Οι Τούρκοι βομβάρδισαν την Κομπάνι (φωτογραφίες)

<img alt="ΕΚΤΑΚΤΟ: Οι Τούρκοι βομβάρδισαν την Κομπάνι (φωτογραφίες)" class="attachment-showbig wp-post-image" height="400" src="http://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2014/10/kobane-tourkoi-7-630x400.jpg" title="ΕΚΤΑΚΤΟ: Οι Τούρκοι βομβάρδισαν την Κομπάνι (φωτογραφίες)" width="630" /><br /> <br /> Μπροστά σε μια πρωτοφανή εξέλιξη βρίσκεται η παγκόσμια κοινότητα την τελευταία ώρα, αφού σύμφωνα με πολλούς μάρτυρες από την <strong>Κομπάνι </strong>και τα σύνορα <strong>Τουρκίας </strong>και Συρίας όσο και από τους πολίτες που παρακολουθούσαν το Livestream από την εφημερίδα Telegraph, οι Τούρκοι στρατιώτες έριξαν όλμους στην πλευρά των Κούρδων.<br /> Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, την ώρα που ήταν σε εξέλιξη η μάχη Κούρδων – Τζιχαντιστών ενώ ταυτόχρονα βομβάρδιζαν τα αμερικανικά πολεμικά αεροσκάφη ένα βλήμα έσκασε κοντά σε φυλάκιο του τουρκικού στρατού σε ύψωμα πάνω στα σύνορα.<br /> Αμέσως καταγράφτηκε έντονη κινητικότητα στο φυλάκιο των Τούρκων και στην συνέχεια έριξαν όλμους κατά των Κούρδων.<br /> Οι φωτογραφίες και οι μαρτυρίες στο twitter είναι ενδεικτικές.<br /> Η κατάσταση είναι έκρυθμη και φυσικά το σενάριο της προβοκάτσιας των Τούρκων σε συνεργασία με το <strong>Ισλαμικό Κράτος</strong> να είναι η πιο ισχυρή.<br /> Αφού μόνο αυτοί έχουν κέρδος από μια «αιτιολογημένη» αντίδραση των Τούρκων που θα μπορούν «δικαιολογημένα»πλέον, κατά τους ιδίους πάντα, να πολεμήσουν τους Κούρδους.<br /> <a href="http://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2014/10/kobane-tourkoi-1.jpg"><img alt="kobane tourkoi 1" class="aligncenter size-full wp-image-82888" height="319" src="http://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2014/10/kobane-tourkoi-1.jpg" width="572" /></a><br /> <a href="http://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2014/10/kobane-tourkoi-2.jpg"><img alt="kobane tourkoi 2" class="aligncenter size-full wp-image-82889" height="320" src="http://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2014/10/kobane-tourkoi-2.jpg" width="575" /></a><br /> <a href="http://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2014/10/kobane-tourkoi-3.jpg"><img alt="kobane tourkoi 3" class="aligncenter size-full wp-image-82890" height="331" src="http://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2014/10/kobane-tourkoi-3.jpg" width="589" /></a><br /> <a href="http://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2014/10/kobane-tourkoi-4.jpg"><img alt="kobane tourkoi 4" class="aligncenter size-full wp-image-82892" height="628" src="http://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2014/10/kobane-tourkoi-4.jpg" width="532" /></a><br /> <br /> <a href="http://www.tribune.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οι Τούρκοι βομβάρδισαν την Κομπάνι (φωτογραφίες)

Μπροστά σε μια πρωτοφανή εξέλιξη βρίσκεται η παγκόσμια κοινότητα την τελευταία ώρα, αφού σύμφωνα με πολλούς μάρτυρες από την Κομπάνι και τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στην πρίζα η Λευκωσία, ο Σαμαράς στην Κύπρο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.skai.gr/files/temp//C3D81DF15D8404808729B27CBDC94ED8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="328" src="http://www.skai.gr/files/temp//C3D81DF15D8404808729B27CBDC94ED8.jpg" width="640" /></a></div> <strong><br /></strong> <strong>Του Κώστα Βενιζέλου</strong><br /> Στις επόμενες τουρκικές κινήσεις στην περιοχή νοτίως της Κύπρου είναι στραμμένη η προσοχή όλων, καθώς από αύριο Δευτέρα και μέχρι την 30^η Δεκεμβρίου, η Άγκυρα έχει δεσμεύσει περιοχές για σεισμικές έρευνες εντός της Κυπριακής ΑΟΖ, στη θαλάσσια περιοχή νοτίως του νησιού.<span id="more-41657"></span><br /> Το γεγονός ότι όλοι οι διεθνείς παίκτες, προς τους οποίους η Λευκωσία έχει απευθυνθεί σημειώνουν πως «ο Ερντογάν είναι απρόβλεπτος μετατρέποντας την Τουρκίας σε ένα αστάθμητο παράγοντα», δημιουργεί εκ των πραγμάτων εύλογες ανησυχίες στη Λευκωσία. Ακόμη και χώρες που έχουν μόνιμο κανάλι επικοινωνίας με την Τουρκία, δεν είναι σε θέση να προβλέψουν πως θα ενεργήσει σε σχέση με τις εξαγγελίες της. Είναι, ωστόσο, προφανές πως Ερντογάν και Νταβούτογλου δεν φαίνεται να εξετάζουν το ενδεχόμενο αναθεώρησης των προθέσεων τους και σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις θα προχωρήσουν στην εφαρμογή των σχεδιασμών τους. Το ερώτημα είναι πότε θα πράξουν τούτο.<br /> Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η Άγκυρα θα επιχειρήσει να διατηρήσει το κλίμα έντασης και πρωτίστως να έχει τη Λευκωσία στην πρίζα, για το χρόνο που θα στείλει το «Μπαρμπάρος» στη θαλάσσια περιοχή νοτίως της Κύπρου. Να βρίσκεται, δηλαδή, η Λευκωσία σε στάση αναμονής μέχρι να κάνει την εμφάνισή του το τουρκικό ερευνητικό σκάφος, το οποίο ειρήσθω εν παρόδω χθες κινείτο βορειοανατολικά της χερσονήσου της Καρπασίας, σε μεγάλη σχετικά απόσταση. Σύμφωνα με αυτές εκτιμήσεις, το ερευνητικό σκάφος δεν θα σταλεί αυτή την εβδομάδα, ενδεχομένως ούτε και στις επόμενες λίγες. Άλλωστε βρίσκεται εν ενεργεία και δεν έχει ακυρωθεί η προηγούμενη NAVTEX, που είχε εκδώσει η Άγκυρα και αφορούσε έρευνες βορείως της Κύπρου μέχρι την 15^η Νοεμβρίου.<br /> Το θέμα, βέβαια, δεν εξαντλείται στο χρόνο που θα επιλέξει η Τουρκία να κάνει τη νέα εισβολή της στη θαλάσσια περιοχή της χώρας μας, αλλά η προσοχή είναι στραμμένη στην απόφασή της να εφαρμόσει αυτούς τους σχεδιασμούς. Είναι πρόδηλο πως οι Ερντογάν και Νταβούτογλου, αξιοποιούν και τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή και το γεγονός ότι οι ισχυροί διεθνείς παίκτες φλερτάρουν με την Τουρκία για να ενισχύσει το μέτωπο κατά των τζιχαντιστών. Συνεπώς υπό το φως αυτών των δεδομένων, δεν έχουν κανένα λόγο να διαφοροποιήσουν τους σχεδιασμούς τους, αντίθετα θεωρούν τη συγκυρία κατάλληλη για να προχωρήσουν. Είναι σαφές πως η Άγκυρα επιχειρεί να αποτρέψει κυπριακές κινήσεις στο πεδίο της ενέργειας και προπαντός τη δημιουργία τετελεσμένων ( πώληση αερίου, νέες συμφωνίες κλπ) και θα τραβήξει το σχοινί. Εκτός κι εάν άλλες συγκυρίες αναδιαμορφώσουν το σημερινό σκηνικό και δημιουργήσουν νέα δεδομένα. Τούτο, όμως, επί του παρόντος ως ευχή διατυπώνεται, παρά ως ένα πιθανό σενάριο.<br /> Ενόψει, λοιπόν, των κρίσιμων, όπως έχουν χαρακτηριστεί εξελίξεων, εξετάζονται διάφορα σενάρια αλλά και ενδεχόμενα από πλευράς της Λευκωσίας, που επενδύει πρωτίστως στις παρεμβάσεις τρίτων προς την Άγκυρα, παρόλο που μέχρι στιγμής αυτές κρίνονται ως αναποτελεσματικές. Αύριο θα συνέλθει σε ολοήμερη συνεδρίαση το Εθνικό Συμβούλιο, το οποίο βέβαια δεν αναμένεται να παράξει ούτε αυτή τη φορά οποιοδήποτε αποτέλεσμα.<br /> <strong>Καμπανάκι για Τουρκία η ήττα</strong><br /> ΤΑ πολλά προβλήματα που προκαλεί η Τουρκία με χώρες της περιοχής, αλλά και η στάση της στον πόλεμο εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, είχε ως αποτέλεσμα να ηττηθεί στις εκλογές για τη θέση του μη μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Η Άγκυρα επένδυσε στην εκλογή αυτή, ανάλωσε δυνάμεις και χρήματα και θεωρούσε μέχρι και την υστάτη σίγουρη τη νίκη της. Όμως, το αποτέλεσμα αυτό, όχι μόνο ενόχλησε σφόδρα την κυβέρνηση της Άγκυρας, αλλά κτύπησε καμπανάκι στην Τουρκία, η οποία το Σεπτέμβριο είχε χάσει και μια μάχη στην Οργάνωση Ισλαμικής Συνεργασίας, όταν απέτυχε να προωθήσει τις θέσεις της για το Κυπριακό. Αίγυπτος και Σαουδική Αραβία κινήθηκαν, όπως πληροφορούμαστε, δραστήρια για να αποτρέψουν την εκλογή της Τουρκίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας και τα κατάφεραν.<br /> <strong>Ο Σαμαράς στη Λευκωσία καθοδόν προς το Κάιρο</strong><br /> Ο ΕΛΛΗΝΑΣ Πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς θα επισκεφθεί τελικά την Κύπρο. Αυτό, σύμφωνα με πληροφορίες του «Φ», διαμήνυσε προς τη Λευκωσία η Αθήνα. Παρόλο που δεν έχει οριστικοποιηθεί η ημερομηνία, φαίνεται πως μάλλον ο Πρωθυπουργός Σαμαράς θα έλθει στο νησί καθοδόν προς το Κάιρο, όταν στις 8 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί η τριμερής συνάντηση Ελλάδος, Κύπρου και Αιγύπτου. Δηλαδή, κατά πάσα πιθανότητα, ο κ. Σαμαράς θα επισκεφθεί την Κύπρο στις 7 Νοεμβρίου. Υπενθυμίζεται συναφώς ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είχε καλέσει τον Αντώνη Σαμαρά να έλθει στην Κύπρο, αμέσως μόλις εκδόθηκε από την Τουρκία η οδηγία προς ναυτιλλόμενους, με την οποία εξήγγειλε έρευνες εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός είχε αναφέρει πως δεν μπορούσε, τότε, να ταξιδεύσει στη Λευκωσία.<br /> Πάντως, είναι σαφές πως Αθήνα και Λευκωσία προσεγγίζουν με διαφορετικό τρόπο την κρίση με την εισβολή του «Μπαρμπάρος» στην κυπριακή ΑΟΖ. Η ελληνική κυβέρνηση προτάσσει τη θέση πως θα ήταν λάθος να στρατικοποιηθεί η κρίση, αν και η Τουρκία το πράττει τούτο ήδη. Παράλληλα, από την πρώτη στιγμή στα ψηλά δώματα της ελληνικής κυβέρνησης το μήνυμα ήταν σαφές: Να υποβαθμιστεί το γεγονός και να τύχει διπλωματικού χειρισμού χωρίς πολλές δημόσιες τοποθετήσεις. Η Λευκωσία προσεγγίζει τη νέα πρόκληση της Άγκυρας διαφορετικά, καθώς θεωρεί πως εάν δεν γίνουν αποτρεπτικές κινήσεις, με μέτρα που θα έχουν κόστος για την Άγκυρα, τότε στη συνέχεια δύσκολα θα μπορούν να εφαρμοστούν οι κυπριακοί σχεδιασμοί για την ενέργεια.<br /> Αυτό που φοβάται η Ελλάδα είναι μια κρίση όπως αυτή που βίωσαν Αθήνα και Άγκυρα, το Μάρτιο του 1987, με την έξοδο του Σισμίκ για έρευνες στο Αιγαίο. Η κρίση που έφερε πολύ κοντά σε πόλεμο τις δυο χώρες εκτονώθηκε, μέσα ωστόσο από την τακτική που ακολούθησε ο τότε Πρωθυπουργός, Ανδρέας Παπανδρέου. Επιστρατεύοντας την προσέγγιση του ελεγχόμενου ρίσκου, έπαιξε μέχρι τέλους το χαρτί των ενόπλων δυνάμεων, τις οποίες κινητοποίησε. Το μήνυμα εντός ( προς τη στρατιωτική ηγεσία της Ελλάδος) και προς την Τουρκία, ήταν πώς το Σισμίκ θα εμποδιζόταν εάν επιχειρούσε έρευνα στην υφαλοκρηπίδα, «με ή χωρίς τη χρήση βίας». Η σύγκρουση αποφεύχθηκε και η κρίση εκτονώθηκε.<br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Στην πρίζα η Λευκωσία, ο Σαμαράς στην Κύπρο

Του Κώστα Βενιζέλου Στις επόμενες τουρκικές κινήσεις στην περιοχή νοτίως της Κύπρου είναι στραμμένη η προσοχή όλων, καθώς από αύριο Δευτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ιράν, Τουρκία, Ισραήλ και ειρήνη στη Μέση Ανατολή

<img alt="Ιράν, Τουρκία, Ισραήλ και ειρήνη στη Μέση Ανατολή" class="attachment-588x330" height="330" src="http://mignatiou.com/wp-content/uploads/2014/10/ROUHANI-OBAMA01-18OCTOBER2014.jpg" title="Ιράν, Τουρκία, Ισραήλ και ειρήνη στη Μέση Ανατολή" width="640" /><br /> <br /> <strong>Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ</strong><br /> Οι πολιτικές σχέσεις του Ισραήλ και της Τουρκίας βρίσκονται στο ναδίρ. Αλλά και οι δυό συμφωνούν απόλυτα σε τούτο: προτιμούν να έχουν ως γείτονες τους τζιχαντιστές του λεγόμενου Ισλαμικού  (Χαλιφάτου) Κράτους στον αναμεταξύ τους γεωγραφικό χώρο που είναι η Συρία, παρά το καθεστώς Άσσαντ το οποίο, με τα όποια προβλήματα του, παραμένει κοσμικό.<span id="more-41625"></span><br /> Ναι, το Ισραήλ, που αυτοπροσδιορίζεται ως το “μόνο” δημοκρατικό καθεστώς στην Μέση Ανατολή αλλά και η Τουρκία, που κατά το συντάγματα της είναι “κοσμικό” κράτος, προτιμούν τους τζιχαντιστές, παρά τον Άσσαντ. Ο λόγος είναι ότι και οι δυό θεωρούν ως μεγαλύτερο εχθρό και ως στρατηγική απειλή το Ιράν, το οποίο είναι και ο πιό σημαντικος στρατηγικός σύμμαχος της Συρίας στην περιοχή.<br /> Το Ιράν δεν βρίσκεται στο στόχαστρο Ιερουσαλήμ και Άγκυρας μόνο. Είναι και στο στόχαστρο των  Αμερικανών και των (περισσοτέρων) δυτικών τους συμμάχων. Εναντίον των Ιρανών έχουν επίσης στοιχισθεί η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, το Μπαχρέιν, το Κουβέιτ και τα περισσότερα απο τα υπόλοιπα εμιράτα της περιοχής. Όλοι επιδιώκουν την ανατροπή του ιρανικού καθεστώτος ή, στη καλύτερη περίπτωση των Δυτικών και των Ισραηλινών, επιδιώκουν τη ποδηγέτηση της Τεχεράνης.<br /> Το ιρανικό καθεστώς σήμερα, όπως και μεταπολεμικά την εποχή του φίλο-δυτικού καθεστώτος του Σάχη, κατέχει γεωγραφικά και ελέγχει στατηγικά το πιο σημαντικό σημείο του πλανήτη. Το σημείο αυτό  είναι ο Περσικός Κόλπος. Είναι μέσω του Περσικού Κόλπου που το μεγαλύτερο μέρος του ενεργειακού πλούτου της περιοχής διοχετεύεται στις παγκόσμιες αγορές. Επιπλέον στη άλλη γεωγραφική έξοδο του ενεργειακού πλούτου της περιοχής, αυτή της Ερυθράς Θάλασσας, φίλο-ιρανικές σιιτικές επαναστατικές δυνάμεις στη Υεμένη ( Άδεν) κερδίζουν τον εκεί εμφύλιο πόλεμο. Αυτό σημαίνει ότι και στη έξοδο της Ερυθράς Θάλασσας θα έχει λόγο η Τεχεράνη.<br /> Με επίκεντρο ανάλυσης το Ιράν και με οδηγό τις ανίερες συμμαχίες εναντίον του, μπορούν να εξαχθούν σημαντικά συμπεράσματα για τα κατακλυσμικά γεγονότα και το ασταμάτητο μακελειό που λαμβάνει χώρα, κυριολεκτικά, στην γειτονιά μας. Και υπογραμμίζω ότι τα γεγονότα αυτά εξελίσσονται στην γειτονιά μας διότι για τους στρατηγικούς σχεδιασμούς των αμερικανών κυρίως (αλλά και των Ισραηλινών) Μεσόγειος και Μέση Ανατολή αποτελούν ένα ενιαίο πολιτικο-στρατηγικό θέατρο. Όταν κάποτε και μετά απο ποταμούς αίματος ισορροπήσουν τα πράγματα, το ποιός συνασπισμός θα ελέγχει τις θαλάσσιες εξόδους της Λεβαντίνης (σημερινή Συρία και Λίβανος) θα έχει καταλυτικές συνέπειες στη Μεσόγειο- στην γειτονιά μας. Θα τις ελέγχει ο αντί-ιρανικός συνασπισμούς ή ο φιλο- ιρανικός; Και μέχρι τότε εξίσου σημαντικό θα είναι και κατά πόσο το Ιράν θα παραμένει, όπως σήμερα, “δαιμοποιημένο”, ή θα είναι ένα  Ιράν με το οποίο τα δυτικά κέντρα εξουσίας, συμπεριλαμβανομένου και το Ισραήλ, θα έχουν βρεί μια χρυσή τομή συνύπαρξης.<br /> Η Τουρκική πολιτική στη περιοχή έχει αποκαλυφθει σε όλο της το μεγαλείο απο το ισλαμικό δίδυμο εξουσίας Ερντογάν-Νταβούτογλου. Επιθυμούν οι ηγέτες της ισλαμικής Τουρκίας την δημιουργία ένος ηγεμονικού συστήματος ελέγχου στην περιοχή που θα έλκει την νομιμότητα του απο τον Σουννιτικό ή αλλιως ορθόδοξο Ισλάμ, όπως τους παλιούς καλούς καιρούς τη Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Τότε η κυριαρχία του Σουλτάνου στην μουσουλμανική Μέση Ανατολή νομιμοποιούνταν απο την διττή ιδιότητα του Οθωμανού ηγέτη ως Σουλτάνου και ως Χαλίφη, δηλαδή ως νόμιμου εκπροσώπου του Μωάμεθ. Μόνο σε μια περιοχή δεν ασκούσαν εξουσία οι Οθωμανοί. Στο Ιράν. Και οι λόγοι ηταν δυό. Το Ιράν, που έχει δική του εθνική ταυτότητα και μακρόχρονη ιστορία δεν κατακτήθηκε ποτέ απο τους Οθωμανούς. Και ακολουθούσε όχι το πλειοψηφικό Σουννιτικό δόγμα του Ισλάμ αλλά το Σιιτικό. Ο Σιιτισμός θεωρεί ολους τους Χαλίφηδες του Ισλάμ, μετα τον τέταρτο, τον ανιψιό του Μωάμεθ, Άλι, σφετεριστές και παράνομους. Σιίτης σημαινει οπαδός του Άλι. Κατα τους σιίτες μόνο από τη γενιά του Άλι μπορει να προκύψουν νόμιμοι Χαλίφηδες.<br /> Ιστορικά ο Σιιτισμός βρισκόταν στο περιθώριο και υπήρξε αντικαθεστωτικός. Καταδιώχθηκε αλύπητα απο το καθεστωτικό Ισλάμ αλλά επιβίωσε σε διάφορες εκδοχές σ´ολη την Μέση Ανατολή. Και ταυτίσθηκε με το Ιράν. Ο Σιιτισμός απέκτησε ισχύ μετα το 1979 όταν κυριάρχησε πολιτικά στο Ιράν με την ανατροπή του Σάχη. Ακριβώς επειδή ο Σιιτισμός αμφισβητούσε την νομιμότητα των Σουννιτικών καθεστώτων, το Σιιτικό Ιράν άρχισε να καταπολεμάται απο όλα τα Σουννιτικά καθεστώτα. Πέραν του θρησκευτικού ή, αλλιώς, σεχταριστικού παράγοντα, υπήρχε και ο εθνοτικός. Οι Ιρανοί δεν είναι Άραβες. Είναι Πέρσες.<br /> Για να αντισταθμίσει τους εχθρούς του το Ιράν καλλιέργησε και ενίσχυσε όλες τις σιιτικές μειονότητες στην περιοχή. Η πιο σημαντική απο αυτές είναι σήμερα αυτή του Λιβάνου που εκφράζεται μέσω της πολιτικο-στρατιωτικής οργάνωσης Χεζπολάχ, που εκπροσωπείται και στο Κοινοβούλιο του Λιβάνου. Απο πλευράς κρατών ο πιό σημαντικός σύμμαχος του Ιράν είναι το Αλαουΐτικό καθεστώς του Ασσάντ στη Σύρια.Οι Αλαουΐτες είναι έκφανση του Σιιτισμού. Μετά τη ανατροπή του κοσμικού καθεστώτος του Σαντάμ  Χουσέιν στο Ιράκ το 2003 απο τους αμερικανούς, τον κρατικό έλεγχο στο Ιράκ απέκτησαν οι σιίτες που ανέκαθεν αποτελούσαν την πλειοψηφία στο Ιράκ. Και αυτοί είναι σύμμαχοι του Ιράν.<br /> Σήμερα, σε περιφερειακό και σεχταριστικό επίπεδο στη Μέση Ανατολή, βρίσκονται σε θανάσιμη αντιπαράθεση οι Σιίτες με άξονα Ιράν-Συρια-Χεζμπολάχ-Ιράκ και οι Σουννίτες υπο την ηγεσία, κυρίως, Τουρκίας-Σαουδικής Αραβίας-Κατάρ. Το λεγόμενο Χαλιφάτο έχει ως σημαία του τον Σουννιτισμό και είναι ουσιαστικά δημιούργημα των Σουννιτικών καθεστώτων. Είναι το εργαλείο τρόμου που έχει εξαπολυθεί για  να ανατράπουν τα σιιτικά και φίλο-ιρανικά καθεστώτα στην περιοχή, με απώτερο στόχο το καθεστώς της  Τεχεράνης.<br /> Για το Ισραήλ, το Ιράν είναι στόχος διότι μόνο αυτό μπορει δυνητικά να το απειλήσει. Κάποτε απειλές για το Ισραήλ ήταν και το Ιράκ κα η Συρία. Όχι πλέον. Το Ιράν παραμένει ένα συγκροτημένο κράτος που έχει την δυνατότητα να αποκτήσει  και πυρηνικά όπλα. Το πιό σημαντικό πλεονέκτημα κατοχής πυρηνικών όπλων είναι αυτό της αποτροπής και του αποκλεισμού εκβιασμών. Το Ισραήλ θα χάσει το μονοπωλιακό του πλεονέκτημα στην περιοχή, αν το Ιράν γίνει πυρηνική δύναμη.  Στρέφεται λοιπόν το Ισραήλ εναντίον του Ασσαντ διοτι πιστεύει ότι η ανατροπή του θα αποδυνάμωσει στρατηγικά τη Τεχεράνη και ίσως οδηγήσει και στην ανατροπή του Ιρανικού καθεστώτος. Τους τζιχαντιστές στα σύνορα τους οι Ισραηλινοί πιστεύουν ότι μπορούν να τους διαχειριστούν. Το καθεστώς Άσσαντ, και την Χεζπολλάχ , με σύμμαχο το Ιραν, όχι.<br /> Τέλος οι αμερικάνοι,  με τους δυτικούς συμμάχους τους, στοχεύουν το Ιράν για το ίδιο λόγο που η Ουάσιγκτον  ανέτρεψε τον Σαντάμ Χουσέιν το 2003. Ο Περσικός Κόλπος  είναι ζωτικής σημασίας για την Δύση και κανείς δεν επιτρέπεται να τον ηγεμονεύει παρά οι Αμερικανοί. Αυτό εξάλλου επιτάσσει το Δόγμα Κάρτερ του 1980, το πιό σημαντικο αμερικάνικο δόγμα μετά απο αυτό του Τρούμαν (1947). Μόνο που εδώ, όπως και στη περίπτωση της Συρίας, εμπλέκονταν και τα πλανητικά συμφέροντα Ρωσίας και Κίνας. Αυτά λειτουργούν αποτρεπτικά στους σχεδιασμούς αυτών που ανήκουν στον αντι-ιρανικό συνασπισμό.<br /> Στη Μέση Ανατολή θα αρχίσει η εκτόνωση και θα τερματισθεί το μακελειό, μόνο  όταν τερματισθεί η δαιμονοποίηση του Ιράν. Και αυτό μπορεί να γίνει απο αυτούς  που την άρχισαν το 1979, όταν “χάθηκε” ο σύμμαχος τους ο Σάχης. Για να υπάρξει ειρήνη στη Μέση Ανατολή πρέπει να συμφιλιωθούν Ούασινκτον και Τεχεράνη. Όταν προκύψει αυτό όλοι οι υπόλοιποι και μαζί και οι Τούρκοι, θα βρεθούν αντιμέτωποι με τους περιορισμούς τους. Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι στην Ουάσιγκτον όπως και στη Τεχεράνη έχει ωριμάσει η σκέψη για συμφιλίωση, με  καταλύτη τον σουννιτικό εξτρεμισμό. Ουδέν κακό αμιγές καλού.<br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Ιράν, Τουρκία, Ισραήλ και ειρήνη στη Μέση Ανατολή

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ Οι πολιτικές σχέσεις του Ισραήλ και της Τουρκίας βρίσκονται στο ναδίρ. Αλλά και οι δυό συμφωνούν απόλυτα σε τούτο: π...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρώτα η Bαγδάτη, μετά το Kίεβο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.crashonline.gr/wp-content/uploads/2014/08/obama_putin.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="298" src="http://www.crashonline.gr/wp-content/uploads/2014/08/obama_putin.jpg" width="640" /></a></div> <span style="color: #990000;"><b><br /></b></span> <span style="color: #990000;"><b> Γιώργος Καπόπουλος </b></span><br /> Tα όσα προέκυψαν στην προχθεσινή συνάντηση Kέρι - Λαβρόφ στο Παρίσι κάθε άλλο παρά αυτονόητα είναι.<br /> H σύγκρουση στην Oυκρανία δημιουργούσε εκ των πραγμάτων τη δυνατότητα υπονόμευσης της Pωσίας μέσω της ενίσχυσης ακραίων φονταμενταλιστών μουσουλμάνων στον Bόρειο Kαύκασο στην Tσετσενία και το Nταγκεστάν, μια πρακτική που μέχρι πρόσφατα εφάρμοζαν οι HΠA με τη χρηματοδότηση της Σαουδικής Aραβίας.<br /> Άλλωστε, σωρεία αναλύσεων στις HΠA τον τελευταίο χρόνο δίνουν στον Kαύκασο βαρύνουσα σημασία, στο πλαίσιο μιας συνολικής πολιτικής περικύκλωσης της Pωσίας, όπου προσδιορίζεται σημαντικός ρόλος για το Aζερμπαϊτζάν.<br /> Eύλογα τίθεται το ερώτημα πώς είναι δυνατόν, την ώρα που το Στέιτ Nτιπάρτμεντ προσπαθεί με κάθε δυνατό τρόπο να αποτρέψει άρση των κυρώσεων σε βάρος της Pωσίας από την E.E., οι δύο χώρες να βρίσκουν κοινό παρονομαστή στον πόλεμο κατά των Tζιχαντιστών.<br /> H απάντηση είναι απλή: Στη Mέση Aνατολή, στο Iράκ και στη Συρία διακυβεύονται πολύ πιο σημαντικά και ζωτικά συμφέροντα από ό,τι στην Oυκρανία.<br /> Oι HΠA, πρώτον, πολύ δύσκολα θα μπορούσαν να παίξουν το «ισλαμικό χαρτί» στον Kαύκασο χωρίς τη συνεργασία της Tουρκίας, η οποία σε όλη τη διάρκεια της σύγκρουσης στην Oυκρανία κράτησε ευμενή ουδετερότητα υπέρ της Pωσίας.<br /> Δεύτερον, χρειάζονται τη συνεργασία της Mόσχας τόσο στην ενθάρρυνση της Tεχεράνης να υπογράψει αποδεκτή για τον Λευκό Oίκο συμφωνία για τα πυρηνικά αλλά και ως ενδιάμεσο στην de facto σιωπηρή συμμαχία με τη Δαμασκό, που καμιά από τις δύο πλευρές δεν θέλει αυτή τη στιγμή να επισημοποιήσει.<br /> Tι σημαίνουν τα παραπάνω; Πρώτα από όλα μια ακόμη παραδοχή στο ότι η διακήρυξη Oμπάμα περί ενίσχυσης της μετριοπαθούς αντιπολίτευσης κατά του Aσαντ είναι ρητορική, χωρίς αντίκρισμα, κάτι που επιβεβαίωσε άλλωστε και ο αντιπρόεδρος Mπάιντεν όταν είπε ότι δεν υπάρχει μετριοπαθής αντικαθεστωτική οργάνωση. Mόνον με τον Aσαντ η Mόσχα μπορεί να αισθάνεται ότι διατηρεί μια συμμαχική σχέση με μια χώρα της Mέσης Aνατολής, αλλά και τη μοναδική ναυτική της βάση στη Mεσόγειο στο Tαρτούς.<br /> Eνας άλλος παράγων που αυξάνει τη σημασία της συνεργασίας HΠA - Pωσίας στη Mέση Aνατολή είναι η αποτροπή της Tουρκίας του Eρντογάν από μονομερείς επεμβατικές κινήσεις στη Συρία και στο Iράκ.<br /> Aν ο Eρντογάν μπορεί και διαχειρίζεται τον Ψυχρό Πόλεμο με την Oυάσιγκτον, το κόστος θα ήταν πολλαπλάσιο αν ταυτόχρονα άνοιγε μέτωπο με τη Mόσχα, που είναι ένας σημαντικός εμπορικός και ενεργειακός εταίρος της Aγκύρας.<br /> Mετά το 1945 η ύφεση ή η κλιμάκωση της αντιπαράθεσης ανάμεσα στις HΠA και την EΣΣΔ στην Eυρώπη και αλλού είχε άμεση αντανάκλαση στη Mέση Aνατολή.<br /> Σήμερα βλέπουμε την αντίστροφη δυναμική, τα κοινά συμφέροντα HΠA - Pωσίας στην Eυρύτερη Mέση Aνατολή να θέτουν σε δεύτερο πλάνο στην οπτική του Λευκού Oίκου τη σύγκρουση με το Kρεμλίνο στην Oυκρανία.<br /> H σύγκλιση στοχεύσεων Oυάσιγκτον - Mόσχας στη Mέση Aνατολή άρχισε πριν από έναν χρόνο, τον Σεπτέμβριο του 2013, όταν ο Λαβρόφ μεσολάβησε ώστε το καθεστώς Aσαντ στη Δαμασκό να αποδεχθεί την παράδοση και καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Συρίας και έτσι να ματαιωθούν οι επικείμενοι βομβαρδισμοί κυβερνητικών δυνάμεων από τις HΠA.<br /> H συνεργασία άντεξε την ακραία κλιμάκωση, που δεν περιορίσθηκε στην Oυκρανία αλλά οδήγησε σε ένα σκηνικό ακραίας έντασης, με τις δύο χώρες να δοκιμάζουν η μία την ετοιμότητα της αεράμυνας της άλλης, όπως τον παλιό καλό καιρό του Ψυχρού Πολέμου.<br /> Tα παραπάνω ευνοούν την αναζήτηση συμβιβασμού στην Oυκρανία με άγνωστη παράμετρο τον χρονικό ορίζοντα.<br /> <strong>O παράγων Tουρκία</strong><br /> <!-- ARTICLE PHOTOS SERVER BIG/ --> <!-- ARTICLE PHOTOS SERVER SMALL/><article PHOTOS SERVER SMALL MULTI/ --> <br /> Eνας άλλος παράγων που αυξάνει τη σημασία της συνεργασίας HΠA - Pωσίας στη Mέση Aνατολή είναι η αποτροπή της Tουρκίας του Eρντογάν από μονομερείς επεμβατικές κινήσεις στη Συρία και το Iράκ. Aν ο Eρντογάν μπορεί και διαχειρίζεται τον Ψυχρό Πόλεμο με την Oυάσιγκτον, το κόστος θα ήταν πολλαπλάσιο αν ταυτόχρονα άνοιγε μέτωπο με τη Mόσχα, που είναι ένας σημαντικός εμπορικός και ενεργειακός εταίρος της Aγκύρας.<br /> <a href="http://www.imerisia.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Πρώτα η Bαγδάτη, μετά το Kίεβο

 Γιώργος Καπόπουλος  Tα όσα προέκυψαν στην προχθεσινή συνάντηση Kέρι - Λαβρόφ στο Παρίσι κάθε άλλο παρά αυτονόητα είναι. H σύγκρουση σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Ισλάμ και ο επιλεκτικός ανθρωπισμός των τουρκοφρόνων της Θράκης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEkT4ngwpNrRBL_XOcQc0XPUjC5cMam3VtqWaM4xqzvAq-dG0DHr5eoYOw4fibvApqgAyxw7l4Fk-b-juz8ynTmAQsfJJUY0scWXhxBrYjWqp-jU6ABxpBMoFVmAhe7R5onQzBRHTd09A/s1600/DIADHLOSH4.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEkT4ngwpNrRBL_XOcQc0XPUjC5cMam3VtqWaM4xqzvAq-dG0DHr5eoYOw4fibvApqgAyxw7l4Fk-b-juz8ynTmAQsfJJUY0scWXhxBrYjWqp-jU6ABxpBMoFVmAhe7R5onQzBRHTd09A/s1600/DIADHLOSH4.jpg" width="640" /></a></div> <span style="color: #990000;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">Το Ισλάμ του τουρκισμού, οι σκοπιμότητες και η ομερτά των ψευτομουφτήδων </span></span></span><br /> <span style="color: #0b5394;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">Ο ανθρωπισμός και η πίστη στον Αλλάχ μόνο με... "προϋποθέσεις" τουρκικών συμφερόντων </span></span></span><br /> <br /> <span style="color: #990000;"><b>Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής </b></span><br /> <span style="color: #990000;"><b>Πηγή "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"</b></span><br /> <br /> <br /> Κατ' αρχήν θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως οι Έλληνες μουσουλμάνοι είναι κατά πολύ διαφορετικοί από τους μουσουλμάνους της Τουρκίας, των αραβικών χωρών και της εν γένει Μέσης και Εγγύης Ανατολής. Και η διαφορά τους έγκειται, κυρίως, στο ότι οι Έλληνες ζούνε σε μία χώρα που διέπεται από δημοκρατικές αρχές (ακόμη και στο χειρότερο σημείο που βρίσκεται σήμερα λόγω των μνημονίων) και φυσικά σέβεται και υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMf3cB_LXMdByeBKK3CDQ4vEsujnCaCQJ6TZU29OdbuBGDwLipEMjiSiGzXs8MZwI5WzVYWFx0R8gD5Qjc1meVLNtUXkB-GhQn4NnBvf2cgsFCdT7PQAJgO13IBRgWvxpnjzZU5-KGKuk/s1600/2014-07-25-14.54.12.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMf3cB_LXMdByeBKK3CDQ4vEsujnCaCQJ6TZU29OdbuBGDwLipEMjiSiGzXs8MZwI5WzVYWFx0R8gD5Qjc1meVLNtUXkB-GhQn4NnBvf2cgsFCdT7PQAJgO13IBRgWvxpnjzZU5-KGKuk/s1600/2014-07-25-14.54.12.jpg" width="320" /></a></div> Το ζήτημα (ή πρόβλημα) εστιάζεται στον φανατισμό των ιμάμηδων που είναι "διορισμένοι" από τους ψευτομουφήδες και, άρα, απολύτως ελεγχόμενοι από την Τουρκία, αφού είναι γνωστή η λατρεία των ψευτομουφτήδων (Ξάνθης και Κομοτηνής) προς την "μητέρα πατρίδα". Οι Έλληνες μουσουλμάνοι αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της τουρκοποίησής τους (μέσω ψυχολογικής άσκησης πίεσης που γίνεται από τους φίλα προσκείμενους ιμάμηδες), ενώ ταυτόχρονα γίνονται θύματα αλλά και άτυποι πρωταγωνιστές ενός υποβόσκοντα τουρκικού εθνικισμού που έχει την τάση να αποκτήσει εξτρεμιστικά στοιχεία.<br /> Έτσι, μέσω της θρησκείας, δηλαδή του Ισλάμ, οι Έλληνες μουσουλμάνοι γίνονται κυριολεκτικά αντικείμενα χρήσης της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής προκειμένου να ασκηθεί ικανή πίεση από την πλευρά της Τουρκίας προς την Ελλάδα και πάντα προς την κατεύθυνση ικανοποίησης των τουρκικών (και όχι των Ελλήνων μουσουλμάνων) συμφερόντων.<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv-ktZq2SWf9wwXiMWII9PRL1xp8t_Rzimj_2_i_28yzkEf7FbtpfRXJRIsSeuarNoko0Vq8uRhCkB3Ynux9nzw20LcSHAfHkzQ-i2YAiQWwBP-Vx7P1e2t_31KxBLQw9XasDZP3_cHs0/s1600/tromaktiko14791.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv-ktZq2SWf9wwXiMWII9PRL1xp8t_Rzimj_2_i_28yzkEf7FbtpfRXJRIsSeuarNoko0Vq8uRhCkB3Ynux9nzw20LcSHAfHkzQ-i2YAiQWwBP-Vx7P1e2t_31KxBLQw9XasDZP3_cHs0/s1600/tromaktiko14791.jpg" width="320" /></a></div> Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι η πορεία - διαδήλωση συμπαράστασης που έγινε από τους Έλληνες μουσουλμάνους το καλοκαίρι, υπέρ των Παλαιστίνιων κατά τη διάρκεια της τελευταίας Ισραηλινής επίθεσης στη Λωρίδα της Γάζας. Ήταν μία κραυγή συμπαράστασης μέσα από μία πρωτοφανή στα χρονικά εμφάνιση μουσουλμάνων της Θράκης, που αν και δεν είχε όγκο, εντυπωσίασε με την σιωπή της! Ήταν η πρώτη φορά που οι μπροστάρηδες ψευτομουφτήδες κινήθηκαν δημόσια υπέρ ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Παλαιστινίων. <br /> <br /> <b>Στην πορεία αυτή συμμετείχαν και κάποιοι έλληνες εποχούμενοι διεθνιστές, υπέρ της πολυεθνικότητας και της κατάργησης των συνόρων που χωρίζουν τους λαούς, <span style="color: #990000;">οι γνωστοί αδιάφοροι για το εάν αύριο η Θράκη ονομάζεται Trakyanistan (Τρακιανιστάν) ή Starxidistan (Σταρχιδιστάν)...</span></b><br /> <br /> Στις ημέρες που διανύουμε, κι ενώ σφάζονται ανηλεώς σε καθημερινή βάση δεκάδες και εκατοντάδες άνθρωποι, ενώ μέχρι στιγμής έχουν υπάρξει περισσότερες από 300.000 θύματα των τζιχαντιστών, οι ψευτομουφτήδες της Θράκης δεν φαίνεται να συγκινούνται από την ανθρωποσφαγή και την γενοκτονία και δεν πραγματοποιούν καμία πορεία συμπαράστασης προς τους λαούς της Μέσης και της Εγγύς Ανατολής, οι οποίοι ως επί το πλείστον αποτελούνται από μουσουλμάνους!<br /> <br /> Γιατί συμβαίνει αυτό; Η απάντηση είναι απλή. Επειδή δεν έδωσε εντολή το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, επειδή δεν έχει προχωρήσει σε κάποια τέτοια κίνηση ο πρόεδρος Ερντογάν, ο οποίος ως πρωθυπουργός της Τουρκίας είχε καταδικάσει την επίθεση του Ισραήλ στην Λωρίδα της Γάζας...<br /> Δηλαδή, η ανθρώπινη συμπαράσταση, η ανθρωπιστική κραυγή των ψευτομουφτήδων (και των μουσουλμάνων της Θράκης που έχουν καταστεί υποχείρια και εργαλεία των τουρκοπροσκυνημένων) υπάρχει μόνο έαν δώσει εντολή ο... "μέγας σουλτάνος".<br /> Δεν ενδιαφέρει τους μουσουλμάνους θρησκευτικούς ψευτοηγέτες της Θράκης, το εάν σφάζονται μουσουλμάνοι, εάν βιάζονται γυναίκες, εάν αποκεφαλίζονται κάθε Παρασκευή δεκάδες ομόθρησκοί τους, εάν οι άνθρωποι έχουν γίνει εμπόρευμα στα χέρια των τζιχαντιστών. Δεκάρα τσακιστή δεν δίνουν οι ψευτομουφτήδες για όσα συμβαίνουν, αφού ο Ερντογάν σιωπά...<br /> Οι Κούρδοι του Κομπάνι είναι μουσουλμάνοι, αλλά ο Μετέ δεν έχει προσευχές γι αυτούς, ούτε πορείες και διαδηλώσεις, επειδή είναι Κούρδοι και αποτελούν εχθρό της Τουρκίας. Η θρησκευτική εντολή των ψευτομουφτήδων είναι η σιωπή, η ομερτά απέναντι στο έγκλημα που διαπράττεται από τους τζιχαντιστές και την εγκληματική - δολοφονική - γενοκτονική ολοκληρωτική συνεργασία του "σουλτάνου" Ερντογάν με τους εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας (όπως χαρακτηρίστηκαν από τον ΟΗΕ οι τζιχαντιστές).<br /> Η θρησκευτικότητα, η πίστη, των τουρκόφιλων ψευτομουφτήδων (και των υπόλοιπων μουσουλμάνων "πολιτικών παραγόντων") της Θράκης, δεν καλύπτει τους Κούρδους (σήμερα) και τους Αλεβίτες (αύριο). Η θρησκευτικότητα και ο ανθρωπισμός υπάρχουν εάν ο "σουλτάνος" Ερντογάν δώσει την εντολή...<br /> <br /> Ίσως βέβαια, με το συγκεκριμένο θέμα, δηλαδή της ενημέρωσης για την αδράνεια των ψευτομουφτήδων, θα έπρεπε να ασχοληθεί τοπικός τηλεοπτικός σταθμός της Ξάνθης, που κατήργησε το δελτίο ειδήσεων στην Πομακική γλώσσα (λόγω οικονομικής δυσχέρειας και μη εύρεσης χορηγών - διαφημίσεων) και πραγματοποιεί δελτία ειδήσεων στην τουρκική γλώσσα (προφανώς βρέθηκαν χορηγοί και διαφημιζόμενοι για δελτίο ειδήσεων στα τουρκικά...). Ίσως, θα έπρεπε, λοιπόν, ο συγκεκριμένος τοπικός τηλεοπτικός σταθμός να κάνει ένα ρεπορτάζ στην τουρκική γλώσσα, όπου θα ενημερώνει τι κάνουν οι τζιχαντιστές, τι δεν κάνει ο Ερντογάν και πόσοι άνθρωποι δολοφονήθηκαν και δολοφονούνται καθημερινά, πόσες γυναίκες πουλιούνται ή γίνονται σκλάβες του σεξ από τους τζιχαντιστές...<br /> Ένα τέτοιο ρεπορτάζ, στην τουρκική γλώσσα, ίσως να δικαιολογούσε όχι μόνο την δημοσιογραφική αντικειμενικότητα, αλλά και την λειτουργία του δελτίου ειδήσεων στα τουρκικά.<br /> <br /> Όσο για τους ψευτομουφτήδες και τα πολιτικά ανδείκελα (βλ. Ζεϊμπέκ κ.α.) είπαμε... Εάν δεν "πέσει σύρμα" από την Τουρκία, η αγάπη που διδάσκει το Ισλάμ, πετιέται στον κάλαθο των αχρήστων και στα σκουπίδια της σκοπιμότητας...<br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το Ισλάμ και ο επιλεκτικός ανθρωπισμός των τουρκοφρόνων της Θράκης

Το Ισλάμ του τουρκισμού, οι σκοπιμότητες και η ομερτά των ψευτομουφτήδων  Ο ανθρωπισμός και η πίστη στον Αλλάχ μόνο με... "προϋποθέσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία-ΟΗΕ: Αλλάχ… γιοκ, ιδού γιατί στο τέλος την πάτησαν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYPDTsCo4P1t7eNa4ANh99Hd6RA63OxMpbnB6LTiyYTEMjuiuPH5DQ2lsMvRMvVQ3bstlW1em2Rrle79ZlBDCI6AZe8B38vgAJmIc4U7l6TfURq_hxU1HMavPZ860D7qr9u0zN67HPwGEP/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF629.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYPDTsCo4P1t7eNa4ANh99Hd6RA63OxMpbnB6LTiyYTEMjuiuPH5DQ2lsMvRMvVQ3bstlW1em2Rrle79ZlBDCI6AZe8B38vgAJmIc4U7l6TfURq_hxU1HMavPZ860D7qr9u0zN67HPwGEP/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF629.jpg" /></a></div> <strong><br /></strong> <strong>Η Τουρκία απέτυχε να ψηφιστεί μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας (ΣΑ) του ΟΗΕ, στην ψηφοφορία της 16ης Οκτωβρίου. Η τουρκική ηγεσία ήλπιζε σοβαρά να κερδίσει τη θέση αυτή, που θα της εξασφάλιζε αυξημένη επιρροή στη Μέση Ανατολή. Το αποτέλεσμα όμως ήταν απογοητευτικό για τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν, τον πρωθυπουργό Νταβούτογλου και την πολιτική τους.</strong><br /> <strong><span style="color: maroon;">Του</span><span style="color: blue;"> SEMIH IDIZ</span><br /> <span style="color: maroon;">ΠΗΓΗ:</span> <a href="http://www.al-monitor.com/">http://www.al-monitor.com/</a><br /> <span style="color: maroon;">ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ:</span> <span style="color: blue;">Παντελής Καρύκας</span></strong><br /> Στους δύο τελικούς γύρους η Τουρκία έχασε από την Ισπανία, <strong>με την υποψηφιότητά της να λαμβάνει μόνο 60 ψήφους, έναντι 132 που έλαβε η Ισπανία</strong>. Παρά το αρνητικό κλίμα, ο υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Τσαβούσογλου, πριν την ψηφοφορία, εμφανιζόταν <strong>υπεραισιόδοξος</strong>.<br /> «Όλοι γνωρίζουν τον ρόλο που η Τουρκία διαδραματίζει στους διεθνείς οργανισμούς και στα Ηνωμένα Έθνη. <strong>Πιστεύουμε ότι όλη η ωραία μας προσπάθεια, με τη βοήθεια του Αλλάχ, θα αποτυπωθεί στην κάλπη.</strong> Φυσικά σε μια ψηφοφορία όλα είναι πιθανά, ωστόσο, πιστεύουμε, <strong>Αλλάχ επιτρέποντος,</strong> ότι θα πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα», είπε ο Τσαβούσογλου.<br /> Η αισιοδοξία αυτή αποδείχτηκε εσφαλμένη. <strong>Το 2008, στην ανάλογη ψηφοφορία, η Τουρκία είχε λάβει 151 ψήφους και είχε εκλεγεί στο ΣΑ</strong>. Εκείνη την εποχή το κύρος της Τουρκίας βρισκόταν ψηλά, όχι μόνο ανάμεσα στις μουσουλμανικές χώρες, αλλά και σε χώρες της Ασίας, της Αφρικής, μέχρι και της Καραϊβικής. Ωστόσο, το 2014, η κίνηση μια χώρας να επιδιώξει και πάλι την εκλογή της στο ΣΑ, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, <strong>δεν αποτελεί ιδιαίτερα σοφή κίνηση</strong>.<br /> <br /> Ακόμα και <strong>έμπειροι Τούρκοι διπλωμάτες επιχείρησαν να πείσουν τον Ερντογάν να μην προχωρήσει στο βήμα αυτό</strong>. Γιατί λοιπόν η Τουρκία προχώρησε, παρά τις προειδοποιήσεις τους; «<strong>Η υπεραισιοδοξία της κυβέρνησης δεν έχει λογική εξήγηση.</strong> Ίσως να περίμενε υποστήριξη από τις χώρες της Μέσης Ανατολής, κάποιες αραβικές και ευρωπαϊκές χώρες και ειδικά από αφρικανικές χώρες, την οποία όμως τελικά δεν έλαβε», ανέφερε ο έμπειρος Τούρκος διπλωμάτης <strong>Βολκάν Βουράλ</strong>.<br /> Ο ίδιος αναφέρθηκε και στη <strong>ζημιά που προκάλεσε στην τουρκική επιρροή στις αφρικανικές, ειδικά, χώρες, η διαμάχη του Ερντογάν με τον Γκιουλέν</strong>. «Η κυβέρνηση συνεργαζόταν με το κίνημα του Γκιουλέν στο παρελθόν, με αποτέλεσμα την εξάπλωση της τουρκικής επιρροής στις χώρες αυτές. <strong>Η διαμάχη κυβέρνησης Γκιουλέν είχε ως αποτέλεσμα την εξασθένιση της τουρκικής επιρροής στην Αφρική», είπε ο Βουράλ. </strong><br /> Επίσης τη Τουρκία δεν μπορούσε πλέον να ελπίζει στην υποστήριξη χωρών της Μέσης Ανατολής που την είχαν στο παρελθόν στηρίξει, όπως η <strong>Αίγυπτος</strong>. «Δεν μπορείς να ελπίζεις στην υποστήριξη των Αράβων όταν<strong> οι σχέσεις σου με μια τόσο σημαντική αραβική χώρα είναι τόσο άθλιες, </strong>για να μη μιλήσουμε για τον εκνευρισμό που έχει προκαλέσει η τουρκική υποστήριξη στη <strong>Μουσουλμανική Αδελφότητα</strong> σε χώρες του Κόλπου», είπε ο Βουράλ.<br /> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"> <span style="color: maroon;"><strong><i>Σύμφωνα με αναλυτές, το 2010 ήταν το σημείο καμπής της τουρκικής επιρροής. Από τότε άρχισε η τουρκική πτώση, η οποία είναι αποτέλεσμα της πολιτικής Νταβούτογλου. Τα υπεραισιόδοξα σχέδια του Νταβούτογλου να καταστήσει την Τουρκία βασικό παίκτη στη Μέση Ανατολή και τα Βαλκάνια έστρεψε, τελικά, τον νεοθωμανισμό του εναντίον του. Σήμερα πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής καταγγέλλουν τον τουρκικό νεοθωμανισμό, λόγω της πολιτικής της, έναντι της Αιγύπτου, του Ιράκ, της Συρίας, αλλά και του δεσμού της με τη Χαμάς και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, ο οποίος διατάραξε την σταθερότητα της περιοχής.</i></strong></span></blockquote> Οι περισσότεροι δρώντες στη Μέση Ανατολή σήμερα, <strong>καταλογίζουν στην Τουρκία την έκρηξη της θρησκευτικής διαμάχης σουνιτών – σιιτών, λόγω της υποστήριξης που παρείχε σε ακραίες σουνιτικές ομάδες,</strong> όπως το η αλ Νούσρα και το Ισλαμικό Κράτος.<br /> <br /> Άλλος λόγος που οδήγησε στην τρώση του τουρκικού κύρους είναι και <strong>η καταπάτηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία, όπως εκφράστηκε με τη βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων στο πάρκο Γκεζί,</strong> το 2013. Η βιαιότητα της καταστολής προκάλεσε διεθνή κατακραυγή και είχε επίπτωση στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας.<br /> Το 2008, όταν η Τουρκία κέρδισε τη θέση του μέλους στο ΣΑ, <strong>είχε υποσχεθεί να εργαστεί για την ειρηνική διευθέτηση των περιφερειακών συγκρούσεων και είχε επίσης υποσχεθεί να διαδραματίσει ρόλο μεσάζοντα για την άμβλυνση των θρησκευτικών συγκρούσεων</strong> στην περιοχή.<br /> <strong>Τώρα, η Τουρκία έχει καταστρέψει κάθε γέφυρα επικοινωνίας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, αλλά και με τις άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής, του Ιράν περιλαμβανομένου.</strong> Στο μεταξύ ο Ερντογάν συνεχίζει να ασκεί κριτική στον ΟΗΕ για τη Γάζα και την Συρία και συνεχίζει να επιδιώκει την αναμόρφωση του ΣΑ στα μέτρα του, ζητώντας τον περιορισμό της επιρροής των μονίμων μελών του.<br /> <!-- /metas --> <br /> Ο Τσαβούσογλου, μετά την παταγώδη αποτυχία, σε δηλώσεις του στους δημοσιογράφους είπε ότι<strong> ορισμένοι δεν είναι ευχαριστημένοι με την «ανεξάρτητη τουρκική εξωτερική πολιτική…</strong> Εμείς δεν πρόκειται να αλλάξουμε την πολιτική μας για χάρη των ψήφων. Θα συνεχίζουμε να αποτελούμε <strong>τη φωνή και την συνείδηση των χωρών που μας το ζητούν</strong>», κατέληξε.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τουρκία-ΟΗΕ: Αλλάχ… γιοκ, ιδού γιατί στο τέλος την πάτησαν

Η Τουρκία απέτυχε να ψηφιστεί μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας (ΣΑ) του ΟΗΕ, στην ψηφοφορία της 16ης Οκτωβρίου. Η τουρκική ηγεσία...

Διαβάστε την συνέχεια

ΒΒC: Τα πέντε διδάγματα από την πολιορκία στο Κομπάνι

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://asset.tovima.gr/vimawebstatic//EC27B9A79513CA81277087DB9694B155.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEifrsuEAE3ltADXPE0tsxiquvlw2d0NhTTJD44trLFKXVA2bOnuJQyLcbfCvVsq__QsQHZNOburJWz09cVm9ivyOyouQRzl52eesB6sGaQkTaw43xsvx0MtHN_LbnXzZ49DlHf2B0Bo4foviHSMrS0V7OCth3DBW4u6uO9mBcPt1kZCWdvCgigDSDc=" width="640" /></a></div> <br /> <span style="color: #666666; font-size: large;"><b>Οι Κούρδοι υποστηρίζουν ότι το Ισλαμικό Κράτος έχει σχεδόν υποχωρήσει</b></span><br /> <br /> Ύστερα από μάχες ενός μηνός, οι Κούρδοι υποστηρίζουν ότι το Ισλαμικό Κράτος έχει σχεδόν υποχωρήσει από το Κομπάνι. Τι διδαχθήκαμε λοιπόν; Πέντε «διδάγματα» για τη Δύση διακρίνει σε άρθρο του ο βρετανός δημοσιογράφος Μαρκ Ερμπαν, συντάκτης του BBC για θέματα διπλωματίας και άμυνας.<a href="https://www.blogger.com/null"></a><br /> <br /> <b>1. Το Κομπάνι δεν έχει μεγάλη στρατηγική σημασία</b><br /> <br /> Τουλάχιστον όχι με την κλασική έννοια. Δεν θα κρίνει την έκβαση του συριακού εμφυλίου ούτε την εκστρατεία του Λευκού Οίκου κατά του ISIS. Η κυριότερη σημασία του Κομπάνι είναι ότι επηρεάζει τη σχέση των Κούρδων με την Τουρκία. Η μάχη έχει επίσης επιδεινώσει τις σχέσεις της Τουρκίας με τους συμμάχους της.<br /> <br /> <b>2. Τόσο το ISIS όσο και το Πεντάγωνο επέλεξαν να πολεμήσουν στο Κομπάνι για λόγους προπαγάνδας</b><br /> <br /> Για τις ΗΠΑ, προέχει το Ιράκ έναντι της Συρίας. Γιατί λοιπόν τόσες αμερικανικές αεροπορικές επιθέσεις γύρω από το Κομπάνι; Επειδή αν κέρδιζε τη μάχη το ISIS, θα το εκμεταλλευόταν για προπαγανδιστικούς λόγους και το Πεντάγωνο θέλησε να του στερήσει αυτή την ευκαιρία. Ασχέτως του αν πέσει ή όχι το Κομπανί, οι ΗΠΑ το μεταχειρίστηκαν σαν ευκαιρία για να δείξουν αλληλεγγύη προς τους Κούρδους και να πλήξουν τον κοινό τους εχθρό.<br /> <br /> <b>3. Η γεωγραφία έπαιξε ρόλο</b><br /> <br /> Το ότι το Κομπάνι βρίσκεται πάνω στα τουρκικά σύνορα απέτρεψε την πολιορκία του από τους τζιχαντιστές. Η θέση του αυτή ευνόησε την παγκόσμια δημοσιότητα γιατί οι δημοσιογράφοι μπορούσαν να στέκονται στους λόφους στην τουρκική πλευρά των συνόρων και να παρακολουθούν τις μάχες. Η γεωγραφική θέση του Κομπάνι βοήθησε την αμερικανική συμμαχία να πλήξει επιτυχώς πολλούς στόχους των τζιχαντιστών.<br /> <br /> <b>4. Το ISIS συγκεντρώθηκε σε μια περιοχή, δίνοντας την ευκαιρία στους εχθρούς του να το πλήξουν</b><br /> <br /> Το Πεντάγωνο υποστηρίζει ότι σκότωσε «εκατοντάδες» τζιχαντιστές. Η αμερικανική συμμαχία κατά του ISIS δυσκολεύεται γενικώς να συλλέξει κατάλληλες πληροφορίες για πιθανούς στόχους. Αυτό και η ανάμειξη των τζιχαντιστών με τους αμάχους προκαλούν την ματαίωση του 90% των βομβαρδισμών. Αλλά όταν οι μαχητές του ISIS συγκεντρώνονται για επίθεση, δημιουργούνται ευκαιρίες για να τους πλήξουν τα αμερικανικά αεροπλάνα.<br /> <br /> <b>5. Συμφέρει την αμερικανική συμμαχία να συνεχιστεί η μάχη στο Κομπάνι γιατί αποσπάει το</b><br /> <b>ISIS από τις μάχες στο δυτικό Ιράκ</b><br /> <br /> Η προέλαση των τζιχαντιστών στην ιρακινή επαρχία Ανμπάρ ανησυχεί τους Αμερικανούς. Έδειξε την αδυναμία του ιρακινού στρατού και έριξε στα χέρια του ISIS τις τελευταίες σουνιτικές φυλές που συμμαχούσαν με τη Βαγδάτη. Οι Αμερικανοί στέλνουν αεροπλάνα στο Κομπάνι, μακριά από το δυτικό Ιράκ, για να αποσπάσουν τζιχαντιστές και άρματα μάχης από την Ανμπάρ.<br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fasset.tovima.gr%2Fvimawebstatic%2F%2FEC27B9A79513CA81277087DB9694B155.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEifrsuEAE3ltADXPE0tsxiquvlw2d0NhTTJD44trLFKXVA2bOnuJQyLcbfCvVsq__QsQHZNOburJWz09cVm9ivyOyouQRzl52eesB6sGaQkTaw43xsvx0MtHN_LbnXzZ49DlHf2B0Bo4foviHSMrS0V7OCth3DBW4u6uO9mBcPt1kZCWdvCgigDSDc=" -->

ΒΒC: Τα πέντε διδάγματα από την πολιορκία στο Κομπάνι

Οι Κούρδοι υποστηρίζουν ότι το Ισλαμικό Κράτος έχει σχεδόν υποχωρήσει Ύστερα από μάχες ενός μηνός, οι Κούρδοι υποστηρίζουν ότι το Ισλαμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Financial Times: Τελευταία ευκαιρία για τον Ερντογάν να συνάψει ειρήνη με τους Κούρδους

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://stopdebankiers.nl/wp-content/uploads/2014/10/CHP-Leader-K1310l1310ccedildaro11F0lu-Erdo11F0an-Sent-Weapons-To-ISIS-08778isise_zps394eae88.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="298" src="http://stopdebankiers.nl/wp-content/uploads/2014/10/CHP-Leader-K1310l1310ccedildaro11F0lu-Erdo11F0an-Sent-Weapons-To-ISIS-08778isise_zps394eae88.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>19-10-2014</b><br /> <span style="color: #666666; font-size: large;"><b>Μέσα στην όλη αντάρα που μαστίζει τη Μέση Ανατολή, η Τουρκία πάντα επιζητούσε να είναι μια άγκυρα σταθερότητας, ένας φάρος του μετριοπαθούς και εκσυγχρονιζόμενου Ισλάμ στον αραβικό κόσμο της ταραχής.</b></span><br /> <span style="color: #666666; font-size: large;"><b><br /></b></span> Δεν ισχύει πια. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος κυριάρχησε στην Τουρκία ως πρωθυπουργός για μία δεκαετία και έχει αναλάβει την προεδρία, κινδυνεύει να βυθίσει τη χώρα του σε κρίση και να θάψει την, πολλά υποσχόμενη κάποτε, πρωτοβουλία ειρήνευσης με την κουρδική μειονότητα της Τουρκίας.<br /> Ο άμεσος λόγος είναι η πολιορκία του Κομπάνι, της κουρδικής πόλης της Συρίας που βρίσκεται δίπλα στα νότια σύνορα της Τουρκίας και πολιορκείται από το Ισλαμικό Κράτος. Οι Κούρδοι της Τουρκίας είναι έξαλλοι γιατί τα τουρκικά τανκς παρακολουθούν αδρανή αυτούς τους φανατικούς να προωθούνται για να σφαγιάσουν τους φτωχά εξοπλισμένους ομοεθνείς τους στη Συρία.<br /> Δεκάδες έχουν πεθάνει σε διαδηλώσεις στη Νοτιοανατολική Τουρκία, όπου η κυβέρνηση της Άγκυρας έχει κατεβάσει τα τανκς στους δρόμους των πόλεων όπου κατοικούν Κούρδοι. Η κατάπαυση του πυρός που κήρυξε το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν PKK προ 18 μηνών, στο πλαίσιο συνομιλιών για τη λήξη του τριακονταετούς πολέμου με το τουρκικό κράτος, κλονίζεται. Τουρκικά αεροσκάφη έπληξαν στόχους του ΡΚΚ στα σύνορα με το Ιράκ.<br /> Η αρχική ιδέα του Ερντογάν ήταν να δώσει στους Κούρδους στη νοτιοανατολική Τουρκία κάποια επίπεδα αυτόνομης διακυβέρνησης, προσελκύοντας την ημιανεξάρτητη περιφερειακή κυβέρνηση του Κουρδιστάν, του βορείου Ιράκ και τα απελευθερωμένα κουρδικά εδάφη της βόρειας Συρίας, σε μία τουρκική σφαίρα επιρροής.<br /> Πέρσι, οι σύμμαχοι της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ φοβούνταν ότι έτσι θα κινδύνευε η ενότητα της Συρίας και του Ιράκ. Φέτος, μετά τον διαμελισμό των δύο αυτών χωρών και την έκρηξη του Χαλιφάτου που κάλυψε το κενό, προτρέπουν την Τουρκία να βοηθήσει τους Κούρδους και να φέρει τη σταθερότητα στην περιοχή.<br /> Είναι κατανοητό η Τουρκία να αποφεύγει να προσφέρει τα στρατεύματα που δεν παρέχουν οι σύμμαχοί της. Και ο Ερντογάν δεν σφάλλει όταν καταδεικνύει την ασυναρτησία της δυτικής στρατηγικής έναντι του Ισλαμικού Κράτους. Έχει όμως κάνει και υπερφίαλες δηλώσεις και επιπλέον αποτρέπει άλλους από την αποστολή όπλων στο Κομπάνι.<br /> Ο Ερντογάν προκάλεσε το δόγμα του τουρκικού εθνικισμού όταν τόλμησε να ανοίξει διάλογο με τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν, τον έγκλειστο ηγέτη του ΡΚΚ, με στόχο να λήξουν οι δεκαετίες εχθρότητας μεταξύ Τούρκων και Κούρδων. Όμως την περασμένη εβδομάδα εξίσωσε το ΡΚΚ με το Ισλαμικό Κράτος, πείθοντας τους Κούρδους για δύο πράγματα: Ότι δεν έχει πρόβλημα να αφήσει το Κομπάνι να πέσει, γιατί οι υπερασπιστές του προέρχονται κυρίως από το Κόμμα της Δημοκρατικής Ένωσης PYD, που ουσιαστικά είναι η συριακή κουρδική διακλάδωση του ΡΚΚ. Και ότι προτιμά επέκταση των εδαφών που ελέγχει το Χαλιφάτο από μια άλλη ελεύθερη κουρδική περιοχή στα σύνορα της Τουρκίας.<br /> Η σύγκριση του ΡΚΚ με το Χαλιφάτο είναι τερατώδης. Παρά την αγριότητά του, το ΡΚΚ οφείλει τη φήμη του κυρίως στην άρνηση του τουρκικού κράτους να παραχωρήσει βασικά δικαιώματα στους Κούρδους. Δεν αποκεφαλίζει, δεν σφαγιάζει, δεν βασανίζει και δεν φυλακίζει όπως το Ισλαμικό Κράτος, ούτε επιθυμεί να εξαφανίσει τις μειονότητες «απίστων», όπως οι σιίτες και οι χριστιανοί.<br /> Οι Τούρκοι που παρακολουθούν στενά το κουρδικό ζήτημα -πολύ πριν παραδεχτεί ξεκάθαρα ο Ερντογάν ότι η Τουρκία έχει κουρδικό πρόβλημα- σχολιάζουν ότι αυτή είναι η τελευταία γενιά ηγετών των Κούρδων της Τουρκίας με τους οποίους η Άγκυρα θα μπορούσε να κάνει συμφωνία.<br /> Οι ηγέτες των Κούρδων του Ιράκ, επιπλέον, έχουν δουλέψει για την επίτευξη ειρήνευσης στην Τουρκία, πιστεύοντας ότι θα αποτελέσει ιστορική καμπή για όλους τους Κούρδους. Η εναλλακτική είναι ένα καζάνι από ριζοσπαστική απελπισία.<br /> Ο Ερντογάν παίζει με τη φωτιά. Ίσως φοβήθηκε ότι η ειρηνευτική του πρωτοβουλία θα γίνει αφετηρία για τη δημιουργία ενός πανκουρδικού κράτους. Όποια κι είναι όμως τα κίνητρά του, προκαλεί τον διχασμό στην Τουρκία. Έως το ένα πέμπτο του πληθυσμού είναι Κούρδοι και περίπου το ένα πέμπτο των Τούρκων είναι αλεβίτες, που έχουν αλαφιαστεί με τα ρατσιστικά σουνιτικά σχόλιά του και το νεοϊσλαμικό κόμμα του, καθώς και την απολυταρχική συμπεριφορά του.<br /> Αν δεν κινηθεί πολύ προσεκτικά, αυτός ο ηγέτης με τη μεγάλη αυτοπεποίθηση μπορεί να ανοίξει τις πύλες της Τουρκίας στον ανεμοστρόβιλο του σεχταρισμού σε όλη την περιοχή.<br /> <br /> <a href="http://www.avgi.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Financial Times: Τελευταία ευκαιρία για τον Ερντογάν να συνάψει ειρήνη με τους Κούρδους

19-10-2014 Μέσα στην όλη αντάρα που μαστίζει τη Μέση Ανατολή, η Τουρκία πάντα επιζητούσε να είναι μια άγκυρα σταθερότητας, ένας φάρος το...

Διαβάστε την συνέχεια