Το casus belli και η κατοχή της Κύπρου δεν φράσσουν τον δρόμο της Τουρκίας σε εξοπλισμούς και στην ένταξη.

<img height="515" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/06/image-3.png?resize=616%2C496&ssl=1" width="640" /><br /><br /><b>Σάββας Ιακωβίδης</b><br /><div>Η Τουρκία, η οποία απειλεί την Ελλάδα και την Κύπρο, κατέχει και εποικίζει ευρωπαϊκό έδαφος, διατηρεί το casus belli, δεν αποκρύβει τα κατακτητικά σχέδιά της στη Δυτ. Θράκη, στο Αιγαίο και στην Κύπρο, είναι τώρα ομοτράπεζος στην άμυνα και στην ασφάλεια της Ευρώπης! Αθήνα και Λευκωσία, να το καταλάβουν: Η Τουρκία θα γίνει τόσο απαραίτητη για την άμυνα της Ευρώπης, ώστε κάποια στιγμή θα απαιτήσει και θα ενταχθεί στην ΕΕ. Ας αρχίσουν, έστω και τώρα, να προετοιμάζουν την αντίδρασή τους. Όχι μόνο με το Δίκαιο, αλλά και διά της ισχύος!<br /><br />Ο ισχυρότερος δεσμός της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, τώρα, είναι η δυνατότητα της πρώτης να παράγει όπλα που η Ένωση έχει άμεση ανάγκη. Η Τουρκία έχει τον δεύτερο ισχυρότερο στρατό του ΝΑΤΟ μετά τις ΗΠΑ. Πρόσφατα, η εισβολική, κατοχική της Κύπρου, χώρα, αναδείχτηκε, ξανά, σε πληρεξούσιο… ειρηνοποιό των ΗΠΑ και της ΕΕ, στο Ουκρανικό και στη Μέση Ανατολή. Έστω και καθυστερημένα, η ΕΕ αποφάσισε να επανεξοπλιστεί διά τον φόβον πιθανής εισβολής από τη ρωσική άρκτο. Τον περασμένο Μάρτιο, η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, πρότεινε ένα σχέδιο για επανεξοπλισμό της Ευρώπης.<br /><br />Τα κράτη μέλη θα μπορούν ν’ αξιοποιήσουν έως και 800 δισεκατομμύρια ευρώ για τη χρηματοδότηση μαζικής αύξησης των αμυντικών δαπανών, αφότου η Ουάσιγκτον ανέστειλε κάθε στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία, ασκώντας πίεση στην ΕΕ να αυξήσει τη δική της βοήθεια. «Βρισκόμαστε σε μια εποχή επανεξοπλισμού και η Ευρώπη είναι έτοιμη να αυξήσει μαζικά τις αμυντικές της δαπάνες, τόσο για ν’ ανταποκριθεί στη βραχυπρόθεσμη ανάγκη να δράσει και να στηρίξει την Ουκρανία, αλλά και για ν’ αντιμετωπίσει τη μακροπρόθεσμη ανάγκη ν’ αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη για τη δική μας ευρωπαϊκή ασφάλεια», δήλωσε η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (4/3/2025).<br /><br />Μετά τις δηλώσεις της Φον ντερ Λάιεν, οι εξελίξεις ήταν καταιγιστικές. Λίγες μέρες αργότερα (12/3/2025), ο Πρωθυπουργός της Πολωνίας, Τουσκ, πήγε στην Άγκυρα για να συζητήσει συμμετοχή της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή άμυνα και ασφάλεια. Ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών, Φιντάν, εξήγησε κυνικά πώς η Τουρκία εννοεί αυτήν τη συμμετοχή. Σε συνέντευξή του, είπε: «Καθώς εξελίσσονται πιο ρεαλιστικά γεγονότα, θα προχωρήσουμε σε μια διαδικασία διαπραγμάτευσης. Αν, λοιπόν, προσφέρουμε κάτι, σίγουρα θα ζητήσουμε κάτι σε αντάλλαγμα». Αυτό το αντάλλαγμα δεν θα είναι μόνο επιδοτήσεις αλλά κυρίως απαιτήσεις στο Αιγαίο, στην Κύπρο και, φυσικά, για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ.<br /><br />Ο Φιντάν είπε ότι η ένταξη «εξακολουθεί ν’ αποτελεί στρατηγική προτεραιότητα για εμάς και η προοπτική μας για την ένταξη στην ΕΕ δεν έχει αλλάξει. Στο νέο μεταβαλλόμενο σύστημα ασφαλείας, μπορώ να πω ότι αναμένονται γνήσιες συζητήσεις και καλοπροαίρετες πρωτοβουλίες για το πώς θα προχωρήσουν οι σχέσεις Τουρκίας-Ευρωπαϊκής Ένωσης ή οι σχέσεις Τουρκίας-ευρωπαϊκών χωρών. Αν, λοιπόν, προσφέρουμε κάτι, σίγουρα θα ζητήσουμε κάτι σε αντάλλαγμα». Την περ. Τρίτη (27/5/2025), το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της ΕΕ ενέκρινε το νέο χρηματοδοτικό «εργαλείο» δανειοδότησης «SAFE», ανοίγοντας παράθυρο για τη συμμετοχή, υπό όρους, και τρίτων χωρών, περιλαμβανομένης της Τουρκίας.<br /><br />Μέσω του «SAFE», η ΕΕ προγραμματίζεται να διαθέσει έως και €150 δισεκατομμύρια, τα οποία θα εκταμιευθούν στα ενδιαφερόμενα κράτη-μέλη. Ο εκπρόσωπος της Επιτροπής αρμόδιος για θέματα άμυνας δήλωσε: «Λάβαμε ήδη σοβαρά υπόψη τις ανησυχίες που εγείρουν κάποια κράτη-μέλη (εννοεί την Ελλάδα και την Κύπρο), όταν προτείναμε το SAFE. Το Άρθρο 16 είναι σαφές. Η συμμετοχή μιας τρίτης χώρας μπορεί ν’ αποκλειστεί, αν η εν λόγω τρίτη χώρα θέτει άμεση απειλή στην άμυνα ή την ασφάλεια ενός κράτους-μέλους της ΕΕ ή σε ολόκληρη την ΕΕ». Η Τουρκία εδώ και δεκαετίες απειλεί την Ελλάδα και την Κύπρο. Απειλεί την άμυνα και την ασφάλειά τους με επιθετικές ενέργειες και μη συγκαλυπτόμενες κατακτητικές προθέσεις.<br /><br />Όταν η Ελλάδα κύρωσε τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (Ν. 2321/1995), δήλωσε ρητά ότι επιφυλάσσεται ν’ ασκήσει σε οιοδήποτε χρόνο το δικαίωμά της να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της μέχρι τα 12 ν.μ. Ως αντίδραση, η τουρκική Βουλή εξουσιοδότησε με ψήφισμά της (8/6/1995) την τουρκική κυβέρνηση, εν λευκώ και στο διηνεκές, να κηρύξει πόλεμο (casus belli) στην Ελλάδα σε περίπτωση που η τελευταία επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της πέραν των 6 ν.μ. Έκτοτε, η Τουρκία διατηρεί απέναντι στα μικρασιατικά παράλια ετοιμοπόλεμη τη στρατιά του Αιγαίου. Εφηύρε το λεγόμενο «Δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας», διά του οποίου διεκδικεί το μισό Αιγαίο και την ΑΟΖ Ελλάδος και Κύπρου. Συνομολόγησε το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, εμποδίζει την ηλεκτρική διασύνδεση Κύπρου-Κρήτης, συνεχίζει την κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας, κράτους-μέλους της ΕΕ, και δεν την αναγνωρίζει. Διεκδικεί ρόλο ρυθμιστή και νταή στην περιοχή της Αν. Μεσογείου.<br /><br />Σε συνέντευξη στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ Ελλάδος (23/5/2025), ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης έθεσε θέμα άρσης του casus belli από την Τουρκία: «Eίναι σαφές ότι αν η Τουρκία επιθυμεί να μπει στα χρηματοδοτικά εργαλεία της ευρωπαϊκής άμυνας, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και οι δικαιολογημένοι προβληματισμοί και της Ελλάδας και της Κύπρου. Είναι 30 χρόνια από τότε που η Τουρκική Εθνοσυνέλευση ψήφισε το περιβόητο casus belli. Νομίζω ότι, 30 χρόνια μετά, έχει έρθει η ώρα να ζητήσουμε ευθέως από τους Τούρκους φίλους μας να το βγάλουν από το τραπέζι». Η οργίλη αντίδραση των Τούρκων ήταν αναμενόμενη, αλλά… Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, παρακάμπτοντας αρχές και νόμους της ΕΕ, άνοιξε διάπλατα το παράθυρο στην κατοχική Τουρκία να ενταχθεί στην ευρωπαϊκή άμυνα.<br /><br />Ακόμα μια φορά, οι εταίροι μας επιδίδονται φαρισαϊκά στην πολιτική των δύο μέτρων και των δύο σταθμών. Παρά τις αντιδράσεις και τις θέσεις της Αθήνας και της Λευκωσίας, ώστε να υπάρχει ομοφωνία στη λήψη αποφάσεων για τρίτα κράτη, που θα εμπλακούν στην ευρωπαϊκή άμυνα, η Τουρκία ήδη εισέβαλε αποφασιστικά αφού με εξαγορές ιταλικών αμυντικών εταιρειών, και συμφωνίες που υπέγραψε με την Ιταλία, απέκτησε πρόσβαση. Είναι εξωφρενικά αισχρό και ενδεικτικό της υποκρισίας εταίρων μας, της κατάρρευσης των αρχών τής ΕΕ και της παταγώδους αποτυχίας του ελληνικού-κυπριακού κατευνασμού και των «ήρεμων νερών»:<br /><br />Η Τουρκία, η οποία απειλεί την Ελλάδα και την Κύπρο, κατέχει και εποικίζει ευρωπαϊκό έδαφος, διατηρεί το casus belli, δεν αποκρύβει τα κατακτητικά σχέδιά της στη Δυτ. Θράκη, στο Αιγαίο και στην Κύπρο, είναι τώρα ομοτράπεζος στην άμυνα και στην ασφάλεια της Ευρώπης! Αθήνα και Λευκωσία, να το καταλάβουν: Η Τουρκία θα γίνει τόσο απαραίτητη για την άμυνα της Ευρώπης, ώστε κάποια στιγμή θα απαιτήσει και θα ενταχθεί στην ΕΕ. Ας αρχίσουν, έστω και τώρα, να προετοιμάζουν την αντίδρασή τους. Όχι μόνο με το Δίκαιο, αλλά και διά της ισχύος!<br /><br /><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a></div><div><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Το casus belli και η κατοχή της Κύπρου δεν φράσσουν τον δρόμο της Τουρκίας σε εξοπλισμούς και στην ένταξη.

Σάββας Ιακωβίδης Η Τουρκία, η οποία απειλεί την Ελλάδα και την Κύπρο, κατέχει και εποικίζει ευρωπαϊκό έδαφος, διατηρεί το casus belli, δεν α...

Διαβάστε την συνέχεια

Διαρκείς ήττες παντού!. Λυκοφιλία η συμμαχία με τον Εl Sisi που μας… εξαπάτησε, υποβάθμιση Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο.

<img height="440" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/35aa5561c745f6ffdaf10b7119d11357_XL.jpg" width="701" /><br /><br /><div>Το περιστατικό με την Μονή Αγίας Αικατερίνης στο όρος Σινά είναι σοβαρό.<br />Οι Αιγύπτιοι αθετούν την συμφωνία που είχαν κάνει τον περασμένο Δεκέμβρη μετά από συνάντηση του Αιγύπτιου Προέδρου Αl Sisi με τον Έλληνα Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη για το καθεστώς της Μονής όπου τότε έπαιρνε διαβεβαιώσεις ότι η Μονή θα ανήκει και ως ιδιοκτησία στους μοναχούς.<br /><br />Τι έλεγε η συμφωνία<br /><br />Η συμφωνία έλεγε «τα κτίρια, τα οικόπεδά, και οι εκκλησίες αποτελούν ιδιοκτησία της μονής που ανήκει στο ελληνορθόδοξο δόγμα». Επομένως, η απόφαση του αιγυπτιακού εφετείου συνιστά ανατροπή αυτής της διακρατικής πολιτικής συμφωνίας.<br />Δεδομένου ότι στην Αίγυπτο η Δικαιοσύνη είναι πλήρως ελεγχόμενη από το καθεστώς Al Sisi, είναι προφανές ότι η Αίγυπτος τραβάει το χαλί στην Ελλάδα.<br />Η συμμαχία με την Αίγυπτο που «χτίζεται» τόσα χρόνια δεν είναι τίποτα άλλο από μία λυκοφιλία με πενιχρά αποτελέσματα.<br /><br />Οι Αιγύπτιοι θέλουν τη Μονή για τουριστικούς λόγους<br /><br />Εάν ένα ζήτημα ήσσονος σημασίας δεν μπορεί να διευθετηθεί υπηρεσιακά και χρειάζεται η παρουσία του υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη στην Αίγυπτο, τότε τι να περιμένει κανείς για τα πιο σημαντικά;<br />Στην ουσία οι Αιγύπτιοι θέλουν να αλλάξουν το καθεστώς και να εκμεταλλεύονται τουριστικά τους χώρους έξω από τη Μονή, αφήνοντας τους μοναχούς να λειτουργούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα χωρίς να μπορούν να αξιοποιούν τους χώρους προς το ζειν.<br />Τα όσα διαβεβαίωνε μετά την αποκάλυψη του περιστατικού η Αιγυπτιακή αρχή είναι στάχτη στα μάτια και είναι γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση παίζει με τις λέξεις για να μην παραδεχτεί άλλη μία ήττα στην σκακιέρα της Νοτιανατολικής Μεσογείου.<br />Και το ερώτημα είναι γιατί; Υπάρχει εντεινόμενη συζήτηση του Al Sisi με την Άγκυρα;<br /><br />Η Ελλάδα επένδυσε σε «κακά» χαρτιά, Sisi και Νetanyahu<br /><br />Η ελληνική διπλωματία μετράει ήττες παντού. Η πόντιση του καλωδίου για την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ που δεν έγινε ποτέ διότι η Άγκυρα απείλησε με θερμό επεισόδιο, η αποδοχή της Τουρκίας από τους Ευρωπαίους ως προτιμητέου εταίρου για την ασφάλεια και την κοινή άμυνα, το αβέβαιο βέτο της Ελλάδας για την συμμετοχή της Τουρκίας, η επένδυση στον Νetanyahu για να φτιαχτεί η σχέση Μητσοτάκη-Τrump και η πλήρη στήριξή του απέναντι στη Hamas, η αναβάθμιση της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή με τις διαπραγματεύσεις για τη λύση του ρωσοουκρανικού πολέμου και η ισχυροποίηση της σχέσης με Trump που ξεκλειδώνει τα F-35, είναι λίγες από τις ήττες που έχει υποστεί σε λίγο καιρό, από την επικράτηση Trump η ελληνική διπλωματία. Και τώρα η Μονή Σινά…<br /><br />Και έρχονται και άλλες.<br />Παρά τις σκληρές ατζέντες για την μετανάστευση, πάνω από 1 εκατ. μετανάστες βρίσκονται στα παράλια της Αιγύπτου και της Λιβύης και προσπαθούν να έρθουν στην Ευρώπη.<br />Η Ιταλία τους σπρώχνει σε εμάς και καταλήγουν σε Κρήτη, Γαύδο και στα νότια σύνορά μας.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Διαρκείς ήττες παντού!. Λυκοφιλία η συμμαχία με τον Εl Sisi που μας… εξαπάτησε, υποβάθμιση Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Το περιστατικό με την Μονή Αγίας Αικατερίνης στο όρος Σινά είναι σοβαρό. Οι Αιγύπτιοι αθετούν την συμφωνία που είχαν κάνει τον περασμένο Δεκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ιδέα για τον «Ιστό της Αράχνης» ίσως προήλθε από τις ΗΠΑ.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/6da6adc8ffe63a075b1c814fa4d1c20e_XL.jpg" width="698" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η σιωπή των αμνών: Οι ΗΠΑ ερευνούν αν υπήρξε αμερικανικό αποτύπωμα στις ουκρανικές επιθέσεις κατά της Ρωσίας</span></h3>Με κάθε νέο πλήγμα από ουκρανικά drones σε ρωσικά αεροδρόμια βαθιά στο εσωτερικό της χώρας, ο κόσμος πλησιάζει ακόμη περισσότερο σε μια «νέα, επικίνδυνη φάση» του πολέμου, με τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin να δέχεται εισηγήσεις για χτύπημα με τακτικά πυρηνικά.<br />Αυτό υπογραμμίζει η Wall Street Journal, κάτι που από μόνο του αρκεί για να αντιληφθούμε πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση: όχι μόνο επειδή ο πόλεμος δεν υποχωρεί, αλλά και επειδή η Ουάσινγκτον προσποιείται -ξανά- πως δεν έχει καμία εμπλοκή.<br />Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, καμία από τις δύο πλευρές –ούτε η Ρωσία ούτε η Ουκρανία– δεν δείχνει διάθεση να σταματήσει. Ειρηνευτικές συνομιλίες; Ίσως κάποια στιγμή αργότερα, όταν κάποιος (προφανώς εμείς) κερδίσει ή απλώς εξαντληθεί.<br />Προς το παρόν, οι Ηνωμένες Πολιτείες ταλαντεύονται μεταξύ της επιθυμίας να «εμπλακούν περισσότερο στη διαδικασία ειρήνευσης» και της σκέψης να την εγκαταλείψουν πλήρως.<br />Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο από το ενδεχόμενο επιστροφής του Donald Trump στον Λευκό Οίκο – του ανθρώπου που την προηγούμενη φορά πρότεινε απλώς να «τα βρούμε με τον Vladimir Putin».<br />Ωστόσο, όπως επισημαίνουν αναλυτές (διότι πάντα υπάρχουν αυτοί), η προσέγγιση Trump του «ας τα παρατήσουμε όλα» είναι, για να το πούμε κομψά, υπερβολικά αισιόδοξη.<br />Ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Ουκρανία, William Taylor, θεωρεί ότι μια τέτοια επιλογή όχι μόνο θα παρατείνει τον πόλεμο, αλλά θα εκληφθεί και ως παραδοχή ήττας. Και κανείς δεν θέλει να χάνει, ειδικά εν όψει εκλογών.<br />Η WSJ αφήνει να εννοηθεί πως ο Putin ελπίζει ακόμα ότι ο Trump θα ακολουθήσει μια «σωστή» γραμμή, δηλαδή δεν θα κάνει τίποτα: δεν θα επιβάλει κυρώσεις, δεν θα αποστείλει στρατιωτική βοήθεια, δεν θα καλέσει τον Zelensky και, κυρίως, δεν θα παρέμβει. Γιατί να το κάνει, εξάλλου, αν ο πόλεμος συνεχίζεται όπως είναι;<br /><br />Η μοίρα της Ουκρανίας; Ίσως να είναι να χαθεί.<br /><br />Ο Zelensky βρίσκεται σε ακόμη δυσκολότερη θέση. Οι σχέσεις του με τον Trump δεν ήταν ποτέ καλές – για να το πούμε ευγενικά.<br />Έτσι, σήμερα προσπαθεί να δείξει διαλλακτικότητα ως προς την έναρξη διαπραγματεύσεων, ενώ ταυτόχρονα αγνοεί τις απαιτήσεις της Μόσχας.<br />Κινείται προσεκτικά, προσπαθώντας να αποφύγει τόσο μια αναμέτρηση με το Κρεμλίνο όσο και μια πιθανή αντιπαράθεση με τον Αμερικανό πρόεδρο.<br />Και τώρα ένα αίνιγμα: Τι κοινό έχουν ο Trump και τα αρνιά από την ταινία «Η Σιωπή των Αμνών»; Σωστά — κανείς τους δεν βγάζει κιχ.<br />Ο Trump δεν έχει πει λέξη για τις ουκρανικές επιθέσεις με drones σε ρωσικά αεροδρόμια και σιδηροδρομικές υποδομές. Απόλυτη σιωπή.<br />Και μια τέτοια σιωπή συνήθως προαναγγέλλει είτε καταιγίδα είτε... ένα tweet.<br />Αν όντως η ομάδα Trump έχει κάποιο σχέδιο για να σταματήσει τον πόλεμο, φαίνεται ότι το ξέχασε στο ντουλαπάκι του συνοδηγού.<br />Η WSJ παρατηρεί ότι ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ δεν φαίνεται διατεθειμένος ούτε να αυξήσει την πίεση προς τη Μόσχα ούτε να συνδράμει ουσιαστικά την Ουκρανία στην αμυντική της στρατηγική.<br />Κάτι που, ίσως, βγάζει νόημα: είναι δύσκολο να σχεδιάσεις πολιτική όταν δεν σε απασχολεί ποιος πολεμά ποιον – εκτός αν όλα διαδραματίζονται στο Mar-a-Lago.<br />Πρόσφατα, ο Zelensky δήλωσε ότι ο Erdogan πρότεινε μια τριμερή υπερσύνοδο κορυφής μεταξύ Putin, Trump και του ιδίου. Η αμερικανική κυβέρνηση δεν έχει απαντήσει – ούτε θετικά, ούτε αρνητικά. Πιθανότατα σκέφτεται πώς να αποφύγει μια αμήχανη συνάντηση και με τον Putin και –πολύ περισσότερο– με τον Zelensky.<br /><br />Το καλοκαίρι φτάνει — και μαζί του μια νέα φάση εχθροπραξιών<br /><br />Το Κρεμλίνο, όπως γράφει η WSJ, σχεδιάζει επιθετικές κινήσεις όσο κρατά ο καλός καιρός, ενώ το ΝΑΤΟ, από την πλευρά του, φέρεται να συσκέπτεται πίσω από κλειστές πόρτες.<br />Και τότε εμφανίζεται το κίνημα MAGA – όχι κάποιο anime, αλλά η σκληρή, φιλοτραμπική πτέρυγα των Ρεπουμπλικανών.<br />Οι υποστηρικτές του MAGA είναι πεπεισμένοι ότι οι ουκρανικές επιθέσεις στη Ρωσία είναι προϊόν του «βαθέος κράτους». Ποιος άλλος, αν όχι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Biden, θα είχε την ικανότητα να στήσει μια τέτοια επιχείρηση σε 18 μήνες, με στόχο να εμπλέξει ακόμη περισσότερο τις ΗΠΑ στον πόλεμο;<br />Οι του MAGA είναι εξοργισμένοι: το Κίεβο, λένε, δεν μπήκε καν στον κόπο να ενημερώσει την Ουάσινγκτον για τις επικείμενες επιθέσεις. Ούτε ένα τηλεφώνημα, ούτε ένα μήνυμα. Κάποιοι χαρακτηρίζουν την επιχείρηση «αντιπαραγωγική», άλλοι τη θεωρούν σχεδόν πρόκληση εναντίον των ΗΠΑ. Ο πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου, Dan Caldwell, προειδοποιεί ότι όλα αυτά αποτελούν απευθείας οδό προς σύγκρουση Ρωσίας-ΝΑΤΟ. Εν ολίγοις, καπετάνιος... αυτονόητος.<br />Και για να δέσει το γλυκό, ο Caldwell ζητά από τις ΗΠΑ όχι μόνο να αποστασιοποιηθούν πλήρως από τέτοιες επιχειρήσεις, αλλά και να σταματήσουν κάθε βοήθεια που οδηγεί –άμεσα ή έμμεσα– σε επιθέσεις κατά των ρωσικών πυρηνικών δυνάμεων.<br />Κρίνοντας από τον τόνο του, φαίνεται πως η ανησυχία του είναι ειλικρινής.<br />Το κίνημα MAGA φοβάται μήπως ο Trump παρασυρθεί στη σύγκρουση. Όχι όταν η Ρωσία επιτίθεται – τότε όλα βαίνουν καλώς. Αλλά όταν η Ουκρανία απαντά – τότε, φυσικά, πρόκειται για συνωμοσία. Η Αμερική σωπαίνει. Τα drones βομβαρδίζουν.<br /><br />Tsarev: «Η ιδέα να πληγούν ρωσικά στρατιωτικά αεροδρόμια με drones από φορτηγά προήλθε από τις ΗΠΑ»<br /><br />Την εκτίμηση ότι πίσω από τις πρόσφατες επιθέσεις σε στρατηγικά ρωσικά αεροδρόμια βρίσκεται δυτική τεχνογνωσία, και ειδικότερα αμερικανική επιρροή, διατύπωσε ο Oleg Tsarev, πρώην βουλευτής της ουκρανικής Verkhovna Rada και φιλορώσος πολιτικός, σχολιάζοντας τις εξελίξεις των ρωσο-ουκρανικών συνομιλιών στην Κωνσταντινούπολη.<br />Σύμφωνα με τον ίδιο, η ουκρανική πλευρά φέρεται να επιδίωξε τη διατάραξη των διαπραγματεύσεων με πράξεις σαμποτάζ και τρομοκρατικών επιθέσεων, όπως η ανατίναξη γεφυρών στις περιοχές Bryansk και Kursk, καθώς και με βομβαρδισμούς σε στρατιωτικές ρωσικές υποδομές.<br />Ο Tsarev υποστήριξε ότι τα περιστατικά αυτά δεν έγιναν τυχαία, αλλά ως «συμβολικό χτύπημα στο πρόσωπο της Ρωσίας» και ως μήνυμα προς τη Δύση ότι η Ουκρανία παραμένει ενεργός παίκτης στον πόλεμο, παρά τις επιχειρησιακές της δυσκολίες στο μέτωπο.<br />Ο Tsarev επεσήμανε ότι ακόμη και ο πρόεδρος Zelensky φέρεται να δήλωσε πως επέβλεψε προσωπικά την επιχείρηση χρήσης μη επανδρωμένων αεροσκαφών κατά ρωσικών στρατηγικών αεροδρομίων.<br />Πρόσθεσε, δε, ότι η ιδέα για τέτοιου είδους επιθέσεις –με drones εκτοξευμένα από οχήματα κοντά στις βάσεις– προήλθε από ανάρτηση Αμερικανού μπλόγκερ πριν από έναν χρόνο, ο οποίος είχε δημοσιεύσει φωτογραφίες των αεροδρομίων και είχε επισημάνει τις ελλιπείς ρωσικές αμυντικές υποδομές.<br />Κατά τον Tsarev, το ρωσικό στρατιωτικό κατεστημένο δεν ανταποκρίθηκε εγκαίρως, με αποτέλεσμα η ουκρανική ηγεσία να αξιοποιήσει την αδυναμία αυτή επιχειρησιακά.<br />Ο ίδιος ανέφερε πως, ενώ σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Βρετανία και η Γαλλία, τα στρατηγικά βομβαρδιστικά είναι προφυλαγμένα με σκυρόδεμα ή άλλα μέσα προστασίας, στη Ρωσία εξακολουθούν να βρίσκονται εκτεθειμένα.<br />Όπως σημείωσε, η διαδικασία κατασκευής καταφυγίων είναι εξαιρετικά αργή και μόλις κατά 40% ολοκληρωμένη, γεγονός που έχει οδηγήσει ακόμη και σε ποινικές έρευνες για διαφθορά.<br />Σε ερώτηση σχετικά με το αν η ρωσική πλευρά απέφυγε να καλύψει τα στρατηγικά της βομβαρδιστικά εξαιτίας των προβλέψεων της Συνθήκης START-3, ο Tsarev διευκρίνισε ότι η Ρωσία έχει αποσυρθεί από τη συμφωνία, ενώ ακόμα και εντός αυτής υπήρχε πρόβλεψη για την προστασία τέτοιου είδους οπλικών συστημάτων.<br />Σημείωσε, μάλιστα, πως μόνο η Ρωσία δεν έχει εφαρμόσει τέτοια μέτρα.<div><br />Αναφορικά με το μέγεθος των ζημιών από τις επιθέσεις σε αεροδρόμια κοντά στο Ιρκούτσκ και το Μουρμάνσκ, υποστήριξε ότι επίσημες πληροφορίες δεν έχουν δοθεί ακόμη από το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, ενώ οι ουκρανικές πηγές δίνουν διογκωμένα στοιχεία, στο πλαίσιο του πολέμου της πληροφορίας.<br />Ο Tsarev τόνισε πως, παρότι η Ρωσία είχε κάθε λόγο να απαντήσει στρατιωτικά στις επιθέσεις, επέλεξε να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις, δείχνοντας τη διάθεσή της για ειρηνική διευθέτηση της σύγκρουσης.<br />Όπως υποστήριξε, το ρωσικό μνημόνιο για τη διευθέτηση περιλαμβάνει 31 σημεία, με βασικά αιτήματα την παύση προμηθειών όπλων προς την Ουκρανία, την αποφυγή ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ και τη διακοπή των μαζικών κινητοποιήσεων.<br />Αντίθετα, όπως είπε, το ουκρανικό υπόμνημα –γραμμένο στα ουκρανικά και στα αγγλικά– ζητούσε εκεχειρία χωρίς προϋποθέσεις, διατήρηση του δικαιώματος ένταξης στο ΝΑΤΟ και αποζημιώσεις από τη Ρωσία, χωρίς να αναγνωρίζονται τα εδαφικά κέρδη της στον πόλεμο.<br />Κατά τον Tsarev, σκοπός της Μόσχας είναι μια μακροπρόθεσμη ειρήνη και εξάλειψη των αιτίων της σύγκρουσης, ενώ της ουκρανικής πλευράς είναι η παράταση των εχθροπραξιών με στόχο την πολιτική επιβίωση του Zelensky και τη συνέχιση της χρηματοδότησης από τη Δύση.<br />Επέκρινε μάλιστα το επίπεδο διαφθοράς στο Κίεβο, λέγοντας πως είναι πρωτοφανές.<br />Ο πρώην βουλευτής εκτίμησε, τέλος, ότι οι διαπραγματεύσεις έχουν και έναν σκηνοθετημένο χαρακτήρα, ενόψει των αμερικανικών εκλογών και της πιθανής επιστροφής του Donald Trump, υπονοώντας ότι κάθε πλευρά προσπαθεί να δείξει πως η άλλη δεν επιθυμεί πραγματικά την ειρήνη.<br />Παρά τη συμπάθεια του Trump προς τη Ρωσία, σημείωσε πως ο ίδιος δεν έχει ακόμη τα μέσα να δράσει, λόγω της μάχης του με τους παγκοσμιοποιητές και τα ισχυρά συστημικά συμφέροντα στις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η ιδέα για τον «Ιστό της Αράχνης» ίσως προήλθε από τις ΗΠΑ.

Η σιωπή των αμνών: Οι ΗΠΑ ερευνούν αν υπήρξε αμερικανικό αποτύπωμα στις ουκρανικές επιθέσεις κατά της Ρωσίας Με κάθε νέο πλήγμα από ουκρανικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Χάφταρ εξετάζει την έγκριση του τουρκολιβυκού μνημονίου.

<img height="558" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/06/xaftar_edited-825x594.jpg" width="825" /><br /><br /><div>Σε μια απρόσμενη πολιτική κίνηση, η Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης – το κοινοβούλιο που εδρεύει στη Βεγγάζη – αποφάσισε τη σύσταση τεχνικής επιτροπής με αντικείμενο τη μελέτη του επίμαχου Τουρκολιβυκού Μνημονίου.<br /><br />Η απόφαση αυτή γνωστοποιήθηκε τη Δευτέρα, 2 Ιουνίου 2025, από το ειδησεογραφικό δίκτυο Libya Review, προκαλώντας εντύπωση καθώς έρχεται σε αντίθεση με τη σκληρή γραμμή που παραδοσιακά διατηρεί η Ανατολική Λιβύη, που τελεί υπό τον έλεγχο του στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ, έναντι της Τουρκίας και της κυβέρνησης της Τρίπολης.<br /><br />Η συγκεκριμένη εξέλιξη λαμβάνει χώρα υπό την προεδρία του Ακίλα Σάλεχ, του δεύτερου ισχυρού άνδρα στην ανατολική πτέρυγα της χώρας μετά τον στρατάρχη Χάφταρ. Η κίνηση ερμηνεύεται από πολλούς ως ένδειξη μεταβολής των πολιτικών συσχετισμών στη Λιβύη, αλλά και πιθανή έναρξη διαλόγου μεταξύ Άγκυρας και Βεγγάζης – ενός διαλόγου που μέχρι πρότινος θεωρείτο απίθανος.<br /><br />Το ζήτημα προκάλεσε την αντίδραση του ΠΑΣΟΚ, με δήλωση του υπεύθυνου ΚΤΕ Εξωτερικών Δημήτρη Μάντζου: «Έντονη ανησυχία και ερωτηματικά προκαλεί η χθεσινή ανακοίνωση της Βουλής των Αντιπροσώπων στην Ανατολική Λιβύη για την επεξεργασία και ενδεχόμενη αναγνώριση του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου που υπογράφηκε το 2019 ανάμεσα στην Άγκυρα και την Προσωρινή Κυβέρνηση της Λιβύης, και με το οποίο «διαγράφονται» από τον χάρτη η Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου, κατά προφανή παραβίαση του διεθνούς δικαίου της θάλασσας.<br /><br />Η χθεσινή εξέλιξη, εφόσον ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, απειλεί να προκαλέσει σοβαρή αποδυνάμωση του διπλωματικού αποτυπώματος της χώρας μας στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς το καθεστώς Χαφτάρ της Ανατολικής Λιβύης -όπως, άλλωστε, και η κυβέρνηση της Αιγύπτου- εμφανίζονταν και προβάλλονταν συστηματικά από την Ελληνική κυβέρνηση ως φίλιες δυνάμεις και παράγοντες εξισορρόπησης της τουρκικής επιρροής στην ευρύτερη περιοχή.<br /><br />Καλούμε την κυβέρνηση να καταβάλει πραγματικές προσπάθειες ενίσχυσης της παρουσίας της Ελλάδας στη Λιβύη, -σε Τρίπολη και Βεγγάζη-, και να ακολουθήσει μια συνεπή και προνοητική πολιτική που θα διασφαλίσει τα εθνικά συμφέροντα της χώρας ιδίως στη σημερινή συγκυρία της αύξησης των μεταναστευτικών ροών από το Τομπρούκ, της διαφαινόμενης αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης στην Τρίπολη, αλλά και της γενικότερης γεωπολιτικής ανασφάλειας σε Βόρεια Αφρική και Μέση Ανατολή».<br />Από την καταγγελία στην… επανεκτίμηση<br /><br />Υπενθυμίζεται πως το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο – η συμφωνία που υπογράφηκε το 2019 μεταξύ της κυβέρνησης Ερντογάν και της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας (GNA) της Τρίπολης υπό τον Αμπντουλχαμίντ Ντμπεϊμπά – είχε δεχθεί σφοδρή κριτική από το μπλοκ Χάφταρ. Η Βουλή της Ανατολικής Λιβύης ουδέποτε αναγνώρισε τη νομιμότητα του μνημονίου, επικαλούμενη το γεγονός ότι δεν είχε κυρωθεί από την ίδια, το μόνο εκλεγμένο θεσμικό όργανο της Λιβύης.<br /><br />Κατά το παρελθόν, τόσο ο ίδιος ο Χάφταρ όσο και κορυφαία στελέχη του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA) είχαν χαρακτηρίσει τα τουρκολιβυκά μνημόνια ως παράνομα και είχαν καταγγείλει την τουρκική στρατιωτική παρουσία στη χώρα ως επιθετική επέμβαση με αντάλλαγμα γεωπολιτικά ανταλλάγματα. Είναι ενδεικτικό ότι τον Νοέμβριο του 2022, κατά τη διάρκεια επίσκεψης του τότε Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια στη Βεγγάζη, ο Χάφταρ είχε καταδικάσει απερίφραστα την τουρκική εμπλοκή, υπογραμμίζοντας τη στήριξή του στη συμφωνία Ελλάδας–Αιγύπτου για την ΑΟΖ, την οποία και χαρακτήρισε «ακύρωση» του μνημονίου Άγκυρας–Τρίπολης.</div><div><br />Η μεταστροφή και οι επαφές με Άγκυρα<br /><br />Ωστόσο, οι εξελίξεις των τελευταίων μηνών δείχνουν μια σταδιακή προσέγγιση της Άγκυρας προς το στρατόπεδο Χάφταρ. Το αποκορύφωμα αυτής της μεταστροφής ήταν η επίσκεψη του γιου του Χαλίφα Χάφταρ, Σαντάμ Χάφταρ – διοικητή των χερσαίων δυνάμεων του LNA – στην Άγκυρα τον περασμένο Απρίλιο. Εκεί συναντήθηκε με τον Τούρκο υπουργό Άμυνας Γιασάρ Γκιουλέρ και τον αρχηγό των Χερσαίων Δυνάμεων στρατηγό Σελτσούκ Μπαϊρακτάρογλου.<br /><br />Αν και το περιεχόμενο των συνομιλιών δεν αποκαλύφθηκε, δημοσιεύματα όπως αυτό της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Turkiye ανέδειξαν τη σημασία της συνάντησης, εστιάζοντας στη χρονική συγκυρία της, καθώς και στο γεγονός ότι γίνεται παράλληλα με διεργασίες αναδιαμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού στη Λιβύη.</div><div><br />Πολιτική ισορροπία σε τεντωμένο σχοινί<br /><br />Η απόφαση για σύσταση τεχνικής επιτροπής ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στην πολιτική αντιπαράθεση εντός Λιβύης, αλλά και στις ευρύτερες γεωπολιτικές ισορροπίες της Ανατολικής Μεσογείου. Από τη μια πλευρά, η ανατολική Λιβύη φαίνεται να επανεξετάζει τη στάση της απέναντι στην Τουρκία – πιθανώς υπό την πίεση γεωστρατηγικών ή οικονομικών υπολογισμών. Από την άλλη, η εξέλιξη αυτή ενδέχεται να ανησυχήσει Αθήνα και Κάιρο, οι οποίες είχαν επενδύσει σε μια διαχρονική σύμπλευση με το μπλοκ Χάφταρ και είχαν ερμηνεύσει τη ρήξη του με την Τρίπολη ως εγγύηση για την ακυρότητα του τουρκολιβυκού μνημονίου.<br /><br />Όπως όλα δείχνουν, η Λιβύη παραμένει ένα δυναμικό, ασταθές γεωπολιτικό πεδίο, με τις ισορροπίες να μεταβάλλονται διαρκώς, και την Τουρκία να επιδιώκει να διατηρήσει ερείσματα και στις δύο πλευρές της χώρας – τόσο στην Τρίπολη όσο και στη Βεγγάζη.<br />Τεταμένη η ατμόσφαιρα στην Τρίπολη<br /><br />Τεταμένη παραμένει η κατάσταση στην Τρίπολη της Λιβύης, όπου την Παρασκευή (για τρίτη συνεχή βδομάδα) αναφέρθηκαν διαδηλώσεις έξω από το κτίριο της κυβέρνησης του δοτού πρωθυπουργού Αμπντελχαμίντ Ντμπεϊμπά, που έχει τη στήριξη της Τουρκίας. Τα συνθήματα των διαδηλωτών τάσσονταν υπέρ της απομάκρυνσής του από την εξουσία και για τη διεξαγωγή εκλογών.<br /><br />Οι διαδηλώσεις στο μεγαλύτερο μέρος ήταν ειρηνικές, αλλά δεν έλειψαν και επεισόδια ή εντάσεις, όταν μία ομάδα ατόμων επιχείρησε να εισβάλει στο κτίριο του πρωθυπουργικού μεγάρου για να βάλει φωτιά, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί υπό ασαφείς συνθήκες ένας αστυνομικός.<br /><br />Ο Ντμπεϊμπά με αφορμή τις διαδηλώσεις αυτές επιρρίπτει ευθύνη στον πρόεδρο της εκλεγμένης βουλής Αγκίλα Σάλεχ. Ο Σάλεχ κατηγορεί τον Ντμπεϊμπά πως κυβερνά παράνομα γιατί έχει λήξει η θητεία του εδώ και χρόνια, στηρίζοντας την παράλληλη κυβέρνηση του πρωθυπουργού Οσάμα Χάμαντ που έχει την έδρα του στη Βεγγάζη της Ανατολικής Λιβύης.<br /><br />Υποστηρικτές του Ντμπεϊμπά από την άλλη διαδήλωσαν το Σάββατο, εκφράζοντας «οργή» εναντίον ένοπλων ομάδων που δεν ελέγχονται πλήρως από τον πρωθυπουργό στη Δυτική Λιβύη.<br /><br />Η νέα έκρυθμη κατάσταση στη Λιβύη (που φουντώνει παράλληλα τις τελευταίες βδομάδες και το ρεύμα μεταναστών προς την Κρήτη) ξεκίνησε μετά τις σφοδρές και αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ οπλαρχηγών διαφόρων ισλαμικών οργανώσεων στην Τρίπολη.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Χάφταρ εξετάζει την έγκριση του τουρκολιβυκού μνημονίου.

Σε μια απρόσμενη πολιτική κίνηση, η Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης – το κοινοβούλιο που εδρεύει στη Βεγγάζη – αποφάσισε τη σύσταση τεχνικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ιταλική εφημερίδα ομιλεί για συμψηφισμό του καλωδίου ηλεκτρικής ενέργειας Αιγύπτου - Ελλάδος με την τύχη της Ι.Μονής της Αγίας Αικατερίνης

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-06/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B4%CE%B1%205.jpeg?itok=x9JcemdS" width="700" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τεράστια παιχνίδια παίζονται στην αμέσως πιο ιερή περιοχή για τους Χριστιανούς Ορθοδόξους στον Κόσμο.</span></h3>Η ιταλική εφημερίδα <a href="https://www.corriere.it/esteri/25_giugno_01/egitto-il-monastero-di-santa-caterina-a-rischio-per-le-mire-di-al-sisi-7d0cdca1-4696-4f0e-9237-c382fc0d1xlk.shtml?refresh_ce">corriere.it</a> αναφέρει ότι το μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης στην Αίγυπτο είναι σε κίνδυνο λόγω των στόχων του Αλ Σίσι. Ο Αιγύπτιος στρατηγός θα ήθελε να μετατρέψει τον θρησκευτικό και αρχαιολογικό χώρο σε τουριστικό κόμβο, τονίζουν οι Ιταλοί.<br /><br /> Η οργή της Ελλάδας <br /><br />Το μοναστήρι που ιδρύθηκε από τη μητέρα του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, βρίσκεται στο σημείο όπου ο Μωυσής έλαβε τις Εντολές και υπήρχε η βιβλική βάτος με την φωτιά. <br /><br />Η Ι.Μονή διατηρεί μια υπέροχη βυζαντινή βιβλιοθήκη, η δεύτερη στον κόσμο μετά από αυτήν του Βατικανού, και μια από τις σημαντικότερες συλλογές εικόνων στον κόσμο. <br /><br />Τόσο ο Μωάμεθ , όσο και οι Σταυροφόροι και οι Εβραίοι την θεωρούν Ιερή, ενώ ούτε ακόμη και ο Ναπολέων δεν τόλμησε να την αγγίξει.<br /><br />Η Μονή άντεξε και στις επιθέσεις του ISIS.<br /><br />Στην Αίγυπτο του Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι, δεν υπάρχει όμως άλλος θεός από τον τουρισμό και μόνο οι επιθυμίες του Στρατηγού είναι ο νόμος. <br /><br />Την περασμένη Τετάρτη, τρεις δικαστές του Σινά άνοιξαν ξανά έναν φάκελο με τίτλο «ο κυβερνήτης εναντίον των μοναχών της Μονής της Αγίας Αικατερίνης», εξέτασαν τα χαρτιά, διάβασαν τις εκθέσεις των εμπειρογνωμόνων. <br />Τελικά διαπίστωσαν, μετά από δεκαπέντε αιώνες ιστορίας, και μετά από χρόνια πιέσεων από την κυβέρνηση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, ότι είχε έρθει η ώρα να αλλάξει ο προορισμός της Μονής: «Το Κράτος κατέχει αυτόν τον χώρο ως δημόσια περιουσία» και ως εκ τούτου έχει «το δικαίωμα να γίνει οποιαδήποτε χρήση». <br /><br />Από τον τόπο του Αναστημένου Χριστού, σε ένα θέρετρο για παραθεριστές<br /><br />Αυτό ήταν πάντα το όνειρο των φυλών της περιοχής, οι οποίες ήθελαν να μεταμορφώσουν την Μονή της Αγίας Αικατερίνης και να την συνδέσουν, περισσότερο με ταξίδι αναψυχής. <br /><br />«Ο στόχος», δήλωσε μια πηγή στο ιεραποστολικό πρακτορείο AsiaNews, «είναι να γίνει ένα αξιοθέατο παρόμοιο με τις Πυραμίδες ή τις κρουαζιέρες στον Νείλο».<br /><br />Το μοναστήρι φιλοξενούσε πάντα τουρίστες, 4-5 χιλιάδες την εβδομάδα, αλλά στο Κάιρο λένε ότι αυτό είναι πολύ λίγο, αφού στην καρδιά του φυσικού καταφυγίου, σχεδιάζουν μεγάλα ξενοδοχεία για να προσελκύσουν μάζες Αμερικανών και Ευρωπαίων, για αυτό ήθελαν να ξεπεράσουν το μόνο εμπόδιο, τους Έλληνες Ορθόδοξους μοναχούς, οι οποίοι στους γύρω ελαιώνες απασχολούν εκατοντάδες Βεδουίνους που δεν τους θέλει το καθεστώς Αλ Σίσι. <br /><br />Η πολιορκία διαρκεί χρόνια, και η αφορμή βρέθηκε όταν οι μοναχοί, πιεσμένοι από τον κυβερνήτη του Σινά, κλήθηκαν να ανακτήσουν αρχαία έγγραφα του έκτου αιώνα, που τώρα δεν μπορούν να εντοπιστούν, τα οποία θα νομιμοποιούσαν την ιδιοκτησία της Μονής. <br /><br />Οι δικαστές, διορισμένοι από την κυβέρνηση, αποφάσισαν έτσι χωρίς αμφιβολία να υφαρπάξουν την ιδιοκτησία της Ιεράς Μονής: “Η ιδιοκτησία του μοναστηριού πρέπει να περάσει στην κυβέρνηση και οι μοναχοί, «θα μπορούν να παραμείνουν εκεί για να εκπληρώσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα μόνο εφόσον οι μελλοντικοί ηγέτες της Αιγύπτου θα είναι πρόθυμοι να το επιτρέψουν». <br /><br />Το παλαιότερο ορθόδοξο χριστιανικό μοναστήρι στον κόσμο εισέρχεται σε μια περίοδο σκληρής δοκιμασίας, η οποία θυμίζει πολύ πιο σκοτεινές εποχές στην ιστορία». <br /><br />Η ισχυρή ελληνική κοινότητα στις ΗΠΑ είναι κατηγορηματική: «Η Αγία Αικατερίνη είναι ένας τόπος που πάτησε ο ίδιος ο Θεός, αναφέρει ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος, ο οποίος τονίζει ότι αυτή είναι μια κληρονομιά όλης της ανθρωπότητας, και μέσα σε αυτά τα τείχη Χριστιανοί, Εβραίοι και Μουσουλμάνοι έβρισκαν πάντα την ειρήνη. Η αιγυπτιακή κυβέρνηση πρέπει να δεσμευτεί να τα διατηρήσει άθικτα». <br /><br />Ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης υψώνει επίσης τη σημαία του μοναστηριού, φοβάται μια πρόκληση από το Ισλάμ, υπόσχεται να «διατηρήσει τον χαρακτήρα του προσκυνήματος» και να θέλει να «επιλύσει το ζήτημα».<br /><br />Έχει ήδη τηλεφωνήσει στον Αλ Σίσι. Ο οποίος τώρα, αντιμέτωπος με διαμαρτυρίες, κάνει πίσω και υπενθυμίζει «τους πανάρχαιους δεσμούς μεταξύ Ελλήνων και Αιγυπτίων», ενώ δεσμεύεται δημόσια να «σώσει το μοναδικό και ιερό θρησκευτικό καθεστώς, διασφαλίζοντας ότι δεν θα παραβιαστεί». <br /><br />Πριν από είκοσι ημέρες, ο Αιγύπτιος πρόεδρος είχε επίσης συζητήσει το μοναστήρι κατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψης στην Αθήνα και ο Υπουργός Εξωτερικών του έσπευσε να διαβεβαιώσει ότι κανείς δεν θα αγγίξει ποτέ την Αγία Αικατερίνη.<br /><br /> Σύμφωνα με το Παπικό Ινστιτούτο Ξένων Αποστολών, PIME, η απόφαση για το κλείσιμο του μοναστηριού εκκρεμεί ακόμη. <br /><br />Διπλωματικές πηγές πιστεύουν ότι η Ιερά Μονή της Αγίας Αικατερίνης θα μπορούσε να γίνει αντικείμενο ανταλλαγής. <br /><br />Ελλάδα και Αίγυπτος μόλις υπέγραψαν ένα έργο 5 δισεκατομμυρίων για την τοποθέτηση χιλίων χιλιομέτρων υποβρυχίων καλωδίων, ως εναλλακτική λύση στο ρωσικό φυσικό αέριο, μεταφέροντας ενέργεια χαμηλού κόστους από τη Βόρεια Αφρική στην Ευρώπη. <br />Μιλώντας με τον Μητσοτάκη τόσο για τα καλώδια όσο και για το μοναστήρι, ο Αλ Σίσι δεν υποσχέθηκε ότι τα σχέδια για τουριστική εκμετάλλευση του Σινά θα επανεξεταστούν και θα διορθωθούν. <br /><br />«Η ενέργεια που σας δίνουμε προέρχεται από εκεί, το μέλλον μας είναι εκεί». Και ποιο θα ήταν, σε αντάλλαγμα, να ξεπουλήσουμε λίγο από το παρελθόν”, καταλήγει η ιταλική εφημερίδα.<br /><br />Σε καμία περίπτωση η Ελλάδα, δεν πρόκειται να υποχωρήσει στο θέμα της ιδιοκτησίας της Μονής της Αγίας Αικατερίνης, διότι είναι θέμα εθνικό, εκτός από θρησκευτικό και εκκλησιαστικό.<br /><br />Οι Αιγύπτιοι έχουν τα δικά τους εσωτερικά προβλήματα, τα οποία οφείλουν να λύσουν το ταχύτερο δυνατό, αλλιώς θα υπάρξουν μεγάλα ζητήματα εντός της χώρας τους, από την δράση των Αδελφών Μουσουλμάνων και των Τούρκων. <div><br /></div><div> <a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ιταλική εφημερίδα ομιλεί για συμψηφισμό του καλωδίου ηλεκτρικής ενέργειας Αιγύπτου - Ελλάδος με την τύχη της Ι.Μονής της Αγίας Αικατερίνης

Τεράστια παιχνίδια παίζονται στην αμέσως πιο ιερή περιοχή για τους Χριστιανούς Ορθοδόξους στον Κόσμο. Η ιταλική εφημερίδα corriere.it αναφέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ουκρανία: Γιατί το «Περλ Χάρμπορ» της Ρωσίας αποτελεί εφιάλτη για τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/06/military-drone.jpg"><img height="488" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/06/military-drone-696x531.jpg" width="703" /></a><br /><br />Την ώρα που η Δύση πανηγυρίζει για την επιχείρηση Δίχτυ της Αράχνης της Ουκρανίας, η οποία χρησιμοποιώντας drones καμικάζι αποθηκευμένα στις ψευδοροφές νταλίκας κατέστρεψε σημαντικό αριθμό ρωσικών στρατιωτικών αεροσκαφών, οι μυστικές υπηρεσίες των χωρών αυτών κυριολεκτικά τελούν σε απόγνωση.<br /><br />Όχι επειδή το Κίεβο έδειξε τα δόντια του σε μια κρίσιμη φάση του πολέμου, ούτε επειδή η Ρωσία αναμένεται να απαντήσει με βίαιο τρόπο για να κερδίσει και πάλι τις εντυπώσεις. Αλλά διότι η οργάνωση και η εκτέλεση της επιχείρησης αυτής – ενδεχομένως σε μικρότερη κλίμακα – θα μπορούσε να αποτελέσει πραγματικό εφιάλτη για τις υπηρεσίες ασφαλείας στην Ευρώπη, αλλά και στην άλλη όχθη του Ατλαντικού.<div><br />Αυξημένη παράνοια<br /><br />Το σενάριο είναι απλό, αλλά τρομακτικό: μια τρομοκρατική οργάνωση αρχίζει να αγοράζει drones εμπορικής χρήσης από διάφορες χώρες. Δεν χρειάζεται τις αγορές να τις κάνει ένα άτομο, ούτε χρειάζεται να είναι μαζικές. Αρκεί να μαζευτεί ένας ικανός αριθμός drones, να εξοπλιστούν με εκρηκτικές ύλες και να περάσουν σε μια χώρα-στόχο, κατά τον ίδιο ή παρόμοιο τρόπο που η Ουκρανία πέρασε τα drone-καμικάζι στη Ρωσία.<br /><br />Οι Ουκρανοί απέδειξαν ότι ένα drone χαμηλού κόστους μπορεί να αποτελέσει – υπό την προϋπόθεση της οργάνωσης και της καλής προετοιμασίας – ένα όπλο που μπορεί να θέσει εκτός μάχης συστήματα και πλατφόρμες πολλών εκατομμυρίων. Ακόμα χειρότερα: το όπλο αυτό μπορεί να περάσει κάτω από τη μύτη του αντιπάλου και, μάλιστα, υπό συνθήκες πολέμου και, άρα, υψηλού επιπέδου ασφαλείας.<br /><br />Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι… παρανοϊκός (κατά τον ορισμό του Γουίλιαμ Μπάροουζ, ότι «παρανοϊκός είναι κάποιος που έχει μια αίσθηση του τι τρέχει») για να χτίσει με το μυαλό του σενάρια χτυπημάτων με drones, ας πούμε σε πόλεις της δυτικής Ευρώπης. Και, οι άνθρωποι που εργάζονται για τις μυστικές υπηρεσίες είναι εξ ορισμού παρανοϊκοί, ξεκινώντας πάντα από το χειρότερο σενάριο.</div><div><br />Το χειρότερο σενάριο<br /><br />Και το χειρότερο σενάριο φαίνεται ότι ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη, καθώς σε διάφορες χώρες, από την Πολωνία ως τη Βρετανία και από τη Λιθουανία ως τη Γερμανία, έχουν καταγραφεί περιστατικά – από παγιδευμένα πακέτα μέχρι απόπειρες εμπρησμού, τα οποία συνδέονται με «μοναχικούς λύκους» που φαίνεται ότι δρούσαν υπέρ της Ρωσίας – χωρίς ντε και καλά να είναι πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών της Μόσχας.<br /><br />Ο συνδυασμός ανθρώπων πρόθυμων να προκαλέσουν τρόμο, καταστροφές και ενδεχομένως θύματα με απλά τεχνολογικά «μαραφέτια» όπως τα drones για εμπορική χρήση (το κόστος των οποίων είναι χαμηλό) μπορεί να αποτελέσει ένα πραγματικό εφιάλτη για τις υπηρεσίες ασφαλείας της Ευρώπης και των ΗΠΑ, καθώς τα πάντα μπορούν να οργανωθούν και να εκτελεστούν κάτω από τα ραντάρ τους.<br /><br />Προφανώς, τα χειροκροτήματα για την επιτυχία της Ουκρανίας είναι ειλικρινή, ειδικά μετά από το τελευταίο, εξαιρετικά δύσκολο διάστημα για το Κίεβο. Ωστόσο, φαίνεται ότι ο πόλεμος στη χώρα γεννά διαρκώς νέες απειλές ασφαλείας, για τις οποίες κανείς δεν φαίνεται να είναι προς το παρόν προετοιμασμένος.</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ουκρανία: Γιατί το «Περλ Χάρμπορ» της Ρωσίας αποτελεί εφιάλτη για τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες.

Την ώρα που η Δύση πανηγυρίζει για την επιχείρηση Δίχτυ της Αράχνης της Ουκρανίας, η οποία χρησιμοποιώντας drones καμικάζι αποθηκευμένα στις...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία -μετά τη Συρία- θέλει τη Λιβύη προτεκτοράτο της. Απέναντί της Αίγυπτος και Εμιράτα.

<img height="373" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/06/TURKEY-LIBYA-630x400.jpg" width="707" /><br /><br />Η Τουρκία επιδιώκει να διευρύνει την επιρροή της στην περιοχή και η κατάσταση στη Λιβύη θα μπορούσε να αποτελέσει μια ευκαιρία για την Άγκυρα. Ωστόσο, άλλοι παράγοντες, όπως η Αίγυπτος και η Ρωσία, ενδέχεται να προσπαθήσουν να περιορίσουν τη νεο-οθωμανική επέκταση της Άγκυρας.<br /><br />Η τουρκική στάση στη Λιβύη έχει ενισχυθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια.<br /><br />Οι κυριότερες αλλαγές επήλθαν επί πρωθυπουργίας Αχμέτ Νταβούτογλου, ο οποίος τόνισε τη σημασία της Τουρκίας να επεκτείνει την επιρροή της στην «άμεση γειτονιά».<br /><br />Ο Νταβούτογλου χαρακτήρισε τη Λιβύη ως την καρδιά των γεωπολιτικών στρατηγικών της Άγκυρας και το μέλλον της τουρκικής επιρροής στην περιοχή.<br /><br />Το 2011, η Άγκυρα συμμετείχε στην επιχείρηση του ΝΑΤΟ προς υποστήριξη της λιβυκής αντιπολίτευσης και σταδιακά αύξησε την βοήθειά της προς τις επαναστατικές και ισλαμιστικές ομάδες στην Τριπολιτανία.<br />Αρχικά, η Τουρκία χρησιμοποίησε ένα μείγμα κοινωνικο-θρησκευτικών δεσμών για να ασκήσει επιρροή.<br /><br />Μεταξύ 2011 και 2014, το AKP (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης) δημιούργησε ένα δίκτυο μεταξύ των μελών της λιβυκής Μουσουλμανικής Αδελφότητας, σε συνεργασία με το Κατάρ.<br /><br />Μέχρι το 2014, η κατάσταση κλιμακώθηκε σε έναν δεύτερο εμφύλιο πόλεμο, ο οποίος χαρακτηρίστηκε από την παρουσία δύο αντιπάλων κυβερνήσεων:<br /><br />1. Μία με έδρα την Τρίπολη (Δυτική Λιβύη, υποστηριζόμενη από την Τουρκία).<br /><br />2. Και μία στο Τομπρούκ (Ανατολική Λιβύη, υποστηριζόμενη από τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό [LNA] του Χαλίφα Χάφταρ).<br /><br />Μετά το 2019, η τουρκική κυβέρνηση αποφάσισε να ενισχύσει την παρουσία της, μετά την επίθεση του LNA.<br />Η παρέμβαση της Άγκυρας υποκινήθηκε από την αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Λιβύη το 2019, καθώς και από την πιθανότητα να στοχεύσει τις φιλοδοξίες της Ρωσίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ).<br /><br />Η Μόσχα θεωρείται ο κύριος ανταγωνιστής της Τουρκίας στη χώρα και τα ΗΑΕ έχουν επιδείξει την εχθρότητά τους προς τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, γεγονός που ώθησε τον Ερντογάν να αποστασιοποιηθεί από το Άμπου Ντάμπι.<br /><br />Το 2019, η Τουρκία υπέγραψε Μνημόνιο Κατανόησης με την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) για την οργάνωση των επόμενων βημάτων, με έμφαση στην ασφάλεια και τη στρατιωτική συνεργασία.<br /><br />Έκτοτε, η στρατηγική της Άγκυρας άλλαξε από έμμεση σε άμεση παρέμβαση, υποστηρίζοντας την [ισλαμιστική] GNA [της Τρίπολης] μέσω της ανάπτυξης οπλικών συστημάτων και Σύρων [Τουρκμένων νεο-οθωμανών/τζιχαντιστών] μισθοφόρων.<br /><br />Μεταξύ της στρατιωτικής υποστήριξης, ο Ερντογάν μετέφερε στρατιωτικό προσωπικό και μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar TB2. Η παρέμβαση μετέβαλε τον πόλεμο υπέρ της GNA.<br /><br />Επιπλέον, η Τουρκία έχει ενισχύσει την παρουσία της με τη Ναυτική Βάση στη [φιλοτουρκική] Μισράτα και την Αεροπορική Βάση στην Αλ-Βατίγια.<br /><br />Στη συνέχεια, η Θαλάσσια Συμφωνία [ψευδομνημόνιο ΑΟΖ] του Νοεμβρίου 2019, που υπογράφηκε από την GNA και την Τουρκία, είχε ως στόχο να επεκτείνει τις τουρκικές διεκδικήσεις από 41.000 σε 148.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα στη Μεσόγειο και να επιτρέψει την εκμετάλλευση των πόρων.<br /><br />Προκλήθηκαν διαμαρτυρίες από την Κύπρο, την Αίγυπτο και την Ελλάδα, καθώς αυτό θεωρήθηκε ως μια τουρκική κίνηση για την εδραίωση της παρουσίας της στη Λιβύη.<br />Από την άλλη πλευρά, παράγοντες όπως η Ρωσία, η Αίγυπτος και τα ΗΑΕ παρείχαν την υποστήριξή τους στα στρατεύματα και την επίθεση του Χαλίφα Χάφταρ.<br /><br />Το Κάιρο προσπάθησε να σπάσει την εκεχειρία το 2020 αλλά απέτυχε.<br /><br />Επιπλέον, αυτές οι χώρες θεώρησαν τις προθέσεις της Άγκυρας να παραμείνει ως ανησυχία για τα συμφέροντά τους, ειδικά για το τι θα μπορούσε να συνεπάγεται αυτό για την ενοποίηση της Λιβύης.<br /><br />Το 2020, η Αίγυπτος υπέγραψε μια [μερική] θαλάσσια συμφωνία με την Ελλάδα με μια αποκλειστική οικονομική ζώνη μεταξύ των δύο χωρών, αντανακλώντας τη συμφωνία του 2019.<br /><br />Οι εντάσεις μεταξύ Άγκυρας και Καΐρου προέρχονται από το πραξικόπημα του 2013, όταν η Τουρκία τάχθηκε στο πλευρό των ισλαμιστών που συνδέονταν με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Αίγυπτο και διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με το Κάιρο.<br /><br />Ωστόσο, η πρόσφατα αποκατασταθείσα σχέση μεταξύ των δύο χωρών αντικατοπτρίζει την προθυμία τους να συνεργαστούν στη διαμόρφωση του μέλλοντος της Λιβύης.<br /><br />Στις 5 Φεβρουαρίου 2021, η νέα μεταβατική λιβυκή κυβέρνηση, που σχηματίστηκε από το Φόρουμ Πολιτικού Διαλόγου της Λιβύης (LPDF), διόρισε τον Αμπντούλ Χαμίντ Ντμπέιμπα ως μεταβατικό πρωθυπουργό.<br /><br />Υπό τον Ντμπέιμπα, η Τουρκία και η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (GNU) υπέγραψαν το 2022 ένα Μνημόνιο Κατανόησης για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, βασιζόμενοι στο Μνημόνιο του 2019.<br /><br />Ωστόσο, η τουρκική προσέγγιση περιλάμβανε επίσης μια προσαρμογή στο λιβυκό πολιτικό πλαίσιο.<br /><br />Η Άγκυρα σύναψε σχέσεις όχι μόνο με τις δυτικές αλλά και με τις ανατολικές λιβυκές παρατάξεις, συμπεριλαμβανομένης της οικογένειας Χάφταρ.<br /><br />Αυτό υπογραμμίζει τη μετάβαση από την άμεση αντιπαράθεση στην προσεκτική διπλωματία, καθώς ο στόχος της Τουρκίας είναι να παραμείνει εμπλεκόμενη μακροπρόθεσμα.<br />Τουρκία και Αίγυπτος: Από τη σύγκρουση στην προσέγγιση στο λιβυκό ζήτημα<br /><br />Μετά τη συνάντηση του Σεπτεμβρίου 2024, η οποία αποτέλεσε σημείο καμπής στις αιγυπτοτουρκικές σχέσεις, οι δύο χώρες ανακοίνωσαν την ίδρυση διμερούς Συμβουλίου Στρατηγικής Συνεργασίας.<br /><br />Στόχος είναι ο συντονισμός αμοιβαίων περιφερειακών στόχων για την πρόληψη πιθανών συγκρούσεων.<br /><br />Τα αποτελέσματα της προσέγγισης έχουν αντικατοπτριστεί στις πολιτικές δυναμικές της Λιβύης.<br /><br />Το Κάιρο και η Άγκυρα εξέφρασαν την προθυμία τους να συνεργαστούν για τη σταθεροποίηση του ταραγμένου πολιτικού περιβάλλοντος στη Λιβύη και να πιέσουν τις δύο κυβερνήσεις -την κυβέρνηση της Βεγγάζης υπό τον Χάφταρ και την GNU- να επιλύσουν τις διαφορές τους.<br /><br />Αυτές οι προσπάθειες θα μπορούσαν επίσης να ενισχύσουν την παραγωγή υδρογονανθράκων στη Λιβύη και να αποτελέσουν μια ευκαιρία και για τις δύο χώρες να εδραιώσουν την επιρροή τους στην περιοχή.<br /><br />Ωστόσο, κατά την επίσκεψή του στο Κάιρο στις αρχές Σεπτεμβρίου 2024, ο Ερντογάν επανέλαβε τις τουρκικές προθέσεις να θεσμοθετήσει τις σχέσεις με την Τρίπολη, μια πτυχή που κινδυνεύει να αποσταθεροποιήσει τις πρόσφατα αποκατασταθείσες σχέσεις με την Αίγυπτο.<br /><br />Το Μνημόνιο Κατανόησης που υπογράφηκε τον Αύγουστο μεταξύ της τουρκικής κυβέρνησης και του Ντμπέιμπα επιβεβαίωσε την εδραίωση της τουρκικής στρατιωτικής παρουσίας στη Λιβύη.<br /><br />Αυτή η συμφωνία δίνει στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις πρόσβαση στο λιβυκό έδαφος, εναέριο χώρο και χωρικά ύδατα.<br /><br />Την επόμενη ημέρα, η Αίγυπτος προσκάλεσε τον Οσάμα Χάμαντ, επικεφαλής της ανατολικής κυβέρνησης.<br /><br />Οι Αρχές της Τρίπολης το ερμήνευσαν ως πρόκληση και απέλασαν δύο Αιγύπτιους διπλωμάτες.<br /><br />Παρ’ όλα αυτά, η Τουρκία διατήρησε τη στρατηγική της προσεκτικής διπλωματίας.<br /><br />Στο ανατολικό τμήμα της Λιβύης [Κυρηναϊκή], η Άγκυρα πραγματοποίησε πολυάριθμες επενδύσεις, συμπεριλαμβανομένης της τουρκικής χαλυβουργίας Tosyali, η οποία ανακοίνωσε σχέδια για την κατασκευή του μεγαλύτερου εργοστασίου παραγωγής σιδήρου και χάλυβα στον κόσμο στη Βεγγάζη.<br /><br />Τον Νοέμβριο, ο Τούρκος στρατιωτικός ακόλουθος στη Λιβύη ταξίδεψε στη Βεγγάζη για να συναντηθεί με τον Αντιστράτηγο Χαϊρί αλ-Ταμίμι, τον γραμματέα της γενικής διοίκησης του αυτοαποκαλούμενου Λιβυκού Εθνικού Στρατού.<br />Γιατί η τρέχουσα κατάσταση ωφελεί την Τουρκία;<br /><br />Η τρέχουσα κατάσταση στην Τρίπολη, η οποία αναδύθηκε στις 12 Μαΐου μετά τη δολοφονία του Αλ-Κίκλι (γνωστού ως «Γκενίουα»), επικεφαλής της Αρχής Υποστήριξης Σταθερότητας (SSA), έχει βυθίσει τη χώρα σε ανανεωμένο χάος.<br /><br />Ξέσπασαν συγκρούσεις μεταξύ πολιτοφυλακών που συνδέονται με την GNU.<br /><br />Αυτή η κατάσταση θα μπορούσε να ενισχύσει τον Ντμπέιμπα -που υποστηρίζεται από την Τουρκία και την GNU- μετά από αρκετές προσπάθειες για την αντικατάστασή του.<br /><br />Επιπλέον, παρατάξεις που υπάγονται στο Υπουργείο Άμυνας, ιδιαίτερα η 444η Ταξιαρχία υπό τον Μαχμούτ Χάμζα, η 111η Ταξιαρχία και η Κοινή Δύναμη από τη Μισράτα, θα μπορούσαν να αποκτήσουν περισσότερη δύναμη και να εδραιώσουν τις θέσεις τους.<br /><br />Η 444η Ταξιαρχία είναι γνωστή για τους στενούς δεσμούς της με την Τουρκία. Επιπλέον, η Άγκυρα ευνοεί ένα λιγότερο κατακερματισμένο τοπίο ασφαλείας στην Τρίπολη και η απομάκρυνση του Γκενίουα θα μπορούσε να προωθήσει ένα πιο ενιαίο και ασφαλές περιβάλλον.<br />Μελλοντικές προοπτικές<br /><br />Μετά την πτώση του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία -η οποία αποτέλεσε μια ευκαιρία για την Τουρκία να επεκτείνει το περιφερειακό της αποτύπωμα- η Άγκυρα μπορεί να επιχειρήσει το ίδιο στη Λιβύη, αν και με διαφορετική προσέγγιση.<br /><br />Η ικανότητα της Τουρκίας να επιχειρεί σε πολλά μέτωπα και να εκμεταλλεύεται την περιφερειακή αστάθεια, θα μπορούσε να την ωθήσει να εδραιώσει περαιτέρω την παρουσία της στη Λιβύη.<br /><br />Ωστόσο, η παρουσία άλλων βασικών παικτών, όπως η Ρωσία και η Αίγυπτος, δεν πρέπει να παραβλεφθεί.<br /><br />Οι κινήσεις τους στην περιοχή θα είναι κρίσιμες.<br /><br />Από τη μία πλευρά, τονίζουν τη σημασία της αποκατάστασης της κυβερνητικής συνοχής στη Λιβύη. από την άλλη, δεν θα διστάσουν να επιδιώξουν τα δικά τους συμφέροντα.<br /><br />Η Ρωσία είναι παρούσα στη Λιβύη με στρατιωτικές βάσεις και διατηρεί ισχυρούς δεσμούς με την ανατολική κυβέρνηση [Κυρηναϊκή], έχοντας υποστηρίξει επανειλημμένα τον Χάφταρ.<br /><br />Αν και ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει χαλαρώσει κάπως την περιφερειακή επιρροή της Μόσχας, η παρουσία της παραμένει σημαντική.<br /><br />Το ίδιο ισχύει και για την Αίγυπτο, η οποία, παρά την αποκατάσταση της επικοινωνίας με την Άγκυρα, επιδιώκει να διατηρήσει την επιρροή της στις λιβυκές υποθέσεις.<br /><br />Δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι αυτοί οι παράγοντες –ιδίως η Τουρκία και η Ρωσία– θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν το τρέχον πλαίσιο για να πιέσουν την Ευρώπη σε θέματα μετανάστευσης.<br /><br />Αυτό το εργαλείο [της μετανάστευσης] έχει χρησιμοποιηθεί συχνά, όπως αποδείχθηκε στη Συρία, για να μετατοπιστεί η ισορροπία δυνάμεων.<br /><br />Σε περίπτωση επιδείνωσης της κατάστασης -αν και λιγότερο πιθανό αλλά ακόμα εύλογο- θα μπορούσε να προκύψει μια νέα αντιπαράθεση, αυτή τη φορά με διαφορετικές και ενδεχομένως πιο σοβαρές συνέπειες.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Τουρκία -μετά τη Συρία- θέλει τη Λιβύη προτεκτοράτο της. Απέναντί της Αίγυπτος και Εμιράτα.

Η Τουρκία επιδιώκει να διευρύνει την επιρροή της στην περιοχή και η κατάσταση στη Λιβύη θα μπορούσε να αποτελέσει μια ευκαιρία για την Άγκυρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν τοποθετεί την Τουρκία ως την κύρια πρόκληση του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://images.jpost.com/image/upload/q_auto/c_fill,g_faces:center,h_537,w_822/665569" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="537" data-original-width="822" height="378" src="https://images.jpost.com/image/upload/q_auto/c_fill,g_faces:center,h_537,w_822/665569" width="678" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Καθώς η Τουρκία ενισχύει τη δύναμη και την επιρροή της, η αντίθεσή της και η αναταραχή εναντίον του Ισραήλ συνεχίζονται χωρίς καμία ύφεση.</span></h3>Οι τελευταίες εβδομάδες ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένες για τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Όλα τα σημάδια δείχνουν ότι ο Τούρκος ηγέτης σημειώνει σημαντική πρόοδο στην προσπάθειά του να καταστήσει την Τουρκία κεντρικό πυλώνα των περιφερειακών στρατηγικών εξελίξεων.<br /><br />Την περασμένη εβδομάδα, ο Ερντογάν υποδέχτηκε τον Αχμέντ αλ-Σαράα, τον προσωρινό πρόεδρο της Συρίας, στο Παλάτι Ντολμάμπαχτσε στην Κωνσταντινούπολη, στην τρίτη επίσκεψη του Σύρου ηγέτη στην Τουρκία από τότε που ανέλαβε την εξουσία.<br /><br />Ο αλ-Σαράα ευχαρίστησε τον Ερντογάν για την «κρίσιμη υποστήριξη» της Άγκυρας, που συνέβαλε στην άρση των διεθνών κυρώσεων εναντίον της Συρίας.<br /><br />Η απόφαση των ΗΠΑ και της Ευρώπης να άρουν τις κυρώσεις ανοίγει τον δρόμο για την ανοικοδόμηση της Συρίας και την ενίσχυση της εξουσίας του αλ-Σαράα.<br /><br />Παρά την αναγνώριση από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, του ρόλου του Σαουδάραβα Πρίγκιπα Διαδόχου Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, ο Ερντογάν πίεζε σταθερά για την άρση των οικονομικών περιορισμών, ακόμη και στις συνομιλίες του με τον Τραμπ, με τον οποίο, όπως δήλωσε ο Αμερικανός Πρόεδρος, διατηρεί «εξαιρετικές σχέσεις».<br /><br />Ο νέος Σύρος ηγέτης επιθυμεί να διατηρήσει καλές σχέσεις με το Ριάντ, αποφεύγοντας την εντύπωση ότι οφείλει τη θέση του αποκλειστικά στον σουνιτικό ισλαμιστικό άξονα Τουρκίας-Κατάρ.<br /><br />Ωστόσο, ο ρόλος της Τουρκίας στις πρόσφατες εξελίξεις στη Συρία είναι αδιαμφισβήτητος.<br /><br />Η απόφαση της Άγκυρας να μην εγκαταλείψει ποτέ πλήρως την σουνιτική ισλαμιστική εξέγερση έδωσε στον αλ-Σαράα τον χώρο να ενισχύσει τη δύναμή του, που τελικά οδήγησε στην πορεία προς τη Δαμασκό.<br /><br />Πριν από έναν χρόνο, η διεθνής κοινότητα θεωρούσε τον συριακό εμφύλιο τελειωμένο, με νικητή τον Άσαντ.<br /><br />Η επιμονή του Ερντογάν να αμφισβητήσει αυτή την άποψη του εξασφάλισε κεντρικό ρόλο στη διαμόρφωση του μέλλοντος της Συρίας.<br /><br />Η Τουρκία φαίνεται έτοιμη να αναπτύξει στρατιωτική υποδομή στη Συρία, σε συνεργασία με το νέο καθεστώς, υπό το πρόσχημα της καταπολέμησης του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) -μια δικαιολογία που θεωρείται υποκριτική, δεδομένων των παλαιότερων σχέσεων συνεργασίας μεταξύ Άγκυρας και της τζιχαντιστικής οργάνωσης.<br /><br />Πηγές από την Ουάσιγκτον υπογραμμίζουν την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης Τραμπ να αποσύρει τις αμερικανικές δυνάμεις από τη Συρία εντός του 2025.<br /><br />Η αποχώρηση αυτή πιθανότατα θα ωφελήσει τον Ερντογάν και τους συμμάχους του, καθώς η αμερικανική παρουσία λειτουργούσε ως ανάχωμα στις φιλοδοξίες Ιράν και Τουρκίας.<br />Εξελίξεις στο Κουρδικό Μέτωπο<br /><br />Παράλληλα, θετικές εξελίξεις σημειώνονται για τον Ερντογάν στο κρίσιμο κουρδικό μέτωπο.<br /><br />Σύμφωνα με το al-Monitor, το PKK (Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν) ανακοίνωσε πρόσφατα, έπειτα από συνέδριο στα βουνά του βόρειου Ιράκ, την απόφασή του να αφοπλιστεί και να διαλυθεί, κατόπιν έκκλησης του ηγέτη του, Αμπντουλάχ Οτζαλάν, για τερματισμό της 40χρονης εξέγερσης.<br /><br />Αν και οι λεπτομέρειες παραμένουν ασαφείς, η επιτυχία αυτής της διαδικασίας θα αποτελούσε ιστορικό επίτευγμα για τον Ερντογάν.<br /><br />Στο εσωτερικό, ο Ερντογάν πέτυχε τη φυλάκιση του βασικού πολιτικού του αντιπάλου, του πρώην δημάρχου Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, σε μια κίνηση που σηματοδοτεί την πορεία της Τουρκίας προς την απροκάλυπτη αυταρχία.<br /><br />Η αδιαφορία της Δύσης απέναντι σε αυτή την καταστολή είναι ενδεικτική των καιρών.<br /><br />Ο Ερντογάν συνομίλησε επίσης με τον Πακιστανό Πρωθυπουργό Σεχμπάζ Σαρίφ, ο οποίος τον ευχαρίστησε για τη στήριξη της Τουρκίας κατά τη σύντομη αντιπαράθεση με την Ινδία, μετά την επίθεση ισλαμιστών τρομοκρατών, πιθανώς συνδεδεμένων με το Πακιστάν, που σκότωσαν 26 ανθρώπους κοντά στο Παχαλγκάμ του Κασμίρ.<br /><br />Η στάση αυτή αντικατοπτρίζει την ικανότητα της Τουρκίας να συνδυάζει στρατηγικούς και πανισλαμικούς στόχους, επεκτείνοντας την επιρροή της πέρα από τη Μέση Ανατολή.<br /><br />Όλα δείχνουν να ευνοούν τον Ερντογάν: βελτιούμενες σχέσεις με τις ΗΠΑ, κεντρική επιρροή στη Συρία, εξουδετέρωση μιας μεγάλης απειλής ασφαλείας, επιτυχημένη καταστολή της εσωτερικής αντιπολίτευσης και επέκταση της επιρροής πέρα από την περιοχή.<br /><br />Ωστόσο, η στήριξή του στη Χαμάς και ο υστερικός τόνος της αντιπολίτευσης εναντίον του Ισραήλ δεν δείχνουν σημάδια ύφεσης.<br /><br />Η εφημερίδα Γενί Σαφάκ, κοντά στην κυβέρνηση, έγραψε στις 27 Μαΐου:<br /><br />«Δεν θα υπάρξει ειρήνη για την ανθρωπότητα μέχρι να εξοντωθούν αυτοί οι αισχροί δολοφόνοι», αναφερόμενη σε υποτιθέμενες ισραηλινές επιθέσεις εναντίον παιδιών στη Γάζα.<br /><br />Ο Ερντογάν συνδυάζει γεωπολιτικά και ισλαμιστικά στοιχεία στην εχθρότητά του προς το Ισραήλ, βλέποντας το ως σύμβολο της αδυναμίας Τουρκίας και Ισλάμ.<br /><br />Παράλληλα, το Ισραήλ αποτελεί ισχυρό αντίπαλο στις φιλοδοξίες της Τουρκίας στη Μεσόγειο, τη Συρία και τη διπλωματική αρένα.<br /><br />Ο φόβος μιας συμμαχίας Ισραήλ-Κούρδων, όπως σημειώνει ο αναλυτής Χαλίλ Καραβέλι στους New York Times, ενισχύει τις ανησυχίες του Ερντογάν.<br /><br />Η τουρκική πρόκληση αναδεικνύεται σε κεντρικό ζήτημα για όσους αντιτίθενται στην άνοδο του πολιτικού Ισλάμ, ενώ η στρατηγική και διπλωματική αντιπαράθεση Τουρκίας-Ισραήλ θα κυριαρχήσει στις περιφερειακές δυναμικές τα επόμενα χρόνια.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Ερντογάν τοποθετεί την Τουρκία ως την κύρια πρόκληση του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή.

Καθώς η Τουρκία ενισχύει τη δύναμη και την επιρροή της, η αντίθεσή της και η αναταραχή εναντίον του Ισραήλ συνεχίζονται χωρίς καμία ύφεση. Ο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Βλάντιμιρ Πούτιν σχεδιάζει ισχυρή εκδίκηση στην Ουκρανία.

<img height="400" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2023/04/putin-630x400.jpg" width="696" /><br /><br />Ο Πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, φέρεται να σχεδιάζει αντίποινα για το «Περλ Χάρμπορ» της Ρωσίας, στοχοποιώντας παράλληλα και συμμάχους του που δεν απέτρεψαν τις ουκρανικές επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη.<br /><br />Παρόλο που τα πλήγματα ενδέχεται να μην αλλάζουν την πορεία του πολέμου, προκάλεσαν ζημιές ύψους 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων, με περίπου το 40% των ρωσικών βομβαρδιστικών που εκτοξεύουν πυραύλους Κρουζ να έχουν καταστραφεί.<br /><br />Το γόητρο του Ρώσου προέδρου έχει πληγεί σοβαρά, με τη βρετανική εφημερίδα «Daily Mail» να αναφέρει ότι η πρώτη του κίνηση θα είναι να «πάρει κεφάλια» εντός της χώρας του.<br /><br />Οι ευθύνες βαραίνουν και την παθητική στάση της FSB (Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας της Ρωσίας), η οποία τελεί υπό την ηγεσία του στενού συμμάχου του Πούτιν, Αλεξάντρ Μπορτνίκοφ.<br /><br />Αποκαλύφθηκε μάλιστα ότι η Ουκρανία χρησιμοποίησε μια αποθήκη δίπλα σε αρχηγείο της υπηρεσίας στο Τσελιάμπινσκ για να προετοιμάσει τις επιθέσεις με drones εναντίον ρωσικών βάσεων.<div><br />«Μαύρη Μέρα» για τη Ρωσική Αεροπορία<br /><br />Το φιλορωσικό κανάλι «Fighterbomb» στο Telegram, το οποίο πιστεύεται ότι διαχειρίζεται ο λοχαγός του ρωσικού στρατού Ίλια Τουμάνοφ, παραδέχτηκε ότι η Κυριακή 01/06 «θα καταγραφεί αργότερα ως μαύρη μέρα για τη ρωσική αεροπορία», προσθέτοντας χαρακτηριστικά: «Και η μέρα δεν έχει τελειώσει ακόμα».<br /><br />Πηγή από το Κρεμλίνο προειδοποίησε ότι ο Πούτιν «θα ανταποδώσει το χτύπημα στην Ουκρανία», ενώ παράλληλα θα «εκδικηθεί και τους υφισταμένους του που επέτρεψαν να συμβεί αυτός ο εξευτελισμός».<br /><br />Ευρωπαίοι αξιωματούχοι έχουν προειδοποιήσει ότι η Μόσχα συγκεντρώνει μαζικά άρματα μάχης και πυρομαχικά στα σύνορα με την Ουκρανία, σχεδιάζοντας μαζική επίθεση σε μεγάλο μέρος του μετώπου.<br />Ενδέχεται επίσης να σχεδιάζεται μεγάλος βομβαρδισμός του Κιέβου, καθώς και άλλων μεγάλων ουκρανικών πόλεων.<div><br />Η Επιχείρηση «Ιστός της Αράχνης»<br /><br />Αξίζει να σημειωθεί ότι η ουκρανική επιχείρηση «Ιστός της Αράχνης» σχεδιαζόταν επί 18 μήνες και ανέδειξε τις ικανότητες του Κιέβου, ενώ παράλληλα φανέρωσε τα ζητήματα ασφαλείας στη Ρωσία, τα οποία θεωρητικά είχαν αντιμετωπιστεί όταν αναδείχθηκαν στην αρχή του πολέμου.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Ο Βλάντιμιρ Πούτιν σχεδιάζει ισχυρή εκδίκηση στην Ουκρανία.

Ο Πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, φέρεται να σχεδιάζει αντίποινα για το «Περλ Χάρμπορ» της Ρωσίας, στοχοποιώντας παράλληλα και συμμάχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ήξερε ο Τραμπ για το ουκρανικό πλήγμα; Αν ναι όλα αλλάζουν.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2025/02/09/trump-putin.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="895" data-original-width="1200" height="477" src="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2025/02/09/trump-putin.jpg" width="688" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Αν ο Πρόεδρος Τραμπ γνώριζε για την ουκρανική επίθεση αλλάζουν τα πάντα σε διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο… Δεν μίλησε ακόμα!</span></h3>TOY <b>ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ</b><br />Λογικά, ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τράμπ πρέπει να είναι θυμωμένος με την επίθεση των Ουκρανών εναντίον ρωσικών στρατιωτικών βάσεων. Διότι καθημερινά ζητά κατάπαυση του πυρός, και αυτή η ουκρανική ενέργεια ήταν κάθε άλλο προς την κατεύθυνση της εκεχειρίας.<br /><br />Ο κ. Τράμπ δεν έχει σχολιάσει ακόμα το γεγονός, και αυτό δεν είναι κάτι που το συνηθίζει. Την Κυριακή έστειλε διάφορα μηνύματα μέσω των κοινωνικών δικτύων αλλά όχι για την ουκρανική επίθεση. Τη Δευτέρα τα δύο μόνα σχόλια του, μέχρι της στιγμής, αφορούν την αντισημιτική επίθεση στο Κολοράντο.<br /><br />Κατά τα άλλα, σύμφωνα με το πρόγραμμα του, δεν θα έχει καμία δημόσια δραστηριότητα σήμερα πέραν ενός γεύματος με τον αντιπρόεδρο Βανς. Οπότε δεν θα συναντηθεί ούτε με τους δημοσιογράφους. Η προεδρική εκπρόσωπος, Καρολάιν Λεβίτ ρωτήθηκε για την επίθεση και η απάντηση της δεν ξεκαθαρίζει την κατάσταση. Είπε ότι και οι δύο πλευρές κάνουν “βάναυσο πόλεμο” και ζήτησε να τερματιστούν άμεσα οι συγκρούσεις.<br /><br />Πάντως, ο Λευκός Οίκος διέψευσε ότι ο Πρόεδρος Τράμπ γνώριζε για την επίθεση των Ουκρανών.<br />Βεβαίως υπάρχουν και αυτοί που υποστηρίζουν ότι ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι δεν θα τολμούσε να κινηθεί, και μάλιστα με μία τόσο μεγάλη και τολμηρή επιχείρηση, χωρίς να συνεννοηθεί με τους Αμερικανούς. Αλλά πρόκειται περί υπόθεσης. Οπότε ας κρατήσουμε τη διάψευση της αμερικανικής Προεδρίας, μέχρι αποδείξεως του εναντίου.<br /><br />Διότι, αν οι Αμερικανοί είχαν ενημερωθεί και έδωσαν το πράσινο φως αλλάζουν τα πάντα και στο διπλωματικό και στο στρατιωτικό πεδίο. Σημαίνει ότι η Αμερική του Προέδρου Τράμπ αλλάζει στάση και τάσσεται εναντίον της Ρωσίας.<br /><br />Προκαλεί επίσης μεγάλη εντύπωση ότι ο προεδρικός φίλος, Λίντσεϊ Γκράχαμ, ο γερουσιαστής που εισήγαγε το νομοσχέδιο για νέες σκληρότατες κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, βρισκόταν στο Κίεβο το Σάββατο. Τη Δευτέρα βρέθηκε στη Γερμανία, όπου είχε συζητήσεις με Ευρωπαίους αξιωματούχους για το ίδιο θέμα.<br /><br />ΕΡΩΤΗΣΗ: Γνωρίζουμε τι ειπώθηκε στη συνομιλία των υπουργών Εξωτερικών των ΗΠΑ και της Ρωσίας;<br /><br />Η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ φρόντισε να αναφέρει στην ανακοίνωση της ότι το τηλεφώνημα έγινε με πρωτοβουλία της Μόσχας. Ο Σεργκέι Λαβρόφ ήταν εκείνος που ζήτησε να μιλήσει στον Μάρκο Ρούμπιο.<br /><br />Και ο Αμερικανός υπουργός, με την ευκαιρία, επανέλαβε προς τον Ρώσο ομόλογό του την έκκληση του Προέδρου Ντόναλντ Τράμπ για συνεχείς άμεσες συνομιλίες μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας για την επίτευξη διαρκούς ειρήνης.<br /><br />Η ανακοίνωση εκδόθηκε μετά τις ουκρανικές επιθέσεις χωρίς να κάνει καμία αναφορά σε αυτές. Οι Ρώσοι από την πλευρά του υποστήριξαν ότι ο κ. Ρούμπιο εξέφρασε τα ειλικρινή συλλυπητήριά του για τα αθώα θύματα των σιδηροδρομικών δυστυχημάτων, για τα οποία οι Ρώσοι θεωρούν υπεύθυνους τους Ουκρανούς.<br /><br />Είναι περίεργη η στάση του Λευκού Οίκου και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Οπότε πριν καταλήξουμε σε συμπεράσματα πρέπει να περιμένουμε. Μπορεί να τοποθετηθεί ο Πρόεδρος Τράμπ στη διάρκεια της μέρας.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ήξερε ο Τραμπ για το ουκρανικό πλήγμα; Αν ναι όλα αλλάζουν.

Αν ο Πρόεδρος Τραμπ γνώριζε για την ουκρανική επίθεση αλλάζουν τα πάντα σε διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο… Δεν μίλησε ακόμα! TOY ΜΙΧΑΛΗ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία. “Βρώμικη συνεργασία Ελλάδας-Ινδίας”.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2024/02/12/polemiko-naftiko-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" height="396" src="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2024/02/12/polemiko-naftiko-1.jpg" width="706" /></a></div><div><br /></div>Τουρκικός τρόμος… Ο Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος, Έλληνας διπλωμάτης που υπηρέτησε στην Κωνσταντινούπολη, στοχοποίησε την Τουρκία και τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με σκανδαλώδεις δηλώσεις, γράφει η τουρκική Σαμπάχ.<br /><br />Ο Χρυσανθόπουλος, ο οποίος έκανε δηλώσεις κατά της Άγκυρας για την ανάπτυξη στρατιωτικής συνεργασίας με την Ινδία , ξεπέρασε τα όριά του και ισχυρίστηκε ότι οι δύο χώρες θα μπορούσαν να στείλουν προειδοποίηση στην Τουρκία με ασκήσεις που θα διεξάγουν από κοινού στη Μεσόγειο και το Αιγαίο Πέλαγος. Όπως σημειώνεται: Ο πρώην Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Κωνσταντινούπολη, Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος, έδωσε μια προκλητική συνέντευξη στην ινδική εφημερίδα The Sunday Guardian.<br />Μίλησε εναντίον της Τουρκίας<br /><br />Απαντώντας σε ερωτήσεις της εφημερίδας, ο Χρυσανθόπουλος έκανε δηλώσεις σχετικά με το πώς η Ινδία και η Ελλάδα μπορούν να βελτιώσουν τις σχέσεις τους έναντι της Τουρκίας και του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν .<br /><br />Η Αθήνα έχει επίγνωση της αυξανόμενης δύναμης της Τουρκίας<br /><br />Η πρώτη ερώτηση από την ινδική εφημερίδα ήταν: «Πρέσβη ( Λεωνίδα Χρυσανθόπουλε), με βάση την εκτεταμένη γνώση σας για την Τουρκία , μπορείτε να εξηγήσετε ποιος είναι ο ρόλος που παίζει η Τουρκία στον κόσμο σας;» Ο Χρυσανθόπουλος, γνωρίζοντας την αυξανόμενη δύναμη της Τουρκίας , απάντησε στην πρώτη ερώτηση λέγοντας:<br /><br />«Η Τουρκία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στον κόσμο μας. Αυτό οφείλεται κυρίως στην ισορροπημένη προσέγγιση της Άγκυρας στην κρίση της Ουκρανίας . Παρά το γεγονός ότι είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αρνήθηκε να επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία , έστειλε μη επανδρωμένα αεροσκάφη στην Ουκρανία και φιλοξένησε ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ Μόσχας και Κιέβου.<br /><br />Η Τουρκία έχει επίσης αναπτύξει μια πολύ ισχυρή βιομηχανία όπλων και εξάγει όπλα σε όλο τον κόσμο. Η Τουρκία επεκτείνει επίσης την επιρροή της στην Αφρική και έχει στρατιωτικές βάσεις στη Λιβύη και το Σουδάν. Η Άγκυρα υποστηρίζει την παλαιστινιακή υπόθεση και καταδικάζει τις γενοκτονικές πολιτικές του Ισραήλ στη Γάζα. Επιπλέον, η Δύση βλέπει την Τουρκία ως ένα πολύ σημαντικό μέλος του ΝΑΤΟ».<div><br />Η αυξανόμενη επιρροή της Άγκυρας προκαλεί ανησυχίες<br /><br />Η Sunday Guardian έθεσε το δεύτερο ερώτημά της σχετικά με την αυξανόμενη επιρροή της Άγκυρας : «Τι είδους δύναμη βλέπετε την Τουρκία ; Αναθεωρητική, status quo ή κάτι άλλο;» Ο Χρυσανθόπουλος, ο οποίος είναι ενοχλημένος από τον καίριο ρόλο της Άγκυρας στη διεθνή σκηνή, κατηγόρησε την Τουρκία ως αναθεωρητική με άθλιους όρους.<br /><br />Ο Έλληνας διπλωμάτης είπε: «Βλέπω την Τουρκία ως αναθεωρητική δύναμη επειδή προσπαθεί να αλλάξει την τρέχουσα κατανόηση του πώς έλαβαν χώρα τα ιστορικά γεγονότα και αρνείται να ερμηνεύσει σωστά το περιεχόμενο των διεθνών συμφωνιών που περιλαμβάνουν την Ελλάδα ».<br />«Τα προβλήματα με την Τουρκία είναι πολλά»<br /><br />Όταν ρωτήθηκε από την ινδική εφημερίδα για τις τουρκο -ελληνικές σχέσεις, ο Χρυσανθόπουλος απάντησε ότι «οι σχέσεις δεν είναι καλές». Ο Έλληνας διπλωμάτης ισχυρίστηκε ότι έχουν προβλήματα με την Τουρκία σε διάφορα ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της υφαλοκρηπίδας, και ότι η Βόρεια Κύπρος βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή.</div><div><br />Η στρατιωτική συνεργασία αναπτύσσεται στη γραμμή Αθήνας – Νέο Δελχί<br /><br />Η Sunday Guardian ρώτησε στη συνέχεια: «Πώς είναι τώρα οι σχέσεις Ινδίας – Ελλάδας και πώς μπορούν να βελτιωθούν;» Ο Χρυσανθόπουλος απάντησε σε αυτό το ερώτημα λέγοντας: « Οι σχέσεις μεταξύ Ινδίας και Ελλάδας βελτιώνονται και δεν θα μπορούσαν να είναι καλύτερες.<br /><br />“Οι σχέσεις μας χρονολογούνται από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ακόμη και στα βάθη της ιστορίας. Υπάρχουν τακτικές επισκέψεις υψηλού επιπέδου μεταξύ Αθήνας και Δελχί. Οι σχέσεις μας έχουν ενισχυθεί από πολλές διμερείς συμφωνίες, που καλύπτουν ακόμη και στρατιωτική συνεργασία. Η εφαρμογή όλων των διμερών συμφωνιών είναι ο καλύτερος τρόπος για την περαιτέρω ανάπτυξη των διμερών μας σχέσεων».</div><div><br />Συναντήθηκαν με εχθρική συμφωνία εναντίον της Τουρκίας<br /><br />Η ινδική εφημερίδα στοχοποίησε την Τουρκία και τον Πρόεδρο Ερντογάν με σκανδαλώδεις δηλώσεις στην τελευταία της ερώτηση. Η Sunday Guardian έθεσε το ακόλουθο ερώτημα σχετικά με μια πιθανή ινδο-ελληνική συμμαχία εναντίον της Άγκυρας:<br /><br />«Μπορούν οι σχέσεις Ινδίας – Ελλάδας να δημιουργήσουν φράγμα εναντίον του Προέδρου Ερντογάν, ειδικά σε ένα περιβάλλον όπου ο Ερντογάν προσπαθεί να αποσταθεροποιήσει την Ινδία σε συνεργασία με το Πακιστάν; Αν ναι, πώς;» Ο Χρυσανθόπουλος έδωσε την πλήρη υποστήριξή του στην αντιτουρκική συμμαχία , λέγοντας: «Ναι, η Ελλάδα και η Ινδία μπορούν να σχηματίσουν φράγμα εναντίον του Προέδρου Ερντογάν».</div><div><br />Βρώμικο σενάριο από την Ελλάδα<br /><br />Ο Έλληνας διπλωμάτης δεν σταμάτησε εκεί και έκανε κάποιες προτάσεις για μια πιθανή συμμαχία μεταξύ των δύο χωρών: «Η στρατιωτική συνεργασία θα πρέπει να αυξηθεί, ειδικά στον τομέα των αεροπορικών δυνάμεων. Θα ήταν χρήσιμο η Ινδική Πολεμική Αεροπορία να παρέχει στην Ελλάδα πληροφορίες σχετικά με τις επιδόσεις των μαχητικών αεροσκαφών Rafale».<br /><br />Ο Χρυσανθόπουλος το παράκανε ζητώντας «κοινές στρατιωτικές ασκήσεις από την Ινδία και την Ελλάδα στον Ινδικό Ωκεανό, τη Μεσόγειο και το Αιγαίο Πέλαγος» εναντίον της Τουρκίας και του Πακιστάν . Ο Έλληνας διπλωμάτης άφησε να εννοηθεί ότι αυτό θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως προειδοποίηση προς την Τουρκία και το Πακιστάν.</div><div><br />Η Τουρκία αγκαλιάζει την Ινδία από φόβο<br /><br />Ο Χρυσανθόπουλος δήλωσε επίσης: « Θα ήταν χρήσιμο αν η Ινδία υποστήριζε την Ελλάδα στην αντιμετώπιση των απειλών που θέτει η Τουρκία. Η Αθήνα και το Δελχί θα πρέπει να συνεργαστούν στενότερα στα Ηνωμένα Έθνη και σε άλλες διεθνείς πλατφόρμες. Τέλος, η αποτελεσματική συνεργασία στον τομέα της πυρηνικής τεχνολογίας θα μπορούσε να κάνει την Τουρκία και το Πακιστάν να το ξανασκεφτούν πριν δημιουργήσουν συνθήκες ένοπλης σύγκρουσης».</div><div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τουρκία. “Βρώμικη συνεργασία Ελλάδας-Ινδίας”.

Τουρκικός τρόμος… Ο Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος, Έλληνας διπλωμάτης που υπηρέτησε στην Κωνσταντινούπολη, στοχοποίησε την Τουρκία και τον Πρόεδρο...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία πίσω από το Σινά; (vid.)

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.primeminister.gr/wp-content/uploads/2024/09/24-09-24_0003__DPD9126-scaled.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1366" data-original-width="2048" height="397" src="https://www.primeminister.gr/wp-content/uploads/2024/09/24-09-24_0003__DPD9126-scaled.jpg" width="688" /></a></div><div><br /></div>Το πιθανότερο σενάριο γύρω από το πρόβλημα στην Μονή Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, είναι να υπάρχει δάκτυλος της Τουρκίας, λέει στον star fm και την εκπομπή “Ήρθε η Ώρα”, ο πρώην ακόλουθος στην Άγκυρα, αντιστράτηγος εα Λάζαρος Καμπουρίδης.<br /><br />Γιατί όπως εξηγεί ο Αιγύπτιος πρόεδρος δεν μπορεί να ελέγξει όλους τους μηχανισμούς του κράτους, καθώς έχουν αλωθεί από τους μουσουλμάνους, που υποστηρίζει και προστατεύει η Τουρκία. Χρειάζεται σκληρή εξωτερική πολιτική και διπλωματία ώστε να αναδειχθεί η προσβολή που έχει γίνει, σε ένα μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της Ουνέσκο και Χριστιανικό προσκύνημα, παγκόσμιας κλίμακας.<br /><br />Για την Τουρκική άσκηση Αστέρι της Ανατολίας που είναι σε εξέλιξη και δεσμεύει όλο και μεγαλύτερο μέρος του Αιγαίου, είναι απόρροια του δόγματος της Γαλάζιας πατρίδας τονίζει ο κ. Καμπουρίδης. Πρόκειται για ένα αφήγημα το οποίο υποστηρίζουν με όλες τους τις δυνάμεις οι Τούρκοι.<div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="375" src="https://www.youtube.com/embed/lmhKicBPVIA" width="642" youtube-src-id="lmhKicBPVIA"></iframe></div><br /><div><br /></div><div><a href="https://youtu.be/lmhKicBPVIA">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Τουρκία πίσω από το Σινά; (vid.)

Το πιθανότερο σενάριο γύρω από το πρόβλημα στην Μονή Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, είναι να υπάρχει δάκτυλος της Τουρκίας, λέει στον star fm κ...

Διαβάστε την συνέχεια