Η “νέα οπτική” της Ρωσίας στον κόσμο έχει μέγα ενδιαφέρον

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6P2ilizLJO1-L_QVAinehzDXXO5ZN0VtW5uqkjIYMfkqPI1XIhEDenj1LLhds4Ii8SsI17xBKBOx3MnwTvYcdjR4G8he4vAonwDoOYWFcVbNfnHB_f97pjNts9NKhBqRGPNfDD1Vr5gWD/s1600/%25CE%2597+%25E2%2580%259C%25CE%25BD%25CE%25AD%25CE%25B1+%25CE%25BF%25CF%2580%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE%25E2%2580%259D+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A1%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25BF+%25CE%25AD%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25B3%25CE%25B1+%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="342" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6P2ilizLJO1-L_QVAinehzDXXO5ZN0VtW5uqkjIYMfkqPI1XIhEDenj1LLhds4Ii8SsI17xBKBOx3MnwTvYcdjR4G8he4vAonwDoOYWFcVbNfnHB_f97pjNts9NKhBqRGPNfDD1Vr5gWD/s640/%25CE%2597+%25E2%2580%259C%25CE%25BD%25CE%25AD%25CE%25B1+%25CE%25BF%25CF%2580%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE%25E2%2580%259D+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A1%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25BF+%25CE%25AD%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25B3%25CE%25B1+%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BD.jpg" width="640" /></a></div> <br /><br />Ο πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Υποθέσεων της κρατικής Δούμας, του ρωσικού Κοινοβουλίου, Λεονίντ Σλάτσκι, προέβη σε σημαντικές δηλώσεις για τη νέα οπτική της Ρωσίας στον κόσμο, τον νέο τρόπο με τον οποίο βλέπει τις εξελίξεις, δίνοντας έμφαση στον ρόλο της Ρωσίας στον κόσμο και την ενίσχυση της διεθνούς συνεργασίας. <br /><br />Είχε προηγηθεί χθες η υπογραφή της νέας οπτικής της χώρας στον τομέα της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής, μετά τον Φεβρουάριο του 2013 που είχε εγκριθεί η προηγούμενη αναθεώρηση, σε ένα κείμενο το οποίο σύμφωνα με τις ρωσικές πηγές, επικαιροποιεί τους τομείς ενδιαφέροντος, τους στόχους, αλλά και τη μεθοδολογία με την οποία θα πρέπει να κινηθεί το σύστημα εξωτερικής πολιτικής της χώρας, με σκοπό να προσαρμοστεί στις αλλαγές του διεθνούς συστήματος, το οποίο κινείται στην κατεύθυνση παγίωσης του πολυκεντρικού χαρακτήρα.<br /><br />Κομβική επιδίωξη της Μόσχας είναι να δημιουργήσει μια νέα εικόνα για τη χώρα στο εξωτερικό η οποία θα περάσει το μήνυμα ότι η Ρωσία δεν απειλεί, θα επιδιώξει να αποκλιμακώσει τις σχέσεις της με τη Δύση, επιδιώκοντας την από κοινού διαχείριση των μεγάλων προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένης της αντιμετώπισης της μεγάλης απειλής της τρομοκρατίας, η οποία δεν εξαιρεί κανέναν.<br /><br />Ανάμεσα στους νέους στόχους της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής, εμπεριέχεται και η επιτάχυνση της ολοκλήρωσης της Ευρασίας, ένας τομέας ο οποίος είναι σίγουρο ότι… δεν ακούγεται καλά στον αποκαλούμενο ως αγγλοσαξονικό κόσμο, στο μέτρο που συνεχίζει να εξετάζει την παγκόσμια ισορροπία με βάση τα νάματα της «γεωπολιτικής» (geopolitics), καθώς μια βασική μέριμνα ήταν, είναι και κατά τα φαινόμενα θα παραμείνει, η αποτροπή στρατηγικής συνεργασίας δύο ή περισσοτέρων δυνάμεων, καθώς αυτό θα άνοιγε την προοπτική της «κυριαρχίας στην παγκόσμια νήσο».<br /><br />Ένας περαιτέρω πρώτος σχολιασμός της νέας οπτικής της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής, η Ρωσία αφήνει να εννοηθεί ότι θα υποβαθμιστεί κάπως η επισήμανση των απειλών που αντιμετωπίζει με στόχο να ενισχύσει την εικόνα ενός ισχυρού κράτους που περνά την εικόνα βεβαιότητας ότι μπορεί να αντιμετωπίσει ό,τι ήθελε προκύψει, καθώς οι Ρώσοι υπεύθυνοι, δεν μπορεί παρά να είχαν επισημάνει ότι η στάση αυτή ενίοτε δίνει στο εξωτερικό, καλώς ή κακώς, μια αίσθηση συνδρόμου καταδίωξης, που υπονομεύει την εικόνα που επιθυμεί να περάσει η ηγεσία του Κρεμλίνου.<br /><br />Ενδιαφέρον έχει επίσης η επισήμανση από την πλευρά του Λεονίντ Σλάτσκι, ότι η Ρωσία δεν θα αποκαλεί οποιαδήποτε χώρα ως «απειλή για τη διεθνή κοινότητα» και πως θα είναι ανοικτή για συνεργασία σε όλους τους τομείς στη βάση μιας εταιρικής σχέσης, ενός διαλόγου ίσων που σέβεται ο ένας τον άλλον.<br /><br />Πρακτικά, αυτό προδιαγράφει τη στάση της Μόσχας απέναντι σε χώρες όπως για παράδειγμα η Βόρεια Κορέα και το Ιράν. Η απουσία κάθε «καταγγελτικής διάθεσης» από την πλευρά της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής, στόχο έχει να συνεχίσει να αφήνει ανοικτούς τους διαύλους συνεννόησης, ώστε στην προσπάθειά τους να «σπάσουν» τη διεθνή απομόνωση, να μετατρέπονται σε «όπλο» για τη ρωσική διπλωματία, κάτι που κάνει συστηματικά στις σχέσεις με την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να εκμεταλλεύεται και σημαντικές ευκαιρίες οικονομικής συνεργασίας.<br /><br /><a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η “νέα οπτική” της Ρωσίας στον κόσμο έχει μέγα ενδιαφέρον

Ο πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Υποθέσεων της κρατικής Δούμας, του ρωσικού Κοινοβουλίου, Λεονίντ Σλάτσκι, προέβη σε σημαντικές δηλώσεις γ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυταπάτες εναντίον πραγματικότητας: Η Τουρκία in limbo

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYMuXjZM2VFC0VkI-xPOWAc1NbG_x4dbcycRpZfMXpx-mYfptsSBvuHLN__6o7ve_GudOyo590S3Dzwg6zFLONXNdI6wR14axgLIZPAkH_-3L-K67Ze2d07a7-naV9WpS_71DoLevy3jmi/s1600/%25CE%2591%25CF%2585%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25AC%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2582+%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25AF%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2582.+%25CE%2597+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1+in+limbo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYMuXjZM2VFC0VkI-xPOWAc1NbG_x4dbcycRpZfMXpx-mYfptsSBvuHLN__6o7ve_GudOyo590S3Dzwg6zFLONXNdI6wR14axgLIZPAkH_-3L-K67Ze2d07a7-naV9WpS_71DoLevy3jmi/s640/%25CE%2591%25CF%2585%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25AC%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2582+%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25AF%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2582.+%25CE%2597+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1+in+limbo.jpg" width="640" /></a></div> <br />του <b>Κώστα Υφαντή *</b><br />Όταν το AKP ανήλθε στην εξουσία το 2002 κατόρθωσε να οικοδομήσει μία πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική επενδύοντας στην ιδέα ενός αναδυόμενου περιφερειακού ρόλου. Για περίπου μία δεκαετία ο Ταγίπ Ερντογάν προσπάθησε και εν πολλοίς τα κατάφερε να δημιουργήσει την εικόνα ενός ικανού περιφερειακού ηγέτη και διαμεσολαβητή. Με την έκρηξη της λεγόμενης Αραβικής Άνοιξης το αφήγημα αυτό θεωρήθηκε ως ένας κεκκαλυμένος ηγεμονισμός, η αξιοποστία της Τουρκίας και όλο το γεωπολιτικό κεφάλαιο που είχε συσσωρεύσει μέχρι τότε εξανεμίστηκε.<br /><br />Το όραμα του Ερντογάν και του ιδεολογικού μέντορα Αχμέτ Νταβούτογλου υπήρξε εγγενώς αναθεωρητικό. Αν και η πολιτική που ακολουθήθηκε μέχρι το 2011 ήταν πραγματιστική στην εφαρμογή της, μετά από αυτήν την ημερομηνία η Τουρκία συμπεριφέρθηκε ως ένα αναθεωρητικός παράγοντας υποστηρίζοντας αναφανδόν την επικράτηση του Πολιτικού Ισλάμ στην Μέση Ανατολή. Στην Αίγυπτο υποστήριξε την Μουσουλμανική Αδελφότητα ακόμη και μετά την επέμβαση των Αιγυπτιακών Ενόπλων Δυνάμεων, ακόμη και όταν όλες οι χώρες της Μέσης Ανατολής αναγνώρισαν την Κυβέρνηση Σίσι, ενώ στην Συρία υποστηρίζοντας με κάθε τρόπο την αντιπολίτευση διευκόλυνε εμμέσως την επέλαση των πιο ακραίων στοιχείων και του Ισλαμικού Κράτους ως δύναμη εναντίον των Κούρδων και έτσι κατέστη μέρος της εμφύλιας σύγκρουσης ταυτιζόμενη με το σουνιτικό στρατόπεδο.<br /><br />Το «coup de grace» εναντίον της πολιτικής της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή επήλθε όταν το Ισλαμικό Κράτος κατέλαβε την Μοσούλη και λίγο αργότερα πολιόρκησε την κουρδική πόλη Κομπάνι. Η στρατηγική ισορροπία αλλάζει με τις αμερικανικές αεροπορικές επιδρομές προς υποστήριξη των Κούρδων και την αποφασιστικής σημασίας παρέμβαση της Ρωσίας υπέρ του καθεστώτος Άσσαντ. Αυτά τα δύο γεγονότα σφραγίζουν μέχρι τώρα την παρακμή των περιφερειακών φιλοδοξιών της Άγκυρας.<br /><br />Ο μόλις κεκκαλυμένος γεωπολιτικός επεκτατισμός της απαξίωσε όχι μόνο την εξωτερική της πολιτική στη Μέση Ανατολή αλλά αποκάλυψε και το εκκωφαντικό δημοκρατικό έλλειμμα στο εσωτερικό. Η απόπειρα πραξικοπήματος από μια Γκιουλενική χούντα τον Ιουλίο του 2016 που κόστισε την ζωή σε εκατοντάδες πολίτες και στρατιώτες προσέφερε την δυνατότητα και το πρόσχημα στην κυβέρνηση να προχωρήσει χωρίς κανένα δισταγμό σε εκτετατεμένες εκκαθαρίσεις σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής.<br /><br />Η Τουρκία βρίσκεται in limbo. Η ανόητη φιλοδοξία να αναδυθεί η χώρα σε περιφερειακό ηγέτη αποκάλυψε την αυταπάτη για την πραγματική τουρκική ισχύ ενώ πλήγωσε βαθιά την όποια προοπτική εκδημοκρατισμού. Η αντίδραση του Προέδρου Ερντογάν με τις απειλές για μία πλημμυρίδα προσφύγων στην Ευρώπη, την αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάνης ως θεμέλιο της σύγχρονης Τουρκίας αλλά και της περιφερειακής αρχιτεκτονικής της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου και την (προσωρινή;) αποτυχία των συνομιλιών για την επίλυση του Κυπριακού είναι σειρήνα συναγερμού. Ο Τούρκος Πρόεδρος έχει ανάγκη ενός νέου αφηγήματος. Σε μία χώρα όπου η στρατηγική κουλτούρα διαμορφώνεται ιστορικά και από την αντίληψη περί αιώνιων εξωτερικών απειλών, ένα εθνικιστικό κάλεσμα μπορεί να λειτουργήσει συσπειρωτικά ενώ αναγκάζει και το Κόμμα της Εθνικιστικής Δράσης να προσφέρει την κοινοβουλευτική του υποστήριξη σε μια συνταγματική αναθεώρηση που θα καταστήσει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας παντοδύναμο και ελεύθερο από κάθε θεσμικό, δημοκρατικό έλεγχο.<br /><br />Στην Ελλάδα, αυτές οι εξελίξεις είναι λόγος αφύπνισης και επαγρύπνησης. Το ζήτημα είναι αν η χώρα έχει μια ολοκληρωμένη στρατηγική για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις τέτοια που να της επιτρέπει να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε πολιτική και διπλωματική πρόκληση. Όσο και αν ακούγεται περίεργο, η Ελλάδα αυτή την στιγμή είναι η χώρα με την οποία η Τουρκία έχει τις λιγότερο άσχημες σχέσεις. Την ίδια στιγμή, αν η πρόθεση του Προέδρου Ερντογάν είναι αυτή που περιγράφηκε ανωτέρω, η Ελλάδα ίσως αντιμετωπιστεί ως εύκολος στόχος εξαγωγής των εσωτερικών και εξωτερικών αδιεξόδων της Άγκυρας. Απαιτείται ψυχραιμία, σε βάθος σχεδιασμός με βάση το χειρότερο δυνατό σενάριο και αποφασιστικότητα. Σε μία τεταμένη κατάσταση το χειρότερο που μπορεί να κάνει κάποια σοβαρή χώρα είναι να υπακούσει σε μια λογική κλιμάκωσης της έντασης. Και η αποφυγή της κλιμάκωσης δεν συνιστά κατευνασμό!<br /><br /><b><i> *Ο Κώστας Υφαντής είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, Πάντειο Πανεπιστήμιο. </i></b><br /><br /><a href="http://www.amna.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αυταπάτες εναντίον πραγματικότητας: Η Τουρκία in limbo

του Κώστα Υφαντή * Όταν το AKP ανήλθε στην εξουσία το 2002 κατόρθωσε να οικοδομήσει μία πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική επενδύοντας στην ι...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα VS Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNUG6meq3xrT467D2oa6m-L6Ic5hoDTd8EtFG3AoUDPndKcVsjkd7jrKgFO6oSecLoq7SHPI48yDfZZ5XU8ioAfJghpdb-mr9Y2fq_fiif1BexdK2aOMU34fpcuPVG9VJXkswtmwc_9_ol/s1600/%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1+VS+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="318" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNUG6meq3xrT467D2oa6m-L6Ic5hoDTd8EtFG3AoUDPndKcVsjkd7jrKgFO6oSecLoq7SHPI48yDfZZ5XU8ioAfJghpdb-mr9Y2fq_fiif1BexdK2aOMU34fpcuPVG9VJXkswtmwc_9_ol/s640/%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1+VS+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1.jpg" width="640" /></a></div> <br />Βλέπω τον έναν μετά τον άλλον Τούρκο πολιτικό να λένε ότι τα Ελληνικά νησιά και η Θράκη ανήκουν στην Τουρκία, και δεν μπορώ να μην το συνδέσω με την πρόσφατη ακύρωση της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΣΦΑ. <br /><br />Η ΔΕΣΦΑ είναι θυγατρική της ΔΕΠΑ, και είναι το κρατικό δίκτυο φυσικού αερίου. Στην δημοπρασία που είχε γίνει επί Σαμαρά, η Gazprom έκανε το μεγαλύτερο χτύπημα για την ΔΕΣΦΑ, αλλά τελικά η Gazprom έκανε πίσω υπό την πίεση της ΕΕ και της διακυβέρνησης Ομπάμα, προκειμένου να μην ενταθεί η κόντρα ΕΕ-Ρωσίας σχετικά με την παραβίαση της αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας της ΕΕ από την Gazprom. <br /><br />Παρά τις πιέσεις Σαμαρά η Gazprom δεν επανήλθε, παρόλο που είναι δεδομένη η επιθυμία της να αγοράσει το Ελληνικό δίκτυο. Τελικά η ΔΕΣΦΑ κατέληξε στην Αζέρικη SOCCAR, και αυτή ήταν η επιθυμία και της ΕΕ, και της διακυβέρνησης Ομπάμα και της Τουρκίας.<br /><br />Η εκλογή Τραμπ ενδεχομένως να αλλάζει τα πράγματα, αφού μέρος του Δόγματος Τραμπ είναι να τροφοδοτήσει η Ρωσία την ΕΕ με αέριο, ή για την ακρίβεια να σταματήσουν οι ΗΠΑ να προωθούν τα ανταγωνιστικά δίκτυα από το Κατάρ. Αυτό εννοούμε όταν λέμε ότι ο Τραμπ θα δώσει την Συρία στην Ρωσία για να πάρουν οι ΗΠΑ το Ιράκ. Αυτό εννοούμε επίσης όταν λέμε ότι ο Τραμπ δεν θα στηρίξει το ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας, προκειμένου το ΝΑΤΟ να ανοίξει ανταγωνιστικούς στην Ρωσία ενεργειακούς διαδρόμους πχ Κατάρ-Τουρκία-Ευρώπη.<br /><br />Το Δόγμα Τραμπ δεν σημαίνει ότι οι ΗΠΑ παύουν να ενδιαφέρονται για την Ευρώπη. Το Δόγμα Τραμπ σημαίνει ακριβώς το αντίθετο. Το Δόγμα Τραμπ δίνει στην Ρωσία οικονομικά ανταλλάγματα, ώστε αντί να χτυπάνε οι Ρώσοι την ΕΕ να την προστατεύουν (βλέπε πχ Λε Πεν VS Φιγιόν, βλέπε ISIS κλπ).<br /><br />Επομένως ίσως η Ελλάδα να σκεφτεί να δώσει την ΔΕΣΦΑ στην Ρωσία, γιατί αυτή ήταν και η επιθυμία της Ελλάδας. Καταλαβαίνετε ότι αν το Ελληνικό δίκτυο ελέγχεται από μία Ρωσική εταιρεία η Ρωσία θα έχει τον πρώτο λόγο για το αέριο που θα τρέχει σε αυτό το δίκτυο, ενώ αν το Αζερμπαϊτζάν ελέγχει το δίκτυο, το αέριο θα ελέγχεται από το Αζερμπαϊτζάν, και θα φτάνει στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας. Η Ελληνική αγορά καταναλώνει 3 δις κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως και είναι ασήμαντη, αλλά από την Ελλάδα θα φτάνει φυσικό αέριο και στην Ιταλία, η οποία είναι μία μικρή βιομηχανική δύναμη και ένας μεγάλος καταναλωτής φυσικού αερίου.<br /><br />Στο Αζερμπαϊτζάν η Βρετανική BP είναι η βασίλισσα, παρόλο που εκεί βρίσκονται και όλες οι δυτικές εταιρείες, και γι’αυτό και πολλές φορές η Αγγλία έχει φιλική προς την Τουρκία πολιτική, γιατί μέσα από την Τουρκία φτάνει στην Μεσόγειο το πετρέλαιο του Αζερμπαϊτζάν. Έχω πει όμως ότι η Αμερικανική Exxon έχει πάρα πολλά κολλητιλίκια με την Ρωσία, και ο CEO της Rex Tilerman είναι κολλητός του Πούτιν. Άρα και οι Ρώσοι συνεργάζονται με τους Δυτικούς. <br /><br />Και πλέον η Τουρκία είναι μία Ισλαμική Δημοκρατία και δεν έχει για την Δύση την αξία που είχε η Κεμαλική Τουρκία. Είναι λογικό να σκεφτεί κανείς ότι η Ρωσία είναι πλέον πιο ταιριαστός σύμμαχος από την Τουρκία για την Δύση, και γιατί να μην γίνει μία τράμπα και να πάει η Τουρκία με την Κίνα και η Ρωσία με την Δύση? Άρα και η γεωπολιτική και η οικονομία δείχνουν να είναι στο πλευρό της Ρωσίας, τουλάχιστον όπως το βλέπουν οι Αμερικανοί. Ίσως οι Άγγλοι και οι Γάλλοι να βλέπουν διαφορετικά τα πράγματα, αλλά αν δεν τους στηρίξουν οι Αμερικανοί τι μπορούν να κάνουν?<br /><br />Μην ξεχνάτε επίσης ότι η Ρωσία βρίσκεται και στα κοιτάσματα του Ισραήλ μαζί με την Αμερικανική Noble, άρα εκτός από τον αγωγό Ρωσίας-Ουκρανίας-Βουλγαρίας-Ελλάδας η Ρωσία θα μπορούσε να στέλνει στην Ελλάδα και την Βουλγαρία φυσικό αέριο και από τα κοιτάσματα του Ισραήλ και της Αιγύπτου.<br /><br />Το θέμα είναι αν μπορεί η Ελλάδα να προωθήσει δίκτυα ανταγωνιστικά προς την Τουρκία. Από μόνη της η Ελλάδα προφανώς δεν μπορεί γιατί η Τουρκία θα μας σκίσει τα ματάκια. Άρα εξαρτάται από το ποιος στηρίζει αυτή την προσπάθεια. Αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει πρώτα απ’όλα είναι να μην έρθουμε σε σύγκρουση με την ΕΕ και την Ευρωζώνη που είναι οι μεγάλες μας ασπίδες. Όσο είμαστε μέλος της Ευρωζώνης η Τουρκία θα μας κλάσει μία μάντρα.<br /><br />Στην συνέχεια θα πρέπει να δούμε αν έχουμε στην στρατιωτική στήριξη των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Αν όντως δεν ερχόμαστε σε σύγκρουση με την ΕΕ, και έχουμε την στήριξη των ΗΠΑ, και προφανώς της Ρωσίας αφού η Ρωσία θα αγοράσει λογικά την ΔΕΣΦΑ, τότε μπορούμε να πάμε κόντρα στην Ρωσία. Αλλά αν αρχίσουμε να παίζουμε τα παιχνίδια άλλων και να λέμε “πάμε να πάρουμε τη Μπόλη” κλπ την βάψαμε. Εμείς δεν μπορούμε να έχουμε δική μας εξωτερική πολιτική. Μπορούμε να έχουμε επιθυμίες, και αν μας το επιτρέπουν οι διεθνείς συσχετισμοί μπορούμε να προσπαθούμε να τις πραγματοποιήσουμε. Καλό όμως θα ήταν να μην έρθουμε και σε μία κόντρα με την Τουρκία αν αυτό είναι εφικτό, ειδικά την στιγμή που ο Τσίπρας και ο Ερντογάν έχουν γεμίσει τα νησιά με αλληλέγγυους και τζιχαντιστές.<br /><br />Και δεν ξέρω και πως θα επιβιώσει ο Τσίπρας μίας κόντρας με την Τουρκία, αφού σε μεγάλο βαθμό ο Τσίπρας βασίστηκε στις καλές του σχέσεις με την Τουρκία και το Ιράν. Μία ψεύτική κόντρα με την Τουρκία μπορεί να βοηθήσει υπό προϋποθέσεις του κομμουνιστές, γιατί η Τουρκία είναι η καβάτζα τους. Αλλά ο Πάνος Καμμένος είναι άνθρωπος των Ρώσων.<br /><br />Και ακόμη και ο Κοτζιάς που επέλεξε ο Τσίπρας για το Υπουργείο Εξωτερικών είναι κοντά στην Ρωσία. Με αυτόν τον τρόπο οικοδομήθηκε στην Ελλάδα η συμμαχία του τρόμου ανάμεσα στους κομμουνιστές και τους εθνικοσοσιαλιστές. Πήρε ο Καμμένος το Άμυνας, μπήκε ο Κοτζιάς στο Εξωτερικών. Θυμάστε που έγραφαν οι Financial Times ότι αυτοί οι δύο είναι πολύ κοντά στους Ρώσους ολιγάρχες.<div> <br />Επομένως θεωρώ ότι μία αληθινή κόντρα με την Τουρκία δεν συμφέρει τον Τσίπρα, εκτός και αν την στήσει μαζί με τον Καμμένο για να δημιουργήσει πάλι προβλήματα στην ΕΕ μαζί με τον Ερντογάν, όπως έκαναν με το μεταναστευτικό. Μία αληθινή κόντρα με την Τουρκία νομίζω ότι θα έστελνε το Τσίπρα σπίτι του. Πάντως η ακύρωση της πώλησης της ΔΕΣΦΑ στην SOCCAR δεν νομίζω όντως να αρέσει την Τουρκία. Εκτός και αν πάνε και την δώσουν κοψοχρονιά σε καμία εταιρεία που θα σα συμμετέχουν Τούρκοι μαζί με δικά μας λαμόγια.<br /><br />Εικασίες είναι όλα τα παραπάνω. Δεν μπορώ να πω ότι έχω αντιληφθεί τι πραγματικά συμβαίνει.<br /><br /><a href="http://iakovosal.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ελλάδα VS Τουρκία

Βλέπω τον έναν μετά τον άλλον Τούρκο πολιτικό να λένε ότι τα Ελληνικά νησιά και η Θράκη ανήκουν στην Τουρκία, και δεν μπορώ να μην το συνδ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ν. Αναστασιάδης εγκλωβίζει την ελληνική πλευρά

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaGTtwn7xqNMCsUXTDCboaT3h6CqrHAh6wMCKf1Or150ktfF4RfmhIoXzPm6qbXi-pZrwQc2v-wsNq9hi7NOEns7U3OjxuJSUe-xwdem-moADtyDjnk82vCbyw8Bcp5YvXimhqiEUO8qS4/s1600/%25CE%259F+%25CE%259D.+%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25B5%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25BB%25CF%2589%25CE%25B2%25CE%25AF%25CE%25B6%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AC.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaGTtwn7xqNMCsUXTDCboaT3h6CqrHAh6wMCKf1Or150ktfF4RfmhIoXzPm6qbXi-pZrwQc2v-wsNq9hi7NOEns7U3OjxuJSUe-xwdem-moADtyDjnk82vCbyw8Bcp5YvXimhqiEUO8qS4/s640/%25CE%259F+%25CE%259D.+%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25B5%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25BB%25CF%2589%25CE%25B2%25CE%25AF%25CE%25B6%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AC.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Μείζον ζήτημα για την ενιαία εθνική στάση απέναντι στην Τουρκία και στην επιδίωξη επίλυσης του Κυπριακού αποτελεί η ανεξήγητη πρωτοβουλία του προέδρου της Κύπρου Νίκου Αναστασιάδη να αποδεχθεί την τουρκική πρόταση που ανατρέπει την συμφωνημένη διαδικασία αποδεχόμενος μάλιστα Πολυμερή διάσκεψη για λογαριασμό της Ελλάδας χωρίς να έχει υπάρξει προηγούμενη συνεννόηση με την ελληνική κυβέρνηση.<br /><br />Ο κ. Akinci τελεσιγραφικά επιστρέφοντας από την Άγκυρα πριν από δύο ημέρες απαίτησε τον προκαθορισμό «πενταμερούς» διάσκεψης για το Κυπριακό, ως προϋπόθεση για να γίνει η συζήτηση του εδαφικού και άλλων εκκρεμοτήτων. Πρόταση η οποία απορρίφθηκε από την ελληνοκυπριακή πλευρά καθώς οδηγούσε σε ανατροπή της διαδικασίας<br /><br />Τελικά χθες το βράδυ στο δείπνο που παρατέθηκε από τον Espen Barth Eide και την συμμετοχή των δύο ηγετών, ο κ. Αναστασιάδης αποδέχθηκε την τουρκική πρόταση η οποία εγκλωβίζει και την ελληνική πλευρά στον δρόμο που ο ίδιος επέλεξε να ακολουθήσει.<br /><br />Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κ. Αναστασιάδης αποδέχθηκε να γίνει επί διήμερο η συζήτηση για τους χάρτες από τις 9 Ιανουαρίου και, χωρίς να αποτελεί προϋπόθεση η συμφωνία επί όλων των εκκρεμοτήτων, να συγκληθεί μια Διάσκεψη για την οποία δεν υπάρχει καμία απολύτως δέσμευση ότι θα είναι πολυμερής και όχι τετραμερής όπως ζητά η Τουρκία. Η ανακοίνωση του ΟΗΕ εξάλλου παραπέμπει σε Τετραμερή καθώς αναφέρει ότι θα προσκληθούν και όσα άλλα ενδιαφερόμενα μέρη απαιτείται.<br /><br />Ο κ. Αναστασιαδης άγνωστο για ποιους λόγους επέλεξε να αιφνιδιάσει τους πάντες δημιουργώντας ένα επικίνδυνο τετελεσμένο, παραδίδοντας την διαδικασία στις πρωτοβουλίες της τουρκικής πλευράς την στιγμή μάλιστα που διαπιστώνεται η κλιμάκωση της έντασης από την Τουρκία και η πλήρης αμφισβήτηση της ίδιας της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον ίδιο τον Erdogan.<br /><br />Μετά τις συντονισμένες και κατευθυνόμενες διαρροές εναντίον του Νίκου Κοτζιά προκειμένου να υπονομευθεί η καθαρή θέση «όχι Εγγυήσεις, όχι τούρκοι στρατιώτες», ο κ. Αναστασιάδης επιβάλλει στην ελληνική κυβέρνηση μια διαδικασία η οποία όμως δεν αφορά μόνο την Κύπρο αλλά και την Ελλάδα. Καθώς στην Γενεύη, με την γνωστή τουρκική τακτική που δοκιμάσθηκε και στο Μπουργκενστόκ το 2004, με την απειλή του θεαματικού ναυαγίου θα πιεστεί η ελληνοκυπριακή πλευρά να δεχθεί τις απαιτήσεις της Άγκυρας και κατόπιν θα υποχρεωθεί η Αθήνα να εγκρίνει ότι απαιτήσει η τουρκική πλευρά στο θέμα των Εγγυήσεων προκειμένου να μην... υπονομευθεί η λύση.<br /><br />Ένα ναυάγιο η μία κακή λύση είναι δύο ενδεχόμενα τα οποία θα έχουν βαρύτατες συνέπειες για τον ελληνισμό. Ο κ. Αναστασιάδης ελπίζει στο τρίτο σενάριο της καλής λύσης που θα εγκριθεί στα δημοψηφίσματα και θα εφαρμοσθεί άψογα και αρμονικά από την Τουρκία.<br /><br />Δυστυχώς τα γεγονότα δεν φαίνεται να συμφωνούν με τις προσδοκίες του κ. Αναστασιάδη.<br /><br />Δ. Τζανακόπουλος: Χαιρετίζουμε την επανέναρξη των συνομιλιών<br /><br /><i>Η ελληνική κυβέρνηση χαιρετίζει την επανεκκίνηση των δικοινοτικών συνομιλιών για το Κυπριακό, που αποφασίστηκε χθες βράδυ στη Λευκωσία, αναφέρει σε δελτίο Τύπου ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δ. Τζανακόπουλος, χωρίς συγκεκριμένη αναφορά στο ειδικότερο ζήτημα της Πολυμερούς Διάσκεψης και, κυρίως, στο αν η ελληνική πλευρά είχε συμφωνήσει στη σύγκλησή της με τον κ. Αναστασιάδη, πριν ο Κύπριος Πρόεδρος συναινέσει στην επανέναρξη των συνομιλιών.<br /><br />"Η Ελλάδα, σε σταθερό συντονισμό με την Κυπριακή Δημοκρατία, θα συνεχίσει να εργάζεται εντατικά, ώστε να εξαντληθούν όλες οι δυνατότητες εξεύρεσης δίκαιης και βιώσιμης λύσης στο Κυπριακό πρόβλημα.<br /><br />Σε αυτή τη βάση θα εντείνει τις διπλωματικές ενέργειες, μεταξύ άλλων και στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να καταστεί εφικτή η σύγκλιση και στο κρίσιμο θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων στο οποίο εμπλέκεται και για το οποίο έχει επανειλημμένως καταστήσει σαφείς τις θέσεις της".<br /><br />"Μόνο επί τη βάσει αυτής της συνεννόησης, στο πλαίσιο και διμερών ελληνοτουρκικών διαβουλεύσεων, μπορεί να πραγματοποιηθεί πολυμερής Διάσκεψη για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού σύμφωνα με τις Αποφάσεις του ΟΗΕ και της ιδιότητας της Κύπρου ως κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης"</i> καταλήγει ο κ. Τζανακόπουλος.<br /><br /><a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο Ν. Αναστασιάδης εγκλωβίζει την ελληνική πλευρά

Μείζον ζήτημα για την ενιαία εθνική στάση απέναντι στην Τουρκία και στην επιδίωξη επίλυσης του Κυπριακού αποτελεί η ανεξήγητη πρωτοβουλία...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Αθήνα ολοταχώς σε πορεία προς θερμό επεισόδιο με την Άγκυρα; Η βιτρίνα και η αλήθεια!

<br /><br />Tου <b>Δημήτρη Γ. Απόκη*</b><br /><br />Οι τοποθετήσεις του Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, Μελβούτ Τσαβούσογλου, για το θέμα των Ιμίων, δεν πρέπει να εκπλήσσουν πλέον κανέναν, από όσους τουλάχιστον μπαίνουν για λίγο στον κόπο να κοιτάξουν λίγο πιο πέρα από τα ήδη προαποφασισμένα γεγονότα του, έχει πλέον κουράσει, Eurogroup της Δευτέρας, και των δήθεν σκληρών διαπραγματεύσεων για το χρέος και μπλα μπλα μπλα…<br /><br />Σίγουρα, με δεδομένο ότι οι δηλώσεις Ερντογάν, τούρκων Υπουργών, και τουρκικής αντιπολίτευσης, που αμφισβητούν ευθέως και χωρίς περιστροφές την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας, έχουν γίνει καθημερινό ρουτίνα, δεν εκπλήσσουν το Υπουργείο Εξωτερικών, το Υπουργείο Άμυνας, το Μέγαρο Μαξίμου, και την Αντιπολίτευση. Τουλάχιστον έτσι θα πρέπει να είναι, γιατί εάν δεν είναι, τότε το πρόβλημα της χώρας είναι πολύ μεγαλύτερο από ότι φανταζόμαστε ακόμα και εμείς οι γκρινιάρηδες που ασχολούμαστε με πεζά πράγματα όπως είναι τα εθνικά θέματα.<br /><br />Και για να μην ξεχνιόμαστε τα ίδια και χειρότερα λαμβάνουν χώρα και στο εθνικό θέμα της Κύπρου, όπου πέρα από τις δυσμενείς εξελίξεις που εδώ και καιρό δρομολογούνται στο παρασκήνιο, έχει ξεσπάσει και ένας αλληλοσπαραγμός, με βαριές κατηγορίες εναντίον ανθρώπων που για χρόνια έχουν αποδείξει ότι πονάνε πραγματικά τον Ελληνισμό και το Κυπριακό.<br /><br />Θα είναι άδικο σε όλο αυτό το πολύ δυσμενές σκηνικό επί των εθνικών θεμάτων, να μην εξάρει κανείς το ρόλο και τη θαρραλέα στάση του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά. Οι πολιτικές διαφωνίες με τον κ. Κοτζιά, μπορεί να είναι πολλές. Παρόλα αυτά στα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό, λέει τα πράγματα με το όνομά τους και τοποθετείται όπως πρέπει να τοποθετείται ένας σωστός Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας.<br /><br />Στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, η στρατιωτική και πολιτική ηγεσία, σύμφωνα με πληροφορίες προετοιμάζεται, και σωστά, για ένα θερμό επεισόδιο στο άμεσο μέλλον. Σύμφωνα μάλιστα με κάποιες αναλύσεις των εξελίξεων, υπάρχει μια σχολή σκέψης η οποία πιστεύει ότι εάν κάτι συμβεί πριν το 2018, οπότε λόγω των προβλεπόμενων εξοπλισμών της Τουρκίας η ισορροπία δυνάμεων θα αλλάξει δραματικά υπέρ της, η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να εξέλθει νικητής σε ένα επεισόδιο. Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και εάν αυτή η ανάλυση έχει βάση, από τη φύση της είναι παράτολμη με δεδομένο ότι κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το πως θα εξελιχθεί ένα θερμό επεισόδιο.<br /><br />Σε όλο αυτό και περίπλοκο και επικίνδυνο σκηνικό γύρω από τα εθνικά θέματα, ο διεθνής παράγοντας είναι κινούμενη άμμος, γεγονός που καθιστά ακόμα πιο απρόβλεπτες και επικίνδυνες τις εξελίξεις.<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες με την διακυβέρνηση Τράμπ, φαίνεται να μπαίνουν σε μια πορεία, όπου είναι πολύ πιθανό (όχι βέβαιο) να αφήσουν την πρωτοκαθεδρία στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, σε συμμαχικές ευρωπαϊκές δυνάμεις (Γαλλία στρατιωτικά, Γερμανία οικονομικά), με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την πορεία των εθνικών θεμάτων. Αυτό θα το δούμε από το ποιος θα είναι ο Υπουργός Εξωτερικών του Ντόναλντ Τράμπ, διότι το πρόσωπο έχει τη σημασία του και θα καθορίσει τη σχέση του Λευκού Οίκου με την παραδοσιακή γραφειοκρατία του Στέητ Ντιπάρτμεντ.<br /><br />Παράλληλα με την πιθανή by proxy απόσυρση της Ουάσιγκτον, είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η Ρωσία έχει αποφασίσει να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο και μέσα στους σχεδιασμούς της Μόσχας, συμπεριλαμβάνεται και η Ελλάδα. Το πως θα το δούμε στο άμεσο μέλλον. Ήδη η δημιουργία στρατιωτικών βάσεων στη Συρία είναι ένα πρώτο ξεκάθαρο βήμα.<br /><br />Το μόνο σίγουρο είναι ότι βρισκόμαστε στα πρώτα στάδια ενός συνολικού επαναπροσδιορισμού, του γεωπολιτικού σκηνικού, το οποίο είχε διαμορφωθεί στη Γιάλτα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /><br />Η Τουρκία έχει αρχίσει να κινείται αναθεωρητικά, βάση αυτού του υπό διαμόρφωση σκηνικού, με στόχο να βρεθεί σε πλεονεκτική θέση όταν θα έρθει η ώρα να μοιραστεί εκ νέου η τράπουλα στην ευρύτερη περιοχή.<br /><br />Το πάζλ είναι πολύπλοκο και το κάθε κομμάτι του από μόνο του, χρίζει ενδελεχούς ανάλυσης. Είναι βέβαιο ότι ανοίγει μια περίοδος ριζικών ανακατατάξεων στην περιοχή μας, σε μια στιγμή που η χώρα βρίσκεται εγκλωβισμένη στο τυφώνα των μνημονίων, με μια οικονομία διαλυμένη, και ένα κράτος σε παράλυση, βυθισμένο σε μια ανούσια καθημερινή φαγωμάρα η οποία μόνο προβληματισμό για το μέλλον της χώρας δεν δείχνει.<br /><br />Οι οικονομικές κρίσεις με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ξεπερνιούνται. Οι ήττες επί θεμάτων εθνικής κυριαρχίας όχι. Ακόμα και μέσα στη μιζέρια της ζοφερής καθημερινότητας που βιώνουμε, είναι καλό αυτό να το θυμόμαστε και να αρχίσουμε να λειτουργούμε και να σκεφτόμαστε όπως αρμόζει σε τέτοιες στιγμές.<br /><b><i><br />*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης είναι Διεθνολόγος Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University και Δημοσιογράφος</i></b><br /><br /><a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή </a><br /><br /><br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Αθήνα ολοταχώς σε πορεία προς θερμό επεισόδιο με την Άγκυρα; Η βιτρίνα και η αλήθεια!

Tου Δημήτρη Γ. Απόκη* Οι τοποθετήσεις του Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, Μελβούτ Τσαβούσογλου, για το θέμα των Ιμίων, δεν πρέπει να εκπλή...

Διαβάστε την συνέχεια

“Δεν υπάρχει τίποτα να διεκδικήσουμε από τους Έλληνες στο Αιγαίο”, γράφει τουρκική εφημερίδα!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiruSetxdvcF0LUghMYyPdNkOQc19Cr2wREbWjKdFSvfFmPVuAalamWYUtjAw7AEnm8BPWJGfdb6NFixp_qQsykxuWDCK548zc106YL0MMN9C7X8fcdKMTjshha5uu_IatARVwiEIE5pRRi/s1600/%25E2%2580%259C%25CE%2594%25CE%25B5%25CE%25BD+%25CF%2585%25CF%2580%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25AF%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2584%25CE%25B1+%25CE%25BD%25CE%25B1+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE%25CF%2583%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BC%25CE%25B5+%25CE%25B1%25CF%2580%25CF%258C+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25CE%2588%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B5%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%2591%25CE%25B9%25CE%25B3%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25E2%2580%259D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="318" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiruSetxdvcF0LUghMYyPdNkOQc19Cr2wREbWjKdFSvfFmPVuAalamWYUtjAw7AEnm8BPWJGfdb6NFixp_qQsykxuWDCK548zc106YL0MMN9C7X8fcdKMTjshha5uu_IatARVwiEIE5pRRi/s640/%25E2%2580%259C%25CE%2594%25CE%25B5%25CE%25BD+%25CF%2585%25CF%2580%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25AF%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2584%25CE%25B1+%25CE%25BD%25CE%25B1+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE%25CF%2583%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BC%25CE%25B5+%25CE%25B1%25CF%2580%25CF%258C+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25CE%2588%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B5%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%2591%25CE%25B9%25CE%25B3%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25E2%2580%259D.jpg" width="640" /></a></div> <br />Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ<br />Ο έγκριτος αρθρογράφος της εφημερίδας Sabah , Engin Ardıc στην τακτική του στήλη (1/12) επικρίνει τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Kemal Kilicdaroglu , για το θέμα των 18 νησιών που διεκδικεί. Στο άρθρο του με τίτλο “Προκάλεσε Κεμάλ, προκάλεσε” γράφει, μεταξύ άλλων, τα εξής:<br /><br />“Υπάρχει ένα ζήτημα νησιών που έβγαλαν στα καλά καθούμενα στην επιφάνεια. “Μερικά νησιά μας στο Αιγαίο πέρασαν στα χέρια των Ελλήνων”. Όχι, εκείνη η ανόητη βραχονησίδα που ονομάζεται Καρντάκ. ( ορισμένοι διπλωμάτες μας , δούλεψαν την πρωθυπουργό της εποχής , την Τανσού Τσιλέρ. Έπρηξαν την καημένη τη γυναίκα και της προκάλεσαν πολλούς μπελάδες . Θέλησαν μάλιστα να την σπρώξουν σε πόλεμο…)<br /><br />Αργότερα αυτό το επικαλέστηκε ο Dogu Perincek και μερικοί γέροι παλαιοκομμουνιστές.<br /><br />Το ίδιο θέμα το υποστήριξε, σαν να μην υπήρχε κανένα άλλο και το ΜΗΡ (Γκρίζοι Λύκοι).<br /><br />Υπήρχε όμως διαφωνία ως προς τον αριθμό των νησιών. Το ΜΗΡ έκανε εκπτώσεις και αρκέστηκε στα 15 νησιά. Ο Perincek ανέβαζε τον αριθμό τους μέχρι τα 216.<br /><br />Μέχρι τώρα το θέμα είχε ξεχαστεί αφού ο Perincek υπέγραψε συμφωνία ανακωχής με την κυβέρνηση και το ΜΗΡ άλλαξε πολιτική… Τι συνέβη ξαφνικά σαν την κίσσα στα κεραμίδια και πήραμε τον καζμά στο χέρι; Ποιος προσπαθεί να ανασύρει ζητήματα από το πηγάδι; Ποιος πέφτει τόσο χαμηλά και επιχειρεί να διαμορφώσει πολιτική στηριγμένη σε φήμες και σε σούσουρα; Φυσικά ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου.<br /><br />“Χάσαμε 18 νησιά που είχαμε μπροστά στη μύτη μας”, είπε. Ο Κεμάλ μπέη παγίωσε τον αριθμό στα 18 νησιά.<br /><br />“Θέτω στον Μπιναλί Γιλντιρίμ το ερώτημα: δεν θα πάρουμε πίσω αυτά τα νησιά; Είσαι πατριώτης ή όχι;”<br /><br />Ο ελαφρύτερος χαρακτηρισμός που μπορεί να γίνει είναι “πολιτική του όχλου”.<br /><br />Δεν θα αναφέρω βαρύτερο χαρακτηρισμό που αρμόζει στην περίπτωση, γιατί δεν θέλω να βρεθώ στα δικαστήρια με τον Κεμάλ μπέη.<br /><br />Επίσης, δεν αρκέστηκε σε αυτά και έχωσε και τη φράση “πωλούν την Κύπρο”. Αυτό δεν το κάνει ούτε το Dolunya Partisi (Κόμμα Πανσελήνου)<br /><br />Κρίμα Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου<br /><br />Μόνο τα δυτικά σύνορα μας δεν είχαν προβλήματα, τώρα προκάλεσε κι εκεί..<br /><br />Δεν ήμασταν ποτέ στην ιστορία τόσο κοντά, τόσο φίλοι με τους Έλληνες, άντε χάλασε τα τώρα εσύ.<br /><br />Να αρπαχτούμε με τους γείτονες για ασήμαντο ζήτημα και μετά να έρθει η σειρά της Βουλγαρίας. Θα βρείτε και για εκεί ένα πρόσχημα.<br /><br />Δεν φτάνουν τόσοι μπελάδες που έχουμε στο κεφάλι μας ανοίξτε μας κι έναν άλλο.<br /><br />Δεν βρήκες άλλη πληγή να ξύσεις Κεμάλ μπέη; Εξάλλου δεν υπάρχει μια τέτοια πληγή. Πρώτα ανοίγεις την πληγή και μετά τολμάς να την ξύνεις.<br /><br />Αυτή δεν είναι προσφορά στην πατρίδα<br /><br />Φτάνει πια<br /><br />Αυτός ο άνθρωπος είναι επικίνδυνος<br /><br />Δεν είναι επικίνδυνος για την κυβέρνηση. Είναι επικίνδυνος για την αντιπολίτευση.<br /><br />Δεν αρμόζει στο μεγάλο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα τόσο ανίκανος πολιτικός, ένας τόσο κακόμοιρος, μικροπρεπής πολιτικός . Ένας άνθρωπος που μπόρεσε να πει “Τη νύχτα της 15ης Ιουλίου τα ξενοδοχεία ήταν κλειστά”…<br /><br />Θα φέρετε επικεφαλής σας τον Μουχαρρέμ Ιντζέ ή κάποιον άλλον. Να το κάνετε μια ώρα αρχύτερα και να σωθείτε και να μην πέφτετε σε τέτοιες δυσάρεστες καταστάσεις.<br /><br />Μην φοβάστε. Τα Συνέδρια σας είναι ατελείωτα, οι καρέκλες σας πολλές, ατέλειωτοι οι χοροί της κοιλιάς , αλλά οι κοιλιές δεν λιώνουν εύκολα!<br /><br /><a href="http://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

“Δεν υπάρχει τίποτα να διεκδικήσουμε από τους Έλληνες στο Αιγαίο”, γράφει τουρκική εφημερίδα!

Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ Ο έγκριτος αρθρογράφος της εφημερίδας Sabah , Engin Ardıc στην τακτική του στήλη (1/12) επικρίνει τον αρχηγό της α...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί μας ειρωνεύεται το τουρκικό ΥΠΕΞ για τα Ίμια; - Μήπως υπάρχει κάποια μυστική συμφωνία από το 1996 για τα Ίμια;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEii6VhAODB6HIAGgVc8oNikglR2JAS6xbF1DsNwSIJkz2F9x8tvnK-sH6PqbrVhqnGNuKDiRG36R6IUQtuvRA2StS7U1KDsC9mjQ0IufuJC1i6YEjol7ZqTGzY-KLPcqQPg27RPwpmO5Sb7/s1600/%25CE%2593%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AF+%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BD%25CE%25B5%25CF%258D%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25BF+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CE%25A5%25CE%25A0%25CE%2595%25CE%259E+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B1+%25CE%258A%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25B1%253B+-+%25CE%259C%25CE%25AE%25CF%2580%25CF%2589%25CF%2582+%25CF%2585%25CF%2580%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CE%25BA%25CE%25AC%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%25BC%25CF%2585%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BC%25CF%2586%25CF%2589%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B1%253B.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEii6VhAODB6HIAGgVc8oNikglR2JAS6xbF1DsNwSIJkz2F9x8tvnK-sH6PqbrVhqnGNuKDiRG36R6IUQtuvRA2StS7U1KDsC9mjQ0IufuJC1i6YEjol7ZqTGzY-KLPcqQPg27RPwpmO5Sb7/s640/%25CE%2593%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AF+%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BD%25CE%25B5%25CF%258D%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25BF+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CE%25A5%25CE%25A0%25CE%2595%25CE%259E+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B1+%25CE%258A%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25B1%253B+-+%25CE%259C%25CE%25AE%25CF%2580%25CF%2589%25CF%2582+%25CF%2585%25CF%2580%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CE%25BA%25CE%25AC%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%25BC%25CF%2585%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BC%25CF%2586%25CF%2589%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B1%253B.jpg" width="640" /></a></div> <div style="text-align: center;"> <br /></div> <h3 style="text-align: center;"> <span style="color: #0c343d;">Εγγραφη απάντηση του τουρκικού ΥΠΕΞ</span></h3> <div style="text-align: center;"> <b>Το χαβά της η Άγκυρα: Γνωστή η στάση μας για την κυριαρχία στα Ίμια</b></div> <div style="text-align: center;"> <b><br /></b></div> <div style="text-align: left;"> <b><i>Ελενα Καραθάνου</i></b></div> Και ειρωνείες από το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών για την ελληνική αντίδραση: Η γειτονική χώρα έκανε σαν να ενημερώθηκε για πρώτη φορά για τη «γνωστή» θέση μας<br /> <br /> Εμμένει στις απόψεις της η Τουρκία για τον ισχυρισμό της ότι τα Ίμια αποτελούν τουρκικό έδαφος, καθώς σήμερα το υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας προχώρησε σε νέα απάντηση προς την ελληνική πλευρά.<br /> <br /> Συγκεκριμένα, ο εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, Χιουσείν Μουφτούογλου, απάντησε εγγράφως σε ερώτηση αναφορικά με την ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών για τα Ίμια, καθώς ξεκαθάρισε ότι η στάση της Τουρκίας σχετικά με την κυριαρχία πάνω στις βραχονησίδες αυτές είναι γνωστή στη διεθνή κοινότητα από το 1996.<br /> <br /> «Είναι γνωστή στη διεθνή κοινότητα από το 1996 η στάση της χώρας μας αναφορικά με την κυριαρχία πάνω στις βραχονησίδες Ίμια (Καρντάκ αποκάλεσε τις βραχονησίδες ο κ. Μουφτούογλου). Η πολιτική μας θέση δεν έχει αλλάξει πάνω σε αυτό το θέμα» τόνισε ο εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών.<br /> <br /> Από την απάντηση του κ. Μουφτούογλου δεν λείπει η ειρωνεία για την άμεση απάντηση της ελληνικής πλευράς. Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών τόνισε ότι «με τις δηλώσεις περί Ιμιών ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, υπονομεύει τις σχέσεις καλής γειτονίας, αφού το νομικό καθεστώς των νησιών και των βραχονησίδων του Αιγαίου είναι σαφές και έχει καθοριστεί από σειρά Διεθνών Συμφωνιών».<br /> <br /> Ο κ. Μουφτούογλου έδωσε τη δική του απάντηση λέγοντας μεταξύ άλλων ότι «η γειτονική χώρα προέβη σε δήλωση σαν να ενημερώθηκε για πρώτη φορά σχετικά με τη συγκεκριμένη γνωστή θέση μας. Δεν καταλαβαίνουμε το λόγο της δήλωσης αυτής».<br /> <br /> Την Τετάρτη ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου είχε δηλώσει: «Δεν υπάρχει αλλαγή στην πολιτική μας όσον αφορά τα Ιμια. Τα Ιμια είναι τουρκικό έδαφος. Οσο κυβερνάει το AKP δεν έχει υπάρξει αλλαγή στο νομικό και de facto status των νησιών του Αιγαίου».<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γιατί μας ειρωνεύεται το τουρκικό ΥΠΕΞ για τα Ίμια; - Μήπως υπάρχει κάποια μυστική συμφωνία από το 1996 για τα Ίμια;

Εγγραφη απάντηση του τουρκικού ΥΠΕΞ Το χαβά της η Άγκυρα: Γνωστή η στάση μας για την κυριαρχία στα Ίμια Ελενα Καραθάνου Και ειρω...

Διαβάστε την συνέχεια

Δείτε γιατί αγρίεψε ο Ερντογάν - Οι τέσσερις συνεχόμενες στρατηγικές-προσωπικές ήττες του Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmka8bYsp_FC3S5933EpiR290LjbyVpGbUYXEVwUflI0n8AyHOeWfGyztWs7rZgbAI2wJcpPSGc090vtty10Yj-MrN4trnfq4J1IzCzwi_WSz8EA5DXUm-cH8o1_OAm5bACpb7zxbZ8dNJ/s1600/%25CE%2594%25CE%25B5%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25B5+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AF+%25CE%25B1%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B5%25CF%2588%25CE%25B5+%25CE%25BF+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD+-+%25CE%259F%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25AD%25CF%2583%25CF%2583%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25B5%25CF%2587%25CF%258C%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25B5%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AD%25CF%2582-%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2583%25CF%2589%25CF%2580%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AD%25CF%2582+%25CE%25AE%25CF%2584%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmka8bYsp_FC3S5933EpiR290LjbyVpGbUYXEVwUflI0n8AyHOeWfGyztWs7rZgbAI2wJcpPSGc090vtty10Yj-MrN4trnfq4J1IzCzwi_WSz8EA5DXUm-cH8o1_OAm5bACpb7zxbZ8dNJ/s640/%25CE%2594%25CE%25B5%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25B5+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AF+%25CE%25B1%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B5%25CF%2588%25CE%25B5+%25CE%25BF+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD+-+%25CE%259F%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25AD%25CF%2583%25CF%2583%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25B5%25CF%2587%25CF%258C%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25B5%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AD%25CF%2582-%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2583%25CF%2589%25CF%2580%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AD%25CF%2582+%25CE%25AE%25CF%2584%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD+.jpg" width="640" /></a></div> <div class="MsoNormal"> <i><b><br /></b></i></div> <div class="MsoNormal"> <i><b>Του Σάββα Καλεντερίδη</b></i></div> <div class="MsoNormal"> Ο Ερντογάν προσωπικά υπέστη τρεις συνεχόμενες ήττες, στρατηγικής σημασίας, όπως είχε χαρακτηρίσει ο ίδιος του τρεις στόχους που είχε βάλει, με τις εξελίξεις να τον διαψεύδουν, αφού δεν πέτυχε καμία.<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal"> Ο πρώτος στρατηγικός στόχος που είχε θέσει, ήταν η Τουρκία να συμμετέχει στην επιχείρηση της Μοσούλης, αλλά και στις διαπραγματεύσεις που θα ακολουθήσουν μετά την απελευθέρωσή της, για την τύχη της Περιφέρειας Νινευί, της οποίας πρωτεύουσα είναι η Μοσούλη. Η Τουρκία διεκδικούσε ρόλο και στην επιχείρηση και στην διοίκηση της περιφέρειας την επόμενη μέρα, επικαλούμενη το γεγονός ότι η περιοχή αυτή ήταν «τουρκική» μέχρι το 1926, που παραχωρήθηκε στο Βασίλειο του Ιράκ, αλλά και τους τουρκομανικούς πληθυσμούς που κατοικούν εκεί, κυρίως στην πόλη Τελαφάρ.<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal"> Ο ίδιος ο Ερντογάν είχε δηλώσει: «<b>Θα συμμετέχουμε είτε το θέλουν είτε όχι και στην επιχείρηση και στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων</b>».<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal"> Η Τουρκία δεν συμμετέχει στην επιχείρηση απελευθέρωσης και κατά τα φαινόμενα, δεν θα συμμετέχει ούτε στις διαπραγματεύσεις, ούτε στη διοίκηση της περιοχής.<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal"> Άρα, το σκορ μέχρι τώρα είναι 0-1.</div> <a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a>Ο δεύτερος στρατηγικός στόχος, ήταν <b>να μην καταληφθεί η πόλη Τελαφάρ από σιίτες, αλλάζοντας τη δημογραφική δομή και τις ιστορικές ισορροπίες στην πόλη και την περιοχή</b>. Η πόλη αυτή κατοικείται κυρίως από Τουρκομάνους, σουνίτες και σιίτες. Οι δεύτεροι έχουν εκδιωχθεί από τους σουνίτες και από το Ι.Κ., που κατέχει την πόλη τα τελευταία δυόμιση χρόνια. Και είναι στρατηγικός στόχος για την Τουρκία, γιατί η Άγκυρα έχει επενδύσει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια στην εκπαίδευση, τη στρατολόγηση και τον εξοπλισμό σουνιτών Τουρκομάνων, για να απαιτήσουν την επόμενη μέρα αυτονομία για την πόλη και την περιοχή τους. Σ’ αυτήν την αυτόνομη περιοχή, σχεδιάζει να κάνει «κουμάντο» η Άγκυρα.<o:p></o:p><br /> <div class="MsoNormal"> <o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal"> Για να δηλώσει μάλιστα την αποφασιστικότητά της να πετύχει το στόχο αυτό, μετακίνησε την 28^η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία από την Άγκυρα στη Σιλώπη, στα σύνορα με το Ιράκ, σε απόσταση 70 χλμ από την Τελαφάρ, δηλώνοντας επίσημα σε όλους τους τόνους, ότι αν οι σιίτες επιχειρήσουν να καταλάβουν την πόλη, η Τουρκία θα εισβάλει και θα την καταλάβει στρατιωτικά.<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal"> Ήταν τότε που ο πρωθυπουργός του Ιράκ, Ιμπάντι, δήλωσε σε ζωντανή μετάδοση στην κρατική τηλεόραση του Ιράκ, ότι «Αν η Τουρκία εισβάλει στο έδαφός μας, θα θεωρηθεί εχθρός και θα την απωθήσουμε. Όμως θα πρέπει να γνωρίζουν οι Τούρκοι ότι μια τέτοια επίθεση, θα σημάνει και τον διαμελισμό της Τουρκίας».<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal"> Οι σιίτες πριν λίγες μέρες κατέλαβαν το στρατιωτικό αεροδρόμιο της πόλης και περικύκλωσαν την Τελαφάρ. Η Τουρκία όχι μόνο δεν εισέβαλε, αλλά δηλώνει μέσω της πρόσφατης απόφασης του ΣΕΑ, ότι <b>θα επιδιώξει να λύσει το πρόβλημα σε συνεννόηση με την κυβέρνηση της Βαγδάτης</b>.<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal"> Το σκορ μέχρι στιγμής 0-2.<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal"> Ο τρίτος διακηρυγμένος στρατηγικός στόχος, ήταν να μην εγκατασταθούν Κούρδοι μαχητές του ΡΚΚ στην επαρχία Σιντζάρ, των Κούρδων Γεζιντί, που είναι όμορος της Τελαφάρ. Ο Ερντογάν είχε δηλώσει ότι αν εγκατασταθούν, η Τουρκία θα εισβάλει στην περιοχή, για να προστατέψει τα στρατηγικά της συμφέροντα.<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal"> Την εβδομάδα αυτή η κυβέρνηση του Ιράκ, νομιμοποίησε τις ομάδες των μαχητών που οργανώθηκαν από το ΡΚΚ, παρέχοντας επίσημα οπλισμό και μηνιαίο μισθό.<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal"> Η Τουρκία, δεν εισέβαλε στο Σιντζάρ.<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal"> Το σκορ 0-3.<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal"> Ο τέταρτος στόχος, ήταν η «κατάληψη της πόλης Αλ Μπαμπ, με κάθε κόστος», όπως δήλωσε ο ίδιος ο Ερντογάν.<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal"> Όχι μόνο δεν την κατέλαβαν οι Τούρκοι, αλλά έφαγαν μια γερή «κατραπακιά» από τη Συρία, η οποία βομβάρδισε με αεροπλάνα κτίριο των τουρκικών ειδικών δυνάμεων, με τέσσερις νεκρούς και εννιά τραυματίες, κάτι που είναι αδύνατον να έγινε χωρίς την έγκριση της Μόσχας.<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal"> Την ίδια επιχείρηση δήλωσαν επίσημα ότι δεν υποστηρίζουν οι ΗΠΑ.<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal"> Το σκορ είναι 0-4 και δεν είναι τελικό.<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal"> Λεπτομέρειες για τον… αγώνα, στο άρθρο μας της Κυριακής.<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal"> Όμως, να υπογραμμίσουμε κάτι, που είναι εξαιρετικά χρήσιμο, ως συμπέρασμα, για τους στρατηγικούς στόχους που θέτει ο Ερντογάν στην Κύπρο και τα σύνορα της ψυχής του.<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal"> <b>Κανέναν στόχο δεν μπορεί να πετύχει, όταν δεν έχει την σαφή υποστήριξη μιας μεγάλης δύναμης!<o:p></o:p></b></div> <div class="MsoNormal"> <b>Η διαπίστωση αυτή πρέπει να είναι οδηγός για την ελληνική εξωτερική πολιτική και την εθνική μας άμυνα.<span style="color: blue;"><o:p></o:p></span></b></div> <div class="MsoNormal"> <b><a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank"><br /></a></b></div> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δείτε γιατί αγρίεψε ο Ερντογάν - Οι τέσσερις συνεχόμενες στρατηγικές-προσωπικές ήττες του Ερντογάν

Του Σάββα Καλεντερίδη Ο Ερντογάν προσωπικά υπέστη τρεις συνεχόμενες ήττες, στρατηγικής σημασίας, όπως είχε χαρακτηρίσει ο ίδιος του τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Είναι επαρκής η αντιμετώπισή της μόνο μέσω της διπλωματίας;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQyY9Cf5CEVx9aTrgbsDHl1wSIZOKo-yVxuBU9MKMkBl2IxyO7Rrq0TyKJDiLdlO71E9QGDkRGWKYMVmIshKlHyolXNCaNh0CkszvVkii-x3Kb0BzNzrQVrioOGTwOWlTWKOR9hBKKIBHX/s1600/%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1.+%25CE%2595%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25B5%25CF%2580%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AE%25CF%2582+%25CE%25B7+%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2584%25CF%258E%25CF%2580%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25AE+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25BC%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25BF+%25CE%25BC%25CE%25AD%25CF%2583%25CF%2589+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CF%2580%25CE%25BB%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582%253B.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="326" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQyY9Cf5CEVx9aTrgbsDHl1wSIZOKo-yVxuBU9MKMkBl2IxyO7Rrq0TyKJDiLdlO71E9QGDkRGWKYMVmIshKlHyolXNCaNh0CkszvVkii-x3Kb0BzNzrQVrioOGTwOWlTWKOR9hBKKIBHX/s640/%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1.+%25CE%2595%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25B5%25CF%2580%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AE%25CF%2582+%25CE%25B7+%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2584%25CF%258E%25CF%2580%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25AE+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25BC%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25BF+%25CE%25BC%25CE%25AD%25CF%2583%25CF%2589+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CF%2580%25CE%25BB%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582%253B.jpg" width="640" /></a></div> <strong><br /></strong> <strong>Του Ζαχαρία Μίχα*</strong><br /><br /> Η συγκρατημένη ικανοποίηση που διακρίνει κανείς στους αρμόδιους για τη διαχείριση τα της εθνικής ασφαλείας της Ελλάδας κυβερνητικούς παράγοντες, για τη στάση του διεθνούς παράγοντα απέναντι στην Τουρκία, μπορεί να είναι αιτιολογημένη, όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι επαρκής συνθήκη διασφάλισης της εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας της χώρας μας.<br /><br /> Θα ήταν λάθος να μείνει η χώρα στη μάλλον θετική στάση των ΗΠΑ που εμπεριέχουν αιχμές, αν και με άκρως διπλωματικές διατυπώσεις για τον Ερντογάν και την πολιτική του, ή το τηλέφωνο της Μέρκελ στον Ερντογάν αμέσως μετά την επικοινωνία της με τον Αλέξη Τσίπρα, ή τη συνέντευξη Γιούνκερ σε ευρωπαϊκό ιστοχώρο, στην οποία εμφανίστηκε εξαιρετικά δεικτικός – για τα δεδομένα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ασφαλώς – απέναντι στην τουρκική ηγεσία.<br /><br /> Και θα ήταν σφάλμα, διότι όλα αυτά τα δεδομένα δεν αλλάζουν την υπόθεση που παραμένει μία και αναλλοίωτη: Τον τουρκικό αναθεωρητισμό. Ένας αναθεωρητισμός ο οποίος ασχέτως εάν εκτρέφεται από τις εσωτερικές πολιτικές ισορροπίες της Τουρκίας ή όχι, είναι φανερό ότι διαπερνά το σύνολο του πολιτικού συστήματος της Τουρκίας.<br /><br /> Ένα πολιτικό σύστημα, το οποίο ασχέτως του λιγότερο ή περισσότερο φιλοδυτικού του προσανατολισμού, ως σύνολ<strong>ο δείχνει πεπεισμένο ότι έχει τύχει «ιστορικής αδικίας» η οποία πρέπει να «αποκατασταθεί», εν ολίγοις θέτει ζήτημα συνόρων, με έμφαση προς δυσμάς, πιθανότατα διότι θεωρεί την Ελλάδα ως «αδύναμο κρίκο».</strong> <br /> Θωρώντας δε τη χώρα πανταχόθεν βαλλόμενη, <strong>το τουρκικό πολιτικό σύστημα αναζητά προς δυσμάς μια επιτυχία </strong>που ευελπιστεί ότι θα λειτουργήσει συσπειρωτικά στο εσωτερικό, σε μια περίοδο που οι περισσότερες της μιας διαιρέσεις της χώρας έχουν έλθει επικίνδυνα στο προσκήνιο, ως αποτέλεσμα του εξισλαμισμού που επιχειρεί συνειδητά και με σχέδιο ο πρόεδρος Ερντογάν.<br /><br /><br /> Τούτων λεχθέντων η αναζήτηση μιας επιτυχίας που θα λειτουργήσει ως επιβεβαίωση της σημασίας της χώρας και της ισχύος της, ώστε να έρθει πιο κοντά η ρητορική της χώρας με την πραγματικότητα που βιώνει, καθώς οι δρώντες με τους οποίους η Άγκυρα προσπαθεί να πείσει τον εαυτό της ότι συνδιαλέγεται ως μεγάλη δύναμη προασπίζοντας τα συμφέροντά της, ολοένα και περισσότερο αποστασιοποιούνται.<br /><br /> Σε αυτούς τους δρώντες θα μπορούσε να εντάξει κανείς είτε τις ΗΠΑ που αντιμετωπίζουν με πολύ μεγαλύτερη επιφυλακτικότητα την Τουρκία, παρότι είναι καταφανώς ανέτοιμες να «δραπετεύσουν» από την ψυχροπολεμική αντιμετώπισή της ως προπυργίου της Δύσης στην περιοχή, είτε η Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία, έστω καθυστερημένα, δείχνει να αντιδρά στην απροθυμία της Άγκυρας να ενστερνιστεί το «ευρωπαϊκό κεκτημένο», από το οποίο όμως τα τελευταία χρόνια αποκλίνει ολοένα και περισσότερο, παρότι εξακολουθεί να επιδιώκει να γίνει δεκτή με όλες της τις «ιδιαιτερότητες».<br /><br /> Ο έτερος σημαντικό δρων είναι η Ρωσία, η οποία μπορεί να έχει προσεγγίσει με την Τουρκία σε μια προσπάθεια να διχάσει το «δυτικό στρατόπεδο» και να προωθήσει τα οικονομικά και ενεργειακά της συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή, όμως όπως όλα δείχνουν, έχει χαράξει όρια αποδεκτών και μη συμπεριφορών, πάντα με γνώμονα τα συμφέροντά της, όπως για παράδειγμα στο θέμα της παραμονής ή μη του Μπασάρ Αλ Άσαντ στην εξουσία στη Συρία.<br /><br /> Εν ολίγοις, η Τουρκία αισθάνεται στρατηγικά ανασφαλής και εσωτερικά ασταθέστατη, με συμπεριφορά που φέρει χαρακτηριστικά κλασικού συνδρόμου καταδίωξης, με αποτέλεσμα στην προσπάθεια να μην προδώσει τις αδυναμίες της, να ακολουθεί εξαιρετικά επιθετική ρητορική και να επιδεικνύει υπέρμετρη «νευρικότητα», προκαλώντας όμως έτσι τριβές προς κάθε κατεύθυνση.<br /><br /> Στα δεδομένα που αφορούν την ελληνική ασφάλεια, πολλές είναι οι ενδείξεις που οδηγούν σε<strong> αυξημένη πιθανότητα οι σχέσεις της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση να οδηγηθούν σε ρήξη</strong>, με την εξωτερική πολιτική της Άγκυρας και τη ρητορική που τη συνοδεύει σε περιόδους κλιμάκωσης, να εμπεριέχει υπέρμετρο βαθμό απειλητικών αναφορών με στόχο την κατατρομοκράτηση της άλλης πλευράς και την προσαρμογή της στην τουρκική βούληση.<br /><br /> Στην πραγματικότητα ωστόσο, η ηγεσία της γειτονικής χώρας αντιλαμβάνεται ότι ενδεχόμενη υλοποίηση των απειλών θα οδηγούσε σε καταστάσεις και ανατροπές οι οποίες θα μπορούσαν να επιτείνουν ήδη επικίνδυνα αδιέξοδα, οπότε η απόσταση των λόγων με τα έργα παραμένει προς το παρόν σημαντική.<br /><br /> Στην περίπτωση της Ελλάδας, ασφαλώς<strong> η ιδιότητα του μέλους στην Ευρωπαϊκή Ένωση ενισχύει την ελληνική αποτροπή</strong>, ενώ όσο πιο απρόβλεπτη και παρορμητική εξελίσσεται η συμπεριφορά της Τουρκίας, τόσο περισσότερο καθίσταται <strong>αυταπόδεικτος ο ρόλος της Ελλάδας ως πυλώνας σταθερότητας</strong> σε μια εξαιρετικά ταραγμένη περιοχή.<br /><br /> Όμως, η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να είναι «καταναλωτής ασφαλείας» στο πλαίσιο της Ένωσης, καθώς παρά τις όποιες προθέσεις<strong> η αμυντική αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι προς το παρόν ανύπαρκτη</strong>. Στον τομέα αυτό, η Ελλάδα οφείλει να καταβάλει σημαντικές προσπάθειες να πείσει φίλους και εταίρους, ότι η πολυετής αδράνεια στον τομέα της άμυνας οδηγεί σε ένα επικίνδυνο κενό, το οποίο θα έχει αντανάκλαση στην ευρωπαϊκή ασφάλεια, κάτι το οποίο στο παρελθόν δεν γινόταν επαρκώς κατανοητό, ενώ η σημερινή περιφερειακή κατάσταση προσφέρεται για πολύ πιο πειστική επιχειρηματολογία…<br /><br /> Εάν αφεθούν τα πράγματα να διολισθήσουν στον αμυντικό τομέα περαιτέρω, θα αποτελέσει στο τέλος σημαντικό πλήγμα, στο πιο κρίσιμο ενδεχομένως σύνορο της ενωμένης Ευρώπης και μάλιστα θα αφορά μια χώρα η οποία λόγω των ειδικών συνθηκών που παραδοσιακά αντιμετώπιζε, <strong>είχε κατορθώσει να διαθέτει στρατιωτική ικανότητα δυσανάλογη με το μέγεθός της και θα μπορούσε τώρα που έχει έρθει η ώρα να συμβάλει αποφασιστικά στα σχέδια ανάπτυξης κοινής ευρωπαϊκής άμυνας.</strong><br /><br /><strong>Η Ευρωπαϊκή Ένωση που βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι, έχει και αυτή ευθύνη για την ασφάλεια της Ελλάδας</strong>, ασχέτως του πόσο ανεπαρκείς αποδείχθηκαν όλοι όσοι επέμεναν τις παρελθούσες δεκαετίες ότι είχαμε λύσει όλα μας τα προβλήματα λόγω της συμμετοχής μας στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και καλούσαν για μαζική μείωση των αμυντικών δαπανών.<br /><br /> Τα πράγματα είναι εξαιρετικά πιο πολύπλοκα από τη συνήθη δικαιολογία της διαφθοράς στα εξοπλιστικά προγράμματα, λες και ήταν η μόνη – ή ακόμα και κύρια – εστία εκμαυλισμού και διασπάθισης κονδυλίων στη μεταπολιτευτική Ελλάδα. Σήμερα η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο και περαιτέρω ολιγωρία θα οδηγήσει σε μαζική κατάρρευση της αποτρεπτικής αξιοπιστίας της χώρας στο στρατιωτικό πεδίο.<br /><br /> Προέχει ασφαλώς να αντιληφθούν το πρόβλημα οι Έλληνες κρατούντες -καθότι ακόμα και αυτό εξακολουθεί να είναι συχνά το ζητούμενο- ότ<strong>ι στο κοντινό μέλλον οι ανάγκες απλώς για τη διατήρηση κύριων οπλικών συστημάτων στα οποία στηρίζει η χώρα την αμυντική της ισχύ (π.χ. μαχητικά αεροσκάφη, άρματα μάχης, πολεμικά πλοία) θα μεταφράζονται σε κόστος πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ, ενώ η άμυνα της χώρας απλώς θα έχει καταρρεύσει.</strong><br /><br /> Οι συντηρήσεις των συστημάτων με τον ορθό – προβλεπόμενο από τους κατασκευαστές τρόπο, οι αναβαθμίσεις στο μέσον του επιχειρησιακού τους βίου και κυρίως η προπτική εξάντλησης του επιχειρησιακού βίου συστημάτων που απειλεί πλέον τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, είναι δαπάνες εν πολλοίς ανελαστικές και όσο μια χώρα τις ετεροχρονίζει, απλά θα συσσωρεύει τα προβλήματα.<br /><br /> Όταν τελικά οδηγηθεί το αμυντικό σύστημα της χώρας σε κατάρρευση, ακόμα και αν υπάρχουν τα δισεκατομμύρια ευρώ που θα απαιτούνται – θα μετρούνται σε δεκάδες και μόνο για την αποκατάσταση της ισχύος που κάποτε υπήρχε, όσο κι αν πολλοί δεν το αντιλαμβάνονται – θα έχει ανοίξει μέχρι την αποκατάσταση ένα εξαιρετικά επικίνδυνο «παράθυρο», τρωτότητας για την Ελλάδα, ευκαιρίας για τον όποιο αντίπαλο.<br /><br /><strong>Η δημιουργία του αμυντικού ταμείου της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να τραβήξει την προσοχή των αρμοδίων</strong> και να καλλιεργηθεί συστηματικά το έδαφος για αλλαγή του «λογιστικού» τρόπου αντιμετώπισης του οικονομικού προβλήματος της χώρας, τουλάχιστον στο είπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.<br /><br /><strong>Σε τελική ανάλυση, όλοι όσοι κόπτονται για την επιστροφή της χώρας σε ανάπτυξη, δεν μπορεί να μην αντιλαμβάνονται ότι -για παράδειγμα- ένα ναυπηγικό πρόγραμμα, ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού μαχητικών αεροσκαφών ή/και προμήθειας νέων, θα αναζωογονούσε τομείς της οικονομίας</strong> οι οποίοι θα μπορούσαν να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας υψηλής εξειδίκευσης περιορίζοντας τη «διαρροή εγκεφάλων», το γνωστό «brain drain», θα συνεισέφεραν στο ΑΕΠ της χώρας και θα εξασφάλιζαν τεχνολογία, πάντα υπό την προϋπόθεση της ορθολογικής διαχείρισης.<br /><br /> Αφού λοιπόν πρώτα εγερθεί η κυβέρνηση της χώρας και αντιληφθεί το επικίνδυνο αδιέξοδο στο οποίο ταχέως οδεύουμε, μαζί με τους λιγότερο ή περισσότερο επιτυχείς χειρισμούς για την ενίσχυση της διπλωματικής διάστασης της ελληνικής αποτροπής, θα πρέπει να τεθεί το θέμα της ελληνικής άμυνας μετ’ επιτάσεως, τονίζοντας ότι υπάρχουν χώρες το παράδειγμα των οποίων αποδεικνύει, ότι η επένδυση στην άμυνα -την οποία δεν μπορύμε να αποφύγουμε- μπορεί να εξελιχθεί σε μια εξαιρετικά παραγωγική επένδυση, υψηλής προστιθέμενης αξίας.<br /><br /> Την ίδια στιγμή όμως, <strong>η χώρα θα πρέπει να αναζητήσει ρόλο και να αναλάβει τις ευθύνες της στο πλαίσιο της -υπό δημιουργία- κοινής ευρωπαϊκής άμυνας. </strong>Διότι θα είναι τουλάχιστον αντιπαραγωγικό να χρησιμοποιεί η χώρα επιχειρηματολογία που ανάγει την ελληνική άμυνα και στο ευρωπαϊκό πλαίσιο διεκδικώντας γεωπολιτικό ρόλο και την ίδια στιγμή να ξεσηκώνονται οι πάντες όταν πρόκειται για κάποια άλλη αποστολή, όχι κατ’ ανάγκη πολεμική, πέραν αυτής της προάσπισης της ελληνικής εδαφικής ακεραιότητας.<br /><br /> Έτσι οικοδομούνται οι πραγματικές συμμαχικές σχέσεις που είναι αξιοποιήσιμες την κρίσιμη στιγμή. Εάν έχεις γίνει ως κράτος, με τον αμυντικό σου μηχανισμό, απαραίτητος και στο ευρωπαϊκό επίπεδο, θα έχεις διαπραγματευτική δύναμη να εξασφαλίσεις την υποστήριξη που θα μπορούσε να κρίνει την έκβαση μιας μεγάλης κρίσης, ή ακόμα και απλώς να περιορίσει τη ζημία.<br /><br /> Αυτό φυσικά από μόνο του δεν αρκεί. Ακόμα κι αν η Ελλάδα έπειθε τους πάντες για την ανάγκη αλλαγής «πολιτικής συνταγής», προφανώς θα έπρεπε να προβεί σε κινήσεις που θα αντιμετώπιζαν τη σπατάλη στις Ένοπλες Δυνάμεις, όπως για παράδειγμα η διατήρηση μη ορθολογικής από οικονομικής– τουλάχιστον – απόψεως δομής η οποία δεν μπορεί να συντηρείται στις σημερινές συνθήκες, αφού υπονομεύει – μέσω της αποστέρησης πολύτιμων κονδυλίων σε εποχές ισχνών αγελάδων – την ομαλή λειτουργία των μέσων και του προσωπικού επί του οποίου στηρίζεται πρωτίστως η εθνική άμυνα και η αποτροπή της χώρας.<br /><br /> Σε ένα δεύτερο επίπεδο, εάν η Ελλάδα αποφάσιζε να κάνει τις τομές που θα έπρεπε για να αποκτήσει μια πραγματική δημόσια διοίκηση και στο κατάλληλο μέγεθος, προφανώς το υπουργείο Εθνικής Άμυνας δεν θα μπορούσε και δεν θα έπρεπε να εξαιρεθεί. Εκτός κι αν επιλεγεί να συνεχιστεί η πρακτική δεκαετιών που οδήγησε τελικά τη χώρα σε χρεοκοπία, η οποία όμως είναι ηλίου φαεινότερο ότι θα οδηγήσει αργότερα ή γρηγορότερα σε ακόμα μεγαλύτερες της οικονομικής, εθνικές τραγωδίες.<br /><br /><strong><strong style="font-style: italic!important;">*Ο Ζαχαρίας Μίχας είναι διευθυντής μελετών στο <a href="http://i-sda.eu/main/" target="_blank">Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας</a> (ΙΑΑΑ-ISDA)</strong></strong><br /> <strong><strong style="font-style: italic!important;"><br /></strong></strong> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τουρκία: Είναι επαρκής η αντιμετώπισή της μόνο μέσω της διπλωματίας;

Του Ζαχαρία Μίχα* Η συγκρατημένη ικανοποίηση που διακρίνει κανείς στους αρμόδιους για τη διαχείριση τα της εθνικής ασφαλείας της Ελλάδας...

Διαβάστε την συνέχεια