Κόλαση για 24 μήνες: Γιατί ο αιματηρός πόλεμος Ρωσίας – Ουκρανίας θα τελειώσει το 2025... υπάρχει σχέδιο.

<img height="410" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/919131c684c8d5d924abf45646cbb309_XL.jpg" width="724" /><br /><br /><div>Η Ρωσία είναι δύσκολο να εξαντληθεί και τώρα έχει ένα μεγάλο σχέδιο που δεν εξαντλείται στην Ουκρανία<br />Πραγματικός γρίφος είναι η χρονική στιγμή κατά την οποία θα λήξει η ειδική στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία.<br />Κάθε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη.<br />Η διάρκεια της σύγκρουσης δεν ταιριάζει πολύ με τους προηγούμενους πολέμους στους οποίους συμμετείχε η Ρωσία, αρχής γενομένης της ήττας από τον Ναπολέοντα στη Λειψία το 1813.<br />Έγκυροι στρατιωτικοί αναλυτές είχαν δώσει δύο προβλέψεις για το τέλος του πολέμου, με βάση τα προηγούμενα αποτελέσματα: Είτε ως νίκη της Ρωσίας, οπότε θα τελείωνε σε 8 μήνες, είτε ως ήττα και θα διαρκούσε για 16 μήνες και θα ολοκληρώνονταν περίπου τον Ιούνιο του 2023.<br />Και οι δύο προθεσμίες – προβλέψεις εξέπνευσαν και ο πόλεμος συνεχίζεται.<br />Αυτό δείχνει τη δέσμευση της Ρωσίας να διατηρήσει τα εδαφικά της κέρδη στο Donbass και την Κριμαία.<br /><br />Άλλα δύο χρόνια πόλεμος<br /><br />Ο πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία θα διαρκέσει άλλα δύο χρόνια αφού προηγηθεί μία νέα επιστράτευση από τη Μόσχα, είναι τώρα η επικαιροποιημένη πρόβλεψη του εξειδικευμένου ιστότοπου 19fortyfive.<br />Όπως εξηγεί, με τις εξαιρέσεις του Ρωσο-Ιαπωνικού Πολέμου του 1904-05 και την πρώτη επανάσταση σε συνδυασμό με μια ρωσική ήττα στα στενά της Tsushima και την πολιορκία του Port Arthur, αλλά και την εξάντληση του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η Ρωσία δεν έχει υποχρεωθεί ποτέ σε ειρήνη λόγω της απειλής μιας εγχώριας εξέγερσης ενάντια στο καθεστώς που βρίσκεται στην εξουσία.<br />Πάντως παραμένει εξαιρετικά επισφαλές να προβλέψει κάποιος το τέλος μίας σύγκρουσης, όπως αυτή στην Ουκρανία, όπου οι απειλές και η πραγματική χρήση βίας μεταξύ διαφορετικών χωρών είναι εξαιρετικά σπάνια γεγονότα.<br />Οι πόλεμοι ξεσπούν, όταν οι ηγέτες των χωρών αντιτάσσονται στην ειρήνη ή όταν προλαμβάνουν μια εχθρική απειλή επιτιθέμενοι πρώτοι.<br />Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι από τους πολέμους που διεξήχθησαν από το 1816 μέχρι σήμερα, 35 κατέληξαν σε πλήρη ήττα και κατοχή μίας χώρας από άλλη ενώ σε 26 περιπτώσεις σημειώθηκε αλλαγή στο καθεστώς που προκλήθηκε εν μέρει από τον νικητή.<br /><br /></div><div>Η Ρωσία είναι δύσκολο να εξαντληθεί<br /><br />Ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας έχει ξεπεράσει κάθε πόλεμο που έχει κάνει η Ρωσία μόνη της, εκτός από τον Κριμαϊκό Πόλεμο του 1853-1856.<br />Παρά τις απώλειες που πλησίαζαν το μισό εκατομμύριο νεκρούς, η επιθυμία της Ρωσίας να διαπραγματευτεί μια ειρήνη σε αυτόν τον πόλεμο καθοδηγήθηκε από τις ανησυχίες για τις αυστριακές δραστηριότητες στα Βαλκάνια και όχι από την εσωτερική αστάθεια.<br />Για να το βάλουμε αυτό στο πλαίσιο, από την ήττα του Ναπολέοντα το 1815 υπήρξαν 95 πόλεμοι μεταξύ χωρών, εκ των οποίων οι 30 έγιναν στην Ευρώπη.<br />Η Ρωσία ή η Σοβιετική Ένωση ενεπλάκη σε 10.<br />Η Ρωσία ενεπλάκη σε άλλους επτά πολέμους εκτός Ευρώπης —τρεις εναντίον της Κίνας, τρεις εναντίον της Ιαπωνίας και έναν εναντίον της Περσίας— την ίδια περίοδο.<br />Οι 10 ευρωπαϊκοί πόλεμοι στους οποίους εμπλέκεται η Ρωσία περιλαμβάνουν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (44 μήνες) και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (47 μήνες), οι οποίοι είναι ασυνήθιστοι επειδή το κόστος της μεγάλης διάρκειάς τους αντισταθμίστηκε εν μέρει από τη βοήθεια που παρείχαν οι σύμμαχοι.<br /><br />Επίσης υπήρξαν μικρής διάρκειας συρράξεις μεταξύ της Ρωσίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μεταξύ 1806-1812, οι οποίες δεν κλιμακώθηκαν επειδή η υποστήριξη του Ναπολέοντα προς την Περσία οδήγησε την Κωνσταντινούπολη να αρνηθεί σοφά την πρόσκλησή του να συμμετάσχει στην εκστρατεία κατά της Μόσχας.<br />Τρεις πόλεμοι μετά το 1816 περιελάμβαναν εκστρατείες κατά της Τουρκίας (16 μήνες το 1828-1829, 10 μήνες το 1877-1878 και τον 29μηνο πόλεμο της Κριμαίας) ενώ ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος περιλάμβανε μια ρωσική σύγκρουση με την Οθωμανική Αυτοκρατορία.<br />Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, η Οθωμανική Αυτοκρατορία επιδίωξε την ειρήνη εν μέσω της ραγδαίας αποσύνθεσής της.<br />Στον Κριμαϊκό πόλεμο, ο Ναπολέων Γ' έχασε το ενδιαφέρον του όταν η κατάληψη της Σεβαστούπολης είχε αποκαταστήσει το κύρος της Γαλλίας.<br />Η Ρωσία συμμετείχε σε μικρής κλίμακας συρράξεις με την Περσική Αυτοκρατορία από το 1804-1813, η οποία ζήτησε ειρήνη μόλις ο σύμμαχός της Ναπολέων είχε εγκαταλείψει κάθε φιλοδοξία τη Μόσχα.<br />Κοντά στο τέλος του 18μηνου Ρωσο-Περσικού πολέμου (1826-1828), η Τεχεράνη ζήτησε ειρήνη όταν ο στρατός της δεν μπορούσε να συνεχίσει τις μάχες.<br />Άλλοι τρεις πόλεμοι πραγματοποιήθηκαν μετά την Επανάσταση του 1917 στην Εσθονία (1918-1920), τη Λετονία (1918-1919) και την Πολωνία (1919-1920).<br />Οι υπόλοιπες δύο συγκρούσεις είναι ο τρίμηνος Ρωσο-Φινλανδικός Πόλεμος (1939-1940) και η πενθήμερη σοβιετική επέμβαση στην Ουγγαρία (1956).<br />Σε καμία από αυτές τις συγκρούσεις δεν εξαντλήθηκε η Ρωσία, είτε στο πεδίο της μάχης είτε στο εσωτερικό μέτωπο.<br />Η Ρωσία έκανε ειρήνη το 1920 με τη Βαρσοβία μετά τον Ρωσο-Πολωνικό Πόλεμο, προκειμένου να επικεντρωθεί στον εμφύλιο πόλεμο στην Ουκρανία.<br />Ομοίως, η ειρήνη της Μόσχας με τη Φινλανδία το 1940 προκλήθηκε από ανησυχίες για αγγλογαλλική επέμβαση, όχι λόγω των πολιτικών συνεπειών των μεγάλων απωλειών.<br />Ως μέρος των εκστρατειών της στην Ασία, οι δύο πόλεμοι που ξεκίνησε η Ρωσία εναντίον της Κίνας κατέληξαν σε ήττες λόγω της σχετικής απομόνωσης του Πεκίνου: μια τρίμηνη σύγκρουση που σχετίζεται με την εξέγερση των Boxer το 1900 και μια τετράμηνη σύγκρουση με έναν Κινέζο πολέμαρχο το 1929.<br />Η Ρωσία ηττήθηκε από την Ιαπωνία σε σύγκρουση ενός μήνα στο Changkufeng το 1938, και σε μία τετράμηνη σύρραξη στο Nomonhan το 1939.<br />Σε καμία από αυτές τις συγκρούσεις οι απώλειες δεν ήταν σημαντικές, ούτε επηρέασαν τη Ρωσία ή την εσωτερική σταθερότητα της Σοβιετικής Ένωσης.<br /><br />Το αρραγές εσωτερικό μέτωπο στη Ρωσία και η δυτική συμμαχία<br /><br />Η ήττα της Ρωσίας από την Κίνα κατά τη διάρκεια της εξέγερσης των Boxer το 1900 και η καταστροφή από τη Σοβιετική Ένωση του Ιαπωνικού Στρατού της Μαντζουρίας το 1945, ήταν και οι δύο εκστρατείες που διεξήχθησαν ενώ η Μόσχα ήταν ενσωματωμένη σε ευρείες συμμαχίες.<br />Ο πόλεμος Ιράν-Ιράκ συνεχίστηκε για οκτώ χρόνια προτού τερματιστεί από δραματικές εδαφικές αλλαγές που επέφερε ο ιρακινός στρατός.<br />Ωστόσο, ενώ οι ουκρανικές αντεπιθέσεις και ελιγμοί μπορεί να ανακαταλάβουν εδάφη, δεν θα αναγκάσουν ποτέ τη Ρωσία να τερματίσει τον πόλεμο εκτός εάν η Ουκρανία έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει μια λαϊκή εξέγερση στη Μόσχα, πράγμα που φαίνεται κυριολεκτικά αδύνατο.<br />Σημαντικό ρόλο στην ουκρανική σύγκρουση θα διαδραματίσει η συνέχιση ή μη της δυτικής οικονομικής και στρατιωτικής υποστήριξης προς την Ουκρανία.<br />Αυτό περιπλέκεται από τα διαφορετικά συμφέροντα στη δυτική συμμαχία.<br />Οι ισχυρότεροι υποστηρικτές είναι οι χώρες της πρώτης γραμμής που ανησυχούν για τις ρωσικές στρατιωτικές απειλές στα εδάφη τους - κράτη όπως η Πολωνία, η Σλοβακία, οι Βαλτικές χώρες και η Φινλανδία - και ιδιαίτερα εκείνα τα κράτη με ρωσικούς πληθυσμούς, όπως η Εσθονία.<br />Ακόμη υπάρχουν κράτη που επιδιώκουν ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, όπως η Τουρκία, η Γαλλία και η Ουγγαρία αλλά παρέχουν οικονομική και στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία, όπως και κράτη που εξαρτώνται από την εισαγόμενη ρωσική ενέργεια, όπως η Γερμανία και η Ιταλία.<br />Το συμφέρον των ΗΠΑ ειδικότερα, ως ο μεγαλύτερος χορηγός στο ΝΑΤΟ, είναι να αντιμετωπίσουν τη ρωσική απειλή βραχυπρόθεσμα, έτσι ώστε να μην μπορεί να συμμαχήσει με την Κίνα στο μέλλον και να αποσπάσει την προσοχή της αμερικανικής άμυνας στην Ταϊβάν.<br /><br />Η Ρωσία δεν μπορεί να νικηθεί<br /><br />Όπως και με την εισβολή του Ιράκ τον Αύγουστο του 1990 στο Κουβέιτ, η επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία έδωσε στις ΗΠΑ την ευκαιρία να προκαλέσουν σημαντική φθορά στις ένοπλες δυνάμεις της Μόσχας και να επιβάλλουν παγκόσμιες κυρώσεις με στόχο την αλλαγή καθεστώτος στη Μόσχα.<br />Η Κίνα είναι πολύ λιγότερο πιθανό να επιτεθεί στην Ταϊβάν εάν είναι διπλωματικά και στρατηγικά απομονωμένη.<br />Η διακομματική υποστήριξη της Ουάσιγκτον για συνεχιζόμενη οικονομική και εξοπλιστική βοήθεια προς την Ουκρανία παραμένει ισχυρή, δεδομένου ότι οι εκταμιεύσεις εξακολουθούν να είναι μικρότερες από το συνολικό ποσό που δαπανάται για επιχειρήσεις στο Ιράκ.<br />Η υποστήριξη των ΗΠΑ θα μειωνόταν εάν η Ρωσία υποδείκνυε ότι θα κλιμακωθεί σε επίπεδο όπλων μαζικής καταστροφής για να υπερασπιστεί την Κριμαία και τις Δημοκρατίες του Donetsk και του Lugansk, αν και η Ουάσιγκτον μπορεί να ενθαρρύνει ακόμη την ουκρανική αντίσταση εάν εκτιμήσει ότι η αλλαγή καθεστώτος στη Μόσχα ήταν εφικτή.<br />Οι συμμαχίες της Ρωσίας βασίζονται στην επιδίωξη επίτευξης του νέου πολυπολικού κόσμου, οπότε εκ προοιμίου οι χώρες αυτές θα είναι εχθρικές προς τις ΗΠΑ.<br />Δύο τέτοιοι ισχυροί σύμμαχοι είναι η Κίνα και το Ιράν.<br />Η ρωσική εσωτερική σταθερότητα είναι ιστορικά πιο ισχυρή από ό,τι υποδηλώνουν τα στερεότυπα της επανάστασης των Μπολσεβίκων και της κατάρρευσης της ΕΣΣΔ.<br />Οι επικριτές της φιλοουκρανικής δυτικής πολιτικής, όπως ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σικάγο, John Mearsheimer, έχουν υποστηρίξει ότι η Ρωσία, λόγω του μεγέθους της, δεν μπορεί να νικηθεί από την Ουκρανία.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κόλαση για 24 μήνες: Γιατί ο αιματηρός πόλεμος Ρωσίας – Ουκρανίας θα τελειώσει το 2025... υπάρχει σχέδιο.

Η Ρωσία είναι δύσκολο να εξαντληθεί και τώρα έχει ένα μεγάλο σχέδιο που δεν εξαντλείται στην Ουκρανία Πραγματικός γρίφος είναι η χρονική στι...

Διαβάστε την συνέχεια

Παραδοχή ήττας από Zelensky: Η Ρωσία είναι ανώτερη, οι ΗΠΑ πιέζουν για εκεχειρία

<img height="407" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/a63153deaefadd97be85d44c4a8ae21c_XL.jpg" width="707" /><br /><br /><div>Τσέχος στρατηγός προειδοποιεί ότι ο Ουκρανικός στρατός θα καταρρεύσει… - Ο πρώην αξιωματικός της CIA Scott Ritter εξηγεί τους λόγους που το σύστημα Patriot δεν δουλεύει στην Ουκρανία<br /><br />Οι Ουκρανοί, σε ανώτατο επίπεδο, παραδέχονται την στρατιωτική ανωτερότητα της Ρωσίας, ο Zelensky ο Πρόεδρος της Ουκρανίας τονίζει ότι η αντεπίθεση επιβραδύνεται λόγω της στρατιωτικής ανωτερότητας της Ρωσίας…<br />Και ενώ στο μέτωπο της αντεπίθεσης οι Ουκρανοί έχουν αποτύχει, Ουκρανικά μέσα ενημέρωσης – όλα τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης ελέγχονται από την κυβέρνηση – ανέφεραν ότι ο Blinken ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών κόμισε μήνυμα στον Zelensky… να εξετάσει το σενάριο της ανακωχής…<br />Ο αμερικανός συνταγματάρχης Douglas McGregor προειδοποιεί ότι αυξάνονται αυτοί που πιστεύουν ότι πρέπει να φύγει ο Zelensky εντός του Ουκρανικού στρατεύματος.<br />Ο πρώην αξιωματικός της CIA Scott Ritter εξηγεί τους λόγους που το σύστημα Patriot δεν δουλεύει στην Ουκρανία.<br />Τσέχος στρατηγός προειδοποιεί ότι ο Ουκρανικός στρατός θα καταρρεύσει…<br /><br />Ο Zelensky αναγνώρισε την ανωτερότητα των Ρώσων, ανησυχεί για την επιβράδυνση της αντεπίθεσης<br /><br />Η αντεπίθεση των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων επιβραδύνεται, ο ουκρανικός στρατός προσκρούει στην ανωτερότητα της Ρωσίας στον ουρανό, δήλωσε ο Zelensky o πρόεδρος της Ουκρανίας στην ιστοσελίδα της Ουκρανικής Προεδρίας.<br />«Όλες οι διαδικασίες γίνονται πιο περίπλοκες και επιβραδύνονται: από τις κυρώσεις μέχρι την παροχή όπλων.<br />Όταν ορισμένοι εταίροι λένε: τι γίνεται με την αντεπίθεση, πότε θα είναι το επόμενο βήμα;<br />Η απάντησή μου: σήμερα τα βήματά μας είναι πιθανώς ταχύτερα από τα νέα πακέτα κυρώσεων», τόνισε ο Zelensky.<br />Πρόσθεσε ότι για να επιταχυνθούν οι επιθετικές ενέργειες, η Ουκρανία χρειάζεται συγκεκριμένο στρατιωτικό εξοπλισμό, συμπεριλαμβανομένων σύγχρονων μαχητικών.<br />Σύμφωνα με τον Zelensky, η Ρωσία «σταματά» τις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις από τον ουρανό, αφού διαθέτει τα κατάλληλα όπλα, τα οποία δεν διαθέτει ο ουκρανικός στρατός.<br />Δυτικοί ειδικοί έχουν επανειλημμένα τονίσει ότι τα μαχητικά F-16 δεν θα βοηθήσουν την Ουκρανία να αλλάξει την ισορροπία δυνάμεων στη ζώνη ειδικής επιχείρησης.<br />Όπως είπε ο απόστρατος αξιωματικός του αμερικανικού στρατού Daniel Davis, τα ρωσικά συστήματα αεράμυνας θα καταστρέψουν γρήγορα τα αμερικανικά αεροσκάφη που θα μεταφερθούν στην Ουκρανία.<br /><br />Ο Antony Blinken ήθελε να πείσει τον Zelensky να κάνει ανακωχή με τη Ρωσία<br /><br />Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Antony Blinken πραγματοποίησε μια απρογραμμάτιστη επίσκεψη στην Ουκρανία για να πείσει τον πρόεδρο της χώρας Zelensky να συμφωνήσει σε εκεχειρία με τη Ρωσία, λέει ο πολιτικός επιστήμονας R. Bortnik, με βάση το Ουκρανικό μέσο ενημέρωσης Strana.ua.<br />Όπως σημειώνεται στο άρθρο, ο επικεφαλής αμερικανικού υπουργείου εξωτερικών έφτασε στην Ουκρανία την παραμονή της αναμενόμενης επίσκεψης του Zelensky στη Νέα Υόρκη για τις εκδηλώσεις της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 18-19 Σεπτεμβρίου.<br />Για κάποιο λόγο, ο Antony Blinken δεν περίμενε μιάμιση εβδομάδα να δει τον Zelensky στην Νέα Υόρκη και δεν αρκέστηκε σε μια τηλεφωνική συνομιλία, αλλά ήθελε να δει πρόσωπο με πρόσωπο τον Πρόεδρο της Ουκρανίας και άλλους επίσημους εκπροσώπους, αναφέρει το δημοσίευμα.<br />Σύμφωνα με τον Bortnik, ένας από τους λόγους για την επίσκεψη του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ ήταν η προετοιμασία της συνάντησης του Zelensky με τον Αμερικανό ομόλογό του Joe Biden.<br />Ο Λευκός Οίκος μάλλον θέλει να ελέγξει τη σύγκρουση όσο το δυνατόν περισσότερο για να αποφύγει κρίσεις κατά την προεκλογική περίοδο.<br />Ίσως θα μιλήσουμε για κάποια μορφή προσωρινής εκεχειρίας. Ως εκ τούτου, οι Αμερικανοί ανησυχούν…<br />Επιπλέον, ο Blinken θα μπορούσε να εξηγήσει στον Zelenskly ότι δεν πρέπει να υπολογίζει σε μεγάλους όγκους και κανονικότητα αμερικανικής βοήθειας κατά την προεκλογική εκστρατεία στις Ηνωμένες Πολιτείες, πιστεύει ο πολιτικός επιστήμονας.<br /><br />Douglas McGregor (Αμερικανός Συνταγματάρχης): Εντός του Ουκρανικού στρατού… προετοιμάζονται για ανατροπή Zelensky<br /><br />Γίνεται λόγος στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας για «απομάκρυνση», ανατροπή του Zelensky, δήλωσε στη σελίδα του στο κοινωνικό δίκτυο X , ο πρώην σύμβουλος του επικεφαλής του Πενταγώνου, συνταγματάρχης Douglas McGregor.<br />«Στην Ουκρανία, υπάρχουν πολλές συζητήσεις εντός των ουκρανικών στρατιωτικών δυνάμεων για την απομάκρυνση του Zelensky.<br />Ο συνταγματάρχης Douglas McGregor πρόσθεσε ότι οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν ήδη χάσει 400 χιλιάδες ανθρώπους και κάλεσε τις αρχές του Κιέβου να συνάψουν συμφωνία με τη Ρωσία.<br />«Κάντε ειρήνη, ανόητοι!» κατέληξε.<br />O συνταγματάρχης Douglas McGregor είχε τονίσει ότι ο ρωσικός στρατός, εάν χρειαστεί, είναι ικανός να απελευθερώσει την Οδησσό και να φτάσει στην Πολωνία προκειμένου να τερματιστεί η στρατιωτική σύγκρουση στην Ουκρανία.<br /><br />Scott Ritter (πρώην CIA): Είναι το «κύκνειο άσμα» Zelensky - Μάρκες σε παιχνίδι τζόγου οι Ουκρανοί για το ΝΑΤΟ - Υπάρχει εξήγηση που τα συστήματα αεράμυνας Patriot δεν δουλεύουν στην Ουκρανία<br /><br />Ο ρωσικός στρατός καταστρέφει τα ραντάρ που συνδέονται με το σύστημα αεράμυνας Patriot στην Ουκρανία για απονευρώσουν το σύστημα, δήλωσε ο πρώην αξιωματικός πληροφοριών του αμερικανικού στρατού Scott Ritter.<br />Τα συστήματα Patriot δεν λειτουργούν στην Ουκρανία.<br />Ο μόνος τρόπος για να λειτουργήσουν είναι να δοθεί ο έλεγχος σε μια πολύ έμπειρη ομάδα που έχει εκπαιδευτεί σε όλες τις περίπλοκες χρήσεις αυτού του αντιαεροπορικού όπλου» τόνισε ο Scott Ritter<br />Σύμφωνα με τον Scott Ritter, οι Ουκρανοί έλαβαν μόνο βασική εκπαίδευση.<br />Μπορούν να ενεργοποιήσουν την εγκατάσταση και να την θέσουν σε αυτόματο έλεγχο, στον οποίο λειτουργούν τα συστήματα αεράμυνας χάρη σε ειδικά ραντάρ, διευκρίνισε ο Ritter.<br />Σημείωσε ότι οι Ρώσοι χακάρουν αυτό το σύστημα, εκτοξεύουν δολώματα και ανατινάζουν ραντάρ αεράμυνας.<br />Με αυτόν τον τρόπο το αμερικανικό σύστημα αεράμυνας γίνεται ευάλωτο σε πυραυλικές επιθέσεις.<br />Οι Patriots είναι χάλια, αυτή είναι η πραγματικότητα.<br />Κάθε εγκατάσταση που δώσαμε στους Ουκρανούς είναι χάλια γιατί δεν έχουν ιδέα πώς να τα χρησιμοποιήσουν», κατέληξε ο πρώην αξιωματικός των πληροφοριών Scott Ritter.<br />Τον Μάιο, ο ρωσικός στρατός έπληξε ένα αντιαεροπορικό συγκρότημα Patriot στο Κίεβο με έναν υπερηχητικό πύραυλο Kinzhal.<br />Το αμερικανικό σύστημα αεράμυνας απέτυχε να τον αναχαιτίσει.<br />Κατά τους ρώσους, δεν υπάρχει αντιαεροπορικό σύστημα που μπορεί να αναχαιτίσει τον υπερηχητικό πύραυλο Kinzhal<br /><br />Στρατηγικά λάθη - διαφορετικοι στόχοι προδιαγέγραφαν την ήττα<br /><br />Οι πρόσφατες ουκρανικές επιθέσεις κατά των χωριών Rabotino και Verbovoe θα διαλύσουν τις δυνάμεις του Κιέβου, είπε ο Scott Ritter, πρώην αξιωματικός πληροφοριών (στη CIA) του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ και επιθεωρητής όπλων του ΟΗΕ, στο podcast New Rules του Sputnik, και εξηγεί γιατί η αντεπίθεση είναι το «κύκνειο άσμα» του Ουκρανού προέδρου Volodymyr Zelenksy, αλλά και τα στρατηγικά λάθη / διαφορετικούς σκοπούς Ουκρανίας - Δύσης (ΝΑΤΟ) που... προανήγγειλαν την ήττα τους έναντι της Ρωσίας.<br />Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι το ΝΑΤΟ δεν είναι εδώ για να βοηθήσει την Ουκρανία να επιτύχει μια στρατιωτική νίκη: «Το ΝΑΤΟ είναι εδώ για να χρησιμοποιήσει τις ζωές των Ουκρανών ως μάρκες σε ένα παιχνίδι τζόγου σχεδιασμένο να βλάψει τους Ρώσους», τόνισε ο στρατιωτικός αναλυτής.<br />Αν και κανείς δεν μπορεί να απαλλάξει την Ουκρανία από την ευθύνη της για τον όλεθρο – δεδομένου ότι ο Volodymyr Zelensky θα μπορούσε να είχε τερματίσει τη σύγκρουση τον Μάρτιο του 2022 μετά τις ρωσο-ουκρανικές ειρηνευτικές συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη – δεν μπορεί να απαλλάξει ούτε το ΝΑΤΟ, σύμφωνα με τον Ritter.<br />"Επιτρέψτε μου να το ξεκαθαρίσω εδώ.<br />Αυτή η αντεπίθεση δεν επρόκειτο ποτέ να λειτουργήσει.<br />Ποτέ.<br />Ο στρατηγός Christopher Cavoli, διοικητής των αμερικανικών δυνάμεων στην Ευρώπη και Ανώτατος Συμμαχικός Διοικητής των χερσαίων δυνάμεων, όταν μίλησε σε ένα σουηδικό αμυντικό φόρουμ τον Ιανουάριο 2023, μίλησε για τη σύγκρουση που έλαβε χώρα, αυτή ήταν μια προ-αντιεπιθετική σύγκρουση, πριν από τη μάχη της σύγκρουσης Bakhmut, είπε ότι το εύρος και η κλίμακα της βίας που λαμβάνει χώρα σήμερα στην Ουκρανία είναι πέρα ​​από τη φαντασία του ΝΑΤΟ. (…)<br />Έτσι, όταν λέει ότι αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία είναι πέρα ​​από τη φαντασία του ΝΑΤΟ, λέει ότι το ΝΑΤΟ δεν είναι προετοιμασμένο για τέτοιου είδους πόλεμο και πράγματι, το ΝΑΤΟ δεν είναι προετοιμασμένο για τέτοιου είδους πόλεμο».<br />Αμερικανοί αξιωματικοί και αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ, προσπαθούν να διδάξουν στους Ουκρανούς τον ​​πόλεμο συνδυασμένων όπλων – του οποίου οι ίδιοι δεν κατέχουν.<br />"Η απάντηση είναι ότι το ίδιο το ΝΑΤΟ είναι μια χάρτινη τίγρη που τα τελευταία 20 χρόνια δεν χρηματοδοτείται σωστά.<br />Δεν έχουν εκπαιδευτεί σωστά.<br />Δεν έχουν κάνει σωστά το σωστό είδος αμυντικών προμηθειών.<br />Και δεν υπάρχει ούτε ένας στρατός σήμερα αρκετά υγιής για να διεξάγει το είδος της μάχης που λαμβάνει χώρα στην Ουκρανία, πόσο μάλλον να μεταφέρει εξοπλισμό στον ουκρανικό στρατό που θα μπορούσε να τους βοηθήσει να κάνουν αυτού του είδους τον πόλεμο».<br />Και έτσι, στο τέλος της ημέρας, η πλειοψηφία της ευθύνης πέφτει στο ΝΑΤΟ για την ενθάρρυνση της Ουκρανίας να κάνει κάτι που το ΝΑΤΟ γνώριζε ότι η Ουκρανία δεν μπορούσε να πραγματοποιήσει.<br />Και πάλι, επανέρχομαι σε αυτό που είπα πριν.<br />Το ΝΑΤΟ δεν θέλει να κερδίσει η Ουκρανία στο πεδίο της μάχης.<br />Θέλουν απλώς η Ουκρανία να πληγώσει τους Ρώσους τόσο ώστε να κάνουν τη Ρωσία να εγκαταλείψει».<br />Ο Ritter σημείωσε ότι η αποτυχημένη αντεπίθεση της Ουκρανίας προσγείωσε ανώμαλα τους διοικητές του ΝΑΤΟ από τον φανταστικό κόσμο τους – στον οποίο η Ρωσία είναι «αδύναμη» και ο στρατός της «αποτυγχάνει».<br />Αναγνωρίζουν απρόθυμα, αλλά αναγνωρίζουν επιτέλους, ότι οι Ρώσοι έχουν προετοιμάσει μια πολύ αποτελεσματική άμυνα.<br />Δίνουν τα περισσότερα εύσημα σε ορυχεία, δέντρα και θάμνους.<br />Αυτό είναι σοβαρό.<br />Αυτό έλεγαν».<br />Οι Ρώσοι αποδείχτηκαν πολύ καλοί και αυτό διέκοψε το παιχνίδι του ΝΑΤΟ, σύμφωνα με τον Ritter.<br />Σημείωσε ότι «υπάρχει μια εντελώς νέα πραγματικότητα στη Δύση σχετικά με την αδυναμία επίτευξης των στόχων και των σκοπών τους» στην Ουκρανία και τώρα η Δύση αντιμετωπίζει ένα δίλημμα πώς να μετριάσει τις συνέπειες της επικείμενης ήττας.<br />"Αν σταματήσετε τη σύγκρουση τώρα, μπορούμε να ορίσουμε σε μεγάλο βαθμό πώς θα διαμορφωθούν τα σύνορα.<br />Αλλά αν προχωρήσει αυτή η σύγκρουση, το ερώτημα είναι ποια θα είναι η τελική διαμόρφωση του ουκρανικού κράτους είναι στον αέρα.<br />Και έτσι νομίζω ότι στη Δύση αυτή τη στιγμή, γίνεται πολύς λόγος για το "πώς θα ξεφύγουμε από αυτό;"<br />Αλλά πρέπει να γίνει με τρόπο που να μην τραβήξει εντελώς το χαλί κάτω από τα πόδια των Ουκρανών.<br />Γιατί αν προχωρήσετε κι άλλο η αντεπίθεση, όταν θα μιλάμε για συνθηκολόγηση στο τέλος του παιχνιδιού, δεν θα έχει μείνει τίποτε από τον ουκρανικό στρατό.<br />Και ίσως ανακαλύψουν Ουκρανία και Δύση ότι η κατάρρευση είναι το τέλος του παιχνιδιού», κατέληξε ο Ritter.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Παραδοχή ήττας από Zelensky: Η Ρωσία είναι ανώτερη, οι ΗΠΑ πιέζουν για εκεχειρία

Τσέχος στρατηγός προειδοποιεί ότι ο Ουκρανικός στρατός θα καταρρεύσει… - Ο πρώην αξιωματικός της CIA Scott Ritter εξηγεί τους λόγους που το ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα-Αλβανία: στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα…

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/09/MALLIAS-1.png"><img height="400" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/09/MALLIAS-1.png" width="725" /></a><br /><br /><b>Aλέξανδρος Μαλλιάς</b><br />19 Μάϊου 2019. Ήταν μία σημαντική στιγμή. Η σημαντικότερη μετά βεβαιότητας, για τον υπογράφοντα, κατά την προεκλογική εκστρατεία ως υποψήφιος ευρωβουλευτής. Ο -τότε αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης και σύντομα πρωθυπουργός- κύριος Κυριάκος Μητσοτάκης συναντήθηκε στην Αθήνα με τον Πρόεδρο του Κόμματος Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΚΕΑΔ) κύριο Βαγγέλη Ντούλε και τον (παράτυπα και τότε) αποκλεισμένο από τις εκλογές-παρωδία υποψήφιο Δήμαρχο Χειμάρρας κύριο Φρέντι Μπελέρη.<br /><br />Η πρωτοβουλία ήταν ορθή και επιβεβλημένη. Το μήνυμα τόσο προς τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό, όσο και προς τα Τίρανα ήταν σαφές. Η κυβέρνηση που προέκυψε εν συνεχεία, από τις εκλογές του Ιουλίου 2019, είχε κατά συνέπεια συγκεκριμένη πολιτική έναντι της Αλβανίας. Υπό την αυτονόητη, βέβαια, προϋπόθεση ότι θα υπήρχε βούληση να εφαρμοσθεί ως πλαίσιο κυβερνητικής πολιτικής το περιεχόμενο της ανακοίνωσης τύπου μετά τη συγκέντρωση της 19ης Μάϊου.<br /><br />Παραθέτω ένα απόσπασμά της: «ο πρόεδρος της ΝΔ επανέλαβε το έντονο ενδιαφέρον του και την αμέριστη συμπαράστασή του στα δίκαια αιτήματα των ομογενών. Κατέστησε ακόμη μία φορά σαφές ότι η πρόοδος στις διμερείς σχέσεις Ελλάδος-Αλβανίας και η έναρξη διαπραγματεύσεων για την ένταξη της γείτονος στην Ε.Ε., εξαρτώνται άμεσα από το σεβασμό των δικαιωμάτων της ελληνικής εθνικής μειονότητας και, ιδιαίτερα, από την προστασία των περιουσιακών δικαιωμάτων των μελών της και την κατάργηση των λεγόμενων ‘μειονοτικών ζωνών’. Αυτά άλλωστε αποτελούν και ρητές δεσμεύσεις της Αλβανίας έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης».<br /><br />Επιμένω στην σημασία της συνάντησης και της ανακοίνωσης διότι η ηγεσία και οι υπουργοί της τότε κυβέρνησης (του ΣΥΡΙΖΑ) απέφευγαν επί μακρόν να συναντηθούν με συγκεκριμένα στελέχη της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας.<br /><br />Ας θυμηθούμε ότι η Ελληνική Εθνική Μειονότητα στην Αλβανία, ειδικά δε στη Χειμάρρα, είναι η μόνη βορείως των συνόρων μας συμπαγής ελληνική μειονότητα. Τους καλοκαιρινούς μήνες, και ειδικά τον Αύγουστο, η περιοχή της Χειμάρρας κατακλύζεται και από χιλιάδες ομοεθνείς μας που έχουν αναζητήσει ασφάλεια και προκοπή στην Ελλάδα. Πολλοί όμως, μα πάρα πολλοί εκεί παραμένουν και δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά. Μεταξύ αυτών ο κ. Φρέντι Μπελέρης. Όπως από τη φυλακή ξαναθύμισε ο κ. Μπελέρης πρόσφατα στον προπετή και αλαζόνα πρωθυπουργό κ. Έντι Ράμα, η Αλβανία, εφαρμόζοντας ακόμη και σήμερα την πολιτική του Ενβέρ Χότζα, δεν αναγνωρίζει τον Ελληνισμό της Χειμάρρας ως Εθνική Μειονότητα. Η ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας κανονικά έπρεπε να περνάει μέσα από την προστασία των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και περιουσιών των μελών της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας.<br /><br />Σειρά λαθών<br /><br />Αλήθεια, έτσι είχαν μέχρι σήμερα τα πράγματα; Φοβούμαι πως αρνητική είναι η απάντηση στο ρητορικό, άλλωστε, αυτό ερώτημα. Επανειλημμένα και συνήθως πολύ πριν εκδηλωθούν ανάγλυφα οι δυσκολίες και τα εγγενή προβλήματα, μόνιμο χαρακτηριστικό της πολιτικής μας έναντι της Αλβανίας είναι η έλλειψη σταθερότητας, συνέχειας και συνέπειας. Η -με περισσή αυταπάτη- αυτοαναιρούμενη συμπεριφορά μας έχει -διαχρονικά- τα αντίστροφα του επιδιωκόμενου αποτελέσματα. Αφαιρεί, όταν απαιτείται, από την Ελλάδα τη δυνατότητα να δρα σε σχέση με την Αλβανία κατά τρόπο πειστικό και αποτελεσματικό. Χαρακτηριστική δε είναι η παλινδρόμηση και η αστάθεια στόχων, μέσων και πολιτικής που εδώ και μία δεκαετία -από τον Ιούνιο του 2013- σταθερά χαρακτηρίζει την, έναντι της Αλβανίας, πολιτική μας στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.<br /><br />Εν συνεχεία, είχαμε τα λάθη του Ιουνίου 2018, καθώς και την προηγηθείσα απόφαση του Ιουνίου 2014 με τη δικαιολογία -ισχυρισμό μάλλον- της άσκησης της Προεδρίας μας στην Ε.Ε. Πράσινο φως άνευ χειροπιαστών όρων και των συνηθισμένων καθιερωμένων και αναπόφευκτων, όπως ισχυρίζομαι στην Ένωση, προϋποθέσεων. Σε τίποτα δεν ωφέλησε. Ούτε την Ελλάδα, ούτε τις ελληνοαλβανικές σχέσεις ούτε το «κράτος δικαίου» στην Αλβανία. Με εξαίρεση γνωστές δηλώσεις περί ευχαριστιών κ.λπ. και άφθονα άνευ αντικρίσματος χαμόγελα. Κάθε φορά –η κατάσταση αυτή δυστυχώς συνεχίσθηκε -η Αθήνα χωρίς απτά ανταλλάγματα εμφανίζεται να παρεκκλίνει από τις διακηρυγμένες θέσεις της. Ούτε η λεγόμενη, από κάποιους, δυναμική πολιτική -αγνοώ τι σημαίνει ό όρος- ούτε σκληρή… Έναντι της Αλβανίας χρειάζεται σταθερή πολιτική. Είναι η μόνη πειστική και μπορεί να παράγει πολιτικά αποτελέσματα. Δυστυχώς, εξακολουθεί να απουσιάζει. Αν δεχθούμε ότι υπάρχει, τότε οι προθέσεις και οι στόχοι μας δεν επιβεβαιώνονται από τα αποτελέσματα.<br /><br />Απώλεια ελέγχου των εξελίξεων από την Ελλάδα<br /><br />Άλλωστε, η πείρα μας έχει διδάξει ότι, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων, η αυξομείωση της έντασης του τόνου των δημοσίων δηλώσεων και αντιδράσεων των Αθηνών, σε ενοχλητικές ενέργειες των Τιράνων, δεν αρκεί. Ακόμη και τώρα, παρά τη συνεχή παρουσία του μέτρου που χαρακτηρίζει τη διατύπωση των επισήμων θέσεων της Ελλάδος στην υπόθεση της σκευωρίας κατά του κ. Φρέντι Μπελέρη και της φυλάκισης του, η Ελλάδα χάνει τον έλεγχο των εξελίξεων. Είναι πολύ δυσάρεστο να διαπιστώνει κανείς πόσο γρήγορα πέφτουν έξω στις εκτιμήσεις τους οι μετέχοντες, κατά λόγο αρμοδιότητας, της διαδικασίας λήψης αποφάσεων.<br /><br />Τι υποστήριζαν για τον κ. Ράμα, την προσωπικότητα και το ζωγραφικό του ταλέντο, μόνο προ λίγων μηνών ή εβδομάδων, και που έχουν φθάσει τα πράγματα σήμερα. Η απλή λογική θα αρκούσε. Το Δεκέμβριο του 2022, ο υποψήφιος δήμαρχος Χειμάρρας κ. Μπελέρης οργάνωσε την επίσκεψη, υπεδέχθη και προσφώνησε στον παράκτιο πεζόδρομο της ιστορικής αυτής πόλης τον κ. Πρωθυπουργό. Αλήθεια, είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι η τωρινή συμπεριφορά του κ. Ράμα έναντι του κ. Μπελέρη στρέφεται κατά ή, εν πάση περιπτώσει, αφορά και στον κ. Πρωθυπουργό; Σταθερός παραμένω στην αρχή και θέση ότι, στις σχέσεις μας με το βαθύ κράτος των Τιράνων, τίποτα δεν αποτελεί έκπληξη. Όλα είναι προγραμματισμένα να συμβούν, όταν πρέπει, από πλευράς Αλβανίας. Αρκεί να γνωρίζουμε καλά το παρελθόν και να διαβάζουμε σωστά και όχι με προσωπίδες τους οιωνούς.<br /><br />Οι προτάσεις-θέσεις πολιτικής και η λήψη μέτρων<br /><br />Οι αναγνώστες μας γνωρίζουν, εδώ και μία δεκαετία, τις δημόσια διατυπωμένες προτάσεις–θέσεις πολιτικής. Ως βασική παραμένει μία: οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Αλβανίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση να αρχίσουν μόνο εφόσον πληρωθούν δύο βασικές προϋποθέσεις:<br /><br />– α) οριστική απόδοση και κατοχύρωση των περιουσιακών τίτλων των δικαιούχων στην Χειμάρρα και κατοχύρωσή τους στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών θεσμών.<br /><br />– β) Κατάργηση, δια νόμου, των λεγομένων Μειονοτικών Ζωνών.<br /><br />Οι λοιπές διμερείς εκκρεμότητες, που απαιτούν και προϋποθέτουν νομοθετικό έργο και δύσκολες πολιτικές αποφάσεις και από τις δύο χώρες, ας αναζητηθούν στη λύση-πακέτο που είχε ήδη, από το 2016, δρομολογηθεί. Με όποιες διορθώσεις και βελτιώσεις χρειάζονται.<br />Επιπλέον, λίαν αποτελεσματική είναι και η, εκ μέρους της Ελλάδος, λήψη προσωποπαγών διοικητικών μέτρων για πολιτικά και μη πρόσωπα του κρατικού μηχανισμού της Αλβανίας που αποφασίζουν και εκτελούν -κυριολεκτικά- το ξερίζωμα του Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας.<br /><br />Η προηγούμενη κυβέρνηση έλαβε εθνικά διοικητικά μέτρα στη περίπτωση του δημάρχου Χειμάρρας κ. Γκέργκι Γκόρο. Σκόπιμο είναι να λάβουμε έστω τώρα -καλύτερα αργά παρά ποτέ- διοικητικά μέτρα (π.χ. απαγόρευση εισόδου στην Ελλάδα) για συγκεκριμένα -γνωστά μας- στελέχη και πολιτικά πρόσωπα του κυβερνητικού μηχανισμού. Δεν αρκεί, συνεχώς, να επικαλούμεθα την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας, εάν δεν έχουμε τη βούληση και την ετοιμότητα να λάβουμε ταυτόχρονα και εθνικά μέτρα. Τα περισσότερα, π.χ. απαγόρευση εισόδου στην Ελλάδα, αυτομάτως ισχύουν σε όλη την περιοχή Σένγκεν. Άρα είναι επώδυνα. Συνάμα δε, αποτελεσματικά.<br /><br />Στο πρόσφατο παρελθόν, η κυβέρνηση της Αλβανίας δεν δίστασε και δημόσια είχε ανακοινώσει ότι προέκρινε τη λήψη ανάλογων μέτρων απαγόρευσης εισόδου κατά υπηκόων της Ελλάδος. Με αφορμή και πρόσχημα μάλλον την κηδεία του φονευθέντος, την 28η Οκτωβρίου 2018, Έλληνα υπηκόου Κωνσταντίνου Κατσίφα.<br /><br />Γνωστοποιήθηκε και ανακοινώθηκε ότι είχαν ληφθεί αποφάσεις και επίσημα διοικητικά μέτρα για απαγόρευση εισόδου, στην επικράτεια της Αλβανίας, συγκεκριμένων Ελλήνων. Δεν είναι αποδεκτό να επιβεβαιώνεται, διαρκώς, η ενδόμυχη πεποίθηση των κυβερνητών της Αλβανίας ότι «στις σχέσεις Αθηνών-Τιράνων, η Αλβανία πρέπει να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων, της διαμόρφωσης κλίματος και το πάνω χέρι».<br /><br />Στενοχωρούμαι με τη διαπίστωση ότι -εξαιρουμένων των καθαρών τοποθετήσεων του κ. Πρωθυπουργού σε σχέση με την ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας- άλλος επίσημες δηλώσεις, το Μάϊο και τον Ιούνιο, άφηναν τη γεύση ότι στην Αθήνα υπήρχαν πλέον της μίας σχολής και πέραν μίας πολιτικής για την αντιμετώπιση της σύλληψης και φυλάκισης του κ. Μπελέρη.<br /><br />Επιδείνωση<br /><br />Την απουσία -τότε- αποφάσεων για λήψη εθνικών μέτρων διαδέχεται σήμερα μία κατάσταση όπου, κατά τα φαινόμενα, βρισκόμαστε ενώπιον της επιδείνωσης των σχέσεων με υπαιτιότητα μεν της Αλβανίας, αλλά και λόγω της διαχρονικής συνολικής ερμαφρόδιτης στάσης μας έναντι της γειτονικής χώρας. Η μη πρόσκληση του κ. Ράμα στην -επετειακή της ιστορικής Συνάντησης Κορυφής της Θεσσαλονίκης του Ιουνίου 2003-Διάσκεψη των Αθηνών και η απουσία της Αλβανίας δείχνει ότι στην πραγματικότητα φθάσαμε σε ένα αδιέξοδο, χωρίς καν να έχομε λάβει εθνικά μέτρα. Έπρεπε εξ αρχής να σταλούν καθαρά μηνύματα, χωρίς υπεκφυγές. Τούτο δεν έγινε. Αποτέλεσμα να χάσουμε την πρωτοβουλία των κινήσεων και έχουμε πλέον περιορισμένα εθνικά μέσα, στη διάθεσή μας, για να παρέμβουμε .<br /><br />Με άλλα λόγια, φθάσαμε σήμερα στο σημείο να «εξαντλήσουμε» αναποτελεσματικά τη φαρέτρα των διμερών πολιτικών και διπλωματικών μας όπλων, χωρίς να έχουμε λάβει κλιμακωτά, όπως επανειλημμένως από το Μάϊο προτείνω, ούτε ένα εθνικό μέτρο. Η σημερινή κατάληξη των σχέσεων δεν αποτελεί έκπληξη. Μπορώ να πω ότι ήταν απόλυτα προβλέψιμη. Η αποφυγή και η διστακτικότητά μας, στην κατάλληλη στιγμή, λήψης μέτρων -προειδοποιητικών μεν, πειστικών δε- οδήγησε στο σημερινό αδιέξοδο. Το ζήτημα σίγουρα δεν είναι μόνο σημερινό.<br /><br />Είναι όμως και σημερινό. Στην Αθήνα εναπόκειται είτε να εφαρμόσει επιτέλους την πολιτική αντιστοιχίας λόγων και πράξεων είτε να συνεχίσει την αποτυχημένη, ιδίως έναντι της Αλβανίας, διαχρονική πολιτική λόγων που, δυστυχώς, δεν γίνονται έργα.<br /><br />Για μία ακόμη φορά, η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ο χειρισμός των σχέσεών μας με την Αλβανία, διαχρονικά, πάσχει. Κάναμε λάθος στη διάγνωση των σαφών εξ αρχής προθέσεων του κ. Ράμα, στέλναμε -το Μάϊο κυρίως- αντικρουόμενα μηνύματα δύο κορυφαίων θεσμικών κέντρων της Αθήνας με συνέπεια να δώσουμε περιθώρια στα Τίρανα, δεν λάβαμε υποτυπώδη έστω εθνικά μέτρα, ενώ ορισμένες ελληνικές δηλώσεις είχαν αμφισημία. Για μία ακόμη φορά, καλούμεθα να διαχειρισθούμε, από πολύ χαμηλό σημείο, τις σχέσεις μας με την Αλβανία. Τέλος, ας κάνουμε την πολιτική μας αυτοκριτική για την απόρριψη -δημόσια μάλιστα- συγκεκριμένων προτάσεων και όρων του προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν που αφορούσαν, ειδικά, τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Αλβανίας.<br /><br />Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα…<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελλάδα-Αλβανία: στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα…

Aλέξανδρος Μαλλιάς 19 Μάϊου 2019. Ήταν μία σημαντική στιγμή. Η σημαντικότερη μετά βεβαιότητας, για τον υπογράφοντα, κατά την προεκλογική εκσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Μουσουλμανική Αδελφότητα, η εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού και η λιβανοποίηση της Ελλάδας.

 <img height="399" src="https://scontent.fath3-3.fna.fbcdn.net/v/t39.30808-6/374178001_7094977680522062_6752675514444930510_n.jpg?_nc_cat=110&ccb=1-7&_nc_sid=5614bc&_nc_ohc=6qvJRn3o0zMAX-L8-uz&_nc_ht=scontent.fath3-3.fna&oh=00_AfC9MxGHnS2LS7xgArCKyvcx5lfqVpHNmZHaAfOIUxgXQw&oe=64FDCC9A" width="732" /><br /><br /><b>Αλέξανδρος Ιτιμούδης</b><br /><div>Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι αποτελούν ισλαμιστική οργάνωση, εδραζόμενη στο κράτος του Κατάρ, οι οποίοι αξιοποιούν εκπαιδευτικές και πολιτισμικές μεθόδους επιρροής των μουσουλμανικών πληθυσμών με σκοπό την κυριαρχία επινοούσαν δυτικού κόσμου</div><div><br /></div><div>.Η οργάνωση χρηματοδοτεί πολλά προγραμματα κοινωνικής στήριξης, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και εκπαίδευσης σε όλο τον ισλαμικό κόσμο έχοντας τεράστια κοινωνική απήχηση ειδικά σε κοινωνίες όλως η Αίγυπτος και το Πακιστάν.Η οργάνωση παρότι ιδρύθηκε με σκοπό να καταπολεμηθεί ο σοσιαλισμός στην Μέση Ανατολή, εντούτοις κατέληξε να αποτελεί ένα πολυπλοκαμο οργανισμό με παραφυάδες στην Ευρώπη ειδικά στην Γερμανία, το Βέλγιο, την Γαλλία και την Αγγλία, ενώ παραρτήματα της λειτουργούν μέχρι και στις ΗΠΑ.Η παρουσία της αποτελεί κίνδυνο για τις μοναρχίες του Κόλπου, οι οποίες βλέπουν θανάσιμο κίνδυνο από την επιρροή της στις πλατιές μάζες ειδικά των νεαρών μουσουλμάνων.</div><div><br /></div><div>Αυτός είναι ο λόγος που απαγορεύτηκε από πολλές μεσανατολικές χώρες, όμως διατηρεί ισχυρά ερείσματα στην Τουρκία κυρίως, έπειτα στο Πακιστάν μέσω των ισλαμικών σχολών Μαντράσας και την συνεργασία της με τις πακιστανικές υπηρεσίες πληροφοριών.Η παράνομη μετανάστευση αποτελεί όχημα προώθησης της ΜΑ στον Δυτικό κόσμο, μέσω του μανδύα του ανθρωπισμού. Η ΜΑ πρωτοστατεί σε οργανώσεις που μάχονται κατά της δήθεν ισλαμοφοβίας, ενώ μέσω του Κατάρ χρηματοδοτούν ΜΚΟ αλλά και βουλευτές όπως πρόσφατα αποδείχθηκε</div><div><br /></div><div>.Η ΜΑ διδάσκει στους μαθητές της την μέθοδο της Τακίγια η οποία ανάγεται στην εποχή των Ασσασίνων, όπου ο πιστός δύναται να αποκρύψει την θρησκευτική του ταυτότητα προκειμένου να ενταχθεί ομαλά στην ξένη κοινωνία και να αποκαλυφθεί όταν γίνει πλειοψηφία ή πάρει την εξουσία.Η Τουρκία έχοντας κάνει μια διαλεκτική σύνθεση του Οθωμανικής έμπνευσης εποικισμού με την μέθοδο της Τακίγια, στέλνει ενορχυστρωμένα μετανάστες ισλαμιστικού πολιτισμικού υποβάθρου προς την Ελλάδα επιδιώκοντας να διασπάσει τον κοινωνικό ιστό στα νησιά και στον Έβρο.</div><div><br /></div><div>Οι στόχοι δεν είναι τυχαίοι καθώς στρατηγικός στόχος της Άγκυρας είναι να κόψει το στρατηγικό βάθος της Ελλάδας που είναι η θάλασσα, και μεταφράζεται μέσω των νησιών που στοχεύουν ακριβώς στο βάθος της Τουρκίας.Τα νησιά Λήμνος και Σαμοθράκη ελέγχουν αποτελεσματικά τα Στενά και αυτό δημιουργεί συνθήκες ασφυξίας στον τουρκικό στόλο οποτεδήποτε αυτός ξεμυτίσει.Η Τουρκία και η ΜΑ έχουν συνειδητοποιήσει πως η πλαδαρότητα και η ανθρωπιστική υστερία της Ευρώπης δύναται να αξιοποιηθεί γεωστρατηγικά μέσω των μεταναστευτικών ροών οι οποίες επίτηδες παρουσιάζονται ως αθώες με την συνέργεια πληρωμένων μελών των ΜΚΟ.Ο κίνδυνος λιβανοποίησης της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης σταματιέται μόνο με πυγμή. Αυτό σημαίνει προστασία συνόρων με κάθε μέσο, και κόψιμο οικονομικών παροχών, οι οποίες χρησιμεύουν ως καύσιμο κρατών όπως το Πακιστάν αλλά και τροφοδοτούν δίκτυα τρομοκρατίας.<br /><br /><a href=" i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Μουσουλμανική Αδελφότητα, η εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού και η λιβανοποίηση της Ελλάδας.

  Αλέξανδρος Ιτιμούδης Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι αποτελούν ισλαμιστική οργάνωση, εδραζόμενη στο κράτος του Κατάρ, οι οποίοι αξιοποιούν εκπαιδε...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνικές Φρεγάτες και Κορβέτες αντί των S;

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9aAQs2loKcowZdxCBPlXDUeITiw1B_nhawsQdq0yuCZkWAXdjc4Y4MQ5KYMF6192umXD7rkDx5Z_R6MMQrLKTG_ACFTEC8AVQYci97Fjx4HdNrIb0ILVvZftkkivE6yYMy4XI-plfwV-3szmnebldEIqqKeJrEg_t-ZwGk6KMy1TEvpRO7EhfrSX9fBc/s1440/ADRIAS-1.jpg" imageanchor="1" style="background-color: white; color: #1b89ec; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1440" height="375" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9aAQs2loKcowZdxCBPlXDUeITiw1B_nhawsQdq0yuCZkWAXdjc4Y4MQ5KYMF6192umXD7rkDx5Z_R6MMQrLKTG_ACFTEC8AVQYci97Fjx4HdNrIb0ILVvZftkkivE6yYMy4XI-plfwV-3szmnebldEIqqKeJrEg_t-ZwGk6KMy1TEvpRO7EhfrSX9fBc/w734-h375/ADRIAS-1.jpg" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 1px solid rgb(243, 243, 243); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px; padding: 5px; position: relative;" width="734" /></a><br /><br />Από αναβολή σε αναβολή πηγαίνει το θέμα της απόκτησης νέων πλοίων για το Πολεμικό Ναυτικό. Οι τρεις φρεγάτες τύπου Belharra δεν επαρκούν για να καλύψουν τις επιτακτικές ανάγκες της κάλυψης της δυνητικής ΑΟΖ. Και ενώ θα έπρεπε να έχει ήδη ενεργοποιηθεί η δυνατότητα παραγγελίας και τέταρτης, δεν λαμβάνεται απόφαση ούτε για τις Κορβέτες.<br />Αφορμή για το σημερινό μας άρθρο αποτέλεσε το εξαιρετικό δημοσίευμα του <a href="https://navaldefence.gr/fregates-elli-xrisimes-meta-apo-aposirsi/"><b>Naval Defence</b></a> για την επίγεια αξιοποίηση των όπλων των φρεγατών τύπου S μετά την απόσυρσή τους, που όπως πάνε τα πράγματα θα παραμείνουν σε υπηρεσία για ακόμη 10 χρόνια.<br /><br />Οι φρεγάτες τύπου S είναι παλιές. Σχεδόν παρωχημένες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι και τα όπλα τους είναι παρωχημένα ή ότι θα πρέπει να απαξιωθούν. Το άρθρο του Naval Defence αναλύει με εξαιρετικό τρόπο το πως μπορεί να χρησιμοποιηθούν τα όπλα των φρεγατών τύπου S πάνω στα νησιά.<br /><br />Μήπως όμως θα ήταν προτιμότερο να χρησιμοποιηθούν τα οπλικά συστήματα των φρεγατών S σε νέα πλοία Ελληνικής σχεδίασης και ναυπήγησης;<br />Δεν θα ήταν προτιμότερο τα όπλα των προς απόσυρση φρεγατών να αναβαθμιστούν, όπου κριθεί δυνατό και συμφέρον και να αποτελέσουν τον εξοπλισμό των νέων Ελληνικών πλοίων;<br />Πλοία Ελληνικά, από Έλληνες ναυπηγούς, κατασκευασμένα σε Ελληνικά ναυπηγεία.<br />Γιατί να απαξιωθούν τα οπλικά συστήματα των φρεγατών S όταν μπορούν να προσφέρουν πολλά και για πολλά χρόνια στην άμυνα της χώρας;<br /><br />Οι 10 φρεγάτες τύπου S θα λείψουν από την άμυνα της χώρας. Ας μην λείψουν και ας μην απαξιωθούν και τα όπλα τους. Ας ελπίσουμε πως επιτέλους θα βρεθεί μια Ελληνική κυβέρνηση που θα λάβει γενναίες και σωστές αποφάσεις που θα είναι προς το συμφέρον της άμυνας της χώρας και του αγρίως φορολογούμενου Ελληνικού λαού, που δεν θέλει να δει και άλλα πανάκριβα οπλικά συστήματα να απαξιώνονται.<br /><br /><a href="https://cosmostatus.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ελληνικές Φρεγάτες και Κορβέτες αντί των S;

Από αναβολή σε αναβολή πηγαίνει το θέμα της απόκτησης νέων πλοίων για το Πολεμικό Ναυτικό. Οι τρεις φρεγάτες τύπου Belharra δεν επαρκούν για...

Διαβάστε την συνέχεια

Μαθήματα από τον Ροζάκη και τον Βρετανό Στρο για τους… ξεροκέφαλους Κύπριους.

<img height="427" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2023/09/230908223037_ROZAKHS-XRHSTOS091267.jpg" width="722" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Πως ένας καθηγητής και ένας υπουργός “εξυπηρετούν” την κατοχική Τουρκία…</span></h3>Του <b>ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ</b><div>Πρώην υπουργός Εξωτερικών, Τζακ Στρο, έδειξαν την… αγάπη τους για την Κύπρο. Το παραμύθι με τις «χαμένες ευκαιρίες» στο Κυπριακό (Ροζάκης) σε συνδυασμό με το μένος γιατί να ενταχθεί η Κύπρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Στρο), έχουν κοινούς βηματισμούς.</div><div><br />Κατηγορούν την Κυπριακή Δημοκρατία και τους Κυπρίους επειδή δεν δέχονται ό,τι τους προτείνεται. Δεν δέχονται ότι οι Κύπριοι έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν και να αποφασίζουν, γιατί προφανώς είναι «ξεροκέφαλοι» και δεν αντιλαμβάνονται ότι θα… ξεμπερδέψουν μόνο όταν αποδεχθούν αυτά που τους προτείνονται και ικανοποιούν την κατοχική Τουρκία.<br /><br />Τι είπε ο κ. Ροζάκης, που διετέλεσε υφυπουργός Εξωτερικών αλλά και αντιπρόεδρος του ΕΔΑΔ; Είπε πως «η Κύπρος έχει χάσει ευκαιρίες να λύσει το πρόβλημα… και εμείς δεν μπορούμε να περιμένουμε επ’ άπειρον να λυθεί το Κυπριακό προκειμένου να λύσουμε τα ελληνοτουρκικά».».<br />Η αποσύνδεση είναι και ανιστόρητη και πολιτικά μυωπική. Η εγκατάλειψη της Κύπρου, μια πονεμένη ιστορία της εμμονικής αθηναϊκής ελίτ, δεν μπορεί να γίνει επειδή η Τουρκία αντιμετωπίζει ενιαία Ελλάδα και Κύπρο.<br /><br />Ο κ. Ροζάκης ως χαμένες ευκαιρίες θεωρεί το σχέδιο Άναν και την «πρόσφατη στο Κραν Μοντανά». Βέβαια, ανέφερε, «στο Κραν Μοντανά είναι ευθύνη της Κύπρου το ότι δεν προχώρησε σε μία επίλυση, παρά το γεγονός ότι είχαν φτάσει πολύ κοντά σε αυτήν».<br /><br />Σε σχέση με το Σχέδιο Ανάν, ανεξαρτήτως των απόψεων του για το περιεχόμενο- αν και άλλη αντίληψη έπρεπε να είχε καθώς υπηρέτησε στο ΕΔΑΔ- δεν αποδέχεται την λαϊκή κυριαρχία ενώ θα πρέπει να εξηγήσει πώς θα λειτουργούσε το ανανικό κράτος με τόσες στρεβλώσεις και με έντονα δημοκρατικά ελλείμματα.<br /><br />Σε ό,τι αφορά το Κραν Μοντανά, θα μπορούσε να ρωτήσει στο ελληνικό Εξωτερικών τι συνέβη στη Διάσκεψη ή να διαβάσει τα πρακτικά των Ηνωμένων Εθνών, που είδαν το φως της δημοσιότητας. Ο κ. Ροζάκης και εκείνοι που κατά καιρούς βλέπουν «χαμένες ευκαιρίες» στο Κυπριακό, είναι οι ίδιοι που αποδέχονται όλα σχεδόν τα σενάρια που προτείνονται. Αποδέχθηκαν την εσαεί τουρκική παρουσία το 2004.<br /><br />Την ίδια ώρα, φωνάζουν ότι το 2017 χάθηκε η ευκαιρία να απαλλαχθούμε από στρατεύματα και εγγυήσεις, που δεν είχαν πρόβλημα να αποδεχθούν το 2004. Πρέπει να τους θυμίσει κάποιος ότι ο Τσαβούσογλου το τελευταίο βράδυ της Διάσκεψης στο Κραν Μοντανά ξεκαθάρισε ότι δεν δεχόταν κατάργηση εγγυήσεων και αποχώρηση των στρατευμάτων. Δεν το ξέρει αυτό ο κύριος καθηγητής; Να διαβάσει τα πρακτικά.<br /><br />Την ίδια ώρα, ο πρώην ΥΠΕΞ της «εγγυήτριας» Βρετανίας, μετά που ανέφερε πως «τα αφηγήματα σχετικά με το γιατί η Τουρκία εισέβαλε για να εξασφαλίσει τον βορρά διαφέρουν πολύ», παρουσίασε την Κύπρο ως ένα κράτος διαφθαρμένο προτείνοντας, λίγο- πολύ, να αλλάξει και να καταστεί τουρκικό προτεκτοράτο.<br /><br />Κατηγόρησε την ελληνική πλευρά ότι οδηγεί σε αδιέξοδο τις διαδικασίες και υποστήριξε εν πολλοίς ότι οι Ελληνοκύπριοι ξεγέλασαν την Ε.Ε. και εντάχθηκαν. Μετά από όλα αυτά έδωσε και συνταγή:<br /><br />«Υπάρχει, κατά την άποψή μου, μόνο ένας τρόπος για να περάσει αυτό το αδιέξοδο. Και αυτό είναι για τη διεθνή κοινότητα να δεσμευτεί για μια λύση δύο κρατών, εάν οι διαπραγματεύσεις για ένα νέο σύνταγμα για ένα ενωμένο νησί αποτύχουν και πάλι».<br /><br />Ο πρώην αρχηγός του Φόρεϊν Όφις, θέλει για τους λόγους που γνωρίζει ο ίδιος καλύτερα, να σερβίρει ένα παραμύθι που θα καταλήξει εκεί που θέλει η Τουρκία. Να οδηγήσει σε αδιέξοδο μια νέα πρωτοβουλία και μετά να προκύψει αυτό που ζητά διαχρονικά, τα δυο κράτη.<br /><br />Ο κ. Ροζάκης θέλει την Ελλάδα να απαλλαγεί από τον κυπριακό πονοκέφαλο και να ζήσει «μήνα του μέλιτος» με την Τουρκία! Η Κύπρος είναι, φαίνεται, το εμπόδιο αυτής της μεγάλης αγάπης!</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μαθήματα από τον Ροζάκη και τον Βρετανό Στρο για τους… ξεροκέφαλους Κύπριους.

Πως ένας καθηγητής και ένας υπουργός “εξυπηρετούν” την κατοχική Τουρκία… Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ Πρώην υπουργός Εξωτερικών, Τζακ Στρο, έδειξαν τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ελλάδα «πνίγεται» και η Τουρκία προσπαθεί να δημιουργήσει θέμα τουρκικής μειονότητας στη Ρόδο.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-09/F5jn7VpXUAIrOCk.jpeg?itok=fzv9VNS8" width="725" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">«Συζητήθηκαν τα προβλήματα των συμπατριωτών μας, ιδιαίτερα η τουρκική παιδεία»</span></h3><b>Μαρίνος Γκασιάμης</b><br />Την ώρα που η Ελλάδα δοκιμάζεται από τις πλημμύρες που έχουν πνίξει τη Θεσσαλία, η Τουρκία μέσω του πρέσβη της στην Αθήνα προσπαθεί να δημιουργήσει θέμα τουρκικής μειονότητας και στη Ρόδο!<br /><br />Σε ανάρτησή της στο twitter η τουρκική πρεσβεία αναφέρεται σε ενέργια του γνωστού από τις ανθελληνικές του ενέργειες πριν διοριστεί πρέσβης στην Ελλάδα Çağatay Erciyes, πλέον με την ιδιότητά του ως επιτετραμένου της Τουρκίας στην Ελλάδα.<br /><br />Η ανάρτηση αναφέρει συγκεκριμένα: «Ο Πρέσβης Çağatay Erciyes επισκέφθηκε τον Σύλλογο Εκπαίδευσης, Πολιτισμού και Αδελφότητας Μουσουλμάνων της Ρόδου. Στην επίσκεψη συζητήθηκαν τα προβλήματα των συγγενών μας, ιδιαίτερα η έλλειψη μαθημάτων τουρκικής γλώσσας»<br /><br />Στην ανάρτηση αυτή είναι συνημμένη η ανάρτηση του τουρκικού προξενείου στη Ρόδο που γράφει: «Ο Πρέσβης Çağatay Erciyes επισκέφθηκε τον Σύλλογο Εκπαίδευσης, Πολιτισμού και Αδελφότητας Μουσουλμάνων της Ρόδου μαζί με τον Γενικό Πρόξενο Salim Kırcalıali. Συζητήθηκαν τα προβλήματα των συμπατριωτών μας, ιδιαίτερα η τουρκική παιδεία».<br /><br />Στην ιστοσελίδα του σχετικά με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις του ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών αναφέρει σχετικά με το θέμα της μειονότητας: «Η Ελληνική Πολιτεία, πέραν της πλήρους και έμπρακτης συμμόρφωσης με τις ειδικότερες προβλέψεις της Συνθήκης της Λωζάννης και του διεθνούς δικαίου εν γένει, σέβεται τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και πολιτιστικές ιδιαιτερότητες των τριών συνιστωσών της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη και επιφυλάσσει στους Έλληνες πολίτες, μέλη της μειονότητας, πλήρη ισονομία και ισοπολιτεία. Αφουγκραζόμενη τις επιθυμίες των Ελλήνων μουσουλμάνων, που κατοικούν στη Θράκη, και διαβουλευόμενη μαζί τους, σχεδιάζει και εφαρμόζει μία συνεπή και συνεκτική πολιτική για την καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση των αναγκών τους σε όλους τους τομείς.<br /><br />Οι τουρκικές απόπειρες σφετερισμού της ταυτότητας της μειονότητας και ισοπέδωσης των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της κάθε συνιστώσας αντιστρατεύονται το διεθνές δίκαιο και καταλήγουν σε παραβίαση των δικαιωμάτων των μελών της μειονότητας. Την καλύτερη και ηχηρότερη απάντηση στις απόπειρες αυτές δίνει η ίδια η μειονότητα, με την ενεργή και γόνιμη συνεισφορά της στο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό γίγνεσθαι της χώρας».<br /><br />Μέσα από κινήσεις όπως αυτή είναι ξεκάθαρο πως η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται για ουσιαστική προσέγγιση με την Ελλάδα αλλά στόχος της είναι να αρπάξει ότι μπορεί από μια διαδικασία διαλόγου σε πρώτη φάση κερδίζοντας χρόνο μέχρι να μπορέσει να ορθοποδήσει και πάλι οικονομικά και να μπορέσει να προσπαθήσει τουλάχιστον να πάρει και πάλι το πάνω χέρι σε θέματα οπλικών συστημάτων ώστε να προχωρήσει σε άλλο χρόνο στο απώτερο μέλλον και σε στρατιωτική ενέργεια σε βάρος της Ελλάδας ή της Κύπρου<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Ελλάδα «πνίγεται» και η Τουρκία προσπαθεί να δημιουργήσει θέμα τουρκικής μειονότητας στη Ρόδο.

«Συζητήθηκαν τα προβλήματα των συμπατριωτών μας, ιδιαίτερα η τουρκική παιδεία» Μαρίνος Γκασιάμης Την ώρα που η Ελλάδα δοκιμάζεται από τις πλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Εν μέσω καταστροφών καταρρέει το πελατειακό σύστημα…

<img height="357" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/09/catastrofi-larisa-phnieos-plymmyra-SLpress.jpg" width="744" /><br /><b><br />Χρήστου Δημήτρης</b><br />Η περιοχή της Θεσσαλίας ισοπεδώθηκε από τα νερά. Ο κάμπος θυμίζει θάλασσα, καταστρέφοντας καλλιέργειες και χωρία. Οι πόλεις πλημύρισαν, δρόμοι εξαφανίστηκαν, γέφυρες κατέρρευσαν. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ζουν, εν μέσω καταστροφών, χωρίς νερό και ρεύμα. Οι πυρκαγιές του Ιουλίου και του Αυγούστου αφάνισαν πάνω από 1.200.000 στρέμματα δασών.<br /><br />Πως θα σταματήσουν τώρα τα νερά των χειμερινών βροχών, όταν οι περισσότεροι χείμαρροι έχουν μπαζωθεί; Και έτσι το ειρωνικό σύνθημα «Θάλασσα στα Τρίκαλα» στις αρχές της Mεταπολίτευσης, προς πολιτικάντηδες που υπόσχονταν τα πάντα, έγινε πραγματικότητα! Όλο και περισσότεροι πολίτες πλέον αναρωτιούνται, αν έχουμε κυβέρνηση ή απλά τροχονόμους οικονομικών συμφερόντων. Το πελατειακό σύστημα κατέρρευσε!<br /><br />Ειδικά για την Θεσσαλία, οι χάρτες κινδύνου πλημμύρας ήταν αναρτημένοι ήδη από το 2018. Μάλιστα στις 9 Φεβρουαρίου του 2022 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προειδοποίησε την ελληνική κυβέρνηση πως δεν έχει εφαρμόσει την υποχρέωση της να ετοιμάσει και να παραδώσει επικαιροποιημένους χάρτες κινδύνου πλημμύρας! O Βόλος ήταν γνωστό ότι κινδυνεύει, όπως και η Νέα Αγχίαλος και η πεδιάδα Λάρισας και Καρδίτσας.<br /><br />Επομένως δεν ισχύουν επιχειρήματα, όπως “δεν ξέραμε ότι υπάρχει κίνδυνος”. Γνωρίζαμε τα πάντα, ειδικά σε περιπτώσεις ακραίας βροχόπτωσης. Επομένως εύλογα προκύπτει το ερώτημα: Αφού οι κεντρικές, περιφερειακές και τοπικές αρχές γνώριζαν τον κίνδυνο, τι έκαναν προκειμένου να θωρακίσουν τη Θεσσαλία ειδικότερα, αλλά και ολόκληρη τη χώρα.<br /><br />Μέχρι και ο Άρης Πορτοσάλτε αγανάκτησε όταν μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ είπε: «Έχουμε ένα γενικό ξεχαρβάλωμα και έχω την αίσθηση πως η κυβέρνηση το τελευταίο δίμηνο τα έχει χαμένα. Αντιλαμβάνομαι πως ο κύριος πρωθυπουργός έχει την προσοχή του στραμμένη κάπου αλλού. Κάποιος πρέπει να αναλάβει την συγκρότηση του κράτους από την αρχή. Δεν μπορεί ο κύριος Μητσοτάκης; Έχει ενδιαφέροντα άλλα; Να έρθει άλλος από την κυβέρνηση να αναλάβει για να μαζευτεί αυτό το χάλι που βλέπουμε γύρω μας».<br /><br />Δεν πρόκειται για άγνοια λοιπόν. Για ανικανότητα και εγκληματική αδιαφορία μιλάμε. Στο δήμο Παλαμά στο νομό Καρδίτσας, όπου υπάγονται δέκα χωριά με περίπου 10.000 κατοίκους, το μήνυμα από το 112 για εκκένωση έφτασε στα κινητά των κατοίκων στις 6.30 το πρωί της Πέμπτης, όταν το φράγμα είχε σπάσει πάνω από δύο ώρες νωρίτερα και τα νερά στην περιοχή είχαν ξεπεράσει σε ύψος το ένα μέτρο και πολλοί ανέβηκαν σε στέγες σπιτιών για να σωθούν. Η μετακίνηση των κατοίκων, τότε, ήταν αδύνατη. Η χώρα απειλείται και δεν έχει κυβέρνηση να την προστατεύσει και να την φροντίσει.<br /><br /><div>Θα υπάρχουν δουλειές αύριο;<br /><br />Ποιες δουλειές θα στηρίξουν πλέον τις οικονομίες των περιοχών που επλήγησαν; Από την πρώτη φάση του καύσωνα τον Ιούλιο, οι καταστροφές στην αγροτική παραγωγή ήταν εκτεταμένες. Τα αμπέλια ραντισμένα για τον περονόσπορο, δεν άντεξαν στην υπερβολική ζέστη και μάλιστα σε περιοχές που υπήρχε ανυδρία οι ζημιές ήταν δραματικές. Μεγάλες ήταν και στα οπωροκηπευτικά και ειδικά στην παραγωγή ντομάτας, αλλά και στους ελαιώνες. Οι πρώτοι υπολογισμοί στην περιοχή της Πελοποννήσου έδειχναν καταστροφές που άγγιζαν έως και το 50% της παραγωγής.<br /><br />Και μετά ήρθε ο καύσωνας του Αυγούστου λίγο πριν τον τρύγο για να αποτελειώσει ότι απέμεινε. Και πριν καν γίνει νέος απολογισμός κατέφθασε η νεροποντή και διέλυσε, ειδικά στη Θεσσαλία, τον πρωτογενή τομέα. Και ο πρωτογενής τομέας είναι κρίσιμος για σημαντικούς μεταποιητικούς κλάδους όπως η οινοποιία, το ελαιόλαδο η κονσερβοποιία ντομάτας και ροδάκινου.<br /><br />Στη Θεσσαλία, οι πλημμύρες που προκάλεσε η κακοκαιρία έχουν καταστρέψει καλλιέργειες, όπως σιτηρά, βαμβάκι, καπνό, οπωροκηπευτικά και αμπέλια. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι ζημιές στις καλλιέργειες της Θεσσαλίας ξεπερνούν το ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Ειδικότερα, οι πλημμύρες κατέστρεψαν ολοκληρωτικά καλλιέργειες μήλου και αμυγδάλου, καθώς τα δέντρα έπεσαν στο έδαφος και οι καρποί καταστράφηκαν. Οι αροτραίες καλλιέργειες, όπως καλαμπόκι, βαμβάκι και ψυχανθή, επίσης υπέστησαν σοβαρές ζημιές, καθώς οι πλημμύρες τις κατέστησαν ακατάλληλες για συγκομιδή.<br />Σε φυγή οι αγρότες…<br /><br />Οι ζημιές αυτές και η περιορισμένη ρευστότητα στο αγροτικό τομέα θα βγάλουν εκτός παραγωγής πολλούς αγρότες και κτηνοτρόφους, που σκέφτονται να αποσυρθούν για να αποφύγουν νέα χρέη. Και αν χαθεί ένα ακόμα μέρος της παραγωγής στον πρωτογενή τομέα με συνέπειες για τους αντίστοιχους κλάδους στην μεταποίηση, πως θα καλυφθούν οι ανάγκες σε μια χώρα με δραματικό έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο;<br /><br />Το 2022 για παράδειγμα, το εμπορικό έλλειμμα αναρριχήθηκε σε επίπεδα-ρεκόρ 14 ετών. Συγκεκριμένα, στα 38,37 δισ. ευρώ διαμορφώθηκε το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου της Ελλάδας το 2022, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ, διευρυμένο σε σχέση με τα 25,46 δισ. ευρώ του 2021. Το ύψος του εμπορικού ελλείμματος του 2022 είναι το δεύτερο υψηλότερο, από το 2008, όταν είχε ανέλθει σε 44,3 δισ. ευρώ.<br /><br />Διαχρονικό ρεκόρ σημείωσαν και οι εξαγωγές με την αξία τους να αγγίζει τα 55 δισ. ευρώ, αλλά η αξία των εισαγωγών ήταν σχεδόν διπλάσια, καθώς ανήλθε σε 93 δισ. ευρώ, που αποτελεί επίσης διαχρονικό ρεκόρ. Τι θα γίνει τώρα αν οι εξαγωγές μειωθούν και αυξηθούν για να καλυφθούν ανάγκες οι εισαγωγές; Πόσες επιβαρύνσεις αντέχει μια οικονομία, όταν η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να φορολογήσει τα υπερκέρδη των καρτέλ που απογειωθήκαν παρά τη μείωση της κατανάλωσης;<br /><br />SOS για το πόσιμο νερό!<br /><br />Και υπάρχουν συνεπαγόμενοι κίνδυνοι από όλα αυτά, όπως δήλωσε η καθηγήτρια Επιδημιολογίας και βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ Αθηνά Λινού. Κίνδυνοι άμεσοι και μεσοπρόθεσμοι για την Δημόσια Υγεία: «Οι κίνδυνοι αυτοί θα προκύψουν από την καταστροφή του δικτύου υδροδότησης στους περισσότερους δήμους της χώρας, τη διαρροή χημικών ουσιών, τις χιλιάδες νεκρών ζώων, ακόμα και τρωκτικών, και την επακόλουθη ρύπανση ακόμα και του υδροφόρου ορίζοντα.<br /><br />Στις πλημμυρισμένες περιοχές παρατηρείται αύξηση των κρουσμάτων γαστρεντερίτιδας, πνευμονολογικών και δερματικών λοιμώξεων και σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμα και νόσων που μεταδίδονται με τα κουνούπια, όπως ο ιός του Δυτικού Νείλου, κρούσματα του οποίου έχουν καταγραφεί στην περιοχή της Θεσσαλίας».</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Εν μέσω καταστροφών καταρρέει το πελατειακό σύστημα…

Χρήστου Δημήτρης Η περιοχή της Θεσσαλίας ισοπεδώθηκε από τα νερά. Ο κάμπος θυμίζει θάλασσα, καταστρέφοντας καλλιέργειες και χωρία. Οι πόλεις...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι επάλληλοι κύκλοι του τουρκικού επεκτατισμού. Σύγκριση με τις ελληνικές ελίτ.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/09/agglia-gallia-tourkia-inonou-SLpress.jpg" width="744" /><br /><br /><b>Δρόσος Διονύσης</b><br />Όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στη Σοβιετική Ένωση, οι αναθεωρητικές φιλοδοξίες της Τουρκίας (βλ. το προηγούμενο άρθρο για την στρατηγική του τουρκικού επεκτατισμού εκείνη την εποχή) βρήκαν νέο πεδίο δόξης. Ήδη από τις αρχές Αυγούστου 1941, ο πρέσβης της Τουρκίας στη Μόσχα, Χυσρέβ Γκερεντέ, πρότεινε στη Βέρμαχτ ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για προπαγανδιστικούς σκοπούς τους ρωσο-τουρκικούς λαούς. Υπέβαλε δε την ιδέα ότι το Ράϊχ θα έπρεπε να οργανώσει ένα “τουρανικό” κράτος στα εδάφη που εκτείνονται μεταξύ της Μαύρης Θάλασσας και της Κασπίας. <br /><br />Δεν επρόκειτο για ακαδημαϊκή συζήτηση. Οι ιδέες του μαχητικού Παντουρανισμού διακινούνταν με κέντρο την Τουρκική Ιστορική Εταιρεία της Άγκυρας, τα μέλη της οποίας ήταν υπό την προστασία του Προέδρου της Δημοκρατίας Ισμέτ Ινονού, στον οποίο πολλά εκ των μελών της Εταιρείας όφειλαν την σταδιοδρομία τους στους κρατικούς μηχανισμούς. Βρετανοί και Γερμανοί διπλωμάτες συμφωνούσαν στην εκτίμηση ότι ο Παντουρανισμός δεν ήταν μια αυθόρμητη συναισθηματική εκδήλωση, αλλά επίσημο πρόγραμμα της τουρκικής κυβέρνησης.<br /><img src="" /><br /><br />Η Άγκυρα, μάλιστα, έστειλε απεσταλμένο στο Βερολίνο για να συζητήσει τις παντουρανικές βλέψεις, τον Νουρή Πασά, αδελφό του ηγέτη των Νεότουρκων Ενβέρ Πασά, κύριου υπεύθυνου για τη συμμαχία της Αυτοκρατορίας με τον Γουλιέλμο το 1914. Επίσης απέστειλε τους στρατηγούς Αλί Φουάντ Ερντέν και Εμίρ Ερκιλέτ στο γερμανικό επιτελείο του μετώπου της Ουκρανίας, προς ενημέρωση, καθώς η Κριμαία αποτελούσε διακαή πόθο της Τουρκίας.<br /><br />Η Τουρκία είχε ήδη αρχίσει να φυγαδεύει λαθραία από τη Σοβιετική Ένωση, Τατάρους διανοουμένους με προορισμό το Βερολίνο, όπου είχε οργανωθεί ταταρικό τυπογραφείο στην υπηρεσία της χιτλερικής προπαγάνδας, με στόχο τους μουσουλμάνους Σοβιετικούς αιχμαλώτους, αλλά και τον πληθυσμού των “τουρανικών” περιοχών, στους οποίους έριχναν προπαγανδιστικά φυλλάδια.<br /><br />Οι “τουρκικές” λεγεώνες της Βέρμαχτ<br /><br />Οι Γερμανοί, προσπαθώντας να θέσουν υπό έλεγχο τις τουρκικές ορέξεις, δεν συμφώνησαν στη χρήση του όρου “Τουρανισμός” και αντ’ αυτού χρησιμοποιούσαν τον όρο “Τιμορισμός” ή “Νταγκεστανισμός”. Στις δε τρεις “τουρκικές” λεγεώνες που η Βέρμαχτ ετοίμαζε να επανδρώσει με μουσουλμάνους της Ρωσίας, δόθηκαν τα ονόματα “Ταταρική”, “Καυκασιανή” και “Γεωργιακή”. Μια τέταρτη μονάδα θα λάβαινε το όνομα “Αρμενική Ταξιαρχία”.<br /><br />Οι Τούρκοι διαφώνησαν και επέμεναν στην ονομασία “Τουρκεστάν” για το όλο μουσουλμανικό στρατιωτικό σώμα, με το επιχείρημα ότι ήταν παραδοσιακός γεωγραφικός όρος, χωρίς πολιτικές συνδηλώσεις. Πάγιος στόχος της Άγκυρας ήταν η επέκταση της επιρροής της στις μουσουλμανοκρατούμενες ή τουρκογενείς Δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης και κυρίως ο έλεγχος της Κριμαίας.<div><br />Τί φταίει για την τουρκική επιθετικότητα<br /><br />Διαπιστώνει κανείς πως μια Τουρκία ακόμα ανίσχυρη, χωρίς σοβαρές στρατιωτικές δυνάμεις, με όπλο της την γεωστρατηγική της θέση και την ευέλικτη και στοχευμένη διπλωματική δεξιότητα της πολιτικής της ελίτ, είχε θέσει σαφώς από πολύ νωρίς ως στόχο της την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης, η οποία όριζε τα σύνορά της, με βάση τον συσχετισμό δύναμης του 1923, φέροντας βαρέως την απώλεια μεγάλων τμημάτων της οθωμανικής επικράτειας.<br /><br />Παρά το γεγονός ότι η οικονομία και η στρατιωτική της ισχύς δεν είχαν ακόμα αναπτυχθεί, έχει σημασία ότι ήδη είχε συγκροτηθεί μια πολιτική ελίτ, με σπουδαίες διπλωματικές ικανότητες και κυρίως με εθνικό σχέδιο. Η ελίτ αυτή διαμορφώθηκε στη φωτιά του πολέμου της ανεξαρτησίας της Τουρκίας, είναι αυτή η οποία έχτισε το εθνικό κράτος της χώρας, τα σύνορα του οποίου εξ’ αρχής θεωρούσε ως προσωρινά και ως προϊόν μιας ατυχούς συγκυρίας, την οποία έθεσε ως ιδρυτικό της στόχο να ανατρέψει.<br /><br />Γι’ αυτόν τον επιθετικό προσανατολισμό δεν φταίει το “κακό”, “βάρβαρο” ή “μογγολικό” DNA των Τούρκων. Δεν φταίει ούτε η “καθυστέρηση”, ο “ανατολισμός” και η “απουσία Διαφωτισμού”, όπως πιστεύουν ακόμα οι ιδεοληπτικοί της υποτιθέμενης δυτικής πολιτισμικής ανωτερότητας. Ούτε βεβαίως φταίει μια “ανορθολογική” εθνικιστική νοοτροπία, από την οποία η Τουρκία υποτίθεται πως θα χειραφετηθεί εφόσον γίνει δεκτή στον “φωτισμένο”, “πολιτισμένο” και “φιλειρηνικό” αστερισμό της ΕΕ, όπως φαντάζονται κάποιοι σε κάποια Αριστερά. Ας μην ελπίζουμε λοιπόν σε κάποιον Τούρκο Πέτρο Κωστόπουλο που θα “ξεβλαχέψει” τους Τούρκους και θα τους μετατρέψει σε Ολλανδούς!<br />Πάγια η τουρκική στρατηγική<br /><br />Αντίθετα, πρόκειται για σταθερή στρατηγική ενός ανεξάρτητου εθνικού κράτους, το οποίο έχει συνέχεια και συνέπεια και κυρίως σαφή και σταθερό εθνικό σχεδιασμό. Μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, το εθνικό τουρκικό κράτος που τη διαδέχθηκε, αφού πρώτα διασφάλισε την κυριαρχία του επί της όποιας επικράτειας κατόρθωσε ενόπλως να διασφαλίσει, οργάνωσε την ανοικοδόμηση και τον εκσυγχρονισμό της και στήριξε τη συγκρότηση μιας δυναμικής εθνικής αστικής τάξης.<br /><br />Ένα πολιτικό σύστημα με βάση πατριωτικές δυνάμεις με εθνική στρατηγική και μια οικονομική ελίτ, της οποίας πλέον η ανάγκη για “ζωτικό χώρο” παρέχει υλικό υποστήριγμα στον στρατηγικό σχεδιασμό που είχε από της ιδρύσεώς του το πολιτικό σύστημα, όταν η Τουρκία ήταν ακόμα μια αγροτική, φτωχή και ανίσχυρη χώρα. Όπως φαίνεται καθαρά από την άσκηση αυτής της “επιθετικής ουδετερότητας” κατά την εξεταζόμενη περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η πολιτική ηγεσία της μετα-οθωμανικής Τουρκίας είχε από νωρίς ιεραρχήσει τις στοχευμένες περιοχές που αποσπάστηκαν από την Αυτοκρατορία, σε μια σειρά επάλληλων κύκλων επιρροής:Πρώτον, χώρες, στις οποίες αξιώνει την “προστασία” και εργαλειοποίηση των μουσουλμανικών μειονοτήτων (μουσουλμανικές σοβιετικές δημοκρατίες, Βουλγαρία, Θράκη).<br />Δεύτερον, χώρες, των οποίων τμήματα επιδιώκει να αποσπάσει (Αλεξανδρέττα, Κριμαία, Δωδεκάνησα, Μυτιλήνη, Χίος, Σάμος, Θράκη).<br />Τρίτον, χώρες, των οποίων επιδιώκει τη δορυφοροποίηση (Συρία, Ιράκ, Αίγυπτος τότε, Ελλάδα σήμερα).<br />Τέταρτον, χώρες, τις οποίες θέλει να εξαφανίσει από τον χάρτη (Κουρδιστάν και Κύπρος).<br />Στην άλλη πλευρά του Αιγαίου…<br /><br />Τα όρια των κύκλων δεν είναι ρευστά και η μετάβαση από τον ένα στον άλλον καθορίζεται από τους συσχετισμούς ισχύος και τις ευκαιρίες των ευρύτερων συγκυριών. Από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, ποια είναι η ποιότητα των αρχουσών ελίτ και του πολιτικού συστήματος; Πόσα μπορεί να αλλάξει κανείς από τις διαπιστώσεις του επικεφαλής της Αμερικανικής Οικονομικής Αποστολής στη μεταπολεμική Ελλάδα, Paul Porter, διαπιστώσεις που έκανε ήδη από την πρώτη ημέρα της άφιξής του στην Αθήνα;<br /><br />«…η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε κατ’ ουσίαν άλλη πολιτική εκτός από το να εκλιπαρεί για ξένη βοήθεια ώστε να διατηρήσει την εξουσία, απαριθμώντας θορυβωδώς τις θυσίες της Ελλάδας κατά τον πόλεμο και επικαλούμενη τον ίδιο της τον τεραστίων διαστάσεων αντικομμουνισμό ως επιχειρήματα για την παροχή ξένης βοήθειας σε απεριόριστες ποσότητες. Στόχος της, κατά την προσωπική μου κρίση, είναι να χρησιμοποιήσει την ξένη βοήθεια ως μέσο για τη διαιώνιση των προνομίων μιας μικρής κλίκας από τραπεζίτες και εμπόρους που αποτελούν την αόρατη εξουσία στην Ελλάδα» (Paul A. Porter, “Ζητείται ένα θαύμα για την Ελλάδα”, 223).<br /><br />Τι έχει αλλάξει από τότε; Έχει αλλάξει η οικονομική και στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας, που παρέχει άλλη βαρύτητα στο στρατηγικό σχέδιο που μένει σταθερό και διαρκώς εμπλουτιζόμενο.<br /><br />Το σχέδιο έχει κάνει πλέον σημαντικά βήματα. Η μισή Κύπρος είναι υπό στρατιωτική κατοχή και εποικισμό, το υπόλοιπο του κυπριακού κράτους, δεχθήκαμε να περιγράφεται απλώς ως συντεταγμένες, τα στενά ονομάστηκαν «τουρκικά στενά», τουρκική επιρροή και στρατιωτική παρουσία έχει εδραιωθεί στο Ιράκ, τη Συρία, τη Λιβύη, το Αζερμπαϊτζάν, τη Σομαλία, την Υποσαχάρια Αφρική, η Τουρκία έχει κατορθώσει να κρατήσει μια ενεργά ουδέτερη στάση στον πόλεμο του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας, στο Αιγαίο φαίνεται να πετυχαίνει τον αφοπλισμό των ελληνικών νησιών και τη συζήτηση επί διεκδικήσεων κυριαρχικών δικαιωμάτων και κυριαρχίας της Ελλάδας, στην προοπτική του στόχου να το θέσει πλήρως υπό έλεγχο στο πλαίσιο της “Γαλάζιας Πατρίδας”, στην Θράκη το προξενείο της αποτελεί ήδη κράτος εν κράτει κοκ. Και όλα αυτά χωρίς κηρυγμένο πόλεμο, σε μια υποδειγματική εφαρμογή του δόγματος του Σουν Τζου, «η μεγαλύτερη τέχνη στον πόλεμο είναι να υποτάξεις τον εχθρό χωρίς μάχη».<br /><br />Από την άλλη πλευρά, ποιος θα μπορούσε να δει στην Ελλάδα κάτι ουσιαστικά διαφορετικό από αυτό που είδε ο Porter; Ίσως μόνον, ότι στο πολιτικό σύστημα έχει προστεθεί και μια ομάδα χρήσιμων ηλιθίων που επικαλύπτουν με “ιδεολογική” χρυσόσκονη στην υποτέλεια και εθελοδουλεία των ελίτ. Θα εξακολουθήσει ο ελληνικός λαός να δίνει τη συναίνεσή του σε αυτή τη γραμμή; Παραμένει ζητούμενο το πλήθος των εξατομικευμένων καταναλωτών να συγκροτηθεί σε πολιτικό υποκείμενο με γενική θέληση.</div><div><br />Τί έγραφε ο Θάνος Βερέμης…<br /><br />Το κερασάκι του σημαντικού και επίκαιρου βιβλίου <a href="https://cognoscoteam.gr/archives/30344">του Frank Weber</a> “Ο επιτήδειος ουδέτερος” είναι η εισαγωγή στην ελληνική έκδοση. Εκεί ο Έλληνας συγγραφέας της εισαγωγής ασκεί κριτική στον έτερο μελετητή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής της ίδιας περιόδου, E. Weisdband, κατά τον οποίο, κύριο μέλημα της τουρκικής διπλωματίας ήταν να μείνει απλώς αλώβητη η χώρα τους και να επιβιώσει χωρίς ζημιές στην καταιγίδα της παγκόσμιας σύρραξης. Θέση την οποία καταρρίπτει ο Frank Weber.<br /><br />Ο συγγραφέας της εισαγωγής παραθέτει κατά λέξη το συμπέρασμα του τελευταίου: <i>«Καθόλη την διάρκεια του πολέμου, η τουρκική διπλωματία υπήρξε ένα λαμπρό παράδειγμα, με όλα τα μέτρα εκτός εκείνων της εντιμότητας και της ηθικής ακεραιότητας. Τριάντα χρόνια αργότερα όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Κύπρο απέδειξαν ότι παρόλα αυτά δεν ήταν ικανοποιημένοι από τα κέρδη που τους είχε αποφέρει η διπλωματία τους».</i><br /><br />Και συμπληρώνει εύστοχα ο Έλληνας συγγραφέας της εισαγωγής: <i>«Αν η παρηγοριά των θυμάτων είναι κάποτε ηθική δικαίωση, τότε φοβούμαι ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική της περιόδου δεν θα πρέπει να υπολογίζει σε καμμιά παρηγοριά. Η σύγκριση της ευέλικτης τουρκικής διπλωματίας (που προϋπέθετε σημαντική εθνική αυτονομία) με την αντίστοιχη ελληνική, μόνο σε μελαγχολικά συμπεράσματα είναι δυνατόν να μας οδηγήσει».</i><br /><br />Την εισαγωγή υπογράφει ο Δρ. Θάνος Βερέμης, τότε λέκτωρ της Ιστορίας στην Πάντειο ΑΣΠΕ.<br />Δεν θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε περισσότερο με τον λέκτορα Θάνο Βερέμη. Το βέβαιο πάντως είναι ότι οι εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις του ιδίου, ομότιμου πλέον καθηγητή και κορυφαίου παράγοντα του ΕΛΙΑΜΕΠ, δεν οφείλονται ασφαλώς σε άγνοια της ιστορίας….</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι επάλληλοι κύκλοι του τουρκικού επεκτατισμού. Σύγκριση με τις ελληνικές ελίτ.

Δρόσος Διονύσης Όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στη Σοβιετική Ένωση, οι αναθεωρητικές φιλοδοξίες της Τουρκίας (βλ. το προηγούμενο άρθρο για την σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Υδάτινη Αγχίαλος στο Στεφανοβίκειο! Ελικόπτερα της Αεροπορίας Στρατού «πνίγηκαν» από την καταιγίδα.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/09/stefanovikeio3-930x550.png" width="731" /><br /><br />Στην Αγχίαλο «χτύπησε» η «πύρινη λαίλαπα» και μόνο από τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα από τις εκρήξεις βομβών! Στο Στεφανοβίκειο του Βόλου «χτύπησε» η «υδάτινη λαίλαπα» με αποτέλεσμα ελικόπτερα της Αεροπορίας Στρατού βρέθηκαν βυθισμένα στο νερό!<br /><br />Το χειρότερο είναι ότι πλημμύρισαν και οι εγκαταστάσεις της βάσης όπου γίνεται η τεχνική υποστήριξη ελικοπτέρων! Και πανάκριβων ελικοπτέρων-υπερόπλων…<br /><br /> Το νερό έχει φθάσει σχεδόν μέχρι το πιλοτήριο των ελικοπτέρων! <br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/09/stefanovikeio_Screenshot-2023-09-08-at-8.07.19-PM.png"><img height="362" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/09/stefanovikeio_Screenshot-2023-09-08-at-8.07.19-PM.png" width="640" /></a><br /><br />Υπάρχει φωτογραφικό υλικό που επιβεβαιώνει 100% όσα αναφέρουμε.<br /><br />Υπάρχει κσι βίντεο στο οποίο φαίνεται το προσωπικό της μονάδας ηρωϊκά να απομακρύνει τα ελικόπτερα που σχεδόν πλέουν στο νερό!<br /><br />Το ΓΕΕΘΑ δεν έχει αναφέρει ούτε λέξη στα αμέτρητα ενημερωτικά δελτία που έχει δώσει αυτές τις ημέρες στη δημοσιότητα. Ίδια τακτική και από τον Α/ΓΕΣ Α.Χουδελούδη, τον οποίο ο Α/ΓΕΕΘΑ θα ήθελε να είναι ο διάδοχος του. Βέβαια ακόμη υπάρχουν σκέψεις για να μείνει και πέμπτο χρόνο ο κ.Φλώρος! Προφανώς το Μαξίμου εκτιμά ιδιαίτερα τις «επιτυχίες» του και τον θεωρεί …αναντικατάστατο.<br /><br />Η κακοκαιρία και η ένταση της είχε προβλεφθεί εγκαίρως και με ακρίβεια από τους μετεωρολόγους. Είχαν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα για να αντιμετωπιστούν -όσο είναι δυνατόν- προβλήματα, ειδικά στις εγκαταστάσεις συντήρησης; Όπως προκύπτει από το υλικό που έχει στη διάθεση του το militaire.gr όποια μέτρα κι αν είχαν ληφθεί δεν αποδείχτηκαν αποτελεσματικά.<br /><br />Μετά από την Αγχίαλο, τώρα το Στεφανοβίκειο… Κάτι δεν πάει καλά…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Υδάτινη Αγχίαλος στο Στεφανοβίκειο! Ελικόπτερα της Αεροπορίας Στρατού «πνίγηκαν» από την καταιγίδα.

Στην Αγχίαλο «χτύπησε» η «πύρινη λαίλαπα» και μόνο από τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα από τις εκρήξεις βομβών! Στο Στεφανοβίκειο του Βόλου «χτύπη...

Διαβάστε την συνέχεια

Πάει κι η γέφυρα που είχε κτιστεί το 2017… “θαυμάσιο δημόσιο έργο”

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/09/gefyra-bridge-diavas-790x400.jpg" /><br /><br />ΤΟΥ <b>ΣΩΤΗΡΗ ΜΠΕΣΚΟΥ</b><br />Η γέφυρα που κατασκευάστηκε σε χρόνο ρεκόρ για αντικατάσταση της παλιάς που παρασύρθηκε από τα ορμητικά νερά του Πηνειού το 2016 κατέρρευσε και πάλι αυτή την φορά από την κακοκαιρία Daniel. Η γέφυρα της Διάβας παραδόθηκε σε χρήση στις 28/04/2017 όπου ολοκληρώθηκε η νέα ανακατασκευή της. Για “χρόνο ρεκόρ κατασκευής ενός δημόσιου έργου που δείχνει ότι η συνεργασία όλων αποδεικνύει έμπρακτα την αποτελεσματικότητα…”, έκαναν λόγο οι τοπικοί άρχοντες. Η γέφυρα είχε γκρεμιστεί στις 16 Ιανουαρίου του 2016 μετά από σφοδρή καταιγίδα, από τα ορμητικά νερά του Πηνειού ποταμού.<br /><br />Όπως έλεγαν οι ανακοινώσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης την ημέρα που δόθηκε και πάλι στην κυκλοφορία ουσιαστικά κατασκευάστηκε από την αρχή καθώς επιλέχθηκε η καλύτερη δυνατή επιλογή από την Περιφέρεια Θεσσαλίας και το Δήμο Καλαμπάκας. Το όλο έργο αποκατάστασης της γέφυρας, μαζί με τα συμπληρωματικά έργα κατασκευής πεζογέφυρας και διαμόρφωσης της κοίτης του ποταμού συνολικού προϋπολογισμού 4.600.000 ευρώ. Να προστεθεί ότι με την εργολαβία η γέφυρα εκσυγχρονίστηκε σύμφωνα με τις ισχύουσες προδιαγραφές, κατασκευάζοντας νέο βάθρο, στη θέση αυτού που κατέρρευσε, σε βάθος 15 μέτρων, ενώ προστατεύθηκαν τα υπόλοιπα βάθρα και εκτελέστηκαν όλα εκείνα τα έργα για την καλύτερη σεισμική- αντισεισμική και στατική συμπεριφορά της γέφυρας, με ταυτόχρονη κατασκευή πεζοδρομίων, στηθαίων ασφαλείας και ιστών ηλεκτροφωτισμού.<br /><br />Οι τοπικοί άρχοντες υποστήριζαν όταν δόθηκε στην κυκλοφορία ότι δόθηκε το ποσό των 4,6 εκατομμύρια ευρώ, έτσι ώστε η γέφυρα να είναι σταθερή και να μην αντιμετωπίσει ποτέ ξανά τέτοιο πρόβλημα και 28 χωριά της περιοχής να αποκτήσουν ξανά πρόσβαση στην Καλαμπάκα, δίχως να χρειάζεται οι κάτοικοί τους να κάνουν χιλιόμετρα καθημερινά και να περνάνε από παλιές γέφυρες. Τώρα ήρθε η κακοκαιρία Daniel και ενώ διατέθηκε ένα τεράστιο ποσό για να μην ξανα καταρρεύσει η γέφυρα όπως θα δείτε και στις σχετικές φωτογραφίες που δημοσιεύουν τοπικά μέσα η γέφυρα είναι πάλι για ανακατασκευή.<br /><br />Η τεράστια ορμή του νερού ισοπέδωσε και την γέφυρα στο Κακλιτζόρεμα που οδηγεί στο Δίλοφο Φαρσάλων. Η ίδια γέφυρα είχε καταστραφεί και πριν 3 χρόνια με τον Ιανό. Το ερώτημα που γεννάται είναι θα ερευνήσει ο εισαγγελέας αν όντως το έργο και τα χρήματα που διατέθηκαν από τον κρατικό κορβανά έγινε σύμφωνα με τις προδιαγραφές και για ποιος είναι ο λόγος που τελικά η γέφυρα μέσα σε 6 χρόνια ουσιαστικά έχει καταρρεύσει. Το ίδιο θα πρεπει να συμβεί και με όλα τα αντιπλημμυρικά έργα που έγιναν μετά τον Ιανό και διατέθηκαν συνολικά 400 εκατ ευρώ.<div><br /></div><div><a href="https://www.dnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πάει κι η γέφυρα που είχε κτιστεί το 2017… “θαυμάσιο δημόσιο έργο”

ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΜΠΕΣΚΟΥ Η γέφυρα που κατασκευάστηκε σε χρόνο ρεκόρ για αντικατάσταση της παλιάς που παρασύρθηκε από τα ορμητικά νερά του Πηνειού ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΑΜΕ έστω και τώρα ότι η εθνική ασφάλεια είναι κάτι πολύ ευρύτερο από τους εξοπλισμούς;

<img height="356" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/09/THESSALIA-PLIMIRA-1-720x400.jpg" width="765" /><br /><br />“Τώρα που η θεομηνία ήρθε σαν το κερασάκι στην τούρτα, ξεχάστε τα εξοπλιστικά προγράμματα”… Αυτή είναι συμπυκνωμένη σε μια φράση η διάθεση που επικρατεί σε μεγάλο μέρος των πολιτών με ιδιαίτερη ευαισθησία και προσοχή στα θέματα της άμυνας. Παρόλο που το DP επικεντρώνει κατά προτεραιότητα την ειδησεογραφία του σε αυτό τον χώρο, δεν μπορεί παρά να επιχειρήσει να επιχειρηματολογήσει, εξηγώντας για ποιον λόγο αυτή η στάση δεν είναι μόνο λανθασμένη, αλλά και εθνικά αυτοκαταστροφική…<br /><br />Δεν είναι η ανθρωπιστική οπτική που εστιάζει στο δράμα των Ελλήνων πολιτών που επλήγησαν σκληρά από το μένος των καιρικών φαινομένων. Δεν είναι οι αποζημιώσεις που θα κληθεί να καταβάλει το Δημόσιο. Δεν είναι διότι πολλοί θα υποστηρίξουν ότι δεν μπορεί παρά αυτή η έκτακτη περίπτωση θα πρέπει να προτεραιοποιηθεί από την κυβέρνηση. Δεν είναι διότι οι δαπάνες θα στραγγίσουν τον προϋπολογισμό και δεν θα περισσέψουν για νέα εξοπλιστικά. Το πραγματικό ζήτημα είναι άλλο και καλείται να το συνειδητοποιήσει μέχρι και ο τελευταίος πολίτης. Το συνολικό πρόβλημα αφορά τον ευρύτερο τομέα της εθνικής ασφάλειας.<br /><br />Αυτός είναι ο υγιής τρόπος ώστε η κοινωνία να πιέσει την πολιτική εξουσία μπας και αλλάξει κάτι στη χώρα και αποφασίσουμε να ακολουθήσουμε την οδό της λογικής. Το βασικότερο πρόβλημα είναι να κατανοήσουμε όλοι, ότι ακόμα κι αν η Ελλάδα διέθετε ό,τι πιο σύγχρονο στο οπλοστάσιο, η εικόνα που διαρκώς εκπέμπει στο εσωτερικό και το εξωτερικό, είναι αυτή μιας ανοχύρωτης πολιτείας.<br /><br />Το πρόβλημα αυτό ξεπερνά ακόμα και τη συζήτηση περί “αποτροπής” (deterrence), σύμφωνα με την οποία όσο ισχυρός και να είσαι, πρέπει να καταφέρεις να πείσεις τον αντίπαλο ότι εννοείς ότι θα τον τιμωρήσεις με κάποιον τρόπο, είτε αποκρούοντας την επίθεση είτε αντεπιτιθέμενος με σκοπό την τιμωρία του, για να… κάτσει στ’ αυγά του. Ας υποθέσουμε ότι όμως ότι ήμαστε πειστική για τη βούλησή μας. Η εικόνα που εκπέμπει το ελληνικό κράτος, προ(σ)καλεί τον αντίπαλο να στοχεύσει επιπρόσθετα στο επίπεδο της κοινωνίας εάν αποφασίσει να κινηθεί στρατιωτικά για να πετύχει τους στόχους του.Διότι και βούληση να υπάρχει, δεν πείθει ότι μπορεί να τα βγάλει πέρα.<br /><br />Άρα, η κοινωνία και η πολιτική εξουσία θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν, ότι η όλη υπόθεση ανάγεται και στο επίπεδο της εθνικής ασφάλειας. Ας το δούμε λοιπόν αναλυτικότερο από αυτή τη σκοπιά. Πολλές συζητήσεις άνοιξαν με το θέμα της συνδρομής των Ενόπλων Δυνάμεων. Στη δύσκολη στιγμή, είναι λογικό ο κόσμος να λέει “πού είναι ο Στρατός;“… Η άλλη πλευρά, συμπεριλαμβανομένων και ημών, προειδοποιεί ότι αν και οι Ένοπλες Δυνάμεις προφανώς θα πρέπει να συνδράμουν την κοινωνία, υπάρχει όμως κι ένα μεγάλο “αλλά”…<br /><br /><div>Εάν η θεομηνία ανέδειξε τις τρομακτικές ελλείψεις και την αρρωστημένη νοοτροπία να μην συντηρούμε και να αναβαθμίζουμε έγκαιρα τα συστήματα που αγοράζουμε, υπάρχει λόγος να πιστέψει ο οποιοσδήποτε αντίπαλος, ότι η εικόνα σε περίπτωση σύρραξης θα είναι πολύ καλύτερη από τη σημερινή; Αντιθέτως, λογικά συνάγεται ότι χειρότερη θα είναι, διότι στον πόλεμο δεν θα έχεις να αντιμετωπίσεις μόνο τις στρατιωτικές ανάγκες, αλλά πιθανότατα και σαμποτάζ από ομάδες ειδικών επιχειρήσεων και των διαφόρων τουρκικών μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας. Τότε θα συνειδητοποιήσουμε για ποιον λόγο στις Ένοπλες Δυνάμεις θα πρέπει να ποντάρουμε μόνο επικουρικά…<br /><br />Αυτός είναι ο λόγος που σε κρίσιμες υπηρεσίες και πόστα, δεν υπάρχει θέση για… μαμούχαλους πολιτικάντηδες που αποδεικνύονται ελλιποβαρείς σε κάθε “ευκαιρία” και πολιτικά, αλλά και ως προσωπικότητες. Χρειάζονται πρόσωπα με ικανότητες, συναίσθηση της αποστολής και επαρκή δόση καλώς νοούμενης τρέλας για να φέρουν αποτέλεσμα. Τέτοιες επιλογές δεν μπορούν να γίνονται με γνώμονα το ποιος είναι αρεστός και ποιος όχι στο πλαίσιο του εσωκομματικού παιχνιδιού της κυβερνητικής παράταξης. Διότι πολλά ακούγονται…<br /><br />Εν κατακλείδι: Χρήματα για τις αποζημιώσεις θα βρεθούν, είτε από ευρωπαϊκούς είτε από εθνικούς πόρους. Η οικονομία της χώρας αναπόφευκτα θα πληγεί. Όταν όμως έχει καταστραφεί περισσότερο από το 20% της ήδη μειωμένης γεωργικής παραγωγής, αλλά και όταν οι εικόνες είναι βέβαιο ότι επιφέρουν συντριπτικό πλήγμα στη φιλοδοξία μετατροπής της χώρας σε παραθεριστικό προορισμό και πέραν του καλοκαιριού, η ζημία μοιάζει αναμενόμενη και αυταπόδεικτη.<br /><br />Καλώς ή κακώς, η επαναφορά του αξιόχρεου της χώρας στην επενδυτική βαθμίδα παραμένει και ορθώς κορυφαίος στόχος. Όσον δε αφορά τα εξοπλιστικά, εάν δεν αντιμετωπίσουμε την εσωτερική παθογένεια σε όλα τα επίπεδα, ακόμα κι αν αγοράσουμε F-22 Raptor, Arleigh Burke, όπλα λέιζερ, ή μας παραχωρήσουν το… “star-ship enterprise”, τύχη καλύτερη δεν θα έχουμε. Διότι στη συλλογική μας εικόνα, το ότι στερούμαστε σοβαρότητας, “βγάζει μάτι”… Αυτά.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΑΜΕ έστω και τώρα ότι η εθνική ασφάλεια είναι κάτι πολύ ευρύτερο από τους εξοπλισμούς;

“Τώρα που η θεομηνία ήρθε σαν το κερασάκι στην τούρτα, ξεχάστε τα εξοπλιστικά προγράμματα”… Αυτή είναι συμπυκνωμένη σε μια φράση η διάθεση π...

Διαβάστε την συνέχεια