ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Η Χαμάς επικρίνει τις ελληνικές αρχές. ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΝ ΣΤΟΛΙΣΚΟ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://content-mcdn.feed.gr/filesystem/images/20090626/low/newego_LARGE_t_1101_4221435.JPG" rel="lightbox-group1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;" title="Ο ηγέτης της ισλαμιστικής παλαιστινιακής οργάνωσης Χαμάς, Χάλεντ Μεσάαλ."><img alt="Ο ηγέτης της ισλαμιστικής παλαιστινιακής οργάνωσης Χαμάς, Χάλεντ Μεσάαλ." border="0" src="http://content-mcdn.feed.gr/filesystem/images/20110603/engine/newego_LARGE_t_1101_4221435_type12128.jpg" /></a></div> 
Για τη στάση των ελληνικών αρχών σχετικά με τον στολίσκο που επρόκειτο να πλεύσει προς τη Γάζα διαμαρτύρεται η παλαιστινιακή οργάνωση Χαμάς, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για "απάνθρωπη ενέργεια" που "αντιβαίνει τους διεθνείς κανόνες". 
Το παλαιστινιακό κίνημα Χαμάς, που ελέγχει τη Λωρίδα της Γάζας, επέκρινε τις ελληνικές λιμενικές αρχές, για την ακινητοποίηση ενός αμερικανικού πλοίου που μετέχει στον στολίσκο που επρόκειτο να κατευθυνθεί προς τη Γάζα για να σπάσει τον ισραηλινό αποκλεισμό της περιοχής. 
"Είναι μια απάνθρωπη ενέργεια. Αντιβαίνει στους διεθνείς κανόνες", αναφέρει η Χαμάς σε ανακοίνωσή της, που εκδόθηκε από την πολιτική του διοίκηση στη Δαμασκό και αντίγραφό της περιήλθε στην κατοχή του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων. Σύμφωνα με τη Χαμάς, η τακτική αυτή είναι "το αποτέλεσμα των πιέσεων που ασκούν οι σιωνιστές κατακτητές". 
Παράλληλα, η Χαμάς κάλεσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τις οργανώσεις προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να "ασκήσουν πίεση στην κυβέρνηση της Ελλάδας", προκειμένου να επιτρέψει τον απόπλου του στολίσκου για τη Λωρίδα της Γάζας. 
 
<a href="http://www.ethnos.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Η Χαμάς επικρίνει τις ελληνικές αρχές. ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΝ ΣΤΟΛΙΣΚΟ

Για τη στάση των ελληνικών αρχών σχετικά με τον στολίσκο που επρόκειτο να πλεύσει προς τη Γάζα διαμαρτύρεται η παλαιστινιακή οργάνωση Χαμά...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωμανία, Βυζάντιο και διαχρονική ελληνικότητα

Ellada simera 0 Ιστορία 14:42

<center><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpzKMKUJH7vNZbX6mVc-JzbDnJY3j1P_7x4AB93I9f4dTlsbLIjhuVUtRA6BfPFgqMMB3wVoW3QPCra3hNQmOytkl1wACBOt61YJsNZqKW_1JGoxRv-vf3TDllIGjLVKjddLr8rS-k5z_X/s400/alosi1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="427" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpzKMKUJH7vNZbX6mVc-JzbDnJY3j1P_7x4AB93I9f4dTlsbLIjhuVUtRA6BfPFgqMMB3wVoW3QPCra3hNQmOytkl1wACBOt61YJsNZqKW_1JGoxRv-vf3TDllIGjLVKjddLr8rS-k5z_X/s640/alosi1.jpg" width="640" /></a></center> 
 
Εἶναι γνωστό ὅτι τό κράτος πού συνηθίζουμε νά ἀποκαλοῦμε Βυζαντινό οὐδέποτε ἀπεκλήθη ἔτσι ὅσο ὑπῆρχε. Ἡ ὀνομασία Βυζαντινό Κράτος διαμορφώθηκε ἀπό Γερμανούς ἱστορικούς ἕναν αἰῶνα μετά τήν Ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως, μέ βάση τό ὄνομα Βυζάντιο τῆς ἀρχαίας ἀποικίας τῶν Μεγαρέων, ἐπί τῆς ὁποίας ἐκτίσθη ἡ Κωνσταντινούπολις. Τό πραγματικό ὄνομα τοῦ κράτους ἦταν Ρωμανία. Δηλαδή κράτος μέ πρωτεύουσα τή Νέα Ρώμη - Κωνσταντινούπολη. Τήν ἑρμηνεία τοῦ ὀνόματος μέ πολλές ἱστορικές πηγές πού τό ἀναφέρουν μπορεῖ νά βρεῖ ὁ μελετητής στό βιβλίο τῆς Ἑλένης Γλύκατζη Ἀρβελέρ «Γιατί τό Βυζάντιο». Ἐκεῖ μαθαίνουμε ὅτι οἱ αὐτοκράτορες ἀπένεμαν ἐπαίνους στούς πιστούς κρατικούς λειτουργούς μέ τή φράση: «Διά τούς κόπους οὕς ἐμόχθησας ὑπέρ τῆς Ρωμανίας» (1). Πασίγνωστος εἶναι καί ὁ Ποντιακός θρῆνος γιά τήν Ἅλωση τῆς Πόλης καί γιά τήν ἐλπίδα ἀνασυστάσεως τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας: «Ἡ Ρωμανία πέρασεν, ἡ Ρωμανία πάρθεν, ἡ Ρωμανία κι ἄν πέρασεν ἀνθεῖ καί φέρει κι ἄλλο»! 
 
Ὁ τίτλος τῶν Αὐτοκρατόρων ἦταν «πιστός ἐν Χριστῷ βασιλεύς καί αὐτοκράτωρ Ρωμαίων». Ὁ τίτλος αὐτός δέν εἶχε ἐθνική ἀλλά πολιτειακή σημασία. Θεωροῦσαν ὅτι κρατικά, πολιτειακά συνέχιζαν τό Ρωμαϊκό κράτος καί ἔτσι εἶχαν δικάιωμα νά κυβερνοῦν διαφόρους λαούς. Τό δικαίωμα αὐτό βλέπουμε νά τονίζει στόν ἐπίσημο τίτλο του ὁ Μανουήλ Κομνηνός, ὁ ὁποῖος ἀναγράφεται ὡς ἑξῆς: «Μανουήλ ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ πιστός βασιλεύς ὁ πορφυρογέννητος, Ρωμαίων αὐτοκράτωρ εὐσεβέστατος, ἀεισεβαστός, αὔγουστος, ἰσαυρικός, κελτικός, ἀρμενικός, δαλματικός, οὑγγρικός.... θεοκυβέρνητος κληρονόμος τοῦ στέμματος τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου καί ψυχῇ νεμόμενος τά τούτου δίκαια». (2) 
 
Οὑσιαστικά τούς ἐξυπηρετοῦσε ἡ συνέχιση τῆς χρήσεως αυτοῦ τοῦ τίτλου γιά νά μποροπυν νά διοικοῦν ἕνα πολυεθνικό κράτος. Τιμητικά τόν διετήρησαν ἀκόμη καί ὅταν μετά τήν Δ΄Σταυροφορία τοῦ 1204 κατελήφθη ἀπό Λατίνους Σταυροφόρους ἡ Κωνσταντινούπολη καί δημιουργήθηκαν 3 ἀμιγῶς ἑλληνικά ἐθνικά κράτη στή Νίκαια, στήν Τραπεζοῦντα καί στήν Ἤπειρο. Ὁ Πατριάρχης καί ὁ νόμιμος διάδοχος τῶν αὐτοκρατόρων μεταφέρθηκαν στή Νίκαια τῆς Μικρασιατικῆς Βιθυνίας καί ἀπό τό 1204 ἕως τό 1261 καλλιέργησαν τή Μεγάλη Ἰδέα τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἔχοντας πλήρη συνείδηση τῆς ἑλληνικῆς ἐθνικῆς καταγωγῆς τους. 
 
Πολλοί διερωτῶνται ἄν κάτω ἀπό τό ὄνομα Ρωμαῖος τήν ἐποχή ἐκείνη χάνεται, κρύβεται ἤ ἀλλοιώνεται ὁ Ἑλληνισμός. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι τό ὄνομα Ρωμαῖος δήλωνε στή βυζαντινή ἐποχή τήν ὑπηκοότητα, ὄχι τήν ἐθνική καταγωγή. Δηλαδή στό πολυεθνικό μέχρι τό 1204 κράτος τῆς Ρωμανίας , μέ συνεκτικό κρίκο τήν ἑλληνική γλῶσσα, τόν ἑλληνικό πολιτισμό, τή μελέτη τῶν ἀρχαίων κλασικῶν καί βεβαιότατα τήν Ὀρθόδοξη Πίστη, κατοικοῦσαν διαφορετικές ἐθνότητες. Ἡ ἑλληνική ἐθνότητα ἦταν πάντα κυρίαρχη ἔστω κι ἄν κατά τούς πρώτους βυζαντινούς αἰῶνες τό ὄνομα Ἕλλην δέν ἐχρησιμοποιεῖτο εὐκολα λόγῳ συνδέσεώς του μέ τήν εἰδωολατρία. Ὅμως ἤδη ἀπό τόν 9ο αἰῶνα ἔχουμε γραπτές μαρτυρίες ὅτι ἡ ἑλληνική ἐθνότητα συνεχίζει τήν ἱστορική της πορεία καί εἶναι διακριτή ἀπό τίς ἄλλες ἐθνότητες. Συγκεκριμένα ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Μέγας Φώτιος ἀπαντῶντας πρός τόν Ἐπίσκοπο Κυζίκου Ἀμφιλόχιο ἐπί θεολογικῶν ζητημάτων γράφει ὅτι: «Προτείνουσιν, ἔφης, τῶν Εἰκονομάχων οἱ θρασύτεροι καί κακόσχολοι, καί σοφόν ἡγοῦνται τό περίεργον, ποία τῶν εἰκόνων τοῦ Χριστοῦ ἀληθής, πότερον ἡ παρά Ρωμαίοις, ἤ ἥνπερ Ἰνδοί γράφουσιν, ἤ ἡ παρ’ Ἕλλησιν, ἥ ἡ παρ’ Αἰγυπτίοις....» (3). Βλέπουμε ὅτι ἀναφέρεται σέ Ἕλληνες πού ἁγιογραφοῦν τόν Χριστό, ἄρα σέ Ἕλληνες Χριστιανους τῆς ἐποχῆς καί ὄχι σέ Ἕλληνες μέ τήν ἔννοια τοῦ εἰδωλολάτρη. 
 
Τό παράδειγμα τοῦ σημερινοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου τῆς Μεγάλης Βρετανίας καί Βορείου Ἰρλανδίας εἶναι χαρακτηριστικό γιά νά καταλάβουμε τή δοαφορά μεταξύ ὑπηκοότητος καί ἐθνότητος. Οἱ κάτοχοι τοῦ διαβατηρίου αὐτοῦ εἶναι ὑπήκοοοι Ἡνωμένου Βασιλείου, ἀλλά ἐθνολογικά ἄλλοι –οἱ περσσότεροι εἶναι Ἄγγλοι, ἄλλοι Σκῶτοι, ἄλλοι Οϋαλλοί, ἄλλοι Βορειοιρλανδοί κ.λπ. Ἔτσι καί οἱ ὑπήκοοι τοῦ Αὐτοκράτορος τῆς Ρωμανίας ἦσαν Ρωμαῖοι ὡς πρός τήν κρατική ὑπηκοότητα, ἀλλἀ ὠς ἐθνότητα ἄλλοι εἶχαν τήν ἑλληνική –οἱ περισσότεροι -ἄλλοι τήν σερβική, ἄλλοι τήν ἀρμενική, ἀλλλοι ἦσαν Βάραγκοι Σκανδιναβοί ( ἡ φρουρά τοῦ Αὐτοκράτορος) κ.λπ. Ὅπως στό Ἡνωμένο Βασίλειο ἡ ἐπικρατοῦσα ἐθνότητα εἶναι οἱ Ἄγγλοι καί δίνουν τή γλῶσσα τους καί τόν πολιτισμό τους σέ ὅλο τό κράτος, ἔτσι καί οἱ Ἕλληνες στή Ρωμανία ἦσαν τό ἐπικρατοῦν στοιχεῖο καί ἐπέτυχαν νά καθιερώσουν τή γλῶσσα τους καί τόν πολιτισμό τους. Γι’ αυτό καί ἡ κ. Ἀρβελέρ τονίζει συχνά ὅτι τό Βυζάντιο ἦταν κράτος πολυεθνικό, ἀλλά μονοπολιτισμικό, λόγῳ τῆς ἑλληνικῆς γλωσσικῆς καί πολιτιστικῆς συνέχειας. 
 
Στήν ἑλληνικότατη Αὐτοκρατορία τῆς Νικαίας-πού προαναφέραμε- μετά τόν Θεόδωρο Α΄ Λάσκαρι βασίλευσε ὁ γαμβρός του, ὁ ἐλεήμων καί γενναῖος Ἰωάννης Γ΄Δούκας Βατάτζης, ὁ ὁποῖος γεννήθηκε στό Δισυμότειχο καί τιμᾶται ὡς Ἅγιος ἀπό τήν Ἐκκλησία μας (στίς 4 Νοεμβρίου). Ὁ Βατάτζης τό 1237 ἀπήντησε σέ μία θρασεῖα ἐπιστολή τοῦ Πάπα Ἰωάννου Θ΄καί μεταξύ ἀλλων τοῦ γράφει: «...Μᾶς γράφεις ὅτι ἀπό τό δικό μας, τό Ἑλληνικό γένος, ἄνθησε ἡ σοφία καί τά ἀγαθά της καί διαδόθηκε στούς ἀλλους λαούς... Οἱ γενάρχες τῆς βασιλείας μου εἶναι ἀπό τό γένος τῶν Δουκῶν καί τῶν Κομνηνῶν, γιά νά μήν ἀναφέρω ἐδῶ καί ὅλους τούς ἄλλους βασιλεῖς πού εἶχαν ἑλληνική καταγωγή και γιά πολλές ἑκατοντάδες χρόνια κατεῖχαν τή βασιλική ἐξουσία τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Αὐτούς ὅλους καί ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης καί οἱ αὐτοκράτορες τούς προσκυνοῦσαν ὡς αὐτοκράτορες τῶν Ρωμαίων» (4). Βλέπουμε, λοιπόν, μία τρανταχτή ἀπόδειξη αὐτῆς τῆς διπλῆς ἰδιότητος. Κρατικά ἔνιωθαν Ρωμαῖοι, ἀλλά ἐθνικά ἦσαν Ἔλληνες και τό διεκήρυτταν. Τήν ἑλληνικότητά τους βρωντοφωνάζουν καί ὁ γιός τοῦ Βατάτζη Θεόδωρος Β΄Λάσκαρις , ὁ ἱστορικός τοῦ 1204 Νικήτας Χωνιάτης καί πολλοί ἄλλοι. 
 
Τήν μαρτυρία αὐτή τοῦ Βατάτζη, ἡ ὁποία καταδεικνύει ὅτι κάτω ἀπό τόν τίτλο «Βασιλεύς Ρωμαίων» ἔσφυζε καί ἐπάλλετο ἡ μηδέποτε διακοπεῖσα ἑλληνική ἐθνική συνείδηση, προσπάθησαν κάποιοι νά ἀμφισβητήσουν ὡς μή γνήσια. Ὅπως μέ πληροφόρησε ὁ Ὁμότιμος καθηγητής τῆς Βυζαντινῆς Φιλολογίας κ. Παναγιώτης Νικολόπουλος ἡ ὑπόθεση ἐν συντομίᾳ ἔχει ὡς ἑξῆς: Τό κείμενο ἀνεκάλυψε στήν Πάτμο ὁ Ἰωάννης Σακελλίων καί τό δημοσίευσε στό περιοδικό Ἀθήναιον τῶν Ἀθηνῶν, στό τεῦχος 1 τοῦ 1872 καί στίς σελίδες 372-378. Ὁ Ἀντώνιος Μηλιαράκης (1841-1905) δημοσίευσε μία κακοποιημένη νεοελληνική μετάφραση-παράφραση τῆς ἐπιστολῆς στό βιβλίο του Ἱστορία τοῦ Βασιλείου τῆς Νικαίας. Αὐτή τήν ἀδόκιμη παράφραση διάβασε ὁ Γερμανός Αὔγουστος Heisenberg καί τό 1899 ἀμφισβήτησε τή γνησιότητά της λέγοντας ὅτι δέν ἦταν δυνατόν ἡ σώφρων Βυζαντινή γραμματεία νά ἔχει συντάξει ἕνα τέτοιο κείμενο. Πάντως πρέπει νά ποῦμε ὅτι ὁ Heisenberg ὑπεράσπισε τήν ἐλληνικότητα τοῦ Βυζαντίου χαρακτηρίζοντάς το ὡς «τό ἐκχριστιανισθέν Ρωμαϊκό κράτος τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους», χαρακτηρισμό τόν ὁποῖο ἐπανέλαβε τόν 20ό αιῶνα καί ὁ Ἕλλην Βυζαντινολόγος Διονύσιος Ζακυθηνός. Στήν ἀμφισβήτηση τοῦ Heisenberg ἀπήντησε τεκμηριωμένα τό 1930 ὁ Γάλλος μοναχός Venance Grummel (5). Εἶχε τήν ἐξαιρετική τύχη νά βρεῖ στα΄Ἀρχεῖα τοῦ Βατικανοῦ τήν ἐπιστολή, τήν ὁποία ἔστειλε στόν Ἰωάννη Βατάτζη ὁ Πάπας Νικόλαος Θ΄ καί ἡ ὁποία ἀρχίζει μέ τήν φράση: «Ἐπειδή πιστεύεται ὅτι ἡ σοφία βασιλεύει εἰς τούς Ἕλληνας...». Ὁ Grummel πιστεύει ὅτι ἄν ὁ Heisenberg γνώριζε τήν ἐπιστολή τοῦ Πάπα , στήν ὁποία ἀπαντᾶ λέξη πρός λέξη ὁ Βατάτζης δέν θά ἀμφισβητοῦσε τό κείμενο τοῦ αὐτοκράτορος τῆς Νικαίας. Τό θέμα ἔτσι ἔληξε γιά τους ἐπιστήμονες καί ὁ Franz Dolger στά Regesten τῶν Βυζαντινῶν Αὐτοκρατορικῶν Ἐγγράφων κατατάσσει τήν ἐπιστολή μεταξύ τῶν γνησίων ἐγγράφων. Ἀλλά καί τό 2006 ὁ Luca Pieralli τῆς Βιβλιοθήκς τοῦ Βατικανοῦ ἐκτενῶς ὁμιλεῖ γιά τή γνησιότητα τῆς ἐπιστολῆς τοῦ Βατάτζη. 
 
Ἡ ἑλληνικότητα τῆς παιδείας ἀποτελεῖ ἄλλη μία μαρτυρία τῆς ἑλληνικῆς ταυτότητας τῶν Βυζαντινῶν. Ἄν καί χρησιμοποιοῦσαν τό κρατικό ὄνομα Ρωμαῖοι οὐδέποτε δίδαξαν τήν Αἰνειάδα τοῦ Βιργιλίου πού ἦταν τό ἔπος τῆς Παλαιᾶς Ρώμης. Δίδασκαν μετά μεγάλου σεβασμοῦ τόν Ὅμηρο καί τούς κλασικούς Ἕλληνες συγγραφεῖς. Ὁ Στῆβεν Ράνσιμαν, ἀείμνηστος πλέον Βρετανός Βυζαντινολόγος, συνήθιζε νά ὑπογραμμίζει ὅτι: «Ἡ Ἄννα Κομνηνή δέν ἐξηγεῖ ποτέ τά σημεῖα, τά ὁποῖα ἀντιγράφει αὐτούσια ἀπό τόν Ὅμηρο. Ὅλοι οἱ αναγνῶστες της τά γνώριζαν καθώς ὁ Ὅμηρος ἀποτελοῦσε τήν κύρια διδακτέα ὕλη στούς μαθητές τῆς αὐτοκρατορίας». Ἔτσι κατανοοῦμε καλύτερα τή φράση τοῦ Φώτη Κόντογλου, ὁ ὁποῖος ἔγραψε: «Ρωμιοσύνη εἶναι ἡ Χριστιανική Ἑλλάδα». Ἡ νεώτερη ἔννοια τοῦ Ρωμηοῦ (ἤ Ρωμιοῦ) δέν ἀρνεῖται τόν Ἑλληνισμό, ἀλλά συνδέει τήν Ὀρθοδοξία μέ τήν ἑλληνικότητα καί μᾶς θυμίζει τήν ἔνδοξη βυζαντινή κληρονομιά μας. 
 
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ 
 
(1).Ἑλένη Γλύκατζη Ἀρβελέρ, Γιατί τό Βυζἀντιο, ἐκδ. Ἑλληνικά Γράμματα, Ἀθήνα 2009, σελ. 163. 
 
(2). Πάρι Γουναρίδη, Γένος Ρωμαίων: Βυζαντινές καί Νεοελληνικές Έρμηνεῖες, Ἵδρυμα Γουλανδρῆ-Χόρν, Ἀθήνα 1984, σελ 13. 
 
(3) Ἑλληνική Πατρολογία Migne, τόμος 101, στήλη 948, ἔκδ. Κέντρου Πατερικῶν Ἐκδόσεων, Ἀθῆναι 1991. 
 
(4). Ἡ νεοελληνική ἀπόδοση δημοσιεύεται στο βιβλίο τοῦ Ἰωάννου Σαρσάκη: Ἰωάννης Βατάτζης-ὁ Ἅγιος Αὐτοκράτορας τοῦ Βυζαντίου, ἐκδόσεις Ὀρθόδοξος Κυψέλη, Θεσσαλονίκη 2008, σελ. 85-88. Τό πρωτότυπο κείμενο δημοσιεύεται στόν τόμο τοῦ Ἀποστόλου Βακαλοπούλου: Πηγές Ἱστορίας τοῦ Νέου Ἑλληνισμοῦ, Α΄ τόμος, Θεσσαλονίκη 1965, σελ. 50-53. 
 
(5). Ἡ ἀπάντηση δημοσιεύθηκε στό περιοδικό ECHOS D’ ORΙENT, τόμος 29, Παρίσι 1930, σελ. 449-458. 
 
<a href="http://www.antibaro.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Ρωμανία, Βυζάντιο και διαχρονική ελληνικότητα

Εἶναι γνωστό ὅτι τό κράτος πού συνηθίζουμε νά ἀποκαλοῦμε Βυζαντινό οὐδέποτε ἀπεκλήθη ἔτσι ὅσο ὑπῆρχε. Ἡ ὀνομασία Βυζαντινό Κράτος διαμορφώ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τζον Μερσχάιμερ: «Η άνοδος της Κίνας δεν θα είναι…»

Ellada simera 0 Γεωστρατηγική 09:36

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/07/mearsheimer_john.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-14157" height="314" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/07/mearsheimer_john-300x236.jpg" title="mearsheimer_john" width="400" /></a></div> 
Μετά τον Κένεθ Γουόλτζ, ένας ακόμη κορυφαίος πολιτικός επιστήμονας της εποχής μας, ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου του Σικάγου, ο Τζον Μερσχάιμερ, εκπρόσωπος της «σχολής» του αποκαλούμενο στη θεωρία ως «πολιτικού ρεαλισμού» (αν και υπάρχουν αρκετές υποκατηγορίες), φιλοξενήθηκε από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και συγκεκριμένα από τα Τμήματα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών και Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών. 
Ο Μερσχάιμερ, αν και το έργο του είναι γνωστό παγκοσμίως στην κοινότητα των διεθνών σχέσεων, έγινε πιο γνωστός ο τελευταίο διάστημα με τη συγγραφή βιβλίου με τίτλο «Το ισραηλινό λόμπι και η πολιτική των ΗΠΑ», στο οποίο υποστήριξε μαζί με συνάδελφό του, ότι η υποστήριξη των ΗΠΑ στο Ισραήλ πρέπει να επανεξεταστεί, προκαλώντας σάλο στην αμερικανική κοινωνία και πολιτική ελίτ. 
Ο Αμερικανός καθηγητής προσεκλήθη με την ευκαιρία εκδήλωσης η οποία ασχολήθηκε με το ακόλουθο θέμα: «Η άνοδος της Κίνας στο διεθνές σύστημα μπορεί να είναι ειρηνική;». Μονολεκτικά ο ίδιος απάντησε πως όχι αν και διευκρίνισε ότι η απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα μπορεί να είναι μόνο θεωρητική. 
Σύμφωνα με ενημέρωση που έκανε μέσω του διαδικτυακού του κόμβου ο καθηγητής διεθνών σχέσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Ηλίας Κουσκουβέλης, ο Μερσχάιμερ κάνει στην ανάλυσή του πέντε υποθέσεις: 
 > Τα κράτη είναι οι μοναδικοί δρώντες στο διεθνές σύστημα και το διεθνές σύστημα είναι άναρχο, που σημαίνει ότι δεν υπάρχει κάποια ανώτερη αρχή που να διασφαλίζει την τάξη στο διεθνές σύστημα. 
> Όλα τα κράτη διαθέτουν κάποια στρατιωτική ισχύ. 
> Δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε σίγουροι για τις προθέσεις των κρατών 
> Τα κράτη είναι ορθολογικοί παίκτες. 
> Πρωταρχικός στόχος των κρατών είναι η επιβίωσή τους. 
Αυτές οι υποθέσεις οδηγούν το καθηγητή στο συμπέρασμα ότι ο μόνος τρόπος για να εξασφαλίσουν την επιβίωση τους τα κράτη είναι η συνεχής αύξηση της ισχύος τους, γι’ αυτό και ονομάζει την θεωρία του «επιθετικό ρεαλισμό». Κάθε μεγάλη δύναμη επιδιώκει την ηγεμονία. Ωστόσο, ο κόσμος είναι πολύ μεγάλος και καμία δύναμη δεν μπορεί να καταστεί ο ηγεμόνας του. Το καλύτερο που μπορεί να πετύχει μια δύναμη είναι η περιφερειακή ηγεμονία. 
Με βάση αυτή τη θεωρία ο καθηγητής Mearsheimer εξήγησε την άνοδο της Αμερικής από το 1783 και μετά και την ηγεμονία της στο δυτικό ημισφαίριο, για να καταλήξει ότι με τον ίδιο τρόπο μπορεί να αναδυθεί και η Κίνα στην Ασία. 
Σε αυτή την περίπτωση η αντιπαλότητα Κίνας – Ηνωμένων Πολιτειών είναι πιθανότερο να οδηγήσει σε ένα νέο ψυχρό πόλεμο παρά σε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Εάν υπάρξει πόλεμος τότε αυτός θα είναι πολύ περιορισμένος, εξαιτίας του φόβου μιας πυρηνικής κλιμάκωσης. 
Ο Αμερικανός καθηγητής δεν είναι αισιόδοξος για τη δυνατότητα και την προθυμία των Ευρωπαίων να συνδράμουν τις ΗΠΑ, ώστε να εξισορροπηθεί η Κίνα και για αυτό οι ΗΠΑ θα καταφύγουν στη βοήθεια ασιατικών δυνάμεων, όπως η Ιαπωνία και η Ινδία. Στην περίπτωση αυτή μήλο της έριδος θα αποτελέσουν η Ινδονησία, αλλά και η Ταϊβάν. Επίσης, δεν προέκρινε την άποψη ότι η οικονομική αλληλεξάρτηση θα αποτρέψει την ενδεχόμενη σύγκρουση. 
Το συμπέρασμα ότι «στο τέλος η πολιτική υπερισχύει της οικονομίας», ήταν μια από τις πιο ενδιαφέρουσες αναφορές που έκανε. Εμείς βέβαια θα αντιτείναμε ότι ειδικά στην περίπτωση των σχέσεων ΗΠΑ και Κίνας, ο οικονομικός παράγοντας παίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στη ρύθμισή τους, ενώ η αλληλεξάρτηση των δυο χωρών είναι απίστευτα ισχυρή. 
Ωστόσο, η επισήμανση αυτή δεν γίνεται για να ταχθούμε εμμέσως υπέρ της σχετικής θεωρίας που δίνει βάρος στην «αλληλεξάρτηση» (interdependence), αλλά για να υποστηρίξουμε ότι αυτό το δεδομένο καθιστά σταθερή τη διμερή σχέση μόνο βραχυπρόθεσμα ή/και μεσοπρόθεσμα. Αυτή καθεαυτή η ισχυρότατη αλληλεξάρτηση, με απλά λόγια σημαίνει ότι ακόμα και η πιο «αθώα» ενέργεια στο οικονομικό πεδίο έχει απευθείας αντίκτυπο στο στρατηγικό επίπεδο (π.χ. η παύση αγοράς αμερικανικών ομολόγων από την Κίνα, δηλαδή χρέους των ΗΠΑ, ή ο πληθωρισμός του αμερικανικού νομίσματος από την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ, τη FED) και μπορεί να επηρεάσει καθοριστικά το επίπεδο έντασης ανάμεσα στις δυο χώρες. 
Την εκδήλωση προλόγισαν ο καθηγητής του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών Ηλίας Κουσκουβέλης και ο αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών Δημήτριος Καιρίδης. 
 
<a href="http://www.defence-point.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Τζον Μερσχάιμερ: «Η άνοδος της Κίνας δεν θα είναι…»

Μετά τον Κένεθ Γουόλτζ, ένας ακόμη κορυφαίος πολιτικός επιστήμονας της εποχής μας, ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου του Σικά...

Διαβάστε την συνέχεια

Save Greece:Όταν όλος ο πλανήτης χλευάζει την Ελλάδα και την κυβέρνηση

Ellada simera 0 Ελλάδα, κόσμος 09:31

<center><img align="middle" alt="Image" border="0" height="497" hspace="0" src="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/KRISH1L.jpg" title="Image" width="640" /></center> 
Η ελληνική, εν τη πράξη, χρεοκοπία και ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται η κυβέρνηση αυτό που η ίδια προκάλεσε, δηλαδή την πιστωτική κρίση της χώρας έχει εμπνεύσει διάφορους χρήστες του παγκόσμιου ιστού με τις περισσότερες των περιπτώσεων κακεντρεχείς και ειρωνικές καλλιτεχνικές απεικονίσεις σε βάρος της χώρας μας. Μάλιστα σε ορισμένα site φιλοξενούνται και οι εμπνεύσεις των δημιουργών κάτω από το γενικό τίτλο «Save Greece» όπου απεικονίζονται οι ιδέες τους για το τι πρέπει να κάνουμε για να σώσουμε την Ελλάδα... 
Ιδού μερικές από αυτές. 
 
H McCropolis. Η Ακρόπολη είναι ουσιαστικά κοινός τόπος σε όλες τις απεικονίσεις. Εδώ προτείνεται η μετατροπή της σε κατάστημα fast food 
<img align="middle" alt="Image" border="0" height="594" hspace="0" src="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/KRISH2L.jpg" title="Image" width="412" /> 
Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας εν είδει επαίτη ενώ το χρέος ως βόμβα κρέμεται από πάνω του 
 
<center><img align="middle" alt="Image" border="0" height="558" hspace="0" src="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/KRISH3L.jpg" title="Image" width="640" /></center> 
Κάποιοι σκέφτηκαν να βγάλουν την Αφροδίτη της Μήλου σε πλειστηριασμό στο ebay 
<img align="middle" alt="Image" border="0" height="594" hspace="0" src="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/KRISH4L.jpg" title="Image" width="465" /> 
 
 
 
Η γνωστή μουσικοχορευτική ταινία Grease ως Greece 
<img align="middle" alt="Image" border="0" height="591" hspace="0" src="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/KRISH5L.BMP" title="Image" width="479" /> 
O George Michael σε "φιλανθρωπική" συναυλία για τη σωτηρία της Ελλάδας 
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Save Greece:Όταν όλος ο πλανήτης χλευάζει την Ελλάδα και την κυβέρνηση

Η ελληνική, εν τη πράξη, χρεοκοπία και ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται η κυβέρνηση αυτό που η ίδια προκάλεσε, δηλαδή την πιστωτική κρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Dominique Strauss-Kahn: Γιατί και πως στήθηκε η συνωμοσία

Ellada simera 0 κόσμος, Πολιτική 09:26

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/STRAUSSKHANLarge.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/STRAUSSKHANLarge.jpg" /></a></div> 
Ο Γάλλος πολιτικός και οικονομικός παράγοντας Dominique Strauss-Kahn και διευθυντής του διεθνούς νομισματικού ταμείου από το 2007 έως και το 2011 -ο οποίος όμως εξακολουθεί να αντιμετωπίζει κατηγορίες για το βιασμό καμαριέρας ξενοδοχείου- μπορεί να είναι τώρα ελεύθερος –με περιοριστικούς όρους-, εντούτοις τα ερωτήματα από την ουσιαστική «εκπαραθύρωσή» του από το ΔΝΤ παραμένουν. 
 
Η Γαλλίδα Christine Lagarde έγινε το νέο «αφεντικό» του ΔΝΤ στις 28 Ιουνίου δύο μόλις ημέρες πριν ο δικαστής Michael Bass του δικαστηρίου στο Μανχάταν αναγγείλει την άρση του «κατοίκων περιορισμού» αλλά και την επιστροφή της εγγύησης των 6 εκατ. δολαρίων που είχε καταβάλει ο Strauss-Kahn σε μια χρονική «συγκυρία» που για πολλούς δεν ήταν αυτό ακριβώς που μπορεί να διαφάνηκε στην αρχή: Δηλαδή μια απλή συγκυρία. 
 
«Ναι αγαπώ τις γυναίκες και τι με αυτό;...» 
 
Σχεδόν τρεις εβδομάδες πριν τη σύλληψή του στις 15 Μαίου, ο Strauss-Kahn είχε δηλώσει σχεδόν προφητικά σε συνέντευξη που είχε δώσει στη γαλλική εφημερίδα Liberation στις 28 Απριλίου ότι θα μπορούσε να δει τον εαυτό του να πέφτει θύμα μιας πλεκτάνης. 
 
Μιας πλεκτάνης κατασκευασμένης από εχθρούς του εάν αποφάσιζε να βάλει υποψηφιότητα για πρόεδρος της Γαλλίας, οι οποίοι θα εκμεταλλεύονταν την αδυναμία του στο άλλο φύλλο: «μια γυναίκα βιασμένη σε ένα παρκινκ και κάποιος που του έχουν υποσχεθεί 500.000 ή 1 εκατ. ευρώ για να επινοήσει μια τέτοια ιστορία...» είχε πει στην Liberation ο πρώην διευθυντής του ΔΝΤ. Βέβαια ο «βιασμός» επί του προκειμένου δεν έγινε σε κάποιο σκοτεινό πάρκινκ αυτοκινήτων αλλά σε ένα δωμάτιο ενός πανάκριβου ξενοδοχείου και μάλιστα «μέρα μεσημέρι». 
 
«Ναι αγαπώ τις γυναίκες και τι με αυτό; Χρόνια μιλάνε για φωτογραφίες από πάρτι και όργια, αλλά ποτέ δεν είδα τίποτα. Ας τα δείξουν...» είχε προκαλέσει στην ίδια συνέντευξη τους «εχθρούς» του. Σε ερώτηση ποιες θα ήταν οι τρεις μεγαλύτερες δυσκολίες εάν αποφάσιζε να διεκδικήσει το προεδρικό αξίωμα στην Γαλλία είχε πει: «Τα λεφτά, οι γυναίκες και η εβραϊκή μου καταγωγή». 
 
Φταιει ο χρυσός; 
 
Και αν ο Strauss-Kahn είχε παραδεχθεί πως είχε εχθρούς μέσα στη Γαλλία εξαιτίας και δηλώσεων του για τον αντι-σημιτισμό στη Γαλλία: «Ο αντισημιτισμός στη χώρα μας μεγαλώνει και θα ήταν λάθος να μην το δούμε αυτό», είχε δηλώσει παλαιότερα, τι συνέβαινε με το εξωτερικό; Στα τέλη Απριλίου αρχές Μαίου οι ΗΠΑ άρχισαν να καθυστερούν την παράδοση των 191,3 τόνων χρυσού στο ΔΝΤ όπου είναι υποχρεωμένες να παραδώσουν σύμφωνα με την δεύτερη τροποποίηση της συμφωνίας που είχε υπογράψει η Εκτελεστική Επιτροπή του ΔΝΤ με το υπουργείο οικονομικών των ΗΠΑ τον Απρίλιο του 1978, για τη χρηματοδότηση του αποθεματικού του ΔΝΤ το λεγόμενο SDR ((Special Drawing Rights). 
 
H καθυστέρηση φέρεται πως προκάλεσε τη δυσαρέσκεια του Strauss-Kahn και ο οποίος τη «μετέφερε» σε κυβερνητικούς κύκλους των ΗΠΑ. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες άτομα ή άτομο που είχε διαφύγει από την επίβλεψη της CIA τον συνάντησε, όπου τον πληροφόρησε πως ο χρυσός καθυστερούσε επειδή απλά δεν υπήρχε! Ταυτόχρονα άνδρες των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών για εξωτερικούς κινδύνους DGSE (General Directorate for External Security) τον συνάντησαν ενόσω αυτός βρισκόταν στις ΗΠΑ για να του πουν πως οι αμερικανικές αρχές θα προχωρούσαν στη σύλληψή του παροτρύνοντάς τον να φύγει αμέσως από τις ΗΠΑ. 
 
Οι πληροφορίες αυτές προέρχονται από μια φερόμενη αναφορά των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών FSB, η οποία παραδόθηκε στον Ρώσο πρωθυπουργό Putin και κάτι που έκανε τον ίδιο να δηλώσει λίγο μετά τη σύλληψή του Strauss-Kahn: «Είναι δύσκολο για εμένα να αξιολογήσω τα κρυμμένα πολιτικά κίνητρα αλλά δεν πιστεύω πως η υπόθεση είναι έτσι όπως παρουσιάζεται. Απλά δεν κάθεται καλά στο μυαλό μου...». 
 
Ή το "παγκόσμιο" νόμισμα; 
 
Και αν χρυσός των ΗΠΑ έχει «φτερά» -για άλλη «γη» και άλλα «μέρη»- σύμφωνα με την FSB, η κυβέρνηση των ΗΠΑ ήξερε πολύ καλά ότι ο διευθυντής του ΔΝΤ δεν επρόκειτο να προχωρήσει σε κάποια δημόσια παραδοχή και μάλιστα από πηγές που δεν μπορούσε να κατονομάσει. Τότε προς τι η «εκπαραθύρωσή» του; Για κάποιες υποψίες του και μόνο; Είναι γνωστό πως οι σχέσεις του προέδρου των ΗΠΑ με τον Γάλλο πρόεδρο κινούνται σε πολύ καλό επίπεδο, τόσο καλό που μπορούν να προχωρούν σε κοινούς σχεδιασμούς. Στη συνάντηση των δύο ανδρών της 10ης και 11ης Ιανουαρίου ίσως ήταν εκείνη που καθορίστηκε ένα μεγάλο εύρος των μετέπειτα εξελίξεων. 
 
Οι συζητήσεις που είχαν ο Γάλλος πρόεδρος Nicolas Sarkozy με τον Barack Obama στο Λευκό Οίκο αφορούσαν το θέμα της παγκόσμιας αύξησης της τιμής των τροφίμων, αλλά ίσως όχι μόνο. Εξετάστηκαν θέματα που αφορούσαν τις επερχόμενες αναταραχές στη Βόρεια Αφρική –ήδη η εξέγερση στην Τυνησία είχε ξεκινήσει από τις 4 Ιανουαρίου- αλλά και η συμφωνία των δύο χωρών για τη δημιουργία μιας κοινής δύναμης στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση των επερχομένων ταραχών –κάτι που έγινε τελικά στη Λιβύη. 
 
Loose cannon; 
 
Ήδη όμως ο Strauss-Kahn περιγραφόταν ως ένας «απρόβλεπτος παράγοντας» (loose cannon) καθώς η ανησυχία του για τη δόση του αμερικανικού χρυσού είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα, αλλά και για ένα ακόμη λόγο. Στις 11 Ιανουαρίου ημέρα δηλαδή που Sarkozy και Obama βρίσκονταν εν μέσω διαπραγματεύσεων ο Strauss-Kahn καλούσε τη διεθνή κοινότητα για την ανάγκη ενός κοινού νομίσματος, στην αρχή στο πλαίσιο του SDR (ρίχνοντας και άλλα νομίσματα όπως το κινεζικό yuan , στο «¨καλάθι» του SDR που αποτελείται σήμερα από το αμερικανικό δολάριο, τη στερλίνα, το ευρώ και το γιεν) και αργότερα ενδεχομένως σε πολύ πιο ευρύτερη βάση: Και νέο «πρόβλημα» στον ορίζοντα, για τους δύο ηγέτες. Ήταν νωρίς για κάτι τέτοιο και σίγουρα ήταν δική του πρωτοβουλία. 
 
«Προσθέτοντας νομίσματα χωρών που βρίσκονται σε ανάπτυξη όπως το κινεζικό yuan σε ένα «καλάθι» νομισμάτων -με αυξημένες όμως αρμοδιότητες- τη λειτουργία του οποίου θα καθορίζει το ΔΝΤ θα μπορούσε να προσθέσει σταθερότητα στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα... ενώ η δημιουργία νέων ομολόγων που θα στηρίζονται στο SDR θα φέρει μια νέα κατηγορία αποθεματικών μέσων στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα» είχε δηλώσει την ίδια εκείνη την ημέρα ο Strauss-Kahn. 
 
«Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια»; 
 
Προσθήκη και άλλων νομισμάτων στο SDR; Παρά το γεγονός πως ο Dmitry Medvedev είχε δηλώσει πως τα νομίσματα της Βραζιλίας της Ρωσίας της Ινδίας και της Κίνας πρέπει να συμπεριληφθούν στο «καλάθι» του ΔΝΤ όπως και ο Sarkozy, αναφερόμενος στο yuan η αμερικανική αντίδραση ήταν σθεναρή. Ήταν και είναι μια διαδικασία που επιθυμεί να προέλθει από την Παγκόσμια Τράπεζα και όχι από το ΔΝΤ. Το ΔΝΤ θα πρέπει να έρθει αργότερα και ως υποστηρικτικός μηχανισμός. 
 
Αναμφισβήτητα η υπόθεση Strauss-Kahn ήταν σύγκρουση δύο κέντρων εξουσίας. Αντίπαλος του Sarkozy στις επόμενες προεδρικές εκλογές με ποσοστά που θα τον οδηγούσαν στο προεδρικό μέγαρο και γκρίνιες για τον αμερικανικό χρυσό; Πρωτοβουλία για ένα κοινό νόμισμα και αμόλαγα; Η τύχη του πρέπει να «σφραγίστηκε» σε εκείνη τη συνάντηση της 11ης Ιανουαρίου. Και αν είναι έτσι γιατί η ελεγχόμενη DGSE επιχείρησε να τον «φυγαδεύσει»; Είναι όμως έτσι ή απλά έγινε το αντίθετο; Όπως και να έχει πάντως ο «πόλεμος» δεν έχει τελειώσει. Η επικείμενη επιστροφή του Strauss-Kahn στη Γαλλία και οι φήμες για εμπλοκή του στα πολιτικά πράγματα της χώρα, ίσως σημάνει την αρχή του δεύτερου γύρου. Οψόμεθα... 
 
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr