ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Από την κανονιοφόρο «ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ» στη φρεγάτα «ΛΗΜΝΟΣ»: Τα διδακτικά παθήματα από τη ναυτοσύνη του Πολεμικού Ναυτικού

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr5UwxZwX68Vg_x-zKpU8iFyguTGSeKBBsKGz47p9XlBz5CIOiMimO_c0QxI8ubPpyWs36c8VakSrkpmzE0LN4zKqhgt77lBmlvdAd0gpiPNeWUO-eotCc0oHN7VF5tunXmrfzBe0jxAY/s1600/fregata-limnos.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="968" data-original-width="1600" height="386" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr5UwxZwX68Vg_x-zKpU8iFyguTGSeKBBsKGz47p9XlBz5CIOiMimO_c0QxI8ubPpyWs36c8VakSrkpmzE0LN4zKqhgt77lBmlvdAd0gpiPNeWUO-eotCc0oHN7VF5tunXmrfzBe0jxAY/s640/fregata-limnos.webp" width="640" /></a></div>
 Η επίσημη δημοσιοποίηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών και τον Νίκο Δένδια του ναυτικού επεισοδίου ανάμεσα στη φρεγάτα «ΛΗΜΝΟΣ» και την τουρκική «KEMAL REIS» ήταν από τα βασικότερα καταγγελτικά χαρτιά της Αθήνας. Πλέον μπορούν να ειπωθούν περισσότερα στοιχεία για τη νέα ήττα του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού στα νερά της Μεσογείου. Πρόκειται για το δεύτερο σοβαρότατο περιστατικό που δημιουργείται από λάθος χειρισμό των Τούρκων ναυτικών, με επικίνδυνους ελιγμούς στη θάλασσα. Φάνηκε ότι το μάθημα διατήρησης σταθερής πορείας που κρατούν οι Έλληνες κυβερνήτες του Πολεμικού Ναυτικού δεν έγινε πάθημα για τους Τούρκους συναδέλφους τους μετά το επεισόδιο που είχε σημειωθεί το 2018 με την «επακούμβηση» ανάμεσα στην Κανονιοφόρο «ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ» και την ακταιωρό της γείτονος. Και τότε ο κυβερνήτης της Κανονιοφόρου στην περιοχή των Ιμίων διατήρησε την ίδια πορεία και ταχύτητα. Ήξερε ότι ήταν σε Ελληνικά νερά και ότι θα νικήσει πάση δυνάμει την Τουρκική παραβατικότητα.<div>
 Οι χαμηλοί τόνοι της Αθήνας Στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας και στο Πολεμικό Ναυτικό από την πρώτη στιγμή κράτησαν χαμηλά τους τόνους για το θέμα της επακούμβησης- σύγκρουσης, ανάμεσα στην Ελληνική και την Τουρκική φρεγάτα. Αν και η υπαιτιότητα ανήκει αποκλειστικά στην τουρκική γέφυρα της φρεγάτας «KEMAL REIS», οι Έλληνες Επιτελείς στη Λεωφόρο Μεσογείων αλλά και οι Επιχειρησιακοί Αξιωματικοί του Στόλου διατήρησαν, η πλειονότητα, σιγή ιχθύος καθώς κύριο μέλημά τους ήταν η ασφάλεια του προσωπικού των πολεμικών πλοίων που βρίσκονται για δεύτερη φορά μέσα σε ένα 15θήμερο σε γενικό συναγερμό και σε πολεμική διάταξη στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Από την αρχή του περιστατικού τονίστηκε από τους Επιτελείς ότι η Ελληνική ναυτοσύνη και οι απολύτως σωστές εντολές του κυβερνήτη και του ύπαρχου του «ΛΗΜΝΟΣ» προς την γέφυρα ήταν τα στοιχεία που αποσοβήσαν ένα πολύ χειρότερο χτύπημα κατά του «KEMAL REIS».</div>
<div>
 Μετά τη σύγκρουση στην άσκηση… Και μπορεί η ελληνική πλευρά να επέδειξε σεβασμό, αλλά οι Τούρκοι ξεκίνησαν τους πανηγυρισμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (σ.σ. όχι ότι δεν υπήρχαν και Ελληνικά trolls), ενώ την παραληρηματική σκυτάλη έλαβαν τα φιλοκυβερνητικά και ακροδεξιά φύλλα της Τουρκίας που υποστήριζαν ότι «τρυπήθηκε» η φρεγάτα «ΛΗΜΝΟΣ». Τα διακινηθέντα fake news της Τουρκίας περί ζημιών στην Ελληνική φρεγάτα, έχουν λάβει την πρέπουσα απάντηση που ήταν περήφανη συμμετοχή του «ΛΗΜΝΟΣ» στην Ελληνογαλλική άσκηση που διεξήχθη εντός της θαλάσσιας περιοχής της παράνομης Τουρκικής navtex. Πάντως το υπουργείο Άμυνας της Τουρκίας ενώ γνωρίζει πολύ καλά το μέγεθος των ζημιών που έχει υποστεί η «KEMAL REIS», δεν το έβαλε κάτω. Δημοσιοποίησε μια φωτογραφία και βίντεο από τη συνοδεία του σεισμογραφικού «ORUC REIS» στην οποία προβάλει την επίμαχη φρεγάτα ΜΕΚΟ, τη νεότερη του Τουρκικού στόλου. Απέφυγε ωστόσο με μεθοδικό θα έλεγε κανείς τρόπο να φανεί η δεξιά πλεύρα της «KEMAL REIS» απαθανατίζοντας πάντοτε την αριστερή μεριά της φρεγάτας. Το «κοράκι» της φρεγάτας S Οι πληροφορίες που υπάρχουν λένε για το περιστατικό ότι η Τουρκική φρεγάτα ξέκοψε από τη συνοδεία του σεισμογραφικού διότι οι Τούρκοι ενοχλούνταν από το στενό μαρκάρισμα των Ελληνικών φρεγατών. Σκοπός του κυβερνήτη ή ίσως και η εντολή που έλαβε ήταν ν’ απομακρύνει το «ΛΗΜΝΟΣ». Ο Τούρκος καπετάνιος όμως υπολόγισε λάθος την απόσταση και δεν υπολόγισε την από αρχαιοτάτων χρόνων ναυτοσύνη που διδάσκονται τα στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού από την πρώτη μέρα που γίνονται ναυτικοί δόκιμοι. Η κίνηση της «KEMAL REIS» έγινε αμέσως αντιληπτή, η εντολή στην Ελληνική γέφυρα από τον κυβερνήτη ήταν η διατήρηση σταθερής πορείας και ταχύτητας και το αποτέλεσμα ήταν το αναμενόμενο. Η πρόσκρουση της «S» στην πρύμνη της Τουρκικής ΜΕΚΟ με το «κοράκι» είχε ως αποτέλεσμα να υποστεί σοβαρότατες ζημιές το Τουρκικό πλοίο. <a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Από την κανονιοφόρο «ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ» στη φρεγάτα «ΛΗΜΝΟΣ»: Τα διδακτικά παθήματα από τη ναυτοσύνη του Πολεμικού Ναυτικού

Η επίσημη δημοσιοποίηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών και τον Νίκο Δένδια του ναυτικού επεισοδίου ανάμεσα στη ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μετά από παλινδρομήσεις, στο δρόμο της αντιτουρκικής συμμαχίας η Αθήνα

Ellada simera 0 Εθνική στρατηγική, Εξωτερική Πολιτική 16:09

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuw0Q5YbK0w4ZSGpSSiIFIhjUZ6CLs_r7evA8d5FE-kBbHjpnICb5kvEn3m9XPzAttEjjrKJT1zJypFhioZx12Ai3NRYn2zSEO3jymCjwhHXEODzaf8-dzyCwoA89Yzpu3gsA4i1KHVuQ/s1600/aoz.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuw0Q5YbK0w4ZSGpSSiIFIhjUZ6CLs_r7evA8d5FE-kBbHjpnICb5kvEn3m9XPzAttEjjrKJT1zJypFhioZx12Ai3NRYn2zSEO3jymCjwhHXEODzaf8-dzyCwoA89Yzpu3gsA4i1KHVuQ/s640/aoz.png" width="640" /></a></div>
 Λυγερός Σταύρος Στις 20 Φεβρουαρίου 2020 δημοσιεύθηκε άρθρο με τον εύγλωττο τίτλο "Καταιγίδα εν όψει – Η επερχόμενη ελληνοτουρκική κρίση και ο γεωπολιτικός ιονισμός", στο οποίο έγραφα: «Είναι εντυπωσιακό, μάλιστα, ότι η Αθήνα δεν φαίνεται να έχει συνειδητοποιήσει πλήρως ότι επέρχεται κρίση με απρόβλεπτη κατάληξη». Ο δε "γεωπολιτικός ιονισμός" δεν είναι τίποτα άλλο από την αντιτουρκική αντισυσπείρωση που βλέπουμε αυτές τις ημέρες να συντελείται σταδιακά. Το άρθρο είχε γραφεί με αφορμή τη "βόλτα" του Oruc Reis εκείνες τις ημέρες νοτίως του Καστελλορίζου, στην ίδια περιοχή που προ ημερών δέσμευσαν με Navtex οι Τούρκοι. Υπενθυμίζουμε ότι τότε η Αθήνα έλεγε ότι το τουρκικό ερευνητικό σκάφος είχε παρασυρθεί από τον αέρα(!) στέλνοντας το λάθος μήνυμα στην Άγκυρα. Το αποδεικνύει η δήλωση Ερντογάν τις αμέσως επόμενες ημέρες: «Η αποφασιστική στάση μας στη Μεσόγειο άρχισε να γίνεται αποδεκτή… ειδικά απ’ την Ελλάδα». Όσοι στην Αθήνα ξόρκιζαν το πρόβλημα, έχει επανειλημμένως αποδειχθεί ότι μετέτρεπαν τους πόθους τους σε πραγματικότητα. Εκείνη η "βόλτα" του Oruc Reis είχε γίνει για να δοκιμασθούν οι ελληνικές αντιδράσεις. Και οι αστείες ελληνικές δηλώσεις περί καιρικών συνθηκών, είχαν οδηγήσει την Άγκυρα σε επικίνδυνα συμπεράσματα. Στο ίδιο εκείνο άρθρο, σχολιάζοντας το γεγονός ότι ο Ερντογάν έχει ανοίξει πολλά μέτωπα, με αποτέλεσμα να δημιουργήσει αντίστοιχες αντιθέσεις, είχα εκτιμήσει ότι μπορεί «να προκύψει γεωπολιτικός ιονισμός. Ειδικά εάν μπει μπροστά η Γαλλία, η Αίγυπτος και το Ισραήλ πιθανόν να στραφούν εναντίον της Τουρκίας και εμπράκτως». Πρόσθετα ότι «από τις μέχρι τώρα ελληνικές αντιδράσεις ο Ερντογάν έχει πεισθεί ότι η Αθήνα θα υποχωρήσει (αν πραγματοποιηθούν τουρκικές έρευνες). Αυτά συμβαίνουν όταν με τις πράξεις της η Αθήνα υπονομεύει το μήνυμα αποτροπής που εκπέμπει». Στις 7 Ιουνίου 2020 δημοσίευσα άρθρο με τίτλο "Τρύπια η ελληνική αποτροπή – Είναι εφικτή μία μεσογειακή αντιτουρκική συμμαχία". Σ' εκείνο το άρθρο υποστήριζα ότι «ο Τούρκος πρόεδρος επαναλαμβάνει copy paste στην ελληνική υφαλοκρηπίδα αυτά που έχει ήδη κάνει στην κυπριακή ΑΟΖ», προσθέτοντας τους λόγους που υπάρχει περιθώριο για μία τέτοια συμμαχία. Το τακτικό πλεονέκτημα του Ερντογάν Ήταν σαφές ότι κανένας παίκτης δεν ήταν διατεθειμένος να χρησιμοποιήσει στρατιωτικά μέσα για να σταματήσει τους Τούρκους. Αντιθέτως, ο Ερντογάν είναι αποφασισμένος να χρησιμοποιήσει και το στρατιωτικό εργαλείο για να προωθήσει την επεκτατική ατζέντα του. Το είδαμε στη βόρεια Συρία, το είδαμε και στη Λιβύη, όπου με την παρέμβασή του άλλαξε την πορεία του εμφυλίου πολέμου. Στο άρθρο της 7ης Ιουνίου υπογράμμιζα ότι «η αποφασιστικότητα του Ερντογάν να μιλάει με πράξεις και όχι μόνο με λόγια του δίνει τακτικό πλεονέκτημα. Με τις επεκτατικές αυθαιρεσίες τους, οι Τούρκοι έχουν προκαλέσει –περισσότερη ή λιγότερη– ανησυχία και δυσαρέσκεια σε Δύση, Αίγυπτο και Ισραήλ... Όσο οι υπόλοιποι παίκτες θα είναι καθηλωμένοι στο διπλωματικό επίπεδο, επειδή φοβούνται (Ελλάδα), ή επειδή δεν θίγονται άμεσα συμφέροντά τους (Ισραήλ, Αίγυπτος, ΗΠΑ, Γαλλία), ο Ερντογάν θα κερδίζει πόντους, δημιουργώντας τετελεσμένα. Οι τακτικές νίκες όχι μόνο του εξασφαλίζουν πλεονέκτημα, αλλά και του τροφοδοτούν την αλαζονεία. Ως εκ τούτου, δείχνει ότι δεν ξέρει πότε να σταματήσει». »Εάν συνεχίσει έτσι, το πιθανότερο είναι να ανοίξει πολλά μέτωπα και να πέσει στην παγίδα της "υπερεπέκτασης", η οποία, είναι συνταγή για στρατηγική ήττα. Γιατί; Επειδή οι άλλοι παίκτες θα υποχρεωθούν κάποια στιγμή από τα πράγματα να αναχαιτίσουν τον "νταή". Με άλλα λόγια, θα υποχρεωθούν να χρησιμοποιήσουν κι αυτοί τα μέσα που χρησιμοποιεί ο Ερντογάν με πολύ δυσάρεστα αποτελέσματα για τη χώρα του». Μία μεσογειακή αντιτουρκική συμμαχία Δεν χρειάσθηκε να περιμένουμε πολύ για να δούμε τον καταλυτικό στο πολιτικό επίπεδο (χωρίς να υποτιμάται και η επιχειρησιακή ζημιά των Τούρκων) βομβαρδισμό της βάσης Αλ Ουατίγια από "άγνωστα" μαχητικά. Για πρώτη φορά πλήρωσαν τον "νταή" με το ίδιο νόμισμα. Ο δρόμος για μία αντιτουρκική συσπείρωση είχε από τότε ανοίξει. Ο Ερντογάν επιδιώκει να εδραιώσει τη "Γαλάζια Πατρίδα", το όραμά του να μετατρέψει την καρδιά της Ανατολικής Μεσογείου σε "τουρκική λίμνη". Αυτό δεν συμφέρει τις άλλες μεσογειακές δυνάμεις, Στο σημείο που έχουν φθάσει τα πράγματα, οι συνθήκες για τη σύναψη μίας άτυπης μεσογειακής συμμαχίας με αντιτουρκικό πρόσημο είναι πιο ώριμες παρά ποτέ. Η Γαλλία εκ των πραγμάτων θα παίξει ηγετικό ρόλο με ισχυρούς συμπαίκτες στην περιοχή την Ελλάδα, την Αίγυπτο και με ειδικό τρόπο το Ισραήλ. Στο αντιτουρκικό μέτωπο είναι δεδομένο ότι είναι έτοιμα να συμμετάσχουν τα Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία. Η σύναψη μίας τέτοιας άτυπης συμμαχίας θα άλλαζε ριζικά το σκηνικό, αναχαιτίζοντας τις επεκτατικές προθέσεις του Ερντογάν και οδηγώντας τη νεοοθωμανική στρατηγική του σε κατάρρευση. Το εγχείρημα είναι αναμφίβολα πολύ δύσκολο, αλλά αξίζει η προσπάθεια. Ο προαναφερθείς βομβαρδισμός της τουρκικής βάσης Αλ Ουατίγια (δυτική Λιβύη) ήταν ένα πρώτο αποσπασματικό βήμα, το οποίο, όμως, ήταν ικανό να αποτρέψει την ανακοινωμένη επίθεση εναντίον της Σύρτης. Η κοινή ελληνογαλλική άσκηση στη δεσμευμένη από τους Τούρκους περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου (Πέμπτη 13 Αυγούστου) ακύρωσε στην πράξη την τουρκική Navtex, στέλνοντας ισχυρό μήνυμα στον Ερντογάν.<div>
 Στη Λιβύη "πάτησε πολλούς κάλους" Αναμφίβολα, η κίνηση του Ερντογάν που "πάτησε πολλούς κάλους" ήταν η δραστική στρατιωτική επέμβαση υπέρ της Τρίπολης και η απειλή του για επίθεση στη Σύρτη με σκοπό τη μετατροπή της Λιβύης σε τουρκικό προτεκτοράτο. Αυτή η επέμβαση ξεχείλισε το ποτήρι στις ήδη κακές –λόγω Αδελφών Μουσουλμάνων– σχέσεις του Καΐρου με την Άγκυρα. Αυτή εξώθησε και το Παρίσι να μπει δυνατά στο παιχνίδι. Δεν είναι διατεθειμένο να αφήσει τους Τούρκους να καλύψουν το κενό που αφήνει η μερική απόσυρση των Αμερικανών από την περιοχή. Ειδικότερα δεν είναι διατεθειμένο να επιτρέψει τη μετατροπή της Ανατολικής Μεσογείου σε "τουρκική λίμνη". Ακόμα και η Ιταλία δυσφορούσε με την προοπτική μίας τέτοιας εξέλιξης. Για τον ίδιο λόγο είναι εξαιρετικά δύσκολο να γεφυρωθεί το ρήγμα Ισραήλ-Τουρκίας, τουλάχιστον επί Νετανιάχου. "Διαβάζοντας" τη γεωστρατηγική δυναμική όπως συνοπτικά την εξέθεσα παραπάνω, έχω εδώ και μήνες υποστηρίξει ότι η Αθήνα είχε ζωτικό συμφέρον να πρωτοστατήσει στη σύναψη μίας τέτοιας μεσογειακής συμμαχίας. Προφανώς, η επιτυχία μίας τέτοιας πρωτοβουλίας δεν ήταν δεδομένη, αλλά άξιζε τον κόπο να γίνει προσπάθεια. Είναι αληθές ότι οι περιφερειακές στρατιωτικές συμμαχίες έγιναν μεταπολεμικά ντεμοντέ. Αρχικά λόγω του Ψυχρού Πολέμου και στη συνέχεια λόγω της κουλτούρας ότι είναι παρωχημένες. Το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι βαθιά βυθισμένο σ' αυτή την αυταπάτη. Εξ ου και στην κυβέρνηση Μητσοτάκη φυσούσαν άλλοι άνεμοι. Μετά την υπογραφή του μνημονίου Άγκυρας-Τρίπολης (Νοέμβριος 2019), ως αντίδραση και στον αποκλεισμό της από τη επικείμενη σύνοδο του Βερολίνου για τη Λιβύη,είχε προσκαλέσει τον Χάφταρ στην Αθήνα. Η κίνησή της εκείνη, όμως, ουσιαστικά δεν είχε συνέχεια. Αθήνα προς Κάιρο: Μαζί, ή η κάθε χώρα μόνη της; Στην Αθήνα πολλοί έβλεπαν τον εμφύλιο στη Λιβύη, λες και ήταν Σκανδιναβοί(!), λες και δεν ήταν ο Σάρατζ που με την υπογραφή του μνημονίου είχε προβεί σε εχθρική ενέργεια κατά της Ελλάδας. Έτσι η ελληνική πλευρά το έπαιζε περίπου ουδέτερη και σίγουρα απρόθυμη να εμπλακεί έστω και εμμέσως στη Λιβύη. Κυβερνητικοί παράγοντες, μάλιστα, επικαλούμενοι την –με την τουρκική συνδρομή– στρατιωτική ανάκαμψη του Σάρατζ, έφθασαν να δηλώσουν δημοσίως πως ήταν λάθος η πρόσκληση του Χάφταρ! Ο Μητσοτάκης δεν πήγε στον Σίσι για να του θέσει το κρίσιμο ερώτημα: «δεδομένου ότι έχουμε κοινό εχθρό την Τουρκία, θα τον αντιμετωπίσουμε μαζί, ή η κάθε χώρα μόνη της;» Πήγαινε ο Δένδιας στον ομόλογό του Σούκρι για να διαπραγματευθεί συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ. Από τη στιγμή, όμως, που στην ατζέντα ήταν μόνο η ΑΟΖ κι όχι η σύναψη μεσογειακής συμμαχίας, ήταν αναμενόμενο οι Αιγύπτιοι να εκμεταλλευθούν την ελληνική ανάγκη για να αποσπάσουν μεγαλύτερο μερίδιο. Αυτό και συνέβη με την προβληματική συμφωνία του Καΐρου. Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ διαφορετικά και στην οριοθέτηση, εάν το επιμέρους αυτό ζήτημα εντασσόταν στο ευρύτερο πλαίσιο μίας συμμαχικής σχέσης. Στην Αθήνα, όμως, δεν υπήρχε στρατηγική σύλληψη, μόνο τακτικές σκοπιμότητες και κινήσεις. Εξ ου και ενώ ο Μητσοτάκης από την αρχή της θητείας του έκανε άνοιγμα στη Γαλλία, στην κρίσιμη στιγμή της γύρισε την πλάτη. Σύμφωνα με πληροφορίες, το είχε θέσει η Μέρκελ ως έναν από τους δύο όρους (ο άλλος ήταν η έναρξη εφ' όλης της ύλης ελληνοτουρκικής διαπραγμάτευσης) για να αποκλιμακωθεί η πρώτη ελληνοτουρκική κρίση. Αντιδρώντας στη Συμφωνία του Καΐρου η Άγκυρα ακύρωσε τις προγραμματισμένες συνομιλίες, έστειλε το Oruc Reis νοτίως του Καστελλορίζου και προκάλεσε το επεισόδιο με τις φρεγάτες. Συνειδητοποιώντας την κατάσταση, ο Έλληνας πρωθυπουργός έκανε νέα στροφή, χτυπώντας πάλι την πόρτα του Μακρόν. Ο Γάλλος πρόεδρος ανταποκρίθηκε, με αποτέλεσμα την άμεση διεξαγωγή κοινής άσκησης στην επίμαχη περιοχή. Ο δρόμος είναι πλέον ορθάνοικτος... <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μετά από παλινδρομήσεις, στο δρόμο της αντιτουρκικής συμμαχίας η Αθήνα

Λυγερός Σταύρος Στις 20 Φεβρουαρίου 2020 δημοσιεύθηκε άρθρο με τον εύγλωττο τίτλο "Καταιγίδα εν όψει – Η επερχόμενη ελληνοτουρκική κρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η εφιαλτική νύχτα για ένα τουρκικό υποβρύχιο… καταδίωξη από ΑΒ-212ASW και S-70B AegeanHawk του Πολεμικού Ναυτικού

Ellada simera 0 Αμυνα 15:53

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiV7mux-0l3ihGFoQr2CUanYiFNK17ZoPlph4F4NIL5lHcjKkI-6d6ktK35PZHxGJu9yu852lVpmlf_RJms-y_VvlYRgKJUWHXHdT7cStXHuHBa6qzbqIi9HSDM-q8l9VlaHh8ZkC_nK8k/s1600/Sikorsky_Hellenic_Navy_S-70.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiV7mux-0l3ihGFoQr2CUanYiFNK17ZoPlph4F4NIL5lHcjKkI-6d6ktK35PZHxGJu9yu852lVpmlf_RJms-y_VvlYRgKJUWHXHdT7cStXHuHBa6qzbqIi9HSDM-q8l9VlaHh8ZkC_nK8k/s640/Sikorsky_Hellenic_Navy_S-70.jpg" width="640" /></a></div>
 Ολονύχτια καταδίωξη θρίλερ τουρκικού υποβρυχίου σημειώθηκε την Τετάρτη στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ του ακρωτηρίου Καφηρέα και των νήσων Καλόγεροι. Πιο αναλυτικά την Τετάρτη το απόγευμα ζεύγος ελικοπτέρων τύπου ΑΒ-212ASW και S-70B Aegean Hawk εντόπισαν τουρκικό υποβρύχιο στην περιοχή μεταξύ του ακρωτηρίου Καφηρέα και των νήσων Καλόγεροι στο κεντρικό Αιγαίο. Το τουρκικό υποβρύχιο του οποίου ο τύπος δεν είναι γνωστός εντοπίστηκε και παρακολούθειτο από το πρώτο ζεύγος των ελικοπτέρων για περίπου 30-60 λεπτά. Ακολούθως ένα ζεύγος ελικοπτέρων S-70B Aegean Hawk αντικατέστησε το αρχικό ζεύγος των ελικοπτέρων ανθυποβρυχιακού αγώνα και συνέχισε την καταδίωξη του υποβρυχίου για τρεις ώρες. Μετά την δεύτερη αποστολή το υποβρύχιο αναζητήθηκε από ένα τρίτο ζεύγος ελικοπτέρων ανθυποβρυχιακού αγώνα για αρκετή ώρα, χωρίς όμως να εντοπιστεί τελικά. Το τέταρτο όμως ζεύγος των ελικοπτέρων ήταν πιο τυχερό από το τρίτο τρίτο ζεύγος αντικατέστησε. Αποτελούμενο από δύο ελικόπτερα S-70B Aegean Hawk εντόπισαν το τουρκικό υποβρύχιο 10 ν.μ νοτιότερα από το αρχικό σημείο όπου είχε εντοπιστεί νωρίτερα. Η καταδίωξη έληξε τις πρωινές ώρες της Πέμπτης όταν ακόμη ένα ζεύγος ελικοπτέρων απογειώθηκε για να αναζητήσει μαζί με την φρεγάτα Θεμιστοκλής (F 465) το υποβρύχιο, το οποίο όπως αποδείχτηκε είχα χαθεί στα νερά του Κεντρικού Αιγαίου ανατολικά της Άνδρου. Είναι βέβαιο ότι το πλήρωμα του τουρκικού υποβρυχίου θα θυμάται εκείνο το βράδυ για πολλά χρόνια, αφού τα ελικόπτερα του Πολεμικού Ναυτικού με τις αλλεπάλληλες αποστολές στην κυριολεξία δεν άφησαν τον Τούρκο κυβερνήτη σε ησυχία. Παρά την ελλιπή χρηματοδότηση των Ενόπλων Δυνάμεων για περισσότερα από 10 χρόνια, παρα την αποχώρηση πολλών στελεχών των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων λόγω αποστρατείας, παρά τις τεράστιες ανάγκες που προκύπτουν καθημερινά στον τομέα της υποστήριξης, τα ελικόπτερα του Ναυτικού απέδειξαν ότι μπορούν να φέρουν σε πέρας τις αποστολές που τους ανατίθενται ακόμη και αν τα πληρώματα τους πρέπει να εκτελούν πολύωρες αποστολές μέσα στην νύκτα. Το ζητούμενο όμως είναι έως πότε οι άνθρωποι αυτοί, μηχανικοί και πιλότοι, θα μπορούν να εκτελούν το καθήκον τους χωρίς την οικονομική υποστήριξη της πολιτείας, η οποία ζητά από αυτούς να φέρνουν σε πέρας τις εντολές που λαμβάνουν, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και χρησιμοποιώντας πτητικά μέσα που πολλές φορές είναι μεγαλύτερα σε ηλικία από αυτούς. Η υπό εξέλιξη κρίση αποτελεί την καλύτερη ευκαιρία για την αξιολόγηση των αδυναμιών των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, ώστε με μια σοφή μεθοδική και μακροχρόνια πολιτική εξοπλισμών, να καλυφτούν τα όποια κενά εντοπιστούν… Όπως αποδείχθηκε, καλή η διπλωματία αλλά αν δεν υπάρχει κάποια “επακούμβιση” και κάποιο κυνηγητό στα βάθη του Αιγαίου, ο αντίπαλος δεν σε λαμβάνει σοβαρά υπόψη του. Άλλωστε τα λόγια είναι δωρεάν ενώ οι πράξεις κοστίζουν και όπως αποδείχτηκε συμμορφώνουν… <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η εφιαλτική νύχτα για ένα τουρκικό υποβρύχιο… καταδίωξη από ΑΒ-212ASW και S-70B AegeanHawk του Πολεμικού Ναυτικού

Ολονύχτια καταδίωξη θρίλερ τουρκικού υποβρυχίου σημειώθηκε την Τετάρτη στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ του ακρωτηρίου Καφηρέα και των νήσων Κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Παναγία της Τήνου και ο Ελληνισμός… 1821 και 1940

Ellada simera 0 Ελλάδα, Πρωτοσέλιδα 15:47

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4nRL2K-IvtHdOwGfXFnHRrNr5fN8TAqO0NHpwg573aMeCbUT4j9MmKjxTr6zXd13dyxjLvv6bn9Z-Store1jHrZoHDKEnZX75pFuqdF43Yjt4eBqdCa8aEH1BB3QGp-H7OGAONcW8DII/s1600/Pnangia-Tinou.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="387" data-original-width="579" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4nRL2K-IvtHdOwGfXFnHRrNr5fN8TAqO0NHpwg573aMeCbUT4j9MmKjxTr6zXd13dyxjLvv6bn9Z-Store1jHrZoHDKEnZX75pFuqdF43Yjt4eBqdCa8aEH1BB3QGp-H7OGAONcW8DII/s640/Pnangia-Tinou.jpg" width="640" /></a></div>
 Η θαυματουργική εύρεση της εικόνας της Παναγίας της Τήνου στις 30 Ιανουαρίου 1823, μετά από την εμφάνιση της Θεοτόκου στη μοναχή Πελαγία, έγινε αφορμή για να πάρει θάρρος το αγωνιζόμενο Έθνος και να καταλάβουν οι Έλληνες Ορθόδοξοι ότι η Υπέρμαχος Στρατηγός θα βοηθήσει να ολοκληρωθεί επιτυχώς ο αγώνας τους κατά των Τούρκων. Του Κωνσταντίνου Χολέβα* Η Παναγία εθεωρείτο επί Βυζαντίου (Ρωμανίας) ως η Προστάτις της Κωνσταντινουπόλεως και μάλιστα ως Παναγία η Οδηγήτρια. Το κοντάκιον «Τη Υπερμάχω» βρισκόταν στα στόματα των Ελλήνων καθ’ όλη την διάρκεια της Τουρκοκρατίας και είχε θέση Εθνικού Ύμνου από το 626 μ.Χ. (πολιορκία της Πόλης από ους Αβάρους) μέχρι το 1821. «Πάλι με χρόνους με καιρούς πάλι δικά Σου θα είναι» έλεγε ο θρήνος- θρύλος που εξέφραζε τη Μεγάλη Ιδέα. Δικά Σου, της Παναγίας δηλαδή, Σε εκείνην απέβλεπαν οι Ορθόδοξοι Έλληνες για την εθνική τους αποκατάσταση. Για να μην καταπιέζεται η Πίστη, η Παιδεία, η Γλώσσα και η Ελευθερία τους από τους Οθωμανούς δυνάστες. Η Επανάσταση του 1821 ήταν εθνική και θρησκευτική. Δεν είχε χαρακτήρα αντιεκκλησιαστικό όπως είχαν άλλα κινήματα της εποχής εκείνης στη Δυτική Ευρώπη. Η εύρεση της εικόνας του Ευαγγελισμού στην Τήνο απετέλεσε ένα ουσιαστικό μήνυμα Ευαγγελισμού για το Έθνος. Ήταν τα καλά νέα (Ευ- άγγελμα) ότι η Παναγία ευλογούσε τον Αγώνα, όχι επειδή μεροληπτούσε, αλλά επειδή ο Αγώνας των Ελλήνων ήταν δίκαιος. Την ίδια υποστήριξη ένιωσε και ο Έλληνας στρατιώτης κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο στα βουνά της Βορείου Ηπείρου το 1940- 41. Οι στρατιώτες μας πολεμούσαν για την Παναγία, η οποία είχε προσβληθεί την ημέρα της εορτής της το 1940. Ήταν 15η Αυγουστου 1940, όταν το ιταλικό υποβρύχιο Ντελφίνο με εντολή του Μουσσολίνι βύθισε την Έλλη μας και σκότωσε αρκετούς ναύτες στο λιμάνι της Τήνου. Ο Στρατής Μυριβήλης και άλλοι λόγιοι και δημοσιογράφοι της εποχής διηγούνται ότι οι Έλληνες στρατιώτες του 1940 είχαν αναρτήσει στα αντίσκηνά τους την εικόνα της Παναγίας. Πολλοί από αυτούς έστελναν μία δραχμή από το υστέρημά τους στη Μεγαλόχαρη της Τήνου. Έχουν διασωθεί πολλές συγκινητικές επιστολές που καταδεικνύουν τη βαθιά Πίστη των φαντάρων μας που ταπείνωσαν τον Μουσσολίνι. Ας προσευχηθούμε στην Παναγία να διατηρεί το Έθνος μας ελεύθερο και δημιουργικό. Να μας βοηθήσει να αντλούμε αισιοδοξία για το μέλλον από τους ζωογόνους χυμούς της Ορθόδοξης Παράδοσης και από τη μακρόχρονη Ιστορία του Έθνους μας. Ας της ζητήσουμε να χαρίζει υγεία και ειρήνη σε όλη την Ανθρωπότητα. Εύχομαι να εορτάσουμε τα 200 χρόνια από την Εθνεγερσία του 1821 με σεβασμό στην ιστορική αλήθεια και στα ελληνορθόδοξα ιδανικά των πρωταγωνιστών, κληρικών και λαϊκών, ανδρών και γυναικών. Η Παναγιά μαζί μας! *Ο Κωνσταντίνος Χολέβας είναι Πολιτικός Επιστήμων <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.