Η ζοφερή αντίστροφη μέτρηση. Oι ατράνταχτες αποδείξεις που μαρτυρούν πως ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος έχει αρχίσει.

<img height="351" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/324d3bcd82401faca5139cba405a7918_XL.jpg" width="755" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η αλήθεια πάντως είναι ότι, δεν κατευθυνόμαστε στον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο αφού ήδη αυτός είναι σε εξέλιξη.</span></h3>Δεν είναι λίγοι οι αναλυτές, που προειδοποιούν ότι, η σύγκρουση στην Ουκρανία θα μπορούσε να ξεφύγει από κάθε έλεγχο και να κλιμακωθεί σε Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.<br />Μια παραλλαγή σε αυτό το θέμα είναι ότι ο πόλεμος θα μπορούσε να κλιμακωθεί σε πυρηνικό πόλεμο με τακτικά πυρηνικά όπλα.<br /><br />Οι περισσότεροι δείχνουν με το δάχτυλο τη Ρωσία ως εκείνη που θα εξαπολύσει πυρηνικό χτύπημα από απελπισία για μια αποτυχημένη εκστρατεία στην Ουκρανία.<br />Στην πραγματικότητα, ισχύει το αντίθετο.<br />Η ρωσική εκστρατεία δεν αποτυγχάνει (είναι σε αναμονή για αρκετούς μήνες αναμένοντας τις κατάλληλες συνθήκες για να ξεκινήσει μια χειμερινή επίθεση), επισημαίνει σε ανάλυσή του ο James Rickards βραβευμένος συγγραφέας και κορυφαίος γεωπολιτικός αναλυτής.<br />Εκείνες που είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιήσουν πυρηνικά όπλα πρώτες είναι οι ΗΠΑ για να σώσουν την τιμή τους και να αποσταθεροποιήσουν τη Ρωσία όταν η Ουκρανία καταρρεύσει. Πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να το πιστέψουν.<br />Η δυτική προπαγάνδα μεταφέρει μία εικόνα, σύμφωνα με την οποία ο Putin είναι ο διάβολος που θέλει να καταστρέψει τον κόσμο.<br />Όμως η αλήθεια είναι άλλη.<br />Εξάλλου οι ΗΠΑ είναι εκείνες που διεξήγαγαν τον μοναδικό πυρηνικό πόλεμο στην ιστορία από τις 6 έως τις 9 Αυγούστου 1945 και είχε επιτυχή έκβαση.<br />Όμως τώρα ένας πυρηνικός πόλεμος δεν μπορεί να περιοριστεί γεωγραφικά και εάν άρχιζε θα ισοδυναμούσε με τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /><br />Ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος άρχισε<br /><br />Η αλήθεια πάντως είναι ότι, δεν κατευθυνόμαστε στον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο αφού ήδη αυτός είναι σε εξέλιξη.<br />Το ζήτημα του πότε αρχίζουν και τελειώνουν οι πόλεμοι γενικά και πότε οι παγκόσμιοι πόλεμοι ειδικότερα δεν είναι τόσο ξεκάθαρο όσο πιστεύουν πολλοί.<br /><br />Υπάρχουν πολλά παραδείγματα: <br /><br />Α' Παγκόσμιος Πόλεμος<br /><br />Πότε ξεκινά επίσημα ένας πόλεμος; Είναι περίπλοκο Πότε ξεκίνησε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος;<br />Υπήρχαν πολλοί πρόδρομοι, συμπεριλαμβανομένης της κρίσης του Αγαδίρ στο Μαρόκο (1911), του Ιταλοτουρκικού πολέμου (1911–12) και των Βαλκανικών Πολέμων (1912–1913).<br />Σαφώς, ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος βρισκόταν σε φάση αντίστροφης μέτρησης ήδη από το 1911.<br />Πιο συγκεκριμένα, ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε με τη δολοφονία του Αρχιδούκα Franz Ferdinand στις 28 Ιουνίου 1914;<div><br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/ferd_1.jpg" /><br /><br />Με την κήρυξη του πολέμου της Αυστροουγγαρίας στη Σερβία στις 28 Ιουλίου 1914;<br />Με την κήρυξη πολέμου της Γερμανίας στη Ρωσία την 1η Αυγούστου 1914;<br />Το γεγονός είναι ότι η αρχή του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου (που τότε ονομαζόταν ο Μεγάλος Πόλεμος) ήταν μια σειρά από λάθη.<br />Υπήρχαν πολλά άλλα λάθη εκτός από αυτά που μόλις αναφέρθηκαν.<br />Φυσικά, οι ΗΠΑ εισήλθαν στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο στις 6 Απριλίου 1917.<br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/a_2.jpg" /><br />Το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου είναι επίσης συγκεχυμένο.<br />Η 11η Νοεμβρίου 1918 παρουσιάζεται ως ημέρα λήξης του πολέμου αλλά δεν είναι πολύ σωστό.<br />Τότε ήταν η μέρα που υπογράφηκε ανακωχή και σταμάτησαν οι εχθροπραξίες.<br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/a1.jpg" /><br />Αλλά η ανακωχή είναι κατάπαυση του πυρός, όχι συνθήκη ειρήνης.<br />Η πραγματική Συνθήκη των Βερσαλλιών που τερμάτισε τον πόλεμο υπεγράφη στις 28 Ιουνίου 1919.<br /><br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/a2_1.jpg" /><br />Ο Πόλεμος της Κορέας<br /><br />Ο πόλεμος της Κορέας σταμάτησε με μια ανακωχή που υπεγράφη στις 27 Ιουλίου 1953, αλλά τεχνικά δεν έχει ακόμη τελειώσει αφού δεν υπήρξε ποτέ συνθήκη ειρήνης.<br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/korea_2.jpg" /><br /><br />Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος<br /><br />Η πιο ενδιαφέρουσα περίπτωση (και η πιο σχετική με τον πόλεμο στην Ουκρανία) είναι η αρχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.<br />Πότε πραγματικά ξεκίνησε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος;<br />Οι περισσότεροι Αμερικανοί τον χρονολογούν αντανακλαστικά από τις 7 Δεκεμβρίου 1941, όταν η Ιαπωνία επιτέθηκε στο Περλ Χάρμπορ.<br />Αυτή είναι η σωστή ημερομηνία για την είσοδο στις ΗΠΑ, αλλά φυσικά ο πόλεμος ξεκίνησε την 1η Σεπτεμβρίου 1939, όταν η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία.</div><div><br /><img height="463" src="https://www.bankingnews.gr/image/poland_1.jpg" width="640" /><br /><br />Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία κήρυξαν τον πόλεμο στη Γερμανία στις 3 Σεπτεμβρίου 1939.<br />Ωστόσο, ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε πραγματικά πολύ νωρίτερα.<br /><br /><img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/image/kursk_1.jpg" width="640" /><br /><br />Η Ιαπωνία εισέβαλε στη Μαντζουρία στις 18 Σεπτεμβρίου 1931. Ίδρυσαν εκεί ένα καθεστώς μαριονέτα που ονομαζόταν Manchukuo με επικεφαλής τον αυτοκράτορα Puyi (τον διαβόητο «Τελευταίο Αυτοκράτορα» της Κίνας και απόγονο της Δυναστείας Qing).<br />Ακολούθησε μια πλήρους κλίμακας εισβολή στην Κίνα από την Ιαπωνία το 1937 και οι φρικαλεότητες στη Ναντζίνγκ τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους<br />Φυσικά, το ευρωπαϊκό και το θέατρο του Ειρηνικού του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν διαφορετικά και χωρίστηκαν γεωγραφικά, αλλά είναι τουλάχιστον αμφισβητήσιμο ότι ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε στην Κίνα το 1931 ή το αργότερο το 1937.</div><div><br /><img height="315" src="https://www.bankingnews.gr/image/japan_1.jpg" width="640" /><br /><br />Δεν πρέπει επ’ ουδενί να αγνοήσουμε τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο (1936–1939) κατά τον οποίο η Γερμανία βομβάρδισε τη Γκουέρνικα, η Ρωσία χρηματοδότησε το Λαϊκό Μέτωπο και πολλοί ξένοι κυρίως αριστερών πεποιθήσεων σχημάτισαν τις Διεθνείς Ταξιαρχίες, συμπεριλαμβανομένης της Αμερικανικής Ταξιαρχίας Αβραάμ Λίνκολν.<br />Το θέαμα των ΗΠΑ και της Ρωσίας να πολεμούν τη Γερμανία σε ισπανικό έδαφος ήταν μια προεπισκόπηση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.<br />Η εισροή ξένων μαχητών στον πόλεμο στην Ουκρανία προσφέρει έναν σύγχρονο παραλληλισμό.<br /><br />Η υπόθεση για την έναρξη του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου<br /><br />Έτσι, η περίπτωση για ασαφείς αρχές και τέλος πολέμων είναι ξεκάθαρη.<br />Ποια είναι η περίπτωση να πούμε ότι ο Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει με βάση την κατάσταση στην Ουκρανία;<br />Το πρώτο σημείο είναι ο αριθμός των κρατών που εμπλέκονται άμεσα.<br />Είναι λάθος να λέμε ότι τα μέλη του ΝΑΤΟ στηρίζουν την Ουκρανία παρασκηνιακά.<br />Αυτές οι χώρες εμπλέκονται άμεσα στην παροχή όπλων, πληροφοριών, χρημάτων, πυρομαχικών και με στρατιωτικούς στο έδαφος.<br />Τα πολωνικά στρατεύματα επιχειρούν ως μισθοφόροι με ουκρανικές στολές και αυτό δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση.<br />Ειδικοί στρατιωτικοί των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου βρίσκονται εντός της Ουκρανίας παρέχοντας πληροφορίες, εκπαίδευση όπλων και βοήθεια με την επιμελητεία.<br />(Αυτοί οι ειδικοί χειριστές προσλαμβάνονται συχνά από τη CIA και την MI6 για να συγκαλύψουν τις σχέσεις τους με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου.)<br /><img height="357" src="https://www.bankingnews.gr/image/ukr_1.png" width="640" /><br /><br /></div><div>Η Πολωνία και η Λιθουανία προμηθεύουν με εξελιγμένα άρματα μάχης Leopard την Ουκρανία.<br />Το Ηνωμένο Βασίλειο ετοιμάζεται να στείλει στην Ουκρανία το πιο εξελιγμένο άρμα μάχης που διαθέτουν το Challenger II, επίσης.<br />Οι ΗΠΑ παρέχουν οχήματα μάχης Bradley και τεθωρακισμένα Stryker.<br />Οι ΗΠΑ στέλνουν επίσης HIMARS και Patriot.</div><div><br />Η Δύση παρέχει στην Ουκρανία πυρομαχικά, χρήματα, drones, δορυφορική απεικόνιση και συνεργασία.<br />Η Ρωσία δεν στάθηκε αδυσώπητη όσον αφορά τη στρατολόγηση συμμάχων και μισθοφόρων.<br />Η ομάδα Wagner, ένας ιδιόκτητος στρατός, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή κοντά στο Soledar και το Bakhmut.<br />Η Ρωσία παίρνει drones από την Τουρκία και το Ιράν.<br />Φτάνουν μαχητές από τη Συρία.<br />Η Κίνα παρέχει οικονομική υποστήριξη και προσφέρει τεχνολογία που βοηθά τη Ρωσία να κατασκευάσει τα όπλα της και να συνεχίσει τις πυραυλικές της επιθέσεις.<br /><br />Η σκάλα της κλιμάκωσης<br /><br />Φυσικές μάχες σημειώθηκαν στην Πολωνία (ένας λανθασμένος ουκρανικός πύραυλος), στη Λευκορωσία (επίσης λανθασμένος ουκρανικός πύραυλος), στη Ρωσία (επιθέσεις με drones σε αεροπορικές βάσεις στη Ρωσία με πυρηνικά όπλα κοντά) και στη Γερμανία (δολιοφθορά στους αγωγούς Nord Stream).<br />Υπήρξαν επίσης ναυμαχίες στη Μαύρη Θάλασσα. Φυσικά, ένας μακρύς κατάλογος χωρών παρέχει υποστήριξη στην Ουκρανία συμμετέχοντας σε χρηματοπιστωτικές και οικονομικές κυρώσεις υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και της ΕΕ.<br />Οι χώρες που εμπλέκονται τώρα άμεσα στον πόλεμο στην Ουκρανία με όπλα, χρήματα, πληροφορίες, μισθοφόρους ή οικονομικές κυρώσεις περιλαμβάνουν τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Πολωνία, τη Λιθουανία, τον Καναδά, την Αυστραλία, την Ουκρανία, τη Ρωσία, την Κίνα, τη Συρία, το Ιράν, Τουρκία, Ιαπωνία, Ρουμανία, Λευκορωσία και Μολδαβία.<br />Αυτές οι χώρες εκτείνονται σε τέσσερις ηπείρους.<br />Οι οικονομικές επιπτώσεις είναι παγκόσμιες.<br />Αν δεν πρόκειται για παγκόσμιο πόλεμο, δεν είναι ξεκάθαρο τι είναι.</div><div><br />Ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος είναι εδώ. Μπορεί να είναι στο στάδιο του 1937 και όχι σε εκείνο του 1941.<br />Η μόνη μας ελπίδα είναι η κατάσταση να παραμείνει εκεί στο στάδιο του 1937 αλλά αυτό φαίνεται αδύνατο.<br />Και είναι σημαντικό να τονιστεί και για τους επενδυτές και για όλους, πως ο πόλεμος αυτός δεν είναι κοντά στο τέλος του.<br />Είναι ακόμη στην αρχή.<br />Είναι πολύ πιο πιθανό να επεκταθεί όσον αφορά στις πληγείσες χώρες, τις οικονομικές κυρώσεις και τον πόλεμο.<br />Ο κίνδυνος κλιμάκωσης σε ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα είναι υπαρκτός και αυξανόμενος. Θα το σταματήσει κανείς πριν να είναι πολύ αργά;<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η ζοφερή αντίστροφη μέτρηση. Oι ατράνταχτες αποδείξεις που μαρτυρούν πως ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος έχει αρχίσει.

Η αλήθεια πάντως είναι ότι, δεν κατευθυνόμαστε στον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο αφού ήδη αυτός είναι σε εξέλιξη. Δεν είναι λίγοι οι αναλυτές, που πρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυτό είναι το πιο κραυγαλέο λάθος των ΗΠΑ: Η Ρωσία έχει απρόσμενα ανθεκτική οικονομία και… δεν ξέμεινε από πυραύλους.

<img height="427" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/7352c39c166fd8bd62785e3a295f78a8_XL.jpg" width="761" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η ανθεκτικότητα που επέδειξε η ρωσική οικονομία αιφνιδίασε απόλυτα τη Δύση που υποτιμούσε τη Μόσχα μιλώντας μονότονα με όρους ΑΕΠ.</span></h3>Ο κόσμος έχει περιέλθει σε δεινή θέση και οι προβλέψεις για το μέλλον είναι ακόμα πιο ζοφερές κυρίως εξαιτίας ενός κραυγαλέα λανθασμένου υπολογισμού της ομάδας Biden.<br />Η δημοκρατική κυβέρνηση των ΗΠΑ δείχνει να είναι να όμηρος μίας πολιτικής, που προωθεί απευθείας την επικίνδυνη κλιμάκωση στην Ουκρανία με τον Λευκό Οίκο να μην αντιλαμβάνεται, πως αρχίζει η κατάρρευση της πρωτοκαθεδρίας του δολαρίου και γκρεμίζεται η παγκόσμια συμμόρφωση με τα κελεύσματα της Ουάσιγκτον.<br />Εξαρχής η ομάδα Biden στοιχημάτισε στο αφήγημα της ρωσικής ταπείνωσης<br />Κατέστη ένα υπαρξιακό ζήτημα για τις ΗΠΑ ακριβώς λόγω αυτού του εξωφρενικά αρχικού λανθασμένου υπολογισμού που στη συνέχεια μετατράπηκε στο παράλογο αφήγημα μιας παραπαίουσας, ανά πάσα στιγμή καταρρέουσας Ρωσίας, εκτιμά σε ανάλυσή του ο Βρετανός πρώην διπλωμάτης και γεωπολιτικός αναλυτής Alastair Crooke.<br /><br />Η Μεγάλη Έκπληξη<br /><br />Ποια είναι η λοιπόν αυτή η «Μεγάλη Έκπληξη» – το σχεδόν εντελώς απρόβλεπτο γεγονός της πρόσφατης γεωπολιτικής κατάστασης που έχει κλονίσει τόσο τις προσδοκίες των ΗΠΑ και που οδηγεί τον κόσμο στον γκρεμό;<br />Είναι, με μια λέξη, η Ανθεκτικότητα. Η Ανθεκτικότητα που επέδειξε η ρωσική οικονομία αφού η Δύση είχε δεσμεύσει ολόκληρο το βάρος των οικονομικών της πόρων για να συντρίψει τη Ρωσία.<br />Η Δύση επιχείρησε να διαλύσει τη Ρωσία με κάθε δυνατό τρόπο –μέσω οικονομικού, πολιτιστικού και ψυχολογικού πολέμου– και με πραγματικό στρατιωτικό πόλεμο στη συνέχεια.<br />Ωστόσο, η Ρωσία έχει επιβιώσει, και επιβίωσε σχετικά άνετα.<br />Πορεύεται πιθανώς και καλύτερα από ό,τι περίμεναν πολλοί γνώστες των ρωσικών πραγμάτων.<br /><br />Τα λάθη των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών<br /><br />Έτσι αποδεικνύεται πόσο λανθασμένες ήταν οι πληροφορίες των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών για τη Ρωσία, επισημαίνει ο Crooke.<br />«Ο Putin δεν μπορεί να επιβιώσει. Η ταχεία οικονομική και πολιτική κατάρρευση είναι βέβαιη υπό το τσουνάμι των δυτικών κυρώσεων», έλεγαν.<br />Η ανάλυσή τους αντιπροσωπεύει μια αποτυχία της Υπηρεσίας Πληροφοριών στο ίδιο επίπεδο με τα ανύπαρκτα ιρακινά όπλα μαζικής καταστροφής.<br />Αλλά αντί για κριτική επανεξέταση, καθώς τα γεγονότα δεν κατάφεραν να την επιβεβαιώσουν, διπλασιάστηκαν.<br />Αλλά δύο τέτοιες αποτυχίες είναι απλώς «εξαιρετικά πολλές» για να τις αντέξουμε.<br />Γιατί λοιπόν αυτή η «χαμένη προσδοκία» αποτελεί μια τόσο συγκλονιστική στιγμή για την εποχή μας;<br />Είναι επειδή η Δύση φοβάται ότι ο λάθος υπολογισμός της μπορεί κάλλιστα να οδηγήσει στην κατάρρευση της ηγεμονίας του δολαρίου.<br />Αλλά ο φόβος εκτείνεται πολύ πέρα από αυτό.<br /><br />Κλονίστηκε η βεβαιότητα<br /><br />Η Ρωσία κλόνισε μία βεβαιότητα.<br />Τη βεβαιότητα της Δύσης και κυρίως των ΗΠΑ να διαχειρίζονται τον κόσμο.<br />Μετά τις πολλές δυτικές περιπέτειες που επικεντρώθηκαν στην αλλαγή καθεστώτος με στρατιωτικό σοκ και δέος (όπως στο Ιράκ), ακόμη και οι σκληροί νεοσυντηρητικοί είχαν παραδεχτεί ότι ένα οπλισμένο χρηματοπιστωτικό σύστημα ήταν το μόνο μέσο για να «ασφαλιστεί η Αυτοκρατορία».<br />Αλλά αυτή η πεποίθηση έχει πλέον ανατραπεί – και κράτη σε όλο τον κόσμο το έχουν λάβει υπόψη.<br />Αυτό το σοκ του λανθασμένου υπολογισμού είναι ακόμη μεγαλύτερο επειδή η Δύση είχε περιφρονήσει τη Ρωσία ως μια καθυστερημένη οικονομία, με ΑΕΠ ανάλογο με αυτό της Ισπανίας.<br />Σε συνέντευξή του στη Le Figaro ο καθηγητής Emmanuel Todd σημείωνε ότι η Ρωσία και η Λευκορωσία, συνολικά, αποτελούν μόνο το 3,3% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Ο Γάλλος ιστορικός διερωτήθηκε, λοιπόν, «πώς είναι λοιπόν δυνατόν αυτά τα κράτη να έχουν δείξει τέτοια ανθεκτικότητα – μπροστά στην πλήρη ισχύ της οικονομικής επίθεσης»;<br /><br />Η οικονομία αντέχει και δεν έχει ξεμείνει από πυραύλους<br /><br />Λοιπόν, πρώτον, όπως υπογράμμισε ο καθηγητής Todd, το «ΑΕΠ» ως μέτρο οικονομικής ανθεκτικότητας είναι εντελώς «φανταστικό». Σε αντίθεση με το όνομά του, το ΑΕΠ μετρά μόνο τις συγκεντρωτικές δαπάνες. Και ότι πολλά από αυτά που καταγράφονται ως «παραγωγή», όπως το υπερβολικά διογκωμένο χρέος για ιατρική περίθαλψη στις ΗΠΑ, δεν είναι παραγωγή, αυτή καθαυτή.<br />Η ανθεκτικότητα της Ρωσίας, βεβαιώνει ο Todd οφείλεται στο γεγονός ότι έχει μια πραγματική οικονομία παραγωγής.<br />«Ο πόλεμος είναι η απόλυτη δοκιμασία μιας πολιτικής οικονομίας», σημειώνει.<br />Τα αποκάλυψε όλα.<br />Και τι είναι αυτό που αποκαλύφθηκε;<br />Αποκάλυψε ένα άλλο εντελώς απροσδόκητο και σοκαριστικό αποτέλεσμα – αυτό που προκαλεί τους δυτικούς σχολιαστές να ανατριχιάζουν – ότι η Ρωσία δεν έχει ξεμείνει από πυραύλους.<br />«Μια οικονομία στο μέγεθος της Ισπανίας, ρωτούν τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, πώς μπορεί μια τόσο μικρή οικονομία να αντέξει έναν παρατεταμένο πόλεμο φθοράς από το ΝΑΤΟ» διερωτώνται με τρόμο.<br /><br />Τα διαδοχικά σοκ και ο κόσμος που αλλάζει<br /><br />Το σκηνικό, λοιπόν, είναι ότι οι ΗΠΑ κληρονόμησαν την αγγλόφωνη χρηματοοικονομική προσέγγιση την οποία στη συνέχεια χρησιμοποίησαν όταν αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τον κανόνα του χρυσού λόγω της αύξησης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων.<br />Οι ΗΠΑ έπρεπε να προσελκύσουν τις «οικονομίες» του κόσμου με τις οποίες να χρηματοδοτήσουν τα ελλείμματά τους στον πόλεμο του Βιετνάμ.<br />Οι ρίζες μιας εναλλακτικής οικονομικής άποψης είχαν παραμείνει τόσο στη Γερμανία όσο και στη Ρωσία (με τον Sergei Witte), παρά την πρόσφατη κυριαρχία του υπερχρηματοδοτημένου αγγλικού μοντέλου.<div><br />Και τώρα με τη «Μεγάλη Αποκάλυψη», η εστίαση στην πραγματική οικονομία θεωρείται ως μια βασική εικόνα που στηρίζει τη Νέα Παγκόσμια Τάξη, διαφοροποιώντας την έντονα από την άποψη τόσο των οικονομικών συστημάτων όσο και της φιλοσοφίας από τη δυτική σφαίρα.<br />Η νέα τάξη πραγμάτων διαχωρίζεται από την παλιά, όχι μόνο από την άποψη του οικονομικού συστήματος και της φιλοσοφίας, αλλά μέσω μιας αναδιαμόρφωσης των νευρώνων μέσω των οποίων ταξιδεύει το εμπόριο και ο πολιτισμός.<br />Οι παλιοί εμπορικοί δρόμοι παρακάμπτονται και αφήνονται να παρακμάζουν – για να αντικατασταθούν από πλωτές οδούς, αγωγούς και διαδρόμους που αποφεύγουν όλα τα σημεία ασφυξίας με τα οποία η Δύση μπορεί να ελέγξει φυσικά το εμπόριο.</div><div><br />Το βορειοανατολικό αρκτικό πέρασμα, για παράδειγμα, έχει ανοίξει ένα δια-ασιατικό εμπόριο.<br />Τα αναξιοποίητα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου της Αρκτικής θα καλύψουν τελικά τα κενά στον εφοδιασμό που προκύπτουν από μια ιδεολογία που επιδιώκει να τερματίσει τις επενδύσεις από τις δυτικές μεγάλες εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου σε ορυκτά καύσιμα.<br />Ο διάδρομος Βορράς-Νότου (τώρα ανοιχτός) συνδέει την Αγία Πετρούπολη με τη Βομβάη. Ένα άλλο στοιχείο συνδέει τις πλωτές οδούς από τη βόρεια Ρωσία με τη Μαύρη Θάλασσα, την Κασπία και από εκεί προς το νότο.</div><div><br />Εάν το Σουέζ ήταν η πλωτή οδός της ευρωπαϊκής εποχής και η Διώρυγα του Παναμά αντιπροσώπευε εκείνη του Αμερικανικού Αιώνα, τότε η βορειοανατολική αρκτική οδός, οι διάδρομοι Βορρά-Νότου και ο αφρικανικός σιδηροδρομικός σύνδεσμος θα είναι αυτός της ευρασιατικής εποχής.<br />Αυτή η εξελισσόμενη Νέα Τάξη απειλεί υπαρξιακά την ηγεμονία του δολαρίου – οι ΗΠΑ δημιούργησαν την ηγεμονία τους απαιτώντας το πετρέλαιο (και άλλα εμπορεύματα) να τιμολογούνται σε δολάρια και διευκολύνοντας μια φρενήρη χρηματιστικοποίηση των αγορών περιουσιακών στοιχείων στις ΗΠΑ.</div><div><br />Οι ΗΠΑ υποφέρουν τώρα από δύο διαδοχικά σοκ που άλλαξαν το παιχνίδι.<br />Ο πληθωρισμός και τα επιτόκια εκτινάχθηκαν, υποτιμώντας την αξία νομισμάτων όπως το δολάριο και υπονομεύοντας την υπόσχεση για «βεβαιωμένες αποδόσεις» και δεύτερον, η Ρωσία ΔΕΝ ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΕ υπό τον οικονομικό Αρμαγεδδώνα.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αυτό είναι το πιο κραυγαλέο λάθος των ΗΠΑ: Η Ρωσία έχει απρόσμενα ανθεκτική οικονομία και… δεν ξέμεινε από πυραύλους.

Η ανθεκτικότητα που επέδειξε η ρωσική οικονομία αιφνιδίασε απόλυτα τη Δύση που υποτιμούσε τη Μόσχα μιλώντας μονότονα με όρους ΑΕΠ. Ο κόσμος ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το παρασκήνιο της συμφωνίας για τα τανκς. Πώς ο Σολτς έπεισε τον Μπάιντεν.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://makthesls-sf.cdn.edgeport.net/portal-img/post-large/165/leopard-arma-maxis.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="387" data-original-width="800" height="310" src="https://makthesls-sf.cdn.edgeport.net/portal-img/post-large/165/leopard-arma-maxis.webp" width="742" /></a></div><br /><div>Επαίνους αντάλλαξαν την Τετάρτη ο Γερμανός καγκελάριος Σολτς και ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάιντεν μετά την ανακοίνωση για αποστολή αρμάτων μάχης στην Ουκρανία. Πίσω από τη συμφωνία, όμως, κρύβεται άφθονο παρασκήνιο, γεμάτες ένταση συνομιλίες και μεταβολές της τελευταίας στιγμής, που δοκίμασαν στο έπακρον τις αμερικανογερμανικές σχέσεις.</div><br />Η υπόθεση των αρμάτων απέδειξε επίσης ότι, παρά τους κομπασμούς της, η Ευρώπη παραμένει εξαρτημένη από τις ΗΠΑ για την άμυνά της, όπως επισημαίνει σε άρθρο της η εφημερίδα Financial Times. Για πολλούς στην Ουάσιγκτον, η αντιπαράθεση αποκάλυψε τις δυσκολίες προκειμένου να πεισθεί η Γερμανία να ξεπεράσει τις ιστορικές αναστολές της για προβολή στρατιωτικής ισχύος στην ανατολική Ευρώπη.<br /><br />Για την επιτυχή έκβαση της διαπραγμάτευσης ιδιαίτερη μνεία αξίζει στον Αμερικανό σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας Τζέικ Σάλιβαν και στον Γερμανό ομόλογό του –και πρώην πρέσβη της Γερμανίας στην Αθήνα– Γενς Πλέτνερ.<br /><br />Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν Σολτς και Μπάιντεν στις 17 Ιανουαρίου, η διάσταση απόψεων γύρω από τα άρματα μάχης ήταν εμφανής. Ο Σολτς είπε ότι δεν θα έστελνε Leopard, εφόσον οι ΗΠΑ δεν έστελναν πρώτες άρματα Abrams. Ο Μπάιντεν εξήγησε στον Γερμανό καγκελάριο ότι οι ΗΠΑ δίσταζαν εξαιτίας των τεχνικών δυσκολιών που θα αντιμετώπιζαν τα Abrams στην Ουκρανία. Ο Σολτς παρέμεινε άτεγκτος. Ο Αμερικανός πρόεδρος στράφηκε τότε στον ΥΠΕΞ Αντονι Μπλίνκεν, ο οποίος όρισε τον Σάλιβαν επικεφαλής της διαπραγματευτικής ομάδας.<br /><br />Σε σειρά πολύωρων συσκέψεων, ο Σάλιβαν και ο Πλέτνερ προσπάθησαν να εκπονήσουν κοινώς αποδεκτή συμφωνία. Κατά τη διάρκεια συνάντησής του με Αμερικανούς νομοθέτες στο Νταβός στις 18 Ιανουαρίου, ο Σολτς συνέχισε να επιμένει στην αρχική του άρνηση. «Ηταν απόλυτα ξεκάθαρος. Η γερμανική θέση ήταν λογική και αιτιολογημένη», είπε ο Δημοκρατικός βουλευτής της Μασαχουσέτης Σεθ Μόλτον.<br /><br />Πίσω από τη γερμανική επιμονή κρυβόταν η πεποίθηση πως η ταυτόχρονη παράδοση αρμάτων μάχης στην Ουκρανία από πολλά κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ θα περιόριζε τις πιθανότητες ρωσικών αντιποίνων.<br /><br />Πίεση για συμφωνία<div><br />Την Παρασκευή 20 Ιανουαρίου, ημέρα της επίσκεψης του υπουργού Αμυνας των ΗΠΑ, Λόιντ Οστιν, στο Ράμσταϊν της Γερμανίας, η πίεση προς τις δύο πλευρές να φθάσουν σε συμφωνία είχε γίνει ασφυκτική. Παρότι η σύνοδος του Ράμσταϊν επρόκειτο να δώσει την ευκαιρία για επίδειξη ενότητας μεταξύ των συμμάχων, η απουσία συμφωνίας διέψευσε τις ελπίδες, προκαλώντας την οργή του Κιέβου και των κρατών της ανατολικής Ευρώπης.<br /><br />Το παρασκήνιο</div><div><br />Ακόμη και το πρωί της Δευτέρας, κυβερνητικοί αξιωματούχοι στην Ουάσιγκτον συνέχιζαν να υποβαθμίζουν σε δηλώσεις τους την επιχειρησιακή αξία των Abrams. Η Δευτέρα αποδείχθηκε, πάντως, η αποφασιστική ημέρα της διαπραγμάτευσης. Ο Σάλιβαν και ο Πλέτνερ συνομίλησαν τρεις φορές, ενώ τελικά ο Οστιν παρουσίασε νέο σχέδιο στον Μπάιντεν, από το οποίο είχαν αφαιρεθεί κάποια από τα προσκόμματα για την αποστολή των αρμάτων μάχης στην Ουκρανία. Ο Μπάιντεν ενέκρινε τη συμφωνία την Τρίτη.<br /><br />Η επιτυχία αυτή επιβεβαίωσε την ορθότητα της προσέγγισης του Μπάιντεν προς τον καγκελάριο Σολτς, την οποία ορισμένοι αναλυτές έχουν περιγράψει ως «στρατηγική υπομονή» απέναντι στο Βερολίνο. Οι ΗΠΑ απέφυγαν έτσι κάθε δημόσια καταγγελία της γερμανικής κωλυσιεργίας σε ό,τι αφορά τις οικονομικές κυρώσεις ή τη στρατιωτική βοήθεια. Η μεταστροφή του Μπάιντεν σήμανε ότι ο Σολτς θα μπορούσε να πιστωθεί πολιτικά την ταυτόχρονη αποστολή των αρμάτων. Κυβερνητικοί κύκλοι στο Βερολίνο εκτιμούν ότι οι επικρίσεις που δέχεται η χώρα τους είναι άδικες, καθώς το Βερολίνο παραμένει από τους σημαντικότερους δωρητές στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το παρασκήνιο της συμφωνίας για τα τανκς. Πώς ο Σολτς έπεισε τον Μπάιντεν.

Επαίνους αντάλλαξαν την Τετάρτη ο Γερμανός καγκελάριος Σολτς και ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάιντεν μετά την ανακοίνωση για αποστολή αρμάτων μάχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μέρισμα από τα κοιτάσματα του Αιγαίου διεκδικεί η Τουρκία. Προκλητικό άρθρο από την Milliyet.

<img height="427" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2023/01/erdoganskot-1068x712.jpg" width="759" /><br /><br /><div>«Η Τουρκία δεν ζητά από κανέναν να φωνάξει τις θέσεις της, όπως δεν επιδιώκει να διεκδικήσει μόνη της όλους τους ενεργειακούς πόρους της ανατολικής Μεσογείου» αναφέρει αρθρογράφος της τουρκικής Milliyet, με αφορμή την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν σε Ελλάδα και Τουρκία.<br /><br />Ο ίδιος συνεχίζει: «Το μόνο που ζητάμε είναι η τήρηση των διεθνών συμφωνιών, η δίκαιη κατανομή των ενεργειακών πόρων και η Ελλάδα, που δεν είναι αρχιπελαγικό κράτος, να μην επιτρέπεται να χρησιμοποιεί τα δικαιώματα του ναυτικού δικαίου που παρέχονται στις αρχιπελαγικές χώρες. Θα είναι αρκετό για την ειρήνη αν οι ΗΠΑ ή το Ισραήλ σταθούν στο πλευρό όχι της Τουρκίας αλλά του διεθνούς δικαίου».<br /><br />Ο αρθρογράφος της Milliyet τιτλοφορεί το άρθρο του «Έρχεται ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, κρίσιμος μήνας ο Φεβρουάριος» και αναφέρεται σε διάφορα σενάρια για την έκβαση της επίσκεψης του επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.<br /><br />Το ακριβές πρόγραμμα του Άντονι Μπλίνκεν, δεν έχει γίνει γνωστό, όμως ο αμερικανός ΥΠΕΞ αναμένεται να βρίσκεται στην Αθήνα στις 20-21 Φεβρουαρίου. Ο αρθρογράφος της Milliyet αναφέρει ακόμα «Γνωρίζουμε ήδη ότι η Ουάσιγκτον ευνοεί την Ελλάδα. Αν όμως ο Μπλίνκεν, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, δώσει και το ‘πράσινο φως’ για επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια σε ορισμένες ακτές της Κρήτης, αν προτιμήσει να συμπεριφερθεί σαν διευθύνων σύμβουλος της ExxonMobil, η οποία προσπαθεί να τελειώσει τις δουλειές της στην ανατολική Μεσόγειο, στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της ΤΔΒΚ, με την άδεια που πήρε από την ελληνοκυπριακή πλευρά, τότε ο Αμερικανός ΥΠΕΞ θα αναγκάσει την Τουρκία να αναλάβει ορατή δράση».</div><div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μέρισμα από τα κοιτάσματα του Αιγαίου διεκδικεί η Τουρκία. Προκλητικό άρθρο από την Milliyet.

«Η Τουρκία δεν ζητά από κανέναν να φωνάξει τις θέσεις της, όπως δεν επιδιώκει να διεκδικήσει μόνη της όλους τους ενεργειακούς πόρους της ανα...

Διαβάστε την συνέχεια

Και μοσχοβολά η αίθουσα, μπαρούτι και λιβάνι…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEih3wlWwRFimc72cIcmCP8B_oJY3uEvV_U4gZHO3vac9CWHKuZe7KwuY1BsOf19KOtxj2cOn3EN3kA2ik12Y7M5IDJ06doW7Hu2u4IHOI-8ZkV-R25_Jj3VRgtJq2izDVLfam5R-n6ilUE/s500/%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2584%25CF%2581%25CF%258E%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2582-%25CF%2585%25CF%2588%25CE%25B7%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="236" data-original-width="500" height="302" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEih3wlWwRFimc72cIcmCP8B_oJY3uEvV_U4gZHO3vac9CWHKuZe7KwuY1BsOf19KOtxj2cOn3EN3kA2ik12Y7M5IDJ06doW7Hu2u4IHOI-8ZkV-R25_Jj3VRgtJq2izDVLfam5R-n6ilUE/w762-h302/%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2584%25CF%2581%25CF%258E%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2582-%25CF%2585%25CF%2588%25CE%25B7%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" width="762" /></a></div><div><br /></div><div><b>Δημήτρης Νατσιός</b>, δάσκαλος-Κιλκίς</div>Κάθε πρωί γράφω στον πίνακα της αίθουσας, μετά την ημερομηνία, το όνομα του αθλητή της Πίστεως ή της Πατρίδας που εορτάζει. Αναζητώ στα Συναξάρια της Εκκλησίας ή του Γένους τον άγιο ή τον ήρωα. Μάρτυρες, Πατέρες, ασκητές, απόστολοι και εθναπόστολοι, ναυμάχοι, μπουρλοτιέρηδες και αδούλωτοι κλεφταρματολοί, ποιητές εθνικοί, Ζάλογγα και Δερβενάκια, η απροσκύνητη και ελεύθερη Ρωμιοσύνη, η Πονεμένη... Και μοσχοβολά η αίθουσα, μπαρούτι και λιβάνι. Να ξεκινά η σχολική μέρα με οσμή ευωδίας πνευματική. Χαίρονται τα παιδιά και ας είναι «μνήμη θανάτου». Θυμήθηκα ένα τραγούδι:<br /><br />«Θεέ μου τι παράξενοι είναι οι δικοί μας τόποι<br /><br />θλιμμένα τα τραγούδια μας, μα γελαστοί οι ανθρώποι». Γελούν οι μικροί οι «ανθρώποι», συγκινούνται γιατί σαν τους συντρόφους του Οδυσσέα δεν έλιωσε το κερί στα αυτιά τους, οι σειρηνωδίες των φανταχτερών, αρπακτικών τεράτων δεν τους μόλυναν… Διασώζονται τρία ονόματα Σειρήνων. Η Αγλαόπη, η αγλαή, η λαμπρή στην όψη, η Θελξιέπεια, η γοητευτική και θελκτική στον λόγο (έπος) και η Πεισινόη, η πειθώ του νοός, η οποία αφόπλιζε, ξεμυάλιζε και οδηγούσε στον αφανισμό. Στα τρία αυτά ονόματα αναγνωρίζουμε τα «όπλα με σιγαστήρα», που σαγηνεύουν, παρασύρουν και διαφθέιρουν, ο «αγγελικός» κόσμος και υπόκοσμος των ΜΜΕ.<br /><br />Επανέρχομαι στην προλογική σκέψη, συμμαζεύομαι στην αίθουσα. Έχω έτοιμο το συναξάρι της ερχόμενης Τρίτης, θα μοιράσω στα παιδιά και το εντός εισαγωγικών κείμενο. Λοιπόν, «τη αυτή ημέρα μνείαν ποιούμεθα»… (Προτρέπω συναδέλφους, τώρα που φαγώθηκε να μας αξιολογήσει το υπουργείο «Παιδομαζώματος», να διδάξουν ενώπιον των αξιολογητών, ένα κείμενο από την σπουδαία και από τους σπουδαίους της πνευματικής παράδοσής μας. Προβλέπεται εξάλλου μια παρέκκλιση από το αναλυτικό πρόγραμμα. Έχω κατά νου τον Παπαδιαμάντη, εκεί στον «Λαμπριάτικο Ψάλτη», που «στολίζει» τους γραικύλους της σήμερον. Να μην ξεχάσει ο λαός – όσοι ζωντανοί-στις ερχόμενες εκλογές να αξιολογήσει και αυτός την υπουργό Παιδείας και το υπουργείο της. Να θυμηθεί τι προωθεί στα αθώα και άγουρα παιδιά).<br /><br />Τον Οκτώβριο του 1964, ο Ηλίας Βενέζης, ο σπουδαίος λογοτέχνης μας και ακαδημαϊκός, εκφώνησε λόγο στην Ακαδημία Αθηνών με τίτλο «το πάθος των Φιλικών».<br />Στον επίλογο της ομιλίας του αναφέρθηκε στον θάνατο του Αλέξανδρου Υψηλάντη, του αθάνατου αρχηγού της Φιλικής Εταιρείας.<div><br />Διαβάζω:<br />«Όταν οι Αυστριακοί αποφυλάκισαν τον πρίγκιπα ήταν πια αργά. Λίγες μέρες μετά την αποφυλάκισή του ο Αλέξανδρος Υψηλάντης πέθανε στην Βιέννη, στις 31 Ιανουαρίου του 1828. Ετοιμοθάνατο τον βρήκε ο συμπολεμιστής του του Ιερού Λόχου, ο Κοζανίτης, Γεώργιος Λασάνης. Του έφερε την εφημερίδα του τόπου, τον “Αυστριακόν Παρατηρητήν”.</div><div><br />– Τι νέα γράφουν; ρώτησε αργά τον Λασσάνη ο Υψηλάντης.<br />– Ο Καποδίστριας έφθασε στην Μάλτα. Μια φρεγάδα αγγλική τον περιμένει να τον μεταφέρει στην Ελλάδα, του αποκρίθηκε.<br />– Ας έχει δόξαν ο Θεός, μουρμούρισε ο Αλέξανδρος Υψηλάντης και άρχισε να ψελλίζει το “Πάτερ ημών”. Αλλά πριν τελειώσει την προσευχή του, είχε ξεψυχήσει». Τι διαβάζουμε εδώ; Το οσιακό τέλος ενός Ρωμιού, ενός αληθινού Ορθοδόξου Χριστιανού. «Οι Υψηλάντες θυσίασαν πρώτα ζωή και πλούτη. Και θυμώνται τον Θεόν, πατρίδα και θρησκεία», επιμαρτυρεί και ο στρατηγός Μακρυγιάννης.<br /><br />Μετά από τρεις ημέρες, άλλο εθνικό πανηγύρι, η μνήμη του ελευθερωτή μας.<br /><br />Την Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου του 1843, κλείνει τα μάτια του στην Αθήνα, το ζωντανό Εικοσιένα, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Έλληνας ήρωας με την σημαντικότερη θέση στο εικονοστάσι του Γένους. Το να θέλεις να πλέξεις «τον επιτάφιον στέφανον αυτού ανάγκη να περιλάβης τον μέγαν Ελληνικόν Αγώνα», όπως αναφώνησε ο Σούτσος κατά το ξόδι του. Ζήτησε να βάλουν στον τάφο του, κάτω από τα τσαρούχια του την τουρκική σημαία, να ποδοπατά την Τουρκιά και στο μνήμα. Αυτό το λιοντάρι μόνο μια φορά φοβήθηκε. Πότε; «Εις τον καιρό του προσκυνήματος εφοβήθηκα μόνο διά την πατρίδα μου, όχι άλλη φορά, ούτε εις τας αρχάς, ούτε εις τον καιρό του Δράμαλη, όπου ήλθε με τριάντα χιλιάδες στράτευμα εκλεκτό, ούτε ποτέ, μόνο εις το προσκύνημα εφοβήθηκα».<br /><br />Και τότε βροντοφώναξε και εμείς μαζί του: «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους».<br />Τον έκλαψε όλος ο λαός, τραγούδησε και την θανή του.<br /><br />«Κολοκοτρώνης πέθανε στο γάμο του Κολίνου<br /><br />το θάνατό γνώρισε, που ’θελε ν’ αποθάνη<br /><br />και του Γενναίου μίλησε, και του Κολίνου λέγει:<br /><br />Πού είσαι, Γενναίε στρατηγέ, Κολίνο σπουδασμένε!<br /><br />Ελάτε, πάρτε την ευχή, με τριγυρίζει ο Χάρος.<br /><br />Σώπα, πατέρα, μην το λες, μη λες πως θα πεθάνης<br /><br />κι έχουμ’ οχτρούς και χαίρονται και φίλους και λυπάνται.<br /><br />Ελάτε, πάρτε την ευχή, και να ’στε μονοιασμένοι».<br /><br />Τώρα που νυχθημερόν μας απειλούν τα ανισόρροπα μεμέτια της Άγκυρας, είναι λαμπρό μάθημα πατριδογνωσίας, «εθνικής ανατάσεως» θα έλεγαν παλιά, να διαβάζουν οι μαθητές πού ζήτησε να μπει ο Κολοκοτρώνης η σκοτεινή «ημισέληνος».<br /><br />Θα μπορούσε και ο ημέτερος υπουργός Άμυνας, να αποστείλει στον Τούρκο συνάδελφό του και το παρακάτω κείμενο. Αποδεικνύει την ξακουστή μαχητικότητα των Τούρκων, τον φόβο και τον τρόμο της υδρογείου. Όπως έχω ξαναγράψει την μόνη «γαλάζια πατρίδα» που θα κατακτήσουν είναι ο βυθός του Αιγαίου, εκεί που θα σαπίζουν τα κουφάρια τους.<br /><br />“Για τους Τούρκους είναι η πρώτη εμφάνιση που κάνουν στην Κορέα. Είχε προηγηθεί μια λαμπρή φήμη, για την ανδρεία, ακόμα και την αγριότητά τους. Οι πρώτες ειδήσεις από τις μάχες τους ηλεκτρίζουν τα γραφεία συντάξεως των αμερικανικών εφημερίδων. Οι Τούρκοι εφόρμησαν με τις ξιφολόγχες, έκαναν μακελειό, συνέλαβαν εκατοντάδες αιχμαλώτους… Το μόνο σφάλμα των ανδρείων αυτών στρατιωτών είναι ότι έκαναν λάθος στον εχθρό: πήραν για Κινέζους (εχθρούς) τους Νοτιοκορεάτες (συμμάχους), που τρέπονται σε φυγή. Όταν συναντούν τους πραγματικούς Κινέζους, έρχεται η δική τους σειρά να κατακρεουργηθούν. Τα λείψανα της Ταξιαρχίας καταφεύγουν στις γραμμές του 38ου (αμερικανικού) συντάγματος…<br /><br />Μια τουρκική εφοδιοπομπή που μπήκε ανυποψίαστα σ’ αυτόν τον τομέα εξοντώθηκε, πέφτοντας σε τρεις ενέδρες, τη μια πίσω από την άλλη”.<br /><br />Το περιγράφει στη “Μεταπολεμική Παγκόσμια Ιστορία” του ο σπουδαίος δημοσιογράφος και σημαντικός ιστορικός Ρεϊμόν Καρτιέ. Και στην Κύπρο, το 1974, τα ίδια έπαθαν, όταν βύθιζαν το αντιτορπιλικό τους «Κοτζάτεπε», κάνα δυο άλλα δικά τους που κατέστρεψαν και 11 πολεμικά τους αεροπλάνα, χάρις στον ξεχασμένο ήρωα πλωτάρχη Ελευθέριο Χανδρινό.<br /><br />«Αν έρθουν κανένα βράδυ οι τρελοί Τούρκοι», όπως πολλάκις επαναλαμβάνει ο Ερντογάν, να προσέχουν να μην γίνει, όπως έλεγαν παλιά, της Κορέας…<br /><br /><a href="http://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Και μοσχοβολά η αίθουσα, μπαρούτι και λιβάνι…

Δημήτρης Νατσιός , δάσκαλος-Κιλκίς Κάθε πρωί γράφω στον πίνακα της αίθουσας, μετά την ημερομηνία, το όνομα του αθλητή της Πίστεως ή της Πατρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ιταλικό δημοσίευμα για EastMed: Το 2023 είναι το έτος που θα δοθεί το πράσινο φως.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-07/EASTMED.jpg?itok=1WlFhVfR" width="773" /><br /><br />Ο EastMed μπορεί να αποτελέσει μέρος μιας φιλόδοξης στρατηγικής και μπορεί να αποτελέσει το σταυροδρόμι μιας οικονομικής, βιομηχανικής και γεωπολιτικής επέκτασης του συστήματος των εμπλεκόμενων χωρών<br /><br />Ιταλικό δημοσίευμα θέλει το 2023 να είναι έτος εξελίξεων για το φαραωνικό έργο του αγωγού EastMed, ο οποίος εκτιμάται πως θα μετατρέψει τη νοτιοανατολική Ευρώπη σε κόμβο φυσικού αερίου και θα αναβαθμίσει άρδην τη γεωπολιτική ισχύ των εμπλεκόμενων χωρών.<br /><br />Όπως αναφέρει το ιταλικό δημοσίευμα του InsideOver, «η κυβέρνηση Μελόνι στοχεύει σθεναρά στην ενίσχυση της ενεργειακής ανεξαρτησίας από τη Ρωσία και το 2023 θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για ένα στρατηγικό έργο υποδομής για την Ιταλία, τον αγωγό φυσικού αερίου EastMed. Το στρατηγικό έργο που μπορεί να φέρει φυσικό αέριο στη διαδρομή Ισραήλ-Κύπρος-Ελλάδα-Ιταλία είναι τώρα υπό ενεργό συζήτηση και θα μπορούσε να εμφανιστεί ως αλλαγή παιχνιδιού στην ανατολική Μεσόγειο εάν η Ρώμη ολοκληρώσει το τμήμα Igi-Poseidon από το Αιγαίο μέχρι την Απουλία».<br /><br />«Το παγκόσμιο πλαίσιο έχει αλλάξει βαθιά τον τελευταίο χρόνο και πιστεύουμε ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις ώστε η Ιταλία να εκφράσει τη ρητή υποστήριξή της, η οποία θα εγγυηθεί επίσης ένα πολύ πιο σημαντικό βάρος σε ευρωπαϊκό επίπεδο», εξήγησε ο Φαμπρίτσιο Ματάνα (Fabrizio Mattana), στέλεχος του Gas Assets of Edison. Η εταιρεία είναι εταίρος κατά 50% με την ελληνική εταιρεία κοινής ωφέλειας Depa, της οποίας το στοιχείο υποδομής ανήκει κατά 100% στην Italgas.<br /><br />Ο Ματάνα αναφέρεται στον διάδρομο Igi-Poseidon, από την Ελλάδα στην Ιταλία. Δυνητικά αποφασιστικό για τη δημιουργία αυτού που οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ θεωρούν σημείο καμπής στη στρατηγική της ενεργειακής και ασφάλειας ανεξαρτησίας από τη Μόσχα.<br /><br />Στην πλειοψηφία, ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Επιμελητηρίου, Πάολο Φορμεντίνι, μέλος της Λέγκας, όρισε τον EastMed ως «τον αγωγό των δημοκρατιών», προσθέτοντας ότι «θα ήταν προς το συμφέρον όλων των παραγόντων της Μεσογείου να σταθεροποιηθεί όλη η περιοχή με νέα και μεγάλη υποδομή».<br /><br />Το ιταλικό ΜΜΕ υπογραμμίζει «πώς το όραμα της Τζόρτζια Μελόνι για ένα «σχέδιο Mattei» για την Αφρική και τη Μεσόγειο πρέπει απαραίτητα να περάσει μέσα από μια συστημική αντίληψη του περιφερειακού σεναρίου. Η οποία δεν μπορεί να μην έχει βασικό σημείο στην ανάπτυξή της στην ανθεκτικότητα των πηγών ενέργειας».<br /><br />Από αυτή την άποψη, η κυβέρνηση Μελόνι έχει την ευκαιρία να αδράξει τα ευνοϊκά απρόοπτα που έχουν ανοίξει τους τελευταίους μήνες. Καταρχάς, η προσοχή της Κοινότητας στις υποδομές φυσικού αερίου θα μπορούσε να οδηγήσει στην έγκριση της στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον αγωγό φυσικού αερίου μήκους 1.900 km που θα μπορεί να αντλεί φυσικό αέριο από τα κοιτάσματα μεταξύ Κύπρου, Ισραήλ και Αιγύπτου και να το μεταφέρει στο Οτράντο.<br /><br />«Ο αγωγός EastMed μπορεί να εγγυηθεί την ενίσχυση της ιταλικής πλευράς με βασικούς παράγοντες για τη διπλωματία. Πρώτον, η Ελλάδα, ένα έθνος με το οποίο η Ρώμη μοιράζεται τη μεσογειακή προβολή, την επιθυμία για ασφάλεια στη Μεγάλη Θάλασσα, την κοινή προσοχή σε θέματα όπως η μετανάστευση και η καταπολέμηση της αυταρχικότητας. Μετά το Ισραήλ, στρατηγικός εταίρος και στον οποίο ο Ντράγκι και η Μελόνι έχουν επικεντρωθεί για έναν οικονομικό και ενεργειακό άξονα. Τρίτο έθνος είναι η Τουρκία, της οποίας η έγκριση, ειδικά στην Κύπρο, είναι απαραίτητη για την έγκριση του έργου. Και με την οποία η Ιταλία πρέπει να οικοδομήσει μια πλατφόρμα ενεργού διαλόγου», υπογραμμίζει το ιταλικό μέσο.<br /><br />Το έργο του διπλωματικού μηχανισμού του Palazzo Chigi που διαχειρίζεται ο σύμβουλος της Τζόρτζια Μελόνι, Πρέσβης Φραντσέσκο Τάλο (Francesco Talò), ανοίγει την πόρτα στην προβολή του EastMed ως «δυτικού» αγωγού φυσικού αερίου. <br /><br />Με λίγα λόγια, η πρόκληση ξεκίνησε. Ο EastMed μπορεί να αποτελέσει μέρος μιας φιλόδοξης στρατηγικής και μπορεί να αποτελέσει το σταυροδρόμι μιας οικονομικής, βιομηχανικής και γεωπολιτικής επέκτασης του συστήματος των εμπλεκόμενων χωρών.<br /><br />«Εν αναμονή των πρώτων συμβάσεων για τον αγωγό φυσικού αερίου, η Ρώμη πρέπει να εργαστεί πολιτικά για να αναπτύξει τις συνθήκες που θα ευνοήσουν τη δημιουργία, προς όφελός της, κοινοπραξιών και στρατηγικών συμμαχιών που κάνουν το έργο ασφαλές και λειτουργικό. Και να συμπεριληφθεί σε μια σημαντική ενεργειακή στρατηγική που κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος», καταλήγει το δημοσίευμα.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ιταλικό δημοσίευμα για EastMed: Το 2023 είναι το έτος που θα δοθεί το πράσινο φως.

Ο EastMed μπορεί να αποτελέσει μέρος μιας φιλόδοξης στρατηγικής και μπορεί να αποτελέσει το σταυροδρόμι μιας οικονομικής, βιομηχανικής και γ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα εσωτερικά “ιτς-ογλάν” της νεοοθωμανικής Τουρκίας.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/01/tourkika-kanalia.jpg" width="767" /><br /><br /><b>Αναστασάκης Ιωάννης</b><br />Με έκπληξη παρακολουθούμε τελευταία σε τηλεοπτικές ανταποκρίσεις, Τούρκους απόστρατους αξιωματικούς, καθηγητές Πανεπιστημίων και εμπειρογνώμονες άλλων ειδικοτήτων, που εκτίθενται στα τηλεοπτικά κανάλια της Τουρκίας κάνοντας δηλώσεις ή αναλύσεις για τις διεθνείς σχέσεις της χώρας τους, κυρίως με την Ελλάδα, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br />Οι αναφορές τους είναι τόσο πολύ εκτός πραγματικότητας, που δημιουργούνται εύλογα ερωτήματα σχετικά με την επαγγελματική τους επάρκεια, σε αντιδιαστολή με την άκρατη δουλικότητα προς τη θέληση του νεο-Οθωμανού σουλτάνου, του πρόεδρου της Τουρκίας.<br /><br />Ανατρέχοντας στην Ιστορία, την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας υπήρχαν κρατικά ιδρύματα για την ειδική εκπαίδευση αγοριών, παρόμοια με την εκπαίδευση των γενίτσαρων. Στα ιδρύματα αυτά τα αγόρια ήταν εσώκλειστα, χωρίς καμία επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον και την κοινωνία. Τους γινόταν ειδική εκπαίδευση πλύσης εγκεφάλου, ώστε να ενδιαφέρονται μόνο για τη θέληση του Σουλτάνου, χωρίς να τους απασχολεί η πολιτική ορθότητα, η κοινωνικότητα ή κάθε έννοια δικαίου πέραν της θέλησης του Οθωμανού ηγέτη.<br /><br />Από <a href="https://cognoscoteam.gr/archives/8722">τα αγόρια</a> αυτά επέλεγε ο σουλτάνος για να τα τοποθετήσει σε διοικητικές θέσεις της Αυτοκρατορίας, ώστε να διασφαλίζεται η νομιμοφροσύνη τους προς το πρόσωπό του, αφού αυτά θα αδιαφορούσαν για κάθε άλλο εξωγενή παράγοντα, όπως η κοινωνική ευαισθησία και η έννοια του δικαίου.<br /><br />Τα “εσωτερικά αγόρια” του Σουλτάνου<br /><br />Τα άτομα αυτά ονομάζονταν “εσωτερικά αγόρια”, λόγω ακριβώς του εγκλεισμού τους στα ιδρύματα για να υποστούν την ειδική εκπαίδευση χειραγώγησης προσωπικότητας. Λόγω της αντικοινωνικής τους συμπεριφοράς, έγιναν σύμβολα ατόμων “προβληματικών” που η συμπεριφορά τους ξεχώριζε από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Τα “εσωτερικά αγόρια” επί οθωμανικής περιόδου ονομάζονταν “ic oglan” που στα ελληνικά αποδίδεται ως “ιτς ογλάν”.<br /><br />Επίσης επικράτησε η παράφραση τσογλάν, τσογλάνι ή τσόγλανος που ακόμα και σήμερα η φράση αποδίδεται για να χαρακτηρίσει άνδρες με αντικοινωνική συμπεριφορά, μη αποδεκτούς στην κοινωνία και την ομάδα. Ο όρος “εκτσογλανισμός” έχει αναφερθεί λίαν προσφάτως από σύγχρονους κορυφαίους πολιτικούς στην Βουλή των Ελλήνων. Οι σημερινοί αγορητές για την υποστήριξη των νέο-οθωμανικών απόψεων του προέδρου Ερντογάν, απεμπολούν την μόρφωση και τον πρότερο έντιμο βίο τους και η συμπεριφορά τους είναι παρόμοια με αυτή των “εσωτερικών αγοριών” της οθωμανικής περιόδου.<br /><br />Όπως φαίνεται, σήμερα έχουμε μπλέξει με νεόκοπες ορδές νέο-Οθωμανών “ιτς ογλάν”, που ηθελημένα πλέον έχουν απεμπολήσει την πολιτική ορθότητα, την έννοια του Διεθνούς Δικαίου και των αρχών της κοινωνικής συνύπαρξης των λαών. Προφανώς με την συμπεριφορά τους επιδιώκουν να ξεχωρίσουν υπερθεματίζοντας σε υπερβολές, επιδιώκοντας την επιλογή τους για τοποθέτηση ή αξιοποίηση από τον ηγέτη τους. Έτσι εμφανίζονται ο ένας πιο “ιτς ογλάν” από τον άλλο.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα εσωτερικά “ιτς-ογλάν” της νεοοθωμανικής Τουρκίας.

Αναστασάκης Ιωάννης Με έκπληξη παρακολουθούμε τελευταία σε τηλεοπτικές ανταποκρίσεις, Τούρκους απόστρατους αξιωματικούς, καθηγητές Πανεπιστη...

Διαβάστε την συνέχεια

Βασιλείς ή πρωθυπουργοί, η εξουσία δεν λογοδοτεί…

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/01/floros-eyuropaioi-igetes-SLpress.jpg" width="818" /><br /><br /><b>Αποστολόπουλος Απόστολος</b><br />Από τα παλιά τα χρόνια, όταν οι Σπαρτιάτες τιμωρούσαν τους νέους, όχι όταν έκλεβαν αλλά μόνο αν τους έπιαναν, ο κανόνας δεν είχε αλλάξει. Ακόμα και την Καϊλή οι δικαστές θέλουν την ομολογία της για να την δικάσουν και καταδικάσουν. Ο κανόνας φαινόταν ισχυρός και απαραβίαστος. Χωρίς απόδειξη ήσουν “αθώος”, αλλά υποκείμενος σε εκβιασμό και, πάντως, ήσουν υπόχρεος σε όποιον μπορούσε να αποδείξει την παρανομία.<br /><br />Και στην Ελλάδα, χώρα των θαυμάτων, αυτός ο κανόνας ισχύει. Ένα περιοδικό κατηγόρησε τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Στρατηγό Φλώρο, ότι απόκτησε διαμέρισμα, χωρίς να έχει τα απαραίτητα νόμιμα εισοδήματα. Στις κρίσεις για την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων η θητεία του στρατηγού παρατάθηκε για ένα έτος. Οι κατηγορίες αγνοήθηκαν. Επειδή ήταν αστήρικτες; Επειδή κάποιοι ήθελαν τον στρατηγό μετέωρο και, κατά τη γνώμη τους, εκβιάσιμο;<br /><br />Πάντως όσα έχουν λεχθεί για τον κ. Φλώρο, για τις σιωπές του κ. Ανδρουλάκη και για όλους τους άλλους, ερμηνεύουν τις παρακολουθήσεις. Τελικά το προνόμιο της αυθαιρεσίας των Βασιλέων, το έχουν καρπωθεί οι κοινοί θνητοί με ισχύ. Η κορώνα έγινε κοστούμι. Οι βασιλιάδες σιγά-σιγά τελειώνουν, αλλά και η Δημοκρατία ψυχομαχάει, όταν αυθαιρετεί. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα τέτοιας αυθαιρεσίας ήταν, στην Ελλάδα, η “κωλοτούμπα” του κ. Τσίπρα στο δημοψήφισμα.<br /><br />Στη διεθνή σκηνή ήταν η αποκάλυψη της Μέρκελ (και Ολάντ) ότι οι Συμφωνίες του Μίνσκ για την Ουκρανία ήταν μια απάτη, εκ μέρους της Γερμανίας και Γαλλίας, για να προλάβουν ΗΠΑ και ΕΕ να υπερασπιστούν στην Ουκρανία τη “σωστή πλευρά της Ιστορίας”. Το “ηθικό δίδαγμα” είναι ότι “την ώρα που χορεύουνε τα δισ. είναι μαλακία να πας εθελοντής” και ισχύει από τους Ολυμπιακούς, σύμβολο αδελφοσύνης, ως την Ουκρανία, τη θανατηφόρα αναμέτρηση.<br /><br />Πολιτική εξουσία και επίρριψη ευθυνών<br /><br />Έχει πολύ περιορισμένη αξία η παρατήρηση περί ευθυνών στην όποια δυτική κυβέρνηση. Συνήθως η επίρριψη ευθυνών δεν είναι σήμα ότι νίκησε το κράτος δικαίου αλλά προσδιορίζει τον ισχυρό της ημέρας. Αλλιώς οι επόμενοι θα σταματούσαν την κατηφόρα που δυο φορές κατάληξε σε Παγκόσμιο Πόλεμο και μας απειλούν ότι το κακό μπορεί να τριτώσει. Από τις αποκαλύψεις της Μέρκελ-Ολάντ για την Ουκρανία δεν συγκινήθηκαν ούτε ο καγκελάριος Σόλτς ούτε οι Γερμανοί ψηφοφόροι.<br /><br />Θα έλεγα ότι οι Έλληνες δείχνουν περισσότερη ευαισθησία και πολιτική οξυδέρκεια εγκαταλείποντας στην αντιπολίτευση τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, για όσα διέπραξε σε βάρος της προεκλογικής του διακήρυξης περί του “ηθικού αναστήματος” της Αριστεράς. Γι’ αυτό, προφανώς, φέτος το ξέχασε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Τα πράγματα, όμως, ίσως είναι λίγο χειρότερα από ότι θέλουμε να παραδεχτούμε, ίσως και από όσο αντέχουμε.<br /><br />Εδώ κι εκεί ορισμένοι ευαίσθητοι, μιλάνε σκυθρωποί για μια πραγματικότητα “μπλοκαρισμένη”, στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον Κόσμο. Έτσι είναι… Επειδή η Δύση (Ευρώπη και ΗΠΑ) δεν μπορεί να επιβάλλει τις θελήσεις της, όπως παλιά. Αλλά ούτε οι “άλλοι” μπορούν να επιβάλλουν τις δικές τους. Η αδυναμία και των δυο μπλοκάρει τις εξελίξεις.<br /><br />Οι ΗΠΑ τα καταφέρνουν κούτσα-κούτσα στο δικό τους στρατόπεδο, αλλά οι διχόνοιες εκδηλώνονται όλο και πιο ισχυρές, σύμφωνα με την αργή, βασανιστική, πορεία του ουκρανικού πολέμου που απλώς συντηρεί ψευδαισθήσεις για το ακατανίκητο της Δυτικής αρετής. Οι “άλλοι” έχουν καταφέρει να μην τσακώνονται, όχι δημοσίως τουλάχιστον, περισσότερο από το φόβο της υπερδύναμης, παρά επειδή συγκλίνουν.<div><br />Η παρουσία της Κίνας<br /><br />Είναι αλησμόνητη η εικόνα στο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας, όπου ο πρώην ισχυρός άνδρας αγγίζει με φόβο και ταπεινότητα τον σημερινό ισχυρό που τον κοιτάζει μάλλον έκπληκτος για το θάρρος του, ενώ εκείνος αποχωρεί από το Συνέδριο, αφήνοντας πίσω του αύρα ανελέητων, μυστικών και αδιερεύνητων, συγκρούσεων.<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="386" src="https://www.youtube.com/embed/miv_F4UhfQs" width="773" youtube-src-id="miv_F4UhfQs"></iframe><br /><br />Η διαφορά, διόλου ασήμαντη, είναι ότι οι ηγέτες στην Κίνα είναι (ακόμα) αρκετά ισχυροί ώστε να μπορούν (ακόμα) να κρύβουν διαφωνίες και αδυναμίες. Η Πολιτιστική Επανάσταση ήταν το τελευταίο δείγμα ανοιχτών διαφωνιών, όπου “όλα τα λουλούδια μπορούσαν να ανθίσουν”, ακριβώς επειδή ήταν Επανάσταση.<br /><br />Η Κίνα που πίστευε τότε το μαοϊκό ότι “η ατομική βόμβα ήταν χάρτινη τίγρης”, ίσως ήταν πιο ισχυρή, δηλαδή ενωμένη, από την τωρινή που δεν ξέρει (και δεν μπορεί) να κρύψει λαϊκές αντιδράσεις για θέματα που ασφαλώς ξεφεύγουν από το πλαίσιο του εγκλεισμού για τον κορονοϊό και παραμένουν άγνωστα για το ευρύ κοινό της Δύσης.<br /><br /><br />Από την άλλη είναι να πεθαίνεις στο γέλιο με αυτούς στη Δύση που… σπαράζουν για τα όσα τραβάνε οι καημένοι οι Κινέζοι από τους κομμουνιστές ηγέτες τους! Στην Κίνα δημιουργήθηκε σε χρόνο μηδέν μια αστική τάξη πλουσίων και υπερπλουσίων (100 εκατομμύρια), οι ταξικές αντιθέσεις οξύνονται και υπάρχουν κάποιοι (πόσοι; ποιοι; πόσο ψηλά;) που πιστεύουν στο μαρξιστικό ότι κομμουνισμός χωρίς λεφτά, δεν γίνεται! Αυτό δεν είναι για γέλια, θέλει περίσκεψη.<br /><br />Μόνο αφελείς επαρχιώτες μπορούν να αδιαφορήσουν για όσα γίνονται στην Κίνα ή στις ΗΠΑ, όπου κανείς δεν μιλάει για ένα πρόεδρο με προφανή προβλήματα υγείας. Κάποτε ο πρόεδρος ήταν ενεργό κέντρο της πολιτικής εξουσίας και όχι διακοσμητικός πίνακας. Τώρα, μια χώρα 400 εκατομμυρίων ανθρώπων, δεν μπορεί να αναδείξει νέα πρόσωπα, στην ηλικία και στην πολιτική αρένα.<br /><br />Λέω ότι μόνο άσχετοι και ανόητοι δεν ενδιαφέρονται για όλα αυτά, επειδή ξεχνούν το απλό και χρήσιμο: Όταν από πάνω είναι τα βουβάλια, τα βατράχια από κάτω πρέπει να έχουν το νου τους…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Βασιλείς ή πρωθυπουργοί, η εξουσία δεν λογοδοτεί…

Αποστολόπουλος Απόστολος Από τα παλιά τα χρόνια, όταν οι Σπαρτιάτες τιμωρούσαν τους νέους, όχι όταν έκλεβαν αλλά μόνο αν τους έπιαναν, ο καν...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι εκλογές σε Ελλάδα-Τουρκία και ο κίνδυνος του πολέμου.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/10/stolos_04.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="800" height="360" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/10/stolos_04.jpg" width="786" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Βρισκόμαστε, χωρίς αμφιβολία, στο πιο επικίνδυνο σημείο των ελληνοτουρκικών σχέσεων, τουλάχιστο μετά την κρίση των Ιμίων (1996).</span></h3>Γράφει ο<b> Δημ.Κωνσταντακόπουλος</b><br />Το κλίμα που τώρα επικρατεί μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι πρόσφορο είτε για στρατιωτικό επεισόδιο, που μπορεί όμως να έχει μείζονες επιπτώσεις, όπως και εκείνο των Ιμίων (που μας οδήγησε στη συμφωνία Χόλμπρουκ, τη Μαδρίτη, τον Οτσαλάν και το Σχέδιο Ανάν), είτε για γενικευμένη καταστρεπτική σύρραξη.<br /><br />Είναι πρόσφορο γιατί αν, ακόμα και από λάθος, καταρριφθεί ένα αεροσκάφος ή βυθιστεί ένα πλοίο της μίας ή της άλλης πλευράς, η πλευρά που θα το χάσει θα βρεθεί υπό τεράστια πολιτική πίεση, ιδίως σε προεκλογική περίοδο, να απαντήσει στρατιωτικά και κλιμακώνοντας. Αυτό κινδυνεύει να θέσει τις δύο πλευρές σε αυτοτροφοδοτούμενη συγκρουσιακή τροχιά και δεν ξέρουμε πού και αν θα σταματήσει η κλιμάκωση, στο μέτρο μάλιστα που οι ΗΠΑ δεν διαθέτουν σήμερα τον ολοκληρωτικό έλεγχο της Τουρκίας που διέθεταν στο παρελθόν, ενώ η διεθνής αστάθεια αλλά και η ρευστότητα στις σχέσεις Ουάσιγκτον και Άγκυρας έχει φτάσει σε πρωτοφανή ύψη.<br /><br />Τα όπλα που διαθέτουν Ελλάδα και Τουρκία σήμερα έχουν πολύ μεγαλύτερη καταστρεπτική ισχύ από ό,τι στο παρελθόν. Το κόστος μιας γενικευμένης σύρραξης θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το ενδεχόμενο «κέρδος» ενός «νικητή». Σημειωτέον ότι η Ελλάδα έχει μόνο να χάσει από μια σύγκρουση, εκτός αν κάποιος είναι αρκετά παλαβός για να πιστεύει ότι θα πάρουμε την Πόλη ή τη Σμύρνη ή ότι θα διαλύσουμε την Τουρκία. Ευτυχώς δεν υπάρχουν σήμερα τόσοι και τόσο μουρλοί.<br /><br />Καλό θα είναι επίσης όποιος θέλει να αναλύει την κατάσταση στην περιοχή μας να θυμάται και την τραγική κατάσταση της Ελλάδας, ως κοινωνίας και κράτους. Οι μόνοι που δεν τη σκέφτονται είναι το πολιτικό και εκδοτικό προσωπικό της, μεσοαστικής ή και μεγαλοαστικής κοινωνικής θέσης και ψυχολογίας, οι οποίοι όντως δείχνουν να βρίσκονται κυριολεκτικά στον κόσμο τους. Ακόμα και στις ιδιωτικές συζητήσεις τους δεν θίγεται σχεδόν ποτέ η γενική κατάσταση της χώρας, αλλά μόνο το ποιος θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές.<br /><br />Ανεξαρτήτως όμως και αυτού του παράγοντα, ένας γενικός πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας σήμερα δεν θα έχει νικητή. Θα έχει μόνο ηττημένους.<br />Πόλεμος: Κάτω από ποιους όρους και για ποιο σκοπό;<br /><br />Χρειάζεται στο σημείο αυτό να ξεκαθαρίσουμε την άποψή μας για τον πόλεμο.<br /><br />Φυσικά η Ελλάδα πρέπει να πάει σε πόλεμο και να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα στη διάθεσή της, αν η Τουρκία επιχειρήσει την κατάληψη της Θράκης, της Χίου, του Καστελόριζου ή της ελεύθερης Κύπρου. Γιατί, αν δεν το κάνει, θα παύσει να υπάρχει εντελώς ως κράτος και ο ελληνικός λαός θα γνωρίσει τη μεγαλύτερη τραγωδία της νεώτερης ιστορίας του.<br /><br />Όπως έπρεπε να κάνει πόλεμο το 1974 για να σώσει την Κύπρο. Αν άλλωστε ήταν από πριν αποφασισμένη να τον κάνει, δεν θα γινόταν τίποτα στο νησί.<br /><br />Βέβαια άλλο αυτό και άλλο το να επιτεθεί η Ελλάδα πρώτη, είτε γιατί έχει δήθεν «πληροφορίες» από δήθεν «συμμάχους» πως θα της επιτεθεί η Τουρκία, όπως παρ’ολίγον να συμβεί το 2018.<br /><br />Όσοι εξαίρουν (και δεν είναι λίγοι δυστυχώς, ιδίως στους αμυντικούς κύκλους) τις επιδόσεις του Ισραήλ στον «προληπτικό πόλεμο» κατά το παρελθόν, μεταφέρουν αστόχαστα στα ελληνοτουρκικά τα μοντέλα τελείως διαφορετικών κρατών σε τελείως διαφορετικές καταστάσεις. Άλλωστε, το Ισραήλ δεν έχει χρησιμοποιήσει αυτή τη μέθοδο τα τελευταία τριάντα χρόνια εναντίον των Αράβων και τον ένα πόλεμο που έκανε ευθέως κατά της Χεζμπολάχ στον Λίβανο το 2006 τον έχασε. Τους Αμερικανούς έβαλε να κάνουν τους πολέμους στη Μέση Ανατολή και αυτούς αγωνίζεται, με νύχια και με δόντια, εδώ και δύο δεκαετίες σχεδόν να σπρώξει κατά του Ιράν. Το σχέδιο όλων αυτών των πολέμων το επεξεργάστηκαν οι Νεοσυντηρητικοί, υπό την καθοδήγηση και με χρηματοδότηση του Μπέντζαμιν Νετανιάχου (βλ. την κομβικής σημασίας έκθεση <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/A_Clean_Break:_A_New_Strategy_for_Securing_the_Realm">A Clean Break: A New Strategy for Securing the Realm</a>), που είχε όμως την ευφυία (και τη δυνατότητα) να κρατήσει τη χώρα του εντελώς έξω και από τις συρράξεις και από την ευθύνη για αυτές. Well done, που λένε και οι Αμερικανοί.<div><br />Μια ιστορική υπενθύμιση<br /><br />Επειδή έχει πολύ κρίσιμη σημασία να θυμόμαστε όσα μας συνέβησαν, νομίζουμε καλό είναι να υπενθυμίσουμε δύο πράγματα για το πώς φτάσαμε στην κατάληψη της μισής Κύπρου το 1974, την εκδίωξη του ελληνικού πληθυσμού από τον Βορρά του νησιού και αυτό που ο πτέραρχος Κουρής ονόμασε πεντηκονταετή «ψυχρό πόλεμο» Ελλάδας και Τουρκίας. Έναν πόλεμο που συνέβαλε, λόγω του τρόπου που διεξήχθη από την Αθήνα και του χαρακτήρα της ελληνικής ολιγαρχίας, και στην κλιμάκωση της διαφθοράς και της διαπλοκής στο πολιτικό σύστημα και στην οικονομική κατάρρευση της πατρίδας μας.<br /><br />Έχει αυτό σημασία, γιατί είναι οι ίδιοι βαθύτεροι παράγοντες, ιδίως η ξένη εξάρτηση, η αναπηρία του κράτους μας και οι αδυναμίες του κοινωνικού μας σχηματισμού συνολικά, που δρουν στο ιστορικό μας υπόβαθρο, προκαλώντας όμως κάθε φορά διαφορετικά αποτελέσματα, ανάλογα με τις μεταβαλλόμενες συνθήκες.<br /><br />Δύο ήταν οι προϋποθέσεις για να τεθεί σε εφαρμογή το διπλό έγκλημα (χουντικό πραξικόπημα και τουρκική απόβαση) στην Κύπρο.<br /><br />Η πρώτη ήταν να υπάρχει στρατιωτική δικτατορία στην Ελλάδα και για αυτό έγινε το 1967 η δικτατορία του Παπαδόπουλου, την οποία προετοίμασε η απομάκρυνση του λαοπρόβλητου πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου το 1965 και η Αποστασία. Μία από τις πρώτες ενέργειες της χούντας του Παπαδόπουλου ήταν η απόσυρση της ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο.<br /><br />Σημειωτέον ότι ένας Ισραηλινός αξιωματούχος που επισκέφθηκε την Ελλάδα, το 1955, για να συζητήσει το Κυπριακό με τους Έλληνες πολιτικούς, είχε την προφητική ικανότητα να προβλέψει από τότε, στην έκθεση που υπέβαλε στο ισραηλινό Υπουργείο Εξωτερικών, ότι αυτό το ζήτημα μπορεί να λυθεί μόνο όταν στην Ελλάδα κυβερνά μια κυβέρνηση που δεν θα δίνει λογαριασμό στο λαό.<br /><br />Η δεύτερη προϋπόθεση ήταν ο ασφυκτικός έλεγχος όλου του ελληνικού στρατεύματος, από τον βαθμό του λοχαγού και πάνω, από τους Αμερικανούς. Έλεγχος που απεδείχθη περίτρανα, όταν ο Ιωαννίδης κατάλαβε ότι τον γέλασαν και θέλησε να επιτεθεί στην Τουρκία, για να διαπιστώσει ότι κανείς δεν τον υπάκουε πια. Ο δικτάτωρ, αναθρεμμένος στο σχολείο της εμφυλιακής και μετεμφυλιακής Ελλάδας-προτεκτοράτου, στο σχολείο δηλαδή της ΚΥΠ, της CIA, του Gladio και του ΙΔΕΑ και μην αντέχοντας να αποκηρύξει τους δασκάλους του, αυτούς στους οποίους αφιέρωσε όλη του τη ζωή και που υπηρέτησε πιστά, νομίζοντας ότι έτσι υπηρετεί την Ελλάδα, πέθανε χωρίς να μιλήσει για το τι συνέβη. Γιατί, όπως είπε, «αν μιλήσω θα γίνουν όλοι οι Έλληνες κομμουνιστές».<br />Από την Κύπρο στην Exxon<br /><br />Το ξαναλέμε: Ασφαλώς θα πρέπει να πάμε σε πόλεμο για να υπερασπίσουμε την ελληνική επικράτεια και την ελεύθερη Κύπρο (που, κατά τρόπο εγκληματικά ανόητο, η κυβέρνηση δεν περιέλαβε στην ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία). Γιατί είμαστε οι Έλληνες ήδη με την πλάτη στον τοίχο, όχι μόνο στα ελληνοτουρκικά, αλλά σε όλα τα «μέτωπα», την οικονομία, την κοινωνία, την ηθική και τον πολιτισμό, τη δημογραφία. Δεν αντέχουμε άλλη μεγάλη ήττα, θα διαλυθούμε εντελώς. Ούτε μπορεί να υπάρξει Ελλάδα χωρίς Αιγαίο ή χωρίς Κύπρο.<br /><br />Αν όμως δεν πήγαμε σε πόλεμο για να σώσουμε τους Έλληνες της Κύπρου το 1974, θα ήταν ασφαλώς γελοίο, τυχοδιωκτικό και αυτοκτονικό συνάμα να πάμε τώρα σε πόλεμο (όπως παρ’ ολίγον να μας συμβεί το 2020) για τον ισραηλινό «αγωγό-φάντασμα» EastMed, που δεν επρόκειτο να γίνει ποτέ ή διεκδικώντας μια ΑΟΖ μέχρι τον πλανήτη Άρη, που δεν θα μας έδινε ποτέ κανένα Διεθνές Δικαστήριο (και την οποία παραχωρήσαμε οι ίδιοι, σε ένα αποκορύφωμα ασυναρτησίας, εμμέσως στην Τουρκία δια της συμφωνίας Δένδια με την Αίγυπτο, που αναγνώρισε μόνο 70% επήρεια στην Κρήτη). Ή να πάμε σε πόλεμο για να προστατεύσουμε τις γεωτρήσεις της Exxon ή γιατί κάποιοι ενδεχομένως θέλουν να τα βάλουν με το καθεστώς Ερντογάν (προσοχή, όχι με την Τουρκία την ίδια) δι’ αντιπροσώπων.<br /><br />Και επειδή πολλά λέγονται εσχάτως για την Εxxon, η εταιρεία αυτή έχει ισχύ όσο πολλά κράτη μαζί, αλλά και καθοριστική επιρροή στην πολιτική των ΗΠΑ. Αν θέλουμε να παραχωρήσουμε τα κοιτάσματά μας στην εταιρεία αυτή, εννοείται ότι το λιγότερο που θα πρέπει να ζητήσει κανείς είναι να φροντίσει για την άμυνα των εκμεταλλεύσεων αυτών. Ας μην ανησυχούν οι ιθύνοντες, έχει τον τρόπο της.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι εκλογές σε Ελλάδα-Τουρκία και ο κίνδυνος του πολέμου.

Βρισκόμαστε, χωρίς αμφιβολία, στο πιο επικίνδυνο σημείο των ελληνοτουρκικών σχέσεων, τουλάχιστο μετά την κρίση των Ιμίων (1996). Γράφει ο Δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Φυσικό αέριο: Γιατί η Exxon εντείνει τις έρευνες στην Κρήτη.

<img height="400" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2023/01/8bd1d5e5a17273d1f43acff88c0c899b_shutterstock_455812408-1-768x480.jpg" width="735" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η εντατικοποίηση των ερευνών νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης από την ExxonMobil ενισχύει τις προσδοκίες για την ύπαρξη μεγάλου κοιτάσματος φυσικού αερίου.</span></h3><div><b>Χρύσα Λιάγγου</b><br /><div>Η αμερικανική εταιρεία ΕxxonMobil δεν επενδύει σε ανεξερεύνητες περιοχές, όπως είναι η Κρήτη, εάν δεν έχει σοβαρές ενδείξεις για κοιτάσματα μεγέθους της τάξης των 280 δισ. κ.μ. αερίου. <br /><br />Tην περασμένη Τρίτη ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστας Σκρέκας εμφανίστηκε αισιόδοξος σε σχέση με τις έρευνες της ExxonMobil στην περιοχή της Κρήτης. Μίλησε για υψηλές προσδοκίες από τις γεωλογικές ενδείξεις για την ύπαρξη κοιτάσματος που μπορεί να καλύψει για 10 χρόνια το κενό που αφήνει στην Ευρώπη το ρωσικό φυσικό αέριο. Αυτό έχει υπολογιστεί σε ετήσια βάση από τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας και την Κομισιόν στα 30 δισ. κ.μ. Οι γεωλογικές ενδείξεις από τις σεισμικές έρευνες που έκανε το 2012 το ερευνητικό σκάφος της PGS για λογαριασμό της ΕΔΕΥΕΠ (Ελληνική Εταιρεία Υδρογονανθράκων) δείχνουν αυξημένες πιθανότητες για την ύπαρξη κοιτάσματος 9 τρισ. κυβικών ποδιών ή αλλιώς 280 δισ. κ.μ. αερίου. Το ενδεχόμενο αυτό μέγεθος ισοδυναμεί με δύο φορές το μέγεθος του κυπριακού κοιτάσματος «Αφροδίτη» ή με το δεύτερο μεγαλύτερο ισραηλινό κοίτασμα «Ταμάρ».<br /><br />Το ενδιαφέρον που έχει δείξει η αμερικανική εταιρεία ExxonMobil για τις δύο περιοχές δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης από το 2017 και η ενεργότερη συμμετοχή της μετά την αποχώρηση της γαλλικής Total, σύμφωνα με ανθρώπους που γνωρίζουν πώς κινούνται οι πετρελαϊκές εταιρείες διεθνώς ενισχύει τις προσδοκίες για την ύπαρξη μεγάλου κοιτάσματος φυσικού αερίου.<br /><br />Το ενδιαφέρον της ExxonMobil για τις δύο περιοχές δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης ενισχύει τις προσδοκίες για την ύπαρξη μεγάλου κοιτάσματος.<br /><br />Οπως μεταφέρουν στην «Κ», η ΕxxonMobil δεν επενδύει σε ανεξερεύνητες περιοχές, όπως είναι η Κρήτη, εάν δεν έχει σοβαρές ενδείξεις για κοιτάσματα μεγέθους αυτής της τάξης, δηλαδή των 280 δισ. κ.μ. αερίου. Τα στελέχη μάλιστα που είναι επικεφαλής του ελληνικού project έχουν εξειδίκευση σε έρευνες σε ανεξερεύνητες περιοχές και εμπειρία από γεωτρήσεις σε πάνω από πέντε περιοχές αυτής της κατηγορίας ανά τον κόσμο, γεγονός που προσδίδει μεγαλύτερο κύρος στις εκτιμήσεις τους. Η ομάδα αυτών των στελεχών επισκέφτηκε την Αθήνα την περασμένη Τρίτη και είχε συνάντηση με τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστα Σκρέκα, τον οποίο και ενημέρωσε για το πρόγραμμα των ερευνών στην Κρήτη. Το ειδικό σεισμογραφικό σκάφος «Sanco Swift» έχει συλλέξει δισδιάστατα σεισμικά δεδομένα στα δύο οικόπεδα της Κρήτης, που αποτυπώνουν τις γεωλογικές δομές στον βυθό της θάλασσας ανά 40 χιλιόμετρα. Αυτή την περίοδο συνεχίζει τη συλλογή σεισμικών σε μεγαλύτερη πυκνότητα, ανά 2,5 χιλιόμετρα, προκειμένου να έχει μια καλύτερη αποτύπωση χωρίς να χρειαστεί να προχωρήσει και σε τρισδιάστατα δεδομένα και να επισπεύσει με αυτόν τον τρόπο το πρόγραμμα ερευνών και την επόμενη φάση της απόφασης και της εκτέλεσης ερευνητικής γεώτρησης.<br /><br />Το επίσημο χρονοδιάγραμμα που έχει θέσει η ΕΔΕΥΕΠ τοποθετεί την απόφαση για την πρώτη ερευνητική γεώτρηση το διάστημα 2025-2026, την ανάπτυξη του κοιτάσματος το 2027 και την έναρξη της παραγωγής, εφόσον όλα εξελιχθούν ομαλά και οι έρευνες στεφθούν με επιτυχία, το 2029. Η εταιρεία ωστόσο θα επιδιώξει να κινηθεί γρήγορα για να προχωρήσει στην πρώτη ερευνητική γεώτρηση μέσα στο 2025 και στην παραγωγή του κοιτάσματος το 2027 ή και νωρίτερα. Στόχος της ΕΔΕΥΕΠ και της ελληνικής κυβέρνησης είναι ο συνολικός χρόνος αξιολόγησης των δεδομένων που ολοκληρώνονται στα τέλη Φεβρουαρίου, προετοιμασίας και εκτέλεσης της γεώτρησης να περιοριστεί στα 2 με 2,5 χρόνια, δηλαδή στο μισό του αντίστοιχου χρόνου που χρειάστηκε για την αντίστοιχη διαδικασία η Κύπρος. Τα 2,5 χρόνια είναι το νέο ρεκόρ παγκοσμίως στην ανάπτυξη κοιτασμάτων, το οποίο έθεσε η ιταλική ΕΝΙ με το κοίτασμα Zor στην ΑΟΖ της Αιγύπτου. Με αυτόν τον στόχο συγκρίνονται πλέον όλες οι εταιρείες διεθνώς και ο επικεφαλής της ΕΔΕΥΕΠ Αριστοφάνης Στεφάτος αισιοδοξεί, σύμφωνα με τα όσα μεταφέρει στην «Κ», ότι θα μπορούσαμε να τον πετύχουμε.<br /><br />Ισχυρό, σύμφωνα με αρμόδιους παράγοντες, παραμένει και το ενδιαφέρον της Chevron για τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες, κάτι που φάνηκε και από τη συμμετοχή στελεχών της στην εκδήλωση της ΕΔΕΥΕΠ της περασμένης Τρίτης για την παρουσίαση της νέας εταιρικής της ταυτότητας. Διερεύνηση του επενδυτικού ενδιαφέροντος από νέες εταιρείες θα επιδιώξει η Ελλάδα στο ετήσιο πετρελαϊκό συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί στην Αίγυπτο το διάστημα 13-15 Φεβρουαρίου. Στο συνέδριο εκτός από τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΕΔΕΥΕΠ Αριστοφάνη Στεφάτο θα παρευρεθεί και ο υπουργός Κώστας Σκρέκας.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Φυσικό αέριο: Γιατί η Exxon εντείνει τις έρευνες στην Κρήτη.

Η εντατικοποίηση των ερευνών νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης από την ExxonMobil ενισχύει τις προσδοκίες για την ύπαρξη μεγάλου κοιτάσματος ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσία – Σουηδία – Φινλανδία και το Αρκτικό μέτωπο αντιπαράθεσης του ΝΑΤΟ.

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/01/usa-russia-arctic-790x400.png" width="739" /><br /><br />Τα υποβρύχια βαλλιστικών πυραύλων του βόρειου στόλου της Ρωσίας και οι δυνατότητες της δύναμης στρατηγικών βομβαρδιστικών παραμένουν άθικτες παρά το βαρύ τίμημα που είχε η εισβολή της χώρας στην Ουκρανία σύμφωνα με μια νέα έκθεση από το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών. <br /><br />Η Αρκτική παραμένει «μεγάλης στρατηγικής αξίας για τη Ρωσία», δήλωσε ο Njord Wegge (Βέγγε), καθηγητής στο Νορβηγικό Πανεπιστημιακό Κολλέγιο Άμυνας. Από στρατιωτική πλευρά, η χερσόνησος Kola στην Αρκτική παρέχει μια πύλη για τα υποβρύχια επίθεσης και βαλλιστικών πυραύλων του βόρειου στόλου της Ρωσίας για να κινηθούν μέσω του ανοίγματος της Γροιλανδίας, της Ισλανδίας, του Ηνωμένου Βασιλείου [GIUK] για να φτάσουν στον Ατλαντικό<br /><br />Η έκθεση «Russian Arctic Threat» σημείωσε ότι οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τη Δύση στο Κρεμλίνο για την εισβολή της 24ης Φεβρουαρίου μπορεί να έχουν μελλοντικές επιπτώσεις στην ικανότητα της ρωσικής αμυντικής βιομηχανίας να παρέχει μελλοντικές στρατηγικές δυνατότητες. Η έκθεση ανέφερε την επίδρασή τους στην κατασκευή πλοίων και στην ενημέρωση των συμβατικών οπλικών συστημάτων ξηράς, θάλασσας και αέρα που βασίζονται στην εισαγόμενη τεχνολογία. Η έκθεση ανέφερε το όφελος και τη σημασία της διατήρησης αυστηρών κυρώσεων σε μικροτσιπ υπολογιστών.<br /><br />Μένει να δούμε πώς θα λειτουργήσουν οι κυρώσεις τα επόμενα τέσσερα χρόνια, δήλωσε ο Colin Wall, συνεργάτης στο Πρόγραμμα Ευρώπης, Ρωσίας και Ευρασίας του CSIS. Προς το παρόν, «η Ρωσία θα πρέπει πιθανώς να κάνει συμβιβασμούς» στις δαπάνες και στο πού δεσμεύει στρατιωτικούς πόρους όσο συνεχίζεται ο πόλεμος. Η Ρωσία έχει ήδη αναπτύξει προηγμένα άρματα στον αγώνα και θα μπορούσε σύντομα να στείλει προηγμένα συστήματα αεράμυνας για να προστατεύσει καλύτερα τις δυνάμεις της από μια εαρινή επίθεση, είπε ο Βέγκε. Και οι δύο κινήσεις ασκούν περαιτέρω πίεση στη ρωσική βιομηχανική βάση.<br /><br />Εκτός από το λαθρεμπόριο και το εμπόριο με εταίρους που αγνοούν τις κυρώσεις, «η Κίνα υπήρξε σημαντικός εταίρος στο παρελθόν» και θα μπορούσε να συμπληρώσει ξανά αυτά τα στρατιωτικά τεχνολογικά κενά, είπε ο Βέγγε. Μέχρι στιγμής, το Πεκίνο δεν έχει παρέμβει για να καλύψει τις άμεσες στρατιωτικές ανάγκες της Μόσχας όπως έκανε το Ιράν με τα drones.<br /><br /><div>Ο Γουόλ, ο οποίος συνέγραψε την έκθεση με τον Βέγγε, πρόσθεσε, πως με τη Φινλανδία και τη Σουηδία να υποβάλλουν αίτηση για ένταξη στο ΝΑΤΟ, ο στόχος της Ρωσίας να «προστατεύσει την ικανότητα του δεύτερου πλήγματος» προκαλεί έντονη ανησυχία στο Κρεμλίνο. Άλλοι στρατηγικοί στόχοι της Μόσχας στην Αρκτική είναι: η προστασία της οδού της Βόρειας Θάλασσας ως πιθανής μεγάλης εμπορικής οδού μεταξύ Ασίας και Ευρώπης. και την προστασία της ενεργειακής βιομηχανίας της στην περιοχή, μια σημαντική πηγή εξωτερικών εσόδων.<br /><br />Όταν η Σουηδία και ιδιαίτερα η Φινλανδία γίνουν δεκτές στο ΝΑΤΟ, η εξίσωση ασφαλείας στην Αρκτική θα αλλάξει. Και οι δύο συμμετέχοντες συμφώνησαν ότι ο Απώτατος Βορράς ήταν μια περιοχή σχετικά χαμηλής έντασης μέχρι… τώρα. Η έκθεση σημειώνει τις ρωσικές αναφορές περί αντιποίνων εάν τα δύο κράτη ενταχθούν στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Με τη Φινλανδία μέλος, η συμμαχία θα είχε καλύτερη πρόσβαση σε αυτοκινητόδρομους και τώρα σιδηροδρομική πρόσβαση στις βορειότερες περιοχές της Ευρώπης. Επιπλέον, η Φινλανδία έχει μια «ευρεία βάση κινητοποίησης» σε εφεδρικό ανθρώπινο δυναμικό και σε αποθέματα συμβατικών όπλων, όπλων και πυρομαχικών.<br /><br />Ο Γουόλ πάντως θεωρεί ότι είναι απίθανο αμέσως οι Ηνωμένες Πολιτείες ή το ΝΑΤΟ να δημιουργήσουν μια Διοίκηση Βαλτικής ή Αρκτικής στο εγγύς μέλλον. «Η Αρκτική δεν πρόκειται να φτάσει στην κορυφή της λίστας προτεραιοτήτων» των αμερικανικών άμεσων ανησυχιών για την ασφάλεια, είπε ο Γουόλ. Αναμένει ότι η παρουσία των ΗΠΑ θα αυξηθεί, αλλά θα συνεχίσει να βασίζεται σε συμμάχους και εταίρους για να παρακολουθούν τις ρωσικές δραστηριότητες.<br /><br />Ο αντιναύαρχος της ακτοφυλακής των ΗΠΑ Μάικλ Ράιαν, ανέφερε πως η προσθήκη της Αρκτικής είναι ένας «μοναδικός τομέας» για την ασφάλεια και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Η έκθεση CSIS ανέφερε ότι ο ρωσικός Βόρειος Στόλος διαθέτει παγοθραυστικά εκ των οποίων ορισμένα είναι οπλισμένα.<br /><br />Ο Βέγγε σημείωσε ότι οι Αμερικανοί Πεζοναύτες και η 11η Αερομεταφερόμενη Μεραρχία, με έδρα την Αλάσκα, έχουν εντείνει τις εκπαιδευτικές ασκήσεις στον Απώτατο Βορρά με συμμάχους όπως η Νορβηγία και ασκήσεις μεγάλης κλίμακας. Για χρόνια, το Σώμα Πεζοναυτών προτάσσει εξοπλισμό στη βόρεια Νορβηγία για χρήση σε μια κρίση. Πρόσθεσε ότι η Νορβηγία μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην ασφάλεια της Αρκτικής παρέχοντας ευαισθητοποίηση στον αέρα και τη θάλασσα με τις προηγμένες πλατφόρμες και την τεχνολογία της.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ρωσία – Σουηδία – Φινλανδία και το Αρκτικό μέτωπο αντιπαράθεσης του ΝΑΤΟ.

Τα υποβρύχια βαλλιστικών πυραύλων του βόρειου στόλου της Ρωσίας και οι δυνατότητες της δύναμης στρατηγικών βομβαρδιστικών παραμένουν άθικτες...

Διαβάστε την συνέχεια