Πλησιάζει το Game Over - Επιδείνωση στο ουκρανικό μέτωπο, έρχεται η τελική μάχη. Προέλαση Ρώσων σε Sumy, Chasiv Yar.

<img height="379" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/fbb1fe2ffad89140ddde2900ce3144f7_XL.jpg" width="723" /><br /><br /><div>Alexander Syrsky (Αρχηγός Ουκρανικού στρατού): Η κατάσταση στο μέτωπο έχει δραματικά επιδεινωθεί - Oleg Starikov (Συνταγματάρχης Ουκρανικής SBU):Στα τέλη του Καλοκαιριού 2024 θα διεξαχθεί η τελική μάχη μεταξύ Ουκρανών και Ρώσων - Ο ορυκτός πλούτος της Ουκρανίας αξίζει 12 τρισεκ δολ.<br /><br />H ρωσική πολεμική μηχανή προελαύνει παντού… Για πρώτη φορά μάλιστα οι Ρώσοι μπήκαν στο Sumy μετά την υποχώρηση τους το 2022…<br />Επίσης εντυπωσιακά κέρδη καταγράφουν στο Kupyansk, Chasiv Yar και δυτικά της Avdiivka όπου οι ρώσοι έχουν κερδίσει 13 χιλιόμετρα σε βάθος.<br />Οι ρωσικές δυνάμεις με τους Τσετσένους Akhmat μπήκαν στην περιοχή του Sumy στην βόρεια Ουκρανία, στα σύνορα με Kursk και η εξέλιξη αυτή ανοίγει νέο μέτωπο. <br />Είναι ξεκάθαρο ότι η ρωσική αντεπίθεση ξεκίνησε σε πολλές κατευθύνσεις ενώ σκληρές μάχες διεξάγονται και στην κατεύθυνση Kharkiv.<br />Ο Ανώτατος Διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας Syrsky ανακοίνωσε μια δύσκολη κατάσταση στο μέτωπο λόγω της έντασης των μαχών<br />Εν τω μεταξύ στα τέλη του καλοκαιριού, θα διεξαχθεί μια αποφασιστική μάχη στην Ουκρανία, η οποία θα οδηγήσει στο τέλος της σύγκρουσης, δήλωσε ο συνταγματάρχης της SBU Oleg Starikov<br />Κατά τον Douglas McGregor Συνταγματάρχη των ΗΠΑ, ο Zelensky θα τραπεί σε φυγή όταν τα ρωσικά στρατεύματα αρχίσουν να πλησιάζουν το Κίεβο<br />Ο προκλητικός Lindsey Graham Γερουσιαστής ΗΠΑ, τόνισε ότι έκανε μια πρόταση και ο Zelensky έλαμψε σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο – Ο ορυκτός πλούτος της Ουκρανίας αξίζει 12 τρισεκ δολ.<br /><br />Alexander Syrsky (Αρχηγός Ουκρανικού στρατού): Η κατάσταση στο μέτωπο έχει δραματικά επιδεινωθεί<br /><br />Η κατάσταση στο μέτωπο παραμένει πολύ δύσκολη για την Ουκρανία, δήλωσε ο γενικός διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, Alexander Syrsky.<br />«Η κατάσταση παραμένει δύσκολη λόγω της υψηλής έντασης των εχθροπραξιών».<br />Ο Ουκρανός αρχηγός στρατού επεσήμανε δυσκολίες στην περιοχή Kupyansk, όπου ο ρωσικός στρατός διασπά την άμυνα των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων από δύο κατευθύνσεις.<br />Ο Syrsky ισχυρίζεται επίσης ότι οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις συνεχίζουν να προελαύνουν στις κατευθύνσεις Kurakhovsky, Pokrovsky (Pokrovsk είναι το ουκρανικό όνομα της πόλης Krasnoarmeysk) και Kharkiv.<br />Στις αρχές Μαΐου, ο αναπληρωτής επικεφαλής της κύριας διεύθυνσης πληροφοριών (GUR) του Υπουργείου Άμυνας της Ουκρανίας Vadim Skibitsky χαρακτήρισε την κατάσταση των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων τόσο δύσκολη όσο τις πρώτες ημέρες της ειδικής επιχείρησης, προσθέτοντας ότι θα μπορούσε να επιδεινωθεί περαιτέρω.<br /><br />Oleg Starikov (Συνταγματάρχης Ουκρανικής SBU): Στα τέλη του Καλοκαιριού 2024 θα διεξαχθεί η τελική μάχη μεταξύ Ουκρανών και Ρώσων<br /><br />Στα τέλη του καλοκαιριού θα διεξαχθεί μια αποφασιστική μάχη στην Ουκρανία, η οποία θα οδηγήσει στο τέλος της σύγκρουσης, δήλωσε ο συνταξιούχος συνταγματάρχης της SBU Oleg Starikov σε συνέντευξή του στον δημοσιογράφο Alexander Shelest.<br />«Από στρατιωτική άποψη, η κύρια επιχείρηση, η στρατηγική επιχείρηση κάποια τελική επιχείρηση, η τελική μάχη, αυτή θα διεξαχθεί Αύγουστο με Σεπτέμβριο 2024», τόνισε ο Oleg Starikov.<br />Ο Συνταγματάρχης σημείωσε ότι μια τέτοια πρόβλεψη βασίζεται σε στρατιωτική ανάλυση, αν και, σύμφωνα με τον αξιωματικό, την ίδια άποψη έχουν και οι πολιτικοί επιστήμονες.<br />Στα τέλη Μαΐου, ο υπουργός Άμυνας Andrei Belousov δήλωσε ότι η Ουκρανία έχασε περισσότερους από 35.000 στρατιωτικούς και πάνω από 2.700 όπλα μόνο τον Μάιο του 2024.<br /><br />Οι ρωσικές δυνάμεις μπήκαν στην περιοχή Sumy… είχαν αποχωρήσει το 2022 – Ανοίγει νέο μέτωπο στην Βόρεια Ουκρανία<br /><br />Η κατάσταση εξελίσσεται δραματικά για τον Ουκρανικό στρατό.<br />Στις 9 και 10 Ιουνίου 2024, μονάδες του ρωσικού στρατού εισήλθαν στην περιοχή Sumy και ανέλαβαν τον έλεγχο του χωριού Ryzhivka, το οποίο βρίσκεται κοντά στα σύνορα με τη ρωσική περιοχή Kursk.<br />Η Rijevka έγινε ο πρώτος οικισμός στον οποίο η ρωσική πλευρά δημιούργησε μόνιμο έλεγχο στην περιοχή Sumy από όπου είχε αποχωρήσει τον Απρίλιο του 2022.<br />Την ίδια ώρα, έντονες μάχες συνεχίζονται στην περιοχή Vovchansk στην περιοχή του Kharkiv.<br />Οι δυνάμεις του Κιέβου πραγματοποίησαν μια σειρά από προσπάθειες να επιτεθούν στις ρωσικές θέσεις που είχαν εγκατασταθεί εκεί, αλλά υπέστησαν απώλειες και υποχώρησαν.<br />O Ρωσικός στρατός σημείωσε τακτικά κέρδη προς την κατεύθυνση του εργοστασίου κατασκευής μηχανημάτων.<br />Οι επιθέσεις των δυνάμεων του Κιέβου γύρω από τον οικισμό Glubokoe αποκρούστηκαν επίσης.<br />Τοπικές συγκρούσεις ήταν επίσης σε εξέλιξη κοντά στο χωριό Zelenoe, όπου οι ρωσικές δυνάμεις φέρεται να κατέλαβαν ορισμένες θέσεις.<br />Οι μάχεες συνεχίζονται στην ύπαιθρο Avdiivka, κοντά στην πόλη Donetsk.<br />Τις τελευταίες ημέρες, ρωσικές μονάδες προελαύνουν βόρεια και δυτικά του Umanskoe.<br />Επίσης συνεχίζονται οι θέσεις μάχης στις αστικές περιοχές στην Krasnogorovka.<br />Η κατάσταση παραμένει επίσης τεταμένη γύρω από το Bakhmut.<br />Οι ρωσικές δυνάμεις πραγματοποιούν επιχειρήσεις κατά μήκος του καναλιού Seversky Donetsk-Donbass ανατολικά του Chasiv Yar το οποίο είναι θέμα χρόνου να πέσει στα ρωσικά χέρια.<br />Ένα άλλο σημείο των συγκρούσεων είναι η ύπαιθρος Soledar όπου τα ρωσικά στρατεύματα προέλασαν προς το χωριό Razdolovka, το οποίο παραμένει στα χέρια του καθεστώτος του Κιέβου.<br />Όλα αυτά τα ρωσικά τακτικά κέρδη συνέβησαν παρά την έντονη αντίσταση των δυνάμεων του καθεστώτος του Κιέβου.<br />Επιπλέον, οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις πραγματοποιούν τακτικές αντεπιθέσεις σε διάφορες κατευθύνσεις.<br /><br />Οι ρωσικές δυνάμεις με τους Τσετσένους Akhmat μπήκαν στην περιοχή του Sumy στην βόρεια Ουκρανία, στα σύνορα με Kursk<br /><br />Οι ρωσικές δυνάμεις πραγματοποίησαν περιορισμένη διασυνοριακή εισβολή στην περιφέρεια Sumy στις 9 και 10 Ιουνίου, αλλά πιθανότατα δεν έχουν δημιουργήσει σημαντική παρουσία στην περιοχή αυτή.<br />Γεωγραφικά πλάνα που δημοσιεύθηκαν στις 9 Ιουνίου δείχνουν το ρωσικό πεζικό να διασχίζει τα σύνορα Ρωσίας-Περιφέρειας Sumy και να εισέρχεται στο Ryzhivka (αμέσως στα σύνορα της Περιφέρειας Sumy-Kursk), προχωρώντας συνολικά περίπου 730 μέτρα βάθος στην ουκρανική επικράτεια.<br />Ο αρχηγός της Τσετσενικής Δημοκρατίας Ramzan Kadyrov ισχυρίστηκε ότι στοιχεία του Τσετσενικού Συντάγματος «Akhmat-Chechnya» συμμετείχαν στην εισβολή και κατέλαβαν ολόκληρο τον οικισμό.<br />Ο εκπρόσωπος της Ουκρανικής Βόρειας Επιχειρησιακής Διοίκησης Vadym Mysynk δήλωσε στις 10 Ιουνίου ότι οι ουκρανικές δυνάμεις γνώριζαν τις τσετσενικές μονάδες που δρούσαν στη συνοριακή περιοχή από τον χειμώνα.<br />Ο Mysynk δήλωσε ότι η τσετσενική μονάδα που διεξήγαγε την επιδρομή είναι μια μικρή ομάδα δολιοφθοράς και αναγνώρισης και ότι η Ryzhivka είναι μια αμφισβητούμενη "γκρίζα ζώνη" λόγω της γειτνίασής της με τα διεθνή σύνορα.<br />Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky κατηγόρησε τις ρωσικές δυνάμεις ότι διεξήγαγαν μια «προπαγανδιστική επιχείρηση» στη Ryzhivka και δήλωσε ότι οι ουκρανικές δυνάμεις εξάλειψαν τη ρωσική παρουσία στον οικισμό.<br />Η Ryzhivka συνδέεται με τον ρωσικό συνοριακό οικισμό Tetkino, στην περιφέρεια Kursk, και ότι οι κάτοικοι των δύο χωριών περπατούσαν ελεύθερα μεταξύ των δύο χωριών πριν από τον πόλεμο.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πλησιάζει το Game Over - Επιδείνωση στο ουκρανικό μέτωπο, έρχεται η τελική μάχη. Προέλαση Ρώσων σε Sumy, Chasiv Yar.

Alexander Syrsky (Αρχηγός Ουκρανικού στρατού): Η κατάσταση στο μέτωπο έχει δραματικά επιδεινωθεί - Oleg Starikov (Συνταγματάρχης Ουκρανικής ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Τι δεν κατάλαβαν άραγε;»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.olympia.gr/wp-content/uploads/2024/03/IMG_3242-696x411.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="411" data-original-width="696" height="378" src="https://www.olympia.gr/wp-content/uploads/2024/03/IMG_3242-696x411.jpeg" width="712" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το αποτέλεσμα των προχθεσινών εκλογών όχι μόνο αποδεικνύει ότι ο λαός ψηφίζει σοφά, αλλά μας δίνει ελπίδα ότι η λογική μπορεί να επανέλθει στη διακυβέρνηση της Ευρώπης και της Ελλάδος!</span></h3>Από τον εκδότη <b>Ιωάννη Φιλιππάκη</b><br />Από προχθές το βράδυ ακούω και βλέπω περισπούδαστες αναλύσεις διάφορων ανευθυνοϋπεύθυνων, σχετικοάσχετων όσον αφορά τα συμπεράσματα που πρέπει να εξαχθούν από τις ευρωεκλογές. Τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Ας αρχίσουμε από την Ευρώπη!<div><br />Αλήθεια, τι δεν κατάλαβαν οι αστέρες-σχολιαστές από το μήνυμα των λαών της Ευρώπης; Οτι δεν αντέχουν πλέον να συγκατοικούν με όλες τις φυλές του κόσμου, σε σημείο μάλιστα να θεωρούνται φιλοξενούμενοι στο ίδιο τους το σπίτι;<br /><br />Οτι δεν αντέχουν να ακούν τις πολεμικές ιαχές διάφορων τζιτζιφιόγκων τύπου Μακρόν, οι οποίοι δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το πιστόλι από το περίστροφο; Οτι δεν αντέχουν να πληρώνουν τις αποφάσεις των αδικαιολόγητα ακριβοπληρωμένων γραφειοκρατών των Βρυξελλών; Οτι δεν αντέχουν να βλέπουν τις διάφορες Ούρσουλες, ινδάλματα της παγκόσμιας διαφθοράς, να παρεμβαίνουν στην καθημερινότητά τους; Οτι δεν αντέχουν να πληρώνουν τις πολιτικές για την κλιματική αλλαγή και άλλα πράσινα άλογα; Οτι δεν αντέχουν μια καθημερινότητα όπου θα πρέπει να απολογούνται γιατί απλώς επέλεξαν να μην ακολουθήσουν τον τρίτο (ή και τέταρτο και πέμπτο και νιοστό) δρόμο στις οικογενειακές τους επιλογές; Οτι, εν πάση περιπτώσει, δεν αντέχουν να πάρουν διαζύγιο από την κοινή λογική; Οτι όλοι αυτοί δεν μπορούν να χαρακτηρίζονται συλλήβδην ακροδεξιοί ή φασίστες; Γιατί είναι φασίστες; Επειδή δεν εμπιστεύονται πλέον τα κόμματα της Κεντροαριστεράς, τα οποία αποτέλεσαν το καλύτερο εργαλείο υλοποίησης των πλέον απάνθρωπων πολιτικών;<br /><br />Οσον αφορά τα δικά μας!<br /><br />Τι μας εντυπωσιάζει; Οτι η μεταλλαγμένη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη και των διάφορων πασοκολαομεταγραφών κατάφερε να διώξει από τον Μάιο του 2023 1.400.000 ψηφοφόρους; Οτι το προχθεσινό αποτέλεσμα θα ήταν αυτό του Μαΐου του 2023, αν ο πραγματικά υπερτυχερός κ. Μητσοτάκης δεν είχε στην πρώτη του τετραετία ανταμώσει πολέμους και πανδημίες; Γεγονότα που του απελευθέρωσαν τα ταμεία για κάθε λογής παροχές και νταραβέρια, φόβισαν τον μέσο Ελληνα ψηφοφόρο, ο οποίος, μπρος στον κίνδυνο να πεθάνει από τον κορονοϊό ή από τον πόλεμο, επέλεξε τον, πράγματι πιο αργό, θάνατο που του προσέφερε ο πραγματικός ηγέτης του νεοσημιτισμού με την ευγενική χορηγία του κ. Αλέξη Τσίπρα! Ενός Τσίπρα του οποίου η μεγαλύτερη συνεισφορά στην ελληνική πολιτική ζωή είναι ότι κατάφερε να πείσει και τον πιο δύσπιστο και ρομαντικό Ελληνα πως οτιδήποτε και να ψηφίζεις βγαίνει το ίδιο!<br /><br />Κακά τα ψέματα. Αν είχε αφεθεί ο κ. Μητσοτάκης να ξεδιπλώσει το πολιτικό του ταλέντο, θα είχε βυθίσει τη Νέα Δημοκρατία πολύ νωρίτερα. Το μόνο ταλέντο που έχει ο κ. Μητσοτάκης είναι η αποστήθιση! Το χαρακτηριστικό του μαθητή σπασίκλα. Οχι αμελητέο. Οχι ευκαταφρόνητο. Οχι για πέταμα. Αλλά σίγουρα όχι επαρκές για τη θέση του ηγέτη μιας χώρας με τα χαρακτηριστικά και την κατάσταση της Ελλάδος.<br /><br />Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες που προαναφέρθηκαν ετέθη σε εφαρμογή το στρατηγικό σχέδιο του περίφημου «επιτελικού κράτους» με δύο κύρια σκέλη, το οποίο καθυστέρησε την αντίδραση του Ελληνα νοικοκύρη (όπως εκφράστηκε προχθές εκκωφαντικά) κάποια λίγα χρόνια.<br /><br />Και ποιες ήταν οι δύο αυτές κινήσεις τις οποίες εφάρμοσε από την πρώτη μέρα της διακυβέρνησης ο μοναχογιός του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη; Πρώτον, η τοποθέτηση πιστών στελεχών σε όλα τα ταμεία της χώρας… Και, δεύτερον, η σχεδόν πλήρης «εξαγορά» των μιντιακών μηχανισμών. Και δεν εννοώ τη «συνεννόηση» με τους ιδιοκτήτες τους, στη συντριπτική πλειονότητά τους, μεγαλοεπιχειρηματίες με «τελευταία» απασχόληση στο ημερήσιο καλεντάρι τους τα μέσα που κατέχουν. Αλλά τον απόλυτο έλεγχο των δομών λειτουργίας τους, ήτοι την απόλυτη «συνεργασία» διευθυντών, αρχισυντακτών, ακόμα και απλών δημοσιογράφων.<br /><br />Και δεν είναι τυχαία η αναφορά στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, αφού δεν θα μου έκανε εντύπωση αν οι κινήσεις αυτές δεν περιέχονταν σε κάποιο «manual διακυβέρνησης» που παρέδωσε στον μοναχογιό του. Και για τη μεν τοποθέτηση των «ταμιών» δεν χρειάζεται μεγάλη εξήγηση, αφού ο αριθμός των οικονομικών σκανδάλων που ήδη γνωρίζουμε αλλά και κυρίως όσων θα πληροφορηθούμε τα επόμενα χρονιά είναι τέτοιος, που θα εκπλήξει και τον πιο φανατικό θιασώτη πάσης φύσεως διαφθοράς. Για τη μιντιακή όμως «σιωπή» τα πράγματα ξεπερνούν κάθε φαντασία! </div><div><br /></div><div>Το υποχρεωτικό lockdown και η εκβιαστική επιβολή του εμβολίου μεταφράστηκαν ως «σωτηρία»! Οι χιλιάδες νεκροί της πανδημίας (που μας έφεραν στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως) θεωρήθηκαν αναμενόμενη αλλά μικρή (!) απώλεια. </div><div><br /></div><div>Τα δισεκατομμύρια των απευθείας αναθέσεων χαρακτηρίστηκαν ως τεχνοκρατική μέθοδος για να «γίνονται» οι δουλειές. </div><div><br /></div><div>Οι υποκλοπές, με αδιαμφισβήτητη έδρα το Μάξιμου, αν όχι τον περιφερειακό του Λυκαβηττού, τσουβαλιάστηκαν στο απόφθεγμα «όλοι τα ίδια έκαναν». </div><div><br /></div><div>Τα πανθομολογούμενα δυσμενή οικονομικά μεγέθη βαφτίστηκαν «οικονομικό» θαύμα. </div><div><br /></div><div>Η κατάρρευση της Υγείας χαρακτηρίζεται εκσυγχρονισμός. </div><div><br /></div><div>Η επέκταση του πολέμου των συμμοριών αλλά και της δράσης των πάσης φύσεως μικροεγκληματιών σε όλη την Ελλάδα αναγγέλθηκε ως επιβολή της τάξης.</div><div><br /></div><div> Η εισβολή κερδοσκοπικών funds με μοναδικό αντικείμενο την αγορά «κόκκινων» ή δήθεν κόκκινων δάνειων πανηγυρίστηκε ως η μετατροπή της χώρας μας σε «επενδυτικό» παράδεισο. </div><div><br /></div><div>Η συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών δικαιολογήθηκε ως ορθή λειτουργία της Δικαιοσύνης. </div><div><br /></div><div>Η αλόγιστη και υπερκοστολογημένη αγορά υπερσύγχρονων αεροσκαφών αποθεώθηκε ως θωράκιση της άμυνάς μας.<br /><br />Παρότι δεν έχουμε σφαίρες ούτε για κυνήγι. Και, τέλος, ο μύθος της αναβάθμισης της θέσης της Ελλάδος στη διεθνή σκακιέρα μόνο ως κακόγουστο αστείο μπορεί να αντιμετωπιστεί. Μια Ελλάδα που πρωτοστατεί (ως μη όφειλε) στον πόλεμο της Ουκρανίας, που χορεύει στους ήχους από το ντέφι του Ταγίπ, που θεωρεί αχρείαστη την προεκλογική ομιλία του γείτονα αλλά και τις προσβλητικές ιαχές των γυφτοσκοπιανών, που σπεύδει να υιοθετήσει όλη τη woke ατζέντα για να μοιάζει σύγχρονη (!), που ξοδεύει τις χάρες (και όχι μόνο…) της υπερδύναμης για μια φαντεζί αλλά χωρίς καμία συνέχεια ομιλία στο Κογκρέσο μάλλον δεν μας κάνει υπερήφανους. Και όλα αυτά για να κορδώνεται ο πρωθυπουργός μας ως εκσυγχρονιστής και μεταρρυθμιστής στις συναντήσεις με τους ξένους ομολόγους του. Οι οποίες πάντως έχουν αρχίσει και αραιώνουν ανησυχητικά. Γιατί άραγε;<br /><br />Θα μπορούσα να αφιερώσω δεκάδες σελίδες, απαριθμώντας παραδείγματα κακοδιαχείρισης, κακοδιοίκησης και άλλων πολλών λέξεων που έχουν ως πρώτο συστατικό το «κακό». Δυστυχώς όμως ο λογαριασμός αυτών των πολιτικών που ασκούνται κάθε φορά και πιο «επιτυχημένα» έχουν έναν παραλήπτη: τον ελληνικό λαό. Που, αηδιασμένος, δεν πάει να ψηφίσει. Που, απογοητευμένος, παρακολουθεί να τον κυβερνούν ανεπάγγελτοι – γιατί μη μου πείτε ότι η διοίκηση μιας κρατικής επενδυτικής εταιρίας που φτιάχτηκε ως εξυπηρέτηση-ανταπόδοση ενός μεγαλοτραπεζίτη στον μπαμπά για να τακτοποιηθεί ο υιός και που όλες οι επενδύσεις απέτυχαν μπορεί να νοηθεί ως εργασιακή εμπειρία δήθεν επιτυχημένου τεχνοκράτη! Που, προδομένος, αναμένει να (ξανα)δει ως deja vu ποιος θα είναι ο τυχερός πρωθυπουργός στον οποίο θα σκάσει η χώρα ξανά. Σαν άλλος ΓΑΠ, στα χέρια του οποίου, μάλλον όχι τυχαία, χρεοκόπησε το μεγάλο οικονομικό θαύμα του Κώστα Σημίτη.<br /><br />Επειδή όμως πρέπει να βλέπουμε πάντα το ποτήρι μισογεμάτο και επειδή υπάρχει Θεός (απλώς συν Αθηνά και χείρα κίνει), το αποτέλεσμα των προχθεσινών εκλογών όχι μόνο αποδεικνύει ότι ο λαός ψηφίζει σοφά, αλλά μας δίνει ελπίδα ότι η λογική μπορεί να επανέλθει στη διακυβέρνηση της Ευρώπης και της Ελλάδος! Ιδωμεν, όπως μου απάντησε και μοναδικός, μάλλον, εν ζωή πολιτικός εγνωσμένης ηθικής και πατριωτισμού…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.dimokratia.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Τι δεν κατάλαβαν άραγε;»

Το αποτέλεσμα των προχθεσινών εκλογών όχι μόνο αποδεικνύει ότι ο λαός ψηφίζει σοφά, αλλά μας δίνει ελπίδα ότι η λογική μπορεί να επανέλθει σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Βαθιά κρίση στα γενέθλια της Μεταπολίτευσης!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://hellasultras.gr/wp-content/webp-express/webp-images/doc-root/wp-content/uploads/2024/06/6247145-1068x712-1-1068x570.jpg.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="427" data-original-width="800" height="342" src="https://hellasultras.gr/wp-content/webp-express/webp-images/doc-root/wp-content/uploads/2024/06/6247145-1068x712-1-1068x570.jpg.webp" width="706" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Πρώτη φορά από το 1974 ψήφισαν οι ολιγότεροι και απείχαν οι περισσότεροι! Για να θεωρηθεί έγκυρο δημοψήφισμα, σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον νόμο, απαιτείται η συμμετοχή τουλάχιστον του 50% των εγγεγραμμένων. Μήπως είναι ώρα να νομοθετηθεί πλαφόν και για τις εκλογές;</span></h3><b>Μανώλης Κοττάκης</b><br />Η 9η Ιουνίου 2024 είναι μια ιστορική μέρα για την πατρίδα μας. Πρώτη φορά μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974 διεξήχθησαν ελεύθερες γενικές (ευρω)εκλογές σε όλη την επικράτεια και αυτοί που εψήφισαν ήταν συντριπτικώς ολιγότεροι σε σύγκριση με αυτούς που απείχαν. Η αποχή έφθασε σε ποσοστό ρεκόρ …. και επέφερε ισχυρό πλήγμα ακόμη και σε αυτήν τη διαδικασία της ψηφοφορίας.<br /><br />Καθώς εκτός από τους εκλογείς απείχε σε πάρα πολλές περιοχές της επικράτειας το σύνολο των μελών των εφορευτικών επιτροπών. Με συνέπεια δικαστικοί αντιπρόσωποι να παρακαλούν οικεία τους πρόσωπα αλλά ακόμη και αντιπροσώπους κομμάτων να βοηθήσουν στην καταμέτρηση των ψηφοδελτίων των κομμάτων και των σταυρών των υποψηφίων.<br /><br />Πρόκειται για μια οριακή στιγμή για την κοινοβουλευτική μας δημοκρατία και ευκταίον είναι να μη χρησιμοποιήσει κανείς τις παραδοσιακές δικαιολογίες για να υποβαθμίσει το φαινόμενο. Οπως η υψηλή θερμοκρασία, η επέλαση των λουομένων στις παραλίες, η αποσύνδεση των περιφερειακών εκλογών από τις ευρωεκλογές, που πάντως και αυτή ήταν προσωπική απόφαση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος απέρριψε τις εισηγήσεις για την ταυτόχρονη διεξαγωγή τους.<br /><br />Ευρωεκλογές «σκέτες» χωρίς ταυτόχρονη διεξαγωγή με εθνικές ή και αυτοδιοικητικές εκλογές είχαμε και το 1994 και το 1999 και το 2004 και το 2009. Αλλά πάντοτε ψήφιζαν οι περισσότεροι και πάντοτε απείχαν οι λιγότεροι. Ο κανόνας αυτός «σπάει» πρώτη φορά! Στην ουσία δεν έχουμε εκλογές.<br /><br />Οι εκλογές πολιτικώς νοούνται ως μη γενόμενες. Και αυτό αποτελεί μεγαλύτερη ήττα για την κοινοβουλευτική Δημοκρατία από την υποχώρηση των ποσοστών της Νέας Δημοκρατίας, και οφείλει να αποτελέσει την αφορμή να νομοθετηθεί νέος κανόνας για το πότε θεωρούνται έγκυρες οι εκλογές. Για τα δημοψηφίσματα έχει ήδη νομοθετηθεί πλαφόν με τον νόμο 4023/11. Για να θεωρηθεί έγκυρο που έχει προκηρυχθεί για εθνικό θέμα πρέπει να συμμετάσχει σε αυτό το 40% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων. Για να θεωρηθεί έγκυρο δημοψήφισμα που έχει προκηρυχθεί για κοινωνικό ζήτημα πρέπει να συμμετάσχει τουλάχιστον το 50% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων. Στην προκειμένη περίπτωση αυτό που συνέβη είναι αδιανόητο.<br /><br />Οι ευρωεκλογές στη γενέτειρα της Δημοκρατίας ανεδείκνυαν παραδοσιακά την Ελλάδα ακόμη και με τα χειρότερα ποσοστά πρώτη σε συμμετοχή σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Από αυτήν την αναμέτρηση όλα αλλάζουν.<br /><br />Η Ελλάδα συγκαταλέγεται πλέον στις χειρότερες χώρες της Ε.Ε., αν δεν είναι η χειρότερη, σε ποσοστό συμμετοχής σε ευρωεκλογές. Πρόκειται για ένα ηχηρό χαστούκι προς το πολιτικό σύστημα, προς το πολίτευμα με την παρούσα αρχιτεκτονική του, προς τις πάσης φύσεως εξουσίες, προς τα κόμματα και πρωτίστως προς την κυβέρνηση, η οποία σύρει τον χορό τα τελευταία πέντε χρόνια. Τα κόμματα με τα ποσοστά που έλαβαν χθες επί αυτής της συμμετοχής στην ουσία υποβαθμίζονται σε μικρά υποσύνολα των οποίων η επιρροή και η ισχύς μέσα στο σύστημα είναι σε προφανή δυσαρμονία με την άποψη που έχουν οι πολίτες για αυτά.<br /><br />Η Ελλάς, με άλλα λόγια, ζει την πλέον βαθιά κρίση αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας επάνω στα γενέθλια της Μεταπολίτευσης, τη ληξιαρχική πράξη θανάτου της οποίας σφραγίζει το χθεσινό αποτέλεσμα. Οταν αποφασίζουν οι ολιγότεροι και απέχουν επιδεικτικά οι περισσότεροι δεν υπάρχει νομιμοποίηση. Και αυτή είναι πιο βαριά ήττα από το ποσοστό που έλαβαν τα κόμματα χθες. Οταν οι πολίτες συνθλίβουν και απαξιώνουν τις εκλογές, μειώνουν το εκτόπισμα των κομμάτων, απαξιώνουν ΜΜΕ και δημοσκοπήσεις, το θέμα είναι μέγα. Για ποια Κεντροδεξιά και ποια Κεντροαριστερά να μιλήσουμε όταν οι πολίτες εξευτελίζουν τη Δημοκρατία; Ενώ και όσοι πήγαν στις κάλπες και ψήφισαν επεφύλαξαν οδυνηρές εκπλήξεις σε όλο το «δημοκρατικό τόξο». Η διαφθορά, η αναξιοκρατία, ο κλειστός ολιγαρχικός τρόπος διοίκησης της χώρας, η συγχώνευση των εξουσιών σε μια μεγάλη παρέα που παραβιάζει συστηματικά το Σύνταγμα, η ανεξέλεγκτη διαπλοκή, η απαξιωμένη Ευρώπη, η υποχώρηση της Δικαιοσύνης, η υιοθέτηση νέων αξιών ξένων προς το παραδοσιακό πρότυπο του Ελληνα είναι μόνο μερικές αλλά όχι όλες οι αιτίες που τα κόμματα και οι αρχηγοί τους είδαν χθες τις πλάτες των εκλογέων τους γυρισμένες προς αυτά. Η πατρίδα χρειάζεται μια νέα εκκίνηση. Η παραδοσιακή ανάλυση τελείωσε. Πάμε για άλλα αν θέλουμε πράγματι να αναστήσουμε την κλονισμένη Δημοκρατία μας.<div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Βαθιά κρίση στα γενέθλια της Μεταπολίτευσης!

Πρώτη φορά από το 1974 ψήφισαν οι ολιγότεροι και απείχαν οι περισσότεροι! Για να θεωρηθεί έγκυρο δημοψήφισμα, σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον...

Διαβάστε την συνέχεια

«Γυμνοί» οι δυο «βασιλιάδες» της Ευρώπης.Τρίζει ο γαλλογερμανικός άξονας.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://s3-eu-central-1.amazonaws.com/cartoons-s3/styles/product_detail_image/s3/Macron-Scholz_grolik.jpg?itok=ybMcqHl7" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="643" data-original-width="800" height="384" src="https://s3-eu-central-1.amazonaws.com/cartoons-s3/styles/product_detail_image/s3/Macron-Scholz_grolik.jpg?itok=ybMcqHl7" width="692" /></a></div><div><br /></div><b>Μιχάλης Ψύλος </b><br />Η Ευρώπη στρέφεται προς τα δεξιά. Και αυτό επηρεάζει πλέον και τις δυο μεγαλύτερες χώρες: Γαλλία και Γερμανία. Στην τρίτη, την Ιταλία, η ακροδεξιά έχει ήδη εδραιωθεί.<br />Στη Γαλλία, οι υπερεθνικιστικές ακροδεξιές δυνάμεις έχουν σημειώσει τα μεγαλύτερα κέρδη. Η Εθνική Συσπείρωση της Μαρίν Λεπέν σάρωσε και διπλασίασε τα ποσοστά της έναντι της Αναγέννησης του φιλελεύθερου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος προκήρυξε πρόωρες βουλευτικές εκλογές μετά το φιάσκο.<div><br />Και στη Γερμανία, η Ακροδεξιά AfD, αναδείχθηκε δεύτερη δύναμη, παρά τα σκάνδαλα των υποτιθέμενων σχέσεών της με την κινεζική και τη ρωσική κατασκοπεία και το «ξέπλυμα» του ναζισμού από τον επικεφαλής υποψήφιο του κόμματος.<br />Η ενίσχυση των εξτρεμιστών της άκρας δεξιάς και των ευρωσκεπτικιστών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έρχεται μάλιστα σε μια εξαιρετικά ασταθή φάση και στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, καθώς η προοπτική μιας επιστροφής στον Λευκό Οίκο του Ρεπουμπλικανού Ντόναλντ Τραμπ, θα οδηγούσε και την ΕΕ σε μια εξαιρετικά περίπλοκη κατάσταση.</div><div><br />Το πρόβλημα Σολτς</div><div><br />Στη Γερμανία, το SPD του καγκελάριου Ολαφ Σολτς είχε το χειρότερο εκλογικό αποτέλεσμα μέχρι σήμερα στην ιστορία του και είδε «την πλάτη» της Ακροδεξιάς AfD. To SPD έχασε ψηφοφόρους προς όλα τα άλλα κόμματα, αλλά ιδιαίτερα από εκείνους που δεν ψήφισαν αυτή τη φορά. Μια ένδειξη ότι πολλοί είναι απογοητευμένοι με το SPD – χωρίς να αισθάνονται καλύτερα με άλλα κόμματα. Αυτό αντικατοπτρίζεται επίσης στο γεγονός ότι τα τρία τέταρτα των ψηφοφόρων λένε ότι το SPD έχει υποσχεθεί πολλά ως κυβέρνηση, αλλά ελάχιστα κέρδισαν οι πολίτες. Και το SPD έχει το «πρόβλημα Σολτς».<br />Μόνο το 23% πιστεύει ότι ο Όλαφ Σολτς είναι καλός καγκελάριος. Ακόμη και μεταξύ των υποστηρικτών του SPD, μόνο το 64% το πιστεύει. Και στη λίστα με τους πιο σημαντικούς γερμανούς πολιτικούς, ο Σολτς βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην 9η θέση.<br />Ο καγκελάριος πρέπει επίσης να αισθάνεται εν μέρει υπεύθυνος για την αποτυχία. Οι Γερμανοί τον κατηγορούν και για την έλλειψη ηγεσίας του.</div><div><a href="https://www.naftemporiki.gr/politics/1682562/live-eyroekloges-2024-oles-oi-exelixeis-kai-ta-apotelesmata/"></a><br />Ο Μακρόν στα τάρταρα</div><div><br />Ο Εμανουέλ Μακρόν επαναλάμβανε συχνά μια φράση, ξανά και ξανά: «Η Ευρώπη μπορεί να πεθάνει».<br />Η προειδοποίηση με την οποία ο Γάλλος πρόεδρος ήθελε να επισημάνει τους κινδύνους για την ΕΕ από έξω -μέσω της Ρωσίας και από μέσα μέσω λόγω της ανόδου της ακροδεξιάς-δεν έπιασε στη χώρα του. Μετά τη συντριβή του κόμματός του στις ευρωεκλογές και τη νίκη της Λεπέν, ο Μακρόν έκανε την ανάγκη φιλοτιμία και προκήρυξε πρόωρες βουλευτικές εκλογές σε δύο γύρους στα τέλη Ιουνίου και αρχές Ιουλίου.</div><div><br />Πρόκειται αναμφίβολα για μια ριψοκίνδυνη κίνηση, καθώς ο Γάλλος πρόεδρος προσπαθεί να πάρει μια νέα εσωτερική πολιτική εντολή για τα υπόλοιπα τρία χρόνια της θητείας του στο παλάτι των Ηλυσίων – και να αποτρέψει την πορεία της Λεπέν στην εξουσία.</div><div><br />Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών στη Γαλλία έδειξε για άλλη μια φορά την άνοδο της ακροδεξιάς, η οποία με την πιο μετριοπαθή συμπεριφορά της, έχει γίνει επιλέξιμη σε μεγάλα στρώματα του πληθυσμού.</div><div><br />Θα μπορούσε η Λεπέν να διαδεχθεί πραγματικά τον ένθερμο Ευρωπαίο Μακρόν, ο οποίος δεν θα επιτρέπεται πλέον να είναι υποψήφιος στις επόμενες προεδρικές εκλογές το 2027 μετά δύο θητείες;<br />Σε κάθε περίπτωση, η Λεπέν είχε αυτοπεποίθηση στην αρχική της αντίδραση στην ανακοίνωση του Μακρόν: «Είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε την κυβερνητική ευθύνη», είπε. Το κόμμα θέλει «να βάλει τέλος στη μαζική μετανάστευση, να θέσει την αγοραστική δύναμη προτεραιότητα και να αναζωογονήσει τη Γαλλία ».</div><div><br />Τρίζει ο γαλλογερμανικός άξονας</div><div><br />Τα στοιχεία των ευρωεκλογών βάζουν σε μεγάλο δίλημμα τους παραδοσιακούς συντηρητικούς ηγέτες στην ΕΕ, οι οποίοι αποφάσισαν πριν από μήνες να σπάσουν τον «υγειονομικό κλοιό» προς την ακροδεξιά και τους ευρωφοβικούς, προσεγγίζοντας κάποια από αυτά τα κόμματα, όπως την Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι. Αλλά το μόνο που κατάφεραν ήταν να «βαπτίσουν» την Ακροδεξιά στην ευρωπαϊκή «κολυμβήθρα του Σιλωάμ».</div><div><br />Και τώρα βλέπουν να ραγίζει ο παραδοσιακός γαλλογερμανικός άξονας καθώς ηγεμονεύεται από δύο αδύναμους πολιτικούς που δεν τους εμπιστεύονται ούτε δυο στους 10 πολίτες τους.<br />Δεν αποκλείεται αυτή η αδυναμία να φανεί και στη διαδικασία εκλογής των τεσσάρων ηγετικών θέσεων στην νέα Κομισιόν: την προεδρία της Επιτροπής, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ύπατη Αντιπροσωπεία Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ.</div><div><br />Η Γερμανίδα Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έσπευσε αμέσως να δώσει το «παρών», φιλοδοξώντας να συνεχίσει ως επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας της κοινότητας. Θα χρειαστεί να την ορίσουν τουλάχιστον οι 15 από τους 27 ηγέτες, οι χώρες των οποίων θα πρέπει να εκπροσωπούν το 65% του συνολικού πληθυσμού της ΕΕ. Κάτι που μένει να φανεί υπό το φως των φλερτ της φον ντερ Λάιεν κατά τη διάρκεια της εκστρατείας με την ακροδεξιά Μελόνι, καθώς πρέπει και να ψηφιστεί και από το Ευρωκοινοβούλιο σε διαδικασία μυστικής ψηφοφορίας.Δυο «κουτσές πάπιες»</div><div><br />Σε λίγες μέρες στο Συμβούλιο της ΕΕ, ο καγκελάριος Σολτς και ο πρόεδρος Μακρόν θα ανοίξουν τα χαρτιά τους και για την φον ντερ Λάιεν. Αλλά και με τους δυο ηγέτες να βρίσκονται πλέον στη ζώνη του λυκόφωτος, ως «κουτσές πάπιες», οι πρωτοβουλίες τους μπορεί να μην είναι αρκετά πειστικές. Δύσκολα θα μπορέσουν να ενεργήσουν ως ευρωπαίοι βασιλιάδες. Γιατί είναι πλέον «γυμνοί»…<br /><br /></div><div><a href="https://www.naftemporiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Γυμνοί» οι δυο «βασιλιάδες» της Ευρώπης.Τρίζει ο γαλλογερμανικός άξονας.

Μιχάλης Ψύλος  Η Ευρώπη στρέφεται προς τα δεξιά. Και αυτό επηρεάζει πλέον και τις δυο μεγαλύτερες χώρες: Γαλλία και Γερμανία. Στην τρίτη, τη...

Διαβάστε την συνέχεια

Πυρηνική απειλή στην Ανατολική Θράκη . Έλληνες επιστήμονες προειδοποιούν: "Ο Πυρηνικός Σταθμός της Τουρκίας θα είναι "βόμβα" σε σεισμογενή περιοχή."

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-06/pyriniko.jpg?itok=ip_o-BhI" width="719" /><br /><br />Ο πυρηνικός σταθμός θα κατασκευαστεί στην περιοχή του ακρωτηρίου της Igneada στην Ανατολική Θράκη, στην επαρχία Kirklareli (40 Εκκλησιών) σε απόσταση μικρότερη των τριών ωρών οδικώς από τα ελληνικά σύνορα.<br /><br />Σην κατασκευή ενός τρίτου πυρηνικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής στην Ανατολική Θράκη προχωρά η Τουρκία, μετά την ολοκλήρωση του πυρηνικού στο Ακούγιου, απέναντι από την Κύπρο, και τη δρομολόγηση ακόμη ενός σταθμού στη Σινώπη της Μαύρης Θάλασσας.<br /><br />Πρόκειται για την περιοχή του ακρωτηρίου της Igneada στην Ανατολική Θράκη, στην επαρχία Kirklareli (40 Εκκλησιών), 5 χιλιόμετρα νότια του ποταμού Mutludere (Ρέζοβο ή Ρήσος), που αποτελεί τα σύνορα με τη Βουλγαρία και σε κοντινή απόσταση από την Ελλάδα. Εκεί είναι η αρχαία ελληνική πόλη Θυνιάς, όπου κατοικούσαν ελληνικοί πληθυσμοί ώς τις αρχές του 20ού αιώνα (Νιάδα), δίπλα σε έναν σημαντικό θαλάσσιο διάδρομο, που διέθετε λιμάνι, απ’ όπου μεταφέρονταν εμπορεύματα από την ενδοχώρα προς την Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Η Ανατολική Θράκη είναι από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές της Τουρκίας, με περίπου 12 εκατομμύρια κατοίκους, το 15% του πληθυσμού της. Είναι μια ενεργή σεισμικά περιοχή, με ενδημικά είδη και εύφορα εδάφη, αφού το 60% της παραγωγής ρυζιού και ηλίανθου της Τουρκίας προέρχεται από αυτήν. Η Τουρκία, σύμφωνα με τον υπουργό Ενέργειας και Φυσικών Πόρων, Αλπαρσλάν Μπαϊρακτάρ, στοχεύει στα 20 GW σε ισχύ πυρηνικής ενέργειας μέσα σε τρεις δεκαετίες, με 3 πυρηνικούς σταθμούς, αλλά και με μικρούς αντιδραστήρες (SMR) με 5 GW συνολικά έως το 2050.<br /><br />Η επιλογή της Θράκης έχει ιδιαίτερη σημασία για την ενεργειακή διπλωματία της Τουρκίας, αφού η εγγύτητα και η διασύνδεση με ευρωπαϊκές αγορές ενέργειας ενισχύει τη στρατηγική της θέση, κάτι που εξασφάλισε την πρόσφατη επαναπροσέγγιση με την ελληνική κυβέρνηση. Τον Νοέμβριο του 2022 η τουρκική κυβέρνηση ξεκίνησε επίσημα μελέτες για την κατασκευή του τρίτου πυρηνικού σταθμού. Μέσα στο 2023 βρέθηκε σε προχωρημένες διαπραγματεύσεις με την Κίνα για τη δημιουργία τεσσάρων πυρηνικών σταθμών ενώ δυναμικά είχε μπει με προσφορές και η Νότια Κορέα.<br /><br />Οι διαπραγματεύσεις της Τουρκίας με την Κίνα για πυρηνικό σταθμό στην περιοχή της Ανατολικής Θράκης πλησιάζουν στο τέλος τους, σύμφωνα με ρεπορτάζ της τουρκικής έκδοσης του κινεζικού δικτύου CGTN.<br /><br />Το CGTN Türk επικαλείται δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Ενέργειας και Φυσικών Πόρων, Αλπαρσλάν Μπαϊρακτάρ, ο οποίος δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του στο πλαίσιο της επίσκεψής του στην Κίνα: «Εργαζόμαστε για να ολοκληρώσουμε αυτή τη συμφωνία μεταξύ κυβερνήσεων εντός λίγων μηνών».<br /><br />Ο ίδιος επισήμανε ότι οι δύο χώρες έχουν ευρείες ευκαιρίες συνεργασίας στον τομέα της ενέργειας, αναφέροντας ότι οι επενδύσεις πρέπει να αυξηθούν προκειμένου να καλυφθεί η αυξανόμενη ζήτηση ενέργειας στην Τουρκία.<br /><br />«Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τις ανανεώσιμες πηγές μας. Δεύτερον, πρέπει να προσθέσουμε την πυρηνική ενέργεια στο ενεργειακό μας μείγμα. Τρίτον, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το φυσικό αέριο ως μεταβατικό καύσιμο. Πρέπει επίσης να επενδύσουμε σε κρίσιμα ορυκτά και σε ορισμένες νέες τεχνολογίες, όπως η αποθήκευση και το υδρογόνο» είπε ο Αλπαρσλάν Μπαϊρακτάρ.<br /><br />Η απόφαση της Τουρκίας να κατασκευάσει πυρηνικό εργοστάσιο στην Ανατολική Θράκη.προκάλεσε την έντονη ανησυχία στους έλληνες επιστήμονες, όπως αναφέρει η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ.<br /><br />Ο λόγος; Οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου καθώς η Ανατολική Θράκη χαρακτηρίζεται περιοχή με πολύ υψηλή σεισμικότητα.<br /><br />Στην περιοχή υπάρχουν τουλάχιστον δύο ενεργά ρήγματα που έχουν προκαλέσει καταστροφικούς σεισμούς μεγέθους έως και 7,6 ρίχτερ, με χιλιάδες νεκρούς και εκτεταμένες καταστροφές, που έπληξαν ακόμη και την Κωνσταντινούπολη. Παρότι οι διεθνείς προδιαγραφές για την κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων είναι πολύ αυστηρές, οι ειδικοί επισημαίνουν πως η αβεβαιότητα υφίσταται…<br />Το ρήγμα της Ανατολίας<br /><br />«Προκύπτει ένα θέμα το οποίο θα πρέπει να διερευνηθεί», λέει ο διευθυντής Ερευνών του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου, Αθανάσιος Γκανάς. «Παρότι δεν γνωρίζουμε την ακριβή τοποθεσία στην οποία θα κατασκευαστεί το εργοστάσιο, η περιοχή βρίσκεται πολύ κοντά στο μεγάλο ρήγμα της Ανατολίας, το οποίο διέρχεται από τη Θάλασσα του Μαρμαρά, ενώ είναι πιθανό να υπάρχουν κοντά και άλλα, άγνωστα, ρήγματα τα οποία ενδέχεται να ενεργοποιηθούν. Είναι απολύτως απαραίτητο πριν αποφασιστεί οτιδήποτε να γίνει μια εξονυχιστική γεωλογική μελέτη καταλληλότητας της περιοχής», σημειώνει.<br /><br />«Μια αναφορά στους τρεις μεγαλύτερους σεισμούς που γνωρίζουμε ότι έχουν συμβεί στην περιοχή, δίνει ανάγλυφα το μέγεθος του προβλήματος», λέει από την πλευρά του ο σεισμολόγος και μέλος του ΔΣ του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου, Γεράσιμος Παπαδόπουλος.<br /><br />Στις 9 Αυγούστου 1912, ένας πολύ καταστροφικός σεισμός, μεγέθους 7,6 ρίχτερ, διέρρηξε το ανατολικό τμήμα της περιοχής προκαλώντας τεράστια καταστροφή και μετασεισμούς έως και 6,7 ρίχτερ. Περισσότερα από 300 χωριά επλήγησαν, 80.000 άνθρωποι έμειναν άστεγοι και περισσότεροι από 2.800 έχασαν τη ζωή τους. Η μετακίνηση των δύο πλευρών του σεισμικού ρήγματος έφτασε τα τρία μέτρα ενώ η επιφανειακή εκδήλωση τμήματός του υπερβαίνει τα 50 χιλιόμετρα. «Μιλάμε για ένα τεράστιο ίχνος», λέει ο δρ. Παπαδόπουλος.<br /><br />«Ανατρέχοντας πίσω στον χρόνο, βρίσκουμε να έχει ενεργοποιηθεί ξανά το ίδιο ρήγμα, το ρήγμα του Γάνου, το οποίο τον Αύγουστο του 1766 προκάλεσε και πάλι σεισμό με εκτιμώμενο μέγεθος 7,6 ρίχτερ. Αρα έχουμε επανενεργοποίηση του ίδιου ρήγματος, σε χρονικό διάστημα μικρότερο των 150 ετών, με πολύ ισχυρό σεισμό, με πολύ εκτεταμένες καταστροφές και θύματα».<div><br />Η αβεβαιότητα<br /><br />Η Ανατολική Θράκη όμως δεν απειλείται μόνο από το ρήγμα του Γάνου. «Εχουμε ιστορικά στοιχεία για έναν ακόμη σεισμό με εκτιμώμενο μέγεθος 7,4 ρίχτερ, λίγο βορειότερα, ο οποίος το 1752 προξένησε βλάβες ακόμη και στην Κωνσταντινούπολη», λέει ο Γεράσιμος Παπαδόπουλος, προσθέτοντας πως «παρότι οι προδιαγραφές για την αντισεισμική δόμηση πυρηνικών εργοστασίων είναι πάρα πολύ αυστηρές και επεξεργασμένες από χρόνια στο πλαίσιο των κανονισμών της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας με τη συμμετοχή πολλών επιστημόνων και υπηρεσιών, υπάρχει πάντα η αβεβαιότητα – αβεβαιότητα με την επιστημονική έννοια της λέξης – για το πώς θα αποκριθεί σε έναν μεγάλο σεισμό ένα πυρηνικό εργοστάσιο. Είδαμε, για παράδειγμα, τι έγινε το 2011 με το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα», εξηγεί.<br /><br />Εκεί, λοιπόν, σύμφωνα με τον Γ. Παπαδόπουλο, εντοπίζεται μια σημαντική παράμετρος: «Θα αφήσουμε ως χώρα – έστω με το περιθώριο της μικρής αβεβαιότητας – χωρίς καμία εποπτεία, καμία αντίδραση, καμία παρέμβαση να κατασκευαστεί μέσα στα πόδια μας ένα τέτοιο πυρηνικό εργοστάσιο; Είναι θέμα της ελληνικής πολιτείας αλλά και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και επειδή τα πυρηνικά εργοστάσια κατά κανόνα φτιάχνονται δίπλα στη θάλασσα, πρέπει να τηρηθούν οι αυστηρές προδιαγραφές και ως προς τον κίνδυνο τσουνάμι».<br /><br />Την ανησυχία του για την κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων σε σεισμογενείς περιοχές της Τουρκίας έχει εκφράσει κατά το παρελθόν και ο διευθυντής του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου, σεισμολόγος Ακης Τσελέντης, ο οποίος πριν από μερικά χρόνια, αναφερόμενος στην κατασκευή πυρηνικής μονάδας στο Ακουγιου, είχε κάνει λόγο για «μια περιβαλλοντική πυρηνική βόμβα στην πόρτα μας».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πυρηνική απειλή στην Ανατολική Θράκη . Έλληνες επιστήμονες προειδοποιούν: "Ο Πυρηνικός Σταθμός της Τουρκίας θα είναι "βόμβα" σε σεισμογενή περιοχή."

Ο πυρηνικός σταθμός θα κατασκευαστεί στην περιοχή του ακρωτηρίου της Igneada στην Ανατολική Θράκη, στην επαρχία Kirklareli (40 Εκκλησιών) σε...

Διαβάστε την συνέχεια

Ευρωβουλευτές πίσω από τα κάγκελα: Πως ο Φρέντι Μπελέρης και η Ιλάρια Σάλις θα υπηρετήσουν τη θητεία τους από τη φυλακή.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-06/Untitled%20design%20%283%29_1.png?itok=mQqYVBDS" width="700" /><br /><br />Ο Φρέντη Μπελέρης στην Αλβανία και η Ιταλίδα Ιλάρια Σάλις έμαθαν τα ευχάριστα νέα της εκλογής τους στη φυλακή<br /><br />Η Ελλάδα έστειλε τον Φρέντι Μπελέρη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η Χειμάρρα πανηγυρίζει την ιστορική εκλογή. Πρόκειται αναμφίβολα για μια ιστορική στιγμή για την περιοχή καθώς είναι η πρώτη φορά που εκλέγει δικό της παιδί στα έδρανα της Ευρωβουλής αλλά ταυτόχρονα και ένα ισχυρό μήνυμα προς τον Έντι Ράμα.<br /><br />Μάλιστα, ο ίδιος ο Μπελέρης μέσω συνεργάτιδάς του δήλωσε πως «ο αγώνας δόθηκε υπό αντίξοες συνθήκες και κερδήθηκε χάρη σε όλους τους Έλληνες και τον Κυριάκο Μητσοτάκη».<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες κατά τη διάρκεια της σημερινής (11/6) συνάντησης του Κυριάκου Μητσοτάκη με τους ευρωβουλευτές του κόμματος έγινε γνωστό ότι ασκούνται πιέσεις για να παραβρεθεί ο Φρέντι Μπελέρης στην ορκωμοσία, αλλά και ότι γίνονται προσπάθειες να αποφυλακιστεί το συντομότερο δυνατό.<br /><br />Την ίδια στιγμή και η Ιταλίδα Iλάρια Σάλις έμαθε στη φυλακή της Ουγγαρίας, όπου κρατείται από το Φεβρουάριο του 2023, πως ήταν μεταξύ αυτών που επέλεξε ο λαός της χώρας της (Ιταλία) για να τους εκπροσωπήσει στην Ευρωβουλή την προσεχή πενταετία.<br /><br />Η Σάλις χαρακτηρίζεται ως πολιτικά ευαίσθητη στην γείτονα, με τους δεσμούς της πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι και του Ούγγρου ομολόγου της, Βίκτορ Ορμπαν να είναι στο επίκεντρο. Συν τις φωτογραφίες με την ίδια να είναι αλυσοδεμένη στη δικαστική αίθουσα.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2024-06/salis23-640x426.jpg"><img height="426" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2024-06/salis23-640x426.jpg?itok=CcEGs9mh" width="640" /></a><br /><br />Η Ιλάρια Σάλις, η οποία κατηγορείται ότι ξυλοκόπησε δύο Ούγγρους νεοναζί, εξελέγη στην Ευρωβουλή με το ψηφοδέλτιο της συμμαχίας οικολόγων και ιταλικής αριστεράς.<br /><br />Η Σάλις είχε συλληφθεί πέρυσι στην Βουδαπέστη με την κατηγορία ότι επετέθη σε δύο νεοναζί. Η ίδια αρνείται τις κατηγορίες και κατά την περίοδο της προφυλάκισής της είχε μεταφερθεί επανειλημμένα στο δικαστήριο με τα πόδια και τα χέρια της δεμένα με αλυσίδες.<br /><br />Μετά την έντονη κινητοποίηση της ιταλικής κοινής γνώμης, η φυλάκιση μετετράπη σε κάτ’ οίκον περιορισμό, αλλά η δική δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.<br /><br />H 39χρονη Ιταλίδα δασκάλα έλαβε 173.000 ψήφους και, σύμφωνα με τον Τύπο, θα πρέπει να αφεθεί ελεύθερη από την ουγγρική δικαιοσύνη μόλις το Ευρωκοινοβούλιο ανακηρύξει επίσημα την εκλογή της. Οι αναλυτές τονίζουν ότι στην υποψηφιότητά της, σε μεγάλο βαθμό, οφείλεται και η αύξηση του ποσοστού της συμμαχίας οικολόγων και αριστεράς, η οποία άγγιξε το 6,6%.<br />Πώς οι Μπελέρης και Σάλης θα τελούν χρέη Ευρωβουλευτών από τη φυλακή<br /><br />Βάσει πρωτοκόλλου, οι Ευρωβουλευτές έχουν ασυλία. Άρα τι θα γίνει με τους Μπελέρη και Σάλις; «Είναι πολύ νωρίς να πούμε κάτι επί συγκεκριμένων ατόμων» είπαν οι δυο άνθρωποι του Γραφείου Τύπου σε off the record συζήτηση.<br /><br />Ως εκλεγμένα μέλη, οι Μπελέρης και Σάλις έχουν ασυλία, όπως αναφέρεται στο πρωτόκολλο, αλλά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν μπορεί να σχολιάσει ατομικές υποθέσεις, πριν τις εθνικές αρχές «Μπορούμε μόνο να αναφερθούμε στο άρθρο των κανονισμών περί ασυλίας». Καλύπτει η ασυλία τα φερόμενα εγκλήματα που έχουν γίνει πριν την εκλογή; «Δεν μπορούμε να σχολιάσουμε επί μεμονωμένων περιπτώσεων».<br /><br />Τι αναφέρεται στους κανονισμούς.<br /><br />«Η βουλευτική ασυλία δεν αποτελεί προσωπικό προνόμιο ενός ευρωβουλευτή αλλά εγγύηση ότι τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μπορούν να ασκούν ελεύθερα την εντολή τους χωρίς να εκτίθενται σε αυθαίρετες πολιτικές διώξεις. Αποτελεί έτσι εγγύηση για την ανεξαρτησία και την ακεραιότητα του Κοινοβουλίου στο σύνολό του.<br /><br />Τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν υπόκεινται σε έρευνα, κράτηση ή δίωξη εξαιτίας γνώμης που εξέφρασαν ή ψήφου που έδωσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.<br /><br />Η ασυλία ενός ευρωβουλευτή περιλαμβάνει δύο πτυχές:εντός της επικρατείας του κράτους του και είναι παρόμοια με τις ασυλίες που αναγνωρίζονται στα μέλη του Κοινοβουλίου της χώρας του· και<br />εντός της επικρατείας άλλων κρατών μελών και παρέχει εξαίρεση από κάθε μέτρο κρατήσεως και κάθε δικαστική δίωξη. (Άρθρο 9 του Πρωτοκόλλου αριθ. 7)<br /><br />Η ασυλία δεν ισχύει όταν ένας βουλευτής βρεθεί επ’ αυτοφώρω».<br />Πως γίνεται άρση της ασυλίας<br /><br />Σε περίπτωση που οι αρμόδιες εθνικές αρχές ζητήσουν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την άρση της ασυλίας ευρωβουλευτή (ή στην περίπτωση που ένας ευρωβουλευτής ή πρώην ευρωβουλευτής ζητήσει την υπεράσπιση της ασυλίας του), ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου ανακοινώνει στην ολομέλεια ότι το Κοινοβούλιο έλαβε την αίτηση και την παραπέμπει στην αρμόδια επιτροπή, δηλαδή στην επιτροπή Νομικών Θεμάτων.<br /><br />Κινούνται λοιπόν, οι σχετικές διαδικασίες, ωστόσο ακόμα και όταν υπάρχει απόφαση άρσης ασυλίας ο/η Ευρωβουλευτής διατηρεί την έδρα του.<br /><br />Γιατί;«Η εντολή των ευρωβουλευτών είναι εθνική εντολή και δεν μπορεί να αφαιρεθεί από οποιαδήποτε άλλη αρχή. Επιπλέον, η άρση της ασυλίας δεν συνιστά ετυμηγορία για την ενοχή ή όχι του ευρωβουλευτή. Μέσω αυτής δίνεται απλώς η δυνατότητα στις εθνικές δικαστικές αρχές να προβούν στις ανάλογες ενέργειες, δηλ. τη διεξαγωγή έρευνας ή δίκης. Καθώς οι ευρωβουλευτές εκλέγονται σύμφωνα με την εθνική εκλογική νομοθεσία, εάν ευρωβουλευτής κριθεί ένοχος για ποινικό αδίκημα που συνεπάγεται έκπτωση από το αξίωμα, εναπόκειται στις αρχές του κράτους μέλους να ενημερώσουν το Κοινοβούλιο σχετικά».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /></div><div><br /></div><div>  <br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ευρωβουλευτές πίσω από τα κάγκελα: Πως ο Φρέντι Μπελέρης και η Ιλάρια Σάλις θα υπηρετήσουν τη θητεία τους από τη φυλακή.

Ο Φρέντη Μπελέρης στην Αλβανία και η Ιταλίδα Ιλάρια Σάλις έμαθαν τα ευχάριστα νέα της εκλογής τους στη φυλακή Η Ελλάδα έστειλε τον Φρέντι Μπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Θα πολεμήσουμε για το ΝΑΤΟ; Πού είναι οι “δυτικές αξίες”;

<img height="388" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/06/Gaza-UNRWA-825x500.jpg" width="714" /><div><b><br /></b></div><div><b>ΔΡΟΣΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ</b><br />Η δήλωση Μεϊμαράκη ότι πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αφήσουμε τους καναπέδες και να πολεμήσουμε, καθώς το καλεί η Συμμαχία στην οποία ανήκουμε, είναι ήδη κάπως “παλιά”, με την έννοια ότι μοιάζει να ξεχάστηκε και δεν συζητείται. Ωστόσο, έχει κανείς την εντύπωση πως η σχετική σιωπή έχει ημερομηνία λήξης που συμπίπτει με την ολοκλήρωση των ευρωεκλογών.<br /><br />Τα μηνύματα έρχονται από παντού:Το παραπαίον και συνεχώς ηττώμενο στρατιωτικά καθεστώς Ζαλένσκι πλήττει –προφανώς με αμερικανική καθοδήγηση– στόχους στα ενδότερα της Ρωσίας και μάλιστα ραντάρ που ανιχνεύουν βαλλιστικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς (από αυτούς που μεταφέρουν πυρηνικές κεφαλές), αγνοώντας τη διαθεσιμότητα της Ρωσίας να απαντήσει με πυρηνικά.<br />Η κούρσα των εξοπλισμών συνεχίζεται στις χώρες του ΝΑΤΟ που γειτνιάζουν με την Ρωσία και όχι μόνο: η Δύση (και η Τουρκία) εξοπλίζεται με εξαίρεση την Ελλάδα, που διαθέτει δωρεάν (είμαστε πολύ large σε κάτι τέτοια) οπλικά συστήματα στην Ουκρανία.<br />Ο Μακρόν θεωρεί πως πρέπει να στείλει λεγεωνάριους να “εκπαιδεύσουν” τον ουκρανικό στρατό.<br />Ο Τραμπ εγκατέλειψε το “φιλειρηνικό” προσωπείο του έναντι της Ρωσίας· όσον δε αφορά τη Γάζα δηλώνει πως ήλθε η ώρα να ολοκληρωθεί η δουλειά!<br />Οι προκλήσεις του Ισραήλ εναντίον του Ιράν συνεχίζονται στην αγωνιώδη του προσπάθεια να εμπλέξει τον κόσμο σε άνευ προηγουμένου αιματοχυσία.<br /><br />Στις εκλογές αυτές κρίθηκε η εμπλοκή της ΕΕ –έχει καταντήσει “παράρτημα” των ΗΠΑ– σε πόλεμο. Και ακόμα δεν έχει ανοίξει το μεγαλύτερο μέτωπο στην Άπω Ανατολή. Παρά τα πολλά “καμπανάκια”, το αποτέλεσμά τους μάλλον θα ερμηνευθεί από τις άρχουσες ελίτ σαν πράσινο φως υπέρ του πολέμου. Στο μικρό μας χωριό, βεβαίως, ασχολούμαστε με το πόθεν έσχες του Κασσελάκη, τα ψεύδη του καθεστώτος Μητσοτάκη και τις γραφικότητες της αστείας αντιπολίτευσης.<br /><br />Σε λίγες μέρες πιθανόν να ακούσουμε από επίσημα χείλη τη ρητορική του (εκλεγμένου πλέον Ευρωβουλευτή) Μεϊμαράκη. Το ελληνικό πολιτικό σύστημα έχει ατύπως υποταχθεί στην επεκτατική ατζέντα της Τουρκίας. Η Μπακογιάννη επείγεται να υπάρξει διακομματική συμφωνία επ’ αυτού, πριν αρχίσουν να μιλάνε περί εθνικών υποχωρήσεων κτλ. Εδώ ακούστηκε “να μην είμαστε μοναχοφάηδες”, “ε… δεν θα κάνουμε και πόλεμο για το Καστελόριζο”! Άραγε υπάρχει νησί για το οποίο θα έκανε πόλεμο η ελίτ των Αθηνών;<br /><br />Σε αυτήν τη χώρα, ας ετοιμαστούμε να ακούσουμε πως είναι “πατριωτικό” μας καθήκον να πολεμήσουμε για τον διαμελισμό της Ρωσίας, για την “ανεξαρτησία” της Ταϊβάν και βεβαίως για το δικαίωμα του Ισραήλ να “στοχοποιεί αμάχους” όπως είπε εν τη ρύμη του λόγου του ο εκπρόσωπος των ΗΠΑ! Θα στοχοποιηθούμε σαν “εχθροί του έθνους” όσοι δεν βλέπουμε με αυτόν τον τρόπο το πατριωτικό μας καθήκον, αλλά εμμένουμε σε “ξεπερασμένες” ιδέες, όπως η προάσπιση των συνόρων μας και των νόμιμων κυριαρχικών δικαιωμάτων. Θα μας πουν ότι καθήκον μας είναι η προάσπιση των “δυτικών αξιών”!<br /><br />Για ποιες “δυτικές αξίες”<br /><br />Ωραία η ρητορική, όμως καλό να δούμε βάσει των γεγονότων που τρέχουν για ποιες αξίες θα κληθούμε να στρατευτούμε. Το Ισραήλ είναι η μόνη χώρα παγκοσμίως που μπορεί όχι μόνο να περιφρονεί τις αποφάσεις του ΟΗΕ, αλλά να τον τοποθετεί ανοικτά στη μαύρη λίστα των εχθρών του. Ενώ έχουμε ακούσει θρήνους επί θρήνων για βομβαρδισμούς αμάχων από τους Ρώσους, η διαμαρτυρία για τη γενοκτονία που πραγματοποιεί το Ισραήλ στη Γάζα ενοχοποιείται σαν “αντισημιτισμός” στη Δύση. Το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυθαιρεσία και το έγκλημα, τα οποία προβάλει και διαφημίζει το ίδιο, μέσω βίντεο που ανεβάζουν οι στρατιώτες και οι ραββίνοι του, έχει καταστεί αρχή στη Δύση. Στο όνομά της τα δικαιώματα λόγου, πεποίθησης, έκφρασης, διαφωνίας καταπατούνται χωρίς δισταγμό.<br /><br />Η κριτική στην πολιτική ενός κράτους και όχι μιας φυλής ή ενός θρησκεύματος, ακόμα και όταν προέρχεται από ανθρώπους του ίδιου έθνους, στιγματίζεται σαν “ρητορική μίσους”! Αυτό όταν φανατισμένοι έποικοι κάνουν έφοδο στη μουσουλμανική γειτονιά της παλαιάς Ιερουσαλήμ, προπηλακίζουν δημοσιογράφους, καταστρέφουν μαγαζιά και κατοικίες, κραυγάζοντας το σύνθημα “θάνατος στους Άραβες”! Είναι αυτό δικαίωμα αυτοάμυνας;<br /><br />Ο αντισιωνιστής Εβραίος καθηγητής ιστορίας Illan Pappé ανακρίθηκε επί τρεις ώρες από το FBI κατά την είσοδό του στις ΗΠΑ. Ο Αμερικανός πρώην στρατιωτικός και πολεμικός εμπειρογνώμων Scott Ritter, γνωστός για τις αντίθετες στο ρεύμα αναλύσεις για το Ουκρανικό και το Παλαιστινιακό, είδε να του κατάσχουν το διαβατήριο χωρίς ένταλμα και χωρίς εξηγήσεις, όταν προσπάθησε να αναχωρήσει από τις ΗΠΑ, κατά παράβαση του αμερικανικού Συντάγματος. Φοιτητές διαγράφονται από τα αμερικανικά Πανεπιστήμια και καθηγητές απολύονται. Καθημερινά αποκαλύπτονται οι βαθιές διασυνδέσεις του εβραϊκού λόμπι με την αμερικανική πολιτική ελίτ.</div><div><br />Το εβραϊκό λόμπι<br /><br />Σύμφωνα με τον γερουσιαστή Thomas Massie, κάθε βουλευτής, Ρεπουμπλικάνος ή Δημοκρατικός, έχει τον δικό του “άνθρωπο της AIPAC” (American Israel Public Affairs Committee – το πανίσχυρο εβραϊκό λόμπι στις ΗΠΑ), δηλαδή τον προσωπικό του “babysitter” – κατά τον χαρακτηρισμό πάντα του γερουσιαστή. Αυτός έχει αναλάβει τη μεσολάβηση με την ΑIPAC για χρηματοδότηση της προεκλογικής του καμπάνιας κι αυτός μεταφέρει τις “επιθυμίες” του εβραϊκού λόμπι, οι οποίες είναι συνήθως υπεράνω της ψήφου των Αμερικανών πολιτών, αλλά και του όρκου του να μην υπηρετεί ξένη κρατική οντότητα.<br /><br />Η ειδική σχολιάστρια της αμερικανικής τηλεόρασης, Briahna Joy Gray απολύθηκε από το κανάλι The Hill, επειδή έκανε απλώς μια κίνηση αμφισβήτησης με τα μάτια της (rolling her eyes- sic!) ακούγοντας για χιλιοστή φορά το δακρύβρεκτο μελό μιας Ισραηλινής, της οποίας η αδελφή βιάστηκε την 7η Οκτωβρίου. Ας σημειωθεί ότι ακόμα περιμένει η διεθνής κοινότητα να δει το πολυδιαφημισμένο “βίντεο με τους βιασμούς και τους αποκεφαλισμούς”. Αυτό που είδαν, κατά δήλωσή τους, μόνον όσοι δεν είπαν ποτέ ψέματα στη ζωή τους (Νετανιάου, Μπάϊντεν κλπ)!<br /><br />Συγχρόνως, το Tικ-Tοκ είναι γεμάτο από αναρτήσεις στρατιωτών του “πιο ηθικού στρατού του κόσμου” που καμαρώνουν για τις επιδόσεις τους στο έγκλημα πολέμου και στην ανοησία, αλλά και “σοφούς” ραββίνους, οι οποίοι με την Τορά στο χέρι διδάσκουν τους ομοθρήσκους τους ότι είναι αμαρτία να “λυπηθούν” τα παιδιά των “Αμαληκιτών”! Κι αυτό, επειδή ο “λόγος του Θεού” προτρέπει να αφανίσουν από προσώπου γης, όχι μόνο τα παιδιά τους, αλλά ακόμα και την ανάμνησή τους! Εσχάτως, βγήκε ένας ραββίνος, ο οποίος γνωμοδότησε πως όχι μόνον ο φόνος, αλλά και ο βιασμός των εχθρών επιτρέπεται, εφόσον ανεβάζει το ηθικό του στρατεύματος!</div><div><br />Αρχή της Οικουμενικότητας και δυτικές αξίες<br /><br />Όλα αυτά δεν είναι παρά συμπτώματα της πλήρους απαξίωσης και έκπτωσης της Αρχής της Οικουμενικότητας που είχε αποτελέσει το σύμβολο του Διαφωτισμού και που η δυτική φιλαρέσκεια το είχε κάνει σημαία της, που διαχώριζε πολιτισμικά τη Δύση από άλλους πολιτισμούς. Σύμφωνα με αυτή την Αρχή, μας δεσμεύουν ηθικά αξίες που είναι λογικό να ισχύουν παγκοσμίως χωρίς εξαιρέσεις. Δεν σημαίνει πως ήταν ποτέ απολύτως σεβαστή η αρχή αυτή, αλλά –όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις– το κριτήριο με το οποίο αναμετριόταν η δεσμευτικότητα κάθε ισχυρισμού παρέμενε η οικουμενικότητα της αλήθειας του. Κάτι δηλαδή που δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε να δικαιολογηθεί ως ορθό για τον μόνο λόγο ότι εξυπηρετεί εμένα.<br /><br />Ουδείς διανοήθηκε να καταδικάσει το Ολοκαύτωμα επειδή οι θύτες ήταν Γερμανοί ή επειδή τα θύματα ήταν Εβραίοι. Καθαυτή η πράξη θεωρήθηκε έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Σήμερα φαίνεται να έχει υιοθετήσει η Δύση την αρχή πως ό,τι την εξυπηρετεί είναι ενάρετο και ό,τι την εμποδίζει είναι βδεληρό! Ό,τι κι αν είναι αυτό, λαμβάνει την αξία του από τη σχέση του με το συμφέρον μας. Σήμερα φαίνεται να έχει αποδεχθεί η Δύση την ιδιαιτερότητα, την μερικότητα ως κανόνα. Αποποιείται πλέον το ναρκισσιστικό της αυτοείδωλο, ως εκπροσώπου του γενικού και του πανανθρώπινου. Επιδιώκει την εγωιστική επιβολή της, χωρίς προσχήματα ηθικής αμεροληψίας.<br /><br />Ίσως να μην είναι αυτή η μετάλλαξη άσχετη με την παγκόσμια αποθέωση των αποκλειστικών μερικοτήτων, όπως συμβαίνει με τις σεξουαλικές μειονότητες. Δεν πρόκειται για συμπερίληψη της μερικότητας, ώστε να εμπλουτιστεί η αξία της οικουμενικότητας, αλλά για υιοθέτηση της σκοπιάς του μερικού και ιδιαίτερου, που δεν εχθρεύεται το γενικό και αξιολογεί τα πάντα υπό το πρίσμα του συμφέροντος της αποκλειστικής του ομάδας.<br /><br />Αυτό ταιριάζει με την ανάδειξη του “Ισραηλισμού” (βλέπε το ομώνυμο διαφωτισκτικό ντοκιμαντέρ) σε ένα είδος παγκόσμιας πολιτικής θρησκείας. Δεν χρειάζεται να πάμε μέχρι τον Διαφωτισμό για να εντοπίσουμε την έκπτωση του δυτικού πολιτισμού. Η υποτροπή και κατίσχυση της κατ’ εξοχήν αντι-οικουμενικής ταυτοτικής ιδεολογίας συνιστά συντριβή μιας πολύ παλαιότερης αρχής του δυτικού κανόνα, όπως αποτυπώθηκε στο κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου (οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην κοκ).</div><div><br /></div><div> Η προηγούμενη φορά που επιχειρήθηκε κάτι τέτοιο ήταν ο Ναζισμός.<br /><br />Όσοι λοιπόν αναγνωρίζουν την πατρίδα τους σε αυτό το πράγμα, όσοι θεωρούν ότι αξίζει όχι απλώς να δώσουν τη ζωή τους, αλλά να διακυβεύσουν την ίδια την ύπαρξη της ανθρωπότητας και να την σπρώξουν στον πυρηνικό όλεθρο για χάρη μιας ομάδας που ξεχωρίζει αυστηρά τον εαυτό της από όλους τους υπολοίπους, ας σπεύσουν να σηκωθούν από τον καναπέ τους και να πολεμήσουν για το ΝΑΤΟ. Οι υπόλοιποι έχουμε σοβαρότερους λόγους να σηκωθούμε…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Θα πολεμήσουμε για το ΝΑΤΟ; Πού είναι οι “δυτικές αξίες”;

ΔΡΟΣΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ Η δήλωση Μεϊμαράκη ότι πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αφήσουμε τους καναπέδες και να πολεμήσουμε, καθώς το καλεί η Συμμαχία στ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Ουκρανικό και η εύθραυστη ισορροπία στις ρωσοτουρκικές σχέσεις.

<img height="388" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/06/Putin-Erdogan-825x500.jpg" width="714" /><br /><br /><div><b>ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ</b><br />Οι ρωσοτουρκικές σχέσεις χαρακτηρίζονται από διαστήματα ανταγωνισμού και συνεργασίας, απότοκες των αντίστοιχων γεωπολιτικών στόχων μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας για περιφερειακή πρωτοκαθεδρία. Συχνά αποκαλούνται “γάμος συμφερόντων” ή “στρατηγική αντιπαλότητα”.<br /><br />Αυτή η περίπλοκη δυναμική έχει ενταθεί με την έναρξη του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας, αναδεικνύοντας τον ρόλο της Τουρκίας ως κρίσιμου παίκτη που διαχειρίζεται αντικρουόμενα συμφέροντα. Η πολυδιάστατη φύση των ρωσοτουρκικών σχέσεων υπογραμμίζει τη θέση της Τουρκίας ως “επιτήδειου ουδέτερου” και τα πραγματιστικά κίνητρα που καθοδηγούν τα δύο έθνη.<br /><br />Ιστορικά, η Ρωσία και η Τουρκία έχουν πολεμήσει πολλές φορές, με την Οθωμανική και Ρωσική Αυτοκρατορία να συγκρούονται συχνά για εδάφη και επιρροή. Ενδεικτικά, οι συγκρούσεις περιλαμβάνουν τον πόλεμο του 1568-1570, τον πόλεμο του 1676-1681, και τους διαδοχικούς πολέμους του 18ου και 19ου αιώνα (1768-1774, 1787-1792, 1806-1812, 1828-1829, 1877-1878). Αυτές οι συγκρούσεις προκλήθηκαν από τη διαμάχη για τον έλεγχο περιοχών στα Βαλκάνια, τον Καύκασο και τη Μαύρη Θάλασσα.<br /><br />Η ήττα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο του 1877-1878 είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια σημαντικών εδαφών και την ανεξαρτησία βαλκανικών κρατών όπως η Ρουμανία, η Σερβία και η Βουλγαρία. Παρά τις βαθιά ριζωμένες ιστορικές έχθρες, η γεωπολιτική έχει οδηγήσει τις δύο χώρες σε κοινά σημεία. Σημαντικά περιστατικά, όπως η δολοφονία του Ρώσου πρέσβη στην Τουρκία το 2016 και η κατάρριψη ενός ρωσικού αεροσκάφους από τις τουρκικές δυνάμεις στη Συρία το 2015, ενέτειναν την ένταση. Ωστόσο, οι δύο χώρες έχουν δείξει αξιοσημείωτη ικανότητα να περιορίζουν τις εντάσεις και να επιδιώκουν αμοιβαία συμφέροντα.<br /><br />Η στάση της Τουρκίας ως “επιτήδειου ουδέτερου” δεν είναι κάτι νέο. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Τούρκοι διπλωμάτες ανέπτυξαν έντονη παρασκηνιακή δραστηριότητα, διατηρώντας τη χώρα τους ανέπαφη και ζημιώνοντας τις πολεμικές προσπάθειες τόσο των Συμμάχων όσο και του Άξονα. Πριν τον πόλεμο, οι Τούρκοι συμμάχησαν με τη Βρετανία και τη Γαλλία, μόνο όμως αφού η Γερμανία είχε αρνηθεί να διαπραγματευθεί μαζί τους.</div><div><br />Επιδιώκει το μέγιστο κέρδος<br /><br />Αυτή η προσέγγιση έχει επαναληφθεί και στη σύγχρονη εποχή. Ο Πρόεδρος Ερντογάν έχει διαχειριστεί με δεξιοτεχνία την τουρκική εξωτερική πολιτική, διατηρώντας μια λεπτή ισορροπία μεταξύ Ρωσίας και Δύσης. Αυτή η ασάφεια επιτρέπει στην Άγκυρα να αποκομίζει το μέγιστο όφελος από όλες τις πλευρές. Οικονομικά, η Τουρκία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές ενέργειας από τη Ρωσία, η οποία παραμένει σημαντικός εμπορικός εταίρος. Πολιτικά, η Τουρκία έχει αποφύγει την επιβολή κυρώσεων κατά της Ρωσίας, διατηρώντας τον ρόλο του διαμεσολαβητή στη σύγκρουση και διαφυλάσσοντας τη στρατηγική της αυτονομία.<br /><br />Η προσέγγιση του Ερντογάν, συχνά συγκρινόμενη με αυτή ενός εμπόρου που επιδιώκει το μέγιστο κέρδος από κάθε συναλλαγή, αντανακλά μια πραγματιστική στάση που στοχεύει στην ενίσχυση της περιφερειακής επιρροής και της οικονομικής σταθερότητας της χώρας του. Η ισορροπία αυτή είναι εμφανής στις ενέργειες της Άγκυρας, όπως ο περιορισμός της πρόσβασης των ρωσικών πολεμικών πλοίων στη Μαύρη Θάλασσα βάσει της Σύμβασης του Μοντρέ, ενώ ταυτόχρονα διευκολύνει τον διάλογο και διαπραγματεύεται συμφωνίες εξαγωγής σιτηρών, που είναι κρίσιμες για την Ουκρανία.<br /><br />Τα οικονομικά συμφέροντα της Τουρκίας στη διατήρηση ισχυρών δεσμών με τη Ρωσία είναι σημαντικά. Οι δύο χώρες έχουν συνεργαστεί σε μεγάλα έργα, όπως ο αγωγός TurkStream και το Πυρηνικό Εργοστάσιο Ακούγιου, που είναι καθοριστικά για την ενεργειακή ασφάλεια της Τουρκίας και τις φιλοδοξίες της να γίνει ενεργειακός κόμβος. Επιπλέον, ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει προσφέρει στην Τουρκία ευκαιρίες να επιβεβαιώσει τη γεωπολιτική της σημασία με τη μεσολάβηση μεταξύ των συγκρουόμενων πλευρών και τη διασφάλιση ζωτικών εμπορικών οδών.<br /><br />Από την πλευρά της Ρωσίας, τα οφέλη από τη σχέση με την Τουρκία περιλαμβάνουν την παράκαμψη των δυτικών κυρώσεων και τη διατήρηση ενός κρίσιμου περιφερειακού συμμάχου. Η απροθυμία της Άγκυρας να ευθυγραμμιστεί πλήρως με τη σκληρή στάση του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας παρέχει στη Μόσχα έναν πολύτιμο εταίρο που μπορεί να επηρεάσει τις περιφερειακές δυναμικές και να διαταράξει τη δυτική ενότητα. Επιπλέον, η ικανότητα του Πούτιν να προσεγγίσει την Τουρκία, παρά τις ιστορικές διαφορές τους, του επιτρέπει να διατηρεί στενές οικονομικές σχέσεις με μια χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ. Αυτή η στρατηγική συνεργασία του δίνει την ευκαιρία να υπονομεύσει τη Συμμαχία και να παρακάμπτει τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στη Ρωσία μέσω της Τουρκίας.<br /><br />Ο Ερντογάν κατανοεί τον Μπίσμαρκ<br /><br />Οι ρωσοτουρκικές σχέσεις μπορούν να συνταιριαστούν με την έννοια της λυκοφιλίας, η οποία προσδιορίζεται ως φιλία συμφερόντων. Επομένως, όταν τα συμφέροντα παύουν να είναι κοινά, οι σχέσεις εύκολα μπορούν να διαρραγούν. Όπως είπε ο Λόρδος Πάλμερστον, τα έθνη δεν έχουν σταθερούς φίλους, μόνο σταθερά συμφέροντα. Παρά τις συνεργατικές τους πρωτοβουλίες, η αμοιβαία δυσπιστία παραμένει, βασισμένη σε ιστορικές συγκρούσεις και σύγχρονες γεωπολιτικές αντιπαλότητες.<br /><br />Τα δύο έθνη έχουν διαφορετικές ατζέντες σε περιοχές όπως η Συρία, όπου οι τουρκικές επιχειρήσεις κατά των κουρδικών ομάδων συχνά συγκρούονται με τα ρωσικά συμφέροντα που υποστηρίζουν το καθεστώς Άσαντ. Επιπλέον, οι διαφορές επεκτείνονται και στον Καύκασο, όπου η Τουρκία υποστηρίζει το Αζερμπαϊτζάν στη σύγκρουσή του με την Αρμενία, ενώ η Ρωσία είχε παραδοσιακά στενές σχέσεις με την Αρμενία και τώρα παίζει ρόλο διαμεσολαβητή και εγγυητή ασφάλειας στην περιοχή. Παρ’ όλα αυτά, έχουν καταφέρει να βρουν κοινό έδαφος όπου τα συμφέροντά τους ευθυγραμμίζονται, ιδιαίτερα στους τομείς της οικονομίας και της ενέργειας.<br /><br />Παρά τα αμοιβαία οφέλη, η σχέση αυτή δεν είναι αλώβητη και μπορεί να διαρραγεί υπό ορισμένες συνθήκες. Οι διαφορές στη Συρία, την Κριμαία και τη Λιβύη, η πίεση από τη Δύση, η εσωτερική πολιτική και η οικονομική κατάσταση της Τουρκίας, καθώς και οι αλλαγές στην παγκόσμια γεωπολιτική σκηνή, αποτελούν βασικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε διάρρηξη της σχέσης αυτής. Παρά τις διαφορές αυτές, η συνεργασία σε θέματα ενέργειας και εμπορίου, καθώς και η στρατηγική σημασία της κάθε χώρας για την άλλη, συνεχίζουν να λειτουργούν ως συνεκτικοί παράγοντες που διατηρούν τις διμερείς σχέσεις σε ισορροπία.</div><div><br />Ουκρανικό και ρωσοτουρκικές σχέσεις<br /><br />Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει δοκιμάσει την ανθεκτικότητα των ρωσοτουρκικών σχέσεων. Η καταδίκη της ρωσικής εισβολής από την Άγκυρα και η υποστήριξή της προς την Ουκρανία (και με την παροχή drones Bayraktar), έρχονται σε έντονη αντίθεση με την άρνησή της να επιβάλει κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Αυτή η διττή προσέγγιση υπογραμμίζει τη στρατηγική ευελιξία της Τουρκίας. Ο ρόλος της ως διαμεσολαβητή έχει επίσης ενισχύσει το διεθνές της κύρος, αποδεικνύοντας την ικανότητα του Ερντογάν να αξιοποιεί τις κρίσεις για να ενισχύσει το διπλωματικό προφίλ της χώρας του. Με τη διευκόλυνση των διαπραγματεύσεων και των συμφωνιών όπως αυτή για τα σιτηρά της Μαύρης Θάλασσας, η Τουρκία τοποθετείται ως αναντικατάστατος παίκτης στην περιφερειακή σταθερότητα και την παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια.<br /><br />Καθώς όμως μιλάμε για λυκοφιλία, υπάρχει πάντα η πιθανότητα η εσωτερική πολιτική κατάσταση στην Τουρκία και η οικονομική κρίση να πιέσουν την κυβέρνηση να επανεξετάσει τις εξωτερικές της σχέσεις, αναζητώντας νέες συμμαχίες που μπορεί να συγκρούονται με τα ρωσικά συμφέροντα. Οι αλλαγές στην παγκόσμια γεωπολιτική σκηνή, όπως η μεταβολή ισορροπιών δύναμης και νέες συμμαχίες, θα μπορούσαν να ανατρέψουν την τρέχουσα στρατηγική ισορροπία μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας. Παρά τις διαφορές αυτές, η συνεργασία σε θέματα ενέργειας και εμπορίου, καθώς και η στρατηγική σημασία της κάθε χώρας για την άλλη, συνεχίζουν να λειτουργούν ως συνεκτικοί παράγοντες που διατηρούν τις διμερείς σχέσεις σε ισορροπία.<br /><br />Η διμερής σχέση ενταγμένη στο πλαίσιο του πολέμου στην Ουκρανία αποτελεί παράδειγμα πραγματιστικής και ευκαιριακής προσέγγισης, καθοδηγούμενης από αμοιβαία οφέλη και στρατηγικούς υπολογισμούς. Παρά τις ιστορικές έχθρες και τα αντικρουόμενα συμφέροντα, οι δύο χώρες συνεχίζουν να διατηρούν καλές σχέσεις που τους επιτρέπουν να πλοηγούνται στις πολυπλοκότητες της σύγχρονης γεωπολιτικής.<br /><br />Η ικανότητα της Τουρκίας να ισορροπεί τις σχέσεις της με τη Ρωσία και τη Δύση θα παραμείνει κρίσιμη, καθώς εξελίσσεται ο πόλεμος στην Ουκρανία και αλλάζει το ευρύτερο γεωπολιτικό τοπίο. Τέλος, καλό θα ήταν να μην ξεχνάμε πως, ανεξάρτητα από τις πράξεις της Τουρκίας, όσο κατακριτέες και αν είναι στα μάτια της Δύσης, η στρατηγική της θέση και η οικονομική της σημασία για το ΝΑΤΟ θα της εξασφαλίζουν πάντα ένα βαθμό ανοχής. Άλλωστε, όπως έλεγε ο Μπίσμαρκ, «Το μυστικό της διεθνούς πολιτικής είναι να κλείσεις μια καλή συμφωνία με τη Ρωσία».</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το Ουκρανικό και η εύθραυστη ισορροπία στις ρωσοτουρκικές σχέσεις.

ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ Οι ρωσοτουρκικές σχέσεις χαρακτηρίζονται από διαστήματα ανταγωνισμού και συνεργασίας, απότοκες των αντίστοιχων γεωπολιτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σύντροφε Πρόεδρε όταν σου λέγαμε να μιλήσουμε είχες κλειστά αυτιά…

<img height="465" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/06/28831600-825x600.jpg" width="711" /><br /><br /><div><i>«Όλα έχουν την ευλογία του χαμένου»</i><br />Τάσος Γουδέλης, Η γοητεία των υποσχέσεων<br /><br />ΠΑΝΟΥΣΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ<br />Σύντροφε, θα μιλήσουμε; [η βάση προς την ηγεσία]<br /><br />-τώρα βρήκες την ώρα, βρε σύντροφε; αντί να χαρείς για την αύξηση των ποσοστών μας, θέλεις επίσημους απολογισμούς ή και μεμψιμοιρείς μ’ενδεχόμενα λάθη;<br />–σύντροφε, θα μιλήσουμε;<br />-τώρα βρήκες την ώρα, βρε σύντροφε, που έχουμε μπροστά μας πολιτική ανάλυση των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών; τι θέλεις λοιπόν να ξαναγυρίσουμε στις ατέλειωτες κουβέντες ‘ποιος άξιζε και ποιος όχι’ για υποψήφιος του κόμματος;<br />-σύντροφε, θα μιλήσουμε;<br />-τώρα βρήκες την ώρα, βρε σύντροφε, να θέσεις το θέμα των διαρροών και των αποχωρήσεων; δεν καταλαβαίνεις ότι δεν συμφέρει την κεντρική γραμμή μια τέτοια διαπίστωση;<br />-σύντροφε, θα μιλήσουμε;<br />-τώρα βρήκες την ώρα, βρε σύντροφε, που ετοιμάζουμε το μεγάλο αφήγημα κατά της Ακροδεξιάς; γιατί κουβαλάς νερό στο μύλο της αντίδρασης;<br />-σύντροφε, θα μιλήσουμε;<br />-τώρα βρήκες την ώρα, βρε σύντροφε, που ετοιμάζουμε τη συνεργασία με νεοαριστερές δυνάμεις για να γίνουμε ισχυρή Αντιπολίτευση; δεν αντιλαμβάνεσαι τις προτεραιότητες;<br /><br />Σύντροφοι, θα μιλήσουμε;[από την ηγεσία στη βάση]<br /><br />-σύντροφοι, θα βρείτε λίγη ώρα να μιλήσουμε;<br />-σύντροφοι, θα βρείτε λίγη ώρα να μιλήσουμε;[δις]<br />-σύντροφοι, θα βρείτε λίγη ώρα να μιλήσουμε;[τρις]<br /><br />Η αίθουσα συνεδριάσεων άδεια… ουδείς προσέρχεται.<br /><br />ΥΓ. Η πολιτική της παρέας και οι πολιτικοί της παρέας δεν πείθουν πλέον κανέναν.<br />ΥΓ2. “Το παρελθόν μας μεγαλώνει. Το μέλλον μας μικραίνει”[Νίκος Παυλίδης, Περί θανάτου φιλοσοφία]</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Σύντροφε Πρόεδρε όταν σου λέγαμε να μιλήσουμε είχες κλειστά αυτιά…

«Όλα έχουν την ευλογία του χαμένου» Τάσος Γουδέλης, Η γοητεία των υποσχέσεων ΠΑΝΟΥΣΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ Σύντροφε, θα μιλήσουμε; [η βάση προς την ηγεσί...

Διαβάστε την συνέχεια

Πανηγύρι στην Τουρκία για τις επιδόσεις του ΚΙΕΦ-DEB στη Θράκη…

<img height="391" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/07/DEB_Thrace.jpg" width="703" /><br /><br />Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών στην Ελλάδα συγκεντρώνουν το έντονο ενδιαφέρον των τουρκικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ), σχολιάζοντας με ενθουσιασμό τη “νίκη”, όπως αναφέρουν, του μειονοτικού κόμματος ΚΙΕΦ, παρότι δεν εξέλεξε ευρωβουλευτή. Δυστυχώς, το ελληνικό πολιτικό σύστημα και η Δικαιοσύνη επέτρεψαν στο ΚΙΕΦ να αναδειχθεί πρώτο σε δύο από τους τρεις νομούς της Θράκης. Πρόκειται για τη μεγάλη ντροπή του διεφθαρμένου πολιτικού κόσμου της χώρας. Θα μπορούσαν κάλλιστα να συμφωνήσουν σε μία υποψηφιότητα και να την υποστηρίξουν όλα τα κόμματα. Γιατί δεν δρουν οι Έλληνες δικαστές; Σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Εσωτερικών της Ελλάδας, το ΚΙΕΦ, που πρακτορεύει τα συμφέροντα της Τουρκίας στην Ελλάδα, επικράτησε με 36% στη Ροδόπη και 27% στην Ξάνθη. Σύμφωνα με τη Μαρία Ζαχαράκη (Έθνος), επισημαίνοντας καταρχάς την επικράτηση της Νέας Δημοκρατίας (Ν.Δ.), το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Αναντολού χαρακτηρίζει παράλληλα την αποχή τον σημαντικότερο παράγοντα στις εκλογές.<br /><br />Το ΚΙΕΦ πρώτο κόμμα στη Ροδόπη και την Ξάνθη<div><br />Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης δεν άφησαν ασχολίαστη τη “νίκη” του Κόμματος Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας (ΚΙΕΦ) στις ευρωεκλογές, με σχόλια και αναλύσεις που επικεντρώνονται στην επιτυχία του κόμματος στους νομούς Ροδόπης και Ξάνθης, αλλά και τους ενθουσιώδεις εορτασμούς στα κεντρικά γραφεία του κόμματος στην Κομοτηνή, όπου οι υποστηρικτές του ΚΙΕΦ γιόρτασαν με παραδοσιακά νταούλια και κλαρίνα. Το πρακτορείο Αναντολού συνεχίζει να προβάλει τις επιτυχίες και τις δράσεις του ΚΙΕΦ, παρουσιάζοντας το κόμμα ως «Η (δήθεν) φωνή των Τούρκων της Δυτικής Θράκης». Η πρόεδρος του ΚΙΕΦ, Τσιγντέμ Ασάφοφλου, δήλωσε στο τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Αναντολού περήφανη για το αποτέλεσμα, επισημαίνοντας πως οι ψηφοφόροι της μειονότητας έδειξαν την αντίδρασή τους προς την Αθήνα και τις Βρυξέλλες.<br /><br />Ωστόσο, υπενθυμίζει ότι, παρά την επιτυχία αυτή, το εκλογικό όριο του 3% τους στερεί τη δυνατότητα να εκλέξουν βουλευτή, στέλνοντας, όπως ανέφερε, ένα «πολύ σοβαρό μήνυμα» στους κυβερνώντες της χώρας. «Είμαστε πολύ χαρούμενοι. Ήμασταν σίγουροι για αυτό το αποτέλεσμα, το λέγαμε παντού όπου πηγαίναμε. Και σήμερα ο λαός μας υπερασπίστηκε ξανά τόσο τον αγώνα του όσο και το κόμμα του». Η Ασάφοφλου υπενθύμισε ότι και το 2014 και το 2019 είχαν αναδειχθεί πρώτο κόμμα στη Ροδόπη και την Ξάνθη και είπε ότι σήμερα στις κάλπες οι “Τούρκοι της Δυτικής Θράκης” έδειξαν την αντίδρασή τους προς την Αθήνα και τις Βρυξέλλες. Η Ασάφοφλου τόνισε ότι οι ψηφοφόροι της μειονότητας ψήφισαν το ΚΙΕΦ παρόλο που γνώριζαν ότι δεν θα μπορέσουν να εκλέξουν βουλευτή λόγω του εκλογικού ορίου του 3% και πρόσθεσε: «Η μειονότητα έστειλε ένα πολύ σοβαρό μήνυμα σε αυτούς που κυβερνούν τη χώρα. Η Αθήνα πρέπει να σταματήσει να παραβλέπει το γεγονός ότι εδώ ζει μια μειονότητα». Οι σχολιασμοί των τουρκικών ΜΜΕ καταδεικνύουν την έντονη πολιτική σημασία που αποδίδουν στα αποτελέσματα των εκλογών στη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη.<br /><br />Τίτλοι από ενημερωτικές τουρκικές ιστοσελίδες σχετικά με το ΚΙΕΦ:<br />Haberler: «Το ΚΙΕΦ που ιδρύθηκε από Τούρκους στην Ελλάδα ήρθε πρώτο στη Δυτική Θράκη»<br />EnSonHaber και Gazeteoksijen: «Στις ευρωεκλογές το ΚΙΕΦ της Δυτικής Θράκης αναδείχθηκε πρώτο στη Ροδόπη και την Ξάνθη»<br />Sondakika: «Στην Ελλάδα το τουρκικό κόμμα ΚΙΕΦ αναδείχθηκε πρώτο στη Δυτική Θράκη»<br />Star: «Μεγάλη επιτυχία από το κόμμα που ίδρυσαν οι Τούρκοι στην Ελλάδα»<br />Yeni Akit: «Το ΚΙΕΦ της Δυτικής Θράκης θριάμβευσε στις ευρωεκλογές»<br /><br />Η αντιπολιτευόμενη εφημερίδα Σοζτζού τονίζει ότι η Ν.Δ. κέρδισε με μικρή διαφορά, ενώ η φιλοκυβερνητική Χουριέτ σχολιάζει σκωπτικά πως, παρά τη νίκη του Μητσοτάκη, η μεγάλη αποχή των ψηφοφόρων – που προτίμησαν τις παραλίες από τις κάλπες – ήταν το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό της εκλογικής διαδικασίας. Το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Αναντολού με θέμα τα αποτελέσματα των χθεσινών εκλογών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σχεδόν, αναφέρει μεταξύ άλλων ότι στην Ελλάδα το κυβερνών κόμμα της ΝΔ κέρδισε τις ευρωεκλογές. Η αντιπολιτευόμενη εφημερίδα Σοζτζού στο σχετικό με τις εκλογές στην Ελλάδα χωρίο επαναλαμβάνει «Στη γείτονα η ΝΔ κέρδισε με μικρή διαφορά». Η φιλοκυβερνητική Χουριέτ υπό τον τίτλο «Ο Μητσοτάκης κέρδισε αλλά με μεγάλες απώλειες» σχολιάζει ότι ο νικητής των εκλογών στην Ελλάδα ήταν η αποχή καθώς σημειώθηκε ρεκόρ στον αριθμό των ψηφοφόρων που δεν προσήλθαν στις κάλπες. Οι Έλληνες ψηφοφόροι αντί να ψηφίσουν κατέβηκαν στις παραλίες για να δροσιστούν.</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πανηγύρι στην Τουρκία για τις επιδόσεις του ΚΙΕΦ-DEB στη Θράκη…

Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών στην Ελλάδα συγκεντρώνουν το έντονο ενδιαφέρον των τουρκικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ), σχολιάζοντας με...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι μεθοδεύσεις σε Ροδόπη - Ξάνθη και τα αναπάντητα ερωτήματα.

<a href="https://scdn.star.gr/images/articles/1390x792/202406/6666cc916f079.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="456" data-original-width="800" height="365" src="https://scdn.star.gr/images/articles/1390x792/202406/6666cc916f079.jpg" width="692" /></a><br /><br /><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Το ΚΙΕΦ σε μια ακόμη μάχη για ευρωεκλογές έκανε επίδειξη ισχύος στους δυο νομούς, Ροδόπη και Ξάνθη που βρίσκεται ο πυρήνας της μουσουλμανικής μειονότητας καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση, επιτυγχάνοντας τον βασικό στόχο να βαφτούν με διαφορετικό χρώμα και πάλι οι δυο νομοί.<br /><br />Μια εικόνα η οποία είναι χρήσιμη και για όσους προωθούν τον τουρκισμό στη Θράκη αλλά και στους μηχανισμούς προπαγάνδας του τουρκικού επίσημου και βαθέως κράτους, που επιδιώκουν να επιβάλουν και «θεσμοθετήσουν» στην ελληνοτουρκική ατζέντα θέμα «τουρκικής μειονότητας» στη Θράκη.<br /><br />Οι πανηγυρισμοί για την πρωτιά του ΚΙΕΦ στους δυο νομούς, δεν περιορίσθηκαν στην Ξάνθη, την Κομοτηνή και σε χωριά της μειονότητας, αλλά υπήρξαν εκτεταμένα διθυραμβικά δημοσιεύματα του Τουρκικού Τύπου με πρώτα τα κρατικά ΜΜΕ τα οποία τον τελευταίο μήνα «εργολαβικά» είχαν αναλάβει την προβολή του ΚΙΕΦ. Ώστε να δοθεί το μήνυμα ότι η επίσημη Τουρκία στηρίζει το Κόμμα που ίδρυσε ο Σαδίκ Αχμέτ και στα συνθήματα του κυριαρχούσε το «ο Τούρκος ψηφίζει Τούρκο».<br /><br />Το ΚΙΕΦ παρά τη μείωση των ψήφων του σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 2019 κατά σχεδόν δέκα χιλιάδες ψήφους (που θα πρέπει να αποδοθεί στη μικρή συμμετοχή 35,66% σε Ροδόπη και 35,60% στην Ξάνθη) κατόρθωσε να κερδίσει και με σημαντική διαφορά την πρώτη θέση στους δυο νομούς, όμως η ανάγνωση των αποτελεσμάτων δημιουργεί σοβαρά ερωτηματικά σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα μεγάλα κόμματα είτε είχαν αδύναμες μειονοτικές υποψηφιότητες ή επέλεξαν όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ να μην συμπεριλάβουν έστω και έναν μειονοτικό στα ψηφοδέλτια τους.<br /><br />Η κίνηση αυτή έχει προκαλέσει σοβαρό προβληματισμό καθώς το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν παραδοσιακούς δεσμούς με τη μειονότητα και στις εθνικές εκλογές εισπράττουν τη μερίδα του λέοντος της μειονοτικής ψήφου η οποία ως γνωστόν σε μεγάλο βαθμό χειραγωγείται από τους ακραίους της μειονότητας και το Τουρκικό Προξενείο μέσω των μηχανισμών του στη Θράκη και των ψευτομουφτήδων.<br /><br />Η σύγκριση των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών της Κυριακής με τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών του 2023 δίνουν την εικόνα ότι υπάρχει ένας δίαυλος υπόγειας επικοινωνίας και συγκοινωνούντα δοχεία με μια μάζα ψήφων να μετακινούνται από Ευρωεκλογές σε εθνικές εκλογές μεταξύ του ΚΙΕΦ και κομμάτων όπως το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ έχει ενδιαφέρον και το εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό της Νέας Αριστεράς στην οποία έχουν προσχωρήσει οι δυο μειονοτικοί βουλευτές που είχαν εκλεγεί το 2023 με τον ΣΥΡΙΖΑ.<br /><br />Τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών του 2024 για τους δυο νομούς είναι τα εξής:<br /><br />ΞΑΝΘΗ<br /><br />ΚΙΕΦ 27,16% (11.176 ψήφους), ΝΔ 20,39% (8.390) ΣΥΡΙΖΑ 9,9% (4.073) ΕΛΛΥΣΗ 9,23% (3.797), ΠΑΣΟΚ 9,14% (3.763) Νέα Αριστερά 1,51% (623).<br /><br />ΡΟΔΟΠΗ<br /><br />ΚΙΕΦ 35,97% (14.012), ΝΔ 19,75 (7.695), ΠΑΣΟΚ 8,9% (3.468), ΕΛΛΥΣΗ 8,18% (3.187), ΣΥΡΙΖΑ 7,09% (2.762), Νέα Αριστερά 1,68% (657).<br /><br />Τα ποσοστά των κομμάτων στις εθνικές εκλογές του Ιουνίου 2023 όπου δεν συμμετείχε το ΚΙΕΦ ήταν τα εξής:<br /><br />ΞΑΝΘΗ<br /><br />ΝΔ 30,32% (16.748), ΣΥΡΙΖΑ 28,49% (15.735), ΠΑΣΟΚ 18,36% (10.139) ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ 4,4% (2.431) ΕΛΛΥΣΗ 3,98%(2.197)<br /><br />ΡΟΔΟΠΗ<br /><br />ΣΥΡΙΖΑ 33,6%(18.350), ΝΔ 28,89%(15.775), ΠΑΣΟΚ 19,0%(10.380), ΕΛΛΥΣΗ 4,13%(2.258), ΚΚΕ 3,16%(1.725), ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ 3,13%(1.710), ΝΙΚΗ 265% (1.445).<br /><br />Το ΚΙΕΦ επιχείρησε να εμφανισθεί όχι απλώς ως κόμμα της «τουρκικής μειονότητας» στη Θράκη αλλά ως φορέας που υπερασπίζεται τις «εθνικές μειονότητες» στην Ελλάδα (συμπεριέλαβε στο ψηφοδέλτιο και ακτιβίστρια που υποστηρίζει ότι εκπροσωπεί την «μακεδονική μειονότητα») και όσους «καταπιέζονται τα δικαιώματα τους» επιδιώκοντας έτσι να διευρύνει τη βάση του και έξω από τους δυο νομούς και συγχρόνως να προβάλει την εικόνα της Ελλάδας ως χώρας που παραβιάζει ανθρώπινα και μειονοτικά δικαιώματα.<br /><br />Βεβαίως η απόπειρα αυτή η οποία έχει επιχειρηθεί και στο παρελθόν δεν είχε αποτέλεσμα καθώς σε νομούς όπως η Πέλλα το ΚΙΕΦ πήρε 87 ψήφους, στη Φλώρινα 53 και στην Ημαθία 51 ψήφους, με την κάλπη να διαψεύδει εμπράκτως όσους υποστήριζαν την ύπαρξη «μακεδονικής μειονότητας» στην περιφέρεια της Δυτικής Μακεδονίας.<br /><br />Το γεγονός πάντως ότι το ΚΙΕΦ παρά την κινητοποίηση η οποία περιλάμβανε και κινήσεις εκφοβισμού μελών τη μειονότητας που διαφοροποιούνταν, σημείωσε μια σημαντική πτώση στον αριθμό των ψήφων του, δείχνει ότι υπάρχουν ρήγματα στην προσπάθεια χειραγώγησης της μειονοτικής ψήφου, τα οποία οφείλουν να λάβουν υπόψη τους τα πολιτικά κόμματα και οι τοπικοί αυτοδιοικητικοί παράγοντες.<br /><br />Και αντί να ελπίζουν σε μια έστω σιωπηρή συναλλαγή με το Τουρκικό Προξενείο να κινηθούν αποφασιστικά για να κόψουν δια παντός αυτή τη χειραγώγηση της μειονοτικής ψήφου που αποτελεί και από τις πιο σημαντικές παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της ελεύθερης έκφρασης των μελών της μειονότητας.<br /><br />Όσο για το ίδιο το ΚΙΕΦ θα πρέπει να αντιμετωπισθεί η αντίφαση ότι το κόμμα έλαβε άδεια συμμετοχής στις ευρωεκλογές από τον Άρειο Πάγο την ώρα που και το Ανώτατο Δικαστήριο επιμένει στις αποφάσεις ότι δεν μπορεί να λειτουργούν νόμιμα Σύλλογοι που έχουν τον όρο «τουρκικός» στο όνομα τους ή προωθούν μέσω του καταστατικού τους διχαστικά μηνύματα που αφορούν την ταυτότητα των Ελλήνων μουσουλμάνων πολιτών και υπονομεύουν την «εθνική ασφάλεια» όπως αναφέρουν οι σχετικές αποφάσεις.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div><br /><br />

Οι μεθοδεύσεις σε Ροδόπη - Ξάνθη και τα αναπάντητα ερωτήματα.

Νίκος Μελέτης Το ΚΙΕΦ σε μια ακόμη μάχη για ευρωεκλογές έκανε επίδειξη ισχύος στους δυο νομούς, Ροδόπη και Ξάνθη που βρίσκεται ο πυρήνας της...

Διαβάστε την συνέχεια