Τραγικό. Η εκεχειρία με «1.344 χτυπήματα» έληξε. Ο Trump βλέπει ειρήνη, η Ουκρανία πόλεμο μέχρι 2029. Άχρηστα τα F-16.

<img height="407" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/a0fd48a27273d1d297b78d0056056927_XL.jpg" width="707" /><br /><br /><div>Οι Ουκρανοί σχολίασαν άκρως επικριτικά το F-16, τόνισαν ότι όχι μόνο δεν άλλαξε την ροή του πολέμου αποδείχθηκε σχεδόν άχρηστο, είναι ξεπερασμένο και χωρίς καμία ουσιαστικά εναέρια δυνατότητα<br /><br />Τι εκεχειρία 30 ωρών ήταν αυτή που πρότεινε ο Putin ο Ρώσος Πρόεδρος για το Πάσχα όπου οι Ουκρανοί χτύπησαν 1.344 φορές κατά Ρωσικών θέσεων;<br />Η Ρωσία τήρησε σε γενικές γραμμές την εκεχειρία αλλά αμύνθηκε κάθε φορά που παραβιάστηκε και δεν ήταν λίγες οι φορές με drones, πυρομαχικά και όλους οι Ουκρανοί έριξαν… 1.344 φορές εκ των οποίων 900 με drones και 444 φορές με πυροβόλα όπλα…<br />Ενώ η εκεχειρία έληξε ο Zelensky ο ληγμένος Πρόεδρος της Ουκρανίας πρότεινε να υπάρξει κατάπαυση πυρός με πυραύλους και drones για 30 ημέρες αλλά η Ουκρανία δεν έδειξε σεβασμό και σοβαρότητα…<br />Ο Trump o αμερικανός Πρόεδρος βλέπει ειρήνη σε μια εβδομάδα ενώ άλλοι αμερικανοί αξιωματούχοι τόνισαν ότι εάν δεν υπάρξει συμφωνία αποχωρούν από τις διαπραγματεύσεις.<br />Ωστόσο όλα αυτά είναι τακτικές πίεσης αφού ούτε συμφωνία θα υπάρξει ακόμη, ούτε οι ΗΠΑ θα αποχωρήσουν από την διαδικασία...<br />Εν τω μεταξύ σύμβουλος του Zelensky προτείνει πόλεμο μέχρι το 2029 με την Ρωσία και ενεργή υποστήριξη από την Ευρώπη.<br />Είναι ξεκάθαρο ότι η Ουκρανία δεν θέλει ειρήνη, υποκρίνεται ότι διαπραγματεύεται αλλά σαμποτάρει την ειρήνη…<br />Οι Ουκρανοί σχολίασαν άκρως επικριτικά το F-16, τόνισαν ότι όχι μόνο δεν άλλαξε την ροή του πολέμου αποδείχθηκε σχεδόν άχρηστο, είναι ξεπερασμένο και χωρίς καμία ουσιαστικά εναέρια δυνατότητα.<br />Οι Ρωσικές δυνάμεις μετά την λήξη της εκεχειρίας… προέλασαν εντός ωρών σε διάφορες περιοχές με επίκεντρο Sumy, Kupyansk, Toretsk, Pokrovsk και Zaporizhia.<br /><br />Trump (Πρόεδρος ΗΠΑ): Σε λίγες ημέρες Ρωσία και Ουκρανία θα μπορούσαν να συνάψουν ειρήνη, θα κάνουμε μεγάλες δουλειές<br /><br />Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Trump δήλωσε ότι η Ουκρανία και η Ρωσία θα μπορούσαν να συνάψουν ειρήνη την επόμενη εβδομάδα,<br />έγραψε σχετικά στο κοινωνικό του δίκτυο Truth Social.<br />«Ελπίζω ότι η Ρωσία και η Ουκρανία θα καταλήξουν σε συμφωνία αυτή την εβδομάδα.<br />Τότε και οι δύο πλευρές θα κάνουν μεγάλες δουλειές με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, οι οποίες θα ευημερήσουν και θα κάνουν μια περιουσία», είπε ο πρόεδρος των ΗΠΑ.<br />Να θυμίσουμε ότι νωρίτερα, όπως αναφέρει το Reuters, το State Department δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν να παρατείνουν την εκεχειρία μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας μετά το Πάσχα .<br />Και ο Kellogg o ειδικός εκπρόσωπος του Trump, είπε ότι οι ΗΠΑ έχουν κουραστεί από τον πόλεμο στην Ουκρανία.<br />Εν τω μεταξύ, ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται εδώ και 1.152 ημέρες.<br />O Ρώσος Πρόεδρος Putin κήρυξε πασχαλινή εκεχειρία από τις 18:00 της 19ης Απριλίου έως τις 00:00 της 21ης Απριλίου.<br />Ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky κατέστησε σαφές ότι η Ουκρανία θα υποστηρίξει την πασχαλινή εκεχειρία, υπό την προϋπόθεση ότι η Ρωσία τη σεβαστεί.<br />Τα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι τα ουκρανικά στρατεύματα έλαβαν εντολή να σταματήσουν το πυρ ωστόσο όπως αποδείχθηκε η Ουκρανία παραβίασε την εκεχειρία…<br /><br />Peskov (Ρωσία): Ανοιχτός o Putin για ειρηνική διευθέτηση στην Ουκρανία – Ικανοποίηση για μη ένταξη στο ΝΑΤΟ<br /><br />Ο πρόεδρος Vladimir Putin είναι ανοιχτός σε μια ειρηνική διευθέτηση στην Ουκρανία υποστήριξε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Dmitry Peskov κληθείς να σχολιάσει τις δηλώσεις του Αμερικανού προέδρου, Donald Trump, ο οποίος εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι θα μπορούσε να υπάρξει μια ειρηνευτική συμφωνία εντός των επόμενων ημερών.<br />«Δεν θα ήθελα να κάνω κανένα σχόλιο τώρα, ειδικά για το χρονικό πλαίσιο.<br />Ο Πρόεδρος Putin και η ρωσική πλευρά παραμένουν ανοιχτοί στην αναζήτηση ειρηνικής διευθέτησης» υποστήριξε ο Peskov, ο οποίος εξέφρασε την ικανοποίηση του για τις πληροφορίες που θέλουν τις ΗΠΑ να θεωρούν αδύνατη την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.<br />«Ακούσαμε από την Ουάσιγκτον σε διάφορα επίπεδα ότι η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ αποκλείεται.<br />Και, φυσικά, αυτό είναι κάτι που μας ικανοποιεί και συμπίπτει με τη θέση μας» επισήμανε ο Peskov.<br />«Η Ουκρανία δεν πρέπει να είναι μέλος του ΝΑΤΟ, καθώς κάτι τέτοιο θα αποτελούσε απειλή για τα συμφέροντα της Ρωσίας» τόνισε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, ο οποίος αναφέρθηκε και στην «πασχαλινή εκεχειρία» που πρότεινε ο Putin.<br />Όπως είπε, το Κρεμλίνο δεν έχει τίποτα να προσθέσει στα στοιχεία που παρουσίασε το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας για την παραβίαση της πασχαλινής εκεχειρίας από την Ουκρανία.<br />«Ακούσατε τη δήλωση του Υπουργείου Άμυνας μας, το οποίο, είναι εξουσιοδοτημένο να δώσει κάποιου είδους αξιολόγηση από στρατιωτική άποψη.<br />Η πασχαλινή εκεχειρία ήταν πρωτοβουλία του Putin.<br />Η Ρωσία θα ενημερώσει όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη για παραβιάσεις από τις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις» επισήμανε ο Peskov.<br /><br />Keith Kellogg (ΗΠΑ): Κουραστήκαμε από τον πόλεμο – Εάν δεν υπάρξει συμφωνία στο Λονδίνο… θα αποχωρήσουμε<br /><br />Ο Ειδικός Αντιπρόσωπος του Προέδρου των ΗΠΑ Keith Kellogg υποστήριξε τις δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών Marco Rubio σχετικά με την πιθανή αποχώρηση των ΗΠΑ από τη συμμετοχή στις διαπραγματεύσεις για την επίλυση της ρωσο-ουκρανικής σύγκρουσης, εάν δεν υπάρξει συμφωνία, τόνισε κατά τη διάρκεια συνέντευξης με τον ειδικό εκπρόσωπο στο κανάλι Fox News.<br />Ο Keith Kellogg τόνισε ότι ο Trump είναι «κουρασμένος» από τον πόλεμο στην Ουκρανία.<br />Ο ειδικός εκπρόσωπος του Προέδρου των ΗΠΑ σημείωσε ότι τέτοιες δηλώσεις ακούγονται σκληρές.<br />«Αλλά πρέπει να είναι έτσι.<br />Επειδή έχουμε κουραστεί από αυτό που συμβαίνει.<br />Έχουμε πάρα πολλά άλλα προβλήματα στον κόσμο στα οποία πρέπει να εμπλακούν οι Ηνωμένες Πολιτείες.<br />Αυτός ο πόλεμος έχει διαρκέσει πάρα πολύ», είπε ο Kellogg.<br />Να θυμίσουμε ότι στην ίδια συνέντευξη, ο Keith Kellogg δήλωσε ότι οι ΗΠΑ, η Ευρώπη και η Ουκρανία θα πρέπει να συμφωνήσουν κατάπαυση του πυρός στο εγγύς μέλλον.<br />«Και γι' αυτό θα επιστρέψουμε στο Λονδίνο την νέα εβδομάδα για να το καταγράψουμε.<br />Και νομίζω ότι υπάρχει μια τεράστια ευκαιρία εδώ», είπε ο ειδικός απεσταλμένος Keith Kellogg.<br /><br />Wall Street Journal: Οι ΗΠΑ πιέζουν την Ουκρανία… να χάσει Κριμαία, να ξεχάσει το ΝΑΤΟ – De facto στους Ρώσους Donbass, Kherson, Zaporizhia<br /><br />Πιέσεις στο Κίεβο να αποδεχθεί ότι η Κριμαία είναι ρωσική καθώς και ότι δεν πρόκειται να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ ασκούν οι ΗΠΑ στο πλαίσιο επίτευξης μιας ειρηνευτικής συμφωνίας με τη Ρωσία.<br />Σύμφωνα με τη Wall Street Journal, οι Αμερικανοί δεν πρόκειται να αναγνωρίσουν τη ρωσική κυριαρχία στις υπόλοιπες τέσσερις ουκρανικές επαρχίες – Donetsk, Luhansk, Kherson και Zaporizhia -, τις οποίες έχει καταλάβει ο ρωσικός στρατός και οι οποίες, σύμφωνα με το ρωσικό Σύνταγμα, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας.<br />Ωστόσο, όπως αναφέρεται, οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να απαιτήσουν από τη Μόσχα να αποσύρει τα στρατεύματα της από αυτές τις τέσσερις περιοχές, κάτι που επί της ουσίας σημαίνει ότι αυτές θα παραμείνουν υπό τον de facto έλεγχο της Ρωσικής Ομοσπονδίας.<br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες περιμένουν πλέον την απάντηση από τον Ουκρανό πρόεδρο Volodymyr Zelensky σε αυτές τις προτάσεις.<br />Αναμένουν να λάβουν απάντηση σε συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί στο Λονδίνο αυτή την εβδομάδα.<br />Εάν η Ουκρανία αποδεχθεί το σχέδιο, τότε οι προτάσεις θα παρουσιαστούν στη Μόσχα, όπου και αναμένεται να βρεθεί εκ νέου ο απεσταλμένος του Αμερικανού προέδρου Donald Trump, Steve Witkoff.<br />«Η αποδοχή ορισμένων από τις ιδέες της κυβέρνησης Trump μπορεί να αποδειχθεί δύσκολη για το Κίεβο, καθώς η Ουκρανία αρνήθηκε να αναγνωρίσει ότι η Ρωσία έχει νόμιμες αξιώσεις σε οποιοδήποτε από τα εδάφη της» επισημαίνει το δημοσίευμα.<br />Μια άλλη ιδέα των ΗΠΑ, σύμφωνα με πηγές της WSJ, είναι να κηρυχθεί η περιοχή γύρω από τον πυρηνικό σταθμό Zaporizhia ως ουδέτερη ζώνη που θα μπορούσε να περάσει στον αμερικανικό έλεγχο.<br />Επίσης, σύμφωνα με το δημοσίευμα, το σχέδιο δεν προβλέπει περιορισμούς στον αριθμό και τα όπλα των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων.<br />Ωστόσο, το σχέδιο δεν περιέχει καμία αναφορά σε εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία.<br />Η κυβέρνηση Trump δεν έχει πει εάν θα ήταν πρόθυμη να παράσχει οποιαδήποτε στρατιωτική υποστήριξη στις ευρωπαϊκές χώρες εάν στείλουν στρατεύματα στην Ουκρανία ως μέρος μιας ειρηνευτικής αποστολής.State Department: Οι ΗΠΑ παραμένουν προσηλωμένες σε μια συνολική κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν προσηλωμένες σε μια συνολική κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία, τόνισε στο Ρωσικό TASS εκπρόσωπος του Αμερικανικού State Department σχολιάζοντας την εκεχειρία του Πάσχα που έληξε.<br />Το State Department τόνισε ότι η σύγκρουση «έχει καθυστερήσει πολύ και πρέπει να τελειώσει».<br />Νωρίτερα, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Rubio μίλησε τηλεφωνικά με τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών Lavrov, χαρακτηρίζοντας τις συζητήσεις τους στο Παρίσι «ενθαρρυντικές». Σύμφωνα με τις Ηνωμένες Πολιτείες, η ειρήνη είναι δυνατή εάν τα μέρη είναι αμοιβαία προετοιμασμένα.<br />«Υποστηρίζουμε μια συνολική κατάπαυση του πυρός.<br />Η κατάπαυση του πυρός είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση», σημείωσε το State Department.<br />Αμερικανοί εμπειρογνώμονες χαρακτήρισαν επίσης την εκεχειρία του Πάσχα που ανακοίνωσε η Ρωσία ένα βήμα προς μια μακροπρόθεσμη διευθέτηση της σύγκρουσης στην Ουκρανία.<br />Νωρίτερα, ο Zelensky o Πρόεδρος της Ουκρανίας δήλωσε ότι δεν υπήρχαν σειρήνες αεροπορικής επιδρομής στην Ουκρανία και έκανε προσφορά στη Ρωσία.<br /><br />Η μελλοντική συμφωνία εκεχειρίας μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας πρέπει να έχει πιο σαφείς ρήτρες και όρους<br /><br />Η ανακωχή που προτείνει η Ρωσία για το Πάσχα υπογραμμίζει την ανάγκη το κείμενο οποιασδήποτε κατάπαυσης του πυρός ή ειρηνευτικής συμφωνίας να είναι διαθέσιμο στο κοινό, να συμφωνηθεί επίσημα εκ των προτέρων από όλα τα μέρη και να περιλαμβάνει ισχυρούς μηχανισμούς παρακολούθησης.<br />Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky ανέφερε στις 20 Απριλίου 20:00 τοπική ώρα ότι οι ρωσικές δυνάμεις σε "όλες τις κύριες κατευθύνσεις της πρώτης γραμμής" διεξήγαγαν χερσαίες επιθέσεις και επιθέσεις με drone και πυροβολικό κατά των ουκρανικών δυνάμεων κατά παράβαση της μονομερούς εκεχειρίας 30 ωρών του Ρώσου Προέδρου.<br />Το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας (MoD) ισχυρίστηκε στις 20 Απριλίου ότι οι ρωσικές δυνάμεις τήρησαν αυστηρά την εκεχειρία και ισχυρίστηκε ότι οι ουκρανικές δυνάμεις πραγματοποίησαν επιθέσεις με drone και πυροβολικό εναντίον ρωσικών θέσεων και οικισμών από την έναρξη της εκεχειρίας.<br />Ουκρανικές και ρωσικές πηγές σημείωσαν ότι οι μάχες μειώθηκαν αλλά δεν σταμάτησαν πλήρως σε ορισμένες κατευθύνσεις, συμπεριλαμβανομένων των κατευθύνσεων Kupyansk, Pokrovsk και Toretsk, και ότι οι μάχες σε άλλες κατευθύνσεις σταμάτησαν προσωρινά γύρω στο 18:00 στις 19 Απριλίου, αλλά από τότε συνεχίστηκαν με μεταβλητή συχνότητα και ένταση.<br />Τα δεδομένα της NASA Fire Information for Resource Management (FIRMS) δείχνουν ανωμαλίες θερμότητας που ανιχνεύτηκαν από δορυφόρους κατά μήκος της πρώτης γραμμής στις 20 Απριλίου που μπορεί να υποδηλώνουν στρατιωτική δραστηριότητα, αλλά δεν είναι σε θέση να επαληθευτούν ανεξάρτητα.<br /><br />Οι Ουκρανοί χτύπησαν 1.344 φορές Ρωσικά εδάφη κατά την εκεχειρία, 900 φορές με drones και 444 φορές με πυροβόλα<br /><br />Η πασχαλινή εκεχειρία που είχε κηρύξει ο Ρώσος πρόεδρος Putin έληξε, η κατάπαυση του πυρός έπαψε να ισχύει στις 00:00 της 21ης Απριλίου.<br />Η εκεχειρία κηρύχθηκε για ανθρωπιστικούς λόγους κατά τη διάρκεια μιας από τις κύριες χριστιανικές γιορτές του Πάσχα. Ταυτόχρονα, ο ρωσικός στρατός έπρεπε να είναι έτοιμος να αποκρούσει πιθανές προκλήσεις από τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας (AFU).<br />Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας υπολόγισε ότι, παρά την έκκληση για κατάπαυση του πυρός, οι μονάδες των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων πραγματοποίησαν 900 χτυπήματα με drones τύπου quadcopter και έριξαν διάφορα πυρομαχικά, συμπεριλαμβανομένων των ρωσικών συνοριακών περιοχών.<br />Επιπλέον, ο εχθρός πυροβόλησε κατά των θέσεων των Ρώσων στρατιωτών 444 φορές με πυροβόλα και όλμους.<br />Γύρω στη 01:00 ώρα Μόσχας, έγινε γνωστό ότι η Ουκρανία είχε υποστεί το πρώτο χτύπημα μετά τη λήξη της εκεχειρίας.<br />Οι Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις (VKS) άρχισαν να ρίχνουν βόμβες στις περιοχές Sumy και Kharkiv.<br />Στόχοι σε Konstantinovka, Kramatorsk και Ivanpilya επλήγησαν επίσης από αεροπορικές επιδρομές.<br /><br />Τρομερό – Σε ορισμένα μέρη ο Ουκρανικός στρατός δεν ενημέρωσε για κατάπαυση πυρός – Η περίπτωση 225η Ταξιαρχία<br /><br />Η Διοίκηση των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων δεν ενημέρωσε τους μαχητές για την κατάπαυση του πυρός σε ορισμένα μέρη, εξέλιξη πρωτοφανή.<br />Αποδείχθηκε ότι η διοίκηση των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων στο μέτωπο δεν μετέφερε πληροφορίες για την κατάπαυση του πυρός στους στρατιώτες.<br />Αυτό έγινε γνωστό από την ανάκριση ενός στρατιώτη της 225ης ταξιαρχίας της Ουκρανίας, ο οποίος αιχμαλωτίστηκε από τις ειδικές δυνάμεις του Akhmat.<br />Είπε ότι στη μία τα ξημερώματα της 20ης Απριλίου πήραν εντολή να προχωρήσουν, αφού τα ξημερώματα ανακαλύφθηκαν και ακολούθησε μάχη.<br />Ο διοικητής των Τσετσενικών μονάδων Akhmat Apti Alaudinov υποσχέθηκε να τιμωρήσει τη μονάδα που παραβίασε τη συμφωνία.<br />Ένα άλλο περιστατικό ήταν η επίθεση σε ομάδα εκκένωσης των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων (AF) που είχε ξεκινήσει να ανασύρει τη σορό ενός συμπολεμιστή.<br />Παρά το γεγονός ότι οι Ρώσοι αυτοπροσδιορίστηκαν με δύο λευκές σημαίες, δέχθηκαν επίθεση από drones και ένα τανκ.<br />Την ίδια ώρα, οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις περίμεναν έως ότου οι Ρώσοι στρατιωτικοί απομακρυνθούν από τα καταφύγιά τους.<br />Ως αποτέλεσμα, ένας μαχητής τραυματίστηκε σοβαρά. ανασύρθηκε από την επικίνδυνη ζώνη με τα ίδια του τα χέρια. «Μέχρι το τέλος, πιστεύαμε ότι υπήρχαν άνθρωποι και από την άλλη πλευρά», λέει ο στρατιωτικός blogger Kirill Fedorov, σύμφωνα με τα λόγια ενός από τους στρατιώτες.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τραγικό. Η εκεχειρία με «1.344 χτυπήματα» έληξε. Ο Trump βλέπει ειρήνη, η Ουκρανία πόλεμο μέχρι 2029. Άχρηστα τα F-16.

Οι Ουκρανοί σχολίασαν άκρως επικριτικά το F-16, τόνισαν ότι όχι μόνο δεν άλλαξε την ροή του πολέμου αποδείχθηκε σχεδόν άχρηστο, είναι ξεπερα...

Διαβάστε την συνέχεια

Καταπέλτης οι Sunday Times για Μαξίμου: Συγκάλυψη και ατιμωρησία για Τέμπη, από τις πιο διεφθαρμένες χώρες η Ελλάδα

<div><img height="438" src="https://www.bankingnews.gr/image/map_27.jpg" width="704" /></div><br />Η βρετανική συντηρητική εφημερίδα στηλιτεύει την κυβέρνηση εγκαλώντας την για συγκάλυψη και προσθέτει πως η Ελλάδα σήμερα είναι πιο θυμωμένη παρά ποτέ <br /><br />Άρθρο καταπέλτης για την κυβέρνηση της ΝΔ από τους Sunday Times, αναφερόμενοι στο σιδηροδρομικό έγκλημα των Τεμπών με τους 57 νεκρούς.<br />Η βρετανική εφημερίδα στηλιτεύει την κυβέρνηση εγκαλώντας την για συγκάλυψη και προσθέτει πως η Ελλάδα σήμερα είναι πιο θυμωμένη παρά ποτέ.<br />Οι Sunday Times σχετικά με τις απόπειρες συγκάλυψης από την κυβέρνηση, επισημαίνει πως οι επιπτώσεις χτυπούν την καρδιά μιας από τις πιο διεφθαρμένες χώρες της Ευρώπης.<br />Κεντρικό πρόσωπο στο δημοσίευμα η Μαρία Καρυστιανού, μητέρα της 19χρονης Μάρτης που σκοτώθηκε στο δυστύχημα.<br />Όπως σημειώνεται, από μητέρα σε πένθος μετατράπηκε σε ηγετική μορφή ενός κινήματος που απαιτεί απαντήσεις και δικαιοσύνη.<br /><br />Κεντρικό πρόσωπο η Μαρία Καρυστιανού<br /><br />«Έχουν περάσει περισσότερα από δύο χρόνια από τότε που η 19χρονη κόρη της Μάρθη σκοτώθηκε, μαζί με άλλους 56, στη χειρότερη σιδηροδρομική καταστροφή της Ελλάδας.<br />Τον περασμένο Νοέμβριο όμως ήρθε μια αποκάλυψη που συγκλόνισε ακόμα και την ίδια.<br />Η Καρυστιανού είχε αρχικά ενημερωθεί ότι η Μάρθη, που σπούδαζε για να γίνει δασκάλα για παιδιά με ειδικές ανάγκες, σκοτώθηκε ακαριαία όταν το InterCity 62, που μετέφερε 350 επιβάτες, κυρίως εφήβους από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη συγκρούστηκε με επιβατική αμαξοστοιχία.<br />Όμως το ηχητικό ντοκουμέντο από το smartphone ενός επιβάτη που είχε μεταδοθεί στις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης είπε μια διαφορετική ιστορία.<br />Καθώς η Καρυστιανού άκουγε την ηχογράφηση από τον δικηγόρο της, αναγνώρισε αμέσως τη φωνή της καλύτερης φίλης της Μάρθης, Φραντσέσκας, με την οποία επέστρεφε από ένα καρναβάλι στην Πάτρα.<br /><br />«Δεν έχουμε οξυγόνο»<br /><br />«Την άκουγα να μιλάει στην κόρη μου, λέγοντας, Μάρθη, θα πεθάνουμε, σε αγαπώ», μου είπε η Μαρία Καρυστιανού.<br />Σε άλλο σημείο, η Φραντσέσκα είπε: «Δεν έχουμε οξυγόνο. Για τρία φρικτά λεπτά η Μάρθιη ήταν ζωντανή με τη φίλη της», πρόσθεσε. «Οι ηχογραφήσεις έδειξαν ότι οι άνθρωποι δεν ήταν απλώς ζωντανοί, αλλά είχαν τις αισθήσεις τους και μπορούσαν να μιλήσουν για αυτό που τους συνέβαινε» συνέχισε η κ. Καρυστιανού.<br />Λίγες στιγμές αργότερα, το τρένο τυλίχθηκε στις φλόγες, σκοτώνοντας τα δύο κορίτσια και τουλάχιστον άλλους 24, που είχαν γλιτώσει από τη σύγκρουση, που σημειώθηκε στις 23.20 της 28ης Φεβρουαρίου 2023, κοντά στα Τέμπη» σημειώνουν οι Times.<div><br />«Όταν η Καρυστιανού κλήθηκε τρεις μέρες αργότερα για να αναγνωρίσει τη Μάρθη, τα λείψανα της κόρης της κάηκαν τόσο πολύ που δεν μπορούσε.<br />Για τους φίλους και τους συγγενείς των θυμάτων, η σύγχυση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο πέθαναν τα αγαπημένα τους πρόσωπα είναι μόνο ένα από μια λίστα αναπάντητων ερωτημάτων που φαίνεται να έχουν να κάνουν με την καταστροφή.<br />Σχετίζονται με τα πάντα, από την έλλειψη βασικών διαδικασιών ασφαλείας μέχρι τη σχεδόν άσεμνη βιασύνη με την οποία εκκαθαρίστηκε το σημείο του δυστυχήματος από τις αρχές, κάτι που μπορεί να έχει θέσει σε κίνδυνο στοιχεία» αναφέρει η βρετανική εφημερίδα.<br /><br /><img height="426" src="https://www.bankingnews.gr/image/tebi_3.webp" width="640" /><br /><br />Πίεση στον Μητσοτάκη<br /><br />«Τέτοια ερωτήματα ασκούν πίεση στον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον κεντροδεξιό πρωθυπουργό, ο οποίος εξελέγη για πρώτη φορά το 2019 και κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία τέσσερις μήνες μετά την καταστροφή. Πρόσφατες δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι επτά στους δέκα Έλληνες- συμπεριλαμβανομένης μιας σημαντικής μειοψηφίας υποστηρικτών του ίδιου του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας του Μητσοτάκη - πιστεύουν ότι η κυβέρνηση είναι ένοχη για τη συγκάλυψη της θεμελιώδους αιτίας της καταστροφής», συνεχίζουν οι Sunday Times.<br /><br />Από τις πιο διεφθαρμένες χώρες στην Ευρώπη η Ελλάδα<br /><br />Σε ένδειξη αυξανόμενης οργής, εκτιμάται ότι 400.000 άνθρωποι συμμετείχαν σε διαδήλωση, που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Συγγενών Θυμάτων των Τεμπών με επικεφαλής την Καρυστιανού που θεωρείται η μεγαλύτερη διαμαρτυρία τα τελευταία 50 χρόνια.<br />Πάνω από 1,35 εκατομμύρια άνθρωποι - περισσότεροι από ένας στους οκτώ Έλληνες – ζητούν την άρση της ασυλίας για βουλευτές.<br />«Η καταστροφή ήταν αναμενόμενο να συμβεί», είπε ο Βασίλης Ντούσας, συνεργάτης στο think tank German Marshall Fund, ο οποίος παρακολουθεί τα ελληνικά πράγματα.<br />«Η σιδηροδρομική υποδομή της Ελλάδας ήταν υποχρηματοδοτούμενη, ανεπαρκώς — και, μερικές φορές, ακατάλληλα— στελεχωμένη και ξεπερασμένη, με προβλήματα για τα οποία είχαν προειδοποιηθεί οι διαδοχικές κυβερνήσεις, αλλά έκαναν πολύ λίγα για να αντιμετωπίσουν».<br />Ωστόσο, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, υποστηρίζει, επιδείνωσε την κατάσταση με τον χειρισμό του ατυχήματος.<br />Αρχικά φάνηκε να ενοχοποιεί αποκλειστικά το ανθρώπινο λάθος, αγνοώντας τις βαθύτερες δομικές και συστημικές αστοχίες, δίνοντας βάση σε όσους την κατηγορούν για συγκάλυψη.<br />«Η χώρα χαρακτηρίζεται συχνά ως μία από τις πιο διεφθαρμένες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με ιδιαίτερο πρόβλημα το πελατειακό κράτος.<br />Η εμπιστοσύνη στο νομικό της σύστημα και στα μέσα ενημέρωσης είναι πολύ χαμηλή», τονίζουν οι Sunday Times.<br /><br /><br /><img height="386" src="https://www.bankingnews.gr/image/sunday_times.JPG" width="640" /><br /><br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Καταπέλτης οι Sunday Times για Μαξίμου: Συγκάλυψη και ατιμωρησία για Τέμπη, από τις πιο διεφθαρμένες χώρες η Ελλάδα

Η βρετανική συντηρητική εφημερίδα στηλιτεύει την κυβέρνηση εγκαλώντας την για συγκάλυψη και προσθέτει πως η Ελλάδα σήμερα είναι πιο θυμωμένη...

Διαβάστε την συνέχεια

Αμερικανός Στρατηγός Γουέσλι Κλαρκ: Η Οδησσός και το Κίεβο κινδυνεύουν να πέσουν στα χέρια των Ρώσων.

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-04/%CE%BA%CE%BB%CE%B1%CF%81%CE%BA.jpg?itok=wLIUBnug" width="694" /><br /><br />Ο Πούτιν δεν εμπιστεύεται κανένα δυτικό σχέδιο ειρήνης προς το παρόν, για αυτό και ετοιμάζει τεράστια χερσαία επίθεση με στόχο την κατάληψη της Οδησσού και του Νικολάεφ, όπως έδειξε και η χθεσινή επίθεση με drone<br /><br />ΗΟδησσός εξακολουθεί να είναι ένα από τα βασικά σημεία ενδιαφέροντος για τη Μόσχα στην ουκρανική σύγκρουση.<br /><br />Σύμφωνα με δυτικούς αναλυτές, αυτή η πόλη θα μπορούσε να γίνει ένα είδος σύμβολο του τέλους ολόκληρης της ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης.<br /><br />Αυτή είναι η άποψη του πρώην διοικητή των κοινών δυνάμεων του ΝΑΤΟ, στρατηγού Γουέσλι Κλαρκ.<br /><br />Ο ίδιος είναι πεπεισμένος ότι το Κρεμλίνο βλέπει την κατάληψη της Οδησσού όχι απλώς ως μια νίκη τακτικής, αλλά ως στρατηγικό θρίαμβο που μπορεί να παρουσιαστεί ως το τέλος των εχθροπραξιών.<br /><br />Ο Κλάρκ πιστεύει ότι παρά την προσοχή του ΝΑΤΟ στις κατευθύνσεις του Χαρκόβου και του Σούμι, ο κύριος στόχος της ρωσικής στρατιωτικής μηχανής είναι συγκεντρωμένη ακριβώς στο νότο.<br /><br />Σύμφωνα με την εκτίμησή του, η αύξηση της ρωσικής πολεμικής δραστηριότητας λαμβάνει χώρα μέσω των εδαφών της Χερσώνας και της Ζαπορίζιας, με στόχο να σπάσει την άμυνα των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων και να φτάσει στην Οδησσό.<br /><br />Αυτή η πόλη, σύμφωνα με τον Αμερικανό απόστρατο Στρατηγό, δεν έχει μόνο στρατιωτική και υλικοτεχνική σημασία, αλλά παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στο ιδεολογικό επίπεδο για την ρωσική ηγεσία.<br /><br />“Μια επιτυχημένη επιχείρηση σε αυτή την περιοχή, είναι βέβαιο ότι θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά τη στρατηγική εικόνα ολόκληρου του πολέμου", τόνισε ο ίδιος.<br /><br />Εν τω μεταξύ, αυξανόμενες εντάσεις και κίνδυνοι καταγράφονται στην Ουκρανία, αναφέρουν δυτικές πηγές.<br /><br />Εκπρόσωποι των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων υποστηρίζουν ότι η Ρωσία ενδέχεται να προετοιμάζει μια μεγάλη χερσαία επιθετική επιχείρηση στα νότια σύνορα, προς την κατεύθυνση του Νικολάεφ και της Οδησσού, μετά και την χθεσινοβραδινή μαζική επίθεση με drone.<br /><br />Όπως σημείωσε ο Ουκρανός στρατιωτικός αξιωματικός Βαλερύ Προζάπα, "ο ρωσικός στρατός δημιουργεί προγεφυρώματα για μελλοντική προέλαση και ο απώτερος στόχος, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι η δημιουργία ενός χερσαίου διαδρόμου από την Κριμαία στην Υπερδνειστερία.<br /><br />Για την εφαρμογή αυτού του σχεδίου, πιστεύει, είναι απαραίτητος ο πλήρης έλεγχος στις νότιες περιοχές της Ουκρανίας, από το Ζαπορίζιε έως την ακτή της Μαύρης Θάλασσας".<br /><br />Ο Πρόζαπα ζήτησε να μην υπάρχει εφησυχασμός στην ουκρανική πολιτική ηγεσία, η οποία δεν πρέπει να υπολογίζει σε γρήγορες εξωτερικές λύσεις, διότι η κατάσταση απαιτεί πραγματική ετοιμότητα για τα πολύ δύσκολα σενάρια.<br /><br /> Ο Ρώσος ειδικός στη στρατιωτική στρατηγική Αντρέι Μαρτιάνοφ εξέφρασε την ερμηνεία του για το τι συμβαίνει.<br />Κατά τη γνώμη του, “μια λαϊκή εξέγερση θα μπορούσε να ξεσπάσει στην Οδησσό, η οποία μακροπρόθεσμα θα οδηγήσει στη δημιουργία μιας νέας ανεξάρτητης οντότητας παρόμοιας με τις Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ , οι οποίες προέκυψαν στο πλαίσιο της σύγκρουσης στο Ντονμπάς λόγω τη μεγάλης παρουσίας των Ρωσόφωνων”.<br /><br />Ο Μαρτιάνοφ δεν αποκλείει ότι με την πάροδο του χρόνου η κυβέρνηση στο Κίεβο μπορεί τελικά να χάσει την επιρροή της στα νοτιοανατολικά της χώρας, περιοριζόμενη στον έλεγχο του Κιέβου και των άμεσων περιοχών του.<br /><br />Σε ένα τέτοιο σενάριο, είναι πεπεισμένος, ότι η Οδησσός και το Νικολάεφ θα μπορέσουν να γίνουν ρωσικές επαρχίες.<br /><br />Ο Ρώσος αναλυτής παραδέχτηκε επίσης ότι το επόμενο στάδιο θα μπορούσε να είναι η εδραίωση νέας πραγματικότητας μέσω πολιτικών και διπλωματικών βημάτων από την πλευρά της Μόσχας.<br /><br />Συγκεκριμένα, δεν απέκλεισε να διεξαχθούν δημοψηφίσματα στα κατεχόμενα εδάφη, κάτι που θα άνοιγε το δρόμο για πιθανή ενσωμάτωση των περιοχών αυτών στη Ρωσία.<br /><br />Ανάλογη θέση είχε και ο πρώην αξιωματικός των πληροφοριών της Ελβετίας Ζακ Μποντ.<br /><br />Επικαλούμενος εκτιμήσεις δυτικών εμπειρογνωμόνων, δήλωσε ότι "οι επιθετικές ενέργειες του ρωσικού στρατού προς την κατεύθυνση της Οδησσού, θα μπορούσαν να λάβουν πρόσθετη ώθηση χάρη στην υποστήριξη από ρωσικές μυστικές δομές αντίστασης στην περιοχή".<br /><br />Ο ίδιος αποκάλυψε ότι ντόπιοι Ουκρανοί συνεργάζονται κρυφά με τη Μόσχα, βοηθώντας στην προώθηση των ρωσικών συμφερόντων προς αυτή την κατεύθυνση.<br /><br />Η Μόσχα επίσης από πλευράς της ανακοίνωσε ότι “εν μέσω πασχαλινής εκεχειρίας, ο ουκρανικός στρατός συνέχισε τις ενεργές στρατιωτικές επιχειρήσεις”.<br /><br />Σύμφωνα με ανακοίνωση του ρωσικού υπουργείου Άμυνας, “κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μονάδες των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων πραγματοποίησαν 444 επιθέσεις σε θέσεις των ρωσικών στρατευμάτων χρησιμοποιώντας πυροβολικό και όλμους. Εκτός από τις επιθέσεις πυροβολικού, η ουκρανική πλευρά πραγματοποίησε περίπου 900 χτυπήματα χρησιμοποιώντας μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα. Επίσης καταγράφηκε σημαντικός αριθμός ρίψεων από drone διαφόρων τύπων πυρομαχικών”.<br /><br />Ο Πούτιν, δεν εμπιστεύεται την δύση συνολικά, αν και έχει καλές σχέσεις με τον Αμερικανό πρόεδρο Ν.Τραμπ. <br /><br />Για τον λόγο αυτόν, θα επιδιώξει ( αφού η δύση δεν δέχεται να γίνουν εκλογές για να πέσει ο Ζελένσκι) να καταλάβει την Οδησσό και το Νικολάεφ, αποκόπτοντας την Ουκρανία από την θάλασσα.<br /><br />Την ίδια περίοδο Βρετανοί και Γάλλοι επιζητούν ενεργή δράση στην Ουκρανία, και σε συνδυασμό με τις ρωσικές επιδιώξεις, τα σενάρια για παγκόσμια στρατιωτική σύγκρουση είναι ακόμη μέσα σε όλα τα πολεμικά σενάρια. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αμερικανός Στρατηγός Γουέσλι Κλαρκ: Η Οδησσός και το Κίεβο κινδυνεύουν να πέσουν στα χέρια των Ρώσων.

Ο Πούτιν δεν εμπιστεύεται κανένα δυτικό σχέδιο ειρήνης προς το παρόν, για αυτό και ετοιμάζει τεράστια χερσαία επίθεση με στόχο την κατάληψη ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία θα επιχειρήσει να κάνει έρευνες στην λιβυκή ΑΟΖ για να...ταρακουνήσει την Ελλάδα.

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-04/%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%B1%203%20.jpg?itok=ZFf4vE3F" width="700" /><br /><br />Αυτό αναφέρει μεγάλη τουρκική εφημερίδα πιθανόν ως απάντηση στις κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης σε Αιγαίο και Ιόνιο Πέλαγος<br /><br />“Η Τουρκία θα επιχειρήσει να κάνει έρευνες στην λιβυκή ΑΟΖ για να ταρακουνήσει την Ελλάδα”, αναφέρει ο τουρκικός τύπος, αποκαλύπτοντας τα ύποπτα σχέδια του Ερντογάν νοτίως της Κρήτης.<br /><br />Αν και οι Λίβυοι σεβάστηκαν απόλυτα την ελληνική δυνητική ΑΟΖ, δεν ξέρουμε τι θα πράξουν οι Τούρκοι, οι οποίοι ελέγχουν την κυβέρνηση της Τρίπολης, σε οποιαδήποτε πιθανό ή απίθανο σενάριο που θα επιχειρήσουν στην περιοχή μας το επόμενο διάστημα.<br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι η CHEVRON έχει αναλάβει τις έρευνες Νοτίως της Κρήτης, κάτι που αποτελεί την καλύτερη λύση για την ελληνική πλευρά αυτό το κρίσιμο και επικίνδυνο διάστημα. <br /><br />“Η Τουρκία βρίσκεται σε συνομιλίες για την αναζήτηση πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Βουλγαρία και σχεδιάζει επίσης ερευνητικές εργασίες στο Ιράκ και τη Λιβύη”, δήλωσε τη Δευτέρα ο υπουργός Ενέργειας Αλπαρσλάν Μπαϊρακτάρ.<br /><br />"Η κρατική εταιρεία Turkiye Petrolleri AO θα υπογράψει "πιθανότατα" συμφωνία με μια ξένη εταιρεία τον επόμενο μήνα για έρευνες στο βουλγαρικό τμήμα της Μαύρης Θάλασσας", δήλωσε ο Μπαϊρακτάρ σε δημοσιογράφους.<br /><br />Η TPAO ενδιαφέρεται επίσης για τη Λιβύη, η οποία προκήρυξε τον Μάρτιο τον πρώτο της διαγωνισμό έρευνας μετά από 17 και πλέον χρόνια, καθώς και για κοιτάσματα στο Ιράκ, το Αζερμπαϊτζάν και το Τουρκμενιστάν, πρόσθεσε.<br /><br />Η Τουρκία θα εντείνει τον ανταγωνισμό στις αγορές φυσικού αερίου και πετρελαίου της περιοχής με τη νέα ενεργειακή της συμφωνία με την Λιβύη, και αυτό μας λέει πολλά .<br /><br />ΜΜΕ: Στρατηγική ενεργειακή κίνηση της Λιβύης προς την Τουρκία: Μια συμφωνία που θα ταρακουνήσει την Ελλάδα<br /><br />"Η Τουρκία έκανε ένα σημαντικό βήμα στην ενεργειακή της στρατηγική και ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με τη Λιβύη για νέες συμφωνίες πετρελαίου και φυσικού αερίου. Αυτή η κίνηση έκανε την Ελλάδα ανήσυχη”, γράφει <a href="https://www.timeturk.com/gundem/libya-dan-turkiye-ye-stratejik-enerji-hamlesi-yunanistan-i-sarsacak-anlasma-haber-1809863">τουρκική εφημερίδα.</a><br /><br />“Οι συμφωνίες με τη Λιβύη θα ενισχύσουν τη στρατηγική θέση της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και θα δημιουργήσουν σοβαρό ανταγωνισμό για την Ελλάδα και άλλες χώρες της περιοχής’, αναφέρει το ίδιο.<br /><br /> Ο Τούρκος υπουργός ενέργειας είπε: «Θα ανακοινώσουμε νέες συμφωνίες με τη Λιβύη τις επόμενες ημέρες». Οι συνεργασίες της Τουρκίας με χώρες όπως το Αζερμπαϊτζάν, το Ιράκ, την Ρωσία και το Τουρκμενιστάν θα αυξήσουν σημαντικά την παραγωγή φυσικού αερίου και πετρελαίου. <br /><br />Ενώ οι μελέτες παραγωγής δεύτερης φάσης στο Πεδία αερίου της Σακάρυα συνεχίζονται με ταχείς ρυθμούς, η εγχώρια παραγωγή της Τουρκίας έφτασε τα 130 χιλιάδες βαρέλια.<br /><br />Η Άγκυρα έχει φτάσει κοντά στα 80 χιλιάδες βαρέλια παραγωγής στο κοίτασμα Gabar. Αυτές οι εξελίξεις ενισχύουν τα βήματα της Τουρκίας προς την αύξηση της ενεργειακής της ανεξαρτησίας.<br /><br />Ο Μπαϊρακτάρ τόνισε ότι η Τουρκία συνεχίζει να εργάζεται σε νέα κοιτάσματα με στόχο την αύξηση της εξερεύνησης πετρελαίου και φυσικού αερίου, και ότι θα θα ξεκινήσει επίσης έρευνες πετρελαίου και φυσικού αερίου στις περιοχές του Ντιγιάρμπακιρ και της Ανατολικής Θράκης.<br />Επιζητούν να προκαλέσουν οι Τούρκοι την χώρα μας το επόμενο διάστημα<br /><br />Η Άγκυρα είναι θορυβημένη από την ανακήρυξη ΑΟΖ από ελληνικής πλευράς στην Δυτική Ελλάδα, και ακόμα πιο πολύ οργισμένη από την ανακοίνωση για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό στο Αιγαίο.<br /><br />Με δεδομένη την μεγάλη πίεση στο εσωτερικό λόγω της καταρρέουσας οικονομίας, των κοινωνικών διαδηλώσεων με αφορμή την σύλληψη Ιμάμογλου, και την πολιτική επίθεση των Κεμαλιστών, ο Ερντογάν κατά την προσφιλή τακτική του θα αναζητήσει “νίκες” σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, εις βάρος του ελληνισμού.<br /><br />Η Λιβύη θα είναι η αρχή αυτής προσπάθειας, ενώ σειρά θα πάρει μετά το Αιγαίο.<br /><br />Το ζήτημα όμως είναι ότι έχουν αλλάξει πολλά μετά το 2020, ειδικά στην περιοχή μας και οι γείτονες θα βρεθούν προ εκπλήξεων , τόσο από την Ελλάδα, όσο και από χώρες της περιοχής, για αυτό που θα επιχειρήσουν να κάνουν με τον γνωστό πειρατικό τους τρόπο. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Τουρκία θα επιχειρήσει να κάνει έρευνες στην λιβυκή ΑΟΖ για να...ταρακουνήσει την Ελλάδα.

Αυτό αναφέρει μεγάλη τουρκική εφημερίδα πιθανόν ως απάντηση στις κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης σε Αιγαίο και Ιόνιο Πέλαγος “Η Τουρκία θα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο φόβος ακυρώνει την αποτροπή.

<img height="419" src="https://www.antinews.gr/wp-content/uploads/2025/04/WIFR-Web-Specials_Current-Issue-Pics_2016_02_TURKISH_BOSS-1-1068x699.jpg" width="706" /><br /><br />Του <b>Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη</b><br />Η έκδοση και δημοσιοποίηση της πράξης συγκρότησης της Εθνικής Χωρικής Στρατηγικής για τον Θαλάσσιο Χώρο (ΕΧΣΘΧ) και του χάρτη που τη συνοδεύει, με την οποία εξειδικεύεται και αποτυπώνεται σε χάρτη ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός (ΘΧΣ) της χώρας, είναι κάτι πολύ σημαντικό.<br /><br />Δεν είναι απλά ένας οδικός χάρτης για την αξιοποίηση των θαλάσσιων πόρων του Έθνους μας. Περιλαμβάνει πολλά, όπως η επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ. -αναφαίρετο δικαίωμα που διατηρούμε-, η πλήρης επήρεια του Καστελόριζου, την ΑΟΖ μας να εφάπτεται με αυτήν την Κύπρου και άλλα πολλά, τεράστιας σημασίας για την οικονομία μας, την εθνική μας ασφάλεια και το κύρος μας ως κράτους. Στην ουσία, είναι ένα πλήρες σχέδιο και μια διακήρυξη δικαιωμάτων, που έχει όμως βασικές προϋποθέσεις υλοποίησης και προάσπισής του.<br /><br />Ο κύριος αντίπαλός μας -ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας- είναι η ισλαμοφασιστική και επεκτατική Τουρκία, ο τραμπούκος της Ανατολικής Μεσογείου, ο ατιμώρητος γενοκτόνος, που κατέχει το 38% της Κύπρου, μας απειλεί, απειλεί την Κύπρο, το Ισραήλ και αρνείται να αναγνωρίσει τα εγκλήματα Γενοκτονίας που έχει διαπράξει σε βάρος όλων των Χριστιανών που ζούσαν στο έδαφος της οθωμανικής και μετά κεμαλικής Τουρκίας, μετά στην Κύπρο και στο Κουρδιστάν.<br /><br />Η Τουρκία του Ερντογάν είναι υποστηρίκτρια της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας, βρίσκεται πίσω από το Ισλαμικό Κράτος, τους σουνίτες χασάπηδες του Τζολάνι και τα καθάρματα της Χαμάς, για τα οποία λιγώνεται η εγχώρια αριστερίλα.<br /><br />Κανείς που γνωρίζει τα στοιχειώδη για το πώς πρέπει να λειτουργεί ένα σοβαρό κράτος δεν περιμένει να προχωρήσουμε σε ένα μπαράζ τετελεσμένων χωρίς σχέδιο και συγκέντρωση ισχύος για την προάσπιση, π.χ., της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων παντού στα 12 ν.μ., την έναρξη εργασιών εκμετάλλευσης της ΑΟΖ μας, με έρευνες, στήσιμο εξεδρών άντλησης, καθορισμό ζωνών προστασίας της θαλάσσιας ζωής, επιτήρησής τους, αλιεία, πόντιση καλωδίων και αγωγών.<br /><br />Γενικά, οτιδήποτε σημαίνει άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, όπως άσκηση των ίδιων δικαιωμάτων και από την Κύπρο και προστασία της, βάσει των εθνικών, ηθικών και νομικών υποχρεώσεών μας.<br /><br />Επίσης, υλοποίηση σχεδίων συνεργασίας με την Κύπρο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο και άλλες χώρες της Ε.Ε., που αφορούν την επιτήρηση των ΑΟΖ μας και την εφαρμογή οικονομικών σχεδίων που να απαιτούν τη σύμπραξή μας. <br /><br />Ο μεγαλύτερος όμως εχθρός μας, μεγαλύτερος και από το κράτος-συμμορία της Άγκυρας, είναι άλλος. Είναι ο φόβος και, για να είμαι ακριβής, η εκπομπή του μηνύματος πως φοβόμαστε τη σύγκρουση και πως κάθε φορά που η Τουρκία θα απειλεί στο πεδίο εμείς θα κάνουμε πίσω, αναβάλλοντας την άσκηση των δικαιωμάτων μας στο διηνεκές. Διότι ο φόβος ακυρώνει την Αποτροπή.<br /><br />Όση ισχύ και αν συγκεντρώσουμε, ακόμη και αν πάρουμε 200 Rafale, 300 F35, 20 Belhara, διαστημόπλοια, υπερηχητικούς πυραύλους, αν ο Τούρκος δεν έχει αυτός μέσα του τον φόβο πως δεν θα διστάσουμε να τα χρησιμοποιήσουμε μόλις περάσουν την κόκκινη γραμμή που έχουμε ήδη θέσει, τότε δεν κάνουμε τίποτα.<br /><br />Γι’ αυτό, επειδή η εκπομπή φόβου υπονομεύει, ακυρώνει την Αποτροπή, πρέπει να απαγορεύονται διά ροπάλου οι ηττοπαθείς και ψοφοδεείς δηλώσεις από οποιονδήποτε έχει οποιαδήποτε σχέση με τη διακυβέρνηση της χώρας, την εξωτερική πολιτική, την πολιτική εθνικής άμυνας, ενέργειας, με οτιδήποτε έχει σχέση με τη σύγκρουση των συμφερόντων μας με τον τραμπούκο γείτονα. Γι’ αυτό είναι τόσο βλαπτικά οι κάθε τόσο δηλώσεις και τα άρθρα διαφόρων πουρκουάδων του ΕΛΙΑΜΕΠ και άλλων παρακοιμώμενων της εξουσίας.<br /><br />Και την καθαρίστρια του ΥΠΕΞ ή του ΥΠΕΘΑ να ρωτάνε, θα πρέπει να ακουμπάει αποφασιστικά στη σφουγγαρίστρα της και να απαντάει αδίστακτα «Αν τολμήσουν, θα κλάψει η μάνα που τους γέννησε, θα τους ξεσκίσουμε». Φυσικά, οι Υπουργοί, ο ΠΘ, οι Στρατηγοί, Ναύαρχοι και Πτέραρχοί μας θα το διατυπώνουν αλλιώς, πιο κομψά, θα το σαλιώσουν λίγο -το μήνυμα, ντε!-, αλλά το ρεζουμέ της στάσης μας, που θα φτάνει στο βαθύ τουρκικό κράτος, όταν ο Ερντογάν και ο Χίμλερ του, ο Φιντάν, συνεδριάζουν με τους συνεργούς τους, πρέπει να είναι πάντα αυτό.<br /><br />Δεν επιτρέπεται υποψία φόβου. Και την επόμενη φορά που θα έρθουν να τραμπουκίσουν στο πεδίο πρέπει να τιμωρηθούν. Είναι σιγουρατζήδες, διαπρέπουν μόνον κατά γυναικόπαιδων, και αυτό θα τους συνετίσει. Πρέπει να μην είμαστε προβλέψιμοι και να ξυπνήσουμε τον αταβιστικό φόβο τους για μας, που ακόμα υπνώττει στο υποσυνείδητό τους, την αιτία του οποίου δεν θα κουραστώ ποτέ να λέω. Η αφύπνισή του, μαζί με την ισχύ που συγκεντρώνουμε και τις συμμαχίες που συνάπτουμε, είναι η καλύτερη εγγύηση για την υλοποίηση αυτού του σπουδαίου χάρτη.<br /><br />Οι Τούρκοι μάς φοβούνται διότι κάποτε, αν και διχασμένοι, φτάσαμε λίγα χιλιόμετρα από την Άγκυρα, οι πολεμιστές παππούδες μας έβλεπαν τους μιναρέδες της Άγκυρας να διαγράφονται στον ορίζοντα και οι συνεργάτες του ετοιμάζονταν να συλλάβουν τον Κεμάλ, να τον κρεμάσουν και να ζητήσουν ειρήνη. Όταν διατάξαμε την υποχώρηση, δεν πίστευαν στα μάτια τους. Φανταστείτε, λοιπόν -οι Τούρκοι το ξέρουν-, τι μπορούμε να κάνουμε ενωμένοι. Να τους το θυμίσουμε…<div><br /></div><div><a href="https://www.antinews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο φόβος ακυρώνει την αποτροπή.

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη Η έκδοση και δημοσιοποίηση της πράξης συγκρότησης της Εθνικής Χωρικής Στρατηγικής για τον Θαλάσσιο Χώρο (ΕΧΣΘΧ) και...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκική «ναυμαχία» στην εποχή Τραμπ!

<img height="372" src="https://www.antinews.gr/wp-content/uploads/2025/04/shutterstock_387330868-1-1068x713.jpg" width="701" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Μητσοτάκης και Ερντογάν παίζουν τα ρέστα τους για να κερδίσουν την εύνοια του Αμερικανού προέδρου. Στο κάδρο τα Εξοπλιστικά και οι στρατηγικές συμμαχίες</span></h3>Από την<b> Κύρα Αδάμ</b><br />Ελλάδα και Τουρκία, καθεμία με τα συμφέροντά της, προσπαθούν να προσαρμοστούν κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο στην προεδρία Τραμπ και να μπουν σε σταθερή τροχιά γύρω από αυτήν.<br /><br />Τα δύο κοινού ενδιαφέροντος θέματα με τον Λευκό Οίκο, αλλά σε πλήρη αντιδιαστολή για τα συμφέροντα των δύο χωρών είναι η αγορά των αεροπορικών μαχητικών F-35 από Ελλάδα και Τουρκία, καθώς και οι σχέσεις των δύο χωρών με το Ισραήλ, αδιαφιλονίκητο φίλο και σύμμαχο του Αμερικανού προέδρου.<br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση έχει προχωρήσει, χωρίς εμπόδια, παρενοχλήσεις και αντιρρήσεις, το αίτημά της για την αγορά 20+20 αεροσκαφών F-35, αναμένοντας το τελικό πράσινο φως από την αμερικανική κυβέρνηση.<br /><br />Η μέχρι τώρα ομαλή πορεία για την αγορά από την Ελλάδα των F35 προκαλεί ανησυχία και οργή στην Άγκυρα, η οποία, αν και είχε προηγηθεί στο παρελθόν στο αίτημα αγοράς των αμερικανικών αυτών μαχητικών, από την πρώτη προεδρία Τραμπ, βλέπει σταθερά το αίτημά της όχι μόνο να μην προχωρεί, αλλά να χτυπά «στον τοίχο» του αμερικανικού Κογκρέσου. Ο πρόεδρος Τραμπ δεν έχει αποκαλύψει πώς, πότε και αν θα αντιμετωπίσει αυτό το αγκάθι στις σχέσεις του με την Τουρκία, αν και η Άγκυρα σε όλες τις επικοινωνίες της με τον Λευκό Οίκο (Ερντογάν και ΥΠΕΞ Φιντάν) θέτει σταθερά το θέμα της αγοράς των F-35.<br /><br />Η Άγκυρα προσπαθεί να ελιχθεί απειλώντας και προωθώντας συνομιλίες για την αγορά των ευρωπαϊκών Eurofighters ως «αντίπαλον δέος» στα αμερικανικά F-35. Το μόνιμο και σταθερό εμπόδιο για την αγορά από την Τουρκία των F-35 αποτελούν η αγορά, εγκατάσταση και πλήρης επίσημη ένταξη στο τουρκικό αντιαεροπορικό σύστημα των ρωσικών πυραύλων S-400 και οι επιχειρησιακές δοκιμές τους απέναντι στην Ελλάδα και στο Ισραήλ.<br /><br />Το Κογκρέσο απαιτεί σταθερά την απόσυρση των S-400 για να απελευθερώσει τα F-35 στην Τουρκία, το Ισραήλ απαιτεί την πλήρη απόσυρση και καταστροφή τους, διότι θεωρεί ότι οι S-400 αποτελούν ευθεία απειλή εναντίον του.<br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση δεν λέει τίποτα καίτοι κατ’ επανάληψη η Τουρκία έχει προχωρήσει σε επιχειρησιακές δοκιμές στο Αιγαίο. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει φέρει ποτέ το θέμα της άμεσης απειλής που είναι δυνατόν να αντιμετωπίσει από τους τουρκικούς S-400, ευελπιστώντας προφανώς ότι τη «βαριά δουλειά» θα την κάνει το Ισραήλ για ολόκληρη την περιοχή…<br /><br />Οι σχέσεις με το Ισραήλ της Ελλάδας και της Τουρκίας αποτελεί ακόμα ένα θέμα ενδιαφέροντος για την προεδρία Τραμπ.<br /><br />Οι στενότατες σχέσεις της Ελλάδας με το Ισραήλ και η στενή στρατιωτική και ενεργειακή συνεργασία των δύο χωρών αντιμετωπίζονται ευχάριστα από τον Λευκό Οίκο. Στον αντίποδα οι εχθρικότατες σχέσεις Τουρκίας – Ισραήλ, με τον Τούρκο πρόεδρο επισήμως να εύχεται την καταστροφή του Ισραήλ, αποτελούν εμπόδιο στα σχέδια Τραμπ για τη Μέση Ανατολή και τη Γάζα. Εκείνο που απεύχεται ο Λευκός Οίκος είναι μια ευθεία σύγκρουση Τουρκίας – Ισραήλ στο έδαφος της Συρίας, δηλαδή μία σύγκρουση κράτους-μέλους του ΝΑΤΟ με τον στενότερο σύμμαχο των ΗΠΑ στην περιοχή. Η Ελλάδα δεν έχει εμπλακεί στις εξελίξεις στη Συρία και διακριτικά αλλά σταθερά στέκεται στο πλευρό του Ισραήλ, χωρίς όμως να εμπλέκει το θέμα του Ισραήλ στα Ελληνοτουρκικά. Το ίδιο προσεκτική είναι μέχρι στιγμής και η στάση της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα. <br /><br />Εμπλοκή<br /><br />Η Ουάσινγκτον της δεύτερης προεδρίας Τραμπ έχει καταστήσει σαφές ότι δεν επιθυμεί -μέχρι στιγμής τουλάχιστον- πολιτική εμπλοκή με τη μορφή διαμεσολάβησης ή παρέμβασης στις χρόνιες ελληνοτουρκικές διαφορές, για όσο διάστημα οι διμερείς σχέσεις κινούνται σε ήπιο κλίμα με ελεγχόμενες εντάσεις. Η αλήθεια είναι ότι ο Λευκός Οίκος έχει κατ’ επιλογήν του πολύ σοβαρότερα και επείγοντα θέματα να αντιμετωπίσει (Ουκρανικό, Μεσανατολικό, οικονομικές σχέσεις με Κίνα και τον υπόλοιπο κόσμο κ.λπ.) για να ασχοληθεί με το Αιγαίο και τη Μεσόγειο.<br /><br />Το γεγονός ότι ο πρόεδρος Τραμπ μέχρι στιγμής δεν δείχνει διάθεση να συναντηθεί διμερώς με τον Μητσοτάκη ή τον Ερντογάν δείχνει μια ισορροπία συμπεριφοράς. Βεβαίως ο Αμερικανός πρόεδρος δέχθηκε τηλεφώνημα από τον Ερντογάν, ενώ ο Τούρκος ΥΠΕΞ Φιντάν έχει συναντηθεί και συνομιλήσει με τον ομόλογό του Ρούμπιο, χωρίς όμως η τουρκική πλευρά να έχει αποσπάσει ένα θετικό νεύμα από την αμερικανική πλευρά σε όσα ζητάει.<br /><br />Ωστόσο η Ουάσινγκτον με τον τρόπο της έχει δείξει ότι η περιοχή της Μεσογείου την ενδιαφέρει ενεργειακά. Είναι κοινό μυστικό ότι η εμφάνιση της Chevron νοτιοανατολικά της Κρήτης έχει ενθαρρυνθεί, αν όχι σχεδιαστεί από την αμερικανική κυβέρνηση, χωρίς να εμπλέκεται στις θαλάσσιες διεκδικήσεις της Άγκυρας και στην επίκληση εθνικών και κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας στην ίδια περιοχή. Η αμερικανική πολιτική ουδόλως έχει εμπλακεί στο έργο ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ, ούτε στα προβλήματα που προκαλεί η Τουρκία στην πόντιση του καλωδίου στην περιοχή Κάσου – Καρπάθου – Κρήτης – Ρόδου. Πολύ περισσότερο μάλιστα αφού στις εμπλεκόμενες εταιρίες στο έργο (Ιταλία και Γαλλία) δεν συμπεριλαμβάνεται κάποια αμερικανική. Όμως με τη γενική αρχή της αμερικανικής κυβέρνησης «πρέπει να γίνεται ό,τι είναι νόμιμο» η Ουάσινγκτον ενδεχομένως και στην περίπτωση που της ζητηθεί, θα μπορούσε να παρέμβει με τη μορφή εμπορικής διαιτησίας στα προβλήματα της περιοχής αυτής, αφήνοντας τα ενδιαφερόμενα μέρη να μοιράσουν τα ιμάτιά τους. Άλλωστε η αμερικανική πολιτική, υπό τη μορφή πάντοτε εμπορικής διαιτησίας ή διαμεσολάβησης, εκφράζεται εδώ και καιρό και για ολόκληρη τη Μεσόγειο, επιμένοντας ότι χρειάζεται συνολική ενεργειακή συμφωνία όλων των μερών, με τα κέρδη κατανεμημένα κατόπιν συμφωνίας.<br /><br />Η Τουρκία βεβαίως αντιδρά όλο και πιο έντονα στην επιχειρησιακή προσέγγιση Λευκωσίας – Ουάσινγκτον, με το επιχείρημα ότι οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν την Κύπρο ως λιμένα για τη μεταφορά στρατιωτικού υλικού στο Ισραήλ. <br /><br />Στην τριγωνική σχέση Ελλάδα – Τουρκία – ΗΠΑ υπάρχει και το προσωπικό στοιχείο στις σχέσεις Τραμπ – Μητσοτάκη – Ερντογάν.<br /><br />Ο πρόεδρος Τραμπ δεν έχει χάσει ευκαιρία, από τις πρώτες κιόλας ημέρες της προεδρίας του, να εκφράζεται πολύ κολακευτικά για τον πρόεδρο Ερντογάν, λέγοντας ότι είναι φίλος του, ότι είναι πολύ έξυπνος και πολιτικά ικανός για τους χειρισμούς του στη Συρία και την ανατροπή Άσαντ στη Δαμασκό. Ωστόσο αυτός ο ποταμός λέξεων δεν έχει συνοδευτεί -ακόμα;- με καμιά συγκεκριμένη αμερικανική κίνηση υπέρ των αιτημάτων της Τουρκίας.<br /><br />Στον αντίποδα, η στάση του προέδρου Τραμπ απέναντι στον Έλληνα πρωθυπουργό είναι πιο συγκρατημένη, με τυπικό λεξιλόγιο («καλό παιδί»), ενώ δεν έχει υπάρξει μέχρι στιγμής καμιά προσωπική επαφή Μητσοτάκη – Τραμπ, πλην της συνάντησης των ΥΠΕΞ Γεραπετρίτη – Ρούμπιο στην Ουάσινγκτον. <br /><br />Κερδισμένος ο «σουλτάνος» από τους δασμούς του Τραμπ<br /><br />Είναι εμφανής η διαφορά αντιμετώπισης της κυβέρνησης Μητσοτάκη από την κυβέρνηση Τραμπ, σε σύγκριση με τη στενή συνεργασία και προσέγγιση που είχε η Αθήνα με την προηγούμενη αμερικανική κυβέρνηση Μπάιντεν. Αθήνα και Άγκυρα πάντως επιδιώκουν και ανταγωνίζονται ποιον από τους δύο ηγέτες θα συναντήσει πρώτο ο Αμερικανός πρόεδρος.<br /><br />Η αμερικανική πολιτική επί των δασμών επηρεάζει και την Αθήνα και την Άγκυρα, με τη λιγότερη ζημιά να έχει η Άγκυρα και τη μεγαλύτερη η Αθήνα, αφού ακολουθεί την Ε.Ε.<br /><br />Με δασμούς της τάξης μόνο του 10% επί των τουρκικών προϊόντων, η Τουρκία αποκτά εμπορικό πλεονέκτημα έναντι της Ελλάδας και μάλιστα σε προϊόντα απολύτως ανταγωνιστικά, όπως τα αγροτικά προϊόντα που εξάγονται στις ΗΠΑ.<br /><br />Η Ελλάδα δέχεται και αυτή ως ευρωπαϊκή χώρα δασμούς της τάξης του 25% επί των εξαγωγών της στις ΗΠΑ και είναι άγνωστο πόσο θα επηρεαστούν ελληνικά αγροτικά προϊόντα, όπως λάδι, ελιές, γιαούρτι κ.λπ. που αποτελούν ελληνικά ντελικατέσεν.<br /><br />Είναι πολύ νωρίς ακόμα για να υποστηρίξει κανείς ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα επιχειρήσει μονομερή διαπραγμάτευση δασμών με τις ΗΠΑ, αφού τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα είναι μοναδικά και δεν συνιστούν μεγάλο πλήγμα στην αμερικανική αγροτική παραγωγή και οικονομία.<div><br /></div><div><a href="https://www.antinews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ελληνοτουρκική «ναυμαχία» στην εποχή Τραμπ!

Μητσοτάκης και Ερντογάν παίζουν τα ρέστα τους για να κερδίσουν την εύνοια του Αμερικανού προέδρου. Στο κάδρο τα Εξοπλιστικά και οι στρατηγικ...

Διαβάστε την συνέχεια

21η Απριλίου 1967: 58 χρόνια από την επιβολή της Χούντας των συνταγματαρχών.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://cdn.skai.gr/sites/default/files/styles/article_16_9/public/2025-04/xounta_wiki.jpg?itok=m39JpGCy" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="360" src="https://cdn.skai.gr/sites/default/files/styles/article_16_9/public/2025-04/xounta_wiki.jpg?itok=m39JpGCy" width="683" /></a></div><div><br /></div>Πριν 57 χρόνια, ξημερώματα της 21ης Απριλίου 1967, στρατιωτικά άρματα άρχισαν να καταλαμβάνουν στρατηγικά σημεία στην Αθήνα, προαναγγέλλοντας την επιβολή ενός από τα πιο σκοτεινά πολιτικά καθεστώτα στη νεότερη ελληνική Ιστορία: τη στρατιωτική δικτατορία των Συνταγματαρχών.<br /><br />«Εξερράγη στρατιωτικόν κίνημα – Συνελήφθησαν πολιτικοί άνδρες», είναι ο τίτλος που έδινε η «Καθημερινή» σε ένα μικρό μεσόστηλο, το οποίο δημοσιεύτηκε στο φύλλο της 21ης Απριλίου 1967. «Την 2.30 πρωινήν δύναμις τεθωρακισμένων κατέλαβεν το κέντρον των Αθηνών. Υπό τα έκπληκτα βλέμματα των ολίγων Αθηναίων, που εκυκλοφόρουν, την προκεχωρημένην αυτήν ώραν, τεθωρακισμένα απέκλεισαν τα Παλαιά Ανάκτορα, ενώ στρατιωτικαί δυνάμεις κατελάμβανον τον ΟΤΕ, τους ραδιοφωνικούς θαλάμους του ΕΙΡ, εις το Ζάππειον και τα υπουργεία», συνέχιζε. Ταυτόχρονα, η εκδότρια της «Καθημερινής», Ελένη Γ. Βλάχου, βρισκόταν στο γραφείο της –στα τότε κεντρικά της εφημερίδας στην οδό Σωκράτους– και από το παράθυρό της έβλεπε τα άρματα στους δρόμους της Αθήνας.<br /><br />Η Χούντα, όπως επικράτησε να λέγεται, επιβλήθηκε με πραξικόπημα από μία ομάδα κατώτερων αξιωματικών υπό την ηγεσία του Γεωργίου Παπαδόπουλου, του Στυλιανού Παττακού και του Νικολάου Μακαρέζου, που εκμεταλλεύτηκαν την πολιτική αστάθεια και τον φόβο για υποτιθέμενη “κομμουνιστική απειλή” την παραμονή εκλογών που δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ.<br />Το πολιτικό υπόβαθρο της εκτροπής<br /><br />Η Ελλάδα, τη δεκαετία του ’60, βρισκόταν σε ένα κλίμα βαθιάς κοινωνικής πόλωσης, με τις μνήμες του Εμφυλίου ακόμα νωπές. Η κυβέρνηση του Κέντρου είχε ανατραπεί από τον βασιλιά Κωνσταντίνο το 1965, στην κρίση που έμεινε γνωστή ως “Αποστασία”, και η χώρα βυθίστηκε σε παρατεταμένη πολιτική αστάθεια, με αλλεπάλληλες κυβερνητικές κρίσεις και την κοινωνία διχασμένη.<br /><br />Μέσα σε αυτό το περιβάλλον φόβου και αβεβαιότητας, η ομάδα των Συνταγματαρχών πρόλαβε ακόμα και τον στρατηγό Γρίβα και άλλους ανώτερους αξιωματικούς, οι οποίοι σχεδίαζαν το δικό τους πραξικόπημα. Οι Συνταγματάρχες κίνησαν πρώτοι τα άρματα, σε μια “χειρουργικά” εκτελεσμένη επιχείρηση, αιφνιδιάζοντας πολιτικούς, στρατιωτικούς αλλά και τον ίδιο τον Βασιλιά.<br /><br />Η «Επανάσταση» και το καθεστώς της καταστολής<br /><br />Η Χούντα, αμέσως μετά την επικράτησή της, επέβαλε στρατιωτικό νόμο, κατάργησε το Σύνταγμα, διέλυσε τα πολιτικά κόμματα και εξαπέλυσε εκστρατεία διώξεων, συλλήψεων και εξοριών σε βάρος αντιφρονούντων, δημοσιογράφων, πανεπιστημιακών, πολιτικών και απλών πολιτών.<br /><br />Στις φυλακές και στα ξερονήσια, όπως η Γυάρος και η Λέρος, χιλιάδες άνθρωποι βασανίστηκαν, ενώ η λογοκρισία επέβαλε ένα αυστηρό φίλτρο σε όλες τις εκφάνσεις του δημόσιου λόγου και της τέχνης.<br /><br />Το καθεστώς προσπάθησε να ντύσει τη δικτατορία με έναν μανδύα “σωτηρίας” του έθνους, επενδύοντας σε αντικομμουνιστική ρητορεία, υποσχόμενο “επαναστατική ανανέωση” και πολιτική σταθερότητα, την ίδια στιγμή που καταπατούσε συστηματικά τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.<br />Ο Ψυχρός Πόλεμος και η «σταθερότητα» στη Μεσόγειο<br /><br />Η Ελλάδα του 1967 αποτελούσε κρίσιμο γεωπολιτικό κρίκο στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου. Μέλος του ΝΑΤΟ από το 1952, συνορεύοντας με χώρες του ανατολικού μπλοκ και στρατηγικός σύμμαχος των ΗΠΑ, η ελληνική πολιτική σκηνή ήταν αντικείμενο στενής παρακολούθησης από την Ουάσινγκτον, ειδικά μετά την άνοδο της Ένωσης Κέντρου υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου και τη ραγδαία ενίσχυση της Αριστεράς στις εκλογικές αναμετρήσεις.<br /><br />Το ενδεχόμενο πολιτικής αποσταθεροποίησης ή και αριστερής πολιτικής κυριαρχίας στην Ελλάδα εθεωρείτο «απαράδεκτο» από τα κέντρα εξουσίας των ΗΠΑ, ιδιαίτερα από τη CIA και το Πεντάγωνο, που επιθυμούσαν μια πειθαρχημένη συμμαχική κυβέρνηση στην Αθήνα, πρόθυμη να εξυπηρετήσει τα νατοϊκά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο.<div><br />Ο ρόλος της CIA και των Αμερικανών στρατιωτικών<br /><br />Παρότι δεν έχει αποδειχθεί άμεση συμμετοχή των Αμερικανών στη διοργάνωση του πραξικοπήματος, σωρεία εγγράφων και μαρτυριών δείχνουν τουλάχιστον ανοχή, αν όχι γνώση, πριν από την 21η Απριλίου. Ο τότε Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, Φίλιπ Τάλμποτ, είχε ενημερώσει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ λίγες ώρες μετά το πραξικόπημα ότι επρόκειτο για «ένα αποδοτικό στρατιωτικό κίνημα», το οποίο εδραίωνε τη σταθερότητα.<br /><br />Ορισμένοι εκτιμούν ότι το σήμα της CIA προς την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα, λίγες ημέρες πριν το πραξικόπημα, που έδινε προτεραιότητα σε αποτροπή “ανεπιθύμητων πολιτικών εξελίξεων”, δεν ήταν τυχαίο. Στα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα που αποδεσμεύτηκαν δεκαετίες αργότερα, αναδεικνύεται ξεκάθαρα ο φόβος της Ουάσινγκτον απέναντι στο «αντιμοναρχικό μένος» του Κέντρου, καθώς και στην άνοδο της ΕΔΑ.<br /><br />Η πολιτική των ΗΠΑ εκείνη την εποχή κινήθηκε στην κλασική γραμμή «προστασίας της σταθερότητας με κάθε κόστος», ακολουθώντας το δόγμα του containment και της realpolitik.</div><div><br />Η μεταπραξικοπηματική στήριξη<br /><br />Αφού επιβλήθηκε το πραξικόπημα, οι Ηνωμένες Πολιτείες κράτησαν τυπικά αποστάσεις, αλλά στην πράξη δεν επέβαλαν ούτε διπλωματικές, ούτε στρατιωτικές κυρώσεις. Η Ελλάδα συνέχισε να λαμβάνει στρατιωτική και οικονομική βοήθεια, ενώ η στρατιωτική συνεργασία όχι μόνο δεν διακόπηκε, αλλά και ενισχύθηκε, ειδικά την περίοδο του Βιετνάμ, όπου η βάση της Σούδας είχε κομβικό ρόλο για τις αμερικανικές επιχειρήσεις.<br /><br />Η στάση αυτή γεννούσε ήδη από τότε — και συνεχίζει να γεννά — κατηγορίες για «σιωπηρή συνενοχή», αν όχι για άμεση καθοδήγηση. Πολλοί ιστορικοί επισημαίνουν πως, στο πλαίσιο της ψυχροπολεμικής λογικής, η Χούντα θεωρήθηκε το “μικρότερο κακό” μπροστά στον φόβο πολιτικών εξελίξεων που θα αμφισβητούσαν τη νατοϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας στην Ανατολική Μεσόγειο.<br />Ο απόηχος στην αμερικανική πολιτική<br /><br />Το ζήτημα της Χούντας επανήλθε στο προσκήνιο της αμερικανικής πολιτικής συζήτησης στα μέσα της δεκαετίας του ’70, με αποκαλύψεις για εμπλοκή Αμερικανών πρακτόρων και στρατιωτικών στη στήριξη απολυταρχικών καθεστώτων σε όλο τον κόσμο. Το “ελληνικό ζήτημα” έγινε και αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης μεταξύ του Κογκρέσου και της κυβέρνησης Νίξον.<br /><br />Η Χούντα έπεσε τελικά το καλοκαίρι του 1974, όχι από ξένη επέμβαση, αλλά υπό το βάρος της αποτυχίας της κυπριακής πολιτικής και της τουρκικής εισβολής.</div><div><br />Το ιστορικό ερώτημα<br /><br />Η συζήτηση για τον ρόλο των ΗΠΑ παραμένει ζωντανή. Ήταν συνένοχος, προστάτης, ή απλώς θεατής η Ουάσινγκτον; Οι ερμηνείες διαφέρουν ανάλογα με την οπτική γωνία:<br /><br />— Για πολλούς ιστορικούς, το πραξικόπημα ήταν πρωτίστως «εγχώριο προϊόν», με τις ΗΠΑ να παίζουν το ρόλο του αμέτοχου αλλά ωφελούμενου παρατηρητή.<br />— Για άλλους, το διεθνές κλίμα “αντι-κομμουνιστικής σταθερότητας” ουσιαστικά νομιμοποίησε ή διευκόλυνε την επιβολή της Χούντας.<br />Όπως και να ‘χει, η 21η Απριλίου υπενθυμίζει τον διαχρονικό κίνδυνο για μικρές χώρες: όταν οι ξένοι σχεδιάζουν στρατηγικές, οι λαοί πληρώνουν το τίμημα.</div><div><br />Η εσωτερική φθορά και το τέλος<br /><br />Παρά τις προσπάθειες προπαγάνδας και τον αυταρχικό έλεγχο, το καθεστώς δεν κατάφερε να κερδίσει τη νομιμοποίηση του ελληνικού λαού ούτε την ουσιαστική διεθνή αναγνώριση. Η καταπίεση, ο οικονομικός στασιμο-πληθωρισμός, και κυρίως η εθνική καταστροφή στην Κύπρο, μετά το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου τον Ιούλιο του 1974 και τη συνακόλουθη τουρκική εισβολή, σηματοδότησαν την πτώση του καθεστώτος.<br /><br />Η Χούντα έπεσε, αφήνοντας πίσω της μια βαριά πολιτική, κοινωνική και ηθική κληρονομιά. Το Πολυτεχνείο, το Νοέμβριο του 1973, αποτέλεσε το πιο ηχηρό και αιματηρό ορόσημο της αντίστασης, συμβολίζοντας τη ρήξη μιας γενιάς με την αυταρχία.<br />Η αποτίμηση του πραξικοπήματος<br /><br />Η 21η Απριλίου δεν είναι μόνο ημερομηνία για το ημερολόγιο. Είναι υπενθύμιση ότι οι δημοκρατικοί θεσμοί, όταν υπονομεύονται, οδηγούν σε ιστορικές τραγωδίες. Το πραξικόπημα του 1967 ήταν αποτέλεσμα της πολιτικής αστάθειας, των διχασμών, της έλλειψης θεσμικής αυτοσυγκράτησης και της ανεπάρκειας των ελίτ της εποχής να διαχειριστούν ειρηνικά τις αντιθέσεις.<br /><br />Η συζήτηση για τη Χούντα παραμένει ενεργή — από τους θιασώτες της, που επιμένουν σε μια “αντισυστημική” ερμηνεία, έως τους ιστορικούς και τους αυτόπτες, που αναδεικνύουν τις επιπτώσεις της σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής, της οικονομίας και της συλλογικής μνήμης.<br /><br />Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, η επέτειος της 21ης Απριλίου αποτελεί ένα ιστορικό μάθημα για τη σημασία της Δημοκρατίας, της ανεκτικότητας και της πολιτικής συμμετοχής.<br /><br />Γιατί οι δημοκρατίες, όπως έδειξε η Ιστορία, δεν πεθαίνουν μόνο από τις σφαίρες, αλλά κυρίως από την αδιαφορία.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.anatropinews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

21η Απριλίου 1967: 58 χρόνια από την επιβολή της Χούντας των συνταγματαρχών.

Πριν 57 χρόνια, ξημερώματα της 21ης Απριλίου 1967, στρατιωτικά άρματα άρχισαν να καταλαμβάνουν στρατηγικά σημεία στην Αθήνα, προαναγγέλλοντα...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ ώθησε την Αλβανία από τη δημοκρατία σε ναρκοκράτος.

<img height="380" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2020/02/rama-630x380.jpg" width="704" /><br /><br />Του <b>Μάικλ Ρούμπιν</b><br />Στις 11 Μαΐου 2025, οι Αλβανοί θα προσέλθουν στις κάλπες για να εκλέξουν νέο κοινοβούλιο. Αν ο πρωθυπουργός Έντι Ράμα, επικεφαλής του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Αλβανίας, επιβάλει τη βούλησή του, αυτή μπορεί να είναι η τελευταία εκλογική διαδικασία στη βαλκανική χώρα.<br /><br />Από πρότυπο μετακομμουνιστικής μετάβασης, η Αλβανία βρίσκεται πλέον ξανά στα πρόθυρα της δικτατορίας.<br /><br />Οι αδέξιες παρεμβάσεις του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ και της Υπηρεσίας Διεθνούς Ανάπτυξης (USAID) έχουν μετατρέψει μία από τις πιο υποσχόμενες οικονομίες των Βαλκανίων σε ναρκοκράτος.<br />Η ανάκαμψη της Αλβανίας από τη κομμουνιστική δικτατορία<br /><br />Η Αλβανία υπήρξε για καιρό μια επιτυχία του μεταψυχροπολεμικού κόσμου.<br /><br />Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Ενβέρ Χότζα, η χώρα ήταν εξίσου καταπιεστική με τη Βόρεια Κορέα.<br /><br />Μετά τον θάνατο του Χότζα και την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, η Αλβανία ανέκαμψε.<br /><br />Οι πολίτες της απέβαλαν τον κρατικά επιβεβλημένο αντιαμερικανισμό και έγιναν από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές των ΗΠΑ.<br /><br />Η Αλβανία ψηφίζει στον ΟΗΕ με τις ΗΠΑ όσο συχνά και η Αυστραλία, περισσότερο ακόμα και από παραδοσιακούς συμμάχους όπως η Ολλανδία, η Ισπανία ή η Σουηδία.<br /><br />Πολλά από τα εύσημα για τη μεταμόρφωση της Αλβανίας ανήκουν στον Σαλί Μπερίσα, έναν καρδιολόγο που το 1990 πρωτοστάτησε στις εκκλήσεις για τερματισμό του μονοπωλίου εξουσίας του Κόμματος Εργασίας της Αλβανίας.<br /><br />Επέκρινε συνεχώς τον διάδοχο του Χότζα, Ραμίζ Αλία, για την επιφανειακότητα των μεταρρυθμίσεών του.<br /><br />Τελικά, ο Μπερίσα ίδρυσε το Δημοκρατικό Κόμμα της Αλβανίας, ένα ανοιχτά κεντροδεξιό κόμμα.<br /><br />Στις πρώτες ελεύθερες εκλογές του 1991, ο Μπερίσα κέρδισε πάνω από το ένα τρίτο των ψήφων, παρά το σχεδόν απόλυτο έλεγχο των Μέσων ενημέρωσης και της κοινωνίας από τον Αλία.<br /><br />Ένα χρόνο αργότερα, το Δημοκρατικό Κόμμα συγκέντρωσε σχεδόν το 60% των ψήφων και ο Μπερίσα έγινε πρόεδρος.<br /><br />Ήταν μια μεταμορφωτική περίοδος. Ο Μπερίσα ιδιωτικοποίησε τη γη και τις κατοικίες.<br /><br />Μέσα σε λίγα χρόνια, ο νέος ιδιωτικός τομέας της Αλβανίας αντιπροσώπευε τα τρία τέταρτα του ΑΕΠ.<br /><br />Μείωσε τον πληθωρισμό σε μονοψήφια νούμερα και επέτρεψε την αναβίωση της θρησκείας μετά από δεκαετίες κομμουνιστικής καταστολής.<br /><br />Ωστόσο, δεν ήταν όλα θετικά στη θητεία του.<br /><br />Οι Αλβανοί έχασαν τις αποταμιεύσεις τους σε απάτες τύπου πυραμίδας, σε μια περίοδο που το Δημοκρατικό Κόμμα είχε σχεδόν απόλυτο έλεγχο.<br /><br />Η βία ξέσπασε καθώς οι πολίτες κατηγορούσαν την κυβέρνηση.<br /><br />Όταν ένα κόμμα έχει μονοπώλιο, η αλαζονεία και η αίσθηση ατιμωρησίας αυξάνονται.<br /><br />Οι Αλβανοί, όμως, πήραν τη δημοκρατία τους στα σοβαρά.<br /><br />Το 1997, τιμώρησαν το Δημοκρατικό Κόμμα. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα κέρδισε πάνω από το μισό των ψήφων και ο Μπερίσα μεταπήδησε με αξιοπρέπεια στον ρόλο του ηγέτη της αντιπολίτευσης.<br /><br />Επέστρεψε στην εξουσία ως πρωθυπουργός οκτώ χρόνια αργότερα και συνεργάστηκε στενά με τον πρόεδρο Τζορτζ Μπους για την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου.<br /><br />Η κατασκευή δρόμων και άλλων υποδομών χαρακτήρισε τη θητεία του.<br />Η προδοσία της δημοκρατίας από τον Έντι Ράμα<br /><br />Μετά την ήττα του το 2013, ο Μπερίσα παραιτήθηκε από την ηγεσία του κόμματος, παραμένοντας ωστόσο εξαιρετικά επιδραστική φυσιογνωμία και, συνεπώς, πολιτικός στόχος, όπως ίσως ο Ρόναλντ Ρίγκαν ή ο Μπαράκ Ομπάμα, των οποίων η επιρροή παρέμεινε ισχυρή μετά τη θητεία τους.<br /><br />Η διαφορά μεταξύ Αμερικής και Αλβανίας είναι ότι, μετά τη δεύτερη θητεία τους, ούτε οι πολιτικοί αντίπαλοι του Ρίγκαν ή του Ομπάμα δεν ανησυχούσαν για την επιστροφή τους.<br /><br />Για τον Έντι Ράμα, τον ηγέτη του Σοσιαλιστικού Κόμματος που έγινε πρωθυπουργός το 2013, η σκιά του Μπερίσα ήταν δυσβάσταχτη.<br /><br />Δεν αρκέστηκε στη νίκη του στις κάλπες, αλλά αφιερώθηκε στην απαξίωση και τον αποκλεισμό του Μπερίσα.<br /><br />Δυστυχώς, εδώ ο Ράμα βρήκε σύμμαχο τον Ομπάμα και πολλούς στο Υπουργείο Εξωτερικών, που δεν εμπιστεύονταν την κεντροδεξιά.<br /><br />Ο Ράμα ανακάλυψε ότι οποιαδήποτε κατηγορία κατά του Μπερίσα έβρισκε πιστευτές ακροάσεις στην Ουάσιγκτον.<br /><br />Βεβαίως, η διαφθορά στην Αλβανία ήταν υπαρκτή.<br /><br />Το 2010, η Αλβανία κατατάσσονταν 116η στον Δείκτη Αντίληψης της Διαφθοράς της Transparency International, χειρότερα από κάθε ευρωπαϊκή χώρα εκτός από τη Λευκορωσία και τη Ρωσία.<br /><br />Μια δεκαετία αργότερα, μετά από επτά χρόνια Ράμα, η Αλβανία βελτιώθηκε ελαφρώς, φτάνοντας στην 104η θέση, ξεπερνώντας τη Βοσνία, το Κοσσυφοπέδιο και τη Βόρεια Μακεδονία.<br />Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ υπονόμευσε τη δημοκρατία της Αλβανίας<br /><br />Καθώς η καταπολέμηση της διαφθοράς ήταν κεντρικό ζήτημα, η κυβέρνηση Ομπάμα και η USAID υποστήριξαν τη δημιουργία της Ειδικής Δομής κατά της Διαφθοράς και του Οργανωμένου Εγκλήματος (SPAK).<br /><br />Ήταν μια καλή ιδέα, που εκτελέστηκε άσχημα.<br /><br />Όπως ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατέλαβε το γραφείο ελέγχου τραπεζών για να εξουδετερώσει τους αντιπάλους του, έτσι και ο Ράμα όπλισε τη SPAK. Ο κύριος στόχος του; Ο Μπερίσα και οι υποστηρικτές του.<br /><br />Εμφανίζεται η Γιούρι Κιμ, καριερίστας διπλωμάτης που έγινε πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Αλβανία το 2020, στην πρώτη της πρεσβευτική θέση.<br /><br />Υποστήριξε τον Ράμα, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ευνοώντας ανοιχτά τον ίδιο και υποτιμώντας το Δημοκρατικό Κόμμα και την αντιπολίτευση, λέγοντας χαρακτηριστικά στον Μπερίσα να «φάει χόρτο».<br /><br />Η ιδεολογική εχθρότητα του υπουργού Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν προς την κεντροδεξιά, η μεροληψία της Κιμ και η προθυμία της διοικητού της USAID Σαμάνθα Πάουερ να επιτρέψει στον Ράμα να μετατρέψει τη SPAK σε πολιτικό όπλο οδήγησαν σε μια καταστροφική απόφαση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ να κηρύξει τον Μπερίσα και την οικογένειά του persona non grata και να ανακαλέσει τις βίζες τους για τις ΗΠΑ.<br /><br />Για να κατευνάσει την Κιμ και το Υπουργείο Εξωτερικών, το Δημοκρατικό Κόμμα απέβαλε τον Μπερίσα. Δεν λειτούργησε. Καθώς ο Ράμα γινόταν πιο διεφθαρμένος και το Δημοκρατικό Κόμμα συνέχιζε να χάνει εκλογές, συσπειρώθηκε ξανά γύρω από τον Μπερίσα, ο οποίος το 2022 ανέλαβε εκ νέου την ηγεσία της αντιπολίτευσης.<br /><br />Υπάρχουν τρεις παραλληλισμοί με αυτά που έκαναν το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ και οι κυβερνήσεις Ομπάμα και Μπάιντεν στην Αλβανία, που σήμερα κορυφώνονται.<br /><br />Ο πρώτος είναι η Ζιμπάμπουε, όπου, για ιδεολογικούς λόγους, η κυβέρνηση Κάρτερ αγκάλιασε τον Ρόμπερτ Μουγκάμπε πολύ μετά την αποκάλυψη ότι η αριστερή του ρητορική είχε λιγότερο να κάνει με κοινωνική δικαιοσύνη και περισσότερο με την εδραίωση δικτατορίας.<br /><br />Ο δεύτερος είναι η Τουρκία, όπου η ευσεβής ελπίδα και η επιθυμία διαδοχικών πρέσβεων να δώσουν προτεραιότητα στις προσωπικές σχέσεις με τον Ερντογάν έναντι της δημοκρατίας οδήγησαν τον Τούρκο ηγέτη να πιστέψει ότι μπορούσε να στοχοποιεί αντιπάλους και την κοινωνία των πολιτών ατιμώρητα.<br /><br />Στην Τουρκία, ήταν ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς, ο Οσμάν Καβαλά και ο Εκρέμ Ιμάμογλου· στην Αλβανία, είναι ο Μπερίσα, ο πρώην υπουργός Άμυνας Φατμίρ Μεντίου, ο εκλεγμένος δήμαρχος Φρέντι Μπελέρι και ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Άρμπεν Αχμέταϊ.<br /><br />Ο τρίτος είναι ο Παναμάς, όπου ο Ράμα μετατρέπει γρήγορα την Αλβανία στον βαλκανικό ισοδύναμο του Ρότζερ Νοριέγα.<br /><br />Όχι μόνο ο Ράμα έχει καταστήσει την Αλβανία κόμβο για το εμπόριο κοκαΐνης και οπίου από την Τουρκία προς την Ευρώπη, αλλά η απόφασή του να νομιμοποιήσει την καλλιέργεια μαριχουάνας έχει ανατρέψει τη γεωργία της Αλβανίας.<br /><br />Οι Αλβανοί μιλούν πλέον ανοιχτά για τη «μαριχουανοποίηση» της οικονομίας τους.<br /><br />Η ανάπτυξη ακινήτων στην Αλβανία –ένας τομέας στον οποίο εμπλέκονται τώρα ο προοδευτικός κληρονόμος Άλεξ Σόρος και ο γαμπρός του Τραμπ Τζάρεντ Κούσνερ– έχει γίνει το επίκεντρο για το ξέπλυμα χρήματος, καθώς οι Αλβανοί ηγέτες ξοδεύουν 800 εκατομμύρια δολάρια σε ορισμένα έργα, αλλά δηλώνουν ότι ξοδεύουν πέντε φορές περισσότερα.<br /><br />Δεν υπάρχει καμία κατηγορία ότι ο Σόρος ή ο Κούσνερ εμπλέκονται σε τέτοιες δραστηριότητες –και οι δύο διεξάγουν ενδελεχή έλεγχο και γνωρίζουν ότι βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής– αλλά η αγορά ακινήτων της Αλβανίας ανθεί και έχει γίνει η «άγρια Δύση».<br />Θα είναι οι εκλογές του επόμενου μήνα οι τελευταίες της Αλβανίας;<br /><br />Όπως ο Ερντογάν παρομοίασε τη δημοκρατία με τραμ –το χρησιμοποιείς όσο χρειάζεται και μετά κατεβαίνεις– έτσι και ο Ράμα ετοιμάζεται τώρα να εγκαταλείψει την προσποίηση ότι σέβεται τη δημοκρατία.<br /><br />Είναι ειρωνικό ότι, ενώ το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ συνεχίζει να στοχοποιεί τον Μπερίσα και άλλους φιλοαμερικανούς πολιτικούς για υποτιθέμενη διαφθορά, τα στοιχεία δείχνουν ότι η διαφθορά βρίσκεται στον Ράμα και σε εκείνους τους Αμερικανούς που έχει συμβιβαστεί.<br /><br />Τον Φεβρουάριο του 2024, δικαστήριο της Νέας Υόρκης καταδίκασε τον Τσαρλς ΜακΓκόνιγκαλ, πρώην ειδικό πράκτορα υπεύθυνο για την αντικατασκοπεία του FBI στη Νέα Υόρκη, για αποδοχή 225.000 δολαρίων από Αλβανό πράκτορα για την προώθηση επιχειρήσεων με τον Ράμα και τους μεσολαβητές του.<br /><br />Πολλοί Αλβανοί ελπίζουν ότι η κυβέρνηση Τραμπ θα ελέγξει επίσης τις πληρωμές της USAID στη SPAK καθώς και τη θητεία της Κιμ στην πρεσβεία, έστω για να επιλύσει τις υποψίες και τις θεωρίες συνωμοσίας που περιβάλλουν και τα δύο.<br /><br />Εν τω μεταξύ, ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο θα πρέπει να αναγνωρίσει ότι οι νομικές προκλήσεις του Ράμα κατά του Μπερίσα έχουν λιγότερο να κάνουν με την καθαρή διακυβέρνηση και περισσότερο με την παράδοση ενός νοκ-άουτ στον 80χρονο Μπερίσα και, μέσω αυτού, στην κεντροδεξιά.<br /><br />Το Τμήμα Κυβερνητικής Αποδοτικότητας (DOGE) έχει αναγκάσει οργανισμούς όπως το Εθνικό Δημοκρατικό Ινστιτούτο και το Διεθνές Ρεπουμπλικανικό Ινστιτούτο να σταματήσουν την παρακολούθηση εκλογών.<br /><br />Εντάξει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το Υπουργείο Εξωτερικών δεν πρέπει να το κάνει.<br /><br />Το ερώτημα για τον Ρούμπιο είναι αν θα βασιστεί στην ομάδα του στην Αλβανία και σε εκείνους που τοποθετήθηκαν από την προκατειλημμένη Κιμ, ή αν θα μεταφέρει πιο ουδέτερους διπλωμάτες σε προσωρινή βάση για να παρακολουθήσουν τις εκλογές.<br /><br />Ο Ρούμπιο πρέπει επίσης να αναγνωρίσει ότι οι κυρώσεις του Μπλίνκεν κατά του Μπερίσα ήταν εξίσου πολιτικά υποκινούμενες και ψευδείς όσο και η άρση των κυρώσεων κατά των Χούτι.<br /><br />Η Αλβανία μπορεί να είναι μικρή, αλλά οι Αλβανοί είναι από τους πιο φιλοαμερικανούς λαούς.<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρέπει να τους προδώσουν.<br /><br />Ο κίνδυνος της επιλογής πλευρών είναι διπλός.<br /><br />Πρώτον, προδίδει τη δημοκρατία όταν το Υπουργείο Εξωτερικών χρησιμοποιεί βρώμικα κόλπα για να βάλει το δάχτυλό του στη ζυγαριά και, δεύτερον, επειδή όσοι ψιθυρίζουν γλυκόλογα στους Αμερικανούς πρέσβεις τους χειραγωγούν για το δικό τους προσωπικό όφελος, όχι επειδή νοιάζονται για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τα εθνικά τους συμφέροντα. Το ρολόι χτυπάει· ο Ρούμπιο πρέπει να δράσει τώρα.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πώς το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ ώθησε την Αλβανία από τη δημοκρατία σε ναρκοκράτος.

Του Μάικλ Ρούμπιν Στις 11 Μαΐου 2025, οι Αλβανοί θα προσέλθουν στις κάλπες για να εκλέξουν νέο κοινοβούλιο. Αν ο πρωθυπουργός Έντι Ράμα, επι...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι προετοίμαζαν Πάπας Φραγκίσκος και Οικ. Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Κοινή δέσμευση για χριστιανική ενότητα.

<img height="370" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/04/PAPAS-PATRIARXIS-630x400.jpg" width="699" /><br /><br />Η σχέση του Πάπα Φραγκίσκου με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο ήταν στενή και συνεργατική, με κοινές προσπάθειες για ενότητα. Φαίνεται ότι προετοίμαζαν κοινή επέτειο για τη Σύνοδο της Νίκαιας, αλλά ο θάνατος του Πάπα στις 21 Απριλίου 2025, την ημέρα της Πασχαλιάς, ενδέχεται να επηρέασε τα σχέδια.<br /><br />Ο Πάπας Φραγκίσκος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος είχαν μια φιλική και εποικοδομητική σχέση, συναντώντας συχνά για να προωθήσουν την ενότητα μεταξύ Ρωμαιοκαθολικών και Ορθοδόξων.<br /><br />Συμμετείχαν σε κοινές προσευχές, όπως για την ειρήνη στον Άγιο Τάφο το 2014, και εξέδωσαν κοινές δηλώσεις για θέματα όπως η κλιματική αλλαγή.<br />Ο Βαρθολομαίος παρέστη στην εγκατάσταση του Πάπα Φραγκίσκου το 2013, κάτι που δεν είχε συμβεί από το 1054.<div><br />Προετοιμασία για τη Σύνοδο της Νίκαιας<br /><br />Φαίνεται ότι προετοίμαζαν κοινή επέτειο για τα 1.700 χρόνια από την Πρώτη Σύνοδο της Νίκαιας (325 μ.Χ.), με τον Πάπα Φραγκίσκο να σχεδιάζει να ταξιδέψει στην Τουρκία τον Μάιο του 2025.<br /><br />Ωστόσο, ο θάνατός του στις 21 Απριλίου 2025 ενδέχεται να ανέτρεψε αυτά τα σχέδια.<br /><br />Η επέτειος θεωρήθηκε ευκαιρία για να δείξουν την αναπτυσσόμενη κοινωνία μεταξύ των δύο Εκκλησιών.<br /><br />Η σχέση του Πάπα Φραγκίσκου με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και οι προετοιμασίες για τη Σύνοδο της Νίκαιας αποτελούν σημαντικά θέματα για την κατανόηση των σύγχρονων προσπαθειών για ενότητα μεταξύ Ρωμαιοκαθολικών και Ορθοδόξων.<br /><br />Ακολουθεί μια λεπτομερής ανάλυση, βασισμένη σε πληροφορίες από διεθνή Μέσα, ιδιαίτερα ιταλικά και ρωμαιοκαθολικά.<br />Ιστορικό και φύση της σχέσης<br /><br />Η σχέση μεταξύ του Πάπα Φραγκίσκου και του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου χαρακτηρίστηκε από μια βαθιά προσωπική σύνδεση και κοινή δέσμευση για την προώθηση της χριστιανικής ενότητας.<br /><br />Από την εγκατάσταση του Πάπα Φραγκίσκου το 2013, ο Βαρθολομαίος ήταν παρών, κάτι που θεωρήθηκε ιστορικό γεγονός, καθώς ήταν η πρώτη φορά από το Μεγάλο Σχίσμα του 1054 που ο πνευματικός ηγέτης των Ορθοδόξων παραβρέθηκε σε τέτοια εκδήλωση.<br /><br />Αυτή η κίνηση θεωρήθηκε βήμα προς την επούλωση των ιστορικών διαφορών.<br /><br />Σύμφωνα με το National Catholic Reporter, η σχέση τους περιγράφηκε ως «ανθισμένη φιλία», με κοινές πρωτοβουλίες όπως η κοινή προσευχή για την ειρήνη στον Άγιο Τάφο το 2014, όπου τίμησαν τα 50 χρόνια από την ιστορική συνάντηση των Πατριαρχών Αθηναγόρα και Παύλου ΣΤ’.<br /><br />Επίσης, εξέδωσαν κοινές δηλώσεις για την κλιματική αλλαγή, όπως φαίνεται στο World Council of Churches, όπου κάλεσαν όλους να προστατεύσουν το περιβάλλον.<br /><br />Ο Βαρθολομαίος, σε συνέντευξή του στο The Pillar, περιέγραψε τους τελευταίους τρεις Πάπες, συμπεριλαμβανομένου του Φραγκίσκου, ως «αγαπητούς φίλους και συνεργάτες στην προώθηση της χριστιανικής ενότητας», τονίζοντας την ταπεινότητα του Φραγκίσκου και την φροντίδα του για τους φτωχούς.</div><div><br />Προετοιμασίες για την επέτειο της Συνόδου της Νίκαιας<br /><br />Η Σύνοδος της Νίκαιας του 325 μ.Χ. ήταν η πρώτη οικουμενική σύνοδος της Χριστιανικής Εκκλησίας, που συγκλήθηκε από τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Α’ και αντιμετώπισε ζητήματα όπως η αρειανική διαμάχη για τη φύση του Υιού του Θεού, καταλήγοντας στη διατύπωση του Πρωτοτύπου Νικαίου Σύμβολου Πίστεως.<br /><br />Το 2025, που συμπίπτει με την 1.700η επέτειο, θεωρήθηκε ευκαιρία για κοινή δράση.<br /><br />Σύμφωνα με το Catholic News Agency, ο Πάπας Φραγκίσκος πρότεινε να γιορτάσουν αυτή την επέτειο από κοινού με τους Ορθόδοξους ηγέτες, στέλνοντας προσωπικό μήνυμα στον Βαρθολομαίο.<br /><br />Το μήνυμα παραδόθηκε από τον Καρδινάλιο Κουρτ Κοχ τον Νοέμβριο του 2024, κατά την επίσκεψή του στην Κωνσταντινούπολη για την εορτή του Αγίου Ανδρέα.<br /><br />Ο Πάπας τόνισε ότι η επέτειος θα μπορούσε να αποτελέσει ευκαιρία για να δείξουν την «αναπτυσσόμενη κοινωνία» μεταξύ των βαπτισμένων.<br /><br />Σε μια άλλη πηγή, το Catholic News Agency, αναφέρεται ότι ο Βαρθολομαίος συζήτησε την επέτειο, προτείνοντας ότι οι εντάσεις μεταξύ των Εκκλησιών ενισχύθηκαν σταδιακά και όχι ξαφνικά το 1054.<br /><br />Ο Πάπας Φραγκίσκος είχε εκφράσει την πρόθεσή του να ταξιδέψει στην Τουρκία τον Μάιο του 2025 για την επέτειο, όπως επιβεβαιώθηκε σε συνάντηση με την Διεθνή Θεολογική Επιτροπή τον Νοέμβριο του 2024.<br /><br />Ωστόσο, λόγω προβλημάτων υγείας και τελικά του θανάτου του στις 21 Απριλίου 2025, η συμμετοχή του δεν ήταν εφικτή.<br /><br />Η σχέση του Πάπα Φραγκίσκου με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο ήταν ένα παράδειγμα συνεργασίας και φιλίας, με σημαντικές πρωτοβουλίες για την ενότητα.<br /><br />Οι προετοιμασίες για την επέτειο της Συνόδου της Νίκαιας αντανακλούν αυτή την προσπάθεια, αν και ο θάνατος του Πάπα Φραγκίσκου το 2025 επηρέασε τα σχέδια.<br /><br />Η κληρονομιά τους συνεχίζει να εμπνέει τις σχέσεις μεταξύ των δύο Εκκλησιών.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τι προετοίμαζαν Πάπας Φραγκίσκος και Οικ. Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Κοινή δέσμευση για χριστιανική ενότητα.

Η σχέση του Πάπα Φραγκίσκου με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο ήταν στενή και συνεργατική, με κοινές προσπάθειες για ενότητα. Φαίνεται...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία στήνει «στρατιωτικό τόξο» στα Βαλκάνια.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/04/TURKEY-BALKANS-630x400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="630" height="400" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/04/TURKEY-BALKANS-630x400.jpg" width="696" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Με νέα στρατιωτικά deal και επιτόπια παρουσία, η Τουρκία διευρύνει τη σφαίρα επιρροής της σε Αλβανία, Κόσοβο, Βόρεια Μακεδονία και Ρουμανία. Η Αθήνα παρακολουθεί χωρίς αντίδραση.</span></h3><div><b>Παντελής Λαμψιώτης </b><br />Μεθοδικά και αποφασιστικά, η Τουρκία επεκτείνει τη γεωπολιτική της επιρροή στα Βαλκάνια, μέσα από ένα πλέγμα διμερών στρατιωτικών συμφωνιών με κομβικά κράτη της περιοχής. Η στρατηγική αυτή –που φαίνεται να ακολουθεί το δόγμα της «στρατηγικής βάθους»– έχει ήδη αποτυπωθεί σε συμφωνίες με την Αλβανία, το Κόσοβο, τη Βόρεια Μακεδονία και τη Ρουμανία, με στόχο την παγίωση μιας διαρκούς τουρκικής παρουσίας στην “πίσω αυλή” της Ελλάδας.<br />Ενίσχυση επιρροής με drones και στρατιωτικές βάσεις <br /><br />Η συμφωνία-ναυαρχίδα αφορά την Αλβανία, με ύψος επένδυσης 3,5 δισ. δολαρίων. Περιλαμβάνει μεταξύ άλλων αποστολή drones Bayraktar TB2, δημιουργία βάσεων και υποδομών, καθώς και εκπαίδευση στρατιωτικών στελεχών. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ήδη έχουν παραδοθεί τουλάχιστον 6 drones, ενώ αναμένονται 15 ακόμη.<br /><br />Ανάλογες κινήσεις σημειώνονται και στο Κόσοβο, τη Βόρεια Μακεδονία και τη Ρουμανία, όπου η Τουρκία αναλαμβάνει ρόλους που ξεπερνούν τις παραδοσιακές ΝΑΤΟϊκές αρμοδιότητες. Η Άγκυρα προωθεί εξοπλιστικά προγράμματα, τεχνογνωσία και σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμα και την επιτόπια παρουσία στρατευμάτων.</div><div><br />Απόν το ελληνικό αποτύπωμα<br /><br />Παρά τη στρατηγική σημασία των εξελίξεων για την ελληνική εξωτερική πολιτική, η αντίδραση της Αθήνας χαρακτηρίζεται από στασιμότητα. Η απουσία ισοδύναμων πρωτοβουλιών προκαλεί ερωτήματα για τον σχεδιασμό της ελληνικής διπλωματίας απέναντι σε μια Τουρκία που φαίνεται να «σφίγγει τον κλοιό» στη γειτονιά μας.</div><div><br />Το νέο γεωπολιτικό τοπίο<br /><br />Οι κινήσεις της Τουρκίας δείχνουν πως δεν περιορίζεται πλέον στα πλαίσια των ΝΑΤΟϊκών υποχρεώσεων, αλλά επιδιώκει την ανεξάρτητη στρατηγική εδραίωση στην περιοχή. Αν συνεχιστεί απρόσκοπτα αυτή η πορεία, διαμορφώνεται σταδιακά ένα τουρκικό “στρατιωτικό τόξο” από την Αδριατική έως τον Εύξεινο Πόντο, με μακροπρόθεσμες επιπτώσεις για τις ισορροπίες ισχύος στα Βαλκάνια.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.geostratigika.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Τουρκία στήνει «στρατιωτικό τόξο» στα Βαλκάνια.

Με νέα στρατιωτικά deal και επιτόπια παρουσία, η Τουρκία διευρύνει τη σφαίρα επιρροής της σε Αλβανία, Κόσοβο, Βόρεια Μακεδονία και Ρουμανία....

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ανασφαλείς σχέσεις μας με την Τουρκία.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/12/greece-turkey-720x400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="356" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/12/greece-turkey-720x400.jpg" width="688" /></a></div><div><br /></div><b>Αχιλλέας Γραβάνης</b><br />Είχα την ευκαιρία ανήμερα του Πάσχα να δω την εκπομπή PrimeTime του ΣΚΑΪ, και το θαυμάσιο αφιέρωμα του Κωνσταντινουπολίτη δημοσιογράφου Μανώλη Κωστίδη για τους ομογενείς της Πόλης, που ανέδειξε σημαντικές αλήθειες για τις σχέσεις Ελλάδος-Τουρκίας. Πριν κάμποσο καιρό ήμουν κριτικός για την καθημερινή ενημέρωση μας των τεκταινόμενων στη γείτονα χώρα από τον ΣΚΑΪ, τώρα τη θεωρώ εξαιρετικά χρήσιμη για την αφύπνιση της κοινωνίας μας και τη συνειδητοποίηση της για το ανασφαλές μέλλον των σχέσεων μας με τη γείτονα.<br /><br />Συγκλονιστική η παρουσία των ελληνικής καταγωγής Τούρκων πολιτών της Κωνσταντινούπολης: μόρφωση, ευγένεια, δημιουργικότητα, αισθητική και απαράμιλλο θάρρος. Έχουν μείνει και επιμένουν περίπου 2000 πολίτες ελληνικής καταγωγής, κυρίως μεγάλης ηλικίας. Ο παντουρκισμός και ο στρατευμένος μουσουλμανισμός που κυριαρχούν στην τουρκική εξουσιαστική ελίτ, ανεξάρτητα πολιτικού χρώματος, δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας για την επιβίωση του ελληνικού στοιχείου στην Τουρκία. Η ιστορία της αυτό δείχνει: όποιος δεν είναι Τούρκος μουσουλμάνος, είναι ελληνικής, κουρδικής, αρμενικής και τώρα εβραϊκής καταγωγής είναι ανεπιθύμητος. Η διαχρονική τουρκική πολιτική συρρίκνωσης του ελληνικού στοιχείου ήταν και είναι εξαιρετικά σταθερή και αποτελεσματική. Η σημειολογική και επιτυχής μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί δεν αφήνει καμία αμφιβολία. Σε αντίθεση με τους Έλληνες πολίτες τουρκικής καταγωγής στην Ελλάδα που αυξάνονται και ευημερούν αγγίζοντας τις 100.000, εξαιρουμένων των μουσουλμάνων Ελλήνων πολιτών πομακικής ή Ρομά καταγωγής.<br /><br />Παντουρκισμός και ακραίος μουσουλμανισμός δεν αφήνουν καμία πιθανότητα οι δύο λαοί να συνομιλήσουν ελεύθερα και να προοδεύσουν μαζί ως ίσος προς ίσον. Η Ελλάδα με το τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα κινδυνεύει με εθνική συρρίκνωση εάν δε σοβαρευτεί. Η συνειδητοποίηση του κινδύνου, η ομοψυχία, η οικονομική πρόοδος, η ισχυρή και κορυφαία άμυνα είναι οι μόνες συνθήκες επιβίωσης της. Οι τουρκικές ελίτ όλου του πολιτικού φάσματος είναι αποφασισμένες να επεκτείνουν την Τουρκία, με όποιο τίμημα. Εάν στην Ελλάδα επικρατήσουν φληναφήματα και ανευθυνότητες του τύπου, η θάλασσα δεν έχει σύνορα, όλοι είμαστε αδέλφια (σε αυτό θέλει τουλάχιστον δύο να το πιστεύουν), σε 20-30 χρόνια θα είναι είτε υποτελής χώρα είτε υπό τουρκική κηδεμονία, αν δεν έχει χάσει εθνικό έδαφος.<br /><br />Οι Τούρκοι δεν αστειεύονται με τους εχθρούς του παντουρκισμού. Ακόμη και για τους εσωτερικούς αμφισβητίες του: πόσοι άραγε Τούρκοι πολίτες και πολιτικοί που πιστεύουν σε μια κοσμοπολίτικη Τουρκία είναι σήμερα στις τουρκικές φυλακές όταν ζουν στη φυλακή διεθνείς κορυφαίες τουρκικές προσωπικότητες όπως οι κ.κ. Ιμάμογλου, Καβαλά και οι κορυφαίοι Κούρδοι ηγέτες; Για να ζήσουμε δίπλα τους ανεξάρτητοι και να συνομιλούμε ίσος προς ίσον, συνεργαζόμενοι και με αμοιβαίο σεβασμό πρέπει να είμαστε αδιαμφισβήτητα ισχυροί, οικονομικά, αμυντικά, πολιτικά. Βέβαια, για να πω και την ενδόμυχη μου ανησυχία, οι παρατηρούμενες πολιτικές κάποιων αναχρονιστικών κομμάτων στην ελληνική βουλή δε με κάνουν πολύ σίγουρο ότι όλοι οι Έλληνες πολίτες και πολιτικοί το θεωρούν αυτό σημαντικό. Κάποιοι ίσως βολεύονται με μια μικρότερη Ελλάδα.<br /><br />Ο κίνδυνος της διεθνούς αναγνώρισης των αναθεωρητικών πολιτικών των συνόρων και των διεθνών συνθηκών είναι πλέον περισσότερο από εμφανής. Τα τελευταία χρόνια απολυταρχικές δυνάμεις στη Ρωσία και Αμερική θεωρούν ότι είναι η ιστορική τους ευκαιρία να αλλάξουν και πάλι τον κόσμο προς όφελος τους. Συντονίζονται υποδόρια μεταξύ τους στη δημιουργία ενός νέου κόσμου δίχως ρυθμιστικούς διεθνείς οργανισμούς, όπου ο ισχυρός θα επιβάλει τα συμφέροντα του, αναδιατάσσοντας σύνορα και συμμαχίες. Είναι τυχαίο ότι και οι δύο σημερινές ηγεσίες Ρωσίας και Αμερικής θαυμάζουν τον Τούρκο απολυτάρχη;<br /><br />Ο κίνδυνος για τις μικρές χώρες που βρίσκονται σε πολύτιμες γεωπολιτικές και γεωοικονομικές περιοχές (π.χ. σπάνια μέταλλα και στοιχεία, ενεργειακές πηγές) είναι πλέον περισσότερο από εμφανής. Η Ουκρανία, η Κύπρος, η Συρία, η Γροιλανδία, ο Παναμάς, ακόμη και ο Καναδάς νιώθουν ήδη αυτήν την αναθεωρητική πολιτική. Είναι βέβαιο ότι μια μη συνειδητοποιημένη, οικονομικά ασθενής και πολιτικά ασταθής Ελλάδα θα αντιμετωπίσει υπαρξιακό πρόβλημα τα επόμενα χρόνια. Ιδιαίτερα και από το γεγονός ότι στην Ενωμένη (τρόπος του λέγειν) Ευρώπη υπάρχουν χώρες - σύμμαχοι όπως οι Ισπανία, Ιταλία, Ολλανδία που σε συνέργεια με τη Μ. Βρετανία ενισχύουν στρατιωτικά την αναθεωρητική Τουρκία. Η χώρα μας οφείλει να σκέπτεται και να πράττει πολιτικά και αμυντικά όπως το μικρό αλλά ισχυρό Ισραήλ, εάν θέλει να επιβιώσει.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι ανασφαλείς σχέσεις μας με την Τουρκία.

Αχιλλέας Γραβάνης Είχα την ευκαιρία ανήμερα του Πάσχα να δω την εκπομπή PrimeTime του ΣΚΑΪ, και το θαυμάσιο αφιέρωμα του Κωνσταντινουπολίτη ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ισραήλ: Πώς χάσαμε τη Συρία και την αφήσαμε στον Ερντογάν;

<img height="351" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/04/%CF%83%CF%81%CE%B1%CE%BF%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B46%CF%844%CF%81%CE%BF%CE%B1%CF%854%CE%B5%CE%B1%CF%808%CE%B8605%CF%82%CE%B5%CE%BA7%CF%85%CE%B4.jpg?resize=616%2C436&ssl=1" width="705" /><br /><br />Ο Αχμάντ αλ Σαράα, ένας πρώην τζιχαντιστής, προσπαθεί να εδραιώσει τη θέση του ως πρόεδρος της Συρίας – έναν τίτλο που απένειμε στον εαυτό του μετά την κατάληψη της εξουσίας.<br /><br />Ο αραβικός κόσμος τον υποστηρίζει, ελπίζοντας να ολοκληρώσει την απόσχιση της Συρίας από το Ιράν και να την επαναφέρει στο αραβικό μαντρί.<br /><br />Το Ισραήλ είναι πεπεισμένο ότι αντιμετωπίζει έναν τζιχαντιστή τυλιγμένο με προβιά και γι’ αυτό κλιμακώνει τις στρατιωτικές του επιχειρήσεις στη Συρία με περισσότερες δηλώσεις, κατασχέσεις γης και αεροπορικές επιδρομές.<br /><br />Φαίνεται όμως ότι το ζήτημα του ποιος θα κυβερνήσει τη Συρία έχει κριθεί αλλού: στον Λευκό Οίκο του Ντόναλντ Τραμπ.<br /><br />Κατά τη διάρκεια της συνάντησης μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ και του Νετανιάχου, ο οποίος ήρθε να παραπονεθεί στον Τραμπ για τον τουρκικό ρόλο στη Συρία, ο Τραμπ απάντησε με μια συντριπτική δήλωση: «Έχω εξαιρετική σχέση με τον Ερντογάν. Μου αρέσει πολύ».<br /><br />Το συγκεκριμένο περιστατικό σημειώθηκε κατά τη διάρκεια συνάντησης του προέδρου των ΗΠΑ με τον Νετανιάχου, ο οποίος παραπονέθηκε στον Τραμπ για τον τουρκικό ρόλο στη Συρία.<br /><br /> Ο Τραμπ απάντησε με μια καταστροφική δήλωση: «Έχω μια εξαιρετική σχέση με τον Ερντογάν. Μου αρέσει πολύ και είναι μαζί μου. Γι’ αυτό είπα στην Μπίμπι: Αν έχεις προβλήματα με την Τουρκία, θα σε βοηθήσω να τα λύσεις, αν είσαι λογικός».<br /><br />«Η Συρία για τον Ερντογάν»<br /><br /> Ήταν μόνο η αρχή μιας άλλης προεδρικής δήλωσης των ΗΠΑ: «Η Συρία για τον Ερντογάν». Ο Τούρκος πρόεδρος κατάφερε να ελέγξει τη Συρία, κάτι που κανένας ηγέτης δεν έχει κάνει εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια».<br /><br />Η Συρία δεν ενδιαφέρει τον Τραμπ, ο οποίος τη βλέπει ως «τόπο θανάτου, άμμου και φυλετικών συγκρούσεων στις οποίες οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν κανένα συμφέρον».<br /><br />Γι’ αυτό ο Ερντογάν διόρισε έναν εργολάβο για την υλοποίηση όλων των συμφερόντων ασφαλείας στη Συρία.<br /><br />Πρέπει να διασφαλίσει ότι αυτή η χώρα είναι απαλλαγμένη από την τρομοκρατία, ότι το ISIS δεν θα επανεμφανιστεί και ότι οι Ιρανοί δεν θα επιστρέψουν σε αυτήν. Το μόνο που μένει είναι περιθωριακές σημειώσεις.<br /><br />Το θέμα των Κουρδικών μειονοτήτων στη χώρα, καθώς και οι ανησυχίες του Ισραήλ για τον ρόλο της Τουρκίας στη Συρία, είναι ανησυχίες που δεν αφορούν τον Τραμπ.<br /><br />Ο «διορισμός» του Ερντογάν από τον Τραμπ ως «κυβερνήτη της Συρίας» είναι μια καλή ευκαιρία για το Ισραήλ να επανυπολογίσει την πορεία του και να εξετάσει και να μεταρρυθμίσει την πολιτική του στη Συρία μετά την πτώση του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ – μια πολιτική που δεν του έφερε ασφάλεια, αλλά μάλλον το βύθισε σε μια περίπλοκη κατάσταση.<br /><br />Το σοκ που βιώνει το Ισραήλ από τις 7 Οκτωβρίου έχει αντικατασταθεί από μια αίσθηση μεγαλείου ότι μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε, ακολουθώντας τα επιτεύγματά μας στον πόλεμο.<br /><br />Αυτό μας οδήγησε στη συνέχεια σε μια επιθετική, ακόμη και μαχητική, πολιτική στη Συρία: κατοχή εδάφους στη Συρία – η οποία δεν προσθέτει ασφάλεια, αλλά μάλλον δημιουργεί τριβές με τον τοπικό πληθυσμό.<br /><br />Και περιττές και άδειες δηλώσεις για τη μετατροπή της νότιας Συρίας σε χωράφι όπου δεν επιτρέπουμε την παρουσία ενόπλων δυνάμεων.<br /><br /> Ή δηλώσεις για την προθυμία μας να βοηθήσουμε τους Δρούζους σε αυτή τη χώρα, παρόλο που δεν θέλουν να μας βοηθήσουν καθόλου.<br /><br />Τις τελευταίες εβδομάδες, έχουν εξαπολυθεί αεροπορικές επιδρομές σε κάθε βάση ή τοποθεσία που οι Σύροι σκοπεύουν να παραδώσουν στην Τουρκία για ανάπτυξη.<br /><br />Έτσι προχωρά το Ισραήλ, βυθισμένο σε μια στρατιωτική επέμβαση στη Συρία που μπορεί να μας οδηγήσει σε τριβές, ή και αντιπαράθεση, με τον τοπικό πληθυσμό, το καθεστώς της Δαμασκού, ακόμη και τους Τούρκους.<br /><br /> Εν τω μεταξύ, έχουμε γίνει κεντρικό ζήτημα της συριακής ατζέντας και έχουμε καθιερωθεί ως επιθετικός εχθρός που επιδιώκει να αποσταθεροποιήσει τη Συρία και να οδηγήσει στην κατάρρευση και τη διχοτόμησή της.<br /><br />Οι Ισραηλινοί έχουν δικαιολογημένο φόβο για το τι μπορεί να συμβεί στη Συρία και πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας.<br /><br />Αλλά ταυτόχρονα, πρέπει να θυμόμαστε ότι η προσπάθεια του Ισραήλ να εμποδίσει την Τουρκία, η οποία έχει την αμερικανική υποστήριξη, να αποκτήσει τον έλεγχο στη Συρία είναι καταδικασμένη να αποτύχει.<br /><br />Το Ισραήλ πρέπει να προσπαθήσει να ανοίξει διαύλους επικοινωνίας με τη Δαμασκό, και ιδιαίτερα με την Τουρκία, με τη μεσολάβηση των Ηνωμένων Πολιτειών -καθώς και του Αζερμπαϊτζάν, μιας φίλης χώρας που έσπευσε να μας βοηθήσει- και να καταλήξει σε συνεννοήσεις που μπορεί να μην ικανοποιούν όλες τις απαιτήσεις μας, αλλά που θα αποτρέψουν τις τριβές και τη διολίσθηση σε μια αντιπαράθεση που ούτε το Ισραήλ ούτε η Τουρκία επιθυμούν.<div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ισραήλ: Πώς χάσαμε τη Συρία και την αφήσαμε στον Ερντογάν;

Ο Αχμάντ αλ Σαράα, ένας πρώην τζιχαντιστής, προσπαθεί να εδραιώσει τη θέση του ως πρόεδρος της Συρίας – έναν τίτλο που απένειμε στον εαυτό τ...

Διαβάστε την συνέχεια