά...

Διαβάστε την συνέχεια

Τραμπ για Ουκρανία: «Ξέρω πότε κάποιος με δουλεύει» Ειρήνη ή φεύγουμε από τις διαπραγματεύσεις.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/04/TRUMP-4.jpg"><img src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/04/TRUMP-4-696x391.jpg" /></a><br /><br />Κανείς δεν με δουλεύει στις ειρηνευτικές συνομιλίες, είπε ο Ντόναλντ Τραμπ, αναφερόμενος στις διαπραγματεύσεις για τον πόλεμο στην Ουκρανία.<br /><br />Ο Ντόναλντ Τραμπ έκανε δηλώσεις το απόγευμα στον Λευκό Οίκο, ερωτώμενος για τις προϋποθέσεις που θεωρεί απαραίτητες από την Ουκρανία και τη Ρωσία για να προχωρήσουν σε διαπραγματεύσεις.<br /><br />«Ξέρω πότε κάποιος μας δουλεύει»<br />«Όλη μου η ζωή είναι μια μεγάλη διαπραγμάτευση και ξέρω πότε κάποιος μας δουλεύει και πότε όχι», είπε χαρακτηριστικά. «Πρέπει να δω ενθουσιασμό για να τελειώσει αυτό [ο πόλεμος]. Νομίζω πως τον βλέπω – νομίζω πως τον βλέπω και από τις δύο πλευρές.»<br /><br />Όταν ρωτήθηκε αν θεωρεί ότι οι Ρώσοι «παίζουν» με τις ΗΠΑ, απάντησε: «Κανείς δεν με δουλεύει. Προσπαθώ να βοηθήσω.» Ο Αμερικανός πρόεδρος πρόσθεσε ότι «έχουμε πολύ καλές πιθανότητες» να επιτευχθεί συμφωνία.<br /><br />«Τα πράγματα κορυφώνονται αυτή τη στιγμή», δήλωσε.<br /><br />Τραμπ: Οι ΗΠΑ θα προσπεράσουν την ειρηνευτική συμφωνία αν τα μέρη τη δυσκολέψουν<br />Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ προειδοποίησε σήμερα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι έτοιμες να προχωρήσουν σε άλλο βήμα “πολύ σύντομα” εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ Μόσχας και Κιέβου για το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία.<br /><br />Κατά τη διάρκεια της τελετής ορκωμοσίας του Μεχμέτ Οζ ως διοικητή των υπηρεσιών του Κέντρου Medicare και Medicaid, ο Ντόναλντ Τραμπ μίλησε στους δημοσιογράφους και αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο ειρηνευτικής συμφωνίας μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.<br /><br />«Θα το πετύχουμε ιδανικά», δήλωσε. «Αν για κάποιο λόγο ένα από τα δύο μέρη το κάνει πολύ δύσκολο… θα το προσπεράσουμε. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χρειαστεί να το κάνουμε αυτό.»<br /><br />Ο Αμερικανός πρόεδρος τόνισε ότι θεωρεί πως υπάρχει «καλή πιθανότητα» να «λυθεί το πρόβλημα».<br /><br />“Δεν υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός ημερών, αλλά θέλουμε να το λύσουμε γρήγορα”, τόνισε ο Αμερικανός πρόεδρος από τον Λευκό Οίκο. Οι δηλώσεις του πραγματοποιούνται μετά τις δηλώσεις του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο, ο οποίος απείλησε νωρίτερα σήμερα ότι η Ουάσινγκτον “θα προχωρήσει σε άλλο βήμα” εάν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ειρήνη “δεν είναι δυνατή”.<br /><br />Ο Ρούμπιο δήλωσε χαρακτηριστικά ότι ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δεσμευτεί να βοηθήσουν να τελειώσει ο πόλεμος, εάν δεν φανεί σύντομα ένας σαφής δρόμος προς την ειρήνη, τότε θα αποχωρήσουν από τις προσπάθειες διαμεσολάβησης για την ειρήνη, ανακοίνωσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.<div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τραμπ για Ουκρανία: «Ξέρω πότε κάποιος με δουλεύει» Ειρήνη ή φεύγουμε από τις διαπραγματεύσεις.

Κανείς δεν με δουλεύει στις ειρηνευτικές συνομιλίες, είπε ο Ντόναλντ Τραμπ, αναφερόμενος στις διαπραγματεύσεις για τον πόλεμο στην Ουκρανία....

Διαβάστε την συνέχεια

Το βάθος του ανταγωνισμού Ισραήλ - Τουρκίας στο τερέν της Συρίας.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://cdn.sigmalive.com/thumbnails/1293659/conversions/illustration_turkey_israel-thumb.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="1200" height="360" src="https://cdn.sigmalive.com/thumbnails/1293659/conversions/illustration_turkey_israel-thumb.webp" width="681" /></a></div><br /><div><b>Νίκος Μελέτης</b></div>Παρά την προσφορά «μεσολάβησης» του Τραμπ και την πρώτη ισραηλινοτουρκική επαφή για τη Συρία, οι λόγοι που προκαλούν την ένταση μεταξύ των δύο χωρών, με επίδικο το μέλλον της Συρίας, παραμένουν.<br /><br />Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου άκουσε μάλλον με απογοήτευση, στην επίσκεψή του στο Οβάλ Γραφείο, τον Αμερικανό πρόεδρο – τουλάχιστον στη δημόσια τοποθέτησή του – να παρακάμπτει τις ανησυχίες του Ισραήλ για την τουρκική παρεμβατικότητα στη Συρία και την πρόθεση εγκατάστασης στρατιωτικών βάσεων στο έδαφός της.<br /><br />Αντί για την υποστήριξη που ανέμενε, ο κ. Νετανιάχου άκουσε τον Αμερικανό πρόεδρο, μετά από ένα λογύδριο υπέρ του Ερντογάν, να αρκείται σε μια δήλωση ότι μπορεί, εάν χρειαστεί, να μεσολαβήσει μεταξύ των δύο χωρών.<br /><br />Αυτό φυσικά ενθαρρύνει την Τουρκία, η οποία θεωρεί ότι με τη δήλωση αυτή μπήκε «φρένο» στο casus belli του Ισραήλ σε περίπτωση εγκατάστασης τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων στο συριακό έδαφος.<br /><br />Οι δύο χώρες, μετά την προτροπή του Ν. Τραμπ, απέστειλαν απεσταλμένους τους στο Μπακού, που συναντήθηκαν με σκοπό να διαμορφώσουν έναν μηχανισμό αποφυγής θερμής έντασης πάνω από τη Συρία, στα πρότυπα του μηχανισμού που είχε εφαρμόσει η Τουρκία με τη Ρωσία στη Βόρεια Συρία, αλλά και το Ισραήλ με τη Ρωσία. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι επαφές αυτές δεν οδήγησαν σε αποτέλεσμα και πιθανότατα θα επαναληφθούν.<br /><br />Το ενδεχόμενο μεταφοράς των τουρκικών S-400 στη Συρία, στο πλαίσιο μιας προσπάθειας για επιστροφή της Τουρκίας στο πρόγραμμα F-35, θα καθιστούσε το Ισραήλ αδύναμο στην απόκρουση επιθέσεων αλλά και στη χρήση του εναέριου χώρου της Συρίας εναντίον του Ιράν. Επίσης, ένα καθεστώς με ισλαμικό DNA, που θα έχει ενισχυθεί στρατιωτικά και θα ελέγχεται από την Τουρκία και τον Τ. Ερντογάν, αποτελεί στρατηγική απειλή για τα συμφέροντα του Ισραήλ.<br /><br />Όμως τις τελευταίες ημέρες αναπτύχθηκε μια άλλη θεωρία από την Τουρκία, που επιχειρεί να νομιμοποιήσει ουσιαστικά την ανάπτυξη τουρκικών δυνάμεων στη Συρία αλλά και τη δημιουργία αεροπορικής βάσης.<br /><br />Ο Υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν έχει ανακοινώσει ότι η Τουρκία, η Συρία, η Ιορδανία, ο Λίβανος και το Ιράκ θα αποτελέσουν μια πλατφόρμα για την ασφάλεια των συνόρων και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.<br /><br />Τούρκοι αξιωματούχοι ανέφεραν ότι ο πόλεμος εναντίον του ISIS, τον οποίο φιλοδοξούν να αναλάβουν η Τουρκία μαζί με το Ιράκ, την Ιορδανία και τη Συρία, απαιτεί την παρουσία στρατιωτικών και αεροπορικών δυνάμεων στο έδαφος της Συρίας.<br /><br />Αυτό πιθανότατα είναι και το «δώρο» που θέλει να προσφέρει στον Αμερικανό πρόεδρο Τραμπ ο Τ. Ερντογάν, καθώς μια τέτοια πρωτοβουλία όχι μόνο θα του προσφέρει τη δυνατότητα να επεκτείνει την επιρροή του στη Συρία και να εγκαταστήσει τουρκικές δυνάμεις, αλλά ταυτόχρονα θα απαλλάξει τον Αμερικανό πρόεδρο από τον πονοκέφαλο της διατήρησης αμερικανικών δυνάμεων στη Συρία για την αντιμετώπιση του ISIS.<br /><br />Για την Τουρκία, μια τέτοια εξέλιξη αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία, καθώς έτσι θα εξαλειφθεί το βασικό επιχείρημα πάνω στο οποίο στηρίχθηκε και συνεχίζεται η αμερικανική υποστήριξη των Κούρδων στη βορειοανατολική Συρία.<br /><br />Στην Τουρκία υπάρχει μεγάλη ανησυχία για τις εξελίξεις στη Συρία, καθώς μετά την παρέμβαση του Ισραήλ –που έχει εισχωρήσει σε περιοχές νότια της Δαμασκού και φυσικά στη «νεκρή ζώνη»– έχουν πυροδοτηθεί σενάρια για τον επονομαζόμενο «διάδρομο του Αβραάμ».<br /><br />Σύμφωνα με τα σενάρια αυτά, το Ισραήλ, με την υποστήριξη που προσφέρουν οι Κούρδοι αλλά και την ασφυκτική πίεση που ασκεί στη Δαμασκό, επιδιώκει να αποκαταστήσει απευθείας επαφή των περιοχών της Συρίας που τώρα ελέγχει μέσω ενός διαδρόμου στη νότια Συρία, ο οποίος θα την ενώνει με την περιοχή που ελέγχουν σήμερα οι Κούρδοι.<br /><br />Αυτό θα είναι ένα πρώτο βήμα ουσιαστικά για την καντονοποίηση της Συρίας και επιβολή ενός ομοσπονδιακού μοντέλου επί του εδάφους – κάτι το οποίο αποτελεί «κόκκινο πανί» για την Τουρκία, καθώς ουσιαστικά θα οδηγήσει σε τετελεσμένα με τη διατήρηση της αυτόνομης κουρδικής περιοχής.<br /><br />Για το Ισραήλ, ο διάδρομος αυτός προσφέρει πρόσβαση σε ζωτικούς ενεργειακούς πόρους και γεωργικά προϊόντα, ενώ παράλληλα μετριάζει τις υπαρξιακές απειλές για την ασφάλειά του.<br /><br />Ταυτόχρονα, όμως, αναβιώνουν και οι θεωρίες για επιδίωξη του Ισραήλ για την αναβίωση των «βιβλικών συνόρων», που αποδίδουν στο Ισραήλ εδάφη της Συρίας, του Ιράκ, αλλά και της Τουρκίας.<br /><br />Στην αντιπαράθεση αυτή Τουρκίας - Ισραήλ είναι προφανές ότι όλοι αναμένουν και τις επιλογές του Ν. Τραμπ, ο οποίος εντός του Μαΐου αναμένεται να επισκεφθεί τις χώρες του Κόλπου, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες που δεν έχουν διαψευστεί, είναι πιθανό να συμπεριλάβει και την Άγκυρα στους σταθμούς της περιοδείας του.<br /><br />Για το Ισραήλ πάντως, η παρουσία και επέκταση της επιρροής της Τουρκίας στη Συρία αποτελεί «κόκκινη γραμμή», εφόσον συνοδευτεί και με στρατιωτική παρουσία και τη δημιουργία στρατιωτικής βάσης. Από την πρώτη στιγμή το Ισραήλ έχει δείξει τις διαθέσεις του με τους βομβαρδισμούς στην αεροπορική βάση T-4 στην Παλμύρα, όπου – σύμφωνα με πληροφορίες – υπήρχε πρόθεση της Τουρκίας να τη μετατρέψει σε δική της αεροπορική βάση.<br /><br />Όσο οι επαφές μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας δεν οδηγούν σε αποτέλεσμα, είναι προφανές ότι οποιαδήποτε δραστηριότητα της τουρκικής αεροπορίας στον εναέριο χώρο της Συρίας θα θεωρηθεί ως απειλή από το Ισραήλ, το οποίο και θα απαντήσει. Και τουλάχιστον σε επίπεδο αεροπορικής ισχύος, η Τουρκία δεν μπορεί να αμφισβητήσει ούτε να απειλήσει τη σαφή υπεροχή του Ισραήλ, τόσο με τα υπερσύγχρονα και δοκιμασμένα σε πραγματικές συνθήκες αεροπορικά συστήματα, όσο φυσικά και με τα F-35.<br /><br />Τα συμφέροντα των δύο χωρών στη Συρία και οι στρατηγικές επιδιώξεις τους φαίνονται διαμετρικά αντίθετα, με τις τουρκοϊσραηλινές σχέσεις να έχουν ήδη δηλητηριαστεί λόγω της στήριξης σε Χαμάς και Χεζμπολάχ, αλλά και της προώθησης του αντιισραηλινού μετώπου στον μουσουλμανικό κόσμο και της αναθεωρητικής, επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας στην περιοχή. Η διατήρηση της έντασης στις σχέσεις είναι το πιο πιθανό σενάριο.<div><br /><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το βάθος του ανταγωνισμού Ισραήλ - Τουρκίας στο τερέν της Συρίας.

Νίκος Μελέτης Παρά την προσφορά «μεσολάβησης» του Τραμπ και την πρώτη ισραηλινοτουρκική επαφή για τη Συρία, οι λόγοι που προκαλούν την έντασ...

Διαβάστε την συνέχεια

Θα επιστρέψει η Τουρκία στο F-35; Το μέλλον του F-16 και το KAAN.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/08/F-35-TURKEY-2-790x400.jpg" /><br /><br />Του <b>ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ</b><br />Το νέο αφήγημα της Τουρκίας όσον αφορά τα μαχητικά αεροσκάφη για την Αεροπορία της, επικεντρώνεται στα F-35. Φαίνεται πως εγκαταλείπει τα F-16 που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του αεροπορικού της στόλου. Το ερώτημα είναι εάν η κακή πορεία της τουρκικής οικονομίας υπαγορεύει αυτή την απόφαση, γνωρίζοντας ότι η αποδέσμευση των πέμπτης γενιάς F-35 μοιάζει αυτή τη στιγμή με “mission impossible”. Κι αν αποδεσμευθούν, αυτό θα συνοδευθεί από οικονομικές εξελίξεις που θα επιτρέψουν στην Τουρκία να προχωρήσει, με βάση τα έξι που ήδη είχαν παραχθεί και πληρωθεί, ενώ ουδέποτε παραδόθηκαν. Κάπου εκεί υπεισέρχεται και η παράμετρος του εγχώριου μαχητικού KAAN…<br /><br />Σε τηλεοπτική συνέντευξη στο CNN Turk στις 9 Απριλίου, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν, εξέφρασε την ελπίδα ότι η χώρα του θα επιστρέψει στο πρόγραμμα των αμερικανικών μαχητικών πέμπτης γενιάς F-35, κάνοντας λόγο για μια διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη με αυτό ως τελικό στόχο. Ο Φιντάν είπε ότι ελπίζει ότι η Τουρκία θα μπορούσε να λάβει έξι αεροπλάνα για τα οποία έχει ήδη καταβάλει 1,4 δισ. δολ., σύμφωνα με το Middle East Eye. Το θέμα είχε θέσει ο ίδιος ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον Αμερικανό ομόλογό του Τραμπ, ζητώντας του την επιστροφή της Τουρκίας στο πρόγραμμα.<br /><br />Έχουν περάσει έξι χρόνια από τότε που οι ΗΠΑ απομάκρυναν την Τουρκία, εξαιτίας της προμήθειας ρωσικών συστημάτων αντιαεροπορικής και αντιβληματικής προστασίας S-400 Triumf. Οι Τούρκοι αναζητούν έκτοτε την ευκαιρία και τον τρόπο για να επιστρέψουν στα F-35. Το ερώτημα είναι εάν η “προσωπική σχέση” Τραμπ-Ερντογάν μπορεί να διευκολύνει την αποστολή τους. Η ιστορία αποδεικνύει ότι όσα είναι τα “όπλα” που θεωρεί η Τουρκία πως έχει για να πετύχει τον στόχο της, άλλες τόσες και περισσότερες είναι οι δυσκολίες και τα εμπόδια.<br /><br />Ακόμα κι αν υπάρχει θετική προδιάθεση από την πλευρά του Τραμπ λόγω της αγάπης του για τις εμπορικές συμφωνίες δισεκατομμυρίων που περιλαμβάνουν και τον τομέα των εξοπλισμών, αυτό δεν αρκεί ειδικά στην περίπτωση της Τουρκίας, με δεδομένη την ειδική σχέση του Ισραήλ υπό τον Μπενιαμίν Νετανιάχου με τις ΗΠΑ και ειδικότερα με την κυβέρνηση Τραμπ. Παράλληλα, στο σύστημα λήψης αποφάσεων των ΗΠΑ το Κογκρέσο έχει βαρύνουσα γνώμη και την τρέχουσα περίοδο οι διαθέσεις δεν είναι θετικές απέναντι στην Άγκυρα, ακόμα και από μεγάλο αριθμό Ρεπουμπλικάνων.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, για να έχει ελπίδες επιστροφής η Άγκυρα θα πρέπει να βρει αποδεκτή από τους Αμερικανούς λύση στο θέμα των S-400, κάτι το οποίο δεν μοιάζει εύκολο, δεδομένης της δηλωμένης επιθυμίας Ερντογάν να μη διαταράξει τις σχέσεις με τη Ρωσία του Πούτιν. Ας μην ξεχνούμε επίσης, ότι η προμήθεια του συστήματος έγινε το 2019, στα τέλη της πρώτης θητείας Τραμπ, με αποτέλεσμα, παρά την προσωπική σχέση που επικαλούνται ακόμα και σήμερα οι Τούρκοι, να επιβληθούν σκληρότατες κυρώσεις.<br /><br />Οι κυρώσεις αυτές επιβλήθηκαν με βάση τον νόμο CAATSA (τον Δεκέμβριο του 2020) και είχαν ως αποτέλεσμα να εξοβελιστεί η Τουρκία από το πρόγραμμα των F-35. Επρόκειτο για πολύ σκληρό πλήγμα των ΗΠΑ στην Τουρκία, διότι ο συγκεκριμένος νόμος που ψηφίστηκε το 2017, επέβαλε αυστηρές κυρώσεις σε αντιπάλους των ΗΠΑ όπως το Ιράν, η Ρωσία και η Βόρεια Κορέα… μια λίστα στην οποία προφανώς η Τουρκία θα προτιμούσε να μην έχει ενταχθεί.<div><br />CAATSA… καλά!<br /><br />Αυτός είναι και ο λόγος που η άρση των κυρώσεων CAATSA θα πρέπει να θεωρείται ως κορυφαία προτεραιότητα για την Άγκυρα και μάλιστα για λόγους πολύ ευρύτερους από την τουρκική επιστροφή στο πρόγραμμα των F-35. Οι κυρώσεις αυτές μπλόκαρε την παροχή ανταλλακτικών για αμερικανικά οπλικά συστήματα που υπηρετούν στο τουρκικό οπλοστάσιο, των F-16 συμπεριλαμβανομένων, καθώς επίσης και την πρόσβαση των τουρκικών αμυντικών βιομηχανιών στην αμερικανική τεχνολογία.<br /><br />Η λύση του “προβλήματος S-400” μόνο απλή δεν είναι για τους Τούρκους, που δίνουν μεγάλη έμφαση και στη διεθνή εικόνα τους. Τελευταία ακούστηκε και το σενάριο να παραληφθούν από την Ινδία! Θεωρητικό ενδεχόμενο υπάρχει, όμως θα πρέπει να αποδειχθεί πως οι Ινδοί έχουν κάποιον λόγο να διευκολύνουν τους Τούρκους και να δυσαρεστήσουν τους Ρώσους, των οποίων η συναίνεση είναι απαραίτητη αλλά μη δεδομένη,<br /><br />Εάν φυσικά υποτεθεί ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι ενδιαφέρονται να εμπλακούν σε μια τυπικά νόμιμη εξοπλιστική συναλλαγή, με την παροχή του “πιστοποιητικού τελικού χρήστη” (end user certificate) από τον κατασκευαστή. Οτιδήποτε διαφορετικό θα περιέπλεκε τις σχέσεις όλων με όλους και θα δημιουργούσε ένα επικίνδυνο προηγούμενο σε μια πολύ επικίνδυνη μεταβατική περίοδο για το διεθνές σύστημα.<br /><br /></div><div>Το υπό ανάπτυξη τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος KAAN</div><div><br />Ο αθέατος μελλοντικός ρόλος του KAAN<br />Θα ήταν λάθος να μην συμπεριληφθεί στην εξίσωση και η τουρκική προσπάθεια ανάπτυξης εγχώριου μαχητικού αεροσκάφους, του KAAN. Μπορεί οι Τούρκοι να το αποκαλούν 5ης γενιάς, αλλά προφανώς δεν θα είναι. Αυτό δεν αναιρεί τη σημασία του για την τουρκική Αεροπορία, εάν το πρόγραμμα πετύχει. Η επιμονή της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας είναι αξιοθαύμαστη, ενώ δεδομένη είναι και η προσπάθεια όσο το δυνατόν μεγαλύτερης αυτονόμησης της Τουρκίας από τους διεθνείς προμηθευτές στον τομέα των εξοπλισμών.<br /><br />Δεν αποκλείεται κι εδώ να σημειώσουν άλλη μια επιτυχία, όσο κι αν αυτή αργήσει να έρθει, όσα δισ. δολ. κι αν χρειαστεί να επενδύσουν. Όντας ρεαλιστές, προφανώς δεν σκοπεύουν να ανταγωνιστούν το F-35. Σκοπεύουν όμως να αναπτύξουν ένα αεροσκάφος που θα κάνει τη βρώμικη δουλειά για την THK, το οποίο θα έχει χαμηλό κόστος επιχειρησιακής αξιοποίησης και συντήρησης και θα στηρίζεται σε μεγάλους αριθμούς.<br /><br />Με αυτό τον τρόπο η επένδυση θα επιστρέφει και θα ανακυκλώνεται συνεχώς στην τουρκική οικονομία, με στόχο κάποια στιγμή να επιτευχθεί απόσβεση. Εάν πετύχουν, ούτε την εξαγωγική προοπτική δεν πρέπει να αποκλείουμε, με δεδομένο το παράδειγμα των κορβετών κλάσης ADA. Δεν είναι πλοία – φόβητρα, πρώτης γραμμής. Όμως τα βελτιώνουν συνέχεια και τα ρίχνουν στο νερό με ένα ποσό πέριξ των 250 εκατ. δολ. Με ναυπήγηση 100% από τουρκικά ναυπηγεία…<br /><br />Η αποδέσμευση της Τουρκίας από τους περιορισμούς CAATSA θα ανοίξει το δρόμο για την ενσωμάτωση αμερικανικών τεχνολογιών στο KAAN (π.χ. κινητήρες). Εξάλλου, οι Τούρκοι δεν αναπτύσσουν μόνοι τους εκ του μηδενός τις τεχνολογίες. Αγοράζουν κάτι “αξιοπρεπές” και εν συνεχεία προσπαθούν και το εξελίσσουν. Πολύ γενικά. Αυτό σημαίνει πλήρη μεταφορά τεχνογνωσίας. <br /><br />Το αν κάποια στιγμή η τουρκική προσπάθεια θα “σκοντάψει” στο ότι τα τουρκικά εξοπλιστικά προϊόντα εμφανίζονται απέναντι σε αυτά των προμηθευτών τους, με ιδιαίτερα ανταγωνιστικές τιμές δεν μπορεί να αποκλειστεί. Προς το παρόν η Τουρκία πορεύεται με απόλυτη προσήλωση στον στόχο της ανάπτυξης προϊόντων επί των οποίων θα έχει τον απόλυτο έλεγχο. Ο Ερντογάν κομπάζει ότι η εξοπλιστική αυτονομία της χώρας του πλησιάζει το 80%. και 60-65% να είναι το πραγματικό, λίγο είναι;<br /><br />Κοινώς, ο ανομολόγητος στόχος των Τούρκων είναι να τελειώσουν τις δεκαετίες που ακολουθούν με τα F-16. Όλα αυτά είναι κομμάτια ενός δυσεπίλυτου παζλ για όσους συναλλάσσονται με την Άγκυρα. Η γεωγραφική θέση της Τουρκίας που καθορίζει τη γεωστρατηγική της σημασία, εάν φυσικά παραμείνει ως έχει, κάτι που δεν κρύβουν οι ίδιοι οι Τούρκοι ότι τους ανησυχεί, θα αποτελεί πάντα το μεγάλο όπλο της -ισλαμιστικής ή κεμαλικής ή όποιας άλλης- ηγεσίας της.<br />Το δε αέναο παζάρι, είναι “χαραγμένο” στο αποκαλούμενο ως “τουρκικό DNA”, παρότι οι Τούρκοι πολίτες εξακολουθούν κατά συντριπτική πλειοψηφία να πέφτουν από τα σύννεφα, όταν διαπιστώνουν τις επιμειξίες αιώνων…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Θα επιστρέψει η Τουρκία στο F-35; Το μέλλον του F-16 και το KAAN.

Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Το νέο αφήγημα της Τουρκίας όσον αφορά τα μαχητικά αεροσκάφη για την Αεροπορία της, επικεντρώνεται στα F-35. Φαίνεται π...

Διαβάστε την συνέχεια