Προς κατάρρευση της Σαουδικής Αραβίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipjIn_5XQG4i1OcPLse_BKn6ZhmLPu4DXiqR4mOgBMuAhd3SA2UISL2bssbAI43rwcXgqCx8F392FF2M-yrj9APioKfT-d-V2Qb6nNbvoL1WlXQ6framuesQ1zLh-3r1fvezyhox6mVvY/s1600/Prince+Mohammad+bin+Salman+Al+Saud.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipjIn_5XQG4i1OcPLse_BKn6ZhmLPu4DXiqR4mOgBMuAhd3SA2UISL2bssbAI43rwcXgqCx8F392FF2M-yrj9APioKfT-d-V2Qb6nNbvoL1WlXQ6framuesQ1zLh-3r1fvezyhox6mVvY/s640/Prince+Mohammad+bin+Salman+Al+Saud.jpg" width="640" /></a></div> <i>Ο πρίγκιπας Σαλμάν μπιν Μοχάμεντ Αλ Σαούντ, 30 χρονών, αναπληρωτής διάδοχος πρίγκιπας, δεύτερος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, υπουργός Επικρατείας, υπουργός Άμυνας, γενικός γραμματέας της Βασιλικής Αυλής, πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Υποθέσεων και Ανάπτυξης της Σαουδικής Αραβίας.</i><br /> <br /> <b>Τιερί Μεϊσάν</b><br /> <br /> Ενώ οι Σαούντ απολαμβάνουν τις τελευταίες στιγμές της δικτατορίας τους, ο αποκεφαλισμός του επικεφαλής της αντιπολίτευσης της, Νιμρ αλ-Νιμρ, στερεί κάθε ελπίδας τον μισό πληθυσμό της Σαουδικής Αραβίας. Για τον Τιερί Μεϊσάν (Thierry Meyssan), η πτώση του Βασίλειου είναι αναπόφευκτη. Αναμένεται να συνοδεύεται από μακρά περίοδο ακραίας βίας.<br /> <br /> <div style="text-align: center;"> <b>Δίκτυο Βολταίρος | Δαμασκός (Συρία) |</b></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #999999;"><a href="http://www.voltairenet.org/article189838.html">Deutsch</a> <a href="http://www.voltairenet.org/article189836.html">Español</a> <a href="http://www.voltairenet.org/article189835.html">français</a> <a href="http://www.voltairenet.org/article189837.html">italiano</a> <a href="http://www.voltairenet.org/article189845.html">Türkçe</a> <a href="http://www.voltairenet.org/article189846.html">English</a> <a href="http://www.voltairenet.org/article189847.html">فارسى</a> <a href="http://www.voltairenet.org/article189848.html">Português</a> <a href="http://www.voltairenet.org/article189849.html">polski</a></span> <a href="http://www.voltairenet.org/article189849.html"></a> </div> <br /> Μέσα σε ένα χρόνο, ο νέος βασιλιάς της Αραβίας, Σαλμάν, 25ος γιος του ιδρυτή της δυναστείας, κατάφερε να ενισχύσει την προσωπική του εξουσία σε βάρος των άλλων παρακλαδιών της οικογένειάς του, συμπεριλαμβανόμενης της φατρίας του πρίγκιπα Μπαντάρ μπιν Σουλτάν και εκείνης του πρώην βασιλιά Αμπντάλα. <br /> <br /> Ωστόσο, αγνοούμε τι υποσχέθηκε η Ουάσιγκτον στους ηττημένους, για να μην αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες για να ανακτήσουν τη χαμένη τους εξουσία. Εν πάση περιπτώσει, διάφορες ανώνυμες επιστολές, που δημοσιεύτηκαν στον βρετανικό Τύπο δείχνουν ότι δεν έχουν εγκαταλείψει τις φιλοδοξίες τους.<br /> <br /> Αναγκασμένος από τους αδελφούς του να διορίσει ως κληρονόμο τον πρίγκιπα Μοχάμεντ μπιν Ναγιέφ, ο βασιλιάς Σαλμάν γρήγορα τον απομόνωσε και περιόρισε τις εξουσίες του εις όφελος του δικού του γιου, πρίγκιπα Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, του οποίου η παρορμητικότητα και η βαρβαρότητα δεν μετριάζονται πλέον από το οικογενειακό συμβούλιο που δεν συγκεντρώνεται πια. <br /> <br /> De facto, από τώρα και στο εξής είναι ο ίδιος και ο πατέρας του οι οποίοι κυβερνάνε μόνοι τους, σαν αυτοκράτορες, χωρίς καμία αντι-εξουσία σε μια χώρα όπου δεν υπάρχει εκλεγμένο Κοινοβούλιο και τα πολιτικά κόμματα απαγορεύονται.<br /> <br /> Έτσι, ο πρίγκιπας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν ανέλαβε την προεδρία του Συμβουλίου Οικονομικών Υποθέσεων και Ανάπτυξης, επέβαλλε νέα διεύθυνση στον Ομίλο Μπιν Λάντεν και άδραξε την Aramco. Κάθε φορά, πρόκειται γι 'αυτόν να απομακρύνει τα ξαδέρφια του και να τοποθετήσει μπράβους του επικεφαλής των μεγάλων εταιρειών του βασιλείου.<br /> <br /> <img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEioqWPXl7MdGh4eJIh0qwvU0uAqk0EHyt6FWzByqwdqUQoA03kGk5dl3O1DZz8-cWf4QA7iJu8DZDOhr_Qrtg9Vk9A0LuHgAwPO8apEzvRSfQZGGbeOIXlAZTfAtlW7U9B8ZXiqSDXmJs1_IXAMe_4JieQKvICpJoKwa3aToEz5eXd9DMg_0egj_ea-YHReNSM-GEVM=" /><br /> <br /> <i>Ο Σεΐχης αλ-Νιμρ περιέγραφε τη ζωή των Σιϊτών στη Σαουδική Αραβία ως εξής: «Από τη στιγμή που γεννιέσαι, περιβάλλεσαι από το φόβο, τον εκφοβισμό, τις διώξεις και τις κακοποίησεις. Γεννηθήκαμε σε μια ατμόσφαιρα εκφοβισμού. Φοβόμασταν ακόμα και τους τοίχους. Ποιος από εμάς δεν είναι εξοικειωμένος με τον εκφοβισμό και την αδικία στην οποία έχομε υποβληθεί σε αυτή τη χώρα; Είμαι 55 ετών, περισσότερο από μισό αιώνα. Από την ημέρα που γεννήθηκα μέχρι σήμερα, ποτέ δεν ένιωσα ασφαλής σε αυτή τη χώρα. Πάντα κατηγορείσαι για κάτι. Πάντα είσαι υπό απειλή. Ο διευθυντής της Κρατικής Ασφάλειας το παραδέχθηκε ενώπιον μου. Εκείνος μου είπε, όταν συνελήφθηκα: «Εσάς, όλους τους Σιίτες, θα έπρεπε να σας σκοτώσουμε». Αυτή είναι η λογική τους».</i><br /> <br /> Όσον αφορά την εσωτερική πολιτική, το καθεστώς δεν στηρίζεται παρά μόνο στο μισό του ουνιτικού η ουαχαμπιτικού πληθυσμού, και εφαρμόζει διακρίσεις στο άλλο μισό του πληθυσμού. Ο πρίγκιπας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν συμβούλεψε τον πατέρα του να αποκεφαλίσει τον Σεΐχη Νιμρ Μπακίρ αλ-Νιμρ γιατί τόλμησε να τον αμφισβητήσει. Με άλλα λόγια, το Κράτος καταδίκασε σε θάνατο και εκτέλεσε τον κυριότερο αρχηγό της αντιπολίτευσης του, του οποίου το μόνο έγκλημα ήταν ότι διατύπωσε και επανέλαβε το σύνθημα: «Ο δεσποτισμός είναι παράνομος». Το γεγονός ότι αυτός ο ηγέτης ήταν ένας Σιίτης κληρικός σεΐχης, ενίσχυσε μόνο την αίσθηση του απαρτχάιντ των μη σουνιτών, στους οποίους απαγορεύεται κάθε θρησκευτική εκπαίδευση και κάθε ανάληψη δημόσιας διοίκησης η συμμετοχή. Όσο για τους μη μουσουλμάνους, ήτοι το ένα τρίτο του πληθυσμού, δεν τους επιτρέπεται να ασκούν τη θρησκεία τους και δεν μπορούν να ελπίζουν να λάβουν τη σαουδαραβική ιθαγένεια.<br /> <br /> <img height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEg-Wl4PN_ILNBnsW0urgGrAy68J5V8LgPXZVcrwWA0wtZpyPBJUSeC_ENyj6pY0IVPsYxENLtMBsMHyLIphef2z-fzYyIz9Siff5qvu36Hz5WOvmDSM9FLzBef_lQfFUa_ZuoVZ9bptdod1QnF5oq78jlMDcMmnipYtl29rGsoF3DT8DBdszcNrD5c9flPan90XKQg=" width="300" /><br /> <i>Ο Σαάντ Χαρίρι, Λιβάνο-Σαουδάραβας με διπλή ιθαγένεια.</i><br /> <i>Ηγέτης του Κινήματος του Μέλλοντος στο Λίβανο. Επίσημα, γιος του Ραφίκ Χαρίρι, ανεπίσημα ενός πρίγκιπα της Σαουδαραβικής βασιλικής οικογένειας.</i><br /> <br /> Σε διεθνές επίπεδο, ο πρίγκιπας Μοχάμεντ και ο πατέρας του, βασιλιάς Σαλμάν ακολουθούν μια πολιτική που βασίζεται στις φυλές των Βεδουίνων του βασιλείου. Μόνο έτσι είναι δυνατόν να κατανοήσει κανείς τόσο τη συνεχιζόμενη χρηματοδότηση των Αφγανών Ταλιμπάν και του λιβανικού κόμματος Ρεύμα του Μέλλοντος, τη σαουδαραβική καταστολή ενάντια στην επανάσταση στο Μπαχρέιν, τη στήριξη των τζιχαντιστών στη Συρία και το Ιράκ, την εισβολή στην Υεμένη. <br /> <br /> Πάντα, οι Σαούντ υποστηρίζουν Σουνίτες -τους οποίους θεωρούν τους πιο κοντά στο κρατικό Ουαχαμπατισμό τους-, όχι ενάντια στους δωδεκα-ιμαμιστές σιίτες, αλλά καταρχάς κατά των φωτισμένους Σουνιτών και μετά, έναντι όλων των άλλων θρησκειών (Ismaili, Zaydi, Αλεβίτες, Αλαουίτες, Δρούζοι, Σιχ, Καθολικοί, Ορθόδοξοι, sabatééns, Yazidis, Ζωροάστρες, Ινδουιστές, κλπ). Προπαντός, σε όλες τις περιπτώσεις, υποστηρίζουν μόνο ηγέτες που προέρχονται από τις μεγάλες σαουδαραβικές σουνιτικές φυλές.<br /> <br /> Παρεμπιπτόντως, να σημειώσουμε ότι η εκτέλεση του Σεΐχη αλ-Νιμρ ακολούθησε την ανακοίνωση της δημιουργίας ενός τεράστιου αντιτρομοκρατικού συνασπισμού 34 κρατών γύρω από το Ριάντ. Γνωρίζοντας ότι το θύμα της εκτέλεσης, ο οποίος πάντα είχει απορρίψει τη χρήση βίας, καταδικάστηκε σε θάνατο για «τρομοκρατία» (sic), πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτή η συμμαχία είναι στην πραγματικότητα μια σουνιτική συμμαχία εναντίον των άλλων θρησκειών.<br /> <br /> Ο πρίγκιπας Μοχάμεντ πήρε την ευθύνη για την έναρξη του πολέμου στην Υεμένη, δήθεν για να σώσει τον πρόεδρο Αμπντ Ράμπο Μανσούρ Χάντι που ανατράπηκε από μια συμμαχία μεταξύ των Χούτις και του στρατού του πρώην προέδρου Αλί Αμπντουλάχ Σαλέχ, στην πραγματικότητα, για να αρπάξουν τα κοιτασμάτα πετρελαίου και για να τα εκμεταλλεύονται μαζί με το Ισραήλ. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο πόλεμος δεν πάει καλά και οι αντάρτες ξεκίνησαν επιδρομές στη Σαουδική Αραβία, όπου ο στρατός τρέφεται σε φυγή, αφήνοντας τον εξοπλισμό του.<br /> <br /> Η Σαουδική Αραβία είναι συνεπώς η μόνη χώρα στον κόσμο ιδιοκτησία ενός και μόνο ανθρώπου, που κυβερνάται από αυτόν τον δικτάτορα και τον γιο του, αρνούμενο οποιαδήποτε ιδεολογική συζήτηση, που δεν ανέχεται οποιαδήποτε μορφή αντιπολίτευσης, που δέχεται μόνο τη φυλετική υποτέλεια. Αυτό που για πολύ καιρό θεωρούνταν κατάλοιπα από το παρελθόν που αναμενόταν να προσαρμοστούν στο σύγχρονο κόσμο, σκλήρυνε μέχρι να γίνεται η ίδια η ταυτότητα ενός αναχρονιστικού βασιλείου.<br /> <br /> Η πτώση του Οίκου των Σαούντ μπορεί να προκληθεί από τη πτώση των τιμών του πετρελαίου. Ανίκανο να αλλάξει τον τρόπο ζωής του, το βασίλειο δανείζεται αλόγιστα, έτσι ώστε, σύμφωνα με τους οικονομικούς αναλυτές, θα έπρεπε να πτωχεύσει εντός δύο χρονιών. Η μερική πώληση της Aramco μπορεί να χορηγήσει παράταση σε αυτή την αγωνία, αλλά θα έχει ως τιμή την απώλεια αυτονομίας.<br /> <br /> Ο αποκεφαλισμός του Σεΐχη αλ-Νιμρ υπήρξε το υπερβάλλον καπρίτσιο. Η κατάρρευση είναι πλέον αναπόφευκτη στην Αραβία γιατί δεν υπάρχει πλέον καμιά ελπίδα για εκείνους που ζουν εκεί. Η χώρα θα βρεθεί σε ένα μείγμα εξεγέρσεων των φυλών και κοινωνικών επαναστάσεων, που θα είναι πολύ πιο θανατηφόρο από τις προηγούμενες συγκρούσεις της Εγγύς Ανατολής.<br /> <br /> <a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=7433980476685836622"></a><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=7433980476685836622"></a><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=7433980476685836622"></a><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=7433980476685836622"></a><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=7433980476685836622"></a><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=7433980476685836622"></a>Μακριά από το να αντιστέκονται σε αυτό το τραγικό τέλος, οι Αμερικανοί προστάτες του βασιλείου το περιμένουν με μεγάλη ανυπομονησία. Συνεχίζουν να χειροκροτήσουν τη «σοφία» του πρίγκιπα Μοχάμεντ ώστε να τον ενθαρρύνουν για περισσότερα λάθη. Ήδη τον Σεπτέμβριο του 2001, η επιτροπή των αρχηγών του επιτελείου δούλευε σε έναν χάρτη της αναδιαμόρφωσης της «ευρύτερης Μέσης Ανατολής», ο οποίος προέβλεπε τη διαίρεση της χώρας σε πέντε κρατίδια. Ενώ τον Ιούλιο του 2002, η Ουάσιγκτον εξέταζε τον τρόπο πώς να απαλλαγεί από τους Σαούντ, κατά τη διάρκεια μιας διάσημης συνεδρίασης του Defense Policy Board. Από τώρα και στο εξής, είναι μόνο ζήτημα χρόνου.<br /> <br /> <b><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=7433980476685836622"></a><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=7433980476685836622"></a><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=7433980476685836622"></a>Θυμηθείτε: </b><br /> <br /> <ul> <li>Οι Ηνωμένες Πολιτείες κατάφεραν να διευθετήσουν το ζήτημα της διαδοχής του βασιλιά Αμπντάλα, αλλά ωθούν σήμερα τη Σαουδική Αραβία στο λάθος. Ο στόχος τους, από τώρα και στο εξής, είναι να διαιρέσουν τη χώρα σε πέντε.</li> <li>Ο Ουαχαμπατισμός είναι κρατική θρησκεία, αλλά οι Σαούντ στηρίζονται στο εσωτερικό και στο εξωτερικό μόνο στις σουνιτικές φυλές και διατηρούν τους άλλους πληθυσμούς σε απαρτχάιντ.</li> <li>Ο βασιλιάς Σαλμάν (80 ετών) αφήνει την άσκηση της εξουσίας σε ένα από τα παιδιά του, τον πρίγκιπα Μοχάμεντ (30 έτών). Ο τελευταίος κατάσχεσε τις μεγάλες εταιρείες της χώρας, δήλωσε τον πόλεμο στην Υεμένη και μόλις εκτέλεσε τον αρχηγό της αντιπολίτευσης του, τον σεΐχη αλ-Νιμρ.</li> </ul> <br /> <div class="MsoNoSpacing"> <ul></ul> </div> <a href="http://www.voltairenet.org/" target="_blank">πηγή</a> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.voltairenet.org%2Flocal%2Fcache-vignettes%2FL400xH300%2F1_-_1-186-1a8b8-b11d7.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEioqWPXl7MdGh4eJIh0qwvU0uAqk0EHyt6FWzByqwdqUQoA03kGk5dl3O1DZz8-cWf4QA7iJu8DZDOhr_Qrtg9Vk9A0LuHgAwPO8apEzvRSfQZGGbeOIXlAZTfAtlW7U9B8ZXiqSDXmJs1_IXAMe_4JieQKvICpJoKwa3aToEz5eXd9DMg_0egj_ea-YHReNSM-GEVM=" --><!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.voltairenet.org%2Flocal%2Fcache-vignettes%2FL220xH293%2F1-2811-e0c2f-2-99852.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEg-Wl4PN_ILNBnsW0urgGrAy68J5V8LgPXZVcrwWA0wtZpyPBJUSeC_ENyj6pY0IVPsYxENLtMBsMHyLIphef2z-fzYyIz9Siff5qvu36Hz5WOvmDSM9FLzBef_lQfFUa_ZuoVZ9bptdod1QnF5oq78jlMDcMmnipYtl29rGsoF3DT8DBdszcNrD5c9flPan90XKQg=" -->

Προς κατάρρευση της Σαουδικής Αραβίας

Ο πρίγκιπας Σαλμάν μπιν Μοχάμεντ Αλ Σαούντ, 30 χρονών, αναπληρωτής διάδοχος πρίγκιπας, δεύτερος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, υπουργός Επικ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Φωτιές» στα Σκόπια από την επίσκεψη Ahmeti και τα σενάρια για το όνομα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1EHaTI5gTF0_eLu-Tw6ceW7fhLUyBMW9pFsl5MCufwyVxlaqAkOz5DGM1O8YM4P5mjgXeo6VNjSkXyadTvOpnsih-hNTAk23ZN9mac-HhZFKAIX6vdC997hZyOZKnRq6lLuLsTDer8ZI/s1600/Ali+Ahmeti_kotzias.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1EHaTI5gTF0_eLu-Tw6ceW7fhLUyBMW9pFsl5MCufwyVxlaqAkOz5DGM1O8YM4P5mjgXeo6VNjSkXyadTvOpnsih-hNTAk23ZN9mac-HhZFKAIX6vdC997hZyOZKnRq6lLuLsTDer8ZI/s1600/Ali+Ahmeti_kotzias.jpg" /></a></div> <br /> Φωτιές έχει ανάψει στα Σκόπια η επίσκεψη στην Αθήνα και οι συνομιλίες που είχε με τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά, ο ηγέτης του συγκυβερνώντος αλβανικού κόμματος DUI, Ali Ahmeti, και οι πληροφορίες ότι μεθοδεύεται συμφωνία για λύση του θέματος της ονομασίας είτε από την υπηρεσιακή κυβέρνηση που θα οδηγήσει την χώρα σε εκλογές είτε με την υπογραφή των αρχηγών όλων των κομμάτων, ώστε να αποφευχθεί το πολιτικό κόστος<br /><br />Ο κ. Ahmeti δήλωσε ότι συζήτησε το θέμα της ονομασίας στην Αθήνα και ότι διαπίστωσε καλή διάθεση στην ελληνική πλευρά, ενώ πριν αναχωρήσει από τα Σκόπια, το κόμμα του είχε χαρακτηρίσει την περίοδο της θητείας της υπηρεσιακής κυβέρνησης ως την πιο κατάλληλη για την εξεύρεση λύσης στο θέμα της ονομασίας.<br /><br />Το σκοπιανό υπουργείο Εξωτερικών είχε χαρακτηρίσει αυστηρώς κομματική την επίσκεψη του Ali Ahmeti στην Αθήνα για να αποφευχθούν οι παρεξηγήσεις, αλλά τα κόμματα της αντιπολίτευσης επιτέθηκαν στην κυβέρνηση δηλώνοντας ότι δεν μπορεί ο κάθε κυβερνητικός εταίρος να διαπραγματεύεται το θέμα της ονομασίας.<br /><br />Ο ίδιος ο πρωθυπουργός των Σκοπίων, Nikola Gruevski, πάντως, θέλοντας να καθησυχάσει την κοινή γνώμη, υποβάθμισε τις συνομιλίες του Ali Ahmeti στην Αθήνα, δηλώνοντας ότι το κάθε κόμμα έχει δικαίωμα να πραγματοποιεί διεθνείς επαφές.<br /><br />Το SDSM, το αντιπολιτευόμενο αλβανικό κόμμα DPA, η εθνικιστική «Μακεδονική Συμμαχία» και το «Φόρουμ Ελεύθερων Πατριωτών» επιτέθηκαν στην κυβέρνηση, δηλώνοντας ότι δεν έχει δικαίωμα το αλβανικό συγκυβερνών κόμμα DUI να διαπραγματεύεται με την Ελλάδα.<br /><br /><b>Ιvica Bocevski: Τα 2 σενάρια που... δεν παίζουν</b><br /><br />Όμως ιδιαίτερα αποκαλυπτικό ήταν το άρθρο του Ivica Bocevski, πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης και νυν συμβούλου του Προέδρου της ΠΓΔΜ, Gjorge Ivanov, στην εφημερίδα Nova Makedonija, που καταγράφει τα σενάρια τα οποία έχουν δει το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες για το πώς θα μπορούσε να λυθεί τώρα το θέμα της ονομασίας.<br /> <ul> <li>Το πρώτο σενάριο προβλέπει την έναρξη συνομιλιών στη διάρκεια της θητείας της υπηρεσιακής κυβέρνησης η οποία και θα κληθεί να υπογράψει τη συμφωνία και ταυτόχρονα θα είναι αυτή που θα υπογράψει και την Πράξη Προσχώρησης στο ΝΑΤΟ... Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, καμία πολιτική δύναμη και κανένας πολιτικός ηγέτης δεν θα αναλάβει το πολιτικό κόστος για τον συμβιβασμό στο θέμα της ονομασίας, ενώ συγχρόνως θα ανοίξει ο δρόμος της χώρας για το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε...</li> <li> Το άλλο σενάριο προβλέπει την υιοθέτηση της διαδικασίας που ακολουθήθηκε για τη συμφωνία του Przino για το ξεπέρασμα της πολιτικής κρίσης στην πΓΔΜ, όπου οι ηγέτες των τεσσάρων πολιτικών κομμάτων, σε συνεργασία με τους πρεσβευτές των ΗΠΑ και της Ε.Ε., θα διαμόρφωναν το Σχέδιο Συμφωνίας με την Ελλάδα και κατόπιν θα υπέγραφαν όλοι τη Συμφωνία, ώστε να διαχυθεί το πολιτικό κόστος.</li> </ul> Ο κ. Bocevski όμως με πολύ σαφή τρόπο εξηγεί ότι κανένα από τα δυο σενάρια δεν μπορεί να προχωρήσει, καθώς η μεν υπηρεσιακή - μεταβατική κυβέρνηση δεν έχει εντολή παρά μόνο για την προετοιμασία της διεξαγωγής των εκλογών και της ομαλής λειτουργίας του κράτους στην περίοδο αυτή, ενώ παραγνωρίζεται, όπως είπε, ότι κανένας αρχηγός κόμματος δεν θα δεχθεί να παίξει τέτοια παιγνίδια ερχόμενος σε αντίθεση με τη «μακεδονική κοινωνία» και κανένας «αξιοπρεπής άνθρωπος στη “Μακεδονία” δεν επιθυμεί την επίτευξη συμβιβασμού με την Ελλάδα με κάθε κόστος…».<br /><br /><b>«Αρρωστημένα μυαλά»</b><br /><br />Τα σενάρια αυτά κινούνται από «αρρωστημένα μυαλά», είπε ο σύμβουλος του Προέδρου της πΓΔΜ, καθώς, όπως είπε, οι τέσσερις πολιτικοί αρχηγοί θα ήταν τρελοί, εάν υπέγραφαν μια τέτοια συμφωνία που ισοδυναμεί με τον πολιτικό θάνατο τους.<br /><br />Ο κ. Bocevski δηλώνει ότι η μάχη για το όνομα είναι η τελευταία «μάχη για τη μακεδονική κρατική υπόσταση και τη μακεδονική ταχύτητα» και ο μόνος δρόμος είναι αυτός που ξεκίνησε με την υιοθέτηση των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης μέχρι να βρεθεί, όπως είπε, λύση που θα «μπορούσε να γίνει αποδεκτή από τον μακεδονι<span style="text-align: justify;">κό λαό και να αποκτήσει νομιμοποίηση μέσω ενός δημοψηφίσματος».</span><br /> <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a>

«Φωτιές» στα Σκόπια από την επίσκεψη Ahmeti και τα σενάρια για το όνομα

Φωτιές έχει ανάψει στα Σκόπια η επίσκεψη στην Αθήνα και οι συνομιλίες που είχε με τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά, ο ηγέτης το...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο «πανικός» της Τουρκίας θα εκτραπεί στο Αιγαίο;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZu5Ii5ChhStPFFQqL5pTCIECCkCu4Bw6KGCWuSVTpGjdyKic5eOFujozNh3KIATsqthNE8zy84UkxHR2f5Zi5EY7JT7ioDbmB9ge-l4qVTXruvTYFP0exkIry_49bkFLgpYwDO8V56F8/s1600/imia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZu5Ii5ChhStPFFQqL5pTCIECCkCu4Bw6KGCWuSVTpGjdyKic5eOFujozNh3KIATsqthNE8zy84UkxHR2f5Zi5EY7JT7ioDbmB9ge-l4qVTXruvTYFP0exkIry_49bkFLgpYwDO8V56F8/s1600/imia.jpg" /></a></div> <blockquote class="tr_bq"> <i>Μια κρίση όπως αυτή των Ιμίων του 1996 θα μπορούσε να βάλει την Τουρκία ξανά στο παιχνίδι της Μέσης Ανατολής, εγείροντας διλήμματα στις εμπλεκόμενες πλευρές για το αν η Ανατολική Μεσόγειος μπορεί να δοθεί ως αντάλλαγμα στην Τουρκία προκειμένου να πάψει να αποζητά ρόλο στη Συρία και στη Μέση Ανατολή.</i></blockquote> Του <b>Αλέξανδρου Δρίβα</b>*<br /><br />Στις διεθνείς σχέσεις, οι χώρες που έχουν συνοριακές διαφορές τηρούν πάντα ένα προφίλ φόβου και καχυποψίας η μία για την άλλη. Στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, αρκετοί πρόεδροι των ΗΠΑ άφηναν να εννοηθεί στην αμερικανική κοινή γνώμη πως η ΕΣΣΔ (Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών) είναι «πιο ισχυρή, πιο πανούργα και επαρκέστερα προετοιμασμένη». Αυτή η έννοια που περιγράφει αυτού του είδους την καχυποψία αναφέρεται στη διεθνή βιβλιογραφία ως «hostility».<br /><br />Η ιστορία της ελληνο-τουρκικής διένεξης παρουσιάζει επίσης τέτοια στοιχεία. Ο λόγος που πολλές φορές οι ίδιες οι κυβερνήσεις επιλέγουν αυτήν τη μορφή κλιμάκωσης καχυποψίας στην κοινή τους γνώμη είναι γιατί στοχεύουν στη δημιουργία ενός κλίματος συσπείρωσης. Στην Τουρκία, που το έλλειμμα της δημοκρατίας είναι πολύ μεγάλο, αυτή η καχυποψία μπορεί να θρέφεται συνεχώς. Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν όρια στο προαναφερθέν πλαίσιο. Η Ελλάδα, είναι η συντηρητική δύναμη του υπάρχοντος status quo και η Τουρκία η αντίστοιχη αναθεωρητική. Υπάρχουν σημάδια που μας δείχνουν ότι η Τουρκία έχει περιέλθει σε πανικό και αυτός ο πανικός είναι πιθανόν να διοχετευθεί στο Αιγαίο.<br /><b><br />Οι Κούρδοι της Συρίας περάσαν τον Ευφράτη</b><br /><br />Αν έναν χρόνο πριν κάποιος σύμβουλος του Ταγίπ Ερντογάν του έλεγε ως πιθανά όσα έχουν λάβει χώρα σε μια περιοχή που η Τουρκία ήθελε να φέρει υπό την επιρροή της, τότε πιθανόν να του έλεγε πως του περιγράφει τον τουρκικό εφιάλτη. Παρόλα αυτά, η Τουρκία δοκιμάζει τις συνέπειες της φιλόδοξης στρατηγικής της. Η Μόσχα επέλεξε να χτυπήσει την Τουρκία στο ζήτημα των Κούρδων και η αστάθεια στη χώρα μπορεί να θεωρείται σίγουρη, καθώς αναμένουμε περαιτέρω καταπίεση των Κούρδων της Τουρκίας από το ΑΚΡ (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης). Η ένωση των Κούρδων της Τουρκίας, της Συρίας και του Ιράκ αποτελεί εφιάλτη για την Άγκυρα. Τα τουρκικά παράπονα της Τουρκίας προς τις ΗΠΑ δεν εισακούονται από την Ουάσινγκτον, καθώς η τελευταία δε θέλει σε καμία περίπτωση να παρέμβει σε μια περιοχή που προσπαθεί να απεγκλωβιστεί. Αυτός άλλωστε είναι και ο βασικός λόγος που οι ΗΠΑ δεν αντιδρούν ιδιαίτερα στη ρωσική πολιτική στη Μέση Ανατολή. Η περιφερειακή πολιτική της Τουρκίας έχει ανοίξει πολλά μέτωπα και η οικονομία της δέχεται συνεχείς πληγές, έμμεσες και άμεσες, ενώ η διεθνής εικόνα της είναι συνυφασμένη με τη στήριξη του Daesh (του γνωστού ISIS).<br /><br /><b>Θυμόμαστε τον Thomas Schelling</b><br /><br />Ο Νορβηγός νομπελίστας (οικονομολόγος) προσέφερε στις διεθνείς σχέσεις μια νέα ρεαλιστική κατεύθυνση. Τον στρατηγικό ρεαλισμό. Το περιεχόμενο αυτής της θεωρίας αναλώνεται στην παρουσίαση ενός ολοκληρωμένου σκεπτικού που συμβάλλει στη δημιουργία ενός διαπραγματευτικού πλαισίου. Ο Schelling, παίρνοντας στοιχεία από τον Ψυχρό Πόλεμο, στο έργο του «The Strategy of Conflict», αναφέρει πως η απειλή χρήσης βίας είναι πολύ πιο αποτελεσματική από τη χρήση αυτής. Ως εκ τούτου, οφείλουμε να γνωρίζουμε καλά «τι πονάει» τον αντίπαλο και να τον φέρουμε να επιλέξει ο ίδιος αυτό που εμείς επιθυμούμε. Αυτό που έχει αξία στο προκείμενο ζήτημα με την Τουρκία και αναφέρεται εντός της θεωρίας είναι μια προϋπόθεση μιας πετυχημένης διαπραγμάτευσης. Ο νομπελίστας οικονομολόγος θεωρεί πως για να πετύχει μια διαπραγμάτευση υπέρ μιας δύναμης δεν αρκεί η απειλή προς τον αντίπαλο. Χρειάζεται το μέλος που απειλεί να παράσχει μια ανεκτή διέξοδο στη χώρα που απειλείται, έτσι ώστε να μην αντιδράσει σαν λιοντάρι στο κλουβί (όπως χαρακτηριστικά λέει).<br /><br />Στο κομμάτι της νεο-οθωμανικής πολιτικής, η Τουρκία φαίνεται να μην έχει κατοχυρώσει ανεκτή διέξοδο που θα της δίνει το δικαίωμα να έχει λόγο στη Συρία στην επόμενη μέρα. Το ζήτημα της Συρίας έχει άμεσες επιπτώσεις στο Κουρδικό. Ταυτόχρονα, οι Σουνίτες σύμμαχοί της (Σαουδική Αραβία, Κατάρ) έχουν οικονομικά προβλήματα και, συν τοις άλλοις, έχουν να αντιμετωπίσουν την κρίση με το Ιράν. Η Τουρκία μοιάζει απομονωμένη και χωρίς να έχει την πολυτέλεια άλλων «διαμεσολαβήσεων». Αν λοιπόν δεν υπάρχει ανεκτή διέξοδος, τι γίνεται; Ο Αννίβας ο Καρχηδόνιος είχε αναφέρει πως αν δεν υπάρχει δρόμος, τότε θα τον δημιουργήσουμε. Αυτή η ρύση φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ελκυστική για την Τουρκία, που παραδοσιακά εξάγει και μεταφέρει κρίσεις που την αφορούν.<br /><br /><b>Ξανά στο δυτικό της βάθος η Άγκυρα με τη χρήση εκβιασμών</b><br /><br />Η Τουρκία ακολουθεί πάγια τη στρατηγική της έντασης όταν τα εσωτερικά της προβλήματα την κυκλώνουν. Παρόλα αυτά, όπως έχει δείξει η εμπειρία, αυτή η στρατηγική ακολουθείται υβριδικά από την Τουρκία. Δημιουργεί την ένταση και, ακολούθως, προβάλλει τον εαυτό της ως μέρος της λύσης της κρίσης που η ίδια δημιούργησε. Αν η ανατολική πολιτική έχει ήδη αποτύχει, η Τουρκία θα στραφεί στη δυτική της πλευρά. Εκεί, θεωρεί πως έχει αντιπάλους τους οποίους μπορεί να εκβιάσει (Ελλάδα, Κύπρο, Ευρωπαϊκή Ένωση). Ειδικά στο προσφυγικό ζήτημα, η Τουρκία ανταμείφθηκε πλουσιοπάροχα από την Ε.Ε, η οποία δεν είχε ποτέ επεξεργαστεί ένα σχέδιο που θα αντιμετώπιζε κρίσεις στην ευρύτερη γειτονιά της. Σε μια περίοδο που ΗΠΑ και Ρωσία περιφρονούν την Τουρκία, το ΑΚΡ θεωρεί πως αν απειλήσει σχετικά με το προσφυγικό ζήτημα, θα λάβει ανταλλάγματα στα οποία εντάσσονται οι ελληνοτουρκικές διαφορές και το ζήτημα της Κύπρου. Παράλληλα, μια κρίση όπως αυτή των Ιμίων του 1996 θα μπορούσε να βάλει την Τουρκία ξανά στο παιχνίδι της Μέσης Ανατολής, εγείροντας διλήμματα στις εμπλεκόμενες πλευρές για το αν η Ανατολική Μεσόγειος μπορεί να δοθεί ως αντάλλαγμα στην Τουρκία προκειμένου να πάψει να αποζητά ρόλο στη Συρία και στη Μέση Ανατολή.<br /><br /><b>Ελληνική και κυπριακή πολιτική κατάσταση και ο τουρκικός στόχος για τορπιλισμό της Τριμερούς</b><br /><br />Τα σενάρια για δημιουργία οικουμενικής κυβέρνησης στην Ελλάδα πληθαίνουν. Στην Κύπρο επέρχονται βουλευτικές εκλογές. Η Τουρκία, όταν διεξάγονται εκλογές σε Ελλάδα και Κύπρο, φροντίζει να υπενθυμίζει στις επανεκλεγείσες ή νεοεκλεγείσες κυβερνήσεις πως οι διεκδικήσεις της παραμένουν στο ακέραιο. Πέρυσι η Τουρκία εξέδωσε μια προκλητική ΝΟΤΑΜ (Notice to Airmen - ειδοποίηση προς αεροναυτιλλομένους) που δέσμευε σχεδόν όλο το Αιγαίο, μόλις λίγες μέρες μετά την εκλογή της νέας κυβέρνησης. Η κρίση των Ιμίων το 1996 ήταν επίσης ένα τουρκικό «καλωσόρισμα» στην κυβέρνηση Σημίτη. Όλες αυτές οι τουρκικές «συνήθειες» εξυπηρετούνται από μια περιφερειακή συγκυρία που θα διευκόλυνε τον γεωπολιτικό της απεγκλωβισμό. Σε λίγες μέρες αναμένουμε και την Τριμερή μεταξύ Ελλάδος, Κύπρου και Ισραήλ.<br /><br />Η Άγκυρα, με το ζήτημα της Συρίας να έχει πάρει επικίνδυνη τροπή για την ίδια, με τον Κόλπο να φλέγεται, τη Ρωσία να κλιμακώνει τα αντίμετρα εναντίον της και την τιμή των φυσικών πόρων να αυξάνεται σε μια περίοδο που η οικονομία της ματώνει, θα προσπαθήσει να παρέμβει δυναμικά στις συζητήσεις που αφορούν τους ενεργειακούς πόρους. Στο βάθος, η Τουρκία θα προσπαθήσει να φέρει τριβές στις συνεννοήσεις του Ελληνισμού με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, καθώς, κατά την οπτική της, αυτές οι συνεργασίες έχουν «αντιτουρκικό» χαρακτήρα και έχουν ως στόχο την περιθωριοποίηση και τον αποκλεισμό των τουρκικών συμφερόντων. Σημαντικός παράγοντας είναι πως το Αιγαίο έχει καταστεί πύλη προσφύγων και η Τουρκία θα εξυπηρετούσε περισσότερο τα συμφέροντά της, αν δημιουργούσε μια ένταση με την Ελλάδα στο Αιγαίο για ζητήματα που άπτονται την έρευνα και τη διάσωση, προσπαθώντας να πάρει ακόμη περισσότερο με το μέρος της εκείνες τις ευρωπαϊκές φωνές που δεν αφουγκράζονται την ελληνική ανησυχία. Τόσο η Ελλάδα, όσο και η Κύπρος οφείλουν να ορίσουν το 2016 ως έτος σταθμό αναφορικά με τις σχέσεις τους με την Τουρκία. Ειδικά στην Ελλάδα, όποιο κυβερνητικό σχήμα λάβει χώρα οφείλει να θεωρήσει τα ελληνο-τουρκικά ως ύψιστη προτεραιότητα.<br /><br />Η Τουρκία, «βιάζεται» τόσο για το Κυπριακό, όσο και για τις ελληνοτουρκικές διαφορές, καθώς γνωρίζει πως η ανισορροπία δυνάμεων υπέρ της δε θα ισχύει εσαεί. Όσο περνούν οι μήνες, η Άγκυρα θα ασχολείται με όλο και περισσότερα διεθνοποιημένα ζητήματα εντός της, που θα αφορούν την ίδια της την ύπαρξη και αυτή είναι μια σημαντική παράμετρος που πρέπει να υπολογίζουμε.<br /><br />* <b><i>Ο κ. Αλέξανδρος Δρίβας είναι υποψήφιος διδάκτορας Διεθνών Σχέσεων στο Παν/μιο Πελοποννήσου - συντονιστής στο Παρατηρητήριο Ανατολικής Μεσογείου στον Τομέα Ρωσίας Ευρασίας και Νοτιοανατολικής Ευρώπης (ΤΟ.ΡΕ.ΝΕ).</i></b><a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ο «πανικός» της Τουρκίας θα εκτραπεί στο Αιγαίο;

Μια κρίση όπως αυτή των Ιμίων του 1996 θα μπορούσε να βάλει την Τουρκία ξανά στο παιχνίδι της Μέσης Ανατολής, εγείροντας διλήμματα στις ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Ισχυρή έκρηξη κοντά στην Αγία Σοφία - Δέκα νεκροί

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu-WLkv9NhaVjd34NEkTUt-CgKRleUU-RTmR7syWW-wxSaxLLGqXlcQRrMkcfYKV5lWEz5ukv08mp1c67Hwikxy1Wi2N7YMthFP-ASCcUI1EcDEOZx80SYv6HqhptNldzXmcErhIzPrCs/s1600/ekrixi+stin+kwnstantinoypoli+12-1-2016.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="339" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu-WLkv9NhaVjd34NEkTUt-CgKRleUU-RTmR7syWW-wxSaxLLGqXlcQRrMkcfYKV5lWEz5ukv08mp1c67Hwikxy1Wi2N7YMthFP-ASCcUI1EcDEOZx80SYv6HqhptNldzXmcErhIzPrCs/s640/ekrixi+stin+kwnstantinoypoli+12-1-2016.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Δεν υπάρχουν πληροφορίες για Έλληνες<br /> Τουλάχιστον 10 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 15 τραυματίσθηκαν σήμερα το πρωί στην Κωνσταντινούπολη κατά την ισχυρή έκρηξη, που πιθανότατα οφείλεται σε τρομοκρατική ενέργεια, σύμφωνα με τις αρχές, η οποία συγκλόνισε το ιστορικό κέντρο της πόλης, την πλατεία του Σουλτάναχμετ, δίπλα στην Αγία Σοφία και το Μπλε Τζαμί.<br /> <br /> Η στιγμή της έκρηξης στην πλατεία Σουλταναχμέτ, όπως την κατέγραψε αυτόπτης μάρτυρας.<br /> Ο πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου συγκάλεσε στην Άγκυρα επείγουσα σύσκεψη για την αντιμετώπιση της κρίσης. Στη σύσκεψη θα συμμετέχουν υπεύθυνοι του τομέα της ασφάλειας, ανάμεσά τους ο υπουργός Εσωτερικών Εφκάν Αλα και ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών MIT Χακάν Φιντάν, σύμφωνα με κυβερνητική πηγή.<br /> Η εξαιρετικά ισχυρή έκρηξη που έγινε αισθητή σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων σημειώθηκε στις 10.18 τοπική ώρα στο αρχαίο ιπποδρόμιο που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στα μνημεία της Αγίας Σοφίας και του Μπλε Τζαμιού και είναι πόλος έλξης τουριστών.<br /> <br /> Οι πρώτες φωτογραφίες από τον τόπο της έκρηξης δείχνουν διαμελισμένα σώματα να κείτονται στο έδαφος στη μεγάλη πλατεία.<br /> <br /> <div class="positionPHOTO_2"> <a href="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20160112/low/newego_LARGE_t_1101_54620114.JPG" rel="lightbox-group1" title=""><img alt="Ισχυρή έκρηξη κοντά στην Αγία Σοφία - Δέκα νεκροί " border="0" height="400" src="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20160112/engine/newego_LARGE_t_1101_54620114_type12128.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Οι υπηρεσίες Πρώτων Βοηθειών έφθασαν αμέσως στον τόπο της έκρηξης, που αποκλείσθηκε από τις δυνάμεις ασφαλείας.<br /> Ανακοίνωση του γραφείου του κυβερνήτη της πόλης που μεταδόθηκε από τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης έκανε λόγο για 10 νεκρούς και 15 τραυματίες, η κατάσταση των οποίων δεν διευκρινίσθηκε. "Διεξάγεται έρευνα για να προσδιορισθεί το αίτιο της έκρηξης, το είδος της και οι υπεύθυνοι", διευκρίνιζε η ανακοίνωση.<br /> Ωστόσο, λίγα λεπτά αργότερα, κυβερνητικός αξιωματούχος έδινε την πληροφορία, επιβεβαιώνοντας σειρά μαρτυριών, ότι εξετάζεται το ενδεχόμενο τρομοκρατικής ενέργειας.<br /> «Είδα τουλάχιστον δέκα τραυματίες, ένας από τους οποίους υποβοηθείτο από τουρίστες. Είμαι εκατό τοις εκατό σίγουρος ότι δεν πρόκειται για βόμβα, αλλά για επίθεση αυτοκτονίας», δήλωσε αυτόπτης μάρτυρας.<br /> <br /> <div class="positionPHOTO_1"> <a href="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20160112/low/newego_LARGE_t_1101_54620109.JPG" rel="lightbox-group1" title=""><img alt="Ισχυρή έκρηξη κοντά στην Αγία Σοφία - Δέκα νεκροί " border="0" height="400" src="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20160112/engine/newego_LARGE_t_1101_54620109_type12128.jpg" width="640" /></a></div> <br /> «Η έκρηξη ήταν τόσο ισχυρή που σείστηκε το έδαφος», δήλωσε άλλος μάρτυρας, ενώ άλλες μαρτυρίες κάνουν λόγο για μία «γιγάντια μπάλα φωτιάς».<br /> <strong>Γερμανοί και νορβηγοί τουρίστες περιλαμβάνονται στους τραυματίες</strong>, μετέδωσε το τηλεοπτικό δίκτυο CNN Turk, ενώ εκπρόσωπος τουριστικού γραφείου δήλωσε στο Ρόιτερς ότι ομάδα γερμανών τουριστών βρισκόταν την περιοχή την ώρα της έκρηξης, αλλά δεν είναι σαφές εάν γερμανοί τουρίστες περιλαμβάνονται μεταξύ των θυμάτων.<br /> <br /> <div class="positionPHOTO_2"> <a href="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20160112/low/newego_LARGE_t_1101_54620107.JPG" rel="lightbox-group1" title=""><img alt="Ισχυρή έκρηξη κοντά στην Αγία Σοφία - Δέκα νεκροί " border="0" height="400" src="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20160112/engine/newego_LARGE_t_1101_54620107_type12128.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η έκρηξη έρχεται σε μια στιγμή που η Τουρκία βρίσκεται αντιμέτωπη με πολλαπλές απειλές για την ασφάλειά της.<br /> <br /> Το Ισλαμικό Κράτος και η κουρδική ομάδα του PKK είναι δύο από τις ομάδες που αναφέρονται στις πρόσφατες εκρήξεις βίας.<br /> <br /> Τον Οκτώβριο, δύο εκρήξεις σημειώθηκαν κατά την διάρκεια μιας ειρηνικής διαδήλωσης στην Άγκυρα, που ζητούσε να δοθεί ένα τέλος στην αναζωπύρωση των συγκρούσεων μεταξύ του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν ή PKK και της τουρκικής κυβέρνησης. 99 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους και πάνω από 240 τραυματίστηκαν στις εκρήξεις αυτές.<br /> <br /> <div class="positionPHOTO_1"> <a href="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20160112/low/newego_LARGE_t_1101_54620110.JPG" rel="lightbox-group1" title=""><img alt="Ισχυρή έκρηξη κοντά στην Αγία Σοφία - Δέκα νεκροί " border="0" height="400" src="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20160112/engine/newego_LARGE_t_1101_54620110_type12128.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Την ίδια ώρα το Ισλαμικό Κράτος δραστηριοποιείται στο γειτονικό Ιράκ. Μάλιστα, η τουρκική κυβέρνηση έχει επιτρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες να εξαπολύσουν επιθέσεις σε θέσεις που κατέχει το ΙΚ από την αεροπορική βάση Ιντσιρλίκ στη νότια Τουρκία. Οι κουρδικές δυνάμεις μάχονται κατά του ΙΚ σε μια περιοχή μεταξύ του βόρειου Ιράκ και της Συρίας.<br /> <br /> <strong>ΥΠΕΞ: Δεν υπάρχουν πληροφορίες για Έλληνες μεταξύ των θυμάτων</strong><br /> Δεν υπάρχουν μέχρι στιγμής πληροφορίες για Έλληνες τουρίστες μεταξύ των θυμάτων και των τραυματιών από την ισχυρή έκρηξη στην Κωνσταντινούπολη, σύμφωνα με το Υπουργείο Εξωτερικών .<br /> <br /> <div class="positionPHOTO_2"> <a href="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20160112/low/newego_LARGE_t_1101_54620111.JPG" rel="lightbox-group1" title=""><img alt="Ισχυρή έκρηξη κοντά στην Αγία Σοφία - Δέκα νεκροί " border="0" height="400" src="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20160112/engine/newego_LARGE_t_1101_54620111_type12128.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Το Γενικό μας Προξενείο βρίσκεται σε συνεχή επαφή με τοπικές αρχές και επιτόπου στο σημείο της έκρηξης, αναφέρει σε μήνυμά του στον επίσημο λογαριασμό του στο twitter.<br /> Το Υπουργείο Εξωτερικών καταδικάζει απερίφραστα την πολύνεκρη έκρηξη και εκφράζει αμέριστη συμπαράσταση στην Τουρκία και στις οικογένειες των θυμάτων.<br /> <br /> <iframe frameborder="0" height="320" src="https://www.youtube.com/embed/sbXVNPWAKCo?feature=player_detailpage" width="620"></iframe><br /> <a href="http://www.ethnos.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ισχυρή έκρηξη κοντά στην Αγία Σοφία - Δέκα νεκροί

Δεν υπάρχουν πληροφορίες για Έλληνες Τουλάχιστον 10 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 15 τραυματίσθηκαν σήμερα το πρωί στην Κωνσταντινούπολη κατά ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ευρώπη μεταλλάσσεται… ολοταχώς προς κάποια μορφή διάσπασης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh81-7Jfbn9Xps6L0gOGVqfyjBkpEnkZuUajFZ11rcyajmam0s90ucZczE3y6aJxCpIVDxVCBgyA29GV1pZJgeRwzwbWRWSic1tsESyre6mUc2hVzPFvQVymu0-ywwE2D9WSakQew1EU3I/s1600/eyrwpi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh81-7Jfbn9Xps6L0gOGVqfyjBkpEnkZuUajFZ11rcyajmam0s90ucZczE3y6aJxCpIVDxVCBgyA29GV1pZJgeRwzwbWRWSic1tsESyre6mUc2hVzPFvQVymu0-ywwE2D9WSakQew1EU3I/s1600/eyrwpi.jpg" /></a></div> <blockquote class="tr_bq"> <em><strong>Αν δεν κοιτάξουμε αποσπασματικά το τι συμβαίνει στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια αλλά συνολικά, θα διαπιστώσουμε ότι οδεύουμε σε μια άλλη Ευρώπη, μια Ευρώπη που δεν είχε προβλεφθεί, γιατί όταν αναφερόμαστε στην Ευρώπη, συνήθως αναφερόμαστε στην Πολιτική Ευρώπη και όχι στις Χώρες που αποτελούν την Ευρώπη. Δυστυχώς όμως η Πολιτική Ευρώπη που όλοι γνωρίζουμε σύντομα θα αποτελεί παρελθόν. </strong></em></blockquote> <strong>Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ</strong><br /> Όλες οι ενδείξεις συντείνουν στο ότι η Πολιτική Ευρώπη έχει μεταξύ δύο δρόμων να επιλέξει για το μέλλον της: Το να διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη, ή να μειώσει τα μέλη της σε αυτά που αποδέχονται τις κοινές Ευρωπαϊκές αξίες και τα οποία πιστεύουν ότι το εγχείρημα πρέπει να ολοκληρωθεί χωρίς εκπτώσεις και ιδιαιτερότητες, σε μία συνομοσπονδία σε πρώτο στάδιο και σε μια ομοσπονδία σε ένα δεύτερο. Οι πνευματικοί πατέρες της Ενωμένης Ευρώπης αυτό είχαν στο μυαλό τους όταν έριχναν στο τραπέζι την ιδέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως μέθοδο υπέρβασης των διαιρέσεων που είχαν οδηγήσει σε αιματηρούς πολέμους.<br /> Δυστυχώς όμως, πολλές από τις χώρες της Ένωσης δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν τα Εθνικά τους Σύνδρομα, με αποτέλεσμα να φτάσουμε στα σημερινά αδιέξοδα. Οι κύριοι υπεύθυνοι γι’ αυτό υπήρξαν η Αγγλία, η Γερμανία και οι ΗΠΑ, καθένας για τους δικούς του λόγους βέβαια. Εδώ χρειάζεται μια μικρή αναδρομή, γιατί αυτά που συμβαίνουν σήμερα έχουν τις ρίζες τους στην δεκαετία του 1980…<br /> <strong>Η πρώτη «νάρκη» που φυτεύτηκε στο Ευρωπαϊκό οικοδόμημα ήταν η ένταξη της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο Γάλλος ηγέτης Ντε Γκολ που απέκρουε τη βρετανική υποψηφιότητα είχε μεν δίκιο, αλλά ήταν αντίθετος για λάθος λόγους. Η Αγγλία, για όσους τη γνωρίζουν, είναι μία χώρα που δεν τη χωρίζει μόνο ένα κανάλι από την Ευρώπη, τη χωρίζουν τα πάντα από αυτήν και κυρίως η Αγγλική ψυχολογία.</strong><br /> <strong></strong><br /> Οι Άγγλοι δεν ένιωσαν ποτέ Ευρωπαίοι και δεν πρόκειται να νιώσουν ποτέ. Έβλεπαν και βλέπουν την ΕΕ ως μία οικονομική ένωση που τους προσέφερε οικονομικά πλεονεκτήματα και οφέλη, τίποτε άλλο. Άρα το κοινό συμφέρον για την Αγγλία και την ΕΕ, θα ήταν μία συνθήκη οικονομική συνεργασίας μεταξύ των δύο και μέχρι εκεί.<br /> Δυστυχώς, οι Ευρωπαίοι υπέκυψαν στις Αμερικανικές πιέσεις και έκαναν δεκτή τη Βρετανία ως πλήρες μέλος, με τις γνωστές συνέπειες. Όταν λοιπόν ετέθη το θεμελιώδες ερώτημα του που πάμε από δω και πέρα, ΕΜΒΑΘΥΝΣΗ ή ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ, η Αγγλία μπλόκαρε τις διαδικασίες γιατί δεν ήθελε με τίποτε την Εμβάθυνση, δηλαδή περισσότερη εκχώρηση αρμοδιοτήτων στις Βρυξέλλες και Θεσμικές τροποποιήσεις που οδηγούσαν στον Φεντεραλισμό.<br /> <strong>Επιθυμούσε την Επέκταση, δηλαδή το μεγάλωμα των αγορών, αλλά και των γεωπολιτικό έλεγχο περισσοτέρων χωρών. Σε αυτό συμφωνούσαν και οι ΗΠΑ που έβλεπαν το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης ταυτόσημο με την Ατλαντική Συμμαχία και επιθυμούσε τη διεύρυνση της ΕΕ συγχρόνως με τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, μειώνοντας με αυτό τον τρόπο τα ερείσματα της Ρωσίας στην Ανατολική Ευρώπη.</strong><br /> Η Γερμανία τώρα, η οποία αρχικώς συμφωνούσε με την Εμβάθυνση, τελικά τάχθηκε με την Επέκταση η οποία πέραν του οφέλους για τις ανταγωνιστικές γερμανικές βιομηχανίες, θα της επέτρεπε να εφαρμόσει με ειρηνικά μέσα το παλιό της στρατηγικό όνειρο, την Επέκταση προς Ανατολάς και την έμμεση έξοδο στη Μεσόγειο μέσω της Κροατίας, γιατί πάντα θεωρούσε την Ανατολική Ευρώπη ως την πίσω αυλή της και την Κροατία ως επέκταση του Anschluss (της Αυστρογερμανικής Ένωσης κατά τον Β’ ΠΠ).<br /> Η Εμβάθυνση λοιπόν έπρεπε να περιμένει. Οι θιασώτες της Εμβάθυνσης είχαν θεμελιώδεις και λογικές αντιρρήσεις, αντιλαμβάνονταν ότι για να υπάρξει μια επιτυχημένη διεύρυνση έπρεπε πρώτα να υπάρξει εσωτερική θεσμική ωρίμανση, δηλαδή Εμβάθυνση της ΕΕ, ώστε οι νέες υποψήφιες χώρες να μη χρειάζεται να προσαρμοστούν μόνο σε τεχνικά θέματα αλλά και σε θέματα Δημοκρατίας, Άσκησης Εξουσίας και Συλλογικής Ευρωπαϊκής Συνείδησης. Αν γινόταν το ανάποδο, δηλαδή πρώτα η Επέκταση, τότε η Εμβάθυνση θα ήταν σχεδόν αδύνατον να συμβεί.<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/01/Robert-Schuman_Europe_founding_fathers.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-144786" height="384" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/01/Robert-Schuman_Europe_founding_fathers.jpg" title="Robert Schuman" width="640" /></a><br /> <strong><br /></strong> <strong>Σήμερα βλέπουμε ότι είχαν απόλυτο δίκιο, τόσο πολύ δίκιο μάλιστα, που η Ευρώπη του σήμερα έχει μπει σε μια διαδικασία αποσυσπείρωσης που θα οδηγήσει σε κάποια μορφή διάσπασης, κάτι που είναι πλέον ορατό πλέον δια γυμνού οφθαλμού. Πρωταγωνιστές σε αυτή τη διαδικασία αποσυσπείρωσης είναι η Αγγλία, η οποία θέλει πλέον να δημιουργήσει μία ειδική σχέση με την ΕΕ ή να αποχωρήσει από αυτή, η Γερμανία με την Τευτονική στενοκεφαλιά της και οι Ανατολικές Ευρωπαϊκές χώρες, που μπήκαν στην Ευρώπη για καθαρά οικονομικούς λόγους και όχι γιατί μοιράζονταν το Ευρωπαϊκό Όραμα.</strong><br /> Αν σε όλα αυτά προσθέσετε και τις αποσχιστικές τάσεις που είναι πολύ έντονες σε ορισμένες χώρες, τότε είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς ότι έχουμε μπει πλέον σε διαδικασίες μη αναστρέψιμες. Δεν θα τολμήσω να εισέλθω ούτε στα οικόπεδα της αυθεντίας, ούτε της… προφητείας, απλά θα επιχειρήσω καταλήξω σε απλά λογικά συμπεράσματα…<br /> <ul> <li><strong>1.</strong> η Ευρώπη είναι σε αδιέξοδο, είναι αδύνατον να συνεχίσει ως έχει, η Εμβάθυνση υπό την τωρινή της σύνθεση είναι αδύνατη, το γνωρίζουν όλοι και το αναγνωρίζουν οι περισσότεροι.</li> <li><strong>2.</strong> ήδη κάποιες χώρες οδεύουν προς την έξοδο.</li> <li><strong>3.</strong> η Γερμανία δεν χωράει στην Ευρώπη εάν δεν δεχτεί και η ίδια να αλλάξει και να πάψει να παίζει αποσταθεροποιητικό ρόλο, με την οικονομική της ανάπτυξη εις βάρος των άλλων χωρών.</li> <li><strong>4.</strong> η Αγγλία πρέπει να αποχωρήσει από την Ευρώπη και σε αυτό πρέπει όλοι να βοηθήσουν ώστε να γίνει όσο πιο ομαλά γίνεται.</li> <li><strong>5.</strong> πρέπει να λυθεί ο γόρδιος δεσμός με τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.</li> <li><strong>6.</strong> υπό τις παρούσες συνθήκες οι Βαλκανικές υποψηφιότητες είναι απλώς εκτός τόπου και χρόνου, όπως και η ελληνική εξωτερική πολιτική ΕΑΝ δεν αντιλαμβάνεται το μάταιο της περί του αντιθέτου επιθυμίας, αν και είναι κατανοητοί οι λόγοι που επιβάλουν τη συγκεκριμένη ρητορική.</li> <li><strong>7.</strong> μια ομάδα χωρών που συμφωνούν με το Όραμα της Ευρωπαϊκής Οικογένειας θα πρέπει να κάτσουν κάτω και να ξαναχτίσουν το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα, σωστά αυτή τη φορά, διαφορετικά θα ήταν καλύτερα να πάνε όλοι στα σπίτια τους…</li> </ul> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η Ευρώπη μεταλλάσσεται… ολοταχώς προς κάποια μορφή διάσπασης

Αν δεν κοιτάξουμε αποσπασματικά το τι συμβαίνει στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια αλλά συνολικά, θα διαπιστώσουμε ότι οδεύουμε σε μια άλλη ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Πράβδα»: Σενάρια πραγματικού πολέμου Ρωσίας-Τουρκίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfYxdSmSi1r7EOLr2xkfz_6d47UBR8Ub-rEO7959hk1dSdBPirzFgSuPnk8ON7OC1YFxsJhBjvklMhplika9xtaRpXVVQOqmZTwA0sxGX0BTj8FtVJ0wtPxcKz_LfC6rNFOO2JmEOEXrU/s1600/senaria+pragmatikoy+polemoy+rwsias-toyrkias.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfYxdSmSi1r7EOLr2xkfz_6d47UBR8Ub-rEO7959hk1dSdBPirzFgSuPnk8ON7OC1YFxsJhBjvklMhplika9xtaRpXVVQOqmZTwA0sxGX0BTj8FtVJ0wtPxcKz_LfC6rNFOO2JmEOEXrU/s1600/senaria+pragmatikoy+polemoy+rwsias-toyrkias.jpg" /></a></div> <br /> <br />Η ρωσική εφημερίδα καταγράφει τις απόψεις στρατιωτικών αναλυτών<br /><br />Το ενδεχόμενο ενός πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας είναι πάντοτε θέμα συζήτησης θεωρητικών της συνωμοσίας, της γεωπολιτικής ανάλυσης και, φυσικά, της καναπεδο-φλυαριας. Πήρε όμως πιο συγκεκριμένες διαστάσεις ύστερα από τη δήλωση του τούρκου προέδρου Ρεσέπ Ταγίπ Ερντογάν ότι «δεν θα ανεχθεί» ρωσική επίθεση σε τουρκικές αεροπορικές δυνάμεις. <br /><br />Ας δούμε λοιπόν τι είδους πόλεμος μπορεί να γινει-της Ρωσίας με την Τουρκία, χώρας-μελους του ΝΑΤΟ. Πως θα εξελιχθεί ένας τέτοιος πόλεμος; Η «Πράβδα» συζήτησε το θέμα με σοβαρούς στρατιωτικούς αναλυτές και κατέγραψε τις απόψεις τους. <br /><br />Ο Μιχαήλ Αλεξαντροφ, προϊστάμενος του Κέντρου Στρατιωτικών και Πολιτικών Μελετών πιστεύει ότι σε περίπτωση πολέμου η Ρωσία πρέπει να κάνει ευθύς αμέσως χρήση πυρηνικών όπλων επειδή διακυβεύεται η ύπαρξη της χώρας. «Θα ήταν λάθος της Ρωσίας να μη χρησιμοποιήσει πυρηνικά οπλα. Η Δύση και η Τουρκία θα επιχειρήσουν να μας ωθήσουν σε πόλεμο φθοράς, όπως στον Κριμαϊκό πόλεμο του 1853-1856. Δηλαδή σε βραδεία κλιμάκωση των επιχειρήσεων, με εξεγέρσεις στην περιοχή του Καυκάσου, ενώ και η ρωσική μονάδα στη Συρία θα εξοντωθεί. Η Δύση θα βοηθήσει την Τουρκία--θα εγκατασταθούν στο έδαφος της στρατιωτικές δυνάμεις και αεροπορία υψηλής τεχνολογίας. Θα εφαρμόσουν την τακτική του πολέμου βραδείας τριβής.<br /><br />Κατά την άποψη μου, αν πάμε σε πόλεμο με την Τουρκία αυτός θα είναι πόλεμος αποφασιστικής σημασίας, ταχύς και σύντομος. Η Ρωσία θα πρέπει να καταφέρει πυρηνικά πλήγματα σε στόχους στρατιωτικούς και στην υποδομή της Τουρκίας από την πρώτη στιγμη--όχι, φυσικά, σε πόλεις όπου ζουν άνθρωποι, αλλά στα στρατηγεία, στα μεγάλα κέντρα επικοινωνίας, στις αποθήκες όπλων, στα αεροδρόμια και στα λιμάνια. Από τις πρώτες ώρες του πολέμου η Ρωσία πρέπει να καταστρέψει όλη την στρατιωτική υποδομή της χώρας. Και δεν χρειάζονται βαλιστικοί πύραυλοι για αυτά τα πλήγματα. Αρκούν οι πύραυλοι Iskander-M με πυρηνικές κεφαλές. Μόλις η στρατιωτική υποδομή καταστραφεί θα κινηθούν ρωσικές δυνάμεις και θα καταλάβουν την περιοχή των Στενών».<br /><br />Και η Δύση; Η Δύση δεν θα έχει χρόνο να αντιδράσει. Οι ευρωπαϊκές χώρες θα φοβηθούν τόσο πολύ που ούτε θα τολμήσουν να επεμβούν. Οι Αμερικανοί θα πρέπει να επιλεξουν--είτε να αρχίσουν έναν στρατηγικό πυρηνικό πόλεμο με τη Ρωσία είτε όχι. Αποτελεσμα--η Ρωσία θα καταλάβει την περιοχή των Στενών. Όλη η άλλη χώρα θα μείνει στην Τουρκία, λέγει ο Μιχαήλ Αλεξαντρωφ.<br /><br />Υπάρχει και μη πυρηνικό σενάριο και το παρουσιάζει ο Σεργκέι Ερμακωφ, υποδιευθυντής του Κέντρου Ανάλυσης RΙSΙ της Ταυριδας. Λέγει: <br /><br />«Ας ελπίσουμε ότι δεν θα υπάρξει πραγματική σύγκρουση. Η χρήση πυρηνικών όπλων γίνεται μόνο σε έσχατη αναγκη. Σε έναν "κανονικό" πόλεμο τα πάντα αποκτούν χαρακτήρα στρατιωτικού μεσου. Υπάρχουν πολλοί παίκτες εναντίον της Τουρκίας. Σε περίπτωση στρατιωτικής σύγκρουσης οι Κούρδοι θα κάνουν την περιοχή κομμάτια καθώς ο πόλεμος είναι το στοιχείο τους». <br /><br />«Από στρατιωτικής πλευράς η Τουρκία είναι ισχυρή αλλά όχι τόσο που να μπορεί να αντιμετωπίσει τη Ρωσία. Ο στόλος μας είναι σε θέση να καταφέρει πλήγματα από πολύ μακριά, και πέρα από την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Νικητής σε έναν σύγχρονο πόλεμο είναι εκείνος που χρησιμοποιεί διαφορετικές δυνάμεις και το πιο αναπτυγμένο σύστημα ελέγχου της μάχης. Η Ρωσία έχει ένα πλεονέκτημα εδω--έχουμε το δορυφορικό σύστημα καθορισμού θέσεων και το σύστημα παρακολούθησης και ελέγχου της μάχης τα οποία μας δίδουν πλήρη εικόνα του θεάτρου στρατιωτικών επιχειρήσεων ανά πάσα στιγμή. Φυσικά, θα χρησιμοποιήσουμε την αεροπορία. Η ρωσική βάση στη Συρία συντομεύει σημαντικά τον χρόνο πτήσης εναντίον τουρκικών στοχων. Έτσι, η Τουρκία θα αντιμετωπίσει απειλές από διάφορα μέρη», λέγει ο Σεργκέι Ερμακωφ.<br /><br />Όσον αφορά το ΝΑΤΟ, η Τουρκία είναι μέλος του και ως χωρά οπωσδήποτε δικαιούται να ζητήσει την ενεργοποίηση του άρθρου 5. Αλλά, αφ'ενος η στρατιωτική ισχύς της Ρωσίας και αφ' εταίρου η διστακτικότητα της Ευρώπης να αναμειχθεί στη σύγκρουση--οι αποφάσεις στο ΝΑΤΟ απαιτούν πλήρη ομοφωνια--όλα τα μέλη της Συμμαχίας θα πρέπει να συμφωνήσουν κατά πόσον το ΝΑΤΟ θα πρέπει να σταθεί αντιμέτωπο σε έναν επιτιθέμενο. Αλλά τότε πρέπει να καθοριστεί ποιος είναι ο άμεσα επιτιθέμενος. Αν η Τουρκία προκαλέσει τη σύγκρουση ίσως το ΝΑΤΟ δεν προσφύγει στο άρθρο 5. Επίθεση είναι ένα πράγμα, αλλά μια χωρά που επιχειρεί σύγκρουση και σέρνει το ΝΑΤΟ είναι άλλο πράγμα. Σε μια τέτοια περίπτωση το ΝΑΤΟ θα προσπαθήσει να μη αναμειχθεί. Κανένας δεν θέλει να αναμειχθεί σε άμεση στρατιωτική σύγκρουση με τη Ρωσία. Ο πυρηνικός πόλεμος είναι μια παγκόσμια τραγωδία, καταλήγει ο Ερμπακωφ .<a href="http://www.tovima.gr/" target="_blank">πηγή</a>

«Πράβδα»: Σενάρια πραγματικού πολέμου Ρωσίας-Τουρκίας

Η ρωσική εφημερίδα καταγράφει τις απόψεις στρατιωτικών αναλυτών Το ενδεχόμενο ενός πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας είναι πάντοτε θέμα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο κύβος ερρίφθη: οι Κούρδοι πέρασαν τον Ευφράτη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYipTvZ9GIaljr8u7flKBSaiPui34DSQHvl3X6XEueftkHeXnHpdEFgSWmncNJY6x5mj_k5V0mXyuqcw536MKp4MbwRLk_5VbJBXKZvR94jgLuHmlhK7pCasTOJU_PTB6tYHCnljITcNs/s1600/oi+koyrdoi+perasan+ton+efrati1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYipTvZ9GIaljr8u7flKBSaiPui34DSQHvl3X6XEueftkHeXnHpdEFgSWmncNJY6x5mj_k5V0mXyuqcw536MKp4MbwRLk_5VbJBXKZvR94jgLuHmlhK7pCasTOJU_PTB6tYHCnljITcNs/s1600/oi+koyrdoi+perasan+ton+efrati1.jpg" /></a></div> <br /> <div> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><i>Το κείμενο</i><i>, δημοσιευμένο στις 5 Ιανουαρίου 2016, περιγράφει με ακρίβεια την παρούσα διάταξη των αντίπαλων δυνάμεων στο βόρεια και βορειοανατολικό μέτωπο του πολέμου στη Συρία. Η ανάλυσή του </i><span style="text-align: right;">Balanche </span><i>καταδεικνύει:</i></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <br /> <ul> <li><i style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;">α) την σαφή υποχώρηση του "Ισλαμικού Κράτους" κάτω από τα συνδυασμένα κτυπήματα των Κούρδων του </i><i style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;"><span lang="EN-US">PYD</span></i><i style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;">, του συριακού στρατού, της ρωσικής αεροπορίας,  </i></li> <li><i><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">β) την ορατή πλέον δυνατότητα των Κούρδων να ελέγξουν όλη σχεδόν τη συνοριακή περιοχή με τη Τουρκία, ενώνοντας τα καντόνια του Κομπάνι και του Αφρίν,</span></i></li> <li><i><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">γ) την αδυναμία της Τουρκίας να επιβάλλει τους όρους της, λόγω της στρατηγικής σημασίας των Κούρδων μαχητών στον πόλεμο κατά του ΙΚ,</span></i></li> <li><i><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">δ) την απρόθυμη αλλά αναγκαία στήριξη της Δύσης προς τους Κούρδους της Συρίας, τόσο για να συνεχίσουν τον πόλεμο κατά των ισλαμιστών, όσο κυρίως για να μην περάσουν ολοκληρωτικά στη ρωσική επιρροή, η οποία έτσι κι αλλιώς υφίσταται.</span></i></li> </ul> </div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <div> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><i>Να σημειωθεί τέλος, ότι από την ημέρα της δημοσίευσης του κειμένου, παρά τις επιφυλάξεις του συγγραφέα του για την πιθανότητα εκδήλωσης του εγχειρήματος, ο συριακός στρατός και οι «Τίγρεις», οι ειδικές δυνάμεις της πολιτοφυλακής, έχουν εξαπολύσει συντονισμένη επίθεση εναντίον του ΙΚ, βόρεια της βάσης </i><span lang="EN-US">Kuwaires</span><i>, και προωθούνται προς την πόλη </i><i><span lang="EN-US">al</span></i><i>-</i><i><span lang="EN-US">Bab</span></i><i>.  <o:p></o:p></i></span></div> </div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: right;"> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">  <o:p></o:p></span></div> </div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <div style="text-align: start;"> <a href="http://www.washingtoninstitute.org/policy-analysis/view/the-die-is-cast-the-kurds-cross-the-euphrates?utm_content=buffer9b2f8&utm_medium=social&utm_source=twitter.com&utm_campaign=buffer" target="_blank"><b><span style="color: #990000;">The Washigton Institute</span></b></a></div> <div style="text-align: start;"> του<b> Fabrice Balanche</b></div> </div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Από τον Οκτώβριο, οι δυνάμεις του «Ισλαμικού Κράτους» στο ανατολικό τμήμα της επαρχίας του Χαλεπιού βρίσκεται υπό πίεση και εξαναγκάζεται σε διάφορα μέτωπα: εναντίον του «Κουρδικού Κόμματος Δημοκρατικής Ένωσης» (<i><span lang="EN-US">PYD</span></i>) και των Αράβων συμμάχων του κοντά στο μεγάλο <b>φράγμα </b><b><span lang="EN-US">Tishrim</span></b>∙ ενάντια στο συριακό στρατό και τη ρωσική αεροπορία γύρω από το στρατιωτικό αεροδρόμιο <span lang="EN-US">Kuwaires</span> και τη λίμνη <span lang="EN-US">al</span>-<span lang="EN-US">Jaboul</span>∙ εναντίον των ανταρτών της «<span lang="EN-US">Jaish</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">al</span>-<span lang="EN-US">Fatah</span>» (που ελέγχεται από την «<span lang="EN-US">Ahrar</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">al</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Sham</span>» και το παρακλάδι της Αλ-Κάιντα «<span lang="EN-US">Jabhat</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">al</span>-<span lang="EN-US">Nusra</span>») στον <b>διάδρομο </b><b><span lang="EN-US">Azaz</span></b>, μεταξύ του Χαλεπιού και των τουρκικών συνόρων∙ εναντίον του ντόπιου πληθυσμού στην <b>πόλη </b><b><span lang="EN-US">Manbji</span></b> (<i>στμ. 30 χλ. δυτικά από τον Ευφράτη</i>), προς την οποία το <span lang="EN-US">PYD</span>  και οι σύμμαχοί του προελαύνουν. Το <span lang="EN-US">PYD</span> έχοντας καταλάβει, την μοναδική για πολλά εκατοντάδες μίλια, άθικτη γέφυρα κατά μήκος του Ευφράτη και με τον συριακό στρατό να κινείται δυναμικά είτε βόρεια είτε δυτικά, μια μεγάλη ομάδα μαχητών του ΙΚ στην περιοχή του Χαλεπιού θα μπορούσε να χάσει την πρόσβασή της στην πρωτεύουσα τους Ράκκα. Αυτή η προοπτική εγείρει το ερώτημα: ποιος θα μπορούσε να ωφεληθεί από την εξάλειψη του Ισλαμικού Κράτους σε αυτό το μέτωπο και πώς;  </span></div> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a></span><br /> <div style="text-align: justify;"> </div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /> </span></div> </div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"> <div style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">ΜΙΑ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΕ ΙΣΧΥΡΗ ΦΥΛΕΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ<o:p></o:p></span></b></div> </div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <div> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Αν και ο πληθυσμός στην επαρχία του ανατολικού Χαλεπιού είναι σήμερα σχεδόν εξ ολοκλήρου σουνιτικός, εντούτοις, διαιρείται μεταξύ διαφόρων εθνικών ομάδων και σε ακόμη περισσότερες υποδιαιρέσεις φυλών και γενών που δημιουργούν ένα δίκτυο βασικής αλληλεγγύης στην επαρχία και στις πόλεις. Οι Άραβες είναι η πλειοψηφία του πληθυσμού αλλά πολλές κουρδικές και τουρκομανικές μειονοτικές ομάδες έχουν αντισταθεί στον εξαραβισμό. Οι <b>Κιρκάσιοι</b> παρ’όλα αυτά, έχουν αφομοιωθεί: η ταυτότητά τους έχει σταδιακά εξασθενήσει από την εποχή που μεταφέρθηκαν από τους Οθωμανούς στην περιοχή αυτή, πριν από 150 χρόνια Οι Χριστιανοί αν και πολυάριθμοι στις συνοριακές πόλεις της <b><span lang="EN-US">Jarabulus</span></b>, στο Κομπάνι και στην Αζάζ έως και την δεκαετία του 1950, έπειτα με τα χρόνια μετακινήθηκαν προς το Χαλέπι και τη Δαμασκό. Η περιοχή είναι σχεδόν αποκλειστικά αγροτική, με το δεύτερο χαμηλότερο δείκτη επιπέδου ανθρώπινης ανάπτυξης μετά από αυτής της κοιλάδας του Ευφράδη. Έχει καταγράψει επί χρόνια υψηλή δημογραφική αύξηση, με μέσο ετήσιο ποσοστό, έως και πριν τον εμφύλιο πόλεμο, 3%. Η περιοχή έχει τρία αστικά κέντρα: την <span lang="EN-US">Al</span>-<span lang="EN-US">Bab</span>, το <span lang="EN-US">Manbji</span><span lang="EN-US"> </span>και την <span lang="EN-US">Jarabulus</span>. Η μοναδική βιομηχανία της περιοχής είναι η τσιμεντοβιομηχανία που κτίστηκε το 2008-2010 από την ευρωπαϊκή εταιρεία <span lang="EN-US">Lafarge</span>. <span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></span></div> </div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /> </span></div> </div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <b><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">«ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΟΥΡΔΙΚΗ»<o:p></o:p></span></b></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Οι Κούρδοι θεωρούν μεγάλα τμήματα αυτής της περιοχής ως δικά τους, συμπεριλαμβανομένης της μακράς ζώνης στα τουρκικά σύνορα –όχι μόνον το ελεγχόμενο από τους Κούρδους <b>καντόνι του Αφρίν</b> στα δυτικά και του Κομπάνι στα ανατολικά, αλλά επίσης και τους τομείς που βρίσκονται ανάμεσά τους και στην παρούσα φάση ελέγχονται από τους αντάρτες ή το ΙΚ. Οι Κούρδοι έχουν παρόμοιες απόψεις για το <span lang="EN-US">Manbij</span>, που βρίσκεται αρκετά νοτιότερα από τα σύνορα. Ακόμη κι εάν ο πληθυσμός είναι σε αρκετές από τις περιοχές κυρίως αραβικός, το <span lang="EN-US">PYD</span><span lang="EN-US"> </span>ωστόσο τις θεωρεί ως «ιστορικά κουρδικές», βασίζοντας προφανώς τα επιχειρήματά του στο Μεσαίωνα και στον <b>Σαλαδίνο</b>.       <o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Κατά συνέπεια, το <span lang="EN-US">PYD</span><span lang="EN-US"> </span>σκοπεύει να εξασφαλίσει την εδαφική συνέχεια μεταξύ του καντονιού Αφρίν και της υπόλοιπης αυτοανακηρυγμένης Κουρδικής περιοχής (<b>Ροτζάβα</b>). Η ομάδα έχει ήδη προσαρτήσει το κυρίως αραβικό διαμέρισμα του <b><span lang="EN-US">Tal</span></b><b><span lang="EN-US"> </span></b><b><span lang="EN-US">Abyad</span></b><b><span lang="EN-US"> </span></b>προς ανατολάς, αλλά θα είναι δύσκολο να επαναλάβει αυτή την επιτυχία σε πιο πολυπληθείς περιοχές, καθώς περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι κατοικούσαν έως το 2010 στις διεκδικούμενες περιοχές της Αζάζ, της Αλ-Μπαμπ, του <span lang="EN-US">Manbij</span><span lang="EN-US"> </span>και της <span lang="EN-US">Jarabulus</span>, συγκρινόμενες με τους 130.000 ανθρώπους στην <span lang="EN-US">Tal</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Abyad</span>. Αν και εκατοντάδες χιλιάδες έχουν καταφύγει στη Τουρκία, οι Κούρδοι θα αντιμετώπιζαν σίγουρα την πρόκληση της ενσωμάτωσης ενός μεγάλου αραβικού πληθυσμού στη Ροτζάβα, για να μην αναφέρουμε τη τοπική μειονότητα των Τουρκομάνων που είναι κάτω από την προστασία της Άγκυρας. <o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Πράγματι, η Τουρκία αρνείται να αφήσει τον έλεγχο όλων των συνόρων στους Κούρδους και έχει προειδοποιήσει αρκετές φορές ότι θα επιτεθεί εάν θα περάσουν τον Ευφράτη, όπως έκανε τον Ιούλιο που βομβάρδισε θέσεις του <span lang="EN-US">PYD</span><span lang="EN-US"> </span>κοντά στην <span lang="EN-US">Jarabulus</span>. Στις 26 Δεκεμβρίου, οι «Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας» (μια ομάδα που συμμετέχουν το <span lang="EN-US">PYD</span><span lang="EN-US"> </span>και οι Άραβες σύμμαχοί του) κατέκτησαν το φράγμα <span lang="EN-US">Tishrin</span>, έπειτα, τρεις μέρες αργότερα, πήραν και το χωριό <b><span lang="EN-US">Abu</span></b><b><span lang="EN-US"> </span></b><b><span lang="EN-US">Qiliqil</span></b> στην άλλη πλευρά του ποταμού, και βρέθηκαν μόνον 12 χιλιόμετρα από το <span lang="EN-US">Manbij</span>. Αν και η πόλη είναι εκτός του βεληνεκούς του τουρκικού πυροβολικού, η Άγκυρα θα μπορούσε να κτυπήσει τις δυνάμεις του <span lang="EN-US">PYD</span> με άλλα όπλα. Το να το κάνει αυτό μπορεί να είναι πολύ δύσκολο σε μια στιγμή που οι Κούρδοι πολεμούν το ΙΚ στα νότια σύνορα της Τουρκίας και όταν η συνοριακή περιοχή που το <span lang="EN-US">PYD</span><span lang="EN-US"> </span>προσπαθεί να ελέγξει είναι κι ο μοναδικός διάδρομος για τους τρομοκράτες του ΙΚ για να περνούν βόρεια προς την Ευρώπη και για τους εθελοντές που έρχονται νότια για να ενταχθούν στο στρατό του στη Συρία. Εντούτοις, η Άγκυρα θα μπορούσε ακόμη να δοκιμάσει να δικαιολογήσει τα κτυπήματα εναντίον των Κούρδων δεδομένων των στενών δεσμών του με το <b>ΡΚΚ</b>. Πράγματι, αν δεν υπάρξει εκεχειρία με την Άγκυρα, η Τουρκία το πιο πιθανό είναι να δράσει προς υπονόμευση των όποιων κουρδικών κερδών στη Συρία.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ακόμη κι έτσι, όμως, το βασικό εμπόδιο για την επίτευξη των στόχων του <span lang="EN-US">PYD</span><span lang="EN-US"> </span>είναι η πρόκληση της κατάκτησης και η διατήρηση μια τόσο μεγάλης αραβικής και τουρκομανικής περιοχής. Θα αποδεχθεί ο τοπικός πληθυσμός την άφιξη των Κούρδων μαχητών; Η κατάσταση μεταξύ Αράβων και Κούρδων στα ανατολικά της επαρχίας του Χαλεπιού είναι σαφώς λιγότερο συγκρουσιακή από ότι στην βορειοανατολική Συρία. Οι πληθυσμός είναι πιο αναμιγμένος στα ανατολικά, και οι μεικτοί γάμοι είναι συχνοί. Επιπλέον το <span lang="EN-US">PYD</span><span lang="EN-US"> </span>έχει δημιουργήσει μια συμμαχία με τις αραβικές πολιτοφυλακές, έτσι οι τοπικές φυλές μπορεί να δείξουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον κυρίαρχο πολιτικό παίκτη, με τον τρόπο που το έκαναν προς το Ισλαμικό Κράτος με γνώμονα το συμφέρον της φυλής.    <o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /> </span></div> </div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"> <div style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">ΤΟ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΘΑ ΠΑΓΙΔΕΥΘΕΙ; <o:p></o:p></span></b></div> </div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Όταν το <span lang="EN-US">PYD</span><span lang="EN-US"> </span>και οι σύμμαχοί του πήραν το <span lang="EN-US">Abu</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Qilqil</span>, κάποιες πηγές υπέδειξαν ότι το ΙΚ μπορεί να εγκαταλείψει και το <span lang="EN-US">Manbij</span>, κυρίως επειδή αντιμετωπίζει μεγάλη εχθρότητα από τους ντόπιους και έτσι θα ήταν αδύνατο να κρατήσει την πόλη εμπρός στην προέλαση των Κούρδων. Στις 12 Νοεμβρίου, οι κάτοικοι του <span lang="EN-US">Manbij</span><span lang="EN-US"> </span>διαμαρτυρήθηκαν για τη <b>βίαιη στρατολόγηση</b> των νέων στο Ισλαμικό Κράτος στο μέτωπο της <span lang="EN-US">Azaz</span>. Και στις 19 Δεκεμβρίου οι ισλαμιστές εκτέλεσαν 14 πολίτες από το φόβο μια εξέγερσης που σιγόβραζε.   <o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Εν τω μεταξύ η επίθεση του <span lang="EN-US">PYD</span><span lang="EN-US"> </span>έχει υποστηριχθεί από τα κτυπήματα του συνασπισμού, δείχνοντας ότι οι κινήσεις του, μερικώς τουλάχιστον, <b>συντονίζονται από τις ΗΠΑ</b> και δεν ήταν μονομερείς αποφάσεις του <span lang="EN-US">PYD</span>. Υπό αυτή την οπτική η προέλαση προς το <span lang="EN-US">Manbij</span><span lang="EN-US"> </span>θα μπορούσε να είναι τμήμα της στρατηγικής να κερδηθεί ξανά η <b>Ράκκα</b>. Εάν το <span lang="EN-US">Manbij</span><span lang="EN-US"> </span>πέσει, η πρωτεύουσα του «<b>Χαλιφάτου</b>» θα μπορούσε τελικώς να απομονωθεί από τα υπόλοιπα εδάφη του ΙΚ στη Συρία. Όλες οι γέφυρες στον Ευφράτη από τα τουρκικά σύνορα νοτίως έως τη <b>λίμνη Άσσαντ</b> έχουν καταστραφεί ή έχουν ελεγχθεί από τους Κούρδους. Αν το <span lang="EN-US">PYD</span><span lang="EN-US"> </span>συνεχίσει την προέλασή του προς το νότο και ο συριακός στρατός ξεκίνησει μια επίθεση προς την <span lang="EN-US">Al</span>-<span lang="EN-US">Bab</span> (<i>στμ. φαίνεται ότι ήδη έχει ξεκινήσει</i>) ή την λίμνη Άσσαντ, μεγάλο πλήθος μελών του ΙΚ θα εγκλωβιστεί στην ανατολική επαρχία του Χαλεπιού.  <o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /> </span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <b><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΠΩΦΕΛΗΘΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ;<o:p></o:p></span></b></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Προς τα δυτικά οι δυνάμεις των ανταρτών που ελέγχουν τον διάδρομο της <span lang="EN-US">Azaz</span> είναι αυτή τη στιγμή σε θέση άμυνας έναντι του ΙΚ, το οποίο έχει καταλάβει από τον Σεπτέμβριο μερικά χωριά στην περιοχή και κινείται αργά προς την <span lang="EN-US">Azaz</span>. Η προτεραιότητα της <b>«</b><b><span lang="EN-US">Jaish</span></b><b><span lang="EN-US"> </span></b><b><span lang="EN-US">al</span></b><b>-</b><b><span lang="EN-US">Fatah</span></b><b>»</b>, που υποστηρίζεται από τους <b>Σαουδάραβες</b> και τη <b>Τουρκία</b>, είναι να υπερασπιστεί την οδό ανεφοδιασμού, προς το ανατολικό Χαλέπι, στα δυτικά ενάντια στους Κούρδους και στο νότο ενάντια στο συριακό στρατό. Ωστόσο, η <b>ρωσική αεροπορία</b> έχει πολλαπλασιάσει τις επιθέσεις της στο διάδρομο <span lang="EN-US">Azaz</span><span lang="EN-US"> </span>και έχει αποδυναμώσει τους αντάρτες, ιδιαίτερα κοντά στο συνοριακό πέρασμα του<b> </b><b><span lang="EN-US">Bab</span></b><b><span lang="EN-US"> </span></b><b><span lang="EN-US">al</span></b><b>-</b><b><span lang="EN-US">Salam</span></b>, κι αν χαθεί αυτός ο δρόμος θα αφήσει τις ανταρτικές μονάδες στις ανατολικές περιοχές σχεδόν απόλυτα περικυκλωμένες από τις δυνάμεις του καθεστώτος. Κάποια βοήθεια θα μπορούσε να εισρεύσει από το δυτικό συνοριακό πέρασμα <b><span lang="EN-US">Bab</span></b><b><span lang="EN-US"> </span></b><b><span lang="EN-US">al</span></b><b>-</b><b><span lang="EN-US">Hawa</span></b>, αλλά η προέλαση του συριακού στρατού γύρω από το Χαλέπι απειλεί κι αυτόν τον δρόμο.  <o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ως εκ τούτου, οι αντάρτες δεν θα είναι οι βασικοί ωφελημένοι από μια υποχώρηση του ΙΚ στην επαρχία του Χαλεπιού, εκτός και τους επιτραπεί να διεξάγουν επιθέσεις από την Τουρκία. Η Άγκυρα δεν επιθυμεί να επέμβει ευθέως στη Συρία, αλλά θα μπορούσε να επιτρέψει σε <b>αντάρτες-πληρεξούσιους</b> να χρησιμοποιήσουν το τουρκικό έδαφος για επιχειρήσεις ενάντια στο ΙΚ στη <span lang="EN-US">Jarabulus</span>, για παράδειγμα, με έμμεσο στόχο να εμποδίσουν τους Κούρδους να καταλάβουν όλα τα σύνορα. Βεβαίως, κάθε τέτοια στρατηγική εξαρτάται από το εάν οι αντάρτες είναι πρόθυμοι να πολεμήσουν το ΙΚ, αλλά και εάν είναι ικανοί να το κάνουν αποτελεσματικά. Εν τω μεταξύ, η πρόσφατη επίθεση του συριακού στρατού στο στρατιωτικό αεροδρόμιο του <b><span lang="EN-US">Kuwaires</span></b><span lang="EN-US"> </span>είχε σκοπό να διασώσει τη φρουρά από τη σφαγή που την περίμενε από το ΙΚ, όπως συνέβη στην <b><span lang="EN-US">Tabqa</span></b>, και να εξασφαλίσει τον <b>δρόμο Χαλεπιού-Σαλαμίγια</b> που απειλείτο από τις επιδρομές του ΙΚ. Έως τώρα, ωστόσο, ο στρατός δεν έχει πρόθεση να εξαπολύσει μια ευρύτερη επίθεση για την ανακατάληψη των ανατολικών περιοχών που έχει απολέσει. Η προτεραιότητά του είναι να εξοντώσει τις ανταρτικές ομάδες μέσα και γύρω από το Χαλέπι. <o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ο Άσσαντ και ο Πούτιν κατάλαβαν ότι δεν θα έπρεπε να ανταγωνισθούν με τους Κούρδους στην κατάκτηση άλλων περιοχών, τουλάχιστον προσωρινά. Αντιθέτως έχουν <b>διευκολύνει τις κουρδικές προσπάθειες</b> βομβαρδίζοντας τους αντάρτες στο διάδρομο του <span lang="EN-US">Azaz</span>. Αλλά εάν η πρόσφατη επίθεση των Κούρδων πετύχει αυτό θα μπορούσε να αλλάξει τη συριακή, ρωσική και ιρανική στρατηγική στην περιοχή. Φτάνοντας στο <span lang="EN-US">Manbij</span>, οι Κούρδοι θα μπορούσαν να παρακινήσουν το συριακό στρατό να επιτεθεί εναντίον του <span lang="EN-US">Al</span>-<span lang="EN-US">Bab</span><span lang="EN-US"> </span>νοτιο-ανατολικά του Χαλεπιού. Οι <b>δύο δυνάμεις θα μπορούσαν τελικώς να συναντηθούν</b>, παγιδεύοντας τις δυνάμεις του ΙΚ όπως περιγράφηκε παραπάνω. Αν και ούτε ο Άσαντ, ούτε οι αντάρτες δείχνουν να είναι σε τέτοια θέση και να ξανακερδίσουν το χαμένο έδαφος από το ΙΚ, ανατολικά από το Χαλέπι, ο τοπικός αραβικός πληθυσμός θα μπορούσε να είναι πιο δεκτικός σε αυτούς παρά στους Κούρδους. <o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /> </span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <b><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">ΛΙΓΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΥΣΗ<o:p></o:p></span></b></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Από τις τρομοκρατικές επιθέσεις του Νοεμβρίου στο <b>Παρίσι</b>, οι Ευρωπαίοι επιμένουν ότι η διαδρομή από τη Τουρκία προς το Ισλαμικό Κράτος και αντιστρόφως πρέπει να κλείσει. Εν τη απουσία μετριοπαθούς Αραβικής σουνιτικής δύναμης ικανής να αναλάβει αυτή την απαίτηση, η Δύση θα προτιμούσε αυτός ο διάδρομος να κλείσει από τους Κούρδους παρά από οργανώσεις που συνδέονται με την «Αλ Κάιντα», όπως η «<span lang="EN-US">Ahrar</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">al</span>-<span lang="EN-US">Sham</span>» ή η «<span lang="EN-US">Jabhat</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">al</span>-<span lang="EN-US">Nusra</span>». Οι Κούρδοι είναι πρόθυμοι να εκπληρώσουν το όνειρό τους για μια <b>ενωμένη Ροτζάβα</b> κατά μήκος των βορείων συνόρων και το να τους αρνηθούμε έστω κάποια πρόοδο προς αυτό το στόχο θα είχε ως αποτέλεσμα να σταματήσει ο μόνος αποτελεσματικός μας σύμμαχος ενάντια στο ΙΚ στη βόρεια Συρία. Εάν η Δύση δεν δουλέψει μαζί τους επί αυτού του στόχου, θα τους σπρώξει στην <b>αγκαλιά της Μόσχας</b>, η οποία έχει ξεκαθαρίσει στο <span lang="EN-US">PYD</span><span lang="EN-US"> </span>ότι είναι εντελώς πρόθυμη να το βοηθήσει. Στην πραγματικότητα, ήδη υπάρχει κανονικός <b>συντονισμός</b> των Κούρδων με τις ρωσικές δυνάμεις στις βόρειες επαρχίες του Χαλεπιού.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Την ίδια ώρα, το να επιτραπεί στο <span lang="EN-US">PYD</span><span lang="EN-US"> </span>να καταλάβει όλη τη συνοριακή γραμμή είναι κάτι απαράδεκτο για τη Τουρκία, και η Δύση χρειάζεται τη βοήθεια της <b>Άγκυρας</b> σε διάφορα μέτωπα, συμπεριλαμβανομένων του προσφυγικού και του αγώνα κατά του ΙΚ. Επομένως, εάν η επίθεση του <span lang="EN-US">PYD</span><span lang="EN-US"> </span>συνεχιστεί προς το <span lang="EN-US">Manbij</span>, και ίσως ακόμη πιο πέρα από την κόκκινη γραμμή της Τουρκίας στον Ευφράτη, οι <b>ΗΠΑ</b> και οι εταίροι τους στο συνασπισμό θα χρειαστεί να είναι προσεκτικοί καθορίζοντας εάν και πως θα στηρίξουν την προέλαση και τι θα πουν ως απάντηση στις τουρκικές διαμαρτυρίες. Από την πλευρά της η Άγκυρα, θα πρέπει να αποφασίσει <b>πόσο μακριά</b> είναι έτοιμη να πάει υπερασπίζοντας την «κόκκινη γραμμή» της, δεδομένων των πολιτικών και διπλωματικών κινδύνων μιας βαθύτερης επέμβασης, επιτιθέμενη μάλιστα στην μοναδική επίγεια δύναμη που έχει επιτυχία έναντι του ΙΚ στη Συρία. Υπ’ αυτή την έννοια, η επίθεση του <span lang="EN-US">PYD</span><span lang="EN-US"> </span>είναι τόσο ξεκάθαρη σημειολογικά όσο και η διάβαση του Ρουβίκωνα από τον Καίσαρα: ο κύβος ερρίφθη.     <o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /> </span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">* <b><i>Ο <span lang="EN-US">Fabrice</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Balanche</span>, είναι αναπληρωτής καθηγητής και διευθυντής έρευνας στο Πανεπιστήμιο 2 της Λυών, και επισκέπτης καθηγητής στο <span lang="EN-US">Washington</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Institute</span>. </i></b>     <o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> </div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"> <div style="text-align: justify;"> <a href="http://sotiriosdemopoulos.blogspot.com.cy/" target="_blank">πηγή</a></div> </div>

Ο κύβος ερρίφθη: οι Κούρδοι πέρασαν τον Ευφράτη

Το κείμενο , δημοσιευμένο στις 5 Ιανουαρίου 2016, περιγράφει με ακρίβεια την παρούσα διάταξη των αντίπαλων δυνάμεων στο βόρεια και βορει...

Διαβάστε την συνέχεια