Οι νεο-Οθωμανοί απέναντι στη Δύση - Η ιστορία επιστρέφει

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsZthSDrbd5e5DlQ2NjPhQozuwoxIbTDezw2SgIa_H-5QyOmO0ddC6T3KHC7GbYvLGHqdtof8Ow6aoK1mmRVMS0R_9ffsXDhKBdvtmlSssQnBGmyZTdJl90jNQwVYuwoiSDoFFibuCypQ/s1600/erdogan%252B.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="642" data-original-width="1000" height="410" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsZthSDrbd5e5DlQ2NjPhQozuwoxIbTDezw2SgIa_H-5QyOmO0ddC6T3KHC7GbYvLGHqdtof8Ow6aoK1mmRVMS0R_9ffsXDhKBdvtmlSssQnBGmyZTdJl90jNQwVYuwoiSDoFFibuCypQ/s640/erdogan%252B.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Σωτήρης Καμενόπουλος</b><br />Από το 2014, <a href="https://energypress.gr/news/synergasia-elladas-israil">έχω υποστηρίξει την άποψη πως οι Έλληνες</a> δεν θα πρέπει να στηρίζονται στη βοήθεια της Ρωσίας όσον αφορά τα ελληνοτουρκικά θέματα, καθώς στο παρελθόν Ρωσία και Τουρκία είχαν ξαναϋπάρξει στενοί σύμμαχοι με κοινά συμφέροντα αντίθετα της Ελλάδας. <br /><br />Σημείωνα τότε: «...Το 1829 πραγματοποιήθηκε η Ναυμαχία στο Ναυαρίνο όπου συμμετείχε και η Ρωσία εναντίον της Τουρκίας. Το 1832 κατά τη διάρκεια του τουρκοαιγυπτιακού πολέμου, και όταν πλέον διαφαίνονταν πως οι Τούρκοι έχαναν ολοκληρωτικά τον πόλεμο από τους Αιγύπτιους (οι Αιγύπτιοι κόντεψαν να μπουν στην Κωνσταντινούπολη) οι Ρώσοι συμμάχησαν με τους Τούρκους στη μάχη στο Ικόνιο και ο Τσάρος Νικόλαος Ι τους έστειλε στρατιωτική βοήθεια. (Αυτό σε απάντηση σε όσους νομίζουν πως Ρωσία και Τουρκία δεν έχουν υπάρξει σύμμαχοι και πως τα συμφέροντα της Ρωσίας είναι παράλληλα με αυτά της Ελλάδας)».<br /><br />Στη σύγχρονη εποχή, ο νέος Τσάρος της Ρωσίας έστειλε ήδη τους S-400 και ίσως στείλει και SU-57 στη νεο-οθωμανική Τουρκία. Σημειωτέον, πως ο πρώτος τουρκοαιγυπτιακός πόλεμος είχε γίνει με διακύβευμα τα εδάφη της Συρίας και ξεκίνησε με αφορμή τα εδάφη...της Κρήτης. Το 2015 υπήρξαν οι ανόητες και εθνικά επικίνδυνες παλινωδίες της τότε κυβέρνησης, η οποία προσπάθησε να μετατοπίσει τη γεωπολιτική θέση της Ελλάδας προς τη Ρωσία.<br /><br />Ας το καταλάβουν όλοι, εντός και εκτός της χώρας: Ρωσία και Τουρκία λειτουργούν ως ένα κοινό χέρι. Ένα κοινό ξίφος. Ας το καταλάβουν οι εντός Ελλάδας λάτρεις του ξανθού γένους: οι Ρώσοι έχουν καταστεί οι καλύτεροι σύμμαχοι του μεγαλύτερου εχθρού του ελληνικού γένους. <br /><br />Το παραπάνω μήνυμα ωστόσο πήγαινε, και συνεχίζει να πηγαίνει ακόμη, και στους συμμάχους μας. Όποιος δεν παίρνει μαθήματα από την Ιστορία τότε είναι καταδικασμένος να την ξανα-υποστεί. Κάθε 100 χρόνια η ανθρωπότητα είναι καταδικασμένη να ζήσει πρωτόγνωρες καταστάσεις.<br /><br />Θα πάρει αρκετό καιρό για να χωνέψουν τα συνεχή σοκ που θα υποστούν οι σύμμαχοί μας από τα γεωπολιτικά σεξουαλικά όργια στα οποία συμμετέχει η κατά-τα-άλλα νατοϊκή Τουρκία με την ολιγαρχική Ρωσία. Όπως συμβαίνει σε όσους ακούν για πρώτη φορά κάτι σοκαριστικό, έτσι και οι σύμμαχοί μας θα περάσουν από τα πέντε ψυχολογικά στάδια της αποδοχής του σοκαριστικού γεωπολιτικού γεγονότος της οριστικής και αμετάκλητης μεταπήδησης της Τουρκίας στη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας και του Ιράν. Μία νέα Γιάλτα φαίνεται πως διημείφθη μεταξύ Ρωσίας, Τουρκίας και Ιράν; <div> <br />Τα πέντε στάδια <br /><br />Τα 5 στάδια από τα οποία θα περάσουν οι σύμμαχοί μας είναι τα εξής: <br /><br />1. Το πρώτο στάδιο είναι η άρνηση της πραγματικότητας: ότι η Τουρκία είναι δήθεν πιστή σύμμαχος στο ΝΑΤΟ. Όπως η σύζυγος ή ο σύγυζος η/ο οποίος/α αρνείται να δεχθεί το γεγονός της συζυγικής απάτης. Μέχρι να πιαστεί το παράνομο ζευγάρι στο κρεβάτι της γεωπολιτικής αμαρτίας: «Αγάπη μου, όχι, δεν είναι αυτό που νομίζεις». <br /><br />2. Το δεύτερο στάδιο θα είναι η οργή: όταν οι σύμμαχοί μας το αντιληφθούν θα είναι πλέον αργά. Η συζυγική απάτη θα είναι πραγματικό γεγονός. Ουδείς γνωρίζει πώς θα αντιδράσουν τότε οι σύμμαχοί μας σε σχέση με την Τουρκία. Θα προκύψει ένα συναινετικό διαζύγιο ή θα ζήσουμε εχθρικές συζυγικές καταστάσεις με ξύλο και μαλλιοτραβήγματα; <br /><br />3. Το τρίτο στάδιο θα είναι η διαπραγμάτευση με τον εαυτό τους: οι σύμμαχοι θα αρχίσουν τις εσωτερικές συζητήσεις-έριδες για το ποιός έφταιγε, και εάν έφταιγε, για την απώλεια της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ. Αυτό το στάδιο θυμίζει δύο γεωπολιτικά γεγονότα από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: το πρώτο γεγονός ήταν η συμπεριφορά των Εβραίων οι οποίοι μέχρι και την ώρα που έμπαιναν στα τραίνα για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης νόμιζαν ότι τους πήγαιναν για εκδρομή. Μέχρι που υπέστησαν το απάνθρωπο Ολοκαύτωμα. <br /><br />Από τότε ισχύει το "Ποτέ Ξανά". Το δεύτερο γεγονός ήταν το Περλ Χάρμπορ: οι Αμερικανοί μέχρι και την τελευταία στιγμή δεν ήθελαν να αντιληφθούν την επιθετική και αντιδυτική συμπεριφορά της τότε αναθεωρητικής Ιαπωνίας. Μέχρι που υπέστησαν το Περλ Χάρμπορ. Σήμερα -με όλο το σεβασμό προς τους συμμάχους μας- πολύ πιθανώς η Τουρκία θα καταστεί ένα σύγχρονο Περλ Χάρμπορ για τη Δύση. Ίσως τότε βάλουν μυαλό οι σύμμαχοί μας. <br /><br />4. Το τέταρτο στάδιο θα χαρακτηρισθεί από την κατάθλιψη: οι σύμμαχοί μας θα στενοχωρηθούν καθώς ακόμη σήμερα ορισμένοι θεωρούν την Τουρκία σημαντική χώρα. <br /><br />5. Το πέμπτο στάδιο από το οποίο θα περάσουν οι σύμμαχοί μας θα είναι η ήρεμη αποδοχή της αλήθειας: με ηρεμία θα αποδεχθούν το γεγονός ότι η Τουρκία ποτέ δεν υπήρξε πιστή σύμμαχος της Δύσης. Η σύζυγος ήταν διαρκώς αμαρτωλή. Γιατί να αλλάξει τώρα; <br />Η Τουρκία δεν ανήκει στη Δύση <br /><br />Ήρθε ο καιρός να αρχίσουν οι σύμμαχοί μας να αποκαθηλώνουν τα διάφορα ιερά γεωπολιτικά αγάλματα και τοτέμ: η Τουρκία δεν είναι Δυτική χώρα. Ποτέ δεν ήταν. Η Τουρκία είναι μία χώρα εχθρική προς τις αρχές της δημοκρατίας και της ελευθερίας, όπως αυτές ισχύουν στη Δύση. <br /><br />Η όλη κατάσταση με την Τουρκία προσομοιάζει στην κατάσταση στην οποία έχει βρεθεί η Δύση σε σχέση με τις σπάνιες γαίες: κανείς δεν τολμά να αγγίξει το γεγονός ότι οι δυτικές χώρες κατάντησαν να εξαρτώνται 100% από τις κινεζικές σπάνιες γαίες. Και όταν λέμε εξάρτηση δεν εννοείται απλώς την εξάρτηση σε εμπορικά προϊόντα (π.χ. κινητά τηλέφωνα, ανεμογεννήτριες κ.λπ.). Αυτό θα ήταν το λιγότερο. Στην προκειμένη περίπτωση εννοείται η εξάρτησή τους σε υπερσύγχρονα οπλικά συστήματα. <br /><br />Σε θέματα δηλαδή τα οποία άπτονται της Εθνικής Ασφάλειας των Δυτικών χωρών. Οι πραγματικοί φίλοι οφείλουν να συμπεριφέρονται στους φίλους στα ίσα και να τους λένε την αλήθεια όσο πικρή και αν είναι αυτή: τα λάθη των δυτικών πολιτικών από τη δεκαετία του 1990 ήταν αμέτρητα στο θέμα των σπάνιων γαιών. Σήμερα κανείς δεν τολμά να αγγίξει το συγκεκριμένο θέμα γιατί πολύ απλά θα πρέπει να αποκαλυφθούν αυτά τα πολιτικά λάθη. Και προτιμούν να κρύβουν το πρόβλημα και την εξάρτησή τους, όπως οι ναρκομανείς, κάτω από το χαλάκι.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Οι νεο-Οθωμανοί απέναντι στη Δύση - Η ιστορία επιστρέφει

Σωτήρης Καμενόπουλος Από το 2014, έχω υποστηρίξει την άποψη πως οι Έλληνες δεν θα πρέπει να στηρίζονται στη βοήθεια της Ρωσίας όσον αφορ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι γεωπολιτικές προκλήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και η στρατηγκή αξία του αεροναυτικού μας χώρου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjC4Z5cr34Lc8rub5XI1Cj45G_z-iE8HNHlW2D8P8f6s2EZlK9FMstdQNmwBsex5F14XZ5QppfLI_RUAmHeN0ZppGTHtMwjhYCtQUVbFoJaZi4C8GF94eB21WccBBISmLnAEnJ-GD_oRIU/s1600/F_16C.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="900" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjC4Z5cr34Lc8rub5XI1Cj45G_z-iE8HNHlW2D8P8f6s2EZlK9FMstdQNmwBsex5F14XZ5QppfLI_RUAmHeN0ZppGTHtMwjhYCtQUVbFoJaZi4C8GF94eB21WccBBISmLnAEnJ-GD_oRIU/s640/F_16C.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του Υπτχου (Ο) ε.α. <b>Δημητρίου Δρόσου </b><br /> (MBA, MSc, PM, MA, LLB) Μέλους ΔΣ/ΣΕΕΘΑ <br /> <br /> Στρατηγική Αξία του Ελληνικού Χώρου <br /> <br /> Από την ύπαρξη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η τότε Τσαρική Ρωσία διεκδικούσε έξοδο προς τη Μεσόγειο. Για το λόγο αυτό η Δύση ενίσχυε τον υπό κατάρρευση «Ασθενή του Βοσπόρου» προκειμένου αποτελέσει παράγοντα ανάσχεσης της εξόδου των Ρώσων στις θερμές θάλασσες. Η Αγγλία ήθελε ένα ανεξάρτητο μικρό Χριστιανικό κράτος υπό την επιρροή της ώστε με πρόφαση την προστασία των Χριστιανών να επεμβαίνει και να προστατεύει επ΄ωφελεία της τις θαλάσσιες διόδους στην Ανατολική Μεσόγειο. Έτσι συνέβαλε στην Ελληνική Επανάσταση του 1821. <br /> <br /> Κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο η Δύση με ορμητήριο την Ελλάδα κατάφεραν συντριπτικό πλήγμα στις Κεντρικές Δυνάμεις (συμπεριλαμβανομένων Τουρκίας και Βουλγαρίας), όπου διέσπασαν το λεγόμενο «Μακεδονικό» μέτωπο προελαύνοντας στην Κεντρική Ευρώπη. <br /> <br /> Η είσοδος της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ (μαζί βέβαια και της Τουρκίας) κατέδειξε ότι συνεχιζόταν και μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η προσπάθεια ανάσχεσης καθόδου των Ρώσων (εκείνη την εποχή Σοβιετικών). <br /> <br /> Από τότε άλλαξαν πολλά. Κατέρρευσε το Σύμφωνο Βαρσοβίας και η ΕΣΣΔ, όμως η Ρωσία και γενικότερα οι Ευρασιατικές Δυνάμεις, συνεχίζουν να έχουν ανταγωνιστικά προς τη Δύση συμφέροντα. Η Τουρκία έπαυσε από πολλού να αποτελεί αφοσιωμένο εταίρο του ΝΑΤΟ με έντονη αντισοβιετική ρητορική και χώρα frontline της Συμμαχίας, όπως θα αναλύσουμε παρακάτω. <br /> <br /> Η Τουρκία πλέον προσεγγίζει ανοικτά τις δυνάμεις της Ευρασίας (Ρωσία, Κίνα, Ιράν, Πακιστάν), έχει επιρροές από τη φονταμενταλιστική οργάνωση των Αδελφών Μουσουλμάνων, η Ισλαμική Επανάσταση του Ιράν έχει επιδράσει καταλυτικά στις λαϊκές μάζες της και έχει υιοθετήσει το δόγμα Davutoğlu περί “στρατηγικού βάθους”, όπου σύμφωνα με αυτό η Τουρκία δεν είναι περιφερειακή δύναμη αλλά «Κεντρική Δύναμη» πολλαπλών ταυτοτήτων. <br /> <br /> Υπό τις παρούσες συνθήκες τα απώτατα Ανατολικά σύνορα του ΝΑΤΟ είναι ευάλωτα γεγονός που αυξάνει μέγιστα τη στρατηγική αξία του Ελληνικού χώρου για το ΝΑΤΟ, λόγω της γεωγραφικής του θέσεως και των εδαφικών του χαρακτηριστικών. Ειδικά το ορεινό έδαφος της Ελλάδος (43% ορεινό και 27% ημιοεινό) προσφέρει δυνατότητες αμυντικού αγώνος μεγάλης διάρκειας. Τα νησιά του Αιγαίου και Κρητικού Πελάγους (δευτερευόντως του Ιονίου, λόγω μη ύπαρξης απειλής από Δυσμάς), ένεκα της πυκνότητας και της διάταξής των προσφέρονται για διαδοχικούς χώρους άμυνας αλλά και σημείων ελέγχου του θαλάσσιου χώρου της Ανατολικής Μεσογείου. Συνεπώς ο χερσαίος χώρος σε συνάφεια με το νησιωτικό χώρο ως ενιαίος στρατηγικός χώρος διευκολύνει τον έλεγχο του εναέριου χώρου στην ευρύτερη περιοχή. Αυτό παρέχει τη δυνατότητα εκτέλεσης στρατηγικών ελιγμών, σε αυτόν που κατέχει τον εν λόγω εναέριο χώρο με στρατηγικό βάθος προς Βαλκάνια, Εγγύς Μέση Ανατολή και ζώνη του Μάγκρεμπ. Το σύμπλεγμα των νήσων: Κρήτη, Κύθηρα, Κάσο, Κάρπαθο, Ρόδο φράσει Νότια το Αιγαίο καθιστώντας το περίκλειστη θάλασσα. <br /> <br /> Το μειονέκτημα της Ελλάδος όσον αφορά στην ποσοτική διάσταση των Ενόπλων της Δυνάμεων σε σχέση με τις ΤΕΔ, δύναται να αντιμετωπισθεί μόνο με την εκπαίδευση, τον σύγχρονο εξοπλισμό, την αξιοποίηση της ΕΦΕΔΡΕΙΑΣ και της Εθνοφυλακής, την ορθολογική αξιοποίηση των στελεχών, την παλλαϊκή κινητοποίηση του πληθυσμού για άμυνα με ηθική προπαρασκευή, ενημέρωση των κινδύνων που απειλούν τη χώρα, την εκπαίδευση στα διατιθέμενα μέτρα άμυνας, τη λήψη μέτρων για την προστασία από μαζικά χτυπήματα του αντιπάλου. <br /> <br /> Η προπαρασκευή τόσο των Ε.Δ. όσο και του πληθυσμού στην ειρήνη δημιουργούν αξιόλογο στρατηγικό πλεονέκτημα για τη χώρα. Επίσης η χώρα μας διαθέτει ισχυρά στρατηγικά «όπλα», όπως είναι: η Εμπορική Ναυτιλία, οι υποδομές μεταφορών και επικοινωνιών, ο ορυκτός πλούτος, το υγιές δημοκρατικό της πολίτευμα, οι Διεθνείς της Σχέσεις, οι Συμμαχίες της, ο ζωτικός χώρος ελιγμών που έχει, η προκεχωρημένη στρατηγική θέση της Κρήτης, η απρόσκοπτη διασφάλιση συγκοινωνιών της Δύσης με τη Μ. Ανατολή, η γεωγραφική της θέση στην Ανατολική Μεσόγειο, η δυνατότητα ανάπτυξης άριστης άμυνας, τα πολλά αεροδρόμια που έχει κλιμακωμένα σε βάθος και πλάτος σε όλη την επικράτεια, οι ευκολίες για υποστήριξη logistics που διαθέτει (λιμάνια, NMIOTC, ΠΒΚ, Σούδα, Στεφανοβίκι, Λάρισα, Αλεξανδρούπολη), οι ισχυρότατες Ε.Δ. που διαθέτει και θεωρούνται από τις πλέον αξιόμαχες του ΝΑΤΟ. <br /> <br /> Η Δύση δύναται να αξιοποιήσει επιχειρησιακά τον αεροναυτικό χώρο της Ελλάδος με το τεράστιο στρατηγικό βάθος, με σκάφη επιφανείας, αεροπλάνα, Υ/Β. Η κυριαρχία και ο έλεγχος επί των ενεργειακών πόρων της Ανατολικής Μεσογείου από φίλιες προς τη Δύση δυνάμεις και παράλληλα η διασφάλιση θαλάσσιων γραμμών διέλευσης υδρογονανθράκων για την απρόσκοπτη ροή αυτών προς τη Δύση είναι προς το ύψιστο συμφέρον της. Είναι ένας ρόλος που η Ελλάδα δύναται να καλύψει αφενός ως χώρα του ΝΑΤΟ, αφετέρου εντεταγμένη στο Δυτικό αξιακό κώδικα, σε συνεργασία με χώρες της περιοχής που έχουν ενταχθεί στο Δυτικό σύστημα ασφαλείας (π.χ. Ισραήλ, Ιορδανία, Σαουδική Αραβία, τα ΗΑΕ κλπ) αλλά και άλλες όπως η Αίγυπτος, η Κύπρος κλπ. <br /> <br /> Τα στενά των Δαρδανελλίων δεν έχουν πλέον τόσο μεγάλη στρατηγική αξία για την Τουρκία, όπως στο παρελθόν διότι υπόκεινται στην επίδραση πολλών οπλικών συστημάτων εδάφους, αέρος, αντιπλοϊκά όπλα και άλλα αντιόπλα και είναι εύκολο το φράξιμό τους με τη βύθιση ενός μεγάλου πλοίου, ή με την καταστροφή μίας κρεμαστής γέφυρας από οποιονδήποτε εμπλεκόμενο. Οι διαδοχικές γραμμές αμύνης των Ελληνικών νήσων φράζουν επίσης την έξοδο. Η αξία της Τουρκίας ως βάση συγκέντρωσης πληροφοριών από το ΝΑΤΟ είναι πλέον υποδεέστερη από ότι στο παρελθόν λόγω της ύπαρξης δορυφορικών επικοινωνιών και νέων συατημάτων ραντάρ με τεράστια εμβέλεια. <br /> <br /> Η Τουρκία αντιλαμβανόμενη το στρατηγικό πλεονέκτημα του Ελληνικού αεροναυτικού βάθους, έχει προχωρήσει από το 1996 και μετά στη μαζική ναυπήγηση σκαφών επιφανείας, ενώ ο στόλος της προπαρασκευάζεται και για τη διεξαγωγή επιθετικών επιχειρήσεων. Προσπαθεί να διατηρεί σε σταθερά αυξανόμενο επίπεδο τη ναυτική της παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο υποστηρίζοντάς την και με πλοία ανεφοδιασμού. Προσπαθεί να διεισδύσει σε χώρες της Μ. Ανατολής και Β. Αφρικής (π.χ. Κατάρ, Σομαλία, Σουδάν, Λιβύη, Β. Συρία) αποκτώντας και με τη βοήθεια βάσεων σε κάποιες από αυτές τις χώρες ανάλογο γεωστρατηγικό βάθος. Έχει προνομιακές σχέσεις με Ιράν και Πακιστάν εξασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο εύκολη πρόσβαση προς τον Περσικό Κόλπο. Και εάν οι πύραυλοι S-400 είναι αμυντικοί όπως ισχυρίζεται η Άγκυρα, η προσπάθεια ανάπτυξης βαλλιστικών πυραύλων από την πλευρά της και οι Bora1 ή οι προσπάθειες ναυπήγησης αεροπλανοφόρου κάθε άλλο παρά αμυντικό σκοπό έχουν. <br /> <br /> Ο γεωγραφικός χώρος της Ελλάδος αποτελεί το συνδετικό κρίκο Ευρώπης, Μ. Ανατολής, Μάγκρεμπ και αλληλοεπηρεάζεται από τον περιβάλλοντα γεωγραφικό χώρο. Δύναται με τη μορφολογία του και τη γεωγραφική του σύνθεση να προσφέρει δυαντότητες άμυνας μεγάλης διάρκειας, ή δυνητικά να χρησιμοποιηθεί ως χώρος εξόρμησης για στρατιωτικές επιχειρήσεις. Η Συμμαχία θα πρέπει να ενισχύσει αμυντικά την Ελλάδα για να εκπληρώσει το σοβαρό στρατηγικό της ρόλο καθώς είναι και προς όφελος της Δύσης, ενώ θα πρέπει να τονισθεί στη Δύση ότι τα Στενά έχουν απωλέσει την πρότερη γεωστρατηγική τους αξία. Η Ελλάδα στάθηκε πάντα στο πλευρό των Δημοκρατικών ιδεωδών από την αρχαιότητα έως σήμερα εν αντιθέσει με τους επιτήδειους ουδέτερους. Η Δύση πρέπει να αντιληφθεί ότι με τα σημερινά γεωπολιτικά δεδομένα η Ελλάδα ανήκει στις χώρες που αποτελούν την frontline γραμμή ανάσχεσης ενώ η Τουρκία σαφώς όχι. <br /> <br /> Το ευρύτερο υφιστάμενο Γεωπολιτικό Σύμπλοκο στην Ανατολική Μεσόγειο <br /> <br /> Από την Αραβική Άνοιξη και μετά, το θεμελιώδες σύστημα του γεωγραφικού υπερσυμπλόκου της Ανατολικής Μεσογείου όπου υποσυστήματά του είναι η Μ. Ανατολή και το Μάγκρεμπ της Βόρειας Αφρικής, εισήλθαν σε περίοδο γενικευμένης αστάθειας. Από την Αραβική Άνοιξη και μετά, επακολούθησε ο Ισλαμικός Χειμώνας με αλεπάλληλους εμφυλίους (Συρία, Λιβύη, Υεμένη, Σουδάν, Μπαχρέϊν, Σομαλία). Προστέθηκε η Ρωσική διείσδυση (σύμπραξη με Τουρκία, Ιράν, Συρία, Σιϊτες), η αποσταθεροποιητική πολιτική της Τουρκίας (στο Κουρδικό, οι επεμβάσεις στο Afrin και Β. Συρία και η τελευταία προσπάθεια νέας επέμβασης Ανατολικά του Ευφράτη), όπου δημιούργησαν στον ευρύτερο χώρο της Μ. Ανατολής και Ανατολικής Μεσογείου μία αστάθεια. <br /> <br /> Συνοπτικά η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο και στα υποσύμπλοκά της παρουσιάζει την εξής κατάσταση: <br /> Οι Σουνιτικές Αραβικές Χώρες, όπου ειδικό βάρος έχουν η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) οι οποίες βρίσκονται σε αντιπαράθεση με την Τουρκία και το Κατάρ. Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι ως βασικός γεωπολιτικός παράγοντας αποσταθεροποίησης, προωθούνται από το Κατάρ και την Τουρκία. Η δράση τους στην Αίγυπτο κατεστάλη από τον Abdel Fattah el-Sisi, ο οποίος φυλάκισε τον ηγέτη τους Mohamed Morsi, όπου ο τελευταίος απεβίωσε στη φυλακή στις 19 Ιουνίου 2019. Ωστόσο η τζιχαντιστική ανταρσία συνεχίζεται στην Αίγυπτο τόσο από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους αλλά και από την Al- Qaeda το παρακλάδι της στο Σινά (Sinai Peninsula) αλλά οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι δρούν επίσης και στη Συρία κατά του Assad. <br /> <br /> Το Κατάρ ως αντίπαλο Σουνιτικό κράτος ανταγωνίζεται τη Σαουδική Αραβία στην άσκηση επιρροής. Συνεκμεταλλεύεται το κοίτασμα South Persian North Field με το Ιράν στον Περσικό Κόλπο, συνεπώς προστίθεται και άλλος λόγος για την αντιπαλότητα με τη Σαουδική Αραβία. <br /> Οι Σιϊτες (Shia Muslims) με ειδικό βάρος το Ιράν αλλά και το λεγόμενο Σιϊτικό τόξο που περιλαμβάνει τις ορεσίβιες φυλές του Ανατολικού Αφγανιστάν και του Δυτικού Πακιστάν, τους Σιϊτες του Ιράκ (κυρίως στο Νότο και ειδικότερα στην περιοχή της Basra), τους Houthis της Υεμένης, τη Hezbollah του Λιβάνου και τους Alawites με το καθεστώς Bashar al- Assad της Συρίας. Ο Σιϊτικός άξονας αποτελεί την κύρια απειλή για τα Δυτικά συμφέροντα, τις Μοναρχίες της Αραβικής Χερσονήσου και το Ισραήλ και εκτείνεται από το Δυτ. Πακιστάν (βάθη της Κεντρικής Ασίας) έως τη Latakia της Συρίας (ακτές της Ανατολικής Μεσογείου). Στόχος είναι ο έλεγχος της ισχύος στην περιοχή που ονομάζεται «Κόλπος», (Persian Gulf) και τα στενά του Hormuz, που ελέγχουν την έξοδο στον Ινδικό. <br /> <br /> Οι Σουνιτικές χώρες προεξαρχούσης της Σαουδικής Αραβίας και Αιγύπτου διεξάγουν από το 2015 πόλεμο ενάντια των Houthis στην Υεμένη χωρίς ωστόσο να καταστείλουν την αντίστασή τους, ενώ υπολογίζονται περίπου σε 100.000 τα θύματα αυτού του πολέμου μεταξύ αυτών και πολλοί άμαχοι (www.theguardian.com/world/2019/jun/20/yemen-civil-war-the-conflict-explained). Οι Houthis εξεγέρθηκαν κατά του Abdrabbuh Mansur Hadi νόμιμου κυβερνήτη της χώρας ο οποίος βρίσκεται στην περιοχή του Aden. Οι Houthis κατέλαβαν την πρωτεύουσα Sana’a (de jure πρωτεύουσα) συνεπικουρούμενοι με βοήθεια από το Ιράν και με δυνάμεις πιστές στον πρώην κυβερνήτη Ali Abdullah Saleh. Η σύγκρουση είναι βαθύτατη και το διακύβευμα μεγάλο λόγω της στρατηγικής θέσης που κατέχει η εν λόγω χώρα. <br /> <br /> Στη Λιβύη μετά την ανατροπή του Muammar Gaddafi, επικράτησε γεωπολιτική αστάθεια. Για ένα διάστημα επικράτησαν και οι Ισλαμιστές. Σήμερα διεξάγεται εμφύλιος μεταξύ του Στρατηγού Khalifa Haftar, που ηγείται του Libyan National Army (LNA) που ελέγχει την Ανατολική Λιβύη και στηρίζεται από την Αίγυπτο – ΗΑΕ κατά της κυβέρνησης της Τρίπολης που ελέγχει τη Δυτ. Λιβύη (General National Congress – GNC), και στηρίζεται από την Τουρκία και το Κατάρ. Η στήριξη που παρέχει ο Recep Tayyip Erdoğan στην Τρίπολη πέραν της αντιπαλότητας με την Αίγυπτο σχετίζεται άμεσα με την ανακήρυξη της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος και Λιβύης και την προοπτική ανευρέσεως υδρογονανθράκων της Νότιας Κρήτης. Εικάζεται ότι τα κοιτάσματα της Ν. Κρήτης είναι συνέχεια του γιγαντιαίου υπερκοιτάσματος Zohr που ανακαλύφθηκε στην ΑΟΖ της Αιγύπτου, από την ΕΝΙ. Οι εξελίξεις στη Λιβύη είναι μείζονος σημασίας για τη χώρα μας και απαιτείται στενή παρακολούθηση. Η Τουρκία θέλει να έχει λόγο στην ανακήρυξη της ΑΟΖ της Λιβύης. <br /> <br /> Η Αίγυπτος, η Ιορδανία, τα ΗΑΕ, η Σαουδική Αραβία, το Κουβέϊτ, το Μπαχρέϊν, το Ομάν είναι Σουνιτικές χώρες της Μ. Ανατολής με Δυτικό γεωπολιτικό προσανατολισμό, ενώ εάν προστεθεί η Κύπρος και το Ισραήλ, μορφοποιούν ένα πλαίσιο χωρών με συγκλίνοντα γεωπολιτικά συμφέροντα κοντά στη Δύση. <br /> <br /> Υπάρχει και μία ομάδα χωρών στις οποίες υφίσταται αστάθεια για πολλούς λόγους (εμφύλιος πόλεμος, εθνοτικές συγκρούσεις, φυλετικές και θρησκευτικές διαμάχες, ασταθείς κυβερνήσεις) οι οποίες δεν έχουν ξεκάθαρο γεωπολιτικό προσανατολισμό και στις οποίες οι Μεγάλες Δυνάμεις ενδιαφέρονται να διαμορφώσουν τις νέες σφαίρες επιρροής. Οι χώρες αυτές είναι το Ιράκ, ο Λίβανος, η Υεμένη, η Λιβύη και το Σουδάν. <br /> <br /> Το Σουδάν είναι ειδική περίπτωση υπό την έννοια ότι είναι γεωγραφικά μία από τις μεγαλύτερες γεωγραφικά χώρες στην Αφρική με πλούσιο υπέδαφος για αυτό άλλωστε έγινε και ο πόλεμος στο Darfur. Η Τουρκία είχε αναπτύξει προνομιακές σχέσεις με το καθεστώς του Σουδάν υπό τον ισόβιο κυβερνήτη του (30 έτη) Omar Hassan Ahmad al-Bashir ο οποίος κατηγορήθηκε για τη γενοκτονία στο Darfur για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ICC). Ο Bashir ανετράπη με πραξικόπημα τον Απρίλιο του 2019 και η Τουρκία έχασε τις βάσεις και τα ερείσματά της στο Σουδάν. Κατηγόρησε για το πραξικόπημα τον πρόεδρο της Αιγύπτου Sisi. Βλέπουμε ότι η αντιπαλότητα για σφαίρες επιρροής μεταξύ των δύο μεγάλων Σουνιτικών δυνάμεων είναι σε πολλά πεδία. <br /> <br /> Η Σομαλία είναι επίσης μία χώρα με στρατηγικό ενδιαφέρον λόγω της θέσεώς της. Είναι μία χώρα όπου η Τουρκία διατηρεί μεγάλη στρατιωτική βάση στην παραθαλάσσια περιοχή της Jaziira κοντά στην πρωτέυουσα της Σομαλίας στο Μογκαντίσου από τον Σεπτέμβριο του 2017. Πλέον μετά την απώλεια του Σουδάν η Τουρκία διατηρεί εκτός της Σομαλίας και βάση στο Κατάρ, όπως επίσης και στις καταληφθείσες Κουρδικές πόλεις της Β. Συρίας στην Jarablus (είναι η αρχαία Καρχεμίς και μετέπειτα Ευρωπός) και στην Al Mpamp στο πλαίσιο της Τουρκικής επιχείρησης «Ασπίδα του Ευφράτη». <br /> <br /> Yφίσταται λοιπόν μία ομάδα χωρών με συμφέροντα συγκρουόμενα με τη Δύση, όπως το Ιράν, η Συρία και οι ευρισκόμενες σε εμφύλιο πόλεμο Σομαλία, Υεμένη, Λιβύη όπου η Τουρκία έχει αναπτύξει με αυτές τις αντιδυτικές δυνάμεις προνομιακές σχέσεις. Αν υπολογισθεί και η σύγκλιση με Ρωσία, Αδελφούς Μουσουλμάνους και Χαμάς τότε η Τουρκία οδεύει μάλλον σε ευρύτερη γεωπολιτική ρήξη με τη Δύση. <br /> <br /> Η Ελλάδα, η Βουλγαρία, η Ιταλία και η Ρουμανία ως Νατοϊκές Χώρες προωθούν τη σταθερότητα στην περιοχή ενώ σε συνργασία με φιλοδυτικές δημοκρατικές κυβερνήσεις όπως η Κύπρος, το Ισραήλ και η Ιορδανία αλλά και τις Σουνιτικές φιλοδυτικές χώρες όπως η Αίγυπτος, η Σ. Αραβία και τα ΗΑΕ, μπορούν να προσφέρουν στην ευρύτερη περιφερειακή σταθερότητα της περιοχής αλλά και μία συνεργασία που βγάζει όλες τις πλευρές κερδισμένες (win – win approach), ενώ από την άλλη απομονώνουν το γνωστό διεθνή ταραξία της περιοχής που ονειρεύεται ανατροπή συνθήκης της Λωζάννης, σύνορα της “καρδιάς” του, μεγάλη “γαλάζια” πατρίδα εποφθαλμιώντας εδάφη της Συρίας, του Ιράκ, της Κύπρου, την Ανατολική Μεσόγειο, το Αιγαίο και τον στρατηγικό “στραγγαλισμό” του Ισραήλ. <br /> <br /> Από τα παραπάνω συνάγεται ότι η στρατηγική αξία της Ελλάδος στο ρευστό γεωπολιτικό περιβάλλον μεγιστοποιείται, ενώ οι όποιοι κίνδυνοι του συστημικού ρίσκου μπορούν να μετατραπούν σε γεωπολιτικά προτερήματα. Η Ελλάδα πρέπει να αναδείξει στη Συμμαχία όλες τις παραμέτρους που την καθιστούν ισότιμο στρατηγικό εταίρο της Δύσης.<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι γεωπολιτικές προκλήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και η στρατηγκή αξία του αεροναυτικού μας χώρου

Του Υπτχου (Ο) ε.α. Δημητρίου Δρόσου (MBA, MSc, PM, MA, LLB) Μέλους ΔΣ/ΣΕΕΘΑ Στρατηγική Αξία του Ελληνικού Χώρου Από την ύπαρξη της ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η “εξαναγκαστική διπλωματία” της Τουρκίας και το ελληνικό στρατηγικό δόγμα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2Qm9grpIc9UKNSdsISU8H63oXo212_Q7BvkWnznwkUo6wYFFyMf0w7ou-H8XBz0OJy3Qom__CBLIDRkJeHKdNbchoAO3sbwl6agdQS2y_0k8Eqxk48le4pl5dFzuPUEGnPZNIY864HDg/s1600/ploia_turkey.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="754" data-original-width="1260" height="382" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2Qm9grpIc9UKNSdsISU8H63oXo212_Q7BvkWnznwkUo6wYFFyMf0w7ou-H8XBz0OJy3Qom__CBLIDRkJeHKdNbchoAO3sbwl6agdQS2y_0k8Eqxk48le4pl5dFzuPUEGnPZNIY864HDg/s640/ploia_turkey.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Άρθρο του <b>Χρήστου Καπούτση</b><br /> Τι είναι η Τουρκία; Είναι το πρόβλημα, το αίνιγμα, το μήλο της έριδος σε ανατολή και δύση, σε ΗΠΑ και Ρωσία, το ενεργειακό σταυροδρόμι, ο εριστικός γείτονας; Είναι η Τουρκία μια «αξιοποιήσιμη» αγορά 70 εκατομμύριων, που συνορεύει με την Κίνα και έχει πρόσβαση ή διεκδικεί τα ενεργειακά αποθέματα του Ιράκ και της Ανατολικής Μεσογείου; Η Τουρκία, με έναν από τους μεγαλύτερους και άρτια εξοπλισμένους Στρατούς, που απειλεί και δεν διστάζει να αξιοποιήσει την στρατιωτική της πυγμή; Είναι η Τουρκία του αψίκορου, οραματιστή, ανοικονόμητου και αναθεωρητή Τ. Ερντογάν, που αν μη τι άλλο, έχει αντιληφθεί την ψυχική, συναισθηματική διάσταση της Ιστορίας και της πολιτισμικής της ταυτότητας, δηλαδή τη διαλεκτική σχέση του ψυχισμού και της ιστορικότητας; Η Τουρκία, είναι όλα αυτά μαζί, συνεκτικά και αδιαίρετα και είναι η προϋπόθεση, ώστε να έχει νοηματοδότηση η προσέγγιση και η εκφορά δημόσιου λόγου, για την Τουρκία… <br /> <br /> Εξαναγκαστική διπλωματία <br /> <br /> Από τις βασικές αρχές της «εξαναγκαστικής διπλωματίας», είναι, με την προβολή πολιτικο-διπλωματικής ισχύος, με τις παράνομες δραστηριότητες που έχουν την ανοχή των διεθνών οργανισμών και με την απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας, να διασφαλίζονται οικονομικά και πολιτικά οφέλη ή ακριβέστερα, να επιτυγχάνονται Στρατηγικοί στόχοι της επεκτατικής και αναθεωρητικής πολιτικής, του κράτους – παραβάτη. Ουσιαστικά δηλαδή, επιδεικνύοντας πολιτική πυγμή, εξαναγκάζεις τον αντίπαλο σε ταπεινωτικό συμβιβασμό, ωσάν να είχε διεξαχθεί μια πολεμική σύγκρουση και το αποτέλεσμα να ήταν νικηφόρο! Στρατιωτική νίκη λοιπόν, με διπλωματικά μέσα και μάλιστα, χωρίς να πέσει ούτε μια τουφεκιά από τον ηττημένο, έτσι «για την τιμή των όπλων…». Η ανισορροπία στρατιωτικής ισχύος των «εμπλεκομένων» κρατών, είναι ίσως η αποτελεσματικότερη παράμετρος της «εξαναγκαστικής διπλωματίας». <br /> <br /> Αρχές και μεθόδους της «εξαναγκαστικής διπλωματίας» εφαρμόζει με πείσμονα συνέπεια η Τουρκία, κυρίως σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας , αλλά και στο Αιγαίο και στη Θράκη και στη Συρία και στο Ιράκ. Είναι χαρακτηριστικό ότι, όταν η «εξαναγκαστική διπλωματία» δεν αποδίδει τα αναμενόμενα, η Τουρκία, δεν διστάζει να κάνει χρήση της πολεμικής της μηχανής, όπως πρόσφατα στη Συρία, στο Ιράκ και παλαιότερα στην Κύπρο (1974) και στο Αιγαίο (Ίμια 1996). Το βασικό και αναγνωρίσιμο στοιχείο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, είναι η επιδεικτική περιφρόνηση των κανόνων του διεθνούς δικαίου και η διαμόρφωση καιροσκοπικών συμμαχιών, που προωθούν τα τουρκικά εθνικά συμφέροντα ή η πολιτισμική διείσδυση σε κράτη μέσω του ισλαμισμού. <br /> <br /> Χαρακτηριστικά παραδείγματα, η παράνομη δραστηριότητα της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ , οι υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά στο Αιγαίο, αλλά και οι επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού στις κουρδικές περιοχές της Συρίας. Η παρουσία της Τουρκίας στα Βαλκανικά ισλαμικά κράτη (Αλβανία, Βοσνία), είναι ιδιαιτέρως έντονη, με προφανή πολιτικο-διπλωματικά οφέλη. Στο μάλλον αφελές ερώτημα, γιατί η Τουρκία, δεν σέβεται τη διεθνή νομιμότητα και τα κυριαρχικά δικαιώματα των γειτονικών της κρατών, η απάντηση είναι μάλλον απλή, αν όχι και απλοϊκή, όπως άλλωστε και ΟΛΕΣ οι μεγάλες αλήθειες! <br /> <br /> Η στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας, οι καιροσκοπικές της συμμαχίες με την Ρωσία και το Ιράν, η αξιοποίηση της Γεωστρατηγικής και γεωγραφικής της θέσης και τα φοβικά σύνδρομα των πολιτικών ηγεσιών, που θίγονται από την τουρκική επεκτατική πολιτική, είναι οι άξονες πάνω στους οποίους εδράζεται η αναθεωρητική και επεκτατική πολιτική της Τουρκίας, που περιγράφεται και ως «γαλάζια πατρίδα» και εμπεριέχει, ως υποδόριο στόχο, την ανάκτησης της αίγλης, αλλά και κάποιων από τα εδάφη της πάλαι ποτέ, Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. <br /> <br /> Πρόσφατα μάλιστα δημοσιεύτηκε φωτογραφία στον επίσημο ιστότοπο της τουρκικής προεδρίας, όπου εικονίζει τον πρόεδρο της Τουρκίας Τ. Ερντογάν να υπογράφει το βιβλίο επισκεπτών στο Πανεπιστήμιο Εθνικής Άμυνας. Σε αυτή την φωτογραφία απεικονίζεται, το μισό Αιγαίο Πέλαγος και η θαλάσσια περιοχή έως και την ανατολική Κρήτη και την Κύπρο, ως τουρκικές περιοχές, περιλαμβάνει δηλαδή ο χάρτης, την ιδέα της τουρκικής «γαλάζιας πατρίδας» , που προωθεί η κυβέρνηση του προέδρου Ταγίπ Ερντογάν. «Εκστρατείες επικοινωνιακού χαρακτήρα δεν μπορούν να μεταβάλουν τη διεθνή νομιμότητα απλά εδραιώνουν την εικόνα της Τουρκίας ως παραβάτη. Η Κύπρος είναι ανεξάρτητο κράτος, η Τουρκία παραβιάζει και την κυριαρχία και τα δικαιώματα της Κύπρου, τα σύνορα των κρατών δεν καθορίζονται με όποιο χάρτη αλλά βάσει του διεθνούς δικαίου» είναι το σχόλιο του ΥΠΕΞ Ν. Δένδια. Ωραία δήλωση, που ικανοποιεί το ελληνικό ακροατήριο. Είναι όμως αποτελεσματική; Θα συνετιστεί ο Τ. Ερντογάν από τις αυστηρές και τεκμηριωμένες προειδοποιήσεις του Ν. Δένδια; Ακόμη και το προσφυγικό – μεταναστευτικό, που είναι πολυεπίπεδο και σοβαρό πρόβλημα, η Τουρκία , το αξιοποιεί ως μέσο πίεσης και εκφοβισμού, σε βάρος της Ελλάδας και της Ε.Ε. και μάλιστα με επιτυχία, αφού έχει προκαλέσει ρωγμές στην συνοχή της Ε.Ε., καθώς θεωρείται υπεύθυνη για την άνοδο της ακροδεξιάς ειδικά σε Γερμανία, Αυστρία και Πολωνία και παράλληλα, έχει αποσπάσει σημαντική οικονομική βοήθεια, μέσω της ευρω-τουρκικής συμφωνίας για το προσφυγικό, που η Τουρκία δεν εφαρμόζει κατά γράμμα, αλλά κατά το δοκούν. <br /> <br /> Επίσης, η προκλητική συμπεριφορά του Τ. Ερντογάν, προς τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, συνταράσσουν τα θεμέλια της Δυτικής Συμμαχίας. Η Τουρκία, αγνοώντας τις αμερικανικές υποδείξεις και απειλές, προχωρεί σε σημαντικές στρατιωτικές συμφωνίες με την Ρωσία, ενώ αναβαθμίζει τις σχέσεις της με το Ιράν, προκαλώντας την οργή του Ισραήλ. Μετά την προμήθεια και εγκατάσταση των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 σε τουρκικό έδαφος, η Τουρκία, διαπραγματεύεται την αγορά με πιθανή τη συμπαραγωγή, υπερσύγχρονων ρωσικών μαχητικών αεροσκαφών, όπως τα Su-57! Είναι η απάντηση της Τουρκίας στον πιθανό αποκλεισμό της από το πρόγραμμα των αμερικανικών μαχητικών F-35! Υπάρχει ελληνική αντίδραση; Ίσως, αλλά δεν είναι ευρύτερα «γνωστή», αν και ακόμη δεν έχει ξεκινήσει καν το πρόγραμμα αναβάθμισης των μαχητικών αεροσκαφών F-16 από την αμερικανική κατασκευάστρια εταιρεία, παρότι έχει υπογραφεί η υλοποίησή του από το 2017!! <br /> <br /> Πως αντιμετωπίζει, το «φαινόμενο» Τουρκία του Ερντογάν, η ελληνική Κυβέρνηση; <br /> <br /> Το ελληνικό Στρατηγικό δόγμα είναι αποτρεπτικό – αμυντικό. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα, αξιοποιεί όλα τα διπλωματικά μέσα που διαθέτει, ενεργοποιεί τους συμμαχικούς της δεσμούς, προκειμένου να αποφύγει να εξαναγκασθεί σε παραχώρηση κυριαρχικών της δικαιωμάτων, υπό την απειλή πολέμου. Και φυσικά, διαθέτει(;) την πολιτική βούληση και την απαραίτητη στρατιωτική ισχύ, ώστε να προστατέψει αποτελεσματικά τον Εθνικό μας χώρο. Ωστόσο, το ελληνικό Στρατηγικό Δόγμα, ως θεωρητικό κατασκεύασμα είναι επαρκές, αλλά δεν θα πρέπει να θεωρείται πρακτικά και … άτρωτο! Η ουσιαστική αναβάθμισης της επιχειρησιακής ικανότητας των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, ώστε να καλύπτουν στο ακέραιο τις απαιτήσεις Εθνικής Άμυνας, είναι ένα θέμα προς συζήτηση στα αρμόδια θεσμικά όργανα, όπως το ΚΥΣΕΑ και η Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής και μάλιστα, με τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος. Η Κυβέρνηση, με την συνδρομή και του συνόλου της αντιπολίτευσης, θα πρέπει να πείσει τους κακόβουλους και αλαζόνες γείτονές μας, ότι για κάθε προσπάθεια, αμφισβήτησης της εθνικής μας κυριαρχίας, θα καταβάλει βαρύτατο κόστος. Δυστυχώς, η στρατιωτικά αδύναμη Κυπριακή Δημοκρατία, δέχεται, υπό τα απαθή «βλέμματα» των κρατών – μελών της Ε.Ε., την παράνομη τουρκική δραστηριότητα εντός της ΑΟΖ της Κύπρου. Και η συνέχεια προμηνύεται «συναρπαστική», αφού η Τουρκία σχεδιάζει υποθαλάσσιες έρευνες , στην περιοχή του Καστελόριζου, που η Ελλάδα θεωρεί, βάση του διεθνούς δικαίου, ως ελληνική ΑΟΖ.<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η “εξαναγκαστική διπλωματία” της Τουρκίας και το ελληνικό στρατηγικό δόγμα

Άρθρο του Χρήστου Καπούτση Τι είναι η Τουρκία; Είναι το πρόβλημα, το αίνιγμα, το μήλο της έριδος σε ανατολή και δύση, σε ΗΠΑ και Ρωσία,...

Διαβάστε την συνέχεια

Κρίση μεγαλείου από τον Ερντογάν - Θέλει και πυρηνικά όπλα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCGwq3Rp77TC1HPdFkMJIUOZhpIkaIVxMnusnezkmsd2JdJ9OD6M2VCxzbqCAcSjjzgH21q32ngfpCaUBAmYKGcb2bijPmVXlM3CaMQCMw0N-Tvw3oGhP_V_KUFGqbETqUo5u4bcGUzk0/s1600/erdogan_pirinika.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="424" data-original-width="650" height="416" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCGwq3Rp77TC1HPdFkMJIUOZhpIkaIVxMnusnezkmsd2JdJ9OD6M2VCxzbqCAcSjjzgH21q32ngfpCaUBAmYKGcb2bijPmVXlM3CaMQCMw0N-Tvw3oGhP_V_KUFGqbETqUo5u4bcGUzk0/s640/erdogan_pirinika.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του<b> Νίκου Μελέτη </b><br /> Σε επικίνδυνα σκοτεινά μονοπάτια απειλεί να οδηγήσει ολόκληρη την περιοχή ο Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος χθες για πρώτη φορά ευθέως έθεσε θέμα απόκτησης και πυρηνικών όπλων από την Τουρκία, θέτοντας πλέον προ των ευθυνών της την διεθνή κοινότητα αλλά και όλους τους διεθνείς παράγοντες οι οποίοι μέχρι τώρα δείχνουν... κατανόηση στις «παραξενιές» του τούρκου ηγέτη.<br /> <br /> Η δήλωση του Τ.Ερντογάν ότι και η Τουρκία δικαιούται όπως οι άλλες μεγάλες χώρες να έχουν πυρηνικά όπλα ,αποτελεί το τελευταίο κρίκο μιας αλυσίδας δηλώσεων και κινήσεων του Τούρκου ηγέτη που τον απομακρύνουν σταδιακά από την Δύση και ξεσκεπάζουν έναν αυταρχικό ηγέτη, επικίνδυνο, απρόβλεπτο και ανεξέλεγκτο παίκτη, που βιώνει το προσωπικό «μεγαλείο» του οραματιζόμενος την μετατροπή της Τουρκίας σε παγκόσμιο «παίκτη» βάζοντας την στο «κλαμπ» των πυρηνικών δυνάμεων.. Και συγχρόνως βρίσκει λόγο, την απουσία πυρηνικών όπλων από το οπλοστάσιο της Τουρκίας, για να δικαιολογήσει την αδυναμία της Τουρκίας να προωθήσει τους στόχους της στην Συρία, στην Μέση Ανατολή, στην Ανατολική Μεσόγειο…<br /> <br /> Μιλώντας στην Σεβάστεια ο τούρκος πρόεδρος δήλωσε ότι «ορισμένοι έχουν πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές και δεν είναι ένας ή δύο, αλλά εγώ δεν πρέπει να έχω.. Αυτό είναι απαράδεκτο» είπε αναφερόμενος στις μεγάλες δυνάμεις που διαθέτουν πυρηνικό οπλοστάσιο. Αναφέρθηκε χωρίς να τον κατονομάσει σε ξένο ηγέτη πρόεδρο χώρας, που του είχε εκμυστηρευθεί ότι η «χώρα του έχει 7.500 πυρηνικές κεφαλές και συνεχίζει να αυξάνει το οπλοστάσιο της ενώ οι ΗΠΑ και η Ρωσία έχουν 12.000-15.000 πυραύλους» και έκανε ειδική αναφορά στο Ισραήλ που χρησιμοποιεί όπως είπε το πυρηνικό οπλοστάσιο του ως μέσο απειλών».<br /> <br /> «Αυτοί που σκέφτονται να κινηθούν εναντίον της Τουρκίας θα πρέπει να το σκεφθούν όχι μια, ή δέκα φορές, αλλά εκατό φορές πριν κάνουν το πρώτο βήμα» είπε ο κ.Ερντογάν και πρόσθεσε ότι «θα σπάσουμε κάθε χέρι που απλώνετε στην πατρίδα μας, τη σημαία μας, την ανεξαρτησία μας και θα συνεχίσουμε να δίνουμε την απαραίτητη απάντηση σε εκείνους που προσπαθούν να διοργανώσουν επιχειρήσεις πάνω στην Τουρκία».<br /> <br /> Αυτές οι κρίσεις «μεγαλείου» του Τ.Ερντογάν εκδηλώνονται την στιγμή που οι σχέσεις του με την Δύση και κυρίως τις ΗΠΑ είναι σε οριακό σημείο λόγω της πρόσδεσης του στο άρμα του Β. Πούτιν και ενώ η εγκατάσταση των S400 στο τουρκικό έδαφος ,και η απειλή του τούρκου ηγέτη ότι θα προσφύγει στην Ρωσία για αγορά μαχητικών 5ης Γενιάς, έχουν υποχρεώσει και τον «φίλο» του Ντ.Τραμπ να έχει αποστασιοποιηθεί, καθώς τόσο το Στειτ Ντιπάρτμεντ όσο και το Πεντάγωνο αλλά και τα δυο νομοθετικά Σώματα αμφισβητούν ευθέως την αξιοπιστία της Τουρκίας ως Συμμάχου χώρας.<br /> <br /> Μετά τις δηλώσεις αυτές του τούρκου προέδρου πάντως θα πρέπει να εστιασθεί η προσοχή στις σχέσεις που έχει αναπτύξει, πολιτικές, διπλωματικές, οικονομικές και αμυντικές η Τουρκία με το Πακιστάν το οποίο διαθέτει πυρηνική τεχνολογία.<br /> <br /> Σε κάθε περίπτωση πάντως οφείλει η διεθνής κοινότητα και τουλάχιστον θεσμοί όπως η Ε.Ε. να διαμηνύσουν όχι απλώς ως ευχή η παραίνεση,αλλά ως τελεσίγραφο, ότι δεν θα γίνει ανεκτή η απόκτηση πυρηνικών όπλων από μια χώρα που γειτνιάζει με την Ε.Ε..<br /> <br /> Και αυτή η προειδοποίηση θα πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα μέτρα που απαιτούνται ώστε κάθε σκέψη του Ερντογάν για μετατροπή της Τουρκίας σε πυρηνική δύναμη, να εγκαταλειφθεί.<br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Κρίση μεγαλείου από τον Ερντογάν - Θέλει και πυρηνικά όπλα

Του Νίκου Μελέτη Σε επικίνδυνα σκοτεινά μονοπάτια απειλεί να οδηγήσει ολόκληρη την περιοχή ο Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος χθες για πρώτη φο...

Διαβάστε την συνέχεια