του Νίκου Λυγερού.
Συχνά ξεχνάμε ότι το πλαίσιο των εκλογών, είναι το πεδίο δράσης των επιλογών μας. Δεν αρκεί να έχουμε απόψεις για τα πάντα και ειδικά για θέματα που δεν κατέχουμε και στην τελική να κάνουμε ακριβώς την ίδια κίνηση την ώρα της ψηφοφορίας. Το πρόβλημα είναι ότι εξετάζουμε συχνά μόνο τοπικά προβλήματα γιατί αυτά είναι τα πιο εύκολα προσβάσιμα. Συνεπώς έχουμε την εντύπωση ότι οι βουλευτικές είναι απλώς τοπικές εκλογές. Το χειρότερο είναι ότι αυτό το αίσθημα ενισχύεται και από τους ίδιους τους υποψήφιους βουλευτές που συμπεριφέρονται λες κι οι ψηφοφόροι είναι απλώς μια πελατεία.
Η εξήγηση είναι ότι οι περισσότεροι δεν έχουν καμία ενημέρωση για εθνικά θέματα και προτιμούν να παραμείνουν σε ένα χαμηλό επίπεδο συζήτησης. Ενώ ο λαός μας δεν είναι μια ανώνυμη μάζα που αδιαφορεί για τα πάντα. Ενώ αρκεί να πάμε σε ένα απλό καφενείο, για να ακούσουμε τους δικούς μας να συζητούν, να φωνάζουν, να μαλώνουν, να γελούν και να παλεύουν για θέματα, όπως είναι το Κυπριακό, η προστασία της Θράκης, η ασφάλεια των Δωδεκανήσων, η ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, το Casus Belli, οι υδρογονάνθρακες, το EuroAsia Interconnector. Έτσι το πρόβλημα είναι και αυτό απλό. Ασχολούνται πολλοί υποψήφιοι με θέματα εντελώς ανούσια με την δικαιολογία ότι είναι αυτά που μας απασχολούν. Ενώ στην πραγματικότητα οι Έλληνες διαχρονικά ασχολούνται με τα εθνικά. Αυτό οφείλεται στη διαχρονικότητα του Ελληνισμού που δεν επηρεάζεται από τα προβλήματα της καθημερινότητας, αφού θέλει να ζήσει το συνεχές του Χρόνου. Γι' αυτόν το λόγο, όσοι ασχολούνται τεχνητά και τυπικά με τα εθνικά από τους υποψηφίους γρήγορα φαίνεται στη δράση ότι δεν έχουν ικανότητες. Γι' αυτό τώρα έχουμε εθνικές επιλογές.
Νίκος Λυγερός - Η ΑΟΖ και το ελληνικό πνεύμα
Όταν οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι βάζουν μεταξύ των ερωτημάτων τους στους αρχηγούς κομμάτων το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ και ρωτούν με ξεκάθαρο τρόπο αν θα προχωρήσουν, επιτέλους, μετά τις εκλογές, στην πολυσυζητημένη και πολυαναμενόμενη χάραξη και ανακήρυξή της, μπορούμε να καταλάβουμε επί του πρακτέου πόσο έχει εξελιχθεί ο ελληνικός λαός, αφού τώρα δεν κάθεται παθητικά μην περιμένοντας τίποτα, αλλά διεκδικεί επίσημα πια τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας. Ποια άλλη απόδειξη χρειάζονται οι υποψήφιοι βουλευτές και γενικότερα οι πολιτικοί, για να κατανοήσουν ότι έχουμε περάσει σε μια άλλη φάση που βρίσκεται σε ετοιμότητα όσον αφορά στο θέμα της ελληνικής ΑΟΖ; Η ανακήρυξη και οι οριοθετήσεις της ΑΟΖ, μετά τη δημοσίευση των είκοσι θαλάσσιων οικοπέδων, είναι πια άκρως απαραίτητη αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε σ' αυτόν τον γύρο αδειοδότησης μια αποτελεσματικότητα όσον αφορά στο πλήθος και στην ποιότητα των υποψηφιοτήτων. Η ΑΟΖ έχει μπει πλέον στο ελληνικό πνεύμα και θεωρείται ότι είναι μία οντότητα που ανήκει στις αξίες μας, αφού βασίζεται θεμελιακά στο Δίκαιο και στη θάλασσα. Οι πολιτικοί αρχηγοί πρέπει λοιπόν να πάρουνε μια θέση πάνω σε αυτό το θέμα, αφού θα χρησιμοποιηθεί, θέλουν δεν θέλουν, ως κριτήριο για τις εκλογές. Έτσι αν υπάρχουν όντως πολιτικοί αρχηγοί αρνητικοί ως προς την ΑΟΖ να ξέρουμε ποιοι είναι και να ξεκαθαρίσει το πλαίσιο κι αν δεν υπάρχουν να προετοιμαστούμε για τη θέσπιση που γίνεται πάντα μονομερώς και για τις οριοθετήσεις μας με τους λαούς που θέλουν να συνεργαστούν μαζί μας για να ξεπεράσουμε τα προβλήματά μας.
Νίκος Λυγερός - Η Ελληνική Εκκλησία ως σημείο αναφοράς
Στην πατρίδα μας η Εκκλησία δεν είναι ένας εξωτερικός παράγοντας που μπορούμε να πετάξουμε με το έτσι θέλω. Εδώ και αιώνες είμαστε Έλληνες και παραμείναμε Έλληνες χάρη στη βοήθεια της Εκκλησίας και δεν έχουμε ανάγκη να αναφερθούμε στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, στον Αθανάσιο Διάκο, στον Παλαιών Πατρών Γερμανό, στον Παπαφλέσσα, για να αποδείξουμε το αναμφισβήτητο έργο της για τον Ελληνισμό. Έτσι όταν ακούμε άσχετους πολιτικούς να προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρόκειται να αρπάξουν τα εκκλησιαστικά αγαθά, σκεφτόμαστε τη λαϊκή ρήση: «πού πας ρε Καραμήτρο;». Γιατί αν πραγματικά το πιστεύει, που αυτό είναι ήδη ένα θέμα, πώς ξέρει ότι είναι σύμφωνος μαζί του ο ελληνικός λαός; Γιατί τέτοια λόγια τα ακούσαμε πολλές φορές από βάρβαρους κατακτητές και πάμπολλους ραγιάδες, όμως ποτέ δεν τους αφήσαμε ν’ αγγίξουν την Εκκλησία μας, όχι μόνο ως θεσμό, αλλά ως σημείο αναφοράς του λαού μας. Και δεν πρόκειται άτομα που προσπαθούν να παίξουν με τα λόγια, γιατί δεν έχουν τίποτα άλλο στη διάθεσή τους, να τα αφήσουμε να βρίζουν την Εκκλησία δίχως ν’ αντισταθούμε. Δεν είπαμε ποτέ ότι όλοι οι εκκλησιαστικοί είναι άγιοι, άλλωστε θα το είχε πει η ίδια η Εκκλησία μας και δεν είναι βέβαια γι’ αυτόν το λόγο που δεν αποδεχόμαστε τέτοιες επιθέσεις που είναι απαράδεκτες. Έχουμε ζήσει από κοντά περιπτώσεις πολύ επικίνδυνες για τον Ελληνισμό, όπου η Εκκλησία πήρε επίσημα θέση για να μην μας κατασπαράξει η άγνοια και η αδιαφορία. Κατά συνέπεια δεν έχουμε ανάγκη από κανέναν για να μας αποδείξει την αξία της. Η Εκκλησία μας εδώ και αιώνες με τις εκκλησίες και τα μοναστήρια έχει προστατέψει το λαό μας από τους βάρβαρους κι έχει υποστεί γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο πολλά βασανιστήρια. Κι είχαμε και Μάρτυρες στην πίστη μας που μας το υπενθυμίζουν με το έργο τους. Έτσι αυτός που τα βάζει με την Εκκλησία μας από το Βυζάντιο τα βάζει και με τον Ελληνισμό κι ας έρθει όποτε θέλει, εμείς τον περιμένουμε.
πηγή
Νίκος Λυγερός - Η Ελληνική Εκκλησία ως σημείο αναφοράς
Στην πατρίδα μας η Εκκλησία δεν είναι ένας εξωτερικός παράγοντας που μπορούμε να πετάξουμε με το έτσι θέλω. Εδώ και αιώνες είμαστε Έλληνες και παραμείναμε Έλληνες χάρη στη βοήθεια της Εκκλησίας και δεν έχουμε ανάγκη να αναφερθούμε στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, στον Αθανάσιο Διάκο, στον Παλαιών Πατρών Γερμανό, στον Παπαφλέσσα, για να αποδείξουμε το αναμφισβήτητο έργο της για τον Ελληνισμό. Έτσι όταν ακούμε άσχετους πολιτικούς να προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρόκειται να αρπάξουν τα εκκλησιαστικά αγαθά, σκεφτόμαστε τη λαϊκή ρήση: «πού πας ρε Καραμήτρο;». Γιατί αν πραγματικά το πιστεύει, που αυτό είναι ήδη ένα θέμα, πώς ξέρει ότι είναι σύμφωνος μαζί του ο ελληνικός λαός; Γιατί τέτοια λόγια τα ακούσαμε πολλές φορές από βάρβαρους κατακτητές και πάμπολλους ραγιάδες, όμως ποτέ δεν τους αφήσαμε ν’ αγγίξουν την Εκκλησία μας, όχι μόνο ως θεσμό, αλλά ως σημείο αναφοράς του λαού μας. Και δεν πρόκειται άτομα που προσπαθούν να παίξουν με τα λόγια, γιατί δεν έχουν τίποτα άλλο στη διάθεσή τους, να τα αφήσουμε να βρίζουν την Εκκλησία δίχως ν’ αντισταθούμε. Δεν είπαμε ποτέ ότι όλοι οι εκκλησιαστικοί είναι άγιοι, άλλωστε θα το είχε πει η ίδια η Εκκλησία μας και δεν είναι βέβαια γι’ αυτόν το λόγο που δεν αποδεχόμαστε τέτοιες επιθέσεις που είναι απαράδεκτες. Έχουμε ζήσει από κοντά περιπτώσεις πολύ επικίνδυνες για τον Ελληνισμό, όπου η Εκκλησία πήρε επίσημα θέση για να μην μας κατασπαράξει η άγνοια και η αδιαφορία. Κατά συνέπεια δεν έχουμε ανάγκη από κανέναν για να μας αποδείξει την αξία της. Η Εκκλησία μας εδώ και αιώνες με τις εκκλησίες και τα μοναστήρια έχει προστατέψει το λαό μας από τους βάρβαρους κι έχει υποστεί γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο πολλά βασανιστήρια. Κι είχαμε και Μάρτυρες στην πίστη μας που μας το υπενθυμίζουν με το έργο τους. Έτσι αυτός που τα βάζει με την Εκκλησία μας από το Βυζάντιο τα βάζει και με τον Ελληνισμό κι ας έρθει όποτε θέλει, εμείς τον περιμένουμε.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου