Ο “Γόρδιος Δεσμός» της Εξωτερικής Πολιτικής της Τουρκίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://im-media.voltron.voanews.com/Drupal/01live-166/styles/sourced/s3/2019-06/1CE5DE13-5DB9-44FE-B893-E978E44D491D.jpg?itok=ymXTMgPH" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="572" data-original-width="800" height="457" src="https://im-media.voltron.voanews.com/Drupal/01live-166/styles/sourced/s3/2019-06/1CE5DE13-5DB9-44FE-B893-E978E44D491D.jpg?itok=ymXTMgPH" width="640" /></a></div><br /><div>Άρθρο του<b> <a href="https://ahvalnews.com/tr/herkul-millas">Herkül Millas</a> </b></div>Σχόλιο -Μετάφραση: Ηλίας Α Λεοντάρης<br /><br />Ένα άρθρο που θα ήταν χρήσιμο να μελετηθεί από τους διαμορφωτές της «Στρατηγικής» ή «Τακτικής» για την αντιμετώπιση της Εξωτερικής Πολιτικής της Τουρκίας.<br /><br />Μπορεί ν’ αποτελέσει επίσης ένα οδηγό για την ανάληψη ενεργειών και δράσεων προς τους λοιπούς εμπλεκόμενους, χώρες και οργανισμούς» που επηρεάζουν ή επηρεάζονται από τις ενέργειες της Τουρκίας.<br /><br />Στο άρθρο βεβαίως απουσιάζει η διάσταση της οικονομικής κατάστασης της Τουρκίας και οι επιπτώσεις που θα έχουν οι τελευταίες αποφάσεις στον τομέα αυτόν.<br /><br />Η διατήρηση της πρωτοβουλίας των κινήσεων επιβάλλει τη διαρκή μελέτη της κατάστασης του «αντιπάλου» μπορεί να αναδείξει ή να προσδιορίσει το χρόνο, τον τρόπο, την «υφή» και τους αποδέκτες μιας διπλωματικής ενέργειάς.<br /><br />Το γεγονός ότι αναφέρεται σε γνωστά θέματα, δε μειώνει την αξία του.<br /><br />Ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται αποφασισμένος να βελτιώσει τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας του με πολλές χώρες.<br /><br />Οι κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης που απειλούσαν την Τουρκία προφανώς αναβλήθηκαν. Γίνεται λόγος για πιθανή προσέγγιση με την Αίγυπτο, ενώ έχει ξεκινήσει ένας ήπιος διάλογος με τη γειτονική Ελλάδα.<br /><br />Η πολιτική των κανονιοφόρων συνεχίζει και φιλικά μηνύματα αποστέλλονται σε αραβικές χώρες.<br /><br />Υπάρχουν προσδοκίες στην Τουρκία ότι όλα τα προβληματικά ζητήματα θα επιλυθούν, το ένα μετά το άλλο.<br /><br />Ωστόσο, τα αδιέξοδα της χώρας δεν είναι μεμονωμένα που μπορούν να αντιμετωπιστούν ξεχωριστά. Συνθέτουν συστάδες, καθεμία από τις οποίες περιέχει μια σειρά προβλημάτων και κάθε σύμπλεγμα βρίσκεται σε αντιπαράθεση με άλλες.<br /><br />Για παράδειγμα, ακόμη και αν η Τουρκία ξεπεράσει την κρίση του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400 με τις Ηνωμένες Πολιτείες με γενναία αναστροφή, υπάρχουν και άλλα ζητήματα που περιμένουν να επιλυθούν, όπως η κρατική δίκη της Halkbank, η Συρία, η Λιβύη, οι συγκρούσεις στην ανατολική Μεσόγειο, καθώς και οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.<br /><br />Κάθε ένα από αυτά έχει πολιτικές και οικονομικές επιπτώσεις. Η συμφωνία με τα μαχητικά F-35 είναι πρόβλημα ασφαλείας. Η αποχώρηση από τη Λιβύη δημιουργεί το πρόβλημα της υποδοχής χιλιάδων μισθοφόρων. Και πάνω απ’ όλα, η Τουρκία θα πρέπει να επανεξετάσει τη σχέση της με τη Ρωσία.<br /><br />Οι επισφαλείς σχέσεις με τη Ρωσία μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα για την Τουρκία στη Συρία. Η προσπάθεια ισορροπίας μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας θα πλήξει τις σχέσεις της Τουρκίας με την Ουάσινγκτον και την ΕΕ. Ακόμη και αν οι δυτικές κυβερνήσεις αγνοούσαν τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία, πολλές δυτικές οργανώσεις και μέσα ενημέρωσης δεν θα το έκαναν. Από την άλλη, η βελτίωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η διασφάλιση της δημοκρατικής ελεύθερης έκφρασης εντός της Τουρκίας μπορεί να σημάνει τον τερματισμό του κυβερνητικού μονοπωλίου στην παροχή πληροφοριών, γεγονός που μπορεί να σηματοδοτήσει το τέλος της βασιλείας της.<br /><br />Πρόκειται για καταστάσεις που είναι δύσκολο να χειριστούμε, καθώς όλες περιέχουν κινδύνους απώλειας της σημερινής πολιτικής ηγεμονίας.<br /><br />Προϋπόθεση για τη βελτίωση των σχέσεων με τις αραβικές χώρες είναι να μην παρεμβαίνουμε στις εσωτερικές τους υποθέσεις. Η Αίγυπτος το εξέφρασε ξεκάθαρα αυτό.<br /><br />Το να μην είμαστε με το μέρος των Αδελφών Μουσουλμάνων σημαίνει να είμαστε κατά της Χαμάς, κάτι που θα ήταν ένας νέος πονοκέφαλος. Η μη παρέμβαση στη Συρία θα αποτελέσει πρόβλημα για την Τουρκία, καθώς οι κινήσεις των Κούρδων στην περιοχή θεωρούνται «υπαρξιακό πρόβλημα» για την Άγκυρα. Ένα βήμα πίσω από τον Ερντογάν σε αυτό το θέμα θα σήμαινε αμφισβήτηση του συνεργάτη του στην κυβέρνηση, του ακροδεξιού αρχηγού του Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος Devlet Bahçeli με απρόβλεπτες συνέπειες.<br /><br />Πώς θα αντιμετωπίσουν οι τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις μια ταπεινωτική απόσυρση; Όπως αποδεικνύεται, κάθε βήμα για τη βελτίωση μιας κατάστασης φέρνει στο προσκήνιο ορισμένα νέα προβλήματα.<br /><br />Η βελτίωση των σχέσεων Τουρκίας-Ισραήλ θα σήμαινε απώλεια κύρους μεταξύ των Μουσουλμάνων παγκοσμίως. Ωστόσο, και εντός της Τουρκίας, η εικόνα του “αποφασισμένου και ασυμβίβαστου” προέδρου θα επηρεαστεί. Οι σχέσεις με το Ιράν θα επιδεινωθούν επίσης, και αυτό μπορεί να γίνει αισθητό στο Ιράκ και τη Συρία.<br /><br />Όλες αυτές οι ανατροπές θα προκαλέσουν αναταραχή στην τρέχουσα πολιτική ρητορική στην οποίο συμμετέχει ένα μεγάλο τμήμα της τουρκικής κοινωνίας. Σύμφωνα με αυτή την «κοσμοθεωρία» η «Δύση» είναι εναντίον της Τουρκίας, των Μουσουλμάνων, της υπάρχουσας κυβέρνησης και βρίσκεται πίσω από τους εχθρούς της Τουρκίας: τους Κούρδους, τους Γκιουλενιστές, τους Έλληνες της Κύπρου και της Ελλάδας, τους Αρμένιους κλπ. Πώς μπορεί αυτή η “ιδεολογία” να εξηγηθεί και να συμβιβαστεί με νέες καλές σχέσεις με τους χθεσινούς αντιπάλους; Μπορεί ο Ερντογάν να αντιμετωπίσει αυτή την πρόκληση και να τα ρισκάρει όλα αυτά;<br /><br />Φαίνεται ότι μερικά θετικά βήματα τακτικής δεν εξασφαλίζουν εύκολες λύσεις. Η λύση για την Τουρκία μπορεί να είναι να αποφασίσει επιτέλους πού θέλει να ανήκει, τι είδους χώρα θέλει να είναι, ποιες αξίες θα εξυπηρετήσει και σε ποιον προορισμό θα καθοδηγήσουν όλα αυτά τη χώρα. Αν δεν αποφασιστεί αυτό, οι σχέσεις της, ειδικά με τον δυτικό κόσμο, θα είναι σε εκκρεμότητα και τεταμένες.<br /><br />Όντας κοντά στη Ρωσία και επίσης μέλος του ΝΑΤΟ, προσπαθώντας να είναι κοντά στην ΕΕ χωρίς να αναγνωρίσει ένα από τα μέλη της (Κύπρος) ή να δοκιμάσει την υπομονή του δημοκρατικού κόσμου αγνοώντας τις βασικές αρχές του νόμου και της δικαιοσύνης ή διατηρώντας ενεργούς στρατούς στις αραβικές χώρες χωρίς να προσκληθεί, προσπαθώντας να είναι καλός εταίρος της Ρωσίας και φίλος των Ηνωμένων Πολιτειών ταυτόχρονα , θα αποξενώσει πολλές εμπλεκόμενες χώρες και οργανισμούς. Παρόμοιες καιροσκοπικές επιλογές προκαλούν τελικά επιφυλάξεις από πολλούς.<br /><br />Εν ολίγοις, η Τουρκία, αφενός, στέλνει μηνύματα προσέγγισης και φιλίας, αλλά ταυτόχρονα ακολουθεί μια αντιφατική πορεία. Αυτή η πολιτική θεωρείται απρόβλεπτη και ανασφαλής από τις εμπλεκόμενες χώρες. Το χειρότερο είναι ότι αυτά τα πάνω και κάτω δεν μπορούν να γίνουν κατανοητά και να εξηγηθούν από τα ενδιαφερόμενα μέρη. Είναι αυτές σχεδιασμένες κινήσεις ή είναι αποφάσεις που λαμβάνονται βιαστικά ή υπό συνθήκες πανικού;<br /><br />Πώς πρέπει να εξηγηθεί ότι μια δήλωση εκδημοκρατισμού ακολουθείται από την απαγόρευση ενός πολιτικού κόμματος, τη μήνυση μελών του Κοινοβουλίου και την αποχώρηση από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης σχετικά με την προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών;<br /><br />Και πόσο μπορεί να διαρκέσει μια τέτοια αμφιταλαντευόμενη πολιτική;<br />Πολλά θα εξαρτηθούν από τον ανεπίσημο «συνεταίρο» του Ερντογάν, Μπαχτσέλι. Δηλαδή εάν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τις νέες ανατροπές για να απολαύσει την πλεονεκτική πολιτική του θέση.<br />Οι δύο εταίροι θα κρατήσουν την Τουρκία σε μονοπάτι «ζιγκ-ζαγκ» για κάποιο χρονικό διάστημα.<br />Το επαναλαμβανόμενο ”υπαρξιακό πρόβλημα», μάλλον αφορά στους ίδιους.<div><br /></div><div><a href="https://www.anixneuseis.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο “Γόρδιος Δεσμός» της Εξωτερικής Πολιτικής της Τουρκίας

Άρθρο του Herkül Millas   Σχόλιο -Μετάφραση: Ηλίας Α Λεοντάρης Ένα άρθρο που θα ήταν χρήσιμο να μελετηθεί από τους διαμορφωτές της «Στρατηγ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ντρέπεσαι να τα ακούσεις Έλληνα; Αυτή είναι η αλήθεια.

<center><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="370" src="https://www.youtube.com/embed/2J6XCoQ2QGo" title="YouTube video player" width="700"></iframe></center><div><br /></div><a href="http://esxatianasxesi.blogspot.com/">πηγή</a><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ντρέπεσαι να τα ακούσεις Έλληνα; Αυτή είναι η αλήθεια.

πηγή Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Διαβάστε την συνέχεια

Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης: Οι τρεις λόγοι πίσω από την απόφαση Ερντογάν για απόσυρση

<img height="360" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/cc/cc0972524dec48d0b92eefa63a4f7552.jpg?quality=80&404=default&v=8" width="640" /><br /><br /><div><b>Πέτρος Κράνιας</b><br />Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εξέδωσε διάταγμα στις πρώτες πρωινές της 20ης Μαρτίου, σύμφωνα με το οποίο αποσύρεται η Τουρκία από τη Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης, που αφορά την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας. Η συνθήκη θέτει ολοκληρωμένα πρότυπα για την προστασία των γυναικών από κάθε μορφή βίας. Η απόσυρση προκάλεσε εκτεταμένες διαμαρτυρίες από ομάδες υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών και μια αναταραχή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που επικρίνουν την απόφαση και φοβούνται ότι αυτή η κίνηση είναι προάγγελος δεινών για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία, μια χώρα με υψηλά ποσοστά βίας προς γυναίκες: Μόλις το 2020, δολοφονήθηκαν τουλάχιστον 300 γυναίκες. Μετά την οργή του κοινού για την απόσυρση, οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι απάντησαν με στόμφο ότι τα δικαιώματα των γυναικών κατοχυρώνονται στην εθνική νομοθεσία και ότι δεν υπάρχει ανάγκη για διεθνείς νόμους. Ο υπεύθυνος επικοινωνίας του Ερντογάν, Φαχρετίν Αλτούν, υπερασπίστηκε την απόφαση με τον ισχυρισμό ότι η Συνέλευση "παραβιάστηκε από μια ομάδα ανθρώπων που προσπαθούσαν να παρουσιάσουν την ομοφυλοφιλία ως νόρμα" και ότι αυτό είναι ασυμβίβαστο με τις κοινωνικές και οικογενειακές αξίες της χώρας. Η Τουρκία ήταν το πρώτο κράτος που επικύρωσε τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και έγινε το πρώτο που αποσύρθηκε. Τι κρύβεται πίσω από την απόσυρση;<div><br />Η πολιτική λογική του Ερντογάν: Να παραμείνει στην εξουσία με κάθε κόστος<br /><br />Τον Αύγουστο του 2020, αξιωματούχοι του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) δήλωσαν ότι η Τουρκία σκεφτόταν να αποσυρθεί από τη Σύνθήκη της Κωνσταντινούπολης αφού θρησκευτικοί συντηρητικοί και διάφορα μουσουλμανικά γκρουπ ξεκίνησαν μια έντονη προσπάθεια άσκησης πίεσης εναντίον της Σύμβασης, προειδοποιώντας ότι καταστρέφει "παραδοσιακές τουρκικές οικογενειακές αξίες". Αν και ισχυρίστηκαν ότι η συνθήκη καταστρέφει οικογένειες και προωθεί την ομοφυλοφιλία, συντηρητικές ομάδες γυναικών που υποστηρίζουν το AKP την υπερασπίστηκαν. Η οικογένεια Ερντογάν συμμετείχε τεχνηέντως στη διαμάχη, χωρίς ουσιαστικά να συμμετάσχει καθώς τα δύο παιδιά του συμμετείχαν σε ομάδες και στις δύο πλευρές της συζήτησης. Λόγω αυτών των εσωτερικών εντάσεων στο AKP, αλλά και της μετατροπής της Αγια-Σοφιάς σε τζαμί, η συζήτηση αναβλήθηκε.<br /><br />Αν και πρόσφατες δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι το 84% του τουρκικού κοινού αντιτάχθηκε στην αποχώρηση από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και η μεγάλη πλειοψηφία των συντηρητικών γυναικών είναι υπέρ αυτής, ο πρόεδρος Ερντογάν αποφάσισε να αποσυρθεί από τη συνθήκη, παραβλέποντας όχι μόνο το διεθνές δίκαιο που είναι διασυνδεδεμένο με το Σύνταγμα της χώρας αλλά και τη νομοθετική εξουσία του κοινοβουλίου. Αυτή η κίνηση έρχεται εν μέσω της σημαντικής διάβρωσης της υποστήριξης προς τον Ερντογάν και την άτυπη συμμαχία του με το υπερεθνικιστικό Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (MHP). Η αποχώρηση από τη Σύμβαση δίνει στον Ερντογάν τρία πολιτικά πλεονεκτήματα που θα τον βοηθήσουν να διατηρήσει την εξουσία.<br /><br />Πρώτον, ο Ερντογάν και το ΑΚΡ του στοχεύουν να αναζωογονήσουν τη συντηρητική τους βάση ψηφοφόρων, η οποία ήταν δυσαρεστημένη με την οικονομική ύφεση - μια πραγματικότητα την οποία η πανδημία όξυνε. Η κυβέρνηση του AKP δεν μπορεί να περιορίσει το υψηλό επίπεδο πληθωρισμού, την ίδια ώρα που τα ποσοστά ανεργίας και φτώχειας παραμένουν υψηλά. Η αποχώρηση από τη Συνθήκη είναι μια συμβολική χειρονομία, αλλά θα φέρει βραχυπρόθεσμη ανακούφιση, όπως επέφερε και η μετατροπή της Αγια-Σοφιάς.<br /><br />Δεύτερον, έχοντας κατά νου μια πιθανή εκλογική ήττα, ο Ερντογάν αναζητά νέους συμμάχους. Έτσι, έκανε μια απόπειρα προσέγγισης, τον Ιανουάριο του 2021, με το ισλαμιστικό Κόμμα Ευδαιμονίας (Saadet Partisi , SP), του Τεμέλ Καραμολάογλου, το οποίο βρίσκεται σε αντιπολιτευτική συμμαχία με κοσμικά, εθνικιστικά και συντηρητικά κόμματα. Στις προηγούμενες εκλογές του 2015 έλαβε κοντά στο 2% αποτυγχάνοντας να μπει στη βουλή. Το SP μοιράζεται τις ίδιες ισλαμικές ρίζες με το AKP, μιας και ο αρχηγός του, από το 1926 μέχρι και τον θάνατό του το 2011 ήταν ο πολιτικός και πνευματικός πατέρας του νυν Τούρκου προέδρου, Νετζμετίν Ερμπακάν. Είναι δημοφιλές στους υπερ-συντηρητικούς ψηφοφόρους, οι οποίοι υποστηρίζουν με ενθουσιασμό την αποχώρηση από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης. Στη συνάντησή του με το SP, ο Ερντογάν χρησιμοποίησε την απόσυρση ως διαπραγματευτική συμφωνία για πιθανή εκλογική συμμαχία στο μέλλον. Δεν σκοπεύει μόνο να ενισχύσει το δικό του ψηφοδέλτιο, αλλά και να σπάσει την αντιπολιτευτική συμμαχία, η οποία κερδίζει έδαφος, ειδικά μετά την ανέλπιστη επιτυχία στις δημοτικές εκλογές του 2019, όταν Γιαβάς και Ιμάμογλου του CHP της αξιωματικής αντιπολίτευσης κέρδισαν τη δημαρχία της Άγκυρας και της Κωνσταντινούπολης αντίστοιχα.<br /><br />Τρίτον, για να ενισχύσει την εικόνα του ως ηγέτη με θέληση, ο Τούρκος πρόεδρος έχει εντείνει το επίπεδο καταστολής καταπιέζοντας τις δημοκρατικές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών που τολμούν να αμφισβητήσουν την κυριαρχία του. Αυτή τη φορά, έχει στοχεύσει τους υποστηρικτές των δικαιωμάτων των γυναικών, οι οποίοι συνεχώς επικρίνουν την κυβέρνηση για την μη αυστηρή εφαρμογή των προστατευτικών μέτρων της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης.</div><div><br />Οι πολιτικές προϋποθέσεις ως απαραίτητη ευρωπαϊκή αντίδραση<br /><br />Αυξάνοντας το επίπεδο καταστολής στην εγχώρια πολιτική, η Άγκυρα ενέτεινε την "διπλωματική επίθεση γοητείας" της για να επαναφέρει τις σχέσεις της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Σε αυτό το πλαίσιο, οι Βρυξέλλες όχι μόνο πρέπει να καταδικάσουν την απόφαση αλλά και να αναθεωρήσουν την ατζέντα ΕΕ-Τουρκίας, επιβάλλοντας πολιτικούς όρους σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου, οι οποίοι για άλλη μια φορά παραβιάστηκαν με την αποχώρηση της Άγκυρας από τη Σύμβαση. Αυτή η προσέγγιση είναι απαραίτητη για δύο λόγους. Πρώτον, οι Βρυξέλλες μπορούν να στείλουν ένα ενθαρρυντικό μήνυμα σε δημοκρατικά τμήματα της κοινωνίας των πολιτών και της αντιπολίτευσης, υπογραμμίζοντας ότι η Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης είναι ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ότι ο μοναδικός σκοπός της είναι η προστασία των γυναικών από τη βία και όχι η υπονόμευση των εθνικών αξιών και παραδόσεων της Τουρκίας. Δεύτερον, η απομάκρυνση της Άγκυρας είναι επίσης προς το συμφέρον της Ευρώπης. Η απόσυρση μπορεί να έχει επιπτώσεις σε άλλα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης. Λαμβάνοντας υπόψη τις τελευταίες προσπάθειες της πολωνικής κυβέρνησης να αντικαταστήσει τη Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης με μια εναλλακτική "οικογενειακή" συνθήκη που βρίσκει υποστήριξη και από άλλες κυβερνήσεις της Κεντρικής Ευρώπης, η αντίδραση κατά των δικαιωμάτων των γυναικών στην Ευρώπη δεν είναι μύθος, αλλά μάλλον πραγματικότητα.<br /><br /><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης: Οι τρεις λόγοι πίσω από την απόφαση Ερντογάν για απόσυρση

Πέτρος Κράνιας Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εξέδωσε διάταγμα στις πρώτες πρωινές της 20ης Μαρτίου, σύμφωνα με το οποίο αποσύρετα...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία αγόρασε αεροπλανοφόρο “τρίτο χέρι” και μιλά για αγορά Sukhoi Su-27

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/03/aeroplanoforo_sao_paolo.jpg"><img height="480" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/03/aeroplanoforo_sao_paolo-696x522.jpg" width="640" /></a><br /><br />Του <b>Μιχάλη Ψύλου</b><br />Σε τουρκικά χέρια πέρασε το πρώην γαλλικό αεροπλανοφόρο “Foch” το οποίο είχε αγοραστεί από τη Βραζιλία και είχε μετονομαστεί σε «NAe São Paulo». Το αεροπλανοφόρο που ναυπηγήθηκε το 1963 για το Γαλλικό Ναυτικό, είχε πουληθεί το 2000 στο Πολεμικό Ναυτικό της Βραζιλίας για 12 εκατομμύρια δολάρια. Επί δύο δεκαετίες ,το αεροπλανοφόρο «Σάο Πάολο» ,έγινε το σημαντικότερο πολεμικό πλοίο της Βραζιλίας, αλλά οι επισκευές που χρειάστηκαν για τον εκσυγχρονισμό του ανήλθαν σε 250 εκατομμύρια ευρώ. Το 2017, η Βραζιλία αποφάσισε να το ξεφορτωθεί . Όπως αποκαλύπτει η τουρκική εφημερίδα Aydinlik , πριν λίγες ημέρες ,το αεροπλανοφόρο αγοράστηκε σε δημοπρασία του πολεμικού ναυτικού της Βραζιλία, από την τουρκική εταιρεία SÖK Denizcilik, αντί 1,6 εκατομμυρίων ευρώ. Για …παλιοσίδερα, κατ` αρχήν! Η βραζιλιάνικη ιστοσελίδα OpexNews , αναφέρει ότι η πρώην ναυαρχίδα του Ναυτικού της Βραζιλίας θα διασχίσει ρυμουλκούμενη τον Ατλαντικό και θα φτάσει στη Σμύρνη μέχρι τον Ιούνιο. Η τουρκική εταιρεία SÖK Denizcilik δεσμεύτηκε να διαλύσει και να ανακυκλώσει τα χαλύβδινα μέρη του αεροπλανοφόρου, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΔΝΟ) και τις απαιτήσεις της Σύμβασης της Βασιλείας. Μόνο που φαίνεται ότι η Αγκυρα έχει άλλα σχέδια.<br /><br />Η Aydinlik κάνει πάντως λόγο για «μια νέα αποστολή για το πρώην Foch που γιορτάζει τα 58α γενέθλιά του φέτος». Αντί να διαλυθεί το αεροπλανοφόρο, ο απόστρατος Ναύαρχος Μουσταφά Τσιχάτ Γιάιτσι, πρώην επιτελάρχης του τουρκικού πολεμικού ναυτικού, προτείνει «την ανακαίνιση του αεροπλανοφόρου ώστε να χρησιμοποιηθεί για την εκπαίδευση του προσωπικού για τα αεροπλανοφόρα που θα ναυπηγήσει μελλοντικά η Τουρκία» . Με τον τρόπο αυτό «θα εξοικονομήσουμε χρόνο» λέει ο απόστρατος ναύαρχος που αναγκάστηκε να παραιτηθεί πέρυσι, αφού κατηγορήθηκε από τον υπουργό Άμυνας Χουλουσί Ακάρ για λοβιτούρες στις προμήθειες του ναυτικού. «Αν και απόστρατος , ο Τούρκος ναύαρχος εξακολουθεί να έχει μεγάλη επιρροή» σημειώνει η ιστοσελίδα Nimrod ,που ειδικεύεται σε θέματα γεωστρατηγικής. «Είναι από τους πρωτεργάτες του σχεδίου της “Γαλάζιας Πατρίδας”, του πολιτικο-στρατιωτικού προγράματος που υποστηρίζει την επιθετική προστασία των τουρκικών θαλάσσιων συνόρων», επισημαίνει η ιστοσελίδα Nimrod.<br /><br />Mιλώντας στην Aydinlik, ο ναύαρχος Τσιχάτ Γιάιτσι εξηγεί ότι « η χρήση του αεροπλανοφόρου για εκπαίδευση θα αυξήσει την τεχνική μας τεχνογνωσία. Ως εκ τούτου, είναι πολύ σημαντικό να έχουμε στη διάθεσή μας ένα αεροπλανοφόρο για να επιτρέψουμε στις διάφορες ομάδες εργασίας να εκπαιδευτούν στα καθήκοντά τους αποτελεσματικά. Να προετοιμάζουμε προσομοιώσεις για να παρέχεται «εικονική εκπαίδευση» στο προσωπικό».Το πρώην «Foch» έχει μήκος 265 μέτρων και πλάτος 51 μέτρων στο επίπεδο του καταστρώματος και βάρος 24.000 τόνων. Είχε πλήρωμά 1000 ατόμων και μπορούσε να μεταφέρει 40 αεροσκάφη.<br /><br />Το παράδειγμα της Κίνας<br /><br />Ο Τούρκος ναύαρχος λέει μάλιστα ότι «το πρώην αεροπλανοφόρο Foch μπορεί να συνδυαστεί με την αγορά ρωσικών αεροσκαφών Sukhoi Su-27 που έχουν τη δυνατότητα κάθετης απονήωσης και προσνήωσης σε αυτό το πλοίο. Είναι μια σημαντική εναλλακτική λύση σε πολλές πτυχές σε σύγκριση με το τεχνικά και πολιτικά προβληματικό F-35 .Το πολιτικό κλίμα με τη Ρωσία είναι πιο κατάλληλο από ποτέ για την αγορά / παραγωγή αεροσκαφών στη χώρα μας» υποστηρίζει ο Τσιχάτ Γιάιτσι.<br /><br />Η εφημερίδα Aydinlik υπενθυμίζει μάλιστα ότι υπάρχει προηγούμενο με τον ουκρανικό αεροπλανοφόρο «Varyag»,το οποίο είχε ξεκινήσει τη δράση του ως «Κουζνετσώφ» στο ρωσικό ναυτικό. Πωλήθηκε το 1998 για 20 εκατομμύρια δολάρια σε μια τουριστική εταιρεία του Μακάο υπό τον όρο ότι δεν θα χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς σκοπούς, αλλά θα μετατραπεί σε καζίνο. Οι κινεζικές αρχές αναθεώρησαν όμως τη σύμβαση , ανακαίνισαν και εξόπλισαν το αεροπλανοφόρο και από το 2011 έγινε το «Liaoning», το πρώτο κινεζικό αεροπλανοφόρο. Σύμφωνα με τον ρωσικό τύπο, η τουριστική εταιρεία χρησίμευσε ως «κάλυμμα» για την κινεζική κυβέρνηση. Το 2019, η Κίνα ξεκίνησε τη ναυπήγηση ενός δεύτερου αεροπλανοφόρου το οποίο θα τεθεί σε επιχειρησιακή λειτουργία στα τέλη του χρόνου. «Απομένει να δούμε τώρα εάν, πέρα ​​από το φθόνο και τις φιλοδοξίες, η Τουρκία θα υιοθετήσει την κινεζική μέθοδο και άν έχει τα μέσα για να κάνει το ίδιο με το πρώην αεροπλανοφόρο Foch» γράφει στην ιστοσελίδα του το τηλεοπτικό δίκτυο ΒFM.<br /><br />Ετοιμο σχεδόν και το ελικοπτεροφόρο Anadolu<br /><br />Το αμερικανικό Forbes γράφει πάντως ότι «η Τουρκία θα μπορούσε να κατασκευάσει τον πρώτο δικό της αεροπλανοφόρο με τη βοήθεια του Ηνωμένου Βασιλείου».<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν στις ιστοσελίδες Daily Sabah και Middle East Eye στις 3 Φεβρουαρίου , η Τουρκία ξεκίνησε διαβουλεύσεις με το Ηνωμένο Βασίλειο για την απόκτηση ενός νέου ή μεταχειρισμένου αεροπλανοφόρου. Η αραβική ιστοσελίδα Μiddle East Eye γράφει ότι η Τουρκία ζήτησε πέρυσι την αγορά ενός νέου αεροπλανοφόρου κατηγορίας Queen Elizabeth. Αυτό απορρίφθηκε από το Λονδίνο και μετά από διαβουλεύσεις με τη βρετανική κυβέρνηση ,συμφωνήθηκε να ξεκινήσει η Αγκυρα την ναυπήγηση του πρώτου δικού της αεροπλανοφόρου , αντί να το αγοράσει».<br /><br />Η Τουρκία ολοκληρώνει έχει τη ναυπήγηση με ισπανική βοήθεια του ελικοπτεροφόρου «TCG Anadolu» στα ναυπηγεία Σεντέφ στην Κωνσταντινούπολη. Το «Anadolu» θα έχει μήκος 231 μέτρων ,πλάτος 32 μέτρων, θα διαθέτει κατάστρωμα πτήσεων 5.440 m² και υπόστεγο 990 m² που μπορεί να φιλοξενήσει έως και 25 ελικόπτερα μεσαίου μεγέθους.<br /><br />Εχει πάντως και τη δυνατότητα μεταφοράς μικρών μαχητικών αεροσκαφών κάθετης απονήωσης (STOVL). Η Τουρκία αναμενόταν να αναπτύξει αεροσκάφη F-35 Lightning-II στο Anadolu , αλλά το μοντέλο F-35B STOVL δεν παραγγέλθηκε ποτέ. Η συμμετοχή της Τουρκίας στο πρόγραμμα F-35 διακόπηκε ούτως ή άλλως τον Ιούλιο του 2019. Σύμφωνα με το Forbes , το πρώτο ελικοπτεροφόρο του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού, θα είναι η ναυαρχίδα του τουρκικού στόλου , που «θα είναι πλέον καλύτερα εξοπλισμένος για επιχειρήσεις στο εξωτερικό».<br /><br />Αυτοκρατορία εξοπλισμών<br /><br />«Ο Ερντογάν χτίζει μια αυτοκρατορία εξοπλισμών» γράφει η Frankfurter Allgemeine Zeitung. «Με τη μαζική επέκταση της βιομηχανίας εξοπλισμών, η Τουρκία επιδιώκει να εμφανιστεί όλο και περισσότερο ως ισχυρισμό της περιφερειακή δύναμη» . Όταν το AKP κέρδισε εκλογές για πρώτη φορά το 2002, ούτε μία τουρκική αμυντική βιομηχανία περιλαμβανόταν στη λίστα των 100 μεγαλύτερων εταιρειών όπλων. Το 2006, η Aselsan ήταν η πρώτη τουρκική εταιρεία που συμπεριλήφθηκε στη λίστα του αμερικανικού εμπορικού περιοδικού “Defense News” και το 2012 η Tusas ήταν η δεύτερη. Απο το 2017 ,προστίθεται μία κάθε χρόνο . Σήμερα υπάρχουν επτά τουρκικές αμυντικές βιομηχανίες στη λίστα των 100 . Μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Μεγάλη Βρετανία και η Κίνα έχουν περισσότερες εταιρείες οπλικών συστημάτων. Οπως σημειώνει άλλωστε η FAZ«Τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη μετείχαν στις πρόσφατες στρατιωτικές επιχειρήσεις στον Καύκασο και τη Λιβύη. Ο τουρκικός στρατός χρησιμοποιεί ένα ευρύ φάσμα πυραύλων για να βομβαρδίζει τις θέσεις του PKK στο βόρειο Ιράκ και τη νοτιοανατολική Τουρκία . Και για να διατηρεί μόνιμη στρατιωτική παρουσία σε μεγάλα μέρη της Συρίας, η Άγκυρα χρειάζεται βαρύ οπλισμό».<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Τουρκία αγόρασε αεροπλανοφόρο “τρίτο χέρι” και μιλά για αγορά Sukhoi Su-27

Του Μιχάλη Ψύλου Σε τουρκικά χέρια πέρασε το πρώην γαλλικό αεροπλανοφόρο “Foch” το οποίο είχε αγοραστεί από τη Βραζιλία και είχε μετονομαστε...

Διαβάστε την συνέχεια

Για μπίζνες στη Λιβύη, Βερολίνο και Ρώμη - Aποκλείουν την Ελλάδα, κάνουν στραβά μάτια στην Τουρκία

<img height="427" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=shutterstock_1711885645_1.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Κίνδυνος αποκλεισμού και πάλι της Ελλάδας από τα τεκταινόμενα στη Λιβύη, που επηρεάζουν άμεσα την κατάσταση στη Μεσόγειο και στα νότια σύνορα της χώρας, καθώς οι Ευρωπαίοι δίνουν «συμβουλές» και Γερμανοί και Ιταλοί έχουν ξεχυθεί στη Λιβύη για να κλείσουν επικερδή συμβόλαια για τις επιχειρήσεις τους.<br /><br />Η Ελλάδα μετά από μια πολύ δύσκολη περίοδο στις σχέσεις της με την Λιβύη, κυρίως μετά την πλήρη πρόσδεση της προηγούμενης κυβέρνησης Σάρατζ στο άρμα του Τ. Ερντογάν και την υπογραφή του Τουρκολιβυκού μνημονίου, από την πρώτη στιγμή του ορισμού νέας κυβέρνησης που θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές έσπευσε να δείξει την καλή θέληση για αποκατάσταση των σχέσεων.<br /><br />Το τηλεφώνημα του κ. Μητσοτάκη στον προσωρινό πρωθυπουργό Ντιμπεϊντά και η πρόθεση επαναλειτουργίας της ελληνικής πρεσβείας στην Τρίπολη ήταν ένα πρώτο βήμα.<br /><br />Την περασμένη εβδομάδα επισκέφθηκαν στην Τρίπολη οι υπουργοί εξωτερικών της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Γαλλίας για διαβουλεύσεις με την λιβυκή κυβέρνηση και από αυτή την αποστολή αποκλείσθηκε και πάλι η Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι δεν θα πρέπει να νοείται ευρωπαϊκή παρέμβαση στη Λιβύη χωρίς τη συμμετοχή της μιας από τις τρεις ευρωπαϊκές χώρες με τις οποίες έχει κοινά σύνορα η Λιβύη.<br /><br />Οι τρεις υπουργοί εξέφρασαν τη στήριξη τους στην νέα κυβέρνηση και στην πορεία προς τις εκλογές του Δεκεμβρίου και επεσήμαναν την ανάγκη άμεσης απόσυρσης όλων των ξένων δυνάμεων από το Λιβυκό έδαφος. Κανείς όμως δεν αναφέρθηκε ρητά στην ανάγκη αναστολής του έωλου στρατιωτικού μνημονίου που υπέγραψαν Ερντογάν- Σαρατζ (ως αντάλλαγμα στο Τουρκολιβυκό Μνημόνιο «οριοθέτησης» θαλασσίων ζωνών)κι αποτελεί την υποτιθέμενη νομιμοποιητική βάση για συνέχιση παραμονής τουρκικών δυνάμεων στην Λιβύη. <br /><br />Ο πρόεδρος του Πολιτικού Συμβουλίου της Λιβύης Μοχάμεντ αλ Μένφι επισκέφθηκε και αυτός μετά τον πρωθυπουργό την Άγκυρα και στις συναντήσεις του με τον πρόεδρο Ερντογάν εξήρε την συνεργασία των δυο χωρών. Σύμφωνα με λιβυκά ΜΜΕ ο Αλ Μένφι ζήτησε την απόσυρση των Σύριων μισθοφόρων από την Λιβύη αλλά και των τουρκικών στρατιωτικών συμβούλων, εντός των προσεχών 10 ημερών.<br /><br />Πάντως αυτή η είδηση δεν επιβεβαιώθηκε από άλλη πηγή πέραν του “Libya Review”, ενώ μέχρι και την προηγούμενη εβδομάδα τουρκικά ΜΜΕ μετέδιδαν πληροφορίες ότι η εκπαίδευση των Λιβυκών δυνάμεων από τους τούρκους στρατιωτικούς συμβούλους συνεχίζεται κανονικά. Αλλά και οι πληροφορίες ότι αρκεί η μετακίνηση και επαναπατρισμός των μισθοφόρων που είχαν μεταφερθεί από την Συρία στη Λιβύη, έχουν επιβεβαιωθεί, ενώ δεν έχει υπάρξει καμιά αναφορά για τα εάν έχει δρομολογηθεί και η επιστροφή στην Τουρκία των drones και του αλλού αμυντικού υλικού που είχε μεταφερθεί στην Τρίπολη και συνέβαλε σημαντικά στην απόκρουση της επίθεσης εναντίον της λιβυκής πρωτεύουσας των δυνάμεων του στρατηγού Χαφτάρ.<br /><br />Όσο παραμένει τουρκική στρατιωτική παρουσία στην Λιβύη αλλοιώνεται η διαδικασία ειρήνευσης και αποκατάστασης της ενότητας της χώρας και έτσι υπονομεύεται και η πορεία προς τις εκλογές. Και αυτό οφείλει να το αναδείξει και η Ε.Ε. με πιο πειστικό και πιεστικό τρόπο και σε αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να κινηθεί και η Αθήνα. <br /><br />Ευρωπαϊκές δυνάμεις όμως όπως η Γερμανία και η Ιταλία που θέλουν να κρατήσουν τα ηνία των χειρισμών έναντι της Λιβύης ενδιαφέρονται περισσότερο για να προωθήσουν τα οικονομικά συμφέροντα τους σε αυτό που σήμερα φαντάζει ως «μπονάνζα» της Βορείου Αφρικής. Μια χώρα με τεράστιο φυσικό πλούτο, με διαλυμένες υποδομές και χωρίς έμψυχο δυναμικό.<br /><br />Την περασμένη Κυριακή στην πρώτη επίσκεψη ξένου αξιωματούχου στην Λιβύη μετά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνηση έφθασε στην Τρίπολη ο Ιταλός ΥΠΕΞ ΝτιΜάϊο και την επόμενη ο πρωθυπουργός Αμπντουλχαμίτ Ντιμπεϊντά δέχθηκε τον επικεφαλής του ιταλικού πετρελαϊκού κολοσσού ENI Κλαούντιο Ντεσκάλτσι, με τον οποίο συζήτησαν την επαναδραστηριοποίηση της ιταλικής εταιρίας, αλλά και την συνεργασία σε νέους τομείς όπως οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.<br /><br />Ο Ιταλός πρέσβης Τζιουζέπε Γκριμάλντι σε συνάντηση που είχε την περασμένη εβδομάδα με τον Λίβυο υπουργό μεταφορών Μ.Σαχουμπι συζήτησαν την ενεργοποίηση συμβολαίων με ιταλικές εταιρίες. Μέσα στις υπηρεσίες που ενδιαφέρονται να αναλάβουν οι Ιταλοί είναι η ασφάλεια στο διεθνές αεροδρόμιο της Τρίπολης και η ανάληψη του μεγάλου έργου του παραθαλάσσιου οδικού άξονα, που είναι κρίσιμης οικονομικής και στρατηγικής σημασίας για την Λιβύη.<br /><br />Στην συνάντηση μάλιστα συμφωνήθηκε να υπάρξει άμεσα συνάντηση των αρμόδιων λιβυκών φορέων και των ιταλικών εταιριών για την ενεργοποίηση των εφαρμογή των συμφωνημένων ή παγωμένων έργων.<br /><br />Χθες συνήλθε το τρίτο Γερμανό-Λιβυκό Οικονομικό Φόρουμ στο ξενοδοχείο Radisson Blu Mahary στην Τρίπολη, με διοργανωτή την Γενική Ένωση των Λιβυκών Επιμελητηρίων Εμπορίου, παρουσία του υπουργού οικονομικών και εμπορίου, του προέδρου της κρατικής εταιρίας πετρελαίου NOC και εκπροσώπων Γερμανικών Εταιριών που φιλοδοξούν να αποσπάσουν σημαντικό μερίδιο στους τομείς του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών. Και στο στόχαστρο τους είναι και η εταιρία NOC που διαχειρίζεται τα πλούσια κοιτάσματα της χώρας σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο και η εγκατάσταση και εκμετάλλευση μονάδων παραγωγής ηλιακής ενέργειας στις ερήμους της Λιβύης.<br /><br />Η Αθήνα οφείλει όχι απλώς να επισπεύσει την επαναλειτουργία της Ελληνικής Πρεσβείας στην Τρίπολη που θα διευκολύνει την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης μεταξύ των δυο χωρών, αλλά να ενσωματώσει στις ευρωπαϊκές θέσεις για την Λιβύη τον sine qua non όρο της πλήρους απόσυρσης των τουρκικών δυνάμεων από την χώρα και την υποχρέωση της χώρας να αναζητήσει με ειρηνικό και μέσω διαλόγου στη βάση του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της θάλασσας, επίλυση των διαφορών που έχει με Ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ελλάδα.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Για μπίζνες στη Λιβύη, Βερολίνο και Ρώμη - Aποκλείουν την Ελλάδα, κάνουν στραβά μάτια στην Τουρκία

Νίκος Μελέτης Κίνδυνος αποκλεισμού και πάλι της Ελλάδας από τα τεκταινόμενα στη Λιβύη, που επηρεάζουν άμεσα την κατάσταση στη Μεσόγειο και σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως τραυματίστηκε καίρια η τουρκική Πολεμική Αεροπορία

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/03/F-16-tourkiko.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος<br /></b>Ο αποκλεισμός από το πρόγραμμα F-35, ή έλλειψη ανταλλακτικών και η τελματωμένη κατασκευή της εγχώριας σχεδίασης μαχητικών δεν είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η τουρκική Πολεμική Αεροπορία. Αυτό που πραγματικά “πελέκησε” την ισχύ της τουρκικής αεροπορίας ήταν η προσπάθεια του Ερντογάν να προφυλαχθεί από τους εσωτερικούς εχθρούς του.<br /><br />Η αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου 2016 ώθησε τον Ερντογάν να εκκαθαρίσει μαζικά πιλότους μαχητικών. Η Αεροπορία έπαιξε κεντρικό ρόλο εκείνο τον Ιούλιο. Περίπου είκοσι πιλότοι F-16 συμμετείχαν στο πραξικόπημα με έντεκα αεροσκάφη, μαζί με αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού και μεταφορών που ανεφοδίασαν τα μαχητικά και μετέφεραν στρατεύματα. Οι επιπτώσεις ήταν δραματικές για ολόκληρο τον αεροπορικό στόλο.<br /><br />Τις μέρες μετά το πραξικόπημα, η Αεροπορία εκκαθάρισε περισσότερους από 300 πιλότους F-16, οι περισσότεροι από τους οποίους είχαν χρόνια εμπειρίας. Το αποτέλεσμα: Η αναλογία πιλοτηρίου προς πιλότο μειώθηκε από 1,25+ πιλότους ανά αεροσκάφος σε 0,8. Αυτή η αναλογία είναι σημαντική για να διασφαλιστεί ότι οι πιλότοι είναι ξεκούραστοι μεταξύ πτήσεων, χωρίς να επηρεάζουν τον επιχειρησιακό ρυθμό.<br /><br />Τα τουρκικά F-16 κυρίως πλήττουν στόχους του PKK στα βουνά βόρεια του Ντουκόκ στο ιρακινό Κουρδιστάν. Επίσης συμμετέχουν σε αποστολές αεροπορικής υποστήριξης των τουρκικών δυνάμεων που επιχειρούν σε κατεχόμενες περιοχές της Συρίας και πάλι εναντίον Κούρδων. Τέλος, πραγματοποιούν μαζικές παραβιάσεις και παραβάσεις στο Αιγαίο.<br />Μαζικές εκκαθαρίσεις πιλότων<br /><br />Μετά τις μαζικές εκκαθαρίσεις πιλότων, η τουρκική Αεροπορία έπρεπε να καλύψει τα μεγάλα κενά. Δεν είχε τη δυνατότητα να εκπαιδεύσει νέους και να τους τοποθετήσει σε επιχειρησιακές μονάδες. Η εκπαίδευση ενός πιλότου είναι πολυδάπανη, παίρνει πολύ χρόνο και επιπλέον απαιτούνται πολλές ώρες πτήσης για να θεωρηθεί ένας πιλότος ικανός να αναλάβει επιχειρησιακό ρόλο.<br /><br />Έτσι, παρόλο που η Τουρκία διαθέτει μεγάλο αριθμό αεροσκαφών, η απορρόφηση απαιτεί οι άπειροι πιλότοι να συνδυάζονται με έναν έμπειρο, έτσι ώστε να καλύπτεται κάπως το κενό με υπηρεσία σε μάχιμη πτέρυγα. Αλλά και σ’ αυτό το επίπεδο προέκυψαν προβλήματα, επειδή η Τουρκία δεν διαθέτει αρκετούς εκπαιδευτές και πλέον έμπειρους πιλότους, οι οποίοι να παίξουν τον ρόλο του καθοδηγητή-εκπαιδευτή στην πράξη. Λόγω αυτού του γεγονότος, ο ρυθμός εκπαίδευσης ενός πιλότου δεν μπορεί να συμβαδίσει με την αναβάθμισή του σε μάχιμο. Ελλείψει ωρών πτήσης, οι πιλότοι που πάνε από τη βασική σχολή πτήσεων σε επιχειρησιακές μονάδες χρειάζονται πολύ χρόνο για να αποκτήσουν επιχειρησιακή ικανότητα.<br /><br />Η Τουρκία έχει προσεγγίσει κάποια κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, ζητώντας βοήθεια τόσο για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα από την έλλειψη εκπαιδευτών όσο και για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα από την έλλειψη έμπειρων πιλότων. Η έλλειψη πιλότων μαχητικών σε όλο το ΝΑΤΟ, όμως, περιορίζει τις δυνατότητες και όσων κρατών-μελών θα ήθελαν να βοηθήσουν την Τουρκία.<br /><br /><div>ΗΠΑ και τουρκική Πολεμική Αεροπορία<br /><br />Μετά το πραξικόπημα, η τουρκική Αεροπορία ζήτησε βοήθεια κι από τις ΗΠΑ. Αρχικά ζήτησε από Αμερικανούς εκπαιδευτές να πάνε στην Τουρκία για να βοηθούσαν στη βασική σχολή πτήσεων και, στη συνέχεια, να πετάξουν σε επιχειρησιακές μονάδες. Στις ΗΠΑ, ωστόσο, ακόμα κι αν υπήρχε πολιτική βούληση, δεν περισσεύουν εκπαιδευτές F-16 για να στείλουν στην Τουρκία. Το ίδιο ισχύει και για άλλες χώρες που διαθέτουν F-16. Όπως και η Τουρκία, στέλνουν πιλότους στις ΗΠΑ για βασική εκπαίδευση πτήσεων.<br /><br />Τα τουρκικά Μίντια έχουν ερμηνεύσει την αμερικανική άρνηση να στείλει πιλότους στην Τουρκία σαν “πολιτικό χαστούκι”. Στην πραγματικότητα, η Ουάσιγκτον αποδέχθηκε να αυξηθεί ο αριθμός των Τούρκων πιλότων που θα σταλούν στις ΗΠΑ για βασική εκπαίδευση, παρά τη συνολική μείωση των ξένων εκπαιδευομένων πιλότων.<br /><br />Η τουρκική Ακαδημία Πολεμικής Αεροπορίας, με τέσσερις τάξεις, έχει ξεκινήσει από το 2019 εκπαιδευτικές πτήσεις στη βάση Cigli. Η επιστροφή της κανονικότητας στη βάση αυτή δεν ήταν εύκολη, δεδομένου ότι η ομάδα των Ειδικών Δυνάμεων που είχε αναλάβει να σκοτώσει τον Ερντογάν στις 15 Ιουλίου 2016, είχε πετάξει από αυτή τη βάση προς το ξενοδοχείο στη Μαρμαρίδα, όπου ο Ερντογάν και η οικογένειά του έκαναν διακοπές.<br /><br />Θα χρειαστούν τέσσερα χρόνια για να αποφοιτήσουν οι νέοι πιλότοι. Στη συνέχεια, λόγω της έλλειψης εκπαιδευτών, θα χρειαστούν περίπου ακόμα 15 μήνες για την πλήρη πιστοποίηση των πιλότων. Μετά από αυτό, χρειάζονται πάνω από τρία χρόνια πτήσεων με έμπειρους πιλότους σε επιχειρησιακές μονάδες προτού τελικά “απορροφηθούν” και χαρακτηριστούν έμπειροι.</div><div><br />Βασική εκπαίδευση από Πακιστανούς<br /><br />Για να αντιμετωπίσει την έλλειψη εκπαιδευτών, η Τουρκία ζήτησε επίσης βοήθεια από την πακιστανική Πολεμική Αεροπορία. Το Πακιστάν διαθέτει το ίδιο F-16 με αυτό που διαθέτει και η Τουρκία. Ωστόσο, η συνεργασία της Τουρκίας με το Πακιστάν περιορίζεται από τους κανονισμούς International Traffic in Arms (ITAR) των ΗΠΑ. Πρόκειται για το κανονιστικό καθεστώς που διέπει τις εξαγωγές αμερικανικών οπλικών συστημάτων. Σε αυτήν την περίπτωση, η εκπαίδευση από Πακιστανούς θα αποτελούσε επανεξαγωγή τεχνικών δεδομένων και επομένως υπόκειται σε περιορισμούς ελέγχου από τις ΗΠΑ.<br /><br />Ωστόσο, η πακιστανική Αεροπορία βοηθά την Τουρκία στην εκπαίδευση σε μονοκινητήρια αεροσκάφη, το πρώτο από τα τρία στάδια εκπαίδευσης για πιλότους F-16. Το 2016, Πακιστανοί εκπαιδευτές βρίσκονταν στη βάση του Cigli, στο πλαίσιο της αγοράς από την Τουρκία 52 εκπαιδευτικών αεροσκαφών Super Mushshak.</div><div><br />Επιστράτευση συνταξιούχων<br /><br />Η Άγκυρα προσφέρει κίνητρα σε πιλότους που είχαν αποσυρθεί πριν από το πραξικόπημα, να επιστρέψουν στην Αεροπορία. Η ανταπόκροση, ωστόσο, ήταν μικρή. Πρόσφατα, η τουρκική κυβέρνηση εξέδωσε διάταγμα που απειλεί 330 πρώην πιλότους με ανάκληση της άδειάς τους, εάν δεν επιστρέψουν στην Πολεμική Αεροπορία για τέσσερα χρόνια. Το διάταγμα εκδόθηκε για να καλυφθούν τα κενά σε έμπειρους πιλότους, οι οποίοι είναι αναγκαίοι για να πετούν με τους νέους και να τους μεταγγίζουν την εμπειρία τους. Στην πραγματικότητα ψάχνουν τρόπο για να αποτρέψουν τις “δύο ταχύτητες” στις πολεμικές μοίρες.<br /><br />Δεν είναι σαφές πώς η απόφαση για υποχρέωση επιστροφής στην υπηρεσία θα επηρεάσει το ηθικό μίας μονάδας, καθώς τα κίνητρα δεν είναι ελκυστικά και ως εκ τούτου ίσως να φέρουν αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα. Επιπροσθέτως, ένας μεγαλύτερος σε ηλικία πιλότος, που έχει αποκοπεί από την ενεργό δράση για πάνω από πέντε χρόνια, δεν έχει τα αντανακλαστικά που απαιτεί ο χειρισμός ενός μαχητικού πρώτης γραμμής.<br /><br />Έλληνες χειριστές αναφέρουν ότι βλέπουν μια νευρικότητα και έλλειψη πείρας από πλευράς Τούρκων πιλότων που αντιμετωπίζουν σε εικονικές αερομαχίες στο Αιγαίο. Αυτό καταδεικνύει ότι οι περισσότεροι πιλότοι που στέλνονται στο Αιγαίο και δεν έχουν εμπειρία σε αερομαχίες, ή είναι νέοι και άπειροι, ή έχουν μετατεθεί από μονάδες της Ανατολίας όπου πραγματοποιούσαν βομβαρδισμούς σε κουρδικούς στόχους που δεν διαθέτουν αντιαεροπορική άμυνα. Αυτό αυξάνει την πιθανότητα “ατυχήματος” που μπορεί να έχει πολύ δυσάρεστα αποτελέσματα.</div><div><br />Ιδιώτες εκπαιδευτές<br /><br />Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έχουν επίσης διαβουλευτεί με Πολεμικές Αεροπορίες του ΝΑΤΟ σχετικά με τη χρήση ιδιωτών εργολάβων για την παροχή παρόμοιων υπηρεσιών, αλλά υπάρχουν δισταγμοί σχετικά με αυτή την πρακτική. Η ιδέα της πρόσληψης ιδιωτικών εταιρειών για να βοηθήσουν στην εκπαίδευση είναι ανάθεμα για την κουλτούρα της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας.<br /><br />Η μετά το πραξικόπημα εκκαθάριση προκάλεσε σημαντικά κι όχι μόνο πρόσκαιρα προβλήματα στην τουρκική Πολεμική Αεροπορία. Η πολύ χαμηλή αναλογία πιλότου προς πιλοτήριο έχει εξαντλήσει τους Τούρκους πιλότους και τους μηχανικούς που είναι υπεύθυνοι για τη συντήρηση των αεροσκαφών. Τα μακροπρόθεσμα προβλήματα είναι εύκολο να διαγνωστούν, αλλά δύσκολο να αντιμετωπιστούν.<br /><br />Όπως προαναφέραμε, η τουρκική Πολεμική Αεροπορία κατέφυγε σε μάλλον ανορθόδοξα μέτρα για να αμβλύνει όπως-όπως την αδυναμία της. Το κενό, όμως, που έχει προκαλέσει η μαζική εκκαθάριση πιλότων (περίπου το 50%, ίσως και παραπάνω) δεν πρόκειται να καλυφθεί βραχυμεσοπρόθεσμα. Οι διώξεις πιλότων, άλλωστε, συνεχίζονται. Αν σ’ αυτό το πρόβλημα προστεθεί και το πρόβλημα των ανταλλακτικών, τότε πράγματι η εικόνα καθίσταται πολύ δυσοίωνη για το αξιόμαχο της τουρκικής Αεροπορίας.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πως τραυματίστηκε καίρια η τουρκική Πολεμική Αεροπορία

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Ο αποκλεισμός από το πρόγραμμα F-35, ή έλλειψη ανταλλακτικών και η τελματωμένη κατασκευή της εγχώριας σχεδίασης μαχητι...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι προβλέπουν επενδυτικοί οίκοι για την τουρκική οικονομία

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/03/turkish_economy-1.jpg" /><br /><br /><b>Ηλιόπουλος Γιώργος</b><br />Το κύμα της χρηματοοικονομικής αναταραχής που πλήττει για μία ακόμα φορά την παραπαίουσα τουρκική οικονομία εξωθεί την Άγκυρα σε μία νέα επικοινωνιακή εκστρατεία, ανάλογη με την αντίστοιχη των αρχών του Νοεμβρίου του 2020, σε μία απεγνωσμένη προσπάθεια να πείσει τις αγορές για τις ειλικρινείς της προθέσεις και την αναβάθμιση της αξιοπιστίας της. Η αποτυχία, όμως, του προηγουμένου επικοινωνιακού τεχνάσματος που καταρρέει με την αποπομπή του κεντρικού τραπεζίτη Naci Ağbal, εξωθεί τα μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια και τους οίκους αξιολόγησης στην διατύπωση νέων απαισιόδοξων προβλέψεων.<br /><br />Αμέσως μετά την Μαύρη Δευτέρα για την τουρκική λίρα, ο οίκος αξιολόγησης Fitch σπεύδει να κατακρεουργήσει το αξιόχρεο των τουρκικών ομολογιακών εκδόσεων με νέα υποβάθμιση στο επίπεδο BB- (δηλαδή απορρίμματα-junk), επικαλούμενος τις αρνητικές επιπτώσεις που προκαλούνται με την απομάκρυνση του κεντρικού τραπεζίτη Naci Ağbal.<br /><br />Στην αναφορά του ο οίκος επισημαίνει πως συνεκτιμά την κατεύθυνση της πολιτικής του αντικαταστάτη του, που παραμένει σφοδρός υπέρμαχος της πολιτικής των χαμηλών επιτοκίων σε συνδυασμό με την εξέλιξη της εξωτερικής και όχι της εσωτερικής θέσης. Σημειώνει μάλιστα πως σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, ο Sahap Kavcıoğlu, ο τέταρτος κατά σειράν κεντρικός τραπεζίτης της τελευταίας διετίας, δεν διαθέτει τα απαιτούμενα προσόντα και τις ικανότητες να διαχειρισθεί τα δεινά χρηματοοικονομικά προβλήματα της Τουρκίας.<br /><br />Από την πλευρά του ο Τούρκος πρόεδρος υπόσχεται ταχεία οικονομική ανάπτυξη και ισχυρίζεται πως η αναταραχή στις αγορές σε σχέση με την κατάσταση στην χώρα του δεν ανακλά τα βασικά της θεμελιώδη μεγέθη. Ο γνωστός οίκος αξιολόγησης Moody’s κινούμενος σε παράλληλη τροχιά με τον ομόλογό του, παρατηρεί πως η τουρκική χρηματαγορά εμφανίζει σημεία ισχυρής πίεσης, με τα ημερήσια επιτόκια των εξωχώριων συμβολαίων επαναγοράς (overnight swaps) στο τουρκικό νόμισμα να εκτινάσσονται κατά 1.400% για να σταθεροποιηθούν τελικά στο 500%.<br /><br />Τα στοιχεία προέρχονται από τον χρηματοοικονομικό οίκο Refinitiv Financial Solutions (θυγατρικό σχήμα του Χρηματιστηρίου του Λονδίνου), που προειδοποιεί πως οι κινήσεις αυτές στην ταχύτατη μεταβολή του κόστους των επενδυτών που ανταλλάσσουν σκληρό συνάλλαγμα με τουρκικές λίρες, αποτελούν μία σημαντική παράμετρο μέτρησης κινδύνου.<br /><br />Μηχανισμός πίεσης<br /><br />Οι αναλυτές τονίζουν πως η τεράστια αύξηση αποτελεί σαφέστατη ένδειξη της αδυναμίας των ξένων επενδυτών να επιχειρήσουν αναχαίτιση των κινδύνων που απορρέουν από τις τοποθετήσεις τους στην τουρκική λίρα. Αναγκαστικά ακολουθούν επιθετική τακτική ή απλά στοιχηματίζουν με πωλήσεις κατά του νομίσματος και αυτό το κλίμα ανακλάται στην απότομη πτώση της νομίσματος κατά 14% στις 22 Μαρτίου, για να ισορροπήσει τελικά μετά από ισχυρή στήριξη στο 7,4%.<br /><br /><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/03/Turkey-TURMOIL_5Ajpg.jpg" /><br /><br />Ο επικεφαλής τραπεζικής στρατηγικής της Mufg BanΚ, Onur Ilgen, παρατηρεί πως οι ξένοι επενδυτές προσπαθούν να ρευστοποιήσουν τις μακροπρόθεσμες θέσεις τους στο τουρκικό νόμισμα, θορυβημένοι από την αιφνιδιαστική απομάκρυνση του κεντρικού τραπεζίτη. Η στάση αυτή πυροδοτεί έναν ισχυρό μηχανισμό πιέσεων στην ήδη περιορισμένη ρευστότητα της αγοράς των εξωχώριων συμβολαίων επαναγοράς (overnight swaps).<br /><br /><br />Σύμφωνα με τον οικονομολόγο Enver Erkan, της Terra Securities στην Κωνσταντινούπολη, υπάρχει ίσως η πρόθεση να περιορισθούν οι διακυμάνσεις του τουρκικού συναλλάγματος μέσω της αύξησης των δυσχερειών για τους ξένους χρηματοοικονομικούς οίκους να ελέγχουν μεγάλα ποσά σε τουρκικές λίρες ή εναλλακτικά να αυξήσουν δραστικά το κόστος των θέσεων των πωλητών στο νόμισμα.<br /><br />Οι απότομες αυξήσεις στα ημερήσια επιτόκια των εξωχώριων συμβολαίων επαναγοράς (overnight swaps) αποτελούν μία ένδειξη πανικού στις αγορές βραχυπρόθεσμων συμβολαίων. Αν και ανάλογες κινήσεις έχουν εκδηλωθεί και κατά το 2019 και κατά το 2020, ο Erkan εκτιμά πως δεν αποτελούν κυβερνητική πολιτική, αλλά κινήσεις των τουρκικών τραπεζών που προσπαθούν να περιορίσουν τις απώλειές τους.<br /><br /><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/03/Turkey-TURMOIL_5Bjpg.jpg" /><br />Εμμονές Ερντογάν<br /><br />Στην Societe Generale, ο επικεφαλής της τραπεζικής στρατηγικής Phoenix Kalen, θερμός υποστηρικτής των αυξήσεων στα τουρκικά επιτόκια, επισημαίνει πως αυτή η νομισματική πολιτική αντιμετωπίζει ισχυρότατες πολιτικές και επιχειρηματικές πιέσεις. Ο ίδιος τονίζει πως οι κινήσεις οφείλουν να συνεχισθούν με κάθε μέσον για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των μικροεπενδυτών και των μεγάλων επενδυτικών σχημάτων στην Κεντρική Τράπεζα της Τουρκίας, αν και το μέγεθος της πρόκλησης αποτελεί τελικά ένα κίνητρο για την αποπομπή του Naci Ağbal από τον Τούρκο πρόεδρο.<br /><br /><br />Ο Recep Tayyip Erdoğan δεν αντιλαμβάνεται δυστυχώς ότι υπάρχουν σαφή όρια στην συμπεριφορά των πολιτικών ηγετών, όταν έχουν να αντιμετωπίσουν τις αγορές και η τελευταία αναταραχή το αποδεικνύει με δραματικό τρόπο. Ο οποιοσδήποτε λογικός πολιτικός κατανοεί πως απαιτείται μία συμπεριφορά δεκτική στον διάλογο και στις ορθολογικές προτάσεις, αλλά όπως τονίζει ο Kalen, δεν υπάρχει αντικειμενικός παρατηρητής στην Τουρκία που να αγνοεί πως ο Τούρκος πρόεδρος αποτελεί το τελευταίο πολιτικό πρόσωπο που θα στραφεί προς την κατεύθυνση αυτή.<br /><br />Ο Γάλλος τραπεζικός εφιστά την προσοχή πως μία χώρα με τα οικονομικά μεγέθη της Τουρκίας δεν αντέχει την τεράστια πίεση που ασκεί το βραχυπρόθεσμο εξωτερικό χρέος των τουλάχιστον 180 δισεκατομμυρίων δολαρίων, που απαιτεί για την αναχρηματοδότησή του κατά 70% και πιθανότητα θα καταλήξει σε κρίση πληρωμών. Μία εξέλιξη αυτής της μορφής οπωσδήποτε συνιστά το τελευταίο που επιθυμεί ο Erdoğan, σε μία συγκυρία καταστάσεων, όπου προεξέχει ο σχεδιασμός μίας νέας προσέγγισης της κυβέρνησης Biden και η εξεύρεση τρόπων να πεισθεί η Ευρώπη πως η Τουρκία δεν αποτελεί πηγή εντάσεων και προκλήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο.<br />Νέες υποτιμήσεις<br /><br />Επιπλέον, κατά την Societe Generale η τουρκική λίρα θα αντιμετωπίσει και άλλες υποτιμητικές πιέσεις, με την ισοτιμία της προς το αμερικανικό δολάριο να διαμορφώνεται προς το 9,7:1 και στο 11,4:1 προς το ευρωπαϊκό κοινό νόμισμα στο δεύτερο τρίμηνο του 2021. Χωρίς ουσιαστικά συναλλαγματικά αποθέματα για την υπεράσπιση του νομίσματος και συνεκτιμώντας την περισσότερο από πιθανή έξοδο των ξένων και εγχώριων επενδυτικών κεφαλαίων, θα καταστεί δυσχερέστατη η αποτροπή μίας σοβαρότατης νομισματικής κρίσης κατά την διάρκεια των επόμενων μηνών, σύμφωνα με τον Kalen.<div><br /><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/03/Turkey-TURMOIL_6jpg.png" />Σε κάπως διαφορετικούς τόνους ο επικεφαλής του Nordea Group, του μεγαλύτερου επενδυτικού οίκου στην βόρειο Ευρώπη, δηλώνει απερίφραστα πως δεν πρόκειται να υπάρξουν επενδυτικές τοποθετήσεις στο τουρκικό νόμισμα σε πείσμα των ελκυστικών του επιτοκίων, εάν ο Recep Tayyip Erdoğan, δεν διακόψει την καταστροφική ανάμειξή του στην νομισματική πολιτική της χώρας του. Ο οίκος υπενθυμίζει μάλιστα πως και κατά το παρελθόν, είχε προειδοποιήσει για την στάση του έναντι του τουρκικού νομίσματος, που δεν πρόκειται να μεταβληθεί εάν ο Τούρκος πρόεδρος δεν αποσυρθεί από την διοίκηση της Κεντρικής Τράπεζας της χώρας του.<br /><br />Από την πλευρά του, ο επικεφαλής των στρατηγικών αναλυτών του BlueBay Asset Management, Timothy Ash, χαρακτηρίζει την κατάσταση ιδιαίτερα ανησυχητική, αν και η Yeni Şafak, το γνωστό φερέφωνο του καθεστώτος, τον καταγγέλλει πως ενορχηστρώνει και δίδει το σύνθημα για τις κερδοσκοπικές επιθέσεις εναντίον του τουρκικού νομίσματος.<br />Πολιτικό κόστος<br /><br />Σύμφωνα με τον Desmond Lachman, πρώην υποδιευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και επικεφαλής των ανώτατων συμβούλων του, ο Recep Tayyip Erdoğan διακινδυνεύει εντελώς αλόγιστα κερδοσκοπικές επιθέσεις στις τουρκικές αγορές χρήματος και ειδικά όταν επιλέγει έναν ανεπαρκή νέο κεντρικό τραπεζίτη, μόνον και μόνον για να τον ελέγχει. Η επάνοδος σε ανορθόδοξους μεθόδους διαχείρισης έρχεται στην χειρότερη δυνατή στιγμή για τον τουλάχιστον εκκεντρικό Τούρκο πρόεδρο και τις εμμονές του στα χαμηλά επιτόκια για να αποφύγει υποτίθεται τις πληθωριστικές πιέσεις.<br /><br />Όπως τονίζει, για όσους οι θεοί επιθυμούν την καταστροφή τους, τους εξωθούν στην παράνοια και αυτό οπωσδήποτε ανακλάται στην συμπεριφορά του Erdoğan, τουλάχιστον στον τομέα των οικονομικών του επιλογών. Αυτός ο τομέας έχει σφραγισθεί με την αποτυχία και πρόκειται να κοστίσει ακριβά στον Τούρκο πρόεδρο και το κόμμα του στις εκλογές, όπως ήδη διαφαίνεται στις δημοσκοπήσεις.<br /><br />Σε αδρές γραμμές, σε χώρες με αναδυόμενες οικονομίες δεν ενδείκνυται η υιοθέτηση ανορθόδοξων τακτικών στην οικονομική τους πολιτική, ακόμα και όταν η παγκόσμια ρευστότητα κινείται σε ιδιαίτερα θετικά επίπεδα. Αυτός ο γενικός κανόνας στοιχειοθετεί πως ο Erdoğan αποτελεί μία μοναχική έκπληξη, ειδικά εν μέσω των χρονικών συγκυριών που επιλέγει να αποπέμψει τον κεντρικό του τραπεζίτη, από την στιγμή που οι αναδυόμενες οικονομίες πιέζονται και θα συνεχίζουν να λαμβάνουν μέτρα περιορισμού κατά της οικονομικής χαλάρωσης.<br />Πανδημία και οικονομία<br /><br />Χωρίς συναλλαγματικά αποθέματα, λόγω της ανάλωσής τους στην υπεράσπιση του εθνικού νομίσματος και με ένα δυσθεώρητα υψηλό βραχυπρόθεσμο χρέος για τις δυνατότητες της τουρκικής οικονομίας, όπως επίσης και με την τουριστική βιομηχανία, την βασική πηγή συναλλάγματος σε χειμέρια νάρκη λόγω της πανδημίας, η χώρα βαδίζει με μαθηματική ακρίβεια σε οδυνηρή κρίση.<br /><br /><img height="464" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/03/Turkey-TURMOIL_7.png" width="640" /><br /><br />Πάντως κατά τον Lachman, ο Erdoğan δεν προτίθεται να υπαναχωρήσει στις απόψεις του, κάτι μάλλον ευεργετικό για τις αναδυόμενες αγορές, καθώς οι καταστροφικές κινήσεις του πρόκειται να αποτελέσουν μία σκληρή προειδοποίηση για τις χώρες με αναδυόμενες οικονομίες, ως προς το τι οφείλουν να αποφύγουν και μάλιστα σε ένα περιβάλλον στο οποίο οι αγορές δεν συγχωρούν τα σφάλματα.<br /><br />Όσον αφορά τους Έλληνες καλόν θα είναι να αναλογισθούν την εποχή των PIGS (Portugal, Italy, Greece, Spain) του 2008, όταν τα μεγάλα επενδυτικά σχήματα διατυπώνουν συνεχείς αρνητικές προβλέψεις για την αχίλλειο πτέρνα της Ευρωζώνης. Τότε οι περισσότεροι στην Ελλάδα αδιαφορούν και κάποιοι διατυπώνουν θεωρίες συνωμοσίας για κάποιους οργανωμένους εχθρούς της χώρας που απεργάζονται την οικονομική καταστροφή της. Δυστυχώς όμως μετά την πτώχευση του 2010 και τα αλλεπάλληλα δυσβάστακτα μνημόνια αποδεικνύονται θλιβερά ειλικρινείς και δραματικά αξιόπιστοι στις εκτιμήσεις τους…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι προβλέπουν επενδυτικοί οίκοι για την τουρκική οικονομία

Ηλιόπουλος Γιώργος Το κύμα της χρηματοοικονομικής αναταραχής που πλήττει για μία ακόμα φορά την παραπαίουσα τουρκική οικονομία εξωθεί την Άγ...

Διαβάστε την συνέχεια