Η Τουρκία και οι ΗΠΑ στη Συρία: Είναι παράδειγμα αλλά και κίνδυνος για την Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEha1b1hgbwd2sAA5S9bYOo8mxaDEJbYSNDSNgIick0mTCtBkSd0W4KlO1oJa6Ryj-5JrKd5EV6XppCABAz5w8pL2eS7lihtDVqTHKA2PqwYDwdXCxKR45gsNYTjzUoA5S0Ue1f4KGGkBh4_/s1600/TURKEY-KHDEIA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEha1b1hgbwd2sAA5S9bYOo8mxaDEJbYSNDSNgIick0mTCtBkSd0W4KlO1oJa6Ryj-5JrKd5EV6XppCABAz5w8pL2eS7lihtDVqTHKA2PqwYDwdXCxKR45gsNYTjzUoA5S0Ue1f4KGGkBh4_/s640/TURKEY-KHDEIA.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Δημήτρη Γ. Απόκη* </b><br /> <br /> Τις τελευταίες ημέρες, έχουμε γίνει μάρτυρες της προκλητικής επέμβασης της Τουρκίας στη βορειοδυτική Συρία, στην επαρχία Αφρίν, και έχουμε ακούσει τον Ταγίπ Ερντογάν να υπόσχεται ότι η επιχείρηση αυτή αποτελεί μόνο την αρχή μιας ευρύτερης που θα καθαρίσει, όπως ισχυρίζεται, όλη τη βόρεια Συρία μέχρι τα σύνορα με το Ιράκ, από αυτούς που αποκαλεί ο ίδιος και η κυβέρνησή του τρομοκράτες. <br /> <br /> Με απλά λόγια θα καθαρίσει ότι είναι εναντίον των τουρκικών συμφερόντων. οι κινήσεις της Τουρκίας και η αντίδραση των ΗΠΑ, δείχνουν κάτι πολύ σημαντικό, και αποτελούν κίνδυνο και ταυτόχρονα παράδειγμα για την Ελλάδα. <br /> <br /> <b><i>Ιστορικές Καταβολές… </i></b><br /> <br /> Σε κάθε περίπτωση η είσοδος μια νέας δύναμης στο θέατρο της Συρίας, όπου εμπλέκονται οι ΗΠΑ, η Ρωσία, το καθεστώς Άσαντ, τρομοκρατικές οργανώσεις του Λιβάνου, η Γαλλία, το Ιράν, και διάφορες συριακές φράξιες, είναι σημαντικό γεγονός. <br /> <br /> Η Τουρκία, όσο και να μην μας αρέσει, δεν είναι μια ασήμαντη χώρα και δυστυχώς επιμένουμε να ξεχνάμε τη σημασία της. <br /> <br /> Η κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ξεπερνούσε κατά πολύ μια απλή στρατιωτική ήττα. Για χιλιάδες χρόνια, η Κωνσταντινούπολη είναι μια οικονομική και πολιτιστική μητρόπολη του κόσμου. Όχι μόνο το σταυροδρόμι ανάμεσα στην Ευρώπη και την Ασία, τη Μαύρη Θάλασσα κα τη Μεσόγειο, αλλά το σταυροδρόμι σε ότι σχεδόν είναι σημαντικό στη διεθνή σκηνή. Στο τέλος του πολέμου η χώρα αυτή δεν υπέστη μόνο οικονομική καταστροφή και απώλεια σχεδόν όλων των εδαφών της Αυτοκρατορίας, αλλά εξευτελισμό σε όλα τα επίπεδα. <br /> <br /> Στη μεταπολεμική εποχή η αντίδραση της Τουρκίας, ήταν να κλειστεί στον εαυτό της, να επουλώσει τις πληγές της και να προσπαθήσει να δημιουργήσει μια νέα ταυτότητα. Σε αυτή την προσπάθεια αναδύθηκαν δυο στρατόπεδα. Αυτό που γνωρίζουμε ως κοσμικό – Κεμαλικό, με ρίζες στο στρατό, το οποίο προσπάθησε να ενσωματωθεί στη Δύση, και ένα μετριοπαθές Ισλαμικό, το οποίο είδε πλεονεκτήματα στο μη Δυτικό τρόπο λειτουργίας με παραδείγματα το Σοβιετικό – Ρωσικό Παράδειγμα η το δυναστικό βασισμένο σε κάστες σύστημα κοινοτήτων του Αραβικού Κόσμου. Μια καθαρή σύγκρουση Δύσης και Ανατολής. <br /> <br /> Η σύγκρουση αυτή κόπασε στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, και οι Τούρκοι συνειδητοποίησαν ότι δεν μπορούσαν να σταθούν μόνοι τους. Η πρώτη κίνηση ήταν μια όχι τόσο ολόψυχη ένταξη στο ΝΑΤΟ και η άλλη μια σχέση με την Ευρώπη, που ποτέ δεν πήρε, και από ότι φαίνεται δεν πρόκειται να πάρει, τη μορφή πλήρους ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρόλα αυτά στην πραγματικότητα η Τούρκοι και η Τουρκία δεν άλλαξαν. <br /> <b><br /></b> <b>Εποχή Ερντογάν… </b><br /> <br /> Ιστορικά ακόμα και όταν επικρατούσε σοβαρό ρήγμα στο εσωτερικό της Τουρκίας, και τα δυο στρατόπεδα παρέμειναν πιστά στη μοναδικότητα του τουρκικού χαρακτήρα, κάτι στο οποίο πιστεύουν ακράδαντα. Ακόμα και οι πιο σκληροί Κεμαλικοί, ποτέ δεν είδαν την Τουρκία ίδια με την Δύση, όπως και οι Ισλαμιστές πάντα την έβλεπαν διαφορετική και πιο σημαντική από τους Άραβες, το Ιράν και τη Ρωσία. <br /> <br /> Από το 2000 οι Ισλαμιστές δεν έχουν απλά κερδίσει την πολιτιστική σύγκρουση, έχουν κερδίσει τόσο αποφασιστικά που έχουν εξαφανίσει τους κοσμικούς από κάθε επίπεδο του συστήματος της Τουρκίας. Ο Σουλτάνος Ερντογάν έχει επιβάλει στους Ισλαμιστές τη δική του ιδεολογική έκδοση σε τέτοιο σημείο που για δεκαετίες θα είναι η κυρίαρχη. Σαν αποτέλεσμα, όσο επώδυνο και να είναι για την Ελλάδα, η Τουρκία μιλά και πάλι με μια, συμπαγή και γεμάτη αυτοπεποίθηση φωνή. <br /> <br /> Σήμερα η Τουρκία και ο Ερντογάν συγκεκριμένα, κάνουν τα πρώτα βήματα ως ανεξάρτητη δύναμη στην περιοχή. Μια περιοχή που απαρτίζεται από τα Βαλκάνια, τον Καύκασο, και τη Μέση Ανατολή, όπου το περιθώριο λάθους είναι μηδαμινό, οι πιθανότητες για στραβοπατήματα είναι πάντα παρών, και οι επιπλοκές που μπορεί να χρειαστούν δεκαετίες για να ξεδιαλύνουν είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν. Μεταξύ λοιπόν της εκρηκτικής περιοχής, και του τεράστιου εγωϊσμού της Τουρκίας και ειδικά του Ερντογάν, η Τουρκία είναι πλέον μια απρόβλεπτη – παρορμητική δύναμη στην γεωπολιτική της περιοχής. <br /> <br /> Όπως η μεγάλη απόσταση των ΗΠΑ από το Ανατολικό Ημισφαίριο, μαζί με τη ναυτική της δύναμη είναι κάτι που μετρά, έτσι και αυτοαπομόνωση της Τουρκίας για αιώνες, μαζί με τον τεράστιο στρατό της, σημαίνει ότι μπορεί να την αγνοούσαν μέχρι τώρα, αλλά όχι πλέον. <br /> <br /> <b><i>Τι Είναι η Συρία για την Τουρκία… </i></b><br /> <br /> Ο πόλεμος στη Συρία δεν είναι πλέον μια απλή υπόθεση για τους Τούρκους. Έχει αναβαθμιστεί σε υπόθεση εθνικής επιβίωσης. <br /> <br /> Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο η Τουρκία προχώρησε σε διάλυση της πολυεθνοτικής ταυτότητας της, αντικαθιστώντας την με μια πιο στενή έμφαση στην τουρκική εθνότητα. Εάν είσαι Τούρκος όλα είναι καλά με αυτό, εάν όμως προέρχεσαι από άλλη εθνότητα και ζεις στην Τουρκία, τότε έχεις πρόβλημα. <br /> <br /> Η μεγαλύτερη εθνότητα στην Τουρκία μετά τους Τούρκους είναι οι Κούρδοι, που ξεκίνησαν ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας τουλάχιστον. Στη διάρκεια των χρόνων πολλοί Κούρδοι δεν αντέδρασαν απλά, αλλά ξεσηκώθηκαν. Το PKK είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα, που έχει στοιχίσει χιλιάδες ζωές. <br /> <br /> Ένα άλλο παράδειγμα Κούρδων είναι το YPG, που δρα στα βόρεια σύνορα της Συρίας με την Τουρκία. Πρόκειται για τους πιο ικανούς μαχητές στον εμφύλιο με το καθεστώς Άσαντ και αποτέλεσαν πιστούς συμμάχους των ΗΠΑ στη μάχη εναντίον του Άσαντ και του ISIS. Το YPG αποδείχθηκε ενωμένο, ικανό, πιστό, και τελικά αποδοτικό στο να τσακίσει το ISIS. Αποτελεί το βασικό συστατικό της στρατηγικής των ΗΠΑ στη Συρία, και η επιτυχία της Ουάσιγκτον εναντίον του ISIS, θα ήταν αδύνατη χωρίς αυτό. <br /> <br /> Το γεγονός ότι είναι Κούρδοι και στα σύνορα με την Τουρκία, προκαλεί εκνευρισμό στην Άγκυρα. Αλλά οι μαχητικές τους ικανότητες και ειδικά στη μάχη για τη Ράκα τους ανησύχησαν πραγματικά. Ειδικά όταν καταλαμβάνοντας τη Ράκα, αντικατέστησαν τη σημαία του ISIS, με αυτή της προτίμησης του Οτσαλάν. Η Τουρκία δεν πρόκειται να ανεχθεί ένα κουρδικό κρατίδιο, που συμπαθεί το PKK, στα σύνορά της, και γι’ αυτό έγινε η επιχείρηση, «Κλάδος Ελιάς». <br /> <br /> Στην επιχείρηση ο Ερντογάν δεν είναι μόνος του. Έχει επιστρατεύσει κάθε ομάδα που επηρεάζει στο εσωτερικό της Συρίας. Στις αρχές του 2016 οι Τούρκοι πήραν υπό τον έλεγχο τους τον «Ελεύθερο Στρατό της Συρίας», Άραβες και Τουρκμένους μαχητές, που τους μετέτρεψε σε εργαλείο της. Σήμερα επιχειρούν δίπλα στους Τούρκους στις μάχες εναντίον του YPG. <br /> <br /> Η Τουρκία όχι μόνο είναι η πιο ισχυρή δύναμη στην σύγκρουση, αλλά μπαίνει για τα καλά στον πόλεμο, και κινείται από μία, βαθιά ανησυχία όσο αφορά τη συνοχή της εθνικής της ταυτότητας. Αυτά δεν είναι θέματα που υπάρχει περιθώριο συμβιβασμού. <br /> <br /> <b><i>Τουρκία και ΗΠΑ… </i></b><br /> <br /> Η Τουρκία σήμερα δεν είναι απλά απέναντι στους Αμερικανούς, πυροβολεί στην καρδιά της στρατηγικής της Ουάσιγκτον στη Συρία. <br /> <br /> Στην ουσία το ΝΑΤΟ, όπως το ξέραμε έχει τελειώσει. Αυτό όμως που συμβαίνει στη Συρία σήμερα είναι εντελώς άλλο επίπεδο. Δυο σύμμαχοι του ΝΑΤΟ δεν έχουν απλώς μια διαφωνία, πυροβολούν ο ένας τον άλλο, σε μια σύγκρουση που ο ένα εκ των δυο αντιμετωπίζει ως υπαρξιακή. <br /> <br /> Επικρατεί ευρέως η άποψη ότι ένα σπάσιμο μεταξύ Ουάσιγκτον και Άγκυρας θα αποτελέσει καταστροφή για τη δυνατότητα των ΗΠΑ να παίξουν στη Μέση Ανατολή και να αναχαιτίσουν την Ιρανική και Ρωσική επιρροή. Αυτό είναι εν μέρει αλήθεια, αλλά χάνει τη μεγάλη εικόνα. <br /> <br /> Η Τουρκία, δυστυχώς, είναι ίσως ο ισχυρότερος παίκτης στη Μέση Ανατολή, με οικονομικές και στρατιωτικές ικανότητες πιο αξιόπιστες από το Ιράν και ίσως να μπορούσε ακόμη να σταθεί απέναντι και στη Ρωσία. Επιστρέφει στη διεθνή σκηνή ως αυτόνομος παίκτης. <br /> <b><i><br /></i></b> <b><i>ΗΠΑ και Μέση Ανατολή… </i></b><br /> <br /> Την ίδια στιγμή Ρωσία, Ιράν, Σαουδική Αραβία, ετοιμάζονται για τη μητέρα των μαχών, οι ΗΠΑ έχει πετύχει οτιδήποτε μπορεί να πετύχει μια ρεαλιστική πολιτική στη Μέση Ανατολή. Η περιοχή είναι διχασμένη μεταξύ της και θα τρώγονται μεταξύ τους για δεκαετίες. <br /> <br /> Οι ΗΠΑ δεν έχει ουσιαστικά συμφέροντα στη Συρία. Το Ισραήλ είναι ασφαλές και το στηρίζουν ανοικτά. Το Ιράν έχει εισέλθει σε μια σύγκρουση που δεν θα κερδίσει. Η Ουάσιγκτον δεν ενδιαφέρεται πλέον για το πετρέλαιο της περιοχής. Και ο νέος παίκτης στη φαγωμάρα μόλις δεσμεύτηκε σε ένα πολυμέτωπο χερσαίο πόλεμο. Δεν υπάρχει και δεν πρόκειται να υπάρξει καλύτερη στιγμή για τις ΗΠΑ, για να αποδεσμευτούν. <br /> <br /> Για αυτούς που απορούν και σκίζουν τα ρούχα τους για τη στάση των Αμερικανών στη Συρία και έναντι των Κούρδων η απάντηση είναι κυνική και ρεαλιστική. Ουδέν πρόβλημα. <br /> <br /> <b><i>Παράδειγμα και Κίνδυνος για την Ελλάδα… </i></b><br /> <br /> Η σημερινή Τουρκία και η ψυχρά ρεαλιστική πολιτική των ΗΠΑ στην περιοχή, αποτελεί παράδειγμα και ταυτόχρονα άμεσο κίνδυνο για την Ελλάδα. <br /> <br /> Αν και η Ελλάδα λόγω μεγέθους και προβλημάτων δεν μπορεί, και ας είμαστε ρεαλιστές, να παίξει στο επίπεδο της Τουρκίας, θα μπορούσε να διδαχτεί κάτι. Παρά το ότι η Τουρκία κυβερνάται από ένα δικτάτορα, έχει καταφέρει να έχει κοινή στρατηγική θεώρηση στο εσωτερικό της και πάνω από όλα στρατηγική. Σήμερα εμείς τι έχουμε; <br /> <br /> Και το γεγονός ότι η Αμερική αποχωρεί από τη Μέση Ανατολή και δεν καίγεται, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η Αθήνα κάνει ότι είναι δυνατόν για να μην την παίρνει στα σοβαρά η Ουάσιγκτον, δημιουργεί τεράστιο κίνδυνο. Η παραπάνω ανάλυση το κάνει σαφές. Ειδικά όταν ακούς τον Αμερικανό Πρέσβη στην Αθήνα, να λέει ανοικτά ότι φοβάται ατύχημα. Και την ώρα που υπάρχει αυτό το σκηνικό, ως χώρα, δίνεις από την αρχή αυτά που άνετα μπορείς να αρνηθείς, κάνοντας σαφές ότι το εθνικό σου συμφέρον και η ιστορία σου, είναι ανοικτά σε διαπραγμάτευση. <br /> <b><i><br /></i></b> <b><i>Ο Δημήτρης Γ. Απόκης είναι Διεθνολόγος – Δημοσιογράφος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University, και Μέλος του, The International Institute of Strategic Studies.</i></b><br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Τουρκία και οι ΗΠΑ στη Συρία: Είναι παράδειγμα αλλά και κίνδυνος για την Ελλάδα

Ellada simera 0 21:33

Του Δημήτρη Γ. Απόκη* Τις τελευταίες ημέρες, έχουμε γίνει μάρτυρες της προκλητικής επέμβασης της Τουρκίας στη βορειοδυτική Συρία, στην επαρχία Αφρίν, και έχουμε ακούσει τον Ταγίπ Ερντογάν να υπόσχετ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η διεύρυνση του ΝΑΤΟ με τα κεντρικά Βαλκάνια, είτε θα ολοκληρώσει, είτε θα διαλύσει την Ευρώπη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJlp0lCbWS8bndCh8BNmn6T2sPhxfPFPj184yVGoxsTfMCyQgYW73Z6WXtmscBD1ty8ElB18k8IamZzVosKd6LndxCKHxzPKiSyOj43vuAEtlPlGY3ppkgdNxyvjedHrjOB9bhCRyHdX1g/s1600/%25CE%2597+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B5%25CF%258D%25CF%2581%25CF%2585%25CE%25BD%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%259D%25CE%2591%25CE%25A4%25CE%259F+%25CE%25BC%25CE%25B5+%25CF%2584%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B5%25CE%25BD%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AC+%25CE%2592%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BA%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25B1%252C+%25CE%25B5%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25B5+%25CE%25B8%25CE%25B1+%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25B7%25CF%2581%25CF%258E%25CF%2583%25CE%25B5%25CE%25B9%252C+%25CE%25B5%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25B5+%25CE%25B8%25CE%25B1+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25BB%25CF%258D%25CF%2583%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%2595%25CF%2585%25CF%2581%25CF%258E%25CF%2580%25CE%25B7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="380" data-original-width="625" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJlp0lCbWS8bndCh8BNmn6T2sPhxfPFPj184yVGoxsTfMCyQgYW73Z6WXtmscBD1ty8ElB18k8IamZzVosKd6LndxCKHxzPKiSyOj43vuAEtlPlGY3ppkgdNxyvjedHrjOB9bhCRyHdX1g/s640/%25CE%2597+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B5%25CF%258D%25CF%2581%25CF%2585%25CE%25BD%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%259D%25CE%2591%25CE%25A4%25CE%259F+%25CE%25BC%25CE%25B5+%25CF%2584%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B5%25CE%25BD%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AC+%25CE%2592%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BA%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25B1%252C+%25CE%25B5%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25B5+%25CE%25B8%25CE%25B1+%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25B7%25CF%2581%25CF%258E%25CF%2583%25CE%25B5%25CE%25B9%252C+%25CE%25B5%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25B5+%25CE%25B8%25CE%25B1+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25BB%25CF%258D%25CF%2583%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%2595%25CF%2585%25CF%2581%25CF%258E%25CF%2580%25CE%25B7.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Δημήτρη Τσαϊλά*</b><br /> <br /> Είμαστε αιχμάλωτοι της Γεωγραφίας;<br /> <br /> Για να αναλύσουμε πώς, η γεωγραφία και η ιδεολογία συγκρούονται, ας εξετάσουμε τη πολύπαθη περιοχή του Βαρδάρη που βρίσκονται τα ελληνο-σκοπιανά σύνορα. Από τη μια πλευρά βρισκόμαστε εμείς, μια φιλελεύθερη δημοκρατική χώρα, που ανήκει στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Από την άλλη, απλώνεται ένα τεχνητό κράτος διαφόρων εθνοτήτων, όπου κυριαρχούν ο εθνικισμός, η πολιτικο-οικονομική διαφθορά και ένας αυθάδης αλυτρωτισμός με στίγμα του το «Μακεδονισμό» που εφευρέθηκε με σκοπό την έξοδο των σλαβικών φύλλων στα θερμά νερά. Σήμερα η πΓΔΜ παίζει το ρόλο του «κράτους μαξιλάρι ή Buffer Zone» όπως συνηθίζεται να αναφέρεται στη Γεωπολιτική.<br /> <br /> Αίφνης αντιλαμβανόμαστε, όταν πρόκειται για γεωπολιτικά συμφέροντα, τα σύνορα, ως δια μαγείας εξαφανίζονται, δεν υπάρχουν. Τα βουνά που σηματοδοτούν τα σύνορα της Ελλάδας με την πΓΔΜ απουσιάζουν, από τα μάτια των ισχυρών προκειμένου να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους. Από την άλλη πλευρά, οδοιπορώντας σε αυτή τη γεωγραφική περιοχή, σκέφτεσαι το τεράστιο πρόβλημα όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για τις δυτικές χώρες που ζουν με το φόβο της διάλυσης αυτού του μικροσκοπικού κράτους. Σκέφτεσαι πως η «μπαρουταποθήκη των Βαλκανίων» μπορεί να εκραγεί για ακόμη μια φορά από τη σπίθα των Σκοπίων.<br /> <br /> Κάποτε σε ένα συνέδριο στις Βρυξέλλες ένας Αμερικανός αξιωματικός του στρατού μου εξήγησε ότι η κύρια δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ, είναι η κατανόηση των Βαλκανίων, η οποία δεν είναι καθόλου απλό ζήτημα. Αυτό ώθησε και τους υπολοίπους που βρισκόντουσαν στη συζήτηση να του ρίξουν παράξενα βλέμματα. Έτσι ο Αμερικανός αξιωματικός είπε, «Αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε είναι η ιστορία της περιοχής. Ότι έγινε στο Κοσσυφοπέδιο, το 1389.» Και συνέχισε την αναφορά του με την Μάχη του Κοσσυφοπεδίου τον 14ο αιώνα. Εγώ συμπλήρωσα στα λεγόμενά του τον επικίνδυνο «Μακεδονισμό» των Σκοπιανών με ρίζες τη Σοβιετική προπαγάνδα. Για να καταλήξουμε ότι οι μνήμες είναι βαθιές και οι ιστορικές έχθρες βρίσκονται ακόμη στην επιφάνεια και δεν είναι απλά τι όνομα θα λάβει ένα νεογέννητο κράτος αλλά πως θα εξυγιανθούν οι έχθρες.<br /> <br /> Γεωγραφία, Ιστορία, Ιδεολογία και στο βάθος realpolitic<br /> <br /> Η ανάλυση αυτή δεν αποσκοπεί στην υπενθύμιση της περίοπτης θέσης της γεωγραφίας στις διεθνείς σχέσεις, στις απειλές των κρατών, ακόμη και τις υβριδικές επιθέσεις. Αποσκοπεί στη διερεύνηση. Στις σχέσεις τις χώρας μας με τους Βόρειους γείτονές μας, που εξακολουθούν να υπαγορεύονται από τα φυσικά και ιστορικά χαρακτηριστικά τους. Έτσι, η Ελλάδα παραμένει ανήσυχη για τις διαθέσεις αλυτρωτισμού και τα σχέδια για κάθοδο στα θερμά νερά.<br /> <br /> Οι ιδεολογίες μπορεί να έρχονται και να παρέρχονται, αλλά, τα γεωπολιτικά γεγονότα της ζωής αντέχουν στο χρόνο. Για παράδειγμα, ο ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δεν είχε άλλη επιλογή από το να εισβάλει στη Κριμαία για την εξασφάλιση του λιμανιού της Σεβαστούπολης, που του δίδει πρόσβαση μέσω της Μαύρης θάλασσας στη Μεσόγειο. Γι’ αυτό δεν έχει νόημα να συζητούμε, την εκ προθέσεως επίθεση της Ρωσίας αν είναι αποτέλεσμα λαθών, είτε της Μόσχας ή των δυτικών, ή ότι υπάρχει κάποια εναλλακτική λύση για το Σλαβικό εθνικισμό και μεγαλοϊδεατισμό. Πρόκειται για την ολοκλήρωση της realpolitik όπου οι ανίσχυροι αναγκάζονται να υποχωρούνε, μπροστά στην ισχύ των αντιπάλων, όπως θα έλεγε ο δικός μας ανυπέρβλητος Θουκυδίδης.<br /> <br /> H γεωπολιτική εξηγεί τα πάντα;<br /> <br /> Δεν υποστηρίζω ότι η γεωπολιτική εξηγεί τα πάντα. Εξ’ άλλου η πρόσφατη κατασταλτική και αντι-δυτική συμπεριφορά του ηγέτη της Ρωσίας, του πρόεδρου της Τουρκίας, ακόμη και του Ούγγρου πρωθυπουργού, οφείλονται όχι μόνο στις φυσικές ιδιότητες των εδαφών που κυβερνούν, αλλά και σε ένα σύμπλεγμα άλλων παραγόντων, κυρίως της μειωμένης ισχύος της Δύσης. Αφού πριν από μια δεκαετία, η γοητεία των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ ήταν αρκετά ισχυρές για να δελεάσουν ακόμη και αυταρχικούς ηγέτες να συνεργαστούν πιο στενά. Ο πόλεμος στο Ιράκ και τη Συρία, η μεγάλη ύφεση και η κρίση της ΕΕ αλλά και η διαχείριση της ροής των προσφύγων και μεταναστών, έχουν αποδυναμώσει τη Δύση. Έτσι μια έρευνα του σήμερα, στον κόσμο χωρίς αναφορά στην ιδεολογία δείχνει τουλάχιστον αφέλεια. Υπάρχει κάτι πολύ περισσότερο στον κόσμο από ότι τα ονόματα, τα ποτάμια, οι πεδιάδες και τα βουνά.<br /> <br /> Οι απαντήσεις βρίσκονται στην ιστορία και τη γεωγραφία και η ιστορία έχει διαμορφωθεί με τη γεωγραφία. Η πΓΔΜ είναι τοποθετημένη είτε το θέλουμε είτε δεν το θέλουμε, στα Βόρεια σύνορά μας. Είναι πρωταρχικό στρατηγικό έδαφος για το ΝΑΤΟ, και χάνοντας τον έλεγχο του, είτε πρόκειται για την ΕΕ είτε για το ΝΑΤΟ, είτε και για τους δύο, θα δημιουργήσει τόσες ανασφάλειες που δεν έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χίλια χρόνια. Το αναφέρω αυτό καθώς δεν έχει σημασία αν η ιδεολογία των Ρώσων είναι τσαρική, κομμουνιστική ή καπιταλιστική. Οι λιμένες της Βόρειας θάλασσας ακόμα παγώνουν, η βορειοευρωπαϊκή πεδιάδα είναι ακόμα επίπεδη και η έξοδος στα θερμά νερά παραμένει η ίδια.<br /> <br /> Συμπεράσματα<br /> <br /> Συμπερασματικά αν δεν διευρυνθεί το ΝΑΤΟ με τα κεντρικά Βαλκάνια με αρχή τη πΓΔΜ, από τις πολλές πιθανές συγκρούσεις που ενδέχεται να κληθεί ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, James Mattis να αντιμετωπίσει, πιστεύω ότι θα είναι η αναβίωση της βιαιότητας στη πρώην Γιουγκοσλαβία. Αυτό έχει γίνει πλέον πεποίθηση καθώς από τα μέσα της δεκαετίας του '90 ο ισλαμικός ριζοσπαστισμός έχει ριζώσει στα Βαλκάνια στη Βοσνία, την Αλβανία, το Κοσσυφοπέδιο, αλλά και στη πΓΔΜ. Σύμφωνα με αναφορές των υπηρεσιών πληροφοριών πολλοί μαχητές της ISIS πήγαν στη Συρία από το Κοσσυφοπέδιο. Επίσης να μη ξεχνάμε τα όπλα από τη Βοσνία που είχαν ανακαλυφθεί κατά τις επιθέσεις στην Ευρώπη.<br /> <br /> Το συμπέρασμα μπορεί να είναι δυσάρεστο και να δείχνει μια απόγνωση της ανικανότητας της ανθρωπότητας να ζει πάντα με ειρήνη, αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ πως υπάρχει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για να βρεθεί λύση άμεσα για την είσοδο της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ.<br /> <b><i><br /></i></b> <b><i>*O κ. Δημήτρης Τσαϊλάς είναι Υποναύαρχος ε.α. ΠΝ.</i></b><br /> <br /> <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η διεύρυνση του ΝΑΤΟ με τα κεντρικά Βαλκάνια, είτε θα ολοκληρώσει, είτε θα διαλύσει την Ευρώπη

Ellada simera 0 21:28

Του Δημήτρη Τσαϊλά* Είμαστε αιχμάλωτοι της Γεωγραφίας; Για να αναλύσουμε πώς, η γεωγραφία και η ιδεολογία συγκρούονται, ας εξετάσουμε τη πολύπαθη περιοχή του Βαρδάρη που βρίσκονται τα ελληνο-σκοπιανά… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Τι μάθαμε 22 χρόνια μετά την κρίση των Ιμίων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCb3C2w9qmhs6b8PWMQTk7hZtZio78jtpj1lLIaEcB1Y0sJeuDBGs3BOKmLVd6h7wWTqRxRtBKlIdmD6S_SzwGzrwWTUOTXZzASyM1KCpQz1rbfmLb7SSU7pbjxioRNFUV-vdgyzcA3zpV/s1600/%25CE%25A4%25CE%25B9+%25CE%25BC%25CE%25AC%25CE%25B8%25CE%25B1%25CE%25BC%25CE%25B5+22+%25CF%2587%25CF%2581%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25AC+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25AF%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD+%25CE%2599%25CE%25BC%25CE%25AF%25CF%2589%25CE%25BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="380" data-original-width="625" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCb3C2w9qmhs6b8PWMQTk7hZtZio78jtpj1lLIaEcB1Y0sJeuDBGs3BOKmLVd6h7wWTqRxRtBKlIdmD6S_SzwGzrwWTUOTXZzASyM1KCpQz1rbfmLb7SSU7pbjxioRNFUV-vdgyzcA3zpV/s640/%25CE%25A4%25CE%25B9+%25CE%25BC%25CE%25AC%25CE%25B8%25CE%25B1%25CE%25BC%25CE%25B5+22+%25CF%2587%25CF%2581%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25AC+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25AF%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD+%25CE%2599%25CE%25BC%25CE%25AF%25CF%2589%25CE%25BD.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Δημήτρη Τσαϊλά*</b><br /> <br /> <b><i>Το πριν και το μετά</i></b><br /> <br /> Οι περισσότεροι αμυντικοί αναλυτές θα υποστήριζαν ότι κατά τη διάρκεια της “προ Ιμίων κρίσεως” ο στόχος της εθνικής μας στρατηγικής ήταν σχετικά απλός. Η απειλή που κυρίως συνεχίζει να προέρχεται από την Τουρκία απαιτούσε την τοποθέτηση ικανών στρατιωτικών δυνάμεων για έναν ολοκληρωτικό πόλεμο, με την προτεραιότητα υπεράσπισης του χώρου του Αιγαίου και της οριογραμμής του Έβρου.<br /> <br /> Αυτή η κατάσταση που εξυπηρετούσε το τότε συμφωνηθέν σενάριο όσον αφορά τη σχεδίαση και την ανάπτυξη των δυνάμεων σε σχέση με τους πιθανούς κινδύνους ενός πολέμου, δεν επαληθεύτηκε ποτέ. Στη συνέχεια, τη “μετά Ίμια εποχή” υπήρξαν πολλά προγράμματα εκσυγχρονισμού και εξορθολογισμού της εθνικής αμυντικής δύναμης, καθώς επίσης έγινε μεγάλη προσπάθεια διατήρησης ενός ποιοτικού πλεονεκτήματος σε σχέση με την τουρκική απειλή.<br /> <br /> <b>Το σήμερα</b><br /> <br /> Σήμερα 22 χρόνια μετά την κρίση των Ιμίων, διανύουμε μια πολύ κρίσιμη περίοδο. Η πατρίδα μας βρίσκεται σε ένα σημαντικό σταυροδρόμι όσον αφορά την εθνική μας ισχύ. Στην “ανατολή” των ερευνών υδρογονανθράκων σε όλη την ελληνική θαλάσσια περιοχή και τη νοτιανατολική Μεσόγειο, καθώς και στην υπόθεση διακήρυξης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, βλέπουμε τη συνεχιζόμενη κύρια απειλή κατά τις πατρίδος μας, την Τουρκία, να ενισχύει την αμυντική της ισχύ με εξελιγμένα οπλικά συστήματα και να αναπτύσσει ναυτικές μονάδες και στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, όπου η αστάθεια συνεχίζεται.<br /> <br /> Από την πλευρά μας διαφαίνεται ότι τίποτα δεν διδαχτήκαμε από την κρίση των Ιμίων και συνεχίζει να υφίσταται ένα έλλειμμα εθνικής στρατηγικής το οποίο θα έπρεπε να παρέχει την εννοιολογική σύνδεση, μεταξύ των εθνικών σκοπών και των περιορισμένων πόρων, υπό την έννοια του μετασχηματισμού των πόρων σε μέσα κατά τη διάρκεια της περιόδου ειρήνης και της κατανομής των μέσων κατά τη διάρκεια του πολέμου.<br /> <br /> Τίποτα δεν διδαχτήκαμε αφού οι πρακτικές για τα εθνικά μας συμφέροντα ενώ πρέπει να είναι ο κοινός τόπος όλων των Ελλήνων, χωρίς κομματικές ιδεοληψίες και να θεωρούνται ζωτικής σημασίας για την εθνική μας ασφάλεια, χωρίς να αναθέτουμε αυτό το καθήκον σε εξωγενείς παράγοντες εμείς πράττουμε το αντίθετο.<br /> Εθνική Στρατηγική υπάρχει;<br /> <br /> Ας υπενθυμίσουμε ότι η εθνική στρατηγική δεν ξεκινά όταν τελειώνει η πολιτική, αλλά είναι αλληλοεξαρτώμενες και αλληλένδετες. Αυτό που οι σημερινοί πολιτικοί, επιρρεπής στον αδιάκριτο στρατηγικό αυτισμό, λανθασμένα πιστεύουν και προσπαθούν με επιτηδευμένη γλώσσα να διαμορφώσουν την κοινή γνώμη, είναι ότι από τη στιγμή που η πολιτική θα διευθετήσει την οποιαδήποτε κρίση, η εθνική στρατιωτική στρατηγική πρέπει να θεωρηθεί ότι βρίσκεται πέρα από την πολιτική. Όμως αυτοί που πραγματικά γνωρίζουν δηλώνουν ότι τα αίτια της αποτυχίας στην κρίση των Ιμίων οφείλονταν στο ότι οι πολιτικές και στρατιωτικές συνιστώσες της κυρίας εθνικής προσπάθειας δεν ήταν ταυτισμένες και αλληλοσυμπληρούμενες.<br /> <br /> Η εθνική στρατηγική οφείλει και πρέπει να λαμβάνει υπόψη της, όλους τους παράγοντες της γεωπολιτικής πραγματικότητας. Αυτό το στοιχείο είναι πολύ κρίσιμο, επειδή αναπτύσσεται και εφαρμόζεται σε πραγματικό χρόνο και χώρο για την αντιμετώπιση του όποιου αντιπάλου. Ένα κράτος, οφείλει να προσαρμόζει συνειδητά τη στρατηγική του στις γεωπολιτικές πραγματικότητες. Σε περίπτωση που οι γεωπολιτικές συνθήκες αλλάξουν, οι διαμορφωτές πολιτικής πρέπει να είναι σε θέση να διακρίνουν αυτές τις αλλαγές και να τροποποιήσουν τη στρατηγική και τους στρατηγικούς σκοπούς αναλόγως. Σε κάθε περίπτωση όμως, ο αντικειμενικός σκοπός είναι και παραμένει ο ίδιος.<br /> <br /> <b>Συμπεράσματα</b><br /> <br /> Είναι σαφές, ότι πρέπει επιτέλους να δηλωθεί από την κυβέρνηση η Πολιτική Εθνικής Ασφαλείας, ώστε να επακολουθήσει το σύνθετο έργο του σχεδιασμού δυνάμεων, που ορίζεται καλύτερα ως η προσπάθεια της δημιουργίας της στρατιωτικής δομής δυνάμεων του σωστού μεγέθους και της σωστής σύνθεσης για να επιτύχουμε τους τεθέντες στόχους ασφάλειας του έθνους.<br /> <br /> Είναι κατανοητό, ότι με κάποιες κατευθυντήριες γραμμές και όχι με τις διάφορες εξισώσεις, η στρατηγική αναπτύσσεται στη βάση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του χρόνου, του τόπου εφαρμογής της, αλλά και των προσωπικοτήτων που εμπλέκονται στο σχεδιασμό.<br /> <br /> Ωστόσο, οι κατευθυντήριες γραμμές προσφέρουν μόνο μια προσέγγιση για να αντιμετωπίσουμε την πολυπλοκότητα για τη χάραξη της στρατηγικής, που με την επαναλαμβανόμενη προσπάθεια θα επιτευχθεί η συνοχή, η συνέχεια, και η συναίνεση που πιστεύω ότι επιδιώκουν όλοι οι φορείς χάραξης πολιτικής στο σχεδιασμό, την ανάπτυξη και την εκτέλεση της πολιτικής εθνικής ασφάλειας. <br /> <br /> Οπότε αγαπητοί πατέρες του έθνους αφήστε κατά μέρος την πατριωτική πλειοδοσία διότι όπως λέει και ο σπουδαίος στρατηγιστής Colin S. Gray η κακή στρατηγική κατά την επιβίωση είναι πάντα θανατηφόρος!!!<br /> <br /> “Η κακή στρατηγική είναι ακριβή, η κακή στρατηγική μπορεί να είναι καταστροφική, όταν όμως το διακύβευμα περιλαμβάνει την επιβίωση, η κακή στρατηγική είναι πάντα θανατηφόρος.” Colin S. Gray<br /> <br /> <b><i>*Ο κ. Δημήτρης Τσαϊλάς είναι υποναύαρχος ΠΝ ε.α. </i></b><br /> <br /> <br /> <i>**Αφιερωμένο σε όλους όσους συμμετείχαμε στη κρίση των Ιμίων, αλλά κυρίως στους αθάνατους ήρωες συναδέλφους μας Χριστόδουλο Καραθανάση Παναγιώτη Βλαχάκο και Έκτορα Γιαλοψό</i><br /> <br /> <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τι μάθαμε 22 χρόνια μετά την κρίση των Ιμίων

Ellada simera 0 21:23

Του Δημήτρη Τσαϊλά* Το πριν και το μετά Οι περισσότεροι αμυντικοί αναλυτές θα υποστήριζαν ότι κατά τη διάρκεια της “προ Ιμίων κρίσεως” ο στόχος της εθνικής μας στρατηγικής ήταν σχετικά απλός. Η απειλ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ο “ιδιωτικός στρατός” του Ερντογάν στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZTFVPM91_1ElhHtIYvcJP8VrcrURK7DI_FwM8cP23K7WYtny_zCHWivxAdAkZNOua_vsMLTBFANz0QeKU9zPTMxgUfYqRGaocuOu-GvzOtveXKgx0VzpDe6osqS7JLnMN03jTS6sJApHv/s1600/sadat.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="324" height="316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZTFVPM91_1ElhHtIYvcJP8VrcrURK7DI_FwM8cP23K7WYtny_zCHWivxAdAkZNOua_vsMLTBFANz0QeKU9zPTMxgUfYqRGaocuOu-GvzOtveXKgx0VzpDe6osqS7JLnMN03jTS6sJApHv/s640/sadat.jpg" width="640" /></a></div> <br />Της <b>ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ</b><br />Η εμφάνιση του Αντνάν Τανριβερντί στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, όπου αποφασίστηκε η στρατιωτική επιχείρηση “Κλάδου Ελαίας” στη Συρία, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και πολλούς ψιθύρους.<br /><br />Το όνομα του Ταξίαρχου ε.α. Τανριβερντί ήρθε στο προσκήνιο μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, όταν ο Ερντογάν τον όρισε σύμβουλο του.<br /><br />Η συνεργάτης της εφημερίδας Haberturk , Kübra Par δημοσίευσε μια μακροσκελή συνέντευξη με τον απόστρατο ταξίαρχο.<br /><br /><b>Παραθέτουμε μερικά βασικά σημεία της συνέντευξης:</b><br /><b><i><br />-Τι είναι το SADAT</i></b><br /><br />-Όταν ήμουν προϊστάμενος Υγειονομικού των Χερσαίων Δυνάμεων το 1996, μόλις είχε τελειώσει ο πόλεμος μεταξύ Σερβίας-Βοσνίας. Πραγματοποιήσαμε μια επίσκεψη στη Βοσνία για να εμψυχώσουμε τους άνδρες της τουρκικής δύναμης. Επικεφαλής μας ήταν ο Αντιστράτηγος Cetin Dogan. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας αφηγήθηκε ένα περιστατικό. Αρμόδιος της εταιρίας Military Professional Resources, η οποία παρέχει συμβουλές σε θέματα άμυνας, επισκέφθηκε το Γενικό Επιτελείο και ζήτησε από την Άγκυρα να παραχωρήσει μόνιμα στελέχη. Αργότερα πληροφορήθηκαν ότι η εταιρία πρότεινε στον Ιζεμπέκοβιτς να ιδρύσει, να εκπαιδεύει και να εξοπλίσει στρατό, για να είναι έτοιμος. Εκείνος τους απάντησε ότι συμφωνεί υπό τον όρο να το δεχθεί η Τουρκία. Μετά από λίγο αποστρατεύτηκα.<br /><br />Ήταν η εποχή που άρχισαν να ιδρύονται ιδιωτικές εταιρίες παροχής στρατιωτικών υπηρεσιών. Ξεκίνησα να κάνω κάποιες έρευνες. Διάβασα το βιβλίο του Peter Warren Singer : Corporate Worries.<br /><br />Ο συγγραφέας αναφέρει ότι στη Σαουδική Αραβία δραστηριοποιούνται πέντε διαφορετικές εταιρίες άμυνας . Το κεφάλαιο της κάθε μιας είναι πάνω από 5 εκατ.$ και απασχολούν συνολικά 1500 απόστρατους.<br /><br />Η Vinnel εκπαιδεύει τους Φρουρούς της Σαουδικής Αραβίας. Η Booz Allen Hamilton δραστηριοποιείται στις Ακαδημίες Πολέμου. Η SAIC υποστηρίζει Ναυτικό και Αεροπορία. Η O’Gara ανέλαβε την προστασία της βασιλικής οικογένειας.<br /><br />Εάν αναλογιστεί κανείς ότι οι εταιρίες αυτές δεν μπορούν να ενεργήσουν πέρα από τη βούληση των ΗΠΑ αντιλαμβάνεται την τραγικότητα της κατάστασης.<br /><br /><b><i>-Όταν κάνατε αυτή τη διαπίστωση σκεφθήκατε να ιδρύσουμε κι εμείς μια τέτοια εταιρία;</i></b><br /><br />-Ναι, Οι ισλαμικές χώρες μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο χρειάζονται την υποστήριξη χωρών που έχουν στρατιωτική παράδοση. Σκέφθηκα να οργανώσουμε τους απόστρατους μας για να ενισχύσουμε τις μουσουλμανικές χώρες που εντάσσονται στο γεωγραφικό χώρο της Οθωμανών. Οι εταιρείες αυτές θα είναι ταυτόχρονα και ένα εργαλείο στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής. Ιδρύσαμε τελικά της εταιρία SADAT (Ανώνυμη εταιρία βιομηχανίας, εμπορίου, οικοδομών και συμβουλευτικής σε θέματα άμυνας) στις 28/2/2012.<br /><br /><b><i>-Υπάρχουν βάσιμες κατηγορίες . Για παράδειγμα η αρχηγός του Κόμματος ΙΥΙ Μεράλ Ακσενέρ ισχυρίστηκε ότι υπάρχουν στρατόπεδα ένοπλης εκπαίδευσης στο Ικόνιο και στην πόλη Τόκατ.</i></b><br /><br />-Είναι συκοφαντίες. Δεν έχουμε κανένα στρατόπεδο εκπαίδευσης.<br /><br />Απέρριψε όλες τις κατηγορίες και τις φήμες που κυκλοφορούν σε βάρος του. Τόνισε ότι η εταιρία του δεν παρέχει συμβουλές εντός της Τουρκίας. Δεν έχει καμία ενεργό δράση στη Συρία και φιλοδοξεί να την μετατρέψει σε μια αμυντική συμμαχία των ισλαμικών χωρών.<br /><br />Στην Ιστοσελίδα της εταιρίας Sadat υπάρχουν αρκετά στοιχεία για τις δραστηριότητες της. Εντύπωση προκαλεί το προσχέδιο Συντάγματος που εκπόνησε στις 30/12/2011, στο οποίο προτείνει την εδραίωση προεδρικού συστήματος διακυβέρνησης και τον διαχωρισμό της Τουρκίας σε πολιτείες .<br /><br />Εάν ισχύσει ο θεσμός των πολιτειών σίγουρα θα είναι αναίμακτες οι όποιες αποσχίσεις και αυτονομήσεις από την Άγκυρα…..<br /><br />Στην Ιστοσελίδα odatv όπου σχολιάζεται η επίμαχη συνέντευξη προβάλλονται στοιχεία που είχε δημοσιεύσει ο έγκριτος συγγραφέας και δημοσιογράφος Σονέρ Γιαλτσίν το 2014 για τις εταιρίες μισθοφόρων και συμβούλων Άμυνας.<br /><br />Επιγραμματικά ο Γιαλτσίν ανέφερε: “Η στρατιωτική δύναμη της Σαουδικής Αραβίας βρίσκεται υπό τον πλήρη έλεγχο της ιδιωτικής στρατιωτικής βιομηχανίας. Περίπου 1500 απόστρατοι των Ειδικών Δυνάμεων της Αμερικής (U.S. Special Forces) δραστηριοποιούνται με την ονομασία της εταιρίας Vinnel και ετήσιο τζίρο 800 εκατ.$.<br /><br />Η Cable and Wireless είναι υπεύθυνη για την εκπαίδευση της αντιτρομοκρατικής δύναμης”.<br /><br />Ο Γιαλτσίν είχε προειδοποιήσει τότε ότι “οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις θα πέσουν στην ελεύθερη αγορά. Αυτή είναι η πραγματική κατάσταση των χωρών σήμερα”.<br /><br />Τα έσοδα αυτών των εταιριών είναι τεράστια. “Γνωρίζετε τις δραστηριότητες της μεγαλύτερης εταιρίας στρατιωτικών υπηρεσιών Brown & Root Services (BRS); Όπου πάει ο αμερικανικός Στρατός ακολουθεί και η BRS. Αφγανιστάν, Ιράκ, Αλβανία, Βοσνία, Κροατία, Σομαλία, Ουζμπεκιστάν, Κουβέιτ, Κόσσοβο, Ζαίρ κα. Φυσικά δεν βρίσκονται εκεί για την ψυχή του πατέρα τους. Τα ετήσια έσοδα αυτού του στρατού των μισθοφόρων είναι 6 δις$.<br /><br />Έχετε ακούσει το όνομα Earle P.Halliburton ιδρυτή του ομίλου Halliburton Holding, που έχει ετήσια έσοδα 24.8 δις$ και δραστηριοποιείται σε εκατό χώρες;<br /><br />Ο Earle γεννήθηκε στο Τενεσί το 1892. Κατά τη διάρκεια του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε ως μηχανικός στο αμερικανικό Ναυτικό. Όταν χαράζονταν εκ νέου τα σύνορα της Μέσης Ανατολής την περίοδο της ειρήνης, o Earle ίδρυσε την εταιρία New Method Oil Well Cementing Company με αντικείμενο την σφράγιση με τσιμέντο των πετρελαιοπηγών.<br /><br />Ο Harmon και ο George Brown ίδρυσαν στο Τέξας την κατασκευαστική εταιρία Brown&Root.<br /><br />Με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ αυτές οι δυο εταιρίες γιγαντώθηκαν. Ο Earl πέθανε το 1957 η εταιρία του, όμως, συνέχισε να μεγαλώνει. Το 1963 εξαγόρασε την Brown& Root.<br /><br />Τα χρήματα που δόθηκαν στον όμιλο Halliburton για τις υπηρεσίες που πρόσφερε στο Ιρακ είναι τριπλάσια από τις δαπάνες που έκαναν οι ΗΠΑ στον Πόλεμο του Κόλπου το 1991.<br /><br />Σύμφωνα με τα στοιχεία Έκθεσης του αμερικανικού υπουργείου άμυνας οι μισθοφόροι που δρούσαν στο Ιράκ ήταν 180.000.<br /><br />H ύφεση του 1970 επηρέασε τον όμιλο. Τότε έσπευσε να την βοηθήσει ο Σαντάμ. Μετά την κατάληψη του Κουβέιτ η Brown& Root ανέλαβε να αναστηλώσει όλα τα κατεστραμμένα δημόσια κτήρια. H Halliburton , επίσης ανέλαβε την κατάσβεση της πυρκαγιάς σε 320 πετρελαιοπηγές. Τυχαία: Όταν οι Δημοκρατικοί έχασαν τις εκλογές ο τότε υπουργός άμυνας Dick Cheney ανέλαβε τη διοίκηση του Ομίλου (1995). Αργότερα όταν οι Δημοκρατικοί ανέλαβαν ξανά την εξουσία το 2000 ο Cheney έφυγε από τον Όμιλο και έγινε αντιπρόεδρος των ΗΠΑ.<br /><br />Ακολούθησαν οι καταλήψεις του Ιράκ και του Αφγανιστάν”.<br /><br />Κατά τον Γιαλτσίν ο ISIS είναι προϊόν αυτής της κερδοφόρας αγοράς.<br /><br />“Διαβάζοντας τις πληροφορίες για την στρατολόγηση τους από διάφορες χώρες και τις αμοιβές τους, αναρωτιόμαστε ποιος τους εκπαίδευσε; Μήπως πιστεύετε στα παραμύθια των Μ.Μ.Ε ότι εντάχθηκαν ξαφνικά την ώρα που έβλεπαν τηλεόραση στον καναπέ τους; Μήπως οι αγγλικές εταιρίες Sakina Security και Trans Global Security International δεν εκπαίδευσαν τους τζιχαντιστές ; Γιατί ο ISIS κατέλαβε τη Μοσούλη που αντλεί το 17% του ιρακινού πετρελαίου κι έγινε η πλουσιότερη τρομοκρατική οργάνωση του πλανήτη;”<br /><br />Φυσικά πίσω από όλες αυτές τις εταιρίες κρύβονται κάποιες χώρες που τις εκμεταλλεύονται για τα συμφέροντα τους.<br /><br />Η μείωση της θητείας, η ελλιπής εκπαίδευση οδηγούν τις μικρές χώρες στους μισθοφόρους.<br /><br />Οι γείτονες εκτός από τα διάφορα think tank που αξιοποιούν τους απόστρατους στρατιωτικούς και διπλωμάτες, έχουν τώρα και τη δική τους εταιρία Sadat για να κάνουν τα παιχνίδια τους στα Βαλκάνια και στη Μέση Ανατολή. Εμείς τι έχουμε και τι κάνουμε; Κοκορομαχίες!!!!!<br /><br />Στη φωτογραφία συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας με τη συμμετοχή του Αντνάν Τανριβερντί.<br /><br /> <br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/01/erdogan_sadat.jpg"><img height="406" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/01/erdogan_sadat-1024x650.jpg" width="640" /></a><br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο “ιδιωτικός στρατός” του Ερντογάν στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας!

Ellada simera 0 21:16

Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥΗ εμφάνιση του Αντνάν Τανριβερντί στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, όπου αποφασίστηκε η στρατιωτική επιχείρηση “Κλάδου Ελαίας” στη Συρία, προκάλεσε ποικίλα σχόλια … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια