Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2020

Ο EastMed δεν είναι πανάκεια

Ellada simera 0 Απόψεις, Ενέργεια, Εξωτερική Πολιτική 17:06

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbxUh5YGCRZWf3yYM7IfMAFDhzt70jFYdX7CLTwXg1pkKG-Fa7d16FnBE9Cp8YI0sMnuAaCqd0YbTYqZyyLPi1-pjEAloqPWfYilkCVf3KSa3VeF-820khzEq7_aGTMOCT6ga9Da1VHxI/s1600/Eastmed.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="169" data-original-width="300" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbxUh5YGCRZWf3yYM7IfMAFDhzt70jFYdX7CLTwXg1pkKG-Fa7d16FnBE9Cp8YI0sMnuAaCqd0YbTYqZyyLPi1-pjEAloqPWfYilkCVf3KSa3VeF-820khzEq7_aGTMOCT6ga9Da1VHxI/s640/Eastmed.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Του <b>Παναγιώτη Γκλαβίνη*</b><br />
Καθώς ο Πρωθυπουργός ετοιμάζεται για το ταξίδι του στις ΗΠΑ, είναι χρήσιμο να διερευνήσουμε τη στάση της υπερδύναμης απέναντι στην Τουρκία μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην Αν. Μεσόγειο. <br />
<br />
Οι ΗΠΑ χρησιμοποιούσαν ανέκαθεν την στρατηγική τους ισχύ για να προστατέψουν τους επενδυτές τους που επιχειρούν σε ασταθείς περιοχές στον κρίσιμο για την οικονομία τους τομέα των υδρογονανθράκων. <br />
<br />
Ο Πρόεδρος Trump, μάλιστα, το ομολόγησε κυνικά <a href="https://www.youtube.com/watch?v=PT3v11OBrSY">στη συνέντευξη που παραχώρησε στις 27.10.2019 μετά το θάνατο του Αλ-Μπαγκντάτι</a>, ότι σκοπεύει να χρησιμοποιήσει την ισχύ του για να προστατεύσει τα συμφέροντα των πετρελαϊκών εταιριών του στην περιοχή. Παρά το γεγονός ότι αποχωρεί από αυτήν, δεν προτίθεται ν’ αφήσει εκτεθειμένα τα ενεργειακά του συμφέροντα στην περιοχή. Αυτή η ομολογία του έχει τεράστια σημασία για τη στάση των ΗΠΑ στις τρέχουσες εξελίξεις στην Αν. Μεσόγειο. <br />
<br />
Αμερικανικές εταιρίες δεν επιχειρούν στον τομέα της έρευνας και της εξόρυξης των υδρογονανθράκων της ευρύτερης περιοχής μόνο στην Βορειοδυτική Συρία, στην οποία αναφερόταν ειδικότερα ο κ. Trump στην παραπάνω συνέντευξη. Επιχειρούν και σε οικόπεδα των τριών δυνάμεων που συνήψαν τη συμφωνία για τον EastMed την περασμένη Πέμπτη 2.1.2020 στην Αθήνα: της Ελλάδος, της Κύπρου και του Ισραήλ. Όλη αυτή η περιοχή, μάλιστα, θα πρέπει να προσεγγίζεται ενιαία, διότι τα αμερικανικά ενεργειακά συμφέροντα έχουν τοποθετηθεί κατά μήκος όλου αυτού του τόξου. <br />
<br />
Αυτή τη στιγμή, η Αμερική ξεκινάει μια (προμελετημένη ως φαίνεται) σύγκρουση με το Ιράν και σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να τα βάλει (και) με την Τουρκία. Και ο νοών νοείτω για το ποια στάση θα κρατήσει απέναντί της στην υπόθεση που μας αφορά. Αυτό το γνωρίζει ο κ. Ερντογάν και ήδη στέλνει στρατό στη Λιβύη, παρά την φημολογούμενη αντίθεση των ΗΠΑ. <br />
<br />
Οι ΗΠΑ, λοιπόν, θα πρέπει παρόλα αυτά να προστατεύσουν τις επενδύσεις τους στην περιοχή. Πώς θα το πετύχουν αυτό, όταν οι εταιρίες τους έχουν συμβάσεις με χώρες άλλες εκτός από την Τουρκία; <br />
<br />
Κατά τη γνώμη μας, τα πράγματα είναι πολύ απλά στο μυαλό του κ. Trump. Επειδή ηττημένοι δεν μπορούν να βγουν από το συλλογικό bras de fer στην Αν. Μεσόγειο ούτε οι Ισραηλινοί, ούτε οι Αιγύπτιοι, γι’ αυτό κινδυνεύουν να την πληρώσουν οι Έλληνες και οι Κύπριοι, προκειμένου να κερδίσουν οι Τούρκοι τόσο, όσο θα επιτραπεί στον κ. Trump να εξασφαλίσει τις πολυπόθητες συνθήκες ασφάλειας των επενδύσεών του στην περιοχή χωρίς να συγκρουστεί μαζί τους. Ελλάδα και Κύπρος θα υποχρεωθούν τότε να διαπραγματευτούν με την Άγκυρα την ωφέλεια των συμβάσεων που έχουν συνάψει με τους ξένους επενδυτές. Αυτές, όμως, κανείς δεν πρόκειται, ούτε και μπορεί, να τις πειράξει. <br />
<br />
Δείτε, λοιπόν, πόσοι θα ήταν ικανοποιημένοι από μια τέτοια εξέλιξη: όλοι, περιλαμβανομένων των Ευρωπαίων εταίρων μας και καταναλωτών (Ιταλικών και Γαλλικών ενεργειακών εταιριών μη εξαιρουμένων), πλην ημών των Ελλήνων και των Κυπρίων. Μέχρι και το Ισραήλ μπορεί να ικανοποιηθεί αν δεν δεχτεί να περάσει το αέριό του μέσα από την Τουρκία. Στην περίπτωση αυτή θα υλοποιηθεί ο EastMed, με την συμμετοχή ενδεχομένως και της Τουρκίας στην κατασκευή του (ίσως όχι στη λειτουργία του). <br />
<br />
Ο EastMed, λοιπόν, δεν είναι πανάκεια. Επιπλέον δε, κινδυνεύει να καταντήσει και παγίδα. Διότι, τον προωθεί η χώρα μας με την παραδοχή ότι Ελλάδα, Κύπρος και Ισραήλ κερδίζουν την Τουρκία, ενώ και ο διαιτητής είναι μαζί τους. <br />
<br />
Είναι, όμως, έτσι; Θα είναι για πάντα έτσι; Θα είναι μέχρι τέλους έτσι; <br />
<br />
Άραγε, ηττήθηκε η Τουρκία; Την απομονώσαμε οριστικά στα χωρικά της ύδατα; Αρκεί που είναι άκυρο το μνημόνιο που σύναψε με την Λιβύη; Το ακυρώσαμε εμείς εν τοις πράγμασι συνάπτοντας τη συμφωνία για τον EastMed; <br />
<br />
Και καλά, όλα αυτά μπορεί να είναι ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Δεν θάναι, όμως, η πρώτη φορά που οι σύμμαχοί μας θα μας έχουν κοιμίσει για να μας «κρεμάσουν» στη συνέχεια, βρίσκοντάς τα με την Τουρκία σε βάρος μας. <br />
<br />
Δεν θέλω να χαλάσω την εθνική ευφορία που βιώνουμε μετά την υπογραφή του EastMed, μπορεί, όμως, κάποιος να μου πει πώς τελειώνει όλο αυτό; Με την ήττα της Τουρκίας στη Λιβύη, την πτώση του Σάραζ, την ακύρωση του μνημονίου με την Τουρκία, την ανακήρυξη της ΑΟΖ μας με την Κύπρο και την Αίγυπτο, την κατασκευή του EastMed και τον θρίαμβο του διεθνούς δικαίου, με ή χωρίς προσφυγή στη Χάγη; <br />
<br />
Και καλά εγώ, μπορεί να βλέπω το ποτήρι μισοάδειο. Αυτοί που το βλέπουν μισογεμάτο, πώς σκοπεύουν να το τελειώσουν αυτό που άρχισαν, μπορούν να μας πουν; <br />
<br />
Εύλογα θα με ρωτήσει κάποιος, κι εσύ τι θα πρότεινες να κάναμε; <br />
<br />
Κατ’ αρχήν, δεν έπρεπε να βιαστούμε ν’ ανέβουμε στο Ισραηλινό άλογο για να αντιδράσουμε με αυτό τον τρόπο στην υπερβατική κίνηση της Τουρκίας να περάσει απέναντι, στη Λιβύη, κι από ’κει ν’ αντιμετωπίσει το πρόβλημα του θαλάσσιου αποκλεισμού της, όπως τον βιώνει η ίδια. Τι δουλειά έχουμε εμείς να εμπλακούμε στην αντιπαλότητα μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας για το ποια από τις δυο δυνάμεις θα επικρατήσει στη Μέση Ανατολή; Εμείς είμαστε καταδικασμένοι να συμβιώσουμε με την γείτονά μας, ενώ οι Ισραηλινοί έχουν την πολυτέλεια να την αντιμετωπίζουν με όση εχθρότητα επιθυμούν. Αν, δε, επιζητούσαμε να προβούμε σε μια πράξη «νομής» για να καταργήσουμε εν τοις πράγμασι το Μνημόνιο Τουρκίας-Λιβύης, δεν χρειαζόταν να συνάψουμε την τριμερή συμφωνία του EastMed. Αρκούσε που είχαμε νομίμως παραχωρήσει τις συμβάσεις έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στα επίμαχα οικόπεδα, τα οποία τώρα διεκδικεί η Τουρκία. <br />
<br />
Δεύτερον, οδηγούμε στα άκρα την Τουρκική αντίδραση όταν και οι συμβάσεις παραχώρησης και ο αγωγός μεταφοράς αποκλείουν την Τουρκία. Τη στιγμή που, αποδεδειγμένα, ο συντομότερος, τεχνικά βιώσιμος και οικονομικά συμφερότερος δρόμος μεταφοράς των ενεργειακών πόρων της Αν. Μεσογείου προς την Ευρώπη είναι μέσω Τουρκίας. Κάτι που όμως προϋποθέτει την επίλυση του Κυπριακού. Δεν θέλουμε να το λύσουμε αυτό επιτέλους; Πώς, όμως, θα το λύσουμε αν αποκλείουμε την διέλευση των ενεργειακών πόρων μέσω της Κύπρου προς την Τουρκία και από ’κει στην Ευρώπη μέσω TANAP και ΤΑP; Εάν υπήρχε η κινητικότητα στο Κυπριακό τα τελευταία χρόνια, σε αυτό ακριβώς οφειλόταν. Τώρα, δεν εξωθούμε την Τουρκία στα άκρα και στο ζήτημα αυτό; <br />
<br />
Τρίτον, ενδεχόμενη απόπειρα εφαρμογής από την Τουρκία στην πράξη του αντικείμενου στο διεθνές δίκαιο Μνημονίου της με τη Λιβύη, θα έπρεπε (και πρέπει) να τύχει εκ μέρους μας της ίδιας δυναμικής αντίδρασης, την οποία είχαμε επιτυχώς και κατά το παρελθόν. Και χωρίς να μας στηρίζουν τότε –σημειωτέον– τα ενεργειακά συμφέροντα των ΗΠΑ, της Γαλλίας και της Ιταλίας όπως τώρα. «Μη βροντοχτυπάς τις χάντρες», λοιπόν… <br />
<br />
Γενικώς, οι δρόμοι των αγωγών αντιμετωπίζονται από τα ενδιαφερόμενα κράτη ως ένα εξόχως πολιτικοποιημένο ζήτημα. Το 1998, ωστόσο, η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ φτάσανε σε έναν συμβιβασμό, αποπολιτικοποιώντας τον ανταγωνισμό τους για την μεταφορά των πετρελαίων από την Κασπία στις διεθνείς αγορές. Santer και Clinton συμπέσανε τότε στο concept των «multiple pipeline routes». Με άλλα λόγια, θα μπορούσαν να κατασκευαστούν  τόσοι αγωγοί, όσοι θα ήταν βιώσιμοι. Τους δε αγωγούς, δεν θα τους κατασκεύαζαν τα κράτη, αλλά οι εταιρίες, οι οποίες και θα αναλάμβαναν τους σχετικούς κινδύνους (τεχνικούς, οικονομικούς, εμπορικούς, χρηματοδοτικούς, περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς). <br />
<br />
<a href="https://www.capital.gr/oikonomia/3402204/eastmed-i-pio-antagonistiki-epilogi-metaforas-tou-aeriou-tis-an-mesogeiou">Σε μελέτη που κυκλοφόρησε πριν μια βδομάδα</a>, μάθαμε ότι το κόστος της μεταφοράς Φ/Α από την Αν. Μεσόγειο στην Ευρώπη είναι (σε δολάρια ΗΠΑ ανά MMBtu): <br />
EastMed: 2,81 ή 3,50 (ανάλογα με το capacity του αγωγού) <br />
LNG Egypt: 3,65 – 4,50 <br />
Μέσω Τουρκίας: 0,97 <br />
<br />
Γιατί δεν αφήσαμε εδώ τις εταιρίες να μας πούνε ποιο δρόμο θεωρούν βιώσιμο κι αυτόν να επιλέγαμε, αντί να πολιτικοποιήσουμε το ζήτημα, επιβάλλοντας μάλιστα και τον αποκλεισμό της Τουρκίας ως χώρας διέλευσης των ενεργειακών πόρων από την Αν. Μεσόγειο στην Ευρώπη; <br />
<br />
Θερμή παράκληση σε ορισμένους περισσότερο «υποψιασμένους» αναγνώστες, να μην μού κάνουν μάθημα γεωπολιτικής. Ας μου πουν μόνο αν άξιζε τον κόπο: <br />
να εμπλακούμε στην αντιπαλότητα Τουρκίας – Ισραήλ για το ποια δύναμη θα κυριαρχήσει στη Μέση Ανατολή, <br />
να εμπλακούμε σε μια ενδοαραβική διένεξη, παίρνοντας το μέρος μιας ομάδας Αράβων απέναντι σε μιαν άλλη στη Λιβύη, <br />
να βάλουμε απέναντί μας τον Λίβανο και την Παλαιστινιακή Αρχή, <br />
να διακυβεύσουμε την soft power που διαθέτουμε στον Αραβικό κόσμο, <br />
να φέρουμε σε δύσκολη θέση την Αίγυπτο, κατά τα άλλα ενεργειακή σύμμαχό μας, που όμως δεν υποστηρίζει τον συγκεκριμένο αγωγό, και <br />
να αποστασιοποιήσουμε την Ιταλία, που ως fiscus ήταν μαζί μας στο ζήτημα αυτό, αλλά ως imperium δίστασε να μας ακολουθήσει και να προσυπογράψει την συμφωνία αυτή. <br />
<br />
Αφού δεν καταφέραμε να αποτρέψουμε την δυσμενή εξέλιξη της υπογραφής του Μνημονίου μεταξύ της Λιβύης και της Τουρκίας, χάσαμε την ψυχραιμία μας περνώντας στην αντεπίθεση με την υπογραφή μιας συμφωνίας, στην οποία ούτε η Ιταλία δέχτηκε να συμμετάσχει. <br />
<br />
Είμαι βέβαιος ότι ο Πρωθυπουργός έλαβε διαβεβαιώσεις από τους συμμάχους μας πριν αποφασίσει να προσυπογράψει την τριμερή συμφωνία για τον EastMed. Και ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε λάβει…<br />
<br />
<b><i>*Καθηγητή Διεθνούς Οικονομικού Δικαίου Νομικής Σχολής ΑΠΘ</i></b><br />
<br />
<a href="http://www.anixneuseis.gr/" target="_blank">πηγή</a><br />
<br />
<br />
<br />
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο EastMed δεν είναι πανάκεια

Του Παναγιώτη Γκλαβίνη* Καθώς ο Πρωθυπουργός ετοιμάζεται για το ταξίδι του στις ΗΠΑ, είναι χρήσιμο να διερευνήσουμε τη στάση της υπερδύν...

Διαβάστε την συνέχεια

Στον δρόμο προς τη Χάγη

Ellada simera 0 Εξωτερική Πολιτική 16:57

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjv7T6jo4gP1x1Z6VC3AVWgZhJIfY83VsMXNp2WpKfK_cUgAMyeBXJXD-Q5RxvZxMFBMrDHXd8hyR1Ni1lcspLQSU5stk4w8PL9W9jpH7t1J8cRcwF0LOFFf5MGoh_FRd8-xJaiRMNQn7c/s1600/icj-room.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="527" data-original-width="938" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjv7T6jo4gP1x1Z6VC3AVWgZhJIfY83VsMXNp2WpKfK_cUgAMyeBXJXD-Q5RxvZxMFBMrDHXd8hyR1Ni1lcspLQSU5stk4w8PL9W9jpH7t1J8cRcwF0LOFFf5MGoh_FRd8-xJaiRMNQn7c/s640/icj-room.jpg" width="640" /></a></div>
<br />Του <b>Γιώργου Χατζηθεοφάνους </b>Μετά τις τελευταίες εξελίξεις που δρομολόγησε η Συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης μπήκε (ξανά) στην κουβέντα η Χάγη. Αρχίζουν να πληθαίνουν οι φωνές για την παραπομπή των ελληνοτουρκικών διαφορών στην κρίση των δικαστών του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης στο πλαίσιο μιας ειρηνικής διευθέτησης απομακρύνοντας οριστικά το ενδεχόμενο μιας πολεμικής σύγκρουσης, μικρής ή μεγάλης έκτασης, μεταξύ των δύο χωρών. <br /><br />Αναγκαία προϋπόθεση η προαπαιτούμενη συμφωνία (συνυποσχετικό) μεταξύ των δύο χωρών σχετικά με τα ζητήματα που θα θέσουν στην κρίση του δικαστηρίου αναγνωρίζοντας έτσι τη δικαιοδοσία του. Να επισημάνουμε πως η Τουρκία α) δεν έχει αναγνωρίσει την υποχρεωτική δικαιοδοσία του εν λόγω οργάνου του ΟΗΕ και β) καταψήφισε τη Σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας το 1982. Αντίθετα η Ελλάδα έχει επικυρώσει τη Σύμβαση του 1982 και έχει αναγνωρίσει την υποχρεωτική δικαιοδοσία του ΔΔΧ εξαιρώντας αρχικά (1994) διαφορές σχετικά με την αμυντική στρατιωτική δράση για λόγους εθνικής άμυνας (αφορά στην άμυνα των ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου) και στη συνέχεια (2015) επί πλέον τις οριοθετήσεις των θαλασσίων ζωνών. Να επισημάνουμε επίσης πως η προτεινόμενη από κάποιους μονομερής προσφυγή της Ελλάδας στη Χάγη απαιτεί στη συνέχεια την αποδοχή της δικαιοδοσίας του ΔΔΧ από την Τουρκία. Κατά συνέπεια χωρίς συναίνεση δεν μπορεί το ΔΔΧ να εξετάσει επί της ουσίας την υπόθεση όπως άλλωστε συνέβη το 1976. <br /><br />Η Ελλάδα μέχρι τώρα αναγνωρίζει ως μόνη διαφορά με την Τουρκία την οριοθέτηση της Υφαλοκρηπίδας ενώ η τελευταία επιθυμεί μια συνολική λύση σε όλα τα ζητήματα, τα οποία όμως προέκυψαν ως διαφορές εξαιτίας των δικών της, παράλογων πολλές φορές, διεκδικήσεων. Μεταξύ αυτών νησιά που σήμερα κατοικούνται από Έλληνες πολίτες όπως οι Οινούσσες, το Αγαθονήσι, οι Φούρνοι κι άλλα πολλά καθώς και η αποστρατικοποίηση των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου. Αντιλαμβάνεται ο καθένας πως είναι αδύνατο για την Ελλάδα να αναγνωρίσει τέτοιες διαφορές και να δεχθεί να μπουν αυτά τα ζητήματα στο συνυποσχετικό. <br /><br />Πέραν όμως των όσων δημόσια λέγονται είναι εξαιρετικά απίθανο να μπει σε ένα συνυποσχετικό μόνο το θέμα της υφαλοκρηπίδας όπως είναι εξαιρετικά απίθανο να μπουν όλες οι διεκδικήσεις της Τουρκίας. Εάν οι δύο χώρες επιμείνουν στις θέσεις τους σημαίνει πως δεν θέλουν να πάνε στη Χάγη κι ότι η αναφορά σε αυτή είναι απλά ένας διπλωματικός ελιγμός που εξυπηρετεί συγκεκριμένες σκοπιμότητες. <br /><br />Εάν όμως θέλουν να πάνε πραγματικά στη Χάγη τότε μέσα από τη διαπραγμάτευση που θα προηγηθεί για την σύνταξη του συνυποσχετικού σίγουρα θα μπει και η ΑΟΖ ενώ θεωρώ αναπόφευκτο να μπει και η χωρική θάλασσα (αιγιαλίτιδα ζώνη), ένα ζήτημα εξαιρετικά σοβαρό για την Ελλάδα με δεδομένο πως απειλείται, από το 1995 με πόλεμο (Casus Belli), από την Τουρκία εάν προβεί στην επέκτασή της πάνω από τα 6νμ. (Να σημειωθεί πως από το 1974 η απειλή αφορούσε μόνο στην επέκταση στα 12νμ κι όχι πάνω από τα 6νμ όπως διαμορφώθηκε το 1995). Από το εύρος των χωρικών υδάτων εξαρτάται άμεσα ή έμμεσα και το ζήτημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ αλλά και ο εναέριος χώρος στη βάση της αρχής «τα υπερκείμενα τοις υποκειμένοις». Η εξέταση της Χωρικής Θάλασσας θα ρυμουλκήσει εκ των πραγμάτων και το ζήτημα των αμφισβητούμενων, λόγω τουρκικών διεκδικήσεων, νησιών-βραχονησίδων που δεν μπορούν να εξαιρεθούν από τη διαδικασία αυτή ήτοι της οριοθέτησης των χωρικών υδάτων. Όχι όλων κι αυτό ίσως αποτελέσει το αντικείμενο πάνω στο οποίο θα κληθούν να δώσουν εξετάσεις οι διαπραγματευτές και από τις δύο πλευρές όπως φυσικά και στο ζήτημα της αποστρατικοποίησης των νήσων. <br /><br />Το ερώτημα που μας απασχολεί όλους αφορά την τύχη της Χώρας στο Διεθνές Δικαστήριο, εάν τελικά οδηγηθούμε σ αυτό, και είναι εξαιρετικά δύσκολο να απαντηθεί. Το καθιστά ακόμη δυσκολότερο το γεγονός πως οι αποφάσεις του Δικαστηρίου πολλές φορές εμπεριέχουν πολιτικές σκοπιμότητες. Εκτός από τις δύο χώρες που συνθέτουν τη μικρή εικόνα, υπάρχει η αντίστοιχη μεγάλη που περιλαμβάνει σημαντικούς διεθνείς πόλους ισχύος που νοιάζονται για τα δικά τους συμφέροντα, τα οποία άμεσα ή έμμεσα θα επηρεάσει η απόφαση του δικαστηρίου με ό,τι αυτό συνεπάγεται. <br /><br />Σύμφωνα με το άρθρο 121 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, η χωρική θάλασσα, η συνορεύουσα ζώνη, η αποκλειστική οικονομική ζώνη και η υφαλοκρηπίδα μιας νήσου καθορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις που εφαρμόζονται στις άλλες ηπειρωτικές περιοχές. Συνεπώς τα νησιά έχουν Χωρική θάλασσα, Υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Οι βραχονησίδες όταν δεν μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινη διαβίωση ή δική τους οικονομική ζωή έχουν μεν χωρική θάλασσα όχι όμως Υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. <br /><br />Στο άρθρο 15 της Συμφωνίας καθορίζεται ως τρόπος οριοθέτησης των Χωρικών Υδάτων μεταξύ κρατών με έναντι ή προσκείμενες ακτές η αρχή της μέσης γραμμής. Η διάταξη αυτή δεν εφαρμόζεται όπου ,λόγω ιστορικού τίτλου ή άλλων ειδικών περιστάσεων, παρίσταται ανάγκη να οριοθετηθούν οι χωρικές θάλασσες των δύο κρατών κατά διαφορετικό τρόπο. Απέναντι ή προσκείμενες ακτές, στο ζήτημα της οριοθέτησης των χωρικών υδάτων, υπάρχουν όμως μόνο όπου η απόσταση μεταξύ τους είναι μικρότερη των 24 νμ. (12 συν 12). Σε όλες τις άλλες ακτές, συμπεριλαμβανομένων νήσων και βραχονησίδων, δεν τίθεται ζήτημα «ειδικών περιστάσεων» σύμφωνα πάντα με το άρθρο αυτό της Σύμβασης.<br /><br />Αν εξαιρέσουμε λοιπόν όλα τα νησιά-βραχονησίδες που απέχουν απόσταση μεγαλύτερη των 24 νμ από τις τουρκικές ακτές, όπου σύμφωνα πάντα με τη Σύμβαση η Ελλάδα έχει δικαίωμα επέκτασης των χωρικών της υδάτων μέχρι τα 12νμ, μένει να εξετάσουμε την οριοθέτηση των χωρικών υδάτων των υπολοίπων όπου δεν βλέπω την ύπαρξη «ειδικών περιστάσεων» απομάκρυνσης των δικαστών από την αρχή της μέσης γραμμής. Η Τουρκία βέβαια θέτει ζήτημα ειδικών περιστάσεων για όλα τα νησιά του Αιγαίου επειδή αποτελεί ημίκλειστη θάλασσα και στο πλαίσιο αυτό υποστηρίζει, όπως έχει ήδη αναφερθεί, ότι δεν πρέπει η Ελλάδα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα πέραν των 6 νμ. Το επιχείρημα αυτό έχει πολιτική βάση και δεν μπορεί να υποστηριχθεί με βάση τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Προφανώς η Τουρκία μέσω της απαίτησης για συνολική διευθέτηση επιδιώκει πολιτική λύση. <br /><br />Σε ότι αφορά στην οριοθέτηση της ΑΟΖ και της Υφαλοκρηπίδας θεωρώ πιο αδύναμη τη θέση μας, σε σχέση πάντα με την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12νμ, διότι σύμφωνα με τα άρθρα 74 και 83 αντίστοιχα η οριοθέτηση σε κράτη με έναντι ή προσκείμενες ακτές γίνεται κατόπιν Συμφωνίας στο πλαίσιο δίκαιης λύσης. Πουθενά δεν γίνεται αναφορά σε μέση γραμμή αν και μια δίκαιη λύση ξεκινά πάντα από αυτή την αρχή. Η Τουρκία ισχυρίζεται πως η αναγνώριση ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδας στα νησιά του Αιγαίου συνιστά «κατάχρηση δικαιώματος» που παραβιάζει το άρθρο 300 της Σύμβασης και οδηγεί σε άδικο γι? αυτήν αποτέλεσμα (άρα όχι σε δίκαιη λύση). Στη βάση αυτή θεωρεί πως στο πλαίσιο μιας δίκαιης λύσης η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο πρέπει να γίνει με βάση τη μέση γραμμή μεταξύ των ηπειρωτικών ακτών των δύο χωρών δηλαδή δεν αναγνωρίζει υφαλοκρηπίδα στα νησιά ακόμη και αυτό της Εύβοιας. Είναι πολύ πιθανόν το δικαστήριο να μην αναγνωρίσει, στο πλαίσιο τήρησης ίσων αποστάσεων μεταξύ των δύο πλευρών, πλήρη επήρεια στα νησιά του Αιγαίου. <br /><br />Ειδικά για το Σύμπλεγμα των νήσων της Μεγίστης (Καστελόριζο), υποστηρίζει πως δεν ανήκει στο Αιγαίο (θέση και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ) κι άρα, με βάση το μήκος των ακτών τους (μόνο των νησιών αυτών κι όχι συνολικά των νήσων του Αιγαίου) σε σχέση με τα απέναντι τουρκικά παράλια και στο πλαίσιο μια δίκαιης λύσης, δεν πρέπει να αναγνωριστεί υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ στα νησιά αυτά. <br /><br />Εάν το ΔΔΧ αναγνωρίσει το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στο Αιγαίο στα 12 νμ τότε ελάχιστη σημασία έχει η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ στο χώρο αυτό (το 71,5% θα ανήκει στην Ελλάδα, το 8,5% στην Τουρκία και το 19,7 % θα είναι διεθνή ύδατα). Αυτό δεν ισχύει για την Κρήτη στην οποία όμως είναι εξαιρετικά απίθανο να μην αποδοθεί πλήρης επήρεια ειδικά στις νότιες ακτές της. Αντιλαμβάνεται ο καθένας λοιπόν γιατί η Τουρκία αμφισβητεί την ελληνικότητα νησιών και βραχονησίδων στο Αιγαίο. <br /><br />Για το Σύμπλεγμα των νήσων της Μεγίστης πολύ πιθανόν να μην αναγνωριστεί πλήρης επήρεια. Στην περίπτωση αυτή η Ελλάδα και η Κύπρος δεν θα μπορούν να οριοθετήσουν από κοινού ΑΟΖ διότι θα παρεμβάλλεται η αντίστοιχη της Τουρκίας. Μια πολύ κακή εξέλιξη με πολλές προεκτάσεις. <br /><br />Στο δια ταύτα ο δρόμος προς τη Χάγη θα είναι μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση που απαιτεί άριστη προετοιμασία και εξασφάλιση συμμαχιών με ισχυρούς παίκτες του διεθνούς συστήματος για την υποστήριξη των θέσεών μας. Κι αν υποθέσουμε πως η Ελλάδα βγει κερδισμένη στη Χάγη κανείς δεν μπορεί να μας υποσχεθεί ότι η Τουρκία θα εφαρμόσει την απόφαση του Δικαστηρίου. Δεν υπάρχουν τα όργανα εκείνα που θα επιβάλλουν την εφαρμογή της και η μόνη επιλογή της Ελλάδας θα είναι η προσφυγή στο Συμβούλιο Ασφάλειας του ΟΗΕ, τα ψηφίσματα, βέβαια, του οποίου για την Κύπρο ουδέποτε εφάρμοσε η Τουρκία. Καμιά απόφαση δικαστηρίου δεν πρόκειται να σταματήσει τον μαξιμαλισμό της Τουρκίας και τη διεκδίκηση, στο πλαίσιο του νεω-Οθωμανισμού, του χαρατσιού από τον πλούτο της ΝΑ Μεσογείου. Αντίθετα εάν η απόφαση είναι δυσμενής για τη Χώρα μας τότε θα χαθούν για πάντα σημερινά κυριαρχικά μας δικαιώματα. Να γιατί η προσφυγή στη Χάγη δεν πρόκειται να λύσει τα προβλήματα, όπως κάποιοι πιστεύουν, απέναντι σε έναν κακό και δύστροπο γείτονα που αποτελεί μοναδική περίπτωση διεθνών σχέσεων. Αυτό δεν σημαίνει πως είναι λάθος η εκάστοτε Ελληνική Κυβέρνηση να επικαλείται την ανάγκη προσφυγής στο ΔΔΧ για προφανείς λόγους. <br /><br />Φτάσαμε ως εδώ εξαιτίας της ανοχής, που επιδείξαμε, εδώ και δεκαετίες, στις παράλογες διεκδικήσεις της Τουρκίας, στο όνομα της ειρήνης. Η επιλογή του κατευνασμού, αντί μιας αποτελεσματικής εθνικής στρατηγικής, όχι μόνο δεν απέδωσε αλλά οδήγησε την Τουρκία στην σταδιακή αναβάθμιση των διεκδικήσεών της για να φθάσει τελικά στο σημείο να αμφισβητεί την ελληνικότητα του μισού Αιγαίου και να υπογράφει συμφωνία με τη Λιβύη εξαφανίζοντας από το χάρτη τα Δωδεκάνησα και την Κρήτη. Κομβικό σημείο η «αποδοχή» του casus belli στην επέκταση των χωρικών μας υδάτων πέραν των 6νμ. Νομίζουμε λανθασμένα πως έτσι θα αποφύγουμε τον πόλεμο. Μονόδρομος για την αντιμετώπιση της μαξιμαλιστικής Τουρκίας η αναβάθμιση της αποτροπής με την εξασφάλιση της απαιτούμενης εθνικής ισχύος (δεν αφορά μόνο τις Ένοπλες Δυνάμεις και τους εξοπλισμούς), για την υποστήριξη των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων χωρίς την προσφυγή σε πόλεμο. Κι αυτό προϋποθέτει μια ισχυρή οικονομία και εκπόνηση μιας αποτελεσματικής εθνικής στρατηγικής μέσα από ένα νέο κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο!!! <br /><br /><b><i>* Ο Γιώργος Χατζηθεοφάνους είναι υποστράτηγος ε.α., οικονομολόγος.</i></b><br /><br />πηγή<br />
<br />
<br />
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Στον δρόμο προς τη Χάγη

Του Γιώργου Χατζηθεοφάνους Μετά τις τελευταίες εξελίξεις που δρομολόγησε η Συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης μπήκε (ξανά) στην κουβέντα η Χάγη. Αρχ...

Διαβάστε την συνέχεια

2020: Συμβίωση με την πιθανότητα θερμού επεισοδίου

Ellada simera 0 Αμυνα, Απόψεις, Πρωτοσέλιδα 13:33

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyN8zYv_VR1O0kFNIiht0LndfWjxWH18H-Kpq1eMP74WYSaCKJVH-MfqZCxgu1Uq6NyjZLRhN7E-b0nMER5qoSjivfazOg3DSYj6gnY_4A4kSNX5XGgvpW2h0r08erd11i11Ci7csSBqQ/s1600/539024000053245.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyN8zYv_VR1O0kFNIiht0LndfWjxWH18H-Kpq1eMP74WYSaCKJVH-MfqZCxgu1Uq6NyjZLRhN7E-b0nMER5qoSjivfazOg3DSYj6gnY_4A4kSNX5XGgvpW2h0r08erd11i11Ci7csSBqQ/s640/539024000053245.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<h3>
    <span style="font-weight: normal;">Το κύριο ερώτημα μας δεν πρέπει να άπτεται της πιθανότητας αλλά της ημετέρας επικράτησης σε ένα παρόμοιο συμβάν. </span></h3>
<b>Ιπποκράτης Δασκαλάκης*</b><br />Καθώς η ελληνική κοινωνία και οικονομία δείχνουν σταδιακά να ξεπερνούν την πολύπλευρη δεκαετή κρίση ο βάσιμος φόβος μιας σύγκρουσης με την Τουρκία απασχολεί όλο και περισσότερο την κοινή γνώμη. Ενδεικτική και πρόσφατη δημοσκόπηση που καταδεικνύει ότι η ανησυχία για ένα θερμό ελληνοτουρκικό επεισόδιο διακατέχει σημαντικό μέρος του πληθυσμού και αποτελεί τη βασικότερη πηγή προβληματισμού καθώς εισερχόμεθα στο νέο έτος. Απολύτως λογική η ανησυχία καθώς η τουρκική προκλητικότητα δείχνει καθημερινά να ενισχύεται σε αέρα και θάλασσα ενώ προβάλλονται συνεχώς νέες ανυπόστατες διεκδικήσεις που καθιστούν μάλλον ανέφικτη οποιαδήποτε καλοπροαίρετη προσπάθεια εξεύρεσης αμοιβαίας αποδεκτής λύσεως.<br /><br /><br />
Λόγω της στρατιωτικής μου (πρώην) ιδιότητος έρχομαι συχνά, σε ιδιωτικές και δημόσιες εκδηλώσεις και συνομιλίες, αντιμέτωπος με το εύλογο ερώτημα της πιθανότητας ενός ελληνοτουρκικού θερμού επεισοδίου. Ανάλογες ανησυχίες, με αυξομειώσεις, διακατέχουν την ελληνική κοινή γνώμη εδώ και δεκαετίες, αρχής γενομένης από το 1955 οπότε και εκδηλώθηκε συγκροτημένα, η πρώτη τουρκική προσπάθεια ανατροπής των προβλέψεων της Συνθήκης της Λωζάννης. <br /><br />
 Έκτοτε οι δύο χώρες έφθασαν στα πρόθυρα του πολέμου αρκετές φορές με αρκετά θερμά επεισόδια -περισσότερα ή λιγότερα-να λαμβάνουν χώρα ενώ αρκετά άλλα να αποσοβούνται την τελευταία στιγμή. Λογικά, η πιθανότητα ενός θερμού επεισοδίου με την γείτονα χώρα θα έπρεπε μετά την παρέλευση μιας επεισοδιακής 65ετίας να αποτελεί αναπόσπαστη πραγματικότητα της ελληνικής καθημερινότητας. Αν μάλιστα είχαμε έγκαιρα συνειδητοποιήσει τις πραγματικές βάσεις και διαχρονικότητα του τουρκικού αναθεωρητισμού θα είχαμε μακρόχρονα λάβει τα κατάλληλα μέτρα υιοθετώντας και μια ανάλογη στρατηγική χωρίς να υφιστάμεθα πικρούς αιφνιδιασμούς και υιοθετώντας υπό πίεση μια συνεχή πολιτική αναδιπλώσεων και υποχωρήσεων.<br /> <br /> Είναι όμως σήμερα, το έτος 2020, πιθανόν ένα θερμό ελληνοτουρκικό επεισόδιο; Δεδομένης της σχεδόν απόλυτης εξάρτησης από τις διαθέσεις και ενέργειες της Άγκυρας για την πραγμάτωση αυτού του γεγονότος, εκτιμώ ότι κύριο ερώτημα μας δεν πρέπει να άπτεται της πιθανότητας αλλά της ημετέρας επικράτησης σε ένα παρόμοιο συμβάν. Αναφερόμενος σε ημετέρα επικράτηση δεν εστιάζομαι μόνο σε μια στρατιωτική επιτυχία που προφανώς αποτελεί το βασικότερο στοιχείο της αναμέτρησης. Αναγκαία θεωρώ, την προς όφελος μας διπλωματική εκμετάλλευση του γεγονότος αλλά και την κατάλληλη επικοινωνιακή εκμετάλλευση του. Δηλαδή η τελική αξιολόγηση του θερμού συμβάντος θα εξαρτηθεί από το τρίπτυχο στρατιωτική επιτυχία, διπλωματική αξιοποίηση και στρατηγική επικοινωνία.<br /> <br /> Βέβαια και οι τρεις πτυχές θα έχουν επιπτώσεις και στην προσπάθεια οικονομικής ανάκαμψης της χώρας. Αναπόφευκτα η βαρύτητα του στρατιωτικού σκέλους δύναται να επισκιάσει τις άλλες δύο πτυχές και ενδεχόμενα να προδιαγράψει τις εν συνεχεία εξελίξεις. Παρά ταύτα δεν πρέπει να θεωρείται ως δεδομένο ότι οποιοδήποτε θερμό επεισόδιο, ανεξαρτήτως έκβασης, θα μας οδηγήσει αναγκαστικά σε διαπραγματεύσεις υπό δυσμενείς για εμάς όρους.<br />
<br />
Η αναγκαστική αποδοχή διαπραγματεύσεων, υπό απαράδεκτους όρους, θα προέλθει μόνο όταν και οι υπόλοιποι δύο όροι (διπλωματία, στρατηγική επικοινωνία) έχουν μεταστραφεί σε βάρος μας και ειδικά εάν η βούληση αντίστασης μας καταρρεύσει. Επιπλέον, πρέπει να γνωρίζουμε πως ούτε μια καθαρή στρατιωτική επικράτηση μας σε ενδεχόμενο επεισόδιο θα επιφέρει την ανάσχεση του τουρκικού αναθεωρητισμού. Απεναντίας ο αντίπαλος, λίαν συντόμως και κατάλληλα προετοιμασμένος, θα επανέλθει στην παραβατική συμπεριφορά και στις προκλήσεις. Ως εκ τούτου είναι μάταιο να διερωτώμεθα συνέχεια για την πιθανότητα πραγμάτωσης ενός γεγονότος (θερμού επεισοδίου) που η συντέλεση του εξαρτάται από τις προθέσεις ενός άλλου (Τουρκία) αλλά επιβάλλεται να το εντάξουμε στην καθημερινότητα μας.<br /> <br /> Ευκταία βεβαίως η αποφυγή του που ενισχύεται με την πολύπλευρη οικοδόμηση όλων των συντελεστών ισχύος με πρωτεύουσα αλλά και πλέον πολυδάπανη αυτήν της αμυντικής. Κανένα άλλο έθνος, διαχρονικά και υπό παρόμοιες συνθήκες δεν βρήκε άλλη λειτουργική λύση -πλην της αξιόπιστης αποτροπής- στα προβλήματα υπεράσπισης της υπόστασης του και των κυριαρχικών του δικαιωμάτων.<br /> <br /> Επειδή όπως προαναφέραμε η εκδήλωση ενός θερμού επεισοδίου δεν εξαρτάται από τις δικές μας προθέσεις αλλά ούτε και η έκβαση του είναι εγγυημένη, θεωρώ ότι ο αντίπαλος πρέπει από τώρα να γνωρίζει μετά βεβαιότητας τις βαρύτατες συνέπειες του. Αφενός πρέπει να κατανοήσει ότι το μέγεθος της κλιμάκωσης του επεισοδίου θα αποτελέσει δική μας κυρίως πρωτοβουλία με σοβαρότατες πιθανότητες μιας γενικευμένης σύρραξης που ενδεχόμενα να συμπαρασύρει σε ανάφλεξη όλη την περιοχή.<br />
<br />
Αφετέρου θα πρέπει να αντιληφθεί ότι -ακόμη και σε περίπτωση μεμονωμένου επεισοδίου- και πριν σιγήσουν τα όπλα, θα έχει πραγματοποιηθεί η αμετάκλητη ανακήρυξη χωρικής θάλασσας 12 ναυτικών μιλίων καθώς και μια ακόμη σειρά μέτρων που η αβελτηρία και ανησυχίες των ελληνικών κυβερνήσεων έχουν αδικαιολόγητα καθυστερήσει. Σε μια ανάλογη περίπτωση, η Άγκυρα θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι το παράνομο «casusbelli», της ουδεμία πλέον αξία θα έχει καθώς οι πύλες της κολάσεως θα έχουν ήδη ανοίξει και η οποιαδήποτε εκεχειρία θα μας βρει υπό ευνοϊκότερους όρους διαπραγμάτευσης σε αυτόν τον τομέα.<br /> <br /> Μια ανάλογη αξιόπιστη πολιτική συνδυασμού οικοδόμησης αμυντικής-αποτρεπτικής ικανότητας και ξεκάθαρης διακήρυξης της βούλησης και αποφασιστικότητας μας θα αποτελέσουν την καλύτερη ασπίδα προστασίας έναντι ενός θερμού επεισοδίου και όχι μόνο. Αποδοχή ανάλογης πολιτικής δυναμικής και μακροχρόνιας αντιμετώπισης του τουρκικού αναθεωρητισμού εμπεριέχει κόστος και ρίσκο τα οποία πρέπει να αποδεχθούμε ως κοινωνία. Αν πάλι θεωρούμε το κόστος υπερβολικό για τις δυνάμεις μας, έγκαιρα και πριν διαταραχθεί έτι περαιτέρω σε βάρος μας η ισορροπία ισχύος, θα πρέπει να επιδιώξουμε ένα γενικό συμβιβασμό με την Τουρκία. Απλά να γνωρίζουμε ότι η συνδιαχείριση που θα αποδεχθούμε σήμερα στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, αργά η γρήγορα, θα επεκταθεί όχι μόνο στο Λιβυκό πέλαγος αλλά θα φθάσει και στο Ιόνιο!<br /> <br /><b><i> *Αντιστράτηγος εα, Διευθυντής Μελετών ΕΛΙΣΜΕ.</i></b><br />
<br />
<a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /><br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.  <br />

2020: Συμβίωση με την πιθανότητα θερμού επεισοδίου

Το κύριο ερώτημα μας δεν πρέπει να άπτεται της πιθανότητας αλλά της ημετέρας επικράτησης σε ένα παρόμοιο συμβάν. Ιπποκράτης Δασκαλά...

Διαβάστε την συνέχεια

Δήλωση-“βόμβα” του γερουσιαστή Ρούμπιο: Έφτασε η ώρα για το ανεξάρτητο Κουρδιστάν!

Ellada simera 0 κόσμος, Κουρδικό 12:53

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOvBhI_k4KKnATRl8ZmU3US90oc10VzFaXWbgVNO1iuJplG00fKJvDf8IBTpp1m6ifRX4PFhy-Taw3GMIQgw6n_IKyKC3IG8AwIsD1PHBdmmoD9v_LRSMhGpe1TQ3KI5vIT0cvBpy5SFg/s1600/RUBIO-TRUMP.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="793" data-original-width="1200" height="422" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOvBhI_k4KKnATRl8ZmU3US90oc10VzFaXWbgVNO1iuJplG00fKJvDf8IBTpp1m6ifRX4PFhy-Taw3GMIQgw6n_IKyKC3IG8AwIsD1PHBdmmoD9v_LRSMhGpe1TQ3KI5vIT0cvBpy5SFg/s640/RUBIO-TRUMP.webp" width="640" /></a></div>
<br />
Πόσο μακριά βρισκόμαστε από ένα πόλεμο στη Μέση Ανατολή; Εξαρτάται μόνο από το Ιράν… <br />
<br />
Μία δήλωση του γερουσιαστή Μάρκο Ρούμπιο τάραξε τα “νερά” στην Ουάσιγκτον και έδειξε ότι η Αμερική έχει εναλλακτικές λύσεις εάν το Ιράκ επιμένει στην εκδίωξη των αμερικανικών στρατευμάτων. <br />
<br />
Πιθανότατα έφτασε η ώρα για ανεξάρτητο Κουρδιστάν στο Βόρειο Ιράκ, δήλωσε ο Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής και φίλος του Ντόναλντ Τραμπ. Σημειώνουμε ότι οι Αμερικανοί διατηρούν στρατεύματα στο ιρακινό Κουρδιστάν. <br />
<br />
Ο κ. Ρούμπιο σχολίαζε την απόφαση της ιρακινής Βουλής και τη δήλωση του πρωθυπουργού Αμντούλ Μαχντι ότι “έφτασε η ώρα να φύγουν τα αμερικανικά στρατεύματα”. Και απάντησε με τη φράση για τη δημιουργία του ανεξάρτητου Κουρδιστάν. <br />
<br />
Ο Αμερικανός γερουσιαστής σημείωσε ότι οι Κούρδοι και οι Σουνίτες βουλευτές φαίνεται ότι δεν υποστήριξαν την απόφαση της ιρακινής Βουλής. <br />
<br />
<div class="EmbeddedTweet EmbeddedTweet--cta js-clickToOpenTarget" data-click-to-open-target="https://twitter.com/marcorubio/status/1213839915190013959" data-iframe-title="Twitter Tweet" data-scribe="page:tweet" data-twitter-event-id="0" id="twitter-widget-0" lang="en" style="background-color: white; border-radius: 5px; border: 1px solid rgb(204, 214, 221); color: #1c2022; cursor: pointer; font-size: 16px; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; max-width: 520px; overflow: hidden;">

<div class="TweetAuthor js-inViewportScribingTarget" data-scribe="component:author" style="-webkit-box-direction: normal; -webkit-box-orient: vertical; display: flex; flex-direction: column; overflow: hidden;">
  <a aria-label="Marco Rubio (screen name: marcorubio)" class="TweetAuthor-link Identity u-linkBlend" data-scribe="element:user_link" href="https://twitter.com/marcorubio" style="-webkit-box-align: start; align-items: flex-start; background-color: transparent; display: flex; font-weight: inherit; text-decoration: inherit;">
    <div class="TweetAuthor-nameScreenNameContainer" style="-webkit-box-align: start; -webkit-box-direction: normal; -webkit-box-orient: vertical; align-items: flex-start; display: flex; flex-direction: column; line-height: 1.2; min-width: 0px;">
      <span class="TweetAuthor-decoratedName" style="-webkit-box-align: center; align-items: center; display: flex; min-width: 0px;">
        <span class="TweetAuthor-name Identity-name customisable-highlight" data-scribe="element:name" style="font-weight: 700; overflow: hidden; padding-right: 4px; text-overflow: ellipsis; white-space: nowrap;" title="Marco Rubio">Marco Rubio</span>
        <span class="TweetAuthor-verifiedBadge" data-scribe="element:verified_badge" style="-webkit-box-flex: 0; flex-basis: auto; flex-grow: 0; flex-shrink: 0; padding-right: 4px; position: static;"><div aria-label="Verified Account" class="Icon Icon--verified " role="img" style="background-image: url(&quot; background-repeat: no-repeat; background-size: contain; data: image/svg+xml; display: inline-block; height: 1.25em; vertical-align: text-bottom; width: 1.11em;" title="Verified Account">
</div>
<span class="u-hiddenVisually" style="border: 0px none currentcolor; clip: rect(1px, 1px, 1px, 1px); height: 1px; overflow: hidden; padding: 0px; position: absolute; width: 1px;">✔</span></span>
      </span>
      <span class="TweetAuthor-screenName Identity-screenName" data-scribe="element:screen_name" dir="ltr" style="color: #697882; flex-shrink: 1; font-size: 14px; overflow: hidden; text-overflow: ellipsis; white-space: nowrap;" title="@marcorubio">@marcorubio</span>
    </div>
</a>
</div>
<div class="Tweet-brand" style="margin-left: auto;">
          <a data-scribe="element:logo" href="https://twitter.com/marcorubio/status/1213839915190013959" style="background-color: transparent; color: #2b7bb9; text-decoration-line: none;"><div aria-label="View on Twitter" class="Icon Icon--twitter " role="presentation" style="background-image: url(&quot; background-repeat: no-repeat; background-size: contain; data: image/svg+xml; display: inline-block; height: 1.25em; vertical-align: text-bottom; width: 1.25em;" title="View on Twitter">
</div>
</a>
        </div>
</div>
<div class="Tweet-body e-entry-content" data-scribe="component:tweet" style="margin-top: 13px;">
      
      <div class="Tweet-target js-inViewportScribingTarget" style="height: 1px; width: 1px;">
</div>
<div class="Tweet-text e-entry-title" dir="ltr" lang="en" style="border: medium none currentcolor; cursor: text; direction: ltr; list-style: outside none none; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; white-space: pre-wrap;">
Maybe it’s time for a fully independent <a class="PrettyLink hashtag customisable" data-query-source="hashtag_click" data-scribe="element:hashtag" dir="ltr" href="https://twitter.com/hashtag/Kurdistan?src=hash" rel="tag" style="background-color: transparent; color: #2b7bb9; text-decoration-line: none;"><span class="PrettyLink-prefix">#</span><span class="PrettyLink-value">Kurdistan</span></a> in what is currently Northern <a class="PrettyLink hashtag customisable" data-query-source="hashtag_click" data-scribe="element:hashtag" dir="ltr" href="https://twitter.com/hashtag/Iraq?src=hash" rel="tag" style="background-color: transparent; color: #2b7bb9; text-decoration-line: none;"><span class="PrettyLink-prefix">#</span><span class="PrettyLink-value">Iraq</span></a>? <a class="link customisable" data-expanded-url="https://twitter.com/farnazfassihi/status/1213832350045523968" data-scribe="element:url" data-tweet-id="1213832350045523968" data-tweet-item-type="23" dir="ltr" href="https://t.co/3SExH5WId4" rel="nofollow noopener" style="background-color: transparent; color: #2b7bb9; text-decoration-line: none;" target="_blank" title="https://twitter.com/farnazfassihi/status/1213832350045523968"><span class="u-hiddenVisually" style="border-bottom-color: currentColor; border-bottom-style: none; border-bottom-width: 0px; border-image-outset: 0; border-image-repeat: stretch; border-image-slice: 100%; border-image-source: none; border-image-width: 1; border-left-color: currentColor; border-left-style: none; border-left-width: 0px; border-right-color: currentColor; border-right-style: none; border-right-width: 0px; border-top-color: currentColor; border-top-style: none; border-top-width: 0px; clip: rect(1px, 1px, 1px, 1px); height: 1px; overflow: hidden; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; position: absolute; width: 1px;">https://</span>twitter.com/farnazfassihi/<span class="u-hiddenVisually" style="border-bottom-color: currentColor; border-bottom-style: none; border-bottom-width: 0px; border-image-outset: 0; border-image-repeat: stretch; border-image-slice: 100%; border-image-source: none; border-image-width: 1; border-left-color: currentColor; border-left-style: none; border-left-width: 0px; border-right-color: currentColor; border-right-style: none; border-right-width: 0px; border-top-color: currentColor; border-top-style: none; border-top-width: 0px; clip: rect(1px, 1px, 1px, 1px); height: 1px; overflow: hidden; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; position: absolute; width: 1px;">status/1213832350045523968 </span>…</a></div>
<div class="Tweet-card" style="font-size: 14px; margin-top: 10.4px;">
<div class="QuoteTweet" data-scribe="section:quote" style="border-bottom-color: rgb(225, 232, 237); border-bottom-left-radius: 4px; border-bottom-right-radius: 4px; border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; border-image-outset: 0; border-image-repeat: stretch; border-image-slice: 100%; border-image-source: none; border-image-width: 1; border-left-color: rgb(225, 232, 237); border-left-style: solid; border-left-width: 1px; border-right-color: rgb(225, 232, 237); border-right-style: solid; border-right-width: 1px; border-top-color: rgb(225, 232, 237); border-top-left-radius: 4px; border-top-right-radius: 4px; border-top-style: solid; border-top-width: 1px;" tabindex="0">
  <a class="QuoteTweet-link" data-tweet-id="1213832350045523968" data-tweet-item-type="23" href="https://twitter.com/farnazfassihi/status/1213832350045523968" rel="noopener" style="background-color: transparent; color: #1c2022; text-decoration-line: none;" target="_blank">
    <div class="QuoteTweet-nonMediaContainer" style="margin-bottom: 10px; margin-left: 10px; margin-right: 10px; margin-top: 10px;">

<div class="TweetAuthor js-inViewportScribingTarget TweetAuthor--oneLine" data-scribe="component:author" style="-webkit-box-direction: normal; -webkit-box-orient: vertical; display: flex; flex-direction: column; overflow: hidden;">
  
    <div class="TweetAuthor-nameScreenNameContainer" style="-webkit-box-align: center; -webkit-box-direction: normal; -webkit-box-orient: horizontal; align-items: center; display: flex; flex-direction: row; line-height: 1.2; min-width: 0px;">
      <span class="TweetAuthor-decoratedName" style="-webkit-box-align: center; align-items: center; display: flex; flex-shrink: 0; max-width: 100%; min-width: 0px; width: auto;">
        <span class="TweetAuthor-name Identity-name customisable-highlight" data-scribe="element:name" style="font-weight: 700; overflow: hidden; padding-right: 4px; text-overflow: ellipsis; white-space: nowrap;" title="Farnaz Fassihi">Farnaz Fassihi</span>
        <span class="TweetAuthor-verifiedBadge" data-scribe="element:verified_badge" style="-webkit-box-flex: 0; flex-basis: auto; flex-grow: 0; flex-shrink: 0; padding-right: 4px; position: static;"><div aria-label="Verified Account" class="Icon Icon--verified " role="img" style="background-image: url(&quot; background-repeat: no-repeat; background-size: contain; data: image/svg+xml; display: inline-block; height: 1.25em; vertical-align: text-bottom; width: 1.11em;" title="Verified Account">
</div>
<span class="u-hiddenVisually" style="border: 0px none currentcolor; clip: rect(1px, 1px, 1px, 1px); height: 1px; overflow: hidden; padding: 0px; position: absolute; width: 1px;">✔</span></span>
      </span>
      <span class="TweetAuthor-screenName Identity-screenName" data-scribe="element:screen_name" dir="ltr" style="color: #697882; flex-shrink: 1; overflow: hidden; text-overflow: ellipsis; white-space: nowrap;" title="@farnazfassihi">@farnazfassihi</span>
    </div>
</div>
<div>
</div>
<div class="QuoteTweet-text e-entry-title" dir="ltr" lang="en" style="border: medium none currentcolor; list-style: outside none none; margin-top: 4px; max-width: 100%; overflow-wrap: break-word; overflow: hidden; padding: 0px; white-space: pre-wrap;">
BREAKING; <span class="PrettyLink-prefix">#</span><span class="PrettyLink-value">Iraq</span> parliament votes to expel US military from Iraq.<br />PM Abdul Mahdi: “It’s time for American troops to leave.”<br />Wow.</div>
</div>
</a>
</div>
</div>
<div class="TweetInfo" style="display: flex; font-size: 14px; margin-top: 10.4px;">
        <div class="TweetInfo-like">
<a class="TweetInfo-heart" data-scribe="component:actions" href="https://twitter.com/intent/like?tweet_id=1213839915190013959" style="background-color: transparent; color: #697882; display: flex; text-decoration-line: none;" title="Like">
  <div data-scribe="element:heart">
<div aria-label="Like" class="Icon Icon--heart " role="img" style="background-image: url(&quot; background-repeat: no-repeat; background-size: contain; data: image/svg+xml; display: inline-block; height: 1.25em; vertical-align: text-bottom; width: 1.25em;" title="Like">
</div>
</div>
<span class="TweetInfo-heartStat" data-scribe="element:heart_count" style="margin-left: 3px;">8,387</span>
</a>
</div>
<div class="TweetInfo-timeGeo" style="-webkit-box-flex: 1; color: #697882; flex-basis: 0%; flex-grow: 1; flex-shrink: 1; margin-left: 12px;">

<time class="dt-updated" datetime="2020-01-05T15:09:22+0000" pubdate="" title="Time posted: January 05, 2020 15:09:22 (UTC)">5:09 PM - Jan 5, 2020</time></a></div>
<div class="tweet-InformationCircle" data-scribe="element:notice">
<a class="Icon Icon--informationCircleWhite js-inViewportScribingTarget" href="https://support.twitter.com/articles/20175256" style="background-color: transparent; background-image: url("&quot; background-repeat: no-repeat; background-size: contain; color: #2b7bb9; data: image/svg+xml; display: inline-block; height: 18px; text-decoration-line: none; vertical-align: text-bottom; width: 18px;" title="Twitter Ads info and privacy"><span class="u-hiddenVisually" style="border-bottom-color: currentColor; border-bottom-style: none; border-bottom-width: 0px; border-image-outset: 0; border-image-repeat: stretch; border-image-slice: 100%; border-image-source: none; border-image-width: 1; border-left-color: currentColor; border-left-style: none; border-left-width: 0px; border-right-color: currentColor; border-right-style: none; border-right-width: 0px; border-top-color: currentColor; border-top-style: none; border-top-width: 0px; clip: rect(1px, 1px, 1px, 1px); height: 1px; overflow: hidden; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; position: absolute; width: 1px;">Twitter Ads info and privacy</span></a>
</div>
</div>
</div>
</blockquote>
</div>
<a class="CallToAction" data-scribe="section:cta component:news" href="https://twitter.com/marcorubio/status/1213839915190013959" style="-webkit-box-align: center; align-items: center; background-color: transparent; border-color: rgb(225, 232, 237); border-radius: 0px 0px 4px 4px; border-style: solid; border-width: 1px 0px 0px; color: #2b7bb9; display: flex; font-size: 14px; padding: 9px 20px; text-decoration-line: none;" title="View the conversation on Twitter">
    <div class="CallToAction-icon" data-scribe="element:conversation_icon" style="display: inline;">
<div aria-label="View conversation on Twitter" class="Icon Icon--replyCTA " role="img" style="background-image: url("&quot; background-repeat: no-repeat; background-size: contain; data: image/svg+xml; height: 1.25em; transform: scaleX(1); vertical-align: text-bottom; width: 1.25em;" title="View conversation on Twitter">
</div>
</div>
<div class="CallToAction-text" data-scribe="element:conversation_text" style="margin-left: 4px;">
5,680 people are talking about this</div>
<div class="CallToAction-chevron" data-scribe="element:cta_chevron" style="display: inline; margin-left: auto;">
<div aria-label="View on Twitter" class="Icon Icon--chevronRightCTA " role="img" style="background-image: url("&quot; background-repeat: no-repeat; background-size: contain; data: image/svg+xml; height: 1.25em; transform: scaleX(1); vertical-align: text-bottom; width: 1.25em;" title="View on Twitter">
</div>
</div>
</a>

</div>
</div>
<br />
<div class="EmbeddedTweet EmbeddedTweet--cta js-clickToOpenTarget" data-click-to-open-target="https://twitter.com/marcorubio/status/1213855365139456000" data-iframe-title="Twitter Tweet" data-scribe="page:tweet" data-twitter-event-id="1" id="twitter-widget-1" lang="en" style="background-color: white; border-radius: 5px; border: 1px solid rgb(204, 214, 221); color: #1c2022; cursor: pointer; font-size: 16px; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; max-width: 520px; overflow: hidden;">

<time class="dt-updated" datetime="2020-01-05T16:10:46+0000" pubdate="" title="Time posted: January 05, 2020 16:10:46 (UTC)">6:10 PM - Jan 5, 2020</time></a></div>
<div class="tweet-InformationCircle" data-scribe="element:notice">
<a class="Icon Icon--informationCircleWhite js-inViewportScribingTarget" href="https://support.twitter.com/articles/20175256" style="background-color: transparent; background-image: url("&quot; background-repeat: no-repeat; background-size: contain; color: #2b7bb9; data: image/svg+xml; display: inline-block; height: 18px; text-decoration-line: none; vertical-align: text-bottom; width: 18px;" title="Twitter Ads info and privacy"><span class="u-hiddenVisually" style="border-bottom-color: currentColor; border-bottom-style: none; border-bottom-width: 0px; border-image-outset: 0; border-image-repeat: stretch; border-image-slice: 100%; border-image-source: none; border-image-width: 1; border-left-color: currentColor; border-left-style: none; border-left-width: 0px; border-right-color: currentColor; border-right-style: none; border-right-width: 0px; border-top-color: currentColor; border-top-style: none; border-top-width: 0px; clip: rect(1px, 1px, 1px, 1px); height: 1px; overflow: hidden; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; position: absolute; width: 1px;">Twitter Ads info and privacy</span></a>
</div>
</div>
</div>
</blockquote>
</div>
<a class="CallToAction" data-scribe="section:cta component:news" href="https://twitter.com/marcorubio/status/1213855365139456000" style="-webkit-box-align: center; align-items: center; background-color: transparent; border-color: rgb(225, 232, 237); border-radius: 0px 0px 4px 4px; border-style: solid; border-width: 1px 0px 0px; color: #2b7bb9; display: flex; font-size: 14px; padding: 9px 20px; text-decoration-line: none;" title="View the conversation on Twitter">
    <div class="CallToAction-icon" data-scribe="element:conversation_icon" style="display: inline;">
<div aria-label="View conversation on Twitter" class="Icon Icon--replyCTA " role="img" style="background-image: url("&quot; background-repeat: no-repeat; background-size: contain; data: image/svg+xml; height: 1.25em; transform: scaleX(1); vertical-align: text-bottom; width: 1.25em;" title="View conversation on Twitter">
</div>
</div>
<div class="CallToAction-text" data-scribe="element:conversation_text" style="margin-left: 4px;">
1,125 people are talking about this</div>
<div class="CallToAction-chevron" data-scribe="element:cta_chevron" style="display: inline; margin-left: auto;">
<div aria-label="View on Twitter" class="Icon Icon--chevronRightCTA " role="img" style="background-image: url("&quot; background-repeat: no-repeat; background-size: contain; data: image/svg+xml; height: 1.25em; transform: scaleX(1); vertical-align: text-bottom; width: 1.25em;" title="View on Twitter">
</div>
</div>
</a>

</div>
</div>
<br />
<a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br />
<br />
<br />
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δήλωση-“βόμβα” του γερουσιαστή Ρούμπιο: Έφτασε η ώρα για το ανεξάρτητο Κουρδιστάν!

Πόσο μακριά βρισκόμαστε από ένα πόλεμο στη Μέση Ανατολή; Εξαρτάται μόνο από το Ιράν… Μία δήλωση του γερουσιαστή Μάρκο Ρούμπιο τάραξε τα...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα “καλά κρυμμένα μυστικά” της δολοφονίας Σουλεϊμανί φθάνουν μέχρι την Τεχεράνη;

Ellada simera 0 Απόψεις, κόσμος 12:27

<img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1121" height="602" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRoPx-nY3NrSMrz3oBrSEDTHUY0_fMZ37jMhMmfq0dqXJpU4IHX1bTrZDDVwGizY9_NANPXmkP0q_Jmf-qhyphenhyphenxtVxrBYaSPHFCGaZVwpBe8_hDoCP7sF6TeS9HRXJLillFJuPjO31h2m58/s640/souleimani5.jpg" width="600" /><br />
<br />
Της <b>ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ</b><br />
Έντρομη η ανθρωπότητα παρακολουθεί τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, μετά τη δολοφονία του ισχυρού άνδρα του Ιράν Κασέμ Σουλεϊμανί.<br />
Πολιτικοί αναλυτές κάνουν προβλέψεις για τις επιπτώσεις που θα έχει στην παγκόσμια σκηνή η ενέργεια αυτή των Αμερικανών.  Κάποιοι φτάνουν στο σημείο να μιλούν για έναρξη του Γ΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ασφαλώς και θα πρέπει κανείς να έχει την ικανότητα της Πυθίας για να κάνει σωστές προβλέψεις.<br />
<div>
<br />
Εξετάζοντας τα γεγονότα υπό το πρίσμα του Cui bono παρατηρούμε ότι ο εκλιπών που ήταν ο υπ΄αριθμ. 2 ισχυρός άνδρας του Ιράν είχε αποκτήσει μεγάλη δύναμη και ασκούσε τεράστια  επιρροή στους Φρουρούς της Επανάστασης .</div>
<div>
<br />
Οι Πρόεδροι Μπους και Ομπάμα είχαν την ευκαιρία να εξοντώσουν  τον Σουλεϊμανί, αλλά δεν το έκαναν.  Η δολοφονία του εντάσσεται άραγε στην στιγμιαία τρέλα του Τραμπ που ήθελε να εκδικηθεί για την πολιορκία της αμερικανικής Πρεσβείας στη Βαγδάτη;  Ή για να ξεπεράσει το δύσκολο δικαστικό αγώνα που αντιμετωπίζει με κίνδυνο την καθαίρεση του από το προεδρικό αξίωμα;<br />
Γιατί, όμως , να δολοφονήσει τον Σουλεϊμανί, ο οποίος μαζί με τον υπουργό Ζαρίφ δεν ήθελε την αγορά ρωσικών μαχητικών και υποστήριζε την αγορά αμερικανικών με την ελπίδα να βελτιώσει  τις σχέσεις των δυο χωρών;</div>
<div>
<br />
Ο Σουλεϊμανί ενεργούσε πολλές φορές μόνος του αγνοώντας την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης και δρούσε στο Ιράκ ως μια δεύτερη κυβέρνηση. Η στάση του αυτή μήπως είχε ενοχλήσει την Βαγδάτη αλλά και την Τεχεράνη;</div>
<div>
Ίσως το κλίμα στις δυο πρωτεύουσες να βοήθησαν τον Τραμπ να πάρει την απόφαση που δεν τόλμησαν οι δυο προκάτοχοι του.<br />
Με την ενέργεια τους αυτή οι ΗΠΑ απέδειξαν τη δύναμη και την παρουσία τους στην περιοχή , παρά την απομάκρυνση των δυνάμεων τους.</div>
<div>
<br />
Η Ρωσία από την άλλη που φαίνεται τη στιγμή αυτή κυρίαρχος στην περιοχή απέκτησε  δύναμη  και κύρος περιθωριοποιώντας  το Ιράν. Η προσέγγιση  της Μόσχας στους δεδηλωμένους εχθρούς της  Τεχεράνης , τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ εξανάγκασε το Ιράν να επανεξετάσει τη στρατηγική του. Σε αυτό την εικόνα πρέπει να προσθέσουμε και τις κοινωνικές διαμαρτυρίες  τόσο στο  Ιράν, όσο και στο Ιράκ και το Λίβανο που βρίσκονται υπό την επιρροή της Τεχεράνης.  Οι πολίτες κουρασμένοι από τις πιέσεις, τους πολέμους  βροντοφωνάζουν και ζητούν “δουλειά, ψωμί και ελευθερία”.</div>
<div>
<br />
Το Ιράν φαίνεται ότι χάνει την δύναμη , το κύρος και την επιρροή του στην περιοχή.  Νέοι πόλοι έλξης εμφανίζονται στον ορίζοντα.<br />
Από την άλλη καμία χώρα δεν πήρε ξεκάθαρη θέση υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς. Όλοι οι ηγέτες στα μηνύματά τους συνέστησαν ψυχραιμία..</div>
<div>
<br />
Η δολοφονία του Σουλεϊμανί ίσως είναι μια στρατηγική κίνηση των ΗΠΑ που θέλει να δείξει τη δύναμη της στη Μέση Ανατολή έστω και με μικρότερο αριθμό στρατιωτικής παρουσίας. Από την άλλη μπορεί να συσπειρώσει τους πολίτες του Ιράν, του Ιράκ και του Λιβάνου γύρω από τις κυβερνήσεις τους και να περιορίσει τις κοινωνικές εξεγέρσεις.<br />
Η εξόντωση του ηγέτη των Φρουρών της Επανάστασης και η αποδυνάμωση τους , αναμφισβήτητα,  ενισχύει και τη στρατηγική της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή .</div>
<div>
<br />
Τόσο οι ΗΠΑ όσο και το Ιράν δεν επιθυμούν πολεμική σύρραξη. Σίγουρα θα υπάρξουν αντίποινα . Ήδη ο Στρατηγός Golamali Abuhamze  απείλησε να κλείσει τα Στενά του Ορμούζ για να απαγορεύσει τη διέλευση των αμερικανικών πλοίων. Αυτό, όμως θα πλήξει την παγκόσμια αγορά πετρελαίου από όπου μεταφέρεται το 25% του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Εάν συμβεί αυτό θα δούμε την τιμή του πετρελαίου να εκτοξεύεται από τα 60$ το βαρέλι στα 200 με ότι αυτό  συνεπάγεται για την οικονομία.</div>
<div>
<br />
Στον χώρο της Μέσης Ανατολής οι συμμαχίες και οι φιλίες αλλάζουν πολύ συχνά. Αυτό που μένει μόνιμα και διαρκεί εδώ και χρόνια είναι το άσβεστο μίσος μεταξύ Ιράν και ΗΠΑ. Η διχόνοια αυτή είναι θέμα στρατηγικής επιρροής ή έχει βαθύτερο υπόβαθρο;</div>
<div>
<br />
Οι μουλάδες του Ιράν θέλουν την εξάπλωση και επιβολή  του Σιιτικού Ισλάμ . Πιστεύουν ότι αυτή είναι η ιστορική τους αποστολή.  Την ίδια επιδίωξη, όμως, έχουν και οι Ευαγγελιστές . Συνεπώς η σύγκρουση και η ρήξη μεταξύ Ιράν και ΗΠΑ έχει θρησκευτικό υπόβαθρο.  Εκεί πρέπει να αναζητηθεί η αιτία του κακού που προκαλεί πολέμους, έριδες και σπέρνει παντού την δυσάρεστη οσμή του θανάτου.</div>
<div>
<br />
Μια τελευταία παρατήρηση. Ο δικός μας Ερντογάν καλείται να πάρει θέση στη διένεξη μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν αφού δέχθηκε κλήση από τον Χαμανέι να αντιμετωπίσουν από κοινού τον εχθρό. Όπως δήλωσε πολλές φορές προσφέρει πρόθυμα τη βοήθεια του όπου και αν ζητηθεί. Για αυτό άλλωστε σπεύδει στο πλευρό της Τρίπολης. Τι θα πράξει ο φιλόδοξος “ηγέτης” του Ισλάμ; Θα στείλει στρατό, θα πολεμήσει εναντίον των Αμερικανών ή θα κλείσει τη Βάση του Ιντζιρλίκ σε περίπτωση σύρραξης μεταξύ των δυο αντιμαχόμενων πλευρών;<br />
<br />
<a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br />
<br />
<br />
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.   </div>

Τα “καλά κρυμμένα μυστικά” της δολοφονίας Σουλεϊμανί φθάνουν μέχρι την Τεχεράνη;

Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ Έντρομη η ανθρωπότητα παρακολουθεί τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, μετά τη δολοφονία του ισχυρού άνδρα του Ιράν Κασ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η θανάτωση του Σολεϊμανί και … ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος

Ellada simera 0 κόσμος, Πρωτοσέλιδα 12:00

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeC2AUaBC2WNwXCseb2IFigKG4GkTeOM2k1DULB8DHhGnsuX5sXKerYeXrC2EBSsWFkmdbAfTDlym7wAc3goOLhN4vQUV9Isd1jaI9QMD47F98eP4iykMTl_vLFIFbMBIP1vkBoaPvDdU/s1600/124000053245.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="960" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeC2AUaBC2WNwXCseb2IFigKG4GkTeOM2k1DULB8DHhGnsuX5sXKerYeXrC2EBSsWFkmdbAfTDlym7wAc3goOLhN4vQUV9Isd1jaI9QMD47F98eP4iykMTl_vLFIFbMBIP1vkBoaPvDdU/s640/124000053245.jpg" width="640" /></a></div>
<h3>
    <span style="font-weight: normal;">Γιατί θα πρέπει να μας προβληματίζει ο ρόλος της Τουρκίας με τα νέα δεδομένα</span></h3>
<b>Παναγιώτης Ήφαιστος*</b><br />
Έντρομοι πολλοί ερωτούν αν επέρχεται τρίτος παγκόσμιος πόλεμος (ΤΠΠ) λόγω Αμερικανικής επίθεσης και θανάτωσης του Ιρανού αξιωματούχου Σολεϊμανί. Ακαριαία σπεύδω να πω το συμπέρασμα πριν ακολουθήσει η ανάλυση:<br />
<br />
<ul>
<li>Πρώτον, αν έχουμε ΤΠΠ δεν θα είμαστε εδώ να το συζητάμε γιατί ο πλανήτης θα καταστραφεί. </li>
<li>Δεύτερον, με αυτό ως δεδομένο η στρατηγική των ηγεμονικών δυνάμεων αναπόφευκτα ότι και αν λένε είναι από καιρό προσαρμοσμένη στην πυρηνική αποτροπή και όχι στην διεξαγωγή πυρηνικής μάχης (MutualAssuredDestruction ή MAD). </li>
<li>Τρίτον, η επιστημονική μελέτη των διεθνών σχέσεων (ως προς τούτο JohnMearsheimer) επειδή ποτέ μια μεγάλη δύναμη δεν κατανίκησε μια άλλη ακόμη και η κατευθείαν συμβατική σύγκρουση αποκλείεται (πλέον υπάρχει και ο φόβος να κλιμακωθεί σε πυρηνική). </li>
<li>Τέταρτον, επειδή ισχύουν αυτά οι ηγεμονικοί ελέφαντες παλεύουν στις περιφέρειες και όπως λέμε, όταν οι ελέφαντες παλεύουν ή ερωτεύονται το γρασίδι –δηλαδή τα περιφερειακά κράτη–, υποφέρει. </li>
<li>Πέμπτο, οι σύγχρονοι Έλληνες καλά κάνουν να ξεχάσουν την … παγκοσμιοποίηση, να κατανοήσουν την διεθνή πολιτική και το φαινόμενο του πολέμου και να εδραιώσουν εθνική στρατηγική πριν το νεοελληνικό κράτος γίνει αναλώσιμο πάνω στην κλίνη του Προκρούστη των ολοένα εντονότερων περιφερειακών αντιπαραθέσεων των ηγεμονικών δυνάμεων. </li>
</ul>
<br />
Κατά πρώτον, αρχίζοντας από τον «πυρηνικό χειμώνα» ήδη από το1979 με το πόρισμα του Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης επηρεάστηκε δραστικά το πυρηνικό δόγμα των μεγάλων δυνάμεων. Η αποτροπή του πολέμου με το δόγμα αμοιβαίας καταστροφής (MAD) επηρέασε βαθύτατα το στρατηγικό δόγμα των πυρηνικών δυνάμεων. Αυτή ήταν περίπου και η δικαιολόγηση από τον πρόεδρο Ρήγκαν της «Στρατηγικής Αμυντικής Πρωτοβουλίας» (SDI) με πρόταξη μάλιστα της πιθανότητας με την ανάπτυξη αντί-πυραυλικής άμυνας τον τελικό πυρηνικό αφοπλισμό.<br />
Οσο προχωρούσαμε στον 21ο αιώνα οι συγκρούσεις στις περιφέρειες θα γίνονταν ολοένα και πιο πολλές, μέχρι να σταθεροποιηθεί μια νέα πλανητική ισορροπία δυνάμεων και συμφερόντων.<br />
<br />
<br />
Μια μεγάλη συζήτηση ακολούθησε για τον «περιορισμένο πυρηνικό πόλεμο»με συμπέρασμα και πάλι πως «πρέπει να αποφευχθεί μην και οδηγήσει σε κατευθείαν και εκτεταμένη σύγκρουση μεταξύ των υπερδυνάμεων και καταστροφή του πλανήτη» (σε αυτή την συζήτηση <a href="http://wp.me/p3OqMa-19l">συμμετείχαμε</a> με εκτεταμένη αγγλική μονογραφία και άλλα κείμενα). Μάλιστα, πολλοί είχαμε εστιάσει την προσοχή στο μυστικό πρωτόκολλο Κίζιγκερ-Γκρομύκο του 1972 –όταν υπογράφηκαν οι συμφωνίες περιορισμού των πυρηνικών εξοπλισμών και βασικά απαγόρευσης της αντί-πυραυλικής άμυνας– που μερικά χρόνια αργότερα διέρρευσε.Με αυτό το μυστικό πρωτόκολλο οι υπερδυνάμεις συμφωνούσαν να μην έχουν κατευθείαν μεταξύ τους συμβατική σύγκρουση για να αποκλείσουν το ενδεχόμενο κλιμάκωσης από τον συμβατικό στον πυρηνικό πόλεμο.<br />
<br />
Σημειώνεται μονολεκτικά ότι, σε κάθε περίπτωση, ουκ ολίγοι συμφωνούν πως η παράλληλη τεχνολογική κούρσα λόγω SDI οδήγησε την Μόσχα σε αποκέντρωση για να γίνει πιο ανταγωνιστική, με αποτέλεσμα τις φυγόκεντρες τάσεις και την διάλυση της ΕΣΣΔ. Επαναλαμβάνουμε λοιπόν πως με κάθε αντικειμενικό κριτήριο ένας πυρηνικός πόλεμος ή ακόμη και μια κατευθείαν σύγκρουση των πυρηνικών δυνάμεων είναι εξαιρετικά απίθανη. Αν αυτό διαψευστεί, οι συνέπειες είναι βαθύτατων προεκτάσεων με πιθανότερο αποτέλεσμα κλιμάκωση σε γενικευμένο πυρηνικό πόλεμο και ολοσχερή καταστροφή του πλανήτη. Αυτό κανένα δεν συμφέρει και κυριολεκτικά δεν θα υπάρχουμε για να το συζητούμε. <br />
<br />
Όπως αναφέρθηκε στην εισαγωγή, επειδή ένας πυρηνικός πόλεμος είναι απομακρυσμένο ενδεχόμενο το ίδιο και μια κατευθείαν σύγκρουση των μεγάλων δυνάμεων το αποτέλεσμα είναι να εδραιωθεί ακόμη περισσότερο η στρατηγική ανταγωνισμών και συγκρούσεων στις περιφέρειες με κύριο σκοπό μια ευνοϊκή κατανομή ισχύος. <br />
<br />
Τονίζουμε με έμφαση ότι ουκ ολίγοι αρχές του 1990 και στην βάση αυτών των εδραιωμένων τυπολογιών και αξιωμάτων της στρατηγικής ανάλυσης προειδοποιούσαμε πως οι τεράστιες ανακατανομές ισχύος που προκάλεσε η πτώση της ΕΣΣΔ αναπόδραστα θα είχαν ως αποτέλεσμα όσο προχωρούσαμε στον 21ο αιώνα οι συγκρούσεις στις περιφέρειες θα γίνονταν ολοένα και πιο πολλές, μέχρι να σταθεροποιηθεί μια νέα πλανητική ισορροπία δυνάμεων και συμφερόντων. <br />
Οι ηγεμονικές δυνάμεις αντί της επικίνδυνης απευθείας σύγκρουσης μεταφέρουν βάρη σε περιφερειακά κράτη.<br />
<br />
Όπως μερικοί κατ’ εξαίρεση υποστήριξαν αρχές της δεκαετίας του 1990 –όταν ακόμη και υψηλότατα στελέχη της Ελληνικής πολιτικής εξουσίας έγραφαν ή δήλωναν για την παγκοσμιοποίηση και το τέλος, περίπου, της κρατικής κυριαρχίας–, λόγω αλλαγής των δομών και ανάδυσης πολλών μεγάλων και πυρηνικών δυνάμεων του πολυπολικού πλέον διεθνούς συστήματος, αναπόφευκτα θα είχαμε κατεδαφίσεις κρατών, αλλαγές συνόρων και αβάστακτες ροές προσφύγων.<br />
<br />
Αυτά τονίζουμε και υπογραμμίζουμε, δεν ήταν κάποια σοφία ή καν πρόβλεψη. Αλφαβητάριο είναι της στρατηγικής ανάλυσης και μάλιστα διαχρονικό τα αξιώματα του οποίου έχουν τις ρίζες στον Θουκυδίδη. Το Αλφαβητάριο αυτό καλά κάνουμε να το μάθουμε όλοι εδώ στην Ελλάδα πριν οι συνέπειες είναι ανεπίστροφες. Επαναλαμβάνουμε πάντως κάτι που γράψαμε αρχές της δεκαετίας του 1990 ότι δηλαδή μια δωρεάν διανομή του Θουκυδίδη σε όλους τους Έλληνες πολίτης στοιχίζει ελάχιστα και θα βοηθούσε πολύ.<br />
<br />
Προσθέτουμε ότι απέχουμε πολύ ακόμη από το πλανητικό modusvivendi μιας νέας ισορροπίας δυνάμεων στις περιφέρειες του πλανήτη. Με δεδομένο ότι από γεωπολιτική άποψη έστω και αν οι Αρκτικές περιοχές αποκτούν αυξημένο ενδιαφέρον η Περίμετρος της Ευρασίας συνεχίζει να είναι το επίκεντρο των ηγεμονικών συγκρούσεων. Το ζήτημα του πως παλεύουν οι ηγεμονικές δυνάμεις το είχαμε αναλύσει ξανά εδώ σε δύο διαδοχικά κείμενα. Συνοψίζουμε μερικές πτυχές γιατί αφορούν ευθέως την ένταση στο Ιράκ μετά την επίθεση των Αμερικανών<br />
<br />
Οι ηγεμονικές δυνάμεις αντί της επικίνδυνης απευθείας σύγκρουσης μεταφέρουν βάρη σε περιφερειακά κράτη. Δεν πρόκειται μόνο για συμμάχους και αυτός αυτός ο οποίος με τις αποφάσεις του προκαλεί ανακατανομές της ισχύος και των συμφερόντων δεν έχει πάντα επίγνωση ότι αυτό κάνει προς όφελος της ηγεμονικής δύναμης. Μια ηγεμονική δύναμη για να επιτύχει τους σκοπούς της ενθαρρύνει τις συγκρούσεις με ποικίλους τρόπους, προχωρεί σε μυστικές μεθοδεύσεις ή εκλεκτικά εκτελεί επιθετικές ενέργειες που προκαλούν αναταραχές τις οποίες στην συνέχεια μεθοδικά ρυθμίζει σύμφωνα με τα συμφέροντα της.<br />
<br />
Κάνουμε μια ρητορική ερώτηση την οποία αν και δεν γνωρίζουμε πολλά για να την απαντήσουμε φωτίζει πολλές πτυχές του ηγεμονικού ανταγωνισμού ενώ πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι όπως προχωράμε οι αποφάσεις ενδέχεται να  αλλάζουν σύμφωνα με τον μακροχρόνιο στρατηγικό σχεδιασμό: Η Ρωσία, οι ΗΠΑ και το Ισραήλ θέλουν ένα ή περισσότερα Κουρδικά κράτη.Εάν πέραν του Ισραήλ οι ΗΠΑ θα ήθελαν και την Τουρκία περιφερειακή δύναμη με την οποία θα συναλλάσσονται μάλιστα ως κάποιου είδους γέφυρα με την Ρωσία ποια η στρατηγική των ΗΠΑ απέναντι στο Ιράν και τι σημαίνουν οι εκλεκτικές επιθέσεις αρχές του 2020;<br />
<br />
Έτσι κινούμενες στην βάση αλληλένδετων στρατηγικών σχεδίων πολλών εναλλακτικών αποφάσεων ανά πάσα στιγμή και ανάλογα με το πώς εξελίσσονται τα πράγματα, οι μεγάλες δυνάμεις προχωρούν όχι μόνο σε τυπικές συμμαχίες αλλά και σε άτυπες. Οι τελευταίες μάλιστα επειδή συνήθως κτίζονται με γέφυρες μακροχρόνιων εκατέρωθεν συμφερόντων συχνά είναι και οι ισχυρότερες συμμαχίες.<br />
<br />
Συντομεύοντας και παραλείποντας πολλά,μια ακόμη σημαντική στρατηγική προσέγγιση είναι η κατατριβή τρίτων, μάλιστα «φίλων» και «αντιπάλων» οι οποίοι όπως καθημερινά καταμαρτυρείται εναλλάσσονται. Σκοπός πάντα είναι οι ανακατανομές ισχύος και συμφερόντων να οδηγούν σε ευνοϊκή για την ηγεμονική δύναμη ισορροπία δυνάμεων και σε έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πόρων και ροών εμπορίου και ενέργειας. Έτσι παρατηρούμε συχνά κατατριβή τρίτων με πολύ μεθοδευμένες μυστικές ενέργειες που οδηγούν σε στρατηγικό έλεγχο και ελεγχόμενες συναλλαγές.  <br />
Με γνώμονα πιο πάγιες πρακτικές των ηγεμονικών δυνάμεων και με δεδομένο το πώς εξελίσσεται το πολυπολικό διεθνές σύστημα η Τουρκία με ή χωρίς τον Ερντογάν, θα την γιγαντώσουν αν διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία και το γεωπολιτικά σημαντικό και πλουτοπαραγωγικά πάμπλουτο νησί Κύπρος ενταχθεί στα πεδία της Τουρκικής επικυριαρχίας...<br />
<br />
Ολοκληρώνουμε λέγοντας ότι οι πιο πυκνές και πιο έντονες αντιπαραθέσεις πάνω στην Περίμετρο της Ευρασίας αφορούν από την μια πλευρά τις μεγάλες ηγεμονικές δυνάμεις και από την άλλη τα περιφερειακά κράτη που συμπεριλαμβάνουν περιφερειακές δυνάμεις και λιγότερο ισχυρά και γι΄αυτό  περισσότερο τρωτά κράτη. Υπό αυτό το πρίσμα στην άμεση περιφέρειά μας ενώ τα γεωπολιτικά όρια της Ρωσίας είναι λίγο πολύ γνωστά και ενώ ΗΠΑ και Ρωσία μελλοντικά δεν αποκλείεται να συγκλίνουν για εξισορρόπηση της ολοένα ισχυρότερης Κίνας, ολοφάνερα επανερχόμαστε στο «δόγμα Νίξον».<br />
<br />
Με το δόγμα Νίξον και λόγω της προαναφερθείσης πυρηνικής ισοδυναμίας που καθιστούσε τον πυρηνικό πόλεμο αυτοκτονικό, οι ΗΠΑ μεριμνούσαν ούτως ώστε περιφερειακές δυνάμεις να αναπτύσσουν με την Ουάσιγκτον συμμαχικές συγκλίσεις.Να το πούμε πιο απλά, τις «δουλειές» τους να τις κάνουν περιφερειακές δυνάμεις. Ανατολικά του Αιγαίου μια τέτοια δύναμη ήταν το Ιράν επί Σάχη. Η Κεμαλική Τουρκία επίσης υπό ένα άλλο στρατηγικό πρίσμα εξ ου και η ερμηνεία των στάσεων των Αμερικανών στις διενέξεις Ελλάδας – Τουρκίας. Σημασία έχει να υπογραμμιστούν, επίσης, δύο πράγματα:<br />
<br />
Πρώτον, ότι ανεξάρτητα του πως εξελίσσονται οι σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ βραχυχρόνια η όξυνση της αντιπαράθεσης των ΗΠΑ με το Ιράν σημαίνει βασικά ότι η μόνη περιφερειακή δύναμη πλέον για ανανέωση του δόγματος Νίξον είναι η Τουρκία. Ας μην επηρεαζόμαστε από εκρήξεις συναισθηματισμού και φοβίες που καταμαρτυρούν άγνοια της σύγχρονης διεθνούς πολιτικής.<br />
<br />
Δεύτερον με γνώμονα πιο πάγιες πρακτικές των ηγεμονικών δυνάμεων και με δεδομένο το πώς εξελίσσεται το πολυπολικό διεθνές σύστημα η Τουρκία με ή χωρίς τον Ερντογάν και επειδή οι Ελληνικές κατευναστικές προσεγγίσεις δυνάμωσαν την Τουρκία –θα την γιγαντώσουν αν διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία και το γεωπολιτικά σημαντικό και πλουτοπαραγωγικά πάμπλουτο νησί Κύπρος ενταχθεί στα πεδία της Τουρκικής επικυριαρχίας με σχέδια Αναν ή παραπλήσιά τους– η Τουρκία ενδέχεται να εξελιχθεί σε νέα πελατειακά συνεργαζόμενη περιφερειακή δύναμη.<br />
<br />
Μάλιστα, με δεδομένους τους περιορισμούς των ΗΠΑ λόγω ανάδυσης του πολυπολικού διεθνούς συστήματος –η οποία υπογραμμίζεται παραταύτα παραμένει η ισχυρότερη πλανητική δύναμη– η Τουρκία δεν αποκλείεται να αναβαθμιστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό. Εάν οι στρατηγικές εξελίξεις έτσι δρομολογούνται οι συνέπειες για την ασφάλεια ή ακόμη και την ύπαρξη του σύγχρονου Ελληνικού κράτους θα είναι βαθύτατων προεκτάσεων. Καλά κάνουμε λοιπόν να δούμε τις στρατηγικές εξελίξεις ψύχραιμα και ορθολογιστικά και με γνώμονα το γεγονός πως η στρατηγική ανασύνταξή μας είναι κάτι περισσότερο από αναγκαία. Η εφαρμογή των προνοιών του διεθνούς δικαίου από την Ελλάδα (Αιγιαλίτιδα ζώνη 12 μιλίων, υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ) και η αποτελεσματική αποτρεπτική στρατηγική δεν είναι «λεονταρισμοί» όπως επικίνδυνες και ανεύθυνες θέσεις προπαγανδίζουν. Είναι προϋπόθεση εθνικής ασφάλειας εάν όχι επιβίωσης του νεοελληνικού κράτους.<br />
<br />
Οι κινήσεις όσον αφορά τον αγωγόEastMed σχετίζονται με τον πιο πάνωτον προβληματισμό. Πλην αν και δεν είναι του παρόντος, ενώ η οικονομική και στρατηγική λογική (αποφυγή ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης) είναι βάσιμη και οι ευκαιρίες για την Ελλάδα μεγάλες, η στρεβλή στρατηγική θέαση βλάπτει.<br />
<br />
<b><i>*Ομ. Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων – Στρατηγικών Σπουδών, Παν/μιο Πειραιώς, Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών </i></b><br />
<br />
<a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br />
<br />
<br />
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η θανάτωση του Σολεϊμανί και … ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος

Γιατί θα πρέπει να μας προβληματίζει ο ρόλος της Τουρκίας με τα νέα δεδομένα Παναγιώτης Ήφαιστος* Έντρομοι πολλοί ερωτούν αν επέρχε...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι επιλογές της Τουρκίας μετά τη δολοφονία Σολεϊμανί

Ellada simera 0 κόσμος, Πρωτοσέλιδα, Τουρκία 10:40

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpJvdKG_JSnxtKB-4PKaRJFD7HjDmXUQJ5yj7XJjBREc7Y28bhTqfK8vacBv3ALTL-rwGziFTs72zsBuzXAT413KhBStNlV6ctqm4qpkUew_TgRKWU8wy57EBwqAiTaYvk5LjphEXWX_s/s1600/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25AD%25CE%25BC+%25CE%25A3%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%258A%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpJvdKG_JSnxtKB-4PKaRJFD7HjDmXUQJ5yj7XJjBREc7Y28bhTqfK8vacBv3ALTL-rwGziFTs72zsBuzXAT413KhBStNlV6ctqm4qpkUew_TgRKWU8wy57EBwqAiTaYvk5LjphEXWX_s/s640/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25AD%25CE%25BC+%25CE%25A3%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%258A%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AF.jpg" width="640" /></a></div>
<h3>
<span style="font-weight: normal;">Η κλιμάκωσης ενός «proxy war» στη Μέση Ανατολή δεν εξυπηρετεί την παρούσα στιγμή τα τουρκικά γεωπολιτικά συμφέροντα.Το Ιράν υπαναχωρεί από την πυρηνική συμφωνία: Σταματά να τηρεί τα όρια που είχαν συμφωνηθεί στον εμπλουτισμό ουρανίου.</span></h3>
<b>Γιώργος Ξ. Πρωτόπαπας*</b><br />
Επικίνδυνες διαστάσεις λαμβάνει η διαμάχη μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν, μετά τη δολοφονία του ιρανού υποστράτηγου Κασέμ Σολεϊμανί στο Ιράκ, που ενδέχεται να πυροδοτήσει αλυσιδωτές «εκρήξεις» στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, αναγκάζοντας τα κράτη της περιοχής να επιλέξουν πλευρές. Η Τουρκία δεν αποτελεί εξαίρεση του κανόνα, καθώς οι περιφερειακές της φιλοδοξίες, επηρεάζονται από τις στρατηγικές Ουάσινγκτον και Τεχεράνης.<br />
<br />
Η κυβέρνηση της Άγκυρας τηρεί επιφυλακτική στάση αναφορικά με τη δολοφονία του Σολεϊμανί, για να διατηρήσει τις ευαίσθητες ισορροπίες μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν. Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε ανακοίνωση αναφέροντας ότι, «ανησυχούμε βαθύτατα για την κλιμάκωση της αμερικανό-ιρανικής έντασης στην περιοχή. Αποδίδουμε μεγάλη έμφαση στον κίνδυνο να μετατραπεί το Ιράκ σε μια ζώνη συγκρούσεων που θα βλάψει την ειρήνη και τη σταθερότητα τόσο στο Ιράκ όσο και στην περιοχή μας…Σημειώνεται ότι τέτοια βήματα κλιμάκωσης, τα οποία απειλούν τη σταθερότητα στην περιοχή μας, θα οδηγήσουν σε ένα σπιράλ βίας και όλα τα μέρη θα υποφέρουν από την κατάσταση αυτή».<br />
<br />
Ο Ταγίπ Ερντογάν ο οποίος έχει υιοθετήσει τη στρατηγική των ξένων επεμβάσεων, πιθανότητα να θεωρεί τη δολοφονία Σολεϊμανί που έγινε με εντολή Ντόναλτ Τραμπ, προηγούμενο που θα εφαρμόζεται εναντίον κρατών που υπονομεύουν τα αμερικάνικα γεωστρατηγικά συμφέροντα σε Μέση Ανατολή και ανατολική Μεσόγειο. Η τουρκική εθνοσυνέλευση έχει εγκρίνει την αποστολή τούρκων στρατιωτών στη Λιβύη για στηρίξουν την κυβέρνηση της Τρίπολης.<br />
<br />
Η δολοφονία του Σολεϊμανί επιχειρεί σε ευρύτερο πλαίσιο να αναδιατάξει τις σφαίρες επιρροής στη Μέση Ανατολή. Η Τουρκία συνεργάζεται στο συριακό μέτωπο με Ιράν και Ρωσία για την ειρήνευση στη Συρία. Ταυτόχρονα, η Τουρκία έχει συνταχθεί με την Τεχεράνη και σε περιφερειακά θέματα εξαιτίας της αντιπαράθεσης Κατάρ και Κρατών του Κόλπου.<br />
<br />
Παρά ταύτα, η Τουρκία θεωρεί το σιϊτικό Ιράν περιφερειακό ανταγωνιστή της για άσκηση επιρροής στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. O Ερντογάν επιδιώκει να επανιδρύσει την «Οθωμανική Αυτοκρατορία» που περιλάμβανε και Συρία - Λιβύη. To Ιράν στοχεύει να ελέγξει ένα διάδρομο από το Λίβανο στη Μεσόγειο, διαμέσου Συρίας και Ιράκ, για να διαχειριστεί τις περιφερειακές πιέσεις από τους αντιπάλους του.<br />
<br />
Η Τουρκία από το ξέσπασμα της Αραβικής Άνοιξης, επένδυσε στις σουνίτικες καταπιεσμένες δυνάμεις, που αναδείχθηκαν ως διαμορφωτές γεωπολιτικών ισορροπιών. Ωστόσο, το έπραξε χωρίς επιτυχία με στήριξη, στη Μουσουλμανική Αδελφότητα της Αιγύπτου μέχρι την πτώση Μόρσι καθώς και σε ισλαμιστικές εξτρεμιστικές ομάδες στον εμφύλιο της Συρίας που μάχονται εναντίον του καθεστώτος της Δαμασκού, στενού σύμμαχου της Τεχεράνης, που διατήρησε την εξουσία του.<br />
<br />
Ο Κασέμ Σουλεϊμανί, ο οποίος ήταν η «αιχμή του δόρατος» της επέκτασης της «σιίτικου τόξου», και συντονιστής των παραστρατιωτικών σιίτικων δυνάμεων της Μέσης Ανατολής, θεωρούνταν απειλή από κάποιους τουρκικούς κυβερνητικούς κύκλους και συμμάχους της Άγκυρας.O Συριακός Εθνικός Στρατός (SNA) που αποτελείται από σύριους Άραβες και τουρκμένους και υποστηρίζεται από την Τουρκία, εξέδωσε ανακοίνωση για τη δολοφονία του Σουλεϊμανί, στην οποία αναφέρει ότι, «ο θάνατος του επικεφαλής των IRGC’sQudsForces, Κασέμ Σουλεϊμανί, ο οποίος ευθύνεται για σφαγές και εκτοπίσεις εκατομμυρίων σύριων, σηματοδοτεί το τέλος ενός από τους πιο διαβόητους εγκληματίες πολέμου, υπεύθυνου για ατελείωτα εγκλήματα στη Συρία και στην περιοχή».<br />
<br />
Σε πρώτη φάση ο Ταγίπ Ερντογάν θα επιδιώξει να έχει διαπραγματευτικό ρόλο με στόχο την αποκλιμάκωση της έντασης. Ο Ερντογάν είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τους ομολόγους Χασάν Ροχανί και Μπαρχάμ Σάλεχ, του Ιράν και του Ιράκ, αντίστοιχα. Παράλληλα, ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τους ομολόγους του, Μάικ Πομπέο, Μοχαμάντ Τζαβάντ Ζαρίφ, και Σεργκέι Λαβρόφ, των ΗΠΑ, του Ιράν και της Ρωσίας, αντίστοιχα.<br />
<br />
Η κλιμάκωσης ενός «proxywar» στη Μέση Ανατολή δεν εξυπηρετεί την παρούσα στιγμή τα τουρκικά γεωπολιτικά συμφέροντα, καθώς θα αναγκάσει την Τουρκία, να συμμετάσχει και να επιλέξει πλευρά. Η τουρκική επιρροή σε ισλαμικές εξτρεμιστικές ομάδες της Μέσης Ανατολής, ενδέχεται να επηρεάσει την εξέλιξη των «proxywars».<br />
<br />
 <b><i>*Διεθνολόγος, Στρατηγικός Αναλυτής. Sr. Data Analyst στη Palo Services. </i></b><br />
<div>
<br />
<a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br />
<br />
<br />
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.   </div>

Οι επιλογές της Τουρκίας μετά τη δολοφονία Σολεϊμανί

Η κλιμάκωσης ενός «proxy war» στη Μέση Ανατολή δεν εξυπηρετεί την παρούσα στιγμή τα τουρκικά γεωπολιτικά συμφέροντα.Το Ιράν υπαναχωρεί απ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι κοινό έχει η παραπομπή του Τραμπ και η δολοφονία του Σουλεϊμανί

Ellada simera 0 κόσμος 00:19

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZ0wfYa1eMytY_c2xqz7MWdlJn1EWGTnjs_ITAH0ih5FCkevnwf-KBBUg_SqlmYiQZwzDnweEht2VzXwmshmYYFFYOUFWaZ51XyC29Or5Lu4nWO9KSWoASFWuE6pND9V-PRd41SCB49Vo/s1600/trump++america.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZ0wfYa1eMytY_c2xqz7MWdlJn1EWGTnjs_ITAH0ih5FCkevnwf-KBBUg_SqlmYiQZwzDnweEht2VzXwmshmYYFFYOUFWaZ51XyC29Or5Lu4nWO9KSWoASFWuE6pND9V-PRd41SCB49Vo/s640/trump++america.jpg" width="640" /></a></div>
<br /><b> Λυγερού Νεφέλη</b><br />Λίγους μήνες νωρίτερα, σε μία προσπάθεια να αναδείξει την κατά πολλούς αθέατη ανθρώπινη πλευρά του, ο Ντόναλντ Τραμπ είχε δεχτεί να μοιραστεί μία λίστα με τις αγαπημένες του ταινίες όλων των εποχών. Παρ’ ότι το "Μόνος στο Σπίτι" κατείχε περίοπτη θέση, δίπλα στα κλασικά κινηματογραφικά αριστουργήματα "Πολίτης Κέιν" και "Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει", δεν είχε λάβει το πράσινο φως. Και αυτό, παρ’ ότι η αδυναμία του προέδρου στο συγκεκριμένο φραντσάιζ (έχουν ήδη βγει πέντε ταινίες, μπορεί και περισσότερες) παραμένει παροιμιώδης. Άτομα του περιβάλλοντός του παραδέχονται ότι με κάθε ευκαιρία το παρακολουθεί μανιωδώς. <br /><br />Επειδή ως γνωστόν, όμως, η ζωή μιμείται την τέχνη, ο Αμερικάνος πρόεδρος ενδέχεται να αποδειχθεί "πολύ σκληρός για να πεθάνει". Αν και βρίσκεται στην πιο κρίσιμη και δύσκολη καμπή της πορείας του, είναι πρώιμο να συγγράψει κανείς την πολιτική του νεκρολογία. Εξάλλου, ο 45ος πρόεδρος μπορεί να είναι ο τρίτος στα 243 χρόνια ιστορίας των ΗΠΑ που παραπέμπεται σε δίκη, αλλά είναι ο πρώτος που διεκδικεί την επανεκλογή του, ενόσω εξελίσσεται η διαδικασία καθαίρεσης του. Το 2020 είναι χρονιά προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ και ο Τραμπ είναι υποψήφιος.<br /><br />Να θυμίσουμε ότι το 1974 που ξεκίνησαν οι διαδικασίες παραπομπής του Ρίτσαρντ Νίξον για το σκάνδαλο Watergate, ο ίδιος αποφάσισε να παραιτηθεί πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία. Ο Μπίλ Κλίντον αντιστάθηκε στις φωνές που του ζητούσαν μετ’ επιτάσεως να τα βροντήξει, διασώζοντας την υπόληψή του. Ήταν, όμως, η τελευταία θητεία του στο τιμόνι της χώρας.<br /><br />Η έκβαση της δίκης του Τραμπ εκτιμάται πως θα επηρεάσει την προεκλογική εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές του 2020. Δεν αποκλείεται, εξάλλου, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας να προκύψουν πρόσθετα στοιχεία, τα οποία να φέρουν σε δυσχερή θέση τον Αμερικανό πρόεδρο. Ο ίδιος, πάντως, όχι μόνο δεν το βάζει κάτω, αλλά φρόντισε να δημιουργήσει γεγονότα, με σκοπό να αλλάξει την ατζέντα και να συσπειρώσει τους Αμερικανούς πίσω του. <br /><br />Ο λόγος, βέβαια, για την πρωτοφανή αμερικανική επίθεση με πυραύλους στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης, η οποία σκότωσε τον εμβληματικό Ιρανό στρατηγό Κασέμ Σουλεϊμανί και τους υφισταμένους του που ήταν μαζί του. Πρόκειται για πρωτοφανή ενέργεια, επειδή ο Σουλεϊμανί δεν ήταν ούτε Μπιν Λάντεν ούτε Αλ Μπαγκντάντι. Ήταν αξιωματούχος του Ιράν που βρισκόταν νόμιμα και επίσημα στο Ιράκ, χωρίς βέβαια να κρύβεται.<br /><br />Βιάζονται όσοι προεξοφλούν ήττα Τραμπ <br /><br />Ο χρόνος θα δείξει τις επιπτώσεις που θα έχει αυτή η επίθεση όχι μόνο στην ασταθή και εύφλεκτη Μέση Ανατολή, αλλά και στο εσωτερικό πολιτικό τοπίο των ΗΠΑ. Εάν, δηλαδή, θα επιβεβαιώσει την παράδοση ότι η εκτόξευση πυραύλων εναντίον πραγματικών ή και πλασματικών εχθρών λειτουργεί πάντα σαν τονωτικό για το προφίλ και τη δημοφιλία του όποιου Αμερικανού προέδρου. <br /><br />Όποιος, πάντως, σπεύσει να προεξοφλήσει την ήττα του Τραμπ, μάλλον βιάζεται, καθώς το πολιτικό μέλλον του δεν έχει ακόμα κριθεί. Το ερώτημα του ενός εκατομμυρίου είναι αν παρά τη δίκη και λόγω των πυραύλων ο Αμερικανός πρόεδρος θα καταφέρει να γυρίσει το παιχνίδι. Ο ίδιος το προσπαθεί και δεν αποκλείεται να ανεβάσει τη δόση σε πυραύλους εάν δει ότι η δολοφονία του Σουλεϊμανί δεν αρκεί. <br /><br />Παράλληλα, εξέφρασε την επιθυμία του για μία σύντομη δίκη. Είναι χρήσιμο να θυμηθούμε ότι στην αμερικανική ιστορία καμία διαδικασία εναντίον εν ενεργεία προέδρου δεν έχει ευδοκιμήσει. Κάτι τέτοιο θα απαιτούσε να αλλαξοπιστήσουν όχι ένας και δύο, αλλά είκοσι ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές. Πράγμα σχεδόν απίθανο! Σε αντίθεση με την Βουλή των Αντιπροσώπων, η οποία ελέγχεται από τους Δημοκρατικούς, η Γερουσία, που φέρει ρεπουμπλικανική σφραγίδα, θα τον αθωώσει. <br /><br />Όπως είναι γνωστό, η Βουλή των Αντιπροσώπων συζήτησε και ενέκρινε και τις δύο κατηγορίες εναντίον του Τραμπ. Πρώτον, ότι καταχράστηκε την εξουσία του ως Πρόεδρος και δεύτερον ότι παρακώλυσε έρευνα του Κογκρέσου για τον ίδιον. Μετά από αυτή την εξέλιξη, η αμερικανική κοινή γνώμη εμφανίζεται διχασμένη. Παρ’ όλα αυτά, οι κατηγορίες δεν κρύβονται εύκολα κάτω από το χαλί. <div>
<br />Ο Τραμπ "αντιστασιακός" πρόεδρος <br /><br />Πρόκειται για μία κηλίδα ιστορικής διαστάσεως, που ακολουθεί έναν πρόεδρο μέχρι την ταφόπλακά του. Ένα ψεγάδι που ο ίδιος και η ομάδα του προσπαθούν να μετατρέψουν σε πολιτική νίκη, συσπειρώνοντας την εκλογική βάση των Ρεπουμπλικάνων. Έχει ήδη διαφανεί από τις πρώτες αντιδράσεις του περιβάλλοντος του Προέδρου ότι η παραπομπή θα παρουσιαστεί ως πολιτικό πλήγμα των αντιπάλων του. <br /><br />Μάλιστα, σε μέηλ που απευθύνεται στους ψηφοφόρους του Τραμπ, η ομάδα που έχει αναλάβει την προεκλογική του εκστρατεία, τους καλεί να στηρίξουν οικονομικά με χορηγίες τον «Πρόεδρό τους», ο οποίος «βάλλεται από την Αριστερά». «Είναι η τελευταία ευκαιρία σου να στηρίξεις τον Πρόεδρο… Ας μαζέψουμε μέχρι τα μεσάνυχτα πέντε εκατομμύρια δολάρια μαζί». <br /><br />Τα νούμερα μίας τελευταίας δημοσκοπήσεις είναι εξίσου ενδεικτικά: λιγότεροι από τους μισούς Αμερικανούς συναινούν με την αποπομπή Τραμπ. Μπορεί κάποιος Ευρωπαίος να δυσκολεύεται να το κατανοήσει, αλλά μόνο η εξωτερική πολιτική του έχει αναδειχθεί λίγο ως πολύ σε αχίλλειο πτέρνα του. Αντιθέτως, στο πεδίο της οικονομίας φαίνεται να τα πηγαίνει καλά. Η ανεργία, όπως ανακοίνωσε ο Λευκός Οίκος, κινείται στο 3,5% δηλαδή στο χαμηλότερο ποσοστό εδώ και 50 χρόνια. <br /><br />Ενδεικτικό του κλίματος, είναι ότι παρά τις εξελίξεις και μόλις λίγες ώρες μετά την παραπομπή του Τραμπ, η συνεδρίαση στη Wall Street ολοκληρώθηκε με κέρδη. Ο πολιτικός αναλυτής και ιστορικός Τζον Μίκαμ ανέφερε ότι η παραπομπή δεν αποκλείεται «να καταστήσει τον Τραμπ τον πρώτο αντιστασιακό εν ενεργεία Πρόεδρο στην αμερικανική Ιστορία… Όταν η Γερουσία αθωώσει τον Ντόναλντ Τραμπ, όπως θα κάνει αναπόφευκτα, το πνεύμα της "αντίστασης" θα ατονήσει, ενώ οι οπαδοί του θα κινητοποιηθούν από τη νίκη του και τη δικαίωσή του», σχολίασε. </div>
<div>
<br />Σε υπαρξιακή κρίση οι Δημοκρατικοί <br /><br />Τη στιγμή, λοιπόν, που οι Δημοκρατικοί επιχειρούν μέσω μίας ριψοκίνδυνης κίνησης να αποκαθηλώσουν τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, η προσοχή στρέφεται και στους πιθανούς αντιπάλους του στην επικείμενη εκλογική αναμέτρηση. Είναι εμφανές ότι παρά τα στραβοπατήματα του προέδρου και το Δημοκρατικό Κόμμα βρίσκεται αντιμέτωπο με μία υπαρξιακού τύπου κρίση. Ενδεικτικός και ο αριθμός-ρεκόρ των υποψήφιων διεκδικητών του προεδρικού χρίσματος στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών. <br /><br />Αν και το 2018 ακουγόταν εντόνως ως υποψήφια πρόεδρος των ΗΠΑ η Όπρα Γουίνφρεϊ, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Προσθέτοντας και την άρνηση της Μισέλ Ομπάμα να "λερώσει τα χέρια της", οι επιλογές είναι ολίγον πιο συμβατικές και αδύναμες, αν όχι και λιγότερο ελπιδοφόρες. Ένας εκ των υποψηφίων των Δημοκρατικών που θέλουν να διασταυρώσουν τα ξίφη τους με τον Τραμπ είναι ο Τζο Μπάιντεν. <br /><br />Το μεγαλύτερο μειονέκτημα είναι η ηλικία του. Όταν ένας άνδρας, κατά τη διάρκεια ομιλίας του, του σύστησε ότι είναι «καλύτερα να αποσυρθεί», εισέπραξε την έντονη αντίδραση του υποψήφιου, ο οποίος απάντησε οργισμένος: «έλα να κάνουμε πους-απς, να τρέξουμε μαζί ή οτιδήποτε άλλο, προκειμένου να διαπιστώσεις την καλή φυσική και νοητική μου κατάσταση». <br /><br />Το ατού αυτής της υποψηφιότητας είναι ότι στη συντριπτική πλειονότητα του εκλογικού σώματος θεωρείται μετριοπαθής και ως τέτοιος έχει μεγαλύτερη απήχηση. Αντιθέτως, η 70χρονη Γουόρεν, η οποία είναι γερουσιαστής από την Μασαχουσέτη επικρίνει σφοδρά την Γουόλ Στριτ, γεγονός που της έχει κατοχυρώσει ως προοδευτική υποψήφια. Υποστηρίζει μία πολιτική υπέρ του 99% έναντι του 1%, με τους επικριτές της να καταγγέλλουν ότι το πρόγραμμά της δεν είναι εφαρμόσιμο. <br /><br />Αυτός που έχει φανατικούς υποστηρικτές και ακόμα φανατικότερους αντιπάλους είναι ο γερουσιαστής από το Βερμόντ Μπέρνι Σάντερς. Έχασε για λίγο το προεδρικό χρίσμα των Δημοκρατικών το 2016 από την Χίλαρι Κλίντον. Θεωρείται εκφραστής της αριστερής πτέρυγας και έχει, παρά την ηλικία του, μεγάλη απήχηση σε νέες ηλικίες. Αρκετοί θεωρούν πως είναι ο μόνος που μπορεί να κερδίσει τον Τραμπ. </div>
<div>
<br />Δεν τραβάει η υποψηφιότητα Μπλούμπεργκ <br /><br />Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα υποψηφιότητα, που κατά πολλούς μπορεί και να αιφνιδιάσει, αποτελεί ο 37χρονος δήμαρχος του Σάουθ Μπεντ από την Ιντιάνα, Πιτ Μπουτιτζεγκ. Εντός ολίγων μηνών έχει μετατραπεί σ’ έναν από τους πιο λαμπερούς πολιτικούς αστέρες των Δημοκρατικών, επιχειρώντας ένα αλματώδη βήμα: να διεκδικεί την προεδρία, έχοντας ως μοναδική εμπειρία διοίκησης, τη θητεία του σε μία επαρχιακή πόλη 100.000 κατοίκων. <br /><br />Ο Μπούτιτζενγκ έχει αποφοιτήσει από το Χάρβαρντ, είναι ανοιχτά ομοφυλόφιλος (πόζαρε στο εξώφυλλο του περιοδικού Time με τον σύζυγό που παντρεύτηκε πέρυσι), είναι γιος εργατών και, όπως ο ίδιος λέει, έχει ζήσει στο πετσί του τον εκφοβισμό, την αποξένωση και την σεξουαλική επίθεση. <br /><br />Στον αντίποδα είναι η υποψηφιότητα του πάμπλουτου Μάικλ Μπλούμπεργκ, η οποία, όμως, δεν φαίνεται να τραβάει. Ορισμένοι πολιτικοί παρατηρητές θεωρούν ότι χρειάζεται χρόνος, μιας και μπήκε πολύ αργά στον προεκλογικό αγώνα. Εξάλλου, μέσα ενημέρωσης, όπως το Politico, το CNN και η εφημερίδα New York Times τον στηρίζουν απόλυτα, με πρωτοσέλιδα όπως: «Πως μπορεί να κερδίσει ο Μπλούμπεργκ», «Ο Μπλούμπεργκ μπορεί να είναι το γκανιάν των Δημοκρατικών» και «Γιατί μου αρέσει ο Μάικ». <br /><br />Ο χρόνος μόνο θα δείξει πώς θα επηρεάσει την αναμέτρηση στους κόλπους των Δημοκρατικών σε πρώτη φάση και στη συνέχεια τη μάχη για τον Λευκό Οίκο η απόφαση της Βουλής να καθίσει ο Τραμπ "στο σκαμνί". Πρόκειται για μία κίνηση υψηλού ρίσκου, με παράπλευρες συνέπειες, που είναι δεδομένο πως θα προκαλέσουν πολλές μάχες στον άτυπο εμφύλιο που διεξάγεται στις ΗΠΑ.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br />
<br />
<br />
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

</div>