Ανησυχητική ανάλυση της Israel Hayom: Η Τουρκία του Erdogan επεκτείνει τη σφαίρα επιρροής της από τη Μεσόγειο έως την Ερυθρά Θάλασσα, απειλώντας Ισραήλ, Αίγυπτο και Ελλάδα – Κίνδυνος νέας γεωπολιτικής κρίσης…
Μια ιδιαίτερα αποκαλυπτική ανάλυση που δημοσιεύτηκε στην Israel Hayom, μία από τις κορυφαίες εφημερίδες του Ισραήλ, επισημαίνει ότι οι στρατηγικές κινήσεις της Τουρκίας τα τελευταία χρόνια, από την Ανατολική Μεσόγειο έως την Ερυθρά Θάλασσα, έχουν διαταράξει σοβαρά την ισορροπία στην περιοχή και συνιστούν «κατάσταση πλήρους πολιορκίας».
Σύμφωνα με τον ειδικό σε ζητήματα διεθνούς πολιτικής, Shay Gal, ο Πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan επιδιώκει να δημιουργήσει μια συνεχόμενη σφαίρα επιρροής από τη Μεσόγειο έως το Στενό Bab el-Mandeb, εξέλιξη που απειλεί άμεσα την ασφάλεια και το θαλάσσιο εμπόριο τόσο του Ισραήλ όσο και της Αιγύπτου.
Ο Gal υπογράμμισε ότι το 98% του εξωτερικού εμπορίου του Ισραήλ εξαρτάται από την απρόσκοπτη λειτουργία των θαλάσσιων μεταφορών, ενώ η διατήρηση ανοιχτών διαδρόμων είναι «ζωτικής σημασίας» για τις ενεργειακές και επικοινωνιακές γραμμές που διασχίζουν τη Μεσόγειο.
Όπως ανέφερε, η ολοένα αυξανόμενη τουρκική επιρροή συνιστά όχι μόνο οικονομική, αλλά και στρατηγική απειλή.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στη συμφωνία θαλάσσιας δικαιοδοσίας που υπέγραψε η Τουρκία με τη Λιβύη το 2019, την οποία ο Gal χαρακτήρισε «χωρίς καμία νομική βάση».
Η συμφωνία χάραξε «άνευ νοήματος» θαλάσσια σύνορα στη μέση της Μεσογείου, αγνοώντας πλήρως τις θαλάσσιες ζώνες Ελλάδας και Αιγύπτου, με αποτέλεσμα να δίνεται στην Άγκυρα η δυνατότητα να ασκεί στρατηγική πίεση σε κρίσιμες θαλάσσιες οδούς.
«Ενίσχυση σε δύο μέτωπα»
Η ανάλυση τονίζει ότι η Τουρκία επεκτείνει τη σφαίρα επιρροής της στην Ανατολική Μεσόγειο με τη στρατιωτική παρουσία της στη Βόρεια Κύπρο και το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Παράλληλα, επιχειρεί να παγιώσει τη συμφωνία με τη Λιβύη, αναπτύσσοντας σχέσεις τόσο με την κυβέρνηση της Τρίπολης όσο και με τη Βουλή των Αντιπροσώπων στο Τομπρούκ.
Σύμφωνα με τον Gal, δεν αποκλείεται το κοινοβούλιο του Τομπρούκ να επικυρώσει τη συμφωνία, ενισχύοντας έτσι την τουρκική στρατηγική «σε δύο μέτωπα».
Αν και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αναγνώρισε τη συμφωνία και το 2019 επέβαλε πλαίσιο κυρώσεων, η αποτροπή, σύμφωνα με τον αναλυτή, αποδείχθηκε ανεπαρκής. Ακόμη και το ΝΑΤΟ δεν κατάφερε να περιορίσει τις τουρκικές δραστηριότητες στα ανοιχτά της Λιβύης.
«Ο αντίκτυπος αυξάνεται»
Η επιρροή της Τουρκίας, σύμφωνα με την ανάλυση, επεκτείνεται πλέον όχι μόνο στη Μεσόγειο, αλλά και στις θαλάσσιες γραμμές του Bab el-Mandeb και της Ερυθράς Θάλασσας.
Ο Gal υπενθύμισε ότι το Ισραήλ στο παρελθόν προχώρησε τόσο στην Κρίση του Σουέζ το 1956 όσο και στον Πόλεμο των Έξι Ημερών το 1967 για να σπάσει τον ναυτικό αποκλεισμό της Αιγύπτου.
«Σήμερα», καταλήγει, «η ίδια απειλή προέρχεται από την Τουρκία. Αυτή τη φορά, η Αίγυπτος μπορεί να ταχθεί στο πλευρό του Ισραήλ».
Η Τουρκία καλείται να επανεξετάσει τη στρατηγική της μετά τον πόλεμο Ισραήλ-Ιράν
Στο μεταξύ, μια νέα έκθεση της Εθνικής Ακαδημίας Πληροφοριών της Τουρκίας για τον πρόσφατο 12ήμερο πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Ιράν υποστηρίζει ότι η Άγκυρα πρέπει να προχωρήσει σε μια σειρά εκτενών βημάτων –από την ενίσχυση της στρατιωτικής αποτροπής έως την ανάπτυξη μιας νέας αρχιτεκτονικής εθνικής ασφάλειας– προκειμένου να προσαρμοστεί στις τελευταίες αλλαγές της σύγχρονης πολεμικής πραγματικότητας.
Η έκθεση, που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα, καλεί σε επείγουσες μεταρρυθμίσεις των τουρκικών συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης, στην κατασκευή καταφυγίων και στη λήψη ισχυρών μέτρων για την αντιμετώπιση πιθανών κατασκοπευτικών ενεργειών που στοχεύουν τον αμυντικό και βιομηχανικό τομέα της χώρας.
Παρά το γεγονός ότι η Τουρκία έχει επενδύσει σημαντικά στην αμυντική της βιομηχανία τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η έκθεση τονίζει πως εξακολουθούν να υπάρχουν σοβαρά κενά και τρωτά σημεία.
Από το 2016, η Άγκυρα έχει αναδειχθεί σε υπερδύναμη στον τομέα των drones, παράγοντας εκατοντάδες οπλισμένα μη επανδρωμένα συστήματα όπως τα Anka και Bayraktar TB2, τα οποία έχουν αλλάξει τις ισορροπίες σε συγκρούσεις στην Ουκρανία, τη Λιβύη, τη Συρία και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Σήμερα, η Τουρκία εργάζεται για την παραγωγή του πέμπτης γενιάς μαχητικού στελθ Kaan έως το 2030, καθώς και για την ανάπτυξη εγχώριων αντιαεροπορικών συστημάτων όπως το Hisar.
Ωστόσο, ο υπάρχων στόλος μαχητικών – αποτελούμενος κυρίως από F-16 – γηράσκει με ταχείς ρυθμούς.
Η ανησυχία: Η ισραηλινή αεροπορική υπεροχή
Η έκθεση παρέχει λεπτομερή ανάλυση της ισραηλινής αεροπορικής υπεροχής, σημειώνοντας ότι οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις κατάφεραν να αναπτύξουν 300 αεροσκάφη σε μια σύνθετη επιχείρηση που περιλάμβανε F-16, F-35, οπλισμένα drones και αεροσκάφη ανεφοδιασμού.
Με τίτλο «Ο 12ήμερος Πόλεμος και τα Διδάγματα για την Τουρκία», το κείμενο υποστηρίζει ότι η σύγκρουση επιβεβαίωσε την κρίσιμη σημασία της ενσωμάτωσης επανδρωμένων και μη επανδρωμένων συστημάτων, καθώς και τον εκσυγχρονισμό του οπλοστασίου της τουρκικής αεροπορίας.
«Καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου, έγινε σαφής η ανάγκη για ένα πολυεπίπεδο και ολοκληρωμένο αντιαεροπορικό σύστημα», αναφέρει η έκθεση.
«Επιπλέον, η αδυναμία του Ισραήλ να αναχαιτίσει πλήρως τους προηγμένους υπερηχητικούς πυραύλους που εκτόξευσε το Ιράν, παρά τη σημαντική υποστήριξη των συμμάχων του, αναδεικνύει την αναγκαιότητα η Τουρκία να επιταχύνει τις δικές της προσπάθειες σε αυτόν τον τομέα».
Η έκθεση καλεί την Άγκυρα να επικεντρωθεί στη σειριακή παραγωγή και στη διεύρυνση της δυναμικότητας προηγμένων στρατιωτικών συστημάτων, συμπεριλαμβανομένων των βαλλιστικών και υπερηχητικών όπλων.
«Τα τρωτά σημεία στα ιρανικά αντιαεροπορικά συστήματα υπογράμμισαν την κρίσιμη σημασία της προστασίας στρατηγικών εγκαταστάσεων μέσω ισχυρών εναέριων αμυνών», σημειώνει ακόμη.
«Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στα χαμηλού ύψους αντιαεροπορικά συστήματα, ιδίως σε τοποθεσίες όπου στεγάζονται καίριες υπηρεσίες ασφαλείας».
Επιπλέον, το έγγραφο συστήνει την καθιέρωση ενός εθνικού συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης, την κατασκευή πλήρως εξοπλισμένων καταφυγίων –ακόμη και τη χρήση υπόγειων σταθμών μετρό σε μεγάλες πόλεις– καθώς και τη λήψη μέτρων για τον περιορισμό των απωλειών αμάχων.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Μια ιδιαίτερα αποκαλυπτική ανάλυση που δημοσιεύτηκε στην Israel Hayom, μία από τις κορυφαίες εφημερίδες του Ισραήλ, επισημαίνει ότι οι στρατηγικές κινήσεις της Τουρκίας τα τελευταία χρόνια, από την Ανατολική Μεσόγειο έως την Ερυθρά Θάλασσα, έχουν διαταράξει σοβαρά την ισορροπία στην περιοχή και συνιστούν «κατάσταση πλήρους πολιορκίας».
Σύμφωνα με τον ειδικό σε ζητήματα διεθνούς πολιτικής, Shay Gal, ο Πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan επιδιώκει να δημιουργήσει μια συνεχόμενη σφαίρα επιρροής από τη Μεσόγειο έως το Στενό Bab el-Mandeb, εξέλιξη που απειλεί άμεσα την ασφάλεια και το θαλάσσιο εμπόριο τόσο του Ισραήλ όσο και της Αιγύπτου.
Ο Gal υπογράμμισε ότι το 98% του εξωτερικού εμπορίου του Ισραήλ εξαρτάται από την απρόσκοπτη λειτουργία των θαλάσσιων μεταφορών, ενώ η διατήρηση ανοιχτών διαδρόμων είναι «ζωτικής σημασίας» για τις ενεργειακές και επικοινωνιακές γραμμές που διασχίζουν τη Μεσόγειο.
Όπως ανέφερε, η ολοένα αυξανόμενη τουρκική επιρροή συνιστά όχι μόνο οικονομική, αλλά και στρατηγική απειλή.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στη συμφωνία θαλάσσιας δικαιοδοσίας που υπέγραψε η Τουρκία με τη Λιβύη το 2019, την οποία ο Gal χαρακτήρισε «χωρίς καμία νομική βάση».
Η συμφωνία χάραξε «άνευ νοήματος» θαλάσσια σύνορα στη μέση της Μεσογείου, αγνοώντας πλήρως τις θαλάσσιες ζώνες Ελλάδας και Αιγύπτου, με αποτέλεσμα να δίνεται στην Άγκυρα η δυνατότητα να ασκεί στρατηγική πίεση σε κρίσιμες θαλάσσιες οδούς.
«Ενίσχυση σε δύο μέτωπα»
Η ανάλυση τονίζει ότι η Τουρκία επεκτείνει τη σφαίρα επιρροής της στην Ανατολική Μεσόγειο με τη στρατιωτική παρουσία της στη Βόρεια Κύπρο και το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Παράλληλα, επιχειρεί να παγιώσει τη συμφωνία με τη Λιβύη, αναπτύσσοντας σχέσεις τόσο με την κυβέρνηση της Τρίπολης όσο και με τη Βουλή των Αντιπροσώπων στο Τομπρούκ.
Σύμφωνα με τον Gal, δεν αποκλείεται το κοινοβούλιο του Τομπρούκ να επικυρώσει τη συμφωνία, ενισχύοντας έτσι την τουρκική στρατηγική «σε δύο μέτωπα».
Αν και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αναγνώρισε τη συμφωνία και το 2019 επέβαλε πλαίσιο κυρώσεων, η αποτροπή, σύμφωνα με τον αναλυτή, αποδείχθηκε ανεπαρκής. Ακόμη και το ΝΑΤΟ δεν κατάφερε να περιορίσει τις τουρκικές δραστηριότητες στα ανοιχτά της Λιβύης.
«Ο αντίκτυπος αυξάνεται»
Η επιρροή της Τουρκίας, σύμφωνα με την ανάλυση, επεκτείνεται πλέον όχι μόνο στη Μεσόγειο, αλλά και στις θαλάσσιες γραμμές του Bab el-Mandeb και της Ερυθράς Θάλασσας.
Ο Gal υπενθύμισε ότι το Ισραήλ στο παρελθόν προχώρησε τόσο στην Κρίση του Σουέζ το 1956 όσο και στον Πόλεμο των Έξι Ημερών το 1967 για να σπάσει τον ναυτικό αποκλεισμό της Αιγύπτου.
«Σήμερα», καταλήγει, «η ίδια απειλή προέρχεται από την Τουρκία. Αυτή τη φορά, η Αίγυπτος μπορεί να ταχθεί στο πλευρό του Ισραήλ».
Η Τουρκία καλείται να επανεξετάσει τη στρατηγική της μετά τον πόλεμο Ισραήλ-Ιράν
Στο μεταξύ, μια νέα έκθεση της Εθνικής Ακαδημίας Πληροφοριών της Τουρκίας για τον πρόσφατο 12ήμερο πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Ιράν υποστηρίζει ότι η Άγκυρα πρέπει να προχωρήσει σε μια σειρά εκτενών βημάτων –από την ενίσχυση της στρατιωτικής αποτροπής έως την ανάπτυξη μιας νέας αρχιτεκτονικής εθνικής ασφάλειας– προκειμένου να προσαρμοστεί στις τελευταίες αλλαγές της σύγχρονης πολεμικής πραγματικότητας.
Η έκθεση, που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα, καλεί σε επείγουσες μεταρρυθμίσεις των τουρκικών συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης, στην κατασκευή καταφυγίων και στη λήψη ισχυρών μέτρων για την αντιμετώπιση πιθανών κατασκοπευτικών ενεργειών που στοχεύουν τον αμυντικό και βιομηχανικό τομέα της χώρας.
Παρά το γεγονός ότι η Τουρκία έχει επενδύσει σημαντικά στην αμυντική της βιομηχανία τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η έκθεση τονίζει πως εξακολουθούν να υπάρχουν σοβαρά κενά και τρωτά σημεία.
Από το 2016, η Άγκυρα έχει αναδειχθεί σε υπερδύναμη στον τομέα των drones, παράγοντας εκατοντάδες οπλισμένα μη επανδρωμένα συστήματα όπως τα Anka και Bayraktar TB2, τα οποία έχουν αλλάξει τις ισορροπίες σε συγκρούσεις στην Ουκρανία, τη Λιβύη, τη Συρία και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Σήμερα, η Τουρκία εργάζεται για την παραγωγή του πέμπτης γενιάς μαχητικού στελθ Kaan έως το 2030, καθώς και για την ανάπτυξη εγχώριων αντιαεροπορικών συστημάτων όπως το Hisar.
Ωστόσο, ο υπάρχων στόλος μαχητικών – αποτελούμενος κυρίως από F-16 – γηράσκει με ταχείς ρυθμούς.
Η ανησυχία: Η ισραηλινή αεροπορική υπεροχή
Η έκθεση παρέχει λεπτομερή ανάλυση της ισραηλινής αεροπορικής υπεροχής, σημειώνοντας ότι οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις κατάφεραν να αναπτύξουν 300 αεροσκάφη σε μια σύνθετη επιχείρηση που περιλάμβανε F-16, F-35, οπλισμένα drones και αεροσκάφη ανεφοδιασμού.
Με τίτλο «Ο 12ήμερος Πόλεμος και τα Διδάγματα για την Τουρκία», το κείμενο υποστηρίζει ότι η σύγκρουση επιβεβαίωσε την κρίσιμη σημασία της ενσωμάτωσης επανδρωμένων και μη επανδρωμένων συστημάτων, καθώς και τον εκσυγχρονισμό του οπλοστασίου της τουρκικής αεροπορίας.
«Καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου, έγινε σαφής η ανάγκη για ένα πολυεπίπεδο και ολοκληρωμένο αντιαεροπορικό σύστημα», αναφέρει η έκθεση.
«Επιπλέον, η αδυναμία του Ισραήλ να αναχαιτίσει πλήρως τους προηγμένους υπερηχητικούς πυραύλους που εκτόξευσε το Ιράν, παρά τη σημαντική υποστήριξη των συμμάχων του, αναδεικνύει την αναγκαιότητα η Τουρκία να επιταχύνει τις δικές της προσπάθειες σε αυτόν τον τομέα».
Η έκθεση καλεί την Άγκυρα να επικεντρωθεί στη σειριακή παραγωγή και στη διεύρυνση της δυναμικότητας προηγμένων στρατιωτικών συστημάτων, συμπεριλαμβανομένων των βαλλιστικών και υπερηχητικών όπλων.
«Τα τρωτά σημεία στα ιρανικά αντιαεροπορικά συστήματα υπογράμμισαν την κρίσιμη σημασία της προστασίας στρατηγικών εγκαταστάσεων μέσω ισχυρών εναέριων αμυνών», σημειώνει ακόμη.
«Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στα χαμηλού ύψους αντιαεροπορικά συστήματα, ιδίως σε τοποθεσίες όπου στεγάζονται καίριες υπηρεσίες ασφαλείας».
Επιπλέον, το έγγραφο συστήνει την καθιέρωση ενός εθνικού συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης, την κατασκευή πλήρως εξοπλισμένων καταφυγίων –ακόμη και τη χρήση υπόγειων σταθμών μετρό σε μεγάλες πόλεις– καθώς και τη λήψη μέτρων για τον περιορισμό των απωλειών αμάχων.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου