Η αχαριστία. Η Ρωσία διασφαλίζει τα ήρεμα ελληνικά νερά με Zircon - Onyx ενώ ο Μητσοτάκης δίνει όπλα στην Ουκρανία.

<img height="382" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/2d583213cd15d13d566aae648f157b40_XL.jpg" width="718" /><br /><br /><div>Στην άσκηση συμμετέχουν πάνω από 1.000 στελέχη του στρατού, 10 πλοία και υποστηρικτικά σκάφη και 24 αεροσκάφη, περιλαμβανομένων μαχητικών MiG-31I των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων<br /><br />Αίσθηση προκαλεί η αποκάλυψη ότι η Ρωσία ζήτησε άδεια από την Ελλάδα προκειμένου να δεσμεύσει χώρο για στρατιωτική άσκηση στο Αιγαίο -διασφαλίζοντας έτσι την ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή- παρά το γεγονός ότι η Αθήνα, και ειδικότερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη, επιδεικνύουν με κάθε ευκαιρία την εμμονική τους προσήλωση στη λάθος πλευρά της ιστορίας. <br />Πιο συγκεκριμένα, ο ρωσικός στόλος ζήτησε τη δέσμευση θαλάσσιου χώρου στα νοτιοανατολικά όρια της ελληνικής διακαιοδοσίας, από όπου θα μπορούσε να εκτοξεύσει βαλλιστικούς πυραύλους, καθώς και να προσομοιώσει συνθήκες ανθυποβρυχιακού πολέμου. <br />Μάλιστα, όπως τονίζει σημερινό (3/12) δημοσίευμα των Νέων, η διπλωματική πρωτοβουλία, με την οποία η Ρωσία αποπειράθηκε να τείνει χείρα φιλίας στην Ελλάδα, δεν άρεσε καθόλου στην τουρκική ηγεσία και η Άγκυρα προσπάθησε να την τορπιλίσει. <br />Ακολούθως, η Τουρκία αντέδρασε στη ρωσική άσκηση πραγματικών πυρών, εκδίδοντας αντι-NAVTEX.<br />Σημειωτέον, ότι το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών δεν έχει σχολιάσει ακόμη επίσημα, ή με διαρροή το εν λόγω περιστατικό.<br /><br />Οι ρωσικές ασκήσεις που προκάλεσαν σεισμό στην Ανατολική Μεσόγειο<br /><br />Περισσότεροι από 1.000 στρατιωτικοί, 10 πλοία και 24 αεροσκάφη, περιλαμβανομένων των μαχητικών MiG-31 που είναι εξοπλισμένα με υπερηχητικούς πυραύλους Kinzhal, επιστρατεύθηκαν στις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις του Ρωσικού Ναυτικού και των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων στην ανατολική Μεσόγειο, σύμφωνα με ανακοίνωση του Υπουργείου Άμυνας της Ρωσίας την Τρίτη 3/12.<br />«Στην άσκηση συμμετέχουν πάνω από 1.000 στελέχη του στρατού, 10 πλοία και υποστηρικτικά σκάφη και 24 αεροσκάφη, περιλαμβανομένων μαχητικών MiG-31I των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων που φέρουν υπερηχητικούς πυραύλους Kinzhal, καθώς και πλήρωμα του παράκτιου πυραυλικού συστήματος Bastion», διευκρινίζεται στη σχετική ανακοίνωση του ρωσικού υπουργείου.<br />Το Ρωσικό Ναυτικό και οι Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις διεξάγουν τις κοινές τους ασκήσεις σε πλήρη συμμόρφωση με την τήρηση του διεθνούς δικαίου και των συμφωνιών με ξένα κράτη για την αποτροπή περιστατικών στη θάλασσα, εκτός των χωρικών υδάτων και του εναέριου χώρου πάνω από αυτά, σημειώνεται.<br /><br />Έτοιμη για ανθυποβρυχιακό πόλεμο στη Μεσόγειο η Ρωσία<br /><br />Οι ασκήσεις διεξάγονται από την 1η έως την 3η Δεκεμβρίου υπό την καθοδήγηση του Αρχηγού του Ναυτικού, Ναυάρχου Alexander Moiseyev, σύμφωνα με το πρόγραμμα εκπαίδευσης μάχης των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων.<br />Κατά τη διάρκεια των ασκήσεων, η ρωσική ομάδα επιχειρήσεων ενίσχυσε τις δυνατότητές της στην ανατολική Μεσόγειο.<br />Οι συνδυασμένες δυνάμεις για πλήγματα και ανθυποβρυχιακό πόλεμο, που συγκροτήθηκαν στο πλαίσιο αυτής της ενίσχυσης, εκτελούν πυραυλικά, πυροβολικά και τορπιλικά πυρά και εξασκούνται σε βομβαρδισμούς.<br />Ορισμένες ασκήσεις εξ αυτών των ασκήσεων μάχης περιλαμβάνουν, μάλιστα, την εκτεταμένη χρήση όπλων ακριβείας και των τελευταίων συστημάτων οπλισμού που πρόσφατα εντάχθηκαν στο Ρωσικό Ναυτικό και τις Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις, όπως εξήγησε το ρωσικό υπουργείο υπουργείο σε ανακοινωθέν του.<br /><br />Βαλλιστικός τρόμος - Εκτοξεύθηκαν πύραυλοι Zircon, Kalibr και Onyx από άγνωστη τοποθεσία στη Μεσόγειο<br /><br />Κατά τις έκτακτες στρατιωτικές ασκήσεις το Ρωσικό Ναυτικό και οι Αεροδιαστημικές Δυνάμεις της Μόσχας πραγματοποίησαν κοινές εκτοξεύσεις πυραύλων υψηλής ακρίβειας στην ανατολική Μεσόγειο από γη και θάλασσα, συνέχισε το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας.<br />«Στις 3 Δεκεμβρίου 2024, στο πλαίσιο άσκησης για την εξάσκηση μεθόδων κοινής δράσης από ομάδες δυνάμεων του Ρωσικού Ναυτικού και των Αεροδιαστημικών Δυνάμεων στο ανατολικό τμήμα της Μεσογείου, πραγματοποιήθηκαν εκτοξεύσεις πυραύλων υψηλής ακρίβειας από τη θάλασσα και τον αέρα. Τα πληρώματα των φρεγατών Admiral of the Fleet of the Soviet Union Gorshkov και Admiral Golovko, που επιχειρούν ως μέρος της ομάδας κρούσης του Ρωσικού Ναυτικού, εκτόξευσαν υπερηχητικούς πυραύλους Ζirkon, ενώ το ντιζελοκίνητο-ηλεκτρικό υποβρύχιο Novorossiysk εκτόξευσε έναν πύραυλο cruise Kalibr σε θέση θαλάσσιου στόχου. Ταυτόχρονα, από προκαθορισμένη περιοχή στην ακτή της Μεσογείου, το πλήρωμα του παράκτιου πυραυλικού συστήματος Bastion πραγματοποίησε εκτόξευση πυραύλου cruise Onyx», ανέφερε σχετικά το ρωσικό υπουργείο.<br />Επιπλέον, το υπουργείο άμυνας της Ρωσίας σημείωσε ότι οι προκαθορισμένοι στόχοι χτυπήθηκαν άμεσα αλλά και με επιτυχία. <br />Επισημαίνεται ότι ακόμη, δεν έχουν γίνει γνωστές οι θέσεις εκτόξευσης των ρωσικών πυραύλων ή οι στόχοι αυτών, ωστόσο η εν γένει ανάφλεξη της συριακής κρίσης έχει οδηγήσει τις ρωσικές δυνάμεις στην ευρύτερη περιοχή σε αυξημένη επαγρύπνηση.<br /><br />Καρέ - καρέ οι ασκήσεις του ρωσικού στρατού στη Μεσόγειο<br /><br /><img height="394" src="https://www.bankingnews.gr/image/2_694.JPG" width="640" /><br /><br /><img height="403" src="https://www.bankingnews.gr/image/3_409.JPG" width="640" /><br /><br /><img height="403" src="https://www.bankingnews.gr/image/4_223.JPG" width="640" /><br /><br /><img height="406" src="https://www.bankingnews.gr/image/7_91.JPG" width="640" /><br /><br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η αχαριστία. Η Ρωσία διασφαλίζει τα ήρεμα ελληνικά νερά με Zircon - Onyx ενώ ο Μητσοτάκης δίνει όπλα στην Ουκρανία.

Στην άσκηση συμμετέχουν πάνω από 1.000 στελέχη του στρατού, 10 πλοία και υποστηρικτικά σκάφη και 24 αεροσκάφη, περιλαμβανομένων μαχητικών Mi...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποκάλυψη. Ισχυροί ξένοι και εγχώριοι παράγοντες φέρνουν πιο κοντά το σενάριο πατριωτικής αντιπολίτευσης στην Ελλάδα.

<img height="361" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/48e9cbd8d1090b9a13d6409c0f7c2672_XL.jpg" width="697" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα αμφισβητηθεί μόνο από τον δεξιό – πατριωτικό χώρο όλα τα υπόλοιπα είναι ξεπερασμένες λύσεις…</span></h3>Οι δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις έδειξαν μεταξύ άλλων ότι το κύμα πατριωτικής ψήφου που σαρώνει τα τελευταία χρόνια την Ευρώπη έχει φτάσει πλέον και στην Ελλάδα.<br />Σπαρτιάτες, Ελληνική Λύση και ΝΙΚΗ κατέγραψαν συνολικό ποσοστό 12,82% στις εθνικές εκλογές του Ιουνίου 2023.<br />Αυτό ήταν όμως μόνο η αρχή.<br />Ένα χρόνο μετά ο λαός αποδοκίμασε την κεντροαριστερή στροφή Μητσοτάκη και Νέας Δημοκρατίας, εκτοξεύοντας το συνολικό ποσοστό των Πατριωτικών κομμάτων.<br />Ελληνική Λύση, Νίκη, Φωνή Λογικής και Πατριώτες, κατέγραψαν αθροιστικά ποσοστό 18,11% στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου 2024, το οποίο θα τους τοποθετούσε με ευκολία στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.<br />Την επέλαση της πατριωτικής ψήφου στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου ακολούθησε λίγους μήνες μετά η σαρωτική νίκη του Trump στις Ηνωμένες Πολιτείες, γεγονός που άλλαξε το πολιτικό τοπίο σε όλες τις χώρες της Δύσης και έδωσε περαιτέρω ώθηση σε όλες τις πατριωτικές φωνές.<br /><br />Τα γεγονότα αυτά δεν περνούν απαρατήρητα από τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους της Ελλάδος και κυρίως ξένους παράγοντες...<br /><br />Σε έντονη φθορά ο Μητσοτάκης - Ξεμένει από συμμάχους και αφήγημα<br /><br />Ο θρίαμβος του 40,5% δεν κράτησε για πολύ για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του.<br />Η υποχωρητική στάση του στα Εθνικά θέματα, η προσπάθεια επιβολής της woke ατζέντας σε μία κοινωνία που παραμένει σε μεγάλο βαθμό συντηρητική, η αδυναμία του να αντιμετωπίσει καίρια προβλήματα όπως ο υψηλός πληθωρισμός και η ακρίβεια που πλήττουν το μέσο νοικοκυριό, οδήγησαν το κυβερνών κόμμα σε απώλεια ποσοστού της τάξης του 12,2% σε διάστημα ενός χρόνου.<br />Η σαρωτική επικράτηση Trump και η επέλαση των Ρώσων στο μέτωπο της Ουκρανίας, ήρθαν να καταρρακώσουν σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό την εικόνα ενός πρωθυπουργού, που μπορεί πριν από ενάμιση χρόνο να φάνταζε πανίσχυρος πλέον όμως βλέπει τους ισχυρούς παίχτες που τον υποστήριζαν να τον εγκαταλείπουν ο ένας μετά τον άλλο.<br />Ο Μητσοτάκης από εδώ και πέρα θα αποδυναμώνεται νομοτελειακά…<br />Ο Βαγγέλης Μαρινάκης έχει πάρει ξεκάθαρη θέση απέναντι στην κυβέρνηση, αντιπολιτευόμενος κυρίως από τα αριστερά. Πρόσφατα επανέφερε στο προσκήνιο το Λάκη Λαζόπουλο ενώ σύντομα επανεκδίδει την εφημερίδα Ελευθεροτυπία, αναπτύσσοντας το τελευταίο διάστημα έναν ισχυρό αντικυβερνητικό πόλο.<br />Άλλοι ισχυροί οικονομικοί παράγοντες απεργάζονται σενάρια που αφορούν τη διάδοχη κατάσταση και τη μετα-Μητσοτάκη εποχή στη Νέα Δημοκρατία.<br /><br />Στα σχέδια ισχυρών οικονομικών και διεθνών παραγόντων το σενάριο πατριωτικής αντιπολίτευσης<br /><br />Στις παραπάνω συζητήσεις δεν έχουν λείψει και οι φωνές που λένε ότι η χώρα δε μπορεί παρά να ακολουθήσει τις διεθνείς εξελίξεις, και ότι η εναλλακτική στην κυβέρνηση αυτή την φορά δεν πρόκειται να έρθει από τα αριστερά αλλά από τον Πατριωτικό χώρο.<br />Είναι αυτό ακριβώς το σενάριο που φοβίζει και τον ίδιο τον πρωθυπουργό της χώρας, ο οποίος σε πρόσφατη συνέντευξη ανέφερε ότι δε θα αυξήσει το ποσοστό εισόδου στη Βουλή από 3% σε 5%, αφού κάτι τέτοιο υπάρχει κίνδυνος να οδηγήσει σε συσπείρωση των κομμάτων της άκρας δεξιάς στην κυριολεξία πατριωτικών κομμάτων.<br />Αν τα πατριωτικά κόμματα συγκροτούσαν έναν ενιαίο πόλο στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου 2024, θα βρίσκονταν με ευκολία στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ η περαιτέρω ώθηση που θα λάμβαναν από τις παγκόσμιες εξελίξεις θα επέτρεπε τη στιγμή αυτή να εμφανίζονται ως η μόνη σοβαρή εναλλακτική κυβερνητική επιλογή.<br />Τα γεγονότα αυτά δεν έχουν περάσει απαρατήρητα και ήδη ένας τουλάχιστον από τους ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες της χώρας τελεί σχεδιασμούς προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση, πέραν του Δημήτρη Γιαννακόπουλου που δήλωσε σε πρόσφατη ανάρτησή του ότι προτίθεται ακόμα και να ηγηθεί ο ίδιος ενός τέτοιου εγχειρήματος.<br /><br />Στήριξη από ισχυρό παράγοντα του εξωτερικού και επαναφορά Κασιδιάρη<br /><br />Προς την αυτή κατεύθυνση θα πιέσει και ισχυρός παράγοντας του εξωτερικού, που γνωρίζει και κατανοεί ότι κατάλληλος και ισχυρός σύμμαχος που θα συμπλεύσει με την ατζέντα του νέου πλανητάρχη δε μπορεί να είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η woke κυβέρνησή του.<br />Όσες κωλοτούμπες και αν κάνει ο πρωθυπουργός, ο Trump και το επιτελείο του γνωρίζουν καλά ότι προεκλογικά Νέα Δημοκρατία και Μητσοτάκης πολέμησαν λυσσαλέα την υποψηφιότητά του.<br />Κρατήστε ότι σε ένα τέτοιο σενάριο αντιμετωπίζονται με ευκολία και οι αντισυνταγματικές τροπολογίες Βορίδη, αφού ο Άρειος Πάγος δε θα τολμήσει να κόψει ένα κόμμα που θα έχει τη στήριξη ισχυρών παραγόντων της Ελλάδας και του εξωτερικού, και θα τοποθετείται δημοσκοπικά ακόμα και σε θέση αξιωματικής αντιπολίτευσης.<br />Αυτό σημαίνει ότι θα ανοίξει ο δρόμος και για επιστροφή του ίδιου του Κασιδιάρη στις αίθουσες του κοινοβουλίου, δίχως τη φορά αυτή να απαιτηθούν πρόχειρες λύσεις βασισμένες σε περιορισμένων δυνατοτήτων μπροστινούς και αχυρανθρώπους.<br /><br />Τι σενάριο θα ήθελαν οι ξένοι για την Ελλάδα<br /><br />Την δημιουργία ενός πατριωτικού πυλώνα με μοντέλο διοίκησης AfD στην Γερμανία με συμπροέδρους ή ένα κοινό ηγέτη.<br />Το άθροισμα Βελόπουλου, Λατινοπούλου και Κασιδιάρη θα δημιουργούσε ένα ισχυρό πολιτικό πυλώνα και μια εναλλακτική για την εξουσία.<br />Στην πράξη τόσο ο Βελόπουλος, όσο και η Λατινοπούλου υιοθέτησαν πλήρως την επικοινωνιακή γραμμή που είχε υιοθετήσει στο παρελθόν ο Κασιδιάρης και η οποία απέδωσε...<br />Να σημειωθεί ότι οι ψηφοφόροι Κασιδιάρη διαχύθηκαν σε Λατινοπούλου και Βελόπουλο εκτοξεύοντας τα ποσοστά τους.<br />Ήδη Αμερικανικοί, Ρωσικοί - ειδικά ρωσικοί - και εγχώριοι παράγοντες καλοβλέπουν αυτό το σενάριο… πολιτικής ανατροπής…<br />Η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα αμφισβητηθεί μόνο από τον δεξιό – πατριωτικό χώρο όλα τα υπόλοιπα είναι ξεπερασμένες λύσεις…<br /><br />Ο καιρός γαρ εγγύς... έρχεται κάτι πολύ σπουδαίο<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Αποκάλυψη. Ισχυροί ξένοι και εγχώριοι παράγοντες φέρνουν πιο κοντά το σενάριο πατριωτικής αντιπολίτευσης στην Ελλάδα.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα αμφισβητηθεί μόνο από τον δεξιό – πατριωτικό χώρο όλα τα υπόλοιπα είναι ξεπερασμένες λύσεις… Οι δύο τελευταίες εκλο...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί ενώ οι Ρώσοι προειδοποιούσαν τον Συριακό στρατό για τους τρομοκράτες, χάθηκαν 8.000 τχλμ; Απίστευτη η διαφθορά.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/ee8dea07db1abc2844cc657a05d6b760_XL.jpg" width="725" /><br /><br />Η κατάρρευση του μετώπου κοντά στο Aleppo (ελληνικά Χαλέπι) και η προέλαση των τρομοκρατικών ομάδων υπό την ηγεσία της Hayat Tahrir al-Sham (HTS) που συνδέονται με Al-Qaeda και Τζιχαντιστές, αποκάλυψε τα χρόνια προβλήματα της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας και του στρατού της.<br />Η κρίση μπορεί να επιλυθεί μόνο με σοβαρές μεταρρυθμίσεις, υπό την επίβλεψη της Ρωσίας.<br /><br />Σε 5 ημέρες πήραν 8.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα οι τρομοκράτες<br /><br />Η εντατικοποίηση των μαχών στη Συρία προκάλεσε μεγάλη έκπληξη στους εξωτερικούς παρατηρητές.<br /><br />Σε πέντε ημέρες, η γραμμή του μετώπου, που σταθεροποιήθηκε το 2020, άλλαξε θέση κατά περισσότερα από εκατό χιλιόμετρα, με τους τρομοκράτες να έχουν καταλάβει περισσότερα από 8.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα.<br />Είμαστε μάρτυρες της κατάρρευσης της πρώτης γραμμής και της αδυναμίας του Συριακού Αραβικού Στρατού να αποκαταστήσει γρήγορα το status quo.<br />Σε νέα φάση έχει μπει ο εμφύλιος που μαίνεται στη χώρα από το 2011.<br />Είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για το τέλος του…<br />Πάντως είναι γεγονός ότι ο Πρόεδρος Bashar al-Assad να έχει χάσει τον έλεγχο των γεγονότων.<br />Η τρέχουσα κατάσταση θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια ακόμη μεγαλύτερη διεθνοποίηση της σύγκρουσης από πριν.<br />Οι μαχητές που υποστηρίζονται από την Τουρκία έχουν αποδείξει επανειλημμένα ότι, παρά τις παγίδες του Ισλάμ, βλέπουν τους ομοθρήσκους τους ως τον κύριο εχθρό τους.<br /><br />«Γιατί αυτοί που σέρνουν για άλλη μια φορά τον συριακό λαό στο αίμα, διεκδικώντας αξιολύπητα τη σημαία του Ισλάμ, δεν καταδίκασαν ποτέ την πραγματική γενοκτονία κατά του φτωχού παλαιστινιακού λαού;<br />Αυτό λέει πολλά.<br />Αν μπορούσαν να συγκεντρώσουν τόση δύναμη και πόρους, γιατί δεν πήγαν στον πόλεμο εναντίον του Ισραήλ, αλλά κατευθύνουν και πάλι τις προσπάθειές τους στο να σκοτώσουν μουσουλμάνους;» είπε ο Apti Alaudinov, διοικητής των ειδικών δυνάμεων Akhmat.<br /><br />To ιστορικό του δράματος<br /><br />Στις 27 Νοεμβρίου, τρομοκρατικές ομάδες υπό την ηγεσία της Hayat Tahrir al-Sham ξεκίνησαν μια μεγάλη επίθεση, από την επαρχία Idlib προς το Aleppo.<br />Οι επιτιθέμενοι υποστηρίχθηκαν από μαχητές του Εθνικού Στρατού της Συρίας, ο οποίος κατέχει το βόρειο τμήμα της επαρχίας του Aleppo.<br />Η άμυνα των συριακών κυβερνητικών στρατευμάτων κατέρρευσε τις πρώτες ώρες της επίθεσης.<br />Μέσα σε δύο μέρες, η υποχώρηση μετατράπηκε σε ανεξέλεγκτη.<br />Η αντίσταση στους μαχητές ήταν σποραδική και ένα κενό πληροφοριών επιδείνωσε την κατάσταση.<br />Οι αξιωματούχοι μπορούσαν μόνο να ισχυριστούν ότι ο εχθρός διέδιδε fake news, ενώ στην πραγματικότητα η κατάσταση ήταν υπό τον έλεγχο της διοίκησης του στρατού.<br />Οι επιτυχίες του Hayat Tahrir al-Sham απέδειξαν το αντίθετο.<br /><br />30η Μεραρχία του Συριακού Στρατού τράπηκε σε φυγή πριν καν πολεμήσει<br /><br />Μέχρι το μεσημέρι της 29ης Νοεμβρίου 2024, δεν είχε απομείνει κανένας ανώτερος αξιωματικός στην πόλη Aleppo, το μεγαλύτερο πληθυσμιακό κέντρο της Συρίας πριν από την έναρξη του πολέμου.<br />Η διοίκηση της 30ης Μεραρχίας της Ρεπουμπλικανικής Φρουράς είχε τραπεί σε φυγή, όπως και ανώτεροι στρατιωτικοί πληροφορίες και αξιωματικοί της Διεύθυνσης Πληροφοριών της Πολεμικής Αεροπορίας.<br />Οι υπόλοιποι μαχητές αφέθηκαν να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους.<br />Κάποιοι εγκατέλειψαν τα μετόπισθεν, άλλοι προέβαλαν ηρωική αντίσταση χωρίς καμία πιθανότητα επιτυχίας.<br />Μέχρι το τέλος της ημέρας, οι αξιωματικοί άρχισαν να καταστρέφουν προσωπικά έγγραφα, να πυρπολούν σπίτια και να εγκαταλείπουν το Aleppo.<br />Μέχρι τις 17:00 δεν υπήρχε πλέον καμία κεντρική διοίκηση της φρουράς.<br />Το βράδυ και τη νύχτα, η πόλη τέθηκε υπό τον έλεγχο της τρομοκρατικής ομάδας Hayat Tahrir al-Sham.<br />Οι ομάδες Hayat Tahrir al-Sham επέτρεψαν σε ορισμένους στρατιώτες του Συριακού Αραβικού Στρατού να εγκαταλείψουν το Χαλέπι και συμφώνησαν σε προσωρινή ουδετερότητα με τις κουρδικές μονάδες.<br />Μέχρι τις 30 Νοεμβρίου, οι μαχητές έλεγχαν ολόκληρη την πόλη εκτός από τον Σεΐχη Maqsud και την Ashrafiyah, που είναι πυκνοκατοικημένες από Κούρδους.<br /><br />Οι μάχιμες 25η και 4η Μεραρχίες κρατούν την πόλη Hama<br /><br />Τώρα το Aleppo έχει πέσει, οι μονάδες του Hayat Tahrir al-Sham έχουν κινηθεί νότια προς την πόλη Hama.<br />Οι μονάδες του Συριακού Στρατού εγκατέλειψαν τις θέσεις τους στην περιοχή του νότιου Idlib χωρίς καμία σοβαρή αντίσταση.<br />Το απόγευμα της 30ης Νοεμβρίου, ομάδες ελιγμών του Hayat Tahrir al-Sham εισήλθαν στη Hama χωρίς να συναντήσουν αντίσταση.<br />Μέχρι το βράδυ, ωστόσο, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πόλη καθώς έφτασε η ενίσχυση του Συριακού Στρατού.<br />Μονάδες της 25ης Μεραρχίας και της 4ης Μεραρχίας βοήθησαν στη σταθεροποίηση της κατάστασης και οι συριακές δυνάμεις προσπάθησαν να ξεκινήσουν μια αντεπίθεση, έχοντας μερική επιτυχία.<br />Επί του παρόντος, οι μάχες διεξάγονται 10 χιλιόμετρα βόρεια και βορειοανατολικά της Hama και η επιχειρησιακή κρίση δεν έχει ακόμη επιλυθεί.<br /><br />Οι Κούρδοι<br /><br />Από την 1η έως τις 3 Δεκεμβρίου, κουρδικές μονάδες έφυγαν από τα περίχωρα του Aleppo, όπως συμφωνήθηκε με τον Εθνικό Στρατό της Συρίας.<br />Ωστόσο, ορισμένοι Κούρδοι εξακολουθούν να είναι παγιδευμένοι στις συνοικίες Sheikh Maqsud και Ashrafiya εντός της πόλης, από τις οποίες θα πρέπει να διαπραγματευτούν με τη Hayat Tahrir al-Sham για να τους παραχωρηθεί ένας ασφαλής διάδρομος.<br />Στις 3 Δεκεμβρίου, η Tahrir al-Sham κατέλαβε τη Halfaya, την Taibat al-Imam και τη Maardes βόρεια της Hama. Το κύριο καθήκον του Συριακού Στρατού παραμένει η σταθεροποίηση της πρώτης γραμμής βόρεια της Hama, η καταστολή οποιασδήποτε αναταραχής στα μετόπισθεν, η προσέλκυση μεγάλης κλίμακας ξένης στρατιωτικής βοήθειας και η δημιουργία των συνθηκών για μετάβαση σε μια αντεπίθεση με αποφασιστικούς στόχους.<br /><br />Γιατί απέτυχε ο Συριακός Στρατός; - Οι Ρώσοι προειδοποιούσαν<br /><br />Ωστόσο, είναι αδύνατο να επιτευχθούν αυτά τα καθήκοντα χωρίς να εξεταστούν κριτικά οι θεμελιώδεις λόγοι της αποτυχίας.<br />Η επίθεση των μαχητών αποκάλυψε θανατηφόρα τραύματα στον κρατικό και στρατιωτικό μηχανισμό της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας.<br />Πληροφορίες για την επικείμενη επίθεση έφταναν στη Δαμασκό μέσω του ρωσικού υπουργείου Άμυνας από τα τέλη Αυγούστου 2024.<br />Καταγράφηκε η συσσώρευση πυρομαχικών σε αποθήκες και η άφιξη νέων νεοσύλλεκτων.<br />Οι προσπάθειες για τακτικές επιθέσεις ξεκίνησαν στα τέλη Σεπτεμβρίου.<br />Το δίκτυο των πρακτόρων του Hayat Tahrir al-Sham στο πίσω μέρος των Συριακών Ενόπλων Δυνάμεων έγινε πιο ενεργό, αλλά η διοίκηση του Συριακού Στρατού και το Σώμα των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν ήταν de facto ανενεργά.<br /><br />Η Δαμασκός δεν έκανε τίποτα για να εξοπλίσει τις οχυρώσεις στην επαρχία του Aleppo.<br />Η πυκνότητα των στρατευμάτων ήταν χαμηλή και δεν υπήρχαν συνεχόμενα ναρκοπέδια ή εφεδρικές θέσεις.<br />Υπήρχε έλλειψη μονάδων ενίσχυσης στην πρώτη γραμμή.<br />Οι θέσεις του 2012-2016 δεν χρησιμοποιήθηκαν, όντας σε κατάσταση εγκατάλειψης.<br />Ο στρατός υποχωρούσε στο κενό.<br /><br />Το οξύτερο πρόβλημα του Συριακού Στρατού ήταν και είναι η έλλειψη προσωπικού στις μονάδες.<br />Οι ενεργές μονάδες στερούνται περίπου το 40% των μαχητών, μερικές φορές έως και το 60%.<br />Ως αποτέλεσμα, υπάρχουν στα χαρτιά, αλλά όχι στην πραγματικότητα.<br />Οι ενισχύσεις αντικατοπτρίζουν ένα ακόμη βαθύτερο πρόβλημα – την εκτεταμένη διαφθορά του σώματος αξιωματικών του συριακού στρατού.<br /><br />Ακραία διαφθορά<br /><br />Το κίνητρο των στρατιωτών και των αξιωματικών του Συριακού Στρατού είναι εξαιρετικά χαμηλό, ενώ η υλική υποστήριξη είναι σε πολύ χαμηλό επίπεδο.<br />Αυτό οδήγησε σε πολυάριθμες πράξεις εκβιασμού από τον στρατό εναντίον του τοπικού πληθυσμού.<br />Η εξουσία των αρχών έχει υπονομευτεί σοβαρά από τον ξεκάθαρο εκβιασμό από τον στρατό.<br />Ο αυτοκινητόδρομος Μ5 μεταξύ Χαλεπίου και Δαμασκού έχει φορολογηθεί παράνομα, όπως στον Μεσαίωνα. έχει καταστεί αδύνατο να περάσει χωρίς να δωροδοκήσεις.<br />Έτσι, η στρατιωτική θητεία έχει γίνει επιχείρηση.<br />Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί από εθνοθρησκευτικές διαφορές μεταξύ του τοπικού πληθυσμού και των στρατευμάτων.<br />Ο Συριακός Αραβικός Στρατός είναι κατά το ήμισυ Αλαουίτης, και μεταξύ των αξιωματικών, υπάρχουν ακόμη περισσότεροι Αλαουίτες, κάτι που είναι ανάθεμα για τη σουνιτική πλειοψηφία.<br />Με μέσο μισθό 20-30 δολάρια, οι Αλαουίτες στη Συρία λαμβάνουν σημαντικά περισσότερα.<br /><br />Θρησκευτικά ζητήματα<br /><br />Η κεντρική κυβέρνηση στηρίζεται κυρίως στον πληθυσμό των Αλαουιτών.<br />Ο σχηματισμός στρατευμάτων σε στενή σεχταριστική βάση είχε σκοπό να αποτρέψει πιθανές εξεγέρσεις.<br />Σχετίζεται επίσης με την εκκαθάριση των πιο επαγγελματιών διοικητών που είχαν αποδειχθεί σε μάχες πριν από την κατάπαυση του πυρός του 2020.<br />Οι πιο έτοιμες για μάχη μονάδες διαλύθηκαν ή επανατοποθετήθηκαν.<br />Οι αναποτελεσματικές κοινωνικοοικονομικές πολιτικές που βασίζονται στην κοσμική διαφθορά έχουν οδηγήσει σε ένα βιοτικό επίπεδο που είναι κατώτερο ακόμη και από φτωχές γειτονικές χώρες όπως ο Λίβανος και το Ιράκ.<br />Η υποβάθμιση της οικονομίας και των κοινωνικών υποδομών είναι σε πολλές περιπτώσεις μεγαλύτερη από ότι σε περιοχές που ελέγχονται από τους Κούρδους και τη τρομοκρατική οργάνωση Hayat Tahrir al-Sham.<br />Ο Συριακός Αραβικός Στρατός, o εθνικός στρατός της Συρίας είναι εντελώς απροετοίμαστος για τις μεθόδους του σύγχρονου πολέμου.<br />Η εμπειρία της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία δεν άγγιξε τους Σύριους διοικητές θα μπορούσαν να είχαν πάει απευθείας στους Ρώσους για να μάθουν τα μαθήματα από τη βίαιη σύγκρουση στην Ανατολική Ευρώπη.<br />Θα μπορούσαν να στείλουν τους εκπροσώπους τους στο ουκρανικό μέτωπο και να τους εκπαιδεύσουν απευθείας στον τομέα των πολεμικών επιχειρήσεων, αλλά δεν έγινε τίποτα.<br /><br />Οι τρομοκράτες Hayat Tahrir al-Sham μαζί με Ουκρανικό στρατό<br /><br />Σε αντίθεση με τα συριακά στρατεύματα, οι μαχητές του Hayat Tahrir al-Sham έχουν στενή αλληλεπίδραση με τις ουκρανικές υπηρεσίες ασφαλείας.<br />Ως αποτέλεσμα, βλέπουμε την εκτεταμένη και αποτελεσματική χρήση των drones FPV, με αποτέλεσμα οι ομάδες HTS να έχουν σημαντικό πλεονέκτημα στις εναέριες αναγνωρίσεις.<br />Η έντονη έλλειψη εξοπλισμού αναγνώρισης που κατείχαν οι συριακές κυβερνητικές δυνάμεις εξαφανίστηκε εδώ και 4 χρόνια.<br />Μόνο 2 ρωσικά αναγνωριστικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη Zala επιχειρούσαν προς την κατεύθυνση του Aleppo και μπορούσαν να πετάξουν μόνο 2 χιλιόμετρα πέρα από τη γραμμή επαφής, καθώς τα τουρκικά συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου δεν τους επέτρεπαν να επιχειρήσουν περαιτέρω.<br />Τέλος, η ασφάλεια των πληροφοριών δεν εξελίχθηκε, δεδομένου ότι οι μέθοδοι επικοινωνίας με τον πληθυσμό είναι πλέον εξαιρετικά απαρχαιωμένες.<br />Ενώ οι μαχητές κατακλύζουν τον χώρο του Διαδικτύου με το περιεχόμενό τους, ο συριακός Τύπος βρίσκεται σε κενό, με αποτέλεσμα να μην ανταποκρίνονται επαρκείς στις απειλές.<br />Το γεγονός ότι ο συριακός στρατός διατήρησε τον έλεγχο της Hama έπρεπε να επιβεβαιωθεί από απλούς στρατιώτες, οι οποίοι κατέγραψαν βίντεο και τα δημοσίευσαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να αποτρέψουν τον πανικό.<br /><br />H Ρωσία πρέπει να αναλάβει τον Συριακό στρατό<br /><br />Όλα αυτά τα ζητήματα θα μπορούσαν να επιλυθούν με την άμεση εμπλοκή της Ρωσίας στις εσωτερικές υποθέσεις της Συρίας.<br />Ως χώρα που έχει παράσχει τεράστια βοήθεια, η Ρωσική Ομοσπονδία είναι υπεύθυνη για τη σταθερότητα στην περιοχή, μέσω της στρατολόγησης των ενόπλων δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένων των αξιωματικών, της τιμωρίας της διαφθοράς και της έλλειψης πειθαρχίας και της οικοδόμησης οχυρώσεων.<br />Όλα αυτά πρέπει να γίνουν υπό την άμεση επίβλεψη της ρωσικής διοίκησης.<br />Η Ρωσία πρέπει επίσης να δημιουργήσει έναν αποτελεσματικό κρατικό μηχανισμό, διαφορετικά το συριακό κράτος θα μοιραστεί τη μοίρα της Λιβύης και της Υεμένης.<br />Δεδομένης της εθνοτικής και θρησκευτικής ποικιλομορφίας της Συρίας, οι συνέπειες θα ήταν καταστροφικές.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Γιατί ενώ οι Ρώσοι προειδοποιούσαν τον Συριακό στρατό για τους τρομοκράτες, χάθηκαν 8.000 τχλμ; Απίστευτη η διαφθορά.

Η κατάρρευση του μετώπου κοντά στο Aleppo (ελληνικά Χαλέπι) και η προέλαση των τρομοκρατικών ομάδων υπό την ηγεσία της Hayat Tahrir al-Sham ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Άσαντ ζήτησε βοήθεια από το Ισραήλ κατά των Τζιχαντιστών με τους Εβραίους να ζητούν την άμεση εκδίωξη των Ιρανών από τη Συρία.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-12/assad.jpg?itok=Sl3PX4dx" width="711" /><br /><br />Για την επιβίωσή του ο ηγέτης ενός κράτους, μπορεί να συμμαχήσει ακόμη και με τον ορκισμένο εχθρό του, αρκεί αυτό να εξυπηρετεί τον σκοπό του.<br /><br />Απελπισμένος ο Άσαντ ζητάει τη βοήθεια του Ισραήλ για να νικήσει τους τζιχατζιστές<br /><br />Αυτό έχοντας κατά νού ο Σύριος Άσαντ, βλέποντας τους τζιχατζιστές να κατακτούν την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας του το Χαλέπι, την ώρα που οι σύμμαχοί του Φρουροί της Επανάστασης (IRGC) του Ιράν, αποδεικνύοται στα πεδία των μαχών ανεπαρκείς για να τους αναχαιτίσουν, επιχειρεί σύμφωνα με <a href="https://allisrael.com/assad-asked-israel-for-help-in-confronting-rebel-groups-which-said-iran-must-be-expelled-first">Διεθνές ΜΜΕ</a>, να προσεταιριστεί το Ισραήλ....<br /><br />Σύμφωνα με αυτό, ο πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ ζήτησε από το Ισραήλ βοήθεια για την αντιμετώπιση της προέλασης των αντιπολιτευόμενων ισλαμιστικών ανταρτικών ομάδων που πολιορκούν τις δυνάμεις του, όπως ανέφερε η σαουδική αραβική εφημερίδα Elaph το βράδυ της Δευτέρας.<br /><br />Αποκαλώντας το "μια αξιοσημείωτη εξέλιξη", η Elaph επικαλέστηκε έναν αξιωματούχο των υπηρεσιών πληροφοριών που αποκάλυψε ότι ο Σύρος πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσαντ ζήτησε βοήθεια από το Ισραήλ για να αντιμετωπίσει τις ομάδες της συριακής αντιπολίτευσης που επιτίθενται στις δυνάμεις του.<br /><br />Ο αξιωματούχος των μυστικών υπηρεσιών είπε στην Elaph ότι το μήνυμα μεταδόθηκε σε ισραηλινή υπηρεσία ασφαλείας μέσω ενός συμμάχου του Άσαντ στην Ευρώπη.<br />Οι προϋποθέσεις που έθεσαν οι Ισραηλινοί<br /><br />Σύμφωνα με τον αξιωματούχο, το Ισραήλ απάντησε δηλώνοντας ότι δεν ανησυχεί ιδιαίτερα για το τι συμβαίνει στη Συρία, αλλά ότι θα απαιτούσε πρώτα την απέλαση όλων των ιρανικών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων των πολιτοφυλακών από τη Συρία, προτού εξετάσει οποιαδήποτε βοήθεια.<br /><br />Ομάδες της συριακής αντιπολίτευσης, πολλές που χρηματοδοτούνται άμεσα ή έμμεσα από εξωτερικά συμφέροντα, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας, εξαπέλυσαν μια μεγάλης κλίμακας επίθεση πριν από αρκετές ημέρες με επίκεντρο την ανακατάληψη του Χαλεπίου και των χωριών του.<br /><br />Οι ομάδες, υπό την ηγεσία του HTS, κατάφεραν να καταλάβουν τον έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους του Χαλεπίου προχωρώντας προς άλλες συριακές πόλεις και κωμοπόλεις, προτού αναχαιτιστούν από τις δυνάμεις του Άσαντ που ανασυγκροτήθηκαν με την υποστήριξη ρωσικών μαχητικών αεροσκαφών.<br /><br />Οι συριακές κυβερνητικές δυνάμεις έχουν αποσυρθεί πλήρως από τις περιοχές γύρω από το Χαλέπι που βρίσκονται τώρα υπό τον έλεγχο της αντιπολίτευσης.<br /><br />Σύμφωνα με αναφορές, ο συριακός στρατός δεν ήταν πολύ παρών στη Χάμα πριν από την επίθεση, με ιρανικά στοιχεία και πολιτοφυλακές να έχουν τη μεγαλύτερη παρουσία εκεί.<br />Κομβικός ο ρόλος των Κούρδων στην περιοχή για το Ισραήλ<br /><br />Ο νεοδιορισθείς υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Gideon Sa'ar δήλωσε ότι το Ισραήλ βλέπει τους Κούρδους ως φυσικούς συμμάχους στην περιοχή.<br /><br />«Ο κουρδικός λαός είναι ένα σπουδαίο έθνος, ένα από τα μεγάλα έθνη χωρίς πολιτική ανεξαρτησία», είπε ο Σαάρ στην τελετή παράδοσης για την ανάληψη των καθηκόντων του υπουργού Εξωτερικών. «Είναι ο φυσικός μας σύμμαχος».<br /><br />Ο Sa'ar είπε επίσης ότι το Ισραήλ «πρέπει να απλώσει και να ενισχύσει τους δεσμούς μαζί του».<br /><br />Μέχρι στιγμής, οι κουρδικές αντιστασιακές ομάδες έχουν εστιάσει σε μεγάλο βαθμό την προσοχή τους στην καταπολέμηση των ισλαμιστικών ανταρτικών ομάδων που τους απειλούν και στην παροχή ασφάλειας και σταθερότητας σε περιοχές που κυριαρχούν οι Κούρδοι ενάντια σε ομάδες της αντιπολίτευσης που χρηματοδοτούνται από την Τουρκία, όπως ο Συριακός Εθνικός Στρατός (SNA) και το HTS.<br /><br />Την ώρα του Τύπου, οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), μια ομάδα αντιπολίτευσης υπό την ηγεσία των Κούρδων, ανακοίνωσαν ότι είχαν ξεκινήσει μια επιχείρηση με στόχο την κατάληψη επτά χωριών στην ανατολική όχθη του ποταμού Ευφράτη, τα οποία προηγουμένως κατείχε ο Άσαντ με τη βοήθεια Ιρανικές πολιτοφυλακές.<br /><br />Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου δήλωσε την Κυριακή ότι η κυβέρνησή του «παρακολουθεί συνεχώς» την κατάσταση στη Συρία και ενεργεί με τρόπο που προστατεύει τα συμφέροντα του Ισραήλ.<div><br />"Μύλος" η κατάσταση στη Συρία<br /><br />Η κατάσταση στη Συρία είναι πολύπλοκη και τραγική ταυτόχρονα.<br /><br />Η Τουρκία στηρίζει ακρεφνώς τους Τζιχατζιστές που έχει βάλει ως "εμπροσθοφυλακή", προκειμένου αφενός να ικανοποιήσει τους γεωπολιτικούς στόχους που επιτάσει ο Τουρκικός "Μυστικός όρκος" με την κατάληψη του Χαλέπι και αφετέρου να διαλύσει τους Κούρδους του YPG, ώστε να μην αποτελούν απειλή μελλοντικά για την ίδρυση Κουρδικού κράτους με τη στήριξη ΗΠΑ-Ισραήλ.<br /><br />Στόχος της Τουρκίας είναι να δημιουργήσει τετελεσμένα στη Συρία πριν αναλάβει τα καθήκοντά του ο Τράμπ, για τον οποίο πιστεύουν ότι θα στηρίξει τους Κούρδους του YPG και ενδεχομένως μαζί με το Ισραήλ τη δημιουργία Κουρδικού κράτους στην περιοχή.<br /><br />Ο Άσαντ από την πλευρά του αντιλαμβάνεται πως λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, η Ρωσική βοήθεια προς τον στρατό του χωρίς να είναι αμελητέα δεν είναι σημαντική σε τέτοιο βαθμό που να έφραζε τον δρόμο στους τουρκόφιλους τζιχατζιστές, ενώ παράλληλα μειωμένη είναι μέχρι στιγμής τουλάχιστον η αντίδραση στα πεδία των μαχών των συμμάχων του Ιρανών Φρουρών της Επανάστασης (IRGC).<br /><br />Οι Κούρδοι του YPG από την πλευρά τους, τάσσονται επί του παρόντος με το μέρος του Άσαντ, σε μια προσπάθεια να επιβιώσουν από τους τζιχατζιστές, μέχρι να αναλάβει τα καθήκοντά του Προέδρου στις ΗΠΑ ο Τράμπ, οπότε και ευελπιστούν όχι άδικα σε βοήθεια-παρέμβασή του υπέρ τους.<br /><br />Μεγάλοι χαμένοι είναι Ρωσία και Ιράν, που βλέπουν σε πιθανή ολοκληρωτική ήττα του Άσαντ και πτώση του, να χάνουν το έρισμα τους στη Συρία.<br /><br />Το Ισραήλ από την πλευρά του ξεδόντιασε την επιρροή του Ιράν στη Μ.Ανατολή σε σημαντικό βαθμό, διαλύοντας κυριολεκτικά τη Χαμάς και αποδυναμώνοντας σε μεγάλο βαθμό την Χεζμπολάχ και τηρεί στάση αναμονης για τα τεκταινόμενα στη Συρία.<br /><br />Ωστόσο εκτίμησή μας είναι ότι ο Άσαντ είναι αδύνατον να ικανοποιήσει τον Ισραηλινό όρο για εκδίωξη των IRGC από τη Συρία, οπότε και σε πρώτο χρόνο δεν αναμένουμε στρατιωτική παρέμβαση του IDF.<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Άσαντ ζήτησε βοήθεια από το Ισραήλ κατά των Τζιχαντιστών με τους Εβραίους να ζητούν την άμεση εκδίωξη των Ιρανών από τη Συρία.

Για την επιβίωσή του ο ηγέτης ενός κράτους, μπορεί να συμμαχήσει ακόμη και με τον ορκισμένο εχθρό του, αρκεί αυτό να εξυπηρετεί τον σκοπό ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο συριακός στρατός εξαπέλυσε λυσσώδη αντεπίθεση κατά των Τούρκων και των Τζιχαντιστών του HTS απωθώντας τους 10 χλμ από την Χάμα

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-12/image.jpg?itok=JegYtt1F" width="716" /><br /><br />Την αντεπίθεση στηρίζουν ρωσικά μαχητικά και συριακά αεροσκάφη-Πέφτουν κορμιά στις άγριες μάχες και οι συριακές δυνάμεις του Άσαντ εξοντώνουν όποιον Τζιχαντιστή βρίσκουν μπροστά τους<br /><br />Οι συριακές κυβερνητικές δυνάμεις εξαπέλυσαν μια λυσσώδη αντεπίθεση κατά των Τζιχαντιστών γύρω από την πόλη-κλειδή που είναι η Χάμα σήμερα Τετάρτη, αφού υπέστησαν μια σειρά από εκπληκτικές απώλειες, ανέφερε ένας δυτικός παρατηρητής πολέμου, ενώ απωθήθηκαν 10χλμ μακριά από αυτήν σύμφωνα με<a href="https://today.rtl.lu/news/world/a/2256444.html"> ΜΜΕ.</a><br /><br /> Η πόλη Χάμα βρίσκεται σε στρατηγική τοποθεσία στην κεντρική Συρία και για τον στρατό είναι το κλειδί για τη διαφύλαξη της πρωτεύουσας και της έδρας της Δαμασκού.<br /><br /> Οι μάχες γύρω από την πόλη, ακολουθούν την αστραπιαία επίθεση των Ισλαμιστών ανταρτών, οι οποίοι σε λίγες μέρες κατέλαβαν εκτάσεις εδάφους από τον έλεγχο του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ.<br /><br /> Κλειδί για τις επιτυχίες των Τζιχαντιστών από την έναρξη της επίθεσης την περασμένη εβδομάδα ήταν η κατάληψη του Χαλεπίου, της δεύτερης πόλης της Συρίας, η οποία σε περισσότερο από μια δεκαετία πολέμου δεν είχε πέσει ποτέ από τα χέρια της κυβέρνησης.<br /><br />Στο Χαλέπι, ένας φοιτητής ιατρικής ανέφερε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι το προσωπικό στο νοσοκομείο όπου εργαζόταν «απουσίαζε σε μεγάλο βαθμό, με τα τμήματα να λειτουργούν με δυναμικότητα 50 τοις εκατό».<br /><br /> «Προσπαθούμε να ικανοποιήσουμε τις επείγουσες περιπτώσεις που έρχονται στο νοσοκομείο, χρησιμοποιώντας ιατρικές προμήθειες με φειδώ», είπε ο ίδιος υπό τον όρο της ανωνυμίας.<br /><br />Οι Σύροι πολίτες έχουν εγκαταλείψει την πόλη Σουράν, ανάμεσα στο Χαλέπι και τη Χάμα, και πολλοί από αυτούς κουβαλούν ό,τι μπορούσαν να πάρουν στα οχήματά τους.<br /><br /> Οι προελαύνοντες Τζιχαντιστές αντάρτες πλέον βρίσκουν τον μάστορα τους μετά την προέλαση που είχαν σε πολλές περιοχές , και οι μάχες γύρω από τη Χάμα είναι πλέον απάνθρωπα σκληρές.<br /><br /> Μέχρι την Τρίτη, οι δυνάμεις των Τζιχαντιστών είχαν φτάσει στις πύλες της πόλης Χάμα, ενώ σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, οι μάχες προκάλεσαν ένα κύμα εκτοπισμού χιλιάδων πολιτών .<br /><br /> Οι εικόνες του Γαλλικού Πρακτορείου έδειχναν ανθρώπους να φεύγουν από την πόλη Σουράν, μεταξύ Χαλεπίου και Χάμα, πολλοί από αυτούς κουβαλούσαν ό,τι μπορούσαν να πάρουν στα οχήματά τους.<br /><br /> Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο που εδρεύει στη Βρετανία, «οι δυνάμεις του καθεστώτος Άσαντ εξαπέλυσαν αντεπίθεση» στην επαρχία Χάμα την Τετάρτη με αεροπορική υποστήριξη στους αντάρτες Hayat Tahrir al-Sham (HTS) και συμμαχικές φατρίες.<br /><br /> Οι κυβερνητικές δυνάμεις απώθησαν το HTS μακριά από την πρωτεύουσα της επαρχίας κατά περίπου 10 χιλιόμετρα (έξι μίλια), ανακοίνωσε το Παρατηρητήριο, αναφέροντας σκληρές μάχες καθώς οι αντάρτες απέτυχαν στην προσπάθειά τους να καταλάβουν μια περιοχή κοντά στην πόλη".<br /><br /> Το συριακό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων SANA μετέδωσε επίσης τη μάχη γύρω από τη Χάμα, αναφέροντας ότι ο στρατός διεξάγει επιχειρήσεις εναντίον «τρομοκρατικών οργανώσεων» στα βόρεια της επαρχίας.<br /><br /> Ο Wassim, ένας 36χρονος οδηγός ντελίβερι που ζει στην πόλη Hama, είπε ότι «οι ήχοι ήταν πραγματικά τρομακτικοί και ο συνεχής βομβαρδισμός ακούγονταν καθαρά».<br /><br />Αν οι δυνάμεις του Άσαντ σταθεροποιήσουν την προέλαση των Τζιχαντιστών και τους απωθήσουν, τότε θα έχει έχσει ξεκινήσει η αρχή του τέλους τους οριστικά στην Συρία. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο συριακός στρατός εξαπέλυσε λυσσώδη αντεπίθεση κατά των Τούρκων και των Τζιχαντιστών του HTS απωθώντας τους 10 χλμ από την Χάμα

Την αντεπίθεση στηρίζουν ρωσικά μαχητικά και συριακά αεροσκάφη-Πέφτουν κορμιά στις άγριες μάχες και οι συριακές δυνάμεις του Άσαντ εξοντώνου...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι νησίδες πέριξ της Κρήτης: Απάντηση στις τουρκικές διεκδικήσεις.

<img height="393" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/12/enosi-kriti-SLpress-1-825x507.jpg" width="701" /><div><br /></div><div><b>ΡΟΔΟΥΣΑΚΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ</b><br />Με την ενσωμάτωση της Κρήτης προσαρτήθηκαν ασφαλώς στην Ελλάδα και οι πέριξ αυτής νησίδες, ως αναπόσπαστα και οργανικά μέρη της φυσικής, διοικητικής, αμυντικής, οικονομικής, πολιτιστικής ζωής της Μεγαλονήσου και της ιστορικής της διαδρομής και αρχαιολογικής της κληρονομίας. Την ακλόνητη και παγιωμένη αυτή διεθνή πραγματικότητα ήρθαν να αμφισβητήσουν απροσδόκητες τουρκικές θέσεις πού απέρριπταν την ελληνικότητα ιδιαίτερα της Γαύδου<br /><br />Είχαν μάλιστα επιτύχει να ματαιώσουν συμμαχική άσκηση στά πλαίσια τού ΝΑΤΟ (1996 ΜΙΧΤ 96) επειδή στο σχεδιασμό συμπεριλαμβανόταν και η Γαύδος. Κατόπιν ήλθαν στα πλαίσια τής “Γαλάζιας Πατρίδας” και οι νέες τουρκικές αμφισβητήσεις των ελληνικών νησίδων πού δεν είναι ρητά αναγεγραμμένες στις διεθνείς Συνθήκες με σχετική τουρκική ρητή αναφορά πάλι στη Γαύδο. Στη συνέχεια το Τουρκο-Λιβυκό μνημόνιο αποκλειστικής ζώνης (Νοέμβριος 2019) στερούσε κυριαρχικά δικαιώματα τόσο των νησίδων όσο και αυτής τής Κρήτης.<br /><br />Στο πλαίσιο δε του ΟΗΕ και σε απάντηση των ελληνικών σχετικών αντιδράσεων, ο Λίβυος εκπρόσωπος με επιστολή του στο Γενικό Γραμματέα (Ιανουάριος 2020) υποστήριξε ότι η Ελλάδα διαπραγματεύεται θαλάσσιες ζώνες από “πολύ μικρά νησιά” χωρίς νομική σημασία εννοώντας τη Γαύδο, ως ασήμαντη “υπερβολή”, πού δεν πρέπει να ληφθεί υπόψη στις μετρήσεις για τα όρια της ΑΟΖ, πολύ δε περισσότερο να μη γίνει δεκτή ως ελληνική αφετηρία μέτρησης της ελληνικής ΑΟΖ.<br /><img height="432" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/12/gaudos-SLpress-1.jpg" width="676" /><br /><br />Είναι βέβαιον ότι οι λιβυκοί αυτοί ισχυρισμοί θα επαναληφθούν είτε κατά νέα ενδεχόμενη απόπειρα διμερούς ελληνο-λιβυκής επαναδιαπραγμάτευσης για την ΑΟΖ, είτε πολύ περισσότερο μόλις προχωρήσουν οι προγραμματιζόμενες και αναγγελθείσες ήδη έρευνες για άντληση υδατανθράκων στα ΝΔ τής Κρήτης. Στο χορό των αντιδράσεων θα προστεθεί ασφαλώς και η Τουρκία, επειδή εκτός από τις παραπάνω απόψεις της για τα νησιά, η Άγκυρα έχει λάβει παραχωρήσεις αδειών από την Τρίπολη για διεξαγωγή ερευνών και εκείνη με την κρατική της Τουρκική Εταιρία Πετρελαίων στην λιβυκή ΑΟΖ.<br /><br />Περί της ελληνικότητας των νησίδων<br /><br />Για να μην αιφνιδιαστεί και πάλι η ελληνική πλευρά, όπως το συνηθίζει, (και στην περίπτωση τού Τουρκο-Λιβυκού μνημονίου) ως μη όφειλε, θα πρέπει να έχει υπόψη της τα παρακάτω σε ό,τι αφορά την “ελληνικότητα και κρητικότητα” των πέριξ τής Κρήτης νησίδων.<br /><br />Α. Και για την περίπτωση των “κρητικών” νησιών ισχύει η γενική διευθέτηση, σύμφωνα με την οποία και με βάση τα άρθρα 12 και 16 τής Συνθήκης της Λωζάνης, στην τουρκική κυριαρχία περιλαμβάνονταν μόνο η Ίμβρος, η Τένεδος, οι Λαγούσες νήσοι στην είσοδο τού Ελλησπόντου και όλα τα νησιά πού βρίσκονταν εντός τριών μιλίων από τις τουρκικές ακτές και δεν είχαν εκχωρηθεί ρητά στην Ελλάδα. Η Τουρκία έχει παραιτηθεί από οποιονδήποτε τίτλο, ή δικαίωμα επί όλων των άλλων ελληνικών νησιών, συμπεριλαμβανομένων ασφαλώς και των “κρητικών, η Τουρκία δεν μπορεί να προβάλει καμμία αξίωση επί ελληνικών νησιών μακρύτερα από τρία μίλια από τις ακτές της. Τελεία και παύλα.<br /><br />Ούτε η μεταγενέστερη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947 έχει μεταβάλει οποιαδήποτε στα δυτικά τής Τουρκίας θαλάσσια περιοχή, εκτός από τή μεταβίβαση τής Δωδεκανήσου στην Ελλάδα από την Ιταλία. Η Συνθήκη Ειρήνης άλλωστε τού 1947 δεν αφορά την Τουρκία, αλλά έχει συνομολογηθεί μεταξύ των Συμμάχων και τής Ιταλίας μόνο. Οι προβλέψεις της Λωζάνης έχουν μείνει αμετάβλητες.<br /><br />Β. Και τα δύο Συντάγματα τής Κρητικής Πολιτείας τού 1899 και 1907 αντίστοιχα, αναφέρονται ρητά στις περιβάλλουσες την Κρήτη νησίδες ως αναπόσπαστο μέρος τού κρητικού εδάφους και τής κρητικής πολιτειακής τάξης, αναφέροντας ακριβώς στα αντίστοιχα άρθρα 1α και 17γ και των δύο Συνταγμάτων:<br />Η νήσος Κρήτη μετά των παρακειμένων αυτή νησιδίων, αποτελεί εντελώς αυτόνομον Πολιτείαν κατά τούς αποφασισθέντας υπό των τεσσάρων Μεγάλων Δυνάμεων όρους…<br /><br />Ουδέν επί των παρακειμένων νησίδων εμπράγματον δικαίωμα αποκτάται άνευ αδείας τής Κυβερνήσεως κατά τη μεταβίβαση δε τοιούτων δικαιωμάτων, η Πολιτεία έχει δικαίωμα προτιμήσεως. Ούτε η μορφή, ούτε το περιεχόμενο, ούτε μέρος του περιεχομένου των κρητικών Συνταγμάτων αμφισβητήθηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις ή την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Συνεπώς, με την Ένωση ενσωματώθηκαν και οι νησίδες στην Ελληνική Επικράτεια. Η Κρήτη ενώθηκε ως Όλον και όχι ως Μέρος.<br /><br />Γ. Τόσο τα κατοικημένα νησιά όσο και τα ακατοίκητα αποτελούσαν και αποτελούν μέρη τού κρατικού, πολιτειακού και αυτοδιοικητικού συστήματος της Κρήτης. Η νήσος Γραμβούσα π.χ. από πλευράς αυτοδιοικητικής ανήκε στο Δήμο Μεσογείων παλαιότερα, η στην κοινότητα Γραμβούσας αργότερα, ή στο Δήμο Κισάμου στη συνέχεια. Οι δε κρατικές υπηρεσίες του Νομού Χανίων είχαν και έχουν αρμοδιότητα και ευθύνη για την νήσο αυτή (Γραμβούσα) και τις άλλες πέριξ τού νομού. Η Γαύδος εξάλλου ανήκε στο Δήμο Σφακίων κατά την Οθωμανική περίοδο. Κατά την απογραφή τού 1881 σύμφωνα με τη “Στατιστική του πληθυσμού της Κρήτης” του Νικόλαου Σταυράκη (ΑΘΗΝΗΣΙ 1890) η Γαύδος είχε 417 Χριστιανούς κατοίκους και κανένα Μουσουλμάνο.<br /><br />Με την τελευταία (2021) απογραφή εμφανίζει 142 κατοίκους οι οποίοι ασφαλώς υπερδιπλασιάζονται κατά τη θερινή περίοδο. Πάντως ούτε “ασήμαντη” ούτε “μικρή” είναι ούτε και “έρημη” είναι η Γαύδος αλλά ιδιαίτερα τούς θερινούς μήνες με ζωηρή τουριστική κίνηση, με δικό της Δήμο και οργάνωση. Τελευταία δε υποδέχεται και περιθάλπει μεγάλους αριθμούς λαθρομεταναστών από τα λιβυκά παράλια.<br /><br />Δ. Όλα τα νησιά γύρω από την Κρήτη διαχρονικά είναι άρρηκτα δεμένα με την οικονομική ζωή της Κρήτης (κτηνοτροφική, αλιευτική παραγωγή και τελευταία με σημαντική τουριστική επισκεψιμότητα. Η Τουρκική Διοίκηση μάλιστα υπενοικίαζε κρατική γη, τους λεγόμενους “μουκατάδες” σε ιδιώτες χριστιανούς και Τούρκους. Όπως είχε αναφερθεί, κατά την περίοδο 1860-1870, είχε δημιουργηθεί μεγάλη διαμάχη σχετικά με “μουκατά” στη νήσο Δία, για τη διεκδίκηση τού οποίου, ισχυρός Τούρκος τού Χάνδακα προσέφυγε διαμαρτυρόμενος στην Κωνσταντινούπολη, με αίτημα την ακύρωση τού “μουκατά”, που η Διοίκηση του Ηρακλείου είχε παραχωρήσει σέ άλλο Τούρκο στο νησί Δία.</div><div><br />“Φρουρός ακοίμητος φυλάει”<br /><br />E. Οι νησίδες συνδέονται επίσης με την ασφάλεια και άμυνα της Κρήτης, ας θυμηθούμε το ρόλο των νησιών Θοδωρού και Δίας στην κατάκτηση των αντίστοιχων φρουρίων Χανίων και Χάνδακα, από τούς Τούρκους κατά το 1645 και 1669 και τη διατήρηση των νησιών Γραμβούσας, Σούδας και Σπιναλόγκας από τους Ενετούς πολλά χρόνια μετά τη τουρκική κατάκτηση. Καθώς και το καταλυτικό ρόλο της νησίδας Γραμβούσας κατά την Μεγάλη Επανάσταση τού 1821. Για την ασφαλή δέ ναυσιπλοία προς και από Κρήτη η Οθωμανική Διοίκηση εγκατέστησε την περίοδο 1880 φάρους στα νησιά από την Γαλλική Εταιρία Φάρων. Ο μεγαλύτερος ψηλότερος σέ ύψωμα 325 μέτρων από αυτούς, ήταν ο φάρος τής Γαύδου, περιστροφικός, ορατός από 42 μίλια, θεωρούμενος ως ο μεγαλύτερος τής Μεσογείου. Ο φάρος αυτός βομβαρδίστηκε το 1940 από τούς Γερμανούς και καταστράφηκε.<br /><br />ΣΤ. Οι νησίδες πού περιβάλλουν την Κρήτη, τέλος ανήκουν στην ελληνική και χριστιανική κληρονομία, διατηρούν αρχαίες ονομασίες εκκλησίες και άλλα ίχνη τής ελληνοχριστιανικής ιστορίας και παράδοσης. Η Γαύδος, ήταν η αρχαία Κλαύδη, κατά τον Απόστολο Παύλο πού ναυάγησε εκεί πλέοντας προς Ρώμη, και όπου στάθμευσαν και οι 99 Πατέρες. Έχουν επισημανθεί Μινωικά, αρχαιοελληνικά και ρωμαϊκά ευρήματα. Κατά δε τη βυζαντινή περίοδο είχε Επισκοπή, (υπάρχει και η παλαιά εκκλησία του Αη Γιώργη) που σημαίνει κι αρκετό πληθυσμό.<br /><br />Αν και κατά τα ενετικά χρόνια είχαν εγκατασταθεί στη Γαύδο Μαλτέζοι και Άγγλοι πειρατές, –σύμφωνα με τον Ενετό προβλεπτή Μπασιλικάκα– οι Σφακιανοί πήγαιναν στο νησί και έσπερναν 1000 “μουζούρια” κριθάρι (μουζούρι είναι παλαιό κρητικό μέτρο υπολογισμού ποσότητας προσδοκώμενου δημητριακού καρπού που αντιστοιχεί σε περίπου 15 οκάδων καρπού). Ο Καλλίμαχος Αλεξανδρινός ποιητής (γύρω στό 300 π.χ.) αναφέρει ότι η Γαύδος είναι η Ωγυγία τού Ομήρου όπου κατοικούσε η νύφη Καλυψώ, πού κράτησε τον Οδυσσέα γιά 7 χρόνια και στο τέλος τού έδωσε ξύλα από κέδρους γιά να σκαρώσει το πλοίο του και να φύγει. Και σύμφωνα με τη μετάφραση Καζαντζάκη-Κακριδή:<br /><br />Ψηλά εκεί δέντρα φυτρώναν,<br />σκλήθρες, λεύκες καί έλατοι, πού ανέβαιναν στά ουράνια.<br />Κι ευτύς ως τούδειξε πού φύτρωναν τα θεριεμένα δέντρα η Καλυψώ η θεά, η πανέμνοστη, στο σπήλιο της γυρνούσε. Κι αυτός τα δέντρα επήρε κι έκοβε.<br /><br />Κατά τον 20ό αιώνα η Γαύδος συνδέεται και με τις πολιτικές περιπέτειες της χώρας, οπότε γίνεται τόπος εξορίας πολιτικών κρατουμένων τής δικτατορίας Μεταξά, μεταξύ των οποίων και ο Μάρκος Βαφειάδης, Στρατηγός μετέπειτα τού Δημοκρατικού Στρατού και ο Μήτσος Παρτσαλίδης, ηγετικό στέλεχος τού ΚΚΕ. Ένα από τα τραγούδια πού έλεγαν οι πολιτικοί κρατούμενοι στη Γαύδο ήταν:<br /><br />H θάλασσα γύρω μάς ζώνει<br />σάν αλυσίδα φοβερή,<br />φρουρός ακοίμητος φυλάει<br />μέρα καί νύχτα τό νησί .<br />Μάς στείλανε οι πλουτοκράτες<br />στού Λιβυκού τήν ερημιά<br />γιατί ζητήσαμε τό δίκιο<br />καί τού Λαού τή Λευτεριά.<br />Η Κρήτη, η εποχή, ο χώρος<br /><br />Ύστερα από τόσα πολυποίκιλα καθαρά τεκμήρια ελληνικότητας, μέσα από τη μακραίωνη διαδρομή από το βάθος τού Μύθου τής Προϊστορίας, τής παλαιότερης και νεώτερης αλλά και σύγχρονης ελληνικής περιπέτειας, ποια αλήθεια αμφιβολία μπορεί να αμφισβητεί τη ελληνική ταυτότητα τής Γαύδου, αυτής τής εθνικής ακριτικής έπαλξης στο Μεσογειακό Νότο, πού αποτελεί και το απώτατο εδαφικό νησιωτικό όριο και τής Ευρώπης στο νοτιοανατολικό μεσογειακό χώρο.<br /><br />111 χρόνια ύστερα από την Ένωση, ασφαλώς η Κρήτη θα συνεχίσει να τροφοδοτεί τον εθνικό κορμό με το δυναμισμό της, τη δημιουργικότητά της και την εθελοθυσία της, όπως το απέδειξε με τη συμμετοχή της στο Μακεδονικό, στο Βαλκανικό ή στο Μικρασιατικό Μέτωπο, πριν και αμέσως μετά την Ένωση και με την παραγωγή και καθολική πρόοδό της στις ακόλουθες ειρηνικές περιόδους. Πρέπει όμως αμοιβαία και το Ελληνικό Κράτος να εξασφαλίζει τούς απαραίτητους ποιοτικούς όρους ζωής στη Κρήτη, ιδιαίτερα σε ευαίσθητες περιοχές, όπως η Γαύδος πού χρειάζεται γιατρούς, δασκάλους και μάλλον περισσότερους λιμενικούς σήμερα.<br /><br />Θα πρέπει γενικότερα να θωρακιστεί και να προστατευτεί η Ελευθερία, τα συμφέροντα, η Άμυνα και η Ειρήνη όλης της Χώρας ασφαλώς, αλλά ιδιαίτερα της Κρήτης πού βρίσκεται στη συγκεκριμένη διακεκαυμένη ζώνη κατά το συγκεκριμένο κρίσιμο χρονικό διάστημα. Πρέπει να προστατευθούν τα εδαφικά, θαλάσσια και υποθαλάσσια ελληνικά δικαιώματα κυρίως νότια της Κρήτης Το Πολεμικό Ναυτικό διαπιστώνοντας τις αυξημένες ανάγκες άμυνας λόγω των αναταράξεων στην Ανατολική Μεσόγειο προγραμματίζει ήδη τη λειτουργία νέου ναυστάθμου στη Σούδα.<br /><img height="540" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/12/Screenshot_18-1.png" width="707" /><br /><i>Aπό τη τελετή της Ένωσης 1η Δεκεμβρίου 1913 στο Φιρκά Χανίων.</i><br /><br /><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι νησίδες πέριξ της Κρήτης: Απάντηση στις τουρκικές διεκδικήσεις.

ΡΟΔΟΥΣΑΚΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ Με την ενσωμάτωση της Κρήτης προσαρτήθηκαν ασφαλώς στην Ελλάδα και οι πέριξ αυτής νησίδες, ως αναπόσπαστα και οργανικά μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η τουρκική σημαία στο Χαλέπι μιλάει από μόνη της…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://hellasultras.gr/wp-content/uploads/2024/12/Gdvb_8HXwAANVZp.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="599" data-original-width="865" height="429" src="https://hellasultras.gr/wp-content/uploads/2024/12/Gdvb_8HXwAANVZp.jpg" width="705" /></a></div><div style="text-align: left;"><br /></div><b>ΜΠΑΛΤΖΩΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ</b><br />Την 27η Νοεμβρίου, οι τζιχαντιστικές δυνάμεις, με επικεφαλής την οργάνωση Χαγιάτ Ταχρί αλ Σιάμ (HTS), πρώην Τζαμπχάτ Νούσρα, πρώην Ισλαμικό Κράτος εξαπέλυσε την επιχείρηση “Repelling the Aggression”, όπου με ξαφνική επίθεση από την επαρχία Ιντλίμπ στην πόλη-κόσμημα της Συρίας, το Χαλέπι και το κατέλαβαν σχεδόν όλο.<br /><br />Κατόπιν με την δυναμική του αιφνιδιασμού και της αποχώρησης χωρίς αντίστασης του Συριακού Στρατού, προχώρησαν προς τον Νότο, ελέγχοντας τον υψίστης σημασίας αυτοκινητόδρομο Μ5 που συνδέει την Δαμασκό με τον Βορρά και τα σύνορα με την Τουρκία. Οι τζιχαντιστές εξόρμησαν στο Χαλέπι από την περιοχή του Ιντλίμπ στα δυτικά που μετά την Συμφωνία της Αστάνας τον Σεπτέμβριο 2017, μεταξύ Ρωσίας-Ιράν-Τουρκίας, κατέληξαν σε συμφωνία στο θέμα του Ιντλίμπ και οριοθέτησαν την τέταρτη ζώνη μη διαμάχης, την περιφέρεια του Ιντλίμπ. Εκεί συγκέντρωσαν τις ηττημένες τζιχαντιστικές τρομοκρατικές ισλαμιστικές οργανώσεις, μαζί με τις οικογένειές των, με αποτέλεσμα να σχηματιστεί μια τζιχαντιστική “χωματερή”, με ευθύνη, επίβλεψη, τροφοδοσία από την Τουρκία. <br /><br />Η Τουρκία αναλαμβάνοντας τον έλεγχο της επικίνδυνης περιοχής γνώριζε και τους κινδύνους και τα οφέλη που θα αποκόμιζε από τον έλεγχο και την επιρροή που αποκτούσε επί των φανατικών ισλαμιστών και δη Σουνιτών, για κάθε ενέργεια δύσκολη, επικίνδυνη και φυσικά παράνομη που θα απαιτείτο για την υλοποίηση των γεωστρατηγικών της επιδιώξεων. Και η Τουρκία για κάθε μαύρη ή βρώμικη επιχείρηση οπουδήποτε, χρησιμοποιούσε μέχρι τώρα, τους τζιχαντιστές του Ιντλίμπ, που για λίγα χρήματα μπορούσαν να εκτελέσουν οιαδήποτε αποστολή, οπουδήποτε.<br /><br />Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εμπλοκή της Τουρκίας στην Λιβύη, με την αποστολή καιχρησιμοποίηση εμπειροπόλεμων φανατικών ισλαμιστών από το Ιντλίμπ, οι οποίοι πέτυχαν αυτό που επεδίωκε: Την αναχαίτηση των δυνάμεων του στρατηγού Χαφτάρ, να σώσουν την Τρίπολη και τώρα να ελέγχουν πλήρως την Δυτική Λιβύη.Οι δίοδοι επικοινωνίας, οι εισαγωγές τροφίμων (και όχι μόνον), οι έξοδοι από την ιδιότυπη αυτή τζιχαντική χωματερή γινόταν κατά βάση από την Τουρκία, η οποία επωφελούντο οικονομικά από αυτές τις συναλλαγές.<br /><br />Η επιβίωση του τρομοκρατικού μορφώματος εξαρτάται από χορηγίες αραβικών κρατών, όπως του Κόλπου, της ΜΙΤ, του λαθρεμπορίου όπλων και ναρκωτικών και ιδιαίτερα της τεχνητής αμφεταμίνης Captagon, το αποκαλούμενο και «χάπι των πριγκήπων», που παράγεται αφειδώς στην Συρία και διακινείται και με την συμμετοχή της Χεζμπολάχ. <br />Η εισβολή στο Χαλέπι<br /><br />Και ερχόμαστε τώρα σε αυτή την ξαφνική εισβολή, που φαίνεται αιφνιδίασε, αν και δεν θα έπρεπε την συριακή κυβέρνηση και το Ιράν, που είναι η ηγετική δύναμη του λεγόμενου “Άξονα της Αντίστασης”, που μέλος του είναι η Συρία, καθώς και οι Σιϊτικές πολιτοφυλακές του Ιράκ και φυσικά οι γνωστές τρομοκρατικές οργανώσεις, Χεζμπολάχ, Χαμάς και Χούτι.<br /><br />Οι επιτιθέμενοι είναι οι ισλαμικές εξτρεμιστικές οργανώσεις της HTS, του SDA (Syrian Democratic Army), που είναι η καθοδηγούμενη αντιπολίτευση της Συρίας, άλλες ισλαμιστικές-εξτρεμιστικές οργανώσεις, καθώς και μια Ταξιαρχία Τουρκμένων που δημιούργησε και εξόπλισε η Τουρκία, όπου με μια αστραπιαία επίθεση, εξοπλισμένοι με τουρκικά όπλα, πυρομαχικά και οχήματα και καθοδηγούμενες από τούρκους επιτελείς, κατόρθωσαν να καταλάβουν το μεγαλύτερο μέρος του Χαλεπίου και μέσω του αυτοκινητοδρόμου Μ5. Έφτασαν δε μέχρι τη Χάμα μέσα σε λίγες μέρες, καθώς οι κυβερνητικές δυνάμεις υποχώρησαν, χωρίς να δώσουν ουσιαστική και δυναμική αντίσταση, καταλαμβάνοντας την περιοχή (περίπου στο μέγεθος του Ιντλίμπ), που φαίνεται στον παρακάτω χάρτη, με πράσινο και διαγραμμίσεις.<br /><br />Οι μπλε περιοχές στον Βορρά είναι οι περιοχές, που κατοικούσαν Κούρδοι της Συρίας του YPG, που είχε καταλάβει και διατηρεί η Τουρκία ακόμη και εκτιμώ ότι δεν πρόκειται ποτέ να παραδώσει. Ακόμη η κίτρινη περιοχή ανατολικά του Ευφράτη ελέγχεται από τους Κούρδους του YPG, οι μαύρες διάσπαρτες περιοχές είναι νησίδες τζιχαντιστών και το κόκκινο η περιοχή της Συρίας, που ελέγχεται από την νόμιμη κυβέρνηση της Συρίας υπό τον Άσαντ. <br /><br /><img height="578" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/12/Screenshot_23.png" width="684" /><br /><i>Ο χάρτης με την κατάσταση επί του εδάφους στην Βορειοδυτική Συρία. Με πράσινο χρώμα και πλάγιες γραμμές, η περιοχή που ελέγχουν σήμερα οι τζιχαντιστές της HTS.</i><br /><br />Τα γρήγορα κέρδη των ανταρτών – τα πιο σημαντικά από το 2016 – φέρνουν ραγδαίες εξελίξεις στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και τις υφιστάμενες συμμαχίες που υπάρχουν. Τα ερωτήματα είναι πολλά και οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες. Το κύριο ερώτημα είναι, αν γνώριζαν οι υπηρεσίες πληροφοριών την προετοιμασία που εξελισσόταν στην περιοχή του Ιντλίμπ και πότε θα εκδηλωνόταν η επίθεση. Αν γνώριζαν, τι έκαναν οι άμεσοι ενδιαφερόμενοι όπως η Συρία και οι Κούρδοι της περιοχής. Γιατί έγινε αμέσως μετά την συμφωνία κατάπαυσης πυρός μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ και αν έχει σχέση με αυτή την επιχείρηση; Η Τουρκία το γνώριζε και έχει ρόλο σημαντικό στην επιχείρηση; Τελικά η επιχείρηση αυτή τι σκοπούς έχει; Ποιος ωφελείται και ποιος χάνει;<br /><br />Η Τουρκία πίσω από όλα<br /><br />Σε απάντηση των ερωτημάτων αυτών, φαίνεται ότι πίσω από όλα αυτά είναι η Τουρκία, η οποία προετοίμασε, εκπαίδευσε και σχεδίασε την εν λόγω επιχείρηση, ενημερώνοντας τις ΗΠΑ. Σύμφωνα με πληροφορίες από μεσανατολικά ΜΜΕ, ο σχεδιασμός και η εκπαίδευση είχε αρχίσει τουλάχιστον προ διμήνου, ήταν σχεδιασμένη να γίνει τον Μάρτιο, αλλά επισπεύστηκε να γίνει τώρα, λόγω της συμφωνίας κατάπαυσης πυρός μεταξύ Ισραήλ-Λιβάνου και Χεζμπολάχ.<br /><br />Η Τουρκία είχε πολλούς λόγους για την επίθεση αυτή. Σημειώθηκε σε μια ευαίσθητη διπλωματική στιγμή: Εδώ και χρόνια καθυστερεί η διπλωματική προσέγγιση Δαμασκού και Άγκυρας, με σκοπό την διατήρηση των εδαφών που κατέχει στον Βορρά η Τουρκία, κάτι που ο Άσαντ αρνείται όχι να συζητήσει, αλλά έστω και να συναντηθεί με τον Ερντογάν. Οι περιοχές που κατέλαβε η Τουρκία κατά την διάρκεια του πολέμου στην Συρία είναι με τις επιχειρήσεις: “Ασπίδα του Ευφράτη” το 2016-17, καταλαμβάνοντας την περιοχή Γιαραμπλούς, όπου υπήρχε η εθνότητα των Τουρκμένων.<br />“Κλάδος Ελαίας”, το 2018, που κατέλαβε την επαρχία του Αφρίν, καθαρά κουρδική περιοχή, που εξεδιώχθησαν.<div><br />“Πηγή Ειρήνης”, το 2019, καταλαμβάνοντας την περιοχή Τελ Αμπιάντ-Ρας ελ Αίν, ανατολικά του Ευφράτη στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας, που κατοικούσαν Κούρδοι. <br /><br />Η Ρωσία και το Ιράν ζητούν να υπάρξει αποκλιμάκωση, αλλά η Δαμασκός ζητεί την απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων που έχουν αναπτυχθεί στη βόρεια Συρία κατά μήκος των συνόρων με την Τουρκία, που σημαίνει ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να επέμβει, ο δε Άσαντ με την βοήθεια της ρωσικής αεροπορίας που βομβαρδίζει τους εισβολείς και των συμμάχων του στο Ιράκ και του Ιράν, ορκίζεται να συντρίψει τους τζιχαντιστές, σε πόλεμο μέχρι εσχάτων.<br /><br />Για την Κάρολαϊν Ρόουζ, του Institute Newlines με έδρα την Ουάσινγκτον, η μετρημένη αντίδραση των συμμάχων της Δαμασκού ενδέχεται να είναι «ένας τρόπος να αναγκάσουν το καθεστώς Άσαντ να διαπραγματευθεί από μια πιο αδύναμη θέση και απουσία κάθε ένδειξης στήριξης από τους Ρώσους και τους Ιρανούς», όπως έγραψε στο Χ. Ίσως οι ρωσικοί βομβαρδισμοί να είναι απλώς σκόπιμοι και φυσικά για να μην πλησιάσουν οι τζιχαντιστές προς τα Δυτικά, που έχουν τις δύο βάσεις των στην Λατάκεια και στην Ταρτούς.<br /><br />Ο σκοπός που η Τουρκία υλοποιεί την επιχείρηση αυτή είναι η εξουδετέρωση του όποιου σχεδιασμού υλοποίησης της κουρδικής Ροζάβα, δηλαδή κουρδικού κράτους στα βόρεια σύνορα της Συρίας. Και τούτο γιατί τελευταία κυκλοφόρησαν ξανά οι χάρτες-εφιάλτης της Τουρκίας, του Ραλφ Πήτερς και της Ρόμπιν Ράιτ, που αναφέρονται σε αναδιαμόρφωση των συνόρων στην Μέση Ανατολή και την δημιουργία Κουρδικού κράτους στην Συρία και στο Ιράκ.<br /><br />Ακόμη όλη αυτή η περιοχή στην Βόρεια Συρία περιλαμβάνεται στον Χάρτη του Εθνικού Όρκου (Misak I Milli), που περιλαμβάνεται και το Χαλέπι, την πόλη που ονειρευόταν και Μουσταφά Κεμάλ. Ένας άλλος παράγοντας που μπαίνει στην εξίσωση είναι η Ουκρανία. Σύμφωνα με την εφημερίδα Kyiv Independent, η Ουκρανία εκπαίδευσε τζιχαντιστές στην Ιντλίμπ και διέθεσε Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη, φυσικά σε συνεννόηση με την Τουρκία. <br />Συρία: Κερδισμένοι και χαμένοι<br /><br />Η επίθεση αυτή είναι το ηχηρό μήνυμα της Τουρκίας προς τον Άσαντ για διαπραγματεύσεις και από θέση ισχύος να του επιβάλει την κατοχύρωση των εδαφών που κατείχε. Τώρα θέλει και την περιοχή του Χαλεπίου, αφενός να συνενώσει τις περιοχές Ιντλίμπ, Αφρίν και Γιαραμπλούς σε ενιαίο χώρο και αφετέρου να εγκαταστήσει τους Σύριους πρόσφυγες που έχουν συσσωρευτεί στην Τουρκία. <br /><br />Το Ισραήλ είναι επίσης στους κερδισμένους. Η Συρία ανήκε στον “Άξονα της Αντίστασης” και στο έδαφός της υπήρχαν εγκαταστάσεις και Μονάδες των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν, που εκπαίδευαν, σχεδίαζαν, χορηγούσαν εφόδια και οπλικά συστήματα στους συμμάχους των και πολλές φορές προσβάλαν με πυρά το έδαφος του Ισραήλ. Από το έδαφος της Συρίας διέρχονταν οι άξονες τροφοδοσίας για την Χεζμπολάχ, αλλά και για την Χαμάς.<br /><br />Ακόμη, σε αλλαγή του “Status Quo” στην Συρία, το Ισραήλ παγιώνει και “κερδίζει” τα υψώματα του Γκολάν, που κατέλαβε από τον πόλεμο του 1967. Βέβαια έχει και μια απώλεια, λόγω της συμμαχίας και υποστήριξης του κουρδικού YPG, το οποίο ευρίσκεται σε δύσκολη θέση και οι επιδιώξεις του για δημιουργία κράτους φαίνεται προς το παρόν να μην ευνοούνται. Οι δε ΗΠΑ γνώριζαν την επιχείρηση και έδωσαν την έγκριση, λόγω της σχεδιαζόμενης νέας Μέσης Ανατολής, αν και η επιχείρηση αυτή δεν ευνοεί τους συμμάχους τους Κούρδους στην Συρία. <br /><br />Από την πλευρά των χαμένων πρώτα και κύρια είναι η Συρία και ο πρόεδρος Άσαντ, που αν δεν κατορθώσει να απαντήσει νικηφόρα στην εισβολή θα χάσει και άλλα εδάφη και ενδεχομένως και την εξουσία του. Ακόμη, σε αυτή την φάση, είναι και οι Κούρδοι του YPG, που πολεμούν σε αυτή την φάση εναντίον των φιλότουρκων τζιχαντιστών και ελπίζοντας για το αύριο. Και χαμένοι είναι όλοι οι σύμμαχοι του, όπως το Ιράν, η Χεζμπολάχ, το Ιράκ και το κυριότερο η Ρωσία, που με τις δύο βάσεις της είχε βάλει πόδι στην Μεσόγειο και στην Μέση Ανατολή. Μπορεί στον πόλεμο της Συρίας την δεκαετία του 2020 να είχε ουσιαστική παρεμβατική παρουσία και να βοήθησε την Συρία να αντιμετωπίσει το Ισλαμικό Κράτος, τώρα με τον πόλεμο στην Ουκρανία είναι πολύ δύσκολο να εμπλακεί και να βοηθήσει σημαντικά τον σύμμαχό της τον Άσαντ και την Συρία γενικά. <br /><br />Έτσι καταλήγοντας θα λέγαμε μέχρι τώρα, ότι οι κερδισμένοι είναι η Τουρκία και το Ισραήλ, οι ΗΠΑ ευνοϊκά ουδέτεροι και χαμένοι στρατηγικά και επί του πεδίου ο Άξονας της Αντίστασης, που είναι υπό κατάρρευση, από τα διαδοχικά κτυπήματα επί του πεδίου και τους διοικητικούς αποκεφαλισμούς των πληρεξούσιών του, της Χαμάς και της Χεζμπολάχ. Όμως, είναι πολύ νωρίς για να διαγράψουμε το καθεστώς Άσαντ, λέει το BBC. Έχει έναν πυρήνα γνήσιας υποστήριξης. Ορισμένοι Σύριοι το βλέπουν ως τη λιγότερο κακή επιλογή – καλύτερη από τους τζιχαντιστές που κυριάρχησαν στην εξέγερση. Όμως, αν άλλες ομάδες κατά του Άσαντ –και είναι πολλές – ξεσηκωθούν, το καθεστώς του θα βρεθεί και πάλι σε θανάσιμο κίνδυνο.<br /><br />Και για να μην ξεχνιόμαστε, δεν βλέπουμε κάποια καταδίκη της “πολιτισμένης δημοκρατικής” Δύσης σε αυτή την εισβολή της Τουρκίας δια αντιπροσώπων, ούτε καν η Ελλάδα να μιλήσει, όπως έχει ηθικό και εθνικό δικαίωμα, για τους εκατοντάδες χιλιάδες Ρουμ (Ρωμιοί , Έλληνες της Συρίας) χριστιανούς ορθοδόξους της Συρίας, που εξοντώνονται στην περιοχή των επιχειρήσεων των “φίλων” μας Τούρκων, παρά μόνο για την Ουκρανία. Όπως αναφέρεται σε ανάλυση του BBC, τα γεγονότα στη Συρία τις τελευταίες ημέρες είναι μια ακόμη απόδειξη ότι ο πόλεμος που κυριαρχεί στη Μέση Ανατολή κλιμακώνεται και δεν υποχωρεί. <br /><br /><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η τουρκική σημαία στο Χαλέπι μιλάει από μόνη της…

ΜΠΑΛΤΖΩΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Την 27η Νοεμβρίου, οι τζιχαντιστικές δυνάμεις, με επικεφαλής την οργάνωση Χαγιάτ Ταχρί αλ Σιάμ (HTS), πρώην Τζαμπχάτ Νούσρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πυρετώδης διπλωματική δραστηριότητα στην Συρία.

<img height="397" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/12/SYRIAMILITANTS-825x600.jpg" width="703" /><br /><br /><b>ΣΤΕΛΛΟΥ ΒΑΝΑ</b><br />Συνεχίζονται οι συγκρούσεις στο βόρειο τμήμα της Συρίας, που έως τώρα οδήγησαν στην κατάληψη μεγάλου μέρους του Χαλεπίου από τους αντάρτες, ενώ επεκτάθηκαν στην πόλη Χάμα.<br /><br />Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, συνομίλησε τηλεφωνικά με τον πρόεδρο της Ρωσίας, Πούτιν και τον Πρωθυπουργό του Ιράκ, Σουντανί. Σύμφωνα με την τουρκική Προεδρία, ο Ερντογάν τόνισε στον Πούτιν τη στήριξη της Τουρκίας στην εδαφική ακεραιότητα της Συρίας και την επιδίωξή της για μια δίκαιη και μόνιμη λύση. Επίσης, υπογράμμισε την ανάγκη εμπλοκής του καθεστώτος Άσαντ στη διαδικασία πολιτικής λύσης και τη συνέχιση της αποφασιστικής στάσης της Τουρκίας στον αγώνα κατά του PKK.<br /><br />Την ίδια στιγμή, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Χακάν Φιντάν, συναντήθηκε στις Βρυξέλλες με αξιωματούχους του ΝΑΤΟ, τον Ύπατο Εκπρόσωπο της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική, Ζοζέπ Μπορέλ, καθώς και με τους ομολόγους του, της Ισπανίας και της Ιορδανίας.<br /><br />Στη Ντόχα αναμένεται να πραγματοποιηθεί, στο τέλος της εβδομάδας, συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Τουρκίας, Ρωσίας και Ιράν, ενώ προηγουμένως η επίσκεψη του Ιρανού ΥΠΕΞ, Αμπάς Αραγτσί, στην Άγκυρα ήταν πιο έντονη από κάθε άλλη φορά. Σύμφωνα με πηγές του Middle East Eye, οι Ιρανοί κατηγόρησαν την Τουρκία ότι υποστηρίζει αντάρτικες ομάδες, ενώ ο Χακάν Φιντάν κατέκρινε τη μη συμμετοχή του καθεστώτος Άσαντ στις ειρηνευτικές συνομιλίες.<br /><br />“Κινητικότητα” στην πόλη Μανμπίτζ<br /><br />Οι αντάρτες της HTS (Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ) έχουν προωθηθεί στις βόρειες συνοικίες της Χάμα, ενώ αναφορές κάνουν λόγο για αποχώρηση του συριακού στρατού από στρατηγικά σημεία της πόλης. Σημαντικές είναι οι εξελίξεις γύρω από τη Μανμπίτζ, όπου ο Συριακός Εθνικός Στρατός (SMO) ετοιμάζεται για επιχείρηση, με πιθανή υποστήριξη της HTS.<br /><br />Την ίδια στιγμή, η Ρωσία συνεχίζει τις επιθέσεις στη Χαν Αλ-Άσαλ. Η Ρωσία θεωρεί ότι οι επιθέσεις των ανταρτών παραβιάζουν τη συριακή κυριαρχία, ενώ συνεχίζει να πραγματοποιεί αεροπορικές επιδρομές (η Ρωσία)<br /><br />Το Ιράν ανησυχεί για τις εξελίξεις, αναφέροντας ότι μπορεί να στείλει στρατό στη Συρία. Το Ιράκ δήλωσε ότι δεν θα παραμείνει αμέτοχο, κάνοντας λόγο για επιχειρήσεις “εθνοκάθαρσης”. Παράλληλα, η συριακή κυβέρνηση, με τη στήριξη της Ρωσίας, έχει στείλει ενισχύσεις στη Χάμα, αναπτύσσοντας στρατιωτικές μονάδες.<br /><br />Η σιωπή της Ουάσινγκτον<br /><br />Στη Συρία, η στάση των ΗΠΑ, πιθανόν να μην σχετίζεται άμεσα με την αλλαγή της κυβέρνησης, αλλά η ανάληψη του Τραμπ στην προεδρία τον Ιανουάριο, ενδέχεται να επηρεάζει τη μακροπρόθεσμη στρατηγική. Ο Τραμπ έχει εκφράσει στο παρελθόν την πρόθεσή του να μειώσει τη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στη Συρία και τη Μέση Ανατολή, γεγονός που δημιουργεί αβεβαιότητα στους συμμάχους και αναμονή για πιο ξεκάθαρη στάση.<br /><br />Παράλληλα, η απερχόμενη διοίκηση των ΗΠΑ επικεντρώνεται περισσότερο στην κρίση στη Γάζα και στις σχέσεις με το Ιράν. Η αναμονή αλλαγής ηγεσίας δημιουργεί ένα κενό δράσης, το οποίο ενδέχεται να “αξιοποιούν” η Ρωσία και το Ιράν.<br /><br />Ο ρόλος του Ισραήλ στην Συρία<br /><br />Το Ισραήλ ακολουθεί πολιτική “μη εμπλοκής” στην εμφύλια σύρραξη της Συρίας, αν και οι στρατιωτικές του ενέργειες δείχνουν άμεση παρουσία στην περιοχή. Ωστόσο, το Ισραήλ δεν παραδέχεται επισήμως τις επιθέσεις, αναγνωρίζει όμως τον στρατηγικό του ρόλο, αποτρέποντας τις απειλές από το Ιράν και τη Χεζμπολάχ.<br /><br />Ωστόσο, τόσο το Ισραήλ όσο και οι ΗΠΑ έχουν επικεντρωθεί στις εξελίξεις στη Γάζα. Πρόσφατα, ο διευθυντής της ισραηλινής υπηρεσίας πληροφοριών Shin Bet, Ρόνεν Μπαρ, επισκέφθηκε μυστικά την Τουρκία, πριν από τις τελευταίες εξελίξεις στη Συρία, και συναντήθηκε με τον επικεφαλής της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας, Ιμπραήμ Καλίν, σύμφωνα με πηγές που είναι ενημερωμένες για το θέμα. Ο διευθυντής της Shin Bet συζήτησε με τον Τούρκο ομόλογό του τις προσπάθειες για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για τη συμφωνία ανταλλαγής ομήρων και κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα, καθώς και τη δυνατότητα τουρκικής διαμεσολάβησης, γεγονός που η Shin Bet αρνήθηκε να σχολιάσει, αλλά όμως δεν διέψευσε.<br /><br />Η ειδησεογραφική ιστοσελίδα “Αλ-Άραμπι Αλ-Τζαντίντ” αναφέρει ότι ισραηλινή αντιπροσωπεία, με τον επικεφαλής της μυστικής υπηρεσίας πληροφοριών Shin Bet, θα μεταβεί αύριο στο Κάιρο για συνομιλίες σχετικά με τη συμφωνία για τους ομήρους.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πυρετώδης διπλωματική δραστηριότητα στην Συρία.

ΣΤΕΛΛΟΥ ΒΑΝΑ Συνεχίζονται οι συγκρούσεις στο βόρειο τμήμα της Συρίας, που έως τώρα οδήγησαν στην κατάληψη μεγάλου μέρους του Χαλεπίου από το...

Διαβάστε την συνέχεια

Συρία: Ο Ερντογάν είδε κενό και μπήκε… Τραμπ & Πούτιν.

<img height="358" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/10/Putin_Erdogan_Trump_autocrat-montage-Miriam-Migliazzi-Mart-Klein-790x400.jpg" width="714" /><br /><br />TOY <b>ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ</b><br />Οι πρόσφατες εξελίξεις στη Συρία έφεραν ξανά στην επιφάνεια μια γεωπολιτική εκκρεμότητα: τι θα συμβεί στο μέλλον με αυτή τη χώρα, που είναι de facto διχασμένη σε διαφορετικές ζώνες. Η εκκρεμότητα αυτή προστίθεται δίπλα σε εκείνη της Ουκρανίας, το μέλλον της οποίας θα συζητηθεί, όπως δείχνουν όλα, από τον Ιανουάριο, με την αλλαγή ηγεσίας στις ΗΠΑ. Και στις δύο περιπτώσεις, η Ρωσία και οι ΗΠΑ αποτελούν τους βασικούς δρώντες.<br /><br />Η Ρωσία λόγω άμεσης εμπλοκής και οι ΗΠΑ λόγω της γεωπολιτικής βαρύτητας και της συμπαράταξης με αντιπάλους της Μόσχας. Στην περίπτωση της Συρίας, αναδεικνύεται ανάγλυφα και η θέση της Τουρκίας, ως χώρας που δεν είναι διατεθειμένη να παίξει τον ρόλο του παθητικού παρατηρητή, για πολλούς και διάφορους λόγους, με το Κουρδικό να βρίσκεται στην κορυφή των υπολογισμών του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του τουρκικού κατεστημένου.<br /><br />Από αυτή τη μεγάλη εξίσωση δεν μπορεί να αφαιρέσει κάποιος ούτε το Ιράν, που έχει παρουσία στη Συρία και στο Ιράκ, αλλά και εμπλοκή στο ουκρανικό μέτωπο μέσω των όπλων που παρείχε στη Μόσχα. Αν δίπλα στη Συρία προστεθεί ένα άλλο παράδειγμα αδυναμίας της κεντρικής διακυβέρνησης να ελέγξει το σύνολο της επικράτειας, όπως είναι το Ιράκ, θα γίνει σαφές ότι στην πράξη η Τουρκία περιβάλλεται από κράτη που έχουν αποτύχει στον βασικό σκοπό τους, δηλαδή την άσκηση της απόλυτης κυριαρχίας.<br /><br />Αδιαμφισβήτητα κάθε περίπτωση είναι διαφορετική· ωστόσο, είναι εξίσου σαφές ότι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ο χάρτης μπορεί να αλλάξει. Η διπλωματική γλώσσα είναι, βέβαια, πολύ κομψή προκειμένου να περιγράψει με ωμή ακρίβεια τι ακριβώς συμβαίνει αυτές τις ημέρες. Πρόκειται για την προσπάθεια των βασικών δρώντων να τοποθετηθούν σε όσο καλύτερη θέση είναι δυνατόν όταν θα έρθει η μέρα της μοιρασιάς. Η Ελλάδα προφανώς δεν πρόκειται να ερωτηθεί για οτιδήποτε αποφασιστεί.<br /><br />Οφείλει, όμως, να είναι πιο ενεργή και εντός διαβουλεύσεων σε περιφερειακό επίπεδο. Και αν για την Ουκρανία το παιχνίδι των υπερδυνάμεων αποτρέπει οποιαδήποτε εμπλοκή, η κατάσταση στη Μέση Ανατολή είναι πιο ρευστή και μπορεί να επιτρέπει κάποια ευελιξία για δυνάμεις της ευρύτερης περιοχής όπως η Ελλάδα, για την οποία η περιφερειακή σταθερότητα είναι εγγύηση ασφαλείας και όχι κάποια αδιάφορη μακρινή κουβέντα. Αρκεί να γνωρίζουμε τι ακριβώς θέλουμε και από ποιον το ζητάμε. Η εποχή δεν συγχωρεί την ασάφεια.<div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Συρία: Ο Ερντογάν είδε κενό και μπήκε… Τραμπ & Πούτιν.

TOY ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ Οι πρόσφατες εξελίξεις στη Συρία έφεραν ξανά στην επιφάνεια μια γεωπολιτική εκκρεμότητα: τι θα συμβεί στο μέλλον με αυτή τη...

Διαβάστε την συνέχεια

Είναι προς το συμφέρον της Τουρκίας οι εξελίξεις στο Χαλέπι; (τουρκική ανάλυση).

<img height="376" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2024/12/%CF%83%CF%85%CF%81%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B1%CF%83%CE%B1%CE%BD%CF%84%CF%84%CE%B6%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%8400.jpg?resize=1307%2C768&ssl=1" width="710" /><br /><br />Ξεκινώντας από το Ιντλίμπ η ισλαμιστική ένοπλη ομάδα Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (ΧΤΣ) κατέλαβε το Χαλέπι, που υποτίθεται ότι ήταν υπό τον έλεγχο του Άσαντ, μέσα σε λίγες ώρες.<br /><br />Πώς, λοιπόν, αυτή η πρόοδος επηρεάζει τα συμφέροντα της Τουρκίας;<br /><br />1- Η κατάληψη του Χαλεπίου από το ΧΤΣ μπορεί να ενισχύσει τη θέση των δυνάμεων της αντιπολίτευσης στο Ιντλίμπ, το οποίο βρίσκεται κοντά στα τουρκικά σύνορα, και επομένως να μειώσει την αποτελεσματικότητα οργανώσεων όπως τις Ομάδες Λαϊκής Προστασίας των Κούρδων- YPG που συνδέονται με το συριακό καθεστώς.<br /><br />Αυτό θα μπορούσε να προσφέρει ένα πλεονέκτημα για την ασφάλεια των συνόρων της Τουρκίας.<br /><br />2- Η στρατηγική σημασία του Χαλεπίου μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο, ιδιαίτερα στις επιχειρήσεις της Τουρκίας στη Συρία και στην ισορροπία στον συριακό εμφύλιο πόλεμο. Η ενίσχυση της αντιπολίτευσης εδώ θα μπορούσε να αυξήσει την επιρροή της Τουρκίας στην περιοχή.<br /><br />3- Η αποδυνάμωση του συριακού καθεστώτος στις περιοχές που έχουν εγκαταλειφθεί από τον σουνιτικό πληθυσμό θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα πιο ευνοϊκό περιβάλλον για την επιστροφή των προσφύγων και να βοηθήσει στην ανακούφιση του προσφυγικού βάρους στην Τουρκία.<br /><br />4- Το κενό που προκύπτει μπορεί να διευκολύνει τις επιχειρήσεις της Τουρκίας εναντίον τρομοκρατικών στοιχείων σε περιοχές όπως το Τελ Ριφάτ και η Μάνμπιτζ.<br /><br />Ποιος ανέλαβε τώρα το Χαλέπι;<br /><br />Ιδεολογικές και σεχταριστικές προσεγγίσεις κυριαρχούν στις συζητήσεις στην Τουρκία για τις τελευταίες εξελίξεις στη Συρία.<br />Ωστόσο, οι ταυτότητες των παικτών στους πολέμους πληρεξουσίων είναι απλώς μια μάσκα. Δεν μας βοηθούν να κατανοήσουμε τις αιτίες και τις συνέπειες των πράξεων.<br /><br /> Αντίθετα, υπηρετούν την τακτική του «απατεώνα» όσων κρατούν τα νήματα τους και δημιουργούν σύγχυση.<br /><br />Λοιπόν, αν ρωτάτε, το YPG, το συριακό παρακλάδι του «μαρξιστικού-λενινιστικού» PKK, αποτελεί τη χερσαία δύναμη των «ιμπεριαλιστικών» ΗΠΑ που προσπαθεί να ανατρέψει τον Άσαντ στη Συρία σήμερα.<br /><br />Το ίδιο YPG είναι η πρώτη δύναμη που ο Άσαντ καλεί σε βοήθεια κάθε φορά που αντιμετωπίζει προβλήματα.<br /><br /> Ο Άσαντ δεν ήταν η ίδια η διοίκηση της Δαμασκού, η οποία παρέδωσε επίσημα το βόρειο τμήμα της χώρας στο YPG στην αρχή του εμφυλίου πολέμου για να πιέσει την Τουρκία; Τώρα, όταν το ΧΤΣ μπήκε στο Χαλέπι, τους κάλεσε πρώτος.<br /><br />Δεν είναι περίεργο το γεγονός ότι ο Άσαντ, ο οποίος μάλιστα δηλώνει τρομοκράτες τους πολίτες της αντιπολίτευσης, δεν αποκαλεί το YPG, το οποίο επισήμως χρηματοδοτείται από τις ΗΠΑ και θέλει να ανατρέψει τη Δαμασκό, τρομοκρατική οργάνωση, αλλά τους χαρακτηρίζει «αποσχιστικούς»;<br /><br />Το ΧΤΣ δεν είναι διαφορετικό την Αλ Κάιντα,η οποία υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ κατά της Ρωσίας στο Αφγανιστάν το1 988.<br /><br />Αργότερα χώρισαν από την Αλ Κάιντα και πήραν άλλα ονόματα. Το «ισλαμιστικό» Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαντ, κυβερνά την Ιντλίμπ ως «Συριακή Απελευθερωτική Κυβέρνηση». Αλλά κάθε βήμα που κάνει, συμπεριλαμβανομένης της τελευταίας του κίνησης, εξυπηρετεί τον σκοπό των ΗΠΑ, καθώς απωθεί τους υποστηρικτές του Άσαντ. <br /><br />Έχεις δίκιο, θα το εξηγήσεις σε «αυτούς που δεν θα καταπιούν στάχτη» που θεωρούν ακόμη και την ομολογία του προέδρου των ΗΠΑ Τραμπ ότι «ο Ομπάμα ίδρυσε το ISIS» ως συνωμοσία;<br /><br />Από τη μια μοιράζουν γλυκά στο Twitter λες και το Χαλέπι έχει γίνει μια νέα επαρχία της Τουρκίας και από την άλλη υπάρχουν και αυτοί που βρίσκουν την ευκαιρία. έψαχναν και ασπάζονται το ψέμα ότι «η Τουρκία διαχειρίζεται τους τζιχαντιστές» για να διαταράξει τον διάλογο μεταξύ Πούτιν και Ερντογάν…<br /><br />“Είναι τρομοκρατική οργάνωση”<br /><br />Το ΧΤΣ είναι μια δομή στον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων της Τουρκίας. Στην Αστάνα, η Άγκυρα συνήψε συμφωνία με τη Ρωσία και το Ιράν, εκπροσώπους της Δαμασκού, και εργάστηκε για να διατηρήσει το ΧΤΣ υπό έλεγχο στην περιοχή, και μάλιστα πλήρωσε το τίμημα για αυτόν τον σκοπό.<br />Όσοι ισχυρίζονται το αντίθετο θα πρέπει να προσκομίσουν άλλα στοιχεία εκτός από τα ψέματα των υποστηρικτών του PKK στο Sputnik.<br /><br />Ο Άσαντ και ο Ερντογάν έχασαν την ευκαιρία<br /><br />Παρόλο που η Τουρκία μπήκε στη διαδικασία κάνοντας λάθος επιλογή, κατάφερε να ξεφύγει από την προοπτική των ΗΠΑ για το συριακό ζήτημα μετά την κυβέρνηση Νταβούτογλου. Ενημέρωσε τη θέση του. Εγκατέλειψε τον στόχο της ανατροπής του Άσαντ και μίλησε για διάλογο.<br />Η Άγκυρα είναι η μόνη νόμιμη δύναμη στη Συρία που δεν ενδιαφέρεται να πάρει εδάφη.<br /><br />Όμως, παρά την επιμονή του Άσαντ και την επιμονή του Πούτιν, ο Ερντογάν άφησε το χέρι του στον αέρα, το οποίο άπλωσε με ειλικρινή επιμονή.<br /><br />Αλλά, δεν δέχτηκε ότι ήταν αυτός, όχι η Τουρκία, που ήταν υποχρεωμένος να κάνει ειρήνη. Δεν είχε την προνοητικότητα να ξεπλύνει το παρελθόν. Ή δεν μπορούσε να πει όχι στο Ιράν.<br />Έτσι έγινε. Αν είχε αλλάξει γνώμη και είχε απαντήσει εγκαίρως στο χέρι του γείτονά του, δεν θα έψαχνε στο Ιράκ και το YPG για βοήθεια.<div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Είναι προς το συμφέρον της Τουρκίας οι εξελίξεις στο Χαλέπι; (τουρκική ανάλυση).

Ξεκινώντας από το Ιντλίμπ η ισλαμιστική ένοπλη ομάδα Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (ΧΤΣ) κατέλαβε το Χαλέπι, που υποτίθεται ότι ήταν υπό τον έλεγχο τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τραμπ: Ιδού το σχέδιο ειρήνης για Ουκρανία… μαστίγιο και καρότο.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/05/trump-putin-790x400.jpg" /><br /><br />Σύμβουλοι του Ντόναλντ Τραμπ διατυπώνουν δημόσια και ιδιωτικά προτάσεις για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, βάσει των οποίων μεγάλα τμήματα της χώρας θα παραχωρηθούν στη Ρωσία για το προβλεπτό μέλλον, σύμφωνα με ανάλυση των δηλώσεών τους από το Ρόιτερς και με συνεντεύξεις με πρόσωπα που βρίσκονται κοντά στον εκλεγμένο πρόεδρο.<br /><br />Οι προτάσεις τριών βασικών συμβούλων, περιλαμβανομένου του προσώπου που πρόκειται να γίνει ο απεσταλμένος του Τραμπ για τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, του απόστρατου αντιστράτηγου Κιθ Κέλογκ, έχουν μερικά στοιχεία κοινά, ανάμεσα στα οποία το να φύγει από το τραπέζι η ένταξη στο ΝΑΤΟ. Οι σύμβουλοι του Τραμπ θα προσπαθήσουν να ωθήσουν τη Μόσχα και το Κίεβο σε διαπραγματεύσεις χρησιμοποιώντας ανταμοιβές και τιμωρίες, μεταξύ άλλων σταματώντας τη στρατιωτική βοήθεια προς το Κίεβο, αν το τελευταίο δεν συμφωνήσει σε συνομιλίες, αλλά και αυξάνοντας τη βοήθεια, αν αρνηθεί ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν.<br /><br />Ο Τραμπ έχει δεσμευθεί επανειλημμένα στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του να βάλει τέλος στη σύγκρουση, που διαρκεί ήδη σχεδόν τρία χρόνια, μέσα σε 24 ώρες από την ορκωμοσία του στις 20 Ιανουαρίου, αν όχι πριν απ’ αυτή, αλλά δεν έχει ακόμα πει πώς θα τα καταφέρει. Αναλυτές και πρώην αξιωματούχοι της εθνικής ασφαλείας εκφράζουν σοβαρές αμφιβολίες ότι ο Τραμπ θα μπορέσει να εκπληρώσει μια τέτοια υπόσχεση λόγω της πολυπλοκότητας της σύγκρουσης.<br /><br />Συνολικά ωστόσο οι δηλώσεις των συμβούλων του υποδεικνύουν το περίγραμμα που θα μπορούσε εν δυνάμει να έχει ένα ειρηνευτικό σχέδιο του Τραμπ. Ο ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο οποίος αντιμετωπίζει έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού και αυξανόμενες απώλειες εδαφών, έχει αναφέρει ότι θα μπορούσε να είναι ανοικτός σε διαπραγματεύσεις. Ενώ εξακολουθεί να επιδιώκει την ένταξη στο ΝΑΤΟ, δήλωσε αυτή την εβδομάδα ότι η Ουκρανία πρέπει να αναζητήσει διπλωματικές λύσεις για να ανακτήσει μερικά από τα κατεχόμενα εδάφη της.<br /><br />Όμως ο Τραμπ μπορεί να βρει τον Πούτιν απρόθυμο να εμπλακεί σε συνομιλίες, λένε αναλυτές και πρώην αξιωματούχοι των ΗΠΑ, καθώς έχει φέρει τους Ουκρανούς σε δύσκολη θέση και μπορεί να έχει περισσότερα να κερδίσει εξακολουθώντας περαιτέρω την αρπαγή εδαφών. «Ο Πούτιν δεν βιάζεται», λέει ο Γιουτζίν Ράμερ, ένας αμερικανός πρώην κορυφαίος αναλυτής πληροφοριών για τη Ρωσία ο οποίος βρίσκεται τώρα στη δεξαμενή σκέψης Carnegie Endowment for International Peace.<br /><br />Ο ρώσος ηγέτης, δήλωσε ο Ράμερ, δεν δείχνει έτοιμος να παραιτηθεί από τους όρους του για μια εκεχειρία και για τη διεξαγωγή συνομιλιών, μεταξύ των οποίων είναι το να εγκαταλείψει η Ουκρανία την προοπτική να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και να παραδώσει τις τέσσερις επαρχίες για τις οποίες ο Πούτιν ισχυρίζεται πως αποτελούν μέρος της Ρωσίας, αλλά τις οποίες δεν ελέγχει πλήρως — ένα αίτημα που απορρίπτεται από το Κίεβο.<br /><br />Ο Πούτιν, λέει ο Ράμερ, είναι πιθανό να τηρήσει στάση αναμονής, να καταλάβει περισσότερα εδάφη και να περιμένει για να δει ποιες παραχωρήσεις θα κάνει, αν κάνει, ο Τραμπ για να τον προσελκύσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Το Ρόιτερς μετέδωσε το Μάιο ότι ο Πούτιν είναι έτοιμος να σταματήσει τον πόλεμο με μια κατάπαυση του πυρός έπειτα από διαπραγμάτευση, στο πλαίσιο της οποίας θα αναγνωρισθούν οι σημερινές γραμμές του μετώπου, αλλά είναι έτοιμος και να συνεχίσει τον πόλεμο, αν το Κίεβο και η Δύση δεν ανταποκριθούν.<br /><br />Η Ρωσία ελέγχει ήδη ολόκληρη την Κριμαία, καθώς την απέσπασε μονομερώς το 2014 από την Ουκρανία και έχει έκτοτε καταλάβει σχεδόν το 80% του Ντονμπάς -που περιλαμβάνει το Ντονέτσκ και το Λουχάνσκ- καθώς και πάνω από το 70% της Ζαπορίζια και της Χερσώνας και μικρά τμήματα των περιφερειών του Μικολάιφ και του Χαρκόβου.<br /><br />Περισσότερα από ένα σχέδια<div><br />Μέχρι την περασμένη εβδομάδα, ο Τραμπ δεν είχε ακόμα συγκαλέσει μια κεντρική ομάδα εργασίας για να εκπονήσει ένα ειρηνευτικό σχέδιο, σύμφωνα με τέσσερις συμβούλους που ζήτησαν να μην κατονομασθούν για να περιγράψουν ιδιωτικές συζητήσεις. Ωστόσο αρκετοί σύμβουλοι έχουν διατυπώσει μεταξύ τους ιδέες σε δημόσια φόρουμ και -σε ορισμένες περιπτώσεις- στον Τραμπ, είπαν.<br /><br />Τελικά μια ειρηνευτική συμφωνία είναι πιθανό να εξαρτηθεί από την άμεση προσωπική δέσμευση των Τραμπ, Πούτιν και Ζελένσκι, επισήμαναν οι σύμβουλοι. Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ είπε ότι «δεν είναι δυνατό να σχολιάσουμε ατομικές δηλώσεις χωρίς να έχουμε μια ιδέα για το συνολικό σχέδιο». Η εκπρόσωπος του Τραμπ Καρολάιν Λίβιτ επισήμανε πως ο Τραμπ έχει δηλώσει ότι «θα κάνει ό,τι είναι απαραίτητο για να αποκαταστήσει την ειρήνη και να ανοικοδομήσει την αμερικανική ισχύ και αποτροπή στην παγκόσμια σκηνή».<br /><br />Ένας εκπρόσωπος του Τραμπ δεν απάντησε αμέσως σε ερώτηση για το αν ο εκλεγμένος πρόεδρος εξακολουθεί να σχεδιάζει να επιλύσει τη σύγκρουση μέσα σε μία ημέρα αφότου αναλάβει καθήκοντα. Η ουκρανική κυβέρνηση δεν ανταποκρίθηκε αμέσως σε αίτημα για σχόλιο.<br /><br />Ένας πρώην αξιωματούχος του Τραμπ για την εθνική ασφάλεια, ο οποίος εμπλέκεται στη μετάβαση, δήλωσε πως υπάρχουν τρεις κύριες προτάσεις: το περίγραμμα από τον Κέλογκ, μία από τον εκλεγμένο αντιπρόεδρο Τζ. Ντ. Βανς και μια άλλη που προωθείται από τον Ρίτσαρντ Γκρενέλ, τον πρώην επικεφαλής του Τραμπ στις υπηρεσίες πληροφοριών. Το σχέδιο του Κέλογκ, που συνυπογράφεται από τον πρώην αξιωματούχο του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας Φρεντ Φλιτζ και παρουσιάσθηκε νωρίτερα φέτος στον Τραμπ, ζητάει να παγώσουν οι σημερινές γραμμές μάχης.<br /><br />Οι Κέλογκ και Φλιτζ δεν απάντησαν σε αιτήματα για σχόλιο. Το σχέδιό τους είχε αναφερθεί για πρώτη φορά από το Ρόιτερς. Ο Τραμπ θα δώσει περισσότερα αμερικανικά όπλα στο Κίεβο μόνο αν αυτό συμφωνήσει σε ειρηνευτικές συνομιλίες. Ταυτόχρονα θα προειδοποιήσει τη Μόσχα ότι θα αυξήσει τη βοήθεια των ΗΠΑ προς την Ουκρανία, αν η Ρωσία απορρίψει τις διαπραγματεύσεις. Η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ θα μπει σε αναμονή.<br /><br />Στην Ουκρανία θα προσφερθούν επίσης αμερικανικές εγγυήσεις ασφαλείας, που θα περιλαμβάνουν αύξηση των προμηθειών όπλων μετά την επίτευξη μιας συμφωνίας, σύμφωνα με την πρόταση αυτή.<br /><br />Σε συνέντευξή του τον Ιούνιο στο Times Radio, ένα βρετανικό ψηφιακό ραδιοσταθμό, ο Σεμπάστιαν Γκόρκα, ένας από τους επόμενους αναπληρωτές συμβούλους εθνικής ασφαλείας του Τραμπ, δήλωσε πως ο Ρεπουμπλικάνος τού είπε ότι θα αναγκάσει τον Πούτιν να συμμετάσχει σε συνομιλίες απειλώντας πως θα στείλει άνευ προηγουμένου φορτία με όπλα στην Ουκρανία, αν ο Ρώσος πρόεδρος αρνηθεί. Ο Γκόρκα, σε τηλεφωνική επικοινωνία, χαρακτήρισε το Ρόιτερς «σκουπίδι των fake news» και αρνήθηκε να επεκταθεί.<br /><br />Ο Βανς, που ως γερουσιαστής των ΗΠΑ έχει αντιταχθεί στη βοήθεια προς την Ουκρανία, διατύπωσε το Σεπτέμβριο μια άλλη ιδέα. Είπε στον αμερικανό podcaster Σον Ράιαν ότι μια συμφωνία θα περιλάβει πιθανόν μια αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη στις υφιστάμενες γραμμές του μετώπου η οποία θα είναι «ισχυρά οχυρωμένη» για να αποφευχθούν περαιτέρω ρωσικές επιδρομές. Η πρότασή του προβλέπει να μην ενταχθεί το Κίεβο στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Εκπρόσωποι του Βανς είπαν ότι δεν είναι διαθέσιμος για σχόλιο και δεν έχει μέχρι στιγμής κάνει γνωστές πρόσθετες λεπτομέρειες. Ο Γκρενέλ, ο πρώην πρεσβευτής του Τραμπ στη Γερμανία, υποστήριξε τη δημιουργία «αυτόνομων ζωνών» στην ανατολική Ουκρανία στη διάρκεια ενός στρογγυλού τραπεζιού του Bloomberg τον Ιούλιο, χωρίς όμως να επεκταθεί. Υποστήριξε επίσης ότι η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ δεν είναι προς το συμφέρον της Αμερικής.<br /><br />Ο Γκρενέλ, ο οποίος δεν απάντησε σε αίτημα για σχόλιο, δεν έχει ακόμα εξασφαλίσει μια θέση στη νέα κυβέρνηση, αν και ο Τραμπ εξακολουθεί να τον συμβουλεύεται για θέματα που αφορούν την Ευρώπη, δήλωσε στο Ρόιτερς ένας ανώτερος σύμβουλος του Τραμπ σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Το πρόσωπο αυτό είπε ότι ο Γκρενέλ ήταν ένα από τα λίγα πρόσωπα που συμμετείχαν στη συνάντηση του Τραμπ με τον Ζελένσκι το Σεπτέμβριο στη Νέα Υόρκη.<br /><br />Πιθανή αντίδραση</div><div><br />Στοιχεία των προτάσεων θα συναντήσουν πιθανόν την αντίδραση του Ζελένσκι, ο οποίος έχει κάνει την πρόσκληση για ένταξη στο ΝΑΤΟ τμήμα του δικού του «Σχεδίου Νίκης», καθώς και από ευρωπαίους συμμάχους και από μερικούς αμερικανούς κοινοβουλευτικούς, λένε αναλυτές και πρώην αξιωματούχοι της εθνικής ασφαλείας. Την περασμένη εβδομάδα, ο υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας έστειλε επιστολή στους ομολόγους του στο ΝΑΤΟ καλώντας τους να απευθύνουν πρόσκληση για ένταξη κατά τη συνεδρίαση των υπουργών Εξωτερικών χθες, Τρίτη.<br /><br />Μερικοί ευρωπαίοι σύμμαχοι έχουν εκφράσει την προθυμία τους να αυξήσουν τη βοήθεια προς την Ουκρανία και ο αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν συνεχίζει να στέλνει όπλα. Αυτό θα μπορούσε να κάνει τον Τραμπ να χάσει μέρος της δυνατότητας που έχει να πιέσει το Κίεβο για να προσέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.<br /><br />Το σχέδιο του Κέλογκ, που προβλέπει αύξηση της βοήθειας προς την Ουκρανία, αν ο Πούτιν δεν έρθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, μπορεί να αντιμετωπίσει αντιδράσεις στο Κογκρέσο, όπου μερικοί από τους στενότερους συμμάχους του Τραμπ αντιτίθενται σε επιπρόσθετη στρατιωτική βοήθεια προς αυτή την ανατολικοευρωπαϊκή χώρα. «Δεν πιστεύω πως έχει κάποιος οποιοδήποτε ρεαλιστικό σχέδιο για να τελειώσει αυτό», λέει ο Ράμερ, ο πρώην αξιωματούχος των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.amna.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τραμπ: Ιδού το σχέδιο ειρήνης για Ουκρανία… μαστίγιο και καρότο.

Σύμβουλοι του Ντόναλντ Τραμπ διατυπώνουν δημόσια και ιδιωτικά προτάσεις για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, βάσει των οποίων μεγάλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τρία πιο σημαντικά μαθήματα για τη Ρωσία από την πτώση του Χαλεπίου.

<img height="338" src="https://img.vz.ru/upimg/soc/soc_1301348.png" width="708" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Για τη Ρωσία, παρά τη σημασία και την αναγκαιότητα της Συρίας, είναι σημαντικό όχι τόσο να απελευθερώσει ξανά το Χαλέπι, όσο να μάθει μια σειρά από σημαντικά μαθήματα από την τρέχουσα επιτυχία των μαχητών. Το πρώτο είναι ότι το πάγωμα του πολέμου δεν οδηγεί στη νίκη.</span></h3><b>Γκεβόργκ Μιρζαγιάν</b><br />Τα αστέρια ευθυγραμμίστηκαν. Είναι αυτή η φράση που χρησιμοποιούν πολλοί ειδικοί για να εξηγήσουν την τρέχουσα στρατιωτική επιτυχία των φιλοτούρκων τρομοκρατών στο Χαλέπι. Υπάρχει η αδυναμία της συριακής κυβέρνησης και η ενασχόληση της Ρωσίας με τη ΝΔΤ και η εμπιστοσύνη στην αναποφασιστικότητα του Ιράν (την οποία η Τεχεράνη έχει επιδείξει τους τελευταίους μήνες κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης με το Ισραήλ) και το δύσκολο κράτος της Χεζμπολάχ μετά τη σύγκρουση με το Ισραήλ. Επιπλέον, μεταξύ των «αστέρων» ήταν το ενδιαφέρον της Τουρκίας να αναγκάσει τον Άσαντ να διαπραγματευτεί την εξομάλυνση των σχέσεων με τουρκικούς όρους, καθώς και η επιθυμία των Ηνωμένων Πολιτειών να ανοίξουν ένα δεύτερο μέτωπο για τη Ρωσία. Και είναι, στην πραγματικότητα, ανοιχτή – μέσα σε λίγες μέρες, οι τρομοκράτες κατάφεραν να καταλάβουν σχεδόν μιάμιση συριακή επαρχία, την οποία ο ρωσικός στρατός, μαζί με τους Σύριους και τους Ιρανούς, είχε ανακαταλάβει εδώ και χρόνια.<br /><br />Ναι, είναι πιθανό ότι στο εγγύς μέλλον ένα σημαντικό μέρος των κατεχομένων θα απελευθερωθεί. Οι Σύριοι έχουν σταματήσει την επίθεση στην επαρχία της Χάμα, οι Ιρανοί σκέφτονται να στείλουν στρατιωτικά αποσπάσματα στη Συρία, ιρακινές πολιτοφυλακές κοντά τους έχουν ήδη σταλεί και ορισμένοι πρώην χορηγοί τρομοκρατών (η ίδια η Σαουδική Αραβία) είναι τώρα εξαιρετικά ψύχραιμοι μαζί τους. Ωστόσο, για τη Ρωσία, παρά τη σημασία και την αναγκαιότητα της Συρίας, δεν είναι τόσο σημαντικό να απελευθερώσει ξανά το Χαλέπι, όσο να μάθει μια σειρά από σημαντικά μαθήματα από την τρέχουσα επιτυχία των μαχητών.<br /><br />Το πρώτο είναι ότι το πάγωμα του πολέμου δεν οδηγεί στη νίκη. Οδηγεί μόνο στον επανεξοπλισμό και τον επανεξοπλισμό ενός ήδη σχεδόν ηττημένου εχθρού, ο οποίος μπορεί στη συνέχεια να σας πιάσει την κατάλληλη στιγμή. Και αν φαίνεται σε κάποιον ότι μιλάμε για τη Συρία εδώ (οι μαχητές δεν είχαν τελειώσει, το 2020 συνήφθη εκεχειρία μαζί τους και τώρα έχει προκύψει μια βολική στιγμή γι 'αυτούς), τότε όχι - μιλάμε για την Ουκρανία.<br /><br />Ορισμένοι δυτικοί και ορισμένοι Ρώσοι εμπειρογνώμονες εξακολουθούν να τάσσονται υπέρ μιας «κατάπαυσης του πυρός». Και αν είναι δυνατόν να κατανοήσουμε τους δυτικούς συναδέλφους εδώ (ως μέρος των βημάτων για να αποδεχτούν το αναπόφευκτο, βρίσκονται τώρα στο στάδιο των διαπραγματεύσεων, έτσι προσπαθούν να διαπραγματευτούν για τις λιγότερο οδυνηρές συνθήκες ήττας για τον εαυτό τους), τότε οι εγχώριοι είναι εκπληκτικοί. Και τα επιχειρήματά τους ότι «χρειαζόμαστε πάγωμα και τότε το ίδιο το καθεστώς του Κιέβου θα πέσει κάτω από το ζυγό των προβλημάτων, μετά από το οποίο θα πάρουμε τα υπόλοιπα» δεν στέκονται στην πραγματικότητα. Το ίδιο τρομοκρατικό καθεστώς στο Ιντλίμπ, σύμφωνα με όλους τους οικονομικούς και πολιτικούς νόμους, θα έπρεπε να είχε αυτοκαταστραφεί - αλλά η Τουρκία το έθεσε σε πλήρη χρηματοδότηση και εξασφάλισε την επιβίωσή του προκειμένου να το χρησιμοποιήσει ως ατού εναντίον του Μπασάρ αλ-Άσαντ. Το αποτέλεσμα είναι προφανές. Και όπως σωστά γράφουν ορισμένοι ειδικοί, εάν η Μόσχα δεν είχε αναγνωρίσει τις δημοκρατίες και δεν είχε ξεκινήσει την ειδική στρατιωτική επιχείρηση το 2022, τότε, υπό όρους, τώρα στο Ντονμπάς θα μπορούσε επίσης να υπάρξει ένα προφανές αποτέλεσμα.<br /><br />Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι η πολιτική βούληση είναι μερικές φορές πιο σημαντική από τη βραχυπρόθεσμη σκοπιμότητα. Το 2019-2020, η Ρωσία, η Συρία και το Ιράν είχαν την ευκαιρία να τερματίσουν το απόστημα του Ιντλίμπ. Αποτελειώστε τους τρομοκράτες και απελευθερώστε την επαρχία. Ωστόσο, η Τουρκία αντιτάχθηκε σε αυτό. Και όχι μόνο το έκανε – η Άγκυρα, η οποία προστατεύει τους πληρεξουσίους της, απείλησε να ξεκινήσει πόλεμο με το καθεστώς Άσαντ. Και μάλιστα άρχισαν εχθροπραξίες.<br /><br />Φυσικά, ο Ερντογάν κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο. Αλλά ο υπολογισμός του ήταν ότι οι αντίπαλοί του θα φοβόντουσαν από αυτόν τον πόλεμο και θα υποχωρούσαν. Και έτσι συνέβη. Η συριακή κυβέρνηση, η Χεζμπολάχ, μέρος της ιρανικής ελίτ – όλοι τους τελικά προτίμησαν να «διπλώσουν τα χαρτιά τους» και να έρθουν σε συμφωνία με τον Ερντογάν. Φυσικά, η Μόσχα δεν πολέμησε την Τουρκία μόνη της για τα συμφέροντα της Συρίας και του Ιράν. Ως αποτέλεσμα, η θέληση του Ερντογάν κέρδισε - και τώρα το συριακό καθεστώς, το οποίο έχει επιλέξει την τακτική σκοπιμότητα έναντι της θέλησης, δρέπει τους καρπούς αυτής της επιλογής.<div><br />Σχετικά με αυτό το θέμα<br /><br />Η Ρωσία μπορεί να βρεθεί σε παρόμοια κατάσταση εάν δεν αναγκάσει τη Δύση να αποδεχθεί όλους τους όρους της με τη δύναμη της θέλησης. Τόσο αυτοί που όρισε ο Πούτιν όσο και εκείνοι που έμειναν εκτός χαρτιού. Δεν πρόκειται μόνο για την άρνηση παγώματος και την επιβολή της αναγνώρισης των ρωσικών περιοχών από το Κίεβο - πρόκειται για τη διασφάλιση ότι τα απομεινάρια της Ουκρανίας δεν αποτελούν πλέον απειλή για τη Μόσχα.<br /><br />Φυσικά, καθαρά θεωρητικά, είναι απαραίτητο να «απελευθερώσουμε το Ιντλίμπ» – δηλαδή, να φτάσουμε στο Λβιβ. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες μέθοδοι. Οι επίσημες μέθοδοι περιλαμβάνουν την «αποστρατιωτικοποίηση» και την «αποναζιστικοποίηση». Ανεπίσημη - στερώντας από το καθεστώς του Κιέβου την πρόσβαση στη θάλασσα, τα πλούσια σε ορυκτά εδάφη και τα εδάφη που γεωγραφικά "προεξέχουν" στη Ρωσία. Δηλαδή, στέρηση οικονομικών πόρων για την επανάληψη του πολέμου.<br /><br />Ναι, η επίτευξη αυτού του στόχου μπορεί να οδηγήσει σε κλιμάκωση ή/και να απαιτήσει περισσότερο από ένα έτος ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης. Ωστόσο, η συριακή ιστορία δείχνει σε τι οδηγεί η επιλογή υπέρ της «τακτικής σκοπιμότητας».<br /><br />Τέλος, το τρίτο συμπέρασμα είναι εσωτερικό πολιτικό. Οι Σύριοι τρομοκράτες συμμετέχουν ενεργά στην κάλυψη των νικών τους από τα μέσα ενημέρωσης. Συγκεκριμένα, προκειμένου να προσληφθούν νέοι συνεργάτες μεταξύ των μουσουλμάνων που ζουν στη Ρωσία. Και τα καταφέρνουν. Έχουν άμεσο αντίκτυπο στους φτωχούς μετανάστες που δεν μπόρεσαν να ενσωματωθούν στη Ρωσική Ομοσπονδία – μέσω της επίδειξης του δικού τους μεγαλείου και της επιθυμίας ανθρώπων που δεν έχουν βρει δουλειά να ενταχθούν σε αυτήν. Και στην περίπτωση των ολοκληρωμένων, είναι μέσω ενός βήματος, δηλαδή μέσω των Ρώσων εθνικιστών. Ο οποίος, μετά τις ειδήσεις σχετικά με την παρουσία Τατζίκων και Ουζμπέκων στις τάξεις των τρομοκρατών, άρχισε και πάλι να τραγουδά για το «καθεστώς βίζας» και την αδυναμία των Κεντροασιατών να ενσωματωθούν στη Ρωσία. Αυτό κάνει το νομοταγές μέρος των νέων Ρώσων να αισθάνεται σαν λαός δεύτερης κατηγορίας - και τους αναγκάζει να αναζητήσουν ταυτότητα αλλού. Για παράδειγμα, τρομοκράτες.<br /><br />Αυτό σημαίνει ότι η Ρωσία πρέπει να αντιμετωπίσει το μεταναστευτικό πρόβλημα με διπλάσιες προσπάθειες. Αποκατάσταση της τάξης στα σύνορα, εισαγωγή αυστηρών βιομετρικών στοιχείων, μηδενική ανοχή για όσους υποστηρίζουν τους μαχητές της Συρίας (μέχρι τους όρους και τη στέρηση της ιθαγένειας, εάν υπάρχει). Εκτός από τον καθαρισμό του χώρου πληροφοριών από εκείνους που σκόπιμα υποκινούν το εθνικό ζήτημα στη Ρωσία.<br /><br />Τότε, και μόνο τότε, μπορεί να ειπωθεί ότι η Ρωσία έχει μάθει όλα τα μαθήματα της συριακής ιστορίας. Και γι 'αυτήν, επίσης, τα αστέρια θα ευθυγραμμιστούν.</div><div><br /></div><div><a href="https://vz.ru/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τρία πιο σημαντικά μαθήματα για τη Ρωσία από την πτώση του Χαλεπίου.

Για τη Ρωσία, παρά τη σημασία και την αναγκαιότητα της Συρίας, είναι σημαντικό όχι τόσο να απελευθερώσει ξανά το Χαλέπι, όσο να μάθει μια σε...

Διαβάστε την συνέχεια