Ξεκινώντας από το Ιντλίμπ η ισλαμιστική ένοπλη ομάδα Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (ΧΤΣ) κατέλαβε το Χαλέπι, που υποτίθεται ότι ήταν υπό τον έλεγχο του Άσαντ, μέσα σε λίγες ώρες.
Πώς, λοιπόν, αυτή η πρόοδος επηρεάζει τα συμφέροντα της Τουρκίας;
1- Η κατάληψη του Χαλεπίου από το ΧΤΣ μπορεί να ενισχύσει τη θέση των δυνάμεων της αντιπολίτευσης στο Ιντλίμπ, το οποίο βρίσκεται κοντά στα τουρκικά σύνορα, και επομένως να μειώσει την αποτελεσματικότητα οργανώσεων όπως τις Ομάδες Λαϊκής Προστασίας των Κούρδων- YPG που συνδέονται με το συριακό καθεστώς.
Αυτό θα μπορούσε να προσφέρει ένα πλεονέκτημα για την ασφάλεια των συνόρων της Τουρκίας.
2- Η στρατηγική σημασία του Χαλεπίου μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο, ιδιαίτερα στις επιχειρήσεις της Τουρκίας στη Συρία και στην ισορροπία στον συριακό εμφύλιο πόλεμο. Η ενίσχυση της αντιπολίτευσης εδώ θα μπορούσε να αυξήσει την επιρροή της Τουρκίας στην περιοχή.
3- Η αποδυνάμωση του συριακού καθεστώτος στις περιοχές που έχουν εγκαταλειφθεί από τον σουνιτικό πληθυσμό θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα πιο ευνοϊκό περιβάλλον για την επιστροφή των προσφύγων και να βοηθήσει στην ανακούφιση του προσφυγικού βάρους στην Τουρκία.
4- Το κενό που προκύπτει μπορεί να διευκολύνει τις επιχειρήσεις της Τουρκίας εναντίον τρομοκρατικών στοιχείων σε περιοχές όπως το Τελ Ριφάτ και η Μάνμπιτζ.
Ποιος ανέλαβε τώρα το Χαλέπι;
Ιδεολογικές και σεχταριστικές προσεγγίσεις κυριαρχούν στις συζητήσεις στην Τουρκία για τις τελευταίες εξελίξεις στη Συρία.
Ωστόσο, οι ταυτότητες των παικτών στους πολέμους πληρεξουσίων είναι απλώς μια μάσκα. Δεν μας βοηθούν να κατανοήσουμε τις αιτίες και τις συνέπειες των πράξεων.
Αντίθετα, υπηρετούν την τακτική του «απατεώνα» όσων κρατούν τα νήματα τους και δημιουργούν σύγχυση.
Λοιπόν, αν ρωτάτε, το YPG, το συριακό παρακλάδι του «μαρξιστικού-λενινιστικού» PKK, αποτελεί τη χερσαία δύναμη των «ιμπεριαλιστικών» ΗΠΑ που προσπαθεί να ανατρέψει τον Άσαντ στη Συρία σήμερα.
Το ίδιο YPG είναι η πρώτη δύναμη που ο Άσαντ καλεί σε βοήθεια κάθε φορά που αντιμετωπίζει προβλήματα.
Ο Άσαντ δεν ήταν η ίδια η διοίκηση της Δαμασκού, η οποία παρέδωσε επίσημα το βόρειο τμήμα της χώρας στο YPG στην αρχή του εμφυλίου πολέμου για να πιέσει την Τουρκία; Τώρα, όταν το ΧΤΣ μπήκε στο Χαλέπι, τους κάλεσε πρώτος.
Δεν είναι περίεργο το γεγονός ότι ο Άσαντ, ο οποίος μάλιστα δηλώνει τρομοκράτες τους πολίτες της αντιπολίτευσης, δεν αποκαλεί το YPG, το οποίο επισήμως χρηματοδοτείται από τις ΗΠΑ και θέλει να ανατρέψει τη Δαμασκό, τρομοκρατική οργάνωση, αλλά τους χαρακτηρίζει «αποσχιστικούς»;
Το ΧΤΣ δεν είναι διαφορετικό την Αλ Κάιντα,η οποία υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ κατά της Ρωσίας στο Αφγανιστάν το1 988.
Αργότερα χώρισαν από την Αλ Κάιντα και πήραν άλλα ονόματα. Το «ισλαμιστικό» Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαντ, κυβερνά την Ιντλίμπ ως «Συριακή Απελευθερωτική Κυβέρνηση». Αλλά κάθε βήμα που κάνει, συμπεριλαμβανομένης της τελευταίας του κίνησης, εξυπηρετεί τον σκοπό των ΗΠΑ, καθώς απωθεί τους υποστηρικτές του Άσαντ.
Έχεις δίκιο, θα το εξηγήσεις σε «αυτούς που δεν θα καταπιούν στάχτη» που θεωρούν ακόμη και την ομολογία του προέδρου των ΗΠΑ Τραμπ ότι «ο Ομπάμα ίδρυσε το ISIS» ως συνωμοσία;
Από τη μια μοιράζουν γλυκά στο Twitter λες και το Χαλέπι έχει γίνει μια νέα επαρχία της Τουρκίας και από την άλλη υπάρχουν και αυτοί που βρίσκουν την ευκαιρία. έψαχναν και ασπάζονται το ψέμα ότι «η Τουρκία διαχειρίζεται τους τζιχαντιστές» για να διαταράξει τον διάλογο μεταξύ Πούτιν και Ερντογάν…
“Είναι τρομοκρατική οργάνωση”
Το ΧΤΣ είναι μια δομή στον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων της Τουρκίας. Στην Αστάνα, η Άγκυρα συνήψε συμφωνία με τη Ρωσία και το Ιράν, εκπροσώπους της Δαμασκού, και εργάστηκε για να διατηρήσει το ΧΤΣ υπό έλεγχο στην περιοχή, και μάλιστα πλήρωσε το τίμημα για αυτόν τον σκοπό.
Όσοι ισχυρίζονται το αντίθετο θα πρέπει να προσκομίσουν άλλα στοιχεία εκτός από τα ψέματα των υποστηρικτών του PKK στο Sputnik.
Ο Άσαντ και ο Ερντογάν έχασαν την ευκαιρία
Παρόλο που η Τουρκία μπήκε στη διαδικασία κάνοντας λάθος επιλογή, κατάφερε να ξεφύγει από την προοπτική των ΗΠΑ για το συριακό ζήτημα μετά την κυβέρνηση Νταβούτογλου. Ενημέρωσε τη θέση του. Εγκατέλειψε τον στόχο της ανατροπής του Άσαντ και μίλησε για διάλογο.
Η Άγκυρα είναι η μόνη νόμιμη δύναμη στη Συρία που δεν ενδιαφέρεται να πάρει εδάφη.
Όμως, παρά την επιμονή του Άσαντ και την επιμονή του Πούτιν, ο Ερντογάν άφησε το χέρι του στον αέρα, το οποίο άπλωσε με ειλικρινή επιμονή.
Αλλά, δεν δέχτηκε ότι ήταν αυτός, όχι η Τουρκία, που ήταν υποχρεωμένος να κάνει ειρήνη. Δεν είχε την προνοητικότητα να ξεπλύνει το παρελθόν. Ή δεν μπορούσε να πει όχι στο Ιράν.
Έτσι έγινε. Αν είχε αλλάξει γνώμη και είχε απαντήσει εγκαίρως στο χέρι του γείτονά του, δεν θα έψαχνε στο Ιράκ και το YPG για βοήθεια.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου