Ο εκλογικός «καζαμίας» του 2025!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2024/12/ekloges_kalpi1-696x441.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="441" data-original-width="696" height="406" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2024/12/ekloges_kalpi1-696x441.jpg" width="734" /></a></div><div><br /></div>Το gzeromedia.com αναδεικνύει και παρουσιάζει τις δέκα πιο σημαντικές εκλογικές αναμετρήσεις του 2025 ανά τον πλανήτη, καθώς πολλές από τις χώρες δυσκολεύονται «εν μέσω αυξανόμενης πολιτικής πόλωσης, αντιεξουσιαστικού αισθήματος και οικονομικών προκλήσεων».<div><br /></div><div>Λευκορωσία – 26 Ιανουαρίου<br />Η αντιπολίτευση της χώρας προειδοποιεί ότι οι εκλογές «θα είναι μια άσκηση ‘αυτοδιορισμού’ του Αλεξάντερ Λουκασένκο και μια σκηνοθετημένη προσπάθεια να νομιμοποιηθεί η συνεχιζόμενη διακυβέρνησή του χωρίς γνήσιο ανταγωνισμό». Αυτή είναι η επικρατούσα άποψη στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br />Οποιαδήποτε αστάθεια που σχετίζεται με τις εκλογές στη Λευκορωσία θα ανησυχούσε όχι μόνο τον Λουκασένκο αλλά και τον Βλαντιμίρ Πούτιν.</div><div><br /></div><div>Γερμανία – 23 Φεβρουαρίου<br />Στις 6 Νοεμβρίου οι συγκρούσεις για την οικονομική μεταρρύθμιση διέλυσαν την τρικομματική κυβέρνηση συνασπισμού του Καγκελαρίου Όλαφ Σολτς, μια εξέλιξη που επέτρεψε στη Γερμανία, μια χώρα σε οικονομική κρίση, να επισπεύσει τις εκλογές από τον Σεπτέμβριο του 2025, στον Φεβρουάριο.<br /><br />Ένα βασικό ερώτημα είναι εάν η ψηφοφορία θα αναδείξει έναν νικητή με αρκετά ισχυρή εντολή, ώστε να κάνει τις σκληρές πολιτικές επιλογές που απαιτούνται για να αποκατασταθεί η ζωτικότητα στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης.<br /><br />Αλλά και το ακανθώδες θέμα της μετανάστευσης αιωρείται στη χώρα. Το συντηρητικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) βρίσκεται σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις σχεδόν στο 20%, μπροστά από τους Σοσιαλδημοκράτες του Σολτς και δεύτερο μόνο μετά τη συντηρητική Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU). Η υποστήριξη του Έλον Μασκ θα μπορούσε κάλλιστα να τονώσει περαιτέρω το AfD.<br /><br />Ο Σολτς θα ηγηθεί μιας υπηρεσιακής κυβέρνησης έως ότου η Bundestag, το γερμανικό κοινοβούλιο, εκλέξει νέο καγκελάριο τον Απρίλιο ή τον Μάιο. Εάν το CDU διατηρήσει το προβάδισμά του, ο επικεφαλής του κόμματος Φρίντριχ Μερτς θα είναι πιθανότατα ο επόμενος καγκελάριος.</div><div><br /></div><div>Αυστραλία – πριν τον Μάιο<br />Φέτος, οι Αυστραλοί θα προσέλθουν στις κάλπες για πρώτη φορά από το 2022, όταν το Εργατικό Κόμμα τερμάτισε τα εννέα χρόνια κυριαρχίας του συντηρητικού Φιλελεύθερου Κόμματος.<br /><br />Ενώ ήταν στην εξουσία, οι Εργατικοί ψήφισαν σημαντική νομοθεσία για το κλίμα, ακολούθησαν επιδέξια τη γραμμή διατήρησης των βαθιών οικονομικών δεσμών της Αυστραλίας με την Κίνα και επέβαλαν μια απαγόρευση-ορόσημο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για ανηλίκους.<br /><br />Ωστόσο, το κύριο ζήτημα για τους Αυστραλούς είναι η οικονομία. Το Εργατικό Κόμμα δυσκολεύτηκε, παίρνοντας «κακό βαθμό» με την ραγδαία αύξηση του κόστους στέγασης, μια κύρια ανησυχία για περισσότερο από το 90% των ψηφοφόρων, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση του κλάδου.<br /><br />Ούτε ο Πρωθυπουργός Anthony Albanese ούτε ο κύριος αντίπαλός του, ο ηγέτης του Φιλελεύθερου Κόμματος Peter Dutton, είναι αρεστοί, πράγμα που σημαίνει ότι οι Αυστραλοί θα επιλέξουν ανάμεσα σε μη δημοφιλείς επιλογές.<br /><br />Όποιος κερδίσει θα μπορούσε εύκολα να καταλήξει σε μια κυβέρνηση μειοψηφίας, αφήνοντας τους Αυστραλούς με μια αδύναμη κυβέρνηση κόντρα σε μεγάλα προβλήματα.</div><div><br /></div><div>Φιλιππίνες – 12 Μαΐου<br />Τα τελευταία δύο χρόνια παρατηρήθηκε μια ριζική ανακατεύθυνση της εξωτερικής πολιτικής της Μανίλα καθώς ο Πρόεδρος Ferdinand Marcos Jr., γιος του ισχυρού άνδρα με το ίδιο όνομα που κυβέρνησε το αρχιπέλαγος από το 1965-1986, απομακρύνεται από την Κίνα και πλησιάζει προς τον παραδοσιακό της σύμμαχο, τις ΗΠΑ.<br /><br />Αλλά αυτή η αλλαγή έχει προκαλέσει μια μεγάλη ρήξη με τον προκάτοχο του Marcos Jr, Ροντρίγκο Ντουτέρτε και κάνει τις επερχόμενες ενδιάμεσες εκλογές να μοιάζουν με δυναστική μάχη με μαχαίρια.<br /><br />Η κόρη του Ντουτέρτε, Σάρα Ντουτέρτε, είναι η αντιπρόεδρος του Marcos Jr και οι σχέσεις μεταξύ των δύο είναι, στην καλύτερη περίπτωση, παγερές. Ο ίδιος ο Ροντρίγκο Ντουτέρτε είναι υποψήφιος δήμαρχος της πόλης Νταβάο, της μεγαλύτερης μητρόπολης στο νότο, όπου κατείχε τα καθήκοντά του για περισσότερα από 20 χρόνια.<br /><br />Δεν είναι σύμπτωση: ο γιος του είναι ο εν ενεργεία δήμαρχος εκεί και η ελπίδα είναι ότι το όνομά του στο ψηφοδέλτιο θα βοηθήσει τη βάση του να γεμίσει την ανοιχτή Γερουσία και τις βουλευτικές θέσεις με πιστούς του Ντουτέρτε.</div><div><br /></div><div>Βολιβία – 17 Αυγούστου<br />Τα πράγματα ήταν… τεταμένα στην περίκλειστη χώρα των Άνδεων φέτος, χάρη σε μια κακώς οργανωμένη απόπειρα πραξικοπήματος κατά του εν ενεργεία Προέδρου Λουίς Άρσε και των ισχυρισμών για απόπειρα δολοφονίας κατά του μέντορά του που έγινε αντίπαλός του, πρώην Προέδρου Έβο Μοράλες.<br /><br />Ο ανταγωνισμός τους επιτείνει ένα αβέβαιο οικονομικό μέλλον στη φτωχότερη χώρα της Νότιας Αμερικής.</div><div><br /></div><div>Αργεντινή – 26 Οκτωβρίου<br /><br />Ο πόνος άξιζε τον κόπο; Αυτό, από πολλές απόψεις, είναι το πιο βασικό ερώτημα στο ψηφοδέλτιο, καθώς η Αργεντινή οδεύει στις ενδιάμεσες εκλογές τον Οκτώβριο για τη μισή Κάτω Βουλή και το ένα τρίτο της Γερουσίας.<br /><br />Ο «πόνος» είναι η ριζοσπαστική πολιτική του αναρχοκαπιταλιστή Προέδρου Χαβιέ Μιλέι να πετσοκόβει τις δημόσιες δαπάνες και τις μεταρρυθμίσεις για την αντιμετώπιση δεκαετιών οικονομικής κακοδιαχείρισης, τριψήφιου πληθωρισμού και χρόνιων κρίσεων χρέους.<br /><br />Στα μέχρι στιγμής πεπραγμένα του, ο Μιλέι έχει αποδείξει ότι πολλοί από τους haters κάνουν λάθος.<br /><br />Η οικονομία, η τρίτη μεγαλύτερη της Λατινικής Αμερικής, βγήκε από την ύφεση στα τέλη του 2024. Ο πληθωρισμός έχει μειωθεί από 25% το μήνα σε λιγότερο από 3%. Οι οικονομολόγοι αναμένουν ότι η οικονομία της Αργεντινής θα αναπτυχθεί έως και 5% το 2025.<br /><br />Όμως, την ίδια στιγμή, το ποσοστό των Αργεντινών που ζουν στη φτώχεια έχει εκτοξευθεί κατά περισσότερο από 10 ποσοστιαίες μονάδες, στο 53%, από τότε που ανέλαβε καθήκοντα.<br /><br />Υπήρξαν μεγάλες διαμαρτυρίες κατά των περικοπών των δαπανών και δεν έχει κάνει ακόμη κάποια μεγάλα και δυνητικά επώδυνα βήματα, όπως η κατάργηση των capital controls, που θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν ξανά τον πληθωρισμό.</div><div><br /></div><div>Τσεχία – πριν τον Οκτώβριο<br />Το κόμμα ANO του λαϊκιστή δισεκατομμυριούχου Αντρέι Μπάμπις, ο οποίος έχει συγκρουστεί με την ΕΕ και είναι δύσπιστος ως προς την υποστήριξη της Ουκρανίας, φαίνεται έτοιμο για μια μεγάλη επιστροφή στις κοινοβουλευτικές εκλογές του φετινού φθινοπώρου εν μέσω ευρύτερης δυσφορίας και δυσαρέσκειας για τον σημερινό κεντροδεξιό συνασπισμό του πρωθυπουργού Πετρ Φιάλα.<br /><br />Ο Μπάμπις ήταν πρωθυπουργός την περίοδο 2017-2021 και το 2023 έχασε τις προεδρικές εκλογές με σχεδόν 20 μονάδες από τον Πετρ Πάβελ, πρώην στρατηγό του ΝΑΤΟ που υποστηρίζει σθεναρά την Ουκρανία.<br />Μια πρόσφατη δημοσκόπηση έδειξε ότι λιγότεροι από τους μισούς Τσέχους πιστεύουν ότι η ζωή έχει βελτιωθεί από την πτώση του κομμουνισμού το 1989.<br /><br />Εάν κερδίσει ο Μπάμπις, θα επανενταχθεί σε έναν ευρωσκεπτικιστικό λαϊκιστικό άξονα της Κεντρικής Ευρώπης, με τον Ούγγρο Βίκτορ Όρμπαν και τον λαϊκιστή πρωθυπουργό της Σλοβακίας Ρόμπερτ Φίτσο.</div><div><br /></div><div>Τανζανία – Οκτώβριος<br /><br />Η Πρόεδρος Samia Suluhu Hassan αναμένεται να επανεκλεγεί υπό το κυβερνών Chama Cha Mapinduzi (CCM), το οποίο κατέχει την εξουσία για έξι δεκαετίες. Πιθανότατα θα αντιμετωπίσει τον βετεράνο πολιτικό Tundu Lissu, τον σημερινό πρόεδρο του Chadema, του κύριου κόμματος της αντιπολίτευσης της Τανζανίας.<br /><br />Το 2024 δύο πολιτικοί του Chadema απήχθησαν και βασανίστηκαν και ένας από αυτούς δολοφονήθηκε. Τρεις ακόμη πολιτικοί του Chadema σκοτώθηκαν σε περιστατικά σχετικά με τις τοπικές εκλογές τον Νοέμβριο.<br /><br />Ποιος παρακολουθεί στενά αυτές τις εκλογές; Πιθανότατα Κίνα. Η Τανζανία είναι το πέμπτο μεγαλύτερο κράτος στην Αφρική και η Κίνα είναι ο κύριος συνεργάτης της εδώ και οκτώ χρόνια.<br /><br />Η Κίνα έχει επίσης χρηματοδοτήσει πολλά μεγάλα έργα, συμπεριλαμβανομένης μιας πρόσφατα ανακοινωθείσας αναζωογόνησης των σιδηροδρόμων με τη Ζάμπια.<br /><br />Το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας έχει στενή σχέση με το κυβερνών κόμμα της Τανζανίας και το Πεκίνο διευθύνει μια σχολή ηγεσίας έξω από το Νταρ Ες Σαλάμ που συμβουλεύει Αφρικανούς πολιτικούς για το πώς να αναπαράγουν το αυταρχικό μοντέλο της Κίνας και να εδραιώσουν τη μονοκομματική εξουσία στις χώρες τους.</div><div><br /></div><div>Καναδάς – πριν τις 25 Οκτωβρίου<br />Ο καναδικός νόμος απαιτεί οι επόμενες ομοσπονδιακές εκλογές να διεξαχθούν έως τις 25 Οκτωβρίου 2025, αλλά θα μπορούσαν να γίνουν και πολύ νωρίτερα.<br /><br />Οι Φιλελεύθεροι, που βρίσκονται στην εξουσία από το 2015, έχασαν την επίσημη υποστήριξη που είχαν από το αριστερό Νέο Δημοκρατικό Κόμμα τον περασμένο Σεπτέμβριο, μένοντας ευάλωτοι σε ψήφο δυσπιστίας.<br /><br />Στις 20 Δεκεμβρίου, ο ηγέτης του NDP Jagmeet Singh ανακοίνωσε ότι θα ενεργοποιούσε μια τέτοια ψηφοφορία με την πρώτη ευκαιρία, αλλά η Βουλή των Κοινοτήτων βρίσκεται σε διάλειμμα μέχρι τις 27 Ιανουαρίου 2025.<br /><br />Αυτό ώθησε τον ηγέτη των Συντηρητικών Pierre Poilievre να ζητήσει από τη γενική κυβερνήτη του Καναδά Mary Simon, να επαναφέρει τη Βουλή νωρίτερα, μια συνταγματική αρχή, καθώς συμβουλεύεται μόνο τον πρωθυπουργό.<br /><br />Οι Συντηρητικοί θέλουν απεγνωσμένα εκλογές, καθώς έχουν προβάδισμα 23 μονάδων στις δημοσκοπήσεις.<br /><br />Το δράμα ακολούθησε της παραίτησης-σοκ της υπουργού Οικονομικών Chrystia Freeland στις 16 Δεκεμβρίου, η οποία πυροδότησε εκκλήσεις για παραίτηση του πρωθυπουργού Τζάστιν Τριντό τόσο εντός όσο και εκτός του κόμματός του.<br /><br />Εάν παραιτηθεί, θα ακολουθήσει αναμέτρηση για την ηγεσία και αναστολή της Βουλής των Κοινοτήτων, πράγμα που σημαίνει ότι οι εκλογές θα πραγματοποιηθούν πιθανότατα πριν από τον Οκτώβριο.<br /><br />Τα κύρια ζητήματα είναι ο πληθωρισμός, η μετανάστευση και η έλλειψη στέγης, που επικαλύπτεται από την ανησυχία για την υπόσχεση της επερχόμενης κυβέρνησης Τραμπ για δασμούς έως και 25% στις καναδικές εξαγωγές προς τις ΗΠΑ.</div><div><br /></div><div>Χιλή – 16 Νοεμβρίου<br />Η πλέον ευημερούσα οικονομία της Νότιας Αμερικής έχει διανύσει έναν ανώμαλο πολιτικό δρόμο τα τελευταία χρόνια, με δύο διαδοχικές προσπάθειες μεταρρύθμισης του συντάγματος να πέφτουν στο κενό και να παίρνουν μαζί τους τον εν ενεργεία πρόεδρο Γκάμπριελ Μπόριτς.<br /><br />Ο νεαρός μεταρρυθμιστής δεν κατάφερε να προωθήσει τις σημαντικές αλλαγές που υποσχέθηκε και του απαγορεύεται συνταγματικά να υπηρετήσει άλλη μια συνεχόμενη θητεία.<br /><br />Μέχρι στιγμής δύο υποψήφιοι έχουν εμφανιστεί: η πρώην υπουργός Εργασίας Έβελιν Μάθι, από τη δεξιά Ανεξάρτητη Δημοκρατική Ένωση, και ο ακροδεξιός λαϊκιστής Χοσέ Αντόνιο Καστ.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο εκλογικός «καζαμίας» του 2025!

Το gzeromedia.com αναδεικνύει και παρουσιάζει τις δέκα πιο σημαντικές εκλογικές αναμετρήσεις του 2025 ανά τον πλανήτη, καθώς πολλές από τις ...

Διαβάστε την συνέχεια

2025 προκλήσεις για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις: Το μακρύ δόρυ της εξωτερικής πολιτικής δεν μπορεί να μην είναι αιχμηρό και έτοιμο διότι η Τουρκία καραδοκεί!.

<img height="360" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2024/12/Sikorsky.jpg" width="733" /><br /><br />Του <b>ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ</b><br />Το 2025 ήλθε και μαζί με αυτό η νέα σελίδα προκλήσεων για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Κάποιες είναι παλιές κι έχουν αποκτήσει δυστυχώς «διαχρονική αξία», άλλες είναι νέες και δημιουργούν ορίζοντες ή στόχους που ως τώρα δεν έχουν επιτευχθεί.<br /><br />Το μακρύ και ισχυρότατο δόρυ της εξωτερικής πολιτικής της χώρας είναι αυτό που διαχρονικά καλείται να βρίσκεται εκεί που πρέπει ώστε να προασπίσει τα Εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα και την Κυριαρχία της χώρας. Στο κάλεσμα της πατρίδας κάθε στέλεχος ήταν πάντα εκεί. Έκανε όλες τις ενέργειες που έπρεπε και περίμενε την επόμενη εντολή για την αποτρεπτική κίνηση!<br /><br />Η χρονιά που έριξε αυλαία πήρε μαζί της τα «ήρεμα νερά» με την γείτονα και είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό τι είδους «νερά» επιφυλάσσει στις σχέσεις Ελλάδας- Τουρκίας το 2025.<br /><br />Τα μηνύματα που εκπέμπονται από την Άγκυρα- μέσω των πράξεων- στην ευρύτερη περιοχή, μαρτυρούν ότι η γείτονα επιδιώκει να εμφανίζεται ως χώρα που διεκδικεί ρόλο πρωταγωνιστή, ακόμη κι αν θίγει δικαιώματα άλλου ή άλλων κρατών.<br /><br />Το υπουργείο Εθνικής άμυνας και τα στρατιωτικά επιτελεία παρακολουθούν και αναλύουν αυτές τις κινήσεις. Και εξάγονται συμπεράσματα ότι μπορεί μεν να υπήρχαν «ήρεμα νερά», πλην όμως η ανάπτυξη της αμυντικής τεχνολογίας στην Τουρκία γιγαντώνει έναν ενεργό κίνδυνο, από την στιγμή που η Άγκυρα διατηρεί ανοιχτό και το casus belli κατά της χώρας μας.<br /><br />Αυτός άλλωστε είναι κι ένας βασικός λόγος όπου η ανάπτυξη του «θόλου» σε δυο κύρια επίπεδα, έχει βρεθεί ως Νο1 προτεραιότητα στις ανάγκες που υπάρχουν για τις Ένοπλες Δυνάμεις.<br /><br />Η Ελλάδα επιδιώκει, εφόσον υπάρξει κίνδυνος, να είναι ικανή για την καταστροφή τόσο Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών, όσο και βαλλιστικών πυραύλων και όχι ρουκετών αμφιβόλου ποιότητας σαν αυτές της Χαμάς ή της Χεσμπολάχ που αναχαιτίζει το Ισραήλ.<br /><br />Η τεχνογνωσία που υπάρχει για την ανάπτυξη του πολυστρωμματικού θόλου δημιουργεί όλες εκείνες τις συνθήκες που πρέπει να εισέλθουν στα στρατιωτικά εγχειρίδια των Ενόπλων Δυνάμεων για να υποστηρίξουν, διακλαδικά τα στελέχη, την άμυνα του ελληνικού ουρανού.<br />Εκτός όμως από τον «θόλο», οι ανάγκες που είναι ανοικτές πληγές για τις Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι λίγες. Και αυτό διότι σύμφωνα με πηγές του υπουργείου, η προγενέστερη οικονομική κρίση δημιούργησε μια τρύπα περίπου 20 δις για ενέργειες που δεν έγιναν και που άφησαν το στράτευμα σε μια άλλη εποχή, πιο συμβατική.<br /><br />Υπάρχουν προσπάθειες που ξεκίνησαν, μήπως αντιστραφεί αυτή η εικόνα, αλλά θεωρείται σίγουρο πως απαιτείται χρόνος.<br />Ο Στρατός Ξηράς, όπως επισημαίνουν στρατιωτικές πηγές, χρειάζεται ριζικές αλλαγές, τόσο σε μέσα όσο και σε επίπεδο εκπαίδευσης. Και σε αυτό το τελευταίο, αναμένονται εξελίξεις όταν κατατεθεί το νομοσχέδιο για τις αλλαγές στην εκπαίδευση και την θητεία.<br /><br />Μια από τις χαρακτηριστικές περιπτώσεις όπου ο Στρατός Ξηράς έχει παραμείνει σε άλλες δεκαετίες, είναι η υπόθεση των Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης / Μεταφοράς Προσωπικού. Αντί των νέων τεθωρακισμένων, λόγω κόστους, φαίνεται ότι προκρίθηκε η εκ βάθους «αναγέννηση» των υφιστάμενων Μ-113.<br /><br />Το παραπάνω είναι μόνον ένα παράδειγμα ανάγκης που υπάρχει και συνδέεται άμεσα με τις επιχειρήσεις, την εκπαίδευση και την εικόνα του Στρατού Ξηράς στο σύγχρονο πεδίο, που έχει τεράστιες απαιτήσεις ώστε ν’ αντιμετωπίζονται πλήθος τεχνολογικών απειλών.<br /><br />Η Αεροπορία Στρατού είναι ένα ακόμη δύσκολο και πολύ μεγάλο κεφάλαιο που εξυπηρετεί τις ανάγκες στο σύγχρονο πεδίο κι έχει και διπλό ρόλο, υπέρ του κοινωνικού συνόλου.<br /><br />«Δεν μπορούμε να περιμένουμε τα Black Hawk για να πούμε ότι έχουμε ξανά μεταφορική ικανότητα» λένε με νόημα στρατιωτικές πηγές, που εξηγούν ότι η αιμορραγία στο μείζων θέμα των Chinook, είναι τεράστια.<br />Στα λαβωμένα «ξύλινα τείχη»…<br /><br />Όταν μπήκε το 2024, το πρώτο ρεπορτάζ που είχαμε γράψει, αφορούσε τον εκσυγχρονισμό των φρεγατών κλάσης ΥΔΡΑ. Το μόνο που ευχόμαστε είναι να μην πέσει η αυλαία και για το 2025 χωρίς να έχει γίνει το παραμικρό που αφορά αυτές τις τέσσερις φρεγάτες.<br /><br />Αν αυτό συμβεί τα γεγονότα ομιλούν από μόνα τους, την ώρα μάλιστα που η γείτονα γιγαντώνει το δικό της πολεμικό ναυτικό και επαναλαμβάνει σχεδόν καθημερινά ότι υπηρετεί πιστά και στην πράξη το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».<br /><br />Σίγουρα το 2025 αναμένεται να γραφτεί η πρώτη σελίδα για τις νέες φρεγάτες κλάσης ΚΙΜΩΝ, οι οποίες φέρνουν νέα δεδομένα και αλλάζουν το δόγμα στο πολεμικό ναυτικό, ιδίως με την προσθήκη του πυραύλου SCALP που ανακοίνωσε η πολιτική ηγεσία.<br /><br />Από την ΚΙΜΩΝ όμως και στη συνέχεια τα βήματα δεν είναι απλώς πολλά ή «φουρτουνιασμένα». Το ναυτικό έχει μείνει δεκαετίες πίσω ελέω της αναβλητικότητας αποφάσεων και παρά τις διαχρονικές εισηγήσεις για την ανανέωση του στόλου.<br /><br />Το κύριο πεδίο στην Ελλάδα είναι αεροναυτικό όπως έχουν επισημάνει στρατιωτικές πηγές και τουλάχιστον στον αέρα, το ισοζύγιο είναι σε καλύτερη- προς ώρας- μοίρα!<br />Η αεροπορική ισχύς και οι πληγές…<br /><br />Με τριάντα F-16 Viper, είκοσι τρία Rafale F3R και όπλα ουσιαστικής αποτροπής βρήκε το 2025 την πολεμική αεροπορία.<br /><br />Μένουν πενήντα δυο ακόμη F-16 να μετατραπούν σε Viper και να φανεί αν θα βρεθεί ο δημοσιονομικός χώρος από την Ευρώπη, ο οποίος θα επιτρέψει το άμεσο βήμα για την αναβάθμιση των τριάντα οκτώ F-16 Block 50, για τα οποία αναμένεται η απάντηση των Αμερικανών στις αρχές Ιανουαρίου.<br /><br />Την ίδια στιγμή εκείνο που καταγράφεται, είναι η αγωνία της Τουρκίας να κλειδώσει μια συμφωνία για Eurofighter Typhoon μαζί με πυραύλους Meteor ώστε να επιχειρήσει την «ισοφάριση» στο ισοζύγιο δυνάμεων στον ουρανό του Αιγαίου.<br /><br />Έμπειροι αεροπόροι έχουν εξηγήσει στην Hellasjournal ότι ακόμη και όλα αυτά να συμβούν, το σύστημα αυτοπροστασίας των Rafale ως ολοκληρωμένο σύστημα δεν είναι προσπελάσιμο ακόμη κι από τα Typhoon με ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης.<br /><br />Η πολεμική αεροπορία σε επίπεδο μαχητικών αεροσκαφών βρίσκεται σε ικανοποιητικό επίπεδο, ωστόσο στα μεταφορικά αεροσκάφη και στα ελικόπτερα έρευνας- διάσωσης, υπάρχουν πληγές που δύσκολα κλείνουν.<br />Ο πολλαπλασιαστής ισχύος…<br /><br />Όλα τα παραπάνω για να λειτουργήσουν απαιτούν προσωπικό, στο οποίο καταγράφεται πως υπάρχει τάση φυγής από το στράτευμα. Και την ίδια στιγμή οι νέες και οι νέοι γυρίζουν την πλάτη στις Ένοπλες Δυνάμεις.<br /><br />Οι παρεμβάσεις για τις παραγωγικές σχολές, η αναγνώριση από το 2026 του επικίνδυνου του επαγγέλματος, το επίδομα στόλου όπου λύθηκε η αδικία των προηγούμενων ετών, το οικιστικό πρόγραμμα, θεωρούνται κινήσεις προς την κατεύθυνση προσέλκυσης νέων που θα υπηρετήσουν στις Ένοπλες Δυνάμεις και θα έχουν αξιοπρεπή διαβίωση, γεγονός που βοηθά τον κάθε εργαζόμενο να είναι προσηλωμένος στην αποστολή που του έχει αναθέσει η πατρίδα….<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

2025 προκλήσεις για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις: Το μακρύ δόρυ της εξωτερικής πολιτικής δεν μπορεί να μην είναι αιχμηρό και έτοιμο διότι η Τουρκία καραδοκεί!.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ Το 2025 ήλθε και μαζί με αυτό η νέα σελίδα προκλήσεων για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Κάποιες είναι παλιές κι έχουν αποκτήσει δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Από τη Γερμανία μέχρι τη Ρουμανία: Οι εκλογές και οι πολιτικές εξελίξεις που θα καθορίσουν την Ευρώπη το 2025.

<img height="334" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2025/01/europe-768x401.jpg" width="712" /><br /><br />Το 2025 υπόσχεται σημαντικές πολιτικές αλλαγές στην Ευρώπη, με εκλογικές αναμετρήσεις που ενδέχεται να επηρεάσουν το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Γερμανία, η Πολωνία, η Ρουμανία και η Τσεχία βρίσκονται στο επίκεντρο, ενώ η άνοδος λαϊκιστικών δυνάμεων προκαλεί ανησυχία.<br />Γερμανία: Νέες εκλογές μετά από ψήφο δυσπιστίας<br /><br />Στις 23 Φεβρουαρίου 2025, θα διεξαχθούν πρόωρες εκλογές μετά την ψήφο δυσπιστίας κατά του Καγκελαρίου Όλαφ Σολτς. Η άνοδος του ακροδεξιού κόμματος AfD (20,5%) και η κυριαρχία του CDU/CSU (31%) αναμένεται να καθορίσουν το πολιτικό τοπίο. Ο αρχηγός του CDU, Φρίντριχ Μερτς, προτείνει μια πιο φιλελεύθερη οικονομική πολιτική και πιο συντηρητική στάση στη μετανάστευση, ενώ υποστηρίζει την ενίσχυση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.<br /><br />Ρουμανία: Προεδρικές εκλογές με σκιές ξένης παρέμβασης<br />Οι προεδρικές εκλογές στη Ρουμανία ακυρώθηκαν από το Συνταγματικό Δικαστήριο λόγω παρέμβασης από τη Ρωσία, που ενίσχυσε τον ακροδεξιό υποψήφιο Καλίν Γκεοργκέσκου μέσω TikTok. Οι νέες εκλογές, που θα διεξαχθούν το πρώτο εξάμηνο του 2025, αναμένονται κρίσιμες για τη σταθερότητα της χώρας και τη σχέση της με την ΕΕ.<div><br />Πολωνία: Μια «δοκιμή» για την κυβέρνηση Τούσκ<br />Οι προεδρικές εκλογές τον Μάιο του 2025 λειτουργούν ως δημοψήφισμα για την κυβέρνηση του Ντόναλντ Τουσκ. Αντιμέτωποι είναι ο Ραφάλ Τρζασκόφσκι (Πολιτική Πλατφόρμα) και ο Καρόλ Ναβρότσκι (Νόμος και Δικαιοσύνη). Αν και οι δημοσκοπήσεις ευνοούν το κυβερνών κόμμα, η εκλογική μάχη παραμένει αμφίρροπη.</div><div><br />Τσεχία: Κίνδυνος για έναν ευρωσκεπτικιστικό άξονα<br />Οι κοινοβουλευτικές εκλογές στην Τσεχία τον Οκτώβριο του 2025 ενδέχεται να ενισχύσουν τον λαϊκιστή Αντρέι Μπάμπις, ο οποίος προηγείται στις δημοσκοπήσεις. Η πιθανή επιστροφή του στην εξουσία μπορεί να ενδυναμώσει έναν ακροδεξιό άξονα στην Κεντρική Ευρώπη, μαζί με την Ουγγαρία και τη Σλοβακία.</div><div><br />Ιταλία: Τοπικές εκλογές ως «βαρόμετρο» για τη Μελόνι<br />Οι τοπικές εκλογές σε έξι περιοχές τον Σεπτέμβριο θα δοκιμάσουν τη δημοτικότητα της κυβέρνησης της Τζόρτζια Μελόνι. Ειδικά στο Βένετο, οι εκλογές θα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς η περιοχή έχει ισχυρή ιστορία λαϊκιστικής διακυβέρνησης.<br /><br />Ηνωμένο Βασίλειο: Θα αντέξει η υποστήριξη προς τους Εργατικούς;<br />Την 1η Μαΐου, οι τοπικές εκλογές στην Αγγλία θα δείξουν εάν η νίκη των Εργατικών το 2024 μπορεί να μετατραπεί σε σταθερή υποστήριξη για τον Κιρ Στάρμερ. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ισοπαλία με τους Συντηρητικούς, ενώ το λαϊκιστικό κόμμα Reform UK κερδίζει έδαφος.</div><div><br />Βαλκάνια και Ανατολική Ευρώπη</div><div><br /></div><div>Κροατία: Οι προεδρικές εκλογές στις 12 Ιανουαρίου είναι κρίσιμες για την επανεκλογή του εθνικιστή προέδρου Ζόραν Μιλάνοβιτς.<br />Κόσοβο: Οι εκλογές τον Φεβρουάριο δοκιμάζουν την πλειοψηφία του κόμματος Vetëvendosje και την ένταση με τη σερβική μειονότητα.<br />Γεωργία: Οι τοπικές εκλογές τον Οκτώβριο ενισχύουν την πόλωση ανάμεσα σε φιλορωσικές και φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις.</div><div><br />Ρωσία και Λευκορωσία: Σκιά καταπίεσης<br /><br />Στη Ρωσία, οι τοπικές εκλογές συνεχίζονται με έντονη καταστολή των αντιφρονούντων, ενώ στη Λευκορωσία, οι προεδρικές εκλογές αναμένονται χωρίς καμία ουσιαστική αλλαγή, καθώς ο Λουκασένκο διατηρεί τον έλεγχο μέσω αυταρχικών μέτρων.<br /><br />Το 2025 αναμένεται να είναι χρονιά καμπής για την πολιτική στην Ευρώπη, με εντάσεις και αλλαγές που θα διαμορφώσουν το μέλλον της ηπείρου.</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Από τη Γερμανία μέχρι τη Ρουμανία: Οι εκλογές και οι πολιτικές εξελίξεις που θα καθορίσουν την Ευρώπη το 2025.

Το 2025 υπόσχεται σημαντικές πολιτικές αλλαγές στην Ευρώπη, με εκλογικές αναμετρήσεις που ενδέχεται να επηρεάσουν το μέλλον της Ευρωπαϊκής Έ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία ενώπιον του 2025. Το άνοιγμα στους Κούρδους και η προβληματική οικονομία.

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/03/economia-turkia.jpg" /><div><br /></div><div><b>ΣΤΕΛΛΟΥ ΒΑΝΑ</b><br />Η τουρκική κυβέρνηση επιχειρεί να στηρίξει ευρύτερα κοινωνικά στρώματα, εν μέσω πληθωριστικών πιέσεων, αναπροσαρμόζοντας συντάξεις και παρέχοντας ενισχύσεις σε εργοδότες. Η τρέχουσα κατώτατη σύνταξη είναι 12.500 λίρες. Σχεδιάζεται νομοθετική ρύθμιση για την αύξησή της, πιθανώς στις 15.000 λίρες.<br /><br />Η ρύθμιση αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι την τρίτη εβδομάδα του Ιανουαρίου. Αν δεν προλάβει, οι συνταξιούχοι στην Τουρκία θα λάβουν αναδρομική διαφορά. Παράλληλα, αναμένεται ενίσχυση 1.000 λιρών στους εργοδότες για το 2025.<br /><br />Οι αυξήσεις στις συντάξεις θα καθοριστούν από τον δείκτη τιμών καταναλωτή (TÜFE) για τους συνταξιούχους του SSK και του Bağ-Kur. Οι συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων θα επηρεαστούν επίσης από τη διαφορά πληθωρισμού και τις συλλογικές συμβάσεις. Σήμερα, 3.703.180 άτομα λαμβάνουν την κατώτατη σύνταξη. Ο πληθωρισμός Δεκεμβρίου, που θα ανακοινωθεί στις 3 Ιανουαρίου, θα καθορίσει τις αυξήσεις στις συντάξεις. Ο Αντιπρόεδρος, Γιλμάζ, τόνισε τη σημασία της αναπροσαρμογής της κατώτατης σύνταξης. Ο Τούρκος υπουργός Εργασίας, ανέφερε ότι η αναπροσαρμογή θα εξεταστεί στο Οικονομικό Συντονιστικό Συμβούλιο.<br /><br />Το 2024, στα θέματα εσωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, το πρόσωπο της χρονιάς ήταν ο ηγέτης του MHP, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, και στα διεθνή θέματα, ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος άρχισε να αναστατώνει τις παγκόσμιες ισορροπίες πριν ακόμα αναλάβει καθήκοντα.<br /><br />Η επιλογή του Μπαχτσελί έγινε για τη συμβολή του στις πολιτικές εξελίξεις του 2024 στην Τουρκία. Η πιο σημαντική κίνησή του ήταν η έναρξη ενός νέου διαλόγου, με την πρότασή του για συναντήσεις του κόμματος DEM με τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν, αρχηγό του PKK. Η πιο τολμηρή του κίνηση ήταν η πρόταση για διάλογο με τον Οτσαλάν, γεγονός που κανένας άλλος πολιτικός, ούτε καν ο Ερντογάν, δε θα τολμούσε, επισημαίνουν Τούρκοι αναλυτές.<br /><br />Ο Τραμπ, που επανεκλέχθηκε πρόεδρος των ΗΠΑ στις 5 Νοεμβρίου με συντριπτική νίκη, άρχισε να ανατρέπει τις παγκόσμιες ισορροπίες πριν καν αναλάβει τα καθήκοντά του. Οι πολιτικές του επιλογές σε ζητήματα όπως ο εμπορικός πόλεμος με την Κίνα, ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας, και οι σχέσεις με την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή προκάλεσαν σοβαρές ανακατατάξεις.<br /><br />Ειδικά για την Τουρκία, δύο ζητήματα που θα επηρεαστούν άμεσα είναι η στάση του Τραμπ στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας και η συνέχιση της υποστήριξης στον συριακό κλάδο του PKK, γεγονός που συνδέεται και με τις εσωτερικές πρωτοβουλίες του Μπαχτσελί.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Τουρκία ενώπιον του 2025. Το άνοιγμα στους Κούρδους και η προβληματική οικονομία.

ΣΤΕΛΛΟΥ ΒΑΝΑ Η τουρκική κυβέρνηση επιχειρεί να στηρίξει ευρύτερα κοινωνικά στρώματα, εν μέσω πληθωριστικών πιέσεων, αναπροσαρμόζοντας συντάξ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα 2024-25: Χώρα στον αυτόματο πιλότο με πορεία προς τα βράχια.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="435" src="https://www.youtube.com/embed/a3lfzOjbh1M" width="688" youtube-src-id="a3lfzOjbh1M"></iframe></div><div><br /></div>Χώρα στον «αυτόματο πιλότο» μόνο που η πορεία της είναι σταθερά προς τα βράχια; Αυτή την εντύπωση έδινε η Ελλάδα το 2024 και οι προβλέψεις για το 2025, δεν είναι αισιόδοξες. Μια κυβέρνηση που σπατάλησε πάρα πολύ γρήγορα το 41% που πήρε στις τελευταίες εκλογές κι αντί να συνέλθει εξακολουθεί να κυβερνά «επικοινωνιακά» ,χωρίς να δίνει καμία ουσιαστική λύση. Βρίσκεται διαρκώς σε μια κατάσταση επανάπαυσης εκμεταλλευόμενη από το γεγονός ότι δεν νιώθει καμία απολύτως πίεση από την αντιπολίτευση. Ποια θα είναι τα πρώτα μεγάλα εμπόδια που θα πρέπει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση το 2025; Ποιοι είναι οι «άγνωστοι Χ» που θα μπορούσαν να την απειλήσουν;<br /><br />Ο Σπύρος Σουρμελίδης, διευθυντής της ΑΥΓΗΣ, σε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση για όσα έγιναν τη χρονιά που φεύγει και όσα έρχονται το 2025.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ελλάδα 2024-25: Χώρα στον αυτόματο πιλότο με πορεία προς τα βράχια.

Χώρα στον «αυτόματο πιλότο» μόνο που η πορεία της είναι σταθερά προς τα βράχια; Αυτή την εντύπωση έδινε η Ελλάδα το 2024 και οι προβλέψεις γ...

Διαβάστε την συνέχεια

2025: Από που θα κινδυνεύσει… η ελληνική ασφάλεια τη νέα χρονιά.

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/02/EASTERN-MEDITERRANEAN-SAT-790x400.jpg" width="714" /><br /><br /><div>Του <b>Ζαχαρία Μίχα</b><br />Το νέο έτος ξεκίνησε. Είναι κατανοητό ότι στο επίκεντρο βρίσκεται σήμερα η χαρά, η διασκέδαση και οι εορταστικές ευχές. Από αύριο όμως, καθένας από εμάς θα εισέλθει εκ νέου στη -λιγότερο ή περισσότερο- δύσκολη καθημερινότητά του. Αυτό αφορά το εσωτερικό μέτωπο. Προϋπόθεση της ευημερίας όλων είναι όμως η ασφάλεια. Σε αυτό τον τομέα, δυστυχώς, τα σύννεφα που απειλούν την Ελλάδα… και βαριά είναι και επιδεινούμενα βαίνουν.<br /><br />Αφού λοιπόν απευθύνουμε σε όσους μας κάνουν τιμή να διαβάζουν αυτό το κείμενο τις πιο θερμές προσωπικές, οικογενειακές και εθνικές ευχές για το νέο έτος, ας ρίξουμε μια ματιά στον περίγυρο της χώρας μας. Εκεί δηλαδή που θα κριθεί η ασφάλεια όλων μας, αυτό που αποκλήθηκε ως «προϋπόθεση ευημερίας». Αυτό δεν συνιστά υπερβολή, αν και φυσική τάση των πολιτικών ηγεσιών στις δυτικές δημοκρατίες, είναι να καθησυχάζουν τον κόσμο.<br /><br />Μια κοινωνία που επιδεικνύει μεγάλο βαθμό ανασφάλειας, έχει και λιγότερο προβλέψιμη εκλογική συμπεριφορά. Ίσως αυτή να είναι μία ερμηνεία για τον κανόνα των «ψεύτικων των -πολιτικών- λόγων των μεγάλων» που ακούμε διαρκώς. Δυστυχώς για τις πολιτικές ηγεσίες, έστω διαισθητικά, οι κοινωνίες το αντιλαμβάνονται όταν κάτι δεν πηγαίνει καλά. Κι αυτό άπτεται της συλλογικής ψυχολογίας…<br /><br />Πόλεμοι παντού<br /><br />Οι συρράξεις λοιπόν στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή είναι γνωστές σε όλους. Οι ειδήσεις είναι γεμάτες με αποκρουστικές σκηνές όλων των διαβαθμίσεων. Από την απλή εξαθλίωση και τον πόνο των ανθρώπων, ασχέτως εθνικότητας και προέλευσης -όπως οι γνήσιοι φορείς του ευρωπαϊκού πολιτισμού και της ηθικής το αντιμετωπίζουν…- μέχρι την απώλεια ζωής με τον πιο φρικτό τρόπο. Βομβαρδισμοί, μάχες σε κατοικημένους τόπους, τρομοκρατία. Η εικόνα ενός κόσμου σε παράκρουση.<br /><br />Αυτά είναι τα δεδομένα που αντιμετωπίζουμε, παρά την πολυτέλεια -όπως αποδεικνύεται- να γιορτάζουμε την έλευση του νέου έτους. Μοιραία, στην αυγή του 2025 πρέπει να προβληματιστούμε για το τι βρίσκεται μπροστά μας. Τι ακολουθεί στο δράμα που ξετυλίγεται κάθε μέρα που περνά και συνοδεύει τη βίαιη αλλαγή συνόρων. Κι εμείς με έναν γείτονα με διακηρυγμένες αναθεωρητικές προθέσεις. Μόνο οι αθεράπευτα αφελείς ή οι στρουθοκαμηλίζοντες πείθουν τον εαυτό τους ότι δεν μας αφορά…<br /><br />Η κατάσταση απέχει από το να σταθεροποιηθεί και το μεγάλο ερώτημα είναι εάν κάποια στιγμή θα μας συμπαρασύρει. Κι αν ναι, σε ποιο επίπεδο ετοιμότητας αντιμετώπισης κατάστασης βρισκόμαστε. Μήπως στην πραγματικότητα τα περιμένουμε όλα από τους άλλους; Αυτούς που αντανακλαστικά πλέον αποκαλούμε ως «στρατηγικούς συμμάχους», χωρίς όμως να αντιλαμβανόμαστε τη βαρύτητα και τις ευθύνες που συνεπάγεται αυτός ο όρος;</div><div><br />Η Μέση Ανατολή φλέγεται<br /><br />Ξεκινώντας από την άμεσης γειτνίασης για τον Ελληνισμό Μέση Ανατολή, συνειδητοποιούμε ότι δείχνει εξαιρετικά πιθανόν να μας προκύψει σοβαρό μέτωπο Ισραήλ-Τουρκίας με επίκεντρο τη Συρία; Διότι τη σοβαρότητα του αντίστοιχου μετώπου Ισραήλ-Ιράν που το γνωρίζουμε εδώ και χρόνια, η πλειοψηφία δεν το αξιολογούσε ως αμέσου ενδιαφέροντος για την ελληνική ασφάλεια.<br /><br />Το πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο στις προβλέψεις που πρέπει να συμπεριληφθούν στις συμβάσεις προμήθειας οπλικών συστημάτων από το εβραϊκό κράτος και αφορούν στην υποστήριξή τους. Όταν ο προμηθευτής σου βρίσκεται σε μια διαρκή κατάσταση πολέμου, προφανώς οι δικές του ανάγκες έχουν απόλυτη προτεραιότητα.<br /><br />Έχω επιχειρηματολογήσει όμως, ότι αυτό συνιστά ταυτόχρονα και ευκαιρία, για μια Ελλάδα που θα πήγαινε οργανωμένα στους Ισραηλινούς και θα πρότεινε να φιλοξενήσει τουλάχιστον γραμμές συντήρησης και επισκευής οπλικών συστημάτων, ίσως δε κάποιες γραμμές παραγωγής, όπως π.χ. πυρομαχικών.<br /><br />Δυστυχώς, τη χώρα μας διακρίνει εξαιρετική επιπολαιότητα σε όλες τις διαστάσεις της υλοποίησης των εξοπλισμών. Από τον εντοπισμό της ανάγκης, μέχρι την εξασφάλιση ανταλλαγμάτων από τον προμηθευτή και την παρακολούθηση της υλοποίησης των συμφωνηθέντων. Δεν θα εξηγηθεί αναλυτικά εδώ το τι σημαίνει ότι «όλα στη ζωή είναι ζήτημα προτεραιοτήτων», για άτομα, χώρες και πολιτικά συστήματα…</div><div><br />Αναθεωρητική νεοθωμανική Τουρκία παντού<br /><br />Πού ή/και ποιος θα σταματήσει το τουρκικό αναθεωρητικό κρεσέντο διαρκείας; Η ανησυχία για τη Μέση Ανατολή είναι ότι το ισλαμιστικό καθεστώς Ερντογάν που θεωρεί εαυτόν «παιδί» και προστάτη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, έχει βάλει στο στόχαστρο την Ιορδανία και την Αίγυπτο. Δεν είναι τυχαίες εξάλλου οι πολύ πρόσφατες δηλώσεις του Σίσι ότι η χώρα του θα αντισταθεί με κάθε τρόπο σε ενδεχόμενη απόπειρα αποσταθεροποίησης… Μήπως ο Ερντογάν έχει περάσει στο «σχέδιο β’» μετά την αποτυχία των «αραβικών ανοίξεων»;<br /><br />Τα πράγματα είναι απλά. Η Ελλάδα αντιλαμβάνεται άραγε ότι όπως εμείς περιμένουμε από «στρατηγικούς συμμάχους» βοήθεια στη δική μας δύσκολη στιγμή, εάν αντιμετωπίσουμε κάποια απειλή, το ίδιο περιμένουν και αυτοί από εμάς; Υπάρχει π.χ. κάποιος πολύπειρος στη διπλωματία που ως απεσταλμένος θα βρίσκεται σε διαρκή επαφή με τις κυβερνήσεις των στρατηγικών μας συμμάχων;<br /><br />Το πρόσωπο αυτό που θα βρίσκεται σε διαρκή κίνηση, θα έχει την ευθύνη να μεταφέρει με ακρίβεια στην Αθήνα την εικόνα και τα περιθώρια ελληνικής συνδρομής, από την Ιερουσαλήμ, το Κάιρο, το Αμάν, το Ριάντ και το Άμπου Ντάμπι τουλάχιστον. Ζητώντας ενίοτε και ανταλλάγματα, κυρίως για τον ίδιο κοινό σκοπό… τη διατήρηση επαρκούς ισχύος για να αποθαρρυνθεί κάθε προσπάθεια αποσταθεροποίησης.<br /><br />Και μόνο η ύπαρξη τέτοιου απεσταλμένου, θα έστελνε ισχυρό μήνυμα ότι η Ελλάδα και δεν θεωρεί τίποτα δεδομένο και δεν κρύβεται. Αντιθέτως, θεωρεί πως δυνητικά μπορεί να αποτελέσει μια προσθήκη ισχύος, η οποία στη δύσκολη στιγμή θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά. Τότε όλοι αρχίζουν και σε αντιμετωπίζουν διαφορετικά. Είναι άραγε αυτή η εικόνα που έχει για τη χώρα μας το διεθνές περιβάλλον; Για να μην θέσουμε το θέμα με τη λογική του Θουκυδίδη που επισημαίνει ότι καλό είναι να επιλέγεις τον τόπο και τον χρόνο, εάν μια σύγκρουση είναι αναπόφευκτη και εσύ δεν τρέφεις ψευδαισθήσεις.</div><div><br />Το… συγκοινωνών δοχείο της Ουκρανίας<br /><br />Πάμε όμως και στο μέτωπο της Ουκρανίας. Η έλευση της κυβέρνησης Τραμπ αλλάζει τα δεδομένα. Μπορεί όσοι περιμένουν δραματικές αλλαγές να διαψευσθούν ηχηρά, όμως αλλαγές θα υπάρξουν. Από τον βαθμό αποκατάστασης της επικοινωνίας Ουάσινγκτον και Μόσχας θα εξαρτηθούν πολλά και δεν θα αφορούν μόνο την τοπική διευθέτηση. Προφανώς θα επηρεάσει το σύνολο της ευρωπαϊκής ασφάλειας αλλά και της οικονομίας. Η ευρωατλαντική σχέση δοκιμάζεται, αναζητώντας νέες ισορροπίες σε όλα τα επίπεδα.<br /><br />Το «πέρασμα» από την Ουκρανία στόχο είχε να καταδείξει ότι η εξέλιξη των σχέσεων ΗΠΑ-Ρωσίας θα επηρεάσει τις αποφάσεις και στη Μέση Ανατολή. Ποιο είναι το «σημείο θραύσης» των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας; Προφανώς επηρεάζεται από τη διαμόρφωση της νέας σχέσης ανάμεσα στον Τραμπ και τον Πούτιν. Όλοι γνωρίζουν τον τουρκικό ρόλο στην ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία, αλλά και τον βαθμό ελέγχου του υπό εγκαθίδρυση «καθεστώτος Τζολάνι»…<br /><br />Η αποκοπή του διαδρόμου ενίσχυσης της Χεζμπολάχ ικανοποιεί το Ισραήλ και αποδυναμώνει το Ιράν. Και ίσως δεν έχουμε δει ακόμα την τελική πράξη του δράματος για την Ισλαμική Δημοκρατία. Διότι ο τρόπος με τον οποίον συναντιούνται τα συμφέροντα των ισχυρών στη χώρα, εμπλέκουν τις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Ρωσία. Η εξίσωση είναι πιο περίπλοκη και η έκβαση του γεωπολιτικού μπρα-ντε-φερ αβέβαιη. Το Ισραήλ όμως πλέον, αντιλαμβάνεται ότι η Τουρκία έχει φθάσει στο κατώφλι του, ενώ οι δηλώσεις Ερντογάν και αξιωματούχων του για την Ιερουσαλήμ ως… τελικό προορισμό είναι πολλαπλές.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/06/western-balkans-map.jpg"><img height="360" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/06/western-balkans-map.jpg" width="640" /></a><br /><br /></div><div>Η βαλκανική μας «αυλή»<br /><br />Θα μπορούσαν να καταγραφούν πολλά περισσότερα. Πριν κλείσουμε, θα πρέπει να γίνει αναφορά στο ενδεχόμενο συνολικής αποσταθεροποίησης των Βαλκανίων. Το ενδεχόμενο αυτό θα ενισχυθεί πολύ εάν Τραμπ και Πούτιν δεν μπορέσουν να βρουν μια στοιχειώδη έστω νέα ισορροπία και δούμε να ξετυλίγεται το συγκρουσιακό σενάριο. Να θυμόμαστε βέβαια ότι πλέον έχουμε μια εντελώς διαφορετικής ισχύος Σερβία, μια πολύ πιο διαιρεμένη Δύση και το ΝΑΤΟ στα Σκόπια…<br /><br />Ας μείνουμε εδώ προς το παρόν. Καλή χρονιά σε όλους. Ευχές για κάθε καλό, ατομικό, οικογενειακό και εθνικό. Ας έχουμε όμως συναίσθηση ότι το να μας προκύψει στο κατώφλι ένα κακό σενάριο που θα μας συμπαρασύρει δεν απέχει και τόσο μακριά. Δεν είναι σενάριο… διεθνολογικής φαντασίας. Η συναίσθηση στο επίπεδο της κοινωνίας και της πολιτικής εξουσίας, ενισχύει την αποτροπή και αυξάνει τις πιθανότητες να γλιτώσουμε, εάν υποτεθεί πως λαμβάνουμε μέτρα, κάθε λογής. Κυρίως όμως έγκαιρα…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

2025: Από που θα κινδυνεύσει… η ελληνική ασφάλεια τη νέα χρονιά.

Του  Ζαχαρία Μίχα Το νέο έτος ξεκίνησε. Είναι κατανοητό ότι στο επίκεντρο βρίσκεται σήμερα η χαρά, η διασκέδαση και οι εορταστικές ευχές. Απ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ηρθε και το 2025! Η αίσθηση του χρόνου, το κυνήγι του, η ρουτίνα, οι νέες εμπειρίες: Αλλά υπάρχει το μέγεθος χρόνος;

<img height="358" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2025/01/%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CF%8C%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-%CE%BF%CE%B8%CF%8C%CE%BD%CE%B7%CF%82-680%CF%81%CE%BF-350x196.jpg" width="712" /><br /><br />Ήρθαν ξανά τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά και πλέον το 2024 αποτελεί παρελθόν. Πολλοί όμως αδυνατούν να πιστέψουν πως πέρασε κιόλας μια χρονιά. Γιατί;<br /><br />Υπάρχει μία ερώτηση που ο Μαρκ Βίτμαν ακούει ξανά και ξανά:γιατί μας δημιουργείται η αίσθηση πως ο χρόνος περνάει ολοένα και πιο γρήγορα;<br /><br />Ο ψυχολόγος και νευροεπιστήμονας Βίτμαν ερευνά εδώ και πάνω από τρεις δεκαετίες τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι τον χρόνο. Και σύμφωνα με την εμπειρία του αυτή η αίσθηση πως ο χρόνος γλιστράει μέσα από τα χέρια μας είναι κάτι που νιώθουν όλοι οι άνθρωποι.<br /><br />Ειδικά κατά την περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται «Κάτσε, πώς γίνεται να πέρασε πάλι ένας ολόκληρος χρόνος; Μόλις πριν από λίγο δεν γιορτάσαμε το 2024, πριν από λίγες εβδομάδες δεν ήταν καλοκαίρι; Ή έστω φθινόπωρο;».<br /><br />Σε μία έρευνά του το 2005 ο Βίτμαν διαπίστωσε πως «τα τελευταία δέκα χρόνια είναι τα πιο ευαίσθητα όσον αφορά την αντίληψή μας για τον χρόνο. Όσο περισσότερο μεγαλώνουμε, τόσο πιο γρήγορα νιώθουμε πως έχουν περάσει αυτά τα δέκα χρόνια».<br /><br />Αυτή η αίσθηση ξεκινάει ήδη από την εφηβεία και συνεχίζεται έως την ηλικία των 70 ετών. «Στα 20, στα 30, τα 40, τα 50 μας όλα μάς φαίνεται πως συμβαίνουν πολύ πιο γρήγορα».<br /><br />«Η ρουτίνα σκοτώνει τον χρόνο»<br /><br />Γιατί συμβαίνει όμως αυτό; Η απάντηση που δίνουν οι μέχρι τώρα μελέτες είναι η εξής: «Η ρουτίνα σκοτώνει τον χρόνο».<br /><br />Το πώς θυμόμαστε το κάθε γεγονός του παρελθόντος σχετίζεται και με την εντύπωση που μας είχε αφήσει αυτό. «Όσο περισσότερες νέες εμπειρίες βιώνουμε σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, τόσο πιο μακρινό μας φαίνεται αυτό. Το ίδιο συμβαίνει για παράδειγμα και όταν περνάμε ένα Σαββατοκύριακο με φίλους: εκείνες τις ημέρες περνάμε τέλεια, ζούμε φανταστικές εμπειρίες – και αργότερα αισθανόμαστε πως έχει μεσολαβήσει ένας ολόκληρος αιώνας», εξηγεί ο Βίτμαν.<br /><br />Σε παρόμοια συμπεράσματα κατέληξαν και οι επιστήμονες Ντίνα Αβνί-Μπαντάντ και Ιλάνα Ρίτοφ το 2003, όταν μελέτησαν το πώς αντιλαμβάνονταν τον χρόνο διάφοροι άνθρωποι που βρίσκονταν σε διακοπές: όσοι συμμετείχαν στη μελέτη δήλωσαν πως ένιωθαν πως οι πρώτες ημέρες των διακοπών τους ήταν συναρπαστικές και διαρκούσαν περισσότερο. Όσο προχωρούσαν οι διακοπές τους όμως, τόσο πιο σύντομες έμοιαζαν οι ημέρες – ακριβώς επειδή πλέον οι διακοπές είχαν εξελιχθεί σε ενός είδους ρουτίνα.<br /><br />Το ίδιο συμβαίνει και με την ηλικία των ανθρώπων, όπως ανακάλυψε ο Βίτμαν: όταν κάποιος είναι νέος, βιώνει συχνά πράγματα για πρώτη φορά που του προκαλούν εντύπωση. «Κάποια στιγμή όμως συνειδητοποιούμε πως μένουμε επί 30 χρόνια στο ίδιο μέρος, έχουμε την ίδια δουλειά και τους ίδιους φίλους. Τότε ο χρόνος μάς φαίνεται πως περνάει πολύ πιο γρήγορα, επειδή δεν βιώνουμε αρκετές ιδιαίτερες νέες εμπειρίες», αναφέρει ο επιστήμονας.<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="323" src="https://www.youtube.com/embed/R3tbVHlsKhs" width="685" youtube-src-id="R3tbVHlsKhs"></iframe><br /><br /><div>Ο ρόλος των συναισθημάτων<br /><br />Το ίδιο φαίνεται να ισχύει και για το πώς νιώθουμε στις περιόδους των γιορτών. Όποιος δηλαδή τηρεί τις παραδόσεις ή προτιμάει να περάσει ήσυχα τις εορταστικές ημέρες, αυτός θα αισθανθεί τις ημέρες ανάμεσα στα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά να περνούν πιο γρήγορα – ή όπως λέγεται συχνά, θα «χάσει την αίσθηση του χρόνου», προσθέτει ο Βίτμαν.<br /><br />Εάν κάποιος αντιθέτως πάει για σκι στις διακοπές του, δει νέα μέρη και γνωρίσει νέους ανθρώπους, θα νιώσει μάλλον πως οι μέρες κρατούν περισσότερο.<br /><br />Σε όλα αυτά παίζουν βέβαια ρόλο και τα συναισθήματα. Σύμφωνα με τον ειδικό «όλες οι μελέτες για την πανδημία στην Αγγλία, την Ιταλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία έδειξαν πως όσο πιο άσχημα αισθάνεται κάποιος, τόσο πιο αργά νιώθει πως περνάει ο χρόνος.<br /><br />Μπορεί βέβαια να συμβαίνει και το ακριβώς αντίθετο. Όταν πήγα για παράδειγμα στο πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο, ο πρώτος χρόνος πέρασε απίστευτα αργά, επειδή όλα όσα ζούσα ήταν κάτι το καινούριο. Παρ’ όλα αυτά όμως η ανάμνηση αυτής τη περιόδου είναι πολύ ευχάριστη».<br /><br />Σταματώντας – ή επιταχύνοντας – τον χρόνο<br /><br />Όποιος θέλει να σταματήσει τον χρόνο, μπορεί να το κάνει – κατά κάποιον τρόπο.<br /><br />Το κλειδί είναι να αλλάζουμε έστω λίγο τη ζωή μας ανά κάποιο διάστημα.<br /><br />«Η ρουτίνα μπορεί να είναι καλή και να μας δημιουργεί μία αίσθηση ασφάλειας. Αλλά μπορούμε κιόλας να μιλήσουμε με τον γείτονά μας έτσι για αλλαγή, με τον οποίο δεν αλλάζουμε ποτέ δύο κουβέντες», λέει ο Βίτμαν.<br /><br />Με τέτοιες μικρές διαφοροποιήσεις μπορούμε «να έχουμε νέα βιώματα και στην ενήλικη ζωή μας και με αυτόν τον τρόπο να αισθανόμαστε καλύτερα και να νιώθουμε πως ο χρόνος περνάει πιο αργά».<br /><br />Και τι γίνεται όταν αισθανόμαστε πως οι στιγμές κρατούν αιώνες, όπως για παράδειγμα τις φορές που περιμένουμε στην ουρά ενός ταμείου;<br /><br />Κατά τον επιστήμονα σε τέτοιες φάσεις «έχουμε μερικά λεπτά μόνο για τον εαυτό μας. Στόχος είναι να εξασκηθούμε στην αξιοποίηση αυτών των λεπτών, σκεπτόμενοι για παράδειγμα πώς είναι η μέρα μας ή τι άλλα πράγματα έχουμε να κάνουμε σήμερα, στα πλαίσια μίας “γνωστικής αναδιάρθρωσης”».<br /><br />Έτσι, μέσα από μια νοητική διαδικασία που μοιάζει αρκετά με αυτήν του διαλογισμού, μπορούμε να αισθανθούμε μία εσωτερική ηρεμία ακόμη και σε καταστάσεις που κατά τ’ άλλα μας κάνουν νευρικούς – και την ίδια στιγμή να μην νιώθουμε πως καθόμαστε στην ίδια ουρά εδώ και ώρες.</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Ηρθε και το 2025! Η αίσθηση του χρόνου, το κυνήγι του, η ρουτίνα, οι νέες εμπειρίες: Αλλά υπάρχει το μέγεθος χρόνος;

Ήρθαν ξανά τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά και πλέον το 2024 αποτελεί παρελθόν. Πολλοί όμως αδυνατούν να πιστέψουν πως πέρασε κιόλας μια ...

Διαβάστε την συνέχεια