Η δεύτερη ευκαιρία και το μήλο των Εσπερίδων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3FSNyscUSz3fqgVAhd_X85Mjr0idndPf5SiaGMqF7nfAvwtLz78q-ILZhkKTAIHiMLFCdhX10nJmTMJCoQrlT5Qizgdj-5rBd0dO9l_CFZk1W7A7Scy0IrWKufj4svpV11fyJTObx0mg/s1600/%25CE%2597+%25CE%25B4%25CE%25B5%25CF%258D%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B7+%25CE%25B5%25CF%2585%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%25BC%25CE%25AE%25CE%25BB%25CE%25BF+%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD+%25CE%2595%25CF%2583%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B4%25CF%2589%25CE%25BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3FSNyscUSz3fqgVAhd_X85Mjr0idndPf5SiaGMqF7nfAvwtLz78q-ILZhkKTAIHiMLFCdhX10nJmTMJCoQrlT5Qizgdj-5rBd0dO9l_CFZk1W7A7Scy0IrWKufj4svpV11fyJTObx0mg/s640/%25CE%2597+%25CE%25B4%25CE%25B5%25CF%258D%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B7+%25CE%25B5%25CF%2585%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%25BC%25CE%25AE%25CE%25BB%25CE%25BF+%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD+%25CE%2595%25CF%2583%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B4%25CF%2589%25CE%25BD.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Άγγελος Συρίγος</b><br /> Για μία ακόμα φορά, η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη όχι απλώς με τις χρόνιες τουρκικές επεκτατικές πιέσεις, αλλά με ένα ολοένα και περισσότερο ρευστό γεωπολιτικό περιβάλλον, το οποίο εγκυμονεί κινδύνους, αλλά ενδεχομένως και μία δεύτερη ευκαιρία. Το 1912-13, απελευθερώθηκαν και ενσωματώθηκαν η Μακεδονία, η Ήπειρος και τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, γεγονός που προσέδωσε στην Ελλάδα ξεχωριστή γεωπολιτική σημασία. Η επακολουθήσασα Συνθήκη του Βουκουρεστίου το 1913 επιβεβαίωσε και κατοχύρωσε την πραγματικότητα που είχε διαμορφωθεί στα πεδία των μαχών.<br /> <br /> Τα επόμενα ογδόντα χρόνια δύο ήσαν οι ισχυρές χώρες των Βαλκανίων: η Ελλάδα και η Γιουγκοσλαβία. Η χώρα μας ήλεγχε το θαλάσσιο μέτωπο. Η Γιουγκοσλαβία ήταν ο άλλος ισχυρός παίκτης και λόγω μεγέθους και λόγω του γεγονότος ότι ήλεγχε την καρδιά των Βαλκανίων. Ακόμη και η «διανομή» της επιρροής στην περιοχή μας από τον Τσώρτσιλ και τον Στάλιν στη Γιάλτα το 1945 δεν άγγιξε αυτή την ισορροπία.<br /> <br /> Το τέλος του Ψυχρού Πολέμου το 1989-90 σήμανε την αφετηρία γεωπολιτικών αλλαγών. Το ΝΑΤΟ επεκτάθηκε προς Ανατολάς και αντιμετώπισε τα Βαλκάνια σαν ζωτικό χώρο ασφάλειας. Μέσα από τις γνωστά γεγονότα της δεκαετίας του 1990, η Γιουγκοσλαβία κατακερματίσθηκε σε κράτη μειωμένης κυριαρχίας και σε de facto προτεκτοράτα.<br /> <br /> Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας μετέτρεψε εκ των πραγμάτων την Ελλάδα στην ισχυρότερη χώρα της Χερσονήσου. Το γεωπολιτικό κέντρο βάρους είχε μετατοπιστεί προς Νότο. Η πρόσδεση στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, η εθνική ομοιογένεια, η ευστάθεια και η στρατηγική θέση κατέστησαν την Ελλάδα στα μάτια της Δύσης ηγέτιδα δύναμη των Βαλκανίων.<br /> <br /> Η εν λόγω αναβάθμιση δεν ήταν επιλογή των ΗΠΑ ή της ΕΕ. Ούτε επιλογή του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Προέκυψε ως συνέπεια ανακατατάξεων που δρομολογήθηκαν από άλλους. Αυτός είναι που η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες ανέθεταν ρητορικά στην Αθήνα ηγετικό ρόλο στα Βαλκάνια, αλλά ουσιαστικά την θεωρούσαν μέρος του προβλήματος. Σ’ αυτό έπαιξε ρόλο και το γεγονός ότι η Ελλάδα είχε ανοικτά ζητήματα και με τα Σκόπια και με την Αλβανία.<br /> Απόκλιση συμφερόντων<br /> <br /> Η ειδοποιός διαφορά του σήμερα με τις προηγούμενες δεκαετίες είναι το οριακό σημείο, στο οποίο έχουν φθάσει οι σχέσεις της Δύσης με την Τουρκία του Ερντογάν. Είναι παρακινδυνευμένη οποιαδήποτε πρόβλεψη για το πώς θα καταλήξει αυτή η πρωτοφανής διελκυστίνδα στις αμερικανοτουρκικές, αλλά και στις ευρωτουρκικές σχέσεις.<br /> <br /> Είναι προφανές πως ούτε οι Αμερικανοί ούτε οι Ευρωπαίοι θέλουν να χάσουν την Τουρκία. Γι’ αυτό και εξαντλούν όλα περιθώρια να βρουν ένα συμβιβασμό, ο οποίος θα κρατήσει τη γειτονική χώρα στο δυτικό σύστημα ασφαλείας. Από την άλλη πλευρά, όμως, τα γεγονότα δείχνουν πως αυτό δεν είναι εύκολο. Η επιθετική ρητορική του Ερντογάν αντανακλά αφ’ ενός τη βαθιά δυσπιστία του για τις προθέσεις των Αμερικανών, αφ’ ετέρου την στρατηγικού χαρακτήρα απόκλιση συμφερόντων.<br /> <br /> Η Αθήνα καλώς πράττει που δεν αναμιγνύεται σ’ αυτή τη διελκυστίνδα, αφ’ ενός επειδή η κατάληξη είναι ακόμα αβέβαιη, αφ’ ετέρου επειδή δεν μπορεί να την επηρεάσει. Αυτό, ωστόσο, δεν την εμποδίζει να δείξει εμπράκτως στη Δύση πως μπορεί να στηριχθεί στην Ελλάδα. Το μήλο των Εσπερίδων σε αυτή τη φάση είναι η βάση της Σούδας, λόγω της γεωγραφικής θέσεώς της. Ένα γεωγραφικό πλεονέκτημα αποτελεί σταθερή αξία.<br /> <br /> Εάν, όμως, δεν θέλουμε επανάληψη της ιστορίας της δήθεν ισχυρής Ελλάδος στα Βαλκάνια κατά τη δεκαετία του 1990, θα πρέπει οι όποιες συζητήσεις να συνοδεύονται και από την πολιτική μας βούληση να μας αντιμετωπίσουν ως τον γεωπολιτικό ζωτικό παίκτη της περιοχής. Θα πρέπει να δείξουμε ότι έχουμε τη δυνατότητα και το εθνικό σθένος να στηρίξουμε ενεργά την πολιτική και οικονομική σταθερότητα σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο.Το θετικό είναι ότι παρ’ όλους τους εσωτερικούς πολιτικούς κλυδωνισμούς των τελευταίων ετών, ο προσανατολισμός της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής είναι σταθερός. Η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία δεν τον επηρέασε.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">Πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η δεύτερη ευκαιρία και το μήλο των Εσπερίδων

Άγγελος Συρίγος Για μία ακόμα φορά, η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη όχι απλώς με τις χρόνιες τουρκικές επεκτατικές πιέσεις, αλλά με ένα ολ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ας μας εξηγήσει κάποιος γιατί διεξάγεται η σύνοδος της Ε.Ε. στη Βάρνα για την Τουρκία!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3UEfFMzkfSwJY2eAJ_n68vZhRinEHUO5byJ__ewDAgmGTZDIFlTL_O5mLu_w3IL3sJPfGCv7oey3lFPlP0Qv0goum5B6lUfp090HeE4HHWblSzhMme5CmI_GDeGzKidQ3kH1WizXYVWY/s1600/EU-SYNODOS-EUROPEAN-UNION.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3UEfFMzkfSwJY2eAJ_n68vZhRinEHUO5byJ__ewDAgmGTZDIFlTL_O5mLu_w3IL3sJPfGCv7oey3lFPlP0Qv0goum5B6lUfp090HeE4HHWblSzhMme5CmI_GDeGzKidQ3kH1WizXYVWY/s640/EU-SYNODOS-EUROPEAN-UNION.jpg" width="640" /></a></div> <br />Του <b>Δημήτρη Γ. Απόκη*</b><br />Μόλις χθες, είχαμε ακόμη ένα επεισόδιο στο γνωστό πλέον σήριαλ προκλητικότητας, αναίδειας και παραφροσύνης, του Προέδρου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, εναντίον του δεύτερου μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες, προσφιλή στόχου του, της Ευρωπαϊκής Ένωσης.<br /><br />Ξεπερνώντας για μια ακόμη φορά κάθε όριο, ο απολυταρχικός ηγέτης της Τουρκίας, εξαπέλυσε μύδρους εναντίον της Ευρώπης, απειλώντας να ανοίξει τις πόρτες και να εξαπολύσει εκατομμύρια προσφύγων και μεταναστών προς τις ευρωπαϊκές χώρες με πρώτη και καλύτερη, όπως όλοι καταλαβαίνουμε και έχουμε ζήσει, την Ελλάδα.<br /><br />Την ίδια στιγμή, δεν απειλεί απλά, αλλά απαιτεί λίτρα δισεκατομμυρίων ευρώ από την ΕΕ για το προσφυγικό, φίμωση οποιασδήποτε κριτικής, της σφαγής αμάχων μέσω της επιχείρησης “Κλάδος Ελιάς», στο Αφρίν της Συρίας, των δικτατορικών μεθόδων διακυβέρνησης και καταστρατήγησης κάθε είδους δημοκρατικών ελευθεριών στο εσωτερικό της Τουρκίας, μιας αναθεωρητικής στρατηγικής διεθνών συνθηκών, και ευθείας απειλής κατά της εδαφικής ακεραιότητας και της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας και της Κύπρου, δύο χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.<br /><br />Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά οι Βρυξέλλες, το Βερολίνο και το Παρίσι, συνεχίζουν να χαϊδεύουν τον παράφρονα πλέον ηγέτη της Τουρκίας, προσπαθώντας μέσω μιας προκλητικής, από την πλευρά τους, πολιτική κατευνασμού να τον αποτρέψουν από την υλοποίηση των απειλών και των σχεδίων του.<br /><br />Είναι να αναρωτιέται κανείς: Πιστεύουν πραγματικά ότι μέσω μιας τέτοιας ανόητης αντιμετώπισης θα πετύχουν αυτό το στόχο; Εάν πραγματικά το πιστεύουν, τότε ακόμα και για ένα σφοδρό, όπως εγώ, επικριτή της σημερινής ΕΕ, η κατάσταση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος είναι πολύ χειρότερη από αυτή που πίστευα.<br /><br />Ο Σουλτάνος της Άγκυρας πετάει ρουκέτες και οι Βρυξέλες και το Βερολίνο συμπεριφέρονται σαν να ψιχαλίζει.<br /><br />Όχι μόνο αυτό, αλλά εν μέσω αυτής της καταιγίδας προκλητικότητας, ξετσιπωσιάς, και ωμού εκβιασμού, οι τραγικές και χωρίς σπονδυλική στήλη Βρυξέλλες, προχωρούν κανονικά στο σχεδιασμό της Συνόδου Κορυφής ΕΕ – Τουρκίας στη Βάρνα της Βουλγαρίας. Μάλιστα, μόλις προχθές η Καγκελάριος της Γερμανίας και της γερμανικής Ευρώπης, Άγκελα Μέρκελ, σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον κ. Ερντογάν, συζήτησε το προσφυγικό, τις σχέσεις Τουρκίας – Ε.Ε., τις επιχειρήσεις της Άγκυρας στη Συρία, και την ανάγκη στενής συνεργασίας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας αλλά και τη σπουδαιότητα της συνόδου κορυφής ΕΕ-Τουρκίας στις 26 Μαρτίου.<br /><br />Μια ημέρα μετά ο Σουλτάνος της Άγκυρας, φρόντισε να διασύρει, να απειλήσει και να εκβιάσει την Ευρώπη. Τι λοιπόν θα συζητήσει, μετά από όλα αυτά η Ευρώπη μαζί του στη Βάρνα.<br /><br />Και καλά η Ευρώπη κάθε ημέρα που περνά, οι Βρυξέλλες αποδεικνύουν ότι αποτελούν ένα τραγικό αστείο στη διεθνή πολιτική. Η Ελλάδα και η Κύπρος που η εδαφική ακεραιότητά τους, η εθνική κυριαρχία τους, το εθνικό τους συμφέρον απειλείται ευθέως από το παράφρονα ηγέτη της Τουρκίας τι κάνουν ενόψει της Συνόδου-φάρσας στη Βάρνα. Οι κυβερνήσεις σε Αθήνα και Λευκωσία, ως ισότιμα μέλη της ΕΕ γιατί, δεν έχουν συνδέσει τη συμμετοχή τους σε αυτή, με καθορισμό και δημοσιοποίηση σαφούς ατζέντας που θα περιλαμβάνει ως θέματα της συζήτησης με την Τουρκία, την προκλητικότητα και τις απειλές της στο Αιγαίο και την ΑΟΖ της Κύπρου, την αμφισβήτηση της εθνικής τους κυριαρχίας, και την αμφισβήτηση διεθνών συνθηκών;<br /><br />Γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν απαιτεί πριν από τη Σύνοδο, δέσμευση από την ΕΕ, ότι στην περίπτωση που η Τουρκία αρνηθεί να δεσμευτεί σε σεβασμό, όλων των παραπάνω, η Ελλάδα θα κλείσει τα σύνορα της Ευρώπης (έτσι δεν τα αποκαλεί η πολιτική και πολιτειακή μας ηγεσία) με την Τουρκία, και η απόφαση αυτή θα στηριχθεί με προστασία Ευρωπαϊκών και Νατοϊκών δυνάμεων. Γιατί δεν πρέπει, παρεμπιπτόντως, να ξεχνάμε και το ΝΑΤΟ, που σφυράει κλέφτικα στην απειλητική συμπεριφορά της Τουρκίας και του παράφρονα Σουλτάνου της.<br /><br />Ήρθε η ώρα όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να κόψουν το χάιδεμα και την πλάκα με τον παράφρονα Ερντογάν. Όσο συνεχίζουν στη ρότα του κατευνασμού και του “και καλά δεν συμβαίνει τίποτα” θα οδηγηθούμε σε τραγωδία της οποίας το αβάσταχτο μάρμαρο θα πληρώσει ο Ελληνικός λαός και η πατρίδα μας.<br /><b><i><br />*Ο Δημήτρης Απόκης, είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University και Μέλος του The International Institute of Strategic Studies</i></b><br /><br /><a href="http://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ας μας εξηγήσει κάποιος γιατί διεξάγεται η σύνοδος της Ε.Ε. στη Βάρνα για την Τουρκία!

Του Δημήτρη Γ. Απόκη* Μόλις χθες, είχαμε ακόμη ένα επεισόδιο στο γνωστό πλέον σήριαλ προκλητικότητας, αναίδειας και παραφροσύνης, του Προέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στο νέο κόσμο, οι φιλελεύθεροι δεν έχουν θέση: Tο παγκόσμιο σκηνικό, λίγο πριν το μοιραίο…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1tKqrq_26B20AqXqiqpGTwJO1IH8PaG20e2nXPZ6pb9C_jvtX4lDlSFuUhdZX2LVMAmUfhBBPFhuHPe2ZXuGf58WsFHCsRVgDV1KgtJ6bO-HpiM71_9kWeavQeF3CTOuebcwveQ_XqTA/s1600/%25CE%25A3%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%25BD%25CE%25AD%25CE%25BF+%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25BF%252C+%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CF%2586%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%258D%25CE%25B8%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%25B4%25CE%25B5%25CE%25BD+%25CE%25AD%25CF%2587%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BD+%25CE%25B8%25CE%25AD%25CF%2583%25CE%25B7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1tKqrq_26B20AqXqiqpGTwJO1IH8PaG20e2nXPZ6pb9C_jvtX4lDlSFuUhdZX2LVMAmUfhBBPFhuHPe2ZXuGf58WsFHCsRVgDV1KgtJ6bO-HpiM71_9kWeavQeF3CTOuebcwveQ_XqTA/s640/%25CE%25A3%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%25BD%25CE%25AD%25CE%25BF+%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25BF%252C+%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CF%2586%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%258D%25CE%25B8%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%25B4%25CE%25B5%25CE%25BD+%25CE%25AD%25CF%2587%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BD+%25CE%25B8%25CE%25AD%25CF%2583%25CE%25B7.jpg" width="640" /></a></div> <br />Γράφει ο <b>Βασίλης Κοψαχείλης*</b><br />Στις ΗΠΑ, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τράμπ διαμορφώνει σταδιακά μία υπερσυντηρητική κυβέρνηση. Στη Ρωσία αναμένεται να επανεκλεγεί ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ένας πραγματικός Τσάρος, ίσως ο σημαντικότερος μετά το Μέγα Πέτρο.<br /><br />Στην Κίνα, ουσιαστικά θεσμοθετήθηκε ισόβια θητεία για τον νυν πρόεδρο Σι Τσινπίνγκ. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μετά την πολιτική αποδυνάμωση της Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, κουμάντο κάνει η γραφειοκρατία. Στη Γερμανία, ο νέος υπουργός εσωτερικών, Χόρστ Ζέεχοφερ, θυμήθηκε τις παραδοσιακές αξίες και τον Χριστιανισμό τονίζοντας ότι το Ισλάμ δεν ανήκει στη γερμανική κουλτούρα.<br /><br />Στην Κεντρική Ευρώπη οι ηγέτες των κρατών διαμορφώνουν μια δική τους, συντηρητική, πολιτική ατζέντα, θυμίζοντας την Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία σε νέα έκδοση. Και στη γειτονιά μας, ο Ταγίπ Ερντογάν εξελίσσεται σε συνταγματικό Σουλτάνο με όραμα την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.<br /><br />Τα κέντρα εξουσίας και ο κόσμος μας, κάθε άλλο παρά φιλελεύθερος μοιάζει. Για ορισμένους διανοητές, ο κόσμος μας στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ φιλελεύθερος, απλά σήμερα κατέρρευσαν τα προσχήματα και φαίνεται η πραγματική εικόνα.<br /><br />Για άλλους στοχαστές, απλά υπάρχει μια ατέρμονη εναλλαγή μεταξύ φιλελεύθερων-παγκοσμιοποίησης και συντηρητικών-προστατευτισμού.<br /><br />Τα τελευταία τριακόσια χρόνια, οι σύντομες περίοδοι της ευφορίας και της παγκοσμιοποίησης, όπου επιπόλαια ορισμένοι έσπευδαν μάλιστα να ανακηρύξουν το τέλος της Ιστορίας, άνοιγαν διάπλατα το δρόμο σε μακρές, σκοτεινές περιόδους κατήφειας, συντηρητισμού και πολέμων.<br /><br />Το βέβαιο είναι ότι ο σημερινός κόσμος μας δεν ευνοεί τους φιλελεύθερους. Αυτό που δεν ξέρουμε ακόμη, και μόνο η ίδια η Ιστορία θα δείξει, είναι αν βρισκόμαστε μπροστά σε μία νέα περίοδο διόρθωσης μιας στρεβλής παγκοσμιοποίησης ή πολύ χειρότερα, βρισκόμαστε μπροστά σε μία νέα εποχή υπέρ-συντηρητισμού, κατήφειας, υβριδικής αποδόμησης του πολιτισμού, και στο τέλος πολέμου!<br /><br />Προσωπική μου εκτίμηση είναι πως πράγματι βρισκόμαστε μπροστά σε μία ιστορική καμπή. Από εκείνες τις ιστορικές καμπές που αλλάζουν τη ροή της Ιστορίας και το πολύ να έχουν συμβεί άλλες 5-6 φορές στο παρελθόν. Ωστόσο, τίποτε δεν έχει κριθεί ακόμη. Ίσως σήμερα να βιώνουμε απλά μια διόρθωση που να παρατείνει τη μετάβαση σε επόμενο χρόνο. Ίσως, να ζούμε ένα προπομπό δυνατών γεγονότων που έρχονται σαν τσουνάμι να σαρώσουν με τρόπο υβριδικό, δεδομένα και δομές αιώνων.<br /><br />Για το μόνο που είμαι σχεδόν βέβαιος είναι ότι δεν θα αποφύγουμε το μοιραίο. Ανεξάρτητα του τι μας επιφυλάσσει η επόμενη σελίδα της Ιστορίας, ο καταλύτης ή ο μοχλός αν θέλετε, που αλλάζει τη σελίδα, είναι ο πόλεμος. Αυτόν δεν βλέπω να τον αποφεύγουμε, διότι ακριβώς εκεί είναι που έχει αποτύχει ο φιλελευθερισμός. Να συνδυάσει την ελευθερία με το μέτρο και να διατηρεί έτσι την ισορροπία.<br /><br /><b><i>*Ο Βασίλης Κοψαχείλης είναι Διεθνολόγος</i></b><br /><a href="http://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Στο νέο κόσμο, οι φιλελεύθεροι δεν έχουν θέση: Tο παγκόσμιο σκηνικό, λίγο πριν το μοιραίο…

Γράφει ο Βασίλης Κοψαχείλης* Στις ΗΠΑ, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τράμπ διαμορφώνει σταδιακά μία υπερσυντηρητική κυβέρνηση. Στη Ρωσία αναμένεται ...

Διαβάστε την συνέχεια

Με φόντο την τραγωδία, η Τουρκία διεκδικεί την «Έρευνα και Διάσωση» και στο Αγαθονήσι

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf7K-YtjZ2qUpojebviVManh15cwtXl9dqGPJ9fXMkdgrBGa2ovTW2-o2JzHpmQEpMfRaW4iZHEQrAYkSTTUnC6VLn63mrgp1ykEVNpYniHXjo-QvQ5OUksRjzmUNHeEVtA95IHy47RBw/s1600/aoz-xarths-turkey.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf7K-YtjZ2qUpojebviVManh15cwtXl9dqGPJ9fXMkdgrBGa2ovTW2-o2JzHpmQEpMfRaW4iZHEQrAYkSTTUnC6VLn63mrgp1ykEVNpYniHXjo-QvQ5OUksRjzmUNHeEVtA95IHy47RBw/s640/aoz-xarths-turkey.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Νίκου Μελέτη </b><br /> Για μια ακόμη φορά η Τουρκία δεν διστάζει να επιχειρήσει να εκμεταλλευθεί μια τραγωδία όπως αυτή με το ναυάγιο της λέμβου που μετέφερε μετανάστες στο Αγαθονήσι για να προωθήσει τις γνωστές διεκδικήσεις της στο Αιγαίο και να δημιουργήσει τετελεσμένα, διεκδικώντας το δικαίωμα Έρευνας και Διάσωσης ακόμη και εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων <br /> <br /> Ετσι ενώ οι Ελληνικές Αρχές είχαν εκδώσει εγκαίρως ΝΟΤΑΜ για την έναρξη επιχείρησης Έρευνας και Διάσωσης, η Τουρκία αρκετές ώρες αργότερα εξέδωσε δίκη της NAVTEX αναγγέλλοντας επίσης Έρευνα και Διάσωση με τον ισχυρισμό μάλιστα ότι πρόκειται για τουρκική περιοχής ευθύνης (Search & Rescue Region). <br /> <br /> Με την πρακτική αυτή που ακολουθεί η Τουρκία δυσχεραίνει τις προσπάθειες εντοπισμού και διάσωσης των ναυαγών καθώς δημιουργείται και σύγχυση στα παραπλέοντα σκάφη για το ποιος έχει τον συντονισμό της επιχείρησης SAR. <br /> <br /> Οι ελληνικές Αρχές από τις 06.40 το πρωί του Σαββάτου ανακοίνωσαν με τις NΟΤΑΜ’s A722/18 και Α/723/18 την διεξαγωγή επιχείρησης SAR σε δυο περιοχές ακτίνας 5ν.μ. από τα δυο σημεία (οι μπλε κύκλοι). Η αναγγελία αυτή ισχύει μέχρι το πρωί της Κυριακής. Σύμφωνα με τις ελληνικές NOTAM’s καλούνται όλα τα εναέρια μέσα να επικοινωνούν με το Κέντρο του Πειραιά PIRAEUS JRCC πριν εισέλθουν στις συγκεκριμένες περιοχές και επισημαίνεται ότι η περιοχή αυτή εμπίπτει στο FIR Αθηνών. <br /> <br /> Η Τουρκική NAVTEX(0402/18) δεσμεύει μια μεγάλη περιοχή η οποία επικαλύπτει όχι μόνο ελληνική περιοχή ευθύνης αλλά ακόμη και τα χωρικά ύδατα των ελληνικών νησιών (Φαρμακονήσι και Αγαθονήσι) ενώ αποκόπτει τα δυο ελληνικά νησιά από το σύμπλεγμα των Λειψών. <br /> <br /> Εντύπωση προκαλεί πάντως ότι οι ελληνικές Αρχές ενώ το Λιμενικό έχει αναλάβει το βάρος της διάσωσης των ναυαγών και εντοπισμού του σκάφους, δεν έχουν εκδώσει και NAVTEX όπως θα όφειλαν, ούτε εξέδωσαν όμως και NAVTEX που να κηρύσσουν άκυρη την τουρκική αναγγελία, η οποία είναι προφανές ότι δεν αμφισβητεί μόνο ελληνικές κυριαρχικές αρμοδιότητες, αλλά και ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα εντός των χωρικών υδάτων των δυο ελληνικών νησιών. Οι κινήσεις αυτές της Τουρκίας εντάσσονται στην πάγια διεκδίκηση της για επιχειρησιακή διχοτόμηση του Αιγαίου, όπου πολλά ελληνικά νησιά θα εγκλωβίζονταν έτσι σε περιοχές τουρκικής αρμοδιότητας.<br /> <br /> <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Με φόντο την τραγωδία, η Τουρκία διεκδικεί την «Έρευνα και Διάσωση» και στο Αγαθονήσι

Του Νίκου Μελέτη Για μια ακόμη φορά η Τουρκία δεν διστάζει να επιχειρήσει να εκμεταλλευθεί μια τραγωδία όπως αυτή με το ναυάγιο της λέμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η «ακτινογραφία» της Τουρκίας, πέρα από τις κραυγές Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaiB2CtTs6gxRaPL9KeoG8ncMa0CxsqA7NrIxBLlLaDr7kdnmjicEfofrhB7K9-vNOF6-VFjTKXKgCv-atgk43dsnXnuNACr5QiHSowhZvVIx12Rcy4jdD2RPt8SUl-TN6Fc40rxBzDuA/s1600/erdogan5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="562" data-original-width="960" height="374" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaiB2CtTs6gxRaPL9KeoG8ncMa0CxsqA7NrIxBLlLaDr7kdnmjicEfofrhB7K9-vNOF6-VFjTKXKgCv-atgk43dsnXnuNACr5QiHSowhZvVIx12Rcy4jdD2RPt8SUl-TN6Fc40rxBzDuA/s640/erdogan5.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Κώστας Μαυραγάνης</b><br /> <b>Η τουρκική προκλητικότητ</b>α σε Έβρο, Αιγαίο και κυπριακή ΑΟΖ, σε συνδυασμό με τις εμπρηστικές δηλώσεις του Τούρκου προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, και άλλων στελεχών της κυβέρνησής του, έχουν προκαλέσει έντονη ανησυχία σχετικά με το πού οδεύουν τα ελληνοτουρκικά και η κατάσταση στην ανατολική Μεσόγειο. Ωστόσο, πέρα από τις ιαχές Ερντογάν, υπάρχει μια σειρά πολύ συγκεκριμένων παραγόντων που διαμορφώνουν το τι ακριβώς συμβαίνει στην Τουρκία και το τι πράττει η γείτονας- και αυτοί παρουσιάζονται στην έκθεση <a href="http://www.geetha.mil.gr/media/pdf-arxeia/pamak/2018/ekthesi-ianouarios-fevrouarios-2018.pdf"><b>«Οι εξελίξεις στον διεθνή περίγυρο της χώρας – Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2018»</b></a> από την Έδρα Στρατηγικών Σπουδών ΓΕΕΘΑ «Θουκυδίδης». <br /> <br /> Ελληνοτουρκικά και Κύπρος <br /> <br /> Όπως υπογραμμίζεται στην έκθεση, οι κινήσεις των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στο Αιγαίο πρέπει να γίνουν αντιληπτές ως μέρος μια ευρύτερης στρατηγικής και όχι αυτόνομα και πέραν του πολιτικού συγκείμενου. <br /> <br /> «Η χρονική στιγμή που λαμβάνουν χώρα οι προκλήσεις στο Αιγαίο, λίγο πριν την έναρξη και κατά τη διάρκεια της εισβολής στον κουρδικό θύλακα του Αφρίν στη Συρία, είναι χαρακτηριστική της προσπάθειας της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας να συσπειρώσει την κοινή γνώμη γύρω της, να την καλλιεργήσει και να την παραπλανήσει. Ακολουθώντας μια ρητορική εκφοβισμού του γείτονα επιχειρεί, αφενός, να καλύψει τα νώτα της ενόσω η ίδια διεξάγει πολεμικές επιχειρήσεις στα μεσανατολικά της σύνορα και διακινδυνεύει μια πολιτική και στρατιωτική ήττα, και, αφετέρου, να προωθήσει ανώδυνα το πολυπόθητο σχέδιο αναθεώρησης του καθεστώτος του Αιγαίου (Λωζάννη). Με τον τρόπο αυτό, απειλώντας και εκφοβίζοντας, επιδιώκει να πετύχει δίχως να διεξάγει πολεμική επιχείρηση τον πολιτικό στόχο της. Χρησιμοποιεί δηλαδή την απειλή χρήσης βίας ως ένα διπλωματικό εργαλείο». <br /> <br /> Ωστόσο, ως προς το δόγμα των «2,5 πολέμων» και τις βαρύγδουπες δηλώσεις επ’αυτού, σημειώνεται πως «με την περιορισμένη πρόοδο που έχουν σημειώσει οι επιχειρήσεις στο Αφρίν έως τα τέλη Φεβρουαρίου, το οποίο ελέγχεται από έναν μη κυρίαρχο δρώντα, κανείς θα έλεγε ότι η Άγκυρα απέχει από το να εφαρμόσει επιτυχώς, προς το παρόν τουλάχιστον, το παραπάνω δόγμα». <br /> <br /> Ως προς την Κύπρο, εκτιμάται πως η κλιμάκωση της Τουρκίας δεν συνιστά έκπληξη και οι μελλοντικές κινήσεις για την έρευνα και εκμετάλλευση των πόρων στην ΑΟΖ δεν αναμένονται να είναι απρόσκοπτες. <br /> <br /> «Η αποκλιμάκωση της κρίσης για την Τουρκία περνά μέσα από τη συνδιαχείριση του φυσικού αερίου για την οποία επί χρόνια ο Πρόεδρος Ερντογάν συνδέει με “παραγκώνιση” των Τ/Κ από την όλη διαδικασία. Επίσης, οι προκλήσεις σε Αιγαίο και Κύπρο δεν είναι τυχαία γεγονότα, αλλά μέρος της στρατηγικής της Τουρκίας για τον ενεργειακό ρόλο που διεκδικεί στην Ανατολική Μεσόγειο» σημειώνεται σχετικά. <br /> <br /> Εσωτερική πολιτική σκηνή <br /> <br /> Σύμφωνα με την έκθεση, παρά την εικόνα της «παντοδυναμίας» του Ερντογάν στο πολιτικό σκηνικό, η εκλογική δύναμη του κυβερνώντος κόμματος έχει υποχωρήσει και η ηγεσία του επιχειρεί να ενισχύσει τη θέση της συνάπτοντας εκλογικούς συνασπισμούς. Σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις παραμένει το κατώφλι του 10% στις εκλογικές αναμετρήσεις, πράγμα που σημαίνει ότι ο αδύναμος εταίρος του συνασπισμού θα εκπροσωπηθεί στην επόμενη εθνοσυνέλευση ανεξαρτήτως αν θα περάσει το εν λόγω κατώφλι. Επιπλέον, στην περίπτωση που τα μικρότερα κόμματα της αντιπολίτευσης αποτύχουν να περάσουν το κατώφλι, όπως το «Καλό Κόμμα» της Άκσενερ ή το φιλοκουρδικό HDP, θα ευνοηθεί περισσότερο ο συνασπισμός AKP (το κυβερνών κόμμα) και του εθνικιστικού MHP. Εκτιμάται ότι η συμμαχία αυτή θα προκαλέσει αντιδράσεις στη βάση των κομμάτων κυρίως στην Ανατολική και Νοτιοανατολική Μικρά Ασία, όπου υπάρχει σημαντική πόλωση μεταξύ Κούρδων και Τούρκων ψηφοφόρων. <br /> <br /> Η κατάσταση της τουρκικής οικονομίας <br /> <br /> Η τουρκική οικονομία σημείωσε σημαντική βελτίωση του ΑΕΠ κατά το 2017, ξεπερνώντας σημαντικά τις προσδοκίες διεθνών οικονομολόγων. Η ανάκαμψη της τουρκικής οικονομίας κατά το 2017 υπερέβη τις αντίστοιχες των περισσότερων μελών της ΕΕ, και πλέον κατατάσσεται στην 2η θέση μαζί με την Ινδία (επίσης 6,7%) και ελαφρώς πίσω από την Κίνα (6,8%), μεταξύ των χωρών της G-20. <br /> <br /> Η σημαντική ανάπτυξη της Τουρκίας πέρυσι σε 6,7%, από 3,2% το 2016, υποστηρίχθηκε από δημοσιονομικά κίνητρα με στόχο την επιτάχυνση της ανάκαμψης από τις οικονομικές επιπτώσεις της αποτυχημένης απόπειρας πραξικοπήματος το 2016. Η ανάπτυξη των εξαγωγών βασίστηκε επίσης στην ενίσχυση της ζήτησης από την ΕΕ και τα κέρδη ανταγωνιστικότητας από την υποτίμηση του νομίσματος. Επίσης, η στήριξη της δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής στην Τουρκία συνέβαλαν σε μία πολύ ισχυρότερη από την αναμενόμενη ανάκαμψη της ανάπτυξης που ενισχύει την εγχώρια ζήτηση. Η ανάπτυξη στην Τουρκία αναμένεται να μετριασθεί σε περίπου 3,5% το 2018, καθώς ο αντίκτυπος των δημοσιονομικών μέτρων του 2017 εξασθενεί. Ο προβλεπόμενος ρυθμός ανάπτυξης προβλέπεται να ανέλθει σε 4% το 2019 και 2020. «Η διατήρηση, ωστόσο, της πολιτικής και διεθνούς αστάθειας, σε συνδυασμό με διάφορα αντικρουόμενα οικονομικά στοιχεία, αναμένεται να συνεχίσουν να καθιστούν την οικονομική ανάκαμψη της Τουρκίας και οποιαδήποτε βελτίωση μεσο μακροπρόθεσμα ως υψηλού ρίσκου» σημειώνεται στην έκθεση. <br /> <br /> «Η χρόνια πολιτική αναταραχή, οι τρομοκρατικές επιθέσεις, και οι φόβοι για αμερικανικά πρόστιμα εναντίον τουρκικών τραπεζών που είναι ύποπτες για παραβίαση κυρώσεων κατά του Ιράν, έχουν επιφέρει σημαντικές επιπτώσεις στο νόμισμα της χώρας. Η τουρκική λίρα έχει απωλέσει το ένα δέκατο της αξίας της έναντι του δολαρίου από τις αρχές του 2017 και σχεδόν το 40% από τις αρχές του 2015». <br /> <br /> Όπως σημειώνεται στην έκθεση, η Τουρκία γενικά αποτελεί μια από τις πιο εύθραυστες οικονομίες παγκοσμίως, κυρίως επειδή εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από βραχυπρόθεσμες ροές χρήματος, όπως επιβεβαιώθηκε τον Νοέμβριο/Δεκέμβριο (και από τις ΗΠΑ, που ίσως τις χρησιμοποιεί και για λόγους άσκησης πίεσης εξωτερικής πολιτικής). Αξίζει να σημειωθεί ότι η Κεντρική Τράπεζα της Τουρκίας διαθέτει καθαρά συναλλαγματικά αποθέματα μόλις 32,9 δις δολαρίων. <br /> <br /> Οι αμυντικές δαπάνες <br /> <br /> Για το 2018 προβλέπεται σημαντική αύξηση του αμυντικού προϋπολογισμού. Ο λόγος της αμυντικής δαπάνης της χώρας προς το ΑΕΠ ανήλθε σε 1,46% το 2017, έναντι 1,47% το 2016. Το ποσοστό των βασικών συστημάτων εξοπλισμού της Τουρκίας ως προς τις αμυντικές δαπάνες ήταν 30,4% το 2017. Λαμβάνοντας υπόψη το σχέδιο του προϋπολογισμού για το 2018, το ύψος αυτής της δαπάνης θα αυξηθεί στο 1,65%, ενώ στόχο αποτελεί η σταδιακή αύξηση των εξόδων άμυνας στο 2% μέχρι το 2024. <br /> <br /> «Κλάδος Ελαίας» και σχέσεις με τις ΗΠΑ <br /> <br /> Ως προς την επιχείρηση «Κλάδος Ελαίας» κατά των Κούρδων στο Αφρίν της βόρειας Συρίας, στην έκθεση σημειώνεται πως σύμφωνα με επίσημες τουρκικές πηγές, στα τέλη Φεβρουαρίου, οι απώλειες του τουρκικού στρατού ανέρχονταν σε περίπου 40 στρατιώτες και 200 τραυματίες,42 ενώ οι μαχητές του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (Σύριοι αντικαθεστωτικοί) είχαν πάνω από 100 νεκρούς και πολλές δεκάδες τραυματίες.43 Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις είχαν επίσης σημαντικές υλικές απώλειες, όπως άρματα μάχης γερμανικής κατασκευής (Leopard II),44 επιθετικά ελικόπτερα τουρκικής κατασκευής (T129 ΑΤΑΚ) κ.ο.κ. <br /> <br /> Πέρα από τις αντιδράσεις των μεγάλων δυνάμεων, που δεν πτόησαν την άγκυρα, η επιχείρηση, όπως σημειώνεται στην έκθεση, αποτελεί έναν παρεμποδιστικό πόλεμο που έχει κηρύξει η Άγκυρα εναντίον ενός μη κυρίαρχου δρώντα της Μέσης Ανατολής, ο οποίος θα μπορούσε να εξελιχθεί σε κυρίαρχο. Ο φόβος της αλλαγής του status quo στην μεταπολεμική Συρία σε βάρος της είναι εκείνος που οδηγεί την Άγκυρα να προσφύγει στη χρήση ένοπλης βίας με το πρόσχημα της «νόμιμης άμυνας». Έτσι, όσο πιστεύει ότι διαθέτει ακόμη κάποιο πλεονέκτημα, επιχειρεί να αλλάξει πρώτη το status quo στην περιοχή, διακινδυνεύοντας την εμπλοκή της σε μία ένοπλη αναμέτρηση, η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε παρατεταμένη σύγκρουση. <br /> <br /> Η επίσκεψη του πρώην ΥΠΕΞ, Ρεξ Τίλερσον, συνέβαλε στην αποκλιμάκωση της έντασης μεταξύ Άγκυρας και Ουάσιγκτον. «Η κρίση, όμως, επιβεβαίωσε τη σοβαρή διάσταση απόψεων μεταξύ της υπερδύναμης και μίας μικρής δύναμης, η οποία επιδιώκει να εξελιχθεί σε περιφερειακή δύναμη. Από τη μία, η Ουάσιγκτον θεωρεί τις κουρδικές δυνάμεις πολύτιμες στον αγώνα εναντίον του «Ισλαμικού Κράτους» στη Συρία και το Ιράκ και τις ενισχύει με κάθε τρόπο. Από την άλλη, η Τουρκία τις θεωρεί απειλή στην επιβίωσή της και της επιτίθεται, ενώ απαιτεί από την Αμερικανική ηγεσία να αποσύρει τη στήριξη που της παρέχει. Αυτή η σύγκρουση συμφερόντων στο πεδίο, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για σοβαρό ρήγμα στις σχέσεις μεταξύ των δύο συμμάχων« σημειώνεται σχετικά. <br /> <br /> Τουρκία και Ρωσία <br /> <br /> Όπως σημειώνεται στην έκθεση, η στάση της Ρωσίας στην έναρξη της επιχείρησης «Κλάδος Ελαίας» ήταν καθοριστική, καθώς δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια τέτοια επιχείρηση δεν θα μπορούσε να διεξαχθεί χωρίς την σύμφωνη γνώμη της Μόσχας. <br /> <br /> «Υποστηρίζοντας την τουρκική επιχείρηση, η Μόσχα πετυχαίνει να διαδραματίσει έναν κρίσιμο ρόλο στην περιοχή, στρέφοντας τους συμμάχους του κυριότερου αντιπάλου της εναντίον του. Η κατατριβή που επιχειρεί να δημιουργήσει η Μόσχα σε βάρος των Η.Π.Α., ενισχύει σε κάποιο βαθμό την κρίση μεταξύ Άγκυρας και Ουάσιγκτον, καθώς και την απογοήτευση των Κούρδων απέναντι στην αδυναμία της τελευταίας να τους προστατέψει αποτελεσματικά. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι ότι η Άγκυρα καθίσταται ολοένα και πιο εξαρτημένη από τη Μόσχα και κατ’ επέκταση επιρρεπής στις πιέσεις της» αναφέρεται σχετικά. <br /> <br /> Ως προς τους S-400, υπογραμμίζεται εκ νέου πως η Μόσχα θέτει σε εφαρμογή την τακτική της μεγαλύτερης εξάρτησης της Άγκυρας από αυτήν, ενώ η ίδια κινείται κατά το δοκούν στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Επιπρόσθετα, μία τέτοια ανακοίνωση δημιουργεί εντυπώσεις περί της απομάκρυνσης της Άγκυρας από τη Δύση και το ΝΑΤΟ, πιθανότητα που ευνοείται μετά και την συνάντηση Ερντογάν- Τίλερσον, η οποία διεξήχθη υπό δύσκολες συνθήκες». <br /> <br /> Προσέγγιση με ΠΓΔΜ <br /> <br /> Σύμφωνα με την έκθεση, η Άγκυρα γνωρίζει ότι η τυχόν επίλυση των προβλημάτων μεταξύ Αθηνών και Σκοπίων θα ανοίξει μία νέα περίοδο στις διμερείς σχέσεις αυτών των χωρών, εξέλιξη που θα σημάνει πιθανότατα την απομάκρυνση των Σκοπίων από την Άγκυρα. <br /> <br /> «Στη λογική της σύσφιξης των σχέσεων με τον περιφερειακό αδύναμο σύμμαχο, η Άγκυρα προσέφερε όχι μόνο την πολιτική στήριξή της στο θέμα της ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ, αλλά και υπόσχεση για προώθηση της οικονομικής συνεργασίας. Έτσι, μολονότι δεν μπορεί να παίξει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στην επίλυση του ζητήματος της ονομασίας της χώρας, ευελπιστεί ότι προσφέροντας οικονομική και πολιτική στήριξη με διάσταση ασφάλειας (ΝΑΤΟ), θα μπορέσει να διατηρήσει την επιρροή της στα Σκόπια, τα οποία θεωρεί πως εντάσσονται στο ζωτικό της χώρο» αναφέρεται στην έκθεση. <br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η «ακτινογραφία» της Τουρκίας, πέρα από τις κραυγές Ερντογάν

Κώστας Μαυραγάνης Η τουρκική προκλητικότητ α σε Έβρο, Αιγαίο και κυπριακή ΑΟΖ, σε συνδυασμό με τις εμπρηστικές δηλώσεις του Τούρκου προέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αλλαγή του εθνικού ύμνου της χώρας του θέτει ξαφνικά ο πρόεδρος της Τουρκίας Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBb4DH_ISJ_gdxwibQjyYUZjT17h8SsERA5Uoauv8nUDdb6S6xHPiyUi8oqIGcFfcPszPUectiH-IJ0IDjt-ohW7bgbN0MzlQIGwcKeXfARgyEYCt_Dw5czvU0KVFl8f3rINm4HDEV9FU/s1600/O+soyltanos+Erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="391" data-original-width="696" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBb4DH_ISJ_gdxwibQjyYUZjT17h8SsERA5Uoauv8nUDdb6S6xHPiyUi8oqIGcFfcPszPUectiH-IJ0IDjt-ohW7bgbN0MzlQIGwcKeXfARgyEYCt_Dw5czvU0KVFl8f3rINm4HDEV9FU/s640/O+soyltanos+Erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Θέμα αλλαγής του εθνικού ύμνου της χώρας του θέτει ξαφνικά ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με την αιτιολογία ότι: «Η μουσική του ύμνου δεν ανταποκρίνεται στο πνεύμα του». <br /> <br /> «Ο εγγονός μου προχωρά στο σπίτι με τον βηματισμό των Γενιτσάρων», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Τούρκος πρόεδρος και αναρωτιέται: «Οι συνθέτες δεν μπορούν να κάνουν μουσική όπως αυτή των Γενιτσάρων;».<br /> <br /> Ο τουρκικός εθνικός ύμνος υπάρχει εδώ και 97 χρόνια και ουσιαστικά συμβολίζει τη γέννηση του σύγχρονου τουρκικού κράτους. Το θέμα που ανοίγει ο Ερντογάν αξιολογείται ως ιδιαιτέρως επικίνδυνο από σχολιαστές στη γείτονα χώρα και προκαλεί μεγάλες αντιδράσεις από την πλευρά της αντιπολίτευσης. <br /> <div style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 17px; line-height: 26px; margin-bottom: 26px; word-wrap: break-word;"> <iframe allowfullscreen="allowfullscreen" data-mce-fragment="1" frameborder="0" height="470" src="https://www.youtube.com/embed/KV3LxxyhFcM" style="box-sizing: border-box; height: 391.5px; max-width: 695.92px;" width="100%"></iframe></div> Ο Ερντογάν στην τακτική συνάντηση που είχε με τους κοινοτάρχες στο Παλάτι του (Σαράι), κάλεσε τους συνθέτες να παρουσιάσουν κάποιες εναλλακτικές προτάσεις, κάποιες νέες συνθέσεις, που θα ανταποκρίνονται στον ρόλο που επιτελεί ο ύμνος: «Θέλουμε το νόημα του κειμένου να αποδοθεί από μια τέτοια μουσική σύνθεση, ώστε τα λόγια του εθνικού ύμνου να μεταφέρονται στην ψυχή του λαού».<br /> <br /> Η νέα αυτή πολεμική που άνοιξε από τον Τούρκο πρόεδρο είναι από τα πρώτα θέματα της επικαιρότητας στη χώρα. Πολλοί εκτιμούν ότι ο Ερντογάν θέλει να κλείσει την περίοδο του κοσμικού κράτους στην Τουρκία και μετά τη συζήτηση για τη συνθήκη της Λωζάννης, τώρα θέτει θέμα εθνικού ύμνου. <br /> <br /> <div style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 17px; line-height: 26px; margin-bottom: 26px; word-wrap: break-word;"> <iframe allowfullscreen="allowfullscreen" data-mce-fragment="1" frameborder="0" height="480" src="https://www.youtube.com/embed/OrPuGJcJ1LU" style="box-sizing: border-box; height: 391.5px; max-width: 695.92px;" width="100%"></iframe></div> Σημειώνεται ότι η συνθήκη αποτελεί τη διακήρυξη, το ιδρυτικό συμβόλαιο του νέου τουρκικού κράτους, μετά την περίοδο της οθωμανικής αυτοκρατορίας.<br /> <br /> Στην απόσταση λοιπόν που παίρνει ο Ερντογάν από τις δομές και τις αρχές του κεμαλικού κράτους θέλει να προσθέσει και την αλλαγή της μουσικής του ύμνου, καθώς ο συνθέτης του ήταν ένας δυτικόστροφος στις επιρροές του βιολιστής, γεγονός που κάθε άλλο παρά εκφράζει τις αντιλήψεις και τα ιδεώδη του Τούρκου προέδρου.<br /> <br /> <a href="https://hellas-now.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αλλαγή του εθνικού ύμνου της χώρας του θέτει ξαφνικά ο πρόεδρος της Τουρκίας Ερντογάν

Θέμα αλλαγής του εθνικού ύμνου της χώρας του θέτει ξαφνικά ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με την αιτιολογία ότι: «Η μουσι...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία, χειρότερα και από την Ελλάδα...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCzoDM43b7LgZLCGlfE4PkmWCGu7ZZi51LggtANcQjQTQsrGmGgMoHDlI8EDFr3GSBras2jMEV4-zS_CkF0HSCIXFCO6o69DNVEO6-ufUosEOVmcmTeReuiLWJVRD8iPdZLUZmVM4eMC4/s1600/%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="750" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCzoDM43b7LgZLCGlfE4PkmWCGu7ZZi51LggtANcQjQTQsrGmGgMoHDlI8EDFr3GSBras2jMEV4-zS_CkF0HSCIXFCO6o69DNVEO6-ufUosEOVmcmTeReuiLWJVRD8iPdZLUZmVM4eMC4/s640/%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Κώστα Στούπα </b><br /> Ο "σουλτάνος” ​Ερντογάν την εβδομάδα που πέρασε τα έβαλε με τον οίκο αξιολόγησης της Moody’s γιατί υποβάθμισε τις τουρκικές τράπεζες. Στην ίδια ομιλία αναφέρθηκε στην τελευταία αναβάθμιση της Ελλάδας.<br /> <br /> "Πείτε μας με ποια λογική και με ποια κριτήρια μας υποβαθμίσατε. Οι γείτονές μας έχουν βυθιστεί, είναι εξαντλημένοι. Ωστόσο την αναβαθμίσατε. Σας ξέρουμε καλά" είπε ο Ερντογάν. <br /> <br /> Η εφημερίδα Daily Sabbah, σχολιάζοντας την υποβάθμιση της Τουρκίας από τη Moody’s απέδωσε την ενέργεια σε σκοτεινή συνωμοσία "η έκθεση της Moody’s γράφτηκε πιθανότατα στο σπίτι του Φετουλάχ Γκιουλέν"... <br /> <br /> Ο Γκιουλέν για την τουρκική κυβέρνηση μοιάζει να έχει μια θέση ανάλογη με αυτήν που έχει ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδας κ. Στουρνάρας. Η συμπάθεια και η "αγάπη” προς το πρόσωπό του δεν κρύβονται. <br /> <br /> Η Τουρκία μετά από 15ετία περίπου δυναμικής οικονομικής ανάπτυξης φαίνεται να εισέρχεται σε μια περίοδο οικονομικής αποσταθεροποίησης. Η άνοδος του λαϊκιστή Ερντογάν ενισχύθηκε από την καλή πορεία της οικονομίας μετά την κρίση των αρχών της περασμένης δεκαετίας. <br /> <br /> Η αποσταθεροποίηση της οικονομίας όμως μπορεί να βάλει τέλος στο πολιτικό τους άστρο. <br /> <br /> Ο Τουρισμός <br /> <br /> Το μεγαλύτερο πλήγμα τα τελευταία χρόνια η Τουρκία το έχει δεχτεί από την πτώση των εσόδων από τον τουρισμό. Το 2015 είχαν επισκεφτεί την Τουρκία περί τα 40 εκατ. τουρίστες, σχεδόν διπλάσιοι από αυτούς που επισκέφθηκαν την Ελλάδα. Τα 40 εκατ. εκτιμάται πως συνεισέφεραν στην τουρκική οικονομία περί τα 30 δισ. δολάρια, συμβάλλοντας κατά 12% στο ΑΕΠ της γείτονος που το 2015 έφτασε τα 850 δισ. δολάρια έναντι 950 δισ. δολάρια το 2013. <br /> <br /> Κατά το πρώτο εξάμηνο του 2016 οι εισπράξεις από τον τουρισμό παρουσίαζαν βουτιά της τάξης του 36%. Από το πλήγμα αυτό στην Τουρκία και την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής λόγω γεωπολιτικής έντασης επωφελήθηκε η Ελλάδα και οι άλλες ευρωπαϊκές μεσογειακές χώρες. <br /> <br /> Από το 2003 μέχρι το 2008 οι εξαγωγές προς την ΕΕ παρουσίασαν αύξηση κατά 300%. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν αυξηθεί μόνο κατά 7%. <br /> <br /> Παρά το πλήγμα στον τουρισμό το 2017 η οικονομία της Τουρκίας συνέχιζε να "πετάει” καθώς στο τρίτο τρίμηνο η ανάπτυξη σε ετήσια βάση έτρεχε με 11,1%. Εκτός από το φθηνό πετρέλαιο και το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ που τόνωσε τη ζήτηση η εκτίναξη αυτή αποδίδεται και σε εσωτερικές εξελίξεις στη γείτονα. <br /> <br /> Το καλοκαίρι του 2016 έγινε το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία και η οικονομία στο τρίτο τρίμηνο παρουσίασε ύφεση. Η Κεντρική Τράπεζα έριξε στην αγορά μεγάλες ποσότητες ρευστότητας προκειμένου επιχειρήσεις και νοικοκυριά να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα μείωσης των τουριστικών εσόδων και της γενικότερης οικονομικής δυσπραγίας. Υπολογίζεται πως έχουν δοθεί περί τα 220 δισ. τουρκικές λίρες σε δάνεια προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. <br /> <br /> Παρ’ όλα αυτά στο τρίτο τρίμηνο 2017 το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών έχει αυξηθεί στα 41,9 δισ. δολ. (4,7% του ΑΕΠ) από 33,7 δισ. δολ. στα τέλη του 2016. <br /> <br /> Η διανομή δωρεάν χρήματος όμως όταν δεν είσαι το χρηματιστηριακό κέντρο του κόσμου και δεν διαθέτεις κάποιο ισχυρό αποθεματικό νόμισμα πολύ γρήγορα εξελίσσεται σε πρόβλημα. <br /> <br /> Η καλύτερη εικόνα της οικονομίας μιας χώρας που έχει εθνικό νόμισμα είναι η πορεία της ισοτιμίας του. Το 2009 1 ευρώ ισοδυναμούσε με 2 τουρκικές λίρες, σήμερα ισοδυναμεί με 4,5 λίρες. <br /> <br /> Στην Ελλάδα, μεταξύ 2010 και σήμερα έχουμε χάσει περίπου το 25% του ΑΕΠ με ό,τι αυτό σημαίνει για την αγοραστική δύναμη. Στην Τουρκία τα νοικοκυριά έχουν χάσει πάνω από το 60% της αγοραστικής τους δύναμης και της αξίας των αποταμιεύσεων... <br /> <br /> Στην Ελλάδα αν οι "παλαβοί” είχαν καταλάβει το Νομισματοκοπείο και είχαμε επιστρέψει σε εθνικό νόμισμα, με υποτίμηση 60% θα είχαμε επαναστάσεις και πραξικοπήματα. <br /> <br /> Η θηλιά του χρέους... <br /> <br /> Η Τουρκία δεν έχει μεγάλο δημόσιο χρέος, έχει όμως μεγάλο εξωτερικό χρέος. Η υποτίμηση της τουρκικής λίρας δυσκολεύει το κράτος αλλά και τις λιγότερο εξαγωγικές επιχειρήσεις για να πληρώσουν το χρέος αυτό. Η αύξηση των αμερικάνικων επιτοκίων, το διαφαινόμενο τέλος του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και μια πιθανή επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας, θα προκαλούσε στην Τουρκία μεγαλύτερη ασφυξία από τη δύσκολη κατάσταση την οποία ήδη βιώνει. <br /> <br /> Το εξωτερικό χρέος της Τουρκίας ανέρχεται σε περίπου 450 δισ. δολάρια από τα οποία τα 276 δισ. δολάρια είναι σκληρά νομίσματα όπως δολάρια και ευρώ. Τα υπόλοιπα 174 δισ. δολάρια είναι σε λίρες Τουρκίας. Αμφότερα αντιμετωπίζουν προβλήματα. Τα επιτόκια της λίρας έχουν διπλασιαστεί τα τελευταία πέντε χρόνια από 6 σε 12%. <br /> <br /> Η ένταση των σχέσεων της Τουρκίας με τη Δύση επιδεινώνει την κατάσταση. Η Τουρκία τα τελευταία 20 χρόνια προσπάθησε με επιτυχία να εξελιχθεί στο εργοστάσιο της Δύσης στη γειτονιά της, υποκαθιστώντας ένα μικρό μέρος των εισαγωγών από την Κίνα και τις ασιατικές χώρες. <br /> <br /> Οι τελευταίες εξελίξεις έχουν ανατρέψει αυτήν την εικόνα του ελκυστικού προορισμού παραγωγικών επενδύσεων, κυρίως σε τομείς μηχανολογικού εξοπλισμού και κλωστοϋφαντουργίας. <br /> <br /> Η γοητεία της Ρωσίας <br /> <br /> Το 68% των Τούρκων πολιτών πιστεύει ότι η σχέση της Τουρκίας με την Ευρώπη και τις ΗΠΑ καταρρέει. Το 71,5% των Τούρκων πιστεύει πως η Τουρκία πρέπει να συνάψει μια οικονομική, πολιτική και αμυντική συμμαχία με τη Ρωσία. <br /> <br /> Η Ρωσία δεν φημίζεται πως εξασφαλίζει ευημερία σε όσους εξαρτώνται από αυτήν. Η Συρία που ήταν η μοναδική χώρα μακριά από τα σύνορά της που εξαρτιόταν από τη Ρωσία, σπαράσσεται από εμφύλιες διαμάχες και έχει σχεδόν καταρρεύσει εξάγοντας εκατομμύρια πρόσφυγες. Η Ουκρανία βρίσκεται σε εμφύλιο επίσης. <br /> <br /> Οι αντιπαραθέσεις της Τουρκίας με όλους σχεδόν τους γείτονες τους οποίους θέλει να εντάξει σε κάποιο νεοθωμανικό σχέδιο ισχύος δεν φαίνεται πως θα έχει θετικό αποτέλεσμα για την ίδια. <br /> <br /> Οι σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ δεν βρίσκονται στην καλύτερη φάση τους. Για την ακρίβεια κρέμονται από μιαν κλωστή. Αν η Τουρκία συνεχίσει να προσεγγίζει τη Ρωσία και το Ιράν παρακάμπτοντας το δυτικό εμπάργκο δεν αποκλείεται και η ίδια να υποστεί κυρώσεις. Η Τουρκία όμως είναι μέλος του ΝΑΤΟ και μια από τις σημαντικές περιφερειακές δυνάμεις του. <br /> <br /> Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ και Αίγυπτος έχουν συνάψει κάποιου είδους συμμαχία ή οποία σαν στόχο έχει τον περιορισμό της τουρκικής ισχύος στη ΝΑ Μεσόγειο. Οι ΗΠΑ στηρίζουν τους Κούρδους οι οποίοι συνέβαλαν στη διάλυση του Ισλαμικού Κράτους αλλά σχεδιάζουν αυτόνομη κρατική οντότητα απειλώντας την προσάρτηση των κουρδικών επαρχιών της Τουρκίας. <br /> <br /> Η αποσταθεροποίηση της Τουρκίας δεν θα είναι εύκολη υπόθεση ούτε για τους γείτονες ούτε για την Ευρώπη. Η Τουρκία είναι μια μεγάλη χώρα 75 εκατ. Αν αποσταθεροποιηθεί οι προσφυγικές πιέσεις θα είναι ανεξέλεγκτες... <br /> <br /> Η επιθετικότητα της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας εκτός της προσπάθειας επικοινωνιακής διαχείρισης της κουρδικής "σφήνας” και τους εκβιασμούς συμμετοχής στο ενεργειακό πάρτι της Ν.Α. Μεσογείου μπορεί να αποδοθεί και στην προσπάθεια διαχείρισης του οικονομικού προβλήματος που αναδύεται...<br /> <br /> <a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τουρκία, χειρότερα και από την Ελλάδα...

Του Κώστα Στούπα Ο "σουλτάνος” ​Ερντογάν την εβδομάδα που πέρασε τα έβαλε με τον οίκο αξιολόγησης της Moody’s γιατί υποβάθμισε τις...

Διαβάστε την συνέχεια