Ελληνοτουρκικά: “Τι είναι τελικά αυτό το “θερμό επεισόδιο που περιμένουμε”;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzrV80ZE3WQknz6aglRlQif1yjkdZrv_63B7r6yJadCgor51U-pZxFVzd4JySTInfjzMjM4KiwNyUVWIVifoZBeFWAKF9ht-joUYF2ACfIuU0r9Cr0XBUgT_ca5wq8gpr6TiBZ-TW-ujc/s1600/polemiko_nautiko.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="418" data-original-width="696" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzrV80ZE3WQknz6aglRlQif1yjkdZrv_63B7r6yJadCgor51U-pZxFVzd4JySTInfjzMjM4KiwNyUVWIVifoZBeFWAKF9ht-joUYF2ACfIuU0r9Cr0XBUgT_ca5wq8gpr6TiBZ-TW-ujc/s640/polemiko_nautiko.jpg" width="640" /></a></div> <br />Γράφει ο <b>ΣΤΕΛΙΟΣ ΦΕΝΕΚΟΣ*</b><br />Διαβάζουμε σχεδόν καθημερινά και παντού ότι ο Ερντογάν επιδιώκει θερμό επεισόδιο με την Ελλάδα, ότι υπάρχει κίνδυνος θερμού επεισοδίου κλπ κλπ.<br />Αλλά ας δούμε τι μπορεί να ονομασθεί «θερμό επεισόδιο» και ποιες οι διαφορές του από τον πόλεμο (ο οποίος σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο πρέ[ει να κηρυχθεί επίσημα, αν και τις τελευταίες δεκαετίες, καμία χώρα δεν έχει κηρύξει πόλεμο στην άλλη, έστω και αν στην ουσία ήταν πόλεμος μεγάλης κλίμακας κιόλας).<br /><br />Ως θερμό επεισόδιο μπορεί να θεωρηθεί κάθε μικρής κλίμακας βίαιη αντιπαράθεση κρατικών μέσων (στρατιωτικών ή μη), ηθελημένη, που οδηγεί ή θα μπορούσε να οδηγήσει εσκεμμένα (ή με ενδεχόμενο δόλο) σε θάνατο ανθρώπων είτε σε ένοπλη αντιπαράθεση, λόγω του φόβου της άλλης πλευράς για άμεση απειλή και για επικείμενη επίθεση, που θα μπορούσε να ενεργοποιήσει αντανακλαστικά αυτοάμυνας!<br /><br />Σημαντικό στοιχείο του θερμού επεισοδίου καταλήγει οπωσδήποτε να είναι το πώς ερμηνεύει το επεισόδιο η κάθε πλευρά και κατά συνέπεια πως αντιμετωπίζει και κλιμακώνει τις βίαιες ενέργειες της η κάθε πλευρά<br /><br />Προσέξτε ιδιαίτερα τα χαρακτηριστικά που υπάρχουν συνδυαστικά:<br /><ul> <li>1. Βίαιη αντιπαράθεση κρατικών (στρατιωτικών και μη)</li> <li>2. Ηθελημένη (από μία τουλάχιστον πλευρά)</li> <li>3. Μικρής κλίμακας ένοπλη αντιπαράθεση</li> <li>4. Τοπικά προσδιορισμένη</li> <li>5. Με ορατό κίνδυνο να επιφέρει θάνατο σε στελέχη της άλλης πλευράς (ενδεχόμενος δόλος)</li> <li>6. Ή να προκαλεί φόβο στην κάθε πλευρά για άμεση απειλή και επικείμενη επίθεση, ώστε να προκληθούν αντανακλαστικά αυτοάμυνας (σε τοπικό πάντα επίπεδο).</li> <li>7. Αναγκαίο στοιχείο για τον χαρακτηρισμό του ως τέτοιο, η ερμηνεία που δίνει και η βίαιη ή όχι αντίδραση της κάθε πλευράς.</li> </ul> ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ<br />Κατά συνέπεια, ας δούμε πιθανά παραδείγματα που έχουν συμβεί η θα μπορούσαν να συμβούν στην αντιπαράθεσή μας με την Τουρκία:<br /><ul> <li>Σύγκρουση δύο πολεμικών πλοίων (π.χ. των Φρεγατών):</li> </ul> Δεν ήταν θερμό επεισόδιο αφού ήταν καταφανής η ναυτική ανεπάρκεια του Τούρκου κυβερνήτη που προσπάθησε να προκαλέσει την Ελληνική Φρεγάτα και βρέθηκε στα ναυπηγεία. Στον μη χαρακτηρισμό τους ως θερμό επεισόδιο συνεπικουρεί ότι και οι δύο συμμετέχοντες δεν κλιμάκωσαν τις ενέργειές τους ούτε κατέφυγαν σε ένοπλη αντιπαράθεση, αλλά και ούτε οι ηγεσίες τους το εξέλαβαν ως τέτοιο.<br /><ul> <li>Αερομαχία μεταξύ δύο αεροσκαφών:</li> </ul> Εάν τα αεροσκάφη είναι χωρίς οπλισμό, τότε ο οιοσδήποτε κίνδυνος μπορεί να υπάρξει από κακό χειρισμό κάποιου εκ των συμμετεχόντων. Θα μπορούσε να έχει τα χαρακτηριστικά θερμού επεισοδίου μια τέτοια κατάσταση εάν υπήρχε ηθελημένη προσπάθεια ενός εκ των συμμετεχόντων για κατάρριψη του άλλου με άλλα μέσα (μη οπλικά) και με ενδεχόμενο δόλο για την αυξημένη πιθανότητα να επιφέρει θάνατο λόγω της συμπεριφοράς του (γνωρίζοντας δηλαδή ότι είναι εξαιρετικά πιθανό να επιφέρει θάνατο στα μέλη της άλλης πλευράς). Και πάλι όμως ο χαρακτηρισμός εξαρτάται από το πώς θα ερμηνεύσει το επεισόδιο η κάθε πλευρά, ακόμη και αν υπάρχει θάνατος στελεχών.<br /><ul> <li>Αερομαχία με οπλισμένα αεροσκάφη:</li> </ul> Σοβαρός κίνδυνος να προκληθούν αντανακλαστικά αυτοάμυνας και να απελευθερωθεί πύραυλος από τον άμεσα απειλούμενο (επικείμενος κίνδυνος). Η σύγκρουση μπορεί να πάρει διαστάσεις εάν στην αερομαχία μετέχουν περισσότερα των δύο αεροσκαφών.<br /><ul> <li>Καθήλωση Υποβρυχίου:</li> </ul> Εάν η καθήλωση γίνει σε περίοδο κρίσεως με πολεμικής απειλές, και αυτή κρατήσει επί μακρόν, χωρίς τους αναγκαίους συμβολισμούς από αυτόν που το καθηλώνει (υπάρχουν πολλοί συμβολικοί τρόποι γι αυτό) και χωρίς ταυτόχρονα το υποβρύχιο να μπορεί να έχει επικοινωνία με την βάση του, υπάρχει κίνδυνος αυτό να θεωρήσει ότι απειλείται άμεσα (επικείμενη επίθεση) και να αντιδράσει απονενοημένα με βολή όπλου, γιατί μπορεί να θεωρήσει ότι ενδεχομένως ο πόλεμος να έχει ξεκινήσει.<br /><ul> <li> Συγκρούσεις σκαφών ακτοφυλακής:</li> </ul> Έχουν συμβεί πολλές φορές στο Αιγαίο μεταξύ Τουρκικών και Ελληνικών κρατικών μέσων πολιτικού χαρακτήρα. Ο μη στρατιωτικός χαρακτήρας των πλοίων μειώνει την πιθανότητα κλιμάκωσης και ένοπλης αντιπαράθεσης (αν και τα πλοία αυτά φέρουν ελαφρά πυροβόλα όπλα) και οπωσδήποτε και την πιθανότητα να χαρακτηρισθεί ως θερμό επεισόδιο. Άλλωστε και οι δυο χώρες μέχρι τπωρα δεν τα έχουν χαρακτηρίσει ως τέτοια, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εάν πληρωθούν συγκεκριμένες από τις ως άνω συνθήκες συνδυαστικά (π.χ. ενδεχόμενος δόλος για βύθιση και θάνατο μελών του πληρώματος) δεν θα μπορούσε να ενταχθεί στα θερμά επεισόδια.<br /><ul> <li> Πυρά στην πλώρη πλοίων, είτε πολυβολισμοί σε ελεύθερο πεδίο από αεροσκάφη σε αερομαχία για εκφοβισμό και αποτροπή:</li> </ul> Είναι μια πράξη που συμβαίνει συχνά στα πεδία αντιπαράθεσης με του Τούρκους. Έχουν ένα συμβολισμό, μην με προκαλείς, είτε μην συνεχίζεις την πορεία σου γιατί θα αναγκαστώ να σου ρίξω. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι ενέργειες αυτές γίνονται με πρωτοβουλία των κυβερνητών και των χειριστών ώστε να δείξουν αποφασιστικότητα, να φοβίσουν και να αποτρέψουν τον αντίπαλο από το να προβεί σε συγκεκριμένες ενέργειες που δεν θέλουμε να κάνει. Είναι πιθανό να υπάρχει ειδική εκχώρηση κανόνα εμπλοκής από την διοίκηση του βάλλοντος, αλλά ο συμβολισμός και μόνο δείχνει ότι η πρόθεση δεν είναι η κλιμάκωση και το θερμό επεισόδιο αλλά η αποτροπή. Όμως η ενέργεια αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει πράγματι σε θερμό επεισόδιο, εάν η άλλη πλευρά δεν υποχωρούσε και επέμενε στο να κάνει τη κίνηση για την οποία έγινε προσπάθεια αποτροπής με ορατά πυρά στην πλώρη η σε ελεύθερο πεδίο<br /><ul> <li>Κατάληψη εδάφους κυριαρχίας:</li> </ul> Θερμό επεισόδιο οπωσδήποτε γιατί θεωρείται επίθεση σύμφωνα με τα διεθνές δίκαιο και ενεργοποιεί το δικαίωμα την αυτοάμυνας και των αντιμέτρων.<br /><ul> <li>Προετοιμασία μονάδων και οπλικών συστημάτων για άμεση, επικείμενη επίθεση σε χώρο κυριαρχίας :</li> </ul> Οπωσδήποτε θερμό επεισόδιο αφού δίνεται το δικαίωμα αυτοάμυνας από το διεθνές δίκαιο στον αμυνόμενο (ακόμη και με προληπτικές ενέργειες αυτοάμυνας).<br /><ul> <li>Παραβίαση κυριαρχικού δικαιώματος χωρίς μόνιμη εγκαθίδρυση μέσων και στρατιωτικών μονάδων:</li> </ul> Ο χαρακτηρισμός του ως θερμού επεισοδίου, θα πρέπει να συνδυαστεί και με το εάν υπάρχει άμεση και επικείμενη απειλή επίθεσης σε μέσα, δυνατότητες και χώρους κυριαρχίας από τον αντίπαλο, (έτσι όπως ορίζεται η επίθεση από το διεθνές δίκαιο – ελλιπώς ακόμη σήμερα, ακόμη και εάν επικυρωθεί κατάλληλα το καταστατικό της Ρώμης).<br />Κατόπιν αυτού, η εξέλιξή του σε θερμό επεισόδιο και εκείθεν σε πολεμική αντιπαράθεση εξαρτάται από το πώς θα αντιδράσει η κάθε χώρα στην παραβίαση κυριαρχικού δικαιώματος.<br />Υπάρχουν χώρες που αντέδρασαν δυναμικά, θεώρησαν δηλαδή την παραβίαση ως επίθεση (εφόσον υπήρχε και στρατιωτική εμπλοκή με μέσα και δυνατότητες από τον αντίπαλο) και επικαλέσθηκαν το δικαίωμα αυτοάμυνας, αλλά και άλλες χώρες που προτίμησαν τις διπλωματικές ενέργειες και τις διαπραγματεύσεις, διαιτησίες είτε προσφυγή σε διεθνή δικαιοδοτικά όργανα.<br /><b><i><br />*Υποναύαρχος ε.α<br />Πρόεδρος της Κοινωνίας Αξιών</i></b><div> <br /><a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελληνοτουρκικά: “Τι είναι τελικά αυτό το “θερμό επεισόδιο που περιμένουμε”;

Γράφει ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΦΕΝΕΚΟΣ* Διαβάζουμε σχεδόν καθημερινά και παντού ότι ο Ερντογάν επιδιώκει θερμό επεισόδιο με την Ελλάδα, ότι υπάρχει κίνδ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα "παιχνίδια πολέμου" του Ερντογάν οδηγούν σε οικονομικό "κραχ" την Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz2o6MHjb42cipNqo4cNttuH4gpxhKCTTppgiCyE5JAzpNce5Hxel-2XeounOVnangEcpImuK2X5u-Ds1oShhiJi1otoJ3LIaUxMp6-c6eJczXR1ruChk2qepEj_VdOYLgMF_9jsqH6Gw/s1600/tourkika_ploia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz2o6MHjb42cipNqo4cNttuH4gpxhKCTTppgiCyE5JAzpNce5Hxel-2XeounOVnangEcpImuK2X5u-Ds1oShhiJi1otoJ3LIaUxMp6-c6eJczXR1ruChk2qepEj_VdOYLgMF_9jsqH6Gw/s640/tourkika_ploia.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Ξεπουλάνε τα πάντα οι Τούρκοι για να συντηρήσουν την κρίση με την Ελλάδα.</span></h3> Η“ασθένεια” που κατέστρεψε πολλές χώρες στο ιστορικό παρελθόν “έχει καταφάει” και την Τουρκία του Ερντογάν που επιθυμεί μεγαλεία χωρίς όμως να διαθέτει και τον ανάλογο “οικονομική ισχύ”.<br />Κατά τον τελευταίο 1,5 μήνα, η Τουρκία αύξησε τις στρατιωτικές της δραστηριότητες στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο κατά της Ελλάδος, μέσω στρατιωτικών ασκήσεων και της ανάπτυξης πολεμικών πλοίων και αεροσκαφών, υποστηρίζοντας σεισμικό σκάφος που αναζητά υδρογονάνθρακες.<br /><br />Αυτή η στρατιωτική δραστηριότητα αύξησε όμως τις στρατιωτικές δαπάνες της χώρας σε δισεκατομμύρια λίρες, ενώ οδήγησε στην πώληση νέων ομολόγων, καθώς η τουρκική κυβέρνηση επιδιώκει να χρηματοδοτήσει αυτές τις στρατιωτικές επιχειρήσεις με κάθε αναγκαίο μέσο, αναφέρουν ξένα ΜΜΕ.<br /><br />Επομένως, τα σχέδια δανεισμού της Τουρκίας παραμένουν ανενεργά αυτή την περίοδο. <br />Το τουρκικό Υπουργείο Οικονομικών πούλησε ομόλογα σε ξένο νόμισμα μέσω δύο ξεχωριστών δημοπρασιών ύψους 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων το καθένα, στις 11 Αυγούστου και στις 26 Αυγούστου.<br /><br />Η απόφαση έχει πυροδοτήσει σενάρια που λένε ότι η οικονομία της Τουρκίας παραπαίει, ενώ η χώρα αυξάνει απότομα τις αμυντικές της δαπάνες.<br /><br />Η Άγκυρα διατηρεί στρατιωτική παρουσία σε πολλές χώρες της Μ.Ανατολής, συμπεριλαμβανομένης της Συρίας και του Ιράκ, ενώ εμπλέκεται σε συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις στη Λιβύη και τη Μεσόγειο.<br />Το κόστος χρηματοδότησης αυτών των “εκστρατειών” και των κρίσεων προκαλεί την ταχύτερη καταστροφή στην προβληματική ήδη οικονομία της χώρας.<br /><br />Την ίδια στιγμή χιλιάδες μέλη των τουρκικών Ένοπλων Δυνάμεων (TSK) αναπτύσσονται σε πεδία μάχης στη Συρία, το Ιράκ και τη Λιβύη, ενώ η κρίση με την Ελλάδα στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο απαιτεί την παρουσία πολλών πολεμικών πλοίων που πρέπει να αναπτυχθούν σε αυτά τα ύδατα, καθώς και πολεμικών αεροσκαφών σπαταλούν τεράστια χρήματα.<br /><br />Σε συνδυασμό δε με τις στρατιωτικές επιθέσεις στη Συρία, την παροχή οπλισμού στον Ελεύθερο Συριακό Στρατό και στον αποκαλούμενο Εθνικό Στρατό της Συρίας με μισθούς και εξοπλισμό, και την παρόμοια στάση στην Λιβύη, το κόστος εκτοξεύεται στα ύψη.<br /><br />Η Τουρκία έχει αυξήσει τις στρατιωτικές της δραστηριότητες στη Λιβύη, παρέχοντας drone, θωρακισμένα οχήματα, όπλα, πυρομαχικά και μισθούς σε χιλιάδες Σύριους μισθοφόρους.<br /><br />Ο αμυντικός προϋπολογισμός της Τουρκίας, ο οποίος αυξάνεται αλματωδώς,ανήλθε συνολικά στα 145 δισεκατομμύρια λίρες (19,7 δισεκατομμύρια δολάρια) για το 2020, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 13% των συνολικών δαπανών.<br /><br />Όταν προσθέσουμε τις αποζημιώσεις που χορηγήθηκαν στις αμυντικές εταιρείες που χρηματοδοτούνται από τον τουρκικό λαό, όπως είναι οι εταιρείες Aselsan, Roketsan, TUSAŞ, Havelsan και TAİ, καθώς και τα κονδύλια που χορηγούνται στην Τουρκική Προεδρία των Αμυντικών Βιομηχανιών (SSB), τότε οι δαπάνες αυξάνονται στα 273 δισεκατομμύρια λίρες, που ισοδυναμεί με περισσότερο από το 25 τοις εκατό του τουρκικού προϋπολογισμού.<br /><br />Η μη προγραμματισμένη αύξηση των δημόσιων δαπανών στον προϋπολογισμό του 2020, από την οποία οι αμυντικές δαπάνες αντιπροσωπεύουν το μερίδιο του λέοντος, σημαίνει ότι ξεπεράστηκε ο στόχος του δημοσιονομικού ελλείμματος ύψους 138,9 δισεκατομμυρίων λιρών για το τέλος του έτους, ωθώντας το έλλειμμα Ιανουαρίου-Ιουλίου στα 139,2 δισεκατομμύρια λίρες. <br /><br />Η δημοσιονομική πειθαρχία στην Τουρκία έχει εγκαταλειφθεί εντελώς. Τα φορολογικά έσοδα και τα άλλα κρατικά έσοδα έχουν καταρρεύσει λόγω της πανδημίας του κορονοϊού και των επακόλουθων προθεσμιών καταβολής φόρου από την κυβέρνηση.<br /><br />Η πτώση της τουρκικής οικονομίας την περίοδο Μαρτίου και Ιουνίου, η αναστολή των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και άλλοι σχετικοί παράγοντες, μεταφράζονται σε κάτι που ονομάζεται κραχ.<br /><br />Το ανερχόμενο δημοσιονομικό έλλειμμα, η πτώση της αξίας της λίρας και η αύξηση των επιτοκίων σε διψήφια ψηφία από την κεντρική τράπεζα τον περασμένο μήνα "έπνιξαν" τα οικονομικά των κρατικών τραπεζών της χώρας.<br /><br />Οι εκστρατείες χορήγησης δανείων των τουρκικών τραπεζών με χαμηλό επιτόκιο στους Τούρκους πολίτες έχουν ήδη σταματήσει.<br /><br />Το τουρκικό ΥΠΟΙΚ πούλησε το χρέος και μετέφερε τους τίτλους στις δημόσιες τράπεζες σε μια προσπάθεια να εξαλείψει τον κίνδυνο που δημιουργεί η υποστήριξη των τραπεζών για την λίρα.<br /><br />Η έκθεση όμως των κρατικών τραπεζών σε ξένο νόμισμα υπερβαίνει πλέον τα νομικά όρια που ορίζει η τουρκική ρυθμιστική αρχή τραπεζών (BDDK).<br /><br />Οι αμυντικές δαπάνες είναι ο βασικός καταλύτης πίσω από την απίστευτη αύξηση των δημοσιονομικών δαπανών αυξάνοντας το έλλειμμα του προϋπολογισμού που ξεπερνά τον ετήσιο στόχο των επτά μηνών.<br /><br />Οι τουρκικές λίρες και οι πωλήσεις χρέους σε ξένο νόμισμα, οι οποίες έφτασαν τα 216 δισεκατομμύρια λίρες στα τέλη Ιουλίου και έχουν πλέον ξεπεράσει τα 50 δισεκατομμύρια λίρες το μήνα, σημαίνει ότι το σύνολο θα μπορούσε να φτάσει στα 400-500 δισεκατομμύρια λίρες μέχρι το τέλος του έτους.<br /><br />Αυτό θα σημαίνει ότι θα πρέπει να διατεθεί μεγάλο μέρος του προϋπολογισμού του επόμενου έτους για αποπληρωμή χρέους και τόκων, εκτός και αν έχουμε "στρατιωτικού τύπου" εξελίξεις στο Αιγαίο λένε πολλοί ειδικοί. <br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τα "παιχνίδια πολέμου" του Ερντογάν οδηγούν σε οικονομικό "κραχ" την Τουρκία

Ξεπουλάνε τα πάντα οι Τούρκοι για να συντηρήσουν την κρίση με την Ελλάδα. Η“ασθένεια” που κατέστρεψε πολλές χώρες στο ιστορικό παρελθόν ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το «μεγάλο παιγνίδι» στην Ανατολική Μεσόγειο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinYwcrwt0_0ikqlS1vn8O3o32-lfwIm-psaD0gwiMt3AAzvGfG6pFEogDu7YFyLRE2o4T1i9zDBIcJQsD6TAZBMm_QC_Y8xE9e07-dLskvsf_9lDOHl44U4oocJbPjMJBoUdZ0JWdQDws/s1600/4788841110.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="419" data-original-width="630" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinYwcrwt0_0ikqlS1vn8O3o32-lfwIm-psaD0gwiMt3AAzvGfG6pFEogDu7YFyLRE2o4T1i9zDBIcJQsD6TAZBMm_QC_Y8xE9e07-dLskvsf_9lDOHl44U4oocJbPjMJBoUdZ0JWdQDws/s640/4788841110.jpeg" width="640" /></a></div> <h3>  <span style="font-weight: normal;"> Στο σημερινό «μεγάλο παιγνίδι» στρατηγικά επιβάλλεται η αντιμετώπιση της τουρκικής επεκτατικότητας</span>.</h3> <b>Κώστας Μαυρίδης* </b><br />Η στάση της Αθήνας σήμερα κρίνει το μέλλον του Ελληνισμού στην Αν. Μεσόγειο, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού μεγάλων συμφερόντων. Αυτό το «μεγάλο παιγνίδι» καθορίζει τις εξελίξεις σήμερα, όπως και το 1974. Τότε, το «μεγάλο παιγνίδι» ήταν ο ψυχρός πόλεμος ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Σοβιετική Ένωση. Για τις ΗΠΑ, ένας Ελλαδο-τουρκικός πόλεμος θα ήταν σοβαρό πλήγμα για το ΝΑΤΟ και έπρεπε να αποφευχθεί. Έτσι, εφάρμοσαν το σχέδιό τους (πραξικόπημα κατά Μακαρίου και τουρκική εισβολή) φροντίζοντας επιμελώς, ώστε τα όργανά τους, η Χούντα στην Αθήνα και το κεμαλικό καθεστώς στην Άγκυρα, να αποφύγουν την σύγκρουση. Αυτές ήταν οι αυστηρές οδηγίες Κίσινγκερ. Πώς θα ενεργούσαν οι ΗΠΑ, αν τα ελληνικά υποβρύχια βύθιζαν τότε τον τουρκικό αποβατικό στόλο εν πλω προς την Κύπρο ή τα ελληνικά αεροσκάφη έπλητταν τα τουρκικά στρατεύματα καθώς ήταν καθηλωμένα για μέρες στη λωρίδα της ακτής, στο Πέντε Μίλι της Κερύνειας; <br /><br />Σήμερα, η Τουρκία εμφανίζεται αποφασισμένη για σύγκρουση, για να επιβάλει την επικυριαρχία της στην Αν. Μεσόγειο. Μπλόφα ή προαγγελία σύρραξης; Απαντάμε με ορθολογισμό. Πρώτον, η Τουρκία μπορεί να δημιουργήσει αφορμή για σύρραξη, όποτε το επιλέξει. Όταν της δόθηκε αφορμή με την πρόσκρουση ελληνικής σε τουρκική φρεγάτα, δεν προχώρησε σε θερμό επεισόδιο αλλά το αποσιώπησε. Δεύτερον, η Τουρκία βρίσκεται ήδη σε «ακήρυχτο πόλεμο» κατά του Ελληνισμού. Μέσω επιθετικών ενεργειών υποχρεώνει την Ελλάδα σε υποχωρήσεις στην άσκηση εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.Το τουρκικό καθεστώς κινείται στα άκρα με τον «ακήρυχτο πόλεμο», ώστε να επιβληθεί ο «διάλογος», όπου η Τουρκία θα διεκδικεί και η Αθήνα θα … πρέπει να παραχωρήσει.<br /><br />Η συγκυρία εξωτερικών παραγόντων είναι ευνοϊκή για την Αθήνα. Μια Ελλαδο-τουρκική σύγκρουση εξυπακούει το τέλος του ΝΑΤΟ ως έχει, για να προχωρήσουμε σε αυτό που επιδιώκει ο Γάλλος Πρόεδρος: μια δομημένη άμυνα για προάσπιση της «ευρωπαϊκής κυριαρχίας» με πρώτο θεμέλιο την συμμαχία Γαλλίας-Ελλάδας-Κύπρου.<br /><br />Αυτό το στρατηγικό άλμα στην Αν. Μεσόγειο αντιστρατεύονται η Γερμανία και προπάντων Βρετανία και ΝΑΤΟ. Ορθολογιστικά, η σύγκρουση θα αποφεύγεται ενόσω το κόστος στην Τουρκία (όσο και να διαθέτει αναλώσιμους στρατιώτες) είναι συντριπτικά ανεξέλεγκτο. Με την οικονομία της να βυθίζεται, με εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς να παραμονεύουν, η έκβαση μιας σύγκρουσης είναι απαγορευτική για την Τουρκία, αλλά πάντα υπάρχει ο αστάθμητος παράγοντας. Παρεμπιπτόντως, για το χάλι της τουρκικής οικονομίας έγραψε πρόσφατα η «New York Times». Για την ισλαμο-εθνικιστική τουρκική επεκτατικότητα αναφέρεται ο Μακρόν. Όταν τα λέγαμε εμείς, ήμασταν … «απορριπτικοί». <br /><br />Συμπερασματικά, στο εκάστοτε «μεγάλο παιγνίδι», τα ανταγωνιζόμενα συμφέροντα ανατρέπονται από υπέρτερα συμφέροντα και όχι με ευχολόγια για «λύση στο Κυπριακό», ούτε με εκκλήσεις για ευρωπαϊκές αρχές. Στο σημερινό «μεγάλο παιγνίδι» στρατηγικά επιβάλλεται η αντιμετώπιση της τουρκικής επεκτατικότητας.<br /><br /><b><i>*Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S & D), Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για την Μεσόγειο </i></b><br /><br /><a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το «μεγάλο παιγνίδι» στην Ανατολική Μεσόγειο

  Στο σημερινό «μεγάλο παιγνίδι» στρατηγικά επιβάλλεται η αντιμετώπιση της τουρκικής επεκτατικότητας . Κώστας Μαυρίδης*  Η στάση της Αθ...

Διαβάστε την συνέχεια

Νέες αποκαλύψεις Welt για τη σκηνοθεσία από τον Ερντογάν της επίθεσης στο Αιγαίο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj99kUZba7sfwv7-PzwZXtMu1K49pKgwY_JNsADTyZPqLU3IXHHDGS2A4nBGGb-49Ru3P-3mCXdAD4sAdEm8ATJkYjNuCFRA2WFnVQJMlUJI0Ev_vVbU74w6xoD6cQbzuNI2XmERAua36M/s1600/TURKISH-NAVY.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="401" data-original-width="758" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj99kUZba7sfwv7-PzwZXtMu1K49pKgwY_JNsADTyZPqLU3IXHHDGS2A4nBGGb-49Ru3P-3mCXdAD4sAdEm8ATJkYjNuCFRA2WFnVQJMlUJI0Ev_vVbU74w6xoD6cQbzuNI2XmERAua36M/s640/TURKISH-NAVY.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Συνεχίζει το θέμα των εντολών Ερντογάν προς τις Ένοπλες Δυνάμεις της Τουρκίας για θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο, η εφημερίδα Die Welt.<br /> <br /> Αναφερόμενη στη δική της αποκάλυψη η εφημερίδα αναφέρει χαρακτηριστικά:<br /> <br /> <i>«Εάν εξαρτάται από τον Τούρκο Πρόεδρο, το ναυτικό του θα είχε βυθίσει ένα ελληνικό πλοίο στη Μεσόγειο εδώ και πολύ καιρό. Αυτό ακριβώς ζήτησε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν από τους στρατηγούς του πριν από λίγες μέρες σύμφωνα με πληροφορίες από στρατιωτικούς κύκλους. Θα έπρεπε όμως να το κάνουν έτσι, ώστε κανείς να μην πεθάνει… Όταν οι στρατηγοί αρνήθηκαν, κάποιος άλλος πρότεινε να καταρρίψουν ένα ελληνικό τζετ από τον ουρανό. Ο πιλότος θα μπορούσε να σωθεί χάρη στο ειδικό κάθισμα εκτίναξης. Αλλά οι στρατηγοί αρνήθηκαν να το κάνουν και αυτό.</i><br /> <i><br /></i> <i>Όταν προετοιμάζεται για πόλεμο ο στρατός ακολουθεί μια συγκεκριμένη σειρά: πρώτα, γίνονται οι συζητήσεις στο παρασκήνιο με τους εμπλεκόμενους, μετά πραγματοποιούνται γυμνάσια, ακολουθούν ακριβές στρατιωτικές ασκήσεις, στη συνέχεια προειδοποιητικά πυρά – και μετά η επίθεση. Η Τουρκία βρίσκεται επί του παρόντος στη φάση “γυμνάσια πολέμου”: στα τέλη Αυγούστου το ναυτικό πήρε θέση, τις επόμενες δύο εβδομάδες η Τουρκία σκοπεύει να ξεκινήσει στρατιωτικά γυμνάσια βορειοδυτικά της Κύπρου, πρόκειται για εξαγγελία του τουρκικού υπουργείου Άμυνας».</i><br /> <i><br /></i> Η FAZ για τις κυρώσεις<br /> <br /> Στο θέμα των κυρώσεων εναντίον της Τουρκίας αναφέρεται δημοσίευμα της Frankfurter Allgemeine Zeitung, το οποίο γράφει:<br /> <br /> <i>«Στο άτυπο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών, μόνο δύο άλλες χώρες, εκτός από την Ελλάδα και την Κύπρο, υποστήριξαν μια “σκληρή γραμμή” απέναντι στην Άγκυρα: η Γαλλία και η Αυστρία.</i><br /> <i><br /></i> <i>Η Βιέννη εδώ και πολύ καιρό ζητά την διακοπή των de facto ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Άγκυρα – ως το μόνο κράτος μέλος. Το Παρίσι, με τη σειρά του, παρενέβη άμεσα στη σύγκρουση με την Τουρκία και έστειλε φρεγάτες. Συμμετείχε ακόμη και σε ελληνική στρατιωτική άσκηση που πραγματοποιήθηκε παράλληλα με τη συνάντηση του Βερολίνου και εκεί επικρίθηκε.</i><br /> <i>Οι αξιωματούχοι της σκληρής γραμμής υποστηρίζουν ότι ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν θα σταματήσει τις προκλήσεις του μόνο εάν ασκηθεί η μεγαλύτερη δυνατή πίεση. Οι Μάας, Μπορέλ και οι περισσότερες άλλες χώρες δεν το πιστεύουν. Αντίθετα, φοβούνται ότι ο Ερντογάν θα συνεχίσει να κλιμακώνει τη σύγκρουση, εάν είναι απομονωμένος»</i>.<br /> <br /> Και η εφημερίδα καταλήγει λίγο παρακάτω:<br /> <br /> <i>«Παράλληλα με τη διπλωματική αναζήτηση λύσης, το Συμβούλιο εργάζεται για την καταχώριση ανώτερων υπαλλήλων της κρατικής Τουρκικής Εταιρείας Πετρελαίου σε λίστα κυρώσεων. Η Κύπρος είχε ήδη προτείνει πολλά ονόματα στο τέλος του 2019. Δύο από αυτά συμπεριλήφθηκαν τον Φεβρουάριο. Για άλλους οι φάκελοι έχουν προφανώς κλείσει. Στα τέλη Ιουλίου, τα δύο τρίτα των κρατών μελών είχαν επιφυλάξεις για πρόσθετες καταχωρήσεις. Δεν ήθελαν να πυροδοτήσουν τη σύγκρουση. Τώρα η κατάσταση είναι διαφορετική: εάν τα κράτη θέλουν να επιβάλουν κυρώσεις εναντίον της Λευκορωσίας, θα πρέπει να επιβάλουν τις ίδιες κυρώσεις και εναντίον άλλων Τούρκων. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο ομόφωνα».</i><br /> <br /> <a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Νέες αποκαλύψεις Welt για τη σκηνοθεσία από τον Ερντογάν της επίθεσης στο Αιγαίο

Συνεχίζει το θέμα των εντολών Ερντογάν προς τις Ένοπλες Δυνάμεις της Τουρκίας για θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο, η εφημερίδα Die Welt. Ανα...

Διαβάστε την συνέχεια

Nordic Monitor: Απόρρητη έκθεση – καταπέλτης για μπίζνες του Ερντογάν με ISIS και πετρέλαια γίνεται μέσο προπαγάνδας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKVaDsrbKi-OjYLBbQD_2BB5zi-Rci_wiFPySKd7Zl5528Wqt9yMGgCAK-GXKDEikvJhk8KmTXfdlpk89Y-D7Sn2GIaKdo9P4jDabuZqxrqTbdoAKmDqT0h4dAvmymPCppEvOCkHO0CFo/s1600/ERDOGAN-TURKEY-AYTOKINHTA.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="742" data-original-width="1113" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKVaDsrbKi-OjYLBbQD_2BB5zi-Rci_wiFPySKd7Zl5528Wqt9yMGgCAK-GXKDEikvJhk8KmTXfdlpk89Y-D7Sn2GIaKdo9P4jDabuZqxrqTbdoAKmDqT0h4dAvmymPCppEvOCkHO0CFo/s640/ERDOGAN-TURKEY-AYTOKINHTA.webp" width="640" /></a></div> <br />Αποκαλύψεις για συνδέσμους και σχέσεις του Ερντογάν με το ISIS, το Κατάρ, τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και το λιβυκό πετρέλαιο έφερε στο φως απόρρητη έκθεση που περιήλθε στην κατοχή των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας (ΜΙΤ), πιθανότατα από αντίπαλες μυστικές υπηρεσίες.<br /><br />Η αποκάλυψη έγινε αθελήτως τον Μάρτιο του 2019 και πέραν των στοιχείων που «καρφώνουν» τον Ερντογάν είναι ενδεικτική και του τρόπου με τον οποίο η τουρκική κυβέρνηση «παραπληροφορεί, διασπείρει ψεύδη, διαδίδει συνωμοσίες και χρησιμοποιεί τα media για να παραπληροφορεί το κοινό, δημιουργώντας ψεύτικες ιστορίες και χειραγωγώντας την κοινή γνώμη», σημειώνει τo Nordic Monitor.<br /><br />Το επίμαχο έγγραφο παρουσιάστηκε από την υπεράπιση στις 21 Μαρτίου του 2019 κατά τη διάρκεια ακροαματικής διαδικασίας στο 17ο Ποινικό Δικαστήριο της Αγκυρας.<br /><br />Πρόκειται για μία μεταφρασμένη, εμπιστευτική έκθεση 19 σελίδων συντεταγμένη από ξένο πράκτορα με θέμα τις αδυναμίες της Τουρκίας ενόψει των εκλογών του 2015.<br /><br />«Η αναφορά, περιείχε επίσης ευρήματα για σχέσεις του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με δίκτυα τζιχαντιστών, συμπεριλαμβανομένου του ISIS στο Ιράκ και τη Συρία καθώς και για τις πετρελαϊκές συναλλαγές της οικογένειάς του με τρομοκρατικές οργανώσεις αλλά και με τη Λιβύη και τους Κούρδους του Ιράκ».<br /><br />Η MIT, σημειώνει το Nordic Monitor, πήρε την έκθεση του συντάκτη που δεν κατονομάζεται και το προώθησε σε όλα τα αρμόδια κυβερνητικά κλιμάκια, συμπεριλαμβανομένου του ΥΠΕΞ, του ΥΠΕΣ και του Γενικού Επιτελείου.<br /><br />Και εδώ αρχίζει η ιστορία της προπαγάνδας.<br /><br />Ενα από τα αντίγραφα βρέθηκε, κατά τα προβλεπόμενα, και στο γραφείο του Υποναυάρχου Σινάν Σουρέρ (Sinan Sürer) o οποίος ήταν το 2015 επικεφαλής «Πρώτης Αποτίμησης Πληροφοριών» στο Γενικό Επιτελείου Στρατού.<br /><br />Ο Σουρέρ ήταν υπεύθυνος για την εξωτερική αντικατασκοπεία και ήταν φυσικό η έκθεση να βρίσκεται και στο γραφείο του.<br /><br />Δεν είχε βεβαίως ιδέα τι θα επακολουθούσε:<br /><br />Οι διοργανωτές του ψευδοπραξικοπήματος, πάντα σύμφωνα με το Nordic Monitor, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν εναντίον του την έκθεση έως αν να ήταν αυτός ένας από τους συντάκτες της.<br /><br />Μέσα στο χάος της 15ης και 16ης Ιουλίου του 2015, η αστυνομία ερεύνησε και το γραφείο του, καταγράφοντας το συγκεκριμένο έγγραφο ανάμεσα σε άλλα και απέστειλε τα στοιχεία στον εισαγγελέα.<br /><br />Κανείς δεν έδωσε σημασία και σε αυτό καθώς και σε άλλα απόρρητα έγγραφα που βρέθηκαν τότε εκεί.<br /><br />«Το έγγραφο της MIT περιείχε λεπτομέρειες για σχέσεις του Προέδρου Ερντογάν με το ISIS, το Κατάρ, τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και το λιβυκό πετρέλαιο. Αλλά αυτά τα σημεία λογοκρίθηκαν από τα φιλοκυβερνητικά media», σημειώνει το Nordic Monitor.<br /><br />Τον Ιανουάριο του 2019 οι σχεδιαστές του ψευδοπραξικοπήματος αποφάσιασαν να κάνουν χρήση αυτού του εγγράφου και διέρρευσαν το περιεχόμενό του στα κυβερνητικά Μέσα έως εάν ο Σουρέρ είχε στήσei ένα σχέδιο διαμελισμού της Τουρκίας.<br /><br />Το πρώτο τμήμα της έκθεσης, εκείνο που ανέφερε πού νιώθει πολιτικά αδύναμος ο Erdoğan και τι θα μπορούσε να γίνει για να υποστηριχθεί η αντιπολίτευση διέρρευσε στο κρατικό πρακτορείο σαν να ηταν συντάκτης του ο Σουρέρ με σκοπό να πλήξει τα εθνικά συμφέροντα.<div> <br /></div> <div> <img height="418" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/09/200902101300_Capture.jpg" width="640" />      <i>Τμήμα του εγγράφου ου δημοσιοποιεί το Nordic Monitor</i><br /><br />Οι δολοπλόκοι δεν ανέφεραν ποτέ ότι το έγγραφο ανήκε στην ΜΙΤ και ότι ο Σουρέρ ήταν απλά ένας από τους αποδέκτες του.<br /><br />Και το γεγονός ότι το έγγραφο «ανέφερε επίσης τους δεσμούς του Erdoğan και της οικογένειάς του με ένοπλους τιζαντιστές, ανάμειξη στο εμπόριο πετρελαίου από το ISIS, εκμετάλλευση των πετρελαϊκών ερευνών στη Λιβύη, και τους δεσμούς με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, αγνοήθηκαν εντελώς.<br /><br />Στη δίκη του, ο Σουρέρ εξήγησε τί ακριβώς ανέφερε το έγγραφο και πως περιήλθε στην κατοχή του. «Το έγγραφο αυτό είναι μια επίσημη αναφορά της ΜΙΤ. Κάθε του λέξη ανήκει στην ΜΙΤ. Εφτασε στο γραφείο μου δύο ή τρεις μήνες πριν από τις εκλογές του 2015. Δεν είχα κανένα ρόλο στη συνταξή του. Δεν το έγραψα εγώ», είπε ο Σουρέρ, αναφέρει το Nordic Monitor που ακολούθως περιγράφει την «παραποιημένη» διαδρομή του στα media της Τουρκίας.<div> <br /></div> <div> <img height="385" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/09/200902101153_Capture111.jpg" width="640" />Ο <i>Σινάν Σουρέρ</i><br /><br />«Ο συγγραφέας του εγγράφου ήταν από το εξωτερικό. Συντάχθηκε πιθανώς από έναν δημοσιογράφο ή έναν πράκτορα που δούλευε δήθεν ως δημοσιογράφος με συνδέσμους στα ΗΑΕ, η πολίτη των ΗΑΕ που είχε κάποιες σχέσεις με το Al-Jazeera», είπε ο Σουρέρ στο δικαστήριο.<br /><br />Εξήγησε επίσης εκτενώς ότι το δεύτερο τμήμα του εγγράφου, που μιλούσε για τις σχέσεις του Ερντογάν με τζιχαντιστικές ομάδες και τη διαδρομή χρήματος με το Κατάρ και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα», αγνοήθηκαν πλήρως από την ενημερωτική κάλυψη, αφού προφανώς δεν εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα της τουρκικής κυβέρνησης.</div> <div> <br />Ο Σουρέρ καταδικάστηκε σε 141 φορές ισόβια, στις 20 Ιουνίου του 2019.<br />Η έφεση του ακόμη εκκρεμοδικεί.<br /><a href="https://www.nordicmonitor.com/2020/08/erdogan-govt-disinformation-campaign-exposed-during-the-court-hearing-in-turkey/"><b>Nordic Monitor </b></a><div> <br /></div> <div> <a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a></div> <div> <br /></div> <div> <br /></div> <div> <br /></div> <div> <br /></div> <div> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div> </div> </div>

Nordic Monitor: Απόρρητη έκθεση – καταπέλτης για μπίζνες του Ερντογάν με ISIS και πετρέλαια γίνεται μέσο προπαγάνδας

Αποκαλύψεις για συνδέσμους και σχέσεις του Ερντογάν με το ISIS, το Κατάρ, τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και το λιβυκό πετρέλαιο έφερε στο φω...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Τούρκοι ψαρεύουν ανενόχλητοι σε ελληνικά ύδατα, η κυβέρνηση σφυρίζει αδιάφορα! Το θέμα στη Βουλή

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho8FTK3z9RzjJjZys36MXFF-AJf0oXPjLjZXzaXfWDmNuspEGtZEIo6wIIAV4wCg-5WeMdSosofJRGzfKnn_XHrl7l2bgq374Zg2wxYNDGKvGjy0RwCZ9DSC-Dcjcx7KkQnvGoGujlazA/s1600/tourkikes_mihanitrates.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="464" data-original-width="696" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho8FTK3z9RzjJjZys36MXFF-AJf0oXPjLjZXzaXfWDmNuspEGtZEIo6wIIAV4wCg-5WeMdSosofJRGzfKnn_XHrl7l2bgq374Zg2wxYNDGKvGjy0RwCZ9DSC-Dcjcx7KkQnvGoGujlazA/s640/tourkikes_mihanitrates.jpg" width="640" /></a></div> <br />Μετά τις σοβαρές καταγγελίες για τη συνεχιζόμενη παράνομη αλίευση από τουρκικές μηχανότρατες σε αλιευτικά πεδία εντός των ελληνικών υδάτων νοτιοανατολικά των Φούρνων Ικαρίας , η Αντιπρόεδρος της Βουλής , Σοφία Σακοράφα, Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών – ΜέΡΑ25, κατέθεσε Επίκαιρη Ερώτησή προς τον Υπουργό Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής, κ. Ιωάννη Πλακιωτάκη .<br /><br />Ερωτά ποιες ήταν οι ενέργειες του Λιμενικού Σώματος και της Ελληνικής Ακτοφυλακής για τη βεβαίωση των σχετικών παραβάσεων και τη δίωξη των δραστών και πως, εντέλει, σκοπεύει το αρμόδιο Υπουργείο να αντιμετωπίσει την αποτροπή τέτοιων παράνομων πρακτικών στο μέλλον.<br /><br />Η παράνομη εντατική αλιεία από βιομηχανικής κλίμακας τουρκικές μηχανότρατες στα ελληνικά νερά, 1,5 μίλι νοτιοανατολικά από τις ακτές των Φούρνων και 25 μίλια από τις τουρκικές ακτές καταστρέφει και το αλιευτικό πεδίο και τα εξαιρετικά για τη Μεσόγειο και προστατευόμενα ενδιαιτήματα κοραλλιών και ασβεστολιθικών ροδοφυκών, που βρίσκονται στην περιοχή . Υπονομεύει την επιβίωση των Ελλήνων αλιέων, που υποχρεώνονται να αγωνιστούν για την επιβίωσή τους σε διαλυμένα, πλέον, οικοσυστήματα και αλιευτικά πεδία.<br /><br />Οι ακριτικές νησιωτικές κοινωνίες νιώθουν τεράστια ανασφάλεια και αγανάκτηση, αφού, εκτός του ότι βιώνουν την τρέχουσα ένταση στο Αιγαίο, αντιμετωπίζουν πλέον και την καταλήστευση των αλιευτικών τους πόρων και δημιουργεί ανησυχία για πόσο ακόμη μπορούν να φυλάσσουν Θερμοπύλες.<br /><br />Η ολιγωρία της Κυβέρνησης δημιουργεί ερωτήματα για τις ακολουθούμενες πολιτικές για τον πιο ευαίσθητο, αλλά και σοβαρό τομέα, προστασίας των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων εκείνων που σχετίζεται με τη σκληρή καθημερινότητα των ακριτών των νησιωτικών περιοχών<br /><br /><a href="http://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι Τούρκοι ψαρεύουν ανενόχλητοι σε ελληνικά ύδατα, η κυβέρνηση σφυρίζει αδιάφορα! Το θέμα στη Βουλή

Μετά τις σοβαρές καταγγελίες για τη συνεχιζόμενη παράνομη αλίευση από τουρκικές μηχανότρατες σε αλιευτικά πεδία εντός των ελληνικών ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς να αντιστρέψουμε το τουρκικό casus belli

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6zd1n4jx7zX5HLmiUp7X9xvkD0nEsGKIDG5r-TNNixOnEmFbvslnBE286_CGdi7prmgc4u3FjTpo08ZXTgpkCJ_tfC5ZBvV01fBTSCXDn_yHjxntlKDdHws_20Yb9TDN22M2F6OEJJ68/s1600/TURKISH-NAVY.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="401" data-original-width="758" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6zd1n4jx7zX5HLmiUp7X9xvkD0nEsGKIDG5r-TNNixOnEmFbvslnBE286_CGdi7prmgc4u3FjTpo08ZXTgpkCJ_tfC5ZBvV01fBTSCXDn_yHjxntlKDdHws_20Yb9TDN22M2F6OEJJ68/s640/TURKISH-NAVY.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Δασκαλάκης Ιπποκράτης</b><br /> Χωρίς καμία διάθεση τρομολαγνείας, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι πρόσφατα αυξάνουν οι ενδείξεις και οι αντίστοιχες εκτιμήσεις των αναλυτών ότι η Τουρκία επιζητεί μια στρατιωτική σύγκρουση με την Ελλάδα. Ο τουρκικός αυτός σχεδιασμός απορρέει από την εκτίμηση των Τούρκων ότι η απειλή στρατιωτικής κλιμάκωσης θα αναγκάσει την Αθήνα –αργά ή γρήγορα– να αποδεχθεί την έναρξη διμερών διαπραγματεύσεων σύμφωνα με τις ορέξεις τους.<br /> <br /> Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής του πειθαναγκασμού, το ρίσκο μιας μικρότερης ή μεγαλύτερης κλιμάκωσης που θα λάβει την μορφή του θερμού επεισοδίου, είναι αποδεκτό (έως και επιθυμητό ενδεχομένως) από την Άγκυρα με παράλληλη όμως επιδίωξη την εμφάνιση της χώρας μας ως της βασικής υπεύθυνης για την σύγκρουση.<br /> <br /> Αυτήν την τουρκική στρατηγική προσπαθεί να αντιμετωπίσει η Αθήνα, σχοινοβατώντας μεταξύ αποτροπής, επίδειξης μετριοπάθειας και προσεκτικών κινήσεων σε διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο που αναπόφευκτα δημιουργούν αμφιβολίες όχι μόνο για την αποτελεσματικότητά τους αλλά και τη διαφαινόμενη (διαχρονική) επιλογή μιας επικίνδυνης πολιτικής κατευνασμού.<br /> <br /> Δεν δαιμονοποιούμε την πολιτική του κατευνασμού ως μιας προσωρινής επιλογής με στόχο την πολλαπλή ενίσχυση των συντελεστών ισχύος ή/και την αναμονή δημιουργίας καλύτερων συνθηκών. Δυστυχώς όμως διακρίνουμε σημαντικότατες καθυστερήσεις στην ανάληψη των επιτακτικών ενεργειών βελτίωσης –υπέρ ημών– του ισοζυγίου στρατιωτικής ισχύος και μια ατολμία έως και διαχρονική ασυνέπεια στην υπεράσπιση των θέσεων και κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.<br /> <br /> Η σημασία των 12 ναυτικών μιλίων στο Αιγαίο<br /> <br /> Βέβαια, ο χρόνος είναι αυτός που θα καταδείξει την ορθότητα της παραπάνω επισήμανσης που δεν αποτελεί όμως και το βασικό θέμα της παρούσης ανάλυσης. Στόχος του κειμένου είναι να επισημάνει την ανάγκη μιας περισσότερο μεθοδικής και τολμηρής προώθησης της αύξησης του εύρους των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια. Μια ανάλογη κίνηση θα καταστήσει άνευ ουσιαστικού νοήματος τις περισσότερες από τις τουρκικές διεκδικήσεις στον χώρο του Αιγαίου Πελάγους.<br /> <br /> Η προς διευθέτηση έκταση της υφαλοκρηπίδος θα μειωθεί δραστικά ενώ το διαφορετικό εύρος εναερίου-θαλασσίου χώρου θα επιλυθεί αυτομάτως. Ακόμη και οι τουρκικές διεκδικήσεις για τα όρια της ζώνης έρευνας και διάσωσης αλλά και του FIR Αθηνών θα αποδυναμωθούν, καθώς το Αιγαίο θα περιλαμβάνει πλέον περιοχές ελληνικής κυριαρχίας σχεδόν στο 72% (έναντι του 43% σήμερα). Όλα αυτά θα επιτευχθούν με την απλή ενάσκηση ενός συμβατικού και εθιμικού κανόνος του διεθνούς δικαίου και την ανώδυνη λήψη ορισμένων προβλεπόμενων μέτρων που θα εξασφαλίζουν την ελευθερία της ναυσιπλοΐας (καθορισμός στενών διεθνούς ναυσιπλοΐας).<br /> <br /> Η Τουρκία, αντιλαμβανόμενη τη δυσμενή κατάσταση που θα δημιουργήσει μια αντίστοιχη ελληνική κίνηση έχει επιστρατεύσει (επιτυχώς μέχρι σήμερα) την απειλή πολέμου (<a href="https://slpress.gr/snews/quot-to-oruc-reis-tha-parameinei-aitia-polemoy-ta-12-n-m-sto-aigaio-quot/">casus belli</a>) σε περίπτωση οποιασδήποτε επέκτασης του εύρους των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο. Εκτιμάται ότι η Άγκυρα θα υλοποιήσει, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, την απειλή της, ενδεχομένως όχι καταφεύγοντας σε "κήρυξη πολέμου" αλλά αμφισβητώντας καθημερινά με προκλητικότατες ενέργειες και έντονα τις θαλάσσιες ζώνες των αυξημένων ελληνικών χωρικών υδάτων (και όχι μόνο).<br /> <br /> Σίγουρα το σκηνικό σύγκρουσης θα είναι καθημερινό χωρίς να δύναται να αποκλειστεί και ένας "πόλεμος φθοράς" όπως βίωσε το Ισραήλ και η Αίγυπτος την περίοδο 1967-1970. Υπό αυτήν την απειλή είναι απολύτως κατανοητή η αυτοσυγκράτηση όλων των ελληνικών κυβερνήσεων και η συνεχής εξαγγελία περί μελλοντικής ενάσκησης του δικαιώματος. Σίγουρα ακόμη και η προβολή αυτής της πρόθεσης (μελλοντικής) αποτελεί μέτρο ελληνικής πίεσης προς την Άγκυρα.<br /> <br /> Πιθανόν η ελληνική αυτή πρόθεση να είχε στο παρελθόν αποτελέσματα στην τουρκική αυτοσυγκράτηση αλλά η άνευ ορίων πρόσφατη κλιμάκωση των τουρκικών διεκδικήσεων καταδεικνύει ότι έχει καταστεί αναποτελεσματική. Ζώντας υπό την καθημερινή απειλή μιας στρατιωτικής σύγκρουσης, η Ελλάδα πρέπει να καταφύγει σε περισσότερο δυναμικά μέτρα, αναλαμβάνοντας φυσικά και το ανάλογο ρίσκο.<br /> <div> <br /> Η ανάγκη προετοιμασίας<br /> <br /> Η Τουρκία και όλη η διεθνής κοινότητα πρέπει να αντιληφθούν (και να προειδοποιηθούν κατάλληλα) ότι οποιαδήποτε στρατιωτική σύγκρουση, ανεξαρτήτως κλίμακος, θα επιφέρει την αυτοματοποιημένη και αμετάκλητη αύξηση του εύρους των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια. Καθώς μάλιστα "ο βρεγμένος την βροχή δεν φοβάται" ελάχιστη σημασία θα έχει πλέον η τουρκική απειλή του casus belli, καθόσον οι εχθροπραξίες θα έχουν δρομολογηθεί.<br /> <br /> Και σε τελευταία ανάλυση, ανεξαρτήτως των αποτελεσμάτων της σύγκρουσης, είναι καλύτερα να εισέλθουμε στην επικίνδυνη (αλλά και αναπόφευκτη) ατραπό των διαπραγματεύσεων με εύρος 12 αντί των σημερινών 6 ναυτικών μιλίων. Μια όμως ανάλογη ελληνική προειδοποίηση, για να είναι αξιόπιστη, θα πρέπει να συνοδεύεται και με ανάλογες προετοιμασίες, στρατιωτικές, διπλωματικές, πολιτικές και διαδικαστικές. Ενημερώσεις ξένων κρατών, πρόνοια συμμόρφωσης με διεθνείς συνθήκες (καθορισμός στενών διεθνούς ναυσιπλοΐας), κατάλληλη επιλογή γραμμών βάσεων, κλείσιμο κόλπων, ετοιμότητα άμεσης έκδοσης και κατάθεσης σχετικών εγγράφων και χαρτών κ.λπ.<br /> <br /> Για επαύξηση της αξιοπιστίας της ελληνικής απειλής θα μπορούσε το ελληνικό κοινοβούλιο από σήμερα να εξουσιοδοτήσει την (οποιαδήποτε) ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει στην άμεση αύξηση των εύρους των ελληνικών χωρικών υδάτων σε περίπτωση τουρκικής επιθετικής ενέργειας (μια δηλαδή "αντι- casus belli" δήλωση) χωρίς φυσικά να παραιτείται και της αυτόνομης επιλογής του χρόνου ενάσκησης του δικαιώματος αυτού.<br /> <br /> Σίγουρα οι παραπάνω προτάσεις εμπεριέχουν σοβαρούς κινδύνους κλιμάκωσης, αλλά πλέον οι τουρκικές διακηρύξεις και ενέργειες καταδεικνύουν την αδυναμία επίτευξης οποιασδήποτε ειρηνικής διευθέτησης και κατά συνέπεια σύσσωμη η ελληνική προετοιμασία πρέπει να εστιάζεται, όχι στην καλοδεχούμενη αποφυγή της σύγκρουσης, αλλά στην πολυεπίπεδη επικράτησή μας, στο απευκταίο αλλά αρκετά πιθανό εφιαλτικό σενάριο.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πώς να αντιστρέψουμε το τουρκικό casus belli

Δασκαλάκης Ιπποκράτης Χωρίς καμία διάθεση τρομολαγνείας, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι πρόσφατα αυξάνουν οι ενδείξεις και οι αντίστοιχες ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς να αντιστρέψουμε το τουρκικό casus belli

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6zd1n4jx7zX5HLmiUp7X9xvkD0nEsGKIDG5r-TNNixOnEmFbvslnBE286_CGdi7prmgc4u3FjTpo08ZXTgpkCJ_tfC5ZBvV01fBTSCXDn_yHjxntlKDdHws_20Yb9TDN22M2F6OEJJ68/s1600/TURKISH-NAVY.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="401" data-original-width="758" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6zd1n4jx7zX5HLmiUp7X9xvkD0nEsGKIDG5r-TNNixOnEmFbvslnBE286_CGdi7prmgc4u3FjTpo08ZXTgpkCJ_tfC5ZBvV01fBTSCXDn_yHjxntlKDdHws_20Yb9TDN22M2F6OEJJ68/s640/TURKISH-NAVY.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Δασκαλάκης Ιπποκράτης</b><br />Χωρίς καμία διάθεση τρομολαγνείας, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι πρόσφατα αυξάνουν οι ενδείξεις και οι αντίστοιχες εκτιμήσεις των αναλυτών ότι η Τουρκία επιζητεί μια στρατιωτική σύγκρουση με την Ελλάδα. Ο τουρκικός αυτός σχεδιασμός απορρέει από την εκτίμηση των Τούρκων ότι η απειλή στρατιωτικής κλιμάκωσης θα αναγκάσει την Αθήνα –αργά ή γρήγορα– να αποδεχθεί την έναρξη διμερών διαπραγματεύσεων σύμφωνα με τις ορέξεις τους.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής του πειθαναγκασμού, το ρίσκο μιας μικρότερης ή μεγαλύτερης κλιμάκωσης που θα λάβει την μορφή του θερμού επεισοδίου, είναι αποδεκτό (έως και επιθυμητό ενδεχομένως) από την Άγκυρα με παράλληλη όμως επιδίωξη την εμφάνιση της χώρας μας ως της βασικής υπεύθυνης για την σύγκρουση.<br /><br />Αυτήν την τουρκική στρατηγική προσπαθεί να αντιμετωπίσει η Αθήνα, σχοινοβατώντας μεταξύ αποτροπής, επίδειξης μετριοπάθειας και προσεκτικών κινήσεων σε διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο που αναπόφευκτα δημιουργούν αμφιβολίες όχι μόνο για την αποτελεσματικότητά τους αλλά και τη διαφαινόμενη (διαχρονική) επιλογή μιας επικίνδυνης πολιτικής κατευνασμού.<br /><br />Δεν δαιμονοποιούμε την πολιτική του κατευνασμού ως μιας προσωρινής επιλογής με στόχο την πολλαπλή ενίσχυση των συντελεστών ισχύος ή/και την αναμονή δημιουργίας καλύτερων συνθηκών. Δυστυχώς όμως διακρίνουμε σημαντικότατες καθυστερήσεις στην ανάληψη των επιτακτικών ενεργειών βελτίωσης –υπέρ ημών– του ισοζυγίου στρατιωτικής ισχύος και μια ατολμία έως και διαχρονική ασυνέπεια στην υπεράσπιση των θέσεων και κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.<br /><br />Η σημασία των 12 ναυτικών μιλίων στο Αιγαίο<br /><br />Βέβαια, ο χρόνος είναι αυτός που θα καταδείξει την ορθότητα της παραπάνω επισήμανσης που δεν αποτελεί όμως και το βασικό θέμα της παρούσης ανάλυσης. Στόχος του κειμένου είναι να επισημάνει την ανάγκη μιας περισσότερο μεθοδικής και τολμηρής προώθησης της αύξησης του εύρους των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια. Μια ανάλογη κίνηση θα καταστήσει άνευ ουσιαστικού νοήματος τις περισσότερες από τις τουρκικές διεκδικήσεις στον χώρο του Αιγαίου Πελάγους.<br /><br />Η προς διευθέτηση έκταση της υφαλοκρηπίδος θα μειωθεί δραστικά ενώ το διαφορετικό εύρος εναερίου-θαλασσίου χώρου θα επιλυθεί αυτομάτως. Ακόμη και οι τουρκικές διεκδικήσεις για τα όρια της ζώνης έρευνας και διάσωσης αλλά και του FIR Αθηνών θα αποδυναμωθούν, καθώς το Αιγαίο θα περιλαμβάνει πλέον περιοχές ελληνικής κυριαρχίας σχεδόν στο 72% (έναντι του 43% σήμερα). Όλα αυτά θα επιτευχθούν με την απλή ενάσκηση ενός συμβατικού και εθιμικού κανόνος του διεθνούς δικαίου και την ανώδυνη λήψη ορισμένων προβλεπόμενων μέτρων που θα εξασφαλίζουν την ελευθερία της ναυσιπλοΐας (καθορισμός στενών διεθνούς ναυσιπλοΐας).<br /><br />Η Τουρκία, αντιλαμβανόμενη τη δυσμενή κατάσταση που θα δημιουργήσει μια αντίστοιχη ελληνική κίνηση έχει επιστρατεύσει (επιτυχώς μέχρι σήμερα) την απειλή πολέμου (<a href="https://slpress.gr/snews/quot-to-oruc-reis-tha-parameinei-aitia-polemoy-ta-12-n-m-sto-aigaio-quot/">casus belli</a>) σε περίπτωση οποιασδήποτε επέκτασης του εύρους των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο. Εκτιμάται ότι η Άγκυρα θα υλοποιήσει, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, την απειλή της, ενδεχομένως όχι καταφεύγοντας σε "κήρυξη πολέμου" αλλά αμφισβητώντας καθημερινά με προκλητικότατες ενέργειες και έντονα τις θαλάσσιες ζώνες των αυξημένων ελληνικών χωρικών υδάτων (και όχι μόνο).<br /><br />Σίγουρα το σκηνικό σύγκρουσης θα είναι καθημερινό χωρίς να δύναται να αποκλειστεί και ένας "πόλεμος φθοράς" όπως βίωσε το Ισραήλ και η Αίγυπτος την περίοδο 1967-1970. Υπό αυτήν την απειλή είναι απολύτως κατανοητή η αυτοσυγκράτηση όλων των ελληνικών κυβερνήσεων και η συνεχής εξαγγελία περί μελλοντικής ενάσκησης του δικαιώματος. Σίγουρα ακόμη και η προβολή αυτής της πρόθεσης (μελλοντικής) αποτελεί μέτρο ελληνικής πίεσης προς την Άγκυρα.<br /><br />Πιθανόν η ελληνική αυτή πρόθεση να είχε στο παρελθόν αποτελέσματα στην τουρκική αυτοσυγκράτηση αλλά η άνευ ορίων πρόσφατη κλιμάκωση των τουρκικών διεκδικήσεων καταδεικνύει ότι έχει καταστεί αναποτελεσματική. Ζώντας υπό την καθημερινή απειλή μιας στρατιωτικής σύγκρουσης, η Ελλάδα πρέπει να καταφύγει σε περισσότερο δυναμικά μέτρα, αναλαμβάνοντας φυσικά και το ανάλογο ρίσκο.<div> <br />Η ανάγκη προετοιμασίας<br /><br />Η Τουρκία και όλη η διεθνής κοινότητα πρέπει να αντιληφθούν (και να προειδοποιηθούν κατάλληλα) ότι οποιαδήποτε στρατιωτική σύγκρουση, ανεξαρτήτως κλίμακος, θα επιφέρει την αυτοματοποιημένη και αμετάκλητη αύξηση του εύρους των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια. Καθώς μάλιστα "ο βρεγμένος την βροχή δεν φοβάται" ελάχιστη σημασία θα έχει πλέον η τουρκική απειλή του casus belli, καθόσον οι εχθροπραξίες θα έχουν δρομολογηθεί.<br /><br />Και σε τελευταία ανάλυση, ανεξαρτήτως των αποτελεσμάτων της σύγκρουσης, είναι καλύτερα να εισέλθουμε στην επικίνδυνη (αλλά και αναπόφευκτη) ατραπό των διαπραγματεύσεων με εύρος 12 αντί των σημερινών 6 ναυτικών μιλίων. Μια όμως ανάλογη ελληνική προειδοποίηση, για να είναι αξιόπιστη, θα πρέπει να συνοδεύεται και με ανάλογες προετοιμασίες, στρατιωτικές, διπλωματικές, πολιτικές και διαδικαστικές. Ενημερώσεις ξένων κρατών, πρόνοια συμμόρφωσης με διεθνείς συνθήκες (καθορισμός στενών διεθνούς ναυσιπλοΐας), κατάλληλη επιλογή γραμμών βάσεων, κλείσιμο κόλπων, ετοιμότητα άμεσης έκδοσης και κατάθεσης σχετικών εγγράφων και χαρτών κ.λπ.<br /><br />Για επαύξηση της αξιοπιστίας της ελληνικής απειλής θα μπορούσε το ελληνικό κοινοβούλιο από σήμερα να εξουσιοδοτήσει την (οποιαδήποτε) ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει στην άμεση αύξηση των εύρους των ελληνικών χωρικών υδάτων σε περίπτωση τουρκικής επιθετικής ενέργειας (μια δηλαδή "αντι- casus belli" δήλωση) χωρίς φυσικά να παραιτείται και της αυτόνομης επιλογής του χρόνου ενάσκησης του δικαιώματος αυτού.<br /><br />Σίγουρα οι παραπάνω προτάσεις εμπεριέχουν σοβαρούς κινδύνους κλιμάκωσης, αλλά πλέον οι τουρκικές διακηρύξεις και ενέργειες καταδεικνύουν την αδυναμία επίτευξης οποιασδήποτε ειρηνικής διευθέτησης και κατά συνέπεια σύσσωμη η ελληνική προετοιμασία πρέπει να εστιάζεται, όχι στην καλοδεχούμενη αποφυγή της σύγκρουσης, αλλά στην πολυεπίπεδη επικράτησή μας, στο απευκταίο αλλά αρκετά πιθανό εφιαλτικό σενάριο.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πώς να αντιστρέψουμε το τουρκικό casus belli

Δασκαλάκης Ιπποκράτης Χωρίς καμία διάθεση τρομολαγνείας, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι πρόσφατα αυξάνουν οι ενδείξεις και οι αντίστοιχες εκτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στη θάλασσα θα παιχτούν τα μελλοντικά ενεργειακά παιχνίδια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO8H0K_SR6v8PUsbruabe6_ReGGMemIAtxG5td6IqqEGcGJk5CujtrB-nCnTCM3QfBpdHZBIvPMXDfTxiP1ApDvgrG4KzXs5NlBnGBWDy6-6FGEEIgcknpzd1DZJzBKSBM_FIon9XyBxs/s1600/geotriseis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO8H0K_SR6v8PUsbruabe6_ReGGMemIAtxG5td6IqqEGcGJk5CujtrB-nCnTCM3QfBpdHZBIvPMXDfTxiP1ApDvgrG4KzXs5NlBnGBWDy6-6FGEEIgcknpzd1DZJzBKSBM_FIon9XyBxs/s640/geotriseis.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Μπασιάς Γιάννης</b><br />Η δυναμική του διεθνούς ενεργειακού περιβάλλοντος σε κλίμακα δεκαετιών στηρίζεται σήμερα στο φυσικό αέριο και θα συνεχίσει να υποστηρίζεται από τις σημερινές εναλλακτικές πηγές ενέργειας για δεκαετίες. Με αυτή την οπτική γωνία η θάλασσα, βασικός γεωγραφικός χώρος των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου και η ενέργεια γίνονται αλληλένδετες. Μια γρήγορη ματιά αυτής της σχέσης θάλασσας και ενέργειας επιτρέπει να δούμε επίσης την θέση της Ελλάδας από την ίδια οπτική γωνία.<br /><br />Όπως για τους γαιάνθρακες και τον λιγνίτη, για τους οποίους επιβάλλεται πρόστιμο ρύπου, έτσι και για κάθε μέσο υλοποίησης εναλλακτικών πηγών ενέργειας, όπως των ανανεώσιμων, πρέπει να επιβάλλεται επίσης ένας φόρος ρύπανσης του περιβάλλοντος, μελλοντικής και παρούσας. Ας μην ξεχνάμε ότι για το διοξείδιο του άνθρακα το πρόστιμο αναβίωσε πάλι στα 30 ευρώ κατά τόνο, ενώ το Μάρτιο του 2020, λόγω ιού και πτώσης κατανάλωσης, είχε πέσει στα 16 ευρώ.<br /><br />Κάτι παράλληλο συμβαίνει με τις χερσαίες πετρελαϊκές εγκαταστάσεις και τις θαλάσσιες πλατφόρμες εξόρυξης υδρογονανθράκων που γερνάνε, κουράζονται ή βγαίνουν έξω από την παραγωγή λόγω παλαιάς τεχνολογίας. Το κόστος απεγκατάστασης κατά τόνο, μόνο για το μέταλλο, ανέρχεται σε 2.000 με 3.000 ευρώ και μια μικρή πλατφόρμα ζυγίζει μερικές εκατοντάδες τόνους σιδερικό. Κάθε εταιρεία, με ή χωρίς το κράτος, πρέπει να βάλει στην άκρη σε ειδικό λογαριασμό κάθε χρόνο ένα ποσό για την απεγκατάστασή τους. Αυτό ισχύει στην πετρελαϊκή βιομηχανία εδώ και δεκαετίες και είχε εφαρμοσθεί παλαιότερα και στον Πρίνο.<br /><br />Αντίστοιχα και για τις μπαταρίες (όχι μόνο των αυτοκινήτων), όπως και για τα υλικά των ανεμογεννητριών και των φωτοβολταϊκών θα πρέπει να επιβληθεί κάποιο χρηματικό αντίτιμο προστασίας από την μόλυνση που θα δημιουργηθεί όταν απεγκατασταθούν, μετά από 20 χρόνια. Το αντίτιμο πρέπει να οριστεί μέσω μιας αξιολόγησης και κοστολόγησης από σήμερα, στο πλαίσιο της αρχής της βιωσιμότητας της ανάπτυξης.<br /><br />Σπάνιες γαίες και θάλασσα<br /><br />Αυτό το πρόβλημα της μόλυνσης δεν αποτελεί ιδιαίτερο θέμα επικαιρότητας, διότι προς το παρόν βρισκόμαστε στο στάδιο της κούρσας για τον έλεγχο των σπανίων γαιών, του μαγκάνιου, του χαλκού και του κοβάλτιου και γενικότερα των ορυκτών και μετάλλων που είναι αναγκαία για την παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές.<br /><br />Μια ματιά στον αγώνα κυριαρχίας που υπάρχει σήμερα για τον έλεγχο του κοβαλτίου για τις μπαταρίες (ιδιαίτερα των αυτοκινήτων) είναι χρήσιμη. Το κοβάλτιο, συνδυάζεται με το λίθιο και η τιμή του από το 2017 έχει αυξηθεί κατά περίπου 70%. Προς το παρόν εφοδιάζουν με αυτό την αγορά βασικά η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (πρώην Ζαΐρ), αλλά οι ειδικοί λένε ότι η ζήτηση θα αυξηθεί 15 φορές μέχρι το 2030 και περισσότερες από 10 χώρες θα εμπλακούν στον αγώνα ελέγχου με μπροστάρη σήμερα την Κίνα.<br /><br />Προς το παρόν αυτός ο αγώνας επικεντρώνεται σε χερσαία περιβάλλοντα αλλά στο μέλλον θα επεκταθεί και σε θαλάσσια περιβάλλοντα, λόγω της αναζωογόνησης του ενδιαφέροντος για τους πολυμεταλλικούς κόνδυλους που βρίσκονται στην επιφάνεια του βυθού των ωκεανών και ιδιαίτερα στον Ατλαντικό και Ειρηνικό σε διεθνή ύδατα δηλαδή έξω από τα όρια των ανακηρυγμένων ΑΟΖ.<br />Η τεχνολογία των μεγάλων βαθών<br /><br />Αυτά τα θέματα διαχειρίζεται η Αρμόδια Αρχή Διεθνούς Θαλάσσιου Βυθού (ISA) υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Αυτή η Αρχή προκηρύσσει διεθνείς διαγωνισμούς, αξιολογεί, επιβλέπει και διαχειρίζεται τις εργασίες των εταιρειών, κοινοπραξιών ή κρατικών φορέων που εξερευνούν, όχι μόνο για μέταλλα, σε διεθνείς ζώνες, δηλαδή σε ζώνες που δεν είναι ΑΟΖ κρατών. Μια από τις βασικές προϋποθέσεις είναι η διαφύλαξη του θαλάσσιου περιβάλλοντος, αλλά όχι μόνο.<br /><br />Χώρες όπως οι ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία, Νότια Κορέα, Βραζιλία κτλ. δραστηριοποιούνται εδώ και χρόνια για την επεξεργασία κονδύλων σε θαλάσσια βάθη που υπερβαίνουν τα 3000 και 4000 μέτρα. Βρισκόμαστε πάλι στις περιοχές της τεχνολογίας των μεγάλων βαθών, των μηχανικών και ηλεκτρικών εγκαταστάσεων στον βυθό και της προστασίας του περιβάλλοντος.<br /><br />Τα θέματα αυτά έχουν συζητηθεί και για τα ελληνικά νερά αν και οι εξερευνητικές εργασίες δεν έχουν προχωρήσει όσο γρήγορα θα έπρεπε. Δεν υπάρχουν κόνδυλοι στα νερά μας, ούτε στη Ανατολική Μεσόγειο, διότι έχουμε σύγκλιση τεκτονικών πλακών και όχι γένεση ωκεανών όπως στον Ειρηνικό, Ατλαντικό και Ινδικό Ωκεανό. Σε διεθνές επίπεδο γίνεται όλο και περισσότερο κατανοητό ότι στην θάλασσα θα παιχθούν όλα τα μελλοντικά ενεργειακά παιχνίδια και αυτό ισχύει όπως ο καθένας διαπιστώνει σήμερα και για την περιοχή μας.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Στη θάλασσα θα παιχτούν τα μελλοντικά ενεργειακά παιχνίδια

Μπασιάς Γιάννης Η δυναμική του διεθνούς ενεργειακού περιβάλλοντος σε κλίμακα δεκαετιών στηρίζεται σήμερα στο φυσικό αέριο και θα συνεχίσει...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί η στρατηγική συμμαχία με τη Γαλλία είναι game changer στη Μεσόγειο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj-dsqpYA7qq1qMmCSMr8CzJtSZaKnNuYG5nBLcdHi-FSf8G38MmexJ1lniad_r4I2Q-hzBrRl8ex4BQ3S9x1HE9bYVyBTnYOAD_VDnitQ3NU-ZsOTbGkeWCRvYjc0eZ3I2R0exb9hX18/s1600/De-Gaulle-Rafale.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="728" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj-dsqpYA7qq1qMmCSMr8CzJtSZaKnNuYG5nBLcdHi-FSf8G38MmexJ1lniad_r4I2Q-hzBrRl8ex4BQ3S9x1HE9bYVyBTnYOAD_VDnitQ3NU-ZsOTbGkeWCRvYjc0eZ3I2R0exb9hX18/s640/De-Gaulle-Rafale.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Γρίβας Κώστας</b><br />Αν και είναι πάρα πολύ νωρίς για να αρχίσουμε να πανηγυρίζουμε, αν και πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι, μάλλον μικροσκοπικό, για πρώτη φορά στην ιστορία της η Ελλάδα φαίνεται πως έχει την ευκαιρία να συνάψει μια ισότιμη στρατηγική συμμαχία, πρωτοφανούς δυναμικής. Συμμαχία με μια δύναμη πανευρωπαϊκής και παγκόσμιας εμβέλειας, τη Γαλλία.<br /><br />Και λέμε για πρώτη φορά, γιατί στο παρελθόν οι συμμαχίες με μεγάλες δυνάμεις, όπως ήταν η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία, ήταν λεόντειες, δεδομένης της διαφοράς γεωπολιτικού δυναμικού μεταξύ αυτών και της Ελλάδας. Αντιθέτως, η σημερινή Γαλλία, που δεν έχει φυσικά την υπόσταση που είχε πριν μερικές δεκαετίες, είναι στα μέτρα της Ελλάδας έτσι ώστε να συνάψει μια σχετικά ισότιμη σχέση μαζί της. Επιπλέον, η γεωπολιτική σμίκρυνση της Γαλλίας εν παραλλήλω με τον επιδιωκόμενο γιγαντισμό της Τουρκίας, καθιστά την τελευταία στρατηγική απειλή για το Παρίσι.<br /><br />Συγκεκριμένα, η Γαλλία φαίνεται να κατανοεί πως, αν η Τουρκία καταφέρει να δορυφοροποιήσει την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία, όπως είναι οι σαφείς προθέσεις της, τότε θα θέσει σε ασφυκτικό κλοιό και το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Θα οδηγήσει τις δύο αυτές μεσογειακές χώρες σε μια απρόθυμη πλην αναγκαστική συνεργασία με την Άγκυρα, η οποία θα καταστεί έτσι ο αναντίρρητος κυρίαρχος της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Αυτό θα είναι βαρύ πλήγμα για τη Γαλλία. Όμως, η Τουρκία δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα σταματήσει εκεί. Η επέμβασή της στη Λιβύη έδειξε ότι έχει ευρύτερες φιλοδοξίες. Έτσι, θα μπορούσε να προχωρήσει σε μια στρατηγική συμμαχία με την Αλγερία, προκαλώντας ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα στο Παρίσι. Η τελευταία είναι παραδοσιακός αντίπαλος των Γάλλων και έχει εν εξελίξει ένα από τα μεγαλύτερα εξοπλιστικά προγράμματα στον πλανήτη. Αγοράζει ένα τεράστιο πακέτο όπλων από τη Ρωσία, το οποίο, μεταξύ των άλλων, περιλαμβάνει συστήματα αεράμυνας S-400 και Pantsir S1, μαχητικά αεροσκάφη Sukhoi Su-35, υποβρύχια Kilo και άλλα.<br /><br />Επίσης, εμφανιζόταν ότι θα ήταν και ο πρώτος πελάτης (εκτός Ρωσίας) για το πέμπτης γενεάς ρωσικό μαχητικό Sukhoi Su-57, με τεχνολογία stealth, κάτι που μέχρι στιγμής δεν έχει επιβεβαιωθεί. Αξίζει να επισημανθεί πως η Αλγερία είναι και ανταγωνιστής της Αιγύπτου, ιδιαίτερα για το ποιος θα ελέγξει τη ρημαγμένη Λιβύη. Η δε Αίγυπτος, ως γνωστόν, είναι αντίπαλος και της Τουρκίας. Έτσι, μια τουρκοαλγερινή συμμαχία θα έθετε και την Αίγυπτο σε ασφυκτικό κλοιό, άρα έχει περισσότερες πιθανότητες να προκύψει.<br /><br />Πού στοχεύει η Γαλλία <br /><br />Σε αυτήν την περίπτωση η Γαλλία κινδυνεύει να απωλέσει το θαλάσσιο γεωπολιτικό της στήριγμα, που είναι η Μεσόγειος. Μία τέτοια εξέλιξη θα ήταν καταστρεπτική γι' αυτήν. Μεταξύ άλλων, θα αποκοπτόταν από την Αφρική, όπου έχει μεγάλη παρουσία και σημαντικά γεωπολιτικά συμφέροντα. Η γέφυρα που ενώνει τη Γαλλία με την Αφρική είναι η Μεσόγειος. Αν χάσει τον έλεγχό της χάνει και την Αφρική, η οποία της επιτρέπει να συνεχίζει να εμφανίζεται ως παγκόσμια δύναμη. Με άλλα λόγια, αν χάσει τη Μεσόγειο, η Γαλλία χάνει τα τελευταία απομεινάρια της αυτοκρατορικής της ταυτότητας.<br /><br />Αυτό σημαίνει ότι θα μετατραπεί σε ένα μεσαιομεγάλο ευρωπαϊκό κράτος, σε μια Ευρώπη που μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο χώρο γερμανικής ηγεμονίας. Άρα, θα τεθεί σε μια πορεία εξάρτησης από το Βερολίνο κι αυτή είναι μοίρα χειρότερη από θάνατο. Συνακόλουθα, το Παρίσι φαίνεται να κατανοεί πως για να αποφευχθεί αυτό το ντόμινο των εξελίξεων οφείλει να στηρίξει αποφασιστικά την Ελλάδα. Κι αυτό αρχίζει να πράττει. Ή τουλάχιστον έχουμε κάποιες αρχικές ενδείξεις ότι προτίθεται να πράξει.<br /><br />Βέβαια, αυτή είναι η "αμυντική" διάσταση της "φιλελληνικής" γαλλικής στάσης. Η "επιθετική" ενδέχεται να είναι η προσπάθεια της Γαλλίας να επιβληθεί ως η κυρίαρχη δύναμη στην Ευρώπη και ως μια από τις σημαντικότερες δυνάμεις του σημερινού πολυπολικού διεθνούς συστήματος. Το Παρίσι φαίνεται να κατανοεί πως το "εγκεφαλικά νεκρό" ΝΑΤΟ και η απογύμνωση της ΕΕ δημιουργούν ένα κενό εξουσίας που καλεί τη Γαλλία να το καλύψει. Γιατί αν δεν το κάνει αυτή θα το κάνει η Γερμανία.<br /><br />Τα "μικρά ΝΑΤΟ"<br /><br />Εν παραλλήλω, το κενό αυτό φαίνεται πως μεγαλώνει λόγω της εσωτερικής κρίσης που ταλανίζει τις ΗΠΑ. Κρίση που δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα τερματιστεί με τις προεδρικές εκλογές. Μάλλον θα ενταθεί, όποιος και αν είναι ο νικητής. Άρα, η Γαλλία πρέπει να δείξει ποιος είναι ο πραγματικά μεγάλος παίκτης στην Ευρώπη στο φάσμα του γεωστρατηγικού παιχνιδιού, ξεφεύγοντας από το οικονομικό επίπεδο, όπου κυριαρχεί το Βερολίνο.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής φαίνεται πως θέλει να διαμορφώσει "μικρά ΝΑΤΟ" και "μικρές ΕΕ", συνάπτοντας στρατηγικές συμμαχίες με κρίσιμης σημασίας χώρες της Ευρώπης, η σημαντικότερη εκ των οποίων είναι η Ελλάδα. Για την ακρίβεια, το σύστημα των δύο ελληνικών κρατών, Ελλάδα και Κυπριακή Δημοκρατία. Μια στενή συμμαχία με τις δύο κρατικές συνιστώσες του Ελληνισμού δημιουργεί μια γεωπολιτική σύνθεση που ξεπερνά κατά πολύ το απλό τους άθροισμα. Προσφέρει στο Παρίσι την αναγκαία γεωπολιτική βάση ώστε να οικοδομήσει τον κυρίαρχό του ρόλο στο πολυπολικό διεθνές σύστημα της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα.<br /><br />Υπό αυτές τις προϋποθέσεις, η συγκεκριμένη συμμαχία προσφέρει τεράστιες δυνατότητες για την Ελλάδα, οι οποίες ξεπερνούν την αναχαίτιση του τουρκικού ιμπεριαλισμού. Μεταξύ άλλων, μια τέτοια συμμαχία θα επαναπροσδιόριζε τη σχέση της Ελλάδας με την ΕΕ και θα λειτουργούσε απελευθερωτικά έναντι της γερμανικής χρηματοοικονομικής κατοχής. Τέλος, θα προσέφερε τεράστιο γεωπολιτικό κεφάλαιο στον Ελληνισμό για να διαπραγματευτεί, υπό νέους όρους, τις σχέσεις του με τις ΗΠΑ (όταν και εάν η Ουάσιγκτον ξαναθυμηθεί ότι πρέπει να έχει συγκροτημένη παγκόσμια στρατηγική), αλλά και με τη Ρωσία, την Κίνα και άλλες σημαντικές χώρες του διεθνούς συστήματος.<br />Οι ελληνικές άρχουσες ελίτ<br /><br />Βέβαια είναι πολύ νωρίς για να πανηγυρίζουμε. Ναι μεν όλα τα παραπάνω βασίζονται σε πραγματικά δεδομένα, ωστόσο μέχρι στιγμής δεν έχει επιβεβαιωθεί ότι ισχύουν. Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τις προθέσεις των Γάλλων. Για παράδειγμα, μπορεί απλά να θέλουν να επιτύχουν μια μεγάλη πώληση πολεμικού υλικού στην Ελλάδα και αυτή η προοπτική στρατηγικής συμμαχίας να αποτελεί απλώς μέρος του γαλλικού μάρκετινγκ.<br /><br />Το ανατριχιαστικό είναι ότι ακόμη και αν ισχύουν όσα προαναφέρθηκαν, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα χαροποιήσουν τις άρχουσες ελληνικές ελίτ. Κι αυτό γιατί έχουν μάθει να λειτουργούν ως εξάρτημα μιας ξένης δύναμης και όχι να σχεδιάζουν στρατηγικές με γνώμονα τα εθνικά συμφέροντα. Επιπροσθέτως, αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να ορθώσουν ανάστημα έναντι της Άγκυρας και να διακινδυνεύσουν μια σύγκρουση με την τουρκική πολεμική μηχανή.<br /><br />Κατά τα φαινόμενα, η επιδίωξη των ελληνικών ελίτ δεν είναι η αντίσταση. Είναι ο διάλογος με σκοπό τον "συμβιβασμό" μέσω "λελογισμένης" παραχώρησης εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Η προοπτική μιας Ελλάδας, η οποία θα στοχεύει σε στρατηγική νίκη επί της Τουρκίας και σε ανάδειξή της σε ισχυρή δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο και σε σημαντικό παράγοντα στην Ευρώπη είναι κάτι που φαίνεται να τις ξεπερνά.<div> <br />Το καθήκον της κυβέρνησης<br /><br />Για να προχωρήσουν στην υλοποίηση μιας τέτοιας στρατηγικής, οι ελληνικές ελίτ πρέπει να "απειθαρχήσουν" έναντι του Βερολίνου και της Ουάσιγκτον. Κι αυτό τους προκαλεί τρόμο. Βέβαια, η όποια αντίδραση προκύψει, ιδιαίτερα από τις ΗΠΑ, μάλλον δεν θα είναι ιδιαίτερα έντονη. Κι αυτό, γιατί η Γαλλία αποτελεί μέρος του σκληρού πυρήνα της Δύσης, οπότε μια γαλλοελληνική στρατηγική συμμαχία θα αποτελέσει και μια βάση ισχύος για την ευρύτερη δυτική στρατηγική σε ένα διεθνές σύστημα, όπου η Ευρασία συσπειρώνεται ολοένα και περισσότερο εναντίον της ευρωγενούς Δύσης.<br /><br />Απαιτείται, λοιπόν, κάποιο ηθικό θάρρος και μια στοιχειώδης πρωτοβουλία από τις ελληνικές ελίτ για να προχωρήσουν σε συμμαχία με τη Γαλλία. Αυτό το θάρρος θα το είχαν οι ηγετικές ελίτ της Μάλτας ή του Ναούρου, αλλά δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι το έχει το ελληνικό σύστημα εξουσίας στο σύνολό του κι όχι μόνο η κυβέρνηση.<br /><br />Στην κυβέρνηση πέφτει το βάρος να διερευνήσει σοβαρά αν πράγματι ισχύει η προοπτική μιας μακρόπνοης στενής ελληνογαλλικής συμμαχίας που θα άλλαζε τα δεδομένα στο ελληνοτουρκικό μέτωπο, αλλά και την Ευρώπη. Αν πράγματι αυτή η προοπτική είναι ρεαλιστική, τότε οφείλει ταχύτατα να προχωρήσει στην υλοποίησή της. Και τότε η ελπίδα θα ξαναγεννηθεί για την Ελλάδα.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί η στρατηγική συμμαχία με τη Γαλλία είναι game changer στη Μεσόγειο

Γρίβας Κώστας Αν και είναι πάρα πολύ νωρίς για να αρχίσουμε να πανηγυρίζουμε, αν και πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι, μάλλον μικροσκοπικό, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ομαλοποίηση των σχέσεων Ισραήλ - ΗΑΕ αλλάζει τον χάρτη του αραβικού κόσμου. Τι σημαίνει για την Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuyaeqmxNKMxBvABQ2D1XsfTmIKy1rNRoR8jbxTxKe2MDyMi5GoBKS4EiFGl7OJvaLOYEE_Z0-nccLs2EoC9CCE1Fg7QNyfU5B8pZVs5_6YD-0I3Y_XagoxapAMwThqQItg3cRYGbu68w/s1600/6665874120.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="960" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuyaeqmxNKMxBvABQ2D1XsfTmIKy1rNRoR8jbxTxKe2MDyMi5GoBKS4EiFGl7OJvaLOYEE_Z0-nccLs2EoC9CCE1Fg7QNyfU5B8pZVs5_6YD-0I3Y_XagoxapAMwThqQItg3cRYGbu68w/s640/6665874120.jpeg" width="640" /></a></div> <h3>  <span style="font-weight: normal;">  Γιατί η επισφράγιση της ομαλοποίησης των σχέσεων Ισραήλ-Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων μας αφορά πολύ</span>.</h3> <b>Δρ. Γαβριήλ Χαρίτος*  </b><br /><br />Η χθεσινή ημέρα ήταν ιστορική για την Μέση Ανατολή. Παρ’όλα αυτά, μάλλον ”προσπεράστηκε” σχεδόν αδιάφορα από τα ελληνικά ΜΜΕ, προφανώς εξ αιτίας της λανθασμένης θεώρησης της Αθήνας ότι ”η επισφράγιση της ομαλοποίησης των σχέσεων Ισραήλ-Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων δεν μας αφορά πολύ”. Και όμως, μας αφορά.<br /><br />Χθες ανοίχθηκε ένα νέο πρωτόγνωρο κεφάλαιο στην αραβοϊσραηλινή διένεξη, αλλάζοντας παράλληλα τον χάρτη του αραβικού κόσμου. Οι νέοι μεσανατολικοί συσχετισμοί έχουν μεγάλη σημασία για την Αθήνα, όχι μόνο λόγω γεωγραφικής εγγύτητας, αλλά επειδή ακριβώς ο ελληνικός περιφερειακός παράγοντας φιλοδοξεί να αποκτήσει ρόλο στον ενεργειακό χάρτη της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Δυστυχώς, φαίνεται ότι επικρατεί η άποψη ότι η συστράτευση του Ισραήλ με τις σουνιτικές χώρες του Κόλπου είναι μία εξέλιξη που δεν αγγίζει τα εθνικά μας συμφέροντα, βρίσκεται πολύ μακριά από τα δικά πολιτισμικά δεδομένα, και επομένως δεν μας αφορά. Όπως άλλωστε δεν μας αφορούσε ο εμφύλιος στην γειτονική Λιβύη - ο οποίος όμως καλλιέργησε τις προϋποθέσεις να ευδοκιμήσει ένα Τουρκολιβυκό Σύμφωνο περί θαλασσίων ζωνών, με τις γνωστές επιπτώσεις του. Πάντοτε βέβαια υπάρχει η ελπίδα, όσοι εκτιμούν και αναλύουν τις πρόσφατες εξελίξεις στην Μέση Ανατολή, να μην βιάζονται να εκφράσουν την επίσημη ελληνική θεώρηση δημοσίως. Πράγματι, το ρητό ”Κανείς Δεν Μετάνιωσε Για Κάτι Που Δεν Είπε” προσδίδει μία αίσθηση ασφάλειας. Όμως, η σιωπή δεν είναι απαραίτητα χρυσός..<br /><br />”Σιωνιστικές αραβικές χώρες”; <div> <br /></div> <div> <img height="426" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5f4e202f24000032079217ef.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /><i>ASSOCIATED PRESSΟ Τζέραντ Κουσνέρ (στο κέντρο) μαζί με τον σύμβουλο εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ Ρόμπερτ Ο Μπράινα μιλά στους δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια της πτήσης των Ισραηλινών αερογραμμών Ελ΄Αλ με προορισμό τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.(Nir Elias/Pool Photo via AP)</i><br /><br />Η πρώτη ημέρα των συναντήσεων Ισραηλινών, Εμιρατινών και Αμερικανών αξιωματούχων στο Αμπού Ντάμπι καλύφθηκε με ενθουσιώδη σχόλια τόσο στο Ισραήλ όσο και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Την ίδια στιγμή, ακούσθηκαν από στόματος Τζέραντ Κουσνέρ ευθείες αιχμές κατά της παλαιστινιακής πολιτικής ηγεσίας σε Ραμάλα και Γάζα, ότι αρνούνται πεισματικά να ακολουθήσουν το γενικότερο κλίμα της συναίνεσης και της πρωτοπορίας που θα οδηγήσει την περιοχή στην ειρηνική συνύπαρξη του αραβικού κόσμου με το Ισραήλ.<br /><br />Από την Παλαιστινιακή Αρχή, ο Σάεμπ Αρεκάτ έκανε λόγο περί της ύπαρξης μίας νέας ομάδας κρατών: Τις λεγόμενες ”σιωνιστικές αραβικές χώρες”, με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα να βρίσκονται στην πρώτη θέση της λίστας. Πρόκειται για έναν όρο που για πρώτη φορά ακούγεται από επίσημα παλαιστινιακά χείλη - γεγονός αδιανόητο λίγες μέρες πριν.<br /><br />Τα ισραηλινά και εμιρατινά μέσα ανέφεραν ότι οι μικτές ομάδες εργασίας Ισραήλ και ΗΑΕ έχουν ήδη αρχίσει να επεξεργάζονται το περιεχόμενο των μνημονίων συνεργασίας σε ζητήματα χαμηλής πολιτικής, που πρόκειται να υπογραφούν στον Λευκό Οίκο τις ερχόμενες εβδομάδες. Ημερομηνία της τελετής υπογραφής δεν έχει ακόμα ανακοινωθεί. Εύλογη αιτία για αυτό αποτελεί το γεγονός ότι ”ακόμα δεν έχουν οριστικοποιηθεί τα κείμενα των μνημονίων συναντίληψης”. Ωστόσο, είναι κοινό μυστικό ότι δεν θα μετέβαινε ο ισραηλινός Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας, Μεΐρ Μπεν-Σαμπάτ, στο Αμπού Ντάμπι για να συσκεφθεί περί ζητημάτων επιχειρηματικότητας, τουρισμού ή αντιμετώπισης του κορωνοϊού.<div> <br />«Αγκάθι» τα F35<br /><br /> <img height="426" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5f4e21e51e00009707474d37.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /><i>EMMANUEL DUNAND VIA GETTY IMAGES(Photo by Emmanuel DUNAND / AFP) (Photo by EMMANUEL DUNAND/AFP via Getty Images)</i><br /><br />Αποτελεί κοινό μυστικό ότι το κύριο ζήτημα που καθυστερεί την ανακοίνωση της ημερομηνίας για την πανηγυρική τελετή στον Λευκό Οίκο - που τόσο πολύ επιθυμεί να ακούσει τόσο ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ (ενόψει εκλογών), όσο και ο Βενιαμίν Νετανιάχου (λόγω των πιέσεων που βιώνει στο εσωτερικό της χώρας σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο) - είναι η ρύθμιση των νέων ισορροπιών μεταξύ του οπλοστασίου που διαθέτει το Ισραήλ στην Μέση Ανατολή και του οπλοστασίου που επιθυμούν να αναβαθμίσουν τα ΗΑΕ, κυρίως έναντι του Ιράν.<br /><br />Μήλον της έριδος - και κορυφή του παγόβουνου - η δυνατότητα των ΗΑΕ να αποκτήσουν τα υπερσύγχρονα αμερικανικά πολεμικά αεροσκάφη F-35. Οι δηλώσεις του Κουσνέρ χθες υπενόησαν ότι το ζήτημα αυτό τελεί προς τελική διευθέτηση, κάτι που προβληματίζει εξαιρετικά τους ισραηλινούς στρατιωτικούς αξιωματούχους, με την αντιπολίτευση του Νετανιάχου ”να τον περιμένει κυριολεκτικά στη γωνία” σε περίπτωση που αποδειχθεί ότι το Ισραήλ θα χάσει την στρατιωτική του υπεροχή, σε ποιοτικό επίπεδο. Εκτιμάται ότι αποτελεί ζήτημα χρόνου να βρεθεί η ”χρυσή τομή” που θα ικανοποιήσει Ιερουσαλήμ και Αμπού Ντάμπι. Μέχρι να γίνει αυτό όμως, θα παραμένει άγνωστο πότε ακριβώς θα πέσουν οι ισραηλινές και εμιρατινές μονογραφές στον Λευκό Οίκο μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες.<div> <br />Από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στο Μπαχρέιν<br /><br /> <img height="426" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5f4e23802300003100f85625.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /><i>HAMAD I MOHAMMED / REUTERSΦωτογραφία αρχείο Ο βασιλιάς του Μπαχρέιν, Χάμαντ Μπιν Ίσα Αλ-Χαλίφα. REUTERS/Hamad I Mohammed</i><br /><br />Σήμερα το ενδιαφέρον της επικαιρότητας επικεντρώνεται λίγο βορειότερα από τα ΗΑΕ, και συγκεκριμένα στην πρωτεύουσα Μανάμα του Βασιλείου του Μπαχρέιν.Ο Αμερικανός απεσταλμένος Τζέραντ Κούσνερ θα αφήσει τις μικτές ισραηλινο-εμιρατινές ομάδες εργασίας να συνεχίσουν το έργο τους στο Αμπού Ντάμπι, και θα συναντηθεί με τον Βασιλιά του Μπαχρέιν, Χάμαντ Μπιν Ίσα Αλ-Χαλίφα. Οι προθέσεις των ΗΠΑ είναι σαφείς: Να παρακινήσουν το Μπαχρέιν να προβεί και εκείνο στην ομαλοποίηση των σχέσεών του με το Ισραήλ.<br /><br />Το εγχείρημα δεν είναι απλό. Η πλειοψηφία του πληθυσμού του Μπαχρέιν ανήκει στο σιιτικό δόγμα, είναι περσόφωνο στην συντριπτική του πλειοψηφία και μεγάλη του μερίδα δεν διάκειται φιλικά στον βασιλικό οίκο και στην κυβερνητική ελίτ, που ανήκει στο σουνιτικό δόγμα. Το θρησκευτικό και πολιτισμικό χάσμα μεταξύ πολιτών και ηγεσίας αποτέλεσε και την κύρια αφορμή για τις βίαιες εκδηλώσεις που σημειώθηκαν κατά την λεγόμενη Αραβική Άνοιξη - γεγονός που ανάγκασε τον βασιλικό οίκο της χώρας να ζητήσει την στρατιωτική συνδρομή της Σαουδικής Αραβίας, και τα σαουδαραβικά τανκ να επιβάλουν την τάξη στη χώρα τότε.<br /><br />Πέραν αυτού, ο αμερικανικός στόλος διατηρεί έντονη παρουσία στο νησιωτικό βασίλειο, το οποίο, από άποψης ενεργειακών αποθεμάτων, θεωρείται ο ‘φτωχός συγγενής’ του GCC. Η πολιτική ηγεσία του Μπαχρέιν, μπορεί μεν να χαιρέτισε επισήμως την ”θαρραλέα κίνηση των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων” και ο μονάρχης Αλ-Χαλίφα να συνεχάρη τον ισχυρό άνδρα των ΗΑΕ, Μπιν Ζάγιεντ, αλλά είναι σαφές ότι το Μπαχρέιν έχει κάθε λόγο να διστάζει να προβεί σε ανάλογη ‘θαρραλέα κίνηση’ που θα απειλούσε τις ήδη εύθραυστες ισορροπίες ανάμεσα στο σιιτικό και στο σουνιτικό στοιχείο της χώρας. Η ηγεσία του Μπαχρέιν προσπαθεί να σφυγμομετρήσει την εσωτερική κοινή γνώμη, και μάλιστα ήταν ιδιαίτερα προσεκτική στην προχθεσινή σιιτική γιορτή της Ashura, κατά την οποία οι Αρχές παρατηρούσαν εάν, κατά την διάρκεια των θρησκευτικών εκδηλώσεων, θα υπονοείτο έστω και η παραμικρή διάθεση επίκρισης του βασιλικού οίκου και των επιλογών του.<div> <br />Εύθραυστες ισορροπίες <br /><br />Το κλίμα στο Μπαχρέιν παραμένει ομιχλώδες - γεγονός που θα αναγκάσει τις ΗΠΑ να εγγυηθούν πολλά περισσότερα από όσα ίσως θα υπολόγιζαν προκειμένου να πεισθεί η ηγεσία της χώρας να ενδώσει σε μία κίνηση που πιθανότατα θα ανακινήσει παλιά καταπιεσμένα πάθη. Τέλος, το Μπαχρέιν, παρά τις αντιξοότητες που αντιμετώπισε κατά τα χρόνια της Αραβικής Άνοιξης, κατάφερε να διατηρήσει ένα ιδιότυπο κοινοβουλευτικού τύπου modus vivendi και μία σχετική ελευθερία έκφρασης του δημόσιου λόγου. Η παραμικρή παρακινδυνευμένη ενέργεια του βασιλικού οίκου ενδέχεται να τινάξει τα πάντα στον αέρα - κάτι που ίσως η αμερικανική πλευρά θα έπρεπε να λάβει πιο σοβαρά υπ‘όψιν. Οι δηλώσεις του Τζέραντ Κουσνέρ μετά το πέρας των συναντήσεών του στο Μπαχρέιν θα έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον - όχι μόνο για τη στάση του Μπαχρέιν, αλλά και για τα μηνύματα που θα δοθούν στο γειτονικό Κουβέιτ, το οποίο και αυτό προσπαθεί να παραμείνει όσο γίνεται περισσότερο ‘αθέατο’ στο δίλημμα περί της ομαλοποίησης ή μη των σχέσεων με το Ισραήλ.<br /><br />Όπως το Μπαχρέιν, έτσι ακριβώς και το Κουβέιτ έχει να αντιμετωπίσει στο εσωτερικό του ταυτόσημες λεπτές ισορροπίες μεταξύ σιιτών και σουνιτών.Πέραν αυτού όμως, διατηρεί κοινά χερσαία σύνορα με το σιιτικό Ιράν, αλλά και με το Ιράκ, οι νότιες επαρχίες του οποίου σιιτοκρατούνται. Το Κουβέιτ ποτέ δεν ξέχασε ότι αποτελεί μια χώρα που κατελήφθη μέσα σε λίγες ώρες από το Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν τον Αύγουστο του 1990.<br /><br />Ίσως αυτό ακριβώς το προηγούμενο είναι και το στοιχείο που το ”προστατεύει” από τυχόν υπέρμετρες διπλωματικές πιέσεις εκ μέρους της Ουάσινγκτον. Πάντως, ο βασιλικός οίκος του Κουβέιτ προέβη χθες σε μία κίνηση, με ποικίλους αποδέκτες: Παρέτεινε τις άδειες παραμονής 10.000 Παλαιστινιακής καταγωγής κατοίκων του Κουβέιτ, για τους οποίους η ισχύουσα νομοθεσία προέβλεπε την άμεση απέλασή τους. Αυτή η ξαφνική απόφαση σημαίνει πολλά, σε συνάρτηση με την γενναιόδωρη οικονομική βοήθεια που προσέφερε αμέσως στον <a href="https://www.huffingtonpost.gr/news/livanos/">Λίβανο</a> - η κυβέρνηση του οποίου επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από την σιιτική Χεζμπολάχ. Έτσι, ο σουνιτικός βασιλικός οίκος του Κουβέιτ, καταφέρνει να διασώζει τις ισορροπίες και πράττει ο,τιδήποτε είναι δυνατόν για να μην τού ζητηθεί καν από τις ΗΠΑ να συνταχθούν στην ομάδα των ”σιωνιστικών αραβικών κρατών” - κατά την δεικτική ορολογία της Παλαιστινιακής Αρχής στη Ραμάλλα.<br />Τα μπαλόνια της Χαμάς, ο ρόλος του Κατάρ και της Τουρκίας<br /><br /> <img height="426" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5f4e24822300003100f85626.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /><i>NURPHOTO VIA GETTY IMAGESΦωτογραφία αρχείου - Μάιος 2019: Άνδρες της Χαμάς μοιράζουν βοήθεια προερχόμενη από το Κατάρ σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. (Photo by Majdi Fathi/NurPhoto via Getty Images)</i><br /><br />Χθες βράδυ, λίγο πριν τελειώσει ο φετινός Αύγουστος, η Χαμάς ανακοίνωσε ότι διακόπτει τις εκτοξεύσεις ρουκετών και μπαλονιών με ήλιον που φέρουν εκρηκτικούς μηχανισμούς προς τις ισραηλινές πόλεις του νοτίου Ισραήλ. Με αυτόν τον τρόπο η ηγεσία της οργάνωσης αποφάσισε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις για την εκκωφαντική σιωπή των αξιωματούχων της, οι οποίοι δεν καταδίκασαν τις εγκάρδιες χειραψίες μεταξύ Ισραηλινών και Εμιρατινών στο Αμπού Ντάμπι.<br /><br />Έτσι, το κλίμα έντασης μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς φαίνεται να διακόπτεται για άλλη μια φορά - και δη χάρη στην παρέμβαση του Κατάρ, κάτι που προβλήθηκε έντονα από τα ισραηλινά κρατικά ΜΜΕ. Με μία ακόμα ‘σωτήρια’ διαμεσολάβηση - σε συνδυασμό πάντα με ακόμα μία γενναία οικονομική βοήθεια προς την διοικητική μηχανή της Χαμάς - το Κατάρ έρχεται να υπενθυμίσει τον δικό του ρόλο στην ισραηλινοπαλαιστινιακή διένεξη.<br /><br /> <img height="400" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5f4e251f2400002c079217f5.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /><i>ANADOLU AGENCY VIA GETTY IMAGESΑνθρωπιστική βοήθεια από την Τουρκία προς την Γάζα - Μάιος 2020 (Photo by Ali Jadallah/Anadolu Agency via Getty Images)</i><br /><br />Είναι σαφές ότι η στιγμή που επέλεξε το Κατάρ να ‘επιλύσει’ το μόνιμο οικονομικό πρόβλημα της Χαμάς δεν είναι τυχαία, προσπαθώντας να ‘σπάσει’ τον διπλωματικό αποκλεισμό που του έχει επιβάλει η Σαουδική Αραβία λόγω της στενής του σχέσης με το Ιράν, και κατ′ επέκταση με την αναθεωρητική Τουρκία.<br /><br />Ωστόσο, το πιο ενδιαφέρον στοιχείο δεν είναι η καθαυτή διαμεσολαβητική δραστηριότητα του Κατάρ μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς (αυτό άλλωστε συμβαίνει εδώ και χρόνια). Τη στιγμή που τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα εξέδωσαν χθες το απόγευμα ανακοίνωση ότι το Κατάρ αποτελεί την μοναδική χώρα του Αραβικού Κόλπου που υποστηρίζει επίσημα και ανοιχτά ακραίες μουσουλμανικές τρομοκρατικές οργανώσεις, ουσιαστικά έσπευσε να εξυπηρετήσει τις ισραηλινές επιδιώξεις κατευνάζοντας το κλίμα στην μεθόριο Ισραήλ-Γάζας.<br /><br />Με βάση τα ανωτέρω, και με δεδομένο ότι πλέον Ισραήλ και Εμιράτα θα ανοίξουν άμεσους διαύλους επικοινωνίας, θα ήταν καλό το Ισραήλ να μειώσει την (έως ενός σημείου) ‘αυτόκλητη’ επιρροή του Κατάρ και της Τουρκίας στη Γάζα, αντικαθιστώντας την με ανάλογη επενδυτική δραστηριότητα των ΗΑΕ. Μία τέτοια εξέλιξη κάθε άλλο παρά θα έβλαπτε τις επιδιώξεις και του ελληνικού περιφερειακού παράγοντα, ο οποίος καλό θα ήταν κάποτε να μην αδιαφορεί για την καταρινή φιλοτουρκική διεισδυτικότητα στην Λωρίδα της Γάζας.<div> <br />Οι υπόλοιποι παίκτες<br /><br />Τέλος, οι δύο εναπομείναντες παίκτες του Κόλπου - η Σαουδική Αραβία και το Ομάν - διατηρούν ιδιαίτερα προσεκτική στάση, προσπαθώντας να διαφυλάξουν τα προσχήματα. Η κυβέρνηση του Ριάντ επέτρεψε την διέλευση του αεροσκάφους του ισραηλινού εθνικού αερομεταφορέα Ελ-Αλ να διασχίσει τον σαουδαραβικό εναέριο χώρο, παρά τις αμφιβολίες της τελευταίας στιγμής. Παράλληλα, το Σουλτανάτο του Ομάν δείχνει να ομφαλοσκοπεί, με την κυβέρνηση να ψάχνει να βρει τους νέους της ρυθμούς λόγω του πρόσφατου ανασχηματισμού - γεγονός που χρησιμοποιεί ως άλλοθι, ακριβώς για να αποφύγει όσο γίνεται περισσότερο τυχόν αμερικανικές απαιτήσεις να μιμηθεί την κίνηση των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.<br /><br />Παρ′ όλα αυτά, το κεντρικό ζήτημα που αναμένεται να παρακινήσει τις υπόλοιπες αραβικές χώρες του Κόλπου να λάβουν καθαρή θέση ως προς το ζήτημα της ομαλοποίησης των σχέσεών τους με το Ισραήλ είναι αφ′ ενός τα ανταλλάγματα που θα λάβουν τα ΗΑΕ - και συγκεκριμένα, εάν τελικά η πολεμική τους αεροπορία θα αναβαθμισθεί σημαντικά και σε ποιον ακριβώς βαθμό - και αφ′ ετέρου ποιο θα είναι το δέλεαρ που θα προτείνουν οι ΗΠΑ στο διστακτικό Μπαχρέιν και στον βασιλικό του οίκο, ο οποίος επί δεκαετίες επιβιώνει μεταξύ σφύρας και άκμονος.<br /><br /> <img height="415" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5f4e266b2400008d019217f8.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /><i>HUFFPOST GRΣτην φωτογραφία: Το δρομολόγιο της πτήσης LY971 της ισραηλινής αεροπορικής εταιρείας Ελ-Αλ, που διέσχισε χθες, 31.8.2020, τον εναέριο χώρο της Σαουδικής Αραβίας, πετώντας ακριβώς από πάνω από την πρωτεύουσα Ριάντ, κατόπιν σχετικής άδειας της σαουδαραβικής υπηρεσίας πολιτικής αεροπορίας.</i><br /><br /><b><i>*Δικηγόρος - Δρ. Διεθνών Σχέσεων Παν/μιου Μακεδονίας και ερευνητής του Ινστιτούτου Μπεν-Γκουριόν στο Ισραήλ</i></b><div> <br />πηγή<br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div> </div> </div> </div> </div> </div>

Η ομαλοποίηση των σχέσεων Ισραήλ - ΗΑΕ αλλάζει τον χάρτη του αραβικού κόσμου. Τι σημαίνει για την Ελλάδα

   Γιατί η επισφράγιση της ομαλοποίησης των σχέσεων Ισραήλ-Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων μας αφορά πολύ . Δρ. Γαβριήλ Χαρίτος*   Η χθεσινή...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα ύποπτα γερμανο-τουρκικά σενάρια περί “καταρρίψεων και βυθίσεων”

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLDyc3FKxORKVd1rGSkCC3Hmh9ZwY4sCuibjeyXb68838IHPA2KZzrs7m7Z7vKMeusCf_zC_37T7G5e3pXHDEs6GMj2CkKez18XFXAfGV8OZbvHToTw63MHSCkSCz89M37Wx93MLPgmo4/s1600/merkel_erdogan.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="393" data-original-width="696" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLDyc3FKxORKVd1rGSkCC3Hmh9ZwY4sCuibjeyXb68838IHPA2KZzrs7m7Z7vKMeusCf_zC_37T7G5e3pXHDEs6GMj2CkKez18XFXAfGV8OZbvHToTw63MHSCkSCz89M37Wx93MLPgmo4/s640/merkel_erdogan.png" width="640" /></a></div> <br /> Οι Γερμανοί αφού μας έγραψαν ότι “η Μέρκελ μ΄ ένα τηλεφώνημα” μας γλίτωσε από τον πόλεμο με την Τουρκία, τώρα επανέρχονται με μία προσπάθεια δημιουργίας φόβου στην ελληνική κοινή γνώμη που περιλαμβάνει σενάρια κατάρριψης μαχητικών αεροσκαφών ή και βύθιση ελληνικού πλοίου από τους Τούρκους.<br /> <br /> Το σχετικό δημοσίευμα δεν το γράφει οποιαδήποτε γερμανική εφημερίδα, αλλά η Die Welt, η οποία έχει πάρει τις πληροφορίες της από ανταποκριτές της στην Τουρκία και πιθανότατα έχει και τη διαβεβαίωση γερμανικών πηγών ότι όλα αυτά ισχύουν. Καλό είναι να διατηρούμε πολύ μεγάλες επιφυλάξεις και για τις τουρκικές και για τις γερμανικές πηγές, οι οποίες έχουν τον ίδιο στόχο: να υποχωρήσει η Ελλάδα στα ελληνοτουρκικά. Η κυρία Μέρκελ μας το είπε καθαρά: “Θα πρέπει να υποστηριχθούν οι ‘Έλληνες «σε όσα έχουν δίκιο».<br /> <br /> Οι πληροφορίες που δημοσιεύει η Die Welt για την βύθιση ή κατάρριψη αεροσκάφους δεν αναφέρουν ότι οι στρατηγοί αρνήθηκαν στον Ερντογάν την βύθιση πλοίου ή την κατάρριψη αεροσκάφους, αντίθετα είπαν ότι αυτό μπορεί να γίνει ακολουθώντας τον ειδικό σχεδιασμό για εμπλοκή σε πόλεμο, σύμφωνα με τον οποίο ακολουθούν την παρακάτω αλληλουχία ενεργειών: <br /> <br /> 1. Στην αρχή γίνονται παρασκηνιακές συνομιλίες<br /> <br /> 2. Ακολουθούν στρατιωτικές ασκήσεις μικρής κλίμακας<br /> <br /> 3. Κατόπιν γίνονται στρατιωτικές ασκήσεις μεγάλης κλίμακας<br /> <br /> 4. Στο πλαίσιο αυτών γίνονται προειδοποιητικές βολές<br /> <br /> 5. Και αμέσως μετά ακολουθεί η επίθεση και πολεμική εμπλοκή με την βύθιση ή κατάρριψη αεροσκάφους.<br /> <br /> Σύμφωνα με την Die Welt η Τουρκία βρίσκεται στο στάδιο 2 και στις αρχές Σεπτεμβρίου εισέρχεται το στάδιο 3 κατόπιν ασκήσεων μεγάλης κλίμακας που ανακοίνωσε βόρεια της Κύπρου.<br /> <br /> <a href="https://www.skaitv.gr/episode/enimerosi/ta-nea-tou-ska-stis-2000/2020-09-01-19/erntogan-buthiste-ploio-i-katarripste-machitiko" rel="noopener noreferrer" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #dd3333; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; outline: 0px; text-decoration-line: none;" target="_blank">Παρακολουθήστε  το βίντεο με την Ειρήνη Αναστασοπούλου</a><span style="background-color: white; font-family: "open sans"; font-size: 16px;"> ,μια από τις πιο σοβαρές δημοσιογραφικές φωνές, ανταποκρίτρια στη Γερμανία. Τα εξηγεί όλα στην ανταπόκριση της για τον ΣΚΑΙ.</span><br /> <div> <span style="font-family: "open sans";"><br /> </span><a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα ύποπτα γερμανο-τουρκικά σενάρια περί “καταρρίψεων και βυθίσεων”

Οι Γερμανοί αφού μας έγραψαν ότι “η Μέρκελ μ΄ ένα τηλεφώνημα” μας γλίτωσε από τον πόλεμο με την Τουρκία, τώρα επανέρχονται με μία προσπάθ...

Διαβάστε την συνέχεια