Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2015

17.000 Ευρωπαίοι πολεμούν στις τάξεις των Τζιχαντιστών.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgm7FkuGbFAXuSKzkTbhS3ENnOh3BNvYo9My0dA4BnBWXYSry9let3tNGgwXsCRHxlr9sWiUx5s1H3PwZ1ZTK1GMNgdB8krnXYzdKn8DLRG6q4IpUr493lx47Ivz1p54iCPjjc0FnKlXn0Z/s1600/17000+tzixantistes.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="392" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgm7FkuGbFAXuSKzkTbhS3ENnOh3BNvYo9My0dA4BnBWXYSry9let3tNGgwXsCRHxlr9sWiUx5s1H3PwZ1ZTK1GMNgdB8krnXYzdKn8DLRG6q4IpUr493lx47Ivz1p54iCPjjc0FnKlXn0Z/s1600/17000+tzixantistes.jpg" width="640" /></a></div> 
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης 
Η Ευρωπαϊκή υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Ενώ οι Ευρωπαίοι ηγέτες ωρύονται για την ισλαμική τρομοκρατία μετά την τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι, ενώ χιλιάδες Ευρωπαίοι κατεβαίνουν σε ογκώδης διαδηλώσεις κατά της τρομοκρατίας, την ίδια ώρα στις τάξεις των Τζιχαντιστών βρίσκονται και πολεμούν χιλιάδες Ευρωπαίοι σύμφωνα με μια μεγάλη αποκαλυπτική έρευνα της τουρκικής εφημερίδας, Türkiye, η οποία επικαλείται πληροφορίες από τις ιρακινές μυστικές υπηρεσίες καθώς και από ανώτερες τουρκικές κυβερνητικές πηγές. 
Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις της τουρκικής εφημερίδας, τουλάχιστον 17 χιλιάδες Ευρωπαίοι βρίσκονται αυτή την περίοδο και πολεμούν στις τάξεις των Τζιχαντιστών υπό τις «ευλογίες» του ισλαμικού χαλιφάτου που έχει διαπράξει τα φρικτά εγκλήματα κυρίως σε βάρος των χριστιανών της Μέσης Ανατολής. Οι περισσότεροι από τους Ευρωπαίους Τζιχαντιστές προέρχονται από την Γαλλία, Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία, ΗΠΑ ακόμα και από τις σκανδιναβικές χώρες και την Ισπανία. Μάλιστα οι πιο πολλοί από αυτούς και ιδιαιτέρα οι προερχόμενοι από την Γαλλία, δεν γνωρίζουν λέξη αραβικά και παρ’ όλα αυτά βρίσκονται σε καίρια πόστα στις τάξεις των μαχητών του ισλαμικού Χαλιφάτου. Σύμφωνα με μια άλλη τουρκική εφημερίδα, την Milliyet, οι Τζιχαντιστές έχουν καλά οργανωμένα κέντρα στην Ισπανία και στην Γαλλία όπου στρατολογούν τους πολεμιστές που στην συνέχεια και μέσω Τουρκίας αποστέλλονται στην επικράτεια του Χαλιφάτου για να στελεχώσουν τα ένοπλα τμήματα των Τζιχαντιστών. Η γνωστή κυρία Boumeddien, που έχει ονομαστεί και «μαύρη χήρα», είναι η υπεύθυνη για αυτές τις γιάφκες και εδώ και καιρό δρούσε στρατολογώντας μαχητές για το ισλαμικό χαλιφάτο κάτω από την μύτη των ισπανικών και των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών, που αν και είχαν υποψιαστεί πολλά δεν είχαν κάνει τίποτα για να την σταματήσουν. 
<a href="http://nikosxeiladakis.gr/wp-content/uploads/2015/01/%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF215.jpg"><img alt="Φωτο2" class="aligncenter size-full wp-image-1606" height="598" src="http://nikosxeiladakis.gr/wp-content/uploads/2015/01/%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF215.jpg" width="958" /></a> 
Όπως αναφέρεται, το δίχτυο έχει απλωθεί και στην Τουρκία όπου σύμφωνα με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες τουλάχιστον 7.800 μαχητές του Χαλιφάτου έχουν περάσει στην Τουρκία και από τα τουρκοσυριακά σύνορα έχουν περάσει στην επικράτεια του Χαλιφάτου για να πολεμήσουν με τους Τζιχαντιστές. Μάλιστα οι Τούρκοι κατηγορούν τους Γάλλους και τους Ισπανούς ότι δεν έδειξαν τη απαραίτητη υπευθυνότητα για την εξάρθρωση των πυρήνων των Τζιχαντιστών στις χώρες τους και όλα αυτά την ίδια ώρα που στην ίδια την Τουρκία  έχει αποκαλυφτεί ότι οι Τζιχαντιστές  έχουν τουλάχιστον πέντε μεγάλα στρατηγεία από όπου οργανώνονται πολεμικές επιχειρήσεις στην Συρία και στο Ιράκ και από όπου ρέει το χρήμα στο χαλιφάτο για την οργάνωση των μαχητών. 
Το ζήτημα πήρε μεγάλες διαστάσεις μετά την τρομοκρατική επίθεση στην γαλλική πρωτεύουσα καθώς έχει γίνει φανερό ότι στις τάξεις των Τζιχαντιστών βρίσκονται χιλιάδες Ευρωπαίοι, κυρίως αστικών οικογενειών, που δοκίμασαν την απογοήτευση από τα δυτικά πολιτιστικά πρότυπα και για να βρουν κάποιο ουσιαστικό ενδιαφέρων στην ζωή τους καταφεύγουν στους εξτρεμιστές ισλαμιστές που έχουν βάψει τα χέρια του με το αίμα χιλιάδων αθώων στην μέση Ανατολή. 
Κατά τα άλλα οι υποκριτές της Ευρώπης φωνάζουν  για την ελευθερια του λόγου και κατά του ρατσισμού! 
 
 Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος 
 
<a href="http://nikosxeiladakis.gr/" target="_blank">πηγή</a>

17.000 Ευρωπαίοι πολεμούν στις τάξεις των Τζιχαντιστών.

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης Η Ευρωπαϊκή υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Ενώ οι Ευρωπαίοι ηγέτες ωρύονται για την ισλαμική τρομοκρατία μετά...

Διαβάστε την συνέχεια

Εθνικές επιλογές - Η ΑΟΖ και το ελληνικό πνεύμα - Η Ελληνική Εκκλησία ως σημείο αναφοράς

Ellada simera 0 Ελλάδα, Εξωτερική Πολιτική 15:20

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1452o1mTn4INl8K53qKvUexTeF1qi6Q879Dmal-djmvvFwaYtahEkuuWDmD-LRb3b5Jcvjf8ZjeZzyz-JNawiMbgrDy9h3yQYzBtwLP3IITdjIk19D61NQGmasFkQ2CfolRoFS-BRrLme/s1600/ellada+simaia+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1452o1mTn4INl8K53qKvUexTeF1qi6Q879Dmal-djmvvFwaYtahEkuuWDmD-LRb3b5Jcvjf8ZjeZzyz-JNawiMbgrDy9h3yQYzBtwLP3IITdjIk19D61NQGmasFkQ2CfolRoFS-BRrLme/s1600/ellada+simaia+1.jpg" width="640" /></a></div>
 
του Νίκου Λυγερού. 
 
Συχνά ξεχνάμε ότι το πλαίσιο των εκλογών, είναι το πεδίο δράσης των επιλογών μας. Δεν αρκεί να έχουμε απόψεις για τα πάντα και ειδικά για θέματα που δεν κατέχουμε και στην τελική να κάνουμε ακριβώς την ίδια κίνηση την ώρα της ψηφοφορίας. Το πρόβλημα είναι ότι εξετάζουμε συχνά μόνο τοπικά προβλήματα γιατί αυτά είναι τα πιο εύκολα προσβάσιμα. Συνεπώς έχουμε την εντύπωση ότι οι βουλευτικές είναι απλώς τοπικές εκλογές. Το χειρότερο είναι ότι αυτό το αίσθημα ενισχύεται και από τους ίδιους τους υποψήφιους βουλευτές που συμπεριφέρονται λες κι οι ψηφοφόροι είναι απλώς μια πελατεία. 
<a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a>Η εξήγηση είναι ότι οι περισσότεροι δεν έχουν καμία ενημέρωση για εθνικά θέματα και προτιμούν να παραμείνουν σε ένα χαμηλό επίπεδο συζήτησης. Ενώ ο λαός μας δεν είναι μια ανώνυμη μάζα που αδιαφορεί για τα πάντα. Ενώ αρκεί να πάμε σε ένα απλό καφενείο, για να ακούσουμε τους δικούς μας να συζητούν, να φωνάζουν, να μαλώνουν, να γελούν και να παλεύουν για θέματα, όπως είναι το Κυπριακό, η προστασία της Θράκης, η ασφάλεια των Δωδεκανήσων, η ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, το Casus Belli, οι υδρογονάνθρακες, το EuroAsia Interconnector. Έτσι το πρόβλημα είναι και αυτό απλό. Ασχολούνται πολλοί υποψήφιοι με θέματα εντελώς ανούσια με την δικαιολογία ότι είναι αυτά που μας απασχολούν. Ενώ στην πραγματικότητα οι Έλληνες διαχρονικά ασχολούνται με τα εθνικά. Αυτό οφείλεται στη διαχρονικότητα του Ελληνισμού που δεν επηρεάζεται από τα προβλήματα της καθημερινότητας, αφού θέλει να ζήσει το συνεχές του Χρόνου. Γι' αυτόν το λόγο, όσοι ασχολούνται τεχνητά και τυπικά με τα εθνικά από τους υποψηφίους γρήγορα φαίνεται στη δράση ότι δεν έχουν ικανότητες. Γι' αυτό τώρα έχουμε εθνικές επιλογές. 
 
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/MBAMCGJxT8U" width="560"></iframe> 
 
Νίκος Λυγερός - Η ΑΟΖ και το ελληνικό πνεύμα 
<div style="text-align: justify;">
Όταν οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι βάζουν μεταξύ των ερωτημάτων τους στους αρχηγούς κομμάτων το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ και ρωτούν με ξεκάθαρο τρόπο αν θα προχωρήσουν, επιτέλους, μετά τις εκλογές, στην πολυσυζητημένη και πολυαναμενόμενη χάραξη και ανακήρυξή της, μπορούμε να καταλάβουμε επί του πρακτέου πόσο έχει εξελιχθεί ο ελληνικός λαός, αφού τώρα δεν κάθεται παθητικά μην περιμένοντας τίποτα, αλλά διεκδικεί επίσημα πια τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας. Ποια άλλη απόδειξη χρειάζονται οι υποψήφιοι βουλευτές και γενικότερα οι πολιτικοί, για να κατανοήσουν ότι έχουμε περάσει σε μια άλλη φάση που βρίσκεται σε ετοιμότητα όσον αφορά στο θέμα της ελληνικής ΑΟΖ; Η ανακήρυξη και οι οριοθετήσεις της ΑΟΖ, μετά τη δημοσίευση των είκοσι θαλάσσιων οικοπέδων, είναι πια άκρως απαραίτητη αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε σ' αυτόν τον γύρο αδειοδότησης μια αποτελεσματικότητα όσον αφορά στο πλήθος και στην ποιότητα των υποψηφιοτήτων. Η ΑΟΖ έχει μπει πλέον στο ελληνικό πνεύμα και θεωρείται ότι είναι μία οντότητα που ανήκει στις αξίες μας, αφού βασίζεται θεμελιακά στο Δίκαιο και στη θάλασσα. Οι πολιτικοί αρχηγοί πρέπει λοιπόν να πάρουνε μια θέση πάνω σε αυτό το θέμα, αφού θα χρησιμοποιηθεί, θέλουν δεν θέλουν, ως κριτήριο για τις εκλογές. Έτσι αν υπάρχουν όντως πολιτικοί αρχηγοί αρνητικοί ως προς την ΑΟΖ να ξέρουμε ποιοι είναι και να ξεκαθαρίσει το πλαίσιο κι αν δεν υπάρχουν να προετοιμαστούμε για τη θέσπιση που γίνεται πάντα μονομερώς και για τις οριοθετήσεις μας με τους λαούς που θέλουν να συνεργαστούν μαζί μας για να ξεπεράσουμε τα προβλήματά μας. 
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/pZdfSFwRb-k" width="560"></iframe> 
 
Νίκος Λυγερός - Η Ελληνική Εκκλησία ως σημείο αναφοράς 
 
Στην πατρίδα μας η Εκκλησία δεν είναι ένας εξωτερικός παράγοντας που μπορούμε να πετάξουμε με το έτσι θέλω. Εδώ και αιώνες είμαστε Έλληνες και παραμείναμε Έλληνες χάρη στη βοήθεια της Εκκλησίας και δεν έχουμε ανάγκη να αναφερθούμε στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, στον Αθανάσιο Διάκο, στον Παλαιών Πατρών Γερμανό, στον Παπαφλέσσα, για να αποδείξουμε το αναμφισβήτητο έργο της για τον Ελληνισμό. Έτσι όταν ακούμε άσχετους πολιτικούς να προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρόκειται να αρπάξουν τα εκκλησιαστικά αγαθά, σκεφτόμαστε τη λαϊκή ρήση: «πού πας ρε Καραμήτρο;». Γιατί αν πραγματικά το πιστεύει, που αυτό είναι ήδη ένα θέμα, πώς ξέρει ότι είναι σύμφωνος μαζί του ο ελληνικός λαός; Γιατί τέτοια λόγια τα ακούσαμε πολλές φορές από βάρβαρους κατακτητές και πάμπολλους ραγιάδες, όμως ποτέ δεν τους αφήσαμε ν’ αγγίξουν την Εκκλησία μας, όχι μόνο ως θεσμό, αλλά ως σημείο αναφοράς του λαού μας. Και δεν πρόκειται άτομα που προσπαθούν να παίξουν με τα λόγια, γιατί δεν έχουν τίποτα άλλο στη διάθεσή τους, να τα αφήσουμε να βρίζουν την Εκκλησία δίχως ν’ αντισταθούμε. Δεν είπαμε ποτέ ότι όλοι οι εκκλησιαστικοί είναι άγιοι, άλλωστε θα το είχε πει η ίδια η Εκκλησία μας και δεν είναι βέβαια γι’ αυτόν το λόγο που δεν αποδεχόμαστε τέτοιες επιθέσεις που είναι απαράδεκτες. Έχουμε ζήσει από κοντά περιπτώσεις πολύ επικίνδυνες για τον Ελληνισμό, όπου η Εκκλησία πήρε επίσημα θέση για να μην μας κατασπαράξει η άγνοια και η αδιαφορία. Κατά συνέπεια δεν έχουμε ανάγκη από κανέναν για να μας αποδείξει την αξία της. Η Εκκλησία μας εδώ και αιώνες με τις εκκλησίες και τα μοναστήρια έχει προστατέψει το λαό μας από τους βάρβαρους κι έχει υποστεί γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο πολλά βασανιστήρια. Κι είχαμε και Μάρτυρες στην πίστη μας που μας το υπενθυμίζουν με το έργο τους. Έτσι αυτός που τα βάζει με την Εκκλησία μας από το Βυζάντιο τα βάζει και με τον Ελληνισμό κι ας έρθει όποτε θέλει, εμείς τον περιμένουμε. 
 
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/LI2IoI8yU9I" width="560"></iframe> 
 
<a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a></div>

Εθνικές επιλογές - Η ΑΟΖ και το ελληνικό πνεύμα - Η Ελληνική Εκκλησία ως σημείο αναφοράς

του Νίκου Λυγερού. Συχνά ξεχνάμε ότι το πλαίσιο των εκλογών, είναι το πεδίο δράσης των επιλογών μας. Δεν αρκεί να έχουμε απόψεις για τα...

Διαβάστε την συνέχεια

Επιστροφή του Ελληνισμού στην Ανατ. Μεσόγειο και στην ιστορία.

Ellada simera 0 Εξωτερική Πολιτική 15:09

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjt6kzE9dTcdffCl9gCFC2FjZn48LqOnAjRA9czf708L2kBqObIAn6aLKNer7IavB4mAoXiBSja7aHOVCnX5Cv1bF-DZfbGDjlz3YVLjORuXEYvtDeNGiESxRL9c0Uxh4-g0kdtTHSVkfis/s1600/anatoliki+mesogeios.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjt6kzE9dTcdffCl9gCFC2FjZn48LqOnAjRA9czf708L2kBqObIAn6aLKNer7IavB4mAoXiBSja7aHOVCnX5Cv1bF-DZfbGDjlz3YVLjORuXEYvtDeNGiESxRL9c0Uxh4-g0kdtTHSVkfis/s1600/anatoliki+mesogeios.jpg" width="640" /></a></div>
 
του Σταύρου Καρκαλέτση Μπορεί να μην αρέσει ως διαπίστωση, αλλά θα την πούμε, καταμεσής του από κάθε άποψη χειμώνα, την ώρα που μπαίνει νέα χρονιά: Ο Ελληνισμός και τα δύο κράτη του παραπαίουν, με κίνδυνο να εξέλθουν της δίνης παντελώς κατεστραμμένα. Ίσως και εντός του 2015. Οι Αγορές και η υπερεθνική αυτοκρατορία του Χρήματος επέλεξαν τον ελληνικό λαό, καθόλου τυχαία, για να δοκιμαστεί η εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας στα δικά τους υπερεθνικά οικονομικά κέντρα. Δεν ξέρουμε πόσο σοβαρά ασχολούνται οι ηγέτες μας, ή αν ασχολούνται καν, με μια δυνητική αξιοποίηση της εν υπνώσει ισχύος του ελληνικού κόσμου. Εμείς μιλάμε για στρατηγική που θα ορίζεται και θα περιγράφεται μέσα σε ένα Πανεθνικό Στρατηγικό Δόγμα, μια «Χάρτα του Ελληνισμού», με όραμα, που να αναδύει πατριωτικό πραγματισμό. Γιατί δεν μπορεί να συνιστά όραμα η εξασφάλιση της επόμενης δόσης και το παγωμένο χαμόγελο του Τόμσεν... Το 2015, θα βρει την πατρίδα μας να παλεύει από την μια να αποφύγει την χρεωκοπία, και από την άλλη να διατηρήσει την εδαφική της ακεραιότητα. Το τελευταίο ας μην θεωρηθεί κινδυνολογία, αφού καταντήσαμε άκρως ελκυστικός στόχος, με την απαξίωση της εθνικής άμυνας και ό,τι εθνικού. Και εν πάσει περιπτώσει, οικονομία ξαναχτίζεις. Εδαφικό ακρωτηριασμό αποκαθιστάς; Ίμβρος και Κερύνεια μας δίδαξαν κάτι; Το 2015, ισοπεδωμένοι, μνημονιοκρατούμενοι, θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την ανηλεή, ολιστική επίθεση των Αγορών και των δανειστών μας. Αλλά και ενός μεγάλου μέρους της εγχώριας «ελίτ» των πολιτικών και διανοουμένων. Ποιος θα αναστήσει την Ελλάδα, όταν στο χώρο των ιδεών κυριαρχεί μια απεθνοποιημένη, εθνοαλλεργική μεταμοντέρνα κάστα, η οποία θεωρεί την παράδοση, την Ορθοδοξία, την ίδια την realpolik στα εθνικά ζητήματα, «ενοχλητικούς αναχρονισμούς» που πρέπει να αποβληθούν; Είναι τραγικό: Οι πιο εξέχοντες ανθρωπιστές της Δύσης δέχονται ως πολλαπλή αφετηρία το αρχαίο ελληνικό πνεύμα και την βυζαντινή κληρονομιά, και η εγχώρια «διανόηση» αυτή την προίκα τη θεωρεί βάρος. Μόνο που το παρελθόν δεν σε περιορίζει στο παρόν. Αντίθετα μπορεί να γίνει όπλο. Κράτη ισχυρά, όπου η τεχνολογία τρέχει, όπου το γεωστρατηγικό τους βάρος αυξάνει, όπου η οικονομία τους ανέρχεται, χρησιμοποιούν θρησκεία και παράδοση ως τέτοια όπλα. Η Ρωσία και το Ισραήλ είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα. Δεν μιλάμε για στείρα θρησκοληψία, όπως σίγουρα οι εθνοφοβικοί θα μας κατηγορήσουν. Μιλάμε για αξιοποίηση του παράγοντα Ορθοδοξία και της δικής μας αυτοκρατορικής μνήμης, ως συνεκτικού στοιχείου του έθνους και ψυχολογικό όπλο συλλογικής αντίστασης, πριν η κατάρρευση γίνει ολοκληρωτική. Να γιατί απαιτείται μια ολική επαναφορά (και) στην λευχαιμική εξωτερική πολιτική. Και η απάντηση λέγεται νεοβυζαντινισμός. Όχι βεβαίως ως αντίρροπο του επεκτατικού νταβουτόγλειου νεοοθωμανισμού, αλλά με την έννοια της ήπιας δύναμης, της υψηλής διπλωματίας και στρατηγικής που ασκούσαν οι Βυζαντινοί. Ο βυζαντινός δικέφαλος κοιτούσε και προς τη Δύση και προς την Ανατολή. Η Ελλάδα θα μπορούσε να παραδειγματιστεί από τη νέα ρωσική ιδεολογία, όπου ο νεοβυζαντινισμός καθίσταται ιδεολογικός βατήρας μιας ισχυρής ευρασιατικής Ρωσίας. Άρα: Πολιτική πολλαπλών συμμαχιών, σε αμοιβαία βάση και όχι με το να είμαστε μονομερώς ταγμένοι εκεί που μας εμπαίζουν. Το μέλλον των Βαλκανίων, της ανατ. Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής θα καθοριστεί από τη σύγκρουση των δυνάμεων της νεοορθοδοξίας με αυτές του ισλαμικού νεοοθωμανισμού. Στο γεωπολιτικό σχήμα που εξελίσσεται, δυστυχώς, σε συγκρουσιακό, στα όρια Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής (δυτικό νεοφιλελεύθερο – ευρασιατικό νεοορθόδοξο – σουνιτικό νεοισλαμικό), εμείς πρέπει να κάνουμε τις δικές μας επιλογές. Και αν πολιτικά και αμυντικά είμαστε προσδεδεμένοι στη Δύση, πρέπει να ανοιχτούμε και προς την Ανατολή. Μια υψηλή στρατηγική μπορεί να υπηρετήσει ένα ολοκληρωμένο, ρεαλιστικό, εφαρμόσιμο, πατριωτικό Πανεθνικό Στρατηγικό Δόγμα, που δεν διαθέτει ο Ελληνισμός. Που να φέρει επιτέλους την Ελλάδα ξανά στην ανατ. Μεσόγειο. Που να ενοποιήσει λειτουργικά τις δύο κρατικές υποστάσεις του Ελληνισμού, με κατ’ ουσίαν μια και κοινή θάλασσα ανυπολόγιστης γεωστρατηγικής αξίας, από την Αδριατική και τους Οθωνούς μέχρι το Παραλίμνι της Κύπρου. Πανεθνικό Στρατηγικό Δόγμα σημαίνει φερ΄ ειπείν μόνιμο συμβούλιο στρατηγικής συνεργασίας Ελλάδας και Κύπρου. Και από κάτω, δύο υποσυμβούλια για την άμυνα και την ενέργεια. Κοντολογής: Δύο κράτη, μια πολιτική. Πανεθνικό Στρατηγικό Δόγμα σημαίνει γενναία (αλλά και αμοιβαία) ανοίγματα προς το Ισραήλ, τη Ρωσία, τη Γαλλία, όσους τελοσπάντων μας στηρίζουν στον ΟΗΕ και αλλού. Σημαίνει πατριωτικό πραγματισμό και όχι δουλοπρέπειες του στυλ «οι Γερμανοί είναι φίλοι μας». Στην εξωτερική πολιτική, υπάρχει λοιπόν το γεωστρατηγικό όραμα: Στο γεωγραφικό άκρο της ηπείρου μας, «επιστρέφοντας» στα νερά του Κίμωνα και της Κύπρου, ο Ελληνισμός σταδιακά να καταστεί ο πολύτιμος «ενδιάμεσος χώρος» Δύσης και Ανατολής, σε πολλαπλούς ρόλους και συμμαχίες, σε θέση ισχύος. Ένα τέτοιο Πανεθνικό Στρατηγικό Δόγμα όπως αυτό που προτείνουμε, εάν βρεθούν τα ριζοσπαστικά πολιτικά υποκείμενα υλοποίησής του, μπορεί να φέρει τη σωτηρία και έπειτα την ανύψωση. Είμαστε σαφείς: Μιλάμε για την εμφάνιση ηγετικού υποκειμένου ικανού να εφαρμόσει υψηλή στρατηγική. Προφανώς δεν μιλάμε για τις σημερινές κυβερνήσεις της απόλυτης υποταγής και εξάρτησης, σε Αθήνα και Λευκωσία. Μιλάμε για οραματική στρατηγική του Ενιαίου Ελληνισμού και όχι για μικροελλαδική φοβική εξωτερική πολιτική. Θεωρούμε πως μόνο αν βρεθεί εθνική ηγεσία αποφασισμένη να πάει κόντρα στα μνημονιακά και λοιπά αφεντικά, υπάρχει μια πιθανότητα να γλυτώσει ο λαός μας τα χειρότερα. Δεν μιλούμε για μια επαναφορά των δύο ελληνικών κρατών στο 2000, ή έστω στο 2010. Μιλούμε για αποφυγή μιας πολύ μεγαλύτερης καταστροφής που ετοιμάζεται και για τα δύο ελληνικά κράτη και τον Ελληνισμό συνολικά. Διότι τώρα ο χρόνος κυλά αντίστροφα, και τα ραντεβού της Ιστορίας μαζί μας θα γίνονται όλο και πιο αμείλικτα...<a href="http://www.elkeda.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Επιστροφή του Ελληνισμού στην Ανατ. Μεσόγειο και στην ιστορία.

του Σταύρου Καρκαλέτση Μπορεί να μην αρέσει ως διαπίστωση, αλλά θα την πούμε, καταμεσής του από κάθε άποψη χειμώνα, την ώρα που μπαίνει ν...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσία και Κούρδοι: Μια σχέση με λογική, που βαθαίνει

Ellada simera 0 κόσμος 13:19

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiCaz6kxNe7AQt42rbPV2UedqFYZk5PyXKAUs1YSDzPkcbQ-8Z2JJSpQvW7iObVHJ38VdDdW0iTqiS4V8-u0M9QeXMZS0q_qY3bJnCzZNZqAJJfnz2goiftLASRqQ89g3liCb06NkOxNUc/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF820.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiCaz6kxNe7AQt42rbPV2UedqFYZk5PyXKAUs1YSDzPkcbQ-8Z2JJSpQvW7iObVHJ38VdDdW0iTqiS4V8-u0M9QeXMZS0q_qY3bJnCzZNZqAJJfnz2goiftLASRqQ89g3liCb06NkOxNUc/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF820.jpg" width="640" /></a></div>
 
Ο αυξανόμενος ρόλος των Κούρδων στην εξελισσόμενη και ταραχώδη κατάσταση που επικρατεί στη Μέση Ανατολή και αλλού, επηρεάζει εξίσου τις πολιτικές των περιφερειακών και παγκοσμίων δυνάμεων. Η Ρωσσία δεν αποτελεί εξαίρεση. Τα τελευταία χρόνια, η Μόσχα έχει κάνει βήματα στην αύξηση των επαφών της με τα κουρδικά πολιτικά κινήματα ενώ έχει αναπτύξει οικονομική συνεργασία με το Ιρακινό Κουρδιστάν, όπου έχουν ξεκινήσει εργασίες ρωσσικές εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου. 
Του Βιτάλι Ναούμκιν 
ΠΗΓΗ: <a href="http://www.al-monitor.com/">http://www.al-monitor.com/</a> (5.1.15) 
Απόδοση στα ελληνικά: Σωτήρης Δημόπουλος 
(<a href="http://sotiriosdemopoulos.blogspot.gr/">http://sotiriosdemopoulos.blogspot.gr/</a>) 
Σημαντικό ορόσημο στην εξέλιξη των πολιτικών επαφών υπήρξε το ταξίδι στη Ρωσσία του Μασούντ Μπαρζανί, τον Φεβρουάριο του 2013, το οποίο οι Κούρδοι ονόμασαν «πρώτη επίσημη επίσκεψη». Η επίσκεψη αυτή έφερε στην μνήμη τα γεγονότα πριν από περισσότερο από μισό αιώνα, όταν ο ιστορικός Κούρδος ηγέτης, πατέρας του Μασούντ, μουλάς Μουσταφά Μπαρζανί, ζούσε στη Σοβιετική Ένωση (1947-1958), όπου έλαβε πολύπλευρη στήριξη από αυτήν και πήρε μάλιστα και τον βαθμό του στρατηγού. 
Ως πρώτη, σημειώθηκε και μια άλλη, πρόσφατη επίσκεψη Κούρδου ηγέτη, τον Δεκέμβριο του 2014 στη Μόσχα. Πρόκειται για την επίσκεψη του προέδρου του Λαϊκού-Δημοκρατικού Κόμματος της Τουρκίας Σαλαχεττίν Ντεμιρτάς. Σε αυτό το ταξίδι φαινομενικά τίποτε δεν ήταν ασυνήθιστο: ο Ντεμιρτάς είναι ηγέτης νόμιμου τουρκικού κόμματος και επιπλέον ένας από τους υποψηφίους για τη θέση του προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας, ο οποίος στις πρόσφατες εκλογές κέρδισε τη στήριξη του 10% των ψηφισάντων. 
Ωστόσο, σε όλα αυτά υπάρχει ένα ευαίσθητο στοιχείο, το ότι δηλαδή ο Ντεμιρτάς είναι σε αντιπαράθεση με την τουρκική κυβέρνηση, με την οποία η Μόσχα βρίσκεται σε πρωτοφανώς στενές σχέσεις. Ο ίδιος ο Ντεμιρτάς δήλωσε ότι το κόμμα του επιδιώκει να ξεπεράσει το έλλειμμα επικοινωνίας με τη Ρωσσία και ότι η «ρωσσική πολιτική σε σχέση με τους Κούρδους υπόκειται ακόμη στα αντανακλαστικά του ψυχρού πολέμου και πλέον δεν ανταποκρίνεται στις νέες πραγματικότητες». 
 
Δεν αποτελεί έκπληξη ότι ο ηγέτης του ΛΔΚ, για τον οποίον η εξασφάλιση των δικαιωμάτων των Κούρδων αποτελεί προτεραιότητα και, επομένως, θέμα προς συζήτηση στη Ρωσσία, παρ’ όλα αυτά πάντοτε προσπαθεί να μην προκαλέσει την παραμικρή υποψία για αποσχιστικές τάσεις και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του τόνιζε την ιδιότητά του ως Τούρκος πολιτικός. 
Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, ο κουρδικός παράγων στις ρωσσο-τουρκικές σχέσεις μπαίνει σε «δεύτερο πλάνο». «Εμείς θέλουμε να συζητήσουμε το κουρδικό πρόβλημα στο πλαίσιο των ρωσσο-τουρκικών σχέσεων, μη δημιουργώντας προβλήματα σε αυτές τις σχέσεις. Όμως είναι απαραίτητο να επιλυθούν τα ζητήματα της Δημοκρατίας και της ελευθερίας των δικαίων για τους Κούρδους» δήλωσε σε συνέντευξή του. 
Ο Ντεμιρτάς, επίσης, υπογράμμισε στις επαφές του με τους Ρώσσους πολιτικούς και κοινωνικούς παράγοντες (μεταξύ αυτών και στο Ινστιτούτο Ανατολικών Σπουδών της Ρωσσικής Ακαδημίας Επιστημών), ότι το ΛΔΚ είναι «κοινωνικό κόμμα». Όχι συμπτωματικά, λοιπόν, στην Κρατική Δούμα –στη Κάτω Βουλή- συναντήθηκε με τους βουλευτές της ομάδας του ΚΚΡΟ (κομμουνιστές) αλλά και του ΦΔΚΡ (το κόμμα του Ζιρινόφσκι). Στις συναντήσεις του ο Ντεμιρτάς συνοδευόταν από τον ηγέτη του συριακού κουρδικού κόμματος «Δημοκρατική Ένωση» (PYD) και μέλους της Εθνικής Συντονιστικής Επιτροπής για δημοκρατικές αλλαγές Σαλέχ Μουσλίμ. 
Η επιφυλακτικότητα του Ντεμιρτάς είναι κατανοητή. Σημειώνουμε εδώ ότι περίπου την ίδια ώρα ο Μασούντ Μπαρζανί, που διατηρεί στενές σχέσεις με την Άγκυρα, παράλληλα με τους επαίνους προς τη τουρκική κυβέρνηση («Η Τουρκία βοήθησε την Αυτονομία στον πόλεμο εναντίον του «Ισλαμικού Κράτους») έκανε και μια δήλωση, η οποία είναι απίθανο να άρεσε στους Τούρκους: 
<div style="text-align: center;">
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
«Η ανεξαρτησία του Κουρδιστάν είναι μια διαρκής διαδικασία, είναι δικαίωμά μας, και τη λύση θα δώσει ο λαός του Κουρδιστάν» (εφημερίδα «An-Nahar», Βηρυτός, 24 Δεκεμβρίου 2014). Βεβαίως, λόγος γίνεται εδώ για το Ιρακινό Κουρδιστάν, αλλά η κατάσταση σε αυτό δεν είναι δυνατόν να μη συνυπολογισθεί με όλες τις άλλες κουρδικές πολιτικές δυνάμεις. </blockquote>
</div>
Ο Ντεμιρτάς, ο οποίος φιλοδοξεί να αναδειχθεί σε ηγέτη όλου του τουρκικού έθνους, αντιτάσσει στην φανερή ή κρυφή ιδέα της κουρδικής ανεξαρτησίας, την ιδέα της «αποκέντρωσης», την οποία ανέλυσε κατά την επίσκεψή του στη Μόσχα. Παραδείγματα προς μίμηση κατ’ αυτόν αποτελούν η αυτόνομη διοίκηση του Δυτικού Κουρδιστάν και η βόρεια περιοχή της Συρίας, όπου ζουν Κούρδοι. Ο Ντεμιρτάς ονομάζει αυτή την περιοχή «Δημοκρατία της Ροτζάβα» (στη διάλεκτο κουρμαντζί της κουρδικής γλώσσας). Είναι κατηγορηματικά αντίθετος να αλλάξουν τα σύνορα μεταξύ των κρατών της Μέσης Ανατολής. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2015/01/KURDISH_FORCES.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-large wp-image-120353" height="243" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2015/01/KURDISH_FORCES-1024x620.jpg" title="KURDISH_FORCES" width="400" /></a> 
Το ιδανικό κράτος για τον ίδιο είναι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, στην οποία ίση πρόσβαση με τη βασική ομάδα του πληθυσμού σε όλες τους πόρους, μεταξύ αυτών της εξουσίας, και ίσα δικαιώματα, θα απολαμβάνουν όλες οι εθνικές, θρησκευτικές και οι άλλες ομάδες –Ασσύριοι, Αρμένιοι, Γιεζίδοι, Τουρκομάνοι, γυναίκες κ.λπ. Θα πρέπει, ιδιαίτερα, να εξασφαλίζεται το δίκαιο στη χρήση και ανάπτυξη των εθνικών γλωσσών όλων των ομάδων. 
Την ίδια στιγμή ένας ανώτατος αξιωματούχος στη Δαμασκό μου είπε, υπό τον όρο της ανωνυμίας, ότι η ιδέα της «αποκέντρωσης» της χώρας, στην υφιστάμενη κατάσταση, θεωρείται εδώ ως δρόμος που οδηγεί στη διάλυσή της, και ότι στη βόρεια Συρία δεν υπάρχει περιοχή με συμπαγή κουρδικό πληθυσμό, όπως στο Ιρακινό Κουρδιστάν. 
Είναι αλήθεια, ότι με βάση την αντίληψη του ΛΔΚ, η «Ροντζάβα» συνιστά μια «πολυπολιτισμική» αυτονομία όχι μόνον για τους Κούρδους, οι οποίοι εδώ υπερέχουν πληθυσμιακά, αλλά για όλες τις ομάδες που ζουν στο έδαφός της. Ακριβώς, σε αυτό το πλαίσιο μπορεί να πραγματοποιηθεί το δικαίωμα των Κούρδων στον αυτοπροσδιορισμό. «Εθνική και θρησκευτική ανεξαρτησία είναι σημαντικότερη της πολιτικής» μου είπε κατά τη συζήτησή μας ο ηγέτης του ΛΔΚ. 
<div style="text-align: center;">
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
Η επίσημη Μόσχα υποστηρίζει της σχέσεις αλληλοκατανόησης και στενής συνεργασίας με όλα τα κράτη της Μέσης Ανατολής, όπου διαβιούν οι Κούρδοι, και σε καμία περίπτωση δεν αναμειγνύεται στα εσωτερικά τους προβλήματα. Ωστόσο, εδώ είναι φανερό ότι κατανοεί τη γραμμή της ηγεσίας του ΛΔΚ στην επίλυση αυτών των προβλημάτων, αποκλειστικά μέσω του διαλόγου, τον οποίο προτείνει πάντοτε η ρωσσική πλευρά.</blockquote>
</div>
Ταυτοχρόνως, σε ανεπίσημο επίπεδο στους Ρώσσους συνομιλητές του Ντεμιρτάς δεν μπορεί να μην αρέσει η ιδέα της αποκέντρωσης, στην οποία στη Ρωσσία βλέπουν και ένα τρόπο επίλυσης της εσωτερικής σύγκρουσης στην Ουκρανία. Είναι σημαντικό, ότι κάθε είδους αποκέντρωσης στο Λεβάντε βρίσκει εντελώς αντίθετους τους εξτρεμιστές του Ισλαμικού Κράτους που το ιδανικό τους είναι ένα αυστηρά ενιαίο κράτος με την μορφή ενός χαλιφάτου. 
 
Κατά τις συναντήσεις στη Μόσχα ο «κουρδο-τούρκος» πολιτικός επιβεβαίωσε τη θέση του ΛΔΚ σε σχέση με του Κουρδικό Εργατικό Κόμμα: Αυτό το κόμμα πρέπει να βγει από τον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων και ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν να αποφυλακιστεί. Στην πραγματικότητα, αυτό δεν μπορεί να αποκλειστεί, εάν προχωρήσει η ειρηνευτική διαδικασία μεταξύ της τουρκικής κυβέρνησης και του ΠΚΚ, που πάγωσε εξαιτίας των γεγονότων στο Κομπάνι. 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ρωσία και Κούρδοι: Μια σχέση με λογική, που βαθαίνει

Ο αυξανόμενος ρόλος των Κούρδων στην εξελισσόμενη και ταραχώδη κατάσταση που επικρατεί στη Μέση Ανατολή και αλλού, επηρεάζει εξίσου τις π...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανοικτή Σύγκρουση Βερολίνου και ΕΚΤ για τις χώρες του νότου με απειλή γερμανικής αποχώρησης

Ellada simera 0 Ευρώπη, οικονομία 12:44

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgJb6jHZ6h3EqKOrFpMjJ36nCKJlCcW1chN-RRMPO3oFRnelKLLj3wUUhlfQxqjNfjUvqjuihYc4CwDddsvEUvNkZYk2PsIGpcvKrLRId11plsZEEbtTToQfNpmaDWxpeMncZXgFC_EnzI/s1600/merkel+ntragi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="366" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgJb6jHZ6h3EqKOrFpMjJ36nCKJlCcW1chN-RRMPO3oFRnelKLLj3wUUhlfQxqjNfjUvqjuihYc4CwDddsvEUvNkZYk2PsIGpcvKrLRId11plsZEEbtTToQfNpmaDWxpeMncZXgFC_EnzI/s1600/merkel+ntragi.jpg" width="640" /></a></div>
 
Του Μιχαήλ Στυλιανού 
 
Tα εκκρεμή ελληνικά πολιτικο-οικονομικά ερωτηματικά, μέσα στο ευρύτερο οικονομικό πρόβλημα των Μεσογειακών Χωρών της ΕΕ ωθούν στην επιφάνεια την υφέρπουσα σύγκρουση μεταξύ της ΕΚΤ και του Βερολίνου, την παραμονή αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, κρίσιμης για τις εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση. 
Χαρακτηριστική της έκρυθμης κατάστασης είναι η προειδοποίηση του κ. Χανς Βέρνερ Σιν ότι (εάν η δικαστική απόφαση είναι υπέρ των προθέσεων του κ. Μάριο Ντράγκι), η Γερμανία μπορεί να βρεθεί υποχρεωμένη να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη. 
 
Ο επικεφαλής του Οικονομικού Ινστιτούτου ΙFO και σύμβουλος της γερμανικής κυβέρνησης, καταδικάζει την αναμενόμενη απόφαση της ΕΚΤ για (νομισματική) ποσοτική χαλάρωση ως πλάγια μέθοδο για παροχή βοήθειας στα ασθενέστερα κράτη-μέλη. Κατά τον Γερμανό οικονομολόγο, όπως αναφέρει τη δήλωση του το Μπλούμπεργκ, «ο κίνδυνος αποπληθωρισμού είναι απλώς μια πρόφαση για ποσοτική χαλάρωση και για την εκπόνηση ενός προγράμματος διάσωσης της Νότιας Ευρώπης.» 
 
Το Μπλούμπεργκ αναφέρει ότι, κατά την δήλωση του Χάνς-Βέρνερ Σιν, οι επιτελείς της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> χρησιμοποιούν τό φάσμα τού αποπληθωρισμού ως πρόφαση για να βοηθήσουν τά ασθενέστερα κράτη μέλη της Ευρωζώνης. 
 
Το επιχείρημα των κεντρικών τραπεζιτών ότι η ΕΚΤ επιβάλλεται να επέμβει, επειδή ο πληθωρισμός έπεσε κάτω του στόχου του 2%, δεν στηρίζεται στη Συνθήκη της νομισματικής ένωσης, δήλωσε ο Σιν σε τηλεφωνική συνέντευξη. Οι καταναλωτικές τιμές σημείωσαν ετήσια πτώση τον Δεκέμβριο για πρώτη φορά στην Ευρωζώνη, αλλά ο κντρικός πληθωρισμός σημείωσε άνοδο. 
 
« Ο κίνδυνος αποπληθωρισμού είναι απλώς ένα πρόσχημα για ποσοτική χαλάρωση, για την κατάστρωση προγράμματος διάσωσης για τη Νότια Ευρώπη», είπε ο Σιν. «Η μείωση του πληθωρισμού οφείλεται στην πτώση της τιμής του πετρελαίου και δεν είναι ανάγκη για επέμβαση της ΕΚΤ»,πρόσθεσε. 
Η απόφαση του Ντράγκη θα έχει σημαντικές συνέπειες, σημειώνει το Μπλούμπεργκ. 
«Ποσοτική χαλάρωση «θα παρείχε στην ΕΚΤ τον ρόλο του δανειστή ανάγκης σε ατομικές περιπτώσεις κρατών» στην Ευρωζώνη, δήλωσε ο Σιν, ο οποίος υποστηρίζει την σύγκληση διεθνούς διάσκεψης για την απόσβεση ελληνικού χρέους. 
 
Ενώ ο Διοικητής της Μπούντεσμπανκ, κυβερνητικοί βουλευτές και οικονομολόγοι όπως ο Σιν επικρίνουν την επέκταση του ρόλου της ΕΚΤ, η Μέρκελ δεν αντιτάχθηκε δημόσια στον Ντράγκι.Η καγκελάριος τάχθηκε στις 7 Ιανουαρίου υπέρ της διατήρησης της Ελλάδας στην ευρωζώνη, εφ όσον τηρεί τις υποχρεώσεις της για λιτότητα, λέγοντας ότι πάντοτε επιδίωξε να προστατέψει την ακεραιότητα της ευρωζώνης. 
 
Το πρόγραμμα «Αμεσων Νομισματικών Δοσοληψιών» (Οutright Monetary Transactions), ένα σχέδιο αγοράς ομολόγων, που είχε αναγγελθεί το 2012, μετά την δήλωση του Ντράγκι πως θά κάνει «ο,τι απαιτηθεί» για να στηρίξει το νόμισμα, συνεπάγεται πρόσθετους κινδύνους για την ευρωζώνη,δήλωσε ο Σίν. 
 
Η Ευρώπη θα αντιμετώπιζε «ένα μείζον συνταγματικό πρόβλημα» εάν το Ανώτατο Δικαστήριο της Ε.Ε. αποφανθή ότι το σχέδιο της ΕΚΤ είναι νόμιμο, με την μη δεσμευτική γνωμοδότησή του που θα δημοσιευθεί στις 14 Ιανουαρίου, και με την απόφαση να ακολουθήσει μετά τέσσερεις έως έξη μήνες, δήλωσε ο Γερμανός οικονομικός σύμβουλος. 
 
Το γερμανικό συνταγματικό δικαστήριο αποφάνθηκε πέρισυ ότι το Α.Ν.Δ., που δέν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ, ίσως υπερβαίνει την δικαιοδοσία της ΕΚΤ και ζήτησε από το ευρωπαϊκό δικαστήριο να αποφανθεί για την νομιμότητά του. 
 
«Η Γερμανία θα μπορούσε να βρεθεί σε θέση όπου θα ήταν συνταγματικά υποχρεωμένη να αποχωρήσει από την ευρωζώνη, δήλωσε ο Σιν.Κάποιος θα πρέπει να υποχωρήσει και αυτός θα είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Θα πρέπει να παραιτηθεί από το πρόγραμμα των ΄Αμεσων Νομισματικών Δοσοληψιών». 
 
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>