IISCA think tank: Σε περίπτωση συμμαχίας Ρωσίας Ισραήλ.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.jpost.com/HttpHandlers/ShowImage.ashx?id=219330&h=236&w=370" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="http://www.jpost.com/HttpHandlers/ShowImage.ashx?id=219330&h=236&w=370" width="640" /></a></div> <br /> Η ανάλυση έχει προκύψει από την δική μας ομάδα στο IISCA και μπορεί να είναι μεν λιτή αλλά είναι αρκούντως περιεκτική και έχει σαφώς μια σημασία πράξης κλειδί που θα ανέτρεπε ριζικά και ολοκληρωτικά το σκηνικό σε όλη την περιοχή της Μ.Ανατολής και όχι μόνο.<br /> <br /> Θέμα: <br /> Μια πιθανή συμμαχία της Ρωσίας με το Ισραήλ.<br /> Εδώ και αρκετό καιρό έχουμε δει μια απομόνωση των κύκλων των Σημιτικών πράξεων στις ΗΠΑ και μια πολύ έντονη άρνηση και αντίδραση από το Ισραήλ σε πάρα πολλά θέματα που δεν βρήκε στήριξη από ΗΠΑ.<br /> Το θέμα του Ιράν, το θέμα της Τουρκίας, στο θέμα της Συρίας κτλ.. είναι μόνο μερικά από τα σημεία ανίχνευσης προβλημάτων με το Ισραήλ και την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης του Ομπάμα στις ΗΠΑ.<br /> Φυσικά , υπήρξε μια μεγάλη επιδότηση από πλευράς ΗΠΑ για να αναπτυχθεί το rocket DOME που προστατεύει το Τελ Αβίβ και έχει περάσει σε μια καλή κατάσταση όσον αφορά το εξοπλιστικό αλλά παραμένει το γεγονός πως το Ισραήλ είναι σε προβληματισμό σχετικά με τις προθέσεις του Ομπάμα.<br /> <br /> Και εδώ έρχεται το ερώτημα-θεωρία.<br /> Αν πούμε πως το διπλωματικό σώμα της Ρωσίας είναι τόσο ικανό όσο δείχνει και αν ως αντίδραση στα μέτρα που θα επιβληθούν θελήσει να βρει οικονομικό άνοιγμα προς τα Νότια.. προς την Μ.Ανατολή (όπου και ήδη αναλυτές σε ΗΠΑ ανησυχούν για την στάση της Ρωσίας σε Ιράν), θα μπορούσε να συνάψει συμφωνία οικονομική και στρατιωτική φύσεως με το Ισραήλ;<br /> <br /> Τα σημεία κλειδιά θα ήταν πως:<br /> 1. Ο υπολογισμός από το Ισραήλ στο παρόν χρονικό διάστημα στο πόσο συμφέρει μια συμμαχία συμφερόντων με Ρωσία (όχι εξάρτησης όπως αυτή με ΗΠΑ) όπου θα έχει και την αντίστοιχη συμμαχία θέσεων σε διπλωματικό επίπεδο σε Συρία, Ιράν κτλ. Τι κέρδος θα είχε αυτό από την κατάσταση αλλά και πως θα λειτουργούσε πλέον ως μοχλός πίεσης προς τις ΗΠΑ.<br /> <br /> 2. Η Ρωσία θα είχε ένα πρόσκαιρο μεν, αλλά μεγάλο κέρδος που θα στρίμωχνε πολύ άσχημα την πολιτική των ΗΠΑ στην περιοχή και συνάμα θα είχε ένα τεράστιο σημείο πρόσβασης στην Μεσόγειο , ενώ ταυτόχρονα θα συνοδευόταν και μια ιδιαίτερη πολιτική αποδεικνύοντας πως έχει ανοχή σε πολυπολικότητες και ανεξιθρησκεία όπως ευαγγελίζεται ο Πούτιν και η διπλωματική του ομάδα. Είναι γνωστό άλλωστε πως η Ορθόδοξη εκκλησία σήμερα είναι σε καλό σημείο επαφών με τους Ραβίνους του Ισραήλ. Πρόσκαιρα και εκεί.<br /> <br /> Δεύτερο μέρος εδώ και η ολοκληρωτική παρέμβαση σε ενεργειακά πεδία, σκεπτόμενος πως το Ισραήλ έχει λόγο στα αέρια της Κύπρου.<br /> <br /> Για την δε Ευρώπη κάτι τέτοιο θα ήταν απίστευτα ενοχλητικό που θα έβλεπε πλέον να αποκόπτεται και από περιοχές με πετρελαϊκή παροχή , έχοντας την Ρωσία να στηρίζει Ισραήλ (Κύπρος , Αέριο)... την Αίγυπτο, την Συρία, το Ιράν. <br /> Για την Τουρκία το να έχει μια συμμαχία αντιπάλων από Βορά και Νότο με τεράστια διπλωματική και στρατιωτική ισχύ , θα ήταν το τελειωτικό χτύπημα. Ενώ για εμάς θα ήταν το υπέρτατο πλεονέκτημα δεδομένου πως έχουμε συμμαχία με Ισραήλ και θα μπορούσαμε να πλησιάσουμε πολύ γρήγορα την Ρωσία.<br /> <br /> Ποία τα μειονεκτήματα.<br /> <br /> Το πρόσκαιρο μιας τέτοιας πράξης. Δεδομένου πως το κλειδί μιας τέτοιας στάσης θα είναι το Ισραήλ και τα θέλω του, η ημερομηνία λήξης μια τέτοιας κατάστασης θα ήταν άγνωστη αλλά σίγουρα όχι μακροπρόθεσμη. Κυρίως διότι η σχέση εξάρτησης που έχει η χώρα αυτή με τις ΗΠΑ είναι μακροπρόθεσμη και έχει διαταραχθεί λόγω της κυβέρνησης Ομπάμα και της στάσης γενικότερα των Δημοκρατικών εκεί. Παρόλα αυτά το Ισραήλ φαίνεται θετικά προσκείμενο σε μια τέτοια κατάσταση ( <a href="http://voiceofrussia.com/2013_11_22/Israels-Lieberman-would-be-very-happy-to-have-an-alliance-with-Russia-expert-5092/">δηλώσεις Lieberman</a> , <a href="http://www.wnd.com/2013/12/netanyahu-reported-considering-new-partner-for-israel/">δηλώσεις Νετανάχιου</a>)<br /> <br /> Εκτός αυτού, η Ρωσία έχει διατυπωμένες αντίθετες απόψεις με κάποιες θέσεις του Ισραήλ και αυτό θα έντεινε σημεία τριβής.<br /> <br /> Το δεύτερο σημείο είναι η πόλωση που θα υπήρχε με τον Ισλαμικό κόσμο. Με τους Τζιχαντιστές δηλαδή που έτσι και αλλιώς έχουν στήριξη από την κυβέρνηση Ομπάμα (έστω και μερικώς) και σε μια τέτοια συμμαχία (κυρίως στο θρησκευτικό κομμάτι) θα έδινε τροφή στο σενάριο της "σύγκρουσης πολιτισμών", με αναφλέξεις τόσο σε Μ.Ανατολή, όσο και στον Καύκασο. Το πόσο αυτό θα ήταν επικίνδυνο έχει να κάνει με το πόσο θα έχει χτυπηθεί και εξασθενίσει από τις πράξεις της Ρωσίας εντός χώρας και στο εγγύς εξωτερικό της.. αλλά και στο πόσο το Ισραήλ θα μπορεί να συνεργαστεί περισσότερο με Σ.Αραβία και Αίγυπτο που έχουν αποκηρύξει την Μουσουλμανική αδελφότητα.<br /> Έχοντας τα παραπάνω στο μυαλό , υπενθυμίζω πως είναι μια ανάλυση που στηρίζεται σε υποθετικά σημεία διπλωματίας και δεδομένα δράσης-αντίδρασης που πάντα επηρεάζονται από εξωγενείς παράγοντες. Παρόλα αυτά όμως, είναι ένα σενάριο που έχει δοθεί και επίσημα από το IISCA σε μια αναλυτική θέση , τόσο για τα παραπάνω όσο και για το τι σημαίνει για την Ελλάδα αν συμβεί κάτι τέτοιο.<br /> <br /> Τα δεδομένα στον πλανήτη αλλάζουν και τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί εφόσον έχει έστω και μερική λογική βάση και μπορεί να έχει μια φυσική εξέλιξη με τα θετικά και τα αρνητικά του.<br /> <br /> Αλέξανδρος Νίκλαν<br /> Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας<br /> <br /> <a href="http://www.geopolitics.com.gr/" target="_blank">πηγή</a>

IISCA think tank: Σε περίπτωση συμμαχίας Ρωσίας Ισραήλ.

Η ανάλυση έχει προκύψει από την δική μας ομάδα στο IISCA και μπορεί να είναι μεν λιτή αλλά είναι αρκούντως περιεκτική και έχει σαφώς μια ...

Διαβάστε την συνέχεια

C.F.R :Ο Ερντογάν θα είναι αυτός που θα διαλύσει την Τουρκία.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="anypostatoi-oi-ischyrismoi-gia-tin-ygeia-tou-erntogan-epimenei-i-agkyra" class="lazy aligncenter size-large wp-image-909384 data-lazy-ready" data-lazy-src="http://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2014/03/anypostatoi-oi-ischyrismoi-gia-tin-ygeia-tou-erntogan-epimenei-i-agkyra-500x295.jpg" data-lazy-type="image" height="340" src="http://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2014/03/anypostatoi-oi-ischyrismoi-gia-tin-ygeia-tou-erntogan-epimenei-i-agkyra-500x295.jpg" style="display: block;" width="620" /></div> <br /> Γράφει <b><span style="color: #990000;">ο Νίκος Χειλαδάκης</span></b><br /> <b>Μια πραγματικά εντυπωσιακή δήλωση του Michael Rubin, κορυφαίου στελέχους του αμερικανικού πανίσχυρου, CFR, «Συμβούλιου Εξωτερικών Σχέσεων», ότι ο Ταΐπ Ερντογάν θα είναι ο μοιραίος ιστορικά άνθρωπος που θα διαλύσει την Τουρκία, ανάβει «φωτιές»</b> την ίδια περίοδο που η γειτονική χώρα διέρχεται μια από τις πιο κρίσιμες φάσεις της σύγχρονης ιστορίας της ενώ βαδίζει σε δυο πολύ κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις, με πιο κρίσιμη αυτή των προεδρικών εκλογών του προσεχούς Αυγούστου.<br /> <a href="http://www.pentapostagma.gr/2014/03/c-f-r-%ce%bf-%ce%b5%cf%81%ce%bd%cf%84%ce%bf%ce%b3%ce%b1%ce%bd-%ce%b8%ce%b1-%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%bf%cf%83-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b8%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%bb.html/%ce%bf-michael-rubin" rel="attachment wp-att-909385" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="Ο MICHAEL RUBIN" class="lazy aligncenter size-large wp-image-909385 data-lazy-ready" data-lazy-src="http://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2014/03/Ο-MICHAEL-RUBIN-382x500.jpg" data-lazy-type="image" height="500" src="http://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2014/03/%CE%9F-MICHAEL-RUBIN-382x500.jpg" style="display: block;" width="382" /><noscript>&amp;lt;img class="aligncenter size-large wp-image-909385" alt="Ο MICHAEL RUBIN" src="http://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2014/03/Ο-MICHAEL-RUBIN-382x500.jpg" width="382" height="500" /&amp;gt;</noscript></a><br /> Σύμφωνα με τον Michael Rubin, <b>προβλέποντας σημαντικές εδαφικές αλλαγές στην τουρκική επικράτεια και ο εικοστός πρώτος αιώνας θα αποδειχτεί ότι θα είναι ο αιώνας της διάσπασης της Τουρκίας</b>, με πρώτο βήμα την αναμενομένη ανακήρυξη της αυτονομίας των Κούρδων, όπως έχει ανακοινωθεί από το φιλοκουρδικό κόμμα, BDP, για μετά τις δημοτικές εκλογές στις 30 Μαρτίου.<br /> Καταλύτης στην εδαφική διάσπαση της Τουρκίας, όπως υποστηρίζει το κορυφαίο στέλεχος του «Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων» των ΗΠΑ, θα είναι ο σημερινός πρωθυπουργός της ο οποίος με τις επιλογές του οδηγεί την χώρα του σε μια διαδικασία αυτοδιάλυσης.<br /> <b> Ένα από τα βασικά λάθη του Ερντογάν, όπως του καταλογίζεται, είναι ότι διακατέχεται από πανικό με τις διαδηλώσεις αμφισβήτηση της εξουσίας του</b> και προχωρεί σε ευκαιριακές συμμαχίες που όμως θα αποτελέσουν την θρυαλλίδα για την διάλυση της Τουρκίας.<br />  Έτσι <b>προχώρησε σε άτυπη συμμαχία με τον Κούρδο ηγέτη, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, που όμως εξυπηρετεί καθαρά τα κουρδικά συμφέροντα και τις επιδιώξεις των Κούρδων για δημιουργία ανεξαρτήτου κράτους στην νοτιοανατολική Τουρκία.</b> Παράλληλα προχώρησε στην αποφυλάκιση των κεμαλικών στρατηγών και άλλων φιλοκεμαλικών παραγόντων που είχαν κατηγορηθεί για συνομωσία εναντίον του, σε μια κίνηση αντιπερισπασμού στον πόλεμο που δέχεται από το τάγμα του Φετουλάχ Γκιουλέν.<br /> Και αυτή όμως η κίνηση του Ερντογάν, θα αποτελέσει άλλο ένα έναυσμα για δημιουργία εσωτερικής αναταραχής που θα οδηγήσει στην τελική διάσπαση της Τουρκίας.<b> Βασικό όμως σφάλμα του Ερντογάν, όπως ισχυρίζεται ο Michael Rubin, ήταν ότι αποδυνάμωσε τον τουρκικό στρατό με τις αλλεπάλληλες αλλαγές και αποστρατείες μεγάλων στελεχών</b>, με αποτέλεσμα ένας παραδοσιακά σταθεροποιητικός παράγοντας για την συνοχή της Τουρκίας έχει ουσιαστικά εξουδετερωθεί.<br />  <b>Η εξουσία πέρασε στις μυστικές υπηρεσίες που όμως αντί να ενισχύσουν την σταθερότητα, έχουν αποδυθεί σε ένα μυστικό πόλεμο επικράτησης με καταστροφικές συνέπειες για την ίδια την Τουρκία.</b> <b>Εκεί όμως που θα είναι το τελειωτικό χτύπημα για τον Ερντογάν, αλλά και για την ίδια την Τουρκία, είναι στο τομέα της oικονομίας.</b> Μετά από μια πραγματικά εντυπωσιακή πορεία ανάπτυξης της τουρκικής οικονομίας, έχουν εμφανιστεί ήδη τα πρώτα σημάδια της κατάρρευσης και του ξεφουσκώματος της «φούσκας» του τουρκικού χρηματοπιστωτικού τομέα με ολέθριες συνέπειες. Ήδη έχουν υποβαθμιστεί δέκα τουρκικές τράπεζες με σοβαρές συνέπειες για την οικονομική και πιστωτική σταθερότητα, ενώ αναμένεται σταδιακή κατάρρευση και των δημόσιων οικονομικών. Ούτε τα μεγάλα εξαγγελλόμενα και υπερχρεωμένα έργα θα μπορέσουν να σώσουν την κατάσταση από μια καταστροφική οικονομική ύφεση.<br /> Να σημειωθεί ότι ο Michael Rubin εκτός από του ότι είναι κορυφαίο μέλος του «Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων» των ΗΠΑ, ένας πανίσχυρος παράγοντας διαμόρφωσης των εξωτερικών σχέσεων των Ηνωμένων Πολιτειών, διατέλεσε βασικός σύμβουλος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών και του υπουργείου Άμυνας, ενώ ήταν μέλος της πρώτης συμβουλευτικής κυβέρνησης του Ιράκ μετά την αμερικανική εισβολή. Για όλα αυτά οι απόψεις του θεωρούνται κάτι παραπάνω από σοβαρές και προβληματίζουν έντονα την τουρκική επικαιρότητα.<br /> Το ερώτημα βέβαια είναι το πώς θα επηρεάσουν την δική μας χώρα οι πολύ πιθανές αυτές εξελίξεις μιας αποσταθεροποίησης, μέχρι και διάλυσης της σύγχρονης Τουρκίας. Κατά πρώτο λόγο θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι ευρωπαϊκή πολιτική μας έναντι της Τουρκίας έχει καταρρεύσει οριστικά. Εκείνο που σίγουρα θα μας προβληματίσει, είναι οι συνέπειες μιας διαδικασίας αυτοδιάλυσης και κυρίως ποιοι παράγοντες θα παίξουν βασικό ρόλο. Το πρόβλημα μας όμως είναι ότι έχουμε μια ξενόδουλη κυβέρνηση που δεν εκπροσωπεί τα ελληνικά συμφέροντα, αλλά τα συμφέροντα των ξένων αφεντάδων της και αυτό είναι ότι πιο άσχημο για την Ελλάδα σε μια τέτοια περίοδο ιστορικών εξελίξεων.<br /> <br /> <a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a>

C.F.R :Ο Ερντογάν θα είναι αυτός που θα διαλύσει την Τουρκία.

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης Μια πραγματικά εντυπωσιακή δήλωση του Michael Rubin, κορυφαίου στελέχους του αμερικανικού πανίσχυρου, CFR, «...

Διαβάστε την συνέχεια

Η δύση αντιμέτωπη με τις ίδιες της τις απειλές

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwbb_6GKcT5FwWpoVf61Q5DmM6aWqn9q0rRerR4zLS0B_ImvFqY41Gn10SGPlLg23TxHL2ugQaHIyhqgelvGYkVwW_M4QAu49xOHUt68iUseEwVILkhNOGRAOJN0fmXMUmJN5JtFPnmJw/s1600/ukranobam_b1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwbb_6GKcT5FwWpoVf61Q5DmM6aWqn9q0rRerR4zLS0B_ImvFqY41Gn10SGPlLg23TxHL2ugQaHIyhqgelvGYkVwW_M4QAu49xOHUt68iUseEwVILkhNOGRAOJN0fmXMUmJN5JtFPnmJw/s1600/ukranobam_b1.jpg" width="640" /></a></div> <div> <span style="color: #990000;"><b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Γράφει ο Φιόντορ Λουκιάνοφ </span></b></span></div> <div> <span style="color: #990000;"><b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Πολιτικός επιστήμων </span></b></span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η Ρωσία δεν προτίθεται να κάνει πίσω στο θέμα τα Κριμαίας και η δύση καταλαβαίνει ότι δεν είναι δυνατή η απομόνωση μιας τεράστιας, σημαντικής χώρας, με πυρηνικά όπλα και γιγαντιαία δεξαμενή πόρων. Πόσο μάλλον, όταν υπάρχει το ενδεχόμενο η πίεση να φέρει μια ρωσο-κινεζική συμμαχία που θα αλλάξει τις παγκόσμιες ισορροπίες. </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η ομάδα των επτά ισχυρότερων βιομηχανικών χωρών του κόσμου (G-7) προτίθενται να συναντώνται στο εξής χωρίς τη Ρωσία. Οι ηγέτες τους δεσμεύονται για μια σκληρή αντίδραση στην ενσωμάτωση της Κριμαίας, που μπορεί να φτάσει και στην πλήρη διεθνή απομόνωση της Ρωσίας. Κατά πόσο, όμως, αυτό είναι εφικτό; </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η ελπίδα της δύσης ότι η ψηφοφορία στην Κριμαία είναι μια κίνηση τακτικής για να αυξηθούν τα διαπραγματευτικά ατού, αποδείχθηκε μάταιη. Οι απειλές τώρα πρέπει να εφαρμοστούν. Όμως, εμπειρία αποτελεσματικών κυρώσεων κατά μιας πυρηνικής υπερδύναμης, η οποία καταλαμβάνει το μεγαλύτερο τμήμα της Ευρασίας, διατηρεί επιρροή σε όλο τον κόσμο και αποτελεί μια γιγαντιαία δεξαμενή πόρων, απλά δεν υπάρχει.</span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Τα περί απομόνωσης</b></span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Είναι δυνατή η απομόνωση της Ρωσίας, για την οποία προειδοποιούν; Φυσικά, για πλήρη απομόνωση δεν μπορεί ούτε λόγος να γίνει. Πρώτον, να αγνοηθεί μια τέτοια τεράστια και σημαντική χώρα, είναι αδύνατο. Δεύτερον, ακόμη κι αν η δύση επιβάλλει τις σκληρότερες δυνατές κυρώσεις, βλάπτοντας έτσι και αυτή την ίδια, κάτι τέτοιο δεν ισούται με παγκόσμιο αποκλεισμό. Ένα τεράστιο τμήμα της ανθρωπότητας, στην Ασία, στη Μέση Ανατολή, στη Λατινική Αμερική, κρατώντας την ανάσα του παρακολουθεί, πώς για πρώτη φορά από τη δεκαετία του 1990 κάποιος αμφισβητεί την αμερικανική κυριαρχία. </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Οι ισορροπίες</b></span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η Μόσχα δεν αναμένει την τυπική στήριξη κανενός στην ενσωμάτωση της Κριμαίας. Όποια και αν είναι η στάση της Κίνας, της Βραζιλίας, ή ακόμη και του Ιράν, απέναντι στην Ουκρανία, το προηγούμενο προσάρτησης τμήματος του εδάφους κράτους αναγνωρισμένου από τον ΟΗΕ, δεν το επιθυμεί κανείς. Ωστόσο, το γεγονός ότι η Ρωσία μπορεί να ξεκινήσει να παίζει έναν αληθινά ανεξάρτητο ρόλο στη διεθνή σκηνή χωρίς να δίνει προσοχή στην αντίδραση της δύσης, είναι ενδιαφέρον για πολλούς. Είναι ικανό να αλλάξει την παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων. Στο Πεκίνο, για παράδειγμα, διανοίγονται μεγάλες προοπτικές.</span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Το συμφέρον της δύσης</b></span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η αντιρωσική κινητοποίηση είναι πιθανή, ιδιαίτερα εφόσον η δύση αντιμετωπίζει για πρώτη φορά τα τελευταία 25 χρόνια μια ξεκάθαρη άρνηση να παιχτεί το παιχνίδι σύμφωνα με τους κανόνες που καθιερώθηκαν μετά τη λήξη του Ψυχρού πολέμου. Οι κυρώσεις θα έχουν στόχο την υπονόμευση της ρωσικής οικονομίας και εδώ οι επιλογές είναι αρκετές. Υπάρχει όμως και ένα άλλο σενάριο. Η πρώτη αντίδραση θα είναι φυσικά δριμεία. Αν όμως η Ρωσία προβεί σοβαρά σε έναν επαναπροσανατολισμό προς την ανατολή, οι ρεαλιστές «στρατηγοί» θα θέσουν το ζήτημα σε διαφορετική βάση. Τι είναι πιο σημαντικό; Ο έλεγχος της Ουκρανίας, η οποία βρίσκεται μακριά από τις πρώτες θέσεις στο σύστημα των αμερικανικών προτεραιοτήτων, είτε η αποσόβηση μια ρωσο-κινεζικής συμμαχίας η οποία θα απειλήσει σοβαρά τις θέσεις των ΗΠΑ. Και τότε μπορεί ξαφνικά να αποδειχθεί ότι η ελεύθερη Ουκρανία, δεν πια και τόσο απόλυτη αξία για τη δύση.</span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>*Ο Φιόντορ Λουκιάνοφ είναι πρόεδρος του Προεδρείου του Συμβουλίου εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής. </i></span></div> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η δύση αντιμέτωπη με τις ίδιες της τις απειλές

Γράφει ο Φιόντορ Λουκιάνοφ Πολιτικός επιστήμων Η Ρωσία δεν προτίθεται να κάνει πίσω στο θέμα τα Κριμαίας και η δύση καταλαβαίνει ό...

Διαβάστε την συνέχεια

«Ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου» και στα Βαλκάνια με τους Αλβανούς πρωταγωνιστές

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJgHyEBSDXl5opkVhWmVihBlmWM1lW9uxQyY2ZSWrCnjBlEWg5TaJGtQgud9FlzAyl3Dzc4puzOhEVxWy09hEHnx6oYYNJbo60_-ptliBLw7Dvv24mi9vOE_yCNE52HTWXdNmgKxEaz6Y/s1600/kos-alb.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJgHyEBSDXl5opkVhWmVihBlmWM1lW9uxQyY2ZSWrCnjBlEWg5TaJGtQgud9FlzAyl3Dzc4puzOhEVxWy09hEHnx6oYYNJbo60_-ptliBLw7Dvv24mi9vOE_yCNE52HTWXdNmgKxEaz6Y/s1600/kos-alb.jpg" width="640" /></a></div> <div> <span style="color: #990000;"><b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Δήμαρχος στο Πρέσεβο: «Η κοιλάδα του Πρέσεβο» θα ζητήσει να ενωθεί με το Κοσσυφοπέδιο</span></b></span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Μετάφραση - Απόδοση Γ. Μοτσάκος <br /> Ειδικός σε Θέματα Άμυνας και Ασφάλειας Πληροφοριών </b></span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">«Η περιοχή της Νότιας της Σερβίας (Κοιλάδα του Πρέσεβο) θα μπορούσε να ζητήσει να ενωθεί με το Κοσσυφοπέδιο, όπως η Κριμαία ενσωματώνεται στη Ρωσία», δήλωσε αλβανός τοπικός αξιωματούχος στην περιοχή της Νότιας Σερβίας, αναφέρει το βουλγαρικό πρακτορείο ειδήσεων <a href="http://www.novinite.com/articles/159069/South+of+Serbia+Could+Request+to+Join+Kosovo" target="_blank">novinite.com</a>.</span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">«Αφού οι αρχές στη Μόσχα ζήτησαν και πέτυχαν η Κριμαία να ενταχθεί στην Ρωσία, τότε τα Τίρανα (πρωτεύουσα της Αλβανίας) και η Πρίστινα (πρωτεύουσα του Κοσσυφοπεδίου) θα πρέπει να απαιτήσουν το ίδιο για την κοιλάδα του Πρέσεβο», δήλωσε ο Ιονούζ Μούσλιου, επικεφαλής του δήμου του Μπουγιάνοβατς στο Σερβικό ραδιόφωνο Β92 news.</span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Η κοιλάδα του Πρέσεβο, καθώς και όλοι οι δήμοι, Μπουγιάνοβατς, Πρέσεβο και Medvedja, κατοικούνται κυρίως από Αλβανούς που αποτελούν και την πλειοψηφία σε ποσοστό 90%.</span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ο Μουσλίου ισχυρίστηκε ότι, σύμφωνα με την ιστορική βάση, η κοιλάδα του Πρέσεβο, ήταν πάντα μέρος του Κοσσυφοπεδίου. Απλά διαχωρίστηκε από τη διοικητική περιφέρεια του Κοσσυφοπεδίου το 1948 από την γιουγκοσλαβική κομμουνιστική ηγεσία του Γ. Τίτο.</span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Επίσης ο Mousliu υπενθύμισε ότι η αλβανική κοινότητα του Πρέσεβο είχε ήδη ζητήσει την προσάρτηση στο Κοσσυφοπέδιο μέσω ενός δημοψηφίσματος που πραγματοποιήθηκε στις 2 Μαΐου του 1992, με το ποσοστό θετικών ψήφων να καταφθάνει το ποσοστό του 98 %. </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ο Αλβανός δήμαρχος του Μπουγιάνοβατς ήταν πολέμαρχος του UCK κατά την περίοδο των συγκρούσεων που έλαβαν χώρα στο Πρέσεβο κατά την περίοδο 1999-2001, ως συνέχεια του πολέμου στο Κοσσυφοπέδιο. </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Κατά την τελευταία δεκαετία, οι ειδικοί αναλυτές έχουν εκφράσει φόβους ότι η Κοιλάδα του Πρέσεβο θα μπορούσε να γίνει «ένα δεύτερο Κόσοβο», εάν η Σερβία, το Κοσσυφοπέδιο και η Αλβανία δεν καταφέρουν να επιτύχουν μια συμβιβαστική λύση. Τότε είναι πάρα πολύ πιθανή μια επερχόμενη πολεμική σύγκρουση. </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Μετά την υπογραφή, την Τρίτη του διατάγματος ενσωμάτωσης της Κριμαίας στη Ρωσία, ο Πρόεδρος Vlamidir Πούτιν, αν και απέρριψε τον παραλληλισμό μεταξύ της Κριμαίας και του Κοσσυφοπέδιου, στην ουσία άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου και για άλλες περιοχές </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #990000;"><b>Σχόλιο:</b></span> Το ζήτημα των αυτονομήσεων περιοχών ολόκληρων διαθέτει πολλές προεκτάσεις. Συγκεκριμένα ξεκινά το 2008, από την Οσετία και την Αμπχαζία, συνεχίζεται στην Κριμαία και πιθανόν σε περιοχές της ανατολικής Ουκρανίας, διέρχεται την υπερδνειστερία και κάνει μια προσωρινή στάση στην Ρουθηνία. </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /> </span></div> <div> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLlGtjfLyflo3EbZoe0Rj9qVO6GR2kUsLfWrY-f6TP3CMOHRspH48mAtV9N2LOzR5fG3Ni2gOZ5hj6r4MSSD481yG5KJl8Ti7XXvDIvT960j4z9syCN1t3vXxR_XQneVBaVPxmWoHOWQU/s1600/kos-alb1.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="232" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLlGtjfLyflo3EbZoe0Rj9qVO6GR2kUsLfWrY-f6TP3CMOHRspH48mAtV9N2LOzR5fG3Ni2gOZ5hj6r4MSSD481yG5KJl8Ti7XXvDIvT960j4z9syCN1t3vXxR_XQneVBaVPxmWoHOWQU/s1600/kos-alb1.jpg" width="320" /></a><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Η αναγνώριση της ανεξαρτησίας των Ρουθηνίων, μιας μειονότητας περίπου ενάμισι εκατομμυρίου πληθυσμού που ζει στη νοτιοδυτική επαρχία Ζακαρπάτια της Ουκρανίας (αλλά και στις γειτονικές Ρουμανία, Σλοβακία και Πολωνία), θα εκμηδένιζε κάθε πιθανότητα της Ουκρανίας για πολιτική ενότητα, σπρώχνοντας τη χώρα πιο κοντά στον έλεγχο της Ρωσίας.</span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Από την άλλη πλευρά, στα Βαλκάνια, οι αλβανοί έχουν όραμα να ενώσουν τα μέρη που κατοικούνται από αλβανούς (Πρέσεβο, δυτικό τμήμα ΠΓΔΜ, Κόσοβο, ΝΔ Μαυροβούνιο). </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Η σερβική κυβέρνηση παρακολουθεί αυτήν την στιγμή τις πολιτικές υποθέσεις, μετά τις πρόωρες εκλογές της Κυριακής στο Κόσοβο και δεν έχει κάνει κανένα άμεσο σχόλιο, σχετικά με τις δηλώσεις του Μουσλίου. </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Σύμφωνα όμως με πολλές αλβανικές οργανώσεις στην περιοχή, μια ελλιπής συμφωνία μεταξύ Κοσσυφοπεδίου και Σερβίας, χωρίς την επίλυση του ζητήματος της Κοιλάδας του Πρέσεβο, αποτελεί <b>"ωρολογιακή βόμβα στο κέντρο των Βαλκανίων</b>".</span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Οι Αλβανοί εκπρόσωποι του ανατολικού Κοσσυφοπεδίου (σημ. νότια Σερβία) ισχυρίζονται ότι αν αγνοηθούν από τη διαπραγματευτική διαδικασία, δεν θα υπάρξει ειρήνη στα Βαλκάνια. Τονίζουν, μάλιστα, ότι η Κοιλάδα του Πρέσεβο παραμένει ως μία ωρολογιακή βόμβα.</span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Σύμφωνα με αυτά, η επίλυση του ζητήματος μεταξύ Αλβανών και Σέρβων θα πρέπει να επιλυθεί μαζί με την επίλυση του βόρειου Κοσσυφοπεδίου που επιδιώκει την αυτονομία ή τον διαχωρισμό.</span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ο Jonuz Musliu πρώην πολιτικός εκπρόσωπος των πρώην ανταρτών της Αλβανίας (UCPMB), δήλωσε παλαιότερα ότι οι Αλβανοί της Κοιλάδας πιστεύουν έχουν πρέπει να ενωθούν με το Κόσοβο μια και αποτελούσαν κάποτε ενωμένη επαρχία. </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ένα πάντως είναι το σίγουρο, <b>εάν ανάψει μία «σπίθα» στην κοιλάδα του Πρέσεβο, θα ακολουθήσει η Β-Ε, η ΠΓΔΜ και οι συνέπειες θα φτάσουν έως τα σύνορα της χώρας μας. </b></span></div> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

«Ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου» και στα Βαλκάνια με τους Αλβανούς πρωταγωνιστές

Δήμαρχος στο Πρέσεβο: «Η κοιλάδα του Πρέσεβο» θα ζητήσει να ενωθεί με το Κοσσυφοπέδιο Μετάφραση - Απόδοση Γ. Μοτσάκος Ειδικός σε Θέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι επικείμενες Ευρωεκλογές και τα προβλήματα της Ελλάδας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.toxrima.gr/wp-content/uploads/2014/01/%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%89%CE%B5%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="http://www.toxrima.gr/wp-content/uploads/2014/01/%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%89%CE%B5%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CF%82.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Πολλά νέα κόμματα δημιουργούνται στην Ελλάδα εν όψει των Ευρωεκλογών – γεγονός απόλυτα κατανοητό, τουλάχιστον με κριτήριο τις αμοιβές των Ευρωβουλευτών. Κάποια από αυτά έχουν στόχο να εκμεταλλευθούν το μεγάλο «εκλογικό κενό» που δημιούργησε ο Εφιάλτης του Καστελόριζου – ο οποίος δεν κατάστρεψε μόνο την πατρίδα του, αλλά και το «οικογενειακό» του κόμμα.<br /> Κάποια άλλα απλά προωθούνται από την προηγούμενη εγχώρια διαπλοκή, η οποία δεν θέλει να χάσει την πρόσβαση της στην εξουσία – ειδικά από ορισμένα «καθεστωτικά» ΜΜΕ. Εν τούτοις, οι περισσότεροι Έλληνες αντιλαμβάνονται τις εκλογικές παγίδες - γεγονός που τεκμηριώνεται από το μεγάλο ποσοστό των αναποφάσιστων (πάνω από 41%).<br /> <br /> Οι Πολίτες κατανοούν επίσης ότι, τα προβλήματα της Ελλάδας δεν είναι μόνο οικονομικά – ενώ «ένοχος» για την κατάσταση της δεν είναι μόνο η πολιτική ανικανότητα, η ανεπάρκεια και η διαφθορά των δημοσίων «λειτουργών» της. Μεταξύ άλλων, η Ελλάδα υπέφερε ανέκαθεν από ξενομανείς, αδύναμους Δούρειους Ίππους στο εσωτερικό της – σε σημείο που πολύ συχνά να μην μπορούμε να κατηγορήσουμε τρίτους για τα δεινά της, αλλά ορισμένους από τους ίδιους τους Πολίτες της.<br /> <br /> Σε σχέση με τα παραπάνω, η «πρωτοβουλία» ενός Έλληνα, ο οποίος συμμετέχει σε ένα καινούργιο κόμμα, να εκδώσει πέρυσι ένα πολύ παλαιό βιβλίο του στα γερμανικά (γράφτηκε πριν από περίπου 37 χρόνια), με τον τίτλο «Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας», παρέχοντας ταυτόχρονα συνεντεύξεις σε έντυπα της ηγετικής δύναμης της Ευρωζώνης, μάλλον εξευτελιστικές για την Ελλάδα, είναι πολύ δύσκολο να χαρακτηρισθεί – εάν δεν θέλει κανείς να τον κατηγορήσει άδικα για ανοησία και για πνευματική ανεπάρκεια (πόσο μάλλον για προσπάθεια απόκτησης δόξας ή/και χρημάτων, εις βάρος της πατρίδας του – ειδικά όταν ο ίδιος αναφέρει ότι, πάντοτε πληρωνόταν για τις «υπηρεσίες» του, ακόμη και αν τις παρείχε για ευχαρίστηση του).<br /> <br /> «Το βιβλίο είναι οδυνηρό για έναν Έλληνα», αναφέρει ο ίδιος ο συγγραφέας, τον οποίο ευχόμαστε να (εκ)τιμήσουν οι Έλληνες, στον επίλογο της γερμανικής έκδοσης. «Ισχύει», θριαμβολογεί το γερμανικό έντυπο “Die Presse”, αφού κατά τον συγγραφέα «Ο Έλληνας δεν αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα, ζει δύο φορές πάνω από τις δυνατότητες του (εδώ απορεί κανείς, γνωρίζοντας ότι το ιδιωτικό χρέος των Ελλήνων είναι το χαμηλότερο στη Δύση), υπόσχεται τα τριπλά από αυτά που μπορεί να κρατήσει, γνωρίζει τέσσερις φορές περισσότερα, από αυτά που έχει σπουδάσει, παριστάνει δηλαδή τον παντογνώστη κλπ. κλπ.».<br /> <br /> Ο συμπατριώτης μας γράφει περαιτέρω ότι, οι Έλληνες πάσχουν από ένα εθνικό σύμπλεγμα κατωτερότητας, το οποίο προέρχεται αφενός μεν από τους μύθους και το ένδοξο παρελθόν της χώρας τους, αφετέρου από τη σύγκρισή της με την Ευρώπη – μία σύγκριση η οποία, κατά τον ίδιο, είναι οδυνηρή για την Ελλάδα. «Ποτέ δεν θέλησαν οι νεοέλληνες να αναλάβουν τις ευθύνες τους», συνεχίζει απτόητος, «Πάντοτε κάποιος άλλος ήταν ο ένοχος: η CIA, το ΝΑΤΟ…» – σήμερα η Γερμανία και η Ευρωζώνη, συμπληρώνει το έντυπο.<br /> <br /> Αν και δεν μπορούμε να μην συγχαρούμε τη χώρα-πατρίδα του Goebbels για την ευρηματικότητα της να εκδώσει αυτό το βιβλίο και να πείσει αυτό το συγγραφέα να δώσει συνεντεύξεις για τους «συμπλεγματικούς» Έλληνες, καθώς επίσης για την ικανότητα της να εκβιάζει (υπενθυμίζουμε τους φακέλους Siemens με τους πολιτικούς «άνδρες» και με τα κόμματα που χρηματίσθηκαν, με αποτέλεσμα να είναι «εκβιαστέα», την απόφαση Ελληνικού δικαστηρίου να αθωώσει το Focus με την προσβλητική φωτογραφία της Αφροδίτης, την τοποθέτηση της γερμανικής κυβέρνησης για τις πολεμικές επανορθώσεις, οι οποίες ποτέ δεν απαιτήθηκαν επίσημα από την Ελλάδα κλπ.), έχουμε την άποψη ότι, δεν θα είναι τελικά προς όφελος της – γεγονός που θα αποδειχθεί στο απώτερο μέλλον.<br /> <br /> Ειδικότερα, μέχρι στιγμής οι περισσότεροι συμμετέχοντες στην Ευρωζώνη έχουν ταχθεί υπέρ του Ευρώ, εξετάζοντας το «θέμα» από οικονομικής πλευράς. Εάν όμως αρχίσει να εξετάζεται από άλλες πλευρές, όπου αυτόματα θα συνδεθεί με τις ηγεμονικές βλέψεις, με τον εθνικισμό και με την απίστευτη αλαζονεία της (πρωσικής) Γερμανίας, η διάλυση της Ευρωζώνης, η (ελεγχόμενη ευχόμαστε) «συλλογική επιστροφή» στα εθνικά νομίσματα και η (ακόμη μία φορά) απομόνωση της χώρας του Goethe, δεν είναι απίθανο να συμβεί.<br /> <br /> Κλείνοντας, συντασσόμενοι με την άποψη ενός άλλου Έλληνα, ο οποίος δεν ανήκει στο χώρο της «υπερφίαλης διανόησης», θα θέλαμε να τονίσουμε με τη σειρά μας ότι, δεν μας εκπροσωπούν αυτοί οι πολιτικοί και αυτοί οι συμπλεγματικοί δήθεν διανοούμενοι – όπως συμβαίνει και με τους σημερινούς Γερμανούς που έχουν «αποκηρύξει» τους ναζί (την τότε πολιτική ηγεσία τους δηλαδή), οι οποίοι τους «ανάγκασαν» να στείλουν στα κρεματόρια εκατομμύρια αθώους, καθώς επίσης να αιματοκυλίσουν μία ολόκληρη ήπειρο (λαμβάνοντας ως «ανταμοιβή» από όλους εμάς τους Ευρωπαίους τη διαγραφή μεγάλου μέρους των χρεών τους, την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των υπολοίπων με χαμηλά επιτόκια, καθώς επίσης με δόσεις, συνδεδεμένες με την ανάπτυξη των εξαγωγών τους!).<br /> <br /> Επίσης ότι, κάποια στιγμή θα καταφέρουμε, όπως και οι Γερμανοί, να απελευθερωθούμε από τους δικούς μας ναζί, οι οποίοι μας εξευτελίζουν διεθνώς, λεηλατούν την πατρίδα μας, δεν μας επιτρέπουν να διατηρήσουμε την αξιοπρέπεια μας και μας κρατούν δέσμιους, για πάνω από τριάντα χρόνια – ελπίζοντας ότι μέχρι τότε δεν θα αιματοκυλήσουν την Ελλάδα, όπως οι τότε «πολιτικοί ηγέτες» των Γερμανών αιματοκύλησαν τον πλανήτη. Σύμφωνα δε με αυτά που έγραψε ένας άλλος Έλληνας,<br /> <br /> “Με ονειρικές υποθέσεις ή χωρίς, είναι εξωφρενικός παραλογισμός, είναι αυτοκτονία να αναθέτουμε στους αυτουργούς της καταστροφής να μας σώσουν από την καταστροφή. Η στοιχειώδης λογική αυτοάμυνας σήμερα επιβάλλει να παραμεριστεί το υπάρχον πολιτικό προσωπικό της χώρας, να εξαφανιστεί από το δημόσιο βίο. Όλοι, χωρίς εξαίρεση.<br /> <br /> Γιατί και οι θεωρούμενοι ως καλοί, ως αδιάφθοροι, συνεργάστηκαν. Ανέχθηκαν, δεν κατήγγειλαν…… Στερούμαστε την οποιαδήποτε θεσμική δυνατότητα να αποκαταστήσουμε ένα δημοκρατικό, λειτουργικό, έντιμο κράτος. Δεν ζητάμε οίκτο, ούτε να μας υποκαταστήσουν άλλοι στις ευθύνες μας. Ζητάμε απλώς να πληροφορηθούν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας ότι, το 91% του λαού μας απορρίπτει αυτούς που οι ηγέτες της ΕΕ συναντούν σαν «εκπροσώπους» μας”.<br /> <br /> Κάποια στιγμή λοιπόν οι Έλληνες θα πάψουν να φοβούνται, θα σταματήσουν να ελπίζουν στον «από μηχανής Θεό», θα αποκτήσουν τις θεσμικές δυνατότητες και θα ανακτήσουν την ελευθερία τους, υπερασπιζόμενοι την πάμπλουτη, πολλαπλά προικισμένη πατρίδα τους, από τους πάσης φύσεως «σφετεριστές» της – ειδικά από εκείνους τους «συμπατριώτες» τους, οι οποίοι την διασύρουν, αδικαιολόγητα και ανερυθρίαστα, στη διεθνή κοινότητα.<br /> <br /> Άλλωστε, όπως είπε ο Αριστοτέλης, «το κύριο γνώρισμα του Πολίτη, είναι η συμμετοχή του στην απονομή δικαιοσύνης και στην άσκηση εξουσίας» – γεγονός που οφείλει να επιδιωχθεί άμεσα, από όλους εμάς τους Έλληνες Πολίτες.<br /> <br /> <a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a>

Οι επικείμενες Ευρωεκλογές και τα προβλήματα της Ελλάδας

Πολλά νέα κόμματα δημιουργούνται στην Ελλάδα εν όψει των Ευρωεκλογών – γεγονός απόλυτα κατανοητό, τουλάχιστον με κριτήριο τις αμοιβές των...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσία: ‘Θρησκευτικός πονοκέφαλος’ για τον Βλαντιμίρ Πούτιν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Russian-Orthodox-Church-2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-98407" height="340" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Russian-Orthodox-Church-2.jpg" title="Russian Orthodox Church 2" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Η τυχόν προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία δημιουργεί έναν καινούργιο πονοκέφαλο στον Βλαντιμίρ Πούτιν, που έχει ωστόσο τη δική του προϊστορία. Η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία, εδώ και καιρό, επιδιώκει να ανακηρυχθεί σε αυτοκέφαλη, γεγονός που έχει προκαλέσει την αντίδραση του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης, αλλά και του Πατριαρχείου Μόσχας, το οποίο θεωρεί, ότι η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία ανήκει στη δικαιοδοσία του.</strong><br /> <strong><span style="color: maroon;">Του Παντελή Καρύκα</span></strong><br /> Όπως, παλαιότερα έχει αναφερθεί στο «<strong>defence-point.gr</strong>», η σύγκρουση Οικουμενικού Πατριαρχείου και Πατριαρχείου Μόσχας έχει κλιμακωθεί τελευταία, με αφορμή <strong>την αξίωση της Μόσχας να επεκτείνει, αυθαίρετα, τα όρια της εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας</strong>.<br /> Αυτό όμως τώρα <strong>μπορεί να αποδειχτεί μπούμερανγκ στην «αυτοκρατορική» πολιτική Πούτιν,</strong> καθώς η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο, πως ευθυγραμμιζόμενη με τη νέα ηγεσία της χώρας, <strong>θα ανακηρύξει το αυτοκέφαλό της,</strong> στερώντας από το Πατριαρχείο Μόσχας την παραδοσιακή πηγή ισχύος του, ως η <strong>κοιτίδα </strong>του ρωσικού χριστιανισμού.<br /> <br /> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: left;"> <i><b>Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο χριστιανισμό στη Ρωσία διαδόθηκε μέσω των ηγεμόνων του Κιέβου και πως μερικά από τα μεγαλύτερα προσκυνήματα της των Σλάβων ορθοδόξων βρίσκονται στην Ουκρανία – όπως η περίφημη Λαύρα των Σπηλαίων, για παράδειγμα.</b></i></div> </div> Μετά τον σύντομο πόλεμο με τη Γεωργία, το 2008, <strong>οι ορθόδοξες εκκλησίες της Αμπχαζίας και της Οσετίας, ζήτησαν να υπαχθούν και πάλι στη Μόσχα, προκαλώντας την αντίδραση του Πατριαρχείου Γεωργίας, αλλά και του Οικουμενικού Πατριαρχείου,</strong> στο οποίο υπάγεται εκκλησιαστικά η Γεωργία. Η Ρωσία, στην περίπτωση αυτή, <strong>υποχώρησε</strong>. Τώρα όμως τα δεδομένα αλλάζουν.<br /> Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Πατριαρχείου Μόσχας, αρχιμανδρίτη Βλαντιμίρ Βιτζιγιάνσκι, <strong>τα εκκλησιαστικά – κανονικά όρια δεν πρέπει μεταβληθούν, ανεξάρτητα με τις τυχόν αλλαγές συνόρων</strong>. Μια τέτοια παραδοχή όμως <strong>αντιφάσκει </strong>με την εκκλησιαστική πολιτική της Μόσχας, όπως εκφράστηκε και πρόσφατα στην Πανορθόδοξη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης και όπως, επίσημα, εκφράστηκε από τον «κρυφό άσο» του Πούτιν στη Ρωσική Εκκλησία, τον επίσκοπο Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα, ο οποίος έχει αναλάβει, μαζί με κληρικούς του Οικουμενικού Πατριαρχείου την προετοιμασία «διά την σύγκληση της εν Κωνσταντινουπόλει το έτος 2016 Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας».<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Vladimir-Putin-and-Patriarch.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-98408" height="240" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Vladimir-Putin-and-Patriarch.jpg" title="Vladimir Putin and Patriarch Kiril" width="400" /></a><br /> <div style="text-align: left;"> <i><b>Και δεν μπορεί οι Ρώσοι να φοβούνται την αυτοκεφαλία της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, από τη μια και να πολεμούν ανοικτά το Οικουμενικό Πατριαρχείο σε ζητήματα εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας, διεκδικώντας μέχρι και την Αρχιεπισκοπή Αμερικής. Το ζήτημα που γεννάται τώρα με την Κριμαία, δε, απειλεί να ανατρέψει την εκκλησιαστική ρωσική πολιτική χρόνων, βάσει της οποίας επιχειρήθηκε ακόμα και η εκ των έσω «άλωση» του Αγίου Όρους, όπου και εκεί υπήρχε και υπάρχει διαμάχη Ρωσίας – Ουκρανίας σχετικά με τον έλεγχο της Ιεράς Μονής Παντελεήμονα, τον οποίο οι Ρώσοι έχασαν από τους Ουκρανούς.</b></i></div> Από την άλλη <strong>αν η Ρωσική Εκκλησία δεν επεκτείνει τον εκκλησιαστικό της έλεγχο στη νέα ρωσική επαρχία της Κριμαίας, </strong>τότε θα υπάρξει μεγάλη απογοήτευση των ρωσόφωνων ορθοδόξων πληθυσμών, τόσο στη χερσόνησο, όσο και στην ανατολική Ουκρανία.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Russian-Orthodox-Church.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-98409" height="250" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Russian-Orthodox-Church.jpg" title="Russian-Orthodox-Church" width="400" /></a><br /> Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται ότι <strong>η Ρωσική Εκκλησία θα χάσει μέρος της επιρροής της ως εργαλείο της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής</strong>. Η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία από την πλευρά της δηλώνει ήδη κατηγορηματικά ότι δεν πρόκειται να μεταφέρει τη έδρα της από το Κίεβο στην Κριμαία, επικρίνοντας, παράλληλα τη Μόσχα για την ανάμιξή της στα ουκρανικά πράγματα. Η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία ξεκαθάρισε επίσης ότι είναι <strong>αντίθετη στην προσάρτηση της Κριμαίας ή οποιασδήποτε άλλης περιοχής της Ουκρανίας στη Ρωσία</strong>.<br /> <!-- /metas --> <br /> Μια λύση για τη Ρωσία θα ήταν <strong>να συγκροτήσει αυτοκέφαλη εκκλησία της Κριμαίας, υπαγόμενη στο Πατριαρχείο Μόσχας</strong>. Μια τέτοια κίνηση όμως θα προκαλούσε εξ ορισμού, σοβαρές <strong>αντιδράσεις </strong>από το σύνολο των πρεσβυγενών και όχι μόνο, λοιπών ορθόδοξων πατριαρχείων, αφού θα θεωρείτο <strong>εκκλησιαστικό πραξικόπημα</strong> της Μόσχας.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ρωσία: ‘Θρησκευτικός πονοκέφαλος’ για τον Βλαντιμίρ Πούτιν

Η τυχόν προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία δημιουργεί έναν καινούργιο πονοκέφαλο στον Βλαντιμίρ Πούτιν, που έχει ωστόσο τη δική του προ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ουκρανία: Αποδοχή των τετελεσμένων στην Κριμαία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/crimea-map.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-98430" height="340" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/crimea-map-300x241.jpg" title="crimea-map" width="620" /></a></div> <strong><br /> <br /> Διαταγή αποχώρησης των στρατιωτικών της και των οικογενειών τους, από την Κριμαία, έδωσαν οι ουκρανικές αρχές, αποδεχόμενες προφανώς τη de facto, απώλεια της Κριμαίας.</strong><br /> <br /> Οι Ουκρανοί ωστόσο, παίζοντας το τελευταίους τους, αλλά εντελώς ανίσχυρο διπλωματικό τους χαρτί, έθεσαν <strong>αίτημα στον ΟΗΕ να αναγνωριστεί η Κριμαία αποστρατικοποιημένη ζώνη</strong>. Το Κίεβο, προφανώς, δεν μπορεί, σοβαρά, να ελπίζει ότι η Μόσχα θα αποδεχόταν ποτέ κάτι τέτοιο.<br /> Η Ουκρανία επίσης έθεσε <strong>το ζήτημα της ελεύθερης αποχώρησης και όσων από τους κατοίκους της Κριμαίας επιθυμούν να φύγουν «λόγω της ρωσικής κατοχής</strong>». Την ίδια ώρα το Κίεβο απαίτησε από τη Μόσχα την <strong>απελευθέρωση του ναυάρχου Χαϊντούκ, ο οποίος αιχμαλωτίστηκε</strong>, μετά την κατάληψη τους αρχηγείου του ουκρανικού Ναυτικού.<br /> <!-- /metas --> <br /> Σε αντίθετη περίπτωση, απείλησε με «<strong>τεχνικά αντίποινα</strong>», εννοώντας προφανώς ότι θα κόψει την παροχή ύδατος και θα σταματήσει τη παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στην Κριμαία. <strong>Καταντάει πικρό αστείο πλέον…</strong><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ουκρανία: Αποδοχή των τετελεσμένων στην Κριμαία

Διαταγή αποχώρησης των στρατιωτικών της και των οικογενειών τους, από την Κριμαία, έδωσαν οι ουκρανικές αρχές, αποδεχόμενες προφανώς τη ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Άρχισε η εκμετάλλευση της Κριμαίας στη Θράκη…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/prokseneio_Thrace_Consulate_Turkey.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-44130" height="340" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/prokseneio_Thrace_Consulate_Turkey.jpg" title="prokseneio_Thrace_Consulate_Turkey" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Η κρίση στην Κριμαία επηρεάζει, δυστυχώς, πολύ σοβαρά και την Ελλάδα, πολύ νωρίτερα από όσο υπολογίζαμε, όχι μόνο γιατί απειλεί να τινάξει στον αέρα το διεθνές σύστημα, όπως αυτό είχε κατά κάποιον τρόπο σταθεροποιηθεί τα τελευταία χρόνια, αλλά και γιατί δημιουργεί ένα ιδιαίτερα δυσάρεστο για τη Ελλάδα διεθνές προηγούμενο, δεδομένης της πολιτικής της Άγκυρας στη Θράκη.</strong><br /> <span style="color: maroon;"><strong>Του Παντελή Καρύκα</strong></span><br /> Αν και, παρά τις τερατολογίες από τις συνήθεις πλευρές, ο κίνδυνος πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας είναι ουσιαστικά ανύπαρκτος, <strong>η Ελλάδα δεν έχει να κερδίσει από την όλη αναταραχή και την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία</strong>. Βασικός παράγοντας είναι η ενδεχόμενη εκ νέου αύξηση της γεωστρατηγικής αξίας της Τουρκίας για τη Δύση, με όποιες επιπτώσεις θα μπορούσε να έχει αυτό για την Ελλάδα και η <strong>συνεπαγόμενη επίπτωση στην πάγια επεκτατική διάθεση της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας</strong>.<br /> Πέραν των τυχόν πλεονεκτημάτων που θα προκύψουν για τη χώρα μας από τις <strong>«αλλαγές πορείας» των διαφόρων αγωγών,</strong> το ζήτημα της Θράκης αποκτά ακόμα πιο <strong>βαρύνουσα σημασία,</strong> ειδικά μετά την τελευταία έκθεση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα μας, η οποία, όσον αφορά τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, «αδειάζει» την Ελλάδα…<br /> <br /> <strong>Η έκθεση κατηγορεί ουσιαστικά την Αθήνα,</strong> γιατί απαγορεύει στους «Τούρκους» της δυτικής Θράκης να αυτοπροσδιορίζονται, να εκλέγουν τους δικούς τους θρησκευτικούς ηγέτες, να διαθέτουν δικά τους ΜΜΕ. <strong>Η έκθεση αυτή, δεν έτυχε της άμεσης εκμετάλλευσης της Άγκυρας και των ενεργούμενων της στη Θράκη. Περίμεναν προφανώς την κατάλληλη ευκαιρία, η οποία τους δόθηκε χθες, μετά την δήλωση Πούτιν ότι αποδέχεται την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία.</strong><br /> Από εχθές, λοιπόν, παράλληλα με τις δηλώσεις Πούτιν, <strong>οι «τουρκικές» εφημερίδες, με πρώτη τη Birlik, που εκδίδονται στη δυτική Θράκη, θυμήθηκαν την αμερικανική έκθεση, η οποία είχε δημοσιοποιηθεί στις 27 Φεβρουαρίου</strong>. Στο σημείο αυτό πρέπει να τονιστεί ότι τα ενεργούμενα της Άγκυρας, από τον Ιανουάριο, έχουν ξεκινήσει <strong>δύο εκστρατείες «διαφώτισης», μια στο εξωτερικό και μια στην ίδια δυτική Θράκη, περιοδεύοντας από χωριό σε χωριό,</strong> δίνοντας, σύμφωνα με πληροφορίες και «γραμμή» για τις επικείμενες δημοτικές / περιφερειακές εκλογές και τις ευρωεκλογές.<br /> Η κατάσταση που διαμορφώνεται, προφανώς <strong>χρήζει ιδιαίτερης προσοχής από τη Ελλάδα και η ελληνική κυβέρνηση, σωστά, κρατά τους τόνους χαμηλά, όσον αφορά την Κριμαία, παρά τους διάφορους κύκλους, είτε ιδιοτελείς είτε στρατηγικά αφελείς, που πιέζουν προς την κατεύθυνση πρόσδεσης της χώρας στο «άρμα» της Ρωσίας,</strong> με επιχειρήματα τα οποία στηρίζονται στο κοινό θρήσκευμα (λες και η Ουκρανία δεν αποτελείται από ορθοδόξους…) και τη διαφορετική «ταυτότητα» που υποτίθεται έχει η Ελλάδα σε σχέση με τη Δύση.<br /> Το πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση θα το δούμε εν καιρώ. Θα ήταν πάντως σκόπιμο<strong> η ελληνική εξωτερική πολιτική να μην βρεθεί πάλι ενώπιον τετελεσμένων και να επιδείξει την απαραίτητη διορατικότητα,</strong> επί του προκειμένου. Δυστυχώς, φαίνεται πως η Κριμαία σήμερα βρίσκεται πιο κοντά στην Ελλάδα, από ότι το Κόσοβο το 2008.<br /> <span style="color: maroon;"><strong>Συμπέρασμα πρώτο,</strong></span> η κυβέρνηση γνωρίζει ποιο είναι το ένα ζήτημα που <strong>πρέπει να θέσει μετ’ επιτάσεως,</strong> εφόσον η Ελλάδα επιδεικνύει <strong>συμμαχική αλληλεγγύη</strong> όταν άλλοι δεν θα πρέπει να θεωρούνται και τόσο δεδομένοι.<br /> <!-- /metas --> <br /> <span style="color: maroon;"><strong>Συμπέρασμα δεύτερο,</strong></span> η Ουκρανία έχασε την Κριμαία… με τα χέρια κάτω, διότι <strong>οι ένοπλες δυνάμεις της ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτες</strong>. Τώρα εάν ορισμένοι επιμένουν ότι πρέπει <strong>«να το ρισκάρουμε»</strong>…<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τουρκία: Άρχισε η εκμετάλλευση της Κριμαίας στη Θράκη…

Η κρίση στην Κριμαία επηρεάζει, δυστυχώς, πολύ σοβαρά και την Ελλάδα, πολύ νωρίτερα από όσο υπολογίζαμε, όχι μόνο γιατί απειλεί να τινάξε...

Διαβάστε την συνέχεια