Τι δεν μάθαμε για την Σμύρνη και η «γαργάρα» της κυβέρνησης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh585PTkWsFFAC1hU8qlCRPBt4G5BbgB-eaxEd9mj1_cGCE23EhkRxZUebM8BsfSzWlbq_EpECA0_R7DU7X_UBRXiwNYuAmRphaztJ-1FSpx-A1KYlWVdQ21dIKW_vkna1iZZrcngxBHjc/s1600/tsipras%252C+ntaboytogloy_smyrni.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh585PTkWsFFAC1hU8qlCRPBt4G5BbgB-eaxEd9mj1_cGCE23EhkRxZUebM8BsfSzWlbq_EpECA0_R7DU7X_UBRXiwNYuAmRphaztJ-1FSpx-A1KYlWVdQ21dIKW_vkna1iZZrcngxBHjc/s1600/tsipras%252C+ntaboytogloy_smyrni.jpg" /></a></div> <br /> <br />Την αποκάλυψη ότι Ελλάδα και η Τουρκία είναι πολύ κοντά στην επίλυση των «προβλημάτων του Αιγαίου», όπως και του Κυπριακού, έκανε ο Τούρκος πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου κατά την διάρκεια των κοινών δηλώσεών του στην Σμύρνη με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος συγχρόνως όμως δήλωσε κατηγορηματικά ότι η Τουρκία παραμένει στις θέσεις της.<br /><br />Ο κ. Νταβούτογλου παρουσία του Έλληνα πρωθυπουργού, έκανε λόγο για αμφισβητούμενο εναέριο χώρο, για το πως αντιλαμβάνεται η Τουρκία την διατήρηση σε ισχύ του casus belli, επανέλαβε την απαίτηση για αλλαγή των σχολικών βιβλίων ώστε να διαγραφεί το ιστορικό βάρος από τις σχέσεις των δυο χωρών, και κάλεσε τον Έλληνα πρωθυπουργό να δώσουν εντολές στα Επιτελεία των δυο χωρών, ώστε να αποφεύγονται οι εντάσεις στο Αιγαίο. Με απλά λόγια να μην αναχαιτίζοντα ούτε να αναγνωρίζονται τα τουρκικά αεροσκάφη όταν παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο ή κάνουν υπερπτήσεις στα ελληνικά νησιά, ή επίσης να μην υπάρχει ελληνική αντίδραση όταν Τούρκοι λιμενικοί αποβιβάζονται στα Ίμια. Ο κ. Νταβούτογλου δήλωσε χαρακτηριστικά:<br /><br />«Συζητήσαμε το ζήτημα του Αιγαίου και το Κυπριακό με πολύ ειλικρινή και φιλικό τρόπο. Το ίδιο ανοικτά συζητήσαμε και το θέμα των αμοιβαίων δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Ευχαριστώ τον κ. Τσίπρα για την διάθεση συνεργασίας που επέδειξε σε όλες τις διαβουλεύσεις. Είμαστε πολύ κοντά στην επίλυση τόσο των προβλημάτων του Αιγαίου, όσο και της Κύπρου. Επιδεικνύοντας κοινή ισχυρή βούληση μπορούμε να υπερβούμε τα συσσωρευμένα επί δεκαετίες προβλήματα και να καταστήσουμε ελκυστική την Μεσόγειο και το Αιγαίο…».<br /><br />Ο Τούρκος πρωθυπουργός ζήτησε να μπουν σε «παρένθεση» οι «διαφορές απόψεων» ώστε να μην αποτελούν εμπόδιο στην συνεργασία των δυο χωρών και έφερε σαν παράδειγμα την περίπτωση της συνεργασίας των δυο χωρών στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης. Αναφέρθηκε μάλιστα συγκεκριμένα στις «διαφορές στον εναέριο χώρο και στα χωρικά ύδατα».<br /><br />Ο κ. Νταβούτογλου μάλιστα επισημαίνοντας ότι «δεν ξεχνάμε τα συγκεκριμένα προβλήματα» τόνισε ότι «χρησιμοποιούμε τις Διερευνητικές Συνομιλίες για να τα επιλύσουμε».<br /><br />Η αναφορά αυτή δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα, καθώς και ο Ν. Κοτζιάς στην συνάντησή του με τον ομόλογό του, Μ. Τσαβούσογλου, στην Αθήνα, είχε παραπέμψει στις διερευνητικές για τα θέματα κυριαρχίας των νησιών που είχε εγείρει -με πρόσχημα την Έρευνα και Διάσωση- ο Τούρκος ομόλογός του.<br /><br />Οι διερευνητικές συνομιλίες επισήμως για την ελληνική πλευρά αφορούν την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και όχι την συζήτηση όλου του πακέτου των μονομερών διεκδικήσεων της Τουρκίας εις βάρος της Ελλάδας.<br /><br />Όμως ο Τούρκος πρωθυπουργός απέρριψε και τις καταγγελίες του Έλληνα πρωθυπουργού περί παραβιάσεων, λέγοντας ότι «αυτό που σε εσάς φαίνεται ως παραβίαση του εναέριου χώρου, είναι περιοχές τις οποίες θεωρούμε για τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις δικό τους εναέριο χώρο. Κατά συνέπεια τα θέματα αυτά θα τα επιλύσουμε».<br /><br />Κάνοντας λόγο ενώπιων του κ. Τσίπρα για «αμφισβητούμενες περιοχές», ανακοίνωσε ότι οι δυο κυβερνήσεις «δίνουν κατευθύνσεις στις ένοπλες δυνάμεις προκειμένου να μην υπάρξει ρίσκο στην Θάλασσα η στον αέρα, να γίνονται όσο το δυνατόν λιγότερες εναέριες προσεγγίσεις, λιγότερα περιστατικά κλειδώματος από τα ραντάρ και λιγότερες δυνατές πτήσεις».<br /><br />Αυτή είναι η πάγια επιδίωξη της Τουρκίας από την δεκαετία του ΄90 για την διατήρηση και έμπρακτη αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων από τουρκικά μαχητικά ή πλοία, με την υποχρέωση όμως της Ελλάδας να μην αντιδρά προκειμένου να αποφευχθεί ένα θερμό επεισόδιο.<br /><br />Στο casus belli για το οποίο ρωτήθηκε ο κ. Νταβούτογλου, απλώς επιβεβαίωσε ότι παραμένει πλήρως και απολύτως σε ισχύ, μιας και έθεσε ως προϋπόθεση για την άρση του, την κατάργηση του νόμου που ψήφισε η ελληνική βουλή το 1995 για την επικύρωση του Δικαίου της Θάλασσας που προβλέπει το δικαίωμα της χώρας μας για επέκταση των χωρικών υδάτων της στα 12 ν.μ. και δικαιώνει τις ελληνικές θέσεις σε ό,τι αφορά την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.<br /><br />«Ελάτε να άρουμε άμεσα αμφότερες τις αποφάσεις. Αν αρθούν ταυτόχρονα, δεν μένει καμία απόφαση» τόνισε ο κ. Νταβούτογλου.<br /><br />Ο Αλέξης Τσίπρας βρέθηκε στην Σμύρνη πιεσμένος και σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση, καθώς δεν είναι δυνατόν οι συνεργάτες του να μην τον έχουν ενημερώσει ότι τα ευχολόγια των ευρωπαίων δεν έχουν καμιά αξία εάν δεν αποφασίσει η Τουρκία να κλείσει την στρόφιγγα των μεταναστευτικών ροών.<br /><br />Έτσι έσπευσε καλόπιστα να αφήσει να χαθούν στον αέρα τα όσα είπε ο κ. Νταβούτογλου και ειδικά για το casus belli. Απλώς αρκέσθηκε να δηλώσει ότι «είναι κατάλοιπο μιας άλλης εποχής, της δεκαετίας του 1960, και σε καμία περίπτωση δε συνάδει με τις προσπάθειές μας να οικοδομήσουμε ένα κλίμα φιλίας και συνεργασίας. Πόσω δε μάλλον, όταν αφορά στην άσκηση ενός νόμιμου δικαιώματος…».<br /><br />Όμως το μεγαλύτερο πλήγμα ηταν σε επίπεδο συμβολισμού. Οι Τούρκοι δεν επέλεξαν τυχαία για την συνάντηση των δυο πρωθυπουργών την Σμύρνη και όχι π.χ. το Ερζερούμ (όπου ο Ερντογάν είχε υποδεχθεί τον Γ. Παπανδρέου, ο οποίος οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι είχε εγείρει και εκείνος θέμα παραβιάσεων, όπως προηγουμένως είχε πράξει και για το casus belli).<br /><br />Η Τουρκία ήθελε -με τον γνωστό τρόπο με τον οποίο σκέφτεται και μεθοδεύει τα πάντα το τουρκικό διπλωματικοστρατιωτικό κατεστημένο- να διαγράψει και επισήμως πλέον το ιστορικό βάρος της Σμύρνης και του ξεριζωμού του μικρασιατικού ελληνισμού, από τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.<br /><br />Δυστυχώς η ελληνική κυβέρνηση στην καλύτερη των περιπτώσεων δεν αντιλήφθηκε την τουρκική στόχευση. Γιατί η έτερη εκδοχή είναι ότι κατάλαβε πολύ καλά και συνέπραξε σε αυτή την τουρκική επιλογή.<br /><br />Ο κ. Τσίπρας λίγο μετα το μοίρασμα των λουλουδιών στις γυναίκες δημοσιογράφους των καναλιών που έχουν μείνει ανοικτά (υπό την προϋπόθεση ότι ελέγχονται πλήρως από το καθεστώς Ερντογάν) θέλησε να μιλήσει για την… Σμύρνη:<br /><br />«Και θέλω να πω εδώ στη Σμύρνη, στο μπαλκόνι προς το Αιγαίο, από την πλευρά της Μικράς Ασίας, αισθάνομαι το ιστορικό βάρος που συμβολίζει αυτή η πόλη, μια πόλη σταυροδρόμι λαών, πολιτισμών, θρησκειών συνύπαρξης των λαών μας, μια ιστορική πόλη, μια πόλη όμως, που στη μνήμη των περισσοτέρων θυμίζει τον πόλεμο, τον πόνο, τους διωγμούς, τον ξεριζωμό, την προσφυγιά, δηλαδή εικόνες καθόλα γνώριμες σε σχέση με αυτό που συμβαίνει δυστυχώς και στις μέρες μας στην περιοχή μας και στην θάλασσά μας.<br /><br />Όμως, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε και να μην υποβαθμίσουμε το γεγονός ότι, η Σμύρνη είναι και μια ιστορική πόλη – σύμβολο του κοσμοπολιτισμού και του εμπορίου, της ειρηνικής συνύπαρξης, της ανοχής στο διαφορετικό, της συνεργασίας, της αδελφοσύνης στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο και άρα αυτό τον συμβολισμό έχει η επιλογή μας (να κάνουμε εδώ το 4ο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας Τουρκίας. Διότι από εδώ και στο εξής θέλουμε αυτές οι μνήμες και αυτές οι στιγμές να σηματοδοτούν την κοινή μας προσπάθεια».<br /><br />Ο ξεριζωμός του Ελληνισμού από την Μικρά Ασία, η εθνοκάθαρση εναντίον του ελληνισμού και η υποχρεωτική αναζήτηση καταφυγίου στο Εθνικό Κέντρο δεν έχει σχέση με την προσφυγιά των Σύρων, που θέλοντας να επιβιώσουν από τον πόλεμο αναζητούν απλώς ασφαλές καταφύγιο σε κάποια ευημερούσα χώρα της Ευρώπης.<br /><br />Και είναι πραγματικά τεράστιο εθνικό ατόπημα να χαρακτηρίζεται η Σμύρνη ως τόπος «ειρηνικής συνύπαρξης, ανοχής στο διαφορετικό και αδελφοσύνης στο Αιγαίο…».<br /><br />Εκτός εάν αυτές οι αναφορές ενοχλούν μόνο τους «ρομαντικούς». Που οι ορίζοντές τους ξεπερνούν τις γραμμές του βιβλίου της κ. Ρεπούση.<br /><br />Γιατί ο κ. Νταβούτογλου περιχαρής έσπευσε να δηλώσει ότι η «κορωνίδα» της ελληνοτουρκικής συνεργασίας στους τομείς του πολιτισμού και της εκπαίδευσης είναι η «συγγραφή μιας κοινής ιστορίας με επανεξέταση και των σχολικών εγχειριδίων της ιστορίας», ώστε να μεταφέρει «στις μελλοντικές γενιές και των δύο λαών στις επόμενες δεκαετίες και εκατονταετίες, όχι κάποιες αρνητικές μνήμες του παρελθόντος, αλλά τις θετικές…».<br /><br />ΥΓ1. Πιθανόν το Μέγαρο Μαξίμου να ισχυρισθεί ότι δεν ήταν καλή η διερμηνεία. Η αλήθεια είναι ότι η διερμηνεία δεν ήταν άψογη, αλλά ακόμη και στα όσα εκστόμισε ο κ. Νταβούτογλου, η αντίδραση του κ. Τσίπρα ηταν στην καλύτερη περίπτωση υποτονική, αμυντική και αμήχανη.<br /><br />ΥΓ2. Είναι παράξενη σύμπτωση δυο φορές μέσα σε τρείς ημερες ο υπουργός Εξωτερικών μιας χώρας και ο πρωθυπουργός της να πέφτουν θύματα του «δαίμονα της διερμηνείας», όταν η συζήτηση αφορά το συγκεκριμένο θέμα: Την κυβερνητική «γαργάρα» απέναντι στην γενικευμένη αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας, που επιχειρεί να δορυφοροποιήσει την Ελλάδα.<div style="text-align: justify;"> <br /> <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Τι δεν μάθαμε για την Σμύρνη και η «γαργάρα» της κυβέρνησης

Ellada simera 0 16:38

Την αποκάλυψη ότι Ελλάδα και η Τουρκία είναι πολύ κοντά στην επίλυση των «προβλημάτων του Αιγαίου», όπως και του Κυπριακού, έκανε ο Τούρκος πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου κατά την διάρκεια των κοινώ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ρωσία Προωθεί μία Ομοσπονδιακή Λύση για την Συρία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaqxrThcqYE0A1FXVbKt8Bk3_aNUpo-sE3p2gKJ_xbXlQPi5-HrXUzNdyis9hpTE0jypsmz3mo82O_2zvpFByHvycvepA-0MEvhxvqA3YF7pEqoN36iurlAzx31JpKOcym8ibsxojtZbE/s1600/syria_xartis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="413" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaqxrThcqYE0A1FXVbKt8Bk3_aNUpo-sE3p2gKJ_xbXlQPi5-HrXUzNdyis9hpTE0jypsmz3mo82O_2zvpFByHvycvepA-0MEvhxvqA3YF7pEqoN36iurlAzx31JpKOcym8ibsxojtZbE/s640/syria_xartis.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> Ωραίο άρθρο του Worldcrunch. Το άρθρο υποστηρίζει ότι η Ρωσία προωθεί την λύση ενός ομοσπονδιακού μοντέλου για την Συρία, με μία αδύναμη σχετικά κεντρική κυβέρνηση, και τρία ομόσπονδα κρατίδια, ενός Αραβικού- Αλαουιτικού στα παράλια, ενός Κουρδικού στα βόρεια και βορειοανατολικά, και ενός Αραβικού Σουνιτικού στα ανατολικά και νοτιοανατολικά. Η κατάσταση σήμερα είναι στο περίπου όπως την βλέπετε στον παρακάτω χάρτη, του Ιανουαρίου 2016. Με ροζ οι Αλαουίτες, με κίτρινο ο Free Syria Army, οι κάπως μετριοπαθείς ας πούμε Σύριοι Σουνίτες, με μαύρο ο ISIS, οι φανατικοί Σουνίτες Σύριοι, και με μωβ οι Κούρδοι.<br /> <br /> Χάρτης 1 Συρία Ιανουάριος 2016<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4vFqFKxMkKDxz48RJEfvFiDSDwt6qCXdsqoAIUNUZx1tyiOOoX_lUlbHNF1rS0zGLF0geGF-iTsxvx9u442RdvcSUGj2nt33SszQf-HfEbD2dJEj4FzM4gEFrsEUVyUEc1TymFNHws7o/s1600/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+ISIS.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4vFqFKxMkKDxz48RJEfvFiDSDwt6qCXdsqoAIUNUZx1tyiOOoX_lUlbHNF1rS0zGLF0geGF-iTsxvx9u442RdvcSUGj2nt33SszQf-HfEbD2dJEj4FzM4gEFrsEUVyUEc1TymFNHws7o/s640/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+ISIS.JPG" /></a><br /> <br /> Ο παρακάτω χάρτης είναι από το άρθρο, και απεικονίζει στο περίπου μία ομοσπονδιακή Συρία που θα ικανοποιούσε την Ρωσία.<br /> <br /> Χάρτης 2 Το Σχέδιο της Ρωσίας<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijJ0bfKPx5WyRpMjLH0zQN6VZSsJvFDxfgXBke24oERJgfNN8JYHH7vX8anO1PuRYd_hcPxzUVQuYokq0Aah9kmaTqIwB-GveconZeYdzuGoWpdh0I0XbMjzt-m4YGru52ugSwNVlfVW0/s1600/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25A1%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijJ0bfKPx5WyRpMjLH0zQN6VZSsJvFDxfgXBke24oERJgfNN8JYHH7vX8anO1PuRYd_hcPxzUVQuYokq0Aah9kmaTqIwB-GveconZeYdzuGoWpdh0I0XbMjzt-m4YGru52ugSwNVlfVW0/s640/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25A1%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1.JPG" /></a><br /> <br /> Βλέπετε ότι με μία ομοσπονδία όπως αυτήν του παραπάνω χάρτη μπλοκάρεται ο διάδρομος Περσικός Κόλπος-Τουρκίας, μέσω της συμμάχου των Αράβων του Κόλπου της Ιορδανίας. Από την πλευρά του Ιράκ η κατασκευή ενός αγωγού θα έπεφτε πάνω στην έρημο της Συρίας και του Ιράκ. Βλέπε χάρτη 3 και χάρτη 4.<br /> <br /> Χάρτης 3 Συρία<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMB1CA_MBD2rmqItIiuFNUFS8OzcsVQQd_jb4WGG9bN23IcpW1Q75dwoaEu9jlo12eDw7j6YgsnRn7eUA0jwgN6suTA-NDUNekGn38uE8qZg3gKv_wSTyIne0QzZGCAgwXiyz9zeqbg04/s1600/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMB1CA_MBD2rmqItIiuFNUFS8OzcsVQQd_jb4WGG9bN23IcpW1Q75dwoaEu9jlo12eDw7j6YgsnRn7eUA0jwgN6suTA-NDUNekGn38uE8qZg3gKv_wSTyIne0QzZGCAgwXiyz9zeqbg04/s640/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582.JPG" /></a><br /> <br /> Χάρτης 4 Ιράκ<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0LT5bPBXBQxtyMw5zVmRL_pUX6tfOUBu3W16bwxAQRlO16L2Z-KJmoUYOJ5Smw5B4-L_cJ1y2po-JBOezYEYMBrliSdI4eVhnDBxyh1VEFb3578YdXhEwSzsK2AQC1JAO5ymQtD-nVuk/s1600/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2599%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25BA.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0LT5bPBXBQxtyMw5zVmRL_pUX6tfOUBu3W16bwxAQRlO16L2Z-KJmoUYOJ5Smw5B4-L_cJ1y2po-JBOezYEYMBrliSdI4eVhnDBxyh1VEFb3578YdXhEwSzsK2AQC1JAO5ymQtD-nVuk/s400/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2599%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25BA.JPG" /></a><br /> <br /> Επίσης στο Ιράκ σκοτώνονται οι Σουνίτες (Δυτικό Ιράκ), οι Σιίτες (Νότιο Ιράκ) και οι Κούρδοι (Βόρειο Ιράκ). Πετρέλαιο και αέριο στο Ιράκ έχουν οι Σιίτες και οι Κούρδοι. Βλέπε χάρτες 5 και 6.<br /> <br /> Χάρτης 5 Ιράκ<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJaWvY9mpfVgSKRS9NNnPdLA6KN8RTPFCaPBE5ETzuwsMgauGLNs9sB0TSe3tiZi1NU4cQQguxXFB4i0aLHXAo5GFgDOJaV-FTfwmv48ukZ7DjuAtSQ11_Iv4gSqT-4w_W8G9txt8FODA/s1600/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2599%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25BA+Ethnic+Groups.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJaWvY9mpfVgSKRS9NNnPdLA6KN8RTPFCaPBE5ETzuwsMgauGLNs9sB0TSe3tiZi1NU4cQQguxXFB4i0aLHXAo5GFgDOJaV-FTfwmv48ukZ7DjuAtSQ11_Iv4gSqT-4w_W8G9txt8FODA/s640/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2599%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25BA+Ethnic+Groups.JPG" /></a><br /> <br /> Χάρτης 6 Ιράκ Σουνίτες (κίτρινο) Σιίτες (πράσινο) Κούρδοι (μπλε)<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGhsSJv8YajQLQ_t52NLd-lXFUyRn9LxDN172J0-BSouC8e3yvt0iPVn-ZU-8BEEyM97DUpXA510SuFHPwLh7n3l4ICxdPj5_z3vq449PDHLdUUz-1CmwO79Ycwipw72moTw6vUo_a-YQ/s1600/Map+Iraq+Sunni+Shia+Kurds.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGhsSJv8YajQLQ_t52NLd-lXFUyRn9LxDN172J0-BSouC8e3yvt0iPVn-ZU-8BEEyM97DUpXA510SuFHPwLh7n3l4ICxdPj5_z3vq449PDHLdUUz-1CmwO79Ycwipw72moTw6vUo_a-YQ/s640/Map+Iraq+Sunni+Shia+Kurds.JPG" /></a><br /> <br /> Χάρτης 7 Πετρέλαιο (μαύρο) και Αέριο (κόκκινο) στην Μέση Ανατολή<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3noVXtRbIlb8mdXj5v1ayxM-hCw7xAVusfVeI913uCr-6lFtWhDVmYDwAwb2kfr69ltjx7a14ZUuENN26ELmZGhyphenhyphenQcT6b9U_jEonXFsOA7OilKi3q1uWXI4Wkny9cR6RHJstaILK25cg/s1600/Map+of+Oil+and+Gas+Reserves.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3noVXtRbIlb8mdXj5v1ayxM-hCw7xAVusfVeI913uCr-6lFtWhDVmYDwAwb2kfr69ltjx7a14ZUuENN26ELmZGhyphenhyphenQcT6b9U_jEonXFsOA7OilKi3q1uWXI4Wkny9cR6RHJstaILK25cg/s640/Map+of+Oil+and+Gas+Reserves.JPG" /></a><br /> <br /> Επομένως η λύση που θα ικανοποιούσε την Ρωσία μπλοκάρει μέσω των Αλαουιτών συμμάχων τους έναν Αραβο-Τουρκικό αγωγό μέσω της Ιορδανίας. Αλλά και ένας αγωγός μέσω του Ιράκ δεν μπορεί να κατασκευαστεί, γιατί στο Ιράκ οι Σουνίτες και οι Σιίτες σκοτώνονται μεταξύ τους, με τους Ιρανούς να στηρίζουν τους Σιίτες, και τους Τούρκους και τους Άραβες να στηρίζουν τους Σουνίτες. Φαντάζομαι ότι οι Ρώσοι θα έχουν λάβει υπόψη και την μορφολογία του εδάφους υπόψη τους, γιατί προφανώς γνωρίζουν που η γεωγραφία επιτρέπει την κατασκευή δικτύων και που όχι.<br /> <br /> H ουσία είναι ότι οι Ρώσοι δεν δέχονται να συνδεθεί η Τουρκία με τον Περσικό Κόλπο. Γιατι? Γιατί δεν τους συμφέρει. Έτσι απλά. Έτσι λειτουργεί αυτή η περιοχή. Το πιο γρήγορο πιστόλι. Και μην χαρούνε τα τουρκάκια της αριστεράς, γιατί ο θείος τους ο Ερντογάν, και ο χορηγός τους ο Εμίρης του Κατάρ, στηρίζουν τον ISIS στο Ιράκ και την Συρία. Άρα τα τουρκάκια της αριστεράς δεν δικαιούνται δια να ομιλούν.<br /> <br /> Η ουσία είναι ότι η λύση της Ρωσίας υψώνει μπροστά στο Ιράν ένα Σουνιτικό κρατίδιο, και του κόβει την έξοδο προς την Συρία και την Μεσόγειο, κάτι που ικανοποιεί τους Ρώσους, αλλά πολύ περισσότερο τους Άραβες του Κόλπου και τους Τούρκους. Οι Ρώσοι θέλουν επιπλέον με κάποιο τρόπο να σφραγιστούν τα σύνορα Τουρκίας-Συρίας, είτε δημογραφικά (Κούρδοι, Αλαουίτες), είτε γεωγραφικό (βουνά, ερήμους κτλ).<br /> <br /> Από την άλλη πλευρά, οι Τούρκοι και οι Άραβες θα θέλουν σίγουρα να υπάρχει ένας Σουνιτικός διάδρομος που να συνδέει ενεργειακά την Τουρκία με τον Περσικό Κόλπο. Ίσως όμως η ισχύς του Ρωσικού στρατού τους αναγκάσει τελικά να συμβιβαστούν με την λύση της Ρωσίας, και να δεχτούν απλά να μπλοκαριστεί η έξοδος του Ιράν προς την Μεσόγειο, χωρίς να εξασφαλίσουν για τους ίδιους μία σύνδεση Τουρκίας-Περσικού Κόλπου. <br /> <br /> Αλλά όπως έχω ξαναπεί, σε αυτήν την περίπτωση το Ιράν θα είναι η χώρα που θίγεται περισσότερο απ’όλους, και για να εκδικηθεί τους Ρώσους θα προθυμοποιηθεί να στείλει αέριο στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας.<br /> <br /> Το πρόβλημα είναι ότι όσο και να κάθονται οι μεγάλες δυνάμεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, όσο και να συζητάνε για μία λύση, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να μείνουν ικανοποιημένες και οι τρεις πλευρές, δηλαδή οι Ρώσοι, οι Σουνίτες (Τούρκοι+Άραβες) και οι Σιίτες (Ιρανοί). Μόνο μία από τις τρεις πλευρές μπορεί να μείνει ευχαριστημένη, ούτε καν δύο. Άρα έχουμε έναν γόρδιο δεσμό που μπορεί να λυθεί μόνο με ξίφος. Αυτός είναι ο λόγος που κανένας δεν είναι αισιόδοξος για μία λύση στην Συρία.<br /> <br /> Η πρόταση της Ρωσίας προς την Τουρκία είναι να συνεργαστούν μεταξύ τους, να φτιάξουν τον Turk Stream, και η Ρωσία με την παρουσία της στην Συρία να αναλάβει να κλείσει και τον διάδρομο Ιράν-Συρία, κάτι που εξυπηρετεί την Τουρκία, αλλά να κλείσει και τον διάδρομο Περσικός Κόλπος-Τουρκία, κάτι που εξυπηρετεί την Ρωσία. Στην συνέχεια η Ρωσία θα αναγνωρίσει το κατεχόμενο κομμάτι της Κύπρου, και η Ρωσία και η Τουρκία θα χτυπήσουν μαζί το Ισραήλ.<br /> <br /> Σε αυτήν όμως την περίπτωση η Τουρκία θα είναι κατά κάποιον τρόπο σαν να αποχωρεί από το ΝΑΤΟ, και σαν να υποτάσσεται κατά κάποιον τρόπο στην Ρωσία. Επίσης, σε μία τέτοια περίπτωση, το Ιράν θα γίνει στενός σύμμαχος των ΗΠΑ, και θα τελειώσει η συνεργασία Ρωσίας-Ιράν. Επίσης θα αναβαθμιστεί πάρα πολύ ο ρόλος του Ισραήλ, και ενδεχομένως να προωθηθεί ο διάδρομος Περσικός Κόλπος-Ιορδανία-Ισραήλ. Η Τουρκία προς το παρόν δηλώνει ότι δεν ενδιαφέρεται να γίνει μία νέα Ουκρανία για την Ρωσία, και ότι θέλει να αποτελέσει έναν ανεξάρτητο ενεργειακό κόμβο, χωρίς να δεσμεύεται ότι θα χρησιμοποιεί μόνο Ρωσικό αέριο. Για να χρησιμοποιεί μόνο Ρωσικό αέριο η Τουρκία ζητάει να εξάγει η ίδια το αέριο στην Ευρώπη. Να τις το πουλάει δηλαδή το αέριο η Ρωσία σε πολύ χαμηλές τιμές, και η Τουρκία να το εξάγει σε διάφορες χώρες ανάλογα με τις συμφωνίες που θα κλείνει. Η Ρωσία θέλει η Τουρκία να χρεώνει προσυμφωνημένες προμήθειες, και να είναι η Ρωσία που θα κάνει τις συμφωνίες με τις χώρες που θα αγοράζουν το Ρωσικό αέριο που θα εξάγεται από την Τουρκία, όπως ακριβώς συνέβαινε και με την Ουκρανία. <br /> <br /> Η πρόταση της Ρωσίας προς το Ιράν είναι το Ιράν να στέλνει αέριο στην Ασία, και να ξεχάσει την Ευρώπη. Ή αν στείλει αέριο στην Ευρώπη, τουλάχιστον να το κάνει μέσω Ρωσίας (Ιράν-Αζερμπαϊτζάν-Ρωσία). Η Ρωσία είναι ήδη συνδεδεμένη με το Αζερμπαϊτζάν με δίκτυα αγωγών, από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, όταν το Αζερμπαϊτζάν ήταν αποικία της Ρωσίας. Αν και το Αζερμπαϊτζάν αυτή την στιγμή είναι πιο κοντά στην Τουρκία παρά στην Ρωσία. Ή εναλλακτικά, αν η Ρωσία δεν τα βρει με την Τουρκία και τους Άραβες, να κατασκευάσουν οι Ρώσοι και οι Ιρανοί μαζί τον αγωγό Ιράν-Ιράκ-Συρίας.<br /> <br /> Χάρτης 8<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjB74NkXo5BoRPhcpD2fuxxB4-3AqoHQWqzWw4rLOLMG0sVvgI1HYZECMX5xXF4cYtv0s0NSRYVAtDuFSpqjjPsKCqJ-VTwQy0AfQ2sQTjEaBZJV5t2mcE3kLoS4zDRMW5r91P3bZEqjYg/s1600/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2599%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25BD-%25CE%25A1%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjB74NkXo5BoRPhcpD2fuxxB4-3AqoHQWqzWw4rLOLMG0sVvgI1HYZECMX5xXF4cYtv0s0NSRYVAtDuFSpqjjPsKCqJ-VTwQy0AfQ2sQTjEaBZJV5t2mcE3kLoS4zDRMW5r91P3bZEqjYg/s640/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2599%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25BD-%25CE%25A1%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1.JPG" /></a><br /> <br /> <a href="http://iakovosal.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η Ρωσία Προωθεί μία Ομοσπονδιακή Λύση για την Συρία

Ellada simera 0 16:32

Ωραίο άρθρο του Worldcrunch. Το άρθρο υποστηρίζει ότι η Ρωσία προωθεί την λύση ενός ομοσπονδιακού μοντέλου για την Συρία, με μία αδύναμη σχετικά κεντρική κυβέρνηση, και τρία ομόσπονδα κρατίδια, ενός … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Το παιχνίδι της Ρωσίας με τους Κούρδους της Συρίας έχει στόχο την Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7AuRf7R8xxG4xUUZAnxaQP2NpzCUSfPziSQBgZu0V4HmkcjyvXyt7uhpGh0YEiG_sDnhHHmb8xlxU_3vOpOfAKKGH3LHY4dXGcq1VA1BfuUr-OkFZBy-X6tUQiV6GdDz0-9eqBSyWezA/s1600/tsaros+enantion+soyltanoy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="442" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7AuRf7R8xxG4xUUZAnxaQP2NpzCUSfPziSQBgZu0V4HmkcjyvXyt7uhpGh0YEiG_sDnhHHmb8xlxU_3vOpOfAKKGH3LHY4dXGcq1VA1BfuUr-OkFZBy-X6tUQiV6GdDz0-9eqBSyWezA/s640/tsaros+enantion+soyltanoy.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο <strong>ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ</strong><br /> Υπεύθυνος για το Kurdish Report του <a href="http://www.cemmis.edu.gr/" target="_blank">ΚΕΜΜΙΣ </a><br /> <br /> <strong>Ο διάσπαρτος κουρδικός πληθυσμός παρέχει στη Ρωσία διάφορους τρόπους επιρροής στη Μέση Ανατολή και ένα σημαντικό μοχλό πίεσης</strong> για τον τελευταίο αντίπαλο της Μόσχας, την Τουρκία. <br /> <br /> Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000 η Ρωσία απέφευγε να αξιοποιήσει τους δεσμούς της με τους Κούρδους, προκειμένου να διατηρήσει καλές σχέσεις με την Άγκυρα, τη Δαμασκό και την Τεχεράνη. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχαν συμφωνήσει να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο στα ακανθώδη ζητήματα της Τσετσενίας και <a href="http://foreignpolicy.com/2015/11/25/fight-club-erdogan-and-putin-square-off/" target="_blank">του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΚ)</a>. <br /> <br /> Ωστόσο, από την αρχή της Αραβικής Άνοιξης, <strong>η Μόσχα είχε αυτοανακηρυχθεί προστάτης των μειονοτήτων στη Μέση Ανατολή </strong>και επιδίωξε να αναπτύξει τους δεσμούς της με τους Κούρδους, οι οποίοι φαίνεται να είναι από τις λίγες χερσαίες δυνάμεις που θα μπορούσε να νικήσουν την ISIS. Από ρωσικής πλευράς, οι Κούρδοι αντιπροσωπεύουν μια κοσμική, δημοκρατική μεσαία Σουνιτική δύναμη  που είναι όλο και πιο σημαντική στην καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους και στη Συριακή σκακιέρα γενικότερα.<br /> <br /> Η ελεύθερη πτώση των ρωσο-τουρκικών σχέσεων, μετά την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού από τουρκικά μαχητικά, εγινε την ίδια περίοδο με την κατάρρευση της ειρηνευτικής διαδικασίας της Άγκυρας με το PKK. Η<strong> Ρωσία γνωρίζει πολύ καλά ότι το κουρδικό ζήτημα είναι το αδύνατο σημείο της Τουρκίας</strong> και έσπευσε να προωθήσει περαιτέρω τις σχέσεις της με τους Κούρδους. <br /> <br /> Τον περασμένο Δεκέμβριο ο Selahattin Demirtaş, ο συμπρόεδρος της φιλοκουρδικού Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος της Τουρκίας (HDP), προσκλήθηκε επίσημα στη Μόσχα και κατα την διάρκεια της επίσκεψης του έκανε καυστικά σχόλια<a href="http://www.todayszaman.com/anasayfa_hdps-demirtas-meets-russian-fm-lavrov-in-moscow_407714.html" target="_blank"> σχετικα με την κατάρριψη του ρωσικού Su-24</a>. <br /> <br /> Επιπλέον, <strong>οι Ρώσοι εντείνουν την υποστήριξή τους στο συριακό Κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα (PYD) και στη στρατιωτική του πτέρυγα, την Λαϊκή Μονάδα Προστασίας (YPG). </strong><br /> <br /> Η Μόσχα θεωρεί παράλογο το γεγονός ότι <strong>οι Κούρδοι της περιοχής Rojava δεν προσκλήθηκαν στις ειρηνευτικές συνομιλίες της Γενεύης</strong> και πιέζει για τη συμμετοχή τους σε μελλοντικές διπλωματικές διαπραγματεύσεις. <br /> Για τους Ρώσους, οι Κούρδοι της Συρίας δεν αποδυναμώνουν μονο τις δυνατότητες της Τουρκίας να υποστηρίξουν ομάδες ανταρτών αλλά οι στρατιωτικές τους νίκες ειναι προς όφελος του καθεστώτος Άσαντ.<br /> <br /> Επιπλέον, η Ρωσία προσπαθεί να εξισορροπήσει την επιρροή της Ουάσιγκτον προς τους Κούρδους της Συρίας, ακόμη και αν η ενδυνάμωση τους, προκειμένου να ηττηθεί το ισλαμικό κράτος στο πεδίο της μάχης, είναι ένα από τα λίγα πράγματα στα οποία συμφωνούν οι Ρώσοι και οι Αμερικανοί στη Συρία.  Οπότε δεν ήταν ξαφνικό που τα περισσότερα από τα ενδιαφερόμενα μέρη (ΗΠΑ, Ρωσία, ΟΗΕ) έχουν καλέσει την Τουρκία, με διάφορους τρόπους, να δείξουν αυτοσυγκράτηση μετά τους πρόσφατους βομβαρδισμούς της <a href="http://www.rt.com/news/332682-unsc-turkey-fire-kurds/" target="_blank">εναντίον των κουρδικών δυνάμεων YPG στην Βόρεια Συρία </a>.<br /> <br /> Μια άλλη σημαντική απόδειξη της ενίσχυσης των δεσμών μεταξύ της Ρωσίας και των Κούρδων της Συρίας είναι το άνοιγμα, με μεγάλη δημοσιότητα, ενός γραφείου αντιπροσωπείας στη Μόσχα τον περασμένο μήνα. Η Δημοκρατική Αυτόνομη Διοίκηση της Rojava (κυβέρνηση του Δυτικού Κουρδιστάν, Συρία) περιγράφει το άνοιγμα του <a href="http://anfenglish.com/news/rojava-kurdistan-representation-office-opens-in-moscow" target="_blank">πρώτου γραφείου της εκτός Κουρδιστάν ως ιστορική κίνηση</a>.  Ωστόσο, το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών ήταν προσεκτικό στο να μην χορηγήσει επίσημη πρεσβεία ή προξενείο Κούρδους αλλά ΜΚΟ, προκειμένου να αποφευχθεί <a href="http://www.mid.ru/en/web/guest/foreign_policy/news/-/asset_publisher/cKNonkJE02Bw/content/id/2062481#14" target="_blank">η ένταση με την Δαμασκό</a>. <br /> <br /> Ως εκ τούτου,<strong> τα συμφέροντα Σύρων και Ιρακινών υπήκοων θα συνεχίσουν να υποστηρίζονται επίσημα από τις αντίστοιχες πρεσβείες τους.</strong> Σε μια σαφή ένδειξη της αυξανόμενης σημασίας τους, οι αρχές της Rojava σχεδιάζουν να ανοίξουν παρόμοια γραφεία στο Λονδίνο, το Βερολίνο, την Ουάσινγκτον και σε ορισμένες αραβικές χώρες στο εγγύς μέλλον. <br /> <br /> Ο χρόνος θα δείξει πόσο θα κρατήσει η υποστήριξη της Ρωσίας για τους Κούρδους και μέχρι που θα φτάσει, αλλά εν τω μεταξύ οι Τούρκοι αξιωματούχοι πρέπει να έχουν κατά νου μια παλιά ρωσική παροιμία: “Αν καλέσεις μια αρκούδα στο χορό, δεν αποφασίζεις εσυ πότε θα τελειώσει ο χορός. Η αρκούδα αποφασίζει."<br /> <br /> <a href="http://www.triklopodia.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το παιχνίδι της Ρωσίας με τους Κούρδους της Συρίας έχει στόχο την Τουρκία

Ellada simera 0 15:30

Γράφει ο ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ Υπεύθυνος για το Kurdish Report του ΚΕΜΜΙΣ Ο διάσπαρτος κουρδικός πληθυσμός παρέχει στη Ρωσία διάφορους τρόπους επιρροής στη Μέση Ανατολή και ένα σημαντικό μοχλό πί… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Σεισμός στην Άγκυρα: 20 νησιά μπορεί να διεκδικήσει η Ελλάδα απο την Τουρκία.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipOC1F1Gwz9DAKP6rFtNHhoqB-WByz1eV_JOf_Atn5CJcd8ebRq0-SxlWwlYM3BTMjYQ2kF9Buwy7GzWPj59OfTNAQZNoo4sIbziHHklivspG-pG53Vuci7Ouxsi6L5N2iBSOVQaA8jQU/s1600/ellinika+nisia+ypo+toyrkiki+katoxi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipOC1F1Gwz9DAKP6rFtNHhoqB-WByz1eV_JOf_Atn5CJcd8ebRq0-SxlWwlYM3BTMjYQ2kF9Buwy7GzWPj59OfTNAQZNoo4sIbziHHklivspG-pG53Vuci7Ouxsi6L5N2iBSOVQaA8jQU/s1600/ellinika+nisia+ypo+toyrkiki+katoxi.jpg" /></a></div> <b><br /></b> <b>Ιταλικοί χάρτες-φωτιά! </b><br /> Χαστούκι-τρόμου για την τουρκική επιθετικότητα αποτελούν Ιταλικοί Χάρτες – ντοκουμέντα, που όχι μόνο επιβεβαιώνουν περίτρανα τα εθνικά μας δίκαια, όχι μόνο κατοχυρώνουν απόλυτα την ελληνική κυριαρχία επί των Δωδεκανήσων, όχι μόνο καθορίζουν σαφέστατα την θαλάσσια συνοριακή γραμμή Ελλάδας – Τουρκίας, αλλά και καταδεικνύουν ότι οι Τούρκοι μας χρωστούν από πάνω είκοσι νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που βρίσκονται πλάι στις Μικρασιατικές ακτές!<br /> <br /> <a href="https://hellasforce.files.wordpress.com/2016/03/keimeno_hartes1.jpg" rel="attachment wp-att-453964" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="keimeno_hartes1" class="alignright size-full wp-image-453964" src="https://hellasforce.files.wordpress.com/2016/03/keimeno_hartes1.jpg?w=750" /></a><br /> <strong><br /></strong> <strong>ΙΤΑΛΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ</strong><br /> <strong><br /></strong> Τα Δωδεκάνησα είχαν περάσει στην στυγνή Ιταλική Κατοχή το 1912 ως το 1947, που αποδόθηκαν από τους Συμμάχους πανηγυρικά στην αγκαλιά της μητέρας Ελλάδα, νικήτριας της Ιταλίας κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων στις 10-2-1947!<br /> Συγκεκριμένα στο άρθρο 14, παράγραφος 1, αναφέρεται ρητά:<br /> «Η Ιταλία εκχωρεί εις την Ελλάδα εν πλήρει κυριαρχία τας νήσους της Δωδεκανήσου τας κατωτέρω απαριθμουμένας, ήτοι: Αστυπάλαιαν, Ρόδον, Χάλκην, Κάρπαθον, Κάσον,Τήλον, Νίσυρον, Κάλυμνον, Λέρον, Πάτμον, Λιψόν, Σύμην, Κω και Καστελλόριζον, ως και τας παρακειμένας νησίδας»!<br /> <br /> <strong>Ο</strong>Ι ΙΤΑΛΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΗΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ – 1929<br /> <br /> Οι παρόντες χάρτες είχαν σχεδιαστεί επισήμως από τους Ιταλούς κατά την διάρκεια της Ιταλικής Κατοχής της Δωδεκανήσου και δείχνουν ποια νησιά του ΝΑ Αιγαίου ΔΕΝ ανήκαν τότε στην Τουρκία και άρα δεν μπορούν να ανήκουν και σήμερα, επειδή εκχωρήθηκαν επ΄ ακριβώς από την Ιταλία στην Ελλάδα!<br /> <a href="https://hellasforce.files.wordpress.com/2016/03/keimeno_hartes2.jpg" rel="attachment wp-att-453965"><img alt="keimeno_hartes2" class="alignright size-full wp-image-453965" src="https://hellasforce.files.wordpress.com/2016/03/keimeno_hartes2.jpg?w=750" /></a><br /> Α. Ο πρώτος ιταλικός χάρτης μάλιστα φέρει την πλέον έγκυρη υπογραφή του «Ιταλικού Υπουργείου Αποικιών» και κυκλοφόρησε το 1929 σε ιταλική κάρτ – ποστάλ στα Δωδεκάνησα, στα πλαίσια της ιταλικής κατοχικής πολιτικής και δείχνει με μαύρη διακεκομμένη γραμμή την θαλάσσια μεθόριο με την Τουρκία, που κόβει τα πόδια στην Άγκυρα!<br /> Β. Ο δεύτερος ιταλικός χάρτης, εκτυπωμένος στο Μιλάνο, επίσης το 1929, είναι απόλυτα βασισμένος στον πρώτο και περιέχει περισσότερες και ευκρινέστερες λεπτομέρειες, που μπορούμε να δούμε σε δύο τμήματα.<br /> <br /> <a href="https://hellasforce.files.wordpress.com/2016/03/keimeno_hartes3.jpg" rel="attachment wp-att-453966"><img alt="keimeno_hartes3" class="alignright size-full wp-image-453966" src="https://hellasforce.files.wordpress.com/2016/03/keimeno_hartes3.jpg?w=750" /></a><br /> <br /> Στο επάνω τμήμα του Β Ιταλικού Χάρτη του 1929, φαίνεται αναγράφεται ολοκάθαρα ότι το Αγαθονήσι, το Φαρμακονήσι και οι Βραχοσίδες Ίμια (Λιμνιά) είναι εκτός Τουρκίας, εντός τότε Ιταλικής Κατοχής και εντός πια της Ελλάδος στην οποία εκχωρήθηκαν με τη σύμφωνη γνώμη και υπογραφή της Ιταλίας και των Συμμάχων!<br /> Όμως εδώ βλέπουμε καθαρά και την πρώτη μεγάλη έκπληξη, καθώς η νήσος Αρκός (τ. Καρά Αντά) που βρίσκεται μπροστά από την Αλικαρνασσό (τ. Μποντρούμ) ΔΕΝ είναι τουρκική, αλλά υπό Ιταλική Κατοχή και άρα ελληνική!<br /> <br /> <a href="https://hellasforce.files.wordpress.com/2016/03/keimeno_hartes4.jpg" rel="attachment wp-att-453967"><img alt="keimeno_hartes4" class="alignright size-full wp-image-453967" src="https://hellasforce.files.wordpress.com/2016/03/keimeno_hartes4.jpg?w=750" /></a><br /> <br /> Στο κάτω τμήμα του Β Ιταλικού Χάρτη του 1929, φαίνεται επίσης ολοκάθαρα ότι τα νησιά Ρω (Άγιος Γεώργιος), Μεγίστη (Καστελόριζο), Υψηλή (Στρογγύλη) είναι εκτός Τουρκίας, εντός τότε Ιταλικής Κατοχής και εντός πια της Ελλάδος στην οποία και εκχωρήθηκαν!<br /> Αλλά εδώ βλέπουμε και τις υπόλοιπες εκπλήξεις, καθώς τα νησιά Βόλος (Κάτω Βόλος), η Αλιμεντάρια και η Καράβολα (τ. Κέκοβα, πλάι στα υποθαλάσσια ερείπια της αρχαίας μας Δολίχης ή Δολιχίστη) ΔΕΝ είναι τουρκικά, αλλά υπό Ιταλική Κατοχή και άρα ελληνικά!<br /> <br /> <strong>ΣΥΝΘΗΚΗ ΛΩΖΑΝΗΣ 1923</strong><br /> <strong><br /></strong> Μετά ττις Γενοκτονίες Ελλήνων και Αρμενίων και την Μικρασιατική μας Καταστροφή, νιώθοντας ενισχυμένη η Τουρκία, άρχισε να διαμαρτύρεται για την ιταλική κατοχή των παραπάνω (με κόκκινο) πλαϊνών στην Μικρασία νησιών, προβάλλοντας παράνομα την Συνθήκη της Λωζάνης του 1923, που θεωρεί τουρκικό νησί όποιο βρίσκεται σε απόσταση 3 μιλίων από τις ακτές της, με εξαίρεση όμως άλλης «αντιθέτου διατάξεως» της ίδιας Συνθήκης.<br /> Άρθρο 12 Συνθήκης της Λωζάνης:<br /> «Εκτός αντιθέτου διατάξεως της παρούσης Συνθήκης, αι νήσοι, αι κείμεναι εις μικροτέραν απόστασιν των τριών μιλίων της ασιατικής ακτής, παραμένουσι υπό την τουρκικήν κυριαρχίαν».<br /> Η «αντίθετη διάταξη» όμως είναι στο άρθρο 15 και περιέχει τη συγκλονιστική παραίτηση της Τουρκίας από όλα τα Δωδεκάνησα:<br /> Άρθρο 15 της Συνθήκης της Λωζάνης:<br /> «Η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου επί των κάτωθι απαριθμουμένων νήσων, τουτέστι της Αστυπάλαιας, Ρόδου, Χάλκης, Καρπάθου, Κάσσου, Τήλου, Νισύρου, Καλύμνου, Λέρου, Πάτμου, Λειψούς, Σύμης και Κω, των κατεχομένων νυν υπό την Ιταλίαν και των νησίδων των εξ αυτών εξαρτωμένων, ως και της νήσου Καστελλορίζου»!<br /> (Η Τουρκία επειδή δεν αναφέρονται ρητά τα Αγαθονήσι και Φαρμακονήσι επικεντρώνει σε αυτά την αιχμή των διεκδικήσεών της, αφού «γκριζάρισε» πρώτα τα Ίμια)<br /> Τι σημαίνει αυτό; Ότι το 1923 που υπογράφεται η Λωζάνη, η Ιταλία κατέχει ήδη τα Δωδεκάνησα, νησιά, νησίδες, βραχονησίδες, όπως φαίνονται στους παραπάνω χάρτες και άρα η Τουρκία αποδέχεται με την υπογραφή της την παραπάνω τότε κυριαρχία.<br /> Αργότερα μετανιώνει και αρχίζει να προβάλει το άρθρο 12 (τα εντός 3 μιλίων νησιά), αποσιωπώντας το άρθρο 15 με το οποίο παραιτείται κάθε διεκδικήσεως επί των Δωδεκανήσων.<br /> <br /> <strong>ΙΤΑΛΟ-ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ 1932</strong><br /> <strong><br /></strong> Έτσι πιέζοντας, καταφέρνει να πείσει την Ιταλία να της παραχωρήσει μια σειρά νησιών (με κόκκινο στους χάρτες), τα οποία δεν της ανήκαν και τα οποία παραχωρήθηκαν τελικά κατά παράβασης της Λωζάνης. Τα νησιά αυτά είναι τα παρακάτω 20, όπως αναφέρονται στην επισήμως υπογεγραμμένη Ιταλο-Τουρκική Συμφωνία της 4ης Ιανουαρίου 1932:<br /> «Volo (Gatal-Ada), Ochendra (Uvendire), Fournachia (Furnakya), Kato Volo (Katovolo), Prassoudi (Prasudi) (soyth-east of Catovolo). The islets of Tchatallota, Pighi, Nissi-Tis-Pighi, Agricelia reef, Proussecliss (rock), Pano Makri, Kato Makri (including the rocks), Marathi, Roccie Voutzaky (Rocci Vutchaki), Dacia (Dasya), Nissi-Tis Dacia, Prassoudi (north of Dacia), Alimentarya (Alimentaria), Caravola (Karavola)». Και το «Kara-Ada» (σ.σ. Αρκός) στον κόλπο της Αλικαρνασού!<br /> Όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας, όλα σχεδόν τα παραπάνω ονόματα είναι ελληνικά, κάτι που δείχνει την αδιάκοπη ελληνικότητα των νησιών αυτών, τα οποία παραχωρήθηκαν από την Ιταλία προς την Τουρκία παρανόμως, αφού η Τουρκία με το άρθρο 15 της Λωζάνης είχε παραιτηθεί κάθε δικαιώματος προς αυτά και τα Δωδεκάνησα γενικά!<br /> <br /> <strong>20 ΝΗΣΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ</strong><br /> <strong><br /></strong> Η Τουρκία συνυπέγραψε τότε με την Ιταλία το συμπληρωματικό Πρωτόκολλο της 28ης Δεκεμβρίου 1932, με το οποίο καθοριζόταν επ΄ ακριβώς από κοινή επιτροπή και δια 37 σημείων, τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ ιταλοκρατούμενων Δωδεκανήσων και Τουρκίας, με ρητή αναφορά και στα Ίμια (τ. Καρντάκ) να ανήκουν στη Δωδεκάνησο!<br /> <br /> Η Τουρκία όμως και πάλι τώρα – ισχυρότερερη παρά ποτέ – έχει μετανιώσει για εκείνες τις Συμφωνίες και τα Πρωτόκολλα και ζητά να μας πάρει τα μη ρητώς αναφερόμενα στο άρθρο 12 της Λωζάνης Δωδεκάνησα, ήτοι Αγαθονήσι, Φαρμακονήσι, Ίμια και άλλα, διαμελίζοντας την Ελλάδα στο Αιγαίο! Έτσι η Άγκυρα, έχει παραχώσει τις παραπάνω Ιταλο-Τουρκικές Συμφωνίες, τις οποίες θεωρεί διμερείς και όχι επισήμως διεθνείς, υποσκάπτοντας εσκεμμένα την αδιαμφισβήτητη ισχύ και το κύρος τους!<br /> <br /> Όμως η Ελλάδα, έχει το μεγάλο όπλο να απαντήσει πλέον στην κλιμακούμενη τουρκική επιθετικότητα στα Δωδεκάνησα! Πώς; Προσφεύγοντας στα Διεθνή Δικαστήρια και ζητώντας την απόδοση των 20 αυτών νησίδων, ως παρανόμως εκχωρηθέντων – κατά παράβαση του άρθρου 15 της Λωζάνης – από την Ιταλία στην Τουρκία!<br /> <br /> <strong>ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ</strong><br /> <strong><br /></strong> Το δε Διεθνές Δικαστήριο τότε δύο αποφάσεις μπορεί να βγάλει:<br /> 1. Ή θα δικαιώσει την Ελλάδα, προτάσσοντας την ισχύ της Λωζάνης και ακυρώνοντας την Ιταλο-Τουρκική Συμφωνία<br /> 2. Ή θα διατηρήσει μεν την ισχύ της Λωζάνης, αλλά θα αναγνωρίσει και την Ιταλο-Τουρκική Συμφωνία του 1932 και το συμπληρωματικό Πρωτόκολλό της, σαν οικοιοθελή παραχώρηση της Ιταλίας προς την Τουρκία..<br /> <br /> Στην μεν πρώτη περίπτωση η Τουρκία ηττάται συντριπτικά και επιβεβαιώνεται Διεθνώς και Νομικώς ότι ουδένα δικαίωμα έχει επί των Δωδεκανήσων, τα οποία εκχωρήθηκαν τελικά από την Ιταλία στην Ελλάδα! Η Ελλάδα θα κερδίσει τότε 20 ακόμη νησιά, τα οποία θα έχει κάθε άνεση να διαπραγματευτεί με μεγαλοκαρδία, προκειμένου να εξασφαλίσει την άρση των τουρκικών προκλήσεων και την αναγνώριση εθνικού μας χώρου, FIR και συνόρων….<br /> <br /> Στην δε δεύτερη περίπτωση, θα αναγνωριστεί Διεθνώς και δεσμευτικώς η ισχύς της Ιταλο-Τουρκικής Συμφωνίας και του συμπληρωματικού της Πρωτοκόλλου του 1932, όπου ορίζονται ρητώς και επ΄ ακριβώς τα θαλάσσια σύνορα και η κυριαρχία επί νήσων, νησίδων, βραχονησίδων, μετατρέποντας την διμερή Συμφωνία σε Διεθνώς κατοχυρωμένη, επίσημη και ενεργή! Οπότε θα πρόκειται για επίσης μεγάλο νομικό και διπλωματικό θρίαμβο της Ελλάδας, στερώντας κάθε δικαιώματος την Τουρκία επί των Δωδεκανήσων!<br /> <br /> Χρειάζεται λοιπόν μόνο τρόπος και όχι κόπος… Και φυσικά διαρκής ετοιμότητα, επαγρύπνηση, ισχυρή εθνική παιδεία και Άμυνα, με αγορές νέων εξελιγμένων οπλικών συστημάτων που προσδίδουν σαφή και διαρκή ποιοτική υπεροχή στην χώρα μας, η οποία μπορεί να επικαλεστεί ανά πάσα στιγμή τον τουρκικό κίνδυνο – απειλή, για να αναστείλει το Μνημόνιο και να στραφεί σε εξοπλισμούς με εγχώρια συμπαραγωγή και συναρμολόγηση, εγχώρια ανάπτυξη και εθνική ταυτότητα και ενότητα<br /> <br /> <a href="http://on-news.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Σεισμός στην Άγκυρα: 20 νησιά μπορεί να διεκδικήσει η Ελλάδα απο την Τουρκία.

Ellada simera 0 14:30

Ιταλικοί χάρτες-φωτιά! Χαστούκι-τρόμου για την τουρκική επιθετικότητα αποτελούν Ιταλικοί Χάρτες – ντοκουμέντα, που όχι μόνο επιβεβαιώνουν περίτρανα τα εθνικά μας δίκαια, όχι μόνο κατοχυρώνουν απόλυτ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Το σταυρόλεξο του «μαύρου χρυσού»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGXciH-EP4T_14ZgXjnUqONVvATYaBEGennQlaa8xdPSfUNlpGPrd4jEWIS-wlSaJOab_wttp9OqMXN4R__lGi4_59FLxxPfji9XzNeZo5mUWWROiwcuJR2NwA_Hj3vSU5mJwrIHXyvSM/s1600/mayros+xrysos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGXciH-EP4T_14ZgXjnUqONVvATYaBEGennQlaa8xdPSfUNlpGPrd4jEWIS-wlSaJOab_wttp9OqMXN4R__lGi4_59FLxxPfji9XzNeZo5mUWWROiwcuJR2NwA_Hj3vSU5mJwrIHXyvSM/s1600/mayros+xrysos.jpg" /></a></div> <br /> Η ΙΕΑ εκτιμά ότι έως το 2017 η αγορά θα κινείται σε περιβάλλον υπερβάλλουσας προσφοράς, ενώ το 2018 θα υπάρξει ισορροπία προσφοράς και ζήτησης πετρελαίου, αλλά τα μεγάλα αποθέματα θα λειτουργήσουν ως τροχοπέδη για την ανάκαμψη των τιμών. <br /> <br /> Οι επικεφαλής των μεγαλύτερων πετρελαϊκών εταιριών της Ρωσίας αποφάσισαν να παγώσουν την παραγωγή πετρελαίου στα επίπεδα του Ιανουαρίου 2016. Η απόφαση επικυρώθηκε και από τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος σε αντάλλαγμα δεσμεύτηκε να προσφέρει στις εταιρίες φορολογικά κίνητρα.<br /> <br /> Σημειώνεται ότι το 2015 οι ρωσικές εταιρίες πετρελαίου έκαναν ρεκόρ παραγωγής, καθώς εκτιμάται ότι η ετήσια παραγωγή τους έφθασε τα 534 εκατομμύρια τόνους πετρελαίου και ήταν <strong>αυξημένη κατά 1,4% σε σύγκριση με το 2014</strong>.<br /> Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες, εκπρόσωποι χωρών παραγωγών πετρελαίου σχεδιάζουν μια συνάντηση στη Ρωσία στη διάρκεια αυτού του μήνα προκειμένου να συζητήσουν το θέμα του ύψους της παραγωγής .<br /> <br /> Πολλοί αναλυτές συνδέουν την απόφαση των ρωσικών εταιριών με <strong>τη συμφωνία του Φεβρουαρίου</strong>, όταν η Ρωσία, η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και η Βενεζουέλα συμφώνησαν να διατηρήσουν την παραγωγή του 2016 στο επίπεδο του Ιανουαρίου, υπό την προϋπόθεση ότι και άλλες χώρες που παράγουν συμμετάσχουν στην πρωτοβουλία.<br /> <br /> Ακολούθησαν και άλλες χώρες όπως οι Εκουαδόρ, Αλγερία, Νιγηρία, Ομάν, Κουβέιτ και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, οι οποίες ανακοίνωσαν ότι είναι διατεθειμένες να παγώσουν την παραγωγή, αλλά προς το παρόν όλα αυτά βρίσκονται στον αέρα αφού δεν υπάρχουν επίσημες συμφωνίες.<br /> Ωστόσο, η κινητικότητα αυτή δεν είχε επίπτωση στις τιμές του αργού και αυτό διότι η τρίτη μεγαλύτερη παραγωγός του ΟΠΕΚ, το Ιράν σχεδιάζει να αυξήσει απότομα την παραγωγή μετά την άρση των διεθνών κυρώσεων.<br /> <br /> Έτσι, η αβεβαιότητα για την εξέλιξη των τιμών της ενέργειας εξακολουθεί να παραμένει καθώς οι αναλυτές θεωρούν ότι <strong>το πάγωμα τη παραγωγής δεν θα είναι αρκετό</strong> για να οδηγήσει από μόνο του σε άνοδο των τιμών.<br /> <br /> Σήμερα οι τιμές του πετρελαίου, υποστηρίζουν, εξαρτώνται όχι μόνο από τους παραγωγούς αλλά και από τη ζήτηση που προέρχεται από σημαντικούς καταναλωτές και κυρίως την Κίνα αλλά και τις αναπτυσσόμενες χώρες. Οι συγκεκριμένες αγορές όμως καταγράφουν συρρίκνωση της ζήτησης και αυτό σίγουρα προκαλεί νέες πιέσεις στα επίπεδα των τιμών.<br /> <br /> Για τον λόγο αυτό, αναλυτές υποστηρίζουν ότι η χαμηλή ζήτηση είναι πιθανό να κρατήσει τις τιμές υπό έλεγχο, τουλάχιστον μέχρι το 2017.Σημειώνεται ότι <strong>σήμερα υπάρχει υπερβάλλουσα προσφορά</strong>, το ύψος της οποίας υπολογίζεται σε περίπου 1,5 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα.<br /> Σίγουρα, αν οι μεγάλοι παίκτες, όπως η Σαουδική Αραβία, το Ιράν, το Ιράκ, συμφωνήσουν να παγώσει η παραγωγή, τότε θα έχει γίνει ένα βήμα για να ανακοπεί η πτώση των τιμών. Αυτό όμως δεν αρκεί αν όλα τα υπόλοιπα βασικά μεγέθη της αγοράς παραμείνουν σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητα. Ίσως, μία τέτοια συμφωνία, βραχυπρόθεσμα βοηθήσει να αυξηθούν οι τιμές στα επίπεδα των 40 δολαρίων, επισημαίνουν.<br /> <br /> Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (ΙΕΑ), στην τελευταία έκθεσή του, διατύπωσε την πρόβλεψη ότι έως το 2017 η αγορά θα κινείται σε περιβάλλον υπερβάλλουσας προσφοράς. Την επόμενη χρονιά, επισήμανε, θα υπάρξει ισορροπία προσφοράς και ζήτησης πετρελαίου, αλλά τα μεγάλα αποθέματα που συσσωρεύονται θα λειτουργήσουν ως τροχοπέδη για την ανάκαμψη των τιμών του πετρελαίου.<br /> <br /> <a href="http://www.euro2day.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το σταυρόλεξο του «μαύρου χρυσού»

Ellada simera 0 13:51

Η ΙΕΑ εκτιμά ότι έως το 2017 η αγορά θα κινείται σε περιβάλλον υπερβάλλουσας προσφοράς, ενώ το 2018 θα υπάρξει ισορροπία προσφοράς και ζήτησης πετρελαίου, αλλά τα μεγάλα αποθέματα θα λειτουργήσουν ως… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια