Μέγας κίνδυνος από Ανατολάς-Σχέδια Ερντογάν για τουρκική κυριαρχία σε ΝΑ Μεσόγειο-Βαλκάνια-Καύκασο μετά από ενδεχόμενη εκλογή Τράμπ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-02/thumbs_b_c_119f03febce5dc81499ffd87dd731914.jpg?itok=g5CIUotg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="800" height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-02/thumbs_b_c_119f03febce5dc81499ffd87dd731914.jpg?itok=g5CIUotg" width="701" /></a></div><div><br /></div>Είναι γεγονός ότι οι Αμερικανοτουρκικές σχέσεις επί Προεδρίας Μπάϊντεν βρίσκονται στο "ναδίρ" εδώ και πολύ καιρό, με τάσεις βελτίωσης εσχάτως, με αφορμή την αποδοχή εισόδου της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ από τον Ερντογάν και την πώληση 40 μαχητικών F-16 BLOCK-70 από τις ΗΠΑ στην Άγκυρα.<br /><br />Ωστόσο είναι κάτι παραπάνω από εμφανές ότι ο Τούρκος Πρόεδρος προτιμάει τον Τράμπ στο "τιμόνι" των ΗΠΑ από τον Μπάϊντεν, ευελπιστώντας σύμφωνα με άρθρο του Τουρκικού Κρατικού Πρακτορείου ANADOLU, "σε άρση των δεσμεύσεων της Ουάσιγκτον έναντι της Συμμαχίας, δίνοντας την δυνατότητα στην Τουρκία,να παίξει ηγετικό ρόλο σε όλες τις διευθετήσεις ασφαλείας της Κεντρικής και Δυτικής Ευρώπης", επισημαίνοντας:<div><br />Η συλλογική ασφάλεια του ΝΑΤΟ<br /><br />"Σύμφωνα με το άρθρο 5 της Συνθήκης του ΝΑΤΟ, "Τα μέρη συμφωνούν ότι μια ένοπλη επίθεση εναντίον ενός ή περισσοτέρων από αυτά στην Ευρώπη ή τη Βόρεια Αμερική θα θεωρείται επίθεση εναντίον όλων τους και κατά συνέπεια συμφωνούν ότι, εάν συμβεί μια τέτοια ένοπλη επίθεση, καθένα από αυτά, κατά την άσκηση του δικαιώματος ατομική ή συλλογική αυτοάμυνα που αναγνωρίζεται από το άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), θα βοηθήσει το Μέρος ή τα Μέρη που δέχονται τέτοια επίθεση αναλαμβάνοντας αμέσως, μεμονωμένα και σε συνεννόηση με τα άλλα Μέρη, τέτοιες ενέργειες που κρίνει αναγκαίες, συμπεριλαμβανομένων τη χρήση ένοπλης δύναμης"<br /><br />Ελπίζω ότι θα καταλάβετε ότι οι σύμμαχοί σας στο ΝΑΤΟ δεν είχαν την ευκαιρία να εξετάσουν εάν έχουν υποχρέωση να προστατεύσουν την Τουρκία από τη Σοβιετική Ένωση ,εάν η Τουρκία κάνει ένα βήμα που οδηγεί σε σοβιετική επέμβαση, χωρίς την πλήρη συναίνεση και κατανόηση των Συμμάχων της στο ΝΑΤΟ.<br /><br /> Η παρακολούθηση των «αναπνευστικών σοκ» και του «πανικού» που προκαλούν οι πρόσφατες απειλές του πρώην Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών (ΗΠΑ) Ντόναλντ Τραμπ σχετικά με το ΝΑΤΟ ήταν διασκεδαστική, αλλά με έντονα τραγικές προεκτάσεις.<br /><br />Η κατάπληξη ήταν το θέμα της ημέρας, έτσι η Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Καμάλα Χάρις, επιφορτίστηκε να "χορηγήσει" καταπραϋντικές δόσεις κατά των νεύρων.<br /><br />Αντί όμως να εκφράσει την επίγνωση της ιστορικής στιγμής και να περπατήσει προσεκτικά, επέλεξε μια εξαιρετικά κουρασμένη ρητορική αναφέρονταςότι «Πρέπει να υπερασπιστούμε τους διεθνείς κανόνες».<br /><br />Ακριβώς την ίδια στιγμή οι ΗΠΑ, άσκησαν βέτο σε μια σειρά ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που ζητούσαν κατάπαυση του πυρός στη Γάζα και αποδείχθηκαν εντελώς ανίκανες να αποτρέψουν το Ισραήλ από το να παραβιάσει αυτούς τους «διεθνείς κανόνες» με τον πιο αιματηρό και αποτρόπαιο τρόπο. <br /><br />Ποιος μπορεί να πιστέψει τέτοιες κοινοτοπίες όταν οι αξιωματούχοι της Ουάσιγκτον δεν υποστηρίζουν ή δεν μπορούν να υποστηρίξουν τα λεγόμενα ιδανικά τους;<br /><br />Η ΝΑΤΟϊκή οπτική της Τουρκίας<br /><br />Όταν ο Τραμπ πρόσφατα υποστήριξε ότι θα ενθάρρυνε τη Ρωσία να επιτεθεί στα μέλη του ΝΑΤΟ που δεν πλήρωσαν το μερίδιο των αμυντικών δαπανών που τους αναλογούσε, ειλικρινά, δεν μπορούσαμε να αισθανθούμε καμία συμπάθεια για την ανησυχία που προκάλεσε η απειλή του Τραμπ στις περισσότερες πρωτεύουσες των κρατών της Συμμαχίας.<br /><br />Από τον Ιούνιο του 1964, η Τουρκία ζει με την πραγματικότητα ότι ο Χάρτης του ΝΑΤΟ δεν ήταν μια αμοιβαία αμυντική σύμβαση που δέσμευε όλα τα μέλη εξίσου.<br /><br />Αντίθετα, το άρθρο 5 ίσχυε πάντα μόνο εάν η Ουάσιγκτον το αποφάσιζε.<br /><br />Σε αντίθεση με ότι ισχυρίστηκε ο Γερμανός Καγκελάριος Όλαφ Σολτς, η Τουρκία γνώριζε από καιρό ότι το ΝΑΤΟ δεν ήταν ακριβώς «όλοι για έναν και ένας για όλους».<br /><br />Η σχετικότητα της εγγύησης βοήθειας του ΝΑΤΟ είναι ανεύθυνη, επικίνδυνη και είναι αποκλειστικά προς το συμφέρον της Ρωσίας».<br /><br />Όταν έγινε δημόσια η περιβόητη επιστολή του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ Λίντον Μπέινς Τζόνσον προς την Άγκυρα, άλλα μέλη του ΝΑΤΟ δεν εξέφρασαν ιδιαίτερη ανησυχία ότι η στάση του Προέδρου θα μπορούσε να συνιστά παραβίαση του Χάρτη του ΝΑΤΟ ή ότι η συνολική εμπιστοσύνη στη δέσμευση των ΗΠΑ θα μπορούσε να αποδυναμωθεί από τέτοια συναισθήματα.<br /><br />Ακριβώς το αντίθετο, η Τουρκία χαρακτηρίστηκε ως ο «αναξιόπιστος» εταίρος και οι ΗΠΑ έφτασαν στο σημείο να επιβάλουν εμπάργκο όπλων στην Άγκυρα μετά την επέμβαση της Τουρκίας το 1974 στην Κύπρο.<br /><br />Η συμπεριφορά της Ουάσιγκτον ανάγκασε την Τουρκία, τα τελευταία 40 χρόνια, να αναπτύξει τη δική της εγχώρια αμυντική βιομηχανία.<br /><br />Η Τουρκία αναγκάστηκε επίσης να χρησιμοποιήσει την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ ως μοχλό πίεσης,επειδή τα συμφέροντά της, δεν είχαν ίση νομιμότητα με άλλα μέλη της Συμμαχίας.<br /><br />Τα θέματα που αφορούσαν αυτές οι παραχωρήσεις – τα κιτ εκσυγχρονισμού των F-16, τα εμπάργκο όπλων και τεχνολογίας που επιβλήθηκαν από τη Σουηδία και τον Καναδά, η ανειλικρινής στάση του ΝΑΤΟ έναντι του PKK/SDF (τόσο στη Συρία όσο και στην Ευρώπη) – δεν θα έπρεπε ποτέ να ήταν θέματα για την Τουρκία.<br /><br />Στην πραγματικότητα, οι πολιτικές σε αυτά τα ζητήματα ήταν λάθη από τη στιγμή που οι αξιωματούχοι της Ουάσιγκτον ή των Βρυξελλών τα ονειρεύονταν. Εάν η Ουάσιγκτον και οι άλλες πρωτεύουσες του ΝΑΤΟ είχαν προσεγγίσει αυτά τα ζητήματα με αιτιολογημένο, αντικειμενικό και έντιμο τρόπο, οι σχέσεις μεταξύ της Άγκυρας και του υπόλοιπου ΝΑΤΟ θα ήταν πολύ πιο ομαλές την τελευταία δεκαετία, προς όφελος όλων.</div><div><br />ΝΑΤΟ χωρίς ΗΠΑ;<br /><br />Η άλλη απειλή του Τραμπ, να αποσύρει τις ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ, ήταν εξίσου άγρια και οι συνέπειες που δεν αναφέρθηκαν ανοιχτά, θα ήταν ανατριχιαστικές στις Βρυξέλλες.<br /><br />Ο λόγος είναι ότι το ΝΑΤΟ χωρίς την Ουάσιγκτον θα έκανε αμέσως την Τουρκία, μαζί με το Ηνωμένο Βασίλειο (ΗΒ), μια από τις δύο κυρίαρχες στρατιωτικές δυνάμεις της συμμαχίας.<br /><br />Η Τουρκία κατέχει με αρκετά μεγάλη διαφορά, τον δεύτερο μεγαλύτερο συμβατικό στρατό στο ΝΑΤΟ, έχει αναδειχθεί σε κορυφαία δύναμη drone, τώρα απολαμβάνει σημαντικές εγχώριες αμυντικές ικανότητες και έχει έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με ρωσικές δυνάμεις σε μέρη τόσο διαφορετικά όπως η Συρία, η Λιβύη και τα βουνά του Καυκάσου την τελευταία δεκαετία.<br /><br />Περιέργως, πρόσφατες αναλύσεις που αγωνιούν για τις απειλές του Τραμπ και την έλλειψη στρατιωτικής ικανότητας της Ευρώπης αποφεύγουν επιμελώς να πουν οτιδήποτε ουσιαστικό για την Τουρκία.<br /><br />Με μια έξοδο των ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ, ορισμένες πρωτεύουσες του ΝΑΤΟ, οι οποίες για δεκαετίες αντιμετώπιζαν την Τουρκία ως μέλος δεύτερης κατηγορίας, ξαφνικά δεν θα είχαν άλλη λύση από το να αποδεχτούν τον ενισχυμένο ηγετικό ρόλο της Άγκυρας στη συμμαχία.<br /><br />Η Τουρκία θα έπρεπε να είχε γίνει ηγέτης των διευθετήσεων ασφαλείας του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά μια έξοδος των ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ θα πήγαινε ένα βήμα παραπέρα, καθιστώντας την Τουρκία ηγέτη όλων των ρυθμίσεων ασφαλείας της Κεντρικής και Δυτικής Ευρώπης.<br />Ανανεωμένη συνεργασία Τουρκίας-ΗΠΑ;<br /><br />Μετά την έγκριση του τουρκικού κοινοβουλίου για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, την αντίστοιχη αναταραχή διορθωτικών ενεργειών που έγιναν από άλλα μέλη του ΝΑΤΟ σε θέματα σημαντικά για την Τουρκία και τις πρόσφατες συζητήσεις μεταξύ Άγκυρας και Ουάσιγκτον, πολλοί αναλυτές άρχισαν να μιλούν για μια ανανέωση της σχέσης.<br /><br /> Η δίωξη του Γερουσιαστή του Νιου Τζέρσεϊ Μπομπ Μενέντεζ φαίνεται ότι βελτίωσε την ατμόσφαιρα του Κογκρέσου για την Τουρκία. Ακόμη και η γερουσιαστής του Νιου Χάμσαϊρ, Jeanne Shaheen, η οποία έχει επαναλάβει την επιθετική ρητορική του Menendez κατά της Τουρκίας στο παρελθόν, φαινόταν πραγματικά ευτυχής που βρέθηκε στην Άγκυρα την περασμένη εβδομάδα.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, οι πολλές λυπηρές ενέργειες που έγιναν από Αμερικανούς αξιωματούχους προς την Τουρκία τα τελευταία δέκα χρόνια και η συνεχής υποστήριξη των ΗΠΑ στο συριακό σκέλος του PKK, δείχνουν ξεκάθαρα ότι οι ελπίδες για μια ανανέωση της σχέσης θα πρέπει να παραμείνουν υποτονικές εν αναμονή περαιτέρω εξελίξεων.<br /><br />Κατά συνέπεια, καθώς πλησιάζουν οι αμερικανικές εκλογές του Νοεμβρίου, η Ρωσία βελτιώνει τη θέση της στην Ουκρανία και η σύγκρουση στη Γάζα δεν δείχνει σημάδια υποχώρησης, μπορεί να έχει φτάσει ένα ήσυχο παράθυρο ευκαιρίας για αξιωματούχους των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ να ξαναχτίσουν τις σχέσεις με την Άγκυρα.<br /><br />Ακόμη και αν δεν πραγματοποιηθεί κανένα από τα σενάρια του Τραμπ για την καταστροφή, μπορεί να επιτευχθεί πιο μόνιμη πρόοδος εάν οι ίδιοι αξιωματούχοι των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ μπορέσουν να αξιολογήσουν τις προκαταλήψεις τους για την Τουρκία με πιο ορθολογικό και ισορροπημένο τρόπο."</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μέγας κίνδυνος από Ανατολάς-Σχέδια Ερντογάν για τουρκική κυριαρχία σε ΝΑ Μεσόγειο-Βαλκάνια-Καύκασο μετά από ενδεχόμενη εκλογή Τράμπ

Είναι γεγονός ότι οι Αμερικανοτουρκικές σχέσεις επί Προεδρίας Μπάϊντεν βρίσκονται στο "ναδίρ" εδώ και πολύ καιρό, με τάσεις βελτίω...

Διαβάστε την συνέχεια

Όλεθρος από την κόλαση. 16.000 Ουκρανοί σκοτώνονται κάθε μήνα στον πόλεμο με τη Ρωσία, δεν θα έχει μείνει στρατιώτης το 2025.

<img height="347" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/d1cbda39b95414c810b75c2f920c834b_XL.jpg" width="753" /><br /><br /><div>Μαθηματικό μοντέλο της ανεξάρτητης ερευνητικής ομάδας War Tears επιβεβαιώνει ότι οι απώλειες των Ουκρανών ξεπέρασαν τον αριθμό του ενεργού στρατιωτικού προσωπικού<br /><br />Τρομακτικές είναι οι απώλειες του ουκρανικού στρατού κατά τη διετή σύγκρουση με τη Ρωσία.<br />Μαθηματικό μοντέλο της ανεξάρτητης ερευνητικής ομάδας War Tears επιβεβαιώνει ότι οι απώλειες των Ουκρανών ξεπέρασαν τον αριθμό του ενεργού στρατιωτικού προσωπικού.<br />Σύμφωνα με την έκθεση που δημοσιεύθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2024, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας (AFU) έχασαν 377.324 στρατιώτες που σκοτώθηκαν<br />Για πρώτη φορά, ο αριθμός των νεκρών στρατιωτών ξεπέρασε τον αριθμό των ενεργών μαχητών της AFU, που είναι σήμερα 366.625 στρατιώτες.<br /><br />Κάθε μήνα 16.000 Ουκρανοί νεκροί<br /><br />Η ανάλυση αποκαλύπτει επίσης ότι οι μέσες μηνιαίες απώλειες της Ουκρανίας ανέρχονται σε περίπου 16 χιλιάδες νεκρούς.<br />Όπως αναφέρουν διάφορες άλλες πηγές, ο αριθμός των εκτός μάχης στρατιωτών και τραυματιών είναι συγκρίσιμος ή υπερβαίνει τον αριθμό των νεκρών.<br />Έτσι, ο συνολικός αριθμός των ανεπανόρθωτων ουκρανικών απωλειών μπορεί να εκτιμηθεί σε περίπου 32 χιλιάδες άτομα το μήνα.<br />Οι αιχμάλωτοι πολέμου ξεπερνούν τους 11.700.<br />Το War Tears κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «ακόμα και αν το Κίεβο καταφέρει να λύσει όλα τα προβλήματα που αντιμετώπισε κατά την εκπαίδευση του στρατιωτικού προσωπικού, τότε 500 χιλιάδες στρατιώτες που θα επιστρατευθούν θα είναι αρκετοί για περίπου 16 μήνες εχθροπραξιών, δηλαδή μέχρι το καλοκαίρι του 2025.<br /><img height="640" src="https://www.bankingnews.gr/image/pinakas_3.jpg" width="640" /><br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Όλεθρος από την κόλαση. 16.000 Ουκρανοί σκοτώνονται κάθε μήνα στον πόλεμο με τη Ρωσία, δεν θα έχει μείνει στρατιώτης το 2025.

Μαθηματικό μοντέλο της ανεξάρτητης ερευνητικής ομάδας War Tears επιβεβαιώνει ότι οι απώλειες των Ουκρανών ξεπέρασαν τον αριθμό του ενεργού σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Έσωσε την αμυντική βιομηχανία της Ευρώπης η Ουκρανία. Ποιοι κολοσσοί εύχονται να μην τελειώσει ο πόλεμος.

<img height="328" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/257bcd73934f67fd37bf40e626f68f04_XL.jpg" width="743" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι παγκόσμιες αμυντικές δαπάνες σημείωσαν ρεκόρ 2,2 τρισ. δολαρίων πέρυσι, ενώ στην Ευρώπη αυξήθηκαν στα 388 δισ. δολάρια.</span></h3>Δύο χρόνια μετά την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία, η αμυντική βιομηχανία της Ευρώπης ανθεί.<br />Η σύγκρουση και οι αυξανόμενες γεωπολιτικές εντάσεις, συμπεριλαμβανομένης της Μέσης Ανατολής, έχουν ενισχύσει τα βιβλία παραγγελιών μεγάλων εδραιωμένων παικτών και των προμηθευτών τους.<br />Οι παγκόσμιες αμυντικές δαπάνες σημείωσαν ρεκόρ 2,2 τρισ. δολαρίων πέρυσι, ενώ στην Ευρώπη αυξήθηκαν στα 388 δισ. δολάρια, επίπεδα που δεν είχαν παρατηρηθεί από τον Ψυχρό Πόλεμο, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών.<br />Αυτές οι νέες παραγγελίες έχουν μεταμορφώσει τις τύχες των βιομηχανιών στον τομέα της άμυνας της Ευρώπης, με το συνδυασμένο ανεκτέλεστο υπόλοιπο των επτά κορυφαίων εταιρειών της περιοχής στον τομέα - συμπεριλαμβανομένων των BAE Systems, Leonardo και Saab - να αυξάνεται σε υψηλά σχεδόν ρεκόρ άνω των 300 δισ. δολαρίων.<br />Ο πόλεμος στην Ουκρανία εξάντλησε απροσδόκητα τα εθνικά αποθέματα πυρομαχικών και άλλου πυροβολικού, προς όφελος όχι μόνο της γερμανικής Rheinmetall και της Σκανδιναβικής Nammo, αλλά και μικρότερων προμηθευτών, σύμφωνα με ανάλυση των Financial Times.<br />Οι δεσμεύσεις στρατιωτικών δαπανών από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν επίσης πυροδοτήσει το ενδιαφέρον για τον κλάδο, τον οποίο προηγουμένως είχαν αποφύγει πολλοί επενδυτές, με τις μετοχές των βιομηχανιών της περιοχής να ξεπερνούν αυτές των αντιπάλων τους στις ΗΠΑ.<div><br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/1_576.JPG" /><br /><br />Ποιες εταιρείες έχουν ωφεληθεί από τον πόλεμο<br /><br />Η Ουκρανία έχει αναγκάσει τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να αντιμετωπίσουν κάτι που οι κυβερνήσεις δεν είχαν σχεδιάσει ποτέ, ακόμη και κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, σύμφωνα με τον Trevor Taylor από το Royal United Services Institute: «Ένας διαρκής, συμβατικός πόλεμος στη στεριά».<br />Η ΕΕ δεσμεύτηκε να παραδώσει 1 εκατομμύριο βλήματα πυροβολικού στην Ουκρανία μέχρι το τέλος του Μαρτίου, έναν στόχο που έχει παραδεχτεί ότι δεν θα πετύχει.<br />Μεγάλο μέρος του αμυντικού τομέα έχει δυσκολευτεί να αυξήσει την παραγωγή αρκετά γρήγορα μετά από δεκαετίες υποεπενδύσεων.</div><div><br />Η τεράστια αύξηση της ζήτησης έχει στρέψει τα φώτα της δημοσιότητας στους τέσσερις κύριους παραγωγούς πυρομαχικών της Ευρώπης: τη γερμανική Rheinmetall, τη βρετανική BAE Systems, τη Γαλλία Nexter και τη Nammo, που ανήκουν στις κυβερνήσεις της Φινλανδίας και της Νορβηγίας.<br />Οι προμηθευτές εκρηκτικών και προωθητικών υλών, συμπεριλαμβανομένης της Chemring του Ηνωμένου Βασιλείου και της γαλλικής Eurenco, ήταν επίσης νικητές.<br />Από τους κυριότερους κατασκευαστές, η Rheinmetall έχει απολαύσει τη μεγαλύτερη αλλαγή στην τύχη της, καθώς ήταν παραγκωνισμένη από πολλούς επενδυτές για ηθικούς λόγους.<br />Πλέον είναι το αστέρι της νέας αμυντικής εποχής της χώρας.<br />«Πριν από μερικούς μήνες, οι άνθρωποι ήθελαν να μας απαγορεύσουν, για να πουν ότι αυτή είναι μια πολύ κακή βιομηχανία, είναι μια επιβλαβής βιομηχανία», δήλωσε στους Financial Times ο Διευθύνων Σύμβουλος Armin Papperger λίγο μετά την ανακοίνωση της Γερμανίας το 2022 ότι θα εισφέρει 100 δισεκατομμύρια ευρώ στην άμυνα ως απάντηση για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.<br />«Είναι ένας εντελώς διαφορετικός κόσμος τώρα».<br />Οι μετοχές της Rheinmetall τετραπλασιάστηκαν κατά τη διάρκεια της περιόδου, εκτοξεύοντας την εταιρεία στον γερμανικό δείκτη Dax blue-chip.<br /><br /><img height="640" src="https://www.ft.com/__origami/service/image/v2/images/raw/https%3A%2F%2Fd6c748xw2pzm8.cloudfront.net%2Fprod%2Febd1fa90-d0e1-11ee-bee7-b9e29a307b03-standard.png?source=next-article&fit=scale-down&quality=highest&width=700&dpr=1" width="614" /><br /><br /></div><div>Η Nexter, εν τω μεταξύ, έχει αυξήσει την παραγωγή του οβιδοφόρου Caesar - ενός εκτοξευτήρα πυροβολικού μεγάλης εμβέλειας - που έχει αποδειχθεί πολύτιμο για την Ουκρανία στο πεδίο της μάχης.<br />Οι περιουσίες των μικρότερων κατασκευαστών έχουν επίσης ενισχυθεί.<br />Η William Cook, μια οικογενειακή βρετανική κατασκευάστρια εταιρεία, είδε τα έσοδα από τις αμυντικές της δραστηριότητες να αυξάνονται κατά 20% από το 2022 έως το 2023 χάρη σε ένα συμβόλαιο της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου για την προμήθεια ανταλλακτικών τροχιών στην Ουκρανία για τα τεθωρακισμένα της σοβιετικής εποχής.<br />Η Susanne Wiegand, διευθύνουσα σύμβουλος του βαυαρικού αμυντικού προμηθευτή Renk, που κατασκευάζει κιβώτια ταχυτήτων για άρματα μάχης και φρεγάτες, είπε ότι η ταχύτητα με την οποία οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις προσπαθούσαν να ενισχύσουν τις στρατιωτικές τους ικανότητες θα ενθαρρύνει μεγαλύτερη τυποποίηση.<br />Αυτό θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση των σημείων συμφόρησης στις αλυσίδες εφοδιασμού στον τομέα της άμυνας και θα επιτρέψει στις εταιρείες να αναπτυχθούν, είπε.<br /><br />"Ευλογία" για συστήματα αεράμυνας και πυραυλικής άμυνας<br /><br />Ενώ η κρίση πυρομαχικών έχει φέρει στο προσκήνιο τους εθνικούς κατασκευαστές όπλων, το ανανεωμένο ενδιαφέρον μεταξύ των ευρωπαϊκών εθνών για τις δυνατότητες αεράμυνας και πυραυλικής άμυνας έχει αποδειχθεί ευεργέτημα για τους κατασκευαστές της περιοχής.<br />Ο Σουηδός πρωταθλητής άμυνας Saab μπορεί να είναι περισσότερο γνωστός ως ο κατασκευαστής του μαχητικού αεροσκάφους Gripen, αλλά, σύμφωνα με τον Sash Tusa της ερευνητικής εταιρείας Agency Partners στο Λονδίνο, τα άλλα όπλα του «έχουν πραγματικά τεράστια ζήτηση λόγω της Ουκρανίας».<br />Μεταξύ των προϊόντων της Saab, ξεχώριζε ο αντιαρματικός πύραυλος NLAW, ο οποίος είχε σταλεί στην Ουκρανία από το Ηνωμένο Βασίλειο, είπε ο Tusa.<br />Περιέγραψε τα ραντάρ αεράμυνας της εταιρείας ως «ένα άλλο ολοκληρωμένο προϊόν για τις δύο πρώτες δεκαετίες του αιώνα», όταν «κυριολεκτικά κανείς δεν νοιαζόταν για την επίγεια αεροπορική άμυνα, επειδή «είχαμε» αεροπορική υπεροχή και κανένας από τους πολέμους που είχαμε πολεμήσει (Ιράκ, Αφγανιστάν) είχε αεροπορία».</div><div><br />Αφού εξασφάλισε παραγγελίες ύψους 9 δισ. ευρώ το 2022, ο μεγαλύτερος κατασκευαστής πυραύλων της Ευρώπης MBDA, που ανήκει στην BAE Systems, την Airbus και την ιταλική Leonardo, πέρυσι συμφώνησε 6 δισεκατομμύρια λίρες σε συμβόλαια για εξοπλισμό αεράμυνας με την Πολωνία, καθώς και συμβόλαια με τη Γερμανία και τη Γαλλία.<br />«Βλέπουμε μια ταχεία εξέλιξη των απειλών στο πεδίο της μάχης που η βιομηχανία πρέπει να προσαρμοστεί για να αντιμετωπίσει.<br />Ο εξοπλισμός αεράμυνας έχει μεγάλη ζήτηση», δήλωσε ο Éric Béranger, διευθύνων σύμβουλος της MBDA.<br />Η γερμανική Hensoldt, η οποία παράγει ραντάρ αεράμυνας καθώς και αισθητήρες, έχει επίσης δει τη ζήτηση για τα προϊόντα της να αυξάνεται.<br />Ο διευθύνων σύμβουλός της Thomas Müller πέρυσι είπε ότι η εταιρεία παράγει ραντάρ χωρίς προπαραγγελίες – κάτι που θα ήταν αδιανόητο πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία.<br />Άλλοι δικαιούχοι περιλαμβάνουν τον όμιλο αμυντικών ηλεκτρονικών ειδών Thales με έδρα το Παρίσι.<br />Προμηθεύει εξαρτήματα για το αεροσκάφος Rafale της Dassault Aviation, καθώς και εξοπλισμό επικοινωνιών για στρατούς και ραντάρ για πυραύλους εδάφους-αέρος, και συναρμολογεί το NLAW για το Ηνωμένο Βασίλειο στην τοποθεσία του στο Μπέλφαστ.<br /><br />Πώς οδήγησε η Ουκρανία την αμυντική τεχνολογία;<br /><br />Η Ουκρανία έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί πεδίο δοκιμών για καινοτόμες τεχνολογίες όπως αισθητήρες, ρομποτική και μη επανδρωμένα συστήματα.<br />Ορισμένα από αυτά έχουν αναπτυχθεί από μικρότερες εταιρείες που ηγούνται της τεχνολογίας.<br />Ο Gundbert Scherf, συν-διευθύνων σύμβουλος της start-up ευρωπαϊκής αμυντικής τεχνολογίας Helsing, είπε ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία έδειξε ότι οι νέοι καινοτόμοι μπορούσαν να συνεργαστούν με παραδοσιακούς κύριους εργολάβους και όχι ως ανταγωνιστές.<br />Η Helsing, η οποία ιδρύθηκε το 2021, χρησιμοποιεί τεχνητή νοημοσύνη για να επεξεργάζεται τεράστιες ποσότητες δεδομένων και να αναλύει πληροφορίες για να δημιουργήσει εικόνες από πεδία μάχης σε πραγματικό χρόνο.<br />Η Ουκρανία «προχωρά με τέτοια ταχύτητα, οι κύκλοι καινοτομίας είναι τρεις έως έξι μήνες», πρόσθεσε.<br />Ο πόλεμος παρουσίαζε τα «καλύτερα και των δύο κόσμων: χρειάζεστε τη μοναδική ικανότητα των prime για παραγωγή σε κλίμακα και ενσωμάτωση, σε συνδυασμό με το λογισμικό και την ικανότητα των εταιρειών τεχνητής νοημοσύνης να καινοτομούν με ταχύτητα».<br />Η ταχεία ανάπτυξη των προϊόντων τους από αυτές τις μικρότερες εταιρείες στην Ουκρανία υπογραμμίζει τις αλλαγές που σαρώνουν την αμυντική βιομηχανία.<br />Το Tekever, με δραστηριότητες στην Πορτογαλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, ήταν μεταξύ πολλών κατασκευαστών μικρών drone που χρησιμοποίησαν την Ουκρανία ως εφαλτήριο.<br />Η εταιρεία έχει αναπτύξει πολιτικά και στρατιωτικά μη επανδρωμένα εναέρια συστήματα.<br /><br /><img height="640" src="https://www.bankingnews.gr/image/2_412.JPG" width="627" /><br /><br /></div><div>Οι αμυντικές προμήθειες θα πρέπει επίσης να προσαρμοστούν ώστε να συμβαδίζουν με τις ραγδαίες προόδους που προσφέρουν οι πιο ευέλικτες εταιρείες τεχνολογίας.<br />Η στροφή προς «συσκευές με δυνατότητα λογισμικού απαιτεί ευέλικτους, επαναληπτικούς κύκλους ανάπτυξης», δήλωσε ο Ricardo Mendes, Διευθύνων Σύμβουλος της Tekever.<br />Άλλες start-ups με προϊόντα που αναπτύσσονται στην Ουκρανία περιλαμβάνουν την Milrem Robotics της Εσθονίας, τα αυτόνομα οχήματα της οποίας χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά θυμάτων και την εκκαθάριση διαδρομών για στρατιώτες στο πεδίο της μάχης.<br />Μια πλατφόρμα επιτήρησης που κατασκευάστηκε από τον όμιλο MARSS με έδρα το Μονακό προστατεύει κρίσιμες υποδομές στην Ουκρανία από απειλές όπως τα drones.<br />Η πρόκληση για τα τμήματα αμυντικών προμηθειών ήταν να ενημερώνονται για τις τεχνολογικές εξελίξεις, δήλωσε η Cynthia Cook στο κέντρο σκέψης των ΗΠΑ στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών.<br />Μπορεί να χρειαστούν έως και πέντε χρόνια πριν καν ξεκινήσει ένα νέο πρόγραμμα λόγω της λήψης αποφάσεων για συγκεκριμένες απαιτήσεις που ακολουθείται από την εξασφάλιση της απαιτούμενης χρηματοδότησης.<br />«Μέχρι τότε υπάρχει μια νέα τεχνολογία».</div><div><br /><img height="640" src="https://www.ft.com/__origami/service/image/v2/images/raw/https%3A%2F%2Fd6c748xw2pzm8.cloudfront.net%2Fprod%2Fee022b90-d0e2-11ee-8bfb-d17a4b763097-standard.png?source=next-article&fit=scale-down&quality=highest&width=700&dpr=1" width="572" /><br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Έσωσε την αμυντική βιομηχανία της Ευρώπης η Ουκρανία. Ποιοι κολοσσοί εύχονται να μην τελειώσει ο πόλεμος.

Οι παγκόσμιες αμυντικές δαπάνες σημείωσαν ρεκόρ 2,2 τρισ. δολαρίων πέρυσι, ενώ στην Ευρώπη αυξήθηκαν στα 388 δισ. δολάρια. Δύο χρόνια μετά τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο πόλεμος «χτυπάει την πόρτα» της Αιγύπτου.

<a href="https://static.dw.com/image/68311079_1004.webp"><img border="0" height="320" src="https://static.dw.com/image/68311079_1004.webp" width="710" /></a><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Με την επίθεση του Ισραήλ στη νότια Γάζα ο πόλεμος θα φτάσει στο κατώφλι της Αιγύπτου. Μπορεί να απειληθεί η ειρήνη μεταξύ των δύο κρατών;</span></h3><div><b>Γιοχάνες Σαντέκ,| Γκρέγκορ Μάγιερ </b><br />Τσιμεντένια τείχη, συρματοπλέγματα, τμήματα με νέους τοίχους και ατσάλινα φράγματα: το πέρασμα της Ράφα μεταξύ της Αιγύπτου και της Λωρίδας της Γάζας πρόκειται να γίνει απροσπέλαστο. Οι εργασίες έχουν ήδη αρχίσει και οι άνθρωποι στην Αίγυπτο είναι ανήσυχοι εν αναμονή της προαναγγελθείσας επίθεσης του ισραηλινού στρατού στα νότια της Γάζας – ακριβώς πίσω από το τείχος, στο κατώφλι τους.</div><div><br />Με την προέλαση των ισραηλινών στρατευμάτων στη Ράφα ο πόλεμος μεταφέρεται ακριβώς δίπλα στην αιγυπτιακή επικράτεια. Στο Κάιρο εντείνεται η ανησυχία πως πολλοί εκ του 1,5 εκατομμυρίου Παλαιστινίων που βρίσκονται στη Ράφα θα επιδιώξουν να περάσουν τα σύνορα προς την Αίγυπτο. Και τότε, εάν προσγειωθούν ισραηλινές σφαίρες σε αιγυπτιακό έδαφος – ακόμη και ακούσια – η συνθήκη ειρήνης μεταξύ των δύο κρατών, που ισχύει από το 1979, θα δοκιμαστεί σοβαρά.</div><div><br />Όταν υπογράφηκε η συνθήκη αυτή πριν από 45 χρόνια, έπειτα από τέσσερις αιματηρούς πολέμους στη Μέση Ανατολή, ήταν η πρώτη φορά που μία αραβική χώρα αναγνώρισε το Ισραήλ – το οποίο με τη σειρά του αποσύρθηκε από τη χερσόνησο του Σινά, που τελούσε υπό κατοχή από το 1967. Αν και μέχρι σήμερα επικρατεί μία «ψυχρή ειρήνη», η συνθήκη οδήγησε σε κάθε περίπτωση τα δύο κράτη σε μία συγκριτικά σταθερή γειτνίαση.</div><div><br />Αποφασισμένο για επιχείρηση στη Ράφα το Ισραήλ</div><div><br />Τώρα η ισραηλινή ηγεσία δεν προτίθεται να τερματίσει τον πόλεμο στη Γάζα και είναι αποφασισμένη να επιτεθεί στη Ράφα. «Είναι αδύνατο να επιτευχθεί ο πολεμικός στόχος της εξάλειψης της Χαμάς, ενώ τέσσερα τάγματα της οργάνωσης βρίσκονται στη Ράφα», δήλωσε ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου στις 9 Φεβρουαρίου, ανακοινώνοντας επιπλέον πως έχει διατάξει τον στρατό να ξεκινήσει τον σχεδιασμό της επίθεσης – συμπεριλαμβανομένου ενός τρόπου για την εκκένωση του 1,5 εκατομμυρίου αμάχων.</div><div><br />Η ανακοίνωση του Ισραηλινού πρωθυπουργού προκάλεσε έντονες αντιδράσεις διεθνώς. Ο Γενικός Γραμματέας του Ο.Η.Ε. Αντόνιο Γκουτέρες προειδοποίησε πως οι συνέπειες μίας τέτοιας εξέλιξης θα είναι «καταστροφικές», ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν έκανε λόγο για μία «καταστροφή νέων διαστάσεων», ενώ ο πρόεδρος των Η.Π.Α. Τζο Μπάιντεν ζήτησε τη διαμόρφωση ενός «αξιόπιστου σχεδίου» για την προστασία των αμάχων. Ο Νετανιάχου από την πλευρά του δήλωσε το περασμένο Σάββατο (17 Φεβρουαρίου) πως το Ισραήλ δεν θα ενδώσει στην πίεση από τη διεθνή κοινότητα. «Όποιος θέλει να εμποδίσει την επιχείρησή μας στη Ράφα, μας λέει ουσιαστικά "Χάστε τον πόλεμο”».</div><div><br /></div><div>Η έκρυθμη κατάσταση γεννά πολλά ερωτήματα.</div><div><br />Πολλά ζητήματα παραμένουν πάντως ανοιχτά. Πώς θα μεταφερθούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, μεταξύ των οποίων υπάρχουν πολλοί τραυματίες, άρρωστοι και παιδιά; Προς τα πού θα μετακινηθούν οι πληγέντες; Και πώς θα τους παρασχεθεί ανθρωπιστική βοήθεια εκεί που θα πάνε;<br />Αυτά είναι ερωτήματα που απασχολούν και το Κάιρο. Στην Αίγυπτο φέρεται να έχει διαμορφωθεί μία ουδέτερη ζώνη στην οποία θα μπορούν να φιλοξενηθούν μέχρι και 100.000 άνθρωποι σε κτήρια και σκηνές – σύμφωνα με το Ίδρυμα Σινά για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Wall Street Journal η ζώνη αυτή θα αποτελεί ουσιαστικά ένα τεράστιο στρατόπεδο υποδοχής Παλαιστινίων, το οποίο θα περιβάλλεται από τείχος ύψους επτά μέτρων.</div><div><br />Ωστόσο ο επικεφαλής της Κρατικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (SIS), Ντιάα Ράσβαν, απέρριψε τις σχετικές αναφορές εξηγώντας πως η ζώνη και το τείχος είχαν κατασκευαστεί πολύ προτού ξεκινήσει ο πόλεμος. Ο δε κυβερνήτης του Βορείου Σινά, Μοχάμεντ Σούσα, εξήγησε πως πρόκειται για μία «ζώνη υλικοτεχνικής υποστήριξης», η οποία διευκολύνει τις παραδόσεις βοήθειας στη Γάζα φιλοξενώντας αποθήκες, χώρους στάθμευσης φορτηγών και καταλύματα για τους οδηγούς. Όπως τόνισε ακόμη ο Σούσα, δεν πρόκειται εξάλλου να επιτραπεί καμία «αναγκαστική μετανάστευση» Παλαιστινίων προς την Αίγυπτο.</div><div><br />Απειλείται η ειρήνη μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ;</div><div><br />Στους διπλωματικούς κύκλους αναφέρεται πως το Κάιρο έχει ήδη προειδοποιήσει πως εάν το Ισραήλ επιδιώξει με κάποιον τρόπο να εξωθήσει τους Παλαιστινίους να περάσουν τα σύνορα του Σινά, η Αίγυπτος θα θεωρήσει την πράξη αυτή ως παραβίαση της κοινής συνθήκης ειρήνης – απειλώντας επιπλέον πως μπορεί και να αναστείλει τη συνθήκη. Μάλιστα, όπως έγινε γνωστό την Κυριακή (18 Φεβρουαρίου), η Αίγυπτος θέλει να φέρει το Ισραήλ ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου, του ανώτατου δικαστηρίου των Ηνωμένων Εθνών, με την κατηγορία πως οι πρακτικές του στα παλαιστινιακά εδάφη παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο.Τα μέτρα ασφαλείας στη Ράφα ενισχύονται ακόμη περισσότερο .</div><div><br />Από τον Οκτώβριο υπήρχαν ενδείξεις πως ο πόλεμος θα μπορούσε σύντομα να περάσει τα σύνορα: ισραηλινά πυρά έπληξαν ένα αιγυπτιακό φυλάκιο και θραύσματα από το βλήμα του ισραηλινού άρματος μάχης τραυμάτισαν ελαφρά κάποιους από τους συνοριοφύλακες. Ο ισραηλινός στρατός έκανε λόγο για λάθος και απολογήθηκε, με την Αίγυπτο να ανακοινώνει αργότερα πως ισραηλινά στρατιωτικά αεροσκάφη «είχαν βομβαρδίσει τέσσερις φορές» το πέρασμα της Ράφα.</div><div><br />Αίγυπτος και Ισραήλ έχουν κοινά συμφέροντα</div><div><br />Ένα ακόμη ερώτημα που υπάρχει αφορά το περιθώριο κινήσεων που έχει το Ισραήλ, δίχως να προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά στις σχέσεις του με την Αίγυπτο. Μεταξύ των δύο κρατών θεωρείται πως υπάρχει εμπιστοσύνη για τη συνεργασία σε θέματα ασφαλείας στα σύνορα της Γάζας και στον διάδρομο της Φιλαδέλφειας – μία στενή λωρίδα γης μήκους 14 χιλιομέτρων στα σύνορα μεταξύ της Λωρίδας της Γάζας και της Αιγύπτου, η οποία από το 2005 και την απόσυρση των Ισραηλινών ελέγχεται από περίπου 750 Αιγυπτίους συνοριοφύλακες.</div><div><br />«Αμφότερες οι χώρες έχουν μία μακρά λίστα κοινών συμφερόντων», γράφει η ισραηλινή δεξαμενή σκέψης INSS. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγεται και «η επιθυμία να αποδυναμωθεί η Χαμάς στη Γάζα και να αποστρατιωτικοποιηθεί η Λωρίδα της Γάζας», καθώς και να αποτραπεί η διαμόρφωση μίας «φωλιάς τρομοκρατών» στην παράκτια περιοχή που θα απειλεί και τα δύο κράτη.<br />Η αιγυπτιακή πλευρά ελπίζει πως το Ισραήλ θα αντιληφθεί παρομοίως τη σημασία των συνόρων. Όπως δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Αιγύπτου, Σαμίχ Σούκρι, σε επίσκεψή του στη Λιουμπλιάνα, «η Αίγυπτος θα σεβαστεί τη συνθήκη ειρήνης που έχει θεσπιστεί εδώ και περισσότερα από 40 χρόνια, για όσο διάστημα πράττει το ίδιο και το Ισραήλ».<br /><br /></div><div><a href="https://www.dw.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο πόλεμος «χτυπάει την πόρτα» της Αιγύπτου.

Με την επίθεση του Ισραήλ στη νότια Γάζα ο πόλεμος θα φτάσει στο κατώφλι της Αιγύπτου. Μπορεί να απειληθεί η ειρήνη μεταξύ των δύο κρατών; Γ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μαγειρεύονται οι "Πρέσπες της Αν. Μεσογείου" με μειωμένη ή καθόλου επήρεια των νησιών!

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTV3SLT2-CZ-3USqbLlfUSg2jRTTWrXKEiRLZEivRYLcdXS-7b1SAGUp7pUoCIkr_Q7lwiycsJ5nXdQqoYUAAibuq6kQelYxcxIQpIfceW_x_WBPwsHgKVFQzmePXeBiMgsqBTJfi0KFNymcuOsVzGV0WgubKPGhYVScrTPqO3klMRsnnqY2T5Zeujn4Y/s801/40.jpg"><img border="0" height="419" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTV3SLT2-CZ-3USqbLlfUSg2jRTTWrXKEiRLZEivRYLcdXS-7b1SAGUp7pUoCIkr_Q7lwiycsJ5nXdQqoYUAAibuq6kQelYxcxIQpIfceW_x_WBPwsHgKVFQzmePXeBiMgsqBTJfi0KFNymcuOsVzGV0WgubKPGhYVScrTPqO3klMRsnnqY2T5Zeujn4Y/w705-h419/40.jpg" width="705" /></a><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">"Μαγειρεύονται διευθετήσεις στα ελληνοτουρκικά"</span></h3><div><b>Δημήτρης Μηλάκας</b><br />Σημαντικότερη, για τις εξελίξεις στην περιοχή, και από την πρόσφατη επίσκεψη του Ερντογάν στην Αθήνα είναι η επίσκεψη (έπειτα από 12 χρόνια) του Τούρκου Προέδρου στην Αίγυπτο, η οποία βάζει τέλος σε μια αντιπαράθεση μεταξύ δύο «παικτών» με καθοριστικό ρόλο στην ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Το απτό κίνητρο των δύο χωρών για να ακολουθήσουν έναν δρόμο προσέγγισης είναι τα πλούσια κοιτάσματα στην ανατολική Μεσόγειο, οι ταχύτατες διαδικασίες για την εκμετάλλευσή τους που βρίσκονται σε εξέλιξη και ο «αμερικανικός καταλύτης» που βιάζεται να αποκαταστήσει την ομαλότητα στην περιοχή υπό τον έλεγχο, προφανώς, της Ουάσιγκτον.<br /><br />Για τους Αμερικανούς ο έλεγχος (ή η συγκράτηση) της Τουρκίας σε δυτική τροχιά είναι μείζονος σημασίας διπλωματικό εγχείρημα, καθώς μόνο έτσι μπορεί να εξασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία του ΝΑΤΟ, το οποίο σε τελική ανάλυση αποτελεί την απτή έκφραση της «πειθούς» των αμερικανικών επιχειρημάτων/συμφερόντων.<br /><br />Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος της έντονης αμερικανικής παρασκηνιακής ανάμειξης στη διαδικασία της ελληνοτουρκικής προσέγγισης, η οποία δρομολογήθηκε αμέσως μετά την κρίση με το «Ορούτς Ρέις» που το καλοκαίρι του 2020 χαρτογράφησε την υφαλοκρηπίδα στην ανατολική Μεσόγειο φτάνοντας μέχρι και 6,5 μίλια από τις ακτές (Ρόδος, Καστελλόριζο, Κάρπαθος, Κρήτη) των ελληνικών νησιών.<br /><br />Τα αμερικανικά… επιχειρήματα «έπεισαν» την ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει σε βάθος συζητήσεις (που εξελίσσονται μυστικά διμερώς υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ) για τη μείωση του στρατιωτικού αποτυπώματος στην ελληνοτουρκική μεθόριο.<br /><br />Η πρόοδος αυτών των συζητήσεων φαίνεται από την απομάκρυνση βασικών στοιχείων της αεράμυνας στα ελληνικά νησιά (υπό το πρόσχημα της παροχής στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία) αλλά και από τη Διακήρυξη των Αθηνών που υπέγραψαν Μητσοτάκης και Ερντογάν κατά την επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου στην Αθήνα, οδηγώντας τις ελληνοτουρκικές σχέσεις σε πορεία προσέγγισης.<br /><br />Ερντογάν και Σίσι<br /><br />Οι Αμερικανοί, έχοντας την πιεστική ανάγκη να διαπραγματευτούν με τον Ερντογάν (ο οποίος εργάζεται για την ανάδειξη του αυτόνομου περιφερειακού ρόλου της χώρας του), αξιοποιούν τις ελεγχόμενες/υποτελείς χώρες, όπως η Ελλάδα και η Αίγυπτος.<br /><br />Η Ελλάδα ήδη εκπλήρωσε τις αμερικανικές απαιτήσεις δεχόμενη να συζητήσει την τουρκική ατζέντα διεκδικήσεων, συμπεριλαμβανομένης και της μείωσης του στρατιωτικού της αποτυπώματος στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Η Αίγυπτος, από την πλευρά της, έχει μεγάλο (ενεργειακό) κίνητρο να αναλάβει πρωτοβουλίες για διευθετήσεις και διανομές στην ενεργειακά πλούσια περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, όπου συγκρούονται τα συμφέροντα της Ελλάδας, της Τουρκίας, της Κύπρου αλλά και της (διχοτομημένης) Λιβύης. Το επιπρόσθετο κίνητρο που οι ΗΠΑ δίνουν σ’ αυτές τις χώρες που παίζουν ή θέλουν να παίξουν ηγετικό ρόλο στον μουσουλμανικό κόσμο είναι οι πιέσεις που ασκούν πια στο Ισραήλ (λόγω και της πολιτικής μάχης των επερχόμενων προεδρικών εκλογών) να σταματήσει τον καθολικό εκτοπισμό των Παλαιστινίων από τη Λωρίδα της Γάζας.<br /><br />Επικίνδυνο σενάριο<br /><br />Έμπειροι διπλωμάτες στην Αθήνα (που μπορούν να έχουν αίσθηση των μυστικών ελληνοτουρκικών διαπραγματεύσεων) εκτιμούν πως η κυβέρνηση έχει δρομολογήσει την εμφάνιση μιας μείζονος σημασίας διευθέτησης, η οποία προϋποθέτει υποχωρήσεις σε θέματα κυριαρχίας (μειωμένη ή καθόλου επήρεια των νησιών σε ΑΟΖ) στην ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η εσωτερική πολιτική σκηνή είναι σε τέτοια κατάσταση, που επιτρέπει στην κυβέρνηση Μητσοτάκη να προχωρήσει σε «γενναίες» κινήσεις, καθώς δεν έχει κανέναν υπολογίσιμο αντίπαλο στην αντιπολίτευση, παρά μόνο ίσως κάποιες εσωτερικές γκρίνιες (Σαμαράς για παράδειγμα), οι οποίες εκτιμάται πως είναι διαχειρίσιμες.<br /><br />Επιπροσθέτως οι ίδιες πηγές θεωρούν (με βάση και αυτά που ακούν από υψηλόβαθμους Ευρωπαίους συναδέλφους τους) ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει πάντα ανοιχτό το ενδεχόμενο της μεταπήδησής του σε σπουδαία ευρωπαϊκή καρέκλα, που θα του δοθεί ως επιστέγασμα των προσπαθειών του για τη διευθέτηση των προβλημάτων και τη διανομή των εξαιρετικά πλούσιων ενεργειακών πόρων στην ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Ο τουρκικός χαβάς<br /><br />Παρά τη δρομολόγηση μιας διαδικασίας ευρύτερων διευθετήσεων στην περιοχή (και ενδεχομένως ακριβώς εξαιτίας αυτών των επικείμενων διευθετήσεων), η Άγκυρα δεν σταματά να υπενθυμίζει και να τοποθετεί στο τραπέζι (έτσι ώστε να ακούγονται δημόσια) τις πάγιες διεκδικήσεις της σε βάρος της Ελλάδας.<br /><br />Έτσι, παρά το γεγονός ότι μετά τη Διακήρυξη των Αθηνών τα ελληνοτουρκικά πλέουν σε ήρεμα νερά, η Τουρκία το τελευταίο διάστημα με Νavtex που εκδίδει υπενθυμίζει ότι: <br />-Τα νησιά δεν έχουν επιρροή σε ΑΟΖ (τουρκική antinavtex σε απάντηση ελληνικής Νavtex για πραγματοποίηση αεροναυτικών ασκήσεων νοτιοανατολικά της Καρπάθου).<br />-Το σύνολο των ελληνικών νησιών που βρίσκονται κοντά στα παράλια της Τουρκίας, από τη Λήμνο μέχρι και το Καστελλόριζο, είναι παρανόμως (με βάση τις συνθήκες που παραχωρήθηκαν στη χώρα μας, σύμφωνα με την τουρκική εκδοχή) στρατιωτικοποιημένα.<br /><br />Τα μηνύματα για την αμερικανική προσπάθεια να «μαζέψει» τις εξελίξεις στην περιοχή είναι ευανάγνωστα, όπως ξεκάθαρη είναι και η επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης να κινηθεί αδιαμαρτύρητα πίσω από το άρμα των αμερικανικών συμφερόντων. Μόνο που, όπως διδάσκει η Ιστορία, οι ΗΠΑ όταν έχουν να διαλέξουν μεταξύ δύο «πελατών» τους πάντα επιλέγουν να στηρίζουν τον ισχυρότερο. Ο πρωθυπουργός, προφανώς, γνωρίζει και ενδεχομένως κατανοεί πολύ καλύτερα από τον καθένα τις αμερικανικές πρακτικές και ανάγκες. Γνωρίζει επίσης πως χωρίς αντίπαλο πολιτικό δέος στο εσωτερικό της χώρας είναι η ιδανική στιγμή να δρομολογήσει συμφωνίες που σε καμιά άλλη συγκυρία δεν θα ήταν εφικτές…<br /><br /></div><div><a href="https://www.topontiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μαγειρεύονται οι "Πρέσπες της Αν. Μεσογείου" με μειωμένη ή καθόλου επήρεια των νησιών!

"Μαγειρεύονται διευθετήσεις στα ελληνοτουρκικά" Δημήτρης Μηλάκας Σημαντικότερη, για τις εξελίξεις στην περιοχή, και από την πρόσφα...

Διαβάστε την συνέχεια

Παγκόσμια φτώχεια-Ο πλανήτης είναι χρεοκοπημένος με δυσθεώρητο χρέος 313 τρισ. δολάρια-Μόνη λύση η διαγραφή όπως και του Ελληνικού.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-02/5683568mm.jpg?itok=0v-7q9U4" width="719" /><br /><br />Eurostat: «Πρωταθλήτρια» η Ελλάδα στο δημόσιο χρέος<br /><br />Το υψηλότερο χρέος στην Ευρώπη είναι το ελληνικό σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα η Eurostat, ενώ την ίδια στιγμή το παγκόσμιο χρέος έχει φτάσει στο Γαλαξία της Ανδρομέδας φτάνοντας το δυσθεώρητο ύψος των 313 τρισ δολάρια.<div><br />Με αυτό το δεδομένο και την τάση μεγάλες χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ινδία να έχουν τεράστια χρέη, η Ελλάδα μοιάζει με νάνο από τον οποίο οι παγκόσμιοι πιστωτές ζητούν το ακατόρθωτο, με την αποπληρωμή του χρέους μας.<br /><br />Με δεδομένους τους κινδύνους για την πορεία του ελληνικού δημοσίου χρέους, καθότι αυτό παραμένει σε δυσθεώρητο ύψος, εκφράζονται φόβοι για προβλήματα αποπληρωμών από χώρες στυλοβάτες της παγκόσμιας οικονομίας.<br /><br />Αντί να καθίσουν κάτω οι G-20 και οι G-7, οι BRICS, μαζί με την παγκόσμια τράπεζα και το ΔΝΤ και να αποφασίσουν διαγραφή του διαγαλαξιακού χρέους των χωρών στον πλανήτη μας, μέσα σε αυτό και της Ελλάδος, προσπαθούν να δώσουν δήθεν μικρές εικόνες ανάκαμψης κάποιων χωρών κατά διαστήματα, ενώ η αλήθεια είναι γνωστή σε όλους. <br /><br />Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση τότε θα ξεκινήσουν να σκάνε οι "βόμβες" του χρέους, ή μία μετά την άλλη, ισοπεδώνοντας τις ζωές δισεκατομμυρίων ανθρώπων, ενώ την ίδια περίοδο παίζονται τεράστια παιχνίδια με τον επισιτισμό σε Ευρώπη, Αφρική και Ασία. <br /><br />Το παγκόσμιο χρέος αγγίζει νέο ρεκόρ στα 313 τρισεκατομμύρια δολάρια, αναφέρουν έγκυρες ιστοσελίδες επικαλούμενους ειδικούς <br /><br />Τα επίπεδα του <a href="https://www.telegraph.co.uk/business/2024/02/21/global-debt-surges-record-high-borrowing-costs-bite/">παγκόσμιου χρέους </a>έφθασαν σε νέο υψηλό ρεκόρ των 313 τρισεκατομμυρίων δολαρίων το 2023, με τις αναπτυσσόμενες οικονομίες να κλιμακώνονται σε νέα κορυφή για την αναλογία του χρέους προς το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν τους, σύμφωνα με μελέτη.<br /><br />Το Institute of International Finance (IIF), ένας εμπορικός όμιλος χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, ανακοίνωσε την Τετάρτη ότι το παγκόσμιο χρέος αυξήθηκε κατά πάνω από 15 τρισεκατομμύρια δολάρια μόνο το τελευταίο τρίμηνο του 2023 από έτος σε έτος.<br /><br />Ο αριθμός ήταν περίπου 210 τρισεκατομμύρια δολάρια σχεδόν πριν από μια δεκαετία, σύμφωνα με τα στοιχεία.<br />«Περίπου το 55% αυτής της αύξησης προήλθε από ώριμες αγορές, κυρίως από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία και τη Γερμανία», ανέφερε η IIF στο Global Debt Monitor, προσθέτοντας ότι ο λόγος παγκόσμιου χρέους προς ΑΕΠ μειώθηκε κατά περίπου 2 ποσοστιαίες μονάδες σε σχεδόν 330% το 2023.<br /><br />Ενώ η μείωση αυτού του δείκτη ήταν «ιδιαίτερα αξιοσημείωτη» στις ανεπτυγμένες χώρες, ορισμένες αναδυόμενες αγορές είδαν νέα υψηλά στην ανάγνωση που δείχνει την ικανότητα μιας χώρας να αποπληρώσει χρέη.<br /><br />Η Ινδία, η Αργεντινή, η Κίνα, η Ρωσία, η Μαλαισία και η Νότια Αφρική κατέγραψαν τις μεγαλύτερες αυξήσεις, σηματοδοτώντας πιθανές αυξανόμενες προκλήσεις στην αποπληρωμή του χρέους.<br /><br />«Με τις μειώσεις των επιτοκίων της Fed στον ορίζοντα, η αβεβαιότητα γύρω από την τροχιά των επιτοκίων πολιτικής των ΗΠΑ και του δολαρίου ΗΠΑ θα μπορούσε να αυξήσει περαιτέρω την αστάθεια της αγοράς και να προκαλέσει αυστηρότερους όρους χρηματοδότησης για χώρες με σχετικά υψηλή εξάρτηση από εξωτερικό δανεισμό», ανέφερε η έκθεση.<br /><br />Το IIF πρόσθεσε ότι η παγκόσμια οικονομία αποδεικνύεται «ανθεκτική» στην αστάθεια του κόστους δανεισμού, οδηγώντας σε ανάκαμψη του επενδυτικού κλίματος.<br /><br />Η όρεξη για δανεισμό αυξάνεται ιδιαίτερα στις αναδυόμενες αγορές το 2024, καθώς ο όγκος των διεθνών εκδόσεων κρατικών ομολόγων έχει αυξηθεί.<br /><br />Η αρχή της χρονιάς, γενικά μια πολυάσχολη εποχή για πωλήσεις χρέους όλων των ειδών, κατέγραψε χώρες σαν την Σαουδική Αραβία, το Μεξικό, την Ουγγαρία, τη Ρουμανία να εκδίδουν μια σειρά από άλλες εκδόσεις ομολόγων, οι οποίες σημείωσαν ρεκόρ όλων των εποχών τον Ιανουάριο στα 47 δολάρια δισεκατομμύριο.<br /><br />«Αν διατηρηθεί, αυτό το αισιόδοξο κλίμα θα πρέπει επίσης να αναστρέψει τη συνεχιζόμενη απομόχλευση από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τις μη χρηματοπιστωτικές εταιρείες σε ώριμες αγορές, οι οποίες είναι τώρα λιγότερο χρεωμένες από ό,τι στην περίοδο πριν από την πανδημία».<br /><br />Το IIF, ωστόσο, εξέφρασε την ανησυχία του για πιθανή αναζωπύρωση των πληθωριστικών πιέσεων, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε υψηλότερο κόστος δανεισμού.<br /><br />Επίσης, η γεωπολιτική κατάσταση είχε αναδειχθεί γρήγορα ως «διαρθρωτικός κίνδυνος αγοράς», είπε η IIF, με τον βαθύτερο κατακερματισμό να εγείρει ανησυχίες για τη δημοσιονομική πειθαρχία σε ολόκληρο τον κόσμο.<br /><br />Τα δημοσιονομικά ελλείμματα εξακολουθούν να ξεπερνούν τα προ πανδημίας επίπεδα και η επιτάχυνση των περιφερειακών συγκρούσεων θα μπορούσε να προκαλέσει μια απότομη αύξηση των αμυντικών δαπανών.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Παγκόσμια φτώχεια-Ο πλανήτης είναι χρεοκοπημένος με δυσθεώρητο χρέος 313 τρισ. δολάρια-Μόνη λύση η διαγραφή όπως και του Ελληνικού.

Eurostat: «Πρωταθλήτρια» η Ελλάδα στο δημόσιο χρέος Το υψηλότερο χρέος στην Ευρώπη είναι το ελληνικό σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε σήμε...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα "Αυτοκρατορικά Σχέδια" Πούτιν για την Τουρκία-Κωνσταντινούπολη-Κάρς-Αρνταχάν-Ερζερούμ στο στόχαστρο της Ρωσίας.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-02/poytin.png?itok=9W4_kGRr" width="738" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ρώσος καθηγητής Πανεπιστημίου: «Ιστορικά η Κωνσταντινούπολη θα έπρεπε να ελέγχεται από τη Ρωσία, αλλά να ανήκει στην Ελλάδα»</span></h3>Σε πρόσφατο άρθρο μας σε σχέση με την συνέντευξη του Πούτιν στον Τάκερ Κάρλσον, επισημάναμε ότι ο Ρώσος Πρόεδρος απέκλεισε ήττα της Ρωσίας στον πόλεμο στην Ουκρανία στέλονοντας μηνύματα σε ΗΠΑ-ΕΕ-Ουκρανία για την συνέχιση του πολέμου και τους στόχους του, ενώ δεν παρέλειψε να κατηγορήσει ευθέως τις ΗΠΑ ως υπεύθυνες για την δολιοφθορά στο NORD-STREAM .<br /><br />Οι αυτοκρατορικές φιλοδοξίες του Πούτιν θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν την Τουρκία<br /><br /><a href="https://www.atlanticcouncil.org/blogs/turkeysource/listen-closely-to-putin-his-imperial-ambitions-could-include-turkey/">Τώρα με άρθρο του <b>Atlantic Council</b>,</a> έρχεται να δώσει μια νέα διάσταση στην παραπάνω συνέντευξη του Πούτιν, επισημαίνοντας τα ακόλουθα:<br /><br />"Ακούστε προσεκτικά τον Πούτιν. Οι αυτοκρατορικές του φιλοδοξίες θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν την Τουρκία.<br /><br />Αν και μπορεί να έχει ξεφύγει από τη δημοσιογραφική παρατήρηση, η συμομιλία του Tucker Carlson με τον Ρώσο πρόεδρο και κατηγορούμενο εγκληματία πολέμου Βλαντιμίρ Πούτιν θα πρέπει να παρακολουθείται στενά στην Τουρκία, αφού η συνέντευξη προσφέρει πολύτιμες γνώσεις για το πώς βλέπει η ρωσική ηγεσία τις σχέσεις της με τις γειτονικές χώρες.<br /><br />Κατά τη διάρκεια περισσότερων από δύο ωρών από αυτό που ένας εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αποκάλεσε «παλιά ψέματα, στρεβλώσεις και εχθρότητα προς τη Δύση», ο Πούτιν επέδειξε μια νοσηρή εμμονή στο ρωσικό αυτοκρατορικό μεγαλείο, δικαιολόγησε την εισβολή σε γειτονικά κράτη και έδειξε μηδενικό σεβασμό για το διεθνές δίκαιο και τις ειρηνευτικές συνθήκες.<br /><br />Ως χώρα που έχει περάσει περισσότερα χρόνια σε πολέμους με τη Ρωσία από ότι με οποιονδήποτε άλλο αντίπαλο και που έχει ανταγωνιστεί για κυριαρχία στη Μαύρη Θάλασσα και τη Μεσόγειο Θάλασσα επί αιώνες, η Τουρκία δεν πρέπει να πάρει "στα ελαφριά τη ρωσική απειλή.<br />Οι Ρωσικοί σχεδιασμοί για την Κωνσταντινούπολη<br /><br />Τον Φεβρουάριο του 2023, ενώ η Τουρκία εξακολουθούσε να αναρρώνει από έναν καταστροφικό σεισμό, ο βουλευτής της Ρωσικής Κρατικής Δούμας Semyon Bagdasarov απηύθυνε έκκληση για επίθεση στην Τουρκία και προσάρτηση της Κωνσταντινούπολης , λέγοντας:<br /><br />«Η Τουρκία είναι η ιστορική γη της Ρωσίας. Η Τουρκία βρίσκεται τώρα σε δεινή κατάσταση. Ας το εκμεταλλευτούμε και ας επιστρέψουμε στα εδάφη μας. Ας την αποσπάσουμε από την Κεντρική Ασία, ας υπονομεύσουμε την επιρροή της στην Ουκρανία, ας την διώξουμε από τον Νότιο Καύκασο, ας ξεσηκώσουμε ορισμένες δυνάμεις στην Τουρκία και ας επιστρέψουμε σε αυτό που ιστορικά μας ανήκε, την Κωνσταντινούπολη».<br /><br />Έφτασε στο σημείο να προτείνει ότι «η κρίση στην Τουρκία πρέπει να καταλήξει στην κατάρρευσή της» και στην επιστροφή της Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη, λέγοντας:<br /><br />«Θα στήσουμε έναν σταυρό πάνω από την εκκλησία της Αγίας Σοφίας και θα αποκαλύψουμε τοιχογραφίες που είναι πλέον κρυμμένες από τους ανθρώπους. Και θα βάλουμε για μουσική μια προσευχή στα αραμαϊκά ή ίσως στα ρωσικά».<br /><br />Οι αναφορές στην «Κωνσταντινούπολη» -ένα όνομα που εμφανίζεται τώρα μόνο στα σχολικά βιβλία ιστορίας στις περισσότερες άλλες χώρες- εξακολουθούν να εμφανίζονται συχνά στη ρωσική σύγχρονη πολιτική ρητορική.<br /><br />Στην πραγματικότητα, ο Aleksandr Dugin (ο ιδεολόγος, που μερικές φορές αναφέρεται ως ο φιλόσοφος του Πούτιν, πίσω από το υπερεθνικιστικό κίνημα του Ευρασιανισμού στη Ρωσία και ένας από τους πιο ευέλικτους ταραχοποιούς και προπαγανδιστές του ευρασιανισμού παγκοσμίως) διατηρούσε για χρόνια ένα δημοφιλές τηλεοπτικό κανάλι με το όνομα Telekanal Constantinople.<br /><br />Αργότερα, έγινε εγκέφαλος του ρωσικού ορθόδοξου τηλεοπτικού καναλιού Tsargrad, το οποίο ανήκει στον Ρώσο ολιγάρχη Konstantin Malofeyev (επί του παρόντος στη λίστα κυρώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την υποστήριξή του στην εισβολή στην Ουκρανία το 2014).<br /><br />Το Tsargrad είναι ένα άλλο όνομα που χρησιμοποιείται στη Ρωσία για τη σύγχρονη Κωνσταντινούπολη, που σημαίνει «η πόλη του αυτοκράτορα»—μια άλλη υπενθύμιση της αυτοκρατορικής νοσταλγίας της Ρωσίας για τον έλεγχο της Μαύρης Θάλασσας.<br /><br />Ορισμένοι Ρώσοι ηγέτες της κοινής γνώμης δεν έχουν εγκαταλείψει την ιδέα να κατακτήσουν την Κωνσταντινούπολη όταν παρουσιαστεί η ευκαιρία.<br /><br />Για παράδειγμα, ο Alexey Vladimirovich Oleynikov (καθηγητής σε ρωσικό δημόσιο πανεπιστήμιο) υποστήριξε το 2020 ότι κατά τη διάρκεια του εικοστού αιώνα, η Ρωσία έχασε δύο ευκαιρίες για να «αποφασίσει την τύχη» των τουρκικών στενών—των Δαρδανελίων και του Βοσπόρου—και ότι Η Μόσχα δεν πρέπει να χάσει την «τρίτη ευκαιρία» της λέγοντας:<br />Ρώσος καθηγητής Πανεπιστημίου: «Ιστορικά η Κωνσταντινούπολη θα έπρεπε να ελέγχεται από τη Ρωσία, αλλά να ανήκει στην Ελλάδα»<br /><br />«Στην παρούσα φάση της ιστορίας η Ρωσία έχει την τρίτη. Είναι προφανές ότι επί του παρόντος η πιο αποδεκτή επιλογή για τη Ρωσία είναι η διεθνοποίηση της Κωνσταντινούπολης και των στενών».<br /><br />Ο Oleynikov γράφει ότι «η Κωνσταντινούπολη θα μπορούσε κάλλιστα να λάβει το καθεστώς μιας ελεύθερης αυτοδιοικούμενης πόλης. Αυτό θα ήταν φυσικό: Τελικά, η Τουρκία έχει ήδη μια πρωτεύουσα—την Άγκυρα».<br /><br />Και αργότερα, επεξεργάζεται ότι «ιστορικά, η Κωνσταντινούπολη θα έπρεπε να ελέγχεται από τη Ρωσία, αλλά να ανήκει στην Ελλάδα».<br /><br />Εάν αυτό δεν συμβεί, ο καθηγητής προτείνει ότι η διεθνοποίηση της Κωνσταντινούπολης και των στενών θα μπορούσε να διατηρηθεί «υπό τον έλεγχο μεγάλων δυνάμεων με ειδικό καθεστώς για τη Ρωσία — μια μεγάλη δύναμη στη Μαύρη Θάλασσα».<br /><br />Οι ιδέες του αντηχούν με τις εκκλήσεις του Bagdasarov να επωφεληθεί από μια αποδυναμωμένη Τουρκία: «Η ίδια η Τουρκία, διχασμένη από προβλήματα και αντιφάσεις, δυσκολεύεται ολοένα και περισσότερο να ελέγξει μόνη της τη μοίρα της στρατηγικής περιοχής της Ευρώπης».<br /><br />Φυσικά, η Ρωσία είναι πάντα πρόθυμη να προσφέρει βοήθεια.Να είστε προσεκτικοί με τις ιστορικές δικαιολογίες<br />Κάρς-Αρνταχάν-Ερζερούμ στο στόχαστρο της Ρωσίας<br /><br />Για παράδειγμα, ένας blogger με σχεδόν 140.000 συνδρομητές στη δημοφιλή ρωσική πλατφόρμα μέσων ενημέρωσης Dzen έγραψε ότι οι Ρώσοι «ξεχνούν γρήγορα» το «πλούσιο αυτοκρατορικό παρελθόν τους, σε σύγκριση με το οποίο τα επιτεύγματα της ΕΣΣΔ φαίνονται ήδη σαν άβολες προσπάθειες αποκατάστασης του status quo. ”<br /><br />Και συνεχίζει, «σήμερα θα μιλήσουμε μόνο για ένα μέρος του . . . ανατολική Τουρκία, η οποία, μετά το τέλος του Ρωσοτουρκικού πολέμου το 1878, προστέθηκε στη Ρωσική Αυτοκρατορία, δηλαδή στην περιοχή του Καρς, που βρίσκεται στο σύγχρονο έδαφος τριών τουρκικών περιοχών: Καρς, Αρνταχάν και Ερζερούμ.<br /><br />Αργότερα, ο μπλόγκερ κατηγορεί τους «μπολσεβίκους του νεαρού σοβιετικού κράτους» ότι «μεταβίβασαν αυτά τα εδάφη στην Τουρκία με αντάλλαγμα τη βοήθεια για την εδραίωση της σοβιετικής εξουσίας στην Υπερκαυκασία» σύμφωνα με τη Συνθήκη της Μόσχας του 1921.<br /><br />Τα ρωσικά ιστορικά παράπονα έχουν γίνει ιδιαίτερα εμφανή σε περιόδους κρίσης.<br /><br />Για παράδειγμα, τον Δεκέμβριο του 2015, ένα ρωσικό τακτικό βομβαρδιστικό Sukhoi Su-24 παραβίασε τον τουρκικό εναέριο χώρο και καταρρίφθηκε από τις τουρκικές αεροπορικές δυνάμεις. Όπως το έθεσε τότε το BBC Russia, το γεγονός «φέρνει στο νου τη μακρά και δραματική ιστορία των στενών της Μαύρης Θάλασσας»—συμπεριλαμβανομένων των προηγούμενων διεκδικήσεων της Ρωσίας στα τουρκικά εδάφη.<br /><br />Τον Νοέμβριο του 1940, ο τότε πρωθυπουργός της Σοβιετικής Ένωσης Ιωσήφ Στάλιν φέρεται να είπε στον επικεφαλής της Κομμουνιστικής Διεθνούς ότι η ΕΣΣΔ «θα διώξει τους Τούρκους στην Ασία. Τι είδους Τουρκία είναι αυτή; Υπάρχουν δύο εκατομμύρια Γεωργιανοί, ενάμισι εκατομμύριο Αρμένιοι, ένα εκατομμύριο Κούρδοι. Είναι μόνο 6-7 εκατομμύρια Τούρκοι».<br /><br />Σύμφωνα με τον Ρώσο ιστορικό Alexander Goryanin, ο Στάλιν σχεδίαζε να εισβάλει στην Τουρκία από τον Καύκασο και τη Βουλγαρία στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά αυτό το σχέδιο ξέφυγε με την ένταξη της Άγκυρας στον αντιχιτλερικό συνασπισμό τον Φεβρουάριο του 1945.<br /><br />Στη Διάσκεψη του Πότσνταμ το 1945, ο Στάλιν εξέφρασε την επιθυμία του να αποκτήσει τις ανατολικές τουρκικές επαρχίες Καρς και Λαζιστάν (στη βορειοανατολική Τουρκία) και μια ναυτική βάση στα Δαρδανέλια. Οι εταίροι στη διάσκεψη απάντησαν ότι η Τουρκία δεν πολέμησε στο πλευρό του Χίτλερ και ότι δεν υπήρχε λόγος για να την τιμωρήσουν.<br /><br />Μετά το τέλος του πολέμου, ήταν οι σοβιετικές απαιτήσεις για κοινό έλεγχο στα στενά και οι εδαφικές διεκδικήσεις στις ανατολικές περιοχές της Τουρκίας που έγιναν η κινητήρια δύναμη πίσω από την απόφαση της Τουρκίας να επιδιώξει την ένταξη στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Δεδομένου του ένθερμου πάθους του Πούτιν για την αποκατάσταση της κληρονομιάς του Στάλιν, η Άγκυρα θα πρέπει να λάβει προσεκτικά υπόψη την ιστορία.<br />RAND: "Αντισταθείτε στις προσπάθειες διχασμού του ΝΑΤΟ"<br /><br />Η ρωσική απειλή για την Τουρκία μπορεί να φαίνεται υπερβολική, καθώς η χώρα είναι πλέον μέλος του ΝΑΤΟ με τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στη Συμμαχία.<br /><br />Ωστόσο, πριν η Ρωσία επιτεθεί με στρατιές από τανκς, επιτίθεται με στρατιές από μποτ και τρολ.<br /><br />Στον τρόπο πολέμου της Ρωσίας, ο υβριδικός πόλεμος ξετυλίγεται πρώτα - ανοίγοντας το δρόμο για μια πολεμική προσπάθεια. Και στη μάχη για καρδιές και μυαλά, με το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Sputnik, το τηλεοπτικό δίκτυο RT και το Rossotrudnichestvo (πολιτιστικό πρακτορείο υπό το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών) να εξακολουθούν να λειτουργούν στην Τουρκία, η χώρα παραμένει εξαιρετικά ευάλωτη στις ρωσικές διεισδύσεις.<br /><br />Μια μελέτη RAND σχετικά με τη χρήση από τη Ρωσία των μέσων ενημέρωσης και των επιχειρήσεων πληροφόρησης στην Τουρκία σκιαγράφησε τους στόχους των προσπαθειών των ρωσικών μέσων ενημέρωσης στην Τουρκία ως ακολούθως:<br /><br />1) Να υπονομεύσει την ενότητα του ΝΑΤΟ και να υποκινήσει την καχυποψία μεταξύ της Τουρκίας και των δυτικών συμμάχων της.<br /><br />2) Να ζητήσει την υποστήριξη της Τουρκίας και να διαβρώσει την αντίθεσή της Δύσης στη ρωσική δραστηριότητα στην Ευρασία και τη Μέση Ανατολή.<br /><br /> 3) Να επηρεάσει την πολιτική της Τουρκίας και να κάνει την Άγκυρα πιο «συμμορφωτικό» εταίρο, τονίζοντας επίσης ότι στην Τουρκία, τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης επικεντρώνονται κυρίως στην τροφοδότηση αντιαμερικανικού λόγου, κάτι που θα μπορούσε να βοηθήσει να ωθήσει την Άγκυρα στην αγκαλιά της Ρωσίας.<br /><br />Το 2007, ο Ντούγκιν είχε περιγράψει ρητά αυτόν τον στόχο σε ένα βιβλίο που έγραψε (και δημοσίευσε μόνο στα τουρκικά) σχετικά με αυτό που ονόμασε άξονα Μόσχας-Άγκυρας:<br /><br />«Είναι σημαντικό ο αντιαμερικανισμός να ενώνει τρεις ηθικά διαφορετικές, μερικές φορές ανταγωνιστικές δυνάμεις στην τουρκική κοινωνία: αριστεροί, εθνικιστές και εκπρόσωποι θρησκευτικών κύκλων. Ένα τόσο ευρύ φάσμα δείχνει ότι ο Ευρασιατισμός στην Τουρκία έχει μεγάλες προοπτικές, πολύ πέρα από το επίπεδο οποιασδήποτε μεμονωμένης πολιτικής δύναμης ή κόμματος».<br /><br />Αυτό το μήνυμα έχει ενισχυθεί από Τούρκους Ευρασιανιστές που έχουν προωθήσει αμείλικτα μια αφήγηση ότι η Άγκυρα πρέπει πάντα να στηρίζει τη Ρωσία, γιατί -όπως είπε ένας Τούρκος υποστηρικτής- «αν πέσει η Ρωσία, η Τουρκία θα είναι η επόμενη που θα διαιρεθεί από το ΝΑΤΟ».<br /><br />Καθώς ο Πούτιν συνεχίζει τις προσπάθειές του για την αποκατάσταση της ρωσικής αυτοκρατορίας, η Άγκυρα πρέπει να παραμείνει ξεκάθαρη για τις πραγματικές απειλές για την εθνική της ασφάλεια. Δεν υπάρχει κίνδυνος διχασμού από το ΝΑΤΟ, αλλά κίνδυνος ενός διχασμένου ΝΑΤΟ που θα άφηνε την Τουρκία πιο ευάλωτη στον ρωσικό ρεβιζιονισμό στην περιοχή.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τα "Αυτοκρατορικά Σχέδια" Πούτιν για την Τουρκία-Κωνσταντινούπολη-Κάρς-Αρνταχάν-Ερζερούμ στο στόχαστρο της Ρωσίας.

Ρώσος καθηγητής Πανεπιστημίου: «Ιστορικά η Κωνσταντινούπολη θα έπρεπε να ελέγχεται από τη Ρωσία, αλλά να ανήκει στην Ελλάδα» Σε πρόσφατο άρθ...

Διαβάστε την συνέχεια

Είναι πιθανή μία εμφύλια σύγκρουση στις ΗΠΑ;

<img height="465" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/02/donald-trump-SLpress--825x600.jpg" width="742" /><br /><br /><div><div><b>ΤΣΙΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ</b><br />Αν ρωτούσατε πολιτικούς αναλυτές πριν από 15 χρόνια για το ενδεχόμενο εμφύλιας σύρραξης στις ΗΠΑ, θα γελούσαν. Όχι πια. Οι πρόσφατες εντάσεις μεταξύ της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και του Τέξας σχετικά με την άρνηση της πρώτης να εξασφαλίσει τα σύνορα και να επιβάλει τη νομοθεσία για τη μετανάστευση, ζωντανεύει σενάρια που κάποτε έμοιαζαν φανταστικά. Στα μέσα Ιανουαρίου, εθνοφύλακες του Τέξας ανέλαβαν τον έλεγχο ενός τμήματος των συνόρων κοντά στο συνοριακό σταθμό Eagle Pass και στη συνέχεια αρνήθηκαν την πρόσβαση σε ομοσπονδιακούς πράκτορες, θέτοντας το έδαφος για μια αντιπαράθεση που κάποιοι ερμηνεύουν ως έναυσμα εμφυλίου πολέμου.<br /><br />Παρότι το Τέξας παραβιάζει τα όρια, δημιουργώντας πιθανή συνταγματική κρίση στις ΗΠΑ, υπάρχουν οξύτερες προκλήσεις. Στη σημερινή Αμερική, ένας συνδυασμός δημοκρατικής οπισθοδρόμησης, εθνοτικών αντιπαραθέσεων και διάσπασης των ελίτ έχει προλειάνει το έδαφος για εκτροπή σε βία το 2024. Τα μόνα πραγματικά ερωτήματα σχετίζονται με την κλίμακα της βίας και αν η αμερικανική ομοσπονδία θα επιβιώσει και με τι μορφή.<br /><br />Η πολιτική επιστήμονας Μπάρμπαρα Ουόλτερ υποστηρίζει ότι, οι συνθήκες για εμφύλιο πόλεμο αναδύονται στην Αμερική, καθώς εμφανίζει σημάδια μεγαλύτερης πολιτικής αστάθειας και βίας. Η “Ειδική Ομάδα Πολιτικής Αστάθειας” της αμερικανικής κυβέρνησης, της οποίας είναι μέλος, εντόπισε δύο παράγοντες που ανιχνεύουν την πιθανότητα πολιτικής αστάθειας και εμφύλιας σύρραξης. Το πρώτο και πιο σημαντικό είναι αν μια χώρα είναι αυτό που ονομάζουμε “anocracy” (“ανωκρατία”), δηλαδή ούτε δημοκρατική ούτε αυταρχική. Οι χώρες που κινδυνεύουν περισσότερο από εμφύλιους πολέμους είναι αυτές που μεταβαίνουν γρήγορα από το ένα άκρο του πολιτικού φάσματος στο άλλο. Το δεύτερο είναι εάν σε αυτές τις χώρες εμφανίζονται οι παράγοντες που κινητοποιούν τους πολίτες γύρω από εθνοτικές, θρησκευτικές, ή φυλετικές θέσεις. Αυτές οι χώρες κινδυνεύουν περισσότερο από εμφύλιο πόλεμο.<br /><br />Αυτοί οι δύο παράγοντες αναδύονται στις ΗΠΑ με εκπληκτικά ταχύ ρυθμό. Από το 2016 οι ΗΠΑ άρχισαν να υποβαθμίζονται και τον Ιανουάριο 2022 ταξινομήθηκαν ως “ανωκρατία”. Από το 2020 χαρακτηρίστηκαν ως παραταξιακό πολιτικό σύστημα, επειδή το σύστημα πολώνεται όλο και περισσότερο γύρω από την ταυτότητα. Τώρα βρίσκεται σε μια μεσαία ζώνη, όπου αυξάνεται ο κίνδυνος πολιτικής αστάθειας και βίας.<br /><br />Οι “Γιοι της Γης”<br /><br />Οι εμφύλιοι πόλεμοι συχνά ξεκινούν από ομάδες που οι πολιτικοί επιστήμονες αποκαλούν “Γιούς της Γης”. Πρόκειται για ομάδες που ιστορικά ήταν πολιτικά και οικονομικά κυρίαρχες, αλλά είτε έχασαν είτε πιστεύουν ότι θα χάσουν την εξουσία. Αυτές οι ομάδες αισθάνονται ότι είναι νόμιμοι κληρονόμοι μιας χώρας. Η στροφή στη βία συμβαίνει όταν συνειδητοποιούν ότι δεν υπάρχει τρόπος να ανακτήσουν την εξουσία μέσα από συστημικές διαδικασίες.<br /><br />Υπάρχουν δείκτες που μετρούν πότε συμβαίνουν μετατοπίσεις. Ο πρώτος είναι μια ήττα σε εκλογές ή όταν γίνεται σαφές ότι σε μια δημοκρατία αυτή η ομάδα δεν έχει πλέον τους αριθμούς για να κερδίσει εκλογές. Ο δεύτερος είναι η απώλεια ελπίδας, δηλαδή οι ατελέσφορες διαμαρτυρίες. Οι διαμαρτυρίες είναι πράξη ελπίδας, επειδή οι άνθρωποι βγαίνουν στους δρόμους για να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους, ελπίζοντας ότι η κυβέρνηση θα τους ακούσει και θα προβεί σε μεταρρυθμίσεις.<br /><br />Άλλοι ρίχνουν την ευθύνη στο Δημοκρατικό Κόμμα που παρέσυρε τις ΗΠΑ σε μια δικαιωματιστική κρίση ταυτότητας, την οποία κάποιες παραδοσιακές ελίτ αγκαλιάζουν, οδηγώντας την κοινωνία σε οριακό σημείο. Ρεπουμπλικανοί αναλυτές θεωρούν ότι, από το 2016 τα δεξιά λαϊκιστικά κινήματα απωθούν την ελίτ που βρίσκεται στην κορυφή της δυτικής πολιτικής τάξης. Οι πρόσφατες ταραχές στην Ιρλανδία για εγκλήματα μεταναστών και οι διαμαρτυρίες των αγροτών στην Ευρώπη δείχνουν ότι οι διαφωνούντες με τις κυρίαρχες πολιτικές αγνοούνται από τις ελίτ, που περιφρονούν την αγανάκτησή τους και υιοθετούν διχαστικές πολιτικές και αυταρχικές μεθόδους για να ποδηγετήσουν την αμφισβήτηση.<br /><br />Η εγκατάλειψη της δημοκρατίας<br /><br />Αναμενόμενα, αυτό εξωθεί τη Νέα Δεξιά να υιοθετήσει κι αυτή σκληροπυρηνικά μέσα. Ολοένα και περισσότεροι Αμερικανοί απορρίπτουν την πολιτική του συμβιβασμού και της τήρησης των κανόνων. Αυτό ισχύει και στα δύο άκρα. Το παλιό συντηρητικό κατεστημένο που παραμένει αφοσιωμένο στο σύστημα, περιθωριοποιείται σταδιακά και στα δύο κόμματα. Τους αντικαθιστά ένα ετερόκλητο πλήθος.<br /><br />Στα δεξιά, περιλαμβάνει ακροδεξιούς έως νιτσεϊκούς και νέο-ναζιστές, που τους ενώνει η περιφρόνηση για το σύστημα. Στα αριστερά, το ετερόκλητο πλήθος χρησιμοποιεί κυβερνητικά μέσα για την προώθηση μιας ατζέντας, που η Νέα Δεξιά βρίσκει αποκρουστική, όπως οι ποσοστώσεις υπέρ των ΛΟΑΤΚΙ+. Ομοίως, η συζήτηση για “κάποιον” σαν το Ναπολέοντα, που μπορεί να αρπάξει τα ηνία της καταρρέουσας Αμερικής, σηματοδοτεί ότι πολλοί στη αμερικανική Δεξιά είναι όλο και πιο δεκτικοί σε αδιανόητες μέχρι τώρα λύσεις.<br /><br />Όλα αυτά ωθούν το αμερικανικό πολιτικό σύστημα, από τον ασφαλή κόσμο της φιλελεύθερης δημοκρατίας, όπου οι αλλαγές κυβερνήσεων είναι προβλέψιμες και οι διαφωνίες επιλύονται στην κάλπη, στον ανασφαλή κόσμο, όπου η εμπιστοσύνη στους θεσμούς είναι χαμηλή. Η διολίσθηση προς την αυταρχική πολιτική είναι μόνο μία συνέπεια. Εξίσου ανησυχητική είναι η άνοδος του εθνοτικού φραξιονισμού στην Αμερική.<br /><br />Η ελίτ κατακερματίζεται<br /><br />Για την ομφαλοσκοπική, αποκαρδιωμένη και ατομικιστική αμερικανική κοινωνία, το πρόβλημα συλλογικής δράσης γίνεται ακόμη πιο οξύ. Ο χρόνιος ατομικισμός κάνει την φυλή και την θρησκεία χρήσιμα σημεία σύνδεσης για άτομα που κατά τα άλλα δεν έχουν κοινή βάση για οργάνωση. Η εργασιακή συλλογικότητα είχε πεθάνει εδώ και δεκαετίες και μόλις τώρα δείχνει ότι αφυπνίζεται.<br /><br />Καθηλωμένη σε μία παγκοσμιοποιημένη ιδεολογία, σε μια ουτοπία χωρίς σύνορα, η παρούσα άρχουσα ελίτ των ΗΠΑ φαίνεται πλήρως αφοσιωμένη σε έναν ατέρμονα κύκλο επαναπροσδιορισμού και ερμηνείας του παρελθόντος, μέσα από το πρίσμα της φυλετικής και έμφυλης ανισότητας. Το αποτέλεσμα είναι η αναζωπύρωση του αδρανούς φυλετικού εχθρού και η αναπαραγωγή νέων δυσαρεσκειών, καθώς οι βασικοί εθνικοί μύθοι απαξιώνονται με κάθε σχολείο να μετονομάζεται και κάθε άγαλμα να αφαιρείται για να αντικατασταθεί από “τέχνη χωρίς αποκλεισμούς”!<br /><br />Άλλο κομμάτι του παζλ είναι ο κατακερματισμός της ελίτ. Η πολιτική αλλαγή από κάτω προς τα πάνω είναι σπάνια. Πρέπει να αναδυθεί μια δομημένη αντι-ελίτ για να αμφισβητήσει την κυρίαρχη ελίτ. Το σύνηθες είναι η παλιά ελίτ να διασπάται όταν μια νέα ελίτ εμφανίζεται για να αμφισβητήσει την παλιά τάξη πραγμάτων. Εδώ και οι δύο πλευρές προφανώς έχουν τεράστια ελλείμματα. Ωστόσο, οι εμφύλιοι πόλεμοι σχεδόν πάντα περιλαμβάνουν την εμφάνιση μιας αποφασιστικής πρωτοποριακής ελίτ. Στην περίπτωση της Αμερικής πριν από το 2016, είναι σκόπιμο να σκεφτούμε την ελίτ ενωμένη στις βασικές κατευθύνσεις και στην ιδεολογία της. Ενώ υπήρχαν διαφωνίες, κυρίως δημοσιονομικές, υπήρχε αξιοσημείωτη ομοιομορφία απόψεων στα υπόλοιπα θέματα.</div><div><br />Ο Τραμπ αλλάζει το σκηνικό<br /><br />Η εκλογή του Τραμπ τα άλλαξε όλα. Για πρώτη φορά οι αμερικανικές ελίτ είναι πραγματικά διαλυμένες. Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα έχει γίνει κόμμα του Τραμπ και μετασχηματίζεται σε μια αντι-ελίτ καθώς αποξενώνεται από τις παραδοχές της παλιάς διευθυντικής ηγεσίας του. Είναι πλέον ανοιχτό σε ένα διαφορετικό όραμα κοινωνίας και διακυβέρνησης, όσο θολά και να το περιγράφει ο πρώην πρόεδρος και νυν υποψήφιος.<br /><br />Ο φεντεραλισμός διασφαλίζει ότι ένας βαθμός πολιτικού κατακερματισμού έχει ήδη ενσωματωθεί στο αμερικανικό σύστημα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι γραμμές αντιπαράθεσης στον εμφύλιο πόλεμο συνέπιπταν σε μεγάλο βαθμό με πολιτειακά σύνορα. Ενώ η πιθανότητα νέου εμφυλίου πολέμου φτιάχνει πρωτοσέλιδα στις ΗΠΑ, αυξάνεται η πιθανότητα να εμφανιστεί μια εξέγερση. Εάν ένας εμφύλιος πόλεμος περιλαμβάνει βία μεταξύ του κράτους και ενός εσωτερικού σφετεριστή, ικανού να αντεπιτεθεί είτε με περιφερειακή απόσχιση είτε με πολιτειακό έλεγχο κατά μήκος μιας συνοριακής γραμμής, μια εξέγερση είναι ένας πολιτικο-στρατιωτικός αγώνας μικρότερης κλίμακας που είναι συχνά περιφερειακός και επιχειρησιακά ασύμμετρος.<br /><br />Στη πραγματικότητα, οι γραμμές μεταξύ των δύο είναι ασαφείς. Εξεγέρσεις σχεδόν ποτέ δεν εμφανίζονται σε σύγχρονα πλούσια κράτη, όχι επειδή τέτοια κράτη δεν έχουν παραπονούμενους πληθυσμούς. Απλά, οι πλούσιες χώρες έχουν υψηλά επίπεδα κρατικών δυνατοτήτων, δηλαδή τους πόρους και την ικανότητα να ασκούν πλήρη έλεγχο στην επικράτειά τους. Πιο αδύναμα κράτη, συχνά αντιμετωπίζουν εξεγέρσεις, επειδή είναι λιγότερο ικανά να εμποδίσουν τη δημιουργία και τη μετάσταση ανταρτικών ομάδων σε απόμακρες από το έλεγχό τους περιοχές. Το αμερικανικό κράτος δεν είναι αδύναμο, τουλάχιστον όχι με την έννοια της σκληρής εξουσίας. Χρειάζεται, λοιπόν, ένα ιδιαίτερο είδος τρελού για να επιχειρήσει μια εξέγερση κάτω από τέτοιες συνθήκες.<br /><br />Οι φετινές προεδρικές εκλογές θα περιλαμβάνουν σίγουρα παραταξιακές συγκρούσεις, λόγω και των προσπαθειών να σταματήσουν τον Τραμπ με δικαστικά μέσα. Ενώ η εξέγερση δεν είναι στο προσκήνιο, οι πιθανότητες για χαμηλής έντασης βία είναι αρκετές. Καθώς η Νέα Δεξιά ενοποιείται υπό την ηγεσία του Τραμπ και συμβιβάζεται νοητικά και ηθικά με την υιοθέτηση πιο σκληρής πολιτικής, είναι πιθανό να δούμε αποδοχή τέτοιων αντιπαραθέσεων όχι μόνο από τις μάζες, αλλά και από νομοθέτες και την ελίτ.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Είναι πιθανή μία εμφύλια σύγκρουση στις ΗΠΑ;

ΤΣΙΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ Αν ρωτούσατε πολιτικούς αναλυτές πριν από 15 χρόνια για το ενδεχόμενο εμφύλιας σύρραξης στις ΗΠΑ, θα γελούσαν. Όχι πια...

Διαβάστε την συνέχεια

Και με την βούλα του Ράμα τουρκικό προτεκτοράτο η Αλβανία.

<img height="399" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/02/albania-rama-erdogan-SLpress-825x514.jpg" width="730" /><br /><br /><b>ΜΠΕΤΣΗΣ ΟΡΦΕΑΣ</b><br />Με μια ατζέντα προσαρμοσμένη στις επικοινωνιακές ανάγκες του Αλβανού πρωθυπουργού, αλλά και του οικοδεσπότη Τούρκου προέδρου, πραγματοποιήθηκε η επίσημη επίσκεψη της πολυμελούς αλβανικής κυβερνητικής αποστολής στην Άγκυρα την περασμένη Τρίτη. Ερντογάν και Ράμα, εκτός από την κεκλεισμένων των θυρών συνάντηση κορυφής και την υπογραφή των έξι συμφωνιών από τους αρμόδιους υπουργούς τους, συμπροέδρευσαν και του Κοινού Διακρατικού Ανώτερου Συμβουλίου Στρατηγικής Συνεργασίας, που θεσμοθετήθηκε με την επίσκεψη Ράμα στην Άγκυρα το 2021.<br /><br />Η απόδειξη πως η ατζέντα διαμορφώθηκε για να υπηρετήσει και τις επικοινωνιακές ανάγκες του Ράμα είναι πως η επίσκεψη και η συνεδρίαση του Συμβουλίου Συνεργασίας Αλβανίας-Τουρκίας ανακοινώθηκε 24 ώρες πριν την προγραμματισμένη μεγάλη διαδήλωση διαμαρτυρίας της αντιπολίτευσης στην κεντρική πλατεία των Τιράνων, απέναντι από το πρωθυπουργικό μέγαρο. Η δε κοινή συνέντευξη τύπου Ερντογάν-Ράμα πραγματοποιήθηκε ακριβώς την ώρα έναρξης της διαδήλωσης. Με την ευκαιρία να αναφερθεί ότι η διαδήλωση διαμαρτυρίας της αντιπολίτευσης προγραμματίστηκε την ημέρα που 33 χρόνια πριν (20 Φεβρουαρίου 1991) οι διαμαρτυρόμενοι πολίτες αποκαθήλωσαν και εν συνεχεία έσυραν στους δρόμους των Τιράνων, το προκλητικών διαστάσεων άγαλμα του Ενβέρ Χότζα…<br /><br />Μεταξύ των συμφωνιών που υπεγράφησαν στην Άγκυρα, ενδιαφέρον παρουσιάζει αυτή που αφορά την συνεργασία στον στρατιωτικό τομέα και την αμυντική βιομηχανία. Μάλιστα, εάν κανείς την συνδυάσει με την ειδική αναφορά της τουρκικής προεδρίας στο δελτίο ενημέρωσης που αναφέρεται στη σύσφιξη των σχέσεων των δύο χωρών (με περίβλημα την ένταξη και συμμαχία τους στο ΝΑΤΟ) δύναται κανείς τα υποψιαστεί το περιεχόμενο της Συμφωνίας.<br /><br />Το ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ότι η Άγκυρα αξιοποιεί όσο μπορεί τις προνομιακές σχέσεις που έχει αναπτύξει με κυβερνήσεις της Βαλκανικής, στο πλαίσιο του ευρύτερου γεωστρατηγικού σχεδιασμού της. Παράλληλα με την επίσκεψη του Ράμα στην Άγκυρα, στην Κωνσταντινούπολη βρισκόταν η πρόεδρος του Κοινοβουλίου της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης επικεφαλής πολυμελούς αντιπροσωπείας, για συνάντηση και συνομιλίες με τον πρόεδρο της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης.<br /><br />Ενδιαφέρον έχουν και δύο γεγονότα. Στην πληθωρική υποδοχή του Ράμα από τον Ερντογάν, σε μία συμβολική φιλική χειρονομία, ο Τούρκος πρόεδρος έβγαλε το κασκόλ του για να το φορέσει στον Αλβανό πρωθυπουργό. Παράλληλα, σε μικρή απόσταση πραγματοποιείτο συνάντηση μεταξύ της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής του Κοσόβου, υπό Αρμπερέσα Κρυεζίου-Χυσένι και του προέδρου της αντίστοιχης Επιτροπής της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης Φουάτ Οκτάι.<div><br />Το δίκτυο Γκιουλέν<br /><br />Ο Ερντογάν ευχαρίστησε την αλβανική κυβέρνηση για την υποστήριξή της στους Παλαιστινίους, στον πόλεμο που μαίνεται στην Γάζα. Αν και δεν απαίτησε ευθέως περισσότερα από την αλβανική κυβέρνηση στην δίωξη του δικτύου του Γκιουλέν στην Αλβανία, η αλβανική κυβέρνηση εξέλαβε άμεσα τα μηνύματα της Άγκυρας: Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ο Ράμα ανακοίνωσε ότι θα εντείνει τον απαγορευτικό κλοιό και σε άλλα εκπαιδευτικά κέντρα που ανήκουν σε ιδρύματα που σχετίζονται με το δίκτυο Γκιουλέν.<br /><br />Προηγουμένως, φαίνονταν μία “χαλαρότητα” στην εκδίωξη απ’ τα αλβανικά τεμένη των ιμάμηδων και των χοτζάδων που δεν ελέγχονται από την Τουρκία. Δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί με αδιαφορία το ενδιαφέρον του συστήματος Ερντογάν να ποδηγετήσει την Μουσουλμανική Κοινότητα στην Αλβανία. Έχει μεγάλη σημασία, στο πλαίσιο του νεοοθωμανικού σχεδιασμού του για τον έλεγχο της Βαλκανικής, με εργαλείο και το Ισλάμ.<br /><br />Ο φαινομενικά «στιβαρός και οξύνους» (όπως ο Ράμα τον χαρακτήρισε) Τούρκος υπουργός των Εξωτερικών Χακάν Φιντάν, σε πρόσφατη επίσκεψή του στα Τίρανα, επιθεώρησε το τέμενος που κατασκευάζουν οι υπηρεσίες της Τουρκικής Προεδρίας δίπλα στη Βουλή της Αλβανίας, χωρίς την παρουσία επισήμου εκπροσώπου της τοπικής Μουσουλμανικής Κοινότητας. Εξάλλου αναβάλλεται διαρκώς η τελετή των εγκαινίων του με τη συμμετοχή του Ερντογάν, δεδομένου ότι θέτει ως προϋπόθεση την αλλαγή του Αρχιμουφτή των Αλβανών Μουσουλμάνων, ο οποίος όμως έχει εκλεγεί με άμεση ανάμειξη των υπηρεσιών της πρεσβείας των ΗΠΑ! Προς υποστήριξη του (τον Μάρτιο πρέπει να ανανεωθεί η θητεία του) κινητοποιούνται μετριοπαθείς Άραβες ιμάμηδες που εντείνουν την παρουσία τους στα Τίρανα, προκειμένου να αντισταθμιστεί η επιρροή της Άγκυρας μέσω της ΜΙΤ.<br /><br />Ο Ερντογάν βιάζεται να υπονομεύσει το μοντέλο ειρηνικής συμβίωσης και ανεξιθρησκίας που επικρατεί στην Αλβανία –θεσμικά και στην πράξη– για να επιβάλει το δόγμα του κυρίαρχου Ισλάμ και της υποταγής των πολιτών έτερων θρησκευτικών δογμάτων, σε μία χώρα που αποτελεί σημαίνων γεωπολιτικό υπογάστριο για την Δύση, στα παράλια της Αδριατικής. Τέλος, παρουσιάζουν ενδιαφέρον στο ίδιο πλαίσιο δύο ακόμη συμφωνίες που υπεγράφησαν στην Άγκυρα υπό τους Ερντογάν και Ράμα. Η μία αφορά στην συνδρομή της Τουρκίας στην Πληροφόρηση και Ενημέρωση και η άλλη στην συνεργασία της Κρατικής Υπηρεσίας Ραδιοτηλεόρασης της Τουρκίας με την αντίστοιχη της Αλβανίας. Επί της ουσίας, η διαμόρφωση της κοινής γνώμης παραδίνεται και τυπικά στη νεοοθωμανική Τουρκία, ενώ υποθετικά, ο στόχος της Αλβανίας είναι η ευρωπαϊκή ενσωμάτωση…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Και με την βούλα του Ράμα τουρκικό προτεκτοράτο η Αλβανία.

ΜΠΕΤΣΗΣ ΟΡΦΕΑΣ Με μια ατζέντα προσαρμοσμένη στις επικοινωνιακές ανάγκες του Αλβανού πρωθυπουργού, αλλά και του οικοδεσπότη Τούρκου προέδρου,...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι «φίλοι» μας οι Βρετανοί εκπλήσσονται που το Καστελλόριζο είναι ελληνικό! Απαράδεκτο δημοσίευμα της Sun.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2024/02/dendias_kastelorizoThumbnail_2024-02-23_11-54-19-930x550.png" width="735" /><br /><br />Ο ΥΕΘΑ Νίκος Δένδιας πετάει στο Αιγαίο με εκσυγχρονισμένο F-16 Viper αλλά δεν γνωρίζουμε αν πέταξε και στο Καστελλόριζο για το οποίο οι «φίλοι» μας οι Βρετανοί εκφράζουν κατά κάποιο τρόπο …την έκπληξη τους που είναι ελληνικό!!!<br /><br /><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="--tw-border-spacing-x: 0; --tw-border-spacing-y: 0; --tw-ring-color: rgba(59,130,246,.5); --tw-ring-offset-color: #fff; --tw-ring-offset-shadow: 0 0 #0000; --tw-ring-offset-width: 0px; --tw-ring-shadow: 0 0 #0000; --tw-rotate: 0; --tw-scale-x: 1; --tw-scale-y: 1; --tw-scroll-snap-strictness: proximity; --tw-shadow-colored: 0 0 #0000; --tw-shadow: 0 0 #0000; --tw-skew-x: 0; --tw-skew-y: 0; --tw-translate-x: 0; --tw-translate-y: 0; background-color: white; border: 0px solid; box-sizing: border-box; display: flex; font-family: objektiv-mk2, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 550px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1760960725479010369" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=karvounopoulosp&dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1760960725479010369&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.militaire.gr%2Fkastellorizo-dendias-britan-sun%2F&sessionId=fe6d3f27fe639a2374dfeafec5974786f6ffcdad&siteScreenName=karvounopoulosp&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="--tw-border-spacing-x: 0; --tw-border-spacing-y: 0; --tw-ring-color: rgba(59,130,246,.5); --tw-ring-offset-color: #fff; --tw-ring-offset-shadow: 0 0 #0000; --tw-ring-offset-width: 0px; --tw-ring-shadow: 0 0 #0000; --tw-rotate: 0; --tw-scale-x: 1; --tw-scale-y: 1; --tw-scroll-snap-strictness: proximity; --tw-shadow-colored: 0 0 #0000; --tw-shadow: 0 0 #0000; --tw-skew-x: 0; --tw-skew-y: 0; --tw-translate-x: 0; --tw-translate-y: 0; border-style: solid; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 643px; position: static; vertical-align: middle; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div><p style="--tw-border-spacing-x: 0; --tw-border-spacing-y: 0; --tw-ring-color: rgba(59,130,246,.5); --tw-ring-offset-color: #fff; --tw-ring-offset-shadow: 0 0 #0000; --tw-ring-offset-width: 0px; --tw-ring-shadow: 0 0 #0000; --tw-rotate: 0; --tw-scale-x: 1; --tw-scale-y: 1; --tw-scroll-snap-strictness: proximity; --tw-shadow-colored: 0 0 #0000; --tw-shadow: 0 0 #0000; --tw-skew-x: 0; --tw-skew-y: 0; --tw-translate-x: 0; --tw-translate-y: 0; background-color: white; border: 0px solid; box-sizing: border-box; font-family: objektiv-mk2, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 1rem !important; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; max-width: 100%;"></p>Η εφημερίδα Sun σε αφιέρωμα της για το νησί ξεκινά το άρθρο ως εξής:<br /><br />«ΜΟΛΙΣ 30 λεπτά από τις ακτές της Τουρκίας είναι ένα όμορφο νησί – αυτό είναι στην πραγματικότητα ελληνικό.<br />Το Meis, γνωστό και ως Καστελλόριζο, ανήκει στην Ελλάδα παρά την εγγύτητά του με την τουρκική ενδοχώρα.<br />Κατεχόμενο από Γάλλους και Ιταλούς κατά τη διάρκεια του πολέμου, δόθηκε στην Ελλάδα με τη Συμφωνία του Παρισιού του 1947.<br />Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι το πλησιέστερο ελληνικό νησί της Ρόδου απέχει περισσότερο από 100 μίλια.<br />Το Καστελλόριζο απέχει μόλις ένα μίλι από την ακτή της Τουρκίας, και το ταξίδι με πλοίο διαρκεί μόλις 30 λεπτά.<br />Αυτό σημαίνει ότι οι τουρίστες που επισκέπτονται το νησί από την Τουρκία, θα πρέπει να περάσουν από έλεγχο διαβατηρίων, καθώς ταξιδεύουν από τη μια χώρα στην άλλη».<br /><br />Αφού εκθειάζει τις ομορφιές του νησιού η Sun προτείνει στους Βρετανούς να το επισκεφθούν μέσω Τουρκίας:<br /><br />«Ο καλύτερος τρόπος για να φτάσετε στο Κας είναι με την easyJet, με τις πτήσεις από το Μάντσεστερ να διαρκούν περίπου τέσσερις ώρες.<br />Οι Βρετανοί θα χρειαστούν τουλάχιστον μία κενή σελίδα για τις σφραγίδες εισόδου και εξόδου και τα διαβατήρια πρέπει να ισχύουν για τουλάχιστον 150 ημέρες από την ημερομηνία άφιξης.<br />Υπάρχει ένα άλλο τουρκικό νησί που μόνο οι ντόπιοι γνωρίζουν.<br />Μισή ώρα από την ηπειρωτική χώρα βρίσκεται η Bozcaada, η οποία αναφέρεται στην Ιλιάδα. Από τις παραλίες του παρελήφθη ο περίφημος Δούρειος Ίππος.<br />Το νησί ήταν ελληνικό μέχρι που προσχώρησε στην Τουρκική Δημοκρατία το 1923».<br /><br />Να ευχηθούμε καλές πτήσεις στο Νίκο Δένδια με τα Viper και χαιρετισμούς στους Βρετανούς που πρόσφατα επισκέφθηκε και συζήτησε μαζί τους, στο πρόσφατο ταξίδι του.<br /><br />Όλο το «ρεπορτάζ» της SUN μπορείτε να το διαβάσετε <a href="https://www.thesun.co.uk/travel/26076427/turkey-island-meis-greek-turtles-beers-water/?fbclid=IwAR1iGsgatiXqlnYXjMAnNp8f7YpVJPa3FrTorsBwPBIcZoqcFCt5NbwugrE">ΕΔΩ</a><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι «φίλοι» μας οι Βρετανοί εκπλήσσονται που το Καστελλόριζο είναι ελληνικό! Απαράδεκτο δημοσίευμα της Sun.

Ο ΥΕΘΑ Νίκος Δένδιας πετάει στο Αιγαίο με εκσυγχρονισμένο F-16 Viper αλλά δεν γνωρίζουμε αν πέταξε και στο Καστελλόριζο για το οποίο οι «φίλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το τεχνικό πόρισμα για την τραγωδία των Τεμπών… Ιδού.

<img height="360" src="https://www.neakriti.gr/sites/default/files/styles/full/public/2024-02/tempi.png.webp?itok=80z3ksEk" width="725" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ιδού η έκθεση της τραγωδίας - Διαβάστε αναλυτικά το πόρισμα Κοκοτσάκη που κατατέθηκε στον Ανακριτή για το δυστύχημα στα Τέμπη </span></h3><b> Σαχίνης Γιώργος<br /></b>Το τεχνικό πόρισμα συντάχθηκε κάτω από αντίξοες συνθήκες συλλογής στοιχείων, με την επιμονή και μόνο των οικογενειών των θυμάτων και μάλιστα με στοιχεία, δικογραφίες και υλικά, που κατόρθωσαν να συλλέξουν, στην καλύτερη περίπτωση 2 μήνες μετά την τραγωδία έως 11 μήνες μετά από αυτήν!<br /><br />Αλλοιώθηκε και «μολύνθηκε» το βασικό σκηνικό του δυστυχήματος των Τεμπών, με εγκληματικές αβλεψίες, παραλείψεις και ενέργειες, οδηγώντας ακόμη και την επίσημη έρευνα, σε λάθος δεδομένα και σκεπτικό, για τον θάνατο που προκάλεσε η σφοδρή μετωπική σύγκρουση, της επιβατικής αμαξοστοιχίας με την εμπορική πάνω στην ίδια γραμμή κι ενώ κινούνταν από διαφορετική κατεύθυνση (ανόδου και καθόδου) στις 28 Φεβρουαρίου του 2023.<br /><br />Σε 5 ημέρες κλείνουμε έναν ακριβώς χρόνο, από το αποκαλούμενο “έγκλημα των Τεμπών” με θύματα επισήμως 57 ανθρώπους και μόλις χθες οι εκπρόσωποι του Συλλόγου Οικογενειών Θυμάτων Δυστυχήματος Τεμπών, μέσω του κ. Χρήστου Κωνσταντινίδη, παρέδωσαν στις Ανακριτικές Αρχές της Λάρισας, προκειμένου να αξιοποιηθεί αλλά και να ενσωματωθεί στη σχετική δικογραφία, το τελικό πόρισμα του ειδικού πραγματογνώμονα σε θέματα πυρκαγιών και ορισθέντα ως Τεχνικού Συμβούλου του Συλλόγου, Βασίλειου Κοκοτσάκη. Ο γνωστός από την εξειδικευμένη γνώση του, άλλοτε αξιωματικός της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας στην Κρήτη, σε θέματα πυρκαγιών, εμπρησμών και ανακρίσεων τέτοιων δικογραφιών, που είναι και δικαστικός πραγματογνώμονας, συνέταξε την οριστική του έκθεση, που ασχολήθηκε αποκλειστικά με το θέμα της έκρηξης και της πυρκαγιάς που ακολούθησε στα δύο τρένα, από τις οποίες, οι 28 από τους 57 επισήμως νεκρούς, έφεραν σοβαρά εγκαύματα έως απανθράκωση από την εκδηλωθείσα φωτιά.<br /><br />Το τεχνικό πόρισμα συντάχθηκε κάτω από αντίξοες συνθήκες συλλογής στοιχείων, με την επιμονή και μόνο των οικογενειών των θυμάτων και μάλιστα με στοιχεία, δικογραφίες και υλικά, που κατόρθωσαν να συλλέξουν, στην καλύτερη περίπτωση 2 μήνες μετά την τραγωδία έως 11 μήνες μετά από αυτήν!<br />Το πόρισμα που η εφημερίδα “Ν.Κ.” και το neakriti.gr παραθέτει σήμερα αυτούσιο , είναι η τεχνική έκθεση του κ. Βασίλη Κοκοτσάκη, αναφορικά με την έκρηξη και την πυρκαγιά κατά την σφοδρή σύγκρουση των δύο τρένων και είναι εξόχως αποκαλυπτικό, για το “τι έγινε” και κυρίως το “τι δεν έγινε” στην διερεύνηση της τραγωδίας.<br /><br />Τα βασικά σημεία <br /><br />Όπως σημειώνει μεταξύ άλλων ο ίδιος ο τεχνικός σύμβουλος, Βασίλης Κοκοτσάκης: <br />«1. Ο χώρος “μολύνθηκε” γιατί πέραν των απολύτως απαραίτητων εργασιών διευθέτησης για επιχειρησιακούς λόγους που αναγκαστικά έγιναν, αλλοιώθηκε κιόλας αφού ικανή έκταση περίπου 2 στρεμμάτων μπαζώθηκε με φερτά υλικά όπως χαλίκια και μπετόν.<br />Κυρίως όμως το σημείο στο οποίο είχαν καταπέσει τμήματα (συντρίμμια) της επιβατικής αμαξοστοιχίας, αλλά και απόβλητα ή κατάλοιπα καύσης παρασυρμένα από τα νερά πυρόσβεσης, ίσως όμως και βιολογικό υλικό ανθρώπων, μπαζώθηκε με επιμελή και μόνιμο τρόπο, δηλαδή αφαίρεση του χώματος σε ικανό βάθος, πάχτωση του με χοντρά εμποτισμένα χαλίκια λατομείου και κάλυψη με σκυρόδεμα επίσης ικανού πάχους.<br />Η ενέργεια αυτή δυσχεραίνει αν δεν αποκλείει κιόλας την έρευνα στο σημείο εκείνο και κυρίως την λήψη δειγμάτων που ίσως βοηθούσαν στην διαφώτιση αρκετών από τα ερωτήματα της έρευνας.<br /><br />2. Όσο η έρευνα είναι σε εξέλιξη, όλα τα υλικά, αντικείμενα κλπ. που καθ’ οιονδήποτε τρόπο συμμετείχαν στην εκδήλωση του συμβάντος, θεωρούνται πειστήρια και ως τέτοια πρέπει αντιμετωπίζονται. Πέραν των άλλων τυπικών και ουσιαστικών μέτρων που πρέπει να λαμβάνονται, είναι και αυτό (κύριο) της διαφύλαξης και προστασίας.<br />Τα συγκεκριμένα αντικείμενα-πειστήρια (συντρίμμια, χώματα) που μετακινήθηκαν από τον τόπο του συμβάντος έπρεπε να διαφυλαχτούν και προστατευτούν τόσο από τις καιρικές συνθήκες, όσο και από τυχόν απόπειρά αλλοίωσης ή αφαίρεσης, μέτρα που δεν λήφθηκαν στον βαθμό που θα εξασφάλιζε την έγκαιρη -ασφαλή και αδιαμφισβήτητη έρευνα επ΄ αυτών και την διατήρηση τυχόν υπολειμμάτων-στοιχείων που θα βοηθούσαν προς τούτο.<br /><br />3. Ο τρόπος και η επιλογή των χώρων από τους οποίους ελήφθησαν τα δείγματα για χημική ανάλυση, είναι μεθοδολογικά μη ορθός, γιατί τα περισσότερα δείγματα έχουν ληφθεί από το βόρειο τοιχίο αντιστήριξης και όχι από τον χώρο που έγινε η καύση-έκρηξη. (Πιθανότατα δεν ελήφθησαν, γιατί ο χώρος είχε διαμορφωθεί και αλλοιωθεί και υπήρχε και χρονική καθυστέρηση λήψης δειγμάτων, γεγονός που καθιστούσε πλέον, τα δείγματα επισφαλή και όχι αντιπροσωπευτικά».<br /><br />Τα «άφαντα» κοντέινερ της εμπορικής αμαξοστοιχίας<br /><br />Αίσθηση όμως προκαλεί στο πόρισμα του Βασίλη Κοκοτσάκη και μια ακόμη παράμετρος. Η επιμονή του για την αναγκαιότητα να ληφθούν δείγματα λαμαρινών με αιθάλες από τα κοντέινερ εμπορικής, τα οποία μετά το δυστύχημα κι ενώ όλα τα βαγόνια της επιβατικής αμαξοστοιχίας μεταφέρθηκαν σε οικόπεδο του ΟΣΕ (!) στη θέση Κουλούρι, τα συγκεκριμένα 3 βαγόνια κοντέινερ, της εμπορικής αμαξοστοιχίας, «αγνοείται» καταφανώς η «τύχη τους» τουλάχιστον όσον κι αν επιδίωξαν τα μέλη του Συλλόγου Οικογενειών Θυμάτων, οι νομικοί τους παραστάτες αλλά και οι τεχνικοί τους σύμβουλοι, να πληροφορηθούν που βρίσκονται, για την άντληση τυχόν περαιτέρω στοιχείων από την εξέταση τους. <br />Ο κ. Κοκοτσάκης στη τεχνική του έκθεση είναι σαφής σε δύο τουλάχιστον σημεία: «…Δεν ελήφθησαν έγκαιρα δείγματα λαμαρινών με αιθάλες από τα κοντέινερ εμπορικής, κυλικείο επιβατικής που αποδεδειγμένα συμμετείχαν στο φαινόμενο της πυρόσφαιρας, για ανάλυση και διαπίστωση υλικών καύσης…» αλλά και στο σημείο της αναφοράς του για τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν από εδώ και στο εξής επαναλαμβάνει το ότι: <br />«…ε. Να ληφθούν δείγματα και αναλυθούν, από τα τοιχώματα του βαγονιού του κυλικείου γιατί τόσο σε αυτό όσο και στην εμπορική αμαξοστοιχία (πλατφόρμες κοντέινερ) πιθανόν να υπάρχουν αιθάλες, που η ανάλυση τους μέσω φασματογραφίας μάζας, πιθανόν να μας δώσει εικόνα, υλικά και τρόπο με τον οποίο κάηκαν.<br />στ. Να ληφθούν δείγματα από τις λαμαρίνες των κοντέινερ που ήταν φορτωμένα στα τρία πρώτα βαγόνια της εμπορικής και να γίνει ανάλυση στις αιθάλες που βρίσκεται σε αυτά(αν βρίσκεται ακόμη)».<br /><br />Κατατέθηκε στις ανακριτικές αρχές <br /><br />Η εφημερίδα “Ν.Κ.” και το neakriti.gr παραθέτει στις επόμενες σελίδες αυτούσια την τεχνική έκθεση του Βασίλη Κοκοτσάκη, που ήδη χθες κατατέθηκε στις ανακριτικές αρχές στη Λάρισα, όπου ανάμεσα σε όλα τα άλλα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον στον επίλογο της, πως προτείνεται «…να γίνουν προσομοιώσεις αναφλέξεως ελαίου σιλικόνης σε συνδυασμό με κινηματογράφηση με απλές θερμικές κάμερες, ενέργεια η οποία θα επιτρέψει να διαπιστωθούν τα παραγόμενα αέρια από την καύση του ελαίου και έτσι να εξακριβωθεί κατά πόσο είναι συμβατή η κατά τους διορισθέντες πραγματογνώμονες θεωρία ότι το έλαιο σιλικόνης είχε παρουσία ως μοναδικό καύσιμο στην περιοχή του δυστυχήματος. Επί πλέον εάν στο παραπάνω πείραμα χρησιμοποιηθούν ίδιες κάμερες ασφαλείας με αυτές που κατέγραψαν το δυστύχημα, θα καταστεί δυνατή η σύγκριση των χρωμάτων που κατέγραψαν οι κάμερες με αυτά που παράγονται κατά την καύση ελαίου σιλικόνης. Παράλληλα το ίδιο πείραμα πρέπει να γίνει και με τα άλλα καύσιμα και εκρηκτικά μείγματα που ανιχνευθήκαν για να συγκριθεί το οπτικό αποτέλεσμα των καταγραφών των πειραματικών εκρήξεων...».<b>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ <a href="https://www.neakriti.gr/kriti/2042605_idoy-i-ekthesi-tis-tragodias-diabaste-analytika-porisma-kokotsaki-poy-katatethike">ΠΗΓΗ</a>.</b><div><br /></div><div><a href="https://www.neakriti.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το τεχνικό πόρισμα για την τραγωδία των Τεμπών… Ιδού.

Ιδού η έκθεση της τραγωδίας - Διαβάστε αναλυτικά το πόρισμα Κοκοτσάκη που κατατέθηκε στον Ανακριτή για το δυστύχημα στα Τέμπη   Σαχίνης Γιώρ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Στις ναυτικές ασκήσεις οι Τούρκοι θέτουν θέμα ελληνικής κυριαρχίας”.

<img height="328" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2017/08/Map-Aegean-operational-780x400.jpg" width="755" /><br /><br />«Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία προώθησε το σχέδιο συνεργασίας Ελλάδος, Ινδίας και Ευρώπης, όχι μόνο στον εμπορικό τομέα αλλά και στον στρατιωτικό τομέα» δήλωσε στην ΕΡΤ και στην εκπομπή «Νewsroom» ο Γιάννης Μπαλτζώης, αντιστράτηγος ε.α., πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών σχολιάζοντας το ταξίδι του Κ. Μητσοτάκη στην Ινδία. Ταυτόχρονα, αναφέρθηκε στις ελληνοτουρκικές σχέσεις εκτιμώντας ότι οι παραβιάσεις των Τούρκων στον Ελληνικό εναέριο χώρο θα συνεχιστούν λόγω της αναθεωρητικής πολιτικής της γειτονικής χώρας. Σύμφωνα με τον στρατιωτικό αναλυτή «η Ινδία σχεδιάζει αυτή τη διείσδυση στην Ευρώπη μέσω Ελλάδος». Ειδικότερα, όπως τόνισε, υπήρχαν στα γεωστρατηγικά τους σχέδια, η δημιουργία ενός άξονα απ’ όπου θα πέρναγαν τα προϊόντα της Ινδίας προς την Ελλάδα.<br /><br />Σχολιάζοντας την στάση της Τουρκίας με αφορμή τη νέα τουρκική navtex, ο νεοεκλεγής πρόεδρος του ΕΛΙΣΜΕ τόνισε ότι «εκείνο που αλλάζει είναι αυτή η ηρεμία, η οποία έχει ξεκινήσει από πέρυσι τον Φεβρουάριο και η οποία -εκτιμώ- ότι θα συνεχιστεί μέχρι τις αμερικανικές εκλογές. Μετά θα δούμε την Τουρκία που ξέρουμε επί εκατό χρόνια». Και όπως είπε, «ενώ παραμένουν τα ήρεμα νερά, βλέπουμε να αυξάνουν τις διεκδικήσεις τους». Όπως ανέφερε στους δημοσιογράφους Σταυρούλα Χριστοφιλέα και Μάκη Προβατά οι γείτονες μας αυξάνουν τις διεκδικήσεις τους. «Στις ναυτικές ασκήσεις βάζουν το θέμα της κυριαρχίας» σημείωσε σχετικά. Ο ίδιος επισήμανε ότι χρειάζεται να υπάρχει ισχυρή δύναμη αποτροπής και πολιτική βούληση. «Όλοι οι μεγάλοι γεωπολιτικοί αναλυτές το λένε: χωρίς στρατηγική δεν μπορεί να κάνεις τίποτε» πρόσθεσε. Aμφισβητεί εναέριο χώρο και ζώνη ευθύνης Ελλάδας και εγείρει θέματα αποστρατιωτικοποίησης η νέα τουρκική Navtex<br /><br />Πρέπει να αναπτύξουμε την αμυντική μας βιομηχανία<br /><br />Ερωτηθείς για το ράλι των εξοπλισμών στο οποίο πρωταγωνιστούν Ελλάδα και Τουρκία ο κ. Μπαλτζώης υποστήριξε ότι πρέπει να αναπτύξουμε την αμυντική μας βιομηχανία. «Η Τουρκία πήγε στη Σομαλία και κάνει βάση για να ελέγχει την περιοχή και μας περικυκλώνει. Και όπως είπε «η Τουρκία έχει μεγαλοϊδεατισμό» αναλύοντας την στρατηγική των Τούρκων που σχεδιάζουν το 2053, στα 600 χρόνια από την άλωση της Πόλης να είναι στις πέντε μεγαλύτερες δυνάμεις στον πλανήτη, να έχουν αποκτήσει ατομική βόμβα. Επιπλέον ο κ. Μπαλτζώης αναφέρθηκε και στην πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου προέδρου στην Αλβανία λέγοντας ότι το μέτωπο της Ελλάδας δεν είναι μόνο εξ ανατολής αλλά και δυτικά, προς τα Βαλκάνια.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

“Στις ναυτικές ασκήσεις οι Τούρκοι θέτουν θέμα ελληνικής κυριαρχίας”.

«Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία προώθησε το σχέδιο συνεργασίας Ελλάδος, Ινδίας και Ευρώπης, όχι μόνο στον εμπορικό τομέα αλλά και στον σ...

Διαβάστε την συνέχεια