Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014

«Επιχείρηση-σκούπα» σε ΜΜΕ που συνδέονται με τον Γκιουλέν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiILkzdq6nk3P-ErHq5sfozoPdE3AUlguCBbP4HpjhaErndxXkUkWZkvzISJD7Up_vMProl3AeQQ6a1ISsLayDv6KWjp0aPrwPV5qxI6e2-zurmwOBlyLZVtoWGXxHJpTILdg6CSmKfxmL4/s1600/skoypa+sta+MME+toyrkia+gkioylen.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiILkzdq6nk3P-ErHq5sfozoPdE3AUlguCBbP4HpjhaErndxXkUkWZkvzISJD7Up_vMProl3AeQQ6a1ISsLayDv6KWjp0aPrwPV5qxI6e2-zurmwOBlyLZVtoWGXxHJpTILdg6CSmKfxmL4/s1600/skoypa+sta+MME+toyrkia+gkioylen.jpg" /></a></div>
 
Έφοδο έκανε τα ξημερώματα η τουρκική αστυνομία στα γραφεία ΜΜΕ που συνδέονται με το δίκτυο του Φετουλάχ Γκιουλέν, συλλαμβάνοντας δημοσιογράφους, παραγωγούς αλλά και πρώην αστυνομικούς διοικητές. Στην επιχείρηση έγιναν συντονισμένες έφοδοι σε σπίτια σε Κωνσταντινούπολη και άλλα σημεία της χώρας με στόχο μεταξύ άλλων και την ομάδα της εφημερίδας Zaman. 
Οι συλλήψεις είναι η πιο πρόσφατη κλιμάκωση στη μάχη του Ερντογάν να φιμώσει φωνές επικριτικές προς τον ίδιο, ιδιαίτερα όσες προέρχονται από το δίκτυο του Γκιουλέν -πρώην συμμάχου του, νυν σφοδρού πολέμιου. 
 
Οι πρώτες συντονισμένες επιχειρήσεις συλλήψεων έγιναν τα ξημερώματα της Κυριακής σε διάφορες πόλεις της Τουρκίας και είχαν συνέχεια, με «δεύτερο γύρο» και το μεσημέρι. Ήδη το πρωί, συγκεντρώσεις αλληλεγγύης έγιναν έξω από τα γραφεία της Zaman με πλακάτ «ο ελεύθερος Τύπος δεν μπορεί να φιμωθεί». 
Τουρκικά ΜΜΕ μιλούσαν για 32 εντάλματα σύλληψης, χωρίς να είναι σαφές ακόμη για ποιες κατηγορίες. Μεταξύ όσων έχουν τεθεί υπό κράτηση φέρεται να βρίσκεται και ο επικεφαλής του ομίλου Samanyolu, ο Χινταγέτ Καρατζά. 
 
Σύμφωνα με το Reuters έχουν τεθεί υπό κράτηση 23 εξ αυτών. Ανάμεσά τους βρίσκονται και πρώην αστυνομικοί διοικητές: Ένας από αυτούς είναι ο Τουφάν Εργκιουντέρ, πρώην επικεφαλής της αντιτρομοκρατικής στην Κωνσταντινούπολη, και άλλοι τρεις αξιωματικοί από το Τουντζελί, το Μαρντίν και το Σιρνάκ. 
Ο διευθυντής της Zaman Εκρέμ Ντουμανλί, σε βάρος του οποίου επίσης φέρεται να εκδόθηκε ένταλμα, μίλησε ζωντανά στην τηλεόραση το πρωί της Κυριακής «προκαλώντας» την αστυνομία να τον συλλάβει. 
Τελικά προσήχθη νωρίς το απόγευμα και εκείνος ως ύποπτος. Ο ίδιος ο Ντουμανλί ήταν ένα από τα πρόσωπα που είχαν ταυτιστεί με τον ευρύ κύκλο του Γκιουλέν που αρχικά υποστήριζε τον Ερντογάν. 
 
Αρχικά σύμμαχος, τώρα εχθρός 
Ο ιεροκήρυκας Γκιουλέν -ο οποίος έχει τη βάση του στις ΗΠΑ αλλά το δίκτυό του ήλεγχε μέχρι πρότινος νευραλγικά σημεία στην τουρκική κρατική μηχανή και τα ΜΜΕ- ήταν ένας από τους υποστηρικτές του Ερντογάν στα πρώτα χρόνια της ανόδου του και είχε κινητοποιήσει το δίκτυο υπέρ του νυν τούρκου προέδρου. 
 
Ο Γκιουλέν όμως στράφηκε εσχάτως εναντίον του Ερντογάν, με τον ανοικτό πόλεμο να ξεσπάει πέρυσι για τον έλεγχο των δυνάμεων ασφαλείας και του δικαστικού συστήματος. Τα ΜΜΕ που πρόσκεινταν στον Γκιουλέν ήταν μεταξύ όσων έδιναν ιδιαίτερη έκταση στην περυσινή υπόθεσης με τις μίζες του κυβερνώντος ΑΚΡ, που ενέπλεκαν και τον γιο του Ερντογάν. 
Το κυβερνών κόμμα είχε κατηγορήσει το δίκτυο για υποκίνηση μέσω προσκείμενων σε αυτό υψηλόβαθμων στελεχών σε αστυνομία και Δικαιοσύνη. Την υπόθεση είχε ακολουθήσει «εκκαθάριση» του αστυνομικού και δικαστικού συστήματος από υποστηρικτές του Γκιουλέν. 
 
Στην πρώτη αντίδραση από την τουρκική αντιπολίτευση στην «Επιχείρηση της 14ης Δεκεμβρίου», όπως αναφέρονται στον τουρκικό Τύπο οι έφοδοι της Κυριακής, ο αρχηγός του CHP Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου καταδίκασε τις συλλήψεις χαρακτηρίζοντάς τις «πραξικόπημα». 
Η μοναδική μέχρι στιγμής επίσημη αντίδραση από το κυβερνών AKP ήρθε διά στόματος του αναπληρωτή αρχηγού του Νουμάν Κουρτουλμούς, ο οποίος περιορίστηκε να πει ότι «παρακολουθούμε τη διαδικασία». 
 
Σημειώνεται, όπως αναφέρει η Hurriyet, ότι την Τετάρτη χρήστης του Twitter με το ψευδώνυμο Φουάτ Αβνί (η πραγματική ταυτότητα του οποίου θεωρείται άγνωστη) είχε αναφέρει σε ανάρτησή του πως θα συλλαμβάνονταν σε δύο ημέρες, την Παρασκευή, στελέχη ΜΜΕ που βρίσκονταν κοντά στο δίκτυο του Γκιουλέν. Σε ανάρτησή του την Πέμπτη, άφησε να εννοηθεί πως η δημοσιοποίηση του σχεδίου είχε οδηγήσει στην αναβολή του. 
 
<a href="http://kourdistoportocali.com/" target="_blank">πηγή</a>

«Επιχείρηση-σκούπα» σε ΜΜΕ που συνδέονται με τον Γκιουλέν

Έφοδο έκανε τα ξημερώματα η τουρκική αστυνομία στα γραφεία ΜΜΕ που συνδέονται με το δίκτυο του Φετουλάχ Γκιουλέν, συλλαμβάνοντας δημοσιογ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δεν είναι δηλώσεις αυτές κύριε Στουρνάρα!

Ellada simera 0 Πολιτική, Πρωτοσέλιδα 22:12

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibz0XdFDf79OFJZvPeOLfHnDL5M9LN_u5z5SePKe2N_92hLnu3NSJhVjDKDyr2c4kwPkx-F_VC0L_DM13I292hFyvdsDsiHp9SxfKJINIEPFyHkipncVHu5nIoNHA7GixiSvSOiM5YNKQs/s1600/stoyrnaras.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibz0XdFDf79OFJZvPeOLfHnDL5M9LN_u5z5SePKe2N_92hLnu3NSJhVjDKDyr2c4kwPkx-F_VC0L_DM13I292hFyvdsDsiHp9SxfKJINIEPFyHkipncVHu5nIoNHA7GixiSvSOiM5YNKQs/s1600/stoyrnaras.jpg" /></a></div>
 
 
Δεν είναι αυτές δηλώσεις! Δεν μπορεί ο κεντρικός τραπεζίτης να λέει ότι μειώνεται η ρευστότητα στην αγορά με ταχύ ρυθμό. Δεν το λέει ένας επιπόλαιος πολιτικός. Το λέει ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος. Έχουν τεράστια ευθύνη για το κλίμα που διαμορφώνεται. 
 
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι ακραίες δηλώσεις από στελέχη της αντιπολίτευσης δημιουργούν μεγάλο πρόβλημα στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι αγορές την Ελλάδα. Από την άλλη πλευρά όμως οι δηλώσεις τύπου Βούλτεψη δεν αρμόζουν σε μία υπεύθυνη κυβέρνηση. Το αποκορύφωμα, όμως, όλων είναι οι δηλώσεις του κ. Στουρνάρα. 
 
Τι πρέπει να κάνουν κύριε διοικητά οι αποταμιευτές όταν ακούν εσάς να τους λέτε ότι η ρευστότητα στην αγορά μειώνεται με ταχύ ρυθμό; Ποιά πρέπει να είναι η αντίδρασή του απλού κόσμου όταν ακούει τον καθ ύλην αρμόδιο να παίρνει μία τέτοια θέση; 
 
Ο κ. Προβόπουλος είχε αποτρέψει την κρίση στα γκισέ των τραπεζών, φροντίζοντας να μην μείνει από ρευστότητα ούτε ένα κατάστημα. Ακόμη και στο πιο απομακρυσμένο σημείο της χώρας. Ο κ. Προβόπουλος φρόντισε να έρθουν χαρτονομίσματα με ειδικές αποστολές από την Ευρώπη μήνες πριν ξεσπάσει η κρίση. Δεν έκανε μία τέτοια δήλωση! Αλίμονο! Αυτά είναι αυτονόητα πράγματα για τον διοικητή μιας κεντρικής τράπεζας. 
 
Θανάσης Μαυρίδης 
 
<a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Δεν είναι δηλώσεις αυτές κύριε Στουρνάρα!

Δεν είναι αυτές δηλώσεις! Δεν μπορεί ο κεντρικός τραπεζίτης να λέει ότι μειώνεται η ρευστότητα στην αγορά με ταχύ ρυθμό. Δεν το λέει ένα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιό μετεκλογικό «ατύχημα» προκαλεί τρόμο στην πολιτική μαφία της Ευρώπης;

Ellada simera 0 Πολιτική 21:34

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivBQyhhiWb9Hgpk_EJ-2PVLAFx3rNeS1UqDahaJqLm4chFuETEzlMVs0E11n5k4bZgW7rDutHj0fFJtDuaJFimU2Vdvv7NdvBpnxGx8IqI5OA0w7zzlS8l8G-V_tSbAjcnZXWiJf_jRl3y/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF757.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivBQyhhiWb9Hgpk_EJ-2PVLAFx3rNeS1UqDahaJqLm4chFuETEzlMVs0E11n5k4bZgW7rDutHj0fFJtDuaJFimU2Vdvv7NdvBpnxGx8IqI5OA0w7zzlS8l8G-V_tSbAjcnZXWiJf_jRl3y/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF757.jpg" width="640" /></a></div>
 
Ο εναγκαλισμός του ΣΥΡΙΖΑ με τα πράσινα σαπρόφυτα, αλλά και η από πολλούς χορογραφούμενη διαχειριστική θεσμική του συνύπαρξη με την όποια παραλλαγή της πράσινης συμμορίας...  
<div class="separator" style="clear: both;">
</div>
<div class="MsoNormal">
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ </div>
<div class="MsoNormal">
 </div>
<div class="MsoNormal">
Αποσκοπεί στον απόλυτο εξοβελισμό κάθε φωνής αντίστασης και πατριωτισμού στο εσωτερικό του, η οποία επιχειρεί κάποια προσχήματα έστω να μην αποκαθηλωθούν στο ρευστό και ευμετάβλητο μετεκλογικό σκηνικό. </div>
<div class="MsoNormal">
 </div>
<div class="MsoNormal">
Το ότι η χώρα βαδίζει ολοταχώς για εκλογές, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο. Ντόπιες και ξένες δημοσκοπήσεις, εγχώριες και εισαγόμενες πολιτικές αναλύσεις, αλλά και υπαγορευόμενες «νουθεσίες» για την επόμενη μέρα από τα ΜΜΕ της διαπλοκής, δεν αφήνουν πλέον την ελάχιστη επ αυτού αμφιβολία.</div>
<div class="MsoNormal">
 </div>
<div class="MsoNormal">
Πέντε χρόνια τώρα η χώρα αποδομείται με την τυπική συγκατάθεση μιας πλειοψηφίας ξεφτιλισμένων, που αν και αμελέτητοι ψηφίζουν «ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ», αλλά είναι πρακτικά δύσκολο να εξασφαλιστεί ο απαιτούμενος αριθμός των ξεφωνημένων που θα συμμαχήσει μαζί της, για την ανάδειξη του νέου αχυρανθρώπου που θα επικυρώνει αναντίρρητα τα διατάγματα της Κατοχής.</div>
<div class="MsoNormal">
 </div>
<div class="MsoNormal">
Επομένως τα βλέμματα όλων έχουν στραφεί, στη διασφάλιση των προϋποθέσεων, έτσι ώστε η επόμενη μέρα να μην κλονίσει ουσιαστικά το κατοχικό καθεστώς, τις επιδιώξεις του και τους μηχανισμούς του. Επιδιώκουν οι αναλαμπές της επόμενης μέρας να περιοριστούν σε... </div>
<a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a>επικοινωνιακού τύπου ανώδυνα πυροτεχνήματα. Και όλα αυτά προκειμένου να εμπεδωθεί στην κοινωνία, πως στο «μονόδρομο» της καταστροφής που κάποιοι άλλοι επέλεξαν για λογαριασμό της, το μοναδικό που δικαιούται είναι να νομιμοποιεί με την ψήφο της τον εκάστοτε κατοχικό τοποτηρητή. 
<div class="MsoNormal">
 </div>
<div class="MsoNormal">
Καταλύτης για τη διασφάλιση του «ομαλού» για όλους αυτούς μετεκλογικού σκηνικού, δεν είναι μονάχα η απόλυτα συμβιβασμένη ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ… Δεν είναι μονάχα τα πράσινα σαπρόφυτα, που έσπευσαν να εισβάλλουν σ αυτόν παίρνοντας θέση ως έμπειροι διεκδικητές πρωταγωνιστικού ρόλου, στο επερχόμενο ροζουλί λαμογιστάν που οσονούπω θα ανακύψει…</div>
<div class="MsoNormal">
 </div>
<div class="MsoNormal">
Είναι πρωτίστως η ίδια η πράσινη συμμορία που με την όποια της παραλλαγή (Παπανδρεϊκή ή Βενιζελική), που αν δεν τεθεί υπό ανελέητο διωγμό από την ίδια την κοινωνία πρώτα απ όλα (και πριν αναλάβουν το ρόλο που απορρέει από το Σύνταγμα οι ίδιοι οι δικαστές), θα συνεχίσει να λειτουργεί ως επικίνδυνος Δούρειος Ίππος διαφθοράς, δωσιλογικής συνδιαλλαγής αλλά και πολιτικής διολίσθησης σε ότι πιο βρώμικο και ταπεινωτικό πέρασε ποτέ απ αυτό τον τόπο.</div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://ellinikoforoum.blogspot.gr/2014/12/blog-post_312.html" target="_blank"> 
</a></div>
<div class="MsoNormal">
Ο εναγκαλισμός επομένως του ΣΥΡΙΖΑ με τα πράσινα σαπρόφυτα, αλλά και η από πολλούς χορογραφούμενη διαχειριστική θεσμική του συνύπαρξη με την όποια παραλλαγή της πράσινης συμμορίας, αποσκοπεί στον απόλυτο εξοβελισμό κάθε φωνής αντίστασης και πατριωτισμού στο εσωτερικό του, η οποία επιχειρεί κάποια προσχήματα έστω να μην αποκαθηλωθούν στο ρευστό και ευμετάβλητο μετεκλογικό σκηνικό.</div>
<div class="MsoNormal">
 </div>
<div class="MsoNormal">
Ένα ωστόσο είναι βέβαιο... </div>
<div class="MsoNormal">
Αυτή η διαδικασία της καθολικής ενσωμάτωσης του ΣΥΡΙΖΑ στο άρμα της Κατοχής, δε θα είναι μια εύκολη υπόθεση, αφού ο κίνδυνος να εξοργίσει το όποιο ριζοσπαστικοποιημένο τμήμα του παραμένει ισχυρός, και σε συνδυασμό με γενικότερες πολιτικές εξελίξεις και δράσεις, ενδέχεται να τροφοδοτήσει ένα κίνημα εξέγερσης απηυδισμένο και αηδιασμένο από τις αλλεπάλληλες διαψεύσεις των προσδοκιών του, το οποίο ενδέχεται να προσλάβει διαστάσεις ανεξέλεγκτες για την Ελλάδα, αλλά και το χαρακτήρα ντόμινο για την Ευρωπαϊκή Ήπειρο συνολικά.</div>
<div class="MsoNormal">
 </div>
<div class="MsoNormal">
Αυτό ακριβώς είναι το ατύχημα που τρομάζει της πολιτικές συμμορίες της Ευρώπης και γι αυτόν ακριβώς το λόγο η κοινωνία οφείλει να προετοιμάζεται για όλα τα ενδεχόμενα. 
<a href="http://ellinikoforoum.blogspot.gr/2014/12/blog-post_312.html" target="_blank">«ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ»</a> </div>
<a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ποιό μετεκλογικό «ατύχημα» προκαλεί τρόμο στην πολιτική μαφία της Ευρώπης;

Ο εναγκαλισμός του ΣΥΡΙΖΑ με τα πράσινα σαπρόφυτα, αλλά και η από πολλούς χορογραφούμενη διαχειριστική θεσμική του συνύπαρξη με την όποια...

Διαβάστε την συνέχεια

Η εκ των έσω κοινωνική-οικονομική κατάρρευση των ΗΠΑ… διδάγματα

Ellada simera 0 κόσμος, οικονομία 21:04

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcR0ekGrz2GpwGkvvCzcPnuyzc2Kwnq2b-DONhpBjHTbiV5J7yHXZ_agGfMjXL2B8uDt0gGEuj-jMzxwkwks_NM6Qjt19ECpJKDVqC7BORkX6BlcSmz1qgTP0WiWe8EDx33BmAziTb-XCk/s1600/ptwsi+HPA+ek+twn+esw.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="422" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcR0ekGrz2GpwGkvvCzcPnuyzc2Kwnq2b-DONhpBjHTbiV5J7yHXZ_agGfMjXL2B8uDt0gGEuj-jMzxwkwks_NM6Qjt19ECpJKDVqC7BORkX6BlcSmz1qgTP0WiWe8EDx33BmAziTb-XCk/s1600/ptwsi+HPA+ek+twn+esw.jpg" width="640" /></a></div>
 
Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) η Κίνα, αθόρυβα, σχεδόν, έχει υπερκεράσει τις ΗΠΑ και είναι πλέον η πρώτη οικονομία του κόσμου, εκθρονίζοντας τις ΗΠΑ που κρατούσαν αυτή τη θέση από το 1872. Το 1983 ο Γιούρι Μπεζμένοφ, ένας πρώην πράκτορας της KGB και υπεύθυνος προπαγάνδας, ο οποίος εργαζόταν στο πρακτορείο RIA Novosti και κατέφυγε τελικά στον Καναδά, είχε αναφερθεί στο πώς μια ελεύθερη κοινωνία μπορεί να καταρρεύσει εκ των έσω, μέσω της δόλιας υπονόμευσης της ελεύθερης αγοράς και των δημοκρατικών της θεσμών. 
Της Rachel Marsden* 
ΠΗΓΗ: <a href="http://www.chicagotribune.com/">http://www.chicagotribune.com/</a> 
Θυμηθείτε γιατί κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση. Η στρατιωτική εκβιομηχάνιση, η κούρσα των εξοπλισμών με τις ΗΠΑ στοίχισε τόσο πολύ στο σοβιετικό κράτος, μη αφήνοντάς του περιθώρια παραγωγής άλλου τύπου. Το υπερτροφικό κράτος, οι εκπρόσωποι του οποίου απομυζούσαν τους πολλούς, κάτι που δεν συμβαίνει στην Κίνα, συνέβαλε στην κρατική οικονομική αιμορραγία. Η διαφθορά είχε σχεδόν θεσμοθετηθεί και ο κεντρικός έλεγχος και ο προστατευτισμός σύντριψαν την σοβιετική οικονομία. 
Σήμερα θέσεις εργασίας Αμερικανών χάνονται και μεταφέρονται στην Ασία. Αν και η ανεργία φαίνεται να μειώνεται στις ΗΠΑ, αυτό δεν συμβαίνει, πραγματικά, καθώς πολλοί άνεργοι απλώς δεν αναφέρονται στις επίσημες στατιστικές. Όπως συνέβαινε και στην Σοβιετική Ένωση, οι Αμερικανοί εργαζόμενοι δεν μπορούν να συνεισφέρουν στην παραγωγική διαδικασία. 
 
Μια λύση είναι να γίνει ότι είναι δυνατό να ενισχυθούν οι αυτοαπασχολούμενοι και οι επιχειρηματίες. Ακόμα και ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν, αντιδρά ανάλογα, έχοντας προφανώς διδαχθεί από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Στη Ρωσία όμως ο μέγιστος εταιρικός φόρος φτάνει στο 20%. Ο αντίστοιχος στις ΗΠΑ είναι 39,1%, ένας από τους υψηλότερους στον κόσμο. 
Άρα μια είναι η λύση για τις ΗΠΑ. Μείωση των φόρων, ή ακόμα καλύτερα, κατάργησή τους για τις μικρές ανεξάρτητες επιχειρήσεις. Αν δεν συμβεί αυτό πολύ απλά οι επιχειρηματίες θα μεταφέρουν τις επιχειρήσεις τους εκεί όπου θα απολαμβάνουν μεγαλύτερη οικονομική ελευθερία, ακόμα και αν εκεί που θα εγκατασταθούν δεν θα υπάρχει η ανάλογη πολιτική ελευθερία. 
Ο επιχειρηματίες αυτό που θέλουν είναι να μην θεωρούνται εχθροί από το κράτος στο οποίο επιχειρούν, δοκιμαζόμενοι από τόσο υψηλή φορολογία. Ο Πούτιν παραχώρησε φορολογική αμνηστία ακόμα και αυτούς που είχαν, παράνομα, εξάγει τεράστια ποσά στο εξωτερικό, καλώντας τους να επιστρέψουν τα κεφάλαιά τους στη Ρωσία, χωρίς να υποστούν την παραμικρή συνέπεια. 
Υπάρχουν όμως και άλλα σημάδια εσωτερικής κατάρρευσης των ΗΠΑ. Οι τελευταίες περιπτώσεις αστυνομικής βίας και οι συνεπακόλουθες διαδηλώσεις αποτελούν έμπρακτη κατάρρευση του κράτους δικαίου. Αυτό οδηγεί τους πολίτες να επιθυμούν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, καθώς καταρρέει η εμπιστοσύνη μεταξύ κράτους και πολιτών. 
Επίσης, είναι εμφανής η προσπάθεια μη εκλεγμένων προσώπων ή ομάδων συμφερόντων να ελέγξουν τις εκλεγμένες αρχές και τους εκπροσώπους του λαού. Η διαφθορά «σκότωσε» την Σοβιετική Ένωση και θα σκοτώσει και τις ΗΠΑ, αν τα συμφέροντα εξακολουθούν να προσπαθούν να επιβληθούν στους εκλεγμένους εκπροσώπους του λαού. 
Το πρώτο βήμα αποφυγής της πολιτικής και οικονομικής κατάρρευσης είναι να τα αναγνωρίσει κανείς. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ όμως, αγνοώντας τα, απλώς κοροϊδεύει τον εαυτό του. 
 
 
*Η Rachel Marsden είναι αναλυτής πολιτικής στρατηγικής και πρώην συνεργάτης του δικτύου Fox News.  
 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η εκ των έσω κοινωνική-οικονομική κατάρρευση των ΗΠΑ… διδάγματα

Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) η Κίνα, αθόρυβα, σχεδόν, έχει υπερκεράσει τις ΗΠΑ και είναι πλέον η πρώτη οικονομία του κό...

Διαβάστε την συνέχεια

Το «Μπαρμπαρός» στα ανοικτά της Λάρνακας ενώ εμφανίζονται και F-16

Ellada simera 0 κυπρος, Τουρκία 12:43

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6wtWzTGlxdYCQ2kPtq433GUe2NPqq7q25xvy-hdn380da9T7zt5mhXwnQ1ExKgbCtLgwdZ2wTa6Y_IjFt1lQaph1yc277aMXrOB5HE6p4PbVKZIGpcw6XNxJnO41ySKPEIpXQYI82h5UB/s1600/barbaros1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6wtWzTGlxdYCQ2kPtq433GUe2NPqq7q25xvy-hdn380da9T7zt5mhXwnQ1ExKgbCtLgwdZ2wTa6Y_IjFt1lQaph1yc277aMXrOB5HE6p4PbVKZIGpcw6XNxJnO41ySKPEIpXQYI82h5UB/s1600/barbaros1.jpg" /></a></div>
 
ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 
Η Άγκυρα κινητοποιείται διπλωματικά ασκώντας πιέσεις σε Ελλάδα και Κύπρο για «επανέναρξη των συνομιλιών» το συντομότερο ενώ την ίδια ώρα συνεχίζει τις προκλήσεις από αέρος και θαλάσσης. Αυτή η τακτική στοχεύει να στριμώξει Αθήνα και Λευκωσία ενώ φαίνεται να έχουν στήριξη και από τρίτους. 
Πρώτο, σε διπλωματικό επίπεδο τόσο ο Πρωθυπουργός Νταβούτογλου, που προωθεί τη γνωστή φόρμουλα συνδιαχείρισης των κυπριακών υδρογονανθράκων όσο και ο υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου που ανέλαβε την «προσέγγιση με την Αθήνα», φαίνεται να κερδίζουν φίλους στο διεθνές πεδίο για τις πρωτοβουλίες τους. Ο Τσαβούσογλου σε συνέντευξή του στην τουρκική Μιλιέτ, πέραν από τα επικοινωνιακά τερτίπια έχει επαναφέρει πιεστικά και το θέμα του χρονοδιαγράμματος. Ζητά την επανέναρξη των συνομιλιών και τον καθορισμό χρονοδιαγράμματος για ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων. Μετά από αυτό, όπως εξήγησε, «εμείς, στο τέλος θα συναντηθούμε όλοι μαζί και θα λύσουμε αυτή την υπόθεση με τα Ηνωμένα Έθνη». Με αυτό το τελευταίο παραπέμπει σε μια συνάντηση, τετραμερή ή πενταμερή για να «κλειδώσει» η συμφωνία. Είναι προφανές και από τις τελευταίες κινήσεις της Άγκυρας, πως μεθοδευμένα επανέρχεται «ο ρόλος των εγγυητριών δυνάμεων» ενός μύθου, που κατά καιρούς θυμάται η Τουρκία. Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου ανέφερε ότι «υπάρχει και η στήριξη και το ενδιαφέρον μερικών χωρών όπως είναι οι ΗΠΑ. Εμείς δεν ενοχλούμαστε από αυτό. Είναι σημαντική η στήριξη όλων όσοι προσεγγίζουν αυτή την υπόθεση εποικοδομητικά. Και η ΕΕ κάνει το συμβουλευτικό της καθήκον. Η ΕΕ δεν μπορεί να είναι απευθείας πλευρά στις διαπραγματεύσεις επειδή η ε/κ πλευρά είναι μέλος της και η ‘’ΤΔΒΚ’’ δεν είναι. Εδώ υπάρχει μια ανισότητα. Γι αυτό τον λόγο εκείνοι ας προσφέρουν τις συμβουλές τους πάντοτε, να βοηθούν και να ενθαρρύνουν». 
Δεύτερο, στο πεδίο της προβολής της στρατιωτικής ισχύος, η Άγκυρα συνεχίζει τις προκλήσεις. Το τουρκικό ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός» παραμένει στην περιοχή( χθες ανοικτά της Λάρνακας), παρόλο που έχει ολοκληρώσει τις σεισμικές έρευνες. Είναι προφανές πως θα παραμείνει μέχρι τη λήξη της Navtex, που χρονικά τοποθετείται στο τέλος Δεκεμβρίου. Τι θα πράξει στη συνέχεια η Άγκυρα με το πλοίο είναι μια εξέλιξη που θα φανεί από τον Ιανουάριο. Την ίδια ώρα, πληροφορίες αναφέρουν υπήρξαν προ ημερών και παραβιάσεις του κυπριακού εναέριου χώρου από τουρκικά F-16. Μια κίνηση που συνδέεται με την τακτική διατήρησης της έντασης από πλευράς της Άγκυρας. 
ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ 
Ο ΜΕΒΛΟΥΤ Τσαβούσογλου ανέφερε πως «είναι φανερό ότι και οι Τ/κ έχουν δικαιώματα στα αποθέματα στην περιοχή της Κύπρου, αυτό άλλωστε δεν το αρνείται ούτε η ε/κ πλευρά». Αλλά δεν υπάρχει ένα σχήμα που να θέσει υπό εγγύηση τα δικαιώματά τους, είπε. «Προτείναμε μια ειδική επιτροπή, ακόμη και μια ιδιωτική εταιρεία. Να ιδρυθεί μια κοινή εταιρεία και να κάνει εκείνη τις εργασίες. Ακόμη και να εγγυηθεί τα δικαιώματα μια διεθνής οργάνωση»,ανέφερε ο Τούρκος ΥΠΕΞ. 
«ΜΑΣΙΑΛΑ, ΚΑΝΕΤΕ ΠΟΛΛΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ» 
Ο ΤΟΥΡΚΟΣ Υπουργός, Μεβλούτ Τσαβούσογλου ανέφερε ότι πριν πάει στην Θεσσαλονίκη είπε στον Τούρκο Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν «αύριο θα συναντηθώ με τον Βενιζέλο». «Μάσιαλα, κάνετε την μια συνάντηση μετά την άλλη, βλέπεστε πολύ συχνά», του είπε, ο Τούρκος Πρόεδρος. «Συναντηθήκαμε στην Άγκυρα, στη Νέα Υόρκη, στις διεθνείς συναντήσεις και οι επαφές είναι εποικοδομητικές». «Βλέπουμε ότι η Ελλάδα έχει γίνει περισσότερο ενεργή. Ειδικότερα, στο Κυπριακό συμπεριφερόταν διστακτικά, ίσως και λίγο λόγω των εσωτερικών πολιτικών εξελίξεων. Είναι ευαίσθητο θέμα. Παρέμενε σιωπηλή. Όμως μετά τις τελευταίες περιπτώσεις γεωτρήσεων η Ελλάδα άρχισε να γίνεται με μιας ενεργή», ανέφερε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών. 
«ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΟΥ ΦΙΛΕ…» ΤΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ 
Για το τηλεφώνημά του στον Πρόεδρο Αναστασιάδη, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου είπε ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης χάρηκε πολύ που τον πήρε. Σύμφωνα με τον κ. Τσαβούσογλου, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έστειλε χαιρετίσματα στον Πρόεδρο και τον Πρωθυπουργό της Τουρκίας. “Αστειευτήκαμε και λίγο. Εμείς είμαστε και προσωπικοί φίλοι. Όταν απάντησε το τηλέφωνο είπε `αγαπητέ μου φίλε`. `Εσύ θα γίνεις καλά μετά την εγχείριση, ανανεώθηκες. Οι επιδόσεις σου θα αυξηθούν και θα είσαι άδικα ασυναγώνιστος στις διαπραγματεύσεις`, του είπα. Γέλασε πολύ, αστειευτήκαμε έτσι. Αυτή την ανθρώπινη πλευρά δεν πρέπει να την αφήσουμε. Και στην Ελλάδα βλέπουμε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η ανασφάλεια”, είπε. 
<a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Το «Μπαρμπαρός» στα ανοικτά της Λάρνακας ενώ εμφανίζονται και F-16

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ Η Άγκυρα κινητοποιείται διπλωματικά ασκώντας πιέσεις σε Ελλάδα και Κύπρο για «επανέναρξη των συνομιλιών» το συντομότ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Ρωσικό Ναυτικό στα αμερικανικά ύδατα

Ellada simera 0 κόσμος 12:35

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFf7nE2wu_La32GpvP0V0riv43M10OpUWh_VC_BcP3vmNYOW3OokJ4evXTnWGZd0nY0UV7exLkeGM1V2O43-Z16h9ona1pVyhWckeoJo-ElhqGiGi9MDg9szuVHQO2hOBng5mgg3RnHBsN/s1600/rwsia+thelei+polemo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="454" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFf7nE2wu_La32GpvP0V0riv43M10OpUWh_VC_BcP3vmNYOW3OokJ4evXTnWGZd0nY0UV7exLkeGM1V2O43-Z16h9ona1pVyhWckeoJo-ElhqGiGi9MDg9szuVHQO2hOBng5mgg3RnHBsN/s1600/rwsia+thelei+polemo.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
Η ΡΩΣΙΑ ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΕΜΟ: "Κοιτάξτε πόσο κοντά στις στρατιωτικές βάσεις μας έβαλαν τη χώρα τους !"</div>
 
Réseau International (Γαλλία)               (μτφ. Κριστιάν) 
<div class="MsoNoSpacing">
Αφού φωνάζουν δυνατά και συνεχώς «Λύκος, λύκος!» και με την εμμονή τους να βλέπουν εχθρούς παντού, οι Ηνωμένες Πολιτείες κατάφεραν να δημιουργήσουν μια κατάσταση στην οποία οι απειλές, που αναφέρονται σε όλους τους τόνους από τους τενόρους του Πενταγώνου για να αυξηθούν οι στρατιωτικοί προϋπολογισμοί, δεν θα είναι πλέον πλασματικές αλλά πραγματικές.</div>
<div class="MsoNoSpacing">
Για να κάνουμε ένα νεύμα προς τον αγαπημένο τους Χόλιγουντ, η νέα κατάσταση θα μπορούσε να ονομαστεί «ο ποτισμένος ποτιστής».</div>
<a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a> 
 
<div class="MsoNoSpacing">
Προ ημερών, η ρωσική κυβέρνηση ενέκρινε την υπογραφή της συμφωνίας μεταξύ της Ρωσίας και της Νικαράγουας για μια απλοποιημένη διαδικασία για τον ελλιμενισμό των ρωσικών πολεμικών πλοίων στα λιμάνια της χώρας της Κεντρικής Αμερικής. Υπενθυμίζεται ότι τον Ιούλιο 2014, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν επισκέφθηκε τη Νικαράγουα στα πλαίσια ενός ταξιδίου στην Λατινική Αμερική, όπου συναντήθηκε με τον Πρόεδρο Ντανιέλ Ορτέγκα. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, συζητήθηκαν, μεταξύ άλλων, για τη στρατιωτική συνεργασία και την εγκατάσταση των επίγειων σταθμών GLONASS στο έδαφος της Νικαράγουα, καθώς και για τη συμμετοχή της Ρωσίας στην κατασκευή της διώρυγας της Νικαράγουας που συνδέει το Ατλαντικό με τον Ειρηνικό Ωκεανό.</div>
<div class="MsoNoSpacing">
 </div>
<div class="MsoNoSpacing">
Περεταίρω, η Ρωσία συνεχίζει να διαπραγματεύεται για τη δημιουργία στρατιωτικών βάσεων σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, συμπεριλαμβανομένης της Κούβας και της Βενεζουέλας. Το Φεβρουάριο 2014, ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού ανακοίνωσε σχέδιά για επέκταση της ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης ξένων λιμένων για τον ελλιμενισμό των πλοίων του ρωσικού στόλου, καθώς και τη δημιουργία αεροπορικών βάσεων. Και από τότε, η Ρωσία και αυτές οι χώρες διεξάγουν εντατικές διαπραγματεύσεις, σύμφωνα με την εφημερίδα La Nacion.</div>
<div class="MsoNoSpacing">
 </div>
<div class="MsoNoSpacing">
Τον Οκτώβριο 2014 η Αργεντινή συμφώνησε για την ανάπτυξη ρωσικών στρατιωτικών βάσεων στο έδαφός της. </div>
<div class="MsoNoSpacing">
Αν και επισήμως, οι συμφωνίες με την Κούβα και τη Βενεζουέλα δεν έχουν ακόμη υπογραφεί, εμφανίζονται ήδη Ρωσικά πλοία στο λιμάνι της Αβάνας. Σε απόσταση αναπνοής από τη Φλόριντα.</div>
<div class="MsoNoSpacing">
 </div>
<div class="MsoNoSpacing">
Φαίνεται απίθανο ότι οι θεατρινισμοί των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ στις πύλες της Μόσχας να έχουν πραγματικό σκοπό να επιτεθούν στη Ρωσία κάποια μέρα. </div>
<div class="MsoNoSpacing">
Αλλά αν αυτό συνέβαινε, οι Ρώσοι είναι αποφασισμένοι να μεταφέρουν τον πόλεμο και στο αμερικανικό έδαφος.</div>
<div class="MsoNoSpacing">
 </div>
<div class="MsoNoSpacing">
<a href="http://reseauinternational.net/la-marine-russe-dans-les-eaux-americaines/">http://reseauinternational.net/la-marine-russe-dans-les-eaux-americaines/</a></div>
<a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το Ρωσικό Ναυτικό στα αμερικανικά ύδατα

Η ΡΩΣΙΑ ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΕΜΟ: "Κοιτάξτε πόσο κοντά στις στρατιωτικές βάσεις μας έβαλαν τη χώρα τους !" Réseau International ( Γαλλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το σύστημα παίζει τα ρέστα του – στο τραπέζι των ΜΜΕ, αποκλειστικά

Ellada simera 0 Απόψεις, Πολιτική, Πρωτοσέλιδα 11:47

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4Gq8ejOmv0B8DDT14aykpCxXx0_wchms9Hmikxum0U1Emn8gPrfPzy8BM6aTX1koZ5bEiruKjmO577gI0PuRQe_ATorigupNbhOOAG2WbHWwC_yZEO8RrcemNnaIJgWv2qTF9myCYPdUG/s1600/EYRWPI+MME.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="378" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4Gq8ejOmv0B8DDT14aykpCxXx0_wchms9Hmikxum0U1Emn8gPrfPzy8BM6aTX1koZ5bEiruKjmO577gI0PuRQe_ATorigupNbhOOAG2WbHWwC_yZEO8RrcemNnaIJgWv2qTF9myCYPdUG/s1600/EYRWPI+MME.jpg" width="640" /></a></div>
 
 
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: left;">
Ευρώπη άκουσες τα νέα; Ο θεσμικός εκπρόσωπος της ΕΕ Γιούνκερ επεμβαίνει στα εσωτερικά της χώρας μας. Ο γερμανός υπουργός εξωτερικών Σταϊνμάγιερ επεμβαίνει στα εσωτερικά της χώρας μας. </blockquote>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
Οι οίκοι της χρεοκοπίας μας απειλούν με υποβάθμιση αν κάνουμε εκλογές, οι επενδυτές του πρόσκαιρου κέρδους πουλάνε μετοχές, οι οικονομικοί γύπες φτερουγίζουν ανήσυχα. Κι ο πρωθυπουργός της χώρας καλεί τις αγορές να επιτεθούν στην …χώρα του.</blockquote>
Του <a href="http://tvxs.gr/">Γιώργου Παπασπυρόπουλου</a> 
(Και τα ελληνικά ΜΜΕ μεταφέρουν μια εικόνα ξαναζεσταμένου grexit αποκλείοντας τις άλλες ειδήσεις – φτιάχνουν κλίμα.) 
Γιατί τόσος «πανικός»; Υποτίθεται ότι η Ευρώπη είναι μια δημοκρατική περιοχή του πλανήτη που το καμάρι της είναι οι θεσμοί και η διάκριση των εξουσιών που διαφυλάττει ως κόρη οφθαλμού (και θέλει να τους εξάγει μάλιστα στις «βάρβαρες» χώρες) και η Ελλάδα μια δημοκρατική χώρα. Και οι εκλογές το λίκνο και η καρδιά της δημοκρατίας και των δημοκρατικών θεσμών: εδώ οι άνθρωποι αποφασίζουν, και όχι οι ελίτ, οι κληρονομικώ δικαιώματι άρχοντες ή οι εκατομμυριούχοι δικτάτορες: ή μήπως όχι; 
 
Ποιος νομιμοποιεί τον μαιτρ της φοροαποφυγής Γιούνκερ ή τον νεοφιλελέ πρώην σοσιαλδημοκράτη Σταϊνμάγιερ να επεμβαίνουν στα εσωτερικά μας παραβιάζοντας τις θεσμικές τους ιδιότητες; Και σε ποιους απευθύνονται; Κρατικοί ευρωπαίοι αξιωματούχοι μαζί με τον τραγικό πρωθυπουργό μας, παρακαλούν τις αγορές να συντρίψουν την χώρα μας; ή να επιβάλλουν με τη βία τους εκλεκτούς τους στην κυβέρνηση; 
 
Αν αυτοί, ειδικά ο Γιούνκερ, που τόσα debate και διαδικασίες καταναλώθηκαν κατά την εκλογή του ως προέδρου της Κομισιόν για να πείσουν ότι η Ευρώπη προχωρά στην ενοποίηση και βαθαίνει την δημοκρατία ισχυροποιώντας τους κοινούς θεσμούς της, δεν το έχουν σε τίποτα να ξεσκίσουν κάθε θεσμική τους υποχρέωση προειδοποιώντας ένα ευρωπαϊκό λαό «να μην κάνει το λάθος»… τότε η παράσταση θα μείνει από θεατές. Όλοι καταλαβαίνουν πια ότι πίσω από τις πιέσεις βρίσκεται ο γερμανικός οικονομικός εθνικισμός που αμφισβητείται πλέον έντονα πανευρωπαϊκά και ένα ρήγμα στην Ελλάδα θα μπορούσε να ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου εναντίον του – να ξυπνήσει την Ευρώπη από τον λήθαργο της λιτότητας και να ενεργοποιήσει το ντόμινο της αλλαγής. 
 
Ο εκλεκτός της Μέρκελ Γιούνκερ, ο συνεργάτης της Μέρκελ Στάϊνμάγιερ, ο εκλεκτός της Μέρκελ Σαμαράς: όλοι μαζί με μια φωνή αρνούνται το δικαίωμα αυτού του λαού να αποφασίζει. 
 
Γιατί η δημοκρατία βλάπτει σοβαρά την υγεία των οικονομικών αποικιοκρατών και κυρίως, αποκαλύπτει τα πήλινα πόδια των γιγάντων του πλεονάσματος. 
 
Κι ανοίγει την σελίδα της απομυθοποίησής τους: Οι μίζες ως κυρία μέθοδος πωλήσεων δεν περιποιούν τιμή στην πρώτη οικονομική δύναμη της Ευρώπης – ο καταναλωτικός δανεισμός ως μέθοδος παγίδευσης άλλων χωρών στο χρέος δεν είναι εταιρική πρακτική σε μια «ενωμένη» Ευρώπη. Και η στήριξη μιας πελατειακής παρασιτικής πολιτικής τάξης στην Ελλάδα, που μισεί τις μεταρρυθμίσεις αλλά μεταφέρει ευχαρίστως τις διαχειριστικές πομπές της στις πλάτες του λαού στο όνομά τους, δεν έχει καμιά σχέση με την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. 
 
Τι απειλείται από την πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα; Το δόγμα της λιτότητας ως μόνη εναλλακτική, η αποικιοκρατική παγίδα χρέους χωρίς αναπτυξιακή διέξοδο, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου έναντι πινακίου φακής στα συμφέροντα, η παράδοση του τουρισμού στα γραφεία all inclusive και των επόμενων γενεών ελλήνων στην εξάρτηση από τους πλούσιους βόρειους γείτονες. 
 
Τι ευνοείται από την πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα; Η ενδογενής παραγωγική ανασυγκρότηση, το αμοιβαίο όφελος από την αντιμετώπιση του χρέους σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, η επιβίωση της οικονομίας με ραχοκοκκαλιά την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, το σταμάτημα της υπερχρέωσης των νοικοκυριών, η μεταρρύθμιση του πελατειακού κράτους των ημετέρων και η ικανοποίηση των ελαχίστων δικαιωμάτων του λαού στην ζωή, το εισόδημα και το φυσικό περιβάλλον. 
 
Δεν είμαστε όμως στο 2012 μέσα στην σύγχυση των προθέσεων και των δυνατοτήτων. Ο λαός δεν έχει πια να χάσει τίποτα. Γι αυτόν η πολιτική αλλαγή είναι το φυσιολογικό, το απαραίτητο, η μοναδική του πιθανότητα επιβίωσης. Και αδιαφορεί για την ολική επαναφορά των εκβιαστικών διλημμάτων του 2012: του πουλάνε ληγμένα και το ξέρει… 
 
Κι όμως: τα ελληνικά ΜΜΕ μεταφέρουν μια εικόνα ξαναζεσταμένου grexit αποκλείοντας τις άλλες ειδήσεις – φτιάχνουν κλίμα. 
 
Το «σύστημα» έχει τα ΜΜΕ δικά του. Σε καθεστώς ομηρείας τα ιδιωτικά με προσωρινές άδειες, θαλασσοδάνεια, κομματικούς δημοσιογράφους… Σε καθεστώς υποτέλειας στον κυβερνητικό εκπροσώπο την κρατική ΝΕΡΙΤ… 
 
Τα ΜΜΕ έχουν την δύναμη με τον καθημερινό βομβαρδισμό ανησυχίας, φόβου και προπαγάνδας να μεταφέρουν μια τελείως διαφορετική εικόνα: να παρουσιάσουν όλον τον κόσμο εναντίον μας, όλη την Ευρώπη υπέρ του Σαμαρά, όλους τους επενδυτές αρνητικούς και πανικόβλητους. Μπορούν έναν κουρασμένο λαό να τον απελπίσουν ή τουλάχιστον να πείσουν τους νέους να απέχουν από τις εκλογές αφού «όλοι είναι ίδιοι» και να κάνουν την ήττα διαχειρίσιμη. 
 
Η κατασκευή «συναίνεσης» ήταν και είναι ακόμη το ατού του «συστήματος» – και τα ΜΜΕ ο κατασκευαστής: με το καλό παλιότερα (καταναλωτισμός) ‘η με το κακό τώρα (φόβος). Εδώ θα κριθούν οι αντοχές της κοινωνίας μας, οι δυνατότητες αντίστασης στις σειρήνες του εφιάλτη και στις προφητείες καταστροφής. 
 
Και σίγουρα, ο νόμος για τα ΜΜΕ θα πρέπει να είναι η πρώτη προτεραιότητα της νέας κυβέρνησης – να τελειώσει πια το πιο διεφθαρμένο καθεστώς κομματικής εξυπηρέτησης στην επικοινωνία και τα δίκτυα ενημέρωσης πανευρωπαϊκά – και αντίστοιχα οι δυνατότητες αλλοίωσης της λαϊκής ετυμηγορίας με την παραπληροφόρηση και καθημερινή πλύση εγκεφάλου. Πόσο μάλλον για να προστατευθεί η πληροφόρηση, άρα και η οικονομική σταθερότητα, κατά την διάρκεια της εθνικής διαπραγμάτευσης για το χρέος από την νέα κυβέρνηση τους επόμενους μήνες. 
 
Μέρκελ, Γιούνκερ, Σταϊνμάγιερ και Σαμαράς δεν θα είχαν καμιά απήχηση στον ελληνικό λαό χωρίς την καθημερινή εκστρατεία φρίκης και εκβιασμών εν χορώ των δόλιων ΜΜΕ της μνημονιακής εποχής και των λαϊκιστών εκπροσώπων τους. Και παρά την εγγενή αδυναμία τους να καθορίσουν και αυτήν την φορά τις εξελίξεις λόγω της γενικευμένης φτωχοποίησης και απελπισίας του κόσμου, κάποια επιρροή στο αποτέλεσμα μπορούν να έχουν, ειδικά στις μεγαλύτερες ηλικίες και ειδικά τους συνταξιούχους που έχουν ακόμη κάτι να φοβηθούν. 
 
Το σύστημα παίζει τα ρέστα του – στο τραπέζι των ΜΜΕ, αποκλειστικά. 
 
<a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a>

Το σύστημα παίζει τα ρέστα του – στο τραπέζι των ΜΜΕ, αποκλειστικά

Ευρώπη άκουσες τα νέα; Ο θεσμικός εκπρόσωπος της ΕΕ Γιούνκερ επεμβαίνει στα εσωτερικά της χώρας μας. Ο γερμανός υπουργός εξωτερικών Στα...

Διαβάστε την συνέχεια

Όταν το Εθνικό κέντρο δεν είναι Εθνικό...

Ellada simera 0 Ελλάδα, Εξωτερική Πολιτική, κυπρος 11:34

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxcDWhfexeef8OedhdHxPwbXDdDr9g-s6TZjj9GJD1a_1_tRG4ynEQ2khKjxt6ltCtBWhSRHTtdLKC5LJvZ2HZvP8wWa3C-umT_j8Nbo2fYxajqDrEFkyOsUIKy0VDm1wIOchQC-MXaNH1/s1600/ellada+kypros.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxcDWhfexeef8OedhdHxPwbXDdDr9g-s6TZjj9GJD1a_1_tRG4ynEQ2khKjxt6ltCtBWhSRHTtdLKC5LJvZ2HZvP8wWa3C-umT_j8Nbo2fYxajqDrEFkyOsUIKy0VDm1wIOchQC-MXaNH1/s1600/ellada+kypros.jpg" /></a></div>
 
του Μάριου Ευρυβιάδη 
 
Επιτέλους είχαμε και μια ξεκάθαρη θέση και τοποθέτηση ως προς το κυπριακό κράτος, τους λόγους ύπαρξης του και τα αυτονόητα συμφέροντα που πρέπει να εξυπηρετεί: “Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ένα ανεξάρτητο κράτος και η Κυπριακή Δημοκρατία θα λάβει τις αποφάσεις εκείνες που εξυπηρετούν καλύτερα τα στρατηγικά της συμφέροντα και πάνω από όλα τα συμφέροντα του κυπριακού λαού ….” Η παραπάνω είναι μια αυτονόητη δήλωση για τον οποιονδήποτε που αντιλαμβάνεται στοιχειώδες την διαδρομή της εξέλιξης και του ρόλου του σύγχρονου κράτους, ειδικά στην μεταπολεμική περίοδο. Ωστόσο όπως διαπίστωσε ο εμβληματικός Τζώρτζ Όργουελ, ζούμε σε καιρούς όπου τα αυτονόητα πρέπει συνεχώς να επαναλαμβάνονται. Το δημοκρατικό κράτος, πού είναι το μόνο που νομιμοποιείται να υπάρχει σήμερα και που δεν μπορεί π.χ. να συμμετέχει σε ένα διακρατικό/διακυβερνητικό θεσμό, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, εκτός εάν η διακυβέρνηση του είναι εκ των πραγμάτων δημοκρατική, υφίσταται πρωτίστως ως θεσμός ασφαλείας για τους πολίτες του. 
 
Παλαιότερα το κράτος εξασφάλιζε μόνο τον εαυτό του και την συνέχεια του, αδιαφορώντας για τον λαό, που δεν είχε καθεστώς “πολίτη” αλλά “υπηκόου. Με την μεταφορά της κυριαρχίας από τον μονάρχη στον λαό, που συντελέσθηκε με ποταμούς αίματος, με δημοκρατικές επαναστάσεις και με τους δυο παγκόσμιους πολέμους του 20ου αιώνα, ο λόγος ύπαρξης του κράτους είναι, ιεραρχικά, να παρέχει ασφάλεια στους πολίτες του, να διασφαλίζει τα αναφαίρετα δικαιώματα τους μέσω χρηστής διακυβέρνησης και, στο βαθμό που μπορεί και δύναται, να φροντίζει και για την ευημερία τους. Χωρίς όμως να παράσχει ασφάλεια, εσωτερικά, μέσω του νομιμοποιημένου (και πάντοτε συνταγματικά/δημοκρατικά ελεγχόμενου δικαιώματος του στο μονοπώλιο της βίας) και εξωτερικά, μέσω της αυθύπαρκτης συμμετοχής του στο διακρατικό σύστημα, το κράτος χάνει την νομιμοποιητική του βάση. Μετατρέπεται σε κράτος- παρίας. 
 
Η παραπάνω “αυτονόητη” θέση/δήλωση έγινε πρόσφατα ( 9/12/14) από τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο (ΚΕ) κ. Νίκο Χριστοδουλίδη στο περιθώριο συνεδρίου στην Λευκωσία με το ενδιαφέρον αλλά και επίκαιρο θέμα “Νέα Τουρκία, Ε.Ε. και η Κύπρος”. Και έγινε εν μέσω της οιονεί αντιπαράθεσης αλλά και οιονεί διαπραγμάτευσης που λαμβάνει χώρα μεταξύ Λευκωσίας και Άγκυρας εδώ και δεκαετίες. Το πιο ενδιαφέρον όπως και σημαντικό είναι, βέβαια, το προσκήνιο και κυρίως το παρασκήνιο που προκάλεσε την “αυτονόητη” αυτή δήλωση. Το προσκήνιο ήταν δηλώσεις του Τούρκου Πρωθυπουργού Αχμέτ (γνωστού επίσης και ως του κυρίου “Μηδενικά Προβλήματα με τους Γείτονες”) Νταβούτογλου, που υπονοούσαν ευθέως, ότι μετά την πρόσφατη επίσκεψη του στη Αθήνα, άρχισε ένας “διάλογος” μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας που στο τέλος θα αφήσει πίσω την Κύπρο. Μάλιστα εν μέσω και απειλών, ο κύριος “Μηδενικά Προβλήματα” μας γνωστοποίησε ότι αν δεν βρεθεί επί του παρόντος “φόρμουλα”, τότε Τουρκία και Ελλάδα θα μπορούσαν να φτιάξουν μια “δική τους” επιτροπή διαχείρισης των κυπριακών υδρογονανθράκων μέχρι νεωτέρας. Αυτή η θέση του ισλαμιστή Πρωθυπουργού είναι δηλωτική της φασιστικής του νοοτροπίας και της αντίληψης του ότι η Κύπρος δεν υφίστανται παρά μόνο ως σατραπεία της Άγκυρας. 
 
Ως προς το παρασκήνιο των δηλώσεων του Κ.Ε, προφανώς υπάρχει ζήτημα ανάμεσα σε Λευκωσία και Αθήνα. Ο Υπουργός Εξωτερικών Ιωάννης Κασουλίδης δηλώνει ευθέως ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει, ότι η Λευκωσία “εμπιστεύεται” την Αθήνα, και ότι είναι με την συναίνεση της Λευκωσίας που η Αθήνα διαμεσολαβεί μεταφέροντας τις γραπτές θέσεις της στη Άγκυρα. Ναι, έτσι φαίνεται. Και κάθε καλόπιστος έτσι τα αντιλαμβάνεται. Και έτσι πρέπει να είναι. Και έτσι πρέπει πάντα να ήταν. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; 
 
Η δήλωση του Κ.Ε., αν την ερμηνεύω ορθά, λέει τρία πράγματα. Πρώτον, ότι το κυπριακός κράτος, ως αυθύπαρκτο, έχει τα δικά του αυτονόητα συμφέροντα που πρέπει να διασφαλισθούν. Δεύτερον, ότι δεν ταυτίζονται κατ’ ανάγκη με αυτά του ελλαδικού και, με δεδομένη την βουλιμία της ´Αγκυρας, σίγουρα όχι με αυτά του Τουρκικού. Και τρίτον και καταλυτικό, ότι η κυπριακή κυβέρνηση θα πορευθεί με βάση το δικό της κρατικό συμφέρον που είναι ταυτόσημο με αυτό του κυπριακού λαού από τον οποίο αντλεί την νομιμότητά της. 
 
Η εύλογη ανησυχία της Λευκωσίας είναι ο “πειρασμός” που πιθανόν να υπάρχει, ή να καλλιεργείται από γνωστούς κύκλους στη Αθήνα, για την αναβίωση του αμαρτωλού συνδρόμου του “Εθνικού Κέντρου”- αμαρτωλού διότι ήταν η επίκληση και εφαρμογή του από τους “εθνοπατέρες”, τους “εθνοσωτήρες” και τα λοιπά παλικάρια της φακής στις δυο πρωτεύουσες, που έφεραν την αδελφοκτoνία, το προδοτικό πραξικόπημα, την Τουρκική εισβολή (και τις μέρες μας τον πειρατικό “Βάρβαρο”), στην Κύπρο. 
 
Το σύνδρομο του “Εθνικού Κέντρου”, το “ψυχολογικό πλέγμα” ανάμεσα σε Λευκωσία και Αθήνα, -όπως εύστοχα ονόμασε και βαθυστόχαστα ανάλυσε ο αείμνηστος ευπατρίδης πρέσβης Α.Γ. Ξύδης, από τους μετρημένους στα δάκτυλα διπλωμάτες που παραιτήθηκαν καταγγέλλοντας την αντί- εθνική χούντα των Αθηνών,- εγκαταλείφθηκε μετά την πτώση της Χούντας και την τραγωδία της Κύπρου. Ωστόσο κάθε τόσο “νεκρανασταίνεται” από τους νοσταλγούς του που θεωρούν ότι τα προβλήματα ανάμεσα σε ´Ελλάδα και Τουρκία είναι περιστασιακά, λόγω κυρίως Κύπρου, αρνούμενοι να παραδεχθούν την δομική τους αιτιότητα που εκφράζεται με την βουλιμική συμπεριφορά της Αγκυρας. Νεκραναστήθηκε, για παράδειγμα, πριν μια δεκαετία με αφορμή το κρατοκτόνο Σχέδιο Αννάν με πρωταγωνιστές ένα μεγάλο μέρος του προοδευτικού ΠΑΣΟΚ. Όσοι από εμάς διαβιούσαν τότε στη Αθήνα ζήσαμε στο “πετσί” μας αυτήν την νεκρανάσταση. 
 
Οι ανησυχίες της κυπριακής πλευράς, όπως αυτές υπονοούνται από την δήλωση του Κ.Ε., δεν μπορούν να διαχωριστούν και από το γεγονός ότι το πρόσωπο του Έλληνα ΥΠ.ΕΞ. δεν χαίρει απόλυτης εμπιστοσύνης στην Κύπρο για μια σειρά από λόγους. Ο πιο πρόσφατος υπήρξε η ατυχής και αψυχολόγητη του ενέργεια να στείλει ρητή διακοίνωση διαμαρτυρίας στην Λευκωσία διότι δεν ήταν της αρεσκείας του δηλώσεις Κύπριας ευρωβουλευτή για την πολιτεία του. Κάτι τέτοιο δεν είχε να συμβεί μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας από την εποχή της Χούντας. 
 
Με άλλα λόγια, στη δήλωση του ο Νίκος Χριστοδουλίδης τα έλεγε στην πεθερά αλλά για να τα ακούει και η νύφη. Θα ήταν βέβαια ατυχές αλλά και τραγικό να υπάρξει διαφοροποίηση Λευκωσίας και Αθήνας σε αυτή την περίοδο, σε αυτή την φάση, και όταν για πρώτη φορά μια σειρά από γεγονότα και εξελίξεις στη ευρύτερη περιοχή ενισχύουν την διαπραγματευτική ισχύ Λευκωσίας και Αθήνας έναντι στην Άγκυρα. Και είναι ακριβώς αυτή τη εξέλιξη που επιδιώκει να ακυρώσει η Άγκυρα προσποιούμενη “μηδενικά προβλήματα” με την Αθήνα, προσδοκώντας στην συνεργασία της , απειλώντας ευθέως την Λευκωσία αλλά όμως και την Αθήνα, αφού ο Νταβούτογλου την επισκέφθηκε κουβαλώντας μαζί του και το περιβόητο “casus belli” κατά της Ελλάδας. Που ισχύει από το 1975! Και για το οποίο το δίδυμο Σαμαράς -Βενιζέλος δεν έκαναν νύξη στη διαρκείας των φιλοφρονήσεων προς τιμή του υψηλού τους επισκέπτη. 
 
Ανεξάρτητα, η τοποθέτηση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου για κάτι το “αυτονόητο” υποδηλώνει και πρέπει, μια επί τέλους βαθύτερη αντίληψη για την λογική του κράτους και τους λόγους ύπαρξης του που ξεπερνά αυτή των Machiavelli, Καρδινάλιου Richelieu, και Metternich. Ο Κ.Ε., άνθρωπος με παιδεία σε τέτοια ζητήματα, αντιλαμβάνεται ότι το κράτος και οι λειτουργοί του είναι εντολοδόχοι και υπηρέτες των πολιτών. Και πρώτιστο μέλημα τους είναι η διασφάλιση των συμφερόντων του λαού. Αυτή η αντίληψη πρέπει να γίνει κτήμα και όλων που ασκούν εξουσία στο Προεδρικό αλλά και στο κυβερνών κόμμα. Που δεν είναι, δυστυχώς... 
 
<a href="http://www.elkeda.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Όταν το Εθνικό κέντρο δεν είναι Εθνικό...

του Μάριου Ευρυβιάδη Επιτέλους είχαμε και μια ξεκάθαρη θέση και τοποθέτηση ως προς το κυπριακό κράτος, τους λόγους ύπαρξης του και τα α...

Διαβάστε την συνέχεια

"Η ιστορία όχι μόνο επαναλαμβάνεται, αλλά επίσης εκδικείται".

Ellada simera 0 Εξωτερική Πολιτική, Ευρώπη 11:25

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg72QKEonSsNsU5qOXOrgLm1Ozr-wvVS6mpgi4C89Xe7OongL77KqCeg4Tg3VwhN7YC8kgiotdlUXpDCB_rykQC1TJcInv2ZM3_eOnoQEKwilJnyJPhsUA-aoNiiJlS08L_Feo8c9ckwPin/s1600/eyrwpi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="450" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg72QKEonSsNsU5qOXOrgLm1Ozr-wvVS6mpgi4C89Xe7OongL77KqCeg4Tg3VwhN7YC8kgiotdlUXpDCB_rykQC1TJcInv2ZM3_eOnoQEKwilJnyJPhsUA-aoNiiJlS08L_Feo8c9ckwPin/s1600/eyrwpi.jpg" width="640" /></a></div>
 
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
Ο πρέσβης Αλέξανδρος Μαλλιάς  μίλησε <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> στην αίθουσα εκδηλώσεων «Μίκης Θεοδωράκης» του Δήμου Παπάγου-Χολαργού με θέμα: «Ουκρανία, Βαλκάνια, Τουρκία και Μέση Ανατολή σε αναζήτηση της Κοινής Ευρωπαϊκής Εξωτερικής Πολιτικής». Σ΄ αυτή την ομιλία έκανε λόγο για “αρπαγή της εξωτερικής πολιτικής της Ευρώπης”. Και εξήγησε όλα όσα οι Ευρωπαίοι υποτιμήσαμε και φθάσαμε στο σημερινό μας αδιέξοδο.</blockquote>
Διαβάστε το κείμενό του: 
 
Πριν 24 ακριβώς χρόνια, έναν μόνο χρόνο μετά την κατάρρευση του τείχους τού Βερολίνου, στις 21 Νοεμβρίου 1990, οι ηγέτες όλων των χωρών τής Ευρώπης, ανατολικής και δυτικής, των ΗΠΑ και του Καναδά, συναντήθηκαν για πρώτη φορά στο Παρίσι, πλέον ως εκπρόσωποι χωρών με κοινό παρονομαστή την ελευθερία, την δημοκρατία, την δέσμευση για τήρηση των αρχών τής καλής γειτονίας, τον σεβασμό του απαραβίαστου των συνόρων και της κυριαρχίας των κρατών, την δέσμευση για ειρηνική επίλυση των διαφορών και την συνεργασία. 
 
Στην πραγματικότητα δεσμεύτηκαν για την απαλλαγή της Ευρώπης από το βάρος τού παρελθόντος», από το άχθος της ιστορίας της. Δηλαδή, από το βάρος των λέξεων «η ιστορία επαναλαμβάνεται». 
 
Τι πήγε όμως στραβά; Τι ακριβώς συνέβη ; Γιατί κατά κανόνα διαψεύδουμε μόνοι μας τις προσδοκίες που δημιουργούμε; 
Τι υποτιμήσαμε αλήθεια στην Ευρώπη; Η απάντηση μου δεν είναι ίσως πολύ πρωτότυπη: 
Υποτιμήσαμε την ιστορία. 
Υποτιμήσαμε την γεωγραφία. 
Υποτιμήσαμε τον αλυτρωτισμό. 
Υποτιμήσαμε τον θρησκευτικό και εθνοτικό φανατισμό. 
Υποτιμήσαμε τον απάνθρωπο κυνισμό ορισμένων βαλκανικής κοπής «ηγετών» με κυρίαρχο εκπρόσωπο τους τον Μιλόσεβιτς. 
 
Σύντομα καταλάβαμε ότι οι προσδοκίες μας για αλλαγή συμπεριφοράς και στάσης των ευρωπαϊκών κρατών, λαών και ηγεσιών αλλά και των ευρωπαϊκών θεσμών απέναντι στα μαθήματα της ιστορίας ήταν τουλάχιστον υπερβολικές. 
 
Είχαμε λοιπόν άγνοια, έλλειψη αντίληψης και πολιτικού ρεαλισμού ή απλώς πλεόνασμα πολιτικού κυνισμού; Ακόμη δεν γνωρίζω τη σωστή απάντηση. 
Άρα ποια είναι η απάντηση στο ερώτημα-ρητορικό μάλλον- για την αποτυχία μας να «προβλέψουμε»; 
 
Αν κρίνω το παρελθόν με βάση το παρόν και την κακοδιαχείριση -προτιμώ να χρησιμοποιήσω τον όρο «την αποτυχημένη εξωτερική πολιτική»- τής Ευρωπαϊκής Ένωσης στις κρίσεις, εξεγέρσεις και ανατροπές σε ολόκληρο τον χώρο της Μέσης Ανατολή με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα την Συρία, την Λιβύη και την Αίγυπτο, θα κατέληγα ότι φταίει ένας συνδυασμός όλων όσων ανέφερα. 
 
Φοβούμαι ότι αυτά τα χαρακτηριστικά -με σοβαρές εξίσου συνέπειες -συναντούμε και στον τρόπο με τον οποίο «προέβλεψε», έδρασε και αντέδρασε η Ευρωπαϊκή Ένωση στη κρίση της Ουκρανίας. 
 
Από τους περιπάτους στα οδοφράγματα της Πλατείας Μαϊντάν, στην αλλαγή κυβέρνησης στο Κίεβο και σήμερα στην επιστροφή τού «Ψυχρού Πολέμου». 
 
Αλήθεια, ποια θεσμική ιδιότητα είχαν οι υπουργοί Εξωτερικών τής Ευρωπαϊκής Ένωσης που ενθάρρυναν την μεταβολή τής κυβέρνησης στο Κίεβο; Επίσης, είναι δυνατόν η κατ’ ευφημισμό υπουργός Εξωτερικών τής Ε.Ε. και τα κράτη-μέλη να μην έχουν μελετήσει την σημασία τής Ουκρανίας και της Κριμαίας για την Μόσχα; 
 
Είναι δυνατόν να μην έχουμε υπολογίσει ότι η Ρωσία των Βλαντίμιρ Πούτιν και Ντμίτρι Μεντβέβεφ δεν θα έμενε απαθής στις κυρώσεις τής ΕΕ; 
Θυμίζω: Το 2008, η Ρωσία  εκμεταλλεύθηκε την απερίσκεπτη πρόκληση/ πρόσκληση του προέδρου τής Γεωργίας, Σαλικασβίλι, καθώς και την εκτός πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών διακήρυξη ανεξαρτησίας του Κοσσόβου. 
 
Τα μηνύματα ήσαν καθαρά και δεν μπορούσαν να δεχθούν πάνω από μια ερμηνεία. 
 
Η ανεξαρτητοποίηση της Αμπχαζίας και της Οσσετίας – που αναγνωρίζονται μόνο από την Ρωσία όπως ακριβώς το τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος αναγνωρίζεται μόνο από την Τουρκία – ακολούθησε, κατά την ερμηνεία και τις επίσημες θέσεις τής Μόσχας, το προηγούμενο του Κοσσόβου . 
 
Προφανώς τα επιχειρήματα των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον ότι το Κόσοβο αποτελεί ειδική περίπτωση δεν έπεισαν. 
 
Δεν υπάρχει καμία θεωρία συνωμοσίας. Υπάρχουν συμφέροντα, συνδυασμένα όμως με μια χαρακτηριστική επιδερμική προσέγγιση για να μην μιλήσω για επιπολαιότητα στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής τής ΕΕ. 
 
Αντί μιας στρατηγικής που να στηρίζεται στα μακροπρόθεσμα συμφέροντα, αναγκαζόμαστε να περιοριστούμε σε εφήμερη διαχείριση κρίσεων. Όμως, τούτο δεν ισχύει για όλους. 
 
Για παράδειγμα, εδώ και καιρό η Πολωνία είχε διαμορφώσει σταθερό πλαίσιο πολιτικής απέναντι στην Ρωσία και στην Gazprom, το οποίο σήμερα έχει επιβληθεί στις σχέσεις ΕΕ-Ρωσίας. Στην ίδια γραμμή με την Πολωνία βρίσκονται η Τσεχία και οι Βαλτικές χώρες και με ορισμένες αποχρώσεις, η πολιτική τού πρώην υπουργού Εξωτερικών της Σουηδίας Καρλ Μπιλντ. 
 
Γι’ αυτό έχω επιλέξει σταθερά να αναφέρομαι στον κύριο λόγο και αίτιο της απώλειας αξιοπιστίας τής ΕΕ, την έλλειψη, δηλαδή, κοινής και ενιαίας εξωτερικής πολιτικής. 
Απλά, όχι μόνο δεν υπάρχει, αλλά φοβούμαι ότι ορισμένα κράτη-μέλη δεν επιθυμούν να υπάρξει. Έτσι, η εμβέλεια της πολιτικής των Μερών θα υπερέχει του Συνόλου. 
 
Ας μου επιτραπεί, όμως, να κάνω μια μικρή αναδρομή στην γειτονιά μας, στην περιοχή μας, τα Βαλκάνια. 
 
Το «άχθος τής ιστορίας» αποδείχτηκε βαρύτερο των πολιτικών διακηρύξεων/δεσμεύσεων 
 
Η ιστορία όχι μόνο επαναλαμβάνεται, αλλά επίσης εκδικείται. 
 
Θυμίζω τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Η Ευρωπαϊκή Ένωση -με πρωτεργάτη την Ενωμένη πλέον Ομοσπονδιακή Δημοκρατία τής Γερμανίας λίγες μόνο μέρες μετά την υπογραφή τής Συνθήκης τού Μάαστριχτ, έβλεπε το δικό της δέντρο (Σλοβενία και Κροατία) και όχι το δάσος. 
 
Η Ελλάδα τότε -μπροστά στην αναπόφευκτη επιλεκτική αναγνώριση ορισμένων πρώην Γιουγκοσλαβικών Δημοκρατιών από τους εταίρους μας- αναγκάσθηκε να προσαρμόσει και εκείνη τις δικές της προτεραιότητες και επιδιώξεις με κύριο στόχο να αποσπάσει την κοινή θέση τής ΕΕ στο ζήτημα της αναγνώρισης της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας τής Μακεδονίας. 
 
Είδαμε και μείς το δικό μας «δέντρο». Έτσι, στις 15 Δεκεμβρίου 1991, αντί μιας μακροπρόθεσμης κοινής πολιτικής, κάθε χώρα-μέλος επεδίωξε να δει και να καλύψει/αντιμετωπίσει το δικό της δέντρο. Τον χορό, όμως, τον έσερνε η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία τής Γερμανίας . 
 
 
Σήμερα, παρατηρώντας τις πρόσφατες εξελίξεις στον ενιαίο και κοινό ευρωπαϊκό χώρο,  στον οποίο ασφαλώς περιλαμβάνω την Ρωσία και την Ουκρανία, διερωτώμαι πόσο πίσω πρέπει να μας γυρίσει η ιστορία; 
 
Μήπως κάπου έχουμε κάνει και εμείς λάθος, το οποίο σήμερα βρίσκουμε μπροστά μας; Όταν ορισμένοι ηγέτες τής Ευρωπαϊκής Ένωσης σωστά, πολύ σωστά, φωνάζουν σήμερα, με αφορμή την ουκρανική κρίση και την προσάρτηση της Κριμαίας από την Ρωσία, ότι δεν θα δεχθούμε «μεταβολή συνόρων στην Ευρώπη», μήπως θα έπρεπε τουλάχιστον να θυμηθούμε το όχι και τόσο μακρινό παρελθόν; 
 
Τι έγινε εδώ στα Βαλκάνια; Με δική μας επίσης ευθύνη; 
Το τι ακολούθησε, πολλοί στην Ευρώπη προσπαθούν να το ξεχάσουν. 
 
Να μην κρυβόμαστε, όμως, από την συνείδησή μας: Μάλιστα, εδώ στην Ευρώπη των πολιτιστικών και ανθρωπιστικών αξιών,  γίναμε και πάλι μάρτυρες -ορισμένοι από εμάς αυτόπτες – πολέμων, της απάνθρωπης εικόνας σκελετωμένων ανθρώπων, στρατοπέδων συγκέντρωσης, βιασμών σωμάτων και συνειδήσεων, εκατομμυρίων προσφύγων, καταστροφής εκκλησιών και τζαμιών, θρησκευτικών και ιστορικών μνημείων. Ναι, εδώ στη δική μας πολιτισμένη Ευρώπη, δίπλα στα σύνορα μας. 
Σήμερα,  ένα τέταρτο του αιώνα αργότερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση,  όπως και τότε,  εξακολουθεί να μην έχει κοινή και ενιαία εξωτερική πολιτική. 
 
Βέβαια, έχουμε τις κυρώσεις. 
 
Είναι, όμως, το εργαλείο των κυρώσεων αρκετό και ικανό να πείσει; Ακούω συχνά, όταν επιχειρηματολογώ υπέρ τής ανάγκης για μια κοινή εξωτερική πολιτική, ότι σχηματισμός/διαμόρφωση του αναγκαίου consensus με 28 κράτη-μέλη και αντικρουόμενα εθνικά συμφέροντα, ακούγεται περίπου σαν ουτοπία. 
Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε λοιπόν ας παραδεχθούμε ότι ουτοπία επίσης είναι η προσδοκία/επιδίωξη να γίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση πολιτική δύναμη ανάλογη της οικονομικής της ισχύος. 
 
Η Κοινοτική πολιτική, όπως τότε στα Βαλκάνια στην δεκαετία τού 1990, έτσι τώρα στην Ουκρανία, στις σχέσεις με την Ρωσία και σε όλη την διάρκεια των σημαντικών εξελίξεων/ανατροπών στην Μέση Ανατολή την τελευταία τετραετία, δεν προέχει, δεν υπερτερεί αλλά ακολουθεί (αν δεν υποτάσσεται) στα συμφέροντα συγκεκριμένων κρατών-μελών. 
 
Αυτή είναι η πραγματικότητα, μας αρέσει ή όχι. 
 
Αλήθεια, ποιος δεν θυμάται την διχοτόμηση της στάσης τής Ευρωπαϊκής Ένωσης στην αντιμετώπιση των κρίσεων στην Αίγυπτο, στην Λιβύη, στην Σύρια; 
Έχουμε ξεχάσει την εικόνα τής πολιτικής διαίρεσης που έστειλε η στάση τής Ε.Ε. στην Απόφαση για Ανάληψη Δράσης Κατά τής Λιβύης, το 2011; Την θλιβερή εικόνας των τριών μελών τής Ε.Ε. στο Συμβούλιο Ασφαλείας (των Ηνωμένων Εθνών), με την Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο να υπερψηφίζουν και την Γερμανία να ψηφίζει «αποχή»; 
Ερωτώ, σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση που μαστίζεται από την κρίση και την απουσία συμμετρίας και πολιτικής και οικονομικής ισορροπίας, ποια ψήφος έχει μεγαλύτερη πολιτική σημασία και κρισιμότητα αν όχι αυτή της Γερμανίας; 
 
Η ουκρανική κρίση και τα τετελεσμένα γεγονότα τής Κριμαίας, μετά την ρωσική εισβολή στην Γεωργία το 2008, ήταν ο πλέον πρόσφατος κρίκος σε μια αλυσίδα που έχει σαν πρώτο κρίκο την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974. 
 
Για να γίνω πιο σαφής: Στην Κύπρο, στην Κριμαία και αλλού στην Ευρώπη, στρατιωτικές εισβολές και προσαρτήσεις εδαφών, άμεσες ή συγκεκαλυμμένες, είναι παράνομες, ασύμβατες με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο. 
 
Η εισβολή είναι εισβολή, η κατοχή είναι κατοχή. Όπως και η προσάρτηση εδαφών, παραβιάζουν τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και την Τελική Πράξη τού Ελσίνκι. 
Η ρωσική εισβολή στην Κριμαία συνιστά παραβίαση της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας. 
Όπως ακριβώς και η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. 
 
Η πολιτική και οι πολιτικοί δεν κρίνονται από τις προθέσεις. Κρίνονται από τα αποτελέσματα. Ειδικότερα : 
 
1 Σήμερα, δέκα χρόνια ακριβώς μετά την μεγάλη προς ανατολάς διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα νέα κράτη-μέλη, όπως πολύ εύστοχα πρώτος είχε ονομάσει ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Νταν Ράμσφελντ, η «νέα Ευρώπη», έχουν αποκτήσει ειδικό βάρος και βαρύτητα στην διαμόρφωση της πολιτικής τής Ευρωπαϊκής Ένωσης, 
έναντι της Ρωσίας και όχι μόνο. 
 
Άλλωστε η «Νέα Ευρώπη» είχε και έχει καθαρή θέση. 
 
Η παλιά πελαγοδρομεί. Αναζητεί σημείο ισορροπίας μεταξύ αρχών, δικαιοσύνης και συμφέροντος, χωρίς μέχρι στιγμής να έχει βρει την χρυσή τομή. 
Όσο καιρό η Ευρώπη είναι διηρημένη πάνω σε τρεις άξονες, δηλαδή μεταξύ Βορρά και Νότου, Παλαιάς και Νέας, Ισχυρών και Αδύναμων κρατών, τόσο η αδυναμία συγκρότησης διακυβερνητικής κοινής πολιτικής θα είναι δυσχερής, αν όχι ακατόρθωτη. 
Άρα, η έλλειψη πολιτικού κύρους και αξιοπιστίας θα αποτελούν τα χαρακτηριστικά της. 
Γι’ αυτό προτιμώ να κάνω λόγο για την «Αρπαγή (τής εξωτερικής πολιτικής) τής Ευρώπης». 
 
2 Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι υποχρεωμένη να παίζει σταθερά δεύτερο ρόλο ως πολιτική οντότητα, όσο στερείταιΚοινής και Ενιαίας Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, ανεξαρτήτως ης οικονομικής της δύναμης. 
Οι σημαντικοί πόροι που διαθέτει με όλες τις μορφές βοήθειας πρέπει να αποτελέσουν βασικό εργαλείο εξωτερικής πολιτικής και όχι ασυντόνιστης και παράλληλης δράσης. 
Επιπλέον, για χώρες του διαμετρήματος και της εμβελείας της Ελλάδος, αυτή θα πρέπει να είναι σταθερά η κύρια πολιτική επιδίωξη μας. 
 
3 Η απουσία κοινής πολιτικής τής Ευρωπαϊκής Ένωσης από την άμεση γειτονιά της, δηλαδή την βόρεια Αφρική και την Μέση Ανατολή, υποθηκεύει την υπόστασή της. Η οικονομική ευρωστία τής ομοσπονδιακής δημοκρατίας τής Γερμανίας και ορισμένων άλλων χωρών δεν αρκεί για να αναπληρώσει το σοβαρό κενό κοινής και ενιαίας στάσης τής δικής μας Ευρώπης στις εξελίξεις. 
 
Το μήνυμα της Συνάντησης Κορυφής τού ΝΑΤΟ στην Ουαλία στις 4 και 5 Σεπτεμβρίου 2014 ήταν εξίσου σαφές. Υπογραμμίζω το νέο και ισχυρό πολιτικό μήνυμα της πρώτης παραγράφου: 
«Εμείς, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων των χωρών-μελών τής Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, έχουμε συγκεντρωθεί στην Ουαλία σε μια καίρια στιγμή για την ευρω-ατλαντική ασφάλεια. 
 
Οι επιθετικές ενέργειες της Ρωσίας εναντίον τής Ουκρανίας έχουν ουσιαστικά αμφισβητήσει το όραμά μας για μια Ευρώπη ενιαία, ελεύθερη και ειρηνική. 
Η εικόνα τής Ευρώπης άλλαξε πάλι μέσα σε 24 χρόνια. 
 
Ανεξαρτήτως των λαθών τής Ευρωπαϊκής Ένωσης στον χειρισμό τής Ουκρανικής κρίσης, από την αρχή της μέχρι σήμερα,  θα ήταν δύσκολο να παραγνωρίσει κανείς την κυρία ευθύνη τής Μόσχας. Οι πολιτικές αποφάσεις τής ρωσικής ηγεσίας: 
– Επιβεβαίωσαν τις προβλέψεις των «σοβιετολόγων» της Ουάσιγκτον . 
– Επιτάχυναν την υλοποίηση αμερικανικών σχεδιασμών τους οποίους στηρίζει και το σύνολο σχεδόν των χωρών τής Νέας Ευρώπης για περιορισμό τής εξάρτησης της Ε.Ε από το ρωσικό φυσικό αέριο. 
– Ανέκοψαν, δεν μπορώ να προβλέψω για πόσο διάστημα, μια σταθερή γερμανική πολιτική προσέγγισης με την Μόσχα. Επιπλέον, το άμεσο μέλλον θα δείξει κατά πόσον χώρες όπως η Πολωνία δεν θα έχουν εφ’ εξής λόγο στο πλέγμα των στενών σχέσεων Ο.Δ. Γερμανίας και Ρωσίας. 
– Ενίσχυσαν εκείνους, είναι περισσότεροι σήμερα από χθες, που υποστήριζαν την αναγκαιότητα και μοναδικότητα του ΝΑΤΟ ως εγγυητή της ασφάλειας στην Ευρώπη, στον φυσικό του δηλαδή «γεωγραφικό χώρο». 
– Η Ευρωπαϊκή Ένωση αυτοπαγιδεύθηκε και στην ουκρανική κρίση στην θέση «ο εχθρός τού εχθρού μου είναι φίλος μου». 
– Επιπλέον, παρασύρθηκε στην θέση των Αμερικανών για διαχείριση της κρίσης με «βραχυπρόθεσμο ορίζοντα», αντί της πρόταξης μιας μακροπρόθεσμης πολιτικής. 
Για τον ελληνισμό, κυπριακό και ελλαδικό,  οι πρακτικές που ακολούθησε η Μόσχα στην Κριμαία και στην ανατολική Ουκρανία έχουν μια ακόμη επώδυνη πτυχή, για μένα πλέον επώδυνη της οικονομικής . 
Ποια είναι αυτή; Η Ρωσία, με την ιδιότητα του Μόνιμου Μέλους τού Συμβούλιου Ασφαλείας, στάθηκε διαχρονικά, για σαράντα χρόνια, πάντοτε στο πλευρό τής Κύπρου. Αυτή είναι η αλήθεια. Φοβούμαι, όμως, ότι σήμερα έχει έλλειμμα πειστικότητας. 
 
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

"Η ιστορία όχι μόνο επαναλαμβάνεται, αλλά επίσης εκδικείται".

Ο πρέσβης Αλέξανδρος Μαλλιάς μίλησε στην αίθουσα εκδηλώσεων «Μίκης Θεοδωράκης» του Δήμου Παπάγου-Χολαργού με θέμα: «Ουκρανία, Βαλκάνι...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκική "παγίδα" τα "περαστικά" στον Κύπριο Πρόεδρο! Τι είχαν σχεδιάσει

Ellada simera 0 κυπρος, Τουρκία 11:19

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgd1lp3Cu5OlzbsbJfXHAOvJx27bq3wWr1l-2MfP9nbNJbOVFRRZoSdIWQCvCiHJzrukhaULGdLOAE-eozIt5IuTIqjFNW8wjXFAzR7kIsUzMi8afNUarZPizGfHd88wWULaMiE35HruJoF/s1600/ntaboysogloy+benizelos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgd1lp3Cu5OlzbsbJfXHAOvJx27bq3wWr1l-2MfP9nbNJbOVFRRZoSdIWQCvCiHJzrukhaULGdLOAE-eozIt5IuTIqjFNW8wjXFAzR7kIsUzMi8afNUarZPizGfHd88wWULaMiE35HruJoF/s1600/ntaboysogloy+benizelos.jpg" /></a></div>
 
Υπαναχώρησε η Άγκυρα και στην πρόταση  του Τούρκου ΥΠΕΞ κ. Μεβλούτ Τσαβούσογλου προς τον Αντιπρόεδρο και υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, να επισκεφθούν μαζί τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Ν. Αναστασιάδη για να του πουν ''περαστικά'' και πρόσθεσε εκ των υστέρων ότι η επίσκεψη θα περιλαμβάνει επίσκεψη σε «νότο και βορρά» και συνάντησή με τον  Τουρκοκύπριο ηγέτη, Ντερβίς Έρογλου. 
 
Έτσι ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος , κ. Νίκος Χριστοδουλίδης σε δηλώσεις στο ΡΙΚ είπε πως, ούτε όταν ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών επανέλαβε την πρόταση του στον πρόεδρο Αναστασιάδη κατά την τηλεφωνική τους συνομιλία για να του ευχηθεί ταχεία ανάρρωση, έκαμε αναφορά σε συνάντηση με τον κ. Έρογλου και σε επίσκεψη στα κατεχόμενα.Δεν γνωρίζω, πρόσθεσε ο κ. Χριστοδουλίδης, «γιατί η Τουρκία αναδιπλώθηκε και επανήλθε στην παλαιότερη πρόταση του κ. Νταβούτογλου». Κάτι τέτοιο, τόνισε , δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό ούτε καν να συζητηθεί και ούτε η Αθήνα θα ευνοούσε μια τέτοια εξέλιξη, υπογράμμισε. 
Ο κ. Χριστοδουλίδης που είχε πει ότι η είσοδος πρέπει να γινει από τα νόμιμα σημεία εισόδου και η επίσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο επανέλαβε ότι προαπαιτούμενο, για να επαναρχίσει ο διάλογος, είναι η αποχώρηση από την κυπριακή ΑΟΖ του ερευνητικού σκάφους « Μπαρμπαρός».Στις 30 Δεκεμβρίου, είπε, λήγει η NAYTEX -οδηγία της 'Αγκυρας προς ναυτιλομένους και η κυβέρνηση θα παρακολουθεί τις τουρκικές κινήσεις και θα προχωρήσει αναλόγως. 
 
Η Άγκυρα και η <<ΤΔΒΚ>> που περίμεναν ότι η Λευκωσία θα ''τσιμπούσε'' στην τροποποιημένη πρόταση, δείχνει να ενοχλήθηκε από την εξέλιξη- όπως δείχνουν τα δημοσιεύματα .Για παράδειγμα η <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Turkiye αναφέρεται στο θέμα με τον τίτλο «Οι “ε/κ” απέρριψαν το χέρι φιλίας μας » και τον υπέρτιτλο απέρριψαν την πρόταση του Τσαβούσογλου για επίσκεψη. Στο δημοσίευμα γράφει ότι ''ε/κ διοίκηση'' απέρριψε την πρόταση του Τ/ΥΠΕΞ Τσαβούσογλου, να επισκεφτεί με τον Έλληνα ομόλογό του, την Κύπρο. Σε άλλο δημοσίευμα με τον τίτλο ''Απέρριψαν την πρόταση για την ιστορική επίσκεψη'', γράφει ότι η ''ε/κ διοίκηση'' απέρριψε την πρόταση Τσαβούσογλου να επισκεφτούν με τον Έλληνα ομόλογό του, Βενιζέλο, το νησί για να ευχηθούν περαστικά στον ε/κ ηγέτη Αναστασιάδη''. Η Bugun αναφέρεται στο θέμα <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> με τον τίτλο ''Απόρριψη από τους ε/κ στο αίτημα του Τσαβούσογλου για επίσκεψη''.Προσπαθούν δηλαδή να κρύψουν την τροποποίηση.... 
 
Ο Πρόεδρος της Κύπρου κ. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Αναστασιάδης που χειρουργήθηκε στην καρδιά του, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> βγαίνει από το νοσοκομείο, αλλά αναμένεται να παραμείνει στις ΗΠΑ, το λιγότερο μία εβδομάδα ακόμα. Στην Κύπρο, θα επιστρέψει όταν του το επιστρέψει οι γιατροί. 
 
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>