Σε συνομιλίες για να ενταχθεί στην αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS η Σαουδική Αραβία.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/ea62fe54d1813c6547e71655cc24d3c2_XL.jpg" width="742" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η ένταξη αναμένεται να ενισχύσει τους δεσμούς της Σαουδικής Αραβίας με τις χώρες των BRICS και ιδίως με την Κίνα</span></h3>Η Σαουδική Αραβία έχει αρχίσει συνομιλίες για να ενταχθεί στη Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα των BRICS, αναφέρει δημοσίευμα των Financial Times, επικαλούμενο δήλωση της τράπεζας.<br />«Στη Μέση Ανατολή, αποδίδουμε μεγάλη σημασία στο Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας και επί του παρόντος έχουμε αρχίσει τις επαφές για το σκοπό αυτό», δήλωσαν αξιωματούχοι της τράπεζας στο δημοσίευμα.<div><br />Η ένταξη της Σαουδικής Αραβίας στην αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS θα ενισχύσει τους δεσμούς μεταξύ των μελών της τράπεζας, η οποία δημιουργήθηκε από «τις μεγαλύτερες αναδυόμενες οικονομίες του κόσμου ως εναλλακτική λύση στα θεσμικά όργανα του Bretton Woods, τα οποία διευθύνονται από τη Δύση», σημειώνει η εφημερίδα.<br />Η ένταξη αναμένεται να ενισχύσει τους δεσμούς του Ριάντ με τις χώρες των BRICS σε μια εποχή που η Σαουδική Αραβία, ο μεγαλύτερος εξαγωγέας αργού πετρελαίου στον κόσμο, επιδιώκει επίσης στενότερες σχέσεις με την Κίνα.<br />Ο Κινέζος πρόεδρος Xi Jinping έκανε λόγο λόγο για την έναρξη μιας «νέας εποχής» στους δεσμούς των χωρών όταν επισκέφθηκε το βασίλειο στα τέλη του περασμένου έτους και το Πεκίνο τον Μάρτιο μεσολάβησε σε συμφωνία μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ιράν για την επανέναρξη των διπλωματικών σχέσεων.</div><div><br />Η πολιτική απόφαση για τη δημιουργία μιας Νέας Αναπτυξιακής Τράπεζας στο πλαίσιο των BRICS ελήφθη το 2013 σε μια σύνοδο κορυφής στο Durban της Νότιας Αφρικής.<br />Το 2014, υπογράφηκε συμφωνία για την δημιουργία της τράπεζας στην σύνοδο κορυφής στην πόλη Fortaleza της Βραζιλίας.<br />Επισήμως η τράπεζα ξεκίνησε να υπάρχει με την εναρκτήρια συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου της που έγινε στις 7 Ιουλίου 2015 στη Μόσχα.<br />Ο κύριος στόχος του ιδρύματος είναι η χρηματοδότηση έργων υποδομής και βιώσιμης ανάπτυξης στις χώρες μέλη των BRICS και στις αναπτυσσόμενες χώρες.<br />Οι BRICS συγκεντρώνουν τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία, την Κίνα και τη Νότια Αφρική.<br />Αρκετές άλλες χώρες επιδιώκουν να ενταχθούν στο οικονομικό μπλοκ, όπως η Αργεντινή, το Ιράν και, σύμφωνα με το κινεζικό υπουργείο Εξωτερικών, η Ινδονησία, η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και η Αίγυπτος.</div><div><br />Υπενθυμίζεται ότι τους τελευταίους μήνες του 2022, ο πρόεδρος της Νότιας Αφρικής Cyril Ramaphosa, κατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψής του στη Σαουδική Αραβία, ανακοίνωσε ότι το βασίλειο δήλωσε ότι θέλει να ενταχθεί στην οικογένεια των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική), κι ότι το αίτημά του θα εξεταστεί από τους εταίρους των BRICS κατά τη σύνοδο της Νοτίου Αφρικής που θα γίνει εντός του 2023. <br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Σε συνομιλίες για να ενταχθεί στην αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS η Σαουδική Αραβία.

Η ένταξη αναμένεται να ενισχύσει τους δεσμούς της Σαουδικής Αραβίας με τις χώρες των BRICS και ιδίως με την Κίνα Η Σαουδική Αραβία έχει αρχί...

Διαβάστε την συνέχεια

Το αυθαίρετο ξενοδοχείο στην παραλία της Χειμάρρας και ο σύζυγος της Αλβανίδας ΥΠΕΞ κλειδιά στην υπόθεση Μπελέρη.

 <img src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2023/05/230514113555_FREDI-BELERIS.jpg" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο ρόλος του καλωδιωμένου Αρσέν Ρ.</span></h3><div><b> Γιάννης Σουλιώτης</b> <br />Μια σημαντική αποκάλυψη για την υπόθεση της συνεχιζόμενης σύλληψης του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας έρχεται στο φως και ίσως δίνει το κλειδί των γεονότων και των στοχεύσεων της αλβανικής πλευράς.<br /><br />Μετά τη συνάντησή της, τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες, με τον Έλληνα υπουργό Νίκο Δένδια, στο περιθώριο του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων, η Αλβανίδα ΥΠΕΞ Όλτα Τσάσκα προχώρησε σε μια ανάρτηση στο Twitter αναφορικά με την υπόθεση του Φρέντη Μπελέρη, που απειλεί με κρίση τις διμερείς σχέσεις Ελλάδας – Αλβανίας.<br /><br />«Η συνάντηση με τον συνάδελφο και καλό φίλο Νίκο Δένδια στις Βρυξέλλες ήταν μια καλή ευκαιρία να συζητήσουμε με ειλικρίνεια την υπόθεση Μπελέρη. Ξεκαθάρισα ότι πρόκειται για ένα δικαστικό θέμα που δεν πρέπει να επηρεάσει τις σχέσεις Ελλάδας – Αλβανίας. Δεν πρόκειται για πολιτικό θέμα ούτε για υπόθεση καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πολλώ δε μάλλον για ένα διμερές ζήτημα», έγραψε η κυρία Τσάσκα, σημειώνοντας ότι η υπόθεση βρίσκεται στα χέρια της ανεξάρτητης αλβανικής Δικαιοσύνης.<br /><br />Στην Ελλάδα πάντως, όπως και στην ελληνική μειονότητα της Αλβανίας, αρκετοί είναι εκείνοι που εκφράζουν σοβαρές επιφυλάξεις τόσο για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης στη γείτονα χώρα όσο και για τα πραγματικά κίνητρα της δίωξης εις βάρος του Φρέντη Μπελέρη, που αν και προφυλακισμένος εξελέγη στις 15 Μαΐου δήμαρχος Χειμάρρας. Εμπλέκουν μάλιστα στην υπόθεση την ίδια την Αλβανίδα υπουργό Εξωτερικών Ολτα Τσάσκα, ο σύζυγος της οποίας φέρεται να βρίσκεται πίσω από την κατασκευή ενός υπερπολυτελούς ξενοδοχείου στην παραλία της Χειμάρρας.</div><div><br />Ο καλωδιωμένος Αρσεν Ρ.<br /><br />Ο Φρέντη Μπελέρης, που τυγχάνει πρόεδρος της μειονοτικής οργάνωσης Ομόνοια στη Χειμάρρα, συνελήφθη από την αλβανική αστυνομία στις 12 Μαΐου 2023 με την κατηγορία ότι επιχείρησε να εξαγοράσει ψήφους ενόψει των επικείμενων δημοτικών εκλογών (διεξήχθησαν στις 14 Μαΐου).<br /><br />Την καταγγελία εις βάρος του έκανε ο υπήκοος Αλβανίας Αρσέν Ρ., ο οποίος τον Ιούνιο του 2020 καταδικάστηκε για απάτη από το Πρωτοδικείο Αυλώνα. Οι δύο άνδρες φέρεται να είχαν προσωπική γνωριμία μεταξύ τους, καθώς ο καταγγέλλων τροφοδοτούσε με ψάρια το εστιατόριο του Μπελέρη στη Χειμάρρα. Η αστυνομία της Αλβανίας καλωδίωσε τον Αρσέν Ρ. στέλνοντάς τον να συναντήσει τον Μπελέρη.<br /><br />Όπως προκύπτει από τη δικογραφία, ο Αρσέν Ρ. πίεζε διαρκώς τον Μπελέρη λέγοντάς του ότι έχει υπό τον έλεγχό του 8 ψηφοφόρους και ζητώντας του 40.000 αλβανικά λεκ (360 ευρώ) προκειμένου να ψηφίσουν υπέρ του. Ο Μπελέρης φέρεται να μην του απάντησε, παραπέμποντάς τον σε συνεργάτη του. Πρόκειται για τον Παντελή Κοκαβέση, τον οποίο ο καταγγέλλων ισχυρίστηκε ότι συνάντησε σε κατάστημα με την επωνυμία Gelateria, όπου και του παρέδωσε τα χρήματα για την εξαγορά των ψήφων.</div><div><br />Μια άκρως οικογενειακή υπόθεση<br /><br />Ως προς τους χειρισμούς και τις αποφάσεις της αλβανικής Δικαιοσύνης στην υπόθεση, πηγές προσκείμενες στην υπεράσπιση του Φρέντι Μπελέρη εγείρουν μια σειρά από σοβαρά ζητήματα. Καταγγέλλουν αρχικά ότι η εισαγγελική απόφαση για τη χρήση ειδικών ανακριτικών πράξεων, όπως είναι η καλωδίωση του Αρσέν Ρ. και η μυστική ηχογράφηση των συνομιλιών του με τον Μπελέρη, επικυρώθηκε όχι πριν αλλά μετά τη σύλληψη του υποψήφιου δημάρχου, κατά παράβαση της νομοθεσίας. Εγείρουν δηλαδή θέμα ακυρότητας της προανάκρισης.<br /><br />Ο πραγματικός ιδιοκτήτης φέρεται να είναι ο σύζυγος της υπουργού Εξωτερικών της Αλβανίας.<br /><br />Όμως ακόμη σημαντικότερο είναι το εξής: η εισαγγελέας που χειρίστηκε την υπόθεση Μπελέρη, επόπτευε δηλαδή την έρευνα της αλβανικής αστυνομίας, είναι η Ματίλντα Πέζα. Ο αδελφός της, Ενκέλ Πέζα, είναι ο πρόεδρος του Πρωτοδικείου Αυλώνα, το οποίο επικύρωσε τις ειδικές ανακριτικές πράξεις της αστυνομίας, εξέδωσε ένταλμα σύλληψης και κυρίως αποφάσισε την προφυλάκιση του Φρέντη Μπελέρη. «Ως διευθύνων το πρωτοδικείο ασκεί οιονεί εξουσία στον υφιστάμενό του, νεαρό δικαστή που εξέδωσε την απόφαση της προφυλάκισης», σχολίασε στην «Κ» Έλληνας δικηγόρος που παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς την υπόθεση.<br />Το πλέγμα της διαπλοκής<br /><br />Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη που, σύμφωνα με πηγές προσκείμενες στον Φρέντη Μπελέρη, είναι πιθανό να υποκρύπτεται πίσω από τη δίωξη και συνεχιζόμενη κράτησή του. Ο λόγος για μια μεγάλη τουριστική επένδυση στην παραλία της Χειμάρρας, πίσω από την οποία φέρεται να βρίσκεται ο επιχειρηματίας Αρτάν Γκάτσι, σύζυγος της Αλβανίδας υπουργού Εξωτερικών Ολτα Τσάσκα.<br /><br />Πληροφορίες και δημοσιεύματα γύρω από τη συγκεκριμένη επένδυση έχουν φιλοξενηθεί στον Τύπο της Αλβανίας και όχι μόνο. Κυρίως με αφορμή απόφαση που έλαβε το πρώτο εξάμηνο του 2022 η κυβέρνηση του Έντι Ράμα να χαρακτηρίσει την ανέγερση ξενοδοχειακής μονάδας «στρατηγικής επένδυσης». Εξέλιξη που εξασφάλισε στην ιδιοκτήτρια εταιρεία μια σειρά από προνόμια, με πιο χαρακτηριστικό τη δυνατότητα χρήσης της παραλίας μπροστά από το ακίνητο για διάστημα 30 ετών αντί συμβολικού τιμήματος.<br /><br />Από δημοσιεύματα στον Τύπο της Αλβανίας προκύπτουν τα εξής: Τυπικά η ανέγερση του ξενοδοχείου γίνεται από την εταιρεία AGTCC, που συστάθηκε τον Ιούνιο του 2021 και φέρεται να ανήκει σε 30χρονη υπήκοο ΗΠΑ, χωρίς καμία προηγούμενη επαγγελματική δραστηριότητα.<br /><br />Η ιστοσελίδα ερευνητικής δημοσιογραφίας Balkan Insight, ωστόσο, το Politico της Αλβανίας και ο αντιπολιτευόμενος Τύπος στη χώρα φιλοξένησαν δημοσιεύματα από τα οποία προκύπτει ότι πραγματικός ιδιοκτήτης της AGTCC είναι ο Αρτάν Γκάτσι, σύζυγος της Αλβανίδας ΥΠΕΞ. Ανέφεραν, για παράδειγμα, ότι ο δικηγόρος που ίδρυσε την εταιρεία AGTCC τυγχάνει νομικός σύμβουλος της εταιρείας του Γκάτσι κ.ά. Η κήρυξη του τελευταίου ως στρατηγικού επενδυτή προκάλεσε την αντίδραση της αντιπολίτευσης, που έθεσε ζήτημα σύγκρουσης συμφερόντων ζητώντας την άρση της βουλευτικής ιδιότητας της υπουργού Εξωτερικών.</div><div><br />Το καταπατημένο οικόπεδο<br /><br />Πώς τώρα συνδέονται τα παραπάνω με την υπόθεση του Φρέντη Μπελέρη; Από έγγραφα που τέθηκαν υπόψη της «Κ» προκύπτουν ερωτήματα σχετικά με τη νομιμότητα της έκτασης εντός της οποίας κατασκευάζεται η πολυτελής ξενοδοχειακή μονάδα. Υπάρχουν δηλαδή υπόνοιες ότι η συγκεκριμένη έκταση, συνολικού εμβαδού 5.512 μέτρων, καταπατήθηκε από Αλβανό υπήκοο, ο οποίος εν συνεχεία την πούλησε στους σημερινούς επενδυτές.<br /><br />Ο δήμος Χειμάρρας φέρεται να συνηγόρησε για την έκδοση τελικής απόφασης περί ιδιοκτησίας της συγκεκριμένης έκτασης, ανοίγοντας τον δρόμο για τη μεταβίβασή της στους σημερινούς ιδιοκτήτες. Αρκετοί από το περιβάλλον του Φρέντη Μπελέρη θεωρούν ότι ένας από τους λόγους της δίωξης και συνεχιζόμενης κράτησής του σχετίζεται με τη συγκεκριμένη υπόθεση.<br /><br />Όπως λένε, εάν ο νεοεκλεγείς δήμαρχος Χειμάρρας καταφέρει τελικά να αναλάβει καθήκοντα, η εν λόγω επένδυση στην παραλία της πόλης κινδυνεύει να τεθεί υπό επανεξέταση.<br /><br />Μια τέτοια εξέλιξη θα αποτελούσε πλήγμα τόσο για την Αλβανίδα υπουργό Εξωτερικών όσο και για την κυβέρνηση του Εντι Ράμα.<br /><br /><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το αυθαίρετο ξενοδοχείο στην παραλία της Χειμάρρας και ο σύζυγος της Αλβανίδας ΥΠΕΞ κλειδιά στην υπόθεση Μπελέρη.

  Ο ρόλος του καλωδιωμένου Αρσέν Ρ.  Γιάννης Σουλιώτης   Μια σημαντική αποκάλυψη για την υπόθεση της συνεχιζόμενης σύλληψης του εκλεγμένου δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Προετοιμασία μεγάλης κλίμακας επίθεση των Ρώσων. Κρίσιμο χτύπημα σε αεροδρόμιο-Πέντε Su-24 οπλισμένα με «Storm Shadow» καταστράφηκαν.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-05/Ukraine-1.jpg?itok=3Sv1UpOc" width="779" /><br /><br /><b>Ιωάννης Χάρχαρης</b><br />Η Ρωσία έχει εντείνει τις επιθέσεις της στο Κίεβο τις τελευταίες εβδομάδες, επιδιώκοντας να συντρίψει την άμυνα της πρωτεύουσας<br /><br />ΟΠριγκόζιν, μοιράζεται το όραμά του για τις επερχόμενες ενέργειες στο πλαίσιο του NMD και ισχυρίζεται ότι, ο Ρωσικός στρατός είναι έτοιμος για μια μεγάλης κλίμακας επίθεση.<br /><br />«Σύμφωνα με τα σχέδιά μας, πρέπει να πάμε σε προώθηση των δυνάμεών μας, πριν από την 1η Ιουνίου. Μπορεί να μην έχουμε χρόνο να μεταφέρουμε τα πάντα με τη δέουσα σειρά στον στρατό και αυτό πιθανότατα θα διαρκέσει μερικές ακόμη μέρες. Από τις 5 Ιουνίου, οι στρατιωτικοί θα λάβουν επιχειρησιακές εντολές για επίθεση στη δυτική κατεύθυνση» , τονίζει ο Πριγκόζιν.<br /><br />Σύμφωνα με τον ίδιο, μετά την κατάληψη του Μπαχμούτ, θα υπάρξει επιχειρησιακό περιθώριο για περαιτέρω ενέργειες. Ο Πριγκόζιν ισχυρίζεται ότι, «Ο Ρωσικός στρατός έχει κάθε ευκαιρία να εξαπολύσει μια κολοσσιαία επίθεση στο εγγύς μέλλον, με την κατάληψη του Κραματόρσκ, Σλαβιάνσκ, Ντρουσκόβκα , Κονσταντίνοφκα, Τσάσοφ Γιάρ», δηλαδή του δακτυλίου του Ντονμπάς.<br /><br />«Νομίζω ότι όλα είναι μέσα στις δυνάμεις μας. Ο εχθρός θα νικηθεί. Η νίκη θα είναι δική μας» , είπε, σημειώνοντας ότι οι δηλώσεις του συνάδουν με τη γενική λογική και τους στόχους της ειδικής επιχείρησης, κάτι που επιβεβαιώθηκε από τη δήλωση του γραμματέα Τύπου του Προέδρου της Ρωσίας Πεσκόφ.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2023-05/square_768_81152be80398e12a5541ff2978db1724.jpg"><img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2023-05/square_768_81152be80398e12a5541ff2978db1724.jpg?itok=VsJhEkW6" /></a><br /><br />Ο Πριγκόζιν τόνισε ότι, οι λεπτομέρειες της επίθεσης, συμπεριλαμβανομένης μιας πιθανής ώθησης στον Δνείπερο, θα διευκρινιστούν στο πλαίσιο μιας συνάντησης. Είναι βέβαιος για την ικανότητα του Ρωσικού στρατού να διεξάγει μια αποτελεσματική επιχείρηση και θέτει ως καθήκον του, να προωθήσει τις μονάδες του κατά μήκος της αριστερής όχθης του Δνείπερου.<br /><br />Σε μια τέτοια εξέλιξη φαίνεται να συμφωνούν και δυτικοί αναλυτές, οι οποίοι αναφέρουν ότι, οι Ρωσικές δυνάμεις θα εξαπολύσουν επίθεση προς την κατεύθυνση του Τσάσοφ Γιάρ, καθώς η συγκεκριμένη πόλη μπορεί να γίνει ο επόμενος στόχος της Ρωσικής διοίκησης.<br /><br />Το Military Watch Magazine γράφει σχετικά, ότι το Τσάσοφ Γιάρ θα είναι η επόμενη πόλη που θα τεθεί υπό ρωσικό έλεγχο. «Δυτικοί αναλυτές αναμένουν ότι, το Τσάσοφ Γιαρ, δυτικά του Αρτεμόβσκ, θα είναι ο επόμενος στόχος για μια ρωσική επίθεση», αναφέρει.<br /><br />Επί του παρόντος, αυτός ο οικισμός είναι το αρχηγείο της διοίκησης της ομάδας Βοστόκ, τα υπολείμματα των μονάδων του ουκρανικού στρατού που εκδιώχθηκαν από το Μπαχμούτ, υποχώρησαν εδώ. Ταυτόχρονα, η πόλη δεν ήταν ισχυρά οχυρωμένη, στο Κίεβο ήλπιζαν ότι το γειτονικό Μπαχμούτ θα αντιστεκόταν και οι Ρώσοι δεν θα μπορούσαν να την καταλάβουν.<br /><br />Το Μπαχμούτ είχε μεγάλη στρατηγική σημασία, αν και πρόσφατα στο Κίεβο προσπάθησαν να πείσουν τους πάντες ότι δεν ήταν έτσι. Η πτώση της πόλης, ανοίγει το δρόμο για τις Ρωσικές δυνάμεις προς το Σλαβιάνσκ και το Κραματόρσκ, αλλά πριν από αυτό είναι απαραίτητο να καταλάβουν το Τσασόβ Γιαρ.<br /><br />Με την σειρά του ο Ρώσος πρεσβευτής στο Ηνωμένο Βασίλειο, Αντρέι Κέλιν, σχολίασε την τρέχουσα κατάσταση γύρω από τη Ρωσική «ειδική επιχείρηση». Κατά τη δήλωσή του, σημείωσε ότι η Ρωσία «δεν έχει ακόμη αρχίσει να ενεργεί σοβαρά» και παραμένει ανοιχτή σε ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις. Κατά τη γνώμη του, η Δύση ευθύνεται για την κλιμάκωση της σύγκρουσης.<br />Ισχυρές εκρήξεις στο Κίεβο<br /><br />Εκρήξεις σημειώθηκαν στην ουκρανική πρωτεύουσα, Κίεβο, μετά από δύο νύχτες σφοδρών επιδρομών με drone. Είναι η 15η αεροπορική επίθεση της Ρωσίας στην πόλη αυτόν τον μήνα. Ουκρανοί αξιωματούχοι λένε ότι, έχουν καταστρέψει τα περισσότερα από τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη που χρησιμοποιήθηκαν μέχρι στιγμής.<br /><br />Τη νύχτα, κηρύχθηκε αεροπορικός συναγερμός σε όλη την επικράτεια της Ουκρανίας . Τοπικά μέσα ενημέρωσης έγραψαν για εκρήξεις στις περιοχές του Κιέβου, της Πολτάβα, της Βίνιτσα, του Τσερκάσι, της Οδησσού, του Χμελνίτσκι και του Λβοφ . Οι εγκαταστάσεις υποδομής υπέστησαν ζημιές στο Κίεβο, ανακοίνωσε το περιφερειακό τμήμα της Εθνικής Αστυνομίας.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2023-05/maxresdefault_18.jpg"><img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2023-05/maxresdefault_18.jpg?itok=wcqEEHsZ" /></a><br /><br />Στην περιοχή Χμελνίτσκι της Ουκρανίας, εξαπολύθηκε πυραυλική επίθεση σε στρατιωτικό αεροδρόμιο, η οποία οδήγησε σε σοβαρές ζημιές και απώλειες. Σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες, λόγω του χτυπήματος πέντε αεροσκάφη έμειναν εκτός λειτουργίας και ο διάδρομος προσγείωσης καταστράφηκε, ενώ άρχισαν να καίγονται αποθήκες με πυρομαχικά καύσιμα και λιπαντικά.<br /><br />Πολλές πηγές αναφέρουν ζημιές στο αεροδρόμιο. Με πυρομαχικά και καύσιμα να αναφλέγονται, η περιοχή αντιμετωπίζει μεγάλες πυρκαγιές που απειλούν να προκαλέσουν περαιτέρω ζημιές και απώλειες.<br /><br />Υπήρχαν επανειλημμένες αναφορές ότι, βομβαρδιστικά πρώτης γραμμής Su-24 οπλισμένα με βρετανικούς πυραύλους κρουζ Storm Shadow, βρίσκονταν στο αεροδρόμιο. Ωστόσο, αυτή τη στιγμή αυτή η πληροφορία δεν έχει επιβεβαιωθεί επίσημα.<br /><br />Οι ειδικοί δεν αποκλείουν ότι η καταστροφή αεροδρομίων στο έδαφος της Ουκρανίας, μπορεί να αποτελέσει αποτελεσματική στρατηγική, καθώς οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο αεροσκάφη για να χτυπήσουν με τακτικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Προετοιμασία μεγάλης κλίμακας επίθεση των Ρώσων. Κρίσιμο χτύπημα σε αεροδρόμιο-Πέντε Su-24 οπλισμένα με «Storm Shadow» καταστράφηκαν.

Ιωάννης Χάρχαρης Η Ρωσία έχει εντείνει τις επιθέσεις της στο Κίεβο τις τελευταίες εβδομάδες, επιδιώκοντας να συντρίψει την άμυνα της πρωτεύο...

Διαβάστε την συνέχεια

Το περιπετειώδες ταξίδι του Ερντογάν στην εξουσία

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/05/erdogan-nikitis-ekloges-SLpress.jpg" /><br /><br /><b>Λυγερού Νεφέλη</b><br />«Μαζί ως τον θάνατο» δήλωσε απευθυνόμενος στους οπαδούς του ο Ταγίπ Ερντογάν, ο ηγέτης που έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου από όλες τις βαθμίδες της τουρκικής πολιτικής ζωής. Στο πηδάλιο της Τουρκίας βρίσκεται εδώ και 20 χρόνια. Η μακροχρόνια πολιτική του πείρα του επιτρέπει να αναγνωρίζει ότι η κρίση της τουρκικής οικονομίας, αποτελεί την μεγαλύτερη πρόκληση που έχει να αντιμετωπίσει ως νεοεκλεγείς πρόεδρος, κρίση που δεν αποδείχτηκε αρκετή για να τον οδηγήσει στην ήττα, όπως εκτιμούσε η Δύση και ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου.<br /><br />Μία οικονομική κρίση ήταν αυτή που το 2002 είχε παίξει αποφασιστικό ρόλο <a href="https://slpress.gr/diethni/stin-kopsi-toy-xyrafioy-to-ftochopaido-poy-egine-soyltanos/">για την άνοδό του</a> στο κέντρο της πολιτικής σκηνής. Ήταν η μεγάλη υποτίμηση της τουρκικής λίρας και η κατάρρευση των λαϊκών εισοδημάτων εκείνη την εποχή που είχε πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων κόμματα εξουσίας και είχε φέρει στην πρώτη θέση το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, το οποίο είχε προέλθει από διάσπαση του Κόμματος Ευημερίας του Νετζμεντίν Ερμπακάν, του πατέρα του τουρκικού πολιτικού Ισλάμ.<br /><br />Η παρατεταμένη και με υψηλούς ρυθμούς οικονομική μεγέθυνση που συνδέθηκε τα χρόνια της πρωθυπουργίας Ερντογάν ήταν καθοριστικός σύμμαχος του στη μάχη για να κερδίσει την ψήφο της “βαθιάς Τουρκίας” και κατά συνέπεια στο να κερδίσει τον εσωτερικό πόλεμο εναντίον του κεμαλικού βαθέος κράτους. Από το 2002 η τουρκική οικονομία μεγεθύνθηκε κατά 74%. Αυτό το κλίμα ευφορίας ήταν που συνεπήρε και τις μεγάλες μάζες της Ανατολίας, Αυτές, υποστηρίζουν ακόμα και σήμερα τον Ερντογάν, “συγχωρώντας” την τωρινή κρίση, μην μπορώντας να ξεχάσουν τον ηγέτη που βελτίωσε δραστικά τις ζωές τους.<br /><br />Έπειτα, από μία μακρά περίοδο ταχείας οικονομικής ανάπτυξης, που κατά βάση στηρίχτηκε στις ξένες επενδύσεις και στον ξένο δανεισμό, η Τουρκία τα τελευταία χρόνια υποφέρει από ταχύ πληθωρισμό και ανερχομένη ανεργία. Την κρίση στην τουρκική οικονομία επιτείνουν η ανορθόδοξη πολιτική του Ερντογάν και ο ασφυκτικός έλεγχος της Τουρκικής Κεντρικής Τράπεζας. Η δε μεγάλη παρουσία Σύριων μεταναστών προκαλεί πλέον μεγάλη δυσαρέσκεια στον πληθυσμό, την οποία προσπάθησε να εκμεταλλευτεί ο Κιλιτσντάρογλου, υποσχόμενος πως “θα τους διώξει”, χωρίς επιτυχία.<br /><br />Σύγκρουση με το “βαθύ κράτος”<br /><br />Για να κατανοήσει κανείς τη θέση της Τουρκίας, οφείλει να αποκωδικοποιήσει τον μετασχηματισμό που της επέβαλε ο ηγέτης της. Στην πρώτη περίοδο της πρωθυπουργίας του, ο Ταγίπ Ερντογάν ήταν το αγαπημένο παιδί της Δύσης. Είχε ταχθεί υπέρ του ευρωπαϊκού προσανατολισμού και προχώρησε σε έναν ελεγχόμενο συντηρητικό εκδημοκρατισμό. Ήταν η εποχή που απέναντί του είχε το βαθύ κεμαλικό κράτος, το οποίο συνωμοτούσε και έκανε τα πάντα για να βάλει τρικλοποδιά στην κυβέρνηση.<br /><br />Όταν με την υποστήριξη του δικτύου του ιμάμη Γκιουλέν και βέβαια με αλλεπάλληλες εκλογικές νίκες κατάφερε να ξεδοντιάσει το παρηκμασμένο κεμαλικό καθεστώς, ο Ταγίπ Ερντογάν ξεδίπλωσε την πολιτική ατζέντα που μέχρι τότε έκρυβε επιμελώς. Διεκδίκησε έναν αυτόνομο γεωπολιτικό ρόλο, μη διστάζοντας να έρθει σε τριβές με την Ουάσιγκτον. Όταν μάλιστα το δίκτυο του Γκιουλέν, που ατύπως καθοδηγείται από αμερικανικές υπηρεσίες, προσπάθησε να τον πιέσει διεξάγοντας μυστική έρευνα για διαφθορά, ο Ταγίπ Ερντογάν δεν δίστασε να κηρύξει τον πόλεμο στον άλλοτε στενό σύμμαχό του.<br /><br />Έτσι φτάσαμε στην απόπειρα πραξικοπήματος τον Ιούλιο του 2016 και στις μαζικές εκκαθαρίσεις που ακολούθησαν στις ένοπλες δυνάμεις, στις μυστικές υπηρεσίες, στην αστυνομία, στη Δικαιοσύνη, αλλά και σε όλο τον δημόσιο τομέα και στα πανεπιστήμια. Ουσιαστικά, ο Τούρκος πρόεδρος ξήλωσε τα κάθε είδους δίκτυα δυτικής διείσδυσης και επιρροής στο κράτος και στην κοινωνία της Τουρκίας.<br /><br />Με το δημοψήφισμα του 2017 και με τις νίκες του σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις που ακολούθησαν (έστω και με την χείρα βοηθείας του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, που από σφοδρός πολέμιος του Ερντογάν, μετατράπηκε σε σύμμαχο του) ο Ταγίπ Ερντογάν αναδείχθηκε νεοσουλτάνος. Κατέχει θεσμικά πρωτοφανείς υπερεξουσίες, τις οποίες κανένας ηγέτης της Τουρκίας δεν διέθετε. Ούτε καν ο ιδρυτής της χώρας, Μουσταφά Κεμάλ. Το “bye bye Κεμάλ” που ανέφερε στην νικητήρια ομιλία του ο Ερντογάν, κατά πολλούς δεν απευθύνονταν μόνο στον Κιλιτσντάρογλου, αλλά και στον ίδιο τον ιδρυτή της Τουρκικής Δημοκρατίας.<div><br />Τί προσδοκούν οι ΗΠΑ<br /><br />Ο τουρκοσουνιτικός νεοαυτοκρατορικός μεγαλοϊδεατισμός ήταν που προκάλεσε αστάθεια στις σχέσεις του με τη Δύση, η οποία τον είδε να μετατρέπεται από δυτικόφιλο “ισλαμοδημοκράτη”, πρότυπο για τον μουσουλμανικό κόσμο σε αυτόνομο γεωπολιτικό παράγοντα, που αμφισβητούσε τα δυτικά συμφέροντα. Έβλεπε τον εαυτό του σαν ένα αυτόνομο διεθνή παράγοντα, που έπαιζε για λογαριασμό του κι όχι για λογαριασμό των Αμερικανών και των Ευρωπαίων.<br /><br />Ο Ταγίπ Ερντογάν έχει βεβαρημένο μητρώο, αφού το καθεστώς του έχει εμπλακεί με την ισλαμική τρομοκρατία στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική. Έχει παραβιάσει το αμερικανικό εμπάργκο έναντι του Ιράν. Έχει υπογράψει συμφωνίες για προμήθεια ρωσικών όπλων. Έχει επέμβει στα πολεμικά μέτωπα της Συρίας, του Ιράκ και της Λιβύης. Τηρεί επαμφοτερίζουσα στάση στον πόλεμο της Ουκρανίας, αρνούμενος να συνταχθεί με τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας.<br /><br />Για χρόνια ήταν το “μαύρο πρόβατο” αρκετών αραβικών κρατών και του Ισραήλ, μέχρι που εξομάλυνε τις σχέσεις του με τα Εμιράτα, την Σαουδική Αραβία, το εβραϊκό κράτος και μερικώς με την Αίγυπτο. Και βεβαίως απειλούσε την Ελλάδα πως “θα έρθει νύχτα”, μέχρι που οι φονικοί σεισμοί επέφεραν ένα διάλειμμα στην συνεχιζόμενη όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, καθαρά προσωρινό.<br /><br />Οι Αμερικανοί συνεχίζουν να ελπίζουν πως θα επαναφέρουν την Τουρκία σε δυτική χρονιά. Όμως, η πραγματικότητα είναι ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να επιστρέψει εκεί που ήταν το 2002. Ο νικητής των εκλογών θα συνεχίσει το παιχνίδι του με την Ρωσία, την Κίνα, το Ιράν και άλλες αντιδυτικές δυνάμεις, αποφεύγοντας ταυτόχρονα να οδηγήσει τις σχέσεις με την Δύση και το ΝΑΤΟ σε οριστική ρήξη.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το περιπετειώδες ταξίδι του Ερντογάν στην εξουσία

Λυγερού Νεφέλη «Μαζί ως τον θάνατο» δήλωσε απευθυνόμενος στους οπαδούς του ο Ταγίπ Ερντογάν, ο ηγέτης που έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Πόλις εάλω – Η τελευταία ομιλία του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.

<img height="357" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/05/alosi-palaiologos-SLpress.jpg" width="757" /><br /><br /><b>Βενέτης Γιώργος</b><br />Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς σήμανε το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία τις παραμονές της Άλωσης ήταν περιορισμένη, κυρίως, στην περιοχή γύρω από την Κωνσταντινούπολη και σε ορισμένες περιοχές, όπως το Δεσποτάτο του Μυστρά. Οι θρησκευτικές έριδες, οι εμφύλιες διαμάχες, η φαύλη διοίκηση, η εξουθενωτική φορολογία, οι σταυροφορίες, η επικράτηση του φεουδαρχισμού και η εμφάνιση πολλών και επικίνδυνων εχθρών στα σύνορά της είχαν καταστήσει την πάλαι ποτέ Αυτοκρατορία ένα “φάντασμα” του ένδοξου παρελθόντος της, που μόνο κατ’ όνομα υπήρχε.<br /><br />Παραθέτουμε, ένεκα της επετείου της Άλωσης, την τελευταία δραματική ομιλία του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, τη νύχτα της 28ης Μαΐου 1453, λίγες ώρες πριν την τελευταία απέλπιδα μάχη που σήμανε το τέλος της αυτοκρατορίας, σύμφωνα με το Χρονικό της Άλωσης <a href="https://cognoscoteam.gr/archives/26668">του Φραντζή</a>. Ελπίζουμε οι τωρινοί “διαχειριστές” της εξουσίας να αντλήσουν τα απαραίτητα διδάγματα, γιατί ο εχθρός είναι προ των πυλών:<br /><br />«Όλοι εσείς, ευγενέστατοι άρχοντες και εκλαμπρότατοι δήμαρχοι και στρατηγοί και γενναιότατοι στρατιώτες κι όλος ο πιστός και ακριβός λαός μου, ξέρετε καλά πως έφτασε η ώρα που ο εχθρός της πίστης μας σκοπεύει να μας πιέσει πιο δυνατά από πριν, με κάθε πολεμικό τέχνασμα και μηχάνημά του, και θα μας κάμει πόλεμο τρανό με συμπλοκή μεγάλη και σύρραξη από στεριά και θάλασσα με όλα του τα δυνατά, για να χύσει, αν μπορέσει, το φαρμάκι του σα φίδι και να μας καταπιεί σαν ανήμερο λιοντάρι. γι’ αυτό σας λέω και σας παρακινώ να σταθείτε αντρείοι και με γενναία ψυχή, όπως κάνατε πάντα σας ως τώρα ενάντια στους εχθρούς της πίστης μας. Σ’ εσάς εμπιστεύομαι την περίλαμπρη και ξακουσμένη τούτη πόλη και πατρίδα μας και βασιλεύουσα των πόλεων.<br /><br />Ξέρετε καλά, αδέρφια, πως για τέσσερα πράγματα χρωστούμε να σκοτωθούμε παρά να ζήσουμε: πρώτον, για την πίστη και την ευσέβεια μας, δεύτερον για την πατρίδα, τρίτον για το βασιλιά ως νόμιμο κυρίαρχο και τέταρτον για τους συγγενείς και φίλους μας. Λοιπόν, αδέρφια, αν χρωστάμε για ένα απ’ αυτά τα τέσσερα ν’ αγωνιζόμαστε ως την τελευταία πνοή μας, πολύ περισσότερο για όλα τούτα, αφού το βλέπετε ολοφάνερα πως κινδυνεύουμε να χάσουμε τα πάντα.<br /><br />Αν για τις δικές μου αμαρτίες παραχωρήσει ο Θεός τη νίκη στους απίστους, διακινδυνεύουμε την αγία μας πίστη, που μας χάρισε ο Χριστός με το ίδιο του το αίμα, κι αυτή είναι το σπουδαιότερο απ’ όλα. Και αν κανένας κερδίσει όλο τον κόσμο και χάσει την ψυχή του, τι φελάει; Δεύτερον, θα στερηθούμε πατρίδα τόσο ξακουστή μαζί με την ελευθερία μας. Τρίτον, χάνουμε τη βασιλεία, που άλλοτε ήταν περίφημη και τώρα ταπεινωμένη κι εξευτελισμένη κι εξουθενωμένη, την παίρνει ο τύραννος και άπιστος. Τέταρτον, θα στερηθούμε τ’ αγαπημένα μας παιδιά και τους σπιτικούς και συγγενείς μας».<br />«Βασιζόμαστε στ’ όνομα του Θεού»<br /><br />Συνεχίζει ο Παλαιολόγος: «Αυτός ο αλιτήριος ο αμιράς είναι πενήντα εφτά μέρες ως τα σήμερα που ήρθε και μας απόκλεισε και δεν έπαψε να μας πολιορκεί μέρα και νύχτα με κάθε πολεμικό μέσο και δύναμη. Και με τη βοήθεια του παντεπόπτη Χριστού και Κυρίου μας, πολλές φορές ως τα σήμερα διώχτηκε ντροπιασμένος απ’ το κάστρο μας. Μα και τώρα μην δειλιάσετε, αδέρφια, αν το κάστρο γκρεμίστηκε σ’ ένα μέρος απ’ τη βρονταριά και τα βλήματα των πολιορκητικών μηχανών, γιατί, καθώς βλέπετε, όσο μπορέσαμε το διορθώσαμε ξανά. Εμείς, όλη μας την ελπίδα τη στηρίξαμε στην ακαταμάχητη δόξα του Θεού, ενώ αυτοί στ’ άρματα και στ’ άλογα και στη δύναμη και στον αριθμό.<br /><br />Εμείς, όμως, βασιζόμαστε στ’ όνομα του Θεού και Σωτήρος μας και κατά δεύτερο λόγο στα χέρια μας και στην παλικαριά μας, που μας χάρισε η δύναμη η θεϊκή. Ξέρω πως αυτό το αμέτρητο λεφούσι θα χυμήξει απάνω μας, όπως συνηθίζουν, με βάναυσο τρόπο κι έπαρση και θράσος μεγάλο και ορμή, για να μας πιέσουν τόσο λίγοι που είμαστε και να μας ζορίσουν με την έφοδό τους βγάζοντας φωνές μεγάλες κι αμέτρητους αλαλαγμούς, για να μας τρομάξουν.<br /><br />Τα μπαγλατίσματά τους αυτά τα ξέρετε καλά και δε χρειάζεται να επιμείνω περισσότερο. Μέσα σε λίγο διάστημα θα τα κάμουν αυτά και αμέτρητες πέτρες και άλλα βέλη και βλήματα θα ρίξουν απάνου μας σαν τον άμμο της θάλασσας. Αλλά νομίζω πως δε θα σας κάνουν κακό, γιατί σας κοιτάω και χαίρεται η καρδιά μου και με τέτοιες ελπίδες τρέφω το λογισμό μου, πως αν και είμαστε πολύ λίγοι, ωστόσο είσθε όλοι σας επιδέξιοι και άξιοι και ρωμαλέοι και δυνατοί κι έτοιμοι για κάθε τι.<br /><br />Να προφυλάσσετε καλά τα κεφάλια με τις ασπίδες σας στη συμπλοκή και στη σύρραξη. Το δεξί χέρι σας, που θα κρατάει το σπαθί, να είναι πάντα προτεταμένο. Οι περικεφαλαίες σας κι οι θώρακες κι οι σιδερένιες αρματωσιές σας έχουν αρκετή αξία μαζί με τον υπόλοιπο οπλισμό σας και στην ώρα της σύγκρουσης θα σας εξυπηρετήσουν πολύ. Τέτοια οι αντίπαλοι μας δε μεταχειρίζονται, ούτε έχουν καθόλου. Επιπλέον, επειδή βρίσκεστε μέσα στο κάστρο προφυλαγμένοι, ενώ αυτοί προχωρούν απροφύλαχτοι και με δυσκολία, γι αυτό, συστρατιώτες μου, φανείτε ετοιμοπόλεμοι, ακλόνητοι και μεγαλόψυχοι με τη βοήθεια του Θεού».<div><br />«Ο ασεβέστατος θέλει να κυριέψει την Πόλη»<br /><br />Στην συνέχεια, ο Αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας αναφέρει: «Πάρτε για παράδειγμα τους λίγους ελέφαντες των αρχαίων Καρχηδονίων, πώς κυνήγησαν με τα ξεφωνητά και την εμφάνισή τους τόσο μεγάλο πλήθος των Ρωμαίων. Κι αν τους κυνήγησαν άλογα ζώα, πόσο περισσότερο εσείς, που είστε κύριοι των αλόγων ζώων, ενώ αυτοί που έρχονται να συγκρουστούν μαζί μας είναι σαν άλογα και ακόμα χειρότεροι. Ρίχνετε καταπάνω τους λόγχες και σπαθιά και δοξάρια και κοντάρια. Και να λογαριάζετε πως κυνηγάτε κοπάδι από αγριογούρουνα, για να καταλάβουν οι άπιστοι πως δεν δίνουν μάχη με άλογα ζώα σαν κι αυτούς, αλλά με κυρίους και αφέντες κι απογόνους Ελλήνων και Ρωμαίων.<br /><br />Ξέρετε καλά πως αυτός ο αμιράς και εχθρός της αγίας μας πίστης, χωρίς καμιά σοβαρή αιτία διάλυσε τις καλές σχέσεις που είχαμε και καταπάτησε τους όρκους τους πολλούς του χωρία να τους λογαριάσει καθόλου, παρά ήρθε ξαφνικά κι έχτισε φρούριο στο στενό του Ασωμάτου, για να μπορεί να μας κάνει κάθε μέρα ζημιά. Έβαλε φωτιά κι αφάνισε τα χωράφια και τα περιβόλια και τα σπίτια μας. Τ’ αδέρφια μας τους Χριστιανούς, όσους βρήκε τους σκότωσε και τους σκλάβωσε. Τη συνθήκη που είχαμε τη διάλυσε.<br /><br />Με τους Γαλατιανούς, όμως, έπιασε φιλίες κι αυτοί χαίρονται τώρα, μη ξέροντας οι δυστυχισμένοι το μύθο με το παιδί του γεωργού, που έψηνε σαλιγκάρια κι είπε: Ω, ανόητα ζώα και τα λοιπά. Ήρθε, λοιπόν, αδέρφια και μας έκανε αποκλεισμό ανοίγοντας κάθε μέρα το θεόρατο στόμα του και κοιτώντας να βρει κατάλληλη περίσταση για να μας καταπιεί, εμάς και την πόλη τούτη, που έχτισε ο τρισμακάριστος και τρανός βασιλιάς Κωνσταντίνος και την αφιέρωσε και την πρόσφερε στην πανάγια και υπεραγία Δέσποινα Θεοτόκο και αειπαρθένο Μαρία, για να είναι κυρία και βοηθός και σκέπη στην πατρίδα μας και καταφύγιο των Χριστιανών, ελπίδα και χαρά όλων των Ελλήνων, καύχημα σ’ όλους όσους είναι στην Ανατολή.<br /><br />Κι αυτός ο ασεβέστατος θέλει να κυριέψει την Πόλη, που ήταν άλλοτε ξακουστή και πεντοβολάει σαν τριαντάφυλλο της εξοχής. Αυτήν που σκλάβωσε μια φορά όλη την υφήλιο, μπορώ να πω, αυτός θέλει τώρα να την υποδουλώσει και να επιβάλει ζυγό και σκλαβιά στην βασιλεύουσα των πόλεων.. Βάλτε τα, λοιπόν, αυτά καλά μέσα σας αδέρφια και συμπολεμιστές μου, για να μείνει αιώνια σας η μνήμη και η δόξα και η ελευθερία».</div><div><br />Προς Βενετσιάνους και Γενουάτες<br /><br />Έπειτα, γυρνώντας προς τους Βενετσιάνους, που στέκονταν στα δεξιά του, τους είπε:<br />«Ευγενείς Ενετοί, αδελφοί αγαπημένοι εν Χριστώ τω Θεώ, άντρες ρωμαλέοι και στρατιώτες δυνατοί και στον πόλεμο ξεχωριστοί, εσείς που πολλές φορές με τα γυαλιστερά σπαθιά σας και με τη θεϊκή χάρη εξοντώσατε τα στίφη των αγαρινών και το αίμα τους έτρεξε ποτάμι απ’ τα δικά σας χέρια, σας παρακαλώ σήμερα να υπερασπιστείτε με όλη την καρδιά σας την πόλη τούτη, που βρίσκεται σε τέτοιον κίνδυνο πολεμικό. Ξέρετε καλά πως την είχατε πάντα σα δεύτερη πατρίδα και μητέρα σας. Γι’ αυτό σας το λέω ξανά και σας παρακαλώ να φερθείτε αυτή την ώρα σαν ευσεβείς και ομόπιστοι κι αδέρφια».<br /><br />Έπειτα γύρισε στους Γενουάτες προς την αριστερή μεριά και τους είπε: «Ω, Γενουάτες, εντιμότατοι αδελφοί, άντρες πολεμιστές και ατρόμητοι και φημισμένοι, ξέρετε καλά και κατέχετε πως η άμοιρη τούτη πόλη δεν ήταν μονάχα δική μου, αλλά και δική σας από πολλές απόψεις. Εσείς πολλές φορές τη βοηθήσατε με προθυμία και με τη δική σας επικουρία τη λυτρώσατε από τους εχθρούς της, τους αγαρινούς. Και τώρα πάλι είναι η περίσταση κατάλληλη για να τη βοηθήσετε δείχνοντας την εν Χριστώ αγάπη και αντρεία και παλικαριά σας».<br /><br />Έπειτα στράφηκε κι είπε σ’ όλους γενικά: «Δεν έχω καιρό να σας μιλήσω περισσότερο. Μονάχα παραδίνω στα χέρια σας το ταπεινωμένο μας σκήπτρο για να το προφυλάξετε με ζήλο. Ζητάω ακόμα κι αυτήν τη χάρη: από την αγάπη σας να δείξετε την πρεπούμενη τιμή και υποταγή στους στρατηγούς και δημάρχους και εκατόνταρχους σας, καθένας ανάλογα με τη σειρά και το τάγμα και την υπηρεσία του. Μην το ξεχάσετε αυτό. Κι αν εφαρμόσετε ολόψυχα τα όσα σας παρήγγειλα, έχω ελπίδα στο Θεό να γλιτώσουμε απ’ τη δίκαιη φοβέρα του, που κρέμεται απάνω μας. Κοντά σ’ αυτό μας περιμένει ο αδαμάντινος στέφανος στα ουράνια, αλλά και στον κόσμο η μνήμη μας θα είναι αιώνια κι αντάξιά μας».</div><div><br />Θάνατος «για του Χριστού την πίστη»<br /><br />Αφού είπε αυτά και τελείωσε την ομιλία του κι ευχαρίστησε μα δάκρυα και στεναγμούς το Θεό, όλοι αποκρίθηκαν σα μ’ ένα στόμα λέγοντας με κλάματα: «Ας πεθάνουμε για του Χριστού την πίστη και για την πατρίδα μας». Αφού άκουσε αυτό ο βασιλιάς και τους ευχαρίστησε με το παραπάνω, τους έταξε να τους κάνει πάμπολες δωρεές. Έπειτα τους είπε ξανά: «Λοιπόν, αδέρφια και συστρατιώτες, το πρωί να είστε έτοιμοι. Με τη χάρη και την αρετή που σας χάρισε ο Θεός και με τη βοήθεια της Αγίας Τριάδος, που σ’ αυτήν βασίζουμε όλες τις ελπίδες μας, θα κάμουμε τους εχθρούς μας να φύγουν από δω πέρα ντροπιασμένοι».<br /><br />Ακούγοντας αυτό οι δύστυχοι Ρωμιοί έκαναν καρδιά σα λιονταριού κι αφού συγχώρεσαν ένας τον άλλον, ζητούσαν να φιλιωθούν αναμεταξύ τους κι αγκαλιάζονταν με κλάματα, χωρίς ούτε τ’ αγαπημένα τους παιδιά να μνημονεύουν, ούτε για γυναίκες ή για πλούτη να νοιάζονται, παρά μονάχα να σκοτωθούν υπερασπίζοντας την πατρίδα τους. Κι ο καθένας γύρισε στην προσδιορισμένη του θέση και φρουρούσαν σίγουρα το κάστρο.<br /><br />Όσο για τον βασιλιά, αυτός πήγε στον πανσεβάσμιο ναό της του Θεού Σοφίας κι αφού προσευχήθηκε με κλάματα, κοινώνησε τα άχραντα και θεία μυστήρια. Το ίδιο έκαμαν και πολλοί άλλοι εκείνη τη νύχτα. Έπειτα πήγε στο παλάτι, όπου στάθηκε λίγο και ζήτησε απ’ όλους συγχώρεση. Ποιος μπορεί να μολογήσει τα κλάματα και τους θρήνους που έγιναν εκείνη την ώρα στο παλάτι. «Κι από ξύλο ή πέτρα να ήταν, κανένας δε θα μπορούσε να μη θρηνήσει»…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Πόλις εάλω – Η τελευταία ομιλία του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.

Βενέτης Γιώργος Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς σήμανε το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία τις ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μητσοτάκης – Δένδιας: Να δώσουμε στην Τουρκία … διέξοδο στη θάλασσα.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/05/mitsotakis_dendias5114024-930x550.jpg" width="742" /><br /><br />Μπορεί τα εθνικά θέματα να έχουν παραγκωνιστεί πλήρως από την προεκλογική ατζέντα, αλλά, τώρα, ιδιαίτερα μετά την παράδοση κρίσιμων υπουργείων, όπως του Εξωτερικών και της Αμυνας, σε υπηρεσιακούς υπουργούς, αρκετοί πρώην πρωτοκλασάτοι υπουργοί της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αλλά και «κύκλοι» του πρώην μεγάρου Μαξίμου, ανοίγουν με μεγαλύτερη άνεση τα στόματά τους, και σε κατ’ ιδίαν off the record ενημερώσεις περιγράφουν τους σχεδιασμούς τους, εφόσον βέβαια προκύψει εκ νέου κυβέρνηση Μητσοτάκη.<br /><br />Είναι εμφανέστατο ότι σοβαρότατα θέματα, όπως η φυλάκιση του -εκλεγμένου πλέον- Δήμαρχου Χειμάρρας, Μπελέρη, το ενδεχόμενο να ανοίξει ένας ελληνο-τουρκικός διάλογος μετά τις εκλογές σε Ελλάδα και Τουρκία, εφόσον επανεκλεγεί ο κ.Μητσοτάκης με τον Ερντογάν που νίκησε ξανά, αλλά και οι σχέσεις Αθηνών – Σκοπίων, επιχειρείται να «θαφτούν», προκειμένου να μην θιγεί το προφίλ του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά και αρμοδίων υπουργών του περί τα εθνικά θέματα, όπως του Νίκου Δένδια.<br /><br />Εξοδος στη θάλασσα<br /><br />Οσον αφορά το ενδεχόμενο να ανοίξει ένας ελληνο-τουρκικός διάλογος μετά τις εκλογές, εδώ τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά, εάν ληφθούν υπόψιν τα όσα λέγουν off the record πρωτοκλασάτα στελέχη της ΝΔ με πολύ καλή γνώση των εθνικών θεμάτων. Οι βασικοί άξονες της πολιτικής τους έναντι της Αγκυρας, που έως τώρα δεν τις κοινοποιούν δημόσια στην κοινή γνώμη, είναι ότι «πρέπει να δοθεί στην Τουρκία διέξοδος στη θάλασσα». Επίσης, παρατηρούν ότι η Τουρκία «αισθάνεται εγκλωβισμένη», προσθέτοντας ότι αυτή αίσθηση διογκώθηκε «από τον Αρσένη και το ενιαίο αμυντικό δόγμα Ελλάδας – Κύπρου» (!).<br /><br />Κοντολογίς εννοούν ότι «η Κύπρος κείται μακράν» και βέβαια … «ξεχάστε το Καστελόριζο». Να σημειωθεί ότι πληθαίνουν με ρυθμούς πολυβόλου τα μηνύματα περί κάκιστης ατμόσφαιρας στις σχέσεις της Λευκωσίας με τους «κύκλους Μητσοτάκη». Ο Ν.Δένδιας, από την άλλη πλευρά, προσπαθεί να πείσει ότι ο ίδιος είναι «πολύ καλός φίλος» με τον νυν πρόεδρο της Κύπρου, Νίκο Χριστοδουλίδη, τον οποίο μάλιστα στήριξε στην κούρσα για την προεδρία, σε αντίθεση με τον Κ.Μητσοτάκη που στήριξε τον Αβέρωφ.<br /><br />Επήρεια νησιών<br /><br />Το εντυπωσιακό είναι ότι σε όλα τα παραπάνω προσθέτουν ως … κερασάκι τις συμφωνίες για οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο και την Ιταλία. Οταν μάλιστα έρχεται η συζήτηση στο θέμα της μειωμένης επήρειας νησιών που εδόθη και στους Ιταλούς και στους Αιγύπτιους, απαντούν ότι «η επήρεια δεν είναι πανάκεια».<br /><br />Ομως, είναι γνωστοί οι πανηγυρισμοί Τσαβούσογλου για την ελληνο-ιταλική συμφωνία και τη μειωμένη επήρεια, αφήνοντας έτσι να εννοηθεί ότι, εάν Ελλάδα και Τουρκία τελικώς πάνε στο Διεθνές Δικαστήριο, η Αγκυρα θα επικαλεστεί υπέρ της τις σχετικές προβλέψεις της ελληνο-αιγυπτιακής και της ελληνο-ιταλικής.<br /><br />Εάν, πράγματι, αυτοί είναι οι ανομολόγητοι (δημόσια) στόχοι μιας επόμενης κυβέρνησης Μητσοτάκη, τότε το τοπίο μετεκλογικά διαγράφεται μάλλον με μελανά χρώματα. Να σημειωθεί πως άπαντες θεωρούν δεδομένη την έναρξη ελληνο-τουρκικού «διαλόγου». Με την υποσημείωση ότι η Ελλάδα «πρέπει να προλάβει να θέσει η ίδια την ατζέντα στα ελληνο-τουρκικά και να μην συρθεί πίσω από από πρωτοβουλίες άλλων». Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια. Είναι γνωστό ότι οι ΗΠΑ θέλουν ηρεμία στα ελληνο-τουρκικά, όπως και η ΕΕ.<br /><br />Casus belli – τουρκο-λιβυκό<br /><br />Μέσα σε αυτό το σκηνικό, οι «κύκλοι Μητσοτάκη» και οι «κύκλοι Δένδια» διαδίδουν ότι έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις στο θέμα. Κάτι αναμενόμενο να λέγεται, βέβαια, αφού ο μεν Μητσοτάκης, με το 40%, επιδιώκει να καταστεί μονοκράτορας εντός της ΝΔ, ο δε Δένδιας,αν και με πρωτιά σε σταυρούς, μάλλον στενοχωρήθηκε περισσότερο και από τον Τσίπρα για τα αποτελέσματα της πρώτης κάλπης.<br /><br />Οπως και να’ χει, μερίδα πρωτοκλασσάτων του κόμματος που σχετίζονται μετα θέματα εξωτερικής πολιτικής διαρρέουν ότι απαραίτητες προϋποθέσεις για να ανοίξει ο διάλογος με την Αγκυρα είναι να άρει η Τουρκία μονομερώς το casus belli και το τουρκο-λιβυκό σύμφωνο οριοθέτησης της δήθεν ΑΟΖ Τουρκίας – Λιβύης. Εύλογα προκύπτει το ερώτημα: Αραγε, εάν η Τουρκία συμφωνήσει να «παγώσει» το τουρκο-λιβυκό, κάτι που δεν μπορεί να αποκλειστεί, η Αθήνα θα δεχτεί έναρξη διαλόγου;<br /><br />«Υπόθεση Μπελέρη»<br /><br />Οι εξελίξεις τρέχουν με ταχείς ρυθμούς και σε άλλα «μέτωπα». Ενδεικτική περίπτωση, άλλωστε, είναι τα ελληνο-αλβανικά και η προβοκατόρικη «υπόθεση Μπελέρη», όπου η απελθούσα κυβέρνηση Μητσοτάκη εξετέθη ανεπανόρθωτα. Πόσο μάλλον, όταν μόλις προ μηνών, με την επίσκεψη Μητσοτάκη στη Χειμάρρα, διαφήμιζε το «κάλλιστο» επίπεδο των ελληνο-αλβανικών σχέσεων, στήνονταν μάλιστα στο Ζάππειο έκθεση για χάρη του «καλλιτέχνη» πρωθυπουργού της Αλβανίας, Έντι Ράμμα. Ο οποίος, πάντως, ζηλεύοντας δόξαν «γενίτσαρου», δεν άργησε να το ξεπληρώσει στην Αθήνα, κάνοντας τα στραβά μάτια στη φυλάκιση Μπελέρη.<br /><br />Κύκλοι της απελθούσας κυβέρνησης Μητσοτάκη, λοιπόν, καταβάλλουν προσπάθειες, προκειμένου να πείσουν ότι η δίωξη Μπελέρη «δεν αφορά εθνοτικό ζήτημα», αλλά «περιουσιακό».<br /><br />Και τα λέγουν όλα αυτά, λες και δεν γνωρίζουν άπαντες οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ την εκτεταμένη διαφθορά στην Αλβανία, τα κυκλώματα άλωσης των ελληνικων περιουσιών στη Χειμάρρα και αλλού από τα διαπλεκόμενα πολιτικο-επιχειρηματικά συμφέροντα Ράμα, την δράση του υποκόσμου και τη διαπλοκή του με την εξουσία στα Τίρανα, καθώς και την διαφθορά σε τοπικό επίπεδο στην Αλβανία.<br /><br />Λες και είναι η πρώτη φορά που αυτοί οι διαπλεκόμενοι κύκλοι στην Αλβανία έχουν βλέψεις στις ελληνικές περιουσίες στη Χειμάρρα. Το θέμα υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια. Ωστόσο, οι κατά τα λοιπά λαλίστατοι στο παρελθόν Νεοδημοκράτες, τώρα κάνουν την πάπια. Το ίδιο και τα ΜΜΕ που στηρίζουν Μητσοτάκη.<br /><br />Αγρια μεσάνυχτα<br /><br />Ακόμα χειρότερα. Είναι διάχυτη η φήμη ότι μια νύκτα πριν τη φυλάκιση Μπελέρη, το «δεξί χέρι» του Αλβανού πρωθυπουργού, Ε.Ράμα, τηλεφωνούσε σε πρωτοκλασάτο Ελληνα υπουργό, το πιθανότερο γι’ αυτό το θέμα, αλλά αυτός δεν σήκωνε το τηλέφωνο (!). Σιγά μην σηκώσει κανείς τηλέφωνο! Σε προεκλογική περίοδο, άλλωστε, είμαστε και το κράτος έχει βάλει λουκέτο. Το μόνο που εξυπηρετείται, είναι καμιά «στρατιά» ψηφοφόρων από τη Βόρειο Ηπειρο ή και από το Ποντιακό στοιχείο.<br /><br />Και όμως, αυτό το τηλεφώνημα το επικαλούνται υψηλόβαθμοι κύκλοι του απελθέντος μεγάρου Μαξίμου ως «επιχείρημα», προκειμένου να πείσουν ότι ο Εντι Ράμα δεν ήξερε τίποτα για την επικείμενη φυλάκιση Μπελέρη (!). Και, βέβαια, για να πούν ότι όλα είναι ρόδινα στις σχέσεις της Αθήνας με τα Τίρανα.<br /><br />Τα πρωτόκολλα της Συμφωνίας των Πρεσπών<br /><br />Να ήταν, όμως, μόνο τα ελληνο-τουρκικά και τα ελληνο-αλβανικά; Και με τα Σκόπια υπάρχει εμπλοκή, αφού ούτε τα Σκόπια εφαρμόζουν τη Συμφωνία των Πρεσπών, ούτε και η Αθήνα τα πιέζει για την εφαρμογή της.<br /><br />Πρωτοκλασάτος παράγων της προηγούμενης κυβέρνησης έλεγε χαρακτηριστικά προ ημερών γι’ αυτό το θέμα: «Με τη Συμφωνία των Πρεσπών, η Ελλάδα ανέλαβε την αστυνόμευση του εναέριου χώρου της Βόρειας Μακεδονίας. Δέχτηκαν δηλαδή να είμαστε επικυρίαρχοι. Οταν, όμως, εδώ και χρόνια δεν ψηφίζουμε στην ελληνική Βουλή τα πρωτόκολλα που προβλέπονται από την Συμφωνία, επειδή κάποιος βουλευτής της ΝΔ απειλεί ότι θα καταψηφίσει την κυβέρνηση, με τι επιχείρημα να πάει κάποιος στα Σκόπια και να απαιτήσει την εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών;».<br /><br />Ολα τα παραπάνω συνθέτουν την … επικίνδυνη πικρή αλήθεια της ανυπαρξίας και του μπάχαλου στην -κατ’ όνομα- εξωτερική πολιτική Μητσοτάκη τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και τώρα. Στοιχεία, τα οποία, όμως, άπαντες κάνουν … γαργάρα!<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μητσοτάκης – Δένδιας: Να δώσουμε στην Τουρκία … διέξοδο στη θάλασσα.

Μπορεί τα εθνικά θέματα να έχουν παραγκωνιστεί πλήρως από την προεκλογική ατζέντα, αλλά, τώρα, ιδιαίτερα μετά την παράδοση κρίσιμων υπουργεί...

Διαβάστε την συνέχεια

Η επερχόμενη πυρκαγιά: Ποιός την πυροδοτεί, ποιός την δέχεται και ποιός την βλέπει αλλά σιωπά;

<img height="434" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMYwfQ60O4Q3SsEtHjNk7VUFMTk9fUoC2aaR6sNt9EANMBPLqgjkybKSmXIeQxlZDSIBOuObdb507aWW8rqk5ZfRa0-_ngScmZLGM-73vXrwGwJFkBobmx5TmI8GIf8mMCYqxKKT4C130GJJW83imzLRQIpG7q6IU2YriBO8SY0-CGLqug2ANkgOlL/w737-h434/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%9C%CF%80%CE%AC%CE%B9%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BD1%20(1)-overlay.jpg" width="737" /><br /><br /><div>Διαβάσαμε και αυτό: κάτι απίθανα πράγματα αναφορικά με το τί «θέλουν να κάνουν» σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, δηλαδή στην ουσία σε Ελλάδα. Τόσο απίθανα πράγματα που ειλικρινά διερωτόμαστε πώς γίνεται το μυαλό των ανθρώπων να φτάνει σε τέτοιο βαθμό αισχρότητας σκέψης, ηθικής κατάπτωσης και άκρατης αλαζονείας ώστε σε τέτοιο βαθμό να περιφρονεί τις αξίες και τα δίκαια ενός ολόκληρου Έθνους για την ικανοποίηση του ίδιου συμφέροντος και της ικανοποίησης αλλότριων συμφερόντων.</div><div><br />Εδώ αναφερόμαστε σε δύο χώρες, τις ΗΠΑ και την Ελλάδα. Η πρώτη με φημολογούμενο σχέδιο επιτυχούς επιβολής στην δεύτερη και η δεύτερη με φημολογούμενο σχέδιο επιτυχούς αποδοχής της πρώτης. Μόνο φημολογίες όμως;</div><div><br />Βάση της διεθνούς νομοθεσίας για το Δίκαιο της Θάλασσας, η Ελλάδα δικαιούται, εφόσον πραγματοποιήσει ορισμένες διαδικασίες, να κατέχει τα κυριαρχικά δικαιώματα πάνω σε ένα μεγάλο μέρος της ανατολικής Μεσογείου, που περιλαμβάνει και την κομβική περιοχή της ΑΟΖ με Κύπρο, όπως άλλωστε προβλέπουν όλοι οι σχετικοί χάρτες, και οι αμερικανικοί, μαζί με εκείνον της ΕΕ για τις ΑΟΖ των κοινοτικών χωρών, καθώς επίσης και την κυριαρχία στο εύρος των 12 ναυτικών μιλίων χωρικών υδάτων.</div><div><br />Τα σχέδια των Αμερικανών σε αμφότερες τις γεωγραφικές εκτάσεις είναι πολύ παλιά, το ξέρουμε, τουλάχιστον από την δεκαετία του ’70. Σήμερα όμως έχουν ισχυροποιηθεί όσο ποτέ και έγιναν έντονα επείγοντα. Και βεβαίως «διακλαδίζονται» σε δύο βασικές κατευθύνσεις: 1) προς τα τεράστια πλουτοπαραγωγικά κοιτάσματα της ανατολικής Μεσογείου, μέρος των οποίων είναι ελληνικό και φτάνουν ως τη Κρήτη και 2) προς τη ιδιαίτερη αξία του «περάσματος» του Αιγαίου που «κατά τύχη» ενδιαφέρει και την Τουρκία με τα Δαρδανέλια, εύκολη και βολική πύλη προς την Μαύρη Θάλασσα και τη Ρωσία, μόνιμο εχθρό των ΗΠΑ (ακόμη δεν έχει αποδειχθεί, απ’ ό, τι ξέρουμε, πως και το Αιγαίο έχει πλούσιους υδρογονάνθρακες αν κι από το 1973 υπάρχουν υπόνοιες).</div><div><br />Τώρα, επειδή – κι άλλη μια «σύμπτωση»! – ακριβώς τις ίδιες περιοχές εποφθαλμιά και η Τουρκία και επειδή για τους Αμερικανούς – που έχουν πάντα στο νου τους, σαν μια παροξυσμική, ακατάλυτη ιδεοληπτική εμμονή, την σχετικά κοντινή ρωσική παρουσία – η Τουρκία είναι αφάνταστα πολυτιμότερη από την Ελλάδα (έτσι κι αλλιώς ολοκληρωτικά καθυποταγμένη), σε θέση ικανού αμυντικού αναχώματος αλλά και ικανού στρατηγικού προσχήματος, και επειδή τα σχέδια, που ήδη από τις δεκαετίες ’70 και ’80 έχουν εκπονηθεί αλλά με ασταμάτητο ρυθμό ως τώρα έχουν προχωρήσει διαμορφώνοντας όλο και πιο ευνοϊκές καταστάσεις [τη δεκαετία του ’90 έχουμε το πρώτο «καμπανάκι συναγερμού» με την γνωστή δήλωση της Άννας Ψαρούδας-Μπενάκη, περί αλλαγής συνόρων κλπ] για την Τουρκία και δυσμενείς για την Ελλάδα, η οποία αποτυγχάνει συνέχεια να έχει οποιαδήποτε σοβαρή αντιτουρκική υποστήριξη, μολονότι έχει με το μέρος της το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) που όμως η ίδια εξακολουθεί να μην εφαρμόζει έτσι όπως παραδέρνεται δίχως τέλος μέσα στη μέγγενη της υποτέλειας, και πάλι επειδή οι Αμερικανοί δεν μπορούν με κανέναν τρόπο να χειραγωγήσουν και να εκβιάσουν τους Τούρκους, κάτι που κατά κόρον και με μεγαλύτερη ευκολία κατορθώνουν με τους Έλληνες, τους διαχρονικά «δοσμένους» σε εξωτερικούς παράγοντες από τους οποίους περιμένουν την «λύση» που οι ίδιοι δυστυχώς αδυνατούν να επιβάλουν – και εδώ φαίνεται και η καλύτερα δομημένη και δογματικά ανώτερη πολιτικο-στρατηγική ποιότητα των Τούρκων σε σχέση με την αντίστοιχη των Ελλήνων, όσο κι αν αυτό μας ενοχλεί και μας στεναχωρεί – τί λοιπόν πιο αίσιο (ίσως και «απολαυστικό»!) για τον αμερικανικό παράγοντα να φορτώσει στους «εύκολους», «yes men» Έλληνες, μέσα στους όρους της πιο λεόντειας παγκοσμίως συμφωνίας που αυτοί θα έχουν δεχθεί στην Ιστορία τους, να υπογράψουν δηλαδή μια δήθεν «συμφωνία συνεργασίας» που, απ’ ό, τι φαίνεται, θα προνοεί:</div><div><br /><ul style="text-align: left;"><li>α) την εκχώρηση στη Τουρκία της δυνητικής ΑΟΖ μεταξύ Κρήτης-Κύπρου</li><li>β) την εκχώρηση στη Τουρκία των εκεί πλουτοπαραγωγικών πόρων συμπαρασύροντας και την ΑΟΖ της Κύπρου, η οποία από ανεξάρτητη που είναι σήμερα, εξισούται με την δυνητική ελληνική και περιλαμβάνεται στη γενική, περιφερειακή εξορυκτική διαδικασία της ανατολικής Μεσογείου υπό την υψηλή επίβλεψη και διαιτησία των ΗΠΑ. Ένα τεράστιο δέλεαρ βέβαια για μια Τουρκία που, μολονότι δεν δικαιούται υδρογονάνθρακες στην περιοχή, επομένως και κέρδη, θα βρεθεί από τη μια στιγμή στην άλλη να είναι ισότιμος συνέταιρος με όσους είναι οι μόνοι πραγματικοί ιδιοκτήτες (Ελλάδα, Κύπρος), με άμεση «συμμετοχή» σε «εταιρικά κέρδη» που με κανέναν λογικό τρόπο δεν θα μπορούσαν να τους αναλογήσουν!</li><li>γ) τον γεωγραφικό, νομικό και διαδικαστικό διαμοιρασμό του Αιγαίου με τη Τουρκία με ό, τι τραγικό αυτό συνεπάγεται για τα ανατολικά ελληνικά νησιά έως τα Δωδεκάνησα (για τα οποία μάλλον προβλέπεται μια άμεση «νατοποίηση» (ένα είδος ΝΑΤΟland), δηλαδή αφαίρεση ελληνικής κυριαρχίας), αλλά και για τις Κυκλάδες και το σύμπλεγμα του Καστελόριζου, που θα καταλήξουν να είναι περίκλειστα σε τουρκικές θάλασσες.</li></ul>Προς αυτή την κατεύθυνση άλλωστε πιστεύουμε πως «κινείται» και η αξιοσημείωτη, συνεχιζόμενη «σύμπτωση» αλληλουχίας των τουρκικών δημοσιευμάτων και θαλάσσιων ενεργειών σε Αιγαίο και Αν. Μεσόγειο και των «τυπωμένων» ενδείξεων του χάρτη Μπάιντεν, όπερ μας οδηγεί αβίαστα στο συμπέρασμα ύπαρξης μιας διαχρονικής αμερικανο-τουρκικής «σύμπραξης ιδεών» πολύ καλά καμουφλαρισμένης μέσα στα σκαμπανεβάσματα της πολιτικής σχέσης των δύο χωρών.</div><div><br />Και δεν είναι δυνατόν κανένας Έλληνας πολιτικός να μην έχει παρατηρήσει ποτέ πόσο «μοιάζει» η «Γαλάζια Πατρίδα» με τον χάρτη Μπάιντεν/Χόκσταϊν! Και κανέναν αυτό δεν έχει αναστατώσει ώστε κανείς να μην αντιδράσει ποτέ;</div><div>  <br />Δεν τολμάμε να σκεφτούμε πώς μπορεί να είναι, πώς θα είναι η Ελλάδα εάν πάρουν σάρκα και οστά οι παραπάνω τρεις «διαδικασίες». Το ίδιο και η Κύπρος.</div><div><br />Πάντως, δεν νομίζουμε να απέχουμε πολύ από την πραγματικότητα εκφράζοντας την άποψη ότι, οποιοδήποτε άλλο έθνος/λαός στο κόσμο το οποίο κάποιος θα είχε αποπειραθεί να αναγκάσει να υποστεί μια ανάλογη «εθνική θυσία», σίγουρα δεν θα είχε διστάσει καθόλου να ξεσηκωθεί σύσσωμο για να διώξει κακήν κακώς τους άνανδρους πολιτικούς του.</div><div><br />Αυτή λοιπόν τη στιγμή που, με το «αθώο» πρόσχημα των «νόμιμων διεθνών συνεργασιών» για μια «υγιή συνεκμετάλλευση» δήθεν των «θαλάσσιων ζωνών» του Αιγαίου (που περιλαμβάνουν και τα χωρικά ύδατα και την συνορεύουσα ζώνη της Ελλάδας, όπως απερίφραστα πια και ελεύθερα δηλώνουν και οι ίδιοι οι Έλληνες πολιτικοί) και της ανατολικής Μεσογείου (όπου μάλλον «εννοούν» μόνο τη Κύπρο) με την ψευδή προσχηματική πρόφαση της δήθεν «ασφάλειας και ευημερίας» όλων των λαών της περιοχής υπό την φιλική(!), ουδέτερη(!) και ανιδιοτελή(!) επιτήρηση των ΗΠΑ, ουσιαστικά πάνε να «ξεγυμνώσουν» την «βολική» και πάντα «δεδομένη» Ελλάδα από σημαντικά κυριαρχικά δικαιώματά της στο Αιγαίο και να αποτρέψουν μια για πάντα το κοινό θαλάσσιο σύνορο με την Κύπρο, επιφέροντας ένα εκτεταμένο «τραύμα» (vulnus στη λατινική νομικο-κανονιστική γλώσσα) στον εναπομείναντα Ελληνισμό.</div><div><br />Aυταπόδεικτο είναι πως ο υπερατλαντικός «φίλος» της Ελλάδας αυθαίρετα, ως ο πιο ισχυρός, θεωρεί πως αυτή δεν δικαιούται να διαχειριστεί μόνη της τα δικά της υποθαλάσσια πλούτη – που έγιναν κι αυτά μέρος των περιουσιών του ΤΑΙΠΕΔ στην διάθεση των ξένων δανειστών πατρώνων – και οφείλει για την αξιοποίησή τους να «συνεργαστεί» με τους γείτονες ασχέτως αν αυτοί δεν έχουν τίποτα ανάλογο να «βάλουν στη συνεργασία» σαν δικό τους «μερίδιο»!<br />Και περισσεύει η αλαζονική ελληνο-αμερικανική υποκρισία όταν ο πρέσβης Τσούνης δηλώνει ότι και οι δύο πλευρές (Ελλάδα και Τουρκία) θα «προσπαθήσουν ειλικρινά» για να υπάρξει σημαντική πρόοδος στις ελληνο-τουρκικές σχέσεις.</div><div><br />Ο πρέσβης ίσως να θεωρεί άνοες τους Έλληνες πολίτες νομίζοντας – με τα λεγόμενά του – ότι δεν πιστεύουν πως αυτές οι «ειλικρινείς προσπάθειες» της Ελλάδας που λέει, τίποτα άλλο δεν είναι παρά η παραχώρηση ελληνικών θαλασσών στη Τουρκία, ενώ οι «ειλικρινείς προσπάθειες» της Τουρκίας άλλο δεν είναι παρά η αφαίρεση (αρπαγή) απ’ την Ελλάδα!<br />Kαι κοίτα σύμπτωση πάλι: και ο Τουρκο-κύπριος Τατάρ έρχεται τώρα να ζητήσει τον λόγο για τους ελληνοκυπριακούς υδρογονάνθρακες!</div><div><br />Όσο περνάει ο καιρός και στην Ουκρανία η Ρωσία βαλτώνει σε έναν πόλεμο φθοράς χωρίς γι’ αυτήν κανένα νέο κέρδος, κάτι που επηρεάζει και την Τουρκία στις σχέσεις της με την Ρωσία κάνοντάς την πιο «ευάλωτη» και ίσως προθυμότερη σε αμερικανο-τουρκικές «συναλλαγές», τόσο περισσότερο οι Αμερικανοί αμβλύνουν την όποια, έστω και εικονική, αντι-τουρκική επιθετικότητα τους με σκοπό την πιο άνετη «χρησιμοποίηση» της Τουρκίας σε μια «παρτίδα» αντι-ρωσική που περιλαμβάνει την «λύση» του καυτού θέματος των F16 μαζί με άλλα τουρκικά κέρδη στη πλάτη της Ελλάδας έτσι ώστε να επιτευχθεί η απομάκρυνσή της από την Ρωσία με την ταυτόχρονη συμμετοχή στα πολύ σημαντικά ενεργειακά business στη Μεσόγειο.</div><div><br />Πολλά μας «δείχνουν», και γι’ αυτό μη ξεχνάμε, τέλος, τις πρόσφατες συναντήσεις/συνομιλίες των Ισραηλινών με τους Ελληνοκύπριους, του Νετανιάχου με τον Χριστοδουλίδη και άλλων, όπου τέθηκαν οι βάσεις μιας ενεργειακής συνεργασίας για την εκμετάλλευση του ισραηλινού φυσικού αερίου και διοχέτευσή του στην Ευρώπη μέσω της Κύπρου. Η θεμελιώδης λεπτομέρεια του εγχειρήματος είναι ότι δεν τέθηκε καθόλου θέμα κυπριακού φυσικού αερίου (που άλλωστε δεν έχει εξορυχθεί ακόμη και δεν ξέρουμε πότε αυτό θα γίνει), αλλά μόνο ισραηλινού το οποίο φαίνεται πως μπορεί να είναι ήδη «έτοιμο» προς υγροποίηση του σε χώρο κυπριακό όπου θα στέλνεται με αγωγό ad hoc.<br />Αυτό πιθανόν να σημαίνει πως μάλλον «έδυσε» (για τώρα; για πάντα;) η ιδέα του αγωγού EastMed, έχοντας υπόψη και τα λεγόμενα του Ιταλού CEO Descalzi της ΕΝΙ: «Επισημαίνω ότι οποιαδήποτε τέτοια συμφωνία πρέπει να γίνει με την Τουρκία. Δεν μπορούμε να σκεφτούμε να καταλήξουμε για αγωγούς με το Ισραήλ, με την Κύπρο και με την Ελλάδα χωρίς την συμμετοχή της Τουρκίας». Tόση τουρκολαγνεία!</div><div><br />Βέβαια, ο Descalzi και η ΕΝΙ δεν έχουν καμία λειτουργική σχέση με τον EastMed.<br />Ωστόσο η αμφιβολία επιβάλλεται γιατί πολύ πρόσφατο είναι το ψήφισμα της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων της ιταλικής Βουλής με το οποίο ζητείται από την κυβέρνηση Μελόνι την συνέχιση των επαφών σχετικά με τον αγωγό EastMed, αλλά και με τις «διαδικασίες σε εξέλιξη στην ανατολική Μεσόγειο, μια περιοχή βασικής σημασίας για την προμήθεια ενέργειας… και τις στρατηγικές ισορροπίες…» θεωρώντας τον αγωγό κατ’ εξοχήν ωφέλιμο «εναλλακτικό» σχέδιο.<br />Εν πάση περιπτώσει και εν αναμονή της συνέχειας αυτής της ιταλικής πρωτοβουλίας, είναι εμφανές πως στα μελλοντικά σχέδια των ΗΠΑ, το φυσικό αέριο του Ισραήλ καθαρά «διαχωρίζεται» απ’ εκείνο της Κύπρου και της Ελλάδας.</div><div><br />Το ισραηλινό προορίζεται για άμεση «χορήγηση» στην Ευρώπη (Μπ. Νετανιάχου, «παροχή φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω ενός αγωγού από τα κοιτάσματα φυσικού αερίου μας και φτηνή παράδοση φυσικού αερίου από το Ισραήλ στην Ευρώπη»).<br />Αντιθέτως, και μάλλον βάση του χάρτη Μπάιντεν-Χοσκταϊν, το μελλοντικό κυπριακό φ/α και ακόμη πιο μελλοντικό ελληνικό φ/α μπαίνουν μέσα σε άλλα, χωριστά, «λούκια» που βλέπουν την Τουρκία να γίνεται, το είπαμε, χάριν της «ασφάλειας, ευημερίας και ενέργειας στην ευρύτερη περιοχή» μια χώρα διέλευσης και συνιδιοκτήτρια φ/α.</div><div><br />Έτσι η Τουρκία θα αναβαθμίζεται ως χώρα επιρροής τριών μεγάλων αγωγών τροφοδότησης της «διψασμένης» Ευρώπης, άρα και δυνητικά εκβιαζόμενης Ευρώπης, πάντα υπό τον έλεγχο του αμερικανικού παράγοντα. Μια ακόμη απόδειξη της απόλυτης πολιτικο-οικονομικο-στρατηγικής απουσίας της όχι μόνο γενικά στη παγκόσμια σκακιέρα, αλλά πολύ πιο περιορισμένα και με άμεσες, τρομερές συνέπειες, επί του ίδιου του ευρωπαϊκού περιβάλλοντος και ορίζοντά της.<br />Ακόμη μια απόδειξη της ολικής υποταγής της ΕΕ στις ΗΠΑ.<br />Έτσι, το επόμενο συμπέρασμα είναι ένα και μοναδικό: οι Αμερικανοί θα κατορθώσουν να γίνουν οι αποκλειστικοί ελεγκτές της ενεργειακής τροφοδοσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης υποτάσσοντάς την στο μεταβλητό θυμικό τους.<br />Διόλου κολακευτικό για το πωρωμένο ιερατείο των Βρυξελλών.<br />Όπερ έδει δείξαι!</div><div><br /><b><i>Κρεσέντσιο Σαντζίλιο, Ελληνιστής</i></b><br /><br /></div><div><a href="http://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η επερχόμενη πυρκαγιά: Ποιός την πυροδοτεί, ποιός την δέχεται και ποιός την βλέπει αλλά σιωπά;

Διαβάσαμε και αυτό: κάτι απίθανα πράγματα αναφορικά με το τί «θέλουν να κάνουν» σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, δηλαδή στην ουσία σε Ελλάδ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αγωγός EastMed: Ανακατεύουν την ενεργειακή σκακιέρα Κύπρος και Ισραήλ. Νέο τοπίο στην ενεργειακή σκακιέρα της ΝΑ Μεσογείου.

<img height="375" src="https://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/05/photo_2023-05-28_09-59-01-768x450.jpg" width="773" /><br /><br /><div><b>Χρήστος Κολώνας</b><br />Ανακατεύεται η ενεργειακή σκακιέρα της Νοτιοανατολικής Μεσογείου με δύο ελληνικές εταιρείες να διεκδικούν σημαντικό ρόλο σε ένα νέο τοπίο που επιδιώκουν να διαμορφώσουν η Κύπρος και το Ισραήλ.<br /><br />Ο λόγος για το project του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου μεταξύ των δύο χωρών, το οποίο συμφώνησαν να δρομολογήσουν σε πρόσφατη συνάντηση τους ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου και ο πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Χριστουδουλίδης.<br /><br />Η ελληνική πρόταση<br /><br />Πρόκειται για ένα επενδυτικό σχέδιο το οποίο, είχε προταθεί τον Απρίλιο του 2022 από την Αθήνα στην τριμερή συνάντηση της Ιερουσαλήμ των τότε υπουργών Ενέργειας Ελλάδας (Σκρέκας), Κύπρου (Πηλείδου) και Ισραήλ (Ελχαράρ). Από ελληνικής πλευράς συμμετείχαν τότε ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΠΑ ΔΙΕΘΝΩΝ ΕΡΓΩΝ Κώστας Ξιφαράς και ο διευθύνων σύμβουλος της Energean Μαθιός Ρήγας.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες του ΟΤ, ο αγωγός Ισραήλ – Κύπρου αποτελεί το πρώτο σκέλος του μεγάλου επενδυτικού σχεδίου του αγωγού Ισραήλ – Κύπρου – Ελλάδας, που συμφώνησαν οι τρεις χώρες πριν από περίπου τρία χρόνια. «Ο EastMed, φέρεται να βρίσκεται επί τάπητος ώστε είτε να τροποποιηθεί είτε να αρχίσει να κατασκευάζεται τμηματικά, ανάλογα και με τις γεωπολιτικές ισορροπίες της περιοχής», λένε στον ΟΤ πηγές.</div><div><br />Η ΔΕΠΑ διεθνών έργων<br /><br />Τον EastMed ως γνωστόν τρέχει η κοινοπραξία IGI Poseidon των ΔΕΠΑ ΔΙΕΘΝΩΝ ΕΡΓΩΝ και Edison (ιταλική). Η ΔΕΠΑ, λοιπόν, είναι η μία ελληνική εταιρεία που επιδιώκει να αποκτήσει ρόλο στη νέα επιχειρούμενη αναδιάταξη του ενεργειακού τοπίου της περιοχής. Πληροφορίες του ΟΤ, θέλουν την ελληνοιταλική κοινοπραξία να εξετάζει το ενδεχόμενο ανάμειξης της στο νέο αγωγό, καθώς τόσο η διαδρομή όσο και οι μελέτες που έχουν γίνει, αποτελούν δικό της προϊόν. Ωστόσο, υπάρχουν πολλά ερωτηματικά για το αν θα λάβει αυτήν την τελική απόφαση.</div><div><br />Η Energean<br /><br />Η δεύτερη ελληνική εταιρεία που εμπλέκεται εμμέσως στο έργο είναι η Energean, η οποία διαθέτει κοιτάσματα φυσικού αερίου στην ισραηλινή ΑΟΖ και ήδη διαθέτει ποσότητες προς την αγορά της συγκεκριμένης χώρας της Μ. Ανατολής. Στη συνάντηση του Απριλίου του 2022 η συμμετοχή του διευθύνοντος συμβούλου της Energean αποσκοπούσε στην παρουσίαση πρότασης της προς τη Λευκωσία και την Ιερουσαλήμ για την εγκατάσταση FLNG, πλωτού σταθμού υγροποίησης φυσικού αερίου, στην Κύπρο όπου θα μεταφέρονται μέσω αγωγού ποσότητες αερίου από τις παραχωρήσεις της με σκοπό την εξαγωγή τους σε μορφή LNG.<br /><br />Η Energean, πρόσφατα, μάλιστα ανακοίνωσε ότι θα δώσει προτεραιότητα στην ανάπτυξη του κοιτάσματος Όλυμπος έναντι του κοιτάσματος Τανίν δείχνοντας τον στόχο εξαγωγών των ποσοτήτων προς Αίγυπτο αλλά και πιθανόν και προς Κύπρο εφόσον αναπτυχθεί ο αγωγός. Ο Όλυμπος έχει βεβαιωμένα αποθέματα 31 δις. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου με τις ποσότητες του να μη βαρύνονται με royalties.</div><div><br />Το μονοπώλιο της Αιγύπτου<br /><br />Το νέο τοπίο, όπως πάει να διαμορφωθεί, είναι πολύ πιο σύνθετο.<br /><br />Ο αγωγός Ισραήλ – Κύπρου, σύμφωνα με πηγές του ΟΤ, ήρθε στο προσκήνιο από την ανάγκη να υπάρξει και εναλλακτική πηγή εξαγωγών των ποσοτήτων που παράγονται ή ανακαλύπτονται.<br /><br />Τον κυρίαρχο ρόλο έχει η Αίγυπτος με τους τερματικούς σταθμούς LNG στις περιοχές Νταμιέτα και Ιντκου. Το φυσικό αέριο φτάνει σε αυτούς κυρίως μέσω αγωγών από το Ισραήλ και ανάλογα με τις εμπορικές συμφωνίες που κάνουν οι πετρελαϊκές, μέρος των ποσοτήτων κρατά η βορειοαφρικανική χώρα για δικές της ανάγκες και ένα μέρος εξάγεται προς Ευρώπη. Οι πετρελαϊκές όμως δεν καρπώνονται τις τιμές αγοράς που κερδίζουν οι τερματικοί σταθμοί της Αιγύπτου.<br /><br />Άρα έχουν συμφέρον της ανάπτυξης μίας ακόμη εναλλακτικής πηγής εξόδου του αερίου που παράγουν.<br />Η Τουρκία<br /><br />Ωστόσο, στα εμπόδια ή τους αστάθμητους παράγοντες για την ανάπτυξη π.χ. ενός τερματικού σταθμού LNG στην Κύπρο ή και του αγωγού με το Ισραήλ περιλαμβάνεται και η Τουρκία. Η Άγκυρα θα διεκδικήσει ρόλο και αν δεν το πετύχει θα επιδιώξει τον τορπιλισμό των σχεδίων, λένε εκτιμήσεις.<br /><br />Επίσης αντιδράσεις εκδηλώνονται και από πετρελαϊκές που είναι συνδεδεμένες με κοιτάσματα της Αιγύπτου. Πρόσφατο παράδειγμα είναι η ιταλική Eni που έχει κοιτάσματα στην ΑΟΖ της χώρας. Η εταιρεία έθεσε ζήτημα συμμετοχής της Τουρκίας στον αγωγό EastMed. Αναλυτές αποδίδουν βέβαια και την διατύπωση της θέσης αυτής μετά και προ τριετίας – τετραετίας γεγονότα που αντιμετώπισε κατά τη διάρκεια της εξόρυξης στο «μπλοκ 6» της κυπριακής ΑΟΖ.<br /><br />Πέραν αυτού, στους παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη είναι και τι θα κάνει η Κύπρος π.χ. με τις ποσότητες φυσικού αερίου του κοιτάσματος «Αφροδίτη». Η Λευκωσία έχει συμφωνήσει τις εξαγωγές ποσοτήτων στην Αίγυπτο. Να σημειωθεί ότι είναι σε εξέλιξη επιβεβαιωτική γεώτρηση της κοινοπραξίας Chevron – Shell στο συγκεκριμένο κοίτασμα.<br /><br />Προβληματισμός επικρατεί επίσης και στην τεχνολογία για την ανάπτυξη τερματικού σταθμού στην Κύπρο. Αν θα είναι δηλαδή πλωτός ή στη στεριά στην περιοχή του Βασιλικού.</div><div><br />Η συνάντηση των πετρελαϊκών<br /><br />Πάντως, απαντήσεις είναι πιθανόν να δοθούν ιδίως σε τεχνικά ζητήματα στις 29 και 30 Μαίου. Ο Κύπριος υπουργός Ενέργειας Γιώργος Παπαναστασίου έχει προσκαλέσει πετρελαϊκές της περιοχής, όπως Eni, ExxonMobil, Chevron, TotalEnergies, τη Shell τις ισραηλινές NewMed Energy και Ratio και την ελληνική Energean.<br /><br />Πληροφορίες θέλουν στη συνάντηση που γίνεται με σκοπό την ενημέρωση για το project του αγωγού Ισραήλ – Κύπρου να μετέχουν και στελέχη της κοινοπραξίας του EastMed (Edison – ΔΕΠΑ ΔΙΕΘΝΩΝ ΕΡΓΩΝ) αλλά και στελέχη τεχνικών εταιρειών.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.ot.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αγωγός EastMed: Ανακατεύουν την ενεργειακή σκακιέρα Κύπρος και Ισραήλ. Νέο τοπίο στην ενεργειακή σκακιέρα της ΝΑ Μεσογείου.

Χρήστος Κολώνας Ανακατεύεται η ενεργειακή σκακιέρα της Νοτιοανατολικής Μεσογείου με δύο ελληνικές εταιρείες να διεκδικούν σημαντικό ρόλο σε ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο επόμενος γύρος με την Τουρκία του Ρ.Τ. Ερντογάν… μόλις αρχίζει για ΗΠΑ – Ελλάδα και δεν θα μας αρέσει.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/05/ERDOGAN-WIN-ELECTIONS-2023-790x400.jpg" /><br /><br />Του <b>Ζαχαρία Μίχα</b><br />Μπορεί τα αποτελέσματα των εκλογών στην Τουρκία να μην εξέπληξαν κανέναν, σε αντίθεση με τον πρώτο γύρο, αλλά ο παραμορφωτικός φακός, μέσα από τον οποίο παραδοσιακά παρακολουθεί και αναλύει τα τεκταινόμενα στην χώρα του Ερντογάν ο Δυτικός Κόσμος, υπόσχονται διαψεύσεις. Δηλαδή, καλλιέργεια βολικών ψευδαισθήσεων, στη συνέχεια δυσάρεστες εκπλήξεις και συν τω χρόνω εκ νέου προσαρμογή… Η επικράτηση του Ερντογάν αποδεικνύει εκ των υστέρων, πως η εκτίμηση ότι δεν θα τις έκανε ποτέ αν ήταν να τις χάσει, ήταν λογική. Η δε αδιαμφισβήτητη παντοδυναμία του, μας υπόσχεται ότι οι όποιες αλλαγές στην πολιτική του θα είναι τακτικού χαρακτήρα. Αυτό αφορά και τα ελληνοτουρκικά και τις σχέσεις Τουρκίας-Δύσης.<br /><br />Ας ξεκινήσουμε από αυτές, καθώς οι σχέσεις της Τουρκίας με τη Δύση αποτελούν τον γεωστρατηγικό καμβά, εντός του οποίου ξεδιπλώνονται τα ελληνοτουρκικά. Η σημασία της γεωγραφικής περιοχής που καταλαμβάνουν Ελλάδα και Τουρκία, εξηγούν το ενδιαφέρον των μεγάλων δυνάμεων. Η Ελλάδα είναι δεδομένος σύμμαχος για τη Δύση και το πράττει με υπερβολή που στο τέλος της ημέρας διευκολύνει το εξισορροπητικό παιχνίδι της Τουρκίας. Με τη στάση αυτή, Ελλάδα και Τουρκία επικοινωνούν εμμέσως στο διεθνές περιβάλλον τις στοχεύσεις τους.<br /><br />Η Ελλάδα δεν εκπέμπει οποιαδήποτε φιλοδοξία να διαδραματίσει “αυτόφωτα” οποιονδήποτε γεωπολιτικό ρόλο, ενώ η Τουρκία, αντιθέτως, αντιδρά σε οποιαδήποτε προσπάθεια περιορισμού της ανεξαρτησίας της από Ανατολή ή Δύση. Κατά συνέπεια, οι όποιες αλλαγές δούμε στην τουρκική πολιτική, θα είναι προσαρμοσμένες στη συγκυρία. Στόχο θα έχουν να αντιμετωπίσουν προβλήματα, με πρωτεύον το οικονομικό, χωρίς να τίθεται όμως θέμα αλλαγής στάσης. Το διεθνές οικονομικό σύστημα ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από τη Δύση. Αυτό, ενδεχομένως, θα οδηγήσει την τουρκική εξωτερική πολιτική σε τακτικές προσαρμογές, για να πετύχει τους στόχους της.<br /><br />Ο Ερντογάν ποντάρει στο ότι η διάψευση των προσδοκιών για αποκαθήλωσή του, αργά η γρήγορα θα οδηγήσει σε προσαρμογή την πολιτική της Δύσης, η οποία δεν θέλει με τίποτα να χάσει την Τουρκία. Έχοντας σταθεί κάπως στα πόδια της από αραβικά κεφάλαια προερχόμενα από τον Κόλπο, ευελπιστεί να περάσει και στο επόμενο επίπεδο. Ενδεχόμενη σκληρή στάση των ΗΠΑ θα διακινδυνεύει την παράδοση του πλεονεκτήματος στη Μόσχα και το Πεκίνο. Ακριβώς αυτό που επιδιώκει ο Ερντογάν…<br />Στον αντίποδα αυτής της γεωπολιτικής σύλληψης βρίσκεται η Ελλάδα. Μια χώρα που δεν δείχνει να διεκδικεί το δικαίωμα διατήρησης ενός επιπέδου σχέσεων πέραν των συμμαχικών υποχρεώσεων, με τις χώρες που συγκρούονται με τις ΗΠΑ για τον καθορισμό των νέων διεθνών ισορροπιών. Αυτό ισχύει κυρίως απέναντι στη Ρωσία, ένα σκαλί παρακάτω ισχύει για την Κίνα και ακόμα πιο κάτω, στο όριο του αποδεκτού, με πολύ ισχυρές οικονομικά αραβικές χώρες όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία.<br /><br />Worst case scenarios… και προτεραιότητες<div><br />Το πρόβλημα για την Ελλάδα και την εξωτερική της πολιτική έπρεπε να είναι αφενός η αντιμετώπιση των υπαρκτών χείριστων σεναρίων που αφορούν τις ΗΠΑ. Η οικονομική κατάσταση της υπερδύναμης δεν προσφέρεται για εφησυχασμό. Σε συνδυασμό δε με την κατάσταση κοινωνικού διχασμού, θα μπορούσε να οδηγήσει στην επικράτηση δυνάμεων που ρέπουν στον απομονωτισμό. Σε αυτή την περίπτωση η ελληνική ασφάλεια θα μπορούσε να βρεθεί σοβαρά εκτεθειμένη. Μια σειρά παραδοχών που θεωρούνται σήμερα θέσφατα στην ελίτ των Αθηνών θα αποδεικνύονταν λανθασμένες.<br /><br />Αυτό είναι το πρώτο που θα έπρεπε να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη. Η Αθήνα θα έπρεπε να ασχολείται για να διασφαλίσει ότι η ευθυγράμμιση με την Ουάσινγκτον, πέραν της στήριξης σε ρητορικό επίπεδο, δεν θα την εκθέσει σε σοβαρούς κινδύνους στις σχέσεις της με την Τουρκία. Η Αθήνα δείχνει να μην έχει απαντήσει στο ερώτημα: “Τι συνιστά προτεραιότητα για τις ΗΠΑ; Οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις, ή η αποτροπή οριστικής απώλειας της Τουρκίας για το δυτικό στρατόπεδο;”<br /><br />Εάν συμφωνήσουμε ότι η ορθή απάντηση είναι το δεύτερο (παρόλη τη μεταξύ τους σχέση), η εικόνα καθίσταται προβληματική. Η απόλυτη ευθυγράμμιση ακυρώνει στην πράξη κάθε δυνατότητα ευελιξίας και απόπειρας επιβολής κόστους. Πέραν του ότι δωρίζει στον Ερντογάν χώρες που έχουν πολλούς λόγους να επιθυμούν τις καλές σχέσεις με την Αθήνα. Η παρουσία στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ δεν αποτελούν εμπόδιο, διότι οι σοβαρές χώρες δεν βλέπουν άσπρο και μαύρο, βλέπουν αποχρώσεις του γκρίζου.<br /><br />Ένα παράδειγμα από ένα σενάριο που είναι πολύ πιθανό να βρούμε μπροστά μας προσεχώς. Έστω η Τουρκία ότι εγκρίνει την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ για να λάβει αντάλλαγμα την αποδέσμευση της πλέον προηγμένης έκδοσης των μαχητικών F-16. Τι επηρεάζει περισσότερο την ελληνική ασφάλεια; Ενδεχόμενη μη ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, ή η αναβάθμιση της αεροπορικής ισχύος της Τουρκίας; Το επιχείρημα ότι η ενίσχυση της τουρκικής Αεροπορίας είναι προς το συμφέρον της Ατλαντικής Συμμαχίας είναι καταφανώς αστείο. Εάν συμβεί θα πρόκειται για μία ακόμη φορά για αντάλλαγμα με σκοπό να μην χαθεί η Τουρκία. Κι ας μην υποστηρίξει κανείς ότι οι σύμμαχοι δεν γνωρίζουν εναντίον ποιου θα στραφεί κατά προτεραιότητα αυτή η αναβαθμισμένη αεροπορική ισχύς.<br /><br />Το κακό είναι ότι και τα μαχητικά θα δοθούν και ο στόχος δεν θα έχει επιτευχθεί. Μόνο η ελληνική ασφάλεια θα έχει πληγεί. Μέχρι πότε θα επιμένει αβοήθητος από την ελληνική διπλωματία ο γερουσιαστής Μενέντεζ στην Ουάσινγκτον; Αντιθέτως, θα έχει επιβεβαιώσει στα μάτια των Τούρκων την καταλληλότητα της στρατηγικής Ερντογάν. Δημιουργώντας σε κάθε ευκαιρία σοβαρά προβλήματα, γνωρίζει ότι η επίλυσή τους του προσπορίζει κάποιο σημαντικό αντάλλαγμα! Και ας μην ποντάρει κανείς ότι θα ελέγχονται μέσω της ροής ανταλλακτικών κ.λπ. Οι Τούρκοι θα φροντίσουν να εξασφαλίσουν την υποστήριξη των μαχητικών για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Στην Τουρκία, το πάθημα πάντα γίνεται μάθημα.<br /><br />Η “μετάσταση” του cheerleading στην εξωτερική πολιτική</div><div><br />Εν ολίγοις, έπρεπε να αντιλαμβανόμαστε καλύτερα το ότι μεγάλο μέρος της κάλυψης του κόστους παραμονής της Τουρκίας στο δυτικό στρατόπεδο, περνά από την Αθήνα. Κι αν υπάρχει τόσο ευδιάκριτο κόστος στην περίπτωση της εισόδου της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, αναρωτιέται κανείς τι θα συμβεί εάν ανοίξει θέμα “επίλυσης ελληνοτουρκικών διαφορών“. Η προτεραιότητα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ δεν είναι η Τουρκία, είναι η Ρωσία. Σε αντίθεση με την Ελλάδα! Αυτή τη “μικρολεπτομέρεια” ξεχνούν συστηματικώς και βολικά, αναλυτές και μη, οι οποίοι με ζέση Αμερικανίδων cheerleaders λαμβάνουν τόσο επιπόλαια θέση σε περίπλοκα γεωπολιτικά ζητήματα.<br /><br />Δυστυχώς, ο οπαδισμός όχι μόνο δεν προάγει την ορθολογική συζήτηση, αλλά πλήττει την ελληνική εθνική ασφάλεια. Κι αυτό συμβαίνει σε μια περίοδο που κρίνονται πολλά. Αυτή την περίοδο την αντιλαμβάνονται διαφορετικά Ελλάδα και Τουρκία. Παρόλο που η γενικευμένη παγκόσμια αναταραχή βρίσκεται ίσως στο πιο επικίνδυνο σημείο της μεταβατικής περιόδου σε μια νέα “μετά-μεταψυχροπολεμική” (post post-Cold War) ισορροπία, όλα δείχνουν ότι τελικά θα μας οδηγήσει σε έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο. Πιθανόν να ονομαστεί “Ψυχρός Πόλεμος ΙΙ”! Το όνομα δεν είναι όμως η ουσία.<br /><br />Μια από τις βεβαιότητες αυτής της κατάστασης αφορά την Τουρκία. Υπό την ηγεσία του Ερντογάν παίζει τα ρέστα της, θεωρώντας ότι τα δεδομένα του επόμενου Ψυχρού Πολέμου θα είναι εντελώς διαφορετικά από αυτά του πρώτου, καθώς η σχετική θέση των χωρών-πρωταγωνιστών στην παγκόσμια σκακιέρα έχουν αλλάξει. Επειδή όμως αλλάζουν και αυτοί καθαυτοί οι πρωταγωνιστές, ο Ερντογάν ποτέ δεν έκρυψε τον μεγαλοϊδεατισμό του. Θέλει την Τουρκία με διακριτή παρουσία ανάμεσα στους μεγάλους παίκτες, που δεν θα μπορούν να την παρακάμψουν στους υπολογισμούς τους.<br /><br />Μια τέτοια Τουρκία θα επωφελείται τα μέγιστα, καθώς οι πρωταγωνιστές του πλανητικού παιγνίου θα επιδίδονται σε πλειστηριασμό ανταλλαγμάτων για να εξασφαλίσουν την εύνοιά της. Ο Ερντογάν οραματίζεται να είναι σε θέση να κρίνει το αποτέλεσμα κάθε διένεξης, καθώς θα προσθέτει στη ζυγαριά το κρίσιμο μέγεθός της. Αυτό θα εκτοξεύσει τη γεωπολιτική σημασία της Τουρκίας και του “τουρκικού κόσμου”, τόσο στην καρδιά της Ευρασίας (heartland) και των “ηπειρωτικών δυνάμεων”, όσο και στην περιφέρεια (rimland) που θα κρίνει τη δυνατότητα ανάσχεσης των ισχυρών χωρών της πρώτης από την πλευρά των “ναυτικών δυνάμεων”. Αυτή είναι η μεγάλη εικόνα. Πόσοι ασχολούνται;</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο επόμενος γύρος με την Τουρκία του Ρ.Τ. Ερντογάν… μόλις αρχίζει για ΗΠΑ – Ελλάδα και δεν θα μας αρέσει.

Του Ζαχαρία Μίχα Μπορεί τα αποτελέσματα των εκλογών στην Τουρκία να μην εξέπληξαν κανέναν, σε αντίθεση με τον πρώτο γύρο, αλλά ο παραμορφωτι...

Διαβάστε την συνέχεια