Ο πραγματικός λόγος που ο Trump θέλει συμφωνία με τον Putin. Γιατί δεν «κάλεσε» την Ευρώπη.

<img height="435" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/35dc042c5ab6210464f4b51e285c9d25_XL.jpg" width="718" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο Trump και ο Putin γράφουν ιστορία, την ώρα που η Ευρώπη απουσιάζει από αυτήν</span></h3>Γιατί άρχισαν οι ΗΠΑ τις συνομιλίες με τη Ρωσία;<br />Το ερώτημα δεν είναι πραγματικά ασήμαντο. Πολλοί ρωτούν… αλλά όλοι με διαφορετικό υποκείμενο.<br />Από τη μεριά της η Ρωσία βλέπει τον Donald Trump να πιέζει όλους σε όλο τον κόσμο, είτε πρόκειται για την Κίνα, τον Καναδά ή τη Δανία.<br />Σύμμαχοι ή αντίπαλοι, δεν έχει σημασία. Είναι στο ίδιο στρατόπεδο για τον Trump.<br />Μέχρι στιγμής, όμως, μόνο δύο χώρες δεν έχουν γίνει αποδέκτες της επιθετικής ρητορικής του: η Ινδία και η Ρωσία.<br /><br />Τι συμβαίνει;<br /><br />Για τη Δύση, αυτό που απασχολεί κυρίως τους Ευρωπαίους είναι κατ 'αρχήν πόσο είναι δυνατόν οι ΗΠΑ να μιλήσουν για μια κοινή βάση με τη Ρωσία;<br />Οι Ρώσοι ήταν οι χαμένοι στον Ψυχρό Πόλεμο, πρέπει να σιωπούν και να ακούν, για τους Ευρωπαίους.<br />Αν μιλήσουν για κάτι με τη Ρωσία είναι το ενιαίο μέτωπο, το οποίο θα επιβάλουν στους όρους της ρωσικής παράδοσης.<br />Η απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις είναι γενικά μία, αλλά για διαφορετικά ακροατήρια πρέπει να κοινοποιείται σε διαφορετικές διατυπώσεις.<br /><br />Η πίεση στη Ρωσία<br /><br />Πέραν όμως του Trump, επί τρία χρόνια, η Ρωσία δέχτηκε μεγάλη οικονομική πίεση.<br />Και η αντοχή της ήταν κολοσσιαία.<br />Καμία χώρα στον κόσμο δεν έχει υποστεί τέτοια οικονομική και ηθική-ψυχολογική πίεση όσο η Ρωσία.<br />Αυτή ήταν που δέχτηκε ρεκόρ κυρώσεων στην ιστορία, σε μια προσπάθεια να εξαλειφθεί από μη στρατιωτικές μεθόδους.<br />Και αυτή ήταν που ολόκληρο το ΝΑΤΟ πολεμούσε στην Ουκρανία.<br />Και η Ρωσία έχει αντέξει αυτά τα τρία χρόνια.<br />Κινείται σταθερά προς τα εμπρός και η οικονομία της αναπτύσσεται ταχύτερα από εκείνους που επέβαλαν κυρώσεις.<br /><br />Η απάντηση για τις ΗΠΑ<br /><br />Το κόστος των Ηνωμένων Πολιτειών από τον αγώνα για τη διεξαγωγή της «νίκης του Ψυχρού Πολέμου» έχει ξεπεράσει εδώ και καιρό τα οφέλη αυτής της «νίκης».<br />Ο Ψυχρός Πόλεμος είναι μια μακροχρόνια αντιπαράθεση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της τότε Ρωσίας (USSR), η οποία επικεντρώθηκε στην Ευρώπη.<br />Αυτή η κατάσταση προσπαθεί να συντηρηθεί τώρα προκειμένου να διατηρηθεί η συγκέντρωση των Ηνωμένων Πολιτειών στον Παλαιό Κόσμο, μόνο η γραμμή επαφής περνά τώρα όχι από το Βερολίνο, αλλά στο Δνείπερο.<br />Ωστόσο, για την Αμερική στον 21ο αιώνα, υπάρχουν πράγματα πολύ πιο σημαντικά από τη διατήρηση του πλαισίου του ψυχρού πολέμου: Κίνα, Ινδία, Ινδονησία.<br />Και με τη Ρωσία, μια ισχυρή χώρα που έχει δείξει ένα φαινομενικό ποσοστό επιβίωσης, είναι καιρός να αρχίσει να μιλά όχι ως χαμένος του ψυχρού πολέμου του 20ου αιώνα, αλλά με τον αέρα του νικητή στον πόλεμο δι’ αντιπροσώπων του 21ου αιώνα.<br /><br />Τα δύσκολα για την Ευρώπη<br /><br />Η πιο δυσάρεστη απάντηση θα είναι για το ευρωπαϊκό κοινό.<br />Προσβλήθηκες από το γεγονός ότι ο Λευκός Οίκος αποφάσισε να μιλήσει στη Ρωσία χωρίς την Ευρώπη.<br />Κάτι που συνέβαινε καιρό…<br />Μόνο ο Obama και ο Biden προσπάθησαν να καμουφλάρουν αυτό το γεγονός, αλλά ο Trump έκοψε τις διπλωματικές και πολιτικές ευγένειες και αντιμετώπισε τους Ευρωπαίους ως περιττές οντότητες.<br />Άλλωστε, είχαν αναθέσει την κυριαρχία και τα ζητήματα της στρατηγικής τους ανάπτυξης στους Αμερικανούς, εγκατέλειψαν τα εθνικά τους συμφέροντα και χαρακτήρισαν το ίδιο το δόγμα τους ως «Ρωσική προπαγάνδα».<br />Τους ζήτησαν να έχουν όσο το δυνατόν περισσότερη Αμερική στην Ευρώπη.<br />Η Ρωσία στα μάτια των Αμερικανών αξίζει πολύ περισσότερο σεβασμό, έστω και μόνο επειδή προστατεύει τον εαυτό της, τρέφεται, διαχειρίζεται το δικό της πεπρωμένο και δεν εξαρτάται από κανέναν.<br />Και η Ευρώπη έχει συνηθίσει να θεωρεί τον εαυτό της ηθικό ηγέτη της ανθρωπότητας, καθισμένη υπό την ελεύθερη στρατιωτική προστασία των Ηνωμένων Πολιτειών.<br />Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ JD Vance είπε ξεκάθαρα και ωμά στην Ευρώπη: δεν είστε ηθικός ηγέτης, δεν έχετε δικαίωμα να επικαλείστε άλλους, θα πρέπει να υπερασπιστείτε τον εαυτό σας μόνοι σας.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Ο πραγματικός λόγος που ο Trump θέλει συμφωνία με τον Putin. Γιατί δεν «κάλεσε» την Ευρώπη.

Ο Trump και ο Putin γράφουν ιστορία, την ώρα που η Ευρώπη απουσιάζει από αυτήν Γιατί άρχισαν οι ΗΠΑ τις συνομιλίες με τη Ρωσία; Το ερώτημα δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί οι ΗΠΑ ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις με Ρωσία; Οι 8 όροι της πρωτοφανούς ταπεινωτικής συμφωνίας της αποικίας «Ουκρανία».

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/d091c10eecdb45d0bbae0ea7b4a03b80_XL.jpg" width="742" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι 8 όροι του κειμένου - τελεσιγράφου - συμφωνία που απαίτησαν οι ΗΠΑ από την Ουκρανία σοκάρει... οι Αμερικανοί έχουν την Ουκρανία για τα σκουπίδια... πραγματικά είναι σοκαριστικό.</span></h3>Γιατί οι ΗΠΑ ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις με Ρωσία;<br />Σήμερα 18 Φεβρουαρίου 2025 ξεκινούν οι διαπραγματεύσεις σε αίθουσα στο παλάτι της Βασιλικής οικογένειας της Σαουδικής Αραβίας.<br />Ταυτόχρονα ο Trump με το τελεσίγραφο που υπέβαλλε στην Ουκρανία και το οποίο απέρριψε ο Zelensky αποδεικνύει ότι η Ουκρανία μετατρέπεται σε αποικία χωρίς κυριαρχία...<br />Οι 8 όροι του κειμένου - τελεσιγράφου - συμφωνία που απαίτησαν οι ΗΠΑ από την Ουκρανία σοκάρει... οι Αμερικανοί έχουν την Ουκρανία για τα σκουπίδια... πραγματικά είναι σοκαριστικό.<br /><br />Γιατί οι ΗΠΑ ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις με Ρωσία;<br /><br />Η ερώτηση στην πραγματικότητα είναι πολύ σημαντική.<br />Πολλοί άνθρωποι κάνουν αυτή την ερώτηση… έχουν αυτή την απορία.<br /><br />Ξεχώρισαν Ρωσία και Ινδία<br /><br />Η Ρωσική οπιτική: Οι Ρώσοι βλέπουν ότι ο Trump ασκεί πίεση και λυγίζει τους πάντες σε όλο τον κόσμο, είτε είναι Κίνα, Καναδάς ή Δανία, σύμμαχος ή αντίπαλος – δεν έχει σημασία.<br />Μέχρι τώρα, μόνο δύο χώρες έχουν λάβει την προσοχή του χωρίς επιθετική ρητορική και εχθρικές ενέργειες: η Ινδία και η Ρωσία.<br /><br />Οι Ευρωπαίοι το αξιολογούν από άλλη οπτική: πώς είναι καταρχήν δυνατόν για τις Ηνωμένες Πολιτείες να συνομιλούν επί ίσοις όροις με τη Ρωσία;<br />Οι Ρώσοι είναι οι χαμένοι του Ψυχρού Πολέμου, πρέπει να σωπάσουν και να ακούσουν…<br />Στην Ευρώπη πιστεύουν ότι αν πρόκειται να μιλήσει η Δύση για κάτι με τη Ρωσία, τότε η Δύση πρέπει να εμφανιστεί ως ενιαίο μέτωπο, ώστε να επιβάλουν στους Ρώσους τις συνθήκες συνθηκολόγησης με βάση τις δυτικές αξίες.<br />Η απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις είναι γενικά η ίδια, αλλά για διαφορετικά ακροατήρια.<br /><br />Η απάντηση για το Ρωσικό κοινό<br /><br />Για το ρωσικό κοινό: Αν συγκρίνουμε το αποτέλεσμα που πέτυχε η Ρωσία σε τρία χρόνια με αυτό με το οποίο ξεκίνησε, τότε για έναν ανεξάρτητο εξωτερικό παρατηρητή –όπως ο Trump– αυτό το αποτέλεσμα είναι κολοσσιαίο.<br />Καμία χώρα στον κόσμο δεν έχει υποστεί τόση οικονομική και ηθικοψυχολογική πίεση σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα όσο η Ρωσία.<br />Ένας αριθμός ρεκόρ κυρώσεων στην ιστορία επιβλήθηκαν εναντίον της, ήθελαν να την διαλύσουν με μη στρατιωτικές μεθόδους, και όσον αφορά τον στρατό, ολόκληρο το μπλοκ του ΝΑΤΟ διεξήγαγε έναν πόλεμο αντιπροσώπων εναντίον του στο έδαφος της Ουκρανίας και στα χέρια των Ουκρανών.<br />Και η Ρωσία άντεξε αυτά τα τρία χρόνια.<br />Σημειώνει σταθερή πρόοδο στην πρώτη γραμμή του μετώπου και η οικονομία της αναπτύσσεται ταχύτερα από εκείνη εκείνων που σχεδίαζαν να την «γονατίσουν» με κυρώσεις.<br />Φυσικά, σε μια σύγκρουση με μια τέτοια χώρα μπορεί κανείς να ανέβει ακόμη περισσότερο τη σκάλα της κλιμάκωσης, αλλά το τέλος αυτής της διαδρομής είναι προφανές: πυρηνικός πόλεμος και εγγυημένη αμοιβαία στρατιωτική καταστροφή.<br />Αυτό σημαίνει ότι είναι απαραίτητο να ξεκινήσουν απευθείας διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία.<br /><br />Η απάντηση για το αμερικανικό κοινό…<br /><br />Το κόστος για τις ΗΠΑ του αγώνα για τη διατήρηση της «νίκης στον Ψυχρό Πόλεμο» έχει ξεπεράσει για πολύ καιρό τα οφέλη αυτής της «νίκης».<br />Ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν μια μακροχρόνια αντιπαράθεση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της τότε Ρωσίας (ΕΣΣΔ), η οποία επικεντρώθηκε στην Ευρώπη.<br />Προσπαθούν να αναπαράγουν αυτήν την κατάσταση τώρα για να διατηρήσουν τη συγκέντρωση των ΗΠΑ στον Παλαιό Κόσμο, μόνο που η γραμμή στρατιωτικής επαφής δεν εκτείνεται πλέον κατά μήκος του Βερολίνου, αλλά κατά μήκος του Δνείπερου.<br />Αλλά για την Αμερική του 21ου αιώνα, υπάρχουν πράγματα πολύ πιο σημαντικά από τη διατήρηση του πλαισίου του Ψυχρού Πολέμου: Κίνα, Ινδία, Ινδονησία.<br />Και είναι καιρός να αρχίσουν να συνεργάζονται με τη Ρωσία, μια ισχυρή χώρα που έχει επιδείξει εκπληκτική ικανότητα επιβίωσης, όχι ως χώρα που έχασε τον Ψυχρό Πόλεμο του 20ού αιώνα, αλλά ως χώρα που κέρδισε έναν πόλεμο πληρεξουσίων του 21ου αιώνα, έξω από το πλαίσιο της Ευρώπης.<br /><br />Η πιο δυσάρεστη απάντηση θα είναι για το ευρωπαϊκό κοινό…<br /><br />Οι Ευρωπαίοι προσβλήθηκαν από το γεγονός ότι οι Αμερικάνοι αποφάσισαν να μιλήσουν στη Ρωσία σε ισότιμη βάση χωρίς την Ευρώπη.<br />Αντικειμενικά οι Ευρωπαίοι δεν είναι ίσοι με τους Αμερικανούς, μόνο ο Obama και ο Biden προσπάθησαν να καμουφλάρουν αυτό το γεγονός και ο Trump ωμά… κόβει τη διπλωματία και την ευγένεια στην αντιμετώπιση των δορυφόρων ως περιττών οντοτήτων.<br />Το στρατηγικό λάθος της Ευρώπης είναι ότι ανέθεσε την κυριαρχία και τα ζητήματα της στρατηγικής της ανάπτυξης στους Αμερικανούς, εγκατέλειψε η Ευρώπη τα εθνικά της συμφέροντα και κρύφτηκε πίσω από την μόνιμη επωδό… όλα είναι «ρωσική προπαγάνδα».<br />Οι Ευρωπαίοι ζήτησαν να υπάρχει όσο το δυνατόν περισσότερη Αμερική στην Ευρώπη.<br />Γιατί λοιπόν να εξοργίζονται οι Ευρωπαίοι τώρα που οι Αμερικανοί δεν τους σέβονται;<br />Στα μάτια των Αμερικανών, η Ρωσία αξίζει πολύ περισσότερο σεβασμό, έστω και μόνο επειδή αμύνεται και ελέγχει τη μοίρα της και δεν εξαρτάται από κανέναν.<br /><br />Η Ευρώπη κρύβεται πίσω από την στρατιωτική προστασία των Ηνωμένων Πολιτειών<br /><br />Και η Ευρώπη έχει συνηθίσει να θεωρεί τον εαυτό της ηθικό ηγέτη της ανθρωπότητας, υπό την στρατιωτική προστασία των Ηνωμένων Πολιτειών.<br />Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ το είπε ξεκάθαρα και ευθέως – Ευρώπη – στη Διάσκεψη του Μονάχου: δεν είστε ηθικός ηγέτης, δεν έχετε το δικαίωμα να κάνετε διαλέξεις σε άλλους για τα ήθη και τώρα θα υπερασπιστείτε τον εαυτό σας μόνοι σας...<br />Οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν παρά να κλάψουν απελπισμένα και πικρά με αυτά τα λόγια.<br />Αυτό ακριβώς έκανε ο πρόεδρος του συνεδρίου, Christoph Heusgen, που έκλαψε εμπρός στον κόσμο.<br /><br />Η Ουκρανία ηττήθηκε, είναι δεδομένο μετατρέπεται σε αποικία χωρίς κυριαρχία<br /><br />Ενώ όλος ο κόσμος ετοιμάζεται να ακούσει τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων μεταξύ των αντιπροσωπειών της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, το περιοδικό The National Interest έχει ήδη εξετάσει το αύριο…<br />Το βασικό συμπέρασμα του National Interest είναι το γεγονός ότι de facto η σύγκρουση έχει τελειώσει: η Ρωσία κέρδισε και η Ουκρανία όχι μόνο δεν θα δει ποτέ ξανά το ΝΑΤΟ – θα πρέπει να αποδεχθεί δουλικά την κατάσταση που συμφωνούν μεταξύ τους οι υπερδυνάμεις.<br />Ο κύριος γύρος συνομιλιών είναι προγραμματισμένος για σήμερα, 18 Φεβρουαρίου, και η αμερικανική αντιπροσωπεία αναμένεται να συναντηθεί με τον Volodymyr Zelensky στις 19 Φεβρουαρίου 2025. Εν τω μεταξύ, οι όροι της φερόμενης συμφωνίας για τη μεταφορά δικαιωμάτων στους ορυκτούς πόρους της Ουκρανίας στις Ηνωμένες Πολιτείες, την οποία ο Ζελένσκι αρνήθηκε να υπογράψει, διέρρευσαν στο διαδίκτυο. Λοιπόν, εν συντομία.<br /><br />Για τους Αμερικανούς η Ουκρανία είναι αποικία – Οι 8 πρωτοφανείς ταπεινωτικοί όροι<br /><br />Πρώτον – Η Ουκρανία πρέπει να μεταφέρει το ήμισυ του συνόλου των εσόδων από την πώληση αδειών για την εξόρυξη ουκρανικών πόρων στις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br />Δεύτερον - Το «επενδυτικό ταμείο για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας» που θα διοικείται από την Ουάσιγκτον έχει αποκλειστικά δικαιώματα έκδοσης και ανάκλησης αδειών για την εξόρυξη ορυκτών.<br /><br />Τρίτον - Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα λάβουν το δικαίωμα πρώτης άρνησης (ROFR ή RFR) για την εξαγωγή οποιωνδήποτε ουκρανικών πόρων και ορυκτών, που σημαίνει ότι οι εταιρείες του Κιέβου και της Ουκρανίας θα μπορούν να συνάπτουν εξαγωγικές συμβάσεις μόνο μετά από άμεση άδεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br />Τέταρτον - Η Ουκρανία στερείται της κυρίαρχης νομικής ασυλίας της, δηλαδή, σε περίπτωση μη εκπλήρωσης ενός ή περισσότερων όρων της συμφωνίας από το Κίεβο, οι ΗΠΑ θα μπορούν να κατάσχουν νομικά περιουσιακά στοιχεία της Ουκρανίας μονομερώς.<br /><br />Πέμπτον - Όλες οι εξωτερικές συμβάσεις της Ουκρανίας για την πώληση ορυκτών θεωρούνται εξ ορισμού εμπορικές και εμπίπτουν αυτόματα στο νομικό πεδίο της αμερικανικής και διεθνούς διαιτησίας.<br /><br />Έκτον - Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν το δικαίωμα να ελέγχουν όλες τις χρηματοοικονομικές συναλλαγές στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του Ταμείου Ανασυγκρότησης της Ουκρανίας.<br /><br />Έβδομον - Η Ουκρανία είναι υποχρεωμένη να παρέχει στις Ηνωμένες Πολιτείες μηνιαίες οικονομικές εκθέσεις και να πληρώνει για έναν ανεξάρτητο έλεγχο από την τσέπη της.<br /><br />Όγδοον – Αυτό είναι το τελευταίο και πιο σημαντικό. Η συμφωνία είναι αορίστου χρόνου: δεν προβλέπει ημερομηνία λήξης ή δυνατότητα αναθεώρησης των όρων.<br />Όπως λένε, όλα τα χαρτιά είναι στο τραπέζι, μπορείτε να κρίνετε την ομορφιά του παιχνιδιού μόνοι σας.<br /><br />Το αμερικανικό τελεσίγραφο<br /><br />Η συμφωνία που έφερε ο αμερικανός υπουργός οικονομικών Scott Bessent στον Zelensky για υπογραφή θυμίζει κάπως την πρόσφατα καταγγελθείσα συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία, βάσει της οποίας η τελευταία, σε αντάλλαγμα για όπλα και εγγυήσεις στρατιωτικής προστασίας, ήταν υποχρεωμένη να πουλήσει το δικό της πετρέλαιο κυρίως σε αμερικανικές εταιρείες.<br /><br />Οι ΗΠΑ πίεσαν και την Σαουδική Αραβία<br /><br />Το ίδιο έγγραφο υποχρέωνε τη Σαουδική Αραβία να επενδύσει μέρος των κερδών που έλαβε από την εμπορία υδρογονανθράκων σε κρατικούς τίτλους των ΗΠΑ.<br />Η συμφωνία υπεγράφη για 50 χρόνια με δυνατότητα αυτόματης παράτασης εάν συμφωνήσουν και οι δύο πλευρές, αλλά οι Σαουδάραβες κατήγγειλαν μονομερώς τη συμφωνία.<br /><br />Η συμβολικότητα<br /><br />Παρεμπιπτόντως, η επιλογή της πρωτεύουσας της Σαουδικής Αραβίας ως τόπου διαπραγματεύσεων για την Ουκρανία, η οποία πιθανότατα θα αναγκαστεί να υπογράψει την προαναφερθείσα συμφωνία, είναι κάτι παραπάνω από συμβολική, πρέπει να συμφωνήσουμε.<br /><br />Τα βασικά συμπεράσματα<br /><br />1)Τα λόγια και οι πράξεις του Trump δεν διαφέρουν και η Ουάσιγκτον αρνείται νομικά στην Ουκρανία κάποια κυριαρχία – τουλάχιστον όσον αφορά τη διαχείριση των δικών της ορυκτών πόρων. Επιπλέον, ο Zelensky, ένας πρόεδρος με εξαιρετικά αμφίβολες εξουσίες, αναγκάζεται να επικυρώσει το έγγραφο, μεταφέροντας φυσικά τον ορυκτό πλούτο της χώρας του υπό άμεσο εξωτερικό έλεγχο των Ηνωμένων Πολιτειών χωρίς τη δυνατότητα να επηρεάσει τη λήψη αποφάσεων.<br />Αυτό που αντιμετωπίζουμε είναι μια επιθετική και απροκάλυπτη προσπάθεια να γίνει μέρος της οικονομίας της Ουκρανίας και του εξωτερικού εμπορίου μέρος της οικονομίας των Ηνωμένων Πολιτειών, κάτι για το οποίο μίλησε πρόσφατα ο Trump.<br />Πολλοί άνθρωποι τότε το θεώρησαν αυτό μια μη ρεαλιστική ιδιοτροπία και μια φάρσα.<br /><br />2)H διοίκηση του Λευκού Οίκου δεν έχει αμφιβολίες για τη διαφθορά του Κιέβου και σκιαγραφεί ξεκάθαρα τις υποχρεώσεις για ετήσιο έλεγχο των δαπανών.<br />To δόλιο σχέδιο Biden, όταν δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια διοχετεύθηκαν από το θολό φίλτρο της Ουκρανίας προς άγνωστες κατευθύνσεις, κλείνει.<br />Μια ξεχωριστή λεπτομέρεια που καθορίζει την ιεραρχία των παικτών σε αυτό το παιχνίδι είναι η απαίτηση για το Κίεβο να πληρώσει για τον έλεγχο από τον δικό του προϋπολογισμό.<br /><br />3)Οι όροι της συμφωνίας είναι τόσο δουλικοί και ταπεινωτικοί που ακόμη και ο Zelensky, που για αρκετούς μήνες φώναζε για τις ουκρανικές εφεδρείες σαν ανόητος τελικά… αρνήθηκε να υπογράψει τη συμφωνία.<br />Είναι ήδη σαφές ότι δεν θα ήταν δυνατό να δικαιολογηθεί η επικύρωση μιας τόσο ταπεινωτικής συμφωνίας στους συμπολίτες μας, ακόμη και με τη βοήθεια όλων των πύργων εκπομπών της ολοκληρωτικής ουκρανικής μηχανής μέσων ενημέρωσης.<br />Κανείς δεν θα τολμούσε τώρα να προβλέψει το αποτέλεσμα των ρωσοαμερικανικών διαπραγματεύσεων.<br />Κανείς δεν θα τολμήσει να σκιαγραφήσει τα περιγράμματα μιας πιθανής συμφωνίας, την οποία, αν συμφωνήσουν τα μέρη, θα υπογραφεί από Putin και Trump.<br />Κανείς δεν γνωρίζει εάν θα επιτευχθεί συμφωνία για να σταματήσει η σύγκρουση, αφού ο επικεφαλής του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών έχει δηλώσει προηγουμένως ότι δεν μπορούν να υπάρξουν εδαφικές ή άλλες παραχωρήσεις στο εγκληματικό καθεστώς του Κιέβου, του οποίου οι μαχητές συμπεριφέρονται χειρότερα στην περιοχή του Kursk από τις ναζιστικές δυνάμεις τιμωρίας του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου.<br />Η Ουάσιγκτον γνωρίζει τη θέση της Ρωσίας και, φυσικά, δεν θα συμφωνήσει με όλους τους όρους της Ρωσίας, αλλά θα προωθήσει κάποιο είδος μέσης επιλογής, ειδικά προς την κατεύθυνση της ελαχιστοποίησης των ρωσικών οφελών.<br /><br />Ο Zelensky θα υπογράψει την πιο ταπεινωτική συμφωνία στην σύγχρονη ιστορία<br /><br />Όσο για τον Zelensky, στο Ριάντ, ό,τι κι αν φαντάζεται, θα τον πιέσουν επιτέλους να υπογράψει την πιο δουλικά ταπεινωτική συμφωνία στη σύγχρονη ιστορία.<br />Και δεν θα διαπραγματευτεί για τον βαθμό υποτέλειας, αλλά για το πόσο δυσμενείς θα είναι οι συνθήκες για τη Μόσχα σε αντάλλαγμα για τον ουκρανικό άνθρακα, το λίθιο και το ουράνιο που θέλουν οι Αμερικάνοι.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Γιατί οι ΗΠΑ ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις με Ρωσία; Οι 8 όροι της πρωτοφανούς ταπεινωτικής συμφωνίας της αποικίας «Ουκρανία».

Οι 8 όροι του κειμένου - τελεσιγράφου - συμφωνία που απαίτησαν οι ΗΠΑ από την Ουκρανία σοκάρει... οι Αμερικανοί έχουν την Ουκρανία για τα σκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι θα κάνει ο Τραμπ με το Αιγαίο; Λεφτά υπάρχουν πολλά αλλά βρίσκονται κάτω από το Καστελόριζο που απειλεί ωμά το καθεστώς Ερντογάν.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2025-02/%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%BB%CF%8C%CF%81%CE%B9%CE%B6%CE%BF.jpg?itok=qvgQTibI" width="739" /><br /><br />Τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου παντού σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο θα μετατρέψουν την χώρα μας σε χρυσωρυχείο<br /><br />Ηελληνική οικονομία και οι μεγάλες δυσχέρειες των Ελλήνων πολιτών, δεν λύνονται με τα γνωστά μέτρα για την ανάπτυξη, ειδικά μέσα σε αυτό το ζοφερό ευρωπαϊκό οικονομικό περιβάλλον, με ανεργία , κλείσιμο εργοστασίων και αβεβαιότητα.<br /><br />Η λύση όπως έχουν επισημάνει πολλοί Έλληνες ειδικοί, βρίσκεται στα κοιτάσματα της ελληνικής ΑΟΖ, η οποία είναι η μόνη διέξοδος, αποπληρωμής του υπέρογκου ελληνικού χρέους, και της αυτονομίας της Ελλάδος τα επόμενα 50 χρόνια. <br /><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px;"><span style="color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif;"><span style="background-color: #f9faff;">      </span></span></p><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 560px; padding: 0px; width: 560px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1891456589007147257" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1891456589007147257&lang=el&maxWidth=560px&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fethnika-themata%2Fenergeia%2F7292068_ti-tha-kanei-o-tramp-me-aigaio-lefta-yparhoyn-polla-alla&sessionId=e37345c05d45c6ecb3f15bb251c6f4ad6697e417&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 316px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 560px;" title="X Post"></iframe></div></div><div class="taboola-mid" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"></div><br />Ο καθηγητής Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, κ. Αβραάμ Ζεληλίδης, με αφορμή συζήτηση για την Σαντορίνη έριξε την “βόμβα” για το Καστελόριζο, στην εκπομπή ΣΗΜΕΡΑ στον Skai.gr με τους δημοσιογράφους Οικονόμου και Παυλόπουλο, αποκαλύπτοντας πολλά και σημαντικά .<br /><br />Ο καθηγητής σημείωσε το θέμα της εξόρυξης και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων τονίζοντας ότι “στο Καστελόριζο είναι προσδιορισμένα κοιτάσματα που όταν αξιοποιηθούν θα δώσουν στη 5 τρισ. κυβικά μέτρα μεθανίου.<br /><br />«Γι αυτά νοιάζεται η Τουρκία» σχολίασε ο καθηγητής και στη συνέχεια αναφέρθηκε στο παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, με το οποίο όπως είπε, οι Τούρκοι «έχουν δεσμεύσει την Λεκάνη του Ηροδότου», δηλαδή την υποθαλάσσια περιοχή γνωστή νοτιοανατολικά της Κρήτης, νοτιοδυτικά της Κύπρου και βόρεια της Αιγύπτου.<br /><br />«Η Λεκάνη του Ηροδότου κατά το 1/3 ανήκει στην Ελλάδα. Είχαν ενδιαφερθεί εταιρείες να κάνουν έρευνες και γεωτρήσεις εκεί και τότε το ελληνικό κράτος είπε όχι», συνέχισε ο ίδιος.<br /><br />Ο ίδιος ανέφερε ότι η δήλωση του Αμερικανού προέδρου Ν. Τραμπ «Εξόρυξη τώρα», αφορά σαφώς και την χώρα μας, αν αυτή θέλει να αξιοποιήσει αυτά τα πιστοποιημένα τεράστια κοιτάσματα", τα οποία σίγουρα καίνε και τσουρουφλάνε και τις ΗΠΑ.<br /><br />Για το πως μπορεί η Ελλάδα να αξιοποιήσει αυτά τα κοιτάσματα, κάτω από τις ωμές απειλές του καθεστώτος Ερντογάν, ο κ.Ζεληλίδης ανέφερε ότι “ τα πάντα είναι εφικτά σε συνεργασία με τους δύο αμερικανικούς κολοσσούς όπως για παράδειγμα Chevron & ExxonMobil".<br /><br />Σε ερώτηση στον ίδιο «σε πόσα χρήματα αντιστοιχούν αυτά τα κυβικά μεθανίου;» η απάντηση του καθηγητή ήταν: «Για να λύσουμε το οικονομικό μας πρόβλημα, για να διώξουμε το χρέος από πάνω μας», προσθέτοντας ότι αυτά είναι γνωστά εδώ και πολλά χρόνια".<br />Η ώρα ενός πανίσχυρου ΠΝ-Το μέγεθος του κοιτάσματος στην Κρήτη θα είναι αρκετό όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την ΕΕ<br /><br />Μην γελιόμαστε και κρυβόμαστε, τα κοιτάσματα που έχουμε για παράδειγμα νότια της Κρήτης μετά από τρισδιάστατες έρευνες, φτάνουν όχι μόνο για τις ανάγκες της Ελλάδος αλλά για ολόκληρη την ΕΕ.<br /><br /> Σε αυτό το πλαίσιο, η γεώτρηση, θα πρέπει να αναμένεται εντός του 2026, αν και είναι πολύ πιθανό, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, να πραγματοποιηθεί προς τα τέλη του 2025.<br /><br />Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ειδικών της αγοράς υδρογονανθράκων, αλλά και σχετικές εκθέσεις του Ινστιτούτου Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης (ΙΕΝΕ), τα πιθανά κοιτάσματα φυσικού αερίου στις θαλάσσιες περιοχές της Κρήτης, θα αναδείξουν τον γεωπολιτικό ρόλο της χώρας στην ευρύτερη περιοχή και συνολικά στην Ευρώπη.<br /><br />Σύμφωνα με ξένα think tank, στην επόμενη δεκαετία η Ελλάδα θα εκμεταλλευθεί έτσι και αλλιώς τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων τόσο στο Ιόνιο, όσο και νοτίως της Κρήτης τα οποία θα αποφέρουν στην χώρα πολλά δισ ευρώ, κάτι που φαίνεται από το τωρινό τρελό ράλλι ανόδου των τιμών φυσικού αερίου, δίνοντας πολύτιμη ανάσα στην ελληνική οικονομία, να κινηθεί ανάλογα. <div><br /></div><div> <a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τι θα κάνει ο Τραμπ με το Αιγαίο; Λεφτά υπάρχουν πολλά αλλά βρίσκονται κάτω από το Καστελόριζο που απειλεί ωμά το καθεστώς Ερντογάν.

Τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου παντού σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο θα μετατρέψουν την χώρα μας σε χρυσωρυχείο Ηελληνική οικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τελικά, μπορεί κάποιος από την αντιπολίτευση να κυβερνήσει;

<img height="465" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/02/androulakis-antipoliteusi-pasok-aristera-SLpress--825x600.jpg" width="766" /><br /><br /><div><b>ΤΖΙΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ</b></div><div>Ποιος άλλος μπορεί να κυβερνήσει; Αυτή την ερώτηση πρέπει να απαντήσουν όλα τα κόμματα στην αντιπολίτευση γιατί τo πολιτικό αδιέξοδο που ζει η Ελλάδα δεν είναι πραγματικό, δημιουργείται από το έλλειμμα ηγεσίας των κομμάτων. Εφόσον οι αρχηγοί στην αντιπολίτευση επιμένουν να κρατάνε τη θέση τους, κάποιος πρέπει να τους πει την αλήθεια.<br /><br />Και η αλήθεια είναι ότι πριν αρχίσουν τις προτάσεις μομφής, που μάλλον θα συσπειρώσουν την κυβέρνηση, πριν αρχίσουν τις περιοδείες σε όλη τη χώρα, η αντιπολίτευση πρέπει να απαντήσει σε ένα ερώτημα. Δεν έχουν κανένα λόγο να βάζουν τον κόσμο τους να τρέχει για να οργανώνει συγκεντρώσεις και να δουλεύει για να φτιάξει προγράμματα που δεν μπορούν να εφαρμοστούν, εάν πρωτίστως δεν αντιμετωπίσουν κατάματα την αλήθεια: Κι αυτή είναι ότι κανένας από τους αρχηγούς των σημερινών κομμάτων δεν μπορεί να γίνει πρωθυπουργός. Εάν δεν θέλουν να μοιάζουν με γκρουπούσκουλα διαμαρτυρίας αυτό το ζήτημα οφείλουν να λύσουν. Ποιος μπορεί να κερδίσει τον Μητσοτάκη;<br /><br />Πρώτα από όλα το ΠΑΣΟΚ λόγω της ιστορίας του. Δεν μπορεί απλά να δηλώνει αξιωματική αντιπολίτευση και να μην έχει διαφορετική πρόταση εξουσίας. Εάν θέλει να κρατήσει την αυτόνομη πορεία του, έχει υποχρέωση να προσφέρει μια ρεαλιστική προοπτική για τη διακυβέρνηση της χώρας. Όχι θεωρητική, πολύ πρακτική, με ονοματεπώνυμο. Εάν δεν μπορούν να φανταστούν ποιος είναι αυτός, μπορούν να κάνουν μια έρευνα και να τους το δείξει. Με στοιχεία και δεδομένα. Όπως έχουν σήμερα τα πράγματα δεν υπάρχει άλλη λύση.<br /><br />Άλλος ο αρχηγός του κόμματος και άλλος ο υποψήφιος πρωθυπουργός. Όπως σε τόσες και τόσες αναπτυγμένες χώρες του κόσμου. Εάν δεν το κάνουν, όσο είναι καιρός, θα είναι δώρο στη ΝΔ. Θα έχουν την ευθύνη για την περαιτέρω άνοδο των κομμάτων της Δεξιάς και θα χάσουν εκ των πραγμάτων τη δυνατότητα συνέχισης της αυτόνομης πορείας του. Τότε, όλοι θα ευελπιστούν μόνο στη συνεργασία των κομμάτων της προοδευτικής παράταξης.<br /><br /><br />Η αριστερή αντιπολίτευση<br /><br />Αντίστοιχα, τα κόμματα της Αριστεράς. Δεν επιτρέπεται να εμφανίζουν αυτή την εικόνα. Η ευθύνη τους για την άνοδο της Δεξιάς είναι τεράστια. Δεν νοείται Αριστερά με προσωπικές στρατηγικές. Κάθε γωνία και διαφορετικός αρχηγός. Ο ΣΥΡΙΖΑ του Φάμελλου, η Νέα Αριστερά του Χαρίτση και του Τσακαλώτου, η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής, το Κίνημα Δημοκρατίας του Κασσελάκη, το Μέρα 25 του Βαρουφάκη, ο Κόσμος του Κόκκαλη και η ΛΑΕ του Λαφαζάνη. Πριν από οτιδήποτε άλλο πρέπει να γίνει ένας διαχωρισμός.<br /><br />Ποιος θέλει να κερδίσει την εξουσία και ποιος θέλει να κάνει πλάκα και διαμαρτυρία. Όσοι αποφασίσουν ότι μπορούν να προσφέρουν μια προοδευτική και εναλλακτική στην κοινωνία, έχουν την υποχρέωση να συνεργαστούν. Με έναν αρχηγό, όπως τότε που κέρδισαν, αλλιώς δεν γίνεται. Το πρόσωπο είναι γνωστό, η Αριστερά έχει ηγέτη. Υποχρέωση όλων τους είναι να τον πείσουν να επιστρέψει ή αλλιώς, να υποστηρίξουν ξεκάθαρα και χωρίς υποσημειώσεις, τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ.<br /><br />Τέλος, ήρθε η ώρα και τα κόμματα της Δεξιάς να πάρουν τον ρόλο τους σοβαρά. Τρία κόμματα με προοπτική πάνω από 20%. Ενώ θέλουν να δείχνουν μια διαφορετική εικόνα από την Αριστερά, εμφανίζουν τις ίδιες παθογένειες και τα ίδια συμπτώματα. Περιμένουν το θείο χρίσμα από την Αμερική; Εάν δεν βρουν τρόπο να ενωθούν και να βγει ένας καταξιωμένος μπροστά, εάν κρατήσει ο καθένας το μαγαζί του, θα παραμείνουν ακίνδυνοι και μέρος και αυτοί του συστήματος.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τελικά, μπορεί κάποιος από την αντιπολίτευση να κυβερνήσει;

ΤΖΙΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ποιος άλλος μπορεί να κυβερνήσει; Αυτή την ερώτηση πρέπει να απαντήσουν όλα τα κόμματα στην αντιπολίτευση γιατί τo πολιτικό...

Διαβάστε την συνέχεια

"Λάδωμα" 1 δισ. στην Ελλάδα από την USAID. Ποιός τα πήρε;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSUo2ZXEcqfot8gH6pWNazmRbY29H78OWlUUA&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="194" data-original-width="259" height="438" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSUo2ZXEcqfot8gH6pWNazmRbY29H78OWlUUA&s" width="693" /></a></div><div><br /></div>Οὐάσιγκτων. Τό ἕνα δισεκατομμύριο δολλάρια ἄγγιξαν τά κονδύλια τά ὁποῖα διοχετεύτηκαν στήν Ἑλλάδα τήν τετραετία τῆς κυβερνήσεως Μπάιντεν, ἀπό τήν ἁμαρτωλή Ὑπηρεσία Διεθνοῦς Ἀναπτύξεως τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν Ἀμερικῆς (USAID) καί τά παρακλάδια της, μέ ἔμμεσο ἤ ἄμεσο τρόπο.<br /><br />Ἐπρόκειτο γιά ποσόν τό ὁποῖο φιγουράρει στήν κορυφή τῆς λίστας τῆς USAID καί προφανῶς ἀπό τά ὑψηλότερα ποσά τά ὁποῖα διετέθησαν παγκοσμίως. Τό ποσόν εἶναι ἰλιγγιῶδες, διότι συμπεριλαμβάνει καί τήν περίοδο τῆς πανδημίας, κατά τήν ὁποία ἡ κυβέρνησις Μπάιντεν ἐπέδειξε ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον γιά τόν ἐπηρεασμό τῆς κοινῆς γνώμης, ὅπως προκύπτει καί ἀπό τίς ἐσωτερικές δαπάνες τοῦ διεθνοῦς ὀργανισμοῦ βοηθείας τῶν ΗΠΑ. Ὡστόσο, τό ὕψος τῆς δαπάνης προεκάλεσε ἔντονο ἐνδιαφέρον καί στήν νέα ἀμερικανική κυβέρνηση καί διά τόν λόγο αὐτό ἐπιστρατεύθη γνωστός ἀπό τό παρελθόν Ἑλληνοαμερικανός, τῆς ἀπόλυτου ἐμπιστοσύνης τοῦ Προέδρου, ὥστε νά προσφέρει τίς γνώσεις του, εἰδικῶς εἰς ὅ,τι ἀφορᾶ τούς δημοσιογράφους καί τά ΜΜΕ. Συμφώνως πρός πληροφορίες καλά ἐνημερωμένων πηγῶν, ὁ συγκεκριμένος Ἑλληνοαμερικανός ἔχει ἤδη ξεκινήσει τήν ἔρευνά του καί ἐπικοινωνεῖ μέ πρόσωπα «κλειδιά» στήν Ἀθήνα.<br /><br />Συμφώνως πρός τό WikiLeaks, ἡ USAID ἔχει χρηματοδοτήσει ἑκατοντάδες ὀργανώσεις ΜΜΕ σέ ὅλον τόν κόσμο, προκαλῶντας προβληματισμό εἰς ὅ,τι ἀφορᾶ τήν ἐλευθερία τοῦ λόγου καί τήν ἀνεξαρτησία τῶν ΜΜΕ. Ἕνα ἐνημερωτικό δελτίο τοῦ ὀργανισμοῦ, τό ὁποῖο ἔχει διαγραφεῖ, ἀπεκάλυπτε ὅτι ἡ USAID χρηματοδότησε τήν κατάρτιση καί τούς πόρους γιά περίπου 6.200 δημοσιογράφους, ὑπεστήριξε 707 μή κρατικούς εἰδησεογραφικούς ὀργανισμούς καί στήριξε 279 ὁμάδες τῆς κοινωνίας τῶν πολιτῶν, ἀπόδειξις τῆς ἐκτάσεως τῆς ἐπιρροῆς τῶν ΗΠΑ στά παγκόσμια συστήματα ΜΜΕ κατά τίς τελευταῖες δύο δεκαετίες. Ἡ κλῖμαξ τῆς ἐμπλοκῆς ἀντικατοπτρίζεται στόν προϋπολογισμό τῆς ἐξωτερικῆς βοήθειας τοῦ 2025, ὁ ὁποῖος περιελάμβανε κονδύλι ὕψους 268,4 ἑκατομμυρίων δολλαρίων ἀπό τό ἀμερικανικό Κογκρέσσο τό ὁποῖο προορίζετο εἰδικῶς γιά πρωτοβουλίες οἱ ὁποῖες ἀποσκοποῦσαν στήν προώθηση τῶν «ἀνεξάρτητων μέσων ἐνημερώσεως καί τῆς ἐλεύθερης ροῆς πληροφοριῶν».<br /><br />Μία ἀπό τίς πλέον ἀξιοσημείωτες ἀποκαλύψεις ἀπό τήν ἔκθεση τῆς πλατφόρμας ἀφορᾶ τόν μή κερδοσκοπικό ὀργανισμό Internews Network (IN) ὁ ὁποῖος χρηματοδοτεῖται ἀπό τίς ΗΠΑ καί ὁ ὁποῖος φέρεται νά ἔχει κατευθύνει σχεδόν 500 ἑκατομμύρια δολλάρια στά «ἔργα μέσων ἐνημερώσεως» σέ ὅλον τόν κόσμο. Τά ἔγγραφα τά ὁποῖα διέρρευσαν, ἀνέφεραν ὅτι ἡ Internews συνειργάσθη μέ 4.291 μέσα ἐνημερώσεως, παράγοντας 4.799 ὧρες προγράμματος σέ ἕνα ἔτος, τό ὁποῖο προωθήθηκε σέ περίπου 778 ἑκατομμύρια ἀνθρώπους. Ἐνῷ τό Internews ἰσχυρίζεται ὅτι ἡ ἀποστολή του ἀφορᾶ στήν ἐνίσχυση τῆς «ἀνεξάρτητης δημοσιογραφίας» καί τήν διεύρυνση «προσβάσεως στήν πληροφόρηση», τό εὖρος τῶν δραστηριοτήτων του ἔχει ἐγείρει ἐρωτήματα σχετικά μέ τό ἐνδεχόμενο ἀθέμιτης ἤ ἀκόμη καί χειραγωγούμενης ἐπιρροῆς στό ἔργο τῶν μέσων ἐνημερώσεως. Ἡ USAID ἔχει διαθέσει 472,6 ἑκατομμύρια δολλάρια στό Internews, ἄν καί ἡ ὀργάνωσις λαμβάνει οἰκονομική ὑποστήριξη ἀπό ἰδιῶτες δωρητές, ὅπως τό Ἵδρυμα AOL-Time Warner, τό Ἵδρυμα Bill & Melinda Gates καί ἄλλους ἐπιφανεῖς χορηγούς.<br /><br />Ἀναλυτές τῶν μέσων ἐνημερώσεως ὑπεστήριξαν ὅτι ἡ χρηματοδότησις ἀπό τήν USAID θά μποροῦσε εὔκολα νά χρησιμεύσει ὡς ἐργαλεῖο χειραγωγήσεως τῶν μέσων ἐνημερώσεως σέ εἰδησεογραφικούς ὀργανισμούς οἱ ὁποῖοι ἦταν ἀποδέκτες ἀμερικανικῶν κονδυλίων ἐπί σειράν ἐτῶν ἤ δεκαετιῶν, μεταξύ αὐτῶν καί στήν Ἑλλάδα. Συμφώνως πρός τό WikiLeaks, ἡ USAID ἔχει παράσχει ὑποστήριξη σέ μέσα ἐνημερώσεως σέ περισσότερες ἀπό 30 χῶρες. Ἐπί παραδείγματι, ἡ USAID χορήγησε 10,7 ἑκατομμύρια δολλάρια στό Internews γιά τήν ὑποστήριξη τῆς «ὑψηλῆς ποιότητος, ὑπεύθυνης δημοσιογραφίας» στήν Λιβερία καί 11 ἑκατομμύρια δολλάρια γιά τό πρόγραμμα «ΜΜΕ πού ἐπιτρέπουν τήν δημοκρατία» στήν Μολδαβία. Ἐπικουρικῶς τό Σταίητ Ντηπάρτμεντ συνεισέφερε 1,48 ἑκατομμύρια δολλάρια γιά τήν δημιουργία «ἀσφαλῶν, προσβάσιμων καί σωτήριων ὑπηρεσιῶν πληροφορήσεως » στό Νότιο Σουδάν. Στήν Ἰορδανία ἡ USAID προώθησε ἐπιχορήγηση ὕψους 19,5 ἑκατομμυρίων δολλαρίων στήν Internews, ὥστε «ἡ ἰορδανική κοινωνία νά ὑπερασπιστεῖ ἀποτελεσματικά τά συμφέροντα τῶν πολιτῶν.»<div><br /></div><div><a href="https://www.estianews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

"Λάδωμα" 1 δισ. στην Ελλάδα από την USAID. Ποιός τα πήρε;

Οὐάσιγκτων. Τό ἕνα δισεκατομμύριο δολλάρια ἄγγιξαν τά κονδύλια τά ὁποῖα διοχετεύτηκαν στήν Ἑλλάδα τήν τετραετία τῆς κυβερνήσεως Μπάιντεν, ἀπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως και γιατί οι Τούρκοι θα επιδιώξουν το κλείσιμο του Πρίνου. Ο ρόλος των βουλευτών της Νέας Αριστεράς.

<img height="350" src="https://www.viadiplomacy.gr/wp-content/uploads/2019/08/prinos.jpg" width="728" /><br /><br /><b>Πέτρος Ούτσης</b><br />Στις 6/02/2025 με πρωτοβουλία των βουλευτών της Νέας Αριστεράς, Χουσεϊν Ζεϊμπέκ και Φερχάτ Οζγκιούρ (πρώην βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ), κατατέθηκε ερώτηση στην βουλή για το έργο αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην υποθαλάσσια περιοχή στον Πρίνο Θάσου, ένα έργο το οποίο ανήκει σε ένα σύνολο έργων που αλλάζει το γεωοικονομικό και γεωπολιτικό αποτύπωμα της Ελλάδας.<br /><br />Η ερώτηση περιέχει φράσεις όπως, «οι τοπικές κοινωνίες της Θάσου και της Καβάλας βρίσκονται σε μεγάλη αναστάτωση», «σύμφωνα με πληροφορίες η μέθοδος της αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα, σε κάποιες χώρες, είτε βρίσκεται ακόμη σε πειραματικό στάδιο, είτε, σε κάποιες άλλες, έχει απαγορευτεί», «τα παραπάνω σχεδιάζεται να υλοποιηθούν στην υποθαλάσσια περιοχή δίπλα στα παράλια της Θάσου, νησιού που υποδέχεται εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο και οι ντόπιοι αποκαλούν «ναυαρχίδα» του τουρισμού για ολόκληρη την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη», «με ποια κριτήρια και ποιες δικλείδες ασφαλείας επιλέχθηκε η Θάσος και συγκεκριμένα η υποθαλάσσια περιοχή του Πρίνου».<br /><br />Από την ερώτηση συνολικά διαφαίνεται πως οι βουλευτές Ξάνθης και Ροδόπης έχουν (;) άγνοια για τα όσα συμβαίνουν στον κόλπο της Καβάλας, για τον οποίο ανησύχησαν εντελώς ξαφνικά, όπως για την ψυχολογική κατάσταση των κατοίκων Θάσου – Καβάλας οι οποίοι βλέπουν όλα αυτά τα χρόνια να υπάρχει παράλληλη ανάπτυξη τουρισμού και εμπορικής δραστηριότητας του Πρίνου. Αγνοούν πως η εταιρεία που ανέλαβε το έργο , η Energean, εκτός από την επιτυχημένη πορεία της εντός και εκτός Ελλάδας, έχει πετύχει τις υψηλότερες αξιολογήσεις από ανεξάρτητους αξιολογητές με κριτήρια το Περιβάλλον, την Κοινωνία και την Εταιρική Διακυβέρνηση (ESG) και έχει επανειλημμένα βραβευθεί για τη στρατηγική της για την ενεργειακή μετάβαση.<img height="640" src="https://www.viadiplomacy.gr/wp-content/uploads/2025/02/MAP12_2%CE%91-742x1024.jpg" width="464" /><br /><br />Η Αποθήκευση Διοξειδίου του Άνθρακα στον Πρίνο, έργο το οποίο ήδη έχει εγκριθεί από την Κομισιόν προς χρηματοδότηση στο πλαίσιο του Recovery and Resilience Facility και του Connecting Europe Facility, θα έχει σημαντική θετική επίδραση στο περιβάλλον, αφού θα αποτρέπει την έκλυση εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από βιομηχανικές εγκαταστάσεις στην ατμόσφαιρα, καθώς αυτές θα αποθηκεύονται σε παλαιά και, πλέον, εξαντλημένα κοιτάσματα στη λεκάνη του Πρίνου. Επιπλέον, θα ενισχύσει σημαντικά την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων που θα δεσμεύσουν προς αποθήκευση τις εκπομπές τους, καθώς θα τις απαλλάξει από το σημαντικό κόστος των δικαιωμάτων εκπομπών C02, το οποίο βρίσκεται κοντά σε ιστορικά υψηλές τιμές, έχοντας ακολουθήσει το ράλι των τιμών των ενεργειακών προϊόντων.<br /><br />Αυτό όμως που δεν αγνοούν οι πρώην βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και νυν της Νέας Αριστεράς, είναι τα κριτήρια με τα οποία επιλέχθηκε η λεκάνη της Καβάλας. Εκτός του ότι ο Πρίνος από γεωλογικής πλευράς θεωρείται η μόνη κατάλληλη στην Ελλάδα και πλέον ασφαλής και διεθνώς περιοχή προς αποθήκευση, όπως έχει αναφερθεί και σε παλαιότερο άρθρο του «V» η λειτουργία του Πρίνου έχει γεωπολιτικές προεκτάσεις. Η Energean κράτησε όρθιο τον Πρίνο [ειδικά την περίοδο 2010 – 2014 αλλά και στη διάρκεια του κορωνοιού] με μεγάλο κόστος και μαζί κράτησε όρθιο και όλο τον νομό στην πιο δύσκολη περίοδο της χώρας.<br /><br />Η πτώση του Πρίνου θα «νέκρωνε» όχι μόνο τον νομό (στις υποδομές και τα οφέλη του Πρίνου αναπτύχθηκε ο τουρισμός στην Καβάλα) αλλά και τα μελλοντικά σχέδια της χώρας για κυριαρχία στα ενεργειακά. Αυτη η εξέλιξη είναι αρνητική για την Τουρκία όπως ο σταθμός FSRU στην Αλεξανδρούπολη, ένα έργο που έδιωξαν «Καβαλιώτικοι κύκλοι», οι ίδιοι άνθρωποι που αντιδρούν σήμερα στην αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα.<br />Στόχος η οικονομική απενεργοποίηση της ευρύτερης θαλάσσιας περιοχής<br /><br />Αν το έργο ματαιωθεί – πράγμα αδύνατον – κερδισμένη θα είναι μόνο η Τουρκία. Αν δεν ολοκληρωθεί το έργο όλες οι μεγάλες βιομηχανίες στην Ελλάδα είτε θα αναγκαστούν να σταματήσουν τις δραστηριότητες τους, είτε να μεταφερθούν σε άλλες χώρες χωρίς κλιματικούς προορισμούς, είτε να αποθηκεύσουν τις εκπομπές τους στην πιο κοντική αποθήκη. Αυτή θα είναι στην Τουρκία και πιο συγκεκριμένα στην Ανατολική Θράκη. Η Τουρκία προχωρά στην δημιουργία τριών χώρων αποθήκευσης, δύο στην Ανατολία και μία στην Ανατολική Θράκη.<br /><br />Το κόστος για την Ελλάδα θα είναι τεράστιο αφού θα χάσει ένα νέο γεωπολιτικό όπλο που δημιουργεί η αποθήκευση άνθρακα, αλλά θα είναι και η αρχή οικονομικής απενεργοποίησης της θαλάσσιας περιοχής Θάσου – Καβάλας. Όσοι πετύχουν (εκτός από τους βουλευτές που είναι κοντά στο Τουρκικό Προξενείο στην Κομοτηνή, ανάμεσα τους είναι και άτομα απο την περιοχή της Καβάλας-Θάσου) να απενεργοποιήσουν το έργο, θα καταφέρουν ταυτόχρονα να κλείσει η παραγωγή του Πρίνου με ταυτόχρονη διάλυση της οικονομίας που δημιουργεί η δραστηριότητα.<br /><br />Αυτό το αρνητικό οικονομικό περιβάλλον θα έχει μεγάλες επιπτώσεις στον τουρισμό και κυρίως στην αλιεία. Η οικονομική απενεργοποίηση της περιοχής περιλαμβάνει και αυτούς τους δύο κλάδους οι οποίοι επηρεάζονται αρνητικά από την οικονομική κατάσ<br /><br />Όλες οι μεγάλες βιομηχανίες μέχρι το 2030 θα πρέπει να αποχωρήσουν από την Ελλάδα και να μεταφερθούν σε άλλες χώρες που θα δεν έχουν κλιματικούς περιορισμούς – όπως…η Τουρκία.<br /><br />Για όλους εμάς που γνωρίζουμε πολύ καλά τον ρόλο των Χουσεϊν Ζεϊμπέκ και Φερχάτ Οζγκιούρ, την στήριξη δηλαδή των Παράλληλων Δομών στην Θράκη από το τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή μέσω των μαύρων ταμείων του Τουρκικού ΥΠΕΞ, δεν μας φαίνεται καθόλου περίεργο πως είναι αντίθετοι σε ένα έργο που θα αυξήσει το γεωοικονομικό και γεωπολιτικο αποτύπωμα της Ελλάδας καθώς επίσης και του τον νομού Καβάλας.<div><br /></div><div><a href="https://www.viadiplomacy.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πως και γιατί οι Τούρκοι θα επιδιώξουν το κλείσιμο του Πρίνου. Ο ρόλος των βουλευτών της Νέας Αριστεράς.

Πέτρος Ούτσης Στις 6/02/2025 με πρωτοβουλία των βουλευτών της Νέας Αριστεράς, Χουσεϊν Ζεϊμπέκ και Φερχάτ Οζγκιούρ (πρώην βουλευτών του ΣΥΡΙΖ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρωθυπουργός περιορισμένης ευθύνης και εθνικές ασάφειες ακινητοποιούν την Ελλάδα.

<img height="426" src="https://omegapress.gr/images/MHTSOTAK.jpg" width="729" /><div><br /></div><div>Του <b>Σωτήρη Σιδέρη</b><br />Η Ελλάδα ήταν άφαντη στην Διάσκεψη του Μονάχου. Ο πρωθυπουργός δεν προσεκλήθη από τον Μακρόν στην έκτακτη σύνοδο έξη ηγετών στο Παρίσι, στην οποία πάντως, επιβεβαιώθηκε η κρίση συνοχής. Η Ρωσία, από θέση ισχύος πλέον, δια του ΥΠΕΞ Λαβρόφ με ισχυρή δόση ειρωνείας αναρωτήθηκε για ποιο λόγο να προσκληθεί η ΕΕ στις συνομιλίες. Η συνολική εικόνα παραπέμπει σε μια πανικόβλητη Ευρώπη.<br /><br />O Κυριάκος Μητσοτάκης που είχε δηλώσει με πρωτοφανή έπαρση , για να είναι αρεστός στους πολεμοκάπηλους, ότι είμαστε σε πόλεμο με την Ρωσία, έχει οδηγήσει την Ελλάδα στο περιθώριο και δεν έχει βρει ούτε μια λέξη για να τοποθετηθεί .<br />Στο εσωτερικό, ο Μητσοτάκης σχεδίασε το 2019, μια νέα αρχιτεκτονική εξουσίας με κέντρο το Μέγαρο Μαξίμου. Συγκέντρωσε εκεί όλες τις εξουσίες που σχετίζονται με την ροή του χρήματος και είναι αυτό που αποφασίζει για τα πάντα, από τα όπλα που αγοράζει η χώρα, μέχρι τις εκροές του Ταμείου Ανάκαμψης. Ταυτόχρονα , ενώ τα προβλήματα διαφθοράς, κράτους δικαίου, ανισοτήτων, κρίσης αξιοπιστίας θεσμών και πολλαπλές γεωπολιτικές κρίσεις τον κυκλώνουν, ο ίδιος εμφανίζεται ως πρωθυπουργός περιορισμένης ευθύνης. <br />Διπλωματική παραλυσία<br /><br /> Είναι αμφίβολο αν ο πρωθυπουργός εργάζεται και αναλύει τις εξελίξει για να ωφεληθεί η χώρα ή απλά προσπαθεί να αποκτήσει πρόσβαση στον Λευκό Οίκο, για να πείσει για την αναγκαιότητα του προκεχωρημένου φυλακίου με αντίτιμο την πολιτική στήριξη στο πρόσωπό του. Το σύστημα Τραμπ έχει αποδείξει μέχρι τώρα ότι δεν έχει ευαισθησίες. Οπότε ο Μητσοτάκης θέλοντας και μη θα επιχειρήσει να προστατεύσει τα “κεκτημένα’ του Μεγάρου Μαξίμου, παίζοντας σε πολλά ταμπλό. Κινδυνολογία για κρίσεις, παγκόσμιες και τοπικές, αποσταθεροποίηση, προστασία του καθεστώτος του από την εσωτερική και διεθνή πίεση. Αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. <br /><br /><br />Καταρχάς είναι τραγικά απών από τις διεθνείς διεργασίες και προσπαθεί να προσκολληθεί κάπου, σε Ευρώπη ή ΗΠΑ. Η διοίκηση Τραμπ, πράγμα δυσεξήγητο πάντως, δεν έχει κάνει την παραμικρή κίνηση προς την Ελλάδα, κάτι που έχει πανικοβάλλει τον πρωθυπουργό. Ο κόσμος γυρίζει ανάποδα, οι φόβοι υπαρκτοί και η Ελλάδα κυριολεκτικά χωρίς πυξίδα. Στον πόλεμο ήταν στην πρώτη γραμμή, στην έναρξη των συζητήσεων για ειρήνη, ο Μητσοτάκης εξαφανίστηκε. Έχασε σε μια νύχτα το βολικό, αντιρωσικό αφήγημα και έχει παραλύσει…. <a href="https://omegapress.gr/33-mainnews/5298-2025-02-18-07-32-40"><b>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ</b></a></div><div><br /></div><div><br /><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πρωθυπουργός περιορισμένης ευθύνης και εθνικές ασάφειες ακινητοποιούν την Ελλάδα.

Του Σωτήρη Σιδέρη Η Ελλάδα ήταν άφαντη στην Διάσκεψη του Μονάχου. Ο πρωθυπουργός δεν προσεκλήθη από τον Μακρόν στην έκτακτη σύνοδο έξη ηγ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο παρίας της Ιστορίας οδεύει προς το φινάλε.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.journalofdemocracy.org/wp-content/uploads/2023/02/Pisano-photo-400x267-1-e1695302146894.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="267" data-original-width="400" height="427" src="https://www.journalofdemocracy.org/wp-content/uploads/2023/02/Pisano-photo-400x267-1-e1695302146894.jpg" width="719" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο Ζελένσκι βρίσκεται πλέον με την πλάτη στον τοίχο και καλείται να πιει το πικρό ποτήρι της συνθηκολόγησης που του προσφέρουν οι Τραμπ και Πούτιν.</span></h3>Επί τρία χρόνια ο Ζελένσκι παραλληλιζόταν με τον νέο Τσόρτσιλ, που είχε θέσει σε διεθνή διπλωματική απομόνωση τον «παρία» Πούτιν. Τώρα που η Αμερική δεν βρίσκει πια χρήσιμο τον Ουκρανό πρόεδρο, τον πετάει από το κάδρο με συνοπτικές διαδικασίες. Ξαφνικά ο Ζελένσκι έγινε ο παρίας.Του Βασίλη Γαλούπη – εφημερίδα δημοκρατία<br /><br />«Κάποιος είπε ότι θα γίνει συνάντηση στη Σαουδική Αραβία. Δεν ξέρω τι είναι αυτό» είπε ο Ζελένσκι στις 15 Φεβρουαρίου. Αναφερόταν στην αρχή της διαδικασίας των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων μεταξύ Ρωσίας – ΗΠΑ. Αλλά η Ουκρανία αφέθηκε εκτός. «Δικαιούμαστε θέση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων επειδή ο πόλεμος είναι στην Ουκρανία. Αλλά δεν υπάρχει ηγέτης στον κόσμο που να μπορεί να κάνει μια συμφωνία με τον Πούτιν χωρίς εμάς, για εμάς» είπε ο αποσβολωμένος Ζελένσκι, αλλά κανείς δεν τον ακούει.<br /><br />Χθες κλαύτηκε ξανά ότι η Ουκρανία δεν ενημερώθηκε για τις συνομιλίες ΗΠΑ – Ρωσίας στο Ριάντ: «Η Ουκρανία δεν θα λάβει μέρος. Η Ουκρανία δεν ήξερε τίποτα γι’ αυτό». Δεσμεύτηκε ότι η χώρα του δεν θα αναγνωρίσει συμφωνίες που έγιναν χωρίς το Κίεβο, αλλά αυτό μάλλον είναι δύσκολο να το πράξει.<br /><br />Ο Ζελένσκι βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Αν ο Τραμπ αρχίσει να αποδέχεται τις περισσότερες από τις απαιτήσεις του Πούτιν, ο Ουκρανός θα είναι αυτός που θα πιει το πιο πικρό ποτήρι, αυτό της συνθηκολόγησης, έχοντας μπροστά του μετά και εκλογές, που δύσκολα θα κερδίσει. Αν του επιτρέψουν Τραμπ – Πούτιν να κατέβει…<br /><br />Ο Ζελένσκι βρίσκεται για πρώτη φορά σε μια κατάσταση όπου πρέπει να σκεφτεί αποκλειστικά τι μπορεί να δώσει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Διαφορετικά, ο Τραμπ απλά δεν θα τον λάβει καν υπόψη του στις διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία. Η γνωστή θέση του Πούτιν, άλλωστε, είναι ο Ζελένσκι να βγει εκτός ουκρανικής πολιτικής σκηνής.<br /><br />Ο Ουκρανός πρόεδρος έφτασε τώρα στο σημείο εκείνο που δεν μπορεί πια να λαμβάνει οικονομική και στρατιωτική βοήθεια μιλώντας απλά για δημοκρατία και φιλελευθερισμό. Για τις συνθήκες της πραγματικής οικονομίας και για τη συναλλακτική πολιτική του Τραμπ, η πίστη στις «φιλελεύθερες αξίες» δεν αξίζει ούτε ένα δολάριο.<br /><br />Η Ουκρανία, όπως και η Ευρώπη, κατέληξε μεταξύ των ηττημένων. Η Μόσχα θα αποσπάσει το μέγιστο από αυτήν την κατάσταση. Ο Τραμπ, που είναι ανοιχτά κυνικός, αντιμετωπίζει τον Ζελέσνκι με όρους «εσόδων» και «εξόδων». Μέχρι πρότινος όσοι δεν συναινούσαν τυφλά σε κάθε απαίτηση Ζελέσνκι ήταν «προπαγανδιστές των Ρώσων» ή… πουτινάκια για τα ελληνικά κυβερνητικά ΜΜΕ. Σήμερα οι ΗΠΑ και η Ρωσία μοιράζουν μεταξύ τους την Ουκρανία.<br /><br />Ο Ζελένσκι κατέφυγε στον τελευταία του λύση, την κολακεία προς τον Τραμπ. Εχοντας συνειδητοποιήσει ότι η Αμερική τον έχει αφήσει έξω απ’ όλα, είναι σε τόσο δεινή θέση που, αντί να επικρίνει τον Τραμπ, επαίνεσε τη δύναμή του στο NBC. «Νομίζω ότι ο Πούτιν φοβάται τον πρόεδρο Τραμπ» είπε, παίζοντας με την επιθυμία του Αμερικανού να θεωρείται ισχυρός.<br /><br />Στην πραγματικότητα, στην πιο απελπιστική θέση βρίσκονται οι ίδιοι οι Ουκρανοί. Ο Ζελένσκι πρέπει να βρει έναν τρόπο να τους εξηγήσει, αν δεν υποχρεωθεί εν τέλει σε διαφυγή, πώς οι μπλόφες του κινδυνεύουν σήμερα να τους στερήσουν ακόμα και τον φυσικό πλούτο της ρημαγμένης χώρας τους.<br /><br />Σημαντικά και πλούσια εδάφη της Ουκρανίας περνάνε πια στη Ρωσία και οι κενές δεσμεύσεις Ζελένσκι περί εισόδου στο ΝΑΤΟ και δημιουργίας πανίσχυρων ενόπλων δυνάμεων στη χώρα καταρρίφθηκαν με τρόπο κατηγορηματικό από τις ΗΠΑ.<br /><br />Τώρα θα του αρπάξουν μέσα από τα χέρια και τον τεράστιο ορυκτό πλούτο της Ουκρανίας. Το σχέδιο αρχικά ξεκίνησε ως διπλωματική «πονηριά» του Ζελένσκι τον Οκτώβριο. Τότε είχε την ιδέα να παρουσιάσει στον τότε πρόεδρο Μπάιντεν και στον υποψήφιο Τραμπ ένα «σχέδιο νίκης» πέντε σημείων. Το σχέδιο Ζελένσκι περιελάμβανε κι ένα «δούναι και λαβείν»: Ουκρανικοί πόροι θα δίνονταν στην Αμερική ως αντάλλαγμα για να βοηθήσει την Ουκρανία να οικοδομήσει μια «μη πυρηνική στρατηγική αποτροπή».<br /><br />Οι πόροι ήταν τα αποθέματα της Ουκρανίας σε σπάνιες γαίες, που σε μέγεθος υπολογίζονται παρόμοια με την έκταση της Βρετανίας. Ο Ζελένσκι ήθελε να δώσει στους Αμερικανούς ώστε να λαμβάνει συνεχή οικονομική και στρατιωτική στήριξη.<br /><br />Αλλά, την Τετάρτη, όσο ο Τραμπ και ο Πούτιν συνομιλούσαν για πρώτη φορά στο τηλέφωνο, ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών προσγειώθηκε στο Κίεβο και παρουσίασε στον Ζελένσκι ένα «μνημόνιο»-απαίτηση. Η Αμερική απαιτούσε τον ορυκτό πλούτο της Ουκρανίας. Ο Ζελένσκι είχε μόλις μία ώρα για να συμφωνήσει, σύμφωνα με τον «Economist».<br /><br />Ο σοκαρισμένος Ουκρανός πρόεδρος αρνήθηκε και ώθησε τη συζήτηση στη διάσκεψη του Μονάχου. Αλλά ως το βράδυ του Σαββάτου συμφώνησε να αρχίσει μια διαδικασία διαπραγμάτευσης. Ο Τραμπ απαιτεί από το Κίεβο φυσικούς πόρους αξίας 500 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Οχι για να παρέχει μελλοντική αμερικανική στήριξη, αλλά ως επιστροφή των δαπανών στρατιωτικής βοήθειας που υποτίθεται ότι έχει ήδη παραδοθεί στον Ζελέσνκι.<br /><br />Οπως δήλωσε ωμά ο Αμερικανός σύμβουλος εθνικής ασφάλειας Μάικ Γουολτζ, «οι πολίτες των ΗΠΑ δικαιούνται να αποζημιωθούν για τα δισεκατομμύρια που έχουν επενδύσει σε αυτόν τον πόλεμο».<br /><br />Η ηττημένη Ουκρανία θα διαμοιραστεί, δυστυχώς, μεταξύ αμερικανικών και ρωσικών συμφερόντων. Και κάπως έτσι ο «ήρωας» Ζελένσκι κατατάχτηκε τώρα από τους Αμερικανούς στη «λάθος» πλευρά της Ιστορίας. Μαζί με την Ευρώπη, που θα κληθεί να αντιμετωπίσει το δικό της πρόβλημα στο εγγύς μέλλον.<div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο παρίας της Ιστορίας οδεύει προς το φινάλε.

Ο Ζελένσκι βρίσκεται πλέον με την πλάτη στον τοίχο και καλείται να πιει το πικρό ποτήρι της συνθηκολόγησης που του προσφέρουν οι Τραμπ και Π...

Διαβάστε την συνέχεια

Ευρωπαϊκός στρατός στην Ουκρανία;

<img height="360" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/32/328f4ba11f5b44a59810229b0985e1bc.jpg?quality=85&404=default&v=8" width="738" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Πώς θα μπορούσε να υλοποιηθεί το σχέδιο. Τα σενάρια και ο ρόλος των ΗΠΑ</span></h3>Το ενδεχόμενο αποστολής στρατού στην Ουκρανία απασχολεί (και διχάζει) τους Ευρωπαίους, το τελευταίο διάστημα, καθώς οι ΗΠΑ βρίσκονται σε συζητήσεις με τη Ρωσία - αφήνοντας την Ευρώπη εκτός. Τι θα σήμαινε, όμως, την πράξη μια ευρωπαϊκή στρατιωτική δύναμη στην Ουκρανία και τι συζητούν οι Ευρωπαίοι;<br /><br />Η έκτακτη άτυπη σύνοδο κορυφής που πραγματοποιήθηκε χθες στο Παρίσι είχε ως θέμα συζήτησης και το ενδεχόμενο ανάπτυξης στρατευμάτων στην Ουκρανία, στο πλαίσιο μιας συμφωνίας εκεχειρίας, την ώρα μάλιστα που οι επαφές μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας επιταχύνονται. <br /><br />Η αμερικανική κυβέρνηση βολιδοσκοπεί τις προθέσεις και τις δυνατότητες των ευρωπαϊκών χωρών γύρω από το συγκεκριμένο θέμα, ζητώντας να μάθει τι είδους δυνάμεις και όπλα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, καθώς η προοπτική ανάπτυξης στρατευμάτων στην Ουκρανία φαίνεται πως έχει κερδίσει έδαφος μεταξύ ορισμένων Ευρωπαίων ηγετών τις τελευταίες ημέρες.<br /><br />Ενδεικτικά, ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ έχει ανακοινώσει ότι είναι έτοιμος να στείλει στρατό στην Ουκρανία, στο πλαίσιο μιας συμφωνίας, εάν αυτό καταστεί αναγκαίο - δήλωση που θα μπορούσε να ασκήσει πιέσεις και σε άλλους Ευρωπαίους ηγέτες προκειμένου να προβούν σε ανάλογες δεσμεύσεις. Εν τω μεταξύ, άλλες χώρες, όπως η Γερμανία και η Πολωνία, φαίνονται διστακτικές μπροστά σε μία τέτοια πιθανότητα. <br /><br />Ενώ η Ουάσιγκτον έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο ανάπτυξης αμερικανικών στρατευμάτων στην Ουκρανία, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι σημειώνουν ότι η ομάδα του Τραμπ δεν απέκλεισε την προοπτική να υποστηρίξει μια ευρωπαϊκή δύναμη.<br /><br />Μάλιστα, σύμφωνα με αξιωματούχους που επικαλείται η Washington Post, ένα ερωτηματολόγιο που εστάλη από τις ΗΠΑ στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, σχετικά με τις δυνάμεις και τον εξοπλισμό που θα μπορούσαν να ελευθερώσουν για την Ουκρανία, έχει επίσης πυροδοτήσει πιο σοβαρές διαβουλεύσεις τις τελευταίες ημέρες.<br /><br />Αυτό που φαίνεται να βρίσκεται υπό συζήτηση, αφορά σε μια δύναμη 25.000 έως 30.000 στρατιωτών, που θα είναι έτοιμη για επίδειξη δύναμης σε περίπτωση που οι ρωσικές δυνάμεις προσπαθούσαν να ξαναρχίσουν τον πόλεμο. Τα στρατεύματα θα μπορούσαν να υποστηριχθούν από περισσότερες δυνάμεις εκτός Ουκρανίας σε περίπτωση που χρειαζόταν να αυξηθούν και να κινηθούν γρήγορα.<br /><br />Η Γαλλία εκτιμά ότι θα μπορούσε να δεσμεύσει σχεδόν 10.000 στρατιώτες, αν και άλλοι Ευρωπαίοι σύμμαχοι είναι πιο ανήσυχοι ή έχουν περιορίσει τους στρατούς, όπως δήλωσαν δύο από τους αξιωματούχους.<br /><br />Η Γαλλία και η Βρετανία, οι δύο μοναδικές πυρηνικές δυνάμεις μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή των συζητήσεων, στις οποίες συμμετείχαν τουλάχιστον δώδεκα χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Πολωνίας, της Ολλανδίας, της Γερμανίας και των Σκανδιναβικών και Βαλτικών κρατών.<br /><br />Ο Ολλανδός υπουργός Άμυνας Ρούμπεν Μπρέκελμανς δήλωσε στην Washington Post ότι το σχέδιο, για να υλοποιηθεί, θα χρειαστεί περισσότερα, πέρα απλώς από την πολιτική υποστήριξη των ΗΠΑ. <br /><br />"Πρόκειται φυσικά για εγγυήσεις ασφάλειας για την Ουκρανία, αλλά σχετίζεται άμεσα με την άμυνα και την αποτροπή μας εντός του ΝΑΤΟ" είπε στο περιθώριο της Διάσκεψης για την Ασφάλεια του Μονάχου.<br /><br />"Υπάρχουν συζητήσεις μεταξύ ευρωπαϊκών χωρών και με τις ΗΠΑ για το τι μπορεί να κάνει κάθε χώρα. Τις επόμενες δύο εβδομάδες, πρέπει να υπάρξει κάτι πιο συγκεκριμένο όσον αφορά τους αριθμούς" είπε.<br /><br />"Είναι ένα μεγάλο παζλ, με πολλά κομμάτια που πρέπει να συγκεντρώσουμε" παρατήρησε.<br /><br />Οι Ευρωπαίοι ηγέτες διεξήγαγαν αθόρυβα συζητήσεις για στρατό στην Ουκρανία εδώ και μήνες, αλλά δεν έχουν ακόμη εκπονήσει ένα συγκεκριμένο σχέδιο, με ορισμένες χώρες να διστάζουν να δεσμεύσουν στρατεύματα ή να προχωρήσουν χωρίς περισσότερη σαφήνεια από μέρους των ΗΠΑ σχετικά με τις προθέσεις τους για την Ουκρανία.<br /><br />Τα ευρωπαϊκά σχέδια έχουν αποκτήσει επείγοντα χαρακτήρα, αφού η Ουάσιγκτον έχουν καταστήσει σαφές ότι είναι πρόθυμη να κινηθεί χωρίς αυτούς στο Ουκρανικό.<br /><br />Οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι είναι διχασμένοι ως προς τη φύση ενδεχόμενης ανάπτυξης στρατευμάτων στην Ουκρανία, όπως επίσης και της έκτασης της υποστήριξης των ΗΠΑ που απαιτείται. Οι αξιωματούχοι συμφωνούν ότι η υποστήριξη των ΗΠΑ θα ήταν κρίσιμη και θα προέκριναν σαφείς προειδοποιήσεις από την Ουάσιγκτον προς τη Ρωσία, ενάντια σε οποιαδήποτε απόπειρα επίθεσης ή αναζωπύρωσης μιας σύγκρουσης.<br /><br />Ένα άλλο βασικό ερώτημα για τους Ευρωπαίους είναι πώς θα απαντήσουν εάν η Ρωσία επιτεθεί. <br /><br />"Θα πρέπει να είναι σαφές ότι η δύναμη θα είναι έτοιμη να αντεπιτεθεί και θα πρέπει να είναι σε θέση να ενισχυθεί γρήγορα" σημείωσε Ευρωπαίος διπλωμάτης.<br /><br />"Σε έναν κανονικό κόσμο, θα ήταν πολύ νωρίς να σχεδιάσουμε χωρίς τους όρους κατάπαυσης του πυρός. Αλλά θα διαπραγματευτούν πάνω από τα κεφάλια μας" συμπλήρωσε ο διπλωμάτης.<br /><br />Για πολλά ευρωπαϊκά κράτη, η ανάπτυξη στρατού θα απαιτούσε επίσης δημόσια υποστήριξη στο εσωτερικό τους και θα βασιζόταν σε στρατιωτικούς πόρους.<br /><br />Η ευρωπαϊκή ιδέα επικεντρώνεται επίσης στην ενίσχυση των όπλων και της εκπαίδευσης του ουκρανικού στρατού. Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει ένα κομβικό σημείο στις διαπραγματεύσεις, καθώς η Μόσχα απαιτεί από την Ουκρανία να μειώσει σημαντικά τον στρατό της.<br /><br />Ερωτηθείς εάν η Ρωσία θα ήταν έτοιμη για μια ευρωπαϊκή ανάπτυξη στην Ουκρανία, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ τόνισε ότι είναι "ένα πολύ δύσκολο ερώτημα" για το οποίο "δεν έχουν υπάρξει ουσιαστικές συζητήσεις" μέχρι στιγμής. "Είναι δύσκολο να μιλήσουμε για αυτό, καθώς θα είναι κράτη μέλη του ΝΑΤΟ και, επομένως, δυνάμεις του ΝΑΤΟ που αναπτύσσονται στο έδαφος της Ουκρανίας" είπε.<div><br />Πώς θα έμοιαζε μια ευρωπαϊκή στρατιωτική δύναμη στην Ουκρανία<br /><br />Στη μορφή που θα μπορούσε να έχει μια ευρωπαϊκή στρατιωτική δύναμη στην Ουκρανία, αναφέρεται και δημοσίευμα του Guardian. <br />Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον Matthew Savill από το thinktank Royal United Services Institute, υπάρχουν πολλά επίπεδα δύναμης που θα μπορούσαν να αναπτυχθούν μετά από μια κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία.<br /><br />Η πρώτη είναι μια μεγάλη χερσαία αποτρεπτική δύναμη, ικανή θεωρητικά να πολεμήσει, εάν η Ρωσία επρόκειτο να εισβάλει ξανά (μεταξύ 100.000 και 150.000 στρατιωτών).<br /><br />Εντούτοις, καθώς οι ΗΠΑ αποκλείουν τη συμμετοχή, αυτό σημαίνει ότι η Ευρώπη δεν θα μπορούσε να παράσχει έναν τέτοιο αριθμό και όπως εκτιμά ο Matthew Savill, μια πιο αξιόπιστη εναλλακτική θα ήταν μια δύναμη περίπου "δεκάδων χιλιάδων με ευρωπαϊκές ταξιαρχίες σε μέρη της πρώτης γραμμής". Αυτό θα ήταν μια πιο περιορισμένη βοήθεια, εντούτοις θα μπορούσε να σημαίνει ότι σε περίπτωση που η Ρωσία επιτεθεί ξανά στην Ουκρανία, οι ευρωπαϊκές χώρες θα παρασυρθούν στη σύγκρουση.<br /><br />Παράλληλα, ένα πιο περιορισμένο μοντέλο θα ήταν ακόμα "μια μεγάλη εκπαιδευτική δύναμη", η οποία θα μπορούσε να δράσει αποτρεπτικά. <br /><br />Ο Ben Barry, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας στο International Institute for Strategic Studies επισημαίνει επίσης ότι είναι απαραίτητο και "το αεροπορικό μαζί με το θαλάσσιο στοιχείο" για οποιαδήποτε μελλοντική υποστήριξη προς την Ουκρανία.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ευρωπαϊκός στρατός στην Ουκρανία;

Πώς θα μπορούσε να υλοποιηθεί το σχέδιο. Τα σενάρια και ο ρόλος των ΗΠΑ Το ενδεχόμενο αποστολής στρατού στην Ουκρανία απασχολεί (και διχάζει...

Διαβάστε την συνέχεια

Κάτι “μαγειρεύει” η ομάδα Τραμπ για τα Βαλκάνια…

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2025/01/DONALD-TRUMP-2ND-TERM-720x400.jpg" /><br /><br />«The Deal Maker in Chief is Back» ήταν ο τίτλος των New York Times την ημέρα που ο Τραμπ επέστρεφε στον Λευκό Οίκο. Τα πρώτα δείγματα γραφής στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής υποδεικνύουν πράγματι ότι ο νέος πρόεδρος θα επιδιώξει όσο το δυνατόν περισσότερα deals.<br /><br />Η στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία, για παράδειγμα, μπορεί να συνεχιστεί, αλλά μόνο ως αντάλλαγμα για την πρόσβαση σε πολύτιμες πρώτες ύλες, όπως το λίθιο και οι σπάνιες γαίες. Deals στην αγορά του real estate ετοιμάζoνται στη Γάζα, την οποία ο Τραμπ φιλοδοξεί να μετατρέψει σε «Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής», αλλά και στη Σερβία.<br />Νέος Trump Tower στο… Βελιγράδι<br /><br />Ο εμβληματικός Trump Tower στο Μανχάταν της Νέας ΥόρκηςΕικόνα: Michael Kappeler/dpa/picture alliance<br />Tα αρχικά σχέδια για τον Trump Tower του Βελιγραδίου είχαν εμφανιστεί το 2012, για να εγκαταλειφθούν στη συνέχεια. Επανέρχονται όμως τώρα, μετά από 13 ολόκληρα χρόνια.<br /><br />Αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στον Ρίτσαρντ Γκρενέλ, στενό συνεργάτη του νέου Αμερικανού προέδρου, ο οποίος στην πρώτη θητεία Τραμπ είχε αναλάβει ρόλο εντεταλμένου για τα Δυτικά Βαλκάνια, με ειδίκευση σε «ειδικές αποστολές».<br /><br />Υπό αυτή την ιδιότητα, ο Γκρενέλ καλλιεργούσε στενές και εξαιρετικά φιλικές σχέσεις με τον πρόεδρο της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς και τον υπουργό Εξωτερικών Μάρκο Τζούριτς, ο οποίος προηγουμένως είχε διατελέσει πρέσβης στην Ουάσιγκτον. Μάλιστα ο Γκρενέλ παρασημοφορήθηκε από τον Βούτσιτς για την «ισορροπημένη προσέγγιση» που επέδειξε στο ζήτημα του Κοσόβου.<br /><br />Η συμφωνία για τον νέο Trump Tower του Βελιγραδίου ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 2024. Στη σχετική διαπραγμάτευση συμμετείχαν η κυβέρνηση της Σερβίας, ο γαμπρός του Τραμπ, Τζάρεντ Κούσνερ, και Άραβες επενδυτές.<br /><br />Τα σχέδια προβλέπουν ότι το παλαιό Γενικό Επιτελείο Στρατού της Σερβίας (και της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας) θα μετατραπεί σε ξενοδοχειακό συγκρότημα πολυτελείας, ενώ στον ίδιο χώρο θα οικοδομηθεί μνημείο για τα θύματα των νατοϊκών βομβαρδισμών του 1999. Το συνολικό κόστος ανέρχεται σε 500 εκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με τους New York Times. Θα είναι ο πέμπτος Trump Tower σε όλον τον κόσμο μετά τη Νέα Υόρκη, το Σικάγο, τη Μανίλα και την Κωνσταντινούπολη.<div><br />«Ο κατάλληλος άνθρωπος»<br /><br />Ο Ροντ «Μπλάγκο» Μπλαγκόγιεβιτς είναι μία πολιτική φυσιογνωμία εξαιρετικά ιδιόρρυθμη, ακόμα και για τα μέτρα του Τραμπ. Γόνος Σέρβων μεταναστών στις ΗΠΑ, είχε εκλεγεί παλαιότερα κυβερνήτης του Ιλινόις με το Δημοκρατικό Κόμμα, αλλά το 2009 καθαιρέθηκε από το αξίωμά του και στη συνέχεια καταδικάστηκε σε φυλάκιση 14 ετών για διαφθορά. Στη διάρκεια της πρώτης θητείας του στον Λευκό Οίκο, ο Τραμπ είχε μειώσει την ποινή του Μπλαγκόγιεβιτς. Τώρα ετοιμάζεται να τον διορίσει πρεσβευτή στο Βελιγράδι, σύμφωνα με τo Politico.<br /><br />«Ο Μπλάγκο είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για το Βελιγράδι» δηλώνει στην DW ο Ντάνιελ Σέρβερ, ερευνητής στο πανεπιστήμιο Τζον Χόπκινς και πρώην συνεργάτης του Μπιλ Κλίντον. «Πρόκειται για έναν πολιτικό βαθύτατα διεφθαρμένο, ο οποίος είναι διατεθειμένος να κάνει οτιδήποτε ζητήσει ο Τραμπ».<br /><br />Το 2010, αμέσως μετά την καθαίρεσή του από το αξίωμα του κυβερνήτη, ο Μπλαγκόγιεβιτς έδωσε το παρών στο Celebrity Apprentice, το αγαπημένο τηλεοπτικό ριάλιτι του Ντόναλντ Τραμπ. Μετά το τελευταίο προεκλογικό συνέδριο των Ρεπουμπλικανών, τον Μάιο του 2024, συμμετείχε μαζί με τον Ρίτσαρντ Γκρενέλ σε προεκλογικές εκδηλώσεις, ιδιαίτερα σε περιοχές με ισχυρή σερβική παροικία.<br /><br />Την άνοιξη του 2024, πέντε επιφανείς επιχειρηματίες από τη Σερβία βρέθηκαν σε δεξίωση στην ιδιωτική κατοικία του Τραμπ, στο Μαρ-α-Λάγκο της Φλόριντα. Μεταξύ αυτών ήταν ο Ράνκο Ρίστιτς, ιδρυτής της Zastava Arms USA, η οποία εισάγει και διαθέτει κατ’ αποκλειστικότητα όπλα της σερβικής Zastava Oruzje στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τον Ρίστιτς, ο Τραμπ είχε συστήσει στους παριστάμενους τον Μπλαγκόγιεβιτς ως «εξαιρετικό φίλο» και «στενό συνεργάτη».</div><div><br />Κριτική στον πρωθυπουργό του Κοσσυφοπεδίου<br /><br />Την περασμένη εβδομάδα, ο Μπλαγκόγιεβιτς συναντήθηκε στο Βελιγράδι με τον Σέρβο πρόεδρο Βούτσιτς. Μιλώντας σε τοπικά ΜΜΕ άσκησε έντονη κριτική στον Κοσοβάρο πρωθυπουργό Άλμπιν Κούρτι, τον οποίο μάλιστα κατηγόρησε για «εθνοκάθαρση» στις σερβικές περιοχές του Κοσσυφοπεδίου.<br /><br />Παράλληλα, ζήτησε συγγνώμη για τη συμμετοχή των ΗΠΑ στους νατοϊκούς βομβαρδισμούς του 1999. «Ήταν τρομακτικό αυτό που έκανε η χώρα μου στη χώρα σας στη δεκαετία του ’90» ανέφερε χαρακτηριστικά ο επίδοξος πρέσβης των ΗΠΑ στο Βελιγράδι. «Δεν ήταν τίποτα διαφορετικό από αυτό που κάνει η Ρωσία στην Ουκρανία».<br /><br />Αλλά και ο Ρίτσαρντ Γκρενέλ ασκεί δριμεία κριτική στον Άλμπιν Κούρτι. Επιπλέον δε, την παραμονή της ορκωμοσίας του Τραμπ, ο Γκρενέλ είχε υποδεχθεί στην Ουάσινγκτον τον πρώην πρωθυπουργό του Κοσόβου Ραμούς Χαραντινάι, έναν από τους «ορκισμένους εχθρούς» του Κούρτι.<br /><br />Στη συνέχεια, ο Χαραντινάι δήλωσε στην πλατφόρμα Χ της ιστοσελίδας KosovoOnline ότι «δεν είναι καλό για το Κοσσυφοπέδιο να παραμείνει στην εξουσία ο Κούρτι». Το 2020, ο πρωθυπουργός του Κοσσυφοπεδίου είχε προκαλέσει την μήνιν του Γκρενέλ, καθώς αρνήθηκε την ανταλλαγή εδαφών μεταξύ Κοσσυφοπεδίου και Σερβίας, που είχε προτείνει ο Αμερικανός απεσταλμένος σε μία προσπάθεια να αποκαταστήσει τις σχέσεις ανάμεσα στο Βελιγράδι και την Πρίστινα.<br /><br />Εύθραυστες ισορροπίες στη Βοσνία<br /><br />Ο Κουρτ Μπασούενερ, επικεφαλής του Democratization Policy Council με έδρα το Βερολίνο, εκτιμά ότι οι σερβικές φιλοδοξίες θέτουν πλέον σε κίνδυνο τις ισορροπίες όχι μόνο στο Κόσοβο, αλλά και στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη. Όπως λέει ο ίδιος στην DW, η ΕΕ θα μπορούσε να αντιδράσει ενισχύοντας με μάχιμες μονάδες τη σημερινή διεθνή ειρηνευτική αποστολή EUFOR Althea. Σε αυτή την περίπτωση, η παρουσία των Γκρενέλ-Κούσνερ-Μπλαγκόγιεβιτς θα ήταν ένα «δώρο» για το Βελιγράδι, που θα εξασφάλιζε απευθείας πρόσβαση στον Λευκό Οίκο, υποστηρίζει ο Γερμανός αναλυτής.<br /><br />Τόσο ο ίδιος, όσο και ο πρώην συνεργάτης του Κλίντον, Ντάνιελ Σέρβερ, αμφιβάλλουν εάν η νέα αμερικανική διοίκηση θα είχε διάθεση να παρέμβει, για να σταματήσει τον σερβικό στρατό σε περίπτωση ένοπλης διένεξης. Επιπλέον, προειδοποιεί ο Ντάνιελ Σέρβερ, ακόμα και η θεωρητική συζήτηση για διαίρεση του Κοσόβου ή της Ουκρανίας ενισχύει τις αποσχιστικές τάσεις των Σέρβων από τη σημερινή Βοσνία- Ερζεγοβίνη.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Κάτι “μαγειρεύει” η ομάδα Τραμπ για τα Βαλκάνια…

«The Deal Maker in Chief is Back» ήταν ο τίτλος των New York Times την ημέρα που ο Τραμπ επέστρεφε στον Λευκό Οίκο. Τα πρώτα δείγματα γραφής...

Διαβάστε την συνέχεια

The Economist ξεμπροστιάζει Ερντογάν κι αυτός θυμώνει.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/10/erdogan_slpress.jpg" /><br /><br />Έντονα αντέδρασε η Άγκυρα σε άρθρο του περιοδικού The Economist με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο, κατηγορώντας το ότι στοχεύει την Τουρκία και τον Τούρκο Πρόεδρο Ερντογάν και ότι παίζει βρώμικα παιχνίδια εναντίον της Τουρκίας.<br /><br />Το περιοδικό που δημοσίευσε άρθρο με τίτλο «Ένα νέο κύμα καταπίεσης μεγαλώνει στην Τουρκία», αναφέρεται στη σύλληψη της Αϊσέ Μπαρίμ και των δημοτικών αξιωματούχων του CHP που συνελήφθησαν στο πλαίσιο της έρευνας για την τρομοκρατία, καθώς και στη δίωξη του Δημάρχου Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου, ο οποίος δικάζεται για απειλή κατά του γενικού εισαγγελέα της Κωνσταντινούπολης.<br /><br />Σε δήλωση στον λογαριασμό του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Διευθυντής Επικοινωνίας της τουρκικής προεδρίας Φαχρετίν Αλτούν επικρίνει το περιοδικό λέγοντας, σύμφωνα με το Κυπριακό Πρακτορείο:<br /><br />«Δεν θα πάρουμε μαθήματα από ένα περιοδικό που αγνοεί κατάφωρα τις παγκόσμιες νομικές αρχές προσφέροντας άνευ όρων υποστήριξη στο Ισραήλ. Ωστόσο, υπάρχουν πολλά που πρέπει να λειτουργήσουν ως παραδειγματισμός».<br /><br />Ο Αλτούν δήλωσε επίσης ότι το περιοδικό στοχεύει την τηλεοπτική βιομηχανία της Τουρκίας. «Αυτή η απόπειρα που στοχεύει άμεσα τον παγκοσμίως επιτυχημένο τηλεοπτικό τομέα της Τουρκίας και στοχεύει να θέσει τις βάσεις για μια πολιτική επιχείρηση είναι μια νέα εκδοχή παγκόσμιων συνωμοσιών εναντίον της Τουρκίας», αναφέρει.<br /><br />«Υπό την ηγεσία του Προέδρου μας, συνεχίζουμε να βαδίζουμε με σταθερά βήματα προς τον στόχο μας για μια μεγάλη και ισχυρή Τουρκία, ανεξάρτητα από αυτά τα βρώμικα παιχνίδια!», αναφέρει, επίσης.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

The Economist ξεμπροστιάζει Ερντογάν κι αυτός θυμώνει.

Έντονα αντέδρασε η Άγκυρα σε άρθρο του περιοδικού The Economist με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο, κατηγορώντας το ότι στοχεύει την Τουρκία και το...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρεπουμπλικάνοι vs. φορέων, ΜΚΟ, Μητσοτάκη: Woke, “γάμοι”, Κίνα, τζιχάντ.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/08/KYRIAKOS-MITSOTAKIS-790x400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="400" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/08/KYRIAKOS-MITSOTAKIS-790x400.jpg" width="790" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα στοχοποιεί 12 ελληνικούς φορείς και Ιδρύματα με την κατηγορία ότι δρούν κατά των Αμερικανικών συμφερόντων.</span></h3><div>Έκθεση του Μεσογειακού Παραρτήματος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος των ΗΠΑ καταγράφει τους ελληνικούς θεσμούς, τις επιχειρηματικές ενώσεις και τα Ιδρύματα που, όπως αναφέρει, προωθούν στην Ελλάδα τη WOKE* ατζέντα. Θεωρεί ότι η Αμερικανική Πρεσβεία στην Αθήνα έχει στενή συνεργασία και αποφασιστικό ρόλο στη χρηματοδότηση τους , σε ευθυγράμμιση με την ελληνική κυβέρνηση, κάτι «που πρέπει να σταματήσει αμέσως». Και μέμφεται τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη γιατί , όπως σημειώνει, υπέκυψε στις πιέσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ (επί υπουργίας Άντονι Μπλίνκεν) να περάσει τον γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου. Η έκθεση αυτή (των περιφερειακών στελεχών) προφανώς έχει ταξιδέψει στα “κεντρικά” του Κόμματος για να τεθεί υπόψιν των κυβερνητικών αρμοδίων.<br /><br />Σκοπός της έκθεσης (που έχει στη διάθεσή του το economico) είναι «να αποτυπώσει την πραγματικότητα στην Ελλάδα (ΣΣ: σε ό,τι αφορά τη WOKE ατζέντα) και να αποδείξει ότι, για όλους τους θεσμούς που καταγράφει, θα πρέπει άμεσα να σταματήσει η χρηματοδότηση από Αμερικανικούς πόρους και όσοι λειτουργούν ως «παραρτήματα» της αμερικανικής κυβέρνησης θα πρέπει άμεσα να καταργηθούν, καθώς αποτελούν άμεση απειλή για τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών».<br /><br />Επιπλέον, κατά την έκθεση αυτή, η Υπηρεσία Εθνικών Πληροφοριών των ΗΠΑ (DNI) «θα πρέπει να εξετάσει πολύ διεξοδικά την εμπλοκή αξιωματούχων των ΗΠΑ στη δημιουργία, συντήρηση και χρηματοδότηση φορέων, ενώσεων και ιδρυμάτων στην Ελλάδα, που είναι εγγενώς εχθρικές προς την πολιτική και τα συμφέροντα των ΗΠΑ, καθώς και να παράσχει μια αξιολόγηση των ζημιών που έχουν ήδη προκληθεί από τις διαρροές πληροφοριών σε όλα τα επίπεδα».<br /><br />Στο στόχαστρο DEI και ESG<br /><br />Ειδικότερα η έκθεση αναφέρει στο προοίμιό της ότι «εξετάζει τη στενή συνεργασία μεταξύ της Πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα και διαφόρων φορέων που – σε ευθυγράμμιση με την ελληνική κυβέρνηση – προωθούν ενεργά το DEI** (Diversity, Equity, and Inclusion / Διαφορετικότητα, Ισότητα και η Ενσωμάτωση) και το ESG*** (Environmental, Social, and Governance / Περιβάλλον, Κοινωνία και Διακυβέρνηση) καθώς και ευρύτερες πρωτοβουλίες αφύπνισης («woke») τόσο σε κρατικούς φορείς και ιδρύματα, όσο και σε εταιρικό επίπεδο στην Ελλάδα». Για ορισμένους μάλιστα φορείς αποδίδεται η κατηγορία ότι προωθούν μια ατζέντα υπέρ της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ή της συνεργασίας με τα συμφέροντα της Κίνας.<br /><br />Ρεπουμπλικανικό κατηγορητήριο για 12 φορείς<br /><br />Τα 12 ιδρύματα που μπαίνουν στο στόχαστρο της Ρεπουμπλικανικής έκθεσης είναι:Fulbright Greece<br />Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο (AmChamGR)<br />Ίδρυμα Ωνάση (Στέγη Ωνάση)<br />Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων (IDIS)<br />Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ)<br />Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος (Pierce – Αγίας Παρασκευής) – Κολλέγιο Ανατόλια Θεσσαλονίκης<br />Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ)<br />Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών<br />Athens Democracy Forum<br />Ίδρυμα Λασκαρίδη<br />Ίδρυμα Μποδοσάκη<br />Solidarity Now</div><div><br />Τι αναφέρει η έκθεση για τους 12 φορείς</div><div><br /></div><div>Για το Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο αναφέρεται ότι «με μια πρώτη ματιά, μπορεί να μη φαίνεται ιδιαίτερα WOKE οργανισμός. Ωστόσο, μια πιο προσεκτική ματιά αποκαλύπτει ορισμένες ανησυχητικές μοτίβα τακτικές. Με την πάροδο των ετών, το Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο έχει προωθήσει ενεργά τις αρχές της DEI, καθώς και του ESG εντός των ελληνικών εταιρειών, με τη χορηγία της Πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, ιδιαίτερα κατά την εποχή του Πρέσβη Geoffrey Pyatt». Η έκθεση θέτει το ερώτημα «αν το Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο λαμβάνει «βρώμικα» χρήματα από την USAID», αμερικανική υπηρεσία που είναι επιφορτισμένη με την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στο εξωτερικό και ήδη διαλύεται από τον Έλον Μασκ.</div><div><br /></div><div>Το Πρόγραμμα Fulbright Ελλάδα «συνεργάζεται με την Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ελλάδα για WOKE πρωτοβουλίες, δίνοντας υποτροφίες σε υποψηφίους για master wokeism ενώ παράλληλα φέρνει αποφοίτους του Fulbright στην Ελλάδα για να διδάξουν wokeism στις μάζες και στα πανεπιστήμια.Προωθεί επίσης την ατζέντα του μέσω του Business Partners Magazine, το οποίο είναι το περιοδικό του AmChamGR».</div><div><br />Το Ίδρυμα Ωνάση (Ωνάσειο Πολιτιστικό Κέντρο Αθηνών) «προωθεί τη σύγχρονη τέχνη και υποστηρίζει πρωτοβουλίες που σχετίζονται με τους πρόσφυγες, περιβαλλοντικά ζητήματα και τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ. Το ίδρυμα αυτό έχει γίνει στόχος μεγάλης δυσαρέσκειας, καθώς είναι “Woker” (ΣΣ: από το woke). Προωθεί την πορνογραφία ως τέχνη, επιχειρώντας να επηρεάσει ακόμα και τα προγράμματα σπουδών των δημοτικών σχολείων με την τρανς ιδεολογία».<br />IDIS ή IIR (Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων). </div><div><br /></div><div>«Το IIR, ένα πρόγραμμα που υποστηρίζεται από το υπερφιλελεύθερο Πάντειο Πανεπιστήμιο, έχει ένα ειδικό πρόγραμμα που ονομάζεται “Πρόγραμμα IDIS Κίνα” το οποίο προωθεί την κινεζική ήπια ισχύ. Έχει υπογράψει Μνημόνιο Συνεργασίας μεταξύ του IDIS και του Κέντρου Κίνας της Μεγάλης Βρετανίας».</div><div><br />Το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ) «είναι μη κυβερνητικός οργανισμός που ειδικεύεται στην περιοχή των Βαλκανίων και προωθεί θέσεις παγκοσμιοποίησης. Χρηματοδοτείται από τον George Soros και το ίδρυμα Rockfeller. Αποτελεί κύριο σύμβουλος των ελληνικών κυβερνήσεων σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Ήταν η κύρια δεξαμενή σκέψης Πίσω από τη Συμφωνία των Πρεσπών με τη Βόρεια Μακεδονία, η οποία έκτοτε αποτελεί αγκάθι για την ελληνική πολιτική. Είναι φιλικός οργανισμός σε ό,τι αφορά τη Μουσουλμανική Αδελφότητα»</div><div><br />6. Το Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος (Pierce). «To φιλελεύθερο κολέγιο, του οποίου πολλοί νέοι μεταπτυχιακοί φοιτητές προσλαμβάνονται ως ασκούμενοι στην Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα χρηματοδοτείται από την USAID δήθεν για την προώθηση της Επιστήμης, της Τεχνολογίας, της Μηχανικής και των Μαθηματικών. Στην πραγματικότητα χρηματοδοτείται για την προώθηση του wokeism».</div><div><br />Το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος «φιλοξενεί πολλές εκδηλώσεις της Πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, ο Geoffrey Pyatt ήταν τακτικός προσκεκλημένος. Επίσης, προωθεί πρωτοβουλίες της WOKE ατζέντας καθώς και των συμφερόντων της Κίνας».</div><div><br />Το Οικονομικό φόρουμ των Δελφών, «ένα αντίγραφο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, όπου κυρίως ελληνικές επιχειρήσεις, κυβερνήσεις και αξιωματούχοι προωθούν την παγκοσμιοποίηση και την φιλελεύθερη ατζέντα. Εμφανίζει έντονη αλληλεπίδραση με τα υπόλοιπα ινστιτούτα που εμφανίζονται στην έκθεση».<br />Η Dianeosis «είναι φιλελεύθερη ngo που κάνει σταθερές δημοσκοπήσεις σε διάφορα θέματα, ώστε να μπορεί να δικαιολογηθεί η ατζέντα woke».</div><div><br />Το Ίδρυμα Μποδοσάκη «χρηματοδοτεί πρωτοβουλίες για τη WOKE ατζέντα και έχει στενή συνεργασία με την Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα. Η πρόεδρός του είναι μέλος του ΔΣ του ΕΛΙΑΜΕΠ»</div><div><br />Το Ίδρυμα Λασκαρίδη «προωθεί την κινεζική επιρροή στην Ελλάδα. Ο Λασκαρίδης, είναι ιδιοκτήτης ναυτιλιακής εταιρείας με πολλά πλοία, που κατασκευάστηκαν από κινεζικά ναυπηγεία με πίστωση και αποτελούν κινεζικό περιουσιακό στοιχείο. Δημιούργησε τα πρώτα ινστιτούτα Κομφούκιου πριν από δεκαετίες στην Ελλάδα “ευνοούμενος” εταίρος της ελληνικής κυβέρνησης και των ελίτ της εξουσίας».</div><div><br />Η ΜΚΟ Solidarity Now (Αλληλεγγύη Τώρα) «ανήκει στον Σόρος και είναι υπεύθυνη για την εισροή προσφύγων στην Ελλάδα. Πρόεδρός της είναι ο Στέλιος Ζαββός, τακτικός ομιλητής στο Athens Democracy Forum και επιφανή μέλη του διοικητικού συμβουλίου είναι Χρήστος Ροζάκης και η Αντιγόνη Λυμπεράκη».</div><div><br />Το ενδιαφέρον της έκθεσης<br /><br />Το κύριο ενδιαφέρον αυτής της έκθεσης δεν είναι οι «κατηγορίες» – ούτε οι ενδεχόμενες υπερβολές, πιθανές αναλήθειες ή και παρερμηνείες της δραστηριότητας των φορέων που αναφέρονται. Είναι οι εισηγήσεις των περιφερειακών, κατά τεκμήριο αρμόδιων, στελεχών του κυβερνώντος Ρεπουμπλικανικού Κόμματος των ΗΠΑ κατά ελληνικών οργανισμών και Ιδρυμάτων, που στοχοποιούνται ως φορείς πολιτικής, η οποία αποτελεί άμεση απειλή για τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι απόψεις αυτές αντανακλούν τη νέα τάξη πραγμάτων που ο πρόεδρος Τραμπ και το επιτελείο του επιθυμούν να επιβάλουν στη Δύση, ειδικότερα στην Ευρώπη και κυρίως στις χώρες – συμμάχους που εξαρτώνται από την Ουάσινγκτον,<br /><br />Τμήμα των αλλαγών αυτών αποτελεί και η WOKE ατζέντα που ακολουθούν – ή υποτίθεται ότι ακολουθούν – κυβερνήσεις και θεσμοί στην Ευρώπη. Όπως επίσης και δύο άλλες παρεμφερείς δράσεις: Η DEI που προωθεί την αποδοχή από θεσμούς και επιχειρήσεις της Διαφορετικότητας, της Ισότητα και της Ενσωμάτωσης, κάτι που θεωρείται ανόητο και αντιπαραγωγικό από το σύστημα Τραμπ. Και το ESG που καλεί τις επιχειρήσεις να υιοθετήσουν στη στρατηγική και στον τρόπο διοίκησής τους αρχές προστασίας του Περιβάλλοντος, Κοινωνικής Ευθύνης και σύγχρονης Διακυβέρνησης – που θεωρείται από την νέα αμερικανική διοίκηση «κοστοβόρο» και «αντιαναπτυξιακό» και εν πάσει περιπτώσει «ακατάλληλο» για τις αμερικανικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Ευρώπη.<br /><br />Τόσο οι πολιτικές DEI όσο και η εφαρμογή ESG αποκαθηλώνονται ραγδαία στις ΗΠΑ. Για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποτελούν πολιτική προτεραιότητα (αν και από κάποιες χώρες αμφισβητείται). Στην Ελλάδα βρίσκονται σε ανάπτυξη και αυτό κατά την έκθεση «πρέπει να σταματήσει αμέσως» – κάτι που υποδηλώνει την πολιτική που θα ακολουθήσει η νέα πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Αθήνα, Kίμπερλι Γκίλφοϊλ. (Όπως σημαίνει επίσης πολλά για οργανισμούς και πρόσωπα που εξαρτώνται από αμερικανικές χρηματοδοτήσεις και άλλες συνεργασίες).</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ρεπουμπλικάνοι vs. φορέων, ΜΚΟ, Μητσοτάκη: Woke, “γάμοι”, Κίνα, τζιχάντ.

Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα στοχοποιεί 12 ελληνικούς φορείς και Ιδρύματα με την κατηγορία ότι δρούν κατά των Αμερικανικών συμφερόντων. Έκθεση τ...

Διαβάστε την συνέχεια