«Δεν θέλουμε να είμαστε πια μουσουλμάνοι. Θέλουμε να γίνουμε Χριστιανοί»!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkZdE5Vb-_hqZpRhmXlc6vI9E9WQz5804qCHgdS-HgFCrcqtNm7sSKDaFLmKWGrF7yeuiuaJHhvaMBeTquZdiya8LmEyVBvKMkn2wUY35v1HwwtzWT2Jm_2HE-JRlxyOFr2moCXz8jsTo/s400/picture1.jpg" width="500" /></div> <br /> <span style="color: #cc0000;"><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;"><b><span id="goog_299218929"></span><span id="goog_299218930"></span>Τούρκοι λένε σε Έλληνες επισκέπτες: «Ο τόπος αυτός είναι δικός σας».</b></span></span><br /> <br /> <span style="font-size: large;">Ο</span> φανατισμός των Ισλαμιστών στην Τουρκία δεν επιτρέπει διαφοροποιήσεις ειδικά σε θέματα θρησκείας. Αυτό όμως που δεν επετεύχθη με «ζεϊμπέκικα και κουμπαριές» το πράττει η Ορθοδοξία αφού είναι έκδηλο σε πολλούς Τούρκους το Ορθόδοξο υπόβαθρο. Αν καί οι λιγοστοί Σελτζούκοι άλλαξαν τον εθνοθρησκευτικό χαρακτήρα εκατομμυρίων Ελλήνων (Μικρασίας, Θράκης, Πόντου κ.α.) που λόγω βίας ή συμφερόντων εξισλαμίσθηκαν ακόμα και επιφανειακά, σήμερα μία κρυμμένη Ορθόδοξη θρησκευτικότητα εκδηλώνεται από τους απογόνους τους. Οι κρυπτοχριστιανοί αποτελούν για το Πατριαρχείο ένα κρυφό ποίμνιο τραγικών θυμάτων μιας αυταρχικής διοίκησης αιώνων. Ζουν παντού. Κυρίως στον Πόντο που ίσως είναι 2 εκατομμύρια! Έρημοι ναοί λειτουργούν και ξαφνικά γεμίζουν κρυπτοχριστιανούς που κοινωνούν συνειδητά, νηστεύουν ακόμα και το λάδι όλα τα 5ήμερα της Μ. Τεσσαρακοστής. Γράφονται συνθήματα σε τοίχους από νέους με αναζητήσεις: «Δεν θέλουμε να είμαστε πια μουσουλμάνοι. Θέλουμε να γίνουμε Χριστιανοί»! Τούρκοι λένε σε Έλληνες επισκέπτες: «Ο τόπος αυτός είναι δικός σας». Hos geldiniz! Φύλακες μνημείων λένε σε Έλληνες να μην πληρώνουν εισιτήριο γιατί «αυτά είναι δικά σας». Δεν θεωρούν ευλογία απ’ τον Θεό το γεγονός ότι αδίκησαν τους Ρωμηούς κλέβοντας και διώκοντάς τους, πιστεύοντας ότι αυτός είναι ο λόγος που δεν βλέπουν προκοπή! Καταλαβαίνουν ότι ζουν σε μια χώρα που όλα είναι Ελληνικά! Ιστορία, μνημεία, πόλεις, πολιτισμός και το σημαντικότερο ότι η συντριπτική πλειοψηφία εξ’ αυτών γνωρίζει ότι στις φλέβες τους ρέει Ελληνικό αίμα!<br /> Τα περιστατικά πολλά. Στο ναό Αγ. Τριάδος Σταυροδρομίου Κωνσταντινουπόλεως, ο π. Δοσίθεος συναντά νεαρή Τουρκάλα που ρίχνει οβολό στο παγκάρι, ανάβει κερί, προσκυνεί την εικόνα και εξηγεί στον Πάτερ: «Μου αρέσουν τα δικά σας»! Κάθε Παρασκευή που λειτουργεί η Μονή Μεταμορφώσεως Πρώτης συρρέουν πολλοί Τούρκοι. Στο νησί Αντιγόνη τιμούν τον Αγ. Γεώργιο φέρνοντας στο μοναστήρι λάδια, λαμπάδες, χρήματα για τα θαύματα που κάνει. Σ’ ένα απ’ τα 40 αγιάσματα της Πόλης, στο Μπαλουκλή καταφεύγουν πολλοί Τούρκοι ζητώντας βοήθεια σε δύσκολες περιστάσεις της ζωής. Στην Παναγία του Βεφά κάθε πρωτομηνιά εκατοντάδες Τούρκοι παίρνουν αγιασμό και την Πρωτοχρονιά γίνεται το αδιαχώρητο από χιλιάδες προσερχόμενους. Κοντά στην Αγιά Σοφιά, στον Αϊ Θαράπο, κάθε Δευτέρα Ορθόδοξος ιερέας διαβάζει συνεχώς ευχές σε «μουσουλμάνους» που ζητούν εξομολόγηση. Το αγίασμα της σπηλιάς Αγ. Δημητρίου Ξηροκρήνης γεμάτο δεκανίκια και τάματα από Τούρκους ακόμα και απ’ το Ερζερούμ που θεραπεύθηκαν. Εκκλησιάζονται, ζητούν να κοινωνήσουν, προσκυνούν το Σταυρό, ευχαριστούν τον παπά που σταυρώνει το άρρωστο παιδί τους, αγαπούν ιδιαιτέρως τον Aziz Nikola (Άγιο Νικόλαο)! Τουρκάλα κρατά 50 χρόνια αναμμένο το καντήλι στο Ναό Ταξιαρχών Μοσχονησίων!<br /> Η «Σαμπάχ» γράφει: «Η επαναλειτουργία της Πατριαρχικής Σχολής Χάλκης είναι αίτημα άκρως λογικό» και ο αρθρογράφος Τσαντάρ υποστηρίζει «την οικουμενικότητα του Πατριαρχείου που ισχύει απ’ το 451…». Ο Γ. Τζιβαόγλου γράφει ότι ο απαγχονισμός του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄ υπήρξε μοιραίο λάθος. Τουρκική τράπεζα παρουσίασε έκδοση για το Βυζάντιο που περιείχε ακόμα και λόγο του Αγίου Βασιλείου προς νέους! Η Τουρκική ακαδημία επιστημών διοργάνωσε συνέδριο για τη ζωή στο Βυζάντιο. Στην Τουρκία οι Ορθ. Εκκλησίες δεν πληρώνουν ηλεκτρικό ρεύμα όπως στην Ελλάδα. Απαλλάσσονται!<br /> Τουρκικές πηγές σε έρευνα του Ν. Χειλαδάκη αποκαλύπτουν ότι στη Μονή Παντοκράτορος του Κερατίου που υπήρχαν οι αυτοκρατορικοί τάφοι Κομνηνών και Παλαιολόγων, είναι σήμερα η περιοχή Φατίχ, κέντρο φανατικών ισλαμιστών και συνηθίζουν πολλοί Τούρκοι να ανάβουν κεριά και να ρίχνουν χρήματα σ’ έναν τάφο παρά την προειδοποιητική επιγραφή που απαγορεύει αυστηρά τη συνήθεια αυτή. Στην ίδια συνοικία υπήρχε ο Βυζαντινός ναός Αγίων Αποστόλων. Πάνω στα ερείπιά του χτίστηκε τζαμί και κατόπιν επισκευών ανοίχτηκε ο τάφος του Μωάμεθ Πορθητή που είχε μητέρα Χριστιανή -πιθανώς Ελληνίδα- και διαπιστώθηκε ότι μία καταπακτή οδηγούσε στην υπόγεια αίθουσα της παλιάς Εκκλησίας, αποδει-κνύοντας ότι ο Μωάμεθ είχε ταφεί σε Ορθόδοξη Εκκλησία εν μέσω Βυζαντινών αυτοκρατόρων! Μαρτυρίες αναφέρουν ότι στα τέλη της ζωής του είχε ασπασθεί τον Χριστιανισμό και δίπλα στον τάφο του βρέθηκε Σταυρός και εικόνα της Παναγίας! Ο ναός Αγίας Ειρήνης δίπλα στην Αγιά Σοφιά δεν έγινε ποτέ τζαμί. Ο Μωάμεθ τον άφησε να λειτουργεί κανονικά χάριν της Χριστιανής μάνας του! Όλα αυτά απασχολούν κατά καιρούς τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης. Το περιοδικό «Ακτουέλ» της Σαμπάχ παρουσίασε άρθρο: «Ο Πορθητής ήταν Χριστιανός;»!<br /> Η εβδομαδιαία τουρκική επιθεώρηση αξιών αναφέρει: «Επιστρέφουν στις θρησκευτικές τους ρίζες»! Επισημαίνει ότι σε 3 χρόνια μοιράστηκαν 8 εκατομμύρια Ευαγγέλια (incil) στην τουρκική γλώσσα, ενώ φανερά βαπτίζονται Χριστιανοί πολλοί μουσουλμάνοι απόγονοι εξισλαμισμένων Ελληνογενών που ανακαλύπτουν τις χριστιανικές τους ρίζες! Η «Σαμπάχ» τιτλοφορεί: «Η Εκκλησία της Παναγίας στην Κωνσταντινούπολη, τελευταία ελπίδα για τους Τούρκους»! Την χαρακτηρίζει «Πόρτα ελπίδας», τόπο προσκυνήματος και προσευχής στα προβλήματα των Τούρκων με αθρόα προσέλευση που κάθε 1η του μηνός δημιουργείται το αδιαχώρητο! Η φήμη της Παναγίας απλώθηκε παντού και οι Τούρκοι -ακόμα και διάσημοι- προσέρχονται για να ανάψουν κεριά, να φιλήσουν το χέρι Ορθόδοξου παπά, δηλώνοντας ότι εκεί είναι το σπίτι του Θεού γιατί γίνονται θαύματα!<br /> Στον  Αρχάγγελο Μιχαήλ στη Σεβάστεια, αναφέρεται στα συναξάρια ότι μικρά ψάρια εντός του αγιάσματος έγλυφαν το σώμα των ασθενών και λάμβαναν θαυματουργικά θεραπεία. Η Εκκλησία καταστράφηκε τον 15ο αιώνα, αλλά σήμερα το αγίασμα χρησιμοποιείται με τις ίδιες θεραπευτικές ιδιότητες προσελκύοντας πολλούς Ευρωπαίους. Η εφημερίδα «Σταρ» γράφει: «Τουρκάλες με μαντίλες πάνε σε Εκκλησίες», ανάβουν κεριά, κάνουν τάματα, ζητάνε την ευλογία έκπληκτων παπάδων, προσκυνούν εικόνες, επικαλούνται Αγίους (όλα αυτά τα απαγορεύει το Ισλάμ), παρατηρώντας μία μεταστροφή σε Ελληνορθόδοξους ναούς και αγιάσματα όπου οι Τούρκοι βρίσκουν καταφύγιο! Η εφημερίδα «Μιλιέτ» αναφέρει ότι με μέριμνα Τούρκου δημάρχου, γιορτάστηκε ευλαβικά στη Σηλυβρία η μνήμη του Αγίου Νεκταρίου με μαζική συμμετοχή «μουσουλμάνων»!<br /> Τα τελευταία χρόνια επετράπη στην εορτή των Θεοφανίων να ρίχνετε στο Βόσπορο ο Σταυρός. Πιο πολύ χάρηκαν οι Τούρκοι ψαράδες γιατί θεωρούσαν ότι ο λόγος που μειώθηκαν τα ψάρια στη θάλασσα ήταν που δεν έριχναν οι Ρωμηοί το Σταυρό τα Φώτα! Τουρκικές εφημερίδες ανέφεραν ότι νεαρή Τουρκάλα βούτηξε με τα ρούχα να πιάσει το Σταυρό στον Κεράτιο μαζί με Χριστιανούς δίνοντας συνέντευξη ότι ήθελε να τιμήσει τη γιορτή των Ρωμηών και θα το ξανάκανε για να πάρει ευλογία! Η «Χουριέτ» πρώτη σε κυκλοφορία τουρκική εφημερίδα δημοσίευσε πριν λίγα χρόνια ότι Τούρκος υποψήφιος δήμαρχος κυβερνώντος ισλαμικού κόμματος ζήτησε την ευλογία του Πατριάρχη, παρακολουθώντας τη θ. λειτουργία στην Παναγία Ευαγγελίστρια την 25η Μαρτίου(!), μίλησε δημόσια σε Τούρκους δημοσιογράφους για την αγιότητα του ηγέτη της Ορθοδοξίας και του πρόσφερε τριαντάφυλλο…»!<br /> Τουρκικά κανάλια δείχνουν Μετέωρα, Μιστρά, ψαλμωδίες, βίους Αγίων κ.α. Προβάλλουν Τούρκους που αγιογραφούν και ότι έξω από την Άγκυρα σε ιστορική παλαιοχριστιανική κατακόμβη συρρέουν προσκυνητές πιστεύοντας ότι θα βοηθηθούν στη ζωή τους, ανάβοντας κεριά εκεί όπου συγκεντρώνονταν παλιά οι Χριστιανοί. Έξω από τα Άδανα σε κατακόμβη που αγίασαν 7 Χριστιανοί νέοι προσέρχονται Τούρκοι προσκυνητές θυμιάζοντας λιβάνι που απαγορεύει το Ισλάμ, θεωρώντας τους τόπους ιερούς διότι γίνονται φοβερά θαύματα. Στην Ταρσό ο Ναός Αποστόλου Παύλου είναι προσκύνημα, ανάβουν καντήλια, φιλάνε εικόνες, πίνουν αγίασμα για την υγεία τους και όλα αυτά τα θεωρούν ιερά. Στις 24 Σεπτεμβρίου στην Πρίγκηπο τιμούν τον Άγ. Γεώργιο τον Κουδουνά. Δεκάδες χιλιάδες προσκυνητές απ’ τα πέρατα της Τουρκίας με τσαντόρ, ακόμα και ηλικιωμένοι, περπατούν ξυπόλητοι, απ’ τις ακτές όλη την ανηφόρα ως την κορυφή που είναι ο ναός σε ένα άνευ προηγουμένου πανηγύρι, κάνοντας τάματα, κρεμώντας κουρελάκια στα δέντρα, τηρώντας μία παράδοση με κλωστές, περιμένοντας σε ατέλειωτες ουρές επί 5 ώρες για να πάρουν αγιασμό, να τους σταυρώσει ο Ορθόδοξος παπάς, ανάβοντας κεριά, χαϊδεύοντας εικόνες, πιστεύοντας στη δύναμη του Σταυρού!<br /> Τούρκοι γράφουν λογοτεχνικά βιβλία: «Κωνσταντινούπολις ήταν το όνομά σου… με το λαό σου τον ευσεβή, τις Εκκλησιές, τα μοναστήρια, τ’ αγιάσματά σου, με τις εικόνες, τους καλογέρους και τους αγγέλους σου, ήσουνα η πρωτεύουσα μιας αυτοκρατορίας. Κωνσταντινούπολις το όνομά σου…»<br /> Ας τα βλέπουν αυτά στην χώρα μας «οι λίγοι» που έκαναν μόδα το να μάχονται την Εκκλησία.<br /> <a href="http://yiorgosthalassis.blogspot.com/" target="_blank"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

«Δεν θέλουμε να είμαστε πια μουσουλμάνοι. Θέλουμε να γίνουμε Χριστιανοί»!

Τούρκοι λένε σε Έλληνες επισκέπτες: «Ο τόπος αυτός είναι δικός σας». Ο φανατισμός των Ισλαμιστών στην Τουρκία δεν επιτρέπει διαφοροπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Έτσι χάθηκε η Ανατολική Θράκη για την Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIbRUANI1bZltt34nlp6hWH8zDjn3FVuQRXxRVlHRGDEfBX8vro-XYO2VqapN3rRLnY1HexXoPeeFseMJlvPzFNOEu7MBuKlLJvD5UG0jjbiOuwbl0PoVcCw7deXufItJdkEJu43jniiSo/s1600/%25CE%2588%25CF%2584%25CF%2583%25CE%25B9+%25CF%2587%25CE%25AC%25CE%25B8%25CE%25B7%25CE%25BA%25CE%25B5+%25CE%25B7+%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CE%2598%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B7+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="356" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIbRUANI1bZltt34nlp6hWH8zDjn3FVuQRXxRVlHRGDEfBX8vro-XYO2VqapN3rRLnY1HexXoPeeFseMJlvPzFNOEu7MBuKlLJvD5UG0jjbiOuwbl0PoVcCw7deXufItJdkEJu43jniiSo/s640/%25CE%2588%25CF%2584%25CF%2583%25CE%25B9+%25CF%2587%25CE%25AC%25CE%25B8%25CE%25B7%25CE%25BA%25CE%25B5+%25CE%25B7+%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CE%2598%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B7+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <span style="font-size: x-small;"><i>*Ἡ γέφυρα στόν ποταμό Τούνζα πού ἑνώνει τήν Ἀδριανούπολη μέ τό Κάραγατς. Ἡ γέφυρα εἶχε ὀνομασθεῖ σέ “Γέφυρα Διαμάντη” κατά τή διάρκεια τῆς Ἑλληνικῆς Διοίκησης πρός τιμήν τοῦ λοχαγοῦ Διαμάντη, ὁ ὁποῖος ἔπεσε ἐκεῖ μαχόμενος τόν Ἰούνιο τοῦ 1920. Στό βάθος δεξιά διακρίνεται τό τέμενος Σελιμιέ. Φαίνονται καθαρά στή γέφυρα τά κάρα πού ἔρχονται πρός τό Κάραγατς καί τή δυτική ὄχθη τοῦ Ἕβρου καί αὐτά πού γυρίζουν πίσω ἄδεια. (Ἀρχές Ὀκτωβρίου 1922)</i></span><br /> <br /> <b>Γράφει ο κ. Δημ. Α. Μαυρίδης </b><br /> <br /> <b>Η ασύλληπτης έκτασης, τρομερή Μικρασιατική Καταστροφή έχει απωθηθεί και παραμένει σήμερα ως ανοικτό τραύμα στο συλλογικό μας υποσυνείδητο. Λίγο γνωστά είναι τα δραματικά γεγονότα του Αυγούστου του 1922. Κυριολεκτικά άγνωστα παραμένουν, όμως, τα γεγονότα τα σχετικά με την εγκατάλειψη και εκκένωση της Ανατολικής Θράκης τον Οκτώβριο του 1922 </b><br /> Η Ανατολική Θράκη αποτελούσε την κύρια εστία του θρακικού Ελληνισμού και ήταν προαύλιο και ενδοχώρα της Κωνσταντινούπολης. Η Ανατολική Θράκη βρισκόταν υπό ελληνική διοίκηση από τον Ιούλιο του 1920 και είχε ενσωματωθεί στο ελληνικό κράτος από τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, μετά την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών. Σήμερα, η απώλεια της Ανατολικής Θράκης θεωρείται ότι συμπίπτει με τη Μικρασιατική Καταστροφή, στην πραγματικότητα όμως είναι αποτέλεσμα και επακόλουθό της.<br /> Ίσως είναι καιρός να μιλήσουμε και για τη Θρακική Καταστροφή, η οποία παραμένει άγνωστη, ανεξήγητη και ουσιαστικά αδικαιολόγητη. Είναι σκόπιμο να γνωρίζουμε τις συνθήκες και τις διεργασίες κάτω από τις οποίες συνέβησαν τα γεγονότα εκείνα. Και αυτό το εννοούμε με τη συναίσθηση ότι ανάλογες συνθήκες συνεχίζουν να υπάρχουν και σήμερα. Πρόκειται για την άνιση διπλωματία που εφαρμόζεται στις ετεροβαρείς σχέσεις μας με τους ισχυρούς προστάτες, που είμαστε υποχρεωμένοι να αναζητούμε.<br /> <img alt="" class="alignnone" height="357" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHEUW4rDXX43zL7-YWUTtCqMSEb5l6vF6FqosXAS_7Ewhz6R01_UQKXTsblivA8L7fMu2iAU_LS0Nb498cG1XFZz0obgzg35JThtq1ikmifon6UfxaZQut3nRAgK8FSM0k3CQvhUcvMIPA/s640/%CE%A5%CE%A0%CE%9F%CE%A7%CE%A9%CE%A1%CE%97%CE%A3%CE%97+%CE%93+%CE%A3%CE%A3+26.jpg" width="640" /><br /> <div> <b><i>*Μονάδες του Γ΄ Σώματος Στρατού αποβιβάζονται στην προβλήτα της Ραιδεστού </i></b><br /> <b><i>τις πρώτες μέρες </i></b><b><i>του Σεπτεμβρίου 1922.</i></b></div> Οπωσδήποτε, αν η Μικρασιατική Καταστροφή οφείλεται σε δυσμενείς αντικειμενικές συνθήκες, αυτό δεν είναι βέβαιο ότι ισχύει για την αντίστοιχη καταστροφή στη Θράκη. Μπορούμε να απαριθμήσουμε τις δυσμενείς συνθήκες οι οποίες εμφανίσθηκαν κυρίως μετά το 1919 και οδήγησαν στην αποτυχία του Μικρασιατικού Εγχειρήματος, άλλά και επέβαλαν τότε διαφορετική στρατιωτική και πολιτική αντιμετώπιση. Οι δυσμενείς αυτές συνθήκες περιγράφονται, αλλά δεν περιορίζονται με εξελίξεις, όπως η ανάπτυξη του τουρκικού εθνικισμού, ο αγγλογαλλικός ανταγωνισμός στην Εγγύς Ανατολή, το ενδιαφέρον της νεαρής τότε Σοβιετικής Ένωσης και η προσέγγισή της προς το τουρκικό εθνικιστικό κίνημα, η αντίθεση της Γαλλίας, της Ιταλίας και των ΗΠΑ στα σχέδια του Λόυδ Τζώρτζ για ενίσχυση των Ελλήνων ως εταίρων της Μεγάλης Βρετανίας και άλλα. Στοιχεία αρνητικά προς τη Μικρασιατική Επιχείρηση αποτέλεσαν επίσης η στάση πολιτικών και στρατιωτικών παραγόντων της Μεγάλης Βρετανίας, η τότε γεωπολιτική των πετρελαίων, οι πολιτικές εξελίξεις στην Υπερκαυκασία και η στάση του ευρύτερου μουσουλμανικού κόσμου, αλλά και τα περιορισμένα οικονομικά μέσα του ελληνικού κράτους και η έλλειψη οικονομικής υποστήριξης από μέρους της Μεγάλης Βρετανίας.<br /> Τη δραματική αυτή περίοδο της ιστορίας μας την διαχειρίστηκαν από την πλευρά μας ο ιεροφάντης της Μεγάλης Ιδέας Ελευθέριος Βενιζέλος και οι αντίπαλοι και διάδοχοί του. Απέτυχαν και οι δύο. Ο Βενιζέλος γιατί γνώριζε τις δυσμενείς αντικειμενικές συνθήκες και τις αγνόησε και οι διάδοχοί του γιατί δεν τις γνώριζαν, αλλά συνέχισαν την πολιτική του προκατόχου τους. Ένα από τα αίτια και συνέπεια, βέβαια, της αποτυχίας τους ήταν το να πολεμά κατά περίπτωση η μισή Ελλάδα σε κάθε φάση του αγώνα, που ήταν ο κρισιμότερος της σύγχρονης ιστορίας μας.<br /> Οι δυσμενείς συνθήκες στις οποίες αναφερθήκαμε δεν έχουν ερμηνευθεί ακόμη. Συντελούν έτσι, μαζί με άλλους παράγοντες, στο να στερούμεθα εθνικής συναίνεσης, ώστε να συνεχίζεται με κάποιες μορφές ο εθνικός διχασμός μέχρι τις μέρες μας. Η σύγχυση που συνεχίζει να επικρατεί δεν επιτρέπει στους Έλληνες να αξιολογήσουν τα γεγονότα, αλλά και να συνειδητοποιήσουν πραγματικότητες θεμελιώδεις για την ταυτότητα και την αυτογνωσία μας. Έτσι, παραμένουν άγνωστες οι πραγματικότητες της καθ’ ημάς Ανατολής, ενώ δεν μπορεί να αξιολογηθεί το ότι το νέο Ελληνικό Κράτος ιδρύθηκε στις παρυφές του τότε Ελληνισμού και υιοθέτησε θεσμούς ξένους και αδοκίμαστους. Ανάλογη είναι και η άγνοια που επικρατεί σχετικά με την Τουρκία και τις μακροϊστορικές συνέπειες της Μικρασιατικής Καταστροφής. Δεν έχει γίνει κατανοητό ότι η Μικρασιατική Καταστροφή συνεχίζει με κάποιους τρόπους μέχρι τις μέρες μας. Ίσως μπορούμε σήμερα να χαρακτηρίσουμε ως «Τρίτη Άλωση» τη μετακίνηση τουρκικών πληθυσμιακών μαζών προς τις ακτές της Προποντίδας και του Αιγαίου, με αποτέλεσμα η Τουρκία να τείνει να γίνει μια χώρα του Αιγαίου. Πλήρης είναι σήμερα η αδιαφορία μας σχετικά με τη μετάλλαξη αυτή της Τουρκίας και την παράλληλη επιθυμία της να γίνει μέλος της ΕΕ, πράγματα που είναι αναγκαίο να μελετήσουμε για να χαράξουμε μια πολιτική.<br /> <div>  <img alt="" class="alignnone" height="414" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTFF664qbntqr0xRU3ZhoE8VM2DTkN9HuC6C1uvL2XfaIaisYq_ysAn7jU8biqoRwb6dSRExiDVVdBH4U684TZnD729DRNnCwad9VWaCntrBQ5NkCfyaj1c5h4tc5S1bXRlTN9Plrl1TtV/s640/%CE%A7%CE%91%CE%A1%CE%A4%CE%97%CE%A3+5a.jpg" width="640" /></div> <div> <b><i>*Χάρτης της Ανατολικής Θράκης με τις πορείες των προσφύγων και τα μέσα αναχώρησης. </i></b></div> Υπάρχει και η ιδεολογική μας σύγχυση. Ο εθνικοαπελευθερωτικός χαρακτήρας του αγώνα στη Μικρά Ασία δεν αναγνωρίζεται σήμερα, ενώ υπάρχει μια ακατανόητη άγνοια και απέχθεια προς τον Ανατολικό Ελληνισμό. Αυτά μπορούν καλύτερα να γίνουν κατανοητά με ένα παράδειγμα: Η Συνθήκη των Σεβρών θεωρείται σήμερα ως εκδήλωση ιμπεριαλιστικής βουλιμίας, και έτσι είναι σε ό,τι αφορά τα συμφέροντα των τότε συμμάχων μας, όχι όμως σε ό,τι αφορά εμάς. Αυτό γιατί, μία απλή ανάλυση των δεδομένων αρκεί για να δείξει ότι η διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν μια μοιρασιά στην οποία οι Ρωμηοί της πάλαι ποτέ Ελληνικής Ανατολής εδικαιούντο και πήραν ένα μερίδιο. Το μερίδιο των Ρωμηών στη Συνθήκη των Σεβρών αντιστοιχούσε στο 7% των εδαφών της σημερινής Τουρκικής Δημοκρατίας, ενώ οι ίδιοι, με τους πιο συντηρητικούς υπολογισμούς αποτελούσαν το 13% του συνολικού πληθυσμού. Αφήνω κατά μέρος το γεγονός ότι οι Ρωμηοί της Ανατολής έλεγχαν τεράστιο τμήμα του πλούτου. Τελικώς, βέβαια, δεν έλαβαν τίποτε και έγιναν πρόσφυγες.<br /> <div>  <img alt="" class="alignnone" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiih46a9JFUakzYoUK-QxwjE9B6k8TeV_TbTjb6PIBW35LR894PC-JYyIl-7Mmyj0CND24Gxf_4mL2iBmS-dCL5bzEoPqAZd0_LN1d5yKHxG1Iolsv6nNmaJOP8QMNfNyhbqQiIU340zL9e/s640/194a.jpg" width="490" /></div> <div> <b><i>*Τά φορτωμένα κάρα περνοῦν μέσα ἀπό τήν Ἀδριανούπολη (Ἀρχές Ὀκτωβρίου 1922)</i></b></div> <div align="center"> <b>Η Ανατολική Θράκη</b></div>           Η Ανατολική Θράκη αποτελεί σήμερα, μαζί με την Κωνσταντινούπολη, το ευρωπαϊκό τμήμα της Τουρκικής Δημοκρατίας. Ως κύριο τμήμα της ευρύτερης Θράκης και ως προαύλιο της Κωνσταντινούπολης η Ανατολική Θράκη εκατοικείτο ιστορικά κατά πλειονότητα από Έλληνες που ήταν και αστοί και χωρικοί. Η Ανατολική Θράκη αποτελούσε, μέχρι την έναρξη των μεγάλων διωγμών και των εθνικών εκκαθαρίσεων το 1914, την κύρια περιοχή της Θράκης, όπου η υπεροχή του ελληνικού στοιχείου ήταν καταφανής.<br /> Στις αρχές του 20ου αιώνα κατοικούσαν στην Ανατολική Θράκη 360.000 Ρωμηοί. Στην Κωνσταντινούπολη κατοικούσαν 300.000 Ρωμηοί. Ο υπόλοιπος πληθυσμός της Ανατολικής Θράκης, σχεδόν το μισό του συνολικού πληθυσμού, αποτελούσε ένα εθνοτικό αμάλγαμα από Τούρκους, Αλβανούς μουσουλμάνους, Βουλγάρους, Αρμένιους, Τσιγγάνους και Εβραίους.<br /> Οι Ρωμηοί κατοικούσαν στην Ανατολική Θράκη σε πόλεις όπως η Αδριανούπολη (εθνικό και εκπαιδευτικό κέντρο), οι Σαράντα Εκκλησιές με την αγροτική περιφέρειά της, τη γεμάτη αμπελώνες, η αρχαία εμπορική πόλη και λιμάνι της Ραιδεστού και τα πλησίον 28 χωριά των Γανοχώρων, πάνω και γύρω από το μοναστικό κέντρο του όρους Γάνος ή Ιερού Όρους, αλλά και σε μικρότερες πόλεις όπως η Μακρά Γέφυρα, η Βιζύη, η Χώρα και ο Γάνος, οι Επιβάτες, το Εξάστερο και η Σηλύβρια, οχυρό έρεισμα του ευρύτερου αμυντικού συστήματος της Κωνσταντινούπολης. Οι συμπαγείς και ακμαίοι ελληνικοί πληθυσμοί κυριαρχούσαν στα περίχωρα της Κωνσταντινούπολης, στην ακτή της Προποντίδας, στην ανατολική ακτή του Εύξεινου, στο Ιερό Όρος και στην περιοχή των βουνών της Στράντζας. Αλλά και στον κόλπο του Σάρου, στις ακτές του Αιγαίου πλέον, και μέχρι τις εκβολές του Έβρου, όπου και η αρχαία πόλη της Αίνου, κατοικούσαν κατά πλειοψηφία Έλληνες.<br /> Η Θράκη βρίσκεται στο κέντρο περίπου ενός πολύ σημαντικού γεωγραφικού και πολιτισμικού χώρου, όπου συγκεντρώνεται μεγάλο τμήμα της ανθρώπινης ιστορίας και όπου υπάρχουν μερικές από τις διασημότερες τοποθεσίες της υφηλίου. Η Θράκη εκτείνεται κατά μήκος των τριών θαλασσών που είναι συμφυείς με την οικουμενικότητα της Ρωμηοσύνης: του Αιγαίου, της Προποντίδας και του Εύξεινου. Η σημασία της Θράκης για τον Νέο Ελληνισμό δεν είναι μόνο αυτή ενός συστατικού χώρου, αλλά και ενός χώρου αναπόσπαστου με την ταυτότητά του. Σύμφωνα με την παρομοίωση του Πλάτωνα οι Έλληνες μαζεύονται γύρω από τις θάλασσες, όπως τα βατράχια γύρω από τους λάκκους με το νερό μετά τη βροχή.<br /> Για δεκαέξι συνεχείς αιώνες η Κωνσταντινούπολη ήταν η μεγαλύτερη πόλη και πρωτεύουσα των Ελλήνων. Η Κωνσταντινούπολη η ίδια ξεπερνά, ως αυτοκρατορική πόλη, τη σημασία και τη βαρύτητα της Θράκης. Έχει προσφυώς λεχθεί ότι η Κωνσταντινούπολη μόνη της αξίζει όσο μια αυτοκρατορία. Αυτός που την κατέχει μπορεί να επιδιώξει την παγκόσμια κυριαρχία.<br /> <div>  <img alt="" class="alignnone" height="262" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh18JCHPbHwBLL3xFuPuacggOI1OZKOyohZ5n3zzwhJRmx7jmWdUYwrVLZMU6HE5kvidKkoMJJYEXVdJx1Fe_OSxSeuu1tHnLM3GC_7NylM5NW6zYsWHgT_5p310dbpKcg-Gil98GtuWwfb/s640/%CE%9C%CE%BF%CF%85%CE%B4%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%AC.jpg" width="400" /></div> <div> <b><i>*Σ’ αυτό το τραπέζι παίχτηκε στα Μουδανιά η τύχη της Ανατολικής Θράκης</i></b></div> <div align="center"> <b>Οι Σύμμαχοι αποφασίζουν και οι Έλληνες αποδέχονται</b></div>           Η κατάρρευση του ελληνικού μετώπου στη Μικρά Ασία τον Αύγουστο του 1922 δεν άφησε μόνο τους ελληνικούς πληθυσμούς απροστάτευτους. Η Μεγάλη Βρετανία, η άτυπη και διστακτική σύμμαχος των Ελλήνων, έμεινε τότε χωρίς την προστατευτική ασπίδα του Ελληνικού Στρατού. Αφού ο Ελληνικός Στρατός στη Μικρά Ασία κάλυπτε τα Στενά, την Κωνσταντινούπολη και την ουδέτερη ζώνη που κατείχαν οι Σύμμαχοι στις ακτές της Προποντίδας.<br /> Η άφιξη του Κεμάλ στη Σμύρνη, στις 31 Αυγούστου 1922, σήμανε και την εκδήλωση έντονης κρίσης μεταξύ της Τουρκίας και της Μεγάλης Βρετανίας, αλλά και μεταξύ Μεγάλης Βρετανίας και Γαλλίας. Την κρίση πυροδότησε η δήλωση του Κεμάλ ότι μόνο η παραχώρηση της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία θα απέτρεπε τη σύγκρουσή της με τους Συμμάχους.<br /> Μετά την απαίτηση του Κεμάλ, η Μεγάλη Βρετανία φάνηκε να σχεδιάζει την ανασυγκρότηση του Ελληνικού Στρατού. Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση του Λόυδ Τζωρτζ, με πρωτοστατούντα τον Ουίνστον Τσόρτσιλ, ετοιμαζόταν για πολεμική σύγκρουση με την κεμαλική Τουρκία. Αντίθετα, οι Γάλλοι τους οποίους ανησυχούσε η ελληνοαγγλική συνεργασία στην Εγγύς Ανατολή, απέσυραν τα στρατεύματά τους από το ασιατικό τμήμα της ουδέτερης ζώνης την οποία απειλούσε ο Κεμάλ.<br /> Η Γαλλία διαχώρισε τη θέση της και υποστήριξε την απαίτηση των Τούρκων για προσάρτηση στην Τουρκία της Ανατολικής Θράκης και των Στενών, που οι Τούρκοι θα ουδετεροποιούσαν.<br /> Ωστόσο, η διάσταση στις γνώμες των Βρετανών ιθυνόντων και η απροθυμία της αγγλικής κοινής γνώμης και των αποικιών για πολεμική εμπλοκή με τους Τούρκους, ανάγκασαν την κυβέρνηση του Λόυδ Τζωρτζ να επιδιώξει συνεννόηση με την Τουρκία, μέσω της υποταγής της στις απαιτήσεις της Γαλλίας. Το τίμημα θα ήταν η Ανατολική Θράκη, και θα το πλήρωναν, οι σύμμαχοι της Μεγάλης Βρετανίας, Έλληνες, χωρίς βέβαια να ερωτηθούν. Σημαντικό ρόλο στην απόφαση εκείνη έπαιξε η αφόρητη πίεση του Γάλλου Προέδρου Πουανκαρέ. Η θετική διάθεση ορισμένων Άγγλων προς τους Έλληνες δεν ενισχύθηκε από τη μαχητικότητα, την τόλμη και την αποφασιστικότητα των Ελλήνων που, δυστυχώς, δεν υπήρξαν. Οι Έλληνες βρισκόταν κάτω από την ψυχολογία της ήττας. Άλλωστε, τις μέρες εκείνες η Ελλάδα εστερείτο ουσιαστικά διπλωματικής αντιπροσώπευσης, ενώ το καθεστώς στην Αθήνα βρισκόταν υπό κατάρρευση.<br /> Η απόφαση των Συμμάχων για απόδοση της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία, οδηγούσε και στην εγκατάλειψη της Κωνσταντινούπολης, των Στενών και της ουδέτερης ζώνης. Παρά την ταπείνωση των Συμμάχων, αυτό μπορεί να εξηγηθεί από το ότι ήδη είχαν ικανοποιηθεί από τα κέρδη τους. Η Μεγάλη Βρετανία στη Μεσοποταμία, το Κουρδιστάν και τα πετρέλαια της Μοσούλης. Η Γαλλία, στη Συρία και τον Λίβανο και η Ιταλία, για την καταστροφή της Ελλάδας. Είχαν αποσπάσει την Τουρκία από την προσέγγισή της με τη Σοβιετική Ένωση. Προς μεγάλη, βέβαια, απογοήτευση του Λένιν και του Τρότσκυ, οι οποίοι ιδεοληπτικά φαντάζονταν την Τουρκία ως ηγέτιδα μιας παγκόσμιας αντιαποικιακής επανάστασης. Οι Σύμμαχοι ήθελαν τώρα την Τουρκία ως βασικό κρίκο στη ζώνη απομόνωσης που συγκροτούσαν γύρω από τη νεαρή Σοβιετική Ένωση. Επεδίωκαν την ενίσχυσή της για την αποφυγή της κομμουνιστικοποίησής της. Επιπλέον, είχαν επιλέξει την εθνικιστική Τουρκία ως θεματοφύλακα του Ανατολικού Ζητήματος. Η Ελλάδα δεν τους είχε πείσει ότι μπορούσε να είναι αξιόπιστος εταίρος, όπως είχαν σχεδιάσει ο Βενιζέλος και ο Λόυδ Τζώρτζ. Η ελληνική στρατιωτική πανωλεθρία, ο μικρόψυχος και κοντόφθαλμος ελληνικός διχασμός, όπως και η αλαζονική επιμονή του Κωνσταντίνου να ανακτήσει το θρόνο του, ήταν τα συμπτώματα της ελληνικής αναξιοπιστίας. Η εκχώρηση της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία αποτελούσε την προίκα για τη στενή μελλοντική της σχέση με τους Συμμάχους.<br /> Η απόφαση για την εκκένωση της Θράκης πάρθηκε από τους Συμμάχους στις 9.9.1922 μετά από θυελλώδεις συσκέψεις τριών ημερών στο Παρίσι, μεταξύ του Γάλλου πρωθυπουργού Πουανκαρέ και του Άγγλου υπουργού εξωτερικών Λόρδου Κώρζον. Τις μέρες εκείνες δεν υπήρχε κυβέρνηση στην Αθήνα ικανή να αντιδράσει.<br /> <img alt="" class="alignnone" height="249" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJE3Mrqliz5ITYR6Zkrdh42szhEA4gYfuZrOjBjaJIMKsFEOrJ7xSo5O_gyePvlBIhfeUJU-NfqK1r7dlF6onJIKfbASu5RnTS5l_UTvF0STPHgvq-dV_nQXn5KcCcC7i479YKp7QEswOh/s640/40+%CE%95%CE%9A%CE%9A%CE%9B%CE%97%CE%A3%CE%99%CE%95%CE%A3+%CE%A3%CE%97%CE%9C%CE%91%CE%99%CE%91a.jpg" width="320" /><br /> <div> <b><i>*H σημαία που δώρησε η κοινότητα των Σαράντα Εκκλησιών στον στρατηγό Κωνσταντίνο Μαζαράκη-Αινιάνα (Εθνικό και Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα)</i></b></div> Ωστόσο, δύο μέρες μετά, εκδηλώθηκε στη Χίο και στη Μυτιλήνη το επαναστατικό κίνημα του Πλαστήρα και του Γονατά. Στόχος τους ήταν η ανατροπή του Κωνσταντίνου και η σωτηρία της Ανατολικής Θράκης. Το σύνθημά τους ήταν «Ελλάς – Σωτηρία». Είναι προφανές ότι ο χρόνος δεν ήταν με το μέρος των Ελλήνων, αφού οι αποφάσεις των Συμμάχων είχαν ήδη παρθεί. Άλλωστε, ο επαναστατημένος στρατός έπλευσε προς την Αττική, ενώ υπήρχε απόλυτη ανάγκη να κατευθυνθεί στη Θράκη. Είναι γνωστό όμως ότι ο Λόυδ Τζώρτζ στεναχωρήθηκε γιατί οι εξελίξεις στην Ελλάδα άργησαν μερικές ημέρες. Η επαναστατική επιτροπή διόρισε τον Ελ. Βενιζέλο που βρισκόταν στο Παρίσι για να χειρισθεί την ελληνική διπλωματία στο εξωτερικό. Περίμεναν δηλαδή από τον Βενιζέλο να ανατρέψει τα τετελεσμένα που είχαν ήδη δημιουργηθεί και πίστευαν στο άστρο του.<br /> Δυστυχώς, ο Βενιζέλος δεν ικανοποίησε τις προσδοκίες της νέας ελληνικής κυβέρνησης. Το γιατί, συζητείται μέχρι σήμερα.<br /> Στο εύλογο ερώτημα του Λόρδου Κώρζον: “Ποιός θα υποχρεώσει τους Έλληνες να εγκαταλείψουν την Ανατολική Θράκη;”, απάντησαν οι ίδιοι οι Έλληνες. Η Ανατολική Θράκη εγκαταλείφθηκε εθελόδουλα, ώστε να μην βρεθεί η Μεγάλη Βρετανία στη δυσάρεστη θέση να συγκρουσθεί με την Τουρκία. Και αυτό παρά το ότι πολλοί πίστευαν ότι αρνούμενοι να εγκαταλείψουν την Ανατολική Θράκη τις μέρες εκείνες, οι Έλληνες δεν είχαν να χάσουν τίποτε και θα κέρδιζαν πολύτιμο χρόνο.<br /> <div> <img alt="" class="alignnone" height="241" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdvYjWptx5qoaEFQqIQK288ch7zaSDOyf178KQxQbZs-VdRcIbC7krKZ3LQ34JTi-HCLV8MfitkxIGEvobKRCGGFBT36vGE0E5jfl5ScbC42pcEf8G8Uy_sAhR27zncu_e-RXIdZArVdzY/s640/%CE%92%CE%AA%CE%9F%CE%94%CE%91%CE%9C%CE%91%CE%9E%CE%95%CE%A3.jpg" width="640" /></div> <div> <b><i>*Η πορεία των Θρακών με τις βοϊδάμαξες</i></b></div> Αν υποθέσουμε ότι η Ελληνική Κυβέρνηση αρνείτο να συμμορφωθεί προς τις αποφάσεις του Συμμαχικού Διευθυντήριου. Τί θα γινόταν τότε;<br /> α) Είτε η Τουρκία θα επιτίθετο στην αγγλοκρατούμενη ζώνη στο Τσανάκ Καλέ. Στην περίπτωση αυτή η Αγγλία θα αναγκαζόταν να συγκρουστεί με την Τουρκία, προς μεγάλη ικανοποίηση του Ουίνστον Τσόρτσιλ και του Λόυδ Τζώρτζ, αλλά και όλων των Ελλήνων.<br /> β) Είτε η Τουρκία θα αναγκαζόταν να αποδεχθεί την κατάσταση, όπως είχε διαμορφωθεί. Η Ελλάδα πιθανότατα θα κρατούσε μεγάλο τμήμα της Ανατολικής Θράκης.<br /> γ) Ήταν επίσης ενδεχόμενο η Τουρκία να αποβιβάσει στρατεύματα στη θρακική ακτή της Μαύρης Θάλασσας ή μέσω του Βοσπόρου. Το ενδεχόμενο αυτό συζήτησε ο Ουίνστον Τσόρτσιλ και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι γραμμές επικοινωνίας των Τούρκων θα βρισκόταν στο έλεος των τηλεβόλων του στόλου.<br /> δ) Στην απίθανη περίπτωση που η Αγγλία θα ταπεινωνόταν τόσο, ώστε να επιτρέψει στα κεμαλικά στρατεύματα να παραβιάσουν την κατεχόμενη ζώνη για να βρεθούν σε επαφή με το ελληνικό μέτωπο, τότε ο τουρκικός στρατός θα έπρεπε να διαβεί τον Βόσπορο, τα Δαρδανέλια ή την Προποντίδα, πράγμα πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατο.<br /> Σε κάθε περίπτωση, θα υπήρχε άφθονος χρόνος για την Ελλάδα να ανασυντάξει τη Στρατιά της Θράκης όπως και τελικά έγινε.<br /> Στη συνομιλία του με τον Κώρζον στις 19.9.1922 ο Ελ. Βενιζέλος αρνήθηκε τη δυνατότητα αποχώρησης του Ελληνικού Στρατού από την Ανατολική Θράκη πριν από τη Διάσκεψη της Ειρήνης. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα υπήρχε τίποτε προς διαπραγμάτευση. Ο Κώρζον αισθάνθηκε αμηχανία μπροστά στα επιχειρήματα του Βενιζέλου, που ήταν τα ίδια με αυτά που είχε ο ίδιος επικαλεσθεί όταν ο Πουανκαρέ του είχε ζητήσει ακριβώς το ίδιο πράγμα με αυτό που ζητούσε τώρα ο Κώρζον από τον Βενιζέλο. Κατά τον Κώρζον, η νύξη της παράδοσης της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία, έκανε τον Βενιζέλο ανίσχυρο να διατηρήσει τη συνηθισμένη του ψυχραιμία. Ωστόσο, μετά δύο μόνο μέρες, ο Βενιζέλος ανακοίνωσε στον Κώρζον ότι συνέστησε στην Ελληνική Κυβέρνηση να δεχθεί αμέσως την εκκένωση της Ανατολικής Θράκης. Δεν είναι γνωστό το τι μεσολάβησε. Όπως και δεν είναι γνωστά όλα τα παρασκήνια των αποφάσεων, αλλά και άλλες λεπτομέρειες, όπως π.χ. η μη ανταπόκριση του Λόυδ Τζώρτζ στις φορτικές εκκλήσεις για βοήθεια στους Έλληνες από τον Μπαζίλ Ζαχάρωφ.<br /> Είναι γνωστά τα τηλεγραφήματα του Βενιζέλου προς τη νέα επαναστατική κυβέρνηση της Αθήνας: <i>«…Επήλθον ήδη καταστροφαί ανεπανόρθωτοι… Οι τρεις μεγάλαι και πρώην σύμμαχοι ημών Δυνάμεις απεφάσισαν την απόδωσιν ταύτης εις την Τουρκίαν. Ουδείς δε εχέφρων πολίτης δύναται να διανοηθεί την συνέχειαν του πολέμου προς την Τουρκίαν, με πλήρη ημών διπλωματικήν και στρατιωτικήν απομόνωσιν…» </i>έγραφε και πρόσθετε ότι οι Τούρκοι θα απειλούσαν και τη Δυτική Θράκη. Τελείωνε δε με τη δήλωση ότι σε περίπτωση που η κυβέρνηση θα αποφάσιζε να κρατήσει την Ανατολική Θράκη τότε <i>… «αι θερμαί ευχαί μου θα συνοδεύσουν τον αγώνα τούτον του Έθνους, αλλά ευρίσκομαι, εν τοιαύτη περιπτώσει, εις την θλιβεράν ανάγκην να αρνηθώ την αποδοχήν της τιμητικής εντολής, όπως αντιπροσωπεύσω την χώραν εις το εξωτερικόν». </i>Πρόκειται για φράσεις που δεν θα περίμενε κανείς ότι θα τις έγραφε ο μέχρι τότε γνωστός Βενιζέλος.<br /> Δεν είναι απολύτως σαφής και γνωστή η στάση και το φρόνημα του Ελληνικού Στρατού τις τρομερές εκείνες ημέρες. Υπάρχουν ενδείξεις ότι ο νέος Έλληνας αρχιστράτηγος Νίδερ ζήτησε να παραβιάσει την ουδέτερη ζώνη στην Κωνσταντινούπολη και να βαδίσει ταχύτατα προς τον Βόσπορο. Πολλοί, στην ηγεσία της επανάστασης του 1922, είχαν παρόμοια στάση. Ωστόσο, είναι αμφίβολο το αν ο στρατηγός Νίδερ διέθετε στρατό με δυνατότητα προέλασης τον Σεπτέμβριο του 1922. Ο Ν. Πλαστήρας, που διαφώνησε με την απόφαση εκκένωσης, μεταπείστηκε από τον Ελευθέριο Βενιζέλο.<br /> <div> <img alt="" class="alignnone" height="374" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLfDCpN6y325eSIL3rA11PuIXuaj3lOUsQU9rLN7_Heogx6MuOooSPQ3LBSHDRILzk3-E_3HAXey-Q-RBtyjRJfi_BgD1ZXZ8swjGSjzYZJIx2tUFPH2igR60NFmoWo4l8hFtE3g8I9oFe/s640/%CE%A3%CE%BC%CF%8D%CF%81%CE%BD%CE%B7%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE.jpg" width="640" /></div> <div> <b><i>*Η Σμύρνη, όταν ήταν ελληνική</i></b></div> Παραμένει το γεγονός ότι ο τουρκικός στρατός δεν ήταν σε θέση να διαπλεύσει την Προποντίδα και να επιτύχει την κατάληψη της Ανατολικής Θράκης. Οι Τούρκοι δεν διέθεταν ναυτική δύναμη και η δύναμη πυρός των ελληνικών θωρηκτών ήταν σημαντική με τα δεδομένα της εποχής εκείνης. Γι’ αυτό οι Άγγλοι είχαν ζητήσει την έξοδο του ελληνικού στόλου από την Προποντίδα κατά τις ημέρες της κρίσης πριν τη Διάσκεψη Ανακωχής. Υπήρχε επίσης και μία στρατηγική συνιστώσα στο να αρνηθούν οι Έλληνες να εκκενώσουν την Ανατολική Θράκη. Μία τέτοια κατάσταση έφερνε αμέσως σε ευθεία αντιπαράθεση τους Συμμάχους με την Τουρκία και το λιγότερο που θα κέρδιζαν οι Έλληνες ήταν πολύτιμος χρόνος. Η διάβαση των Τούρκων από τον Βόσπορο η τον Ελλήσποντο, που κατείχαν με ασθενείς δυνάμεις οι Άγγλοι, σήμαινε Αγγλο-Τουρκική σύγκρουση, κάτι που εξυπηρετούσε τα στρατηγικά συμφέροντα της Ελλάδας. Βρισκόταν δηλαδή η νικημένη Ελλάδα σε θέση που της έδινε τη δυνατότητα να δημιουργήσει μία αγγλική ασπίδα και να αποφύγει νέα σύγκρουση με τους Τούρκους. Βέβαια, η ηττημένη χώρα δεν φαινόταν να έχει τις οικονομικές δυνατότητες για να συνεχίσει τον πόλεμο. Ωστόσο, η ιστορική εμπειρία μας διδάσκει ότι λαοί που είναι αποφασισμένοι και θέλουν να επιβιώσουν βρίσκουν τα μέσα για να αντισταθούν.<br /> <div align="center"> <b>Η Διάσκεψη Ανακωχής των Μουδανιών.</b></div>           Η Διάσκεψη των Μουδανιών, οργανώθηκε από τους Συμμάχους για τη σύναψη της ανακωχής και κράτησε από τις 20 έως 28.9.22. Εκεί η Ελλάδα έπαιξε τον ρόλο βωβού παρατηρητή στον οποίο ανακοινώθηκαν οι εις βάρος του όροι. Ο σκοπός της διάσκεψης ανακωχής των Μουδανιών ήταν να υποχρεωθούν οι Έλληνες να αποσυρθούν από την Ανατολική Θράκη. Το αντάλλαγμα εκ μέρους των Τούρκων θα ήταν ο σεβασμός της ουδέτερης συμμαχικής ζώνης και των Στενών μέχρι την τελική Διάσκεψη Ειρήνης μεταξύ των Συμμάχων και των Τούρκων. Οι Έλληνες εκλήθησαν στα Μουδανιά για να αποδεχθούν τα σε βάρος τους τετελεσμένα γεγονότα. Και αυτό έκαναν. Έγινε δηλαδή εκεί, μία διευθέτηση των συμμαχικών σχέσεων με την Τουρκία, εξόδοις της Ελλάδας.<br /> Η διάσκεψη άρχισε χωρίς τους Έλληνες, που δεν είχαν ακόμη φθάσει, με κύριο θέμα τη γραμμή που θα αποσύρονταν οι Έλληνες. Πρόκειται δηλαδή για μια ιδιόρρυθμη διάσκεψη ανακωχής που προδικάζει τη Συνθήκη Ειρήνης. Για μια ανακωχή που υποχρεώνει τον έναν από τους δύο αντιπάλους να υποχωρήσει πολύ πέραν της γραμμής, την οποία κατείχε, και να παραχωρήσει μεγάλες εκτάσεις στον αντίπαλο. Κατά την αφήγηση του Ισμέτ Ινονού στον Σπύρο Μαρκεζίνη το 1972, δέχθηκαν όλοι την προτροπή του: «Ας φθάσουμε σε ένα αποτέλεσμα και οι Έλληνες θα υποχρεωθούν να το δεχθούν». Οι Έλληνες, απλώς προσήλθαν την επαύριο για να τους ζητηθεί να προσυπογράψουν ό,τι οι άλλοι αποφάσισαν εις βάρος τους. Δεν επέτρεψαν στους Έλληνες να παρακαθίσουν στην τράπεζα της Διάσκεψης ως ισότιμοί τους, αλλά τους καλούσαν για ενημέρωση σε κάποιο από τα συμμαχικά πλοία. Μία άλλη διαπίστωση ταπεινωτική για τους Έλληνες είναι ότι οι Γάλλοι και οι Ιταλοί φέρονταν ως σύμμαχοι της Τουρκίας. Μόνον οι απαυδισμένοι Άγγλοι διαπραγματεύονταν, παρεμπιπτόντως, τα συμφέροντα της Ελλάδας. Κατά τον Σπύρο Μαρκεζίνη «οι Έλληνες παρέμειναν βωβοί θεατές και οι Τούρκοι ήγειρον συνεχώς και νέας αξιώσεις». Ο στρατηγός Σαρπύ με την καθοδήγηση του Φρακλίν Μπουγιόν, δέχθηκε όλα τα αιτήματα των Τούρκων. Ακολούθησαν οι Ιταλοί και μετά οι διστακτικοί Άγγλοι. “Η Θράκη μας παραδόθηκε χωρίς να ριφθεί ούτε ένας πυροβολισμός”, σχολίαζε μετά από πενήντα χρόνια ο Ισμέτ Ινονού.<br /> <div>  <img alt="" class="alignnone" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1ud1wvepk_hAKCCK1c24v6T_INsQS2GzM5BH_gv6s9x8WJNUVhK11-O3lMKOiL_qE7wwwYaSBP4zNLIRj_Zi4d5nMf71xbH3UJXd4YeXPV_qXvuVPXNydAmyUN5v2NBWCuWpbSGePoerU/s640/124.jpg" width="478" /></div> <div> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody> <tr><td><b><i>*Η υποδοχή τους ελληνικού στρατού στις Σαράντα Εκκλησιές τον Ιούλιο του 1920.<br /> Είναι η Μεραρχία Ξάνθης με διοικητή τον στρατηγό Κωνσταντίνο Μαζαράκη-Αινιάνα.</i></b></td></tr> </tbody></table> </div> <div align="center"> <b>Η εκκένωση της Ανατολικής Θράκης</b></div>           Στις 25.9.1922 ο Βενιζέλος τηλεγράφησε από το Παρίσι: <i>«Ανατολική Θράκη απωλέσθη ατυχώς δι’ Ελλάδα»,</i> και: <i>«ανάγκη Θράκες να εγκαταλείψωσι την γην, ην από τόσων αιώνων κατοικούσιν, αυτοί και πρόγονοί των».</i> Ήταν ακόμη μία από τις εθνικές εκκαθαρίσεις του 20ου αιώνα. Η Συμφωνία Ανακωχής των Μουδανιών δεν επέβαλε και την αποχώρηση του ελληνικού πληθυσμού. Ωστόσο, οι γενοκτονικές πρακτικές των Τούρκων είχαν δημιουργήσει ένα κλίμα πανικού και φόβου που ανάγκασαν σύσσωμο τον χριστιανικό πληθυσμό να αποχωρήσει ακολουθώντας τον Ελληνικό Στρατό.<br /> Η εκκένωση της Ανατολικής Θράκης σήμαινε τη μετακίνηση των 260.000 Θρακών προσφύγων με την οικοσκευή τους και μέρος της σοδειάς τους, όπως και την αποχώρηση δεκάδων χιλιάδων προσφύγων από τη Μικρά Ασία, οι οποίοι τον προηγούμενο μήνα, με την κατάρρευση του μετώπου της Μικράς Ασίας, είχαν καταφύγει στη Θράκη. Μετακινήθηκαν επίσης Αρμένιοι, Κιρκάσιοι και Τούρκοι αντικεμαλικοί των οποίων ο αριθμός δεν είναι γνωστός. Τη μετακίνηση συμπλήρωσε η αποχώρηση 70.000 περίπου στρατιωτών της Στρατιάς Θράκης, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν δυτικά του Έβρου. Μαζί, και τελευταίοι, αποχώρησαν οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι και η ελληνική χωροφυλακή. Κατά τις είκοσι ημέρες της εκκένωσης της Θράκης δηλαδή, μετακινήθηκαν προς δυτικά πάνω από 450.000 άτομα. Οι μετακινήσεις έγιναν με τραίνα, με πλοία και οδικώς με κάρα, τα οποία ήταν τότε διαθέσιμα στη Θράκη. Η εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης είχε ολοκληρωθεί το τελευταίο δεκαήμερο του Οκτωβρίου του 1922.<br /> <div align="center"> <b>Γιατί οι Έλληνες δεν αντιστάθηκαν;</b></div>           Δεν μας είναι γνωστό κάτω από ποιές συνθήκες οδηγήθηκε ο Ελευθέριος Βενιζέλος στο να επιμείνει στην αποδοχή της εκκένωσης της Ανατολικής Θράκης και να αποδεχθεί τα τετελεσμένα. Ίσως, ο κυκλοθυμικός χαρακτήρας του επηρεάστηκε από τα καταστροφικά αποτελέσματα της μικρασιατικής του περιπέτειας. Νόμιζε ότι δεν ευθυνόταν για την καταστροφή και ότι προφύλασσε το έθνος από άλλες καταστροφές. Υπάρχει βέβαια και το στοιχείο της ρεαλιστικής αντιμετώπισης μιας κατάστασης που όπως φαινόταν τότε ήταν εξαιρετικά δύσκολη: η χώρα είχε ηττηθεί, ο Στρατός είχε διαλυθεί και εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες στερούνταν στέγης και τροφής. Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τον Βενιζέλο για τη μικρασιατική του πολιτική. Ήταν εμφανής η διάθεση και η κατεύθυνση των Νεότουρκων για τη γενοκτονική εξόντωση του Μείζονος Ελληνισμού της Ανατολής. Οι προθέσεις των Νεότουρκων για πλήρες ξερίζωμα η εξόντωση των μη μουσουλμανικών πληθυσμών στη Μικρά Ασία και τη Θράκη, φάνηκαν αμέσως μετά την επικράτησή τους. Λίγο μετά, υποστηρίχθηκαν θερμά από τους Γερμανούς συμμάχους τους.<br /> Η μεγάλης κλίμακας ανατολική πολιτική του Βενιζέλου τελειώνει με τις μοιραίες εκλογές της 1.11.1920, όπως τελειώνει και η ιστορικών διαστάσεων πολιτική του παρουσία. Έκτοτε, δεν υπάρχει ανατολική πολιτική στην Ελλάδα. Κατά το Λόυδ Τζωρτζ οι εκλογές της 1.11.1920 συγκρίνονταν με την άλωση της Κωνσταντινούπολης. Δεν φανταζόταν τότε, ότι αυτό που θα επακολουθούσε θα ήταν ακόμη τρομερότερο. Η μομφή για τον Βενιζέλο μπορεί να δοθεί για τη ανεξήγητη απόφαση των εκλογών εκείνων, όπως και για την έλλειψη τόλμης τον Σεπτέμβριο του 1922. Βέβαια, η μομφή απευθύνεται στον Βενιζέλο, γιατί οι πολιτικοί αντίπαλοί του, παρά τον πατριωτισμό τους, διέπραξαν τεράστια σφάλματα και ήταν σαφώς ανίκανοι να δώσουν λύση στη μικρασιατική εμπλοκή την οποία ο ίδιος ο Βενιζέλος είχε δημιουργήσει. Ο Βενιζέλος ήταν ο μόνος που διέθετε την τόλμη, το διεθνές κύρος και τις ικανότητες που ήταν απαραίτητες για την απεμπλοκή από τη Μικρά Ασία, όταν ήταν πια φανερό το αδιέξοδο και οι διεθνείς συγκυρίες ήταν πια δυσμενείς. Υπήρχε χρόνος κατά τον οποίο ήταν ακόμη δυνατό να διασωθεί ο Ελληνισμός της Ανατολής, η Ανατολική Θράκη και ίσως και η Κωνσταντινούπολη. Ωστόσο, Βενιζέλος του 1922 δεν είναι ο Βενιζέλος του 1915 ή του 1919. Για πρώτη φορά φαίνεται να τον διακρίνει κάποια απαισιοδοξία και παραίτηση. Έχει απορρίψει τη Μεγάλη Ιδέα και πιστεύει πλέον ότι τα όρια του Ελληνισμού βρίσκονται στον Έβρο. Η έλλειψη ενδιαφέροντος του Βενιζέλου για την Ανατολική Θράκη μας φαίνεται σήμερα αδικαιολόγητη, όπως και η σύνταξή του με το κλίμα της απογοήτευσης και της παραίτησης. Οπωσδήποτε, η αντίληψη του Βενιζέλου για το Ανατολικό Ζήτημα δεν απέδιδε μεγάλη σημασία στη Θράκη, αφού η πραγμάτωση της Μεγάλης Ιδέας ήταν γι’ αυτόν αδύνατη χωρίς ελληνική παρουσία στην ασιατική πλευρά του Αιγαίου.<br /> H απόφαση για την εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης χωρίς αντίσταση, ο πανικός και η αδυναμία συνεννόησης δεν μπορούν να εξηγηθούν μόνο από την κόπωση και το βάρος της ήττας που πίεζε τους Έλληνες τις μέρες εκείνες. Η ελληνική νευρικότητα και απογοήτευση μπορούν ίσως να ανιχνευθούν σε ό,τι οι αλλεπάλληλες καταστροφές και συμφορές έχουν συσσωρεύσει στο συλλογικό ελληνικό υποσυνείδητο.<br /> Εκείνο που πρέπει να παρατηρήσουμε αφορά τη νοοτροπία της εξάρτησης που χαρακτηρίζει τη χώρα μετά τη δημιουργία του νέου ελληνικού κράτους. Δηλαδή, την τυφλή πίστη στην παντοδυναμία και τη στήριξη των υποτιθέμενων ξένων συμμάχων μας. Κατά τις δραματικές μέρες πριν από τον Αύγουστο του 1922, κυριαρχούσε η εντύπωση ότι οι Άγγλοι δεν θα επέτρεπαν νίκη των Τούρκων. Μετά την καταστροφή, όλοι, με λίγους διαφωνούντες, που οι διαφωνίες τους πνίγηκαν μέσα στη γενική επιθυμία υποταγής στις συμμαχικές υποδείξεις, ήταν τυφλά πρόθυμοι να πράξουν ό,τι θα επέβαλε το συμμαχικό διευθυντήριο. Ο ίδιος ο Βενιζέλος υποδείκνυε τη συμμόρφωση σε ό,τι επιθυμούσαν οι Άγγλοι. Ζούσε ακόμη στο κλίμα των καλών ημερών. Οι Σύμμαχοι, όμως, δεν νοιάζονταν για τίποτε άλλο από τα συμφέροντά τους και αυτά δεν ήταν τότε ίδια με τα συμφέροντα της Ελλάδας.<br /> Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι οι Πλαστήρας – Γονατάς ζήτησαν από τον Άγγλο Πρέσβη στην Αθήνα να υποδείξει ο ίδιος τη σύνθεση της Κυβέρνησής τους. Ακόμη και ο Ελ. Βενιζέλος πρόσεχε να είναι πάντα αρεστός στη Μεγάλη Βρετανία. Είναι αντιπροσωπευτικός ο τρόπος με τον οποίο αρχίζει την επιστολή του προς τον Στρατηγό Νίδερ, Διοικητή της Στρατιάς Θράκης την 2.11.1922, αμέσως μετά την εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης. Γράφει ο Βενιζέλος:<br /> <i>«Φίλτατε στρατηγέ, </i><br /> <i>          Επιθυμώ να σας συγχαρώ διά την επιτυχίαν μεθ’ης εξετελέσατε την θλιβεράν εντολήν της εκκενώσεως της Αν.Θράκης. θέλω να σας είπω πόσην αληθή υπερηφάνειαν ησθάνθην, όταν εις το υπουργείον των Εξωτερικών εν Αγγλία μου ανεκοίνωσαν σχετικόν τηλεγράφημα του στρατηγου Χάριγκτον, εκφράζοντος την εκτίμησίν του διά τον τρόπον καθ΄ όν έγινε η εκκένωσις….» </i><br /> Μας είναι, πράγματι, οδυνηρό το να παρακολουθούμε τον ιδιοφυή πολιτικό, που πριν δύο χρόνια πρωταγωνιστούσε στη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και στην εκδίωξη των Τούρκων από την Ευρώπη, να αισθάνεται τώρα υπερήφανος με τον αμφίβολο έπαινο ενός ασήμαντου στρατηγού, που δεν έτρεφε καμία εκτίμηση για τους Έλληνες. Και τί έπαινο! Έπαινο γιατί οι Έλληνες οργάνωσαν αποτελεσματικά την ταφική πομπή του Ελληνισμού της Θράκης.<br /> Δυστυχώς στην πολιτική που ασκήθηκε από μέρους των Ελλήνων κυριάρχησε η φροντίδα να εξυπηρετηθεί πρώτα η Μεγάλη Βρετανία, ώστε ανεπαισθήτως παραμερίστηκαν τα ελληνικά συμφέροντα.<br /> <div align="center"> <b>Τα επακόλουθα</b></div>           Η εξαγορά της Τουρκίας με την εκχώρηση της Ανατολικής Θράκης δημιούργησε δυσμενή κατάσταση για τη χώρα μας, η οποία έχασε τη θέση του στρατηγικού εταίρου της Μεγάλης Βρετανίας. Έκτοτε η Τουρκία παραμένει στο στρατόπεδο στο οποίο ανήκει και η Ελλάδα και όπου πάντα η Τουρκία βαρύνει περισσότερο από μας. Εκτός από τη διατήρηση της Ανατολικής Θράκης, κύριος σκοπός της διπλωματίας μας το 1922 θα έπρεπε να είναι και η ματαίωση της προσέγγισης Μεγάλης Βρετανίας – Τουρκίας. Η παραμονή μας στην Ανατολική Θράκη εξυπηρετούσε αμφότερους τους στόχους.<br /> Με την εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης από τους Έλληνες οι Τούρκοι επιστρέφουν στην Ευρώπη και θέτουν μια υποθήκη που σήμερα ονομάζεται: «Ευρωπαϊκός προσανατολισμός της Τουρκίας». Χωρίς την παρουσία της στην Ανατολική Θράκη και την Κωνσταντινούπολη, η Τουρκία γίνεται αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή μία χώρα της Ασίας με σαφή ασιατική ταυτότητα. Η μικρασιατική ήττα της Ελλάδας και το ιστορικά πρωτοφανές γεγονός της συγκέντρωσης όλων των Ελλήνων στην ευρωπαϊκή τους κοιτίδα δημιουργούν συνθήκες που τροφοδοτούν μια κρίση ταυτότητας και στις δύο χώρες. Στην Τουρκία, με το να παραμένει μετέωρη σαν τις κρεμαστές γέφυρες του Βοσπόρου ανάμεσα στην Ευρώπη και στην Ασία και ανάμεσα σε ένα ψευδεπίγραφο δυτικό προσανατολισμό και σε μια ασιατική ταυτότητα. Στην Ελλάδα με το να προσπαθεί να ενταχθεί στο δυτικό ευρωπαϊκό σύστημα, αφού έχει χάσει την οικουμενική της διάσταση και τον μείζονα Ελληνισμό της καθ’ ημάς Ανατολής.<br /> Η ελληνική γεωπολιτική σκέψη δεν έχει ακόμη κατορθώσει να εκτιμήσει σωστά το μέγεθος και τη σημασία των γεγονότων. Και αυτό είναι αναγκαίο, γιατί ίσως δεν απέχουμε πολύ από την εποχή κατά την οποία η Τουρκία θα αναδειχθεί και πάλι ως ένα πανευρωπαϊκό πρόβλημα. Ίσως τότε η Μικρασιατική Καταστροφή αποκτήσει τις διαστάσεις μιας ήττας ολόκληρης της Ευρώπης, αλλά και ίσως η εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης από τους Έλληνες θα αναγνωρισθεί ως ένα ασύγγνωστο σφάλμα.<br /> <div> <img alt="" class="alignnone" height="182" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiky-Ff4Lv4PHv07u2EmS6-tnjc_jP42jyXcxv7p6yugSXYD9nBm7P4ja3tKO2AX0grXDsPm_TuC0W954Gy-RBze6adOfAHPLdCdXugQZ4hZqNj3fUH_pj4UmJv9DfwBhb2YZVMB5qSwST_/s640/168.jpg" width="400" /><br /> <div> <b><i>*Οι πρόσφυγες της περιφέρειας της Ραιδεστού περιμένουν τα πλοία κατασκηνωμένοι </i></b><b><i>στην αποβάθρα της Ραιδεστού ( Αρχές Οκτωβρίου 1922 ).</i></b></div> </div> Παραθέτουμε, τέλος, τη μαρτυρία του Αλέξανδρου Μαζαράκη-Αινιάνος, από το βιβλίο του “Απομνημονεύματα”, που εκδόθηκε στην Αθήνα το 1948. Ο στρατηγός Μαζαράκης, ένας από τους πρωταγωνιστές της απελευθέρωσης της Θράκης το 1920, ήταν επί κεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπίας στη Διάσκεψη Ανακωχής των Μουδανιών τον Σεπτέμβριο του 1922.<br /> <i>«… Τον Σεπτέμβριον του 1922 εκλήθην εις το Υπουργείον των Εξωτερικών, όπου μου ανέθεσαν να αντιπροσωπεύσω την Ελλάδα εις την μέλλουσαν να συνέλθη την 20 Σεπτεμβρίου εις Μουδανιά διάσκεψιν στρατιωτικών αντιπροσώπων της Ελλάδος, της Τουρκίας, της Γαλλίας, της Αγγλίας και Ιταλίας, προς σύναψιν ανακωχής. …</i><br /> <i>»Σημειωτέον ότι και εγώ και η κυβέρνησις ενομίζαμε ότι επρόκειτο μόνον περί ανακωχής, περί των γραμμών δηλαδή όπισθεν των οποίων θα έμενεν ο ελληνικός και ο τουρκικός στρατός μέχρι της συνθήκης της ειρήνης, ως άλλως εξήγετο και από την διακοίνωσιν των δυνάμεων. </i><br /> <i>»Της επιτροπής μετείχον εκ μέρους της Αγγλίας ο στρατηγός Χάριγκτον, της Γαλλίας ο στρατηγός Σαρπύ, της Ιταλίας ο στρατηγός Μομπέλλι, της Τουρκίας (τον οποίον διόλου δεν συνήντησα) ο στρατηγός Ισμέτ Πασσάς. Ούτοι δεν ανέμενον την άφιξίν μας αλλά συνεδριάσαντες την 20–21 είχον ήδη παρασκευάσει το κείμενον της ανακωχής το οποίον και μας παρουσίασαν προς αποδοχήν την 22αν. Εις την πρώτην συνεδρίασιν της 22ας Σεπτεμβρίου, γενομένην επί αγγλικού θωρηκτού, μας επέδειξαν κείμενον έτοιμον της συνθήκης της ανακωχής εις το οποίον είχον μείνει σύμφωνοι οι Τούρκοι και οι τέως σύμμαχοί μας, χωρίς καν να μας ερωτήσουν. Δια τούτο ωρίζετο η άμεσος εκκένωσις της Θράκης υπό του ελληνικού στρατού μέχρι τον Έβρον και ότι επρόκειτο μόνον να συζητηθούν αι λεπτομέρειαι της εκτελέσεως. Εδήλωσα αμέσως ότι το κείμενον τούτο προδικάζει την συνθήκην της ειρήνης, ότι εγώ ήλθον δια να συζητήσω περί ανακωχής και όχι δια να ακούσω την άμεσον κατάληψιν της Θράκης υπό των Τούρκων και ότι υπό τοιούτους όρους θεωρώ τούτο απαράδεκτον και ούτε οδηγίας τοιαύτας έχω, ούτε καν θέλω να λάβω γνώσιν. Κατά την διεξαχθείσαν συζήτησιν ο Γάλλος αντιπρόσωπος στρατηγός Σαρπύ εζήτει με νευρικότητα και εκβιαστικώς να μας πιέση εις άμεσον αποδοχήν των πάντων, επισείων τους κινδύνους της παρελκύσεως, αφού δήθεν οι σύμμαχοι ανέλαβον να πείσουν τον Κεμάλ να μη διαπεραιωθή εις Ευρώπην και μας καταδιώξη και παρεχώρησαν εις αυτόν την Θράκην, η οποία παραχώρησις είναι οριστική. …</i><br /> <i>»Υπό τας συνθήκας ταύτας μετέβην εις την επί του αντιτορπιλλικού σύσκεψιν όπου ευθύς αμέσως εδήλωσα ότι μη γενομένης δεκτής ουδεμιάς ημετέρας προτάσεως δεν δύναμαι να υπογράψω. …</i><br /> <i>»Αλλά θα ήτο η ιδία η στάσις της Αγγλίας εάν έβλεπε μετ’ ολίγας ημέρας, μετά ένα μήνα, σημαντικήν εις τη Θράκην ελληνικήν δύναμιν με την στερράν απόφασιν να κρατήση και να αμυνθή αυτής; Θα ήτο διατεθειμένη τότε να συμμετάσχη με τας δύο άλλας δυνάμεις εις εκβιαστικά εναντίον της Ελλάδος μέτρα; Και επί πλέον, εάν αφιέμεθα μόνοι απέναντι των Τούρκων, θα ηδύναντο αυτοί, ενόσω με τον στόλον μας είμεθα κύριοι της Προποντίδος, να διαπεραιώσουν σημαντικάς δυνάμεις εξ Ασίας εις Θράκην; Βεβαίως όχι. Υπάρχει λοιπόν βάσιμος ελπίς ότι εάν παρετείναμεν την εκκρεμότητα, μη δεχόμενοι την εκκένωσιν της Θράκης και εν τω μεταξύ συντόνως ενισχύαμεν και ωργανούμεν τας εκεί στρατιωτικάς δυνάμεις μας, η μεν Ευρώπη δεν θα ήτο ηνωμένη δια να επέμβη, οι δε Τούρκοι δεν θα είχον εις χείρας των κανέν όπλον δια να εκβιάσουν και ημάς και την Ευρώπην.</i><br /> <i>»Προκειμένου, επαναλαμβάνω, δια τόσον μεγάλον έπαθλον όπως η Θράκη, ήξιζε τον κόπον να μεταχειρισθή η Ελλάς όλα τα μέσα δια να την κρατήση, φθάνουσα μέχρι του τελευταίου σημείου, όπου θα έβλεπε πλέον ότι η αντίστασίς της ήτο άσκοπος και εγέννα δεινοτέρους κινδύνους. </i><br /> <i>»Νομίζω λοιπόν ότι και ο Βενιζέλος εν Παρισίοις και η επανάστασις εν Αθήναις έσπευσαν πολύ, χάσαντες απ’ αρχής κάθε ελπίδα, να αποδεχθούν την εκκένωσιν της Ανατολικής Θράκης….».</i><br /> <div>  <img alt="" class="alignnone" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1MaeNXyEgi_bNhOre5G_zeYzLtKdlV-obsK7oyuKhRqGQnYUcI1Ac3eO44qT9_nAvyzOJbq2foF3mFxG_V4BhaS36y0nyYogE8k3JwAdEHVZJ4gXVHW3sE8UMhpAZJyanzqHKLX9uygSn/s640/%CE%92%CE%B1%CF%81%CE%B2%CE%AC%CE%BA%CE%B7+%CE%95%CE%BA%CE%BA%CE%B5%CE%BD+%CE%91%CE%BD%CE%98%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82.jpg" width="640" /></div> <div> <i><b>*Ευαγγέλιο από την Ανατολική Θράκη, που διασώθηκε κατά την εκκένωση και παραδόθηκε στον Μητροπολίτη Αδριανουπόλεως Πολύκαρπο Βαρβάκη</b></i></div> <b>Παράρτημα </b><br /> Χρονολογικός πίνακας γεγονότων. Οι ημερομηνίες είναι στο παλιό Γρηγοριανό ημερολόγιο, το οποίο ίσχυε τότε στην Ελλάδα. Το νέο Ιουλιανό ημερολόγιο, το οποίο ίσχυε τότε στην Ευρώπη προκύπτει με την πρόσθεση 13 ημερών. Το Ιουλιανό ημερολόγιο εφαρμόσθηκε στην Ελλάδα το 1923.<br /> 13.08.1922 Τουρκική επίθεση στο Αφιόν Καραχισάρ<br /> 14.08.1922 Διάσπαση του ελληνικού μετώπου στο Αφιόν Καραχισάρ<br /> 21.08.1922 Διάταγμα αποστράτευσης των προ του 1918 κλάσεων του Ελληνικού Στρατού<br /> 27.08.1922 Είσοδος των Τούρκων στη Σμύρνη<br /> 29.08.1922 Οι Άγγλοι αρχίζουν να οχυρώνουν το Τσανάκ Καλέ και να συγκεντρώνουν δυνάμεις<br /> 31.08.1922 Ο Κεμάλ στη Σμύρνη. Δήλωσή του ότι μόνο η παραχώρηση της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία θα απέτρεπε τη σύγκρουσή του με τους Συμμάχους<br /> 02.09.1922 Το αγγλικό υπουργικό συμβούλιο αποφασίζει να αντιμετωπίσει ένοπλα απόπειρα παραβίασης της ουδέτερης ζώνης στο Τσανάκ Καλέ από τους Τούρκους<br /> 02.09.1922 Έκκληση των Άγγλων προς τις αποικίες για στρατιωτική ενίσχυση κατά της Τουρκίας<br /> 03.09.1922 Άρνηση των αποικιών, εκτός της Νέας Ζηλανδίας, για αποστολή στρατευμάτων στα Δαρδανέλλια.<br /> 03.09.1922 Ανακοίνωση της αγγλικής κυβέρνησης ότι θα αντιμετωπισθεί με πόλεμο η παραβίαση της ουδέτερης ζώνης από την Τουρκία<br /> 03.09.1922 Άφιξη του Πλαστήρα στη Χίο. Αμέσως αρχίζει την προετοιμασία κινήματος<br /> 04.09.1922 Αποχώρηση των γαλλικών και ιταλικών στρατευμάτων από το Τσανάκ Καλέ<br /> 05.09.1922 Τουρκικά στρατεύματα εισέρχονται στην ουδέτερη ζώνη στην περιοχή του Τσανάκ Καλέ. Αμφότεροι Τούρκοι και Άγγλοι δεν ανοίγουν πυρ<br /> 06.09.1922 Οι τελευταίοι Έλληνες στρατιώτες αποχωρούν από τη Μικρά Ασία<br /> 06.09.1922 Άφιξη του Λόρδου Κώρζον στο Παρίσι. Αγγλογαλλική ρήξη<br /> 07.09.1922 Αποχώρηση των γαλλικών και ιταλικών στρατευμάτων από το Τσανάκ Καλέ<br /> 09.09.1922 Συμφωνία των Συμμάχων στο Παρίσι για εκχώρηση της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία (συζητήσεις Πουανκαρέ και Λόρδου Κώρζον)<br /> 10.09.1922 Οι τρεις δυνάμεις ζητούν με κοινή ανακοίνωσή τους προς την Τουρκία τη συμμετοχή της σε Διάσκεψη Ειρήνης με αντάλλαγμα την απόδοση της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία<br /> 11.09.1922 Έκρηξη επαναστατικού κινήματος Πλαστήρα-Γονατά στη Χίο και στη Μυτιλήνη. Στόχος του η ανατροπή του Κωνσταντίνου και η σωτηρία της Ανατολικής Θράκης. Το σύνθημα είναι «Ελλάς-Σωτηρία»<br /> 12.09.1922 Επιβίβαση σε πλοία των επαναστατικών στρατευμάτων της Χίου και της Μυτιλήνης με προορισμό την Αττική<br /> 12.09.1922 Η Κυβέρνηση Τριανταφυλλάκου αποδέχεται την παράδοση της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία<br /> 14.09.1922 Ο Βενιζέλος αναλαμβάνει την εκπροσώπηση του επαναστατικού καθεστώτος στο εξωτερικό<br /> 15.09.1922 Είσοδος των επαναστατικών στρατευμάτων στην Αθήνα<br /> 15.09.1922 Ο Κωνσταντίνος παραιτείται<br /> 16.09.1922 Τελεσίγραφο των Άγγλων προς τους Τούρκους στο Τσανάκ Καλέ. Το τελεσίγραφο δεν επιδίδεται στους Τούρκους από τον στρατηγό Χάριγκτον<br /> 17.09.1922 Ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος φεύγει από την Ελλάδα<br /> 18.09.1922 Συμφωνείται μεταξύ Συμμάχων και Τούρκων Διάσκεψη Ανακωχής που θα διεξαχθεί στα Μουδανιά<br /> 19.09.1922 Θυελλώδης συζήτηση Βενιζέλου-Λόρδου Κώρζον στο Παρίσι<br /> 20.09.1922 Αρχίζει η Διάσκεψη των Μουδανιών<br /> 20.09.1922 Τηλεγράφημα του Βενιζέλου προς την Επανάσταση για την αποχώρηση από την Ανατολική Θράκη<br /> 21.09.1922 Ο Πλαστήρας στη Θράκη. Αποτυγχάνει να συναντηθεί με τον Κεμάλ<br /> 21.09.1922 Άφιξη της ελληνικής αντιπροσωπίας στα Μουδανιά<br /> 22.09.1922 Ο Βενιζέλος δηλώνει στον Λόρδο Κώρζον ότι η Ελλάδα θα αποχωρήσει από την Ανατολική Θράκη<br /> 23.09.1922 Αποχώρηση του Πλαστήρα από τα Μουδανιά<br /> 24.09.1922 Η Ελληνική Κυβέρνηση αποδέχεται την παράδοση της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία<br /> 25.09.1922 Η Ελληνική Κυβέρνηση εξουσιοδοτεί τον Έλληνα Αρμοστή στην Κωνσταντινούπολη να υπογράψει τη Συνθήκη Ανακωχής των Μουδανιών<br /> 28.09.1922 Υπογραφή της Συνθήκης των Μουδανιών. Αποχώρηση Έλληνα αντιπρόσωπου<br /> 30.09.1922 Ο Στρατηγός Νίδερ εκδίδει διαταγές για την αποχώρηση των Ελλήνων από την Ανατολή Θράκη<br /> 30.09.1922 Σύσκεψη του υπουργικού συμβουλίου στην Αθήνα και αποδοχή της εκχώρησης της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία<br /> 02.10.1922 Αρχίζει η εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης από τους Έλληνες<br /> 06.10.1922 Παραίτηση της Κυβέρνησης Λόυδ Τζωρτζ<br /> 20.10.1922 Συμπλήρωση της εγκατάλειψης της Ανατολικής Θράκης από τους Έλληνες<br /> 11.11.1922 Αρχίζει η αποχώρηση των Ελλήνων από τη Θρακική Χερσόνησο<br /> 15.11.1922 Παράδοση της Ανατολικής Θράκης στους Τούρκους.<br /> <br /> <a href="http://freepen.gr/" target="_blank"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Έτσι χάθηκε η Ανατολική Θράκη για την Ελλάδα

*Ἡ γέφυρα στόν ποταμό Τούνζα πού ἑνώνει τήν Ἀδριανούπολη μέ τό Κάραγατς. Ἡ γέφυρα εἶχε ὀνομασθεῖ σέ “Γέφυρα Διαμάντη” κατά τή διάρκεια τῆ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δικαιοσύνη: Με σχέδιο η πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή

<center> <img height="300" src="http://a.media.newsbomb.gr/items/cache/f8b8a2cc20102bb460cbf26d3d81db72_XL.jpg" width="500" /></center> <br /> <b>Το σχέδιο που οδήγησε στη μεγαλύτερη ληστεία της χώρας έρχεται σιγά σιγά στο φως και μάλιστα από τα πιο επίσημα χείλη, αυτά της Δικαιοσύνης.</b><br /> Το παρασκήνιο της πτώσης της κυβέρνησης Καραμανλή μέσα από μια αλληλουχία «ύποπτων» εξελίξεων έρχεται πλέον στη δημοσιότητα και αποκαλύπτει τη δράση πρακτόρων ξένων δυνάμεων που συντέλεσαν στην αποσταθεροποίηση της χώρας εκείνη την περίοδο.<br /> Με μια ιστορική απόφαση η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου προχωρά στην ενοποίηση της δικαστικής έρευνας που εδώ και δύο χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη, για την υπόθεση των υποκλοπών σε βάρος του πρώην πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή, του φερόμενου σχεδίου δολοφονίας του και της απόπειρας αποσταθεροποίησης της χώρας.<br /> Όπως αποκαλύπτει σήμερα το περιοδικό «Επίκαιρα», η ηγεσία της Δικαιοσύνης αποφάσισε την ενοποίηση των φακέλων, για τους οποίους διατάχθηκε προκαταρκτική εξέταση, καθώς από την πορεία των ερευνών που πραγματοποίησαν ο εισαγγελέας Εφετών κ. Δ. Δοσούλας και ο εισαγγελέας Πρωτοδικών κ. Ν. Ορνεράκης αλλά και από την αξιολόγηση των μαρτυρικών καταθέσεων προέκυψαν στοιχεία ικανά για να συνεχιστούν σε πρώτη φάση οι τρεις φάκελοι.<br /> Οι εξελίξεις αυτές αποδεικνύουν πλέον πως η κυβέρνηση Καραμανλή έπεσε με σχέδιο. Εξάλλου μόνο ένας ηλίθιος θα πίστευε ότι όλα όσα συνέβησαν εκείνη την περίοδο, Δεκεμβριανά, υποκλοπές, πυρκαγιές, σχέδιο Πυθία (περί δολοφονίας του Κ. Καραμανλή), ήταν όλα συμπτώσεις.<br /> Η συγκεκριμένη δικαστική εξέλιξη αναμένεται να αποκαλύψει αν ξένοι διπλωμάτες ή πράκτορες - Αμερικάνοι ή και άλλοι – κρύβονται όχι μόνο πίσω από τις υποκλοπές της περιόδου 2004 – 2005 εις βάρος της κυβέρνησης Καραμανλή, αλλά και πίσω από το σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας το 2008 και της ενδεχόμενης δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού.<br /> Η αναφορά ονομάτων συγκεκριμένων στελεχών της αμερικάνικης πρεσβείας στοπ πόρισμα Δοσούλα για τις υποκλοπές σε συνδυασμό με τις πληροφορίες για νέες υποκλοπές στο τηλέφωνο του πρώην πρωθυπουργού την περίοδο που διαβουλευόταν με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, αποτελούν ενοποιητικούς παράγοντες που οδήγησαν τη Δικαιοσύνη στη συσχέτιση των υποθέσεων.<br /> Η δικαστική αυτή εξέλιξη έχει αντίκτυπο στις διεθνείς σχέσεις της χώρας και κανείς προς το παρόν δεν μπορεί να προβλέψει τα μελλούμενα σε περίπτωση που πιστοποιηθεί η βασιμότητα των ενδείξεων.<br /> <b>Η αποκαλυπτική κατάθεση του Ι. Κοραντή</b><br /> Καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη των ερευνών της Δικαιοσύνης έπαιξε η κατάθεση του πρώην διοικητή της ΕΥΠ κ. Ιωάννη Κοραντή ο οποίος παρά το γεγονός της πικρίας του για την κυβέρνηση Καραμανλή η οποία τον αντικατέστησε, δεν δίστασε να αποκαλύψει πως, οι ρωσικές πηγές που ενημέρωσαν την ΕΥΠ για την απόπειρα υποκλοπής των τηλεφωνικών επικοινωνιών Καραμανλή – Πούτιν – Παρβάνοφ, καθώς και ότι παρακολουθείτε ο πρωθυπουργός από ξένους πράκτορες και Έλληνες κακοποιούς, ήταν απολύτως αξιόπιστες. Λέγεται μάλιστα ότι – αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί ότι το είπε ο κ. Κοραντής – ότι η ρωσικές μυστικές υπηρεσίες της KGB (νυν FSB) ενημέρωσαν την περίοδο διακυβέρνησης ΝΔ για την τοποθέτηση βόμβας σε χώρο όπου γευμάτιζαν εφοπλιστές στο Ναυτικό Όμιλο Πειραιά, πληροφορία που τελικά αποδείχθηκε αληθής.<br /> Ο κ. Κοραντής επιβεβαίωσε και τις πληροφορίες που ήθελαν τον κ. Κώστα Καραμανλή να αλλάζει – λόγω του σχεδίου δολοφονίας του – το πρόγραμμά του και να περιορίζεται σε ένδον παραμονή στο σπίτι του. Του απαγόρευσαν μάλιστα και τους περιπάτους στη Ραφήνα ή στο Νέο Βουτζά που συνήθιζε ο πρώην πρωθυπουργός.<br /> <b>Ανοίγει ο δρόμος</b><br /> Η ενοποίηση και η συσχέτιση φακέλων από την εισαγγελία του Αρείου Πάγου ανοίγουν το δρόμο για να διερευνηθεί αν πίσω από το σχέδιο «Πυθία 1» για τη δολοφονία του Κ. Καραμανλή κρύβονται πράκτορες της ίδιας δύναμης. Στο πλαίσιο αυτής της έρευνας θα αναζητηθούν σε πρωταγωνιστές της εποχής εκείνης και σε απόρρητα δημόσια έγγραφα πληροφορίες για το αν τη «σκηνοθεσία» για το ξετύλιγμα της υπόθεσης του Βατοπεδίου αλλά και άλλων κρίσιμων υποθέσεων (τρομοκρατία, επεισόδια στο Αιγαίο) την έγραψαν διπλωμάτες ή πράκτορες δυτικής δύναμης, με στόχο την παραίτηση του Κ. Κώστα Καραμανλή.<br /> Στο πλαίσιο της έρευνας ενδέχεται να κληθεί να καταθέσει και ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός, ο οποίος θα αναγκαστεί να αποκαλύψει πτυχές εκείνης της περιόδου.<br /> Η δικαστική αυτή εξέλιξη έρχεται να προστεθεί στην ποινική δίωξη που άσκησε η ελληνική δικαιοσύνη στον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ κ. Ανδρέα Γεωργίου για την εσκεμμένη παραποίηση του ελλείμματος του 2009.<br /> Το μόνο βέβαιο είναι πως οι αμφιβολίες και οι αυταπάτες για την περίοδο διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή λαμβάνουν τέλος.<br /> Το βρώμικο παιχνίδι της παραπλάνησης ενός ολόκληρου λαού θα δει το φως της δημοσιότητας και όλοι θα αντιληφθούν τα «ύπουλα» σχέδια των ξένων δυνάμεων.<br /> Προς το παρόν το μεγαλύτερο βήμα έγινε. Η Δικαιοσύνη παραδέχεται ότι ο Κ. Καραμανλής και η κυβέρνησή του έπεσαν με σχέδιο!<br /> <a href="http://on-news.gr/" target="_blank"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Δικαιοσύνη: Με σχέδιο η πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή

Το σχέδιο που οδήγησε στη μεγαλύτερη ληστεία της χώρας έρχεται σιγά σιγά στο φως και μάλιστα από τα πιο επίσημα χείλη, αυτά της Δικαιοσύν...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο επικίνδυνος Δ.Αβραμόπουλος και τα γιουσουφάκια της Άγκυρας - Οι ευθύνες Σαμαρά

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img border="0" height="300" src="http://www.defencenet.gr/defence/sites/default/files/styles/xl/public/GALLERY/AvramoDavutL.jpg" width="500" /></div> <span style="color: #990000;"><br /></span> <b><span style="color: #990000;">ΠΟΥ ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ;</span> </b><br /> <b>Που το πάει ο υπουργός Εξωτερικών Δ.Αβραμόπουλος σε οτι αφορά τις σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία; Την στιγμή που η Άγκυρα εξήγγειλε σεισμικές έρευνες για εντοπισμό υδρογονανθράκων εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, την στιγμή που μαχητικά και ελικόπτερα της γειτονικής χώρας πραβιάζουν τα εναέρια σύνορά μας, αυτός εργάζεται ... αόκνως για να τερμαστούν οι ... "ιδεοληψίες" όπως τις χαρακτήρισε - από ελληνικής πλευράς και να παραμεριστεί το "ψυχολογικό πρόβλημα" όπως επίσης χαρακτήρισε από τις ελληνοτουρκικές σχέσεις!</b><br /> Το ότι είναι ο αρχιτέκτονας της διυπουργικής συνάντησης της 5ης Μαρτίου, αυτό το γνωρίζουν όλοι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι απέχει την ευθυνών του <b>ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. </b><br /> Πώς δέχθηκε να γίνει αυτή η συνάντηση όταν η Τουρκία τον επόμενο ή τον μεθεπόμενο μήνα βγάζει το ολοκαίνουριο ερευνητικό της σκάφος στην ΑΟΖ της Κύπρου και στην ελληνική υφαλοκρηπίδα; Υπάρχουν εθνικά ανακλαστικά στο Μαξίμου ή προ του κινδύνου να υπάρξει κρίση με την Τουρκία, σφυρίζουν αδιάφορα και τρέχουν σαν τα γιουσιουφάκια στα πόδια του πασά στην Άγκυρα ή στην Κωνστνατινούπολη;<br /> <b>Για να πουν τι; Και να επιβραβεύσουν, τι; Την αναθεωρητική πολιτική της Άγκυρας σε όλο το φάσμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων;</b><br /> Να δούμε τις δηλώσεις του <b>επικίνδυνου για τα εθνικά συμφέροντα</b> - το λέμε και το τονίζουμε και αναλαμβάνουμε την ευθύνη των θέσεών μας - υπουργού Εξωτερικών Δ.Αβραμόπουλου για να κρίνουμε ανάλογα:<br /> Ενώπιον του Α.Νταβούτογλου δηλώνει, λοιπόν, ότι:<br /> <b><i>"Οι επιχειρηματικές κοινότητες των δύο χωρών αποδείχθηκαν πολύ πιο θαρραλέες, εδώ και πάρα πολύ καιρό και ήδη έχουν κάνει θεαματικά βήματα μπροστά. Άφησαν πίσω ιδεοληψίες, προκαταλήψεις και στερεότυπα. Το ίδιο έκαναν και οι αυτοδιοικήσεις".</i></b><br /> <b>Δηλαδή τα προβλήματα στις ελληνοτουρκιές σχέσεις είναι ζήτημα "ιδεοληψιών", "προκαταλήψεων" και "στερεοτύπων". Τους ξανασκότωσε, έτσι, τους ήρωες  της Κύπρου, των Ιμίων, τον Ηλιάκη, τον Σιαλμά και τόσους άλλους, ο Δ.Αβραμόπουλος. Θα ουρλιάζουν από πόνο μέσα στα μνήματα.</b><b> Ντροπή, ντροπή, ντροπή!</b><br /> Και βέβαια δεν μιλούσε για τους Τούρκους. Για τους Έλληνες μιλούσε. Η Άγκυρα εδώ και πολλά χρόνια <b>σπρώχνει τους επιχειρηματίες της να διεισδύσουν στην Ελλάδα </b>και πλέον τα κατάφερε <b>χάρη και στο υπουργείο Τουρισμού και φυσικά το ΤΑΙΠΕΔ</b> που ξεπουλά σε όποιον μιλά τουρκικά οτιδήποτε ζητά (αφού, βέβαια, προσφέρουν πολλαπλάσια χρήματα από άλλους υποψήφιους αγοραστές).<br /> Υπάρχει και η άλλη εμπνευσμένη δήλωση: Ότι<b><i> "Τα ελληνοτουρκικά ζητήματα πάσχουν από ένα ... πρόβλημα ψυχολογίας"!</i></b><br /> <b>Δηλαδή βγάζει και τρελούς αυτούς που θεωρούν την Τουρκία απειλή. Έχουν ψυχολογικό πρόβλημα και βλέπουν συνέχεια ... οράματα με τουρκικά μαχητικά μέσα στον Εθνικό Εναέριο Χώρο, τουρκικές φρεγάτες στο Σούνιο, τουρκικά ελικόπτερα να διεισδύουν νύχτα στις νησιωτικές μας περιοχές, ή τους Τούρκους πράκτορες του προξενείου να "ανακατεύουν" την φιλήσυχη μουσουλμανική μειονότητα της Δ.Θράκης πριμοδοτώντας τους εξτρεμιστές κλπ κλπ.</b><br /> <b>Και δεν μιλάμε ούτε για την εισβολή στην Κύπρο, ούτε για τόσα άλλα. Μιλάμε για τα τωρινά, τα "φρέσκα".  </b><br /> <b>Ο Δ.Αβραμόπουλος ή κάποιος από τους πολιτικούς του κλίματος Αβαραμόπουλου, θα είναι ο μοχλός για εκχώρηση εθνικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο και στην Α.Μεσόγειο, μέσω είτε συνεκμετάλλευσης, είτε αποδοχής τετελεσμένων. Θυμηθείτε το...</b><br /> <a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Ο επικίνδυνος Δ.Αβραμόπουλος και τα γιουσουφάκια της Άγκυρας - Οι ευθύνες Σαμαρά

ΠΟΥ ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ; Που το πάει ο υπουργός Εξωτερικών Δ.Αβραμόπουλος σε οτι αφορά τις σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία; Την στιγ...

Διαβάστε την συνέχεια

Έγιναν επιχειρήσεις εναντίον του PKK στην Ελλάδα;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img alt="" border="0" height="300" src="http://www.defencenet.gr/defence/sites/default/files/styles/in_article/public/GALLERY/ErntoganLarge.jpg" width="500" /></div> <span style="color: #990000;"><b><br /></b></span> <span style="color: #990000;"><b>ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΡΝΤΟΓΑΝ</b></span><br /> <br /> <b>Τεράστιο ζήτημα προκύπτει  από τις δηλώσεις του πρωθυπουργού της Τουρκίας σχετικά με την «τρομοκρατία» και ειδικότερα για «πρόσφατες επιχειρήσεις» εναντίον του PKK, σε χώρες του εξωτερικού μεταξύ των οποίων αναφέρεται και η Ελλάδα!</b><br /> <b>Συγκεκριμένα ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με «τις πρόσφατες επιχειρήσεις στη Γαλλία, τη Γερμανία και Ελλάδα εναντίον του ΡΚΚ» δήλωσε ότι οι επιχειρήσεις δεν έχουν κανένα νόημα, «αν δεν εκδώσουν τους τρομοκράτες».</b><br /> «<i>Σημασία έχει όχι η έναρξη των επιχειρήσεων, αλλά το αποτέλεσμα», είπε ο κ. Ερντογάν και τόνισε ότι «εδώ και δέκα χρόνια γίνονται βήματα, αλλά δεν υπάρχει αποτέλεσμα».</i><br /> «Έχουμε υπογράψει συμφωνίες έκδοσης και συνεργασίας εναντίον της τρομοκρατίας. Μας λένε ότι υπάρχουν χιλιάδες δικαστικές υποθέσεις στις χώρες αυτές σχετικά με τους τρομοκράτες, αλλά όσο δεν μας τους παραδίδουν, δεν έχουν σημασία τα βήματα αυτά»,  συμπλήρωσε.<br /> <b>Για ποιους τρομοκράτες αναφέρεται ο κ. Ερντογάν; Πότε ζήτησε έκδοση τους στην Τουρκία; Ποιες είναι οι πρόσφατες συλλήψεις στην Ελλάδα στις οποίες αναφέρεται;</b><br /> <b>Οι απορροίες είναι εύλογες καθώς μάθαμε δια στόματος του τούρκου πρωθυπουργού ότι έγιναν επιχειρήσεις εναντίον του PKK στην Ελλάδα.</b><br /> <b>Και αν αυτό όντως ισχύει, από ποιους πραγματοποιήθηκαν και πότε;</b><br /> Η αναφορά για «έκδοση τρομοκρατών» από τις ελληνικές αρχές στη Τουρκία δημιουργεί επιπλέον ερωτηματικά καθώς θέτει άμεσα ζήτημα συλλήψεων που δεν έχουν γίνει γνωστές.<br /> <b>Τελικά πραγματοποιήθηκαν επιχειρήσεις εναντίον του PKK στην Ελλάδα και δεν το ξέρουμε;</b><br /> <br /> <a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Έγιναν επιχειρήσεις εναντίον του PKK στην Ελλάδα;

ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΡΝΤΟΓΑΝ Τεράστιο ζήτημα προκύπτει  από τις δηλώσεις του πρωθυπουργού της Τουρκίας σχετικά με την «τρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μία περίεργη ιστορία που παίζεται στο παρασκήνιο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgN8j4vk6-wZcGr-b0_uYaFN0QSaMjwI5zVmGlhA2GMWexJYlHMeIDezGRowwxWDShri1R_NhGSkbydua0l0R5nE4hoFGG8Zw9mv-Il-0BGbhewIUChWla475tIzFLoQzTavfpUAhZXiNU/s640/Turkey_flag.jpg" width="500" /></div> <br /> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><i><span style="color: #990000;">Εδώ και περίπου δύο μήνες, λίγο καιρό δηλαδή πριν μπούμε στο νέο έτος, μία πολύ παράξενη ιστορία εκτυλίσσεται στο παρασκήνιο των ελληνοτουρκικών σχέσεων. </span></i></span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"> <b style="line-height: 150%;"><span style="border: 1pt windowtext; font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%; padding: 0cm;"><br /> </span></b></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"> <b style="line-height: 150%;"><span style="border: 1pt windowtext; font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%; padding: 0cm;">Γράφει ο Δημήτρης Παπαγεωργίου</span></b></div> <br /> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;">Μια ιστορία με “κατασκόπους”, “τρομοκράτες” και ούτω καθ' εξής. Μία ιστορία στην οποία είτε οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες έχουν “χάσει” και η χώρα μας αναγκάζεται να κάνει υποχωρήσεις προκειμένου να γλυτώσει τα χειρότερα ή απλά δεν έχουμε δει ακόμη το τέλος της.</span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;"><br /> </span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;">Τον τελευταίο καιρό, από τα τουρκικά ΜΜΕ και κυρίως τις ελεγχόμενες από το “βαθύ κράτος” της Τουρκίας εφημερίδες προωθούνται μία σειρά σεναρίων, που θέλουν την χώρα μας να “τροφοδοτεί” τρομοκρατικές οργανώσεις στην Τουρκία.</span><span class="apple-converted-space"><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;"> </span></span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;"><br /> Και χθες το πρωί, όπως πληροφορούμαστε από την ΕΛ.ΑΣ. Αστυνομικοί - στα πλαίσια ελέγχων κατά της λαθρομετανάστευσης - συνέλαβαν στην Πάτρα δύο Τούρκους υπηκόους που κατηγορούνται από τις τουρκικές αρχές για συμμετοχή σε τρομοκρατικές οργανώσεις και άλλες εγκληματικές πράξεις.</span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;"><br /> </span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;">Σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχει διεθνές ένταλμα σύλληψης, ενώ είχε υποβληθεί και αίτημα χορήγησης πολιτικού ασύλου.  Μία πολύ περίεργη... σύμπτωση. Καθώς ήταν χτες, που είδαν το φώς της δημοσιότητας, πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες ο Ταγίπ Ερντογάν την έχει... στημένη στον Αντώνη Σαμαρά, εν όψει της συνάντησής τους στις αρχές Μαρτίου. Στημένη με ζητήματα... τρομοκρατίας καθώς όπως διαβάσαμε ο Τούρκος πρωθυπουργός θα διαβιβάσει στον Έλληνα ομόλογό του Αντώνη Σαμαρά στις 5 Μαρτίου φάκελο για διασυνδέσεις του DHKP-C στην Ελλάδα.</span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;"><br /> </span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;">Δεν πρόκεται για κάτι “καινοφανές” αφού τον τελευταίο καιρό οι κατηγορίες κατά της Ελλάδος στην γείτονα πληθαίνουν και μάλιστα ο  Ερντογάν υιοθέτησε τα κατευθυνόμενα δημοσιεύματα που επιχειρούσαν να εμπλέξουν την Ελλάδα με την έκρηξη στην αμερικανική πρεσβεία στην Άγκυρα.Τότε μάλιστα ο κ. Ερντογάν, επιβαρύνοντας περισσότερο το κλίμα, είχε δηλώσει ότι συζήτησε το θέμα με τον Έλληνα πρωθυπουργό Α. Σαμαρά στο Κατάρ. Κάτι που διαψεύστηκε όμως από πλευράς Αθήνας.</span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;"><br /> </span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;">Την πληροφορία περί παράδοσης ''φακέλου'' δημοσιεύει η εφημερίδα Aksam με τον τίτλο «Θα δοθεί στην Αθήνα φάκελος του DHKP-C» και υπογραμμίζει - επιχειρώντας να διαμορφώσει την ατζέντα - ότι πρόκειται για συνάντηση Κορυφής για την τρομοκρατία μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας. Ο Τούρκος Πρωθυπουργός κ. Ερντογάν θα διαβιβάσει στον Έλληνα Πρωθυπουργό με τον οποίο είχε συναντηθεί στην Ντόχα, το φάκελο που ετοιμάστηκε από την ΜΙΤ, αναφορικά με τις διασυνδέσεις του DHKP-C στην Ελλάδα και θα ζητήσει να μην επιδεικνύεται κατανόηση στις δραστηριότητες της τρομοκρατικής οργάνωσης.</span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;"><br /> </span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;">Όπως σημειώνει μάλιστα η ειδησεογραφική ιστοσελίδα με ειδικότητα στα αμυντικά θέματα onalert.gr Sτον φάκελο που ετοίμασε η μυστική υπηρεσία της Τουρκίας MIT υπάρχουν, διαπιστώσεις αναφορικά με την σχέση του DHKP-C με τα... στρατόπεδα στο Λαύριο, στην Κινέττα και στον Ωρωπό-Δήλεσι. Στην συνάντηση που θα γίνει θα διατυπωθεί, αναφέρεται, και το αίτημα να γίνει κάποιο βήμα σε σχέση με τα μέλη του DHKP-C που βρίσκονται στην Ελλάδα και ζητείται η έκδοσή τους. Όσον αφορά τους ισχυρισμούς Ερντογάν περί Εκπαίδευσης των στελεχών του DHKP-C στην Ελλάδα και περί δήθεν συζήτησης του ''θέματος'' στο Κατάρ, η Αθήνα με ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών προχώρησε άμεσα σε κατηγορηματική διάψευση ότι τέθηκε τέτοιο ζήτημα στη συνάντηση των δυο πρωθυπουργών στο Κατάρ επισημαίνοντας ότι, εάν είχε συμβεί, τότε ο «Έλληνας πρωθυπουργός θα είχε δώσει τη δέουσα απάντηση» και προειδοποιεί ότι οι «ισχυρισμοί αυτοί δηλητηριάζουν την κοινή γνώμη και υπονομεύουν τις σχέσεις των δύο χωρών»...</span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;"><br /> </span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;">Στην ανακοίνωση του ελληνικού ΥΠΕΞ διαψεύδονταν επίσης με τρόπο κατηγορηματικό οι ισχυρισμοί «που τον τελευταίο καιρό, κατά τρόπο ατεκμηρίωτο, αυθαίρετο και ύποπτο επανεμφανίζονται σε κάποιες τουρκικές εφημερίδες» και επισημαίνεται ότι στην «Ελλάδα δεν υπήρχαν και δεν υπάρχουν στρατόπεδα τρομοκρατών ούτε κέντρα εκπαίδευσής τους. Η Ελλάδα έχει υπάρξει θύμα της τρομοκρατίας και έχει ταχθεί στην πρώτη γραμμή του διεθνούς αγώνα κατά της τρομοκρατίας».</span><span class="apple-converted-space"><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;"> </span></span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;"><br /> Η αρχή της όλης υπόθεσης, ή μάλλον η εκ νέου αναζωπύρωσή της, εντοπίζεται στην επίθεση στην Αμερικάνικη Πρεσβεία που έλαβε χώρα στην Άγκυρα.</span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;"><br /> </span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;">Τότε ο ίδιος ο Ερντογάν, αλλά και οι αρχές ασφαλείας ήδη ανακοίνωσαν πως ο καμικάζι που πραγματοποίησε την επίθεση είναι μέλος της οργάνωσης DHKP-C και πως είχε διασυνδέσεις με τα μέλη της οργάνωσης.</span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;"><br /> Τότε επίσης δεκάδες δημοσιεύματα τουρκικές εφημερίδες ισχυρίζονταν πως μέλη της οργάνωσης DHKP-C «εκπαιδεύονταν από τις ελληνικές αρχές» και ανακάλυπταν μάλιστα διάφορα στρατόπεδα... εκπαίδευσης λαθρομεταναστών.</span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;"><br /> Παράδειγμα το δημοσίευμα της ακροδεξιάς εφημερίδας Bugun, η οποία με τίτλο «η συμφωνία προδοσίας του Λαυρίου» ισχυρίζονταν πως η οργάνωση DHKP-C «έχει υπογράψει συμφωνία συνεργασίας με τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες»! Η ίδια εφημερίδα έγραφε πως «η συμφωνία προβλέπει την εκπαίδευση των μελών της οργάνωσης στο κέντρο εκπαίδευσης στο Λαύριο. Στο πρωτόκολλο αναφέρεται ρητά πως τα χτυπήματα της οργάνωσης θα γίνονται μόνο στην Τουρκία».</span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;"><br /> </span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;">Παράλληλα 15 ημέρες πριν από αυτό το χτύπημα είχαν συλληφθεί δικηγόροι στην Τουρκία. Oι δικηγόροι κατηγορούνται ως πράκτορες της Ελλάδας και της Συρίας! Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα Haberturk «στα σπίτια των δικηγόρων και τους υπολογιστές τους βρέθηκαν πολλά στοιχεία για πράκτορες της ΜΙΤ και πολλών κρατικών λειτουργών όπως και στοιχεία μελών των οικογενειών τους». Η ίδια εφημερίδα υποστηρίζει πως οι συγκεκριμένοι δικηγόροι κωδικοποιούσαν τα στοιχεία αυτά και έστελναν «στην Ελλάδα, τη Συρία και το Βέλγιο όπου βρίσκονται τα κέντρα της DHKP-C»!</span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;"><br /> </span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <b><span style="border: 1pt windowtext; font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%; padding: 0cm;">Πιέσεις στην χώρα μας αλλά για ποίον λόγο;</span></b><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;"></span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <b><span style="border: 1pt windowtext; font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%; padding: 0cm;"><br /> </span></b></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;">Την ίδια στιγμή που η Τουρκία απομονώνεται όλο και περισσότερο στην διεθνή πολιτική σκηνή, τόσο μετά την κόντρα της με τις ΗΠΑ σχετικά με ζητήματα τρομοκρατίας, όσο και μετά την τριπλή δολοφονία των Κούρδων ακτιβιστριών στην Γαλλία, από φανατικό μέλος των γκρίζων λύκων, περνά στην επίθεση έναντι της χώρας μας. Είναι γεγονός ότι υπάρχουν κράτη τα οποία όταν αισθάνονται ότι στριμώχνονται, ψάχνουν να βρούν έναν εύκολο στόχο για να δημιουργήσουν μία εξωτερίκευση της δύναμής τους.</span><span class="apple-converted-space"><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;"> </span></span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;"><br /> Και δυστυχώς στην περίπτωση της Τουρκίας, από ό,τι φαίνεται το “εύκολο θύμα”, ο γείτονας που πάντα υποχωρεί είναι η χώρα μας. Και γιατί να μην το κάνει άλλωστε; Είμαστε η χώρα που της παρέδωσε τον Οτσαλάν. Είμαστε η χώρα που έχασε τους αξιωματικούς της στα Ίμια και δεν ζήτησε το αίμα της πίσω. Είμαστε η χώρα που δεν τολμά – ακόμη και σε αυτή την δυσβάσταχτη οικονομική κρίση – να εκμεταλλευτεί τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές!</span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 10.5pt; line-height: 150%;"><br /> <b>Πού θα οδηγήσει όλη αυτή η κατάσταση, ακόμη δεν το ξέρουμε. Ελπίζουμε να μην είναι κάποια ακόμη ταπείνωση της χώρας μας.</b></span></div> <br /> <a href="http://ellinikiafipnisis.blogspot.gr/" target="_blank"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Μία περίεργη ιστορία που παίζεται στο παρασκήνιο

Εδώ και περίπου δύο μήνες, λίγο καιρό δηλαδή πριν μπούμε στο νέο έτος, μία πολύ παράξενη ιστορία εκτυλίσσεται στο παρασκήνιο των ελληνοτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η σιωπή των αμνών

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfWICUZcAdR9WyzykN1xA0KrOQz_0PigpSMNLmH4d2CFzuxRmVhD7pgR1E-zzkZjAPc4s5MopZClVHmBvzXzFnTJKFUghOix8cQyEAAWw7DXJKB_9oBqxocV86ct2VyRhWL7_9kp31F3FG/s1600/amnoi-voskoi.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="315" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfWICUZcAdR9WyzykN1xA0KrOQz_0PigpSMNLmH4d2CFzuxRmVhD7pgR1E-zzkZjAPc4s5MopZClVHmBvzXzFnTJKFUghOix8cQyEAAWw7DXJKB_9oBqxocV86ct2VyRhWL7_9kp31F3FG/s1600/amnoi-voskoi.jpg" width="400" /></a></div> <br /> <b><span style="color: #660000;"><br /> </span></b> <b><span style="color: #660000;">Βρίσκονται ανάμεσά μας. Ζουν μαζί μας. Αναπνέουν τον αέρα που αναπνέουμε. Μήπως είναι πολλοί; Είμαστε κι εμείς; Ισως…</span></b><br /> <br /> του <b><span style="color: #660000;">Στέλιου Συρμόγλου</span></b><br /> <a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" name="more"></a><br /> steliosΑδυναμία και….δύναμή τους η σιωπή. Εχουν κάνει τη σιωπή τους “ποίηση” και την ποίηση την έχουν αναγάγει στον απέραντο χρόνο. Αλλοι είναι ταλαιπωρημένοι, θύματα της βαρβαρότητας της πολιτικής απάτης και των καιρών. Αλλοι απ’ αυτούς συμμάζεψαν την πνευματική τους πραμάτεια, τη βιωματική τους απόσταση από τα δρώμενα της καθημερινότητας, την όποια πίστη τους και επιχείρησαν το μεγάλο ταξίδι…<br /> <br /> Είναι και τα απογοητευμένα όντα, διαφόρων ειδών, που η σιωπή τους ανατέμνει την κοινωνική ελλαδική πραγματικότητα. Εχουν νιώσει την κτηνωδία στο πετσί τους.<br /> <br /> Ανεργία. Δυσβάστακτα οικονομικά μέτρα. Αλαζονική και αυταρχική πολιτική λογική. Ψέμματα και αφείδωλες υποσχέσεις για πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη. Οι προκλήσεις των σκανδάλων. Πολιτική ανικανότητα και παχυδερμία. Ανατροπή της ζωής τους. Εξαθλίωση για πολλούς… Απογόητευση. Μόνη προοπτική το…αδιέξοδο. Τίποτα δεν έμεινε όρθιο. Εθνική συνείδηση και εθνική υπερηφάνεια; Τι είναι αυτά; Ηθική συνείδηση; Κιτρινισμένο γράμμα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ελληνική παιδεία και γλώσσα; Την έφαγε η…μαρμάγκα και το “δηθεναριό” της αποβλακωμένης από την καλοπέραση της διανόησης. Χρηστότητα; Ακόμα και οι…κότες μάθανε να κλεβουν, να αρπάζουν και να υπεξαιρούν. Δικαιοσύνη; Ανέβλεψε η τυφλή Θέμιδα και βλέπει σκότος και ζόφο…<br /> <br /> Και σιωπούν…<br /> <br /> Θέση και άρνηση. Επικοινωνία και αδιαφορία. Ευλογία και κατάρα. Γνήσια αποτύπωση κάποιου κοσμογονικού και η τελειότερη πρόταση του ανθρώπινου γίγνεσθαι, η σιωπή, καθιερώνεται στο διηνεκές, σαν δηλωτικό ζωής, μοίρας και τέχνης. Ανάδοχοι όμως παραμένουν τα καθοριστικά του μέγιστου και του ελάχιστου. Σαν ζωή εκφράζει τη συνέχεια, σαν μοίρα τη συντέλεια και σαν τέχνη την απελπισία.<br /> <br /> Εκφραση όμως του συμπαντικού, αυτοπεριορίζεται στην επιμέρους ερμηνεία με την αυτή συνέπεια παλμού, συγκίνησης και ενέργειας.<br /> <br /> Η σιωπή, ενώ δεν προσφέρεται σαν γενικότητα επεξηγηματικής συλλογιστικής, εντούτοις δημιουργεί μυστηριακά και κατασκευάζει ανθρώπινα τη διαλλεκτική του κωμικού, του τραγικού, του γελοίου και του σαρκαστικού. Η μιμητική και η κίνηση είναι παραπληρωματικές γωνίες αυτής της πολυεδρικής ταυτότητας, που διαφοροποιείται εναλλάξ από τους θεούς και τους δαίμονες σαν ανθρώπινη ευλογία και κατάρα.<br /> <br /> Διαμετρικά αντίθετη σε κάθε φωνήεν, δεν παύει να είναι η αρχή και το τέλος μέσα στην ίδια αυτή περίπτωση έκφρασης, όταν ιδίως το δεδομένο επιχειρεί να μεγιστοποιηθεί ή να ελαχιστοποιηθεί. Η σιωπή δηλώνει τη σιγή της ματαιότητας και το δέος του απρόσμενου. Ετσι, αντί να γίνεται πεπραγμένο τυποποίησης, διαφοροποιείται ενανθρωπισμένα σε πρόκληση συμμετοχής…<br /> <br /> Πλημμυρισμένη από τη σοφία του υπερθετικού, η σιωπή συνθέτει το μόνιμο και το μηνυματικό του πεπερασμένου. Ακόμη η σιωπή, ενώ διερευνά με το δικό της ρυθμό την εσώτατη σχέση υποκειμένου και αντικειμένου, ποτέ δεν παρουσιάζεται σαν απλή διαδικασία διασυνδετικής ερμηνείας. Εκφράζει το μέγα, ενώ τροφοδοτείται και συντηρείται από το ελάχιστο. Είναι σταθμός, αλλά και αφετηρία.<br /> <br /> Τα μεγέθη της σιωπής είναι γεωμετρικά σχήματα που πανικοβάλλουν με την απεριόριστη αυξομείωση των διαστάσεων, παρόλον ότι διαπερνούν σκληρότατα την αιωνιότητα. Είναι οι τάφοι και χάρις στη σιωπή δεν είναι κενοί. Ετσι οι νεκροί ακολουθούν την αρχέτυπη σειρά ενός συμπαντικού και κληρώνονται δίπλα στο έλεος. Η σιωπή είναι ένας τρόπος χρονομέτρησης της κάθε είδους αλλαγής και προσφέρει τη συγκίνηση του απόλυτου, αλλά είναι θέαμα και θέμα, εικόνα και σφυγμός, χρώμα και απόρριψη.<br /> <br /> Ομως, αυτή η παράθεση της αλληλουχίας του φθαρτού προσφέρει οικεία τη γνώση και προκαλεί το δέος στην αναμέτρηση και στη σύγκριση με τα πρόσωπα και τους κλήρους της αιωνιότητας. Επισπρόσθετα, η όποια εννοιολογία της γαλήνης είναι απότοκος της σιωπής στην ανθρώπινη οριοθέτηση και θα πρέπει να υπάρχει πάντα και να προηγείται η κατάφαση και η λογιστικοποίηση από το γνήσιο, το αληθινό και το ιερουργό, για να μπορέσουμε να αισθανθούμε το μέγεθος και τα σχήματα της σιωπής, στη διάσταση της ειλικρίνειας, αλλά και του κάποιου εμβόλιμου συναισθήματος.<br /> <br /> Κι αυτή περίπου είναι η αναφορά μας γύρω από το μέγιστο και το ελάχιστο της επιχειρούμενης να σταθεί συσιφιακά σιωπής, σαν κοσμογονικό δεδομένο ισορροπίας και τάξης πάνω στους λατρευτικούς και μυστηριακούς κλήρους της συνέχειας.<br /> <br /> Οι άνθρωποι, ωστόσο, και τα λοιπά όντα, μέσα από τη σιωπή δίνουν τις κλιμακούμενες μαρτυρίες και οκιμάζουν σπαραχτικά τη γήινη παρουσία τους, όταν και οσάκις τους το καταγράφει η μοίρα. Ειδικότερα, ο πόνος, η οδύνη και ο ποικιλότροπος βασανισμός μέσα στη σιωπή οριοθετούν τη μέγιστη επικοινωνία της διαμαρτυρίας. Κακομεταχείριση και ο θανατισμός, δηλαδή η διάρκεια από καταβολής κόσμου, του εξολοθρεμού για τα είδη και τις κατηγορίες των όντων μέσα από τη σιωπή, διαφαίνεται αποδεδειγμένα, ότι κακοποιούν το έλεος, τη μοίρα, την τύχη και το δίκαιο.<br /> <br /> Και μέσα από την ίδια αυτή κλιμακούμενη μουσικά σιωπή, υψώνεται η κορυφαία και η σταυρική επίκληση για την πιθανή συμπαράσταση, ενώ ο αιώνας ο άπας, κωφεύει στερητικά μπροστά σε αυτήν την ομοούσιον καθαρότητα της φιλοσοφίας, της διαλεκτικής και της μεταφυσικής του αδύνατου.<br /> <br /> Είναι λοιπόν η σιωπή το μέγιστο και το ελάχιστο για κάθε ερμηνεία, κίνηση, μίμηση, για κάθε μνήμη πάνω στην ακαθαρσία της ύλης. Και ενίοτε, αυτή η σιωπή των αμνών, εκδηλώνεται σαν υπέρτατη αντίδραση και ανατρεπτική δύναμη, που παρασύρει στο διάβα της κάθε αναισθησία, αδιαφορία και επιχειρούμενη προσπάθεια ανθρώπινης υποταγής στα ανομολόγητα συμφέροντα των ολίγων φωνασκούντων και των όποιων προνομιούχων…<br /> <a href="http://www.triklopodia.gr/" target="_blank"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Η σιωπή των αμνών

Βρίσκονται ανάμεσά μας. Ζουν μαζί μας. Αναπνέουν τον αέρα που αναπνέουμε. Μήπως είναι πολλοί; Είμαστε κι εμείς; Ισως… του Στέλιου Συρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Δ’ Ράιχ εκβιάζει την Ευρώπη. Του Γ. Δελαστίκ

<center> <img alt="Nazi_Reichsadler" class="alignnone size-large wp-image-8553" height="322" src="http://freepen.gr/wp-content/uploads/2012/09/Nazi_Reichsadler-500x322.jpg" width="500" /></center> <br /> <b>Μια φαρσοκωμωδία και ένα δράμα εκτυλίχθηκαν την περασμένη εβδομάδα με αφορμή την απόφαση των ηγετών της ΕΕ για τον προϋπολογισμό της κατά την επόμενη επταετία, 2014-2020. Το δράμα αφορά στην αποτύπωση και στον προϋπολογισμό της ΕΕ της πολιτικής της Γερμανίας για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση…</b><b> </b><br /> <b>Του Γιώργου Δελαστίκ</b><br /> <div> Η κωμωδία ή, καλύτερα, η ιλαροτραγωδία έγκειται στην προσπάθεια της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου -Κουβέλη να εμφανιστεί ως «θριαμβεύτρια» στη Σύνοδο της ΕΕ, παρά το γεγονός ότι τα χρήματα που εξασφάλισε ο πρωθυπουργός για την περίοδο 2014-2020 από τον προϋπολογισμό της ΕΕ είναι σαφώς… λιγότερα (!) από εκείνα που πήρε η Ελλάδα στο πλαίσιο του προϋπολογισμού των ετών 2007-2013.<br /> Κατά τη λήγουσα επταετή περίοδο η χώρα είχε πάρει 20,4 δις ευρώ (κατ’ άλλους 20,2 δις) και για την επόμενη αποφασίστηκε να της δοθούν 16,3 δις. Ενδέχεται μετά το 2016, αν η Ελλάδα συνεχίσει να βρίσκεται σε οικτρή δημοσιονομική κατάσταση, να πάρει ακόμη 2 δις ευρώ. Ουδείς, βεβαίως, γνωρίζει σε τι κατάσταση θα βρίσκεται η ίδια η ΕΕ μετά από τέσσερα χρόνια, αλλά ας το παραβλέψουμε αυτό για την ώρα…</div> <b>Ο «μικρότερος προϋπολογισμός»</b><br /> Η κυβερνητική προπαγάνδα προσπαθεί να δικαιολογήσει τους υποκριτικούς πανηγυρισμούς της για τη… μείωση των πόρων της ΕΕ που θα διατεθούν στην Ελλάδα με το επιχείρημα «ναι μεν μειώθηκαν τα λεφτά που θα πάρει η χώρα, αλλά αυτό έγινε επειδή μειώθηκε ο προϋπολογισμός της ΕΕ».<br /> Το επιχείρημα αυτό ακούγεται λογικοφανές. Τα κυβερνητικά φερέφωνα, βεβαίως, αποφεύγουν αιδημόνως να αναφέρουν αριθμούς που θα επιτρέψουν στους πολίτες να καταλάβουν αν ο ισχυρισμός αυτός είναι σωστός ή παραπλανητικός. Όντως μειώθηκε ο προϋπολογισμός της ΕΕ – από 995 δις ευρώ έπεσε στα 960. Αυτό συνιστά μείωση 3,5%. Όταν, όμως, τα 20,4 δις της Ελλάδας γίνονται 16,3 δις ευρώ, η μείωση είναι πολύ μεγαλύτερη – 20%! Τι σχέση έχει η μείωση του 3,5% με τη μείωση 20%; Πρόκειται για πανωλεθρία, όχι για θρίαμβο!<br /> Ακόμη και στην περίπτωση που η Ελλάδα πάρει και τα 2 δις μετά το 2016, πάλι τα 18,3 δις (16,3+2) έναντι των 20,4 δις ευρώ είναι μειωμένα κατά 10,3% – δηλαδή τρεις φορές μεγαλύτερη η μείωση προς τη χώρα μέσ’ από τη μείωση του προϋπολογισμού της ΕΕ!<br /> Κανένας λόγος πανηγυρισμών δεν υπάρχει, λοιπόν, πέραν της συνειδητής προσπάθειας παραπλάνησης και εξαπάτησης του ελληνικού λαού από μια κυβέρνηση που στη συνείδηση της πλειοψηφίας των Ελλήνων θεωρείται κυβέρνηση συνεργατών των γερμανικών δυνάμεων κατοχής της πατρίδας μας.<br /> <b>Μείωση με συμβολισμό</b><br /> Ας περάσουμε όμως, να αναλύσουμε την ουσία αυτής της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ και τα πολιτικά συμπεράσματα που απορρέουν από τις αποφάσεις της.<br /> Πρώτη φορά στην ιστορία της ΕΕ και της ΕΟΚ που προηγήθηκε έχουμε προϋπολογισμό μικρότερο από τον προηγούμενο. Καθώς η μείωση αυτή λαμβάνει χώρα εν μέσω μαινόμενης οικονομικής κρίσης ο συμβολισμός που εκπέμπει η απόφαση της Γερμανίας -ασχέτως του αν η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ, χρησιμοποίησε αυτή τη φορά ως βιτρίνα το Βρετανό πρωθυπουργό, Ντέιβιντ Κάμερον- να μειώσει τώρα τον προϋπολογισμό της ΕΕ στέλνει  ισχυρότατο μηνύματα προς τους λαούς των χωρών της ΕΕ και προς τις κυβερνήσεις τους. «Μην νομίζετε ότι θα πληρώσει η Γερμανία για να σας βοηθήσει να βγείτε από την κρίση» δηλώνει εμπράκτως το Βερολίνο.<br /> Αυτή η εξέλιξη συνιστά ριζική αλλαγή της στάσης της καγκελαρίας απέναντι στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Έχοντας παρακολουθήσει δημοσιογραφικά εκ  του σύνεγγυς τις Συνόδους Κορυφής της ΕΟΚ και της ΕΕ τα τελευταία τριάντα χρονιά, ομολογώ ότι εδώ έχουμε ρήξη με το παρελθόν. Μέχρι τώρα, κάθε κρίση χρηματοδότησης στην ΕΕ  λυνόταν πάντα με τον  ίδιο τρόπο: ο εκάστοτε Δυτικογερμανός -Γερμανός καγκελάριος έβγαζε το «μπλοκ  επιταγών», υπέγραφε για μεγαλύτερα ποσά και το πρόβλημα λυνόταν ως δια μαγείας.<br /> <b>Ασήμαντα ποσά</b><br /> Για τις χώρες-μέλη της ΕΕ που καίγονται για οικονομική βοήθεια, οι μειώσεις 5 -10 δις ευρώ στα χρήματα από τις Βρυξέλλες  δεν είναι καθόλου αμελητέα ποσά. Επί της ουσίας, όμως, ο προϋπολογισμός της  Ε£ είναι μάλλον αστεία υπόθεση, καθώς ανέρχεται μόλις στο… 1 % (!) του ΑΕΠ της. Δεν μπορεί κανείς να πάρει στα σοβαρά όποιον ισχυρίζεται ότι μπορεί να χρηματοδοτηθεί η ενοποίηση της Ευρώπης σε όλους τους τομείς με το 1 % του ΑΕΠ της.<br /> Το ποσό του σχεδόν 1 τρις ευρώ (960 δις) φαντάζει τεράστιο. Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι είναι για εφτά χρόνια, οπότε μια απλή διαίρεση μας δίνει ότι μιλάμε για 137 δις το χρόνο. Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι,  π.χ., το ΑΕΠ της Ελλάδας ήταν προ τριετίας σχεδόν 100 δις ευρώ μεγαλύτερο από τον ετήσιο προϋπολογισμό της ΕΕ, συνειδητοποιεί το πραγματικό μέγεθος αυτού του ποσού σε επίπεδο κρατών.<br /> <b>Ρεκόρ γερμανικών εξαγωγών</b><br /> Ένας ανενημέρωτος, καλοπροαίρετος πολίτης ενδέχεται να σκεφτεί ότι ίσως ο προϋπολογισμός της ΕΕ μειώθηκε επειδή «ζορίζεται» από την κρίση η Γερμανία, η οποία βάζει και τα πολλά λεφτά. Η σκέψη αυτή δεν είναι σωστή. Αντιθέτως, όπως ανακοίνωσε την Παρασκευή η Στατιστική Υπηρεσία της Γερμανίας, οι γερμανικές εξαγωγές το 2012, παρά την οικονομική κρίση, σημείωσαν νέο ρεκόρ, καθώς η αξία των προϊόντων που εξήγαγε η Γερμανία ανήλθε στα 1,097 τρις ευρώ, αυξανόμενες κατά 3,4% έναντι των εξαγωγών της τον προηγούμενο χρόνο, το 2011. Δεδομένου δε ότι οι εισαγωγές της Γερμανίας αυξήθηκαν κατά 0,7% και έφτασαν στα 909 δις ευρώ, το Βερολίνο πανηγυρίζει για το πλεόνασμα του ισοζυγίου εμπορικών συναλλαγών που προέκυψε. Είναι ένα πλεόνασμα 188 δις ευρώ, το οποίο ελάχιστα υπολείπεται του πλεονάσματος-ρεκόρ της Γερμανίας των 195 δις, που είχε σημειωθεί πέντε χρόνια νωρίτερα, το 2007.<br /> Τα στοιχεία για τις γερμανικές εξαγωγές καταρρίπτουν έναν ακόμη μύθο που τελευταία πλανάται – ότι δήθεν η Γερμανία δεν έχει πια ανάγκη την Ευρώπη γιατί ο κύριος όγκος των εξαγωγών της κατευθύνεται πλέον προς τις αγορές της Κίνας, της Ασίας και του υπόλοιπου κόσμου. Αυτή η εντύπωση δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Από τα 1,097 τρις των γερμανικών εξαγωγών, τα 626 δις τα πούλησε στις χώρες της ΕΕ – ποσοστό 57%. Από αυτά τα 626 δις των «ευρωπαϊκών» εξαγωγών, τα 412 δις κατευθύνθηκαν σε χώρες της Ευρωζώνης, η οποία παρά την κρίση απορροφά το 37,5% του συνόλου των γερμανικών εξαγωγών.<br /> Λίγο παραπάνω, προϊόντα αξίας 472 δις ευρώ εξήχθησαν σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο, όπου, όμως, συμπεριλαμβάνεται πληθώρα ευρωπαϊκών κρατών (Ρωσία, βαλκανικά κράτη, Ελβετία, Νορβηγία κ.λπ.). Σε «τρίτες χώρες», εκτός ΕΕ δηλαδή, πηγαίνει το 43% των γερμανικών εξαγωγών. Μάλιστα, η ένωση των γερμανικών επιχειρήσεων εξωτερικού εμπορίου (ΒΟΑ) εκτιμά ότι το 2013 θα σημειωθεί νέα αύξηση των γερμανικών εξαγωγών, ακόμη ισχυρότερη από την περσινή, στο ύψος περίπου του 5%.<br /> <b>Καθυπόταξη στη Γερμανία</b><br /> Υπάρχει ένα ακόμη πολύ ανησυχητικό σημείο, το οποίο προοιωνίζεται ζοφερό μέλλον για την Ευρώπη. Την ώρα που η Γερμανία αυξάνει τον πλούτο της όχι μόνο μειώνει τον προϋπολογισμό της ΕΕ, αλλά απαιτεί και την προώθηση της οικονομικής, τραπεζικής και πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης. Παράλληλα, μέσω της στάσης της στις Συνόδους Κορυφής της ΕΕ και μέσω των Μνημονίων που επιβάλλει στη μία χώρα μετά την άλλη, παρατηρούμε, αφενός, τη διαρκή επέκταση και ενίσχυση της γερμανικής ηγεμονίας σε όλη την ήπειρο και, αφετέρου, την κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας όσων κρατών τίθενται υπό καθεστώς Μνημονίου.<br /> Ο φόβος που φωλιάζει στο μυαλό όλων των Ευρωπαίων είναι ότι ακριβώς αυτό εννοούν οι Γερμανοί όταν λένε «πολιτική εν¬ποίησης της Ευρώπης»• αυτό, δηλαδή, που όλοι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι ονομάζουν Δ’ Ράιχ! Μια ισχυρή και πλούσια Γερμανία, η  οποία θα έχει καθυποτάξει και θα εξαθλιώνει όλες σχεδόν τις χώρες της Γηραιάς Ηπείρου.<br /> <b>Εργασιακός Μεσαίωνας</b><br /> «Δουλεία πολυτελείας» δεν υπάρχει, παρά τις ψευδαισθήσεις εθελόδουλων και πρόθυμων να προσκολληθούν στις δυνάμεις κατοχής και να τους παράσχουν παντοειδείς υπηρεσίες. Πάντοτε, φυσικά, θα υπάρχουν και οι σύγχρονοι «μαυραγορίτες», οι οποίοι θα ευημερούν την ώρα που όλοι οι συμπατριώτες τους θα δυστυχούν.<br /> Οι Γερμανοί, πάντως, αισθάνονται πλέον αρκετά ισχυροί ώστε να μην χρειάζεται να δίνουν λεφτά στους υπόλοιπους Ευρωπαίους για να εξαγοράζουν τη συναίνεση τους στη νομιμοποίηση της μεταναζιστικής Γερμανίας, όπως έκαναν σαράντα χρόνια. Τώρα εκτιμούν ότι μπορούν να είναι και πάλι κυρίαρχοι, με άλλα, ωστόσο, μέσα: πρώτα οικονομική κυριαρχία και ως συνέπεια και συνέχεια αυτής έρχεται και η πολιτική επικυριαρχία. Στο πλαίσιο αυτό, καταλύουν οι Γερμανοί τις εργασιακές κατακτήσεις σε όλες τις χώρες που θέτουν υπό καθεστώς Μνημονίου, σφυρηλατώντας έτσι τη συμμαχία τους με τις οικονομικές ελίτ των χωρών που υποδηλώνουν σταδιακά. Η γερμανική Ευρώπη του Δ’ Ράιχ θα έχει και τα χαρακτηριστικά του εργασιακού Μεσαίωνα, για όποιον δεν το έχει καταλάβει.<br /> <br /> <a href="http://freepen.gr/" target="_blank"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Το Δ’ Ράιχ εκβιάζει την Ευρώπη. Του Γ. Δελαστίκ

Μια φαρσοκωμωδία και ένα δράμα εκτυλίχθηκαν την περασμένη εβδομάδα με αφορμή την απόφαση των ηγετών της ΕΕ για τον προϋπολογισμό της κατά...

Διαβάστε την συνέχεια

Αβραμόπουλος-Τουρκία: Σχέσεις… μοντέλο & πρόβλημα ψυχολογίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/02/Avramopoulos_Davutoglu.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-69561" height="300" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/02/Avramopoulos_Davutoglu.jpg" title="D" width="500" /></a></div> <br /> Ευτυχώς, για μια ακόμη φορά, το βρήκαμε αυτό που φταίει για την «κακοδαιμονία» στις σχέσεις με την Τουρκία. Και με αυτή την εξαιρετικής σημασίας «<b>ανακάλυψη</b>», την… πιστώνεται ο υπουργός μας επί των Εξωτερικών, <b>Δημήτρης Αβραμόπουλος</b>.<br /> Ο υπουργός βρέθηκε στην Τουρκία όπου συναντήθηκε με τον ομόλογό του – <b>εννοείται ότι είναι φίλος του</b>, τι ρωτάτε… – Αχμέτ Νταβούτογλου, έναν «οραματιστή αρχιτέκτονα» της εμπνευσμένης «πολιτικής μηδενικών προβλημάτων», η οποία έχει κατορθώσει να ανατρέψει τα πάντα στην περιοχή, μαζί όμως και το όνομά της, αφού πλέον περιγράφεται γλαφυρά ως «πολιτική παντοδαπών προβλημάτων».<br /> Τι προέκυψε από αυτή τη συνάντηση; Πρώτα από όλα γνήσια έκφραση των θερμών συναισθημάτων, αγκαλιές, φιλιά, γέλια, χαμόγελα, μια γνήσια ατμόσφαιρα… έντονης φιλίας και αγάπης (<b>μην ξεχνάμε ότι ήταν και του Αγίου Βαλεντίνου</b> στις 14 Φεβρουαρίου, οπότε αυτονόητα γιόρταζε και η γνήσια ελληνο-οθωμανική αγάπη). Όλα ήταν όμορφα.<br /> <br /> Στη συνέντευξη που ακολούθησε ο Αβραμόπουλος έκανε λόγο για «<b>σχέσεις-μοντέλο</b>» ανάμεσα στις δυο χώρες στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου αλλά και μια διαπίστωση που ανατρέπει όσα γνωρίζουμε για την πορεία των διεθνών σχέσεων στο διάβα των αιώνων: <b>Τα ελληνοτουρκικά πάσχουν από ένα «πρόβλημα ψυχολογίας»</b>, τίποτε άλλο. Άρα όσοι υποστηρίζουν ότι το πρόβλημα είναι τα συγκρουόμενα συμφέροντα των δυο χωρών σε μια κρίσιμη γεωπολιτική περιοχή, δεν ξέρουμε τι λέμε.<br /> Είναι όπως αυτή η άλλη εμπνευσμένη πολιτική των <b>Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ).</b> Η λογική τους είναι ότι με την υιοθέτηση μικρών κάθε φορά μέτρων για την ανάπτυξη ή την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης ανάμεσα στις δυο πλευρές, όλα σιγά-σιγά θα φτιάξουν. <b>Άρα το πρόβλημα είναι ότι δεν εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον.</b> Όχι τα ενικά συμφέροντα. Δηλαδή, εάν αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη μεταξύ μας, η Τουρκία θα αποσύρει το casus belli κι εμείς θα ρίξουμε ένα φάσκελο στο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και αντί για τους υδρογονάνθρακες και τον έλεγχο μιας στρατηγικής σημασίας περιοχής, όπως το Αιγαίο, θα οραματιστούμε τα πλεονεκτήματα της… ελεύθερης ναυσιπλοΐας.<br /> <b>Οι Τούρκοι θα πάνε νοτίως του Καστελορίζου και θα αρχίσουν έρευνες για τον εντοπισμό κοιτασμάτων υδρογονανθράκων με δάκρυα στα μάτια και φορώντας μπλουζάκια με την ελληνική σημαία πάνω, αλλά θα αναγράφουν κιόλας «πετρέλαιο-στοπ», εννοώντας ότι η μουντζούρα του «μαύρου χρυσού» δεν θα λεκιάσει» τη σχέση-μοντέλο ανάμεσα στην Αθήνα και την Άγκυρα.</b><br /> Θα υπάρξουν αναλύσεις και λογοτεχνικά κείμενα που θα αμφισβητούν την καταλληλότητα του όρου, υποστηρίζοντας ότι τα σύγχρονα απορρυπαντικά δυσκολεύονται να απομακρύνουν τους λεκέδες από το πετρέλαιο από τα καθαρά μπλουζάκια.<br /> <b>Τούτων λεχθέντων και διαβάζοντας τα ρεπορτάζ με τα αποτελέσματα της επίσκεψης Αβραμόπουλου στην Τουρκία, υπάρχουν άραγε πολλοί που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι στο παρασκήνιο δεν βρίσκεται μια διαδικασία η οποία σκοπεύει να βρει μια λύση στο πρόβλημα των υδρογονανθράκων που διεκδικεί η Τουρκία στην ελληνική ΑΟΖ; Ας περιμένουμε να δούμε τι θα ανακοινωθεί. Κάποια στιγμή θα μας «σκάσουν το παραμύθι». Προς τα πού θα γέρνει η πρόταση, απλά θα ακολουθεί τον κανόνα της ισχύος που διέπει τις διεθνείς σχέσεις, μην έχετε καμία αμφιβολία περί αυτού…</b><br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Αβραμόπουλος-Τουρκία: Σχέσεις… μοντέλο & πρόβλημα ψυχολογίας

Ευτυχώς, για μια ακόμη φορά, το βρήκαμε αυτό που φταίει για την «κακοδαιμονία» στις σχέσεις με την Τουρκία. Και με αυτή την εξαιρετικής σ...

Διαβάστε την συνέχεια