ΣΥΡΙΑ: Ποια εκεχειρία; “Έσπασε” παρουσία δημοσιογράφων! Δραματική ανταπόκριση Έλληνα ρεπόρτερ

<center> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="335" src="https://www.youtube.com/embed/S-92Hl4bTLY" width="620"></iframe></center> <br /> <b>Παραβιάσθηκε η εκεχειρία στη Συρία και μάλιστα παρουσία δημοσιογράφων.</b><br /> <br /> Οι δημοσιογράφοι ήταν καλεσμένοι του ρωσικού στρατού κοντά στο χωριό Κινσάμπα, στην επαρχία της Λαττάκειας. Το χωριό βρίσκεται πολύ κοντά στα σύνορα με την Τουρκία. Ήταν πολλοί από διάφορες χώρες. Ανάμεσά τους και ο Θανάσης Αυγερινός, ανταποκριτής στη Μόσχα. Την ώρα που έκαναν ρεπορτάζ στην περιοχή, όλοι μαζί, με τη συνοδεία ρώσων στρατιωτών, άρχισαν να εκρήγνυνται οβίδες πυροβολικού.<br /> <br /> <br /> Ο Θανάσης περιέγραψε όλη τη σκηνή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η επικοινωνία στην περιοχή είναι σχεδόν αδύνατη. Γίνεται μόνο μέσω ροδυφορικού τηλεφώνου. Απ’ ότι μάθαμε όλοι οι δημοσιογράφοι είναι καλά στην υγεία τους. Από τις πρώτες στιγμές όπως βλέπουμε και στις εικόνες κατάφεραν να μπουν σε τεθωρακισμένα οχήματα. Οι Ρώσοι ήταν κοντά και με κραυγές τους καθοδηγούσαν.<br /> <br /> <br /> Ο Θανάσης στην δραματική περιγραφή του λέει ότι το κτίριο στο οποίο μεταφέρθηκαν κατέρρευσε και ότι από τις οβίδες σκοτώθηκαν 3 κάτοικοι και τραυματίσθηκαν άλλοι οκτώ. <br /> <br /> Μαζί με τους Ρώσους ήταν και Σύροι στρατιώτες. Όπως ανάφερε στα 3 χιλιόμετρα που χωρίζουν το χωριό από τα σύνορα κρύβονται με τη βοήθεια των τουρκικών Αρχών μέλη της Αλ Νούσρα. Πρόκειται για τη σοβαρότερη παραβίαση της εκεχειρίας και μάλιστα παρουσία δημοσιογράφων.<br /> <br /> <a href="http://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a>

ΣΥΡΙΑ: Ποια εκεχειρία; “Έσπασε” παρουσία δημοσιογράφων! Δραματική ανταπόκριση Έλληνα ρεπόρτερ

Παραβιάσθηκε η εκεχειρία στη Συρία και μάλιστα παρουσία δημοσιογράφων. Οι δημοσιογράφοι ήταν καλεσμένοι του ρωσικού στρατού κοντά στο χ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυτό είναι το “ανατολίτικο παζάρι” της Τουρκίας!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgULZpVAqRDaTG5goYnOjZEA1uO1sQrhnx4xQNciai7T-rvX8s2N7l2tFz-f8ULH-txtxga21o7isdXlwXYMgoi6WmNlFRxdBKKwkGEgZL_eL4Tpdbib_RVSSJ9Mri6jDSETcEL6wFVIZY/s1600/boli+pirayloy+apo+ploio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgULZpVAqRDaTG5goYnOjZEA1uO1sQrhnx4xQNciai7T-rvX8s2N7l2tFz-f8ULH-txtxga21o7isdXlwXYMgoi6WmNlFRxdBKKwkGEgZL_eL4Tpdbib_RVSSJ9Mri6jDSETcEL6wFVIZY/s1600/boli+pirayloy+apo+ploio.jpg" /></a></div> <br /><div class="entry"> <div class="pf-content"> <div class="p1"> Γράφει ο</div> <div class="p3"> <span class="s1"><b>ΣΤΕΛΙΟΣ ΦΕΝΕΚΟΣ</b></span></div> <div class="p3"> <strong><span class="s1">Υποναύαρχος ε.α</span></strong></div> <div class="p1"> <span class="s1">Με μεγάλη ανησυχία παρακολουθούμε όλοι μας τις ενέργεις της Τουρκίας σε πολλά μέτωπα, με αλληλοσυνδεόμενους μεγάλους είτε περιορισμένους στόχους, ένα στη κυριολεξία “<strong>Ανατολίτικο Παζάρι Διεθνούς Πολιτικής”</strong>:</span></div> <div class="p1"> <br /></div> <div class="p1"> <span class="s1">1. Άνοιξε <strong>μέτωπο με τους Ρώσους</strong> με την κατάρριψη του αεροσκάφους και με τις απειλές για τα στενά;</span></div> <div class="p1"> <span class="s1">Στόχος της ήταν να παρασύρει σε εμπλοκή το <strong>ΝΑΤΟ</strong> και τις λοιπές δυνάμεις που εμπλέκονται στη περιοχή, ώστε να περιορισθεί η επιθετικότητα της Ρωσίας στις θέσεις που την ενδιαφέρουν στα σύνορα με τη Συρία. Έτσι αυξάνει τις δυνατότητές της για να διευρύνει στο τομεα αυτό τις διεκδικήσεις της και να συνεχίσει τις παράνομες ενέργειες της με το λαθρεμπόριο που διενεργείται. Η εγκαθίδρυση <strong>“buffer zone”</strong> μέσω της παρέμβασης αυτής είναι το επιδιωκόμενο, αφού έτσι θα συνέχιζε να προωθεί τα συμφέροντά της, θα προστάτευε τους Τουρκμένους, η ζώνη θα λειτουργούσε ως καταφύγιο όσων θα ηθελε να κρύψει, και ταυτόχρονα θα εκανε τις άνομες ενέργειες, που πάντα κάνει στη περιοχή. Σε μελλοντικό χρόνο μάλιστα θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί το “deployability” των δυνάμεων της, ώστε να εισβάλει στη περιοχή και να την καταλάβει, σε περίπτωση που ξεκινήσουν χερσαίες επιχειρήσεις ξένων δυνάμεων και σε περίπτωση κατάτμησης της Συρίας. Επίσης προσπαθεί να δημιουργήσει έτσι και τις προϋποθέσεις για δυναμική αποτροπή δημιουργίας Κουρδικού κράτους.</span></div> <div class="p1"> <br /></div> <div class="p1"> <span class="s1">2. Άνοιξε <strong>μέτωπο με το Ιράκ</strong>, με την εισβολή στρατευμάτων στα βορειοδυτικα σύνορά του, με στόχους που είναι συναφείς με όσα αναλύθηκαν προηγουμένως!</span></div> <div class="p1"> <br /></div> <div class="p1"> <span class="s1">3. Έχει ήδη <strong>ανοικτό μέτωπο με τις δυνάμεις του Άσσαντ</strong>, βοηθώντας προκλητικά τους φανατικούς τρομοκράτες αλλά και τις δυνάμεις της Συριακής αντιπολίτευσης, για την αποκαθήλωση του καθεστώτος του. Απαιτεί να έχει καθοριστικό ρόλο στην διευθέτηση του Συριακού ζητήματος και των γεωπολιτικών ανακατατάξεων στην ευρύτερη περιοχή.</span></div> <div class="p1"> <br /></div> <div class="p1"> <span class="s1">4. Συνεχίζει την <strong>πολεμική κατά των Κούρδων</strong>, διευρύνοντας την επιθετική της στρατηγική, με σκοπό να τους προβάλλει ως τρομοκράτες, ως αποσταθεροποιητική δύναμη και ως απειλή για τους Τουρκογενείς πληθυσμούς, ώστε να αποτρέψει τη δημιουργία Κουρδικού κράτους.</span></div> <div class="p1"> <br /></div> <div class="p1"> <span class="s1">5. Διοχετεύει <strong>καραβάνια προσφύγων προς την Ελλάδα</strong>, όχι μόνο στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, αλλά στα Δωδεκάνησα, στο Καστελλόριζο πρόσφατα, και στη Θράκη. Οι στόχοι της είναι πολύπλευροι. Ενασκεί έτσι τεράστια οικονομική και κοινωνική πίεση στην Ελλάδα, αναγκάζοντας την να σπαταλήσει τους ελάχιστους διαθέσιμους πόρους, που εξασφαλίζονται εις βάρος της κοινωνίας. Δημιουργεί, εσωτερικό κοινωνικό πρόβλημα, που μπορεί να οδηγήσει σε πολιτική αποσταθεροποίηση. </span></div> <div class="p1"> <span class="s1">Επιδιώκει επίσης την <strong>θρηκευτική αλλοίωση</strong> των γηγενών πληθυσμών προς όφελος του μουσουλμανικού πληθυσμού, με μακροπρόθεσμους στόχους την ομογενοποίησή τους και μέσω της διεκδίκησης αυτονομίας, την μετέπειτα ένωση και την εδαφική διεύρυνσή της.</span></div> <div class="p1"> <br /></div> <div class="p1"> <span class="s1">6. <strong>Εκβιάζει την Ευρώπη</strong> με τους πρόσφυγες, για να διεκδικήσει όχι μόνο περισσότερα χρήματα, αλλά κυρίως καθεστώς ισότιμου συνομιλητή με την ΕΕ, πολύ πιο αναβαθμισμένο από τις απλές συνομιλίες “a la carte”, που έχει ξεκινήσει για τις ενταξιακές διαδικασίες. Επίσης επιδιώκει να ενασκήσει πιέσεις ώστε να συμφωνήσουν οι Ευρωπαίοι σε ενέργεις που αναθεωρούν το καθεστώς διαχείρισης του Αιγαίου. Εξακολουθεί να βλέπει τις σχέσεις της με την Ελλάδα, ως “zero sum game” ( διακδικώ τα πάντα και οτι χάνει ο άλλος εγώ το κερδίζω).</span></div> <div class="p1"> <br /></div> <div class="p1"> <span class="s1">7. Με υστερόβουλες ενέργειες <strong>μπλέκει όλο και περισσότερο το ΝΑΤΟ</strong> στον γεωπολιτικό ανταγωνισμό στην Συρία, αξιοποιώντας την προβοκατόρικη αντιπαράθεσή της με την Ρωσία, τα προσφυγικά ρεύματα και τον έλεγχο των τρομοκρατών προς την Ευρώπη. Η εμπλοκή του ΝΑΤΟ, γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης και στις απαιτήσεις της γι’ αλλαγή του καθεστώτος στο Αιγαίο.</span></div> <div class="p1"> <br /></div> <div class="p1"> <span class="s1">8. Προσπάθησε να επιβάλλει <strong>περιορισμούς στην διέλευση πλοίων απο τα Στενά</strong>, αλλά προσέκρουσε στην αποτρεπτική ισχύ της Ρωσίας. Όμως η συζήτηση για το καθεστώς των Στενών έχει ξεκινήσει και είναι εξαρτημένη μεταβλητή στον γεωπολιτικο ανταγωνισμό και στις σχέσεις της με την Ρωσία.</span></div> <div class="p1"> <br /></div> <div class="p1"> <span class="s1">9. Συνεχίζει να <strong>δηλώνει παρούσα με τις παρεμβάσεις της στο Κυπριακό</strong>, στο οποιο η Ελληνικη πλευρά είναι κραυγαλέως απούσα!</span></div> <div class="p1"> <br /></div> <div class="p1"> <span class="s1">10. Συνεχίζει να <strong>απειλεί την Ελλάδα με πόλεμο</strong>, όχι μόνο για το καθεστώς στο Αιγαίο, αλλα δια στόματος Ερτογκάν και για το καθεστώς στη Θράκη!</span></div> <div class="p1"> <br /></div> <div class="p1"> <span class="s1">11. <strong>Διεκδικεί για τον εαυτό της κυρίαρχο γεωπολιτικό αλλά και θρησκευτικό πλέον ρόλο</strong>, σε όλη τη διευρυμένη Μέση Ανατολή.</span></div> <div class="p1"> <br /></div> <div class="p1"> <span class="s1">12. Διατηρεί συνεχώς επίκαιρες <strong>ΟΛΕΣ τις διεκδικήσεις της</strong>, ανανεώνοντας και καταγράφοντάς τες με κάθε πρόσφορο τρόπο (δια δηλώσεων, με παρεμβάσεις, με επίσημα έγγραφα, τεχνηέντως με γεγονότα).</span></div> <div class="p1"> <br /></div> <div class="p1"> <span class="s1">Ολα αυτά υποδηλούν μία <strong>μακροπρόθεσμη στρατηγική</strong>, που της επιτρέπει να εκμεταλλεύεται τις συγκυρίες ή και να τις προκαλεί τεχνηέντως, με σκοπούς διαμορφωμένους σε ένα πλέγμα πολλαπλών επιλογών, που της δίνει ευελιξία, με πολλαπλούς αλληλοσυνδεόμενους στόχους, χρονικά οριοθετημένους.</span></div> <div class="p1"> <br /></div> <div class="p1"> <span class="s1">Στον αντίποδα<strong> εμείς αλλά και η ΕΕ, έχουμε εγκλωβιστεί</strong> στην διαχείριση των οικονομικών προβλημάτων μας, της διατήρησης της συνοχής της Ευρωπης και της Ευρωζώνης, και της αντιμετώπισης του προσφυγικού. </span></div> <div class="p1"> <span class="s1">Επίσης η <strong>αποφασιστικότητα των δράσεων της Ρωσίας</strong>, έχει δημιουργήσει αμηχανία σε όλους τους Ευρωπαίους, και μία συνακόλουθη υστέρηση στην συνδιαμόρφωση των ταχύτατα εξελισσόμενων γεωπολιτικών ζητημάτων.</span></div> <div class="p1"> <br /></div> <div class="p1"> <span class="s1"><strong>Η Ρωσία επίσης, εναγωνίως ψάχνει να βρει στην Ελλάδα ένα σύμμαχο στον γεωπολιτικό αυτό</strong> Συν-ανταγωνισμό, προσπαθώντας παρελκυστικά να μας σύρει, με δηλώσεις υποστήριξης στα θέματα αντιπαλότητά μας με την Τουρκία.</span></div> <div class="p1"> <span class="s1">Δυστυχώς στο δυναμικό και απαιτητικό αυτό περιβάλλον, βρισκόμαστε με την χειρότερη δυνατή ηγεσία σε όλα τα επίπεδα, πολιτικής, Υψηλής Στρατηγικής και κυβερνητικής διαχείρισης!</span></div> </div> </div> <br /> <a href="http://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Αυτό είναι το “ανατολίτικο παζάρι” της Τουρκίας!

Γράφει ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΦΕΝΕΚΟΣ Υποναύαρχος ε.α Με μεγάλη ανησυχία παρακολουθούμε όλοι μας τις ενέργεις της Τουρκίας σε πολλά μέτωπα, με...

Διαβάστε την συνέχεια

ΝΑΤΟ φιάσκο στο Αιγαίο! Πραγματικός στόχος η Συρία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQb8k7V32TfLxARegI74HsZ0MEVd9qZ0gIIqbPP5RHWsNkQYViZ-BeE3sY9glJBRIWim4sLuoXOfh-F2QgmorUBG2miQQRm5JwSkeTDTfChUcujvEnr3LzJDRHqkR-L8KEdSPLVnLE9Dg/s1600/elikoptero+sto+aigaio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQb8k7V32TfLxARegI74HsZ0MEVd9qZ0gIIqbPP5RHWsNkQYViZ-BeE3sY9glJBRIWim4sLuoXOfh-F2QgmorUBG2miQQRm5JwSkeTDTfChUcujvEnr3LzJDRHqkR-L8KEdSPLVnLE9Dg/s640/elikoptero+sto+aigaio.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> <b>Του Χρήστου Καπούτση</b><br /> <div class="p2"> Σε πρωτοφανές <b>«φιάσκο»</b> εξελίσσεται η παρουσία του <b>ΝΑΤΟ</b> στο Αιγαίο,  που όπως υποστήριζε η Γερμανίδα Καγκελάριος Α. Μάρκελ και ο Έλληνας πρωθυπουργούς Α. Τσίπρας,  θα είχε ως  αποστολή την εξάρθρωση του κυκλώματος των διακινητών και τον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών από τα τουρκικά παράλια προς τα ελληνικά νησιά και τις χώρες της Ε.Ε.<br /> </div> <div class="p1"> <span class="s2">Η αποστολή της <b>Ναυτικής Δύναμης του ΝΑΤΟ</b> στο Αιγαίο, θα είναι κυρίως υποστηριχτική προς τις ελληνικές και τούρκικες αρχές και τη η Frontex και θα εξαντλείται σε επίπεδο ενημέρωσης και επιτήρησης.<span class="Apple-converted-space">  </span>Επειδή όμως, δεν έχει ακόμη εγκριθεί<span class="Apple-converted-space">  </span>το επιχειρησιακό σχέδιο,<span class="Apple-converted-space">  </span>τα πολεμικά πλοία του ΝΑΤΟ, προς το παρόν, κάνουν «κρουαζιέρες» είτε στα ελληνικά , είτε στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου.</span></div> <div class="p1"> <span class="s2">Η υποβάθμιση της αποστολής του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, από <b>«επιχείρηση» σε «υποστηριχτική δράση»</b>, αποκαλύπτει ότι το ΝΑΤΟ, μάλλον δεν θα έχει ενεργό συμμετοχή, ούτε στην εξουδετέρωση του χρυσοφόρου κυκλώματος των διακινητών, ούτε φυσικά στον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών,<span class="Apple-converted-space">  </span>από την Τουρκία προς τα ελληνικά νησιά και την<span class="Apple-converted-space">  </span>Ευρώπη. Η παρουσία του ΝΑΤΟ σχετίζεται περισσότερο, με τον εποπτικό έλεγχο των συνόρων της Συρίας με την<span class="Apple-converted-space">  </span>Τουρκίας, όπως απαίτησε και επέτυχε η Τουρκία. </span><br /> </div> <div class="p1"> <span class="s2">Και για να μην έχουμε καμιά αμφιβολία, ο <b>Γ.Γ.<span class="Apple-converted-space">  </span>του ΝΑΤΟ</b><span class="Apple-converted-space">    </span><b>Γ.<span class="Apple-converted-space">  </span>Στόλτενμπεργκ</b><span class="Apple-converted-space">  </span>δήλωσε: “Το καθήκον του NATO δεν είναι να αναγκάζει πλεούμενα να γυρίζουν πίσω. Θα διαβιβάζουμε πληροφορίες κρίσιμης σημασίας, ώστε να διευκολύνουμε τις ακτοφυλακές της Ελλάδας και της Τουρκίας, όπως και τη FRONTEX, να εκτελούν την αποστολή τους<span class="Apple-converted-space">  </span>πιο αποτελεσματικά».<span class="Apple-converted-space">  </span>Ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ<span class="Apple-converted-space">  </span>διευκρίνισε ότι εάν πλοία της συμμαχίας διασώζουν ανθρώπους από πλοία που κινδυνεύουν στη θάλασσα και έχουν αποπλεύσει από την Τουρκία, θα τους μεταφέρουν στο έδαφος της Τουρκίας.</span><br /> </div> <div class="p1"> <span class="s2">Φυσικά,<span class="Apple-converted-space">  </span>ούτε λόγος για επαναπροώθηση μεταναστών στην Τουρκία ή έλεγχος των μεταναστευτικών ροών στα παράλια της Μικράς<span class="Apple-converted-space">  </span>Ασίας.»</span></div> <div class="p1"> <span class="s2">Το ΝΑΤΟ δεν θα παρεμποδίζει με κανέναν τρόπο την πλεύση βαρκών με μετανάστες / πρόσφυγες που κατευθύνονται στα Ελληνικά νησιά.</span><br /> </div> <div class="p1"> <span class="s2">Αρχικά η δύναμη του ΝΑΤΟ θα αποτελείται από <b>5 Φρεγάτες (Γερμανική, Ελληνική, Τουρκική, Ιταλική και Καναδική) ,</b> ενώ τις επόμενες μέρες θα προστεθούν δυο ακόμη, μια ακόμη από την Ολλανδία και η άλλη από την Γαλλία. Επίσης<span class="Apple-converted-space">  </span>θα υποστηρίζεται και από εναέρια μέσα επιτήρησης, όπως κατασκοπευτικά αεροσκάφη, πυραυλάκατους και άλλα.</span><br /> </div> <div class="p1"> <span class="s2">Στο<span class="Apple-converted-space">  </span>κείμενο του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου<b> (NAC)</b>, που καθορίζει την αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο,<span class="Apple-converted-space">  </span>δεν υπάρχουν ρητές αναφορές σε γεωγραφικές περιοχές δράσης της Ναυτικής της δύναμης. Η Τουρκία θεωρεί ότι το Καστελόριζο<span class="Apple-converted-space">  </span>δεν θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στην περιοχή επιτήρησης της Ναυτικής δύναμης , διότι δεν ανήκει στο Αιγαίο. Αντίθετα το Ελληνικό Υπουργείο Εθνικής Άμυνας<span class="Apple-converted-space">  </span>υποστηρίζει , η περιοχή δράσης της Ναυτικής Δύναμης του ΝΑΤΟ<span class="Apple-converted-space">  </span>είναι , από τη Λήμνο μέχρι και το Καστελόριζο. Δεν είναι γνωστή η «θέση» του ΝΑΤΟ, αν το Καστελόριζο είναι στα σχέδιά του.</span><br /> </div> <div class="p1"> <span class="s2">Ακόμη, δεν είναι σαφές τι θα γίνεται στην περίπτωση που το ΝΑΤΟ εντοπίζει μα βάρκα με μετανάστες/ πρόσφυγες , είτε στα ελληνικά , είτε στα τουρκικά χωρικά ύδατα. Θα γίνουν διαβουλεύσεις μεταξύ<span class="Apple-converted-space">  </span>ΝΑΤΟ-Τουρκία-Frontex , για<span class="Apple-converted-space">  </span>να μπορούν να επιστρέφουν οι μετανάστες/πρόσφυγες στην τουρκικά παράλια; Με ποιο τρόπο; <span class="Apple-converted-space">  </span>Όμως, στο κείμενο της συμφωνίας δεν υπάρχει<span class="Apple-converted-space">  </span>ρητή αναφορά στην εφαρμογή του<span class="Apple-converted-space">  </span>Πρωτόκολλου Επανεισδοχής Ελλάδος – Τουρκίας ή της αντίστοιχης συμφωνίας Τουρκίας – Ε.Ε. ενώ απουσιάζει και η έννοια της επαναπροώθησης!<span class="Apple-converted-space">  </span>Το βέβαιο είναι ότι, η Τουρκία δέχτηκε ότι, όσοι πρόσφυγες ή μετανάστες θα διασώζονται ως ναυαγοί στο Αιγαίο από τη Δύναμη του ΝΑΤΟ, αυτοί θα<span class="Apple-converted-space">  </span>επιστρέφουν στην Τουρκία. Για να δεχτεί όμως αυτή την πρόταση η Τουρκία απαίτησε και επέτυχε, το ΝΑΤΟ να επιτηρεί και τα σύνορα της Συρίας με την Τουρκία, όπως δήλωσε ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ. </span><br /> </div> <div class="p1"> <span class="s2">Σύμφωνα με τον<b> ΥΠΕΘΑ Π. Καμμένο</b>, η δύναμη του ΝΑΤΟ θα ειδοποιεί τις ελληνικές και τουρκικές δυνάμεις της ακτοφυλακής και του Λιμενικού, καθώς επίσης και της <b>FRONTEX,</b> ότι μια βάρκα με μετανάστες/ πρόσφυγες απέπλευσε από τα τουρκικά παράλια.<span class="Apple-converted-space">  </span>Στην περίπτωση που περάσουν στα Ελληνικά χωρικά ύδατα, τότε η Frontex και το Λιμενικό Σώμα, υποστηρίζει ο Π. Καμμένος<span class="Apple-converted-space">  </span>«έχουν υποχρέωση να απαγορεύσουν τη διέλευση, να σταματήσουν τους πρόσφυγες, να τους περάσουν στην απέναντι πλευρά και να τους παραδώσουν στις τουρκικές αρχές».<span class="Apple-converted-space">  </span>Ωστόσο, προκύπτουν κάποια ερωτηματικά σχετικά με τον τρόπο επιστροφής τους στην Τουρκία, αφού ούτε η Frontex ούτε πολύ περισσότερο το ελληνικό Λιμενικό Σώμα έχει δικαίωμα να μπουν στα τουρκικά χωρικά ύδατα.<span class="Apple-converted-space">  </span>Πάντως, ο Γ.Γ του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργ, σε δηλώσεις του επισήμανε ότι,<span class="Apple-converted-space">  </span>καμία επαναπροώθηση δεν θα γίνεται στην Τουρκία παρά μόνο σε περίπτωση που βουλιάζει κάποιο σκάφος που μεταφέρει μετανάστες και πρόσφυγες. Άρα; </span><br /> </div> <div class="p1"> <span class="s2">Επίσης ο ΥΠΕΘΑ Π. Καμμένος, όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο, τι θα<span class="Apple-converted-space">  </span>συμβεί αν μια βάρκα με μετανάστες προσεγγίζει ή ναυαγήσει κοντά στο Ίμια, η Ελλάδα η Τουρκία θα αναλάβει το έργο της διάσωσης, ο Π. Καμμένος ήταν κατηγορηματικός: «Τα Ίμια είναι ελληνικά και μόνο οι ελληνικές δυνάμεις έρευνας και διάσωσης έχουν δικαίωμα να επιχειρούν εκεί». Όμως, διαμετρικά αντίθετη είναι η άποψη της Τουρκίας για τα Ίμια, πιθανόν και του ΝΑΤΟ… Παρεμπιπτόντως, να επισημάνω ότι, ο ΥΠΕΘΑ Π. Καμμένος, ο ΑΝΥΠΕΘΑ Δ. Βίτσας και ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Ευ. Αποστολάκης, κάνουν ότι είναι ανθρωπίνως δυνατόν, για την βέλτιστη αντιμετώπιση του προσφυγικού, αλλά και για την κατοχύρωση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στα πλαίσιο του ΝΑΤΟ, αλλά αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα και «παγίδες».</span><br /> </div> <div class="p1"> <span class="s2">Καταλήγοντας,<span class="Apple-converted-space">  </span>από πλευράς ΝΑΤΟ, προβάλλεται μια πολύ σημαντική παράμετρος. Ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ Γ. Στόλτενμπεργκ, σε δηλώσεις του, αποκαλύπτοντας ίσως τον βασικό λόγο της παρουσίας<span class="Apple-converted-space">  </span>του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, ανέφερε πως «το NATO θα εντείνει την επιτήρηση των συνόρων Τουρκίας-Συρίας για να βοηθήσει την Άγκυρα στη διαχείριση της κρίσης των προσφύγων» .<span class="Apple-converted-space">  </span>Δηλαδή «εμπλοκή» της Συμμαχίας, στην κρίση στη Συρία. Και τι άλλο θα κάνει, πιθανότατα,<span class="Apple-converted-space">  </span>το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο;<span class="Apple-converted-space">  </span>Θα ελέγχει τα Δαρδανέλια , από όπου περνούν τα πολεμικά πλοία της Ρωσίας που κατευθύνονται στα λιμάνια της Συρίας.</span></div> <br /> <a href="http://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a>

ΝΑΤΟ φιάσκο στο Αιγαίο! Πραγματικός στόχος η Συρία

Του Χρήστου Καπούτση Σε πρωτοφανές «φιάσκο» εξελίσσεται η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο,  που όπως υποστήριζε η Γερμανίδα Καγκελάριος...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ενεργειακό τοπίο σε Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ: Προοπτικές και προκλήσεις

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlEd2ObUU_SNy4TLVFZB1RSuYsbwkxLHqeq8lNVtoTna4aZwVr4qyNft49gV-pqXZS1uQ4peLsgMzNRj8dhAhh86EES3OezZs3PqYkv1yjj4uDBUUAmZ7uKShqPISDG97CFxJYkiTBXLA/s1600/to+eneriako+topio+se+ellada+kypro+israil.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlEd2ObUU_SNy4TLVFZB1RSuYsbwkxLHqeq8lNVtoTna4aZwVr4qyNft49gV-pqXZS1uQ4peLsgMzNRj8dhAhh86EES3OezZs3PqYkv1yjj4uDBUUAmZ7uKShqPISDG97CFxJYkiTBXLA/s640/to+eneriako+topio+se+ellada+kypro+israil.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> <b>Του Μιχάλη Διακαντώνη*</b><br /> <div style="text-align: justify;"> Κατά την τελευταία πενταετία, το ενδιαφέρον για τα ενεργειακά ζητήματα, τόσο στη χώρα μας, όσο και στην Κύπρο, βρίσκεται στην καθημερινή agenda της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής. Υψηλές προσδοκίες, διαφαινόμενες εξωτερικές συμμαχίες, κομματικές συγκρούσεις, αλλά και υπερβολές χαρακτηρίζουν τον διάλογο για τα θέματα της ενέργειας. Στο παρόν κείμενο, θα επιχειρηθεί η σκιαγράφηση των ενεργειακών δεδομένων για το Ισραήλ, την Κύπρο και την Ελλάδα, με όλες τις προκλήσεις, δυσκολίες αλλά και ευκαιρίες που προκύπτουν για κάθε κράτος:</div> <ul style="list-style-type: circle; text-align: justify;"> <li><h3 style="text-align: left;"> <b>ΙΣΡΑΗΛ</b></h3> </li> </ul> <div style="text-align: center;"> <img alt="" height="368" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/2407582.jpg" width="400" /></div> <div style="text-align: center;"> <i><b>(Φωτ.: Χρειάστηκε τελικά η μεσολάβηση του πρωθυπουργού της χώρας, Benjamin Netanyahu, ώστε να δημιουργηθεί ένα βασικό ρυθμιστικό πλαίσιο για την ενέργεια, αλλά και η επίκληση του άρθρου 52 του Συντάγματος που αναφέρεται σε λόγους εθνικής ασφάλειας.)</b></i></div> <div style="text-align: justify;"> Στο πλούσιο σε ενεργειακά αποθέματα Ισραήλ, η ανάπτυξη του ενεργειακού τομέα βρίσκεται σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη καμπή. Η συμφωνία μεταξύ της αμερικανικής εταιρείας Noble και της Ισραηλινής Delek για την εκμετάλλευση του κοιτάσματος φυσικού αερίου Leviathan «πάγωσε» προσωρινά λόγω της επέμβασης της Επιτροπής Ανταγωνισμού της χώρας, η οποία ισχυρίστηκε ότι υπάρχει κίνδυνος δημιουργίας μονοπωλίου. Χρειάστηκε τελικά η μεσολάβηση του πρωθυπουργού, Benjamin Netanyahu, ώστε να δημιουργηθεί ένα βασικό ρυθμιστικό πλαίσιο για την ενέργεια, αλλά και η επίκληση του άρθρου 52 του Συντάγματος που αναφέρεται σε λόγους εθνικής ασφάλειας. Τυχόν απόρριψη του ρυθμιστικού αυτού πλαισίου απ’ το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ θα προκαλέσει καθυστερήσεις που πιθανόν να βάλουν οριστική «ταφόπλακα» στα ενεργειακά σχέδια του Ισραήλ, όπως δήλωσε ο υπουργός Ενέργειας, Yuval Steinitz, αλλά και ο ίδιος ο Netanyahu.<br /> </div> <img alt="" height="312" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/NOBLE.jpg" style="float: right;" width="274" /><i><b>Η Noble τονίζει ότι για να είναι οικονομικά συμφέρουσα η εκμετάλλευση του Leviathan, θα πρέπει να υπάρξουν και εξαγωγές του ισραηλινού αερίου, καθώς η εσωτερική ζήτηση δεν επαρκεί για να καλύψει τα επενδυτικά κόστη (Φωτ.).</b></i><br /> <div style="text-align: justify;"> Για τον λόγο αυτό, το Ισραήλ <b>αναζητεί εξωτερικές αγορές τις οποίες μπορεί να προσεγγίσει με τρεις τρόπους</b>:</div> <ul style="list-style-type: disc; text-align: justify;"> <li>μέσω της κατασκευής ενός αγωγού Ισραήλ - Κύπρου - Ελλάδας (αγωγός East Med), που θα μεταφέρει αέριο στις ανωτέρω χώρες, αλλά και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές αγορές.</li> <li>μέσω της υγροποίησης του φυσικού αερίου στους τερματικούς σταθμούς της Αιγύπτου (στη Damietta και στο Idku) και της μεταφοράς του με πλοία στις αγορές της Ευρώπης και της Ασίας.</li> <li>μέσω ενός αγωγού που θα διοχετεύει το αέριο προς την Τουρκία, προκειμένου να καλύψει τις τουρκικές ανάγκες αλλά και τη ζήτηση άλλων ευρωπαϊκών κρατών.</li> </ul> <div style="text-align: justify;"> <b>Ασύμφορη, προς το παρόν, η κατασκευή του αγωγού East Med</b></div> <div style="text-align: justify;"> Η κατασκευή του αγωγού Ισραήλ - Κύπρου - Ελλάδας, αν και θα αποτελέσει αντικείμενο περαιτέρω μελέτης, σύμφωνα με τις αποφάσεις που λήφθηκαν στην τριμερή σύνοδο του Ιανουαρίου στη Λευκωσία δύσκολα θα υλοποιηθεί, καθώς παρουσιάζει τεχνικές δυσκολίες (βάθος νερού, διάμετρος αγωγού, ποσότητα μεταφοράς) και είναι οικονομικά ασύμφορη, καθώς απαιτεί μια τιμή αερίου γύρω στα $10, ενώ η παρούσα τιμή στις αγορές είναι περίπου η μισή. Για να έχει πιθανότητες πραγματοποίησης ένας τέτοιος αγωγός, θα πρέπει οι τιμές να ανέλθουν σημαντικά και βρεθούν επιπλέον ποσότητες αερίου στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου που να δικαιολογούν το κόστος κατασκευής του.<br />  <b>Οι δυσκολίες με την Αίγυπτο</b></div> <div style="text-align: justify;"> </div> <div style="text-align: justify;"> Η λύση της υγροποίησης στην Αίγυπτο παρουσιάζει τις δικές της δυσκολίες, καθώς θα εξαρτηθεί απ’ τη βιωσιμότητα του καθεστώτος Sisi και την εν γένει σταθερότητα της πολιτικής ζωής της Αιγύπτου, απ’ τον διακανονισμό των οφειλών (ύψους $1,7 δισ.) που η Αίγυπτος έχει απέναντι σε ισραηλινές εταιρείες ενέργειας, αλλά και απ’ το κόστος εξόρυξης, υγροποίησης και μεταφοράς του αερίου προς την Ευρώπη.</div> <div style="text-align: justify;"> <b>Πιο συμφέρουσα η μεταφορά αερίου προς την Τουρκία, αλλά...</b></div> <div style="text-align: justify;"> Από καθαρά οικονομικής απόψεως, η πιο συμφέρουσα λύση για το Ισραήλ φαίνεται να είναι η μεταφορά του αερίου προς την Τουρκία, αλλά προσκρούει στην επίλυση του κυπριακού ζητήματος, καθώς ο αγωγός Ισραήλ - Τουρκίας θα πρέπει να διασχίσει την κυπριακή Ανεξάρτητη Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ). Ενδεικτικές για την πρόθεση του Ισραήλ να εξάγει αέριο προς την Τουρκία (αλλά και μέσω της Τουρκίας σε Ελλάδα και Ευρώπη) είναι οι δηλώσεις των Netanyahu και Steinitz, αλλά και η επιχειρούμενη εξομάλυνση των σχέσεων Ισραήλ - Τουρκίας μέσω επαφών ανώτατων αξιωματούχων και επιτροπών των δύο χωρών. Πέραν του Κυπριακού, αγκάθι σε μια τέτοια συμφωνία αποτελεί και η στάση της Τουρκίας στο Παλαιστινιακό, που συνοδεύεται απ’ το ισραηλινό αίτημα για κλείσιμο των γραφείων της Χαμάς στην Τουρκία.</div> <ul style="list-style-type: circle; text-align: justify;"> <li><h3> <b>ΚΥΠΡΟΣ</b></h3> </li> </ul> <div style="text-align: justify;"> Στο νησί της Αφροδίτης, οι εξελίξεις που προέκυψαν μετά την ανακάλυψη του αιγυπτιακού κοιτάσματος Zohr έχουν περιπλέξει την κατάσταση. Αφενός, δημιουργούνται προσδοκίες για την ανακάλυψη νέων κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου που οδήγησαν τη γαλλική Total στην ανανέωση της άδειας έρευνας και εξόρυξης για το οικόπεδο 11 (ανάλογες σκέψεις υπάρχουν και για το οικόπεδο 10) και την ιταλική ENI και την νοτιοκορεάτικη KOGAS να συνεχίσουν τις δικές τους έρευνες στα οικόπεδα 2, 3 και 9. Πριν από λίγες μέρες, η κυπριακή κυβέρνηση αποφάσισε μάλιστα και την έναρξη του τρίτου γύρου αδειοδοτήσεων έρευνας στην ΑΟΖ της.<br /> </div> <a href="http://www.liberal.gr/admin/uploads/DOC.20151230_.1290501_.kypros_aoz_17-1__1.jpg" target="_blank"><img alt="" height="386" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/DOC.20151230_.1290501_.kypros_aoz_17-1_.jpg" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="640" /></a><br /> <div style="text-align: justify;"> <br /> Οι προσδοκίες αυτές σε συνδυασμό με τις φθηνές τιμές πετρελαίου οδήγησαν την κυπριακή κυβέρνηση να απορρίψει την «ενδιάμεση λύση», την εισαγωγή δηλαδή φυσικού αερίου από την ολλανδική Vitol, που θα κάλυπτε τις κυπριακές ανάγκες έως ότου γίνει εκμεταλλεύσιμο το κοίτασμα της «Αφροδίτης». Η απόφαση αυτή στηρίχθηκε εν μέρει και στον σχεδιασμό για την υλοποίηση του «Eurasia Interconnector», που αφορά στην ηλεκτρική διασύνδεση Ισραήλ - Κύπρου - Ελλάδας, με υποθαλάσσιο καλώδιο ισχύος 2.000 ΜW. Το έργο είναι όμως αμφίβολο αν θα μπορέσει να περατωθεί, τόσο για λόγους κόστους –καθώς η τιμή του αερίου στην Ευρώπη είναι κοντά στα 5 δολάρια, όσο δηλαδή και η τιμή του αερίου στο Ισραήλ προ της μετατροπής και μεταφοράς του–, όσο και λόγω τεχνικών δυσκολιών που αυτό παρουσιάζει.</div> <div style="text-align: justify;"> <b>Η εξαγορά της BG από τη Shell και η βιώσιμη λύση της Αιγύπτου</b></div> <div style="text-align: justify;"> Μια άλλη κρίσιμη εξέλιξη αφορά την εξαγορά της βρετανικής BG από τη Shell, καθώς η BG κατέχει το 35% του κοιτάσματος της «Αφροδίτης» αλλά και το σταθμό υγροποίησης αερίου στο Idku της Αιγύπτου. Αυτό σημαίνει ότι η Shell μπορεί να καθετοποιήσει την παραγωγή, χρησιμοποιώντας μέρος του κυπριακού αερίου για την αγορά της Αιγύπτου ή για εξαγωγές προς άλλες χώρες, εφόσον τα κόστη εξόρυξης, μεταφοράς και επεξεργασίας είναι ανταγωνιστικά. Σύμφωνα με τον Κύπριο υπουργό Ενέργειας, Γιώργο Λακκοτρύπη, η μεταφορά του κυπριακού αερίου στην Αίγυπτο είναι η πιο βιώσιμη λύση με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα. Παράλληλα, η εξαγορά αυτή είναι σημαντική, γιατί η Shell είναι μια εταιρεία με τεράστια υλικοτεχνική υποδομή που εξειδικεύεται σε υποθαλάσσια κοιτάσματα μεγάλου βάθους, ενώ διαθέτει και σημαντικό πολιτικό εκτόπισμα, και συνεπώς η εμπλοκή της προσδίδει στην Κύπρο αύξουσα γεωπολιτική αξία. Το μοναδικό ερωτηματικό που τίθεται αφορά την πρόθεση της Shell να δραστηριοποιηθεί άμεσα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, καθώς με τις υπάρχουσες τιμές ενέργειας οι εταιρείες έχουν περικόψει τα επενδυτικά τους σχέδια, ενώ η εταιρεία φαίνεται επί του παρόντος να ενδιαφέρεται περισσότερο για άλλες χώρες (π.χ. Ιράν).</div> <div style="text-align: justify;"> <b>Κινδυνεύει να μείνει, για κάποιο διάστημα, χωρίς αέριο</b></div> <div style="text-align: justify;"> Αν η εκμετάλλευση της «Αφροδίτης» δεν προχωρήσει γρήγορα και δεδομένης της απόρριψης της ενδιάμεσης λύσης για εισαγωγή αερίου, υπάρχει ο κίνδυνος η Κύπρος να μείνει χωρίς φυσικό αέριο για κάποια περίοδο, καθώς οι ποσότητες που έχουν ανακαλυφθεί δεν επαρκούν για να γίνουν ξεχωριστά έργα για εισαγωγή και εξαγωγή αερίου. Επιπλέον, η ανακάλυψη του Zohr περιορίζει σημαντικά την πιθανότητα να γίνουν εξαγωγές προς την αγορά της Αιγύπτου, καθώς η χώρα θα είναι πλέον ενεργειακά αυτόνομη μετά το 2020. Μια αρνητική εξέλιξη για την Κύπρο ήταν και η άρνηση του Δήμου Λάρνακας να στεγάσει τις υποστηρικτικές υπηρεσίες των εταιρειών ενέργειας για περιβαλλοντικούς και τουριστικούς λόγους (προτάθηκε αντ’ αυτού η Λεμεσός). Το γεγονός αυτό προκάλεσε δυσαρέσκεια στους ξένους επενδυτές, καθώς οι δραστηριότητές τους καθυστερούν σημαντικά και υπάρχει το ενδεχόμενο οι υπηρεσίες αυτές να μεταφερθούν σε άλλη χώρα (π.χ. στην Αίγυπτο).</div> <div style="text-align: justify;"> Τελικώς, σε περίπτωση που η Shell –μέσω της BG– επιλέξει να μην αξιοποιήσει άμεσα το τερματικό της στην Αίγυπτο, προκύπτουν δύο εναλλακτικές επιλογές για το κυπριακό αέριο:</div> <ul style="list-style-type: disc; text-align: justify;"> <li>η κατασκευή πλωτών μονάδων υγροποίησης ή συμπίεσης αερίου (FLNG και FCNG) για τη μεταφορά του σε Ευρώπη ή/και Ασία. Οι τεχνολογίες αυτές είναι σχετικά καινούργιες και αρκετά δαπανηρές για τη Noble, που βρίσκεται ήδη σε δυσχερή οικονομική θέση λόγω των χαμηλών τιμών ενέργειας και των εκτεταμένων επενδύσεων που έχει πραγματοποιήσει στο παρελθόν. Η συγκεκριμένη επιλογή, όμως, προσφέρει ευελιξία στον προμηθευτή αερίου, καθώς δεν τον δεσμεύει σε μια μόνιμη αγορά, όπως συμβαίνει στην περίπτωση ενός αγωγού.</li> <li>η εξαγωγή αερίου προς την ακμάζουσα ενεργειακή αγορά της Τουρκίας, μέσω της κατασκευής αγωγού, εφόσον πρώτα επιλυθεί το κυπριακό ζήτημα με τρόπο που ωφελεί τις δύο κοινότητες του νησιού και δεν οδηγεί σε καταναγκαστικές ή βιαστικές επιλογές την Κυπριακή Δημοκρατία.</li> </ul> <ul style="list-style-type: circle; text-align: justify;"> <li><h3> <b>ΕΛΛΑΔΑ</b></h3> </li> </ul> <div style="text-align: justify;"> Η εκμετάλλευση των ελληνικών ενεργειακών πόρων προϋποθέτει αφενός την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών της χώρας μας με κράτη που συνορεύουν με αυτήν, αφετέρου τη διασφάλιση των ενεργειακών πηγών ενέργειας μέσα από το σχηματισμό πολυμερών διπλωματικών και στρατιωτικών συμμαχιών. Προς την κατεύθυνση αυτή, η Ελλάδα έχει ολοκληρώσει διαδοχικές συναντήσεις με Κύπρο, Αίγυπτο, Ισραήλ, Λίβανο και Ιορδανία. Οι συναντήσεις αυτές αναμένεται να έχουν συνέχεια, ενώ στην τριμερή συνάντηση Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ έγινε σαφής αναφορά στη διερεύνηση των δυνατοτήτων για την κατασκευή αγωγού (East Med) που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από το Ισραήλ και την Κύπρο στην Ελλάδα και από εκεί στην Ευρώπη, όπως και στη δημιουργία ενός υποβρύχιου ηλεκτρικού καλωδίου που θα διασυνδέει τα δίκτυα ηλεκτροδότησης των τριών χωρών (αναφερθήκαμε ανωτέρω).</div> <div style="text-align: justify;"> <b>Αγωγοί</b></div> <div style="text-align: justify;"> Παράλληλα, εγκρίθηκαν τα σχέδια για την εγκατάσταση και διαδρομή του ελληνικού τμήματος του Διαδριατικού Αγωγού Φυσικού Αερίου (Trans Adriatic Pipeline/TAP) που αποτελεί ένα βασικό project για την υλοποίηση του Νότιου Διαδρόμου, ο οποίος και αποσκοπεί να διαφοροποιήσει τις πηγές και τις οδεύσεις για την ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου. Ο TAP υπάρχει πρόβλεψη να συνδεθεί με μια σειρά από άλλους αγωγούς, όπως είναι ο διασυνδετήριος αγωγός Ελλάδας - Βουλγαρίας (IGB) που θα επεκταθεί και στη Ρουμανία, ώστε να σχηματιστεί ο Κάθετος Διάδρομος Φυσικού Αερίου (VGC), καθώς και ο αγωγός Ιονίου Αδριατικής (IAP) που θα διασχίζει Αλβανία, Μαυροβούνιο, Βοσνία-Ερζεγοβίνη και θα καταλήγει στην Κροατία. Προσφάτως, υπογράφηκε και ένα μνημόνιο συναντίληψης μεταξύ της ΔΕΠΑ, της ιταλικής Edison και της ρωσικής Gazprom για την αναβίωση του διασυνδετηρίου αγωγού Τουρκίας - Ελλάδας - Ιταλίας (ITGI), ο οποίος θα προμηθεύει με ρωσικό αέριο τις αγορές της Ευρώπης.</div> <h2 style="text-align: center;">  <b>Ο ΑΓΩΓΟΣ TAP</b></h2> <div style="text-align: center;"> <a href="http://www.liberal.gr/admin/uploads/TAP2_1_2.jpg" target="_blank"><img alt="" height="345" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/TAP2_1_1.jpg" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="831" /></a></div> <h2 style="text-align: center;"> <b>Ο ΑΓΩΓΟΣ IGB</b></h2> <div style="text-align: center;"> <a href="http://www.liberal.gr/admin/uploads/IGB_3.jpg" target="_blank"><b><img alt="" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/IGB_2.jpg" /></b></a></div> <div style="text-align: justify;"> Προφανώς, δεν είναι όλοι οι προαναφερθέντες αγωγοί υλοποιήσιμοι, καθώς απαιτούν μεγάλες επενδυτικές δαπάνες, ικανές ποσότητες αερίου, εξασφαλισμένη ζήτηση και σύμπλευση οικονομικών και γεωπολιτικών συμφερόντων μεταξύ διαφορετικών δρώντων. Ο αγωγός TAP, καθώς και οι κάθετοι αγωγοί που δύναται να συνδεθούν με αυτόν (IGB, VGC, IAP) έχουν περισσότερες πιθανότητες να ολοκληρωθούν μιας και συμβαδίζουν με τα σχέδια της Ε.Ε. για περιορισμό της εξάρτησης απ’ το ρωσικό αέριο. Επιπλέον, οι αγωγοί αυτοί, σε συνδυασμό με τον πλωτό τερματικό σταθμό υγροποιημένου αερίου που αναμένεται να κατασκευαστεί στην Αλεξανδρούπολη, θα μπορούσαν να τροφοδοτηθούν με φυσικό αέριο που θα προέρχεται από τις ΗΠΑ, προσδίδοντας στην Ουάσιγκτον οικονομικά και γεωπολιτικά οφέλη. Οι αγωγοί TAP και ITGI είναι σαφώς ανταγωνιστικοί, καθώς ακολουθούν σχεδόν παράλληλες πορείες, απευθύνονται στους ίδιους πελάτες, αλλά μεταφέρουν αέριο από διαφορετικούς προμηθευτές. Η υλοποίηση του East Med είναι αμφίβολη, κυρίως για οικονομικούς λόγους, καθώς οι σημερινές τιμές του αερίου δεν δικαιολογούν το κόστος του και ίσως θα πρέπει να αναζητηθούν και επιπλέον ποσότητες αερίου για να καταστεί λειτουργικός.</div> <div style="text-align: justify;"> Συμπερασματικά, οφείλουμε να κάνουμε <b>δύο παρατηρήσεις</b>:</div> <ul style="list-style-type: disc; text-align: justify;"> <li>Πρώτον, ότι πολλές από τις ενεργειακές εξελίξεις που αφορούν τα καθ’ ημάς δεν πηγάζουν αλλά ούτε και διαμορφώνονται αποκλειστικά απ’ τα δικά μας συμφέροντα. Συνεπώς, Ελλάδα και Κύπρος σε αρκετές πτυχές του ενεργειακού ζητήματος είναι αναγκασμένες απλώς να ακολουθήσουν τις εξελίξεις, προσαρμοζόμενες κάθε φορά με τον καλύτερο τρόπο ώστε να αποκομίσουν τα μέγιστα δυνατά οφέλη. Π.χ. αν το Ισραήλ επιθυμεί να διοχετεύσει μέρος του αερίου του μέσω ενός αγωγού που θα διατρέχει την Τουρκία, θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι αυτό θα γίνει με όρους που θα ωφελήσουν και την ελληνοκυπριακή πλευρά και δεν θα οδηγήσουν σε μια εκβιαστική επίλυση του κυπριακού ζητήματος. Αν δεν κατασκευαστεί ο αγωγός East Med, τότε η Ελλάδα θα πρέπει να αναπτύξει τις εγχώριες υποδομές αποθήκευσης και υγροποίησης και να εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στους κάθετους αγωγούς που θα μεταφέρουν αυτό το αέριο σε ξένες αγορές. Αυτό που πρέπει να έχουν υπόψιν τους οι πολιτικοί δρώντες σε Ελλάδα και Κύπρο είναι ότι οποιεσδήποτε χρονικές καθυστερήσεις ή θεσμικές αγκυλώσεις θα απομακρύνουν το ενδεχόμενο να καταστούν τα κράτη μας σημαντικοί ενεργειακοί δρώντες, με συνέπεια να υπάρξουν απώλειες σε οικονομικό και γεωπολιτικό επίπεδο. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να αντιλαμβανόμαστε τις δυνητικές συνεργασίες με όρους συμπληρωματικότητας και όχι υποκατάστασης π.χ. το Ισραήλ μπορεί να προσδοκά στη συνεργασία με Ελλάδα και Κύπρο για λόγους εθνικής ασφάλειας και επέκτασης των σχέσεων του με την Ε.Ε., αλλά και παράλληλα να επιθυμεί να αναπτύξει τους ενεργειακούς του δεσμούς με την Τουρκία για οικονομικούς λόγους αλλά και ως αντίδοτο στη γεωπολιτική ανάδυση του Ιράν.</li> <li>Δεύτερον, με βάση τα γεωλογικά δεδομένα που αφορούν την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, είναι πολύ πιθανόν μελλοντικά να ανευρεθούν και νέα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου, με τη δυνατότητα οι χώρες της περιοχής να συγκροτήσουν έναν Οργανισμό Εξαγωγέων Ενέργειας. Αν και οι παρούσες ανακαλυφθείσες ποσότητες δεν μπορούν να συγκριθούν σε καμία περίπτωση με τα αποθέματα του Οργανισμού Εξαγωγών Πετρελαιοπαραγωγών Χωρών (Organization of the Petroleum Exporting Countries/OPEC/ΟΠΕΚ), θα ήταν δυνατό να διαφοροποιήσουν τις πηγές ενέργειας κυρίως για τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, των Βαλκανίων και της Ανατολικής Ευρώπης, παρέχοντάς τους μεγαλύτερο βαθμό ενεργειακής ασφάλειας και μάλιστα σε ανταγωνιστικότερους όρους σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα. Η ενεργειακή διαφοροποίηση –αν όχι η απεξάρτηση αυτών των χωρών– θα τους προσδώσει και μεγαλύτερες δυνατότητες για την άσκηση μιας αυτόνομης, ενεργητικής και ευέλικτης διπλωματίας.</li> </ul> <div style="text-align: justify;"> <b>Αναγκαία η δημιουργία προϋποθέσεων οικονομικής ανάπτυξης και διπλωματικών συνεργειών για τις χώρες της Αν. Μεσογείου</b></div> <div style="text-align: justify;"> Οι αλλαγές αυτές όμως δεν πρόκειται να συμβούν χωρίς να υπάρξουν εντάσεις, απειλές και ίσως ματαιώσεις κάποιων σχεδίων. Η παρατεταμένη οικονομική κρίση στην Ελλάδα και η όξυνση του μεταναστευτικού προβλήματος σε πανευρωπαϊκό επίπεδο διαταράσσουν τις σχέσεις μεταξύ των μελών της Ε.Ε. και δημιουργούν τάσεις για υποκατάσταση των παραδοσιακών διπλωματικών δεσμών.</div> <div style="text-align: justify;"> Η Ρωσία αναζητεί εναγωνίως νέες αγορές για την ενέργειά της και επέκταση των υπαρχουσών, καθώς βλέπει τα οικονομικά της διαθέσιμα να περιορίζονται λόγω των χαμηλών τιμών. Οι ΗΠΑ εισέρχονται στο ενεργειακό παίγνιο της Ευρώπης μέσω των προμηθειών υγροποιημένου αερίου και οι χώρες του ΟΠΕΚ προσπαθούν να αποτρέψουν αυτήν την εξέλιξη διατηρώντας την παραγωγή τους σταθερή.</div> <div style="text-align: justify;"> Η Αυστραλία θα καταστεί εντός της επόμενης τριετίας ο μεγαλύτερος εξαγωγέας υγροποιημένου αερίου παγκοσμίως, η Κίνα διευρύνει τα στρατηγικά της αποθέματα ενέργειας αναπτύσσοντας παράλληλα τον τομέα της διύλισης, ενώ οι παραδοσιακοί παραγωγοί της Βόρειας Θάλασσας βλέπουν τις πηγές τους σταδιακά να εξαντλούνται.</div> <div style="text-align: justify;"> Εντός αυτού του έντονα ανταγωνιστικού πλαισίου, οι χώρες της Ανατολικής Μεσογείου καλούνται να λάβουν αποφάσεις που θα δημιουργούν προϋποθέσεις οικονομικής ανάπτυξης και διπλωματικών συνεργειών, ώστε να αποφευχθούν οι τριβές και οι αναταράξεις που συνδέονται συνήθως με την «κατάρα» της ενεργειακής αφθονίας.</div> <div style="text-align: justify;"> <i><b>* Ο κ. Μιχάλης Διακαντώνης είναι οικονομολόγος/διεθνολόγος, συντονιστής στο Παρατηρητήριο Ανατολικής Μεσογείου στον Τομέα Ρωσίας Ευρασίας και Νοτιοανατολικής Ευρώπης (ΤΟ.ΡΕ.ΝΕ).</b></i></div> <br /> <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το ενεργειακό τοπίο σε Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ: Προοπτικές και προκλήσεις

Του Μιχάλη Διακαντώνη* Κατά την τελευταία πενταετία, το ενδιαφέρον για τα ενεργειακά ζητήματα, τόσο στη χώρα μας, όσο και στην Κύπρο, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως -και γιατί- η Ελλάδα μετατρέπεται σε μόνιμη «Ζώνη Ασφαλείας» για την Ευρώπη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsWMON1ec1C4AOlwlGzchsMsiSGMdydnWa3DL9DdLzvSo-syFjnu9SE8TCtI8CnOd4dMOGEhpL4Mr3C1m3QmYRMo0aWwfpKPo2wYJABoZLrBxGnbVpFqa4epmJDeCSEO3CfphnptaoHMQ/s1600/kameni+gis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsWMON1ec1C4AOlwlGzchsMsiSGMdydnWa3DL9DdLzvSo-syFjnu9SE8TCtI8CnOd4dMOGEhpL4Mr3C1m3QmYRMo0aWwfpKPo2wYJABoZLrBxGnbVpFqa4epmJDeCSEO3CfphnptaoHMQ/s640/kameni+gis.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Πρόβα τζενεράλε προκειμένου να αρχίσει να διαμορφώνει τις «άμυνες» της απέναντι σε μια μεγάλη ανθρωπιστική καταστροφή που έρχεται -λόγω της κλιματικής αλλαγής τόσο στην Αφρική όσο και στην Ασία- αποτελεί για την Ευρώπη η αντιμετώπιση της παρούσας μεταναστευτικής κρίσης, η οποία οφείλεται κυρίως στον πόλεμο της Συρίας και την αστάθεια στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.<br /><br />Η μεγάλη πρόκληση για την Ευρώπη δεν είναι τα 5 εκατομμύρια Σύριοι που έχουν εγκαταλείψει την πατρίδα τους και, όταν τελειώσει ο πόλεμος, ένα σημαντικό μέρος εξ αυτών θα επιστρέψει στις εστίες του.<br /><br />Η μεγάλη πρόκληση για την Ευρώπη είναι να μπορέσει να αποτρέψει την ανθρωπιστική καταστροφή που συντελείται λόγω της περιβαλλοντικής αλλαγής και του Ελ Νίνιο τόσο στην Ανατολική Ασία, αλλά κυρίως στην Αφρική. Ήδη ο ΟΗΕ και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προειδοποιούν για τις αρχές μιας άνευ προηγουμένου ανθρωπιστικής κρίσης…<br /><br />Η επικεφαλής του οργανισμού Oxfam GB Τζέιν Κόκινγ παραδέχεται ότι είναι «πολύ αργά πια για να αποφευχθεί μια μεγάλη ανθρωπιστική καταστροφή», ενώ αντίστοιχη εικόνα προβάλλουν και οι υπηρεσίες του ΟΗΕ.<br /><br />Με την Νότια Αφρική να γνωρίζει την πιο «στεγνή» χρονιά από το 1904, την Αιθιοπία την μεγαλύτερη ξηρασία των τελευταίων 50 ετών και χώρες όπως το Μαλάουι, η Ζιμπάμπουε, το Λεσότο να αντιμετωπίζουν το μεγαλύτερο πρόβλημα ξηρασίας των τελευταίων 35 ετών, η απειλή του λιμού ήδη είναι ορατή και απειλεί περίπου 100 εκατομμύρια ανθρώπους!<br /><br />Η κατάσταση στην Αιθιοπία αρχίζει να γίνεται δραματική και πολλοί οργανισμοί προειδοποιούν ότι η κρίση θα είναι χειρότερη από εκείνη πριν 30 χρόνια που οδήγησε στην έξοδο από την Αφρική εκατομμυρίων ανθρώπων, από την Αιθιοπία, την Ερυθραία και άλλες χώρες της περιοχής.<br /><br />Η προσπάθεια της Ε.Ε., διεθνών οργανισμών και του ΟΗΕ να μπορέσουν να προσφέρουν βοήθεια, ώστε και να αποτραπεί μια γενικευμένη ανθρωπιστική κρίση, άλλα και να μην τροφοδοτηθεί ένα τεράστιο μεταναστευτικό κύμα προς βορρά, είναι χωρίς αποτέλεσμα, λόγω των διαστάσεων της κρίσης.<br /><br />Η περιβαλλοντική αλλαγή παράγει νέα κύματα μεταναστών και στην Ανατολική Ασία, όπου η άνοδος της στάθμης της θάλασσας «καταπίνει» χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα κάθε ημέρα και οδηγεί όλο και περισσότερους ανθρώπους στην αναζήτηση καλύτερης τύχης στην Δύση.<br /><br />Σε μια Ευρώπη που αδυνατεί να συμφωνήσει για τις ποσοστώσεις μετεγκατάστασης των προσφύγων από την Συρία και. αντί 160.000 μετεγκαταστάσεων όπως προέβλεπε η αρχική συμφωνία έχουν πραγματοποιηθεί λιγότερες από 400, είναι προφανές ότι το μεταναστευτικό μπορεί να αποδειχθεί πραγματική βόμβα στα θεμέλια της Ένωσης.<br /><br />Η επιλογή της Γερμανίας, η διαχείριση της παρούσας κρίσης να γίνει με πρώτο στόχο την ανάσχεση των μεταναστευτικών ροών από την Τουρκία και μετατροπή της Ελλάδας σε Κέντρο υποδοχής, ελέγχου και κατανομής στα άλλα κράτη-μέλη ενέχει τον τρομακτικό κίνδυνο για την χώρα μας να αποτελέσει την μόνιμη «Ζώνη Ασφαλείας» της Ευρώπης, απέναντι στην απειλή μιας μαζικής και μακρόχρονης εξόδου πληθυσμών από την Υποσαχάρεια Αφρική και την Ανατολική Ασία.<br /><br />Οι σημερινές διεργασίες αλλά και το σχέδιο που υλοποιείται, ουσιαστικά αποβλέπει στην δημιουργία δομών φιλοξενίας χιλιάδων ανθρώπων, που όμως εάν επαληθευτούν οι προβλέψεις των ειδικών, δεν θα μπορούν να απορροφηθούν, ούτε φυσικά να συντηρηθούν από την Ευρώπη.<br /><br />Συγχρόνως θα υπάρξει ένα δραματικό αδιέξοδο, καθώς στην πλειονότητά τους αυτοί οι άνθρωποι δεν θα καλύπτονται από το καθεστώς του πρόσφυγα και έτσι ως οικονομικοί μετανάστες θα εγκλωβίζονται στις πρώτες χώρες υποδοχής (όπως θα είναι η Ελλάδα και η Ιταλία).<br /><br />Με την πολιτική «ανοικτών θυρών» που υιοθέτησε χωρίς κανένα σχέδιο και προγραμματισμό η γερμανίδα Καγκελάριος Α. Μέρκελ (είχε προηγηθεί η... Τασία Χριστοδουλοπούλου, όπως ορθά υπενθύμισε ο Αλ.Τσίπρας) υπήρξε ένα «νεύμα» προς Αφρική και Ασία, δημιουργώντας λανθασμένες προσδοκίες σε εκατομμύρια απελπισμένους ανθρώπους.<br /><br />Αυτή είναι η απρόσμικτη πρόκληση για την Ευρώπη, η οποία δεν αντιμετωπίζεται ούτε με φράκτες, ούτε με γενναιόδωρες φιλανθρωπίες, ούτε με καλές προθέσεις.<br /><br />Και για την Ελλάδα η οποία μετατρέπεται (με την συναίνεση της κυβέρνησης) σταδιακά στην «Ζώνη Ασφαλείας» για την Ευρώπη, το βάρος είναι δυσβάστακτο. Πολύ περισσότερο για μια χώρα που είναι ήδη στα όρια της κατάρρευσης…<div style="text-align: justify;"> <br /> <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Πως -και γιατί- η Ελλάδα μετατρέπεται σε μόνιμη «Ζώνη Ασφαλείας» για την Ευρώπη

Πρόβα τζενεράλε προκειμένου να αρχίσει να διαμορφώνει τις «άμυνες» της απέναντι σε μια μεγάλη ανθρωπιστική καταστροφή που έρχεται -λόγω τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Stratfor:Η Ευρωπαϊκή Ενωση και το σενάριο της καταστροφής

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGGGW36ptf7rF_JL9Xp2oDgPdiHX659YFBWCVnWvTB66zi6Ao2zNkO3Ez5mVNjMWayP7PLiiD0nhJ3uLIM3cILBWeorGEdJ4W6glrOTDVP63sZB9Qgg8nPlNG5gZ6fO4e056Ik7xyWPFI/s1600/eurwpaiki+enwsi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGGGW36ptf7rF_JL9Xp2oDgPdiHX659YFBWCVnWvTB66zi6Ao2zNkO3Ez5mVNjMWayP7PLiiD0nhJ3uLIM3cILBWeorGEdJ4W6glrOTDVP63sZB9Qgg8nPlNG5gZ6fO4e056Ik7xyWPFI/s1600/eurwpaiki+enwsi.jpg" /></a></div> <br /> <div style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"> </div> <br /> <br /><span style="color: #666666;"><b>Η ιδέα της ευρωπαϊκής ενοποίησης ήταν εξαρχής καταδικασμένη. Το ανυπέρβλητο εμπόδιο των εθνικών ταυτοτήτων και ποια νέα μπλοκ χωρών αναμένεται να διαμορφωθούν. Ο ρόλος της γεωγραφίας, οι εμπορικές σχέσεις και το χάσμα Δύσης-Ανατολής και Βορρά-Νότου. </b></span><br /> <br /> <br /> Του <b>Mark Fleming-Williams</b><br /> Το ευρωπαϊκό εγχείρημα πάντα ήταν καταδικασμένο να αποτύχει. Η Ευρώπη είναι μια ήπειρος που διαιρείται από γεωγραφικά εμπόδια.<br /> Για δύο χιλιετίες, όχι μόνο αντιμετώπιζε μαζικούς και συνεχείς εσωτερικούς πολέμους, αλλά τηρούσε και αρχεία των πολέμων αυτών, πληροφορώντας την κάθε γενιά για όλες εκείνες τις περιπτώσεις που οι πρόγονοί τους αδικήθηκαν.<br /> Με την πάροδο των αιώνων, μεγάλες αυτοκρατορίες ήκμασαν και κατέρρευσαν, αφήνοντας πίσω τους ομάδες ανθρώπων με διαφορετικές ιστορίες, γλώσσες και κουλτούρες.<br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEj0Gl62orDysAYx8gQPxrHIXgufeQgixFKUZyBPF3WGKkeaIWfs-mLSC0ddMpLTe5MPRgG6M8UEKiwf-bTa29ezVIsOsq7ZgIM03WobWU0oQKO4UJXUP6Z4zxzkLmFCcYv1W_Ry_Y_QGp5hhfTSYUpndz9epnm74I0MUC-u=" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Stratfor: Η Ευρωπαϊκή Ενωση και το σενάριο της καταστροφής" border="0" class="article-image" src="http://air.euro2day.gr/cov/st/stratfor180_81495_A0400Y_b.jpg" /></a>Το οποιοδήποτε πρόγραμμα που θα προσπαθούσε να συγχωνεύσει αυτές τις ανόμοιες κουλτούρες σε ένα μονολιθικό κράτος σε διάστημα μόλις 70 ετών, από τη φύση του <b>ήταν καταδικασμένο.</b> Αναπόφευκτα θα αντιμετώπιζε ανυπέρβλητα επίπεδα <b>εθνικιστικής αντίστασης</b> και τελικά θα έμπαινε σε τέλμα. Αυτό είναι το σημείο στο οποίο βρισκόμαστε τώρα.<br /> <br /> Οι κρίσεις αφθονούν και αν και έχουν διαφορετικές όψεις, η καθεμία πηγάζει από το ίδιο ζήτημα: τους πολίτες, που τελικά εκτιμούν πολύ περισσότερο τις <b>εθνικές και περιφερειακές ταυτότητές τους</b> από το υπερεθνικό όνειρο.<br /> <br /> Η κρίση χρέους και οι επαναλαμβανόμενοι φόβοι για έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, που «γεννήθηκαν» από την εισαγωγή του ευρώ το 1999, εξέθεσαν την απροθυμία της <b>Βόρειας Ευρώπης να «επιδοτήσει» τον Νότο</b>. Το δημοψήφισμα για το Brexit, που έχει προγραμματιστεί για τον Ιούνιο, μπορεί να έχει τις ρίζες του στην διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2004 και στο κύμα των Πολωνών μεταναστών στο Ηνωμένο Βασίλειο.<br /> <br /> Εν τω μεταξύ, εν μέσω της συνεχιζόμενης προσφυγικής/μεταναστευτικής κρίσης, οι εθνικοί ηγέτες καθησυχάζουν τους λαούς τους παρακάμπτοντας τους ευρωπαϊκούς κανόνες και επαναφέροντας τους συνοριακούς ελέγχους, προκειμένου να αποτρέψουν τη ροή των μεταναστών από το έδαφός τους. Σε όλες αυτές τις καταστάσεις, ο κοινός παρονομαστής είναι πως οι κινητήριες δυνάμεις εντός της Ευρώπης είναι εθνικές στη φύση τους και <b>οι χώρες τελικά θα βάλουν πρώτα τα δικά τους συμφέροντα.</b><br /> <br /> Τα σημερινά προβλήματα ήταν προβλέψιμα. Το επόμενο βήμα, ωστόσο, είναι πιο δύσκολο να προβλεφθεί. Έχοντας αναγνωρίσει το έμφυτο ελάττωμα του συστήματος, θα μπορούσε κάποιος να πει πως δεν είναι βιώσιμο, ωστόσο δυστυχώς το ελάττωμα δεν δίνει και κάποια «κατεύθυνση» ως προς τις ακριβείς συνθήκες κάτω από τις οποίες θα τελειώσει το σύστημα. Υπάρχουν ακόμα πολλοί διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους θα μπορούσε να συντελεστεί ο τερματισμός της τρέχουσας μορφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.<br /> <br /> Για παράδειγμα, το project θα μπορούσε να <b>διαλυθεί μέσω των δυνάμεων της αγοράς</b>, όπως παρά λίγο να γίνει το 2012, όταν οι επενδυτές «δοκίμασαν» τη δέσμευση των χωρών του πυρήνα της Ευρώπης να σώσουν τις χώρες της περιφέρειας, και βρήκαν πως ο πυρήνας ήταν (μετά βίας) πρόθυμος να το πράξει αυτό. Ή θα μπορούσε ένας λαός να εκλέξει ένα εθνικιστικό κόμμα, όπως το Εθνικό Μέτωπο της Γαλλίας, που θα μπορούσε είτε να οδηγήσει τη χώρα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, είτε να κάνει το μπλοκ τόσο μη διαχειρίσιμο, που θα σταματήσει να λειτουργεί. Ίσως το πιθανότερο σενάριο σ' αυτή τη φάση θα ήταν η Ευρωπαϊκή Ένωση να επιβιώσει ως <b>ένα φάντασμα του πρώην εαυτού της,</b> με τους νόμους της να αγνοούνται και την ίδια να χάνει τις εξουσίες της.<br /> <h3> Πού θα συνεχιστεί η ενοποίηση</h3> Οι ακριβείς συνθήκες υπό τις οποίες θα τελειώσει το ευρωπαϊκό πρόγραμμα δεν είναι ξεκάθαρες, όμως υπάρχουν ορισμένες σταθερές, υποβόσκουσες αλήθειες που είναι σίγουρο ότι θα επιβιώσουν και πέραν της τρέχουσας μορφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.<br /> <br /> Με αυτές, μπορεί να γίνει κάποια πρόβλεψη ως προς τη μορφή που θα πάρουν τα πράγματα μελλοντικά. Αυτές οι θεμελιώδεις πραγματικότητες πηγάζουν από βαθύτερες, μη μεταβαλλόμενες δυνάμεις, που εξακολουθούν να φέρνουν κοντά τις χώρες, ανάλογα με τους πιο βασικούς στόχους τους: είναι οι ίδιες δυνάμεις που περιόρισαν τη «διάρκεια ζωής» του ευρωπαϊκού προγράμματος. Κοιτάζοντας αυτούς τους υποβόσκοντες παράγοντες, μπορεί κάποιος να προβλέψει ποιες χώρες θα αναδυθούν από την αποδυναμωμένη Ευρωπαϊκή Ένωση -ή την ΕΕ που θα έχει καταρρεύσει- με στενούς δεσμούς, και ποιες είναι πιθανό απομακρυνθούν, επιδιώκοντας τα δικά τους συμφέροντα, όταν απελευθερωθούν από τη δεσμευτική δύναμη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ενοποιητικών της ιδεωδών.<br /> <br /> Το καλύτερο μέρος για να «ξεκινήσει» κανείς είναι η <b>Μπενελούξ</b>. Το Βέλγιο, η Ολλανδία και το Λουξεμβούργο από καιρό έπαιζαν ρόλο-κλειδί στην ευρωπαϊκή γεωπολιτική, καθώς βρίσκονται σε μια επίπεδη και βατή περιοχή ανάμεσα στις δύο μεγάλες δυνάμεις της ευρωπαϊκής ηπείρου, της Γαλλίας και της Γερμανίας. Πράγματι, στην περιοχή Μπενελούξ ξεκίνησε το όλο ευρωπαϊκό πρόγραμμα.<br /> <br /> Το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο σχημάτισαν μια οικονομική ένωση το 1921 και ξεκίνησαν συζητήσεις για μια <b>τελωνειακή ένωση με την Ολλανδία το 1944</b>, πριν το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πόλεμου. Όμως, ήταν ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος αυτός που στην πραγματικότητα «γέννησε» την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς οι χώρες της Μπενελούξ ενώθηκαν με τους δύο γίγαντες και την Ιταλία, για να δημιουργήσουν ένα μπλοκ που θα απέτρεπε το ενδεχόμενο να ξανασυμβεί μια τέτοια καταστροφική σύγκρουση.<br /> <br /> Στα 70 χρόνια που μεσολάβησαν από τη γερμανική ενοποίηση, η Γαλλία έχει υπομείνει τρεις εισβολές, και όλα τα μέλη της νεοσύστατης -τότε- ένωσης υπέφεραν ως αποτέλεσμα. Σήμερα, 70 χρόνια μετά και χωρίς την επανεμφάνιση μιας καταστροφικής σύγκρουσης, η στρατηγική τους φαίνεται πως ήταν αποτελεσματική.<br /> <br /> Έτσι, οι <b>Μπενελούξ,</b> η<b> Γαλλία </b>και η<b> Γερμανία</b> θα έχουν κίνητρο να συνεχίσουν τις προσπάθειες ενοποίησής τους. Καθώς βρίσκεται ανάμεσα σε δύο οικονομικές δυνάμεις, η περιοχή της Μπενελούξ θα θέλει να εξασφαλίσει τη φιλία τους. Εν τω μεταξύ, η αντιπαλότητα Γαλλίας και Γερμανίας θα φέρει αυτές τις χώρες κοντά. Ωστόσο, το μοιραίο γεγονός εδώ είναι ότι η γαλλο-γερμανική σχέση υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα «ρήγματα» της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτι που σημαίνει ότι μια μικρότερη εκδοχή του μπλοκ θα είναι εξίσου ελαττωματική.<br /> Η<b> Ιταλία,</b> από την πλευρά της, δεν θα προσκληθεί στο «πάρτι» αυτή τη φορά. Πρώτον, της λείπουν οι ίδιες γεωπολιτικές συνθήκες, καθώς βρίσκεται προφυλαγμένη πίσω από το <b>Αλπικό «τείχος»</b>. Επιπλέον, η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης βρέθηκε στο επίκεντρο τόσο της κρίσης κρατικού χρέους όσο και της προσφυγικής κρίσης, και η Γερμανία ιδιαίτερα θα είναι τόσο επιφυλακτική ως προς τη συνέχιση της ένωσής της με τη χρεωμένη Ιταλία, όσο και ως προς τις σχέσεις της με την Ισπανία.<br /> <br /> Το μπλοκ <b>Γαλλίας-Γερμανίας-Μπενελούξ</b> είναι ο πιθανός «κληρονόμος» του ευρώ -εάν φυσικά συνεχίσει να υφίσταται το νόμισμα- και θα διατηρήσει το ενοποιητικό ήθος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα υιοθετήσει μια πιο θετική στάση προς το ελεύθερο εμπόριο απ' όσο ο προκάτοχός της, με την Ολλανδία και τη Γερμανία να υπερακοντίζουν τις τάσεις προστατευτισμού του Βελγίου και με μια Γαλλία που θα έχει χάσει τους παραδοσιακούς μεσογειακούς συμμάχους της.<br /> Αυτό το μπλοκ του «πυρήνα» θα είναι το κέντρο βάρους της Ευρωπαϊκής Ηπείρου στο μέλλον. Τις χρονικές περιόδους που ήταν ολόκληρη, μετά την ενοποίησή της το 1871, η Γερμανία κυριαρχούσε στην Ήπειρο, και φαίνεται πως θα συνεχίσει να το κάνει για τουλάχιστον τα επόμενα δέκα ή είκοσι χρόνια.<br /> <img alt="" height="555" src="http://air.euro2day.gr/cov/arsenis_2015/STRATFOR2.jpg" width="640" /><br /> <br /> Η επιρροή της Γερμανίας στην Ευρώπη δεν είναι μόνο γεωπολιτική. Ένα μεγάλο μέρος της επιρροής της βασίζεται στο εμπόριο. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες ιδιαίτερα, η Γερμανία δημιούργησε <b>ένα ισχυρό διεθνές «εργοστάσιο» αγαθών</b>. Παίρνει τα ακατέργαστα προϊόντα από τους γείτονές της (οι οκτώ εκ των οποίων στέλνουν στη Γερμανία πάνω από το 20% των εξαγωγών τους) και τα μετατρέπει σε εξελιγμένα προϊόντα προτού τα εξάγει.<br /> <br /> Το 2014,<b> η Γερμανία ήταν ο Νο 1 εξαγωγικός προορισμός</b> για τις 14 από τις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η βασική πηγή εισαγωγών για τις 15 από αυτές. Η πρόσβαση στη μηχανή αυτή έχει ωφελήσει ιδιαίτερα τα πρώην κομμουνιστικά κράτη στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, που έχουν εκμεταλλευτεί τα υψηλά επίπεδα επενδύσεων από τη Γερμανία (όπως και από την Ολλανδία και την Αυστρία) και τις εισροές κεφαλαίων προκειμένου να πετύχουν εντυπωσιακή ανάπτυξη του ΑΕΠ τους. Είτε υπάρχει Ευρωπαϊκή Ένωση είτε όχι, οι παίκτες στο δίκτυο αυτό θα έχουν μεγάλα κίνητρα να φροντίσουν ώστε να συνεχίσει να κινείται αυτή η μηχανή.<br /> <h3> Απόκλιση των συμφερόντων Ανατολής και Δύσης</h3> Ωστόσο, υπάρχουν <b>δύο «παγίδες».</b> Η πρώτη είναι η μετανάστευση. Το θέμα βαραίνει τις σχέσεις αυτές τουλάχιστον από τη διεύρυνση του 2004, όταν η Γερμανία ήταν μία από τις πολλές χώρες που επέβαλαν περιορισμούς στην ελευθερία κίνησης για τα νέα ανατολικά μέλη. Η εισροή προσφύγων στην Ευρώπη πρόσφατα αναζωπύρωσε τις τριβές αυτές, με την ομάδα Βίσεγκραντ (Ουγγαρία, Σλοβακία, Τσεχία και Πολωνία) να ενώνονται ενάντια στις προσπάθειες της Γερμανίας για κατανομή με ποσοστώσεις των νεοαφιχθέντων προσφύγων/μεταναστών.<br /> Η σχέση που αναδύεται στα ανατολικά και νοτιοανατολικά της Γερμανίας είναι τέτοια ώστε η ελεύθερη διακίνηση αγαθών και κεφαλαίων ενθαρρύνεται, όμως η ελεύθερη κίνηση ανθρώπων περιορίζεται.<br /> <br /> Η δεύτερη «παγίδα» είναι η<b> Ρωσία</b>. Μέσα στην επόμενη δεκαετία, η Ρωσία θα βιώσει κάποιες σημαντικές αλλαγές τόσο στις εξωτερικές της σχέσεις όσο και στα εσωτερικά της συστήματα. Το πρώτο ήμισυ αυτής της πρόβλεψης έχει ήδη συμβεί, και η Ρωσία έχει γίνει όλο και πιο εχθρική στην περιφέρειά της. Το Stratfor εκτιμά πως αυτό θα γίνει πιο έντονο, μέχρις ότου το σύστημα που σχεδιάστηκε από τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν <b>προσαρμοστεί ή καταρρεύσει.</b> Αυτό είναι ξεκάθαρο πως θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στους Ευρωπαίους γείτονες της Ρωσίας, αν και σε διαφορετικούς βαθμούς. Και έτσι, η γεωγραφία θα μπει και πάλι στο παιχνίδι.<br /> <br /> Έχουμε ήδη δει τον ρωσικό στρατό να χρησιμοποιείται αποτελεσματικά στην Ουκρανία, όμως η ικανότητά του να προωθηθεί περαιτέρω στη Ρουμανία περιορίζεται κάπως λόγω των βουνών των Καρπαθίων, ενός φυσικού φράγματος στα βόρεια και δυτικά της χώρας, που προστατεύει επίσης την Ουγγαρία και τη Σλοβακία. Η Πολωνία, αντιθέτως, είναι απόλυτα εκτεθειμένη στη Λευκορωσία, έναν στενό σύμμαχο της Ρωσίας, χωρίς κάποια οροσειρά να την προστατεύει.<br /> Πιο βόρεια, οι ομοίως απροστάτευτες χώρες της Βαλτικής δεν διαθέτουν τον όγκο της Πολωνίας και ως εκ τούτου έχουν μικρότερη προστασία. Μια μεγαλύτερη χώρα, όπως η Πολωνία, θα μπορούσε τουλάχιστον να αγοράσει χρόνο για να οργανώσει κάποια άμυνα.<br /> <br /> Η γεωγραφική διαφοροποίηση θα χωρίσει την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη σε δύο ομάδες, με τη μία να επικεντρώνεται στο <b>εμπόριο και την άλλη στην ασφάλεια</b>. Οι Κεντροευρωπαίοι (Τσέχοι, Ούγγροι, Ρουμάνοι, Βούλγαροι και Σλοβάκοι) θα βλέπουν με επιφύλαξη τη Ρωσία.<br /> Τα Καρπάθια Όρη, αν και αποτελούν εμπόδιο, ωστόσο δεν είναι ανυπέρβλητα. Οι χώρες αυτές, πάντως, που προστατεύονται από τα βουνά, θα είναι επίσης ελεύθερες να επικεντρώσουν μεγάλο μέρος της ενέργειάς τους στην επιδίωξη της συνεχιζόμενης ευημερίας τους μέσω του εμπορίου με τον «πυρήνα».<br /> <br /> Ένα κοινό συμφέρον για τη διατήρηση του εμπορίου με τη Γερμανία δεν είναι το θεμέλιο ενός ορισμένου μπλοκ, αλλά η αρχή μιας <b>χαλαρής ομαδοποίησης</b> που αποδυναμώνεται τόσο λόγω της απόστασής της από τη Γερμανία όσο και λόγω του χρόνου, καθώς η δύναμη της Γερμανίας αρχίζει να φθίνει.<br /> <br /> Η Πολωνία και η Βαλτική, αντιθέτως, δεν θα έχουν την πολυτέλεια να επικεντρωθούν πρωτίστως στην ευημερία τους. Με την παρουσία της Ρωσίας πάνω από το κεφάλι τους, οι χώρες αυτές θα δεθούν στενά, επικεντρώνοντας τις ενέργειές τους σε αμυντικές συμφωνίες και συμμαχίες -και ιδιαίτερα στην καλλιέργεια ισχυρών σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /> Το εμπόριο, φυσικά, θα συνεχιστεί, όμως η ταυτότητα αυτού του μπλοκ θα επικεντρώνεται στην αντίσταση κατά της ρωσικής απειλής. Αν και όταν οι εσωτερικές προκλήσεις αναγκάσουν τη Ρωσία να στρέψει το ενδιαφέρον της προς το εσωτερικό, η Πολωνία θα έχει μια σπάνια ευκαιρία να διευρύνει την επιρροή της προς τα ανατολικά και νότια, στα πρώην εδάφη της παλαιάς Πολωνο-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας στη Λευκορωσία και στην Ουκρανία.<br /> <img alt="" height="535" src="http://air.euro2day.gr/cov/arsenis_2015/STRATFOR3.jpg" width="640" /><br /> <br /> Στα βόρεια, η <b>Σκανδιναβία</b> θα σχηματίσει το δικό της μπλοκ. Τα μέλη της έχουν προϊστορία κοινών αυτοκρατοριών, ελεύθερου εμπορίου, συμφωνιών ελεύθερης κίνησης και μια <b>(αποτυχημένη) νομισματική ένωση.</b> Είναι φυσικοί σύμμαχοι. Πράγματι, ένας θεσμός που από την άνοδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται σε σχετική ύπνωση, το Σκανδιναβικό Συμβούλιο, υπάρχει ήδη για βοηθήσει τις χώρες αυτές στην εσωτερική τους διακυβέρνηση. Το μπλοκ αυτό πιθανότατα θα είναι σχεδόν ή εξίσου ενοποιημένο όσο ο ευρωπαϊκός «πυρήνας» του οποίου ηγούνται η Γαλλία και η Γερμανία, με τον οποίον θα έχει στενές εμπορικές και διπλωματικές σχέσεις.<br /> <h3> Κερδισμένοι και χαμένοι της Νέας Τάξης</h3> Το Ηνωμένο Βασίλειο θα είναι μια από τις χώρες που θα βγουν περισσότερο κερδισμένες από τη νέα τάξη πραγμάτων, εφόσον καταφέρει να παραμείνει ενωμένο για να την εκμεταλλευτεί. Έχοντας αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος της τελευταίας χιλιετίας για να κρατήσει την ήπειρο διαιρεμένη και να φέρει σε σύγκρουση τους αντιπάλους του, το Ηνωμένο Βασίλειο αναγκάστηκε να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση μόλις ήταν πλέον αδύνατο να αμφισβητηθεί η ενότητα του μπλοκ.<br /> Με την ήπειρο να είναι για μια ακόμα φορά διαιρεμένη, το Ηνωμένο Βασίλειο θα έχει τη δυνατότητα να επιστρέψει στην αγαπημένη μακροχρόνια στρατηγική του, διατηρώντας μια ισορροπία δυνάμεων την ώρα που θα προσπαθεί να αναπτύξει ένα εμπορικό δίκτυο που θα συνδυάζει το τοπικό με το παγκόσμιο.<br /> <br /> Στον αντίποδα, η<b> Ισπανία </b>και η<b> Ιταλία</b> θα μείνουν πιθανότατα πίσω. Και οι δύο θα δυσκολευτούν να κρατήσουν την ενότητά τους, με την Ισπανία να διατρέχει τον μεγαλύτερο κίνδυνο διάσπασης λόγω των εσωτερικών συγκρούσεων μεταξύ των περιφερειών της.<br /> <br /> Θα προσπαθήσουν να μείνουν όσο το δυνατόν πιο κοντά στον πυρήνα, αν και οι τάσεις προστατευτισμού στις χώρες του Νότου μπορεί να περιορίσουν αυτές τις εμπορικές σχέσεις. Η Ισπανία και η Ιταλία θα εκμεταλλευτούν και οι δύο την ανάκτηση της ελευθερίας να μπορούν να προχωρήσουν σε υποτίμηση του νομίσματός τους για αύξηση της ανταγωνιστικότητας.<br /> Από τη σκοπιά του πυρήνα, οι δύο χώρες πιθανότατα θα αντιμετωπίζονται ως μια <b>μόνιμη πηγή εντάσεων,</b> με την Γαλλία να πιέζει για τη συμπερίληψή τους και τη Γερμανία και την Ολλανδία να αντιστέκονται. Αλλά ο χρόνος θα είναι με το μέρος της Γαλλίας στο ζήτημα αυτό, γιατί τα πιο ευνοϊκά δημογραφικά στοιχεία σε σχέση με τη Γερμανία δείχνουν ότι θα έχει μεγαλύτερη επιρροή στο μπλοκ καθώς θα περνούν τα χρόνια.<br /> <br /> Η εικόνα που παρουσιάσαμε δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί ως μια ακριβής αναπαράσταση της Ευρώπης σε κάποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή στο μέλλον. Ακόμα και αν η Ευρωπαϊκή Ένωση οδηγηθεί σε απότομη διάλυση, όπως παραλίγο να συμβεί το 2012, είναι απίθανο οι χώρες να κινηθούν και να υιοθετήσουν τόσο αρμονικά τους νέους τους ρόλους. Τα γεγονότα θα προχωρήσουν με διαφορετική ταχύτητα το καθένα και ίσως να υπάρξουν σοβαρές συγκρούσεις κατά την πορεία μετάβασης.<br /> <br /> Με χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία να δίνουν μάχη για να αποφύγουν την απομόνωση, <b>η Γαλλία θα βρεθεί στη δύσκολη θέση</b> να πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στο να παραμείνει κοντά στη Γερμανία ή να ταχθεί στο πλευρό των συμμάχων της στη Μεσόγειο. Στοιχεία του υφιστάμενου συστήματος μπορεί να διασωθούν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν σύνδεσμοι μεταξύ των μπλοκ.<br /> Για παράδειγμα, αν το ευρώ επιβιώσει στον πυρήνα, μπορεί να συνεχίσει να χρησιμοποιείται σε ορισμένες από τις σημερινές χώρες της ερωζώνης που θεωρούνται δημοσιονομικά υπεύθυνες, όπως η Φινλανδία.<br /> Oι άγνωστες πτυχές παραμένουν πολλές. Ωστόσο, η πρόθεση είναι να αποτυπώσουμε τη βασική εικόνα. Αυτό που θα περιλαμβάνει, θα βασιστεί στο πού και πόση πίεση θα ασκηθεί τα επόμενα χρόνια.<br /> <br /> <a href="http://www.euro2day.gr/" target="_blank">πηγή</a> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fair.euro2day.gr%2Fcov%2Fst%2Fstratfor180_81495_A0400Y_b.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEj0Gl62orDysAYx8gQPxrHIXgufeQgixFKUZyBPF3WGKkeaIWfs-mLSC0ddMpLTe5MPRgG6M8UEKiwf-bTa29ezVIsOsq7ZgIM03WobWU0oQKO4UJXUP6Z4zxzkLmFCcYv1W_Ry_Y_QGp5hhfTSYUpndz9epnm74I0MUC-u=" -->

Stratfor:Η Ευρωπαϊκή Ενωση και το σενάριο της καταστροφής

Η ιδέα της ευρωπαϊκής ενοποίησης ήταν εξαρχής καταδικασμένη. Το ανυπέρβλητο εμπόδιο των εθνικών ταυτοτήτων και ποια νέα μπλοκ χωρών αν...

Διαβάστε την συνέχεια

Πιάσανε τον Τούρκο δολοφόνο του Ρώσου πιλότου!!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPN1sJVhpIyVxvL_5rjmia9pFt_WkIJSrSuGFhsieaWKXeMiaH9VB7TfrFBn8hb4js_dHACNudYU7jQhS2-h94IEFa1f9jADiONlSqt8-ZQpsDp6yBnFWVl073UC2jpAH8r9amXvYYNtQ/s1600/o+nekros+rwsos+pilotos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="464" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPN1sJVhpIyVxvL_5rjmia9pFt_WkIJSrSuGFhsieaWKXeMiaH9VB7TfrFBn8hb4js_dHACNudYU7jQhS2-h94IEFa1f9jADiONlSqt8-ZQpsDp6yBnFWVl073UC2jpAH8r9amXvYYNtQ/s640/o+nekros+rwsos+pilotos.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης<br /> <br /> Ο Τούρκος δολοφόνος του Ρώσου πιλότου που είχε πέσει με το αλεξίπτωτο κατά την κατάρριψη του αεροσκάφους του στις 24 Νοεμβρίου και ο οποίος είχε επικηρυχτεί από τον ίδιο τον πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαδιμήρ Πούτιν, συνελήφθηκε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες όπως αναφέρουν τα ίδια τα τουρκικά ΜΜΕ.<br /> <br /> Σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πληροφορίες την σύλληψη του Τούρκου δολοφόνου την μετέδωσε πρώτα το ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων, Fars Haber Ajansı, προσθέτοντας ότι ο Τούρκος δολοφόνος Arpaslan Çelik συνελήφθηκε από Ειδικές Δυνάμεις που τον καταδίωκαν.<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://img.rt.com/files/2015.11/original/56585a5fc36188f5688b460c.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="355" src="https://img.rt.com/files/2015.11/original/56585a5fc36188f5688b460c.jpg" width="640" /></a></div> Το ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων επικαλείται το Russia Today το οποίο μετέδωσε ότι ο δολοφόνος του ήρωα Ρώσου πιλότου, Oleg Peşkov, βρίσκεται στα χέρια της δικαιοσύνης και θα δώσει λόγο για την δολοφονική εκτέλεση του Ρώσου πιλότου που είχε αιχμαλωτιστεί από τους Τουρκομάνους ισλαμιστές σε συριακό έδαφος.<br /> <br /> Υπενθυμίζεται ότι ο Arpaslan Çelik μετά την ειδεχθή του πράξη είχε πάει στην Τουρκία και εμφανίζονταν δημόσια υπερήφανος για την δολοφονία του Ρώσου πιλότου. Οι Ρώσοι είχαν ορκιστεί να τον συλλάβουν για να δώσει λόγο για την πράξη του.<br /> <br /> Τώρα να δούμε που θα υπερηφανευτεί για το έγκλημα του!<br /> <br /> Η Άγκυρα βρήκε τον κατάλληλο δάσκαλο της!<br /> <br /> <a href="http://nikosxeiladakis.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Πιάσανε τον Τούρκο δολοφόνο του Ρώσου πιλότου!!

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης Ο Τούρκος δολοφόνος του Ρώσου πιλότου που είχε πέσει με το αλεξίπτωτο κατά την κατάρριψη του αεροσκάφους του ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιες είναι οι σκέψεις της Αμερικής για τον Ερντογάν: Μήπως ετοιμάζουν την ανατροπή του;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiulLiY5qj5xWBJhc3jddWAQO592uHUgyeB7Q5qAIWY9gUbiT2trMzWMo8H3kO3lGNLlruC7zPQwddfKbLk4kReRbJrYe0No3VlsF2SOSzjWeD9Pgl5TPz2xp4Mrsm3HhwJa1WlND0TG_0/s1600/o+erdogan+stin+ameriki.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiulLiY5qj5xWBJhc3jddWAQO592uHUgyeB7Q5qAIWY9gUbiT2trMzWMo8H3kO3lGNLlruC7zPQwddfKbLk4kReRbJrYe0No3VlsF2SOSzjWeD9Pgl5TPz2xp4Mrsm3HhwJa1WlND0TG_0/s1600/o+erdogan+stin+ameriki.jpg" /></a></div> <br />Αυτοί που διαρρέουν τις φήμες υποστηρίζουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν στήσει παγίδα στον πρόεδρο της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, Ισχυρίζονται ότι μία επανάσταση, που την χαρακτηρίζουν «πολύχρωμη», είναι πλέον πιθανή στη χώρα, όπου πλέον κυριαρχούν οι ιδέες των φανατικών του Ισλάμ. Αυτή πιστεύω είναι μία υπόθεση…<br /><br />Οι φυλακές γέμισαν με αντιπάλους του ισλαμιστή ηγέτη. Και η κατάσταση εξελίσσεται με δραματικό τρόπο για την Τουρκία. Με αφορμή των απελευθέρωση των δημοσιογράφων της Τζουμχουριέτ από τα μπουντρούμια του Ερντογάν, πληροφορηθήκαμε από τον ίδιο τον ισλαμιστή ηγέτη της χώρας, ότι δεν αναγνωρίζει τις αποφάσεις του Συνταγματικού Δικαστηρίου. Μπορεί η δήλωση αυτή να είναι και η σταγόνα για να ξεχειλίσει το ποτήρι; Ισως, αν και όλες οι προηγούμενες προβλέψεις για το τέλος του -ή αν θέλετε το μέλλον του- ήταν λανθασμένες.<br /><br />Πόσες φορές τα προηγούμενα χρόνια υποστηρίξαμε, αναλυτές, δημοσιογράφοι και πολιτικοί επιστήμονες, ότι “έφτασε το τέλος του Ερντογάν”. Και όμως. Ζει και βασιλεύει και κυρίως δημιουργεί προβλήματα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της ανατολικής Μεσογείου, αλλά κυρίως στους συμμάχους της χώρας του: Στους Αμερικανούς και στους Ευρωπαίους. Αυτά που συμβαίνουν και αυτά που ζούμε, είναι τρομακτικά. Η Τουρκία δημιούργησε τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία, με την καθοδήγηση και τη χρηματοδότηση της Σαουδικής Αραβίας, και ο Ερντογάν είναι αυτός που σχεδίασε την προσφυγική καταστροφή.<br /><br />Από τις 16 Μαίου του 2013 και για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, ο Πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα είχε διακόψει κάθε σχέση με τον Ερντογάν. Εκείνη την ημέρα, που χαρακτηρίστηκε από την περίφημη φωτογραφία με τις ομπρέλες, ο κ. Ομπάμα απάντησε με θυμω΄μένο τρόπο στον Τούρκο πρόεδρο όταν ο τελευταίος εισηγήθηκε τη χρήση χερσαίων δυνάμεων στη Συρία, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Άλλαξε στάση όταν εκβιάστηκε από τις εξελίξεις στη Συρία. Αρνήθηκε μεν, και αρνείται μέχρι σήμερα, να λάβει μέρος σε επίθεση με χερσαίες δυνάμεις, αλλά εάν συμβεί αυτό, όπως πιέζει η Σαουδική Αραβία και ο Ερντογάν, θα συνδράμει με αεροπορική υποστήριξη. Βεβαίως, τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, ο Αμερικανός ηγέτης είναι αφοσιωμένος στην εκεχειρία και δεν θα σπάσει τη συμφωνία του με τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν, εκτός εάν η Ρωσία την παραβιάσει.<br /><br /><b>ΕΡΩΤΗΜΑ:</b> Είναι τελειωμένος για την Αμερική ο Ταγίπ Ερντογάν; Η απάντηση αποτελεί προσωπική γνώμη και έχω καταλήξει σε ένα συμπέρασμα με βάση συζητήσεις που έχω στην Ουάσιγκτον και πληροφοριών που συλλέγω στο πλαίσιο της εργασίας μου. Δεν έχω βρει ούτε ένα άνθρωπο που να τρέφει καλά αισθήματα για τον Πρόεδρο της Τουρκίας εκτός 2-3 πληρωμένων ξένων αναλυτών, οι οποίοι παραποιούν την πραγματικότητα. Δυστυχώς εργάζονται σε σημαντικά ινστιτούτα και οι ισχυρισμοί τους έχουν την “ταμπέλα” αυτών των ινστιτούτων, αλλά είμαι βέβαιος ότι περισσότερο έχουν γελοιοποιηθεί, παρά έχουν εισακουστεί.<br /><br />Οποιος παρακολουθεί τις ενημερώσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και τον τρόπο με τον οποίο οι εκπρόσωποί του απαντούν στα επιθετικά ερωτήματα Τούρκων δημοσιογράφων καταλαβαίνουν από το πρώτο δευτερόλεπτο ότι οι Αμερικανοί έχουν να αντιμετωπίσουν ένα διεθνή ταραξία, ο οποίος απειλεί την ειρήνη σε παγκόσμιο επίπεδο. Διότι εάν ο κ. Ομπάμα αποδεχόταν το αίτημα του κ. Ερντογάν για χερσαία εισβολή στη Συρία, η Ρωσία -όπως απέδειξε από το καλοκαίρι- θα αντιδρούσε και θα είχαμε μία αμερικανο-ρωσική σύγκρουση. Μοιραία, θα αναμειγνύονταν και οι χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ, αλλά και το Ιράν, που διαθέτει τους δικούς του πόλους επιρροής στη Συρία. Για να ειπωθούν τα πράγματα ως έχουν, η Συρία για τη Μόσχα και τη Τεχεράνη είναι “δικό τους έδαφος” και ο Ασαντ δικός τους άνθρωπος. Δεν θα τον εγκαταλείψουν. Ο τρόπος με τον οποίο έδρασε ο Πούτιν στη Συρία, χρησιμοποιώντας τα βομβαρδιστικά του αλλά και τις ειδικές δυνάμεις, απέδειξε και κάτι άλλο: ότι δεν ισχύουν οι ισχυρισμοί περί εσωτερικής κατάρρευσης της Ρωσίας, διότι μία χώρα που έχει τα μύρια τόσα προβλήματα, όπως τα παρουσιάζουν τα δυτικά ΜΜΕ, δεν αντέχει την καθημερινότητα ενός τέτοιου πολέμου. Και οι Δυτικοί παραδέχονται πιά ότι είναι λόγω της Μόσχας που η ήττα των τρελών τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους είναι εξαιρετικά κοντά.<br /><br />Ο Ταγίπ Ερντογάν προκαλεί καθημερινά τους Αμερικανούς με τις επιθέσεις εναντίον των γνησίων συμμάχων τους, που είναι οι Κούρδοι της Συρίας, οι οποίοι έχουν πολεμήσει με ηρωϊσμό εναντίον των τζιχαντιστών και έχουν καταλάβει και εδάφη που ίσως να μην περιλαμβάνονται στα ιστορικά σύνορα του Κουρδιστάν. Η πραγματικότητα επιβάλλεται μερικές φορές στον πόλεμο και δύσκολα αλλάζει. Οι τουρκικοί βομβαρδισμοί εναντίον του συριακού Κουρδιστάν έχουν θυμώσει τους Αμερικανούς και οι αναγνώστες θα το διαπιστώσουν εύκολα βλέποντας τα βίντεο της δημοσιογραφικής ενημέρωσης. Είμαι εκεί και αρκετές φορές τρίβω τα …μάτια του, καθώς δύσκολα πιστεύει κανείς αυτά που συμβαίνουν. Οι εκπρόσωποι “βομβαρδίζονται” από Τούρκους δημοσιογράφους, αλλά επιμένουν στην κυβερνητική γραμμή, ότι οι Κούρδοι είναι εταίροι τους εναντίον του Ισλαμικού Κράτους. Και αυτή είναι η πραγματικότητα… Και τούτη φορά οι Κούρδοι δεν θα δεχθούν την προδοσία των Αμερικανών, όπως συνέβη το 1974 με τον πατριάρχη της οικογένειας Μπαρζανί, και μετά τον Περσικό Πόλεμο του πατέρα Μπους, όταν οι Κούρδοι έδωσαν τη νίκη στους Αμερικανούς χωρίς αυτοί να υλοποιήσουν τις υποσχέσεις τους. Για τους Κούρδους της Συρίας το αυτόνομο Συριακό Κουρδιστάν, θα είναι μία πραγματικότητα.<br /><br />Χωρίς αμφιβολία, οι Αμερικανοί προτιμούν την μουσίτσα τον Αχμέτ Νταβούτογλου από τον Ταγίπ Ερντογάν, αλλά κάνουν ένα λάθος: Αυτοί οι δύο είναι δίδυμο που συμφωνούν σε όλα, και προσωπικά πιστεύω ότι “μαζί θα πέσουν”. Μαζί ανδρώθηκαν στο Ισλαμικό Κόμμα, μαζί σχεδίασαν την άλωσή του, μαζί εξαφάνισαν από το πολιτικό προσκήνιο τον Αμντουλλάχ Γκιούλ, ο οποίος αποτελεί χρυσή εφεδρεία για τους Αμερικανούς και τη “νέα Τουρκία” μετά τον Ερντογάν. Στην περίπτωση που ο Ερντογάν και ο Νταβούτογλου πέσουν υπό το βάρος των εξελίξεων στη Συρία, η Ουάσιγκτον θα χρειαστεί μία “ήρεμη δύναμη”, για να επιβληθεί του “όχλου”, που θα ωρύεται, και αυτός είναι ο Γκιούλ, ο οποίος φέρεται να επισκέφθηκε την αμερικανική πρωτεύουσα και να είχε επαφές με την αμερικανική ηγεσία.<br /><br /><b>ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ:</b> Ο Ερντογάν είναι απρόβλεπτος, απολυταρχικός και απόλυτος. Βεβαίως λόγω και της οξείας κλειστοφοβίας που τον ταλαιπωρεί, είναι και επικίνδυνος επειδή δείχνει ότι πρόκειται και για “ψυχιατρική περίπτωση”. Αυτό το μείγμα είναι εκρηκτικό και υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να ξυπνήσουμε ένα πρωί και ο στρατός του να έχει εισβάλει στη Συρία. Φοβούνται στην Ουάσιγκτον ότι μπορεί να συμβεί; Βεβαίως… Και τον έχουν προειδοποιήσει.<br /><br /><b>Για να εισβάλει στη Συρία, με στόχο βέβαια τους Κούρδους, πρέπει να συναινέσουν οι στρατηγοί.</b><br /><br /><b>ΒΑΣΙΚΟ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ</b>: Ελέγχει όμως τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις; Διίστανται οι απόψεις και θα επιλέξω να δεχθώ τη θεωρία Τούρκου αναλυτή, ο οποίος πιστεύει πως είναι μύθος ότι τον υποστηρίζει ο στρατός. Οι Τούρκοι στρατηγοί δεν θα αναλάβουν την ευθύνη, μου είπε, επειδή η αποτυχία θα χρεωθεί σε αυτούς. Πολλοί συνάδελφοί τους φυλακίστηκαν από τον Ερντογάν “χωρίς λόγο και αιτία”, και εάν η στρατιωτική επιχείρηση αποτύχει στη Συρία, δεν θα τους φυλακίσει, αλλά θα τους τουφεκίσει για να σωθεί ο ίδιος.<br /><br />Τίθεται ακόμα ένα ερώτημα: Θα του το επιτρέψουν οι Αμερικανοί; Παρά το γεγονός ότι πιστεύω πως πέρασαν οι εποχές που η Ουάσιγκτον με ένα τηλεφώνημα επέβαλλε την άποψή της, πιστεύω ότι θα επιχειρήσουν να τον αποτρέψουν. Ηδη τους έχει δημιουργήσει μύρια προβλήματα και η αποτυχία της “Αραβικής Ανοιξης” έχει χρεωθεί αποκλειστικά σε αυτόν. Μετά το φιάσκο της Αιγύπτου, η οποία τελικά “σώθηκε” από τους στρατηγούς επιβάλλοντας στυγνή δικτατορία, αλλά και ειδικά της Λιβύης, η οποία κατέστη άνδρο των τρομοκρατών του Ισλαμικού Στρατού, η Μέση Ανατολή δεν θα άντεχε και την άλωση της Συρίας, έστω και αν οι Τούρκοι και οι Σαουδάραβες λένε στους Αμερικανούς πως έχουν έτοιμη τη νέα κατάσταση. Διότι δεν την έχουν…<br /><br />Με βάση την παραπάνω υπόθεση, οι Αμερικανοί θα τον σταματήσουν… Όμως υπάρχει και η άλλη εκδοχή. Εάν όντως επιθυμούν να φύγει και να αντικατασταθεί από “μία δική τους κατάσταση” οι Αμερικανοί θα υποθάλψουν την τρέλα του, τη μεγαλομανία του και τις δικτατορικές εξουσίες του. Ετσι θα τον οδηγήσουν σε πολιτική αυτοκτονία. Αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει κοινωνική αναταραχή, και κινητοποίηση του στρατού. Το σίγουρο είναι ότι ένας πόλεμος δεν θα έχει θύματα μόνο στα πεδία των μαχών αλλά και σ’ αυτούς που τον προκαλούν.<br /><br />Αναλυτές με καλή μνήμη των διεθνών γεγονότων, των υπόγειων και δημόσιων σχεδιασμών, θυμίζουν σε όσους τους αμφισβητούν ότι ήταν οι Αμερικανοί αυτοί που ενθάρρυναν τον Σαντάμ Χουσεΐν να προκαλέσει τον πόλεμο με το Ιράν, αλλά και την εισβολή στο Κουβέιτ. Είναι ένας κυνικός ισχυρισμός, αλλά ποιος μπορεί να τον αμφισβητήσει με στοιχεία και πειστικά επιχειρήματα; Δεν ήταν η πρέσβειρα των ΗΠΑ στη Βαγδάτη April Glaspie που έγνεψε θετικά όταν την ρώτησε ο τότε δικτάτορας του Ιράκ;<br /><br />Οι Αμερικανοί συνεχίζουν να συνεργάζονται με τον Ταγίπ Ερντογάν, αλλά δεν τον εμπιστεύονται. Και θα αποδειχθεί ότι δεν είναι καθόλου υπερβολικό το συμπέρασμα, ότι ήδη σκέφτονται την επόμενη πολιτική κατάσταση που θα προκύψει στην απρόβλεπτη Τουρκία.<br /><br /><a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Ποιες είναι οι σκέψεις της Αμερικής για τον Ερντογάν: Μήπως ετοιμάζουν την ανατροπή του;

Αυτοί που διαρρέουν τις φήμες υποστηρίζουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν στήσει παγίδα στον πρόεδρο της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, Ισχυρίζ...

Διαβάστε την συνέχεια

Χωρίς να το θέλει ο Ερντογάν εξελίσσεται σε σύμμαχο…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSO6HR03cE3PxRQhByFw1LRJIwqFzN7Yg_FkwfDAERQi-cB0JC5_367WOAYKVIWBdi0nCQyaQik52TKxzKDlbcJTa4c9PNVzLEvb6HFw4BrwbvcBY-6BuX948i1TvvHvHRI3J4LbdCYrI/s1600/erdogan1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSO6HR03cE3PxRQhByFw1LRJIwqFzN7Yg_FkwfDAERQi-cB0JC5_367WOAYKVIWBdi0nCQyaQik52TKxzKDlbcJTa4c9PNVzLEvb6HFw4BrwbvcBY-6BuX948i1TvvHvHRI3J4LbdCYrI/s1600/erdogan1.jpg" /></a></div> <br /> <i><b>Ο Θεός να μας κόβει μέρες και να δίνει χρόνια στον ευλογημένο από τον Αλλάχ ηγέτη της Τουρκίας, ο οποίος θα έπρεπε να έχει τιμηθεί με την ύψιστη διάκριση της ελληνικής Δημοκρατίας… και αν αυτή προβλέπει κάποιον «μαγαλόσταυρο», θα πρέπει τη διαδικασία του κατεπείγοντος να θεσπίσει η πολιτεία μας κάποια… «μεγαλο-ημισέληνο» για να καλυφθεί η περίσταση.</b></i><br /> <br /> Σχολιάζει ο ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ<br /> <br /> Οι αναγνώστες προφανώς νομίζουν ότι εμπαίζουμε και ειρωνευόμαστε τον ηγέτη της γειτονικής μας χώρας. Λανθάνουν. Μετά τις εξελίξεις των τελευταίων ωρών, κλειστήκαμε στον εαυτό μας και ασκηθήκαμε στη δριμεία αυτοκριτική για τα πεπραγμένα μας όλο αυτό το διάστημα. Η διαδικασία της ενδοσκόπησης αυτή μας οδήγησε σε ένα και μόνο συμπέρασμα: Οφείλαμε να καταλάβουμε εγκαίρως, ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εμφορείται από σφοδρά φιλελληνικά αισθήματα.<br /> <br /> Εξηγούμαστε λοιπόν. Τις τελευταίες ώρες η ελληνική επικαιρότητα, ανέδειξε ένα «πακέτο» θεμάτων σε σχέση με την τουρκική συμπεριφορά στο μεταναστευτικό / προσφυγικό. Οι Τούρκοι απαγόρευσαν στη Γερμανίδα υπουργό Άμυνας να προσγειωθεί στη Μυτιλήνη (η αποδοχή της τουρκικής θέσης είναι απαράδεκτη για τους Γερμανούς), καθώς επίσης και στα πλοία του ΝΑΤΟ να χρησιμοποιούν τα χωρικά της ύδατα. <br /> <br /> Η Τουρκία δεν δείχνει ενδιαφέρον να παραλάβει πίσω όσους διασώζουν τα ΝΑΤΟϊκά πλοία, ενώ δεν επέτρεψε και στη Γερμανίδα υπουργό να μεταβεί στα τουρκικά παράλια για να εξετάσει το πρόβλημα με τους διακινητές. Ποιος είπε ότι καλύπτονται από το τουρκικό κράτος… Επίσης, πρόκειται για την υπουργό χώρας που τους έκανε τη χάρη και αποκάλεσε τρομοκράτες το PKK, φανταστείτε να ασκούσε και κριτική…<br /> <br /> Όλοι σπεύσαμε να καυτηριάσουμε την απροσάρμοστη, αντισυμμαχική, παρανοϊκή, αμοραλιστική, απάνθρωπη, αναθεωρητική (κ.λπ. ο καθένας ό,τι θέλει προσθέτει) συμπεριφορά της Τουρκίας, η οποία έχει όντως προβεί σε μια επίδειξη αγωγής μικρού παιδιού με διάφορα προβλήματα στον τομέα της συμπεριφοράς, κάποια εκ των οποίων δεν θα το εγκαταλείψουν έως ότου φύγει από τον μάταιο τούτο κόσμο, καθώς είναι κάτι εγγεγραμμένο στον κώδικα DNA, άρα δεν αλλάζει και πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτό.<br /> <br /> Χωρίς ενδεχομένως να το αντιλαμβάνεται, η ηγεσία της γειτονικής χώρας έχει εξελιχθεί στον μεγαλύτερο σύμμαχο του Ελληνισμού στην περιοχή, πραγματικό στήριγμα. Διότι στην κατάσταση που βρίσκεται το ελληνικό κράτος, η συμπεριφορά της επίσημης Τουρκίας, κάνει τον διεθνή παράγοντα που καταβάλει προσπάθειες ελέγχου μιας κατάστασης που τείνει να καταστεί εντελώς ανεξέλεγκτη, να κοιτά με πραγματική συμπάθεια την Ελλάδα.<br /> <br /> Από τη μία όχθη του Αιγαίου έχουμε ένα πανίσχυρο, με βάση τους αριθμούς κράτος, με πολύ μεγάλο αριθμό πλωτών μέσων στη διάθεσή του, με έναν υπέρογκο προϋπολογισμό για κάθε λογής υπηρεσία ή/και θεσμό στον τομέα της εθνικής ασφάλειας και εμφανίζεται να μην μπορεί να ελέγξει μια χούφτα παλιάνθρωπους, του διακινητές των μεταναστών / προσφύγων από τα τουρκικά παράλια στα ελληνικά νησιά. Δεν μπόρεσαν (…) να ελέγξουν ούτε τη δράση των διακινητών απέναντι στο μικρό νησάκι του Καστελορίζου, το οποίο θέλησαν να γεμίσουν με πρόσφυγες τριπλάσιους από τον τοπικό ελληνικό πληθυσμό…<br /> <br /> Από την άλλη πλευρά του Αιγαίου έχουμε την Ελλάδα, μια χώρα σε βαθύτατη οικονομική κρίση, με περιορισμένα μέσα, που παλεύει να κρατηθεί στην επιφάνεια, με βαθύτατο εσωτερικό πολιτικό διχασμό, η οποία έχει κατακλυστεί από πρόσφυγες και μετανάστες που προσπαθούν να την εγκαταλείψουν για κάποια χώρα της Δυτικής ή Βόρειας Ευρώπης, ελπίζοντας να ξεκινήσουν μια νέα ζωή…<br /> <br /> Αυτή η χώρα που είναι γονατισμένη, επιδεικνύει με κάθε τρόπο ότι δεν της έλλειψε ένα βασικό στοιχείο που θα έπρεπε να χαρακτηρίζει κάθε εκατοστό της Ευρώπης του Διαφωτισμού. Την ανθρωπιά. Δεν έχει νόημα καν να αναφερθούμε στις προσπάθειες που γίνονται σε κυβερνητικό επίπεδο, ή να αναλωθούμε στην κριτική για όσα έγιναν λάθος. Και είναι πολλά και τραγικά τα λάθη.<br /> <br /> Αυτό όμως που κάνει τον λαό της, την κοινωνία της να ξεχωρίζει, είναι ότι μέσα σε αυτή τη μιζέρια της κρίσης, μέσα σε αυτή την απελπισία, μεγάλο μέρος του πληθυσμού δείχνει ότι ΔΕΝ ξεχνά ότι πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι.<br /> <br /> Συγκλονίζει το θέμα με τα σημεία που αυξάνονται με γεωμετρικό ρυθμό, όπου ένα πιάτο φαγάκι που περισσεύει στις οικογένειες, πολλές εκ των οποίων έχουν απλήρωτους λογαριασμούς και κινδυνεύει ακόμα και το σπίτι τους, είναι κρεμασμένο για να το βρει να τραφεί ένας συνάνθρωπός μας που πλέον δεν διαθέτει ΟΥΤΕ αυτό. Μια τσάντα με ρούχα. Οτιδήποτε θα μπορούσε να είναι χρήσιμο…<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/03/NATO_SNMG2_Aegean_Sea1.jpg"><img height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgeh67-rJ3bhP0csyAfc3MUb0xbeuqyfZEBB6DypJJOLagZu5NR64PDFBmPOtmnuOn_Rzep8xI6sPULm-KGFJ6fGDr5VEP89WqmxdZGYuZZVdV4PUuDfT3Mz5p8Fw6NrNJ5VIJEqoZNgRt5XjanwX-bWUJr-G77A4EaFb4zd0DHxB_N49hfhdjBb4_NHHLk-vNKG8JA8s0=" width="640" /></a><br /> <br /> Συγκλονίζουν οι προσπάθειες απλών καθημερινών ανθρώπων να προσφέρουν ένα ρουχαλάκι σε αυτούς τους δυστυχισμένους ανθρώπους που βρέθηκαν σε τόσο δύσκολη θέση, λίγες καραμέλες για τα παιδάκια, ένα παιχνιδάκι να περάσουν την ώρα τους και να χαμογελάσουν, λίγο νερό, μερικά σάντουιτς…<br /> <br /> Αυτό το επισήμαναν ακόμα και μέσα ενημέρωσης σε χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που μας άσκησαν πολύ σκληρή κριτική στο πρόσφατο παρελθόν. Ό,τι και να γίνει, τη στιγμή που οι βολεμένοι στη Βόρεια Ευρώπη που μια ζωή μας έκαναν χρηστομάθεια κουνώντας μας το δάκτυλο, την ώρα που ο Έλληνας παλεύει να κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να βοηθήσει, χωρίς να ρωτά για το θρήσκευμα ή την καταγωγή αυτού που βλέπει να υποφέρει, άλλοι ψηφίζουν νόμους για να τους κατάσχουν τα τιμαλφή…<br /> <br /> Κι αυτό για να χρηματοδοτήσουν λέει την παραμονή τους στον δικό τους «παράδεισο», προσπαθώντας να τον αποτρέψουν από το να αποτολμήσει καν να περάσει τα σύνορα… Οι δε Αλβανοί κλείνουν τα σύνορα, ξεχνώντας ότι εκατομμύρια από αυτούς, τις περασμένες δεκαετίες δούλεψαν σκληρά και έστειλαν εμβάσματα δισεκατομμυρίων στην πατρίδα τους, όταν ήρθαν αυτοί μετανάστες.<br /> <br /> Κι αν έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης σε αρκετές περιπτώσεις, η κρίση έρχεται για να δώσει ένα καλό μάθημα σε όσους υπερέβαλαν, δυστυχώς και σε άλλους που δεν έβλαψαν κανέναν. Σε κάθε περίπτωση, η ελληνική κοινωνία υπομένει με στωικότητα τη δοκιμασία, γνωρίζοντας ότι θα έχει ημερομηνία λήξης και σιγά-σιγά θα βρούμε για μια ακόμη φορά στην Ιστορία μας τον δρόμο μας.<br /> <br /> Στο μεταξύ, το μόνο που έχει μείνει είναι η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη. Σίγουρα δεν είναι το χαρακτηριστικό όλων, αλλά τα παραδείγματα ότι ο Έλληνας ξυπνάει, με τον δικό του ιδιαίτερο πάντα τρόπο και τον προσβάλει αυτό που γίνεται, είναι τόσο πολλά και διαρκώς αυξανόμενα, που κάνει την ελπίδα να γεννιέται κρυφά μέσα μας ότι στο τέλος κάτι θα αλλάξει.<br /> <br /> Εν μέσω αυτής της κατάστασης λοιπόν, ο γείτονας από την άλλη πλευρά του Αιγαίου συμπεριφέρεται με τον μόνο τρόπο που έχει μάθει, αυτόν του απροσάρμοστου περιφερειακού ταραξία, ο οποίος δεν διστάζει να τα κάνει όλα μπάχαλο, χωρίς να πτοείται απέναντι σε οποιονδήποτε και σε οτιδήποτε.<br /> <br /> Παράλληλα, απέναντι στον φτωχό Έλληνα γέροντα που θυσιάζει τον καφέ του στο καφενείο για να αγοράσει καραμέλες για να τις μοιράσει στα παιδάκια χαϊδεύοντάς τους λίγο το κεφαλάκι, αντιπαρατάσσουν τους εγκληματίες δουλεμπόρους, που πνίγουν τους δυστυχισμένους αυτούς ανθρώπους στα νερά του Αιγαίου.<br /> <br /> <br /> Με τη συμπεριφορά της, η Τουρκία του Ερντογάν, χωρίς να το θέλει κάνει το ελληνικό παράδειγμα πιο ορατό στα μάτια ολόκληρου του κόσμου. Και χωρίς να το αντιλαμβάνονται πολλοί που έμαθαν τα της αποτροπής μόνο από στρατιωτικά εγχειρίδια και χωρίς ικανότητα συνυπολογισμού της πολιτικής διάστασης, ο απλός καθημερινός Έλληνας προσφέρει και στην ασφάλεια της πατρίδας του, ίσως και περισσότερο από όσο μπορεί να το κάνει ένα πανίσχυρο στράτευμα… το οποίο, παρεμπιπτόντως, με όλες τις κακουχίες και τις δυσκολίες, στέκεται και αυτό όρθιο, στην πρώτη γραμμή, με τα μάτια ορθάνοιχτα.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.defence-point.gr%2Fnews%2Fwp-content%2Fuploads%2F2016%2F03%2FNATO_SNMG2_Aegean_Sea1.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgeh67-rJ3bhP0csyAfc3MUb0xbeuqyfZEBB6DypJJOLagZu5NR64PDFBmPOtmnuOn_Rzep8xI6sPULm-KGFJ6fGDr5VEP89WqmxdZGYuZZVdV4PUuDfT3Mz5p8Fw6NrNJ5VIJEqoZNgRt5XjanwX-bWUJr-G77A4EaFb4zd0DHxB_N49hfhdjBb4_NHHLk-vNKG8JA8s0=" -->

Χωρίς να το θέλει ο Ερντογάν εξελίσσεται σε σύμμαχο…

Ο Θεός να μας κόβει μέρες και να δίνει χρόνια στον ευλογημένο από τον Αλλάχ ηγέτη της Τουρκίας, ο οποίος θα έπρεπε να έχει τιμηθεί με την...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς η Τουρκία μετατρέπει το ΝΑΤΟ σε "Δούρειο Ίππο" για το Αιγαίο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8_cFqjsXEqmul9VFUJIqZ670IVcnWasrcHwR9EX14ppmD5qi3xf6ONFNxOscJzt-wo2i6_j5C8hMZ4tADD9qLyV2lQqjvHjiV2-jHseYfRt2egoY6F4tIKXmqotGCI99j4Q9zFS-uHv8/s1600/fregata+452.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8_cFqjsXEqmul9VFUJIqZ670IVcnWasrcHwR9EX14ppmD5qi3xf6ONFNxOscJzt-wo2i6_j5C8hMZ4tADD9qLyV2lQqjvHjiV2-jHseYfRt2egoY6F4tIKXmqotGCI99j4Q9zFS-uHv8/s1600/fregata+452.jpg" /></a></div> <br /> Η Τουρκία χρησιμοποιεί το ΝΑΤΟ ως “Δούρειο Ίππο” για να μπει στο Αιγαίο και για να νομιμοποιήσει τις διεκδικήσεις της έναντι των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Αυτό δείχνει η έως τώρα στάση της, αφού με πρόσχημα την ανάπτυξη της Συμμαχικής δύναμης για την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών ξεδιπλώνει όλες της τις αξιώσεις. Πέραν του ότι δεν πρόκειται να δεχθεί επαναπροωθήσεις λαθρομεταναστών και προσφύγων στα εδάφη της, όπως ευελπιστούσε η ελληνική κυβέρνηση.<br /> <br /> Ο επιχειρησιακός σχεδιασμός του ΝΑΤΟ βρίσκεται στον αέρα. Τα πλοία της SNMG 2 βρίσκονται σε διεθνή χωρικά ύδατα ή και στα ελληνικά, αφού τους έχουμε παράσχει τις απαιτούμενες διπλωματικές άδειες αλλά μέχρις εκεί. Η Τουρκία αρνείται να επιτρέψει στο ΝΑΤΟ να μπει στα χωρικά της ύδατα και να κάνει περιπολίες μεταξύ τουρκικών παραλίων και ελληνικών νησιών.<br /> <br /> Έχει απορρίψει επίσης και τις επαναπροωθήσεις με τη Συμμαχία να αποδέχεται πώς θα επιστρέφονται στην Τουρκία μόνο όσο κινδυνεύουν να πνιγούν και διασώζονται. Το ΝΑΤΟ έχει πετάξει το μπαλάκι στη Frontex, η οποία επίσης δεν έχει άδεια να μπαίνει στα τουρκικά χωρικά ύδατα. Τίθεται λοιπόν το εύλογο ερώτημα. Γιατί η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο όταν οι αθρόες ροές λαθρομεταναστών και προσφύγων συνεχίζονται;<br /> <br /> Μέχρι στιγμής η Τουρκία είναι αυτή που βγαίνει κερδισμένη. Αφενός δεν επιτρέπει σε κανέναν να μπει στα χωράφια της και από την άλλη δεν επιτρέπει επ' ουδενί αλλαγή των θέσεων της στο Αιγαίο που ονομάζει “νομικές απόψεις”. Θέτει λοιπόν θέμα “γκρίζων ζωνών”, αμφισβητεί το μισό Αιγαίο ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού, το δικαίωμα της Ελλάδας για έρευνα και διάσωση και την παρουσία δυνάμεων αυτοάμυνας στα νησιά και κανείς δεν της μιλάει. Την παρακαλούν να ανακόψει το έργο των διακινητών από το οποίο θησαυρίζει.<br /> <br /> Αφού πρώτα αμφισβήτησε τα Δωδεκάνησα, πέραν την Λήμνου, ασχέτως αν ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος το αρνείται όταν πάντως το παραδέχεται ο Αλέξης Τσίπρας, τώρα θέτει θέμα αποστρατιωτικοποίησης της Μυτιλήνης. Η Άγκυρα δεν επιτρέπει στην Γερμανίδα υπουργό Άμυνας να επιβιβαστεί στο γερμανικό πλοίο Bonn με ελικόπτερο που θα απογειωθεί από τη Μυτιλήνη και δεν δίνει τη διπλωματική άδεια το πλοίο που θα ασκεί και τη διοίκηση της SNMG 2 να μπει στα χωρικά ύδατα.<br /> <br /> Και ήταν αναμενόμενο. Μόνο στην κυβέρνηση δεν μπορούν να το αντιληφθούν ακόμη. Όταν βάζεις το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο αυτομάτως αποδέχεται και τις θέσεις που έχει. Και το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει τα 10 ναυτικά μίλια εναέριο χώρο και δεν αποδέχεται τις αποστολές έρευνας και διάσωσης στο FIR Αθηνών σύμφωνα με τους κανόνες του ICAO.<br /> Η ελληνική πλευρά θα έπρεπε να έχει φροντίσει να πάρει την έγγραφη δέσμευση από τη Συμμαχία πως δέχεται ότι θα λειτουργεί στο Αιγαίο σύμφωνα με τις Διεθνείς Συμβάσεις και Κανονισμούς. Αυτό αρκούσε. Διασφάλιζε τα κυριαρχικά δικαιώματα σε ένα μεγάλο βαθμό. Αλλά ούτε αυτό δεν έκανε με αποτέλεσμα να είναι ασαφές ποιος θα κάνει έρευνα και διάσωση σε περίπτωση που απαιτηθεί.<br /> <br /> Μέχρι στιγμής λοιπόν η Τουρκία παίζει ένα παιχνίδι αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και είναι βέβαιο πώς θα βγει κερδισμένη με δεδομένο πώς και η Ελλάδα καίγεται να βρεθεί λύση στο μεταναστευτικό που πνίγει τη χώρα. Άρα, έως τώρα κανένα πλοίο του ΝΑΤΟ δεν έχει αναλάβει αποστολή και είναι θολό αν θα συμβεί και μέχρι τα τέλη Μαρτίου που υποτίθεται θα έχει ολοκληρωθεί το επιχειρησιακό σχέδιο.<br /> <br /> Αυτό καταδεικνύει και το γεγονός ότι δεν έχουν καθοριστεί συντεταγμένες της αποστολής. Όλα τα πλοία βρίσκονται στα διεθνή ύδατα και αναμένουν τα τερτίπια της Άγκυρας που δεν θέλει να γίνονται περιπολίες μεταξύ των παραλίων της και των ελληνικών νησιών.<br /> Ακόμη και το “Barbaros” βρίσκεται δυτικά της Ρόδου. Ναι δυτικά της Ρόδου συμμετέχοντας σε ΝΑΤΟϊκή αποστολή. Στην ευαίσθητη και αμφισβητούμενη από την Τουρκία περιοχή του νοτιοανατολικού Αιγαίου βρίσκεται μία τουρκική φρεγάτα. Έτσι τα κατάφερε η ελληνική κυβέρνηση αποδεχόμενη της πρόταση Τουρκίας-Γερμανίας να μπεί το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο.<b> </b><br /> <br /> <a href="http://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Πώς η Τουρκία μετατρέπει το ΝΑΤΟ σε "Δούρειο Ίππο" για το Αιγαίο

Η Τουρκία χρησιμοποιεί το ΝΑΤΟ ως “Δούρειο Ίππο” για να μπει στο Αιγαίο και για να νομιμοποιήσει τις διεκδικήσεις της έναντι των εθνικών ...

Διαβάστε την συνέχεια