Πόλεμος στην Ουκρανία: Δυτικά tanks και Patriot γεννούν προσδοκίες μεν αλλά το αδιέξοδο παραμένει.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/01/EIp7t.jpeg"><img height="427" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/01/EIp7t.jpeg" width="798" /></a><br /><br /><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />Πολυπληθής ουκρανική αντιπροσωπεία (υπό την πρώτη κυρία Ολένα Ζελένσκα και τον δήμαρχο του Κιέβου Βιτάλι Κλίτσκο) βρέθηκε αυτήν την εβδομάδα στο Νταβός της Ελβετίας όπου διεξήχθη το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, διεκδικώντας μεγαλύτερη βοήθεια (οικονομική και στρατιωτική) για την εμπόλεμη Ουκρανία.<br /><br />Ωστόσο, παράλληλα τις περασμένες ημέρες συνέβησαν και άλλα πολλά:Οι Ρώσοι έπληξαν κτιριακό συγκρότημα στην ουκρανική πόλη Ντνίπρο προκαλώντας τον θάνατο τουλάχιστον 45 αμάχων, σύμφωνα με τις Αρχές της Ουκρανίας. Πρόκειται για τη φονικότερη επίθεση που έχει σημειωθεί κατά αμάχων στην Ουκρανία τους τελευταίους σχεδόν τέσσερις μήνες, σύμφωνα με το FrontlineWar Crimes Watch project του πρακτορείου Associated Press.<div><br />Οι Βρετανοί έδωσαν το πράσινο φως για την αποστολή δυτικών αρμάτων μάχης στην Ουκρανία, προς ενίσχυση των δυνάμεων του Κιέβου. Με βάση όσα ανακοινώθηκαν, βρετανικά τανκ τύπου Challenger II θα μπορούσαν να έχουν μεταφερθεί στην Ουκρανία μέσα στις επόμενες εβδομάδες.<br />Οι Ολλανδοί ανακοίνωσαν, και εκείνοι έπειτα από τους Αμερικανούς, ότι πρόκειται να στείλουν συστοιχίες Patriot στην Ουκρανία, με φόντο τη συνάντηση που είχε ο Ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε με τον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν στην Ουάσιγκτον.</div><div><br />Μέλη των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων μετέβησαν στην Οκλαχόμα των ΗΠΑ για να εκπαιδευθούν στη χρήση του αμερικανικού συστήματος αεράμυνας Patriot. Με βάση όσα έχουν διαρρεύσει στον αμερικανικό Τύπο, η εκπαίδευσή τους θα μπορούσε να έχει ολοκληρωθεί μέσα σε ολίγους μήνες.<br />Μέλη των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, που έχουν μεταβεί στο Γκράφενβερ της Γερμανίας, ξεκίνησαν να εκπαιδεύονται στη χρήση των αμερικανικών τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης Bradley. Ο αρχηγός του γενικού επιτελείου ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ στρατηγός Μαρκ Μίλεϊ επισκέφθηκε τους – περισσότερους από 600 – Ουκρανούς στρατιώτες στη βάση του Γκράφενβερ.<br />Ο Μίλεϊ είχε επίσης συνάντηση, την πρώτη δια ζώσης, με τον αρχηγό των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, Βαλέρι Ζαλούζνι, στην Πολωνία.</div><div><br />Η ηγεσία του γερμανικού υπουργείου Άμυνας άλλαξε, με την Κριστίνε Λάμπρεχτ να παραιτείται και έναν πολιτικό ονόματι Μπόρις Πιστόριους να παίρνει τη θέση της. Εάν πιστέψουμε τον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς, τότε «ο Πιστόριους είναι ένας εξαιρετικά έμπειρος πολιτικός με διοικητική εμπειρία, που έχει εμπλακεί στην πολιτική ασφαλείας για χρόνια και που – με την ικανότητα, τη διεκδικητικότητα και τη μεγάλη του καρδιά – είναι το κατάλληλο άτομο για να οδηγήσει την Bundeswehr σε αυτήν την εποχή της αλλαγής». </div><div><br /></div><div>Εάν πιστέψουμε, από την άλλη πλευρά, τον Τζέιμς Σνελ του New Lines Institute, τότε «είναι δύσκολο να μην γελάσει κανείς» βλέποντας έναν Γερμανό πρώην δήμαρχο (της πόλης Osnabrück) και άλλοτε κρατιδιακό υπουργό Εσωτερικών και Αθλητισμού (στην Κάτω Σαξονία) που δεν κατείχε ποτέ του ούτε στρατιωτικό βαθμό ούτε κάποιο εθνικό/ομοσπονδιακό αξίωμα όπως είναι ο («φίλος» του Σολτς) Πιστόριους να αναλαμβάνει τα ηνία της Bundeswehr σε μια εποχή ιστορικών αλλαγών (βλ. Zeitenwende) όπως είναι η τρέχουσα.</div><div><br />Αυτήν την εβδομάδα (20 Ιανουαρίου) πραγματοποιείται όμως, στην αεροπορική βάση Ράμσταϊν στη Γερμανία, και μια νέα συνάντηση της Ομάδας Επαφής για την άμυνα της Ουκρανίας (Ukraine Defense Contact Group), με τη συμμετοχή του Αμερικανού υπουργού Άμυνας Λόιντ Όστιν, του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ κ.ά. Σύμφωνα με όσα είχαν διαρρεύσει ως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές (στις 18 Ιανουαρίου), Αμερικανοί και Γερμανοί ετοιμάζονταν μάλιστα να προχωρήσουν σε μια νέα «μεγάλη ανακοίνωση» για την Ουκρανία, ενδεχομένως προαναγγέλλοντας την αποστολή εκεί γερμανικών αρμάτων Leopard (μέσω Πολωνίας ή όχι, μένει να φανεί).<br /><br />Οι δυτικοί προχωρούν, λοιπόν, σε νέα βήματα ενίσχυσης των ουκρανικών δυνάμεων ενόψει των μαχών που αναμένονται μέσα στο 2023. Η ουκρανική πλευρά έχει διαμηνύσει ότι χρειάζεται περί τα 300 tanks και πολλαπλάσια ΤΟΜΑ. Τα tanks που ετοιμάζονται να στείλουν οι δυτικοί εκεί είναι ωστόσο ολίγες δεκάδες, σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, ενώ και οι σχετικές διαδικασίες, αναφορικά με τα tanks και με τους Patriot που θα μεταφερθούν στην Ουκρανία, παίρνουν χρόνο (όχι απλώς εβδομάδες αλλά μήνες).<br /><br />Το εάν θα μπορέσουν οι Ουκρανοί, με αυτά τα νέα οπλικά συστήματα που θα έχουν στη διάθεσή τους, να ανακτήσουν και άλλα από τα προς τα παρόν «χαμένα» εδάφη (της Κριμαίας συμπεριλαμβανομένης;) είναι αμφίβολο. Ωστόσο η Δύση στέλνει έτσι, , το μήνυμα στον Βλαντιμίρ Πούτιν ότι δεν κάνει πίσω στη στήριξή της προς το Κίεβο, υπενθυμίζοντάς του ότι ο εν εξελίξει πόλεμος φθοράς θα συνεχίσει να έχει μεγάλο κόστος και για την ίδια τη Μόσχα, μια Μόσχα η οποία ξεκινά το 2023 με περισσότερες μεν ουκρανικές «κτήσεις» αλλά και με πολύ μεγαλύτερα προβλήματα (στρατιωτικά, οικονομικά) καθώς και πολύ μεγαλύτερες απώλειες (υλικού, εσόδων, έμψυχου δυναμικού) σε σχέση με πέρυσι… Είναι αυτά τα προβλήματα αρκετά ώστε να πτοήσουν τον Πούτιν; Φαινομενικά, προς το παρόν όχι…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πόλεμος στην Ουκρανία: Δυτικά tanks και Patriot γεννούν προσδοκίες μεν αλλά το αδιέξοδο παραμένει.

Γιώργος Σκαφιδάς Πολυπληθής ουκρανική αντιπροσωπεία (υπό την πρώτη κυρία Ολένα Ζελένσκα και τον δήμαρχο του Κιέβου Βιτάλι Κλίτσκο) βρέθηκε α...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία σε πανικό: Mπλόκο στα Ελληνικά F-35 το ζητούμενο πλέον για την Άγκυρα. Και με τα F-16 παραμένει με την πλάτη στον τοίχο.

<img height="640" src="https://newpost.gr/wp-content/uploads/2023/01/image078.jpeg" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Σε κατάσταση «lock on» η Τουρκία αναζητά διέξοδο από τον επερχόμενο εφιάλτη.</span></h3><b>Κώστας Σαρικάς</b><br />«Εάν αποτύχει το σχέδιο μας για την αγορά 40 νέων αεροσκαφών F-16 με δυνατότητα VIPER και τον εκσυγχρονισμό των 80 αεροσκαφών μας F-16 και η Ελλάδα πραγματοποιήσει και τα τρία σχέδια, δηλαδή ολοκληρώσει τον εκσυγχρονισμό F-16 και την αγορά των Rafale και αγοράσει και τα F -35, τότε στην περίπτωση αυτή όταν φτάσουμε στο 2025-2026, η ελληνική πλευρά σε μαχητικά αεροσκάφη θα έχει το πάνω χέρι». Η δραματική διαπίστωση του Abidin Unal αποτυπώνει τη σκληρή πραγματικότητα την οποία θα κληθούν να αντιμετωπίσουν οι γείτονες πάνω από το Αιγαίο τα επόμενα χρόνια. Και αποδεικνύει γιατί η Άγκυρα κλιμακώνει κατακόρυφα την ένταση σα να μην υπάρχει αύριο.<br /><br />Ο Abidin Unal δεν είναι ένας υπερήλικας απόστρατος που μιλάει εκ του ασφαλούς και χωρίς γνώση του σύγχρονου αεροπορικού πολέμου. Είναι ο τελευταίος Τούρκος Αρχηγός της Πολεμικής Αεροπορίας ο οποίος έχει δώσει διαταγή για κατάρριψη εχθρικού μαχητικού. Ήταν μόλις πριν από επτά χρόνια στις 24 Νοεμβρίου 2015 όταν F-16 της TuAF εξαπέλυσε πύραυλο και κατέρριψε το Ρωσικό SU-24 όταν είχε σύμφωνα με την Άγκυρα παραβιάσει για 17 δευτερόλεπτα τον Τουρκικό εναέριο χώρο στα σύνορα με τη Συρία.<br /><br />Γνωρίζει άριστα τις δυνατότητες των μαχητικών 4,5 και 5ης γενιάς όπως είναι τα Rafale και τα F-35. Ενώ έχει προσωπική αντίληψη για τις δυνατότητες των Ελληνικών «γερακιών» τόσο από την εμπειρία του στον αέρα όσο κυρίως από τις παραστάσεις που έχει ως Ανώτατος Επιτελής και Αρχηγός της TuAF για δυο χρόνια.<br /><br />«Τα Rafale και Viper εξισορροπούν το ένα το άλλο. Γιατί και τα δύο έχουν δυνατότητες 4,5ης γενιάς. Το πρόβλημα εδώ είναι με τα F-35 5ης γενιάς. Στην περίπτωση αυτή, ένα αεροσκάφος 5ης γενιάς θα βρίσκεται στα χέρια της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, κάτι που γίνεται πλεονέκτημα για την Ελλάδα. Αν δηλαδή δεν μπορέσουμε να εκσυγχρονίσουμε τα F-16, τότε η επιχειρησιακή υπεροχή στο πλαίσιο των μαχόμενων αεροσκαφών θα περάσει στα χέρια της άλλης πλευράς», τόνισε ο Τούρκος πρώην Αρχηγός σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Hurriyet. Αποκαλύπτοντας την αγωνία που επικρατεί στην Τουρκική πολεμική αεροπορία αλλά και γιατί οι γείτονες «καίγονται» να σπάσουν το μπλόκο του Κογκρέσου και να προχωρήσουν σε συμφωνία-‘’ανάσα.<br /><br />Αυτό όμως που δεν είπε ο Abidin Unal– το οποίο φυσικά και γνωρίζει καλά- είναι ότι ένα ακόμα δεδομένο που προκαλεί «vertigo» στους Τούρκους ιπτάμενους είναι και η ύπαρξη στο Ελληνικό οπλοστάσιο του πανίσχυρου αντιαεροπορικού πυραύλου Meteor. Δύο Meteorκάτω από τα φτερά καθενός από 24 «game» changer Rafale-τις επόμενες εβδομάδες η HAF θα διαθέτει ήδη 12-αποτελούν τον απόλυτο εφιάλτη κάθε ιπτάμενου που θα βρεθεί απέναντί του. Και αυτή είναι μια από τις αιτίες που η Άγκυρα έχει ήδη στραφεί προς τους Βρετανούς προκειμένου να αποκτήσει μαχητικά Typhoon Eurofighter. Αεροσκάφους το οποίο μπορεί να φέρει και αυτό Meteor στο οπλοστάσιο του. Έτσι δεν είναι απίθανο ακόμα και αν οι γείτονες αποκτήσουν Viper να προχωρήσουν και σε deal για την αγορά Eurofighter.<br /><br />Η μάχη πλέον για την Άγκυρα είναι διπλή και δείχνει ότι πολύ δύσκολα μπορεί να κερδηθεί. Με εκβιασμούς και το γνωστό ανατολίτικο παζάρι θα επιχειρήσει να ανατρέψει τους συσχετισμούς στο Κογκρέσο προκειμένου να ανάψει η κυβέρνηση Μπάιντεν το ‘’πράσινο’’ φως για να αποκτήσει 40 καινούργια F-16 και να αναβαθμισει ακόμη 80. Ενώ πλέον ταυτόχρονα όπως φαίνεται και από τις τελευταίες δηλώσεις Τσαβούσογλου θα επιχειρήσει να βάλει φρένο στην ειλημμένη απόφαση της Oυάσιγκτον να τιμωρήσει την Τουρκία και να επιβραβεύσει την Ελλάδα με την αποδέσμευση 20 συν 20 stealth μαχητικών 5ηςγενιάς F-35.<div><br /></div><div><a href="https://newpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκία σε πανικό: Mπλόκο στα Ελληνικά F-35 το ζητούμενο πλέον για την Άγκυρα. Και με τα F-16 παραμένει με την πλάτη στον τοίχο.

Σε κατάσταση «lock on» η Τουρκία αναζητά διέξοδο από τον επερχόμενο εφιάλτη. Κώστας Σαρικάς «Εάν αποτύχει το σχέδιο μας για την αγορά 40 νέω...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ΗΠΑ προτρέπουν την Ουκρανία να… χτυπήσει την Κριμαία αλλά δεν θα την καταλάβουν.

<img height="426" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/099969d72ad9dde69082078079e9d5ca_XL.jpg" width="720" /><br /><br /><div>Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg τόνισε ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να κάνει ότι καλύτερο μπορεί για να αποτρέψει τη νίκη της Ρωσίας στην Ουκρανία... η οποία δυστυχώς για την Δύση είναι αναπόφευκτη....η Ρωσία θα κερδίσει στην Ουκρανία<br />Ενώ η προέλαση των ρωσικών δυνάμεων είναι γεγονός μετά την μεγάλη νίκη κατάληψης του Soledar μιας πόλης βόρεια του Donetsk ενώ είναι θέμα χρόνου να πέσει και το Bakhmut… αποδεικνύεται… ότι ο πόλεμος της Ρωσίας είναι με τις ΗΠΑ… και όχι την Ουκρανία.<br /><br />Οι αμερικανοί σχεδιάζουν την πολιτική της Ουκρανίας, ο Zelensky είναι μαριονέτα, τον χρησιμοποιούν για να καταστήσουν πιο αδύναμη την Ρωσία… αλλά αυτός ο σχεδιασμός με στρατιωτικούς και οικονομικούς όρους απέτυχε…<br /><br />Οι αμερικανοί προτρέπουν την Ουκρανία να χτυπήσει την Κριμαία… αλλά όχι να την καταλάβουν<br /><br />Η κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ Biden τείνει να πιστεύει ότι ο ουκρανικός στρατός θα πρέπει να είναι σε θέση να χτυπήσει το έδαφος της Κριμαίας, εξασφαλίζοντας έτσι μια καλύτερη θέση ανέφεραν οι New York Times.<br />Στο δημοσίευμα σημειώνεται ότι από την έναρξη της ρωσικής ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, οι αμερικανικές αρχές τήρησαν «σκληρή γραμμή… αρνούμενη να παράσχουν στο Κίεβο όπλα για χτυπήματα στη χερσόνησο της Κριμαίας».<br />Τώρα αυτή η θέση αρχίζει να γίνεται πιο ελαστική.<br />Σύμφωνα με πηγές η κυβέρνηση Biden, μετά από συζητήσεις με Ουκρανούς αξιωματούχους, «αρχίζει να κλίνει προς την πιθανότητα ότι το Κίεβο μπορεί να χρειαστεί» κεφάλαια για να χτυπήσει στην Κριμαία, «ακόμη κι αν μια τέτοια κίνηση αυξάνει τον κίνδυνο κλιμάκωσης».<br />Το θέμα αυτό, σύμφωνα με τους New York Times, τέθηκε πρόσφατα σε συναντήσεις στον Λευκό Οίκο.<br />H αλλαγή στρατηγικής των αμερικανών σημειώθηκε γιατί αναλύοντας τα δεδομένα οι ΗΠΑ συνειδητοποίησαν ότι εάν ο ουκρανικός στρατός μπορέσει να δείξει στη Ρωσία την πιθανή ευπάθεια του ελέγχου της στην Κριμαία, αυτό θα ενισχύσει τη θέση των Ουκρανών σε οποιεσδήποτε μελλοντικές διαπραγματεύσεις.<br />Η κυβέρνηση Biden δεν θεωρεί πιθανό η Κριμαία να τεθεί υπό τον έλεγχο των ουκρανικών αρχών ως αποτέλεσμα της στρατιωτικής κατάληψης της χερσονήσου.<br /><br />Μετά το πραξικόπημα στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2014, οι αρχές της Κριμαίας και της Σεβαστούπολης διεξήγαγαν δημοψήφισμα για την επανένωση με τη Ρωσία.<br />Πάνω από το 80% όσων είχαν δικαίωμα ψήφου συμμετείχαν σε αυτήν, το 96,7% και το 95,6% των κατοίκων της Κριμαίας και της Σεβαστούπολης, αντίστοιχα, τάχθηκαν υπέρ της επανένωσης.<br />Στις 18 Μαρτίου 2014, ο Ρώσος πρόεδρος Putin υπέγραψε συμφωνία για την ένταξη της Δημοκρατίας της Κριμαίας και της Σεβαστούπολης στη Ρωσία και στις 21 Μαρτίου 2014 επικυρώθηκε από την Ομοσπονδιακή Συνέλευση.<br />Παρά τα πειστικά αποτελέσματα του δημοψηφίσματος, η Ουκρανία αρνήθηκε να αναγνωρίσει τη χερσόνησο της Κριμαίας ως μέρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας.<br /><br />Οι δηλώσεις Lavrov… ταρακούνησαν την Δύση<br /><br />Ο ρώσος υπουργός εξωτερικών Lavrov σε συνέντευξη Τύπου σχετικά με τα αποτελέσματα των δραστηριοτήτων της ρωσικής διπλωματίας το 2022 είπε:<br />«Όπως ο Ναπολέων κινητοποίησε σχεδόν όλη την Ευρώπη εναντίον της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, όπως ο Χίτλερ κινητοποίησε και κατέλαβε τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και έστρεψε εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης, τώρα οι Ηνωμένες Πολιτείες οργάνωσαν έναν συνασπισμό σχεδόν όλων των Ευρωπαίων, μελών του ΝΑΤΟ και όχι μόνο, και μέσω της Ουκρανίας, μέσω ενός πληρεξούσιου, διεξάγουν πόλεμο εναντίον της χώρας μας με το ίδιο καθήκον - την τελική λύση του «ρωσικού ζητήματος».<br />Για τους δυτικούς η Ρωσία πρέπει να υποστεί μια στρατηγική ήττα».<br /><br />Σημείωσε επίσης ότι τα γεγονότα στην Ουκρανία είναι «το αποτέλεσμα της πολυετούς προετοιμασίας των Ηνωμένων Πολιτειών και των δορυφόρων τους για την έναρξη ενός παγκόσμιου υβριδικού πολέμου κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας»<br /><br />Η Ρωσία καταστρώνει σχέδιο να καταστρέψει τα δυτικά όπλα<br /><br />Ο ρωσικός στρατός θα καταστρέψει όλα τα όπλα που στέλνουν οι δυτικές χώρες στα ουκρανικά στρατεύματα.<br />«Θα πρέπει να γίνει προφανές σε όλους: ανεξάρτητα από τα όπλα που προμηθεύουν οι Αμερικανοί ή το ΝΑΤΟ στο καθεστώς του Ουκρανού Προέδρου Zelensky, εμείς θα τα καταστρέψουμε ανέφερε ρώσος αξιωματούχος.<br />Η εμφάνιση τανκς με ναζιστικά σύμβολα στο έδαφος της πρώην Σοβιετικής Ένωσης στοχεύει κατηγορηματικά στην ανατροπή του νεοναζιστικού καθεστώτος στην Ουκρανία και στη δημιουργία κανονικών συνθηκών στην περιοχή για σχέσεις καλής γειτονίας μεταξύ των λαών, όπως παλιά».<br /><br />Οι προμήθειες νέων όπλων στην Ουκρανία, είτε από τις ΗΠΑ είτε από άλλες χώρες του ΝΑΤΟ, θα οδηγήσουν μόνο σε αύξηση των απωλειών στον άμαχο πληθυσμό, θα δημιουργήσει πρόσθετες δυσκολίες στην Ουκρανία».<br />Η Δύση πρέπει να καταλάβει ότι το ΝΑΤΟ είναι αδύνατο να κερδίσει την Ρωσία…<br /><br />Προωθούνται οι δυνάμεις της Wagner στο Donbass<br /><br />Ολοένα και βαθύτερα στην επαρχία του Donetsk προωθούνται οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις, με τον Yevgeny Prigozhin επικεφαλής της ρωσικής ιδιωτικής στρατιωτικής εταιρείας Wagner, να υποστηρίζει πως οι δυνάμεις του κατάφεραν να θέσουν υπό τον έλεγχο τους τον οικισμό Klescheevka, ένα σημαντικό προάστιο της πόλης Bakhmut, η οποία θεωρείται «κλειδί» για την εξέλιξη του πολέμου σε όλη την περιοχή του Donbass.<br />«Μπορούμε με ασφάλεια να πούμε ότι ο οικισμός Klescheevka, που είναι ένα από τα σημαντικά προάστια του Bakhmut έχει τεθεί πλήρως υπό τον έλεγχο των μονάδων Wagner PMC.<br />O εχθρός αντιστέκεται σε κάθε μέτρο του εδάφους.<br />Σε αντίθεση με διάφορες πληροφορίες ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας (AFU) φεύγουν από το Bakhmut, αυτό δεν συμβαίνει» υποστήριξε ο Prighozin.<br /><br />Jens Stoltenberg (ΝΑΤΟ): Θα στείλουμε τανκς στην Ουκρανία<br /><br />Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg δήλωσε στο περιθώριο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός ότι οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ διεξάγουν διαβουλεύσεις για την αποστολή τανκς και άλλων προηγμένων οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία.<br />Οι διαβουλεύσεις μεταξύ των συμμάχων για την προμήθεια αρμάτων μάχης στην Ουκρανία συνεχίζονται.<br />Τόνισε επίσης ότι η Ουκρανία χρειάζεται όχι μόνο άρματα μάχης, αλλά και περισσότερα συστήματα αεράμυνας και ανταλλακτικά, πυρομαχικά και συντήρηση του εξοπλισμού που είχε ήδη παρασχεθεί.<br /><br />Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg τόνισε ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να κάνει ότι καλύτερο μπορεί για να αποτρέψει τη νίκη της Ρωσίας στην Ουκρανία... η οποία δυστυχώς για την Δύση είναι αναπόφευκτη....η Ρωσία θα κερδίσει στην Ουκρανία<br /><br />Ο Jens Stoltenberg τόνισε ότι τώρα είναι μια "κομβική στιγμή" της σύγκρουσης και οι προοπτικές ειρηνευτικών συνομιλιών εξαρτώνται από τις στρατιωτικές προμήθειες του ΝΑΤΟ.<br /><br />Καθώς ο Jens Stoltenberg μιλούσε στο Νταβός, η Σύνοδος των Αρχηγών Άμυνας του ΝΑΤΟ πραγματοποιείται στις Βρυξέλλες στις 18-19 Ιανουαρίου για να συζητηθούν οι εχθροπραξίες στην Ουκρανία, η στρατιωτική βοήθεια του ΝΑΤΟ και να αναλυθούν τα πρώτα συμπεράσματα της σύγκρουσης.<br />Η σύνοδος είναι ένα προοίμιο της συνάντησης της Ομάδας Επαφής για την Άμυνα της Ουκρανίας στην αεροπορική βάση Ramstein στη Γερμανία στις 20 Ιανουαρίου, όπου οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ πρόκειται να δεσμευτούν για περισσότερες στρατιωτικές προμήθειες για τις ουκρανικές δυνάμεις το 2023.<br /><br />Η Κριμαία<br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/Krimaia.png" /><br /><br />Η Δύση προμηθεύει όπλα στην Ουκρανία<br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/1378407.jpg" /><br /><br /></div><div><br /></div><div><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι ΗΠΑ προτρέπουν την Ουκρανία να… χτυπήσει την Κριμαία αλλά δεν θα την καταλάβουν.

Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg τόνισε ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να κάνει ότι καλύτερο μπορεί για να αποτρέψει τη νίκη της Ρωσίας στ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Πώς το θέμα των F-16 μπορεί να “βυθίσει” τον Ερντογάν.

<img height="437" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2023/01/tourkia-pos-to-thema-ton-f-16-borei-na-vythisei-ton-erntogan-1.jpg" width="735" /><br /><br /><div>Ασφυκτικές πιέσεις στις ΗΠΑ προκειμένου να δοθεί το πράσινο φως για την πώληση F-16 ασκεί η Άγκυρα χωρίς όμως μέχρι στιγμής οι προσπάθειες να έχουν απτά αποτελέσματα.<div><br /><div>Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας είχε υψηλές προσδοκίες για την συνάντηση με τον αμερικανό ομόλογό του, ωστόσο φαίνεται ότι περίμενε κάτι παραπάνω από μία απλή αναφορά στο θέμα η οποία δεν εξασφαλίζει τίποτα για την ώρα για την Άγκυρα<br /><br />Οι δύο άνδρες «συζήτησαν την ενίσχυση της αμυντικής συνεργασίας ΗΠΑ – Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένου του εκσυγχρονισμού του στόλου των F-16 της Τουρκίας, ωστόσο η συζήτηση σταμάτησε για την ώρα εκεί.<img src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2023/01/image-79.jpg" /><br /><br />Γκρίνια και εκνευρισμός από Τσαβούσογλου</div><div><br />Καθόλου τυχαία δεν είναι η δήλωση του Μεβλούτ Τσαβούσογλου ο οποίος ανέφερε ότι υπάρχουν ενδείξεις πως έχει αλλάξει η ισορροπημένη πολιτική των ΗΠΑ σε σχέση με την Ελλάδα.<br /><br />«Αν και το τελευταίο διάστημα επιχείρησαν με κάποιες δηλώσεις τους να κρατήσoυν κάποιες ισορροπίες, στην πράξη βλέπουμε πως έχει χαλάσει αυτή η ισορροπία» τόνισε.<br />Πρόσθεσε δε, πως «δεν θα κάνουν στην Τουρκία ό,τι θέλουν, επειδή θέλουν να μας πουλήσουν F-16» σημειώνοντας ταυτόχρονα ότι «η Ελλάδα κάνει προβοκάτσιες και προκαλεί με την στήριξη των ΗΠΑ».<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="391" src="https://www.youtube.com/embed/dhBbIycYIC0" width="732" youtube-src-id="dhBbIycYIC0"></iframe><br /><br />Το κλίμα στην Ουάσιγκτον έχει βαρύνει για την Τουρκία εξαιτίας των συνεχιζόμενων προκλήσεων από τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Ο γερουσιαστής Μενέντεζ, ένας από τους ορκισμένους εχθρούς του Ερντογάν έχει εξηγήσει γιατί δεν πρόκειται να επιτρέψει να δοθούν μαχητικά στην Άγκυρα.<br /><br />Ο ίδιος έχει στο πλευρό του και άλλα μέλη του Κογκρέσου τα οποία βάζουν εμπόδια στις προθέσεις του Τζο Μπάιντεν να δώσει το «πράσινο φως» για την πώληση μαχητικών στην Άγκυρα.<br /><br />«Δεν είναι μεγάλη η πιθανότητα να λάβει η Τουρκία τα F-16»<br />Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του βουλευτή Γκας Μπιλιράκη, ο οποίος αναφέρει ότι οι ελληνοαμερικανοί βουλευτές θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους ώστε να μην επιτραπεί στην Tουρκία η αγορά μαχητικών .<br /><br />«Σκοπεύουμε να ασκήσουμε πίεση στις ηγεσίες , τόσο των Ρεπουμπλικανών όσο και των Δημοκρατικών, για να αποτρέψουμε αυτό το ενδεχόμενο.<br /><br />Έχω ήδη μιλήσει με την Επιτροπή Ενόπλων Υπηρεσιών και μου λένε ότι δεν υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η Τουρκία να λάβει τα F-16 στο εγγύς μέλλον.<br /><br />Δεν πρόκειται να το θεωρήσω δεδομένο. Θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε και θα το σταματήσουμε όπως σταματήσαμε τα F- 35» τόνισε χαρακτηριστικά μιλώντας στον ΣΚΑΪ.<br /><br />Οι εκλογές και τα «αγκάθια» για τον Ερντογάν</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div>Ο Ερντογάν από την πλευρά του θα ήθελε να πάει στις εκλογές οι οποίες θα διεξαχθούν στις 14 Μαϊου έχοντας στα χέρια του μια συμφωνία για τα F-16 την ώρα μάλιστα που πληθαίνουν οι φωνές στη γειτονική χώρα για αλλαγή ισορροπιών στο Αιγαίο.<div><br />Αν και η οικονομία είναι το μεγάλο «αγκάθι» για τον Ερντογάν στον δρόμο προς τις κάλπες, φαίνεται πως και η αγορά των F-16 θα έχει βαρύνουσα σημασία.<br />Σίγουρα, εκτιμούν αναλυτές, ότι δεν είναι το κορυφαίο ζήτημα που απασχολεί τους πολίτες ωστόσο ο Ερντογάν θέλει να αξιοποιήσει αυτό το θέμα για να προσελκύσει δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του αλλά και να στείλει το μήνυμα ότι ενισχύεται και άλλο η Τουρκία στην «μάχη» των εξοπλιστικών προγραμμάτων και στις συγκρίσεις που γίνονται συχνά – πυκνά με τα αντίστοιχα της Αθήνας.<br /><br />Το «παζάρι» για τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ</div><div><br />Στη χθεσινή πάντως συνάντηση Τσαβούσογλου – Μπλίνκεν, τέθηκε και το ζήτημα της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ λόγω των ενστάσεων που έχει ακόμη η Άγκυρα στο πλαίσιο ενός «ανατολίτικου παζαριού» ώστε να μπορέσει να λάβει εγγυήσεις για θέματα, όπως αυτό της προμήθειας των F-16.<br /><br />Ο τούρκος ΥΠΕΞ, ξεκαθάρισε στον αμερικανό ομόλογό του πως η άρση των ενστάσεων της Άγκυρας στην προοπτική ένταξης της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ δεν πρέπει να αποτελεί προαπαιτούμενο για την απόκτηση των F-16.<br /><br />Από την πλευρά των ΗΠΑ, φαίνεται πως έχει σταλεί το μήνυμα εδώ και καιρό, έστω και στο παρασκήνιο, ότι εάν η Άγκυρα δεν άρει το «όχι» στην ένταξη Φινλανδίας και Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, τότε δύσκολα θα προχωρήσει το θέμα με την πώληση των F-16.</div><div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div></div>

Τουρκία: Πώς το θέμα των F-16 μπορεί να “βυθίσει” τον Ερντογάν.

Ασφυκτικές πιέσεις στις ΗΠΑ προκειμένου να δοθεί το πράσινο φως για την πώληση F-16 ασκεί η Άγκυρα χωρίς όμως μέχρι στιγμής οι προσπάθειες ν...

Διαβάστε την συνέχεια

Από τα ελληνικά F-35 στα τουρκικά F-16: Ο Μπάιντεν, οι ασκήσεις ισορροπίας & οι πωλήσεις όπλων στην Ανατολική Μεσόγειο.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-01/Bond_Offshore_Helicopters_-_Eurocopter_AS-332L2_Super_Puma_Mk2_0.jpg?itok=0R9raEJt" width="718" /><br /><br /><b>Ιωάννης Χάρχαρης</b><br />Το Κογκρέσο θα πρέπει να προχωρήσει στην πώληση F-35 στην Ελλάδα, αλλά θα πρέπει να εξαρτήσει τυχόν νέα F-16 ή πακέτα αναβάθμισης για την Τουρκία με ορισμένες προϋποθέσεις<br /><br />Σύμφωνα με όσα έχουν ήδη δει το φως της δημοσιότητας στις ΗΠΑ, η διοίκηση Μπάιντεν ετοιμάζεται να προωθήσει στο Κογκρέσο, προς έγκριση, ένα σχέδιο στο πλαίσιο του οποίου «οι Τούρκοι θα πάρουν F-16 και οι Έλληνες F-35».<br /><br />Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου, προέτρεψε χθες την κυβέρνηση των ΗΠΑ να δείξει αποφασιστικότητα σε ό,τι αφορά την πώληση μαχητικών αεροσκαφών F-16 στην Άγκυρα, εκφράζοντας παράλληλα την αισιοδοξία του για την αίσια έκβαση του ζητήματος.<br /><br />Από την πλευρά του, ο Άντονι Μπλίνκεν απάντησε ότι «οι ΗΠΑ εκτιμούν τη συμβολή της Τουρκίας στον διάδρομο των σιτηρών» στις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας για την αποφυγή της επισιτιστικής κρίσης, χωρίς να γίνει καμιά αναφορά στο θέμα των μαχητικών αεροσκαφών, όπως προκύπτει και από την ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.<br /><br />Ο Λευκός Οίκος έχει το μισό δίκιο: η Ελλάδα θα πρέπει να λάβει το κοινό μαχητικό κρούσης επόμενης γενιάς, αλλά η Τουρκία εξακολουθεί να μην αξίζει νέα F-16.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2023-01/f16-2-thumb-large.jpg"><img height="310" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2023-01/f16-2-thumb-large.jpg?itok=4ySNJb3d" width="640" /></a><br /><br />Ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, ανέλαβε τα καθήκοντά του υποσχόμενος να κατευνάσει τον Ερντογάν ή να κατευνάσει τις εκρήξεις του.<br /><br />Σύντομα, όμως, η ομάδα εθνικής ασφάλειας του Μπάιντεν άρχισε να απορρίπτει την αποφασιστικότητά του και να παραιτείται από τις υποσχέσεις του. Ο Ερντογάν, ήταν έξαλλος που το Κογκρέσο είχε απορρίψει την πώληση F-35 στην Τουρκία μετά την αγορά του ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος S-400, μια κίνηση που υπονόμευσε την ασφάλεια του ΝΑΤΟ γενικά και τα F-35 ειδικότερα. Αντί να θεωρήσει τον Ερντογάν υπεύθυνο για τις πράξεις του, ο Μπάιντεν προσπάθησε να κατευνάσει το παράπονο του Ερντογάν παρέχοντάς του αναβαθμισμένα F-16.<br /><br />Εδώ είναι το πρόβλημα: Αντί να ενισχύσει την ειρήνη, οποιαδήποτε αύξηση της αεροπορικής δύναμης της Τουρκίας θα υπονομεύσει την περιφερειακή ασφάλεια. Η Τουρκία βλέπει τον πόλεμο στην Ουκρανία ως ευκαιρία για κέρδος, όχι ως αγώνα για ελευθερία.<br /><br />Σήμερα, ο Ερντογάν χρησιμοποιεί την αεροπορία του όχι για να περιπολεί στη Μαύρη Θάλασσα, αλλά για να βομβαρδίζει κουρδικά χωριά στο Ιράκ και τη Συρία. Τουρκικά F-16 συνεχίζουν να παρενοχλούν τους Γεζίντι, που προσπαθούν να αναρρώσουν από το τραύμα του Ισλαμικού Κράτους.<br /><br />Ο Ερντογάν έχει επίσης αναπτύξει F-16 στο Αζερμπαϊτζάν, το οποίο απειλεί ανοιχτά την Αρμενία. Οι υπερπτήσεις F-16 σε ελληνικά νησιά στο Αιγαίο, έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο. «Το να δώσουμε στην Τουρκία F-16 έχει σχεδόν τόσο στρατηγικό νόημα όσο το να δώσουμε στη Ρωσία πυραύλους, για να χτυπήσουν την Ουκρανία ή να παρέχουμε στη Χεζμπολάχ γιλέκα αυτοκτονίας», αναφέρει αμερικανικό μέσο ενημέρωσης.<br /><br />Αυτό που κάνει την τελευταία πρόταση του Λευκού Οίκου διαφορετική, είναι ότι η ομάδα του Μπάιντεν θέλει να ξεπεράσει την αντίθεση του Κογκρέσου τόσο προσφέροντας στην Ελλάδα ένα ποιοτικό στρατιωτικό πλεονέκτημα όσο και συνδέοντας την πώληση με την Τουρκία, που εγκαταλείπει την αντίθεσή της για την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2023-01/F35-maxhtika.jpg"><img height="311" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2023-01/F35-maxhtika.jpg?itok=fc27M864" width="640" /></a><br /><br />Τόσο η Φινλανδία όσο και η Σουηδία, θα μπορούσαν να ενισχύσουν την ικανότητα του ΝΑΤΟ. Η είσοδός τους στο ΝΑΤΟ θα συμβόλιζε επίσης την ενότητα της Ευρώπης. «Ωστόσο, η επιβράβευση του τουρκικού εκβιασμού και η ενθάρρυνση του μελλοντικού εκβιασμού του Ερντογάν, θα αντιστάθμιζε οποιοδήποτε κέρδος που θα μπορούσαν να φέρουν στη συμμαχία», αναφέρει το μέσο.<br /><br />Το Κογκρέσο θα πρέπει να προχωρήσει στην πώληση F-35 στην Ελλάδα, αλλά θα πρέπει να εξαρτήσει τυχόν νέα F-16 ή πακέτα αναβάθμισης για την Τουρκία, με ορισμένες προϋποθέσεις: το τέλος της κατοχής της Κύπρου από την Τουρκία, την απόσυρση των τουρκικών δυνάμεων από το Ιράκ και τη βόρεια Συρία, το τέλος στις υπερπτήσεις ελληνικών νησιών και άρση του αποκλεισμού κατά της Αρμενίας. Χωρίς αλλαγή στη συμπεριφορά του Ερντογάν, η σύνεση υπαγορεύει τόσο η τουρκική συνιστώσα της πώλησης όπλων όσο και η επέκταση του ΝΑΤΟ να περιμένουν μέχρι να υπάρξει αλλαγή καθεστώτος στην Τουρκία.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Από τα ελληνικά F-35 στα τουρκικά F-16: Ο Μπάιντεν, οι ασκήσεις ισορροπίας & οι πωλήσεις όπλων στην Ανατολική Μεσόγειο.

Ιωάννης Χάρχαρης Το Κογκρέσο θα πρέπει να προχωρήσει στην πώληση F-35 στην Ελλάδα, αλλά θα πρέπει να εξαρτήσει τυχόν νέα F-16 ή πακέτα αναβά...

Διαβάστε την συνέχεια

Το “κράτος για όλους” και το “επιτελικό κράτος” του Μητσοτάκη

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/01/epiteliko-kratos-mitsotakis-Slpress.jpg" width="749" /><br /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;"><i>«Όποιος κατάντησε τον εαυτό του σκουλήκι, δεν έχει δικαίωμα να παραπονείται αν οι άλλοι τον τσαλαπατάνε»</i></span> (Εμμανουέλ Κάντ)</h3><div><b>Πιζάνιας Πέτρος</b><br />Η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, η Κοινοβουλευτική του Ομάδα, όπως και οι κάθε υφής ένοικοι του Μαξίμου, κινούνται απολύτως καταστροφικά. Καταστροφικά για την χώρα, δηλαδή για το σύνολο των Ελληνίδων και Ελλήνων πολιτών, με εξαίρεση τους ελάχιστους ωφελημένους από το “επιτελικό κράτος” Έλληνες ολιγάρχες, μαζί λίγες χιλιάδες παρατρεχάμενους, μερικές ξένες εταιρείες και βέβαια την αμερικανική κυβέρνηση. <br /><br />Τι ακριβώς προσπάθησε να κάνει ο νυν πρωθυπουργός τα χρόνια που κυβερνά; Ο Μητσοτάκης φαίνεται ότι προσπάθησε να σχηματίσει δύο κράτη, όχι οριζόντια γεωγραφικά, αλλά κατακόρυφα ιεραρχικά. Eνα κράτος για όλους τους Έλληνες, αλλά σταθερά υποβαθμιζόμενο ραγδαία. Και το δεύτερο, το λεγόμενο “επιτελικό κράτος”, κράτος ολιγαρχικής κοινωνικής βάσης και προσωποπαγούς δομής, το δικό του όπως το αντιλαμβάνεται.<br /><br />Ενδεικτικά, το κράτος για όλους προβλέπει ένα εκπαιδευτικό σύστημα, όπως το προωθεί η Νίκη Κεραμέως. Εν προκειμένω σχολεία, αντί για εθνικό σύστημα εκπαίδευσης, με βασική επιδίωξη την μορφωτική υποβάθμιση περίπου του 70% των νέων, ιδίως των λαϊκών λίγο πολύ οικογενειών, όσων δεν πηγαίνουν στα ιδιωτικά και στα πρότυπα. Άλλο ενδεικτικό μέτρο είναι η σταθερή υποβάθμιση και μερική ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, έναντι της προστασίας των ιατρικών ομίλων.<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο υποβάθμισης κατέλυσε οποιαδήποτε προστασία της εργασίας είχε απομείνει έναντι της εργοδοσίας. Απελευθέρωσε τους πλειστηριασμούς για την πρώτη κατοικία, παρότι το ίδιο το κόμμα του είναι ευθέως χρεωκοπημένο. Για να διευκολύνει την εμπέδωση της υποβάθμισης του “κράτους για όλους” αδρανοποίησε ή ακύρωσε κάθε κρατικό μηχανισμό ελέγχου προς οποιαδήποτε κατεύθυνση: Από τις επιτροπές ασφαλείας των αεροδρομίων έως τους επιθεωρητές υγείας, εργασίας, το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, την Επιτροπή ανταγωνισμού κοκ. Κι όλα αυτά τα σφράγισε με την εξαγορά της σιωπής των ολιγαρχικών ομίλων ιδιοκτητών των μέσων ενημέρωσης και την ένταση της αστυνομοκρατίας εναντίων πολιτών, αλλά όχι εναντίον του οργανωμένου εγκλήματος. Τέλος, το κρισιμότερο, εφάρμοσε ατύπως τον κομματικό έλεγχο του δικαστικού συστήματος.<br /><br />Αντίθετα, το λεγόμενο “επιτελικό κράτος”, δηλαδή το Μαξίμου, το διαχώρισε de facto από το υπόλοιπο και το λειτούργησε με προσωπικές αποφάσεις ή τυπικά με αποφάσεις της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας. Μόνο που οι βουλευτές της ΝΔ ψηφίζουν ακόμη κι ότι η γη είναι επίπεδη! Διαλαλώντας την υπεράσπιση της ελεύθερης αγοράς, έπραξε το ακριβώς αντίθετο: Δηλαδή στήριξε τα έξι βασικά καρτέλ της ελληνικής οικονομίας, με συνέπεια να προκληθούν στην πλειονότητα των πολιτών συνθήκες πανικού και οικονομικής ζούγκλας.<br /><br /></div><div>Οι υποκλοπές ως εργαλείο ελέγχου<br /><br />Σε κάθε περίπτωση η υποβάθμιση του “κράτους για όλους”, όπως και οι αποφάσεις του “επιτελικού κράτους”, προσανατολίζονται –με ελάχιστες εξαιρέσεις– προς όφελος της ελληνικής ολιγαρχίας, όπως και ξένων εταιρειών. Αυτοί αποτελούν όχι τους αποκλειστικούς, αλλά μακράν τους κύριους τελικούς αποδέκτες του δημόσιου και ευρωπαϊκού χρήματος, συν τα οφέλη από την υποβάθμιση του “κράτους για όλους”.<br /><br />Αυτά τα ενδεικτικά είναι, πιστεύω, αρκετά για να αντιληφθεί κανείς τον βαθύ αντιδραστικό χαρακτήρα, αλλά οπωσδήποτε συνδυασμένο με διανοητική ανεπάρκεια που χαρακτηρίζουν την πολιτική του Μητσοτάκη. Οι υποκλοπές, τελικά, δεν ήταν παρά ένα εργαλείο ελέγχου και εκβιασμού όσων αποτελούσαν από κοντά ή μακριά μέλη του λεγόμενου “επιτελικού κράτους” ή θα το επηρέαζαν λίγο ή περισσότερο. Το αποτέλεσμα είναι το καταστροφικό χάος!<br /><br />Για παράδειγμα, την ώρα που μας απειλεί η Τουρκία ο πρωθυπουργός της Ελλάδας παρακολουθούσε τον <a href="https://youtu.be/QNh_mI8nqnM">Αρχηγό του Στρατεύματος</a>, τον υπουργό των Εξωτερικών και τον Αρχηγό του Στρατού Ξηράς, οι οποίοι από την πλευρά τους κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν. Τι μεγάλο δώρο στον Ερντογάν! Και τώρα, όπως κάθε κακομαθημένο παιδάκι, καρφώνει τον διπλανό του και κουτοπόνηρα δηλώνει ότι δεν ήξερε. Πρέπει με πολύ μεγάλη υστέρηση να αντιλήφθηκε πως με τις ενέργειές του ενδέχεται να κατηγορηθεί ακόμη και για κατασκοπία.</div><div><br />Χτίζοντας το καθεστώς Μητσοτάκη <br /><br />Ας πάρουμε, όμως, κάποια απόσταση. Ο πρωθυπουργός και οι άνθρωποί του προσπάθησαν να χτίσουν το λεγόμενο “επιτελικό κράτος” όχι στο κενό, αλλά χρησιμοποιώντας τρία υφιστάμενα θεσμικά πλαίσια:<br />Πρώτον, τις υπερβολικά εκτεταμένες εξουσίες του πρωθυπουργού στο ελληνικό πολιτειακό σύστημα, οι οποίες είναι σχεδόν χωρίς αντίβαρο.<br />Δεύτερον, την απουσία δημοκρατίας στο Κοινοβούλιο, με την έννοια ότι η Κοινοβουλευτική του Ομάδα, όπως σχεδόν όλες, λειτουργεί σαν κοπάδι “αχυρανθρώπων”,<br />Τρίτον, το εκφαυλισμένο από δεκαετίες και χαμηλής πολιτιστικής στάθμης σύστημα Δικαιοσύνης.<br /><br />Έτσι, το “επιτελικό κράτος”, το δικό του, συνιστά απόπειρα επιβολής ενός προσωποπαγούς καθεστώτος, με ολιγαρχική κοινωνική στήριξη τύπου Τουρκίας. Όμως, θέλει να το καθιερώσει de facto, κρυφά και σιωπηρά, παραχαράσσοντας το πολίτευμα. Φυσικά το αποτέλεσμα μιας τόσο αντιδραστικής, αλλά και χονδροειδούς επιλογής για την Ελλάδα –ευτυχώς εφαρμόστηκε με ηλίθιο τρόπο– φέρνει ενώπιον των εθνικών και δημοκρατικών ευθυνών το σύνολο της αντιπολίτευσης, εκτός ίσως από τον πλασιέ θαυματουργών αλοιφών!<br /><br />Ποιο μπλοκ λαϊκών δημοκρατικών κοινωνικών δυνάμεων μπορεί να συγκροτηθεί, όχι μόνο για να αντιπαραταχθεί στις απόπειρες επιβολής του καθεστώτος Μητσοτάκη, αλλά και για να στηρίξει την ανάταξη της χώρας μετά τις εκλογές; Ποια κόμματα είναι σε θέση να συγκροτήσουν το εν λόγω δημοκρατικό μπλοκ; Υποθέτουμε ότι κάποια θέλουν, αφού υπάρχει και το δέλεαρ της εξουσίας. Το κρίσιμο ερώτημα είναι εάν μπορούν…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το “κράτος για όλους” και το “επιτελικό κράτος” του Μητσοτάκη

«Όποιος κατάντησε τον εαυτό του σκουλήκι, δεν έχει δικαίωμα να παραπονείται αν οι άλλοι τον τσαλαπατάνε» (Εμμανουέλ Κάντ) Πιζάνιας Πέτρος Η...

Διαβάστε την συνέχεια

Δρομολογείται βήμα προς βήμα ελληνοτουρκική διαπραγμάτευση.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/01/kalin-mitsotakis-SLpress.jpg" width="763" /><br /><br /><b>Τάρκας Αλέξανδρος</b><br />Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, εμμένοντας στην πρακτική της προσωπικής διπλωματίας που κανείς από τους προκατόχους του δεν είχε ακολουθήσει, διαπραγματεύεται νέες ισορροπίες στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, βήμα προς βήμα και στη βάση “σταδίων προσέγγισης”, στα οποία κατέληξαν η επικεφαλής του Διπλωματικού Γραφείου του Άννα Μαρία Μπούρα και ο εκπρόσωπος της Τουρκικής Προεδρίας Ιμπραχίμ Καλίν.<br /><br />Η συνάντηση Μπούρα-Καλίν, που πραγματοποιήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2022 στις Βρυξέλλες υπό την εποπτεία του Γερμανού συμβούλου εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας της Καγκελαρίας, πρέσβη Γενς Πλέτνερ, αξιοποιείται ήδη στο έπακρο από την Τουρκία, αφενός επικοινωνιακά, αφετέρου για τη διαμόρφωση νέου διαπραγματευτικού πλαισίου. Τα ίδια, άλλωστε, είχαν συμβεί και στο πρόσφατο παρελθόν. Αρχικά, τον Ιούλιο του 2020, όταν η μυστική συνάντηση της πρέσβεως <a href="https://www.newsbreak.gr/apopseis/251824/nea-pagida-erntogan-ston-kyr-mitsotaki/">Ελένης Σουρανή</a> (προκατόχου της Μπούρα) με τον Καλίν είχε αποκαλυφθεί από τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου.<br /><br />Είχε παρουσιαστεί, αναγκαστικά, σαν επιτυχία από την ελληνική κυβέρνηση, αλλά γρήγορα οδήγησε στη μεγάλη κρίση της περιόδου Αυγούστου-Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς. Ακολούθησε τον Μάρτιο 2022, το ναυάγιο του Βοσπόρου, όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνάντησε, χωρίς καν Eλληνα πρακτικογράφο, τον Ταγίπ Ερντογάν. Ο πρωθυπουργός προέβλεψε δημόσια ήρεμο καλοκαίρι και σύγκληση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας το φθινόπωρο, αλλά οι εκτιμήσεις του εξευτελίστηκαν από το έκτοτε ιστορικό ρεκόρ των χιλιάδων παραβιάσεων του εναερίου χώρου και των δεκάδων υπερπτήσεων σε ελληνικά νησιά.<br /><br />Στην παρούσα φάση, τα πράγματα εξελίσσονται ακόμα χειρότερα. Γιατί στις προ μηνών δηλώσεις Ερντογάν περί συμφωνίας με τον Μητσοτάκη για την έναρξη διμερούς διαπραγμάτευσης εφ’ όλης της ύλης, προστίθεται πλέον και ο προ ημερών ισχυρισμός του Καλίν ότι «ελήφθησαν αποφάσεις» στις Βρυξέλλες. Ουδείς στην Ελλάδα θέλει να πιστέψει την τουρκική προπαγάνδα, αλλά είναι αντικειμενικά περίεργο ότι η κυβέρνηση αποφεύγει να διαψεύσει τους ισχυρισμούς του Τούρκου προέδρου και του στενού του συμβούλου του. Σε κάθε περίπτωση, ο Μητσοτάκης, με την εμμονή του στην αδιαφανή προσωπική διπλωματία, έχει διαπράξει το πιο εύκολο λάθος, επιτρέποντας στην Άγκυρα να ισχυρίζεται ό,τι θέλει, όπως θέλει, όποτε θέλει και σε όποιους θέλει.<br /><br />Η πραγματικότητα για την συνάντηση<br /><br />Παράλληλα, το εκπληκτικό είναι ότι, σε αντίθεση με την επίμονη άρνηση Μητσοτάκη να ενημερώσει τα κόμματα, τα κορυφαία στελέχη της Κεντροδεξιάς και την κοινή γνώμη, πολλοί ξένοι διπλωμάτες γνωρίζουν ήδη λεπτομέρειες των ελληνοτουρκικών διαβουλεύσεων, τις οποίες συνοψίζουν ως εξής:<br /><br />Πρώτον, σε αντίθεση με την εκδοχή της ελληνικής κυβέρνησης, ο διάλογος Μπούρα-Καλίν δεν περιορίστηκε στην αποκατάσταση των διαύλων επικοινωνίας, οι οποίοι ασφαλώς πρέπει να υφίστανται, προς εκτόνωση της ακραίας διμερούς έντασης. Στην πραγματικότητα, η συνάντηση των Βρυξελλών είχε ευρύτερη ατζέντα και αξιολογείται ως αφετηρία μιας μακράς διαδικασίας επαφών μεταξύ του Μαξίμου και της τουρκικής προεδρίας σε πλήθος θεμάτων.<br /><br />Δεύτερον, δεν υπάρχει ακόμη συγκεκριμένη συμφωνία Μπούρα-Καλίν με την τυπική έννοια του όρου, αλλά “σχέδιο συμφωνίας” ή άτυπο “προσύμφωνο”. Επομένως, η Άγκυρα ψεύδεται ασύστολα, όταν ταυτίζει τη δήλωση Καλίν για τις «αποφάσεις που λάβαμε» με κάποια μυστική συμφωνία. Από την άλλη πλευρά, οι συνεννοήσεις στις Βρυξέλλες παραπέμπουν δυστυχώς σε επίτευξη του πάγιου στόχου της Άγκυρας για δρομολόγηση ελληνοτουρκικής διαπραγμάτευσης σε νέα βάση.<br /><br />Τρίτον, οι σύμβουλοι των ηγετών Ελλάδας και Τουρκίας δεν κατέληξαν μεν σε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, αλλά μετά βεβαιότητας καθόρισαν διαδοχικά “στάδια προσέγγισης”, τα οποία θα επιτυγχάνονται με κινήσεις της κάθε πλευράς. Κατά απομίμηση της διπλωματικής φρασεολογίας της δεκαετίας του 1980, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και η ορολογία “βήμα προς βήμα προσέγγιση”, όπως λεγόταν μετά τις συναντήσεις των πρωθυπουργών Ανδρέα Παπανδρέου και Τουργκούτ Οζάλ στο Νταβός τον Ιανουάριο 1988, στη Βουλιαγμένη τον Μάιο της ίδιας χρονιάς και στις Βρυξέλλες τον Μάιο 1989.<br /><br />Ωστόσο, η τεράστια διαφορά είναι ότι τότε μοναδικό θέμα ελληνοτουρκικής διαπραγμάτευσης ήταν η υφαλοκρηπίδα. Τα βήματα αφορούσαν την εδραίωση ήπιου κλίματος και την εφαρμογή μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Η δε διπλωματική και στρατιωτική ισορροπία δυνάμεων ήταν υπέρ της Ελλάδας. Αντίθετα, τώρα η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποδέχεται τη διαδικασία “σταδίων” για όλα τα επικίνδυνα θέματα που εγείρει η υπερεξοπλισμένη και επιθετικότατη Τουρκία.<div><br />Τί δείχνουν οι δηλώσεις Τσαβούσογλου<br /><br />Τέταρτον, η Άγκυρα εμμένει στη μη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια και επικαλείται συζητήσεις μεταξύ των δύο πλευρών πριν και κατά τη διάρκεια της συνάντησης Μητσοτάκη-Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη τον Μάρτιο 2022. Κατά τις συνομιλίες της 16ης Δεκεμβρίου στις Βρυξέλλες η διπλωματική σύμβουλος του Έλληνα πρωθυπουργού φέρεται ότι δεν απέκλεισε, εκ των προτέρων και κατηγορηματικά, το συγκεκριμένο θέμα από τα “στάδια” επαφών και προσέγγισης.<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, ο Τσαβούσογλου βρήκε την ευκαιρία στις 29 Δεκεμβρίου να επαναφέρει, με δημόσιες δηλώσεις του, τη συζήτηση για τα 12 μίλια, χρησιμοποιώντας και ως αφορμή δημοσιεύματα του ελληνικού Τύπου περί ειλημμένης απόφασης επέκτασής τους νότια της Κρήτης. Όπως υπογραμμίζουν πεπειραμένοι Έλληνες διπλωμάτες, ο Τσαβούσογλου οικοδομεί και επί της προηγούμενης ολιγωρίας και αστοχιών της Αθήνας. Όχι μόνο κατά το γεύμα του πρωθυπουργού με τον Τούρκο πρόεδρο στην Πόλη, αλλά και κατά τις συναντήσεις των Μητσοτάκη-Δένδια με τον Τσαβούσογλου τον Μάιο 2021 στην Αθήνα.<br /><br />Ο Τούρκος υπουργός είχε τότε αμφισβητήσει την ισχύ της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, ζητώντας τα θέματα της ΑΟΖ και των 12 μιλίων να εξεταστούν στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών. Η ελληνική πλευρά αποδέχθηκε το τουρκικό αίτημα υπό το σκεπτικό ότι οι διερευνητικές συνομιλίες είναι άτυπες και μη δεσμευτικές. Στη συνέχεια, όμως, οι Ερντογάν-Τσαβούσογλου έκριναν ανεπαρκές και το πλαίσιο των διερευνητικών, αξιώνοντας επίσημη διμερή συζήτηση.<br /><br />Ο ρόλος της Γερμανίας<br /><br />Πέμπτον, η Αθήνα στηρίζει στο Βερολίνο σχεδόν όλες τις ελπίδες για τη διατήρηση της ειρήνης και τη σχετικής ηρεμίας στο Αιγαίο μέχρι τις εκλογές στην Ελλάδα και την Τουρκία εντός του πρώτου εξαμήνου του 2023. Θεωρητικά, η ελληνική προσδοκία είναι ρεαλιστική, καθώς πρέπει να αξιοποιείται κάθε τρόπος εκτόνωσης της έντασης, αλλά πρακτικά η γερμανική πλευρά δεν περιορίζεται στην προσφορά των καλών υπηρεσιών της.<br /><br />Ο διπλωματικός σύμβουλος (πρώην πρεσβευτής στην Αθήνα) Πλέτνερ φέρεται ότι ευνοεί, ταυτόχρονα, την αναβίωση του λεγόμενου Μηχανισμού Αποκλιμάκωσης Ελλάδας και Τουρκίας που είχε συμφωνηθεί, επί της αρχής, στο ΝΑΤΟ την 1η Οκτωβρίου 2020. Η διαπραγμάτευση δεν επεκτάθηκε σε ειδικότερες ρυθμίσεις, επειδή τον Μάιο 2021 η Στρατιωτική Επιτροπή του ΝΑΤΟ επιθυμούσε να εισαγάγει περιορισμούς στις κινήσεις των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδας ακόμα και κατά τη διάρκεια συνήθων αεροναυτικών ασκήσεων.<br /><br />Επομένως, είναι προφανές ότι ο Πλέτνερ και ο καγκελάριος Σολτς (δεν διακινδυνεύει πολλές επαφές με τον Ερντογάν, όπως η προκάτοχός του Μέρκελ) θα προτιμήσουν να δώσουν έμφαση στην επίλυση γενικότερων θεμάτων στη Μεσόγειο, καθώς και στη λείανση των τριβών μεταξύ Βερολίνου και Άγκυρας.</div><div><br />Συγκρατημένη η Ουάσιγκτον<br /><br />Πάντως, σε αντίθεση με τις υψηλές προσδοκίες του Μητσοτάκη από την ανάμιξη της γερμανικής διπλωματίας, η Ουάσινγκτον είναι σαφώς πιο συγκρατημένη. Το State Department ευνοεί, ασφαλώς, τη διατήρηση ανοιχτών καναλιών επικοινωνίας και την αναβίωση του Μηχανισμού Αποκλιμάκωσης, αλλά κρίνει ότι καμιά σημαντική ελληνοτουρκική συμφωνία δεν είναι εφικτή μέχρι τις εκλογές στη γειτονική χώρα.<br /><br />Ταυτόσημη είναι η άποψη και πολλών Ελλήνων διπλωματών, οι οποίοι προσθέτουν και υπογραμμίζουν ότι το μέγα ζητούμενο –και ο μέγιστος κίνδυνος– είναι ποια πλευρά θα προχωρεί στο κάθε στάδιο. Γιατί και η συμφωνία Σουρανή-Καλίν του 2020 προέβλεπε, επίσης, στάδια (μορατόριουμ στρατιωτικών δραστηριοτήτων, επανάληψη υπηρεσιακών διαβουλεύσεων, συναντήσεις της πολιτικής ηγεσίας κ.ά.), αλλά προέκυψε ότι κάθε πλευρά τα αντιλαμβανόταν πολύ διαφορετικά. Αποδείχθηκε ότι υπήρχε μόνον ξεχωριστή συναίνεση Αθήνας και Άγκυρας στα λεγόμενα του μεσολαβούντος Βερολίνου, οδηγώντας σε κίνδυνο πολεμικής σύγκρουσης μόλις λίγες εβδομάδες αργότερα.<br /><br />Διάχυτη, εξάλλου, είναι στο υπουργείο Εξωτερικών η δυσαρέσκεια, επειδή ο πρωθυπουργός και η σύμβουλός του, συχνότατα, δεν παρέχουν την πρέπουσα πλήρη ενημέρωση στις αρμόδιες Διευθύνσεις της Κεντρικής Υπηρεσίας και στην πρεσβεία μας στην Άγκυρα. Αντίθετα, ο Μητσοτάκης, ως συνέχεια της συνάντησης Μπούρα-Καλίν και παρά τις υπερπτήσεις και τις δηλώσεις Τσαβούσογλου για τα 12 μίλια, μερίμνησε να συναντηθεί και φωτογραφηθεί στις 30 Δεκεμβρίου με τον απερχόμενο πρεσβευτή της Τουρκίας στην Αθήνα, Μπουράκ Οζούγκεργκιν, εκφράζοντας (κατά την επίσημη ενημέρωση του Μαξίμου) «ευχαριστίες για τις προσπάθειές του».</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Δρομολογείται βήμα προς βήμα ελληνοτουρκική διαπραγμάτευση.

Τάρκας Αλέξανδρος Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, εμμένοντας στην πρακτική της προσωπικής διπλωματίας που κανείς από τους προκατόχους το...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκικές εκλογές στις 14 Μαίου. Ο Δρ Δημ. Σταθακόπουλος «ακτινογραφεί» τις εξελίξεις.

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/10/turkey.png"><img height="453" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/10/turkey-696x864.png" width="780" /></a><br /><br />Του <b>Δημ. Σταθακόπουλου*</b><br /><br />1<i>4 Μαΐου 2023, Τουρκικές εκλογές <br />29 Οκτωβρίου 2023, 100 χρόνια Τουρκικής Δημοκρατίας</i><br /><br />Τελικά δεν ίσχυσε το πιθανό σενάριο της αναβολής των Τουρκικών εκλογών, λόγω πολεμικής κρίσης με την Ελλάδα, ή άλλης ανωτέρας βίας, όπως προβλέπει το Σύνταγμα της Γείτονος.<br /><br />Περαιτέρω,<br /><br />Ως ημέρα ίδρυσης της Τουρκικής Δημοκρατίας, μετά τη διάλυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας , ορίστηκε η 29η Οκτωβρίου 1923 και φέτος , στις 29 Οκτωβρίου 2023 , συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ημέρα εκείνη.<br /><br /> Παράλληλα στη γειτονική χώρα, στις 14 Μαΐου, θα διεξαχθούν ταυτόχρονα , Προεδρικές και βουλευτικές εκλογές , κατ’ εφαρμογή του ισχύοντος Συντάγματος ( αναθεώρηση 2017, σε ισχύ από τις Προεδρικές εκλογές του 2018 ). <br /><br /> Υποψήφιος Πρόεδρος μπορεί να είναι κάθε Τούρκος Πολίτης ( άνδρας ή γυναίκα ) που έχει συμπληρώσει το 40ο έτος της ηλικίας του. <br /><br />Ο Πρόεδρος εκλέγεται απευθείας από τον λαό( Προεδρική δημοκρατία ) και για πενταετή θητεία, σε δύο γύρους , αφού πρέπει να λάβει την απόλυτη πλειοψηφία των έγκυρων ψήφων (τουλάχιστον 50%+ 1 ψήφο) για να εκλεγεί , κάτι πρακτικά, μάλλον αδύνατον , να συμβεί από τον πρώτο γύρο. <br /><br />Στο δεύτερο γύρο, η ψηφοφορία διεξάγεται μεταξύ των δύο υποψηφίων που έλαβαν τις περισσότερες ψήφους στον πρώτο γύρο και στη συνέχεια εκλέγεται Πρόεδρος , ο υποψήφιος που πέτυχε την απόλυτη πλειοψηφία.<br /><br />Σύμφωνα με το άρθρο 101 του Συντάγματος, για να συμμετάσχει ένας υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές, πρέπει να προταθεί από πολιτικά κόμματα που έλαβαν το 5% των έγκυρων ψήφων μόνα τους ή σε συνασπισμό – κατά τις πιο πρόσφατες βουλευτικές εκλογές – , ή να προταθεί από ομάδα πολιτικών κομμάτων με τουλάχιστον 20 βουλευτές στο Κοινοβούλιο Επίσης, υποψήφιοι μπορούν να είναι και όσοι συγκεντρώσουν τις υπογραφές, τουλάχιστον 100.000 ψηφοφόρων στα Περιφερειακά εκλογικά συμβούλια.<br /><br /> Οι Βουλευτικές γενικές εκλογές, διεξάγονται ομοίως κάθε πέντε χρόνια , σε 87 εκλογικές περιφέρειες , για την εκλογή 600 μελών στην Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση .<br /><br /> Για να μπει ένα κόμμα στην Εθνοσυνέλευση, απαιτείτο να πιάσει ως εκλογικό μέτρο , το 10%, που όμως με το νέο εκλογικό νόμο της 31ης Μαρτίου 2022, μειώθηκε σε 7% ( μόνο του ή σε συνασπισμό κομμάτων ) . <br /><br />Η εφαρμογή του Νόμου αυτού θα ισχύσει από την 1η Απριλίου 2023 ( δηλ. ένα έτος μετά την ψήφισή του ) και επομένως οι εκλογές θα γίνουν με το νέο μειωμένο εκλογικό μέτρο του 7%.<br /><br /> Η Τουρκική στατιστική υπηρεσία αναφέρει ότι, δικαίωμα ψήφου έχουν 62,4 εκατομμύρια Τούρκοι ( 4 εκατομμύρια του εξωτερικού ) εκ των οποίων, περίπου 13 εκατομμύρια ( 1,5 Ελλάδα πληθυσμιακά) είναι της «Γενιάς Ζ» , δηλ. γεννημένοι μετά το 2000, ενώ εξ αυτών έξι εκατομμύρια θα ψηφίσουν για πρώτη φορά ( 18άρηδες) . <br /><br />Ο Murat Gezici, επικεφαλής της ομώνυμης ερευνητικής εταιρείας του, εκτιμά ότι οι νέοι ψηφοφόροι , είναι μεν «θυμωμένοι» με την κυβέρνηση, αλλά δεν είναι συνδεδεμένοι με μια συγκεκριμένη ιδεολογία, ενώ δεν εμπιστεύονται την αντιπολίτευση ( sic ) .<br /><br /> Εν τούτοις , το 80 % αυτής της γενιάς δεν θα ψηφίσει τον Τούρκο Πρόεδρο και το ΑΚΡ . Όμως υπάρχει ένα 20% που θα τον ψηφίσει στον Β’ γύρο, λέγοντας « οι περισσότερες κοινωνίες και οικονομίες του κόσμου με τον ιό και τον πόλεμο στην Ουκρανία περνούν δύσκολα. Επειδή η χώρα μας πρέπει σε αυτές τις δύσκολες στιγμές να έχει κατάλληλο ηγέτη, θα ψηφίσω ΑΚΡ και Ερντογάν για να υλοποιήσει τα έργα του» .<br /><br /> Στην Τουρκία το 89,5% δηλώνουν μουσουλμάνοι (σύμφωνα με την Optimar). Το 60% των μουσουλμάνων αυτών, είναι Σουνίτες, το 37% Αλεβίτες, ενώ 3% δηλώνουν Jafaris, Nusayris και Twelver. Απ’ αυτούς, που δηλώνουν μουσουλμάνοι, το μεγαλύτερο ποσοστό ψηφίζει ΑΚΡ και Ερντογάν , μαζί με άλλα συντηρητικά κόμματα • ειδικά όσοι είναι υπέρ της Νομοθετικής επιβολής της μαντήλας, ζητώντας σταθερά την ίδρυση Türk Hilafeti/ Χαλιφάτου.<br /><br /> Το 19% των συντηρητικών μουσουλμάνων βλέπει φυσιολογική την ομοφυλοφιλία , ως παράδοση ήδη από την Οθωμανική περίοδο , ενώ οι μη φανατικά και τυπικά θρησκευόμενοι , θεωρούν πλήρως ανεκτή την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα , σε ποσοστό 45% ! Σημαντικό ποσοστό των ομοφυλόφιλων , παραδοσιακά είναι μουσουλμάνοι και περίπου σε ποσοστό 20% θα στηρίξουν τον Τούρκο Πρόεδρο και το κόμμα του. Για μουσουλμανική ( όχι Δυτική) χώρα , η Τουρκία είναι η πλέον ανεκτική στα άτομα αυτά, παρά τη Νομοθετική αποστέρηση ατομικών δικαιωμάτων. Μην ξεχνάμε τους μεγάλους καλλιτέχνες σαν τον Zeki Müren και την Bülent Ersoy , πόσο “λατρεύονται” από τους Τούρκους.<br /><br /> Σύμφωνα με μελέτη της Values ​​and Attitudes Survey (2021) , το 31,6% των Κούρδων θα ψηφίσει ΑΚΡ και Ερντογάν ( 36,4% είχαν ψηφίσει το 2018 ) Το CHP /Κεμαλικό Ρεπουμπλικανικό κόμμα, φαίνεται να έλκει μόλις το 13,5% των Κούρδων ( 9,2% το 2018 ). Παρότι τα οικονομικά προβλήματα, οι δυσκολίες πρόσβασης στην εκπαίδευση και τη δικαιοσύνη αυξάνουν το αίσθημα της ανισότητας μεταξύ των Κούρδων – αν αφαιρέσουμε όσους θα ψηφίσουν HDP στον πρώτο γύρο των εκλογών – είναι πιθανόν στο δεύτερο γύρο, αρκετοί εξ αυτών να ψηφίσουν ΑΚΡ και Ερντογάν, με συνδετικό κρίκο την πίστη στο ισλάμ. Μη ξεχνώντας πως οι Κούρδοι προδόθηκαν και κυνηγήθηκαν ιστορικά από το Κεμαλικό κοσμικό κόμμα, ήδη εξ αρχής , όταν ιδρύθηκε η Τουρκική δημοκρατία το 1923 και κυρίως μετά το 1938, με το θάνατο του Κεμάλ.<br /><br /> Στις φετινές εκλογές, θα εκλεγεί Πρόεδρος στο δεύτερο γύρο ( 50%+1 ) μόνο όποιος στηριχθεί από συμμαχίες κομμάτων και έχει παράσταση Νίκης. <br /><br />Η Λαϊκή Συμμαχία, του AKΡ, MHP και BBP, έχει μάθει να συνεργάζεται , να λειτουργεί τη συμμαχία εδώ και χρόνια , ενώ στηρίζει τον έχοντα παράσταση Νίκης , νυν Τούρκο Πρόεδρο, που διοικεί 20+ χρόνια τη χώρα με την λογική που αρέσκονται να έχουν οι παραδοσιακοί Τούρκοι , δηλ. του Τürklerin Atası ( Ατά Τούρκ / πατέρα των Τούρκων ) ή και Τürklerin babası ( μπαμπά των Τούρκων) . Αντίθετα η Εθνική συμμαχία των πέντε ( 5) κομμάτων της Αντιπολίτευσης CHP, IYI SΑΑDET, DEVA, GELECEK , δεν μπόρεσε ακόμα να λειτουργήσει πρακτικά τη συμμαχία της, δεν έχει τέτοια πολιτική κουλτούρα συνεργασιών , το δε Κουρδικό κόμμα HDPέκανε δική του συμμαχία με το Εργατικό Κόμμα (TİP), το Εργατικό Κόμμα (EMEP), το Κόμμα Κοινωνικής Ελευθερίας (TÖP), το Κόμμα Εργατικού Κινήματος (EHP) και την Ομοσπονδία Σοσιαλιστικών Συνελεύσεων (SMF), δηλώνοντας πως θα ορίσει άλλον υποψήφιο Πρόεδρο. Επομένως όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης , τέσσερις μήνες πριν τις εκλογές δεν έχουν συμφωνήσει στον ορισμό κοινού υποψηφίου, ως «αντίπαλον δέος» στον Πρόεδρο Ερντογάν, και όσο καθυστερούν, δεν μπορούν να αντιστρέψουν υπέρ τους την παράσταση Νίκης που έχει ο Ερντογάν , παρά τη δυσαρέσκεια του εκλογικού σώματος.<br /><br /> Το ΑΚΡ και ο Ερντογάν έχουν κερδίσει 15 εκλογικές αναμετρήσεις. Έχουν την εμπειρία, τον κρατικό μηχανισμό ( και το derindevlet/ βαθύ κράτος ) , το Σύνταγμα και τους Νόμους να τους ευνοούν , δεν έχουν ορατό δυναμικό αντίπαλο με παράσταση Νίκης και παρά την δυσφορία του εκλογικού σώματος , έχουν στρατηγική και πολιτικό όραμα να μεταστρέψουν το κλίμα με παρεμβάσεις στην κοινωνική οικονομία ( μείωση ορίου συντάξεως στα 58 χρόνια για τις γυναίκες και 60 για τους άντρες ), μείωση πληθωρισμού, επιδόματα , δημόσια έργα , υποδομές, ανοικοδόμηση, διεκδικητική εξωτερική πολιτική και διαμεσολάβηση, που δίνει περηφάνια στον μέσο Τούρκο, αμυντική βιομηχανία, ενεργειακά έργα, ευκολία επενδύσεων ξένων κεφαλαίων κ.ά. <div><br /></div><div> Μέσα στην 20ετία Ερντογάν, ο μέσος Τούρκος , παρά τα οικονομικά προβλήματα της καθημερινότητας που οφείλονται και σε διεθνείς συγκυρίες, στον covid , στον πόλεμο της Ουκρανίας και το μεταναστευτικό/ προσφυγικό, είδε να αντισταθμίζονται 50-60 χρόνια καθυστερήσεων στις υποδομές πολλών τομέων της χώρας του, με επενδύσεις (mega–project) που αν προχωρήσουν , θα μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες της Τουρκίας για σχεδόν 100 χρόνια. Το CHP /Κεμαλικό κόμμα, ναι μεν αστικοποίησε και «εκδυτικοποίησε» την Τουρκία από το 1923 μέχρι το 2000, όμως επειδή είναι εκτός διοίκησης του κράτους, πάνω από 20 χρόνια, δεν μπορεί πρακτικά να ανταγωνιστεί το αφήγημα / έργα του Προέδρου Ερντογάν , οπότε απλά επικεντρώνονται στην πολιτική ευτελισμού και απαξίωσης των επενδύσεων ανοίγοντας θέματα επανελέγχου αυτών και διώξεις για ατασθαλίες, απευθείας αναθέσεις έργων , παρακολουθήσεις και διώξεις/ φυλακίσεις των αντιπολιτευόμενων του Ερντογάν. <br /><br /> Ο Τούρκος Πρόεδρος, αναφέρει συνεχώς στο λαό, πως οι περισσότερες επενδύσεις έχουν ήδη ολοκληρωθεί και θα αποδώσουν , οπότε είναι καιρός για πιο στρατηγικούς στόχους και την ευημερία της κοινωνίας, ενώ δεν είναι αρνητικός στη διόρθωση του πολιτικού συστήματος , μετά τις επικρίσεις για το «ενός ανδρός αρχή/ catch all Leader/ L‘État, c‘est moi » Προεδρικό σύστημα.<br /><br /> Εν κατακλείδι, λαμβάνοντας υπ’όψιν τα παραπάνω, ο Ερντογάν, δημογραφικά / κοινωνικά, αντλεί ψηφοφόρους από παντού, χωρίς στεγανά, έχει παράσταση Νίκης, παρουσιάζει έργο και παρά τη γενική απογοήτευση , είναι σε καλύτερη μοίρα αξιολόγησης , απ’ ότι οι αντίπαλοί του, στα μάτια του μέσου Τούρκου. <br /><br />Εν τούτοις , πρέπει στο δεύτερο γύρο να τον αξιολογήσει το ίδιο και ένα 10% ψηφοφόρων , που δεν θα τον έχουν ψηφίσει στον πρώτο γύρο. Θα τα καταφέρει ; <br /><br />Πιθανολογώ πως Ναι , διότι όλο το Τουρκικό σύστημα είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του και οι ψηφοφόροι δεν θέλουν αβεβαιότητες για το μέλλον τους . Προτιμούν τον Τürklerin babası ( μπαμπά των Τούρκων ) από τον υποψήφιο που θα προτείνει η αντιπολίτευση, ο οποίος μάλιστα , μπορεί και να κλονιστεί αν στη διάρκεια της θητείας του, η συμμαχία που τον στήριξε διαλυθεί , ή λόγω στέρησης του «δικαιώματος του εκλέγεσθαι» ( Ιμάμογλου) ισχύσει αναδρομικά η ποινή και εκπέσει του αξιώματος, οπότε θα υπάρξει τεράστια κρίση στη χώρα και δεν το θέλει ο μέσος Τούρκος ψηφοφόρος.<div><br /></div><div><b><i>*Δρα Παντείου Πανεπιστημίου, Οθωμανολόγου/Τουρκολόγου ,<br />Συνεργάτη του Εργαστηρίου Τουρκικών & Ευρασιατικών Μελετών του Πα.Πει. Δικηγόρου παρ’ Αρείω Πάγω</i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Τουρκικές εκλογές στις 14 Μαίου. Ο Δρ Δημ. Σταθακόπουλος «ακτινογραφεί» τις εξελίξεις.

Του Δημ. Σταθακόπουλου* 1 4 Μαΐου 2023, Τουρκικές εκλογές 29 Οκτωβρίου 2023, 100 χρόνια Τουρκικής Δημοκρατίας Τελικά δεν ίσχυσε το πιθανό ...

Διαβάστε την συνέχεια

Παρακάλια στην Ουάσινγκτον για τα F-16,ανατολίτικο παζάρι στο Λονδίνο για τα Εurοfighter Typhoon με Meteor.

<img height="329" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2023/01/230118214929_WhatsApp-Image-2022-10-16-at-22.50.09.jpeg" width="734" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Μπορεί οι Τούρκοι να παρακαλάνε τις ΗΠΑ για τα F-16 αλλά αναζητούν μια απάντηση απέναντι στους ελληνικούς πυραύλους Meteor.</span></h3>Του <b>ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ</b><br />Μπορεί ο Μεβλτούτ Τσαβούσογλου να βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες και να υπάρχουν συζητήσεις γύρω από το μείζον, για τη γείτονα, ζήτημα της αγοράς 40 νέων F-16 Viper και την αναβάθμιση άλλων 80 στο ίδιο επίπεδο, όμως η Άγκυρα συνεχίζει να λοξοκοιτάζει στο Ηνωμένο Βασίλειο και τα Eurofighter Typhoon της RAF, δείχνοντας ότι θέλει ν’ αποκτήσει ένα αεροσκάφος που να μπορεί να φέρει στις πτέρυγές του πυραύλους ανάλογους με των ελληνικών Rafale.<br /><br />Παρά τις υποτιμητικές δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων για την προμήθεια των Rafale από τη χώρα μας, (επειδή ένας αριθμός προέρχεται από μεταχειρισμένο υλικό της Γαλλικής πολεμικής αεροπορίας), οι επιτελείς της γείτονος που ανέλυσαν στην κυβέρνησή τους το πως έχει η κατάσταση, οι πάντες αντιλήφθηκαν ότι η Αθήνα ανοίγει υπερβολικά το ισοζύγιο δυνάμεων στον αέρα.Και η Άγκυρα σαφώς αναζητά αντίμετρα μήπως καταφέρει να κλείσει την ποιοτική αναβάθμιση της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας που έχει ξεκινήσει με τα Rafale και την αναβάθμιση των F-16 σε Viper, ενώ στο βάθος της δεκαετίας τροχοδρομούν επί ελληνικού εδάφους τα F-35.<br /><br />Γι’ αυτό ακριβώς είναι χαρακτηριστικό ότι αυτά τα 24ωρα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη ένα ανατολίτικο παζάρι με δυο κορυφαίους υπουργούς του Ερντογάν να επισκέπτονται ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο.<br /><br />«Είχαμε θετικές και εποικοδομητικές διμερείς συναντήσεις. Συνεχίζουμε τις προσπάθειές μας να συνεργαστούμε στην αμυντική βιομηχανία, τη συνεργασία στρατιωτικής εκπαίδευσης και πολλούς άλλους τομείς. Αναμένουμε θετικά αποτελέσματα και από εκεί», είπε σε δημοσιογράφους στο Ηνωμένο Βασίλειο ο Χουλουσί Ακάρ αμέσως μετά το τετ α τετ που είχε με τον Βρετανό ομόλογό του, Μπεν Γουάλας.<br /><br />Από το Ηνωμένο Βασίλειο ο Χουλουσί Ακάρ αναφέρθηκε και στο ταξίδι Τσαβούσογλου στις ΗΠΑ «Παρακολουθούμε ότι το θέμα προχωρά θετικά. Λαμβάνουμε τις απαραίτητες πληροφορίες. Η στενή μας συνεργασία με τον Υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ συνεχίζεται. Εκφράσαμε ότι αναμένουμε θετικά και συγκεκριμένα αποτελέσματα το συντομότερο δυνατό.» Υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί και τους ήραν. Δεν είναι δυνατόν να δεχτούμε συναλλαγή με περιορισμούς.»<br /><br />Πάντως πριν από την αναχώρηση του για την Μ. Βρετανία ο κ. Ακάρ είχε φροντίσει μέσω διαρροών να αιωρείται πως θα μπορούσε η Τουρκία να αγοράσει τα Ευρωπαϊκά Eurofighter Typhoon…<br /><br />Είναι η δεύτερη φορά που ο υπουργός άμυνας της Τουρκίας μεταβαίνει στη Μ. Βρετανία και στο περιθώριο των συζητήσεων στην ατζέντα θα υπάρχουν σίγουρα και τα Eurofighter. Το παζάρι που αφορά τα Βρετανικά μαχητικά αφορά την εξής σημαντική λεπτομέρεια. Οι Άγγλοι θέτουν προς διάθεση τον παλαιότερο τύπο του μαχητικού, ενώ οι Τούρκοι θέλουν νεότερο ο οποίος στον φάκελο όπλων διαθέτει το λογισμικό του πυραύλου Meteor.<br /><br />Και αυτό γίνεται διότι έως τώρα πύραυλο μακρού πλήγματος ανάλογου του Meteor δεν διαθέτει το τουρκικό, ούτε το ελληνικό οπλοστάσιο για τον τύπο του F-16.<br /><br />Την ίδια ώρα στο εσωτερικό της γείτονος ο τουρκικός Τύπος εμμέσως χτυπά την κυβέρνηση Ερντογάν λέγοντας τα πράγματα με το όνομά τους.<br />Πρώην ιπτάμενοι της TuAF επισημαίνουν σε δηλώσεις τους ότι στην περίπτωση που παγώσει (που προς τα εκεί πηγαίνει η κατάσταση λέγω της πάγιας θέσης του Ρόμπερτ Μενέντεζ κι άλλων γερουσιαστών) το αίτημα των τουρκικών F-16 και η Ελλάδα προχωρήσει στα τρία βήματά της, Rafale, F-16 Viper, F-35, τότε η κατάσταση θεωρείται μη αναστρέψιμη.<br /><br />Μάλιστα Τούρκοι δημοσιογράφοι αναφέρουν ότι το Ελληνικό αίτημα για το F-35 κινείται με ταχείς ρυθμούς ενώ η Αθήνα ενήργησε αστραπιαία, την ώρα που η Άγκυρα βρισκόταν εν αναμονή της απάντησης για τα F-16.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Παρακάλια στην Ουάσινγκτον για τα F-16,ανατολίτικο παζάρι στο Λονδίνο για τα Εurοfighter Typhoon με Meteor.

Μπορεί οι Τούρκοι να παρακαλάνε τις ΗΠΑ για τα F-16 αλλά αναζητούν μια απάντηση απέναντι στους ελληνικούς πυραύλους Meteor. Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το αμερικανικό… δάχτυλο, δείχνει στην Τουρκία τον δρόμο: Για παζάρι στην Ουάσινγκτον; Παζάρι θα λάβεις.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/01/TURKEY-TURKISH-F-16-ARMED-790x400.jpg" /><br /><br />Γράφει ο ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ<br />Διαπραγμάτευση ζητάς; Διαπραγμάτευση θα λάβεις! Αυτό είναι το κεντρικό ζήτημα που εξόργισε τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ο οποίος με περισσή αλαζονεία προσήλθε στην Ουάσιγκτον… για να διαπραγματευθεί. Ακόμα μία φορά. Αισθανόταν ότι η διπλωματική ισχύς της Τουρκίας που προκύπτει από το μπλοκάρισμα της ένταξης Σουηδίας και Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, θα της έφερναν το μεγάλο δώρο των 40 καινούργιων F-16 (Block 70), αλλά και όλων των απαραίτητων υλικών και απαρτίων για την αναβάθμιση 80 επιπλέον μαχητικών αεροσκαφών, στην ίδια -κορυφαία- διαμόρφωση. Οι Αμερικανοί τον περίμεναν με ανοικτές αγκάλες. Ήταν προετοιμασμένοι όμως να παίξουν ακριβώς το παιχνίδι που επιθυμούσε ο προσκεκλημένος τους…<br /><br />Όλα δείχνουν ότι η Ουάσιγκτον σταδιακά συνειδητοποιούν ότι προϋπόθεση συνεννόησης με μια χώρα σαν την Τουρκία είναι να μπορέσεις να μιλήσεις “στη γλώσσα της”. Όχι στα τουρκικά, αλλά μιλήσεις δείχνοντας ότι δεν τρέφεις ψευδαισθήσεις για τον τρόπο που αντιλαμβάνονται οι Τούρκοι το συνολικότερο ζήτημα της ιεραρχίας στις διεθνείς σχέσεις, έχοντας αυροαναγορευθεί καταχρηστικά ως υπερδύναμη, δίπλα στις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Ρωσία. Νόμιζαν ότι έχουν στριμώξει το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ με το ζήτημα Σουηδία και Φινλανδίας, μη αντιλαμβανόμενοι ότι αυτό που μετράει η βούληση και ότι οι τυπικές εγκρίσεις είναι έως και αδιάφορες εφόσον διαμορφωθεί συναίνεση ανάμεσα στα κράτη-μέλη της της Ατλαντικής Συμμαχίας. Πλην Τουρκίας. Σουηδία και Φινλανδία ήδη αντιμετωπίζονται ως ισότιμα μέλη του ΝΑΤΟ. Και όταν ένα “γεράκι” όπως ο Τζον Μπόλτον καλεί για επανεξέταση της τουρκικής συμμετοχής στη Συμμαχία, τα πράγματα έχουν αγριέψει.<br /><br />Δεν εκπλήσσει λοιπόν που με όλα τους τα στραβά, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, διά του Άντονι Μπλίνκεν, εμφανίστηκε διατεθειμένο να παζαρέψει. Κι εκεί “τσίμπησαν” οι Τούρκοι, χωρίς να αντιλαμβάνονται τι τους περιμένει. Λέει λοιπόν στον Μπλίνκεν ο Τσαβούτσογλου, κρύβοντας ένα αδιόρατο μειδίαμα: Η Τουρκία θα κάνει πίσω, εάν οι ΗΠΑ αποδεσμεύσουν τα πλέον προηγμένα F-16 (Block 70). Τους είναι αδύνατο να αντιληφθούν πως είναι δυνατόν ολόκληρος Μπάιντεν να λέει “δώστε στην Τουρκία F-16” και να αδιαφορεί το Κογκρέσο, υπό την έννοια της δυνατότητας μπλοκαρίσματος της επιθυμίας του Λευκού Οίκου από το Κογκρέσο. Να μπορεί… ένας Μενέντεζ, να στριμώχνει τη φοβερή και τρομερή Τουρκία. Είναι σαν να μπορεί η τουρκική Εθνοσυνέλευση να βάλει βέτο στις επιθυμίες Ερντογάν. Πώς να χωρέσει το μυαλό τους;<br /><br />Τι έκαναν όμως οι Αμερικανοί; Ανταπάντησαν στην τουρκική θέση “δώστε F-16 για Σουηδία-Φινλανδία” με τη δική τους: “Αφήστε Σουηδία-Φινλανδία να μπουν στο ΝΑΤΟ για να μπορέσει ο πρόεδρος των ΗΠΑ να υποστηρίξει το αίτημα στο Κογκρέσο που διαφωνεί”. Επί της ουσίας επεσήμαναν στους Τούρκους ότι για να κάνει ο πρόεδρος χρήση των δυνατοτήτων παράκαμψης των ενστάσεων του Κογκρέσου, θα πρέπει να πάρει σοβαρότατα ανταλλάγματα στην πράξη. Παζάρι θέλεις; παζάρι θα λάβεις. Μη θεωρείς όμως το διαφορετικό διπλωματικό στιλ όλων των υπολοίπων ως αδυναμία. Βέβαια, ο πολύς Τσαβούσογλου αγωνίστηκε να πείσει, ότι η συναίνεση της Τουρκίας στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ δεν συνδέεται με τα F-16 ή τουλάχιστον -εδώ το στρογγύλεψε- η αμερικανική κυβέρνηση δεν έχει απαιτήσει κάτι τέτοιο επισήμως!<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Με απλά λόγια και επανερχόμενοι στα των F-16 για την Τουρκία, οι Αμερικανοί δεν διαμηνύουν στην Τουρκία ότι θα τα πάρουν, αλλά ότι για να προχωρήσει σε στήριξη του τουρκικού αιτήματος στο Κογκρέσο, θα πρέπει να “τσαλακωθούν” προκαταβολικά κάνοντας πίσω στο θέμα της Σουηδίας και της Φινλανδίας. Οι Τούρκοι θα αντιληφθούν ότι η Ουάσιγκτον έχει ξεσηκώσει και εφαρμόζει την ίδια την τουρκική διπλωματική στρατηγική και τη χρησιμοποιεί εναντίον τους! Πρακτικά σημαίνει, ότι και πίσω να κάνουν στο ζήτημα της ένταξης Σουηδίας-Φινλανδίας, οι ΗΠΑ μπορούν να θέσουν νέους όρους. Αυτό ακριβώς θα έκανε και η Τουρκία! Όλα αυτά εξηγούν τον τεράστιο εκνευρισμό των Τούρκων που δεν κρύβεται.<br /><br />Στις διαπραγματεύσεις, οι Τούρκοι δεν πήραν απολύτως τίποτα. Οι διατυπώσεις στο κοινό ανακοινωθέν είναι αποκαλυπτικές. Στα ζητήματα της ανατολικής Μεσογείου συμφώνησαν… για τη σημασία διατήρησης της σταθερότητας και της διατήρησης διαύλων επικοινωνίας! Δεν θα περίμενε κάποιος να χρειάζονται αυτά επιβεβαίωση μεταξύ συμμάχων. Γενικές είναι αναφορές και στο ζήτημα της τρομοκρατίας. Οι Τούρκοι εννοούν τους Κούρδους, τους οποίους εξομοιώνουν βολικά με το PKK. Η διαφορά δηλαδή ΗΠΑ-Τουρκίας, είναι ότι οι μεγάλοι εχθροί του ενός είναι κορυφαίοι σύμμαχοι του άλλου. Οπότε συμφώνησαν… “counter-terrorism consultations”. Αντιτρομοκρατικές διαβουλεύσεις. Δηλαδή μηδέν εις το πηλίκον.<br /><br />Στην… ορθόδοξη χριστιανική πίστη, προσομοιάζοντας με το διεθνές δίκαιο, “αμαρτία” δεν θεωρείται ο μόνο η τέλεση ενός “θρησκευτικού αδικήματος”, αλλά ακόμα και οι σκέψεις περί αυτού. Κάτι σαν το ότι δεν απαγορεύεται μόνο η χρήση βίας, αλλά και η απειλή χρήσης βίας, που αναφέρει ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ. Ανήκει στις θεμελιώδεις υποχρεώσεις των κρατών-μελών του ΟΗΕ που προκύπτει από το άρθρο 2 παρ. 4 του Χάρτη, το οποίο μάλιστα έχει αναδειχθεί σε “κανόνα jus cogens” (αναγκαστικού δικαίου).<br /><br />Κατά συνέπεια, το να λέει ο Ερντογάν ότι θα ρίξει Tayfun στην Αθήνα, εγκληματική δεν είναι μόνο η υλοποίηση της απειλής (έγκλημα κατά της ανθρωπότητας θα ήταν), αλλά και η απλή αναφορά. Και μόνο η εκτόξευση τέτοιας απειλής εναντίον χώρας-συμμάχου, δεν θα μπορούσε παρά να καταστήσει την Τουρκία αποσυνάγωγο, τουλάχιστον στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Ακόμα και με την παραδοχή της κυνικής επί τη βάση των συμφερόντων και μόνο οικοδόμηση της εξωτερικής πολιτικής, αυτή την τουρκική αλητεία, ουδείς μπορεί έτσι απλά να την προσπεράσει.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το αμερικανικό… δάχτυλο, δείχνει στην Τουρκία τον δρόμο: Για παζάρι στην Ουάσινγκτον; Παζάρι θα λάβεις.

Γράφει ο ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Διαπραγμάτευση ζητάς; Διαπραγμάτευση θα λάβεις! Αυτό είναι το κεντρικό ζήτημα που εξόργισε τον Τούρκο υπουργό Εξωτ...

Διαβάστε την συνέχεια