Τα τρία αγκάθια στις σχέσεις Τουρκίας και Συρίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Τα τρία αγκάθια στις σχέσεις Τουρκίας και Συρίας" border="0" height="360" src="http://a.media.newsbomb.gr/items/cache/f6c3b33ddbd69fcdc3e0b22311191878_XL.jpg" width="600" /></div><br /> <br /> <br /> <div style="color: #cc0000;"><b>Από το 1939 μέχρι και σήμερα, μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα οι δύο χώρες κατάφεραν να διατηρήσουν καλές σχέσεις. Διαβάστε ποια είναι τα τρία σημαντικότερα σημεία που προκαλούν τριβές μεταξύ τους.</b></div><br /> Ο πόλεμος βρίσκεται ante portas; Η κατάσταση στην <b>Συρία</b> εδώ και μήνες έχει ξεφύγει εκτός ελέγχου, ωστόσο η διεθνής κοινότητα δείχνει απρόθυμη να επέμβει με τον τρόπο που το έκανε, ας πούμε, στην Λιβύη. Η κατάρριψη, όμως, του τουρκικού πολεμικού αεροσκάφους την περασμένη εβδομάδα βάζει έναν άλλον παράγοντα στο παιχνίδι. Και μπορεί η <b>κυβέρνηση Ερντογάν</b> να κάνει πολύ προσεκτικές κινήσεις μέχρι στιγμής, αλλά το σίγουρο είναι πως η αφορμή έχει δοθεί. Οποιοδήποτε άλλο θερμό επεισόδιο ίσως και να αποτελέσει την θρυαλλίδα που θα οδηγήσει σε μία σύρραξη. Εξ άλλου η <b>Τουρκία</b> γνωρίζει καλά πως η <b>Συρία</b> αυτήν την στιγμή είναι πιο ευάλωτη και πιο απομονωμένη από ποτέ. Και οι λόγοι που οι δύο χώρες βρίσκονται στα μαχαίρια έχουν μια ιστορία 73 ετών. Ίσως τώρα να έφτασε η ώρα για να λυθούν οι διαφορές τους.<br /> <div style="text-align: justify;"><b>1939: Η προσάρτηση της Αλεξανδρέττας</b></div><div style="text-align: justify;">Ιστορικά η περιοχή της Αλεξανδρέττας και της Αντιόχειας κατοικούνταν κυρίως από αραβικούς πληθυσμούς. Ωστόσο εκεί ζούσαν και αρκετοί Τούρκοι, Αρμένιοι, Έλληνες ορθόδοξοι, Έλληνες καθολικοί, Μαρωνίτες, Κούρδοι και Εβραίοι. Όταν δημιουργήθηκε το τουρκικό κράτος, η περιοχή παρέμεινε κομμάτι της Συρίας, που τελούσε τότε υπό γαλλική κατοχή. Ωστόσο οι Τούρκοι ποτέ δεν επικύρωσαν τα σύνορα σ' εκείνο το σημείο και περίμεναν πότε θα τους δινόταν η ευκαιρία για την προσάρτησή της επαρχίας που ονόμαζαν Χατάι.</div><div style="text-align: justify;">Όταν οι Σύροι κατάφεραν να αποκτήσουν την ανεξαρτησία τους από τους Γάλλους, η συγκεκριμένη περιοχή έγινε αυτόνομη και ο Κεμάλ Αταταούρκ, το 1937, απαίτησε να ενωθεί με την Τουρκία. Ένα χρόνο αργότερα έστειλε τον στρατό του να εκτοπίσει τον αραβικό πληθυσμό, κάτι που άλλαξε την αναλογία των εδρών στην τοπική βουλή. Το 1938 ιδρύθηκε η Δημοκρατία του Χατάι και ένα χρόνο αργότερα η κυβέρνησή της αποφάσισε να ενωθεί με την Τουρκία, αφού πρώτα διενήργησε δημοψήφισμα. Η Συρία ακόμη και σήμερα παρουσιάζει το Χατάι ως δική της επαρχία στους χάρτες. Δεν αναγνώρισε ποτέ την προσάρτηση της περιοχής από την Τουρκία.</div><div style="text-align: justify;"><b>Η υποστήριξη του PKK</b></div><div style="text-align: justify;">To PKK του Αμπντουλάχ Οτσαλάν μάχεται για την ανεξαρτησία των Κούρδων και την δημιουργία ενός Κουρδικού κράτους στα νοτιοανατολικά σύνορα της Τουρκίας με το Ιράκ. Ωστόσο, για τους Τούρκους και όλον τον υπόλοιπο κόσμο παραμένει τυπικά μια τρομοκρατική οργάνωση.</div><div style="text-align: justify;">Η Τουρκία, για πολλές δεκαετίες κατηγορούσε την Συρία ότι υπέθαλπε και υποστήριζε το PKK και τον αρχηγό της. Περίπου, δηλαδή, όπως οι ΗΠΑ θεωρούν ότι το Πακιστάν πρόσφερε στήριξη στην Αλ Κάιντα του Μπιν Λάντεν. Ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν, μάλιστα, δεν κρυβόταν όπως ο Μπιν Λάντεν, αλλά ζούσε κανονικά στην Δαμασκό. Κάποια στιγμή, η Τουρκία κατηγόρησε την Συρία ότι εκπαίδευε κιόλας Κούρδους αυτονομιστές στην χρήση όπλων. Και την απείλησε με εισβολή αν δεν σταματούσε με έμπρακτες αποδείξεις την στήριξή της στο PKK –δηλαδή απελαύνοντας τον Οτσαλάν. Το 1998 η Συρία το έπραξε, με την γνωστή σε εμάς ιστορία να ακολουθεί (ο Οτσαλάν συνελήφθη τελικά στην Κένυα, σε μια φάση που Έλληνες πράκτορες ετοιμάζονταν να τον φέρουν στη χώρα μας) και οι σχέσεις των δύο χωρών βελτιώθηκαν. Ωστόσο, υπήρχαν κι άλλα θέματα που έμεναν άλυτα και που σύντομα ξαναέφεραν εντάσεις...</div><div style="text-align: justify;"><b>Τα φράγματα στον Τίγρη και τον Ευφράτη</b></div><div style="text-align: justify;">Το νερό είναι ένα υπερπολύτιμο αγαθό για την Μέση Ανατολή και η Τουρκία έχει κάνει το παν για να το... στερήσει από τους Νότιους γείτονές της. 22 φράγματα έχουν κατασκευαστεί από το 1992 στον Τίγρη και τον Ευφράτη, παρέχοντας νερό και ηλεκτρισμό στην Ανατολία, αλλά προκαλώντας την γκρίνια των Σύρων.</div><div style="text-align: justify;"><b>Ο εμφύλιος πόλεμος στην Συρία και η εμπλοκή της Τουρκίας</b></div><div style="text-align: justify;">Όπως είναι λογικό, η Τουρκία δεν μένει αδιάφορη στο ζήτημα της επανάστασης στην Συρία και του εμφυλίου πολέμου που ακολούθησε. Κατ' αρχάς, πολλοί Σύροι αναγκάστηκαν να πάρουν τον δρόμο της προσφυγιάς προς το Χατάι ή την Τουρκία. Κατά δεύτερον, εκ των πραγμάτων διεκόπησαν οι εμπορικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών. Ωστόσο, η κυβέρνηση Ερντογάν, που πήρε αρχικά κάποιες πρωτοβουλίες για την κατάπαυση του πυρός, δεν μίλησε ποτέ για εκτοπισμό του Άσαντ, αλλά απλά για μεταρρυθμίσεις –φοβούμενη ότι η επόμενη επανάσταση ίσως να έλθει στα δικά της εδάφη. Μετά την κατάρριψη του πολεμικού της αεροσκάφους, όμως, από τους Σύρους, ο κόσμος έχει αρχίσει να αναρωτιέται αν η πολιτική της θα παραμείνει τόσο διαλλακτική...</div><span style="color: #9fc5e8;"> </span><span style="font-size: small;">Από τον<b> Παναγιώτη Χριστόπουλο</b></span><br /> <a href="http://www.newsbomb.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Τα τρία αγκάθια στις σχέσεις Τουρκίας και Συρίας

Από το 1939 μέχρι και σήμερα, μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα οι δύο χώρες κατάφεραν να διατηρήσουν καλές σχέσεις. Διαβάστε ποια είνα...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία θέλει νέα σύνορα. Εμείς ;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://a.media.newsbomb.gr/items/cache/a2d841e6ca4f4ead9e9e6ad5e6e57f93_XL.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://a.media.newsbomb.gr/items/cache/a2d841e6ca4f4ead9e9e6ad5e6e57f93_XL.jpg" width="600" /></a></div><br /> <br /> Τα τελευταία χρόνια ειδικά από το 2008 και μετά στην Ελλάδα έχουμε μια και μοναδική συζήτηση. Αφορά τα οικονομικά. Είτε αυτά συσχετίζονται με το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα , είτε με τις ιδιωτικοποιήσεις, τη διαπλοκή και τις ξένες επενδύσεις, είτε με το ΑΕΠ, το εισόδημα των μισθωτών και των αυτοαπασχολούμενων , την φορολογία , τις εργασιακές σχέσεις.<br /> <br /> Μέσα στο χάος μιας τέτοιας συζήτησης , που έγινε μοναδική μετά τα Μνημόνια, την τρόικα και τα έκτακτα δημοσιονομικά μέτρα που δεν τελειώνουν στην αναγγελία τους , δεν πετυχαίνουν στην εφαρμογή τους και δεν υλοποιούνται με στρατηγικό βάθος προς όφελος της χώρας, έχουμε χάσει παντελώς τον αυτοπροσδιορισμό της προοπτικής μας.<br /> <br /> Αποδεχθήκαμε σαν Έλληνες , κάτι που η πολιτική ηγεσία μας, παρουσίασε ως τετελεσμένο και μέσα από μια επίμονη προπαγάνδα, ως κάτι απολύτως θετικό . Ανήκουμε λέει στην Ευρώπη, η οποία μάλιστα μας καλύπτει σε όλα τα επίπεδα , ακόμη και σε αυτό της εσωτερικής ασφάλειας και της εθνικής άμυνας. Μάλιστα δεν υπάρχει πλέον να έχουμε ούτε εξωτερική πολιτική , απλά να λύσουμε τα παραδοσιακά προβλήματα με την Τουρκία , με δείπνα και προσκλήσεις στον Ερντογάν , ζειμπέκικα , ενεργοποίηση της Ελληνοτουρκικής φιλίας , με μεταφορές κεφαλαίων , διείσδυση των γειτόνων στη χώρα μας, ευρωπαϊκές συζητήσεις , για το κοινό μέλλον, σίριαλ τούρκικα στην ελληνική τηλεόραση.<br /> <br /> <b>Όλα αυτά είναι ένα ψέμα , αλλά για τους απεθνικοποιημένους , χωρίς κοινωνική ταυτότητα και συνοχή πλέον Έλληνες, το σύνολο από ψέματα «έφτιαξαν « την κυρίαρχη πραγματικότητα τους. Κανείς δεν θέλει να μάθει αλήθειες, γιατί αυτές συνήθως ξεβολεύουν και δημιουργούν αμηχανίες.</b><br /> <br /> Κι όμως η Ευρώπη δεν μας καλύπτει σε τίποτα . Οϋτε απέναντι στην λαθρομετανάστευση , ούτε απέναντι στην Τουρκία , όταν θέλει να κάνει «ζοριλίκια» τύπου Ιμίων , ούτε όμως σε θέματα οικονομίας, αφού το ευρωπαϊκό πεδίο είναι ανταγωνιστικό σε βάρος του Νότου, εθνικιστικό σε επίπεδο παραδοσιακών Μεγάλων Δυνάμεων , νεοαποικιοκρατικό στη φιλοσοφία του, ως προς την κατανομή της σχέσης κόστους/οφέλους μεταξύ των ισχυρών και των λιγότερο ισχυρών.<br /> <br /> Σήμερα η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει. Δεν είχε χρεοκοπήσει πριν τα Μνημόνια , αλλά στη βάση των Μνημονίων. Η Ευρώπη δεν εγγυάται τίποτα και σε κανένα επίπεδο. Η Τουρκία , έχοντας τα τελευταία αρκετά χρόνια ξεπεράσει τα οικονομικά της προβλήματα , έχει αναπτύξει νέο-αυτοκρατορικά στρατηγικά σχέδια. ‘Έχει εξοπλισθεί, έχει συγκροτηθεί ιδεολογικοπολιτικά, έχει φιλοδοξίες νέο-οθωμανισμού. Η απάντηση των Τούρκων στα σχέδια της παγκοσμιοποίησης για το τέλος των Εθνών ήταν και είναι : Δεν πειράζει εμείς δεν είμαστε το εθνικό κράτος των νεότουρκων , αλλά η Ανατολική Αυτοκρατορία των Οθωμανών. Στη λογική αυτή μάλιστα απέκτησαν και «στρατηγικό βάθος». Όπως είναι φυσικό τώρα πλέον επιζητούν και νέα , ευρύτερα , σύνορα που θα τους εξασφαλίσουν την συνοχή και την ισχύ τους, στις νέες συνθήκες στην Εγγύς Ανατολή, τη Μεσόγειο και την Ευρώπη.<br /> <br /> Κυρίαρχοι άξονες της διεθνούς πολιτικής και της αυτοκρατορικής προσέγγισης των Τούρκων είναι τρεις, :<br /> <br /> <b>Πρώτον </b>να μην υπάρξει Κουρδιστάν στην πλάτη τους. Για τον λόγο αυτό προσπαθούν να δημιουργήσουν ζώνες ασφαλείας εντός του Ιράκ καταρχήν και εντός της Συρίας τώρα , που τους δίδεται η ευκαιρία. Θέλουν εδάφη από χώρες που κατέληξαν σύμφωνα με την τελευταία , αοριστολογική προσέγγιση του Ερντογάν , «κράτη- παρίες».<br /> <br /> <b>Δεύτερον</b> θέλουν να εμπεδώσουν την σχέση τους με το Ιραν, όχι μόνον για ενεργειακούς και γεωπολιτικούς λόγους, αλλά για να δημιουργήσουν μια πολύ σημαντική εσωτερική ενότητα στο Ισλάμ ανάμεσα στους Σουνήτες (Τουρκία ) και τους Σιίτες (Ιραν). Αυτή θα είναι η βάση ενός νέου (μη αραβικού) Χαλιφάτου, που θα αναδείξει την ευρύτητα και την δυνατότητα διεθνούς σταθεροποίησης , που μπορεί να πετύχει μια ανασυγκρότηση της αυτοκρατορίας των Οθωμανών. Από εκεί και πέρα η Τουρκία πρσβλέπει σε μια παραδοσιακή συμμαχία που έχει με την Αίγυπτο και με τον τρόπο αυτό κλείνει το «τρίγωνο», που συνδέει την Εγγύς Ανατολή με την Αφρική από την στεριά και διχοτομεί , ελέγχοντας την Ανατολική Μεσόγειο από την Δυτική τους πόρους του βυθού, μέσω των ΑΟΖ , Τουρκίας- Αιγύπτου , που συνδέονται έξω από το Καστελόριζο , στη θάλασσα.<br /> <br /> <b>Τρίτον </b>στο «μέτωπο» της Μεσογείου η Τουρκία με συνεκμετάλλευση όχι μόνον του Αιγαίου , αλλά την οικονομική πλήρη διείσδυση στον ελληνικό (ευρωπαϊκό) χώρο , σε συννενόηση με την Γερμανία που ελέγχει το ελληνικό κέντρο αποφάσεων , θέλει να ανακτήσει την κυριαρχία στο ευρωπαϊκό της κομμάτι περνώντας από την Ανατολική Θράκη στην οικονομική , επενδυτική και πληθυσμιακή ανακατάληψη της Δυτικής Θράκης, για να φθάσει μέσω Μακεδονίας στην Θεσσαλονίκη. Στο επίπεδο αυτό που συμπεριλαμβάνει τα νότια λιμάνια των Βαλκανίων και με δεδομένη την διασπορά μουσουλμανικών πληθυσμών από τα Βαλκάνια μέχρι τον Καύκασο, η Τουρκία δεν επιζητά νέα σύνορα, αλλά την απάλειψη των υπαρχόντων συνόρων, ούτως ώστε να μπορεί να λειτουργεί και να κυριαρχεί , στην πλευρά αυτή σε συννενόηση με τους Γερμανούς., σε περιοχές χωρίς εθνικά σύνορα και στρατούς. Τα καραβάνια των λαθρομεταναστών που στην πλειοψηφία τους είναι μουσουλμάνοι και ασιάτες, υποστηρίζουν με την έννοια αυτή, την ανακατανομή των πληθυσμών, στην αντίθετη κατεύθυνση από την ανταλλαγή των πληθυσμών για εθνική καθαρότητα, όταν συγκροτούνταν τα ανεξάρτητα –εθνικά κράτη.<br /> <br /> <b>Η Κύπρος είναι επίσης ένα κομμάτι της Μεσογείου που ενδιαφέρει την Τουρκία και υπολογίζει ότι στη βάση της κατοχής του βόρειου τμήματος της νήσου , που έχει πετύχει από τη δεκαετία του 1970, κανείς δεν θα την εμποδίσει στον γεωπολιτικό και γεωοικονομικό έλεγχο.</b><br /> <br /> Το αυτοκρατορικό αυτό σχέδιο η Τουρκία το «πουλά» στους Αμερικανούς, που αναζητούν μια νέα ισορροπία στην πάντα θερμή περιοχή της Μεσογείου και μια σταθεροποίηση , εντός του Ισλάμ, στην Εγγύς Ανατολή και την Αφρική, προκειμένου να εξυπηρετήσουν το στρατηγικό δόγμα για στροφή από τον Ατλαντικό και την Ευρώπη στον Ειρηνικό και την Ασία. Το «πουλά» στους Ευρωπαίους και ειδικά στους συμμάχους της Τουρκίας τους Γερμανούς, το «πουλά» στους Ρώσους με τους οποίους επιδιώκει τον ανατολικό και νότιο «άξονα», που θα συμπληρώσει τον βόρειο ευρωπαϊκό, που θέλει να πετύχει η Γερμανία με τη Ρωσία προκειμένου , να κυριαρχήσει ως ηγεμονική δύναμη στον κόσμο και όχι πλέον μόνον στην Ευρώπη, που μέσα από την Ένωση την ελέγχει.<br /> <br /> <b>Τι κάνει η Ελλάδα απέναντι σε όλα αυτά; Τίποτα</b>. Απλά η Ελλάδα δεν υπάρχει. <b>Παραδόθηκε από το πολιτικό, οικονομικό και τραπεζικό της σύστημα στην υπό διαμόρφωση Ευρωπαϊκή Ένωση, πολλά χρόνια τώρα και πριν αυτή προκύψει.</b> Η Ελλάδα με όρους Ευρώπης και ανεπτυγμένου κόσμου , είναι επίσης ένα κράτος –παρίας, όπως τοποθετεί τα πράγματα ο Ερντογάν. Αλλά σε κάθε περίπτωση αποτελεί ήδη απεθνικοποιημένο, αποχαρακτηρισμένο κοινωνικά και μορφωτικά, έδαφος , στα περιφερειακά σύνορα της Ένωσης , εκεί που οι ζώνες της Ευρώπης και της Τουρκίας συναντιούνται και τελικά συνυπάρχουν (;). Η Ελλάδα είχε τελειώσει πριν το Ερζερούμ , για το καθεστωτικό σύστημα διακυβέρνησης της, αλλά στο Ερζερούμ , πιστοποιήθηκε , <b>με ελληνική εθελούσια πρωτοβουλία από τον τότε πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, αυτό το νέο στάτους της χώρας.</b><br /> <br /> Αλλάζουν όλα αυτά; <b>Ευτυχώς οι διεθνείς και οι ευρωπαϊκές εξελίξεις μας δίνουν περιθώρια</b>. Ο εσωτερικός οικονομικός πόλεμος στη Δύση, η υπερφίαλη αλαζονεία της Τουρκίας, που θέλει και ολόκληρο τον μουσουλμανικό Καύκασο υπό την απόλυτη επιρροή της και η νεότευκτη συμμαχία μας με το Ισραήλ, μας δίνουν χρονικά και διπλωματικά περιθώρια και ελάχιστο χρόνο να ανατρέψουμε τα δεδομένα και να πάρουμε πίσω την εθνική μας ταυτότητα , ορίζοντας απολύτως διαφορετικά την διεθνοπολιτική μας θέση και σχέση, αρχικά με την Γερμανική Ευρώπη , άρα και την τουρκική επικυριαρχία.<br /> <b>Γράφει ο Μενέλαος Τασιόπουλος</b><br /> <br /> <br /> <a href="http://www.newsbomb.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Η Τουρκία θέλει νέα σύνορα. Εμείς ;

Τα τελευταία χρόνια ειδικά από το 2008 και μετά στην Ελλάδα έχουμε μια και μοναδική συζήτηση. Αφορά τα οικονομικά. Είτε αυτά συσχετίζοντα...

Διαβάστε την συνέχεια

Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών : Η εκκαθάριση Εθνικοσοσιαλιστών από τον Χίτλερ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4OF8J15fOCQ-eDiY3DlDZizsRv-wE2qc3dSfGoR9QmW5yqQOlX5T3YUS6B4YMt43542ymlStDDzwSu32WfxiUi4ShKuE5fvM9DDg-LwY5fsPw1jZXeDgsrAIsRJU9grQE_lIRBxYmJ7o/s1600/15832-015364_0906301431_3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4OF8J15fOCQ-eDiY3DlDZizsRv-wE2qc3dSfGoR9QmW5yqQOlX5T3YUS6B4YMt43542ymlStDDzwSu32WfxiUi4ShKuE5fvM9DDg-LwY5fsPw1jZXeDgsrAIsRJU9grQE_lIRBxYmJ7o/s640/15832-015364_0906301431_3.jpg" width="600" /></a></div><br /> Σαν σήμερα το 1934 ξεκίνησε στη <b>Γερμανία</b> το αιματηρό τριήμερο που <b>έμεινε</b> γνωστό στην <b>Ιστορία</b> ως η <b>Νύχτα</b> των Μεγάλων Μαχαιριών και το οποίο άνοιξε το <b>δρόμο</b> του Αδόλφου Χίτλερ προς την απόλυτη εξουσία τόσο εντός όσο και εκτός του κόμματός του.<br /> <br /> Στις 30 Ιουνίου του 1934 ο ηγέτης του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος της Γερμανίας, Αδόλφος Χίτλερ, διέταξε τις δολοφονίες εκατοντάδων μελών του ίδιου του κόμματος του, ισχυριζόμενος ότι επρόκειτο να λάβουν μέρος σε πραξικόπημα εναντίον του.<br /> <br /> Το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα της Γερμανίας, διέθετε στις αρχές της δεκαετίας του 1930 δυο ένοπλα σώματα, τα οποία δρούσαν ως παραστρατιωτικές οργανώσεις: τα SA (SturmΑbteilung, τμήμα εφόδου) και τα SS (SchutzStaffel, τάγμα προστασίας), αποτελούνταν κυρίως από την ελίτ των κομματικών μελών και ελέγχονταν πλήρως από την ηγεσία. Τα SA εκείνη την εποχή αριθμούσαν περί τα τέσσερα εκατομμύρια μέλη και συνέβαλαν τα μέγιστα στην άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία επιβαλλόμενα στους δρόμους της ταραγμένης Γερμανίας επί των σοσιαλδημοκρατών, κομουνιστών, συνδικαλιστών κ.ά., ενώ συνέτριβαν τους πολιτικούς αντιπάλους του Χίτλερ. Αρχηγός του σώματος των SA ήταν ένας μπαρουτοκαπνισμένος επιθετικός και ιδιαίτερα φιλόδοξος άνθρωπος, ο παλιός φίλος του Χίτλερ, Ερνστ Ρεμ.<br /> <br /> Με τη συμμετοχή του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος στην κυβέρνηση δεξιού συνασπισμού το 1933, τα SA έγιναν πρακτικά ανεξέλεγκτα, ιδιαίτερα λόγω των χρόνιων υποσχέσεων του Χίτλερ για αποκατάσταση της στρατιωτικής αίγλης του παρελθόντος και ακύρωση της Συνθήκης των Βερσαλλιών που περιόριζε το γερμανικό στρατό στους 100.000 άντρες. Τα SA επιθυμούσαν να αντικαταστήσουν τον παραδοσιακό στρατό της Γερμανίας, κάτι που γνώριζαν οι ηγέτες των ενόπλων δυνάμεων και οι συντηρητικοί πολιτικοί και οικονομικοί υποστηρικτές τους.<br /> <br /> Τα SA σύντομα μετατράπηκαν σε πρόβλημα για τον Αδόλφο Χίτλερ, που απειλούσε την ίδια την πολιτική του επιβίωση αλλά και το μέλλον του κινήματος των Ναζί. Ο Χίτλερ τώρα χρειαζόταν τη στήριξη των στρατηγών του παραδοσιακού στρατού και των επικεφαλής της βιομηχανίας για την αναδόμηση της Γερμανίας, μετά το κραχ. Κατά τη διάρκεια ενός συμβουλίου, στα τέλη Φεβρουαρίου του 1934, ο Χίτλερ ενημέρωσε τον Ρεμ ότι τα SA δεν επρόκειτο να γίνουν στρατιωτική δύναμη, αλλά θα περιοριζόταν σε συγκεκριμένες πολιτικές δράσεις. Ενώπιον του Χίτλερ ο Ρεμ συναίνεσε και υπέγραψε μάλιστα και συμφωνία με τον υπουργό Άμυνας, στρατηγό Βέρνερ φον Μπλόμπεργκ. Σύντομα όμως, ο Ρεμ άφησε να καταστεί σαφές ότι δεν σκόπευε να τηρήσει τη συμφωνία ενώ δυο μήνες αργότερα δεν δίστασε να δηλώσει ότι Τα SA είναι η Εθνική Σοσιαλιστική Επανάσταση! προς φρίκη των βιομηχάνων και συντηρητικών.<br /> <br /> Στις αρχές Ιουνίου ο Ρεμ είχε μια πεντάωρη συνάντηση με τον Αδόλφο Χίτλερ. Λίγες μέρες αργότερα ανακοίνωσε ότι θα έπαιρνε άδεια ασθενείας ενώ έθεσε το σώμα των SA σε άδεια για ολόκληρο το μήνα Ιούλιο. Επιπλέον, συγκάλεσε συνέδριο των ηγετών των SA για τις 30 του μήνα σε ένα θέρετρο κοντά στο Μόναχο, όπου ο Χίτλερ υποσχέθηκε να παρευρεθεί για να ξεκαθαριστεί το ζήτημα.<br /> <br /> Στο μεταξύ ο Χίτλερ ενημερώθηκε από τον Πρόεδρο της χώρας και τον υπουργό Άμυνας ότι το ζήτημα των SA έπρεπε να λυθεί άμεσα, αλλιώς θα κηρυσσόταν στρατιωτικός νόμος και την εξουσία της χώρας θα αναλάμβανε ο στρατός, θέτοντας τέρμα στην πορεία του κόμματος των Ναζί. Την ίδια ώρα οι ηγέτες των SS διέσπειραν φήμες ότι τα SA σχεδίαζαν να καταλάβουν βίαια την εξουσία της χώρας. Ο αρχηγός των SS, Χίμλερ, πέτυχε κρυφή συμφωνία με τους στρατηγούς των ενόπλων δυνάμεων, ώστε να παράσχουν αυτοί τα όπλα αλλά να απέχουν από τη δράση, αφήνοντας τα SS να τακτοποιήσουν το θέμα των SA. Φτάνοντας στο Μόναχο την αυγή του Σαββάτου, 30 Ιουνίου, ο Χίτλερ διέταξε αρχικά να συλληφθούν όσα μέλη των SA βρισκόταν εντός του κτιρίου των Ναζί.<br /> <br /> Στη συνέχεια κατευθύνθηκε να συναντήσει τον Ρεμ και τους άλλους ηγέτες των SA. Όλοι συνελήφθησαν από τα SS και μεταφέρθηκαν σε μια φυλακή εκτός Μονάχου όπου αργότερα εκτελέστηκαν από τα SS. Αυτή ήταν η αρχή του αιματηρού διωγμού, ο οποίος υλοποιήθηκε με μαζικές συλλήψεις και δεκάδες εκτελέσεις στελεχών των SA από τα SS. Ο Χίτλερ εκμεταλλεύτηκε την αναταραχή προκειμένου να εξοντώσει και πολιτικούς αντιπάλους του που δεν είχαν σχέση με τα SA, όπως ο Γκρέγκορ Στράσερ, ο στρατηγός Φέρντιναντ φον Μπρέντοβ, ο πρώην καγκελάριος Κουρτ φον Σλάιχερ και ο πρώην πρωθυπουργός της Βαυαρίας, Γκούσταβ Ρίτερ φον Καρ.<br /> <br /> Ο συνολικός αριθμός των θυμάτων δεν δημοσιεύθηκε. Ο νέος αρχηγός των SA, Βίκτορ Λούτσε, δήλωσε αργότερα ότι εκτελέσθηκαν 81 άτομα. Σήμερα, όμως, γίνονται εκτιμήσεις για 200 έως 1.000 θύματα, κυρίως από τους άντρες των SS, με βοήθεια από τη μυστική αστυνομία (Γκεστάπο) και τον Στρατό. Ο Χίτλερ παρουσιάστηκε στα μέσα ενημέρωσης ως θύμα συνωμοσίας που εξύφανε ο Ρεμ ενώ η Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών νομιμοποιήθηκε ως αυτοάμυνα του κράτους. To Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα εδραίωσε πλέον την απόλυτη κυριαρχία του σε όλους τους τομείς της κοινωνίας και οικονομίας της χώρας, ενώ τα SS έγιναν μια επίφοβη δύναμη στη ναζιστική Γερμανία.<br /> <br /> <a href="http://www.axortagos.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών : Η εκκαθάριση Εθνικοσοσιαλιστών από τον Χίτλερ

Σαν σήμερα το 1934 ξεκίνησε στη Γερμανία το αιματηρό τριήμερο που έμεινε γνωστό στην Ιστορία ως η Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών και το οπ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ(Η.Π.Α.Μ.) ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihyxNhSRDZNIGLkau0-ZcRVZ_99oRRGfoUEf-0J_hZCHVvAo_1pczvg4jEvXk2e0Yf98daElO5Kq1AY7aQgeJWOoSLJ72yQ8H218Bsbk43wC64tv6Gi6SFbapDyhwnuUSDsacME_5o5_7E/s1600-h/vladstudio_typographic_world_map_1024x600.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="374" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihyxNhSRDZNIGLkau0-ZcRVZ_99oRRGfoUEf-0J_hZCHVvAo_1pczvg4jEvXk2e0Yf98daElO5Kq1AY7aQgeJWOoSLJ72yQ8H218Bsbk43wC64tv6Gi6SFbapDyhwnuUSDsacME_5o5_7E/s640/vladstudio_typographic_world_map_1024x600.jpg" width="640" /></a></div><br /> <br /> <div style="color: #cc0000;"><b>ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΙΣΣΙΝΓΚΕΡ ΚΑΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ. </b></div><div style="color: #666666;"><b>ΔΥΣΟΙΩΝΕΣ ΟΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ…</b></div><br /> Το περίφημο «Σχέδιο Κίσσινγκερ» ή «Σχέδιο για τη Δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών της Ανατολικής Μεσογείου (Η.Π.Α.Μ)», πρωτοδιατυπώθηκε από τον γνωστό Αμερικανοεβραίο Υπουργό Εξωτερικών πριν τριάντα περίπου χρόνια.<br /> <br /> Γνωστός θαμμώνας των λεσχών της διεθνούς παρασκηνιακής πολιτικής, ο Κίσσινγκερ λέγεται ότι διατύπωσε ένα σχέδιο που ήδη από το 1950 είχε περάσει από την επεξεργασία της γνωστής ομάδας Μπίλντεμπεργκ. Η ομάδα αυτή, που για πολλούς μελετητές αποτελεί ένα είδος «παγκόσμιας υπερκυβέρνησης», θεωρείται ο βασικός φορέας πραγματοποίησης του εν λόγω σχεδίου.<br /> <br /> Η έγκριση της ΕΣΣΔ και μετέπειτα της Ρωσίας, ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για την εφαρμογή του.<br /> <br /> Η ενεργός συμμετοχή της εξάλλου αποτελούσε βασικό πρόκριμα για την έναρξή του. Έτσι σήμερα η Ρωσική Ομοσπονδία θεωρείται ότι λαμβάνει άμεσα μέρος σε αυτό. Περισσότερο ακόμη δε δια της συμφωνίας συνεργασίας και μερικής συμμετοχής της στις αποφάσεις του ΝΑΤΟ που υπογράφηκε πρόσφατα.<br /> <br /> Περιληπτικά το επονομαζόμενο σχέδιο Κίσσινγκερ προβλέπει τη λύση των προβλημάτων της Μέσης Ανατολής, της Ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων, με τη δημιουργία μίας συνομοσπονδίας κρατών, των επονομαζομένων «Ηνωμένων Πολιτειών της Ανατολικής Μεσογείου».<br /> <br /> Οι ΗΠΑ και η Ρωσική Ομοσπονδία, επιδιώκοντας την προστασία των ζωτικών συμφερόντων τους στην περιοχή....<br /> (πετρέλαια, φυσικό αέριο, Στενά Βοσπόρου και Σουέζ, ελεύθερη πρόσβαση στον Ινδικό Ωκεανό, αντιμετώπιση Ισλαμισμού και εθνικισμών, αντιμετώπιση επικίνδυνων κρατών τύπου Ιράκ, ενδυνάμωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κοινωνικές επαναστάσεις, αποσταθεροποίηση της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, εξασφάλιση άλλων πλουτοπαραγωγικών πηγών, διασφάλιση του εμπορίου τους), προσπαθούν να πετύχουν τη δημιουργία αυτής της συνομοσπονδίας. Με την ενοποίησή τους, τα κράτη θα εκχωρήσουν την εξουσία τους σε ζωτικούς τομείς (άμυνα, ασφάλεια, οικονομία, εξωτερική πολιτική) σε κεντρικά όργανα, εύκολα ελεγχόμενα από τις θεωρούμενες μεγάλες δυνάμεις (ΗΠΑ, Ρωσική Ομοσπονδία).<br /> <br /> Συγχρόνως ένα κομμάτι της Ευρωπαϊκής Ενώσεως που είναι ήδη ενταγμένο σε αυτή ή θεωρείται πεδίο μελλοντικής διεύρυνσης (Βαλκάνια), θα αποκοπεί ή θα αποτελέσει τμήμα μίας «χαλαρά συνδεόμενης» με αυτή πτέρυγας που θα εκτείνεται προς ανατολάς. Και στις δύο περιπτώσεις η Ευρωπαϊκή Ένωση θα δεχθεί πλήγμα, είτε με έναν ακρωτηριασμό του νοτίου τμήματός της, είτε διότι θα υποχρεωθεί σε χαλαρή ενσωμάτωση και των προβληματικών κρατών της Μέσης Ανατολής.<br /> <br /> Για να πραγματοποιηθούν όμως τα παραπάνω, απαιτείται κατ΄αρχάς η αποδυνάμωση και διάσπαση των κρατών της ευρύτερης περιοχής.<br /> Η διάσπαση θα οδηγήσει γρήγορα στην ανάγκη σύμπτυξης ευρύτερης πολιτικής και θεσμικής συνεργασίας που θα εξελιχθεί σε συγκρότηση συνομοσπονδίας. Η επιμέρους εξασθένιση των «κρατιδίων», θα τα υπάγει άμεσα στον έλεγχο των υπερδυνάμεων και θα οδηγήσει στη δημιουργία μίας «υπεραγοράς», από την Αδριατική ως την Κασπία και από τον Δούναβη, μέχρι την Ερυθρά Θάλασσα.<br /> <br /> Πρέπει να επισημανθεί στο σημείο αυτό, ότι η τελική διαμόρφωση της περιοχής που θα προκύψει από την προώθηση του σχεδίου, δεν είναι γνωστή επακριβώς ούτε στους ίδιους τους αρχιτέκτονές του. Πολλοί παράγοντες, όπως οι αντιδράσεις των λαών, οι καθυστερήσεις και οι εσωτερικοί «διακανονισμοί», το επηρρεάζουν άμεσα.<br /> <br /> Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες το σχέδιο άρχισε να εφαρμόζεται το 1989. Τότε προέβλεπε αρχικά τον διακανονισμό του προβλήματος Ισραήλ-Παλαιστινίων. Το Ισραήλ έπρεπε και αυτό να «διασπασθεί». Ο στόχος παραλίγο να πραγματοποιηθεί πρόσφατα. Απρόβλεπτοι όμως παράγοντες, όπως η δολοφονία του Γιτζάκ Ράμπιν, οι αντιδράσεις της δεξιάς πτέρυγας του κόμματος Λικούντ και οι αντιθέσεις για την τύχη της Ιερουσαλήμ το φρέναραν. Σήμερα η χαλαρή αντίδραση των μεγάλων δυνάμεων στη βάρβαρη βία των δύο πλευρών πιστεύεται ότι θα οδηγήσει σύντομα στο ποθητό αποτέλεσμα. Είναι λογικό και ευκταίο οι δύο λαοί θα κουραστούν και θα επέλθει μεταξύ τους συμφωνία, έστω και αν αυτή είναι μέρος ενός αμφιλεγόμενου σχεδίου.<br /> <br /> Η δεύτερη φάση, σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες, προέβλεπε διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας. Ο στόχος ήδη επετεύχθει. Δεν χρειάζεται να σημειωθεί κάτι άλλο επ΄αυτού, πέραν του ότι η τελευταία συμφωνία Σερβίας-Μαυροβουνίου εξάλειψε ακόμη και την ονομασία Γιουγκοσλαβία.<br /> <br /> Η Τρίτη φάση θεωρείται ότι προωθεί την ομοσπονδοποίηση της Κύπρου (αφού πρώτα έχει διασπασθεί σε δύο «κρατίδια»). Και η συγκεκριμένη φάση πραγματοποιείται αυτή τη στιγμή.<br /> <br /> Εδώ όμως αρχίζουν τα πράγματα να γίνονται περισσότερο ενδιαφέροντα : <br /> Σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις το σχέδιο, στην αρχική του μορφή προέβλεπε ακόμη:<br /> <br /> <br /> <div style="background-color: #f3f3f3;"><b>Αυτονόμηση Κρήτης, Δωδεκανήσων, νήσων του Ανατολικού Αιγαίου και Δυτικής Μικράς Ασίας. </b></div><div style="background-color: #f3f3f3;"><b><br /> </b></div><div style="background-color: #f3f3f3;"><b>Αυτονόμηση της Ανατολικής, της Δυτικής Θράκης και της Νοτίου Βουλγαρίας. </b></div><div style="background-color: #f3f3f3;"><b><br /> </b></div><div style="background-color: #f3f3f3;"><b>Αυτονόμηση του Κουρδιστάν και ίσως του Πόντου Διάσπαση του Ιράκ (που έχει ήδη πραγματοποιηθεί).</b></div><div style="background-color: #f3f3f3;"><b><br /> </b></div><div style="background-color: #f3f3f3;"><b>Ειρήνευση στην περιοχή του Λιβάνου και του Γκολάν (που έχει ήδη πραγματοποιηθεί). </b></div><div style="background-color: #f3f3f3;"><b><br /> </b></div><div style="background-color: #f3f3f3;"><b>Αποσταθεροποίηση της Συρίας μακροπρόθεσμα.(σχόλιο Κλασσικοπερίπτωσης:Όταν γράφονταν αυτά το 2009, που να φανταζόμαστε ότι η Συρία του 2012 θα είχε καταντήσει -ελέω Αμερικής - χίλια κομμάτια και οιωνεί πυροκροτητής μιας παγκόσμιας σύρραξης)</b></div><br /> <br /> Ήδη από το 1989, είχε αποκαλυφθεί, ότι η άμβλυνση των ελληνοτουρκικών διαφορών θα έχει ως μακροπρόθεσμους στόχους :<br /> <br /> <div style="background-color: #f3f3f3;">Την αποστρατιωτικοποίηση των νήσων του Αιγαίου.</div><div style="background-color: #f3f3f3;"><br /> </div><div style="background-color: #f3f3f3;">Την αποστρατιωτικοποίηση Ίμβρου και Τενέδου.</div><div style="background-color: #f3f3f3;"><br /> </div><div style="background-color: #f3f3f3;">Την αποστρατιωτικοποίηση των Τουρκικών ακτών της Μικράς Ασίας, μέχρι εκεί, που όπως λένε, δεν φτάνει πιο πέρα.</div><br /> Την ίδρυση ελληνοτουρκικών επιχειρήσεων (τουριστικών, πετρελαϊκών, εμπορικών, βιομηχανικών) και την ίδρυση ζώνης ελεύθερου εμπορίου στο Αιγαίο και στις Μικρασιατικές ακτές μεταξύ των δύο κρατών, στα πλαίσια μίας μικτής ζώνης κυριαρχίας, που θα εξελιχθεί σε αυτόνομο «κρατίδιο-μαξιλάρι» των τοπικών διενέξεων, διεθνούς επιρροής και ελεγχόμενο από τον ΟΗΕ.<br /> <br /> Τα προαναφερθέντα βεβαίως προϋποθέτουν τη δημιουργία του ήδη καλλιεργηθέντος κλίματος φιλίας μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων. Ως αφετηρία υπήρξαν οι περίφημοι σεισμοί. Σήμερα μιλάμε για διάλογο εφ΄όλης της ύλης, υπό την επιρροή που ενεργούν τα ΜΜΕ και στους δύο λαούς.<br /> <br /> Θεωρώ δεδομένο ότι τα παρασκήνια της Διεθνούς πολιτικής πλάθουν στόχους και σχεδιασμούς προοπτικής τουλάχιστον πενήντα ετών. <br /> <br /> <br /> Οι «ΗΠΑΜ», όπως προανέφερα, θα αποτελέσουν μάλλον την αυτόνομη πτέρυγα μίας αδύναμης Ευρωπαϊκής Ένωσης με επέκταση προς ανατολάς.<br /> Το μέλλον διαγράφεται δυσοίωνο για τους υποστηρικτές της έννοιας κράτος-έθνος, τους πατριώτες και τους ηγέτες κοινωνικών κινημάτων, αν όλοι οι προαναφερθέντες σχεδιασμοί είναι αληθινοί.<br /> Οι μεγάλες δυνάμεις που δεν ήθελαν, ούτε θέλουν να εξαπολύσουν αυτοκαταστροφικούς πολέμους η μια εναντίον της άλλης, επέλεξαν την οδό του τεμαχισμού των κρατών μέσω πολέμων ήπιας έντασης και ανάγκης για ειρήνη και καλή ζωή.<br /> «Διαίρει και βασίλευε», είναι ο βασικός άξονας της πολιτικής τους. Ο άλλος είναι η τακτική PANDORA’S BOX. Το περιτύλιγμα όμορφο :<br /> Ειρήνη, ευημερία της μεσαίας τάξης, καλοπέραση, ανατροπή απηρχαιωμένων θεσμών, δημοκρατία, νέα προοδευτική ηθική. Θα ήταν ευχής έργο και το περιεχόμενο να είχε ίδια χροιά. Αντ΄αυτού όμως μάλλον θα υπάρξει πολιτιστική ισοπέδωση, εξαθλίωση των φτωχών ανθρώπων, άκρατος φιλελευθερισμός, αποικιοκρατική εκμετάλλευση, στέρηση της ελευθερίας, απώλεια της εθνικής μας ταυτότητας, εξάρτηση, ψευδής αυτονομία.<br /> Μοναδική ελπίδα είναι η αντίσταση των κρατών (που μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές τροποποιήσεις τους σχεδιαστές) και η καθυστέρηση εφαρμογής του σχεδίου, εξαιτίας εσωτερικών ανταγωνισμών στους ηγετικούς κύκλους των ΗΠΑ και της Ρωσικής Ομοσπονδίας που καθοδηγούν τις τύχες του κόσμου και της «παγκοσμιοποίησης».<br /> <br /> Η επιδίωξη της ειρήνης είναι κοινός στόχος όλων των ανθρώπων. Ο Θεός να φωτίσει τους οραματιστές τέτοιων μεγαλόπνοων σχεδίων, ώστε ακόμη και αν πραγματοποιηθούν να εξαλείψουν όλες τις επικίνδυνες συνέπειές τους.<br /> <br /> Τελικά, όλοι είμαστε συγχρόνως σχεδιαστές και αντικείμενο των σχεδίων αυτών. Στο χέρι μας είναι να τα αλλάξουμε…<br /> <br /> Του Γ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ Δικηγόρου, Υποψηφίου Διδάκτωρα του Πανεπιστημίου Αθηνών<br /> <br /> <br /> <a href="http://klassikoperiptosi.blogspot.gr/">πηγή</a>

ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ(Η.Π.Α.Μ.) ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΙΣΣΙΝΓΚΕΡ ΚΑΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ. ΔΥΣΟΙΩΝΕΣ ΟΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ… Το περίφημο «Σχέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι θρησκευόμενοι βουλευτές περισσεύουν, οι τίμιοι δεν φτάνουν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.koutipandoras.gr/?attachment_id=22581" rel="attachment wp-att-22581" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-22581" height="360" src="http://www.koutipandoras.gr/wp-content/uploads/2012/06/orkomosia-vouleytwn-400x266.jpg" title="" width="600" /></a></div><br />  <b style="color: #cc0000;">Κώστας Βαξεβάνης</b><br /> <br /> Η Ελληνική Δημοκρατία δεν κατάφερε να αποδώσει ούτε αυτή τη φορά τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Η αίθουσα της Βουλής γέμισε για μία ακόμη φορά με άμφια, θυμιατά και αρκετοί από τους νέο-ορκισθέντες βουλευτές, έσπευσαν να φιλήσουν το χέρι των αρχιερέων. Πρώτοι και καλύτεροι, τα μέλη της νέας κυβέρνησης. Με την ευλογία του Θεού, λοιπόν, και με ISO Παναγίας που θα έλεγε και ο Σαμαράς.<br /> Οι Έλληνες βουλευτές δεν έκαναν ούτε αυτή τη φορά το αναγκαίο. Να ζητήσουν δηλαδή να ορκιστούν στο Σύνταγμα της χώρας, το οποίο πρέπει να υπηρετούν και όχι στον Θεό, τον οποίο πρέπει να υπηρετούν στα σπίτια τους, χωρίς την υποκριτική θρηκευτική υπερβολή που εμφανίζουν στις κάμερες.<br /> Αν αυτό φαίνεται προκλητικό σε όσους υποστηρίζουν τα ιερά και τα όσια της θρησκείας, τότε πρέπει να αναλογιστούν πως προκλητική είναι η στάση κάποιων (όχι λίγων) από τους 300, οι οποίοι χρησιμοποιούν την θρησκευτική τους πίστη για να εξασφαλίσουν εκλογική πελατεία. Προκλητικό είναι να ορκίζεσαι στο όνομα του Θεού και της πίστης σου για να κλέψεις, να εξαπατήσεις και να παραπλανήσεις στη συνέχεια τους πολίτες της χώρας που κυβερνάς.<br /> Τόσες ορκωμοσίες στη διάρκεια της νέας Ελληνικής Δημοκρατίας, δεν κατάφεραν μέσω της ευλογίας να αποτρέψουν ούτε τους κλέφτες, ούτε τους απατεώνες. Αντιθέτως, η θρησκεία χρησιμοποιήθηκε για να καλυφθούν απατεώνες και ψεύτες.<br /> Τι σημασία έχει λοιπόν μια θρησκευτική ορκωμοσία την οποία χρησιμοποιούν όπως το σκονάκι στις εξετάσεις για τα σήματα του αυτοκινήτου; Απλώς για να πάρουν το δίπλωμα του καλού και ευσεβούς πολιτικού;<br /> Πιστοί στην ορκωμοσία στο όνομα της Αγίας Τριάδας, είναι και οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι θα στείλουν στη συνέχεια τα στίφη με μελανοχίτωνες να ξυλοκοπήσουν και ίσως να μαχαιρώσουν ανθρώπους.<br /> Η θρησκευτική ορκωμοσία δεν φτάνει λοιπόν. Και γι’ αυτό δεν χρειάζεται. Για όσους πιστεύουν, είναι μια προσβολή της πίστης από ανθρώπους που παρότι ορκίζονται, θα πράξουν τα χειρότερα. Για όσους δεν πιστεύουν, επίσης είναι μια προσβολή γιατί ταυτίζει την Δημοκρατική λειτουργία και τη συνείδηση με μια συγκεκριμένη θρησκευτική πίστη.<br /> Η αλήθεια, όχι η μεταφυσική αλλά της καθημερινότητας, η συνείδηση, η τιμιότητα δεν είναι θέμα πίστης αλλά αξιακής λειτουργίας. Η πίστη δεν χρειάζεται τελετές για να επιβεβαιωθεί. Αντιθέτως η υποκρισία χρειάζεται για να καλυφθεί και να επιβιώσει. Σε ένα κριτικό και ορθολογιστικό περιβάλλον δεν αντέχει. Γι’ αυτό προτάσσει το σταυρό και τα χειροφιλήματα.<br /> Οι θρησκευόμενοι βουλευτές περισσεύουν. Οι τίμιοι δεν φτάνουν.<br /> <br /> <a href="http://www.koutipandoras.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Οι θρησκευόμενοι βουλευτές περισσεύουν, οι τίμιοι δεν φτάνουν

  Κώστας Βαξεβάνης Η Ελληνική Δημοκρατία δεν κατάφερε να αποδώσει ούτε αυτή τη φορά τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Η αίθουσα της Βουλής γέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιάννης Βαρουφάκης: "Το σωτήριο "όχι" του Μόντι"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga3EHJUsi_LEB3L3YfxQm1CV6tLGHDybUypFjVE0P2KO2kzFDpsnAB0DrqO4r-dC_T2dizCjeyG_w81zzBD9a9_mLCjwcS0wcPen21AfdUoCSMqzS9pluA0lqM5iEn01VkzgO8CTq0Hcw/s1600/w%25C3%25BCstensand.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;" target="_blank" title="Γιάννης Βαρουφάκης: "><img alt="Γιάννης Βαρουφάκης: "Το σωτήριο "όχι" του Μόντι"" border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga3EHJUsi_LEB3L3YfxQm1CV6tLGHDybUypFjVE0P2KO2kzFDpsnAB0DrqO4r-dC_T2dizCjeyG_w81zzBD9a9_mLCjwcS0wcPen21AfdUoCSMqzS9pluA0lqM5iEn01VkzgO8CTq0Hcw/s320/w%25C3%25BCstensand.jpg" title="Γιάννης Βαρουφάκης: "Το σωτήριο "όχι" του Μόντι"" width="600" /></a></div><br /> <span style="background-color: white;">Πρόκειται για την πρώτη φορά από τότε που ξέσπασε η Κρίση που η ΕΕ λαμβάνει μια απόφαση που να συνάδει με την λογική. Πρώτη φορά! Έπρεπε βέβαια πρώτα να βρεθεί η Ευρωζώνη δύο εβδομάδες προ της οριστικής και μη αναστρέψιμης διάλυσης και, το πιο σημαντικό, να βρεθεί κάποιος που να πει στην κα Μέρκελ: «Όχι κυρία μου. Δεν υπογράφω, ο κόσμος να χαλάσει, τα ανόητα κείμενα που μου θέτεις.» Ο κύριος αυτός ήταν, βέβαια, ο κ. Μόντι ο οποίος βρήκε το σθένος (να κάνει κάτι που κανείς δεν είχε τολμήσει πριν) για έναν απλό λόγο: Εδώ και δύο εβδομάδες, οι μεγάλες επιχειρήσεις της Βόρειας Ιταλίας ρευστοποιούν όσο-όσο και μαζικά περιουσιακά τους στοιχεία και μεταφέρουν τα κεφάλαια στην Ελβετία, στην Γερμανία, στο Λονδίνο και στην Νέα Υόρκη. Υπό αυτές τις συνθήκες, η Ιταλία βρίσκεται στα πρόθυρα της πλήρους κατάρρευσης και ο κ. Μόντι είχε, το πολύ, δύο εβδομάδες για να κάνει κάτι πριν τον ανατρέψουν τα κόμματα που τον «στηρίζουν». Στήλωσε λοιπόν τα πόδια και έκανε αυτό που, αν είχε πράξει ο κ. Παπανδρέου πριν δυο χρόνια, ολόκληρη η Ευρώπη θα ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση σήμερα: Είπε ΟΧΙ!</span><br /> <div dir="ltr" style="text-align: left;"><br /> <span style="background-color: white;">Και τι κέρδισε; Τι πήρε; Τι κερδίσαμε όλοι από την πρώτη περίπτωση πραγματικής διαπραγμάτευσης; Δύο πράγματα.</span><br /> <br /> <b>Μέτρο πρώτο:</b> Το πρώτο μέτρο που ανάγκασε την κα Μέρκελ να αποδεχθεί ο κ. Μόντι είναι αυτό που σας έχω κουράσει να επαναλαμβάνω από την αρχή της Κρίσης ότι έπρεπε να γίνει ως ελάχιστο: να κοπεί ο ομφάλιος λώρος που συνδέει την επανακεφαλαιοποίηση των πτωχευμένων τραπεζών με το δημόσιο χρέος των πτωχευμένων κρατών. Όπως προτείνω εδώ και δυο χρόνια (*), ο κ. Μόντι απαίτησε (και κέρδισε, τουλάχιστον στα χαρτιά) η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να γίνει άμεσα από το EFSF, χωρίς την μεσολάβηση του δημοσίου και χωρίς να επιβαρύνουν το δημόσιο χρέος αυτά τα κεφάλαια. Παράλληλα, να περάσει ο έλεγχος και η επιτήρηση των τραπεζών στην ΕΚΤ.<br /> <br /> <b>Μέτρο δεύτερο:</b> Να μπορεί να δανείζεται ένα κράτος από το EFSF μέσα από απ’ ευθείας αγορά των ομολόγων του από το EFSF στις πρωτογενείς αγορές και όχι μέσα από την εξευτελιστική διαδικασία του Μνημονίου.<br /> <br /> Πόσο σημαντικά είναι αυτά τα μέτρα για την Ευρωζώνη; Χωρίς το πρώτο μέτρο, το ευρώ δεν θα υπήρχε τον Σεπτέμβρη. Με την απαγκίστρωση των τραπεζικών ζημιών στην Ισπανία από το δημόσιο χρέος της Μαδρίτης, το ευρώ κέρδισε χρόνο. Το δεύτερο μέτρο, ακόμα και η ανακοίνωσή του (καθώς η εφαρμογή του ενδέχεται να εμποδιστεί από το Γερμανικό Κοινοβούλιο και το Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης), θα δώσει και μερικές ανάσες στην Ιταλία. Όμως, αυτά τα δύο μέτρα δεν λύνουν το πρόβλημα. Απλά «δανείζουν» άλλους μερικούς μήνες στο ευρω-σύστημα. Βλ. παρακάτω γιατί. Πριν πάμε εκεί ας δούμε τα του οίκου μας:<br /> <br /> Τι σημαίνουν αυτά για την Ελλάδα; Πέραν του γεγονότος ότι διώχνουν για μερικούς μήνες την προοπτική της κατάρρευσης του ευρώ, δίνουν στην ελληνική κυβέρνηση ένα σημαντικό πάτημα να απαιτήσει, για πρώτη φορά, κάτι που μπορεί να επιβραδύνει την ελεύθερη πτώση της οικονομίας μας: Η ελληνική αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες να δηλώσει πως ό,τι ισχύει για την Ισπανία (που σίγουρα θα ισχύσει και για την Ιρλανδία) θα πρέπει να ισχύσει άμεσα και για την Ελλάδα. Δηλαδή, τα 30 δις που δανείστηκε το δημόσιο εκ μέρους των ελληνικών τραπεζών να μην καταγραφούν στο ελληνικό δημόσιο χρέος (αλλά να χρησιμοποιηθούν για αναπτυξιακά μέτρα μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων – αφήνοντας απ’ έξω το δημόσιό μας) και η επιτήρηση των ελληνικών τραπεζών να περάσει άμεσα στην ΕΚΤ. Να το πω απλά; Να μην τολμήσει η ελληνική αντιπροσωπεία να πατήσει ελληνικό έδαφος αν δεν έχει δηλώσει πρώτα ευθαρσώς και σε υψηλούς τόνους πως στην περίπτωση που δεν ισχύσει το πρώτο μέτρο και για την Ελλάδα, η ελληνική κυβέρνηση θα προβάλει βέτο στα πάντα. Δεν θεωρώ ότι στην περίπτωση που συμβεί αυτό «σωθήκαμε». Απλά ότι, αν δεν πετύχουμε αυτή την μικρή «νίκη», η νέα κυβέρνηση θα έχει αυτο-καταργηθεί.<br /> <br /> <b>Και η Κρίση;</b><br /> Όπως έγραψα πιο πάνω τα δύο μέτρα που αποφασίστηκαν σε αυτή την Σύνοδο, αντίθετα με ό,τι έχει αποφασιστεί έως τώρα, συνάδουν με την λογική. Όμως σε καμία περίπτωση δεν αρκούν. Ο βασικός λόγος είναι ότι και τα δύο βασίζονται στα κεφάλαια ενός καθόλα τοξικού Ταμείου – του EFSF. Αυτό που πέτυχε η Ευρώπη ήταν να δημιουργηθεί ένα ορθολογικότερο σύστημα αναλήψεων από το EFSF. Όμως, ο τρόπος που συλλέγει το EFSF τα κεφάλαιά του παραμένει άκρως τοξικός. Το γιατί το είχα εξηγήσει αναλυτικά πριν ένα χρόνο . Για αυτό αναφέρθηκα σε μέτρα που δανείζουν χρόνο στην Ευρωζώνη, χωρίς να αναστέλουν την κατάρρευση του ευρώ.<br /> <br /> ΥΓ. Όσο για το αναπτυξιακό πακέτο μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, που ανακοινώθηκε, πρόκειται για καθαρή απάτη, καθώς αφορά μόνο ένα επί πλέον αστείο ποσό 10 δις για ολόκληρη την Ευρώπη. Χαίρομαι πάντως που, επί τέλους, άρχισε η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων να αναφαίρεται ως η λύση του προβλήματος της κρίσης επενδύσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.<br /> <br /> (*) Στην πρώτη έκδοση της πρότασής μας για έξοδο από την Κρίση, γράφαμε τον Νοέμβριο του 2010, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Η Σταθεροποίηση απαιτεί το σπάσιμο του φαύλου κύκλου στην παγίδα του οποίου έχει πιαστεί όλη η ευρωζώνη. Ποιος είναι αυτός; Η ευρωζώνη ταλανίζεται από δύο παράλληλες και αλληλένδετες κρίσεις. Όμως η ΕΕ επικεντρώνεται στην μία αγνοώντας επιδεικτικά την άλλη. Έτσι, η συνολική Κρίση χειροτερεύει.<br /> <br /> Πιο συγκεκριμένα, η κρίση που τραβά την προσοχή όλων, είναι η κρίση χρέους των υπερχρεωμένων κρατών. Η Ευρώπη ρίχνει όλο της το βάρος στη τιθάσευση αυτής της κρίσης μέσω περιορισμών, περικοπών, λιτότητας κλπ. Στο μεταξύ τα γιατροσόφια αυτά έχουν ως αποτέλεσμα να φουντώνει η δεύτερη, παραμελημένη, κρίση που, δυστυχώς, είναι εξ ίσου σημαντική: Είναι η κρίση των ευρωπαϊκών τραπεζών στις οποίες "ανήκει" το χρέος των υπερχρεωμένων κρατών.» Αυτός ο φαύλος κύκλος, συμπληρώσαμε στην πιο πρόσφατη έκδοση της πρότασής μας, για να σπάσει: «η ευρωζώνη δεν μπορεί να συνεχίσει με «εθνικά» τραπεζικά συστήματα στο πλαίσιο του κοινού νομισματικού συστήματος. Χρειάζεται έναν κοινό θεσμό που να επιτηρεί και να επανακεφαλαιοποιεί τις τράπεζες της ευρωζωνικής επικράτειας, ανεξάρτητα από τις εθνικές κυβερνήσεις. Για να το πω απλά, δεν νοείται πλέον να υπάρχουν ισπανικές, γαλλικές και ελληνικές τράπεζες εντός της ευρωζώνης, παρά μόνο όσον αφορά τα ονόματά τους τις έδρες τους και την ιστορία τους.» Η σημερινή απόφαση ανοίγει τον δρόμο για ένα τέτοιο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.</div><br /> <a href="http://www.ramnousia.com/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Γιάννης Βαρουφάκης: "Το σωτήριο "όχι" του Μόντι"

Πρόκειται για την πρώτη φορά από τότε που ξέσπασε η Κρίση που η ΕΕ λαμβάνει μια απόφαση που να συνάδει με την λογική. Πρώτη φορά! Έπρεπε ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως η κατάρριψη του RF 4 μπορεί να αλλάξει τη γεωπολιτική σημασία Ελλάδας-Τουρκίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" height="370" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7ts7CCLb0dyqnVVWi52kPOdPFsRgPJX683V4vfGbqwm85Yo5_RMheVMsIPvuled1lJSbyW0m3nSKkzxm6OeDxnNq3HOe-vyM1PojW_jz4DU9VkpFI8XrkkJPeOxTYQn5mokGPuOexiE_c/s640/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF3547.jpg" width="600" /></div><br /> <div style="color: #cc0000;">Του Λουκά Δημάκα</div>Μια νέα γεωπολιτική πραγματικότητα διαμορφώνει στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου η κατάρριψη του τουρκικού αεροφωτογραφικού Φάντομ από τη Συρία, η οποία δημιουργεί ένα καινοφανές περιβάλλον απειλής για την Ελλάδα. <b>Συγκεκριμένα ανατέλλει το ενδεχόμενο σημαντικής γεωστρατηγικής αναβάθμισης της Τουρκίας αν, όπως φοβούνται στρατιωτικοί αναλυτές, η Αγκυρα επιλεγεί από κάποιες δυνάμεις - ΗΠΑ και αραβικούς κύκλους - για να αποτελέσει την αιχμή του δόρατος κατά της Συρίας!</b> <br /> <br /> Μια αναβάθμιση με ευθεία αντανάκλαση κυρίως στη διαμόρφωση των ΑΟΖ και των ενεργειακών οδών στην Ανατολική Μεσόγειο, το σημερινό ενεργειακό στάτους της Κύπρου, το Αιγαίο κ.ο.κ.<br /> Αυτό το γεωπολιτικό σενάριο δείχνει τολμηρό και μακρινό για όσους κάνουν απλή ανάγνωση των περιστατικών. Ωστόσο, δεν είναι κατ' ανάγκην έτσι για τρεις λόγους:<br /> <b><br /> - Πρώτον</b>, διότι ο κ. Ερντογάν δήλωσε ευθέως ότι η Τουρκία θα διαλέξει τον χρόνο, τον τρόπο και τη μορφή της απάντησης στη Συρία. Η Τουρκία έχει ήδη αναπτύξει στρατεύματα, συστοιχίες πυραύλων και άλλα αντιαεροπορικά όπλα κατά μήκος της μεθορίου με τη Συρία. Στρατηγός των σύρων ανταρτών υποστήριξε χθες πως και η Δαμασκός έχει αναπτύξει κάπου 170 άρματα μάχης κοντά στα σύνορα, βόρεια της πόλης Χαλέπι.<br /> <br /> <b>- Δεύτερον</b>, διότι μόλις προχθές την Πέμπτη η τουρκική εφημερίδα «Γενί Σαφάκ» μάς ενημέρωνε ότι η Τουρκία άλλαξε τους κανόνες εμπλοκής των Ενόπλων Δυνάμεών της και πλέον δεν θα απαιτείται εντολή του Πρωθυπουργού για να καταρριφθεί αεροσκάφος που παραβιάζει τον τουρκικό εναέριο χώρο. Εφεξής οι τοπικοί διοικητές θα ανοίγουν πυρ κατά την κρίση τους... Εξέλιξη που πρέπει να ιδωθεί ως συνέχεια του τουρκικού ισχυρισμού μετά την κατάρριψη του Φάντομ ότι μόνο φέτος ελληνικά, ισραηλινά, ιταλικά κ.λπ. αεροσκάφη έχουν παραβιάσει 114 φορές τον τουρκικό εναέριο χώρο - ψευδούς ισχυρού φυσικά, τουλάχιστον όσον αφορά την Ελλάδα...<br /> <b>- Τρίτον</b>, διότι η Αγκυρα έχει προαναγγείλει «πολιτική κανονιοφόρων» για να στηρίξει το επιθετικό ερευνητικό πρόγραμμα υδρογονανθράκων εις βάρος των δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας.<br /> <br /> <b>Η νεοθωμανική... Αυτοκρατορία.</b><br /> <br /> Χθες το Εθνικό Συμβουλιο Ασφαλείας της Τουρκίας με «νεοθωμανκού» και «αυτοκρατορικού» τύπου ανακοίνωσή του, με αναφορές σε όλη την περιoχή (!), τονίζει πως αποτελεί προτεραιοτητα η προστασία των δικαιωμάτων της Τουρκίας και της «Τουρκικής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου» στην Αν. Μεσόγειο και ότι θα συνεχισθούν «σε πλήρη συνεργασία» οι δραστηριότητες φορέων και «θεσμών» - εννοώντας προφανώς τις προαναγγελθείσες παράνομες έρευνες υδρογονανθρακων στην ΑΟΖ της Κύπρου και της Ελλάδας...<br /> <br /> <b>ΣΟΥΝΙΤΙΚΟ ΠΛΕΓΜΑ.</b> Αναλυτές του ελληνικού «Πενταγώνου» - και όχι μόνο! - εκτιμούν ότι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο μπορεί να δρομολογηθούν εύκολα και λόγω των ευρύτερων γεωπολιτικών εμπλοκών. Αλλωστε, λένε, υπάρχει μια ρεαλιστική βάση που έχει να κάνει και με τα «εσωτερικά» του ισλαμισμού: τον κίνδυνο δημιουργίας ενιαίου - πραγματικού ή κατασκευασμένου - σουνιτικού γεωπολιτικού πλέγματος (με αιχμή την Τουρκία του σουνίτη Ερντογάν), το οποίο θα προσπαθεί να αποδομήσει το σιιτικό τρίγωνο Ιράν, Συρίας και Χεζμπολάχ του Λιβάνου.<br /> Το πρωταρχικό στοιχείο που διαμορφώνει αυτή την πραγματικότητα είναι η ταραχώδης κατάσταση που υπάρχει στη Συρία. Σε αντίθεση με τις αφελείς αντιλήψεις περί ενός ομογενούς εξεγερθέντος λαού που ζητάει δημοκρατία, η ενδοσυριακή σύρραξη αρχίζει από τη διαχρονική προσπάθεια της σουνιτικής πλειονότητας του πληθυσμού να αποτινάξει την κυριαρχία της μειονότητας των αλεβιτών (που αποτελούν παρακλάδι των Σιιτών) και να πάρει αυτή την εξουσία.<br /> <b>ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ.</b> Απλά πράγματα, κατά τους ειδικούς - τρομακτικά για εμάς αν επαληθευτούν, λόγω της γιγαντιαίας αναβάθμισης της Τουρκίας που απαιτεί! Μια τέτοια (ή παρόμοια) εξέλιξη θα είχε φυσικά και τεράστιες συνέπειες στις ευρύτερες ισορροπίες ισχύος στην περιοχή που θα επηρέαζαν αρνητικά ακόμα και το Ισραήλ!<br /> <br /> Τι σημαίνει όμως αυτή η πραγματικότητα για τη χώρα μας και την Κύπρο; Το κύριο, όπως προείπαμε, είναι ότι ενδέχεται να βρεθούν ενώπιον μιας εξαιρετικά αναβαθμισμένης Τουρκίας.<br /> Η υλοποίηση του ενδεχομένου αυτού, κατά τον δρα Κωνσταντίνο Γρίβα, ο οποίος διδάσκει Γεωγραφία της Ασφάλειας και των Αφοπλισμών στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, ξεκινά από την αδυναμία των ΗΠΑ και της Δύσης γενικότερα να επέμβει με στρατιωτικά μέσα στη Συρία, χάρη στις διαφαινόμενες υψηλές δυνατότητες του συριακού οπλοστασίου, ιδιαίτερα αντιαεροπορικών και συστημάτων παράκτιας άμυνας - ρωσικής κατασκευής. Ετσι, αν οι ΗΠΑ επιμείνουν στη στρατηγική τους να αποδομήσουν τον σιιτικό «άξονα» Ιράν, Συρίας, Χεζμπολάχ, τότε θα επιλέξουν τη στρατηγική της στρατιωτικής παρέμβασης. Αυτό ωστόσο δεν φαίνεται να είναι σε θέση να το κάνουν μόνοι τους. Μπορούν όμως να το κάνουν σε συνεργασία με την Τουρκία.<br /> <b>ΟΙ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ.</b> Μια τέτοια εξαιρετικά αναβαθμισμένη και επικίνδυνη Τουρκία δύσκολα θα μπορεί να φρεναριστεί σε όλα τα μέτωπα. Για να μείνουμε στο... επίκαιρο θέμα της παραβίασης εναέριου χώρου από μαχητικά αεροσκάφη, η Αγκυρα δεν θα «περιοριστεί» π.χ. στις 363 παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και τις 2 υπερπτήσεις νησιών που έχει φέτος (μέχρι τον Μάιο), τις 962 παραβιάσεις και 4 υπερπτήσεις του 2011 ή τις 1.239 παραβιάσεις και 20 υπερπτήσεις του 2010. <br /> <a href="http://www.tanea.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Πως η κατάρριψη του RF 4 μπορεί να αλλάξει τη γεωπολιτική σημασία Ελλάδας-Τουρκίας

Του Λουκά Δημάκα Μια νέα γεωπολιτική πραγματικότητα διαμορφώνει στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου η κατάρριψη το...

Διαβάστε την συνέχεια

ΗΠΑ εκθέτουν Τουρκία: "Εντός του συριακού ΕΕΧ η κατάρριψη"! - Pantsir 1S o "φονέας"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://i.imgur.com/J2eWQ.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://i.imgur.com/J2eWQ.jpg" width="600" /></a></div><br /> Οι HΠΑ παραδέχθηκαν με διαρροή έκθεσης της Υπηρεσίας Στρατηγικής Αναγνώρισης ότι το τουρκικό μαχητικό/αναγνωριστικό RF-4Ε καταρρίφθηκε όχι απλώς εντός του συριακού εναέριου χώρου, αλλά και σε απόσταση "αναπνοής" από τις συριακές ακτές με βολή αντιαεροπορικού πυροβόλου! <br /> Επιβεβαιώνουν δηλαδή πλήρως την θέση των Σύρων οι οποίοι ισχυρίστηkαν ότι το τουρκικό αεροσκάφος επλήγη από πυροβόλο κai ότι πετούσε <span style="font-weight: bold;">περί το 1-2 χλμ από την ακτή της Λαττάκιας σε χαμηλό ύψος και με χαμηλή ταχύτητα, </span>προφανώς για να διευκολυνθεί <span style="font-weight: bold;">στο φωτοαναγνωριστικο του έργο, μη φανταζόμενοι οι Τούρκοι "φωστήρες" επιτελείς που είχαν σχεδιάσει την αποστολή ότι θα μπορούσε να καταρριφθεί πολύ εύκολα το αεροσκάφος. </span><br /> <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">«Το τουρκικό μαχητικό, πιθανότατα, χτυπήθηκε από επίγειο αντιαεροπορικό πυροβόλο, την ώρα που πετούσε εντός του συριακού εναέριου χώρου»,</span> αναφέρει η έκθεση που διέρρευσε – ούτε αυτό είναι τυχαίο – προς την εφημερίδα Wall Street Journal: <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">«Δεν έχουμε καμία ένδειξη ότι το αεροσκάφος καταρρίφθηκε από πύραυλο εδάφους-αέρος. Η χρήση επίγειων αντιαεροπορικών υποδηλώνει ότι το τουρκικό μαχητικό πετούσε με χαμηλή ταχύτητα μόλις 480 μιλίων ανά ώρα</span>.<span style="font-style: italic; font-weight: bold;">σε χαμηλό ύψος κάτω των 5.000 ποδών»,</span> επιβεβαιώνοντας τους Σύριους που επέμεναν ότι το τουρκικό μαχητικό.<br /> <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">«Αν χτυπήθηκε από αντιαεροπορικά πυρά, έπεσε πιο κοντά στις συριακές ακτές, από ότι υποστηρίζουν οι Τούρκοι»</span>, αναφέρει η έκθεση. <br /> Παράλληλα, υψηλόβαθμος Αμερικανός, πρώην επικεφαλής υπηρεσίας πληροφοριών είπε ανοικτά ότι η Τουρκία "απλά δοκίμαζε τα συριακά νεύρα", μη αναμένοντας την συγκεκριμένη αντίδραση, κάτι που όμως αποκλείεται να συμβαίνει αφού το όλο σκηνικό δείχνει κλασική αποστολή αεροφωτογράφησης σε μία περιοχή όπου εδρεύουν οι εκτοξευτές των αντιπλοϊκών βλημάτων cruise P-800, οι οποίοι αποτελουν τον μεγάλο "πονοκέφαλο" των δυτικών.<br /> <br /> Τώρα, σε ότι αφορά το πώς και από πιιο σύστημα καταρρίφθηκε, αν κάνουμε μια αντιπαραβολή στα δύο βίντεο, του ερασιτεχνικού που από την περασμένη εβδομάδα αποκάλυψε το defencenet.gr, την ώρα που ξεκινούν οι βολές κατά του RF-4E και ενός δεύτερου διαφημιστικού του ρωσικού αντιαεροπορικού Pantsir S1 (κωδικός ΝΑΤΟ: SA-22 Greyhound), τότε ευκολα καταλήγουμε στο sυμπέρασμα ότι η κατάρριψη έγινε από το 30άρι πυροβόλο του Pantsir. <br /> <div style="font-weight: bold;">Ακούστε προσεκτικά τον κροταλισμό (διαφορετικός από τις μεμονωμένες βολές των άλλων Α/Α πυροβόλων μεγλύτερου διαμετρήματος) που προηγειται των πανηγυρισμών των Σύρων στην παραλία και τον κροταλισμό του διαφημιστικού βίντεο που δείχνει το Pantsir εν δράσει. </div><span style="font-weight: bold;">Είναι ακριβώς ο ίδιος. </span><br /> Το γεγονός ότι παραδέχθηκαν οι ΗΠΑ την τουρκική "πειρατεία" σίγουρα είναι εντυπωσιακό, αφού είχαν αντιδράσει σε λεκτικό επίπεδο πολύ απότομα σε βάρος της Συρίας. <span style="font-weight: bold;">Πιθανόν να δείχνει και κάποια διάσταση στην διάθεση αντιμετώπισης του συριακού προβλήματος στο εσωτερικό των ΗΠΑ. </span><br /> Με το υπουργείο Εξωτερικών και την Χ.Κλίντον να "βγάζουν αφρούς" και να επιμένουν σε στρατιωτική επέμβαση <span style="font-weight: bold;">και τις μυστικές υπηρεσίες, αλλά και το Πεντάγωνο να είναι πολύ προσεκτικοί σε αυτό το ενδεχόμενο, αφού οι δυσκολίες θα είναι κάτι παραπάνω από σημαντικές...</span><br /> Δείτε τα δύο βίντεο που προαναφέραμε. <br /> <br /> <iframe width="600" height="366" src="http://www.youtube.com/embed/HdIEmyvyJYo" frameborder="0" allowfullscreen></iframe><br /> <br /> <iframe width="600" height="366" src="http://www.youtube.com/embed/ywcnw8r-CAo" frameborder="0" allowfullscreen></iframe><br /> <br /> <a href="http://www.defencenet.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

ΗΠΑ εκθέτουν Τουρκία: "Εντός του συριακού ΕΕΧ η κατάρριψη"! - Pantsir 1S o "φονέας"

Οι HΠΑ παραδέχθηκαν με διαρροή έκθεσης της Υπηρεσίας Στρατηγικής Αναγνώρισης ότι το τουρκικό μαχητικό/αναγνωριστικό RF-4Ε καταρρίφθηκε όχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σε 48 μήνες μπορούμε πετρέλαιο και φυσικό αέριο - Αλλά η ανακήρυξη ΑΟΖ αναβάλλεται!

<div style="font-weight: bold;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSOsvCSVuNG0f0RLmwLFsdOtEmiXuGwQcO-2VfNuSodgOXNQR-iJjT67OStBnwVA7ko3NH9Dn-uUhyH_pBD5hiD8O9f9Kl3Ba8HD_-lwvZwzHz286Yeql8ecJDq_ZU9ql62DR8etGyb4Nw/s1600/01+AOZ+kokino.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSOsvCSVuNG0f0RLmwLFsdOtEmiXuGwQcO-2VfNuSodgOXNQR-iJjT67OStBnwVA7ko3NH9Dn-uUhyH_pBD5hiD8O9f9Kl3Ba8HD_-lwvZwzHz286Yeql8ecJDq_ZU9ql62DR8etGyb4Nw/s640/01+AOZ+kokino.jpg" width="600" /></a></div><br /> Εντός 48 μηνών από την στιγμή που θα υπογραφούν τα συμβόλαια ερευνών για υδρογονάνθρακες, μπορεί η Ελλάδα να ξεκινήσει την εξόρυξη είτε φυσικού αερίου είτε πετρελαίου τόσο στην δυτικη Ελλάδα όσο και στη θαλάσσια περιοχή της νότια της Κρήτης! </div><span class="highlight"> <span style="font-weight: bold;">Αυτό είναι το μοναδικό θετικό νέο που έχει η κυβέρνηση του Α.Σαμαρά τις τελευταίες ημέρες και το μοναδικό το οποίο δίνει μια προοπτική κατά την οποία ένας εξωγενής παράγων σε σχέση με τα υπάρχοντα δεδομένα μπορεί να επηρεάσει θετικά, τουλάχιστον σε επίπεδο ψυχολογίας, τα δεδομένα της κρίσης. </span><br /> Ο χρόνος των 48 μηνών είναι κάτι που ασπάζεται απόλυτα η ομάδα του καθηγητή του Πανεπιστημίου της Κρήτης Α.Φώσκολου, αλλά και ξένοι ειδικοί διαβεβαιώνουν ότι <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">"Μπορεί να συμβεί υπό προϋποθέσεις ταχέων κινήσεων". </span><br /> </span><br /> <div style="font-weight: bold;"><span class="highlight">Κατ'αρχήν όπως αναφέρουν απόλυτα έγκυρες πηγές του υπουργείου Ανάπτυξης στο defencenet.gr έχουν ήδη προεπιλεγεί οι τέσσερις εταιρείες οι οποίες θα προχωρήσουν σε έρευνες για υδρογονάνθρακες. </span></div><div style="font-weight: bold;"><span class="highlight">Από τις τέσσερις οι δύο εχουν "βεβαρυμένο μητρώο": Έχουν κάνει ήδη έρευνες στις περιοχές αυτές χωρίς άδεια των ελληνικών αρχών και γνωρίζουν εδώ και αρκετά χρόνια ποιες είναι οι περιοχές που είναι πιθανότατο να κρύβουν τα κοιτάσματα. Μία άλλη έχει συνεργαστεί με την Τουρκία σε ανάλογες έρευνες στην Α.Μεσόγειο. Και οι τέσσερις έχουν λάβει επιστολές από το υπουργείο Ανάπτυξης για να προσέλθουν για διευκρινήσεις σε οτι αφορά τις προσφορές του. </span></div><span class="highlight">Βέβαια χρειάζεται εκτός από τον χρόνο και χρήμα, αλλά αυτό βρίσκεται εύκολα, καθώς όλοι είναι διατεθειμένοι να χρηματοδοτήσουν τέτοιες "σίγουρες επενδύσεις". Ενώ το 2001 η ανακάλυψη ενός βαρελιού πετρελαίου κόστιζε 1,18 δολ., το 2011 στοίχιζε 3 δολ. Το 2010, η ενοικίαση ενός γεωτρύπανου για βαθιά νερά στοίχιζε κατά μέσο όρο 420.000 δολάρια ημερησίως, συν άλλες 500.000 περίπου για τη λειτουργία του: μια γεώτρηση διάρκειας 100 ημερών σε βαθιά νερά στοιχίζει 100 εκατ. δολάρια και για να γίνει μια γεώτρηση παραγωγική χρειάζονται περί τα 3 δισ. δολάρια... <br /> Η Νορβηγοι οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν πιστωθεί με την ανακάλυψη τεράστιων κοιτασμάτων στην άβυσσο της βραζιλιανής ΑΟΖ του Ατλαντικού, ειναι πολύ αισιοδοξοι: <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">"Η περιοχή νότια της Κρήτης και γενικά η Α.Μεσόγειος είναι παιχνιδάκι μπροστά σε αυτό που αντιμετωπίσαμε στον Ατλαντικό. Απλά εδώ υπάρχουν πολιτικά προβλήματα" </span>λένε και εννούν τον "συνωστισμό" ενδιαφερομένων: Από τους νόμιμους (Ελλάδα, Κύπρο, Ισραήλ) μέχρι τους παράνομους (Τουρκία, Αίγυπτο κλπ) <br /> Για την Δυτική Ελλάδα, <span style="font-weight: bold;">είναι βέβαιη η ύπαρξη ποσοτήτων περί τα 300.000.000 βαρέλια</span> και ελπίζεται ότι θα υπάρξει και κάποια "θετική έκπληξη": Η Ιταλία και η Αλβανία παράγουν στην ίδια λεκάνη πετρέλαιο και όσο οδεύουμε νοτιότερα τόσο μεγαλώνουν οι ελπίδες για μεγαλύτερα κοιτάσματα.<br /> </span><br /> <div style="font-weight: bold;"><span class="highlight">Η ουσία είναι ότι σε 48 μήνες, δηλαδή 4 χρόνια, μπορεί να αρχίσει να ρέεει είτε το πετρέλαιο, είτε το φυσικό αέριο και να αλλάξουν πολλά, ειδικά στο τομέα της ψυχολογίας. Σε ότι αφορά την ΑΟΖ, η κυβέρνηση Σαμαρά θέλει να την ανακηρύξει, αλλά διστάζει. </span></div><span class="highlight"><span style="font-weight: bold;">Αντίθετα με ότι έλεγε προεκλογικά</span> <span style="font-weight: bold;">(εμείς ως defencenet.gr είχαμε σημειώσει ότι πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στο θέμα ανακήρυξης ΑΟΖ για να μην "καεί το χαρτί", αλλά ούτε και η Ελλάδα, αφού δεν υπάρχει η παραμικρή προετοιμασία σε επίπεδο επενδύσεων ασφάλειας την στιγμή που η περιοχή είναι σε πρωτοφανή αναβρασμό) ο Α.Σαμαράς δεν πρόκειται να προκηρύξει ΑΟΖ άμεσα.</span> <span style="font-weight: bold;"> </span><br /> <span style="font-weight: bold;">Θα περιοριστούμε αναγκαστικά σε έρευνες στην Δ.Ελλάδα και νότια της Κρήτης. Το Ελ Ντοράντο της Α.Μεσογείου θα περιμένει μέχρις ότου η Ελλάδα να μπορεί να προστατέψει μια τέτοια κίνηση...</span>.</span><br /> <br /> <a href="http://www.defencenet.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Σε 48 μήνες μπορούμε πετρέλαιο και φυσικό αέριο - Αλλά η ανακήρυξη ΑΟΖ αναβάλλεται!

Εντός 48 μηνών από την στιγμή που θα υπογραφούν τα συμβόλαια ερευνών για υδρογονάνθρακες, μπορεί η Ελλάδα να ξεκινήσει την εξόρυξη είτε φ...

Διαβάστε την συνέχεια

Θέμα χρόνου η αποχώρηση από την κυβέρνηση ή η κατάρρευση της ΔΗΜΑΡ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHg_POPRPmCGIZFjRNrzmWlsK8wwQyQ6XiRbliS6i5e3ThpHgskDdvbmJ4V-c4qe0Q8pw2nZ9Zn6cYTmk8Eoo0SXwjA0zBsWZ73yrQJyrMbNXVu4lT-m_FVohBxFvs_3OnIvuCDS6ZzUMG/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF9974.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHg_POPRPmCGIZFjRNrzmWlsK8wwQyQ6XiRbliS6i5e3ThpHgskDdvbmJ4V-c4qe0Q8pw2nZ9Zn6cYTmk8Eoo0SXwjA0zBsWZ73yrQJyrMbNXVu4lT-m_FVohBxFvs_3OnIvuCDS6ZzUMG/s640/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF9974.jpg" width="600" /></a></div><br /> <br /> <span style="font-weight: bold;">Οι πρώτοι τριγμοί στην κυβέρνηση του Μνημονίου ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, είναι ήδη γεγονός πριν καν την ψήφο εμπιστοσύνης στην Βουλή: Ο βουλευτής Β’ Αθήνας της ΔΗΜΑΡ, Οδυσσέας Βουδούρης με δήλωσή του επέκρινε τον Α.Σαμαρά για το περιεχόμενο της επιστολής του προς τους Ευρωπαίους εταίρους, σημειώνοντας ότι</span> <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">«Η επιστολή Σαμαρά δεν εκφράζει την εντολή των εκλογών»</span> και πως όσα δήλωσε ο πρωθυπουργός προς τους ηγέτες των κρατών-μελών, περί <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">«απόλυτης προσήλωσης της Ελλάδας στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων»,</span> βρίσκονται «σε πλήρη αναντιστοιχία με τη λαϊκή βούληση, που εκφράστηκε στις εκλογές της 6ης Μαΐου και της 17ης Ιουνίου».<br /> <div><span style="font-weight: bold;"> </span><span style="font-style: italic; font-weight: bold;"></span></div><span class="highlight"><span class="highlight"><span class="highlight"> </span></span></span><br /> <div><span class="highlight"><span class="highlight"><span class="highlight">Επιπλέον, χαρακτήρισε<span style="font-style: italic; font-weight: bold;"> "ιδιαίτερα ανησυχητικό"</span> ότι απουσιάζει, όπως είπε, από την επιστολή η λέξη-κλειδί <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">"επαναδιαπραγμάτευση"</span>, <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">"όπως, δυστυχώς, απουσίαζε και από την πρώτη δήλωση του κ. Σαμαρά το βράδυ των δεύτερων εκλογών".</span></span></span></span></div><div><span class="highlight"><span class="highlight"><span class="highlight"><br /> </span></span></span></div><div><span class="highlight"><span class="highlight"><span class="highlight"><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">"Η προτροπή ότι «βεβαίως, υπάρχει το ζήτημα ορισμένων αναγκαίων τροποποιήσεων του προγράμματος», αποτελεί σαφή και πλήρη υποβάθμιση των καταστροφικών επιπτώσεων του δεύτερου Μνημονίου", </span>συμπλήρωσε.</span></span></span></div><div><span class="highlight"><span class="highlight"><span class="highlight">Ο κ. Βουδούρης ανέφερε ακόμη ότι <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">"είναι κοινή παραδοχή πλέον και κυρίως λαϊκή καθολική απαίτηση να αλλάξει η λογική της απορρύθμισης του ιδιωτικού τομέα εργασίας και της συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους, ακόμη και εκεί που δεν ωφελεί τη δημοσιονομική προσαρμογή"</span> και κατέληξε τονίζοντας ότι <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">"απαίτηση της κοινωνίας είναι η απαγκίστρωση από τις δυσμενείς δεσμεύσεις του μνημονίου. Σταδιακή βέβαια, αλλά συγκεκριμένη και σταθερή".</span></span></span></span><br /> <span class="highlight"><span class="highlight"><span class="highlight"><span style="font-weight: bold;">Τι σημαίνουν όλα αυτά: Ο Α.Σαμαράς συμπεριφέρεται όντως σα να μην έχει αλλάξει τίποτα από την προ της 6ης Μαΐου κυβέρνηση και βέβαια έχει ξεχάσει το 18,85% που είχε πάρει το κόμμα του σ'εκείνες τις εκλογές. Θεωρεί ότι το 29,65% που πήρε στις 17 Ιουνίου του δίνει το δικαίωμα να μιλάει για συνέχιση Μνημονίου. </span></span></span></span><br /> <span class="highlight"><span class="highlight"><span class="highlight"><span style="font-weight: bold;">Δεν τον έκαναν σοφότερο οι περιπέτειες των πρώτων ημερών της κυβέρνησης και επιδεικνύει μια εικόνα ενός εξαιρετικά συστημικού ηγέτη, ο οποίος δεν διστάζει να τοποθετήσει ως επικεφαλή του κρίσιμου υπουργείου Οικονομικών έναν εκπρόσωπο ενός καταδικασμένου, πολλάκις από τους πολίτες συστήματος.</span></span></span></span><br /> <span class="highlight"><span class="highlight"><span class="highlight"><span style="font-weight: bold;">Είναι σαφές ότι δεν έχει καταλάβει ή δεν θέλει να καταλάβει ότι το ποσοστό της 17ης Ιουνίου το έλαβε γιατί απέναντί του βρισκόταν ένας ανώριμος ΣΥΡΙΖΑ που στην πραγματικότητα δεν ήθελε να κυβερνήσει, τώρα. </span></span></span></span><br /> <span class="highlight"><span class="highlight"><span class="highlight"><span style="font-weight: bold;">Όπως και το βράδυ των εκλογών "σφυρίζει" αδιάφορα στο άκουσμα της λέξης "επαναδιαπραγμάτευση". Θεωρεί το κυβερνητικο σχήμα αρκετά ανθεκτικό. </span></span></span></span><br /> <span class="highlight"><span class="highlight"><span class="highlight"><span style="font-weight: bold;">Η δήλωση Βουδούρη, είναι μόνο η αρχή. Οι γνωρίζοντες ξέρουν ότι το "πουλόβερ" που λέγεται ΔΗΜΑΡ έχει αρχίσει ήδη να ξηλώνεται. Πολύ σύντομα ο Φ.Κουβέλης ή θα αποχωρήσει από την κυβέρνηση ή θα μείνει με μία σκελετωμένη ΔΗΜΑΡ. Η ΔΗΜΑΡ ήταν από την αρχή της ύπαρξής της η εφεδρεία ή ο "δούρειος ίππος" του Μνημονίου, μόνο που αυτοί είναι ρόλοι μιας χρήσεως... </span></span></span></span><br /> <span class="highlight"><span class="highlight"><span class="highlight"><span style="font-weight: bold;">Μέχρι τα Χριστούγεννα ή το αργότερο πριν βγει ο χειμώνας, το σκηνικό θα έχει ξεκαθαρίσει σε όλα τα επίπεδα: Αν υπάρχει περίπτωση ελληνικής διάσωσης και αν η χώρα οδεύσει σε νέες εθνικές εκλογές την άνοιξη και πάλι...</span></span></span></span></div><br /> <br /> <a href="http://www.defencenet.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Θέμα χρόνου η αποχώρηση από την κυβέρνηση ή η κατάρρευση της ΔΗΜΑΡ

Οι πρώτοι τριγμοί στην κυβέρνηση του Μνημονίου ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, είναι ήδη γεγονός πριν καν την ψήφο εμπιστοσύνης στην Βουλή: Ο βουλευτής ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δημογραφικό και μετανάστευση, το εκρηκτικό μείγμα (2)

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.elkeda.gr/images/stories/230286-la8rometanastespatria.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="370" src="http://www.elkeda.gr/images/stories/230286-la8rometanastespatria.jpg" width="600" /></a></div><br /> του <b>Βασίλη Μαρτζούκου</b>*<br /> Το δημογραφικό πρόβλημα αφορά το σύνολο σχεδόν των ανεπτυγμένων περιοχών του πλανήτου και προκύπτει κυρίως από μείωση της γεννητικότητος και αύξηση του προσδοκίμου ορίου ζωής με συνέπεια στις περισσότερες των περιοχών αυτών να αυξάνεται σταθερά η μέση ηλικία, καθώς και το ποσοστό ηλικίας άνω των 65 επί του συνολικού πληθυσμού. Εν τούτοις οι Η.Π.Α. αναμένεται ότι θα διατηρήσουν την αύξηση του πληθυσμού τους καθ’ όλο τον 21ο αιώνα, ενώ η Κίνα θα αυξάνει τον πληθυσμό της με επιβραδυνόμενο ρυθμό και από το έτος 2025 θα μεταβεί σε φάση μειώσεως του πληθυσμού της. Οι γειτονικές περιοχές της Ευρώπης, Β. Αφρική και Μ. Ανατολή θα συνεχίσουν να αυξάνονται σημαντικά και να διατηρούν χαμηλό δείκτη μέσης ηλικίας που σήμερα είναι 20 έναντι 40.5 της Ευρώπης.<br /> Στις περιοχές αυτές αναμένεται ότι τα 195 εκ. ενεργών οικονομικά κατοίκων, του 2000, μεταξύ των ηλικιών 15 – 64, θα φθάσουν τα 289 εκ. το 2025 και τα 365 εκ. το 2050). Μείωση αναμένεται στον πληθυσμό της Ρωσίας καθώς και άλλων ευρωπαϊκών χωρών της Κ.Α.Κ., αφού από συνολικό πληθυσμό 219 εκ. το 2005, αναμένεται ότι θα φθάσει στα 196 εκ. το 2025 και τα 164 εκ. το 2050. Ο Τουρκικός πληθυσμός πρόκειται να αυξηθεί από 73 εκ. το 2005, στα 90 εκ. το 2025 και στα 101 εκ. το 2050. Στά επόμενα 30 έτη η αναλογία εργαζομένων/συνταξιούχων στα βιομηχανικά κράτη, θα είναι 1.5/1 έναντι του 3/1 που είναι σήμερα.<br /> Οι Ευρωπαίοι δεν έχουν αντιληφθεί το μέγεθος της δημογραφικού τους προβλήματος, λόγω της μεταναστεύσεως, της υψηλής γεννητικότητος του παρελθόντος και της πτώσεως των δεικτών θνησιμότητος. Παρά την σχετική αύξηση του ευρωπαϊκού πληθυσμού (της Ευρώπης των 27), το ποσοστό αυτού επί του παγκοσμίου πληθυσμού έχει μειωθεί από το 13.5% το 1960 στο 7.5% το 2008. Κατά τις αρχές του 2009 ο συνολικός πληθυσμός της Ευρώπης (Ε.Ε. 27) ανήρχετο σχεδόν σε 500 εκ. κατοίκους με πολυπληθέστερες χώρες την Γερμανία (82.0), την Γαλλία (64.4), το Ηνωμένο Βασίλειο (61.6), την Ιταλία (60.0), την Ισπανία (45.8) και την Πολωνία (38.1). Ο Ευρωπαϊκός πληθυσμός, εντός του 2005, αυξήθηκε κατά 2.1 εκ. κατοίκους με την επισήμανση όμως ότι εξ αυτών οι 300.000 ήταν γηγενείς και 1.8 εκ. προήρχετο από την διεθνή μετανάστευση (85%). Ο Ευρωπαϊκός δείκτης γεννητικότητος μειώνεται σταθερά από το 1960 και αφού κατήλθε υπό το επίπεδο αναπληρώσεως πληθυσμού (2.1) στα μέσα του 1970, φθάνει σήμερα το 1.4 περίπου (ο μικρότερος παγκοσμίως), ενώ παράλληλα η Ε.Ε. των 27, έχει το μεγαλύτερο παγκοσμίως προσδόκιμο όριο ζωής. Η Ευρώπη αντιμετωπίζει ήδη δραστική μείωση του ποσοστού ηλικιών καταλλήλων προς εργασία (εργατικό δυναμικό) με τάσεις επιδεινώσεως. Από το 2030 όλες ηλικιακές ομάδες ενηλίκων ευρωπαίων γηγενών κάτω των 65 θα συρρικνώνονται, ενώ αντιθέτως τα 80 εκ. άνω των 65 ετών θα γίνουν 107 εκ. το 2025 και 133 εκ. το 2050. Κατά το 2005 η ευρωπαϊκή αναλογία κατοίκων ηλικίας άνω των 65, ως προς τους ενεργούς οικονομικά κατοίκους (ηλικίες από 15 – 65), ήταν ¼, ενώ το 2050 η αναλογία αυτή θα έχει διαμορφωθεί σε ½.<br /> Ο επικρατέστερος παράγων που καθορίζει το μέγεθος, τον ρυθμό μεταβολής και την σύνθεση του πληθυσμού των περισσοτέρων ευρωπαϊκών χωρών, είναι η διεθνής μετανάστευση και όχι η φυσική αύξηση (γεννήσεις έναντι θανάτων του γηγενούς πληθυσμού). Από τα 44 περίπου εκ. διεθνών μεταναστών στην Ευρώπη, περισσότερα από 30 εκ. προέρχονται από χώρες εκτός της Ε.Ε. των 27. Ο μεγάλος αριθμός των μεταναστών αυξάνει τον ευρωπαϊκό πληθυσμό τόσο με την φυσική του παρουσία όσο και με την αυξημένη του γεννητικότητα (μικρές ηλικίες, πολιτιστική και θρησκευτική κουλτούρα κ.λ.π.). Η αύξηση των μεταναστών από χώρες εκτός της Ηπείρου και των απογόνων αυτών, δημιουργούν στην Ευρώπη πολυπολιτισμικές κοινωνίες από πλευράς φυλής (π.χ. Ασιάτες, Αφρικανοί, Άραβες κ.λ.π.), θρησκείας (κυρίως το Ισλάμ) και πολιτισμού. Επί παραδείγματι στην Αγγλία, το 2005, οι μη λευκές εθνικές ομάδες υπερέβαιναν το 10% του πληθυσμού.<br /> Η μεταναστευτική ευρωπαϊκή πολιτική φαίνεται να είναι υποτυπώδης, αποσπασματική και σε κάθε περίπτωση να μην λαμβάνει υπ’ όψιν το γεγονός ότι η μετανάστευση στο μέλλον αναμένεται να διογκωθεί, δεδομένων των πληθυσμιακών αυξητικών τάσεων σε υπανάπτυκτες χώρες, της σταδιακής ελλείψεως βασικών διατροφικών πόρων και της οικολογικής επιβαρύνσεως πολλών περιοχών του πλανήτου η οποία θα επιδεινώσει την έλλειψη βασικών αγαθών και θα αυξήσει τις συγκρούσεις στις περιοχές αυτές. Η ευρωπαϊκή προσπάθεια διατηρήσεως της αναλογίας ενεργού πληθυσμού και συνταξιούχων ανακόπτει την αποτελεσματική λήψη μέτρων κατά της αθρόας και μη ελεγχόμενης μεταναστεύσεως. Εκείνο όμως που αποτελεί ουσιαστικό εμπόδιο στην εκθετική διόγκωση των μεταναστών εντός της Ε.Ε. και την ενσωμάτωσή τους στις ευρωπαϊκές κοινωνίες είναι η επικρατούσα φιλελεύθερη αντίληψη των πραγμάτων, στην οποία πρυτανεύουν οι δημοκρατικές και ατομικές ελευθερίες, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το δικαίωμα στην πολιτιστική διαφοροποίηση και η ανεξιθρησκεία. Οι αντίθετες φωνές είναι ασθενείς διότι στιγματίζονται άμεσα χαρακτηριζόμενες ως «ξενοφοβικές», «ρατσιστικές», «ακροδεξιές», «φασιστικές» κ.λ.π..<br /> Έχει διαπιστωθεί στατιστικά ότι οι θρησκευόμενες οικογένειες (και κυρίως οι θρησκευόμενες γυναίκες) έχουν την τάση να γεννούν περισσότερα τέκνα. Δεδομένου ότι η θρησκευτική επίδραση στους Ευρωπαϊκούς πληθυσμούς είναι πλέον μικρή ενώ στους μουσουλμάνους κυρίως μετανάστες ισχυρή, δίχως εμφανείς τάσεις αμβλύνσεως αυτής, εύκολα συμπεραίνεται ότι η μεγάλη διαφορά γεννητικότητος, μεταξύ των δύο αυτών πληθυσμιακών ομάδων θα διατηρηθεί, με ότι αυτό συνεπάγεται. Εξ άλλου έχει παρατηρηθεί ότι μεταναστευτικές μειονότητες οι οποίες είτε θεωρούν ότι απειλούνται πολιτιστικά, είτε διαπνέονται από δογματικές αντιλήψεις, αντιδρούν με μεγιστοποίηση του δημογραφικού δυναμικού τους για λόγους επιβιώσεως.<br /> Η δομή των ηλικιών στην Ευρώπη έχει μεταβληθεί δραματικά λόγω της πτώσεως του ρυθμού γεννήσεων και της αυξήσεως του προσδοκίμου ορίου ζωής. Η μέση ηλικία του πληθυσμού στην Ε.Ε. των 27, αναμένεται να ανέλθει από τα 40.4 έτη το 2008, στα 48 έτη το 2060. Το ποσοστό του πληθυσμού άνω των 65 ετών έχει αυξηθεί από 14% το 1990 στο 17% το 2007. Καθώς το φαινόμενο αυτό επιδεινώνεται δημιουργούνται πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις κοινωνικών παροχών (π.χ. υγεία, συντάξεις, υποδομές κ.λ.π.) στον ενεργό πληθυσμό που διαρκώς μειώνεται. Η διατήρηση σταθερού ενεργού πληθυσμού στην Ευρώπη απαιτεί την είσοδο εκατομμυρίων μεταναστών ετησίως και δεν θα πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ότι και οι μετανάστες κάποτε γεράζουν και εισέρχονται με την σειρά τους στις προς κοινωνική υποστήριξη κατηγορίες του πληθυσμού.<br /> Η χρονική πρόβλεψη της μελλοντικής συνθέσεως του ευρωπαϊκού πληθυσμού, ως ποσοστό γηγενών πολιτών και πολιτών ξένης προελεύσεως είναι δυσχερής και συγκεχυμένη, δεδομένου ότι συνήθως λογίζονται ως πολίτες ξένης προελεύσεως, μέχρι και η δεύτερη γενεά ξένων βάσει της υποθέσεως ότι η τρίτη γενεά ενσωματώνεται στην τοπική κοινωνία. Τυχόν κατάρρευση της υποθέσεως περί ενσωματώσεως των επερχομένων μίας ή δύο γενεών ξένων στην Ευρώπη (πράγμα πιθανόν με τα μέχρι στιγμής δείγματα), εκτοξεύει για το μέλλον εκθετικώς αντί γραμμικώς το ποσοστό αυτών στην ευρωπαϊκή Ήπειρο, δίχως καν να ληφθεί υπ’ όψιν και η παράμετρος των πολιτών μικτής προελεύσεως (γάμοι γηγενών με μετανάστες). Συνολικά θεωρείται βέβαιον ότι αναμένεται δραστική αύξηση της συνολικού πληθυσμιακού ποσοστού ξένης προελεύσεως στην Ευρώπη κατά τα επερχόμενα έτη.<br /> Αρκετοί Ευρωπαίοι διαπράττουν το σφάλμα να κρίνουν τον ισλαμισμό σύμφωνα με το δικό τους σύστημα αξιών και να τον κατατάσσουν απλώς στις υφιστάμενες θρησκείες, υποβαθμίζοντας το γεγονός ότι πρόκειται για ιδεολογία με αλληλένδετες πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές προεκτάσεις. Το Ισλάμ ως πολιτική ιδεολογία προωθείται διαρκώς στους Διεθνείς Οργανισμούς και το διεθνές εμπόριο, κερδίζει οπαδούς στον Αραβικό κόσμο, σε κράτη της Ασίας καθώς και σε μετανάστες του Δυτικού κόσμου. Στις χώρες που επικρατεί, οι πολιτικές ελευθερίες, η ισότης έναντι του νόμου (για τις θρησκευτικές και εθνικές μειονότητες), η ελευθερία σκέψεως και εκφράσεως, καθώς και η θρησκευτική ελευθερία σταματούν. Οι παραβάτες υφίστανται εκφοβισμό ο οποίος απειλεί ανά πάσα στιγμή ακόμη και την ζωή τους, όπου και αν ευρίσκονται.<br /> Σήμερα και μετά από την πικρή εμπειρία πολλαπλών πολύνεκρων βομβιστικών επιθέσεων εντός της Ε.Ε. και μετά από επισταμένες έρευνες, η Ευρώπη γνωρίζει ότι το ακραίο Ισλάμ διατηρεί στενή επαφή με Ευρωπαίους μουσουλμάνους, τους οποίους στρατολογεί, οργανώνει, χρηματοδοτεί και εκπαιδεύει. Επιπλέον το ακραίο Ισλάμ ελέγχει την συμπεριφορά των μετριοπαθών Ευρωπαίων Μουσουλμάνων και τους ασκεί πιέσεις, ενώ οι γηγενείς Ευρωπαίοι πολίτες διστάζουν πλέον να συμπεριφερθούν σύμφωνα με τα δημοκρατικά τους κεκτημένα δικαιώματα, φοβούμενοι την ισλαμική αντεκδίκηση (π.χ. σκίτσα Μωάμεθ). Την ίδια στιγμή ισλαμικά κράτη εκμεταλλευόμενα εθνικοθρησκευτικές τους μειονότητες εντός της Ε.Ε., επιχειρούν να αποκομίσουν πολιτικά και εμπορικά οφέλη (π.χ. ένταξη Τουρκίας στην Ε.Ε.) ή απειλούν ευθέως τους Ευρωπαίους (π.χ. Ιράν, Λιβύη). Οι αλματωδώς αυξανόμενοι μουσουλμανικοί πληθυσμοί της Ευρώπης, εκμεταλλευόμενοι τα αγαθά της Δυτικής Δημοκρατίας, διεκδικούν δυναμικά και επιτυχώς την πολιτιστική και θρησκευτική τους διαφοροποίηση (ενδυμασία, μόρφωση, κοινωνική συμπεριφορά, τζαμιά κ.λ.π.). Την ίδια στιγμή παραμένει ανενεργή η βασική διεθνής πρακτική της αμοιβαιότητος, αφού αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο το γεγονός ότι στα Ισλαμικά κράτη (ή κράτη με ισλαμική πλειοψηφία), οι χριστιανικοί πληθυσμοί και οι εκκλησίες διώκονται έως εξαλείψεως, ενώ οι Δυτικοί επισκέπτες υποχρεούνται σε αυστηρότατη τήρηση των τοπικών πολιτιστικών εθίμων (π.χ. αλκοόλ σε δημόσιους χώρους, ενδυμασία κυρίως των γυναικών, συμπεριφορά όπως το δημόσιο φιλί κ.λ.π.), με τους παραβάτες να υφίστανται σκληρές κυρώσεις.<br /> <a href="http://www.elkeda.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Δημογραφικό και μετανάστευση, το εκρηκτικό μείγμα (2)

του Βασίλη Μαρτζούκου * Το δημογραφικό πρόβλημα αφορά το σύνολο σχεδόν των ανεπτυγμένων περιοχών του πλανήτου και προκύπτει κυρίως από μεί...

Διαβάστε την συνέχεια