Δυναμικό «μπάσιμο» των Ιταλών στη «ναυμαχία» για τις κορβέτες: Αυτή είναι η πρόταση για την κορβέτα Doha –Τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα

<img height="514" src="https://i2.wp.com/infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2021/12/Untitled-1-9-scaled.jpg?fit=2560%2C2057&ssl=1" width="728" /><br /><br />Οι Γάλλοι της Naval Group είναι οι μόνοι έως τώρα που δίνουν το δικαίωμα στην Ελλάδα να κατασκευάζει και να εξάγει την Gowind αν προχωρήσει η συμφωνία για αγορά από το Πολεμικό Ναυτικό των πρώτων τεσσάρων κορβετών.<br /><br />Όπως αναμενόταν έπειτα από τους Γάλλους και τους Ολλανδούς δυναμικό παρών στη «ναυμαχία» για τις κορβέτες δίνουν και οι Ιταλοί καταθέτωντας στο Πολεμικό Ναυτικό τη δική τους πρόταση. Πρόκειται για την κορβέτα Doha(AlZubarah Class) η οποία ήδη κατασκευάζεται από την Fincantieri για λογαριασμό του Κατάρ. Το πλοίο εκτοπίσματος 3250 τόνων και μήκους 107 μέτρων παραπέμπει σε μια μικρή φρεγάτα και αυτό είναι το μεγάλο πλεονέκτημα της Ιταλικής πρότασης. Με ισχυρή διαμόρφωση ανάλογη της Gowind αλλά και της Sigma 10514 η Doha μπαίνει δυνατά στη «ναυμαχία» για το Ελληνικό πρόγραμμα με την «κούρσα» να ξεκινά μόλις τώρα. Και το Πολεμικό Ναυτικό να διαπραγματεύεται σκληρά με στόχο το ισχυρότερο πλοίο στο χαμηλότερο δυνατό κόστος.<br /><br /> Η «Ελληνική» <a href="https://newpost.gr/amyna/61743cb55b69bda50256453f/h-naymahia-gia-tis-korvetes-gowind-vs-doha-i-italiki-sfina-apenanti-sto-ishyro-pleonektima-ton-gallon-to-paraskinio-kai-to-kostos?preview=true&original=true">Doha</a><a href="https://newpost.gr/amyna/61743cb55b69bda50256453f/h-naymahia-gia-tis-korvetes-gowind-vs-doha-i-italiki-sfina-apenanti-sto-ishyro-pleonektima-ton-gallon-to-paraskinio-kai-to-kostos?preview=true&original=true"> </a>σε σχέση με το πλοίο που κατασκευάζεται για το Κατάρ θα διαθέτει και πλήρες ανθυποβρυχιακό εξοπλισμό με Sonar γάστρας αλλά και συρόμενο πιθανότατα το Captas-2 αφού το Πολεμικό Ναυτικό το έθεσε ως απαραίτητο όρο στην διαμόρφωση της κορβέτας. Επιπλέον οι Ιταλοί δίνουν τη δυνατότητα επιλογής για τους 16 αντιαεροπορικούς πυραύλους προτείνοντας είτε Aster 30-περιλαμβάνονται στη διαμόρφωση της έκδοσης για το Kατάρ- είτε Mica, είτε ESSM ανάλογα με την προτίμηση του πελάτη. Ο οπλισμός της Doha περιλαμβάνει πυροβόλο 76/62mm, 8 αντιπλοικούς πυραύλους Exocet MM40 block 3, σύστημα εγγύς προστασίας RAM, πυροβόλα 30mm, αντίμετρα και σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου ECM. H Ιταλική κορβέτα διαθέτει το περιστρεφόμενο 3D ραντάρ KRONOS της εταιρείας Leonardo με εμβέλεια 300 χλμ σύμφωνα με τον κατασκευαστή.<br /><br /><br /><img height="434" src="https://i1.wp.com/newpost.gr/photo/medium/202112/666e6m1640192856677.jpg?resize=500%2C339&ssl=1" width="640" /><br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες το κόστος <a href="https://newpost.gr/amyna/61743cb55b69bda50256453f/h-naymahia-gia-tis-korvetes-gowind-vs-doha-i-italiki-sfina-apenanti-sto-ishyro-pleonektima-ton-gallon-to-paraskinio-kai-to-kostos?preview=true&original=true">τεσσάρων Doha </a>αγγίζει το 1,5 δις χωρίς όμως σε αυτό να περιλαμβάνεται ο οπλισμός και η υποστήριξη. Επιπλέον το τελικό κόστος της προσφοράς εξαρτάται σύμφωνα με την Ιταλική πρόταση και από την κατάσταση των Ελληνικών ναυπηγείων στα οποία η Fincantieri επιθυμεί να κατασκευάσει τα πλοία. Η πρόταση αναφέρεται σε συνεργασία με την εταιρεία ONEX ώστε οι κορβέτες να «χτιστούν» στα ναυπηγεία της Ελευσίνας εάν προχωρήσει η επένδυση. Με αυτά τα δεδομένα καθίσταται σαφές ότι η τιμή που δόθηκε από τους Ιταλούς είναι ενδεικτική και αποτελεί συνάρτηση των εξελίξεων στα ναυπηγεία όπου η κατάσταση παραμένει «θολή». Σύμφωνα με την πρόταση της Fincantieri κάθε Doha μπορεί να κατασκευαστεί εντός 42 μηνών από τη στιγμή της συμφωνίας.<br /><br />Με δεδομένο ότι στο 1,5 δις δεν περιλαμβάνεται ο οπλισμός και η υποστήριξη, το κόστος για κάθε πλοίο ανεβαίνει όπως υπολογίζεται τουλάχιστον 100 εκ ανάλογα και με τα βλήματα τα οποία τελικά θα επιλεγούν. Μόνο οι 8 Exocet MM40 block 3 κοστίζουν άνω των 30 εκ., 16 Mica ή ΕSSM επίσης ξεπερνούν τα 30 εκ, αν επιλεγούν οι Αster 30 πλησιάζουν τα 50 εκ ενώ στο 1,5 δις δεν περιλαμβάνεται τόσο το RAM όσο και οι τορπίλες. Κατά συνέπεια το τελικό κόστος φαίνεται ότι για τέσσερις Doha ξεπερνά τα 2 δις την ώρα που η πρώτη Γαλλική πρόταση για τέσσερις Gowind με πλήρη οπλισμό και υποστήριξη κυμαίνεται στο 1,7 δις ενώ ανάλογη και ακόμη πιο χαμηλή είναι σύμφωνα με πληροφορίες η Ολλανδική πρόταση για τέσσερις Sigma 10514. <br /><br />Οι Γάλλοι της Naval Group είναι οι μόνοι έως τώρα που δίνουν το δικαίωμα στην Ελλάδα να κατασκευάζει και να εξάγει την Gowind αν προχωρήσει η συμφωνία για αγορά από το Πολεμικό Ναυτικό των πρώτων τεσσάρων κορβετών.<div><br /></div><div><a href="http://Newpost.gr">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Δυναμικό «μπάσιμο» των Ιταλών στη «ναυμαχία» για τις κορβέτες: Αυτή είναι η πρόταση για την κορβέτα Doha –Τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα

Οι Γάλλοι της Naval Group είναι οι μόνοι έως τώρα που δίνουν το δικαίωμα στην Ελλάδα να κατασκευάζει και να εξάγει την Gowind αν προχωρήσει ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η “ανύπαρκτη” τουρκική Α/Α άμυνα, που πλέον δεν είναι και τόσο ανύπαρκτη – Μέρος B

<a href="https://amynageostratigiki.eu/2021/12/10/%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%cf%8d%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ba%cf%84%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%ba%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b1-%ce%b1-%ce%ac%ce%bc%cf%85%ce%bd%ce%b1-%cf%80%ce%bf%cf%85-%cf%80-2/"><img height="360" src="https://i0.wp.com/amynageostratigiki.eu/wp-content/uploads/2021/12/ESLa28NXUAE8AHv.jpg?fit=1918%2C1078&ssl=1" width="756" /></a><br /><br />Στο 2ο μέρος της παρουσίασης μας για την τουρκική αντιαεροπορική άμυνα (Α/Α) και τις διορθωτικές ενέργειες που έγιναν από τους γείτονες προς κάλυψη του κενού, το οποίο υπήρχε στο παρελθόν, θα εστιάσουμε στα πυραυλικά συστήματα πολύ μικρού και μικρού βεληνεκούς. <br /><br />Στο 1ο μέρος το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ είχαμε παρουσιάσει τα αντιαεροπορικά πυροβόλα διαμετρήματος 20mm και άνω.<br /><br />Πριν περάσουμε στο ΄Β Μέρος του αφιερώματος, θα θέλαμε να δημοσιεύσουμε ένα στοιχείο που υπέπεσε μόλις εχθές στην αντίληψή μας. Η ημερομηνία άφιξης των Korkuts στη Λιβύη, με βάση τις επίσημες αναφορές των παρατηρητών του ΟΗΕ, είναι η 16η Ιανουαρίου του 2020. Πριν δηλαδή το χτύπημα στην ΑΒ Al Watiyah.<div><br /><img src="https://i0.wp.com/amynageostratigiki.eu/wp-content/uploads/2021/12/korkut-in-libya.jpg?resize=731%2C576&ssl=1" /><br /><br />Πάνω: OSINT ανάλυση από την άφιξη των Korkut στο λιμάνι της Τρίπολης 16 Ιανουαρίου 2020 <br /><br />Κάτω: Συνδυασμός OSINT και εμπιστευτικών πληροφοριών που επιβεβαιώνουν την παρουσία των Korkut σε αεροδρόμιο Μισράτα<br /><img src="https://i0.wp.com/amynageostratigiki.eu/wp-content/uploads/2021/12/korkut-in-libya-2.jpg?resize=726%2C508&ssl=1" /><br /><br />Ακολουθεί η ανάλυση για τα πυραυλικά συστήματα αρχίζοντας από τα συστήματα πολύ μικρού βεληνεκούς (V-SHORADS).<br />Α/Α Συστήματα Πολύ Μικρού Βεληνεκούς (V-SHORADS)<br /><br /><img src="https://lh5.googleusercontent.com/qCQETCqvNc6R6cx1axwxANvQPRpOGS3YiiJqEobs4VIko5p5barX2rFlveeJl3fq9HbVPuwu7iVtXTLjQOqCwVjRTXkvO09UAqsl9shZ0cTIxrWEHcU4syfLspgGy4R3rI7888FZ" /><br /><br />α. Το πρώτο βήμα που έγινε στην κατηγορία αυτή, ήταν η σύναψη συμφωνίας της Roketsan με τη Raytheon για τη συμπαραγωγή των FIM-92A/-92C Stinger Basic/Stinger RMP μέγιστου βεληνεκούς 4,8 χιλιομέτρων, τα οποία παραδόθηκαν την περίοδο 1991-2003. Στο πρόγραμμα αυτό η Aselsan ανέλαβε να κατασκευάσει τους IR/UV Seekers. <br /><br />Το γεγονός αυτό ήταν κομβικής σημασίας για τις δύο από τις μεγαλύτερες εταιρείες πολεμικού υλικού στην Τουρκία στις μέρες μας <br /><br />(Aselsan και Roketsan), καθώς από το συγκεκριμένο πρόγραμμα απέκτησαν μεγάλη τεχνογνωσία. Κρατήστε αυτό το δίδυμο. Θα το ξανασυναντήσουμε και πιο κάτω. <br /><br />Πέραν όμως των φορητών (Manpads) Stinger υλοποιήθηκε και ο σχεδιασμός δύο «τουρκικών» συστημάτων φέροντα αυτούς τους πυραύλους. Το Zipkin και το Atilgan.</div><div>  <br /><img src="https://i0.wp.com/amynageostratigiki.eu/wp-content/uploads/2021/12/1577528893_atilgan-zipkin11.jpg?resize=766%2C456&ssl=1" /><br /><br />To Atilgan (δεξιά σε φωτογραφία) είναι ένα M-113 στο οποίο τοποθετήθηκε ο φορέας SVML (Standard Vehicle Mounted Launchers) της Raytheon που φέρει οκτώ πυραύλους έτοιμους προς χρήση. Το Zipkin (αριστερά σε φωτογραφία) προέκυψε κατόπιν της εγκατάστασης του φορέα SVML στο όχημα Defender-130 της Land Rover με τέσσερα βλήματα αυτή τη φορά όμως. Τα δύο αυτά προγράμματα «έτρεξαν» την περίοδο 2001 – 2008. <br /><br />β. Το νεότερο μέλος σε αυτήν την κατηγορία είναι το Sungur. Όπως αναφέρεται και σε tweet της Προεδρίας Αμυντικών Προμηθειών (πιο κάτω) το Sungur είναι ένα αρθρωτό (modular) σύστημα εκτοξευτή – πυραύλου το οποίο θα τοποθετηθεί σε 4 φορείς.</div><div><br /><img src="https://i0.wp.com/amynageostratigiki.eu/wp-content/uploads/2021/12/sungur1.png?resize=546%2C534&ssl=1" /><br /><br />Ποιο κάτω απεικονίζονται τα τεχνικά χαρακτηριστικά του συστήματος όπως αυτά δίνονται από τον κατασκευαστή.<br /><br />Έτσι λοιπόν θα υπάρξει έκδοση επί οχήματος (βλ. πιο κάτω φωτογραφία), φορητή έκδοση (manpads), ναυτική έκδοση καθώς και έκδοση αέρος αέρος (για τα Τ129, ΜΕΑ, και το ελικοφόρο Hurkus ;;;)<br />Ποιο κάτω απεικονίζονται τα τεχνικά χαρακτηριστικά του συστήματος όπως αυτά δίνονται από τον κατασκευαστή.<br /><img src="https://i0.wp.com/amynageostratigiki.eu/wp-content/uploads/2021/12/sungur-system-specs.jpg?resize=850%2C187&ssl=1" /><br /><img src="https://i0.wp.com/amynageostratigiki.eu/wp-content/uploads/2021/12/sungur-system-specs-2.jpg?resize=852%2C529&ssl=1" /><br /><br />Κατά την άποψή μας, το πιο σημαντικό επιχειρησιακό στοιχείο αποτελεί το γεγονός ότι το Sungur θα επιχειρεί ενταγμένο στο Τουρκικό Σύστημα Εγκαίρου Προειδοποιήσεως HERIKKS-6 και σε δεύτερο χρόνο το αυξημένο βεληνεκές των 10 χλμ με μέγιστος ύψος εμπλοκής τα 13.000 περίπου πόδια. <br /><br />Με βάση πληροφορίες, σχεδιάζονται άλλες δύο εκδοχές του πυραύλου. Ο Sungur-ER με παθητική κεφαλή RF κι ο Sungur-ER με παθητική κεφαλή RF+IIR. Ενώ στην πρόσφατη IDEF παρουσιάστηκαν προπλάσματα κι ενός αντιγράφου του αμερικανικού RIM-116 RAM με την ονομασία Levent.</div><div><br /><img src="https://i0.wp.com/amynageostratigiki.eu/wp-content/uploads/2021/12/E8558uqXoAADcUl.jpg?resize=789%2C475&ssl=1" /><br /><br />Με βάση λοιπόν τα όσα αναφέρει ο κατασκευαστής έχουμε ένα σύστημα ανάλογο του πυραύλου του RΙΜ 116 και του Mistral 3 για τον οποίο μπορείτε να μάθετε περισσότερα <a href="https://defenceredefined.com.cy/mistral-3-t%CE%BF-%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF-%CF%83%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%B5%CE%B3%CE%B3%CF%8D%CF%82-%CE%B1%CE%B5%CF%81%CE%AC%CE%BC%CF%85%CE%BD%CE%B1%CF%82/">εδώ</a>. Θεωρούμε ότι το Sungur θα αντικαταστήσει σε βάθος χρόνου τα Atilgan και Zipkin και κατά πάσα πιθανότητα θα είναι και το μελλοντικό RAM του TDK.<br /><br /><img src="https://lh4.googleusercontent.com/GvAMlAcOocnoIUMjlf4M998oel21YpIMO9lvw5A4yqOnuaYLjFivcpqVwc-KPWlzbZ5VJrJ7ElTYxv8GIOyR1DgOKJ5epWsyE5NPhK-bs3q3GQahh7A-Dku0-scjN0eldgTHwdIA" /><br /><br />Να μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε πως για τις ανάγκες των Κατοχικών Δυνάμεων στην Κύπρο, αποκτήθηκαν και υπηρετούν ως τώρα οκτώ εκτοξευτές 9K38 Igla μαζί με 42 ή 48 βλήματα της έκδοσης 9M39 Igla μέγιστου βεληνεκούς 5,2 χιλιομέτρων. Η Εθνική Φρουρά σύμφωνα με ανοικτές πηγές, διαθέτει για τις ανάγκες της Α/Α πολύ μικρού βεληνεκούς, 18 συστήματα Mistral Manpads επί τρίποδα και αριθμό διπλών εκτοξευτών Mistral Atlas επί οχημάτων 6Χ6 Pinzgauer (Φωτογραφία κάτω)<br /><br /><img height="425" src="https://lh3.googleusercontent.com/O5FpcHYMvFIqBVNIP_hii7UL_PjKXpT9M1CIpBZopQJyfxprITPIQWOpLMuEjLZTtti5q06ZJ7GBL7C-sZeiVlUTrNMIWIu-TUeLXLmMK7mX0q689UPhHhap3-ytlcwsT5AoxTlc=w640-h425" width="640" /><br /><br />Πέραν τούτων διαθέτει τον εκτοξευτή <a href="https://defenceredefined.com.cy/mistral-simbad-rc-h-multipurpose-%ce%bd%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%ad%ce%ba%ce%b4%ce%bf%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%bd%cf%89%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%8d-%ce%bc%ce%b1%cf%82/">SIMBAD</a> (2 πυραύλους) επί του Περιπολικού Ανοιχτής Θαλάσσης (ΠΑΘ) “Αρχιπλοίαρχος Ιωαννίδης” και του Πλοίου Γενικής Υποστήριξης “Αλάσια”.<br /><br /><figure class="wp-block-embed is-type-rich is-provider-twitter wp-block-embed-twitter" style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #434343; font-family: Cabin, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 1em; overflow-wrap: break-word;"><div class="wp-block-embed__wrapper" style="box-sizing: inherit; position: relative;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: inherit; display: flex; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 550px; width: 550px;"><br /><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1438153203984523267" frameborder="0" id="twitter-widget-1" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=geostratigiki&dnt=true&embedId=twitter-widget-1&features=eyJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2hvcml6b25fdHdlZXRfZW1iZWRfOTU1NSI6eyJidWNrZXQiOiJodGUiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3NwYWNlX2NhcmQiOnsiYnVja2V0Ijoib2ZmIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH19&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1438153203984523267&lang=el&origin=https%3A%2F%2Famynageostratigiki.eu%2F2021%2F12%2F10%2F%25ce%25b7-%25ce%25b1%25ce%25bd%25cf%258d%25cf%2580%25ce%25b1%25cf%2581%25ce%25ba%25cf%2584%25ce%25b7-%25cf%2584%25ce%25bf%25cf%2585%25cf%2581%25ce%25ba%25ce%25b9%25ce%25ba%25ce%25ae-%25ce%25b1-%25ce%25b1-%25ce%25ac%25ce%25bc%25cf%2585%25ce%25bd%25ce%25b1-%25cf%2580%25ce%25bf%25cf%2585-%25cf%2580-2%2F&sessionId=d8dca07128e87d0fc661a9004f526bf422f98414&siteScreenName=geostratigiki&theme=light&widgetsVersion=9fd78d5%3A1638479056965&width=550px" style="box-sizing: inherit; display: block; flex-grow: 1; height: 1301px; max-width: 100%; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div></div></figure><br />Συμπεράσματα:<br /><br />Είναι ξεκάθαρο πως ο σχεδιασμός είναι η κατασκευή ενός κοινού Α/Α πυραύλου πολύ μικρού βεληνεκούς, ανώτερου του Stinger και κοινού για όλους τους κλάδους. Το πρόγραμμα αυτό βρίσκεται εν εξελίξει και όταν ολοκληρωθεί θα υλοποιήσει το Α/Α πλέγμα πολύ μικρού βεληνεκούς σε συνδυασμό με τα Korkut και τα GDF-006. <br /><br />Οι δε Aselsan και Roketsan, εισήλθαν στο χώρο των πυραυλικών συστημάτων έχοντας ως όχημα την ανάληψη υποκατασκευαστικού έργου από τη Dornier για τους Stinger και απέκτησαν τεχνογνωσία την οποία προοδευτικά «αυγάτεψαν» σε αντίθεση με άλλες αντίστοιχες εταιρείες του χώρου από την αντίπερα όχθη του Αιγαίου, οι οποίες προτίμησαν να αυτοκαταστραφούν. <br />2. Α/Α Συστήματα Μικρού – Μέσου Βεληνεκούς (SHORADS-MRAD)<br /><br />Στην κατηγορία αυτή, η λέξη HISAR επικρατεί και συμπληρώνει την «αγία τριάδα» των διακλαδικών Α/Α συστημάτων (Korkut-Sungur-HiSar), καθώς είναι σχεδιασμένο να ενταχθούν στο TDK και την THK. <br /><br />Κυκλοφορούν πολλές ιστορίες που παραπέμπουν στα best sellers του Ίαν Φλέμινγκ και αναφέρονται στον τρόπο με τον οποίο οι Τούρκοι κατόρθωσαν να αποκτήσουν τα «σχέδια» του IRIS-T από τους Γερμανούς. Αλλά, ειλικρινά τόσα επεισόδιά ούτε στον “007”. <br /><img height="359" src="https://i0.wp.com/amynageostratigiki.eu/wp-content/uploads/2021/12/FCTxfqKX0AENtoS1.jpg?resize=766%2C430&ssl=1" width="640" /><br /><br />Τα Γερμανικά συστήματα που αντιγράφηκαν είναι πολλά, πάρα πολλά για να αποτελούν το αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τον τρόπο που διαδίδεται. Ίσως τελικά, οι αναλύσεις ορισμένων ότι η Τουρκία αποτελεί το hard power της Γερμανίας να μην απέχει και πολύ από την πραγματικότητα.<br /><img height="359" src="https://i0.wp.com/amynageostratigiki.eu/wp-content/uploads/2021/12/20211206_212910.jpg?resize=774%2C434&ssl=1" width="640" /><br /><br />Εν πάση περιπτώσει, το γεγονός είναι ότι οι γείτονες αυτή τη στιγμή παράγουν τον IRIS-T βαπτισμένο με άλλο όνομα.<br /><br />Πάνω σχεδιάγραμμα του γερμανικού Α/Α προγράμματος βασισμένο στον IRIS-T και κάτω το αντίστοιχο τουρκικό. Οποιεσδήποτε ομοιότητες, ΔΕΝ είναι τυχαίες.<br /><img height="359" src="https://i0.wp.com/amynageostratigiki.eu/wp-content/uploads/2021/12/ESLa28NXUAE8AHv.jpg?resize=734%2C412&ssl=1" width="640" /><br /><br />α. HISAR A / A+:<br /><br />Το επόμενο στρώμα Α/Α αμύνης, μετά από το Korkut, καλείται να το καλύψει το HISAR A / A+.<br /><br /><img height="360" src="https://lh4.googleusercontent.com/hFv0GKnwrQg8JAsAYaD4fkvG_W9ZcnNIzSVceDFNAgVMEelHk2o2JXZaAmZmXgRAiSSMqe49RDleO72Elcm52EOZZsqDEqL8wCMwIU-6vZVa1ZejpM4ZTT5Tevz3TyqjmGF-Co2F=w640-h360" width="640" /><br /><br />Με ελάχιστο 3 km και μέγιστο βεληνεκές τα 15 km (μέγιστο ύψος τα 26.500 ft) τα HISAR A και Α+ φερόμενα σε τετράδες (δύο διπλούς εκτοξευτές εκατέρωθεν) επί οχήματος ACV-S έχουν ήδη ενταχθεί σε υπηρεσία. Ωστόσο, οι κατασκευαστές (Aselsan για αισθητήρες και ηλεκτρονικά–Roketsan για πυραύλους) αναφέρουν πως εκτός της αυτοκινούμενης έκδοσης η οποία δύναται να δράσει αυτόνομα (και φυσικά διασυνδεδεμένα με τα Korkut) διατίθεται και μια αυτοκινούμενη έκδοση η οποία επιχειρεί ενταγμένη σε Α/Α δίκτυα χωρίς τη δυνατότητα αυτόνομης λειτουργίας. <br /><br />Αυτό αποτελεί και την απόδειξη των όσων προαναφέραμε στην παράγραφο με τη γεωπολιτική ανάλυση. <br /><br />Πλέον, οι ΤΘ, Αμφίβιες και γενικότερα ταχυκίνητες δυνάμεις θα προστατεύονται στα μικρά και μεσαία ύψη από το Α/Α πλέγμα Korkut – Sungur– HISAR A/A+. Μια πλήρης αντιγραφή του Ρωσικού Α/Α δόγματος (σε αυτό ο ΕΣ προηγήθηκε από τους γείτονες) που προβλέπει τα Α/Α του συστήματα μικρού βεληνεκούς να μπορούν να ακολουθήσουν τους ταχυκίνητους Σχηματισμούς. <br /><img height="360" src="https://i0.wp.com/amynageostratigiki.eu/wp-content/uploads/2021/12/Image-1-HISAR-A-Missile-System.jpg?resize=808%2C454&ssl=1" width="640" /><br /><br />Η αυτοκινούμενη – θωρακισμένη έκδοση του HISAR A/A+ κατά τη δοκιμαστική βολή εναντίον στόχου τύπου Banshee Jet 80 που πετούσε με ταχύτητα 600 km/h στο πεδίο βολής Aksaray, κατάφερε να τον εντοπίσει με το 3D MAR radar της Aselsan, να εκτοξεύσει αυτόματα το βλήμα μέσω του Fire and Control System και να το καθοδηγήσει μέχρι αυτόν. Το βλήμα, κατόρθωσε κι αυτό να αναγνωρίσει και εντοπίσει το στόχο μέσω της IIR κεφαλής του καταστρέφοντάς τον τελικώς. Η δοκιμή έλαβε χώρα στις 12 Οκτωβρίου 2019. Οι υπογραφές για την έναρξη της σχεδίασης του, έπεσαν στις 20 Ιουνίου 2011 και το 193 εκ € πρόγραμμα δόθηκε στην Aselsan. <br /><br />Μέχρι να λάβει χώρα η τελική βολή (αποδοχής του συστήματος από την Προεδρία Αμυντικών Εξοπλισμών) είχαν προηγηθεί άλλες δέκα με πρώτη αυτή της 6ης Οκτωβρίου του 2013. Ομιλούμε δηλαδή ότι από την υπογραφή της σύμβασης για την ανάπτυξη του HISAR A ως την πρώτη βολή χρειάστηκαν δυόμισι έτη (!!!) γεγονός που προκαλεί πολλά ερωτηματικά, που για εμάς δεν είναι τίποτε άλλο από την απόδειξη ότι οι “συνάδελφοί” μας στην ΕΕ Γερμανοί, έσπρωξαν το project όσο έπρεπε. <br /><br />Η παραγωγή του HISAR A/Α+ είναι προγραμματισμένο να ολοκληρωθεί το 2025, ενώ στην παρούσα φάση έχουν ξεκινήσει οι παραδόσεις στις ΤΕΔ. Αποτελούν τους αντικαταστάτες των συστημάτων Rapier, βρετανικής προέλευσης.<br /><br />β. HISAR O/O+<br /><br />Παράλληλα με το HISAR A, αναπτύχθηκε το σύστημα μέσου βεληνεκούς (MRAD) HISAR O. Η σύμβαση αξίας 132 εκ € δόθηκε στην Aselsan και υπογράφηκε την ίδια ημέρα με το HISAR A. Η πρώτη επί του πεδίου δοκιμή έλαβε χώρα στις 23 Ιουνίου 2014 σχεδόν ένα έτος αργότερα από αυτή του HISAR A, ενώ η τελική το Μάιο του 2019 κατά την οποία δύο ιπτάμενοι στόχοι υψηλής ταχύτητας Banshee Jet 80 εκτοξεύτηκαν από καταπέλτες στο πεδίο δοκιμών Aksaray. Η δοκιμή ήταν επιτυχημένη και σήμανε την έναρξη της μαζικής παραγωγής η οποία θα διαρκέσει ως το 2024. </div><div><br /></div><div><a href="https://amynageostratigiki.eu/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η “ανύπαρκτη” τουρκική Α/Α άμυνα, που πλέον δεν είναι και τόσο ανύπαρκτη – Μέρος B

Στο 2ο μέρος της παρουσίασης μας για την τουρκική αντιαεροπορική άμυνα (Α/Α) και τις διορθωτικές ενέργειες που έγιναν από τους γείτονες προς...

Διαβάστε την συνέχεια

Η “ανύπαρκτη” τουρκική Α/Α άμυνα, που πλέον δεν είναι και τόσο ανύπαρκτη – Μέρος Α

<a href="https://amynageostratigiki.eu/2021/12/06/%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%cf%8d%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ba%cf%84%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%ba%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b1-%ce%b1-%ce%ac%ce%bc%cf%85%ce%bd%ce%b1-%cf%80%ce%bf%cf%85-%cf%80/"><img height="378" src="https://i0.wp.com/amynageostratigiki.eu/wp-content/uploads/2021/12/E3q_s3nWYAk_cjT.jpg?fit=800%2C472&ssl=1" width="763" /></a><br /><br />Αν λίγα χρόνια πριν, ρωτούσαμε έναν αμυντικό αναλυτή για το ποιος είναι ο τομέας των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ) που παρατηρείται η μεγαλύτερη υστέρηση, η απάντηση σχεδόν σίγουρα θα ήταν η Αντιαεροπορική (Α/Α) Άμυνα. <br /><br />Και ήταν πραγματικά άξιο απορίας για ποιο λόγο, μια τόσο μεγάλη σε έκταση χώρα, με τόσες πολλές στρατηγικής σημασίας εγκαταστάσεις είχε επιτρέψει στον εαυτό της να παραμείνει “γυμνή”.<br /><br />Στην ανάλυση που ακολουθεί, θα αποφύγουμε να προσεγγίσουμε τις αιτίες του γεγονότος αυτού και θα προσπαθήσουμε να αποτυπώσουμε τις διορθωτικές ενέργειες που έγιναν από τους γείτονες προς κάλυψη του κενού, το οποίο αν μη τι άλλο θα πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαίτερα σε ότι αφορά την Α/Α Άμυνα της Εθνικής Φρουράς στην ημικατεχόμενη Κύπρο, αλλά και ολόκληρη την Α/Α άμυνα των Ενόπλων Δυνάμεων. <br /><br />Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 (όχι πολύ μακριά από το σήμερα), οι γείτονες διέθεταν το εξής Α/Α πλέγμα (θα ασχοληθούμε με οπλικά συστήματα διαμετρήματος των 20 mm ναι, και άνω):<div><br /><img src="https://i0.wp.com/amynageostratigiki.eu/wp-content/uploads/2021/12/1222222-1.jpg?resize=719%2C282&ssl=1" /><br /><br />Παρατηρείται λοιπόν το γεγονός ότι το Α/Α πλέγμα ήταν εξόχως φτωχό, με συστήματα που μπορούσαν να καλύψουν μέγιστο βεληνεκές ως τα 40 χλμ (MIM-23) και χωρίς σοβαρή διαστρωμάτωση. Τα δε πυροβόλα ήταν κατά κύριο λόγο ρυμουλκούμενα και χωρίς διασύνδεση μεταξύ τους.</div><div><br />Η Γεωπολιτική διάσταση των τουρκικών εξοπλισμών:<br /><br />Το 2001 συνέβη κάτι τόσο σημαντικό που προσωπικώς θεωρούμε πως αποτελεί την “επισημοποίηση” του Δόγματος του Νεοθωμανισμού και των μεγάλων σχεδίων της Τουρκίας. Το γεγονός αυτό δεν είναι άλλο από την κυκλοφόρηση του «Στρατηγικού Βάθους» του Αχμέτ Νταβούτογλου. <br /><br />Θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης ποια σχέση μπορεί να έχει το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού (ή ορθότερα δημιουργίας) του Α/Α πλέγματος με το βιβλίο του πρώην τούρκου πρωθυπουργού. Κι όμως με την κυκλοφόρηση αυτού του βιβλίου, λίγο ή πολύ η Τουρκία ενημέρωνε τον πλανήτη για τα επεκτατικά της σχέδια ρίχνοντας παράλληλα «στάχτη στα μάτια» μας, μιλώντας περί μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονές της.</div><div><br /><img height="516" src="https://i0.wp.com/amynageostratigiki.eu/wp-content/uploads/2021/12/E80L0snWEAEoZBr.png?resize=694%2C559&ssl=1" width="640" /><br /><br />Χαρακτηριστικοί οι χάρτες που κυκλοφορούσαν ευρέως την εποχή εκείνη, όπως ο πιο πάνω, στον οποίο απεικονίζονται οι τουρκικές βλέψεις. Η νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία θα έπρεπε να μπορεί να ελέγχει τα σημαντικότερα chock points του πλανήτη Δαρδανέλια – Σουέζ – Κόλπος του Άντεν – Στενά του Ορμούζ, καθώς επίσης μέσω της διείσδυσής της στα κράτη των οποίων τα ονόματα λήγουν σε -σταν (ευτυχώς άφησαν εκτός τον Stan Antipariotis) να ελέγξουν ΚΑΙ τις χερσαίες οδεύσεις του νέου BRI !!! Κι αν κάποιος αναρωτιέται για τη θαλάσσια περιοχή που προορίζονταν να πλέει το Anadolu, καλά θα κάνει να εστιάσει στη γραμμή που ενώνει τη Σομαλία με το Πακιστάν. <br /><br />Δεν θα επεκταθούμε άλλο στη Γεωπολιτική Ανάλυση (επιφυλασσόμαστε σε μια μελλοντική πλήρης). Θα πούμε μόνο πως η συντριπτική πλειοψηφία των οπλικών συστημάτων τουρκικής κατασκευής που παρουσιάζονται τα τελευταία πέντε έτη, είχαν αποφασισθεί για να υποστηρίξουν τον πιο πάνω ΑΝτικειμενικό ΣΚοπό (ΑΝΣΚ). <br /><br />Τα οπλικά συστήματα λοιπόν που θα χρησιμοποιούνταν χαρακτηρίζονταν κυρίως από δύο στοιχεία. Ήταν αυτοκινούμενα – ευκόλως μεταφερόμενα (εξυπηρετώντας τις αρχές του mobility) και λειτουργούσαν σε δικτυοκεντρικά μοντέλα (εφαρμόζοντας το network-centric warfare – διαβάστε <a href="https://amynageostratigiki.eu/2021/05/28/%ce%b7-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%87%ce%b5%ce%af%cf%81%ce%b7%cf%83%ce%b7-spring-shield-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%ce%b4%ce%b9%ce%ba%cf%84%cf%85%ce%bf%ce%ba%ce%b5%ce%bd%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%86/">εδώ</a>).<br />Τα σχέδια για μια ολοκληρωμένη Α/Α ομπρέλα:<br /><br />Το σχέδιο Α/Α άμυνας που καταρτίστηκε παρουσιάζεται στην πιο κάτω φωτογραφία.</div><div><br /><img height="640" src="https://i0.wp.com/amynageostratigiki.eu/wp-content/uploads/2021/12/E430HKjX0AQZNBb.jpg?resize=895%2C1024&ssl=1" width="679" /><br /><br />Είναι λοιπόν εμφανές, πως ο σχεδιασμός της νέας Α/Α άμυνας περιλαμβάνει και τις τέσσερις φυσικές διαστάσεις των σύγχρονων επιχειρήσεων: Ξηρά – Θάλασσα-Αέρα και το Διάστημα. <br /><br />Από μακρύτερα προς εγγύτερα η Α/Α ομπρέλα περιλαμβάνει:<br /><br />Α/Α σύστημα Siper ( μεγάλου βεληνεκούς)<br /><br />Α/Α σύστημα Hisar U (μεγάλου βεληνεκούς)<br /><br />Α/Α σύστημα Hisar O (μεσαίου βεληνεκούς)<br /><br />Α/Α σύστημα Hisar A (μικρού βεληνεκούς)<br /><br />Α/Α σύστημα Sungur (πυραυλικό πολύ μικρού βεληνεκούς)<br /><br />A/A Korkut (Α/Α πυροβόλα πολύ μικρού βεληνεκούς)<br /><br />Α/Α GDF – 006 (Α/Α πυροβόλα πολύ μικρού βεληνεκούς)<br /><br />Όλα αυτοκινούμενα, όλα διασυνδεδεμένα κι όλα τουρκικής κατασκευής. <br />Ανάλυση:<br />Α/Α Πυροβόλα:</div><div><br /><img src="https://i0.wp.com/amynageostratigiki.eu/wp-content/uploads/2021/12/1333333.jpg?resize=763%2C198&ssl=1" /><br /><br />α. Στα 20 mm, αποφασίστηκε ο εκσυγχρονισμός των πυροβόλων GAI-B01 της Oerlikon στο επίπεδο GAI-D01 που περιλάμβανε δίδυμες κάννες που είναι μακρύτερες από τις τυπικές, όπως επίσης και την τοποθέτηση ισχυρών τηλεσκοπικών σκοπευτικών με μεγέθυνση Χ6 και μιας μικρής γεννήτριας 1,5 kW κάτω από το κάθισμα του πυροβολητή για την εκπαίδευση και τον μηχανισμό περιστροφής του όπλου. Το σημαντικότερο στοιχείο της αναβάθμισης είναι ο βαλλιστικός υπολογιστής που απομειώνει το χρόνο αντίδρασης του πυροβόλου δραματικά. Τα συγκεκριμένα πυροβόλα παραμένουν ρυμουλκούμενα και η σημασία τους στον Α/Α αγώνα περιορίζεται εναντίον Ελικοπτέρων (Ε/Π). Συνεχίζουν να μην λειτουργούν σε περιβάλλον δικτύωσης. <br /><br />Τα Mk20 Rh-202, πέρασαν από πρόγραμμα εκσυγχρονισμού αντίστοιχο με τα GAI-B01. Και αυτό είναι το λογικό, διότι όπως θα αναλύσουμε και πιο κάτω αξία πλέον έχουν τα πυροβόλα που έχουν τη δυνατότητα να βάλουν πυρομαχικά τύπου AHEAD.<br /><br />β. Η πρώτη κίνηση που έγινε στα 35 mm έγινε με τα 120 Α/Α πυροβόλα GDF – 003 τα οποία είχαν αρχίσει να κατασκευάζονται εγχωρίως -κατόπιν άδειας- από την τουρκική εταιρεία MKEK, από το 1997 ως το 2000. Αυτά τα πυροβόλα, αποφασίστηκε να εκσυγχρονιστούν στο επίπεδο GDF-006 προκειμένου να μπορούν να βάλουν πυρομαχικά τύπου ΑΤΟΜ τα οποία είναι τα τουρκικά αντίστοιχα πυρομαχικά Air Burst 35mm. <br /><br /><figure class="wp-block-embed aligncenter is-type-rich is-provider-twitter wp-block-embed-twitter" style="background-color: white; box-sizing: inherit; clear: both; color: #434343; font-family: Cabin, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px auto 1em; overflow-wrap: break-word;"><div class="wp-block-embed__wrapper" style="box-sizing: inherit; position: relative;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: inherit; display: flex; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 550px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1465774291602059277" frameborder="0" id="twitter-widget-1" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=geostratigiki&dnt=true&embedId=twitter-widget-1&features=eyJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2hvcml6b25fdHdlZXRfZW1iZWRfOTU1NSI6eyJidWNrZXQiOiJodGUiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3NwYWNlX2NhcmQiOnsiYnVja2V0Ijoib2ZmIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH19&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1465774291602059277&lang=el&origin=https%3A%2F%2Famynageostratigiki.eu%2F2021%2F12%2F06%2F%25ce%25b7-%25ce%25b1%25ce%25bd%25cf%258d%25cf%2580%25ce%25b1%25cf%2581%25ce%25ba%25cf%2584%25ce%25b7-%25cf%2584%25ce%25bf%25cf%2585%25cf%2581%25ce%25ba%25ce%25b9%25ce%25ba%25ce%25ae-%25ce%25b1-%25ce%25b1-%25ce%25ac%25ce%25bc%25cf%2585%25ce%25bd%25ce%25b1-%25cf%2580%25ce%25bf%25cf%2585-%25cf%2580%2F&sessionId=9ad1a78c551a6a32ade96d64cc2b215d68b222d4&siteScreenName=geostratigiki&theme=light&widgetsVersion=9fd78d5%3A1638479056965&width=550px" style="box-sizing: inherit; display: block; flex-grow: 1; height: 504px; max-width: 100%; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div></div></figure><br />Παρόμοια πυρομαχικά παράγει η Γερμανική Rheinmetall, τα AHEAD για χρήση από τα <a href="https://defenceredefined.com.cy/skynex-%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CF%85%CE%B4%CE%B5%CF%84%CE%B5%CF%81%CF%8E%CE%BD%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%83%CE%BC%CE%AE%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-drones-%CF%83%CE%B5-%CE%B4%CE%B5%CF%85/">Revolver Gun</a> και τα δίδυμα πυροβόλα Oerlikon Twin Gun. Περισσότερα για αυτά μπορείτε να δείτε στο άρθρο της DEFENCE ReDEFiNED <a href="https://defenceredefined.com.cy/aselsan-%ce%b5%ce%ba%cf%83%cf%85%ce%b3%cf%87%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%cf%81%cf%85%ce%bc%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%ba%ce%bf%cf%8d%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%cf%84/">εδώ</a>. <br /><br />Από τα 120 πυροβόλα, εκσυγχρονίστηκαν 118 ενώ τα δύο χρησιμοποιήθηκαν ως πρότυπα. Η Aselsan ανέλαβε την αντικατάσταση των 57 ραντάρ D-9 Super Flandermaus που λειτουργούσαν με τα GDF-003 (κατ’ άλλους τα D-9 ήταν σε χρήση με τα GDF-001 ενώ τα GDF-003 ήταν σε χρήση το σύστημα Skyguard), με το ραντάρ αεράμυνας AN/MPQ-64 Sentinel της Raytheon (Kaplan τα τουρκικά αντίγραφα) και με νέο τουρκικής κατασκευής Σύστημα Ελέγχου Πυρός (ΣΕΠ). Τα πυροβόλα παρέμειναν ρυμουλκούμενα, αλλά έχουν τη δυνατότητα να λειτουργήσουν σε περιβάλλον δικτύωσης. <br /><br />Στην Κύπρο με τις κατοχικές δυνάμεις υπηρετούν εκσυγχρονισμένα πυροβόλα (28 μονάδες).</div><div><br /><img height="640" src="https://i0.wp.com/amynageostratigiki.eu/wp-content/uploads/2021/12/image-2.png?resize=402%2C408&ssl=1" width="631" /><br /><br />Σχετικά με τα πυροβόλα Oerlikon τα οποία υπηρετούν στην Εθνική Φρουρά μπορείτε να διαβάσετε <a href="https://defenceredefined.com.cy/%ce%b1-%ce%b1-%cf%83%cf%8d%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%bf%ce%b8%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%bf%cf%83-%ce%bf-%ce%b1%ce%ba%ce%bf%cf%8d%cf%81%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%82-%cf%86/">εδώ</a>.<br /><br />Τα GDF-001 παραμένουν σε υπηρεσία. Τα συγκεκριμένα πυροβόλα δεν έχουν τη δυνατότητα να εκσυγχρονιστούν και να μπορούν να βάλουν πυρομαχικά Air Burst. Εκτιμούμε πως κάποιο φρεσκάρισμα το έχουν υποστεί, αλλά η επιχειρησιακή τους αξία κατατάσσεται ανάμεσα στα GAI-D01 (Rh-202) και τα GDF-006. <br /><br />γ. Η δεύτερη κίνηση στα 35 mm ήταν η κατασκευή του αυτοκινούμενου συστήματος Korkut προς αντικατάσταση των Duster. Κάθε σύστημα Korkut περιλαμβάνει ένα σταθμό πρόσκτησης στόχων και ελέγχου πυρός και τρεις μονάδες πυρός με δίδυμα πυροβόλα των 35mm (ικανά για βολή πυρομαχικών Air Burst). Οι αρχικές επιχειρησιακές ανάγκες του Τουρκικού Στρατού ανέρχονται σε 25 συστήματα (75 πυροβόλα) και ήδη αυξήθηκε στις 40 αριθμός που κατά την εκτίμησή μας θα μεταβληθεί προς τα επάνω, λόγω κυρίως των νέων εξοπλιστικών της Πατρίδας μας που θα περιλαμβάνουν κατά πάσα πιθανότητα όπλα μεγάλου βεληνεκούς (Spice, Rampage), αλλά και τις βλέψεις για περαιτέρω αναβάθμιση του παρανόμου Αεροδρομίου (ΑΔ) του Λευκονοίκου και τη δημιουργία Ναυτικής Βάσης (Ν/Β) που αποτελούν σοβαρές εγκαταστάσεις για να μείνουν απροστάτευτες. <br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="361" src="https://www.youtube.com/embed/U4VI_Sm_huI" width="720" youtube-src-id="U4VI_Sm_huI"></iframe><br /><br />Η λεπτομέρεια που δεν είναι γνωστή, είναι αν η ανάπτυξη του Korkut στη Λιβύη, έλαβε χώρα μετά το χτύπημα στην Αεροπορική Βάση (ΑΒ) της <a href="https://defenceredefined.com.cy/%ce%bf-%ce%b1%cf%80%cf%8c%ce%b7%cf%87%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%be%ce%b1%cf%86%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82-%ce%b1%ce%b5%cf%81%ce%bf%cf%80%ce%bf%cf%81%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82-%ce%b5%cf%80/">Al-Watiya</a> από άγνωστης ταυτότητος ιπτάμενα αντικείμενα ή ακριβώς μετά.</div><div><br /><img height="296" src="https://i0.wp.com/amynageostratigiki.eu/wp-content/uploads/2021/12/FD-D90pXsAAd8gd.jpg?resize=750%2C347&ssl=1" width="640" /><br /><img height="359" src="https://i0.wp.com/amynageostratigiki.eu/wp-content/uploads/2021/12/Korkut-anti-aircraft-gun-768x432-1.jpg?resize=750%2C421&ssl=1" width="640" /><br /><img height="387" src="https://i0.wp.com/amynageostratigiki.eu/wp-content/uploads/2021/12/EtJ2iuLXcAAq7kW.jpg?resize=750%2C454&ssl=1" width="640" /><br /><br />Η γνωστή πλέον FNSS έκανε αρκετή δουλειά στα παλιά Μ113. Το σκάφος του Korkut, είναι το ACV-S, μια παραλλαγή του ACV-30 του οποίου η γενεαλογία μπορεί να ανιχνευθεί στο αειθαλές M113. Στο μπροστινό τμήμα προσφέρει βαλλιστική προστασία ως 14,5 mm, ενώ και στα πλαϊνά η θωράκιση είναι ενισχυμένη. Από πάνω όμως είναι μηδαμινή. Έχει δυνατότητα να βάλει 1000 βολές το λεπτό, με δραστικό βεληνεκές τα 4 χλμ. Η Aselsan αναφέρει πως το ραντάρ παρακολουθεί στόχους ως τα 70 km. Ουσιαστικά, το Korkut αποτελεί την επιτομή της μετενσάρκωσης legacy οπλικών συστημάτων (ορολογία του καθηγητού Δρος Κωνσταντίνου Γρίβα) σε νέα σύγχρονα. Στην περίπτωση αυτή στο παλαιό σύστημα τοποθετήθηκε η αντιγραφή ενός οπλικού συστήματος μιας εκ των κορυφαίων εταιρειών, της Rheinmetall.</div><div>  <br /><img src="https://i0.wp.com/amynageostratigiki.eu/wp-content/uploads/2021/12/35mm_Oerlikon_gun_systems_and_Ahead_ammunition_004.jpg?resize=640%2C462&ssl=1" /><i>Oerlikon Revolver Gun® Mk3 Prototype</i><br /><br />Πάνω, το σύστημα Oerlikon Skyranger® Mobile Air Defence System και κάτω τομή των πυρομαχικών AHEAD® . Οποιαδήποτε ομοιότητα με τον πύργο του Korkut και τα ΑΤΟΜ, δεν είναι τυχαία.</div><div><br /></div><div><a href="https://amynageostratigiki.eu/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Η “ανύπαρκτη” τουρκική Α/Α άμυνα, που πλέον δεν είναι και τόσο ανύπαρκτη – Μέρος Α

Αν λίγα χρόνια πριν, ρωτούσαμε έναν αμυντικό αναλυτή για το ποιος είναι ο τομέας των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ) που παρατηρείται η μεγ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκικός διπλωματικός ελιγμός; Υποσχέθηκε στη Ρωσία ότι θα αποχωρήσει από τη Συρία

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-12/syria-soldiers-1021x580.jpg?itok=DjKWY_CS" width="773" /><br /><br /><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />"Η Τουρκία έδωσε διαβεβαιώσεις ότι θα εγκαταλείψει τη Συρία με την πρώτη ευκαιρία", δήλωσε ο ειδικός απεσταλμένος της Ρωσίας για τη Συρία, Αλεξάντερ Λαβρέντιεφ. Το ερώτημα είναι βέβαια με τι αντάλλαγμα;<br /><br />Οειδικός απεσταλμένος της Ρωσίας για τη Συρία Αλεξάντερ Λαβρέντιεφ δήλωσε ότι αντιπροσωπεία από την Τουρκία έδωσε διαβεβαιώσεις στη Ρωσία ότι οι τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις θα αποσυρθούν από τη Συρία με την πρώτη ευκαιρία, όπως ανέφερε την Τετάρτη ο ιστότοπος Sputnik.<br /><br />Οι δηλώσεις του Λαυρέντιεφ έγιναν σε συνέντευξη Τύπου στην πρωτεύουσα του Καζακστάν Νουρ-Σουλτάν, όπου αντιπροσωπείες από την Τουρκία, τη Ρωσία και το Ιράν συναντήθηκαν την Τρίτη για τη 17η συνάντηση της ειρηνευτικής διαδικασίας της Αστάνα, η οποία στοχεύει στην εξεύρεση λύσης στη δεκαετή κρίση στην Συρία.<br /><br />Ο Λαβρέντιεφ είπε ότι οι Τούρκοι εταίροι τους μιλούν συνεχώς για τη σημασία της εδαφικής ακεραιότητας, της ενότητας και της ανεξαρτησίας της Συρίας και λένε ότι οι τουρκικές δυνάμεις θα εγκαταλείψουν τη χώρα όταν οι συνθήκες τους το επιτρέψουν.<br /><br />Ο Ρώσος ειδικός απεσταλμένος είπε επίσης ότι η χώρα του προσφέρθηκε να βοηθήσει την Τουρκία να αντιμετωπίσει τους τρομοκράτες στην Ιντλίμπ και να μειώσει την ένταση εκεί και ότι η Άγκυρα εξετάζει την προσφορά τους.<br /><br />Η Τουρκία και οι πληρεξούσιοι ισλαμιστές μισθοφόροι της, έχουν καταλάβει εδάφη εντός της Συρίας ως αποτέλεσμα των στρατιωτικών επιχειρήσεων που ξεκίνησαν από το 2016 στη χώρα, με την επίφαση ότι μάχονται εναντίον του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και του Λεβάντε (ISIL) και των Μονάδων Προστασίας του Λαού (YPG).<br /><br />Η Άγκυρα θεωρεί το YPG ως το συριακό παρακλάδι του παράνομου Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), το οποίο διεξάγει έναν θανάσιμο πόλεμο εναντίον του τουρκικού κράτους που έχει στοιχίσει δεκάδες χιλιάδες ζωές από το 1984.<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι το τουρκικό κοινοβούλιο παρέτεινε τον Οκτώβριο την εντολή του στρατού να ξεκινήσει διασυνοριακές επιχειρήσεις στη Συρία και το Ιράκ κατά δύο ακόμη χρόνια.<br /><br />Η Τουρκία, η οποία έχει υποστηρίξει ανοιχτά τους αντάρτες που αγωνίζονται για την ανατροπή του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, φιλοξενεί επί του παρόντος περισσότερους από 3,6 εκατομμύρια Σύριους πρόσφυγες.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει επανειλημμένα ζητήσει να παραιτηθεί ο Άσαντ, παρόλο που το Ιράν, η Ρωσία και η Τουρκία έχουν δηλώσει ότι αναζητούν πολιτική λύση στη σύγκρουση.<br /><br />Άγκυρα και Μόσχα υποστηρίζουν τις αντίπαλες πλευρές στη σύγκρουση.<br /><br />Στο πλαίσιο των συνομιλιών της Αστάνα πραγματοποιούνται διμερείς και τριμερείς συναντήσεις.<br /><br />Επικεφαλής της τουρκικής αντιπροσωπείας είναι ο πρέσβης Selçuk Ünal, γενικός διευθυντής του υπουργείου Εξωτερικών για τη Συρία, ενώ η Ρωσία εκπροσωπείται από τον Λαυρέντιεφ και το Ιράν από τον Ali Asgar Haji, ανώτερο σύμβουλο του Ιρανού υπουργού Εξωτερικών για ειδικές πολιτικές υποθέσεις.<div><br />Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα<br /><br />Από τα παραπάνω συνάγεται ότι λαμβάνονται σημαντικές αποφάσεις στο πλαίσιο των συνομιλιών της Αστάνα, από Ρωσία-Ιράν-Τουρκία για το μέλλον της Συρίας<br /><br />Η μυστική συμφωνία μεταξύ Μπάϊντεν και Πούτιν για τη Συρία, όπου ο μεν πρώτος αποδέχεται σιωπηρά τον Άσαντ, μη επιβάλλοντας κυρώσεις σε αραβικές χώρες που πραγματοποιούν εντυπωσιακά ανοίγματα προς τη Συρία το τελευταίο χρονικό διάστημα προκειμένου η χώρα να επανέλθει στις αγκάλες του Αραβικού Συνδέσμου από τον οποίο είχε αποβληθεί, ο δε δεύτερος συναινεί ως αντάλλαγμα στη δημιουργία ημιαυτόνομου κουρδικού κράτους στη ΒΑ Συρία, ανοίγει το δρόμο για την ειρήνευση στη Συρία<br /><br />Με την παραπάνω συμφωνία η Τουρκία τίθεται στο περιθώριο των μελλοντικών εξελίξεων στη Συρία, αφού τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ρωσία δεν της επιτρέπουν να επιτεθεί κατά των δυνάμεων του Άσαντ και των Κούρδων της Β. Συρίας<br /><br />Παρόλα αυτά εκτίμησή μας είναι ότι η Τουρκία δεν θα υποχωρήσει εύκολα από την επαρχία Ιντλίμπ και την επαρχία Αφρίν την οποία έχει εποικίσει ήδη διώχνοντας μεγάλο μέρος του κουρδικού πληθυσμού που ζούσε εκεί<br /><br />Οι διαβεβαιώσεις της τουρκικής αντιπροσωπείας ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και οι μισθοφόροι τους θα εγκαταλείψουν τη Συρία με την πρώτη ευκαιρία,, κατά την άποψη μας είναι ένας διπλωματικός ελιγμός της Άγκυρας, αφού δεν αναφέρεται ένα δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα πραγματοποίησης αυτής της ενέργειας<br /><br />Το ερώτημα επίσης είναι με τι αντάλλαγμα θα έκανε μια τέτοια κίνηση η Τουρκία; <br /><br />Το πιθανότερο είναι να προσπαθήσει να εκμαιεύσει δεσμεύσεις της Ρωσίας κατά των Κούρδων του YPG στη μεταπολεμική Συρία.<br /><br />Ωστόσο, το πρόβλημα σε κάτι τέτοιο είναι οι ΗΠΑ, οι οποίες είναι και ο κυριότερος σύμμαχος των Κούρδων της Συρίας, αλλά και η μυστική συμφωνία Ρωσίας-ΗΠΑ που προαναφέραμε<br /><br />Οι τρεις χώρες Ιράν-Τουρκία-Ρωσία αρχής γενομένης με το "ζήτημα της Συρίας" , έχουν αναπτύξει μια εταιρική σχέση, η οποία μπορεί να έχει σε μερικές περιπτώσεις αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα και αποκλίσεις, ωστόσο βρίσκουν τον τρόπο να επικοινωνούν και να συνεργάζονται.<br /><br />Ο Κινεζικός "δρόμος του μεταξιού" και η εξυπηρέτηση του , με δύο από τις τρεις οδεύσεις του να διέρχονται από το Ιράν και την Τουρκία, ενώ η τρίτη μέσω ΚΑΚ από τη Ρωσία, δημιουργεί περαιτέρω ευκαιρίες για συνεργασία μεταξύ τους.<br /><br />Η Τουρκία με ή χωρίς τον Ερντογάν έχει χαράξει τη μελλοντική της πορεία, η οποία είναι αυτόνομη πλήρως και σε πολλές περιπτώσεις έρχεται σε αντίθεση σε σχέση με ΗΠΑ και ΕΕ. <br /><br />Η Τουρκία τύποις ανήκει στο ΝΑΤΟ και τη Δύση, αφού έχει κάνει στροφή 180 μοιρών προς την Ανατολή, με αποτέλεσμα η πορεία της ταυτίζεται με αυτή των εχθρών των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ. <br /><br />Ως τελική εκτίμηση θα λέγαμε ότι το 2022 θα είναι το έτος όπου θα επικρατήσει η ειρήνη στη Συρία και θα ανοίξει ο δρόμος για την αποκατάσταση των Διεθνών σχέσεων της χώρας, παράλληλα με έναν οργασμό ανοικοδόμησης της.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκικός διπλωματικός ελιγμός; Υποσχέθηκε στη Ρωσία ότι θα αποχωρήσει από τη Συρία

Παναγιώτης Νάστος "Η Τουρκία έδωσε διαβεβαιώσεις ότι θα εγκαταλείψει τη Συρία με την πρώτη ευκαιρία", δήλωσε ο ειδικός απεσταλμένο...

Διαβάστε την συνέχεια

Αμερικανο-εβραϊκό ινστιτούτο: Το ελληνικό πολεμικό ναυτικό έχει δρόμο ακόμη για εκσυγχρονισμό-Υπάρχει δυνατότητα απόκτησης SCALP NAVAL

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-12/Greece-FDI-HN-with-STRALES-Naval-Group.jpg?itok=tEcFIvLc" width="797" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Υπάρχει πολλή δουλειά για να καταστεί σύγχρονο το ελληνικό πολεμικό ναυτικό σύμφωνα με αμερικανο-εβραϊκό ινστιτούτο iiss.org ξεχνώντας την ναυτοσύνη των Ελλήνων σε σχέση με τους Τούρκους.</span></h3>Σύμφωνα με το αμερικανο-εβραϊκό ινστιτούτο iiss.org “η Γαλλία και η Ελλάδα είναι στο τελικό στάδιο συμφωνίας για τις Φρεγάτες Belhara ενώ διευρύνουν και άλλο τους αμυντικούς δεσμούς τους.<br /><br />Η σχεδιαζόμενη εξαγορά θα είναι ένα συμπλήρωμα νεότευκτων σκαφών για το ελληνικό ναυτικό, το οποίο έχει μεγάλη ανάγκη να εκσυγχρονίσει την δύναμη των μονάδων επιφανείας του, και η αγορά των Τριών γαλλικών Φρεγατών αποτελεί μόνο ένα μέρος αυτής της προσπάθειας.<br /><br />Τα πολύ καθυστερημένα σχέδια εκσυγχρονισμού του ελληνικού ναυτικού μπορεί τελικά να προχωρούν, με φόντο τα ολοένα και πιο τεταμένη κατάσταση στα ύδατα της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Τι σημαίνει όμως αυτή η εξέλιξη στο διμερές αμυντικό σύμφωνο που ανακοινώθηκε από τον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν και τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στις 28 Σεπτεμβρίου, στην περιοχή συνολικά;<br /><br />Οι φιλοδοξίες της Αθήνας για εκσυγχρονισμό του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού είχαν μείνει πίσω εδώ και χρόνια, λόγω της άθλιας κατάστασης της ελληνικής οικονομίας.<br /><br />Οι αμυντικές δαπάνες πλέον της Ελλάδος, ανέρχονται στο 3,65% του εθνικού εισοδήματος της χώρας, αλλά εξακολουθούν να είναι κάτω στα προ του 2011 επίπεδα.<br /><br />Εν τω μεταξύ, η περιοχή της Α.Μεσογείου έχει γίνει “καυτή”, ενώ ο περιφερειακός αντίπαλος της Ελλάδας, η Τουρκία, έχει γίνει πιο δυναμική και επενδύει σταθερά στις αμυντικές της ικανότητες, ιδίως στο πολεμικό ναυτικό της, το οποίο έχει αυξηθεί σε αριθμό μονάδων επιφανείας.<br /><br />Η Αθήνα, σε σύγκριση, αγωνίζεται να σημειώσει πρόοδο στο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του ναυτικού της, ενώ ο παλαιωμένος ελληνικός στόλος μονάδων επιφανείας, περιλαμβάνει εννέα φρεγάτες κλάσης ΕΛΛΗ, όλες χρονολογούνται στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και τις αρχές της δεκαετίας του 1980, και αγοράστηκαν ως μεταχειρισμένες από την Ολλανδία, ενώ υπάρχουν και τέσσερις φρεγάτες κλάσης ΥΔΡΑ της δεκαετίας του 1990, βασισμένες στο γερμανικό σχέδιο MEKO. <br /><br />Εδώ και αρκετό καιρό, το σχέδιο της Αθήνας ήταν ένας συνδυασμός φρεγατών και κορβετών νέας κατασκευής για να αντικαταστήσει τα πολεμικά πλοία κλάσης ΕΛΛΗ, ο εκσυγχρονισμός των σκαφών κλάσης ΥΔΡΑ, και η πιθανή αγορά μεταχειρισμένων σκαφών, για να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ των παλαιότερων πλοίων και των νέων υπό παραλαβή μονάδων επιφανείας.<br /><br />Η συμφωνία του Σεπτεμβρίου με το Παρίσι αφορά την Frégate de défense et d'intervention (FDI) που θα κατασκευαστεί από τη γαλλική αμυντική εταιρεία Naval Group, αφορά Τρεις Φρεγάτες που θα ναυπηγηθούν για την Ελλάδα, με δυνατότητα επιλογής και μας τέταρτης.<br /><br />Τα σκάφη που έχουν ήδη παραγγελθεί για το Γαλλικό Ναυτικό ως κλάση Amiral Ronarc'h, έχουν εκτόπισμα 4.500 τόνων με πλήρες φορτίο.<br /><br />Η ελληνική έκδοση έχει χαρακτηριστεί FDI HN. Τα όπλα περιλαμβάνουν πυραύλους επιφανείας-αέρος μεγάλου βεληνεκούς MBDA Aster 30 Block 1, και πυραύλους επιφανείας-επιφανείας MBDA Exocet MM40 Block 3C.<br /><br />Από τη λίστα απουσιάζει ο στρατηγικός πύραυλος Κρουζ μεγάλης εμβέλειας SCALP NAVAL, που αποτελούσε μακροχρόνια φιλοδοξία του ελληνικού πολεμικού ναυτικού.<br /><br />Το αν αυτή η παράλειψη οφείλεται σε δημοσιονομικό ή πολιτικό και διπλωματικό περιορισμό δεν είναι σαφές, ούτε είναι σαφές εάν μπορεί να συμπεριληφθεί αργότερα.<br /><br />Η συμφωνία προβλέπει την παράδοση του πρώτου πλοίου στην Ελλάδα το 2025. Ωστόσο, ανακοινώθηκε τον Οκτώβριο ότι η Ελλάδα είχε επίσης υπογράψει επιστολή προθέσεων για δύο μεταχειρισμένες φρεγάτες κλάσης Karel Doorman και έξι ναρκοθηρικών κατηγορίας Alkmaar από την Ολλανδία.<br /><br />Επιπλέον, οι ανακοινώσεις της Υπηρεσίας Συνεργασίας Αμυντικής Ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών στις 10 Δεκεμβρίου, άνοιξαν τον δρόμο για συμφωνίες πώλησης φρεγατών και εκσυγχρονισμού με την Ελλάδα, προκαλώντας οργή στην Γαλλία.<br /><br />Αυτό δεν ήταν έκπληξη δεδομένης της πρόσφατης εμπειρίας του Παρισιού από την ακύρωση της πώλησης υποβρυχίων στην Αυστραλία.<br /><br />Όλα αυτά υπογραμμίζουν ότι, ενώ η Γαλλία και η Ελλάδα πλησιάζουν πιο κοντά σε νέους όρους συνεργασίας σε άμυνα και ασφάλεια, η Αθήνα έχει μια εκτενή λίστα ικανοτήτων αγοράς πολεμικού υλικού, η οποία περιλαμβάνει και άλλα έθνη εταίρους, και αυτό θα είναι δύσκολο να επιτευχθεί.<br /><br />Επομένως, το πώς θα εξελιχθούν αυτές οι συμφωνίες και συνεννοήσεις παραμένει ασαφές.<br />Όσον αφορά το γαλλο-ελληνικό αμυντικό σύμφωνο, αυτό είναι πιθανό να προσφέρει κάποια πρόσθετη διαβεβαίωση στην Αθήνα, για την εδραίωση μιας χρήσιμης εταιρικής σχέσης στην περιοχή.<br /><br />Αλλά το αν και το πώς θα μπορούσε να συμβάλει στη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου η δυναμική και οι σχέσεις αποτελούν ρευστή κατάσταση, είναι επίσης αβέβαιο.<br /><br />Τόσο ο Μακρόν όσο και ο Μητσοτάκης, προανήγγειλαν το αμυντικό τους σύμφωνο ως ένα βήμα προς την κατεύθυνση της ενισχυμένης ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας, όπως υποστήριξε ο Γάλλος πρόεδρος.<br /><br />Αυτό είναι τουλάχιστον εν μέρει αποτέλεσμα των αυξανόμενων αμφιβολιών σχετικά με τη δέσμευση και την αξιοπιστία των ΗΠΑ όσον αφορά την ευρωπαϊκή άμυνα.<br /><br />Ωστόσο, μια περιοχή όπου η Ευρώπη απέχει πολύ από το να είναι ενωμένη –είτε στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών μελών του ΝΑΤΟ είτε της Ευρωπαϊκής Ένωσης– είναι η Ανατολική Μεσόγειος.<br /><br />Επιπλέον, ενώ μπορεί να υπάρχουν υποψίες για μειωμένη εμπλοκή των ΗΠΑ εντός και γύρω από την ανατολική Μεσόγειο και τη Βόρεια Αφρική, τον Οκτώβριο, Ελλάδα και ΗΠΑ ανανέωσαν τη μακροχρόνια συμφωνία αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας τους.<br /><br />Εφόσον η συμφωνία των γαλλικών Φρεγατών όντως υπογραφεί και προχωρήσει γρήγορα, θα γίνει ένα βήμα προς τα εμπρός για το ελληνικό πολεμικό ναυτικό, σε μια περιοχή στην οποία οι ναυτικές εξελίξεις προχωρούν με γοργούς ρυθμούς.<br /><br />Η Αθήνα, ωστόσο, έχει αρκετά πράγματα να κάνει σε σύγκριση με ορισμένους από τους γείτονές της (Τουρκία)”, καταλήγει το ίδιο, το οποίο προφανώς γνωρίζει αρκετά αναφέροντας όλα αυτά.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αμερικανο-εβραϊκό ινστιτούτο: Το ελληνικό πολεμικό ναυτικό έχει δρόμο ακόμη για εκσυγχρονισμό-Υπάρχει δυνατότητα απόκτησης SCALP NAVAL

Υπάρχει πολλή δουλειά για να καταστεί σύγχρονο το ελληνικό πολεμικό ναυτικό σύμφωνα με αμερικανο-εβραϊκό ινστιτούτο iiss.org ξεχνώντας την ν...

Διαβάστε την συνέχεια

Όλα στο φως! Πως οι ΗΠΑ κατάφεραν να απομακρύνουν την Τουρκία από το πρόγραμμα F-35 και τα ψέματα του Ερντογάν

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-12/L3Harris-smallsat-perimeter-truss-solution-2000x2000-1_0.jpg?itok=uwtr0mhS" width="748" /><br /><br /><b>Ιωάννης Χάρχαρης</b><br />Χαμηλή είναι η εκτίμηση του Πενταγώνου για την αντικατάσταση Τούρκων προμηθευτών περισσότερων από 900 ανταλλακτικών-Η απέλαση θα κοστίσει στην Τουρκία 11 δισεκατομμύρια δολάρια<br /><br />Οι ΗΠΑ γνώριζαν ότι η απομάκρυνση της Τουρκίας από το πρόγραμμα των F-35 Joint Strike Fighter, θα είχε ένα κόστος εύρεσης και εγκατάστασης προμηθευτών από τις ΗΠΑ, για την κατασκευή των 900 και πλέον εξαρτημάτων που θα κατασκευάζονταν από δέκα Τούρκους κατασκευαστές.<br /><br />Το κύριο πρόβλημα για τις ΗΠΑ ήταν η νομική οδός της απομάκρυνσης της Τουρκίας και όχι τόσο η εύρεση κατασκευής εξαρτημάτων, αφού αυτό το θεώρησαν ως ελάχιστη επίπτωση στη μεγαλύτερη συνεργασία των F-35.<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες έπρεπε να δημιουργήσουν μια νέα συνεργασία, για την ανάπτυξη και την παραγωγή του παγκόσμιου προγράμματος μαχητικών αεροσκαφών νέας γενιάς F-35, για την απομάκρυνση της Τουρκίας λόγω της έλλειψης διάταξης απέλασης στην αρχική συμφωνία, σύμφωνα με το Nordic Monitor.<br /><br />Οι ΗΠΑ αποχώρησαν από το μνημόνιο συνεννόησης (MOU) για το F-35 Lightning II Joint Strike Fighter και άσκησαν επιτυχώς πιέσεις και στις επτά συμμετέχουσες χώρες -ΗΒ, Ιταλία, Ολλανδία, Αυστραλία, Δανία, Νορβηγία και Καναδά- να αποχωρήσουν από την συμφωνία, αφήνοντας την Τουρκία μόνη και ουσιαστικά αχρηστεύοντας την αρχική συμφωνία.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2021-12/maxresdefault-15.jpg"><img height="360" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2021-12/maxresdefault-15.jpg?itok=-TU6gVWI" width="640" /></a><br /><br />Η κίνηση των ΗΠΑ ήρθε αφότου η Τουρκία αρνήθηκε να αποχωρήσει μόνη της από τη συμφωνία και η Ουάσιγκτον αποφάσισε να τιμωρήσει την Άγκυρα, για την αγορά ρωσικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς S-400, παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις από Αμερικανούς αξιωματούχους να μην προχωρήσει στη συμφωνία. Το Μνημόνιο δεν είχε διάταξη αποβολής και επέτρεπε μόνο αλλαγές στη συμφωνία με την έγκριση όλων των συμμετεχόντων μελών.<br /><br />Δεδομένου, ότι η Τουρκία θα είχε αντίρρηση σε οποιαδήποτε τροποποίηση που θα αφαιρούσε το καθεστώς συμμετοχής της και θα ασκούσε βέτο σε οποιεσδήποτε αλλαγές, οι ΗΠΑ επινόησαν μια διαφορετική τακτική για να εκδιώξουν την Τουρκία, καθώς η Άγκυρα δεσμεύτηκε να αγοράσει περισσότερους ρωσικούς πυραύλους και ανακοίνωσε το ενδιαφέρον της για αγορά ρωσικών μαχητικών αεροσκαφών.<br /><br />Άκρως ενδιαφέροντα όσα αναφέρει το <a href="https://nordicmonitor.com/">nordicmonitor.com</a><br /><br />Ο İsmail Demir, επικεφαλής της Προεδρίας της Αμυντικής Βιομηχανίας (Savunma Sanayii Baskanligi, SSB), της κορυφαίας υπηρεσίας αμυντικών προμηθειών της Τουρκίας, δήλωσε στις 17 Δεκεμβρίου ότι η Τουρκία συνεργάζεται με νομικούς εμπειρογνώμονες για να εξετάσει επιλογές σχετικά, με το πώς να αμφισβητήσει την κίνηση των ΗΠΑ για τη δημιουργία νέου Μνημονίου και διάλυσης του αρχικού . Δεν φάνηκε όμως αισιόδοξος, παραδεχόμενος ότι η Τουρκία χρειάζεται λομπίστες για να πείσει Αμερικανούς αξιωματούχους.<br /><br />Ο Ντεμίρ πιθανότατα αναφερόταν στην κακή σχέση της Τουρκίας με τα λόμπι στο Κογκρέσο των ΗΠΑ, όπου ένα αντιτουρκικό μπλοκ έχει ισχυρή θέση και οποιαδήποτε πρόταση για πώληση όπλων στην Τουρκία αντιμετωπίζει σοβαρή αντίσταση που είναι δύσκολο να ξεπεραστεί. Η Τουρκία έχει χάσει τους περισσότερους φίλους της στο Καπιτώλιο λόγω ενός αυξανόμενου αριθμού διαφορών, συμπεριλαμβανομένων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των θεμελιωδών ελευθεριών και των αποκλίσεων ως προς τους στόχους του ΝΑΤΟ.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2021-12/maxresdefault_9.jpg"><img height="360" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2021-12/maxresdefault_9.jpg?itok=DL3rhVQr" width="640" /></a><br /><br />Το κεφάλαιο 18 της συμφωνίας SDD, που μιλάει για τροποποιήσεις, απόσυρση και καταγγελία, ανέφερε ξεκάθαρα ότι οποιεσδήποτε αλλαγές συμπεριλαμβανομένου του τερματισμού του Μνημονίου, απαιτούσαν τη γραπτή έγκριση όλων των συμμετεχόντων και την προειδοποίηση τριών μηνών. Η συμφωνία σημειώνει ότι ορισμένες υποχρεώσεις, όπως η μη κοινοποίηση εμπιστευτικών πληροφοριών με τρίτους, η χρήση των γνώσεων που αποκτήθηκαν και οι προφυλάξεις ασφαλείας θα παραμείνουν ανέπαφες ακόμη, και αν το Μνημόνιο Συνεννόησης τερματιστεί ή ένα κράτος μέλος αποσυρθεί.<br /><br />Το Μνημόνιο δεν περιελάμβανε καμία επιλογή να παραπεμφθεί η διαφορά σε διεθνή διαιτησία από κανένα κράτος μέλος, πράγμα που σημαίνει ότι η απειλή του Τούρκου προέδρου Ερντογάν να μηνύσει τις ΗΠΑ δεν ήταν παρά κενά λόγια.<br /><br />Το Κεφάλαιο 16 του Μνημονίου, το οποίο ασχολείται με τη διευθέτηση διαφορών, καθιστά σαφές ότι κανένα συμμετέχον κράτος δεν μπορεί να προσφύγει σε οποιοδήποτε εθνικό ή διεθνές δικαστήριο, πρόσωπο ή ίδρυμα για επίλυση. Λέει ότι οποιαδήποτε διαφορά θα επιλυόταν μέσω διαπραγματεύσεων, πράγμα που σημαίνει ότι η Τουρκία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει καν τα δικά της δικαστήρια για να αμφισβητήσει την απόφαση των ΗΠΑ.<br /><br />Η απομάκρυνση της Τουρκίας από το πρόγραμμα των F-35, αποτελεί σοβαρό πλήγμα για την τουρκική Πολεμική Αεροπορία. Σύμφωνα με μια μονοσέλιδη αναφορά, που υποβλήθηκε στο κοινοβούλιο από την κυβέρνηση το 2007 για να εξηγήσει το σκεπτικό πίσω από το Μνημόνιο Συνεννόησης, τα μαχητικά αεροσκάφη F-4 και F-16 Block-30 της Τουρκίας θα καταστούν παρωχημένα μέχρι το 2010, όσον αφορά τις τεχνολογικές τους δυνατότητες και κόστος της λειτουργίας τους. Παρουσίασε το F-35 ως το αεροσκάφος stealth πολλαπλών χρήσεων νέας γενιάς που θα έπρεπε να αποκτήσει η Τουρκία.<br /><br />Υπογράμμισε επίσης τη σημασία του ρόλου που θα έχει η Τουρκία στην κατασκευή, ανάπτυξη και προμήθεια και σε άλλα στάδια του προγράμματος F-35.<br /><br />Ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα για την Τουρκία που γεννά η απομάκρυνσή της από το F-35 είναι οικονομικής φύσεως, αφού σύμφωνα με τον Τούρκο υπουργό Άμυνας Χουλουσί Ακάρ, η απέλαση θα κοστίσει στην Τουρκία 11 δισεκατομμύρια δολάρια σε έσοδα από τις εξαγωγές, καθώς ορισμένα από τα εξαρτήματα για τα F-35 δεν θα κατασκευάζονται πλέον στην Τουρκία.<br /><br />Η αμερικανική εταιρεία Lockheed Martin, είναι ο κύριος ανάδοχος των F-35 με κύριους συνεργάτες τη Northrop Grumman και την BAE Systems. Σε ιδιωτικές και κρατικές αμυντικές εταιρείες της Τουρκίας, ανατέθηκαν συμβάσεις τόσο με τη Lockheed Martin όσο και με άλλες εταιρείες που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην παραγωγή τους.<br /><br />Η Kale Aerospace, η κρατική επιχείρηση της Τουρκίας TUSAŞ Aerospace Industries, η τουρκική θυγατρική ολλανδική αεροπορική εταιρεία Fokker Elmo της Fokker Elmo Havacılık San. ve Tic. Ltd. Şti., η Air Electronics Industry (Havelsan), η Mikes Microwave Electronic Systems (Mikes), η Roketsan και το Συμβούλιο Επιστημονικής και Τεχνολογικής Έρευνας της Τουρκίας (TÜBİTAK), έχασαν τις υφιστάμενες συμβάσεις με οικονομικές απώλειες.<br /><br /> Τα Αμερικανικό Πεντάγωνο φέρεται να έχει αναπτύξει απρόβλεπτα διαδικασίες για να μεταφέρει την παραγωγή εκτός Τουρκίας.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Όλα στο φως! Πως οι ΗΠΑ κατάφεραν να απομακρύνουν την Τουρκία από το πρόγραμμα F-35 και τα ψέματα του Ερντογάν

Ιωάννης Χάρχαρης Χαμηλή είναι η εκτίμηση του Πενταγώνου για την αντικατάσταση Τούρκων προμηθευτών περισσότερων από 900 ανταλλακτικών-Η απέλα...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι μεγάλες προσδοκίες της Αθήνας από τη γαλλική προεδρία στην ΕΕ

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/12/galliki-proedria.png" width="888" /><br /><br /><b>Τάρκας Αλέξανδρος</b><br />Βάσιμες ελπίδες για την προώθηση θεμάτων ελληνικού ενδιαφέροντος από τη γαλλική προεδρία στην ΕΕ (πρώτο εξάμηνο του 2022) διατηρεί η Αθήνα, αλλά οι σχετικές πρωτοβουλίες θα πρέπει να υλοποιηθούν ταχύτατα, καθώς τα χρονικά περιθώρια είναι ασφυκτικά. Γιατί, με δεδομένο τον άτυπο κανόνα άσκησης μόνον υπηρεσιακών καθηκόντων έναν μήνα πριν από τις προεδρικές εκλογές (δύο γύροι 10 και 24 Απριλίου 2022), το Παρίσι δεν θα έχει στη διάθεσή του ένα πλήρες εξάμηνο, αλλά μόνον 70-75 ημέρες, ώστε να δώσει τον δικό του τόνο στις ευρωπαϊκές εξελίξεις.<br /><br />Η συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Νίκου Δένδια και Ζαν Λε Ντριάν στα μέσα Νοεμβρίου και μια σειρά υπηρεσιακών επαφών τις περασμένες εβδομάδες έχουν καθορίσει το γενικό στοχοδιάγραμμα και χρονοδιάγραμμα κινήσεων Αθήνας και Παρισιού. Με την επιφύλαξη των εμποδίων που πιθανότατα θα προκαλέσουν η πανδημία και οι κινήσεις της Ρωσίας έναντι της Ουκρανίας, η γαλλική πλευρά έχει ενημερώσει πως θα δώσει έμφαση στο Μεταναστευτικό, τη λεγόμενη Στρατηγική Πυξίδα και Στρατηγική Αυτονομία της ΕΕ, στην Κλιματική Αλλαγή, την Ψηφιακή Μετάβαση και την Κοινωνική Ατζέντα.<br /><br />Στο κεφάλαιο του Μεταναστευτικού, το Παρίσι διατηρεί περιορισμένες ελπίδες αλλαγής της κατάστασης, και διαβεβαιώνει πως θα προωθήσει το απαιτούμενο πνεύμα αλληλεγγύης μεταξύ των μελών της ΕΕ και τον διάλογο για την αναδιάρθρωση των κανόνων της Συνθήκης Σένγκεν. Αντίθετα, δεν κρίνεται ρεαλιστική η προώθηση του νέου Συμφώνου Ασύλου και Μετανάστευσης, το οποίο η ελληνική κυβέρνηση ήλπιζε (από αφελώς ως αφελέστατα) ότι θα μπορούσε να είχε υιοθετηθεί, με αποδοχή και ορισμένων θέσεων της Αθήνας, ήδη από τη γερμανική προεδρία στο δεύτερο εξάμηνο του 2020. Το θετικό στοιχείο είναι ότι η Γαλλία είναι από τις ελάχιστες χώρες που δείχνουν κατανόηση στις δυσχέρειες που αντιμετωπίζει η Ελλάδα λόγω του Μεταναστευτικού.<br /><br />Πρέπει, πάντως, να σημειωθεί πως το Παρίσι συμμερίζεται και τις θέσεις του Βερολίνου για τις λεγόμενες δευτερογενείς ροές από τη χώρα μας προς την κεντρική Ευρώπη. Ερωτηματικό παραμένει αν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα αξιοποιήσει την προσωπική σχέση που έχει αναπτύξει με τον πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν, ώστε να διορθώσει τα τραγικά λάθη του αρμόδιου υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου Νότη Μηταράκη.<br /><br />Αρμόδιοι Έλληνες και Γάλλοι διπλωμάτες έχουν συζητήσει ανεπίσημα το ενδεχόμενο σύγκλησης συνόδου κορυφής για το Μεταναστευτικό. Μέχρι τότε, η κυβέρνηση και ο Νότης Μηταράκης θα πρέπει να βρουν τρόπους πρακτικής αντιμετώπισης μίας προσβλητικής και ταπεινωτικής επιστολής που έλαβαν, στα τέλη Οκτωβρίου, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και της διάστασης απόψεων που επικρατεί έκτοτε.<br /><br />Σε στήριξη υπολογίζει η Αθήνα<br /><br />Στο θέμα της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας, η γαλλική προεδρία θέτει ως στόχο την παρουσίαση του τελικού κειμένου της Στρατηγικής Πυξίδας (και ειδικότερων πτυχών της Στρατηγικής Αυτονομίας) της ΕΕ κατά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 24ης-25ης Μαρτίου 2022. Με δεδομένη την κρίση του περασμένου Σεπτεμβρίου με τις ΗΠΑ για το AUKUS και την αποκατάσταση των σχέσεων του Εμμανουέλ Μακρόν με τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και κυρίως με τον υπουργό Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν, το Παρίσι διαβεβαιώνει πως το κείμενο του Μαρτίου δεν θα είναι ανταγωνιστικό προς το ΝΑΤΟ και την Ουάσινγκτον.<br /><br />Ωστόσο, οι προτάσεις της γαλλικής προεδρίας θα στοχεύουν στην ανάπτυξη τόσο κοινών αμυντικών δυνατοτήτων όσο και της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας, χωρίς εξάρτηση (στο μέτρο του δυνατού) από χώρες εκτός της ΕΕ. Ταυτόχρονα, αν και το Παρίσι δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του, αναμένεται πως θα υπάρξουν συγκεκριμένες προτάσεις (ανάπτυξη δυνάμεων κ.λπ.) για την παρουσία σε γεωγραφικές περιοχές από τις οποίες απουσιάζει σήμερα η ΕΕ.<br /><br />Στα άλλα δύο μείζονα θέματα (Κλιματική Αλλαγή, Ψηφιακή Μετάβαση και Κοινωνική Ατζέντα) η γαλλική προεδρία έχει φιλόδοξες προτάσεις, αλλά σχεδόν όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις γνωρίζουν ότι η προώθησή τους θα εξαρτηθεί, σε μεγάλο βαθμό, από τη στάση του νέου καγκελάριου της Γερμανίας, Όλαφ Σολτς. Οι ως τώρα πληροφορίες και εκτιμήσεις δείχνουν ότι ο Όλαφ Σολτς δεν έχει βούληση μεταβολής της “οικονομίστικης” (αντί της στρατηγικής και γεωπολιτικής) προσέγγισης της προκατόχου του Άνγκελα Μέρκελ, ούτε στα θέματα ενέργειας (φυσικό αέριο), ούτε και στα ζητήματα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής.<br /><br />Από την πλευρά της, η Αθήνα προσβλέπει στην υποστήριξη των ελληνικών θέσεων από τη γαλλική προεδρία ως προς τα Βαλκάνια (διάλογος με Τίρανα και σταθερότητα στα Σκόπια) και την Τουρκία. Οι Εμμανουέλ Μακρόν και Ζαν Λε Ντριάν διαβεβαιώνουν πως θα ακολουθήσουν αυστηρή πολιτική έναντι των τουρκικών προκλήσεων, αλλά έχουν διευκρινίσει πως πρέπει να συνεχιστεί ο διάλογος με την Άγκυρα, ώστε να “συγκρατηθεί” ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι μεγάλες προσδοκίες της Αθήνας από τη γαλλική προεδρία στην ΕΕ

Τάρκας Αλέξανδρος Βάσιμες ελπίδες για την προώθηση θεμάτων ελληνικού ενδιαφέροντος από τη γαλλική προεδρία στην ΕΕ (πρώτο εξάμηνο του 2022) ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το μπραντεφέρ στην Ουκρανία – Μπούμεραγκ για τη Δύση ο νέος Ψυχρός Πόλεμος

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2018/12/oukrania_slpress.gr_.png" width="783" /><br /><b><br />Λυγερός Σταύρος</b><br />Ο Ψυχρός Πόλεμος ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας αποτελεί εδώ και 32 χρόνια οριστικά παρελθόν. Το ίδιο και η ιδεολογική αντιπαράθεση του καπιταλισμού με τον “Υπαρκτό Σοσιαλισμό”. Ο γεωπολιτικός ανταγωνισμός Δύσης-Ρωσίας, όμως, ζει και βασιλεύει. Για την ακρίβεια, είναι ο νέος Ψυχρός Πόλεμος. Μετά την κατάρρευση του σοβιετικού καθεστώτος, οι Δυτικοί επεδίωξαν να κρατήσουν τη Ρωσία στα γόνατα –εάν ήταν δυνατόν εσαεί– όπως συνέβαινε επί Γιέλτσιν, αλλά ο Πούτιν τους χάλασε τα σχέδια.<br /><br />Με τη βοήθεια και των υψηλών τιμών του πετρελαίου, του φυσικού αερίου και άλλων πρώτων υλών, όμως, ο πρώην πράκτορας της KGB κατάφερε να ξαναστήσει την “Αρκούδα” στα πόδια της. Όταν, μάλιστα, ένοιωσε ότι είναι αρκετά ισχυρή, διεκδίκησε δυναμικά ρόλο μεγάλης δύναμης στη διεθνή σκηνή. Το είδαμε στη Συρία και στη Λιβύη, το είδαμε στον Καύκασο και το βλέπουμε διαρκώς στην Ουκρανία.<br /><br />Οι Δυτικοί ποτέ δεν εγκατέλειψαν το σχέδιό τους να περικυκλώσουν γεωπολιτικά τη Ρωσία, ώστε να την περιορίσουν. Η επέκταση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη, παρά τις αντίθετες υποσχέσεις που είχαν δώσει στον Γκορμπατσώφ, δημιούργησαν θετικά για τη Δύση τετελεσμένα και στρίμωξαν τη Μόσχα. Οι Αμερικανοί, όμως, δεν τα πήγαν εξίσου καλά στην Κεντρική Ασία. Ο Πούτιν κατάφερε σε σημαντικό βαθμό να ανακτήσει τη γεωπολιτική επιρροή στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας.<br /><br />Ο Τραμπ είχε υιοθετήσει ένα διαφορετικό δόγμα. Σωστά εκτιμούσε ότι η Ρωσία μπορεί να παραμένει στρατιωτική υπερδύναμη, αλλά δεν έχει ούτε τις οικονομικές δυνατότητες ούτε τον δημογραφικό όγκο για να ανταγωνισθεί τις ΗΠΑ. Αυτό που διεκδικεί είναι να γίνεται σεβαστός ο ρόλος της και να σταματήσει η στρατηγική γεωπολιτικής περικύκλωσής της. Κι αυτό αφορά πρωτίστως την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Ο Τραμπ φαινόταν διατεθειμένος να τα προσφέρει στον Πούτιν, με σκοπό να τον ρυμουλκήσει σε μία από κοινού στρατηγική ανάσχεσης της Κίνας. Κι αυτό, επειδή ο “Δράκος” έχει δυνάμει όλες τις προϋποθέσεις όχι απλώς να ανταγωνισθεί τις ΗΠΑ, αλλά και να τις εκτοπίσει από την πρωτοκαθεδρία στο διεθνές σύστημα. Γι’ αυτό, άλλωστε, και ακολουθεί εξωτερική πολιτική σχετικά χαμηλών τόνων, θεωρώντας ότι ο χρόνος εργάζεται υπέρ των κινεζικών συμφερόντων.<br /><br />Το τρίγωνο ΗΠΑ-Ρωσία-Κίνα<br /><br />Δεν είναι, όμως, μόνο οι Αμερικανοί που φοβούνται την συνεχώς ενισχυόμενη Κίνα. Είναι και η Ρωσία, η οποία νοιώθει την κινέζικη πίεση στα αραιοκατοικημένα νοτιοανατολικά σύνορά της. Ο φόβος της Μόσχας για τον “Δράκο” δυνητικά θα μπορούσε να την οδηγήσει σε μία συνεργασία με την Ουάσιγκτον για την ανάσχεση της Κίνας. Αυτό, όμως, προϋποθέτει την πραγματική υπέρβαση του ψυχροπολεμικού κλίματος και την εγκαθίδρυση σχέσεων εμπιστοσύνης.<br /><br />Όπως προανέφερα, ο Τραμπ είχε εκφράσει την πρόθεση να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά το αμερικανικό “βαθύ κράτος” όχι απλώς ήγειρε εμπόδια, αλλά και κατάφερε να ακυρώσει στην πράξη αυτή την αναθεώρηση στρατηγικής. Το κατεστημένο που διαμορφώνει και καθορίζει την αμερικανική εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας παραμένει εγκλωβισμένο στο δόγμα ενός νέου ψυχρού πολέμου.<br /><br />Τα σχετικά στερεότυπα κυριαρχούν και στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και στο Πεντάγωνο και στη CIA. Η διάθεση για προσωπική συνεννόηση Τραμπ-Πούτιν δεν στάθηκε ικανή να τα αλλάξει. Εξ ου και στρατηγική γεωπολιτικής περικύκλωσης της Ρωσίας παρέμεινε σε ισχύ, έστω κι αν λόγω Λευκού Οίκου είχαν αποφευχθεί κινήσεις κλιμάκωσης. Το Ουκρανικό παρέμεινε μεγάλο “αγκάθι”, οι δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας για την προσάρτηση της Κριμαίας διατηρήθηκαν, αλλά μέχρις εκεί.<br /><br />Ουκρανία, μία διχασμένη χώρα<br /><br />Όλα αυτά άλλαξαν με την εκλογή του Μπάιντεν. Πριν μιλήσουμε για την αμερικανική στροφή, όμως, ας εστιάσουμε στο Ουκρανικό. Υπενθυμίζουμε ότι η φιλοδυτική “πορτοκαλί επανάσταση” κατάφερε να ανατρέψει το εκεί μετασοβιετικό φιλορωσικό καθεστώς. Το διεφθαρμένο και αυταρχικό καθεστώς του Γιανουκόβιτς είχε τροφοδοτήσει τις αντιδράσεις της “άλλης Ουκρανίας”.<br /><br />Οι αντιδράσεις είχαν προσλάβει διαστάσεις εξέγερσης όταν η εκλεγμένη ουκρανική κυβέρνηση είχε αρνηθεί να υπογράψει συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ. Αναμφίβολα, οι δυτικές υπηρεσίες είχαν βάλει ποικιλοτρόπως το χέρι τους. Αναμφίβολα, τη βρώμικη δουλειά στην τελική φάση της εξέγερσης είχαν κάνει τα ένοπλα ακροδεξιά κομάντο. Η εξέγερση εκείνη, όμως, δεν ήταν ένα στημένο πραξικόπημα. Απλώς αντανακλούσε τα “θέλω” της δυτικής και δυτικόφιλης Ουκρανίας. Έτσι προέκυψε το αντιρωσικό καθεστώς, αρχικά του Ποροσένκο και στη συνέχεια του Ζελένσκι.<br /><br />Η Ουκρανία, όμως, ήταν και παραμένει μία διχασμένη χώρα. Οι δυτικές και βορειοδυτικές επαρχίες διαπνέονται από βαθύ αντιρωσισμό και είναι στραμμένες προς δυσμάς. Αντιθέτως, οι βιομηχανικές ανατολικές και νοτιοανατολικές επαρχίες είναι στραμμένες προς τη Ρωσία. Εκεί, άλλωστε, ο πληθυσμός είναι Ρώσοι και Ουκρανοί που κατά κανόνα θεωρούν τον εαυτό τους παρακλάδι του ρωσικού έθνους.<div><br />Ο κόμπος στο χτένι<br /><br />Για τη Μόσχα, ο κόμπος έφθασε στο χτένι όταν εκδηλώθηκε η σαφής πρόθεση του Κιέβου να προσδέσει την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ και προοπτικά στην ΕΕ, γεγονός που θα δημιουργούσε γεωπολιτικό τετελεσμένο. Ο Πούτιν είχε συνείδηση πως εάν δεν αντιδρούσε θα έχανε οριστικά την Ουκρανία. Δεν μπορούσε, όπως στο παρελθόν, να ελπίζει σε μελλοντική εκλογική νίκη των φιλορωσικών δυνάμεων.<br /><br />Η κατάληψη και προσάρτηση της γεωπολιτικά κρίσιμης Κριμαίας ήταν η πρώτη απάντηση της Ρωσίας. Χωρίς την Κριμαία, η ρωσική παρουσία στη Μαύρη Θάλασσα και πολύ περισσότερο στη Μεσόγειο θα συρρικνωνόταν δραματικά. Ο Πούτιν δεν περιορίσθηκε σ’ αυτό. Άναψε το πράσινο φως και ενίσχυσε τις φιλορωσικές δυνάμεις στην Ανατολική Ουκρανία, με αποτέλεσμα σήμερα, μετά από συγκρούσεις, να υπάρχει μία περιοχή, το Ντονμπάς, η οποία βρίσκεται έξω από τον έλεγχο του Κιέβου.<br /><br />Οι Δυτικοί είχαν αντιδράσει με υψηλούς τόνους, αλλά στην πραγματικότητα δεν είχαν τότε ούτε έχουν σήμερα επιλογή στρατιωτικής αντίδρασης. Περιορίσθηκαν, λοιπόν, στην επιβολή κυρώσεων. Αναμφίβολα, η Ρωσία είχε παραβιάσει τότε τη διεθνή νομιμότητα, αλλά οι σχετικές καταγγελίες των Δυτικών μυρίζουν υποκρισία. Για όσα κατηγορούσαν και κατηγορούν τον Πούτιν τα έχουν κάνει επανειλημμένως και οι ίδιοι. Γιατί άραγε είναι δόγμα η ακεραιότητα της Ουκρανίας και δεν ήταν η ακεραιότητα της Γιουγκοσλαβίας; Εξίσου κραυγαλέο είναι και το γεγονός ότι δεν δίστασαν να συμμαχήσουν με τους νεοναζί, προκειμένου να προωθήσουν τα σχέδιά τους.</div><div><br />Ο νέος Ψυχρός Πόλεμος<br /><br />Αυτά, ωστόσο, είναι συνήθη στη διεθνή πολιτική. Το ανησυχητικό είναι το τοξικό κλίμα που δημιούργησε το κατεστημένο των Δημοκρατικών για θέματα εθνικής ασφάλειας. Η τελευταία συνάντηση Μπάιντεν-Πούτιν έδειξε ότι ο Αμερικανός πρόεδρος επιδιώκει να διατηρεί ψηλά τη θερμοκρασία, αλλά δεν θέλει να χαθεί ο έλεγχος μέσα από μία δυναμική εκατέρωθεν κλιμάκωσης. Ουσιαστικά επιδιώκει την οριοθέτηση, αλλά όχι την εκτόνωση της έντασης.<br /><br />Ο νέος Ψυχρός Πόλεμος, λοιπόν, είναι σε εξέλιξη και από τη φύση του ενέχει βαθμό επικινδυνότητας. Σε μία προσπάθεια να αποτρέψει κίνηση του ΝΑΤΟ για ένταξη της Ουκρανίας σ’ αυτό, ο Πούτιν έχει συγκεντρώσει στρατιωτικές δυνάμεις στα ρωσο-ουκρανικά σύνορα. Προφανώς, δεν ετοιμάζει εισβολή, όπως διατείνονται τα νεοψυχροπολεμικά γεράκια στη Δύση. Το μήνυμά του είναι ξεκάθαρο: Εάν το ΝΑΤΟ εντάξει την Ουκρανία, η Ρωσία θα επέμβει στρατιωτικά στην Ανατολική Ουκρανία και θα την αποσχίσει από τον έλεγχο του Κιέβου.<br /><br />Οι νηφάλιοι Δυτικοί πολιτικοί, στρατιωτικοί και διπλωμάτες συνειδητοποιούν τουλάχιστον ότι εάν επιχειρήσουν να χρησιμοποιήσουν το στρατιωτικό εργαλείο για να στριμώξουν τη Ρωσία κατά πάσα πιθανότητα θα τους γυρίσει μπούμεραγκ, λόγω της γεωγραφίας. Πολλοί Ανατολικοευρωπαίοι πολιτικοί ρίχνουν λάδι στη φωτιά, επιδιώκοντας να εμπλέξουν τους Αμερικανούς σ’ έναν τυχοδιωκτισμό. Ο Μπάιντεν, ωστόσο, ξεκαθάρισε προ εβδομάδων ότι δεν πρόκειται να στείλει στρατό στην Ουκρανία. Γι’ αυτό και όλα δείχνουν πως το στρίμωγμα της Ρωσίας που επιχειρεί η Δύση θα περιορισθεί στο πεδίο των οικονομικών κυρώσεων και της διπλωματίας.<br /><br />Αλλά και έτσι, η Δύση το μόνο που θα καταφέρει είναι να ρίξει τη Μόσχα στην αγκαλιά του Πεκίνου, παρά τους ρωσικούς φόβους. Δεδομένου ότι η Κίνα έχει ήδη προσδέσει στο άρμα της το Ιράν, στην Ευρασία δημιουργείται ένα ισχυρό γεωπολιτικό τρίγωνο, το οποίο αναπόφευκτα θα κάνει τη ζωή και των Αμερικανών και των Ευρωπαίων πολύ δύσκολη. Η ειρωνεία της υπόθεσης, μάλιστα, είναι ότι αυτό είναι κατ’ αντιδιαστολή έργο της ίδιας της Δύσης…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το μπραντεφέρ στην Ουκρανία – Μπούμεραγκ για τη Δύση ο νέος Ψυχρός Πόλεμος

Λυγερός Σταύρος Ο Ψυχρός Πόλεμος ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας αποτελεί εδώ και 32 χρόνια οριστικά παρελθόν. Το ίδιο και η ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Γερμανία και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/08/07/soltsolaf.jpg"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/08/07/soltsolaf-696x392.jpg" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η νέα γερμανική κυβέρνηση θα διατηρήσει την ίδια γραμμή απέναντι στην Τουρκία, με προτεραιότητα την αποκλιμάκωση στην Ανατολική Μεσόγειο, εκτιμά ο Ρόναλντ Μαϊνάρντους.</span></h3>Γράφει ο<b> Ρόναλντ Μαϊνάρντους</b><br />Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί για την πολιτική της νέας γερμανικής κυβέρνησης. Οι άνδρες και οι γυναίκες γύρω από τον Όλαφ Σολτς δεν έχουν το προνόμιο μιας περιόδου χάριτος. Η πανδημία και η απειλή πολέμου στην Ανατολική Ευρώπη έχουν ρίξει τη νέα ομάδα στα βαθιά. Μέρος του νέου αφηγήματος είναι ότι, παρά τις ανακοινώσεις για ριζικές αλλαγές, πολλά πράγματα θα παραμείνουν ίδια. Η συνέχεια είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της γερμανικής πολιτικής. Τελικά ο καγκελάριος είναι αυτός που αποφασίζει. Και ο Όλαφ Σολτς ενσαρκώνει την πολιτική συνέχεια καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον. Αυτό ισχύει κυρίως για την εξωτερική πολιτική. Σε τελική ανάλυση δεν αποφασίζει ο υπουργός Εξωτερικών για τα μεγάλα ζητήματα. Τον τελευταίο λόγο έχει ο καγκελάριος. Αυτό συνέβαινε κατά τη διάρκεια των 16 ετών της διακυβέρνησης της Άνγκελα Μέρκελ και θα παραμείνει έτσι και στο μέλλον.<br /><br />Ένα από τα σημαντικότερα θέματα στην εξωτερική πολιτική της Γερμανίας είναι η Τουρκία. Δεν υπάρχει άλλη χώρα που να διατηρεί τόσο στενές σχέσεις με τη χώρα αυτή, όσο η Γερμανία. Για αυτόν το λόγο, το ζήτημα του μέλλοντος αυτών των σχέσεων και της γερμανικής πολιτικής απέναντι στην Άγκυρα έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Ακόμη δεν υπάρχουν συγκεκριμένες δηλώσεις για το πώς θα τοποθετηθεί η νέα κυβέρνηση στο Βερολίνο στα ελληνοτουρκικά ζητήματα. Διαβάζοντας τα προεκλογικά προγράμματα, ξεχώρισε το αίτημα των Πρασίνων να απαγορευθεί η εξαγωγή γερμανικών υποβρυχίων στην Τουρκία και να τερματιστεί η συμφωνία της ΕΕ με την Τουρκία για το προσφυγικό του 2015. Αυτές είναι προεκλογικές υποσχέσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι κανένα από τα δύο αυτά σημεία δεν περιλαμβάνεται στο νέο κυβερνητικό πρόγραμμα, το οποίο άλλωστε από 177 σελίδες και κατά τα άλλα περιέχει πολλές λεπτομέρειες για διάφορα ζητήματα.<br /><br />Έλλειψη χρόνου για ενημέρωση;<br /><br />Πρώτες ενδείξεις για τη μελλοντική πολιτική της Γερμανίας βρίσκει κανείς στα πρακτικά της πρόσφατης συνόδου των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, η οποία ασχολήθηκε μεταξύ άλλων με την Τουρκία και την Κύπρο. Κανονικά οι διαβουλεύσεις των υπουργών είναι εμπιστευτικές. Ως εκ τούτου η δημοσίευση των πρακτικών της συνάντησης των Βρυξελλών στον κυπριακό (και ελλαδικό) Τύπο αποτελεί εξαιρετικό γεγονός. Μεταξύ των σημαντικότερων σημείων είναι ότι η γερμανική κυβέρνηση τάχθηκε κατά των κυρώσεων κατά της Τουρκίας. Σύμφωνα με τα πρακτικά, η νέα υπουργός Εξωτερικών δικαιολόγησε την στάση της με έλλειψη χρόνου για να μελετήσει τα έγγραφα. Εαν αληθεύει, πρόκειται για μια αδύναμη και -τελικά- ανέντιμη δικαιολογία. Η απόρριψη των κυρώσεων κατά της Τουρκίας είναι μια σταθερά της γερμανικής πολιτικής. Το Βερολίνο δεν ήταν υπέρ της τιμωρίας της Τουρκίας για τη συμπεριφορά της στο παρελθόν και -όπως βλέπουμε- δεν είναι ούτε τώρα.<br /><br />Η τελευταία φορά που το θέμα των κυρώσεων κατά της Τουρκίας βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος ήταν το 2020 κατά τη διάρκεια της κρίσης στην Ανατολική Μεσόγειο. Τότε η Άνγκελα Μέρκελ διαμεσολάβησε μεταξύ Άγκυρας και Αθήνας και πέτυχε μια χαλάρωση της έντασης, χωρίς την επιβολή τιμωρητικών μέτρων. Η διατήρηση της αποκλιμάκωσης στην Ανατολική Μεσόγειο παραμένει πρώτη προτεραιότητα της γερμανικής πολιτικής στα ελληνοτουρκικά. Στο θέμα αυτό, το Βερολίνο (και οι Βρυξέλλες) είναι ικανοποιημένο με την παρούσα κατάσταση. Στο κοινό ανακοινωθέν τους στα μέσα Δεκεμβρίου, οι υπουργοί Εξωτερικών «καλωσορίζουν» ρητώς την αποκλιμάκωση στην Ανατολική Μεσόγειο. Και όντως, η κατάσταση το 2021 είναι πολύ καλύτερη σε σχέση με το 2020, παρά τις λεκτικές προκλήσεις.<br /><br />Η εποχή μετά τον Ερντογάν<br /><br />Και ενώ η κυβέρνηση δεν εχει κάνει καμία επίσημη ανακοίνωση για την Τουρκία, οι πολιτικοί αναλυτές αναζητούν τη σωστή πολιτική για το μέλλον. Μια συμβουλή που ακούγεται συχνά αυτές τις μέρες θέλει το Βερολίνο να κοιτάζει στο μέλλον και να σχεδιάζει από τώρα για την εποχή μετά τον Ερντογάν. Τα σενάρια βασίζονται σε υποθέσεις, κανείς δεν ξέρει πως θα είναι το μέλλον. Είναι πρόωρο, αν όχι και αφελές, να υποθέσουμε ότι μια άλλη κυβέρνηση στην Τουρκία θα ακολουθήσει πιο ήπια, μετριοπαθή πολιτική. Τέλος, υπάρχει ακόμα πολύς χρόνος μέχρι τις εκλογές.<br /><br />Η ιστορία δείχνει ότι όταν οι κυβερνώντες στην Τουρκία δέχονται πιέσεις στο εσωτερικό, τους αρέσει να κλιμακώνουν την ένταση στα μέτωπα του εξωτερικού. Η επόμενη ελληνοτουρκική κρίση είναι θέμα χρόνου. Θα ήταν μεγάλη έκπληξη, εάν σε μια τέτοια περίπτωση η κυβέρνηση του Όλαφ Σολτς θα αντιδρούσε διαφορετικά από την Άνγκελα Μέρκελ.<br /><br /><a href="https://www.dw.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Γερμανία και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις

Η νέα γερμανική κυβέρνηση θα διατηρήσει την ίδια γραμμή απέναντι στην Τουρκία, με προτεραιότητα την αποκλιμάκωση στην Ανατολική Μεσόγειο, εκ...

Διαβάστε την συνέχεια