Η διαγραφή του γερμανικού χρέους το 1953

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdMCmvbgr4fDhB9oof5NUYvd6xU83E9Gs1Fj97NV-YrCWcKuKr1y8qnEiQsol2A3a9Z4u_yaSy5HLHriS-WwsmuWRC0q2ZegCTycTgmJf59ibvViVDV890q1naOk8fUU6gGeaEFzX6fwE/s1600/germania+EE.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdMCmvbgr4fDhB9oof5NUYvd6xU83E9Gs1Fj97NV-YrCWcKuKr1y8qnEiQsol2A3a9Z4u_yaSy5HLHriS-WwsmuWRC0q2ZegCTycTgmJf59ibvViVDV890q1naOk8fUU6gGeaEFzX6fwE/s640/germania+EE.jpg" width="640" /></a></div> <br /><br />του <b>Timothy W. Guinnane</b><br /><br />Η ελληνική κρίση χρέους έχει προκαλέσει έναν εντυπωσιακό αριθμό αναφορών σε μια σκοτεινή συμφωνία που υπεγράφη στο Λονδίνο πριν από 60 περίπου χρόνια. Η Συμφωνία Χρέους του Λονδίνου (LDA) του 1953 σηματοδότησε το τέλος μιας μακράς περιόδου γερμανικής αθέτησης πληρωμών στο εξωτερικό της χρέος που οφειλόταν τόσο στις κυβερνήσεις όσο και σε ιδιωτικούς φορείς. Η LDA μείωσε το χρέος σχεδόν στο μισό, αναδόμησε ό,τι απέμεινε, και συνέδεσε τις αποπληρωμές με τα έσοδα από τις εξαγωγές. Η Ελλάδα, σε μία από τις μεγαλύτερες ειρωνείες της ιστορίας, υπέγραψε την LDA ως πιστώτρια χώρα. Ο πρωθυπουργός Τσίπρας έχει υποστηρίξει ότι η Γερμανία θα πρέπει να εκτιμήσει το μάθημα του 1953 και να παρέχει παρόμοια διαγραφή του χρέους στην Ελλάδα σήμερα. Τόσο τα γερμανικά όσο και τα ελληνικά κόμματα έχουν διαστρεβλώσει την LDA και κάνοντάς το ατό, έκρυψαν τα κίνητρα των πιστωτών της Γερμανίας το 1953. Η LDA δίνει ένα σημαντικό μάθημα, αλλά μόνο αν κατανοηθεί με ακρίβεια.<br /><br /><b>Η συμφωνία του Λονδίνου</b><br /><br />Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (Δυτική Γερμανία) ξεκίνησε να υπάρχει το 1949 ως μια κατεχόμενη περιοχή με περιορισμένη κυριαρχία. Οι τρεις δυτικές δυνάμεις κατοχής (Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία και ΗΠΑ) έθεσαν ως προϋπόθεση για την πλήρη κυριαρχία -μεταξύ άλλων πραγμάτων- τη διευθέτηση του προβλήματος του εξωτερικού χρέους. Η LDA αντανακλά δύο διακριτές συμφωνίες. ΟΙ κυβερνήσεις κατοχής συμφώνησαν να μειώσουν τα λεφτά που χρωστούσε σε αυτούς η Γερμανία χάρη στα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο προγράμματα, συμπεριλαμβανομένου και του αμερικανικού "Σχεδίου Μάρσαλ”. Αυτό το μέρος της συμφωνίας ήταν απλό, καθώς τα χρέη που δημιουργήθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ’40, δεν περιελάμβαναν σύνθετα ζητήματα αποτίμησης νομισμάτων ή επιτοκίων, και οι μόνες σχετικές πλευρές ήταν οι τέσσερις κυβερνήσεις. Το υπόλοιπο γερμανικο χρέος προέκυψε από τον δανεισμό μετά από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, και έθετε σύνθετα ζητήματα. Μεγάλο μέρος του χρέους αντανακλά ομόλογα που εκδόθηκαν από γερμανικές κρατικές οντότητρς και αγοράστηκαν από ιδιώτες επενδυτές αλλού. Άλλα χρέη αντανακλούν δανεισμό από γερμανικές επιχειρήσεις. Ένα σημαντικό δάνειο (το Dawes Loan) που χρονολογείται από το 1924, δεν είχε εξυπηρετηθεί από τις αρχές της δεκαετίας του ’30. Εάν υπολογιστεί με το συμβατικό επιτόκιο, μόνο το επιτόκιο θα άξιζε περισσότερο από το κύριο ποσό. Επιπλέον, το χρέος είχε εκδοθεί σε διάφορα νομίσματα, ορισμένα εκ των οποίων είχαν υποτιμηθεί τόσο πολύ που ακόμη και η πλήρης αποπληρωμή στη δεκαετία του 1950 θα αντιστοιχούσε σε πολύ λίγα.<br /><br />Η κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας επέμενε ότι κάθε διαπραγμάτευση να αναγνωρίζει την ικανότητά της να πληρώσει ως περιορισμένη, επισημαίνοντας ότι δεν είχε εξουσία στην Ανατολική Γερμανία, και ότι πολλές από τις γερμανικές υποδομές είχαν καταστραφεί από τον πόλεμο. Ο Hermann Abs, ο επικεφαλής Γερμανός διαπραγματευτής στο Λονδίνο, επέμενε ως βασική αρχή ότι ο δεσμευτικός περιορισμός ήταν η ικανότητα της Γερμανίας να παράγει κέρδη από τις εξαγωγές. Αυτή η προσέγγιση ουσιαστικά έχει καταστήσει κάθε πιστωτή ως ανταγωνιστή σε κάθε άλλον πιστωτή.<br /><br />Για να υπάρξουν μειώσεις στις προπολεμικές υποχρεώσεις, η συμφωνία αφαιρεί κάποιους απλήρωτους τόκους επί των παλαιότερων δανείων και μείωσε τα επιτόκια για χρέη που επρόκειτο να αποπληρωθούν. Άλλη εξοικονόμηση προήλθε από μια περίτεχνη επεξεργασία των ρήτρων χρυσού γραμμένων σε κάποιες δόσεις των προπολεμικών δανείων. Οι ρήτρες χρυσού ήταν ένα κοινό χαρακτηριστικό στα συμβόλαια του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου αιώνα, απαιτώντας την αποπληρωμή σε νόμισμα αντίστοιχο με την αξία του χρυσού στο νόμισμα την περίοδο της έκδοσης. Η LDA το υποκατέστησε αυτό με ό,τι ισοδυναμεί σε ρήτρα αμερικανικού δολαρίου -εάν το αρχικό δάνειο είχε μια ρήτρα χρυσού, ο πιστωτής μετά από το 1953 θα λάμβανε πληρωμές αντίστοιχες με την αξία του δολαρίου για το νόμισμα, αντί της αξίας του χρυσού. Αυτή η απόφαση μείωσε μεγάλο μέρος του προπολεμικού χρέους, από τη στιγμή που οι ΗΠΑ είχαν υποτιμήσει το δολάριο σε σχέση με τον χρυσού το 1933. Η απόφαση επίσης προστάτεψε τους κατόχους ομολόγων σε νομίσματα άσχημα υποτιμημένα από μια πλήρη απώλεια της επένδυσής τους.<br /><br />Η συμφωνία περιλαμβάνει δύο προβλέψεις που σκοπό είχαν να καταστήσουν σίγουρο ότι οι πληρωμές δεν θα κατέστρεφαν την γερμανική οικονομία. Ορισμένες πληρωμές με βάση τη LDA ήταν περιορισμένες από τα κέρδη των γερμανικών εξαγωγών, και σε κάθε περίπτωση η Γερμανία είχε το δικαίωμα να απαιτήσει διαβουλεύσεις, εάν οι πληρωμές έθεταν πολύ μεγάλες δυσκολίες. Και ενώ η LDA καθόρισε τις αρχές για τα χρέη όλων των γερμανικών φορέων και πλευρών, αρχικά δεν εφαρμόστηκε στην Ανατολική Γερμανία. Η ομοσπονδιακή δημοκρατία επέμενε ότι δεν θα μπορούσε να είναι υπεύθυνη για όλες τις γερμανικές υποχρεώσεις από τη στιγμή που διοικούσε μόνο ένα μέρος της χώρας. Οι Γερμανοί διαπραγματευτές στο Λονδίνο υπέθεσαν ότι η επανένωση θα ελάφρυνε το βάρος της καταβολής πληρωμών. Ορισμένες εκ των προπολεμικών υποχρεώσεων ομαδοποιήθηκαν σε πιθανές υποχρεώσεις που θα εκδιδόταν και θα εξυπηρετούνταν μόνο εάν ήταν ενωμένη η χώρα.<br /><br /><b>Χρέος επανορθώσεων;</b><br /><br />Κάποιες (ιδιαίτερα γερμανικές) πλευρές της LDA απορρίπτουν τις απομειώσεις του χρέους υποστηρίζοντας ότι τα χρέη ήταν οι επανορθώσεις που απαιτούνταν από τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, η οποία έληξε τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι απαιτήσεις για επανορθώσεις των Βερσαλιών ίσως ήταν υπερβολικές και απερίσκεπτες, αλλά η σύνδεση μεταξύ της LDA και των υποχρεώσεων για επανορθώσεις, είναι περιορισμένη. Τα μετά-πολεμικά χρέη αντανακλούν τα κόστη της υποστήριξης του αμάχου πληθυσμού στις ζώνης κατοχής. Αυτό το μέρος της υποτίμησης δεν έχει καμία σχέση με τις επανορθώσεις. Μεγάλο μέρος των προπολεμικών χρεών ήταν συνήθεις εμπορικές υποχρεώσεις, και άλλες αποτύπωναν ομόλογα που εκδόθηκαν από τις γερμανικές πόλεις και κρατίδια, του είδους των περιφερειακών τίτλων και των τοπικών κυβερνήσεων που εκδίδονται συνέχεια. Και πάλι, οι μειώσεις τέτοιων χρεών δεν έχουν καμία σχέση με τις επανορθώσεις.<br /><br />Η μόνη σύνδεση μεταξύ της LDA και των αποζημιώσεων των Βερσαλλιών, απορρέουν από το Dawes Loan (1924) και το Young Loan (1929). Το Dawes Loan βοήθησε ώστε να σταθεροποιηθεί η γερμανική οικονομία μετά από τον υπερπληθωρισμό του 1921-1923. Αυτός ο υπερπληθωρισμός αποτυπώνει τη διαμάχη για τις επανορθώσεις, και το DAwes Loan στην ουσία επέτρεπε σε ιδιώτες πιστωτές να χρηματοδοτούν τις πληρωμές επανορθώσεων της Γερμανίας. Το Young Loan ήταν μέρος ενός σχεδίου για να μειωθεί το βάρος των συνεχιζόμενων πληρωμών επανορθώσεων που επιβλήθηκαν στη Γερμανία, εν μέρει με την αναχρηματοδότηση των τρεχουσών υποχρεώσεων για επανορθώσεις. Οι υποχρεώσεις αυτές ακυρώθηκαν το 1932. Η Γερμανία στην πραγματικότητα δανείστηκε περισσότερα από Αμερικανούς επενδυτές από όσα πλήρωσε σε επανορθώσεις.<br /><br /><b>Η Συμφωνία Χρέους του Λονδίνου ως προηγούμενο για μια ελληνική διάσωση;</b><br /><br />Το οικονομικό θαύμα της Γερμανίας (Wirtschaftswunder) ραγδαία έδωσε ώθηση στα γερμανικά εισοδήματα στη δεκαετία του 1950. Η Γερμανία κατέβαλε τις απαιτούμενες πληρωμές με μικρότερη δυσκολία. Ακόμη και οι νέες υποχρεώσεις που τέθηκαν από την επανένωση του 1990, παρείχαν μικρή δυσκολία. Εκ των υστέρων θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι η LDA ήταν άσκοπα γενναιόδωρη. Περισσότερο συναφές με το ελληνικό ερώτημα είναι γιατί οι πιστωτές της Γερμανίας συμφώνησαν σε αυτό το deal το 1953. Εδώ, δυστυχώς για τους Έλληνες σήμερα, τα κίνητρα που οδήγησαν στη συμφωνία του 1953, ήταν εντελώς απόντα σήμερα.<br /><br />Μετά από κάποιες αρχικές προτάσεις για το αντίθετο, οι τρεις δυτικές δυνάμεις κατοχής συμφώνησαν στην ανάγκη μιας ισχυρής, ευημερούσας Γερμανίας. Αυτή η απόφαση αποτύπωνε, εν μέρει, την ιστορική σημασία της γερμανικής οικονομίας στην ευρωπαϊκή και κατ’ επέκταση, στην παγκόσμια οικονομία. Οι εντάσεις με την Σοβιετική ¨Ενωση έκαναν "μετάσταση” στον Ψυχρό Πόλεμο”, αφήνοντας τους δυτικούς να ανησυχούν περισσότερο για την εδραίωση της Γερμανίας στις δυτικές πολιτικές και στρατιωτικές δομές, παρά για τα απλήρωτα χρέη. Στα αρχικά στάδια των συζητήσεων του Λονδίνου, η αμερικανική κυβέρνηση συμφώνησε να μειώσει τις απαιτήσεις της για αποπληρωμή των μετά-πολεμικών πιστώσεων από 3,2 δισ. δολάρια σε 2,1 δισ. δολάρια. Αυτή η απομείωση ισοδυναμούσε με περίπου το ένα τέταρτο του συνολικού γερμανικού εξωτερικού χρέους. Οι ΗΠΑ κατέστησαν αυτή τη μείωση να εξαρτάται από την ικανοποιητική διευθέτηση των μεταπολεμικών ζητημάτων χρέους. Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία συμφώνησαν σε μικρότερες μειώσεις πολύ μικρότερων χρεών Πολλές από τις χώρες που εκπροσωπήθηκαν στη συμφωνία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, ακόμη και η Ελλάδα, ήταν αποδέκτες σημαντικής αμερικανικής βοήθειας εκείνη την περίοδο, και είχαν καλό λόγο να συνεργάζονται με τις ΗΠΑ. Για την αμερικανική κυβέρνηση, τα ποσά που συζητήθηκαν στο Λονδίνο ήταν μέτρια. Το 1953 οι ΗΠΑ ξόδεψαν 50,4 δισ. δολάρια μόνο για την άμυνα. Αυτό το ποσό περιλαμβάνει το τρέχον κόστος του Πολέμου της Κορέας (ο οποίος έληξε τον Ιούλιο του 1953), καθώς και τις αρκετά μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις αλλού. Δεδομένων αυτών των δεσμεύσεων, τα 2 δισ. δολάρια ήταν ένα μικρό ποσό για να σταθεροποιήσει τον ρόλο της Γερμανίας ως ακρογωνιαίο λίθο της δυτικής συμμαχίας.<br /><br /><b>Κίνητρα</b><br /><br />Η Ελλάδα σήμερα δικαιολογημένα δείχνει την LDA ως ένα προηγούμενο για την μείωση χρέους που επιδιώκει, αλλά η ελληνική θέση σήμερα έχει λίγα κοινά με τη Γερμανία τα τέλη της δεκαετίας του ’40. Η Ελλάδα ποτέ δεν ήταν σημείο αναφοράς για την ευρωπαϊκή οικονομία, ούτε είναι η Ελλάδα κρίσιμη σε μια συμμαχία που διοικείται από έναν εύπορο ηγεμόνα. Υπάρχουν άλλες σημαντικές διαφορές. Όσοι αντιδρούν στη διαγραφή του ελληνικού χρέους, ανησυχούν για τον ηθικό κίνδυνο. Εάν οι Έλληνες λάβουν διαγραφή χρέους, γιατί να πληρώσουν οι Πορτογάλοι; Το 1953 δεν υπήρχε μεγάλη ανησυχία για αυτό. Η Γερμανία δεν ήταν η μόνη κυβέρνηση που δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, αλλά ήταν η μόνη σε θέση να αναμένει βοήθεια λόγω της σημασίας της. Μεγάλο μέρος του χρέους της Ελλάδας σήμερα, βρίσκεται στα χέρια των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων ή της ΕΚΤ. Αυτές οι κυβερνήσεις έχουν τις δικές τους δημοσιονομικές προκλήσεις και οι φορολογούμενοί τους δεν είναι σε διάθεση να παρέχουν δημοσιονομικές επιδοτήσεις για να διατηρήσουν μια νομισματική ένωση. Το έντονο ενδιαφέρον του Τύπου σημαίνει ότι οποιαδήποτε προσφορά (και τελικά συμφωνία) θα δημοσιευθεί ευρέως, σχεδόν άμεσα, και θα έχει πολιτικές επιπτώσεις στην Αθήνα, στο Βερολίνο και αλλού. Αντιθέτως η Διάσκεψη του Λονδίνου προσέλκυσε μικρή μόνο προσοχή από τον Τύπο, και οι αποφάσεις στις οποίες κατέληξε ήταν τόσο σύνθετες που λίγοι πλην μιας μικρής χρηματοοικονομικής κοινότητας, θα μπορούσαν στα αλήθεια να αντιληφθούν τι είχε συμφωνηθεί. Πόσοι απλοί πολίτες καταλαβαίνουν τις ρήτρες χρυσού; Ορισμένοι Αμερικανοί πολιτικοί αντέδρασαν στην αμερικανική πρόταση στο Λονδίνο στη δεκαετία του 1950, αλλά οι ανησυχίες τους δεν συνυπολογίστηκαν. Για μια κυβέρνηση και έναν λαό που έχει συνηθίσει να ξοδεύει τεράστια ποσά σε στρατιωτικούς και συναφείς σκοπούς, η αμερικανική συμβολή στις διαπραγματεύσεις του Λονδίνου ήταν ασήμαντη.<br /><br />Η LDA έχει ένα σημαντικό μάθημα για τη σημερινή κρίση. Οι διαπραγματευτές του Λονδίνου εκπροσωπούσαν χώρες που μόλις είχαν θάψει χιλιάδες, ακόμη και εκατομμύρια πολιτών τους εξαιτίας ενός βίαιου πολέμου που η οφειλέτρια χώρα προκάλεσε σε άλλους. Ωστόσο η βάση των διαπραγματεύσεων ήταν αξιοσημείωτα ρεαλιστική. Ορισμένοι ιδιώτες επενδυτές ήταν στα αλήθεια έξαλλοι με την μεταχείριση που έτυχαν. Η γερμανική Bundestag αρχικά αρνήθηκε να επικυρώσει τη συμφωνία, θεωρώντας ότι έδινε πολλά σε μια γαλλική δύναμη κατοχής που θεωρούνταν ως άχρηστη. Και ορισμένες πτυχές αντανακλούν τη δυσαρέσκεια της προσέγγισης των ΗΠΑ, την οποία θα μπορούσε κάποιος δικαίως να χαρακτηρίσει ως "bullying” με καρνέ επιταγών. Αλλά από τις διαπραγματεύσεις έλειπε η ηθικολογία και ο εθνικός μύθος ή το ιστορικό παράπονο που χαρακτηρίζει τις συζητήσεις της κρίσης σήμερα. Οι Έλληνες πολιτικοί έχουν προσπαθήσει να κάνουν την Γερμανία να αισθανθεί άσχημα για τον ρόλο της στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ κάποιοι Γερμανοί πολιτικοί δεν κρύβουν την περιφρόνησή τους για την πολιτική τάξη της Ελλάδας. Η LDA από την άλλη πλευρά, ήρθε διότι οι κορυφαίοι συμμετέχοντες συμφώνησαν πως μια λύση για το πρόβλημα του χρέους ήταν προς το συμφέρον του γερμανικού λαού, των πιστωτών της Γερμανίας και των Ευρωπαίων και των Βορειοαμερικανών συμμάχων τους. Παρόμοιος ρεαλισμός θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια λογική λύση των προβλημάτων της Ελλάδας σήμερα.<br /> <a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η διαγραφή του γερμανικού χρέους το 1953

Ellada simera 0 16:32

του Timothy W. GuinnaneΗ ελληνική κρίση χρέους έχει προκαλέσει έναν εντυπωσιακό αριθμό αναφορών σε μια σκοτεινή συμφωνία που υπεγράφη στο Λονδίνο πριν από 60 περίπου χρόνια. Η Συμφωνία Χρέους του Λον… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Μεικτά τα μηνύματα από τον ελληνικό προϋπολογισμό

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqCK1v3ggSombACpmJ31NzO5pVYxIknYj4Hg8qHlYgehL0i4HABSY4a-l7Y8w8eYiXvih7hZeWZETmfEDnqMIZRzyfkMMrRJClLPR0Led3ECjku9Rp6n5XmGEO969DBhzQr8wDsROy2n4/s1600/ellinikos+proypologismos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="326" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqCK1v3ggSombACpmJ31NzO5pVYxIknYj4Hg8qHlYgehL0i4HABSY4a-l7Y8w8eYiXvih7hZeWZETmfEDnqMIZRzyfkMMrRJClLPR0Led3ECjku9Rp6n5XmGEO969DBhzQr8wDsROy2n4/s640/ellinikos+proypologismos.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <a href="http://bruegel.org/2015/08/greece-budget-update-august/" target="_blank"><b><span style="color: #990000;">BRUGEL</span></b></a><br /><b>της Silvia Merler</b><br /><br />Στις 14 Αυγούστου, η Ελλάδα και οι πιστωτές της τελικά κατέληξαν σε μια συμφωνία για ένα τρίτο πρόγραμμα για την Ελλάδα. Μεταξύ άλλων, προβλέπεται μια νέα δημοσιονομική πορεία με στόχους για το πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του -0,25%, 0,5%, 1,75% και 3,5% του ΑΕΠ το 2015, 2016, 2017 και 2018 και μετά, αντιστοίχως. Η πορεία των δημοσιονομικών στόχων φέρεται να στοχεύει στην ενσωμάτωση της αναμενόμενης επιδείνωσης της ελληνικής οικονομίας και της επίδρασής της στους προηγούμενους στόχους.<br /><br />Το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών δημοσίευσε την προηγούμενη εβδομάδα το τελευταίο δελτίο εκτέλεσης του προϋπολογισμού. Το ισοζύγιο του κρατικού προϋπολογισμού αυξήθηκε σημαντικά στη διάρκεια του Ιουλίου. Η Ελλάδα κατέγραψε πρωτογενές πλεόνασμα 1,6 δισ. ευρώ τον Ιούλιο, το οποίο φέρνει το συνολικό πρωτογενές πλεόνασμα στο εξάμηνο του έτους, στα 3,5 δισ. ευρώ, έναντι στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 2,99 δισ. ευρώ. Αυτό είναι το υψηλότερο μηνιαίο ποσό για το πρωτογενές πλεόνασμα που έχει καταγραφεί από τον Αύγουστο του 2014.<br /><br />Όπως έχουμε ήδη επισημάνει, ο Ιούλιος είναι ένας κρίσιμος μήνας για την αξιολόγηση των ελληνικών δημοσιονομικών επιδόσεων. Εάν κοιτάξουμε πίσω στο 2014, το τελικό πρωτογενές πλεόνασμα που επιτεύχθηκε στο τέλος του έτους, ήταν σχεδόν το ίδιο σε απόλυτους όρους από εκείνο που επιτεύχθηκε τον Ιούλιο. Το περασμένο έτος, το πρωτογενές πλεόνασμα τον Ιούλιο του 2014 αντιστοιχούσε στο 80% του σωρευτικού πρωτογενούς πλεονάσματος που καταγράφθηκε μέχρι το Νοέμβριο του 2014, το οποίο μπορεί να αποτελεί καλύτερη σύγκριση. Και αυτό διότι στην Ελλάδα ο Ιούλιος φαίνεται να είναι ο πιο σημαντικός μήνας σε ό,τι αφορά στη συγκέντρωση εσόδων.<br /><br />Το σωρευτικό πρωτογενές πλεόνασμα που επιτεύχθηκε τον Ιούλιο του 2015 θα αντιστοιχεί στο 2% του ΑΕΠ της χώρας το 2014. Εάν επρόκειτο να γίνει ένας παραλληλισμός με βάση τα στοιχεία για το 2014 και να υποθέσουμε ότι -ελλείψει εκλογών και της σχετικής αναταραχής- το πρωτογενές πλεόνασμα που επιτεύχθηκε τον Ιούλιο αντιστοιχεί στο 80% του τελικού ποσού, τότε το ποσό στο τέλος του χρόνου θα μπορούσε να διαμορφωθεί σε περίπου 4,4 δισ ευρώ (2,5% του ελληνικού ΑΕΠ το 2014).<br /><br />Υπάρχουν ωστόσο σημαντικά πτωτικά ρίσκα. Πρώτον, ο κίνδυνος παραμένει αναφορικά με τα έσοδα. Τα έσοδα αυξήθηκαν σε μηνιαία βάση τον Ιούλιο. Μόνο για τον Ιούλιο, τα καθαρά έσοδα ανήλθαν στα 4,9 δισ. ευρώ, με το συνολικό ποσό για την περίοδο Ιανουαρίου-Ιουλίου 2015 να διαμορφώνεται στα 26,7 δισ. ευρώ. Αλλά ακόμη κι έτσι, ο Ιούλιος κατέγραψε την μεγαλύτερη υποαπόδοση αναφορικά με τους στόχους των εσόδων, τόσο σε μηνιαία όσο και σε σωρευτική βάση. Τα μηνιαία έσοδα υποαπέδωσαν τον στόχο τους κατά 3,2 δισ. ευρώ (40%), που σημαίνει ότι τα σωρευτικά έσοδα διαμορφώθηκαν 4 δισ. ευρώ χαμηλότερα του στόχου.<br /><br />Το υπουργείο Οικονομικών αναφέρει ότι το (μάλλον αναμενόμενο) έλλειμμα της περιόδου Ιανουαρίου-Ιουλίου 2015 οφείλεται εν μέρει στην παράταση της υποβολής φορολογικών δηλώσεων και της πρώτης δόσης του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων (ΡIT), του φόρου εταιρικού εισοδήματος (CIT) και του ΕΝΦΙΑ, <a href="http://www.macropolis.gr/?i=portal.en.economy.2834"><b>τα οποία το</b> </a>Macropolis εκτιμά στα 1,8 δισ. ευρώ. Τα υπόλοιπα του ελλείμματος είναι το αποτέλεσμα των "χαμένων” εσόδων από SMP και ANFA, περί τα 1,7 δισ. ευρώ. Ενώ το SMP δεν καταβλήθηκε κυρίως λόγω του αδιεξόδου στις διαπραγματεύσεις και θα μπορούσε εύκολα να επανέλθει μόλις επιτευχθεί η συμφωνία, το πρόβλημα με τη συγκέντρωση εσόδων φαίνεται να είναι περισσότερο διαρθρωτικό, και θα μπορούσε να επιμείνει. Ως υπενθύμιση, οι καθυστερήσεις στην υποβολή/πληρωμή των CIT αναφερόταν ήδη ως ένας λόγος για το μεγάλο έλλειμμα που καταγράφθηκε τον Μάιο, και η προθεσμία έχει επεκταθεί περαιτέρω.<br /><br />Μετά από επτά μήνες που παρακολουθούμε στενά τον ελληνικό προϋπολογισμό, έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τη σημαντική συρρίκνωση των δαπανών να καταγράφεται κάθε μήνα. Από την αρχή του έτους μέχρι τον Ιούνιο του 2015, το πρωτογενές πλεόνασμα ήταν κυρίως αποτέλεσμα του ότι οι δαπάνες ήταν πολύ χαμηλότερα του στόχου. Για τον Ιούλιο, οι κρατικές δαπάνες του προϋπολογισμού διαμορφώθηκαν στα 4,5 δισ. ευρώ, 388 εκατ. ευρώ χαμηλότερα του στόχου, με τις τακτικές δαπάνες του προϋπολογισμού να υποαποδίδουν κατά 62 εκατ. ευρώ. Στην περίοδο Ιανουαρίου-Ιουλίου 2015, οι σωρευτικές δαπάνες του προϋπολογισμού διαμορφώθηκαν στα 27,7 δισ. ευρώ, 4,5 δισ. ευρώ χαμηλότερα του στόχου. Οι τακτικές δαπάνες διαμορφώθηκαν στα 26,5 δισ. ευρώ και υποχώρησαν 3,1 δισ. ευρώ σε σχέση με τον στόχο, και πάλι λόγω του ότι οι πρωτογενείς δαπάνες μειώθηκαν κατά 2,9 δισ. ευρώ. Το MAcropolis εκτιμά πως αυτό είναι κυρίως το αποτέλεσμα της απόφασης της κυβέρνησης να καθυστερήσει πληρωμές εξόδων προς τρίτους για να βελτιώσει την ταμειακή κατάσταση του δημοσίου και ότι το κράτος πιθανότατα θα ξεκινούσε να πληρώνει μετά από την εκταμίευση της πρώτης δόσης του νέου τριετούς προγράμματος. Η επίδραση της αποπληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών στο πρωτογενές πλεόνασμα προφανώς θα εξαρτηθεί από το πώς θα κινηθούν τα έσοδα στους επόμενους μήνες.<br /><br />Συνολικά, η εκτέλεση του προϋπολογισμού τον Ιούλιο στέλνει ένα μεικτό μήνυμα. Το πρωτογενές πλεόνασμα αυξάνεται, αλλά τα έσοδα κατέγραψαν την χειρότερη υποαπόδοση τόσο σε μηνιαία όσο και σε συνολική βάση, εν μέρει εξαιτίας των προβλημάτων στη συγκέντρωση εσόδων που φαίνεται να επιμένει και που θα μπορούσε να καταλήξει σε ληξιπρόθεσμες οφειλές στο τέλος του έτους, όταν σημαντικές δημοσιονομικές πιέσεις θα επικεντρωθούν σε φορολογούμενους δυνητικά ανήμπορους να πληρώσουν.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, το αποτέλεσμα επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από την ανάπτυξη. Οι εκτιμήσεις για το ΑΕΠ του β΄ τριμήνου 2015 που ανακοινώθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα από την ΕΛΣΤΑΤ, αψηφούν μερικώς τις δυσμενείς εκτιμήσεις, καθώς προβλέπουν ανάπτυξη του ονομαστικού ΑΕΠ κατά 0,1% ετησίως και ανάπτυξη του πραγματικού ΑΕΠ κατά 0,8% σε τριμηνιαία βάση και 1,4% σε ετήσια βάση Αυτές οι θετικές εκτιμήσεις ήταν ευρέως απρόσμενες από τις αγορές, και εάν πρόκειται να συνεχιστούν τον επόμενο μήνα, θα διευκολύνουν την επίτευξη των νέων στόχων.<br /><br />Οι αριθμοί για το ονομαστικό ΑΕΠ ήταν ωστόσο λιγότερο καθησυχαστικοί, καθώς το ονομαστικό ΑΕΠ έτρεξε με ρυθμό 0,1% σε ετήσια βάση και -0,7% σε τριμηνιαία βάση.<b> <a href="http://newsletters.briefs.blpprofessional.com/document/9JKDfXnBwW-r5vu8VKwLQw--_4kz1dglh5nsztg80d4/greece">Οι αναλυτές υποδηλώνουν</a></b> ότι μια πιθανή εξήγηση για αυτή την απόκλιση είναι ότι οι καταναλωτές προχώρησαν νωρίτερα στις αγορές τους, πριν από την πλήρη επιβολή των capital controls, ως εκ τούτου διογκώνοντας τους αριθμούς του Ιουνίου. Η πλήρης επίδραση από το κλείσιμο των τραπεζών και τα capital controls στη ζήτηση, το πιο πιθανό είναι πως θα γίνει ορατή στα στοιχεία από τον Ιούλιο και μετά, διότι αυτά τα μέτρα τέθηκαν σε πλήρη ισχύ στις 29 Ιουνίου.<br /><br />Σειρά άλλων στοιχείων συνιστούν προσοχή: η ελληνική βιομηχανική παραγωγή <a href="http://ec.europa.eu/eurostat/documents/2995521/6937378/4-12082015-AP-EN.pdf/afd104a8-90a0-4164-ad58-ee74b5656309"><b>υποχώρησε 4,5% τον Ιούνιο</b></a> του 2015 σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του προηγουμένου έτους, ενώ η πιο πρόσφατη έρευνα για τον μεταποιητικό ΡΜΙ εμφάνισε ότι ο δείκτης διαμορφώθηκε σε ιστορικό χαμηλό, στις 30,2 μονάδες, τον Ιούλιο από τις 46,9 μονάδες τον Ιούνιο.<b> <a href="http://newsletters.briefs.blpprofessional.com/document/9JKDfXnBwW-r5vu8VKwLQw--_4kz1dglh5nsztg80d4/greece">Το Bloomberg επισημαίνει</a></b> ότι η επιχειρηματική εμπιστοσύνη τόσο στον βιομηχανικό κλάδο όσο και στον κλάδο των υπηρεσιών, έχει καταρρεύσει από την αρχή του έτους, αφανίζοντας τα περισσότερα κέρδη τόσο από το 2013 όσο και από το 2014. Φαίνεται πιθανό λοιπόν ότι είναι σίγουρα πολύ νωρίς για να εξαχθούν αισιόδοξα συμπεράσματα.<br /><br /><div style="text-align: justify;"> <a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Μεικτά τα μηνύματα από τον ελληνικό προϋπολογισμό

Ellada simera 0 16:26

BRUGELτης Silvia MerlerΣτις 14 Αυγούστου, η Ελλάδα και οι πιστωτές της τελικά κατέληξαν σε μια συμφωνία για ένα τρίτο πρόγραμμα για την Ελλάδα. Μεταξύ άλλων, προβλέπεται μια νέα δημοσιονομική πορεία … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Πόσα χρωστάνε τελικά οι ιδιοκτήτες καναλιών;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguGf5IyTV_1ySVLF6uc7gBqgNUfAkBWtRS14O8LO8Ulapy4LQNUKI11tlGdyZCVjDuenkoFAmbFgbMEpotZrdL4VrxZFZo4LQLIptZ2o6xfAlx8TKNdfO5brNmMCVNFsTij7b9xn3Y7Cs/s1600/posa+xrwstane+telika+ta+kanalia....jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguGf5IyTV_1ySVLF6uc7gBqgNUfAkBWtRS14O8LO8Ulapy4LQNUKI11tlGdyZCVjDuenkoFAmbFgbMEpotZrdL4VrxZFZo4LQLIptZ2o6xfAlx8TKNdfO5brNmMCVNFsTij7b9xn3Y7Cs/s640/posa+xrwstane+telika+ta+kanalia....jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> <b>Τα στοιχεία που κρατά ως επτασφράγιστο μυστικό ο Γιάννης Στουρνάρας, απαιτούν να μάθουν με ερώτησή τους στην Βουλή 23 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.</b><br /> Ερώτηση για το ακριβές χρέος των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών εθνικής εμβέλειας προς το δημόσιο κατέθεσαν 23 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ζητώντας να μάθουν το σύνολο των οφειλών τους. Όπως επισημαίνουν στο κείμενο της ερώτησης υπάρχουν οφειλές στην εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία, τους φορείς πνευματικών δικαιωμάτων και φυσικά στις τράπεζες. Επίσης ζητούν τον ακριβή υπολογισμό του φόρου επί των διαφημίσεων (20%) που δεν έχει καταβληθεί από το 2012. Μάλιστα αναφέρουν και των σύνολο των χαριστικών ρυθμίσεων προς τις εταιρίες που εκμεταλλεύονται τις ραδιοτηλεοπτικές συνχότητες από τις κυβερνήσεις Σαμαρά-Βενιζέλου. Να σημειωθεί ότι – όπως επισημαίνεται και στο κείμενο της ερώτησης- τα συγκεκριμένα στοιχεία δεν αποκαλύπτει επικαλούμενος το εταιρικό και τραπεζικό απόρρητο ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιάννης Στουρνάρας, παρά το σχετικό αίτημα που έχει κατατεθεί εδώ και μήνες από τον υπουργό Επικρατείας, Νίκο Παππά.<br /> <br /> <b>Όπως αναφέρεται στην ερώτηση:</b><br /> <br /> «Είναι γνωστό ότι τα κανάλια παίζουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις καθότι αυτά διαμορφώνουν την ειδησεογραφία αλλά επηρεάζουν σημαντικά και την κοινή γνώμη όπως επιχείρησαν να πραγματοποιήσουν τόσο πριν από το δημοψήφισμα όσο και μετά από αυτό. Επειδή δεν είναι δυνατόν να γίνει αποδεκτό η δημοκρατία να εκβιάζεται και να επηρεάζεται από τη διαπλοκή, οι πανελλαδικής εμβέλειας κυρίως τηλεοπτικοίκαι ραδιοφωνικοί σταθμοί οφείλουν, με δεδομένο ότι χρησιμοποιούν δημόσιες συχνότητες και δραστηριοποιούνται στην χώρα εκτός από το να τηρούν την εκλογική νομοθεσία και τις αρχές δεοντολογίας, να πληρώνουν και τους φόρους που τους αναλογούν σύμφωνα με τις αποφάσεις της Ελληνικής Κυβέρνησης.<br /> <br /> Ύστερα από 26 χρόνια τηλεοπτικής αναρχίας, η κυβέρνηση άνοιξε το κεφάλαιο της νόμιμης χρήσης των συχνοτήτων. Σε πρώτη φάση, οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης κλήθηκαν να καταβάλουν άμεσα τα χρέη τους, από το τέλος χρήσης των συχνοτήτων, που φθάνουν στα 24.150.633,93 ευρώ για την τελευταία τετραετία (έτη 2011, 2012, 2013 και 2014) όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Επικρατείας, Νίκος Παππάς και με βάση τα στοιχεία που αναρτήθηκαν στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ. Πέραν των ιδιωτικών καναλιών, ποσό 291.742,51 ευρώ από το τέλος χρήσης συχνοτήτων οφείλει και ο ΟΤΕ για την τριετία 2012, 2013, 2014, ενώ η MultichoiseHellas, ιδιοκτήτρια της συνδρομητικής NOVA, οφείλει ποσό 16.328.654,38€ για τα έτη 2012, 2013, 2014.<br /> <br /> Τα παραπάνω χρέη αφορούν την χρήση των ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων και τα συγκεκριμένα κανάλια αμφισβητούν την νομιμότητα τους.<br /> <br /> Στα χρέη αυτά δεν συνυπολογίζονται ποσά τα όποια οι μνημονιακές κυβερνήσεις «χάριζαν» τα προηγούμενα χρόνια με την αναβολή είσπραξης του φόρου 20 % επί των διαφημίσεων αφού απέφυγαν να εισπράξουν όχι μία αλλά τέσσερις φορές: με την παράγραφο 6 του άρθρου 4 του νόμου 3899/2010 (αναβολή μέχρι 1/1/2012), με την παράγραφο 9 του άρθρου 3 της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου στις 31/12/2011 (αναβολή μέχρι 1/1/2013), με το άρθρο 22 της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου στις 31/12/2012 (αναβολή μέχρι 1/1/2014) και με το άρθρο 53 του νόμου 4223/2013 (αναβολή μέχρι 1/1/2015). Πράξη την οποία επανέλαβε η κατά τα άλλα «ανεξάρτητη» Γενική Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων με την απόφαση ΠΟΛ 1016/2015 με βάση την οποία σκανδαλωδώς και παρανόμως μετατρέπει την υποχρέωση καταβολής του φόρου 20% επί των διαφημίσεων από τους τηλεοπτικούς σταθμούς από μηνιαία σε ετήσια και δίνοντας αναβολή στην είσπραξη του συγκεκριμένου φόρου για λίγο ακόμη χρόνο.<br /> <br /> Επίσης στα χρέη αυτά δεν συνυπολογίζονται τα χρέη προς τις τράπεζες που λόγω της ανακεφαλαιοποίησής τους με χρήματα των ελλήνων φορολογουμένων πλέον ουσιαστικά είναι δημόσιες και ο διοικητήςτης Τράπεζας της Ελλάδος έχει αρνηθεί να αποκαλύψει μην αποστέλλοντας σχετικά στοιχεία προς ενημέρωση του Κοινοβουλίου όπως είχε αποκαλύψει ο τότε Υπουργός Οικονομικών. Σημειωτέο είναι το γεγονός ότι η διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος με διαρροές προς συστημικά media, εξέφραζε «έντονη ενόχληση» για τις αιχμές περί απροθυμίας, υποστηρίζοντας, εκ του νόμου, δεν έχει κανένα δικαίωμα να παράσχει τέτοια στοιχεία σε μέλη του Κοινοβουλίου παρά το γεγονός ότι οι Τράπεζες και τα συγκριμένα δάνεια χρηματοδοτούνται από χρήματα για την ανακεφαλοποίηση των τραπεζών, σύμφωνα με αποφάσεις του Ελληνικού Κοινοβουλίου.<br /> Τέλος στα χρέη αυτά δεν συμπεριλαμβάνονται χρέη προς εφορία και ασφαλιστικά ταμεία και άλλους εισπρακτικούς φορείς, βεβαιωμένα και μη που είτε είναι σε διακανονισμό είτε αμφισβητούνται και βρίσκονται σε δικαστική διαμάχη».<br /> <br /> Την ερώτηση υπογράφουν οι βουλευτές: Πετράκος Θανάσης, Ζαχαριάς Κώστας, Αμανατίδου-Πασχαλίδου Ευαγγελία, Γάκης Δημήτρης, Δελημήτρος Κώστας, Ζάννας Ζήσης, Ζερδελής Γιάννης, Καρακώστα Ευαγγελία, Κριτσωτάκης Μιχάλης, Λαπαβίτσας Κώστας, Μάκρη Ραχήλ, Μιχαλάκης Νίκος, Μπαλαούρας Γεράσιμος, Μπαξεβανάκης Δημήτρης, Μηταφίδης Τριαντάφυλλος, Ουζουνίδου Ευγενία, Σκούμας Θανάσης, Σταθάς Γιάννης, Σταματάκη Ελένη, Σταμπουλή Αφροδίτη, Στρατούλης Δημήτρης, Χαραλαμπίδου Δέσποινα, Ψαρρέα Έλενα.<br /> <br /> <a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a>

Πόσα χρωστάνε τελικά οι ιδιοκτήτες καναλιών;

Ellada simera 0 16:16

Τα στοιχεία που κρατά ως επτασφράγιστο μυστικό ο Γιάννης Στουρνάρας, απαιτούν να μάθουν με ερώτησή τους στην Βουλή 23 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Ερώτηση για το ακριβές χρέος των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών ε… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Το “τσεχικό Μνημόνιο” Χίτλερ (1938), Γαλλία-Ιταλία… και ελληνικό deja vu

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfuPTrsAGel2pc2ELX8Aiwt7dKHLqwN6CwAsLJoWQYav-3Kh6hnzI-d2uqRPxjTaP3gPCZuD-B4-pK-8gNZJHjyDUCGMQFDEQ7glhMJfIIx2Lyop2ZE51XrouQh-vff-arpEx7sFFdWtE/s1600/to+tsexiko+mnhmonio+toy+xitler+kai+h+ellada.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfuPTrsAGel2pc2ELX8Aiwt7dKHLqwN6CwAsLJoWQYav-3Kh6hnzI-d2uqRPxjTaP3gPCZuD-B4-pK-8gNZJHjyDUCGMQFDEQ7glhMJfIIx2Lyop2ZE51XrouQh-vff-arpEx7sFFdWtE/s640/to+tsexiko+mnhmonio+toy+xitler+kai+h+ellada.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <blockquote class="tr_bq"> <em><strong>Το 1938 μία αναθεωρητική Γερμανία με την αυτοπεποίθηση που πήγαζε μέσα από την ιδεολογία του εθνικοσοσιαλισμού και την αντιστροφή της οικονομικής ύφεσης, κυρίως μέσω του ταχέως επανεξοπλισμού της, είχε φέρει την Ευρώπη «στα μέτρα της». Ανακαταλαμβάνει τη Ρηνανία, απορροφά την Αυστρία, ταυτοχρόνως όλες οι συνθήκες αναφορικά με το καθεστώς της χώρας σε πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο που είχαν υπογραφεί μετά τον Α’ ΠΠ είχαν είτε ατονήσει, είτε αλλάξει, είτε μονομερώς καταπατηθεί. Και όλα αυτά χωρίς καμία ουσιαστική αντίδραση από τους Ευρωπαίους, ειδικά τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία.</strong></em></blockquote> <strong><span style="color: maroon;">Του</span> <span style="color: #990000;">Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη</span></strong><br /> Τον Απρίλιο του 1938 αμέσως μετά το Anschluss (Ένωση) Γερμανίας-Αυστρίας (Μάρτιος) ξεκινάει η τελική φάση του δράματος της Τσεχοσλοβακίας. Το Βερολίνο απαιτεί τον έλεγχο της περιοχής της Σουδητίας και στην ουσία απειλεί την Πράγα με εισβολή. Η κρίση κρατάει κάποιους μήνες και καταλήγει στην κατάληψη της Σουδητίας από τη Γερμανία, στην κατοχή ολόκληρης της Τσεχίας και στην «ανεξαρτησία» της Σλοβακίας, η οποία γίνεται κράτος-δορυφόρος του Ράιχ. Η Τσεχοσλοβακία παύει να υπάρχει και λίγους μήνες μετά η Ευρώπη τυλίγεται στις φλόγες.<br /> <br /> Τόνοι μελάνης έχουν χυθεί αναφορικά με την κρίση της Τσεχοσλοβακίας, τη συμφωνία του Μονάχου η οποία επισφράγισε τη μοίρα της χώρας αυτής και κυρίως τη στάση της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας, οι οποίες <strong>ακολουθώντας την πολιτική του «κατευνασμού» προσπάθησαν να εμπεδώσουν την ειρήνη στην Ευρώπη, μέσω της θυσίας μίας ολόκληρης χώρας,</strong> ενώ στην ουσία έδωσαν ένα ακόμη έτος στον επανεξοπλισμό της Γερμανίας.<br /> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: left;"> <strong>Ερχόμενοι στο σήμερα, οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης, κυρίως η Γαλλία και η Ιταλία, φαίνεται να ακολουθούν την ίδια (αυτό)καταστροφική πολιτική με εκείνη του Βρετανού πρωθυπουργού της εποχής του «κατευνασμού» Νέβιλ Τσάμπερλεν και του Γάλλου ομολόγου του Εντουάρ Νταλαντιέ.</strong></blockquote> Η συμφωνία των Βρυξελλών του Ιουλίου του 2015 για την Ελλάδα, έχει τεράστιες ομοιότητες με τη Συμφωνία του Μονάχου του Σεπτεμβρίου του 1938 για την Τσεχοσλοβακία όχι φυσικά διότι κάποιος εισβάλει με τη βία στη χώρα μας (συζητήσιμο φυσικά είναι το κατά πόσο τέτοιου τύπου οικονομικές διαρρυθμίσεις έχουν επίπτωση σε ζητήματα εθνικής κυριαρχίας), αλλά κυρίως για την ομοιότητα των περιπτώσεων αναφορικά με τους συσχετισμούς ισχύος στην Ευρώπη και το άμεσο μέλλον αυτής.<br /> <strong>Πως είναι δυνατόν ο Φρανσουά Ολάντ να μην αντιλαμβάνεται πως η πολιτική τύπου blitzkrieg (κεραυνοβόλος πόλεμος) της Γερμανίας, δεν στοχεύει κατά της Ελλάδας, αλλά ο κύριος αποδέκτης είναι το Παρίσι και ο ίδιος, ως ένας νέος Ε. Νταλαντιέ, αποδέχεται τις αξιώσεις του Βερολίνου, παριστάνοντας μάλιστα και τον σωτήρα της Ευρώπης;</strong><br /> Δεν είναι κατανοητό οι κυβερνώντες στο Παρίσι και αλλαχού, να μην αντιλαμβάνονται πως με την πολιτική τους στην ουσία θυσιάζουν «μετά πολλών επαίνων» την Αθήνα, όπως κάποιες δεκαετίες πριν θυσίασαν την Πράγα, χωρίς όμως να εξασφαλίζουν πως οι επόμενοι δεν θα είναι οι ίδιοι.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2015/08/Rentzi_Merkel_Hollande_Cameron.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-134928" height="243" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2015/08/Rentzi_Merkel_Hollande_Cameron.jpg" title="Europe Migrants Summit" width="400" /></a><br /> Η συμφωνία των Βρυξελλών όπως παρουσιάστηκε από τον Έλληνα πρωθυπουργό ήταν ένα «εκβιαστικό τελεσίγραφο», κάτι το οποίο επιβεβαιώθηκε από όλους τους συμμετέχοντες. Και όμως, παρά την κάθετη διαφωνία των συμμετεχόντων για την πολιτική έναντι της Ελλάδας, όπως και στην περίπτωση της Τσεχοσλοβακίας, οδηγούμαστε σε μία καταστροφή, η οποία έχει βαφτιστεί «λύση».<br /> <div style="text-align: left;"> <strong><i>Και επειδή η Ιστορία μερικές φορές μόνο ως φάρσα δεν επαναλαμβάνεται, αλλά μάλλον ως τραγωδία, ας δούμε τι γράφει ο Νάιλ Φέργκιουσουν, καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ στο κορυφαίο έργο του Ο Πόλεμος στον Κόσμο: O αιώνας του Μίσους 1901-2000, όπου αναφέρει μία συζήτηση ανάμεσα σε Τσάμπερλεν και Χίτλερ κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για την τύχη της Τσεχοσλοβακίας:</i></strong></div> <!-- /metas --> <br /> <strong><i>«Ο Τσάμπερλεν διαμαρτυρήθηκε, ότι ο Χίτλερ του παρουσίασε ένα Diktat (τελεσίγραφο). Ο Χίτλερ του απάντησε σοβαρά, ότι αν διάβαζε προσεκτικά το κείμενο των γερμανικών απαιτήσεων, θα έβλεπε ότι στην πραγματικότητα επρόκειτο για ένα ‘ΜΝΗΜΟΝΙΟ’. Σαστισμένος ο Τσάμπερλεν, συμφώνησε να γνωστοποιήσει το ‘μνημόνιο’ στους Τσέχους».</i></strong><br /> <strong><i></i>Άραγε ο κύριος Ολάντ διαβάζει Ιστορία;</strong><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το “τσεχικό Μνημόνιο” Χίτλερ (1938), Γαλλία-Ιταλία… και ελληνικό deja vu

Ellada simera 0 15:49

Το 1938 μία αναθεωρητική Γερμανία με την αυτοπεποίθηση που πήγαζε μέσα από την ιδεολογία του εθνικοσοσιαλισμού και την αντιστροφή της οικονομικής ύφεσης, κυρίως μέσω του ταχέως επανεξοπλισμού της, εί… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Σφορδές συγκρούσεις σε Μαριούπολη,Σαρτανα,Χορλιφκα στην Ουκρανία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEih2_f7JUeRNZ3fvvmaHMs8ikZw60iInVp2-byZCcxjm0YADNSGSArvU1rxrNIZrmH-380UeIeOOniUYFdqSSByif7T4rudmEAp0ISosC5cs9clWz0mEu1kwuOFrtTWiGGEXIds5MzUkGg/s1600/rwsiko+arma+maxis+t-90.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEih2_f7JUeRNZ3fvvmaHMs8ikZw60iInVp2-byZCcxjm0YADNSGSArvU1rxrNIZrmH-380UeIeOOniUYFdqSSByif7T4rudmEAp0ISosC5cs9clWz0mEu1kwuOFrtTWiGGEXIds5MzUkGg/s640/rwsiko+arma+maxis+t-90.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <blockquote class="tr_bq"> Ενταση: Οι ΗΠΑ στέλνουν την 4η Τ/Θ Μεραρχία στην Ευρώπη και η Ρωσία έστειλε για πρώτη φορά σύγχρονα άρματα T-90A στη Νέα Ρωσία! </blockquote> <strong>Φαίνεται ότι η δήλωση του προέδρου της Ρωσίας, Β.Πούτιν, ότι Ουκρανοί και Ρώσοι είναι «ένας λαός», θα αποδειχτεί..προφητική αν αληθεύουν οι φωτογραφίες που δείχνουν την αποστολή του υπεράρματος Τ-90Α στο Λουχάνσκ!</strong><br /> <br /> <strong>Πανικός έχει κυριεύσει τις δυνάμεις των ναζιστών του Κιέβου από τις πληροφορίες που έρχονται στο φως και αναφέρουν σύγχρονα άρματα Τ-90Α με τις δυνάμεις των ρωσόφωνων προς αν ενίσχυση των παλαιότερων Τ-80, πράγμα που σημαίνει ότι θα αλλάξει εντελώς και η ισορροπία ισχύος στην περιοχή με δραματικές συνέπειες και οι σχέσεις Ρωσίας-Δύσης αφού προμηνύεται ολοκληρωτικός πόλεμος...</strong><br /> <div> <strong>Στην περίπτωση που επιβεβαιωθεί η ύπαρξη Τ-90Α, τότε η Μόσχα σίγουρα δεν θα μπορεί να ισχυριστεί ότι "Τα άρματα τα πήραν από αποθήκες του ουκρανικού Στρατού οι επαναστάτες' αφού η Ουκρανία δεν διαθέτει τέτοιο άρμα. Ισως πλέον την Ρωσία δεν την ενδιαφέρει να "κρυφτεί" σε ότι αφορά τον ρόλο της και την υποστήριξή της στους επαναστάτες της Νέας Ρωσίας.</strong></div> <div> <br /> <strong>Η κίνηση αυτή αποτελεί απάντηση και στις ΗΠΑ η οποία αποφάσισε την μεταστάθμευση της 4ης τεθωρακισμένης ταξιαρχίας και άλλου βαρύ εξοπλισμού στην Γερμανία ενώ σχεδιάζει να προσθέσει περισσότερες «περιφερειακά προσανατολισμένες» δυνάμεις στην Ευρώπη, πράγμα που σημαίνει πως σύντομα ακόμη περισσότεροι στρατιώτες θα περιστρέφονται σε όλη την ήπειρο καθώς οι ΗΠΑ στοχεύουν στην ενίσχυση της παρουσίας τους σε μέρη όπως η Βαλτική και Πολωνία, σύμφωνα με τον αρχηγό του γενικού επιτελείου στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών, στρατηγό Ρέι Οντιέρνο.</strong></div> <div> </div> <div> Ο Οντιέρνο, σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Wall Street Journal (WSJ), είπε ότι επιπλέον άρματα μάχης, τεθωρακισμένα οχήματα μάχης Bradley και άλλος εξοπλισμός, θα δώσουν στο Στρατό την δυνατότητα να επιταχύνει τις αναπτύξεις του στην Ευρώπη σε περίοδο κρίσης. «Θα μας επιτρέψει να ενισχύσουμε γρήγορα, αν χρειαστεί να ενισχύσουμε το NATO,» είπε ο Οντιέρνο στην WSJ.</div> <div> </div> <div> <strong>Τα σχόλια του Οντιέρνο έρχονται μερικές εβδομάδες μετά την ανακοίνωση του Πενταγώνου ότι ο Στρατός θα μετασταθμεύσει περίπου 250 άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα σε περιοχές της Βαλτικής, Πολωνία, Ρουμανία και Βουλγαρία.</strong></div> <div> </div> <div> <strong>Ο Οντιέρνο θέλει επίσης να χαρακτηριστεί ολόκληρη η 4η Μεραρχία Πεζικού που έχει έδρα το Κολοράντο ως μία περιφερειακή δύναμη της Ευρώπης. </strong></div> <div> </div> <div> <strong>Ένας τέτοιος χαρακτηρισμός θα σήμαινε ότι οι ταξιαρχίες της μεραρχίας, τα ελικόπτερα και διάφορα ειδικά τμήματα θα έχουν τακτική παρουσία στις ασκήσεις ασφαλείας στην Ευρώπη.</strong></div> <div> </div> <div> <strong>Από την άλλη πλευρά, ο Β.Πούτιν, επισκεπτόμενος τη χερσόνησο της Κριμαίας, δήλωσε πεπεισμένος ότι η Ουκρανία θα αντιμετωπίσει τα προβλήματά της και θα ξεφύγει από την «εξωτερική διοίκηση»....</strong></div> <div> <div> </div> <div> Μάλιστα σύμφωνα με το Ρώσο πρόεδρο οι Ουκρανοί είναι η τρίτη σε μέγεθος πληθυσμιακή ομάδα του πληθυσμού της Ρωσίας, μετά τους Ρώσους και τους Τατάρους. «Ζουν 5 εκατ. Τάταροι στη Ρωσία, οι Ουκρανοί είναι 3 εκατ., χωρίς να υπολογίσουμε εκείνους, που βρίσκονται προσωρινά στη Ρωσία και θεωρούνται πολίτες της Ουκρανίας.</div> <div> </div> <div> <strong>Αυτοί είναι ήδη περίπου άλλα 3 εκατ., μάλιστα η συντριπτική τους πλειονότητα είναι άνδρες σε στρατεύσιμη ηλικία», είπε ο Ρώσος ηγέτης, αναφερόμενος στους ενήλικες Ουκρανούς πολίτες που καταφεύγουν σε ρωσικό έδαφος για να αποφύγουν την επιστράτευσή τους και τις πολεμικές επιχειρήσεις στην Ανατολική Ουκρανία.</strong></div> <div> </div> <div> <em><strong>«Είμαι πεπεισμένος ότι παρ’ όλες τις δυσκολίες της σημερινής περιόδου, η κατάσταση στην Ουκρανία θα διορθωθεί και η Ουκρανία θα αναπτυχθεί θετικά, θα ξεφύγει από την ντροπιαστική πρακτική που παρατηρούμε σήμερα και ειδικά το να έχει τεθεί μια τεράστια ευρωπαϊκή χώρα υπό ξένη διοίκηση, με την τοποθέτηση σε κομβικές θέσεις της κυβέρνησης και των περιφερειών, ξένους πολίτες»</strong></em>, σημείωσε ο πρόεδρος της Ρωσίας, υπονοώντας προφανώς και το γεγονός του πρόσφατου διορισμού του πρώην προέδρου της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι, ως κυβερνήτη της Οδησσού.</div> <div> </div> <div> <em><strong>Κατά τη γνώμη του κ. Πούτιν, η υπάρχουσα κατάσταση είναι «μειωτική» για τον ουκρανικό λαό και θα διορθωθεί «όταν η Ουκρανία σταθεί στα πόδια της και αναπτυχθεί θετικά, χτίζοντας μαζί με τη Ρωσία το μέλλον της».</strong></em></div> </div> <div> </div> <div> <div> Όλα αυτά δείχνουν ότι ο ολοκληρωτικός πόλεμος στην Α. Ουκρανία κρέμεται από μια κλωστή μεταξύ των δυνάμεων του ουκρανικού Στρατού και των δυνάμεων των ρωσοφώνων.</div> <div> </div> <div> Η συμφωνία ειρήνευσης του Μινσκ βρίσκεται στον πρακτικά στον αέρα από την Τετάρτη όταν οι συγκρούσεις άρχισαν ξανά με επίκεντρο τον αυτοκινητόδρομο που συνδέει το Ντόνετσκ με την Μαριούπολη.  </div> <div> </div> <div> Οι ουκρανικές δυνάμεις κατά παραβίαση των όρων της συμφωνίας του Μινσκ έχουν συγκεντρώσει κοντά στο Λουγκάνσκ<strong> όλο το προηγούμενο διάστημα 5.000 άντρες σε 10 μηχανοκίνητα τάγματα, και μονάδες βαρέως πυροβολικού.</strong></div> <div> </div> <div> Οι ουκρανικές δυνάμεις εξαπέλυσαν  μπαράζ πυρών πυροβολικού εναντίον του Ντόνετσκ, παραβιάζοντας την συνθήκη ειρήνευσης ενώ νότια της πόλης έχουν ξεσπάσει σφοδρές συγκρούσεις με απανωτές εκρήξεις.</div> <div> </div> <div> <strong>Σφοδρά πυρά πυροβολικού (από συστήματα ΠΕΠ Grad) από τις ουκρανικές δυνάμεις σημειώνονται ακόμη στις πόλεις Putilovka , Spartak, Sahanka και Oktyabr ανατολικά της Μαριούπολης. Οι μάχες κράτησαν όλη τη νύχτα και συνεχίζονται μέχρι σήμερα.</strong></div> <div> </div> <div> Σύμφωνα με το ουκρανικό υπουργείο Άμυνας φάλαγγες αρμάτων μάχης των ρωσοφώνων κινούνται προς το Λουγκάνσκ για να εκδιώξουν τις ουκρανικές δυνάμεις που επίσης έχουν συγκεντρωθεί στην ίδια περιοχή και όλοι εκφράζουν φόβους ότι το νέο αυτό πεδίο σύγκρουσης θα βάλει φωτιά σε όλη την Ουκρανία.</div> <div> </div> <div> Πληροφορίες του δυτικού Τύπου αναφέρουν πως ο αριθμός των ρωσικών στρατευμάτων κοντά στα σύνορα με τις αυτοανακηρυχθέντες Δημοκρατίες της Νέας Ρωσίας έχει φτάσει στις 50.000, ενώ κατηγορούν τη Ρωσία ότι διατηρεί περί τους 9.000 άνδρες εντός της Α. Ουκρανίας.</div> <div> </div> <div> <strong>Τα ίδια δημοσιεύματα ανεβάζουν  τον αριθμό των δυνάμεων αυτοάμυνας της Νέας Ρωσίας στους 33.400 στρατιώτες με 400 άρματα μάχης και 2000 ΤΟΜΑ και ΤΟΜΠ όλα σε κατάσταση ετοιμότητας.</strong></div> <div> </div> <div> <strong>Το ουκρανικό υπουργείο Άμυνας αναφέρει ότι στην Α. Ουκρανία βρίσκονται 300 σύστημα ΠΕΠ Grad εκ των οποίων τα 200 στα χέρια των ρωσοφώνων ενώ τα 100 τα χειρίζονται δυνάμεις της «ρωσικής ομοσπονδίας» όπως αναφέρουν συμπεριλαμβανομένου ενός ικανού αριθμού συστημάτων τα οποία βρίσκονται μέσα στο στάδιο ποδοσφαίρου στο Ντόνετσκ.</strong></div> <div> <div> </div> <div> <strong>Ταυτόχρονα, στην Σαρτάνα, στα παράλια της Αζοφικής, όπου η πλειοψηφία των κατοίκων είναι ελληνικής καταγωγής σημειώθηκαν σφοδροί βομβαρδισμοί στο χωριό. "Οι άμαχοι υπέφεραν από τους βομβαρδισμούς. Δυο σκοτώθηκαν και έξι τραυματίστηκαν, Από τους ελέγχους προκύπτει ότι 54 σπίτια έχουν ζημιές", δήλωσε ο επικεφαλής του δημοτικού συμβουλίου Στεπάν Μαχσμά.</strong></div> <div> </div> <div> Σφοδροί βομβαρδισμοί σημειώθηκαν και στην πόλη Χόρλιφκα, προπύργιο των ρωσόφωνων, κοντά στο Ντόνετσκ.</div> <div> </div> <div> Πηγές προσκείμενες στους ρωσόφωνους υποστηρίζουν ότι τρεις άνθρωποι σκοτώθηκαν και τέσσερις τραυματίστηκαν.</div> <div> </div> <div> <strong>Σύμφωνα με τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, η Μόσχα υποψιάζεται ότι ο ουκρανικός στρατός ετοιμάζει ευρείας κλίμακας επίθεση.</strong></div> <div> </div> </div> </div> <div> <strong>Ίσως για το λόγο αυτό, η τελευταία λέξη της τεχνολογίας στα άρματα παγκοσμίως, το ρωσικό Т-90А,  κυκλοφορεί στους δρόμους του Λουχάνσκ "βλέποντας" Κίεβο....</strong></div> <div> </div> <div> <img alt="Η Ρωσία έστειλε το υπεράρμα T-90A στην Ουκρανία; (φωτογραφία)" src="http://www.protothema.gr/Images/ImageHandler.ashx?m=AnchoredFit&f=Ly8xMC4yMDEuMTAuMjMwL3Byd2ViZGF0YS9maWxlcy8xLzIwMTUvMDgvMTYvdDkwYS5qcGc%3d&t=0&w=820&h=457&a=Center" /></div> <br /> <a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Σφορδές συγκρούσεις σε Μαριούπολη,Σαρτανα,Χορλιφκα στην Ουκρανία

Ellada simera 0 15:35

Ενταση: Οι ΗΠΑ στέλνουν την 4η Τ/Θ Μεραρχία στην Ευρώπη και η Ρωσία έστειλε για πρώτη φορά σύγχρονα άρματα T-90A στη Νέα Ρωσία! Φαίνεται ότι η δήλωση του προέδρου της Ρωσίας, Β.Πούτιν, ότι Ουκρανοί … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Επτά τουρκικές επαρχίες ανακήρυξαν την αυτονομία τους από την Αγκυρα!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjELNknRYTrDMYNlh-t-Bq18AS_RNeubBP9mG3fH2vpuTOvB3i4BTFKazFwoTPE8Fzdq5mH6yzhiko9wpv-kCHeOIWFYym8IqGjKVWZvq0MH4FwLZGN8aV5U7tG_UxtvyOatJ1F0aYKCXs/s1600/7+eparxies+tis+toyrkias+aytonomes.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="314" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjELNknRYTrDMYNlh-t-Bq18AS_RNeubBP9mG3fH2vpuTOvB3i4BTFKazFwoTPE8Fzdq5mH6yzhiko9wpv-kCHeOIWFYym8IqGjKVWZvq0MH4FwLZGN8aV5U7tG_UxtvyOatJ1F0aYKCXs/s640/7+eparxies+tis+toyrkias+aytonomes.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>PKK: "Ας έρθουν οι Τούρκοι αν τολμούν"</b><br /> του Βασίλη Καπούλα<br /> <strong>Σοκ επικρατεί στην Τουρκία αφού παίρνουν σάρκα και οστά οι χειρότεροι εφιάλτες τους με την ανακήρυξη αυτονομίας σε επτά επαρχίες της χώρας που κατοικούν Κούρδοι γεγονός που σημαίνει πως γίνοται σταθερά και αποφασιστικά βήματα προς την κατεύθυνση της δημιουργίας Κουρδικού κράτους ή έστω να λάβουν οι Κούρδοι μια ευρείας μορφής αυτονομίας σε πρώτη φάση!</strong><br /> <div> </div> <div> <strong>Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τουρκικού τύπου, μετά την ανακήρυξη της αυτονομίας στις επαρχίες Σιλόπη, Τζίζρε, Νουσάιμπιν-Νίσιβι και Σίρνακ, άλλες τρεις επαρχίες ανακήρυξαν την αυτονομία τους. Πρόκειται για τις επαρχίες Γιουκσέκοβα, Μπουλανίκ και Βάρτο, του τουρκοκρατούμενου Κουρδιστάν.</strong></div> <div> </div> <div> Η Ένωση Κουρδικών Κοινοτήτων (KCK), που είναι μια οργάνωση-στέγη όλων των κουρδικών κοινοτήτων σε Τουρκία, Ιράν, Ιράκ και Συρία, που είναι υπό την επιρροή του ΡΚΚ, ανακοίνωσε ότι</div> <div> </div> <div> <em><strong>"Οι Λαϊκές Συνελεύσεις στις επαρχίες Σιλόπης, Τζίζρε, Νουσάιμπιν-Νίσιβις και Σίρνακ ανακήρυξαν την αυτονομία των επαρχιών τους".</strong></em></div> <div> </div> <div> Μετά από την ανωτέρω ανακοίνωση άλλες τρεις επαρχίες, <strong>αυτές της Γιουκσέκοβα, του Μπουλανίκ και του Βάρτο, ανακοίνωσαν κι αυτές με τη σειρά τους την αυτονομία τους.</strong></div> <div> </div> <div> Στην ανακοίνωση του KCK αναφέρονται τα εξής:</div> <div> </div> <div> <strong><em>"Οι Λαϊκές Συνελεύσεις των επαρχιών Σιλόπης, Τζίζρε, Νουσάιμπιν-Νίσιβις και Σίρνακ ανακοίνωσαν ότι από τούδε και στο εξής δεν αναγνωρίζουν τις κρατικές αρχές, ότι από τούδε και στο εξής δεν θα έχουν καμία σχέση με αυτές και ότι θα αποφασίζουν οι ίδιοι για τις τύχες τους, συγκροτώντας τις δικές τους σχετικές αρχές και υπηρεσίες. Σε περίπτωση δε που δεχτούν επιθέσεις οι αρχές και οι υπηρεσίες που θα συγκροτήσουν, θα κάνουν χρήση του δικαιώματος της αυτοάμυνας".</em></strong></div> <div> </div> <div> Μετά από την ανακοίνωση αυτή και μετά το θάνατο τεσσάρων πολιτών από επιχείρηση της αστυνομίας στην κωμόπολη Σιλόπη, η Λαϊκή Συνέλευση του Σίρνακ, στην οποία συμμετέχει και το Κόμμα Δημοκρατικών Περιφερειών (DBP),<strong> συνήλθε και ανακοίνωσε την αυτονομία της επαρχίας Σιρνάκ. Να σημειωθεί ότι το Σίρνακ, εκτός από πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας είναι πρωτεύουσα και του ομώνυμου νομού.</strong></div> <div> </div> <div> Στην ανακοίνωση που εξέδωσε η Λαϊκή Συνέλευση του Σίρνακ αναφέρονται τα εξής:</div> <div> </div> <div> "Μετά την επίθεση στο Σουρούτς με τους 31 νεκρούς, η κυβέρνηση του ΑΚΡ κήρυξε τον πόλεμο στο Κουρδιστάν. Τελευταία επιτέθηκε στη Σιλόπη, με αποτέλεσμα το θάνατο τριών αθώων πολιτών. Μπροστά σ' αυτά τα εγκλήματα εμείς, η Λαϊκή Συνέλευση του Σίρνακ, ανακοινώνουμε ότι χωρίς να απορρίπτουμε το κράτος,<em><strong> από τούδε και στο εξής δεν θα απευθυνόμαστε στις κρατικές υπηρεσίες και ότι οι υπηρεσίες που υπάρχουν στην πόλη μας έχουν χάσει κάθε νομιμοποίηση</strong></em>. <strong><em>Δεν πρόκειται να μας διοικεί από τούδε και στο εξής άτομο που τοποθετεί το κράτος. Εμείς επιλέγουμε την δική μας αυτοδιοίκηση και αυτονομία και έτσι θα οικοδομήσουμε τη δημοκρατική μας διοίκηση, έτσι θα οργανώσουμε τη ζωή μας. Από τούδε και στο εξής θα απαντήσουμε σε όλες τις επιθέσεις κάνοντας χρήση του δικαιώματος της αυτοάμυνας."</em></strong></div> <div> </div> <div> Μετά από την ανακοίνωση αυτή η αστυνομία συνέλαβε τον πρόεδρο και δυο μέλη της νομαρχιακής του DBP και άλλα επτά άτομα.</div> <div> <div> </div> <div> Ταυτόχρονα, ο Μουράτ Καραγιλάν μέλος της εκτελεστικής επιτροπής του PKK επισημαίνει:</div> <div> </div> <div> <em><strong>Αφού λοιπόν θέλουν να μας εξαφανίσουν με πόλεμο, ας ορίσουν, εάν μπορέσουν ας το κάνουν. Στηριζόμενοι στην εξελιγμένη τεχνολογία πληροφοριών και στην υψηλή τους τεχνολογία, νομίζουν πως θα μας εξαφανίσουν. Άντε ας έρθουν να δούμε…</strong></em></div> <div> </div> <div> Η κυβέρνηση του ΑΚΡ άρχισε έναν πόλεμο μεγάλης κλίμακας κατά του κουρδικού λαού. Ο Καραγιλάν είπε πως το τουρκικό κράτος πραγματοποίησε στις περιοχές των ανταρτών την μεγαλύτερη του αεροπορική επιχείρηση, που όμως κατέληξε σε φιάσκο.</div> <div> </div> <div> <em><strong>¨Μέχρι τώρα οι αντάρτες χρησιμοποιούν το δικαίωμα τους για άμυνα. Στα πλαίσια του νόμιμου δικαιώματος για άμυνα, κάνουν δράσεις αντιποίνων. Αλλά η πολεμική διαδικασία άρχισε και αυτή θα εμβαθυνθεί περαιτέρω, έτσι και εμείς απέναντι σε έναν μεγάλης κλίμακας πόλεμο θα αντιπαρατάξουμε μιας μεγάλης κλίμακας αντίσταση</strong></em></div> <div> <br /> <em><strong>Να το επαναλάβω πάλι. Είναι ανάγκη αυτοί που σκέφτονται την ενότητα και την ακεραιότητα της Τουρκίας και αυτοί που πραγματικά την αγαπάνε, να αντιληφθούν τον κίνδυνο που συνιστά για αυτήν η φιλοπόλεμη στάση του ΑΚΡ. Εμείς ειλικρινά και έτοιμα δηλώσαμε πως είμαστε ανοιχτοί σε μια λύση, αλλά αυτοί θέλουν τώρα να μας εξαφανίσουν με βόμβες.</strong></em></div> <br /> Και συνεχίζει ο Καραγιλάν λέγοντας:<br /> <br /> <div> <em>Η αλήθεια είναι πως ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και το ΑΚΡ δεν προσέγγισαν με ειλικρίνεια την επίλυση του κουρδικού με δημοκρατικούς δρόμους. Αλλά πάντοτε με όρους προεκλογικούς και ψηφοθηρικούς. Η δήλωση που έκανε ο ηγέτης Οτζαλάν στον Νεβρόζ του 2013 ήταν πολύ σημαντική και έφερε ιστορικό περιεχόμενο. Εμείς και σήμερα συμφωνούμε με εκείνη την δήλωση. Και τότε ήμασταν πολύ ειλικρινείς. Με δηλώσεις στον τύπο είχαμε εκφράσει την αποφασιστικότητα μας να πράξουμε τα δέοντα.</em></div> <br /> <div> <em><strong>Μάλιστα και πρακτικά είχαμε αρχίσει την διαδικασία της αποχώρησης, αλλά το κράτος του ΑΚΡ δεν έπραξε αυτά που του αναλογούσαν. Και βγαίνουν τώρα και λένε πως ¨δεν εκπλήρωσαν την υπόσχεση τους για αποχώρηση¨. Μα αυτό είναι μεγάλη διαστρέβλωση. Η αποχώρηση σταμάτησε επειδή η κυβέρνηση του ΑΚΡ δεν έπραξε το καθήκον της. Έπρεπε επίσης να γίνουν αλλαγές στην νομοθεσία και στο σύνταγμα, αλλά ούτε αυτές έγιναν.</strong></em></div> <br /> <div> <em><strong>Είναι φανερό πως όλα αυτά τα κάνουν για να μειώσουν την ισχύ του Κουρδικού Απελευθερωτικού Κινήματος, για να ρίξουν το HDR σε επίπεδα κάτω του πλαφόν, για να ελκύσουν ψήφους του ΜΗΡ στον εαυτό τους και για να φτάσουν στον αριθμό των 400 βουλευτών. Αυτό δεν μπορούν να το κρύψουν, είναι ξεκάθαρο. Άλλωστε και στην Τουρκία πολλοί αμερόληπτοι και δημοκράτες διανοούμενοι το λένε αυτό. Εδώ δηλαδή πρόκειται για ένα κράτος που υπό την ηγεσία του ΑΚΡ, χαλά την εκεχειρία και επιτίθεται στον κουρδικό λαό και στις αριστερές-δημοκρατικές δυνάμεις της Τουρκίας¨</strong></em></div> <br /> <div> <b>Είναι φανερό πως η Τουρκία δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τον εκτεταμένο ανταρτοπόλεμο του PKK. Αν δεν σταματήσει τις πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον των Κούρδων τότε τα φαινόμενα αστάθειας και διαμελισμού θα ενταθούν με απρόβλεπτες συνέπειες για την Άγκυρα.</b><br /> <br /> <a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή</a></div> </div>

Επτά τουρκικές επαρχίες ανακήρυξαν την αυτονομία τους από την Αγκυρα!

Ellada simera 0 15:22

PKK: "Ας έρθουν οι Τούρκοι αν τολμούν" του Βασίλη Καπούλα Σοκ επικρατεί στην Τουρκία αφού παίρνουν σάρκα και οστά οι χειρότεροι εφιάλτες τους με την ανακήρυξη αυτονομίας σε επτά επαρχίες της χώρας πο… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Το νέο “γερμανικό ζήτημα”, αναζητώντας παγκόσμια στρατηγική

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh39VMzfGM4lChlpj_mKAAy68ju_0ZcdyIeGNXWBs6IuNPADV_cbJswCZTzbtKcNtK1xTPi-J5jlQjiiAXBSvWUUd_WPTWpRTeMKTmQ0Msoj6WuEMm9f5LctoB3saWYVNfdQ6YGEMZe2ew/s1600/kwstantakopoylos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="363" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh39VMzfGM4lChlpj_mKAAy68ju_0ZcdyIeGNXWBs6IuNPADV_cbJswCZTzbtKcNtK1xTPi-J5jlQjiiAXBSvWUUd_WPTWpRTeMKTmQ0Msoj6WuEMm9f5LctoB3saWYVNfdQ6YGEMZe2ew/s640/kwstantakopoylos.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <blockquote class="tr_bq"> <em><strong>Τις προάλλες δεν πίστευα στα μάτια μου, διαβάζοντας το άρθρο της μεγάλης γερμανικής εφημερίδας FAZ. Ήταν μια συγκαλυμμένη, πλην σαφής απειλή εναντίον του Καγκελάριου της Αυστρίας! Περίπου, του έλεγε να προσέχει μην γίνει Ελλάδα η χώρα του και του συνιστούσε- τι άλλο;- να κόψει τις κοινωνικές δαπάνες. Το έγκλημά του ήταν ότι έδειξε λίγη συμπάθεια σε μια Ελλάδα που υπέστη, κατά τη διάρκεια και εξαιτίας της «διάσωσής» της, μια πρωτοφανή οικονομική, κοινωνική και εθνική ακόμα καταστροφή, χάνοντας το 27% του ΑΕΠ της, περισσότερο από τις υλικές απώλειες της Γαλλίας ή της Γερμανίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.</strong></em></blockquote> <strong>Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου*</strong><br /> <br /> Αναπόφευκτα, το μυαλό μου έκανε τον συνειρμό με το Άνσλους, την προσάρτηση της Αυστρίας στο γερμανικό Ράιχ πριν τον Β’ Πόλεμο. Βλέπετε, τα γεγονότα τρέχουν τώρα πιο γρήγορα από την ικανότητα του μυαλού και της ψυχής να τα αναλύσει και «μεταβολίσει»!<br /> Η ευρωπαϊκή πολιτική του Βερολίνου δεν είναι όμως, το μόνο παράδειγμα της ριζικής στροφής της Γερμανίας, της ριζικής διαφοροποίησης δηλαδή των βασικών παραμέτρων που καθόρισαν την πολιτική της σε όλη τη μεταπολεμική περίοδο. Πριν ένα χρόνο, ο ίδιος ο εκδότης της μεγαλύτερης οικονομικής εφημερίδας της Γερμανίας, «Χάντελσμπλατ», ο Γκάμπορ Στάινγκαρτ, έγραψε ένα άρθρο. Επισήμανε ότι ο αντιρωσικός τόνος των δημοσιευμάτων των γερμανικών ΜΜΕ για την Ουκρανία είναι πανομοιότυπος με αυτόν που χρησιμοποιούσαν τον Αύγουστο του 1914, όταν δηλαδή ο Κάιζερ ξεκινούσε τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: left;"> <strong>Η ιστορική πείρα δείχνει ότι μαζικές επιθέσεις με τα ΜΜΕ εναντίον χωρών δεν είναι παρά η απαραίτητη προετοιμασία της κοινής γνώμης για πόλεμο. Η χυδαία και σχεδόν σαδιστική επίθεση του γερμανικού Τύπου εναντίον της Ελλάδας το 2009-10, προηγήθηκε της επίθεσης των «αγορών» κατά της Αθήνας, του μεγάλου δηλαδή παγκόσμιου χρηματιστικού κεφαλαίου, σε συμμαχία με Βερολίνο και ΕΕ, που οδήγησε και δικαιολόγησε την υπαγωγή της χώρας στην Τρόικα των Πιστωτών, τον Μάιο του 2010. </strong></blockquote> Οι επιθέσεις των ΜΜΕ κατά της Σερβίας, του Ιράκ, της Λιβύης δεν ήταν παρά η «επικοινωνιακή» προετοιμασία του βομβαρδισμού και της καταστροφής των χωρών αυτών. Η αντιρωσική καμπάνια των δυτικοευρωπαϊκών ΜΜΕ είναι προετοιμασία μεγάλου πολέμου κατά της Ρωσίας. Οι όποιες παραμένουσες εκδηλώσεις «φιλίας» προς τη Μόσχα μερίδας του γερμανικού κατεστημένου, κινδυνεύουν να μην έχουν καλύτερο μέλλον από το «σύμφωνο φιλίας» Ρίμπεντροπ-Μόλοτοφ, που διευκόλυνε την επίθεση κατά της ΕΣΣΔ, το 1941.<br /> Φυσικά, οι καμπάνιες του Τύπου και των τηλεοράσεων χρησιμοποιούν και υπαρκτά στοιχεία ή επιχειρήματα, ψήγματα αλήθειας, μόνο και μόνο για να δώσουν αξιοπιστία στο ψέμα.<br /> <br /> <strong>Γερμανία, Δύση και Ρωσία</strong><br /> Η ύπαρξη του ρωσικού ατομικού οπλοστασίου καθιστά πολύ δύσκολη (όχι όμως εντελώς αδύνατη) μια «μετωπική» στρατιωτική σύγκρουση Δύσης και Μόσχας. Ήδη όμως, βλέπουμε εξωτερική ενθάρρυνση της εμφύλιας σύρραξης στη Ουκρανία, έναν οικονομικό πόλεμο με τις κυρώσεις, και την προσπάθεια αποκλεισμού της Ευρώπης από τη ρωσική ενέργεια. Πρόκειται για διπλή «στρατηγική», που αποσκοπεί αφενός στην «αναχαίτιση» της Ρωσίας και την ανατροπή του Πούτιν, αφετέρου στην καταστροφή κάθε ευρω- ρωσικής συνεργασίας, που είναι η conditio sine qua non της ευρωπαϊκής ανεξαρτησίας.<br /> Θα περίμενε κανείς το Βερολίνο να αντιταχθεί σε μια τέτοια πορεία. Ακόμα όμως κι αν υποθέσουμε ότι το θέλει, δεν μοιάζει να το μπορεί. Δεν διαθέτει μια ολοκληρωμένη άποψη για τη διεθνή κατάσταση, ικανή να αντιταχθεί στο «όραμα» και την αποφασιστικότητα του εξτρεμιστικού «νεοσυντηρητικού πυρήνα» στο διεθνές κατεστημένο, που τον εξέφρασε τόσο παραστατικά στο ουκρανικό η κ. Νούλαντ (fuck the EU). Και μοιάζει πολύ εξαρτημένο από αυτές τις δυνάμεις.<br /> <br /> <strong>Η αφύπνιση της Γερμανίας</strong><br /> Προσωπικά, πάντα εκτιμούσα ως απολύτως αβάσιμη την προσδοκία των μεταπολεμικών ευρωπαϊκών, ρωσικών και αμερικανικών ηγεσιών, ότι η Γερμανία θα αποδεχόταν για πάντα να παραμείνει μια διαιρεμένη, υπό ουσιαστική κατοχή χώρα δεύτερης κατηγορίας, με μόνη αποστολή να απολογείται για το παρελθόν της. Όχι μόνο μια τέτοια προσδοκία ήταν αβάσιμη, αλλά δεν ήταν και προς το καλώς νοούμενο συμφέρον της Ευρώπης στο σύνολό της (της Ρωσίας περιλαμβανομένης).<br /> Η Γερμανία, με το εκπαιδευμένο και πειθαρχημένο ανθρώπινο δυναμικό της, τα τεχνολογικά της επιτεύγματα, την ευαισθησία της στα θέματα προστασίας της φύσης και ειρήνης, θα ήταν απαραίτητη για να σωθεί η μεγαλύτερη κοινωνική κατάκτηση του ευρωπαϊκού πολιτισμού, το κοινωνικό κράτος που επέτρεψε μέχρι τώρα στους Ευρωπαίους να ζουν σε συνθήκες σχετικής ασφάλειας και αξιοπρέπειας.<br /> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: left;"> <strong>Η Γερμανία μπορεί να πρωταγωνιστήσει στην υπεράσπιση αυτού του κολοσσιαίας σημασίας επιτεύγματος από τη λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης, δηλαδή της απόπειρας πλανητικής δικτατορίας του Χρήματος. Μπορεί επίσης να ηγηθεί μιας Ευρώπης που, σε συνεργασία με τη Ρωσία, θα εμποδίσει την τάση να σπρωχτεί η ανθρωπότητα στο Χάος, τον πόλεμο και την οικολογική καταστροφή.</strong></blockquote> Η πρωτοφανής ισοπέδωση σειράς σημαντικών αραβικών κρατών, η ευκολία που ξαναγύρισε το φάντασμα του Πολέμου πάνω από την Ευρώπη, η έκταση της ελληνικής κοινωνικο- οικονομικής καταστροφής, η άρνηση λήψης οποιουδήποτε μέτρου αντιμετώπισης της οικολογικής απειλής, υποδεικνύουν και στον πιο δύσπιστο αναγνώστη, τη σοβαρότητα και αμεσότητα των κινδύνων για την ανθρωπότητα.<br /> Η Γερμανία θα μπορούσε θεωρητικά να παίξει αποφασιστικό θετικό ρόλο σε όλα αυτά. Ποιος Ευρωπαίος δεν θα τόθελε; Αν όμως είναι τελείως απαραίτητο να ελπίζει κανείς και να ονειρεύεται το καλό, δρώντας πρακτικά για την επικράτησή του, οφείλει ταυτόχρονα να μην έχει αυταπάτες, να τολμά να συγκρίνει Ουτοπία και Πραγματικότητα, βγάζοντας τα αναγκαία συμπεράσματα. Δυστυχώς, οι κυρίαρχες πολιτικές ελίτ του Βερολίνου έχουν κάνει αντίθετες επιλογές, χωρίς μάλιστα μέχρι τώρα να συναντούν παρά περιορισμένη αντίσταση από το γερμανικό κατεστημένο και τον γερμανικό λαό.<br /> Πολλοί στην Ευρώπη ήλπισαν π.χ. σε αναγέννησή της, όταν ο Σρέντερ, σε στενή συνεργασία με Σιράκ, Βιλπέν και Πούτιν αντιτάχθηκαν στην αμερικανο- βρετανική εισβολή στο Ιράκ. Δυστυχώς, αυτή η πράξη αντίστασης έμεινε χωρίς συνέχεια, τουλάχιστον από Βερολίνο και Παρίσι. Οι ίδιοι οι ηγέτες που την αποτόλμησαν φοβήθηκαν το θάρρος και απολογούνταν για πολύ καιρό μετά, στην Ουάσιγκτον. Οι δυνάμεις της υπερατλαντικής εξάρτησης επανήλθαν δριμύτερες και ήλεγξαν, κατά τρόπο πρωτοφανή, από κοινού με το διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο, τις πολιτικές ελίτ της ηπείρου την τελευταία δεκαετία.<br /> <br /> <strong>Οικονομία και γεωπολιτική</strong><br /> Απεδείχθη όμως κάτι βαθύτερο. Η οργανική ενότητα του σχεδίου των νεοφιλελεύθερων και των νεοσυντηρητικών, οικονομίας και γεωπολιτικής. Για τον λόγο αυτό, πολιτικοί που δεν αντιτάσσονται στα νεοφιλελεύθερα σχέδια βαθιάς αποδόμησης κοινωνικού κράτους και δημοκρατίας, δεν μπορούν να αντιταχθούν αποτελεσματικά στον Πόλεμο που έρχεται, και το αντίστροφο.<br /> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: left;"> <strong>Θεωρητικά τουλάχιστον, υπάρχουν δύο δρόμοι μπροστά στη Γερμανία. Η αφύπνιση του εθνισμού της μπορεί να γίνει σημείο εκκίνησης μιας ηγετικής προσπάθειας αντίστασης στην παγκοσμιοποίηση και τον πόλεμο. Αντί να προσπαθεί να υποτάξει τους ευρωπαϊκούς λαούς, συμμαχώντας με τις αγορές, θα ηγείτο της αντίστασής τους σε αυτές. Αντί να συμμαχεί ή έστω να μην αντιτάσσεται στον πόλεμο των νεοσυντηρητικών κατά Ρωσίας και Αράβων, θα μπορούσε να τους κόψει τα πόδια, αναδεικνύοντας τον αυτόνομο ρόλο της Ευρώπης. Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό για μια νέα Γερμανία.</strong></blockquote> Μια τέτοια επιλογή θα συνιστούσε μια ιστορική νίκη των καλύτερων παραδόσεων του γερμανικού Πνεύματος επί των «αντενεργών δυνάμεων», για να χρησιμοποιήσουμε την ορολογία του Νίτσε, που κατατρέχουν αυτό το ευρωπαϊκό έθνος, μοναδικό μεταξύ των μεγάλων, ιστορικών Εθνών της Ευρώπης, που δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει μια νικηφόρα επανάσταση στην ιστορία του.<br /> <br /> <strong>Το φάντασμα του Φάουστ</strong><br /> Άλλο δρόμο επέλεξαν όμως Μέρκελ και Σόιμπλε, με την πολύτιμη συμπαράσταση του Γκάμπριελ. Για να «πειθαρχήσει» την ευρωζώνη, το Βερολίνο συνήψε μια συμμαχία «τύπου Φάουστ» με τις πιο ακραίες δυνάμεις του παγκόσμιου Χρήματος, οργανωμένες γύρω από τους πιο εξτρεμιστές νεοφιλελεύθερους (ανεχόμενο ταυτόχρονα, παθητικά, τις πιο εξτρεμιστικές δυνάμεις του διεθνούς κατεστημένου, οργανωμένες γύρω από τους «νεοσυντηρητικούς»).<br /> Αφήνοντας τις «αγορές» ελεύθερες να επιτεθούν το 2009- 10 στην Ελλάδα, χώρα της ευρωζώνης, με όπλο το χρέος και την απειλή της «χρεωκοπίας» και φέρνοντας το ΔΝΤ στην ευρωζώνη, το Βερολίνο απέκτησε το πολιτικο- οικονομικό όπλο που του έλειπε (χρέος και απειλή χρεωκοπίας) αλλά και το πειστικό «ιδεολογικό» πρόσχημα (το χρέος που πρέπει να πληρωθεί!) για να «πειθαρχήσει» και να κυριαρχήσει σε όλη την Ευρώπη- ή έτσι νόμισε!<br /> Σύμβολα αυτής της «ανήθικης» για ορισμένους, συμμαχίας, είναι ο διορισμός του πρώην τραπεζίτη της Goldman Sachs στη θέση προέδρου της ΕΚΤ, οικονομικού υπερ-πρωθυπουργού της Ευρώπης δηλαδή, και η πανηγυρική είσοδος του ΔΝΤ στη διακυβέρνηση της ευρωζώνης.<br /> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: left;"> <strong>Από την πλευρά τους, οι «αγορές», οι μεγάλες δηλαδή παγκόσμιες τράπεζες και άλλοι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, οργανωμένοι γύρω από τον πολιτικο- ιδεολογικό πυρήνα των νεοφιλελεύθερων, απέκτησαν δια της συμμαχίας με το Βερολίνο, την πολιτική, οικονομική και «θεσμική» (μέσω ΕΕ) δυνατότητα να επέμβουν απευθείας στο εσωτερικό της Ευρώπης. Όχι μόνο δεν κατέγραψαν απώλειες, λόγω της μεγάλης κρίσης του 2008 που προκάλεσαν, αλλά τις μετέτρεψαν σε κέρδη που καλούνται να πληρώσουν οι ευρωπαϊκοί λαοί με αύξηση δημόσιου και ιδιωτικού χρέους. Μετέτρεψαν την κρίση του χρηματοπιστωτικού τομέα σε κρίση της ΕΕ και σε πολιτική σύγκρουση ανάμεσα στους ευρωπαϊκούς λαούς.</strong></blockquote> Last but not least. Χρησιμοποίησαν, με την άδεια και τη συνδρομή των γερμανικών και ευρωπαϊκών ελίτ, την ίδια την κρίση που προκάλεσαν, για να οργανώσουν τη μεγαλύτερη επίθεση που σημειώθηκε μετά το 1945 (της Θάτσερ περιλαμβανομένης) εναντίον του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους και της δημοκρατίας. Για να ξεκινήσουν από την Ελλάδα μια αληθινή «αλλαγή καθεστώτος» στην Ευρώπη, του καθεστώτος δηλαδή της αστικής δημοκρατίας, μια αλλαγή που περιγράφει ήδη, αλλά μόνο μέσω ενός λαβυρίνθου διατάξεων, η συνθήκη του Μάαστριχτ.<br /> Ο Φάουστ είναι τραγικό πρόσωπο. Επιμένοντας στον δρόμο που πήρε, δέσμια -αναπόφευκτα- των συμμάχων της, που καθόλου δεν θέλουν να τη δουν ηγετική δύναμη, συμμάχων που διαθέτουν παγκόσμια στρατηγική και «όραμα», σε αντίθεση με την κυριαρχούσα, πολύ «επαρχιακή», πολύ καθυστερημένη εκδοχή γερμανικού εθνικισμού, η Γερμανία κινδυνεύει να πληρώσει και η ίδια στο τέλος φοβερό τίμημα, ανάλογο με αυτό που κατέβαλε δύο φορές στην ιστορία της. Την πιθανή κατάληξη όλων αυτών προέβλεψε ο Γκίντερ Γκρας, στα δύο τελευταία του ποιήματα, με την ίδια τρομερή διεισδυτικότητα της ομηρικής Κασσάνδρας.<br /> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: left;"> <strong>Ελπίζοντας πάντα σε μια έγκαιρη αλλαγή στο Βερολίνο, οι λαοί της νότιας Ευρώπης (περιλαμβανομένης της Γαλλίας), οι Ρώσοι, όλοι οι καλών προθέσεων πολίτες του κόσμου δεν έχουν πολλές επιλογές αν θέλουν να επιβιώσουν και να αποφύγουν τα χειρότερα. Επ’ αυτού, διδακτικό είναι το παράδειγμα των Τσάμπερλεν, Νταλαντιέ και Μόλοτοφ, αλλά και της σύγχρονης Ελλάδας.</strong></blockquote> Μια αποφασιστική αντίσταση σε αυτά τα σχέδια είναι ίσως και η μόνη, πιθανώς ικανή, να τα τροποποιήσει. Αυτό το παιχνίδι, τόσο αποφασιστικό για το μέλλον της ανθρωπότητας, και τα διάφορα «υποπαιχνίδια» του (Ευρώπη, Ουκρανία, Μέση Ανατολή) θα το κερδίσει στο τέλος, μόνο όποιος έχει ολοκληρωμένη και παγκόσμια στρατηγική.<br /> Αφιερώνω αυτό το άρθρο στον Hayo, σπουδαίο Γερμανό φίλο μου, δημοκράτη, φίλο της Ελλάδας και αγωνιστή για μια ανθρώπινη αρχιτεκτονική).<br /> <!-- /metas --> <br /> <strong>*Ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος είναι δημοσιογράφος</strong><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το νέο “γερμανικό ζήτημα”, αναζητώντας παγκόσμια στρατηγική

Ellada simera 0 04:30

Τις προάλλες δεν πίστευα στα μάτια μου, διαβάζοντας το άρθρο της μεγάλης γερμανικής εφημερίδας FAZ. Ήταν μια συγκαλυμμένη, πλην σαφής απειλή εναντίον του Καγκελάριου της Αυστρίας! Περίπου, του έλεγε … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια