Πώς σχεδιάζουν 6 υπερδυνάμεις τον «Νέο Κόσμο» πολιτικά, οικονομικά - στρατιωτικά

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj6eBzxxtj8LmOFFiero6QsoTfoFGzhuPK-lEhN0BMXR4iGDXjIWE_fJBhYDWiNM2vXN-Or4EynHNbX7IqxoRmCTWurXxm2oe4bRaeb5nnNx1VLIbz6aeL72O2i9-5fcKUv7_w2Cf6yRc/s1600/6+yperdinameis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="506" data-original-width="900" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj6eBzxxtj8LmOFFiero6QsoTfoFGzhuPK-lEhN0BMXR4iGDXjIWE_fJBhYDWiNM2vXN-Or4EynHNbX7IqxoRmCTWurXxm2oe4bRaeb5nnNx1VLIbz6aeL72O2i9-5fcKUv7_w2Cf6yRc/s640/6+yperdinameis.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Με ποιος τρόπους σχεδιάζουν τη στρατηγική τους για τα επόμενα χρόνια ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία </span></h3> Οι έξι παγκόσμιες υπερδυνάμεις (ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία) προσεγγίζουν τον επαναπροσδιορισμό των διεθνών σχέσεων βάσει τόσο της εμπειρίας όσο και των στόχων τους.<br />Σαφώς, σκοπεύουν πρώτα να υπερασπιστούν τα δικά τους συμφέρονται και κατόπιν να μας αποκαλύψουν το όραμά τους για τον νέο κόσμο που δημιουργείται.<br />Η αποχώρηση των ΗΠΑ από την Συρία υποδεικνύει ότι η Ουάσιγκτον δεν επιθυμεί πλέον να είναι ο «χωροφύλακας» του πλανήτη. <br />Αυτό μπορεί να αποδιοργανώσει τις βάσεις και τους κανόνες του συνόλου των διεθνών σχέσεων.<br />Είναι ολοφάνερο ότι έχουμε εισέλθει σε μία περίοδο μετάβασης, κατά τη διάρκεια της οποίας κάθε υπερδύναμη θα διεκδικήσει μία νέα ατζέντα. <br /><br />ΗΠΑ<br /><br />Η κατάρρευση της ΕΣΣΔ μπορούσε να είχε οδηγήσει στην κατάρρευση και των ΗΠΑ καθώς οι δύο υπερδυνάμεις συνδέονταν στενά.<br />Αυτό δεν συνέβη.<br />Ο πρόεδρος George Bush Sr., εξασφάλισε μέσω της επιχείρησης «Καταιγίδα της Ερήμου» (Operation Desert Storm) η Ουάσιγκτον να καταστεί ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης όλων των εθνών, κατόπιν αν αποστρατεύσει ένα εκατ. στρατιώτες και στο τέλος να ανακηρύξει την εκστρατεία για την ευημερία.<br />Κατόπιν οι πολυεθνικές εταιρείες φρόντισαν να υπογράψουν συμβόλαια με τον Deng Xiaoping, προκειμένου τα προϊόντα τους να κατασκευάζονται στην Κίνα, όπου ο μέσος εργαζόμενος λαμβάνει 20 φορές λιγότερα από τον αντίστοιχο Αμερικανό.<div> <br />Αυτό οδήγησε στη σημαντική ενίσχυση των διεθνών μεταφορών προϊόντων, οδηγώντας στην καταστροφή θέσεων εργασίας αλλά και της μεσαίας τάξης των ΗΠΑ.<br />Τον βιομηχανικό καπιταλισμό αντικατέστησε ο οικονομικός καπιταλισμός.<br />Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 ο Igor Panarin, καθηγητής στη Russian Diplomatic Academy, ανέλυσε την οικονομική και ψυχική κατάρρευση της αμερικανικής κοινωνίας. <br />Υπέθεσε ότι η χώρα θα διαλύονταν όπως η ΕΣΣΔ και θα δημιουργούνταν νέες.<br />Προκειμένου να αποφύγει αυτήν την κατάρρευση ο Bill Clinton «απελευθέρωσε» τις ΗΠΑ από την υποχρέωση να υπακούν στους διεθνείς κανόνες δικαίου, μέσω της επίθεσης του ΝΑΤΟ ενάντια στη Γιουγκοσλαβία.</div> <div> <br />Καθώς η προσπάθεια αυτή αποδείχθηκε ανεπαρκής, οι προσωπικότητες των ΗΠΑ είχαν τη φαντασίωςση ότι προσαρμόζουν τη χώρα τους στον οικονομικό καπιταλισμό και οργάνωσαν, με βία, το διεθνές εμπόριο, ώστε η επόμενη περίοδος να είναι ένας "νέος αμερικανικός αιώνας". <br />Με τον George Bush Jr., οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκατέλειψαν τη θέση τους ως ηγετικό έθνος και προσπάθησαν να μετατραπούν σε μια απόλυτη μονοπωλιακή δύναμη. <br />Ξεκίνησαν τον «ατελείωτο πόλεμο» ή «τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» για να καταστρέψουν ένα προς ένα όλες τις κρατικές δομές στην «ευρύτερη Μέση Ανατολή». </div> <div> <br />Ο Barack Obama συνέχισε αυτή την πολιτική, φροντίζοντας να βρει και αρκετούς συμμάχους.<br />Αυτή η πολιτική εξόφλησε, αλλά μόνο λίγοι επωφελήθηκαν, οι "υπερ-πλούσιοι". <br />Οι Αμερικανοί απάντησαν επιλέγοντας τον Donald Trump ως πρόεδρο του ομοσπονδιακού κράτους.<br />Τα «έσπασε» με τους προκατόχους του και, όπως ο Mikhail Gorbachev στην ΕΣΣΔ και προσπάθησε να σώσει τις Ηνωμένες Πολιτείες, ανακουφίζοντας από τις πιο δαπανηρές δεσμεύσεις τους. <br />Ενίσχυσε την οικονομία, ενθαρρύνοντας τις εθνικές βιομηχανίες σε σύγκριση με εκείνες που είχαν μεταφέρει τις θέσεις εργασίας τους στο εξωτερικό.<br />Επιδότησε την εξόρυξη σχιστολιθικού πετρελαίου και κατάφερε να πάρει τον έλεγχο της παγκόσμιας αγοράς υδρογονανθράκων παρά τη σύμπραξη που συγκροτήθηκε από τον ΟΠΕΚ και τη Ρωσία. <br />Έχοντας επίγνωση του ότι ο στρατός του είναι πρωτίστως μια τεράστια γραφειοκρατική δομή, με αποτέλεσμα να χάνει τεράστια κεφάλαια με αμφίβολα αποτελέσματα, σταμάτησε να στηρίζει Daesh και PKK και διαπραγματεύτηκε με τη Ρωσία έναν τρόπο να τερματιστεί ένας ακόμη «ατελείωτος πόλεμος» με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες. <br />Κατά την προσεχή περίοδο, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα κατευθύνονται κυρίως από την ανάγκη εξοικονόμησης σε όλες τις ενέργειές τους στο εξωτερικό, τις οποίες θα εγκαταλείψουν εάν το κρίνουν απαραίτητο.<br />Το τέλος του ιμπεριαλισμού δεν είναι επιλογή, αλλά υπαρξιακή ερώτηση, αντανακλαστικό επιβίωσης.<br /><br />Κίνα<br /><br />Μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του Zhao Ziyang και την εξέγερση στην Πλατεία Tiananmen, ο Deng Xioping ξεκίνησε το ταξίδι του στο νότο. <br />Ανέφερε ότι η Κίνα θα συνεχίσει την οικονομική απελευθέρωσή της, συνάπτοντας συμβάσεις με τις πολυεθνικές των ΗΠΑ.</div> <div> <br />Ο Jiang Zemin συνέχισε σε αυτή την πορεία.<br />Οι παραθαλάσσιες περιοχές της χώρας έγιναν το «εργαστήριο του πλανήτη», οδηγώντας σε γιγαντιαία οικονομική ανάπτυξη. <br />Σταδιακά καθάρισε το Κομμουνιστικό Κόμμα από τις «κακίες του» και διασφάλισε ότι οι οι καλώς αμειβόμενες θέσεις εργασίας θα επεκταθούν και στην ενδοχώρα. <br />Ο Hu Jintao, που εξέφρασε την ανησυχία του για μια "αρμονική κοινωνία», κατάργησε τους φόρους που κατέβαλλαν οι αγρότες στις εσωτερικές περιοχές που δεν επηρεάζονται από την οικονομική ανάπτυξη.</div> <div> <br /> Ωστόσο, δεν κατάφερε να ελέγξει τις περιφερειακές αρχές και υπήρξαν αρκετά σκάνδαλα διαφθοράς.<br />Ο Xi Jinping φρόντισε να ανοίξει νέες αγορές δημιουργώντας ένα τεράστιο έργο διεθνών εμπορικών οδών, τον επονομαζόμενο «Νέο Δρόμο του Μεταξιού».<br />Ωστόσο, αυτό το έργο ήρθε πολύ αργά, διότι, αντίθετα με την αρχαιότητα, η Κίνα δεν προσφέρει πλέον πρωτότυπα προϊόντα, αλλά απλά κρατικές εταιρείες που πωλούν τα προϊόντα τους πιο φθηνά.<br />Το έργο αυτό χαιρετίστηκε ως ευλογία από τις φτωχές χώρες, αλλά οι πιο πλούσιες το φοβήθηκαν και προσπαθούν να το σαμποτάρουν.<br />Ο Xi Jinping «κατακτά»σε όλα τα νησάκια που είχε εγκαταλείψει η χώρα του στη Θάλασσα της Κίνας, κατά την κατάρρευση της Αυτοκρατορίας Qing και τα οποία κατείχαν ξένοι στρατοί.<br />Έχοντας επίγνωση της καταστροφικής δύναμης της Δύσης, σχημάτισε συμμαχία με τη.<br />Κατά την προσεχή περίοδο, η Κίνα θα πρέπει να επιβεβαιώσει τις θέσεις της σε διεθνή φόρα, έχοντας κατά νου τι επέβαλαν οι αποικιοκρατικές αυτοκρατορίες τον 19ο αιώνα. <br />Αλλά θα πρέπει να απέχει από στρατιωτική παρέμβαση και να παραμείνει αυστηρά οικονομική δύναμη.<br /><br />Ρωσία<br /><br />Όταν η ΕΣΣΔ κατέρρευσε, οι Ρώσοι πίστευαν ότι θα σωθούν ακολουθώντας το δυτικό μοντέλο. <br />Στην πραγματικότητα, η ομάδα του Boris Yeltsin, εκπαιδευμένη από τη CIA, οργάνωσε τη λεηλασία της κρατικής ιδιοκτησίας από λίγα άτομα. <br />Σε δύο χρόνια, περίπου εκατό από αυτά, πήραν τα πάντα και έγιναν δισεκατομμυριούχοι. <br />Αυτοί οι νέοι ολιγάρχες πολέμησαν ο ένας τον άλλον ανελέητα με πολυβόλα και επιθέσεις στη μέση της Μόσχας, ενώ ο πρόεδρος Yeltsin βομβάρδισε το κοινοβούλιο. <br />Χωρίς πραγματική κυβέρνηση, η Ρωσία δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα ναυάγιο. <br />Οι πολέμαρχοι και οι τζιχαντιστές οπλισμένοι από τη CIA οργάνωσαν την απόσχιση της Τσετσενίας. <br />Το βιοτικό επίπεδο και το προσδόκιμο ζωής κατέρρευσαν.</div> <div> <br />Το 1999, ο διευθυντής της FSB, Vladimir Putin έσωσε τον Yeltsin από μία έρευνα για διαφθορά. <br />Σε αντάλλαγμα, διορίστηκε Πρόεδρος του Συμβουλίου Υπουργών, μία θέση στην οποία απέκτησε αρκετή δύναμη ώστε να πιέσει τον Yeltsin σε παραίτηση. <br /> Έθεσε σε εφαρμογή μια τεράστια πολιτική αποκατάστασης του κράτους: τερμάτισε τον εμφύλιο πόλεμο στην Τσετσενία και σκότωσε μεθοδικά όλους τους ολιγάρχες που αρνήθηκαν να συμμορφωθούν με το κράτος. <br />Η επιστροφή της τάξης ήταν επίσης το τέλος της ρωσικής δυτικής φαντασίας. <br />Τα πρότυπα διαβίωσης και το προσδόκιμο ζωής βελτιώθηκαν.<br />Αφού αποκατέστησε το κράτος δικαίου, ο Putin μετά από οκτώ χρόνια στην προεδρία, θέλησε να αποχωρήσει.</div> <div> <br />Διάλεξε να τον διαδεχθεί ένας αδύναμος καθηγητής Δικαίου, τον οποίο λάτρεψαν οι ΗΠΑ, ο Dmitri Medvedev.<br />δεν συμφώνησε για επανεκλογή μετά από δύο διαδοχικούς όρους. <br />Αλλά χωρίς να σκοπεύει να αφήσει την εξουσία σε αδύναμα χέρια, διορίστηκε πρωθυπουργός μέχρι την επανεκλογή του ως Προέδρου το 2012. <br />Πιστεύοντας εσφαλμένα ότι η Ρωσία θα καταρρεύσει ξανά, η Γεωργία επιτέθηκε στη Νότια Οσετία, αλλά αμέσως βρήκε τον πρωθυπουργό Putin μπροστά της. <br />Τότε είδε την κακή κατάσταση του Κόκκινου Στρατού, αλλά κατάφερε να το ξεπεράσει χάρις στην έκπληξη. Αφού εκλέχθηκε εκ νέου πρόεδρος, επικεντρώθηκε στην αμυντική μεταρρύθμιση. <br />Οδήγησε σε αποστρατεία εκατοντάδες χιλιάδες απογοητευμένους (και μερικές φορές αλκοολικούς) αξιωματικούς και έβαλε στο υπουργείο Άμυνας τον στρατηγό (έναν άνθρωπο που μιλά τουρκικά και κατάγεται από τη Σιβηρία) Sergei Choïgou.</div> <div> <br />Με την υιοθέτηση ενός παραδοσιακού ρωσικού στυλ διαχείρισης, ο Putin διαχώρισε τον πολιτικό προϋπολογισμό από μέρος του στρατιωτικού προϋπολογισμού. <br />Ανανέωσε τη στρατιωτική έρευνα, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες φαντάστηκαν ότι δεν θα έπρεπε πλέον να επενδύει σε αυτόν τον τομέα. <br />Έλεγξε πολλά νέα όπλα πριν αναπτύξει τον νέο Κόκκινο Στρατό για να βοηθήσει τη Συρία. <br />Πειραματίστηκε με τα νέα του όπλα σε καταστάσεις μάχης και αποφάσισε ποια θα κατασκευαστούν και ποια θα εγκαταλειφτούν.<br />Οργάνωσε μια τριμηνιαία εναλλαγή των στρατευμάτων του έτσι ώστε όλοι τους, το ένα μετά το άλλο, να γίνουν ισχυρότερα.</div> <div> <br />Η Ρωσική Ομοσπονδία, η οποία το 1991 δεν ήταν τίποτα περισσότερο από τίποτα, έγινε η κορυφαία στρατιωτική δύναμη στον κόσμο σε δεκαοκτώ χρόνια.<br />Ταυτόχρονα, χρησιμοποίησε το ναυτικό πραξικόπημα στην Ουκρανία για να ανακτήσει την Κριμαία, μια ρωσική επικράτεια που συνδέθηκε διοικητικά με την Ουκρανία από τον Nikita Khrushchev. <br />Στη συνέχεια, αντιμετώπισε μια εκστρατεία κυρώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά τη χρησιμοποίησε προκειμένου να αυξήσει την εγχώρια γεωργική παραγωγή.<br />Οργάνωσε συμμαχία με την Κίνα και την ανάγκασε να τροποποιήσει το project του «Νέου Δρόμου του Μεταξιού», ώστε να επωφεληθεί και να δημιουργήσει μία «εταιρική σχέση με την Ευρασία».<br />Τα επόμενα χρόνια, η Ρωσία θα προσπαθήσει να αναδιοργανώσει τις διεθνείς σχέσεις σε δύο βάσεις: να χωρίσει τις πολιτικές και θρησκευτικές δυνάμεις και να αποκαταστήσει το διεθνές δίκαιο με βάση τις αρχές που διατύπωσε ο Τσάρος Νικόλαος Β.<br /><br />Βρετανία<br /><br />Όταν έπεσε η ΕΣΣΔ, το Ηνωμένο Βασίλειο υπέγραψε αλλά με επιφυλάξεις τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. <br />Ο συντηρητικός πρωθυπουργός John Major σκόπευε να επωφεληθεί από το υπερεθνικό κράτος υπό κατασκευή, διατηρώντας παράλληλα το νόμισμά του.<br />Έτσι χάρηκε όταν ο George Soros επιτέθηκε στη λίρα και την έδιωξε από το EMS.</div> <div>   <br />Ο διάδοχός του, ο Εργατικός Tony Blair, αποκατέστησε την πλήρη ανεξαρτησία της Τράπεζας της Αγγλίας και σκέφθηκε να φύγει από την ΕΕ για να συμμετάσχει στη NAFTA. <br />Μεταμόρφωσε την υπεράσπιση των συμφερόντων της χώρας του, αντικαθιστώντας τις παραπομπές στα ανθρώπινα δικαιώματα με το σεβασμό του διεθνούς δικαίου. <br />Προήγαγε τις αμερικανικές πολιτικές του Bill Clinton, του George Bush Jr., ενθάρρυνε και δικαιολόγησε τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τον «ανθρωπιστικό πόλεμο» εναντίον του Κοσσυφοπεδίου και την ανατροπή του Saddam Hussein. <br />Το 2006, ανέπτυξε το σχέδιο "Αραβική Άνοιξη" και το υπέβαλε στις Ηνωμένες Πολιτείες.<br />Ο Gordon Brown δίστασε να ακολουθήσει αυτή την πολιτική και προσπάθησε να ξανακερδίσει ένα περιθώριο ελιγμών, αλλά η ενέργειά του συνέπεσε με την οικονομική κρίση του 2008. <br />Ο David Cameron εφάρμοσε με τον Barack Obama το σχέδιο Blair - Bush για την «Αραβική Άνοιξη», συμπεριλαμβανομένου του πολέμου ενάντια στη Λιβύη, αλλά τελικά κατάφερε μόνο εν μέρει να τοποθετήσει την Αδελφότητα των Μουσουλμάνων στην εξουσία στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. </div> <div> <br />Τελικά, παραιτήθηκε μετά την ψηφοφορία των ψηφοφόρων του Brexit, όταν το σχέδιο για την ένταξη της Βρετανίας στη NAFTA δεν ήταν πλέον στην ημερήσια διάταξη.<br />Η Theresa May πρότεινε να εφαρμοστεί του Brexit όσον αφορά την έξοδο του υπερεθνικού κράτους από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, αλλά όχι όσον αφορά την έξοδο από την κοινή αγορά. <br />Απέτυχε και αντικαταστάθηκε από τον βιογράφο του Winston Churchill, Boris Johnson. <br />Αυτός αποφάσισε να εγκαταλείψει πλήρως την Ευρωπαϊκή Ένωση και να επανενεργοποιήσει την παραδοσιακή εξωτερική πολιτική του βασιλείου: την καταπολέμηση κάθε ανταγωνιστικού κράτους στην ευρωπαϊκή ήπειρο.<br />Αν ο Boris Johnson παραμείνει στην εξουσία, το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει να προσπαθήσει τα επόμενα χρόνια να στρέψει ΕΕ και Ρωσία τη μία ενάντια στην άλλη.<br /><br />Γαλλία<br /><br />Ο Francois Mitterrand δεν καταλάβαινε τι ακριβώς συνέβη με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, φθάνοντας μέχρι του σημείου να υποστηρίξει το χάος των στρατηγών εναντίον του Ρώσου ομόλογό του Gorbachev.<br />Σε κάθε περίπτωση είδε την ευκαιρία να οικοδομήσει ένα ευρωπαϊκό υπερεθνικό κράτος, αρκετά μεγάλο για να ανταγωνιστεί τις ΗΠΑ και την Κίνα στη συνέχεια της προσπάθειας του Ναπολέοντα. </div> <div> <br />Μαζί με τον Καγκελάριο Helmut Kohl, προώθησε τη γερμανική ενοποίηση και τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Ανησυχώντας για το σχέδιο αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης, ο πρόεδρος George Bush Sr., πεπεισμένος για το «δόγμα Wolfowitz» για την πρόληψη της εμφάνισης ενός νέου αμφισβητία στην ηγεσία των ΗΠΑ, τον ανάγκασε να δεχθεί την προστασία του ΝΑΤΟ και επέβαλε την επέκταση της ΕΕ σε κράτη που στο παρελθόν ήταν μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας.<br />Ο François Mitterrand χρησιμοποίησε τη συνύπαρξη και τον γκολικό υπουργό Εσωτερικών, τον Charles Pasqua, για να «πουλήσει» την άποψη ότι η CIA τον ανάγκασε να πολεμήσει τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και ότι η MI6 έδιωξε τη Γαλλία από την Αλγερία.</div> <div> <br />Ο Jacques Chirac ανέπτυξε τη γαλλική αποτροπή, ολοκληρώνοντας τις πυρηνικές δοκιμές στον αέρα στον Ειρηνικό, προτού προχωρήσει σε προσομοιώσεις και υπογράψει τη Συνθήκη για την Πλήρη Απαγόρευση των Πυρηνικών Δοκιμών (CTBT). <br />Ταυτόχρονα, προσάρμοσε τον γαλλικό στρατό στις ανάγκες του ΝΑΤΟ, ολοκληρώνοντας την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία και ενσωματώνοντας τη στρατιωτική επιτροπή (σχεδιασμού) της Συμμαχίας.<br />Υποστήριξε την πρωτοβουλία του ΝΑΤΟ εναντίον της Γιουγκοσλαβίας (πόλεμος του Κοσσυφοπεδίου), αλλά μετά την ανάγνωση και τη μελέτη της «11ης Σεπτεμβρίου 2001, το Μεγάλο Ψέμα», ανέλαβε την ηγεσία της παγκόσμιας αντιπολίτευσης στην επιθετικότητα εναντίον του Ιράκ. <br />Αυτό το επεισόδιο του επέτρεψε να δεσμευτεί με τον Καγκελάριο Kohl και να προωθήσει το ευρωπαϊκό υπερεθνικό κράτος, το οποίο πάντα αντιλαμβάνονταν ως εργαλείο ανεξαρτησίας γύρω από το γαλλο-γερμανικό άξονα. </div> <div> <br />Μετά από τη δολοφονία του επιχειρηματικού συνεργάτη του Rafik Hariri, στράφηκε εναντίον της Συρίας, την οποία οι ΗΠΑ θεώρησαν ως υπεύθυνη γι’ αυτήν την πράξη.<br />Υποστηρίζοντας μια ριζικά διαφορετική πολιτική, ο Nicolas Sarkozy έβαλε το γαλλικό στρατό υπό αμερικανική διοίκηση μέσω της Ολοκληρωμένης Διοίκησης του ΝΑΤΟ. <br />Προσπάθησε να διευρύνει τη γαλλική περιοχή επιρροής οργανώνοντας την Ένωση για τη Μεσόγειο, αλλά αυτό το έργο δεν λειτούργησε. <br />Αποδείχθηκε ότι αξίζει τον κόπο να ανατρέψει τον Laurent Bagbo στην Ακτή του Ελεφαντοστού και, αν και ξεπεράστηκε από τις αραβικές πηγές στην Τυνησία και την Αίγυπτο, οδήγησε το ΝΑΤΟ κατά της Λιβύης και της Συρίας. <br />Ωστόσο, για λόγους ρεαλισμού, στήριξε τη συριακή αντίσταση και αποχώρησε από το θέατρο της επιχείρησης. Συνέχισε την οικοδόμηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης υιοθετώντας τη Συνθήκη της Λισαβόνας, παρόλο που οι ψηφοφόροι απέρριψαν το ίδιο κείμενο με το όνομα του «Ευρωπαϊκού Συντάγματος».<br />Στην πραγματικότητα, η τροποποίηση των θεσμών, που υποτίθεται ότι θα καταστούν αποτελεσματικότερες με 27 κράτη μέλη, μετασχηματίζουν βαθιά το υπερεθνικό κράτος, το οποίο τώρα μπορεί να επιβάλει τη βούλησή του στα κράτη μέλη.</div> <div> <br />Φτάνοντας στην εξουσία χωρίς να προετοιμαστεί για αυτό, ο François Hollande ακολούθησε τα βήματα του Sarkozy με έναν κάπως άκαμπτο τρόπο. <br />Υπέγραψε όλες τις συνθήκες που είχε διαπραγματευτεί ο προκάτοχός του - συμπεριλαμβανομένου του Ευρωπαϊκού Συμφώνου Προϋπολογισμού που επέτρεπε την επιβολή κυρώσεων στην Ελλάδα – αλλά κάθε φορά έμοιαζε να ζητά συγνώμη.<br />Έτσι, ενέκρινε την ίδρυση στρατιωτικών βάσεων του ΝΑΤΟ στο γαλλικό έδαφος, θέτοντας ένα οριστικό τέλος στο δόγμα της γαλλικής εθνικής ανεξαρτησίας. <br />Ή συνέχισε την πολιτική επιθετικότητας εναντίον της Συρίας, κάνοντας μια λεκτική <br />Εκλεγμένος χάρη στο αμερικανικό επενδυτικό ταμείο KKR, ο Emmanuel Macron είναι πρωτίστως υπέρμαχος της παγκοσμιοποίησης όπως την αντιλαμβάνονταν οι Bill Clinton, George Bush Jr. και Barack Obama.</div> <div> <br />Εντούτοις, υιοθέτησε γρήγορα το όραμα του François Mitterrand και του Jacques Chirac, σύμφωνα με το οποίο μόνο ένα ευρωπαϊκό υπερεθνικό κράτος θα επέτρεπε στη Γαλλία να συνεχίσει να διαδραματίζει σημαντικό διεθνή ρόλο, στηρίζοντας, όμως, ταυτόχρονα και την πολιτική ότι «η Ένωση επιβάλλει και περιορισμούς». <br />Αυτές οι δύο γραμμές οδηγούν μερικές φορές σε αντιφάσεις, ιδίως όσον αφορά τη Ρωσία. <br />Ωστόσο, είναι νάντια σε μια καταδίκη του εθνικισμού των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενός μικρού Brexit ή μιας επιθυμίας να αποκατασταθεί το εμπόριο με το Ιράν.<br />Κατά τα επόμενα έτη, η Γαλλία θα πρέπει να μετρήσει τις αποφάσεις της όσον αφορά τον αντίκτυπό τους στην οικοδόμηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. <br />Θα επιδιώξει ως προτεραιότητα να έχει σύμμαχο κάθε δύναμη που εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση.<br /><br />Γερμανία <br /><br />Ο Καγκελάριος Helmut Kohl είδε τη διάλυση της ΕΣΣΔ ως ευκαιρία να ενώσει τις δύο Γερμανίες. <br />Έλαβε το πράσινο φως από τη Γαλλία σε αντάλλαγμα για τη γερμανική υποστήριξη για το σχέδιο ενιαίου νομίσματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ευρώ. <br />Πήρε επίσης το «ΟΚ» των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες το θεώρησαν ως έναν τρόπο εκτροπής του ανατολικογερμανικού στρατού στο ΝΑΤΟ παρά την υπόσχεση που δόθηκε στη Ρωσία να μην επιτρέψει στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας να ενταχθεί στο Σύμφωνο.<br />Μόλις επιτευχθεί η επανένωση της Γερμανίας, ο καγκελάριος Gerhard Schröder έθεσε το ζήτημα του διεθνούς ρόλου της χώρας του, αν και βρίσκονταν ακόμη υπό τη σκιά «επίθεσης» από την ήττα του στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. </div> <div> <br />Παρόλο που η Γερμανία δεν καταλαμβάνεται στρατιωτικά από τις τέσσερις μεγάλες δυνάμεις, φιλοξενεί παρόλα αυτά μεγάλο αριθμό αμερικανικών στρατευμάτων και την έδρα της EuCom και σύντομα την AfriCom. Ο Schröder χρησιμοποίησε τον «ανθρωπιστικό» πόλεμο εναντίον του Κοσσυφοπεδίου για να «βγάλει» νόμιμα γερμανικά στρατεύματα από τη χώρα για πρώτη φορά από το 1945. <br />Αλλά αρνήθηκε να αναγνωρίσει αυτό το έδαφος που κατέκτησε το ΝΑΤΟ ως κράτος. <br />Ομοίως, συντάχθηκε ε με τον Chirac κατά του βρετανικού πολέμου στο Ιράκ, τονίζοντας ότι δεν υπάρχουν στοιχεία ότι ο Saddam Hussein συμμετείχε στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. <br />Προσπάθησε να επηρεάσει την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση με ειρηνικό τρόπο. <br />Συνεπώς, ενίσχυσε τους ενεργειακούς δεσμούς με τη Ρωσία και πρότεινε μια ομοσπονδιακή Ευρώπη (συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας μακροπρόθεσμα) με βάση το γερμανικό πρότυπο, αλλά βρέθηκε αντιμέτωπος με τις γαλλικές αντιρρήσεις, καθώς η Γερμανία πολύ συνδεδεμένη με το σχέδιο του υπερεθνικού κράτους.</div> <div> <br />Η καγκελάριος Angela Merkel επέστρεψε στην πολιτική του μέντορα της Helmut Kohl, ο οποίος την παρέδωσε σε μία νύχτα από τις ευθύνες της στην Κομμουνιστική Νεολαία της Δημοκρατικής Γερμανίας στην Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση της Γερμανίας. <br />Ελεγχόμενη στενά από τη CIA, η οποία δεν είναι σίγουρη πώς να την «χειριστεί» ενίσχυσε τους δεσμούς της Γερμανίας με το Ισραήλ και τη Βραζιλία. <br />Το 2013, στην πρόταση της Hillary Clinton, ζήτησε από τον Volker Pethes να μελετήσει τη δυνατότητα ανάπτυξης του γερμανικού στρατού για να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στην CentCom εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες μεταφέρουν τα στρατεύματά τους στην Άπω Ανατολή. <br />Στη συνέχεια ανέθεσε μελέτες σχετικά με το πώς οι Γερμανοί αξιωματικοί θα μπορούσαν να εποπτεύουν τους στρατούς της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και ζήτησαν από τον Volker Perthes να γράψει ένα σχέδιο για την παράδοση της Συρίας. </div> <div> <br />Πολύ προσκολλημένη στις ατλαντικές και ευρωπαϊκές δομές, απομακρύνθηκε από τη Ρωσία και υποστήριξε το ναζιστικό πραξικόπημα στην Ουκρανία. <br />Για να είναι αποτελεσματική, ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Ένωση να επιβάλει τη βούλησή της σε μικρά κράτη μέλη (Συνθήκη της Λισαβόνας). <br />Ήταν πολύ σκληρή κατά τη διάρκεια της ελληνικής χρηματοπιστωτικής κρίσης και έβαλε υπομονετικά τα πιόνια της στην ευρωπαϊκή γραφειοκρατία μέχρις ότου εκλέχτηκε ως πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η κ. Ursula von der Leyen. <br />Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες αποσύρθηκαν από τη βόρεια Συρία, απάντησε αμέσως προτείνοντας στο ΝΑΤΟ να στείλει το γερμανικό στρατό για να τις αντικαταστήσει σύμφωνα με το σχέδιο του 2013.<br />Στα επόμενα χρόνια, η Γερμανία θα πρέπει να επικεντρωθεί στις δυνατότητες στρατιωτικής παρέμβασης στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή, και να επιδείξει προσοχή στο σχέδιο ενός κεντρικού ευρωπαϊκού υπερεθνικού κράτους.<br /><br />Οι σκοπιμότητες <br /><br />Είναι πολύ περίεργο σήμερα να ακούμε για «πολυμέρεια» και «απομόνωση» ή για «οικουμενικότητα» και «εθνικισμό».<br />Αυτά τα ερωτήματα δεν προκύπτουν επειδή όλοι γνωρίζουν από τη Διάσκεψη της Χάγης (1899) ότι η τεχνολογική πρόοδος έχει κάνει όλα τα έθνη αλληλέγγυα. <br />Αυτή η λογοδιάρροια δεν κρύβει την αδυναμία μας να δεχτούμε τις νέες σχέσεις εξουσίας και να προβλέψουμε μια παγκόσμια τάξη που είναι όσο το δυνατόν πιο άδικη.<br />Μόνο οι τρεις Μεγάλες Δυνάμεις (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα) μπορούν να ελπίζουν ότι θα έχουν τα μέσα για να εφαρμόσουν τις πολιτικές τους. <br />Μπορούν μόνο να επιτύχουν τους στόχους τους χωρίς πόλεμο ακολουθώντας τη ρωσική γραμμή που βασίζεται στο διεθνές δίκαιο. <br />Ωστόσο, ο κίνδυνος εσωτερικής πολιτικής αστάθειας στις Ηνωμένες Πολιτείες αυξάνει περισσότερο από ποτέ τον κίνδυνο μιας γενικευμένης αντιπαράθεσης.<br />Όταν έφυγαν από την Ένωση, οι Βρετανοί αναγκάστηκαν να ενταχθούν στις Ηνωμένες Πολιτείες ή να εξαφανιστούν πολιτικά. <br />Ενώ η Γερμανία και η Γαλλία, χάνουν έδαφος, δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να χτίσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση. <br />Ωστόσο, προς το παρόν, αξιολογούν τον διαθέσιμο χρόνο πολύ διαφορετικά και το εξετάζουν με δύο ασυμβίβαστους τρόπους, οι οποίοι θα μπορούσαν να τις οδηγήσουν να διαταράξουν την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση.<br /><br /><a href="http://bankingnews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Πώς σχεδιάζουν 6 υπερδυνάμεις τον «Νέο Κόσμο» πολιτικά, οικονομικά - στρατιωτικά

Με ποιος τρόπους σχεδιάζουν τη στρατηγική τους για τα επόμενα χρόνια ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία Οι έξι παγκόσμιες υ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Αμερικανοί εγκατέλειψαν τους Κούρδους, αλλά το πετρέλαιο ποτέ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi468em_WbShD8k1-vwkZvLwMFFAL6adwj_uJv4cs3LCigFZCtk-xZDF-rKHwO4WgmUoP1EedMl-oohskPI5HAHtw8ra0wq2pJ_ymuJ5cpb_aUxQT0XvXYJLgIBh6zg9450FsY7cB4BqUA/s1600/amerikanoi_syria.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi468em_WbShD8k1-vwkZvLwMFFAL6adwj_uJv4cs3LCigFZCtk-xZDF-rKHwO4WgmUoP1EedMl-oohskPI5HAHtw8ra0wq2pJ_ymuJ5cpb_aUxQT0XvXYJLgIBh6zg9450FsY7cB4BqUA/s640/amerikanoi_syria.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Ιωάννης Μπαλτζώης</b><br /> Είναι γνωστό ότι οι αποφάσεις του προέδρου των ΗΠΑ, τις περισσότερες φορές, προκαλούν διπλωματικό σεισμό και πονοκέφαλο σε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της Ουάσινγκτον. Είναι ξαφνικές, είναι απρόβλεπτες, είναι πολιτικά ανορθόδοξες, δημιουργούν προβληματισμό και μερικές φορές ανακαλούνται. Έτσι η τελευταία απόφαση του προέδρου Τραμπ, για οριστική αποχώρηση των 1.000 Αμερικανών κομάντος από τη Συρία, ήταν το «κλείσιμο ματιού» στον πρόεδρο της Τουρκίας για μια νέα εισβολή -την τρίτη κατά σειρά- εναντίον της ίδιας χώρας, της Συρίας. <br /> <br /> Η απόφαση επικρίθηκε διεθνώς για τον αμοραλισμό της και την αχαριστία της παγκόσμιας υπερδύναμης προς τους φίλους και συμμάχους της, τους Κούρδους της Συρίας (YPG), οι οποίοι πολέμησαν και μάτωσαν πολύ (11.000 νεκροί). Ιδιαίτερα για το θέμα της στρατιωτικής παρουσίας των Αμερικανών στην Συρία, ισχύει το «φεύγω, αλλά ξανάρχομαι, γιατί ξέχασα το πετρέλαιο που θέλω». Και τελικά οι Αμερικανοί που έφυγαν άρον–άρον από την Συρία, εγκαταλείποντας την ηθική και την υποχρέωση προς τους συμμάχους που μάτωσαν για τα συμφέροντά τους, ξανάρχονται και πάλι για τα συμφέροντά τους που είχαν ξεχάσει.<br /> <br /> Ας δούμε λοιπόν τι έγινε. Μετά την αιφνιδιαστική και αμοραλιστική απόφαση Τραμπ για αποχώρηση των Αμερικανών κομάντος από την Συρία, την επιχείρηση εισβολή "Πηγή Ειρήνης" των Τούρκων στην ΒΑ Συρία, την επιτευχθείσα εκεχειρία από την Ρωσία, είχαμε για πρώτη φορά την προβολή ισχύος Ρωσίας και Ιράν στην Ανατολική Συρία για πρώτη φορά. Είχαμε και την επανένωση των Συριακών εδαφών, Ανατολικά και Δυτικά του Ευφράτη και την τελική επικράτηση του προέδρου Άσαντ, ο οποίος αντιστάθηκε στον διαμελισμό της χώρας του και τελικά στέφθηκε νικητής και ο μεγάλος κερδισμένος από τους σχεδιασμούς για την χώρα του.<br /> <br /> Και ξαφνικά οι ΗΠΑ μας πληροφορούν ότι τα Αμερικανικά στρατεύματα μπορεί να έφυγαν από την Συρία, αλλά θα πρέπει να επιστρέψουν ξανά για να «προστατεύσουν» τις πετρελαιοπηγές της Συρίας, προς χάριν των Αμερικανικών συμφερόντων. Και όχι μόνο να επιστρέψουν, αλλά ενισχυμένα αυτή την φορά με τεθωρακισμένα οχήματα και με βαρύ οπλισμό. Και εδώ διερωτόμαστε τι συμβαίνει και γιατί; <br /> <br /> Το τι συνέβη μας ενημερώνει η εφημερίδα <a href="https://www.nytimes.com/2019/11/14/us/politics/trump-military.html">The New York Times, σε άρθρο της</a>, όπου αναφέρεται στην ενημέρωση που έγινε στον πρόεδρο από την αμερικανική στρατιωτική ηγεσία και ιδιαίτερα από το Αρχηγό του Μικτού Επιτελείου του Στρατού των ΗΠΑ, τον στρατηγό Mark A. Milley. Ο τελευταίος είδε έναν τρόπο να μετατρέψει την αποχώρηση των Αμερικανών σε μια επιστροφή με κέρδος, τα πετρέλαια της Συρίας. Η εφημερίδα υποστηρίζει ότι ο αμερικανικός στρατός ήταν πίσω από την ιδέα να κλέψουν το πετρέλαιο της Συρίας.<br /> <br /> Ο επιχειρηματίας-πρόεδρος Τραμπ είχε επικεντρωθεί στα πετρελαϊκά πεδία της Συρίας που, αν αφεθούν απροστάτευτα, θα μπορούσαν να πέσουν στα χέρια του Ισλαμικού Κράτους ή της Ρωσίας ή του Ιράν. Έτσι, ο στρατηγός Milley πρότεινε σε έναν επιχειρηματικά "δεκτικό" Τραμπ την ιδέα ότι οι Αμερικανοί κομάντος, μαζί με συμμάχους Κούρδους μαχητές, θα φρουρούν το πετρέλαιο. Έτσι σήμερα παραμένουν στη Συρία 800 Αμερικανοί κομάντος, αντί των 1000 που είχαν αρχικά αποσυρθεί. <br /> Αποστολή: Αρπάξτε το Πετρέλαιο <br /> <br /> «Διατηρούμε το πετρέλαιο», δήλωσε ο Τραμπ σε δημοσιογράφους την πριν από τη συνάντησή του με τον Ερντογάν της Τουρκίας. <a href="https://slpress.gr/anadimosieuseis/flertaroyn-me-egklimata-polemoy-oi-ipa-ti-kanoyn-me-to-xeno-petrelaio-sti-syria/">«</a>Αφήσαμε τα στρατεύματα πίσω, μόνο για το πετρέλαιο». Έτσι αφού ο Τραμπ είπε στον στρατηγό Milley ότι ήθελε να κρατήσει τα πετρελαιοφόρα πεδία, το Πεντάγωνο γρήγορα επεξεργάστηκε ένα νέο σχέδιο με την συμμετοχή και συνεργασία Αμερικανικών δυνάμεων και των δυνάμεων του YPG, δηλαδή των προδομένων Κούρδων μαχητών, για την προστασία του πετρελαίου! <br /> <br /> Αποκαλύπτεται τώρα, ότι ο απόστρατος στρατηγός Jack Keane, ένας αναλυτής του Fox News, ενημέρωσε αρχικά τον πρόεδρο μέσω χάρτη που απεικονίζει Συρία-Τουρκία-Ιράκ όπως ήταν μια ημέρα πριν την τουρκική εισβολή στις 9 Οκτωβρίου, επισημαίνοντας του τις τοποθεσίες των πετρελαϊκών πεδίων στη βόρεια Συρία που ελέγχονταν από τις ΗΠΑ και τους Κούρδους συμμάχους των. Το πετρέλαιο, όπως είπε ο Keane, θα πέσει στα χέρια του Ιράν εάν το Τραμπ αποσύρει όλα τα στρατεύματα των ΗΠΑ από τη χώρα. <br /> <br /> Το ίδιο επανέλαβε ο στρατηγός Keane στον Αμερικανό πρόεδρο την 14η Οκτ. συνεπικουρούμενος αυτή τη φορά από τον γερουσιαστή Lindsey Graham. Συνεπώς, ο Αμερικανός πρόεδρος πείστηκε για την επιστροφή των Αμερικανών κομάντος, πιο βαριά οπλισμένων αυτή την φορά και με ερπυστριοφόρα τεθωρακισμένα οχήματα. Όμως αυτή την φορά η αμερικανική δύναμη θα έχει περισσότερες απαιτήσεις σε Διοικητική Υποστήριξη (συντήρηση, εφοδιασμός , καύσιμα κλπ). Επιπλέον, οι δυνάμεις αυτές θα είναι εκτεθειμένες και στον μεγάλο κίνδυνο της απώλειας ζωών Αμερικανών στρατιωτών, που αποτελεί εφιάλτη για τις ΗΠΑ. <br /> <br /> Μέχρι τώρα οι αμερικανικές Ειδικές Δυνάμεις είχαν την συνδρομή Γαλλικών και Βρετανικών κομάντος. Τώρα όμως Γαλλία και Βρετανία αρνούνται να συμμετάσχουν στην αποστολή: "Κλέψτε το Πετρέλαιο". Έτσι το Πεντάγωνο αρχίζει να βολιδοσκοπεί 35 συμμαχικά κράτη των ΗΠΑ, να αποστείλουν δυνάμεις στην Συρία, για να εξαφανίσουν τις εξτρεμιστικές ισλαμιστικές οργανώσεις, που έχουν απομείνει ακόμη στην Συρία. <br /> <br /> Ωστόσο, πρόκειται για μια κίνηση που μάλλον δεν θα αποδώσει τίποτα, καθόσον --όπως αναφέρουν διπλωμάτες και αναλυτές-- υπάρχει ευρεία η διαπίστωση ότι οι ΗΠΑ έχουν απωλέσει κάθε σοβαρή και καθαρή στρατηγική στην Συρία και ότι όλα γίνονται για την νέα αμερικανική πολιτική στην Συρία «Κλέψτε το Πετρέλαιο». Σύμφωνα με άλλους αναλυτές, το νέο σχέδιο των Neo-Cons είναι το παλιό, «χρησιμοποίηση τρομοκρατών για την επίτευξη», κάτι που έχει αποτύχει και θα αποτύχει ξανά. <br /> <br /> Οι ΗΠΑ όπως και οι Ναζί, λέει ο Άσαντ <br /> <br /> Θα πρέπει να αναφερθεί, ότι τα πετρελαϊκά πεδία ανήκουν στους Σύριους (Άραβες, Κούρδοι κλπ) και δεν θα τους αρέσει η αρπαγή των από άλλους. Οπότε εδώ ελλοχεύει ο κίνδυνος για αμερικανικά φέρετρα που θα επιστρέφουν στην προεκλογική Αμερική, κάτι που κανείς Αμερικανός πρόεδρος δεν θα ήθελε να του συμβεί. <br /> <br /> Σε πρόσφατη συνέντευξη του (14/11/19) στο Συριακό Πρακτορείο SANA, ο πρόεδρος της Συρίας Άσαντ <a href="https://sana.sy/en/?p=178449">είπε πολλά και σημαντικά</a>. Μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος Άσαντ είπε: «Η αμερικανική παρουσία στη Συρία θα δημιουργήσει μια στρατιωτική αντίσταση που θα προκαλέσει απώλειες μεταξύ των Αμερικανών και, συνεπώς, θα τους αναγκάσει να φύγουν. Η Αμερική δεν μπορεί να πιστεύει ότι θα ζει άνετα σε οποιαδήποτε περιοχή καταλαμβάνει. Τους υπενθυμίζουμε το Ιράκ και το Αφγανιστάν και η Συρία δεν θα αποτελέσει εξαίρεση». <br /> <br /> Ερωτώμενος για την κυνική απόφαση των ΗΠΑ, ότι επανέρχονται για να προστατεύσουν τα πετρελαϊκά πεδία της Συρίας ο πρόεδρος Άσαντ απάντησε: «λεηλατούν το πετρέλαιο, επειδή η Αμερική είναι δομημένη ως ένα πολιτικό σύστημα συμμοριών. Ο Αμερικανός πρόεδρος δεν αντιπροσωπεύει κράτος - είναι ο Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας και πίσω από αυτόν τον Διευθύνοντα Σύμβουλο υπάρχει ένα διοικητικό συμβούλιο που εκπροσωπεί τις μεγάλες εταιρείες στην Αμερική - τους πραγματικούς ιδιοκτήτες του κράτους - εταιρείες πετρελαίου και όπλων, τράπεζες και άλλα λόμπι. Έτσι, όσον αφορά το πετρέλαιο της Συρίας, αυτό είναι το αναμενόμενο αποτέλεσμα του αμερικανικού καθεστώτος, το οποίο καθοδηγείται από εταιρείες που ενεργούν για τα δικά τους συμφέροντα». <br /> <br /> Μάλιστα ο πρόεδρος Άσαντ σύγκρινε τις ΗΠΑ με τους Ναζί λέγοντας: «Σήμερα η αμερικανική πολιτική ομοιάζει με την ναζιστική πολιτική: εισβολή, υπονόμευση των συμφερόντων άλλων εθνών, καταπάτηση του διεθνούς δίκαιου, των ανθρωπίνων αρχών, όλες για χάρη του πετρελαίου. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ αυτής της πολιτικής και της ναζιστικής πολιτικής; Μπορεί κάποιος από το αμερικανικό καθεστώς να μας δώσει μια απάντηση σε αυτή την ερώτηση; Δεν το νομίζω». <br /> Τι λέει η Μόσχα <br /> <br /> Ακόμη ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ σε <a href="https://www.mid.ru/en/foreign_policy/news/-/asset_publisher/cKNonkJE02Bw/content/id/3896584">συνέντευξή του υποστήριξε</a>: «Η τουρκική επιχείρηση Πηγή της Ειρήνης δεν εγκρίθηκε από τη Ρωσία. Υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ, για να είμαστε ακριβείς με τα γεγονότα». Υποστήριξε ότι οι ΗΠΑ ακόμη στηρίζουν την τζιχαντιστική ισλαμιστική οργάνωση Αλ Νούσρα, εκπρόσωπο της Αλ Κάιντα στην περιοχή λέγοντας: «Έχω λόγους να πιστεύω, βάσει πραγματικών παραδειγμάτων των προηγούμενων ετών, ότι οι ΗΠΑ εξακολουθούν να υποστηρίζουν την Αλ Νούσρα. Θεωρούν την Αλ Νούσρα ως αντιστάθμισμα κατά της συριακής κυβέρνησης. Είναι άλλο ένα λάθος, αφού στήριξαν τους μουτζαχεντίν , οι οποίοι οργάνωσαν την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου». <br /> <br /> Σε μια πρόσφατη συνέντευξή του, ο πρόεδρος της Ρωσίας Πουτιν, <a href="https://tass.com/politics/1089121">ανέφερε</a>, ότι η στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην Συρία είναι παράνομη, όπως και άλλων κρατών, καθόσον δεν προσκλήθηκαν από την νόμιμη κυβέρνηση της Συρίας. Βέβαια, ο πρόεδρος Πούτιν ξέχασε να αναφερθεί στις τρεις τουρκικές επιχειρήσεις–εισβολές της συμμάχου του Τουρκίας, όπου διαπράχθηκαν εγκλήματα πολέμου, όπως εκτελέσεις πολιτών, εθνοκάθαρση περιοχών και τόσο άλλων, με την ανοχή για να μην πούμε την στήριξη της Ρωσίας.<br /> Επίμετρον <br /> <br /> Μια καθόλου εύκολη αποστολή <br /> <br /> Σύμφωνα με πολλούς Αμερικανούς αναλυτές, αλλά και τον αμερικανικό τύπο, η αποστολή αυτή "Κλέψτε το πετρέλαιο" είναι παράνομη σύμφωνα με το διεθνές και το αμερικανικό δίκαιο. Θεωρείται βέβαιο ότι η επιχείρηση θα αποτύχει. Και την άποψη αυτή την εξέφρασε δημοσίως και ο στρατηγός (ε.α.) Jeak Keane, ο οποίος πρωτοστάτησε να πείσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ να μην αποσύρει τις αμερικανικές δυνάμεις από τη Συρία, δείχνοντάς του τις πετρελαιοπηγές της Συρίας, που ευρίσκονταν σε ποσοστό 80% στην Ανατολικά του Ευφράτη περιοχή της Συρίας, που ελεγχόταν από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους των. <br /> <br /> Οι μονάδες που στάλθηκαν στην Συρία, δυνάμεως 800 ανδρών, διαθέτουν αναγκαστικά βαρύ οπλισμό, σε σχέση με τις προηγούμενες Μονάδες, οι οποίες είχαν ελαφρύ οπλισμό, καθόσον δεν ήταν απαραίτητο να μάχονται τους τζιχαντιστές. Την δουλειά αυτή εξάλλου την έκαναν οι σύμμαχοί τους, οι Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG), οι Κούρδοι της Συρίας και οι Άραβες σύμμαχοί των. Τώρα, οι Αμερικανοί θα πρέπει να έχουν περισσότερες αποστολές, όπως απαιτήσεις Διοικητικής Μέριμνας, συντήρησης υλικού, αυτοπροστασίας και φύλαξης των πετρελαϊκών πεδίων. Δεν έχουν σταθερούς συμμάχους, παρά μόνο τους ήδη προδομένους Κούρδους του YPG. <br /> <br /> Η νέα αποστολή δεν είναι πλέον εύκολη για τις ΗΠΑ. Σύντομα, σύμφωνα με πολλές εκτιμήσεις από τη Μέση Ανατολή θα υπάρξουν θύματα μεταξύ των αμερικανικών στρατευμάτων στην Συρία και όταν τα φέρετρα θα αρχίσουν να καταφθάνουν στις ΗΠΑ, ο πρόεδρος των ΗΠΑ (ο νυν, ή και ο επόμενος) θα έχει μία και μοναδική απόφαση να λάβει. Να αποσύρει τους Αμερικανούς στρατιώτες, για άλλη μια φορά και να τους φέρει τελικά πίσω στην πατρίδα.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι Αμερικανοί εγκατέλειψαν τους Κούρδους, αλλά το πετρέλαιο ποτέ

Ιωάννης Μπαλτζώης Είναι γνωστό ότι οι αποφάσεις του προέδρου των ΗΠΑ, τις περισσότερες φορές, προκαλούν διπλωματικό σεισμό και πονοκέφαλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μανιφέστο κατά των ''απίστων'' από τον Τούρκο πρόεδρο.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmBUgfTjazlRu7M7twopUg09x7Ttwb-7AFq_-r23D0aOHwRNut7c1TYtLegCfDtitvpuKHZ5M5484qzOQC3WjOMmCyeHmfEzjMTisjMpXf0DXHM1I6ZnjQTTkAWhW0SzCEEBoXspfuqTs/s1600/erdogan-5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="960" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmBUgfTjazlRu7M7twopUg09x7Ttwb-7AFq_-r23D0aOHwRNut7c1TYtLegCfDtitvpuKHZ5M5484qzOQC3WjOMmCyeHmfEzjMTisjMpXf0DXHM1I6ZnjQTTkAWhW0SzCEEBoXspfuqTs/s640/erdogan-5.jpg" width="640" /></a></div> <br /> «Πυρά» Ισραηλινών κατά Ερντογάν: «Πρέπει να τον σταματήσουμε, ετοιμάζει κάτι σοβαρό κατά Χριστιανών & Εβραίων» <br /> Τρομερές κατηγορίες προσάπτει στον Τούρκο πρόεδρο Ρ.Ν.Ερντογάν μεγάλη ισραηλινή εφημερίδα, η οποία επικαλείται δήλωση του ιδίου, επισημαίνοντας μια πιθανή τουρκική προετοιμασία κατά των kuffar/kafir, που σημαίνει την κοινή πολιτική και στρατιωτική εξουδετέρωση, χριστιανών, Εβραίων, ινδουιστών, βουδιστών, ακτιβιστών και ανθρωπιστών, με εντολή όπως αναφέρεται, του Τούρκου προέδρου. <br /> <br /> Ο Ερντογάν είχε δηλώσει πρόσφατα «Ο Αλλάχ μας διατάζει να τελειώνουμε με τους απίστους«. <br /> <br /> Στις 25 Οκτωβρίου, ένας ηγέτης ενός έθνους μέλους του ΝΑΤΟ προκάλεσε ανοιχτά με την ατυχή δήλωση του για βία κατά των μουσουλμάνων. <br /> <br /> Την ημέρα εκείνη, ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν βρισκόταν στην προσευχή της Παρασκευής στο Μεγάλο Τζαμί στην Κωνσταντινούπολη. <br /> <br /> Συνοδεύονταν από τον κυβερνήτη της πόλης Αλί Γερλιγιάγια, τον δήμαρχο Εκρέμ Ιμάμογλου, τον αρχηγό της αστυνομίας της Κωνσταντινούπολης Μουσταφά Ταλισάν και τον επικεφαλής του ΑΚΡ στην Κωνσταντινούπολη, Bayram Şenocak. <br /> <br /> Μετά τις προσευχές, όπου ο Ιμάμης του τζαμιού απαγγέλλει το Κορανικό Στίχο Al-Fath, που σημαίνει «νίκη, θρίαμβος, κατάκτηση» στα αγγλικά, ο Ερντογάν πήρε το μικρόφωνο, απαγγέλλοντας ένα μέρος του στίχου στα αραβικά και στη συνέχεια μίλησε στα τουρκικά λέγοντας στους Ιμάμηδες: <br /> <br /> «Ο Αλλάχ μας, μας διατάζει να είμαστε βίαιοι απέναντι στους Καφίρ (άπιστοι). Ποιοι είμαστε; Το Ummah [έθνος] του Μωάμεθ. Έτσι [ο Αλλάχ] μας δίνει εντολή να δείχνουμε έλεος μόνο ο ένας στον άλλο και έτσι θα κάνουμε ο ένας στον άλλο. Και θα είμαστε βίαιοι με τους Καφίρ. Όπως στη Συρία. » <br /> <br /> Ο Τούρκος πρόεδρος στη συνέχεια αναφέρθηκε σε ένα άλλο στίχο στο Κοράν , τον As-Saff-13, ο οποίος λέει στα αραβικά: <br /> <br /> «Inshallah, ο Αλλάχ μας έχει υποσχεθεί στη Συρία:» Nasrun minallahi ve fethun karib ve beşiiril mu’minin. » [«Νίκη μέσω του Αλλάχ και επικείμενη κατάκτηση, δίνοντας καλές προφητείες στους πιστούς]. Βλέπουμε τι συμβαίνει τώρα. Με την άδεια του Αλλάχ, θα το δούμε πολλά περισσότερα. Θα συναντηθώ με ορισμένους προέδρους ξένων χωρών στο Dolmabahce Σαράι σήμερα. Ζητώ τώρα την άδειά σας να πάω εκεί.» <br /> Οι Τούρκοι πιστοί τότε ευχήθηκαν τον Ερντογάν, φωνάζοντας «Allahu Akbar» (ο Αλλάχ είναι μεγάλος). <br /> <br /> Η ισραηλινή εφημερίδα τονίζει ότι το γεγονός ότι η τουρκική αντιπολίτευση (κεμαλικό κόμμα), δεν έχει εγείρει σοβαρές αντιρρήσεις σε αυτές τις δηλώσεις του Τούρκου προέδρου, είναι άκρως ανησυχητική για πολλούς και διάφορους λόγους, προκαλώντας παράλληλα ερωτηματικά για την στάση της. <br /> <br /> Ο Δρ Bill Warner, πρόεδρος του ισραηλινού Κέντρου Μελέτης του πολιτικού κινήματος Ισλάμ (CSPI), εξηγεί την έννοια του «kafir» στην μουσουλμανική θρησκεία: <br /> <br /> «Το Ισλάμ διαιρεί τον κόσμο σε μουσουλμάνους και απίστους. Το πολιτικό Ισλάμ έχει πάντα δύο διαφορετικούς τρόπους για να θεραπεύσει αυτήν την διφορούμενη ηθική. Οι άπιστοι (Kafirs) μπορούν να κακοποιηθούν με τους χειρότερους τρόπους ή να αντιμετωπιστούν σαν ένας καλός γείτονας. Οι άπιστοι πρέπει να δεχθούν το Ισλάμ σε όλες τις πτυχές του στη δημόσια ζωή. Κάθε πτυχή του πολιτισμού των απίστων πρέπει να ελέγχεται από το πολιτικό Ισλάμ. <br /> <br /> «Το πολιτικό Ισλάμ είναι το δόγμα που σχετίζεται με τον άπιστο, τον Καφίρ. Η Τριλογία (Κοράνι, Σίρα βιογραφία του Μωάμεθ και Χαντίθ παραδόσεις του Μωάμεθ) όχι μόνο υποστηρίζουν την θρησκευτική υπεροχή πάνω στους απίστους – καθώς οι μουσουλμάνοι πηγαίνουν στον Παράδεισο – αλλά αφορούν και το δόγμα που απαιτεί, οι μουσουλμάνοι να κυριαρχούν επί των απίστων σε όλες εκφάνσεις της πολιτικής και του πολιτισμού τους. Αυτή η κυριαρχία είναι πολιτική, αλλά όχι θρησκευτική«, καταλήγει ο ίδιος. <br /> <br /> Μήπως όμως ο Τούρκος σουλτάνος «χρησιμοποιεί» το Ισλάμ για δικό του όφελος με σκοπό έκνομα τουρκικά σχέδια; <br /> <br /> Εφόσον ο Ερντογάν εμπνέεται από τζιχαντιστικά ιδεώδη και δηλώνει ωμά περί βίαιης συμπεριφοράς κατά των “απίστων”, υπονοώντας σαφώς όλους τους μη μουσουλμάνους στην περιοχή μας , η οποία συμπεριλαμβάνει γεωγραφικά περιοχές, από τα Βαλκάνια έως την Αίγυπτο και την Λιβύη, τότε υπάρχει σαφώς σοβαρό θέμα με πιθανές επερχόμενες εξελίξεις, τις οποίες προσπαθεί να υλοποιήσει με πιθανό βίαιο τρόπο η Άγκυρα. <br /> <br /> Η “Γαλάζια πατρίδα”, η τουρκική ΑΟΖ και πολλά άλλα τουρκικά σχέδια, αποτελούν ουσιαστικά προφάσεις του Τούρκου προέδρου για να ξεκινήσει να υλοποιεί τα σχέδια του κατά χωρών της περιοχής, έχοντας ως κύρια ιδέα ένα ακραίο θρησκευτικο-πολιτικό υπόβαθρο “πασπαλισμένο” από καθαρό τουρκικό εθνικισμό, με σκοπό την αναβίωση με κάποιο τρόπο της πάλαι ποτέ Οθωμανικής αυτοκρατορίας. <br /> <br /> Οι αυτοκρατορίες όμως έχουν “πεθάνει” εδώ και 70 χρόνια εντελώς, αλλά μόνο οι Τούρκοι ισλαμιστές δεν το έχουν πάρει χαμπάρι όπως φαίνεται.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μανιφέστο κατά των ''απίστων'' από τον Τούρκο πρόεδρο.

«Πυρά» Ισραηλινών κατά Ερντογάν: «Πρέπει να τον σταματήσουμε, ετοιμάζει κάτι σοβαρό κατά Χριστιανών & Εβραίων» Τρομερές κατηγορίες π...

Διαβάστε την συνέχεια

«Μυστική συμφωνία Ρωσίας-ΗΠΑ για τη Συρία».Πως βγαίνει «νοκ-άουτ» η Άγκυρα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqceLEkNnYszBOEq52uGJDikSPS8rD2wvMkkbida-nlzYNMkKlLfz5YxocelVermzJSZ-k5_zmmews5khg-8gQgdj36Qbt7i5ozu5fVCX3ff8Ty_L7wSa3oge1MMvIHVyk1nBb7W5IkC0/s1600/putin-assad-syria.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="1200" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqceLEkNnYszBOEq52uGJDikSPS8rD2wvMkkbida-nlzYNMkKlLfz5YxocelVermzJSZ-k5_zmmews5khg-8gQgdj36Qbt7i5ozu5fVCX3ff8Ty_L7wSa3oge1MMvIHVyk1nBb7W5IkC0/s640/putin-assad-syria.jpg" width="640" /></a></div> <br />Μονομερή ενέργεια της Τουρκίας στην Συρία «μυρίζει» άρθρο Τούρκου μεγαλο-δημοσιογράφου, ο οποίος μιλά ουσιαστικά για μοίρασμα των υδρογονανθράκων στην Συρία ανάμεσα σε Αμερικανούς και Ρώσους και την Τουρκία να μένει στα «κρύα του λουτρού». <br /><br />Σύμφωνα με τον Τούρκο δημοσιογράφο Αμπντουλκαντίρ Σελβί, φέρεται να υπάρχει μια μυστική συμφωνία μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας για τη Συρία, η οποία θέτει εκτός την Τουρκία και αυτό έχει εξοργίσει τον Ερντογάν για αυτό και απείλησε με δεύτερη εισβολή χθες την Μόσχα.<br /><br />Ο ίδιος ανέφερε χαρακτηριστικά: «ένα νέο τουρκικό σχέδιο είναι απαραίτητο εναντίον αυτού του σχεδίου που είναι ένα κοινό πλάνο για την εκμετάλλευση των συριακών πετρελαιοπηγών από Ρώσους και Αμερικανούς.<br /><br />Ακόμη χειρότερα, σχετικά με τη συμφωνία που επετεύχθη μεταξύ της Τουρκίας και της Ρωσίας, για τις πρώτες κοινές περιπολίες, ο τουρκικός στρατός δεν ήταν αυτό που εμφανίζουν πολλά ξένα ΜΜΕ.<br /><br />Έγραψα ότι υπήρξε μια μυστική συμφωνία μεταξύ των ΗΠΑ και Ρωσίας για τη Συρία, η οποία αναφέρει ότι αν κάποιος αποχωρεί από μια περιοχή, τότε ο άλλος θα την καταλαμβάνει αυτόματα. Ωστόσο ο Ρώσος υπουργός εξωτερικών Σ.Λαβρώφ προσπαθώντας να αρνηθεί κάθε τέτοια εξέλιξη στον τομέα αυτό, απλά μου το επιβεβαιώνει, ειδικά με τις σημερινές δηλώσεις του. Οι ΗΠΑ και η Ρωσία έχουν μια κοινή ατζέντα στη Συρία.<br /><br />Τι είχε πει ο Πούτιν;<br /><br />Συμμαχία με δύο πλευρές:<br /><br />1) Άσαντ.<br /><br />2) Κούρδοι με άξονα το YPG<br /><br />Θα ήθελα να μοιραστώ ένα περιστατικό από την συνάντηση Ερντογάν-Πούτιν στη σύνοδο κορυφής των G-20 στην Αττάλεια.<br /><br />Ο πρόεδρος Ερντογάν ενημερώνει τον Πούτιν για τη διεξαγωγή της τουρκικής επιχείρησης στην Jarablus στον χάρτη.<br /><br />Μιλάμε για την σύνοδο κορυφής των ηγετών των G-20 που πραγματοποιήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2015. <br /><br />Ο Feridun Sinirlioğlu, τότε υπουργός Εξωτερικών, ο Ali Rıza Alaboyun, τότε υπουργός ενέργειας και ο επικεφαλής της MIT Hakan Fidan, παρευρίσκονταν στη συνάντηση.<br /><br />Ο Ερντογάν ζητά στήριξη από τον Πούτιν, στον οποίο δίδει πληροφορίες για την τουρκική επιχείρηση στην Jarabus, και ο Πούτιν του δηλώνει: “αντιδρούμε μπροστά στις κάμερες, αλλά δεν κάνουμε τίποτα για να αποτρέψουμε την τουρκική επιχείρηση».<br /><br />Τι έδειξε στο χάρτη;<br /><br />Υπάρχει ένα θέμα εκεί. “Οι Αμερικανοί σκοπεύουν να δώσουν την πόλη Jarablus στους Κούρδους”, λέει ο Πούτιν στον Ερντογάν.<br /><br />Δεν είναι περίεργο το γεγονός ότι οι Τζιχαντιστές της Daesh έχουν αποχωρήσει από τα ανατολικά του Ευφράτη αφήνοντας τα πάντα στο YPG και στον αμερικανικό έλεγχο.<br /><br />Ήταν κατανοητό ότι οι ΗΠΑ ήθελαν να δημιουργήσουν ένα κράτος του ΡΚΚ κατά μήκος των συνόρων μας (Τουρκία) από το Ιράκ έως την Μεσόγειο με την παράδοση της Jarablus στο YPG.<br /><br />Όλες οι προετοιμασίες για τη μαζική τουρκική επιχείρηση για την πόλη αυτή, ολοκληρώθηκαν για να ακυρώσουν το σχέδιο αυτό.<br /><br />Ο υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Ηνωμένων Πολιτειών, Paul Selva, έφτασε στην Άγκυρα για να την αποτρέψει, ενώ η τουρκική επιχείρηση θα ξεκινούσε μέσα σε 48 ώρες.<br /><br />Τότε τι συνέβη; Ήταν 24 Νοεμβρίου 2015. Το ρωσικό αεροσκάφος καταρρίφθηκε. Μια μεγάλη κρίση ξέσπασε με τη Ρωσία. Έτσι η μεγάλη επιχείρηση για την Jarablus έμεινε στο ράφι. Μέχρι τις 24 Αυγούστου 2016, όταν άρχισε η τουρκική επιχείρηση “Ασπίδα του Ευφράτη”, δεν μπορούσε ο τουρκικός στρατός να αναλάβει καμία δράση. Από την πρώτη μέρα, σκέφτηκα ότι ήταν μια παγίδα (των ΗΠΑ εννοεί) στον Ερντογάν και τον Πούτιν, η κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους. <br /><br />Ο υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου ανέφερε ότι «κάποιοι εδώ ήθελαν να δημιουργήσουν μια κατάσταση τρόμου, αλλά εμείς τους χαλάσαμε τα σχέδια «, συνεχίζει ο Αμπντουλκαντίρ Σελβί.<br /><br />Ένας άλλος Τούρκος δημοσιογράφος, ο Şebnem Bursalı ανέφερε για όλα αυτά: «μην σκέπτεστε την Αμερική ως κράτος. Σκεφτείτε τη ως μια μεγάλη εταιρεία. Κάνει αυτό που απαιτείται για να κερδίζει οικονομικά πρωτίστως«.<br /><br />Το PKK θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση. Τώρα, τα διεθνή ΜΜΕ αναφέρουν ότι το ΡΚΚ, αγωνίστηκε εναντίον του DAESH». Έτσι με την σημαία του YPG να εμπορεύεται, ο Mazlum Kobani (ηγέτης των Σύρων Κούρδων) προσπαθεί να μετατραπεί σε έναν ισχυρό πολιτικό ηγέτη στην Συρία.<br /><br />«Ενάντια σε αυτό το σχέδιο, που είναι κοινή παραγωγή των ΗΠΑ και της Ρωσίας, ένα νέο τουρκικό σχέδιο είναι απαραίτητο«, καταλήγει ο Τούρκος δημοσιογράφος, επιβεβαιώνοντας την διαχρονική ρύση ότι “οι λύκοι πάντα τα βρίσκουν μεταξύ τους αφήνοντας τους υπόλοιπους απ’ έξω.<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«Μυστική συμφωνία Ρωσίας-ΗΠΑ για τη Συρία».Πως βγαίνει «νοκ-άουτ» η Άγκυρα

Μονομερή ενέργεια της Τουρκίας στην Συρία «μυρίζει» άρθρο Τούρκου μεγαλο-δημοσιογράφου, ο οποίος μιλά ουσιαστικά για μοίρασμα των υδρογονα...

Διαβάστε την συνέχεια

Το επόμενο δράμα και το τουρκικό μυστικό για την ΑΟΖ: Πρόβλημα η στάση των Αμερικανών

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixpq_d3OGcaRkFN-8s3xq94s0j3rDbj-rPMsbKoP5Taw8LcykIfKKluXzDWj4haBluY1AJ9HhsJJFs5r2iv66LSUSVJCn8cQTU4B4nESEY3hTOpPBnZAZjjuqa53Kp1NYltWF5_0KqUqg/s1600/POLEMIKO-NAYTIKO-YPOBRYXIO.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixpq_d3OGcaRkFN-8s3xq94s0j3rDbj-rPMsbKoP5Taw8LcykIfKKluXzDWj4haBluY1AJ9HhsJJFs5r2iv66LSUSVJCn8cQTU4B4nESEY3hTOpPBnZAZjjuqa53Kp1NYltWF5_0KqUqg/s640/POLEMIKO-NAYTIKO-YPOBRYXIO.jpg" width="640" /></a></div> <br />Προχθές ο Ερντογάν προέβη, για μια άλλη φορά, σε νέες αλλά αναμενόμενες προκλητικές δηλώσεις, πριν αναχωρήσει για τις ΗΠΑ λέγοντας: «Οι Ευρωπαίοι ξεχνάτε ότι είμαστε εγγυητές στην Ανατολική Μεσόγειο και έχουμε δικαιώματα στην ΑΟΖ. Τα δικαιώματά μας πηγάζουν από το διεθνές δίκαιο. Στην ΑΟΖ μας έχουμε δικαιώματα, όμως ήρθαν χώρες χωρίς δικαιώματα και κάνουν έρευνες. Σε περιοχές εκτός της ΑΟΖ τους. Όταν εμείς κάνουμε έρευνες μιλούν για κυρώσεις. Και το 1959 μας απειλούσατε και το 1963 μας απειλούσατε». <br /><br />Το σημείο που προξενεί μεγάλη εντύπωση, αλλά πέρασε απαρατήρητο στην Αθήνα, ήταν όταν ανέφερε ότι «στην ΑΟΖ μας έχουμε δικαιώματα». Οι Τούρκοι από το 1982 μέχρι σήμερα ομιλούν συνεχώς για την υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας, την υφαλοκρηπίδα του ψευδοκράτους, την υφαλοκρηπίδα της Ελλάδας και την υφαλοκρηπίδα της Κύπρου.<br /><br />Ακόμα και όταν αναφέρονται στη "Γαλάζια Πατρίδα" μιλούν για υφαλοκρηπίδα και όχι για ΑΟΖ. Ουσιαστικά είναι η δεύτερη φορά που μνημονεύουν την ΑΟΖ. Η πρώτη ήταν όταν, πριν ένα χρόνο, ανέφεραν ότι σχεδιάζουν την οριοθέτηση της ΑΟΖ ανάμεσα στην Τουρκία και στην Λιβύη.<br /><br />Η νέα ελληνική κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει πολλά προβλήματα να λύσει μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα και, δυστυχώς, αδυνατεί να προβεί σε θαρραλέες κινήσεις για να προλάβει τις πρωτοβουλίες του Ερντογάν. Ο παρακάτω χάρτης, δείχνει τα όρια της τουρκικής ΑΟΖ στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Μαύρη Θάλασσα. <div> <br /></div> <div> <img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2019/11/1-3.png" />Η </div> <div> <i>ΑΟΖ της Τουρκίας. Ο χάρτης αυτός αποτελεί τον μεγάλο εφιάλτη της Τουρκίας. (Πηγή: Global Maritimes Boundaries Database, General Dynamics, Hendon, Virginia, USA). </i><br /><br />Στα τέλη του 1986 η Τουρκία υιοθέτησε ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα και κατέληξε σε συμφωνία με την τότε Σοβιετική Ένωση για τις επικαλυπτόμενες περιοχές χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της “μέσης γραμμής”, που τόσο πολύ αντιπαθεί. Αργότερα, η Τουρκία άρχισε συνομιλίες με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, που κατέληξαν σε συμφωνίες παρόμοιες με εκείνη που είχε συνάψει με τους Σοβιετικούς. Ουδέποτε, βέβαια, η Τουρκία πρότεινε στην Ελλάδα και σε άλλα γειτονικά κράτη να πράξουν το ίδιο στη Μεσόγειο.<br /><br />Έτσι, η Μαύρη Θάλασσα, που αποτελεί "κλειστή ή ημίκλειστη θάλασσα", όπως και η Μεσόγειος, έχει εντελώς μοιρασθεί από τα παράκτια κράτη της μέσω της οριοθέτησης της ΑΟΖ και όχι της υφαλοκρηπίδας. Αυτό αποτελεί τον πιο λανθασμένο χειρισμό της Τουρκίας, διότι δέχθηκε να οριοθετήσει την ΑΟΖ της στη Μαύρη Θάλασσα με τη μέθοδο της μέσης γραμμής, που πολέμησε τόσο πολύ στην UNCLOS. Πώς λοιπόν μπορεί η Τουρκία να αρνείται την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ελλάδα, βάσει της μέσης γραμμής, όταν ήδη υπάρχει το προηγούμενο της Μαύρης Θάλασσας; <br />Το τουρκικό μυστικό για την ΑΟΖ <br /><br />Η σημασία της αλιείας ήταν το μεγάλο μυστικό της Τουρκίας. Η Τουρκία πολέμησε κυρίως το θέμα της ΑΟΖ και των νησιών όλα τα εννιά χρόνια της Τρίτης Διάσκεψης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, γιατί γνώριζε ότι τα άρθρα της ΑΟΖ που ρυθμίζουν διεξοδικά τα θέματα της αλιείας ευνοούσαν τα νησιά του Αιγαίου Αρχιπελάγους. Εδώ, βέβαια, επικρατεί κάποια σύγχυση στην Ελλάδα διότι πολλοί, δικαιολογημένα, ερωτούν: «Είναι σε όλους γνωστόν ότι η ποσότητα και η ποιότητα του αλιεύματος στο Αιγαίο δεν είναι σημαντική. Άρα γιατί η Τουρκία δεν θέλει την δημιουργία της ελληνικής ΑΟΖ;» <br /><br />Μια ελληνική ΑΟΖ στο Αιγαίο δεν θα επιτρέπει στους Τούρκους ψαράδες να ψαρεύουν στην δική μας θάλασσα και θα αποτελεί ένα ψυχολογικό βάρος, που δεν θα μπορέσει να ανεχθεί ο τουρκικός λαός. Πρέπει να επισημάνουμε εδώ ότι ο κύριος λόγος δημιουργίας της ΑΟΖ δεν ήταν άλλος από την προσπάθεια των αναπτυσσόμενων κρατών να προστατεύσουν την αλιεία τους. <br /><br />Ήταν καλό σημάδι το ότι τα περισσότερα κράτη κατανόησαν νωρίς την αξία της ΑΟΖ και άρχισαν γρήγορα να την ανακηρύσσουν μετά το 1982. Ήταν επίσης σημαντικό ότι τα τρία μεγάλα παράκτια κράτη, οι ΗΠΑ, η τότε Σοβιετική Ένωση και η Κίνα, ανακήρυξαν γρήγορα ΑΟΖ, διότι γνώριζαν ότι αυτή θα έπαιζε έναν σημαντικό ρόλο για την προστασία της αλιείας τους και για την εξόρυξη υδρογονανθράκων. </div> <div> <br />Οι ΗΠΑ για την ανακήρυξη ΑΟΖ <br /><br />Το κύριο πρόβλημα της Ελλάδας στην ελληνοτουρκική διένεξη είναι ξεκάθαρα η στάση των ΗΠΑ, που δεν έχει αλλάξει καθόλου τα τελευταία 30 χρόνια. Οι Αμερικανοί, από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι τον Κυριάκο Μητσοτάκη, παίζουν το ίδιο βιολί, προτρέποντας τις ελληνικές κυβερνήσεις να μην προχωρήσουν σε μια μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ, χωρίς να συμφωνήσουν πρώτα με την Τουρκία. <br /><br />Βέβαια, την ίδια στιγμή η Αμερικανοί αγνοούν ότι η ανακήρυξη ΑΟΖ είναι, πάντα, μια μονομερής πράξη, όπως ακριβώς έπραξαν και οι ίδιοι το 1983. Απόδειξη ότι τίποτε δεν έχει αλλάξει στις σχέσεις μας, είναι ο επόμενος χάρτης που δείχνει ότι οι ΗΠΑ δεν επιθυμούν τον αγωγό EastMed που θα περνάει από την Ελλάδα με κατεύθυνση την Δυτική Ευρώπη.</div> <div> <br /></div> <div> <img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2019/11/2-3.png" /><i>Αμερικανικός χάρτης αγωγών προς την Τουρκία Πηγή: U.S. Department of Energy, Bureau of Energy Resources, Washington, D.C. </i><br /><br />Όπως έγραψε ο Κώστας Βενιζέλος: «Στον χάρτη παρουσιάζονται διάφορες διαδρομές για την εξαγωγή του φυσικού αερίου. Μια από αυτές είναι εκείνη που ξεκινά από το κοίτασμα 'Αφροδίτη' στην κυπριακή ΑΟΖ και κατευθύνεται μέσω κυπριακού εδάφους στα νότια παράλια της Τουρκίας. Επίσης, ένας αγωγός ξεκινά από τα κοιτάσματα του Λεβιάθαν στο Ισραήλ διασχίζει την κυπριακή ΑΟΖ και καταλήγει στην Αλεξανδρέττα». Εκείνο πάντως που προκαλεί αλγεινή εντύπωση είναι ότι αυτός ο αμερικανικός χάρτης δείχνει την παράνομη ΑΟΖ της Τουρκίας, όπως προβάλλεται από τον προπαγανδιστικό μηχανισμό του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών. <br />Η ώρα μεγάλων αποφάσεων για Μητσοτάκη <br /><br />Η ΑΟΖ αποτελεί πλέον αναμφισβήτητα μέρος του εθιμικού διεθνούς δικαίου από τότε που η UNCLOS τέθηκε σε ισχύ στις 16 Νοεμβρίου 1994 και κανένα κράτος ή ομάδα κρατών δεν έχει το δικαίωμα να ισχυρισθεί ότι κάποιο παράκτιο κράτος δεν μπορεί να ανακηρύξει την δική του ΑΟΖ. Αν και πότε ένα παράκτιο κράτος ανακηρύξει τη δική του ΑΟΖ ανήκει εντελώς στη δική του δικαιοδοσία. Αξίζει εδώ να επισημάνουμε τα λόγια του Βενιαμίν Καρακωστάνογλου από το άρθρο του "ΑΟΖ ή Υφαλοκρηπίδα; – Ένα ανόητο δίλημμα": <br /><br />«Έτσι, με την ΑΟΖ:<br /> • Θα υπερτριπλασιαστεί (494.605 τετρ. χλμ. θαλάσσιος χώρος) ο εθνικός μας χώρος.<br /> • Θα διασφαλισθούν σοβαρότατοι (καθ’ όλες τις ενδείξεις) ενεργειακοί πόροι (πετρέλαιο, φυσικό αέριο).<br /> • Θα ελεγχθούν οι παραδοσιακές θάλασσες, όπου έδρασε επί χιλιετίες ο Ελληνισμός.<br /> • Θα αυξηθεί η ασφάλεια και η συνοχή του ηπειρωτικού με τον νησιωτικό μας χώρο και θα αποσαφηνιστούν τα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδος». <br /><br />Ήρθε, επομένως, η ώρα που η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να προβεί, άμεσα, σε δυο οριοθετήσεις της ΑΟΖ της για να προλάβει την οριοθέτηση ΑΟΖ ανάμεσα στην Τουρκία και την Λιβύη. Αυτές δεν είναι άλλες από τις οριοθετήσεις πρώτα με την Αίγυπτο και μετά με την Κύπρο. Οι γεωγραφικές συντεταγμένες αυτών των οριοθετήσεων υφίστανται επί πολλά χρόνια. <br /><br />Πρέπει εδώ να τονίσουμε ότι το κλειδί για την οριοθέτηση ανάμεσα στην Κύπρο και την Ελλάδα είναι η νήσος Στρογγύλη. Με βάση την αρχή της ίσης απόστασης (μέθοδος μέσης γραμμής) προκύπτουν θαλάσσια σύνορα Ελλάδας-Κύπρου μήκους 24 ν.μ. Χωρίς την επίδραση της Στρογγύλης, δεν έχουμε κοινά σύνορα ΑΟΖ με την Κύπρο, όπως επίσης περιορίζονται τα σύνορα Ελλάδος-Αιγύπτου και προκύπτουν σύνορα Τουρκίας-Αιγύπτου, μία πολύ αρνητική προοπτική από γεωστρατηγικής άποψης για την Ελλάδα και την Κύπρο. <br /><br />Ο Ερντογάν έφυγε πολύ ικανοποιημένος χθες από τον Λευκό Οίκο και όπως έγραψε ο Μιχάλης Ιγνατίου: «Ο πρόεδρος των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι είχε μια "θαυμάσια, παραγωγική συνάντηση" με τον Τούρκο ομόλογό του, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δηλώνοντας «μεγάλος οπαδός» του και χαρακτηρίζοντας «ειλικρινείς» τις συνομιλίες που είχαν οι δύο ηγέτες στον Λευκό Οίκο». Ο νταής Ερντογάν μετά την συνάντησή του με τον φίλο του Τραμπ επιστρέφει στην Άγκυρα με φουσκωμένα τα μυαλά του. </div> <div> Οι καιροί ου μενετοί.</div> <div> <br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Το επόμενο δράμα και το τουρκικό μυστικό για την ΑΟΖ: Πρόβλημα η στάση των Αμερικανών

Προχθές ο Ερντογάν προέβη, για μια άλλη φορά, σε νέες αλλά αναμενόμενες προκλητικές δηλώσεις, πριν αναχωρήσει για τις ΗΠΑ λέγοντας: «Οι Ευ...

Διαβάστε την συνέχεια