Μπλόφα ή αλήθεια; Νέος Ψυχρός Πόλεμος στην πόρτα της Αμερικής: Η στρατιωτική ενίσχυση Trump βάζει μπουρλότο σε Ρωσία, Κίνα.

<img height="361" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/4cfa572f7cd01276fbe290c51b834996_XL.jpg?v=2" width="705" /><br /><br /><div>Η άφιξη μιας μεγάλης ομάδας κρούσης αμερικανικών αεροπλανοφόρων στην Καραϊβική αυτή την εβδομάδα έχει προκαλέσει σοκ σε όλη τη Λατινική Αμερική, φέρνοντας πίσω μια νέα εκδοχή του Δόγματος Μονρόε στο πλαίσιο του Νέου Ψυχρού Πολέμου στο Ημισφαίριο<br /><br />Δίνουν και παίρνουν τα σενάρια για το τι μέλλει γενέσθαι μεταξύ ΗΠΑ - Βενεζουέλας...<br />Η άφιξη μιας μεγάλης ομάδας κρούσης αμερικανικών αεροπλανοφόρων στην Καραϊβική αυτή την εβδομάδα έχει προκαλέσει σοκ σε όλη τη Λατινική Αμερική, φέρνοντας πίσω μια νέα εκδοχή του Δόγματος Μονρόε στο πλαίσιο του Νέου Ψυχρού Πολέμου στο Ημισφαίριο.<br />Η ανάπτυξη σηματοδοτεί την έναρξη μιας μαζικής στρατιωτικής επιχείρησης της κυβέρνησης Trump, η οποία χαρακτηρίζεται ως μια διπλή εκστρατεία «πολέμου κατά των ναρκωτικών» και «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» με τρόπο που, ειρωνικά, θυμίζει επίσης την εκστρατεία του Goerge Bush.<br />Το CNN Brasil αναφέρει ότι το Καράκας έχει κινητοποιήσει χιλιάδες πυραύλους που προμηθεύτηκε από τη Ρωσία σε απάντηση.<br />Το μήνυμα της Ουάσινγκτον ήταν αρκετά ασαφές ώστε να επιτρέπει πολλαπλές ερμηνείες, αλλά αρκετά ευρύ ώστε να δικαιολογεί μια σαρωτική περιφερειακή ενίσχυση. Η επιχείρηση είναι άνευ προηγουμένου σε κλίμακα , γεγονός που αυξάνει τα διακυβεύματα για τη Βενεζουέλα και τους συμμάχους της, με τις ΗΠΑ να παρουσιάζουν την επιχείρηση ως μια «αντικαρτέλ» έξαρση σε όλη την ήπειρο.<br />Προσθέτοντας ένα ακόμη επίπεδο πολυπλοκότητας, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump φέρεται να έχει ταυτόχρονα αναφέρει την πιθανότητα συνομιλιών με τον ομόλογό του της Βενεζουέλας Maduro, σε μια κίνηση που δείχνει, για άλλη μια φορά, τα ασταθή διπλωματικά ζιγκ-ζαγκ του Trump.<br />Τόσο για τη στρατηγική συνοχή.<br /><br />Επανέρχεται το ξεχασμένο Δόγμα... <br /><br />Όπως και να 'χει, η τρέχουσα αμερικανική προεδρία εγκαινιάζει ένα νέο στάδιο στο δόγμα ηπειρωτικής ασφάλειας της Ουάσινγκτον - ένα στάδιο που συνδυάζει τη ρητορική κατά της τρομοκρατίας με τη ναρκοπολιτική, παράγοντας μια ελαστική δικαιολόγηση για προβολή ισχύος οπουδήποτε από τις Άνδεις έως τις Αντίλλες.<br />Η ρητορική του «πολέμου κατά των ναρκωτικών» δύσκολα μπορεί να ληφθεί σοβαρά υπόψη: αξίζει να σημειωθεί, καταρχάς, ότι το μεγαλύτερο μέρος της προμήθειας ναρκωτικών που τροφοδοτεί τα προβλήματα ναρκωτικών στις Ηνωμένες Πολιτείες προέρχεται από το Μεξικό και την Κολομβία. <br />Σύμφωνα με εκτιμήσεις των ίδιων των αμερικανικών υπηρεσιών, περίπου το 90% της κοκαΐνης που καταναλώνεται στις ΗΠΑ προέρχεται από την Κολομβία και διακινείται στη χώρα μέσω του Μεξικού.<br />Τον Αύγουστο ΜΜΕ ανέφεραν ότι η ναυτική ενίσχυση των ΗΠΑ αφορούσε «εκφοβισμό, όχι εισβολή — τουλάχιστον προς το παρόν... αλλά η ιστορία μας διδάσκει ότι ο εκφοβισμός συχνά προηγείται της κλιμάκωσης». Εκείνη την εποχή, μια τέτοια αξιολόγηση φαινόταν αρκετά προσεκτική.<br />Αλλά οι συνθήκες εξελίσσονται και η τεράστια κλίμακα των τρεχουσών αναπτύξεων εγείρει το ερώτημα: πλησιάζουμε στο κατώφλι όπου ο εκφοβισμός μετατρέπεται σε άμεση στρατιωτική δράση;<br /><br />Έρχεται εισβολή; <br /><br />Επισήμως, οι σύμβουλοι του Trump αρνούνται οποιαδήποτε πρόθεση εισβολής στη Βενεζουέλα. Ωστόσο, οι «αρνήσεις» ιστορικά έχουν χρησιμεύσει ως προοίμια για κλιμάκωση. Από την άλλη πλευρά, όπως το θέτει η Asia Times , τα πολεμοχαρή σήματα προς τη Βενεζουέλα αποδεικνύονται «δώρο στην Κίνα», ενισχύοντας το επιχείρημα του Πεκίνου ότι η Ουάσιγκτον χρησιμοποιεί στρατιωτική καταναγκασμό αντί για διπλωματία. Οι παγκόσμιες αντιλήψεις έχουν σημασία, άλλωστε.<br />Σε κάθε περίπτωση, το Καράκας πιστεύει ότι βρίσκεται υπό υπαρξιακή απειλή — και ενεργεί αναλόγως.<br />Το γραφείο του CNN για τη Λατινική Αμερική ανέφερε ότι η Βενεζουέλα ζήτησε βοήθεια ασφαλείας τόσο από τη Ρωσία όσο και από την Κίνα, ενώ το CNN Brasil ανέφερε το ίδιο, με πρόσθετες λεπτομέρειες σχετικά με τα αιτήματα στρατιωτικού συντονισμού.<br />Μέχρι στιγμής, η Μόσχα και το Πεκίνο έχουν απαντήσει με ρητορική αυστηρότητα αλλά και με μετρημένη αυτοσυγκράτηση.<br />Ωστόσο, τα προειδοποιητικά σημάδια αφθονούν.<br />Ο Alexey Zhuravlyov (αναπληρωτής επικεφαλής της επιτροπής άμυνας του ρωσικού κοινοβουλίου) φέρεται να δήλωσε ότι η Μόσχα θα μπορούσε να παράσχει στη Βενεζουέλα τους βαλλιστικούς πυραύλους Oreshnik μεσαίου βεληνεκούς.<br /><br />Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Sergey Lavrov, με τη σειρά του, δήλωσε πρόσφατα ότι το Κρεμλίνο είναι «έτοιμο να ενεργήσει πλήρως στο πλαίσιο των υποχρεώσεων που συμφωνήθηκαν αμοιβαία σε αυτή τη συμφωνία με τους Βενεζουελάνους φίλους μας».<br />Το Πεκίνο, με τη σειρά του, έχει κλιμακώσει την υποστήριξή του αποκαλύπτοντας μια νέα εμπορική συμφωνία «μηδενικών δασμών» με το Καράκας κατά τη διάρκεια της Έκθεσης της Σαγκάης 2025, μια συμφωνία που ανακοινώθηκε από τον Υφυπουργό Εξωτερικού Εμπορίου της Βενεζουέλας.<br />Για το Πεκίνο, παρέχει ένα εμπορικό και στρατηγικό σημείο εισόδου στο Δυτικό Ημισφαίριο τη στιγμή που η Ουάσινγκτον αυστηροποιεί τις κυρώσεις της εν μέσω εντάσεων.<br />Μια τέτοια ευθυγράμμιση δεν πρέπει να υποτιμάται.<br />Η κρίση παρέχει ένα στρατηγικό άνοιγμα στην Κίνα για να ενισχύσει την παρουσία της στη Λατινική Αμερική, παρουσιάζοντας παράλληλα τον εαυτό της ως σταθεροποιητική δύναμη. Σε αντίθεση με την Ουάσινγκτον, το Πεκίνο δεν φέρει το βάρος δεκαετιών στρατιωτικών επεμβάσεων στην περιοχή.<br />Οι υποαναφορές σε οικονομικούς δεσμούς, οι επενδύσεις σε υποδομές και οι ενεργειακές συνεργασίες δίνουν στην Κίνα σημαντική μόχλευση - αρκετή για να αναδιαμορφώσει την περιφερειακή διπλωματία χωρίς να ρίξει ούτε μια σφαίρα.<br />Δεν είναι περίεργο που οι Κινέζοι αναλυτές παρουσιάζουν την επιχείρηση Trump ως μια αυτοπροκληθείσα γεωπολιτική απώλεια για την Ουάσινγκτον.<br /><br />Γιατί είναι απίθανο ένα νέο μέτωπο<br /><br />Αν κάποιος εξετάσει το μοτίβο του Trump- αρκετά αυτοσχεδιαστικό ώστε να προκαλέσει σοκ αλλά αρκετά προσεκτικό ώστε να αποφύγει παρατεταμένες δεσμεύσεις στρατευμάτων (εξ ου και « TACO ») - μια εισβολή πλήρους κλίμακας παραμένει απίθανη.<br />Ωστόσο, δεν μπορούν να αποκλειστούν στοχευμένες επιθέσεις ή επιδρομές ειδικών επιχειρήσεων.<br />Περιορισμένη δράση θα μπορούσε να παρουσιαστεί στο εσωτερικό ως «αποφασιστική», χωρίς να εμπλέκονται οι ΗΠΑ σε καθήκοντα κατοχής.<br />Ωστόσο, ακόμη και περιορισμένες επιθέσεις θα συνεπάγονταν τεράστιους κινδύνους κλιμάκωσης.<br />Η πολιτική του Trump για τη Βενεζουέλα καθοδηγούνταν από «υπερρεαλιστικό» τρόπο σκέψης και εταιρικούς υπολογισμούς κόστους-οφέλους, ιδίως όσον αφορά την επιστροφή της Chevron στο Καράκας. Εάν οι επιθέσεις αποσταθεροποιήσουν τα πετρελαϊκά πεδία της Βενεζουέλας, η παγκόσμια προσφορά θα μπορούσε να περιοριστεί εν μία νυκτί, οδηγώντας τις τιμές προς τα πάνω. Αυτό θα διαβρώσει τα θεμέλια του εγχώριου οικονομικού μηνύματος του Trump, για να μην αναφέρουμε ότι θα δημιουργήσει πονοκεφάλους στις αμερικανικές ενεργειακές εταιρείες που λειτουργούν - ή προσπαθούν να λειτουργήσουν - στην περιοχή. Το πρόβλημα είναι ότι η Ουάσινγκτον δεν ενεργεί πάντα σύμφωνα με την καθαρά ορθολογική οικονομική λογική, επομένως τα ακραία σενάρια δεν πρέπει να απορρίπτονται τόσο γρήγορα.<br />Η αντιπαράθεση σε κάθε περίπτωση αποτελεί κρίση κυριαρχίας για το Καράκας, αλλά και ευκαιρία για τη Ρωσία και την Κίνα στο πλαίσιο του Νέου Ψυχρού Πολέμου.<br />Επιπλέον, αποτελεί μια δοκιμασία ενότητας για τη Λατινική Αμερική - και ένα ρίσκο υψηλού κινδύνου για τις ΗΠΑ.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μπλόφα ή αλήθεια; Νέος Ψυχρός Πόλεμος στην πόρτα της Αμερικής: Η στρατιωτική ενίσχυση Trump βάζει μπουρλότο σε Ρωσία, Κίνα.

Η άφιξη μιας μεγάλης ομάδας κρούσης αμερικανικών αεροπλανοφόρων στην Καραϊβική αυτή την εβδομάδα έχει προκαλέσει σοκ σε όλη τη Λατινική Αμερ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ηχηρό μήνυμα από Ισραηλινό Υπουργό: ”Η Τουρκία είναι εχθρός μας,

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://neostrategy.gr/wp-content/uploads/2025/04/Screen-Shot-2025-04-11-at-02.33.51-copy-e1744328197579.jpg.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1200" height="320" src="https://neostrategy.gr/wp-content/uploads/2025/04/Screen-Shot-2025-04-11-at-02.33.51-copy-e1744328197579.jpg.webp" width="686" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Συμμαχία με Ελλάδα-Κύπρο.Να πείσουμε τις ΗΠΑ ότι η Τουρκία δεν είναι πραγματικός σύμμαχος”</span></h3>Ο Υπουργός Διασποράς και Καταπολέμησης του Αντισημιτισμού, Amihay Shikl Amihay Shikli, προειδοποιεί ότι η Τουρκία αποτελεί σήμερα τη σοβαρότερη απειλή για το Κράτος του Ισραήλ.<br />Σε συνέντευξή του στον ισραηλινό κρατικό τηλεοπτικό σταθμό Kan News και στην εκπομπή This Morning του Channel 2, ο Shikli κατηγόρησε τον πρόεδρο Recep Tayyip Erdogan και τον υπουργό Εξωτερικών Hakan Fidan για επιθετική εξωτερική πολιτική και για την κατασκευή στρατιωτικών βάσεων στη βόρεια Συρία και στα Κατεχόμενα της Κύπρου, που σύμφωνα με τον ίδιο προορίζονται να λειτουργήσουν ως «προκεχωρημένα φυλάκια» εναντίον του Ισραήλ.<br /><br />«Η Τουρκία προορίζει τη Συρία του Al-Jolani ως πρώτη γραμμή για να επιτεθεί στο Ισραήλ», δήλωσε ο Shikli, τονίζοντας ότι οι Τούρκοι εξοπλίζουν τον στρατό του Σύρου πρόεδρου, που ήδη μιλάει για στόχους στην Ιερουσαλήμ και το Τελ Αβίβ. «Το κακό θα ξεδιπλωθεί από τον Βορρά – Τουρκία και Συρία του Al-Jolani», προειδοποίησε ο Υπουργός, προσθέτοντας ότι το Ισραήλ πρέπει να αναλάβει δράση σε διεθνές επίπεδο για να περιορίσει την επιρροή της Άγκυρας.<br /><br />Ενίσχυση περιφερειακών συμμαχιών<br /><br />Ο Shikli υπογράμμισε την ανάγκη ενίσχυσης των σχέσεων με γειτονικές χώρες, ιδιαίτερα με την Ελλάδα και την Κύπρο. «Πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να απομονώσουμε την Τουρκία στη διεθνή σκηνή. Η κοινή ναυτική άσκηση που πραγματοποιήσαμε πρόσφατα είναι ένα παράδειγμα αυτής της στρατηγικής», τόνισε.<br />Επιπλέον, ο Υπουργός επεσήμανε τη σημασία της οικονομικής συνεργασίας: «Ο άξονας των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου – Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ, Ιταλία – πρέπει να ενισχυθεί, και πρέπει να εργαστούμε σκληρά γι’ αυτό».<br /><br />Σημειωτέον, σύμφωνα με πληροφορίες, Ισραηλινοί επιτελείς συνήλθαν εν κρυπτώ πρόσφατα στην Αθήνα και συζήτησαν με Έλληνες ομολόγους τους τη δημιουργία συνθηκών απελευθέρωσης της Κύπρου…Ο Shikli δεν περιορίστηκε σε περιφερειακά ζητήματα.<br /><br />Απευθυνόμενος στην Ουάσινγκτον, δήλωσε: «Πρέπει να πείσουμε τις ΗΠΑ ότι η Τουρκία δεν είναι πραγματικός σύμμαχος. Ένας δικτάτορας μέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, με το μισό της αντιπολίτευσης φυλακισμένο και που προωθεί λυσσαλέα αντισημιτική προπαγάνδα, δεν μπορεί να είναι μέλος του ΝΑΤΟ».<br /><br />Ο Shikli δεν περιορίστηκε σε περιφερειακά ζητήματα. Απευθυνόμενος στην Ουάσινγκτον, δήλωσε: «Πρέπει να πείσουμε τις ΗΠΑ ότι η Τουρκία δεν είναι πραγματικός σύμμαχος. Ένας δικτάτορας μέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, με το μισό της αντιπολίτευσης φυλακισμένο και που προωθεί λυσσαλέα αντισημιτική προπαγάνδα, δεν μπορεί να είναι μέλος του ΝΑΤΟ».<br /><br />F-35 και Παλαιστινιακό κράτος<br /><br />Ο Shikli αναφέρθηκε επίσης στις αναφορές για πώληση F-35 στη Σαουδική Αραβία, δηλώνοντας: «Δεν είμαστε καθόλου ενθουσιασμένοι με χώρες της περιοχής που διαθέτουν F-35 εκτός Ισραήλ. Ωστόσο, αν αυτό περιλαμβάνει διαδικασία ομαλοποίησης με το Ισραήλ, αξίζει να το εξετάσουμε». Όσον αφορά το ζήτημα ενός παλαιστινιακού κράτους, ο Shikli ξεκαθάρισε: «Το Ισραήλ δεν μπορεί να αποδεχθεί ή να δεσμευτεί για την ίδρυση ενός επιπλέον παλαιστινιακού κράτους πέραν αυτού που ήδη υπάρχει».<br /><br />Οι δηλώσεις του Υπουργού Amihay Shikli αναδεικνύουν την Τουρκία ως τον «πιο σοβαρό κίνδυνο» για το Ισραήλ, ενώ η στρατηγική της Άγκυρας στη Συρία, η επιθετική εξωτερική πολιτική και η αύξηση στρατιωτικής ισχύος εντείνουν την ένταση στην περιοχή.<br />Η Ιερουσαλήμ φαίνεται αποφασισμένη να ενισχύσει περιφερειακές συμμαχίες, να αυξήσει την οικονομική συνεργασία και να ασκήσει πίεση διεθνώς, προκειμένου να περιορίσει την τουρκική επιρροή και να προστατεύσει την εθνική της ασφάλεια.<div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ηχηρό μήνυμα από Ισραηλινό Υπουργό: ”Η Τουρκία είναι εχθρός μας,

Συμμαχία με Ελλάδα-Κύπρο.Να πείσουμε τις ΗΠΑ ότι η Τουρκία δεν είναι πραγματικός σύμμαχος” Ο Υπουργός Διασποράς και Καταπολέμησης του Αντιση...

Διαβάστε την συνέχεια

Κρεμλίνο: Επικρίνει τη Γαλλία για τα Rafale στην Ουκρανία και δηλώνει απουσία από τις συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη.

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-11/G6BXyPlXEAATN5Z.jpeg?itok=E_1-jC5z" width="696" /><br /><br />Η Μόσχα καταδικάζει ως «λυπηρή» την πώληση Rafale από τη Γαλλία στην Ουκρανία, ενώ δηλώνει ότι δεν θα συμμετάσχει στις συνομιλίες στην Τουρκία, όπου θα βρεθεί ο Ζελένσκι με αμερικανική παρουσία<br /><br />Το Κρεμλίνο χαρακτήρισε «λυπηρή» την απόφαση της Γαλλίας να προχωρήσει στην πώληση μαχητικών αεροσκαφών Rafale στην Ουκρανία, κατηγορώντας το Παρίσι ότι με αυτή την κίνηση «τροφοδοτεί τον πόλεμο».<br /><br />Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, υπογράμμισε ότι «το Παρίσι δεν συμβάλλει σε καμία περίπτωση στην ειρήνη, αλλά αντιθέτως τροφοδοτεί τα φιλοπολεμικά και μιλιταριστικά αισθήματα».<div><br />Η συμφωνία Ζελένσκι – Μακρόν<br /><br />Ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ανακοίνωσε ότι υπέγραψε με τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν επιστολή προθέσεων, με στόχο το Κίεβο να αποκτήσει από το Παρίσι έως 100 μαχητικά Rafale. Η εξέλιξη αυτή ενισχύει σημαντικά τις στρατιωτικές δυνατότητες της Ουκρανίας, αλλά παράλληλα προκαλεί έντονες αντιδράσεις από τη Μόσχα.<br />Απουσία της Ρωσίας από τις συνομιλίες<br /><br />Παράλληλα, το Κρεμλίνο ανακοίνωσε ότι κανένας Ρώσος εκπρόσωπος δεν θα συμμετάσχει στις συνομιλίες που πρόκειται να διεξαχθούν στην Τουρκία σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία.<br /><br />Ο Πεσκόφ δήλωσε χαρακτηριστικά: «Όχι, δεν θα υπάρχει εκπρόσωπος της Ρωσίας στην Τουρκία αύριο», προσθέτοντας ότι «προς το παρόν οι επαφές αυτές γίνονται χωρίς ρωσική συμμετοχή».<br />Η πρωτοβουλία της Ουκρανίας<br /><br />Ο Ζελένσκι είχε ήδη ανακοινώσει ότι θα μεταβεί στην Τουρκία με στόχο την «αναβίωση» των διαπραγματεύσεων με τη Ρωσία για τον τερματισμό του πολέμου. Η κίνηση αυτή δείχνει την προσπάθεια του Κιέβου να επαναφέρει το ζήτημα της ειρηνευτικής διαδικασίας στο τραπέζι, παρά την άρνηση της Μόσχας να συμμετάσχει.<br /><br />Ο ρόλος των ΗΠΑ<br /><br />Σύμφωνα με τουρκική πηγή, στις σχεδιαζόμενες συνομιλίες θα λάβει μέρος και ο Αμερικανός ειδικός απεσταλμένος Στιβ Γουίτκοφ, γεγονός που καταδεικνύει την ενεργή εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών στις προσπάθειες για την εξεύρεση λύσης.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Κρεμλίνο: Επικρίνει τη Γαλλία για τα Rafale στην Ουκρανία και δηλώνει απουσία από τις συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη.

Η Μόσχα καταδικάζει ως «λυπηρή» την πώληση Rafale από τη Γαλλία στην Ουκρανία, ενώ δηλώνει ότι δεν θα συμμετάσχει στις συνομιλίες στην Τουρκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσικά στρατεύματα φτάνουν στα σύνορα μεταξύ Συρίας και Ισραήλ.

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-11/Polish_20241210_121659333.jpg?itok=jXEjPpiw" width="697" /><br /><br />Βάζει φωτιά ο Ρώσος πρόεδρος στην Μέση Ανατολή σε αντιδιαστολή των αμερικανικών κινήσεων των ΗΠΑ στην Βενεζουέλα;<br /><br />Σε μια νέα κίνηση ματ προχώρησε ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν, στη Συρία αυτή τη φορά, παρόμοια με εκείνη που είχε κάνει η χώρα του στις 12 Ιουνίου 1999, όταν Ρώσοι στρατιώτες κατέλαβαν το αεροδρόμιο της Πρίστινα μετά τον πόλεμο του Κοσσυφοπεδίου, πριν από την άφιξη των δυνάμεων του ΝΑΤΟ. <br /><br />Ρωσικά στρατεύματα φτάνουν στα σύνορα μεταξύ Συρίας και Ισραήλ<br /><br />Ο ρωσικός στρατός με 15 οχήματα με στρατιωτικό εξοπλισμό έφτασε στην συριακή επαρχία Κουνέιτρα στα σύνορα με το Ισραήλ, κοντά στην «ουδέτερη ζώνη». Αυτό αναφέρει<a href="https://militarnyi.com/en/news/russian-troops-arrive-at-the-border-between-syria-and-israel/"> Διεθνές ΜΜΕ</a>, επικαλούμενο το ισραηλινό μέσο ενημέρωσης 9tv, με πληροφορίες από το Syria TV.<br /><br />Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η ρωσική στρατιωτική δύναμη έφτασε στην επαρχία Κουνέιτρα στο συριακό τμήμα των Υψιπέδων του Γκολάν. Περιλαμβάνει περισσότερα από 15 οχήματα στρατιωτικού εξοπλισμού.<br /><br />Το τελικό σημείο προορισμού της εν λόγω δύναμης είναι το χωριό Σάιντα ελ-Χανούτ στα νότια των συριακών Υψιπέδων του Γκολάν κοντά στην ουδέτερη ζώνη.<br /><br />Σύμφωνα με την εφημερίδα, αυτό είναι πιθανό να αποτελεί μέρος μιας συμφωνίας ασφαλείας στη νότια Συρία που συζητείται αυτή τη στιγμή.<div><br />Συμφωνία Δαμασκού-Μόσχας για ανάπτυξη Ρωσικών Δυνάμεων<br /><br />Η Συρία ενδιαφέρεται για την επανέναρξη των περιπολιών της ρωσικής στρατιωτικής αστυνομίας στις νότιες επαρχίες της χώρας, όπως έκανε και πριν από την πτώση του καθεστώτος Μπασάρ αλ-Άσαντ στις 8 Δεκεμβρίου 2024.<br /><br />Ένα τέτοιο μέτρο, σύμφωνα με τη συριακή κυβέρνηση, θα μπορούσε να περιορίσει τη στρατιωτική δραστηριότητα του Ισραήλ, το οποίο κατέχει μέρος της νότιας Συρίας από τον Δεκέμβριο του 2024 και συνεχίζει τις επιχειρήσεις σε αυτήν την περιοχή.<br /><br />Το καλοκαίρι του 2025, η Ρωσία επανέλαβε τις περιπολίες στη Συρία για πρώτη φορά από την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ στα τέλη του 2024. Αυτό συνέβη κοντά στη βορειοανατολική πόλη Αλ-Καμισλί, λίγες ημέρες μετά την επίσκεψη του Σύρου Υπουργού Εξωτερικών στη Μόσχα στις 31 Ιουλίου-1 Αυγούστου.<br /><br />Η στρατιωτική νηοπομπή, συνοδευόμενη από δύο ελικόπτερα, προχώρησε ανατολικά της πόλης, η οποία βρίσκεται στα σύνορα με την Τουρκία.<br /><br />Αυτό συνέβη παράλληλα με την επανέναρξη της λειτουργίας του Syrian Express.<br /><br />Μετά την αλλαγή εξουσίας στη Δαμασκό, ο ρωσικός στρατός διατήρησε το κέντρο logistics του Ναυτικού στην επαρχία Ταρτούς, καθώς και την αεροπορική βάση Χμεϊμίμ στην επαρχία Λατάκια.<br /><br />Η ρωσική αεροπορία συνεχίζει επίσης να λειτουργεί το στρατιωτικό αεροδρόμιο στο Αλ-Καμισλί.<br />Το Ισραήλ προτιμάει την Ρωσική από την τουρκικλη επιρροή στη Συρία<br /><br />Τον Μάρτιο του 2025, το Ισραήλ προσπάθησε να πείσει τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι η Συρία πρέπει να παραμείνει ένα αδύναμο και αποκεντρωμένο κράτος. Σύμφωνα με τις πηγές, Ισραηλινοί αξιωματούχοι προσπάθησαν να πείσουν τους Αμερικανούς ότι η Ρωσία πρέπει να διατηρήσει τη μεσογειακή ναυτική της βάση στην συριακή επαρχία Ταρτούς και την αεροπορική της βάση Χμεϊμίμ στην επαρχία Λατάκια.<br /><br />«Ο μεγαλύτερος φόβος του Ισραήλ είναι ότι η Τουρκία θα εισέλθει και θα προστατεύσει αυτή τη νέα συριακή ισλαμιστική τάξη, η οποία στη συνέχεια θα γίνει βάση για τη Χαμάς και άλλους μαχητές», δήλωσε ο Άρον Λουντ, ερευνητής στο αμερικανικό think tank Century Foundation.<br /><br />Όταν Ισραηλινοί αξιωματούχοι παρουσίασαν τη συνεχιζόμενη παρουσία της Ρωσίας με θετικό τρόπο στη συνάντηση με τους Αμερικανούς, ορισμένοι συμμετέχοντες εξεπλάγησαν, υποστηρίζοντας ότι η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, θα ήταν καλύτερος εγγυητής της ασφάλειας του Ισραήλ, ανέφεραν δύο αμερικανικές πηγές.<br />Ισραηλινοί αξιωματούχοι ήταν «ανένδοτοι» ότι αυτό δεν ίσχυε, ανέφεραν οι πηγές.</div><div><br />Ο αντίκτυπος σε Τελ Αβιβ-Άγκυρα<br /><br />Από τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε ότι μεγάλος χαμένος από την ανάπτυξη Ρωσικών δυνάμεων στα σύνορα Συρίας-Ισραήλ είναι ο Ερντογάν , ο οποίος βλέπει την Ρωσική επιρροή να αυξάνεται στην πολύπαθη χώρα.<br /><br />Το ερώτημα βέβαια είναι αν Ερντογάν και Πούτιν τα βρουν μελλοντικά στη Συρία, τι θα γίνει με το Ισραήλ.<br /><br />Ωστόσο η ανάπτυξη των Ρωσικών Δυνάμεων στα σύνορα με το Ισραήλ, δρα ανασταλτικά για τυχόν εκδήλωση επίθεσης του κατά της Συρίας</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ρωσικά στρατεύματα φτάνουν στα σύνορα μεταξύ Συρίας και Ισραήλ.

Βάζει φωτιά ο Ρώσος πρόεδρος στην Μέση Ανατολή σε αντιδιαστολή των αμερικανικών κινήσεων των ΗΠΑ στην Βενεζουέλα; Σε μια νέα κίνηση ματ προχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το μυθιστόρημα των ρωσογερμανικών σχέσεων: Από τις business στoν ψυχρό πόλεμο.

<img height="430" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/11/russia-germania-oukrania-SLpress-825x645-1-825x622.jpg" width="699" /><br /><br /><div><b>ΤΣΙΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ</b><br />Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ήταν το ορόσημο για να διακοπεί ο οικονομικός-ενεργειακός εναγκαλισμός της Γερμανίας με την Ρωσία, με τεράστιες συνέπειες για την γερμανική οικονομία. Οι δε σχέσεις των δύο χωρών είναι πλέον κάτι παραπάνω από ψυχροπολεμικές, ειδικά υπό τη νέα κυβέρνηση Μερτς: Ο Γερμανός υπουργός Άμυνας δήλωσε ότι «ίσως ζήσαμε το τελευταίο ειρηνικό καλοκαίρι», επικαλούμενος έναν ιστορικό, δήλωση στην οποία απάντησε άμεσα η Μόσχα, κατηγορώντας το Βερολίνο για επιθετική-πολεμική ρητορική.<br /><br />Πάντως, οι σχέσεις των δύο χωρών βρίσκονται στο κέντρο της ευρωπαϊκής πολιτικής εδώ και 300 χρόνια. Ρωσία και Γερμανία υπήρξαν πολλές φορές σύμμαχοι, αλλά τον 20ο αιώνα πολέμησαν δύο φορές μεταξύ τους. Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η εισβολή του Χίτλερ στη Σοβιετική Ένωση οδήγησε τελικά στην ήττα της ναζιστικής Γερμανίας και στη νίκη των Σοβιετικών, η οποία τους επέτρεψε να ελέγχουν τη μισή (ανατολική) Ευρώπη και τη μισή (ανατολική) Γερμανία.<br /><br />Η κληρονομιά του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου χρησίμευσε ως βάση για τη διεθνή τάξη. Η κατάρρευση του Γ’ Ράιχ διαμόρφωσε μια νέα γερμανική ταυτότητα, σύμφωνα με τα δυτικά μεταπολεμικά πρότυπα. Η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, που ήρθε σχεδόν αμέσως μετά τη γερμανική επανένωση, διαμόρφωσε ένα νέο πλαίσιο για τις σχέσεις Ρωσίας-Γερμανίας. Οι διμερείς σχέσεις αναπτύχθηκαν ενεργά σε κάθε επίπεδο και σε πολλούς τομείς.<br /><br />Μέσα σε μερικά χρόνια η Γερμανία έγινε ο σημαντικότερος εμπορικός και οικονομικός εταίρος της Ρωσίας. Πολλές γερμανικές εταιρείες εγκαταστάθηκαν στη ρωσική αγορά. Ταυτόχρονα, οι πολιτιστικοί και ανθρωπιστικοί δεσμοί διευρύνθηκαν. Σχεδόν 3.000.000 Γερμανοί από τη Ρωσία και άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες μετακόμισαν στη Γερμανία, δημιουργώντας μια αρκετά μεγάλη ρωσόφωνη διασπορά στο κέντρο της Ευρώπης.<br /><br />Η κατάρρευση του Ανατολικού Συνασπισμού και το τέλος του Ψυχρού Πολέμου είχαν πείσει το Βερολίνο ότι ήταν πλέον περιττές οι αμυντικές δαπάνες. Πόσο μάλλον όταν υπήρχαν οι αμερικανικές δυνάμεις και η πυρηνική τους ομπρέλα για να ανασχέσουν ενδεχόμενη ρωσική απειλή. Πολλοί Γερμανοί είχαν πάψει να βλέπουν τη Ρωσία ως απειλή και άρχισαν να την αντιλαμβάνονται ως εταίρο, λόγω του συμπληρωματικού χαρακτήρα των δύο οικονομικών. Τι προέβλεπε αυτός; Η Γερμανία να αγοράζει από τη Ρωσία ενέργεια (πετρέλαιο και φυσικό αέριο) και πρώτες ύλες και να της πουλάει βιομηχανικά καταναλωτικά προϊόντα.<br /><br />Όπως προαναφέραμε, όλα αυτά ίσχυαν μέχρι την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, με το Βερολίνο να συντάσσεται με την Ουάσιγκτον στην επιβολή κυρώσεων έναντι της Μόσχας, την στιγμή που οι γερμανικές βιομηχανίες είχαν ανάγκη την πολύτιμη και φτηνή ρωσική ενέργεια. Συνέπεια αυτών, η “ατμομηχανή της Ευρώπης”, γρήγορα μετατράπηκε στον “μεγάλο ασθενή”.<br /><br />Την ίδια στιγμή, η αμερικανική προστασία ουδόλως είναι δεδομένη, ειδικά μετά και την επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, παρόλο που η Ευρώπη υπέκυψε στις απειλές του, αυξάνοντας τις αμυντικές-νατοϊκές δαπάνες στο ποσοστό που απαιτούσε ο Τραμπ. Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις Μερτς που ακολούθησαν αυτήν του Πιστόριους: «Δεν μπορούμε πλέον να βασιζόμαστε στις ΗΠΑ για να μας υπερασπιστούν, στην Κίνα για να μας προμηθεύσει με πρώτες ύλες, ή στη Ρωσία για να επιστρέψει τελικά στο μονοπάτι της ειρήνης», ζητώντας την μετατροπή της ΕΕ «σε μια ευρωπαϊκή αμυντική ένωση».</div><div><br />Ρωσία και Γερμανία<br /><br />Αξίζει να προχωρήσουμε σε μία νεότερη-ιστορική αναδρομή των γερμανορωσικών σχέσεων: Ως νέος τότε πρόεδρος, και μάλιστα γερμανόφωνος, ο Πούτιν έπεισε το Βερολίνο ότι η Ρωσία έβλεπε το μέλλον της σε στενή συνεργασία με την Ευρώπη. Στην ομιλία του τον Σεπτέμβριο του 2001 στη γερμανική Βουλή, ο Πούτιν είχε πει ότι η Ρωσία «δεσμεύτηκε για την ευρωπαϊκή επιλογή». Η φιλία Πούτιν-Σρέντερ συμβόλιζε αυτό το νέο επίπεδο σχέσεων που οι Γερμανοί διπλωμάτες περιέγραψαν ως το καλύτερο τα τελευταία 100 χρόνια.<br /><br />Στα πρώτα χρόνια της θητείας της, η Μέρκελ συνέχισε σε μεγάλο βαθμό τη φιλορωσική πολιτική του προκατόχου της Σρέντερ. Διατήρησε μια προσωπική σχέση με τον Πούτιν, αν και συχνά συναντούσε και ηγέτες της ρωσικής αντιπολίτευσης. Η Ρωσία επέλεξε να βαδίσει στον δικό της δρόμο: Ανέπτυξε το δικό της είδος καπιταλισμού, που αφήνει περιορισμένα περιθώρια για πολιτικό και οικονομικό ανταγωνισμό.<br /><br />Έχοντας συνείδηση πως η Ρωσία θα μπορούσε να σταθεί και πάλι ως μεγάλη δύναμη εάν ανασυγκροτούσε τη στρατιωτική της ισχύ, ο Πούτιν, βοηθούμενος και από την άνοδο της τιμής του πετρελαίου, διοχέτευσε πόρους για την αναβάθμιση των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων και των δυνάμεων ασφαλείας. Ήταν ο τρόπος του για να κλείσει την παρένθεση που είχε ανοίξει ο Γιέλτσιν, μετατρέποντας τη δεκαετία του 1990 τη Ρωσία σ’ ένα είδος “νεοαποικίας” της Δύσης.<br /><br />Το 2008, η Ρωσία, απάντησε με στρατιωτικό τρόπο σε πρόκληση της δυτικόφιλης κυβέρνησης Σακασβίλι της Γεωργίας, δείχνοντας εμπράκτως ότι χώρες στην “προνομιακή ζώνη συμφερόντων” της, δηλαδή στη γεωπολιτική αυλή της, πρέπει να κρατηθούν μακριά από το ΝΑΤΟ, ειδεμή θα υποστούν τις συνέπειες. Ήταν ένα έμπρακτο μήνυμα του Πούτιν ότι η Ρωσία πρέπει να γίνεται σεβαστή ως μεγάλη δύναμη. Κάπως έτσι προέκυψε και το πρόβλημα στην Ουκρανία…</div><div><br />Γερμανία και Nord Stream<br /><br />Η κυβέρνηση Ομπάμα συνέχισε την πολιτική δυτικής διείσδυσης στη γεωπολιτική αυλή της Ρωσίας. Στην ουκρανική κρίση το 2014, η Μέρκελ συνέβαλε στην έναρξη της ειρηνευτικής διαδικασίας του Μινσκ, με στόχο την επίλυση της σύγκρουσης στην Ανατολική Ουκρανία. Το Βερολίνο είχε το ρεαλισμό να συνεργαστεί με τη Μόσχα, παρότι στην πραγματικότητα η Ρωσία ήταν (τότε εμμέσως, πλην σαφώς) μέρος της σύγκρουσης.<br /><br />Μετά και την προσάρτηση της Κριμαίας, το γερμανικό πολιτικό σύστημα άρχισε να υψώνει τους τόνους, υποστηρίζοντας ορισμένες κυρώσεις έναντι της Μόσχας (ειδικότερα οι Πράσινοι που παγίως διακρίνονται για την αντιρωσική τους στάση). Όμως, οι κυρώσεις που είχαν υιοθετηθεί τότε δεν υπονόμευσαν το θεμέλιο των ρωσογερμανικών σχέσεων, που είναι η συμπληρωματικότητα των δύο οικονομιών που προαναφέραμε.<br /><br />Απόδειξη της επιθυμίας του Βερολίνου να διατηρήσει αλώβητες τις οικονομικές σχέσεις και μάλιστα να τις χρησιμοποιήσει ως εργαλείο για τη σταθεροποίηση των δεσμών της ΕΕ με τη Μόσχα, υπήρξαν οι αγωγοί φυσικού αερίου Nord Stream. Αυτοί τελικώς υπέστησαν σαμποτάζ, λίγο μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Αν και η εμπλοκή των Ουκρανών ήταν εξόφθαλμη – κάτι που αποδείχτηκε στην πορεία – η αρχική εκδοχή της Δύσης ήταν πως ευθύνονταν οι Ρώσοι!<br /><br />Πριν την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, οι Nord Stream επισκίαζαν τις σχέσεις ΗΠΑ-Γερμανίας. Η Μέρκελ ελίσσονταν με τους Αμερικανούς, προκειμένου να ολοκληρωθεί ο Nord Stream 2, χωρίς να έρθει σε σύγκρουση με την Ουάσινγκτον που παγίως υποστήριζε ότι το Κρεμλίνο θα χρησιμοποιεί τους Nord Stream για γεωπολιτικούς σκοπούς. Το Βερολίνο υποτιμούσε τις αμερικανικές ανησυχίες, θεωρώντας πως προέχει η συμπληρωματικότητα των δύο οικονομιών: Η Γερμανία χρειάζεται το ρωσικό αέριο, η Ρωσία έχει ανάγκη τα γερμανικά ευρώ, άρα δεν συμφέρει το Βερολίνο να απομονωθεί η Μόσχα εντός της ΕΕ.<br /><br />Χαρακτηριστικό παράδειγμα της πολιτικής της τότε καγκελαρίου, ήταν ότι η Μέρκελ είχε συζητήσει το ενδεχόμενο να προσκληθεί ο Πούτιν σε Σύνοδο της Κορυφής της ΕΕ – ερχόμενη σε συνεννόηση με τον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν και τον τότε πρωθυπουργό της Ιταλίας Μάριο Ντράγκι – παραβλέποντας τον αντιρωσισμό των, προερχόμενων από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, χωρών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.<br />Ο ρόλος της ιστορίας<br /><br />Πέραν της οικονομίας που είχε φέρει τις δύο χώρες κοντά, τα ένστικτα της Γερμανίας για τη Ρωσία διαμορφώθηκαν σε μεγάλο βαθμό από την αντιφατική και βίαιη ιστορία μεταξύ των δύο χωρών τον 20ο αιώνα. Διαχρονική θέση της Γερμανίας, πριν την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ήταν ότι η Ευρώπη είναι ατελής, χωρίς να είναι η Ρωσία σταθερά “αγκυροβολημένη” μέσα της. Επιπλέον, το ιστορικό της αφήγημα σχετικά με την “Ανατολή” έδινε ελάχιστη σημασία στη Λευκορωσία και στην Ουκρανία, λόγω των καταστροφών που άφησαν πίσω τους οι Γερμανοί του Γ’ Ράιχ. Η Γερμανία μετέφερε το αίσθημα της ενοχής της για τα ναζιστικά εγκλήματα που έγιναν εναντίον των Σοβιετικών κατ’ εξοχήν στη σύγχρονη Ρωσία.<br /><br />Αξίζει να θυμίσουμε την στάση του Βερολίνου, έναν μόλις μήνα πριν την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία: Την στιγμή που η ένταση ήταν στο “κόκκινο”, η γερμανική κυβέρνηση έκανε γνωστό πως αποφάσισε να προμηθεύσει την Ουκρανία μόλις με μερικές χιλιάδες στρατιωτικά κράνη, αποκλείοντας κάθε αποστολή οπλισμού. Όμως, η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία επέφερε ένα καίριο πλήγμα στις ρωσογερμανικές σχέσεις, σε σημείο που να μην συζητάνε στο Βερολίνο για την αλληλοσυμπλήρωση των οικονομιών, αλλά για το αν η Ρωσία θα εισβάλει στην Γερμανία…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το μυθιστόρημα των ρωσογερμανικών σχέσεων: Από τις business στoν ψυχρό πόλεμο.

ΤΣΙΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ήταν το ορόσημο για να διακοπεί ο οικονομικός-ενεργειακός εναγκαλισμός της Γερμανίας με...

Διαβάστε την συνέχεια

Η στρατηγική ασάφεια των ΗΠΑ ως εργαλείο άσκησης πίεσης και φθοράς του αντιπάλου.

<h3 style="text-align: left;"><a href="https://max-security-com-resources.s3.us-west-1.amazonaws.com/wwwweb/wp-content/uploads/2025/01/14093039/13.jpg"><img border="0" height="372" src="https://max-security-com-resources.s3.us-west-1.amazonaws.com/wwwweb/wp-content/uploads/2025/01/14093039/13.jpg" width="691" /></a><span style="font-weight: normal;">Τι κρύβει η στρατηγική ασάφεια του Τραμπ;</span></h3><b>ΧΡΙΣΤΑΚΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ</b><br />Οι εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις σχετικά με το διεθνές σύστημα οδηγούν τον πλανήτη σε σημείο ανάφλεξης. Ο Παγκόσμιος Νότος ελπίζει σε ένα πολυπολικό κόσμο με το ίδιο σύστημα δικαίου για όλους, στην αναδιαμόρφωση των παγκόσμιων εμπορικών οδών και στη δημιουργία εναλλακτικών χρηματοοικονομικών αρχιτεκτονικών, πέρα από τον ασφυκτικό έλεγχο της Δύσης.<br /><br />Όμως, οι δυτικές ελίτ εξουσίας βιώνουν την πολυπολικότητα σαν πολιτισμικό τραύμα και υπαρξιακή απειλή για την πολιτιστική τους ταυτότητα και, κυρίως, τον οικονομικό τους ρόλο. Εκλαμβάνουν την οικονομική ανάπτυξη και τεχνολογική πρόοδο των άλλων ως προβλήματα που απαιτούν στρατιωτικές λύσεις. Έγγραφα εξωτερικής πολιτικής αποκαλύπτουν πως προετοιμάζονται για πλανητικό πόλεμο, με τον οποίο ελπίζουν να διατηρήσουν τα προνόμιά τους, αδιαφορώντας για τη μιζέρια που θα φέρει στις κοινωνίες.<br /><br />Ο κεντρικός σχεδιασμός των θεσμικών δικτύων επιρροής εστιάζεται στην καθυστέρηση: Διατήρηση του διαχειριζόμενου χάους για όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο, ώστε να διατηρηθεί η εξουσία τους, η οποία δεν μπορεί πια να δικαιολογηθεί μέσω της συναίνεσης των κοινωνιών και της ευημερίας, που δεν είναι πλέον συνδεδεμένη με τη φιλελεύθερη δημοκρατία και τις αγορές. Η στρατηγική ασάφεια είναι η λειτουργική έκφραση αυτής της καθυστέρησης στη διαχείριση της ηγεμονικής κρίσης.<br /><br />Η Εθνική Στρατηγική Άμυνας των ΗΠΑ (USNDS) συμπυκνώνει τους μηχανισμούς στρατηγικής ασάφειας σε μια οδηγία: «Η τακτική μας πρέπει να προκαλεί σύγχυση στους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων του αντιπάλου. Να οδηγούμε τους ανταγωνιστές μας σε δυσμενείς θέσεις, να ματαιώνουμε τις προσπάθειές τους, να αποκλείουμε τις επιλογές τους, ενώ παράλληλα να επεκτείνουμε τις δικές μας». Η στρατηγική ασάφεια παρουσιάζεται σαν ένας πολύτιμος μακρο-σταθεροποιητής για την σημερινή εύθραυστη κατάσταση της μονοπολικής ηγεμονίας.<br /><br />Θέατρο ψυχολογικής φθοράς<br /><br />Ο Τραμπ σκηνοθετεί ένα θέατρο ψυχολογικής φθοράς του αντιπάλου:<br />-Κυρώσεις ανακοινώνονται ευρέως, εφαρμόζονται επιλεκτικά, και στη συνέχεια κλιμακώνονται.<br />-Δηλώσεις για προμήθειες όπλων (ATACMS, Tomahawk) πότε τρέφουν προσδοκίες, πότε καθυστερούν, πότε απορρίπτονται, πότε επαναφέρονται, πότε δίνονται με δόσεις.<br />-Διαρροές πολεμικών σχεδίων για ανάπτυξη στρατευμάτων, στρατηγικών βομβαρδιστικών, ομάδων κρούσης αεροπλανοφόρων.<br /><br />Η ασάφεια διαπερνά το παγκόσμιο σύστημα σαν ομίχλη, διάχυτη, πανταχού παρούσα, κρύβοντας τον ορίζοντα. Δηλώσεις, αναρτήσεις στο X, εκβιασμοί, προπαγάνδα, όλα τροφοδοτούν την ομίχλη γύρω από τις πραγματικές προθέσεις. Επειδή η ασάφεια είναι θέμα ερμηνείας, απαιτεί θέαμα, κάτι που προσφέρει σε αφθονία ο Τραμπ. Θολώνοντας συστηματικά τις προθέσεις του, αναγκάζει τους άλλους να προετοιμάζονται για κάθε σενάριο.<br /><div><a href="https://slpress.gr/diethni/ti-krivei-i-stratigiki-asafeia-tou-tramp/"><b>Διαβάστε τη συνέχεια στην πηγη</b></a></div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η στρατηγική ασάφεια των ΗΠΑ ως εργαλείο άσκησης πίεσης και φθοράς του αντιπάλου.

Τι κρύβει η στρατηγική ασάφεια του Τραμπ; ΧΡΙΣΤΑΚΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Οι εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις σχετικά με το διεθνές σύστημα οδηγούν τον πλαν...

Διαβάστε την συνέχεια

Καλά νέα: ο πρόεδρος Τασούλας ανησυχεί για τα αδιέξοδα της ΝΔ….

<img height="310" src="https://omegapress.gr/images/TASOYLAS.jpg" width="686" /><div><br /></div><div>Του <b>Σωτήρη Σιδέρη</b><br />Αν η ΝΔ ήταν η κυρίαρχη δύναμη και οι δημοσκοπήσεις της έδιναν καθαρό προβάδισμα αυτοδυναμίας ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα ήταν ήσυχος. Να όμως που ξαφνικά, ο Κώστας Τασούλας διοχετεύει μέσω διαρροών στο “Βήμα της Κυριακής”, την ανησυχία του για το ενδεχόμενο να μείνει η χώρα χωρίς κυβέρνηση.. Τέτοιο ενδεχόμενο φυσικά δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως και είναι ισχυρό το ενδεχόμενο, να σχηματιστεί κυβέρνηση χωρίς τον Μητσοτάκη ή αν υπάρξει τελικά ένα ισχυρό κόμμα Τσίπρα , με συνεργασίες να φύγει από την εξουσία η ΝΔ. Αυτό φυσικά δεν το χωρά ο νους του δεξιού Προέδρου. <br /><br />Ο Κώστας Τασούλας επιλέχθηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη , παρά τις σφοδρές αντιδράσεις, ακριβώς γι αυτόν τον ρόλο. Του Προέδρου που υπηρετεί τον πρωθυπουργού και ανησυχεί αν η ΝΔ δεν πάει καλά ή αν υπάρχει το ενδεχόμενο να αναδειχθεί μια άλλη κυβέρνηση. Επιβεβαιώνονται όσοι εξέφραζαν έντονες διαφωνίες με την επιλογή του Μητσοτάκη, ότι δηλαδή δεν είναι σωστό να προτείνει για Πρόεδρο έναν σκληρό κομματικό. Αλλά το γεγονός ότι ο Τασούλας ανησυχεί είναι ίσως το καλύτερο νέο για την προοδευτική αντιπολίτευση. Το πολιτικό σκηνικό βράζει και η ΝΔ επιστρατεύει όποιον μπορεί για να προκαλέσει φόβο και ανησυχίες στην κοινωνία.</div><div>  <br />Υπηρετώντας το δόγμα Μητσοτάκη<br /><br />Τα κόμματα της αντιπολίτευσης αντέδρασαν για την κίνηση του Προέδρου της Δημοκρατίας να εκφράσει τις υποτιθέμενες ανησυχίες του μέσω της εφημερίδας. Είναι παλιά τακτική, δεν είναι κάτι καινούργιο στην πολιτική. Με μια διαφορά. Παλαιότερα, όλοι σχεδόν οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας, είτε σε συνεννόηση με την κυβέρνηση, είτε από δική τους επιλογή, εξέφραζαν ανησυχίες μέσω διαρροών για διάφορα ζητήματα , κυρίως για την επιθετικότητα της Τουρκίας , για την οικονομία ή για διάφορα κοινωνικά ζητήματα μέσα από γενικότητες, ώστε να μην παραβιάσει τον θεσμικό του ρόλο. Συχνά άφηναν υπονοούμενα και στις δημόσιες δηλώσεις τους. <br /><br />Αυτή τη φορά ο Κώστας Τασούλας επέλεξε να εκφράσει τις ανησυχίες του για το ενδεχόμενο να μην μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση, υπηρετώντας προφανώς την επικοινωνιακή τακτική του Κυριάκου Μητσοτάκη περί σταθερότητας ή το “Μητσοτάκης ή χάος”. Γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι ακυβερνησία δεν υπήρξε ποτέ και ούτε θα υπάρξει, οπότε η παρέμβασή του έχει καθαρά κομματικό περιεχόμενο. <br /> <br />Καλό θα ήταν όμως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να μην επιχειρεί να συμβάλλει και αυτός στον αποπροσανατολισμό της κοινωνίας από τα φλέγοντα προβλήματά της , όπως είναι η ακρίβεια, η ανασφάλεια, η διαφθορά , τα σκάνδαλα της κυβέρνησης που την έχουν οδηγήσει σε κρίση εμπιστοσύνης με την κοινωνία. Γιατί η κυβέρνηση είναι αυτή που οδηγεί τη χώρα σε συνεχείς κρίσεις και καλό θα ήταν , αν ενδιαφέρεται, να μιλήσει και μάλιστα δημόσια για την κατάρρευση του ΕΣΥ, το χάος στην παιδεία , τους χαμηλούς μισθούς, τις ανισότητες και το κράτος δικαίου. <br /><br />Υπό αυτή την οπτική, κακώς ξεσηκώθηκε η αντιπολίτευση. Γιατί γνωρίζουν όλα τα κόμματα ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε πρόεδρο τον Κώστα Τασούλα, ακριβώς για τους λόγους που και η ίδια είχε επικαλεστεί όταν αρνήθηκε να τον ψηφίσει . Ότι θα υπηρετούσε το πρωθυπουργικό αφήγημα, όποιο και αν ήταν , όποιο και αν είναι στο εξής. Ο Κώστας Τασούλας ανήκει στους οπαδούς του Ευάγγελου Αβέρωφ, αν υποθέσουμε ότι ο Αβέρωφ είχε οπαδούς, απλά επειδή τον ανέδειξε στην πολιτική κυρίως , επειδή τους ενώνει η Ήπειρος. Ο Τασούλας δεν διακρίθηκε ποτέ και για τίποτα στον έως τώρα πολιτικό του βίο. Ήταν και είναι σχεδόν άφαντος , χωρίς επαρκή και ιδεολογική συγκρότηση, χωρίς κάποια διακριτή πολιτική κουλτούρα. Ένας συνηθισμένος δεξιός με ακροδεξιές ανησυχίες που της κρύβει λόγω του θεσμικού ρόλου, αλλά αν το ζητήσει ο Μητσοτάκης, θα τις εκφράσει και αυτές. <br /><br />Είναι επομένως καλά τα νέα για την αντιπολίτευση. Ο Μητσοτάκης ανησυχεί, ο Τασούλας ανησυχεί, αλλά ανησυχεί και ο ελληνικός λαός για όλους αυτούς που τον οδηγούν μέρα με την ημέρα όλο και πιο βαθιά σε κρίσεις. Για όλους αυτούς που αποδυναμώνουν τους θεσμούς για να κυριαρχούν. Για όλους αυτούς που βάζουν την εξουσία τους πάνω από τη χώρα. Είναι επομένως ευθύνη της προοδευτικής αντιπολίτευσης να αφυπνιστεί και να εργαστεί πάνω σε ένα σχέδιο που στόχο θα έχει όχι απλά την διακυβέρνηση της χώρας, αλλά την αλλαγή του μοντέλου διακυβέρνησης. </div><div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Καλά νέα: ο πρόεδρος Τασούλας ανησυχεί για τα αδιέξοδα της ΝΔ….

Του Σωτήρη Σιδέρη Αν η ΝΔ ήταν η κυρίαρχη δύναμη και οι δημοσκοπήσεις της έδιναν καθαρό προβάδισμα αυτοδυναμίας ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ισραήλ “χτίζει στρατιωτικά” με Ελλάδα και Κύπρο κατά Τουρκίας που ανησυχεί.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/wp-content/uploads/2025/11/greece-israel-turkey-mitsotakis-netanyahou-erdogan.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="379" data-original-width="792" height="323" src="https://www.defence-point.gr/wp-content/uploads/2025/11/greece-israel-turkey-mitsotakis-netanyahou-erdogan.jpeg" width="684" /></a></div><div><br /></div><div><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #404040; font-family: "Open Sans"; font-size: 18px; margin: 0px 0px 30px;">Μια ολοκληρωμένη έρευνα του τουρκικού ειδησεογραφικού καναλιού GZT News ισχυρίζεται ότι το Ισραήλ, μαζί με την Ελλάδα και την Κύπρο, χτίζει ένα στρατιωτικό περίβλημα που αποτελεί άμεση απειλή για την Τουρκία.</p><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #404040; font-family: "Open Sans"; font-size: 18px; margin: 0px 0px 30px;">Η έρευνα, η οποία ξεκίνησε με την ανάλυση ενός απλού βίντεο στο TikTok που έδειχνε τη μεταφορά ενός εκτοξευτή πυραύλων, αποκαλύπτει πώς οι δημοσιογράφοι «παρακολούθησαν σχολαστικά, βήμα προς βήμα, την τροχιά του πυραύλου που στάλθηκε από το Ισραήλ στην Ελλάδα».</p><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #404040; font-family: "Open Sans"; font-size: 18px; margin: 0px 0px 30px;">Σύμφωνα με την έκθεση, «Τα τελευταία δέκα χρόνια, οι σχέσεις μεταξύ Αθήνας και Τελ Αβίβ έχουν εξελιχθεί σε στρατηγική εταιρική σχέση, πέρα ​​από την απλή εμπορική ή διπλωματική προσέγγιση».</p><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #404040; font-family: "Open Sans"; font-size: 18px; margin: 0px 0px 30px;">Η έρευνα εξηγεί την κίνηση ως ιστορική αλλαγή, σημειώνοντας ότι «ενώ στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ, οι αραβικές χώρες επιτέθηκαν στο Ισραήλ… η Τουρκία συνδεόταν με το Ισραήλ με ισχυρούς στρατιωτικούς δεσμούς», σήμερα η κατάσταση έχει αντιστραφεί.</p><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #404040; font-family: "Open Sans"; font-size: 18px; margin: 0px 0px 30px;">Ο κύριος λόγος για αυτό, σύμφωνα με την τουρκική ανάλυση, είναι ότι «η Ελλάδα, λόγω του δόγματος της «γαλάζιας πατρίδας» της Τουρκίας, προσπαθεί πάντα να κρατάει το Ισραήλ στο πλευρό της».</p><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #404040; font-family: "Open Sans"; font-size: 18px; margin: 0px 0px 30px;">Η έκθεση περιγράφει λεπτομερώς τη στρατιωτική συνεργασία: «Η Ελλάδα προσπαθεί να αναβαθμίσει το απόθεμά της κυρίως με όπλα ισραηλινής κατασκευής», συμπεριλαμβανομένης της αγοράς πυραύλων «Spike», έξυπνων βομβών «Space» και πυραύλων «Rampage», τους οποίους το Ισραήλ «έχει χρησιμοποιήσει σε επιθέσεις κατά του Ιράν» και έχουν αποδειχθεί «πολύ αποτελεσματικά πυρομαχικά».</p><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #404040; font-family: "Open Sans"; font-size: 18px; margin: 0px 0px 30px;">Ταυτόχρονα, «το γεγονός ότι η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία λαμβάνει εκπαίδευση από το Ισραήλ είναι ένας σημαντικός παράγοντας».</p><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #404040; font-family: "Open Sans"; font-size: 18px; margin: 0px 0px 30px;">Επιπλέον, η έρευνα υποστηρίζει ότι «είναι αναμφισβήτητο ότι τα εβραϊκά και ελληνικά λόμπι στην Αμερική είχαν σαφή επιρροή στην αποτροπή της επιστροφής της Τουρκίας στο πρόγραμμα F-35 και στην παράδοση του αεροσκάφους».</p><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #404040; font-family: "Open Sans"; font-size: 18px; margin: 0px 0px 30px;"> Όσον αφορά τη συνεργασία στον τομέα της ενέργειας, «τα αποθέματα φυσικού αερίου που ανακαλύφθηκαν στην ανατολική Μεσόγειο έχουν μετατρέψει τη συνεργασία μεταξύ Ισραήλ και Ελλάδας σε γεωπολιτικό ενεργειακό διάδρομο».</p><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #404040; font-family: "Open Sans"; font-size: 18px; margin: 0px 0px 30px;">Ο ερευνητής παρουσίασε μια φωτογραφία που δείχνει «τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Νετανιάχου, τον Έλληνα πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, κατά την υπογραφή του έργου του αγωγού φυσικού αερίου EastMed, ο οποίος έχει ως στόχο τη μεταφορά ισραηλινού φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω Κύπρου και Ελλάδας».</p><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #404040; font-family: "Open Sans"; font-size: 18px; margin: 0px 0px 30px;">Αλλά η κύρια ανησυχία στην Άγκυρα αφορά την αεράμυνα.</p><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #404040; font-family: "Open Sans"; font-size: 18px; margin: 0px 0px 30px;">Υποστηρίζεται ότι η Ελλάδα, η οποία «αδυνατεί να δημιουργήσει το δικό της σύστημα αεράμυνας», έχει στραφεί στο Ισραήλ με στόχο την κατασκευή της «Ασπίδας του Αχιλλέα», παρόμοιας με τον τουρκικό «Ατσάλινο Θόλο», χρησιμοποιώντας συστήματα όπως η «Σφεντόνα του Δαυίδ».</p><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #404040; font-family: "Open Sans"; font-size: 18px; margin: 0px 0px 30px;">Η μεγαλύτερη ανησυχία είναι η ανάπτυξη του συστήματος «Barak-MX» στην Κύπρο: «Είναι ένα επικίνδυνο σύστημα… Η εμβέλεια του ραντάρ είναι πολύ μεγάλη… Θα μπορεί να παρακολουθεί μέχρι την Αττάλεια… Αυτό σημαίνει ότι η εναέρια κυκλοφορία μεταξύ Τουρκίας και Κύπρου θα βρίσκεται υπό συνεχή επιτήρηση από την ισραηλινή πλευρά και το Ισραήλ δεν θα εγκαταλείψει μια τέτοια ικανότητα πληροφοριών».</p><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #404040; font-family: "Open Sans"; font-size: 18px; margin: 0px 0px 30px;">Η έρευνα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «φαίνεται ότι αυτές οι συμμαχίες δεν έχουν μόνο αμυντικούς σκοπούς, αλλά αποτελούν επίσης μέρος του αγώνα για την αναδιαμόρφωση της ισορροπίας δυνάμεων στην περιοχή».</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="386" src="https://www.youtube.com/embed/cPfo4gsEXsc" width="685" youtube-src-id="cPfo4gsEXsc"></iframe></div><br /><br /><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a></div><div><br /></div><div><br /></div><div>Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera. </div>

Ισραήλ “χτίζει στρατιωτικά” με Ελλάδα και Κύπρο κατά Τουρκίας που ανησυχεί.

Μια ολοκληρωμένη έρευνα του τουρκικού ειδησεογραφικού καναλιού GZT News ισχυρίζεται ότι το Ισραήλ, μαζί με την Ελλάδα και την Κύπρο, χτίζει ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Πόλεμος” ΗΠΑ – Κίνας στην Ελλάδα! Λιμάνια Πειραιά και Ελευσίνας.

<img height="360" src="https://thriassio.gr/wp-content/uploads/2025/06/teloneio-peiraia-g-teloneio-peiraia-limani-peiraia-container.webp" width="698" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η σχεδιαζόμενη αμερικανική επένδυση στην Ελευσίνα προκαλεί «βουβή» κινητικότητα στο Πεκίνο, με την Cosco να εξετάζει τέταρτη προβλήτα στον Πειραιά εν μέσω ασφυκτικής πίεσης χωρητικότητας.</span></h3><b>ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΠΕΛΙΩΤΗΣ</b><br />Έντονη σε… πολλά επίπεδα είναι ησυζήτηση που έχει ανοίξει τις τελευταίες εβδομάδες γύρω από την Ελευσίνα και τον νέο εμπορικό διάδρομο που σχεδιάζουν οι ΗΠΑ (Βλ. Θ» 10.11.25 Παιχνίδι ισορροπιών: γιατί η Ελευσίνα γίνεται ο νέος εμπορικός διάδρομος της χώρας). Η κινεζική πλευρά, που ελέγχει το λιμάνι του Πειραιά, παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις καθώς η πιθανή στρατηγική αναβάθμιση της Ελευσίνας δημιουργεί εναλλακτική πύλη για αμερικανικά φορτία προς την Ευρώπη.<br /><br />Η Ελευσίνα στο μικροσκόπιο Πεκίνου<br /><br />Η είδηση ότι οι ΗΠΑ προωθούν έναν εναλλακτικό διάδρομο μεταφορών, με κομβικό σημείο την Ελευσίνα, δεν πέρασε απαρατήρητη. Για την Cosco και την κινεζική πλευρά, η μετατόπιση εμπορικού ενδιαφέροντος από τον Πειραιά προς τη Δυτική Αττική αποτελεί ζήτημα στρατηγικής σημασίας. Γι’ αυτό και η στάση τους έχει γίνει ακόμα πιο προσεκτική, όπως σημειώνουν άνθρωποι που γνωρίζουν το παρασκήνιο.<br /><br />Ο Πειραιάς «αγγίζει» τα όριά του<div><br /></div><div>Το λιμάνι του Πειραιά εξυπηρετεί πλέον τόσο μεγάλο όγκο που πλησιάζει το ανώτατο επιχειρησιακό του όριο. Με διακίνηση 5,5 εκατ. εμπορευματοκιβωτίων, οι χώροι στενεύουν επικίνδυνα και κάθε επέκταση θεωρείται μονόδρομος.<br /><br />Στα συρτάρια υπάρχει έτοιμο σχέδιο για 4η προβλήτα, ανάμεσα στο car terminal και την προβλήτα Ι. Όμως, το έργο δεν ανήκει στα υποχρεωτικά, και οι Κινέζοι χρειάζονται πράσινο φως από τις ελληνικές αρχές—κάτι που ακόμη δεν έχει δοθεί.<br /><br /><div>«Βουβαμάρα» εν αναμονή αποφάσεων<br /><br />Η αβεβαιότητα για το πώς θα κινηθεί η κυβέρνηση, σε συνδυασμό με την έντονη αμερικανική παρουσία στην Ελλάδα, έχει προκαλέσει μια περίεργη «ησυχία» από την πλευρά της Cosco. Δεν υπάρχουν δημόσιες αντιδράσεις, ούτε διαρροές. Μόνο αναμονή.<br /><br />Άνθρωποι του λιμανιού μιλούν για μια ατμόσφαιρα προβληματισμού, καθώς μια νέα μεγάλη προβλήτα θα μπορούσε να δώσει λύση στην πίεση χωρητικότητας, αλλά την ίδια στιγμή θα άνοιγε νέο κύκλο συζητήσεων για την κινεζική επιρροή σε κομβικά ελληνικά λιμάνια – ειδικά σε μια περίοδο που η Ελευσίνα αναβαθμίζεται γεωπολιτικά.</div><div><br />Ποιες ισορροπίες αλλάζουν<br /><br />Η σχέση ΗΠΑ – Κίνας παραμένει τεταμένη και κάθε κίνηση στην Ανατολική Μεσόγειο αποκτά μεγαλύτερο βάρος. Η Ελλάδα βρίσκεται στη μέση ενός νέου γεωοικονομικού ανταγωνισμού και οι αποφάσεις της κυβέρνησης για τα λιμάνια, τα logistics και τις νέες υποδομές θα καθορίσουν ποιος θα έχει τον πρώτο λόγο τα επόμενα χρόνια.</div><div><br /></div><div><a href="https://thriassio.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

“Πόλεμος” ΗΠΑ – Κίνας στην Ελλάδα! Λιμάνια Πειραιά και Ελευσίνας.

Η σχεδιαζόμενη αμερικανική επένδυση στην Ελευσίνα προκαλεί «βουβή» κινητικότητα στο Πεκίνο, με την Cosco να εξετάζει τέταρτη προβλήτα στον Π...

Διαβάστε την συνέχεια