Η διπλωματία των ομήρων έσπασε τον πάγο Τουρκίας-Ισραήλ

<img height="400" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/11/naftali-benet.png" width="794" /><br /><br /><b>Λυκοκάπης Γιώργος</b><br />Την πρώτη του επικοινωνία με πρωθυπουργό του Ισραήλ, από το 2013, είχε ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν που συνομίλησε με τον Ναφτάλι Μπένετ, ο οποίος εξέφρασε τις ευχαριστίες του για τον ρόλο του στην απελευθέρωση δύο Ισραηλινών τουριστών που κρατούνταν στην Τουρκία. Προηγουμένως ο Ερντογάν είχε επικοινωνήσει με τον Ισραηλινό πρόεδρο Ισαάκ Χέρτσογκ, με το γραφείο Τύπου του Τούρκου προέδρου να ανακοινώνει πως «οι διαφορές των απόψεων μπορούν να ελαχιστοποιηθούν, εάν υπάρξει αμοιβαία κατανόηση».<br /><br />Είχε προηγηθεί η σύλληψη ενός ζευγαριού Ισραηλινών τουριστών, οι οποίοι κρατούνταν από τις τουρκικές αρχές ως κατάσκοποι, επειδή φωτογράφισαν το πολυτελές σπίτι του Ερντογάν από το εστιατόριο του πύργου Τσάμλιτζε στην Κωνσταντινούπολη. Τον ρόλο του μεσολαβητή ανάμεσα στην Άγκυρα και το Τελ Αβίβ για την απελευθέρωση των Ισραηλινών φέρεται να ανέλαβε ο ίδιος ο σύμβουλος του Ερντογάν, Ιμπραχήμ Καλίν.<br /><br />Το θρίλερ είχε τελικώς αίσιο τέλος με την απελευθέρωση των δύο Ισραηλινών και την επικοινωνία του Μπένετ με τον Τούρκο πρόεδρο, μία επικοινωνία την οποία επιθυμούσε διακαώς ο τελευταίος. Ο Ερντογάν έχει ξεκινήσει μία απόπειρα να προσεγγίσει και πάλι το Ισραήλ, οι σχέσεις με το οποίο είχαν φτάσει στα όρια της πλήρους ρήξης, με αφορμή το επεισόδιο του 2010 με το Mavi Marmara και κύρια αιτία την απροκάλυπτη τουρκική υποστήριξη στην Χαμάς. Η πολεμική κρίση στην Γάζα τον περασμένο Μάιο, αποδείχτηκε πως δεν ήταν αρκετή για να “φρενάρει” τα σχέδια του.<br /><br />Η Τουρκία έκανε τα πάντα για να κερδίσει και πάλι την εύνοια του εβραϊκού κράτους: στο πρώτο κύμα του κορονοϊού έστελνε μάσκες και ιατρικό εξοπλισμό στο Ισραήλ, μιμούμενη την “διπλωματία της μάσκας” που επιδίδονταν τότε η Κίνα. Ταυτόχρονα, προσπάθησε να δελεάσει το Τελ Αβίβ, αναφερόμενη σε αμοιβαία επωφελή ενεργειακά deals, με τον ίδιο τρόπο που προσπαθεί να δελεάσει και την Αίγυπτο για από κοινού “συμφέρουσες” συμφωνίες οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών. Μετέπειτα, ρόλο μεσολαβητή για “να τα βρουν” οι δύο χώρες ανέλαβε ο Αζέρος πρόεδρος Αλίγιεφ, ο οποίος χρωστούσε την νίκη του στο Ναγκόρνο Καραμπάχ και στην (παρασκηνιακή) ισραηλινή υποστήριξη, εκτός βεβαίως από τα περίφημα τουρκικά drones.<div><br />Η διπλωματία των ομήρων<br /><br />Πρέπει να σημειώσουμε πως οι εμπορικές σχέσεις Τουρκίας και Ισραήλ παρέμειναν στενές, ακόμα και την περίοδο που ο Ερντογάν αντάλλασσε προσωπικές προσβολές με τον τότε Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπεντζαμίν Νετανιάχου. Ο Ερντογάν φαίνεται πως είδε ως ευκαιρία την “εκθρόνιση” του Νετανιάχου από μία ετερόκλητη συμμαχία ισραηλινών κομμάτων, που έχρισε πρωθυπουργό έναν “αποστάτη” της ισραηλινής Δεξιάς, τον Ναφτάλι Μπένετ, μια συμμαχία που περιλαμβάνει μέχρι και ένα μουσουλμανικό κόμμα.<br /><br />Τώρα ο Τούρκος πρόεδρος κατέφυγε σε μία “βρόμικη” τακτική, την οποία γνωρίζει πολύ καλά, την διπλωματία των ομήρων. Δεν είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία συλλαμβάνει ξένους πολίτες, ή και Τούρκους που κατέχουν διπλή υπηκοότητα, τους οποίους αργότερα απελευθερώνει έπειτα από παρασκηνιακά παζάρια με τις κυβερνήσεις των χωρών τους, στις οποίες προσδοκά (τι άλλο) ανταλλάγματα. Όντως, μοιάζει δύσκολο το ζευγάρι των Ισραηλινών να είναι “κατάσκοποι”, όταν φωτογράφισαν το σπίτι του Τούρκου προέδρου (και όχι κάποιον στρατιωτικό χώρο) από έναν μάλιστα δημόσιο χώρο, ένα εστιατόριο.<br /><br />Περισσότερα ερωτηματικά έχει μία υπόθεση που είχαν ασχοληθεί εκτενώς τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, στα τέλη Οκτωβρίου: Αυτήν της σύλληψης “15 πρακτόρων της Μοσάντ (όλοι τους αραβικής καταγωγής), οι οποίοι φέρεται να παρακολουθούσαν Παλαιστίνιους που διαμένουν στην Τουρκία, με τα τουρκικά ΜΜΕ να δημοσιεύουν και φωτογραφίες των συλληφθέντων. Ισραηλινοί αξιωματούχοι περιορίστηκαν να σχολιάσουν πως οι 15 δεν είναι πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών τους. Αντιθέτως, η υπόθεση με το ζευγάρι των τουριστών, απασχόλησε εκτενώς το Ισραήλ.<br /><br />Αν και υπήρχε αρνητικό κλίμα έναντι της Τουρκίας στο Ισραήλ, με αναρτήσεις στα social media που καλούσαν τους Ισραηλινούς να μην πηγαίνουν στην Τουρκία, ο ισραηλινός τύπος επισήμανε τους διακριτικούς τόνους που κράτησε η κυβέρνηση Μπένετ, η οποία ισχυρίστηκε πως η προτεραιότητα της ήταν η απελευθέρωση των δύο Ισραηλινών. Όμως η Jerusalem Post επισήμανε πως «οι εκρηκτικές εκφράσεις ευγνωμοσύνης της κυβέρνησης προς τον Ερντογάν, υποδηλώνει ότι, παρά τη λαϊκή οργή στο Ισραήλ για την Τουρκία για την υπόθεση Όακνιν (του ζεύγους των Ισραηλινών), θα μπορούσε αυτή να καταλήξει να φέρει τις δύο χώρες πιο κοντά». Η κυβέρνηση Μπένετ δεν απέφυγε και τις επικρίσεις για την διαλλακτική στάση που επέδειξε έναντι του Ερντογάν.<br /><br />Οι ισραηλινές ισορροπίες<br /><br />Να σημειωθεί πως το τελευταίο διάστημα η τουρκική διπλωματία επιδίδεται σε ανοίγματα και προς τα αραβικά κράτη που αναγνώρισαν το Ισραήλ: Από τις διαρροές για επικείμενη επίσκεψη του εμίρη του Άμπου Ντάμπι στην Τουρκία, μέχρι και την συνάντηση του Μεβλούτ Τσαβούσογλου με τον υπουργό Εξωτερικών του Μπαχρέιν, την στιγμή που η τουρκική διπλωματία είχε καταδικάσει σε έντονο ύφος την αναγνώριση του Ισραήλ από το εμιράτο, το περασμένο καλοκαίρι. Μία αναθέρμανση των σχέσεων Τουρκίας και Ισραήλ θα γεφυρώσει τις διαφορές της Τουρκίας με τον αραβικό κόσμο, καθώς η απόπειρα του Ερντογάν να εργαλειοποιήσει το Παλαιστινιακό του έχει γυρίσει “μπούμερανγκ”.<br /><br />Ο Ερντογάν γνωρίζει πως ένα τμήμα του ισραηλινού βαθέους κράτους επιθυμεί ισορροπημένες σχέσεις με την Τουρκία. Άγκυρα και Τελ Αβίβ είχαν υπογράψει πληθώρα συμφωνιών στρατιωτικής συνεργασίας και ανταλλαγής πληροφοριών την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, συμφωνίες που βοήθησαν σημαντικά την Τουρκία στον πόλεμο με το PKK, τις δεκαετίες του ’80 και του ’90. Η Τουρκία ήταν ένας παραδοσιακός “πελάτης” των ισραηλινών οπλικών συστημάτων, υπογράφοντας παραγγελίες εκατοντάδων εκατομμυρίων.<br /><br />Από όταν είχε αποδώσει την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους στην Συρία σε “γκιουλενιστή πιλότο”, προκειμένου να “τα βρει” με την Μόσχα, ο Ερντογάν έχει δείξει τον οπορτουνισμό του. Από εκεί που υπερασπίζονταν σθεναρά τα δικαιώματα των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων και καταδίκαζε με σφοδρότητα την ισραηλινή κατοχή, μπορεί να εμφανιστεί ως νέος “φίλος” του εβραϊκού κράτους. Εξάλλου, πριν “πληθύνουν” οι φίλοι του Ισραήλ στον αραβικό κόσμο, η Τουρκία ήταν το πρώτο μουσουλμανικό κράτος που το είχε αναγνωρίσει.<br /><br />Βέβαια ο Ερντογάν δεν τολμά να δώσει ένα “δυνατό” αντάλλαγμα στο Ισραήλ, παράδειγμα να τερματίσει την υποστήριξη στην Χαμάς, όπως δεν το κάνει και με την Μουσουλμανική Αδελφότητα για να “καλοπιάσει” τον Σίσι. Όμως, όταν (με αφορμή και τις φήμες για την υγεία του Ερντογάν) είναι κοινό μυστικό πως άρχισαν να “ψιθυρίζονται” τα σενάρια για την επόμενη μέρα στην γείτονα, δεν αποκλείεται υποβόσκουν δεύτερες σκέψεις στο Ισραήλ, όσων αφορά τις σχέσεις του με μία Τουρκία, χωρίς τον Ερντογάν.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η διπλωματία των ομήρων έσπασε τον πάγο Τουρκίας-Ισραήλ

Λυκοκάπης Γιώργος Την πρώτη του επικοινωνία με πρωθυπουργό του Ισραήλ, από το 2013, είχε ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν που συνομίλησε με...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι ερμηνεύει τη στάση της Ισπανίας έναντι της Τουρκίας

<img src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/3b/3baea123e3494808a0103ed55a1393e2.jpg?quality=80&404=default&v=8" /><br /><br />Του <b>Κώστα Ράπτη</b><br />Τα όσα προέκυψαν από την διακυβερνητική σύνοδο Ισπανίας-Τουρκίας, με κορυφαία τη συμφωνία για την αγορά από την γείτονα αεροπλανοφόρου ισπανικής κατασκευής, προκάλεσαν την εύλογη αντίδραση του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, ωστόσο δεν αποτελούν κεραυνό εν αιθρία. Διότι όλο το προηγούμενο διάστημα η Ισπανία (σε συντονισμό συνήθως με την Γερμανία, αλλά με ακόμη μεγαλύτερο ζήλο από αυτήν) υπήρξε θιασώτης της προώθησης της "θετικής ατζέντας" στις σχέσεις της Ε.Ε. με την Άγκυρα – και αυτό εν πλήρει επιγνώσει των ενστάσεων Αθήνας και Λευκωσίας.<br /><br />Χαρακτηριστικά ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Ισπανίας Πέδρο Σάντσεθ ήδη από τον περασμένο Ιανουάριο, με την ευκαιρία της συγκέντρωσης όλων των Ισπανών πρεσβευτών στο Οβιέδο, τόνιζε: "Αντιλαμβανόμαστε ότι η σχέση της Ε.Ε. με την Άγκυρα πρέπει να ενσωματώνει μια διάσταση αλληλεγγύης με την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά προφανώς, εφόσον πρόκειται για στρατηγικό εταίρο, για μια υποψήφια προς ένταξη στην Ε.Ε. ώρα και σύμμαχο στο ΝΑΤΟ, χρειάζεται να οικοδομήσουμε θετική ατζέντα".<br /><br />Προανήγγειλε μάλιστα ότι η προγραμματιζόμενη ισπανο-τουρκική σύνοδος κορυφής, που εντέλει πραγματοποιήθηκε χθες, θα "δώσει ώθηση σε χειρονομίες που θα αλλάξουν την παρούσα ανησυχητική δυναμική και θα συνεισφέρουν στην εμπέδωση της δικής μας παρουσίας στην Ευρώπη, καθώς και των καλών σχέσεων ανάμεσα στην Τουρκία και το σύνολο της Ε.Ε.".<br /><br />Είναι αποκαλυπτικό ότι στην ομιλία του εκείνη ο Πέδρο Σάντσεθ δεν ήταν εξίσου ενθουσιώδης σε ό,τι αφορά τον διάλογο με έναν άλλο, και μάλιστα μεγάλο, γείτονα της Ε.Ε., την Ρωσία. "Δεν είναι θέμα απλώς να μιλάμε με τη Ρωσία, αλλά να γνωρίζουμε επακριβώς για ποιό θέμα θέλουμε να μιλήσουμε και γιατί", είπε.<div><br />Στρατιωτική βιομηχανία και τράπεζες<br /><br />Με την Άγκυρα είναι πάλι σαφές το "τι" και το "γιατί”. Οι ανάγκες της Τουρκίας για εξοπλιστική τεχνογνωσία συνταιριάζουν αρμονικά με τις φιλοδοξίες της αναδυόμενης ισπανικής στρατιωτικής βιομηχανίας, με "ατμομηχανή" τα ναυπηγεία της Navantia, αποφέροντας επικερδείς συμφωνίες. Αρκεί και μόνο να αναλογισθεί κανείς ότι οι παραγγελίες της Τουρκίας στον ισπανικό εξοπλιστικό κλάδο συναγωνίζονται αυτές της Σαουδικής Αραβίας, μεγαλύτερου "πελάτη" παγκοσμίως της σχετικής αγοράς.<br /><br />Και έπεται συνέχεια, καθώς Μαδρίτη και Άγκυρα διαπραγματεύονται και την προμήθεια υποβρυχίου, drones και αεροσκαφών κάθετης απονήωσης.<br /><br />Επιπλέον, η διμερής συνεργασία επεκτείνεται και στον χρηματοπιστωτικό κλάδο, όπως καταδεικνύει η ανακοίνωση της εξαγοράς της τουρκικής τράπεζας Garanti από τη δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα της Ισπανίας, BBVA.<br /><br />Όλα αυτά αρκούν για να συμπεράνει κανείς ότι αφενός το καθεστώς του Ερντογάν πάντα θα βρίσκει διεξόδους διεθνών συμπράξεων, παρά τη θρυλούμενη απομόνωσή του, και ότι αφετέρου οι εθνικές προτεραιότητες εξακολουθούν να καταρρακώνουν κάθε έννοια κοινής ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής.<br /><br />Όμως η ισπανο-τουρκική σχέση υπακούει σε κάτι βαθύτερο από τις συναλλακτικές ευκαιρίες. Διόλου τυχαία, άρχισε να οικοδομείται πριν από 17 χρόνια (επί πρωθυπουργίας του επίσης Σοσιαλιστή Χοσέ Θαπατέρο και με τον Ερντογάν ακόμη νέο στην εξουσία) στο επίπεδο της "μαλακής ισχύος", όταν οι δύο χώρες συγκρότησαν τη "Συμμαχία των Πολιτισμών", στη σκιά του "πολέμου κατά της τρομοκρατίας”.</div><div><br />Μεσογειακή συσχετισμοί<br /><br />Η θερμή σχέση Άγκυρας και Μαδρίτης θα πρέπει να ιδωθεί υπό το πρίσμα των μεσογειακών συσχετισμών.<br /><br />Οι δύο αυτές μεσαίες δυνάμεις, τοποθετημένες στα αντίθετα άκρα της Μεσογείου, είναι σχεδόν υποχρεωμένες να συμπράξουν, εάν επιθυμούν να κατοχυρώσουν αυτοτέλεια έναντι των ισχυρότερων παικτών της περιοχής, ιδίως τώρα που έπειτα από αλλεπάλληλες τριβές η Ιταλία και η Γαλλία δείχνουν να ευθυγραμμίζονται.<br /><br />Για την Ισπανία, ειδικότερα, η σύμπραξη αυτή αποτελεί και ενδο-ευρωπαϊκό "χαρτί", καθώς ουδέποτε την έθελξε η ιδέα ενός "μπλοκ του Νότου", το οποίο όχι μόνο θα συνιστά "δεύτερη ταχύτητα" έναντι του ευρωπαϊκού κέντρου, αλλά και σίγουρα δεν θα τελεί υπό ισπανική ηγεσία.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι ερμηνεύει τη στάση της Ισπανίας έναντι της Τουρκίας

Του Κώστα Ράπτη Τα όσα προέκυψαν από την διακυβερνητική σύνοδο Ισπανίας-Τουρκίας, με κορυφαία τη συμφωνία για την αγορά από την γείτονα αερο...

Διαβάστε την συνέχεια

Μια "καταιγίδα" ξεσπά στη Μαύρη Θάλασσα: Η αντιφατική πολιτική της Τουρκίας απέναντι στην Ουκρανία

<img height="507" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/98/98511b955de549d5aa6dc640a54cc29c.jpg?quality=80&404=default&v=8" width="1000" /><br /><br /><b>Πέτρος Κράνιας</b><br />Όταν ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επισκέφθηκε τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι πριν από 18 μήνες στο παλάτι Μαριίνσκι σε μια λοφώδη όχθη του ποταμού Δνείπερου, χαιρέτησε την τιμητική φρουρά με το παραδοσιακό σύνθημα Slava Ukraini! ("Δόξα στην Ουκρανία!"). Η τιμητική φρουρά ανταπέδωσε τη συνήθη απάντηση σε δευτερόλεπτα: "Δόξα στους Ήρωες!" Η αντίδραση της Ρωσίας μπορεί να ήταν ακόμη πιο γρήγορη. Κατά τις εναρκτήριες ομιλίες στην 76η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, ο Τούρκος πρόεδρος ήταν τόσο ξεκάθαρος όσο ποτέ όταν είπε: "Δίνουμε σημασία στην προστασία της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας, της οποίας την προσάρτηση δεν αναγνωρίζουμε". Και πάλι, η αντίδραση της Ρωσίας ήταν γρήγορη και δυσάρεστη. Φαίνεται ότι η δέσμευση της Τουρκίας απέναντι στην Ουκρανία υπερτερεί της ανησυχίας της για την αντίδραση της Ρωσίας.<br /><br />Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα όσο φαίνονται. Όπως έγραψε ο Yörük Işık, γεωπολιτικός αναλυτής με έδρα την Κωνσταντινούπολη, που διευθύνει το Bosphorus Observer, σε άρθρο του στο MEI, περίπου 640 μίλια ακριβώς νότια του παλατιού Μαριίνσκι, ένα σκούρο μπλε φορτηγό πλοίο μήκους 450 ποδιών πλέει στο Βόσπορο χωρίς να τραβήξει την προσοχή των ντόπιων που παρακολουθούν ανέμελα τη θαλάσσια κυκλοφορία. Αυτό που διαφοροποιεί αυτό το πλοίο, το "Λαοδικεία", από άλλα πλοία στον Βόσπορο είναι ότι ανήκει στη SYRIAMAR, την επίσημη ναυτιλιακή γραμμή της συριακής κυβέρνησης, η οποία επί του παρόντος τελεί υπό κυρώσεις από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ.<br /><br />Η SYRIAMAR<br /><br />Η SYRIAMAR εκμεταλλεύεται τρία πλοία, τα "Λαοδίκεια", "Φοινίκη" και "Συρία". Και οι τρεις και η ίδια η SYRIAMAR ορίζονται από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ ως μέρος του δικτύου δημιουργίας εισοδήματος του Συριακού Αραβικού Στρατού (SAA) και της οικογένειας Άσαντ. Πιο περίεργο από τον διαβόητο ιδιοκτήτη του, τα δεδομένα παρακολούθησης του πλοίου έχουν σβήσει εντελώς. Φαίνεται ότι το πλοίο μπήκε στη Μαύρη Θάλασσα πριν από εβδομάδες, εξαφανίστηκε εντελώς και τώρα αναχώρησε από τη Μαύρη Θάλασσα χωρίς σημάδια δραστηριότητας. Ωστόσο, προσεκτική ανάλυση των δεδομένων αποστολής -και αν είμαστε τυχεροί, φωτογραφίες από λιμάνια, φόντο από τοπικό τηλεοπτικό κανάλι ειδήσεων και πιο πρόσφατα, δορυφορικές εικόνες- τοποθετούν αυτά τα πλοία στα κατεχόμενα λιμάνια της Κριμαίας και της Αμπχαζίας.<br /><br />Το πιο περίεργο είναι ότι αυτά τα πλοία εργάζονται σχεδόν αποκλειστικά από τουρκικά λιμάνια. Μεταφέρουν οικοδομικό υλικό από την Τουρκία στην Κριμαία και την Αμπχαζία και συνήθως φέρνουν πίσω σιτάρι ή παλιοσίδερα. Το εμπόριο παλιοσίδερων φαίνεται να χρησιμοποιεί λιμάνια στον Κόλπο της Νικομήδειας, όπως το Χερέκε. Όλο το εμπόριο γίνεται ανοιχτά με καθιερωμένες εταιρείες, μερικές φορές χρησιμοποιώντας τις ιδιόκτητες προβλήτες τους. Αν και το Τουρκικό Ναυτιλιακό Επιμελητήριο εξέδωσε μια σαφή οδηγία ότι κανένα πλοίο δεν επιτρέπεται να αναχωρεί από τα τουρκικά λιμάνια προς τα κατεχόμενα ή να επιστρέψει στην Τουρκία από αυτά, υπάρχει συλλογική επιθυμία να αγνοηθεί η οδηγία και η τουρκική κυβέρνηση φαίνεται απρόθυμη να την εφαρμόσει, παρά τις υποσχέσεις στους Ουκρανούς και Γεωργιανούς ηγέτες.<br /><br />Τι εξηγεί λοιπόν τη χρήση των συριακών πλοίων; Προ ολίγων ημερών, η SAA, με την υποστήριξη της Ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας, χτυπούσε τις θέσεις των Σύρων ανταρτών και τζιχαντιστών που υποστηρίζονται από την Τουρκία, ενώ την ίδια στιγμή η SYRIAMAR βγάζει χρήματα στην Τουρκία παίζοντας τον μεσάζοντα. Ως αποτέλεσμα, το τουρκικό εμπόριο υποστηρίζει έναν στρατό με τον οποίο η τουρκική κυβέρνηση βρίσκεται έμμεσα σε πόλεμο.<br /><br />Επιπλέον, δεδομένων των νέων οδών διακίνησης ναρκωτικών που προέρχονται από τη Λατάκια, είναι πιθανό τα πλοία της SYRIAMAR να εμπλέκονται σε παράνομες παράπλευρες δραστηριότητες, όπως ναρκωτικά ή εμπορία ανθρώπων, δεδομένου ότι κρύβουν τις θέσεις τους για μέρες και εβδομάδες κάθε φορά. Τα συριακά πλοία δεν είναι ούτε τα πρώτα ούτε τα μοναδικά πλοία που εκτελούν δρομολόγια από τουρκικά λιμάνια προς κατεχόμενες περιοχές. Ένας συνδυασμός πλοίων ρωσικής και τουρκικής σημαίας εκτελούσε αυτές τις διαδρομές, μερικά από τα οποία μπορείτε να δείτε σε αυτό το νήμα στο Twitter. Ωστόσο, οι δραστηριότητες των πλοίων της SYRIAMAR είναι ίσως η πιο πολύχρωμη απεικόνιση των ασυνεπειών της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής τα τελευταία χρόνια.<div><br />Οι σκληροπυρηνικές τακτικές της Ρωσίας<br /><br />Το 2008-09, η γεωργιανή ακτοφυλακή προσπάθησε να δημιουργήσει θαλάσσιο αποκλεισμό της Αμπχαζίας. Αναχαιτίστηκαν, επιθεωρήθηκαν και τέθηκαν υπό κράτηση πλοία που κατευθύνονταν προς την αποσχισθείσα δημοκρατία, συμπεριλαμβανομένων ρωσικών. Μόνο το 2009, περισσότερα από 20 πλοία τέθηκαν υπό κράτηση. Η απάντηση της Μόσχας ήταν να δημιουργήσει ένα τμήμα της Ακτοφυλακής της Συνοριακής Υπηρεσίας της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας (FSB) στην Ochamchira της Αμπχαζίας, εξοπλισμένο με ταχύπλοα πλοία κλάσης Soboland Mangust και υποστηριζόμενα από πλοία του στόλου της Μαύρης Θάλασσας. Λίγο αργότερα, η Γεωργία εγκατέλειψε τις προσπάθειες αποκλεισμού.<br /><br />Πάνω από μια δεκαετία αργότερα, η Ρωσία χρησιμοποιεί παρόμοιες τακτικές, ενισχύοντας τη στρατιωτική της παρουσία στη Μαύρη Θάλασσα και αναπτύσσοντας εκεί πλοία αποβίβασης και πυροβολικού του Στόλου της Κασπίας. Την ίδια ώρα, η Μόσχα ανακοίνωσε ότι από τις 24 Απριλίου έως τις 31 Οκτωβρίου τρία τμήματα της Μαύρης Θάλασσας θα είναι κλειστά για ξένα πολεμικά και μη εμπορικά πλοία λόγω ναυτικής άσκησης. Η απαγόρευση δεν ισχύει για ξένα εμπορικά πλοία, αλλά ισχύει για πλοία και σκάφη του λιμενικού του ουκρανικού πολεμικού ναυτικού, με τα τελευταία να είναι κυρίως ρυμουλκά. Σφραγίζοντας ένα τμήμα της Μαύρης Θάλασσας κοντά στον Πορθμό του Κερτς, η Ρωσία έκλεισε ουσιαστικά το στενό στο Ουκρανικό Ναυτικό, κατά παράβαση της διμερούς συμφωνίας του 2003 για τη χρήση αυτού και της Αζοφικής Θάλασσας.<br /><br />Σε απάντηση, στις 19 Αυγούστου, ο πρόεδρος Ζελένσκι ανακοίνωσε τα σχέδιά του για το 2035 για το Ναυτικό της Ουκρανίας, τα οποία περιλαμβάνουν τη δημιουργία υποδομής για την κατασκευή του ναυτικού της στόλου, συμπεριλαμβανομένων μικρών υποβρυχίων, κορβετών και μικρών οπλισμένων σκαφών. Επιπλέον, η Ουκρανία θα αρχίσει να κατασκευάζει ναυτικές βάσεις, η πρώτη από τις οποίες θα είναι στο Μπερντιάνσκ, και ο Ζελένσκι ανέφερε συγκεκριμένα ότι θα εμπλακούν τόσο το Ηνωμένο Βασίλειο όσο και η Τουρκία.</div><div><br />Η κοντόφθαλμη πολιτική της Τουρκίας<br /><br />Η επίσημη πολιτική της Τουρκίας υποστηρίζει την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας και της Γεωργίας και πουλά UAV και πλοία στην Ουκρανία. Ελπίζοντας να αγοράσει κινητήρες τζετ, μπορεί επίσης να κάνει μια σημαντική επένδυση στην Motor Sich, τον κατασκευαστή κινητήρων με έδρα τη Ζαπορίζια. Ωστόσο, το εμπόριο συνεχίζεται με τα κατεχόμενα από τη Ρωσία εδάφη της Αμπχαζίας και της Κριμαίας. Επιτρέποντας αυτό το παράνομο εμπόριο, η Τουρκία υπονομεύει τόσο τη δική της αξιοπιστία όσο και την ασφάλεια των εμπορικών εταίρων της. Τα μεταφερόμενα αγαθά όχι μόνο βοηθούν στη σύνδεση των κατεχόμενων ζωνών με τη Ρωσία, αλλά το εμπόριο φέρνει επίσης σκληρό νόμισμα σε αυτές τις ζώνες, οι οποίες βρίσκονται εκτός του διεθνούς τραπεζικού συστήματος.<br /><br />Γιατί λοιπόν η Τουρκία βοηθά τη Ρωσία να εδραιώσει την παράνομη κατοχή της; Τα βραχυπρόθεσμα κέρδη που αποκόμισαν οι τουρκικές εταιρείες από αυτό το εμπόριο πρέπει να εξεταστούν στο ευρύτερο πλαίσιο της Μαύρης Θάλασσας. Η Ρωσία έχει εισβάλει και στρατιωτικοποιήσει αυτές τις ζώνες, αναπτύσσοντας παράκτιες άμυνες K-300P Bastion-P οπλισμένες με πυραύλους κρουζ P-800 Oniks. Αυτό καθιστά το Πολεμικό Ναυτικό της Ουκρανίας και την ακτογραμμή της -πρακτικά ολόκληρη την κεντρική Μαύρη Θάλασσα- συνεχή στόχο.<br /><br />Ενώ η Ρωσία είναι απίθανο να επιστρέψει ποτέ στα αρχικά της σύνορα ή να αποδεχθεί την ανεξαρτησία των κατεχόμενων χωρών, το να επιτραπεί η κατοχή της να γίνει μόνιμη θα αλλάξει τη στρατιωτική και εμπορική ισορροπία στη Μαύρη Θάλασσα για τις επόμενες δεκαετίες. Και η χώρα που έχει να χάσει τα περισσότερα από αυτό είναι η Τουρκία.</div><div><br />Η ανάγκη για περιφερειακή συνεργασία<br /><br />Η ανάγκη να αποτραπεί η παράνομη ναυτιλία, καθώς και η διαμάχη για τα κρατικά σύνορα και τα αλιευτικά αποθέματα στην Αζοφική Θάλασσα, θα παραμείνουν οδυνηρά σημεία στις σχέσεις μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας για πολύ καιρό ακόμη. Όλες οι χώρες της Μαύρης Θάλασσας, η Ουκρανία και η Γεωργία ειδικότερα, θα χρειαστούν προστασία από την αυξανόμενη στρατιωτική παρουσία της Ρωσίας. Οι ενέργειες της Ρωσίας αποτελούν απειλή τόσο για τις υποδομές της Ουκρανίας στην Αζοφική Θάλασσα και τη λεκάνη της Μαύρης Θάλασσας όσο και για τις εμπορικές οδούς στα διεθνή ύδατα. Η μείωση αυτής της απειλής και η αποκατάσταση του δικαιώματος στην ελεύθερη ναυσιπλοΐα είναι προς το συμφέρον της Ουκρανίας και άλλων χωρών της Μαύρης Θάλασσας, όπως η Βουλγαρία, η Γεωργία, η Ρουμανία και η Τουρκία.<br /><br />Σήμερα, μια καταιγίδα ξεσπά πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα και σε αυτό το σημείο, το μόνο ερώτημα είναι πόσο δυνατή θα είναι. Αντί να προσπαθεί να παίξει με όλες τις πλευρές και να κερδίσει γρήγορα χρήματα επιτρέποντας την παράνομη ναυτιλία, η Τουρκία θα έπρεπε να ηγείται της παρουσίας του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα προωθώντας μια μόνιμη ναυτική ομάδα και την αεροπορική αστυνόμευση παρόμοια με τις χώρες της Βαλτικής. Η Τουρκία έχει τη στρατιωτική ικανότητα να το κάνει αυτό, όμως για άλλη μια φορά τα μικροπολιτικά προβλήματα και η ευκαιριακή εξωτερική πολιτική υπερτερούν στις ενέργειές της.<br /><br /><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μια "καταιγίδα" ξεσπά στη Μαύρη Θάλασσα: Η αντιφατική πολιτική της Τουρκίας απέναντι στην Ουκρανία

Πέτρος Κράνιας Όταν ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επισκέφθηκε τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι πριν από 18 μήνες στο παλάτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στα Βαλκάνια «μυρίζει μπαρούτι» ξανά!

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/06/balkans-696x528.jpeg"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/06/balkans-696x528-696x528.jpeg" /></a><br /><br />Του <b>Χρήστου Καπούτση</b><br /><div>Η αναζωπύρωση εθνικιστικών οραμάτων και αποσχιστικών τάσεων, των λαών της Βαλκανικής, δημιουργούν ένα ντόμινο σοβαρών εξελίξεων σε Βόρεια Μακεδονία, Κοσσυφοπέδιο, Βουλγαρία, Σερβία, Βοσνία – Ερζεγοβίνη. Η πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης, είναι έτοιμη, για μία ακόμη φορά, να εκραγεί. Η Ελληνική Κυβέρνηση, μέσω των συναρμοδίων υπουργείων Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας, παρακολουθεί τις εξελίξεις στα κεντροδυτικά Βαλκάνια, που εκτιμώνται ως ιδιαίτερα ανησυχητικές. Ορατός είναι πλέον ο κίνδυνος για αλλαγή των κρατικών συνόρων στα Βαλκάνια , μέσω της αποκατάστασης των «αδικιών» σε βάρος μειονοτικών πληθυσμών, που προέκυψαν, κατά βάση, μετά το βίαιο διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, που ήταν και το αποτέλεσμα των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ το 1999. <br /><br />Ενδεικτικό της τραγελαφικής , αλλά ιδιαιτέρως επικίνδυνης κατάστασης στα κεντροδυτικά Βαλκάνια είναι το εξής περιστατικό. Ο ηγέτης των Σερβοβόσνιων Μίλοραντ Ντοντικ, με ρωσική διαμεσολάβηση καθότι προστατευόμενος του Κρεμλίνου, συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Τουρκίας Τ. Ερντογάν στην Άγκυρα και απέσπασε υποσχέσεις για στρατιωτική βοήθεια. Η Σερβία αναβαθμίζει τις σχέσεις της με τη Ρωσία κυρίως στον αμυντικο- βιομηχανικό τομέα, αλλά και με την Τουρκία. Παράλληλα όμως, ο Τ. Ερντογάν έχει υποσχεθεί βοήθεια στον ηγέτη των Βόσνιων Μουσουλμάνων Μπακίρ Ιζεμπέκοβιτσ, προκειμένου να αντιμετωπίσει τους Σερβοβόσνιους!! Η Τουρκία διεισδύει μέσω του Ισλάμ στα Βαλκάνια και αυτοανακηρύσσεται ως προστάτιδα των μουσουλμάνων της Βαλκανικής (και των Ελλήνων μουσουλμάνων της Θράκης) και ταυτόχρονα, διατηρεί ναυτική βάση στην Αλβανία, είναι βασικός εταίρος της Σερβίας με προοπτική τη δημιουργία μιας αντινατοϊκής και ταυτόχρονα φιλορωσικής γεωγραφικής νησίδας στο κέντρο της Βαλκανικής!<br /><br /> Εκρηκτική είναι η κατάσταση στη Βόρεια Μακεδονία. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, θα επικρατήσει η εθνικιστική ομάδα του VMRO, που καταγγέλλει την Συμφωνία των Πρεσπών ως προδοτική και τον Ζόραν Ζάεφ για προδότη! Το ενδιαφέρον είναι ότι , σύμφωνα με τον αλβανικό τύπο των Σκοπίων, το μικρό αλβανικό κόμμα BESA, που μεταπήδησε από τον κυβερνητικό συνασπισμό υπό τον Ζ. Ζάεφ στην συμμαχία του VMRO-DPMNE, έγινε κατόπιν παρασκηνιακής παρέμβασης του προέδρου της Τουρκίας Τ. Ερντογάν! Η Ρωσία και η Τουρκία, έχουν εκφράσει την πλήρη αντίθεσή τους με την Συμφωνία των Πρεσπών , που άνοιξε το δρόμο στην Βόρεια Μακεδονία, για την πλήρη ένταξή της στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Η κατάσταση στο Κόσσοβο είναι έκρυθμη. Στην Μιτροβίτσα, ειδικά στον βόρειο τομέα, είναι συχνές οι συγκρούσεις των Σέρβων με την αστυνομία του Κοσσόβου, με πρόσχημα την πάταξη του λαθρεμπορίου.<br /><br />Συνοπτικά, η κατάσταση στα Βαλκάνια διαμορφώνεται ως εξής: Οι αλβανοί πολιτικοί με μπροστάρη τον πρωθυπουργό Εντυ Ράμα, επιδιώκουν τη δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας, ώστε να ενσωματωθούν στον Εθνικό κορμό (Αλβανία), το Κοσσυφοπέδιο και οι περιοχές, όπου κατοικούν αλβανόφωνοι, της Βόρειας Μακεδονίας (Τέτοβο, Κουμάνοβο), του Μαυροβουνίου και της νότιας Σερβίας (κοιλάδα του Πρεσέβου, της Μεντβέντια και του Μπουγιάνοβατς) . Οι Σέρβοι, οραματίζονται μια Σερβία που θα προσαρτήσει τους Σερβοβόσνιους (τον σερβικό τομέα της Βοσνίας- Ερζεγοβίνης), το Κοσσυφοπέδιο (τουλάχιστον τον βόρειο τομέα) και το Μαυροβούνιο. </div><div><br /></div><div>Η Βουλγαρία, επιδιώκει την αποσταθεροποίηση της Βόρειας Μακεδονίας, ώστε να επωφεληθεί και να αυξήσει την γεωγραφική της επικράτεια. Η Άγκυρα, μέσω της τουρκικής μειονότητας που ζει στη νότια Βουλγαρία, θα έχει καταλυτική παρέμβαση στις όποιες επιλογές της βουλγάρικης κυβέρνησης, σχετικά με τα Σκόπια. Οι Κροάτες διεκδικούν μερίδιο στην περίπτωση διάσπασης της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης λόγω της ακύρωσης της Συμφωνίας του Ντέιτον. Στην Κράινα, τον σερβικό θύλακα στα εδάφη της Κροατίας, οι Σέρβοι κάτοικοι της Κράινας, έχουν διακαή πόθο να φύγουν από την Κροατία και να ενσωματωθούν στη Σερβία.<br /><br />Κοντολογίς, τα Βαλκάνια βρίσκονται σε επικίνδυνη αναταραχή. Απαιτείται, ιδιαίτερα μεγάλη προσοχή και υπεύθυνες παρεμβάσεις, από την Ελλάδα, ως σταθεροποιητική δύναμη και κυρίως από διεθνείς παράγοντες, έγκαιρα και χωρίς προκαταλήψεις. Η Ε.Ε. φαίνεται να «απουσιάζει» και πάλι… Ο Βαλκανικός Εθνικισμός και μεγαλοιδεατισμός, πρέπει να αποδοκιμαστούν, ως πολιτική έκφραση, που υπονομεύει το υφιστάμενο συνοριακό καθεστώς. Διαφορετικά, θα πυροδοτήσουν εκρηκτικές και μάλλον οδυνηρές, για τους Λαούς της Βαλκανικής, γεωπολιτικές εξελίξεις, που θα προκαλέσουν συνθήκες αποσταθεροποίησης στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στα Βαλκάνια «μυρίζει μπαρούτι» ξανά!

Του Χρήστου Καπούτση Η αναζωπύρωση εθνικιστικών οραμάτων και αποσχιστικών τάσεων, των λαών της Βαλκανικής, δημιουργούν ένα ντόμινο σοβαρών...

Διαβάστε την συνέχεια

Το «Τουρκικό Αιγαίο» που πουλάνε ως τουριστικό προϊόν οι «γείτονες» και η αφέλεια (;) της ελληνικής κυβέρνησης

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/11/tourkoi_aigaio.png"><img height="342" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/11/tourkoi_aigaio-696x283.png" width="696" /></a><br /><br />Μόλις προχθές δημοσιεύαμε την είδηση για το το 9ο Φόρουμ Τουρισμού Τουρκίας – Ελλάδας και της 4ης Κοινής Επιτροπής Τουρισμού που έγινε στις 17-18 Νοεμβρίου στην Σμύρνη. Ο Έλληνας υπουργός Τουρισμού Βασίλης Κικίλιας εξέφρασε «την ιδιαίτερη χαρά που μετά από 10 χρόνια γίνεται εκ νέου η αντίστοιχη εκδήλωση της μικτής επιτροπής και μάλιστα με τρόπο εποικοδομητικό»!<br /><br />Ίσως να μην είχε υπ΄ όψιν του την καμπάνια του τουρκικού υπουργείου Τουρισμού: «Τουρκικό Αιγαίο» είναι ο τίτλος της και μπορείτε να τη δείτε <a href="https://goaegeanturkiye.com/"><b>ΕΔΩ</b></a> . Το ίδιο μπορεί να κάνει και ο υπουργός Τουρισμού και οι συνεργάτες του… Δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι γνώριζαν αυτή την καμπάνια και πήγαν στο Φόρουμ…<br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση στα ελληνοτουρκικά δείχνει πολύ μεγάλη αφέλεια κι αυτή είναι η καλοπροαίρετη ερμηνεία των κινήσεων της. Υπάρχουν και άλλοι βέβαια που δεν μπορούν να πιστέψουν ότι όλα αυτά πρέπει να αποδίδονται σε αφέλεια…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το «Τουρκικό Αιγαίο» που πουλάνε ως τουριστικό προϊόν οι «γείτονες» και η αφέλεια (;) της ελληνικής κυβέρνησης

Μόλις προχθές δημοσιεύαμε την είδηση για το το 9ο Φόρουμ Τουρισμού Τουρκίας – Ελλάδας και της 4ης Κοινής Επιτροπής Τουρισμού που έγινε στις ...

Διαβάστε την συνέχεια

Επελαύνουν οι Αζέροι με τις πλάτες των Τούρκων-Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Αρμενίας σε αποσύνθεση.

<img height="502" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-11/63_main.jpg?itok=yeGH8Vsh" width="1000" /><br /><br /><div><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />Η Αρμενία στη μέγγενη των Ρωσο-τουρκικών σχεδιασμών και συμφερόντων μπροστά σε μια νέα ταπεινωτική ήττα από τους Αζέρους<br /><br />Σε συνέχεια της πρόσφατης νέας στρατιωτικής αντιπαράθεσης μεταξύ Αζέρων και Αρμενίων, έχουμε τα ακόλουθα:<br />Χιλιάδες στρατιώτες του Αζερμπαϊτζάν, τεθωρακισμένα οχήματα και όπλα κατευρύνονται στα σύνορα με την Αρμενία. Αυτό αποτελεί σοβαρότατη ένδειξη ότι το Αζερμπαϊτζάν ετοιμάζει νέα επίθεση στην Αρμενία ,αυτή τη φορά από την κατεύθυνση του Ναχιτσεβάν.<br /><br />Μετά την επιτυχή κατάληψη ενός τμήματος του εδάφους της Αρμενίας με έκταση άνω των 41 τετραγωνικών χιλιομέτρων στην περιοχή των συνόρων του με το Αζερμπαϊτζάν, έγινε γνωστό ότι το Μπακού προετοιμαζόταν για έναν νέο μεγάλης κλίμακας πόλεμο κατά της Αρμενίας, με σκοπό να αποκόψει ολόκληρο το νότιο τμήμα της Αρμενίας για να συνδέσει το Αζερμπαϊτζάν με το Ναχιτσεβάν.<br /><br />Αυτό αποδεικνύεται από τις σημαντικές δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν, που εμφανίστηκαν τόσο στα σύνορα του Αζερμπαϊτζάν όσο και στα σύνορα Αρμενίας και Ναχιτσεβάν.<br /><br />Σε βίντεο που δόθηκαν στη δημοσιότητα από τους Αζέρους , μπορεί κανείς να δεί πώς μεγάλη δύναμη στρατιωτών του Αζερμπαϊτζάν, τεθωρακισμένα οχήματα και διάφορα οπλικά συστήματα να κινούνται προς τα σύνορα της Αρμενίας.<br /><br />Το Μπακού δεν δίνει επίσημα σχόλια για αυτό το θέμα, ωστόσο, η κατάσταση δείχνει το γεγονός ότι το Αζερμπαϊτζάν είναι έτοιμο να προχωρήσει σε νέες συγκρούσεις τις επόμενες ώρες.<br /><br />Εάν το Αζερμπαϊτζάν επιτεθεί στην Αρμενία από δύο συγκλίνουσες κατευθύνσεις, θα επιταχύνει σημαντικά τη διαδικασία αποκοπής και κατάληψης του εδάφους στο Ναχιτσεβάν.<br /><br />Νωρίτερα το Ερεβάν, κάλεσε τη Ρωσία να παρέμβει στην κατάσταση, αλλά το Μπακού αρνήθηκε να αποσύρει τα στρατεύματά του από τα εδάφη που πρόσφατα κατέλαβε.<br /><br />Η κατάσταση είναι αποκαρδιωτική για την Αρμενία<br /><br />Ως αποτέλεσμα της μέχρι στιγμής στρατιωτικής αντιπαράθεσης μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, οι απώλειες του Ερεβάν ήταν σημαντικά μεγαλύτερες από αυτές του Μπακού, αν και το Ερεβάν ήταν έτοιμο για επίθεση από τον στρατό του Αζερμπαϊτζάν.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες που παρέχονται από ανοιχτές πηγές, ως αποτέλεσμα των συγκρούσεων μεταξύ των στρατευμάτων του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας, οι απώλειες της Αρμενίας ανήλθαν σε 16 νεκρούς, 16 άτομα τραυματίες, 13 συλληφθέντες αιχμαλώτους ενώ και 24 άτομα αγνοούνται.<br />Νωρίτερα αναφέρθηκε ότι οι απώλειες του Αζερμπαϊτζάν ως αποτέλεσμα αυτής της σύγκρουσης ανήλθαν σε 50 στρατιώτες συνολικά , αν και μόνο ο θάνατος δύο στρατιωτών επιβεβαιώθηκε στο Μπακού.<br /><br />Επιπλέον, αναφέρεται ότι δύο τμήματα διακρατικών δρόμων, 6 οχυρές θέσεις και 41 τετραγωνικά χιλιόμετρα της επικράτειας της χώρας έχουν περάσει υπό τον έλεγχο των στρατευμάτων του Αζερμπαϊτζάν.<br /><br />Η κατάσταση στα σύνορα μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν είναι πολύ επιδεινωμένη και οι συγκρούσεις μεταξύ των δύο πλευρών αναμένεται να επαναληφθούν εντός των επόμενων ημερών ή και ωρών, όπως φαίνεται από τη συγκέντρωση στρατιωτικού εξοπλισμού και όπλων από το Μπακού που προαναφέραμε.<br /><br />Η Λευκορωσία παρέδωσε νέα παρτίδα οπλικών συστημάτων στο Αζερμπαϊτζάν;<br /><br />Εν τω μεταξύ υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι αεροσκάφος, που απογειώθηκε από τη Λευκορωσία, παρέδωσε μια νέα παρτίδα όπλων στο Αζερμπαϊτζάν.<br /><br />Λαμβάνοντας υπόψη τα λευκορωσικά όπλα που χρησιμοποιήθηκαν κατά της Αρμενίας κατά τη διάρκεια του πολέμου των 44 ημερών το 2020, πολλοί κάνουν λόγο ότι πρόκειται για την προμήθεια συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου και του MLRS "Polonez".<br /><br />Κρίνοντας από τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, το αεροπλάνο απογειώθηκε από την περιοχή του Μινσκ και μετά από λίγες ώρες προσγειώθηκε στο έδαφος του Αζερμπαϊτζάν.<br /><br />Υποτίθεται ότι οι δορυφορικές εικόνες θα επιτρέψουν να διαπιστωθεί για τι είδους όπλα μιλάμε, ωστόσο, στην Αρμενία ήταν επικριτικοί για τις ενέργειες της Λευκορωσίας, ειδικά επειδή αυτή η χώρα όπως και η Αρμενία είναι μέλη του CSTO.<br /><br />"Με στρατιωτικό μεταφορικό IL-76, η σύμμαχος της Αρμενίας στο CSTO Λευκορωσία, συνεχίζει να προμηθεύει τον εχθρό της Αρμενίας με λευκορωσικά όπλα.", αναφέρει το "Telegram" με πληροφορίες από το "Armenian Military Portal".<br /><br />Νωρίτερα αναφέρθηκε ότι η Λευκορωσία και το Αζερμπαϊτζάν συμφώνησαν για στρατιωτική συμμαχία, η οποία προκάλεσε δυσαρέσκεια στο Ερεβάν.<br /><br />Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα<br /><br />Από τα παραπάνω εξάγονται τα παρακάτω συμπεράσματα:<br />H απάθεια της Ρωσίας στη νέα επίθεση των Αζέρων σε βάρος της Αρμενίας, μαρτυρά ότι το Ερεβάν δεν ενέδωσε στις ρωσοτουρκικές πιέσεις για σύμπραξη ειρήνης με το Αζερμπαϊτζάν , προκειμένου να διασφαλιστούν τα κεκτημένα του πολέμου του 2020 με την διάνοιξη του στρατηγικόταταης σημασίας διαρόμου του Zangezur, γεγονός που θα εξυπηρετούσε, Τούρκους, Αζέρους και Ρώσους.<br /><br />Εφόσον αυτό δεν ευοδώθηκε, φαίνεται ότι η Τουρκία έδωσε το πράσινο φως για έναρξη νέων επιχειρήσεων με τη σιωπηρή έγκριση του Πούτιν, προκειμένου να καταληφθούν εδάφη της Αρμενίας αυτή τη φορά , έτσι ώστε να υπάρχει φυσική συνέχεια μεταξύ των εδαφών του Αζερμπαϊτζάν και κατ' επέκταση σύνδεση με την Τουρκία, χωρίς να παρεμβάλλονται εδάφη της Αρμενίας.<br /><br />Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Αρμενίας βρίσκονται σε κατάσταση αποσύνθεσης, με χαμηλό αξιόμαχο, μετά την περσινή ήττα από τους Αζέρους και χωρίς να έχουν αναπληρώσει τις απώλειες κρίσιμων οπλικών συστημάτων και μέσων.<br /><br />Απώτερος σκοπός τελικά είναι μετά τη νέα διαφαινόμενη ήττα της Αρμενίας, η τελευταία να καθίσει στο τραπέζι προκειμένου και ενυπογράφως να αποδεχθεί τα τετελεσμένα που της επιβάλλονται από Τουρκία-Αζερμπαϊτζάν-Ρωσία.<br /><br />Ο γερουσιαστής Μενέντεζ ζητά να σταματήσει η στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ προς το Αζερμπαϊτζάν<br /><br />Τέλος ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ, Ρόμπερτ Μενέντεζ, του οποίου η σύζυγος έχει καταγωγή από την Αρμενία, χαρακτήρισε «βαθιά ανησυχητικές» τις αναφορές για απώλειες Αρμενίων. αλλά και για Αρμένιους στρατιώτες που συνελήφθησαν ως πολιτικοί κρατούμενοι από το Αζερμπαϊτζάν ως αποτέλεσμα της επίθεσης του τελευταίου στα ανατολικά σύνορα της Αρμενίας την Τρίτη.<br /><br />Η αντίστοιχη δήλωση του Μενέντεζ έχει αναρτηθεί στον λογαριασμό της προαναφερθείσας επιτροπής στο Twitter.<br /><br />«Οι αναφορές για απώλειες Αρμενίων και Αρμένιους στρατιώτες που ελήφθησαν ως πολιτικοί κρατούμενοι από το Αζερμπαϊτζάν είναι βαθιά ανησυχητικές. Η αμυντική βοήθεια προς το Αζερμπαϊτζάν βοηθά στην πραγματοποίηση αυτών των αποτρόπαιων πράξεων κατά των Αρμενίων. Είναι καιρός να ψηφίσω την τροπολογία μου στο NDAA [(National Defense Authorization Act)] που περικόπτει αυτή τη βοήθεια», σημείωσε ο Menendez.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Επελαύνουν οι Αζέροι με τις πλάτες των Τούρκων-Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Αρμενίας σε αποσύνθεση.

Παναγιώτης Νάστος Η Αρμενία στη μέγγενη των Ρωσο-τουρκικών σχεδιασμών και συμφερόντων μπροστά σε μια νέα ταπεινωτική ήττα από τους Αζέρους Σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αδιέξοδο! Ο λάθος χειρισμός του Κουρδικού ζητήματος "χρεώνει" τον Ερντογάν

<img height="508" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-11/1751545.jpg?itok=ocUkyc_z" width="1000" /><br /><br /><div><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />Το "φάντασμα" της Συνθήκης των Σεβρών καταδιώκει τους Τούρκους και τους οδηγεί σε λάθος χειρισμούς στο Κουρδικό ζήτημα<br /><br />Από τα τέλη του περασμένου μήνα, η Τουρκία και οι σύμμαχοί της της συριακής αντιπολίτευσης απειλούν να επέμβουν στρατιωτικά στη βορειοανατολική Συρία κατά των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) υπό την ηγεσία των Κούρδων.<br /><br />Η Άγκυρα θεωρεί τους SDF, του οποίου το κύριο συστατικό είναι οι Μονάδες Άμυνας του Λαού (YPG), ως συριακό παράρτημα του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) ένα κίνημα που θεωρείται τρομοκρατικό από τη διεθνή κοινότητα, το οποίο έχει εμπλακεί σε ανταρτοπόλεμο κατά του τουρκικού κράτους εδώ και δεκαετίες.<br /><br />Η προσέγγιση Κούρδων-Άσαντ με προτροπή της Ρωσίας<br /><br />Έκτοτε, πληθαίνουν οι αναφορές για μια συνεχιζόμενη από τη Ρωσία επαναπροσέγγιση στη Συρία μεταξύ των SDF και του καθεστώτος Άσαντ στη Δαμασκό.<br /><br />Για παράδειγμα, η φιλοσαουδική παναραβική εφημερίδα Asharq al-Awsat ισχυρίστηκε ότι αντιπροσωπείες από το Συριακό Δημοκρατικό Συμβούλιο SDC, την πολιτική πτέρυγα των SDF, πραγματοποίησαν πολλές επισκέψεις στη Δαμασκό, όπου προσφέρθηκαν να δώσουν στο καθεστώς Άσαντ έως και 75% της παραγωγής πετρελαίου στη βορειοανατολική Συρία ως «χειρονομία καλής θέλησης».<br />Ωστόσο, το SDC αρνήθηκε αυτούς τους ισχυρισμούς.<br /><br />«Οι αναφορές για διάλογο με το καθεστώς δεν είναι αληθινές. Η AANES δεν έχει και δεν πρόκειται να παραδώσει καμία από τις περιοχές ελέγχου της στις δυνάμεις του συριακού καθεστώτος», δήλωσε ο Luqman Ahmi, εκπρόσωπος της Αυτόνομης Διοίκησης της Βορειοανατολικής Συρίας (AANES).<br /><br />«Επίσημα, το SDC αρνήθηκε τον διάλογο με το καθεστώς. Ρώτησα ο ίδιος αξιωματούχους του SDC για το θέμα και το διέψευσαν. Ωστόσο, οι έμμεσες συνομιλίες μέσω του ρωσικού ενδιάμεσου για στρατιωτικό συντονισμό ενδέχεται να εξακολουθεί να υπάρχει », αναφέρει ο Kamal Sheikho, ένας Κούρδος δημοσιογράφος με έδρα το Καμισλί.<br /><br />Ωστόσο και η φιλοκυβερνητική εφημερίδα al-Watan ανέφερε επίσης ότι τα στρατεύματα του συριακού καθεστώτος επέστρεφαν στη βορειοανατολική Συρία.<br /><br />Οι Κούρδοι ζητάνε τον έλεγχο της τοπικής αυτοδιοίκησης από τον Άσαντ στις περιοχές τους<br /><br />Ομοίως, ο Κούρδος πολιτικός Fouad Aleeko έγραψε στη Nedaa Post ένα άρθρο, στο οποίο ισχυρίστηκε ότι η Συρία είναι πιθανό να γίνει μάρτυρας της επιστροφής του καθεστώτος Άσαντ στην ανατολική πλευρά του Ευφράτη που ελέγχεται από τις SDF.<br /><br />«Το καθεστώς δεν θεώρησε ποτέ αυτές τις περιοχές πέρα ​​από τον έλεγχό του», έγραψε. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση της Δαμασκού έχει διατηρήσει κάποιου είδους παρουσία σε περιοχές των SDF μέσω κυβερνητικών και διοικητικών υπηρεσιών, όπως αυτή των πολιτικών υποθέσεων, καθώς και την παρουσία των υπηρεσιών ασφαλείας σε μικρά τμήματα των πόλεων Hassakeh και Qamishli. Το καθεστώς ελέγχει επίσης σε κάποιο βαθμό το αεροδρόμιο του Καμισλί.<br /><br />Για τον Aleeko, το κύριο εκκρεμές ζήτημα μεταξύ των δύο πλευρών είναι αυτό της αποκέντρωσης:<br /><br />Ενώ το καθεστώς επιμένει στον Νόμο για την Τοπική Διοίκηση 107, ο οποίος ψηφίστηκε το 2011, οι SDF επιμένουν σε μια πιο αποκεντρωμένη προσέγγιση, που θα επέτρεπε στις περιοχές με πλειοψηφία Κούρδων στα βορειοανατολικά της Συρίας να κυριαρχούν αυτοί ως τοπική αυτοδιοίκηση.<br /><br />Οι λάθος χειρισμοί των Τούρκων στο Κουρδικό ζήτημα<br /><br />Μια προοπτική που τρομάζει τους εθνικιστές στην Τουρκία, είναι ότι μεταξύ 15% και 20% του πληθυσμού της χώρας είναι Κούρδοι, που ζούν κυρίως στο βορειοανατολικό τμήμα της Ανατολίας στα σύνορα με τη Συρία.<br /><br />«Η πολιτική της Τουρκίας στη βορειοανατολική Συρία καθοδηγείται από μια εμμονή στην ασφάλεια. Η Τουρκία φοβάται ότι η ίδρυση ενός αυτόνομου Συριακού Κουρδιστάν, όπως το Ιρακινό Κουρδιστάν, θα πυροδοτούσε ένα φαινόμενο ντόμινο που θα ωθούσε τον κουρδικό πληθυσμό της να ζητήσει περισσότερη αυτονομία. Αυτός ο φόβος της αποσχιστικής πολιτικής συνδέεται με το σύνδρομο της Συνθήκης των Σεβρών που χώρισε μονομερώς την τουρκική επικράτεια σε πολλές ζώνες κατοχής, συμπεριλαμβανομένου του κράτους του Κουρδιστάν», εξηγεί η Δρ Jana Jabbour, πολιτική επιστήμονας που ειδικεύεται στην Τουρκία και συνεργάτης στο Issam Fares Institute for Public Policy and International Affairs.<br /><br />Αλλά αυτό δεν είναι το μόνο στοιχείο που λαμβάνεται υπόψη στην τουρκική εξωτερική πολιτική.<br />«Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προετοιμάζεται για τις επερχόμενες εκλογές του 2023 και οι δημοσκοπήσεις προβλέπουν μείωση της υποστήριξης προς το AKP του Ερντογάν. Θέλει λοιπόν ο Τούρκος Πρόεδρος να εμφανίζεται ως προστάτης της τουρκικής δημοκρατίας, η οποία είχε ιδρυθεί ακριβώς εκατό χρόνια πριν από τις εκλογές», προσθέτει ο Jabbour στον Observer.<br /><br />ΗΠΑ και Ρωσία λένε όχι σε νέα τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία<br /><br />Μπορεί όμως η Τουρκία να πραγματοποιήσει στρατιωτική επιχείρηση στη βορειοανατολική Συρία χωρίς την έγκριση των ΗΠΑ; Η τελευταία έχει υποστηρίξει μέσω πολλών καναλιών, ότι δεν θα συγχωρέσει καμία κλιμάκωση στη Συρία.<br /><br />«Οι ΗΠΑ είναι παρούσες μόνο στην περιοχή στα άκρως ανατολικά του Ευφράτη και συγκεκριμένα στα ΒΑ σύνορα της Συρίας. Αυτό σημαίνει ότι η παρουσία των ΗΠΑ στην περιοχή είναι ουσιαστικά ελάχιστη, επομένως, μια τουρκική επιχείρηση δεν συνδέεται απαραίτητα με τη ρητή έγκριση από τις ΗΠΑ», είπε ο Sheikho στον Syrian Observer.<br /><br />«Είναι σαφές ότι από την εποχή της κυβέρνησης Τραμπ, οι ΗΠΑ έχουν αναθέσει με υπεργολαβία σημαντικά τμήματα του συριακού φακέλου σε περιφερειακούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων και η Τουρκία. Αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι διατήρησε στρατιωτική παρουσία στα βορειοανατολικά της Συρίας, καθιστά απίθανο ότι η Άγκυρα θα ξεκινήσει οποιαδήποτε στρατιωτική εκστρατεία χωρίς το πράσινο φως των ΗΠΑ», λέει, ωστόσο, ο Jabbour.<br /><br />Η Ρωσία, ο εταίρος της Τουρκίας στην πλατφόρμα της Αστάνα, φαίνεται επίσης να αντιτίθεται σε οποιαδήποτε τουρκική εκστρατεία στη βορειοανατολική Συρία. Η Μόσχα έχει αναπτύξει πολεμικά αεροσκάφη στο αεροδρόμιο Qamishli και τό αντιπυραυλικό της σύστημα S-300 στην al-Tabqah, στην ύπαιθρο της Raqqa.<br /><br />Έχει επίσης σχεδιάσει την προσέγγιση μεταξύ των SDF και του συριακού καθεστώτος, καθώς και τη διεξαγωγή ασκήσεων κοντά στην πρώτη γραμμή με την Τουρκία.<br />Αυτό ήταν αρκετό για να καθησυχάσει τις κουρδικές ομάδες στη Συρία.<br /><br />Το North Press που συνδέεται με τις SDF ανέφερε ότι η στρατιωτική εκστρατεία της Άγκυρας «ανεστάλη» λόγω της άρνησης των ΗΠΑ και της Ρωσίας. «Δεν είναι πιθανό να υπάρχει επί του παρόντος άμεση στρατιωτική δράση και η Άγκυρα έχει αναστείλει τις επιχειρήσεις προς το παρόν», σύμφωνα με πηγές που επικαλείται .<br /><br />Οι επερχόμενες συναντήσεις με αξιωματούχους από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία «δεν αναμένεται να επιτύχουν καινοτομίες σχετικά με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις που απαιτεί η Άγκυρα στην περιοχή», πρόσθεσε ο North Press.<br />Ωστόσο, σύμφωνα με τον Kamal Sheikho, «μια στρατιωτική επιχείρηση είναι ακόμα δυνατή με μηδαμινά όμως αναμενόνενα ουσιαστικά αποτελέσματα».<br /><br />Το τουρκικό αδιέξοδο<br /><br />Η Τουρκία δεν έχει διδαχθεί από τα λάθη της εδώ και 40 χρόνια, αναφορικά με τον χειρισμό του Κουρδικού ζητήματος και προσπαθεί συνεχώς με βία, ένοπλες επιθέσεις και σρταρτωτικές επιχειρήσεις να πνίξει το ΡΚΚ.<br />Γιατί όμως δεν μπορούν να το καταφέρουν αυτό οι Τουρκικές ένοπλες Δυνάμεις (ΤΕΔ);<br /><br />Ο πνεύμονας ζωής του αντάρτη είναι ο τοπικός πληθυσμός. Εφόσον αυτός διέκειται ευμενώς με τους αντάρτες λόγω κοινής Εθνότητας , της Κουρδικής εν προκειμένω, είναι αδύνατον οι ΤΕΔ να καταφέρουν να εξαλείψουν το ΡΚΚ.<br /><br />Όταν μάλιστα οι ΝΑ επαρχίες της Τουρκίας κατοικούνται σχεδόν αμιγώς από Κουρδικούς πληθυσμούς , τότε το εγχείρημα για τις ΤΕΔ γίνεται πάραπολύ δύσκολο έως ακατόρθωτο.<br /><br />Κανείς μα κανείς Τούρκος πολιτικός δεν επιχείρησε ουσιαστικά να λύσει με πολιτικό τρόπο το Κουρδικό ζήτημα και αυτό είναι που πληρώνει ως τίμημα η Τουρκία<br /><br />Ο Ερντογάν έχοντας στην κυβέρνηση του τον γκρίζο λύκο Μπαχτσελί του MHP, βάδισε ακριβώς τον ίδιο καταστροφικό δρόμο των προκατόχων του.<br /><br />Κλείνω επισημαίνοντας ότι σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις ο γκρίζος λύκος Μπαχτσελί παίρνει 7.4% και η λύκαινα Ασκενέρ το 14,2%.<br /><br />Μιλάμε ότι αυτά τα δύο ακραία εθνικιστικά κόμματα συγκεντρώνουν μαζί το 21.6% των Τούρκων ψηφοφόρων, κάτι που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής όχι μόνο για τον τρόπο που η τουρκική κυβέρνηση αντιμετωπίζει το Κουρδικό ζήτημα , αλλά και από Ελληνικής πλευράς για τις μελλοντικές εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αδιέξοδο! Ο λάθος χειρισμός του Κουρδικού ζητήματος "χρεώνει" τον Ερντογάν

Παναγιώτης Νάστος Το "φάντασμα" της Συνθήκης των Σεβρών καταδιώκει τους Τούρκους και τους οδηγεί σε λάθος χειρισμούς στο Κουρδικό ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα Τίρανα ξανασερβίρουν ανθελληνισμό – Το Αλβανοτσάμικο ως πολιτικό ζόμπι.

<img height="400" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/11/alvanotsamides-ekthesi.jpg" width="810" /><br /><br /><b>Λυγερού Νεφέλη</b><br />Η νέα αλβανική πρόκληση με την έκθεση για τη “γενοκτονία” των Αλβανοτσάμηδων και την “κατοχή αλβανικών εδαφών από την Ελλάδα” έξω από το προεδρικό μέγαρο στα Τίρανα, προκάλεσε διάβημα της Αθήνας. Διάβημα που βεβαίως θα μπει στο ράφι και οι διμερείς σχέσεις θα συνεχίσουν την μέχρι τώρα προβληματική πορεία τους. Αυτό, ωστόσο, που για μία ακόμα φορά επιβεβαιώνεται είναι ότι ο εθνικισμός και ειδικότερα ο κομπλεξικός ανθελληνισμός (κεντρική συνιστώσα του το Αλβανοτσάμικο) έχει εδραιωθεί ως σταθερά στην αλβανική πολιτική κουλτούρα.<br /><br />Κι αυτό συμβαίνει, όταν στη συντριπτική πλειονότητά τους οι Βορειοηπειρώτες έχουν εγκαταλείψει τις πατρογονικές εστίες του, έχουν εγκατασταθεί στην Ελλάδα και κατά κανόνα πολυενδιαφέρονται για τις εκλογές στην Αλβανία. Δεν κάνουν τον κόπο να ταξιδέψουν για να ψηφίσουν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη δραματική αποδυνάμωση της εκλογικής και κατ’ επέκταση και πολιτικής εκπροσώπησης του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού στο αλβανικό πολιτικό σύστημα.<br /><br />Ειδικά μετά την εκτέλεση Κατσίφα, οι σχέσεις Αθήνας-Τιράνων, μετά από μία περίοδο ύφεσης, έχουν επανέλθει στον αστερισμό της έντασης. Ήταν σχεδόν αναπόφευκτο να συμβεί. Δεν είναι μόνο η κυβέρνηση Ράμα που καλλιεργεί τον ανθελληνισμό. Περισσότερο ή λιγότερο αυτός είναι κοινός παρονομαστής. Το απέδειξε η σύμπραξη του Αλβανού προέδρου Ιλίρ Μέτα στην εν λόγω έκθεση.<br /><br />Σ’ αυτό το πλαίσιο εγγράφεται η αλυσίδα των προκλητικών κινήσεων. Δεν ήταν μόνο το δραματικό περιστατικό στους Βουλιαράτες στις 28 Οκτωβρίου 2018. Ούτε η προσπάθεια η εκτέλεση Κατσίφα να παρουσιαστεί σαν αυτοκτονία. Δεν είναι καν μόνο η συνεχιζόμενη προσπάθεια αφελληνισμού της Χιμάρας και κυρίως η συστηματική λεηλασία ελληνικών περιουσιών ειδικά στην παραθαλάσσια ζώνη. Παράλληλα, είχαμε και τους ανιστόρητους ισχυρισμούς ότι οι Αρβανίτες είναι αλβανική μειονότητα στην Ελλάδα!<br /><br />Έχοντας, όμως, αποτύχει παταγωδώς στις προσπάθειές τους να δημιουργήσουν πρόβλημα εντός της ελληνικής επικράτειας, τα Τίρανα έχουν σηκώσει ψηλά το Αλβανοτσάμικο. Αρχικά το χρησιμοποίησαν σαν μοχλό για να εξισορροπήσουν την υποχρέωσή τους να σέβονται τα δικαιώματα της αναγνωρισμένης εθνικής ελληνικής μειονότητας. Σταδιακά, αυτό το ιστορικού χαρακτήρα ζήτημα έχει αναγορευθεί σε κεντρική συνιστώσα της εξωτερικής πολιτικής των Τιράνων και χρησιμοποιείται σαν μοχλός πίεσης προς την Αθήνα.<br /><br />Από περιθωριακός σύλλογος κοινοβουλευτικό κόμμα<br /><br />Οι Αλβανοτσάμηδες είναι οι απόγονοι των μουσουλμάνων που κατοικούσαν σε περιοχές της Θεσπρωτίας και οι οποίοι στην Κατοχή είχαν με τη βοήθεια των Ιταλών κατακτητών ιδρύσει “κράτος” και είχαν προβεί σε διώξεις και σφαγές εναντίον του ελληνικού στοιχείου! Στην απελευθέρωση μετακινήθηκαν μαζικά προς την Αλβανία για να αποφύγουν την ελληνική Δικαιοσύνη και ενδεχόμενα αντίποινα.<br /><br />Πρωτοεμφανίσθηκαν όταν το 1991 ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Μητσοτάκης είχε επισκεφθεί την Αλβανία. Εντάσσοντας την κίνησή τους στο πλαίσιο του αλβανικού εθνικισμού, κατάφεραν σταδιακά να μετατραπούν από μάλλον περιθωριακός σύλλογος σε κόμμα με κοινοβουλευτική εκπροσώπηση και κυρίως σε παράγοντα που επηρεάζει σημαντικά το πολιτικό κλίμα έναντι της Ελλάδας και κατ’ επέκταση τις διμερείς σχέσεις.<br /><br />Το 2004, με την έγκριση σχετικού ψηφίσματος από τη Βουλή, οι απαιτήσεις τους κατέστησαν επίσημη θέση της Αλβανίας. Η 27η Ιουνίου, μάλιστα, ορίσθηκε ημέρα εθνικής μνήμης για τη «γενοκτονία των Τσάμηδων»! Οι Αλβανοτσάμηδες υποστηρίζονται ποικιλοτρόπως και από την Άγκυρα, η οποία τους θεωρεί ένα χρήσιμο μοχλό πίεσης σε βάρος της Ελλάδας. Είναι ενδεικτικό πως όταν ο Ερντογάν είχε επισκεφθεί την Αλβανία είχε συναντήσει όχι μόνο τον Αλβανό ομόλογό του, αλλά και τον πρόεδρο του κόμματος των Αλβανοτσάμηδων Ιντρίζι!<br /><br />Το επαναλαμβανόμενο σκηνικό<br /><br />Όποτε, πάντως, Έλληνας αξιωματούχος επισκέπτεται την Αλβανία, οι Αλβανοτσάμηδες διοργανώνουν συγκεντρώσεις, οι οποίες διευκολύνουν τους Αλβανούς κυβερνητικούς να θέτουν στις συνομιλίες το ζήτημα. Το 2008, μάλιστα, ο Πρόεδρος Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας είχε ακυρώσει τη συνάντησή του με τον Αλβανό ομόλογό του στους Αγίους Σαράντα, όταν πληροφορήθηκε ότι στον χώρο είχαν συγκεντρωθεί Αλβανοτσάμηδες για να του ασκήσουν πίεση.<br /><br />Η πρώτη φορά που σε διμερείς συνομιλίες πρωθυπουργός της γειτονικής χώρας δεν επιχείρησε να θέσει θέμα Αλβανοτσάμηδων ήταν κατά τη διάρκεια της επίσκεψης Καραμανλή στα Τίρανα τον Απρίλιο του 2009. Ο λόγος ήταν πως εκείνη την εποχή η Αλβανία, που είχε γίνει μέλος του ΝΑΤΟ, είχε καταθέσει και αίτηση υποψηφιότητας για ένταξη στην ΕΕ.<br /><br />Το κόμμα των Αλβανοτσάμηδων ξεκίνησε το 2009 με δύο έδρες. Ο τότε αρχηγός του δεξιού Δημοκρατικού Κόμματος Μπερίσα τους έβαλε στην κυβέρνησή του και τους παραχώρησε τον έλεγχο τομέων του κρατικού μηχανισμού που διαχειρίζονται χρήματα και προσφέρονται για διαπλοκή και διαφθορά. Στις εκλογές του 2013 οι Αλβανοτσάμηδες κατέβηκαν και πάλι με το Δημοκρατικό Κόμμα, εξασφαλίζοντας πέντε έδρες στην 140μελή αλβανική Βουλή.<br /><br />Εκείνες της εκλογές τις είχε κερδίσει το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Για λόγους ενδοκυβερνητικών ισορροπιών, ο αρχηγός του και πρωθυπουργός Ράμα συμπεριέλαβε στο κυβερνητικό σχήμα το κόμμα των Αλβανοτσάμηδων. Όταν, μάλιστα, του έδωσε και θέση αντιπροέδρου της Βουλής, ο πρόεδρος του ΚΕΑΔ (κόμμα της ελληνικής μειονότητας και όχι μόνο) Ντούλες, εις ένδειξη διαμαρτυρίας, παραιτήθηκε από αντιπρόεδρος της Βουλής και αποχώρησε από τον συνασπισμό.<br /><br />Τα ίδια με τον Κοτζιά<br /><br />Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Κοτζιά στα Τίρανα είχε στηθεί το ίδιο σκηνικό. Έξω από τον χώρο των συνομιλιών είχαν συγκεντρωθεί 200-300 Αλβανοτσάμηδες και είχε τότε θεατρικά παρέμβει ο Αλβανός υπουργός Εξωτερικών Μπουσάτι για να απελευθερωθεί η είσοδος! Ο Μπουσάτι, που έχει περάσει και από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας, όπως όλοι οι υπουργοί, είναι ημιμαθή εκτελεστικά όργανα του Ράμα, χωρίς δικό τους πολιτικό εκτόπισμα. Ο πρώην υπουργός στην κυβέρνηση Νάνο, πρώην πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Σοσιαλιστικού Κόμματος και γνωστός συγγραφέας Μπλούσι έχει πει γι’ αυτούς ότι δεν κάνουν όχι για υπουργοί, αλλά ούτε για γραμματείς!<br /><br />Ο τότε Έλληνας υπουργός Εξωτερικών είχε αυταπάτες για τη δυνατότητά του να οικοδομήσει μία παραγωγική γειτονική σχέση με την Αλβανία. Παρά το προαναφερθέν επεισόδιο και παρά το γεγονός ότι τον Σεπτέμβριο του 2016 ξέσπασε η υπόθεση του non paper, με το οποίο υποτίθεται ότι αποδεχόταν να εγγραφεί στην ατζέντα των συνομιλιών το Αλβανοτσάμικο, δεν άλλαξε γραμμή πλεύσης.<br /><br />Το επεισόδιο με το non paper είναι ενδεικτικό. Οι δύο πλευρές είχαν συμφωνήσει να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός για την επίλυση των διμερών προβλημάτων, τον οποίο ήθελε και η Κομισιόν για να προωθηθεί η αλβανική ενταξιακή διαδικασία. Τα πράγματα, όμως, στράβωσαν, επειδή τα Τίρανα εκμεταλλεύθηκαν την ευκαιρία για να προσπαθήσουν να εντάξουν το Αλβανοτσάμικο στη διμερή ατζέντα.<br /><br />Ο Κοτζιάς είχε ξεκαθαρίσει ότι θέση της Αθήνας ήταν και παραμένει πως δεν υφίσταται τέτοιο θέμα. Όποιος θεωρεί ότι έχει αδικηθεί από την ελληνική Πολιτεία μπορεί να καταφύγει στα ελληνικά και στη συνέχεια στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Η σχετική δήλωση του επιτρόπου Χαν, όμως, είχε δικαιολογημένα προκαλέσει τότε πανηγυρισμούς στα Τίρανα, επειδή είχε προσδώσει ευρωπαϊκή υπόσταση σ’ ένα πολιτικά ανύπαρκτο ζήτημα.<br /><br />Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να φουσκώσει τα πολιτικά πανιά του κόμματος των Αλβανοτσάμηδων. Όπως στη συνέχεια αποκαλύφθηκε, πίσω από την παρέμβαση του επιτρόπου Χαν ήταν η Κροάτισσα επικεφαλής της διπλωματικής αντιπροσωπείας της ΕΕ στα Τίρανα. Ο Μαυροβούνιος σύζυγός της είχε αναλάβει τρία δημόσια έργα από την κυβέρνηση Ράμα! Κάπως έτσι γίνονται οι δουλειές στην Αλβανία.<div><br />Στην ίδια γραμμή πλεύσης<br /><br />Μετά από εκείνη την πικρή εμπειρία του, ο Κοτζιάς θα έπρεπε να είχε κάνει δεύτερες σκέψεις και να προσαρμόσει τη διπλωματική τακτική του με βάση αυτούς που έχει απέναντί του. Αντί γι’ αυτό, παρέμεινε στην ίδια γραμμή πλεύσης. Στην αρχή του καλοκαιριού του 2017, μάλιστα, είχε φθάσει στο σημείο να προαναγγείλει την υπογραφή διμερούς Συμφώνου με τα Τίρανα για τη διευθέτηση όλων των ζητημάτων. Έπεσε και σ’ αυτό έξω.<br /><br />Η συνέχεια είναι γνωστή. Όταν ο Νίκος Κοτζιάς έγινε παρελθόν για το υπουργείο Εξωτερικών, ο Αλβανός υπουργός Εξωτερικών είχε παρουσιάσει δημοσίως την κατ’ αρχήν συμφωνία του με τον αποχωρήσαντα Έλληνα ομόλογό του. Αυτή περιλαμβάνει την παραχώρηση μίας σημαντικής θαλάσσιας έκτασης στην Αλβανία. Αυτή η θαλάσσια έκταση είχε αποδοθεί στην Ελλάδα με την ελληνοαλβανική συμφωνία οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών που είχε υπογραφεί προ δωδεκαετίας, αλλά τα Τίρανα είχαν αρνηθεί να κυρώσουν και εφαρμόσουν.<br /><br />Ο ερχομός της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν άλλαξε ούτε το κλίμα ούτε τις παραμέτρους στις ελληνοαλβανικές σχέσεις. Ο Ράμα δεν κρύβει τον επιθετικό ανθελληνισμό του, παρ’ ότι η μητέρα του είναι ελληνικής καταγωγής. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι η αρχική μας επισήμανση: ο κομπλεξικός ανθελληνισμός, ως ειδική έκφραση του ακραίου αλβανικού εθνικισμού έχει καταστεί σταθερά στην αλβανική πολιτική κουλτούρα. Κατά συνέπεια, “πουλάει” πολιτικά-εκλογικά. Εξ ου και ο πλήρως αποδυναμωμένος Αλβανός πρόεδρος Ιλίρ Μέτα κατέφυγε σ’ αυτόν…<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Τα Τίρανα ξανασερβίρουν ανθελληνισμό – Το Αλβανοτσάμικο ως πολιτικό ζόμπι.

Λυγερού Νεφέλη Η νέα αλβανική πρόκληση με την έκθεση για τη “γενοκτονία” των Αλβανοτσάμηδων και την “κατοχή αλβανικών εδαφών από την Ελλάδα”...

Διαβάστε την συνέχεια

Χουριέτ: Οι ΗΠΑ ο 2ος μεγαλύτερος αγοραστής όπλων της Ρωσίας

<img height="416" src="https://cdn.ethnos.gr/imgHandler/875/2691f249-3732-4054-a337-1236e427f4dd.jpg" width="875" /><br /><br /><div><b>Μαρία Ζαχαράκη</b></div><div>Στο στόχαστρο του τουρκικού Tύπου οι ΗΠΑ πλέον μετά την αντιπαράθεση που δεν λέει να τελειώσει μεταξύ Αμερικής-Τουρκίας.<br />Η φιλο-κυβερνητική εφημερίδα «Χουριέτ» σήμερα «στοχεύει» πρωτοσέλιδα τις ΗΠΑ κατηγορώντας την για διπροσωπία.<br /><br />«Την ώρα που οι ΗΠΑ επιβάλλουν κυρώσεις στην Τουρκία, οι ίδιες είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος πελάτης της Ρωσίας σε όπλα, μετά την Αλγερία», ισχυρίζεται, βασίζοντας τα στοιχεία της σε έκθεση των ρωσικών τελωνείων για τις εξαγωγές όπλων της Ρωσίας το πρώτο οκτάμηνο του τρέχοντος έτους.<br /><br />«Κι αυτό τί είναι κ. Μπάιντεν», ρωτάει στο πρωτοσέλιδό της σήμερα, υποστηρίζοντας ότι τα όπλα προς τις ΗΠΑ φεύγουν από τα ρωσικά τελωνεία με τον κωδικό “SSSS”, αλλά χωρίς να διευκρινίζεται στα έγγραφα τί είδους όπλα πωλούνται.<br />Σύμφωνα –ωστόσο- με ειδικούς, που επικαλείται η «Χουριέτ», οι ΗΠΑ αγοράζουν από τη Ρωσία κινητήρες πυραυλικών συστημάτων, όπως επίσης και καλάσνικοφ.<br /><br />Οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν ρωσικούς κινητήρες RD-180 στους πυραύλους τους. Το δεύτερο που αγοράζουν είναι τα τουφέκια Καλάσνικοφ και τα αντιαρματικά όπλα, ενώ οι ΗΠΑ εισάγουν εκατομμύρια σφαίρες από τη Ρωσία κάθε χρόνο.<br />Υποστηρίζει μάλιστα ότι και άλλες 5 χώρες του ΝΑΤΟ αγοράζουν από τη Ρωσία, ανάμεσά τους η Γερμανία, η Αγγλία, η Ολλανδία, η Εσθονία και η Τσεχία.<br /><br />Η εφημερίδα επισημαίνει πάντως ότι, σύμφωνα με την έκθεση της Ρωσικής Ομοσπονδιακής Τελωνειακής Υπηρεσίας, η Τουρκία δεν έχει αγοράσει ούτε ένα δολάριο όπλα τους τελευταίους 8 μήνες από τη Ρωσία.<br /><br />Εκτός από τις χώρες του ΝΑΤΟ, η Κίνα, η Ινδία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είναι οι άλλες χώρες που αγόρασαν φέτος όπλα από τη Ρωσία, με τα αντι-αεροπορικά συστήματα, όπως S-400 Pantsir-S1, να αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το ήμισυ των εξαγωγών όπλων της Ρωσίας.<div><br /></div><div><a href="https://www.ethnos.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Χουριέτ: Οι ΗΠΑ ο 2ος μεγαλύτερος αγοραστής όπλων της Ρωσίας

Μαρία Ζαχαράκη Στο στόχαστρο του τουρκικού Tύπου οι ΗΠΑ πλέον μετά την αντιπαράθεση που δεν λέει να τελειώσει μεταξύ Αμερικής-Τουρκίας. Η φι...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί το ισπανικό “σούπερ μάρκετ” όπλων προς την Τουρκία δεν πρέπει να περάσει έτσι.

<img height="400" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/11/SANCHEZ-SPAIN-ERDOGAN-TURKEY-790x400.jpg" width="842" /><br /><br />Του <b>Ζαχαρία Β. Μίχα*</b><div>Θετική αναμφισβήτητα είναι η εντύπωση που αφήνει η άμεση αντίδραση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών για τη συνάντηση του Ισπανού σοσιαλιστή πρωθυπουργού Σάντσεθ, με τον Ερντογάν. Η αναφορά στο ιδεολογικό πρόσημό του κρίνεται απαραίτητη, με σκοπό να αναδειχθεί ο κυνισμός της διεθνούς πολιτικής, εν προκειμένω του τρόπου που κινείται η Ισπανία. Όσες αρχές και να επικαλείται η ελληνική εξωτερική πολιτική, οφείλει πάντα να εμφανίζεται και να είναι προσαρμοσμένη σε αυτή την πραγματικότητα.<br /><br />Οι Ισπανοί έχουν αναπτύξει μια σχέση οικονομικής εξάρτησης με την Τουρκία του Ερντογάν, κυρίως στην αμυντική βιομηχανία και ειδικότερα στον τομέα των ναυπηγήσεων παντός είδους, από αεροπλανοφόρα και πλοία επιφανείας μέχρι υποβρύχια. Ακόμα και ισπανικά Ινστιτούτα Στρατηγικών Σπουδών, όπως το συνδεδεμένο με το ισπανικό υπουργείο Άμυνας IEEE (Instituto Español de Estudios Estratégicos) που μελετούν την τουρκική αμυντική βιομηχανία, έχουν επισημάνει την εξάρτησή της από ξένη τεχνολογία, ακριβώς λόγω του στρατηγικού χαρακτήρα που έχει για την Τουρκία.<br /><br />Στο παρελθόν είχε αναφερθεί τουρκικό ενδιαφέρον για τα αεροσκάφη κάθετης απο-προσνήωσης AV-8 Harrier II του ισπανικού αεροπλανοφόρου Juan Carlos I, σε περίπτωση που αποφασιστεί η αντικατάστασή τους με την προμήθεια 50 αμερικανικών F-35B της Lockheed Martin. Η φερόμενη ως πρόθεση των Ισπανών επανήλθε προ ημερών στο φως της δημοσιότητας στο περιθώριο εκδήλωσης του διεθνούς φήμης βρετανικού Royal Institute of International Affairs.<br /><br />Η Ισπανία έχει καταστεί στρατηγικός σύμμαχος της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας, κυρίως με βάση τις σχεδιάσεις του εθνικού ναυπηγικού κολοσσού Navantia. Με αντάλλαγμα την παραχώρηση τεχνογνωσίας στους Τούρκους, οι Ισπανοί έχουν κατορθώσει να αποσπάσουν χρυσοφόρα συμβόλαια, τα οποία στηρίζουν τη δική τους αμυντική βιομηχανία.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Οι αναφορές αυτές στόχο έχουν να αιτιολογήσουν όσα είδαμε στις δηλώσεις των Σάντσεθ και Ερντογάν. Ένας σοσιαλιστής ηγέτης, υποτίθεται με περισσότερο ιδεαλιστική οπτική στις διεθνείς σχέσεις, όχι μόνο δεν ασχολήθηκε καθόλου με το ζητημάτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία και τη διεθνή συμπεριφορά κράτους-παρία, που μετέρχεται συνεχώς πρακτικές bullying απέναντι σε συμμάχους και εταίρους της Ισπανίας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, αλλά επί της ουσίας έχει μεταβληθεί σε δεκανίκι της τουρκικής διπλωματίας στις Βρυξέλλες.<br /><br />Εν ολίγοις, το ξεκάθαρο και κατανοητό ισπανικό οικονομικό συμφέρον στην Τουρκία, οδηγεί κι αυτό σε βραχυκύκλωμα της ευρωπαϊκής απόπειρας να αρθρώσει ενιαίο ευρωπαϊκό λόγο και να λάβει αποφάσεις με στόχο τον συνετισμό της Άγκυρας. Στις εξελίξεις αυτές παίζουν ρόλο και οι εθνικές καταβολές Ευρωπαίων αξιωματούχων. Εν προκειμένω Ισπανών.<br /><br />Όπως κάποτε ο Επίτροπος για θέματα Ανταγωνισμού Χοακίν Αλμούνια κατηγορούνταν σε δημοσιεύματα ότι ευνοεί με τις αποφάσεις του την ισπανική Navantia σε βάρος άλλων ναυπηγείων της Μεσογείου (του Σκαραμαγκά συμπεριλαμβανομένου), έτσι και ο Ισπανός Ζοζέπ Μπορέλ, από τη θέση του Ύπατου Εκπροσώπου της ΕΕ για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, προσπαθεί να βρει συμβιβαστικές λύσεις που θα αποτρέψουν την επιβολή κυρώσεων στην Άγκυρα, ανεξαρτήτως της τουρκικής συμπεριφοράς…<br /><br />Η ελληνική διπλωματία δεν θα μπορούσε να παραμείνει βουβή, αφού είναι η Ελλάδα που απειλείται από τα ισπανικής προέλευσης τουρκικά οπλικά συστήματα. Στο παρελθόν, βέβαια, παρότι τα δεδομένα των προβλημάτων που αντιμετωπίζονταν ήταν εξίσου ξεκάθαρα, η ελληνική πλευρά περιοριζόταν στη διατύπωση κάποιας διαμαρτυρίας σε χαμηλούς τόνους, χωρίς όμως να κρύβεται η διάθεση να αποδεχθεί “φιλικές” διαβεβαιώσεις που είχαν σκοπό μόνο να κατευνάσουν την Αθήνα όχι να αλλάξουν κάτι.<br /><br />Η τακτική του “καλού παιδιού”, όμως, ισοδυναμεί με αφέλεια στις διεθνείς σχέσεις. Πάντα αυτό ίσχυε. Η Ελλάδα δεν μπορούσε να το συνειδητοποιήσει, ή μάλλον να προσαρμόσει τη δική της διπλωματική στρατηγική στην προσπάθεια να προκαλέσει κόστος σε όποιον παραμελούσε τόσο κραυγαλέα τον στοιχειώδη έστω σεβασμό των ελληνικών συμφερόντων. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η διπλωματική ανυποληψία, που οδηγούσε σε αναποτελεσματική υποστήριξη των εθνικών συμφερόντων.<br /><br />Η Ελλάδα μπορεί να κατανοεί το ισπανικό συμφέρον, μέχρις του βαθμού όμως που αυτό δεν απειλεί την ελληνική εθνική ασφάλεια. Όταν οι ΗΠΑ, σύμμαχοι και των Ισπανών στο ΝΑΤΟ, αρνούνται να αποδεσμεύσουν το κορυφαίο μαχητικό τελευταίας γενιάς στην Τουρκία, λόγω της αντισυμμαχικής της συμπεριφοράς, είναι δυνατόν να γίνει ανεκτή η ισπανική πολιτική;<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/giati-to-ispaniko-quot-soyper-market-quot-oplon-pros-tin-toyrkia-den-prepei-na-perasei-etsi/sanchez-spain-erdogan-turkey-agreements"><img height="471" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/11/SANCHEZ-SPAIN-ERDOGAN-TURKEY-agreements.jpg" width="640" /></a><br /><br />Ακόμα και η Γερμανία έχει παγώσει σιωπηρά με διάφορους τρόπους 700 μικρότερα ή μεγαλύτερα εξοπλιστικά προγράμματα. Αυτό σημαίνει ότι η ισπανική στάση καθίσταται “μη φιλική” προς την Ελλάδα, όπως λέγεται στη διπλωματική γλώσσα. Η περίπτωση των γερμανικών υποβρυχίων Type 214 στην Τουρκία είναι διαφορετική.<br /><br />Πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, αναφέρουν ότι τα σημαντικότερα μέρη (π.χ. το πρωτοποριακό σύστημα αναερόβιας πρόωσης AIP / Air Independent Propulsion) για τη ναυπήγηση έχουν όλα παραδοθεί εδώ και χρόνια, πλην αυτών για ένα υποβρύχιο.<br /><br />Ορθώς η Ελλάδα πιέζει και γι’ αυτό το εξοπλιστικό πρόγραμμα, αλλά σκοπός είναι να καταστεί βέβαια η πολυετής καθυστέρηση των πολυάριθμων τουρκικής ανάπτυξης και κατασκευής συστημάτων και υποσυστημάτων, των οποίων την ολοκλήρωση (integration) και πιστοποίηση (certification) επιθυμούν στα υποβρύχια οι Τούρκοι.<br /><br />Οι Γερμανοί, χωρίς να το διατυμπανίζουν, φροντίζουν και για λόγους δικών τους εσωτερικών πολιτικών ισορροπιών (Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινοι, οι οποίοι πλέον ανέρχονται στην εξουσία) να καθυστερούν την επίλυση των προβλημάτων, λόγω εμποδίων που αντιμετωπίζουν οι γερμανικές εταιρίες που διαθέτουν την τεχνογνωσία.<br /><br />Εν κατακλείδι, όταν ένας Ευρωπαίος σοσιαλιστής ηγέτης παρακάμπτει σκανδαλωδώς τους πάντες και τα πάντα εμφανιζόμενος σαν δεκανίκι της Τουρκίας του Ερντογάν προσωπικά, πλήττει και τα ελληνικά και τα ευρωπαϊκά συμφέροντα. Διότι η τουρκική “φιλοσοφία” έχει διακηρυχθεί σε όλους τους τόνους:<br /><br />Η γεωστρατηγική βαρύτητα της Τουρκίας θα πρέπει να ξεπερνά όλα τα προβλήματα και όπως είπε προσφάτως ο υπουργός Άμυνας Ακάρ, οι γείτονες πρέπει να αντιλαμβάνονται πιο είναι “το μπόι τους”, άρα να μην εναντιώνονται στην Τουρκία.<br /><br />Η επικίνδυνη αυτή για την παγκόσμια ασφάλεια τουρκική νοοτροπία δεν πρέπει να γίνει ανεκτή. Το “μπόι” δεν μετριέται μόνο σε όρους μεγέθους (π.χ. Ισραήλ), οπότε μια Ελλάδα που θα ανατάξει την οικονομία της και θα επανεξοπλιστεί, χωρίς να παραμελεί την εγχώρια αμυντική βιομηχανία, είναι ο πρώτος τρόπος για τη σταδιακή ανάκτηση του “τουρκικού σεβασμού”.<br /><br />Αυτό βέβαια δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός, καθώς η οπτική της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα επηρεάζεται και από “ψυχολογικούς” παράγοντες. Μόλις χθες, η Τουρκία παραδέχθηκε εμμέσως την απελπιστική κατάσταση απομόνωσης στην οποία έχει περιέλθει, επιστρέφοντας στο “μικρό” Ισραήλ τους οδηγούς λεωφορείων που κρατούνταν με την κατηγορία της κατασκοπείας, σαν κατάσκοποι της Mossad. Το αντάλλαγμα ήταν μία επικοινωνία με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό.<br /><br />Η αντίδραση όμως απέναντι στην Ισπανία δεν θα πρέπει να μείνει στο επίπεδο των διπλωματικών διαμαρτυριών. Στη Μαδρίτη πρέπει να διαμηνυθεί ότι η Ελλάδα δεν έχει άλλη επιλογή από το να υπερασπιστεί τα δικά της συμφέροντα εθνικής ασφαλείας, με το ίδιο πάθος που ο σοσιαλιστής Σάντσεθ τα υπερασπίστηκε στην Τουρκία, ξεχνώντας ιδεολογίες, ανθρώπινα δικαιώματα και συμμάχους…</div><div><b><i><br /></i></b></div><div><b><i>*Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ISDA/ΙΑΑΑ</i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί το ισπανικό “σούπερ μάρκετ” όπλων προς την Τουρκία δεν πρέπει να περάσει έτσι.

Του Ζαχαρία Β. Μίχα* Θετική αναμφισβήτητα είναι η εντύπωση που αφήνει η άμεση αντίδραση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών για τη συνάντηση...

Διαβάστε την συνέχεια