Ποιες είναι οι επιδιώξεις της Ρωσίας στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης

<img height="392" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=ukraine_russia_3.jpg" width="747" /><br /><br /><div><b>Ηλίας Τασόπουλος</b><br />Ενώ οι ρωσικές στρατιωτικές επιχειρήσεις συνεχίζονται με δραματικά αποτελέσματα στην Ουκρανία, οι διαπραγματεύσεις φαίνονται να παρουσιάζουν μία πρόοδο. Ακόμα κι αν η Ρωσία έχει χάσει το 40% μονάδων της, σε όρους επιχειρησιακών δυνατοτήτων, σύμφωνα με το γενικό επιτελείο της Ουκρανίας, η Μόσχα κρατάει το κλειδί στις διαπραγματεύσεις. Χαρακτηριστικό είναι πως οι επιθέσεις των ρωσικών δυνάμεων και η προσπάθεια κατάληψης νέων εδαφών μαίνονται, τη στιγμή που ο Σεργκέι Λαβρόφ δηλώνει αισιόδοξος για τις διαπραγματεύσεις.</div><div><br />Το μήνυμα είναι σαφές από το Κρεμλίνο. Ενώ οι ανθρώπινες απώλειες θρηνούνται διεθνώς και η προσφυγική κρίση φουντώνει, η κατάπαυση πυρός αποτελεί ακόμα ένα διαπραγματευτικό χαρτί της Μόσχας. Η πίεση των διεθνούς κοινής γνώμης δεν μπορεί να σταματήσει τους βομβαρδισμούς εναντίον αστικών κέντρων και τις επιθέσεις που στρέφονται ακόμα κι εναντίον αμάχων, όπως παρατηρήθηκε από το βίντεο που προβλήθηκε στο γερμανικό κανάλι ZDF ή και την επίθεση εναντίον του Θεάτρου της Μαριούπολης, όπου είχαν βρει καταφύγιο εκατοντάδες άμαχοι, συμπεριλαμβανομένων και παιδιών και τις δεκάδες απώλειες αμάχων σε Χάρκοβο και Τσερνίχιβ.</div><div><br />Από το Κίεβο πιθανολογείται μία συνάντηση μεταξύ Ζελένσκι και Πούτιν τις προσεχείς μέρες, δείχνοντας τη σαφή διάθεση για μία συνθηκολόγηση. Το Κρεμλίνο φάνηκε να οπισθοχωρεί από την ολική ανατροπή της ουκρανικής κυβέρνησης, που υποδήλωνε η ολομέτωπη εισβολή της 24ης Φεβρουαρίου και το διαβόητο διάγγελμα του Βλαντιμίρ Πούτιν. Όμως μένει να φανεί κατά πόσο ο Πούτιν είναι διατεθειμένος να δεχθεί τον Ζελένσκι ως άμεσο συνομιλητή ή απλά η Μόσχα έκανε κάποια βήματα πίσω, ύστερα από τις διεθνείς πιέσεις.</div><div><br />Ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ με τις δηλώσεις του πως θα πρέπει να επισφραγιστεί μία συμφωνία για να γίνει μία συνάντηση Ζελένσκι-Πούτιν ουσιαστικά φάνηκε πως το Κρεμλίνο κρατά ως επιβράβευση μία τέτοια συνάντηση. Οι απαιτήσεις της Μόσχας είναι μάλλον αναλλοίωτες, από το διάστημα που προηγήθηκε της ρωσικής εισβολής. Οι νομικές δεσμεύσεις που ζητούνται για την αποκοπή κάθε σχέσης με το ΝΑΤΟ ή την απουσία ξένων στρατιωτικών βάσεων ή οπλισμό ή αλλιώς η ουδετερότητα για την Ουκρανία, με βάση το καθεστώς της Αυστρίας ή της Σουηδίας, όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, είναι χαρακτηριστικές.</div><div><br />Η εμφάνιση του Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο, έπειτα από την εκφώνηση της ομιλίας Ζελένσκι στα μέλη της αμερικανικής Γερουσίας, ήταν ξεκάθαρη πως επίκεται μία μακρά περίοδος αντίστασης απέναντι στις ρωσικές δυνάμεις στην Ουκρανία. Τώρα η παρουσία των ρωσικών στρατευμάτων έχει προσθέσει έναν ακόμα παράγοντα στην εξίσωση, καθώς η Μόσχα προσπαθεί να νομιμοποιήσει την προσάρτηση της Κριμαίας του 2014 αλλά και ανεξαρτητοποίηση των περιοχών του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ στα ανατολικά.</div><div><br />Ωστόσο ο εκνευρισμός στο Κρεμλίνο φαίνεται να υπάρχει, αν κρίνει κάποιος από τις απειλές και τους χαρακτηρισμούς περί προδοτών και εσωτερικών εχθρών στη Ρωσία, που εκτόξευσε ο Βλαντιμίρ Πούτιν στην ομιλία του σε μία συνάντηση κυβερνητικών στελεχών. Ταυτόχρονα, έγινε γνωστή η αποπομπή στελέχους της ρωσικής Εθνικής Φρουράς, δείχνοντας την τάση της Μόσχας για εκκαθαρίσεις και επίρριψη ευθυνών για την καθυστέρηση των επιχειρήσεων. Άλλωστε, η προπαγανδιστική μηχανή του Κρεμλίνου χρησιμοποιεί κάθε ευκαιρία για να εντυπώσει μία εικόνα του Πούτιν ως ενός αμείλικτου διοικητή που θέλει αποτελέσματα και όποιο στέλεχος δεν τα καταφέρνει, πληρώνει ένα τίμημα.</div><div><br />Θα πρέπει να τονιστεί πάντως πως δεν υπάρχει καμία αυτομόληση στελέχους ή έστω από διπλωματικές αποστολές της Ρωσίας στη Δύση, όπως συμβαίνει σε περιπτώσεις όπου αυταρχικά καθεστώτα αντιμετωπίζουν κλυδωνισμούς, από πολεμικές αναμετρήσεις. Το καθεστώς του Πούτιν διατηρεί τη συνοχή του.</div><div><br />Ωστόσο, ο διπλωματικός κλοιός σφίγγει γύρω από τη Μόσχα, ύστερα από την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης που ζητά από τη Ρωσία την άμεση παύση των πολεμικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία. Καθόλου τυχαία, ο Τζο Μπάιντεν κατηγόρησε τον Βλαντιμίρ Πούτιν ως εγκληματία πολέμου, κάτι που εξόργισε το Κρεμλίνο ενώ οι υπουργοί Εξωτερικών των G7 κάλεσαν με κοινή ανακοίνωσή τους, τους αυτουργούς εγκλημάτων πολέμου που διαπράττονται στην Ουκρανία να λογοδοτήσουν ενώπιον της διεθνούς δικαιοσύνης. Όσο κι αν το Κρεμλίνο μπορεί να χρησιμοποιεί τις διαπραγματεύσεις, ώστε να προετοιμάζει νέες επιθέσεις, θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο να δικαιολογήσει τις πράξεις ενώπιον της διεθνούς κοινότητας.</div><div><br /><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ποιες είναι οι επιδιώξεις της Ρωσίας στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης

Ηλίας Τασόπουλος Ενώ οι ρωσικές στρατιωτικές επιχειρήσεις συνεχίζονται με δραματικά αποτελέσματα στην Ουκρανία, οι διαπραγματεύσεις φαίνοντα...

Διαβάστε την συνέχεια

ΗΠΑ-Κίνα: Η ώρα των δύο υπερδυνάμεων.

<img border="0" height="400" src="https://www.naftemporiki.gr/fu/p/1691242/638/399/0x00000000019e797c/2/tzo-mpainten-si-tzinpingk.jpg" width="752" /><br /><br />Του <b>Μιχάλη Ψύλου</b><br />Μια ατζέντα χωρίς εκπλήξεις, περιλαμβάνει η σημερινή τηλεφωνική επικοινωνία του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν με τον Κινέζο ομολόγό του, Σι Τζινπίνγκ: «Οι δύο αρχηγοί κρατών θα συζητήσουν τη διαχείριση του ανταγωνισμού μεταξύ των δύο χωρών, καθώς και τον πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας», ανέφερε η ελληνοαμερικανίδα εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Τζεν Ψάκη. Η τηλεσύνοδος κορυφής Μπάιντεν-Σι είναι αναμφίβολα, ένα θετικό σημάδι. Δείχνει ότι οι δύο υπερδυνάμεις ενδιαφέρονται για διάλογο.<br /><br />Η Κίνα δέχεται έντονη πίεση από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους Ευρωπαίους συμμάχους της να αποστασιοποιηθεί από τη Μόσχα. Ωστόσο, τρεις εβδομάδες μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η Κίνα έχει αρνηθεί να καταδικάσει τις ενέργειες του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν ή ακόμη και να περιγράψει την επίθεση ως «εισβολή. Ισως τώρα, ο Μπάιντεν αποφάσισε ότι είναι καιρός να τα δοκιμάσει όλα, πριν η Κίνα κάνει την τελική επιλογή: Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες υποστήριξαν ότι η Μόσχα ζήτησε στρατιωτική βοήθεια από το Πεκίνο, αν και οι Κινέζοι μίλησαν για «παραπληροφόρηση με κακή πρόθεση».<div><br />Εντεκα συναντήσεις μέχρι τώρα<br /><br />Την τελευταία φορά που μίλησαν οι δύο ηγέτες - μέσω τηλεδιάσκεψης- ήταν τον περασμένο Νοέμβριο. Τότε ο Σί Τζιπινγκ είχε χαιρετήσει τον Μπάιντεν με ένα πλατύ χαμόγελο αποκαλώντας τον « lao peng you»- «παλιόφιλο. Μια προσφώνηση πολύ σημαντική στην Μανδαρίνικη εθιμοτυπία, καθώς αναφέρεται σε προσωπικότητες με τις οποίες υπάρχει μια σχέση σεβασμού, η οποία έχει δημιουργηθεί με τα χρόνια .<br /><br />Οι δύο ηγέτες γνωρίζονται πολύ καλά: ο πρώην πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Μπαράκ Ομπάμα είχε αναθέσει το 2009 στον τότε αντιπρόεδρο Μπάιντεν να εμβαθύνει τη σχέση με τον Σι Τζινπίνγκ, που τότε ήταν ακόμη το νούμερο δύο στην κινεζική ηγεσία, πριν γίνει ΓΓ του Κομμουνιστικού κόμματος της Κίνας, το φθινόπωρο του 2012. Ο Μπάιντεν μάλιστα ο Αμερικανός πολιτικός που έχει περάσει τον περισσότερο χρόνο με τον Σι Τζιπινγκ: Εντεκα φορές συνολικά, τον υποδέχτηκε στην Αμερική ή τον επισκέφτηκε στην Κίνα. Πολύ νερό κύλησε από τότε κάτω από τις γέφυρες του Ποτόμακ στην Αμερική και του Κίτρινου ποταμού στη Κίνα. Η Ουάσιγκτον ανακήρυξε το Πεκίνο βασικό αντίπαλο στη διεθνή σκηνή, ενώ μεσολάβησε και η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Ολοι γνωρίζουν ότι μόνο η Κίνα είναι αυτή που μπορεί να ασκήσει ποικιλοτρόπως πίεση στη Μόσχα να σταματήσει τις επιθέσεις στην Ουκρανία.</div><div><br />Γάτα με το ποντίκι<br /><br />Δεν αποκλείεται ο Σι να προβαίνει σε έναν τακτικό ελιγμό με τον Μπάιντεν. Για να πάρει περισσότερο χρόνο ο ρωσικός στρατός να πετύχει τους στόχους του στην Ουκρανία και τότε να μεσολαβήσει το Πεκίνο για την κατάπαυση του πυρός. Σε μια χρονική στιγμή που και η Μόσχα θα ήταν πρόθυμη να το αποδεχτεί. Αλλωστε, η αποδυνάμωση της Ρωσίας από τη Δύση είναι βέβαιο ότι θα βοηθήσει το «κινεζικό όνειρο» του Σι: Να υποκαταστήσει το Πεκίνο τις Ηνωμένες Πολιτείες ως την κυρίαρχη δύναμη στον κόσμο. Το Πεκίνο θα παίξει το ίδιο παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι με την Ουάσιγκτον. Οπως εδώ και καιρό, με τις κυρώσεις κατά της Βόρειας Κορέας. <br /><br />«Οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας θα είναι το κέρδος της Κίνας», λέει ο Μπρέιμα Σελάνεϊ, καθηγητής Γεωπολιτικής, ειδικός σε θέματα Ανατολικής Ασίας και συγγραφέας εννέα βιβλίων, συμπεριλαμβανομένου του βραβευμένου «Water: Asia's New Battleground». Επιπλέον, οι κυρώσεις θα ανοίξουν το δρόμο στην Κίνα για να δημιουργήσει ένα δίκτυο ενεργειακής ασφάλειας μέσω μεγαλύτερων χερσαίων εισαγωγών. Ώστε να μπορεί να αντέξει ένα πιθανό ενεργειακό εμπάργκο ή αποκλεισμό, υπό αμερικανική ηγεσία, σε περίπτωση κινεζικής εισβολής στην Ταϊβάν.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.naftemporiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΗΠΑ-Κίνα: Η ώρα των δύο υπερδυνάμεων.

Του Μιχάλη Ψύλου Μια ατζέντα χωρίς εκπλήξεις, περιλαμβάνει η σημερινή τηλεφωνική επικοινωνία του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν με τον Κιν...

Διαβάστε την συνέχεια

Γενί Σαφάκ: Τουρκικός 21ος αιώνας – Επιστρέφουν οι αυτοκρατορίες – Αφανίζονται οι αδύναμοι

<a href="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2022/03/turkey-empire.jpg"><img height="385" src="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2022/03/turkey-empire.jpg" width="726" /></a><br /><br />«Η Τουρκία είναι η έκπληξη του 21ου αιώνα» επισημαίνεται σε άρθρο του  Ιμπραήμ Καραγκιούλ.<div>της τουρκικής φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Γενί Σαφάκ, στο οποίο προβλέπεται η ανασύσταση των αυτοκρατοριών και ο αφανισμός των αδύναμων κρατών.<br /><br />Το άρθρο της Γενί Σαφάκ έχει τον τίτλο «Οι αυτοκρατορίες επιστρέφουν. Το τέλος της ιστορίας για τους αδύναμους. Τουρκικός 21ος αιώνας. Ποιος σοκαρίστηκε;».<div><br />Τρομακτικό… περιεχόμενο<br /><br />Το περιεχόμενό του είναι τρομακτικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι προαναγγέλλει νέους μεσαίωνες και υπογράφεται από τον Ιμπραήμ Καραγκιούλ, έναν από τους κορυφαίους αρθρογράφους της τουρκικής εφημερίδας, η οποία παίρνει γραμμή από το… γραφείο του προέδρου της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Η κατοχή της Ουκρανίας με την εσωτερική διαίρεση και τον κοινωνικό κατακερματισμό θα αποτελούσε θανατηφόρο παράδειγμα του αφανισμού στον οποίο θα οδηγούνταν οι αδύναμες χώρες τον 21ο αιώνα, γράφει ο Ιμπραήμ Καραγκιούλ. Και συνεχίζει:<br /><br />Καλώς; Υπήρχε σενάριο Ουκρανίας για την Τουρκία;<br /><br />Υπήρχε σχέδιο «συρρίκνωσης» της Τουρκίας, η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο αποκλίσεων και συγκρούσεων σε όλα σχεδόν τα γεωπολιτικά δρώμενα, από τη δομή εξουσίας μέχρι την ενέργεια, τους διαδρόμους ανεφοδιασμού και τους πόρους, στους άξονες Ανατολή – Δύση, Νότος – Βορράς, Ευρώπη – Ασία;<br /><br />Οταν εξετάζουμε την κλίμακα της παραδοσιακής τρομοκρατίας, την ασφάλεια στο εσωτερικό και την πολιτική πόλωση, φυσικά, υπήρχε. Αλλά η αναζήτηση για πιο ζωντανή, ανανεωμένη δύναμη μας αναγκάζει σε νέους προσδιορισμούς και ορισμούς.<br />Υπήρχε νέο και καταστροφικό σχέδιο για την Τουρκία;<br /><br />Ο ανταγωνισμός των ΗΠΑ και της Ευρώπης με τη Ρωσία και την Κίνα έχει πλέον μετατραπεί σε ανοιχτό πόλεμο. Προς το παρόν, ο πόλεμος είναι προ των πυλών της Ευρώπης, αλλά ακόμα κι αν σταματήσει στην Ουκρανία, θα εξαπλωθεί.<br /><br />Λοιπόν, έχει προετοιμαστεί ένα πιο καταστροφικό σχέδιο για την Τουρκία, σύμφωνα με αυτήν τη νέα κατάσταση; Υπήρχε προετοιμασία όπως στη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Συρία, την Υεμένη;<br /><br />Μετά την Ουκρανία, ποιανού πόρτα θα χτυπούσαν, σε ποια χώρα θα έβαζαν φωτιά; Πού βρισκόταν εδώ η Τουρκία; Τι είδους σχέδιο έκαναν, τι είδους προετοιμασία έκανε η Τουρκία;<br />Αυτή η σύγκρουση θα καταπιεί τις αδύναμες χώρες<br /><br />Γιατί είναι σημαντική αυτή η ερώτηση;<br /><br />Η αναζήτηση για τον επαναπροσδιορισμό και το μοίρασμα της παγκόσμιας εξουσίας, οι πόλεμοι πόρων και αγοράς, η αντιπαράθεση Ανατολής – Δύσης, η συντριπτική πλειονότητα του κόσμου που δεν θέλει πλέον να ζει σε μια δυτική τάξη, το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και η απαξίωση των δυτικών θεσμών, θα οδηγήσουν σε τεράστιες συγκρούσεις.<br /><br />Αυτές οι συγκρούσεις θα καταπιούν πιο αδύναμες χώρες. Συγκεκριμένα, θα καταστραφούν χώρες που βρίσκονται στις παραμεθόριες περιοχές του νέου χάρτη ισχύος. Θα εξαλειφθούν πολλές από αυτές.<br />Ιστορία, έθνη και νέες αυτοκρατορίες<br /><br />Η σύγκρουση θα είναι τόσο μεγάλη και παρατεταμένη που οι εν λόγω χώρες θα μετατραπούν σε αναλώσιμους πολεμικούς μηχανισμούς για νέες αυτοκρατορίες που θα εγκαθίστανται στο κέντρο του κόσμου του 21ου αιώνα. <br /><br />Τα έθνη που δημιουργούν ιστορία επιστρέφουν. Τελειώνουν τα προνόμια που παραχωρήθηκαν στις μικρές χώρες από τη μεταπολεμική τάξη. Οι ασυλίες που παρέχονταν σε αυτές τις χώρες από την πολιτική «πίστης στη Δύση», αίρονται. Γιατί η Δύση δεν μπορεί πλέον να προστατεύσει κανέναν!<br /><br />Υπάρχει μια μετάβαση από τον μικρο-εθνικισμό, τα μικροκράτη, τις πόλεις-κράτη σε αυτοκρατορίες, στο να είσαι μεγάλη δύναμη, σε περιφερειακές λεκάνες.<br />Η Τουρκία «θα συρρικνωθεί!»<br /><br />Αυτή είναι η πολιτική που υλοποιούν οι ΗΠΑ και η Ευρώπη στη γραμμή Βόρεια Αφρική – Μέση Ανατολή – Νότια Ασία. Η επιστροφή από τη διαίρεση στην εταιρική σχέση εξουσίας έχει ξεκινήσει.<br /><br />Αρχισε μια τάση σύγκλισης των περιφερειών, από τη διάλυση των χωρών μέχρι την ενοποίησή τους. Είναι ο φόβος, το άγχος του μέλλοντος, που την πυροδοτεί.<br /><br />Υπήρχε ένα πολύ πιο φρικτό σενάριο συρρίκνωσης για την Τουρκία παρά για την Ουκρανία. Η επί δεκαετίες πολιτική αντιμετώπισης της τρομοκρατίας (ΡΚΚ), σχεδιασμένη εκ των έσω και περιορισμένη σε στενό χώρο, είχε μετατραπεί σε επιχείρηση εξόντωσης τα τελευταία δέκα χρόνια.<br /><br />Για τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, η Τουρκία θα συρρικνωνόταν ακόμη και αν βρισκόταν στο στρατόπεδο της συμμαχίας. Αυτό έπρεπε να γίνει όχι μόνο επειδή η επικράτεια ήταν μεγάλη, αλλά για να αποτραπεί η επανεμφάνισή της ως «αυτοκρατορικής δύναμης».</div><div><br />Θα χαραχτεί νέος χάρτης για τρεις χώρες…<br /><br />Η επιχείρηση αυτή κορυφώθηκε στις 15 Ιουλίου (σ.σ. η απόπειρα πραξικοπήματος κατά του Ερντογάν, το 2016). Η χώρα, η οποία είχε δοκιμαστεί για χρόνια με πραξικοπήματα, θα διαλυόταν για πρώτη φορά από εξωτερική παρέμβαση. Το τμήμα της Θράκης θα αποκόπτονταν, το Ανατολικό και το Νοτιοανατολικό θα χωρίζονταν και θα σχεδιαζόταν νέος χάρτης σε σχέση με εκείνον του Ιράκ και της Συρίας.<br /><br />Εάν αυτό δεν γινόταν, δεν θα ήταν δυνατό να σταματήσουν την Τουρκία. Διότι θα ξέφευγε από το σημείο που μπορούσαν να την ελέγξουν. «Το τρένο τρέχει, ας αναλάβουμε δράση το συντομότερο δυνατό. Δεν θα μπορέσουμε να το κάνουμε αργότερα», είπαν.<br /><br />Εγινε όπως είπαν. Το τρένο έφυγε τρέχοντας, έχασαν την ευκαιρία να σταματήσουν την Τουρκία.<br />Τι συγκλόνισε τις ΗΠΑ και την Ευρώπη;<br /><br />Μετά την 15η Ιουλίου, η Τουρκία αιφνιδίασε τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, κάνοντας τις πιο ριζοσπαστικές γεωπολιτικές επεμβάσεις στην ιστορία της Δημοκρατίας, εφαρμόζοντας πολιτική μεγάλων εκκαθαρίσεων, επιταχύνοντας τον συστημικό μετασχηματισμό και πραγματοποιώντας εξαιρετική τομή στον τομέα της άμυνας. <br /><br />Ισως ήταν η πρώτη φορά που συνέβη κάτι το οποίο συγκλόνισε τη Δύση από την ίδρυση της Δημοκρατίας και για λίγο δεν μπορούσαν να αποφασίσουν τι να κάνουν.<br /><br />Κάθε υπολογισμός τους ακυρώθηκε. Το σχέδιο στο Ιράκ κατέρρευσε. Η παγίδα που είχε στηθεί στη Συρία κατέρρευσε. Η προσπάθεια ασφυξίας από τη Μεσόγειο απέτυχε. Σε όλους αυτούς τους τομείς, οι τουρκικές θέσεις ήρθαν στο προσκήνιο, η Δύση οπισθοχώρησε.<br />Πως χάλασε το σχέδιο για πόλεμο Τουρκίας – Ρωσίας;<br /><br />Τα μεσογειακά σχέδια που ξεκίνησαν με τον αποκλεισμό της Τουρκίας, χάλασαν. Το φυσικό αέριο, τα σχέδια ενέργειας ακυρώθηκαν. Τώρα το Ισραήλ και η Ελλάδα χτυπούν την πόρτα των θέσεων της Τουρκίας.<br /><br />Η Τουρκία; Ακόμη και στην κρίση της Ουκρανίας, δεν ενήργησε με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, βάδισε τον δικό της δρόμο. Στάθηκε ενάντια στην κατοχή, αλλά δεν επέβαλε εμπάργκο στη Ρωσία, δεν έκλεισε τον εναέριο χώρο της.<br /><br />Δεν παραδόθηκε στην παρανοϊκή υστερία της Δύσης. Ο πόλεμος Τουρκίας – Ρωσίας απογοήτευσε όσους τον σχεδίασαν.<br /><br />Η στάση της Τουρκίας στον πόλεμο της Ουκρανίας είναι το πιο σοβαρό βήμα μετά τις επεμβάσεις στη Συρία και τους μεσογειακούς υπολογισμούς χωρίς να ακυρώνονται τα σχέδια στη γραμμή Ιράν – Μεσόγειος.<br /><br />Δεν είναι πλέον μια χώρα που έχει παραδοθεί στις θέσεις της Δύσης, αλλά μια χώρα με ισχυρό λόγο στον κόσμο και τη γεωγραφία του.<br />Αυτός ο χρόνος είναι καθοριστικός…<br /><br />Ο πρόεδρος Ερντογάν συναντήθηκε πρόσωπο με πρόσωπο με τους ηγέτες δεκατεσσάρων χωρών, η μία μετά την άλλη. Από την Ευρώπη μέχρι την Αφρική, από τη Μέση Ανατολή ως την Ασία, ο παλμός της παγκόσμιας διπλωματίας χτυπούσε στην Τουρκία. Το μόνο ουσιαστικό βήμα στον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας έγινε για άλλη μια φορά από την Τουρκία.<br /><br />Ενώ συνέβαιναν όλα αυτά, ξεκίνησε μια θεμελιώδης διαδικασία για την αποφυγή νέων συγκρούσεων και πολέμων στην περιοχή, με την «κανονικοποίηση της Μέσης Ανατολής». <br /><br />Είναι πολύ αξιοσημείωτο ότι έγινε σε μια εποχή που οι πόλεμοι μετακινήθηκαν στα ανατολικά σύνορα της Ευρώπης. Πόσο περίεργο; Η Δύση αυτή τη στιγμή βρίσκεται αντιμέτωπη με την κατάσταση που έχει διαμορφώσει για την περιοχή μας εδώ και χρόνια.<br />Η σύμπραξη πολιτικής-τρομοκρατίας απέτυχε<br /><br />Ναι, επιχειρούν τη συγκρότηση νέου μετώπου με τη σύμπραξη πολιτικής – τρομοκρατίας στο εσωτερικό, είναι αλήθεια. Προσπαθούν να λειτουργήσουν με τον παλιό τρόπο, είναι αλήθεια. Ομως δεν είναι πλέον δυνατό να «συρρικνωθεί η Τουρκία» μέσω παρεμβάσεων από το εσωτερικό ή από την ευρύτερη περιοχή. Θα πρέπει να το αποδεχτούν αυτό.<br /><br />Μας ετοίμασαν ένα «ουκρανικό σενάριο». Προσπάθησαν μάλιστα να το εφαρμόσουν. Ομως έχουμε μπει στην εποχή των «αυτοκρατοριών» του 21ου αιώνα.</div><div><br />«Ο 21ος αιώνας των Τούρκων…»<br /><br />Η κρίση της Δύσης θα συνεχιστεί και μετά την Ουκρανία. Ακόμα κι αν σταματήσει ο πόλεμος, θα συνεχιστεί. Νέες συγκρούσεις θα ξεκινήσουν στα σύνορά της. Με τον καιρό, θα μετακινηθεί στην ίδια τη Δύση.<br /><br />Η Τουρκία θα γίνει πιο συγκεντρωτική. Θα εκμεταλλευτεί όλες τις αναμετρήσεις Ανατολής – Δύσης και θα τις μετατρέψει σε γεωπολιτικά κέρδη.<br /><br />Οταν λέγαμε «Η Τουρκία είναι το μυαλό» και «Η Τουρκία είναι η έκπληξη του 21ου αιώνα», δεν υπερβάλλαμε, βρισκόμασταν ένα βήμα μπροστά.<br /><br /></div><div><a href="https://www.in.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Γενί Σαφάκ: Τουρκικός 21ος αιώνας – Επιστρέφουν οι αυτοκρατορίες – Αφανίζονται οι αδύναμοι

«Η Τουρκία είναι η έκπληξη του 21ου αιώνα» επισημαίνεται σε άρθρο του  Ιμπραήμ Καραγκιούλ. της τουρκικής φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Γενί Σα...

Διαβάστε την συνέχεια

Επιστράτευση δυνάμεων από τη Ρωσική Ανατολή μέσω Σουέζ και Βοσπόρου για τον Πούτιν; Τέσσερα πλοία εντόπισαν οι Ιάπωνες.

<img height="426" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2022/03/220318140645_Russian-ships-2.jpg" width="762" /><br /><br />Το Τόκιο έκανε λόγο για τέσσερα αμφίβια πλοία σε “ασυνήθιστο” πλου. Photo via Twitter 18/03/2022<br />O αποδεκατισμός και η τελμάτωση των στρατευμάτων του Πούτιν στην Ουκρανία πρέπει να έχει λάβει τραγικές διαστάσεις.<br /><br />Σύμφωνα με ανακοίνωση του Ιαπωνικού υπουργείου Άμυνας, τουλάχιστον 4 ρωσικά πλοία πραγματοποιούν μια πραγματικά απίστευτη διαδρομή για να προσεγγίσουν κάποιο λιμάνι της Ουκρανίας και να μεταφέρουν ενισχύσεις.<br /><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 500px; width: 500px;"><br /><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1504331011072663552" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=HellasJournal&dnt=true&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2hvcml6b25fdHdlZXRfZW1iZWRfOTU1NSI6eyJidWNrZXQiOiJodGUiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3NrZWxldG9uX2xvYWRpbmdfMTMzOTgiOnsiYnVja2V0IjoiY3RhIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19zcGFjZV9jYXJkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9mZiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1504331011072663552&lang=en&origin=https%3A%2F%2Fhellasjournal.com%2F2022%2F03%2Fepistratefsi-dinameon-apo-ti-rosiki-anatoli-meso-souez-ke-vosporou-gia-ton-poutin-tessera-plia-entopisan-i-iapones-videos-chartis%2F&sessionId=5562ed4759af73d98af902648b7ab1007af27d08&siteScreenName=HellasJournal&theme=light&widgetsVersion=2582c61%3A1645036219416&width=500px" style="box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 524px; position: static; visibility: visible; width: 500px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; font-family: Roboto; font-size: 19px; letter-spacing: -0.475px; margin-bottom: 1rem; margin-top: 0px; overflow-x: hidden;"></p><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; display: flex; font-family: Roboto; font-size: 19px; letter-spacing: -0.475px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 500px; width: 500px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1504212019612106753" frameborder="0" id="twitter-widget-1" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=HellasJournal&dnt=true&embedId=twitter-widget-1&features=eyJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2hvcml6b25fdHdlZXRfZW1iZWRfOTU1NSI6eyJidWNrZXQiOiJodGUiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3NrZWxldG9uX2xvYWRpbmdfMTMzOTgiOnsiYnVja2V0IjoiY3RhIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19zcGFjZV9jYXJkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9mZiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1504212019612106753&lang=en&origin=https%3A%2F%2Fhellasjournal.com%2F2022%2F03%2Fepistratefsi-dinameon-apo-ti-rosiki-anatoli-meso-souez-ke-vosporou-gia-ton-poutin-tessera-plia-entopisan-i-iapones-videos-chartis%2F&sessionId=5562ed4759af73d98af902648b7ab1007af27d08&siteScreenName=HellasJournal&theme=light&widgetsVersion=2582c61%3A1645036219416&width=500px" style="box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 711px; position: static; visibility: visible; width: 500px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; font-family: Roboto; font-size: 19px; letter-spacing: -0.475px; margin-bottom: 1rem; margin-top: 0px; overflow-x: hidden;"></p><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; display: flex; font-family: Roboto; font-size: 19px; letter-spacing: -0.475px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 500px; width: 500px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1504278263501402117" frameborder="0" id="twitter-widget-2" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=HellasJournal&dnt=true&embedId=twitter-widget-2&features=eyJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2hvcml6b25fdHdlZXRfZW1iZWRfOTU1NSI6eyJidWNrZXQiOiJodGUiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3NrZWxldG9uX2xvYWRpbmdfMTMzOTgiOnsiYnVja2V0IjoiY3RhIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19zcGFjZV9jYXJkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9mZiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1504278263501402117&lang=en&origin=https%3A%2F%2Fhellasjournal.com%2F2022%2F03%2Fepistratefsi-dinameon-apo-ti-rosiki-anatoli-meso-souez-ke-vosporou-gia-ton-poutin-tessera-plia-entopisan-i-iapones-videos-chartis%2F&sessionId=5562ed4759af73d98af902648b7ab1007af27d08&siteScreenName=HellasJournal&theme=light&widgetsVersion=2582c61%3A1645036219416&width=500px" style="box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 712px; position: static; visibility: visible; width: 500px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; font-family: Roboto; font-size: 19px; letter-spacing: -0.475px; margin-bottom: 1rem; margin-top: 0px; overflow-x: hidden;"></p><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; display: flex; font-family: Roboto; font-size: 19px; letter-spacing: -0.475px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 500px; width: 500px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1504420877869502466" frameborder="0" id="twitter-widget-3" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=HellasJournal&dnt=true&embedId=twitter-widget-3&features=eyJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2hvcml6b25fdHdlZXRfZW1iZWRfOTU1NSI6eyJidWNrZXQiOiJodGUiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3NrZWxldG9uX2xvYWRpbmdfMTMzOTgiOnsiYnVja2V0IjoiY3RhIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19zcGFjZV9jYXJkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9mZiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1504420877869502466&lang=en&origin=https%3A%2F%2Fhellasjournal.com%2F2022%2F03%2Fepistratefsi-dinameon-apo-ti-rosiki-anatoli-meso-souez-ke-vosporou-gia-ton-poutin-tessera-plia-entopisan-i-iapones-videos-chartis%2F&sessionId=5562ed4759af73d98af902648b7ab1007af27d08&siteScreenName=HellasJournal&theme=light&widgetsVersion=2582c61%3A1645036219416&width=500px" style="box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 776px; position: static; visibility: visible; width: 500px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; font-family: Roboto; font-size: 19px; letter-spacing: -0.475px; margin-bottom: 1rem; margin-top: 0px; overflow-x: hidden;"></p>Βάσει των όσων ανακοίνωσε το Τόκιο, τα σκάφη διαπλέοντας τον Ειρηνικό διέγραψαν ένα “ασυνήθιστο” πλου περνώντας μέσα από στενό πέρασμα μεταξύ ιαπωνικών νήσων με κατεύθυνση… την Ουκρανία. Το ερώτημα είναι: Για να γίνει αυτό, πρέπει να περάσουν τα Στενά του Βοσπόρου. Πώς θα γίνει αυτό αφού η Τουρκία βάσει της Συνθήκης του Μοντρέ τα έκλεισε – αν και με μεγάλη καθυστέρηση- τόσο ΄για τα Ρωσικά όσο και για τα ΝΑΤΟϊκά πλοία;<br /><br />Θα είναι μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη…<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="403" src="https://www.youtube.com/embed/hlCm86SsK90" width="750" youtube-src-id="hlCm86SsK90"></iframe><br /><img src="" /><br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Τέσσερα ρωσικά πολεμικά πλοία που μεταφέρουν δεκάδες στρατιωτικά φορτηγά εθεάθησαν να περνούν μέσα από ένα στενό στην Ιαπωνία χθες το πρωί – και ενδέχεται να κατευθύνονται προς την Ουκρανία, ήταν η ανακοίνωση της Ιαπωνίας.<br /><br />Η Ιαπωνία εντόπισε τα τέσσερα ρωσικά αμφίβια πλοία σε ύδατα κοντά στις ακτές της την Τρίτη και την Τετάρτη.<br /><br />Ο ιαπωνικός στρατός ανακοίνωσε ότι τα τέσσερα πλοία έπλευσαν στο στενό Tsuruga που χωρίζει το νησί Honshu της Ιαπωνίας και το νησί Hokkaido, μια ασυνήθιστη κίνηση για τη Ρωσία, ανέφερε το Reuters .<br /><br />Τα πλοία είναι σε θέση να μεταφέρουν στρατιωτικό εξοπλισμό, συμπεριλαμβανομένων τανκς, και εκατοντάδες στρατεύματα.<br /><br />Το υπουργείο Άμυνας της Ιαπωνίας έδωσε στη δημοσιότητα φωτογραφίες των πλοίων σε ένα τουλάχιστον εκ των οποίων φαίνεται να μεταφέρονται στρατιωτικά φορτηγά.<br /><br />Όταν εκπρόσωπος του υπουργείου Άμυνας της Ιαπωνίας ρωτήθηκε εάν ο εξοπλισμός θα μπορούσε να πάει στην Ουκρανία, είπε “είναι πιθανό”.<br /><br />Η Ρωσία έχει υποστεί καταστροφικές απώλειες, συμπεριλαμβανομένου του ενός πέμπτου των στρατευμάτων της, τροφοδοτώντας τις εικασίες ότι ο Πούτιν θα μπορούσε να στείλει ενισχύσεις από πιο μακριά. Αλλά από τόσο μακριά;<br /><br />Παρακάτω στον χάρτη παρουσιάζεται το πιθανό δρομολόγιο των πλοίων:<br /><br /><img height="432" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2022/03/220318135216_xartis.jpg" width="676" /><br /><br />Το ερώτημα είναι πλέον, εφόσον ακολουθηθεί αυτή η διαδρομή κατά πόσον τα πλοία θα μπορέσουν να περάσουν τα Στενά του Βοσπόρου για να καταλήξουν στα μέτωπα της Ουκρανίας. Υπενθυμίζεται ότι μετά από μεγάλη καθυστέρηση η Άγκυρα ανακοίνωσε ότι βάσει της Συμφωνίας του Μοντρέ κλείνει τα Στενά για τα ρωσικά αλλά και τα ΝΑΤΟϊκά πλοία.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Επιστράτευση δυνάμεων από τη Ρωσική Ανατολή μέσω Σουέζ και Βοσπόρου για τον Πούτιν; Τέσσερα πλοία εντόπισαν οι Ιάπωνες.

Το Τόκιο έκανε λόγο για τέσσερα αμφίβια πλοία σε “ασυνήθιστο” πλου. Photo via Twitter 18/03/2022 O αποδεκατισμός και η τελμάτωση των στρατευ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως τα "μαθήματα" που αντλεί ο Ερντογάν από τα λάθη του Πούτιν στην Ουκρανία θα διαμορφώσουν τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις στο μέλλον;

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-03/GettyImages-1235574169.jpg?itok=4VJmege-" width="772" /><br /><br /><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />Καθώς ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν παρακολουθεί τις ρωσικές δυνάμεις να δοκιμάζονται σκληρά στην Ουκρανία, μπορεί να επανεξετάζει τις φιλοδοξίες του ή να συμπεραίνει ότι η Τουρκία βρίσκεται σε καλύτερη θέση. Θα αντλήσει μαθήματα ο Ερντογάν από τα λάθη του Πούτιν στην Ουκρανία;<br /><br />Οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις αναμένεται μετά την πρόσφατη επίσκεψη του Πρωθυπουργού μας στην Τουρκία να παρουσίασουν ύφεση το επόμενο χρονικό διάστημα, μετά από συνεχόμενα έτη έντασης.<br /><br />Σε αυτό κατατείνει θετικά το γεγονός της Ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και την ενότητα που επιθυμεί να επιδείξει το ΝΑΤΟ απέναντι σε αυτήν.<br /><br />Το ερώτημα είναι αν ο Ερντογάν θα επανεξετάσει ή όχι τις φιλοδοξίες του αντλώντας μαθήματα από τα λάθη του Πούτιν στην Ουκρανία.<br /><br />Σε αυτό το ερώτημα επιχειρεί να δώσει απάντηση με άρθρο της η Amberin Zaman στον ιστότοπο al-monitor.com, του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:<br /><br />"Η διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας ήταν το επίκεντρο των ειδήσεων τα τελευταία χρόνια. Αλλά σήμερα, η Άγκυρα ξεμένει από το κόκκινο χαλί καθώς ένας κατακλυσμός ξένων αξιωματούχων χτυπά την πόρτα της.<br /><br />Την περασμένη εβδομάδα, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, ο Γερμανός Καγκελάριος Όλαφ Σολτς, ο Ισραηλινός Πρόεδρος Ισαάκ Χέρτζογκ και ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συναντήθηκαν με τον Πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ωθώντας τον ξανά στην παγκόσμια σκηνή, όπως πολλοί προφήτευσαν.<br /><br />Ακόμη και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν πραγματοποίησε το δεύτερο τηλεφώνημά του στον Ερντογάν από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του τον Ιανουάριο του 2021.<br /><br />Ο άμεσος λόγος είναι η σύγκρουση στην Ουκρανία.<br /><br />Ο Ερντογάν απολαμβάνει τη λάμψη αυτής της νεοανακαλυφθείσας προσοχής και δικαιώνεται καθώς βλέπει, ότι υπό την ηγεσία του η Τουρκία έχει ανακτήσει το βάρος και την επιρροή που δικαιωματικά της ανήκουν.<br /><br />«Το υπογραμμίζω αυτό, η Τουρκία και ο τουρκικός λαός θα αφήσουν αν θέλει ο Θεός, το στίγμα τους στον 21ο αιώνα», δήλωσε ο Ερντογάν σε τελετή απονομής βραβείων στην Άγκυρα σήμερα.<br /><br />Οι επικριτές του Ερντογάν ανησυχούν ότι ο πόλεμος θα δώσει στον Τούρκο ηγέτη την απαραίτητη ώθηση. Άλλοι υποστηρίζουν ότι η οικονομική του επίπτωση, είτε είναι η αύξηση των παγκόσμιων τιμών της ενέργειας και των τροφίμων, είτε η απώλεια εκατομμυρίων Ρώσων και Ουκρανών τουριστών, θα επιταχύνουν περαιτέρω την πτώση του.<br /><br />Το πιο σημαντικό ερώτημα, ωστόσο, είναι ποια διδάγματα, αν υπάρχουν, έχει αντλήσει ο Ερντογάν από την τραγωδία που εκτυλίσσεται δίπλα στη χώρα του<br /><br />Αρκετά είναι αμέσως προφανή:<br /><br />Αντιμέτωπη με μια αντιληπτή υπαρξιακή απειλή, η «νυσταγμένη» Δύση μπορεί να συσπειρωθεί και η απάντησή της μπορεί να είναι άγρια ​​και ακρωτηριαστική.<br /><br />«Θα μπορούσε κανείς να πει ότι για τουλάχιστον μια δεκαετία ή περισσότερο, υπάρχει συναίνεση ότι η Δύση βρίσκεται σε παρακμή και ότι αυτή η παρακμή είναι τερματική. Εν τω μεταξύ, ένας κόσμος που ευνοεί την Κίνα και τη Ρωσία ανεβαίνει. Τα τρέχοντα γεγονότα φαίνεται να αμφισβητούν αυτή την άποψη σε κάποιο βαθμό, αν και είναι ακόμη νωρίς», δήλωσε ο Ryan Gingeras, καθηγητής στο Τμήμα Υποθέσεων Εθνικής Ασφάλειας στη Ναυτική Σχολή, ο οποίος έχει γράψει εκτενώς άρθρα για την Τουρκία.<br /><br />Ο Νίκολας Ντάνφορθ, συγγραφέας του βιβλίου «The Remaking of Republican Turkey: Memory and Modernity since the Fall of the Ottoman Empire» σημείωσε, «τα αντιαλυτρωτικά ένστικτα της Ευρώπης είναι βαθιά. Η Δύση παρακινείται επίσης από μια ισχυρή αίσθηση της ιστορίας της και η αλυτρωτική επιθετικότητα την πυροδοτεί».<br /><br />Λαϊκιστές δικτάτορες που περιβάλλουν τους εαυτούς τους με yes men, ποινικοποιώντας κάθε κριτική σκέψη, καταλήγουν να κάνουν τρομερά λάθη. «Το να είσαι Πούτιν είναι πιο δύσκολο από όσο φαίνεται, ακόμη και για τον Πούτιν», είπε ο Ντάνφορθ.<br /><br />Επίσης, το Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ, το οποίο λέει ότι «μια ένοπλη επίθεση εναντίον ενός ή περισσοτέρων» μελών του ΝΑΤΟ «θα θεωρείται επίθεση εναντίον όλων», προσφέρει πολύτιμη προστασία, γι' αυτό και οι χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ ήταν τόσο απελπισμένες στο να ενταχθούνσε αυτό, όπως είναι η Ουκρανία.<br /><br />Η απάντηση του Ερντογάν στο διπλωματικό μέτωπο, τουλάχιστον προς το παρόν, μιμείται τον Ισμέτ Ινονού, πρώην πρόεδρο και σύντροφο του Ατατούρκ. Στις πρώτες μέρες του Ψυχρού Πολέμου, ο Ινονού προσπάθησε «να αποφύγει να διαλέξει πλευρές ή να συρθεί στον πόλεμο, κάνοντας αρκετά για να κρατήσει την κάθε πλευρά χαρούμενη και να στραφεί προς όποια πλευρά κέρδιζε», θυμάται ο Ντάνφορθ.<br /><br />Ομοίως, από την έναρξη της σύγκρουσης στην Ουκρανία, η Άγκυρα προσπάθησε να μεσολαβήσει μεταξύ του Κρεμλίνου και του Κιέβου, φέρνοντας σε επαφή μαζί τους υπουργούς Εξωτερικών και των δύο χωρών στην Τουρκία για πρώτη φορά μετά τη ρωσική εισβολή.<br /><br />Ταυτόχρονα, κατήγγειλε επανειλημμένα τη ρωσική επιθετικότητα, σφράγισε τα στενά του Βοσπόρου σε ρωσικά πολεμικά πλοία και μετέφερε περισσότερα μαχητικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη στην Ουκρανία, διατηρώντας τον εναέριο χώρο της ανοιχτό στα ρωσικά αεροπλάνα.<br /><br />Η Τουρκία είναι ένας ζωτικός διάδρομος για τη ρωσική πολεμική προσπάθεια στη Συρία. Αυτό εξηγεί εν μέρει γιατί το Κρεμλίνο φαίνεται τόσο πρόθυμο να βρίσκεται σε αρμονία με την Άγκυρα. Η προσπάθεια παρουσιάστηκε μετά τη συνάντηση του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου με τον Ρώσο Σεργκέι Λαβρόφ σήμερα στη Μόσχα.<br /><br />Ο Λαβρόφ αναγνώρισε «διαφορές σχετικά με την Ουκρανία», αλλά επαίνεσε την Τουρκία για την «ισορροπημένη στάση» της στην τήρηση της Σύμβασης του Μοντρέ του 1936 που διέπει τα στενά του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων , με άλλα λόγια, επειδή δεν άφησε τα πολεμικά πλοία του ΝΑΤΟ να εισέλθουν στη Μαύρη Θάλασσα.<br /><br />"Η Τουρκία έχει περισσότερη συνεργασία με τη Ρωσία από ότι της πιστώνεται, υποστηρίζει ο Dimitar Bechev, επισκέπτης λέκτορας στη Σχολή Παγκόσμιων και Περιφερειακών Σπουδών της Οξφόρδης και συγγραφέας του πρόσφατα δημοσιευμένου βιβλίου «Η Τουρκία υπό τον Ερντογάν».<br /><br />Και παρά τις συνεχιζόμενες εχθροπραξίες του Ερντογάν προς τη Δύση, «στα παρασκήνια είναι μια διαφορετική συζήτηση», είπε. «Αν η Τουρκία ήταν πραγματικά ο δούρειος ίππος της Ρωσίας μέσα στο ΝΑΤΟ, όπως ισχυρίζονται ορισμένα μέλη, θα μπορούσατε να την δείτε να εμποδίζει κάθε είδους ανάπτυξη.» Ο Μπέτσεφ αναφερόταν στις κινήσεις των στρατευμάτων του ΝΑΤΟ ως απάντηση στον πόλεμο στην Ουκρανία.<br /><br />«Η Τουρκία έχει ανάγκες που προς το παρόν, μπορούν να καλυφθούν μόνο μέσω της συνεργασίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και σε κάποιο βαθμό με την Ευρώπη. Για αυτόν τον λόγο, πρωτίστως αλλά όχι αποκλειστικά, έχουμε αυτή τη συνεπή κλίση ή σήμα προς την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες», είπε ο Τζίνγκερας.<br /><br />Προς το παρόν, «η Ουάσιγκτον είναι πρόθυμη να δώσει στην Άγκυρα ένα μικρό περιθώριο για να διατηρήσει τη στρατηγική της αμφιθυμία», πρόσθεσε ο Τζίνγκερας. «Υπάρχει σαφής κίνδυνος για την Ουάσιγκτον και την Ευρώπη να δημιουργήσουν ρήξη με την Άγκυρα σε μια εποχή που η ομοφωνία θεωρείται ζωτικής σημασίας για τον τερματισμό της κρίσης».<br /><br />Αυτός ο λογισμός μπορεί να αλλάξει, ωστόσο, εάν ο Πούτιν καταφύγει σε αντισυμβατικά όπλα. Δεν είναι σαφές εάν η Άγκυρα έχει οπόψιν της τέτοια σενάρια και εάν ναι, αν ο Ερντογάν θα λάβει τις συμβουλές των υφισταμένων του.<br /><br />Από τότε που ανέθεσε στον εαυτό του σαρωτικές νέες εκτελεστικές εξουσίες μέσω ενός αμφιλεγόμενου δημοψηφίσματος το 2016, ο Ερντογάν, όπως και ο Πούτιν, περικυκλώθηκε με συκοφάντες, ενίσχυσε την καταστολή και έκανε πολλά άσχημα λάθη.<br /><br />Για παράδειγμα, η πεισματική άρνησή του να αυξήσει τα επιτόκια έναντι των συμβουλώνν των διοικητών της Κεντρικής Τράπεζάς του ,έχει απολύσει τρεις από αυτούς, συγκαταλέγεται στους κορυφαίους παράγοντες που οδηγούν στην επικρατούσα οικονομική αναστάτωση.<br /><br />Ομοίως, η απόφασή του να αγοράσει πυραύλους S400 ρωσικής κατασκευής, παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις από την Ουάσιγκτον, έχει θέσει τον στρατό της Τουρκίας υπό βαριές αμερικανικές κυρώσεις και δεν μπορεί έτσι να εκσυγχρονίσει τον γηρασμένο στόλο της αεροπορίας.<br /><br />Ωστόσο, τη Δευτέρα ο Ερντογάν είπε στους δημοσιογράφους ότι ήταν «πολύ νωρίς» για να πούμε εάν η Τουρκία θα αγόραζε περισσότερο στρατιωτικό υλικό από τη Ρωσία, κάτι που θα οδηγούσε σε ακόμη πιο σκληρές κυρώσεις από τις ΗΠΑ.<br /><br />Ο Σελίμ Κορού, συνεργάτης στο Ινστιτούτο Ερευνών Εξωτερικής Πολιτικής, μια δεξαμενή σκέψης στη Φιλαδέλφεια, πιστεύει ότι ο Ερντογάν εξακολουθεί να πιστεύει ότι η Δύση πρέπει να ξανακερδίσει την Τουρκία και όχι το αντίστροφο. «Περιμένει να αναγνωρίσουν τη σημασία του και να του δώσουν περισσότερα από αυτά που θέλει», είπε ο Koru.<br /><br />«Η γενική μου ανάγνωση», είπε ο Τζίνγκερας, «είναι ότι ο Ερντογάν θα κάνει ότι πιστεύει ότι θα του επιτρέψει να παραμείνει στην εξουσία. Αυτή είναι η πρώτη προτεραιότητα».<br /><br />Οι αντίπαλοί του μπορούν μόνο να ελπίζουν ότι αυτό που πιστεύει ότι θα τον κρατήσει στην εξουσία θα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Όπως έχουν τα πράγματα αυτή τη στιγμή, μπορεί να μην είναι πλέον ένα όνειρο."<br /><br />Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα<br /><br />Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι υπάρχει η εκτίμηση πως ο Ερντογάν θα προσπαθήσει να τηρήσει τέτοια στάση αναφορικά με ΗΠΑ-Δύση και Ρωσία, έτσι ώστε να μπορέσει να κερδίσει τις προσεχείς εκλογές του 2023.<br /><br />Το ερώτημα είναι τι μέλει γενέσθαι με τα Ελληνοτουρκικά και πως αυτά θα επηρεαστούν μακροπρόθεσμα;<br /><br />Οι πρόσφατες αβρότητες και το καλό κλίμα στη συνάντηση του Τούρκου Προέδρου με τον Πρωθυπουργό μας είναι κατά την γνώμη μας ληξιπρόθεσμες<br /><br />Η Τουρκία παραμένει αμετακίνητη στις διεκδικήσεις της σε βάρος μας και εκτιμούμε ότι μετά το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία θα επανέλθει... <br /><br />Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει επίσης το γεγονός ότι οι σχέσεις Ελλάδας-Ρωσίας βρίσκονται σε μη καλό επίπεδο σε αντίθεση με τις Τουρκορωσικές που δεν έχουν διαρραγεί , χάρη στον διπρόσωπο ρόλο και στάση που τηρεί η Τουρκία στον πόλεμο στην Ουκρανία<br /><br />Αυτό μάλλον θα πριμοδοτήσει την τουρκική επιθετικότητα σε βάρος μας<br /><br />Εφόσον ο Ερντογάν καταφέρει να κερδίσει στις εκλογές θα συνεχίσει χωρίς κανένα εσωτερικό εμπόδιο, αφού η ενωμένη αντιπολίτευση θα προσπαθεί να μαζέψει τα συντρίμια της μετά τη νέα ήττα της, ακάθεκτος στον δρόμο προς την "Γαλάζια Πατρίδα" και τις διεκδικήσεις του σε βάρος Ελλάδας και Κύπρου<br /><br />Το χειρότερο θα είναι ότι και η Δύση θα αντιληφθεί ότι θέλοντας και μη θα πρέπει να τα βρεί με τον Ερντογάν, κάνοντάς του τα χατήρια, αφού η Ευρώπη θα έχει ήδη μπεί σε περίοδο ψυχρού πολεμου με την Ρωσία και οι ΗΠΑ θα έχουν την προσοχή τους στραμένη στον Ινδοειρηνικό<br /><br />Ωστόσο ο Ερντογάν δεν μπορεί να παραβλέψει το γεγονός ότι ΗΠΑ -Ελλάδα και Γαλλία-Ελλάδα έχουν έρθει πολύ κοντά και είμαστε πλέον Στρατηγικοί Σύμμαχοι με Ουάσιγκτον και Παρίσι, καθώς επίσης και το ότι έχουν την δυνατότητα με παροχή στρατιωτικού υλικού στη χώρα μας, όπως έκαναν στην περίπτωση της Ουκρανίας να γείρουν την πλάστιγγα υπέρ μας σε περίπτωση πολέμου<br /><br />Επίσης η Ελλάδα στρατιωτικά εμφανίζεται ιδιαίτερα ισχυροποιημένη έναντι της Τουρκίας και το ισοζύγιο μεταξύ των Ενόπλων Δυνάμεων των δύο χωρών, δεν έχει καμμία σχέση με την τεράστια διαφορά ισοζυγίου μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας<br /><br />Το σπουδαιότερο όλων είναι ότι ΗΠΑ και ΕΕ βρίσκονται ήδη σε Ψυχρό πόλεμο με την Ρωσία και δεν επιθυμούν να διαρραγεί η ενότητα της Συμμαχίας του ΝΑΤΟ στην ΝΑ του πτέρυγα από έναν Ελληνοτουρκικό πόλεμο<br />Συνεπώς εάν ο Ερντογάν τον προκαλέσει θα βρεθεί απέναντι από οδυνηρές συνέπειες.<br /><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πως τα "μαθήματα" που αντλεί ο Ερντογάν από τα λάθη του Πούτιν στην Ουκρανία θα διαμορφώσουν τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις στο μέλλον;

Παναγιώτης Νάστος Καθώς ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν παρακολουθεί τις ρωσικές δυνάμεις να δοκιμάζονται σκληρά στην Ουκρανία, μπο...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς οι ΗΠΑ εξώθησαν τον Πούτιν στην παγίδα της Ουκρανίας.

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/03/%CE%9D%CE%AD%CE%BF-%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%BF17.jpg" width="736" /><br /><br /><b>Γεννηματάς Παναγιώτης</b><br />Δεν είναι εύκολο να διακρίνει κανείς αν η -σε ρυθμούς βάδην- ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αποτελεί στρατηγική επιλογή ή επιχειρησιακό μετεωρισμό. Η άμεση όμως αντίδραση της Δύσης να σπεύσει σε ομόθυμη καταδίκη της εισβολής και σε κυρωτική απομόνωση της Ρωσίας, σε όσο το δυνατόν περισσότερα πεδία σχέσεων, επιτρέπει την υπόθεση ότι η ρωσική εισβολή υπήρξε από καιρού αναμενόμενη, έως και ευπρόσδεκτη. Εντυπωσιάζει πράγματι η δυτική αντισυσπείρωση που περιλαμβάνει και χώρες ενεργειακά ζωτικά εξαρτημένες από τη Ρωσία.<br /><br />Η εικόνα που τείνει να διαμορφωθεί ανακαλεί, σε όσους τουλάχιστον έχουν προλάβει τη σχετική ιστορική εμπειρία, μνήμες ψυχροπολεμικού παρελθόντος. Κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί την τόσο άμεση αναβίωση του παραπετάσματος που χώρισε την Ευρώπη από το 1945 μέχρι το 1989. Το νέο παραπέτασμα εγείρεται σήμερα ανατολικότερα. Δεν παύει όμως να αποκόπτει από την Ευρώπη μια τεράστια εδαφική προέκταση ευρωπαϊκού εδάφους, που αποτελεί αυτοδίκαια τον άμεσο ζωτικό χώρο επέκτασης των ευρωπαϊκών συμφερόντων, με ανταλλαγή μέχρι στιγμής μόνο την άνετη “άρδευση” με ρωσικό φυσικό αέριο των ανατολικότερων ευρωπαϊκών οικονομιών.<br /><br />Μετά το annus mirabilis 1989, οι ευρωπαϊκές χώρες, με πρωτοπόρο την ενωμένη Γερμανία, πίστεψαν ότι ο κόσμος είχε εισέλθει σε μια νέα περίοδο ειρηνικής συνεργασίας, ανεμπόδιστης από ιδεολογικούς αποκλεισμούς. Η κατάρρευση του σοσιαλισμού στις πρώην σοβιετικές περιοχές θεωρήθηκε ότι άνοιγε μια εποχή ελεύθερων οικονομικών και πολιτισμικών ανταλλαγών, με ένα κόσμο που είχε ιστορικά αυτοκαταδικαστεί σε μακροχρόνιο αποκλεισμό και, ως εκ τούτου, παρουσίαζε τεράστια περιθώρια οικονομικής ανάπτυξης και συνεργασίας.<br /><br />Η αισιόδοξη θεώρηση του μέλλοντος ενθάρρυνε την Ευρώπη στη συνολική της εξάρτηση από το φυσικό αέριο, που από τα μέσα του 1970 είχε επιλεγεί ως φιλικότερη προς το περιβάλλον ενεργειακή λύση. Οι αμεσότερες πηγές προμήθειας φυσικού αερίου ήσαν (και παραμένουν) για την Ευρώπη, η Ρωσία και η Αλγερία. Και οι δύο περιοχές προμήθειας αξιοποιήθηκαν ταχύτατα, με την αντίστοιχη ενδοευρωπαϊκή γεωγραφική κατανομή. Η Ελλάδα, ευρισκόμενη σε ένα ευνοϊκό σταυροδρόμι που της επέτρεπε να έχει έγκαιρα αντισταθμίσει την μονομερή εξάρτηση από τον ανατολικό προμηθευτή, προωθώντας τη διασύνδεσή της με το αέριο της Αλγερίας δια μέσου αγωγού από την Ιταλία, συλλαμβάνεται να έχει και ως προς αυτό καθυστερήσει.<div><br />Ο κλοιός του ΝΑΤΟ στη Ρωσία<br /><br />Δυστυχώς, και πρέπει να υπογραμμίσουμε αυτό το “δυστυχώς”, η αλαζονική εξωτερική πολιτική της περιόδου Κλίντον στις ΗΠΑ επέλεξε, με εντελώς αδικαιολόγητη για την εποχή σπασμωδικότητα, να επεκτείνει την εξάπλωση του ΝΑΤΟ όσο το δυνατόν πλησιέστερα προς τη Ρωσία, προκειμένου προφανώς να επωφεληθεί από τη ενδοτικότητα της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής της περιόδου Μπόρις Γιελτσίν.<br /><br />Στην επέκταση αυτή προέβη εις πείσμα των αντίθετων συστάσεων του George Kennan, του πατέρα της από το 1947 ακολουθούμενης πολιτικής της σοβιετικής ανάσχεσης (Containment). Ο γηραιός Αμερικανός διπλωμάτης με άρθρο του το 1998 συνιστούσε να μην επισπευσθεί η επέκταση προς τη Ρωσία ενός ψυχροπολεμικού ασφαλειακού κλοιού, όπως το ΝΑΤΟ. Η βιαστική αυτή επέκταση επρόδιδε εμφανή δυσπιστία προς την μετασοβιετική Ρωσία, εφ’ όσον την εξελάμβανε ως απλό υποκατάστατο του παλαιού σοβιετικού εχθρού.<br /><br />Δεν είναι υπερβολή να ισχυριστεί κανείς ότι η δυτική αυτή επιμονή στην καταχρηστική εξάπλωση του ΝΑΤΟ, με κύρια επιδίωξη την εμπέδωση του δυτικού πολιτικού ελέγχου πάνω στις χώρες που ανήκαν μέχρι χτες στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας και πρωτίστως στην εμπέδωση αισθήματος ασφαλείας στις τρεις μικρές βαλτικές χώρες, συνέβαλε στην επίσπευση ανεπιθύμητων για τη δύση εσωτερικών εξελίξεων στη Ρωσία.<br /><br />Το καθεστώς Βλαδίμιρ Πούτιν που επιβλήθηκε στη Δημοκρατία της Ρωσίας, με αφορμή την έκρηξη πολέμου στην Τσετσενία στον οποίον δεν ήταν αμέτοχος και ο δυτικός δάκτυλος, δεν έκρυψε ποτέ ότι εξ αρχής διακατεχόταν από σύνδρομο εξωτερικής πολιορκίας. Το αίσθημα αυτό εντάθηκε κατά την περίοδο της προεδρίας Μπους, όταν οι ΗΠΑ απεδείκνυαν ανενδοίαστα ότι εννοούσαν να επεμβαίνουν όπου εκείνες θεωρούσαν αυθαιρέτως σκόπιμο, χωρίς να λαμβάνουν υπ’ όψη τις τυχόν ενστάσεις των ευρωπαίων και φυσικά τις ανησυχίες της ίδιας της Ρωσίας.<br /><br />Μία προδιαγεγραμμένη κρίση<br /><br />Κατά το διάστημα από το 2008 μέχρι σήμερα, ο αισθητήρας πολιορκίας της Ρωσίας είναι εντοπισμένος στην Ουκρανία. Είναι κάτι που η Δύση δεν αγνοεί. Η προειδοποιητική ένδειξη αποφασιστικότητας του προέδρου Πούτιν στην περίπτωση της Κριμαίας το 2014 δεν ελήφθη επαρκώς υπ’ όψη. Αντίθετα, ίσως μάλιστα να ενεθάρρυνε τους δυτικούς στην άσκηση τοπικών πιέσεων στο ίδιο βραδυφλεγές ουκρανικό μέτωπο, προκειμένου ο Ρώσος πρόεδρος, διακατεχόμενος και ο ίδιος από σύνδρομο προσωπικού δυναμισμού και πολιτικού επιδεικτισμού, να παρασυρθεί να κλιμακώσει την αντίδρασή του στα υπόγεια ερεθίσματα της Ουκρανίας, ώστε να καταγγελθεί διεθνώς ως “επιτιθέμενος” και “διεθνής ταραξίας”, τον οποίον η διεθνής ειρηνική κοινότητα των εθνών και πρωτίστως βέβαια η δυτική κοινωνία θα όφειλε να καταδικάσει και απομονώσει.<br /><br />Η εξελισσόμενη εισβολή στην Ουκρανία και περισσότερο ο τρόπος με τον οποίον αντιμετωπίζεται από τη Δύση, χωρίς καμμιά παροχή ουσιαστικής βοήθειας προς μέχρι χτες στηριζόμενο από τους δυτικούς τοπικό καθεστώς, επιβεβαιώνει την υπόθεση ότι οι ΗΠΑ ανέμεναν την ρωσική αντίδραση, αν εναγωνίως δεν την προσδοκούσαν! Τα γεγονότα προ μηνών στο Καζακστάν δεν μπορεί ασφαλώς να θεωρηθούν άσχετα. Μέχρι στιγμής πάντως η εισβολή έχει “αξιοποιηθεί” αποτελεσματικά.<br /><br />Η Ευρώπη, που είναι και το θύμα της εκτίναξης των τιμών ενέργειας, έχει απομονωθεί από τη Ρωσία. Το κρισιμότερο όμως σκέλος του παιγνίου έχει να κάνει με τον ενεργειακό εκβιασμό που υφίσταται η Γερμανία. Η Ευρώπη και κυρίως η Γερμανία εξωθείται να αποκοπεί ενεργειακά από μια καλοστημένη τριακονταετή ενεργειακή συνεργασία με τη Ρωσία, προκειμένου να μεταθέσει την εξάρτησή της από πού; Οι εφιάλτες του Ρουρ αναβιώνουν. Το ερώτημα θα το απαντήσει η ίδια η Γερμανία. Η υπόλοιπη Ευρώπη είναι νεκρή.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πώς οι ΗΠΑ εξώθησαν τον Πούτιν στην παγίδα της Ουκρανίας.

Γεννηματάς Παναγιώτης Δεν είναι εύκολο να διακρίνει κανείς αν η -σε ρυθμούς βάδην- ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αποτελεί στρατηγική επιλογή...

Διαβάστε την συνέχεια

Δύο μέτρα και δύο σταθμά από Δύση για Ρωσία και Τουρκία

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/03/iskra7.jpg" width="748" /><br /><br /><b>Καρακωστάνογλου Βενιαμίν</b><br />Οι ανησυχητικές εξελίξεις στην κρίση μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας και η δεδομένη και επιδεινούμενη τουρκική απειλή (με ποικίλες παραβιάσεις εθνικής κυριαρχίας) κατά της Ελλάδος και της Κύπρου, μάς οδηγούν, αναπότρεπτα, σε συγκρίσεις και συμπεράσματα. Η Ουκρανία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, ούτε της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρά ταύτα, εκδηλώνεται καθημερινά, το τελευταίο διάστημα, η ισχυρή αλληλεγγύη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην διαμάχη της με τη Ρωσία, η οποία μάλιστα είναι έμπρακτη με αποστολή στρατευμάτων σε γειτονικές χώρες του ΝΑΤΟ, αλλά και στρατιωτικής βοήθειας στην ίδια την Ουκρανία, με στόχο την ενίσχυσή της απέναντι σε ενδεχόμενη ρωσική στρατιωτική επίθεση.<br /><br />Η Ουκρανία έλαβε αμέριστη διπλωματική και πολιτική υποστήριξη, μεγάλη δημοσιότητα στα ΜΜΕ παγκοσμίως και άμεση εμπλοκή της ανώτατης ηγεσίας όλων των παραπάνω δυτικών χωρών, ταυτόχρονα με την απειλή σοβαρών οικονομικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας, χωρίς να αποκλείονται (ρητά τουλάχιστον), στο μέλλον και στρατιωτικά μέτρα. Υπενθυμίζουμε ότι η Ρωσία και η Ουκρανία ανήκαν μέχρι το 1989-1990 στην Σοβιετική Ένωση και στο Ανατολικό Μπλοκ (Σύμφωνο της Βαρσοβίας) και οι λαοί τους έχουν φυλετική, θρησκευτική και γλωσσική συγγένεια.<br /><br />Εκδηλώνεται, λοιπόν, πολύπλευρη αλληλεγγύη της Δύσης προς την Ουκρανία, κυρίως λόγω της προσάρτησης από την Ρωσία το 2014, της περιοχής της Κριμαίας (που ανήκει στην Ουκρανία από το 1953, οπότε εκχωρήθηκε από την τότε σοβιετική ηγεσία στην Ουκρανία, από την Ρωσία όπου ανήκε νωρίτερα). Επίσης λόγω της εξέγερσης της ρωσικής πλειοψηφίας των κατοίκων στην Ανατολική Ουκρανική Επαρχία του Ντονμπάς (Ντόνετσκ και Λουχάνσκ), τμήματα της οποίας de facto αποσχίσθηκαν από την υπόλοιπη Ουκρανία και δημιούργησαν αυτόνομη τοπική εξουσία που δεν αναγνωρίζεται επισήμως, αλλά είναι βέβαιο ότι υποστηρίζεται από την Ρωσία. Η Δούμα (Ρωσική Βουλή) πρότεινε πρόσφατα την αναγνώριση της ανεξαρτησίας αυτών των δύο αυτοαποκαλούμενων ¨Λαικών Δημοκρατιών¨, την οποία και ανήγγειλε ο πρόεδρος Πούτιν, με διάγγελμά του στις 21/2/22.<br /><br />Αν θελήσουμε να συγκρίνουμε την παραπάνω κινητοποίηση των συμμάχων και εταίρων μας με την αδιαφορία τους απέναντι στη συμπεριφορά της Τουρκίας (κράτους μέλους του ΝΑΤΟ και υποψήφιου για την Ευρωπαϊκή Ένωση) απέναντι σε δύο χώρες μέλη της ΕΕ (Ελλάδα και Κύπρο) και σε μία χώρα μέλος του ΝΑΤΟ (Ελλάδα), διαπιστώνουμε ότι ο κατάλογος των παράνομων και εχθρικών κινήσεων της Τουρκίας, που είναι γνωστός, είναι ανεξάντλητος!<br /><a href="https://slpress.gr/diethni/poioi-kai-giati-paizoyn-me-enan-g-pagkosmio-polemo/"> </a><br />Το ερώτημα που προκύπτει όμως και το απευθύνουμε στις συμμαχικές χώρες του ΝΑΤΟ και τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι γιατί ισχύουν αυτά τα διπλά και άνισα κριτήρια στον χειρισμό των απειλών και της χρήσης βίας κατά δύο κρατών μελών (Ελλάδας-Κύπρου) των δύο αυτών Διεθνών Περιφερειακών Οργανισμών;<br /><br />Αιτιάσεις για Τουρκία<br /><br />Γιατί η διχοτομημένη και κατεχόμενη Κύπρος, από το 1974, εγκαταλείπεται ουσιαστικά σ’ αυτήν την κατάσταση, η οποία μάλιστα, λόγω της διεθνούς αδράνειας και υποκρισίας, ολοένα διευρύνεται (Βαρώσια-Αμμόχωστος) και μάλιστα επιδεινώνεται (απαίτηση νομιμοποίησης της κατοχής με αναγνώριση της Βόρειας τουρκοκρατούμενης Κύπρου ως Κράτους); Γιατί το Εθνικό Κέντρο (Αθήνα) δεν στέλνει τελεσίγραφο για την επανένωση, εδώ και τώρα (μετά από 48 χρόνια), χρησιμοποιώντας το δικαίωμα της εγγυήτριας δύναμης, εφόσον η Τουρκία αρνείται να αποσύρει τον κατοχικό στρατό της, σε πλήρη αντίθεση με Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας (ΣΑ)του ΟΗΕ;<br /><br />Γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν κατάφερε να αποφασίσει ούτε τις ελάχιστες οικονομικές κυρώσεις που είχε συζητήσει, επί δύο χρόνια τώρα, κατά της Τουρκίας, για τις παράνομες έρευνες και γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ και την εν δυνάμει ελληνική υφαλοκρηπίδα; Γιατί άλλα τα κριτήρια στον χειρισμό από τον ΟΗΕ και το ΝΑΤΟ της κρίσης στο Κοσσυφοπέδιο (χρήση βίας χωρίς απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας) και άλλα για το Κυπριακό (ούτε καν σκέψη για χρήση βίας ή κυρώσεων κατά της Τουρκίας);<br /><br />Γιατί ζητείται από τους Ρώσους να αποσύρουν τις δυνάμεις τους από την μεθόριο με την Ουκρανία, ενώ δεν έχει ζητηθεί αποφασιστικά η αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών δυνάμεων από την Βόρεια Κύπρο, τα οποία απειλούν και εκβιάζουν την ελεύθερη Νότια Κύπρο, κράτος μέλος του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Το ίδιο ισχύει και για την 4η Τουρκική Στρατιά, της Σμύρνης, με 110.000 άνδρες και τον μεγαλύτερο αποβατικό στόλο ίσως παγκοσμίως, όταν οι δυνάμεις αυτές βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από τα αμιγώς ελληνοκατοικούμενα από χιλιάδες χρόνια ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου τα οποία απειλούν ποικιλοτρόπως (Ίμια, αποβατικές ασκήσεις, συνεχείς υπερπτήσεις, NAVTEX και απειλητικές δηλώσεις της τουρκικής ηγεσίας ότι πλέον αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σε αυτά).<br /><br />Γιατί δεν επιβάλλεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση στην Τουρκία, η προσχώρηση και αποδοχή της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο οφείλει έτσι κι αλλιώς να πράξει ως υποψήφιο κράτος για ένταξη, ώστε να αναγκασθεί να δεχθεί την διεθνή νομιμότητα και να δρομολογηθεί έτσι η αυτόματη προσφυγή (με την Ελλάδα) για την οριοθέτηση της ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης;<br /><br />Γιατί δεν επιβάλλεται πλήρες embargo εξοπλισμών προς την Τουρκία, από την Γερμανία, Αγγλία, Ισπανία, Ιταλία και τις ΗΠΑ, ενώ είναι προφανές ότι τα υποβρύχια, το ελικοπτεροφόρο και τα άλλα εξελιγμένα οπλικά συστήματα που έχουν παραγγελθεί και κατασκευάζονται στις παραπάνω χώρες για την Τουρκία, πρωτίστως θα χρησιμοποιηθούν κατά της Ελλάδος και της Κύπρου; Και το ίδιο ισχύει για τα 40 F-16 με σύγχρονο εξοπλισμό viper που ζήτησε να αγοράσει η Τουρκία από της ΗΠΑ!<br /><br />Τέλος, απευθύνουμε τα ίδια ερωτήματα και προς την ελληνική και την κυπριακή κυβέρνηση, ζητώντας εναγωνίως (εν όψει της πλήρους, πλέον, αποκάλυψης των τουρκικών προθέσεων για το Αιγαίο, τα νησιά μας και την κατεχόμενη Κύπρο) να λάβουν άμεσα, ξεχωριστά αλλά και από κοινού, όλα εκείνα τα δραστικά και αποτρεπτικά μέτρα κατά της εξελισσόμενης τουρκικής απειλής και κατά της συνεχιζόμενης κατοχής, είτε στρατιωτικά, είτε νομικά-θεσμικά (βέτο, καταγγελίες και έντονη ενημερωτική καμπάνια), ώστε να απαιτηθεί -και να διασφαλισθεί- η ακεραιότητα της ελληνικής και κυπριακής επικράτειας, στην ξηρά, στον αέρα και τη θάλασσα, αλλά και η οφειλόμενη, συμβατικά, πολιτικά και ηθικά, έμπρακτη στήριξη και αλληλεγγύη από τους συμμάχους και εταίρους μας. Και βέβαια να οικοδομηθεί ανάλογο αγωνιστικό φρόνημα αντίστασης και ετοιμότητας στον λαό και ιδίως στη νεολαία μας.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Δύο μέτρα και δύο σταθμά από Δύση για Ρωσία και Τουρκία

Καρακωστάνογλου Βενιαμίν Οι ανησυχητικές εξελίξεις στην κρίση μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας και η δεδομένη και επιδεινούμενη τουρκική απειλή (...

Διαβάστε την συνέχεια

«Η συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν ήταν θέλημα της Δύσης-Διάψευση τώρα για τη συνεκμετάλλευση».

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="403" src="https://www.youtube.com/embed/3VACTHUtEjM" width="727" youtube-src-id="3VACTHUtEjM"></iframe></div><br /><div>Άμεση διάψευση των όσων υποστηρίζει ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χ.Ακάρ περί συζητήσεων με την Ελλάδα για συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, ζητά ο διεθνολόγος Γιώργος Φίλης. </div><div>«Το ΥΠΕΞ να διαψεύσει άμεσα όσα είπε ο Ακάρ». Ο κ.Φίλης μιλά για τα ελληνοτουρκικά, τις επιπτώσεις που έχει σε αυτά το ουκρανικό. Επισημαίνει ότι η Τουρκία θα βρεθεί σε δύσκολη θέση αν ο πόλεμος συνεχιστεί για μακρύ χρονικό διάστημα, γιατί θα υποχρεωθεί να πάρει θέση. Γιατί δεχθήκαμε να γίνει τώρα η συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν. </div><div><br /></div><div>Απ ΄ ότι φαίνεται «κάναμε το θέλημα της Δύσης». </div><div><br /></div><div>Υπάρχει κίνδυνος να χειροτερέψει η κατάσταση στο πολεμικό μέτωπο.Ο κ.Φίλης εκφράζει τις ανησυχίες του και επισημαίνει ότι ο κίνδυνος μιας σύγκρουσης εκτός ορίων μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας είναι μεγαλύτερος ακόμη και από τη κρίση των πυραύλων το 1962. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Η συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν ήταν θέλημα της Δύσης-Διάψευση τώρα για τη συνεκμετάλλευση».

Άμεση διάψευση των όσων υποστηρίζει ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χ.Ακάρ περί συζητήσεων με την Ελλάδα για συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, ζητά ο δι...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Μπάιντεν θα απειλήσει τον Κινέζο πρόεδρο με κυρώσεις!

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/07/china_usa.png"><img height="321" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/07/china_usa-696x349.png" width="765" /></a><br /><br />Τοποθετώντας το ντεκόρ, μερικές ώρες πριν από τη συζήτηση που θα έχουν σήμερα ο Τζο Μπάιντεν και ο Σι Τζινπίνγκ, οι ΗΠΑ έκαναν σαφές χθες Πέμπτη ότι η Κίνα θα εκτεθεί στον κίνδυνο να υποστεί αντίποινα εάν «υποστηρίξει τη ρωσική επίθεση» εναντίον της Ουκρανίας.<br /><br />«Ανησυχούμε πως (οι Κινέζοι) σχεδιάζουν να βοηθήσουν άμεσα τη Ρωσία με στρατιωτικό εξοπλισμό που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην Ουκρανία. Ο πρόεδρος Μπάιντεν θα μιλήσει με τον πρόεδρο Σι αύριο και θα του πει καθαρά ότι η Κίνα θα φέρει ευθύνη για κάθε ενέργεια με σκοπό να υποστηριχθεί η ρωσική επίθεση – και ότι δεν θα διστάσουμε να της επιβάλουμε κόστη», είπε χθες Πέμπτη ο αμερικανός ΥΠΕΞ Άντονι Μπλίνκεν.<br /><br />«Βλέπουμε με ανησυχία το ότι η Κίνα εξετάζει το να προσφέρει στη Ρωσία άμεση στρατιωτική βοήθεια», επέμεινε.<br /><br />Το Πεκίνο έχει διαψεύσει κατηγορηματικά πως έχει τέτοια πρόθεση.<br /><br />Η Ουάσιγκτον λέει πως ανησυχεί επίσης ότι η κινεζική κυβέρνηση θα βοηθήσει τη Μόσχα να παρακάμψει τις δυτικές κυρώσεις.<br /><br />Πρόκειται για την πιο απερίφραστη προειδοποίηση που έχουν απευθύνει, δημόσια ή ιδιωτικά, οι ΗΠΑ στην Κίνα από την έναρξη της ρωσικής επίθεσης εναντίον της Ουκρανίας την 24η Φεβρουαρίου. Διατυπώθηκε μερικές ώρες πριν από τη συνδιάλεξη του αμερικανού και του κινέζου προέδρου, που προβλέπεται να γίνει στις 09:00 (ώρα ανατολικών ΗΠΑ· στις 15:00 ώρα Ελλάδας), σύμφωνα με δελτίο Τύπου που δημοσιοποίησε ο Λευκός Οίκος.<br /><br />Οι αμερικανικές προειδοποιήσεις καταγράφονται με φόντο τις ευρύτερες διμερείς εντάσεις για σειρά ζητημάτων.<br /><br />Θα πρόκειται για την πρώτη συζήτηση των προέδρων Μπάιντεν και Σι από τον Νοέμβριο – και θα είναι φορτωμένη εντάσεις.<br /><br />Η ουκρανική κρίση αποτελεί νέο μέτωπο στους ανταγωνισμούς των δύο πλευρών. Οι ελπίδες ένθεν κακείθεν για αποκλιμάκωση στο ευρύ φάσμα των διενέξεων μοιάζουν να έχουν ξεφουσκώσει.<br /><br />Τον περασμένο Νοέμβριο, ο κ. Μπάιντεν είχε χαιρετίσει με αρκετή θέρμη τον κινέζο πρόεδρο, με τον οποίο γνωρίζεται από την εποχή που ήταν αντιπρόεδρος, ενώ ο κ. Σι αποκάλεσε τον ένοικο του Λευκού Οίκου «παλιό φίλο». Όμως οι αμοιβαίες φιλοφρονήσεις δεν κρύβουν πως οι δύο πλευρές αντιμετωπίζουν η μια την άλλη ως αντίπαλο, αν και αμφότερες διαβεβαιώνουν πως θέλουν να αποφύγουν «ψυχρό πόλεμο» ή ανοικτή σύγκρουση.<br /><br />Η Ουάσινγκτον βλέπει με δυσπιστία τη σχέση της Κίνας με τη Ρωσία, ο πρόεδρος της οποίας Βλαντίμιρ Πούτιν ανακοίνωσε τον περασμένο μήνα ότι Μόσχα και Πεκίνο αποκτούν στρατηγική εταιρική σχέση «χωρίς όρια».<br /><br />Η Κίνα έχει αποφύγει επιμελώς να καταδικάσει την ρωσική επίθεση στην Ουκρανία, ακόμη και να μιλήσει για εισβολή. Αν και διαβεβαιώνει πως σέβεται την εθνική κυριαρχία της Ουκρανίας, επισημαίνει ότι η Ρωσία είχε θεμιτές ανησυχίες για την ασφάλειά της που θα όφειλαν να αντιμετωπιστούν και καλεί να εξευρεθεί διπλωματική λύση στη σύρραξη.<br /><br />Η Ουάσινγκτον και οι σύμμαχοί της δεν έχουν ακόμη αποφασίσει τι είδους μέτρα θα λάμβαναν σε βάρος της Κίνας αν πράγματι το Πεκίνο προσέφερε υποστήριξη στη Μόσχα, είπε αξιωματούχος ενήμερος για όσα συζητώνται σχετικά. Εάν επιλεγόταν το ίδιο μοντέλο, των εκτενών οικονομικών κυρώσεων, αυτό θα είχε πολύ σοβαρές συνέπειες για την οικονομία των ΗΠΑ και την παγκόσμια οικονομία: η Κίνα άλλωστε είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο και ο μεγαλύτερος εξαγωγέας στον κόσμο.<br /><br />Προπαρασκευαστική συνάντηση συνεργατών των δύο προέδρων -του συμβούλου εθνικής ασφαλείας Τζέικ Σάλιβαν και του κορυφαίου στελέχους του κινεζικού ΚΚ για θέματα διεθνών σχέσεων Γιανγκ Τζιετσί- στη Ρώμη τη Δευτέρα ήταν ιδιαίτερα μακρά και περιγράφτηκε με όρους όπως «σκληρή» και «τεταμένη».<br /><br />Η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα κάποια απόδειξη του ισχυρισμού ότι η Κίνα σκοπεύει να προσφέρει στρατιωτική βοήθεια στη Ρωσία. Η Μόσχα το έχει διαψεύσει. Το Πεκίνο μιλά για «παραπληροφόρηση».<br /><br />Πάντως ο ρώσος υπουργός Οικονομικών Αντόν Σιλουάνοφ είπε αυτή την εβδομάδα ότι η χώρα του λογαριάζει στη σχέση της με την Κίνα για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στο χτύπημα για την οικονομία της εξαιτίας των δυτικών κυρώσεων που έχουν σκοπό να απομονώσουν τη ρωσική οικονομία.<br /><br />Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι το μοναδικό ζήτημα-πρόκληση στην ατζέντα.<br /><br />Αναμένεται να θιγούν επίσης οι συνομιλίες όσον αφορά τη διεθνή συμφωνία για το πρόγραμμα πυρηνικής ενέργειας του Ιράν, το εξοπλιστικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας και την Ταϊβάν, πέρα από τις διμερείς διαπραγματεύσεις για το εμπόριο.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Μπάιντεν θα απειλήσει τον Κινέζο πρόεδρο με κυρώσεις!

Τοποθετώντας το ντεκόρ, μερικές ώρες πριν από τη συζήτηση που θα έχουν σήμερα ο Τζο Μπάιντεν και ο Σι Τζινπίνγκ, οι ΗΠΑ έκαναν σαφές χθες Πέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μακρόν για ΝΑΤΟ: Η ουκρανική κρίση ήταν ηλεκτροσόκ -Ήταν εγκεφαλικά νεκρό όταν η Τουρκία απειλούσε την Ελλάδα.

<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/big_article_image/public/2022-03/macron-xamigelo-xeri-pigouni.jpg.webp?itok=GDoWU40z" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="800" height="320" src="https://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/big_article_image/public/2022-03/macron-xamigelo-xeri-pigouni.jpg.webp?itok=GDoWU40z" width="696" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">«Η ουκρανική κρίση υπήρξε ένα ηλεκτροσόκ για το ΝΑΤΟ», δήλωσε ο Εμανουέλ Μακρόν. </span></h3><div><div>Παρουσιάζοντας σήμερα το προεκλογικό του πρόγραμμα για την επανεκλογή του στην προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας και ερωτηθείς από δημοσιογράφο αν έκανε λάθος το 2019, όταν χαρακτήριζε το ΝΑΤΟ εγκεφαλικά νεκρό, διευκρίνισε ότι έτσι είχαν τα πράγματα όταν έκανε την εν λόγω δήλωση, κάνοντας λόγο για έλλειψη στρατηγικής καθαρότητας εκείνη την εποχή και αναφερόμενος χαρακτηριστικά στην <b><a href="https://www.iefimerida.gr/kosmos/makron-ayto-zoyme-einai-o-egkefalikos-thanatos-nato">περίπτωση της Τουρκίας που απειλούσε «άλλο κράτος-μέλος»</a>.</b></div></div></div><div><br /></div><a href="https://www.iefimerida.gr/">πηγή</a><div><br /></div><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μακρόν για ΝΑΤΟ: Η ουκρανική κρίση ήταν ηλεκτροσόκ -Ήταν εγκεφαλικά νεκρό όταν η Τουρκία απειλούσε την Ελλάδα.

«Η ουκρανική κρίση υπήρξε ένα ηλεκτροσόκ για το ΝΑΤΟ», δήλωσε ο Εμανουέλ Μακρόν.  Παρουσιάζοντας σήμερα το προεκλογικό του πρόγραμμα για τη...

Διαβάστε την συνέχεια