Μεγάλη Παρασκευή: Τα Άγια και Σωτήρια φρικτά Πάθη του Κυρίου και Θεού

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjXOMbM2eFl6jWTPrzrtKgcAbZ-QSys0nIOKEFaKy5y0s7oXDYEfPwHt3qyFDZhS1Z6tZ7xiwGNv_H7hmsLWaVblTBx5ceG2JQGYVPV1e25hJuizG5xJFOhAAzf18tbJ9ojd0S3x3Imrk/s1600/theantropos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjXOMbM2eFl6jWTPrzrtKgcAbZ-QSys0nIOKEFaKy5y0s7oXDYEfPwHt3qyFDZhS1Z6tZ7xiwGNv_H7hmsLWaVblTBx5ceG2JQGYVPV1e25hJuizG5xJFOhAAzf18tbJ9ojd0S3x3Imrk/s640/theantropos.jpg" width="640" /></a></div> <br /> «Τη Μεγάλη Παρασκευή τελείται η “Ακολουθία των Παθών”, όταν θυμόμαστε και βιώνουμε τα Σωτήρια και φρικτά Πάθη του Κυρίου και Θεού μας, τους εμπτυσμούς, τα ραπίσματα, τα κολαφίσματα, τας ύβρεις, τους γέλωτας, την πορφυράν χλαίναν, τον κάλαμον, τον σπόγγον, το όξος, τους ήλους, την λόγχην και προ πάντων τον Σταυρόν και τον θάνατον, σύμφωνα με το Συναξάρι της Μεγάλης Παρασκευής». <br /> <br /> Αυτό τονίζει ο αρχιμανδρίτης Αρίσταρχος Γκρέκας, δρ Θεολογίας – ΕΔΙΠ (Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό) στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών.Ακολούθως, αναφέρει ότι «Ο Κύριος Σήκωσε τον Σταυρό προς τον Γολγοθά, αφού προηγουμένως υπέστη μαρτύριο ατιμίας. Βλέπουμε και βιώνουμε την άκρα ταπείνωση του Χριστού ώστε να υποστεί όλη αυτή την αδικία, να ανέβει με τον Σταυρό του στον Γολγοθά. Σηκώνει τον Σταυρό, αλλά συγχρόνως σηκώνει και όλες τις αμαρτίες της ανθρωπότητας. <br /> <br /> Επάνω στον Σταυρό βλέπουμε την αγάπη του αναμάρτητου Θεού που συγχωρεί τους σταυρωτές του, συγχωρεί όσους τον εγκατέλειψαν, συγχωρεί την αχαριστία και την ασέβεια όλων των ανθρώπων, λέγοντας “Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι”. <br /> <br /> Ο κορυφαίος των Αποστόλων Πέτρος με την επιστολή του μας διδάσκει “Χριστός άπαξ υπέρ των αμαρτωλών έπαθε δίκαιος υπέρ αδίκων ίνα ημάς προσενέγκη τω Θεώ, θανατωθείς μεν σαρκί, ζων δε πνεύματι”. <br /> <br /> Στη συνέχεια, το Συναξάρι της Μεγάλης Παρασκευής αναφέρει ότι “Έτι δε την του ευγνώμονος ληστού, του συσταυρωθέντος αυτώ σωτήριον εν τω σταυρώ ομολογίαν”. Σε αυτό το σημείο, ο Γρηγόριος Θεολόγος στον Λόγο του για το Άγιο Πάσχα παροτρύνει: <br /> <br /> “Αν είσαι Σίμων Κυρηναίος, σήκωσε τον σταυρό και ακολούθησέ τον. Αν σταυρωθείς μαζί του ως ληστής, δείξε καλή προαίρεση και γνώρισε τον Θεό. Εάν εκείνος τοποθετήθηκε μεταξύ των παρανόμων εξ αιτίας σου και εξ αιτίας της αμαρτίας σου, συ να γίνεις προς χάριν του πιστός στον νόμο του. Προσκύνησε εκείνον ο οποίος υψώθηκε προς χάριν σου στον Σταυρό. Είσελθε στον παράδεισο με τον Ιησού, για να μάθεις από ποια αγαθά έχεις απομακρυνθεί”». <br /> <br /> Τέλος, ο αρχιμανδρίτης Αρίσταρχος Γκρέκας επισημαίνει: «Ο θάνατος του Χριστού γίνεται σωτήριος για εμάς, πηγή λύτρωσης έρχεται με την Ανάστασή του. Μετά τη Σταύρωση, ακολουθεί η Ανάσταση. <br /> <br /> Οι πιστοί βιώνουμε τα πάθη και την Ανάσταση του Χριστού συμμετέχοντας σε αυτά με μετάνοια, ελπίζοντες ως άλλοι ληστές στη σωτηρία που προξένησε η Ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού. “Προσκυνούμεν σου τα πάθη, Χριστέ. Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν». <br /> <b>ΑΠΕ-ΜΠΕ</b><br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μεγάλη Παρασκευή: Τα Άγια και Σωτήρια φρικτά Πάθη του Κυρίου και Θεού

«Τη Μεγάλη Παρασκευή τελείται η “Ακολουθία των Παθών”, όταν θυμόμαστε και βιώνουμε τα Σωτήρια και φρικτά Πάθη του Κυρίου και Θεού μας, το...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο άτυπος πόλεμος εναντίον του Ιράν – Αποδυνάμωση μέσω κυρώσεων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZxyMibctDJKK5qxMq0rwbsucGFOWIz2snyQ-3LpMkOSRn90q_t_pCz5U8QM6DbftPkpnfnhjwJu-Zgv7WL-QsOeY-8dLZK0n3JYrIif9sUA8CQQ2KuSf2GCPLm60hUFJeVmFJgrUEjVY/s1600/iran_oil_trump.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZxyMibctDJKK5qxMq0rwbsucGFOWIz2snyQ-3LpMkOSRn90q_t_pCz5U8QM6DbftPkpnfnhjwJu-Zgv7WL-QsOeY-8dLZK0n3JYrIif9sUA8CQQ2KuSf2GCPLm60hUFJeVmFJgrUEjVY/s640/iran_oil_trump.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Θεόδωρος Ράκκας</b><br /> Ο κόσμος παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα, καθώς ο πληθωρικός Ντόναλντ Τραμπ βάζει για τα καλά στο στόχαστρο του, την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν. Στην παραπάνω προσπάθεια υπολογίζει στην αμέριστη στήριξη, των πιστών περιφερειακών του συμμάχων. Αυτοί δεν είναι άλλοι, από τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Βενιαμίν Νετανιάχου και τον διάδοχο του σαουδαραβικού θρόνου, Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν. Οι παρακάτω δυνάμεις, για πληθώρα λόγων η καθεμία, επιθυμούν διακαώς την αποδυνάμωση του Ιράν και, ιδανικά, την καθεστωτική αλλαγή. <br /> <br /> Αρχής γενομένης με την αποχώρηση των ΗΠΑ από το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης (JCPOA), και την συνεπαγόμενη επαναφορά του ενεργειακού μποϊκοτάζ, οι πιέσεις προς την Ισλαμική Δημοκρατία συνεχώς εντείνονται. Ακολούθησε ο χαρακτηρισμός των Φρουρών της Επανάστασής, ως τρομοκρατική οργάνωση. Η τελευταία ενέργεια του Αμερικανού προέδρου, συνίσταται στην απόφαση του να μην ανανεώσει τις εξαιρέσεις από το μποϊκοτάζ στις εισαγωγές ιρανικού πετρελαίου, τις οποίες ο ίδιος είχε προσφέρει σε σειρά κρατών.<br /> <br /> Η στρατηγική του τριγώνου ΗΠΑ-Σαουδική Αραβία-Ισραήλ αποτελείται από δύο σκέλη. Το ένα αφορά πάσης φύσεως κυρώσεις, ενώ το δεύτερο στοχεύει στη στρατηγική περικύκλωσης και ενεργής αποσταθεροποίησης του καθεστώτος. Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθούμε με το ζήτημα των κυρώσεων, ιδιαίτερα την πρόσφατη απόφαση μη ανανέωσης των εξαιρέσεων ενώ θα ακολουθήσει και δεύτερη ανάλυση για τις κινήσεις αποσταθεροποίησης του καθεστώτος. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για μια ενέργεια υψηλού ρίσκου, αλλά και αμφίβολης αποτελεσματικότητας. <br /> <br /> Τουλάχιστον όσο αναφορά τον υποφαινόμενο στόχο της, που δεν είναι άλλος από την καίρια αποδυνάμωση του καθεστώτος. Όπως απεδείχθη το 2015, τρία συναπτά έτη πετρελαϊκού μποϊκοτάζ δεν μπόρεσαν να κάμψουν, ούτε την περιφερειακή επέκταση της Τεχεράνης ούτε, το κυριότερο, το πυρηνικό της πρόγραμμα. Επίσης το 2019 οι συνθήκες είναι αρκετά διαφορετικές απ ότι το 2012, και την περίοδο των πρώτων κυρώσεων λαμβάνοντας υπόψιν ότι πλέον η συντριπτική μερίδα της διεθνούς κοινότητας αντιτίθεται σ’ αυτές. <br /> <br /> Πλέον υφίστανται νέα δεδομένα στο γεωοικονομικό πεδίο. Αρχής γενομένης από 2014 οι Σαουδάραβες, πρακτικά και επίσημα, έχουν αποποιηθεί του ρόλου του πλεονασματικού παραγωγού (swing producer). Το παραπάνω σημαίνει ότι δεν προτίθενται να αυξήσουν την παραγωγή τους άμεσα και ανάλογα, ώστε να ισοσκελίσουν την οποιαδήποτε ποσοτική έλλειψη στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου, όπως έπραξαν το 2012. Ο Σαουδάραβας υπουργός ενέργειας, Χάλεντ αλ-Φαλίχ έχει ήδη καταστήσει σαφές το παραπάνω.<br /> <br /> Αντ’ αυτού, ο Σαουδάραβας υπουργός διευκρίνισε ότι οι όποιες ελλείψεις θα ρυθμιστούν με διακρατικές συμφωνίες πώλησης μαύρου χρυσού στο πλαίσιο της αγοράς, σε συνεργασία και με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η αιτία βρίσκεται στους αριθμούς. Τα 1,5 εκατ. βαρέλια ημερήσιας ιρανικής παραγωγής, δεν μπορούν καλυφθούν από τη σαουδαραβική δυνατότητα πλεονασματικής παραγωγής, η οποία κυμαίνεται στο ένα εκατ. βαρέλια ημερησίως. <br /> <br /> Το Ιράν παίζει το χαρτί του Ορμούζ <br /> <br /> Ας σημειωθεί το γεγονός πως τα προβλήματα στη Βενεζουέλα και στη Λιβύη έχουν ήδη στερήσει αρκετό πετρέλαιο από τις διεθνείς αγορές, το οποίο επίσης καλύπτουν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία. Επιπλέον, πολλές εκ των προσφάτως εξαιρούμενων χωρών, ιδιαιτέρως η Κίνα, η Ινδία και η Τουρκία, δεν δείχνουν διατεθειμένες να υποκύψουν άμεσα στις αμερικανικές προσταγές. <br /> <br /> Καθίσταται προφανές, ότι το παραπάνω μείγμα δύναται να προκαλέσει πανικό στις διεθνείς αγορές και να εκτοξεύσει τις τιμές του πετρελαίου στα ύψη. Αυτό είναι κάτι το οποίο δεν επιθυμούν ούτε οι ΗΠΑ, ούτε όμως και οι Σαουδάραβες. Οι πρώτες, όντας και εμπεδωμένα πλέον εισαγωγείς ενέργειας, θα έβλεπαν πάσης φύσεως κόστη να εκτοξεύονται στα ύψη, με προφανείς συνέπειες σε κάθε οικονομική δραστηριότητα. Οι δεύτεροι, δεν επιθυμούν παράλογα υψηλές τιμές, διότι αυτές δίνουν κίνητρα σε νέες, ανταγωνιστικές, εξορύξεις, ιδιαίτερα στις σχιστολιθικές και σε άλλες εξωτικές μεθόδους. <br /> <br /> Οι Ιρανοί, έχουν πλήρη επίγνωση των δεδομένων της παγκόσμιας αγοράς ενέργειας. Συνεπώς, παίζουν δυνατά το χαρτί της απειλής κλεισίματος των στενών του Ορμούζ. Μιας απειλής δύσκολα υλοποιήσιμης αλλά όχι ανέφικτης. Από την άλλη, είναι γεγονός πως μεγάλη μερίδα του ιρανικού πληθυσμού είναι έντονα δυσαρεστημένη με τις πολιτικές του καθεστώτος. <br /> <br /> Οι Ιρανοί ενοχλούνται ιδιαίτερα από την κυβερνητική σπατάλη ανθρώπινων και υλικών πόρων στη Συρία και το Ιράκ, ενώ η οικονομία της χώρας πάσχει. Επιπρόσθετη πενία θα προκαλούσε περαιτέρω δυσαρέσκεια, σε αρκετούς Ιρανούς. Αν μη τι άλλο, τα προβλήματα του Ιράν καταδείχθηκαν στις πρόσφατες, καταστρεπτικές, πλημμύρες. Όπου οι Σαουδάραβες δεν έχασαν την ευκαιρία, να προσφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια στον πάσχοντα ιρανικό λαό.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο άτυπος πόλεμος εναντίον του Ιράν – Αποδυνάμωση μέσω κυρώσεων

Θεόδωρος Ράκκας Ο κόσμος παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα, καθώς ο πληθωρικός Ντόναλντ Τραμπ βάζει για τα καλά στο στόχαστρο του, την Ι...

Διαβάστε την συνέχεια

“Βαθύ κράτος” και παρακράτος στην Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZkwOx_UobTWhNb_VYIa1M0ULdEIUWP7BvnBL4zbRUEj-kkmBVDEjqY7P7jDJDE8ZGBmJ_P8-kzSNDBMIckcsoJBXGXjQlqa_4BGH-8Zri4Hhw-WrfRojtM5sN6akUJRo7foFrfX180lY/s1600/vathi_kratos_toyrkia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZkwOx_UobTWhNb_VYIa1M0ULdEIUWP7BvnBL4zbRUEj-kkmBVDEjqY7P7jDJDE8ZGBmJ_P8-kzSNDBMIckcsoJBXGXjQlqa_4BGH-8Zri4Hhw-WrfRojtM5sN6akUJRo7foFrfX180lY/s640/vathi_kratos_toyrkia.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Σταύρος Λυγερός</b><br /> Τα τελευταία χρόνια στη Δύση ομιλούν για καθεστώς Ερντογάν και να ανακαλύπτουν αντιδημοκρατικές πρακτικές. Στην πραγματικότητα, όμως, το “βαθύ κράτος” και η συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πάει πολύ πιο πίσω από την επικράτηση των νεοοθωμανών. Αυτή είναι η αλήθεια, έστω κι αν οι Δυτικοί έκαναν πως δεν έβλεπαν. Ας τους φρεσκάρουμε, λοιπόν, λίγο τη μνήμη. <br /> <br /> Το μετακεμαλικό καθεστώς είναι ταυτισμένο με αυτό που έχει αποκληθεί “βαθύ κράτος”. Πρόκειται για ένα πλέγμα κρατικών και παρακρατικών δομών, που στο όνομα του τουρκικού έθνους όχι μόνο παραβίαζαν κάθε έννοια Κράτους Δικαίου και δημοκρατικών δικαιωμάτων, αλλά και επιδίδονταν σε κερδοφόρες εγκληματικές δραστηριότητες. Είναι ακριβώς αυτό το “βαθύ κράτος” που οργάνωσε το πογκρόμ των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1955 και που ίδρυσε την ένοπλη οργάνωση των Τουρκοκυπρίων ΤΜΤ το 1957.<br /> <br /> Στην Τουρκία υπάρχει παράδοση παρακρατικών μηχανισμών, η οποία έχει τις ρίζες της στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και κυρίως στη δράση των μυστικιστικών οργανώσεων των Νεότουρκων. Το πρότυπο του μεταπολεμικού παρακράτους είναι η περιβόητη οργάνωση Teskilat-i Mahsusa στη δεκαετία του 1910, η οποία έπαιξε σημαντικό ρόλο στη γενοκτονία των Αρμενίων. <br /> <br /> Υπό τη σημαία του εθνικισμού, σ’ αυτήν συμμετείχαν όχι μόνο στρατιωτικοί και επιφανείς πολίτες, αλλά και ηχηρά ονόματα του τότε υποκόσμου. Ας σημειωθεί ότι αργότερα ο Κεμάλ ανέθεσε στον επικεφαλής αυτής της οργάνωσης Χουσαμετίν Ερτούρκ να οργανώσει τη μυστική αστυνομία του νέου καθεστώτος. <br /> <br /> Ο Τομέας Ειδικού Πολέμου <br /> <br /> Την εποχή του Ψυχρού Πολέμου στις χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ οικοδομήθηκαν μυστικά παρακρατικά δίκτυα με αποστολή να προβάλουν αντίσταση στην περίπτωση επικράτησης των κομμουνιστών. Την ίδια περίοδο στην Τουρκία η στρατογραφειοκρατία οικοδόμησε το «βαθύ κράτος» για να διατηρήσει τον έλεγχο, δεδομένου ότι μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο υποχρεώθηκε να υιοθετήσει τον κοινοβουλευτισμό για να προσαρμοσθεί στο δυτικό πρότυπο.<br /> <br /> Ο πυρήνας του τουρκικού δικτύου ήταν ο Τομέας Ειδικού Πολέμου, ο οποίος –όπως προαναφέραμε– πρωτοστάτησε στο πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1955 και στην ίδρυση της ένοπλης οργάνωσης των Τουρκοκυπρίων ΤΜΤ το 1957. Ο Τομέας Ειδικού Πολέμου όχι απλώς συστεγαζόταν, αλλά συνιστούσε τρόπον τινά μεσοτοιχία με την αμερικανική στρατιωτική αποστολή JUSMAT, η οποία χρηματοδοτούσε όλες τις δράσεις του μέχρι το 1971. Ο τότε Τούρκος πρωθυπουργός Ετσεβίτ είχε πληροφορηθεί την ύπαρξη αυτής της οργάνωσης όταν ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ του είχε ζητήσει κονδύλια για τον Τομέα Ειδικού Πολέμου. <br /> <br /> Ενώ στις υπόλοιπες χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ κατά τη δεκαετία του 1980 αυτές οι οργανώσεις ατροφούσαν, στην Τουρκία ο Τομέας Ειδικού Πολέμου μετεξελίχθηκε και ενισχύθηκε για να εξυπηρετήσει αμιγώς εθνικιστικούς στόχους. Ειδικά μετά την εκδήλωση του κουρδικού αντάρτικου στα μέσα της δεκαετίας του 1980, η εν λόγω οργάνωση διείσδυσε παντού. Για να χρηματοδοτήσει, μάλιστα, τη δράση της, επεκτάθηκε δυναμικά στον χώρο του οργανωμένου εγκλήματος (κυρίως στο λαθρεμπόριο ναρκωτικών και όπλων και αργότερα στη διακίνηση λαθρομεταναστών). <br /> <br /> Για την ακρίβεια, έλεγξε και κατέστησε παραρτήματά της όχι μόνο ομάδες φανατικών εθνικιστών, όπως ήταν η οργάνωση «Γκρίζοι Λύκοι», αλλά και συμμορίες κακοποιών. Οι δύο αυτές κατηγορίες, άλλωστε, είχαν από τη δεκαετία του 1980 μετατραπεί σε συγκοινωνούντα δοχεία. Οι παρακρατικές αυτές ομάδες διεκπεραίωναν το μεγαλύτερο μέρος της βρόμικης δουλειάς (δολιοφθορές, βομβιστικές επιθέσεις εναντίον αρμενικών στόχων, δολοφονίες, απαγωγές, ειδικά βασανιστήρια κ.λπ.). <br /> <br /> Η περιβόητη JITEM <br /> <br /> Για τη διεξαγωγή των μυστικών επιχειρήσεων εναντίον του ΡΚΚ, δημιουργήθηκε το 1987 και η Υπηρεσία Πληροφοριών της Στρατοχωροφυλακής (JITEM), με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Αρίφ Ντογάν και βοηθό του τον ταγματάρχη Αχμέτ Τζεμ Ερσεβέρ (δολοφονήθηκε το 1993). Υπό την πίεση της ανάγκης να καταπολεμήσει το κουρδικό αντάρτικο, το –κατά τα άλλα κοσμικό– μετακεμαλικό καθεστώς επέτρεψε στη JITEM να παίξει και το χαρτί της θρησκευτικού φανατισμού. <br /> <br /> Στρατολόγησε φανατικούς ισλαμιστές για να στελεχώσει αντιαντάρτικες παρακρατικές οργανώσεις, επειδή το ΡΚΚ (Κουρδικό Εργατικό Κόμμα) έχει αριστερή εθνικοαπελευθερωτική ιδεολογία κι όχι ισλαμική. Τότε ιδρύθηκε η τουρκική παραστρατιωτική οργάνωση Χεζμπολάχ (καμία σχέση με τη σιιτική Χεζμπολάχ του Λιβάνου), τα μέλη της οποίας στρατολογήθηκαν, χρηματοδοτήθηκαν, εξοπλίσθηκαν και εκπαιδεύθηκαν στα στρατόπεδα της Στρατοχωροφυλακής. Η Χεζμπολάχ είναι υπεύθυνη για τις δολοφονίες χιλιάδων Κούρδων. Διαλύθηκε μετά τη σύλληψη του Οτσαλάν, όταν ήταν πλέον περιττή. <br /> <br /> Το μετακεμαλικό καθεστώς δεν χρησιμοποίησε μόνο φανατικούς ισλαμιστές. Χρησιμοποίησε και το Ισλάμ ως ιδεολογικό όπλο για να εξουδετερώσει την εθνική χειραφέτηση του κουρδικού στοιχείου και να το διατηρήσει υπό έλεγχο. Οι Κούρδοι παραδοσιακά προτιμούσαν εκλογικά τα οθωμανίζοντα κόμματα από τα κόμματα της κεμαλικής ορθοδοξίας. Κι αυτό, επειδή στην οθωμανική αυτοκρατορία ως μουσουλμάνοι είχαν πλεονεκτήματα, ενώ η κεμαλική Τουρκική Δημοκρατία τούς αρνήθηκε την ταυτότητά τους, εμφανίζοντάς τους σαν “ορεινούς Τούρκους”. <br /> <br /> Οι σκληροπυρηνικοί ισλαμιστές των παρακρατικών μηχανισμών χρησιμοποιήθηκαν και στις αιματηρές επιθέσεις εναντίον αλεβιτών (στο ιδιότυπο αυτό μουσουλμανικό δόγμα που συγγενεύει με τους σιίτες ανήκει περίπου το 30% των Τούρκων). Οι επιθέσεις αυτές δεν είχαν αμιγώς θρησκευτικό χαρακτήρα. Οφείλονταν και στο γεγονός ότι οι ηγέτες του αριστερού κινήματος της δεκαετίας του 1970 ήταν κυρίως αλεβίτες. Οι επιθέσεις αυτές έγιναν και για να δημιουργηθεί κλίμα αναρχίας, ώστε να δικαιολογηθεί η κήρυξη νόμου εκτάκτου ανάγκης και στη συνέχεια η επιβολή της δικτατορίας του Εβρέν. <br /> <br /> Οι Κούρδοι κορουτζού <br /> <br /> Εάν η χρησιμοποίηση φανατικών ισλαμιστών ήταν μια παρένθεση, η χρήση ανορθόδοξων μεθόδων ήταν πάγια και συστηματική. Στο πλαίσιο εφαρμογής αυτών των μεθόδων η Άγκυρα επιχείρησε να μετατρέψει το εθνικοαπελευθερωτικό αντάρτικο των Κούρδων σε εμφύλια κουρδική σύγκρουση. Από το 1986 άρχισε να στρατολογεί Κούρδους χωρικούς στο σώμα ένοπλης πολιτοφυλακής (τους αποκαλούμενους Κορουτζού) για να πολεμήσει το ΡΚΚ. <br /> <br /> Οι Κορουτζού μπορεί να μην αναχαίτισαν τη δράση του αντάρτικου, αλλά κατάφεραν να προκαλέσουν τεράστια ρήγματα στον κοινωνικό ιστό της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Χαρακτηριστικές ήταν οι περιπτώσεις κατά τις οποίες ο ένας συγγενής εργαζόταν ως μισθοφόρος για το τουρκικό κράτος και ο άλλος ήταν μαχητής του ΡΚΚ, ή απλώς υποστήριζε τον κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Εκτός αυτών όμως, και μη πολιτικές αντιθέσεις στις μικρές τοπικές κοινωνίες προσέλαβαν βίαιες διαστάσεις με το πρόσχημα του πολέμου εναντίον της τρομοκρατίας. <br /> <br /> Οι Κούρδοι πολιτοφύλακες εκμεταλλεύθηκαν το ακαταδίωκτο από τις τουρκικές αρχές για να ξεκαθαρίσουν παλιούς και νέους λογαριασμούς με συντοπίτες τους, για να αρπάξουν περιουσίες συγχωριανών και για να επιδοθούν σε κάθε είδους παράνομη δραστηριότητα με σκοπό τον πλουτισμό, κυρίως στο λαθρεμπόριο ναρκωτικών και όπλων. Επρόκειτο για κοινό μυστικό, αλλά η νοσηρή αυτή κατάσταση παρέμενε επί χρόνια στη σκιά. Υπήρξαν σποραδικές καταγγελίες, αλλά γενικά κυριαρχούσε η νοοτροπία την οποία αποτυπώνει με ακρίβεια η τουρκική παροιμία «φίδι που δεν με δαγκώνει χίλια χρόνια να ζήσει»! <br /> <br /> 17.000 δολοφονίες <br /> <br /> Το ποτήρι ξεχείλισε με δραματικό τρόπο την άνοιξη του 2009, όταν Κορουτζού επιτέθηκαν κατά τη διάρκεια γαμήλιας τελετής σε κουρδικό χωριό και σκότωσαν 44 άτομα. Με αφορμή το μακελειό στον γάμο, τα τουρκικά ΜΜΕ έφεραν στην επιφάνεια λεπτομέρειες για τη δράση αυτού του σώματος πολιτοφυλακής και για την κατάσταση που επικρατoύσε στις κουρδικές περιοχές. Σύμφωνα με τους δημοσιευμένους τουρκικούς υπολογισμούς, οι Κορουτζού έχουν διαπράξει περίπου 12.000 εγκλήματα, τα περισσότερα εκ των οποίων οι Τούρκοι τα απέδιδαν στο ΡΚΚ. <br /> <br /> Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Τζεμίλ Τσιτσέκ, τα σώματα των Κορουτζού αριθμούσαν περίπου 70.000 έμμισθους ένοπλους πολιτοφύλακες. Αυτοί πλαισιώνονται από άλλους 15.000 άμισθους, οι οποίοι συμμετέχουν εθελοντικά, με προφανή σκοπό το πλιάτσικο και τις παράνομες δραστηριότητες. Ας σημειωθεί ότι στην Τουρκία έχουν διαπραχθεί 17.000 ανεξιχνίαστες δολοφονίες, οι οποίες στην πλειονότητά τους συνδέονται με τη δράση παρακρατικών μηχανισμών. Πάνω από 3.000 Κορουτζού έχουν κατηγορηθεί για δολοφονίες, απαγωγές και για λαθρεμπόριο ναρκωτικών και όπλων, αλλά ελάχιστοι βρίσκονται στη φυλακή. <br /> <br /> Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, μια δεύτερη ανορθόδοξη μέθοδος του “βαθέος κράτους” ήταν η χρησιμοποίηση συμμοριών του κοινού ποινικού δικαίου για τη διεξαγωγή των βρόμικων επιχειρήσεων εναντίον του ΡΚΚ κι όχι μόνο. Στην πραγματικότητα επήλθε ένα είδος όσμωσης του“βαθέος κράτους” και του οργανωμένου εγκλήματος. <br /> <br /> Όλες αυτές οι κρατικές και παρακρατικές ομάδες κρούσης παραλλήλως επιδίδονταν σε κερδοφόρες εγκληματικές δραστηριότητες, μετατρέποντας την “εθνική” δράση τους σε πηγή πλουτισμού. Όλα αυτά ήταν κοινό μυστικό για τις τουρκικές ελίτ, αλλά ακόμα και όσοι θα ήθελαν να βάλουν ένα φρένο σ’ αυτές τις πρακτικές, που δηλητηρίαζαν την τουρκική κοινωνία, δεν τολμούσαν να αμφισβητήσουν την κυρίαρχη “αντιτρομοκρατική” ιδεολογία.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

“Βαθύ κράτος” και παρακράτος στην Τουρκία

Σταύρος Λυγερός Τα τελευταία χρόνια στη Δύση ομιλούν για καθεστώς Ερντογάν και να ανακαλύπτουν αντιδημοκρατικές πρακτικές. Στην πραγματι...

Διαβάστε την συνέχεια