Ιστορικής σημασίας συνέντευξη του Ρεμζί Καρτάλ: Ο Ερντογάν για να αντιμετωπίσει το κίνημα Γκιουλέν, παραδόθηκε στην Εργενεκόν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn-jXupzm060bsYDfhSgkn4-7BdwZtaDf8CxO2zrPeS6zhyphenhyphensrsq0NNXNmAuVo6PSqbxXwxZnwcW66ehlVV1jL9yo_OPVXuW1FJRNxT0KIquQNKTKdyn7tF6nUkdUTsreh1HYcczQjZm44/s1600/kurdistan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="451" data-original-width="600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn-jXupzm060bsYDfhSgkn4-7BdwZtaDf8CxO2zrPeS6zhyphenhyphensrsq0NNXNmAuVo6PSqbxXwxZnwcW66ehlVV1jL9yo_OPVXuW1FJRNxT0KIquQNKTKdyn7tF6nUkdUTsreh1HYcczQjZm44/s640/kurdistan.jpg" width="640" /></a></div> <br /><i>Συνέντευξη στον Burhan Ekinci, ahvalnews.com/tr <br />Μετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης </i><br /><br />Υπάρχει κάποια διαδικασία που είναι σε εξέλιξη μεταξύ των κουρδικών κομμάτων και οργανισμών, σχετικά με το θέμα της εθνικής ενότητας των Κούρδων; Τι συμβαίνει στον τομέα αυτόν; <br /><br />Το Εθνικό Κογκρέσο του Κουρδιστάν (KNK*) εργάζεται για την επίτευξη της εθνικής ενότητας για περισσότερα από 20 χρόνια. Με τις επιθέσεις στη Ροζάβα, οι προσπάθειες του KNK έγιναν πιο έντονες. Υπάρχουν διάλογοι μεταξύ των πολιτικών κομμάτων, καθώς και προσπάθειες που γίνονται μέσω του KNK. <br /><br />Γιατί η ενότητα των Κούρδων έγινε τόσο σημαντική; <br /><br />Το Κουρδιστάν διασπάστηκε σε τέσσερις περιοχές από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι προσπάθειες και αγώνες για την ελευθερίας και τη δημοκρατίας που έγιναν επί έναν αιώνα σε κάθε τμήμα του Κουρδιστάν, έχουν αποκαλύψει μια πραγματικότητα: είναι δύσκολο να επιλυθεί το κουρδικό, αν δεν ενωθούν οι Κούρδοι και αν δεν κινηθούμε όλοι μαζί για έναν κοινό σκοπό. Φυσικά, ενόψει αυτού του γεγονότος, τα κυρίαρχα κράτη στην περιοχή και οι διεθνείς σχέσεις τους δημιουργούν συνεχώς προβλήματα με πολιτικές που εμποδίζουν τους Κούρδους να ενωθούν και να δράσουν ενωμένοι για τα δικά τους συμφέροντα. Ως εκ τούτου, υπάρχουν πολλοί παράγοντες που εμποδίζουν τη σύγκλιση όλων των Κούρδων. Όμως πρέπει να τονίσουμε ότι η ενότητα των Κούρδων είναι σημαντική. <br /><br />Ποιος είναι ο σημαντικότερος λόγος που δεν επέτρεψε την ενότητα των Κούρδων; <br /><br />Ο πρώτος λόγος είναι ο ανταγωνισμός μεταξύ των Κούρδων. Ο ανταγωνισμός μεταξύ ορισμένων κομμάτων, κυρίως για την κυριαρχία μεταξύ των Κούρδων. Πέρα αυτού, υπάρχουν πολιτικές κυρίαρχων κρατών που εμποδίζουν τους Κούρδους να ενωθούν. <br /><br />Πιστεύετε ότι τελικά τα κουρδικά κόμματα και ιδρύματα μπορούν να εγκαταλείψουν τον μεταξύ του ανταγωνισμό και να επιτύχουν αυτήν την ενότητα; <br /><br />Οι εξελίξεις δείχνουν ότι τα τέσσερα τμήματα του Κουρδιστάν, οι Κούρδοι που έχουν εξαπλωθεί σε διάφορα σημεία του πλανήτη και οι φίλοι των Κούρδων, ασκούν πιέσεις για να επιτευχθεί η εθνική ενότητα στο υψηλότερο επίπεδο. Οι πιέσεις που ασκούνται από το έθνος και από την κοινωνία, φαίνεται να διαδραματίζουν σημαντικό θετικό ρόλο στην επίλυση των προβλημάτων μεταξύ των κουρδικών πολιτικών κομμάτων. <br /><br />Εξετάζοντας την τρέχουσα κατάσταση, τι ακριβώς ζητούν οι Κούρδοι; <br /><br />Δεν υπάρχει ενιαία και κοινή απάντηση σε αυτό το ζήτημα, αλλά υπάρχουν πολιτικά κόμματα που θέλουν οι Κούρδοι να είναι ένα ανεξάρτητο κράτος, από την άλλη όμως υπάρχουν κόμματα που προτείνουν δημοκρατικές λύσεις, ούτως ώστε οι Κούρδοι στο κράτος που ζουν, να έχουν ισότιμα δικαιώματα με τους υπόλοιπους πολίτες του κράτους. Αλλά, ανεξάρτητα από όλα αυτά, η τάση προς την ενοποίηση των Κούρδων στο τέλος γίνεται όλο και πιο ισχυρή. <br /><br />Ποιες είναι οι απαιτήσεις σας και οι προτάσεις σας ως Kongre Gel; <br /><br />Ως αποτέλεσμα των εμπειριών του αιώνα που πέρασε, οι πολιτικές του καπιταλιστικού κυρίαρχου παγκόσμιου συστήματος και των τεσσάρων κρατών στην περιοχή αποκάλυψαν ότι οι λύσεις που βασίζονται σε εθνικό κράτος δεν μπορούν να δημιουργήσουν μόνιμη λύση στο κουρδικό πρόβλημα. Τόσο το Κουρδικό Ζήτημα όσο και άλλα παρόμοια προβλήματα στην περιοχή δημιουργούν μια βάση για συγκρούσεις. Και αυτό εκμεταλλεύονται οι περιφερειακές και διεθνείς εξουσίες, προκαλώντας συνεχώς συγκρούσεις, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Αντ’ αυτού, εμείς προτείνουμε ένα πρότυπο λύσης που να έχει ως βάση την ισότητα στις χώρες όπου ζουν οι Κούρδοι, τη δημοκρατική πολιτική, τη συρρίκνωση της κεντρικής εξουσίας, την ενίσχυση της κοινωνικής οργάνωσης και της κοινωνικής πολιτικής διαχείρισης. Εμείς αυτή τη λύση την ονομάζουμε δημοκρατικό συνομοσπονδιακό σύστημα. Η λύση σε αυτήν τη βάση είναι υπέρ του κουρδικού λαού, πιστεύουμε σε αυτό και στηρίζουμε στη λύση του Κουρδικού σε αυτή τη βάση. <br /><br />Εσείς προτείνετε στην Τουρκία τη λύση της δημοκρατικής συνομοσπονδίας; Είναι αυτή η λύση; Μπορεί με αυτόν τον τρόπο να επιτευχθεί η Κουρδική Ειρήνη; <br /><br /><img height="443" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2019/12/ELOWQLIXsAEOhio-300x208.jpg" width="640" />Ναι. Όπως συμβαίνει σε όλες τις χώρες, αν επικρατήσει το πνεύμα της δημοκρατικής συνομοσπονδίας στην Τουρκία και το πνεύμα του δημοκρατικού έθνους, εμείς πιστεύουμε ότι αυτό θα είναι υπέρ του κοινού συμφέροντος του τουρκικού, του κουρδικού και των άλλων λαών της Ανατολίας. Ένα σύστημα που ξεπερνά το σύστημα της εθνικής κυριαρχίας, θα ενδυναμώσει τους λαούς της Τουρκίας, θα αποτελέσει μοντέλο για τους λαούς της περιοχής και σε αυτή τη βάση μπορεί να προσφέρει μόνιμη δημοκρατική ενότητα. <br /><br />Η πρότασή σας τι περιλαμβάνει συγκεκριμένα; Περιλαμβάνει ξεχωριστή σημαία, ξεχωριστό κοινοβούλιο, ξεχωριστή διοίκηση; <br /><br />Προτείνουμε ένα σύστημα το οποίο θα επιτρέπει σ’ ολόκληρο τον κουρδικό λαό με τη δική του ταυτότητα να διαχειρίζεται τη διοίκησή του, στο πλαίσιο της ακεραιότητας της Τουρκίας. Πρέπει να μπορεί να λαμβάνει εκπαίδευση στη δική του γλώσσα και να μπορεί να έχει σύμβολα που εκφράζουν τον εαυτό του. Προτείνουμε ένα σύστημα που δεν θα διαμελίζει την Τουρκία και θα μπορεί να εξασφαλίζει σε όλους τους λαούς ισότιμη εταιρική σχέση σε όλους τους τομείς της δημοκρατικής πολιτικής και κοινωνικής ζωής. <br /><br />Όταν εξετάζουμε το σημερινό τουρκικό κράτος, την εξουσία του AKP/Erdoğan, μπορούμε να δούμε ότι δεν είναι καθόλου έτοιμοι για κάτι τέτοιο. Υπάρχουν ακόμη εμπόδια στην κουρδική γλώσσα. Οι πιέσεις κατά των Κούρδων συνεχίζονται. Υπάρχουν καθαιρέσεις των εκλεγμένων δημάρχων και διορισμοί επιτρόπων στους Κουρδικούς δήμους. Πώς θα συμβεί αυτό που λέτε κάτω από αυτές τις συνθήκες; <br /><br />Οι σημερινές πολιτικές είναι η συνέχιση των πολιτικών άρνησης και καταστροφής των Κούρδων που ακολούθησε επί έναν αιώνα το τουρκικό κράτος. Πρόκειται για τη συνέχιση του Σχεδίου Μεταρρυθμίσεων της Ανατολής (Şark Islahat Planı), που εφαρμόστηκε το 1925. Και δεν είναι σωστό να θεωρήσει κανείς ότι οι πολιτικές που διεξάγονται εναντίον των Κούρδων, προέρχονται μόνο από τον Ερντογάν. Ο Ερντογάν είναι ο τελευταίος πολιτικός εκπρόσωπος αυτών των πολιτικών. Φυσικά, αυτές οι πολιτικές ισχύουν και εφαρμόζονται, και όσο έχουμε μια τέτοια φασίζουσα πολιτική διακυβέρνηση, δεν είναι δυνατόν να έχουμε λύση στο Κουρδικό. Όμως η πεποίθησή μας είναι ότι η Τουρκία δεν μπορεί να συνεχίσει την πολιτική αυτή για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτές οι πολιτικές θα οδηγήσουν σε περαιτέρω επιδείνωση των περιφερειακών προβλημάτων. Εμείς πιστεύουμε ότι η επιδείνωση των οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών ζητημάτων, θα οδηγήσει στην απαλλαγή της Τουρκίας από αυτές τις φασίζουσες πολιτικές και έτσι θα αρχίζει μια νέα δημοκρατική διαδικασία. <br /><br />Δηλαδή θεωρείται ότι για να υλοποιηθεί αυτό που λέτε και να εξασφαλιστεί η Κουρδική Ειρήνη, πρέπει να χάσει την εξουσία το ΑΚΡ; <br /><br />Ναι. Θεωρούμε ότι για να επιτευχθεί λύση στο Κουρδικό Πρόβλημα, πρέπει να ξεπεραστούν οι κλασικές πολιτικές του κράτους που προέρχονται από την πολιτική παράδοση του Κινήματος Ένωσις και Πρόοδος, πολιτικές που στηρίζονται στην άρνηση της Κουρδικής πραγματικότητας, στην εχθρότητα απέναντι στους Κούρδους, πολιτικές που ακολουθούν και αναπαράγουν κόμματα όπως το ΑΚΡ, το ΜΗΡ, το ΒΒΡ, ο Ντογού Περιντζέκ, πολιτικές που βασίζονται στο αντι-κουρδικό μίσος. <br /><br />Για κάποιο διάστημα η κυβέρνηση AKP/Erdoğan διεξήγαγε συνομιλίες με τον ηγέτη του PKK, Αμπντουλλάχ Οτζαλάν στην φυλακή του Ιμραλί, για την επίλυση του Κουρδικού Ζητήματος. Υπήρξε μια διαδικασία επίλυσης και υπήρχε μια ατμόσφαιρα ειρήνης στην περιοχή. Αλλά αυτό αντιστράφηκε. Τι ακριβώς συνέβη, γιατί η πολιτική λύση εγκαταλείφθηκε και τέθηκε σε ισχύ το δόγμα της ασφάλειας; <br /><br />Κατά τη διάρκεια της περιόδου κατά την οποία το ΑΚΡ διεξήγαγε συνομιλίες με την Οτζαλάν, για να βρεθεί μια πολιτική λύση, ξέσπασε η αντιπαλότητα μεταξύ Ερντογάν –Γκιουλέν. Τότε ο Ερντογάν, για να αντιμετωπίσει το δίκτυο Γκιουλέν, παραδόθηκε στην καρδιά του κλασσικού τουρκικού κράτους, δηλαδή στους μηχανισμούς της Εργκενεκόν, των Ευρασιατιστών αξιωματικών και τις συμμορίες του Σουσουρλούκ. Στη βάση αυτή, παραδόθηκε στις γνωστές κλασικές πολιτικές του κράτους στο Κουρδικό Ζήτημα. Από εκείνη την ημέρα, ο Ερντογάν υιοθέτησε την πολιτική εχθρότητας εναντίον των Κούρδων και την εφάρμοσε στην Τουρκία, τη Συρία και το Ιράκ. Παραδόθηκε στην πολιτική του κράτους. <br /><br />Δηλαδή ο Ερντογάν οδήγησε το Κουρδικό και πάλι στο αδιέξοδο, επειδή στην κρατική πολιτική για την οποία μιλάτε; <br /><br />Ο Ερντογάν είναι πολύ ρεαλιστής, είναι αυτός που μπορεί να κάνει οτιδήποτε για τα δικά του συμφέροντα. Θέλησε να εξασφαλίσει αποτέλεσμα ακολουθώντας πολεμική πολιτική στο Κουρδικό. Ωστόσο, όταν είδε το 2011, το 2012, ότι δεν μπορεί να πάρει το αποτέλεσμα που υπολόγιζε, ανέπτυξε μια διαδικασία διαλόγου με το Ιμραλί. Αυτή η διαδικασία θα μπορούσε να εξελιχθεί. Αν είχε αναπτυχθεί με ειλικρίνεια, πραγματικά η Τουρκία θα μπορούσε να πετύχει λύση του Κουρδικού, θα μπορούσε να πάρει το δρόμο του εκδημοκρατισμού. Ωστόσο, ως αποτέλεσμα της εσωτερικής σύγκρουσης και του αγώνα για την εξουσία, ο Ερντογάν παραδόθηκε στο κράτος. <br /><br />Πάντως σ’ εκείνη τη διαδικασία, ο Ερντογάν δεν ακολούθησε μια πολιτική στάση, η οποία πίστευε σε μια μόνιμη λύση την οποία υποστήριζε με κάθε τρόπο. Τότε, επειδή το 2012 και το 2013 ήταν αδύναμος πολιτικά, ανέπτυξε το διάλογο για την πολιτική λύση του Κουρδικού, επειδή τον συνέφερε πολιτικά. Στη συνέχεια, όταν ήλθε αντιμέτωπος και συγκρούστηκε με το δίκτυο Γκιουλέν, στράφηκε στις γνωστές κρατικές πολιτικές και στη συμμαχία του με τις δυνάμεις που αποτελούν συνέχεια του Κομιτάτου Ένωσις και Πρόοδος. <br /><br />Δηλαδή ο Ερντογάν παραιτήθηκε από τη διαδικασία επίλυσης επειδή παραδόθηκε στους μηχανισούς της Εργκένεκον/Ευρασιανιστές; <br /><br />Μπορούν να γίνουν πολλές αξιολογήσεις. Το δίκτυο Γκιουλέν ήταν αντίθετο με αυτή τη διαδικασία. Η δομή της κοινότητας Γκιουλέν εντός του κράτους ήταν αντίθετη στη διαδικασία διαλόγου με το ΡΚΚ για την επίλυση του Κουρδικού, τόσο στις ένοπλες δυνάμεις όσο και στις υπηρεσίες πληροφοριών. Ως αποτέλεσμα αυτής της σύγκρουσης, ο Ερντογάν είχε τρομάξει. Δεν του έμεινε κάτι να στηριχτεί πάνω του. Αυτή η αδυναμία τον έσπρωξε στις γνωστές κλασικές δυνάμεις του κράτους. Οι κλασικές δυνάμεις του κράτους είδαν αυτό ως μια μεγάλη ευκαιρία για τον εαυτό τους. Το είδαν αυτό ως ευκαιρία να αναλάβουν εντελώς τον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας και να χρησιμοποιήσουν τις δυνατότητες του κράτους προς όφελός τους.Και μέχρι στιγμής αυτό γίνεται. Όμως η Τουρκία, αντί να μεγαλώνει, συρρικνώνεται πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά. <br /><br />Το κουρδικό κίνημα έχει οποιεσδήποτε προσδοκίες από την διοίκηση του ΑΚΡ / Ερντογάν για τη λύση του Κουρδικού Ζητήματος; <br /><br /><img height="360" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2019/12/suudili-eski-general-buyuk-kurdistan-icin-calisilmali-300x169.jpg" width="640" /><br /> <br /> Όχι. Δεν περιμένουμε τίποτε από το ΑΚΡ και τους συμμάχους τους που είναι εχθροί των Κούρδων. Ο μοναδικός στόχος και προσδοκία των Κούρδων και όλων των κύκλων που πιστεύουν στη δημοκρατία, είναι να καταρρεύσει αυτή η κυβέρνηση, αυτός ο φασισμός. <br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, πώς βλέπετε το CHP, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Είναι το CHP έτοιμο για αυτό που προτείνετε; <br /><br />Τα κόμματα στην Τουρκία δεν είναι ένα πρόβλημα, το σύστημα είναι το πρόβλημα. Το κράτος που ιδρύθηκε στην Τουρκία εδώ και 100 χρόνια, στηρίχτηκε στην άρνηση του Κουρδικού, είναι ένα σύστημα που βασίζεται σε ενιαία εθνική ταυτότητα, τη στιγμή που στην Τουρκία υπάρχουν πολλοί λαοί, πολλά έθνη. Αυτά τα 100 χρόνια η κάθε κυβέρνηση, μαζί με την αντιπολίτευση, όλα τα κόμματα, υπερασπίζονται αυτό το μονιστικό σύστημα. Θεωρούμε ότι η κατάρρευση της πολιτικής του κράτους που προσπαθεί με τη βία να εξαλείψει το Κουρδικό θα οδηγήσει στην αλλαγή της πολιτικής, στην ανανέωση και τον εκδημοκρατισμό τα κόμματα εξουσίας στην Τουρκία, κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Αυτή είναι μια διαδικασία στην οποία τόσο η εξουσία όσο και η αντιπολίτευση θα προσεγγίσουν το Κουρδικό και τις κοινωνικές ελευθερίες με πνεύμα ισότητας και δημοκρατίας. <br /><br />Υπάρχουν επίσης και νέοι πολιτικοί σχηματισμοί που προέρχονται μέσα από το AKP. Ο πρώην Πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου ίδρυσε το Κόμμα του Μέλλοντος. Πώς βλέπετε αυτά τα κόμματα; <br /><br />Δεν έχουμε ακόμη πλήρη ενημέρωση για το πρόγραμμα και για το ποια Τουρκία θέλει το κόμμα Νταβούτογλου. Αλλά μπορούμε να πούμε αυτό. Ο Νταβούτογλου έδωσε εξετάσεις κατά τη διάρκεια της θητείας του ως πρωθυπουργός και δεν έδωσε καλά δείγματα. <br /><br />Δεν ακολούθησε μια πολιτική, μια στάση που να εμπνέει εμπιστοσύνη για τη βούλησή του να λύσει όλα εκείνα τα προβλήματα που θα οδηγούσαν σε μια δημοκρατική Τουρκία.Και είναι ακόμα νωρίς να εξάγουμε συμπεράσματα για το μάθημα που πήρε ως πρωθυπουργός και για την πολιτική που θα ακολουθήσει τώρα ως αρχηγός του νέου κόμματος. Αλλά θα ήθελα να πω αυτό για τα κόμματα του Νταβούτογλου, του Μπαμπατζάν και για άλλα κόμματα. Επιτέλους η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να αλλάξει. Μιλάμε για τη δημιουργία νέων κομμάτων, τα οποία όμως θα εκπονήσουν νέα προγράμματα, για την επίλυση των υπαρχόντων προβλημάτων της Τουρκίας. Η ίδρυση νέων κομμάτων είναι αποτέλεσμα αυτής της συγκρουσιακής κατάστασης που ζούμε αυτά τα χρόνια, που οδηγούν σε αποσύνθεση το ΑΚΡ… Τα ίδια συμβαίνουν και στα κόμματα της αντιπολίτευσης, κυρίως στο CHP, αν και αυτά δεν παρουσιάζουν σημάδια αποσύνθεσης. Μπροστά σε μια τέτοια διαδικασία βρίσκεται η Τουρκία. Η Τουρκία δεν μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει μέσα από πολέμους, από πολιτικές που στηρίζονται στη χρησιμοποίηση του στρατού, με πολιτικές καταπίεσης των Κούρδων. Θα αποκτήσει προοπτική αν δημιουργηθούν νέα κόμματα με νέα προγράμματα. <br /><br />Υπήρξαν επίσης συζητήσεις για την απόσυρση του HDP από το κοινοβούλιο. Το HDP αποφάσισε να παραμείνει στο κοινοβούλιο. Το HDP θα έπρεπε να αποχωρήσει ή πήρε τη σωστη απόφαση; <br /><br />Η απόφαση του HDP είναι σωστή. Όλες οι θέσεις που αποκτήθηκαν στην Τουρκία με δημοκρατικούς αγώνες, θα πρέπει να διαφυλαχθούν και να χρησιμοποιηθούν μέχρι τέλους. Όσο κι αν εφαρμόζεται εναντίον μας ένας καθαρός φασισμός, όσο κι μας έχουν αφαιρέσει κάθε δυνατότητα άσκησης δημοκρατικής πολιτικής, όσο κι αν το κοινοβούλιο έχει στην ουσία εξουδετερωθεί και ο τύπος είναι πλέον ελεγχόμενος από ένα κέντρο εξουσίας, είναι σημαντικό να συνεχίσουμε να δίνουμε τους αγώνες μας εναντίον του φασισμού από όλες τις θέσεις που κατέχουμε μέχρι το τέλος. Σε αυτή τη βάση, είναι σημαντικό το HDP να παραμείνει στο κοινοβούλιο. Η αποχώρησή τους από το κοινοβούλιο θα άφηνε ελεύθερο το πεδίο στο ΑΚΡ να εφαρμόζει τις φασιστικές πολιτικές του εναντίον των Κούρδων. Γι’ αυτό η απόφαση να παραμείνουν στο κοινοβούλιο είναι σωστή από κάθε άποψη. <br /><br />Αν επιστρέψουμε στις προσπάθειες που γίνονται για την επίτευξη της εθνικής ενότητας, εσείς ως Kongra Gel τι είδους συμβουλές θα δίνατε στους ηγέτες των κουρδικών κομμάτων, στα θεσμικά τους όργανα και τις ένοπλες δυνάμεις τους; Τι πρέπει να κάνουν αυτές οι δυνάμεις για να εξασφαλίσουν αυτήν την ενότητα; <br /><br />Τα πολιτικά κόμματα και των τεσσάρων τμημάτων του Κουρδιστάν (σ.τ.μ. Τουρκίας, Συρίας, Ιράκ, Ιράν), οι μαζικές κοινωνικές οργανώσεις, οι διανοούμενοι και οι καλλιτέχνες του Κουρδιστάν έχουν ιστορική αποστολή να εργαστούν για την επίτευξη της εθνικής ενότητας των Κούρδων. Είναι σημαντικό να εργαστούν και να βρεθούν μαζί όλοι οι Κούρδοι με βάση την εθνική ενότητα, να αγωνιστούν για να πετύχουν δημοκρατική λύση στις χώρες που κατοικούν, να ενισχύσουν τις πολιτικές και διπλωματικές τους προσπάθειες σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, για την ανάδειξη του Κουρδικού, με γνώμονα την ενότητα. Τα κόμματα θα πρέπει να βρεθούν όλα γύρω από ένα τραπέζι, στο πλαίσιο μιας Εθνικής Πανκουρδικής Διάσκεψης, για να αναπτύξουν ένα κοινό πρόγραμμα για την επίλυση των προβλημάτων. Οι εξελίξεις τόσο στον κόσμο όσο και στη Μέση Ανατολή το επιβάλλουν. Τα κόμματα που δημιουργούν προβλήματα στο θέμα της ενότητας των Κούρδων, επιβάλλοντας τα δικά τους κομματικά συμφέροντα, θα βρεθούν σε δύσκολη κατάσταση και κληθούν να απολογηθούν τόσο στην Ιστορία όσο και στον λαό. Καλούμε όλες τις πλευρές να κάνουν ό,τι επιβάλλεται από την πλευρά τους, για να συμμετάσχουν σε μια κοινή διάσκεψη με στόχο την εθνική ενότητα των Κούρδων. <br /><br /><i>*Remzi Kartal: Ρεμζί Καρτάλ, Συμπρόεδρος του Εξόριστου Κουρδικού Κοινοβουλίου (Kongra Gel), πρώην βουλευτής του DEP. Ζει στις Βρυξέλλες ως πολιτικός εξόριστος και είναι καταζητούμενος από το τουρκικό κράτος. <br /><br />**KNK: Εθνικό Κογκρέσο του Κουρδιστάν, η ανώτερη οργάνωση των Κούρδων που πρόσκεινται στο Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν. <br /><br />***Kongra Gel: Εξόριστο Κουρδικό Κοινοβούλιο με έδρα τις Βρυξέλλες </i><br /><a href="https://infognomonpolitics.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ιστορικής σημασίας συνέντευξη του Ρεμζί Καρτάλ: Ο Ερντογάν για να αντιμετωπίσει το κίνημα Γκιουλέν, παραδόθηκε στην Εργενεκόν

Συνέντευξη στον Burhan Ekinci, ahvalnews.com/tr Μετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης Υπάρχει κάποια διαδικασία που είναι σε εξέλιξη μεταξύ των κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στρατιωτικοποίηση: Οι “εξετάσεις” που πρέπει να δώσει η Αθήνα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtybegfNgjDPRZdibhb0xLQzxiRkJ3PWJDBhNztaYPywajRikyQHTYhQKHnO6tMmme7iorYLIlk12VTLWASJkAubPKkUlHMCA79VmWnb0RUlOnAkZLFHKIbcd6hCtqkaGzzIGEtsNKYzg/s1600/f-16-.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="405" data-original-width="780" height="332" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtybegfNgjDPRZdibhb0xLQzxiRkJ3PWJDBhNztaYPywajRikyQHTYhQKHnO6tMmme7iorYLIlk12VTLWASJkAubPKkUlHMCA79VmWnb0RUlOnAkZLFHKIbcd6hCtqkaGzzIGEtsNKYzg/s640/f-16-.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Από<b> Σάββας Δ. Βλάσσης </b><br /> Η στρατιωτική κατάσταση στην Λιβύη, δείχνει ότι ο LNA του στρατάρχη Χαφτάρ δεν είναι σε θέση ακόμη να πετύχει αποφασιστικό αποτέλεσμα στην Τρίπολη. Οι διορίες που δίνονται στους αντιπάλους για να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους, αυτό δείχνουν. Είναι ζήτημα εάν για την εκπόρθηση της πόλεως οι διαθέσιμες δυνάμεις υπερβαίνουν τους 1.000 άνδρες, οι οποίοι στερούνται μάζας πυρός ώστε να επιβληθούν στο πεδίο ενώ είναι και ανεπαρκείς για την κατάληψη κι έλεγχο μιας πόλεως του ενός εκατομμυρίου κατοίκων. <br /> <br /> Οι περίφημοι μισθοφόροι που ενισχύουν τις τάξεις του LNA, είναι κατά βάση αμφιβόλου αξίας Σουδανοί και κάποιες εκατοντάδες Ρώσοι, οι οποίοι όμως δεν απολαμβάνουν υποστηρίξεως πυροβολικού και αεροπορίας για να καταβάλουν τον αντίπαλο με επίμονες επιθέσεις ακριβείας, που θα τον παραλύσουν. Την αραιή εναέρια υποστήριξη ενισχύουν ορισμένα οπλισμένα UAV. <br /> <br /> <img height="360" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2019/12/Screenshot-2019-12-26-00.45.08-1024x576.png" width="640" /> <br /> <br /> Υπ’ αυτές τις συνθήκες, είναι σαφές ότι οργανωμένη δύναμη μηχανοκινήτου τάγματος πεζικού και μόνο, είναι σε θέση να ανατρέψει την κατάσταση και προφανώς αυτή είναι η “βαθιά” σκέψη πίσω από την στρατιωτική συμφωνία που υπέγραψε η Τουρκία με τον Σαράτζ. Η επίσκεψη Ερντογάν στην Τυνησία σήμερα, μπορεί να ανακοινώθηκε επισήμως ότι αφορά συζητήσεις για διαμεσολάβηση ώστε να επιτευχθεί κατάπαυση του πυρός (και να διασωθεί ο Σαράτζ) μπορεί όμως να διερευνήθηκε και η περίπτωση συμφωνίας για μεταφορά τουρκικών δυνάμεων προκειμένου να εισέλθουν στην Λιβύη από την “πίσω πόρτα”, τα δυτικά σύνορά της με την Τυνησία. Ο λιμένας και το αεροδρόμιο Τριπόλεως, βρίσκονται εντός του βεληνεκούς πυροβολικού και αντιαεροπορικών συστημάτων μικρού βεληνεκούς του LNA, καθιστώντας προβληματική μια απόπειρα απευθείας μεταφοράς τουρκικών δυνάμεων εκεί. <br /> <br /> Μια επιτυχής μεσολάβηση, μπορεί να διασώσει τον Σαράτζ και σε συνθήκες εκεχειρίας, να έχει την ευκαιρία η Τουρκία να μεταφέρει δυνάμεις, στο πλαίσιο διεθνούς ή μη “ειρηνευτικής δυνάμεως”, ώστε η Άγκυρα να έχει λόγο στην διαμόρφωση της “επόμενης ημέρας” στην χώρα. Επιδίωξη είναι να διασωθούν οι συμφωνίες που αφορούν την “κοινή” ΑΟΖ εις βάρος της Ελλάδος. <br /> <br /> Η στρατιωτική επιλογή, αποτελεί σταθερά στις πολιτικές της Τουρκίας εις βάρος του Ελληνισμού και των σημερινών εθνικών επιδιώξεων εκμεταλλεύσεως του υποθαλασσίου πλούτου στις ΑΟΖ Ελλάδος και Κύπρου. Η στρατιωτικοποίηση όλων των ζητημάτων που παρατηρείται τα τελευταία έτη, συνοδεύει πλέον τις τουρκικές επιλογές σε διπλωματικό επίπεδο, επειδή βλέπει ότι η ένοπλη απειλή της, αποφέρει αποτελέσματα. Είτε η Ελλάδα και η Κύπρος υποχωρούν, είτε οι διεθνείς παίκτες που αποφασίζουν να συνεργασθούν με αυτές για το ενεργειακό παιχνίδι, εκφοβίζονται και αναδιπλώνονται, εγκαταλείποντας αυτόν που αναδεικνύεται σε “αδύναμο κρίκο”. <br /> <br /> Η στρατιωτικοποίηση, απορρέει από την σταθερή ενίσχυση των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων που προωθείται με συνέπεια, σε αντίθεση με την Ελλάδα και Κύπρο που με πρόσχημα περισσότερο την οικονομική κρίση, εγκατέλειψαν την αμυντική προπαρασκευή τους κι εναπόθεσαν τις ελπίδες τους στις ΗΠΑ. Όμως η στρατιωτικοποίηση στην εξωτερική πολιτική, δεν αντιμετωπίζεται με εξευμενισμό. <br /> <br /> Το εφεύρημα της “Γαλάζιας Πατρίδας” του Ερντογάν, ομοιάζει με αυθαίρετες απόπειρες άλλων χωρών κατά το παρελθόν, να θεωρήσουν “χωρικά ύδατα” τεράστιες θαλάσσιες εκτάσεις μακράν των ακτών τους. Στην δεκαετία του 1980, το καθεστώς Καντάφι υποστήριζε ότι τα χωρικά ύδατα της Λιβύης δεν εξετείνοντο στα 12 ν.μ. από τις ακτές αλλά ότι όλος ο Κόλπος της Σύρτεως, από το ανατολικό μέχρι το δυτικό άκρο του, αποτελούσε εθνικά χωρικά ύδατα! Η αντίδραση των ΗΠΑ, που συνέχισε να στέλνει Ομάδες Αεροπλανοφόρων και η στρατιωτική αντιμετώπιση οποιαδήποτε στρατιωτικής κινήσεως της Λιβύης, διέλυσε το όραμα του Καντάφι. <br /> <br /> Αντίστοιχη πρέπει να είναι η στάση στην αυθαίρετη θέση της Τουρκίας για την Ανατολική Μεσόγειο. Η Κύπρος, χωρίς αποτρεπτική ισχύ λόγω ελλιπούς στρατιωτικού ισοζυγίου, δεν μπόρεσε να αποτρέψει την παρουσία στην ΑΟΖ της (με αμφιβόλου αποτελέσματος δραστηριοποίηση) τουρκικών ερευνητικών πλοίων, υπό την συνοδεία πολεμικών μονάδων. <br /> <br /> Η Ελλάδα, που έχει υπολογίσιμη στρατιωτική ισχύ, προσπαθεί να ενισχύσει το αποτρεπτικό της μήνυμα αλλά η εμπειρία του παρελθόντος που έχει αποκομίσει η Τουρκία, δείχνει ότι απέναντι σε ισχυρή στρατιωτική αντίδραση, υποχωρεί. Συνεπώς, η τουρκική απειλή περί της αποστολής ερευνητικού σκάφους σε περιοχή που η Αθήνα θεωρεί ότι ανήκει στην υφαλοκρηπίδα της, είναι το πιθανότερο ενδεχόμενο. <br /> <br /> Η Αθήνα πίστεψε παραπλανητικές διαβεβαιώσεις από την Λιβύη και αιφνιδιάσθηκε από τις συμφωνίες που υπέγραψε ο Σαράτζ με την Τουρκία. Αντί να προλάβει τις εξελίξεις, επιδιώκοντας στοιχειώδη ανάμειξη με μυστικές υπηρεσίες ή “αντιπροσώπους” στο έδαφος της χώρας αυτής, προκειμένου να διευκολυνθεί η απομάκρυνση του εχθρικού προς αυτήν σχήματος Σαράτζ, αναμένει τώρα την “μπάλα” να έλθει στο γήπεδό της… Όπου, δεν μπορεί να στρουθοκαμηλίζει και να εφαρμόζει την ίδια τακτική, “σφυρίζοντας διπλωματικώς αδιάφορα”. <br /> <br /> Αλλαγή “πίστας” <br /> <br /> Ελλάδα και Κύπρος, δεν έχουν άλλη επιλογή, από την στρατιωτικοποίηση, όπως ακριβώς πράττει η Τουρκία χωρίς κόστος. Ακόμη και αν ο Σαράτζ εξαφανισθεί και η Λιβύη αποκηρύξει τις συμφωνίες με την Άγκυρα, ο Ερντογάν θα εξακολουθήσει να διατυμπανίζει ότι η θαλάσσια περιοχή μεταξύ Δωδεκανήσου – Κύπρου είναι “δική του”. Απώτερη τουρκική επιδίωξη είναι να δηλώσει ότι απαγορεύει οποιαδήποτε υποθαλάσσια δραστηριότητα στην συγκεκριμένη περιοχή, προκειμένου να εμποδίσει τις εργασίες για τον EAST MED που πρόκειται να υπογράψουν Ελλάδα – Κύπρος – Ισραήλ στις 2 Ιανουαρίου 2020. <br /> <br /> <img height="343" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2019/12/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82-31.jpg" width="640" /> <br /> <br /> Εφόσον ο EAST MED αποτελεί επιλογή της ενεργειακής στρατηγικής της ΕΕ και σε αυτήν εμπλέκονται συνεργατικώς Ισραήλ και Αίγυπτος, η προφανής επιλογή για τον Ελληνισμό είναι μία διεθνής συμφωνία συγκροτήσεως πολυεθνικής αεροναυτικής δυνάμεως, η οποία θα “περιφρουρεί” την επίμαχη θαλάσσια περιοχή και θα αποτρέπει την οποιαδήποτε ενοχλητική τουρκική παρουσία. Αυτή είναι η νέα “πίστα”, στην οποία πρέπει να ανεβεί η Ελλάδα. <br /> <br /> Από την ΕΕ, η Γαλλία δείχνει στην παρούσα συγκυρία να αποτελεί την μόνη χώρα που δεν επιθυμεί να συμβιβασθεί με τις αυθαιρεσίες της Τουρκίας. Λογικώς, η συμμετοχή σε μια τέτοια πολυεθνική δύναμη, μπορεί να έχει και ηγετικό χαρακτήρα. <br /> <br /> Η Ιταλία, ως άμεσα εμπλεκομένη σε όλο το φάσμα ερευνητικών δραστηριοτήτων στην περιοχή και ως απόληξη του EAST MED, θα έχει επίσης συμφέρον να συμμετέχει. <br /> <br /> Για το Ισραήλ, ο EAST MED έχει ζωτική σημασία και η αποστολή της ασφάλειάς του, δεν μπορεί να παραγνωρισθεί. <br /> <br /> Αντιστοίχως για την Αίγυπτο, η συνεργασία με Ελλάδα, Κύπρο, ΕΕ και Ισραήλ, ενισχύει την θέση της ως ρυθμιστικού παράγοντος στην περιοχή. Ειδικώς ως προς την Τουρκία, αποδεικνύει ότι εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει την ηγέτιδα δύναμη στον Αραβικό κόσμο. <br /> <br /> Μια τέτοια πολυεθνική αεροναυτική δύναμη που θα περιπολεί στην Ανατολική Μεσόγειο, μπορεί να απαγορεύσει την τουρκική αρπακτική ανάμειξη που αποσταθεροποιεί την περιοχή, απειλώντας την ενεργειακή πολιτική της ΕΕ και συνεργατών της. Αυτός όμως από τον οποίο εξαρτάται η διαμόρφωση του πλαισίου για κάτι τέτοιο, είναι η Ελλάδα. Από την δυναμική στάση της Αθήνας έναντι μιας τουρκικής προκλήσεως στο “γήπεδό της”, δηλαδή μεταξύ Ρόδου – Καστελόριζου, εξαρτώνται τα πάντα για το μέλλον. Η Αθήνα δεν θα δώσει “εξετάσεις” μόνο στην Τουρκία αλλά πρωτίστως στον εαυτό της και σε όλους τους παίκτες της περιοχής με τους οποίους συνεργάζεται. Οι οποίοι ή θα την εγκαταλείψουν ή θα συνεχίσουν την συνεργασία.<br /> <br /> <br /> <a href="https://doureios.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Στρατιωτικοποίηση: Οι “εξετάσεις” που πρέπει να δώσει η Αθήνα

Από Σάββας Δ. Βλάσσης Η στρατιωτική κατάσταση στην Λιβύη, δείχνει ότι ο LNA του στρατάρχη Χαφτάρ δεν είναι σε θέση ακόμη να πετύχει απο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο ενεργειακός πόλεμος κλιμακώνεται - Η Ρωσία μεταξύ Ευρώπης και Κίνας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbC_-5doRuPrsuZMIxVx92H8fTNPZV7zvJvSc89CUWBz7F4vCQquI3FHCcHJkDieO7Y7PH8gnWHz2xRRA4W5w-r9Vui45Nj_yul77exozDUXSderfkP78AvnxPOab7hMsI8O35fSA4r-Q/s1600/nordstream.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbC_-5doRuPrsuZMIxVx92H8fTNPZV7zvJvSc89CUWBz7F4vCQquI3FHCcHJkDieO7Y7PH8gnWHz2xRRA4W5w-r9Vui45Nj_yul77exozDUXSderfkP78AvnxPOab7hMsI8O35fSA4r-Q/s640/nordstream.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Χρήστου Δημήτρης </b><br /> Η ΕΕ εισάγει επί του παρόντος το 53% της ενέργειας που καταναλώνει. Η ενεργειακή εξάρτηση, αφορά το αργό πετρέλαιο (σχεδόν 90%), το φυσικό αέριο (66%) και, σε μικρότερο βαθμό τα στερεά καύσιμα (42%), καθώς και τα πυρηνικά καύσιμα (40%). Οι εξωτερικές ενεργειακές δαπάνες της ΕΕ υπερβαίνουν το 1 δισ. ευρώ ημερησίως(!) και καλύπτουν περισσότερο από το ένα πέμπτο των συνολικών εισαγωγών της. <br /> <br /> Η ΕΕ εισάγει αργό πετρέλαιο και προϊόντα πετρελαίου αξίας άνω των 300 δισ. ευρώ, εκ των οποίων το ένα τρίτο από τη Ρωσία. Η ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ πρέπει, επίσης, να εξεταστεί υπό το πρίσμα της παγκοσμίως κλιμακούμενης ζήτησης ενέργειας, η οποία αναμένεται να αυξηθεί κατά 27% έως το 2030. Το άρθρο αυτό, σκοπό έχει να εντοπίσει τα διακυβεύματα αυτής της μεγάλης σύγκρουσης, της τόσο καθοριστικής για το μέλλον της παγκόσμιας οικονομίας, καθώς το πεδίο είναι η Ευρώπη και επιπλέον εμπλέκεται και η χώρα μας.<br /> <br /> Θα γίνει, λοιπόν, και η Ελλάδα, σε συνεργασία με τις ενδιαφερόμενες μεσογειακές χώρες Κύπρο, Ισραήλ, Αίγυπτο, παραγωγός υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου; Τα πάντα θα εξαρτηθούν από την τελική ποσότητα, τη νομική ρύθμιση των ιδιοκτησιών και φυσικά το κόστος μεταφοράς, ώστε οι προσφερόμενες τιμές, να είναι συμφέρουσες, με ανταγωνιστές των δυνατοτήτων της Ρωσίας. <br /> <br /> Οι διαδρομές μεταφοράς δεν έχουν καθοριστεί ακόμα, πριν υπολογιστούν οι ποσότητες και το κόστος. Επιπλέον, γνώμη επ' αυτού θα έχουν και οι εταιρείες που έχουν αναλάβει τις έρευνες και την εκμετάλλευση της κυπριακής παραγωγής. Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειώσουμε πως, από την ελληνική διαδρομή του ΤΑΡ, αν δεν υπάρξουν αποθηκευτικοί χώροι και κόμβοι διανομής στα Βαλκάνια, το όφελος της χώρας μας θα είναι περιορισμένο. Απλά θα αρκεστεί στα διόδια διέλευσης; Κανείς λοιπόν σήμερα δεν μπορεί να εκτιμήσει με ασφάλεια τα τελικά δεδομένα, καθώς η αμερικανική πλευρά ανησυχεί σφόδρα για την ρωσική επιρροή και σχεδιάζει απαντήσεις.<br /> <br /> Οι Ρώσοι κινούνται <br /> <br /> Ο ρωσικός αγωγός φυσικού αερίου Nord Stream II (ιδιοκτησίας Ρωσίας, Γερμανίας και BP) αναμένεται να συγκεντρώσει το μεγαλύτερο μέρος της ρωσικής εξαγωγής φυσικού αερίου στην Ευρώπη, σε μια και μόνο ενεργειακή οδό, διπλασιάζοντας μάλιστα την ποσότητα φυσικού αερίου που μεταφέρεται από τη Ρωσία στη Γερμανία στα 55 δισ. κυβικά μέτρα το χρόνο.<br /> <br /> Ο ρωσικός κολοσσός Gazprom ανακοίνωσε ότι το 2017 πραγματοποίησε ρεκόρ παραδόσεων προς την Ευρώπη και την Τουρκία συνολικά 193,9 δισ. κυβικών μέτρων, 8% περισσότερο από το 2016. Το θέμα με λίγα λόγια είναι, πως η Ρωσία έχει αποδεδειγμένα άφθονο φυσικό αέριο, το οποίο μεταφέρεται με ασφάλεια και το μικρότερο δυνατό κόστος, μέσω του διπλού υποθαλάσσιου αγωγού Nord Stream. <br /> <br /> Επίσης, η ρωσική πλευρά έχει κινηθεί ταχύτατα για να αποφύγει την υπάρχουσα διαδρομή μεταφοράς φυσικού αερίου μέσω της Ουκρανίας (ανασφαλούς για τα συμφέροντά της), αλλάζοντας διαδρομή, μέσω Τουρκίας με τον αγωγό Tourk Stream. Θεωρητικά, ο δεύτερος αγωγός, ο ΤΑΡ, που κατασκευάζεται στα βόρεια σύνορα της χώρας μας, θα μεταφέρει φυσικό αέριο στην Ευρώπη μέσω Ιταλίας, ολοκληρώνοντας μια διαδρομή από την Κασπία Θάλασσα μέσω Τουρκίας. Το αέριο θα είναι από το Αζερμπαϊτζάν, αμερικανικής και ρωσικής εμπορίας. Η χωρητικότητα του αγωγού δεν είναι πολύ μεγάλη (10 δισ. κυβικά μέτρα) αερίου ετησίως. <br /> <br /> Η ρωσική πλευρά σε συνεργασία με την Τουρκία και τη Βουλγαρία, απαντά με τον Tourk Stream που θα διασχίσει τα Βαλκάνια προς την κεντρική Ευρώπη, καθώς οι εκτιμήσεις της Gazprom είναι ότι η Ευρώπη, και ειδικά το κεντρικό και νότιο τμήμα της, θα χρειαστεί επιπλέον 50 δισ. κυβικά φυσικού αερίου μέχρι το 2025 και αυτή η ζήτηση θα αυξηθεί σε 75 μέχρι το 2030.<br /> <br /> Ενεργειακός πόλεμος και αμερικανική απάντηση <br /> <br /> Οι νέες πλούσιες πηγές φυσικού αερίου βρίσκονται στην Κασπία και συγκεκριμένα στην πλευρά του Ιράν που συνεργάζεται με τη Ρωσία για την αξιοποίηση του ενεργειακού πλούτου του. Οι ποσότητες είναι τεράστιες, το κόστος άντλησης και μεταφοράς σχετικά φθηνό και δύσκολα θα βρεθούν παραγωγοί ικανοί να ανταγωνιστούν σε τιμές την συγκεκριμένη ποσότητα. <br /> <br /> Κι αυτό, διότι η μεταφορά του υγροποιημένου φυσικού αερίου με πλοία, απαιτεί υψηλού κόστους σταθμούς υγροποίησης. Στην Κύπρο υπολόγισαν το κόστος μιας μονάδας υγροποίησης περί τα 10 δισ. ευρώ. Επίσης, η μεταφορά με πλοία σε μεγάλες αποστάσεις, δεν μπορεί τουλάχιστον με τα σημερινά δεδομένα να προσφέρει ανταγωνιστικές τιμές. <br /> <br /> Πάντως, οι Αμερικανοί φαίνεται να επιμένουν, θεωρώντας την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία σοβαρό πλήγμα στα συμφέροντά τους. Έτσι, σχεδιάζουν εξαγωγές αμερικανικού φυσικού αερίου, κυρίως σχιστολιθικού, με γιγαντιαία ειδικά τάνκερ. Μάλιστα, στα ναυτιλιακά ρεπορτάζ αναφέρεται πως αυτή τη στιγμή ναυπηγούνται συνολικά 127 πλοία για μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), από τα οποία τα 57 είναι ελληνικών συμφερόντων. <br /> <br /> Τώρα, μένει να δούμε πόσο αξιόπιστη και ανταγωνιστική είναι η αμερικανική απάντηση και αν είναι διατεθειμένοι να πουλήσουν ακόμα και χωρίς κέρδος για να σταματήσουν τη επιρροή της Ρωσίας. Υπάρχει, όμως, ένα σοβαρό ερώτημα. Γιατί να εμπιστευθεί και να συνεργαστεί η Ευρώπη με μια δύναμη που δηλώνει ανοιχτά, δια του Τραμπ, πως εργάζεται για την διάλυση της;<br /> <br /> Η τεράστια αγορά της Κίνας <br /> <br /> Όλα αυτά μένει να τα δούμε. Το θέμα είναι πως ο ενεργειακός πόλεμος θα είναι μακρύς και σκληρός. Τούτη τη στιγμή, η ρωσική πλευρά φαίνεται να προηγείται, έχοντας κτίσει και γερές συμμαχίες τόσο με την Γερμανία όσο και με την Κίνα που έχουν τους πόρους να υποστηρίξουν και να χρηματοδοτήσουν τις υποδομές μεταφοράς. <br /> <br /> Μάλιστα, στις αρχές του 2019 εγκαινιάστηκε από τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Κινέζο ομόλογό του Σι Τζινπίνγκ η λειτουργία του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου στην Κίνα που ονομάστηκε "Δύναμη της Σιβηρίας". Ο αγωγός αυτός, συνολικού μήκους 4.000 χιλιομέτρων μεταφέρει 61 δισ. κυβικά μέτρα αερίου το χρόνο, δηλαδή περισσότερη ποσότητα από όση μεταφέρεται μέσω των δίδυμων αγωγών Nord Stream στην Ευρώπη. <br /> <br /> Οι τιμές του φυσικού αερίου είναι καθοριστικής σημασίας για την βιομηχανική παραγωγή. Στην Ευρώπη, οι Γερμανοί έσπευσαν πρώτοι να εξασφαλίσουν τα περισσότερα πλεονεκτήματα στον ενεργειακό ανταγωνισμό, συνδεόμενοι με τη Ρωσία και το φυσικό αέριό της, μέσω των αγωγών Nord Stream.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο ενεργειακός πόλεμος κλιμακώνεται - Η Ρωσία μεταξύ Ευρώπης και Κίνας

Χρήστου Δημήτρης Η ΕΕ εισάγει επί του παρόντος το 53% της ενέργειας που καταναλώνει. Η ενεργειακή εξάρτηση, αφορά το αργό πετρέλαιο (σχε...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ενεργειακή σκακιέρα, η SYRIANA και ο θερμός Ιανουάριος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgClvswklEJojzB42H6HuZ5fMH4Y23053Zf0A6ataG7tr3Nje08vJZzXhFaEPmHpW9wcL_boUrrxNTTJbvd1gOZXpn5h6xtUJl4yaq5oUGvbPukFcwlkwJAs1aiFouytMy4w5Falu_zC6Y/s1600/agogoi-aeriou.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgClvswklEJojzB42H6HuZ5fMH4Y23053Zf0A6ataG7tr3Nje08vJZzXhFaEPmHpW9wcL_boUrrxNTTJbvd1gOZXpn5h6xtUJl4yaq5oUGvbPukFcwlkwJAs1aiFouytMy4w5Falu_zC6Y/s640/agogoi-aeriou.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Ανδρονόπουλος Μάκης</b><br /> Κινήσεις ολκής εκτελούνται πάνω και πέριξ της ενεργειακής σκακιέρας της Ευρώπης, καθώς η σημαντική εξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο αυξάνει με τον Nord Stream II. Το γεγονός αυτό καθιστά, ιδιαίτερα τη Γερμανία, αρκετά δεκτική έναντι της Μόσχας, αλλά και της Άγκυρας, δεδομένου του σχεδίου για τον Turk Stream. Την ρωσο-τουρκική ενεργειακή περικύκλωση της ΕΕ έρχονται να ανατρέψουν οι νέοι ενεργειακοί πόροι της Ανατολικής Μεσογείου και ο αγωγός EastMed. <br /><br />Ο EastMed έγινε μέσω του EastMed Act νόμος του αμερικανικού κράτους και υπογράφεται στις 2 Ιανουαρίου διακρατική συμφωνία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ και Ιταλίας. Οι κινήσεις μοιάζουν να αλλάζουν το σκηνικό και γι' αυτό αναμένονται σφοδρές διπλωματικές και οικονομικές συγκρούσεις μεταξύ των μεγάλων παικτών. Οι σημαντικότερες από αυτές είναι:<br /> <br />Πρώτον, η νέα συμφωνία επί της αρχής που πέτυχαν Ρωσία, Ουκρανία και ΕΕ για την μεταφορά φυσικού αερίου, καθώς η ισχύουσα συμφωνία λήγει στις 31.12.2019. Πρόκειται για κρίσιμη εξέλιξη, διότι στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν η διέλευση του ρωσικού αερίου μέσω Ουκρανίας οδήγησε σε διαμάχες που "πάγωσαν" την Ευρώπη. Η πρώτη ήταν το 2005, όταν η Ουκρανία είχε καταχραστεί το ρωσικό φυσικό αέριο για δική της χρήση. Και η δεύτερη ήταν το 2009, όταν η Ρωσία διέκοψε τις προμήθειες φυσικού αερίου, επειδή η Ουκρανία δεν πλήρωνε. Οι κρίσεις αυτές οδήγησαν ως γνωστόν στην κατασκευή του υποθαλάσσιου αγωγού Nord Stream II που θα συνδέσει απ' ευθείας τη Ρωσία με τη Γερμανία.<br /> <br />Οι κυρώσεις των ΗΠΑ <br /><br />Δεύτερον, η ρωσική GazProm έχει ήδη καταποντίσει περί τα 1200 χλμ αγωγού στη Βαλτική και απομένουν άλλα 200 για να παραδοθεί αέριο στη Γερμανία, κάτι που θα γίνει μάλλον σύντομα. Οι ΗΠΑ απειλούν με κυρώσεις γιατί δεν θέλουν την εξάρτηση της Ευρώπης (Γερμανίας) από το ρωσικό αέριο, διότι, όπως ισχυρίζονται η ενεργειακή εξάρτηση δημιουργεί και πολιτική εξάρτηση. <br /><br />Ο πρόεδρος Τραμπ υπέγραψε νομοσχέδιο, το οποίο περιλαμβάνει προβλέψεις για την επιβολή κυρώσεων κατά εταιρειών που κατασκευάζουν τον αγωγό Nord Stream ΙΙ. Η Κομισιόν προωθεί τροπολογία για το φυσικό αέριο που ουσιαστικά αποβλέπει να είναι ανεξάρτητος ο διαχειριστής του αγωγού. Έτσι, δεν θα έχει η GazProm το πάνω χέρι. Θα έχουν πρόσβαση στο αέριο και τρίτα μέρη. Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, πάντως, δήλωσε ότι τα σχέδια για την κατασκευή των αγωγών Nord Stream ΙΙ και Turk Stream θα υλοποιηθούν παρά τις αμερικανικές κυρώσεις, προσθέτοντας ότι η Ρωσία σχεδιάζει να αντιδράσει κατά των κυρώσεων αυτών.<br /> <br />Βόσπορος και EastMed <br /><br />Τρίτον, με οικολογικό άλλοθι ο Ερντογάν βάζει διόδια στον Βόσπορο με το Istanbul Canal (Διώρυγα της Κωνσταντινούπολης), αλλάζοντας σε κρίσιμο βαθμό τις οδεύσεις υγρών καυσίμων και ενισχύοντας έτσι την προοπτική του Turk Stream που θα διασχίζει τη Μαύρη Θάλασσα. Το έργο επενδυτικής δαπάνης 10 δισ. δολαρίων που είχε προαναγγελθεί πριν τρία χρόνια, φαίνεται πως αποκτά μείζονα γεωοικονομικό ρόλο, καθώς παρακάμπτει με έξυπνο τρόπο τη συνθήκη του Μοντρέ για τα Στενά. <br /><br />Αυτή προβλέπει ότι τα εμπορικά πλοία έχουν ελεύθερη διέλευση στο Βόσπορο. Με την Διώρυγα θα δημιουργηθούν οικονομικά δικαιώματα διέλευσης, όπως συμβαίνει και στη διώρυγα του Σουέζ. Όσα πλοία δεν θέλουν να πληρώσουν, θα περιμένουν 15-20 μέρες στην ουρά για να περάσουν στο Αιγαίο. Ο σχεδιασμός είναι να κατασκευαστεί μέχρι το 2021 το 60% του έργου, το οποίο αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2025. <br /><br />Τέταρτον, στις 21 Δεκεμβρίου ο πρόεδρος Τραμπ εν πτήσει προς την Φλόριντα υπέγραψε τον προϋπολογισμό της γενικής κυβέρνησης (appropriations bill), γεγονός που θέτει εν ισχύ το EastMed Act. Στο νόμο για τον προϋπολογισμό της αμερικανικής Εθνικής Άμυνας, συμπεριλαμβάνονται επίσης η άρση του εμπάργκο όπλων στην Κύπρο και η απαγόρευση της παράδοσης των μαχητικών F-35 στην Τουρκία, λόγω της αγοράς των ρωσικών πυραύλων S-400. Βέβαια, η αμερικανική προεδρία εξέφρασε μια σειρά αντιρρήσεων που αναφέρονται μάλλον στην διαμάχη του Τραμπ με το Κογκρέσο.<br /> <br />Παράγοντας τριβής ο EastMed <br /><br />Σε κάθε περίπτωση ο αγωγός EastMed που φιλοδοξεί να φέρει το αέριο της Ανατολικής Μεσογείου στην Ευρώπη αποτελεί ένα νέο παράγοντα τριβής, καθώς θίγει τα ρωσικά και τουρκικά συμφέροντα. Οι ενεργειακοί πόροι της Ανατολικής Μεσογείου αποτελούν παίγνιο των μεγάλων παικτών. Η Ρωσία δεν θέλει να χάσει το ευρωπαϊκό μονοπώλιο, οι Αμερικανοί θέλουν να έχουν τον πρώτο λόγο στην περιοχή και οι γύρω χώρες κάτοχοι των πόρων βλέπουν την ευκαιρία τους. <br /><br />Το πώς παίζεται το παιγνίδι σε τέτοια σκακιέρα το έδειξε με γλαφυρό ήδη από το 2005 η καταπληκτική ταινία SYRIANA με τον Τζορτζ Κλούνι και τον Ματ Ντέιμον. SYRIANA στην γλώσσα της διπλωματίας σημαίνει την αναπροσαρμογή των καταστάσεων και των συμφερόντων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Η ταινία προσεγγίζει με ευρύτερη ματιά, το τι οδηγεί στο να προκαλούνται οι αναδιαμορφώσεις και οι ανακατατάξεις στην τόσο πλούσια σε υπέδαφος ζώνη (Γιώργος Ζερβόπουλος). <br /><br />Το έργο μοιάζει να επαναλαμβάνεται στην πραγματικότητα. Έτσι, από την βεβαιότητα πως δεν θα υπάρξει θερμό επεισόδιο που εξέφραζε πριν λίγες μέρες το πρωθυπουργός, περάσαμε στα κυριακάτικα πρωτοσέλιδα φιλοκυβερνητικών εφημερίδων, με τον Μακρόν να φοβάται θερμό επεισόδιο και τα τέσσερα σενάρια για το πώς οι Τούρκοι θα επιχειρήσουν να γκριζάρουν τα νερά της ανατολικής ή και νότιας Κρήτης εντός του Ιανουαρίου…<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η ενεργειακή σκακιέρα, η SYRIANA και ο θερμός Ιανουάριος

Ανδρονόπουλος Μάκης Κινήσεις ολκής εκτελούνται πάνω και πέριξ της ενεργειακής σκακιέρας της Ευρώπης, καθώς η σημαντική εξάρτησή της από ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Συνθήκη των Σεβρών ως ο διαχρονικός εφιάλτης εδαφικού διαμελισμού της Τουρκίας

<br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjd8MMSKNMvN43Rj7j7CAvEJckHtiGh37NR6KwcrplcMJhr4E1zVELxTiLEhMqMiWIDVGb_nBBF8kIJcFEmQzCFkEUV56HC7P08x6i3mJlJ0rwu8ElWEG49dPU-tIR1-95ydgzT2WyHeaY/s1600/erdogan-polh-turkey0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="750" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjd8MMSKNMvN43Rj7j7CAvEJckHtiGh37NR6KwcrplcMJhr4E1zVELxTiLEhMqMiWIDVGb_nBBF8kIJcFEmQzCFkEUV56HC7P08x6i3mJlJ0rwu8ElWEG49dPU-tIR1-95ydgzT2WyHeaY/s640/erdogan-polh-turkey0.jpg" width="640" /></a></div> <br /> ΤΟΥ <b>ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ </b><br /> Με αφορμή την υπογραφή του Μνημονίου Συναντίληψης με την κυβέρνηση της Τρίπολης, της Λιβύης (27/11/2019) για την οριοθέτηση της ΑΟΖ τους, η Τουρκία αναφέρεται ξανά στη Συνθήκη των Σεβρών, που υπογράφτηκε στις 10 Αυγούστου 1920 στην πόλη Sèvres, της Γαλλίας. <br /> <br /> Ο εκπρόσωπος του κόμματος Ερντογάν, Ομέρ Τσελίκ, σε δηλώσεις του (2/12/2019) αναφέρθηκε στην κατάρριψη ενός «τείχους» που δήθεν η Ελλάδα, η Αίγυπτος και η Κυπριακή Δημοκρατία επιχειρούν να κτίσουν για να εμποδίσουν την Τουρκία να βγει στη Μεσόγειο: <br /> «Με αυτή τη συμφωνία», είπε, «αυτό το τείχος γκρεμίστηκε νομικά και δείξαμε ότι δεν θα δεχθούμε επ’ ουδενί κανένα τετελεσμένο. Με αυτή τη συμφωνία Τουρκίας–Λιβύης, που πρόκειται να τεθεί σε ισχύ, καθορίστηκαν τα δυτικά σύνορα της ΑΟΖ μας». <br /> <br /> Στις 18/12/2019 ο Τούρκος Πρόεδρος, αναφερόμενος στη Λιβύη, ξεσπάθωσε: <br /> <br /> «Αυτή τη στιγμή κάναμε τέτοια βήματα που ανατρέψαμε τη συνθήκη των Σεβρών. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός και ο Έλληνας ΥπΕξ λένε ότι η συμφωνία με τη Λιβύη είναι αντίθετη με το διεθνές δίκαιο. Εμείς, αντίθετα, λέμε είναι σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας. Αυτό το γεγονός στην πραγματικότητα έχει ιστορικό παρελθόν, ο χάρτης τότε ήταν πολύ διαφορετικός. Πότε; Την περίοδο Καντάφι (2009). Εκείνη την περίοδο έγινε το βήμα, αλλά ασφαλώς δεν κράτησε η περίοδος Καντάφι». <br /> <br /> Λίγες μέρες αργότερα (23/12/2019), ξανά ο Ομέρ Τσελίκ, σε δηλώσεις του, χαρακτήρισε «σημαντικό» το μνημόνιο με τη Λιβύη, καθώς «γκρέμισε» -όπως επανέλαβε- τον τοίχο που είχαν υψώσει απέναντι στην Τουρκία. <br /> «Η Τουρκία αυτόν τον τοίχο, που ύψωσαν απέναντί της το μνημόνιο του Ισραήλ, της Αιγύπτου και της Ελλάδας και που μοιάζει με τη Συνθήκη των Σεβρών, τον γκρέμισε με αυτή τη συμφωνία με τη Λιβύη». <br /> <br /> Είναι εμφανές ότι, διά του Μνημονίου Συναντίληψης με τη Λιβύη, η Άγκυρα επιχειρεί να εξαφανίσει οριστικά από το τουρκικό θυμικό τη Συνθήκη των Σεβρών. Αν και δεν εφαρμόστηκε ποτέ από τα συμβαλλόμενα μέρη, πλην της Ελλάδος, η Συνθήκη συνιστούσε ηχηρή ήττα για την υπό κατάρρευση Οθωμανική Αυτοκρατορία. Έκτοτε φαντάζει ως αξεπέραστος εφιάλτης για τον εδαφικό διαμελισμό της Τουρκίας. <br /> Με βάση τη Συνθήκη των Σεβρών, η Ελλάδα έπαιρνε τα νησιά Ίμβρο και Τένεδο και την Ανατ. Θράκη μέχρι την Τσατάλτζα, κοντά στην Κωνσταντινούπολη. Η περιοχή της Σμύρνης παρέμενε υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου, αλλά θα διοικούνταν από Έλληνα Αρμοστή ως εντολοδόχο των Συμμάχων. <br /> <br /> Θα μπορούσε να προσαρτηθεί στην Ελλάδα μετά από πέντε χρόνια και ύστερα από δημοψήφισμα. Αν οι οθωμανικές Αρχές δεν συναινούσαν στην εφαρμογή της, θα έχαναν την Κωνσταντινούπολη, την οποία θα καταλάμβανε η Ελλάδα. <br /> <br /> Παράλληλα, με συμφωνία Ελλάδας-Ιταλίαςη Βόρεια Ήπειρος ενσωματωνόταν στην Ελλάδα. Η Ιταλία συμφώνησε επίσης να παραχωρήσει τα Δωδεκάνησα (εκτός από τη Ρόδο και το Καστελλόριζο) και όταν η Βρετανία θα έδινε, στο μέλλον, την Κύπρο στην Ελλάδα, τότε (μετά από δημοψήφισμα) θα παραχωρούνταν και αυτά τα νησιά. <br /> Η Συνθήκη των Σεβρών δημιούργησε την Ελλάδα των «δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών», αποτέλεσμα της διπλωματικής ευφυΐας και πολιτικής δεινότητας του Ελ. Βενιζέλου. <br /> <br /> Οι Νεότουρκοι, υπό τον ελληνοκτόνο Κεμάλ Ατατούρκ, απέρριψαν τη Συνθήκη και οι άλλες χώρες, που πήραν μέρος στη σύνοδο, απέφυγαν να την επικυρώσουν. Με τη Συνθήκη των Σεβρών η Τουρκία θυμήθηκε για πολλοστή φορά το «Εθνικό Συμβόλαιο» ή «Εθνικό Όρκο», που υιοθέτησε το 1920 η τότε Τουρκική Εθνοσυνέλευση. Ο Ερντογάν αναφέρθηκε επανειλημμένα σε αυτόν, επειδή, ισχυρίζεται, καθορίζει τα πραγματικά όρια της Τουρκίας. <br /> <br /> Στις 18/10/2016, για παράδειγμα, είπε πως «η Τουρκία δεν είναι μόνο η Τουρκία» και υποστήριξε ότι «ορισμένοι ιστορικοί θεωρούν πως τα σύνορα του “Εθνικού Συμβολαίου” περιλαμβάνουν επίσης την Κύπρο, το Χαλέπι, τη Μουσούλη, το Αρμπίλ, το Κιρκούκ, το Μπατούμ, τη Θεσσαλονίκη, το Κίρτζαλι, τη Βάρνα και τα νησιά του Αιγαίου». Ακολούθως, ο Ερντογάν αμφισβήτησε τη Συνθήκη της Λωζάνης (24/7/1923), η οποία ουσιαστικά κατάργησε τη Συνθήκη των Σεβρών και ευνόησε περισσότερο την Τουρκία. <br /> Είναι εμφανές ότι οι έκνομες ενέργειες της Τουρκίας στη Λιβύη πρέπει να αναλυθούν σε ένα ευρύτερο πλαίσιο διαχρονικών και ασυγκάλυπτων εδαφικών και θαλάσσιων διεκδικήσεων της Τουρκίας, όπως ακριβώς περιγράφονται πιο πάνω. <br /> <br /> Ανέκαθεν και αδίστακτα οι Τούρκοι δεν αποκρύπτουν τις επεκτατικές και κατακτητικές νεο-οθωμανικές προθέσεις τους έναντι της Ελλάδας, της Κύπρου και άλλων χωρών. <br /> <br /> Ο Ερντογάν επιδιώκει ξεκάθαρα ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, επειδή πιστεύει ότι είναι ένας νέος σουλτάνος. Άνοιξε πολλά μέτωπα. Παίζει άκρως επικίνδυνα παιχνίδια. Δεν αποκλείεται να προκαλέσει ανάφλεξη στη Μεσόγειο. <br /> Αθήνα και Λευκωσία καλούνται να παραμερίσουν, επιτέλους, ευσεβείς πόθους και ψευδαισθήσεις κατευνασμού και να τον αντιμετωπίσουν ως είναι: Ένας έκδηλα αναθεωρητικός, αρπακτικός, παρανοϊκός Τουρκο-Χίτλερ, ο οποίος επικαλείται τον «Εθνικό Όρκο» για να κατακτήσει ή και να μοιραστεί όσα θεωρεί ως «δικά» του.<br /> <br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Συνθήκη των Σεβρών ως ο διαχρονικός εφιάλτης εδαφικού διαμελισμού της Τουρκίας

ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ Με αφορμή την υπογραφή του Μνημονίου Συναντίληψης με την κυβέρνηση της Τρίπολης, της Λιβύης (27/11/2019) για την ορι...

Διαβάστε την συνέχεια

Είναι η συμφωνία για τον EastMed εθνική επιτυχία;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiU-S5TTZ2beU7jv8du0UsVWpzt-8VX9_hyphenhyphenv4DIgcnP09dVSPeXnzptplamXS9jHydWjljqtuxos2I0tJ2etsNTnqauSQDGIp53O09MzkSIQ9o-iggRFtGmIdLzfGcKjt6UshZhM_VVEoU/s1600/agogos.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiU-S5TTZ2beU7jv8du0UsVWpzt-8VX9_hyphenhyphenv4DIgcnP09dVSPeXnzptplamXS9jHydWjljqtuxos2I0tJ2etsNTnqauSQDGIp53O09MzkSIQ9o-iggRFtGmIdLzfGcKjt6UshZhM_VVEoU/s640/agogos.png" width="640" /></a></div> <br /><b>Αποστόλου-Κατσαρός Κωνσταντίνος</b>Τις τελευταίες ημέρες επικρατεί ένας διπλωματικός πυρετός σχετικά με το ζήτημα του αγωγού φυσικού αερίου EastMed. Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι η κωλυσιεργία των τελευταίων έξι μηνών, ξεπεράστηκε με τις έντονες διεργασίες μιας μόνο εβδομάδας. Ακόμη και η χλιαρή --αρχικά αρνητική-- στάση της Ιταλίας έναντι του EastMed ξεπεράστηκε. Aποφάσισε τελικά να συνδράμει, επιτρέποντας την διέλευσή του από την επικράτειά της.Με διαδικασίες fast track, στις 2 Ιανουαρίου 2020 αναμένεται να υπογραφεί η Διακρατική Συμφωνία από τον Έλληνα πρωθυπουργό, τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, και τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη. «<i>Η Συμφωνία θα ολοκληρωθεί και με την υπογραφή της από την Ιταλία</i>», σύμφωνα με το Μαξίμου.<br /> <br /> <div class="code-block code-block-1" style="float: left; margin: 8px 8px 8px 0;"> </div> Εν τω μεταξύ σχεδόν ταυτοχρόνως, υπερψηφίστηκε το EastMed Act από την Ολομέλεια της Γερουσίας και υπογράφηκε από τον Πρόεδρο Τραμπ στις 20 Δεκεμβρίου 2019. Σύμφωνα με το νέο αυτό νόμο, τις επόμενες 90 ημέρες θα υποβληθούν στις αρμόδιες επιτροπές του Κογκρέσου στρατηγικές για τη βελτίωση της ασφάλειας και συνεργασίας των ΗΠΑ με το Ισραήλ, την Κυπριακή Δημοκρατία και την Ελλάδα.<br /> <br /> Όλος αυτός ο οργασμός διπλωματικών και νομοθετικών διεργασιών πυροδοτήθηκε ως απάντηση στο μνημόνιο Τουρκίας-Λιβύης. Παρότι οι εξελίξεις σχετικά με τον EastMed φαίνονται εκ πρώτης όψεως θετικές, οφείλουν να αναλυθούν. Ποιόν διασφαλίζει τελικά το EastMed Act και γιατί προωθείται ο αγωγός, o οποίος αποτελεί ένα <b>γεωπολιτικό-γεωστρατηγικό εργαλείο για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων και όχι μια αποκλειστικά εμπορικής φύσεως επένδυση</b>; Μπορεί ο αγωγός να αναχαιτίσει την τουρκική επεκτατικότητα;<br /> <h4> <b>Begin-Sadat και το EastMed Act </b></h4> Στις αρχές του 2019 δημοσιεύτηκε μια βαρυσήμαντη ανάλυση από το ισραηλινό Κέντρο Στρατηγικών Μελετών Begin-Sadat υπό τον τίτλο "Δημιουργώντας μια περιφερειακή πολιτική για τον περιορισμό του Ερντογάν". Αυτή αποτέλεσε το προοίμιο της πολιτικής που ακολούθησε το Ισραήλ και εν συνεχεία <b>υποστηρίχτηκε από τις ΗΠΑ με το EastMed Act</b>.<br /> <br /> <div class="code-block code-block-2" style="float: right; margin: 8px 0 8px 8px;"> </div> Η εν λόγω ανάλυση, που πραγματεύεται τους <b>τρόπους περιορισμού της τουρκικής επεκτατικότητας</b>, αναφέρει: «<i>Η Τουρκία αποτελεί μακροπρόθεσμη απειλή για την ασφάλεια στη Μέση Ανατολή. Ο νεοθωμανισμός απαιτεί μια αμυντική πολιτική που ενσωματώνει την Ελλάδα, την Κύπρο, το Ισραήλ και τους Κούρδους σε μια περιφερειακή συμμαχία</i>».<br /> <br /> Οι προτάσεις του ισραηλινού Κέντρου Στρατηγικών Μελετών αφορούν συγκεκριμένα στην αποπομπή της Τουρκίας από το πρόγραμμα των F-35, την επιβολή κυρώσεων για τους S-400, αλλά και την παρακολούθηση της τουρκικής παραβατικότητας στο FIR της Αθήνας. Αναφέρει, μάλιστα, ότι «<i>Η Ελλάδα οικοδομεί ένα κοινό <b>σύστημα ραντάρ στην Κρήτη</b> με τους Ισραηλινούς, το οποίο ενδεχομένως αποσκοπεί στην παρακολούθηση της τουρκικής επιθετικότητας</i>».<br /> Οι προτάσεις του Begin-Sadat συμπίπτουν με την εξωτερική πολιτική του Ισραήλ εν γένει, ενώ παράλληλα εναρμονίζονται και με το EastMed Act που εισηγήθηκαν οι γερουσιαστές Ρούμπιο-Μενέντεζ. Αυτό καταδεικνύει την βαρύτητα της ανάλυσης. Είναι σημαντικό, λοιπόν, να διευκρινιστεί ότι δεν είναι τυχαία η προτεινόμενη στρατηγική έναντι της τουρκικής επεκτατικότητας.<br /> <div> <div id="m_-9142124022655122846ydpe28befeeyiv9630203577yqtfd54199"> <div> <h4> <b>Δημιουργία ενιαίου τόξου</b></h4> <br /> <figure class="wp-caption aligncenter" style="width: 640px;"><img alt="" class="CToWUd a6T td-animation-stack-type0-1" height="333" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4uA7VZYjiJL5QhFQpnfxdiH3SyfFwCEr8crIBtuPtHQAnp8H131TtEz4zY8MBS5wBKV7lhifv4NoZL8oArcJZH3IhVurihdiip8iFuUlNTjlKa2Ml-3RkF-133VpU2phCi6o_4twktMs/s640/cy1.jpg" tabindex="0" width="640" /><figcaption class="wp-caption-text"><i>Τόξο Κρήτης - Κύπρου - Κουρδιστάν (Πηγή: iEpikaira).</i></figcaption></figure> Η στρατηγική που προβλέπει την ενσωμάτωση της Ελλάδας, της Κυπριακής Δημοκρατίας, του Ισραήλ και των Κούρδων σε μια περιφερειακή συμμαχία στο μαλακό υπογάστριο της Τουρκίας αποσκοπεί στην δημιουργία ενός ενιαίου τόξου μεταξύ Κρήτης-Κύπρου-Κουρδιστάν, που θα λειτουργήσει ως "κυκλωτικό ανάχωμα" και buffer zone μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας. Συγκεκριμένα, στην Κρήτη προτείνεται η εγκατάσταση ισραηλινού ραντάρ πλαισιωμένου με συστήματα αντιπυραυλικής και αντιαεροπορικής άμυνας.</div> <div>  </div> <div> <br /> Στην Κυπριακή Δημοκρατία προτείνεται να ασκηθεί πίεση στη Βρετανία για την εγκατάσταση συστημάτων Patriot και THAAD στις βάσεις του Ακρωτηρίου και της Δεκέλειας. Το EastMed Act προβλέπει την άρση του εμπάργκο όπλων στην Κυπριακή Δημοκρατία ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο, αν και η εκλογή του δηλωμένου φιλότουρκου Βρετανού πρωθυπουργού Μπορίς Τζόνσον, μπορεί να μην ευνοήσει μια τέτοια εξέλιξη.<br /> <br /> Η ίδρυση του Μεγάλου Κουρδιστάν παραμένει στρατηγική επιλογή του Ισραήλ, με την <b><a data-saferedirecturl="https://www.google.com/url?q=https://www.voltairenet.org/article197439.html&source=gmail&ust=1577272057577000&usg=AFQjCNHi-x_5gysEY3vyf-u2RCRlLIjPWQ" href="https://www.voltairenet.org/article197439.html" rel="nofollow noopener" target="_blank">ισραηλοκουρδική συνεργασία</a></b> να σφυρηλατείται από το 1960 και εντεύθεν. Οι φιλοτουρκικές διαθέσεις του Τραμπ επιβράδυναν την δημιουργία του με την αποχώρηση των ΗΠΑ από την Βόρεια Συρία και την συνακόλουθη εισβολή των Τούρκων.<br /> Στην ανάλυση του Begin-Sadat σημειώνεται επίσης: «<i>Μπορούν να γίνουν περισσότερα για την ένταξη των Κούρδων και των Ισραηλινών στο μεγαλύτερο ενεργειακό σύστημα στην Ανατολική Μεσόγειο</i>». Διευκρινίζεται ότι «<i>το Κυπριακό φυσικό αέριο είναι κρίσιμο για τα οικονομικά και διπλωματικά συμφέροντα του Ισραήλ τις επόμενες δεκαετίες και πρέπει να προστατεύεται με κάθε κόστος</i>».</div> <div> <br /> <figure class="wp-caption alignnone" style="width: 640px;"><a data-saferedirecturl="https://www.google.com/url?q=https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjSd_0Repx2bKpEbJtHk0u4lsWLx4M7616BGeYuon9vXqe_CTtsh1FX4_d_XnRgACoUd26fy8X8h8V8jpfECmFS_MS0qRkK33XDJGMxnx0jGAowxZY2TwSx_NaxfciaaSd6KI6couxZEk/s1600/google.jpg&source=gmail&ust=1577272057577000&usg=AFQjCNEcof6O7Gl9ShVp_aDnzQaK8JYo8g" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjSd_0Repx2bKpEbJtHk0u4lsWLx4M7616BGeYuon9vXqe_CTtsh1FX4_d_XnRgACoUd26fy8X8h8V8jpfECmFS_MS0qRkK33XDJGMxnx0jGAowxZY2TwSx_NaxfciaaSd6KI6couxZEk/s1600/google.jpg" rel="nofollow noopener" target="_blank"><img alt="" border="0" class="CToWUd td-animation-stack-type0-1" height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjSd_0Repx2bKpEbJtHk0u4lsWLx4M7616BGeYuon9vXqe_CTtsh1FX4_d_XnRgACoUd26fy8X8h8V8jpfECmFS_MS0qRkK33XDJGMxnx0jGAowxZY2TwSx_NaxfciaaSd6KI6couxZEk/s640/google.jpg" width="640" /></a><figcaption class="wp-caption-text"><i>Το Μεγάλο Κουρδιστάν</i></figcaption></figure> <br /> <h4> <b>Ο EastMed εργαλείο έναντι του νεοθωμανικού μαξιμαλισμού </b></h4> Είναι πρόδηλο, λοιπόν, ότι ο EastMed αποτελεί ένα ισχυρό γεωστρατηγικό-γεωοικονομικό εργαλείο για την επίτευξη των ως άνω στόχων. Το Ισραήλ και οι συμβαλλόμενες χώρες αποτρέπουν την πιθανότητα διέλευσης ενός αγωγού φυσικού αερίου από την Τουρκία --με ό,τι αυτό συνεπάγεται-- και λαμβάνουν επικυρίαρχο ρόλο στο γεωπολιτικό παίγνιο της Ανατολικής Μεσογείου.<br /> Διευκρινίζεται ότι, <b>το υψηλό κόστος κατασκευής του αγωγού δεν τον κατατάσσει σε μια εμπορικής φύσεως</b> επένδυση γεγονός που από μόνο του αποδεικνύει ότι η αξία του είναι κυρίως γεωπολιτική. Κι αυτό, γιατί παγιοποιεί το έννομο δικαίωμα προστασίας του από τα εμπλεκόμενα κράτη, τα οποία καθίστανται <b>επιτηρητές και διαχειριστές της ευρύτερης περιοχής</b>, ενώ ταυτόχρονα χαλιναγωγεί την επεκτατική βουλιμία του νεοσουλτάνου.<br /> <br /> Υπό την απειλή λοιπόν της απομόνωσης και περικύκλωσης, η αναθεωρητική Τουρκία αναβάθμισε την προκλητικότητά της με την υπογραφή του μνημονίου με την Λιβύη και προχώρησε σε δηλώσεις πρόθεσης διενέργειας σεισμογραφικών ερευνών και γεωτρήσεων εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Ο υπουργός Ενέργειας Ντονμέζ ξεκαθάρισε ότι «<i>θα αδειοδοτήσουμε στα πεδία δικής μας θαλάσσιας δικαιοδοσίας και σε άλλες περιοχές θα ξεκινήσουν εργασίες έρευνας και παραγωγής</i>», ενώ ο Τσαβούσογλου διεμήνυσε ότι «<i>στην υφαλοκρηπίδα μας κανείς δεν μπορεί να δραστηριοποιηθεί χωρίς την άδειά μας</i>».<br /> <br /> Ενώ ο Ερντογάν δήλωσε: «<i>Η Ελλάδα και οι σύμμαχοί της προσπαθούν να μπλοκάρουν την πρόσβαση της Τουρκίας σε όλες τις θάλασσες, αλλά η Τουρκία θα συνεχίσει να έχει πρόσβαση στον EastMed, μέσω πρωτοβουλιών όπως η Συμφωνία για τις θαλάσσιες ζώνες με τη Λιβύη και την ΤΔΒΚ</i>». Με άλλα λόγια, η Τουρκία φαίνεται να είναι αποφασισμένη να αποτρέψει την κατασκευή του αγωγού, ή να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες ώστε στανικά να συμμετέχει στον σχεδιασμό του, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο.<br /> <h4> <b>Πόσο είμαστε διατεθειμένοι;</b></h4> Το ζήτημα επομένως είναι εάν και κατά πόσο είμαστε διατεθειμένοι να αντιμετωπίσουμε την τουρκική προκλητικότητα, την οποία ο Ελληνισμός καλείται να αναχαιτίσει μόνος του. Το Ισραήλ δια στόματος του Πρέσβη του στην Αθήνα Yossi Amrani δήλωσε με νόημα: «<i>Σύμφωνα με την ισραηλινή εμπειρία δεν πρέπει να αναθέτεις σε κανέναν άλλον τα εθνικά συμφέροντα ή την εθνική άμυνα σου...</i> <i>Η φιλία και συμμαχία είναι φυσική. Δεν μπορώ να μιλήσω για άλλες χώρες. Μπορώ απλά να μοιραστώ την ισραηλινή εμπειρία. Μεριμνούμε για τα δικά μας συμφέροντα</i>».<br /> <br /> Ούτε η στάση της Ιταλίας εμπνέει ασφάλεια. Ούτως ή άλλως ήταν επιφυλακτική έως αρνητική έναντι του EastMed και ενδοτική έναντι της τουρκικής προκλητικότητας και όταν θίγεται η ιταλική ENI. Παράλληλα το ΝΑΤΟ και ο Γενικός Γραμματέας Γενς Στόλτενμπεργκ έχει επίσης διευκρινίσει ότι τα ελληνοτουρκικά ζητήματα αποτελούν διμερείς διαφορές που δεν αφορούν την Συμμαχία. Επομένως είναι ξεκάθαρο ότι η Ελλάς καλείται για άλλη μια φορά να βγάλει το φίδι από την τρύπα.<br /> Έχει λοιπόν ο EastMed από μόνος του αποτρεπτική ισχύ, ή απαιτείται στέρεη πολιτική βούληση για την υπεράσπισή του; Η επιτάχυνση των διαδικασιών για την κατασκευή του αποτελεί θετική εξέλιξη, γιατί είναι προτιμότερο τα εμπλεκόμενα κράτη να έχουν κοινά γεωστρατηγικά και γεωοικονομικά συμφέροντα με τον Ελληνισμό, παρά αντικρουόμενα. Ταυτόχρονα, όμως, σημαίνει ότι σηκώνουμε το γάντι έναντι της Τουρκίας και κατά τη γνώμη μας καλώς το πράττουμε, διότι ο νεοθωμανικός επεκτατισμός μόνο έτσι ανταπαντάται.<br /> <h4> <b>Καιρός για σοβαρές αποφάσεις </b></h4> Πόσο, όμως, η πολιτική μας ηγεσία είναι προετοιμασμένη για ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Θα επιτρέψει στις Ένοπλες Δυνάμεις να κάνουν αυτό για το οποίο είναι προετοιμασμένες; Ο ψοφοδεϊσμός με τις δηλώσεις κατευνασμού και τα μισόλογα περί συνεκμετάλλευσης, σίγουρα δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη. Είναι καιρός να ληφθούν σοβαρές εθνικές αποφάσεις στο κομβικό-ιστορικό σημείο που βρισκόμαστε.<br /> <br /> Ο σερ Χάλφορντ Μακίντερ, πατέρας της αγγλοσαξωνικής σχολής γεωπολιτικής, έλεγε στις αρχές του 20<span style="font-size: 12.5px;">ου</span> αιώνα ότι η Ελλάδα δεν πρέπει ποτέ να περάσει στη σφαίρα επιρροής μιας μεγάλης ευρασιατικής δύναμης (σ.σ. Ρωσία). Αυτό ας μην το ξεχνάμε, διότι ακριβώς αυτό το χαρτί μεταχειρίζεται απροκάλυπτα η Τουρκία και ραδιουργεί, απειλώντας ανοιχτά να διαρρήξει τις υφιστάμενες δομές της δυτικής αρχιτεκτονικής ασφαλείας.<br /> <br /> Και επειδή η Ελλάδα επιδεικνύει μία φοβική υποχωρητικότητα, ενδέχεται οι δυτικοί σύμμαχοί μας να επιλέξουν να θυσιάσουν τα κυριαρχικά δικαιώματά μας για να μείνει η Τουρκία στο δυτικό "μαντρί". Επομένως, εύλογα τίθεται το ερώτημα εάν η συμφωνία για τον EastMed αποτελεί όντως μια γεωπολιτική επιτυχία, εάν και εφόσον δεν είμαστε διατεθειμένοι να τον προστατέψουμε εμπράκτως ακόμη και υπό την απειλή μίας στρατιωτικής διένεξης.</div> </div> </div> <br /> πηγή<br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Είναι η συμφωνία για τον EastMed εθνική επιτυχία;

Αποστόλου-Κατσαρός Κωνσταντίνος Τις τελευταίες ημέρες επικρατεί ένας διπλωματικός πυρετός σχετικά με το ζήτημα του αγωγού φυσικού αερίου ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιο είναι το νέο μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής διπλωματίας έναντι της τουρκικής επεκτατικότητας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixMkOOBmiKVzHPhHAwK_09CfWV0ElkmRxAX_2qDwmtduUjskMcXNP7zkufJQOgthgp0N71EbYcjhfMbvZo-uKAxTVvsrnE8locyzFvxYHNkfggRrcxxg6HQYbmcyHcM7GaAVBihnInSn4/s1600/F_16_SOUROUPO.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="726" data-original-width="1088" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixMkOOBmiKVzHPhHAwK_09CfWV0ElkmRxAX_2qDwmtduUjskMcXNP7zkufJQOgthgp0N71EbYcjhfMbvZo-uKAxTVvsrnE8locyzFvxYHNkfggRrcxxg6HQYbmcyHcM7GaAVBihnInSn4/s640/F_16_SOUROUPO.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Άρθρο του <b>Χρήστου Καπούτση</b><br /> Η αυξημένη Τουρκική δραστηριότητα στο Αιγαίο, σε συνδυασμό, με την εν γένει παραβατική συμπεριφορά της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και ευρύτερα, αξιολογούνται από αρμόδιους επιτελείς των Υπουργείων Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών, ως μια μεθοδευμένη κλιμάκωση της κρίσης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. <br /> <br /> Μάλιστα, οι υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών, πάνω από ελληνικά Νησιά, ανήμερα της εορτής των Χριστουγέννων, αποτελεί απόδειξη, ότι η Τουρκία δεν σέβεται το μορατόριουμ, δηλαδή την συμφωνία των δύο κρατών, να αποφεύγονται εκατέρωθεν, οι στρατιωτικές δραστηριότητες, την περίοδο των Μεγάλων Θρησκευτικών Εορτών.<br /> Στόχος των τουρκικών στρατιωτικών ελιγμών, είναι τα νησιά και οι βραχονησίδες, Οινούσες, Παναγιά, Αγαθονήσι, Φούρνοι, Αρκοί, Καστελόριζο και άλλα. Δηλαδή, ελληνικά νησιά, που η Τουρκία θεωρεί ότι ανήκουν στις «γκρίζες ζώνες» του Αιγαίου, που κατά την άποψη της Τουρκίας, είναι αμφισβητούμενης εθνικής κυριαρχίας. Και όταν το Σύστημα Εξουσίας του Τ. Ερντογάν, μιλάει για διάλογο με την Ελλάδα, εννοεί και εμπράκτως το δηλώνει, διάλογο για την εθνική κυριαρχία, νησιών , νησίδων και βραχονησίδων του Αιγαίου, που σήμερα αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της Ελληνικής Επικράτειας. <br /> <br /> Οι καθημερινές και με αυξανόμενο ρυθμό και ένταση, υπερπήσεις των τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών, πάνω από ελληνικά νησιά, δηλαδή, πάνω από ελληνικά εδάφη, είναι ακραία πρόκληση και συνιστά, ευθεία αμφισβήτηση, ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και μάλιστα, με την επίδειξη στρατιωτικής ισχύος από την Τουρκία. Η συγκυριαρχία, το μοίρασμα του Αιγαίου, είναι Στρατηγικός στόχος της επιθετικής και επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας. <br /> <br /> Φυσικά, η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, αγρυπνά και τα ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη, σε πλήρη επιχειρησιακή δράση, αναχαιτίζουν τα τουρκικά αεροσκάφη και μάλιστα καταγράφονται και εικονικές αερομαχίες, που αποτελούν, από τη φύση τους, μια ιδιαίτερα επικίνδυνη εξέλιξη της διαδικασίας της αεροπορικής αναχαίτισης. Επίσης, και η παρουσία, των ελλήνων στρατιωτών, στα στρατιωτικά φυλάκια, ειδικά στις ακατοίκητες βραχονησίδες στην εσχατιά του Αιγαίου, στέλνουν ένα ξεχωριστό μήνυμα προς την Τουρκία, ένα μήνυμα αποφασιστικότητας στην υπεράσπιση της Εθνικής κυριαρχίας. <br /> <br /> Η Τουρκία, είναι σαφές, ότι πέρα από τις βλέψεις της στο Αιγαίο και την Ελληνική ΑΟΖ, θέλει επίσης, να αναβαθμίσει γεωπολιτικά, τα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου, να αναβαθμίσει τον γεωστρατηγικό και τον στρατιωτικό τους ρόλο, ώστε να χρησιμοποιηθούν, ως προγεφύρωμα ανάμεσα στις δύο ηπείρους, την ΑΦΡΙΚΉ και την ΑΣΊΑ. Άλλωστε, αυτός είναι και ο λόγος, που η Τουρκία έστειλε και μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τα drones («προϊόντα» της τουρκικής στρατιωτικής βιομηχανίας) στα κατεχόμενα, αλλά και προχώρησε σε ενέργειες, για δημιουργία ναυτικής βάσης στο Τρίκωμο, περιοχή της Βόρειας Κύπρου. <br /> <br /> Η πιο μεγάλη δυσκολία, που έχει να αντιμετωπίσει η ελληνική διπλωματία, στην προσπάθειά της, να περιορίσει τις βλαπτικές, για τα ελληνικά και ελληνοκυπριακά κυριαρχικά δικαιώματα και εθνικά συμφέροντα, από τις τουρκικές έκνομες δραστηριότητες είναι η εξής: <br /> Η Τουρκία δεν προβάλει τις αναθεωρητικές αξιώσεις της σε βάρος της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας, εντός του πλαισίου των ευρωατλαντικών θεσμών, δηλαδή της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ. <br /> <br /> Η Τουρκία του Τ. Ερντογάν, διεκδικεί ένα είδος αναγνώρισής της, ως περιφερειακής δύναμης στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή και δεν ενδιαφέρεται, ούτε για την αναβάθμισή της εντός του ΝΑΤΟ, ούτε φυσικά για την ένταξή της στην Ε.Ε.. <br /> <br /> Έτσι εξηγείται, γιατί η Τουρκία μπορεί να αμφισβητεί τις αμερικανικές κυρώσεις, γιατί αγνοεί την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, γιατί μπορεί να προχωράει σε τακτικές συμπράξεις με τη Ρωσία και το Ιράν ή γιατί μπορεί να έρχεται σε αντιπαράθεση με το Ισραήλ. Και ακόμη, να προωθεί τα αυτοκρατορικά της σχέδια, εξευτελίζοντας τη διεθνή νομιμότητα και απειλώντας ότι με τη χρήση στρατιωτικής βίας, θα επιβάλει τη «δική της» νομιμότητα. Όμως, αυτή η διεκδίκηση αυτόνομου ηγετικού περιφερειακού ρόλου κάνει την Τουρκία, πιο επιθετική, στην προβολή των «αναθεωρητικών» της απόψεων, πιο ανεξέλεγκτη στις κινήσεις της και γενικά πιο απρόβλεπτη. <br /> <br /> Η Τουρκία θέλει να προκαλέσει κλιμάκωση στην κρίση με την Ελλάδα, για να προκαλέσει πανικό στον ελληνικό Λαό και φόβο στην πολιτική ηγεσία της Ελλάδας. Και έτσι, με την απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας ή ακόμη και πολεμικής σύρραξης, να πειθαναγκάσει την Ελλάδα, να σπεύσει πανικόβλητη στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Δηλαδή να διαπραγματευθούμε, τις αξιώσεις της Τουρκίας σε βάρος μας , σε βάρος του Ελληνισμού.<br /> <br /> Εκτιμώ ότι, η Τουρκία, θα περιορίσει τις απαράδεκτες προκλήσεις της σε βάρος της Ελλάδας, μόνο αν πειστεί, ότι αν ξεπεράσει τα όρια, η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να αντιδράσει με κάθε διαθέσιμο μέσο και κατά τρόπο αποτελεσματικό. Και ότι, παρά τις δραστικές μειώσεις των μνημονιακών Κυβερνήσεων (απαράδεκτη πολιτική επιλογή), στον προϋπολογισμό του ΥΕΘΑ, είναι βέβαιο, ότι το έμψυχο δυναμικό των Ενόπλων Δυνάμεων, με τα μέσα που διαθέτει, εξακολουθεί να έχει τη δυνατότητα, συντριπτικού στρατιωτικού πλήγματος στην Τουρκία, εφόσον η Τουρκία, επιχειρήσει με την χρήση στρατιωτικής βίας, να ανατρέψει το υφιστάμενο, νομικό και κυριαρχικό καθεστώς στο Αιγαίο ή και να προωθήσει τις αναθεωρητικές βλέψεις της στην … Θράκη!<br /> <br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ποιο είναι το νέο μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής διπλωματίας έναντι της τουρκικής επεκτατικότητας

Άρθρο του Χρήστου Καπούτση Η αυξημένη Τουρκική δραστηριότητα στο Αιγαίο, σε συνδυασμό, με την εν γένει παραβατική συμπεριφορά της Τουρκί...

Διαβάστε την συνέχεια

“Σκοτεινό το μέλλον της Τουρκίας στη δεκαετία που έρχεται! Ανέχεια και κίνδυνοι από την αλαζονεία Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhte3T1xNEXUUEpxiegauGpu1UtL_By2MumK1216ndVLw5E-xPbod8DNW23rPJX65vKUkfQqvyhDXhT_82EPBHbjOcvcSi8J1oVegBaekbUbrINY59SbfU7bAqlDuV1C81gzt0_vPBN5HI/s1600/erdo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="190" data-original-width="266" height="457" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhte3T1xNEXUUEpxiegauGpu1UtL_By2MumK1216ndVLw5E-xPbod8DNW23rPJX65vKUkfQqvyhDXhT_82EPBHbjOcvcSi8J1oVegBaekbUbrINY59SbfU7bAqlDuV1C81gzt0_vPBN5HI/s640/erdo.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Της <b>ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ</b><br /> Ξεκινά σε λίγες μέρες μια νέα δεκαετία. Κάθε χώρα κάνει τις δικές της προβλέψεις για το μέλλον . Η τουρκική κυβέρνηση πιστεύει ότι κατάφερε να γίνει μια περιφερειακή υπερδύναμη και μπορεί να επιβάλει τις απόψεις και τα θέλω της σε όλο τον κόσμο. H πραγματικότητα , όμως, την διαψεύδει. Έγκριτοι δημοσιογράφοι καταθέτουν τις απόψεις τους για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα τους. <br /> <br /> Ο Φεχίμ Ταστεκίν κάνει μια προσωπική εκτίμηση στην εφημερίδα Ahval για την δεκαετία που έρχεται και μεταξύ άλλων, γράφει: <br /> <br /> “Παραμονές της νέας δεκαετίας η χώρα πλατσουρίζει στο βούρκο της φτώχιας, της ανέχειας, της έλλειψης δικαιοσύνης. Από την πολιτική των μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες καταφέραμε να γίνουμε εχθροί με όλο τον κόσμο. Το μέλλον της εξωτερικής πολιτικής είναι σκοτεινό.<br /> Η χώρα εισέρχεται στο 2020 με πακέτα καταστροφών. Τα οφέλη από τη συμμετοχή στον Εμφύλιο της Συρίας τα τελευταία οκτώ χρόνια ήταν η συγκέντρωση δεκάδων χιλιάδων τζιχαντιστών . <br /> <br /> Ο Ερντογάν ισχυρίζεται ότι χάλασε τα σχέδια στην Ανατολική Μεσόγειο. Το μόνο , όμως , που πέτυχε ήταν να αυξήσει τους εχθρούς της χώρας. Ο αραβικός κόσμος πρόσθεσε και την Τουρκία δίπλα στον μεγάλο εχθρό, το Ιράν. Αξιοθρήνητη κατάσταση, αν σκεφθεί κανείς ότι ούτε οι ουλεμάδες της Τεχεράνης δεν εμπιστεύονται την Άγκυρα. <br /> <br /> Η Ευρώπη και οι Άραβες ετοιμάζονται να πλήξουν την Τουρκία στο μέτωπο της Λιβύης . Ελλοχεύει ο κίνδυνος της σύγκρουσης Ρωσίας-Τουρκίας. Η Λιβύη από την πλευρά της θα χρησιμοποιήσει την Τουρκία για να εξαναγκάσει τις διάφορες ισλαμικές οργανώσεις σε συμβιβασμό. <br /> <br /> Πουλάει το όνειρο της μεγάλης Τουρκίας που έγινε υπερδύναμη. <br /> <br /> Δυστυχώς δεν υπάρχουν αισιόδοξα μηνύματα για εναλλακτική λύση. Η κυβέρνηση Ερντογάν δεν έχει τη δυνατότητα , αλλά και την ευκαιρία να κάνει μια νέα αρχή.<br /> Πέρα από τα πολιτικά αδιέξοδα, υπάρχει και μια τρομακτική κοινωνική πραγματικότητα. Καμιά άλλη κοινωνία στον πλανήτη δεν πρόκειται να ανεχθεί το 1/10 της κατάρρευσης που βιώνει η τουρκική κοινωνία.” <br /> <br /> Ο καθηγητής Μουράτ Μπελγκέ (Τ24) αναφέρει ότι ο Ερντογάν κάνει ό,τι κάνει με σκοπό , όπως λέει, την επιβίωση της χώρας. Όποιος επικρίνει τις απόψεις του θεωρείται όργανο των ξένων που θέλουν να διαμελίσουν την Τουρκία και αυτόματα χρίζεται προδότης. <br /> <br /> Στο ερώτημα “τι δουλειά έχει η Τουρκία στη Λιβύη”, η απάντηση είναι ότι “και ο Κεμάλ πήγε στη Λιβύη”. Φυσικά ο Κεμάλ πήγε στην Λιβύη ως αξιωματικός του Στρατού για να υπερασπιστεί τα εδάφη της οθωμανικής αυτοκρατορίας, στην οποία ανήκε η Λιβύη. Τι σχέση μπορεί να έχει η μια περίπτωση με την άλλη. <br /> <br /> Όλες οι διεκδικήσεις του πασπαλίζονται με τη χρυσόσκονη της αδικημένης Τουρκίας που αγωνίζεται και δίνει νέους απελευθερωτικούς αγώνες.” <br /> <br /> Η θρυαλλίδα που θα προκαλέσει την αντίδραση των πολιτών ίσως είναι το φαραωνικό όνειρο της διάνοιξης της διώρυγας στην Κωνσταντινούπολη. Οι αντιδράσεις διανοούμενων, οικολόγων, ακτιβιστών και απλών πολιτών έντονες. Η συλλογή υπογραφών κινείται με αστραπιαίους ρυθμούς. <br /> <br /> Αναμφισβήτητα η διώρυγα είναι ένα ακατόρθωτο σχέδιο λόγω του κόστους της. Ενδεχομένως χρησιμοποιείται από τον Ερντογάν ως ο κυματοθραύστης, για να εκτονώνονται οι πολίτες και να μην αντιδρούν στους κινδύνους ή τα λάθη της εξωτερικής πολιτικής.<br /> Μια άλλη παράμετρος που προκαλεί την οργή του κόσμου είναι η δημιουργία μιας αραβικής επαρχίας στην Κωνσταντινούπολη. Το θέμα αυτό σχολιάζει ο Ορχάν Μπούρσαλι στην Τζουμχουριέτ και γράφει: “Συνοικίες που έχουν το μέγεθος του Πέρα, του Μπαϊράμπασα, του Γαζήοσμάνπασα άλλαξαν ιδιοκτήτες τα τελευταία χρόνια. Τρεις αραβικές εταιρίες απέκτησαν τεράστιες εκτάσεις. <br /> <br /> Ο Ερντογάν παρουσίαζε τη μακέτα της διώρυγας στους πλούσιους Άραβες εδώ και χρόνια. Εκείνοι, ως έμπειροι επιχειρηματίες φρόντισαν να αγοράσουν οικόπεδα γύρω από την περιοχή που θα απαλλοτριωθεί. Μεταξύ αυτών και η μητέρα του σεϊχη του Κατάρ, η οποία αγόρασε 44 στρέμματα. <br /> <br /> Η διώρυγα σχεδιάστηκε για να κατασκευαστεί μια μεγάλη αραβική πόλη στις πλάτες, στην κορυφή της Κωνσταντινούπολης”. <br /> <br /> “Η ευτυχία είναι ένα όνειρο αλλά η δυστυχία είναι η πραγματικότητα”, είχε πει ο Βολταίρος. Το κακό είναι ότι τα όνειρα κάποιων προκαλούν τη δυστυχία και την καταστροφή άλλων.<br /> <br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

“Σκοτεινό το μέλλον της Τουρκίας στη δεκαετία που έρχεται! Ανέχεια και κίνδυνοι από την αλαζονεία Ερντογάν

Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ Ξεκινά σε λίγες μέρες μια νέα δεκαετία. Κάθε χώρα κάνει τις δικές της προβλέψεις για το μέλλον . Η τουρκική κυβέρν...

Διαβάστε την συνέχεια

O Ερντογάν παίζει τα «ρέστα» του με την Λιβύη – Μονόδρομος η εμπλοκή

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_hhxklJ93RpuKfdSpGkm_Go9jFu9mEjWYd1ndjBKPl4yZmAcGWsCVKe9oYnClNIGoB-7UD-8Ne-J5ODrHdc6c4vQe2wJk9Tx2Ameb0gacvs0RB9IAcJuyf0vRwWWYVmS1MJCdBjd9ntM/s1600/erdogan3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="674" data-original-width="977" height="440" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_hhxklJ93RpuKfdSpGkm_Go9jFu9mEjWYd1ndjBKPl4yZmAcGWsCVKe9oYnClNIGoB-7UD-8Ne-J5ODrHdc6c4vQe2wJk9Tx2Ameb0gacvs0RB9IAcJuyf0vRwWWYVmS1MJCdBjd9ntM/s640/erdogan3.jpg" width="640" /></a></div> <br />Τα ρέστα του είναι έτοιμος να παίξει ο Ερντογάν, καθώς ο χρόνος μετρά αντίστροφα για το στοίχημα που έχει βάλει στην Λιβύη και η απορριψη των «πρωτοβουλιών» του από τον Διεθνη παράγοντα και οι πληροφορίες ότι οι δυνάμεις του Στρατηγού Χαφταρ προωθούνται πλέον και εντός της Τρίπολης, τον υποχρεώνουν να επισπεύσει τις κινήσεις του. <br /><br />Ο Τ. Ερντογάν δεν περίμενε ίσως , ότι η προσπάθεια του για εμπλοκή της Τουρκίας στην Λιβυκή κρίση θα προκαλούσε τέτοιες αντιδράσεις και αντισυσπειρωση Δυνάμεων που θεωρούσε ότι αν δεν στήριζαν τουλάχιστον θα έκλειναν το μάτι στην τουρκική παρέμβαση. <br /><br />Τωρα βρίσκεται αντιμέτωπος με κρίσιμα διλήμματα που δεν αφορούν μόνο το πως θα επιχειρήσει να υλοποιήσει το Μνημόνιο για την οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων με την Λιβύη ,αλλά με το πιο άμεσο ,εκείνο της στρατιωτικής συνδρομής στην κυβέρνηση της Τρίπολης βάσει του δεύτερου Μνημονίου που υπέγραψε με τον Αλ Σαραζ. <br /><br />Η στροφή της Τουρκίας προς την Λιβύη , έχει καθαρούς στόχους: την επέκταση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Τουρκίας για πρώτη φορά μετά την κήρυξη της Ανεξαρτησίας της Τουρκίας ,διεύρυνση της επιρροής στα ίχνη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας , σπάσιμο του «αποκλεισμού» της Τουρκίας από τις ανοιχτές θάλασσες που σύμφωνα με τους οπαδούς του Ερντογάν ,επιβλήθηκε με την Συνθήκη της Λοζάνης και ανάδειξη της ως ηγέτιδας δύναμης και στον αραβικό μουσουλμανικό κόσμο. <br /><br />Και φυσικά είναι επιλογή που τονώνει το ηγετικό προφίλ του ίδιου του Ερντογάν σε μια ευαίσθητη περίοδο , που η πρωτοκαθεδρία του στο πολιτικό σύστημα της χώρας θα μπορούσε να απειληθεί από την δημιουργία των δυο νέων κομμάτων από τους κ. Νταβουτογλου και Μπαμπατσάν αλλα και από μια οικονομία η οποία κινείται στην κόψη του ξυραφιού. <br /><br />Οι κινήσεις του Ερντογάν και η απειλή για εμπλοκή στην Λιβύη προκάλεσαν τις αντιδράσεις της Μόσχας ,της Ουάσιγκτον , της Γαλλίας της Ιταλίας ,της Αιγύπτου , των χωρών του Κόλπου , ενώ ειχαν προηγηθεί οι αντιδράσεις και της Ε.Ε. για το Μνημόνιο περί θαλασσίων ζωνών. Η προειδοποίηση ολων των διεθνών παραγόντων ότι πρέπει να αποφευχθεί εξωτερική εμπλοκή στην Λιβύη φέρνει τον Ερντογάν σε πολύ δύσκολη θέση. <br /><br />Ενδεχόμενη κατάρρευση της κυβέρνησης Αλ Σαράζ θα συμπαρασύρει και τα δυο Μνημόνια τα οποία υπέγραψε και σε ότι αφορά μάλιστα το περί Θαλασσίων Συνόρων δεν έχει καταχωρηθεί καν στην αρμόδια διεύθυνση του ΟΗΕ. Επομένως όσο κι αν ο ίδιος θα επιχειρεί να εμφανίζει ζωντανό το Μνημόνιο αυτό και την γραμμή οριοθέτησης που έχει χαραχθεί νοτιοανατολικά της Κρήτης , τα Μνημόνια θα είναι «νεκρά». <br /><br />Εάν μάλιστα την κυβέρνηση Αλ Σαράζ διαδεχθεί καθεστώς που θα ελέγχεται από τις δυνάμεις της Ανατολικής Λιβύης και τον Στρατηγό Χαφτάρ η ρήξη στις σχέσεις με την Τουρκία θεωρείται δεδομένη και τότε θα μπει τέλος και στην φιλοδοξία του Ταγιπ Ερντογάν να βάλει πόδι στην Βόρεια Αφρική και μάλιστα σε σφήνα στα «πλευρά» της Αιγύπτου . <br /><br />Για τον Ερντογάν είναι μονόδρομος η τήρηση της υπόσχεσης για στρατιωτική ενίσχυση του Αλ Σαράζ τουλάχιστον για να διασωθεί η κυβέρνηση της Τρίπολης και να έχει λόγο στην Διάσκεψη του Βερολίνου αργότερα τον Ιανουάριο. Αλλά και για να διασωθεί καιη αξιοπιστία του ίδιου του τούρκου ηγέτη στον μουσουλμανικό κόσμο οπου προβάλει παντού ως ο προστάτης των απανταχού μουσουλμάνων και δεν ταιριάζει φυσικά σε αυτή την εικόνα η εγκατάλειψη του Αλ Σαράζ στο έλεος των δυνάμεων του στρατηγού Χαφτάρ. <br /><br />Η στρατιωτική εμπλοκή στην Λιβύη για λόγους που έχουν εξηγηθεί επανειλημμένα δεν έχει καμιά σχέση με τον «περίπατο» της εισβολής στην Βόρειο Συρία και πιθανόν η Άγκυρα θα επιλέξει την λιγότερο επικίνδυνη λύση της αποστολής στρατιωτικών συμβούλων και μικρού αριθμού επίλεκτων δυνάμεων και μεγαλύτερου αριθμού ισλαμιστών που μέχρι τώρα πολεμούσαν στην Βόρειο Συρία αλλά και την ενίσχυση των κυβερνητικών δυνάμεων της Τρίπολης με θωρακισμένα οχήματα, αντιαεροπορικά , πυρομαχικά και οπλισμένα drones. Βοήθεια που όμως δεν μπορεί εύκολα να ανατρέψει τους σημερινούς συσχετισμούς. <br /><br />Καθώς ο χρόνος πιέζει ο Ερντογαν επισπεύδει την τυπική έγκριση από την Εθνοσυνέλευση της άδειας για ανάπτυξη τουρκικών δυνάμεων στην Λιβύη και η ψηφοφορία πιθανότατα θα γίνει την Πέμπτη. <br /><br />Η Τουρκία αμέσως μόλις κάνει τις κινήσεις της στην Λιβύη δεν θα χρονοτριβήσει και θα επιχειρήσει να εφαρμόσει και το άλλο Μνημόνιο αυτό της οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών, πριν τεθεί θέμα ακύρωσης του από μια επόμενη Λιβυκή κυβέρνηση . <br /><br />Και έχοντας τον διεθνή παράγοντα να εστιάζει στην κρίση της Λιβύης και της Συρίας και την Ευρώπη στο μεταναστευτικό ,η ΄Αγκυρα ίσως θεωρήσει ότι είναι η ευκαιρία για να επιχειρήσει την επιβολή των τετελεσμένων εις βάρος της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο ,χωρίς σοβαρές διεθνείς αντιδράσεις, οπότε θα έχει να αντιμετωπίσει μόνη της την Ελλάδα. <br /><br />Η διπλωματική εκστρατεία της Αθήνας έχει αποφέρει καρπούς, αλλά ακόμη και οι δηλώσεις στήριξης απέχουν πολύ από το να αποτελούν τελεσίγραφο προς την Τουρκία από δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ και η Γαλλία που θα απέτρεπαν κάθε επιθετική κίνηση της Τουρκίας. <br /><br />Διπλωματικά και επιχειρησιακά έχουν καταστρωθεί σχέδια για όλα τα ενδεχόμενα και για όλα τα σενάρια. <br /><br />Ανεξαρτήτως του πως και που θα επιχειρήσει τα τετελεσμένα ο κ. Ερντογαν ,η μεγάλη δοκιμασία για την Αθήνα είναι η διατήρηση μιας πολύ λεπτής ισορροπίας: η επιδίωξη αποφυγής μιας καταστροφικής πολεμικής σύγκρουσης ,δεν πρέπει να οδηγήσει σε αποδοχή των τετελεσμένων του κ. Ερντογάν και την παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας. Και αυτό τελικά είναι το ζητούμενο. <br /><br /><a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

O Ερντογάν παίζει τα «ρέστα» του με την Λιβύη – Μονόδρομος η εμπλοκή

Τα ρέστα του είναι έτοιμος να παίξει ο Ερντογάν, καθώς ο χρόνος μετρά αντίστροφα για το στοίχημα που έχει βάλει στην Λιβύη και η απορριψη ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δυο μεγάλες απώλειες για το 2019… θα αποδειχθούν αναντικατάστατοι;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYtn96TU22y1q64crY9fzQqeFKEHQ3hOnMOydcLO2lqf5VtVVBd62Rw_Q6ctqRZ4WEsVYZ66glAzpbAFxwaIjromKL88fD0IJIN0YKzTWxZ-gdjnq0-5RHXNyzvwwn4OYBJpOfrVJgMYk/s1600/KARGAKOS-METALINOS.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYtn96TU22y1q64crY9fzQqeFKEHQ3hOnMOydcLO2lqf5VtVVBd62Rw_Q6ctqRZ4WEsVYZ66glAzpbAFxwaIjromKL88fD0IJIN0YKzTWxZ-gdjnq0-5RHXNyzvwwn4OYBJpOfrVJgMYk/s640/KARGAKOS-METALINOS.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Το 2019 φεύγει. Όλοι κάνουμε τον απολογισμό μας. Πιστεύω ότι στα σημαντικά γεγονότα της χρονιάς αυτής καταγράφεται η εκδημία δύο προμάχων της εθνικής μας ταυτότητας: Πρώτος έφυγε ο ιστορικός και φιλολογος Σαράντος Καργάκος, στις 15.1.2019. Στις 19.12.2019 έφυγε από κοντά μας ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μεταλληνός, θεολόγος, ιστορικός και Πανεπιστημιακός Καθηγητής. <br /> <br /> Γράφει ο <b>Κωνσταντίνος Χολέβας</b> (Πολιτικός Επιστήμων) <br /> <br /> Αυτοί οι δύο σπουδαίοι Έλληνες είχαν διαφορετικές καταβολές και διαφορετικά βιώματα στην παιδική τους ηλικία, αλλά συνέπιπταν σε καίρια σημεία, τα οποία θέλω να επισημάνω. Ο Κερκυραίος κληρικός και ο Μανιάτης φιλόλογος ήσαν φίλοι μεταξύ τους και είχαν μετάσχει από κοινού σε πολλά συνέδρια. Θεωρώ τιμή μου ότι τους γνώρισα και συζήτησα αρκετές φορές μαζί τους. Δύο δάσκαλοι του Γένους, που θα μάς λείψουν εν όψει και των εορτασμών των 200 ετών από τη Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση. <br /> <br /> Ο π. Γεώργιος και ο Σαράντος Καργάκος αγωνίσθηκαν, ο καθένας με τον τρόπο του, για να καταδείξουν και να επιβεβαιώσουν την σύνδεση Ορθοδοξίας και Ελληνισμού. Θεωρούσαν ότι η ταυτότητά μας είναι Ελληνορθόδοξη και ότι δεν μπορεί να κατανοηθεί και να επιβιώσει ο Νεώτερος και Σύγχρονος Ελληνισμός χωρίς την Ορθοδοξία. <br /> <br /> Και οι δύο ασχολήθηκαν με την Τουρκοκρατία και το 1821, μεταξύ πολλών άλλων ενδιαφερόντων τους. Τόνιζαν και αποδείκνυαν ότι η Ελληνική Επανάσταση δεν ήταν ταξική, αλλά είχε εθνικό και θρησκευτικό χαρακτήρα. Μελέτησαν τα κείμενα των πρωταγωνιστών του 1821, αλλά και τις πηγές της Ιστορίας του υποδούλου Γένους. <br /> <br /> Δίδασκαν ότι Ιστορία είναι η μελέτη των πηγών. Να διαβάζουμε τι έγραφαν τότε οι πρωταγωνιστές των γεγονότων και όχι ποιες ερμηνείες δίνουν σήμερα οι ιδεολογικά στρατευμένοι διανοητές. <br /> <br /> Ο π. Γεώργιος ερεύνησε αρχειακό υλικό στην Ελλάδα και στην Αγγλία. Ο αείμνηστος Καργάκος μελέτησε 100.000 σελίδες από τα απομνημονεύματα Αγωνιστών για να συγγράψει την τρίτομη Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως. <br /> <br /> Πίστευαν και οι δύο στη δημοκρατία και στον υγιή πατριωτισμό. Αντιτάχθηκαν στα άκρα: Απέρριπταν τον ακραίο εθνικισμό και τον εθνοφυλετισμό, όπως απέρριπταν εξ ίσου τον εθνομηδενισμό και την ηττοπάθεια. Αποδόμησαν με επιχειρήματα τους πάσης φύσεως ολοκληρωτισμούς και είχαν ευαισθησία στα κοινωνικά προβλήματα. <br /> <br /> Καλλιέργησαν με τα λόγια και τα έργα τους τον σεβασμό στην Ελληνορθόδοξη παράδοσή μας και κατδίκαζαν την ξενομανία. Πίστευαν στην Οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού και ταυτοχρόνως αντιστάθηκαν στις προσπάθειες αποχριστιανοποιήσεως και αφελληνισμού. <br /> <br /> Έδωσαν ουσιαστικές μάχες για την Παιδεία και τη Γλώσσα. Θεωρούσαν απαραίτητες για τους νέους μας τις διδαχές της Ελληνορθόδοξης Παιδείας,η οποία βασίζεται στα Ορθόδοξα Θρησκευτικά, στα Αρχαία Ελληνικά και στην ορθή γνώση της διαχρονικής Ιστορίας μας. Ας δώσουμε στη νέα γενιά τα βιβλία του π. Γεωργίου Μεταλληνού και του Σαράντου Καργάκου!<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> <br />   απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δυο μεγάλες απώλειες για το 2019… θα αποδειχθούν αναντικατάστατοι;

Το 2019 φεύγει. Όλοι κάνουμε τον απολογισμό μας. Πιστεύω ότι στα σημαντικά γεγονότα της χρονιάς αυτής καταγράφεται η εκδημία δύο προμάχων...

Διαβάστε την συνέχεια

Παρότι εντοπίζουν κοιτάσματα, τρεις δεκαετίες μετά δεν έχουν γίνει ακόμα γεωτρήσεις…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOBCih6MVBg03km0aYBvSjb9PFDc-ZKl22VyDJ_UFdl9mp2-IYUTc1EaIi3pG1FKtx3ZkOH_hPNC6Ol0TS7R9-Xg_OjY8A376AZty52YhOJNy2Q5MveW3SCQL15uHopPbSRm5pvjsUGK4/s1600/HELLENIC-PETROLEUM-WESTERN-GREECE-HYDROCARBON-RESERVES.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOBCih6MVBg03km0aYBvSjb9PFDc-ZKl22VyDJ_UFdl9mp2-IYUTc1EaIi3pG1FKtx3ZkOH_hPNC6Ol0TS7R9-Xg_OjY8A376AZty52YhOJNy2Q5MveW3SCQL15uHopPbSRm5pvjsUGK4/s640/HELLENIC-PETROLEUM-WESTERN-GREECE-HYDROCARBON-RESERVES.jpg" width="640" /></a></div> <br />Σε λίγες εβδομάδες το πλωτό γεωτρύπανο Tungsten Explorer θα προχωρήσει στην υλοποίηση του γεωτρητικού προγράμματος που έχουν προγραμματίσει η κοινοπραξία Total-Eni-Kogas στην ΑΟΖ της Κύπρου. Το πλωτό γεωτρύπανο Tungsten Explorer μπορεί να κάνει γεώτρηση μέχρι βάθους 13 χιλιομέτρων εκ των οποίων τα 4 χιλιόμετρα είναι το θαλάσσιο βάθος. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει 7 ερευνητικές γεωτρήσεις και μία επιβεβαιωτική ενώ η κοινοπραξία Exxon-Mobil-Qatar θα κάνει μία επιβεβαιωτική με άλλο γεωτρύπανο. Οι γεωτρήσεις της κοινοπραξίας Total-Eni-Kogas θα γίνουν σε 6 παραχωρήσεις-περιοχές που αμφισβητούνται από την “παντοδύναμη” Τουρκία.<br /><br />Σχολιάζει ο καθηγητής ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ<br /><br />Διερωτώμαι τι κότσια έχουν οι Κύπριοι και ιδιαίτερα ο υπουργός Λακκοτρύπης. Ούτε οι Τούρκοι τον ενοχλούν ούτε οι περιβαλλοντολόγοι; Οι Κύπριοι αξιοποιώντας τα κοιτάσματα φυσικού αερίου, μέχρι σήμερα ανακάλυψαν 0.5 τρις Μ3 φυσικού αερίου, έφεραν κοντά τους Γάλλους, Ισραηλίτες και Αιγυπτίους. Ανάπτυξη και τεράστια γεωπολιτική αναβάθμιση. Δεν ασχολούνται με την πράσινη ενέργεια και τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Ασχολούνται με την επιβίωση της χώρας τους.<br /><br />Στην Ελλάδα από το 1983 έχει εντοπιστεί το κοίτασμα πετρελαίου στο Κατάκολο. Έχουν περάσει 35 χρόνια και γεώτρηση ακόμα δεν έχει γίνει. Τα κοίτασμα πετρελαίου στον Πατραϊκό έχει εντοπιστεί από την Αμερικάνικη εταιρεία Triton το 1994. Πέρασαν 25 χρόνια γνωρίζοντας ότι το απόθεμα μπορεί να υπερβαίνει τα 150 εκατ. βαρέλια, δηλαδή να είναι μεγαλύτερο του Πρίνου, και ακόμα γεώτρηση δεν έχει γίνει. <br /><br />Το ίδιο συμβαίνει και με τους στόχους Πύρο και Αχιλλέα δυτικά της Κέρκυρας. Το ίδιο και στην Ήπειρο. Υπάρχει μια ραθυμία και ανικανότητα από το κράτος να εκμεταλλευτεί τον ορυκτό του πλούτο του επ’ ωφελεία του λαού του. Δεν θέλει καμία γεωπολιτική αναβάθμιση. Περιμένει τα πάντα από τους ξένους. Ασχολείται με την πράσινη ενέργεια όταν τα κύρια προβλήματα της χώρας του είναι η ανεργία, η μετανάστευση η υπογεννητικότητα, η έλλειψη ιατρικής περίθαλψης και χίλια δυο άλλα πράγματα. Πώς θα λύσουμε αυτά τα προβλήματα;<br /><br />Σε ένα άρθρο που (ανα)δημοσίευσε το DP ο πρόεδρος της ΕΔΕΥ ανέφερε ότι πιθανόν, οι στόχοι στο Ιόνιο και Κρήτη να φιλοξενούν ποσότητες της τάξης των 2,3 τρις Μ3 φυσικού αερίου και στο Ιόνιο να υπάρχει αργό πετρέλαιο της τάξης του 1 δισ. βαρρλιών. Παρ’ όλο ότι διαφωνώ με αυτές τις εκτιμήσεις, διερωτώμαι αν κανένας στο ΥΠΕΝ, έστω και με αυτές τις ποσότητες, υπολόγισε πόσες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν (δεκάδες ίσως και εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις), τι έσοδα θα έχει το δημόσιο, συν την γεωπολιτική αναβάθμιση της χώρας.<br /><br />Έτσι καταπολεμάται η ανεργία, η μετανάστευση, η υπογεννητικότητα, η αναβάθμιση των ενόπλων δυνάμεων η έλλειψη ιατρικής περίθαλψης, κοκ. Θα μπορέσει κάποιος από το ΥΠΕΝ να μας πει πόσες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν από την αγορά ηλεκτρικών αυτοκινήτων και τι έσοδα θα έχει το ελληνικό δημόσιο, μάλλον έξοδα λόγω των επιδοτήσεων, και ποια θα είναι η γεωπολιτική αναβάθμιση της Ελλάδας;<br /><br />Στο ΥΠΕΝ που είναι κατ’ εξοχήν τεχνικό υπουργείο πρέπει να υπηρετούν μηχανικοί και γεωεπιστήμονες όχι θεωρητικοί επιστήμονες. Στις 2 Ιανουαρίου υπογράφεται η κατασκευή του East-Med, έργο Ελλήνων μηχανικών της ΔΕΠΑ που ξεκίνησε όταν στο ΥΠΕΚΑ ο υπουργός, ο υφυπουργός και ο γενικός γραμματέας ήταν μηχανικοί.<br /><br />Κυβέρνηση τότε ήταν το δίδυμο Σαμαρά-Βενιζέλου. Επί των ημερών τους προωθήθηκε ο ΤΑΠ, ο IGB και αναβαθμίστηκε η Ρεβυθούσα. Δεν ασχολήθηκαν με την πράσινη ενέργεια. Ασχολήθηκαν με το μέλλον του ελληνικού λαού.<br /><br /><img height="400" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/12/HELLENIC-PETROLEUM-WESTERN-GREECE-HYDROCARBON-RESERVES.jpg" width="640" /><br /><br />πηγή<br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Παρότι εντοπίζουν κοιτάσματα, τρεις δεκαετίες μετά δεν έχουν γίνει ακόμα γεωτρήσεις…

Σε λίγες εβδομάδες το πλωτό γεωτρύπανο Tungsten Explorer θα προχωρήσει στην υλοποίηση του γεωτρητικού προγράμματος που έχουν προγραμματίσε...

Διαβάστε την συνέχεια