Τουρκία, Ισλάμ και διαφθορά

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSoeVuyEXoBS6C4KFlJVU1NDdlrWfpK8BwQh3KlCCXVtUFqkAWVKA" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSoeVuyEXoBS6C4KFlJVU1NDdlrWfpK8BwQh3KlCCXVtUFqkAWVKA" width="600" /></a></div> <br /> Είναι πολύ δύσκολο για έναν Ελληνα να γράφει για τη διαφθορά που ταλανίζει κυρίως πολιτικά μια άλλη χώρα, τη στιγμή που το ζήτημα αυτό έχει οδηγήσει σε ένα τραγικό οικονομικοπολιτικό αδιέξοδο την Ελλάδα, αφού έχει εισχωρήσει και έχει οδηγήσει σε προχωρημένη σήψη το πολιτικό σύστημα, το κράτος, τον πνευματικό και επιχειρηματικό κόσμο και μέρος της ίδιας της κοινωνίας.<br /> <br /> Ομως η προσέγγιση που κάναμε στο προχθεσινό άρθρο μας και θα κάνουμε και στο παρόν δεν είναι ηθικολογικού χαρακτήρα, παρότι ο Ερντογάν κάθε τρεις και λίγο επικαλείται την ισλαμική ηθική για να δικαιολογήσει τα πεπραγμένα του, πράγμα που έκανε και την παρελθούσα Παρασκευή, προσερχόμενος στο τέμενος Hz. Ali Camii στο Σκούταρι, στην πλευρά της Κωνσταντινούπολης που βρίσκεται στην Ανατολή.<br /> Να πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.<br /> <br /> Κεντρικό πρόσωπο που λειτούργησε ως διαφθορέας αλλά και αποσταθεροποιητής του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης είναι ο Αζέρος Ριζά Σαράφ, ο οποίος, αν και δεν έχει κλείσει ακόμη τα 30 χρόνια του, είναι δισεκατομμυριούχος.<br /> <br /> Σε ηλικία 24 ετών ασχολήθηκε με τη ναυτιλία στην Κωνσταντινούπολη με την εταιρία Royal Denizcilik η που μέσα σε λίγα χρόνια επεκτάθηκε σε 10  διαφορετικούς τομείς, μεταξύ των οποίων και το εμπόριο χρυσού, φτάνοντας το 2012 να έχει εξάγει από μόνη της το 46% του συνόλου του χρυσού που εξήγαγε η Τουρκία. Σημειωτέον ότι οι εξαγωγές χρυσού της Τουρκίας το 2012 έφτασαν τα 13,3 δισ. δολάρια, παρουσιάζοντας αύξηση 804,8% σε σχέση με το 2011, από τις οποίες τα 6,5 δισ. δολάρια στο Ιράν και τα 4,6 στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.<br /> <br /> Να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με το υλικό των τηλεφωνικών υποκλοπών, προκύπτει ότι ο Σαράφ είχε σχέσεις με το Αφγανιστάν, απ’ όπου διακινείται η κύρια ποσότητα ηρωίνης που φτάνει στις αγορές της Ευρώπης.<br /> Ο Σαράφ, ο οποίος έφτασε να διακινεί δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο, είχε στήσει ένα απίθανο «πλυντήριο» των χρημάτων αυτών, που δεν προέρχονταν όλα από νόμιμες δραστηριότητες, με την υποστήριξη και προστασία τεσσάρων βασικών υπουργών, οι οποίοι -ακριβώς επειδή ήταν πολύ κοντά και έμπιστοι του πρωθυπουργού Ερντογάν- έδιναν την εντύπωση ότι εκπροσωπούν τον ίδιο και άρα το σύνολο της κυβέρνησης.<br /> <br /> Αισθανόταν, μάλιστα, τόσο δυνατός, που ο βοηθός του Τουργκούτ Χαπάνι έβγαλε φωτογραφία με στοίβα τα 180.000.000 δολάρια που μετέφερε παράνομα στη Ρωσία, την οποία, μάλιστα, ανάρτησε στο facebook. <br /> Αυτό έδωσε την ευκαιρία αλλά και το πειστήριο που ζητούσαν οι αξιωματούχοι της Ασφάλειας, οι οποίοι έβλεπαν τη στήριξη που έδινε ο επικεφαλής τους υπουργός Εσωτερικών στον Σαράφ, με το αζημίωτο, βέβαια, και ήθελαν και αυτοί να έχουν κάτι στα χέρια τους, για να το χρησιμοποιήσουν όταν θα έλθει η στιγμή.<br /> Η φωτογραφία κινητοποίησε και τους εισαγγελείς, οι οποίοι διέταξαν την παρακολούθηση ΟΛΩΝ των κινήσεων και των συνομιλιών του Αζέρου.<br /> <br /> Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι εισαγγελείς να «δέσουν» χειροπόδαρα τους υπουργούς Εσωτερικών, Οικονομίας, ΠΕΧΩΔΕ και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, ενώ υπάρχουν υπόνοιες ότι έχουν στοιχεία και για τον γιο του Ερντογάν, τον Μπιλάλ, ο οποίος -σημειωτέον- έχει πολύ στενές σχέσεις με τον Σαουδάραβα μεγαλοεπιχειρηματία Ελ Καντί, του οποίου όλους τους λογαριασμούς από το 2001 έως το 2012 ο ΟΗΕ και οι ΗΠΑ είχαν παγώσει, επειδή τον θεωρούσαν χρηματοδότη της Αλ Κάιντα.<br /> <br /> Εκτός του υπουργού Εσωτερικών Μουαμέρ Γκιουλέρ (θεωρείται από τους άμεσα εμπλεκομένους στη δολοφονία του Αρμένιου δημοσιογράφου Χραντ Ντινκ), που άρπαξε πάνω από 9.000.000 δολάρια, στο σκάνδαλο εμπλέκεται ο στενός φίλος και κοντοχωριανός του Ερντογάν υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Ερντογάν Μπαϊρακτάρ, ο οποίος, παρεμπιπτόντως, εμπλέκεται και σε άλλο σκάνδαλο, αυτό του μεγαλοκατασκευαστή Αγάογλου, ο οποίος επίσης συνελήφθη.<br /> <br /> Τέλος, ο υπουργός Οικονομίας Ζαφέρ Τσαγλαγιάν, για να διευκολύνει τη διακίνηση χρυσού και κεφαλαίων μέσω των τελωνείων και της κρατικής Halk Bankasi, έλαβε 13.489.000 δολάρια, τα 5.000.000 την παραμονή ερώτησης στη Βουλή που αφορούσε τον Σαράφ, για να τον υπερασπιστεί με μεγαλύτερο σθένος.<br /> <br /> Ο Εγεμέν Μπαγίς έλαβε 3.000.000 δολάρια, για γραφειοκρατικού τύπου διευκολύνσεις (βίζες, άδειες παραμονής κ.λπ.) στους συνεργάτες του Σαράφ.<br /> <br /> Οσα αναφέρουμε παραπάνω είναι «δεμένα» καλά από τους εισαγγελείς και φαίνεται ότι το πλήγμα που δέχονται ο Ερντογάν και το κόμμα του είναι καθοριστικό, αφού χάνουν τη ισλαμικό ηθικό πλεονέκτημα, το οποίο, όπως προείπαμε, επικαλούνταν στα δύσκολα ο πρωθυπουργός, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.<br /> <br /> Η υπόθεση έχει και άλλες διαστάσεις, όπως η επιρροή που πιθανόν άσκησαν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ στον Γκιουλέν κι αυτός με τη σειρά του στους εισαγγελείς και τους αστυνομικούς, για να πληγεί η κυβέρνηση.<br /> <br /> Ομως κανείς δεν είπε ότι ζούμε σε έναν αγγελικό κόσμο, πολλώ δε μάλλον όταν εμείς οι ίδιοι είμαστε βουτηγμένοι στον βούρκο της διαφθοράς, αφού τότε ούτε ο Μωάμεθ ούτε ο Αλλάχ μπορούν να μας γλιτώσουν από τη Νέμεση.<br /> <br /> Σάββας Καλεντερίδης<br /> <a href="http://www.dimokratianews.gr/" target="_blank">πηγή </a>

Τουρκία, Ισλάμ και διαφθορά

Είναι πολύ δύσκολο για έναν Ελληνα να γράφει για τη διαφθορά που ταλανίζει κυρίως πολιτικά μια άλλη χώρα, τη στιγμή που το ζήτημα αυτό έχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς θα βγούμε ζωντανοί από την «καταιγίδα» της κρίσης!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="" class="imagefield imagefield-field_fotografia" height="345" src="http://www.dimokratianews.gr/sites/default/files/16f098_56.jpg?1387721234" width="600" /></div> <br /> Πού βρισκόμαστε; Βρισκόμαστε εν μέσω μιας φοβερής φουρτούνας - οικονομικής, πολιτικής, αμυντικής, ηθικής, κοινωνικής. Πιθανόν να κατορθώσουμε να βγούμε από αυτή την κατάσταση εάν αποδεχθούμε πραγματικά ότι, για κάποια χρόνια, όλη η κοινωνία θα πρέπει να συμμεριστεί το κόστος της ανάκαμψης, ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα καθενός μέλους της. Και όταν λέω «όλη», δεν εννοώ μόνο τα εύπορα μέλη της, αλλά και τα κομματικά και ποικιλοτρόπως ευνοούμενα μέλη της - κατηγορία εντελώς διαφορετική από τους «παραδοσιακούς πλουσίους», η οποία είναι γνωστή και ως η μαφία των «διαπλεκομένων» ή, άλλως πώς, καιροσκόπων. Κάπου 4%-5% των ψηφοφόρων ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, η οποία μας έφερε τον Σημίτη το 2001, τον Καραμανλή το 2004, τον Παπανδρέου το 2009, τον Σαμαρά (παρόλο που τον «απεχθανόταν») το 2012 και τώρα… Κύριος οίδε!<br /> <br /> <br /> <strong>Πώς καταφέραμε να φτάσουμε σε αυτή την κατάσταση;</strong><br /> <br /> Υπερκατανάλωση. Διαστρεβλωμένος συνδικαλισμός. Ιδιοτελή έως και απολύτως διεφθαρμένα κατεστημένα, τα οποία, από το 1965 και μετά, διέχεαν προς τα κάτω τη χαλαρή οικονομική ηθική τους. Πελατειακή πολιτική από όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν, ιδίως μετά το 1974. Εγκατάλειψη, ιδίως από το 1990 και μετά, των παραδοσιακών ηθικών αξιών, πολλές φορές ως συνέπεια των ιδεών που ασπάστηκαν οι λεγόμενοι αριστεροδεξιοί «νεωτεριστές», οι οποίοι τώρα προσπαθούν να αναστηθούν πολιτικά. Επακόλουθο όλων αυτών στάθηκε, μεταξύ άλλων, η απώλεια της αίσθησης της κοινωνικής συνοχής.<br /> <br /> <br /> <strong>Πώς μπορούμε να βγούμε από αυτή την κατάσταση;</strong><br /> <br /> Το είπε ο Ευριπίδης (ή, μάλλον, ο Αριστοφάνης) στους «Βατράχους» το 401 π.Χ.: «Με νέους ανθρώπους και νέες ιδέες». Επείγει ιδιαίτερα μια ειρηνική επανάσταση, για να αποφύγουμε την αιματηρή, η οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από εξωτερικούς εχθρούς για τον αφανισμό μας, ως έθνους. Αλλά, αντίθετα από την αιματηρή, η ειρηνική επανάσταση μπορεί να γίνει μόνο με τη συγκατάθεση των προνομιούχων μελών της κοινωνίας, όσο ακόμη υπάρχει καιρός.<br /> <br /> <br /> <strong>Ορισμένες επειγόντως απαιτούμενες οικονομικές αποφάσεις</strong><br /> <br /> 1. Αποκατάσταση του διαλυμένου κοινωνικού ιστού με αντιμετώπιση της ανεργίας και των αναγκών των χαμηλόμισθων, των χαμηλοσυνταξιούχων και των ανέργων. Κάτι τέτοιο θα δοκιμάσει (δημαγωγικά) η παρούσα κυβέρνηση την άνοιξη, αλλά μάλλον πιο πειστικά θα το επιχειρήσει -άγνωστο όμως εάν το πετύχει- ο Αλέξης!<br /> <br /> 2. Οι ευπορούντες πρέπει να αντιληφθούν ότι η ανασυγκρότηση πρέπει να αρχίσει από τη φροντίδα προς τους αδύναμους και εγκαταλελειμμένους, διότι αυτό απαιτεί όχι μόνον η δικαιοσύνη, αλλά και το συμφέρον των ίδιων των ευπορούντων.<br /> <br /> 3. Αναμόρφωση του τραπεζικού συστήματος, η οποία δεν σημαίνει κρατικοποίηση, αλλά θα μπορούσε να περιλαμβάνει πώληση σε ξένους, οικονομικά υγιείς τραπεζικούς οργανισμούς. Αυτό θα σταματούσε τη συνεχή αύξηση του δημόσιου χρέους μας για να βοηθούνται οι τραπεζίτες, αλλά όχι και οι τράπεζες και -προπαντός- η αγορά. Θα απέτρεπε, επίσης, τις τράπεζες από το να δανείζουν σε πτωχευμένα κόμματα και αυτοκρατορίες μέσων επικοινωνίας και να ζητούν, ταυτόχρονα, νομική προστασία από τυχόν αγωγές των μετόχων τους.<br /> <br /> 4. Πρέπει να φέρουμε στην ενεργό πολιτική νέους ανθρώπους -μεταξύ άλλων και επιχειρηματίες- έστω και προσωρινά, αντί των «επαγγελματιών πολιτικών» που εφτά φορές στις 10 στερούνται επαγγέλματος ή εμπειρίας ζωής. Ο λόγος; Να εκμεταλλευθούμε τις πρακτικές γνώσεις των επιτυχημένων της ζωής. Μόνη προϋπόθεση η απόλυτη εντιμότητα. Η πρώτη προτεραιότητα μιας νέας κυβέρνησης θα είναι να μιλήσει με αυτούς τους ανθρώπους, να αναζητήσει τις συμβουλές τους και μετά να τις ακούσει και να τις λάβει υπόψη της. Κάτι τέτοιο έχει κάνει έως σήμερα ο κ. Σαμαράς; Και αν ναι, το κάνει αρκετά συχνά ώστε να έχει πλήρη επίγνωση των ατυχών συνεπειών της πολιτικής του;<br /> <br /> 5. Ενθάρρυνση της ανάπτυξης μέσω: (α) στοχευμένης μείωσης της φορολογίας, (β) αποφυγής συχνών αλλαγών της φορολογικής νομοθεσίας και (γ) δραστικής μείωσης της γραφειοκρατίας. <br /> <br /> Θεωρώ ότι αυτά μπορούν να γίνουν με ένα πακέτο μέτρων, στα οποία θα περιλαμβάνεται η φορολόγηση των εταιριών με ενιαίο συντελεστή (flat-rate) 20%, που θα μειώνεται περαιτέρω -ακόμη και σε 10%- εάν: <br /> <br /> (α) τα κέρδη μένουν μέσα στην εταιρία τουλάχιστον επί τρία χρόνια ή<br /> (β) η επένδυση είναι τέτοια, ώστε να μπορεί να δημιουργήσει σημαντικό αριθμό νέων θέσεων στην αγορά εργασίας ή <br /> (γ) είναι επένδυση σε υψηλή τεχνολογία ή <br /> (δ) στοχεύει περιοχές στις οποίες η χώρα έχει επείγουσα πολιτική ανάγκη ενίσχυσης, όπως είναι λ.χ. η Θράκη.<br /> <br /> 6. Ταχεία, χωρική αποκέντρωση με επιλογή περιοχών προς ανάπτυξη και με ταυτόχρονη μετακίνηση υπουργείων στην περιφέρεια, με σκοπό τη βαθμιαία ανάπτυξη νέας ζωής και δημιουργίας θέσεων εργασίας σε επιλεγμένες αστικές περιοχές σε διάφορα διαμερίσματα της χώρας. Π.χ., προ δύο ετών πρότεινα το υπουργείο Πολιτισμού, για πολιτικούς και πολιτισμικούς λόγους, να μεταφερθεί στη Θεσσαλονίκη. Ούτε ένας Θεσσαλονικιός βουλευτής δεν ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα!<br /> <br /> Ολα τα προαναφερθέντα και περισσότερα ακόμη θα χρειαστούν απαραιτήτως, εάν -όπως μου φαίνεται πολύ πιθανό να συμβεί- μας εξαναγκάσουν, ίσως με κίνητρα, οι «Ευρωπαίοι φίλοι μας» σε «εθελούσια έξοδο» από την ευρωζώνη και σε επιστροφή στη δραχμή.<br /> <br /> Κάτι τέτοιο θα είναι εξαιρετικά οδυνηρό. Αλλά θα μπορούσε ταυτόχρονα να περιορίσει τη διάρκεια της δοκιμασίας, εφόσον:<br /> <br /> (α) ως όρος ήπιας αποχώρησης επιτευχθεί μακροχρόνια αποπληρωμή του χρέους, <br /> (β) οι συμπατριώτες μας δεν θα δουν την επιστροφή στη δραχμή σαν ευκαιρία για επιστροφή στις παλιές και δηλητηριώδεις συνήθειες δαπανών, και <br /> (γ) επιτευχθεί σοβαρή εξοικονόμηση χρημάτων με την εξάλειψη έκτακτων επιδοτήσεων σε πολιτικούς φίλους και στη συνομοταξία των αποκαλουμένων «golden boys» -όρος που, για μένα, περιλαμβάνει και τους ηγέτες των εργατικών συνδικάτων-, οι οποίοι έχουν μολύνει σαν πανούκλα την κοινωνία μας και δημιουργούν φθόνο μάλλον, παρά αληθινή εργασία.<br /> <br /> <strong>Πώς μπορούν να επιτευχθούν όλα αυτά;</strong><br /> <br /> <strong>Περικοπές.</strong> Τεράστιο θέμα, αλλά ιδού μερικές ιδέες σε περίληψη:<br /> <br /> <strong>Πρώτον: Οικονομίες σχετικώς μικρές σε μέγεθος, αλλά με μεγάλη αξία συμβολισμού </strong><br /> <br /> 1. Αποδοχές βουλευτών, υπουργικά και βουλευτικά αυτοκίνητα, μείωση ειδικά συμφωνημένων επιχορηγήσεων σε επικεφαλής ανεξάρτητων Αρχών και «golden boys», π.χ. ΤΑΙΠΕΔ, ειδικούς συμβούλους - ιδίως στους πολυθεσίτες του Δημοσίου.<br /> 2. Μείωση οικονομικής βοήθειας σε πλούσια μουσεία και πολιτιστικά ιδρύματα που έχουν ήδη στηριχθεί υπερ-γενναιόδωρα από το κράτος. Τα ονόματα περιττεύουν, αν και τα συνεχώς ευεργετούμενα είναι σε όλους γνωστά.<br /> <br /> <strong>Δεύτερον: Σημαντικές περικοπές</strong><br /> <br /> 1. Πραγματικός και όχι προσχηματικός (για να ξεγελάσουμε την τρόικα) περιορισμός του δημόσιου τομέα διά φυσιολογικής ελάττωσης (natural wastage) των εργαζομένων αλλά και με την παροχή μη υποχρεωτικών κινήτρων, του είδους που έχει στο παρελθόν υποδείξει ο κ. Μάνος.<br /> 2. Αμεση διακοπή χρηματοδότησης ΜΚΟ και κοινωνικώς μη αναγκαίων ιδρυμάτων.<br /> 3. Μειώσεις μισθών και θέσεων σε ΔΕΚΟ, ιδίως σε εκείνες των οποίων η συνεχιζόμενη λειτουργία δεν είναι αναγκαία για ευρύτερους σκοπούς.<br /> 4. Αμεση και αυστηρή εφαρμογή φορολογικής νομοθεσίας σε μεγαλοφοροφυγάδες προς παραδειγματισμό.<br /> 5. Συμφωνημένη ή de facto μη καταβολή τόκου δανείων και τοκοχρεολυσίων σε ξένους δανειστές κ.λπ. επί μία περίοδο τουλάχιστον πέντε ετών.<br /> 6. Δραστικός περιορισμός της επιρροής των οικονομικών συμφερόντων που επηρεάζουν ανασταλτικά την ενεργειακή πολιτική της χώρας.<br /> <br /> <br /> <strong>Περιορισμένη αλλά αναγκαία συνταγματική αναθεώρηση</strong><br /> <br /> 1. Οι βουλευτές να μην επιτρέπεται να γίνονται υπουργοί.<br /> 2. Περιορισμός των βουλευτικών εδρών σε 200.<br /> 3. Αλλαγή των κανόνων που αφορούν την ευθύνη των υπουργών. Εφαρμογή του κοινού ποινικού δικαίου.<br /> 4. Νομικός περιορισμός των αμφισβητήσεων/προσβολών στο ΣτΕ που καθυστερούν επενδυτικά σχέδια (έπειτα από συνεννόηση με το ΣτΕ ως προς τον καλύτερο τρόπο που μπορεί να πραγματωθεί αυτή η ιδέα).<br /> 5. Απλούστευση της αφαίρεσης αξιωμάτων/μονιμότητας σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ανεπαρκούς εκτέλεσης καθηκόντων.<br /> <br /> <strong>Αμυνα/προστασία κυριαρχικών δικαιωμάτων σε γη, αέρα και θάλασσα</strong><br /> <br /> Ο ρόλος των (στρατιωτικώς) ανειδίκευτων<br /> <br /> Διαμόρφωση νέου, συντονισμένου δόγματος εξωτερικής και αποτρεπτικής στρατιωτικής πολιτικής. Σε αυτήν τη διαδικασία οι μεγαλύτεροι στρατιωτικοί εγκέφαλοι της ιστορίας αναγνωρίζουν σημαντικό ρόλο σε μη στρατιωτικούς, πολιτικούς ή σκεπτόμενους πολίτες.<br /> <br /> <br /> <strong>Σκέψεις επί της Αποτρεπτικής Στρατηγικής</strong><br /> <br /> 1. Από την εποχή των Ναπολεόντειων Πολέμων και των αναλύσεων των Jomini, Clausewitz και von Moltke, βρίσκουμε στη στρατηγική σκέψη την ιδέα της «αποφασιστικής μάχης». Αυτή η ιδέα είναι χρήσιμη, αλλά οφείλουμε να σημειώσουμε πού εφαρμόζεται, καθώς και τους περιορισμούς της.<br /> <br /> 2. Δεν εφαρμόζεται όταν οι συγκρουόμενες δυνάμεις είναι εκείνες των υπερδυνάμεων, που μπορούν να εκμηδενίσουν ολότελα η μία την άλλη. Ωστόσο, μπορεί να εφαρμοστεί όταν ο ένας εκ των εμπολέμων είναι εμφανώς υπέρτερος του άλλου. Αυτό έχει συνέπειες για τον πιο αδύναμο από τους δύο.<br /> <br /> 3. Μία συνέπεια είναι ότι πρέπει να αρχίσει επιδιώκοντας τον περιορισμό στο ελάχιστο δυνατό των επιπτώσεων του πρώτου χτυπήματος του αντιπάλου. Μια άλλη συνέπεια είναι να μετατρέψει τη σύγκρουση σε σύγκρουση σχετικής αντοχής. Μια τρίτη είναι η συνειδητοποίηση ότι τίποτε το προσχεδιασμένο δεν πρόκειται να επιζήσει της έναρξης των εχθροπραξιών.<br /> <br /> 4. Το τελευταίο σημείο είναι εξόχως σημαντικό στον στρατηγικό σχεδιασμό, διότι σημαίνει ότι ο ασθενέστερος των συμπλεκομένων πρέπει να είναι ικανός να αυτοσχεδιάζει, επιδιώκοντας ένα βήμα κάθε φορά, ώστε να είναι σε καλύτερη θέση από αυτήν στην οποία ήταν κατά την έναρξη της μάχης.<br /> <br /> 5. Για να το θέσω μεταφορικά, με όρους θεάματος, η στρατηγική δεν είναι έργο σε τρεις πράξεις, αλλά μια εξελισσόμενη «σαπουνόπερα» με δυνάμει καταστροφικές συνέπειες, εάν οι στρατηγικοί σύμβουλοι του πιο αδύναμου από τους συμπλεκομένους είναι ανίκανοι να προσαρμόζονται διαρκώς σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον. <br /> <br /> 6. Το συμπέρασμα αυτών των σκέψεων, συμπέρασμα ενός ερασιτέχνη, ο οποίος εντούτοις πάντοτε επιζητεί την κοινή λογική, είναι ότι, αν και τα στρατηγικά σχέδια σπανίως επιζούν της έναρξης των εχθροπραξιών, ο στρατηγικός σχεδιασμός είναι απαραίτητος. Και, κατά την άποψή μου, το πιο σπουδαίο -αν όχι το μόνο πραγματικά σημαντικό- στοιχείο επ’ αυτού πρέπει να είναι όχι απλώς αυτό που συμβούλευε ο Sung Chu, δηλαδή η παραπληροφόρηση και η απάτη, αλλά κυρίως η επιμελημένη προετοιμασία των νευραλγικών συμμαχιών.<br /> <br /> Ετσι, ερχόμαστε στο επόμενο και τελευταίο μέρος της πρότασής μου.<br /> <br /> <strong>Αναγέννηση της εξωτερικής πολιτικής</strong><br /> <br /> Η Ελλάδα είναι χώρα γεωπολιτικά σημαντική αλλά και, παράλληλα, ποικιλοτρόπως ευάλωτη. Η Ιστορία και η λογική μάς διδάσκουν ότι η προστασία των συμφερόντων της εξαρτάται από επιτυχείς συμμαχίες, στρατιωτική ετοιμότητα και εσωτερική ομοψυχία.<br /> <br /> (Ολα τα θέματα που αναφέρω κατωτέρω αναπτύσσονται εκτενώς [σελ. 65- 205] στο πρόσφατο βιβλίο μου «Η Ελλάδα στον κατήφορο» [εκδ. Σιδέρη], γι’ αυτό και αρκούμαι εδώ σε επικεφαλίδες.)<br /> <br /> 1 Αλλαγή των ξεπερασμένων / δουλοφρόνων ελληνικών «ελίτ».<br /> <br /> 2 Ανάγκη διεύρυνσης του κύκλου των πολιτικών «φίλων» της χώρας για αμυντικούς αλλά και οικονομικούς λόγους. <br /> <br /> 3 Μια τέτοια πολιτική είναι εφικτή αν φιλία και ραγιαδισμός διαφοροποιηθούν ως έννοιες και μάθουμε ότι, «για να πάρουμε, πρέπει να τερματίσουμε τη δουλική συνήθεια μόνο να δίδουμε» (Βλ. Κίνα σε Αίγυπτο, Ρωσία σε Ουκρανία ή, παλαιότερα, Ρωσία προς Ελλάδα.)<br /> <br /> 4 Συμπέρασμα: Στον εξωτερικό τομέα οι λαμβανόμενες αποφάσεις πρέπει να ξεκινούν από το Δίκαιο και να καταλήγουν βασισμένες στον πολιτικό ρεαλισμό, καθώς σιγά σιγά πρέπει να κινηθούμε προς μία φάση «ενεργητικής ουδετερότητας» βασισμένης στην ιδέα «βοηθούμε όσους μας βοηθούν, αλλά ανήκουμε όμως μόνο στους εαυτούς μας».<br /> <br /> <br /> <strong>Τα τρία σενάρια έως τις ευρωεκλογές</strong><br /> <br /> <strong>Πιθανές εξελίξεις</strong> <br /> O πρωθυπουργός βρίσκεται σήμερα σε άκρως αντιδημοτική και επικίνδυνη θέση. Οι πιθανές αντιδράσεις του (κατά υποθετική σειρά προτίμησης του) θα ήταν ίσως οι ακόλουθες:<br /> <br /> <strong>-Πρώτο σενάριο</strong> <br /> Ο πρωθυπουργός ενδίδει σε όλες τις απαιτήσεις των «φίλων» του και, με τη βοήθεια του φοβερού και τρομερού επικοινωνιακού μηχανισμού του, επιχειρεί να παρουσιάσει το αποτέλεσμα ως νίκη. Η προσπάθεια αυτή συνδυάζεται με «στοχευμένες παροχές» κατά την προεκλογική περίοδο, ώστε να περάσει η ιδέα ότι το εκλογικό σώμα του οφείλει να τον υπερψηφίσει προκειμένου αυτός να συνεχίσει την «πρόοδο» που έχει ήδη σημειώσει.<br /> <br /> <strong>-Δεύτερο σενάριο</strong><br /> Ο πρωθυπουργός δεν ενδίδει στις εντεινόμενες πιέσεις των «ξένων φίλων» του, αποφασίζει να παίξει «σκληρό παιχνίδι» και, μέσω εκλογών, προσπαθεί να πείσει τους καχύποπτους ψηφοφόρους ότι -έστω και καθυστερημένα- μάχεται για τα συμφέροντά τους και, εν ανάγκη, είναι πρόθυμος ακόμη και να θυσιαστεί.<br /> <br /> <strong>-Τρίτο σενάριο</strong><br /> Ο πρωθυπουργός ανατρέπεται, κυρίως από τους κομματικούς φίλους του, και γίνονται προσπάθειες να συγκροτηθεί μια κυβέρνηση συνασπισμού με νεοδημοκρατική ηγεσία αλλά και με τη στήριξη διάφορων βουλευτών, οι οποίοι δεν έχουν μεταξύ τους άλλο κοινό στοιχείο πέρα από την επίγνωση ότι, εάν γίνονταν εκλογές, οι περισσότεροι θα αποχαιρετούσαν τη Βουλή για πάντα. Εχω ήδη χαρακτηρίσει αυτήν τη πρακτική εκσυγχρονισμένη εκδοχή των διαβόητων Ιουλιανών του 1965.<br /> Κατά την άποψή μου, καμία από τις παραπάνω λύσεις δεν θα μπορούσε να επιβιώσει μετά τις Ευρωεκλογές του Μαΐου, ενώ, επίσης, στα χρόνια που θα έρχονταν καμία δεν θα μπορούσε να εξασφαλίσει καλό όνομα στον πρωθυπουργό και στον συνασπισμό του.<br /> <br /> <br /> <strong>Πρόταση για μη κομματική κυβέρνηση με επιτυχημένους (και τίμιους) ανθρώπους της αγοράς</strong><br /> <br /> <strong>Η συμβουλή μου</strong><br /> Πολλά έχουν γραφτεί για εμένα τον τελευταίο καιρό, αλλά, ως συνήθως, πρόκειται για φαντασιώδη κατασκευάσματα στερούμενα αληθοφάνειας. Το μόνο πράγμα που αληθεύει είναι ότι διάφοροι πολιτικοί, όλων των αποχρώσεων, μου ζητούν ενίοτε να τους εκφράσω τις απόψεις μου σχετικά με εξελίξεις και γεγονότα στο εξωτερικό. Θα συνεχίσω να παρέχω τις συμβουλές μου όσο καλύτερα μπορώ σε οποιονδήποτε μου τις ζητά με τρόπο καλόπιστο.<br /> <br /> Θα πρέπει όμως, μια μέρα, οι προαναφερθείσες ιδέες να γίνουν πραγματικότητα. Αυτό δεν μπορεί να γίνει από πολιτικά πρόσωπα που στο μυαλό τους έχουν μόνο ένα πράγμα: πώς να παραμείνουν στην εξουσία ή πώς να επανεκλεγούν.<br /> <br /> Αργά ή γρήγορα, λοιπόν, η χώρα μας θα πρέπει να διοικηθεί από μια μη κομματική κυβέρνηση, η οποία θα πρέπει να διαθέτει αρκετή ελευθερία κινήσεως ώστε να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα - μέτρα που ποτέ δεν θα λάμβανε κάποιος πολιτικός. Και η κυβέρνηση αυτή θα πρέπει να αναλάβει τη διοίκηση της χώρας για περιορισμένο και προκαθορισμένο χρονικό διάστημα, η διάρκεια του οποίου δεν θα υπερέβαινε το ένα έτος.<br /> <br /> Δεν ομιλώ για κυβέρνηση «σοφών». Η λέξη «σοφός» μού εμπνέει έντονη δυσπιστία, μια και συνοδεύεται με την εικόνα αεροβάμονος. Τάσσομαι, αντιθέτως, υπέρ μιας κυβέρνησης καταξιωμένων επαγγελματιών, βιομηχάνων, εμπόρων και ειδημόνων σε θέματα απασχόλησης και κοινωνικής πολιτικής, οι οποίοι θα ήταν αποδεδειγμένα τίμιοι και ικανοί να επιλύσουν με ορθολογικό τρόπο τα σοβαρότατα προβλήματα που μαστίζουν τη χώρα μας. Τα προβλήματα αυτά σχετίζονται, μεταξύ άλλων, με την οικονομία, την εξωτερική πολιτική και την εθνική άμυνα, τα εργασιακά και τα κοινωνικά θέματα, την υγεία, την ανάγκη να καθιερώσουμε ένα ποιοτικό σύστημα ανώτατης τεχνολογικής εκπαίδευσης, καθώς και την άμεση ανάγκη να αναδιαρθρώσουμε τον δημόσιο τομέα της χώρας μέσω της πάταξης της γραφειοκρατίας.<br /> <br /> Κανένα από αυτά τα προβλήματα δεν μπορεί να επιλυθεί εύκολα και η επίλυσή τους θα χρειαστεί την καλόπιστη στήριξη των δικαστηρίων. Θα είναι, μάλιστα, εξαιρετικά δύσκολο να αντιμετωπιστούν όλα μαζί αυτά τα θέματα κατά τρόπο που θα ικανοποιεί τους πάντες. Το καθήκον αυτό, ωστόσο, αποτελεί αδήριτη ανάγκη - η οποία ουδέποτε πρόκειται να εκπληρωθεί αν η σημερινή ομάδα πολιτικών, τραπεζιτών και μιντιαρχών παραμείνει όχι απλώς στην εξουσία αλλά και κοντά σε οποιοδήποτε κέντρο λήψης πολιτικών και οικονομικών αποφάσεων κατά το άμεσο μέλλον.<br /> <br /> Μόνον ο ελληνικός λαός μπορεί να αποφασίσει εάν είναι έτοιμος να δεχτεί μια τέτοια οικονομική επανάσταση για λογαριασμό του. Εχω όμως τη βάσιμη υποψία ότι, για να αποφασίσει η πλειοψηφία να στηρίξει μια τέτοια τολμηρή πολιτική ισορροπίας μεταξύ «αγοράς και κράτους», θα πρέπει η κατάσταση να χειροτερεύσει ακόμη περισσότερο.<br /> <br /> Φοβάμαι ότι θα περάσουμε και από αυτό το στάδιο!<br /> <a href="http://www.dimokratianews.gr/" target="_blank">πηγή </a>

Πώς θα βγούμε ζωντανοί από την «καταιγίδα» της κρίσης!

Πού βρισκόμαστε; Βρισκόμαστε εν μέσω μιας φοβερής φουρτούνας - οικονομικής, πολιτικής, αμυντικής, ηθικής, κοινωνικής. Πιθανόν να κατορθ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τραπεζική ένωση «απάτη» φτιάχνει η Ευρώπη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.mediasoup.gr/sites/default/files/imagecache/medium_splash/images/eurotrapezenosimfet.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: center; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="330" src="http://www.mediasoup.gr/sites/default/files/imagecache/medium_splash/images/eurotrapezenosimfet.jpg" width="600" /></a></div><br /> Sony Kapoor* <br /> <br /> Η τραπεζική ενοποίηση προέκυψε ως ιδέα όταν απορρίφθηκαν όλα τα άλλα. Πιστέψαμε ότι είναι Θείο δώρο που θα λύσει όλα τα προβλήματα, αλλά δεν είναι έτσι. Δεν αντιμετωπίζει την υφιστάμενη κρίση και δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα για το μέλλον.<br /> <a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" name="more"></a><br /> Οι τυμπανοκρουσίες για την τραπεζική ενοποίηση έχουν καταπνίξει τις πιο σημαντικές και επείγουσες συζητήσεις για την αντιμετώπιση της σοβαρής κρίσης στην Ευρώπη. Η ΕΕ συζητά με τέτοια σοβαρότητα πόσο σημαντικό είναι να «επιτευχθεί πρόοδος στην τραπεζική ενοποίηση» που οι πολίτες θα μπορούσαν ακόμη και να πιστεύουν ότι είναι δώρο Θεού προς την ανθρωπότητα – ή τουλάχιστον ότι θα μπορούσε να ανακόψει την κρίση στην ευρωζώνη.<br /> <br /> Βεβαίως τίποτε τέτοιο δεν ισχύει. Το πακέτο που συμφωνήθηκε για την τραπεζική ενοποίηση αυτή την εβδομάδα αποτελεί, στην καλύτερη περίπτωση,αποπροσανατολισμό από την αντιμετώπιση της κρίσης. Στη χειρότερη περίπτωση, μπορεί να λειτουργήσει αντιπαραγωγικά σε μακροπρόθεσμη βάση.<br /> <br /> Η τραπεζική ενοποίηση προέκυψε ως ιδέα στο αποκορύφωμα της κρίσης, όταν η αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη ήταν μία ρεαλιστική πιθανότητα και το ενδεχόμενο μαζικής φυγής των καταθετών από τις ευάλωτες τράπεζες της Ισπανίας δεν άφηνε τους Ευρωπαίους αξιωματούχους να κοιμηθούν τη νύχτα.<br /> <br /> Δεδομένου του γερμανικού βέτο στα ομόλογα ευρωζώνης και γενικότερα στη δημοσιονομική ενοποίηση, η τραπεζική ενοποίηση προέκυψε ως εναλλακτική. Στόχος θεωρητικά ήταν να ευθυγραμμιστούν όλες οι ευρωπαϊκές τράπεζες, υπό την προστατευτική ομπρέλα της ευρωπαϊκής εποπτείας, η στήριξη των ευρωπαϊκών κεφαλαίων και η ευρωπαϊκή εγγύηση καταθέσεων.<br /> <br /> Επισημαίνοντας την αμοιβαιοποίηση των κινδύνων που δημιουργούνται από τις τράπεζες, οι αξιωματούχοι ήθελαν να καθησυχάσουν τους πανικοβλημένους καταθέτες, ώστε να κρατήσουν τα χρήματά τους στις τράπεζες της περιφέρειας. Ήταν μία έξυπνη ιδέα που μετέφερε το μήνυμα ότι η πολιτική της ΕΕ δεν βρισκόταν σε αδιέξοδο, ενώ η αλήθεια ήταν ακριβώς το αντίθετο. Αυτό που μείωσε τελικά τον πανικό στις αγορές ήταν η υπόσχεση του Μάριο Ντράγκι, του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ότι θα πράξει «ότι χρειάζεται». Όποιος αποδίδει την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των αγορών στην πρόοδο για την τραπεζική ενοποίηση, δεν είναι ειλικρινής.<br /> <br /> Η Γερμανία ήταν δύσπιστη θεωρώντας ότι η τραπεζική ενοποίηση είναι ουσιαστικά δημοσιονομική ενοποίηση από την πίσω πόρτα. Και έτσι ήταν. Άλλοι πίστεψαν ότι πρόκειται για ένα ουσιαστικό βήμα για την εύρυθμη λειτουργία της νομισματικής ένωσης μακροπρόθεσμα. Οι πιο θερμοί υποστηρικτές της όμως, συνέχιζαν να«πουλάνε» την τραπεζική ενοποίηση ως μέσο για την αντιμετώπιση της σημερινής κρίσης και άλλων που θα μπορούσαν να προκύψουν στο μέλλον. Δεδομένου ότι τα πάντα πλέον στηρίζονται στην πρόοδο που επιτυγχάνεται στο μέτωπο της τραπεζικής ενοποίησης, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο επιτυχημένη ήταν η προσπάθειά τους.<br /> <br /> Η Γερμανία εξ αρχής έθεσε βέτο στην κατανομή των κινδύνων και του κόστους από τα αποκαλούμενα «κληροδοτημένα προβλήματα» των τραπεζών της περιφέρειας. Έτσι, οι αξιωματούχοι στην Ευρώπη ελεύθερα παραδέχονται ότι η τραπεζική ενοποίηση θα έχει πολύ περιορισμένη σχετικότητα – αν όχι μηδενική – με την αντιμετώπιση της τρέχουσας κρίσης. Τι ήταν τόσο επείγον, λοιπόν, που να δικαιολογεί την κατασπατάληση κάθε πολύτιμου πολιτικού κεφαλαίου σε αυτό το έργο;<br /> <br /> Σίγουρα μας έχει αποπροσανατολίσει από μέτρα που πραγματικά θα βοηθούσαν τα άμεσα προβλήματά μας. Ακόμη χειρότερα, μπορεί να μεγεθύνουμε τελικά τα ίδια προβλήματα που μας οδήγησαν εξ αρχής στην κρίση. Η ΕΕ έχει μπερδέψει τις προτεραιότητές της, καθώς ωθεί την ολοκλήρωση των χρηματοοικονομικών αγορών, ενώ οι αγορές προϊόντων, υπηρεσιών και εργασίας παραμένουν βαθιά κατακερματισμένες.<br /> <br /> Προτού ξεσπάσει η χρηματοοικονομική κρίση είδαμε σε λειτουργία την σκιώδη τραπεζική ενοποίηση, με τις πλεονάζουσες γερμανικές (και όχι μόνο) αποταμιεύσεις να κυνηγούν υψηλότερες αποδόσεις και να περνούν ελεύθερα τα σύνορα. Συνέβαλαν να δημιουργηθούν φούσκες στις αγορές κατοικιών στην Ισπανία και την Ιρλανδία και επέτρεψαν στην ελληνική κυβέρνηση να ξεσαλώσει με το δανεισμό.<br /> <br /> Μέχρι εκείνο το μοιραίο Σεπτέμβριο του 2008, αυτές οι διασυνοριακές ροές χρηματοδότησης υπερήφανα χαρακτηρίζονταν απόδειξη της επιτυχίας του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Ελάχιστη σημασία δόθηκε στο πως πραγματικά επενδύθηκαν αυτά τα κεφάλαια ή στον αντίκτυπο που είχαν για την πραγματική οικονομία.<br /> <br /> Σχεδόν σε μία νύχτα, αυτό το σύμβολο τιμής μετονομάστηκε σε «ανισορροπία». Αυτή η αναγνώριση όμως, η οποία παραδέχεται ότι οι διαβόητες ανισορροπίες στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών αποτελούν πρόβλημα, έγινε πολύ αργά. Όπως παραδεχθήκαμε πολύ αργά ότι η εάν η πραγματική οικονομία είναι κατακερματισμένη τότε δεν έχει τον αντισταθμιστικό μηχανισμό προσαρμογής.<br /> <br /> Το πιο σημαντικό μάθημα από την κρίση της ευρωζώνης είναι η επείγουσα ανάγκη να ελαχιστοποιηθεί το κενό ανάμεσα στον ενοποιημένο χρηματοοικονομικό κλάδο και την κατακερματισμένη πραγματική οικονομία. Αυτή ήταν η κινητήριος δύναμη της έκθεσης του Μάριο Μόντι – του πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας που έχει πλέον εξαφανιστεί από το προσκήνιο - για το μέλλον της ενιαίας αγοράς. Η ταξιαρχία της τραπεζικής ενοποίησης έχει καταφέρει τον τερματισμό όλων των συζητήσεων για την αναζωογόνηση της ενιαίας αγοράς, την ολοκλήρωση στον κλάδο υπηρεσιών και τη βελτίωση της κινητικότητας των εργαζομένων.<br /> <br /> Ότι κι αν συμφωνηθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για την τραπεζική ενοποίηση δεν θα καταφέρει τίποτα για την αντιμετώπιση της μεγάλης κρίσης στην οποία παραμένει βυθισμένη η ευρωζώνη. Τουναντίον. Διευρύνοντας το χάσμα μεταξύ του καλά ενοποιημένου χρηματοοικονομικού κόσμου και της πραγματικότητας μίας διηρημένης αγοράς προϊόντων, υπηρεσιών και εργασίας μπορεί να αυξάνουμε τους κινδύνους για το μέλλον.<br /> <br /> Η τραπεζική ενοποίηση - απάτη που βρίσκεται επί τάπητος θα μας προστατεύσει ελάχιστα από αυτούς τους κινδύνους.<br /> <br /> *Ο Sony Kapoor είναι διευθυντής του think tank της Re-Define<br /> <br /> <a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a>

Τραπεζική ένωση «απάτη» φτιάχνει η Ευρώπη

Sony Kapoor* Η τραπεζική ενοποίηση προέκυψε ως ιδέα όταν απορρίφθηκαν όλα τα άλλα. Πιστέψαμε ότι είναι Θείο δώρο που θα λύσει όλα τα προ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τρεις και... πέσανε

<div style="text-align: center;"> <img height="330" src="http://www.koutipandoras.gr/sites/default/files/styles/article_full/public/beni_samaras_2.jpg?itok=xNKxmBlv" width="600" /></div> <br /> <b>Σε τεντωμένο σκοινί βαδίζει πλέον η συγκυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελου Βενιζέλου.</b><br /> <br /> Μέσα σε έναν μήνα, η κυβερνητική πλειοψηφία μειώθηκε κατά δύο έδρες, μετά την διαγραφή της Θεοδώρας Τζάκη και του Βύρωνα Πολύδωρα.<br /> <a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" name="more"></a><br /> Αντώνης Σαμαράς και Ευάγγελος Βενιζέλος γνωρίζουν πλέον ότι δεν αποτελεί ισχυρό όπλο η απειλή της διαγραφής αφού οι βουλευτές καλούνται να ζυγίσουν μεταξύ της παραμονής του στη κυβέρνηση και την... πολιτική τους εξαφάνιση, καθώς φουντώνουν οι αντιδράσεις στη κοινωνική βάση. Ειδικά στο ΠΑΣΟΚ, μετά και την νέα ευθεία αμφισβήτηση του Ευ. Βενιζέλου απο ομάδα βουλευτών, τα πράγματα θεωρούνται πολύ ρευστά ενώ πληθαίνουν και τα σενάρια ανατροπής του προέδρου του κόμματος και αντιπροέδρου της κυβέρνησης.<br /> <br /> Σε οτι αφορά τις δεξαμενές και εκεί τα πράγματα φαίνεται να στερεύουν. Η ΔΗΜΑΡ ενόψει και τις διπλής εκλογικής αναμέτρησης του Μαίου και μετά το Συνέδριο της δεν φαίνεται να επιθυμεί να "συνδεθεί" άλλο με την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ενώ και οι "εφεδρείες" απο τους ανεξάρτητους δεν υπολογίζονται πια απο του Μαξίμου.<br /> <br /> Κι όλα αυτά ενώ μετά τις γιορτές έρχεται η Τρόικα ξανά στην Αθήνα για να συζητήσει με μια κυβέρνηση που ειναι πλέον σαφώς πίσω στις δημοσκοπήσεις και έχει πλέον 153 έδρες, σε μια χώρα όπου η κοινωνία βράζει και ο χειμώνας των πολλών εξόδων και φόρων δεν έχει ακόμα τελειώσει. <br /> <br /> <a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a>

Τρεις και... πέσανε

Σε τεντωμένο σκοινί βαδίζει πλέον η συγκυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελου Βενιζέλου. Μέσα σε έναν μήνα, η κυβερνητική πλειοψηφία μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πολιτική επιλογή η δυσωδία των εξοπλιστικών, ΙΔΟΥ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/06/YPETHA.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-77408" height="330" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/06/YPETHA.jpg" title="YPETHA" width="600" /></a></div> <br /> <strong>Τα πρόσφατα στοιχεία που ήρθαν στο φως από τη δικαστική έρευνα και σίγουρα όσα θα μάθουμε στο μέλλον ως συνέπεια ή ως προέκταση αυτών, περιγράφουν μία εξαιρετικά δυσώδη και μελανή κατάσταση στο σύστημα αμυντικών προμηθειών της χώρας.</strong><br /> Πέραν πάσης αμφιβολίας αποδεικνύεται ότι η διαφθορά του συστήματος ήταν <strong>γενικευμένη </strong>και ότι η λειτουργία του ήταν μάλλον <strong>προσχηματική</strong>. Το σύστημα αμυντικών προμηθειών αντί να υλοποιεί και επιτυγχάνει την ποσοτική και ποιοτική αναβάθμιση της ισχύος της χώρας στην πράξη αποτελούσε <strong>μηχανισμό παραγωγής «μαύρου» χρήματος</strong>.<br /> <div style="text-align: center;"> <strong><span style="color: maroon;">Άραγε τόσο «μαύρο» χρήμα κατέληγε αποκλειστικά στις τσέπες ή για την ακρίβεια σε λογαριασμούς σε εξωτικές χώρες των λειτουργών που κατείχαν καίριες θέσεις ή που επέβλεπαν ως πολιτικοί προϊστάμενοι το σύστημα αμυντικών προμηθειών;</span></strong></div> Άραγε η εκ του αποτελέσματος διαπίστωση της<strong> γενικευμένης διαφθοράς </strong>δεν συνεπάγεται αυτόματα ότι ήταν αποτέλεσμα <strong>πολιτικής επιλογής</strong> (ακόμα και η ανοχή είναι πολιτική επιλογή);<br /> <br /> Ο φορολογούμενος παρακολουθεί με οργή και έκπληξη τις αποκαλύψεις που γίνονται με καταλυτικούς ρυθμούς, αλλά <strong>αναμένει κιόλας και από την κυβέρνηση αλλά και γενικότερα από το πολιτικό σύστημα να λάβει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες</strong> ώστε τα δυσώδη φαινόμενα να μην επαναληφθούν.<br /> Οι πρωτοβουλίες αυτές συμπυκνώνονται στην <strong>εκ βάθρων αναδιοργάνωση του συστήματος αμυντικών προμηθειών</strong> σε επίπεδο οργανωτικών δομών, διαδικασιών και νόμων. Ας σημειώσουμε το αυτονόητο: η χώρα δεν χρειάζεται να ανακαλύψει εκ νέου τον τροχό.<br /> Ας επιλέξει λοιπόν ένα νομικό και διαδικαστικό πλαίσιο που ισχύει σε μία άλλη οποιαδήποτε χώρα και το οποίο <strong>θα προσαρμόσει στην ελληνική πραγματικότητα αλλά και τις συνθήκες που απορρέουν από τη συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση</strong>. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για το οργανωτικό μοντέλο.<br /> Για να επιτύχει όμως η βάθρων αναδιοργάνωση του συστήματος αμυντικών προμηθειών απαιτείται <strong>η στελέχωση του με το κατάλληλο προσωπικό</strong>. Και άσχετα αν γενικά μέχρι σήμερα η «καταλληλότητα» ως έννοια στην ελληνική πραγματικότητα ισοδυναμούσε αποκλειστικά με την κομματική ταυτότητα, <strong>«κατάλληλο» σημαίνει κατάλληλα εκπαιδευμένο και πιστοποιημένο</strong> προσωπικό.<br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: maroon;"><strong>Απαιτείται λοιπόν η στελέχωση του φορέα που υλοποιεί το έργο του συστήματος αμυντικών προμηθειών με πολιτικό και στρατιωτικό προσωπικό που να έχει εκπαιδευθεί και πιστοποιηθεί στη διαδικασία προμηθειών, στην κοστολόγηση, στο δίκαιο συμβάσεων και φυσικά στην παρακολούθηση – διαχείριση της υλοποίησης των συμβάσεων. Ιδιαίτερα το τελευταίο αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη παθογένεια του υφιστάμενου συστήματος και έχει τεράστιες οικονομικές συνέπειες που δεν φαίνεται να υπολογίζει κανείς. </strong></span></div> Η εκπαίδευση σε όλα αυτά τα αντικείμενα παρέχεται σε πολλά ακαδημαϊκά ιδρύματα ανά τον κόσμο (μεταξύ αυτών και το περιβόητο <strong>Defense Acquisition University</strong> των ΗΠΑ) και φυσικά μπορεί να συμπληρωθεί με πρακτική εξάσκηση σε αρχές προμηθειών φίλων χωρών.<br /> <strong>Δυστυχώς όμως, η επιβληθείσα λόγω της οικονομικής κρίσης διακοπή του ελληνικού εξοπλιστικού προγράμματος δεν αξιοποιήθηκε για τη μαζική εκπαίδευση προσωπικού που θα έπρεπε να στελεχώσει τον νέο οργανισμό αμυντικών προμηθειών.</strong><br /> Είναι επίσης ανάγκη να ενσωματωθούν και να αξιοποιηθούν πλήρως οι <strong>δυνατότητες που προσφέρει σήμερα η τεχνολογία</strong>. Η αποκλειστικά <strong>ηλεκτρονική διεξαγωγή διαγωνισμών και υποβολή προσφορών</strong> μειώνει το κόστος και αυξάνει τη διαφάνεια της διαδικασίας.<br /> Μίας και λόγω των τραπεζικών λογαριασμών «μαύρου» χρήματος τα φώτα της δημοσιότητας έπεσαν <strong>στη Σιγκαπούρη, </strong>αξίζει τον κόπο <strong>να επισκεφθεί κάποιος το GeBIZ (<a href="http://www.gebiz.gov.sg/">http://www.gebiz.gov.sg/</a>), την «one-stop» διαδικτυακή πύλη της κυβέρνησης της Σιγκαπούρης</strong> για το σύνολο των κρατικών (συμπεριλαμβανομένων και των αμυντικών) της ασιατικής χώρας.<br /> Μέχρι σήμερα η αλλαγή του νομικού πλαισίου θεωρούνταν επαρκής για την αντιμετώπιση – εξάλειψη των όποιων προβλημάτων. <strong>Πλέον όμως δεν επαρκεί</strong> και αυτό θα πρέπει να έχει γίνει κατανοητό στους πολιτικούς μας.<br /> Από την άλλη βέβαια η ουσιαστική και εκ βάθρων αναδιοργάνωση του συστήματος αμυντικών προμηθειών <strong>δεν υλοποιείται στον πολιτικό χρόνο που διαθέτει μία κυβέρνηση</strong> ακόμη και στην καλύτερη των περιπτώσεων (τέσσερα έτη).<br /> <!-- /metas --> <br /> <strong>Άραγε αυτός να είναι ο μόνος λόγος που δεν γίνεται;</strong><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a>

Πολιτική επιλογή η δυσωδία των εξοπλιστικών, ΙΔΟΥ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ

Τα πρόσφατα στοιχεία που ήρθαν στο φως από τη δικαστική έρευνα και σίγουρα όσα θα μάθουμε στο μέλλον ως συνέπεια ή ως προέκταση αυτών, πε...

Διαβάστε την συνέχεια

Γνωστική ασυμφωνία και αγιοποίηση πολιτικών ηγετών

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/12/Greek_Politicians.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/12/Greek_Politicians.jpg" width="600" /></a></div> <br /> Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ<br /> <br /> Το 1956 ο αμερικανός καθηγητής ψυχολογίας Λέον Φέστινγκερ ανέπτυξε στο περίφημο πλέον βιβλίο του When Prophecy Fails (Όταν η Προφητεία Διαψεύδεται), τη θεωρία της «γνωστικής ασυμφωνίας» (cognitive dissonance), στην οποία επικεντρώθηκε στο πως οι άνθρωποι πασχίζουν να διατηρήσουν την εσωτερική τους συνοχή.<br /> <br /> Όταν η διαταραχή αυτής της εσωτερικής συνοχής, την οποία ο Φέστινγκερ ονομάζει «ασυμφωνία» (dissonance) γίνεται εμπειρία, η άνθρωποι στην πλειοψηφία τους δυσφορούν, θλίβονται, ταλανίζονται. Στην ουσία ο Φέστινγκερ απέδειξε ότι οι άνθρωποι όταν έρχονται αντιμέτωποι με στοιχεία που διαψεύδουν τις πεποιθήσεις τους, αντί να προσαρμόζουν τη συμπεριφορά και την αντίληψη τους σύμφωνα με τα νέα δεδομένα προσπαθούν να προσαρμόσουν τις πεποιθήσεις τους έτσι ώστε να ταιριάζουν με τη δική τους συμπεριφορά και τη δική τους ερμηνεία της πραγματικότητας, έστω και αν αυτό γίνεται με προκρούστεια λογική, δηλαδή ενάντια στην ορθολογική αντίληψη των πραγμάτων.<br /> <br /> Πολλές φορές συναντούμε ανθρώπους, οι οποίοι θεωρούν ότι η βασική τους πεποίθηση για ένα πολιτικό ηγέτη είναι τόσο ισχυρή που μετατρέπεται σε απόλυτη γνώση και κρίση γι’ αυτόν. Όταν τους παρουσιάζονται στοιχεία τα οποία λειτουργούν ανατρεπτικώς προς αυτήν την πεποίθηση, τα νέα αυτά στοιχεία τούς προκαλούν ιδιαίτερα δυσάρεστη αίσθηση, όσο ισχυρά όμως και να είναι δεν τα κάνουν αποδεκτά, είναι εκ προοιμίου απορριπτέα. Είναι πάντοτε άνθρωποι, οι οποίοι ταυτίζουν την ιδεολογία τους ή την αντίληψη που έχουν για τις πολιτικές εξελίξεις, όχι με ορθολογικές πολιτικές θέσεις αλλά με πολιτικά πρόσωπα, με αποτέλεσμα στη σκέψη τους και στις πολιτικές τους επιλογές, ο πολιτικός ηγέτης να προτεραιοποιείται και να ταυτίζεται απολύτως με την ιστορική εποχή του, γινόμενος η βάση επί της οποίας αντιλαμβάνονται την ιστορία.<br /> <br /> Εκεί που οι πεποιθήσεις τους θα έπρεπε να ήταν το βασικό στήριγμα για την ανεξαρτησία τους, μετατρέπονται σε βασικό στήριγμα της εξάρτησής και του αυτοεγκλωβισμού της σκέψης τους, με συνέπεια να διακατέχονται από ένα μονίμως υπολανθάνοντα φόβο έναντι της ορθολογικής αλήθειας, διότι η αλήθεια ανατρέπει τις ψευδαισθήσεις τους. Έτσι βιώνουν μία κατάσταση σύμφωνα με την οποία η πραγματικότητα αντιφάσκει με τις βασικές πεποιθήσεις μέσω των οποίων κατανοούν το πολιτικό τους περιβάλλον αλλά και την πολιτική εν γένει.<br /> <br /> Δεν είναι λίγες οι φορές που σε απλές συζητήσεις πολιτικού περιεχομένου με ανθρώπους που είναι έντονα τοποθετημένοι υπέρ κάποιου πολιτικού προσώπου, το οποίο δεν χάνουν την ευκαιρία να το αγιολογούν, τούς παρουσιάζεις γεγονότα που αποδεικνύουν, έστω και εμμέσως, ότι ο «πολιτικός τους άγιος» έκανε ένα πολύ μικρό λάθος. Τότε βλέπεις τη γνωστική ασυμφωνία να εκδηλώνεται ως άμυνα. Όταν το αντιληφθούν αρχίζουν να βιώνουν μία δυσάρεστη κατάσταση την οποία προσπαθούν απεγνωσμένα να αλλάξουν, εισάγοντας νέα γνωστικά στοιχεία ή στρεβλώνοντας την αφήγηση των γεγονότων, με τα οποία πριν από λίγο συμφωνούσαν, ούτως ώστε να επανέλθουν στην πρότερη ισορροπία.<br /> <br /> «Ξέρεις…τον ηγέτη τον πίεσαν άλλοι για να πάρει την απόφαση επομένως δεν φέρει ευθύνη ή ότι την απόφαση την καθόρισαν με επιλογές τους οι προηγούμενοι», οι οποίοι στη σκέψη του είναι μονίμως μειοδότες έως προδότες…λες και οι μεγάλοι ηγέτες είναι μόνο για τις μικρές αποφάσεις ή οι μεγάλοι ηγέτες φέρουν ευθύνη μόνο για τις θετικές αποφάσεις.<br /> <br /> Άλλοι πάλι καταφεύγουν στη γνωστή επωδό των πολιτικών συζητήσεων: «Ο ηγέτης είχε κακούς συμβούλους, οι οποίοι τον παρέσυραν»…λες τις τελικές αποφάσεις των μεγάλων ηγετών τις λαμβάνουν οι σύμβουλοί τους. Το ίδιο βεβαίως ισχύει και γι’ αυτούς που προσπαθούν να ερμηνεύσουν την ιστορία και την πολιτική δαιμονοποιώντας μονίμως κάποιο πολιτικό. Αν νομίζουν αυτοί ότι εξαιρούνται από την ερμηνεία της γνωστικής ασυμφωνίας, πλανώνται πλάνην οικτράν.<br /> <br /> Η γνωστική ασυμφωνία λειτουργεί ως άλλοθι για να επιτρέπει στους ανθρώπους να πείθουν εαυτούς ότι δεν υπάρχει κανένα λάθος με τις πεποιθήσεις τους και ότι αυτό που πιστεύουν είναι δόγμα, αφού μόνο η σκέψη για την προοπτική αλλαγής είναι ανησυχητική έως καταστροφική. Η αλλαγή πολιτικών πεποιθήσεων και πιο ειδικά η αλλαγή της αντίληψης για ένα πολιτικό ηγέτη, είναι πάντοτε δύσκολη καθώς οι άνθρωποι από τη φύση τους αντιστέκονται στην αλλαγή. Η αποφυγή του διανοητικού και ψυχολογικού πόνου και η συντήρηση της πνευματικής ενέργειας επί των εδραίων αντιλήψεων αποτελούν μέρη του μηχανισμού της πολιτικής και διανοητικής τους επιβίωσης.<br /> <br /> Γι΄αυτό και οι άνθρωποι αναστατώνονται, θεωρώντας ότι χάνεται το έδαφος κάτω από τα πόδια τους όταν αμφισβητείς αυτά που πιστεύουν, όταν, με άλλα λόγια, τους αναιρείς τα ερείσματα που τους δικαιώνουν στα ίδιά τους τα μάτια, και ειδικά αν αυτά τα ερείσματα είναι αγιοποιημένα στη σκέψη τους πολιτικά πρόσωπα. Γι’ αυτό και συντηρούνται οι πολιτικοί μύθοι στη πολιτική κονίστρα. Γι’ αυτό πολλοί μετατρέπουν την ερμηνεία της ιστορίας και της τρέχουσας πολιτικής, με πρωταγωνιστές πάντοτε τους ηγέτες που λατρεύουν, σε δικαστήριο που δικαιώνει τις πεποιθήσεις, τις εμμονές και τις ψυχώσεις τους.<br /> <br /> Αλήθεια, πόσους ανθρώπους, και ειδικά νέους, δεν είδα να στρατολογούνται και να σύρονται σαν λέοντες επιβρομούντες στην υπηρεσία τυχοδιωκτών πολιτικών, μόνο και μόνο γιατί τους γέμισαν τον εγκέφαλο με κούφια συνθήματα. Νέοι, ο οποίοι επεστρατεύθησαν με την ηθική της εθελούσιας αυτοπροσφοράς, αφιερωμένοι σε «υψηλά ιδανικά» και έχοντας πάντοτε συνοδοιπόρο την ελπίδα ότι ο πολιτικός στον οποίο εκχώρησαν οικειοθελώς την προσωπικότητά τους θα τους δημιουργήσει το μέλλον. Όταν όμως, λίγοι εξ αυτών, αντελήφθησαν τη φενάκη, ότι δηλαδή αφιέρωσαν ένα μέρος της ζωής τους σε ένα πουκάμισο αδειανό, προσπαθούν ακόμη να λυτρωθούν από το παρελθόν τους. <br /> <br /> Η αλήθεια στην πολιτική σκέψη είναι σύνθετη και μπορείς να αποδεχτείς τον όρο αλήθεια μόνο αν θέσεις τον εαυτό σου πέρα από αυτό που τα κόμματα υποκειμενικώς θεωρούν καλό και κακό, και ακόμη περισσότερο πέρα από την όποια ταύτιση της αλήθειας με υποτιθέμενους μεγάλους πολιτικούς. Μεγάλοι πολιτικοί υπάρχουν μόνο στις πολιτικές αγιογραφίες και στα ιστορικά παραμύθια. Αυτό που υπάρχει στην ορθολογική πολιτική σκέψη είναι μεγάλες και μικρές στιγμές για ένα πολιτικό ηγέτη και συνεπώς κανείς πολιτικός ηγέτης δεν ξεφεύγει του βεληνεκούς της ανθρώπινης κριτικής.<br /> <br /> Ο Χρήστος Ιακώβου είναι Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών<br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Γνωστική ασυμφωνία και αγιοποίηση πολιτικών ηγετών

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ Το 1956 ο αμερικανός καθηγητής ψυχολογίας Λέον Φέστινγκερ ανέπτυξε στο περίφημο πλέον βιβλίο του When Prophecy Fail...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως είναι σήμερα ο Οτσαλάν - Η πρώτη φωτο μετά από 15 χρόνια φυλακής

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="" height="496" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/TOYRKIA/KOURDOI_PKK/ocalan(1).jpg" width="470" /></div> <br /> <br /> <br /> Δύσκολα τον αναγνωρίζεις. Είναι ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν ο ηγέτης των Κούρδων . 15 χρόνια στην φυλακή είναι φυσικό να έχουν αλλάξει σημαντικά την εικόνα που είχαμε για αυτόν.<br /> Άσπρα μαλλιά για τον ηγέτη του PKK,ο οποίος παραδόθηκε στους Τούρκους με τρόπο που όλοι εδώ στην Ελλάδα θέλουμε να μην θυμόμαστε.<br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή </a>

Πως είναι σήμερα ο Οτσαλάν - Η πρώτη φωτο μετά από 15 χρόνια φυλακής

Δύσκολα τον αναγνωρίζεις. Είναι ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν ο ηγέτης των Κούρδων . 15 χρόνια στην φυλακή είναι φυσικό να έχουν αλλάξει σημαν...

Διαβάστε την συνέχεια

Παραδίδουν τις ασπίδες στην Κύπρο video

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://i.imgur.com/MTXQH.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="http://i.imgur.com/MTXQH.jpg" width="600" /></a></div> <br /> Η κυβέρνηση Αναστασιάδη παροπλίζει τα gunship Mi-35P για "λόγους οικονομίας"<br /> <strong>Η κυβέρνηση Ν.Αναστασιάδη προχωρά με γρήγορους ρυθμούς στην διάλυση της Εθνοφρουράς αφού αποφάσισε να μην διαθέσει κονδύλια για την στοιχειώδη έστω συντήρηση των επιθετικών ελικοπτέρων Mil Mi-35P ρωσικής κατασκευής, τα οποία είναι τα μοναδικά εναέρια μέσα που μπορούν να επιφέρουν καταστρεπτικό μαζικό πλήγμα στις τεθωρακισμένες ταξιαρχίες του τουρκικού Στρατού, αλλά και να εκτελέσουν στρατηγικές αποστολές, προσβάλλοντας σταθμούς διοίκησης, αεροδρόμια, ναυστάθμους κλπ και όλα αυτά μέσα στη νύχτα.</strong><br /> <strong>Είναι σαφές πλέον, ειδικά μετά τις δηλώσεις του Κύπριου ΥΠΑΜ Φ.Φωτίου ότι <em>"η Κύπρος δεν μπορεί να αντέξει το κόστος λειτουργίας της Εθνοφρουράς"</em> ότι βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη σχέδιο διάλυσης της κυπριακής Εθνοφρουράς</strong> και εκτουρκισμού του νησιού από τους "νενέκους" της κυβέρνησης Αναστασιάδη.<br /> Ο υπουργός Άμυνας της Κύπρου Φώτης Φωτίου είχε δηλώσει χαρακτηριστικά :<strong><em> "Η Εθνική Φρουρά δεν μπορεί να στηρίζεται από το κράτος. Αυτό το πρόβλημα υπήρχε ανέκαθεν και δεν προέκυψε πρόσφατα λόγω της κρίσης. Το κόστος της Εθνικής Φρουράς ήταν πάντοτε δυσανάλογο των οικονομικών δυνατοτήτων του κράτους".</em></strong><br /> Παρουσιάζε την Άμυνα της χώρας ως μια αγγαρεία χωρίς νόημα που απλά "τρώει" λεφτά σε μία χώρα που το 40% του εδάφους της βρίσκεται υπό Κατοχή. Συνεπαγωγικά θεωρεί ότι η ανεξαρτησία της Κύπρου είναι περιττή και αδιάφορη!<br /> <strong>Έτσι λοιπόν αποφάσισαν να αυτοαφοπλιστούν από μόνοι τους, και να θέσουν σε αχρηστία το σημαντικότερο επιθετικό όπλο της Εθνοφρουράς.</strong><br /> Η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Άμυνας της Βουλής της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε συνεδρίασή της αποφάσισε να μην αποδευσμεύσει τα απαραίτητα κονδύλια για την συντήρηση των ελικοπτέρων Mil-Mi-35P, συνδέοντάς το με την απόφαση για την μείωση των κονδυλίων του αμυντικού προϋπολογισμού για το 2014.<br /> <strong>Τα συγκεκριμένα ελικόπτερα παραλήφθηκαν από την Εθνοφρουρά το 2001 και ανήκουν στην 450 Μοίρα Ελικοπτέρων.Το 2001 δημιουργήθηκε η 450 Μοίρα Ελικοπτέρων (ΜΕΠ) με έμβλημα τον μαύρο πάνθηρα και τα 12 χρυσά αστέρια. </strong><br /> Ο Πάνθηρας συμβολίζει τη δυνατότητα δράσης μέρα και νύχτα ενώ τα 12 αστέρια συμβολίζουν τα 12 ελικόπτερα. Ένα από αυτά κατέπεσε το 2006.<br /> Τα ελικόπτερα βρίσκονται στην Πάφο (55η Σμηναρχία Μάχης), στην αεροπορική βάση «Ανδρέας Παπανδρέου».<br /> <strong>Η επικίνδυνη για την εθνική άμυνα ενέργεια έρχεται σε συνδυασμό με τα δύο νομοσχέδια που ολοκλήρωσε πρόσφατα το υπουργείο Άμυνας της Κύπρου τα οποία εν ολίγοις περιλαμβάνουν το κλείσιμο στρατοπέδων και λεσχών καθώς και μείωση της θητείας των εθνοφρουρών η οποία έτσι και αλλιώς είναι συμβολική!</strong><br /> Η πρόταση του Υπουργείου Άμυνας της Κύπρου περιλαμβάνει κλείσιμο στρατοπέδων όπως και κλείσιμο των τεσσάρων εκ των πέντε Λεσχών Αξιωματικών Εθνικής Φρουράς (ΛΑΕΦ), αφήνοντας σε λειτουργία μόνο εκείνη της Λευκωσίας!<br /> Όσο αφορά το θέμα μείωσης της θητείας των εθνοφρουρών, ο κ. Φωτίου είχε αναφέρει ότι <em><strong>"η μείωση της στρατιωτικής θητείας είναι εφικτή. Είμαστε αποφασισμένοι να το πετύχουμε. Είναι κοινά αποδεκτό ότι η θητεία είναι μεγάλη και η μείωσή της αποτελεί ουσιαστική αναγκαιότητα"!</strong></em><br /> <strong>Λες και η Κύπρος διαθέτει μεγάλο πληθυσμό και εφεδρείες για να ανταπεξέλθει στις "ορδές του Αττίλα"!</strong><br /> Η ταχύτητα με την οποία διαλύεται η Εθνοφρουρά από την κυβέρνηση Ν.Αναστασιάδη είναι εντυπωσιακή. Είναι γνωστή η αγάπη του για το εθνοκτόνο σχέδιο Ανάν (όπως και ήταν γνωστό και στους αδελφούς Κυπρίους που τον ψήφισαν), και προφανώς θέλει να υπάρχουν όσο το δυνατόν λιγότερα εμπόδια για την επαναφορά του. Διαλύουμε τις δομές του κράτους, για να φτιαχτουν΄νέες δομές και νέο "κράτος".<br /> Δυστυχώς η κατάσταση δείχνει δρομολογημένη. Οι Κύπριοι πρέπει να αντισταθούν στις εθνοκτόνες σειρήνες της δήθεων "ανάπτυξης" όπως ζητά το<strong> κατάπτυστο βίντεο που δημιούργησε το Κυπριακό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο (σε συνεργασία με ανάλογο φορέα στα κατεχόμενα και χρηματοδότηση της UNOPS).</strong><br /> <strong></strong><br /> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="http://www.youtube.com/embed/gU_84pXg5Os?feature=player_embedded" width="640"></iframe><br /> <strong>Aς δούμε και τι "εργαλείο" είναι για την άμυνα της Κύπρου το Mil Mi-35N που η κυβέρνηση Αναστασιάδη στέλνει στις αποθήκες ικανοποιώντας έναν πάγιο πόθο του τουρκικού Στρατού...</strong><br /> <strong></strong><br /> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="http://www.youtube.com/embed/yT23BQwSoSA?feature=player_detailpage" width="640"></iframe><br /> <a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή </a>

Παραδίδουν τις ασπίδες στην Κύπρο video

Η κυβέρνηση Αναστασιάδη παροπλίζει τα gunship Mi-35P για "λόγους οικονομίας" Η κυβέρνηση Ν.Αναστασιάδη προχωρά με γρήγορους ρυ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ιδρύθηκε το αραβικό ΝΑΤΟ με έξι κράτη υπό την Σαουδική Αραβία!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDyKSGdeV_LcbuDVY3OlhblY6SgoSNno9Je8qIFN4NDuN0lTZWe2B7hHi34Q8f5M6RYpPZKKx7vgRem3RiVyAbgFGZf61rBv5f1HtQuo6VbgEVtkIfRIXWhpF109TlIwy5kuz5yVTEsSZd/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF451.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDyKSGdeV_LcbuDVY3OlhblY6SgoSNno9Je8qIFN4NDuN0lTZWe2B7hHi34Q8f5M6RYpPZKKx7vgRem3RiVyAbgFGZf61rBv5f1HtQuo6VbgEVtkIfRIXWhpF109TlIwy5kuz5yVTEsSZd/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF451.jpg" /></a></div> <br /> <b><span style="color: #990000;">ΡΑΓΔΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ</span></b><br /> <strong>Το "αραβικό ΝΑΤΟ" των χωρών του Κόλπου είναι πλέον γεγονός, με την Σαουδική Αραβία να είναι η ηγετική δύναμη αυτής της συμμαχία</strong>ς.<br /> <strong><em> «Η στρατιωτική  δύναμη θα έχει έδρα φυσικά στο Ριάντ, θα αριθμεί αρχικά  100.000 άτομα και θα υποστηρίζεται από μαχητικά αεροσκάφη, και ελικόπτερα, άρματα μάχης και ναυτικές μονάδες, καθιστώντας την ως έναν «πανίσχυρο πολεμικό βραχίονα</em></strong>», δήλωσε ο Σαουδάραβας υπουργός  της βασιλικής  Φρουράς Πρίγκιπας Mitaab bin Abdullah al - Saud .<br /> Ο Πρίγκιπας Mitaab δήλωσε ότι η «δύναμη αυτή» θα είναι μέρος των ενόπλων δυνάμεων της Σ.Αραβίας, καθιστώντας σαφές για το ποιος κάνει «κουμάντο» στον συνασπισμό των χωρών GCC .<br /> <strong>Οι δηλώσεις του Πρίγκιπα Mitaab πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια κοινών ασκήσεων των ενόπλων δυνάμεων των χωρών του Κόλπου  με την ονομασία «Αφοσίωση και  Θυσία »  σε περιοχή κοντά στο Ριάντ . </strong><br /> <strong>Ο Σαουδάραβας πρίγκιπας καλώντας για ενότητα του συνασπισμού χωρών  GCC , υπογράμμισε ότι <em>«η πολεμική δύναμη  που γεννιέται θα αποτελέσει μια πραγματική δύναμη στον αραβικό κόσμο»!</em></strong><br /> Ο νέος στρατιωτικός σχηματισμός ονομάζεται GCC και αποτελείται από έξι κράτη- μέλη, το Μπαχρέιν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κατάρ, το Κουβέιτ, το Ομάν και τη Σαουδική Αραβία. Στόχος το Ιράν. Το ανεξάντλητο ανθρώπινο δυναμικό<br /> Κατά την διάρκεια συνδιάσκεψης πριν μερικές ημέρες στο Κουβέιτ  αποφασίστηκε η δημιουργία Ενιαίας Στρατιωτικής Διοίκησης (Joint Military Command)  από το Συμβούλιο Συνεργασίας Κόλπου (GCC), πράγμα που αποτέλεσε το πρώτο βήμα για την δημιουργία της δύναμης αυτής. Τώρα ήρθε η σειρά να δημιουργηθεί και ο στρατιωτικός βραχίονας του συνασπισμού αυτού.<br /> <strong>Τα  έξι κράτη μέλη του οργανισμού αυτού κατέχουν το 40% των αποδεδειγμένων παγκοσμίων αποθεμάτων αργού πετρελαίου και περίπου το 25% των κοιτασμάτων φυσικού αερίου με  συνολικό ΑΕΠ  1,6 τρισεκατομμύρια δολάρια.</strong><br /> Σημειώνεται ότι ήδη οι χώρες μέλη του GCC έχουν συμφωνήσει για την ολοκλήρωση του συστήματος αεράμυνας τους, ενώ η ιδέα για τη δημιουργία μίας ενιαίας στρατιωτικής διοίκησης αποτέλεσε αντικείμενο συζητήσεων και στο παρελθόν.<br /> Υπενθυμίζεται ότι το τελευταίο τρίμηνο η Σ.Αραβία έχει αποδυθεί σε μια εξοπλιστική προσπάθεια που συγκρίνεται μόνο με αυτή της Ινδίας, μόνο που η Ινδία έχει 120 φορές μεγαλύτερο πληθυσμό από την Σαουδική Αραβία: Συγκεκριμένα παρήγγειλε<strong>  84 νέα μαχητικά F-15SA σε μια προμήθεια-μαμούθ της τάξης των 29,4 δισ. δολαρίων. </strong><br /> Επιπρόσθετα στο εξοπλιστικό πακέτο συμπεριλαμβάνεται και ο εκσυγχρονισμός των 70 αεροσκαφών F-15S που διαθέτει ήδη Αεροπορία της χώρας στο επίπεδο SA.<br /> Επίσης 5 υποβρύχια Type 218SG στην Γερμανία με όψιον αγορά άλλων 20 σε βάθος 10ετίας, αγοράζει μεταφορικά αεροσκάφη C-130J Super Hercules και μαχητικά αεροσκάφη F-15 Eagle απο τις ΗΠΑ .<br /> Επίσης τους τελευταίους μήνες οι Σαουδάραβες έδωσαν παραγγελία στις ΗΠΑ για την προμήθεια βλημάτων cruise και βομβών  ύψους 6,8 δισ. $ .<br /> Πιο συγκεκριμένα η συμφωνία περιλαμβάνει 1000 βόμβες GBU-39 .Οι βόμβες έχουν πτέρυγες που αναπτύσσονται επιτρέποντας να επιτυγχάνουν εμβέλεια της τάξης των 110 χλμ. ενώ οι κεφαλές τους παρέχουν δυνατότητα διάτρησης οπλισμένου σκυροδέματος πάχους μέχρι και ενός μέτρου.<br /> Στο πακέτο των όπλων συμπεριλαμβάνεται ακόμη και η πώληση stand-off  πυραύλων SLAM-ER και JSOW. Οι Σαουδάραβες πρόκειται να παραγγείλουν επιπλέον 650 πυραύλους SLAM-ER και 873 JSOW σε μια συμφωνία που θα τους στοιχήσει περί τα 6,8 δισ.$.  Επίσης παραγγέλθηκαν στις ΗΠΑ  περισσότεροι 15 000 αντιαρματικοί πύραυλοι TOW.<br /> <strong>Σύμφωνα με αξιωματούχους του αμερικανικού Ναυτικού η πρώτη φάση του σαουδαραβικού ναυπηγικού προγράμματος μόνο για κύρια σκάφη επιφανείας, υπολογίζεται στα 20 δισ. δολάρια με τις εταιρείες Lockheed Martin Corp. και τις Austal Ltd. και General Dynamics Corp. να διεκδικούν μέρος της παραγγελίας με τις κλάσεις φρεγατών USS Freedom (LCS-1) και USS Independence (LCS-2) που ναυπηγούν αντίστοιχα.</strong><br /> Τέλος σύμφωνα με το  βρετανικό δίκτυο BBC η Σαουδική Αραβία έχει επενδύσει πολλά χρήματα σε πυρηνικά όπλα που σχεδιάζει και παράγει το Πακιστάν, εκτιμώντας πως μπορεί να αποκτήσει ατομικές βόμβες όποτε το κριθεί αυτό απαραίτητο.<br /> Όπως έχουν δηλώσει πολυάριθμες πηγές στο δημοσιογράφο του BBC, Μαρκ Ερμπαν, φαίνεται πως οι Σαουδάραβες ετοιμάζονται να κάνουν την δική τους κίνηση στο «παιχνίδι» των πυρηνικών, καθώς διαθέτουν ήδη βαλλιστικά βλήματα μέσου βεληνεκούς.<br /> Όλα αυτά καταδεικνύουν το μακροπρόθεσμο σχεδιασμό από πλευρά της Σ.Αραβίας με απώτερο στόχο να εμφανιστούν στο παγκόσμιο παιχνίδι ως ισότιμοι «παίκτες» αλλάζοντας για πρώτη φορά εδώ και αιώνες το γεωπολιτικό γίγνεσθαι του πλανήτη.<br /> <strong>Σίγουρα τα παραπάνω απασχολούν ιδιαίτερα κι το Ισραήλ, εκτός από το Ιράν, το οποίο βέβαια είναι ο πρώτος στόχος του GCC.</strong><br /> <a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή </a>

Ιδρύθηκε το αραβικό ΝΑΤΟ με έξι κράτη υπό την Σαουδική Αραβία!

ΡΑΓΔΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ Το "αραβικό ΝΑΤΟ" των χωρών του Κόλπου είναι πλέον γεγονός, με την Σαουδική Αραβία να είνα...

Διαβάστε την συνέχεια