Σύνοδος των ταπεινωμένων της Ευρώπης στο Παρίσι. Μετά το σοκ στο Μόναχο, αναζητούν υπό πανικό λύση για Ουκρανία.

<img height="427" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/ab1f400cbd5eaeb183197197c264e95f_XL.jpg" width="732" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Δεν αποκλείει την αποστολή στρατού στην Ουκρανία ο πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας, Keir Starmer</span></h3>Μετά το σοκ στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου όπου κατέστη σαφές πως ΗΠΑ και Ρωσία – και όχι η Ευρώπη - θα είναι αυτοί που θα διαπραγματευτούν για το τέλος της ουκρανικής κρίσης, πανικός έχει σημάνει στις Βρυξέλλες και στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για την τεράστια, αν όχι ταπεινωτική αυτή γεωπολιτική και διπλωματική ήττα.<br />Οι Ευρωπαίοι τρέμουν το σενάριο εκείνο που θέλει τη Ρωσία και τις ΗΠΑ να είναι έτοιμες να … ξαναμοιράσουν τον κόσμο σε σφαίρες επιρροής όπως είχε συμβεί στη Γιάλτα το 1945, χωρίς αυτοί να έχουν λόγο και ρόλο.<br />Το κατέστησε σαφές το περασμένο Σάββατο 15/2 ο ειδικός αντιπρόσωπος των ΗΠΑ για την Ουκρανία, Keith Kellogg, όταν είπε πως η Ευρώπη δεν θα έχει θέση στο τραπέζι για τις ειρηνευτικές συνομιλίες για το ουκρανικό, παρά το γεγονός ότι η Ουάσινγκτον ζήτησε από τους Ευρωπαίους να απαντήσουν σε μια σειρά ερωτήσεων για το πώς θα μπορούσαν να συμβάλλουν στις εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία.<br />Ήταν κυρίως όμως η ομιλία του αντιπροέδρου των ΗΠΑ, J. D.Vance που έκανε τη γαλλική Le Monde να υποστηρίξει πως ο Vance κήρυξε ιδεολογικό πόλεμο στην Ευρώπη.<br />Υπό τις καταιγιστικές αυτές εξελίξεις όπου οι Ευρωπαίοι βιώνουν μια άνευ προηγουμένου στρατηγική απομόνωση, ο πρόεδρος της Γαλλίας, Emmanuel Macron έχει συγκαλέσει για σήμερα 17/2 μια μίνι, έκτακτη Σύνοδο Κορυφής σε μια απέλπιδα προσπάθεια η Ευρώπη να διαμορφώσει μια ενιαία πολιτική για το πώς θα κινηθεί απέναντι σε ΗΠΑ και Ρωσία έτσι ώστε να εξασφαλίσει μια θέση στις κρίσιμες διαπραγματεύσεις για την επόμενη ημέρα στην Ουκρανία.<br />Στη Σύνοδο το παρών θα δώσουν Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Πολωνία, Ιταλία, Ισπανία, Ολλανδία και Δανία, η οποία θα εκπροσωπεί της χώρες της Βαλτικής και της Σκανδιναβίας ενώ παρόντες θα είναι επίσης ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Antonio Costa, η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen, καθώς επίσης και ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Mark Rutte.<br /><br />Scholz: Πρόωρη η συζήτηση περί αποστολής ευρωπαϊκών στρατευμάτων στην Ουκρανία<br /><br />Πρόωρη χαρακτηρίζει ο Γερμανός καγκελάριος, Olaf Scholz, τη συζήτηση περί αποστολής ευρωπαϊκών στρατευμάτων στην Ουκρανία, στο πλαίσιο ειρηνευτικής αποστολής.<br />Σε σχόλια που μετέδωσε η Süddeutsche Zeitung, ο Scholz δήλωσε ότι «δυστυχώς απέχουμε ακόμη πολύ» από αυτή τη στιγμή και πρόσθεσε ότι «είναι απολύτως σαφές ότι ένας πολύ ισχυρός ουκρανικός στρατός, ακόμη και σε καιρό ειρήνης, πρέπει να βρίσκεται στον πυρήνα» οποιασδήποτε λύσης.<br />Σύμφωνα με το Reuters, ο Γερμανός καγκελάριος μίλησε για την ευρωπαϊκή ασφάλεια ευρύτερα, λέγοντας ότι η υποστήριξη της Ουκρανίας και του στρατού της θα είναι «ένα μεγάλο έργο για την Ευρώπη, για τις ΗΠΑ και τους διεθνείς εταίρους της συμμαχίας».<br />«Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η Ευρώπη θα ξεπεράσει τις προκλήσεις του μέλλοντος με ισχυρό και κυρίαρχο τρόπο και με ίσια πλάτη», δήλωσε ο Scholz στους δημοσιογράφους στο περιθώριο προεκλογικής εκδήλωσης στο Κάσελ, πριν από την αναχώρησή του για τη γαλλική πρωτεύουσα.<br /><br />Antonio Costa (EE): Πρέπει να είμαστε παρόντες στη μελλοντική αρχιτεκτονική ασφαλείας στην Ευρώπη<br /><br />Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία και για να καταρτιστεί η «μελλοντική αρχιτεκτονική ασφαλείας» στην Ευρώπη, δηλώνει ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Antonio Costa μιλώντας στους Financial Times.<br />«Eάν ο πρόεδρος Trump θέλει οι Ευρωπαίοι να αναλάβουν μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης για την ασφάλειά τους, τότε φυσικά οι Ευρωπαίοι πρέπει να είναι παράγοντας- κλειδί στον σχεδιασμό της νέας αρχιτεκτονικής ασφαλείας», είπε ο Costa υποστηρίζοντας πως το θέμα «δεν είναι μόνο η Ουκρανία».<br />«Οι διαπραγματεύσεις για τη νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας πρέπει να πάρουν υπόψη ότι η Ρωσία είναι παγκόσμια απειλή, όχι μόνο απειλή για την Ουκρανία» είπε ο Costa.<br /><br />Keir Starmer (Πρωθυπουργός Βρετανίας): Είμαστε έτοιμοι να στείλουμε στρατεύματα στην Ουκρανία εάν χρειαστεί<br /><br />Η Βρετανία είναι έτοιμη να στείλει τα στρατεύματά της στην Ουκρανία εάν χρειαστεί για να διασφαλίσει την Ουκρανία, δήλωσε ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Keir Starmer σε άρθρο για την εφημερίδα Telegraph.<br />«Η Βρετανία είναι έτοιμη να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην επιτάχυνση των εργασιών για τις εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία.<br />Αυτό περιλαμβάνει τη συνεχή υποστήριξη για τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, στις οποίες η Βρετανία έχει ήδη δεσμεύσει 3 δισεκατομμύρια στερλίνες ετησίως έως τουλάχιστον το 2030.<br />Αλλά σημαίνει επίσης ότι είναι έτοιμο και πρόθυμο να συμβάλει στην παροχή εγγυήσεων για την ασφάλεια της Ουκρανίας, αναπτύσσοντας τα στρατεύματά μας στη χώρα εάν χρειαστεί.<br />Ο πρωθυπουργός Keir Starmer σημείωσε ότι αισθάνεται «πολύ βαθιά» την ευθύνη που συνδέεται με τη δυνατότητα να τεθούν σε κίνδυνο τα βρετανικά στρατεύματα, αλλά ότι η βοήθεια του Κιέβου, υποστήριξε, θα διασφάλιζε την ασφάλεια της ηπείρου και της ίδιας της Βρετανίας.<br />Ο Keir Starmer κάλεσε την Ευρώπη να εντείνει το παιχνίδι ασφάλειας αυξάνοντας τις δαπάνες και αναλαμβάνοντας μεγαλύτερο ρόλο στο ΝΑΤΟ.<br />«Μιλάμε για αυτό εδώ και πολύ καιρό - και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ έχει δίκιο που απαιτεί να το κάνουμε αυτό», είπε ο πρωθυπουργός.<br />Σημειώνεται πως το Σάββατο 16/2, ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky είχε ζητήσει τη δημιουργία ενός «ευρωπαϊκού στρατού», εν μέσω αυξανόμενης ανησυχίας ότι οι ΗΠΑ ενδέχεται να μην στηρίξουν πλέον την ήπειρο.<br /><br />Tusk: Η Πολωνία δεν θα στείλει στρατό στην Ουκρανία<br /><br />Η Πολωνία δεν θα στείλει τα στρατεύματά της στην Ουκρανία, αλλά θα συνεχίσει να παρέχει υποστήριξη στο Κίεβο, όπως έκανε μέχρι τώρα, δήλωσε ο Πολωνός πρωθυπουργός Donald Tusk.<br />Ο Tusk παραχώρησε δηλώσεις πριν πετάξει για την άτυπη σύνοδο κορυφής στο Παρίσι για την Ουκρανία και την ευρωπαϊκή ασφάλεια.<br />"Η Πολωνία είναι αποφασισμένη να συνεχίσει τη συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας από κοινού με την ΕΕ, τους συμμάχους και τις Ηνωμένες Πολιτείες", δήλωσε στους δημοσιογράφους ο Tusk.<br />Στο πλαίσιο αυτό, ο Πολωνός πρωθυπουργός σημείωσε ότι η Πολωνία έχει να διαδραματίσει βασικό ρόλο λόγω της ισχυρής της σχέσης με την Ουάσινγκτον.<br />"Έχουμε μια ορισμένη φήμη και πρέπει να διαδραματίσουμε θετικό ρόλο", τόνισε, προσθέτοντας ότι δεν βλέπει κανέναν λόγο να μην έχει η Ευρώπη λόγο στα πιο σημαντικά ζητήματα.<br /><br />«Η Ευρώπη θα δαπανήσει 10 φορές περισσότερα»<br /><br />Ο Tusk προειδοποίησε ότι η Ευρώπη δεν πρέπει να διστάσει να αναλάβει τώρα τις απαραίτητες αμυντικές δεσμεύσεις, καθώς θα πρέπει "να δαπανήσει 10 φορές περισσότερα αν δεν αποτρέψουμε έναν ευρύτερο πόλεμο".<br />Επισημαίνει για άλλη μια φορά το ιστορικό της Πολωνίας στο θέμα αυτό, καθώς η χώρα δαπανά το 4,7% του ΑΕΠ της για την άμυνα, πολύ πάνω από τον στόχο του 2% του ΝΑΤΟ.<br />Όπως τόνισε, «αν εμείς, οι Ευρωπαίοι, αποτύχουμε να ξοδέψουμε μεγάλα ποσά για την άμυνα τώρα, θα αναγκαστούμε να ξοδέψουμε 10 φορές περισσότερα αν δεν αποτρέψουμε έναν ευρύτερο πόλεμο.<br />Ως Πολωνός πρωθυπουργός δικαιούμαι να το πω δυνατά και καθαρά, αφού η Πολωνία ξοδεύει ήδη σχεδόν το 5% του ΑΕΠ της για την άμυνα.<br />Και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε».<br /><br />FT: Τρέχουν να προλάβουν οι Ευρωπαίοι<br /><br />Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αιφνιδιασμένη προσπαθεί να απαντήσει γρήγορα στις προετοιμασίες των ΗΠΑ και της Ρωσίας για ειρηνευτικές συνομιλίες στην Ουκρανία επισημαίνουν οι Financial Times.<br />«Είναι τρελό πόσο γρήγορα γίνονται όλα», αναφέρει το δημοσίευμα επικαλούμενο Δυτικό αξιωματούχο.<br />«Το μόνο που πρέπει να κάνει η Ευρώπη είναι να δώσει στην Ουκρανία όσο το δυνατόν περισσότερα, ώστε να μπορεί να πει «όχι» πιο αποφασιστικά στις διατάξεις που της επιβάλλονται.<br />Φυσικά, καταλαβαίνουμε ότι οι Αμερικανοί έχουν τα δικά τους προβλήματα με τους Ρώσους, δεν μας αφορά όταν πρόκειται για διμερείς σχέσεις…, αλλά η παρουσία της Ουκρανίας και της Ευρώπης είναι απαραίτητη εάν διεξάγονται διαπραγματεύσεις για την Ουκρανία και την Ευρώπη» επισήμανε ο αξιωματούχος, τονίζοντας ότι οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες «προετοιμάζονται για μια δυνητικά αποφασιστική εβδομάδα για την ευρωπαϊκή ασφάλεια».<br /><br />The Times: Γέφυρα… οι Βρετανοί μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ – Θα πείσει ο Starmer τον Trump;<br /><br />Να αποτελέσει μια … «γέφυρα» μεταξύ της Ευρώπης και των ΗΠΑ μετά το σοκ που αποτέλεσε η Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου για τους Ευρωπαίους θα επιχειρήσει ο Βρετανός πρωθυπουργός, Keir Starmer.<br />Σύμφωνα με τους βρετανικούς Times ο Starmer πιστεύει ότι έχει περισσότερες πιθανότητες να πείσει τον Αμερικανό πρόεδρο, Donald Trump να δώσει εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία.<br />Ο Βρετανός πρωθυπουργός αναμένεται να ταξιδέψει στην Ουάσιγκτον την επόμενη εβδομάδα για να παρουσιάσει μια συντονισμένη κοινή ευρωπαϊκή θέση για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία.<br />«Ενώ η ΕΕ είναι εγκλωβισμένη σε σκληρές διαμάχες με τον Trump για τους δασμούς και την ελευθερία του λόγου, η Βρετανία έχει υιοθετήσει μια πιο συμβιβαστική στάση, κάτι που κάνει τον Starmer να πιστεύει ότι αυτό θα τον βοηθήσει έτσι ώστε ο Trump να τον ακούσει καλύτερα» επισημαίνουν οι The Times.<br />Μάλιστα βάσει του δημοσιεύματος, ο Starmer μπορεί να καλέσει τις ευρωπαϊκές χώρες να χαλαρώσουν τη ρητορική τους προς τις ΗΠΑ μετά τη δημόσια διαμάχη μεταξύ της Γερμανίας και του αντιπροέδρου JD Vance την περασμένη εβδομάδα.<br />Παρόλο αυτά επισημαίνεται ότι ορισμένοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι διατηρούν επιφυλάξεις για το κατά πόσο η προσέγγιση του Starmer θα λειτουργήσει, πιστεύοντας ότι ακόμα κι αν καταφέρει να δημιουργήσει μια ειδική σχέση με τον Trump, δεν θα μπορέσει να επηρεάσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ για λογαριασμό της ΕΕ.<br /><br />Valls (Γάλλος υπουργός): Η Ευρώπη να περάσει στην αντεπίθεση<br /><br />Η Ευρώπη πρέπει να λάβει επιθετική στάση για να προστατεύσει τα στρατηγικά της συμφέροντα υπό τη σκιά των δηλώσεων των ΗΠΑ ότι οι σχέσεις μαζί της αλλάζουν και να συνεχίσει να υπερασπίζεται την Ουκρανία και να αυξάνει τον στρατιωτικό της προϋπολογισμό υποστήριξε ο Γάλλος υπουργός Υπερπόντιων Υποθέσεων Manuel Valls.<br />«Ο καιρός της αφέλειας τελείωσε.<br />Οι πρώτες δηλώσεις του Donald Trump, η ομιλία του αντιπροέδρου των ΗΠΑ J.D.Vance πριν από λίγες μέρες, οι πρώτες ενέργειες της αμερικανικής διπλωματίας υποχρεώνουν την Ευρώπη περισσότερο από ποτέ να αντιδράσει.<br />Αυτό υποχρεώνει την Ευρώπη να συνεχίσει να υπερασπίζεται και να υποστηρίζει την Ουκρανία, να αυξήσει τους στρατιωτικούς προϋπολογισμούς μας και να τηρήσει επιθετική στάση», δήλωσε ο Valls στο ραδιόφωνο Franceinfo.<br />Σύμφωνα με τον ίδιο, η πρωτοβουλία Macron είναι «ζωτικής σημασίας για τα στρατηγικά μας συμφέροντα, τόσο γαλλικά όσο και ευρωπαϊκά».<br />«Είναι σαφές ότι λαμβάνουν χώρα αλλαγές που μας υποχρεώνουν να αναλάβουμε την ευθύνη σε αυτή την ιστορική στιγμή», είπε ο Valls όταν ρωτήθηκε εάν οι ΗΠΑ εξακολουθούν να είναι σύμμαχοι της Ευρώπης.<br />«Ο κόσμος αλλάζει - με αυτήν την αμερικανική υπερδύναμη να διαδραματίζει πλήρως τον ρόλο της.<br />Υπό το πρίσμα αυτό, πρέπει να υπερασπιστούμε ορισμένες αξίες της παγκόσμιας τάξης και της Ευρώπης.<br />Η Ευρώπη βρίσκεται σε μια ιστορική στιγμή, είτε θα εξαφανιστεί, θα διαγραφεί από την Ιστορία, είτε θα περάσει στην επίθεση και θα αρχίσει να υπερασπίζεται τα στρατηγικά της συμφέροντα στους τομείς της άμυνας, της διπλωματίας και της οικονομίας» υπογράμμισε ο Γάλλος υπουργός.<br /><br />Τι θα συζητήσουν στο Παρίσι<br /><br />Τα θέματα που αναμένεται να κυριαρχήσουν στην έκτακτη σύνοδο στο Παρίσι θα είναι πέρα από την εξαίρεση των αμυντικών δαπανών από το έλλειμμα, το πώς μπορούν να προσφέρουν στην Ουκρανία αξιόπιστες αμυντικές δυνατότητες - με το σχέδιο αυτόματης ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ σε περίπτωση παραβίασης της εκεχειρίας από τη Ρωσία να είναι στο τραπέζι.<br />«Πιστεύουμε ότι, ως συνέπεια της επιτάχυνσης στο ουκρανικό, αλλά και ως συνέπεια όσων λένε στελέχη της αμερικανικής ηγεσίας, υπάρχει ανάγκη οι Ευρωπαίοι να κάνουμε περισσότερα, καλύτερα και με συνεκτικό τρόπο για τη συλλογική μας ασφάλεια» ανέφερε σύμβουλος του προέδρου Emmanuel Macron.<br /><br />Παρέμβαση Szijjarto (Ουγγαρίας) Στο Παρίσι θα επιχειρήσουν να εμποδίσουν την ειρηνική επίλυση του πολέμου στην Ουκρανία<br /><br />Οι δυνάμεις που δεν επιθυμούν την ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης στην Ουκρανία ενώνονται στην Ευρώπη υποστήριξε ο υπουργός Εξωτερικών της Ουγγαρίας, Peter Szijjarto.<br />«Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι στην Ευρώπη τώρα τα κόμματα που δεν θέλουν την ειρήνη ενώνουν τις δυνάμεις τους.<br />Στην Ευρώπη, οι υποστηρικτές του πολέμου ενώνουν τις δυνάμεις τους» είπε ο Ούγγρος ΥΠΕΞ, υποστηρίζοντας πως οι συμμετέχοντες στη Σύνοδο Κορυφής του Παρισιού θέλουν να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να εμποδίσουν την ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης στην Ουκρανία.<br /><br />Το «κόμμα του πολέμου» αποφασίζει για την αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία<br /><br />Ανάμεσα στα σενάρια κλιμάκωσης που θα κληθούν να εξετάσουν οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι και η αποστολή χερσαίων δυνάμεων στην Ουκρανία, αναφέρει το Associated Press.<br />Το δημοσίευμα επισημαίνει ότι η Βρετανία και η Γαλλία βρίσκονται στην «πρώτη γραμμή» αυτής της προσπάθειας, ενώ η εκλογική νίκη του Donald Trump στις 5 Νοεμβρίου φαίνεται πως ενίσχυσε τις ευρωπαϊκές συζητήσεις σχετικά με ενδεχόμενη παρέμβαση.<br />Η Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Δανία, η Ολλανδία, η Πολωνία, η Ουκρανία, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ πραγματοποίησαν συνάντηση στις Βρυξέλλες τον Δεκέμβριο, όπου φέρεται να συζητήθηκε το ενδεχόμενο ανάπτυξης δυτικών χερσαίων δυνάμεων στην Ουκρανία.<br />Βέβαια, στη συνέχεια, ο υπουργός Άμυνας της Εσθονίας, Hanno Pevkur, δήλωσε στο περιθώριο της Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου ότι «βρισκόμαστε σε πολύ πρώιμο στάδιο» αυτών των συνομιλιών.<br />Ο πρόεδρος της Γαλλίας, Emmanuel Macron, επανέλαβε το 2024 ότι δεν αποκλείεται η ανάπτυξη χερσαίων δυνάμεων στο πλαίσιο της πολιτικής «να κάνουμε ό,τι είναι απαραίτητο για να αποτρέψουμε τη νίκη της Ρωσίας σε αυτόν τον πόλεμο».<br />Παράλληλα, ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Volodymyr Zelensky, τον Ιανουάριο τόνισε ότι τα ευρωπαϊκά κράτη θα πρέπει να στείλουν 200.000 στρατιώτες στη χώρα του, προσθέτοντας ότι «αυτός είναι ο ελάχιστος αριθμός, διαφορετικά δεν έχει νόημα».<br />Αιτήματα για σοβαρή εξέταση μιας τέτοιας μεγάλης κλίμακας στρατιωτικής παρέμβασης έχουν διατυπωθεί από αρκετούς Ευρωπαίους ηγέτες, μεταξύ των οποίων η πρωθυπουργός της Εσθονίας, Kaja Kallas, ο υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας, Radoslaw Sikorski, ο υπουργός Εξωτερικών της Λιθουανίας, Gabrielius Landsbergis, και η υπουργός Εξωτερικών της Φινλανδίας, Elina Valtonen.<br />Ωστόσο, σύμφωνα με δημοσίευμα των The Times στις αρχές Φεβρουαρίου, παρά την επιθετική ρητορική τους απέναντι στη Ρωσία, οι Βαλτικές Χώρες και η Πολωνία εμφανίζονται επιφυλακτικές ως προς την κλιμάκωση, λόγω των κινδύνων που θα μπορούσαν να τις αφήσουν εκτεθειμένες.<br /><br />Αύξηση των αμυντικών δαπανών στην Ευρώπη<br /><br />Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι επεξεργάζονται και εν όψει της έκτακτης Συνόδου Κορυφής στο Παρίσιένα σημαντικό νέο πακέτο για να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες και να υποστηρίξουν το Κίεβο, καθώς ο πρόεδρος Donald Trump πιέζει για γρήγορο τέλος του πολέμου στην Ουκρανία - πριν το Πάσχα.<br />Τα σχέδια για τις αμυντικές δαπάνες δεν θα ανακοινωθούν παρά μόνο μετά τις γερμανικές εκλογές στις 23 Φεβρουαρίου, προκειμένου να αποφευχθεί η πρόκληση αντιπαράθεσης πριν από την ψηφοφορία, σύμφωνα με αξιωματούχους που ενημερώθηκαν για τα σχέδια.<br /><br />Η Ουγγαρία έτοιμη να θέσει veto στους πολεμοχαρείς συμμάχους της ΕΕ<br /><br />Αντίθετα, η Ουγγαρία έχει εκφράσει έντονη αντίθεση σε μια τέτοια παρέμβαση, με τον υπουργό Εξωτερικών της, Peter Szijjarto, να δηλώνει στις 15 Φεβρουαρίου ότι, ενόψει μιας πιθανής ειρηνευτικής συμφωνίας μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας, «η φιλοπόλεμη, φιλελεύθερη ευρωπαϊκή ελίτ θα προσπαθήσει να κάνει ό,τι μπορεί για να αποτρέψει την επίτευξη αυτής της ειρηνευτικής συμφωνίας».<br />Έντονες είναι οι ανησυχίες ότι οι περιορισμένες χερσαίες στρατιωτικές δυνατότητες των ευρωπαϊκών κρατών καθιστούν μια τέτοια επέμβαση μη βιώσιμη χωρίς την αμερικανική υποστήριξη.<br />Ευρωπαϊκή διπλωματική πηγή δήλωσε στους The Times ότι η συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών θα ήταν απαραίτητη, καθώς «έχουν δυνατότητες που λείπουν από ολόκληρη την Ευρώπη», συμπεριλαμβανομένης της «ικανότητας μαζικής αντεπίθεσης, αν χρειαστεί».<br /><br />Στρατοί... για κλάματα<br /><br />Από την πλευρά του, ο απόστρατος υποστράτηγος του αμερικανικού στρατού και πρώην Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου, H. R. McMaster, στις 7 Φεβρουαρίου σημείωσε ότι οι ευρωπαϊκοί στρατοί δεν διαθέτουν την απαραίτητη δυναμική για διατήρηση επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας.<br />Χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα τη Βρετανία, σχολίασε: «Δείτε τον βρετανικό στρατό αυτή τη στιγμή.<br />Ειλικρινά, μου έρχεται σχεδόν να κλάψω».<br />Η νέα κυβέρνηση του Donald Trump θεωρείται εξαιρετικά απίθανο να υποστηρίξει τους πιο «πολεμοχαρείς» συμμάχους της στην Ευρώπη στην προσπάθειά τους για στρατιωτική κλιμάκωση.<br /><br />«Πρέπει να απαντήσουμε στον Trump»<br /><br />«Είμαι πολύ χαρούμενος που ο πρόεδρος Macron κάλεσε τους ηγέτες μας στο Παρίσι», τόνισε ο Πολωνός ΥΠΕΞ Sikorski, προσθέτοντας ότι αναμένει από τους Ευρωπαίους ηγέτες να συζητήσουν «με πολύ σοβαρό τρόπο» τις προκλήσεις που θέτει ο πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump, σύμφωνα με δημοσίευμα του Politico.<br />«Ο Πρόεδρος Trump έχει μια μέθοδο λειτουργίας την οποία οι Ρώσοι αποκαλούν razvedka boyem - αναγνώριση του αντιπάλου μέσω της δύναμης: Σπρώχνεις και βλέπεις τι συμβαίνει... και μετά αλλάζεις θέση...<br />Και πρέπει να απαντήσουμε», είπε ο Πολωνός υπουργός.<br /><br />Ρωσία: Η Ευρώπη αλλάζει ραγδαία, η δημοκρατία είναι τώρα διακοσμητική <br /><br />H Ευρώπη και τα θεσμικά της όργανα, συμπεριλαμβανομένων των κοινοβουλευτικών, βρίσκονται αντιμέτωπα με ραγδαίες αλλαγές, όπως κατέδειξε η πρόσφατη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου, τόνισε ο Πρόεδρος της Κρατικής Δούμας της Ρωσίας, Vyacheslav Volodin, μέσω του λογαριασμού του στο Telegram.<br />«Αναλύοντας όσα συμβαίνουν στο Μόναχο, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα: η Ευρωπαϊκή Ένωση, τα διεθνή της όργανα, συμπεριλαμβανομένων των κοινοβουλευτικών, αναμένουν σοβαρές αλλαγές», έγραψε ο πολιτικός, προσθέτοντας ότι «αυτές δεν θα έρθουν εύκολα, θα είναι επίπονες».<br />Ο Volodin επισήμανε ότι στη διάσκεψη, ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, J.D. Vance, διατύπωσε μια αντικειμενική εκτίμηση της κατάστασης στις ευρωπαϊκές χώρες.<br />«Όμως, δεν έτυχε υποστήριξης.<br />Οι συμμετέχοντες στη διάσκεψη δεν ήταν έτοιμοι να ακούσουν την αλήθεια για τον εαυτό τους», ανέφερε ο Πρόεδρος της Κρατικής Δούμας.<br />Ο Volodin αναφέρθηκε επίσης στην κατάσταση των δημοκρατικών θεσμών στην ΕΕ, σημειώνοντας: «Οι δημοκρατικές διαδικασίες σε πολλές χώρες της ΕΕ έχουν καταστεί διακοσμητικού χαρακτήρα. Στις πανευρωπαϊκές δομές έχουν από καιρό ξεχαστεί και αγνοούνται».<br />«Για τον λόγο αυτό,δεν θα είναι εύκολο για τις υγιείς δυνάμεις που επιδιώκουν την ανανέωση της εξουσίας να επικρατήσουν. Θα βρεθούν αντιμέτωπες με κάθε είδους εμπόδια που δεν θα τους επιτρέψουν να διεκδικήσουν την εκλογική διαδικασία.<br />Όπως συνέβη στη Ρουμανία κατά την προεδρική εκστρατεία. Ή στη Γαλλία και τη Γερμανία, όταν ανεπιθύμητα πολιτικά κόμματα επικράτησαν. Όμως, οι αλλαγές είναι αναπόφευκτες», κατέληξε ο Volodin στην ανάλυσή του για τη Διάσκεψη του Μονάχου.<br /><br />Θα επιτρέψω στην Ευρώπη να αγοράσει αμερικανικά όπλα για την Ουκρανία δήλωσε ο Trump<br /><br />Η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα επιτρέψει στις ευρωπαϊκές χώρες να αγοράσουν όπλα και άλλα προϊόντα του αμερικανικού στρατιωτικού-βιομηχανικού συγκροτήματος ώστε να τα παραδώσουν στην Ουκρανία, δήλωσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Trump... Ναι, θα το κάνω, τόνισε χαρακτηριστικά.<br />Εν τω μεταξύ, οι Financial Times, επικαλούμενοι υψηλόβαθμο Ουκρανό πολιτικό, έγραψαν ότι ο Trump και ο Putin θα μπορούσαν να προσπαθήσουν να σταματήσουν την ουκρανική σύγκρουση μέχρι το Πάσχα στις 20 Απριλίου 2025 ή στις 9 Μαΐου.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Σύνοδος των ταπεινωμένων της Ευρώπης στο Παρίσι. Μετά το σοκ στο Μόναχο, αναζητούν υπό πανικό λύση για Ουκρανία.

Δεν αποκλείει την αποστολή στρατού στην Ουκρανία ο πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας, Keir Starmer Μετά το σοκ στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχο...

Διαβάστε την συνέχεια

«Αποκάλυψη» Στιβ Μπάνον: Η εκλογή Τραμπ απέτρεψε την καταστροφή της Ελλάδας!

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2025-02/steve-bannon-1.jpg?itok=6NOSSMWQ" width="728" /><br /><br />Σύμφωνα με τον Μπάνον, η πολιτική του Μητσοτάκη είναι εν μέρει υπεύθυνη για την αδυναμία του ελληνικού κράτους να προετοιμαστεί για τις γεωπολιτικές προκλήσεις της εποχής<br /><br />ΟΣτιβ Μπάνον, ο άνθρωπος που ευθύνεται για την άνοδο του Ντόναλντ Τραμπ στην εξουσία και ο οποίος υπήρξε από τους πιο στενούς του συνεργάτες, όντας ο βασικός οραματιστής του κινήματος Make America Great Again (MAGA) προχώρησε σε μία συνέντευξη καταπέλτη για την κυβέρνηση Μητσοτάκη και τα όσα συμβαίνουν στην Μεσόγειο και τις Ελληνοαμερικανικές σχέσεις.<br /><br />Ο Μπάνον υποστηρίζει ότι η γεωπολιτική στρατηγική της Τουρκίας είναι επικίνδυνη όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για ολόκληρη την περιοχή της Μεσογείου. Κατηγορεί τον Ερντογάν για τις συνεχείς ενέργειες του να αναλάβει έναν πιο ηγεμονικό ρόλο, εστιάζοντας στην επιρροή της Τουρκίας στον αραβικό κόσμο και τις σχέσεις με χώρες όπως η Σαουδική Αραβία. Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η Τουρκία έχει καταφέρει να τοποθετηθεί στο επίκεντρο των γεωπολιτικών εξελίξεων και ότι η Ελλάδα είναι απλώς ένας από τους βασικούς στόχους της τουρκικής στρατηγικής.<br /><br />Ο Μπάνον καταλογίζει επίσης στον Μητσοτάκη μια εμμονή σε επικοινωνιακούς χειρισμούς, χωρίς όμως να έχει δημιουργηθεί η στρατηγική ασφάλειας που απαιτείται για να αντιμετωπιστούν οι επερχόμενοι κίνδυνοι. Μια από τις κεντρικές του ανησυχίες είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν εκμεταλλεύεται όσο θα έπρεπε τις σχέσεις με τις ΗΠΑ και τη Δύση, και ότι η Ελλάδα κινδυνεύει να βρεθεί απομονωμένη αν η κατάσταση στην Τουρκία εξελιχθεί σε σύγκρουση ή ακόμα και σε πιο επικίνδυνες εξελίξεις, όπως η ενίσχυση των δεσμών της Τουρκίας με τη Ρωσία ή την Κίνα.<br /><br />Ο Μπάνον είναι ιδιαίτερα επικριτικός για τη μη αξιοποίηση των ευκαιριών που προσφέρονται για μια στενότερη συνεργασία με την Αμερική, αναφέροντας πως η Ελλάδα βρίσκεται σε στρατηγικά σημαντική θέση, αλλά δεν εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες για να ενισχύσει τη συμμαχία της με τις ΗΠΑ, κάτι που θα μπορούσε να προσφέρει στην Ελλάδα έναν προστατευτικό παράγοντα έναντι των τουρκικών προκλήσεων.<br /><br />Σύμφωνα με τον Μπάνον, η πολιτική του Μητσοτάκη είναι εν μέρει υπεύθυνη για την αδυναμία του ελληνικού κράτους να προετοιμαστεί για τις γεωπολιτικές προκλήσεις της εποχής, επισημαίνοντας πως αν η κατάσταση στην περιοχή κλιμακωθεί, η Ελλάδα μπορεί να βρεθεί σε δύσκολη θέση, καθώς δεν θα έχει τη στρατηγική ετοιμότητα που απαιτείται για να αντεπεξέλθει.<br /><br />Στη συνέντευξή του, ο Στιβ Μπάνον δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος, κατά τη γνώμη του, δεν έχει καταφέρει να αντιληφθεί πλήρως τις γεωπολιτικές απειλές που αντιμετωπίζει η Ελλάδα στην περιοχή. Παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις για την αυξανόμενη επιθετικότητα της Τουρκίας και τη στρατηγική αναβάθμιση της θέσης της, ο Μπάνον εκφράζει την ανησυχία του ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει αντιδράσει με τον απαιτούμενο δυναμισμό.<br /><br />Ένα από τα κεντρικά σημεία της ανάλυσης του Μπάνον είναι η εκτίμησή του για το ρόλο των ΗΠΑ στην περιοχή και την αντίληψη που έχει ο ίδιος για την ηγεσία του Ντόναλντ Τραμπ. Θεωρεί ότι η παρουσία του Τραμπ στην εξουσία ήταν καθοριστική για την αποτροπή μεγαλύτερων καταστροφών στην περιοχή. Χαρακτηρίζει την κυβέρνηση Τραμπ ως την μοναδική που κατάφερε να περιορίσει την εξάπλωση της επιρροής της Τουρκίας και να διασφαλίσει τη σταθερότητα στην Ελλάδα. Ο Μπάνον πιστεύει ότι, χωρίς την επιστροφή του Τραμπ στην εξουσία, η Ελλάδα θα είχε καταστραφεί σε διάστημα 10 χρόνων εξαιτίας των αυξανόμενων πιέσεων από την Τουρκία και της υποχώρησης των Δυτικών δυνάμεων στην περιοχή.<br /><br />Επιπλέον, ο Μπάνον επισημαίνει τον ρόλο που διαδραματίζουν η Ρωσία και η Κίνα στην περιοχή, προειδοποιώντας ότι οι δύο αυτές χώρες ενδέχεται να αναλάβουν σημαντικότερο ρόλο στην περιοχή αν δεν υπάρξει σταθερότητα και αν η Δύση δεν επενδύσει στρατηγικά στο μέλλον της Μεσογείου. Η Τουρκία, όπως σημειώνει ο Μπάνον, εκμεταλλεύεται αυτήν την κατάσταση, προσεγγίζοντας τη Ρωσία και προσπαθώντας να ενισχύσει τη δική της επιρροή.<br /><br />Η ανάλυση του Μπάνον αναδεικνύει τη διαρκή ανησυχία του για την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή, κάνοντας λόγο για ένα επικίνδυνο παιχνίδι ισχύος που δεν έχει τέλος. Η Ελλάδα, κατά τον Μπάνον, κινδυνεύει να βρεθεί εγκλωβισμένη στη γεωπολιτική αναταραχή που επικρατεί στην περιοχή, και αυτό καθιστά την ανάγκη για ισχυρή αμερικανική παρουσία και στρατηγική στην περιοχή επιτακτική.<br /><br />Η συνέντευξή του προσφέρει μια αποκαλυπτική εικόνα του τρόπου με τον οποίο η αμερικανική πολιτική ελίτ αντιλαμβάνεται τις εξελίξεις στην Ελλάδα και την Τουρκία και τους κινδύνους που ενδέχεται να προκύψουν από τις γεωπολιτικές εντάσεις. Με την Τουρκία να συνεχίζει να αναζητά έναν πιο δυναμικό ρόλο στην περιοχή, και με την Ελλάδα να βρίσκεται εν μέσω αυτών των εξελίξεων, η συνέντευξη του Μπάνον επισημαίνει την ανάγκη για μια πιο ενδελεχή και στρατηγική προσέγγιση στην περιοχή.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Αποκάλυψη» Στιβ Μπάνον: Η εκλογή Τραμπ απέτρεψε την καταστροφή της Ελλάδας!

Σύμφωνα με τον Μπάνον, η πολιτική του Μητσοτάκη είναι εν μέρει υπεύθυνη για την αδυναμία του ελληνικού κράτους να προετοιμαστεί για τις γεωπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πολίτες μπλοκάρισαν φορτηγά που μετέφεραν 350 τόνους εκρηκτικών με προορισμό την Ουκρανία σε Λαύριο και Τύρναβο.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2025-02/%CE%BF%CF%85%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1.jpg?itok=OOBlFb3n" width="729" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Συνεχίζονται οι παραδόσεις όπλων στην κυβέρνηση Ζελένσκυ από την χώρα μας</span></h3>Πολίτες και εργάτες στο Λαύριο μπλοκάρουν φορτηγά με 350 τόνους TNT για την Ουκρανία σε δύο περιοχές της Ελλάδος ,αναφέρει ρωσικό <a href="https://tass.ru/mezhdunarodnaya-panorama/23154967?utm_source=yxnews&utm_medium=desktop&utm_referrer=https%3A%2F%2Fdzen.ru%2Fnews%2Fstory%2F276fa07b-0116-53a2-b0b1-07af0726cde7">πρακτορείο ειδήσεων.</a><br /><br />Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο Ντμίτρι Ζουμπάρεφ, στην πόλη του Λαυρίου, εργαζόμενοι σταμάτησαν τη μεταφορά 350 τόνων εκρηκτικών για την παραγωγή οβίδων με προορισμό την Ουκρανία, λόγω έλλειψης μέτρων ασφαλείας.<br /><br /> Όπως αναφέρει το RIA Novosti, στην πόλη του Λαυρίου, εργαζόμενοι από το κέντρο απέκλεισαν μια φάλαγγα δεκαοκτώ φορτηγών που μετέφεραν 350 τόνους TNT, στο εργοστάσιο της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας EAΣ.<br /><br />Η εκρηκτική ύλη προοριζόταν για την παραγωγή οβίδων 155 χλστ. που επρόκειτο να σταλούν στην Ουκρανία ως μέρος υποστήριξης του καθεστώτος Ζελένσκι.<br /><br />" δράση πραγματοποιήθηκε γιατί «φορτηγά φορτωμένα με εκρηκτικά επρόκειτο να περάσουν μέσα από κατοικημένες περιοχές χωρίς κανένα μέτρο προστασίας ή ασφάλειας, θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές των κατοίκων”, ανέφερε η καταγγελία του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου.<br /><br />Η διαμαρτυρία οργανώθηκε από το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου, το οποίο κατήγγειλε την έλλειψη μέτρων ασφαλείας κατά τη μεταφορά επικίνδυνων εμπορευμάτων από κατοικημένες περιοχές.<br /><br />Σύμφωνα με τους εργαζόμενους, τα εκρηκτικά επρόκειτο να αποθηκευτούν σε ανοιχτό χώρο του εργοστασίου χωρίς κανένα προστατευτικό μέτρο.<br /><br />Υπό την πίεση των διαδηλωτών, μέρος του φορτίου θα επιστραφεί στο πλοίο από το οποίο παραδόθηκε και το υπόλοιπο θα μεταφερθεί σε ασφαλές μέρος το βράδυ.<br /><br />Κατόπιν αιτήματος διαδηλωτών, η αστυνομία άνοιξε δικογραφία σε βάρος όλων των υπευθύνων για παραβίαση των μέτρων ασφαλείας κατά τηΝ μεταφορά, σχετικά με πέντε φορτηγά που κατάφεραν να βγουν από το λιμάνι.<br /><br />Όπως έγραψε η εφημερίδα Vzglyad, στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση πολλών Ελλήνων κατά του πολέμου στην Ουκρανία, ενώ εκπρόσωποι του ΚΚΕ απέκλεισαν την διέλευση φάλαγγας που μετέφερε πυρομαχικά για τον ουκρανικό στρατό στην πόλη του Τυρνάβου.<br /><br />Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα κοστοβόρος σε αίμα, χρήμα και πυρομαχικά, αφού κανένας δεν είχε προβλέψει ότι θα έχει τόσο μεγάλη διάρκεια.<br /><br />Το αποτέλεσμα των παραπάνω είναι το stock πυρομαχικών των ΗΠΑ αλλά και άλλων Δυτικών κρατών να παρουσιάσει μεγάλη μείωση, γεγονός που θα έχει ως συνέπεια την περιορισμένη εξυπηρέτηση απαιτήσεων που ενδεχομένως να προέλθουν από ένα άλλο πολεμικό μέτωπο.<br /><br />Παλαιότερες πηγές ανέφεραν ότι οι Ουκρανοί φαίνονται βέβαιοι πως μέσα στο έτος η χώρας μας, θα απέστειλε στην Ουκρανία 2 χιλιάδες ρουκέτες τύπου Zuni, 180 βλήματα 75 χιλιοστών, 90 χιλιάδες βλήματα για αντιαρματικούς εκτοξευτές 90 χιλιοστών, 4 εκατομμύρια σφαίρες όπλων χειρός και το σημαντικότερο, 70 πυροβόλα τύπου M114 διαμετρήματος 155 χιλιοστών αμερικανικής παραγωγής.<br /><br />Την ίδια περίοδο ως γνωστόν, ΗΠΑ και Ρωσία, συναντώνται στην Σ.Αραβία για την τύχη του πολέμου της Ουκρανίας αποκλείοντας εντελώς την Ευρώπη. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πολίτες μπλοκάρισαν φορτηγά που μετέφεραν 350 τόνους εκρηκτικών με προορισμό την Ουκρανία σε Λαύριο και Τύρναβο.

Συνεχίζονται οι παραδόσεις όπλων στην κυβέρνηση Ζελένσκυ από την χώρα μας Πολίτες και εργάτες στο Λαύριο μπλοκάρουν φορτηγά με 350 τόνους TN...

Διαβάστε την συνέχεια

Στην Τουρκία αύριο ο Ζελένσκι. Τον αδειάζει ο Τραμπ για δηλώσεις του περί “ρωσικής απειλής”.

<img height="465" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/11/trump-mme-SLpress--825x600.jpg" width="740" /><br /><br />Διπλωματική κινητικότητα για το Ουκρανικό εν όψει των διαπραγματεύσεων Ουάσιγκτον-Μόσχας και την Συνόδου που συγκαλεί ο Μακρόν. Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι θα βρεθεί Τετάρτη Ριάντ, για προγραμματισμένη επίσκεψη όπως ανακοινώθηκε (στην Σαουδική Αραβία θα πραγματοποιηθούν οι διαπραγματεύσεις για το Ουκρανικό).<br /><br />Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι θα επισκεφθεί την Τουρκία την Τρίτη (αύριο), σύμφωνα με την τουρκική Προεδρία. Ο ίδιος έκανε γνωστό πως απορρίπτει την πρόταση Τραμπ για τις σπάνιες γαίες.<br /><div class="embed_code__container provider_twitter" style="background-color: white; box-sizing: inherit; font-family: Eastman-Roman-Regular, sans-serif; font-size: 16px; margin: 32px 0px;"><div class="embed_code_item" style="box-sizing: inherit;"><div class="embed_code_item__content" style="box-sizing: inherit;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: inherit; display: flex; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 550px; width: 550px;"><br /><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1891475574914187703" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=lygerosstavros&dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1891475574914187703&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fslpress.gr%2Fdiethni%2Fo-trab-diafonei-me-tis-diloseis-zelenski-oti-i-rosia-sinista-apeili-gia-to-nato-i-tin-evropi%2F&sessionId=38642bd10ad472b01a45c3daac63bfda72a36ab1&siteScreenName=lygerosstavros&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: inherit; display: block; flex-grow: 1; height: 552px; margin: 0px auto !important; max-width: 100%; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div></div></div></div>Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε προηγουμένως ότι δεν πιστεύει όσα δήλωσε ο Ζελένσκι και διαφωνεί με την άποψη ότι ο Πούτιν θέλει πόλεμο με την Ευρώπη ή το ΝΑΤΟ. «Όχι, δεν συμφωνώ, ούτε κατ΄ελάχιστο», δήλωσε ο Τραμπ σε δημοσιογράφους στη Φλόριντα, απαντώντας σε αίτημα να σχολιάσει τις δηλώσεις του Βλαντίμιρ Ζελένσκι σχετικά με την απειλή του ΝΑΤΟ από τη Ρωσία.<br /><br />Ειδικότερα, ο Ζελένσκι επέμεινε ότι γνωρίζει «με βεβαιότητα» ότι ο Πούτιν θέλει μια σύντομη κατάπαυση του πυρός «για να προετοιμαστεί, να αφαιρέσει κάποιες κυρώσεις και να εξαπολύσει επίθεση όχι μόνο στην Ουκρανία αλλά και στα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ, που δεν έχουν καμία ελπίδα αν οι ΗΠΑ αποστασιοποιηθούν από το ΝΑΤΟ. Μπορεί να συμβεί το καλοκαίρι, ίσως στην αρχή, ίσως στο τέλος του καλοκαιριού. Δεν ξέρω πότε το ετοιμάζει, αλλά θα συμβεί», είπε ο Ζελένσκι.<br /><br />Όταν ρώτησαν την Τραμπ αν συμφωνεί με όσα είπε ο πρόεδρος της Ουκρανίας, ο πρόεδρος των ΗΠΑ απάντησε: «Όχι, δεν συμφωνώ ούτε κατ΄ελάχιστο. Αυτό που πραγματικά θέλει ο Πούτιν για τη χώρα του είναι να σταματήσει να πολεμά. Οι Ρώσοι πολεμούνε πολύν καιρό. Το έχουν ξανακάνει… Έχουν μια μεγάλη, ισχυρή στρατιωτική μηχανή. Νίκησαν τον Χίτλερ και νίκησαν τον Ναπολέοντα. Αλλά σε αυτή τη φάση πιστεύω ότι θα ήθελε να σταματήσει τον πόλεμο».<br />Το ερωτηματολόγιο Τραμπ για το Ουκρανικό<br /><br />Οι ΗΠΑ ρώτησαν χτες τους Ευρωπαίους συμμάχους τους τι θα χρειάζονταν από την Ουάσινγκτον προκειμένου να συμμετάσχουν σε διευθετήσεις για την ασφάλεια της Ουκρανίας και να περιγράψουν πώς βλέπουν το θέμα των μόνιμων εγγυήσεων, σύμφωνα με έγγραφο που είδε το Ρόιτερς. Το έγγραφο, αποτελείται από έξι σημεία και ερωτήσεις:<br /><br />1) Τι θεωρείτε ως υποστηριζόμενες από την Ευρώπη εγγυήσεις ασφαλείας ή διασφαλίσεις που θα λειτουργούσουν ως επαρκής αποτρεπτικός παράγοντας για τη Ρωσία, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι αυτός ο πόλεμος θα τερματιστεί με μια διαρκή ειρηνευτική διευθέτηση;<br /><br />2) Ποιες ευρωπαϊκές και/ή τρίτες χώρες πιστεύετε ότι θα μπορούσαν ή θα συμμετείχαν σε μια τέτοια διευθέτηση; Υπάρχουν χώρες που πιστεύετε ότι (η συμμετοχή τους) είναι απαραίτητη; Θα ήταν διατεθειμένη η χώρα σας να αναπτύξει δικό της στρατό στην Ουκρανία στο πλαίσιο μιας ειρηνευτικής διευθέτησης;<br /><br />3) Αν στρατιωτικές δυνάμεις τρίτων χωρών αναπτυχθούν στην Ουκρανία στο πλαίσιο μιας ειρηνευτικής συμφωνίας, ποιο θα θεωρούσατε ότι είναι το απαραίτητο μέγεθος μιας τέτοιας υπό την ηγεσία της Ευρώπης δύναμης; Πώς και πού θα αναπτυχθούν αυτές οι δυνάμεις και για πόσο χρονικό διάστημα;<br /><br />4) Ποιες ενέργειες οι ΗΠΑ, οι σύμμαχοι και οι εταίροι πρέπει να προετοιμάσουν να λάβουν αν η Ρωσία επιτεθεί σε αυτές τις δυνάμεις;<br /><br />5) Ποιες, αν υπάρχουν, απαιτήσεις υποστήριξης των ΗΠΑ θα θεωρούσε απαραίτητη η κυβέρνησή σας για τη συμμετοχή της σε αυτές τις ρυθμίσεις ασφαλείας; Συγκεκριμένα, ποιοι βραχυπρόθεσμοι και μακροπρόθεσμοι πόροι πιστεύετε ότι θα απαιτηθούν από τις ΗΠΑ;<br /><br />6) Ποιες πρόσθετες δυνατότητες, εξοπλισμό και επιλογές συντήρησης είναι διατεθειμένη να παράσχει η κυβέρνησή σας στην Ουκρανία για να βελτιώσει τη διαπραγματευτική της θέση και να αυξήσει την πίεση στη Ρωσία;<br /><br />Χτες ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου, Μπράιαν Χιουζ, αν και δεν επιβεβαίωσε ρητά την πρόταση Τραμπ για τις σπάνιες γαίες που απέρριψε δημοσίως ο Ουκρανός πρόεδρος, ανέφερε σε δήλωσή του ότι «ο πρόεδρος Ζελένσκι είναι κοντόφθαλμος σχετικά με την εξαιρετική ευκαιρία που παρουσίασε η κυβέρνηση Τραμπ στην Ουκρανία».<br /><br />Η κυβέρνηση Τραμπ δηλώνει ότι φτάνει στα όρια της σχετικά με την αποστολή πρόσθετης αμερικανικής βοήθειας στην Ουκρανία και ο Μπράιαν Χιουζ επισημαίνει ότι μια ενδεχόμενη συμφωνία για τα ορυκτά θα επέτρεπε στους Αμερικανούς φορολογούμενους να “αποζημιωθούν” για τα χρήματα που έχουν σταλεί στο Κίεβο, ενώ παράλληλα θα βοηθούσε στην ανάπτυξη της ουκρανικής οικονομίας, εκτίμησε.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Στην Τουρκία αύριο ο Ζελένσκι. Τον αδειάζει ο Τραμπ για δηλώσεις του περί “ρωσικής απειλής”.

Διπλωματική κινητικότητα για το Ουκρανικό εν όψει των διαπραγματεύσεων Ουάσιγκτον-Μόσχας και την Συνόδου που συγκαλεί ο Μακρόν. Ο Ουκρανός π...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα -Τουρκία: παγώνει ο διάλογος, θερμαίνεται το Αιγαίο, καταιγίδα στην Κύπρο.

<img height="388" src="https://omegapress.gr/images/AIGAIO.jpg" width="703" /><div><br /></div><div>Του <b>Σωτήρη Σιδέρη</b><br />Η γεωπολιτική αναρχία που προκάλεσε ο Τραμπ, τόσο με την απευθείας συνομιλία με τον Πούτιν, όσο και στη Διάσκεψη του Μονάχου, είναι τα πρώτα ρήγματα στην άλλοτε αρραγή ενότητα του δυτικού κόσμου. Οι επιπτώσεις στην ελληνική εξωτερική πολιτική τεράστιες. Το ΝΑΤΟ είναι λειτουργικά νεκρό και δεν μπορεί να έχει πλέον σοβαρό ρόλο.. Η ΕΕ αναζητά τη θέση της και μια νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας, στην οποία κάπου πρέπει να βρίσκεται και η Ελλάδα σε σχέση και με την Τουρκία. <br /><br /></div><div>Ο ελληνοτουρκικός διάλογος έχει παγώσει και το μορατόριουμ είναι ουσιαστικά παρελθόν. Στο ΥΠΕΞ δεν υπάρχουν πρακτικά και δεν γνωρίζει κανείς τι έχει συζητηθεί με την Άγκυρα, ενώ η ένταση επιστρέφει. Πάντως, αυτό που κυριαρχεί στην Τουρκία, είναι το παζάρι της με τις ΗΠΑ για τους Κούρδους, την Συρία, την Λιβύη και οι σχέσεις με το Ισραήλ. Η πρώτη αναγγελία θύελλας έρχεται στο Κυπριακό . Η πραγματοποίηση της πενταμερούς στα μέσα Μαρτίου δεν είναι άσχετη με το ενδιαφέρον του Ισραήλ και των ΗΠΑ, που θέλουν την Κυπριακή Δημοκρατία φυλάκιό τους. Αυτό οδηγεί στην επίσημη διχοτόμηση και την δημιουργία δύο κρατών ή θα έχουμε μια “λύση” που θα την διαλύσει; ποια είναι η ατζέντα Αθήνας -Άγκυρας σήμερα;</div><div><br />Η μεγάλη αναταραχή<br /><br />Η ΕΕ βιώνει τους κραδασμούς των αποφάσεων του Τραμπ. Η Ευρώπη κατανάλωσε ένα τεράστιο διπλωματικό και οικονομικό κεφάλαιο , ταυτιζόμενη με τις ΗΠΑ στον πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας. Τώρα ο κόσμος γυρίζει ανάποδα και η ΕΕ έχει εισέλθει σε ασταθή πορεία. Ο εκβιασμός του Τραμπ για αύξηση των αμυντικών δαπανών στο 5% του ΑΕΠ κάθε χώρας μέλος του ΝΑΤΟ , είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Γιατί το ζήτημα δεν είναι το ποσοστό, αλλά η αλλαγή πολιτικής. Εφόσον ο Τραμπ θέλει ειρήνη με την Ρωσία, προς τι η ιλιγγιώδης αύξηση των δαπανών; το δόγμα είναι που καταρρέει και γι αυτό η Γερμανία και η Γαλλία, απλά αναζητούν ένα νέο δόγμα που θα εξισορροπήσει την πολιτική κρίση . Γιατί είναι θεμελιώδες ζήτημα ποιο είναι το μέλλον των διατλαντικών σχέσεων. <br /><br />Πέραν όλων αυτών, η νέα ηγεσία του Λευκού Οίκου ξεκαθάρισε ότι η Ουκρανία δεν θα γίνει ποτέ μέλος του ΝΑΤΟ και φαίνεται ότι είναι πρόθυμη αυτό να είναι μέρος μιας γραπτής συμφωνίας με την Ρωσία. Οπότε η ΕΕ θα επισπεύσει την ένταξη της Ουκρανίας με πολιτικά κριτήρια; προφανώς όμως αυτό θα είναι ένα ακόμη βήμα προς την διάλυση της ΕΕ. …<br /><br />Οι επιπτώσεις σε Ελλάδα – Κύπρο<br /><br />Το σύνολο αυτών των δεδομένων που δεν είναι πλέον σενάρια αλλά υπαρκτά ζητήματα , θα ασκήσουν τεράστια επίπτωση στο μέλλον της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτό που έρχεται σίγουρα είναι πολύ ανησυχητικό.<br /><br />Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν διέπονται πλέον από το κλίμα διαλόγου του περασμένου έτους. Φαίνεται ότι έκλεισε αυτός ο κύκλος. Αν θελήσουμε να περιγράψουμε την σημερινή εικόνα θα υποστηρίζαμε ότι υπάρχει καθήλωση ενόψει αναταραχής. Με δυο λόγια και η Τουρκία και η Ελλάδα περιμένουν την εκδήλωση του ενδιαφέροντος του Τραμπ, όχι μόνο στο διπλωματικό επίπεδο, αλλά και στο πολιτικό, δηλαδή μένει να διαπιστωθεί τι είδους παρέμβαση θα κάνει στα εσωτερικά των δύο χωρών. Και ο Μητσοτάκης και ο Ερντογάν δεν έχουν την ισχύ του πρόσφατου παρελθόντος και επινοούν σενάρια διατήρησης της εξουσίας τους. Άλλο όμως η προσωπική τύχη των δύο ηγετών, άλλο το μέλλον των χωρών τους. Και όμως ο διάλογος θα έπρεπε να είναι η πρώτη προτεραιότητα<br /><br />Υπό αυτή την οπτική, για την Ελλάδα διαμορφώνεται μια νέα κατάσταση.<br /><br />1. Η Τουρκία διατηρεί στο ακέραιο την επιθετικότητά της. Εντός του υπουργείου Εξωτερικών στην Αθήνα επικρατεί εικόνα διάλυσης , ενώ κανείς δεν γνωρίζει τι έχει συζητηθεί στα ελληνοτουρκικά, καθώς πρακτικά δεν υπάρχουν, οπότε ο καθένας μπορεί να ισχυρίζεται ό,τι τον βολεύει, πράγμα επικίνδυνο.</div><div><br />2. Η τουρκική ηγεσία έχει απευθείας και διαρκή επαφή με το Στέητ Ντηπάρτμεντ, άρα γνωρίζει κάποιες προθέσεις στο κουρδικό ή για την περιοχή ευρύτερα , ενώ ο Μητσοτάκης είναι στο περιθώριο. Η Τουρκία είναι σε απευθείας σύνδεση με τις μεγάλες ευρωπαικές χώρες για την περιοχή, ενώ η Ελλάδα είναι στο διπλωματικό περιθώριο.</div><div><br />3. Το ΝΑΤΟ κλονίζεται. Ήδη θα αναζητηθεί μια νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας και το ζητούμενο είναι ποια θα είναι η πυξίδα της Ευρώπης για τη θέση της Ελλάδας σε αυτή την αρχιτεκτονική. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη από την πλευρά της δεν διεκδικεί καμία θέση. Μόνο αγοράζει όπλα , με έναν πρωθυπουργό που δεν πει μια σωστή λέξη για την μεγάλη γεωπολιτική κρίση που απειλεί με αποσταθεροποίηση την περιοχή μας. Ούτε μια ανάλυση, ούτε μια μελέτη, ούτε καν μια εμπεριστατωμένη δήλωση.</div><div><br />4. Οποιαδήποτε συζήτηση για ευρωπαικό στρατό , πολεμική βιομηχανία της ΕΕ κλπ είναι καλοδεχούμενη, αλλά ακόμη και αν προχωρήσει αφορά το μέλλον, δηλαδή τουλάχιστον μετά 15-20 χρόνια και όχι το σήμερα που αλλάζει ο κόσμος.</div><div><br />5. Το ενδεχόμενο παρέμβασης των ΗΠΑ ή του ΝΑΤΟ σε περίπτωση στρατιωτικής κρίσης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, μειώνεται δραματικά. Επομένως , η θεσμική αδυναμία της Δύσης να έχει πυροσβεστικό ρόλο θα αφεθεί στην διακριτική ευχέρεια κάποιων χωρών και όχι συλλογικά.</div><div><br />6. Η Τουρκία υπερτερεί πλήρως στα διπλωματικά πλεονεκτήματα. Κανείς δεν ασχολείται με το διεθνές δίκαιο, τις συνθήκες και τους κανόνες. Απο τον Τραμπ, τον Πούτιν, τον Νετανιάχου και κυβέρ Ερντογάν, όλοι βασίζονται στην ισχύ και την μετατροπή των διεθνών σχέσεων σε ζούγκλα. Πως η Ελλάδα θα διαπραγματευθεί χωρίς ισχυρές συμμαχίες έστω και χωρίς κανένα σχέδιο ή δόγμα;</div><div><br />7. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έθεσε εκτός Κοινοτικού πλαισίου τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Τις αποσύνδεσε, αυτό ήθελε και ο Ερντογάν και τώρα δεν υπάρχει πολιτικό πλαίσιο στήριξης των θέσεων της Ελλάδας, ενώ σύσσωμες οι μεγάλες χώρες της Ευρώπης απευθύνονται στην Άγκυρα για τα μεγάλα περιφερειακά προβλήματα, όπως έγινε με την Συρία. Η Ελλάδα απούσα.<br /><br />Σε πρώτη φάση, αναμένεται η πραγματοποίηση της πενταμερούς για το Κυπριακό. Η σιωπή του Μητσοτάκη είναι εκκωφαντική, αλλά θα αναγκαστεί να πάρει ενεργητική θέση. Αυτό που ίσως έχει μεγαλύτερη σημασία και από την πενταμερή, δεν είναι οι τακτικισμοί, αλλά αν οι ΗΠΑ θα στηρίξουν πραγματικές διαπραγματεύσεις πιέζοντας για δίκαιη λύση ή θα θελήσουν να κλείσουν το Κυπριακό , είτε με μια πρόχειρη λύση, είτε με οριστική διχοτόμηση. Να σημειωθεί πως το Ισραήλ δεν θέλει πάρε δώσε με τους Τουρκοκύπριους. Αντίθετα θέλει την Κυπριακή Δημοκρατία δικό της προκεχωρημένο φυλάκιο καθώς η κρίση στη Μέση Ανατολή είναι τώρα και στρατιωτική και διπλωματική.<br />Αν αθροίσουμε και την εσωτερική κρίση στην Ελλάδα και την αδυναμία του πρωθυπουργού να έχει σχέδιο και για την διεθνή κρίση και για την αντιμετώπιση των εσωτερικών προβλημάτων, γίνεται αντιληπτό ότι η χώρα βιώνει τα πρώιμα στάδια μιας μεγαλύτερης και σύνθετης κρίσης.<br />Πέραν του γεγονότος, ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει φροντίσει να διαρραγεί η κοινωνική συνοχή με τις αθλιότητες στο κράτος δικαίου, τις ανισότητες, το νεποτισμό και τον οικονομικό παρασιτισμό...</div><div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ελλάδα -Τουρκία: παγώνει ο διάλογος, θερμαίνεται το Αιγαίο, καταιγίδα στην Κύπρο.

Του Σωτήρη Σιδέρη Η γεωπολιτική αναρχία που προκάλεσε ο Τραμπ, τόσο με την απευθείας συνομιλία με τον Πούτιν, όσο και στη Διάσκεψη του Μονάχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο νέος τουρκο-ιρανικός ανταγωνισμός στη Μέση Ανατολή μετά τον Άσαντ.

<img height="385" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/02/%CF%84%CE%BF%CF%81%CF%85%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CE%B1%CE%B7%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B1%CF%84%CE%B3%CE%B1%CE%AE%CF%84%CE%B14215.jpg?resize=640%2C385&ssl=1" width="763" /><br /><br />Οι εξελίξεις στον Λίβανο και τη Συρία, σε συνδυασμό με τη στρατηγική αποδυνάμωση της Χεζμπολάχ από το Ισραήλ και την κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ, έχουν δημιουργήσει ένα νέο ρήγμα στη γεωπολιτική ισορροπία της Μέσης Ανατολής.<br /><br /> Αν και η σημαντική ζημιά σε αυτό που το Ιράν αποκαλεί «άξονα αντίστασης» (ή η κατάρρευσή του, σύμφωνα με ορισμένες μαρτυρίες) μπορεί να φαίνεται ως παράγοντας μετριασμού των εντάσεων στην περιοχή, το στρατηγικό κενό που δημιουργείται από την αποδυνάμωση της γεωπολιτικής επιρροής της Τεχεράνης στο Λεβάντε θα μπορούσε να βαθύνει τον περιφερειακό ανταγωνισμό.<br /><br />Τα αποτελέσματα αυτής της μετατόπισης δεν θα περιοριστούν στον Ιρανο-Ισραηλινό άξονα, αλλά θα αναδιαμορφώσουν και άλλες ισορροπίες δυνάμεων στην περιοχή, ειδικά τον ανταγωνισμό μεταξύ Τουρκίας και Ιράν.<br /><br />Για το Ιράν, η απώλεια της Συρίας δεν είναι απλώς απώλεια περιφερειακής θέσης, αλλά και σοβαρό πλήγμα στη μακροπρόθεσμη γεωπολιτική του στρατηγική.<br /><br />Η Συρία ήταν ένα ζωτικό σημείο επαφής για το Ιράν, δίνοντάς του πρόσβαση στη Χεζμπολάχ στον Λίβανο και ενισχύοντας την επιρροή του εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ.<br /><br /> Η κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ έχει διαταράξει αυτόν τον στρατηγικό άξονα και έχει αποδυναμώσει σημαντικά την ικανότητα του Ιράν να επηρεάσει την περιοχή. Ωστόσο, αυτό που ανησυχεί το Ιράν δεν είναι μόνο η απώλεια των θέσεων του στη Συρία, αλλά και η αυξανόμενη περιφερειακή επιρροή της Τουρκίας και οι προκλήσεις που δημιουργεί αυτή η επιρροή.<br /><br /> Για να αναλυθεί ο δυνητικός ανταγωνισμός μεταξύ Τουρκίας και Ιράν στη μετά τον Άσαντ εποχή, είναι απαραίτητο σε αυτό το πλαίσιο να απαντηθούν πρώτα ορισμένα ερωτήματα.<br /><br />Έχει καταρρεύσει ο ιρανικός «άξονας της αντίστασης»; <br /><br />Υπάρχει συνέχεια στις πολιτικές ασφαλείας του Ιράν που βασίζονται στην αντίσταση στη δυτική επέμβαση και στις στρατηγικές ασύμμετρου πολέμου, αλλά εξελίξεις όπως η Αραβική Άνοιξη, οι κυρώσεις των ΗΠΑ και οι Συμφωνίες του Αβραάμ του 2020 έχουν οδηγήσει σε ορισμένες αλλαγές στις πολιτικές της Τεχεράνης.<br /><br />Με τα χρόνια, το Ιράν έχει δείξει μεγάλη ευελιξία στην ανάπτυξη τακτικών απαντήσεων στις περιφερειακές εξελίξεις.<br /><br />Ωστόσο, το διευρυνόμενο δίκτυο συμμάχων του Ιράν και η μεταβαλλόμενη περιφερειακή και εσωτερική δυναμική έχουν καταστήσει δύσκολη την Τεχεράνη να ανταποκριθεί στις αναδυόμενες απειλές.<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, η πτώση του καθεστώτος Άσαντ αύξησε την περιφερειακή ευθραυστότητα του Ιράν.<br /><br />Η Συρία ήταν ένας ζωτικής σημασίας υλικοτεχνικός κόμβος για τη χερσαία σύνδεση μεταξύ του Ιράν και της Μεσογείου, επιτρέποντας την παροχή υλικοτεχνικής υποστήριξης και προηγμένων όπλων στη Χεζμπολάχ.<br /><br /> Με την πτώση του Άσαντ, αυτή η γραμμή ανεφοδιασμού κόπηκε, απομονώνοντας τη Χεζμπολάχ και αποδυναμώνοντας τη γεωγραφική ακεραιότητα του λεγόμενου «άξονα αντίστασης».<br /><br />Η Χεζμπολάχ, η οποία είχε ήδη χάσει μεγάλο μέρος της δύναμής της λόγω των συνεχιζόμενων συγκρούσεων με το Ισραήλ, αντιμετωπίζει τώρα μια μεγάλη πρόκληση για την ανοικοδόμηση των επιχειρησιακών της δυνατοτήτων με αποκομμένη την υλικοτεχνική υποστήριξη από το Ιράν.<br /><br /> Επιπλέον, η πτώση του καθεστώτος Άσαντ έχει βαθύνει τις ιδεολογικές και σεχταριστικές διαιρέσεις μεταξύ των συμμάχων του Ιράν, αποδυναμώνοντας τη συνοχή του «άξονα αντίστασης». Ενώ το Ιράν, η Χεζμπολάχ, οι ιρακινές σιιτικές πολιτοφυλακές και οι Χούτι θεωρούν τις εξελίξεις στη Συρία ως στρατηγική απώλεια, σουνιτικές ομάδες όπως η Χαμάς και η Παλαιστινιακή Ισλαμική Τζιχάντ, που υποστηρίζονται από το Ιράν, έστειλαν συγχαρητήρια μηνύματα στη Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ για τη νίκη της εναντίον του Άσαντ.<br />Επιπλέον, η αποτυχία του Ιράν να επέμβει αποφασιστικά και αποτελεσματικά για να υπερασπιστεί το καθεστώς Άσαντ έχει εγείρει σοβαρές αμφιβολίες μεταξύ των συμμάχων του στο Ιράκ και την Υεμένη σχετικά με την αξιοπιστία και τη στρατηγική αποφασιστικότητα της Τεχεράνης.<br /><br />Μπορεί το Ιράν να αποσταθεροποιήσει τη Συρία; <br /><br />Παρά τις πολλές προκλήσεις που αντιμετωπίζει, η Τεχεράνη υιοθετεί μια ευέλικτη στρατηγική προσέγγιση και είναι ανοιχτή σε αλλαγές τακτικής για να διατηρήσει την επιρροή της στη Συρία και ευρύτερα στο Λεβάντε.<br /><br />Μια τέτοια αλλαγή είναι η τάση συνεργασίας με ομάδες Κούρδων της Συρίας που δεν αντιτίθενται άμεσα στο καθεστώς Άσαντ.<br /><br />Αυτές οι ομάδες στη βόρεια Συρία θεωρούνται πραγματιστής εταίρος του Ιράν. Πριν πέσει ο Άσαντ, οι δυνάμεις που υποστηρίζονται από το Ιράν αποσύρθηκαν από στρατηγικές θέσεις στην ανατολική Συρία, ειδικά στη Ντέιρ εζ-Ζορ κοντά στα σύνορα με το Ιράκ, και παρέδωσαν τον έλεγχο αυτών των περιοχών σε στοιχεία του Κόμματος Δημοκρατικής Ένωσης/Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PYD/PKK).<br /><br />Η κίνηση είναι μια προσπάθεια του Ιράν να παρουσιαστεί ως πιθανός εταίρος του PYD/PKK, ειδικά σε μια περίοδο που οι κουρδικές ομάδες ανησυχούν για τη μείωση της υποστήριξης των ΗΠΑ.<br /><br />Από την πλευρά του, το PYD/PKK ανησυχεί ότι η κυβέρνηση Ντόναλντ Τραμπ στη δεύτερη θητεία της θα μειώσει τη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στη Συρία και θα ενισχύσει τις σχέσεις με την Τουρκία.<br /><br />Πρόσφατα, αναλύσεις και σχόλια που υποστηρίζουν τη «συμμαχία Ιράν-PYD/PKK» και τη θεωρούν απαραίτητη έχουν αρχίσει να εμφανίζονται πιο συχνά στα ιρανικά μέσα ενημέρωσης.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, το Ιράν επιδιώκει να ακολουθήσει μια άλλη στρατηγική προσέγγιση, η οποία είναι η οικοδόμηση συμμαχιών με τις μειονότητες των σιιτών και των αλαουϊτών στη δυτική Συρία.<br /><br />Εάν δεν επιτευχθεί μια συνεκτική κεντρική κυβέρνηση στη Δαμασκό, μπορεί να αναφλεχθεί πιο έντονος ανταγωνισμός/σύγκρουση μεταξύ των διαφορετικών ομάδων και των πολλών εθνοτικών και θρησκευτικών μειονοτήτων.<br /><br /> Επιπλέον, η νίκη της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ στη Συρία θεωρείται από τις αραβικές χώρες, από την Αίγυπτο και την Ιορδανία μέχρι τα κράτη του Κόλπου, ως επικίνδυνη ηχώ των επαναστάσεων της Αραβικής Άνοιξης.<br /><br />Αυτές οι χώρες ανησυχούν για την πιθανή αναβίωση των αιτημάτων για δημοκρατία, ελευθερία και χρηστή διακυβέρνηση που κατέστειλαν κατά τη διάρκεια της Αραβικής Άνοιξης.<br /><br />Αυτές οι χώρες δεν θα θέλουν να δημιουργήσουν μια δημοκρατία στη Συρία που θα μπορούσε να αποτελέσει πρότυπο για τον αραβικό κόσμο.<br /><br />Αυτές οι εξελίξεις ενδέχεται να ενισχύσουν τις προσπάθειες του Ιράν να εμβαθύνει την επιρροή του εκμεταλλευόμενοι χαοτικά περιβάλλοντα. Επιπλέον, μετά την πτώση του Άσαντ, το Ισραήλ επεκτάθηκε πέρα ​​από τα Υψίπεδα του Γκολάν και εγκαταστάθηκε βαθύτερα στη Συρία. Ωστόσο, η μακροχρόνια ισραηλινή κατοχή μπορεί να δώσει στο Ιράν την ευκαιρία να αναβιώσει την αντι-ισραηλινή ατζέντα του στη Συρία.<br /><br />Σε νέα φάση ο τουρκο-ιρανικός ανταγωνισμός<div><br /></div><div>  <img src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/02/%CF%84%CE%BF%CF%81%CF%85%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CE%B1%CE%B7%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B1%CF%84%CE%B3%CE%B1%CE%AE%CF%84%CE%B14215%CE%B1.jpg?resize=640%2C459&ssl=1" /><br /><br />Ο έλεγχος της Δαμασκού από τη συριακή αντιπολίτευση μέσω στρατιωτικής επιχείρησης αντιπροσωπεύει μια σημαντική καμπή στον συριακό πόλεμο και έχει μεταμορφωτικό αντίκτυπο στο status quo στην περιοχή.<br /><br />Η πτώση του καθεστώτος Άσαντ αντιπροσωπεύει επίσης μια στρατηγική οπισθοδρόμηση για τους κύριους υποστηρικτές του Ιράν και Ρωσία.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, η Άγκυρα έχει δείξει μεγάλη ευελιξία στη Συρία, καθιστώντας την Τουρκία τον πιο ισχυρό εξωτερικό παίκτη στη χώρα μετά τον Άσαντ.<br /><br /> Έτσι, η πτώση του καθεστώτος Άσαντ κλονίζει τις τρέχουσες περιφερειακές ισορροπίες και επιταχύνει τις προσπάθειες της Τουρκίας να οικοδομήσει μια νέα περιφερειακή τάξη πραγμάτων.<br /><br />Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ο ανταγωνισμός μεταξύ Τουρκίας και Ιράν, που τροφοδοτείται από ιστορικές, ιδεολογικές και γεωπολιτικές εντάσεις, αναμένεται να κλιμακωθεί στο πλαίσιο αυτής της νέας δυναμικής.<br />Η αυξανόμενη επιρροή της Τουρκίας στη Συρία, σε συνδυασμό με τις αποδυναμωμένες θέσεις του Ιράν στον Λίβανο και το Ιράκ, θα μπορούσαν να μετατοπίσουν την περιφερειακή δυναμική πέρα ​​από το Λεβάντε.<br /><br />Οι τουρκικές φιλοδοξίες επιρροής σε Καύκασο, Μέση Ανατολή<br /><br />Η Τεχεράνη θεωρεί ότι η φιλόδοξη εξωτερική πολιτική της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή και τον Καύκασο απειλεί άμεσα την επιρροή της σε αυτές τις περιοχές. Στην Τεχεράνη, αυξάνονται οι φόβοι ότι η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη την αδυναμία του Ιράν, επιδιώκει να αυξήσει την επιρροή της στο Ιράκ, τον Λίβανο και τον Νότιο Καύκασο.<br /><br /> Κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Πολέμου του Καραμπάχ, η ισχυρή υποστήριξη της Τουρκίας προς το Αζερμπαϊτζάν όχι μόνο εξασφάλισε μια αποφασιστική νίκη για το Αζερμπαϊτζάν, αλλά αποκάλυψε επίσης την ικανότητα της Άγκυρας να διαμορφώνει τα περιφερειακά αποτελέσματα.<br /><br />Αυτή η διαδικασία αποδυνάμωσε το Ιράν στον Νότιο Καύκασο, μειώνοντας την επιρροή του σε μια περιοχή που ιστορικά υπήρξε πεδίο σύγκρουσης για αυτό.<br /><br />Επιπλέον, η πιθανότητα η Τουρκία να χρησιμοποιήσει την προβολή ισχύος που έχει αποκτήσει στη Συρία για να στηρίξει το Αζερμπαϊτζάν, ειδικά μέσω στρατηγικών στόχων όπως το άνοιγμα του διαδρόμου Ζανγκεζούρ, αντιπροσωπεύει μια άμεση πρόκληση για την περιφερειακή στρατηγική του Ιράν.<br /><br />Μια τέτοια εξέλιξη όχι μόνο θα ενίσχυε τη γεωπολιτική επιρροή της Τουρκίας, αλλά θα απομόνωσε το Ιράν από τις εμπορικές και ενεργειακές οδούς που το συνδέουν με τον Καύκασο και την Ευρώπη.<br /><br /> Σε αυτό το πλαίσιο, ο μετασχηματισμός στη Συρία όχι μόνο θα διαμορφώσει το μέλλον του Λεβάντε, αλλά θα μπορούσε επίσης να αναδιαμορφώσει τη γεωπολιτική αρχιτεκτονική της Μέσης Ανατολής και του Καυκάσου.<br /><br />Η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στην εξουσία στις ΗΠΑ αναδεικνύεται και ως σημαντικός παράγοντας για τις εξελίξεις στο Ιράκ, την Υεμένη, τη Συρία και γενικότερα τη Μέση Ανατολή.<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, οι πολιτικές που θα ακολουθήσει ο Τραμπ θα έχουν μεγάλη σημασία για το Ιράν.<br /><br /> Ο χρόνος θα δείξει εάν η στρατηγική της κυβέρνησης Τραμπ έναντι του Ιράν θα είναι διαπραγματευτική ή συγκρουσιακή την επόμενη περίοδο.<br /><br /> Εάν υπάρξει μια διαδικασία επίλυσης μεταξύ των δύο πλευρών, δεν είναι ακόμη σαφές εάν θα περιοριστεί στο πυρηνικό πρόγραμμα ή αν θα προχωρήσει σε ένα ευρύτερο πλαίσιο που περιλαμβάνει περιφερειακά ζητήματα και φιλοϊρανικές ομάδες.<br /><br />Αν και οι πολιτικές που ακολούθησε ο Τραμπ στην πρώτη του θητεία δίνουν κάποιες ενδείξεις για πιθανές απαντήσεις και αποτελέσματα, δεν μπορεί να γίνει οριστική αξιολόγηση ως προς αυτό. Επομένως, οι πολιτικές που θα ακολουθήσει ο Τραμπ θα επηρεάσουν άμεσα τον τουρκο-ιρανικό ανταγωνισμό.<br /><br />Υπάρχει ένα άλλο σημείο που πρέπει να τονιστεί εδώ. Πριν από την Επιχείρηση Protective Edge της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, η Ουάσιγκτον ανακοίνωσε ένα φιλόδοξο σχέδιο για έναν εμπορικό διάδρομο που συνδέει την Ινδία με τη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη, με στόχο να αντισταθμίσει την αυξανόμενη επιρροή της Κίνας στην περιοχή.<br /><br />Στις 10 Σεπτεμβρίου 2023, η Ινδία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Σαουδική Αραβία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ιταλία, η Γαλλία, η Γερμανία και η Ευρωπαϊκή Ένωση υπέγραψαν μια προκαταρκτική συμφωνία για την κατασκευή ενός στρατηγικού εμπορικού διαδρόμου (IMEC) που ξεκινά από την Ινδία, περνά από τη Μέση Ανατολή και φτάνει στην Ευρώπη.<br /><br />Με την επιστροφή του Τραμπ, αυτό το έργο και οι Συμφωνίες του Αβραάμ μπορεί να επανέλθουν στο προσκήνιο.<br /><br />Η πρωτοβουλία αποτελεί μέρος των προσπαθειών για τη δημιουργία μιας εναλλακτικής οικονομικής διαδρομής στο έργο Belt and Road της Κίνας.<br /><br />Αυτός ο νέος εμπορικός διάδρομος υποστηρίζει τον στόχο της Ινδίας να φτάσει στην Ευρώπη μέσω της Μεσογείου και περιλαμβάνει ισχυρές οικονομίες όπως τα ΗΑΕ και η Σαουδική Αραβία.<br /><br /> Αποτελεί επίσης μια εναλλακτική διαδρομή προς τη Διώρυγα του Σουέζ. Εάν αποκατασταθεί η ασφάλεια και η σταθερότητα στον Λίβανο και τη Συρία το επόμενο διάστημα, είναι πιθανό και αυτές οι δύο χώρες να συμπεριληφθούν στο έργο.<br /><br />Αυτές οι εξελίξεις αυξάνουν τους φόβους της Τεχεράνης για περιφερειακή απομόνωση. Σημειώνεται ότι το Ιράν, που δεν περιλαμβάνεται στον διάδρομο, αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να αποκλειστεί από αυτές τις προσπάθειες οικονομικής και εμπορικής ολοκλήρωσης.<br /><br />Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η στρατηγική που θα ακολουθήσει το Ιράν για να αντιμετωπίσει αυτόν τον αποκλεισμό, και ο αντίκτυπος των εξελίξεων στις περιφερειακές ισορροπίες, είναι ζητήματα που απαιτούν στενή παρακολούθηση στο μέλλον. Ως εκ τούτου, το μέλλον αυτού του έργου είναι επίσης σημαντικό ως παράγοντας που θα επηρεάσει τον ανταγωνισμό μεταξύ της Τουρκίας και του Ιράν στην περιοχή. <br /><i>Ανάλυση του Τούρκου ακαδημαϊκού και ειδικού Ισμαήλ Σαρί</i></div><div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο νέος τουρκο-ιρανικός ανταγωνισμός στη Μέση Ανατολή μετά τον Άσαντ.

Οι εξελίξεις στον Λίβανο και τη Συρία, σε συνδυασμό με τη στρατηγική αποδυνάμωση της Χεζμπολάχ από το Ισραήλ και την κατάρρευση του καθεστώτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τζει Ντι Βανς: Ήρθε, μας τα είπε “χοντρά” κι έφυγε… Ποιός είναι το Νο 2 του Ντόναλντ Τραμπ.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/02/Vans.jpg"><img src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/02/Vans.jpg" /></a><br /><br />Οι στεναγμοί και οι ανήσυχες λοξές ματιές έδωσαν τη θέση τους στη νεκρική σιωπή καθώς ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζει Ντι Βανς πήρε το λόγο στη Σύνοδο Κορυφής του Μονάχου για να περιφρονήσει τους μακροχρόνιους συμμάχους των ΗΠΑ και να μειώσει τη σημασία της Ευρώπης.<br /><br />Ήταν μια επίθεση αχαλίνωτης αγριότητας στο όνομα της… ελευθερίας του λόγου (δηλαδή στην ασυδοσία των fake news των αμερικανικών social media) που αποκάλυψε τη μακροχρόνια εχθρότητα που νιώθουν ο Ντόναλντ Τραμπ και οι πιο στενοί συνεργάτες του για την Ευρωπαϊκή Ένωση την οποία βλέπουν ως το σύμβολο της εξουσίας που περιορίζει την (ανεξέλεγκτη) δράση των αμερικάνικων εταιρειών – κυρίως αυτών της τεχνολογίας.<br /><br />Το κοινό στη Διάσκεψη Ασφαλείας περίμενε να ακούσει για τα σχέδια της κυβέρνησης Τραμπ να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία , αλλά αντιθέτως αντιμετώπισε μια απόρριψη εν είδει βομβαρδισμού των φιλελεύθερων ορθοδοξιών που επικρατούν στη Δυτική Ευρώπη από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, σε μια ομιλία που υποβάθμισε τις απειλές που συνιστούν για την ήπειρο η Ρωσία και η Κίνα, σχοίασε το CNN. Και πέραν τούτου, άκουσε τον δεύτερο στην κορυφή της ηγεσίας των ΗΠΑ να κατηγορεί την ευρωπαϊκή πολιτική τάξη ότι χάνει τον έλεγχο της μετανάστευσης και αρνείται να συνεργαστεί με την ακροδεξιά α στις εθνικές κυβερνήσεις.<br /><br />«Η απειλή για την οποία ανησυχώ περισσότερο δεν είναι η Ρωσία, ούτε η Κίνα, δεν είναι κάποιος άλλος εξωτερικός παράγοντας. Αυτό που με ανησυχεί είναι η απειλή εκ των έσω, η υποχώρηση της Ευρώπης από τις πιο θεμελιώδεις αξίες της», είπε ο Βανς σε ένα κοινό που τον παρακολουθούσε αποσβολωμένο.<div><br />“Οι ΗΠΑ δεν θα είναι πάντα εδώ…”<br /><br />Η ψευδαίσθηση που διέλυσε ο Βανς ήταν η πεποίθηση, κατά βάθος, ότι οι ΗΠΑ θα ήταν πάντα εδώ για να παρέμβουν όταν χρειαζόταν, από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι τους Βαλκανικούς πολέμους της δεκαετίας του 1990. Οι απειλές και τα προβλήματα στην γειτονιά σας είναι δικό σας θέμα, είπε ο Αμερικανός Αντιπρόεδρος και η αλήθεια είναι πως ένα τέτοιο μήνυμα έπρεπε να ακουστεί επίσημα εδώ και καιρό. Το μήνυμα αυτό ξένισε, αλλά δεν προβλημάτισε, καθώς ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ αναφέρεται με την ίδια μάλιστα φρασεολογία πριν ακόμη εκλεγεί για δεύτερη φορά στο ανώτατο αξίωμα της χώρας του. Ο Βανς επέλεξε επίσης να επαναλάβει πως οι επενδύσεις που προέχουν στην ευρωπαϊκή οικονομία, κατά την οπτική του, είναι οι αμυντικές.<br /><br />Αλλά καθώς οι Ευρωπαίοι διπλωμάτες από το Βερολίνο έως το Λονδίνο ήδη μετρούν τα ερείπια της διατλαντικής σχέσης, η πραγματικότητα είναι ότι η ήπειρος έχει περάσει οκτώ χρόνια από την τελευταία εκλογική νίκη του Τραμπ για να τακτοποιήσει το σπίτι της και τρία από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η αφύπνιση του αναιδούς Βανς άργησε να έρθει.<br /><br />“Τι σας συνέβη;”<br /><br />«Όταν κοιτάζω την Ευρώπη σήμερα, μερικές φορές δεν είναι τόσο ξεκάθαρο τι συνέβη σε ορισμένους από τους νικητές του ψυχρού πολέμου», είπε ο Βανς. Η περιφρόνησή του για τους κυρίαρχους πολιτικούς της Ευρώπης ήταν σαφής όταν τους άφησε σύξυλους για να συναντήσει τους επικεφαλής του ακροδεξιού κόμματος της Γερμανίας AfD.<br /><br />Ένας βετεράνος αξιωματούχος είπε ότι η επίθεση του Βανς κατά το ντεμπούτο του στο εξωτερικό ήταν μια σημαντική στιγμή στις διατλαντικές σχέσεις, γιατί ήταν μια τόσο θεμελιώδης επίθεση στις αξίες της Ευρώπης. Δεν είχε σημασία ότι τα ευρωπαϊκά έθνη εξαρτώνται από τις ΗΠΑ για την ασφάλεια, αφού μοιράζονται τις ίδιες βασικές αρχές, είπε ο αξιωματούχος. Χωρίς αυτή την κοινή αντίληψη, η φιλελεύθερη δημοκρατία στην Ευρώπη κινδυνεύει.</div><div><br />Ποιός είναι ο Τζει Ντι Βανς<br /><br />Ο Τζέιμς Ντέιβιντ Βανς – Τζέι Ντι Βανς (αγγλικά: James David Vance, ή J.D. Vance), γεννημένος στις 2 Αυγούστου 1984 υπηρετεί ως ο 50ος Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ από τις 20 Ιανουαρίου 2025. Υπήρξε επιχειρηματίας και συγγραφέας.Ο Βανς, είναι εταίρος σε επενδυτικές εταιρείες και συνιδρυτής της εταιρείας «Narya Capital» στο Σινσινάτι. Είναι φρέσκος στην πολιτική. Ως μέλος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, υπηρέτησε Γερουσιαστής για την πολιτεία του Οχάιο, από τον Ιανουάριο του 2023 εώς τον Ιανουάριο του 2025 και μετά εξελέγη αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στις προεδρικές εκλογές του 2024.<br /><br />Γεννήθηκε ως Τζέιμς Ντόναλντ Μπόουμαν, και έχει σκωτσέζικη και ιρλανδική καταγωγή.Αργότερα υιοθέτησε το επώνυμο του παππού του Τζέιμς Βανς. Ο Βανς μεγάλωσε σε φτωχό οικονομικά περιβάλλον και η μητέρα του ήταν εθισμένη σε ναρκωτικές ουσίες, οπότε τα πρώτα χρόνια της ζωής του μεγάλωσε με τον παππού και την γιαγιά του.<br /><br />Ο Τζέι Ντι Βανς, αποφοίτησε από το Λύκειο του Μίντλταουν ΙΣινσινάτι) το 2003. Κατόπιν, εντάχθηκε και κατατάχθηκε στο Σώμα Πεζοναυτών των Ηνωμένων Πολιτειών, και υπηρέτησε στον Πόλεμο του Ιράκ, ως ανταποκριτής μάχης. Υπηρέτησε στις Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ έως το 2007.Κατόπιν, επέστρεψε στο Οχάιο και σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Φιλοσοφία στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο (OSU), λαμβάνοντας πτυχίο (BA). Στη συνέχεια, σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Γέιλ, και έλαβε πτυχίο νομικής (JD) το 2013..<br /><br />Κατά την διάρκεια των σπουδών του στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο, εργάστηκε ως συνεργάτης του πολιτειακού γερουσιαστή από το Οχάιο, Μπομπ Σούλερ. Από το 2013 έως το 2014 ήταν συνεργάτης του Γερουσιαστή από το Τέξας Τζον Κόρνιν και αργότερα ως νομικός βοηθός στο ομοσπονδιακό δικαστήριο για την Ανατολική Περιφέρεια του Κεντάκι. Πραγματοποίησε την πρακτική του άσκηση ως δικηγόρος στη νομική εταιρεία «Sidley Austin» του Σικάγου και κατόπιν μετακόμισε στο Σαν Φρανσίσκο όπου εργάστηκε στην βιομηχανία τεχνολογίας.<br /><br />Από τον Δεκέμβριο του 2016 έως την εκλογή του στη Γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών το Νοέμβριο του 2022, διέμενε μόνιμα στο Οχάιο και ήταν συνιδρυτής και συνεργάτης σε επενδυτικές και σε μη-κερδοσκοπικές εταιρείες.[23]<br /><br />Το 2016 ο Βανς εξέδωσε το βιβλίο του «Hillbilly Elegy: A Memoir of a Family and Culture in Crisis» μέσω του εκδοτικού οίκου Χάρπερ. Το βιβλίο έγινε μπεστ σέλερ για το 2016 και το 2017 από τους The New York Times και έλαβε διακρίσεις από τα βραβεία «Dayton Literary Peace Prize» και «Audie Award for Nonfiction».</div><div><br />Η σύντομη πολιτική καριέρα μέχρι τον Λευκό Οίκο<br /><br />Τον Μάιο του 2021, ο Βανς, ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος για την έδρα της Γερουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών στο Οχάιο, ύστερα από την πρόθεση του Ρεπουμπλικανού γερουσιαστή Ρομπ Πόρτμαν να αποσυρθεί από την Γερουσία. Στις γενικές εκλογές του Νοεμβρίου, κατάφερε να νικήσει τον Δημοκρατικό αντίπαλό του, Τιμ Ράιαν, λαμβάνοντας ποσοστό 53,3% έναντι 46,7% των ψήφων.<br /><br />Ανέλαβε καθήκοντα, κατά την έναρξη του 118ου Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών, στις 3 Ιανουαρίου 2023. Είναι μέλος των εξής επιτροπών της Γερουσίας: 1) Τραπεζικών και Αστικών Υποθέσεων, 2) Εμπορίου, Επιστήμης και Μεταφορών και 3) Ειδικής Επιτροπής για τη Γήρανση. Επίσης ήταν μέλος της Κοινής Οικονομικής Επιτροπής του Κογκρέσου. Υπέβαλε την παραίτησή του στις 10 Ιανουαρίου, μετά την εκλογή του ως Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ.<br /><br />Ο Βανς είναι παντρεμένος από το 2014 με την Ινδικής καταγωγής συμφοιτήτριά του από τη Νομική Σχολή του Γέιλ, Ούσα Τσιλουκούρι. Έχουν αποκτήσει μαζί 3 παιδιά. Μεγάλωσε ως ευαγγελικός προτεστάντης. Το 2019 μεταστράφηκε και βαπτίστηκε ως ρωμαιοκαθολικός. Έχει δηλώσει ότι η καθολική θεολογία έχει επηρεάσει έντονα τις πολιτικές του θέσεις.</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τζει Ντι Βανς: Ήρθε, μας τα είπε “χοντρά” κι έφυγε… Ποιός είναι το Νο 2 του Ντόναλντ Τραμπ.

Οι στεναγμοί και οι ανήσυχες λοξές ματιές έδωσαν τη θέση τους στη νεκρική σιωπή καθώς ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζει Ντι Βανς πήρε το λόγο στη ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Πάγος» και από τον Μακρόν στον Έλληνα πρωθυπουργό για Meteor.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/02/macronMitsotakis-696x464.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="464" data-original-width="696" height="427" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/02/macronMitsotakis-696x464.jpg" width="724" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Στην Άγκυρα αντιπροσωπεία του γαλλικού πολεμικού ναυτικού λίγο μετά την επίσκεψη Μητσοτάκη</span></h3><b>Μαρία Δεναξά</b><br />Εκτός από τη σύνοδο για την Τεχνητή Νοημοσύνη που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι και χαρακτηρίστηκε «πολύ κακό για το τίποτα», μιας και η Ευρώπη τρέχει πίσω από τις εξελίξεις σε ότι αφορά την AI, απογοητευτικό ήταν και το αποτέλεσμα της συνάντησης του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Εμμανουέλ Μακρόν, στο Ελιζέ.<br /><br />Στην ημιεπίσημη συνάντηση των δυο ηγετών που πραγματοποιήθηκε στο περιθώριο της διάσκεψης, μέσα σε κλίμα αμηχανίας και εμφανούς ψυχρότητας, επιβεβαιώθηκαν οι πληροφορίες για την πρόθεση της Γαλλίας να αλλάξει πλεύση, σε ότι έχει να κάνει με τις σχέσεις της με την Τουρκία.<br /><br />Ο Έλληνας πρωθυπουργός έθεσε στην ατζέντα της συζήτησης με τον Γάλλο πρόεδρο το θέμα των πυραύλων Μeteοr και τις πληροφορίες που θέλουν τη Γαλλία να έχει ανάψει το πράσινο φως για την πώληση 40 Εurofighter στη γείτονα χώρα και εισέπραξε ως απάντηση με την περίφημη γαλλική διπλωματική διγλωσσία «καθρεφτάκια» που δίνουν σε ιθαγενείς.<br /><br />Ο Εμμανουέλ Μακρόν τα έριξε στους Βρετανούς λέγοντας πως «εκείνοι πιέζουν» και «οι επαφές με την Αγκυρα γίνονται με δική τους πρωτοβουλία καθώς και η Αγγλία αποτελεί εταίρο της ευρωπαικής κοινοπραξίας MBDA». Για να παρηγορήσει τον Ελληνα πρωθυπουργό, ο Γάλλος πρόεδρος του υποσχέθηκε πως «η Ελλάδα θα είναι από τις χώρες που θα ευνοηθούν από την ενίσχυση της Ευρωπαικής Αμυνας».<br /><br />Αργότερα όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ρωτήθηκε για το κρίσιμο ζήτημα, ήρθε σε δύσκολη θέση. «Οι τετ α τετ συνομιλίες δεν αποκαλύπτονται ποτέ» είπε σε Έλληνα δημοσιογράφο επιβεβαιώνοντας με την άρνηση του να απαντήσει, την δυσμενή εξέλιξη για τα συμφέροντα της χώρας μας.<br />«Δεν γίνεται η Γαλλία να κάνει τον χωροφύλακα»!<br /><br />Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της Εστίας της Κυριακής, η Γαλλία είναι αποφασισμένη να αναθερμάνει τις σχέσεις της με την Τουρκία. Γάλλοι αξιωματούχοι υπογραμμίζουν πως «δεν γίνεται η Ελλάδα να υποστηρίζει πως «πλέει σε ήρεμα νερά με την Τουρκία», να μην ασχολείται με καίρια θέματα που εμμέσως την αφορούν όπως είναι το Κυπριακό και να στηρίζεται στη Γαλλία για να κάνει τον χωροφύλακα, επειδή έχει υπογραφεί η ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία». Γάλλοι δημοσιογράφοι που παρακολουθούν τα ελληνοτουρκικά, επισημαίνουν πως αυτή η κατάσταση έχει επηρεάσει αρνητικά τις γαλλοτουρκικές σχέσεις, κάτι που απασχολεί ιδιαίτερα το Παρίσι. Παράλληλα απορούν που μέσα στην ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία, «δεν προβλέφθηκε ρήτρα που να απαγορεύει ρητά την πώληση στην Τουρκία αμυντικού εξοπλισμού από τη Γαλλία ή από κοινοπραξία στην οποία συμμετέχει».<br /><br />Τα γαλλικά στρατηγικά συμφέροντα στην Αφρική και τώρα στη Μέση Ανατολή με τις γεωπολιτικές εξελίξεις στη Συρία και το Λίβανο έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα. Η αναταραχή στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, σε συνδυασμό με τη μείωση της γαλλικής επιρροής, οδηγούν το Παρίσι σε έναν αναγκαστικό διπλωματικό ελιγμό προς την Άγκυρα, παρά τις πολυετείς εντάσεις και τις διαφωνίες σε θέματα όπως η Ανατολική Μεσόγειος, η Λιβύη και η τουρκική πολιτική στο ΝΑΤΟ. Για τη γαλλική εξωτερική πολιτική, η Συρία παραμένει ένα από τα σημαντικότερα σημεία ενδιαφέροντος. Αλλά και στο Λίβανο, η Γαλλία παραδοσιακά είχε ισχυρούς δεσμούς. Όμως οι συνεχιζόμενες πολιτικές και οικονομικές κρίσεις, έχουν καταστήσει δυσκολότερη την παρέμβαση της. Την ίδια ώρα, η Τουρκία έχει αναλάβει σχεδόν πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοχή.<br /><br />Η γαλλική διπλωματία με τις περιορισμένες δυνατότητες της να ασκήσει επιρροή, βλέπει την Τουρκία να αναδεικνύεται ως κύριος παίκτης στις διαπραγματεύσεις για το μέλλον της Συρίας κι από την άλλη μέσω οικονομικών και ανθρωπιστικών πρωτοβουλιών, επιχειρεί να ενισχύσει την κυριαρχία της, εκμεταλλευόμενη την απογοήτευση των Λιβανέζων από από τους δυτικούς.<br /><br />Υπο το βάρος αυτών των εξελίξεων, η γαλλική κυβέρνηση φαίνεται να αναγνωρίζει ότι η αντιπαράθεση με την Τουρκία δεν εξυπηρετεί πλέον τα συμφέροντα της και επιδιώκει να βρεί κοινά σημεία συνεννόησης. Ο Εμμανουέλ Μακρόν, που στο παρελθόν είχε ασκήσει δριμεία κριτική στον Ταγίπ Ερντογάν, τώρα φαίνεται να επιλέγει μια πιο ήπια πραγματιστική προσέγγιση.<br />Ταξίδι εξπρές για την ενίσχυση των στρατηγικών δεσμών<br /><br />Μέσα σ αυτό το κλίμα, λίγες ώρες αφότου αναχώρησε ταπεινωμένος από το Παρίσι, ο Κυριάκος Μητσοτάκης -που ο γάλλος πρόεδρος έδειξε να τον περιφρονεί αφού τον άφησε να περιμένει έξω από το προεδρικό μέγαρο τριάντα ολόκληρα λεπτά πριν τον δεχτεί με μεγάλη καθυστέρηση στο Ελυζέ, τη Δευτέρα- επισκέφθηκε την Αγκυρα αντιπροσωπεία του γαλλικού πολεμικού ναυτικού, με επικεφαλής τον ναύαρχο Κριστόφ Λουκά, διοικητή της θαλάσσιας ζώνης της Μεσογείου του ΓΠΝ. Η γαλλική αντιπροσωπεία συναντήθηκε με τον ναύαρχο Ιαλτσίν Παγιάλ, αρχηγό του τουρκικού πολεμικού ναυτικού, για την ενίσχυση των στρατηγικών δεσμών μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτής της επίσκεψης, ο ναύαρχος Λουκά είχε επίσης συνομιλίες με τον αντιστράτηγο Öλκάι Αλτιντάγ, γενικό διευθυντή Άμυνας και Ασφάλειας του τουρκικού Υπουργείου Άμυνας. Οι συζητήσεις και οι επαφές αυτές εντάσσονται στο πλαίσιο μιας δυναμικής αυξημένης συνεργασίας μεταξύ των δύο κρατών. Σύμφωνα με δημοσιεύματα τουρκικών μέσων ενημέρωσης, η Γαλλία βρίσκεται κοντά στην έγκριση της πώλησης πυραύλων Meteor στην Τουρκία στο πλαίσιο της αγοραπωλησίας μαχητικών Eurofighter.<br />Χωρίς συμμάχους πλέον η Ελλάδα<br /><br />Αξιοσημείωτο γεγονός που μαρτυρά τη στροφή της Γαλλίας, είναι πως η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στο Παρίσι, συνέπεσε με την έναρξη μεγάλης διαφημιστικής εκστρατείας της Τουρκίας στη Γαλλία, ενόψει της άνοιξης και της θερινής περιόδου. Στις εικόνες η Τουρκία παρουσιάζεται ως μια μοντέρνα χώρα της δύσης και επιμελώς απουσιάζει οποιοδήποτε χαρακτηριστικό που θα μπορούσε να μαρτυρήσει πως πρόκειται για μια μουσουλμανική χώρα.<br /><br />Η συνεργασία σε θέματα όπως ο τουρισμός, αλλά κυρίως η ασφάλεια, η σταθεροποίηση της Συρίας και η ενεργειακή στρατηγική στη Μεσόγειο, θα μπορούσαν να αποτελέσουν το έδαφος για μια νέα μορφή σχέσεων μεταξύ της Γαλλίας και της Τουρκίας, την ώρα που η Γαλλία αναζητά νέες συμμαχίες για να προστατεύσει τα συμφέροντα της, ενώ η Τουρκία επιδιώκει να βελτιώσει τις σχέσεις της με τη Δύση.<br /><br />Επομένως, η στρατηγική συμμαχία Αθήνας – Παρισιού, δεν πρέπει πλέον να θεωρείται δεδομένη εξαιτίας των γεωπολιτικών ισορροπιών που μεταβάλλονται συνεχώς. Η Ελλάδα βρίσκεται πλέον εκτεθειμένη, χωρίς ισχυρούς συμμάχους να την στηρίζουν αδιαμφισβήτητα. Η στρατηγική σχέση με τη Γαλλία αποδείχθηκε εύθραυστη, ενώ οι υπόλοιποι εταίροι Βρετανία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία της έχουν αποδεδειγμένα γυρίσει την πλάτη, αφήνοντας τη χώρα μας να αναζητά εναγωνίως αξιόπιστους υποστηρικτές, την ώρα που η Τουρκία εδραιώνει την ηγεμονία της με την ενθάρρυνση και την στήριξη των υποτιθέμενων συμμάχων μας.<br /><br />Η χώρα μας θα πρέπει τώρα να επενδύσει περισσότερο στη διπλωματική της δράση, οικοδομώντας νέα στρατηγικά σχήματα πέραν της Γαλλίας που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αποτροπή μιας τουρκικής ηγεμονίας στην περιοχή μας, με τις ευλογίες και του Παρισιού.<br />Με το «βλέμμα» στην γερμανικές εκλογές<br /><br />Πάντως σε ότι αφορά την πώληση των 40 Εurofighter’s στην Τουρκία και των πυραύλων ΜETEOR, ορισμένες πληροφορίες αναφέρουν πως η συμφωνία όχι μόνο έχει κλείσει, αλλά είναι ίσως θέμα εβδομάδων να υπογραφεί και τυπικά. Εκείνο που φέρεται να καθυστερεί τις εξελίξεις και την ανακοίνωση τυχόν συμφωνίας, είναι οι γερμανικές εκλογές και το αποτέλεσμα τους.<br /><br />Η Γερμανία φέρεται να έχει ανάψει το πράσινο φως για την πώληση των METEOR στην Τουρκία και μαζί με τις βόρειες χώρες πληροφορίες αναφέρουν πως προωθεί την ένταξη της Τουρκίας στην αμυντική στρατηγική της ΕΕ, παρά τις ενστάσεις για την πολιτική Ερντογάν στο Κυπριακό. Σύμφωνα με το Politico, «παραβλέποντας τις ανησυχίες της Ελλάδας, αρκετές χώρες της ΕΕ προχωρούν σε πωλήσεις όπλων στην Τουρκία. Οι ιταλικές αρχές για παράδειγμα σύναψαν αμυντική συμφωνία με την Άγκυρα και η Αθήνα ετοιμάζει επίσημη διαμαρτυρία κατά της Ρώμης».<div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Πάγος» και από τον Μακρόν στον Έλληνα πρωθυπουργό για Meteor.

Στην Άγκυρα αντιπροσωπεία του γαλλικού πολεμικού ναυτικού λίγο μετά την επίσκεψη Μητσοτάκη Μαρία Δεναξά Εκτός από τη σύνοδο για την Τεχνητή ...

Διαβάστε την συνέχεια

Επιτέλους διαγωνισμός για Υδρογονάνθρακες. [χάρτες]

<br /><img height="375" src="https://www.ot.gr/wp-content/uploads/2025/02/20_01_ot_chevron_map.png" width="746" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Κινητικότητα για τους υδρογονάνθρακες. Έφυγε για την Εφημερίδα της Ε.Ε. η διακήρυξη για τον διεθνή διαγωνισμό του block «Νότια της Πελοποννήσου»</span></h3><b>Χρήστος Κολώνας</b><br />Οι «ελληνικοί υδρογονάνθρακες» θα κυριαρχήσουν στην επικαιρότητα για τις επόμενες περίπου 40 ημέρες.<br />Το project «Υδρογονάνθρακες 2.0» που τρέχει από τον Απρίλιο του 2022, έχει μπροστά του άλλα δύο ορόσημα.<br /><br />Ο διαγωνισμός για τους υδρογονάνθρακες στο block «Νότια της Πελοποννήσου»<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες του ΟΤ, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Θόδωρος Σκυλακάκης έχει υπογράψει τη διακήρυξη του διεθνούς διαγωνισμού για την παραχώρηση των δικαιωμάτων έρευνας κι εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στο θαλάσσιο block «Νότια της Πελοποννήσου».<br /><br />Το κείμενο του διαγωνισμού για τους υδρογονάνθρακες της θαλάσσιας περιοχής που εκδήλωσε ενδιαφέρον η αμερικανική πετρελαϊκή Chevron έχει σταλεί για να δημοσιευτεί στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβέρνησης αλλά και στην Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.<div><br /></div><div><img height="505" src="https://www.ot.gr/wp-content/uploads/2025/02/24_01_ot_oikopedo_notia1.png" width="640" /><br /><br />Η διακήρυξη περιλαμβάνει τους όρους του διαγωνισμού για τη συμμετοχή πιθανών κι άλλων επενδυτών καθώς και τους χάρτες με την έκταση «Νότια της Πελοποννήσου» και «Α2».<br /><br />Την πρώτη θαλάσσια περιοχή, όπως προαναφέρθηκε, την έχει ζητήσει η Chevron και τη δεύτερη η ελληνική πετρελαϊκή HELLENiQ ENERGY.<br />Υδρογονάνθρακες: Το περιθώριο των 90 ημερών<br /><br />Από την ημέρα δημοσίευσης της στην Εφημερίδα της Ε.Ε. δίνεται ένα χρονικό περιθώριο 90 ημερών προκειμένου πιθανοί επενδυτές να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον τους για τις δύο θαλάσσιες παραχωρήσεις. Θεωρείται δεδομένο ότι θα κατέβουν στον διαγωνισμό οι Chevron και HELLENiQ ENERGY.<br /><br />Αφού υποβληθούν οι προσφορές από ενδιαφερόμενα μέρη (θα μπορούσαν να είναι και άλλες εταιρείες, εκτός δηλαδή από τις Chevron και HELLENiQ ENERGY που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον), θα γίνει η αξιολόγηση των προσφορών από Επιτροπή της ΕΔΕΥΕΠ. Θα επιλεχθεί η καλύτερη προσφορά (ανά περιοχή) και θα ακολουθήσει διαπραγμάτευση με τους υποψήφιους αναδόχους για την οριστικοποίηση των Συμβάσεων Μίσθωσης.<br /><br />Τέλος, θα γίνει η υποβολή των τελικών Συμβάσεων Μίσθωσης στο Ελεγκτικό Συνέδριο για προσυμβατικό έλεγχο και η Κύρωσή τους από το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Η διαδικασία θα ολοκληρωθεί εντός του τρέχοντος έτους.</div><div><br />Ώρα αποφάσεων για τη γεώτρηση της ExxonMobil<br /><br />Αντίστροφη μέτρηση όμως έχει ξεκινήσει και για τους υδρογονάνθρακες που θέλει να εκμεταλλευτεί και η ExxonMobil ανοικτά της Κρήτης.<br /><br />Πιο συγκεκριμένα η αμερικανική πετρελαϊκή μέχρι τις 9 Απριλίου θα έχει φανερώσει και τις προθέσεις της για το αν θα προχωρήσει στα επόμενα στάδια των ερευνών της στα θαλάσσια blocks «Δυτικά της Κρήτης» και «Νοτιοδυτικά της Κρήτης».</div><div><br /></div><div>  <img height="375" src="https://www.ot.gr/wp-content/uploads/2025/02/ydrogonanthrakes_xartis_kriti.png" width="640" /><br /><br />Για την ακρίβεια ο πετρελαϊκός κολοσσός θα φανερώσει τις προθέσεις του για το αν θα λάβει την επενδυτική απόφαση της διενέργειας της πρώτης ερευνητικής γεώτρησης.<br /><br />Πιο συγκεκριμένα, τον περασμένο Οκτώβριο του 2024 η κοινοπραξία των ExxonMobil (operator) – HELLENiQ ENERGY αποφάσισε να προχωρήσει στην επόμενη φάση του ερευνητικού της προγράμματος στο θαλάσσιο block «Νοτιοδυτικά της Κρήτης». Η κίνηση αυτή χαρακτηρίστηκε ως θετικό γεγονός από την ΕΔΕΥΕΠ καθώς η κοινοπραξία έχει ήδη επισπεύσει τις εργασίες της έχοντας ολοκληρώσει τις δισδιάστατες και τρισδιάστατες σεισμικές έρευνες.<br />Το σενάριο<br /><br />Ταυτόχρονα όμως τον ίδιο μήνα είχε ζητήσει παράταση μέχρι τις 9 Απριλίου 2025 της πρώτης φάσης του ερευνητικού της προγράμματος στο θαλάσσιο block «Δυτικά της Κρήτης». Η κοινοπραξία αιτήθηκε κι έλαβε περισσότερο χρόνο για την ερμηνεία των σεισμικών δεδομένων της περιόδου 2022-2023 στη συγκεκριμένη περιοχή.<br /><br />Πηγές αναφέρουν ότι αν η ExxonMobil αποφασίσει να προχωρήσει στην επόμενη φάση των ερευνών της και για το block «Δυτικά της Κρήτης» τότε ξεκλειδώνει την επενδυτική της απόφαση για την πρώτη διερευνητική γεώτρηση.</div><div><br /></div><div>  <img height="505" src="https://www.ot.gr/wp-content/uploads/2025/02/24_01_ot_oikopedo_A2.png" width="640" /><br /><br />Αν δεν περάσει στην επόμενη φάση τότε η έκταση αυτή θα επιστραφεί στο ελληνικό δημόσιο και η αμερικανική πετρελαϊκή είτε θα εστιάσει το ερευνητικό της πρόγραμμα στην παραχώρηση «Νοτιοδυτικά της Κρήτης» είτε θα τερματίσει τις έρευνες της.<br /><br />Πάντως, από δηλώσεις των αρμοδίων υπουργών και άλλων στελεχών για το project «Υδρογονάνθρακες 2.0» προκύπτει μία αισιόδοξη εκτίμηση για την πορεία των ερευνών που θα οδηγήσουν στον εντοπισμό πιθανών κοιτασμάτων φυσικού αερίου.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.ot.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Επιτέλους διαγωνισμός για Υδρογονάνθρακες. [χάρτες]

Κινητικότητα για τους υδρογονάνθρακες. Έφυγε για την Εφημερίδα της Ε.Ε. η διακήρυξη για τον διεθνή διαγωνισμό του block «Νότια της Πελοποννή...

Διαβάστε την συνέχεια

Κι αν η Τουρκία χτυπήσει; Τραμπ, συμμαχία με Ισραήλ και εφησυχασμός.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2025/02/WAR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="703" height="400" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2025/02/WAR.jpg" width="703" /></a></div><div><br /></div><div><b>Θανάσης Μαυρίδης</b></div>Στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον και αφού η χώρα μας ταλαιπωρείται από το ρευστό πολιτικό κλίμα, η αναθεωρητική Τουρκία αποφασίζει να πατήσει το κουμπί στο Αιγαίο. Είναι ένα σενάριο. Και τότε εμφανίζεται ο πρόεδρος Τραμπ και μας λέει ότι θα διαπραγματευτεί αυτός με τον Ερντογάν και χωρίς την παρουσία μας! Μας «ζητάει» να παραχωρήσουμε νησιά στην Τουρκία και φυσικούς πόρους στον ίδιον για τις «υπηρεσίες» του. Την ίδια ώρα δεν υπάρχει Ευρώπη για να ορθώσει μια κουβέντα! Πώς σας φαίνεται αυτό το «σενάριο»; <br /><br />Δεν είμαι από εκείνους που πιστεύουν ότι ο Τραμπ συμμαχεί με τον Πούτιν ή ότι αγαπάει περισσότερο τον Ερντογάν από το συμφέρον της Αμερικής. Πιστεύω, όμως, ότι το πακέτο του νέου τρόπου διακυβέρνησης των ΗΠΑ δεν περιέχει κάτι καλό για μικρές και αδύναμες χώρες όπως η δική μας. Ή αλλιώς, η αλλαγή στάσης των ΗΠΑ στη σχέση της με την Ευρώπη μας τοποθετεί αυτόματα σε μια προβληματική ζώνη. Πόσο μάλλον όταν δίπλα μας έχουμε μια εξαιρετικά επικίνδυνη και ισχυρή Τουρκία που ο δρόμος για την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας περνάει μέσα και από το Αιγαίο…<br /><br />Η Ελλάδα αντιμετώπισε μέχρι σήμερα όλες τις προκλήσεις βασιζόμενη στις δικές της δυνάμεις και σε συμμαχίες που είχε διαμορφώσει. Όχι πάντοτε στέρεες, αλλά γι αυτό δεν έφταιγαν πάντα οι άλλοι. Σήμερα η θέση μας είναι ιδιαίτερα προβληματική. Όπως ήταν και πριν από πέντε χρόνια. Είμαστε μεν πιο ισχυροί στρατιωτικά, αλλά στο μεταξύ έχει αλλάξει ριζικά το περιβάλλον. Αυτό που έχει συμβεί στην πράξη είναι ότι ηττήθηκε η Ουκρανία και μαζί της και η Ευρώπη, η οποία πρέπει να αναζητήσει τρόπους για να αντιμετωπίσει την επόμενη ημέρα και με δεδομένο ότι οι Αμερικανοί δεν είναι διατεθειμένοι να ξοδέψουν χρήματα που δεν έχουν. Ο Τραμπ, λοιπόν, καλείται να διαχειριστεί την ήττα. Με τον δικό του τρόπο, αλλά στο τέλος περί αυτού πρόκειται. Με άλλα λόγια και οι ΗΠΑ ξέμειναν από επιλογές.<br /><br />Μαζί με τον Πούτιν κερδίζει και ο Ερντογάν, όπως φάνηκε ξεκάθαρα στη Συρία. Ας μην έχουμε αυταπάτες. Η Τουρκία έχει αλλάξει πίστα και δε σκοπεύει να αφήσει ανεκμετάλλευτη την παραμικρή ευκαιρία που θα της παρουσιαστεί. Κι εδώ δε μιλάμε για μια και μόνο ευκαιρία! Η Ελλάδα σπαράσσεται από εσωτερικές έριδες, η Ευρώπη βρίσκεται σε βαθιά πολιτική και πολιτισμική κρίση, ανίκανη να προστατεύσει τον εαυτό της. Και ο Τραμπ είναι ένας ρεαλιστής πολιτικός που δε θα θελήσει να ξοδέψει το παραμικρό κεφάλαιο για υποθέσεις που θεωρεί «χαμένες». <br /><br />Το τι πρέπει να κάνουμε εμείς είναι αυτονόητο. Αλλά το πιο δύσκολο σε αυτές τις περιπτώσεις και σε αυτήν τη χώρα είναι το «αυτονόητο», που πολλές φορές αποδεικνύεται ότι δεν είναι και τόσο αυτονόητο. Ακόμη και η «συμμαχία» μας με το Ισραήλ, η μόνη ίσως βιώσιμη λύση, δε «δουλεύεται» σωστά. Ούτε και η ελληνική κοινωνία είναι διατεθειμένη να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα. Κι αυτό είναι το πλέον επικίνδυνο συστατικό που δημιουργεί στο τέλος τέτοια επικίνδυνα σενάρια, σαν κι αυτά που συζητάμε.<br /><br /><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Κι αν η Τουρκία χτυπήσει; Τραμπ, συμμαχία με Ισραήλ και εφησυχασμός.

Θανάσης Μαυρίδης Στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον και αφού η χώρα μας ταλαιπωρείται από το ρευστό πολιτικό κλίμα, η αναθεωρητική Τουρκία αποφ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία-Συρία: Το περιτύλιγμα της “ειδικής σχέσης” και η είσοδος σε “κινούμενη άμμο”.

<img height="325" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2025/02/Turkey-Syria-790x400.png" width="719" /><br /><br /><b>Λάζαρος Καμπουρίδης</b> (Αντιστράτηγος ε.α.)<br />Η Τουρκία βυθίζεται σιγά-σιγά στον βούρκο της Συρίας – Πριν την απόπειρα του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016, υπήρχαν κύκλοι εξουσίας στην Τουρκία μεταξύ των οποίων και η ανώτατη στρατιωτική ηγεσία οι οποίοι προέβαλαν αντίσταση στην πίεση του Ερντογάν για πραγματοποίηση στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Συρία, καθώς χαρακτήριζαν την περιοχή ως «βούρκο της Συρίας».<br /><br />Αμέσως μετά την αποτυχία της απόπειρας του πραξικοπήματος, ο Ερντογάν ως ο απόλυτος νικητής και χωρίς να υπάρχει κάποια αντίθετη φωνή, έδωσε εντολή για μία σειρά από μεγάλες στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία, με αποτέλεσμα να εδραιωθεί η συνεχής παρουσία των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ) στη συριακή επικράτεια η οποία και συνεχίζει να υφίσταται.<br /><br />Η πτώση του Άσαντ και η επικράτηση του τρομοκράτη Αλ Τζολάνι ο οποίος αυτοανακηρύχθηκε ως μεταβατικός πρόεδρος της Συρίας με το όνομα Α. Αλ Σάρα, έδωσε την δυνατότητα στην Άγκυρα να συζητά με το νέο καθεστώς το οποίο και στήριξε στην επιχείρηση ανατροπής του προηγούμενου καθεστώτος. Στο διάστημα αυτό, μεσολάβησε η πλήρης ρήξη των σχέσεων Άγκυρας – Τελ Αβίβ με τη στήριξη Ερντογάν στην τρομοκρατική Χαμάς λόγω της Γάζας, με αποτέλεσμα η Τουρκία να λάβει μία σειρά από αποφάσεις οι οποίες σχετίζονται με προετοιμασία – προσανατολισμό των ΤΕΔ για ενδεχόμενη στρατιωτική σύγκρουση με το Ισραήλ.<br /><br />Το προηγούμενο διάστημα, ο νέος ηγέτης της Συρίας ο οποίος προσπαθεί να δημιουργήσει σχέσεις με την Δύση και τις αραβικές χώρες με σκοπό την εξασφάλιση οικονομικής υποστήριξης για την ανασυγκρότηση της χώρας, πραγματοποίησε δύο επίσημες επισκέψεις σε χώρες του εξωτερικού. Η πρώτη στην Σαουδική Αραβία και η δεύτερη στην Τουρκία. Η επίσκεψη στην Άγκυρα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς συνοδεύθηκε από αποκαλύψεις για την τουρκική προσπάθεια να ελέγξει την Δαμασκό όχι μόνο οικονομικά αλλά και στρατιωτικά.<br /><br />Της επίσκεψης Α. Αλ Σάρα στην Άγκυρα προηγήθηκε η επίσκεψη τριμελούς συριακής αντιπροσωπείας (Υπουργός Εξωτερικών, Υπουργός Άμυνας και Διευθυντής Πληροφοριών) στις 15 Ιανουαρίου στην Άγκυρα. Στις 27 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε αντίστοιχη επίσκεψη από Τούρκους στρατιωτικούς αξιωματούχους στην Δαμασκό.<br /><br />Μετά την επίσκεψη Α. Αλ Σάρα, είδαν το φως της δημοσιότητας στοιχεία για το τουρκικό σχέδιο διείσδυσης στη Συρία τα οποία όμως προκάλεσαν ανησυχία όχι μόνο στο Ισραήλ αλλά και σε αραβικές χώρες. Κατά την συνάντηση Ερντογάν – Σάρα στην Άγκυρα, δεν συζητήθηκαν μόνο οικονομικά θέματα αλλά και θέματα κατάρτισης ενός Οδικού Χάρτη Αμυντικής Συμφωνίας Τουρκίας – Συρίας.<br /><br />Τα στοιχεία που αποκαλύφθηκαν από τις σχετικές συζητήσεις η τουρκική πλευρά αν και αρχικά τα διαφήμισε ως μεγάλη επιτυχία, στη συνέχεια προσπάθησε να μετριάσει το αποτύπωμα των αποφάσεων, καθώς η Δαμασκός δεν θέλει να δείχνει ότι έχει πέσει εξολοκλήρου στην αγκαλιά της Άγκυρας. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και η επικοινωνιακή στάση του τουρκικού Υπουργείου Άμυνας.<br /><br />Στον οικονομικό τομέα, η Τουρκία επιδιώκει να έχει την «μεγάλη πίτα» στο θέμα της ανασυγκρότησης της διαλυμένης Συρίας και φημολογείται ότι είναι σε εξέλιξη η σύνταξη αναφορών από επιτροπές των δύο χωρών για έργα όπως: κατασκευή οδικού δικτύου, ανοικοδόμηση πόλεων, έργα θαλάσσιας διασύνδεσης με λιμάνια της Τουρκίας, λειτουργία λιμένων, ηλεκτρικό δίκτυο, σιδηροδρομικό δίκτυο, οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας, άνοιγμα των συνοριακών πυλών που ελέγχονται από τους Κούρδους (SDF), η παράδοση για εκμετάλλευση από τους Τούρκους της περιοχής που ελέγχεται από τους Κούρδους ανατολικά του Ευφράτη και η οποία περιλαμβάνει πετρελαιοπηγές, φράγματα κλπ.<br /><br />Στο στρατιωτικό τομέα προβλέπεται, η κατασκευή στρατιωτικών βάσεων στις περιοχές του άξονα Χομς – Ταρτούς- Λαττάκεια όπου θα παρέχεται στρατιωτική εκπαίδευση από τις ΤΕΔ στον συριακό στρατό. Το πιο ενδιαφέρον όμως, είναι η δημιουργία δύο αεροπορικών βάσεων από την Τουρκία σε συριακά αεροδρόμια – βάσεις στις περιοχές Παλμύρα και Χομς, στις οποίες θα μετασταθμεύουν μελλοντικά πενήντα τουρκικά αεροσκάφη F-16. Επίσης η Τουρκία ζήτησε τον εναέριο χώρο της Συρίας για στρατιωτική χρήση από τις ΤΕΔ.<br /><br />Σύμφωνα με αραβικά ΜΜΕ, Σύρος ανώτερος στρατιωτικός αξιωματούχος δήλωσε ότι, η Δαμασκός επιθυμεί τουρκικά Μη Επανδρωμένα Αεροχήματα (ΜΕΑ) για την ασφάλεια όλων των συνόρων της χώρας. Στα σύνορα με την Ιορδανία για την πάταξη του λαθρεμπορίου, στα σύνορα με τον Λίβανο για την αντιμετώπιση των διεισδύσεων της Χεζμπολάχ και στα σύνορα με το Ιράκ και την Τουρκία, για την αναχαίτιση του κουρδικού παράγοντα. Επίσης, η Δαμασκός φέρεται ότι αιτήθηκε από την Τουρκία ραντάρ και μέσα ηλεκτρονικού πολέμου για την ασφάλεια των συνόρων.<br /><br />Οι ίδιες πηγές ανέφεραν επίσης ότι, στο πλαίσιο της σχεδιαζόμενης αμυντικής συμφωνίας, οι ΤΕΔ θα εκπαιδεύσουν όχι μόνο το προσωπικό του στρατού ξηράς αλλά και τους πιλότους του νέου καθεστώτος στη Συρία, ενώ θα προβλέπεται και άμεση επέμβαση των ΤΕΔ σε περίπτωση παρουσιαζόμενης απειλής.<br /><br />Το Τελ Αβίβ παρακολουθεί με ανησυχία τις εξελίξεις αυτές και ισραηλινά ΜΜΕ χαρακτηρίζουν την κατάσταση ως «παράδοση της Συρίας στην Τουρκία». Σημειώνεται ότι, το Ισραήλ ήδη κατέχει συριακά εδάφη στο Γκολάν επικαλούμενο λόγους ασφαλείας.<br /><br />Η περιοχή που επέλεξε η Τουρκία για αεροπορικές βάσεις στη Συρία, έχουν σκοπό την αναχαίτιση της ισραηλινής πολεμικής μηχανής καθώς αυτές βρίσκονται στον άξονα που οδηγεί από το Ισραήλ προς τις κουρδικές περιοχές της βορειοανατολικής Συρίας. Επίσης η Τουρκία με την επιλογή των θέσεων αυτών επιδιώκει να στείλει μήνυμα στη Δύση ότι με τις βάσεις πρόκειται να εξουδετερώσει το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) στοιχεία του οποίου βρίσκονται στις περιοχές αυτές.<br /><br />Από τα παραπάνω γίνεται ξεκάθαρο ότι, η Τουρκία επικαλούμενη την απειλή του Ισραήλ εισέρχεται στον «βούρκο της Συρίας». Οι τουρκικές στρατιωτικές επιχειρήσεις της περιόδου 2016 – 2019 στη βόρεια Συρία έγιναν με τη δικαιολογία της αντιμετώπισης του ISIS και των κουρδικών δυνάμεων YPG/SDF. Την παρούσα περίοδο, η Τουρκία επεκτείνεται περαιτέρω σε όλη τη συριακή επικράτεια μη αρκούμενη στην κατοχή εδαφικής επικράτειας της βόρειας Συρίας.<br /><br />Δεν πρέπει να παραλείπεται η δήλωση του Τούρκου Υπουργού Εθνικής Άμυνας Γ. Γκιουλέρ, ο οποίος μετά την ανατροπή του Άσαντ και την ανάληψη της ηγεσίας από τον Α. Αλ Σάρα, τόνισε ότι, η Τουρκία θα παρέχει κάθε μορφή βοήθειας και υποστήριξης στη Δαμασκό οποτεδήποτε αυτή ζητηθεί.<br /><br />Ο Ερντογάν μεθυσμένος από την μέχρι στιγμής «επιτυχημένη» του στρατηγική στη Συρία, εισέρχεται σε επικίνδυνα μονοπάτια καθώς επιδιώκει να καταστήσει τη Συρία χώρα δορυφόρο της Τουρκίας. Ας μην ξεχνάμε ότι το ίδιο επεδίωξε και το Ιράν και έλαβε το μάθημά του…<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τουρκία-Συρία: Το περιτύλιγμα της “ειδικής σχέσης” και η είσοδος σε “κινούμενη άμμο”.

Λάζαρος Καμπουρίδης (Αντιστράτηγος ε.α.) Η Τουρκία βυθίζεται σιγά-σιγά στον βούρκο της Συρίας – Πριν την απόπειρα του πραξικοπήματος της 15...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα απέναντι σε ΗΠΑ-Ρωσία-Γαλλία και η ρήση του Χένρι Κίσινγκερ.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2025/02/MITSOTAKIS-GERAPETRITIS-DENDIAS-790x400.jpg" /><br /><br /> <b>ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ</b><br />Ήταν Πέμπτη, 12 Μαΐου 2022 στην Ολομέλεια της Βουλής, όπου συζητιόταν η «Κύρωση του Δεύτερου Πρωτοκόλλου Τροποποίησης της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής». Στο βήμα βρισκόταν η βουλευτής του «ΜΕΡΑ 25», Σοφία Σακοράφα, η γνωστή πρωταθλήτρια του ακοντισμού τη δεκαετία του 1980… Η κουβέντα που είπε, βγαλμένη μέσα από τις σελίδες της παγκόσμιας Ιστορίας, «έπεσε» στην αίθουσα με τη δύναμη που έφευγε κάποτε το ακόντιο από τα χέρια της…<br /><br />Η συζήτηση γινόταν για την επικείμενη ομιλία στο Κογκρέσο του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη. Ανατρέχοντας στη μακριά λίστα των ξένων ομιλητών στο Κογκρέσο, αναφέρθηκε στον Ντιέμ, τότε πρόεδρο του Βιετνάμ, που μίλησε στο Κογκρέσο το 1957. Στη συνέχεια όμως ήρθε σε ρήξη με τις ΗΠΑ και δεν του βγήκε σε καλό. Οι ΗΠΑ τον ανέτρεψαν με πραξικόπημα που υποκίνησαν το 1963. Ο ίδιος δολοφονήθηκε. Ποιο είναι όμως το ενδιαφέρον;<br /><br />Ότι ο περίφημος για πολλούς, «πολύς» για άλλους υπουργός Εξωτερικών Χένρι Κίσινγκερ, είπε μία μνημειώδη φράση, μιλώντας για τους «δεδομένους», τότε, φίλους της Αμερικής στη χώρα: «Μπορεί να είναι επικίνδυνο να είσαι εχθρός των ΗΠΑ, αλλά το να είσαι φίλος τους είναι μοιραίο». Όποια και να είναι η άποψη καθενός για τον Κίσινγκερ, αυτό που δεν αμφισβητείται είναι η τεράστια εμπειρία του, τόσο στο ακαδημαϊκό όσο και στο επίπεδο της εφαρμοσμένης πολιτικής.<br /><br />Ας πάμε στα σημερινά, ώστε να εξηγηθεί για ποιον λόγο ανατρέξαμε σε αυτή την επισήμανση. Ο «τυφώνας» Τραμπ σαρώνει τις σύγχρονες διεθνείς σχέσεις και όλες οι χώρες προσπαθούν να προσαρμοστούν, ώστε να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους. Η Σύνοδος Ασφαλείας του Μονάχου ολοκληρώνεται. Η εκρηκτική ομιλία του αντιπροέδρου Βανς έχει σοκάρει την Ευρώπη που μοιάζει να θέλει να δείξει ότι κινητοποιείται για να απαντήσει στην πρόκληση, προτού οι εξελίξεις αποδείξουν στην πράξη ότι η σημερινή ηγεσία της Ουάσινγτον έχει δίκιο να μη δίνει σημασία στις Βρυξέλλες.<div><br />Η Ελλάδα κρύβεται<br /><br />Θα ήταν υπερβολή να υποστηρίξει κανείς ότι η Αθήνα δεν έχει ανησυχήσει. Οι απίθανες κυβιστήσεις (σ.σ. κωλοτούμπες) που καταγράφονται αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Το ίδιο και κάποια γραφικά δημοσιεύματα, αρθρογράφων που απλά αδυνατούν να συλλάβουν την έκταση των αλλαγών που κυοφορούνται. Θα περίμενε βέβαια κανείς μια πιο οργανωμένη ελληνική αντίδραση στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής που να επιδεικνύει ψυχραιμία και ικανότητα διαχείρισης.<br /><br />Στην πράξη όμως τι συνέβη; Η ουσιαστική απουσία της Ελλάδας από τη Διάσκεψη του Μονάχου είναι εκκωφαντική! Ο πρωθυπουργός δεν προλάβαινε. Ο υπουργός Εξωτερικών Γεραπετρίτης πήγε τελευταίος και καταϊδρωμένος, πιθανότατα για να πει δυο κουβέντες, εκ των οποίων… η μιάμιση να είναι -όπως συνηθίζουμε- για το διεθνές δίκαιο και την ειρηνική συνύπαρξη. «Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε» δηλαδή.<br /><br />Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας όμως, ήταν ο καλύτερος απ’ όλους. Παρότι έχει την εμπειρία από το υπουργείο Εξωτερικών και γνωρίζει τη σημασία της Διάσκεψης του Μονάχου, επέλεξε να παρευρεθεί στο «Φόρουμ των Δελφών» στην Ουάσινγκτον, με τους «τελειωμένους» από το σύστημα Τραμπ, πρέσβη Τζορτζ Τσούνη και τον υφυπουργό Εξωτερικών και προκάτοχο της θέσης του Τσούνη στην πρεσβεία της Αθήνας, Τζέφρι Πάιατ! Πώς να εξηγήσει κανείς την όλη λογική σε αυτό;<br /><br />Και τι βρήκε να πει; Ότι οι ΗΠΑ -του Τραμπ, να τονιστεί- πρέπει να διαλέξουν ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία! Και σύμφωνα με όσα κατάλαβε η πλειοψηφία των παρατηρητών των αμυντικών τεκταινομένων στην Ελλάδα, έκλεισε το μάτι στην Ουάσινγκτον, για την υλοποίηση εξοπλιστικών προγραμμάτων. Πόσο έξυπνο ήταν ως επιχείρημα; Ειδικά σε αυτή τη συγκυρία; Ποιος το πρότεινε στον υπουργό; Ή το σκέφθηκε μόνος του; Για να συζητήσουμε μετά για τα ενδεχόμενα κίνητρα…<br /><br />Για να δώσουμε κι ένα παράδειγμα, ίσως γι’ αυτό, κατά το αφήγημα που εκπέμπεται από το ΥΠΕΘΑ, στην παρούσα χρονική στιγμή η επιλογή της λύσης για την αναβάθμιση του πυραυλικού πυροβολικού του Ελληνικού Στρατού θα καθυστερήσει, διότι… υπάρχουν περισσότερες από μία προσφορές. Πριν ελάχιστες εβδομάδες, η επιλογή του ισραηλινής προέλευσης συστήματος πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων, παρουσιαζόταν ως ειλημμένη απόφαση.<br /><br />Ο Νίκος Δένδιας είχε φροντίσει να στείλει διαπιστευτήρια λίγες μέρες νωρίτερα, όταν με ύφος… σχολάρχη είχε υποδεχθεί την πρέσβη της Γαλλίας, για να την «κατσαδιάσει» όπως φάνηκε και από τη στημένη φωτογραφία, διότι λέγεται ότι θα πει το ναι στο να πωληθούν οι φοβεροί και τρομεροί πύραυλοι αέρος-αέρος Meteor στην Τουρκία!<br /><br />Το «ύφος σχολάρχη» δεν πέρασε απαρατήρητο από το Μέγαρο Μαξίμου εάν κρίνουμε από την πρωθυπουργική δήλωση στη χθεσινή συνέντευξη στην «Καθημερινή της Κυριακής», περί των «εν οίκω μη εν δήμω», αλλά και για το ποιος εκφράζει την εξωτερική πολιτική της χώρας. Η ζημιά είχε όμως ήδη γίνει. Μισή ώρα περίμενε στο αυτοκίνητο ο Κυρ. Μητσοτάκης έξω από το γαλλικό προεδρικό μέγαρο όταν πήγε να δει τον Εμανουέλ Μακρόν.<br /><br />Τρέμε κυρία Γκιλφόιλ<br /><br />Να φανταστούμε λοιπόν, ότι όποτε κι αν έρθει το πλήρωμα του χρόνου και αίφνης μας προκύψει ξανά θέμα πώλησης των F-35 στην Τουρκία, θα πρέπει να αναμένουμε από τον «αντιστασιακό» υπουργό της κυβέρνησης, να καλέσει την κυρία Γκιλφόιλ, που λογικά θα έχει προλάβει να αναλάβει και να συμπεριφερθεί με παρόμοιο «γενναίο» τρόπο. Διότι μέχρι σήμερα, αυτό που ξέρουμε είναι να κάνουμε στους Αμερικανούς να αισθάνονται… σαν στο σπίτι τους.<br /><br />Είναι αυτό κακό; Όχι απαραίτητα. Αρκεί να αποφεύγονται οι ακρότητες (σ.σ. γελοιότητες), όπως κατά την κυβερνητική θητεία του ΣΥΡΙΖΑ, του να υψώνεται η αστερόεσσα επειδή μας επισκέπτεται ένας συνταγματάρχης από το Γραφείο Αμυντικής Συνεργασίας (ODC: Office for Defence Cooperation) στην Αθήνα. Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε, διότι διατυπώθηκαν πρόσφατα και «απειλές» επιστροφής στην κεντρική πολιτική σκηνή από τον πολιτικό προϊστάμενο του ΥΠΕΘΑ την εποχή του συμβάντος.<br /><br />Με τέτοια πολιτική ποιότητα, αλήθεια πιστεύει κανείς ότι αυτή την Ελλάδα θα την πάρει κανείς στα σοβαρά; Μια χώρα που «κατάφερε» (διότι θέλει προσπάθεια) στην πιο κρίσιμη στιγμή να μείνει χωρίς Ναυτικό και να αντιμετωπίζει τα εξοπλιστικά μοιράζοντας τα δισεκατομμύρια σε φίλους και συμμάχους ως «φιλοδωρήματα», αν και η πολιτική τάξη των Αθηνών τα αντιμετωπίζει ως… ασφάλιστρα κινδύνου! Μας κάνει εντύπωση ότι αυτή τη στιγμή έχει καταφέρει να έχει δυσαρεστημένες και τις ΗΠΑ και τη Ρωσία και τη Γαλλία; και πόσους άλλους που δεν εκφράζονται δημόσια…<br /><br />Ίσως για να συντηρούν τη βολική ψευδαίσθηση ότι την κρίσιμη στιγμή, φίλοι και σύμμαχοι θα έρθουν να μας σώσουν! Με δεδομένα όμως τα ανωτέρω, πώς να πάνε στο Μόναχο; Τι να πουν; Αφού ο κόσμος τους, όπως τον είχαν πλάσει στο -ενίοτε-ιδιοτελές τους μυαλουδάκι έχει καταρρεύσει. Αφού κατά βάθος πιστεύουν σε μια «Ελλάδα της προσκολλήσεως». Αρκεί να μας λένε καμιά καλή κουβέντα και να μας χτυπούν φιλικά στην πλάτη.<br /><br />Να μας παραμυθιάζουν για το φοβερό και τρομερό ρόλο μας ως «πυλώνα σταθερότητας» (pillar of stability). Μια έκφραση που όταν δε λέγεται… για να ειπωθεί στο πλαίσιο των διπλωματικών αβροτήτων υπονοεί έναν σύμμαχο που απλά δεν λέει ποτέ όχι. Κι ας εξειδικευόμαστε σε πομφόλυγες περί μια «Ελλάδας παρόχου ασφαλείας», λόγω των ειδικών συνθηκών που επιβάλλει η γεωγραφική συνύπαρξη με την Τουρκία.<br /><br />Τότε, τι νόημα έχει για μια χώρα που μοιάζει να είναι «μια κατηγορία μόνη της», η επισήμανση του Κίσινγκερ «μπορεί να είναι επικίνδυνο να είσαι εχθρός των ΗΠΑ, αλλά το να είσαι φίλος τους είναι μοιραίο»; Ίσως και καμιά διότι είμαστε ειδική περίπτωση. Αν είναι έτσι, απλά προσποιηθείτε ότι δεν το είδατε. Αλλά ας αφήσουμε τέτοια πράγματα στην άκρη εμείς των «non established media»… μέχρι να μάθουμε τους «πελάτες» της USAID. Τότε επανερχόμαστε.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2025/02/KISSINGER-FRIEND-ENEMY-USA-1.jpg"><img height="518" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2025/02/KISSINGER-FRIEND-ENEMY-USA-1.jpg" width="640" /></a><br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ελλάδα απέναντι σε ΗΠΑ-Ρωσία-Γαλλία και η ρήση του Χένρι Κίσινγκερ.

  ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Ήταν Πέμπτη, 12 Μαΐου 2022 στην Ολομέλεια της Βουλής, όπου συζητιόταν η «Κύρωση του Δεύτερου Πρωτοκόλλου Τροποποίησης της...

Διαβάστε την συνέχεια