Η επετειακή σύνοδος του ΝΑΤΟ και ο "απλωμένος τραχανάς" του Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCGu8hDbMq_Y0_JF_Yy_g6cksejyISm0t0evKEUpxmBgHbNxOyQsb7ljcyy3BEp6m_UBgh0FRGBtrlpgx9jjzDwdqB3b1RfJOB2ZibX9uBWzNc6nXLx37WLfNgxKif4RDEeFtkdCMvsTU/s1600/erdogan_nato.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCGu8hDbMq_Y0_JF_Yy_g6cksejyISm0t0evKEUpxmBgHbNxOyQsb7ljcyy3BEp6m_UBgh0FRGBtrlpgx9jjzDwdqB3b1RfJOB2ZibX9uBWzNc6nXLx37WLfNgxKif4RDEeFtkdCMvsTU/s640/erdogan_nato.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Σαρακινός Βαγγέλης</b><br />Στον απόηχο της επίθεσης στη γέφυρα του Λονδίνου διεξάγεται στην βρετανική πρωτεύουσα η 70η επετειακή σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ, παρουσία του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ. Παρά την συμφωνία για την μείωση της συμβολής των ΗΠΑ, στην οποία αντέδρασε το Παρίσι, η σύνοδος γίνεται μέσα σε ένα κλίμα που επηρεάζεται από την έντονη αντιπαράθεση Μακρόν-Ερντογάν, αλλά και από τα πολλά προβλήματα που προκαλεί η Άγκυρα, ανάμεσά τους και το βέτο για το αμυντικό σχέδιο των χωρών της Βαλτικής και της Πολωνίας. <br /><br />Σε ό,τι αφορά το τελευταίο η Τουρκία επιχείρησε την Δευτέρα μία αναδίπλωση, με τουρκική πηγή ασφαλείας να δηλώνει ότι δεν πρόκειται για εκβιασμό του ΝΑΤΟ, αλλά για άσκηση του πλήρους δικαιώματος βέτο που διαθέτει η χώρα, ως μέλος της συμμαχίας. Την περασμένη εβδομάδα η Άγκυρα αρνήθηκε να στηρίξει το σχέδιο του ΝΑΤΟ για τις χώρες της Βαλτικής, μέχρις ότου η Συμμαχία της προσφέρει μεγαλύτερη πολιτική στήριξη στα δικά της σχέδια για την βόρεια Συρία.<br /><br />Συγκεκριμένα, η Τουρκία φέρεται να απαίτησε, όπως ανέφεραν τέσσερις ανώτερες νατοϊκές πηγές, μια περισσότερο σκληρή στάση των Συμμάχων έναντι των Κούρδων μαχητών της πολιτοφυλακής YPG. Σε ιδιωτικές συζητήσεις μάλιστα, πάντα κατά τις ίδιες πηγές, η Άγκυρα ζητούσε από το ΝΑΤΟ να αναγνωρίσει ως τρομοκράτες τους Κούρδους μαχητές, οι οποίοι είναι σύμμαχοι των ΗΠΑ στον αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία.<br /> <br />Ο διπλός στόχος του Ερντογάν <br /><br />Αν και επισήμως τα υπουργεία Άμυνας και Εξωτερικών δεν σχολίασαν τις διαρροές, η διένεξη αυτή αποτελεί μια ουσιώδη πτυχή της διαφορετικής προσέγγισης που έχουν για την συριακή κρίση η Άγκυρα και η Ουάσιγκτον. Είναι, ωστόσο, μόνο ένα μέρος των σημαντικών αμερικανοτουρκικών διαφορών, οι οποίες έμειναν σε εκκρεμότητα, ακόμη και μετά την συνάντηση Τραμπ-Ερντογάν στον Λευκό Οίκο, στα μέσα του προηγούμενου μήνα. <br /><br />Το ΝΑΤΟ επιδιώκει την επίσημη έγκριση και των 29 κρατών μελών για το στρατιωτικό σχέδιο που αφορά την «αμυντική θωράκιση» της Πολωνίας, της Λιθουανίας, της Λετονίας και της Εσθονίας, απέναντι σε μια ενδεχόμενη ρωσική επίθεση. Αυτό όμως γίνεται δύσκολο μετά την άρνηση της Τουρκίας, η οποία, όπως έχουν σχολιάσει διπλωματικές πηγές, κρατά «ομήρους» τους ανατολικοευρωπαίους για να πετύχει τις δικές της επιδιώξεις.<br /><br />Το σχέδιο για την Βαλτική δεν έχει βεβαίως καμιά επίπτωση στην Συρία. Με τα προσκόμματά του όμως, ο Ερντογάν επιδιώκει διπλό στόχο. Από τη μια ξεπληρώνει στον Πούτιν ρωσικές “αβάντες” στη Συρία, καθώς πρόκειται για ένα σχέδιο, το οποίο καταρτίστηκε στη βάση αιτήματος που κατέθεσαν οι ενδιαφερόμενες χώρες, αλλά μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία, το 2014. Από την άλλη πιέζει το ΝΑΤΟ, ενόψει και της τετραμερούς συνάντησης με την Μέρκελ, τον Τζόνσον και τον Μακρόν για την κατάσταση στη Συρία και την τουρκική εισβολή στον συριακό βορρά. <div> <br />Η κόντρα με τον Μακρόν <br /><br />Διπλωματικές πηγές του ΝΑΤΟ ανέφεραν, προ ημερών, ότι δεν αποκλείεται ένας συμβιβασμός. Επισήμαναν μάλιστα, ότι η Άγκυρα χρειάζεται την έγκριση των ηγετών της Συμμαχίας σε ένα άλλο σχέδιο, στο οποίο θα περιγράφεται πως αυτή (η Συμμαχία) θα υπερασπιστεί την Τουρκία σε περίπτωση επίθεσης. Το ερώτημα είναι από ποιόν, αφού, για την ώρα τουλάχιστον, ο Πούτιν κάνει τα πάντα για να αποτρέψει μια σύγκρουση των Τούρκων με τον στρατό του Άσσαντ. <br /><br />Η Συρία και το σχέδιο για την Βαλτική δεν είναι όμως τα μοναδικά προβλήματα που προκαλεί η Τουρκία στο ΝΑΤΟ. Οι στενές σχέσεις της με τη Ρωσία και η συνεργασία σε οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο, με αποκορύφωμα την αγορά του ρωσικού συστήματος αντιαεροπορικής άμυνας S-400, αποτελούν επίσης πρόβλημα για τις ΗΠΑ, αλλά και για την βορειοατλαντική συμμαχία. Η Άγκυρα πάντως εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι η συγκεκριμένη αγορά δεν απειλεί τις αμυντικές ικανότητες του ΝΑΤΟ. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να υποστηρίζει ότι θα τις ενισχύσει κιόλας. <br /><br />Η άρνηση της Τουρκίας να στηρίξει το σχέδιο για την Βαλτική προκάλεσε αναστάτωση στην Συμμαχία, η οποία προσπαθεί να δείξει αρραγής, παρά τον σκεπτικισμό που εκφράζει τον τελευταίο χρόνο ο Τραμπ και τις “σφήνες” που βάζει ο Μακρόν, μια με τον ευρωστρατό και προσφάτως με την εκτίμησή του περί «κλινικού θανάτου του ΝΑΤΟ». <br /><br />Σε μια προσπάθεια να ισοσταθμίσει την κατάσταση, ο Ερντογάν αυτοανακηρύχθηκε τιμητής της ενότητας και της ισχύος του ΝΑΤΟ, εξαπολύοντας προσωπική επίθεση στον πρόεδρο της Γαλλίας, τον οποίο προέτρεψε, με όχι ιδιαίτερα κομψό τρόπο, να «κοιτάξει πρώτα τον δικό του εγκεφαλικό θάνατο». </div> <div> <br />Στο τέλος κερδίζει ο Τραμπ <br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος επιτέθηκε στον Μακρόν από την Κωνσταντινούπολη και υποσχέθηκε να κάνει το ίδιο και στην σύνοδο του Λονδίνου, προκαλώντας την αντίδραση του Παρισιού που ζήτησε εξηγήσεις. <br /><br />Ο Ερντογάν είχε βεβαίως στο μυαλό του την γαλλική πολιτική στη Συρία, οι σκληρές δηλώσεις του για τον Μακρόν έγιναν όμως λίγες ώρες, αφότου οι Σύμμαχοι κατέληξαν σε συμφωνία που επιτρέπει στις ΗΠΑ να μειώσουν την συμβολή τους στον προϋπολογισμό του ΝΑΤΟ και η Γαλλία αρνήθηκε να συμμετέχει σε πρόσθετη επιβάρυνση. Ο Μακρόν έθεσε όμως και άλλα ζητήματα στην συνάντησή του με τον γενικό γραμματέα της Συμμαχίας, Γενς Στόλτενμπεργκ. Ανάμεσά τους η κατάσταση στην Ευρώπη μετά την κατάργηση της συμφωνίας για τους πυραύλους μέσου βεληνεκούς (INF), οι σχέσεις με την Ρωσία, αλλά και το ζήτημα της Τουρκίας. <br /><br />Από την συμφωνία πάντως κερδισμένος βγαίνει ο Τραμπ, ο οποίος ήδη από το 2018 ζητούσε την μείωση της συμμετοχής των ΗΠΑ στις δαπάνες του ΝΑΤΟ. Η συμφωνία επιτρέπει στις ΗΠΑ να μειώσουν την συμβολή τους στο 16,35% επί του συνόλου, από 22,1% που είναι σήμερα, ενώ παραλλήλως στο ίδιο ποσοστό ανεβαίνει και η συμμετοχή της Γερμανίας που σήμερα είναι στο 14,7%. <br /><br />Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα κάτι φιλοδοξεί να πάρει και ο Ερντογάν. Για τον λόγο αυτό έχει απλώσει, άλλωστε, όλα τα ζητήματα, προσθέτοντας και νέα. Την ίδια ώρα η ελληνική πλευρά επιδιώκει μια ξεκάθαρη καταδίκη του για τις συνεχείς προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένης της πρόσφατης συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης για τις θαλάσσιες ζώνες.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η επετειακή σύνοδος του ΝΑΤΟ και ο "απλωμένος τραχανάς" του Ερντογάν

Σαρακινός Βαγγέλης Στον απόηχο της επίθεσης στη γέφυρα του Λονδίνου διεξάγεται στην βρετανική πρωτεύουσα η 70η επετειακή σύνοδος κορυφής ...

Διαβάστε την συνέχεια

Tabula rasa το μνημόνιο Τουρκίας-Λιβύης - Η μεγάλη μπλόφα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikPfUfJFOfy2PDw92OV-KwOHLLvT0F0oU0vX7ZtCMLRmQg9SPydS4p7U7aseme4U8eV-QYlUBXwJLaMMayEbzxl9KD1NkCbsHdxKg9PQKeq1bhlaNGvgldGeK8ECtvT3dg3EBfd3pVAWQ/s1600/erdogan-.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikPfUfJFOfy2PDw92OV-KwOHLLvT0F0oU0vX7ZtCMLRmQg9SPydS4p7U7aseme4U8eV-QYlUBXwJLaMMayEbzxl9KD1NkCbsHdxKg9PQKeq1bhlaNGvgldGeK8ECtvT3dg3EBfd3pVAWQ/s640/erdogan-.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Αδαλής Γιώργος</b><br />Σε τούτη εδώ τη χώρα πρέπει επιτέλους να καταφέρουμε να συνεννοηθούμε για να μπορέσουμε να δράσουμε σε ένα περιβάλλον, το οποίο αλλάζει οβιδιακά και να επεξεργαστούμε πολιτική. Την εβδομάδα που πέρασε είδε το φως της δημοσιότητας μια "είδηση" που κυριάρχησε στα ΜΜΕ. Αρχικά η είδηση αυτή έκανε λόγο για «συμφωνία χάραξης ΑΟΖ μεταξύ Λιβύης και Τουρκίας», την οποία υποτίθεται ότι πήγαν στον ΟΗΕ κιόλας. <br /><br />Κατόπιν διαβάσαμε ότι επρόκειτο απλά «για μία μακροσκελή επιστολή προς τον ΟΗΕ». Μετά σε τρίτη φάση, ακούσαμε για μια «συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών που καθορίζει τις μεταξύ τους ΑΟΖ και εξαφανίζει την Ελληνική». Κατόπιν, «οι συμφωνίες έγιναν δύο εκ των οποίων η δεύτερη είναι στρατιωτική». Ποιος είναι αυτός ή αυτοί άραγε που δίνουν τόσο λανθασμένες πληροφορίες στους Έλληνες πολίτες; Είναι κάποιοι ατάλαντοι και τυχάρπαστοι διαμορφωτές της κοινής γνώμης ή κάτι πιο σύνθετο και πολύ χειρότερο;<br /><br />Μήπως τελικά ο Ερντογάν σε συνεργασία με συγκεκριμένες πολυεθνικές έχει καταφέρει να διεισδύσουν για τα καλά στο ελληνικό μιντιακό σύστημα και διασπείρουν ό,τι τους συμφέρει; Για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά, αρχικά, να εξηγήσουμε τι έγινε σχετικά με την AOZ με μία λέξη: Τίποτα! Δεν υπήρξε καμία συμφωνία για την AOZ Τουρκίας-Λιβύης, διότι εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να υπάρξει κάτι τέτοιο.<br /><br />Γι' αυτό και στην συνάντηση Ερντογάν-Σάρατζ απαγορεύτηκαν οι κάμερες. Είναι γνωστό ότι όταν δύο χώρες επιτυγχάνουν παγκοσμίου εμβέλειας συμφωνίες, τότε παρουσιάζεται το πλήρες κείμενο της συμφωνίας (agreement) και οι υπογραφές πέφτουν παρουσία του Τύπου, τόσο για επικοινωνιακούς λόγους όσο και για λόγους τεκμηρίωσης της συμφωνίας. Μιας συμφωνίας που θα γίνει αντικείμενο επεξεργασίας από Διεθνείς Οργανισμούς περί της Ναυσιπλοΐας, της Αλιείας και της Αεροπλοΐας. <br /><br />Στην περίπτωσή μας, όχι απλά απαγορεύτηκαν οι κάμερες κατά την δίωρη συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη αλλά δεν ενημερώθηκε κανείς για το περιεχόμενο της εν λόγω συμφωνίας. Ουδείς την έχει δει, ουδείς γνωρίζει τι υπέγραψαν αυτοί οι δυο απίστευτοι τύποι. Για τα διεθνή πεπραγμένα, η Τουρκία δεν συνορεύει με την Λιβύη ούτε στα όνειρα του πιο ευφάνταστου νέο-Οθωμανού.<br /><br />Γνήσια "ντουλάντα" <br /><br />Παράλληλα, η Λιβύη βρίσκεται σε εμφύλιο, με αποτέλεσμα να έχει μια κυβέρνηση που δεν αναγνωρίζεται από όλους. Προ ημερών, μάλιστα, αναγκάστηκε να εκδώσει ανακοίνωση για ένα νόμιμο πρεσβευτή της σε χώρα της Αφρικής ότι δεν τον αναγνωρίζει ως εκπρόσωπό της στην χώρα αυτή! Τέτοιες απίστευτες καταστάσεις συμβαίνουν σχεδόν καθημερινά στην Λιβύη. <br /><br />Έχουμε δηλαδή από τη μία τον Ερντογάν να συμπεριφέρεται ως γνήσια ..."ντουλάντα" (έτσι έλεγαν οι Μικρασιάτες τους Τούρκους μικροαπατεώνες που δεν ήξεραν καν να κάνουν απατεωνιές). Από την άλλη έχουμε τη Λιβύη, που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να προβεί σε διμερείς κρατικές συμφωνίες αφού σπαράσσεται από εμφύλιο πόλεμο, να σύρεται εκβιαστικά από τον Ερντογάν σε ανύπαρκτες συμφωνίες. <br /><br />Η Λιβύη μπορεί να αποκτήσει μια νέα κυβέρνηση αν νικήσει ο Χαφτάρ. Και πολύ χειρότερα, αν ο Χαφτάρ επικρατήσει σε τμήμα μόνο της Λιβύης μπορεί να προκύψουν δύο νέες χώρες γεωγραφικά. Σε μια τέτοια περίπτωση, για ποια συμφωνία θα μιλάει η Τουρκία; Γι' αυτό και στα ενεργειακά, μετά το ξέσπασμα του εμφυλίου, άπαντες σταμάτησαν τις συμφωνίες με την Λιβύη. Ακόμα και η Τουρκία, παρότι έχει κερδίσει πριν τον πόλεμο ένα διαγωνισμό εξόρυξης πετρελαίου στη Λιβύη. <br /><br />Φαίνεται, όμως, ότι κάποιες ιδιωτικές πολυεθνικές, όπως θα δείτε παρακάτω, ρισκάρουν να προχωρήσουν σε συμφωνίες "μοιρασιάς" μεταξύ τους, προφανώς γιατί δεν μπορούν να περιμένουν άλλο το νικητή του πολέμου. Ή μπορεί να θέλουν να προμοτάρουν κάποιον με σκοπό να νικήσει. Παρόλα αυτά, η ελληνική κυβέρνηση έπεσε στην παγίδα του Ερντογάν και κάλεσε τον πρέσβη της Λιβύης, επιβεβαιώνοντας και τώρα ότι τον αναγνωρίζει ως νόμιμο εκπρόσωπο της Λιβύης. Αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί ως χώρα, η ελληνική κυβέρνηση είχε μόνη επιλογή να απελάσει χωρίς διατυπώσεις τον Λίβυο πρέσβη και να δηλώσει ότι αναγνωρίζει τον Χαφτάρ. Δεν το έκανε. <br /><br />Επί της ουσίας τώρα. Συμφωνία με όρους (terms of agreement) δεν υπάρχει. Και δεν είναι καν απολύτως σίγουρο αν υπάρχει έστω κι αυτό το Μνημόνιο Κατανόησης που λέγεται ότι υπέγραψαν (Μemorandum of understanding). Εάν υπέγραψαν κάτι οι Ερντογάν και Σάρατζ, σίγουρα αυτό δεν ήταν μια διεθνή συμφωνία, μιας και οι πέτρες στη διπλωματία γνωρίζουν ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί στην παρούσα συγκυρία. <div> <br />Μαύρη προπαγάνδα <br /><br />Πιο κοντά στην αλήθεια βρέθηκε το Al Jazzera και η τουρκική εφημερίδα Σαμπάχ. Από την αρχή ανέφεραν ότι ο Ερντογάν με τον Σάρατζ συζήτησαν για ένα «Memorandum of Unerstanding on maritime security and rights». Δηλαδή, με απλά λόγια έδωσαν τα χέρια ότι θα προστατέψουν την περιοχή από τους Αιγύπτιους, Ιταλούς και Έλληνες ψαράδες. Διότι υπογραφή συμφωνίας για ΑΟΖ δεν υπήρξε ποτέ. Γι' αυτό ο Ερντογάν μίλησε για τα δικαιώματα των Τούρκων ψαράδων! <br /><br />Πρόκειται δηλαδή για μια μπλόφα, για μια ημιτελή επιχείρηση μαύρης προπαγάνδας του Ερντογάν. Κι επειδή ήταν ημιτελής, δυο μέρες αργότερα είπαν ότι υπέγραψαν και ένα Μνημόνιο στρατιωτικής συνεργασίας, προφανώς για να μετρήσουν τις ελληνικές αντιδράσεις καθώς και τις αντιδράσεις της ExxonMobil και της Total. <br /><br />Είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο Ερντογάν μαζί με την BP μετρούν αντιδράσεις και όταν θα συγκεντρώσουν τα στοιχεία που τους ενδιαφέρουν, τότε και μόνο τότε θα βάλουν την Τουρκία να δράσει σε ένα επόμενο επίπεδο. Αρκεί να διαπιστώσουν ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση και η ExxonMobil-Total θα υποχωρήσουν στις διεκδικήσεις τους, ή τέλος πάντων θα βρουν χώρο έτσι ώστε να παίξουν στην επόμενη πίστα του παιχνιδιού!<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Tabula rasa το μνημόνιο Τουρκίας-Λιβύης - Η μεγάλη μπλόφα

Αδαλής Γιώργος Σε τούτη εδώ τη χώρα πρέπει επιτέλους να καταφέρουμε να συνεννοηθούμε για να μπορέσουμε να δράσουμε σε ένα περιβάλλον, το ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τ ο ΝΑΤΟ αντιμέτωπο με το μέλλον του: Αντιπαραθέσεις και προκλήσεις

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBj-jGspHkDsGU5rTsrrqWBTlJ5swjqWznDcUmj-ao4-HXsS_1A2C58-IcxI9WaZ6Nl76ata1IXrBbOHNWTYv-Q7vNRRDXryark2YKq2SnpHwzBJfFtoBBbbb3HCEuUhgHoDaUZj37FSo/s1600/NATO.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBj-jGspHkDsGU5rTsrrqWBTlJ5swjqWznDcUmj-ao4-HXsS_1A2C58-IcxI9WaZ6Nl76ata1IXrBbOHNWTYv-Q7vNRRDXryark2YKq2SnpHwzBJfFtoBBbbb3HCEuUhgHoDaUZj37FSo/s640/NATO.jpg" width="640" /></a></div> <h3>    <span style="font-weight: normal;">Ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της ευρωπαϊκής ασφάλειας;</span></h3> <b>Γιώργος Ξ. Πρωτόπαπας* </b><br /> Οι αντιπαραθέσεις για το μέλλον του ΝΑΤΟ αναμένεται να επισκιάσουν τη Σύνοδο Κορυφής στο Λονδίνο (3- 4 Δεκεμβρίου) για τη 70η επέτειο από την ίδρυση του, καθώς αμφισβητείται ο ρόλος του. Οι ισορροπίες που διαμορφώνουν ο γάλλο-γερμανικός ανταγωνισμός και τα εθνικά συμφέροντα των κρατών -μελών, αναδεικνύουν τεταμένες σχέσεις και αντιπαραθέσεις που απευθύνονται σε παλιές ανασφάλειες οι οποίες συνεχίζουν να καθορίζουν τη στρατηγική του ΝΑΤΟ<br /> <br /> Η δομή του ευρωπαϊκού συστήματος ασφαλείας είναι πλήρως εναρμονισμένη με τις προτεραιότητες της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής – ρωσική απειλή και αποτροπή της κινέζικης διείσδυσης στην Ευρώπη. Ως εκ τούτου, η λήψη αποφάσεων της Ατλαντικής Συμμαχίας που καθορίζεται από την Ουάσινγκτον, έχει εγείρει στο παρελθόν ερωτήματα για το εάν ο στρατιωτικός οργανισμός ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της ευρωπαϊκής ασφάλειας.<br /> «Εγκεφαλικός θάνατος»<br /> <br /> Τα ερωτήματα επανάφερε ο γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, με τη δήλωσή του για «εγκεφαλικό θάνατο» του ΝΑΤΟ και την αμφισβήτηση του του Άρθρου 5 περί συλλογικής άμυνας.<br /> <br /> Ο Μακρόν φαίνεται, σε ευρύτερο πλαίσιο, να θέτει ουσιαστικά ζήτημα ύπαρξης του οργανισμού με την υφιστάμενη δομή του, να επιδιώκει να επιβάλλει ατζέντα συζήτησης για δημιουργία κοινής ευρωπαϊκής άμυνας και να εξετάσει τις αντιδράσεις κρατών- μελών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Οι αναφορές Μακρόν για το ΝΑΤΟ παραπέμπουν σε ευρύτερες γεωπολιτικές ζυμώσεις που άπτονται των γάλλο-γερμανικών σχέσεων, των συμμαχιών εντός ΕΕ, των σχέσεων της ΕΕ και των κρατών – μελών της, με Ρωσία και Κίνα.<br /> <br /> Ο γάλλος πρόεδρος θεωρεί ότι το ευρωπαϊκό σύστημα ασφαλείας, απαιτεί νέες συμμαχίες και νέες μεθόδους συνεργασίας και πιστεύει ότι μονομερισμός τείνει να γίνει επικίνδυνος, σαφή αιχμή για τις επιλογές των ΗΠΑ. Το Παρίσι επιδιώκει μακροπρόθεσμα τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής αμυντικής δομής που θα βασίζεται στη συλλογικότητα και σε συνεργασίες με άλλα κράτη – διμερές επίπεδο. Ο Μακρόν ενδεχομένως να υποδηλώνει και την πρόθεσή του για δημιουργία ενός συστήματος ευρωπαϊκής πυρηνικής αποτροπής που δεν θα έχει σημείο αναφοράς τις ΗΠΑ.<br /> <br /> Η Άνγκελα Μέρκελ απάντησε έμμεσα στο Μακρόν, δηλώντας ότι η Ευρώπη εξαρτάται ακόμη από το ΝΑΤΟ για την ασφάλειά της. Παράλληλα, ανάφερε ότι στόχος της Γερμανίας είναι η αύξηση των αμυντικών δαπανών στο 1,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2024 και στο 2% μέχρι το 2030, στόχος που έχει τεθεί από το ΝΑΤΟ για τους συμμάχους. Το Βερολίνο εκτιμά ότι μια κοινή ευρωπαϊκή άμυνα δεν έχει τη δυνατότητα να υποκαταστήσει την Ατλαντική Συμμαχία και ότι τα πυρηνικά της Γαλλίας δεν αποτελούν εγγύηση για την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Επίσης, η περίπτωση συνεργασίας Γαλλίας και Βρετανίας για τη δημιουργία δομής ευρωπαϊκής πυρηνικής αποτροπής, θεωρείται ιδιαίτερη δύσκολη έως και ανέφικτη, δεδομένου ότι η Βρετανία είναι στενός σύμμαχος των ΗΠΑ και ότι αποχωρεί από την ΕΕ.<br /> Αντιπαραθέσεις<br /> <br /> Η Σύνοδος του Λονδίνου ενδέχεται να εξελιχθεί σε πεδίο αντιπαράθεσης κρατών- μελών της Ατλαντικής Συμμαχίας, απόρροια των πολιτικών επιλογών τους.<br /> <br /> Ο Ντόναλτ Τραμπέχει ήδη επικρίνει κράτη- μέλη, ιδίως τη Γερμανία, που δεν έχουν εκπληρώσει το στόχο του NATO - οι αμυντικές τους δαπάνες να ανέρχονται στο 2% του ΑΕΠ. Οι υπολογισμοί του ΝΑΤΟ για το 2019, δείχνουν ότι μόνο οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η Ελλάδα, η Εσθονία, η Ρουμανία, η Πολωνία και η Λετονία έχουν συναντήσει ή ξεπεράσει αυτόν τον στόχο. Ο αμερικανός πρόεδρος ενδέχεται να θέσει εκ νέου το συγκεκριμένο θέμα με στόχο να ασκήσει ακόμα περισσότερες πιέσεις, καθώς οι ΗΠΑ σηκώνουν το κύριο βάρος των δαπανών της Ατλαντικής Συμμαχίας.<br /> <br /> Η ανάσχεση της ρωσικής απειλής, κύρια αποστολή του ΝΑΤΟ, ενδέχεται να αμφισβητηθεί. Ο ορισμός των παραμέτρων για το ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός της Ευρώπης, ίσως να κλιμακώσει τις αντιπαραθέσεις εντός της Συνόδου Κορυφής, αν τα κράτη – μέλη διαμορφώσουν τη ατζέντα ανάλογά με τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα. Ο Εμανουέλ Μακρόν αναρωτήθηκε για το αν ο πραγματικός εχθρός είναι η Ρωσία και η Κίνα.<br /> <br /> H αντιμετώπιση της Κίνας πιθανώς να αναδειχθεί σε ένα ακόμα ντιμπέιτ. Αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ ευελπιστούν ότι η Συνοδός Κορυφής του Λονδίνου, θα σημειώσει πρόοδο σε μία από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει το ΝΑΤΟ, την άνοδο της Κίνας ως παγκόσμια οικονομική δύναμη που επενδύει σε μεγάλο βαθμό στη στρατιωτική τεχνολογία.<br /> <br /> Τα διαφορετικά εθνικά συμφέροντα εντός του ΝΑΤΟ, που αποτελούν πρόκληση για την ενότητα, αντικατροπτίζονται και στην περίπτωση της Τουρκίας. Ο Ταγίπ Ερντογάν φέρεται να μην στηρίζει αμυντικό σχέδιο του ΝΑΤΟ για τις χώρες της Βαλτικής και την Πολωνία για προστασία από τη ρωσική απειλή, εάν το ΝΑΤΟ δεν προσφέρει στην Τουρκία περισσότερη πολιτική στήριξη στη μάχη της ενάντια στους σύριους Κούρδους. Η Τουρκία αναμένεται, επίσης, να προσελκύσει επικρίσεις κρατών – μελών καθώς αψήφησε τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της, αγοράζοντας συστοιχίες του ρωσικού αντιβαλλιστικού – αντιαεροπορικού συστήματοςS-400, που δεν είναι συμβατό με το ΝΑΤΟ και της άποψης που διαμορφώνεται ότι στρέφεται ολο και περισσότερο προς τη Ρωσία και απομακρύνεται από τη Δύση.<br /> <br /> Η δημιουργία μιας διαστημικής διοίκησης θεωρείται ζήτημα που αναμένεται να τεθεί στην ατζέντα των συνομιλιών. Ο Ντόναλτ Τραμπ ανέφερε τον Αύγουστο ότι οι ΗΠΑ θα δημιουργήσουν μια νέα «Διαστημική Διοίκηση» για την αντιμετώπιση των ρωσικών και κινεζικών διαστημικών απειλών. Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, δήλωσε ενόψει της Συνόδου Κορυφής, ότι το ΝΑΤΟ θα ακολουθήσει το παράδειγμά του, αναγνωρίζοντας το διάστημα ως «πέμπτο επιχειρησιακό τομέα», επιτρέποντας στα κράτη -μέλη του ΝΑΤΟ να συντονίζουν τις αμυντικές τους προσπάθειες. Ωστόσο, τίθεται θέμα για το αν αυτά έχουν τη δυνατότητα να το πράξουν και να διαθέσουν τους κατάλληλους πόρους.<br /> Τρεις προκλήσεις<br /> <br /> Η Σύνοδος του Λονδίνου σύμφωνα με τα όσα έχουν προηγηθεί, τείνει να θεωρείται κρίσιμη για το ρόλο του ΝΑΤΟ και ενδέχεται να τεθεί αντιμέτωπη με τις ακόλουθες προκλήσεις:<br /> <br /> (α) Την ενότητα της Ατλαντικής Συμμαχίας καθώς έχουν αναδειχθεί ιδιαίτερα έντονα διαφορές κρατών- μελών.<br /> <br /> (β) Την επανεξέταση του στρατηγικού δόγματος του ΝΑΤΟ, εάν είναι προσαρμοσμένο στις σύγχρονες απειλές ή εάν παραμένει προσκολλημένο σε ανασφάλειες του παρελθόντος.<br /> <br /> (γ) Την ανάγκη για συντονισμό των αποφάσεων σε ζητήματα που εμπλέκονται κράτη – μέλη του ΝΑΤΟ και άπτονται της ευρωπαϊκής και διεθνής ασφάλειας.<br /> <br /> <b><i>*Διεθνολόγος, Στρατηγικός Αναλυτής</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τ ο ΝΑΤΟ αντιμέτωπο με το μέλλον του: Αντιπαραθέσεις και προκλήσεις

    Ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της ευρωπαϊκής ασφάλειας; Γιώργος Ξ. Πρωτόπαπας*  Οι αντιπαραθέσεις για το μέλλον του ΝΑΤΟ ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ανατολίτικο παζάρι και οι Μεγάλες Δυνάμεις

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIq95qUlSc2nWsA9W5S8pVwmsCY3682wRBnJiUS76sAuECsi3cksAL1ieJbUPNsu_hsSyXhWIMU-MfEUtZpdXJa7npVQZVCEkztrmVYST2zMw2b4lEdvqWiiof-Dy0j8OVBH0rtrg-pqs/s1600/flag_turkey_usa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="753" data-original-width="960" height="502" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIq95qUlSc2nWsA9W5S8pVwmsCY3682wRBnJiUS76sAuECsi3cksAL1ieJbUPNsu_hsSyXhWIMU-MfEUtZpdXJa7npVQZVCEkztrmVYST2zMw2b4lEdvqWiiof-Dy0j8OVBH0rtrg-pqs/s640/flag_turkey_usa.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Ο Τούρκος πρόεδρος αξιοποιεί τη θέση της χώρας του, ως αναντικατάστατου γεωπολιτικού άξονα με αντικειμενικό πολιτικό στόχο τη σύναψη πελατειακών σχέσεων με τους ισχυρούς δρώντες του διεθνούς συστήματος.</span></h3> <b>Διονύσης Τσιριγώτης*</b><br /> Η πρόσφατη συνάντηση του πρόεδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ, με τον Τούρκο ομόλογό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και τα διαμειφθέντα μεταξύ των δύο, επαναφέρουν στο προσκήνιο ένα κεντρικό ζήτημα της διεθνούς πολιτικής που συνέχεται με την εγκαθίδρυση πελατειακών σχέσεων μεταξύ κρατών διαφορετικής βαθμίδας ισχύος, θέσεως και ρόλου. Ειδικότερα, αναφερόμαστε στη δήλωση του προέδρου Τράμπ, ότι είχε μια «θαυμάσια, παραγωγική συνάντηση» με τον Ταγίπ Ερντογάν, εκφράζοντας παράλληλα την ικανοποίησή του για τη συνεργασία των δύο χώρων στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, ευχαριστώντας την Άγκυρα «για τις προσπάθειές της» και χαρακτηρίζοντάς τη «μεγάλο σύμμαχο στο ΝΑΤΟ» στο βαθμό που επιχειρεί να «αυξήσει τη συμβολή της στη Βορειοατλαντική Συμμαχία στο 2% του ΑΕΠ της».<br /> <br /> Η εξέλιξη αυτή, σε συνδυασμό με την επίδειξη διαλλακτικότητας για την εξεύρεση εναλλακτικών λύσεων «στο πρόγραμμα των μαχητικών αεροσκαφών νέας γενιάς F-35» και την επίσημη τοποθέτηση του Αμερικανού υπουργού άμυνας, Μαρκ Εσπέρ, για τη στρατηγική αναγκαιότητα της επιστροφής της Τουρκίας «πίσω στο μαντρί», μέσω της οικοδόμησης δεσμών « σε στρατιωτικό επίπεδο, για να διασφαλίσουμε ότι μπορούμε να έχουμε μια μακρόχρονη σχέση που θα αντέξει σε αυτή τη δύσκολη περίοδο», επαληθεύουν την ιδιάζουσα γεωστρατηγική σημασία της Άγκυρας εντός της Βορειοατλαντικής συμμαχίας, σε μια προσπάθεια να αναδειχθεί το γεωπολιτικό της βάρος και η υψηλή ευαισθησία τρωτότητας που δύναται να επιφέρει στο εσωτερικό της συμμαχίας, μια οποιαδήποτε αποσκίρτηση από το διατακτικό της.<br /> <br /> <img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5de4cd372500004f19d2ecfa.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" /> <br /> ASSOCIATED PRESSΟ εκπρόσωπος της τουρκικής προεδρίας Ιμπραήμ Καλίν <br /> <br /> Στο ίδιο πλαίσιο δεν δύναται να παραβλεφθεί και η προηγηθείσα διπλωματική προσέγγιση της Τουρκίας με τις τρεις Μεγάλες Ευρωπαϊκές Δυνάμεις –Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία– απότοκο της συνάντησης μεταξύ του εκπροσώπου της τουρκικής προεδρίας, «Ιμπραήμ Καλίν με τους διπλωματικούς συμβούλους της Γερμανίας, της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, τους κ. Γιαν Χέκερ, Κλεμάν Μπον και Ντέιβιντ Κουέιρι», που έλαβε χώρα στην Κωνσταντινούπολη, στις 8 Νοεμβρίου του 2019. Αναλυτικότερα, συμφωνήθηκε να «υπάρξει συνάντηση του προέδρου Ερντογάν με τους ηγέτες των τριών “Μεγάλων” της Ευρώπης, την Άνγκελα Μέρκελ, τον Εμανουέλ Μακρόν και τον Μπόρις Τζόνσον, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στη βρετανική πρωτεύουσα στις 3-4 Δεκεμβρίου».<br /> <br /> Ο Τούρκος πρόεδρος εκμεταλλευόμενος τις εξελίξεις στη βορειοανατολική Συρία, σε διασύνδεση με την εφαρμογή της στρατηγικής της εξαναγκαστικής διπλωματίας των «πλωτών γεωτρυπάνων» στην Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και με το Μεταναστευτικό ζήτημα ανοιχτό, υπεισέρχεται σε διμερείς διαπραγματεύσεις με τους κεντρικούς πόλους τους διεθνούς συστήματος (ΗΠΑ-Ρωσία) αλλά και με τα κέντρα λήψης αποφάσεων στην Ευρώπη, για να ικανοποιήσει στο μέγιστο δυνατό βαθμό τις αξιώσεις ισχύος της Άγκυρας, αναβιβάζοντάς τη σε περιφερειακή δύναμη. <br /> <br /> Συναφώς, για μια σειρά από λόγους και αιτίες που συνέχονται με το ειδικό βάρος του εκάστοτε κράτους στην πλανητική, γεωπολιτική σκακιέρα και χωρίς να παραγνωρίζουμε το γεγονός της υπερεπέκτασης των πολιτικών της στόχων, σε συνάρτηση με την οικονομική της τρωτότητα, η γεωστρατηγική σημασία της Άγκυρας και η περιφερειακή της πρωτοκαθεδρία παραμένει απαράλλακτη. Αυτό γιατί η τοπογεωγραφική της θέση και η στρατιωτική της ισχύ, την αναγάγουν σε γεωπολιτικό άξονα, ως μια περιφέρεια ζωτικής σημασίας για τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ-Ρωσίας, και γεωστρατηγικό δρώντα, λόγω της δυνατότητας της για προβολή στρατιωτικής ισχύος πέρα από τα σύνορά της. Αναδιφώντας στην ιστορική διαχρονία, η Τουρκία, ήδη από τη δεκαετία του 50’ και καθ’ όλη τη διάρκεια της ψυχροπολεμικής-μεταψυχροπολεμικής περιόδου, αποτελούσε το στρατηγικό προπύργιο των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, για την ανάσχεση των ηπειρωτικών δυνάμεων στην περίμετρο της Ευρασίας. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται σε <a href="https://www.cia.gov/library/readingroom/document/cia-rdp83b00140r000100120003-9">έκθεση</a> του αναπληρωτή υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις, LawrenceEagleburger, (5 Σεπτεμβρίου 1981):<br /> <br /> Η Τουρκία είναι μια χώρα ζωτικής σημασίας για ένα ευρύ φάσμα σημαντικών συμφερόντων των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Δυτική Ευρώπη, στη Νοτιοδυτική Ασία και στο ΝΑΤΟ. Είναι το πλησιέστερο σημείο του ΝΑΤΟ που θα μπορούσε να απειλήσει άμεσα τη σοβιετική «καρδιά της γης». Είναι επίσης το πλησιέστερο σημείο του ΝΑΤΟ που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την άμεση μετακίνηση κατευθείαν στη Νοτιοδυτική Ασία. Η αξία της Τουρκίας για τη Δύση, πραγματική και δυνητική, είναι επομένως τεράστια [...]<br /> <br /> Η γεωγραφία και η ιστορία καθιστούν την Τουρκία ένα σταυροδρόμι για τα θεμελιώδη συμφέροντα ασφαλείας των ΗΠΑ. […]. Η Τουρκία είναι επίσης αναπόσπαστο μέρος του ιστού των ανατολικών μεσογειακών θεμάτων. Έχει μεγάλη επιρροή στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ σε σχέση με την Ελλάδα και την Κύπρο. Το αντίστροφο δεν είναι λιγότερο αληθές. Για τον λόγο αυτό, πρέπει να εξετάσουμε και την Τουρκία υπό το πρίσμα των άλλων σημαντικών συμφερόντων των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο. <img height="421" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5de4cdb4210000ab9834eadd.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /> <br /> <i>Francois Lenoir / Reuters</i><br /> <br /> Στο ίδιο μήκος κύματος ο γενικός γραμματέας του NATO, Γενς <a href="https://www.trt.net.tr/greek/kosmos/2019/07/18/stoltenmpergk-o-rolos-tes-tourkias-einai-polu-euruteros-apo-ta-f-35-1237686">Στόλτενμπεργκ</a>, (18.7.2019) αναφερόμενος στο ζήτημα των F-35 διαπιστώνει ότι :<br /> <br /> «Η συμβολή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ και η συνεργασία του ΝΑΤΟ με την Τουρκία, είναι πολύ πιο βαθιά και ευρύτερη από τα F-35».<br /> <br /> «Η Τουρκία ως σύμμαχος του ΝΑΤΟ, είναι πολλά περισσότερα από τα S-400. Η Τουρκία ήταν ενσωματωμένο κομμάτι του συστήματος αεράμυνας του ΝΑΤΟ και έτσι θα παραμείνει».<br /> <br /> Γενικότερα μιλώντας, ο Τούρκος πρόεδρος αξιοποιεί τη θέση της χώρας του, ως αναντικατάστατου γεωπολιτικού άξονα με αντικειμενικό πολιτικό στόχο τη σύναψη πελατειακών σχέσεων με τους ισχυρούς δρώντες του διεθνούς συστήματος. Πρόκειται για τη διαμόρφωση μιας αμφίδρομης ανταλλακτικής σχέσης υπηρεσιών-ωφελημάτων μεταξύ κρατών διαφορετικής ιεραρχικής βαθμίδας, εδραζόμενη στο στοιχείο της αμοιβαιότητας και στην ανάπτυξη ενός διαδραστικού πλαισίου αμοιβαίων-ανταποδοτικών συναλλαγών σε επιθυμητά-επιζητούμενα αγαθά-υπηρεσίες. Συνεπαγόμενα τα προσδοκώμενα οφέλη αντανακλώνται σε παροχές και υπηρεσίες μεταξύ των δυο συμβαλλόμενων κρατών. Ειδικότερα η δυνατότητα του κράτους-προστάτη για την παροχή ετερόφωτων πηγών ισχύος και ανταλλαγμάτων (προστασία-ασφάλεια έναντι εξωτερικών απειλών, πολιτικοδιπλωματική, οικονομική, τεχνολογική και στρατιωτική υποστήριξη, σταθεροποίηση του εσωτερικού πολιτικού συστήματος, κ.α.) αποτελεί και το προσδιοριστικό κριτήριο για την προσέλκυση και ένταξη των λιγότερο ισχυρών κρατών στη σφαίρα επιρροής του.<br /> <br /> Τοιουτοτρόπως στις παροχές που προσφέρει ο πελάτης εμπερικλείονται, μεταξύ και άλλων, η ελεύθερη πρόσβαση και χρήση στις στρατιωτικές, λιμενικές και τηλεπικοινωνιακές του εγκαταστάσεις, στους πλουτοπαραγωγικούς του πόρους, η χορήγηση αδειών ελευθεροπλοίας, ερευνών, εγκαταστάσεων, καθώς και η πολιτικό-ιδεολογική του σύμπλευση με τις κεντρικές αρχές της εξωτερικής πολιτικής του κράτους-προστάτη σε διεθνείς θεσμούς-οργανισμούς. <br /> <br /> Ωστόσο, η διαπραγματευτική ισχύς του λιγότερου ισχυρού κράτους είναι απότοκη της διαμορφωθείσας κατανομής ισχύος σε πλανητικό επίπεδο. Γεγονός που αντικατοπτρίζεται στο είδος-μέτρο των εξωτερικών του απειλών (μία άμεση και υψηλού βαθμού απειλή περιορίζει τις επιλογές του λιγότερου ισχυρού κράτους) και στη διαθεσιμότητα άλλων Μεγάλων Δυνάμεων που δύναται να προσφέρουν ανάλογη πολιτικοοικονομική-στρατιωτική υποστήριξη, σε συνδυασμό με το βαθμό εξάρτησης του κράτους προστάτη στις παροχές του πελάτη και των πολιτικοδιπλωματικών ικανοτήτων της πολιτικής ηγεσίας του δεύτερου. Αυτό, γιατί, όπως ορθά επισημαίνει ο Π. Κονδύλης, (Πλανητική πολιτική μετά τον Ψυχρό πόλεμο, σ.156) οι κινήσεις στο πολιτικοδιπλωματικό πεδίο αποδίδουν ανάλογα με το «ἱστορικὸ καὶ κοινωνικὸ βάρος τῶν ἀντίστοιχων συλλογικῶν ὑποκειμένων, τὸ ὁποῖο ὅλοι ἀποτιμοῦν κατὰ μέσον ὅρο παρόμοια, ὅπως γίνεται καὶ μὲ τὰ ἐμπορεύματα στὴν ἀγορὰ».<br /> <br /> Αντίστροφα, η αύξηση της γεωπολιτικής-γεωοικονομικής-γεωστρατηγικής σημασίας ενός λιγότερο ισχυρού κράτους δύναται να λειτουργήσει ανταγωνιστικά για τις εκάστοτε Μεγάλες Δυνάμεις, οδηγώντας είτε σε διμερείς πολιτικοστρατηγικές εξισορροπήσεις, είτε στην εφαρμογή στρατηγικών κατατριβής τρίτων.<br /> <br /> Εν κατακλείδι, η εγκαθίδρυση ενός πλαισίου πελατειακών σχέσεων μεταξύ κρατών διαφορετικής βαθμίδας ισχύος, ιεραρχείται υψηλά στις προτεραιότητες τόσο του προστάτη, επειδή του προσφέρει ένα εύκολα μετρήσιμο και διεθνώς αναγνωρίσιμο πολιτικό και στρατηγικό πλεονέκτημα σε σχέση με τους αντιπάλους του, όσο και του πελάτη, επειδή συμβάλει άμεσα στην μεγιστοποίηση της ασφάλειάς του. Ταυτόχρονα διανοίγει ένα παράθυρο ευκαιρίας για το λιγότερο ισχυρό κράτος, να εκμαιεύσει επιπρόσθετα πολιτικοστρατιωτικά και οικονομικά οφέλη, αξιοποιώντας την παγίδα επενδύσεως του ισχυρού, απότοκη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων που του προσδίδει. Υπό αυτό το πρίσμα δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει η άρνηση της Τουρκίας να συγκατατεθεί στο «αμυντικό σχέδιο του ΝΑΤΟ για τις χώρες της Βαλτικής (Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία) και την Πολωνία απαιτώντας από τη βορειοατλαντική συμμαχία να προσφέρει στην Άγκυρα περισσότερη πολιτική στήριξη στην μάχη της ενάντια στους Σύρους Κούρδους μαχητές της πολιτοφυλακής Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG) στη βόρεια Συρία».<br /> <div> <br /></div> <div> <b><i>*Επίκουρος καθηγητής στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς </i></b><br /> <b><i><br /></i></b> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Το ανατολίτικο παζάρι και οι Μεγάλες Δυνάμεις

Ο Τούρκος πρόεδρος αξιοποιεί τη θέση της χώρας του, ως αναντικατάστατου γεωπολιτικού άξονα με αντικειμενικό πολιτικό στόχο τη σύναψη πελα...

Διαβάστε την συνέχεια

Εξέγερση της ανώτατης διοίκησης των λιβυκών δυνάμεων κατά Σάρατζ – Ζητούν παρέμβαση των χωρών της Μεσογείου!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirqVzPxmMvCoKBCSwBR_fM_ZRZ9TyouHuaTvwvoEJXCmgOmeRQQnBbeC7u6DH0KMu9Oqrjm_mO2WHVtHV3-h_2Peh7mfSLEFvuhfXPfPCT4kG-K3d3JiBft1q3mv0tNgfec1InIviY3Dw/s1600/41639109.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="607" data-original-width="800" height="484" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirqVzPxmMvCoKBCSwBR_fM_ZRZ9TyouHuaTvwvoEJXCmgOmeRQQnBbeC7u6DH0KMu9Oqrjm_mO2WHVtHV3-h_2Peh7mfSLEFvuhfXPfPCT4kG-K3d3JiBft1q3mv0tNgfec1InIviY3Dw/s640/41639109.jpg" width="640" /></a></div> <br />Του <b>Ανδρέα Μουντζουρούλια </b><br />Καταιγιστικές εξελίξεις έχουμε στην Λιβύη μετά την υπογραφή του “μνημονίου” θαλασσίων συνόρων και αμυντικής συμφωνίας με την Τουρκία, το οποίο παραδίδει λιβυκό έδαφος στον Ερντογάν.<br /><br />H ανώτατη λιβυκή στρατιωτική διοίκηση έβγαλε ανακοίνωση κατά κατά του Φαγέζ αλ Σάρατζ, ο οποίος από σήμερα θα πρέπει να μετρά μέρες.<br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι εδώ και μήνες και ειδικά τις τελευταίες μέρες παρουσιάζουμε ολόκληρο το τεράστιο παρασκήνιο στην Λιβύη, δίνοντας όλες τις πτυχές που αφορούν την πατρίδα μας μετά την τουρκική πρόκληση με τους ανιστόρητους χάρτες που περιλαμβάνουν την τουρκική ΑΟΖ, αγνοώντας ολόκληρα ελληνικά νησιά.<br /><br />Χθές, ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης Αγκίλα Σάλεχ, με μακροσκελή επιστολή του στον ΟΗΕ, ζητάει την άρση αναγνώρισης της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας καθώς και την αποχώρηση του Προέδρου της κυβέρνησης, Φαγέζ αλ Σάρατζ, με αφορμή την παράνομη συμφωνία που υπέγραψε με την Τουρκία, παραβιάζοντας τόσο το Διεθνές Δίκαιο και την ελληνική κυριαρχία, όσο και τα δικαιώματα των Λίβυων στην εκμετάλλευση των πόρων που στοχοποιεί η Άγκυρα.<br /><br />Σε αντίστοιχη γραμμή κινείται και ο Αραβικός Σύνδεσμος, ο οποίος επιθυμεί την αποχώρηση του Φαγέζ αλ Σάρατζ και θεωρεί τη συμφωνία Άγκυρας-Τρίπολης προκλητική.<br /><br />Η αποκαλούμενη ανωτάτη στρατιωτική διοίκηση η οποία υπάγεται στο ανώτατο λιβυκό συμβούλιο των αντιπροσώπων που ελέγχει ολόκληρη την λιβυκή επικράτεια, ετοιμάζεται να “ξηλώσει” με τα όπλα την κυβέρνηση της Τρίπολης κατηγορώντας τον Φαγέζ αλ Σάρατζ ουσιαστικά για εσχάτη προδοσία προς την Τουρκία.<br /><br />Η λιβυκή Γενική Διοίκηση των Ενόπλων Δυνάμεων σε έκτακτη ανακοίνωση ανέφερε ότι η υπογραφή των κυβερνητικών μνημονίων θαλασσίων συνόρων και ασφάλειας με την τουρκική κυβέρνηση, είναι άκυρη διότι η ο Φαγέζ αλ Σάρατζ δεν έχει το δικαίωμα να υπογράφει συμφωνίες, η οποίες δεν μπορούν να έχουν νομική ή άλλη επίδραση στο λιβυκό κράτος.<br /><br />Η Γενική Διοίκηση προειδοποίησε με έκτακτη ανακοίνωση της, ότι η υπογραφή συμφωνίας με την Τουρκία απειλεί την διεθνή ειρήνη και ασφάλεια, την θαλάσσια ναυσιπλοΐα, προσθέτοντας ότι αυτή θα επηρεάσει άμεσα τα συμφέροντα των χωρών της λεκάνης της Μεσογείου (Ελλάδα-Αίγυπτος-Ισραήλ) μέσω της προσπάθειας της Τουρκίας να επεκτείνει την επιρροή της στην περιοχή για να επιτύχει τις μεγάλες φιλοδοξίες της.<br /><br />Η στρατιωτική ηγεσία επεσήμανε ότι ο έλεγχος των τρομοκρατικών ομάδων και των πολιτοφυλακών στην Τρίπολη και η στήριξη της Τουρκίας σε αυτές, οδήγησαν στη χειραγώγηση της πολιτικής σκηνής στην Τρίπολη ( κυβέρνηση Φαγέζ αλ Σάρατζ) και ώθησαν την κυβέρνηση του ίδιου να πράξει μη νόμιμες πράξεις, για να επιτύχουν οι Τούρκοι τις φιλοδοξίες τους στην περιοχή πιστεύοντας ότι θα δουν και πάλι τα όνειρά τους για οθωμανική κατοχή.<br /><br />Η ανακοίνωση συνεχίζει ότι η Τουρκία έχει γίνει καταστεί ένας άμεσος κίνδυνος που απειλεί τα συμφέροντα του λαού της Λιβύης, με την εγκαθίδρυση ενός “κράτους” που επιτρέπει το λαθρεμπόριο όλων των τύπων όπλων προς όφελος των τρομοκρατικών ομάδων και των ένοπλων πολιτοφυλακών, ενώ απειλεί τα συμφέροντα των χωρών της περιοχής προσπαθώντας να ελέγξει θαλάσσιες περιοχές (γνωστή και ως τουρκική οικονομική ζώνη της πλούσιας λεκάνης της Μεσογείου).<br /><br />«Στα χωρικά ύδατα της Λιβύης, προειδοποιούμε ότι εισερχόμαστε σε μια περίοδο συγκρούσεων των περιφερειακών συμφερόντων με αυτά της Τουρκίας», αναφέρει επί λέξει η ανακοίνωση.<br /><br />Η Γενική Διοίκηση κατέληξε στο συμπέρασμα αυτό αποσαφηνίζοντας ότι αυτή η σύγκρουση στην οικονομική ζώνη θα απειλήσει τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια και απαιτεί την παρέμβαση του Συμβουλίου Ασφαλείας και των μεσογειακών χωρών (Ελλάδα-Αίγυπτο-Ισραήλ) ώστε να αντιμετωπιστούν οι τουρκικές φιλοδοξίες και να περιοριστεί το παλιό όνειρό του Ερντογάν για αποκατάσταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας.<br /><br />Νομίζουμε ότι οι Λίβυοι στρατηγοί το λένε ξεκάθαρα προς όλες τις χώρες της περιοχής, ότι οι Τούρκοι με πρόσχημα ένα “άκυρο” χαρτί που υπέγραψαν με τον Σαράι , θα κινηθούν για να υφαρπάξουν θαλάσσιες περιοχές, και ζητούν την παρέμβαση των χωρών της Μεσογείου. Αναμένουμε εξελίξεις το επόμενο διάστημα….<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Εξέγερση της ανώτατης διοίκησης των λιβυκών δυνάμεων κατά Σάρατζ – Ζητούν παρέμβαση των χωρών της Μεσογείου!

Του Ανδρέα Μουντζουρούλια Καταιγιστικές εξελίξεις έχουμε στην Λιβύη μετά την υπογραφή του “μνημονίου” θαλασσίων συνόρων και αμυντικής συμφ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι παρανοϊκοί Χάρτες της τουρκικής ΑΟΖ: Κωμικοτραγική και παράνομη οριοθέτηση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMRtSWXjEZZlPSLThRJfTwf9tD85ifGBM5-OTJMM8wIcwzqAyP7YnpyPrAP4-cL_HT_mavJeKEEcSVb_uMmsyrXGTr26lXi8Jb9Sej54r4jVl9wNlD42IpTS8-P7cym09MwcQLrjS1aj8/s1600/aigaio-askisi-epitheorisi-stolos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMRtSWXjEZZlPSLThRJfTwf9tD85ifGBM5-OTJMM8wIcwzqAyP7YnpyPrAP4-cL_HT_mavJeKEEcSVb_uMmsyrXGTr26lXi8Jb9Sej54r4jVl9wNlD42IpTS8-P7cym09MwcQLrjS1aj8/s640/aigaio-askisi-epitheorisi-stolos.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div>  Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ <div> Η Τουρκία, από την UNCLOS το 1982, υπήρξε ο μεγαλύτερος εχθρός της ΑΟΖ και ποτέ δεν αναφερόταν στις τρεις αυτές λέξεις (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη). Αλλά, ξαφνικά για πρώτη φορά, άλλαξε συμπεριφορά και άρχισε να αναφέρεται και στην ΑΟΖ. </div> <div> <br /></div> <div> Αξίζει εδώ να κάνουμε μια ιστορική αναδρομή και να δούμε πως ξεκίνησε και που έφτασε η Τουρκία με τις παράνομες θέσεις της. Η Τουρκία από την εποχή της ελληνικής χούντας δημοσίευε παράνομους και παρανοϊκούς χάρτες χωρίς να δίνει καμία αξιόπιστη εξήγηση. </div> <div> <br /></div> <div> Ένας από τους πρώτους χάρτες, που δημοσίευσε την εποχή της χούντας ήταν ο παρακάτω: </div> <div> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2019/12/KARYOTHS-TURKEY-XARTHS01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="435" data-original-width="800" height="348" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2019/12/KARYOTHS-TURKEY-XARTHS01.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> <div> Από τότε, η Τουρκία κάθε λίγα χρόνια μας βομβάρδιζε με καινούργιους. Ας θυμηθούμε μερικούς από αυτούς. </div> <div> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2019/12/KARYOTHS-TURKEY-XARTHS02.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="427" data-original-width="800" height="340" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2019/12/KARYOTHS-TURKEY-XARTHS02.png" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2019/12/KARYOTHS-TURKEY-XARTHS03.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="417" data-original-width="800" height="332" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2019/12/KARYOTHS-TURKEY-XARTHS03.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> <div> Ο τελευταίος χάρτης ήταν ο γνωστός πλέον χάρτης της Γαλάζιας Πατρίδας. </div> <div> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2019/12/KARYOTHS-TURKEY-XARTHS04.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="661" data-original-width="800" height="528" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2019/12/KARYOTHS-TURKEY-XARTHS04.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> <div> Αλλά δεν προλάβαμε να τον χορτάσουμε και μας έδωσαν, δια της πλαγίας οδού, τον χάρτη που δείχνει την οριθέτηση ΑΟΖ ανάμεσα στην Τουρκία και την Λιβύη.</div> <div>  Είναι, αναμφίβολα και ξεκάθαρα ένας χάρτης της πλαγίας οδού διότι δώθηκε στην κυκλοφορία με Twitter από τον πρέσβη Çağatay Erciyes, Γενικό Διευθυντή Ναυτιλίας και Αεροπορίας του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών.</div> <div>  </div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2019/12/KARYOTHS-TURKEY-XARTHS05.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="489" data-original-width="768" height="406" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2019/12/KARYOTHS-TURKEY-XARTHS05.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> <div>  Χάρτης υποτιθέμενης οριοθέτησης ΑΟΖ της Τουρκίας με την Λιβύη </div> <div> <br /></div> <div>  Τα σημεία που αναφέρονται στον χάρτη του tweet ως «εξωτερικά όρια στην Ανατολική Μεσόγειο» είναι τα εξής:</div> <div>  A-Β: «Συμφωνία Τουρκίας-ΤΔΒΚ 2011» </div> <div> C-D-E: «Μέση γραμμή μεταξύ ενδοχώρας Αιγύπτου-Τουρκίας» </div> <div> E-F: «Συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης». </div> <div> <br /></div> <div> Πρόκειται για μια κωμικοτραγική και παράνομη οριοθέτηση που δεν μπορεί να σταθεί σε κανένα διεθνές δικαστήριο. Οι Τούρκοι βλέποντας την αντίδραση της Ελλάδας και της Αιγύπτου για αυτή την υποτιθέμενη συμφωνία, αντί να την δημοσιεύσουν, απάντησαν με ένα Tweet! Να υπενθυμίσουμε στην Τουρκία, για πολλοστή φορά, ότι αυτός είναι ο χάρτης της δικιάς της ΑΟΖ με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας. </div> <div> <br /></div> <div>  ΧΑΡΤΗΣ ΑΟΖ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ </div> <div> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2019/12/KARYOTHS-TURKEY-XARTHS06.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="489" data-original-width="800" height="390" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2019/12/KARYOTHS-TURKEY-XARTHS06.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> <div> Η Ελλάδα δεν στέλνει πουθενά γεωγραφικές συντεταγμένες, ενώ η μικρή Κύπρος προσπαθεί πάντα, στις κινήσεις της να έχει με το μέρος της το διεθνές δίκαιο. Έτσι δημιούργησε γεωγραφικές συντεταγμένες που δείχνουν την σωστή οριοθέτηση ανάμεσα στη Κύπρο και στην Τουρκία. </div> <div> <br /></div> <div> Οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας </div> <div> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2019/12/KARYOTHS-TURKEY-XARTHS07.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="800" height="400" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2019/12/KARYOTHS-TURKEY-XARTHS07.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> <div> Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι όταν η Τουρκία προσπάθησε να οριοθετήσει τα θαλάσσια σύνορά της με το ψευδοκράτος, δεν έκανε οριοθέτηση ΑΟΖ αλλά υφαλοκρηπίδας και δεν έκανε την οριοθέτηση βάσει μέσης γραμμής αλλά του έδωσε υφαλοκρηπίδα όσο είναι το όριο των χωρικών του υδάτων. Επίλογος </div> <div> <br /></div> <div> Είναι τόσο κωμικοτραγική η στάση αυτή της Τουρκίας, διότι με την θέση που παίρνει, ότι τα νησιά δεν διαθέτουν ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα πρέπει να ενημερώσει τον Πρόεδρο Τραμπ ότι δεν αναγνωρίζει την ΑΟΖ της Χαβάης, την ΑΟΖ των αμερικανικών νησιών στην Αλάσκα, που συνορεύουν με την Ρωσία, και την παράνομη οριοθέτηση των ΗΠΑ με την Κούβα και τις Μπαχάμες. </div> <div> <br /></div> <div> Τέλος, να μη ξεχάσουμε ότι, για τον Ταγίπ Ερντογάν, νησιά όπως η Ιρλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Σικελία, η Γροιλανδία, η Αυστραλία και πάει λέγοντας, δεν διαθέτουν ΑΟΖ! </div> <div> <br /></div> <div> Τέλος, κωμικοτραγική είναι και η στάση της Ελλάδας, που για δεκάδες χρόνια τώρα δεν έχει παρουσιάσει ούτε έναν χάρτη των δικών της διεκδικήσεων για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ! </div> <div> <br /></div> <div> ΥΓ: Φαίνεται ότι μετά την επίσκεψη του Νίκου Δένδια στο Κάιρο έχει μπει σε εφαρμογή η διαδικασία οριοθέτησης των ΑΟΖ των δύο κρατών αλλά η Αθήνα ανησυχεί διότι η Αίγυπτος σκέπτεται να μη δώσει πλήρη επήρεια στην Στρογγύλη. </div> <div> <br /><a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Οι παρανοϊκοί Χάρτες της τουρκικής ΑΟΖ: Κωμικοτραγική και παράνομη οριοθέτηση

 Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ  Η Τουρκία, από την UNCLOS το 1982, υπήρξε ο μεγαλύτερος εχθρός της ΑΟΖ και ποτέ δεν αναφερόταν στις τρεις αυτές ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποκαλυπτικός αρχηγός ΓΕΝ εφ’ όλης της ύλης: Αναβαθμίσεις, νέα πλοία, UAV, αλλά και σύγκρουση…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3HYGLVem_r95UhhHr5Lyw48SQbtHuI4vaZPrPmaS8bB4HNXSIcoiDDSRyJmBcVFGWFypCfWUP7leQEHF2CpKRQWDIKBfuGzmm6B3n_CDhovXZlETfgAZcLpS4OWk1vZzZ8hx5v9IIjj4/s1600/A-GEN_Nikolaos_Tsounis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="761" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3HYGLVem_r95UhhHr5Lyw48SQbtHuI4vaZPrPmaS8bB4HNXSIcoiDDSRyJmBcVFGWFypCfWUP7leQEHF2CpKRQWDIKBfuGzmm6B3n_CDhovXZlETfgAZcLpS4OWk1vZzZ8hx5v9IIjj4/s640/A-GEN_Nikolaos_Tsounis.jpg" width="640" /></a></div> <br />Μεγάλο ενδιαφέρον για τις εξελίξεις στο Πολεμικό ναυτικό είχε η ενημέρωση που διοργανώθηκε από τον Κλάδο με την ευκαιρία του εορτασμού του προστάτη του Αγίου Νικολάου και τις ετήσιες εκδηλώσεις που διοργανώνονται. Παρουσιάστηκε αναλυτικά η πολυεπίπεδη προσφορά στην ελληνική Κοινωνία, ζήτημα στο οποίο θα αναφερθούμε σε ξεχωριστή ανάρτηση. Ωστόσο, η ενημέρωση από τη μεριά του αρχηγού, αντιναυάρχου Τσούνη, ήταν αρκούντως κατατοπιστική για το που βρίσκεται και προς τα που πορεύεται το Πολεμικό Ναυτικό… <br /><br />ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΟΡΓΑΝΙΚΩΝ ΣΕ ΠΛΟΙΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΜΗ ΕΠΑΝΔΡΩΜΕΝΩΝ ΑΕΡΟΧΗΜΑΤΩΝ <br /><br />Η κυριότερη είδηση που αποδέσμευσε ο αρχηγός ΓΕΝ, χωρίς να δώσει πολλές πληροφορίες, είναι ότι σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, ο Στόλος θα αποκτήσει μη επανδρωμένα αεροχήματα (UAV), τα οποία θα επιχειρούν τόσο από τα πλοία επιφανείας του Στόλου, όσο και από τα ναυτικά παρατηρητήρια. <br /><br />Η αίσθηση που αποκομίσαμε είναι ότι η προμήθεια απέχει μήνες από την υλοποίησή της. Ωστόσο, παρότι τα χρήματα υπάρχουν ήδη στο ταμείο του Πολεμικού ναυτικού, στην περίπτωση τέτοιων προμηθειών τα συστήματα συνήθως δεν είναι ετοιμοπαράδοτα, οπότε εκ των πραγμάτων απαιτείται παρέλευση κάποιου χρονικού διαστήματος. <br /><br />Η χρηματοδότηση της προμήθειας έχει εξασφαλιστεί από άλλη μια γενναιόδωρη προσφορά πατριώτη-ιδιώτη, του οποίου μάλιστα το όνομα, τουλάχιστον προς το παρόν, δεν είναι προς αποδέσμευση, όπως και ο τύπος των αεροχημάτων που θα αγοραστούν. Πρόκειται για μια σημαντικότατη προσθήκη που θα καλύψει ένα κενό που υπήρχε. <br /><br />ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΦΡΕΓΑΤΩΝ MEKO 200HN ΚΑΙ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΠΛΟΙΩΝ “ΕΝΔΙΑΜΕΣΗΣ ΛΥΣΗΣ” <br /><br />Όσον αφορά το πρόγραμμα αναβάθμισης των φρεγατών MEKO 200HN, ο αρχηγός ΓΕΝ ανέφερε ότι οι διαδικασίες κινούνται γρήγορα, καθώς έχει δοθεί προτεραιότητα στο να επιχειρούν όσο το δυνατόν με καλύτερους όρους, τα οπλικά συστήματα που ήδη βρίσκονται στο οπλοστάσιο του Πολεμικού Ναυτικού. <br /><br />Εντύπωση προκάλεσε το σχόλιο αναφορικά με την επάρκεια του ποσού που έχει διατεθεί για τον σκοπό αυτό, καθώς το χαρακτήρισε ικανοποιητικό. Διευκρίνισε δε, ότι μια σειρά από επιμέρους βελτιώσεις και αναβαθμίσεις που θα συμπεριλαμβάνονταν στο συνολικό “πακέτο”, έχουν προχωρήσει ως επιμέρους προγράμματα και έχουν χρηματοδοτηθεί. <br /><br />Άρα αφαιρούνται από το συνολικό κόστος που θα έπρεπε να κοστίζει η αναβάθμιση. Με τον τρόπο αυτό έχει ήδη ξεκινήσει η προσπάθεια διατήρησης των φρεγατών σε υπηρεσία περισσότερα χρόνια, έως ότου καταστεί εφικτή η σταδιακή αντικατάσταση των πλοίων επιφανείας των οποίων ο επιχειρησιακός βίος είτε έχει θεωρητικά παρέλθει, είτε βαδίζουν γοργά προς αυτό το σημείο. <br /><br />Ο αρχηγός ΓΕΝ ανέφερε χαρακτηριστικά, ότι η αναβάθμιση των MEKO 200HN είναι η πραγματική “ενδιάμεση λύση” και όχι η απόκτηση μεταχειρισμένων πλοίων έναντι δυσανάλογα υψηλού για τα οικονομικά δεδομένα της συγκυρίας κόστους. Ουσιαστικά δηλαδή, παρότι ανέφερε ότι ο Κλάδος “έχει τα μάτια του ανοικτά” εάν προκύψει κάποια καλή ευκαιρία, απόλυτη προτεραιότητα έχει η αναβάθμιση των υπαρχόντων κυρίων μονάδων επιφανείας. <br /><br />Εξέφρασε την αισιοδοξία του για αποπεράτωση του έργου και παράδοσης στο Πολεμικό ναυτικό των τορπιλοπυραυλακάτων (ΤΠΚ) Super Vita νούμερο 6 και 7 από τα ναυπηγεία Ελευσίνας, καθώς θα ενισχύσουν σημαντικά τις επιχειρησιακές δυνατότητες. Ταυτόχρονα, ο αντιναύαρχος Τσούνης υπαινίχθηκε, ότι το παράδειγμα της δωρεάς στο πολεμικό Ναυτικό του Πλοίου Γενικής Υποστήριξης (ΠΓΥ) ΑΤΛΑΣ-1, είναι σφόδρα πιθανό να μην είναι το μοναδικό. <br /><br />Είναι πιθανό ο εφοπλιστικός κόσμος της χώρας και όχι μόνο, να κινητοποιηθεί περεταίρω και να δώσει άλλη μια ανάσα στο Πολεμικό Ναυτικό. Άφησε μάλιστα ανοιχτό το ενδεχόμενο να πρόκειται για ακόμα πιο εντυπωσιακή κίνηση. Ο αρχηγός ΓΕΝ μίλησε με πολύ θερμά λόγια για όλους όσοι βρίσκονταν έμπρακτα δίπλα στο Πολεμικό Ναυτικό, όποτε ανέκυπταν δυσκολίες… <br /><br />ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΩΝ ΦΡΕΓΑΤΩΝ <br /><br />Στο ζήτημα της ναυπήγησης νέων μονάδων επιφανείας – φρεγατών για το Πολεμικό Ναυτικό, αφού πρώτα ο αρχηγός ΓΕΝ διευκρίνισε ότι ουδείς λησμονεί ότι θα είναι μια σημαντική προσθήκη που αφορά το μέλλον (το προσδιόρισε μετά το 2026-27), επιβεβαίωσε τις συνεχεία συζητήσεις με τους Γάλλους για τις φρεγάτες Belh@rra, ενώ ανέφερε πως έχουν προταθεί τόσο οι γερμανικές φρεγάτες A200 και μια αμερικανική πρόταση βασιζόμενη στα πλοία LCS που έχουν ναυπηγηθεί από τη Σαουδική Αραβία. <br /><br />Στις συζητήσεις με τη γαλλική πλευρά, τα επιχειρήματα του ελληνικού Ναυτικού έγιναν αποδεκτά και το γαλλικό Ναυτικό άλλαξε στάση, π.χ. στο ζήτημα των προβλεπόμενων δυο κάθετων εκτοξευτών που θα γίνουν τέσσερις. Ωστόσο, παραδέχθηκε ότι κάποιες τροποποιήσεις που απαιτούνται λόγω διαφορετικής επιχειρησιακής φιλοσοφίας του ελληνικού Ναυτικού, συνεπάγονται κόστος. Επιβεβαίωσε δε, ότι η επιθυμητή διαμόρφωση της ελληνικής πλευράς στον τομέα της αντιαεροπορικής προστασίας, είναι το CAM ER (Extended Range) σε συνδυασμό με το σύστημα ASTER 30. <br /><br />Ιδιαίτερα στο ζήτημα του κόστους δεν επεκτάθηκε περισσότερο, καλυπτόμενος πίσω από τη δικαιολογία ότι δεν έχουν ολοκληρωθεί οι διαπραγματεύσεις με τη γαλλική πλευρά ώστε να υπάρχει οριστικοποιημένη πρόταση. Ωστόσο, παραδέχθηκε ότι είναι το μεγάλο “αγκάθι” και πως εναπόκειται στις προτεραιότητες για χρηματοδότηση που θα αποφασιστεί στο επίπεδο της πολιτικής ηγεσίας της χώρας, υπαινισσόμενος έτσι και τον “πολιτικό χαρακτήρα” της τελικής απόφασης που θα ληφθεί. <br /><br />ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ ΑΝΤΙΤΟΡΠΙΛΙΚΑ ΚΛΑΣΗΣ ARLEIGH BURKE <br /><br />Ο αρχηγός του Ναυτικού δήλωσε άγνοια για πρόταση των Ηνωμένων Πολιτειών για παραχώρηση δύο Arleigh Burke στο Πολεμικό Ναυτικό, χωρίς όμως να αποκλείσει να έχουν γίνει συζητήσεις σε πολιτικό επίπεδο. Ωστόσο, το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού εξακολουθεί να γνωρίζει πως δεν υπάρχουν πλοία του τύπου προς αποδέσμευση, προς το παρόν. <br /><br />Παρότι η ένταξη των μονάδων αυτών στον στόλο δεν θα ήταν απλή υπόθεση για πολλούς λόγους, χαρακτήρισε τα πλοία ως τα κατάλληλα για να επιχειρεί κανείς στο περιβάλλον της Ανατολικής Μεσογείου, ενώ με την απόσυρση των μη αναβαθμισμένων φρεγατών κλάσης “S”, θα κατάφερνε το Ναυτικό να αξιοποιήσει τις πλατφόρμες επιχειρησιακά, “επιλύοντας μεγάλα αμυντικά προβλήματα”. <br /><br />ΤΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ <br /><br />Ο αρχηγός ΓΕΝ ξεκαθάρισε ότι θα ήταν ευχής έργον το συντομότερο να λειτουργεί ένα από τα δύο μεγάλα ναυπηγεία της χώρας (Σκαραμαγκάς και Ελευσίνα) σε συνθήκες ομαλότητας, ενώ δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να δοθεί εν καιρώ ναυπηγικό έργο ώστε να στηριχτεί η λειτουργία τους παράλληλα με την κάλυψη των επιχειρησιακών αναγκών του Πολεμικού Ναυτικού. <br /><br />Στην περίπτωση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι θα υπάρξει λύση σύντομα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι υπάρχει ενδιαφέρον από “σοβαρή πλευρά”. Όταν ερωτήθηκε για το αν στη σκέψη του αυτή συνυπολογίζει την έκβαση της νομικής διαδικασίας στο δικαστήριο προστασίας των επενδύσεων στο οποίο έχει προσφύγει η προηγούμενη ηγεσία των ναυπηγείων, καθώς θα μπορούσε να προκύψει νέα επιβάρυνση για την ελληνική πλευρά, ενώ κάθε ενδιαφερόμενος ενδιαφέρεται να αναλάβει ένα ναυπηγείο “ελεύθερο βαρών”, ανέφερε χαμογελώντας “περιμένουμε”. Εξακολούθησε όμως να δηλώνει αισιόδοξος. <br /><br />ΤΟ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ Η ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΕΚΤΡΟΠΗΣ <br /><br />Ο αρχηγός ΓΕΝ ξεκαθάρισε ότι το Πολεμικό ναυτικό σχεδιάζει επί τη βάσει της παραδοχής, ότι σε περίπτωση που απαιτηθεί η υπεράσπιση των δικαιωμάτων της χώρας με τη στρατιωτική ισχύ, αυτό η Ελλάδα θα χρειαστεί να το κάνει μόνη της, χωρίς να ποντάρει στη στρατιωτική συνδρομή οποιουδήποτε. “Θα πολεμήσουμε με ό,τι έχουμε και γι’ αυτό το ενδεχόμενο προετοιμαζόμαστε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. <br /><br />Διευκρίνισε, ότι στο πολιτικό σκέλος της διαχείρισης μιας κατάστασης έκτακτης ανάγκης μπορούν να γίνουν και ήδη γίνονται πολλά, όμως, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, “κανείς δεν θα έρθει να χύσει το αίμα του, εμείς θα το κάνουμε”. Ξεκαθάρισε ότι το Πολεμικό Ναυτικό είναι έτοιμο και γι’ αυτό το ενδεχόμενο, δηλώνοντας ότι πάντα με βάση τις οδηγίες της πολιτικής ηγεσίας, είναι έτοιμο να σταματήσει κάθε απόπειρα καταπάτησης των νόμιμων δικαιωμάτων της χώρας στη θάλασσα.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αποκαλυπτικός αρχηγός ΓΕΝ εφ’ όλης της ύλης: Αναβαθμίσεις, νέα πλοία, UAV, αλλά και σύγκρουση…

Μεγάλο ενδιαφέρον για τις εξελίξεις στο Πολεμικό ναυτικό είχε η ενημέρωση που διοργανώθηκε από τον Κλάδο με την ευκαιρία του εορτασμού του...

Διαβάστε την συνέχεια